>

Livre, Chap.
[14, 6]	μεθ´ ὅπλων. οὕτω μὲν Ἀρχέλαος	ἔλαβε	πρὸς τῇ Καππαδοκίᾳ τὴν τραχεῖαν
[14, 25]	οὓς ἀποδώσομεν τοῖς μιγάσιν, οὐδέ	γε	αὐτῶν τινας τούτων ὧν ἢ
[14, 11]	τοῦ Κύδνου. καὶ μὴν ἐπί	γε	Ἰσσὸν καὶ τὴν κατ´ αὐτὴν
[14, 22]	καὶ Ἰσσοῦ, καὶ οὐ τούτων	γε	μόνων ἀλλὰ καὶ τῶν κατ´
[14, 24]	τὸν ἰσθμὸν συγχωρήσαιμεν, τὰ πλεῖστά	γε	τούτων καὶ μάλιστα ἡ Καππαδοκία
[14, 22]	λέγεσθαι τὴν χερρόνησον· νῦν δέ	γε	τρισχιλίους σταδίους ἀπολειπόντων μεταξὺ τῶν
[14, 10]	καὶ ἱερωσύνην· καὶ οἱ πλεῖστοί	γε	τῶν ἱερασαμένων ὠνομάζοντο Τεῦκροι ἢ
[14, 29]	ὁ Ξάνθος „Φόρκυς δὲ Φρύγας	ἦγε	καὶ Ἀσκάνιος θεοειδὴς τῆλ´ ἐξ
[14, 10]	ὠνομάζοντο Τεῦκροι ἢ Αἴαντες. εἰσιοῦσα	δὲ	Ἄβα κατ´ ἐπιγαμίαν εἰς τὸν
[14, 28]	εἴρηκεν Ἔφορος μὴ ἐπισημήνασθαι. ~Φήσας	δὲ	ἀγνώτων τινῶν μεμνῆσθαι τὸν ποιητήν,
[14, 19]	τοῖς μετ´ αὐτὸν παρέδωκε. ~Μετὰ	δὲ	Αἰγαίας Ἰσσὸς πολίχνιον ὕφορμον ἔχον
[14, 23]	κατὰ τὰ Τρωικὰ κατῳκίσθαι, τὰ	δὲ	βάρβαρα πολλὴν ἔχειν σύγχυσιν διὰ
[14, 22]	τριγωνοειδῆ λέγεσθαι τὴν χερρόνησον· νῦν	δέ	γε τρισχιλίους σταδίους ἀπολειπόντων μεταξὺ
[14, 25]	ἢ Ἕλληνας ἢ βαρβάρους· τρίτον	δὲ	γένος οὐδὲν ἴσμεν τὸ μικτόν.
[14, 14]	μέρει δεξάμενος ἐκέλευσε παρεπιγράψαι „βρονταὶ	δὲ	„γερόν„ των, καταφρονήσας τις τοῦ
[14, 14]	νέων, βουλαὶ δὲ μέσων, „πορδαὶ	δὲ	γερόντων. ἐπεὶ δ´ ἐκεῖνος ἐν
[14, 28]	περὶ τὸ Βέρμιον ὄρος· ὁ	δὲ	Γύγου καὶ Ἀλυάττου καὶ Κροίσου
[14, 6]	μεγάλα καὶ εὐκατατρόχαστα, κατὰ θάλατταν	δὲ	διὰ τὴν εὐπορίαν τῆς τε
[14, 23]	τοὺς τόπους κατῳκηκέναι τούτους, τοὺς	δὲ	διὰ τὸ ἑτέροις γένεσι περιέχεσθαι,
[14, 26]	δύο ἔθνη γίνοιτ´ ἄν· εἰ	δὲ	διαιρετέον κατὰ τὰ ὕστερα ἔθη,
[14, 15]	καὶ σχολὰς διατιθεμένων εὐφυῶς· ὁ	δὲ	Διογένης καὶ ποιήματα ὥσπερ ἀπεφοίβαζε
[14, 29]	μετὰ τοῖσιν ἐλέγμην“ φησί; πῶς	δὲ	ἐκ μὲν Βερεκύντων μετεπέμπετο Φρύγας
[14, 11]	Κιλίκων ὅρους τοῦτ´ ἔστιν· ἐντεῦθεν	δὲ	ἑκατὸν εἴκοσίν εἰσιν εἰς Ταρσὸν
[14, 26]	τούτων μὲν ἐφρόντισεν οὐδέν, τοῖς	δὲ	ἑκκαίδεκα ἔθνεσι προστίθησιν ἑπτακαιδέκατον, τὸ
[14, 24]	ἐπὶ τῇ θαλάττῃ φάναι τοὺς	δὲ	ἐν τῇ μεσογαίᾳ· ὅπερ καὶ
[14, 22]	οὔσης, εἰσὶ μὲν ἄνισοι, παρήκουσι	δὲ	ἡ μὲν ἀπὸ Κιλικίας ἐπὶ
[14, 2]	τὸ γένος αὐτῶν σύμπαν, τὴν	δὲ	θάλατταν τοῖς Κίλιξι παρέδωκαν. εἶτ´
[14, 28]	καὶ Σίπυλον μετάλλων ἐγένετο· ὁ	δὲ	Κάδμου {ἐκ τῶν} περὶ Θρᾴκην
[14, 4]	οὐ πολὺ διέτριψεν, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ	δὲ	καὶ Ἀθήνησι καὶ τὸ τελευταῖον
[14, 5]	τὰ φέροντα τὴν κρόκον. ἔστι	δὲ	καὶ ἄντρον αὐτόθι ἔχον πηγὴν
[14, 10]	πατρὸς ἐν ἐπιτρόπου σχήματι· ὕστερον	δὲ	καὶ Ἀντώνιος καὶ Κλεοπάτρα κατεχαρίσαντο
[14, 2]	τοῦ Εὐφράτου κατέσχον, τὸ τελευταῖον	δὲ	καὶ Ἀρμενίους, οἳ καὶ τὴν
[14, 23]	μὲν καὶ Τερμίλαι Καρσί, Δολίονες	δὲ	καὶ Βέβρυκες Φρυξί. ~Φαίνεται δ´
[14, 23]	Θήβης πεδίου καὶ Λέλεγας· Παμφύλους	δὲ	καὶ Βιθυνοὺς καὶ Μαριανδυνοὺς καὶ
[14, 17]	καὶ τὰς Δαρείου δυνάμεις. φασὶ	δὲ	καὶ ἐναγίσαι τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸν
[14, 16]	εὐθυπλοίᾳ σταδίους εἶναι πεντακοσίους. πλησίον	δὲ	καὶ Μαλλὸς ἐφ´ ὕψους κειμένη,
[14, 23]	καὶ Τρῶες καὶ Κᾶρες, Πισίδαι	δὲ	καὶ Μυσοὶ καὶ Χάλυβες καὶ
[14, 2]	αὐτοῖς ὥστ´ οὐδὲν ἐβοήθουν· ἅμα	δὲ	καὶ οἱ λῃσταὶ προσποιούμενοι σωματεμπορεῖν
[14, 29]	τῆς ὑπὸ Ξάνθου λεγομένης; εἴρηται	δὲ	καὶ πρότερον περὶ τούτων ἐν
[14, 5]	ἀειθαλοῦς τε καὶ ἡμέρου· παρέσπαρται	δὲ	καὶ τὰ ἐδάφη τὰ φέροντα
[14, 4]	τὸν παιδευτικὸν βίον ἑλόμενος· χρησάμενος	δὲ	καὶ τῇ Ἀρείου φιλίᾳ καὶ
[14, 21]	τι πεδίον κἀκεῖ δεικνύουσι. περιωδευμένων	δὲ	καὶ τῶν ἔξω τοῦ Ταύρου
[14, 9]	οὐκ ἄξια, τοῦ ἀποκροτήματος. μέμνηται	δὲ	καὶ Χοιρίλος τούτων· καὶ δὴ
[14, 22]	τοιοῦτον τετράπλευρον, οὐδὲ χωρογραφικόν. ὁ	δὲ	καὶ χωρογραφίαν ἐξέδωκεν ἐν κωμικῷ
[14, 2]	καὶ πάλιν ἄλλους τινάς, ἔγνωσαν	δὲ	κακίᾳ τῶν ἀρχόντων συμβαῖνον τοῦτο,
[14, 22]	Ῥοδίων περαία μέχρι Φύσκου· ἐντεῦθεν	δὲ	καμπὴν λαβοῦσα ἡ ἤπειρος ἄρχεται
[14, 18]	τυράννων ἐχόντων ἐρύματα· καθ´ ἡμᾶς	δὲ	κατέστη κύριος πάντων ἀνὴρ ἀξιόλογος
[14, 2]	ἠνάγκασε διεργάσασθαι τὸ σῶμα· τοῖς	δὲ	Κίλιξιν ἀρχὴν τοῦ τὰ πειρατικὰ
[14, 5]	ἡ ἀρίστη κρόκος φύεται. ἔστι	δὲ	κοιλὰς μεγάλη κυκλοτερὴς ἔχουσα περικειμένην
[14, 8]	δ´ εἷλεν ὁ Ἰσαυρικός. ~Μετὰ	δὲ	Λάμον Σόλοι πόλις ἀξιόλογος, τῆς
[14, 10]	κατὰ τὸ Ῥῆγμα καλούμενον. ἔστι	δὲ	λιμνάζων τόπος ἔχων καὶ παλαιὰ
[14, 23]	γένη, τρία μὲν Ἑλληνικὰ τὰ	δὲ	λοιπὰ βάρβαρα χωρὶς τῶν μιγάδων,
[14, 11]	πρὸς νότον μέχρι Φοινίκης, τὸ	δὲ	λοιπὸν πρὸς δύσιν μέχρι στηλῶν
[14, 18]	ἀπιόντα διὰ τὴν ἔριν. ~Μετὰ	δὲ	Μαλλὸν Αἰγαῖαι πολίχνιον ὕφορμον ἔχον·
[14, 14]	αὐτοῦ τοιαῦτα „ἔργα νέων, βουλαὶ	δὲ	μέσων, „πορδαὶ δὲ γερόντων. ἐπεὶ
[14, 28]	σημεῖα τῆς πάλαι μεταλλείας· ὁ	δὲ	Μίδου ἐκ τῶν περὶ τὸ
[14, 14]	οὗτοι μὲν στωικοὶ ἄνδρες· ἀκαδημαϊκὸς	δὲ	Νέστωρ ὁ καθ´ ἡμᾶς, ὁ
[14, 14]	τὰ ἀναλώματα ἐπίστευσεν αὐτῷ. ἐφωράθη	δὲ	νοσφισάμενος τά τε ἄλλα καὶ
[14, 4]	Ζεφύριον καὶ αὕτη ἄκρα· ἔχει	δὲ	ὁ ποταμὸς ἀνάπλουν εἰς τὴν
[14, 2]	αὐτῶν χαλεπὸν καταγνῶναι· πρὸς ἑτέροις	δὲ	ὄντες τοῖς ἐγγυτέρω καὶ κατὰ
[14, 4]	ᾤκει διεφθάρη νύκτωρ γενομένῃ, Ξέναρχος	δέ,	οὗ ἠκροασάμεθα ἡμεῖς, ἐν οἴκῳ
[14, 22]	ταύτην οὖσαν πλευράν, οὐκ ἔξω	δὲ	οὐδ´ ἐπὶ θαλάττῃ. εἰ μὲν
[14, 24]	καὶ Καππάδοκας ἀμφοτέρους καὶ Λυκάονας	δέ,	οὓς καὶ αὐτοὺς παρῆκε. διὰ
[14, 1]	ἡ μὲν λέγεται τραχεῖα ἡ	δὲ	πεδιάς· τραχεῖα μέν, ἧς ἡ
[14, 17]	ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀμφίλοχόν φησιν, οἱ	δὲ	περὶ τὸ Ἀλήιον πεδίον, οἱ
[14, 29]	αὐτὸς πρότερον ἐπεκούρησε παρέλιπεν; οὕτω	δὲ	περὶ τῶν Φρυγῶν εἰπὼν ἐπιφέρει
[14, 5]	ἔξεισιν εἰς τὴν θάλατταν· καλοῦσι	δὲ	πικρὸν ὕδωρ. ~Εἶθ´ ἡ Ἐλαιοῦσσα
[14, 19]	κόλπος εἴρηται Ἰσσικός· ἐν αὐτῷ	δὲ	πόλις Ῥωσὸς καὶ Μυρίανδρος πόλις
[14, 14]	Βοήθου, κακοῦ μὲν ποιητοῦ κακοῦ	δὲ	πολίτου, δημοκοπίαις ἰσχύσαντος τὸ πλέον.
[14, 9]	μετ´ ἔρωτος τέρπν´ ἔπαθον, τὰ	δὲ	„πολλὰ καὶ ὄλβια κεῖνα λέλειπται.
[14, 28]	καὶ τὸ Παγγαῖον ὄρος· ὁ	δὲ	Πριάμου ἐκ τῶν ἐν Ἀστύροις
[14, 4]	γήρως ἐν τιμῇ ἀγόμενος· μικρὸν	δὲ	πρὸ τῆς τελευτῆς πηρωθεὶς τὴν
[14, 14]	τῆς Καίσαρος ἀδελφῆς. καὶ οὗτος	δὲ	προέστη τῆς πολιτείας διαδεξάμενος τὸν
[14, 14]	ἐξέβαλεν αὐτοὺς καταγνοὺς φυγήν. οἱ	δὲ	πρῶτον μὲν κατετοιχογράφησαν αὐτοῦ τοιαῦτα
[14, 2]	ἐκείνους, τοτὲ μὲν κατορθῶν τοτὲ	δὲ	πταίων. τοῦτον μὲν οὖν Ἀντίοχος
[14, 2]	αὐτοὶ κεκυρωκότες ᾐδοῦντο ἀφαιρεῖσθαι. τοῦτο	δὲ	συμβὰν τῆς μὲν χώρας ἐποίησε
[14, 10]	καὶ ὄλβια κεῖνα λέλειπται. ~Ὑπέρκειται	δὲ	τὰ Κύινδα τῆς Ἀγχιάλης ἔρυμα,
[14, 10]	ποτε οἱ Μακεδόνες γαζοφυλακίῳ· ἦρε	δὲ	τὰ χρήματα Εὐμένης ἀποστὰς Ἀντιγόνου.
[14, 12]	γραμμῇ μέχρι τῆς Ἰνδικῆς. ~Ἡ	δὲ	Ταρσὸς κεῖται μὲν ἐν πεδίῳ
[14, 7]	ποταμὸς καὶ κώμη ὁμώνυμος. ~Κατὰ	δὲ	τὰς ἀκρωρείας τοῦ Ταύρου τὸ
[14, 3]	ποταμὸν χίλια ἑκατὸν τριάκοντα, ἐπὶ	δὲ	τὰς πύλας ἑξῆς πεντακόσια εἰκοσιπέντε,
[14, 3]	Κελένδερις πόλις λιμένα ἔχουσα. τινὲς	δὲ	ταύτην ἀρχὴν τίθενται τῆς Κιλικίας,
[14, 19]	Κιλίκων τε καὶ Σύρων. ἐν	δὲ	τῇ Κιλικίᾳ ἐστὶ καὶ τὸ
[14, 10]	γένους διέμεινεν ἡ ἀρχή. μετὰ	δὲ	τὴν Ἀγχιάλην αἱ τοῦ Κύδνου
[14, 26]	ἢ παραλειπομένων οὐ δέον· εἴρηκε	δὲ	τὴν αἰτίαν αὐτός, ὅτι ταῦτα
[14, 27]	συνῆκται εἰς ἕν. οὐκ εὖ	δὲ	τὴν αἰτίαν διττὴν ἀποφαίνει δι´
[14, 26]	ἄλλως μὲν χρήσιμον λεχθῆναι, πρὸς	δὲ	τὴν δίαιταν τῶν ὑπὸ τοῦ
[14, 24]	νομίζουσι τὴν ἐπὶ Σινώπης οἱ	δὲ	τὴν ἐπ´ Ἀμισοῦ, ἐπὶ δὲ
[14, 2]	κατασκαφὴν οἰκετείαις ἐχρῶντο πολλαῖς· ὁρῶντες	δὲ	τὴν εὐπέτειαν οἱ λῃσταὶ ταύτην
[14, 20]	δὲ χρησμοὺς ἔνθεοι προθεσπίζουσιν. ~Μετὰ	δὲ	τὴν Κιλικίαν πρώτη πόλις ἐστὶ
[14, 24]	ποιητέον καὶ τῆς Κιλικίας. ὁ	δὲ	τὴν μὲν οὐδ´ ὠνόμακε, τοὺς
[14, 16]	τε καὶ Σοφοκλῆς. οὐ μόνον	δὲ	τὴν περὶ τῆς μαντικῆς ἔριν
[14, 14]	τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἀντωνίου. τοιαύτην	δὲ	τὴν πόλιν καταλαβὼν ὁ Ἀθηνόδωρος
[14, 10]	καὶ συνέστη τὰ λῃστήρια. μετὰ	δὲ	τὴν τούτων κατάλυσιν ἐφ´ ἡμῶν
[14, 28]	μέταλλα, ἐκλελειμμένα ἅπαντα. πρὸς ταύτην	δὲ	τὴν φιλοτιμίαν κἀκείνας συνήγαγον τὰς
[14, 26]	καθάπερ καὶ αἱ διάλεκτοι. οἰκοῦσι	δὲ	τὴν χερρόνησον ταύτην, καὶ μάλιστα
[14, 1]	~Τῆς Κιλικίας	δὲ	τῆς ἔξω τοῦ Ταύρου ἡ
[14, 5]	καὶ τὸ πολὺ πετρῶδες, μεστὸν	δὲ	τῆς θαμνώδους ὕλης ἀειθαλοῦς τε
[14, 16]	ἐκεῖ πάλιν ἀναστρέψαι δεῦρο, ἀποκλειόμενον	δὲ	τῆς κοινωνίας συμβαλεῖν εἰς μονομαχίαν
[14, 17]	φησι γενέσθαι μαθητὴς Παναίτιος. ~Ὑπέρκειται	δὲ	τῆς παραλίας ταύτης Ἀλήιον πεδίον,
[14, 12]	τὸ γυμνάσιον τῶν νέων· ἅτε	δὲ	τῆς πηγῆς οὐ πολὺ ἄπωθεν
[14, 14]	νύκτωρ παριὼν τὴν οἰκίαν· ὁ	δὲ	τῆς στάσεως κατηγορῶν ἐν ἐκκλησίᾳ
[14, 3]	παρεκβάσει διὰ βραχέων εἰπεῖν. ~Μετὰ	δὲ	τὸ Κορακήσιον Ἀρσινόη πόλις, εἶθ´
[14, 16]	Ἀμφίλοχον εἰς Ἄργος ἀπελθεῖν, δυσαρεστήσαντα	δὲ	τοῖς ἐκεῖ πάλιν ἀναστρέψαι δεῦρο,
[14, 13]	κτήνεσι καὶ ἀνθρώποις ἐπικουρεῖ. ~Τοσαύτη	δὲ	τοῖς ἐνθάδε ἀνθρώποις σπουδὴ πρός
[14, 29]	εἴη τῶν Τρωικῶν γεγονυῖα, ἐν	δὲ	τοῖς Τρωικοῖς τὸ λεγόμενον ὑπὸ
[14, 5]	κατέστρεψε νόσῳ τὸν βίον. ~Μετὰ	δὲ	τὸν Καλύκαδνον ἡ Ποικίλη λεγομένη
[14, 16]	τοιαύτη μὲν ἡ Ταρσός. ~Μετὰ	δὲ	τὸν Κύδνον ὁ Πύραμος ἐκ
[14, 3]	ἑξακοσίους σταδίους εἰς Ὀρθωσίαν, ἐπὶ	δὲ	τὸν Ὀρόντην ποταμὸν χίλια ἑκατὸν
[14, 13]	καὶ διατριβαὶ φιλοσόφων γεγόνασι. διαφέρει	δὲ	τοσοῦτον ὅτι ἐνταῦθα μὲν οἱ
[14, 23]	ἄχρι Προποντίδος καὶ Βυζαντίου. ~Φήσαντος	δὲ	τοῦ Ἐφόρου διότι τὴν χερρόνησον
[14, 16]	Λυδίαν Φρυγίαν· καὶ τὸν θάνατον	δὲ	τοῦ Κάλχαντος ἐνταῦθα παραδιδόασιν ἄλλοι
[14, 23]	οἷον Ἁλιζῶνας καὶ Καύκωνας· ἐκτὸς	δὲ	τοῦ καταλόγου Κητείους τε καὶ
[14, 7]	καὶ Πισιδία καὶ Μιλυάς· ἁλόντος	δὲ	τοῦ ὄρους {ὑπὸ} τοῦ Ἰσαυρικοῦ,
[14, 14]	καὶ ἐτελεύτα παρ´ ἐκείνῳ, ὁ	δὲ	τοῦ Σάνδωνος, ὃν καὶ Κανανίτην
[14, 24]	μὲν οὐδ´ ὠνόμακε, τοὺς Κίλικας	δὲ	τοὺς ἐπὶ τῇ θαλάττῃ μόνον
[14, 3]	πύλας ἑξῆς πεντακόσια εἰκοσιπέντε, ἐπὶ	δὲ	τοὺς ὅρους τῶν Κιλίκων χίλια
[14, 11]	παρακλεπτόντων διὰ τὸ σημειῶδες. διὰ	δὲ	τοῦτ´ αὐτὸ καὶ τὴν ἐκ
[14, 29]	ἐκ Βερεκύντων καὶ Ἀσκανίας. ἐπιλέγει	δὲ	τούτοις ὁ Ἀπολλόδωρος, ὅτι τῆς
[14, 26]	τὸν Ἔφορον διαπορεῖν ἄξιον· Ἀπολλόδωρος	δὲ	τούτων μὲν ἐφρόντισεν οὐδέν, τοῖς
[14, 1]	εὐπορεῖ καὶ χώρας ἀγαθῆς. ἐπεὶ	δὲ	τούτων τὰ μέν ἐστιν ἐντὸς
[14, 15]	Ἀρτεμίδωρός τε καὶ Διόδωρος· ποιητὴς	δὲ	τραγῳδίας ἄριστος τῶν τῆς Πλειάδος
[14, 26]	οὐδὲν ἴσμεν τὸ μικτόν. ~Πῶς	δὲ	τρία γένη τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ
[14, 2]	τὴν χώραν τοῖς ἐπιτιθεμένοις. ἡ	δὲ	τῶν ἀνδραπόδων ἐξαγωγὴ προὐκαλεῖτο μάλιστα
[14, 1]	μὲν τῶν ἐντὸς εἴρηται, περὶ	δὲ	τῶν ἐκτὸς λέγωμεν ἀπὸ τῶν
[14, 24]	δὲ τὴν ἐπ´ Ἀμισοῦ, ἐπὶ	δὲ	τῶν Χαλύβων οὐδείς· λοξὴ γάρ
[14, 4]	τοῦ Σεβαστοῦ συσταθείσης ἐπιβουλῆς· ἀναίτιος	δὲ	φανεὶς ἀφείθη ὑπὸ Καίσαρος. ὡς
[14, 29]	Σιληνοῦ νάσσατο καὶ Μελίης. καλοῦσι	δέ,	φησί, Δολιονίδα καὶ Μυσίαν τὴν
[14, 2]	Σύροις ὄντες· οὐδ´ οἱ Ῥόδιοι	δὲ	φίλοι ἦσαν αὐτοῖς ὥστ´ οὐδὲν
[14, 29]	Ὅμηρος ἧς ὁ Ξάνθος „Φόρκυς	δὲ	Φρύγας ἦγε καὶ Ἀσκάνιος θεοειδὴς
[14, 19]	Ἀρτέμιδος ἱερὸν καὶ μαντεῖον, τοὺς	δὲ	χρησμοὺς ἔνθεοι προθεσπίζουσιν. ~Μετὰ δὲ
[14, 15]	τραγικὰ ὡς ἐπὶ πολύ· γραμματικοὶ	δὲ	ὧν καὶ συγγράμματα ἔστιν, Ἀρτεμίδωρός
[14, 14]	„ἔκλεψεν, ἀλλ´ οὐδὲ Ἀχιλλέως, σὺ	δέ·	ὥστε δώσεις „δίκην. διακρουσάμενος δ´
[14, 13]	ἀνθρώποις ἐπικουρεῖ. ~Τοσαύτη δὲ τοῖς	ἐνθάδε	ἀνθρώποις σπουδὴ πρός τε φιλοσοφίαν
[14, 11]	Ταῦρόν φαμεν διήκειν ἐπ´ εὐθείας	τῇδε	τῇ γραμμῇ μέχρι τῆς Ἰνδικῆς.
[14, 9]	καὶ ἐπιγραφὴν εἶναι Ἀσσυρίοις γράμμασι	τοιάνδε	„Σαρδανάπαλλος ὁ Ἀνακυνδαράξεω παῖς „Ἀγχιάλην
[14, 22]	Κιλικίας ἐπὶ Χελιδονίας, ἡ δ´	ἐνθένδε	ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ Εὐξείνου,
[14, 22]	ἡ δ´ ἐπὶ Σινώπην πάλιν	ἐνθένδε.	τὸ μὲν οὖν μόνους τοὺς
[14, 8]	μετωνόμασε Πομπηιόπολιν. γεγόνασι δ´ ἄνδρες	ἐνθένδε	τῶν ὀνομαστῶν Χρύσιππός τε ὁ
[14, 15]	διδάσκειν τὸ πλῆθος τῶν ἐκ	τῆσδε	τῆς πόλεως φιλολόγων· Ταρσέων γὰρ
[14, 14]	„ἔλαιον Ἀγαμέμνονος οὐκ „ἔκλεψεν, ἀλλ´	οὐδὲ	Ἀχιλλέως, σὺ δέ· ὥστε δώσεις
[14, 22]	μεταξὺ Ἀμισοῦ τε καὶ Ἰσσοῦ·	οὐδὲ	γὰρ ἐκεῖνος ὀρθῶς ἀφώρισται τὸν
[14, 22]	Ἀρτεμίδωρος, χιλίους καὶ πεντακοσίους σταδίους·	οὐδὲ	γὰρ τοῦτο συναγωγήν πω τριγωνοειδοῦς
[14, 25]	ἄλλους οὓς ἀποδώσομεν τοῖς μιγάσιν,	οὐδέ	γε αὐτῶν τινας τούτων ὧν
[14, 24]	„οἳ οὐκ ἴσασι θάλατταν ἀνέρες,	οὐδέ	θ´ „ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσι“
[14, 24]	ἔδουσι“ τίνα λάβωσι τάξιν; ἀλλ´	οὐδὲ	Λυδοὺς οὐδὲ Μῄονας εἴρηκεν, εἴτε
[14, 24]	λάβωσι τάξιν; ἀλλ´ οὐδὲ Λυδοὺς	οὐδὲ	Μῄονας εἴρηκεν, εἴτε δύο εἴθ´
[14, 2]	ἄλυτον τὴν κακουργίαν εἶχον. ἀλλ´	οὐδὲ	Ῥωμαῖοί πω τοσοῦτον ἐφρόντιζον τῶν
[14, 22]	πω τριγωνοειδοῦς ποιεῖ σχήματος. ἀλλ´	οὐδὲ	τὰς πλευρὰς ὀρθῶς διῄρηται τὰς
[14, 27]	τὴν γὰρ Καππαδοκίαν οὐκ εἴρηκεν,	οὐδὲ	τὴν Καταονίαν, ὡς δ´ αὕτως
[14, 22]	λέγειν τριγωνοειδὲς τὸ τοιοῦτον τετράπλευρον,	οὐδὲ	χωρογραφικόν. ὁ δὲ καὶ χωρογραφίαν
[14, 15]	δὲ Διογένης καὶ ποιήματα ὥσπερ	ἀπεφοίβαζε	τεθείσης ὑποθέσεως, τραγικὰ ὡς ἐπὶ
[14, 9]	ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ. ἔσθιε πῖνε	„παῖζε,	ὡς τἆλλα τούτου οὐκ ἄξια,
[14, 27]	ἀπολογήσασθαι, διὰ τί δ´ Ἔφορος	παρῆλθε	παρελθεῖν καὶ αὐτόν, καὶ ταῦτα
[14, 24]	περὶ αὐτοῦ μηδὲν οὐκ ἂν	δόξειε	παραλιπεῖν τι τῶν κυριωτάτων; ~Τίνες
[14, 9]	καὶ Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ.	ἔσθιε	πῖνε „παῖζε, ὡς τἆλλα τούτου
[14, 24]	ὁ δὲ τὴν μὲν οὐδ´	ὠνόμακε,	τοὺς Κίλικας δὲ τοὺς ἐπὶ
[14, 24]	Λυκάονας δέ, οὓς καὶ αὐτοὺς	παρῆκε.	διὰ τί δ´ ἐν τοῖς
[14, 26]	λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐ δέον·	εἴρηκε	δὲ τὴν αἰτίαν αὐτός, ὅτι
[14, 22]	τὸ ἥμισυ τοῦ παντός, ὅσον	εἴρηκε	καὶ Ἀρτεμίδωρος, χιλίους καὶ πεντακοσίους
[14, 29]	ἐλέγχειν ἐπὶ πλέον, ἐνταῦθα οὐκ	ὠλιγώρηκε	μόνον, ἀλλὰ καὶ τἀναντία εἰς
[14, 18]	τὴν διαδοχὴν τοῖς μετ´ αὐτὸν	παρέδωκε.	~Μετὰ δὲ Αἰγαίας Ἰσσὸς πολίχνιον
[14, 14]	ἐπιεικοῦς εὔλυτον τὸ κοιλίδιον ἔχων	προσέρρανε	πολὺ τῇ θύρᾳ καὶ τῷ
[14, 9]	Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ. ἔσθιε	πῖνε	„παῖζε, ὡς τἆλλα τούτου οὐκ
[14, 27]	διὰ τὰς μεταπτώσεις· καὶ γὰρ	προσγέγονέ	τινα καὶ ἐλλέλοιπε καὶ διέσπασται
[14, 24]	τί δ´ ἐν τοῖς μεσογαίοις	ἔταξε	τοὺς Χάλυβας, οὓς ὁ ποιητὴς
[14, 27]	μὲν Μῄονας ἀντὶ Λυδῶν Ὅμηρος	εἶπε	διδάξαι, ὅτι δ´ οὔτε Λυδοὺς
[14, 25]	τούτων ὧν ἢ εἶπεν ἢ	παρέλιπε.	καὶ γὰρ εἰ κατεμίχθησαν, ἀλλ´
[14, 27]	Λυκάονας διὰ τί μὲν Ὅμηρος	παρέλιπε	φροντίσαι καὶ ἀπολογήσασθαι, διὰ τί
[14, 27]	καὶ γὰρ προσγέγονέ τινα καὶ	ἐλλέλοιπε	καὶ διέσπασται καὶ συνῆκται εἰς
[14, 10]	ἐχρήσαντό ποτε οἱ Μακεδόνες γαζοφυλακίῳ·	ἦρε	δὲ τὰ χρήματα Εὐμένης ἀποστὰς
[14, 14]	πολίτου, δημοκοπίαις ἰσχύσαντος τὸ πλέον.	ἐπῆρε	δ´ αὐτὸν καὶ Ἀντώνιος κατ´
[14, 2]	καὶ παροιμίαν γενέσθαι διὰ τοῦτο	„ἔμπορε,	κατάπλευσον, ἐξελοῦ, πάντα „πέπραται. αἴτιον
[14, 14]	Ἀγαμέμνονα καὶ Ὀδυσσέα, οὕτως ἐγὼ	„σέ·	οὐ δίκαιος οὖν εἰμι εἰς
[14, 2]	Δημητρίου κατακλείσας εἴς τι χωρίον	ἠνάγκασε	διεργάσασθαι τὸ σῶμα· τοῖς δὲ
[14, 8]	καὶ προνοίας τινὸς ἀξίους, καὶ	μετωνόμασε	Πομπηιόπολιν. γεγόνασι δ´ ἄνδρες ἐνθένδε
[14, 4]	ταῦτα τῇ Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ	διετέλεσε	μέχρι γήρως ἐν τιμῇ ἀγόμενος·
[14, 14]	πολιτείας διαδεξάμενος τὸν Ἀθηνόδωρον, καὶ	διετέλεσε	τιμώμενος παρά τε τοῖς ἡγεμόσι
[14, 4]	μὲν Ἀθήναιος καὶ ἐπολιτεύσατο καὶ	ἐδημαγώγησε	χρόνον τινὰ ἐν τῇ πατρίδι,
[14, 2]	δὲ συμβὰν τῆς μὲν χώρας	ἐποίησε	κυρίους Παρθυαίους, οἳ τὰ πέραν
[14, 29]	ὁμόρους καὶ οἷς αὐτὸς πρότερον	ἐπεκούρησε	παρέλιπεν; οὕτω δὲ περὶ τῶν
[14, 2]	προσαγορευθεὶς ὁρμητηρίῳ καθ´ ὃν καιρὸν	ἀπέστησε	τὴν Συρίαν τῶν βασιλέων καὶ
[14, 14]	ὑποσχόμενος Ταρσεῦσι τοῦτον ἀντὶ γυμνασιάρχου	κατέστησε,	καὶ τὰ ἀναλώματα ἐπίστευσεν αὐτῷ.
[14, 8]	εἰς ταύτην λειπανδρήσασαν Πομπήιος Μάγνος	κατῴκισε	τοὺς περιγενομένους τῶν πειρατῶν, οὓς
[14, 14]	ἐκεῖνος ἐν παιδιᾶς μέρει δεξάμενος	ἐκέλευσε	παρεπιγράψαι „βρονταὶ δὲ „γερόν„ των,
[14, 14]	εἰς τὴν πατρίδα ἤδη γηραιὸς	κατέλυσε	τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν κακῶς φερομένην
[14, 14]	ὧν ὁ μὲν Κορδυλίων καλούμενος	συνεβίωσε	Μάρκῳ Κάτωνι καὶ ἐτελεύτα παρ´
[14, 2]	νεωτερισμῷ συνενεωτέρισαν καὶ ἄλλοι, διχοστατοῦντές	τε	ἀδελφοὶ πρὸς ἀλλήλους ὑποχείριον ἐποίουν
[14, 14]	αὐτῷ. ἐφωράθη δὲ νοσφισάμενος τά	τε	ἄλλα καὶ τοὔλαιον· ἐλεγχόμενος δ´
[14, 14]	καθεστῶσαν πολιτείαν κακῶς φερομένην ὑπό	τε	ἄλλων καὶ Βοήθου, κακοῦ μὲν
[14, 23]	καὶ Καρῶν καὶ Λυκίων, Μῄονάς	{τε}	ἀντὶ Λυδῶν καὶ ἄλλους ἀγνῶτας,
[14, 16]	Κάλχας καὶ ὁ Μόψος· ταύτην	τε	γὰρ τὴν ἔριν μεταφέρουσιν ἔνιοι,
[14, 24]	ποιητοῦ ταράττων καὶ καταψευδόμενος. Ἐφόρου	τε	γὰρ τοῦτο πρῶτον ἀπαιτεῖν ἐχρῆν,
[14, 15]	καί „τ´ οὔνομα μυθησαίμην, Πλουτιάδης	τε	ἐγένετο καὶ Διογένης τῶν περιπολιζόντων
[14, 14]	καὶ τιμῆς ἔτυχε μεγάλης, κατιών	τε	εἰς τὴν πατρίδα ἤδη γηραιὸς
[14, 22]	τοῦ συνάπτειν ἐπ´ ἀλλήλαις τήν	τε	ἐπὶ Ἰσσὸν καὶ τὴν ἐπὶ
[14, 2]	κατὰ χεῖρα μᾶλλον οὐχ οἷοί	τε	ἦσαν τὰ ἀπωτέρω σκοπεῖν. ταῦτα
[14, 17]	παραλίας καὶ τῆς Μαλλώτιδος ἐπί	τε	Ἰσσὸν καὶ τὰς Δαρείου δυνάμεις.
[14, 14]	γεγόνασι τῶν μὲν στωικῶν Ἀντίπατρός	τε	καὶ Ἀρχέδημος καὶ Νέστωρ, ἔτι
[14, 5]	πηγὴν μεγάλην ποταμὸν ἐξιεῖσαν καθαροῦ	τε	καὶ διαφανοῦς ὕδατος, εὐθὺς καταπίπτοντα
[14, 15]	ὧν καὶ συγγράμματα ἔστιν, Ἀρτεμίδωρός	τε	καὶ Διόδωρος· ποιητὴς δὲ τραγῳδίας
[14, 6]	δ´ ὅροι ταύτης μεταξὺ Σόλων	τε	καὶ Ἐλαιούσσης ὁ Λάμος ποταμὸς
[14, 5]	δὲ τῆς θαμνώδους ὕλης ἀειθαλοῦς	τε	καὶ ἡμέρου· παρέσπαρται δὲ καὶ
[14, 22]	ἀλήθειαν στενῶν τῶν μεταξὺ Ἀμισοῦ	τε	καὶ Ἰσσοῦ· οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος
[14, 4]	ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων Ἀθήναιός	τε	καὶ Ξέναρχος, ὧν ὁ μὲν
[14, 28]	ἐν Λυδίᾳ τῆς μεταξὺ Ἀταρνέως	τε	καὶ Περγάμου πολίχνη ἐρήμη ἐκμεμεταλλευμένα
[14, 23]	ἐκτὸς δὲ τοῦ καταλόγου Κητείους	τε	καὶ Σολύμους καὶ Κίλικας τοὺς
[14, 16]	τοῦ Κάλχαντος ἐνταῦθα παραδιδόασιν ἄλλοι	τε	καὶ Σοφοκλῆς. οὐ μόνον δὲ
[14, 19]	{αἱ} πύλαι λεγόμεναι, ὅριον Κιλίκων	τε	καὶ Σύρων. ἐν δὲ τῇ
[14, 12]	εἰς τὴν πόλιν ἐκπίπτοντος, ψυχρόν	τε	καὶ τραχὺ τὸ ῥεῦμά ἐστιν,
[14, 10]	Ἀντιγόνου. ἔτι δ´ ὕπερθεν τούτου	τε	καὶ τῶν Σόλων ὀρεινή ἐστιν,
[14, 7]	πειρατήριόν ἐστιν ὁ Ὄλυμπος ὄρος	τε	καὶ φρούριον ὁμώνυμον, ἀφ´ οὗ
[14, 16]	ἤρισαν περὶ τῆς μαντικῆς ὅ	τε	Κάλχας καὶ ὁ Μόψος· ταύτην
[14, 24]	ἔθνος οὐκ ἀποκρύψαι δυνατόν, ὅ	τε	μὴ λέγων περὶ αὐτοῦ μηδὲν
[14, 6]	δὲ διὰ τὴν εὐπορίαν τῆς	τε	ναυπηγησίμου ὕλης καὶ τῶν λιμένων
[14, 8]	ἄνδρες ἐνθένδε τῶν ὀνομαστῶν Χρύσιππός	τε	ὁ στωικὸς φιλόσοφος πατρὸς ὢν
[14, 27]	ἱστορίαν ἐπ´ αὐτῶν οὐδεμίαν. γελοῖόν	τε	τὸ τοὺς Καππάδοκας καὶ Λυκάονας
[14, 14]	Ἀθηνόδωρον, καὶ διετέλεσε τιμώμενος παρά	τε	τοῖς ἡγεμόσι καὶ ἐν τῇ
[14, 24]	τὴν ἀπόφασιν διαιτῶν ἱκανῶς τά	τε	τοῦ ποιητοῦ ταράττων καὶ καταψευδόμενος.
[14, 23]	δ´ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ τό	τε	τῶν Τρώων καὶ τῶν νῦν
[14, 13]	τοῖς ἐνθάδε ἀνθρώποις σπουδὴ πρός	τε	φιλοσοφίαν καὶ τὴν ἄλλην παιδείαν
[14, 12]	αὐτὸ τὸ γυμνάσιον τῶν νέων·	ἅτε	δὲ τῆς πηγῆς οὐ πολὺ
[14, 6]	οἳ μήτ´ ἀεὶ παρεῖναι ἔμελλον	μήτε	μεθ´ ὅπλων. οὕτω μὲν Ἀρχέλαος
[14, 24]	οὐδὲ Λυδοὺς οὐδὲ Μῄονας εἴρηκεν,	εἴτε	δύο εἴθ´ οἱ αὐτοί εἰσι,
[14, 24]	εἴθ´ οἱ αὐτοί εἰσι, καὶ	εἴτε	καθ´ ἑαυτοὺς εἴτ´ ἐν ἑτέρῳ
[14, 3]	δὲ τὰς πύλας ἑξῆς πεντακόσια	εἰκοσιπέντε,	ἐπὶ δὲ τοὺς ὅρους τῶν
[14, 29]	τότ´ „ἐστρατόωντο παρ´ ὄχθας Σαγγαρίοιο,	ὅτε	ὁ Πρίαμος „ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ
[14, 10]	τῆς Ἀγχιάλης ἔρυμα, ᾧ ἐχρήσαντό	ποτε	οἱ Μακεδόνες γαζοφυλακίῳ· ἦρε δὲ
[14, 2]	πρὸς ἐκείνους, τοτὲ μὲν κατορθῶν	τοτὲ	δὲ πταίων. τοῦτον μὲν οὖν
[14, 2]	ἡ τῶν βασιλέων οὐδένεια τῶν	τότε	ἐκ διαδοχῆς ἐπιστατούντων τῆς Συρίας
[14, 2]	βασιλέων καὶ διεπολέμει πρὸς ἐκείνους,	τοτὲ	μὲν κατορθῶν τοτὲ δὲ πταίων.
[14, 11]	ἐγγυτέρω ἐστὶν ἢ ἐπὶ Κύδνον,	ὥστε	δῆλον ὅτι ταῖς μὲν ἀληθείαις
[14, 26]	καὶ οἱ Αἰολεῖς οἱ αὐτοί,	ὥστε	δύο ἔθνη γίνοιτ´ ἄν· εἰ
[14, 14]	ἀλλ´ οὐδὲ Ἀχιλλέως, σὺ δέ·	ὥστε	δώσεις „δίκην. διακρουσάμενος δ´ οὖν
[14, 29]	περὶ Μυσῶν καὶ Φρυγῶν λόγῳ,	ὥστε	ἐχέτω πέρας.
[14, 2]	αὐθημερὸν καὶ δέξασθαι καὶ ἀποπέμψαι,	ὥστε	καὶ παροιμίαν γενέσθαι διὰ τοῦτο
[14, 22]	στενὰ ταῦτα οὕτως ἦν συνηγμένα	ὥστε	μικρὸν ἀπολείπειν τοῦ συνάπτειν ἐπ´
[14, 27]	Ὅμηρος εἶπε διδάξαι, ὅτι δ´	οὔτε	Λυδοὺς οὔτε Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος
[14, 27]	διδάξαι, ὅτι δ´ οὔτε Λυδοὺς	οὔτε	Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος μὴ ἐπισημήνασθαι.
[14, 24]	καὶ Βέβρυκες Φρυξί. ~Φαίνεται δ´	οὔτε	τοῦ Ἐφόρου τὴν ἀπόφασιν διαιτῶν
[14, 29]	καὶ ὑπὸ τῶν ποιητῶν, τί	ἐκώλυε	τὸν Ὅμηρον ταύτης μεμνῆσθαι τῆς
[14, 6]	ὃν τρόπον καὶ Ἀμύντας πρότερον	εἶχε	καὶ ἔτι πρότερον Κλεοπάτρα. εὐφυοῦς
[14, 10]	θυγάτηρ ἑνὸς τῶν τυράννων, αὐτὴ	κατέσχε	τὴν ἀρχὴν προλαβόντος τοῦ πατρὸς
[14, 14]	τινός, Καίσαρος καθηγήσατο καὶ τιμῆς	ἔτυχε	μεγάλης, κατιών τε εἰς τὴν
[14, 4]	τῆς τελευτῆς πηρωθεὶς τὴν ὄψιν	κατέστρεψε	νόσῳ τὸν βίον. ~Μετὰ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/03/2009