>

Livre, Chap.
[2, 19]	Ῥωμαίων ἐγένοντο, ἅπαντα μὲν τὰ	τῷ	Ἀρέθα εἰργασμένα ἔγνω, δίκην μέντοι
[2, 25]	αἰδῶ ἢ ἄλλο τι ἐν	νῷ	ἀγαθὸν ἔχοντες. Πέρσαι δὲ αὐτοὺς
[2, 30]	οὖν Πέρσαι πολέμιον οὐδὲν ἐν	νῷ	ἔχοντες μακρόν τινα ὕπνον ἐκάθευδον·
[2, 18]	ἐπιθήσονται σφίσιν, ἐκεῖνο δηλονότι ἐν	νῷ	ἔχοντες, ὅτι δὴ αὐτοὶ μὲν
[2, 6]	ἴοι. ταῦτα καὶ Ἀντιοχεῦσιν ἐν	νῷ	ἔχουσι βουλήν τε ὑπὲρ τούτων
[2, 9]	ἄλλο τῶν πάντων οὐδὲν ἐν	νῷ	ποιουμένη, ἢν τὸ δόξαν αὐτῇ
[2, 7]	ἐξουσίᾳ τῇ ἄλλῃ καὶ τὸ	τῷ	λόγῳ κρατεῖν ἕπεσθαι πέφυκεν. ἢν
[2, 3]	δὲ ἀληθεῖ λόγῳ ὑπὸ σῆς,	ὦ	βασιλεῦ, γνώμης. εἴπερ ὁ τὴν
[2, 7]	λόγον ἑλέσθαι, οὐδὲν ἂν ἡμῖν,	ὦ	βασιλεῦ, δικαίως ἐπικαλεῖν ἔχοις· ὅπως
[2, 15]	τῶν ἡμῖν ὑπαρχόντων ἀφαίρεσιν, ὅρα,	ὦ	βασιλεῦ, ἐς ὁποίαν τινὰ ἔννοιαν
[2, 7]	πέφυκεν. ἔασον τοίνυν ἡμᾶς ἅπαντα,	ὦ	βασιλεῦ, κληρωσαμένους τὰ χείριστα τοῦτο
[2, 3]	περιποιεῖσθαι βουλόμενος. τί οὖν ἔτι,	ὦ	βασιλεῦ, μέλλεις; τί δὲ τὴν
[2, 15]	χώρας, ἐν ᾗ πλοῖά σοι,	ὦ	βασιλεῦ, ναυπηγουμένῳ βατὸν οὐδενὶ πόνῳ
[2, 2]	φθέγγεσθαι τάδε. εἴ τίς σε,	ὦ	βασιλεῦ, ξυνελὼν φαίη τήν τε
[2, 10]	„Εἰ μὴ πρὸς παρόντα σὲ,	ὦ	βασιλεῦ, οἱ λόγοι ἐγίνοντο, οὐκ
[2, 2]	τοιάδε „Τοὺς μὲν ἄλλους ἅπαντας,	ὦ	βασιλεῦ, πρέσβεις τῶν αὐτοῖς ἕνεκα
[2, 26]	τὴν ἀμοιβὴν, ἐξ ἧς σοι,	ὦ	βασιλεῦ, τὸ μὴ δοκεῖν ὠμοτάτῳ
[2, 3]	ξυνετάραξε τὰ ἀνθρώπεια ὁ σὸς,	ὦ	βασιλεῦ, τῷ λόγῳ μὲν φίλος,
[2, 7]	τί ἄν τις ἐπὶ πλεῖστον,	ὦ	βέλτιστε, μακρολογοίη; οἵ γε τακτὸν
[2, 3]	„Εἰσὶ μὲν ἡμῶν πολλοὶ Ἀρσακίδαι,	ὦ	δέσποτα, ἐκείνου Ἀρσάκου ἀπόγονοι, ὃς
[2, 12]	εἶπε „τίνα ποτὲ γνώμην ἔχειν,	ὦ	δέσποτα, οἴει, ᾧ γυνή τέ
[2, 8]	ὧδε „Οὐχὶ ταὐτά μοι δοκεῖς,	ὦ	δέσποτα, Ῥωμαίοις ἀμφὶ τῇ τούτων
[2, 7]	Χοσρόης ἀπεκρίνατο ὧδε „Τούτων μέντοι,	ὦ	ἑταῖρε, αὐτὸς αἴτιος, ἐνταῦθα ἀναγκάσας
[2, 3]	μὲν ἐν σπονδαῖς τὸν σὸν,	ὦ	κράτιστε βασιλεῦ, δοῦλον ἀπάτῃ τε
[2, 11]	θήκην καὶ τὸ ξύλον ἐνδεικνύμενος	„Ὦ	κράτιστε βασιλεῦ“ ἔφη „ταῦτά μοι
[2, 26]	πάντες ἐκ παλαιοῦ νενομίκασιν. οὐκοῦν,	ὦ	κράτιστε βασιλεῦ, φόνους σοι καὶ
[2, 15]	τοιούτους δή τινας καὶ Λαζοὺς,	ὦ	μέγιστε βασιλεῦ, νόμιζε εἶναι. Κόλχοι
[2, 18]	τὴν πόλιν ἐξελεῖν πολλήν τινα,	ὦ	ξυνάρχοντες, ἐλπίδα ἔχω. φεύγουσι γὰρ
[2, 16]	Δάρας ἔλεξε τοιάδε „Ἅπαντας ὑμᾶς,	ὦ	ξυνάρχοντες, πολέμων πολλῶν ἐμπείρους οἶδα,
[2, 16]	οὖν ἐξ ἀρχῆς ἐνθάδε ἥκομεν,	ὦ	ξυνάρχοντες, ὡς διακωλύσοντες τὸν πολέμιον
[2, 12]	γνώμην ἔχειν, ὦ δέσποτα, οἴει,	ᾧ	γυνή τέ ἐστι καὶ παιδία
[2, 3]	αὐτοκράτορι ἑκών γε εἶναι, ἐφ´	ᾧ	δὴ ἅπαντες οἱ κατὰ γένος
[2, 28]	δολερῷ πρὸς Ῥωμαίους πεποιημένος, ἐφ´	ᾧ	δὴ αὐτοὺς διὰ τὴν εἰρήνην
[2, 29]	ἐπεμνήσθην, αὐτοῖς ἐπιστήσας ἐνταῦθα στέλλει,	ᾧ	δὴ ἐπήγγελλε Γουβάζην ὡς λαθραιότατα
[2, 16]	περὶ τῆς ἐκείνου βουλεύεσθαι. ἐφ´	ᾧ	δὴ ξυνειλεγμένους ὑμᾶς δίκαιον, οἶμαι,
[2, 26]	αὐτοὺς ξὺν γέλωτι ἀπεπέμψατο, ἐφ´	ᾧ	ἐνδελεχέστατα βουλευσάμενοι ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ
[2, 21]	ἐς Βυζάντιον μετάπεμπτος ἦλθεν, ἐφ´	ᾧ	ἐς Ἰταλίαν αὖθις σταλήσεται, πονηρῶν
[2, 30]	Ἰβηρίας οἱ βάρβαροι ἐπηγάγοντο, ἐφ´	ᾧ	ἐς Πέτραν ἐσκομίσονται. Λαζῶν τε
[2, 11]	καὶ τοῦτο οἱ πρέσβεις, ἐφ´	ᾧ	μέντοι αὐτὸν θεασάμενόν τε τὴν
[2, 11]	τρισὶ μὲν ἱερεῦσι παρέδοσαν, ἐφ´	ᾧ	ξὺν πάσῃ ἀσφαλείᾳ φυλάξουσιν, ἐξάγοντες
[2, 28]	Τριβοῦνον ὄνομα ἰατρὸν πέμψαι, ἐφ´	ᾧ	οἱ ξυνδιατρίψει τακτόν τινα χρόνον.
[2, 1]	αὐτὸν περιελθεῖν μεγάλων χρημάτων, ἐφ´	ᾧ	προσχωρήσει Ῥωμαίοις, γράμματά τε προΐσχετο,
[2, 26]	τῷ σῷ ξύμβουλος γεγονὼς, ἐφ´	ᾧ	σε τῆς ἀρχῆς διάδοχον καταστήσεται,
[2, 21]	ἐς Πέρσας ἥκιστα πέμψειεν, ἐφ´	ᾧ	τὰ ἀμφὶ τῇ εἰρήνῃ κατὰ
[2, 27]	τεῖχος ἥκων Μαρτῖνον ἐκάλει, ἐφ´	ᾧ	τὰ ἐς τὴν ξύμβασιν διοικήσηται.
[2, 21]	ἐπὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ, ἐφ´	ᾧ	τὰ ξυγκείμενα πράξουσιν. οἱ μὲν
[2, 7]	ἐς τὴν πόλιν τινὲς ἐφ´	ᾧ	τὰ χρήματα λήψονται, οἱ δὲ
[2, 20]	ὀλίγοις τισὶν αὐτοῦ ἔλιπον ἐφ´	ᾧ	τὴν Ἱεράπολιν φυλάξουσιν, οἱ δὲ
[2, 11]	Ἀπαμείᾳ τοῦ σταυροῦ μέρος, ἐν	ᾧ	τὸν Χριστὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ποτὲ
[2, 27]	Περσῶν τισιν ἔταξεν, οὐκ ἐφ´	ᾧ	τῷ περιβόλῳ προσβάλωσιν, ἀλλ´ ὅπως
[2, 10]	ἀλλήλους διαλεχθέντες ξυνέβησαν ὕστερον ἐφ´	ᾧ	Χοσρόην ἐν μὲν τῷ παραυτίκα
[2, 8]	μᾶλλον πλήθει τε πολλῷ καὶ	θορύβῳ	ἀμυνομένων, οὐκ ἐνεγκοῦσαι τὸ ἄχθος
[2, 25]	ὅπλα ῥιπτοῦντες σπουδῇ τε καὶ	θορύβῳ	ἐς ἔδαφος. οὐ γὰρ ἀντιτάξασθαι
[2, 18]	ὅπλα ἀνελόμενοι, ἀκοσμίᾳ δὲ καὶ	θορύβῳ	ἐχόμενοι ὑπηντίαζον. οἱ δὲ ἀμφὶ
[2, 27]	δὴ ξὺν βοῇ τε καὶ	θορύβῳ	πολλῷ ἅπαντας ἤγειρε. καὶ μάχης
[2, 26]	Περσῶν ἔτυχον, ὕβρει δὲ καὶ	θορύβῳ	πολλῷ ἐνθένδε ἐξελαυνόμενοι ἐς τὴν
[2, 26]	τοὺς πρέσβεις παρὰ Χοσρόην σὺν	θορύβῳ	πολλῷ ἔπεμπον καὶ Στέφανον σὺν
[2, 13]	τὰ ἐν μέσῳ τείχους ἑκατέρου	θορύβῳ	πολλῷ καὶ ταραχῇ ἐκέλευον σκάπτειν.
[2, 27]	ἐνῆγεν. οἱ δὲ κραυγῇ καὶ	θορύβῳ	πολλῷ τούς τε πύργους καὶ
[2, 6]	τὸν ἀνεψιὸν τὸν αὑτοῦ ξὺν	θορύβῳ	πολλῷ τριακοσίους ἑπομένους ἔχοντα ἔπεμψε,
[2, 8]	ἐφεστήκεσαν ἐς τὸ ἔδαφος ἐξέπεσον	πατάγῳ	πολλῷ. οὗ δὴ αἰσθόμενοι καὶ
[2, 4]	Ῥωμαίους τοὺς ἑῴους εἰργάσαντο ἅπερ	ἐγὼ	αὐτίκα δὴ μάλα δηλώσω. Βελισάριος
[2, 10]	ἔδει ταῦτα, ἅπερ ξυνηνέχθη, παθεῖν.	ἐγὼ	δὲ ἰλιγγιῶ πάθος τοσοῦτον γράφων
[2, 22]	γινώσκει καὶ σοφιστὴς καὶ μετεωρολόγος,	ἐγὼ	δὲ ὅθεν τε ἤρξατο ἡ
[2, 4]	τούτου δὴ τοῦ ἀστέρος σημαίνεσθαι·	ἐγὼ	δὲ ὅσα γενέσθαι ξυνηνέχθη γράφων
[2, 9]	καὶ ξύμπαντας διαφθεῖραι τοὺς ἡλωκότας,	ἐγὼ	δὲ τοὺς φεύγοντας ἐκέλευον εἰς
[2, 7]	ὅπως δὲ ἅπαντα ἀκούσῃ πρᾴως.	ἐγὼ	μὲν γὰρ, ἐπειδὴ ἅπερ Ἀντιοχεῦσιν
[2, 10]	ἄγχιστά πη παροῦσι καὶ τῷ	χορηγῷ	τῆς τοῦ στρατοπέδου δαπάνης ἔδειξαν,
[2, 17]	δὲ λοιποὶ μόλις ξὺν τῷ	στρατηγῷ	διαφυγόντες ἐσώθησαν. θυμῷ τε ὁ
[2, 15]	καὶ πάντων μάλιστα Πέτρῳ τῷ	στρατηγῷ,	ἐπηρεάζειν τοῖς ἐντυγχάνουσιν εὐπετῶς ἔχοντι.
[2, 21]	παρῄνει οἱ ὅτι τάχιστα ἀπαλλάσσεσθαι.	στρατηγῷ	τε γὰρ ἐντυχεῖν ἔφη ἀνδρειοτάτῳ
[2, 28]	βασιλέως τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν ἔχοντος.	Ὀλίγῳ	δὲ ὕστερον Ἀρέθας τε καὶ
[2, 10]	μέντοι περιβόλου παντάπασιν ἀπέσχοντο Πέρσαι.	Ὀλίγῳ	δὲ ὕστερον ἥκοντες αὖθις παρὰ
[2, 6]	ἐπῆγε τὸ στράτευμα. ~Ἐτύγχανε δὲ	ὀλίγῳ	ἔμπροσθεν βασιλεὺς ἀρχὴν τῆς ἕω
[2, 1]	Σοῦμμος Ἰουλιανοῦ ἀδελφὸς ἦν, ὃς	ὀλίγῳ	ἔμπροσθεν ἐς Αἰθίοπάς τε καὶ
[2, 14]	ὁ νόμος ἐκτέμνεσθαι οὐδαμῆ εἴα.	ὀλίγῳ	μὲν οὖν ὕστερον, ἡνίκα Ἰουστῖνος
[2, 29]	τὸ τεῖχος διώρυχα ἐν χώρῳ	ὀλίγῳ	πεποίηνται, ὅ τε ταύτῃ περίβολος
[2, 23]	ἀρχὰς μὲν ἔθνησκον τῶν εἰωθότων	ὀλίγῳ	πλείους, εἶτα ἔτι μᾶλλον τὸ
[2, 28]	γενειάσκοντα, καὶ Κωνσταντιανὸν, ὃς δὴ	ὀλίγῳ	πρότερον ἅμα Σεργίῳ παρὰ Χοσρόην
[2, 10]	βουλόμενος πρὸς τὸν σὸν ἀδελφὸν	ὀλίγῳ	πρότερον γέγραφας ὡς αὐτὸς εἴη
[2, 13]	ἅπερ ἐκ τοῦ τείχους Ῥωμαῖοι	ὀλίγῳ	πρότερον ἐπὶ τοὺς ἐνοχλοῦντας βαρβάρους
[2, 28]	Ῥωμαῖος μὲν ἀνὴρ, αὐτόμολος δὲ	ὀλίγῳ	πρότερον ἐς Πέρσας ἥκων, τὸν
[2, 24]	χωρία. Ἤδη δὲ ὁ Χοσρόης	ὀλίγῳ	πρότερον τὸ Ἀδαρβιγάνων δέει τῷ
[2, 26]	δὴ αὖθις παρ´ αὐτοὺς ἔλθωσιν.	ὀλίγῳ	τε ὕστερον μεταπεμψάμενος αὐτοὺς ὁ
[2, 21]	ἀνδραποδίσας ἅπαν ἐς ἔδαφος καθεῖλεν.	ὀλίγῳ	τε ὕστερον τὸν ὅμηρον Ἰωάννην
[2, 6]	πλεῖστον ἱκανῶς ἔχουσα, ὕψος δὲ	ὀλίγῳ	τοῦ περιβόλου ἐλασσουμένη. ἐκέλευεν οὖν
[2, 24]	τάχος ἐχρῶντο. ἅπαντες δὲ ἀλλήλοις	ὀλίγῳ	ὕστερον ἀνεμίγνυντο ἐν τῇ πολεμίᾳ,
[2, 12]	Χριστοῦ Αὔγαρος ἔλαβε, κακῶν μὲν	ὀλίγῳ	ὕστερον ἀπαθὴς γέγονε, συχνὸν δὲ
[2, 5]	ταλαιπωρίᾳ οὐχ οἷοί τε ὄντες	ὀλίγῳ	ὕστερον διεφθάρησαν. ταῦτα διαπεπραγμένος Χοσρόης
[2, 2]	Ἀρμενίων τε καὶ Λαζῶν λόγους	ὀλίγῳ	ὕστερον ἔδρασεν ἅπερ μοι αὐτίκα
[2, 17]	τὴν ἐκείνων ἐτίθεντο χώραν, ἅπερ	ὀλίγῳ	ὕστερον ἔκαυσαν. ἥ τε φλὸξ
[2, 11]	τὰ ξυγκείμενα, καὶ ἃ Καλλινικησίους	ὀλίγῳ	ὕστερον ἐν σπονδαῖς ἔδρασεν, ἅπερ
[2, 25]	ὑπεξήγαγε τῶν μαχομένων. ὃς δὴ	ὀλίγῳ	ὕστερον ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν
[2, 13]	μεταξὺ χώραν ἑκατέρου περιβόλου γινόμενοι	ὀλίγῳ	ὕστερον καὶ τὸ μέγα τεῖχος
[2, 2]	ἐν τοῖς ἡμετέροις κακοῖς ὅσα	ὀλίγῳ	ὕστερον ξυμβήσεται Πέρσαις, ἐνθυμοῦ δὲ
[2, 22]	προηγόρευον, οἳ δὴ κακῶν ἀπαθεῖς	ὀλίγῳ	ὕστερον παρὰ δόξαν ἐγίνοντο, πολλοὺς
[2, 7]	ἔγωγε ξὺν θεοῖς ἐλπίδα ἔχω	ὀλίγῳ	ὕστερον τίσασθαι, καὶ Περσῶν τῶν
[2, 3]	Σίττας ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο οὐδενὶ	λόγῳ,	ἀναξίως τῆς τε ἀρετῆς καὶ
[2, 23]	Ῥωμαίων ἀρχῆς ἱμάτια ἐν ἰδιωτῶν	λόγῳ	ἅπαντες ἀμπεχόμενοι ἡσυχῆ ἔμενον. τὰ
[2, 21]	ἀλλὰ τῷ μὲν ἔργῳ φυγεῖν,	λόγῳ	δὲ τῆς εἰρήνης ἐφίεσθαι. Ἐν
[2, 20]	πέμπει τοίνυν τινὰς τῷ μὲν	λόγῳ	διερευνησομένους ἐς τὸ ἀκριβὲς τὰ
[2, 19]	χωρία ἐνδόντες κάθηνται αὐτοῦ οὐδενὶ	λόγῳ.	Διὸ δὴ Βελισάριος ἅπαντας ξυγκαλέσας
[2, 9]	γὰρ αὐτὸν στενάξαντα δῆθεν τῷ	λόγῳ,	δόκησίν τε ὡς εἴη δεδακρυμένος
[2, 22]	τῷ κακῷ πρόφασίν τινα ἢ	λόγῳ	εἰπεῖν ἢ διανοίᾳ λογίσασθαι μηχανή
[2, 19]	τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ δῆθεν τῷ	λόγῳ	ἐκέλευε λάθρα ὡς τάχιστα ἐπανήκοντας
[2, 9]	γε τὸν Καόσην, ὅνπερ οὐδενὶ	λόγῳ	ἐμίσει Καβάδης) καὶ πόνῳ οὐδενὶ
[2, 22]	γε τῶν ἐντυγχανόντων τινὰς τῷ	λόγῳ	ἐξαπατήσαντες πείσωσι. τούτῳ μέντοι τῷ
[2, 21]	δοῖεν τῶν δοκίμων ἐν ὁμήρων	λόγῳ	ἐπὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ, ἐφ´
[2, 28]	ὡς ἐπὶ πρεσβείᾳ δῆθεν τῷ	λόγῳ,	ἐς Βυζάντιον στέλλει. καί οἱ
[2, 21]	τοσούτων τὸ πλῆθος, οὔτε τῷ	λόγῳ	ἐς ταραχήν τινα καταστὰς, ἀλλὰ
[2, 15]	φράσωσιν, ἀλλ´ ἐς Ἰβηρίαν τῷ	λόγῳ	ἐστέλλετο, ὡς τὰ τῇδε καταστησόμενος
[2, 3]	τε γὰρ χρήματα ἐληίζετο οὐδενὶ	λόγῳ	καὶ φόρου αὐτοῖς ἀπαγωγὴν οὔποτε
[2, 7]	τῇ ἄλλῃ καὶ τὸ τῷ	λόγῳ	κρατεῖν ἕπεσθαι πέφυκεν. ἢν δέ
[2, 21]	ποτε εἴη κατασκεψόμενον, τῷ δὲ	λόγῳ	μεμψόμενον, ὅτι δὴ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς
[2, 15]	καθισταμένης ἔλεγχος γίγνεται) εἰ δὲ	λόγῳ	μὲν φίλοι Ῥωμαίων, ἔργῳ δὲ
[2, 3]	ὁ σὸς, ὦ βασιλεῦ, τῷ	λόγῳ	μὲν φίλος, ἔργῳ δὲ δυσμενής.
[2, 29]	δὴ αὐτὰ πέμψειεν, ἀλλὰ τῷ	λόγῳ	μηχανὰς ἐν Πέτρας τῷ περιβόλῳ
[2, 10]	δὲ φαύλας τε καὶ οὐδενὶ	λόγῳ	ξυμπεπλασμένας. μάλιστα δὲ αὐτοῦ τὰς
[2, 5]	τινὰς παραπομποὺς ἐσομένους δῆθεν τῷ	λόγῳ	ξυνέπεμψεν. οὓς δὴ λάθρα ἐκέλευε
[2, 6]	σφίσι. ταῦτα ὁ Χοσρόης ἀκούσας	λόγῳ	ξυνετῷ τὸν τρόπον ῥυθμίζεσθαι ὑπὸ
[2, 19]	γὰρ ἐπίπροσθέ πη ἰέναι οὐδὲ	λόγῳ	οἶμαι δυνατὸν εἶναι. ἕως οὖν
[2, 5]	ἀτιμοτάτης, Πέρσαις δὲ ἐν οὐδενὶ	λόγῳ	οὔτε τὰ πρότερα γεγενημένης οὔτε
[2, 1]	ἔναγχος ἐπὶ διαίτῃ δῆθεν τῷ	λόγῳ	παρ´ αὐτὸν ἥκοντα ἐπαγγελίαις αὐτὸν
[2, 15]	πέφυκεν, οἵδε ἀξιοῦσι δῆθεν τῷ	λόγῳ	παρ´ ἡμῶν πρίασθαι, τιμῆς ἑκατέρωθι
[2, 29]	ἐς Πέτραν ἦλθον, τῷ μὲν	λόγῳ	προνοήσοντες ὡς μὴ χρόνῳ τε
[2, 5]	λοιποὺς ἅπαντας ἐν ἀνδραπόδων ποιησάμενος	λόγῳ	πυρπολήσας τε ξύμπασαν τὴν πόλιν
[2, 3]	φύσει τῶν πραγμάτων ξυμβαῖνον οὔτε	λόγῳ	ῥᾴδιον ἑρμηνεύεσθαι. οὐ Βοσπορίταις μὲν
[2, 9]	ἀτεχνῶς ἔμπειρος, ἀφοσιοῦσθαί τε τῷ	λόγῳ	τὴν πρᾶξιν. ὃς καὶ Σουρηνοὺς,
[2, 1]	σκήψεις ἐπινοεῖν ἤθελεν, ὅπως δὴ	λόγῳ	τινὶ εὐπρεπεῖ τὰς σπονδὰς λύσειεν.
[2, 3]	Ῥωμαίων ἀρχῆς, τῷ δὲ ἀληθεῖ	λόγῳ	ὑπὸ σῆς, ὦ βασιλεῦ, γνώμης.
[2, 15]	δὲ λόγῳ μὲν φίλοι Ῥωμαίων,	ἔργῳ	δὲ ἀνδράποδα γεγονότες πιστὰ, ἔργα
[2, 3]	βασιλεῦ, τῷ λόγῳ μὲν φίλος,	ἔργῳ	δὲ δυσμενής. ὅπερ καὶ αὐτὸς
[2, 15]	τῷ τῆς ἐμπορίας εὐπρεπεῖ χρώμενοι,	ἔργῳ	δὲ ἡμᾶς ὡς ἔνι μάλιστα
[2, 20]	ἀκριβὲς τὰ τῆς πόλεως χρήματα,	ἔργῳ	δὲ τὴν πόλιν καθέξοντας. καὶ
[2, 21]	ἀνὴρ ἐν τούτῳ εὐδοκιμῆσαι τῷ	ἔργῳ	ἐδόκει ἢ ὅτε Γελίμερα δορυάλωτον
[2, 5]	τριβεὶς πράξεσι μεγάλαις ἐπ´ οὐδενὶ	ἔργῳ	ἐμπόδιος εἴη, ἀπεπειράσατο μὲν ὁμολογίᾳ
[2, 21]	ἀμφὶ τῇ εἰρήνῃ ξυγκείμενα πρότερον	ἔργῳ	ἐπιτελῆ πρὸς αὐτὸν θήσονται. ἠξίουν
[2, 30]	χιτῶνα ἐνδιδύσκεσθαι πρὸς τῶν τῷ	ἔργῳ	ἐφεστώτων ἠνάγκαστο, ἐς τοῦτό τε
[2, 7]	ὅσα οἱ πρὸς Χοσρόην ξυνέκειτο,	ἔργῳ	ταῦτα ἐπιτελεῖν οὐδαμῆ ἔπειθεν. ἐτύγχανε
[2, 28]	καὶ ἀπεπέμψατο, καίπερ ἐπ´ οὐδενὶ	ἔργῳ	τὴν πρεσβείαν, ὥσπερ μοι εἴρηται,
[2, 3]	ὅτι δὴ, ἢν ἐν τῷ	ἔργῳ	τοὺς ὁμογενεῖς ἀπολιπόντες ἥξωσιν ἐς
[2, 29]	ἄν που καὶ αὐτὸν τῷ	ἔργῳ	τούτῳ παραγενέσθαι, ἐς ἑκατὸν ἄνδρας,
[2, 21]	μηκέτι χωρῆσαι, ἀλλὰ τῷ μὲν	ἔργῳ	φυγεῖν, λόγῳ δὲ τῆς εἰρήνης
[2, 17]	Ῥωμαῖοι δὲ, οἳ ἐν τῷ	πύργῳ	ἦσαν, τοσοῦτον τῶν ποιουμένων ᾔσθοντο
[2, 18]	Πέρσαι τῇ ἐπιγινομένῃ ἡμέρᾳ ἐν	πύργῳ	τινὶ ἔστησαν ἀντὶ τροπαίου τὸ
[2, 8]	Ἐν τούτῳ δὲ Χοσρόης ἐν	πύργῳ	τῷ κατὰ τὴν ἄκραν καθήμενος
[2, 13]	ἐνταῦθα ἐρρίπτουν, καὶ εἴ τῳ	γεωργῷ	ἐπίπλων ἢ ἀργυρίου σπανίζοντι ὄνος
[2, 30]	τὰ σφέτερα αὐτῶν ἐν τῷ	στρατοπέδῳ	ἀπολιπόντες. Πέρσαι δὲ τὰ ποιούμενα
[2, 20]	ἐπετέλεσεν, ἐν τῷ τῶν πολεμίων	στρατοπέδῳ	γενόμενος παρῃτεῖτο Χοσρόην μή οἱ
[2, 26]	ἐπειδὴ ἐν τῷ τῶν πολεμίων	στρατοπέδῳ	ἐγένοντο, περί τε τῶν αὐτῶν
[2, 11]	ἤδη, ἀνασκολοπισθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ	στρατοπέδῳ	ἐπέστελλε. γνοὺς δὲ ὁ δῆμος
[2, 29]	μὲν οὖν ἐν τῷ Ῥωμαίων	στρατοπέδῳ	ἐπράσσετο τῇδε. ~Μερμερόης δὲ, ἐπεὶ
[2, 13]	αὐτὸν ἅπασιν, ὅσα οἱ τῷ	στρατοπέδῳ	ἐς τὴν πολιορκίαν ἡτοίμαστο, μεγάλοις
[2, 18]	γινώσκω ἐξενεγκεῖν. λόγος γὰρ ἐν	στρατοπέδῳ	περιφερόμενος οὐκ οἶδε τηρεῖν τὰ
[2, 25]	οὔτε ἀλκῆς μεμνημένοι οὔτε τινὰ	αἰδῶ	ἢ ἄλλο τι ἐν νῷ
[2, 20]	ὅλον ὅσα ἂν ὁ θεὸς	διδῷ	ἐλπίδα ἔχω τοὺς πολεμίους ἐργάσασθαι.
[2, 3]	κώμας Ἀμαζάσπῃ παραδίδωσι τῷ Συμεώνου	ἀδελφιδῷ	καὶ ἄρχοντα κατεστήσατο Ἀρμενίοις αὐτόν.
[2, 25]	δὲ ἀφικόμενοι ἐς χῶρον ἡμέρας	ὁδῷ	Ἀγγλῶν διέχοντα, τῶν τινα πολεμίων
[2, 14]	χώρῳ Κτησιφῶντος πόλεως διέχοντι ἡμέρας	ὁδῷ,	Ἀντιόχειάν τε τὴν Χοσρόου αὐτὴν
[2, 3]	τὸ βιβλίον ἔχοντες ἑτέρᾳ ἰόντες	ὁδῷ	Ἀσπετιανοῖς ἐντυχεῖν οὐδαμῆ ἴσχυσαν. μοῖρα
[2, 20]	„εἶναι, χωρίῳ μὲν οὐδενὶ λυμηνάμενον,	ὁδῷ	δὲ ἀεὶ „ἐπίπροσθεν ἰόντα. ἀλλ´
[2, 12]	λόγου οὐδενὸς ἄξιον, ἡμέρας δὲ	ὁδῷ	Ἐδέσσης διέχον, ἐνταῦθα μὲν τὴν
[2, 19]	καὶ Ἰωάννῃ παρῄνει ἑτέρᾳ ἰοῦσιν	ὁδῷ	ἐπανήκειν ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν.
[2, 7]	μεταξὺ κεῖται, δυοῖν δὲ ἡμερῶν	ὁδῷ	εὐζώνῳ ἀνδρὶ ἑκατέρας διέχει. ὁ
[2, 25]	τινὰ διαρκῶς ἔχουσα, Θεοδοσιουπόλεως δὲ	ὁδῷ	ἡμερῶν ὀκτὼ διέχει. καὶ πεδία
[2, 21]	διαβάντες ἐπὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν	ὁδῷ	ἰέναι, οὐ μήποτε ἐπιτρέψουσι. καὶ
[2, 30]	σφίσιν ὑπαντιάσαντος, ἐπὶ μακρότατόν πη	ὁδῷ	ἰέναι. Ῥωμαῖοι δὲ αὐτοῖς καὶ
[2, 21]	εἰσι ποταμοὶ ἅπαντες, ἐπεὶ αὐτοῖς	ὁδῷ	ἰοῦσιν ἀγκιστροειδῆ σιδήρια ἐν παρασκευῇ
[2, 22]	τε κατέλαβε τὴν γῆν σύμπασαν,	ὁδῷ	τε ἀεὶ προϊοῦσα καὶ χρόνοις
[2, 2]	δὴ ἕτερος αὐτῷ ὑπηρετῶν εἵπετο.	ὁδῷ	τε ἰόντες ἐς τὰ ἐπὶ
[2, 24]	αὐτοῦ ἔμεινε· διέχει δὲ Θεοδοσιουπόλεως	ὁδῷ	τεττάρων ἡμερῶν τὸ φρούριον τοῦτο·
[2, 30]	ὀπίσω ἀπήλαυνεν. ἐπεί τέ οἱ	ὁδῷ	τῇ αὐτῇ ἐνθένδε ἰόντι οὐδεὶς
[2, 21]	τῶν πολεμίων φυλάσσεσθαι ᾤετο καὶ	ὁδῷ	τῇ αὐτῇ, ἐρήμῳ ἀνθρώπων παντάπασιν
[2, 3]	ἄλλοις ἅπασι λαθὼν τοὺς Ῥωμαίους,	ὁδῷ	τῇ αὐτῇ ὀπίσω αὖθις ἀπήλαυνε.
[2, 20]	μὲν πολεμίοις ὑπαντιάζειν ἢ τῇ	παρόδῳ	ἐμποδὼν ἵστασθαι τρόπῳ οὐδενὶ διενοοῦντο,
[2, 26]	ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ πρώτῃ	ἐφόδῳ	Ἐδέσσης ἀποτυχὼν ἀνεχώρησε, πολλή τις
[2, 19]	οὕτω πρὸς αὐτῶν τὰ ἀνήκεστα·	ἐῶ	γὰρ λέγειν ὡς καὶ πταίσαντες
[2, 8]	Ῥωμαίοις οὖσαν τῶν κατὰ τὴν	ἕω	πασῶν πόλεων, πλούτῳ τε καὶ
[2, 24]	ἔχων. Μαρτῖνος δὲ ὁ τῆς	ἕω	στρατηγὸς ξύν τε Ἰλδίγερι καὶ
[2, 6]	ὀλίγῳ ἔμπροσθεν βασιλεὺς ἀρχὴν τῆς	ἕω	τὴν στρατηγίδα διελὼν δίχα, καὶ
[2, 13]	ποιεῖσθαι λάθρα ἐς τὰ πρὸς	ἕω	τῆς πόλεως ἔγνω. ταύτῃ γὰρ
[2, 10]	τί ποτε ἄρα βουλομένῳ τῷ	θεῷ	εἴη πράγματα μὲν ἀνδρὸς ἢ
[2, 13]	εὐθὺς εἴκασεν ὅτι δὴ τῷ	θεῷ	ἐνδελεχέστατα κεχαρισμένος ὁ ἀνὴρ εἴη.
[2, 13]	ἀνὴρ δίκαιός τε καὶ τῷ	θεῷ	ἐς τὰ μάλιστα φίλος, καὶ
[2, 16]	μάλιστα μῆνας ἀνάθημα τῷ σφετέρῳ	θεῷ	Σαρακηνοὺς ἐς ἀεὶ φέροντας ἐν
[2, 9]	ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅπη τῷ	θεῷ	φίλον ἐχέτω. Χοσρόης δὲ τὸ
[2, 12]	ταῦτα μὲν οὖν ὅπη τῷ	θεῷ	φίλον, ταύτῃ ἐχέτω τε καὶ
[2, 11]	τε τοῦ ἱερέως πανταχῆ τοῦ	νεὼ	συμπροῄει τὸ σέλας, φυλάσσον ἀεὶ
[2, 3]	Ἀρμένιοι εἶπον, ἀμφί τε τῷ	πρακτέῳ	βουλὴν προὔθηκεν. ἔνθα δὴ ἐλέχθησαν
[2, 2]	δὴ τὴν βασιλείαν τὴν αὑτοῦ	μείζω	τε ποιῆσαι καὶ πολλῷ ἐπιφανεστέραν
[2, 26]	ὀνομάτων παρέσται τυχεῖν, τὸ δὲ	ἀγαθῷ	εἶναι δοκεῖν οὐ μήποτε ἔσται.
[2, 25]	ὑπαγωγῇ παριὼν ἐν Περσαρμενίοις κειμένου	λίθῳ	τε τὴν κεφαλὴν πρός του
[2, 11]	ἔμελλεν, ἐπιστραφεὶς ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	λίθῳ	τὸν διώκοντα βάλλει, ἐπιτυγχάνει τε
[2, 12]	φίλον, ταύτῃ ἐχέτω τε καὶ	λεγέσθω.	Χοσρόῃ δὲ τότε προὔργου διὰ
[2, 19]	ἐς τὰ ἐπὶ Ἀσσυρίας χωρία	στελλέσθω.	Σαρακηνοὶ γὰρ τειχομαχεῖν μέν εἰσιν
[2, 7]	κράτιστον. ταῦτα μὲν οὖν μοι	ἀπολελογήσθω	ἐν τῷ παραυτίκα ὑπὲρ ἀνδρῶν
[2, 10]	τούτου γε καὶ μὴ περαιτέρω	διαπεπράχθω	τὸ ἔγκλημα, ὅπως αὐτὸς κρείσσων
[2, 28]	καὶ τὴν πόλιν Δάρας ἐν	βεβαίῳ	καταλαβόντας σχήσειν. ἀλλά τις εὖ
[2, 26]	καὶ τὴν εἰρήνην ἐν τῷ	βεβαίῳ	κρατύνασθαι, πρᾶξαι δὲ τῶν ὡμολογημένων
[2, 28]	τὴν Κολχίδα σφετερισαμένῳ ἐν τῷ	βεβαίῳ	τῆς κτήσεως ἔχειν, ξύμφορον λογισαμένῳ
[2, 10]	ἀμφὶ τῇ εἰρήνῃ ξυνθήκας ἐν	βεβαίῳ	τὸ λοιπὸν θέσθαι. ~Τότε ὁ
[2, 30]	δὴ ὁ Γουβάζης αἰσθόμενος τῷ	Δαγισθαίῳ	ἐπέστελλε βοηθεῖν ἐνταῦθα σπουδῇ· δράσειν
[2, 29]	μαθὼν τὴν Περσῶν ἔφοδον τῷ	Δαγισθαίῳ	ἐπέστελλε πέμψαι μέν τινας, οἳ
[2, 29]	ὧνπερ ὁ Γουβάζης αἰσθόμενος τῷ	Δαγισθαίῳ	ἐπίκοινα βουλευσάμενος ἐποίει τάδε. Βόας
[2, 30]	ἐξαιρήσοντες. Τζάνοι δὲ (οὐ γὰρ	Δαγισθαίῳ	ἐπισπόμενοι ἔτυχον) ἐβοήθουν ἐνταῦθα δρόμῳ,
[2, 27]	ῥᾷστα καιομένων ξηρὰ ἐνταῦθα ἐσέβαλλον,	ἐλαίῳ	τε καταβεβρεγμένα τῷ ἐκ κέδρου
[2, 3]	ἐχρήσαντο. καὶ αὐτὸς Σίττας ἐν	σπηλαίῳ	που παῖδάς τε αὐτῶν καὶ
[2, 2]	ἐγκλήματα, ἅπερ ἂν εἰκότως βασιλεῖ	γενναίῳ	ἐγκώμια εἴη, ὅτι δὴ τὴν
[2, 22]	γέγονεν. ἄλλοις τε οὐκ ἐπ´	ἀκεραίῳ	τῇ γλώσσῃ περιγενέσθαι τετύχηκεν, ἀλλ´
[2, 25]	ἵππων σχεδόν τι αὐτοῖς οὐδεὶς	διεβίω,	ἀλλ´ ἡνίκα τοῦ δρόμου ἐπαύσαντο,
[2, 10]	τοῦ ἱεροῦ, ὅπερ Ἰουλιανῷ ἀνεῖται	ἁγίῳ,	καὶ τῶν οἰκιῶν, αἳ δὴ
[2, 10]	ἅπερ ξυνηνέχθη, παθεῖν. ἐγὼ δὲ	ἰλιγγιῶ	πάθος τοσοῦτον γράφων τε καὶ
[2, 1]	διδόναι. διὸ δὴ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς	Στρατηγίῳ	τε πατρικίῳ ἀνδρὶ καὶ τῶν
[2, 28]	ὃς δὴ ὀλίγῳ πρότερον ἅμα	Σεργίῳ	παρὰ Χοσρόην πρεσβεύων ἐστάλη. ἔπειτα
[2, 28]	Πέρσας ἥκων, τὸν πάντα λόγον	Γεωργίῳ	φράζει, ἐνταῦθα τότε διατριβὴν ἔχοντι,
[2, 5]	νότον ἐν τῷ βαρβαρικῷ καλουμένῳ	πεδίῳ,	Κάνδιδον τὸν ταύτῃ ἐπίσκοπον κεντηναρίοιν
[2, 18]	ἐπεὶ καθεωρῶντο λαμπρῶς ἅτε ἐν	πεδίῳ	ὑπτίῳ ἰόντες) παρά τε Βελισάριον
[2, 22]	τετέχθαι τε καὶ περιεῖναι τῷ	παιδίῳ	ξυμβῆναι. ὅσοις μὲν οὖν μείζων
[2, 3]	αὐτοῖς ἄσμενός τε γράψας ἐν	βιβλιδίῳ,	καθάπερ ἐδέοντο, τὰ πιστὰ ἔδωκε,
[2, 5]	αὐτὸν ὁ Χοσρόης ἠξίου ἐν	βιβλιδίῳ	τὴν ὁμολογίαν ἀφέντα τοῦ δώσειν
[2, 27]	τῷ ἐκ κέδρου πεποιημένῳ καὶ	θείῳ	τε καὶ ἀσφάλτῳ πολλῇ. καὶ
[2, 20]	οὐδαμῆ ἔφη, ἀλλ´ ἕτερα τούτων	πλείω	λαβεῖν ἐδικαίου. πέμπει τοίνυν τινὰς
[2, 5]	ὀμωμοσμένα ἠλογηκότα. ταῦτα Κάνδιδος ἐν	γραμματείῳ	γράψας τοὺς Σουρηνοὺς ἅπαντας ἔλαβεν.
[2, 24]	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἐξοσιοῦνται καὶ	μαντείῳ	ἐς τῶν πραγμάτων τὰ μέγιστα
[2, 14]	γὰρ ἀνέμου σκληροῦ Δάφνῃ τῷ	προαστείῳ	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐπιπεσόντος, τῶν
[2, 1]	δὴ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς Στρατηγίῳ τε	πατρικίῳ	ἀνδρὶ καὶ τῶν βασιλικῶν θησαυρῶν
[2, 18]	ἀμφί τε ἡμέραν μέσην τῷ	ἡλίῳ	ἀχθόμενοι (ἔστι γὰρ τὸ χωρίον
[2, 11]	ὕδατι μόνος, θύσας τε τῷ	ἡλίῳ	καὶ οἷστισιν ἄλλοις ἐβούλετο, πολλά
[2, 4]	ἀνίσχοντα ἦν, αὐτῷ δὲ τῷ	ἡλίῳ	ὄπισθεν εἵπετο. ὁ μὲν γὰρ
[2, 24]	οὐκ εἰς μακρὰν ξύν τε	Ἀδολίῳ	καὶ ἄλλοις τισὶν ἄρχουσιν ἦλθεν.
[2, 28]	Ἴβηρ, Ἰοῦστος μὲν νόσῳ διαφθαρεὶς,	Περανίῳ	δὲ συνέβη ἐν κυνηγεσίῳ τοῦ
[2, 26]	(ἐνταῦθα γὰρ ξὺν Μαρτίνῳ καὶ	Περανίῳ	ἐτύγχανεν ὢν) τοὺς ταῦτα ἐργαζομένους
[2, 19]	τὸ Σαρακηνῶν ἀνάθημα παρῴχηκεν ἤδη.	Βελισαρίῳ	γοῦν συχνὰ προσιόντες ἐδέοντο σφᾶς
[2, 21]	ἠπείγοντο. ὁ μὲν οὖν Ἀβανδάνης	Βελισαρίῳ	ἐς ὄψιν ἥκων δεινὰ ποιεῖσθαι
[2, 14]	λοιποὶ ξύμπαντες ἐπὶ Χοσρόην σὺν	Βελισαρίῳ	ἐστράτευσαν. τότε τῶν Οὐιττίγιδος πρέσβεων
[2, 21]	τοῦ κινδύνου αὐτῷ τε καὶ	Βελισαρίῳ	τὴν ἀγωνίαν, διαφέρειν δὲ, ὅτι
[2, 30]	εἶχεν. ἐπαρκέσειν γὰρ τῷ ἐνταῦθα	φυλακτηρίῳ	ἐς τρισχιλίους ὄντι τὰ ἐδώδιμα
[2, 15]	ἀλλ´ ὅπως ἡμᾶς ὥσπερ ἐν	δεσμωτηρίῳ	καθείρξαντες κύριοι τῶν ἡμετέρων γενήσονται.
[2, 14]	τε τὴν πόλιν εἰσαγαγὼν ἐν	δεσμωτηρίῳ	καθεῖρξεν, ὅσπερ οἱ ἐνταῦθα ἅπαντα
[2, 17]	ἀλλήλων ἐχομένοις εἰργάσαντο, ὅπως δὴ	κριῷ	ἢ μηχανῇ ἄλλῃ ὡς ἥκιστα
[2, 17]	πανταχόθεν ἀποπειρᾶσθαι τοῦ περιβόλου ἐκέλευε,	κριῷ	τε τῇ μηχανῇ ἀμφὶ τὰς
[2, 19]	ᾔει. ἀνύσαντές τε ἡμέρας ὁδὸν	φρουρίῳ	ἐνέτυχον, ὃ Σισαυράνων καλοῦσι Πέρσαι.
[2, 7]	αὐτοὺς ἐν τούτῳ δὴ τῷ	φρουρίῳ	καθεῖρξαι, οὕτω τε τὴν πόλιν
[2, 24]	ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς τῷ Φισῶν καλουμένῳ	φρουρίῳ,	ὅπερ ἄγχιστά πη τῶν Μαρτυροπόλεως
[2, 28]	τοὺς ἐν τῷ Σισαυράνων πολιορκουμένους	φρουρίῳ	σφᾶς αὐτοὺς ἐνδοῦναι Ῥωμαίοις. Γεώργιος
[2, 19]	ξυλλαβὼν, ἐνδεῖν τοῖς ἐν τῷ	φρουρίῳ	τὰ ἐπιτήδεια παντελῶς ἔμαθεν. οὐ
[2, 19]	μὲν οὖν ἀμφὶ τῷ Σισαυράνων	φρουρίῳ	ταύτῃ ἐχώρησεν. Ἀρέθας δὲ, δείσας
[2, 28]	τοὺς μὲν ἄλλους ἅπαντας ἐν	χωρίῳ	Ἀμμώδιος ἀπολιπεῖν, αὐτῷ δὲ ξὺν
[2, 3]	αὐτὸν ἦλθεν· οἳ δὴ ἐν	χωρίῳ	γενόμενοί τε καὶ αὐλισθέντες, ἔνθα
[2, 19]	οἱ ἐκ Θρᾴκης ὁρμώμενοι, ἐν	χωρίῳ	ἐκτόπως αὐχμώδει καὶ καλύβαις τισὶ
[2, 21]	νενομίκασιν, ἐκάθητο ἐκεῖ, ὥσπερ ἐν	χωρίῳ	ἐρήμῳ, παραδηλῶν ὅτι δὴ οὐδεμιᾷ
[2, 20]	αὐτὸν ἄγχιστά πη ἀκούομεν „εἶναι,	χωρίῳ	μὲν οὐδενὶ λυμηνάμενον, ὁδῷ δὲ
[2, 9]	τότε παροῦσιν ἄλλοις τε καὶ	Ἀναστασίῳ	τῷ πρεσβευτῇ, εὔξασθαι τὸν θεὸν
[2, 28]	διαφθαρεὶς, Περανίῳ δὲ συνέβη ἐν	κυνηγεσίῳ	τοῦ ἵππου ἐκπεπτωκότι διαρραγῆναι. διὸ
[2, 3]	ἐξέστη τῆς ἀρχῆς τῆς αὑτοῦ	Θεοδοσίῳ	τῷ Ῥωμαίων αὐτοκράτορι ἑκών γε
[2, 19]	τε καὶ Νισίβιδι πόλει, ἐν	δημοσίῳ	τὰς ἐπετείους τροφὰς ἀποτίθεσθαι νενομίκασιν,
[2, 22]	ἐξ Αἰγυπτίων οἳ ᾤκηνται ἐν	Πηλουσίῳ.	γενομένη δὲ δίχα πὴ μὲν
[2, 21]	γένος, βασιλεῖ μὲν ἀεὶ ἐν	παλατίῳ	τὰ ἐς τὴν ἡσυχίαν ὑπηρετοῦντα
[2, 29]	ἐπεὶ ἐν τοῖς σιλεντιαρίοις ἐν	παλατίῳ	τασσόμενος οὐδὲν κεκομισμένος ἐνθένδε εἴη,
[2, 30]	ἦν δέ τις ἱερεὺς ἐν	Βυζαντίῳ,	Αὔγουστος ὄνομα, ὃς δὴ τῶν
[2, 14]	δὲ Γότθων Οὐίττιγις μὲν ἐν	Βυζαντίῳ	ἔμεινεν, οἱ δὲ λοιποὶ ξύμπαντες
[2, 23]	~Ἡ μὲν οὖν νόσος ἐν	Βυζαντίῳ	ἐς τέσσαρας διῆλθε μῆνας, ἤκμασε
[2, 23]	εὐπετὲς ἐδόκει εἶναι ἔν γε	Βυζαντίῳ	ἰδεῖν, ἀλλ´ οἴκοι καθήμενοι ἅπαντες,
[2, 15]	βατὸν οὐδενὶ πόνῳ τὸ ἐν	Βυζαντίῳ	παλάτιον ἔσται. μεταξὺ γὰρ ἐναντίωμα
[2, 14]	ἦλθε, καὶ αὐτὸν διαχειμάσαντα ἐν	Βυζαντίῳ	στρατηγὸν ἐπί τε Χοσρόην καὶ
[2, 23]	ἄλλῃ Ῥωμαίων γῇ καὶ ἐν	Βυζαντίῳ	ταύτῃ πη ἔσχεν. ἐπέσκηψε δὲ
[2, 23]	οὐκ ἦν ἐνδιδυσκόμενόν τινα ἐν	Βυζαντίῳ	τὸ παράπαν ἰδεῖν, ἄλλως τε
[2, 18]	καθεωρῶντο λαμπρῶς ἅτε ἐν πεδίῳ	ὑπτίῳ	ἰόντες) παρά τε Βελισάριον ἔπεμπον,
[2, 22]	μέντοι τῷ τῆς παραφροσύνης ἁλόντες	κακῷ	ἀγρυπνίᾳ τε καὶ φαντασίᾳ πολλῇ
[2, 22]	ἐξαπατήσαντες πείσωσι. τούτῳ μέντοι τῷ	κακῷ	πρόφασίν τινα ἢ λόγῳ εἰπεῖν
[2, 19]	αὐτοὺς ἐσκυλευκότες φαινώμεθα, μηδὲ τῷ	φιλονείκῳ	τὰ Ῥωμαίων πράγματα βλάψωμεν. τόλμα
[2, 5]	πρὸς ἄνεμον νότον ἐν τῷ	βαρβαρικῷ	καλουμένῳ πεδίῳ, Κάνδιδον τὸν ταύτῃ
[2, 9]	ὁμολογῆσαι μὲν ἕτοιμος ἅπαντα καὶ	ὅρκῳ	τὴν ὁμολογίαν πιστώσασθαι, λίαν δὲ
[2, 18]	ἦν βουλομένῳ ἐς ἅπαντας ὅσα	γινώσκω	ἐξενεγκεῖν. λόγος γὰρ ἐν στρατοπέδῳ
[2, 11]	σφᾶς ἐπύθοντο ἰέναι, ἐν δέει	μεγάλῳ	ἐγένοντο. Χοσρόην δὲ ἀκούοντες ὡς
[2, 21]	Ῥωμαίων ἁπάντων, Χοσρόου δὲ στρατῷ	μεγάλῳ	ἐν μέσῃ γεγονότος Ῥωμαίων ἀρχῇ,
[2, 11]	τό τε ἄλσος ἐν θαύματι	μεγάλῳ	ἐποιήσατο καὶ τὰς τῶν ὑδάτων
[2, 18]	δὲ ἄλλοι ξύμπαντες ἐν θαύματι	μεγάλῳ	ἐποιοῦντο, ὅτι δὴ οὐκ ἄγχιστά
[2, 15]	πρέσβεων ἐπυνθάνετο εἴ οἱ στρατῷ	μεγάλῳ	ἐς γῆν τὴν Κολχίδα ἰέναι
[2, 20]	ὁ Καβάδου τὸ τρίτον στρατῷ	μεγάλῳ	ἐς γῆν τὴν Ῥωμαίων ἐσέβαλλε,
[2, 5]	Ῥωμαίων ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ στρατῷ	μεγάλῳ	ἐσέβαλε, τήν τε ἀπέραντον καλουμένην
[2, 16]	τι τοίνυν ἢ βασιλεῖ τῷ	μεγάλῳ	ἢ ἐμοὶ βεβουλεῦσθαι ὑπὲρ τῶν
[2, 19]	τὰ τῆς ἐλπίδος οὐκ ἐν	καλῷ	κεῖται. οὑτωσὶ γάρ μοι περὶ
[2, 5]	δι´ ὀλίγου τε κατὰ κράτος	ἥλω.	εὐθὺς μὲν οὖν θυμῷ ὁ
[2, 12]	νόσῳ ποδάγρας χαλεπῆς τινος ὑπερφυῶς	ἥλω.	ταῖς γοῦν ὀδύναις ἀχθόμενος καὶ
[2, 3]	δὴ τῷ Βούζῃ τότε ἅτε	φίλῳ	θαρσήσας ξύν τε Βασσάκῃ τῷ
[2, 6]	ἀφικόμενος περιῆλθε τὸν περίβολον ἅπαντα	κύκλῳ,	καὶ αὐτοῦ ἐχυρὰ μὲν ὄντα
[2, 17]	πολιορκίαν καθίστατο. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ	κύκλῳ	περιιὼν τὸν περίβολον, ἐπεὶ οὐ
[2, 18]	αὐτὸν δόξῃ τε καὶ τῷ	ἄλλῳ	ἀξιώματι πρῶτος ἐν Πέρσαις εἶναι
[2, 22]	φύσεως τρόπῳ, ἢ ἐπιτηδεύμασιν, ἢ	ἄλλῳ	ὅτῳ ἀνθρώπων ἄνθρωποι διαφέρουσιν, ἐν
[2, 16]	ἐκέλευε καὶ αὐτοὺς ξὺν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἕπεσθαι. Βελισάριος μὲν οὖν
[2, 20]	φυλάξουσιν, οἱ δὲ λοιποὶ τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐς Εὐρωπὸν ἦλθον. ~Χοσρόης
[2, 30]	οὐδαμῆ ὄντων. αὐτὸς δὲ τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐς τὴν Περσαρμενίαν ἐλθὼν
[2, 4]	ἐς Χερρόνησον ἀναστρέψαντες ξὺν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ καὶ πάσῃ τῇ λείᾳ
[2, 19]	τῇ Πέτρᾳ καταστησάμενος ξὺν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ καὶ Ῥωμαίων τοῖς ἁλοῦσιν
[2, 30]	ἐπιμελεῖσθαι· αὐτὸς δὲ παντὶ τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ὀπίσω ἀπήλαυνεν. ἐπεί τέ
[2, 16]	καὶ δι´ αὐτὸ συνεισβάλλειν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ οὐδαμῆ ἤθελον. Βελισάριος δὲ
[2, 18]	καὶ τὴν πάροδον ἡμῖν οὐδενὶ	ἄλλῳ	τρόπῳ ἢ μάχῃ τινὶ πρὸς
[2, 27]	ξὺν βοῇ τε καὶ θορύβῳ	πολλῷ	ἅπαντας ἤγειρε. καὶ μάχης καρτερᾶς
[2, 24]	ἦλθον, τοῦ Μαρτίνου στρατοπέδου οὐ	πολλῷ	ἄποθεν. Ἰοῦστός τε ὁ βασιλέως
[2, 8]	τῷ ποταμῷ καὶ αὐτοῦ οὐ	πολλῷ	ἄποθεν. Χοσρόης τε Παῦλον παρὰ
[2, 9]	τοσούτων τὸ πλῆθος, αἵματί τε	πολλῷ	βεβαπτισμένον τὸ τρόπαιον, οὐδεμία τῆς
[2, 29]	μὴ χρόνῳ τε καὶ πόνῳ	πολλῷ	διαπορθμεύεσθαι ἀναγκάζωνται ποταμὸν Φᾶσιν, οὐ
[2, 27]	δὲ τοῦ κακοῦ πλήθει μὲν	πολλῷ	ἐβοήθουν οἱ βάρβαροι, βάλλοντες δὲ
[2, 12]	προσεχώρησεν ἑκούσιος Πέρσαις. χρόνῳ τε	πολλῷ	Ἐδεσσηνοὶ ὕστερον ἀνελόντες τῶν βαρβάρων
[2, 18]	πεπυσμένοι ὧν ταύτῃ ἐπράσσετο, κόσμῳ	πολλῷ	ἐκ Δάρας πόλεως ἐπὶ Νίσιβιν
[2, 26]	ἔτυχον, ὕβρει δὲ καὶ θορύβῳ	πολλῷ	ἐνθένδε ἐξελαυνόμενοι ἐς τὴν πόλιν
[2, 27]	τοῖς Καρρηνοῖς καὶ ἄλλοις τισὶ	πολλῷ	ἐπέκεινα ᾠκημένοις ἔνδηλος εἶναι. Περσῶν
[2, 26]	πρέσβεις παρὰ Χοσρόην σὺν θορύβῳ	πολλῷ	ἔπεμπον καὶ Στέφανον σὺν αὐτοῖς,
[2, 18]	ὅπερ κατιδὼν ὁ Ναβέδης δρόμῳ	πολλῷ	ἐπῆγεν ἐπ´ αὐτοὺς τὸ Περσῶν
[2, 2]	αὑτοῦ μείζω τε ποιῆσαι καὶ	πολλῷ	ἐπιφανεστέραν ἐν σπουδῇ ἔχοι. ταῦτα
[2, 20]	στράτευμα ξὺν αὑτῷ ἔχων, τάχει	πολλῷ	ἐς Εὐφρατησίαν ἀφίκετο, Ἰοῦστος δὲ,
[2, 29]	τὴν πόλιν ῥᾷστα αἱρήσουσιν, εὐέλπιδες	πολλῷ	ἔτι μᾶλλον ἐγένοντο. διὸ δὴ
[2, 27]	τε ὕδωρ ᾗ μάλιστα ἐπισκήψειε,	πολλῷ	ἔτι μᾶλλον τήν τε ἄσφαλτον
[2, 25]	αὐτὸς τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν ἐγκελευσάμενος	πολλῷ	ἔτι μᾶλλον τοῖς πολεμίοις ἐνέκειτο
[2, 8]	τῶν πύργων ἐκρέμων, οὕτω τε	πολλῷ	εὐρυτέρας δὴ ταύτας τὰς χώρας
[2, 8]	παιδίοις ἐπὶ τὰς πύλας δρόμῳ	πολλῷ	ᾔεσαν· εἶτα πρὸς τῶν ἵππων
[2, 26]	καὶ ταύτης τὸ Περσῶν ἔργον	πολλῷ	καθυπέρτερον ἐγίνετο ἤδη, τῆς μὲν
[2, 8]	Ῥωμαίων ἔτι μᾶλλον πλήθει τε	πολλῷ	καὶ θορύβῳ ἀμυνομένων, οὐκ ἐνεγκοῦσαι
[2, 11]	κατέθεντο, ἣν δὴ χρυσῷ τε	πολλῷ	καὶ λίθοις ἐντίμοις ἐκόσμησαν, καὶ
[2, 13]	ἐν μέσῳ τείχους ἑκατέρου θορύβῳ	πολλῷ	καὶ ταραχῇ ἐκέλευον σκάπτειν. καὶ
[2, 4]	ἀνὴρ μάλιστα, ὕστερον δὲ καὶ	πολλῷ	μείζων. καὶ αὐτοῦ τὸ μὲν
[2, 13]	τεῖχος ἑξήκοντα) τὸ δὲ ἐκτὸς	πολλῷ	μὲν ἔλασσον συμβαίνει εἶναι, ἄλλως
[2, 7]	καὶ Χοσρόην αὐτόν. θυμῷ τε	πολλῷ	ὁ βασιλεὺς ἤδη ἐχόμενος τὴν
[2, 27]	οἷοί τε εἶναι. θυμῷ δὲ	πολλῷ	ὁ Χοσρόης ἐχόμενος καὶ ξὺν
[2, 8]	ἐς τὸ ἔδαφος ἐξέπεσον πατάγῳ	πολλῷ.	οὗ δὴ αἰσθόμενοι καὶ ἄλλοι
[2, 20]	ἐπὶ Ῥωμαίους „ἐστράτευσε, στρατὸν μὲν	πολλῷ	πλείονα ἢ πρότερον „ἄγων, ὅπη
[2, 29]	δυνάμει τῇ πάσῃ. ἐτύγχανε δὲ	πολλῷ	πρότερον Ἀλανούς τε καὶ Σαβείρους
[2, 11]	σπουδῇ ἐποιεῖτο. ἐπεὶ δὲ ἠκηκόει	πολλῷ	πρότερον Ἰουστινιανὸν βασιλέα χρώματος τοῦ
[2, 30]	χρήμασιν ἄλλοις δεδώρηται. ἐτύγχανε δὲ	πολλῷ	πρότερον καὶ ἄλλο στράτευμα λόγου
[2, 16]	καί οἱ Ἀρέθας τε ξὺν	πολλῷ	στρατῷ Σαρακηνῶν ἦλθε καὶ βασιλεὺς
[2, 21]	Ὁ γοῦν Χοσρόης γέφυραν σὺν	πολλῷ	τάχει πηξάμενος ποταμὸν Εὐφράτην ἐκ
[2, 29]	δὲ καὶ Λαζῶν ἐν χρόνῳ	πολλῷ	τειχομαχούντων βαλλόμενοί τε καὶ ἀρετὴν
[2, 27]	οἱ δὲ κραυγῇ καὶ θορύβῳ	πολλῷ	τούς τε πύργους καὶ τὰς
[2, 6]	ἀνεψιὸν τὸν αὑτοῦ ξὺν θορύβῳ	πολλῷ	τριακοσίους ἑπομένους ἔχοντα ἔπεμψε, στρατὸν
[2, 6]	ἀπεικὸς, οἷς δὲ τῶν ἐναντίων	πολλῷ	τῷ διαλλάσσοντι καταδεεστέροις ξυμβαίνει εἶναι,
[2, 11]	αὐτὸν τῆς ὀροφῆς μέρος φωτὶ	πολλῷ	ὑπὲρ τὸ εἰωθὸς κατελάμπετο. βαδίζοντός
[2, 27]	τῆς πόλεως, ὕψει δὲ αὐτὸν	πολλῷ	ὑπεραίρων ἐπὶ μέγα ἐπῆρτο, Μαρτῖνον
[2, 30]	λόγους, οὐδενὶ πόνῳ ὁμολογῶν οὐ	πολλῷ	ὕστερον ἐνδώσειν τὴν πόλιν. ταύτῃ
[2, 28]	τε ἰσχυρότατα καὶ νεωτεριοῦντες οὐ	πολλῷ	ὕστερον, ἤν τινός ποτε καιροῦ
[2, 8]	ἐπιρρώσαντες διεκώλυσαν. οὗ δὴ οὐ	πολλῷ	ὕστερον καὶ τὸ Περσῶν στράτευμα
[2, 1]	ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. ~Χρόνῳ δὲ οὐ	πολλῷ	ὕστερον ὁ Χοσρόης μαθὼν ὡς
[2, 7]	δὴ καὶ Γερμανὸς ἀφίκετο οὐ	πολλῷ	ὕστερον, ὀλίγους μέν τινας ἐπαγόμενος,
[2, 29]	δωρήσασθαι· Πέτραν γὰρ αἱρήσειν οὐ	πολλῷ	ὕστερον. Πέρσαι μὲν οὖν Ῥωμαίους
[2, 4]	διεργασάμενοι ἀπεχώρησαν. Πέρσαι δὲ οὐ	πολλῷ	ὕστερον τὰς σπονδὰς λύσαντες ἔργα
[2, 11]	ἀφήσειν, λάθρα δὲ ἀνεσκολόπισεν οὐ	πολλῷ	ὕστερον. ταῦτα μὲν οὖν τῇδε
[2, 19]	ἔδαφος καθεῖλε. βασιλεύς τε οὐ	πολλῷ	ὕστερον τούτους τε τοὺς Πέρσας
[2, 26]	ἐπαναστῆσαι χειροποίητον τῷ τῆς πόλεως	περιβόλῳ	βουλόμενος, ἐπεὶ τὰ δένδρα ἐκτεμὼν
[2, 6]	μὲν καὶ ὣς ἀμφὶ τῷ	περιβόλῳ	δειμαίνοντες, χώραν περιβεβλημένῳ πολλὴν μέχρι
[2, 8]	οὖσα καὶ ὥσπερ ἀντιτεταγμένη τῷ	περιβόλῳ	καθάπερ ἐφ´ ὁμαλοῦ εἶναι τὴν
[2, 17]	οὖσαν Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς τῷ τε	περιβόλῳ	καὶ τῇ ἄλλῃ κατασκευῇ ἐχυράν
[2, 29]	λόγῳ μηχανὰς ἐν Πέτρας τῷ	περιβόλῳ	καταστησόμενος ταῦτα ἔστελλεν. ἔπειτα δὲ
[2, 7]	δὲ (θαρρεῖν γὰρ ἐπὶ τῷ	περιβόλῳ	οὐδαμῆ εἶχον) ξὺν προθυμίᾳ μὲν
[2, 6]	τὰς προσβολὰς ἀδεέστερον ἐπάγειν τῷ	περιβόλῳ	παντελῶς ἔχοντα οὔτε τι τῶν
[2, 19]	πολιορκίαν καθίσταντο, προσβολήν τε τῷ	περιβόλῳ	ποιησάμενοι ἀπεκρούσθησαν, πολλοὺς τῇ μάχῃ
[2, 20]	πολιορκίαν καθίστασθαι καὶ προσβολὰς τῷ	περιβόλῳ	ποιήσασθαι. καὶ οἱ μὲν ἐνταῦθα
[2, 27]	ἔταξεν, οὐκ ἐφ´ ᾧ τῷ	περιβόλῳ	προσβάλωσιν, ἀλλ´ ὅπως ἁλισκομένης τῆς
[2, 27]	μᾶλλον τοὺς πολεμίους τοὺς τῷ	περιβόλῳ	προσιόντας ἐλύπουν. ἤδη μὲν οὖν
[2, 27]	ἤδη, καὶ πλησιάζων μὲν τῷ	περιβόλῳ	τῆς πόλεως, ὕψει δὲ αὐτὸν
[2, 3]	γνώμῃ βασιλέως Ἀκάκιος τὸν Ἀμαζάσπην	δόλῳ	ἔκτεινε, καὶ τὴν Ἀρμενίων ἀρχὴν
[2, 9]	πρότερον οὐδὲν τὸ παράπαν ἠδικηκότας,	δόλῳ	τε περιελθὼν καὶ τρόπῳ ἀπολέσας
[2, 24]	ὁ Νικήτου παῖς ξύν τε	Δομνεντιόλῳ	καὶ Ἰωάννῃ τῷ Φαγᾷ τὴν
[2, 19]	ξυνέβη πολλοῖς τῶν στρατιωτῶν πυρετῷ	δυσκόλῳ	ἐνταῦθα ἁλῶναι· αὐχμηρὰ γὰρ Μεσοποταμία
[2, 20]	χωρίον ἀφίκετο, ὃ πρὸς Εὐφράτῃ	ποταμῷ	ἐστιν. ἐνθένδε τε περιπέμπων πανταχόσε
[2, 19]	Θεοδοσιούπολιν τὴν πρὸς τῷ Ἀβόρρᾳ	ποταμῷ	ἵκοντο. Βελισάριος δὲ καὶ ὁ
[2, 8]	ἅπαντες πρός τε Ὀρόντῃ τῷ	ποταμῷ	καὶ αὐτοῦ οὐ πολλῷ ἄποθεν.
[2, 5]	πόλιν Σούρων, πρὸς τῷ Εὐφράτῃ	ποταμῷ	οὖσαν, ἧς δὴ ἀγχοτάτω γενόμενος
[2, 25]	χωροῦσιν, ἐπειδὰν δὲ ἄνδρες ἐν	πολέμῳ	ἀγαθοὶ γένωνται, οὕτω δὴ ἀσπίδας
[2, 21]	μετρίων μὴ τύχωσιν, οὕτω δὴ	πολέμῳ	ἐπ´ αὐτοὺς ἴασιν. ὁ δὲ
[2, 10]	μόνη τοῖς διὰ τὴν ἐν	πολέμῳ	κακοπραγίαν οὐκ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ
[2, 2]	τῶν Γότθων ἡγούμενος, ἤδη τῷ	πολέμῳ	κεκακωμένος, πρέσβεις δύο παρ´ αὐτὸν
[2, 3]	γὰρ οἱ τὰς αἰτίας τῷ	πολέμῳ	παρασχόμενοι, ἀλλ´ οἱ τοὺς παρασχομένους
[2, 3]	λοιπὸν ἔχοντες οὔτε βασιλέα τῷ	πολέμῳ	ὑπεραίρειν οἷοί τε ὄντες παρὰ
[2, 21]	ᾤετο καὶ ὁδῷ τῇ αὐτῇ,	ἐρήμῳ	ἀνθρώπων παντάπασιν οὔσῃ, ὀπίσω ἀπελαύνειν
[2, 21]	ἐκάθητο ἐκεῖ, ὥσπερ ἐν χωρίῳ	ἐρήμῳ,	παραδηλῶν ὅτι δὴ οὐδεμιᾷ παρασκευῇ
[2, 22]	ἀπορίᾳ τοῦ θεραπεύοντος διεφθάρησαν, ἢ	λιμῷ	πιεζόμενοι, ἢ ἀφ´ ὑψηλοῦ καθιέντες
[2, 23]	τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ τῷ	λοιμῷ	ἔν τε τῇ ἄλλῃ Ῥωμαίων
[2, 22]	πονουμένους ᾠκτίζοντο, οὐχ ὅτι τῷ	λοιμῷ	ἐπιέζοντο ἐκ τοῦ προσιέναι (οὔτε
[2, 1]	καὶ εὐπατρίδῃ, ἔτι μέντοι καὶ	Σούμμῳ	τῶν ἐν Παλαιστίνῃ στρατιωτῶν ἡγησαμένῳ,
[2, 22]	εἴτε γὰρ χωρίων ἐνοικήσει εἴτε	νόμῳ	διαίτης, ἢ φύσεως τρόπῳ, ἢ
[2, 4]	γεγραμμένα ἐπικαλεῖς, ταῦτά τε γνώμῃ	αὐτονόμῳ	τανῦν ἑρμηνεύειν ἐσπούδακας, οὐχ ᾗπερ
[2, 18]	ὡς πολλῶν ἐν στρατιᾷ γνώμῃ	αὐτονόμῳ	χρωμένων γενέσθαι τι τῶν δεόντων
[2, 25]	βάρβαροι ἐς τὸ φρούριον ἀνέβαινον	δρόμῳ,	ἔνθα δὴ ἀλλήλους ἔργα ἀνήκεστα
[2, 18]	κονιορτοῦ τὴν Περσῶν ἔφοδον, ἐβοήθουν	δρόμῳ.	ἐπελθόντες τε Πέρσαι Ῥωμαίους οὐχ
[2, 8]	(πανταχόσε γὰρ ἤδη περιιόντες καθεωρῶντο)	δρόμῳ	μὲν παρὰ {τὸν} ποταμὸν Ὀρόντην
[2, 21]	ἄνδρα στρατηγὸν ξὺν ὀλίγοις τισὶ	δρόμῳ	ὀξεῖ ἐκ Βυζαντίου μεταξὺ ἥκοντα
[2, 18]	κατήσθιον. ὅπερ κατιδὼν ὁ Ναβέδης	δρόμῳ	πολλῷ ἐπῆγεν ἐπ´ αὐτοὺς τὸ
[2, 8]	τοῖς παιδίοις ἐπὶ τὰς πύλας	δρόμῳ	πολλῷ ᾔεσαν· εἶτα πρὸς τῶν
[2, 5]	ἐν παρασκευῇ τὸν στρατὸν ἐποιεῖτο,	δρόμῳ	τε χωρεῖν ἐπὶ τὴν πόλιν,
[2, 30]	Δαγισθαίῳ ἐπισπόμενοι ἔτυχον) ἐβοήθουν ἐνταῦθα	δρόμῳ,	τρεψάμενοί τε πόνῳ οὐδενὶ τοὺς
[2, 28]	περιβεβλημένω ἐνταῦθα μεγίστας καὶ ἄλλως	λογισμῷ	πονηροτάτω Περσῶν ἁπάντων καὶ δόξαν
[2, 23]	ἐνταῦθα ἐρρίπτουν τὰ σώματα οὐδενὶ	κόσμῳ,	καὶ ξυννήσαντες, ὥς πη ἑκάστῳ
[2, 25]	τοίνυν ἀστρατήγητοί τε καὶ ἄτακτοι	κόσμῳ	οὐδενὶ ἐπίπροσθεν ᾔεσαν, οὔτε τι
[2, 18]	ἀφροντιστήσαντες σικύους ἐνταῦθά πη φυομένους	κόσμῳ	οὐδενὶ περιιόντες κατήσθιον. ὅπερ κατιδὼν
[2, 18]	τι πεπυσμένοι ὧν ταύτῃ ἐπράσσετο,	κόσμῳ	πολλῷ ἐκ Δάρας πόλεως ἐπὶ
[2, 8]	τῶν ἐπάλξεων καὶ ξὺν γέλωτι	ἀκόσμῳ	ἐτώθαζον· καὶ Παῦλον τοῦ περιβόλου
[2, 3]	πολεμίους πεποιημένος, ἐνθένδε τε ξὺν	θυμῷ	ἀπελαύνων παρὰ τοὺς ἀμφὶ τὸν
[2, 27]	οὐκέτι ἔφασκον οἷοί τε εἶναι.	θυμῷ	δὲ πολλῷ ὁ Χοσρόης ἐχόμενος
[2, 11]	δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ τῷ	θυμῷ	ζέων ἄγεσθαι τὸν ἄνδρα ἐκέλευε.
[2, 20]	αὐτὸν ἐπανῆλθον, καὶ ὃς τῷ	θυμῷ	ζέων τὴν πόλιν ἐξελεῖν διενοεῖτο.
[2, 3]	ξυνέκειτο, οὐ προσεχώρουν. Οἱ δὲ	θυμῷ	ἤδη ἐχόμενοι ξὺν τοῖς ἄλλοις
[2, 5]	κράτος ἥλω. εὐθὺς μὲν οὖν	θυμῷ	ὁ Χοσρόης ἐχόμενος τάς τε
[2, 8]	ἐφυλάξατο. διὸ δὴ ζέων τῷ	θυμῷ	ὁ Χοσρόης τειχομαχεῖν ἔγνω. Τῇ
[2, 17]	ξὺν τῷ στρατηγῷ διαφυγόντες ἐσώθησαν.	θυμῷ	τε ὁ Χοσρόης ἐχόμενος Ἀνιαβέδην
[2, 7]	στρατὸν ἅπαντα καὶ Χοσρόην αὐτόν.	θυμῷ	τε πολλῷ ὁ βασιλεὺς ἤδη
[2, 28]	βασιλεὺς, ἔνδηλος γέγονε τὴν ἐκεχειρίαν	νῷ	δολερῷ πρὸς Ῥωμαίους πεποιημένος, ἐφ´
[2, 19]	διαβάντες, ἡμέραν οὐκ οἶδα ὁπόστην	ἄνω	ἐς τοῦτο τύχης ἀφίκοντο ὥστε
[2, 5]	ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐν τοῖς	ἄνω	χρόνοις ἐγένετο. Χοσρόης δὲ τότε
[2, 12]	Αὔγαρος ἦν τις ἐν τοῖς	ἄνω	χρόνοις Ἐδέσσης τοπάρχης (οὕτω γὰρ
[2, 24]	τε καὶ ἐσέβοντο ἐν τοῖς	ἄνω	χρόνοις Ῥωμαῖοι. ἐνταῦθα σταλείς τις
[2, 19]	δὲ ἁπάντων οἱ τῶν ἐν	Λιβάνῳ	καταλόγων ἄρχοντες, Ῥεκίθαγγός τε καὶ
[2, 8]	μεταξὺ ἥκοντες οἱ τῶν ἐν	Λιβάνῳ	στρατιωτῶν ἄρχοντες, Θεόκτιστός τε καὶ
[2, 16]	καὶ Θεόκτιστος, οἱ τῶν ἐν	Λιβάνῳ	στρατιωτῶν ἄρχοντες, ταὐτὰ μὲν τοῖς
[2, 19]	τὴν διάβασιν εἴη. διὸ δὴ	Τραϊανῷ	τε καὶ Ἰωάννῃ παρῄνει ἑτέρᾳ
[2, 10]	βάρβαροι, πλὴν τοῦ ἱεροῦ, ὅπερ	Ἰουλιανῷ	ἀνεῖται ἁγίῳ, καὶ τῶν οἰκιῶν,
[2, 5]	οὕτω τε τὸν Ἀναστάσιον ἀπεπέμψατο,	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ ἀπαγγέλλειν κελεύσας ὅπῃ ποτὲ
[2, 2]	ἔγνω, ὅτι δὴ πρὸς ἀνδρῶν	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ δυσμενῶν μάλιστα οἱ λόγοι
[2, 1]	μαθὼν ὡς καὶ Ἰταλίαν Βελισάριος	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ προσποιεῖν ἤρξατο, οὐκέτι κατέχειν
[2, 5]	δὲ καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν ἔχοντι,
[2, 3]	τὸν Ἀμαζάσπην, προϊόντος τοῦ χρόνου,	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ τῶν τις ἐπιτηδείων διέβαλλεν,
[2, 2]	αὐτίκα μάλα λελέξεται. καίτοι τοιαῦτα	Ἰουστινιανῷ	ἐπεκάλουν ἐγκλήματα, ἅπερ ἂν εἰκότως
[2, 2]	σὴν βασιλείαν καὶ πάντας ἀνθρώπους	Ἰουστινιανῷ	προέσθαι, ὀρθῶς ἂν εἴποι. ὁ
[2, 24]	ἐς Ἀρμενίους ἥκων, τῷ τε	Βαλεριανῷ	ἐντυχὼν, αὐτός τε Ῥωμαίοις ἅτε
[2, 24]	ὁ δὲ τοῦ ἱερέως ἀδελφὸς	Βαλεριανῷ	ἐντυχὼν λάθρα Χοσρόην ἐν μεγάλοις
[2, 7]	ὠνεῖσθαι πόλεις, ἀλλὰ καὶ τῷ	Γερμανῷ	διέβαλλε τὸν ἀρχιερέα Ἐφραίμιον, ἅτε
[2, 7]	τὸ γὰρ ὑπερβάλλον ἀεὶ τῷ	ἀμηχάνῳ	τετίμηται· τὸ δὲ μὴ τοῖς
[2, 19]	μὲν τὰ τῷ Ἀρέθα εἰργασμένα	ἔγνω,	δίκην μέντοι λαβεῖν οὐδεμίαν παρ´
[2, 7]	ἀναβὰς ἐπὶ τὸ φρούριον τειχομαχεῖν	ἔγνω.	ἐνταῦθα οἱ μὲν Ῥωμαίων στρατιῶται
[2, 2]	βασιλέα ἐχόμενος λογίζεσθαι ὡς ἥκιστα	ἔγνω,	ὅτι δὴ πρὸς ἀνδρῶν Ἰουστινιανῷ
[2, 25]	τάχιστα τῶν πολεμίων τὴν ἔφοδον	ἔγνω,	παντὶ τῷ στρατῷ ἀποχωρήσας χωρίου
[2, 5]	ἀγαθὸν ὁ Χοσρόης τοὺς Σουρηνοὺς	ἔγνω.	πέμψας οὖν ἐς Σεργιούπολιν, τὴν
[2, 13]	τὰ πρὸς ἕω τῆς πόλεως	ἔγνω.	ταύτῃ γὰρ μόνον ὀρύσσεσθαι ἡ
[2, 3]	αὐτὸν τῶν τις Ἀρμενίων ἰδὼν	ἔγνω	τε καὶ Σίτταν αὐτὸν τοῖς
[2, 26]	χρημάτων ἀποδόσθαι τὴν ἀναχώρησιν Ἐδεσσηνοῖς	ἔγνω.	τῇ γοῦν ἐπιγινομένῃ ἡμέρᾳ Παῦλος
[2, 8]	τῷ θυμῷ ὁ Χοσρόης τειχομαχεῖν	ἔγνω.	Τῇ οὖν ὑστεραίᾳ ἐπαγαγὼν ἅπαντας
[2, 17]	ἀξιόμαχον αὐτὸν ὑπώπτευσεν εἶναι, τειχομαχεῖν	ἔγνω.	τό τε στράτευμα ὅλον ἐνταῦθα
[2, 29]	ἥκειν. ὅπερ ἐπεὶ ὁ Φάβριζος	ἔγνω,	τὸν Φαρσάνσην μεταπεμψάμενος ἐκοινολογεῖτό τε
[2, 2]	τῷ τῆς εἰρήνης παραπετάσματι ἐξαπατᾶν	ἔγνω,	τοὺς δὲ λοιποὺς βιαζόμενος μεγάλας
[2, 21]	Εὐρωπῷ, πρόσω μὲν ἐλαύνειν οὐκέτι	ἔγνω,	τῶν δὲ βασιλικῶν γραμματέων ἕνα,
[2, 22]	ἐς τὴν σωτηρίαν ἐξεύρητο, οὔτε	προφυλαξαμένῳ	μὴ πεπονθέναι οὔτε τοῦ κακοῦ
[2, 1]	Σούμμῳ τῶν ἐν Παλαιστίνῃ στρατιωτῶν	ἡγησαμένῳ,	τὴν τῶν ἀντιλεγομένων ἐπέτρεψε δίαιταν.
[2, 28]	Λαζῶν βασιλέα ἐκποδὼν ὅτι τάχιστα	ποιησαμένῳ	Λαζοὺς ἐνθένδε πανδημεὶ ἀναστήσειν, οὕτω
[2, 21]	Ῥωμαίων ἐσέβαλον. τέλος δὲ πολλὰ	λογισαμένῳ	ξυμφορώτατόν οἱ ἔδοξεν εἶναι μάχῃ
[2, 28]	βεβαίῳ τῆς κτήσεως ἔχειν, ξύμφορον	λογισαμένῳ	τῇ Περσῶν ἀρχῇ κατὰ πολλὰ
[2, 7]	ἢν δέ τῳ ἐξῇ τἄλλα	ἀποσεισαμένῳ	τὸν ἀληθῆ λόγον ἑλέσθαι, οὐδὲν
[2, 28]	ἐφαίνετο εἶναι γῆν τὴν Κολχίδα	σφετερισαμένῳ	ἐν τῷ βεβαίῳ τῆς κτήσεως
[2, 7]	διατρῖψαι· οὐ γὰρ ἐν τῷ	τεταγμένῳ	καιρῷ, ἀλλὰ κατὰ πολὺ τούτου
[2, 4]	ἐπιτελεῖν οὐκ ἄνευ τινὸς παραπετάσματος	ἐφιεμένῳ	ξυνοίσειν δοκεῖ. ἡμῖν δὲ πάρεστιν
[2, 27]	τε καταβεβρεγμένα τῷ ἐκ κέδρου	πεποιημένῳ	καὶ θείῳ τε καὶ ἀσφάλτῳ
[2, 28]	τε καὶ Ἰσδιγούσνας, ἀρχὰς μὲν	περιβεβλημένω	ἐνταῦθα μεγίστας καὶ ἄλλως λογισμῷ
[2, 6]	ἀμφὶ τῷ περιβόλῳ δειμαίνοντες, χώραν	περιβεβλημένῳ	πολλὴν μέχρι ἐς τὸ ὄρος,
[2, 9]	περιελθὼν καὶ τρόπῳ ἀπολέσας τῷ	εἰρημένῳ,	ἐπειδὴ γυναῖκα κοσμίαν τε καὶ
[2, 14]	ᾠκημένων ἐκάλεσεν, οὐκέτι ἐξῆν τῷ	κεκτημένῳ	τὸν αἰχμάλωτον τοῦτον ἀπάγειν, οὐδ´
[2, 5]	ἢν μὴ διδοίη χρόνῳ τῷ	ξυγκειμένῳ	τὰ χρήματα, διπλάσια μὲν αὐτὰ
[2, 20]	τῇ πόλει, ἐπεὶ χρόνῳ τῷ	ξυγκειμένῳ	Χοσρόῃ τὰ ὡμολογημένα ὡς ἥκιστα
[2, 21]	καταστὰς, ἀλλὰ γελῶντί τε καὶ	ἀνειμένῳ	τῷ προσώπῳ ἀμείβεται „Οὐ ταύτῃ“
[2, 26]	βασιλεῦ, φόνους σοι καὶ μάχας	ἐργαζομένῳ	καὶ πόλεων ἀνδραποδισμοὺς τῶν μὲν
[2, 11]	δέ τις τῷ τὰ Βένετα	ἐνδιδυσκομένῳ	ἐγένετο παρελάσαντι ἐπίπροσθεν ἰέναι. εἵπετο
[2, 28]	ἀρχῇ ἐπιπέμψειν, ἡνίκα ἂν αὐτῷ	βουλομένῳ	εἴη. οὐ γὰρ ἄλλο οὐδὲν
[2, 23]	τε αὖθις ὅσα ἂν αὐτῷ	βουλομένῳ	εἴη. ῥεφερενδάριον τῇ Λατίνων φωνῇ
[2, 22]	ξυμπιπτόντων ἐγίνετο, ἢ ὅπη ποτὲ	βουλομένῳ	εἴη τῷ τὴν νόσον ἐπαγαγόντι.
[2, 18]	ὧδε „Ἐμοὶ μὲν οὐκ ἦν	βουλομένῳ	ἐς ἅπαντας ὅσα γινώσκω ἐξενεγκεῖν.
[2, 3]	ἁπάντων; εἰ μέν ἐστί σοι	βουλομένῳ	μαθεῖν ὁποῖός τις ἂν Ἰουστινιανὸς
[2, 10]	ἔχω εἰδέναι τί ποτε ἄρα	βουλομένῳ	τῷ θεῷ εἴη πράγματα μὲν
[2, 14]	καθεῖρξεν, ὅσπερ οἱ ἐνταῦθα ἅπαντα	ἀναπυνθανομένῳ	τὰ πεπραγμένα ἐξήνεγκε. ταῦτα μὲν
[2, 12]	ξυμβῆναι. μόλις δὲ ἄγχιστα Ἐδέσσης	γενομένῳ	Χοσρόῃ ῥεύματός φασιν ἐς τὸ
[2, 3]	ἠναγκασμένοι ὡς μάλιστα, τῷ μὲν	φαινομένῳ	ὑπὸ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς, τῷ
[2, 26]	ληισάμενοι εὐθὺς ἐπανῆλθον. ~Τῷ δὲ	ἐπιγινομένῳ	ἔτει Χοσρόης ὁ Καβάδου τὸ
[2, 15]	τελευτήσειε, ξύμβολα τῆς ἀρχῆς τῷ	διαδεξομένῳ	τὴν βασιλείαν ὁ Ῥωμαίων βασιλεὺς
[2, 22]	τοῖς νοσοῦσιν αὐτοῖς μήτε ἰατρῷ	ἁπτομένῳ	δόκησιν κινδύνου παρέχεσθαι. οὐ γὰρ
[2, 22]	τῶν νοσούντων ἢ τῶν τετελευτηκότων	ἁπτομένῳ	ξυνέβη, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν ἀεὶ
[2, 28]	ἐν σπουδῇ εἶχε. καί οἱ	βουλευομένῳ	ξυμφορώτατον ἔδοξεν εἶναι Γουβάζην τὸν
[2, 14]	Χοσρόην καὶ Πέρσας ἅμα ἦρι	ἀρχομένῳ	βασιλεὺς ἔπεμψεν ἄρχοντάς τε τοὺς
[2, 3]	δὲ πολεμητέα σφίσιν ἅμα ἦρι	ἀρχομένῳ	ἐπὶ Ῥωμαίους ἔδοξεν εἶναι. ἦν
[2, 5]	γῆν τὴν Ῥωμαίων ἅμα ἦρι	ἀρχομένῳ	στρατῷ μεγάλῳ ἐσέβαλε, τήν τε
[2, 20]	ἐλθὼν διεχείμαζεν. ~Ἅμα δὲ ἦρι	ἀρχομένῳ	Χοσρόης ὁ Καβάδου τὸ τρίτον
[2, 15]	ᾗ πλοῖά σοι, ὦ βασιλεῦ,	ναυπηγουμένῳ	βατὸν οὐδενὶ πόνῳ τὸ ἐν
[2, 4]	ὃς πρὸς κόλπῳ τῷ μέλανι	καλουμένῳ	ἐστὶν, οὕτω τε ἐντὸς τῶν
[2, 5]	ἄνεμον νότον ἐν τῷ βαρβαρικῷ	καλουμένῳ	πεδίῳ, Κάνδιδον τὸν ταύτῃ ἐπίσκοπον
[2, 17]	ἐν Κόλχοις, πρὸς τῷ Εὐξείνῳ	καλουμένῳ	πόντῳ, ἣν δὴ φαῦλόν τι
[2, 24]	ἐπίκλησιν ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς τῷ Φισῶν	καλουμένῳ	φρουρίῳ, ὅπερ ἄγχιστά πη τῶν
[2, 28]	οὖν Ἰσδιγούσνας ἠγανάκτει τε καὶ	δυσφορουμένῳ	ἐῴκει, ἅτε περιυβρισμένος οὐ δέον,
[2, 28]	οἱ οὐ προσέχων τὸν νοῦν	ἠγριωμένῳ	διεσώσατο τὴν πόλιν Ῥωμαίοις. ξὺν
[2, 17]	ἐπιθαλασσία ἐν Κόλχοις, πρὸς τῷ	Εὐξείνῳ	καλουμένῳ πόντῳ, ἣν δὴ φαῦλόν
[2, 11]	κἀνταῦθα ἰέναι βουλόμενος ἤθελε τῷ	πρασίνῳ	τὴν νίκην ἁρμόσαι. οἱ μὲν
[2, 26]	Ῥωμαίων στρατηγὸς (ἐνταῦθα γὰρ ξὺν	Μαρτίνῳ	καὶ Περανίῳ ἐτύγχανεν ὢν) τοὺς
[2, 24]	αὐτίκα ἠγμένος αὐτῷ τε καὶ	Μαρτίνῳ	καὶ τοῖς ἄλλοις ἄρχουσιν ὅτι
[2, 27]	δὲ Περσῶν ἄρχοντες πολλάκις ἐντυχόντες	Μαρτίνῳ	τοιαῦτα μὲν οἷά πέρ μοι
[2, 2]	ἔτι μᾶλλον ἐν σπουδῇ εἶχε.	φθόνῳ	γὰρ ἐς Ἰουστινιανὸν βασιλέα ἐχόμενος
[2, 2]	Ἀλεξάνδρῳ τῷ Μακεδόνι. ἀλλὰ γὰρ	φθόνῳ	τὸ δίκαιον οὐδαμῆ εἴωθε ξυνοικίζεσθαι.
[2, 14]	οὐδενὶ ὑποχειρίους εἶναι ἢ βασιλεῖ	μόνῳ.	εἰ δέ τις καὶ τῶν
[2, 8]	ἐπιθέντες ἐπὶ τὸ τεῖχος οὐδενὶ	πόνῳ	ἀνέβαινον. ἔν τε ταῖς ἐπάλξεσι
[2, 17]	πολεμίοις ἐν τῷ ὁμαλεῖ τειχομαχοῦσι	πόνῳ	{ἐν} οὐδενὶ τὴν πόλιν κατὰ
[2, 28]	ἐξ αὐτῆς ὁρμώμενοι δυνήσονται οὐδενὶ	πόνῳ	καταθέοντες καὶ πεζῇ καὶ ναυσὶ
[2, 30]	καὶ ἀπατηλοὺς προὐτείνετο λόγους, οὐδενὶ	πόνῳ	ὁμολογῶν οὐ πολλῷ ὕστερον ἐνδώσειν
[2, 29]	χωρεῖ, βραχύς τε ἰὼν καὶ	πόνῳ	οὐδενὶ γινόμενος ἐσβατὸς ἅπασιν ἄχρι
[2, 21]	παντὶ τῷ στρατῷ. Πέρσαις γὰρ	πόνῳ	οὐδενὶ διαβατοί εἰσι ποταμοὶ ἅπαντες,
[2, 26]	ὁ Χοσρόης ἀπέρριψεν, Ἔδεσσαν ἐξελεῖν	πόνῳ	οὐδενὶ ἐλπίδα ἔχων. οἱ δὲ
[2, 18]	Ῥωμαίους οὐχ ὑποστάντας τὴν ἔφοδον	πόνῳ	οὐδενὶ ἐς φυγὴν ἔτρεψαν, ἐπισπόμενοι
[2, 30]	ἐβοήθουν ἐνταῦθα δρόμῳ, τρεψάμενοί τε	πόνῳ	οὐδενὶ τοὺς πολεμίους πολλοὺς ἔκτειναν.
[2, 9]	οὐδενὶ λόγῳ ἐμίσει Καβάδης) καὶ	πόνῳ	οὐδενὶ τῶν οἱ ἐπαναστάντων ἐκράτησε,
[2, 29]	ὡς μὴ χρόνῳ τε καὶ	πόνῳ	πολλῷ διαπορθμεύεσθαι ἀναγκάζωνται ποταμὸν Φᾶσιν,
[2, 28]	γὰρ αὐτοὺς ᾤετο Χοσρόης οὐδενὶ	πόνῳ	Ῥωμαίους τε ἅπαντας διαχρήσεσθαι καὶ
[2, 10]	καθαιρεθείσης τῆς πόλεως ἐλείφθη μόνη,	πόνῳ	τε καὶ προνοίᾳ Περσῶν, οἷς
[2, 15]	ὦ βασιλεῦ, ναυπηγουμένῳ βατὸν οὐδενὶ	πόνῳ	τὸ ἐν Βυζαντίῳ παλάτιον ἔσται.
[2, 25]	ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν τῷ	πόνῳ	τούτῳ γενόμενος. ταραχῆς δὲ, ὡς
[2, 5]	οὕτω γάρ οἱ προσχωρήσειν οὐδενὶ	πόνῳ	ὑπετόπαζε τοὺς ἐν ποσὶν ἀεὶ
[2, 6]	οὐδέτερα εἶναι. οὔτε γὰρ ἐν	χρόνῳ	βραχεῖ ἐπιτελῆ ἔσεσθαι οὕτως ἐγκειμένης
[2, 1]	ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ.	~Χρόνῳ	δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον ὁ
[2, 12]	τὴν τοῦ ἱπποδρομίου παραδηλῶν τύχην.	Χρόνῳ	δὲ ὕστερον πόρρω που ἡλικίας
[2, 15]	σοῖς ἐς τὸ παρὸν διασώζεται.	χρόνῳ	δὲ ὕστερον τοῖς ἡμετέροις προγόνοις
[2, 10]	παραπέμπων ἐς μνήμην τῷ μέλλοντι	χρόνῳ,	καὶ οὐκ ἔχω εἰδέναι τί
[2, 16]	δὲ ἄνθρωπόν τε ὄντα καὶ	χρόνῳ	μακρῷ ἐκ τῶν ἑσπερίων ἐνταῦθα
[2, 29]	Ῥωμαίων δὲ καὶ Λαζῶν ἐν	χρόνῳ	πολλῷ τειχομαχούντων βαλλόμενοί τε καὶ
[2, 9]	τοῦ δαιμονίου πηρώσαντος, ὅσπερ τῷ	χρόνῳ	τὰ πρωτεῖα ἐς τὴν βασιλείαν
[2, 29]	τινὸς οὐκ ἔπεμψε τῷ καθήκοντι	χρόνῳ	τὰ χρήματα. Γουβάζης μὲν οὖν
[2, 29]	μὲν λόγῳ προνοήσοντες ὡς μὴ	χρόνῳ	τε καὶ πόνῳ πολλῷ διαπορθμεύεσθαι
[2, 12]	δεδιὼς τίσιν προσεχώρησεν ἑκούσιος Πέρσαις.	χρόνῳ	τε πολλῷ Ἐδεσσηνοὶ ὕστερον ἀνελόντες
[2, 4]	ἀνεχώρησαν, οὐδενὸς σφίσιν ἐναντιώματος ἀπαντήσαντος.	χρόνῳ	τε τῷ ὑστέρῳ πολλάκις ἐνταῦθα
[2, 10]	διεσκηνημένοι ἐτύγχανον. ~Τούτου τοῦ πάθους	χρόνῳ	τινὶ πρότερον τέρας ὁ θεὸς
[2, 12]	γέγονε μὲν οὖν ὑπὸ Μήδοις	χρόνῳ	τινὶ ὕστερον, οὐχ ἁλοῦσα μέντοι,
[2, 23]	ταῦτα μὲν τῷ ὑστέρῳ ἀποδέδεικται	χρόνῳ.	Τότε δὲ ἀγοράζοντά τινα οὐκ
[2, 5]	διώρισε ταύτην, ἢν μὴ διδοίη	χρόνῳ	τῷ ξυγκειμένῳ τὰ χρήματα, διπλάσια
[2, 20]	αὐτῷ καὶ τῇ πόλει, ἐπεὶ	χρόνῳ	τῷ ξυγκειμένῳ Χοσρόῃ τὰ ὡμολογημένα
[2, 22]	καὶ τοῖς ἀμφ´ αὐτὴν ᾠκημένοις	χρόνῳ	τῷ προτέρῳ διεφθάρθαι τετύχηκεν. ἀρξαμένη
[2, 22]	ἢ ἀμωσγέπως αὐτῶν ἁψαμένη, ἀλλὰ	χρόνῳ	τῷ ὑστέρῳ αὖθις ἐνταῦθα ἐπανιοῦσα
[2, 5]	τὴν ὁμολογίαν ἀφέντα τοῦ δώσειν	χρόνῳ	τῷ ὑστέρῳ τὰ χρήματα οὕτω
[2, 24]	ἐστρατοπεδευμένοι τοῦ ἄλλου στρατοῦ, καὶ	χρόνῳ	ὕστερον τὴν ἐκείνων ἐσβολὴν γνόντες,
[2, 24]	τινὰς ὑπὲρ τῆς ἐσβολῆς ἐπυνθάνοντο.	ἄφνω	δὲ Πέτρος, οὐδενὶ κοινολογησάμενος, ξὺν
[2, 19]	τι τῶν ἀναγκαίων οὐκ ἔφθησαν.	ἄφνω	δὲ πολλῶν ἐς τὸ φρούριον
[2, 3]	οὐκέτι ἐδίωκεν, ἀλλ´ αὐτοῦ ἔμενεν.	ἄφνω	δέ τις τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ,
[2, 22]	ἡλίσκοντο δὲ τρόπῳ τοιῷδε. ἐπύρεσσον	ἄφνω,	οἱ μὲν ἐξ ὕπνου ἐγηγερμένοι,
[2, 26]	ὄντων πρὸ τοῦ τείχους ἐν	τετραγώνῳ	ξυνέθηκεν, οὗ δὴ βέλος ἐκ
[2, 7]	κεῖται, δυοῖν δὲ ἡμερῶν ὁδῷ	εὐζώνῳ	ἀνδρὶ ἑκατέρας διέχει. ὁ μὲν
[2, 29]	ἐστι μέχρι ἐς ἡμέρας ὁδὸν	εὐζώνῳ	ἀνδρὶ, ἔρημον δὲ ξυμβαίνει ἀνθρώπων
[2, 5]	τε σχεδόν τι ὁδὸν ἡμερῶν	εὐζώνῳ	ἀνδρὶ παρὰ τοῦ Εὐφράτου τὴν
[2, 15]	πρότερα δύσοδον ἐπιεικῶς καὶ ἀνδρὶ	εὐζώνῳ	τὴν χώραν εἶναι, κρημνώδη τε
[2, 17]	ἔφοδον οὔτε τοῦ περιβόλου τινὰ	ἔξω	γενέσθαι οὔτε ἀπὸ τῶν ἐπάλξεων
[2, 8]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ξὺν τριακοσίοις	ἔξω	τε γενέσθαι τοῦ περιβόλου καὶ
[2, 9]	τοῖς πρέσβεσιν ἔλεξε τοιάδε „Οὐκ	ἔξω	τοῦ ἀληθοῦς τὸν παλαιὸν λόγον
[2, 8]	Ἀντιοχεῦσιν ἐπιφανῶν δύο γενέσθαι μὲν	ἔξω	τοῦ περιβόλου, αἰσθομένας δὲ ὡς
[2, 9]	πολλὰ καὶ θαυμαστὰ ἐνθένδε ἀφελὼν	ἔξω	τοῦ περιβόλου ἐκέλευε κατατίθεσθαι, ὅπως
[2, 18]	αὐτοκράτορα τοῦ πολέμου ἐθέλοντα εἶναι,	λέξω	τανῦν ἐν ὑμῖν ὅσα χρῆν
[2, 12]	μὲν τοῦ στρατοῦ ἀπολελεῖφθαι μή	πω	διαβάντας ξυνέβαινεν, ὁ δὲ οὐδ´
[2, 4]	τὸν περίβολον ὑπερβάντες, ὃς πρὸς	κόλπῳ	τῷ μέλανι καλουμένῳ ἐστὶν, οὕτω
[2, 9]	ἠδικηκότας, δόλῳ τε περιελθὼν καὶ	τρόπῳ	ἀπολέσας τῷ εἰρημένῳ, ἐπειδὴ γυναῖκα
[2, 26]	πείθουσι τὰ ἀμφὶ τῇ ξυμβάσει	τρόπῳ	δὴ ὅτῳ βούλοιτο διοικήσασθαι. καὶ
[2, 22]	ἤρξατο ἡ νόσος ἥδε καὶ	τρόπῳ	δὴ ὅτῳ τοὺς ἀνθρώπους διέφθειρεν
[2, 17]	δύο, οὐχ ᾗπερ εἰώθει, ἀλλὰ	τρόπῳ	ἑτέρῳ. κενὸν γὰρ τὸ ἐν
[2, 22]	εἴτε νόμῳ διαίτης, ἢ φύσεως	τρόπῳ,	ἢ ἐπιτηδεύμασιν, ἢ ἄλλῳ ὅτῳ
[2, 18]	τὴν πάροδον ἡμῖν οὐδενὶ ἄλλῳ	τρόπῳ	ἢ μάχῃ τινὶ πρὸς ἡμῶν
[2, 20]	ἢ τῇ παρόδῳ ἐμποδὼν ἵστασθαι	τρόπῳ	οὐδενὶ διενοοῦντο, τὰ δὲ ὀχυρώματα
[2, 12]	ὕστερον, οὐχ ἁλοῦσα μέντοι, ἀλλὰ	τρόπῳ	τοιῷδε. ἐπειδὴ τὸ γράμμα τοῦ
[2, 22]	νόσῳ ξυνέβη ἁλῶναι. ἡλίσκοντο δὲ	τρόπῳ	τοιῷδε. ἐπύρεσσον ἄφνω, οἱ μὲν
[2, 17]	διώρυχα ἐπὶ τὸν περίβολον ἐπενόουν	τρόπῳ	τοιῷδε. Πέτρα ἡ πόλις πὴ
[2, 5]	γενόμενος ἔστη. ἐνταῦθα δὲ τῷ	ἵππῳ	ξυνέβη, ἐφ´ οὗ ὁ Χοσρόης
[2, 11]	ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. Πέρσης ἀνὴρ	ἵππῳ	ὀχούμενος, ἔν τε τῷ Περσῶν
[2, 30]	ἄξιον ἐς Λαζικὴν πέμψας, οἳ	οὔπω	ἀφικόμενοι ἐνταῦθα ἔτυχον. ἦρχε δὲ
[2, 3]	οἶμαι, εἰς πέρας αὐτῷ ὅσον	οὔπω	ἀφίξεσθαι τὴν τῶν ἑσπερίων καταστροφὴν,
[2, 27]	μὲν τοῦ χώματός τινα καύσαντος,	οὔπω	δὲ διὰ παντὸς ἐξικνεῖσθαι ἰσχύσαντος,
[2, 5]	ἐς τὴν πυλίδα φασὶν ἐμβεβλῆσθαι.	οὔπω	δὲ Σουρηνῶν σχεδόν τι τῆς
[2, 21]	γοῦν μέρος τι αὐτοῦ καθελόντες,	οὔπω	δὲ τὸ λειπόμενον τοῦτο δειμάμενοι,
[2, 27]	λόφου ἐφαίνετο νύκτωρ, Ῥωμαῖοί τε	οὔπω	ἐθέλοντες αἴσθησιν τοῦ ποιουμένου Πέρσαις
[2, 24]	στρατῷ ἀπιὼν ᾤχετο, ἔνθα δὴ	οὔπω	ἐνδεδημήκει τὸ τοῦ λοιμοῦ πάθος.
[2, 20]	ὅπη ποτὲ δὲ ἰέναι διανοούμενος	οὔπω	ἔνδηλος „ὢν, πλήν γε δὴ
[2, 7]	ὑπὲρ τῆς σφῶν αὐτῶν σωτηρίας,	οὔπω	καὶ νῦν ἐπιτελεῖν οἴονται δεῖν
[2, 3]	διαλογίζου. τό τε δὴ κεφάλαιον	οὔπω	λέλεκται. οὐκ Ἀλαμούνδαρον μὲν ἐν
[2, 23]	καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οἷς μὲν οὖν	οὔπω	παντάπασιν ἐς ἐρημίαν ἐμπεπτωκότα τὰ
[2, 18]	ὑπηντίαζον. οἱ δὲ ἀμφὶ Βελισάριον,	οὔπω	παρὰ σφᾶς τοῦ ἀγγέλου ἀφικομένου
[2, 6]	ἐπὶ Ῥωμαίους ἐν ὅπλοις ἔλθοι,	οὔπω	τοῦ σφετέρου βασιλέως ἐπισταμένου τὰ
[2, 30]	τε τῇ Πέτρᾳ καὶ τῷ	στενωπῷ	ξυνηνέχθη γενέσθαι, οὐδ´ ὣς ἔδεισεν,
[2, 30]	τὴν ἐν τῷ κατ´ αὐτὸν	στενωπῷ	φυλακὴν εἴασεν, ἐνταῦθα σφίσι τὴν
[2, 30]	τε πολλοὺς ἐλίποντο ἐν τῷ	στενωπῷ,	ὡς μηκέτι Πέρσαις ἐς Πέτραν
[2, 7]	ἐκτιννύναι τι τῶν οὐ παρόντων	ἀνθρώπῳ	ἂν οὐδεμία μηχανὴ γένοιτο. πάλαι
[2, 30]	ἱερεὺς ἔμεινε· καίτοι φάντασμα τῷ	ἀνθρώπῳ	ἐγεγόνει πολλάκις ὡς εἰς βασιλείαν
[2, 22]	τὸ ξύμπαν εἰπεῖν οὐδεμία μηχανὴ	ἀνθρώπῳ	ἐς τὴν σωτηρίαν ἐξεύρητο, οὔτε
[2, 22]	ταῦτα δεινοὶ αἰτίας τερατεύεσθαι οὐδαμῆ	ἀνθρώπῳ	καταληπτὰς οὔσας, φυσιολογίας τε ἀναπλάσσειν
[2, 21]	τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἐστρατοπεδεῦσθαι ἐν	Εὐρωπῷ,	πρόσω μὲν ἐλαύνειν οὐκέτι ἔγνω,
[2, 5]	οὐκ ἐξήνεγκεν, ἀλλ´ ὑπὸ τῷ	προσώπῳ	ἀκριβῶς ἔκρυψεν, ὅπως τὴν κόλασιν
[2, 21]	γελῶντί τε καὶ ἀνειμένῳ τῷ	προσώπῳ	ἀμείβεται „Οὐ ταύτῃ“ λέγων „ᾗ
[2, 9]	τὴν ψυχὴν ἄοκνος, τῷ δὲ	προσώπῳ	σχηματίζεσθαι τὴν εὐλάβειαν ἀτεχνῶς ἔμπειρος,
[2, 20]	Χριστιανὸς μὲν, ταττόμενος δὲ ὑπὸ	Ἀλαμουνδάρῳ,	Ἄμβρος ὄνομα, νύκτωρ παρὰ τῆς
[2, 1]	σπονδὰς λύσειεν. ὑπὲρ ὧν κοινολογησάμενος	Ἀλαμουνδάρῳ	ἐκέλευεν αὐτὸν ξυμπορίζεσθαι πολέμου αἰτίας.
[2, 19]	σφᾶς αὐτίκα ἀφεῖναι, μαρτυρόμενοι ὡς	Ἀλαμουνδάρῳ	τά τε ἐπὶ Λιβάνου καὶ
[2, 2]	ἐπενέγκοι τῷ Περσῶν βασιλεῖ καὶ	Ἀλεξάνδρῳ	τῷ Μακεδόνι. ἀλλὰ γὰρ φθόνῳ
[2, 13]	οὐ τὰ λύτρα ἐν τῷ	ἱερῷ	φέρων ὑπὲρ τούτων δὴ τῶν
[2, 4]	εἵπετο. ὁ μὲν γὰρ ἐν	αἰγοκέρῳ	ἦν, αὐτὸς δὲ ἐν τοξότῃ.
[2, 28]	ἔνδηλος γέγονε τὴν ἐκεχειρίαν νῷ	δολερῷ	πρὸς Ῥωμαίους πεποιημένος, ἐφ´ ᾧ
[2, 6]	τὴν εἰρήνην κρατύνασθαι, ὅπη ἂν	ἑκατέρῳ	δοκοίη, ἢ τὰ ἐς τὸν
[2, 17]	οὐχ ᾗπερ εἰώθει, ἀλλὰ τρόπῳ	ἑτέρῳ.	κενὸν γὰρ τὸ ἐν μέσῳ
[2, 15]	ἡμῶν ἄξιον. τῷ μὲν γὰρ	ἡμετέρῳ	βασιλεῖ τὸ σχῆμα μόνον τῆς
[2, 16]	δύο μάλιστα μῆνας ἀνάθημα τῷ	σφετέρῳ	θεῷ Σαρακηνοὺς ἐς ἀεὶ φέροντας
[2, 7]	ἀλλὰ τὴν Βεροιαίων σκοπῶν δύναμιν.	περαιτέρω	δὲ ἡμᾶς βιάζου μηδὲν, μή
[2, 10]	μέχρι τούτου γε καὶ μὴ	περαιτέρω	διαπεπράχθω τὸ ἔγκλημα, ὅπως αὐτὸς
[2, 10]	αἰῶνα δασμὸν μηδὲν αὐτοὺς ἐργάσασθαι	περαιτέρω	κακὸν, ἀλλ´ αὐτὸν μὲν ὁμήρους
[2, 26]	εἰσέρχεται μνήμη, μηδὲν ἡμᾶς ἐργάσῃ	περαιτέρω	κακὸν, ταύτην διδούς μοι τὴν
[2, 27]	ὁμολογίαν ἀπέλιπε τοῦ μηδὲν Ῥωμαίοις	περαιτέρω	λυμήνασθαι, τά τε χαρακώματα πάντα
[2, 2]	ἐλπὶς, μήτε ἡμᾶς ἐργάσῃ κακὸν	περαιτέρω	μηδὲν μήτε αὐτὸς πάθῃς, ἀλλ´
[2, 22]	ἀμφ´ αὐτὴν ᾠκημένοις χρόνῳ τῷ	προτέρῳ	διεφθάρθαι τετύχηκεν. ἀρξαμένη δὲ ἀεὶ
[2, 23]	ἀφῆκεν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν τῷ	ὑστέρῳ	ἀποδέδεικται χρόνῳ. Τότε δὲ ἀγοράζοντά
[2, 22]	αὐτῶν ἁψαμένη, ἀλλὰ χρόνῳ τῷ	ὑστέρῳ	αὖθις ἐνταῦθα ἐπανιοῦσα τῶν μὲν
[2, 4]	ἐναντιώματος ἀπαντήσαντος. χρόνῳ τε τῷ	ὑστέρῳ	πολλάκις ἐνταῦθα γενόμενοι ἀνήκεστα ἐς
[2, 5]	ἀφέντα τοῦ δώσειν χρόνῳ τῷ	ὑστέρῳ	τὰ χρήματα οὕτω δὴ ὀλίγων
[2, 30]	χωρίοις. Οἱ δὲ πεντακισχίλιοι, ἐπεὶ	ἐγγυτέρω	τῶν Λαζικῆς ἐσχάτων ἦλθον, παρὰ
[2, 22]	ἐς τὴν μεσόγειον ἀνέβαινε χώραν.	δευτέρῳ	δὲ ἔτει ἐς Βυζάντιον μεσοῦντος
[2, 7]	οὐ γὰρ ἐν τῷ τεταγμένῳ	καιρῷ,	ἀλλὰ κατὰ πολὺ τούτου γε
[2, 21]	τάχιστα γέγονεν ἐν τῇ ἀντιπέρας	ἠπείρῳ,	πέμψας παρὰ Βελισάριον αὐτὸς μὲν
[2, 23]	γνώμης τὴν μεταβολὴν ἐπὶ τὰ	χείρω	πεποιημένοι μᾶλλον ἢ πρότερον τὴν
[2, 16]	ἄνθρωπόν τε ὄντα καὶ χρόνῳ	μακρῷ	ἐκ τῶν ἑσπερίων ἐνταῦθα ἐλθόντα
[2, 22]	οὐδένας μὲν ἀνθρώπων παρέργως τῷ	φθόρῳ	χρωμένη, σκεδαννυμένη δὲ ἐφ´ ἑκάτερα
[2, 30]	τὴν δίωξιν ποιησάμενοι καὶ Ἰβηρίας	πόρρω	ἀφίκοντο. ἔνθα δὴ καὶ ἄλλοις
[2, 12]	παραδηλῶν τύχην. Χρόνῳ δὲ ὕστερον	πόρρω	που ἡλικίας Αὔγαρος ἥκων νόσῳ
[2, 30]	ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν, διαριθμούμενοι ὅπως	πόρρω	που τῶν νυκτῶν ἐπιπέσοιεν σφίσι·
[2, 22]	μήτε τοῖς νοσοῦσιν αὐτοῖς μήτε	ἰατρῷ	ἁπτομένῳ δόκησιν κινδύνου παρέχεσθαι. οὐ
[2, 22]	ἐκ τοῦ προσιέναι (οὔτε γὰρ	ἰατρῷ	οὔτε ἰδιώτῃ μεταλαχεῖν τοῦ κακοῦ
[2, 18]	παρῄνει· οἱ δὲ ξὺν τῷ	Πέτρῳ	ἐν οὐδενὶ τὰς ἐντολὰς ποιησάμενοι
[2, 15]	οὗτοι ἤχθοντο, καὶ πάντων μάλιστα	Πέτρῳ	τῷ στρατηγῷ, ἐπηρεάζειν τοῖς ἐντυγχάνουσιν
[2, 2]	σπουδῇ ἔχοι. ταῦτα γὰρ καὶ	Κύρῳ	ἄν τις ἐπενέγκοι τῷ Περσῶν
[2, 3]	ἑκάτεροι ὄντες οὐκ ἐν ἑνὶ	χώρῳ	ἐμάχοντο, ἀλλὰ διασκεδαννύμενοι ἔν τε
[2, 14]	πόλιν ἐν Ἀσσυρίοις δειμάμενος ἐν	χώρῳ	Κτησιφῶντος πόλεως διέχοντι ἡμέρας ὁδῷ,
[2, 29]	ἀμφὶ τὸ τεῖχος διώρυχα ἐν	χώρῳ	ὀλίγῳ πεποίηνται, ὅ τε ταύτῃ
[2, 10]	τι τοιοῦτον τ´ ἀδελφῷ τῷ	σῷ	εἰργάσθαι ξυμβαίνει, ἀλλὰ καὶ σοὶ
[2, 26]	τε καὶ τῷ πατρὶ τῷ	σῷ	ξύμβουλος γεγονὼς, ἐφ´ ᾧ σε
[2, 3]	καὶ χωρίων ἐμπειρίᾳ πολλῇ τῷ	σῷ	στρατῷ ἐξηγουμένους. ταῦτα ἐπεὶ Χοσρόης
[2, 7]	ἔχεις, διαρκεῖν οἴου, μὴ τῷ	σῷ	ταῦτα σταθμώνενος ἀξιώματι, ἀλλὰ τὴν
[2, 28]	γὰρ ἄλλο οὐδὲν τοῖς ἐν	Καυκάσῳ	οἰκοῦσι βαρβάροις ἢ ἐπιτείχισμα Λαζικὴν
[2, 5]	λίθον, ὃς αὐτοῖς παρεσκεύαστο, ἐν	μέσῳ	ἐρρίπτουν. οἵ τε φύλακες ἔτι
[2, 30]	ἐκείνῃ ναυτιλλομένοις ὑδρεύεσθαι πάρεστιν ἐν	μέσῳ	πελάγει. καὶ φυλακτήρια μέντοι τοῦ
[2, 13]	ᾤχετο, Ῥωμαῖοι δὲ τὰ ἐν	μέσῳ	τείχους ἑκατέρου θορύβῳ πολλῷ καὶ
[2, 17]	ἑτέρῳ. κενὸν γὰρ τὸ ἐν	μέσῳ	τῆς οἰκοδομίας χωρίον οὐδαμῆ εἴασαν,
[2, 16]	ὑμετέραν γνώμην ἐπὶ τοὺς πολεμίους	ὁρμήσω	(οὐ γὰρ λόγου δεῖσθαι ὑμᾶς
[2, 4]	τειχῶν γεγενημένοι καὶ τοῖς ἐν	Χερρονήσῳ	Ῥωμαίοις ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες, ἔκτεινάν τε
[2, 4]	ἔδρασαν. οἳ δὴ καὶ ἐν	Χερρονήσῳ	τειχομαχήσαντες, βιασάμενοί τε τοὺς ἐκ
[2, 5]	εὐφημοῦντες ἐδέξαντο. ἐπεί τε ἅπαντες	εἴσω	ἐγένοντο, τὴν μὲν πυλίδα ὡς
[2, 11]	πόλιν εἰσήλασεν. ἐπεὶ δὲ γέγονεν	εἴσω	πυλῶν, ἐπελάθετο ἑκών γε εἶναι
[2, 27]	θήσονται. ἐπεὶ δὲ Ῥεκινάριος ἐγένετο	εἴσω	πυλῶν, Πέρσαι μὲν ἠξίουν τοὺς
[2, 18]	πολύν τινα δρόμον ἢ ἀναμιχθέντες	εἴσω	πυλῶν, ὡς τὸ εἰκὸς, ξυνεισπεσούμεθα,
[2, 21]	αὐτῇ, ἐρήμῳ ἀνθρώπων παντάπασιν οὔσῃ,	ὀπίσω	ἀπελαύνειν οὐχ οἷός τε ἦν,
[2, 11]	τῇδε διαπεπραγμένος παντὶ τῷ στρατῷ	ὀπίσω	ἀπήλαυνεν. ~Ἐπεὶ δὲ ἐς Χαλκίδα
[2, 30]	δὲ παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ	ὀπίσω	ἀπήλαυνεν. ἐπεί τέ οἱ ὁδῷ
[2, 11]	ἄλλοις ἐβούλετο, πολλά τε ἐπιθειάσας	ὀπίσω	ἀπήλαυνεν. ἔς τε τὸ στρατόπεδον
[2, 3]	τοὺς Ῥωμαίους, ὁδῷ τῇ αὐτῇ	ὀπίσω	αὖθις ἀπήλαυνε. Βούζης τε τὸν
[2, 11]	οὐδέν τι ἄλλο λυμηνάμενον ἀπελαύνειν	ὀπίσω.	ἔνδηλος δὲ ἦν ὁ Χοσρόης
[2, 19]	πολέμιον ἢ αὐτοῦ μένουσιν ἢ	ὀπίσω	ἰοῦσιν ἡμῖν ἀπαντῆσαι, οὐδ´ ἄν
[2, 19]	ἐν τοῖς ὑποζυγίοις ἐνθέμενος ὑπῆγεν	ὀπίσω	τὸ στράτευμα. ἐπειδή τε τάχιστα
[2, 3]	φάραγγα διαβὰς ἤλαυνεν, Ἀρμένιοι δὲ	ὀπίσω	ὑποχωρήσαντες ἔστησαν, καὶ ὁ Σίττας
[2, 22]	ὅσαι ἐκύουν προὖπτος ἐγίνετο τῇ	νόσῳ	ἁλισκομέναις ὁ θάνατος. αἱ μὲν
[2, 22]	ὁμοίως σχεδόν τι τοῖς τῇ	νόσῳ	ἁλισκομένοις ξυνέβαινε· τὰ δὲ ἐνθένδε
[2, 24]	παντὶ τῷ Περσῶν στρατῷ τῇ	νόσῳ	ἁλῶναι· διὸ δὴ καὶ Ῥωμαίοις
[2, 22]	φάσμα τοῦτο ἑώρων καὶ τῇ	νόσῳ	αὐτίκα ἡλίσκοντο. κατ´ ἀρχὰς μὲν
[2, 28]	Περάνιος ὁ Ἴβηρ, Ἰοῦστος μὲν	νόσῳ	διαφθαρεὶς, Περανίῳ δὲ συνέβη ἐν
[2, 22]	ἦν οὐδεμία ἐν ταύτῃ τῇ	νόσῳ	ἐς ἀνθρώπου λογισμὸν φέρουσα· πᾶσι
[2, 22]	αἰσθομένοις τοῦ ἐσομένου εἶτα τῇ	νόσῳ	ξυνέβη ἁλῶναι. ἡλίσκοντο δὲ τρόπῳ
[2, 12]	πόρρω που ἡλικίας Αὔγαρος ἥκων	νόσῳ	ποδάγρας χαλεπῆς τινος ὑπερφυῶς ἥλω.
[2, 22]	ἐν ταύτῃ δὴ μόνῃ τῇ	νόσῳ	τὸ διαλλάσσον οὐδὲν ὤνησεν. ἐπέσκηψε
[2, 27]	καὶ τὸ πῦρ ἐπὶ τὰ	πρόσω	ἀεὶ ἐνῆγεν, ἐπεὶ τοῦ χώματος
[2, 5]	ὕστερον διεφθάρησαν. ταῦτα διαπεπραγμένος Χοσρόης	πρόσω	ἐπῆγε τὸ στράτευμα. ~Ἐτύγχανε δὲ
[2, 13]	Χοσρόης τοὺς αἰχμαλώτους ἅπαντας ἐπαγόμενος	πρόσω	ἐχώρει. Καρρηνοὶ δὲ ἀπήντων χρήματα
[2, 30]	παντὶ τῷ Μήδων στρατῷ ἤμειψε,	πρόσω	ἐχώρει, ποταμὸν Φᾶσιν ἐν δεξιᾷ
[2, 30]	τοὺς κτεινομένους ἀεὶ ἕτεροι ἐκδεχόμενοι	πρόσω	ἐχώρουν, παντὶ σθένει τὴν εἴσοδον
[2, 3]	Σίττας ἔτι μᾶλλον ἢ πρότερον	πρόσω	ἤλαυνεν, Ἀρταβάνης δὲ Ἰωάννου παῖς
[2, 11]	ἐπί τε τὸν ἵππον ἀναθορὼν	πρόσω	ἤλαυνεν. εἴτε δὲ τύχῃ εἴτε
[2, 19]	αὐτῆς οὐδεμίαν ἔχων ἁλώσεως πέρι,	πρόσω	ἰέναι ἠπείγετο, ὅπως τι ἐξ
[2, 5]	ἑλεῖν. ὡς δὲ οὐδὲν προὐχώρει,	πρόσω	κατὰ τάχος τὸν στρατὸν ἤλαυνεν.
[2, 21]	Ῥωμαίων στρατῷ ἐστρατοπεδεῦσθαι ἐν Εὐρωπῷ,	πρόσω	μὲν ἐλαύνειν οὐκέτι ἔγνω, τῶν
[2, 8]	ἅπαντας τοὺς Ῥωμαίων στρατιώτας εἶδον	πρόσω	χωρήσαντας, καταβάντες ἀπὸ τῆς ἄκρας
[2, 8]	ἔνδηλός τε ἦν καὶ τούτων	ἐλάσσω	ἐπὶ τῇ ἀναχωρήσει ληψόμενος. καὶ
[2, 19]	πρὸ τῶν δεινῶν ἑλέσθαι τὰ	κρείσσω.	ἐπίστασθε τοίνυν πηλίκον ἐστὶ κακὸν
[2, 16]	ἐᾷ τὴν διάνοιαν ἑλέσθαι τὰ	κρείσσω,	ἥ τε αἰδὼς ἐπισκιάζουσα τοῖς
[2, 13]	ἐπειδὴ ἔμαθον, προθυμίαν ἐπεδείξαντο ἀκοῆς	κρείσσω.	οὐ γὰρ ἦν οὐδεὶς ὃς
[2, 12]	τὸ χωρίον, ὅπερ τοῦ ἐν	Βαρβαλισσῷ	φρουρίου τεσσαράκοντα σταδίους ἀπέχει, αὐτός
[2, 11]	χρημάτων. θήκην μὲν οὖν τήνδε	(χρυσῷ	τε γὰρ κεκαλλώπισται καὶ λίθοις
[2, 11]	τινὰ πεποιημένοι κατέθεντο, ἣν δὴ	χρυσῷ	τε πολλῷ καὶ λίθοις ἐντίμοις
[2, 4]	ἅπερ ἐγὼ αὐτίκα δὴ μάλα	δηλώσω.	Βελισάριος {ἐπεὶ} τῶν Γότθων τε
[2, 12]	ἅπερ ἐν τοῖς καθήκουσι λόγοις	δηλώσω.	καί μοί ποτε ἔννοια γέγονεν
[2, 19]	δὴ ἐς Θεοδοσιούπολιν τὴν πρὸς	τῷ	Ἀβόρρᾳ ποταμῷ ἵκοντο. Βελισάριος δὲ
[2, 24]	τῇ πάσῃ. καὶ ὃς ξὺν	τῷ	ἀδελφῷ ἐς Ἀρμενίους ἥκων, τῷ
[2, 12]	γῇ τῇ πατρῴᾳ; καὶ ὃς	τῷ	ἀληθεῖ τοῦ λόγου ἡσσηθείς τε
[2, 18]	Χοσρόην αὐτὸν δόξῃ τε καὶ	τῷ	ἄλλῳ ἀξιώματι πρῶτος ἐν Πέρσαις
[2, 16]	ἀφήσειν, ἐκέλευε καὶ αὐτοὺς ξὺν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἕπεσθαι. Βελισάριος μὲν
[2, 20]	Ἱεράπολιν φυλάξουσιν, οἱ δὲ λοιποὶ	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Εὐρωπὸν ἦλθον.
[2, 30]	πολεμίων οὐδαμῆ ὄντων. αὐτὸς δὲ	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐς τὴν Περσαρμενίαν
[2, 4]	αὖθις ἐς Χερρόνησον ἀναστρέψαντες ξὺν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ καὶ πάσῃ τῇ
[2, 19]	ἐν τῇ Πέτρᾳ καταστησάμενος ξὺν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ καὶ Ῥωμαίων τοῖς
[2, 30]	οἰκοδομίας ἐπιμελεῖσθαι· αὐτὸς δὲ παντὶ	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ὀπίσω ἀπήλαυνεν. ἐπεί
[2, 16]	ἦρχον, καὶ δι´ αὐτὸ συνεισβάλλειν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ οὐδαμῆ ἤθελον. Βελισάριος
[2, 7]	εἶναι· τὸ γὰρ ὑπερβάλλον ἀεὶ	τῷ	ἀμηχάνῳ τετίμηται· τὸ δὲ μὴ
[2, 6]	ἄπορα ἐργαζόμενος καὶ τὰ ἐν	τῷ	ἀνάντει χωρίοις κρημνώδεσιν ἀνεχόμενα ἐσβατὰ
[2, 28]	δὲ ἀντ´ αὐτῶν οἰκήτορας καταστήσασθαι,	τὼ	ἄνδρε τούτω ἐς ἄμφω τὰ
[2, 24]	δὴ μάλα ἀφίξεσθαι. ἤστην δὲ	τὼ	ἄνδρε τούτω ῥήτορέ τε ἄμφω
[2, 16]	στρατῷ οὐδαμῆ ἤθελον. Βελισάριος δὲ	τὼ	ἄνδρε τούτω ὡς ἥκιστα ἀληθῆ
[2, 30]	τιμῆς ἱερεὺς ἔμεινε· καίτοι φάντασμα	τῷ	ἀνθρώπῳ ἐγεγόνει πολλάκις ὡς εἰς
[2, 26]	ὅνπερ τῇ τε δυνάμει καὶ	τῷ	ἀξιώματι πολὺ Μαρτίνου προὔχειν οὐδ´
[2, 25]	πολεμίων παράταξιν. οἱ δὲ στρατηγοὶ	τῷ	ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες ἀναστρέφειν μὲν ξὺν
[2, 19]	Τίγρην ποταμὸν διαβὰν τὸ ξὺν	τῷ	Ἀρέθᾳ στράτευμα ἔπρασσεν. αὐτίκα τε
[2, 28]	δὲ κατὰ κράτος οἱ ξὺν	τῷ	Ἀρέθᾳ, τρεψάμενοί τε τοὺς πολεμίους
[2, 10]	ἐν πολέμῳ κακοπραγίαν οὐκ ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ βιοτεύουσιν. οὐ γὰρ ἄλλο
[2, 23]	νόσου ἀπαλλαγέντες ἐσώθησαν ἔν τε	τῷ	ἀσφαλεῖ γεγενῆσθαι ἤδη ὑπετόπασαν, ἅτε
[2, 18]	ἐτόλμων, ἀλλὰ τὴν πόλιν ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ διεφύλασσον. ~Βελισάριός τε Νίσιβιν
[2, 2]	πέφυκεν. ἄμεινον δὲ προτερήσαντα ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ εἶναι ἢ τῶν καιρῶν
[2, 28]	τήν τε γὰρ Ἰβηρίαν ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ ἐς τὸ ἔπειτα ἕξειν,
[2, 29]	τοῦ τείχους πολιορκουμένοις γενόμενον ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ οὐδέν τι ἧσσον αὐτοὺς
[2, 28]	ὁ Χοσρόης αἰσθόμενος προτερῆσαι ξὺν	τῷ	ἀσφαλεῖ, πρίν τι ἐς αὐτὸν
[2, 28]	καὶ τὰ τῆς εἰρήνης ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ τὸ λοιπὸν θήσονται. χρῆναι
[2, 12]	ἐς Ῥώμην τε ἀφίκετο, καὶ	τῷ	Αὐγούστῳ ἐς λόγους ἥκων οὕτω
[2, 4]	Χοσρόης ἀπενεχθέντα εἶδεν, ἐν μὲν	τῷ	αὐτίκα οὔτε τι ἀπεκρίνατο οὔτε
[2, 5]	αὐτῆς πρὸς ἄνεμον νότον ἐν	τῷ	βαρβαρικῷ καλουμένῳ πεδίῳ, Κάνδιδον τὸν
[2, 28]	λογιμώτατοι τῶν βαρβάρων ὁμοῦ Γουργένῃ	τῷ	βασιλεῖ ἐς ἀπόστασιν εἶδον, ὥσπερ
[2, 29]	ἔχθος καὶ ὡς ἥκιστα θαρσῶν	τῷ	βασιλεῖ ἐς ὄψιν ἥκειν. ὅπερ
[2, 8]	λόγους ἰέναι, ἐς ὄψιν τε	τῷ	βασιλεῖ κατὰ τάχος ἦλθε καὶ
[2, 7]	ἀνθρώπων δὲ οὐδενὶ ἐντυχεῖν ἔχοντες	τῷ	βασιλεῖ τὰ παρόντα σφίσιν ἐσήγγελλον.
[2, 23]	ἀποκρίσεσι ταῖς βασιλικαῖς ἐφειστήκει, ἀεὶ	τῷ	βασιλεῖ τὰς τῶν ἱκετῶν δεήσεις
[2, 21]	πιστὰ πρὸς Ῥωμαίων λαβόντες ξὺν	τῷ	Βασσάκῃ ἐς Βυζάντιον ἦλθον. ταῦτα
[2, 26]	ἀφίξεσθαι καὶ τὴν εἰρήνην ἐν	τῷ	βεβαίῳ κρατύνασθαι, πρᾶξαι δὲ τῶν
[2, 28]	γῆν τὴν Κολχίδα σφετερισαμένῳ ἐν	τῷ	βεβαίῳ τῆς κτήσεως ἔχειν, ξύμφορον
[2, 19]	ἀφῆκε, τοὺς δὲ Πέρσας ξὺν	τῷ	Βλησχάμῃ ἐς Βυζάντιον ἔπεμψε, καὶ
[2, 3]	μὲν οὖν ἄλλοι οὔτε πιστεύειν	τῷ	Βούζῃ εἶχον οὔτε τοὺς λόγους
[2, 6]	ἐνθένδε μέχρι τῶν Περσικῶν ὁρίων	τῷ	Βούζῃ ἐπιτρέψας, ὃν δὴ ἁπάσης
[2, 20]	ἀνεψιὸς, ἐν Ἱεραπόλει ξύν τε	τῷ	Βούζῃ καὶ ἑτέροις τισὶ καταφυγὼν
[2, 3]	γενόμενοί τε καὶ αὐλισθέντες, ἔνθα	τῷ	Βούζῃ τῇ ὑστεραίᾳ ἐντυχεῖν ἔμελλον,
[2, 3]	ὄνομα, Ἀρταβάνου πατὴρ, ὃς δὴ	τῷ	Βούζῃ τότε ἅτε φίλῳ θαρσήσας
[2, 2]	λόγοι ἐς αὐτὸν γένοιντο. ἀλλὰ	τῷ	βούλεσθαι ἐς τὸ πεισθῆναι αὐτόμολος
[2, 7]	βασιλέως ὠνεῖσθαι πόλεις, ἀλλὰ καὶ	τῷ	Γερμανῷ διέβαλλε τὸν ἀρχιερέα Ἐφραίμιον,
[2, 13]	ἦν, ἐνταῦθα ἐρρίπτουν, καὶ εἴ	τῳ	γεωργῷ ἐπίπλων ἢ ἀργυρίου σπανίζοντι
[2, 29]	γενόμενοι ἅμα Λαζοῖς τε καὶ	τῷ	Γουβάζῃ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἀμφὶ τὸν Πέτρας
[2, 29]	εἴη. ἀλλ´ ὁ Φαρσάνσης κρύφα	τῷ	Γουβάζῃ ἐσήμηνε τὰ πρασσόμενα. διὸ
[2, 29]	ἐν Κόλχοις λογίμων, Φαρσάνσης ὄνομα,	τῷ	Γουβάζῃ προσκεκρουκὼς ἐς μέγα τέ
[2, 12]	ἄντικρυς ἀπολέγων, τὴν δὲ ὑγίειαν	τῷ	γράμματι ὑποσχόμενος. φασὶ δὲ καὶ
[2, 30]	ὧν δὴ ὁ Γουβάζης αἰσθόμενος	τῷ	Δαγισθαίῳ ἐπέστελλε βοηθεῖν ἐνταῦθα σπουδῇ·
[2, 29]	Γουβάζης μαθὼν τὴν Περσῶν ἔφοδον	τῷ	Δαγισθαίῳ ἐπέστελλε πέμψαι μέν τινας,
[2, 29]	ἐπέστησεν. ὧνπερ ὁ Γουβάζης αἰσθόμενος	τῷ	Δαγισθαίῳ ἐπίκοινα βουλευσάμενος ἐποίει τάδε.
[2, 3]	φαινομένῳ ὑπὸ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς,	τῷ	δὲ ἀληθεῖ λόγῳ ὑπὸ σῆς,
[2, 3]	ὁμόρους ἡμῖν αὐτονόμους ὄντας δεδούλωται,	τῷ	δὲ βασιλεῖ τῶν ἀθλίων Λαζῶν
[2, 26]	ὀλίγα ἄττα ληισάμενοι εὐθὺς ἐπανῆλθον.	~Τῷ	δὲ ἐπιγινομένῳ ἔτει Χοσρόης ὁ
[2, 21]	στρατηγὸν ὁποῖός ποτε εἴη κατασκεψόμενον,	τῷ	δὲ λόγῳ μεμψόμενον, ὅτι δὴ
[2, 21]	δὲ τῷ μὲν ξίφος ἦν,	τῷ	δὲ πέλεκυς, τῷ δὲ τόξα
[2, 9]	ἄγος καθεῖναι τὴν ψυχὴν ἄοκνος,	τῷ	δὲ προσώπῳ σχηματίζεσθαι τὴν εὐλάβειαν
[2, 21]	ξίφος ἦν, τῷ δὲ πέλεκυς,	τῷ	δὲ τόξα γυμνά. δόκησίν τε
[2, 7]	ἀμυνόμενοι τῶν πολεμίων τινὰς ἔκτεινον,	τῷ	δὲ Χοσρόῃ εὐτύχημα μέγα τῷ
[2, 15]	βασιλεὺς τελευτήσειε, ξύμβολα τῆς ἀρχῆς	τῷ	διαδεξομένῳ τὴν βασιλείαν ὁ Ῥωμαίων
[2, 6]	οἷς δὲ τῶν ἐναντίων πολλῷ	τῷ	διαλλάσσοντι καταδεεστέροις ξυμβαίνει εἶναι, μηχαναῖς
[2, 22]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν πότερον ἐν	τῷ	διαλλάσσοντι τῶν σωμάτων καὶ ἡ
[2, 3]	Ἀρσακίδης ὄπισθεν ἐπιπεσὼν καὶ παίσας	τῷ	δόρατι ἔκτεινεν. οὕτω τε ὁ
[2, 3]	πέλας ἁλοῖεν. τὸ γὰρ ἔγκλημα	τῷ	ἐγκεχειρηκότι, κἂν ἀπῇ τὸ κατορθοῦν,
[2, 30]	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς Σαβείρων μὲν	τῷ	ἔθνει τὰ ξυγκείμενα χρήματα ἔπεμψε,
[2, 9]	τε περιελθὼν καὶ τρόπῳ ἀπολέσας	τῷ	εἰρημένῳ, ἐπειδὴ γυναῖκα κοσμίαν τε
[2, 27]	ἐνταῦθα ἐσέβαλλον, ἐλαίῳ τε καταβεβρεγμένα	τῷ	ἐκ κέδρου πεποιημένῳ καὶ θείῳ
[2, 24]	ὀλίγῳ πρότερον τὸ Ἀδαρβιγάνων δέει	τῷ	ἐκ τῆς νόσου ἀπολιπὼν ἐς
[2, 30]	ἐν σπουδῇ εἶχεν. ἐπαρκέσειν γὰρ	τῷ	ἐνταῦθα φυλακτηρίῳ ἐς τρισχιλίους ὄντι
[2, 7]	κρατεῖν ἕπεσθαι πέφυκεν. ἢν δέ	τῳ	ἐξῇ τἄλλα ἀποσεισαμένῳ τὸν ἀληθῆ
[2, 21]	ὁ ἀνὴρ ἐν τούτῳ εὐδοκιμῆσαι	τῷ	ἔργῳ ἐδόκει ἢ ὅτε Γελίμερα
[2, 30]	τὸν χιτῶνα ἐνδιδύσκεσθαι πρὸς τῶν	τῷ	ἔργῳ ἐφεστώτων ἠνάγκαστο, ἐς τοῦτό
[2, 3]	σφίσιν, ὅτι δὴ, ἢν ἐν	τῷ	ἔργῳ τοὺς ὁμογενεῖς ἀπολιπόντες ἥξωσιν
[2, 29]	δ´ ἄν που καὶ αὐτὸν	τῷ	ἔργῳ τούτῳ παραγενέσθαι, ἐς ἑκατὸν
[2, 17]	πόλις ἐπιθαλασσία ἐν Κόλχοις, πρὸς	τῷ	Εὐξείνῳ καλουμένῳ πόντῳ, ἣν δὴ
[2, 5]	μέγας ἐνταῦθα τὰς ἐκβολὰς ἔχων	τῷ	Εὐφράτῃ ἀναμίγνυται, τὸ δὲ φρούριον
[2, 5]	ἀφίκετο ἐς πόλιν Σούρων, πρὸς	τῷ	Εὐφράτῃ ποταμῷ οὖσαν, ἧς δὴ
[2, 12]	ὅσους ἐνταῦθα ξυμβαίνει εἶναι, ξὺν	τῷ	ἡγεμόνι ἐκδοῖεν σφίσι. Χαλκιδεῖς δὲ
[2, 18]	ποιησάμενοι ἀμφί τε ἡμέραν μέσην	τῷ	ἡλίῳ ἀχθόμενοι (ἔστι γὰρ τὸ
[2, 11]	τῷ ὕδατι μόνος, θύσας τε	τῷ	ἡλίῳ καὶ οἷστισιν ἄλλοις ἐβούλετο,
[2, 4]	πρὸς ἀνίσχοντα ἦν, αὐτῷ δὲ	τῷ	ἡλίῳ ὄπισθεν εἵπετο. ὁ μὲν
[2, 10]	εἰδέναι τί ποτε ἄρα βουλομένῳ	τῷ	θεῷ εἴη πράγματα μὲν ἀνδρὸς
[2, 13]	τις εὐθὺς εἴκασεν ὅτι δὴ	τῷ	θεῷ ἐνδελεχέστατα κεχαρισμένος ὁ ἀνὴρ
[2, 13]	Βαράδοτος, ἀνὴρ δίκαιός τε καὶ	τῷ	θεῷ ἐς τὰ μάλιστα φίλος,
[2, 9]	μόνον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅπη	τῷ	θεῷ φίλον ἐχέτω. Χοσρόης δὲ
[2, 12]	διδοίη. ταῦτα μὲν οὖν ὅπη	τῷ	θεῷ φίλον, ταύτῃ ἐχέτω τε
[2, 11]	ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ	τῷ	θυμῷ ζέων ἄγεσθαι τὸν ἄνδρα
[2, 20]	ἐς αὐτὸν ἐπανῆλθον, καὶ ὃς	τῷ	θυμῷ ζέων τὴν πόλιν ἐξελεῖν
[2, 8]	προϊδὼν ἐφυλάξατο. διὸ δὴ ζέων	τῷ	θυμῷ ὁ Χοσρόης τειχομαχεῖν ἔγνω.
[2, 15]	ἐπειδὴ δὲ τὰ ἀμφὶ Γουργένει	τῷ	Ἰβήρων βασιλεῖ γενέσθαι ξυνέπεσεν, ὥσπερ
[2, 13]	ὃς οὐ τὰ λύτρα ἐν	τῷ	ἱερῷ φέρων ὑπὲρ τούτων δὴ
[2, 5]	ἀγχοτάτω γενόμενος ἔστη. ἐνταῦθα δὲ	τῷ	ἵππῳ ξυνέβη, ἐφ´ οὗ ὁ
[2, 30]	ἑστάναι ξυμβαίνει. καὶ τούτῳ γοῦν	τῷ	Ἰωάννῃ ἄλλας τε πολλὰς τερατολόγοι
[2, 17]	τὸ Ῥωμαίων στράτευμα εἶναι ξὺν	τῷ	Ἰωάννῃ μαθὼν ὁ Χοσρόης στρατιάν
[2, 29]	οἱ ἀσχολίας τινὸς οὐκ ἔπεμψε	τῷ	καθήκοντι χρόνῳ τὰ χρήματα. Γουβάζης
[2, 22]	λόγῳ ἐξαπατήσαντες πείσωσι. τούτῳ μέντοι	τῷ	κακῷ πρόφασίν τινα ἢ λόγῳ
[2, 30]	ὣς ἔδεισεν, οὐδὲ τὴν ἐν	τῷ	κατ´ αὐτὸν στενωπῷ φυλακὴν εἴασεν,
[2, 8]	τούτῳ δὲ Χοσρόης ἐν πύργῳ	τῷ	κατὰ τὴν ἄκραν καθήμενος τοὺς
[2, 14]	ταύτῃ ᾠκημένων ἐκάλεσεν, οὐκέτι ἐξῆν	τῷ	κεκτημένῳ τὸν αἰχμάλωτον τοῦτον ἀπάγειν,
[2, 15]	μετὰ τὴν Ἀμίδης ἅλωσιν ξὺν	τῷ	Κέλερος στρατῷ ἐσέβαλλεν ἐς τὴν
[2, 3]	φίλῳ θαρσήσας ξύν τε Βασσάκῃ	τῷ	κηδεστῇ καὶ ἄλλοις ὀλίγοις τισὶ
[2, 29]	ἐξελεῖν δύνωνται. αὐτὸς δὲ παντὶ	τῷ	Κόλχων στρατῷ ἐς τὰ Λαζικῆς
[2, 25]	τῇ κώμῃ ταύτῃ ὁμώνυμον ἐν	τῷ	κρημνώδει ἐστίν. ὁ γοῦν Ναβέδης
[2, 9]	φασὶ γὰρ αὐτὸν στενάξαντα δῆθεν	τῷ	λόγῳ, δόκησίν τε ὡς εἴη
[2, 19]	ἑπομένων τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ δῆθεν	τῷ	λόγῳ ἐκέλευε λάθρα ὡς τάχιστα
[2, 22]	ἤν γε τῶν ἐντυγχανόντων τινὰς	τῷ	λόγῳ ἐξαπατήσαντες πείσωσι. τούτῳ μέντοι
[2, 28]	Ἰσδιγούσναν, ὡς ἐπὶ πρεσβείᾳ δῆθεν	τῷ	λόγῳ, ἐς Βυζάντιον στέλλει. καί
[2, 21]	βαρβάρων τοσούτων τὸ πλῆθος, οὔτε	τῷ	λόγῳ ἐς ταραχήν τινα καταστὰς,
[2, 15]	μηδενὶ φράσωσιν, ἀλλ´ ἐς Ἰβηρίαν	τῷ	λόγῳ ἐστέλλετο, ὡς τὰ τῇδε
[2, 3]	ἀνθρώπεια ὁ σὸς, ὦ βασιλεῦ,	τῷ	λόγῳ μὲν φίλος, ἔργῳ δὲ
[2, 29]	ὅτῳ δὴ αὐτὰ πέμψειεν, ἀλλὰ	τῷ	λόγῳ μηχανὰς ἐν Πέτρας τῷ
[2, 5]	δοκίμων τινὰς παραπομποὺς ἐσομένους δῆθεν	τῷ	λόγῳ ξυνέπεμψεν. οὓς δὴ λάθρα
[2, 1]	γὰρ ἔναγχος ἐπὶ διαίτῃ δῆθεν	τῷ	λόγῳ παρ´ αὐτὸν ἥκοντα ἐπαγγελίαις
[2, 15]	Λαζικὴ πέφυκεν, οἵδε ἀξιοῦσι δῆθεν	τῷ	λόγῳ παρ´ ἡμῶν πρίασθαι, τιμῆς
[2, 9]	εὐλάβειαν ἀτεχνῶς ἔμπειρος, ἀφοσιοῦσθαί τε	τῷ	λόγῳ τὴν πρᾶξιν. ὃς καὶ
[2, 23]	ἔμενον. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ	τῷ	λοιμῷ ἔν τε τῇ ἄλλῃ
[2, 22]	τοὺς πονουμένους ᾠκτίζοντο, οὐχ ὅτι	τῷ	λοιμῷ ἐπιέζοντο ἐκ τοῦ προσιέναι
[2, 17]	τινι ἀρχόντων ἐπέστελλεν, ἐν δὲ	τῷ	λόφῳ καθήμενος, ὃς δὴ τῇ
[2, 2]	τῷ Περσῶν βασιλεῖ καὶ Ἀλεξάνδρῳ	τῷ	Μακεδόνι. ἀλλὰ γὰρ φθόνῳ τὸ
[2, 16]	εἴ τι τοίνυν ἢ βασιλεῖ	τῷ	μεγάλῳ ἢ ἐμοὶ βεβουλεῦσθαι ὑπὲρ
[2, 4]	περίβολον ὑπερβάντες, ὃς πρὸς κόλπῳ	τῷ	μέλανι καλουμένῳ ἐστὶν, οὕτω τε
[2, 10]	τε καὶ παραπέμπων ἐς μνήμην	τῷ	μέλλοντι χρόνῳ, καὶ οὐκ ἔχω
[2, 15]	κατάρατοι Ῥωμαῖοι καθ´ ἡμῶν ἄξιον.	τῷ	μὲν γὰρ ἡμετέρῳ βασιλεῖ τὸ
[2, 21]	σοφίσμασιν, ἐπίπροσθεν μηκέτι χωρῆσαι, ἀλλὰ	τῷ	μὲν ἔργῳ φυγεῖν, λόγῳ δὲ
[2, 20]	λαβεῖν ἐδικαίου. πέμπει τοίνυν τινὰς	τῷ	μὲν λόγῳ διερευνησομένους ἐς τὸ
[2, 29]	δεξιᾷ ἔχοντες ἐς Πέτραν ἦλθον,	τῷ	μὲν λόγῳ προνοήσοντες ὡς μὴ
[2, 21]	ἵππου μάστιγα ἕκαστος, ὅπλον δὲ	τῷ	μὲν ξίφος ἦν, τῷ δὲ
[2, 3]	μέντοι, ἀλλ´ ἠναγκασμένοι ὡς μάλιστα,	τῷ	μὲν φαινομένῳ ὑπὸ τῆς Ῥωμαίων
[2, 10]	τῶν θηρίων μεταβεβλῆσθαι. ἐν γὰρ	τῷ	μηδαμῆ σπένδεσθαι τὸ πολεμεῖν ἀπέραντα
[2, 17]	Ῥωμαῖοι τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντες	τῷ	Μήδων στρατῷ ἀνεμίγνυντο. ~Ἐν τούτῳ
[2, 11]	εἴη ἀπὸ τοῦ περιβόλου ἀντιτάξασθαι	τῷ	Μήδων στρατῷ, ἀπεκρίνατο Θωμᾶς οὐδὲν
[2, 8]	(καὶ γὰρ ἔδει Ἀντιοχέας τούτῳ	τῷ	Μήδων στρατῷ ἀπολέσθαι) οὐδενὶ τοῦτο
[2, 30]	ἐποιήσαντο. οὕτω μὲν ὁ Μερμερόης	τῷ	Μήδων στρατῷ ἐνθένδε ᾔει. Ὁ
[2, 25]	τὸν ἄνδρα ἐξ Ἀγγλῶν παντὶ	τῷ	Μήδων στρατῷ ἔφασκεν. ὃ δὴ
[2, 30]	ἐπεὶ τοὺς Ἰβηρίας ὅρους παντὶ	τῷ	Μήδων στρατῷ ἤμειψε, πρόσω ἐχώρει,
[2, 25]	καὶ διαφερόντως Ἐρούλους, οἳ ξὺν	τῷ	Ναρσῇ τὰ πρῶτα τοῖς ἐναντίοις
[2, 28]	Περσῶν στράτευμα δέξασθαι. προείρητο γὰρ	τῷ	Νισίβιδος πόλεως ἄρχοντι στρατιωτῶν πλῆθος
[2, 5]	ταύτην, ἢν μὴ διδοίη χρόνῳ	τῷ	ξυγκειμένῳ τὰ χρήματα, διπλάσια μὲν
[2, 20]	καὶ τῇ πόλει, ἐπεὶ χρόνῳ	τῷ	ξυγκειμένῳ Χοσρόῃ τὰ ὡμολογημένα ὡς
[2, 29]	ἀγγέλλοι ὅσα δὴ βασιλεῖ ἀμφὶ	τῷ	ξυνοίσοντι Λαζοῖς δοκοῦντα εἴη. ἀλλ´
[2, 17]	ταύτην. μίαν δὲ εἴσοδον ἐν	τῷ	ὁμαλεῖ ἔχει, καὶ ταύτην οὐ
[2, 25]	εἶτα ἀνέστρεφον, οὐ τολμῶντες ἐν	τῷ	ὁμαλεῖ ὀλίγοι πρὸς πολλοὺς διαμάχεσθαι.
[2, 6]	ηὕρισκε (τά τε γὰρ ἐν	τῷ	ὁμαλεῖ ποταμὸς Ὀρόντης παραρρεῖ ξύμπαντα
[2, 17]	τε ἤδη τοῖς πολεμίοις ἐν	τῷ	ὁμαλεῖ τειχομαχοῦσι πόνῳ {ἐν} οὐδενὶ
[2, 22]	ἀποθανούσης τετέχθαι τε καὶ περιεῖναι	τῷ	παιδίῳ ξυμβῆναι. ὅσοις μὲν οὖν
[2, 20]	ἀρετῇ ἀπολωλέναι τοῦ σεσῶσθαι ἀμαχητὶ	τῷ	παντὶ ἄμεινον. οὐ γὰρ ἂν
[2, 5]	τῆς ἐπιβουλῆς ᾐσθημένων, παρῆν τε	τῷ	παντὶ ὁ Χοσρόης στρατῷ καὶ
[2, 3]	αὐτῶν ἀμαχητὶ τοῦ πολέμου κρατήσει,	τῷ	παντὶ στρατῷ ἐς χωρίον Οἰνοχαλάκων
[2, 10]	ἐφ´ ᾧ Χοσρόην ἐν μὲν	τῷ	παραυτίκα κεντηνάρια πεντήκοντα πρὸς Ῥωμαίων
[2, 10]	δὲ μὴ τὰ χρήματα ἐν	τῷ	παραυτίκα μόνον παρεχομένους τὴν εἰρήνην
[2, 30]	ἐπεὶ δὲ οὔτε τίτανον ἐν	τῷ	παραυτίκα οὔτε τι ἄλλο τῶν
[2, 7]	μὲν οὖν μοι ἀπολελογήσθω ἐν	τῷ	παραυτίκα ὑπὲρ ἀνδρῶν τῶνδε. ἢν
[2, 16]	οὐδεμίαν τῶν πολεμίων ἰσχυρίζοντο ἐν	τῷ	παρόντι ἐσβολὴν ἔσεσθαι· πολέμου γὰρ
[2, 16]	ἐμπείρους οἶδα, ξυνήγαγόν τε ἐν	τῷ	παρόντι, οὐχ ὅπως ὑπομνήσας ἢ
[2, 19]	ὅπερ καὶ ἡμῖν ἔν γε	τῷ	παρόντι τετύχηκεν. ἐπίπροσθεν γὰρ ἰοῦσιν
[2, 26]	οὐδὲν προειδὼς ἐξέθρεψά τε καὶ	τῷ	πατρὶ τῷ σῷ ξύμβουλος γεγονὼς,
[2, 6]	μάλιστα μὲν καὶ ὣς ἀμφὶ	τῷ	περιβόλῳ δειμαίνοντες, χώραν περιβεβλημένῳ πολλὴν
[2, 8]	ὑψηλὴ οὖσα καὶ ὥσπερ ἀντιτεταγμένη	τῷ	περιβόλῳ καθάπερ ἐφ´ ὁμαλοῦ εἶναι
[2, 29]	τῷ λόγῳ μηχανὰς ἐν Πέτρας	τῷ	περιβόλῳ καταστησόμενος ταῦτα ἔστελλεν. ἔπειτα
[2, 7]	Βεροιαῖοι δὲ (θαρρεῖν γὰρ ἐπὶ	τῷ	περιβόλῳ οὐδαμῆ εἶχον) ξὺν προθυμίᾳ
[2, 6]	οὔτε τὰς προσβολὰς ἀδεέστερον ἐπάγειν	τῷ	περιβόλῳ παντελῶς ἔχοντα οὔτε τι
[2, 19]	ἐς πολιορκίαν καθίσταντο, προσβολήν τε	τῷ	περιβόλῳ ποιησάμενοι ἀπεκρούσθησαν, πολλοὺς τῇ
[2, 20]	τε πολιορκίαν καθίστασθαι καὶ προσβολὰς	τῷ	περιβόλῳ ποιήσασθαι. καὶ οἱ μὲν
[2, 27]	τισιν ἔταξεν, οὐκ ἐφ´ ᾧ	τῷ	περιβόλῳ προσβάλωσιν, ἀλλ´ ὅπως ἁλισκομένης
[2, 27]	ἔτι μᾶλλον τοὺς πολεμίους τοὺς	τῷ	περιβόλῳ προσιόντας ἐλύπουν. ἤδη μὲν
[2, 27]	ἐτετέλεστο ἤδη, καὶ πλησιάζων μὲν	τῷ	περιβόλῳ τῆς πόλεως, ὕψει δὲ
[2, 12]	οὕτω δὴ αὐτὸν τῆς ξυνέσεως	τῷ	περιόντι ἐξέπληξεν ὥστε οὐκέτι αὐτοῦ
[2, 2]	καὶ Κύρῳ ἄν τις ἐπενέγκοι	τῷ	Περσῶν βασιλεῖ καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ
[2, 21]	τῇ τε βασιλείᾳ πορίσεται καὶ	τῷ	Περσῶν γένει, καὶ Ῥωμαῖοι μὲν
[2, 11]	ἀνὴρ ἵππῳ ὀχούμενος, ἔν τε	τῷ	Περσῶν στρατῷ δόκιμος καὶ Χοσρόῃ
[2, 15]	Ῥωμαίοις, οὕτω δὴ αὐτὸν ξὺν	τῷ	Περσῶν στρατῷ ἐς τὴν χώραν
[2, 24]	καὶ αὐτὸν ὁμοῦ ξὺν παντὶ	τῷ	Περσῶν στρατῷ τῇ νόσῳ ἁλῶναι·
[2, 15]	οἱ δέ οἱ ἰσχυρίζοντο παντὶ	τῷ	Περσῶν στρατῷ τὴν ἐκείνῃ ὁδὸν
[2, 1]	ἐν σπονδαῖς γέγονεν, ἅτε ξυνεχομένων	τῷ	Περσῶν τε καὶ Ῥωμαίων ὀνόματι.
[2, 18]	ταῦτα παρῄνει· οἱ δὲ ξὺν	τῷ	Πέτρῳ ἐν οὐδενὶ τὰς ἐντολὰς
[2, 5]	Χοσρόης ἐκάθητο, χρεμετίσαι τε καὶ	τῷ	ποδὶ τὸ ἔδαφος κρούειν. ὃ
[2, 2]	ὁ τῶν Γότθων ἡγούμενος, ἤδη	τῷ	πολέμῳ κεκακωμένος, πρέσβεις δύο παρ´
[2, 3]	οὐ γὰρ οἱ τὰς αἰτίας	τῷ	πολέμῳ παρασχόμενοι, ἀλλ´ οἱ τοὺς
[2, 3]	τὸ λοιπὸν ἔχοντες οὔτε βασιλέα	τῷ	πολέμῳ ὑπεραίρειν οἷοί τε ὄντες
[2, 25]	ὕστερον ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν	τῷ	πόνῳ τούτῳ γενόμενος. ταραχῆς δὲ,
[2, 8]	ἐστρατοπεδεύσαντο ἅπαντες πρός τε Ὀρόντῃ	τῷ	ποταμῷ καὶ αὐτοῦ οὐ πολλῷ
[2, 3]	οἱ Ἀρμένιοι εἶπον, ἀμφί τε	τῷ	πρακτέῳ βουλὴν προὔθηκεν. ἔνθα δὴ
[2, 11]	αὐτῷ κἀνταῦθα ἰέναι βουλόμενος ἤθελε	τῷ	πρασίνῳ τὴν νίκην ἁρμόσαι. οἱ
[2, 9]	παροῦσιν ἄλλοις τε καὶ Ἀναστασίῳ	τῷ	πρεσβευτῇ, εὔξασθαι τὸν θεὸν τίσασθαι
[2, 28]	τε καὶ Περσῶν ὁρίοις ἀπαντήσας	τῷ	πρεσβευτῇ τούτῳ ἔφασκεν οὐ κατὰ
[2, 14]	τότε γὰρ ἀνέμου σκληροῦ Δάφνῃ	τῷ	προαστείῳ ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐπιπεσόντος,
[2, 5]	ὀργὴν οὐκ ἐξήνεγκεν, ἀλλ´ ὑπὸ	τῷ	προσώπῳ ἀκριβῶς ἔκρυψεν, ὅπως τὴν
[2, 21]	ἀλλὰ γελῶντί τε καὶ ἀνειμένῳ	τῷ	προσώπῳ ἀμείβεται „Οὐ ταύτῃ“ λέγων
[2, 22]	τοῖς ἀμφ´ αὐτὴν ᾠκημένοις χρόνῳ	τῷ	προτέρῳ διεφθάρθαι τετύχηκεν. ἀρξαμένη δὲ
[2, 17]	αὐτίκα. Ῥωμαῖοι δὲ, οἳ ἐν	τῷ	πύργῳ ἦσαν, τοσοῦτον τῶν ποιουμένων
[2, 3]	τῆς ἀρχῆς τῆς αὑτοῦ Θεοδοσίῳ	τῷ	Ῥωμαίων αὐτοκράτορι ἑκών γε εἶναι,
[2, 6]	ἐργασθείη, ὅτι δὴ οὐ παρασχόμενος	τῷ	Ῥωμαίων βασιλεῖ βουλῆς τινα χρόνον,
[2, 29]	ἔμενε. ταῦτα μὲν οὖν ἐν	τῷ	Ῥωμαίων στρατοπέδῳ ἐπράσσετο τῇδε. ~Μερμερόης
[2, 15]	ἐπιχωριάζοντι αὐτοῖς οὐκ εἰωθὸς πρότερον	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ. ἃ δὴ οὐκέτι
[2, 6]	ἀπολέξας γὰρ εἴ τι ἐν	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ δόκιμον ἦν, ἀπιὼν
[2, 30]	κατὰ ταῦτα ἐποίει, παντί τε	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ ἐπίπροσθεν ᾔει, ἐν
[2, 30]	μὴ ἐς τὴν πόλιν αὐτίκα	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ ἐσιτητὰ εἶναι. Οἱ
[2, 21]	~Χοσρόης δὲ μαθὼν Βελισάριον παντὶ	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ ἐστρατοπεδεῦσθαι ἐν Εὐρωπῷ,
[2, 30]	ἐνταῦθα διέβησαν ἐξαπιναίως καὶ ἀνεμίγνυντο	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ· Πέρσαι δὲ ἄνδρας
[2, 21]	Βελισάριος δὲ παντὶ καὶ αὐτὸς	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν
[2, 28]	ἅτε Περσῶν ἀναπείσαντος τοὺς ἐν	τῷ	Σισαυράνων πολιορκουμένους φρουρίῳ σφᾶς αὐτοὺς
[2, 19]	ἔπεμψε. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ	τῷ	Σισαυράνων φρουρίῳ ταύτῃ ἐχώρησεν. Ἀρέθας
[2, 30]	ἔν τε τῇ Πέτρᾳ καὶ	τῷ	στενωπῷ ξυνηνέχθη γενέσθαι, οὐδ´ ὣς
[2, 30]	Λαζῶν τε πολλοὺς ἐλίποντο ἐν	τῷ	στενωπῷ, ὡς μηκέτι Πέρσαις ἐς
[2, 17]	οἱ δὲ λοιποὶ μόλις ξὺν	τῷ	στρατηγῷ διαφυγόντες ἐσώθησαν. θυμῷ τε
[2, 15]	ἤχθοντο, καὶ πάντων μάλιστα Πέτρῳ	τῷ	στρατηγῷ, ἐπηρεάζειν τοῖς ἐντυγχάνουσιν εὐπετῶς
[2, 30]	εἵποντο, τὰ σφέτερα αὐτῶν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ ἀπολιπόντες. Πέρσαι δὲ τὰ
[2, 11]	παρῆν ἤδη, ἀνασκολοπισθῆναι αὐτὸν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ ἐπέστελλε. γνοὺς δὲ ὁ
[2, 13]	ἐδωρήσατο αὐτὸν ἅπασιν, ὅσα οἱ	τῷ	στρατοπέδῳ ἐς τὴν πολιορκίαν ἡτοίμαστο,
[2, 17]	φασιν. αὐτὸς δὲ ἄρας παντὶ	τῷ	στρατῷ ἄγχιστά τε τοῦ Πέτρας
[2, 26]	πόλιν μηλόβοτον καταστήσεσθαι. παντὶ γοῦν	τῷ	στρατῷ ἀγχοῦ Ἐδέσσης γενόμενος Οὔννων
[2, 24]	ἀπολιπὼν ἐς τὴν Ἀσσυρίαν παντὶ	τῷ	στρατῷ ἀπιὼν ᾤχετο, ἔνθα δὴ
[2, 25]	πολεμίων τὴν ἔφοδον ἔγνω, παντὶ	τῷ	στρατῷ ἀποχωρήσας χωρίου τε ἰσχύϊ
[2, 16]	Βελισάριος δὲ ταῦτα ἀκούσας παντὶ	τῷ	στρατῷ αὐτίκα ἐσβάλλειν ἐς τῶν
[2, 6]	τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀφέμενος παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐπ´ αὐτὴν ἴοι. ταῦτα
[2, 8]	οὐδαμῆ πεπεικέναι Ἀντιοχέας φέρειν) παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐπ´ αὐτοὺς ᾔει. Ἀντιοχέων
[2, 30]	παρόντα ἔχοι. ἄραντες οὖν παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν, διαριθμούμενοι
[2, 12]	ηὐλίσατο, ὄρθρου δὲ βαθέος παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐπὶ τὴν Ἔδεσσαν ἤλαυνε.
[2, 19]	πολεμίοις λυμήνηται. ἄρας τοίνυν παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐπίπροσθεν ᾔει. ἀνύσαντές τε
[2, 30]	αὐτίκα τὴν προσεδρείαν διέλυσεν, οὐδὲν	τῷ	στρατῷ ἐπιστείλας, ἐπὶ Φᾶσιν τε
[2, 10]	πρέσβεων κεκομισμένον τὴν ἀποπορείαν παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐς τὰ πάτρια ἤθη
[2, 28]	μὲν ἐς μάχην ἑκάτεροι παντὶ	τῷ	στρατῷ, νικῶσι δὲ κατὰ κράτος
[2, 11]	μὲν οὖν τῇδε διαπεπραγμένος παντὶ	τῷ	στρατῷ ὀπίσω ἀπήλαυνεν. ~Ἐπεὶ δὲ
[2, 29]	αὐτὸς δὲ Πέτραν πολιορκῶν παντὶ	τῷ	στρατῷ οὐδὲν ἤνυσε, καίπερ τῶν
[2, 16]	Πέτρος δὲ καὶ Βούζης ἐξηγεῖσθαι	τῷ	στρατῷ οὐδὲν μελλήσοντα ἐπὶ τὴν
[2, 21]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου διέβη παντὶ	τῷ	στρατῷ. Πέρσαις γὰρ πόνῳ οὐδενὶ
[2, 11]	οὕτως ἔσχε. Χοσρόης δὲ παντὶ	τῷ	στρατῷ τὴν ἐπὶ Ἀπάμειαν ᾔει.
[2, 19]	τὸ φρούριον, οὕτω δὴ παντὶ	τῷ	στρατῷ Τίγρην ποταμὸν διαβαίνωμεν, οὐ
[2, 27]	ἐμπρήσας ἐπ´ οἴκου ἀνεχώρησε παντὶ	τῷ	στρατῷ. ~Ὑπὸ τὸν χρόνον τοῦτον
[2, 13]	ἐνταῦθα δὲ ἀφικόμενος ἐνστρατοπεδεύεσθαι παντὶ	τῷ	στρατῷ ὡς πολιορκήσων ἐπέστελλεν. ἦν
[2, 12]	αὐτός τε διέβη καὶ παντὶ	τῷ	στρατῷ ὡς τάχιστα διαβαίνειν ἐπέστελλεν,
[2, 27]	δυοῖν δὲ ὕστερον ἡμέραιν παντὶ	τῷ	στρατῷ ὡς τειχομαχήσων ἐπὶ τὸν
[2, 3]	τάς τε κώμας Ἀμαζάσπῃ παραδίδωσι	τῷ	Συμεώνου ἀδελφιδῷ καὶ ἄρχοντα κατεστήσατο
[2, 16]	ὥρας δύο μάλιστα μῆνας ἀνάθημα	τῷ	σφετέρῳ θεῷ Σαρακηνοὺς ἐς ἀεὶ
[2, 10]	δέ τι τοιοῦτον τ´ ἀδελφῷ	τῷ	σῷ εἰργάσθαι ξυμβαίνει, ἀλλὰ καὶ
[2, 26]	ἐξέθρεψά τε καὶ τῷ πατρὶ	τῷ	σῷ ξύμβουλος γεγονὼς, ἐφ´ ᾧ
[2, 3]	εἰκὸς, καὶ χωρίων ἐμπειρίᾳ πολλῇ	τῷ	σῷ στρατῷ ἐξηγουμένους. ταῦτα ἐπεὶ
[2, 7]	λαβὼν ἔχεις, διαρκεῖν οἴου, μὴ	τῷ	σῷ ταῦτα σταθμώνενος ἀξιώματι, ἀλλὰ
[2, 13]	κόσμον ἀφελοῦσαι, ὅσος αὐταῖς ἐν	τῷ	σώματι ἦν, ἐνταῦθα ἐρρίπτουν, καὶ
[2, 11]	ἔργου εἴχοντο, τύχη δέ τις	τῷ	τὰ Βένετα ἐνδιδυσκομένῳ ἐγένετο παρελάσαντι
[2, 24]	τῷ ἀδελφῷ ἐς Ἀρμενίους ἥκων,	τῷ	τε Βαλεριανῷ ἐντυχὼν, αὐτός τε
[2, 27]	οἱ Πέρσαι τὰ ὅπλα ἐρρίπτουν,	τῷ	τε βασιλεῖ ἐς ὄψιν ἐλθόντες
[2, 28]	τὸ παραπέτασμα τοῦ ξυνεληλυθότος ὁμίλου)	τῷ	τε βασιλεῖ ἐς ὄψιν ἥκων
[2, 12]	τοῖς ἐν Παλαιστίνῃ ἀνθρώποις ὡμίλει,	τῷ	τε μηδὲν τὸ παράπαν ἁμαρτεῖν
[2, 1]	Ῥωμαίων ἰσχυρίζετο εἶναι τὸν χῶρον,	τῷ	τε ὀνόματι τεκμηριούμενος, οὗ δὴ
[2, 17]	τὰ πρότερα οὖσαν Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς	τῷ	τε περιβόλῳ καὶ τῇ ἄλλῃ
[2, 3]	σπονδὰς ᾤοντο, καίπερ Χοσρόην ἀκούσαντες	τῷ	τε σφῶν αὐτῶν βασιλεῖ ἐγκαλεῖν
[2, 12]	πόλιν οὐ λίαν εὐδαίμονα ᾤκουν,	τῷ	τε Χοσρόῃ ζωάγρια δόντες τήν
[2, 27]	πέρας ἰούσης, ἡσυχῆ τὰς κλίμακας	τῷ	τείχει ἐρείσαντες ἀνέβαινον ἤδη. τῶν
[2, 27]	ἄκρου χώματος κάτωθεν, ὃ πρὸς	τῷ	τείχει ἐτύγχανεν ὂν, ξύλα τε
[2, 7]	παρόντα σφίσιν ἐσήγγελλον. καὶ ὃς	τῷ	τείχει κλίμακας ἐπιθέντας ἀποπειρᾶσθαι τῆς
[2, 27]	πύργους καὶ τὰς ἄλλας μηχανὰς	τῷ	τείχει προσῆγον καὶ τὰς κλίμακας
[2, 7]	ἡμᾶς διατρῖψαι· οὐ γὰρ ἐν	τῷ	τεταγμένῳ καιρῷ, ἀλλὰ κατὰ πολὺ
[2, 22]	ἢ ὅπη ποτὲ βουλομένῳ εἴη	τῷ	τὴν νόσον ἐπαγαγόντι. ἐπεγίνετο γὰρ
[2, 2]	ἐπ´ ἄλλους ἰέναι) σὲ μὲν	τῷ	τῆς εἰρήνης παραπετάσματι ἐξαπατᾶν ἔγνω,
[2, 15]	τὸ χρυσίον ἡμᾶς, ὀνόματι μὲν	τῷ	τῆς ἐμπορίας εὐπρεπεῖ χρώμενοι, ἔργῳ
[2, 30]	περιβόλου ἐκτὸς οὐδαμῆ ἔρριψαν, ἀλλὰ	τῷ	τῆς ὀσμῆς δυσώδει ἀποπνιγόμενοι παρὰ
[2, 22]	τροφῆς εὐθὺς ἔθνησκον. οἱ μέντοι	τῷ	τῆς παραφροσύνης ἁλόντες κακῷ ἀγρυπνίᾳ
[2, 26]	προσεδρείας ὀγδόῃ λόφον ἐπαναστῆσαι χειροποίητον	τῷ	τῆς πόλεως περιβόλῳ βουλόμενος, ἐπεὶ
[2, 6]	τὴν ἀπ´ αὐτοῦ οἰκοδομίαν ἐνάψαι	τῷ	τῆς πόλεως τείχει. ἀλλὰ τοῖς
[2, 7]	τὸ εἰκὸς, εἴωθεν, ἡ δὲ	τῷ	τῆς ὑπουργίας ἀδυνάτῳ ἐς ταὐτὸ
[2, 22]	περιγενέσθαι, καὶ μιᾶς ἤδη ἐν	τῷ	τοκετῷ ἀποθανούσης τετέχθαι τε καὶ
[2, 20]	ὡμολογημένα ὡς ἥκιστα ἐπετέλεσεν, ἐν	τῷ	τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ γενόμενος παρῃτεῖτο
[2, 26]	Χοσρόην ἀπέστελλον. οἵπερ ἐπειδὴ ἐν	τῷ	τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ ἐγένοντο, περί
[2, 7]	τῷ δὲ Χοσρόῃ εὐτύχημα μέγα	τῷ	τῶν πολιορκουμένων ἀξυνέτῳ γενέσθαι ξυνέβη,
[2, 11]	ἀπελούσατο μὲν ἐκ τῆς θαλάσσης	τῷ	ὕδατι μόνος, θύσας τε τῷ
[2, 27]	ἐξικνεῖσθαι τοῦ ὕδατος εἶχεν ὅσον	τῷ	ὑπερβάλλοντι κατασβέσαι τὴν φλόγα οἷόν
[2, 23]	πονηροτάτους ἀφῆκεν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	τῷ	ὑστέρῳ ἀποδέδεικται χρόνῳ. Τότε δὲ
[2, 22]	ἀμωσγέπως αὐτῶν ἁψαμένη, ἀλλὰ χρόνῳ	τῷ	ὑστέρῳ αὖθις ἐνταῦθα ἐπανιοῦσα τῶν
[2, 4]	σφίσιν ἐναντιώματος ἀπαντήσαντος. χρόνῳ τε	τῷ	ὑστέρῳ πολλάκις ἐνταῦθα γενόμενοι ἀνήκεστα
[2, 5]	ὁμολογίαν ἀφέντα τοῦ δώσειν χρόνῳ	τῷ	ὑστέρῳ τὰ χρήματα οὕτω δὴ
[2, 24]	ξύν τε Δομνεντιόλῳ καὶ Ἰωάννῃ	τῷ	Φαγᾷ τὴν ἐπίκλησιν ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς
[2, 22]	ἐς οὐδένας μὲν ἀνθρώπων παρέργως	τῷ	φθόρῳ χρωμένη, σκεδαννυμένη δὲ ἐφ´
[2, 19]	ἡμᾶς αὐτοὺς ἐσκυλευκότες φαινώμεθα, μηδὲ	τῷ	φιλονείκῳ τὰ Ῥωμαίων πράγματα βλάψωμεν.
[2, 24]	Φαγᾷ τὴν ἐπίκλησιν ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς	τῷ	Φισῶν καλουμένῳ φρουρίῳ, ὅπερ ἄγχιστά
[2, 7]	σφᾶς αὐτοὺς ἐν τούτῳ δὴ	τῷ	φρουρίῳ καθεῖρξαι, οὕτω τε τὴν
[2, 19]	Περσῶν ξυλλαβὼν, ἐνδεῖν τοῖς ἐν	τῷ	φρουρίῳ τὰ ἐπιτήδεια παντελῶς ἔμαθεν.
[2, 10]	πολλοῖς ἄγχιστά πη παροῦσι καὶ	τῷ	χορηγῷ τῆς τοῦ στρατοπέδου δαπάνης
[2, 7]	διέβαλλε τὸν ἀρχιερέα Ἐφραίμιον, ἅτε	τῷ	Χοσρόῃ ἐνδοῦναι τὴν πόλιν ἐν
[2, 28]	τῆς ἐς Δάρας πόλιν ἐπιβουλῆς	τῷ	Χοσρόῃ ἐς τοῦτο ἐτελεύτα. ~Ἔς
[2, 21]	πάντων τῶν Ἐδεσσηνῶν διαφανέστατον, ὅμηρον	τῷ	Χοσρόῃ οὔτι ἑκούσιον εὐθὺς ἔπεμψε.
[2, 21]	πάτρια ἤθη. Ἀρμένιοί τε οἱ	τῷ	Χοσρόῃ προσκεχωρηκότες, τὰ πιστὰ πρὸς
[2, 21]	ἀμείβεται „Οὐ ταύτῃ“ λέγων „ᾗ	τῷ	Χοσρόῃ τανῦν εἴργασται νενόμισται τοῖς
[2, 26]	ἄγων. αὕτη δὲ ἡ ἐσβολὴ	τῷ	Χοσρόῃ τούτῳ οὐ πρὸς Ἰουστινιανὸν
[2, 9]	ὀφθαλμὸν τοῦ δαιμονίου πηρώσαντος, ὅσπερ	τῷ	χρόνῳ τὰ πρωτεῖα ἐς τὴν
[2, 22]	ὥρμηντο. οἵ τε αὐτοὺς θεραπεύοντες	καμάτῳ	ἀπαύστῳ ἐχόμενοι τὰ ἀνήκεστα ἐς
[2, 7]	ἡ δὲ τῷ τῆς ὑπουργίας	ἀδυνάτῳ	ἐς ταὐτὸ τοῦτο ἐκφερομένη ἐλεεῖσθαι
[2, 15]	οὐκ εἰωθὸς πρότερον τῷ Ῥωμαίων	στρατῷ.	ἃ δὴ οὐκέτι φέρειν οἷοί
[2, 17]	αὐτὸς δὲ ἄρας παντὶ τῷ	στρατῷ	ἄγχιστά τε τοῦ Πέτρας περιβόλου
[2, 26]	μηλόβοτον καταστήσεσθαι. παντὶ γοῦν τῷ	στρατῷ	ἀγχοῦ Ἐδέσσης γενόμενος Οὔννων τῶν
[2, 17]	σφέτερα αὐτῶν ἔχοντες τῷ Μήδων	στρατῷ	ἀνεμίγνυντο. ~Ἐν τούτῳ δὲ Βελισάριός
[2, 11]	τοῦ περιβόλου ἀντιτάξασθαι τῷ Μήδων	στρατῷ,	ἀπεκρίνατο Θωμᾶς οὐδὲν τοῖς ἀνθρώποις
[2, 24]	ἐς τὴν Ἀσσυρίαν παντὶ τῷ	στρατῷ	ἀπιὼν ᾤχετο, ἔνθα δὴ οὔπω
[2, 8]	ἔδει Ἀντιοχέας τούτῳ τῷ Μήδων	στρατῷ	ἀπολέσθαι) οὐδενὶ τοῦτο ἐς ἔννοιαν
[2, 25]	τὴν ἔφοδον ἔγνω, παντὶ τῷ	στρατῷ	ἀποχωρήσας χωρίου τε ἰσχύϊ θαρσήσας
[2, 16]	δὲ ταῦτα ἀκούσας παντὶ τῷ	στρατῷ	αὐτίκα ἐσβάλλειν ἐς τῶν πολεμίων
[2, 6]	εἴ τι ἐν τῷ Ῥωμαίων	στρατῷ	δόκιμον ἦν, ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ
[2, 11]	ὀχούμενος, ἔν τε τῷ Περσῶν	στρατῷ	δόκιμος καὶ Χοσρόῃ βασιλεῖ γνώριμος,
[2, 30]	μὲν ὁ Μερμερόης τῷ Μήδων	στρατῷ	ἐνθένδε ᾔει. Ὁ δὲ Γουβάζης,
[2, 3]	χωρίων ἐμπειρίᾳ πολλῇ τῷ σῷ	στρατῷ	ἐξηγουμένους. ταῦτα ἐπεὶ Χοσρόης ἤκουσεν,
[2, 6]	ἄλλων ἁπάντων ἀφέμενος παντὶ τῷ	στρατῷ	ἐπ´ αὐτὴν ἴοι. ταῦτα καὶ
[2, 8]	πεπεικέναι Ἀντιοχέας φέρειν) παντὶ τῷ	στρατῷ	ἐπ´ αὐτοὺς ᾔει. Ἀντιοχέων δέ
[2, 30]	ἔχοι. ἄραντες οὖν παντὶ τῷ	στρατῷ	ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν, διαριθμούμενοι ὅπως
[2, 16]	καὶ αὐτοὺς ξὺν τῷ ἄλλῳ	στρατῷ	ἕπεσθαι. Βελισάριος μὲν οὖν τὰ
[2, 12]	ὄρθρου δὲ βαθέος παντὶ τῷ	στρατῷ	ἐπὶ τὴν Ἔδεσσαν ἤλαυνε. καὶ
[2, 19]	λυμήνηται. ἄρας τοίνυν παντὶ τῷ	στρατῷ	ἐπίπροσθεν ᾔει. ἀνύσαντές τε ἡμέρας
[2, 30]	ἐποίει, παντί τε τῷ Ῥωμαίων	στρατῷ	ἐπίπροσθεν ᾔει, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων
[2, 30]	τὴν προσεδρείαν διέλυσεν, οὐδὲν τῷ	στρατῷ	ἐπιστείλας, ἐπὶ Φᾶσιν τε ποταμὸν
[2, 20]	οἱ δὲ λοιποὶ τῷ ἄλλῳ	στρατῷ	ἐς Εὐρωπὸν ἦλθον. ~Χοσρόης δὲ
[2, 29]	αὐτὸς δὲ παντὶ τῷ Κόλχων	στρατῷ	ἐς τὰ Λαζικῆς ἔσχατα ἦλθεν,
[2, 10]	κεκομισμένον τὴν ἀποπορείαν παντὶ τῷ	στρατῷ	ἐς τὰ πάτρια ἤθη ποιήσασθαι,
[2, 30]	ὄντων. αὐτὸς δὲ τῷ ἄλλῳ	στρατῷ	ἐς τὴν Περσαρμενίαν ἐλθὼν ἡσύχαζεν
[2, 15]	δὴ αὐτὸν ξὺν τῷ Περσῶν	στρατῷ	ἐς τὴν χώραν ἐπαγαγέσθαι. Ἀφικόμενοι
[2, 3]	τοῦ πολέμου κρατήσει, τῷ παντὶ	στρατῷ	ἐς χωρίον Οἰνοχαλάκων ᾔει, ἔνθα
[2, 15]	Ἀμίδης ἅλωσιν ξὺν τῷ Κέλερος	στρατῷ	ἐσέβαλλεν ἐς τὴν Περσῶν γῆν.
[2, 30]	τὴν πόλιν αὐτίκα τῷ Ῥωμαίων	στρατῷ	ἐσιτητὰ εἶναι. Οἱ δ´ {οἱ}
[2, 21]	μαθὼν Βελισάριον παντὶ τῷ Ῥωμαίων	στρατῷ	ἐστρατοπεδεῦσθαι ἐν Εὐρωπῷ, πρόσω μὲν
[2, 25]	ἐξ Ἀγγλῶν παντὶ τῷ Μήδων	στρατῷ	ἔφασκεν. ὃ δὴ ὁ Ναρσῆς
[2, 8]	ἀπήλαυνον, Βούζην αὐτοῖς ἐπιθρυλοῦντες ξὺν	στρατῷ	ἥκειν, ἐθέλειν τε κατὰ τάχος
[2, 30]	Ἰβηρίας ὅρους παντὶ τῷ Μήδων	στρατῷ	ἤμειψε, πρόσω ἐχώρει, ποταμὸν Φᾶσιν
[2, 4]	Χερρόνησον ἀναστρέψαντες ξὺν τῷ ἄλλῳ	στρατῷ	καὶ πάσῃ τῇ λείᾳ ἐπ´
[2, 19]	Πέτρᾳ καταστησάμενος ξὺν τῷ ἄλλῳ	στρατῷ	καὶ Ῥωμαίων τοῖς ἁλοῦσιν ἐς
[2, 5]	τε τῷ παντὶ ὁ Χοσρόης	στρατῷ	καὶ τὴν πυλίδα οἱ βάρβαροι
[2, 21]	κρυπτομένων Ῥωμαίων ἁπάντων, Χοσρόου δὲ	στρατῷ	μεγάλῳ ἐν μέσῃ γεγονότος Ῥωμαίων
[2, 15]	τῶν πρέσβεων ἐπυνθάνετο εἴ οἱ	στρατῷ	μεγάλῳ ἐς γῆν τὴν Κολχίδα
[2, 20]	Χοσρόης ὁ Καβάδου τὸ τρίτον	στρατῷ	μεγάλῳ ἐς γῆν τὴν Ῥωμαίων
[2, 5]	τὴν Ῥωμαίων ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ	στρατῷ	μεγάλῳ ἐσέβαλε, τήν τε ἀπέραντον
[2, 28]	ἐς μάχην ἑκάτεροι παντὶ τῷ	στρατῷ,	νικῶσι δὲ κατὰ κράτος οἱ
[2, 11]	οὖν τῇδε διαπεπραγμένος παντὶ τῷ	στρατῷ	ὀπίσω ἀπήλαυνεν. ~Ἐπεὶ δὲ ἐς
[2, 30]	αὐτὸς δὲ παντὶ τῷ ἄλλῳ	στρατῷ	ὀπίσω ἀπήλαυνεν. ἐπεί τέ οἱ
[2, 16]	δι´ αὐτὸ συνεισβάλλειν τῷ ἄλλῳ	στρατῷ	οὐδαμῆ ἤθελον. Βελισάριος δὲ τὼ
[2, 29]	δὲ Πέτραν πολιορκῶν παντὶ τῷ	στρατῷ	οὐδὲν ἤνυσε, καίπερ τῶν πολεμίων
[2, 16]	δὲ καὶ Βούζης ἐξηγεῖσθαι τῷ	στρατῷ	οὐδὲν μελλήσοντα ἐπὶ τὴν πολεμίαν
[2, 30]	ἐξαπιναίως καὶ ἀνεμίγνυντο τῷ Ῥωμαίων	στρατῷ·	Πέρσαι δὲ ἄνδρας χιλίους τῶν
[2, 21]	τοῦ αἰφνιδίου διέβη παντὶ τῷ	στρατῷ.	Πέρσαις γὰρ πόνῳ οὐδενὶ διαβατοί
[2, 16]	οἱ Ἀρέθας τε ξὺν πολλῷ	στρατῷ	Σαρακηνῶν ἦλθε καὶ βασιλεὺς γράμματα
[2, 24]	ὁμοῦ ξὺν παντὶ τῷ Περσῶν	στρατῷ	τῇ νόσῳ ἁλῶναι· διὸ δὴ
[2, 15]	οἱ ἰσχυρίζοντο παντὶ τῷ Περσῶν	στρατῷ	τὴν ἐκείνῃ ὁδὸν εὐπετῆ ἔσεσθαι,
[2, 11]	ἔσχε. Χοσρόης δὲ παντὶ τῷ	στρατῷ	τὴν ἐπὶ Ἀπάμειαν ᾔει. ἔστι
[2, 19]	φρούριον, οὕτω δὴ παντὶ τῷ	στρατῷ	Τίγρην ποταμὸν διαβαίνωμεν, οὐ δεδιότες
[2, 21]	παντὶ καὶ αὐτὸς τῷ Ῥωμαίων	στρατῷ	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν διαβὰς παρὰ
[2, 6]	ἔχοντα οὔτε τι τῶν ἀναγκαίων	στρατῷ	τοσούτῳ πορίζεσθαι. τοσαῦτα ὁ Βούζης
[2, 25]	ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες ἀναστρέφειν μὲν ξὺν	στρατῷ	τοσούτῳ τὸ πλῆθος αἰσχρόν τε
[2, 27]	ἐπ´ οἴκου ἀνεχώρησε παντὶ τῷ	στρατῷ.	~Ὑπὸ τὸν χρόνον τοῦτον Ῥωμαίων
[2, 13]	δὲ ἀφικόμενος ἐνστρατοπεδεύεσθαι παντὶ τῷ	στρατῷ	ὡς πολιορκήσων ἐπέστελλεν. ἦν δὲ
[2, 12]	τε διέβη καὶ παντὶ τῷ	στρατῷ	ὡς τάχιστα διαβαίνειν ἐπέστελλεν, ὑπειπὼν
[2, 27]	δὲ ὕστερον ἡμέραιν παντὶ τῷ	στρατῷ	ὡς τειχομαχήσων ἐπὶ τὸν τῆς
[2, 21]	στρατηγῷ τε γὰρ ἐντυχεῖν ἔφη	ἀνδρειοτάτῳ	τε καὶ ξυνετωτάτῳ ἀνθρώπων ἁπάντων
[2, 26]	ὦ βασιλεῦ, τὸ μὴ δοκεῖν	ὠμοτάτῳ	εἶναι ξυμβήσεται. Στέφανος μὲν τοσαῦτα
[2, 28]	ἐνταῦθα μεγίστας καὶ ἄλλως λογισμῷ	πονηροτάτω	Περσῶν ἁπάντων καὶ δόξαν ἐπὶ
[2, 25]	κῶμαι δὲ πολλαὶ πολυανθρωπότατοι ᾤκηνται	ἀγχοτάτω	ἀλλήλαις καὶ πολλοὶ ἔμποροι κατ´
[2, 5]	Εὐφράτῃ ποταμῷ οὖσαν, ἧς δὴ	ἀγχοτάτω	γενόμενος ἔστη. ἐνταῦθα δὲ τῷ
[2, 17]	ὃς δὴ τῇ πόλει ὡς	ἀγχοτάτω	ἐπίκειται, θεατὴς τῶν πρασσομένων ἐγίνετο.
[2, 21]	ἐντυχεῖν ἔφη ἀνδρειοτάτῳ τε καὶ	ξυνετωτάτῳ	ἀνθρώπων ἁπάντων καὶ στρατιώταις οἵους
[2, 22]	δὲ κατὰ τοὺς ἄλλους καιρούς.	λεγέτω	μὲν οὖν ὥς πη ἕκαστος
[2, 22]	καὶ μιᾶς ἤδη ἐν τῷ	τοκετῷ	ἀποθανούσης τετέχθαι τε καὶ περιεῖναι
[2, 24]	τούτω ῥήτορέ τε ἄμφω καὶ	ξυνετὼ	ἐς τὰ μάλιστα, Κωνσταντιανὸς μὲν
[2, 1]	βασιλικῶν θησαυρῶν ἄρχοντι, ἄλλως δὲ	ξυνετῷ	καὶ εὐπατρίδῃ, ἔτι μέντοι καὶ
[2, 6]	ταῦτα ὁ Χοσρόης ἀκούσας λόγῳ	ξυνετῷ	τὸν τρόπον ῥυθμίζεσθαι ὑπὸ ἀμαθίας
[2, 7]	εὐτύχημα μέγα τῷ τῶν πολιορκουμένων	ἀξυνέτῳ	γενέσθαι ξυνέβη, οἳ δὴ οὐ
[2, 19]	συχνοῦ ξυνέβη πολλοῖς τῶν στρατιωτῶν	πυρετῷ	δυσκόλῳ ἐνταῦθα ἁλῶναι· αὐχμηρὰ γὰρ
[2, 12]	ὅπη τῷ θεῷ φίλον, ταύτῃ	ἐχέτω	τε καὶ λεγέσθω. Χοσρόῃ δὲ
[2, 9]	μὲν ὅπη τῷ θεῷ φίλον	ἐχέτω.	Χοσρόης δὲ τὸ μὲν στράτευμα
[2, 25]	παράταξιν. οἱ δὲ στρατηγοὶ τῷ	ἀπροσδοκήτῳ	καταπλαγέντες ἀναστρέφειν μὲν ξὺν στρατῷ
[2, 28]	ἀναπεπτωκότας λαβὼν ἀνήκεστόν τι ἐργάσεται.	τρίτῳ	γὰρ τῆς ἐκεχειρίας ἐνιαυτῷ μηχανᾶται
[2, 16]	παρόντων δοκεῖ, μηδὲν ὑμᾶς τοῦτο	εἰσίτω.	ὁ μὲν γὰρ μακράν που
[2, 25]	ἔχουσα, Θεοδοσιουπόλεως δὲ ὁδῷ ἡμερῶν	ὀκτὼ	διέχει. καὶ πεδία μὲν ἐνταῦθα
[2, 27]	πεποιημένῳ καὶ θείῳ τε καὶ	ἀσφάλτῳ	πολλῇ. καὶ οἱ μὲν ταῦτα
[2, 17]	Κόλχοις, πρὸς τῷ Εὐξείνῳ καλουμένῳ	πόντῳ,	ἣν δὴ φαῦλόν τι χωρίον
[2, 15]	πρὸς Ῥωμαίους ἀεὶ τοὺς ἐν	πόντῳ	ᾠκημένους ἐργαζόμενοι. αὐτοὶ μὲν γὰρ
[2, 22]	τρόπῳ, ἢ ἐπιτηδεύμασιν, ἢ ἄλλῳ	ὅτῳ	ἀνθρώπων ἄνθρωποι διαφέρουσιν, ἐν ταύτῃ
[2, 26]	ἀμφὶ τῇ ξυμβάσει τρόπῳ δὴ	ὅτῳ	βούλοιτο διοικήσασθαι. καὶ ὃς ἄγχιστα
[2, 29]	ἔχοντα ἔπεμψεν, οὐδενὶ φράσας ἐφ´	ὅτῳ	δὴ αὐτὰ πέμψειεν, ἀλλὰ τῷ
[2, 22]	νόσος ἥδε καὶ τρόπῳ δὴ	ὅτῳ	τοὺς ἀνθρώπους διέφθειρεν ἐρῶν ἔρχομαι.
[2, 30]	εἶναι, ὀλίγοι δέ τινες ἐν	σκότῳ	διαφεύγοντες ἐσώθησαν. τό τε στρατόπεδον
[2, 13]	διεσώθησαν. διώκειν γὰρ αὐτοὺς ἐν	σκότῳ	Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ ἔγνωσαν. ταύτης οὖν
[2, 16]	ἄριστά τε δοκῇ καὶ ξυμφορώτατα	ἑκάστῳ	εἶναι. Βελισάριος μὲν τοσαῦτα εἶπε.
[2, 23]	κόσμῳ, καὶ ξυννήσαντες, ὥς πη	ἑκάστῳ	παρέτυχεν, ἐμπλησάμενοί τε τῶν νεκρῶν
[2, 4]	ὅσα γενέσθαι ξυνηνέχθη γράφων δίδωμι	ἑκάστῳ	τοῖς ἀποβεβηκόσι τεκμηριοῦσθαι ᾗ βούλοιτο.
[2, 9]	τὴν πόλιν ἑλόντας θράσει θανατῶντες	ἀλογίστῳ	ζυγομαχεῖν ἔγνωσαν. πάντες μὲν οὖν
[2, 19]	τὸ λοιπὸν ἕξομεν. μὴ τοίνυν	ἀλογίστῳ	σπουδῇ χρώμενοι {ἐφ´} ἡμᾶς αὐτοὺς
[2, 24]	στρατηγὸς ξύν τε Ἰλδίγερι καὶ	Θεοκτίστῳ	ἐς Κιθαρίζων τὸ φρούριον ἀφικόμενος
[2, 8]	οἱ δὲ στρατιῶται ξύν τε	Θεοκτίστῳ	καὶ Μολάτζῃ εὐθὺς ἐπὶ τοὺς
[2, 22]	οἵ τε αὐτοὺς θεραπεύοντες καμάτῳ	ἀπαύστῳ	ἐχόμενοι τὰ ἀνήκεστα ἐς ἀεὶ
[2, 12]	Ῥώμην τε ἀφίκετο, καὶ τῷ	Αὐγούστῳ	ἐς λόγους ἥκων οὕτω δὴ
[2, 12]	ἁπάντων, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ βασιλεῖ	Αὐγούστῳ	ἐς τὰ μάλιστα φίλος. ἔνσπονδος
[2, 5]	ὥστε αὐτὸν καὶ τοὺς ξὺν	αὐτῷ	ἅπαντας χαίροντάς τε καὶ οὐδὲν
[2, 30]	ἐφεστώτων ἠνάγκαστο, ἐς τοῦτό τε	αὐτῷ	ἀπεκρίθη, οἶμαι, ἡ πρόρρησις.
[2, 5]	λάθρα ἐκέλευε μὲν ἰέναι ξὺν	αὐτῷ	ἄχρι ἐς τὸ τεῖχος, παρηγοροῦντας
[2, 28]	Ῥωμαίων ἀρχῇ ἐπιπέμψειν, ἡνίκα ἂν	αὐτῷ	βουλομένῳ εἴη. οὐ γὰρ ἄλλο
[2, 23]	σημαίνων τε αὖθις ὅσα ἂν	αὐτῷ	βουλομένῳ εἴη. ῥεφερενδάριον τῇ Λατίνων
[2, 23]	ἡνίκα βασιλεῖ νοσῆσαι ξυνέβη (καὶ	αὐτῷ	γὰρ ξυνέπεσε βουβῶνα ἐπῆρθαι) ἀλλ´
[2, 10]	ἐξ οὐδεμιᾶς ἡμῖν φαινομένης αἰτίας.	αὐτῷ	γὰρ οὐ θέμις εἰπεῖν μὴ
[2, 20]	ἔχειν. χρήματα μὲν γὰρ οὐδεπώποτε	αὐτῷ	γεγονέναι, καὶ διὰ τοῦτο ἀρχὴν
[2, 10]	πρός τε Ἀλαμούνδαρον καὶ Οὔννους	αὐτῷ	γεγραμμένας, καθάπερ μοι ἐν τοῖς
[2, 3]	πεποίηται, Οὔννους δὲ τοὺς οὐδαμόθεν	αὐτῷ	γνωρίμους ἐπὶ τοῖς σοῖς ἔναγχος
[2, 28]	ἅπαντας ἐν χωρίῳ Ἀμμώδιος ἀπολιπεῖν,	αὐτῷ	δὲ ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἐς
[2, 12]	καὶ τῶν ἐνταῦθα ἀγνωμόνων ἀνθρώπων,	αὐτῷ	δὲ τὸ λοιπὸν ξυμβιοτεύειν. ἐπεὶ
[2, 4]	δὲ ἀρχὴ πρὸς ἀνίσχοντα ἦν,	αὐτῷ	δὲ τῷ ἡλίῳ ὄπισθεν εἵπετο.
[2, 5]	δεινοτάτους ὀμωμοκὼς, ζημίαν δέ οἱ	αὐτῷ	διώρισε ταύτην, ἢν μὴ διδοίη
[2, 3]	τις ἂν Ἰουστινιανὸς ἐς τοὺς	αὐτῷ	εἴκοντας γένοιτο, ἐγγύθεν σοι τὸ
[2, 6]	Βυζαντίου καραδοκῶν ἐλπίδα τινὰ ἐπ´	αὐτῷ	εἶχεν. ἐπεὶ δὲ χρόνου τριβέντος
[2, 24]	ἐς τὰ Περσῶν ἤθη ξὺν	αὐτῷ	ἔλθωσιν, οὐκ ἄν τι αὐτοῖς
[2, 21]	μοι ἐρρήθη, ἔδεισε μή τι	αὐτῷ	ἐμπόδισμα εἴη ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ τῆς
[2, 1]	ὁρίων βιάζοιτο, ἐς χεῖράς τε	αὐτῷ	ἐν σπονδαῖς ἦλθε καὶ γῆν
[2, 12]	αὐτοῦ οὐδαμῆ ἤθελε. χρόνος οὖν	αὐτῷ	ἐν ταύτῃ δὴ συχνὸς τῇ
[2, 26]	ὄψιν ὀνείρου εἶδεν ἤ τις	αὐτῷ	ἔννοια γέγονεν, ὡς δὶς ἐγχειρήσας
[2, 28]	ὅσπερ αὐτῷ ἑρμηνεὺς εἵπετο, ξὺν	αὐτῷ	ἐπὶ τῆς στιβάδος κατέκλινε, πρᾶγμα
[2, 6]	δρωμένων βασιλικόν τι οὐδὲ γενναῖον	αὐτῷ	ἐργασθείη, ὅτι δὴ οὐ παρασχόμενος
[2, 28]	δὴ αὐτὸν ἑστιῴη, Βραδούκιον, ὅσπερ	αὐτῷ	ἑρμηνεὺς εἵπετο, ξὺν αὐτῷ ἐπὶ
[2, 3]	ἐγκεχείρηκεν, ἐπεὶ καὶ μόνον ἀπολέλειπται	αὐτῷ	ἐς ἀγῶνα τὸ Περσῶν κράτος.
[2, 30]	ἠξίωτο βίᾳ, οὐ γὰρ ἦν	αὐτῷ	ἐσθὴς ἱερεῖ πρέπουσα, τούτου δὴ
[2, 14]	τε τοὺς ἐξ Ἰταλίας ξὺν	αὐτῷ	ἥκοντας, ὧν δὴ ἕνα Βαλεριανὸν
[2, 16]	ὥστε φόβος οὐδεὶς ἀπ´ ἐναντίας	αὐτῷ	ἰόντας τὰ ξυνοίσοντα ἐργάζεσθαι τοῖς
[2, 27]	τεῖχος ταύτῃ περιβαλὼν κλίμακάς τε	αὐτῷ	καὶ μηχανὰς προσῆγεν. ὄπισθεν δὲ
[2, 20]	ἐπύθετο, δείσας περί τέ οἱ	αὐτῷ	καὶ τῇ πόλει, ἐπεὶ χρόνῳ
[2, 13]	ἔγραψεν, ἐπιτελέσειν ὁμολογῶν τά τε	αὐτῷ	καὶ τοῖς πρέσβεσιν ἀμφὶ τῇ
[2, 11]	ἐστιν, ἐκτόπως ἐρᾶν, ἀπ´ ἐναντίας	αὐτῷ	κἀνταῦθα ἰέναι βουλόμενος ἤθελε τῷ
[2, 11]	παρελάσαντι ἐπίπροσθεν ἰέναι. εἵπετο δὲ	αὐτῷ	κατὰ τὰς αὐτὰς ἁματροχιὰς ὁ
[2, 19]	ξυνετώτατόν τε καὶ τῶν ἀπορρήτων	αὐτῷ	κοινωνοῦντα, ἀποπειρασόμενον τῶν {ἐν} ταύτῃ
[2, 3]	αὐτοῦ ἤθελον. ἦν δέ τις	αὐτῷ	μάλιστα φίλος ἀνὴρ Ἀρσακίδης, Ἰωάννης
[2, 29]	λαθραιότατα διαχρήσασθαι· τὸ γὰρ ἐνθένδε	αὐτῷ	μελήσειν. τὰ μὲν οὖν ξύλα
[2, 3]	δὴ ἅπαντες οἱ κατὰ γένος	αὐτῷ	μέλλοντες πάντα τὸν αἰῶνα προσήκειν
[2, 17]	τῶν ποιουμένων ᾔσθοντο πρότερον, ὅσον	αὐτῷ	μὴ ξυμπεσεῖν ἐς τὸ ἔδαφος,
[2, 9]	πιστώσασθαι, λίαν δὲ τῶν ἔναγχος	αὐτῷ	ξυγκειμένων τε καὶ ὀμωμοσμένων ἑτοιμότερος
[2, 6]	Χοσρόην ἱκετεύων οὐκέτι ἀνίει, ἕως	αὐτῷ	ὁ Χοσρόης ὡμολόγησε δέκα τε
[2, 24]	Ἰούστου τε καὶ τῶν ξὺν	αὐτῷ,	οἳ δὴ μακράν τε ἄποθεν,
[2, 3]	γὰρ ᾔσθετο, οἶμαι, εἰς πέρας	αὐτῷ	ὅσον οὔπω ἀφίξεσθαι τὴν τῶν
[2, 3]	οὐ χωρεῖ ξύμπασα· μικρόν ἐστιν	αὐτῷ	πάντων ὁμοῦ τῶν ἀνθρώπων κρατεῖν.
[2, 26]	μὴ Πέτρον τε καὶ Περάνιον	αὐτῷ	παραδοῖεν Ῥωμαῖοι, ὅτι δή οἱ,
[2, 16]	τε γὰρ φόβος, ἀεὶ τοὺς	αὐτῷ	περιπεπτωκότας ἐκπλήσσων, οὐκ ἐᾷ τὴν
[2, 2]	καὶ ὄνομα ἐπισκόπου περιβεβλημένος οὐδὲν	αὐτῷ	προσῆκον, ἐς τὴν πρεσβείαν καθίστατο,
[2, 3]	καὶ τὴν πόλιν προσεποιήσατο οὐδὲν	αὐτῷ	προσῆκον, ὁμαιχμίαν δὲ πεποίηται πρὸς
[2, 2]	φύσει καὶ τῶν οὐδ´ ὁπωστιοῦν	αὐτῷ	προσηκόντων ἐρῶν, μένειν τε οὐ
[2, 12]	φρουροὺς ἐνέδοσαν Ῥωμαίοις τὴν πόλιν.	αὐτῷ	προσποιεῖσθαι ἐπιμελές ἐστι, τεκμαιρόμενος οἷς
[2, 5]	μὲν χαλεπῶς εἶχεν, ὅτι δὴ	αὐτῷ	πρῶτοι περιπεπτωκότες Ῥωμαίων ἁπάντων οὔτε
[2, 3]	ἑταιρίζεσθαι αὐτῶν τινας ἐνεχείρησεν, ὅπως	αὐτῷ	ῥᾴων τε καὶ ἀπονωτέρα ἡ
[2, 18]	πάντες ἐπείθοντό τε καὶ ξὺν	αὐτῷ	στρατοπεδευσάμενοι ἔμενον. Πέτρος δὲ Ἰωάννην
[2, 18]	Βελισάριός τε καὶ ὁ ξὺν	αὐτῷ	στρατὸς καταλαβὼν διεκώλυσε. πρώτους γὰρ
[2, 21]	οὐκ ἐξ ἀντιπάλου τοῦ κινδύνου	αὐτῷ	τε καὶ Βελισαρίῳ τὴν ἀγωνίαν,
[2, 26]	ἀποτυχὼν ἀνεχώρησε, πολλή τις ἐγεγόνει	αὐτῷ	τε καὶ μάγοις, ἅτε πρὸς
[2, 24]	δὴ ὁ βασιλεὺς αὐτίκα ἠγμένος	αὐτῷ	τε καὶ Μαρτίνῳ καὶ τοῖς
[2, 11]	ἐπελάθετο ἑκών γε εἶναι τῶν	αὐτῷ	τε καὶ τοῖς πρέσβεσι ξυγκειμένων,
[2, 21]	τε διὰ Ῥωμαίων ἅτε φίλων	αὐτῷ	τῇ πορείᾳ χρῆσθαι. ὁ δὲ
[2, 13]	τὸ χωρίον αὐτοῖς. οἱ δὲ	αὐτῷ	τὴν πόλιν ἁλώσεσθαι οὐδεμιᾷ μηχανῇ
[2, 13]	μὲν ταῦτα εἶπε· Καβάδης δὲ	αὐτῷ	τήν τε πόλιν χαριεῖσθαι ὡμολόγησε
[2, 29]	τινά. ἔφασκε δὲ καί οἱ	αὐτῷ	τὸ δημόσιον τὰς συντάξεις ὀφείλειν
[2, 28]	ἐπαγόμενος δύο (τοῦτο γὰρ ἦν	αὐτῷ	τὸ παραπέτασμα τοῦ ξυνεληλυθότος ὁμίλου)
[2, 30]	πλεῖστον διήκει. τῆς μέντοι ῥύμης	αὐτῷ	τοσοῦτον περίεστιν ὥστε δὴ ἐς
[2, 2]	καθίστατο, ὁ δὲ δὴ ἕτερος	αὐτῷ	ὑπηρετῶν εἵπετο. ὁδῷ τε ἰόντες
[2, 7]	τὸ δημόσιον ὦφλε, καὶ ξὺν	αὐτῷ	ὕστερον ἐς τὰ Περσῶν ἤθη
[2, 2]	βασιλείαν καὶ Μαυρουσίους καταστρεψάμενος, Γότθων	αὐτῷ	φιλίας ὀνόματι ἐκποδὼν ἱσταμένων, χρήματά
[2, 10]	ἔχων ἐξοικίζειν τῆς φύσεως τοὺς	αὐτῷ	χρωμένους ἐς ἀεὶ πέφυκε. τί
[2, 24]	τε καὶ Ἐρούλων τινὰς ξὺν	αὑτῷ	ἔχων. Μαρτῖνος δὲ ὁ τῆς
[2, 20]	νενομίκασιν, ἅτε οὐ στράτευμα ξὺν	αὑτῷ	ἔχων, τάχει πολλῷ ἐς Εὐφρατησίαν
[2, 14]	τῶν ἄλλων Ῥωμαϊκῶν πόλεων ξὺν	αὑτῷ	ἦγεν. ἔτι μέντοι καὶ δημοσίᾳ
[2, 3]	τὸν ὠκεανὸν διερευνᾶται μυχοὺς, ἄλλην	αὑτῷ	τινα οἰκουμένην περιποιεῖσθαι βουλόμενος. τί
[2, 18]	Βελισάριος δὲ τούς τε ξὺν	αὑτῷ	ὡς εἰς παράταξιν ἔστησε καὶ
[2, 28]	ἐργάσεται. τρίτῳ γὰρ τῆς ἐκεχειρίας	ἐνιαυτῷ	μηχανᾶται τοιάδε· ἤστην ἐν Πέρσαις
[2, 30]	ἔχοντος. Ἰωάννης δὲ ὁ Καππαδόκης	ἐνιαυτῷ	πρότερον βασιλεῖ ἐς Βυζάντιον μετάπεμπτος
[2, 19]	καὶ τὸ φρούριον ἐνδοῦναι Ῥωμαίοις.	οὕτω	Βελισάριος τὸ Σισαυράνων ἑλὼν τοὺς
[2, 10]	τακτόν τι φέρειν ἐπέτειον Πέρσαις.	„Οὕτω	γὰρ αὐτοῖς“ ἔφη „τὴν εἰρήνην
[2, 28]	πη ἐγκρυφιάζοντι ἐν παρασκευῇ ἔχειν.	οὕτω	γὰρ αὐτοὺς ᾤετο Χοσρόης οὐδενὶ
[2, 26]	ὅσα τοῦ περιβόλου ἐντὸς ἔχουσιν·	οὕτω	γὰρ μόνως ἐνθένδε ἀπαλλαγήσεσθαι τὸν
[2, 5]	αὑτὸν καὶ ἄμαχόν τινα καταστήσηται.	οὕτω	γάρ οἱ προσχωρήσειν οὐδενὶ πόνῳ
[2, 26]	ἀεὶ τὴν ἄγεσταν ἐργαζομένων ἐτίθεντο	(οὕτω	γὰρ τὸ ποιούμενον τῇ Λατίνων
[2, 21]	αὐτὸν τοὺς πρέσβεις ὁ Καῖσαρ	(οὕτω	γὰρ τὸν Ῥωμαίων βασιλέα καλοῦσι
[2, 12]	τοῖς ἄνω χρόνοις Ἐδέσσης τοπάρχης	(οὕτω	γὰρ τοὺς κατὰ ἔθνος βασιλεῖς
[2, 10]	τινὰς, πὴ δὲ ὡς οὐχ	οὕτω	γεγονότων ἐπελαμβάνοντο τῶν εἰρημένων. τέλος
[2, 25]	ἄνδρες ἐν πολέμῳ ἀγαθοὶ γένωνται,	οὕτω	δὴ ἀσπίδας αὐτοῖς ἐφιᾶσιν οἱ
[2, 26]	ἐνδελεχέστατα βουλευσάμενοι ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ	οὕτω	δὴ αὖθις παρ´ αὐτοὺς ἔλθωσιν.
[2, 15]	οὔποτε Λαζοὺς ἄκοντας ἐκδώσει Ῥωμαίοις,	οὕτω	δὴ αὐτὸν ξὺν τῷ Περσῶν
[2, 12]	τῷ Αὐγούστῳ ἐς λόγους ἥκων	οὕτω	δὴ αὐτὸν τῆς ξυνέσεως τῷ
[2, 19]	δὲ ποταμὸν Εὐφράτην ἐν δεξιᾷ	οὕτω	δὴ ἐς Θεοδοσιούπολιν τὴν πρὸς
[2, 22]	τῆς παραλίας ἡ νόσος ἥδε,	οὕτω	δὴ ἐς τὴν μεσόγειον ἀνέβαινε
[2, 5]	ὁ Χοσρόης οὔτε φρουρίου ἐθέλων	οὕτω	δὴ ἐχυροῦ ἀποπειρᾶσθαι οὔτε διαβαίνειν
[2, 5]	χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ τὰ χρήματα	οὕτω	δὴ ὀλίγων χρημάτων πρίασθαι ἀνδράποδα
[2, 19]	ἢν θεὸς θέλῃ, τὸ φρούριον,	οὕτω	δὴ παντὶ τῷ στρατῷ Τίγρην
[2, 21]	δὲ τῶν μετρίων μὴ τύχωσιν,	οὕτω	δὴ πολέμῳ ἐπ´ αὐτοὺς ἴασιν.
[2, 27]	γνώμῃ τὸ στράτευμα ὁ Χοσρόης	οὕτω	διέταξε. τῆς δὲ μάχης πρωὶ
[2, 29]	τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ Ἰβηρίαν	οὕτω	καταστήσεσθαι ἀνδρῶν ἔρημον ὡς μηδὲ
[2, 30]	τισὶ Περσῶν ἐντυχόντες πολλοὺς ἔκτειναν.	οὕτω	μὲν ἐκ Λαζικῆς Πέρσαι ἀπήλλαξαν,
[2, 12]	ὁ δὲ ξυνεχώρει καὶ τοῦτο.	οὕτω	μὲν ἐκ Ῥώμης ἀπαλλαγεὶς Αὔγαρος
[2, 30]	δι´ ὀλίγου τὴν ἀναχώρησιν ἐποιήσαντο.	οὕτω	μὲν ὁ Μερμερόης τῷ Μήδων
[2, 7]	πάσης ἀπαλλαγήσεσθαι τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς.	~Οὕτω	μὲν οὖν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ
[2, 24]	πη τῶν Μαρτυροπόλεως ὁρίων ἐστίν.	οὕτω	μὲν οὖν ἐστρατοπεδεύσαντο οἱ Ῥωμαίων
[2, 17]	καὶ τὴν πόλιν ὁμολογίᾳ παρέδοσαν.	οὕτω	μὲν Πέτραν Χοσρόης εἷλε. καὶ
[2, 23]	χρόνου μακροῦ διδασκαλίᾳ ῥᾷστα δὴ	οὕτω	μεταβάλλεσθαι ἀδύνατά ἐστιν, ὅτι μὴ
[2, 8]	τοῦ ποταμοῦ ῥεῦμα ἐμπεσούσας ἀφανισθῆναι.	οὕτω	πᾶσα κακοῦ τοὺς Ἀντιοχέας ἰδέα
[2, 26]	οὔποτε τολμήσειν τοὺς πολεμίους οἰόμενοι	οὕτω	πη ἄγχιστα τοῦ τείχους ἰέναι.
[2, 19]	ἀνάγκη τετάξεσθαι, πάθοιμεν δ´ ἂν	οὕτω	πρὸς αὐτῶν τὰ ἀνήκεστα· ἐῶ
[2, 28]	μή τινα ἐκεχειρίαν θέμενοι πρότερον	οὕτω	τε ἀδεέστερον ἀεὶ ἐς ἀλλήλους
[2, 28]	ἔπεμψε ξυνιόντα ἐς κεντηνάρια εἴκοσιν.	οὕτω	τε αἱ σπονδαὶ γεγόνασι Ῥωμαίοις
[2, 27]	τῇ εἰρήνῃ ἐκ Βυζαντίου ἥκειν,	οὕτω	τε ἀμφότεροι διελύθησαν. ἤδη δέ
[2, 13]	πολιορκίαν ἡτοίμαστο, μεγάλοις ὑπερφυῶς οὖσιν·	οὕτω	τε ἀπηλλάσσετο ἐκ γῆς τῆς
[2, 4]	κόλπῳ τῷ μέλανι καλουμένῳ ἐστὶν,	οὕτω	τε ἐντὸς τῶν μακρῶν τειχῶν
[2, 12]	ξυναμησάμενος ἔφερεν ἐκ χώρας ἑκάστης·	οὕτω	τε ἐπανῆκεν εἰς Ῥώμην, τόν
[2, 19]	ἐκέλευε τὰ ἐν ποσὶ ληισάμενον	οὕτω	τε ἐς τὸ στρατόπεδον ἐπανήκοντα
[2, 27]	τὰ ἐς τὴν ξύμβασιν διοικήσηται.	οὕτω	τε Μαρτίνου τοῖς Περσῶν ἄρχουσιν
[2, 15]	ἑκατέρωθι γνώμῃ τῶν κρατούντων ὁριζομένης.	οὕτω	τε ξὺν τοῖς ἀναγκαίοις ἅπαν
[2, 5]	λογίμοις εὖ τὴν δέησιν διαθήσεται.	οὕτω	τε ξὺν τοῖς ἑπομένοις τὸν
[2, 3]	καὶ παίσας τῷ δόρατι ἔκτεινεν.	οὕτω	τε ὁ Σίττας ἐξ ἀνθρώπων
[2, 20]	Πέρσας τῇ πόλει μηδαμῆ δέξασθαι.	οὕτω	τε οἱ παρὰ Χοσρόου σταλέντες
[2, 28]	ποιησαμένῳ Λαζοὺς ἐνθένδε πανδημεὶ ἀναστήσειν,	οὕτω	τε Πέρσας καὶ ἄλλα ἄττα
[2, 8]	ξυνδέοντες μεταξὺ τῶν πύργων ἐκρέμων,	οὕτω	τε πολλῷ εὐρυτέρας δὴ ταύτας
[2, 4]	τὸ ὄρος ὃ ταύτῃ ἀνέχει.	οὕτω	τε σχεδὸν ἅπαντας Ἕλληνας, πλὴν
[2, 7]	τούτῳ δὴ τῷ φρουρίῳ καθεῖρξαι,	οὕτω	τε τὴν πόλιν ἐμπρήσας ἐς
[2, 5]	τὴν πόλιν ἐς ἔδαφος καθεῖλεν.	οὕτω	τε τὸν Ἀναστάσιον ἀπεπέμψατο, Ἰουστινιανῷ
[2, 25]	ὑποπτεύοντες οὐκ ἐς φυγὴν ἀναίσχυντον	οὕτω	τετράφθαι, ἄλλ´ ἐνέδραις τισὶν ἐς
[2, 12]	ὕπνου καὶ πηροῖς τοὺς ὀφθαλμοὺς	οὕτω	τεχθεῖσιν ἀνέῳγε, σώματός τε ὅλου
[2, 12]	φασὶν, ὥστε ἀμέλει καὶ ἀνάγραπτον	οὕτω	τὴν ἐπιστολὴν ἀντ´ ἄλλου του
[2, 24]	δὲ ξυλλεγέντας ἐς ταὐτὸ ἅπαντας	οὕτω	τὴν ἐσβολὴν ἐπὶ Περσαρμενίους ποιήσασθαι.
[2, 18]	ἐχυροῦ ἐπεξιόντες εὐημερήσαντές τε, ἂν	οὕτω	τύχῃ, ἐπὶ πλεῖστον θαρρήσουσιν ἐπιθήσεσθαι
[2, 19]	πταίσαντες ἐν τῇ ξυμβολῇ, ἂν	οὕτω	τύχοι, ἐπάνοδον ἐς Ῥωμαίων τὴν
[2, 21]	νικήσει δοῦλον, ἡσσηθεὶς δὲ, ἂν	οὕτω	τύχοι, μέγα τι αἶσχος τῇ
[2, 8]	παράσχωνται, ἐμπόδιοί τε γένωνται, ἂν	οὕτω	τύχοι, πόλιν ἑλεῖν ἀρχαίαν τε
[2, 7]	δεῖν τὰ ξυγκείμενα, ἀλλ´ ἀνέδην	οὕτω	χωρίου ἰσχύϊ θαρσήσαντες περιορῶσιν ἡμᾶς
[2, 21]	Βασιλείου παῖδα, γένει τε καὶ	πλούτῳ	πάντων τῶν Ἐδεσσηνῶν διαφανέστατον, ὅμηρον
[2, 8]	κατὰ τὴν ἕω πασῶν πόλεων,	πλούτῳ	τε καὶ μεγέθει καὶ πολυανθρωπίᾳ
[2, 6]	οὔτε τι τῶν ἀναγκαίων στρατῷ	τοσούτῳ	πορίζεσθαι. τοσαῦτα ὁ Βούζης εἰπὼν
[2, 25]	καταπλαγέντες ἀναστρέφειν μὲν ξὺν στρατῷ	τοσούτῳ	τὸ πλῆθος αἰσχρόν τε καὶ
[2, 25]	ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν τῷ πόνῳ	τούτῳ	γενόμενος. ταραχῆς δὲ, ὡς τὸ
[2, 30]	τὴν διάνοιαν ἑστάναι ξυμβαίνει. καὶ	τούτῳ	γοῦν τῷ Ἰωάννῃ ἄλλας τε
[2, 18]	τῷ Μήδων στρατῷ ἀνεμίγνυντο. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ Βελισάριός τε καὶ ὁ
[2, 16]	τῇ Περσῶν ἀρχῇ ἐπεφήμιζεν. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ γενόμενος Βελισάριος ἐν Μεσοποταμίᾳ
[2, 3]	τὰς σπονδὰς λύειν διενοεῖτο. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ καὶ ἄλλο τι γενέσθαι
[2, 15]	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ ὁ Χοσρόης ἐπὶ Κολχίδα
[2, 2]	ξυνέβαινεν, οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ Οὐίττιγις, ὁ τῶν Γότθων
[2, 27]	Ἰουστινιανοῦ βασιλέως βιάσασθαι γνώμην. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ Ῥωμαῖοι ἐποίουν τοιάδε. διώρυχα
[2, 21]	δὲ τῆς εἰρήνης ἐφίεσθαι. Ἐν	τούτῳ	δὲ Χοσρόης ἀλογήσας τὰ ὡμολογημένα
[2, 8]	καλλίνικον, ἅτε νενικηκότες, ἀνέκραγον. Ἐν	τούτῳ	δὲ Χοσρόης ἐν πύργῳ τῷ
[2, 7]	καὶ ἠνάγκασε σφᾶς αὐτοὺς ἐν	τούτῳ	δὴ τῷ φρουρίῳ καθεῖρξαι, οὕτω
[2, 28]	αὐτῶν οἰκήτορας καταστήσασθαι, τὼ ἄνδρε	τούτω	ἐς ἄμφω τὰ ἔργα ὑπηρετήσοντας
[2, 21]	τε σφίσιν ὁ ἀνὴρ ἐν	τούτῳ	εὐδοκιμῆσαι τῷ ἔργῳ ἐδόκει ἢ
[2, 28]	Περσῶν ὁρίοις ἀπαντήσας τῷ πρεσβευτῇ	τούτῳ	ἔφασκεν οὐ κατὰ πρεσβείαν τὰ
[2, 22]	τινὰς τῷ λόγῳ ἐξαπατήσαντες πείσωσι.	τούτῳ	μέντοι τῷ κακῷ πρόφασίν τινα
[2, 26]	δὲ ἡ ἐσβολὴ τῷ Χοσρόῃ	τούτῳ	οὐ πρὸς Ἰουστινιανὸν τὸν Ῥωμαίων
[2, 29]	που καὶ αὐτὸν τῷ ἔργῳ	τούτῳ	παραγενέσθαι, ἐς ἑκατὸν ἄνδρας, ὥσπερ
[2, 24]	ἀφίξεσθαι. ἤστην δὲ τὼ ἄνδρε	τούτω	ῥήτορέ τε ἄμφω καὶ ξυνετὼ
[2, 8]	δὲ (καὶ γὰρ ἔδει Ἀντιοχέας	τούτῳ	τῷ Μήδων στρατῷ ἀπολέσθαι) οὐδενὶ
[2, 16]	ἤθελον. Βελισάριος δὲ τὼ ἄνδρε	τούτω	ὡς ἥκιστα ἀληθῆ οἴεσθαι ἔλεγε.
[2, 11]	ἡμῖν καὶ τίμιόν ἐστι, τοῦτο,	ἱκετεύω	σε καὶ δέομαι, δός μοι.
[2, 3]	φεύγουσιν ἐς τὰ Περσῶν ἤθη.	ἀδελφὼ	δὲ ἤστην δύο Περόζου παῖδε.
[2, 24]	πάσῃ. καὶ ὃς ξὺν τῷ	ἀδελφῷ	ἐς Ἀρμενίους ἥκων, τῷ τε
[2, 10]	εἰ δέ τι τοιοῦτον τ´	ἀδελφῷ	τῷ σῷ εἰργάσθαι ξυμβαίνει, ἀλλὰ
[2, 19]	καὶ Ἰωάννην τὸν Φαγᾶν καλούμενον,	ἄμφω	ἀγαθοὺς τὰ πολέμια. καὶ αὐτοῖς
[2, 16]	ἡμερῶν ὁμολογήσας ξὺν τοῖς ἑπομένοις	ἄμφω	ἀφήσειν, ἐκέλευε καὶ αὐτοὺς ξὺν
[2, 11]	καὶ τὰς τῶν ὑδάτων πηγάς·	ἄμφω	γὰρ ἀξιοθέατα ἐπιεικῶς ἐστι. καὶ
[2, 28]	ἦρξαν καὶ τῶν ταύτῃ ἐθνῶν.	ἄμφω	δὲ ταῦτα Τίγρης ποταμὸς διορίζει·
[2, 24]	τὼ ἄνδρε τούτω ῥήτορέ τε	ἄμφω	καὶ ξυνετὼ ἐς τὰ μάλιστα,
[2, 28]	καταστήσασθαι, τὼ ἄνδρε τούτω ἐς	ἄμφω	τὰ ἔργα ὑπηρετήσοντας εἵλετο· ἕρμαιον
[2, 17]	ἀρχόντων ἐπέστελλεν, ἐν δὲ τῷ	λόφῳ	καθήμενος, ὃς δὴ τῇ πόλει
[2, 10]	τῷ μέλλοντι χρόνῳ, καὶ οὐκ	ἔχω	εἰδέναι τί ποτε ἄρα βουλομένῳ
[2, 1]	λέγοντί οἱ ἀληθίζεσθαι ξυνέβαινεν, οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν. ~Ἐν τούτῳ δὲ Οὐίττιγις,
[2, 22]	ξυνέβαινε· τὰ δὲ ἐνθένδε οὐκ	ἔχω	εἰπεῖν πότερον ἐν τῷ διαλλάσσοντι
[2, 7]	δὴ ἔγωγε ξὺν θεοῖς ἐλπίδα	ἔχω	ὀλίγῳ ὕστερον τίσασθαι, καὶ Περσῶν
[2, 20]	ἂν ὁ θεὸς διδῷ ἐλπίδα	ἔχω	τοὺς πολεμίους ἐργάσασθαι. ταῦτα ἐπεὶ
[2, 18]	πολλήν τινα, ὦ ξυνάρχοντες, ἐλπίδα	ἔχω.	φεύγουσι γὰρ τοῖς ἐναντίοις πολύν
[2, 22]	εὐθὺς διεχρήσατο. ἐκεῖνο μέντοι ἀποφήνασθαι	ἔχω,	ὡς τῶν ἰατρῶν οἱ δοκιμώτατοι