>

Livre, Chap.
[14, 10]	γε τῶν ἱερασαμένων ὠνομάζοντο Τεῦκροι	ἢ	Αἴαντες. εἰσιοῦσα δὲ Ἄβα κατ´
[14, 25]	ἡ ἐπικράτεια πεποίηκεν ἢ Ἕλληνας	ἢ	βαρβάρους· τρίτον δὲ γένος οὐδὲν
[14, 25]	γε αὐτῶν τινας τούτων ὧν	ἢ	εἶπεν ἢ παρέλιπε. καὶ γὰρ
[14, 25]	κατεμίχθησαν, ἀλλ´ ἡ ἐπικράτεια πεποίηκεν	ἢ	Ἕλληνας ἢ βαρβάρους· τρίτον δὲ
[14, 11]	Ταρσοῦ ἐπὶ Ἰσσὸν ἐγγυτέρω ἐστὶν	ἢ	ἐπὶ Κύδνον, ὥστε δῆλον ὅτι
[14, 26]	τῶν ὑπὸ τοῦ Ἐφόρου λεγομένων	ἢ	παραλειπομένων οὐ δέον· εἴρηκε δὲ
[14, 25]	τόπους ἢ ὠνομάσθαι ὑπ´ αὐτοῦ	ἢ	παραλελεῖφθαι ἄλλους οὓς ἀποδώσομεν τοῖς
[14, 25]	τινας τούτων ὧν ἢ εἶπεν	ἢ	παρέλιπε. καὶ γὰρ εἰ κατεμίχθησαν,
[14, 1]	παραλία στενή ἐστι καὶ οὐδὲν	ἢ	σπανίως ἔχει τι χωρίον ἐπίπεδον,
[14, 27]	οἰκεῖσθαι ὑπὸ τοῦ ἔθνους τούτου,	ἢ	τῷ ἐν ἑτέρῳ γένει περιέχεσθαι.
[14, 27]	οὐ μέμνηταί τινων ὁ ποιητής·	ἢ	τῷ μήπω τότ´ οἰκεῖσθαι ὑπὸ
[14, 6]	τοιοῦτο βασιλεύεσθαι μᾶλλον τοὺς τόπους	ἢ	ὑπὸ τοῖς Ῥωμαίοις ἡγεμόσιν εἶναι
[14, 25]	εἰπεῖν παρὰ τοὺς λεχθέντας τόπους	ἢ	ὠνομάσθαι ὑπ´ αὐτοῦ ἢ παραλελεῖφθαι
[14, 1]	οἱ ἐνοικοῦντες Τραχειῶται· πεδιὰς δ´	ἡ	ἀπὸ Σόλων καὶ Ταρσοῦ μέχρι
[14, 10]	δ´ ἀπὸ τοῦ γένους διέμεινεν	ἡ	ἀρχή. μετὰ δὲ τὴν Ἀγχιάλην
[14, 22]	γῆς περίοδον ἐπιγράψας. μένει δ´	ἡ	αὐτὴ ἀμαθία κἂν εἰς τοὐλάχιστον
[14, 1]	μέχρι τῆς Πισιδίας· καλεῖται δ´	ἡ	αὐτὴ καὶ Τραχειῶτις καὶ οἱ
[14, 22]	μὲν ἀπὸ Κιλικίας ἐπὶ Χελιδονίας,	ἡ	δ´ ἐνθένδε ἐπὶ τὸ στόμα
[14, 22]	ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ Εὐξείνου,	ἡ	δ´ ἐπὶ Σινώπην πάλιν ἐνθένδε.
[14, 1]	Ταύρου ἡ μὲν λέγεται τραχεῖα	ἡ	δὲ πεδιάς· τραχεῖα μέν, ἧς
[14, 12]	τῇ γραμμῇ μέχρι τῆς Ἰνδικῆς.	~Ἡ	δὲ Ταρσὸς κεῖται μὲν ἐν
[14, 2]	ἐποίουν τὴν χώραν τοῖς ἐπιτιθεμένοις.	ἡ	δὲ τῶν ἀνδραπόδων ἐξαγωγὴ προὐκαλεῖτο
[14, 2]	ἄπωθεν ἦν μέγα καὶ πολυχρήματον,	ἡ	Δῆλος, δυναμένη μυριάδας ἀνδραπόδων αὐθημερὸν
[14, 28]	ἔτι μικρὰ λείπεται· πολλὴ δ´	ἡ	ἐκβολὴ καὶ τὰ ὀρύγματα σημεῖα
[14, 6]	καλοῦσι δὲ πικρὸν ὕδωρ. ~Εἶθ´	ἡ	Ἐλαιοῦσσα νῆσος μετὰ τὴν Κώρυκον,
[14, 20]	πόλις ἐστὶ τῶν Σύρων Σελεύκεια	ἡ	ἐν Πιερίᾳ, καὶ πλησίον Ὀρόντης
[14, 25]	καὶ γὰρ εἰ κατεμίχθησαν, ἀλλ´	ἡ	ἐπικράτεια πεποίηκεν ἢ Ἕλληνας ἢ
[14, 14]	καὶ ἔτι μᾶλλον ἡ εὐχέρεια	ἡ	ἐπιπολάζουσα παρὰ τοῖς Ταρσεῦσιν ὥστ´
[14, 14]	νίκην ἔπος, καὶ ἔτι μᾶλλον	ἡ	εὐχέρεια ἡ ἐπιπολάζουσα παρὰ τοῖς
[14, 10]	ἐπιγαμίαν εἰς τὸν οἶκον τοῦτον,	ἡ	Ζηνοφάνους θυγάτηρ ἑνὸς τῶν τυράννων,
[14, 22]	Φύσκου· ἐντεῦθεν δὲ καμπὴν λαβοῦσα	ἡ	ἤπειρος ἄρχεται τὴν δευτέραν καὶ
[14, 3]	εἶτ´ Ἀνεμούριον ἄκρα καθ´ ἣν	ἡ	ἤπειρος ἐγγυτάτω τῆς Κυπρίας ἐστὶν
[14, 24]	πλεῖστά γε τούτων καὶ μάλιστα	ἡ	Καππαδοκία ἐντὸς ἀπολαμβάνοιτ´ ἂν καὶ
[14, 10]	πόλεως Ταύρου· καὶ ἔστιν ἐπίνειον	ἡ	λίμνη τῆς Ταρσοῦ. ~Μέχρι μὲν
[14, 22]	γάρ ἐστιν ὅλη ἐπ´ εὐθείας	ἡ	Λυκιακὴ παραλία ταύτῃ, καὶ ἡ
[14, 22]	εἰσὶ μὲν ἄνισοι, παρήκουσι δὲ	ἡ	μὲν ἀπὸ Κιλικίας ἐπὶ Χελιδονίας,
[14, 10]	κατεχαρίσαντο ἐκείνῃ θεραπείαις ἐκλιπαρηθέντες· ἔπειθ´	ἡ	μὲν κατελύθη τοῖς δ´ ἀπὸ
[14, 1]	δὲ τῆς ἔξω τοῦ Ταύρου	ἡ	μὲν λέγεται τραχεῖα ἡ δὲ
[14, 29]	Ἀσκανίης. ἀλλ´ εἰ οὕτως ἔχει,	ἡ	μὲν μετανάστασις ὕστερον ἂν εἴη
[14, 3]	τις ὕφορμον ἔχουσα, ὅπου κατάγεται	ἡ	ναυπηγήσιμος ὕλη. κέδρος δ´ ἐστὶν
[14, 11]	Ταρσοῦ. ~Μέχρι μὲν δὴ δεῦρο	ἡ	παραλία πᾶσα ἀπὸ τῆς Ῥοδίων
[14, 1]	δὲ πεδιάς· τραχεῖα μέν, ἧς	ἡ	παραλία στενή ἐστι καὶ οὐδὲν
[14, 3]	ναυπηγήσιμος ὕλη. κέδρος δ´ ἐστὶν	ἡ	πλείστη, καὶ δοκεῖ ταῦτα τὰ
[14, 5]	βίον. ~Μετὰ δὲ τὸν Καλύκαδνον	ἡ	Ποικίλη λεγομένη πέτρα κλίμακα ἔχουσα
[14, 15]	Πλειάδος καταριθμουμένων Διονυσίδης. μάλιστα δ´	ἡ	Ῥώμη δύναται διδάσκειν τὸ πλῆθος
[14, 15]	Ἀλεξανδρέων ἐστὶ μεστή. τοιαύτη μὲν	ἡ	Ταρσός. ~Μετὰ δὲ τὸν Κύδνον
[14, 4]	ἐκεῖ μετῳκίσθησαν. εὐθὺς γάρ ἐστιν	ἡ	τοῦ Καλυκάδνου ἐκβολὴ κάμψαντι ᾐόνα
[14, 2]	συνίστασθαι Τρύφων αἴτιος κατέστη καὶ	ἡ	τῶν βασιλέων οὐδένεια τῶν τότε
[14, 22]	ἡ Λυκιακὴ παραλία ταύτῃ, καὶ	ἡ	τῶν Ῥοδίων περαία μέχρι Φύσκου·
[14, 7]	ἦν καὶ ὁ Κώρυκος καὶ	ἡ	Φάσηλις καὶ πολλὰ τῶν Παμφύλων
[14, 1]	Ταύρου πλευρὸν Καππάδοκες· αὕτη γὰρ	ἡ	χώρα τὸ πλέον πεδίων εὐπορεῖ
[14, 4]	ἐκβολὴ κάμψαντι ᾐόνα ποιοῦσαν ἄκραν	ἣ	καλεῖται Σαρπηδών. πλησίον δ´ ἐστὶ
[14, 10]	τῶν Σόλων ὀρεινή ἐστιν, ἐν	ᾗ	Ὄλβη πόλις Διὸς ἱερὸν ἔχουσα,
[14, 4]	ἐν συμπτώσει τῆς οἰκίας ἐν	ᾗ	ᾤκει διεφθάρη νύκτωρ γενομένῃ, Ξέναρχος
[14, 10]	Σόλων ὀρεινή ἐστιν, ἐν ᾗ	Ὄλβη	πόλις Διὸς ἱερὸν ἔχουσα, Αἴαντος
[14, 22]	αὐτὴ ἀμαθία κἂν εἰς τοὐλάχιστον	καταγάγῃ	διάστημά τις τὸν ἰσθμόν, ὅσον
[14, 2]	ἐπιτιθεμένοις. ἡ δὲ τῶν ἀνδραπόδων	ἐξαγωγὴ	προὐκαλεῖτο μάλιστα εἰς τὰς κακουργίας
[14, 11]	λίμνη τῆς Ταρσοῦ. ~Μέχρι μὲν	δὴ	δεῦρο ἡ παραλία πᾶσα ἀπὸ
[14, 24]	γάρ ἐστι τελέως. ὁ γὰρ	δὴ	διὰ Χαλύβων μεσημβρινὸς διὰ τῆς
[14, 14]	πρὸς τὴν δεδομένην ὑπόθεσιν· καὶ	δὴ	καὶ γυμνασιαρχίαν ὑποσχόμενος Ταρσεῦσι τοῦτον
[14, 14]	καχεξίαν πολλαχόθεν σκοπεῖν ἔξεστι, καὶ	δὴ	καὶ „ἐκ τῶν διαχωρημάτων. οὗτοι
[14, 16]	περὶ ὧν πολλὰ μυθολογεῖται· καὶ	δὴ	καὶ ἡμεῖς ἐμνήσθημεν αὐτῶν ἐν
[14, 9]	δὲ καὶ Χοιρίλος τούτων· καὶ	δὴ	καὶ περιφέρεται τὰ ἔπη ταυτί
[14, 26]	καθ´ ἕκαστα δεδήλωται. τοιαῦτα μὲν	δὴ	πρὸς τὸν Ἔφορον διαπορεῖν ἄξιον·
[14, 24]	τοῦτο πρῶτον ἀπαιτεῖν ἐχρῆν, τί	δὴ	τοὺς Χάλυβας τίθησιν ἐντὸς τῆς
[14, 14]	κατιών τε εἰς τὴν πατρίδα	ἤδη	γηραιὸς κατέλυσε τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν
[14, 11]	ἀνατολὴν ἐπιστρέφει μέχρι Ἰσσοῦ, κἀντεῦθεν	ἤδη	καμπὴν λαμβάνει πρὸς νότον μέχρι
[14, 10]	τὴν τούτων κατάλυσιν ἐφ´ ἡμῶν	ἤδη	τὴν τοῦ Τεύκρου δυναστείαν ταύτην
[14, 22]	Σινώπην πίπτουσαν πλευράν, συνεχώρει ἂν	τριγωνοειδῆ	λέγεσθαι τὴν χερρόνησον· νῦν δέ
[14, 22]	δ´ εὐηθέστατον τὸ τὴν χερρόνησον	τριγωνοειδῆ	φήσαντα τρεῖς ἀποφήνασθαι τὰς ἔξω
[14, 13]	~Τοσαύτη δὲ τοῖς ἐνθάδε ἀνθρώποις	σπουδὴ	πρός τε φιλοσοφίαν καὶ τὴν
[14, 5]	μεγάλη κυκλοτερὴς ἔχουσα περικειμένην ὀφρὺν	πετρώδη	πανταχόθεν ἱκανῶς ὑψηλήν· καταβάντι δ´
[14, 14]	καὶ τὰ ἀναλώματα ἐπίστευσεν αὐτῷ.	ἐφωράθη	δὲ νοσφισάμενος τά τε ἄλλα
[14, 26]	δὲ διαιρετέον κατὰ τὰ ὕστερα	ἔθη,	καθάπερ καὶ τὰς διαλέκτους, τέτταρα
[14, 4]	συσταθείσης ἐπιβουλῆς· ἀναίτιος δὲ φανεὶς	ἀφείθη	ὑπὸ Καίσαρος. ὡς δ´ ἐπανιόντα
[14, 18]	ἀξιόλογος καὶ βασιλεὺς ὑπὸ Ῥωμαίων	ὠνομάσθη	διὰ τὰς ἀνδραγαθίας Ταρκονδίμοτος, καὶ
[14, 10]	θεραπείαις ἐκλιπαρηθέντες· ἔπειθ´ ἡ μὲν	κατελύθη	τοῖς δ´ ἀπὸ τοῦ γένους
[14, 26]	καὶ τὰς διαλέκτους, τέτταρα ἂν	εἴη	καὶ τὰ ἔθνη, καθάπερ καὶ
[14, 11]	ταῖς μὲν ἀληθείαις οὗτος ἂν	εἴη	ὁ ἰσθμός, λέγεται δ´ ὅμως
[14, 29]	ἡ μὲν μετανάστασις ὕστερον ἂν	εἴη	τῶν Τρωικῶν γεγονυῖα, ἐν δὲ
[14, 9]	„Ἀγχιάλην καὶ Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ	μιῇ.	ἔσθιε πῖνε „παῖζε, ὡς τἆλλα
[14, 22]	ἐστιν ὅλη ἐπ´ εὐθείας ἡ	Λυκιακὴ	παραλία ταύτῃ, καὶ ἡ τῶν
[14, 5]	κρόκος φύεται. ἔστι δὲ κοιλὰς	μεγάλη	κυκλοτερὴς ἔχουσα περικειμένην ὀφρὺν πετρώδη
[14, 9]	ὁμώνυμον τῷ πρὸς Καλύδνῳ· εἶτ´	Ἀγχιάλη	μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης, κτίσμα
[14, 5]	~Μετὰ δὲ τὸν Καλύκαδνον ἡ	Ποικίλη	λεγομένη πέτρα κλίμακα ἔχουσα λατομητὴν
[14, 11]	τὴν κατ´ αὐτὴν θάλατταν οὔτ´	ἄλλη	ὁδὸς συντομωτέρα ἐστὶν ἐξ Ἀμισοῦ
[14, 28]	καὶ νῦν ἔτι μικρὰ λείπεται·	πολλὴ	δ´ ἡ ἐκβολὴ καὶ τὰ
[14, 27]	τοῦτο μὲν ὀρθῶς λέγει, διότι	πολλὴ	σύγχυσις γεγένηται τῶν βαρβάρων ἐθνῶν
[14, 22]	Χελιδονίων εἰπών· λοιπὴ γάρ ἐστιν	ὅλη	ἐπ´ εὐθείας ἡ Λυκιακὴ παραλία
[14, 28]	μικρὰ λείπεται· πολλὴ δ´ ἡ	ἐκβολὴ	καὶ τὰ ὀρύγματα σημεῖα τῆς
[14, 4]	γάρ ἐστιν ἡ τοῦ Καλυκάδνου	ἐκβολὴ	κάμψαντι ᾐόνα ποιοῦσαν ἄκραν ἣ
[14, 3]	ἔχουσα, ὅπου κατάγεται ἡ ναυπηγήσιμος	ὕλη.	κέδρος δ´ ἐστὶν ἡ πλείστη,
[14, 16]	Μόψον, πεσόντας δ´ ἀμφοτέρους ταφῆναι	μὴ	ἐν ἐπόψει ἀλλήλοις· καὶ νῦν
[14, 27]	Λυδοὺς οὔτε Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος	μὴ	ἐπισημήνασθαι. ~Φήσας δὲ ἀγνώτων τινῶν
[14, 24]	οὐκ ἀποκρύψαι δυνατόν, ὅ τε	μὴ	λέγων περὶ αὐτοῦ μηδὲν οὐκ
[14, 22]	ὂν δι´ ὧν ἠλέγξαμεν πρότερον	μὴ	μόνους τοὺς ἐντὸς Ἅλυος. οἱ
[14, 29]	ταύτης μεμνῆσθαι τῆς Ἀσκανίας, ἀλλὰ	μὴ	τῆς ὑπὸ Ξάνθου λεγομένης; εἴρηται
[14, 29]	τἀναντία εἰς ἓν συνάγει τὰ	μὴ	ὡσαύτως λεγόμενα. ὁ μὲν γὰρ
[14, 28]	Ἀταρνέως τε καὶ Περγάμου πολίχνη	ἐρήμη	ἐκμεμεταλλευμένα ἔχουσα τὰ χωρία. ~Ἔτι
[14, 4]	Σεβαστοῦ διετέλεσε μέχρι γήρως ἐν	τιμῇ	ἀγόμενος· μικρὸν δὲ πρὸ τῆς
[14, 11]	διήκειν ἐπ´ εὐθείας τῇδε τῇ	γραμμῇ	μέχρι τῆς Ἰνδικῆς. ~Ἡ δὲ
[14, 6]	Ἐλαιούσσης ὁ Λάμος ποταμὸς καὶ	κώμη	ὁμώνυμος. ~Κατὰ δὲ τὰς ἀκρωρείας
[14, 15]	καταριθμουμένων Διονυσίδης. μάλιστα δ´ ἡ	Ῥώμη	δύναται διδάσκειν τὸ πλῆθος τῶν
[14, 4]	Ἀθήνησι καὶ τὸ τελευταῖον ἐν	Ῥώμῃ,	τὸν παιδευτικὸν βίον ἑλόμενος· χρησάμενος
[14, 23]	τὴν χερρόνησον κατοικεῖ ταύτην ἑκκαίδεκα	γένη,	τρία μὲν Ἑλληνικὰ τὰ δὲ
[14, 26]	τὸ μικτόν. ~Πῶς δὲ τρία	γένη	τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ τὰ τὴν
[14, 2]	μέγα καὶ πολυχρήματον, ἡ Δῆλος,	δυναμένη	μυριάδας ἀνδραπόδων αὐθημερὸν καὶ δέξασθαι
[14, 11]	πᾶσα ἀπὸ τῆς Ῥοδίων περαίας	ἀρξαμένη	πρὸς ἰσημερινὰς ἀνατολὰς ἀπὸ τῶν
[14, 16]	δὲ καὶ Μαλλὸς ἐφ´ ὕψους	κειμένη,	κτίσμα Ἀμφιλόχου καὶ Μόψου τοῦ
[14, 6]	Ἐλαιοῦσσα νῆσος μετὰ τὴν Κώρυκον,	προσκειμένη	τῇ ἠπείρῳ, ἣν συνῴκισεν Ἀρχέλαος
[14, 5]	δὲ τὸν Καλύκαδνον ἡ Ποικίλη	λεγομένη	πέτρα κλίμακα ἔχουσα λατομητὴν ἐπὶ
[14, 2]	μάλιστα εἰς τὰς κακουργίας ἐπικερδεστάτη	γενομένη·	καὶ γὰρ ἡλίσκοντο ῥᾳδίως, καὶ
[14, 4]	ἐν ᾗ ᾤκει διεφθάρη νύκτωρ	γενομένῃ,	Ξέναρχος δέ, οὗ ἠκροασάμεθα ἡμεῖς,
[14, 1]	τραχεῖα μέν, ἧς ἡ παραλία	στενή	ἐστι καὶ οὐδὲν ἢ σπανίως
[14, 26]	Αἰολεῖς οἱ αὐτοί, ὥστε δύο	ἔθνη	γίνοιτ´ ἄν· εἰ δὲ διαιρετέον
[14, 26]	τέτταρα ἂν εἴη καὶ τὰ	ἔθνη,	καθάπερ καὶ αἱ διάλεκτοι. οἰκοῦσι
[14, 2]	Σκιπίωνα τὸν Αἰμιλιανὸν ἐπισκεψόμενον τὰ	ἔθνη	καὶ τὰς πόλεις καὶ πάλιν
[14, 10]	καὶ Ἀντώνιος καὶ Κλεοπάτρα κατεχαρίσαντο	ἐκείνῃ	θεραπείαις ἐκλιπαρηθέντες· ἔπειθ´ ἡ μὲν
[14, 10]	τούτου τε καὶ τῶν Σόλων	ὀρεινή	ἐστιν, ἐν ᾗ Ὄλβη πόλις
[14, 10]	Ταύρου· καὶ ἔστιν ἐπίνειον ἡ	λίμνη	τῆς Ταρσοῦ. ~Μέχρι μὲν δὴ
[14, 28]	μεταξὺ Ἀταρνέως τε καὶ Περγάμου	πολίχνη	ἐρήμη ἐκμεμεταλλευμένα ἔχουσα τὰ χωρία.
[14, 24]	ἐπὶ δὲ τῶν Χαλύβων οὐδείς·	λοξὴ	γάρ ἐστι τελέως. ὁ γὰρ
[14, 3]	εἰπεῖν. ~Μετὰ δὲ τὸ Κορακήσιον	Ἀρσινόη	πόλις, εἶθ´ Ἁμαξία ἐπὶ βουνοῦ
[14, 3]	μετὰ τὸ Ἀνεμούριον πόλις· εἶτ´	Ἀρσινόη	πρόσορμον ἔχουσα· εἶτα τόπος Μελανία
[14, 9]	καὶ δὴ καὶ περιφέρεται τὰ	ἔπη	ταυτί „ταῦτ´ ἔχω, ὅσς´ ἔφαγον
[14, 22]	ἀπὸ Ἰσσοῦ μέχρι Χελιδονίων εἰπών·	λοιπὴ	γάρ ἐστιν ὅλη ἐπ´ εὐθείας
[14, 4]	τῆς οἰκίας ἐν ᾗ ᾤκει	διεφθάρη	νύκτωρ γενομένῃ, Ξέναρχος δέ, οὗ
[14, 3]	πλείστη, καὶ δοκεῖ ταῦτα τὰ	μέρη	πλεονεκτεῖν τῇ τοιαύτῃ ξυλείᾳ· καὶ
[14, 9]	παῖς „Ἀγχιάλην καὶ Ταρσὸν ἔδειμεν	ἡμέρῃ	μιῇ. ἔσθιε πῖνε „παῖζε, ὡς
[14, 14]	ἀπείχοντο ὕβρεως οὐδεμιᾶς, ἐχρήσατο τῇ	δοθείσῃ	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἐξουσίᾳ καὶ
[14, 4]	βίον ἑλόμενος· χρησάμενος δὲ καὶ	τῇ	Ἀρείου φιλίᾳ καὶ μετὰ ταῦτα
[14, 11]	φαμεν διήκειν ἐπ´ εὐθείας τῇδε	τῇ	γραμμῇ μέχρι τῆς Ἰνδικῆς. ~Ἡ
[14, 14]	οὐκ ἀπείχοντο ὕβρεως οὐδεμιᾶς, ἐχρήσατο	τῇ	δοθείσῃ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἐξουσίᾳ
[14, 6]	νῆσος μετὰ τὴν Κώρυκον, προσκειμένη	τῇ	ἠπείρῳ, ἣν συνῴκισεν Ἀρχέλαος καὶ
[14, 24]	τοὺς Κίλικας δὲ τοὺς ἐπὶ	τῇ	θαλάττῃ μόνον εἴρηκεν. οἱ οὖν
[14, 24]	διελεῖν καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ	τῇ	θαλάττῃ φάναι τοὺς δὲ ἐν
[14, 14]	τὸ κοιλίδιον ἔχων προσέρρανε πολὺ	τῇ	θύρᾳ καὶ τῷ τοίχῳ νύκτωρ
[14, 4]	Ἀρείου φιλίᾳ καὶ μετὰ ταῦτα	τῇ	Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ διετέλεσε μέχρι
[14, 6]	οὕτω μὲν Ἀρχέλαος ἔλαβε πρὸς	τῇ	Καππαδοκίᾳ τὴν τραχεῖαν Κιλικίαν. εἰσὶ
[14, 19]	τε καὶ Σύρων. ἐν δὲ	τῇ	Κιλικίᾳ ἐστὶ καὶ τὸ τῆς
[14, 23]	καὶ Φρύγες καὶ Μιλύαι ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ, διαιτῶν ταῦτα ὁ Ἀπολλόδωρος
[14, 24]	θαλάττῃ φάναι τοὺς δὲ ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ· ὅπερ καὶ ἐπὶ τῆς
[14, 11]	Κύδνου κατηγάγομεν, τὴν αὐτὴν ἀποφαίνομεν	τῇ	μέχρι Ἰσσοῦ, οὐδὲν παρὰ τοῦτο
[14, 21]	τινας τόπους κἀνταῦθα, ὥσπερ ἐν	τῇ	Παμφυλίᾳ Θήβην καὶ Λυρνησσόν, οἱ
[14, 4]	καὶ ἐδημαγώγησε χρόνον τινὰ ἐν	τῇ	πατρίδι, εἶτ´ ἐμπεσὼν εἰς τὴν
[14, 14]	τε τοῖς ἡγεμόσι καὶ ἐν	τῇ	πόλει. ~Τῶν δ´ ἄλλων φιλοσόφων
[14, 5]	ἄγουσαν. εἶτ´ Ἀνεμούριον ἄκρα ὁμώνυμος	τῇ	προτέρᾳ, καὶ Κράμβουσα νῆσος καὶ
[14, 3]	δοκεῖ ταῦτα τὰ μέρη πλεονεκτεῖν	τῇ	τοιαύτῃ ξυλείᾳ· καὶ διὰ τοῦτ´
[14, 21]	μὲν ἀποφαίνουσιν ἀρχηγέτας τοὺς ἐν	τῇ	Τροίᾳ τούτων καὶ δεικνύουσί τινας
[14, 22]	μὲν οὖν μόνους τοὺς ἐν	τῇ	χερρονήσῳ διὰ τῶν αὐτῶν ἐλέγχοιτ´
[14, 10]	ἐγίνετο τῆς Τραχειώτιδος· εἶτ´ ἐπέθεντο	τῇ	χώρᾳ τύραννοι πολλοί, καὶ συνέστη
[14, 2]	προὐκαλεῖτο μάλιστα εἰς τὰς κακουργίας	ἐπικερδεστάτη	γενομένη· καὶ γὰρ ἡλίσκοντο ῥᾳδίως,
[14, 24]	οἱ οὖν ἐπ´ Ἀντιπάτρῳ τῷ	Δερβήτῃ	καὶ οἱ Ὁμοναδεῖς καὶ ἄλλοι
[14, 15]	Ταρσέων γὰρ καὶ Ἀλεξανδρέων ἐστὶ	μεστή.	τοιαύτη μὲν ἡ Ταρσός. ~Μετὰ
[14, 10]	τῇ χώρᾳ τύραννοι πολλοί, καὶ	συνέστη	τὰ λῃστήρια. μετὰ δὲ τὴν
[14, 14]	Καίσαρος ἀδελφῆς. καὶ οὗτος δὲ	προέστη	τῆς πολιτείας διαδεξάμενος τὸν Ἀθηνόδωρον,
[14, 2]	τὰ πειρατικὰ συνίστασθαι Τρύφων αἴτιος	κατέστη	καὶ ἡ τῶν βασιλέων οὐδένεια
[14, 18]	ἐχόντων ἐρύματα· καθ´ ἡμᾶς δὲ	κατέστη	κύριος πάντων ἀνὴρ ἀξιόλογος καὶ
[14, 3]	ὕλη. κέδρος δ´ ἐστὶν ἡ	πλείστη,	καὶ δοκεῖ ταῦτα τὰ μέρη
[14, 5]	Κωρύκιον ἄντρον, ἐν ᾧ ἡ	ἀρίστη	κρόκος φύεται. ἔστι δὲ κοιλὰς
[14, 22]	οὐκ ἔξω δὲ οὐδ´ ἐπὶ	θαλάττῃ.	εἰ μὲν τοίνυν τὰ στενὰ
[14, 3]	εἶτα Κράγος πέτρα περίκρημνος πρὸς	θαλάττῃ·	εἶτα Χαραδροῦς ἔρυμα καὶ αὐτὸ
[14, 23]	βάρβαρα χωρὶς τῶν μιγάδων, ἐπὶ	θαλάττῃ	μὲν Κίλικες καὶ Πάμφυλοι καὶ
[14, 24]	Κίλικας δὲ τοὺς ἐπὶ τῇ	θαλάττῃ	μόνον εἴρηκεν. οἱ οὖν ἐπ´
[14, 24]	καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ τῇ	θαλάττῃ	φάναι τοὺς δὲ ἐν τῇ
[14, 22]	περίοδον ἐπιγράψας. μένει δ´ ἡ	αὐτὴ	ἀμαθία κἂν εἰς τοὐλάχιστον καταγάγῃ
[14, 1]	τῆς Πισιδίας· καλεῖται δ´ ἡ	αὐτὴ	καὶ Τραχειῶτις καὶ οἱ ἐνοικοῦντες
[14, 10]	Ζηνοφάνους θυγάτηρ ἑνὸς τῶν τυράννων,	αὐτὴ	κατέσχε τὴν ἀρχὴν προλαβόντος τοῦ
[14, 4]	Καλυκάδνου καὶ τὸ Ζεφύριον καὶ	αὕτη	ἄκρα· ἔχει δὲ ὁ ποταμὸς
[14, 1]	πρόσβορρον τοῦ Ταύρου πλευρὸν Καππάδοκες·	αὕτη	γὰρ ἡ χώρα τὸ πλέον
[14, 15]	γὰρ καὶ Ἀλεξανδρέων ἐστὶ μεστή.	τοιαύτη	μὲν ἡ Ταρσός. ~Μετὰ δὲ
[14, 3]	ταῦτα τὰ μέρη πλεονεκτεῖν τῇ	τοιαύτῃ	ξυλείᾳ· καὶ διὰ τοῦτ´ Ἀντώνιος
[14, 13]	καὶ κτήνεσι καὶ ἀνθρώποις ἐπικουρεῖ.	~Τοσαύτη	δὲ τοῖς ἐνθάδε ἀνθρώποις σπουδὴ
[14, 22]	ἐπ´ εὐθείας ἡ Λυκιακὴ παραλία	ταύτῃ,	καὶ ἡ τῶν Ῥοδίων περαία
[14, 3]	σταδίων. τούτου δ´ ἐστὶ Νάγιδος	πρώτη	μετὰ τὸ Ἀνεμούριον πόλις· εἶτ´
[14, 20]	προθεσπίζουσιν. ~Μετὰ δὲ τὴν Κιλικίαν	πρώτη	πόλις ἐστὶ τῶν Σύρων Σελεύκεια
[14, 5]	ἡμέρου· παρέσπαρται δὲ καὶ τὰ	ἐδάφη	τὰ φέροντα τὴν κρόκον. ἔστι
[14, 14]	τὸν λόγον „ἀλλ´ Ὅμηρος μέν“	ἔφη	„ἔλαιον Ἀγαμέμνονος οὐκ „ἔκλεψεν, ἀλλ´
[14, 4]	οἱ πρῶτοι ἐντυγχάνοντες, τὸ Εὐριπίδου	ἔφη	„ἥκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου
[14, 14]	ἐκκλησίᾳ „τὴν νόσον τῆς πόλεως“	ἔφη	„καὶ „τὴν καχεξίαν πολλαχόθεν σκοπεῖν
[14, 10]	ἀπὸ τοῦ γένους διέμεινεν ἡ	ἀρχή.	μετὰ δὲ τὴν Ἀγχιάλην αἱ
[14, 8]	πόλις ἀξιόλογος, τῆς ἄλλης Κιλικίας	ἀρχὴ	τῆς περὶ τὸν Ἰσσόν, Ἀχαιῶν
[14, 5]	τὸ Κωρύκιον ἄντρον, ἐν ᾧ	ἡ	ἀρίστη κρόκος φύεται. ἔστι δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/03/2009