>Livre, Chap. |
[2, 15] |
οὐδὲν
πρὸς
Ῥωμαίων
πεπονθότες
δεινὸν,
|
ἀλλ´ |
ἀγνωμοσύνῃ
ἐχόμενοι
κεχωρήκαμεν
εἰς
ὑμᾶς, |
[2, 22] |
γὰρ
θάλασσαν
οἱ
πολλοὶ
ὥρμηντο)
|
ἀλλ´
|
αἴτιον
ἦν
μάλιστα
ἡ
τῶν |
[2, 7] |
ἐπιτελεῖν
οἴονται
δεῖν
τὰ
ξυγκείμενα,
|
ἀλλ´ |
ἀνέδην
οὕτω
χωρίου
ἰσχύϊ
θαρσήσαντες |
[2, 4] |
ὧν
σε
οὐκ
αἰτιᾶσθαι
ἡμᾶς,
|
ἀλλ´ |
ἀπολογεῖσθαι
δεήσει.
τὰ
γὰρ
τῶν |
[2, 10] |
μηδὲν
αὐτοὺς
ἐργάσασθαι
περαιτέρω
κακὸν,
|
ἀλλ´ |
αὐτὸν
μὲν
ὁμήρους
ἐπὶ
ταύτῃ |
[2, 3] |
καὶ
ὁ
Σίττας
οὐκέτι
ἐδίωκεν,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
ἔμενεν.
ἄφνω
δέ
τις |
[2, 8] |
τοῦ
περιβόλου
κατέβησαν,
οὐδαμῆ
ἔφευγον,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
ἔμενον,
οἱ
δὲ
στρατιῶται |
[2, 26] |
τὰ
ἄλλα
βέλη
ἐξικνεῖσθαι
εἶχον,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
ἐπὶ
τῶν
προκαλυμμάτων
ἀποκρουόμενα |
[2, 4] |
ἀπεκρίνατο
οὔτε
τὸν
Ἀναστάσιον
ἀπεπέμψατο,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
μένειν
ἠνάγκαζεν.
~Ἐπειδὴ
δὲ |
[2, 13] |
τε
καὶ
Κωνσταντίναν
ἐξελεῖν
ἤθελεν.
|
ἀλλ´ |
Ἐδέσσης
μὲν
ἀγχοῦ
γενόμενος
τῶν |
[2, 26] |
ἐπὶ
πλεῖστον
τῶν
ξυμβησομένων
προστρίβονται.
|
ἀλλ´ |
εἴ
τίς
σε
τῆς
τοιαύτης |
[2, 26] |
οὐκ
ἐχόντων
εἰς
οἰκοδομίαν
ἐπιτηδείως,
|
ἀλλ´ |
εἰκῆ
τμηθέντων,
ἐκείνου
μόνου
ἐπιμελούμενος, |
[2, 12] |
παιδία
καὶ
βασιλεία
βραχεῖα
μὲν,
|
ἀλλ´ |
ἐν
γῇ
τῇ
πατρῴᾳ;
καὶ |
[2, 29] |
αὐτοῦ
ἐφ´
ἑκάτερα
Λαζική
ἐστιν.
|
ἀλλ´ |
ἐν
δεξιᾷ
μὲν
ξύμπασα
ἐπὶ |
[2, 25] |
ἀντιτάξασθαι
καταλαμβάνουσιν
αὐτοὺς
ἐθάρσουν
Πέρσαις,
|
ἀλλ´ |
ἐν
μόνοις
τοῖς
τῶν
ἵππων |
[2, 15] |
ἐξῆν,
ἢ
ἄλλοθι
ἐνθένδε
ὠνεῖσθαι,
|
ἀλλ´
|
ἐν
Πέτρᾳ
ξυστησάμενος
τὸ
δὴ |
[2, 23] |
αὐτῷ
γὰρ
ξυνέπεσε
βουβῶνα
ἐπῆρθαι)
|
ἀλλ´ |
ἐν
πόλει
βασιλείαν
ἐχούσῃ
ξυμπάσης |
[2, 10] |
οὐκ
ἐκ
προνοίας
ἀνθρώπων
τινὸς,
|
ἀλλ´ |
ἐπεὶ
ἔκειντό
που
πρὸς
ἐσχάτοις |
[2, 22] |
ἄλλοις
ἅπασι
κατὰ
ταὐτὰ
ξυμβῆναι,
|
ἀλλ´ |
ἐπεὶ
ἐν
αὑτοῖς
ὡς
ἥκιστα |
[2, 30] |
ἅπερ
εἰσκομισάμενοι
ξὺν
αὐτοῖς
ἔτυχον.
|
ἀλλ´ |
ἐπεὶ
τὰ
ἐν
ποσὶ
σφίσι |
[2, 29] |
τὰς
τοιαύτας
ὁδοὺς
Ῥωμαῖοι
καλοῦσιν.
|
ἀλλ´ |
ἐπεὶ
τότε
Λαζικὴ
ἀφύλακτος
ἐτύγχανεν |
[2, 29] |
τὰ
τοῦ
περιβόλου
θεμέλια
εἶναι,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
κενοῦ
ἐκ
τοῦ
ἐπὶ |
[2, 5] |
οὔτε
διαβαίνειν
ποταμὸν
Εὐφράτην
διανοούμενος,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
Σύρους
τε
καὶ
Κίλικας |
[2, 30] |
ἀξιωμάτων
ἀνασώσασθαι
οὐδ´
ὁτιοῦν
ἔσχεν,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
τῆς
ἀκουσίου
τιμῆς
ἱερεὺς
|
[2, 15] |
ὅπως
τὰ
πρασσόμενα
μηδενὶ
φράσωσιν,
|
ἀλλ´ |
ἐς
Ἰβηρίαν
τῷ
λόγῳ
ἐστέλλετο, |
[2, 10] |
αἰτίας
οὐκ
ἐς
Ἰουστινιανὸν
ἀνέφερον,
|
ἀλλ´ |
ἐς
τῶν
ὑπουργηκότων
τινὰς,
πὴ |
[2, 20] |
ταῦτά
οἱ
ἀποχρῆν
οὐδαμῆ
ἔφη,
|
ἀλλ´ |
ἕτερα
τούτων
πλείω
λαβεῖν
ἐδικαίου. |
[2, 6] |
ῥυθμίζεσθαι
ὑπὸ
ἀμαθίας
οὐδαμῶς
ἴσχυσεν,
|
ἀλλ´ |
ἔτι
μᾶλλον
τὴν
διάνοιαν
ἢ
|
[2, 22] |
οἳ
οὐδὲ
μίαν
ἐπεβίων
ἡμέραν,
|
ἀλλ´ |
εὐθυωρὸν
ἅπαντες
ἔθνησκον.
πολλοὺς
δὲ |
[2, 12] |
τὴν
ἀποπορείαν
ᾗπερ
ἐληλύθει
ποιήσασθαι,
|
ἀλλ´ |
Εὐφράτην
τε
ποταμὸν
διαβῆναι
καὶ |
[2, 22] |
ἀκεραίῳ
τῇ
γλώσσῃ
περιγενέσθαι
τετύχηκεν,
|
ἀλλ´ |
ἢ
τραυλίζουσιν,
ἢ
μόλις
τε
|
[2, 4] |
οὐχ
ᾗπερ
ἡμεῖς
διανοηθέντες
γεγράφαμεν,
|
ἀλλ´
|
ᾗ
σοι
τὰ
βεβουλευμένα
ἐπιτελεῖν |
[2, 20] |
ὁδῷ
δὲ
ἀεὶ
„ἐπίπροσθεν
ἰόντα.
|
ἀλλ´ |
ἧκε
παρ´
ἡμᾶς
ὅτι
τάχιστα, |
[2, 20] |
γε,
ἀλλὰ
προδοσία
δικαίως
καλοῖτο.
|
ἀλλ´ |
ἥκετε
ὅτι
τάχιστα
ἐς
τὸν |
[2, 12] |
μεθίεσθαι
Αὔγουστος
τῆς
ξυνουσίας
ἐβούλετο,
|
ἀλλ´
|
ἦν
τε
αὐτοῦ
τῆς
ὁμιλίας |
[2, 3] |
δραπέται
γεγενημένοι,
οὐχ
ἑκούσιοι
μέντοι,
|
ἀλλ´
|
ἠναγκασμένοι
ὡς
μάλιστα,
τῷ
μὲν |
[2, 25] |
σχεδόν
τι
αὐτοῖς
οὐδεὶς
διεβίω,
|
ἀλλ´ |
ἡνίκα
τοῦ
δρόμου
ἐπαύσαντο,
πεσόντες |
[2, 15] |
ἀποδιδόμενος
Κόλχοις,
οὐχ
ᾗπερ
εἴθιστο,
|
ἀλλ´ |
ᾗπερ
ἐξῆν.
ἅμα
δὲ
καὶ |
[2, 23] |
ἐκομίζοντο
οὔτε
καταψαλλόμενοι
ᾗπερ
εἰώθει,
|
ἀλλ´ |
ἱκανὸν
ἦν,
εἰ
φέρων
τις |
[2, 11] |
ἐν
τοῖς
ὄπισθε
λελέξεται
λόγοις.
|
ἀλλ´ |
ὁ
θεὸς,
ὥσπερ
εἴρηται,
Ἀπάμειαν |
[2, 29] |
τῷ
ξυνοίσοντι
Λαζοῖς
δοκοῦντα
εἴη.
|
ἀλλ´ |
ὁ
Φαρσάνσης
κρύφα
τῷ
Γουβάζῃ |
[2, 30] |
οὐδενὶ
ἐς
ἀλκὴν
ἰδεῖν
ξυνηνέχθη,
|
ἀλλ´ |
οἱ
μὲν
πλεῖστοι
καταλαμβανόμενοι
ἔθνησκον, |
[2, 30] |
οὐδείς
τε
αὐτῶν
διαφυγεῖν
ἔσχεν,
|
ἀλλ´ |
οἱ
μὲν
πολλοὶ
διεφθάρησαν,
τινὰς |
[2, 3] |
τὰς
αἰτίας
τῷ
πολέμῳ
παρασχόμενοι,
|
ἀλλ´
|
οἱ
τοὺς
παρασχομένους
αὐτὰς
ἀμυνόμενοι, |
[2, 3] |
ἂν
ἐν
ὅπλοις
γένοιντο
πρῶτοι,
|
ἀλλ´ |
οἳ
ἂν
ἐπιβουλεύοντες
ἐν
σπονδαῖς |
[2, 23] |
εἶναι
ἔν
γε
Βυζαντίῳ
ἰδεῖν,
|
ἀλλ´ |
οἴκοι
καθήμενοι
ἅπαντες,
ὅσοις
ξυνέβαινε |
[2, 17] |
τῆς
οἰκοδομίας
χωρίον
οὐδαμῆ
εἴασαν,
|
ἀλλ´
|
ὅλους
ἐκ
γῆς
ἄχρι
ἐς |
[2, 10] |
οὐ
φόρου
αὐτοῖς
ὑποτελεῖς
ὄντες,
|
ἀλλ´ |
ὅπως
ἀδῄωτον
γῆν
τὴν
ὑμετέραν |
[2, 27] |
ἐφ´
ᾧ
τῷ
περιβόλῳ
προσβάλωσιν,
|
ἀλλ´ |
ὅπως
ἁλισκομένης
τῆς
πόλεως
αὐτοὶ |
[2, 15] |
πλήν
γε
δὴ
Ῥωμαίων
ἠνώχλησεν)
|
ἀλλ´ |
ὅπως
ἡμᾶς
ὥσπερ
ἐν
δεσμωτηρίῳ |
[2, 16] |
τοῦ
ἐς
εὐτολμίαν
ἐνάγοντος
οἶμαι)
|
ἀλλ´ |
ὅπως
ξυμβουλήν
τινα
ἔν
γε |
[2, 2] |
περαιτέρω
μηδὲν
μήτε
αὐτὸς
πάθῃς,
|
ἀλλ´ |
ὅρα
μὲν
ἐν
τοῖς
ἡμετέροις |
[2, 18] |
εἶχεν,
οὐκ
ἄποθεν
τοῦ
περιβόλου,
|
ἀλλ´
|
ὅσον
ἀπὸ
σταδίων
δέκα
ἐλθὼν |
[2, 12] |
ἅπερ
ἐρρήθη,
ὁ
Χριστὸς
ἔγραψεν,
|
ἀλλ´ |
ὅτι
ἐς
τοῦτο
δόξης
ἄνθρωποι |
[2, 22] |
ἀπροφασίστως
αὐτοῖς
ἐπιπεσούσης
εὐθὺς
ἔθνησκον)
|
ἀλλ´ |
ὅτι
ταλαιπωρίᾳ
πολλῇ
εἴχοντο.
ἔκ |
[2, 13] |
τὴν
πόλιν
κατὰ
κράτος
ἑλεῖν,
|
ἀλλ´ |
(οὐ
γὰρ
αὐτὴν
ἔδει
Πέρσαις |
[2, 20] |
μὲν
ἐφ´
ἑτέρους
ἀνθρώπων
τινὰς,
|
ἀλλ´ |
οὐ
Ῥωμαίων
κατηκόους
ὁ
Χοσρόης |
[2, 10] |
ξυνετὸς
μάλιστα,
ἐκ
Μοψουεστίας
ὁρμώμενος.
|
ἀλλ´ |
οὐδ´
ὣς
ἔγνωσαν
οἱ
τὸ |
[2, 22] |
οὐ
μὴν
οὐδὲ
φλόγωσις
ἐπεγίνετο,
|
ἀλλ´ |
οὕτως
ἀβληχρός
τις
ἐξ
ἀρχῆς |
[2, 6] |
συνθήκης,
ὡς
τὸ
εἰκὸς,
ἐξαρτύεσθαι,
|
ἀλλ´ |
οὕτως
ἀνεπισκέπτως
ἐπὶ
Ῥωμαίους
ἐν
|
[2, 22] |
οὐχ
οὕτως
ὁ
λοιμὸς
ἐπεγίνετο,
|
ἀλλ´ |
ὄψιν
ὀνείρου
ἰδόντες
ταὐτὸ
τοῦτο |
[2, 5] |
τὴν
μέντοι
ὀργὴν
οὐκ
ἐξήνεγκεν,
|
ἀλλ´
|
ὑπὸ
τῷ
προσώπῳ
ἀκριβῶς
ἔκρυψεν, |
[2, 28] |
αὐτογνωμονοῦντες
Περσῶν
κατήκοοι
Ἴβηρες
ἦσαν,
|
ἀλλ´ |
ὑποψίᾳ
τε
καὶ
ἀπιστίᾳ
ἐς |