>Livre, Chap. |
[2, 20] |
στρατὸν
μὲν
πολλῷ
πλείονα
ἢ
|
πρότερον
|
„ἄγων,
ὅπη
ποτὲ
δὲ
ἰέναι |
[2, 29] |
τῇ
πάσῃ.
ἐτύγχανε
δὲ
πολλῷ
|
πρότερον |
Ἀλανούς
τε
καὶ
Σαβείρους
ἐς |
[2, 28] |
καὶ
Κωνσταντιανὸν,
ὃς
δὴ
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
ἅμα
Σεργίῳ
παρὰ
Χοσρόην
πρεσβεύων
|
[2, 26] |
τοσαῦτα
εἶπε.
Χοσρόης
δὲ
οὐ
|
πρότερον |
ἀπαλλαγήσεσθαι
ὡμολόγει
ἐνθένδε,
εἰ
μὴ
|
[2, 3] |
παντάπασι
καταστρέψασθαι.
τί
γὰρ
τῶν
|
πρότερον |
ἀπειρημένων
οὐκ
ἔπραξεν;
ἢ
τί
|
[2, 22] |
τῆς
δὲ
χώρας
ἐκείνης
οὐ
|
πρότερον |
ἀπέστη
ἕως
τὸ
μέτρον
ὀρθῶς |
[2, 30] |
Ἰωάννης
δὲ
ὁ
Καππαδόκης
ἐνιαυτῷ
|
πρότερον |
βασιλεῖ
ἐς
Βυζάντιον
μετάπεμπτος
ἦλθε. |
[2, 25] |
τοῦτο
μέγα
Ῥωμαίοις
οἷον
οὔποτε
|
πρότερον |
γέγονε.
πολλοί
τε
γὰρ
αὐτῶν |
[2, 10] |
πρὸς
τὸν
σὸν
ἀδελφὸν
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
γέγραφας
ὡς
αὐτὸς
εἴη
τοῦ |
[2, 9] |
τὸ
στρατόπεδον
ἀπεχώρησεν,
οὗ
καὶ
|
πρότερον |
διεσκηνημένοι
ἐτύγχανον.
~Τούτου
τοῦ
πάθους |
[2, 28] |
κατέκλινε,
πρᾶγμα
πώποτε
οὐ
γεγονὸς
|
πρότερον |
ἐκ
τοῦ
παντὸς
χρόνου.
ἑρμηνέα |
[2, 21] |
τισὶ,
πρεσβεύουσι
μὲν
ἐς
αὐτοὺς
|
πρότερον, |
ἐπειδὰν
δὲ
τῶν
μετρίων
μὴ
|
[2, 13] |
ἐκ
τοῦ
τείχους
Ῥωμαῖοι
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
ἐπὶ
τοὺς
ἐνοχλοῦντας
βαρβάρους
ἀφῆκαν. |
[2, 21] |
τὰ
ἀμφὶ
τῇ
εἰρήνῃ
ξυγκείμενα
|
πρότερον
|
ἔργῳ
ἐπιτελῆ
πρὸς
αὐτὸν
θήσονται. |
[2, 28] |
μὲν
ἀνὴρ,
αὐτόμολος
δὲ
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
ἐς
Πέρσας
ἥκων,
τὸν
πάντα |
[2, 10] |
ἐκ
παλαιοῦ
ἵδρυνται,
τὰ
σημεῖα
|
πρότερον |
ἑστῶτα
πρὸς
δύοντά
που
τὸν |
[2, 20] |
μὲν
ἐξελὼν,
τὰ
δὲ
ἀργυρολογήσας
|
πρότερον |
ἔτυχεν,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθεν
|
[2, 27] |
ἀμφότεροι
διελύθησαν.
ἤδη
δέ
τισι
|
πρότερον |
ἡμέραις
ὁ
Ῥεκινάριος
ἐς
τὸ |
[2, 26] |
ἔφασαν
τοσαῦτα
δώσειν
ὅσα
παρέσχοντο
|
πρότερον, |
ἡνίκα
τὴν
Ἀντιόχειαν
ἐξελὼν
ἐπ´ |
[2, 6] |
ἔτι
μᾶλλον
τὴν
διάνοιαν
ἢ
|
πρότερον |
ἤρθη.
Σύρους
τε
οὖν
ἠπείλησε |
[2, 23] |
δὲ
τὰς
θήκας
ἁπάσας,
αἳ
|
πρότερον
|
ἦσαν,
ἐμπίπλασθαι
τῶν
νεκρῶν
ἔτυχεν, |
[2, 23] |
καὶ
τοῦ
δήμου
ὅσοι
στασιῶται
|
πρότερον |
ἦσαν,
ἔχθους
τοῦ
ἐς
ἀλλήλους |
[2, 11] |
ἐποιεῖτο.
ἐπεὶ
δὲ
ἠκηκόει
πολλῷ
|
πρότερον
|
Ἰουστινιανὸν
βασιλέα
χρώματος
τοῦ
Βενέτου, |
[2, 30] |
ἄλλοις
δεδώρηται.
ἐτύγχανε
δὲ
πολλῷ
|
πρότερον |
καὶ
ἄλλο
στράτευμα
λόγου
ἄξιον |
[2, 28] |
νόσου
τε
αὐτὸν
ἀπαλλάξας
χαλεπῆς
|
πρότερον |
καὶ
ἀπ´
αὐτοῦ
φίλος
τε |
[2, 26] |
ἵκοντο,
κατέλεξε
μὲν
ὅσα
τε
|
πρότερον |
καὶ
ὅντινα
τρόπον
ἐξηνδραπόδισε
Ῥωμαίων |
[2, 4] |
γε
ἡμᾶς
εἰδέναι)
οὐ
τειχομαχήσαντες
|
πρότερον. |
καὶ
τά
τε
χρήματα
ἔχοντες
|
[2, 21] |
ἐπιτήδεια
ἤδη
ἐπιλελοίπει,
ἅπερ
τὸ
|
πρότερον |
ξὺν
αὑτοῖς
ἔχοντες
ἐς
γῆν |
[2, 17] |
ἦσαν,
τοσοῦτον
τῶν
ποιουμένων
ᾔσθοντο
|
πρότερον, |
ὅσον
αὐτῷ
μὴ
ξυμπεσεῖν
ἐς |
[2, 21] |
ἔφη,
ὅτι
δὴ
καθὰ
ξυνέκειτο
|
πρότερον |
οὐ
πέμψειε
παρ´
αὐτὸν
τοὺς |
[2, 22] |
περιοίκων,
οἷς
δὴ
πικρότατα
ἐπέσκηψε
|
πρότερον, |
οὐδαμῶς
ἥψατο,
τῆς
δὲ
χώρας |
[2, 9] |
τὴν
πρᾶξιν.
ὃς
καὶ
Σουρηνοὺς,
|
πρότερον
|
οὐδὲν
τὸ
παράπαν
ἠδικηκότας,
δόλῳ |
[2, 3] |
μὲν
φόρου
ἀπαγωγὴν
ἔταξεν
οὐ
|
πρότερον |
οὖσαν,
καὶ
Τζάνους
τοὺς
ὁμόρους |
[2, 28] |
ἢν
μή
τινα
ἐκεχειρίαν
θέμενοι
|
πρότερον
|
οὕτω
τε
ἀδεέστερον
ἀεὶ
ἐς |
[2, 3] |
μὲν
Σίττας
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
|
πρότερον |
πρόσω
ἤλαυνεν,
Ἀρταβάνης
δὲ
Ἰωάννου
|
[2, 10] |
~Τούτου
τοῦ
πάθους
χρόνῳ
τινὶ
|
πρότερον |
τέρας
ὁ
θεὸς
ἐνδειξάμενος
τοῖς |
[2, 23] |
τὰ
χείρω
πεποιημένοι
μᾶλλον
ἢ
|
πρότερον
|
τὴν
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
ἀτοπίαν
ἐνδείκνυνται, |
[2, 24] |
Ἤδη
δὲ
ὁ
Χοσρόης
ὀλίγῳ
|
πρότερον |
τὸ
Ἀδαρβιγάνων
δέει
τῷ
ἐκ |
[2, 19] |
ποιεῖσθαι
ἠξίουν.
διὸ
δὴ
Βελισάριος
|
πρότερον |
τοὺς
νοσοῦντας
ἐν
τοῖς
ὑποζυγίοις |
[2, 15] |
ἤχθοντο
ἐπιχωριάζοντι
αὐτοῖς
οὐκ
εἰωθὸς
|
πρότερον |
τῷ
Ῥωμαίων
στρατῷ.
ἃ
δὴ |
[2, 18] |
ὅσα
χρῆν
σιωπᾶν,
ἐκεῖνο
μέντοι
|
πρότερον |
ὑπειπὼν,
ὡς
πολλῶν
ἐν
στρατιᾷ
|
[2, 8] |
παράπαν
φειδόμενοι
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
|
πρότερον |
ὕπερθεν
τῶν
κειμένων
ἅπαντες
ἤλαυνον, |