>Livre, Chap. |
[2, 20] |
οὐ
γὰρ
ἂν
σωτηρία
τοῦτό
|
γε, |
ἀλλὰ
προδοσία
δικαίως
καλοῖτο.
ἀλλ´ |
[2, 8] |
πολλοὶ,
ὅσοι
τὰ
πρότερα
πρός
|
γε |
ἀλλήλους
στασιάζειν
ἐν
τοῖς
ἱπποδρομίοις |
[2, 23] |
οὐκ
εὐπετὲς
ἐδόκει
εἶναι
ἔν
|
γε |
Βυζαντίῳ
ἰδεῖν,
ἀλλ´
οἴκοι
καθήμενοι |
[2, 28] |
τινι
καταδεεστέρων
ἀρχόντων,
μή
τί
|
γε |
δὴ
βασιλεῖ
ὁμοτράπεζον
γεγονότα
οὐδείς |
[2, 4] |
τοῖς
τυχοῦσιν
ἀνθρώποις,
μή
τί
|
γε
|
δὴ
βασιλεῦσι,
πρέπειν
ἂν
δόξειε. |
[2, 7] |
ὡς
ὁρᾷς
δήπου,
καθίστασθαι.
οὕς
|
γε |
δὴ
ἔγωγε
ξὺν
θεοῖς
ἐλπίδα |
[2, 30] |
τὴν
πολιτείαν
ἔφασκεν
εἶναι,
οἷς
|
γε |
δὴ
ἐς
τοῦτο
ἀσθενείας
περιεστήκει |
[2, 15] |
βούλευμα
ἐς
Πέρσας
ἐξενεγκὼν,
πλήν
|
γε |
δὴ
οἷς
τὰ
ἀπόρρητα
κοινολογεῖσθαι |
[2, 22] |
μηχανή
τις
οὐδεμία
ἐστὶ,
πλήν
|
γε |
δὴ
ὅσα
ἐς
τὸν
θεὸν
|
[2, 20] |
διανοούμενος
οὔπω
ἔνδηλος
„ὢν,
πλήν
|
γε |
δὴ
ὅτι
αὐτὸν
ἄγχιστά
πη |
[2, 15] |
ἄλλο
ἐπαγγέλλουσιν
αὐτοῖς
ἐπακούοντες,
πλήν
|
γε |
δὴ
ὅτι,
ἐπειδὰν
αὐτοῖς
ὁ |
[2, 15] |
τις
τῶν
ὁμόρων
ἡμᾶς
πλήν
|
γε
|
δὴ
Ῥωμαίων
ἠνώχλησεν)
ἀλλ´
ὅπως |
[2, 28] |
παίδων
ζῶντας
ἑλεῖν,
οὐ
μέντοι
|
γε |
εἷλε.
τὰ
μὲν
οὖν
Σαρακηνῶν |
[2, 3] |
Θεοδοσίῳ
τῷ
Ῥωμαίων
αὐτοκράτορι
ἑκών
|
γε |
εἶναι,
ἐφ´
ᾧ
δὴ
ἅπαντες |
[2, 11] |
γέγονεν
εἴσω
πυλῶν,
ἐπελάθετο
ἑκών
|
γε |
εἶναι
τῶν
αὐτῷ
τε
καὶ |
[2, 19] |
βεβαιότατα
διαφυλάξεις
τὴν
εὔκλειαν,
ἤν
|
γε |
ζῶντας
ἡμᾶς
ἐς
Ῥωμαίων
τὴν |
[2, 26] |
οὐ
μήποτε
ἔσται.
καίτοι
πασῶν
|
γε
|
ἥκιστα
χρῆν
τῇ
Ἐδεσσηνῶν
πόλει |
[2, 4] |
οἱ
παλαιοὶ
Ποτίδαιαν
ἐκάλουν,
ὅσα
|
γε |
ἡμᾶς
εἰδέναι)
οὐ
τειχομαχήσαντες
πρότερον. |
[2, 16] |
ἀλλ´
ὅπως
ξυμβουλήν
τινα
ἔν
|
γε |
ἡμῖν
αὐτοῖς
ποιησάμενοι
ἑλώμεθα
μᾶλλον |
[2, 19] |
διασώσασθαι
δυνατὸς
εἴης·
ὡς
νῦν
|
γε |
ἡμῖν
τὰ
τῆς
ἐλπίδος
οὐκ |
[2, 10] |
ἀλλὰ
καὶ
σοὶ
μέχρι
τούτου
|
γε |
καὶ
μὴ
περαιτέρω
διαπεπράχθω
τὸ |
[2, 6] |
τῶν
ἀνηκέστων
ξυμβήσεσθαι.
ἢν
δέ
|
γε |
μοίρᾳ
μέν
τινι
τοῦ
στρατοῦ |
[2, 26] |
Ῥωμαῖοι,
ὅτι
δή
οἱ,
δοῦλοί
|
γε |
ὄντες
πατρῷοι,
τετολμήκασιν
ἀντιτάξασθαι.
τοῦτο |
[2, 12] |
τὸ
ἀκριβὲς
ἔβλεπε,
καὶ
ἐθαύμαζέ
|
γε |
ὅτι
δὴ
τοῖς
ζῴοις
ἡ |
[2, 15] |
πιστὰ
πρὸς
Χοσρόου
λαβοῦσιν,
ὅτι
|
γε |
οὔποτε
Λαζοὺς
ἄκοντας
ἐκδώσει
Ῥωμαίοις, |
[2, 26] |
Χοσρόου
τὴν
εἰρήνην
ὠνήσεσθαι,
ἤν
|
γε |
σφίσι
μὴ
τὰ
ἀδύνατα
ἐπαγγείλειε· |
[2, 7] |
πλεῖστον,
ὦ
βέλτιστε,
μακρολογοίη;
οἵ
|
γε |
τακτὸν
ἡμῖν
ὡμολογηκότες
ἀργύριον
δώσειν |
[2, 9] |
οἱ
ταλαίπωροι
Ἀντιοχεῖς
αἴτιοι,
οἵ
|
γε |
τειχομαχοῦντας
μὲν
οὐχ
οἷοί
τε |
[2, 28] |
ἀρχῇ
κατὰ
πολλὰ
ἔσεσθαι
τοῦτό
|
γε. |
τήν
τε
γὰρ
Ἰβηρίαν
ἐν |
[2, 26] |
καὶ
Στέφανον
σὺν
αὐτοῖς,
ἔν
|
γε |
τοῖς
κατ´
αὐτὸν
ἰατροῖς
λόγιον, |
[2, 7] |
ὑπὲρ
ἀνδρῶν
τῶνδε.
ἢν
δέ
|
γε |
τοῖς
ταλαιπώροις
ξυγγενέσθαι
δυνατὸς
εἴην, |
[2, 9] |
ἐς
τὴν
βασιλείαν
ἐφέρετο
μετά
|
γε
|
τὸν
Καόσην,
ὅνπερ
οὐδενὶ
λόγῳ |
[2, 18] |
τούτοις
ἐπέστησεν,
ὃς
δὴ
μετά
|
γε |
τὸν
Χοσρόην
αὐτὸν
δόξῃ
τε |
[2, 19] |
πορεύεσθαι.
ὅπερ
καὶ
ἡμῖν
ἔν
|
γε |
τῷ
παρόντι
τετύχηκεν.
ἐπίπροσθεν
γὰρ |
[2, 22] |
ἀποχρῆν
δὲ
ἡγούμενοι
σφίσιν,
ἤν
|
γε |
τῶν
ἐντυγχανόντων
τινὰς
τῷ
λόγῳ
|
[2, 18] |
ἀμυνομένων
ὁρᾶτε
δήπου.
ἢν
δέ
|
γε |
τῶν
πολεμίων
ἐνταῦθα
ἡμῖν
ἐς |
[2, 7] |
καιρῷ,
ἀλλὰ
κατὰ
πολὺ
τούτου
|
γε
|
ὑστερήσας
τανῦν
ἀφῖξαι.
τῶν
δὲ |