>

Livre, Chap.
[2, 14]	Περσῶν ἤθεσι θνήσκει, ὁ δὲ	δὴ	ἕτερος αὐτοῦ ἔμεινεν. ὅστις δὲ
[2, 2]	τὴν πρεσβείαν καθίστατο, ὁ δὲ	δὴ	ἕτερος αὐτῷ ὑπηρετῶν εἵπετο. ὁδῷ
[2, 7]	τὴν ἐμὴν εὗρον. οἱ δὲ	δὴ	πάντων ἤδη τῶν τιμιωτάτων ἐκστάντες,
[2, 7]	καθίστανται μόνον, κρείσσους, οἶμαι, γεγενημένοι	ἤ	σοί τι τὸ λοιπὸν τῶν
[2, 1]	νότον ἄνεμον τέτραπται, δένδρον μὲν	ἤ	τι τῶν ἐν τοῖς ληίοις
[2, 26]	εἴτε τινὰ ὄψιν ὀνείρου εἶδεν	ἤ	τις αὐτῷ ἔννοια γέγονεν, ὡς
[2, 22]	γὰρ νῆσόν τινα ἢ σπήλαιον	ἢ	ἀκρώρειαν ἐλίπετο ἀνθρώπους οἰκήτορας ἔχουσαν·
[2, 23]	τις ἀκριβὴς ἐπεκώμαζεν. ἄρτον ἀμέλει	ἢ	ἄλλο ὁτιοῦν διαρκῶς ἔχειν χαλεπόν
[2, 25]	ἀλκῆς μεμνημένοι οὔτε τινὰ αἰδῶ	ἢ	ἄλλο τι ἐν νῷ ἀγαθὸν
[2, 15]	τὴν Κολχίδα τοῖς ἐμπόροις ἐξῆν,	ἢ	ἄλλοθι ἐνθένδε ὠνεῖσθαι, ἀλλ´ ἐν
[2, 22]	ἢ φύσεως τρόπῳ, ἢ ἐπιτηδεύμασιν,	ἢ	ἄλλῳ ὅτῳ ἀνθρώπων ἄνθρωποι διαφέρουσιν,
[2, 22]	μὴ ψαύσασα τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων	ἢ	ἀμωσγέπως αὐτῶν ἁψαμένη, ἀλλὰ χρόνῳ
[2, 18]	τοῖς ἐναντίοις πολύν τινα δρόμον	ἢ	ἀναμιχθέντες εἴσω πυλῶν, ὡς τὸ
[2, 13]	καὶ εἴ τῳ γεωργῷ ἐπίπλων	ἢ	ἀργυρίου σπανίζοντι ὄνος ἢ προβάτιον
[2, 19]	ὄντων, ἤν τι ξυμβαίη πολέμιον	ἢ	αὐτοῦ μένουσιν ἢ ὀπίσω ἰοῦσιν
[2, 22]	θεραπεύοντος διεφθάρησαν, ἢ λιμῷ πιεζόμενοι,	ἢ	ἀφ´ ὑψηλοῦ καθιέντες τὸ σῶμα.
[2, 14]	τῶν ἀρχόντων οὐδενὶ ὑποχειρίους εἶναι	ἢ	βασιλεῖ μόνῳ. εἰ δέ τις
[2, 16]	τὴν γνῶσιν. εἴ τι τοίνυν	ἢ	βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ ἢ ἐμοὶ
[2, 23]	ἀλλοτρίας θήκας ἐρρίπτουν ἢ λανθάνοντες	ἢ	βιαζόμενοι· ἔπειτα δὲ πάντα ἐν
[2, 5]	εἴτε φιλανθρωπίᾳ εἴτε φιλοχρηματίᾳ ἐχόμενος,	ἢ	γυναικὶ χαριζόμενος, ἣν δὴ ἐνθένδε
[2, 26]	πεντακόσια κεντηνάρια χρυσοῦ σφίσι διδόναι,	ἢ	δέξασθαι τῇ πόλει τῶν οἱ
[2, 3]	ἢ τὸ γεγονὸς οὐ ξυνιεὶς	ἢ	δι´ ὀργῆς Ἀσπετιανοὺς ἔχων, ὅτι
[2, 20]	ἐνδοῦναι. στρατιώτας γὰρ οὐ πλέον	ἢ	διακοσίους ἔχοντες ἔτυχον. ἀλλὰ Ἄμβρος,
[2, 22]	πρόφασίν τινα ἢ λόγῳ εἰπεῖν	ἢ	διανοίᾳ λογίσασθαι μηχανή τις οὐδεμία
[2, 6]	τοὺς πολεμίους περιελθεῖν μᾶλλον ξυνοίσει	ἢ	ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς ἀντιτασσομένοις ἐς
[2, 16]	τοίνυν ἢ βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ	ἢ	ἐμοὶ βεβουλεῦσθαι ὑπὲρ τῶν παρόντων
[2, 4]	δύναιο· τὸ γὰρ θεῖον κρεῖσσον	ἢ	ἐξαπατᾶσθαι πέφυκε πρὸς πάντων ἀνθρώπων.
[2, 28]	τοῖς ἐν Καυκάσῳ οἰκοῦσι βαρβάροις	ἢ	ἐπιτείχισμα Λαζικὴν εἶναι. μάλιστα δὲ
[2, 22]	νόμῳ διαίτης, ἢ φύσεως τρόπῳ,	ἢ	ἐπιτηδεύμασιν, ἢ ἄλλῳ ὅτῳ ἀνθρώπων
[2, 28]	ἀπιὼν ᾤχετο, πλέον αὐτὰ κατατείνοντα	ἢ	ἐς χρυσοῦ κεντηνάρια δέκα εὑρήσει.
[2, 22]	καὶ τοὺς οὐδὲν σφίσι προσήκοντας	ἢ	θάπτοντες ἢ θεραπεύοντες ταύτῃ δὴ
[2, 22]	οὐδὲν σφίσι προσήκοντας ἢ θάπτοντες	ἢ	θεραπεύοντες ταύτῃ δὴ τῇ ὑπουργίᾳ
[2, 11]	οὖσαν οὐκ ἄλλου τοῦ ἕνεκα	ἢ	ἱστορίας θεάσασθαι. ξυνεχώρουν τε οὐχ
[2, 19]	κακουργήσουσιν ἐπιτηδείως αὐτοῖς πρὸς ἐνέδραν	ἢ	καὶ ἄλλην τινὰ ἐπιβουλὴν ἔχουσιν.
[2, 21]	τὴν ἀρετὴν τοῦ ἀνδρὸς δείσαντα	ἢ	καί τισιν ἐξαπατηθέντα σοφίσμασιν, ἐπίπροσθεν
[2, 16]	δὲ τῶν πραγμάτων ἡμῖν ἄμεινον	ἢ	κατ´ ἐλπίδας κεχωρηκότων πάρεστι περὶ
[2, 14]	δημοσίᾳ τοὺς Ἀντιοχέας τούτους ἐπιμελεστέρως	ἢ	κατὰ αἰχμαλώτους ἐσίτιζεν ἐς πάντα
[2, 13]	εἰσὶ δὲ οἷς καὶ μᾶλλον	ἢ	κατὰ λόγον ταῦτα ἐπράσσετο. αἵ
[2, 28]	ποτε εἶδεν. ἀλλὰ καὶ μεγαλοπρεπέστερον	ἢ	κατὰ πρεσβευτὴν τὸν ἄνδρα τοῦτον
[2, 23]	καὶ ἐς ἀλλοτρίας θήκας ἐρρίπτουν	ἢ	λανθάνοντες ἢ βιαζόμενοι· ἔπειτα δὲ
[2, 22]	τε ἀπορίᾳ τοῦ θεραπεύοντος διεφθάρησαν,	ἢ	λιμῷ πιεζόμενοι, ἢ ἀφ´ ὑψηλοῦ
[2, 22]	πρὸς τοῦ ἐπιστάντος πάσχειν ἐδόκουν,	ἢ	λόγου ἀκούειν προλέγοντος σφίσιν ὅτι
[2, 22]	μέντοι τῷ κακῷ πρόφασίν τινα	ἢ	λόγῳ εἰπεῖν ἢ διανοίᾳ λογίσασθαι
[2, 18]	πάροδον ἡμῖν οὐδενὶ ἄλλῳ τρόπῳ	ἢ	μάχῃ τινὶ πρὸς ἡμῶν ἡσσηθέντα
[2, 22]	πού τινα καὶ παρήλασε χώραν,	ἢ	μὴ ψαύσασα τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων
[2, 28]	ἴσχυσεν εἰπεῖν, καίπερ οὐχ ἧσσον	ἢ	μῆνας δέκα κατατρίψας ἐν Ῥωμαίων
[2, 17]	ἐχομένοις εἰργάσαντο, ὅπως δὴ κριῷ	ἢ	μηχανῇ ἄλλῃ ὡς ἥκιστα κατασείοιντο.
[2, 22]	περιγενέσθαι τετύχηκεν, ἀλλ´ ἢ τραυλίζουσιν,	ἢ	μόλις τε καὶ ἄσημα φθεγγομένοις
[2, 23]	εὐδαίμονες τῆς τῶν οἰκετῶν ὑπουργίας	ἢ	νοσούντων ἢ τετελευτηκότων ἐστέρηντο, πολλαί
[2, 5]	αὐτοὺς δέχεσθαι μέλλωσι, λίθον τινὰ	ἢ	ξύλον τοῦ τε οὐδοῦ καὶ
[2, 22]	ἡ διαφορὰ τῶν ξυμπιπτόντων ἐγίνετο,	ἢ	ὅπη ποτὲ βουλομένῳ εἴη τῷ
[2, 19]	ξυμβαίη πολέμιον ἢ αὐτοῦ μένουσιν	ἢ	ὀπίσω ἰοῦσιν ἡμῖν ἀπαντῆσαι, οὐδ´
[2, 21]	τούτῳ εὐδοκιμῆσαι τῷ ἔργῳ ἐδόκει	ἢ	ὅτε Γελίμερα δορυάλωτον ἢ τὸν
[2, 15]	δὲ ἀναβεβηκότα κατ´ ἄλλο οὐδὲν	ἢ	ὅτι πονηρότατός τε ἦν ἀνθρώπων
[2, 16]	τῷ παρόντι, οὐχ ὅπως ὑπομνήσας	ἢ	παραίνεσίν τινα ποιησάμενος τὴν ὑμετέραν
[2, 26]	αὐτοὺς ἐπάναγκες ἑλέσθαι τὸ ἕτερον	ἢ	πεντακόσια κεντηνάρια χρυσοῦ σφίσι διδόναι,
[2, 29]	ἀρχὰς μὲν γὰρ οὐχ ἥσσους	ἢ	πεντακόσιοι καὶ χίλιοι ἦσαν, πρὸς
[2, 13]	μεταξὺ χωρίον εὖρος οὐχ ἧσσον	ἢ	πεντήκοντα ἔχει ποδῶν· ἐνταῦθα εἰώθασι
[2, 10]	ἐς τὴν Περσῶν γῆν ἐσβεβληκέναι	ἢ	πολέμια ἔργα ἐνδείξασθαι οὔτε λέγειν
[2, 13]	ἐπίπλων ἢ ἀργυρίου σπανίζοντι ὄνος	ἢ	προβάτιον ἦν, τοῦτο δὴ ἐς
[2, 21]	ἦν ἄλλως τὸ Περσῶν στράτευμα	ἢ	πρὸς πολεμίων ὀλίγων τινῶν τῆς
[2, 18]	πυλῶν, ὡς τὸ εἰκὸς, ξυνεισπεσούμεθα,	ἢ	προτερήσαντες αὐτοὺς μὲν ἐφ´ ἑτέρας
[2, 20]	„ἐστράτευσε, στρατὸν μὲν πολλῷ πλείονα	ἢ	πρότερον „ἄγων, ὅπη ποτὲ δὲ
[2, 6]	ἀλλ´ ἔτι μᾶλλον τὴν διάνοιαν	ἢ	πρότερον ἤρθη. Σύρους τε οὖν
[2, 3]	ὁ μὲν Σίττας ἔτι μᾶλλον	ἢ	πρότερον πρόσω ἤλαυνεν, Ἀρταβάνης δὲ
[2, 23]	ἐπὶ τὰ χείρω πεποιημένοι μᾶλλον	ἢ	πρότερον τὴν τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀτοπίαν
[2, 8]	τὸ παράπαν φειδόμενοι ἔτι μᾶλλον	ἢ	πρότερον ὕπερθεν τῶν κειμένων ἅπαντες
[2, 6]	ἀναβησόμενος ἐπὶ τὸν περίβολον ἴοι,	ἢ	πύργον μέγαν τινὰ δειμαμένους ἐνταῦθα
[2, 4]	ἀτιμάσας οὐ δέον τέχναις τισὶν	ἢ	σοφίσμασι παραγαγεῖν οὐκ ἂν δύναιο·
[2, 22]	μυχός. οὔτε γὰρ νῆσόν τινα	ἢ	σπήλαιον ἢ ἀκρώρειαν ἐλίπετο ἀνθρώπους
[2, 15]	ἐφύλασσον δὲ οὔτε αὐτοὶ χρήματα	ἢ	στρατιὰν πρὸς Ῥωμαίων δεχόμενοι οὔτε
[2, 26]	πότερον τὰ ἐς τὴν εἰρήνην,	ἢ	τὰ ἐς τὸν πόλεμον ἄγοντα.
[2, 6]	κρατύνασθαι, ὅπη ἂν ἑκατέρῳ δοκοίη,	ἢ	τὰ ἐς τὸν πόλεμον ἐκ
[2, 4]	δὲ πωγωνίαν, ἡμέρας τε πλείους	ἢ	τεσσαράκοντα ἐφάνη. οἱ μὲν οὖν
[2, 23]	τῶν οἰκετῶν ὑπουργίας ἢ νοσούντων	ἢ	τετελευτηκότων ἐστέρηντο, πολλαί τε οἰκίαι
[2, 20]	στρατιῶται, τοῖς μὲν πολεμίοις ὑπαντιάζειν	ἢ	τῇ παρόδῳ ἐμποδὼν ἵστασθαι τρόπῳ
[2, 21]	τοῦ ἀπροσδοκήτου, ἢ τὴν τύχην	ἢ	τὴν ἀρετὴν τοῦ ἀνδρὸς δείσαντα
[2, 6]	βασιλεῖ βουλῆς τινα χρόνον, ὥστε	ἢ	τὴν εἰρήνην κρατύνασθαι, ὅπη ἂν
[2, 6]	τοῦ περιβόλου ἐλασσουμένη. ἐκέλευεν οὖν	ἢ	τὴν πέτραν ἀποτεμνομένους βαθύν τινα
[2, 21]	Χοσρόην δὲ ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου,	ἢ	τὴν τύχην ἢ τὴν ἀρετὴν
[2, 3]	τῶν πρότερον ἀπειρημένων οὐκ ἔπραξεν;	ἢ	τί οὐκ ἐκίνησε τῶν εὖ
[2, 3]	αὐτῶν καὶ γυναῖκας λαβὼν ἔκτεινεν,	ἢ	τὸ γεγονὸς οὐ ξυνιεὶς ἢ
[2, 4]	τοσαῦτα δὲ τὸ πλῆθος κακὰ	ἢ	τοιαῦτα τὸ μέγεθος οὐκ ἐνεγκὸν
[2, 6]	αὐτοῦ ἐξικνούμενοι οὐκ ἄλλο οὐδὲν	ἢ	τοῖς πολεμίοις ἐνδείξονται ὅπη ποτὲ
[2, 21]	ἐδόκει ἢ ὅτε Γελίμερα δορυάλωτον	ἢ	τὸν Οὐίττιγιν ἐς Βυζάντιον ἤνεγκεν.
[2, 23]	ὅσοις ξυνέβαινε τὸ σῶμα ἐρρῶσθαι,	ἢ	τοὺς νοσοῦντας ἐθεράπευον, ἢ τοὺς
[2, 22]	δὴ ἅπαντες αὐτοὺς οὐχ ἧσσον	ἢ	τοὺς πονουμένους ᾠκτίζοντο, οὐχ ὅτι
[2, 23]	ἐρρῶσθαι, ἢ τοὺς νοσοῦντας ἐθεράπευον,	ἢ	τοὺς τετελευτηκότας ἐθρήνουν. ἢν δέ
[2, 22]	τῇ γλώσσῃ περιγενέσθαι τετύχηκεν, ἀλλ´	ἢ	τραυλίζουσιν, ἢ μόλις τε καὶ
[2, 30]	τῇ στρατιᾷ ταύτῃ, οὐχ ἧσσον	ἢ	τρισμυρίοις οὖσι, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[2, 10]	τοιοῦτον εἴποι τις ἂν εἶναι	ἢ	τῶν ἀνθρώπων τὴν δίαιταν ἐς
[2, 2]	προτερήσαντα ἐν τῷ ἀσφαλεῖ εἶναι	ἢ	τῶν καιρῶν ὑστερηκότα τὰ πάντων
[2, 22]	τοῦ κακοῦ τοῦδε τῶν νοσούντων	ἢ	τῶν τετελευτηκότων ἁπτομένῳ ξυνέβη, ἐπεὶ
[2, 8]	ἐναντίοις ἐνδιδόντων καιρὸν, ὥστε διασκοπεῖσθαι	ἢ	φυλάσσεσθαι τὰς τοξευμάτων βολὰς, τῶν
[2, 22]	χωρίων ἐνοικήσει εἴτε νόμῳ διαίτης,	ἢ	φύσεως τρόπῳ, ἢ ἐπιτηδεύμασιν, ἢ
[2, 30]	βιαζόμενοι. θνήσκουσι μὲν Πέρσαι πλέον	ἢ	χίλιοι, κτείνοντες δὲ Ῥωμαῖοι ἀπεῖπον,
[2, 23]	τοῖς ἀνθρώποις ὅσα ἐμπέπηγε φύσει	ἢ	χρόνου μακροῦ διδασκαλίᾳ ῥᾷστα δὴ
[2, 20]	καλοῦσιν Εὐφρατησίαν, ἐς λείαν μὲν	ἢ	χωρίου του ἅλωσιν τρέπεσθαι οὐδαμῆ
[2, 10]	θεῷ εἴη πράγματα μὲν ἀνδρὸς	ἢ	χωρίου του ἐπαίρειν εἰς ὕψος,
[2, 10]	τοῦ λελύσθαι τὰς σπονδὰς αἴτιος;	ἦ	δῆλον ὅτι ὁμολογῶν κακόν τι
[2, 3]	τάχιστα τοὺς ἑσπερίους οἷός τε	ᾖ	παντάπασι καταστρέψασθαι. τί γὰρ τῶν
[2, 22]	ξυνέβαινεν, ἐπεὶ δῆλον ὅτι αὐτοῖς	ἡ	ἀκμὴ ἐς τοῦτο ἐλελωφήκει τοῦ
[2, 19]	ξυμβολὴ, φρουρίου τε τοῦ Σισαυράνων	ἡ	ἅλωσις, καὶ ὅσα Τίγρην ποταμὸν
[2, 19]	γῆν τὴν Περσίδα ἠγγέλλετο καὶ	ἡ	ἀμφὶ πόλιν Νίσιβιν ξυμβολὴ, φρουρίου
[2, 8]	τοῦ ἀντιπάλου τοῖς πολεμίοις καθίστασθαι.	ἡ	γὰρ πέτρα, εὐρεῖά τις καὶ
[2, 13]	ἔγνω. ταύτῃ γὰρ μόνον ὀρύσσεσθαι	ἡ	γῆ οἵα τέ ἐστιν, ἐπεὶ
[2, 3]	Λιβύων τε καὶ Ἰταλῶν πάθη.	ἡ	γῆ τὸν ἄνθρωπον οὐ χωρεῖ
[2, 20]	Ἱεράπολιν „ἡμῖν ξυμφυλάξῃς. τοσαῦτα μὲν	ἡ	γραφὴ ἐδήλου. Βελισάριος δὲ οὐκ
[2, 20]	πρὸς αὐτὸν ἔγραφον. ἐδήλου δὲ	ἡ	γραφὴ τάδε „Καὶ νῦν ὁ
[2, 4]	ἔπεμψε γράμματα γράψας· ἐδήλου δὲ	ἡ	γραφὴ τάδε „Ξυνετῶν μὲν ἀνθρώπων
[2, 26]	μὲν μάχη ἐκ χειρὸς γέγονεν,	ἡ	δὲ ἀγέλη αὐτόματος ἐς τοὺς
[2, 4]	μὲν πέρας πρὸς δύοντα ἥλιον,	ἡ	δὲ ἀρχὴ πρὸς ἀνίσχοντα ἦν,
[2, 7]	μισεῖσθαι, ὡς τὸ εἰκὸς, εἴωθεν,	ἡ	δὲ τῷ τῆς ὑπουργίας ἀδυνάτῳ
[2, 22]	τῷ διαλλάσσοντι τῶν σωμάτων καὶ	ἡ	διαφορὰ τῶν ξυμπιπτόντων ἐγίνετο, ἢ
[2, 18]	ἐπίθεσιν. δι´ ὀλίγου γὰρ ἡμῖν	ἡ	δίωξις ἔσται καὶ τῇ πόλει
[2, 10]	διαλύσαντα δὲ τὰς σπονδὰς, ὧν	ἡ	ἐλπὶς ἀπολέλειπται μόνη τοῖς διὰ
[2, 3]	αὐτῷ ῥᾴων τε καὶ ἀπονωτέρα	ἡ	ἐς τοὺς λοιποὺς ἐπικράτησις γένοιτο.
[2, 26]	τὸ στράτευμα ἄγων. αὕτη δὲ	ἡ	ἐσβολὴ τῷ Χοσρόῃ τούτῳ οὐ
[2, 1]	πάντων ἄνωθεν ἔτυχε (Στρᾶτα γὰρ	ἡ	ἐστρωμένη ὁδὸς τῇ Λατίνων καλεῖται
[2, 5]	τὸ εἰκὸς, ἔδωκεν. ἦν δὲ	ἡ	Ζηνοβία Ὀδονάθου γυνὴ, τῶν ἐκείνῃ
[2, 5]	ἀνύσας πόλει Ζηνοβίᾳ ἐπιτυγχάνει· ἣν	ἡ	Ζηνοβία ποτὲ δειμαμένη τὴν ἐπωνυμίαν
[2, 12]	ἡμέρας καιρόν. καὶ ἐπεὶ παρῆν	ἡ	κυρία, τινὰς μὲν τοῦ στρατοῦ
[2, 7]	τόδε ἐστὶν, ἀγνωμοσύνης κεχωρίσθαι ἀσθένειαν.	ἡ	μὲν γὰρ τρόπου ἀκολασίᾳ ἐς
[2, 25]	ἰσχύϊ θαρσήσας καθεῖρξεν αὑτόν. καὶ	ἡ	μὲν κώμη ἐς τοῦ ὄρους
[2, 26]	τοῦ δήμου ἐπεξελθόντων τοῖς πολεμίοις	ἡ	μὲν μάχη ἐκ χειρὸς γέγονεν,
[2, 3]	ἐς ἀγῶνα τὸ Περσῶν κράτος.	ἡ	μὲν οὖν εἰρήνη τὸ ἐκείνου
[2, 10]	οὐδὲ νῦν ἀποκρύπτεσθαι παντάπασιν ἔσχεν.	ἡ	μὲν οὖν ἐκκλησία καθαιρεθείσης τῆς
[2, 23]	τε καὶ ἄσημα φθεγγομένοις βιῶναι.	~Ἡ	μὲν οὖν νόσος ἐν Βυζαντίῳ
[2, 19]	οἱ ἐς ὄψιν οὐκέτι ἦλθεν.	ἡ	μὲν οὖν Ῥωμαίων ἐσβολὴ ἐς
[2, 15]	τῇ τῆς ἀρχῆς ἐξουσίᾳ πεποιημένος.	ἡ	μὲν οὖν τῆς ἀποστάσεως αἰτία
[2, 26]	θρήνων ἡ πόλις ἔμπλεως ἐγένετο.	Ἡ	μὲν οὖν τοῦ λόφου κατασκευὴ
[2, 5]	κεῖται, ἣν δὴ τοῖν ποταμοῖν	ἡ	μίξις ποιεῖται. καὶ τεῖχος δὲ
[2, 23]	οὐ τὰ ψευδῆ εἴποι ὡς	ἡ	νόσος ἥδε εἴτε τύχῃ τινὶ
[2, 22]	ἐγὼ δὲ ὅθεν τε ἤρξατο	ἡ	νόσος ἥδε καὶ τρόπῳ δὴ
[2, 22]	δὲ ἀεὶ ἐκ τῆς παραλίας	ἡ	νόσος ἥδε, οὕτω δὴ ἐς
[2, 18]	οὖν ἄγχιστά που τῆς πόλεως	ἡ	ξυμβολὴ εἴη, οὐκ ἐκ τοῦ
[2, 8]	ἦν. ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι (στενοτάτη γὰρ	ἡ	οἰκοδομία ἐτύγχανεν οὖσα, ἐφ´ ἧς
[2, 19]	ἐνταῦθα ἁλῶναι· αὐχμηρὰ γὰρ Μεσοποταμία	ἡ	Περσῶν κατήκοος ὑπερφυῶς ἐστιν. οὗπερ
[2, 27]	θορύβων τε καὶ ταραχῆς ἔμπλεως	ἡ	πόλις ἐγίνετο, καὶ ξύμπαντες ἤδη
[2, 26]	ἀπήγγελλον, θορύβου τε καὶ θρήνων	ἡ	πόλις ἔμπλεως ἐγένετο. Ἡ μὲν
[2, 13]	μάγων ἀνεπυνθάνετο εἴ οἱ ἁλώσιμος	ἡ	πόλις ἔσται, δείξας τῇ δεξιᾷ
[2, 8]	τῶν πολεμίων ἐς κίνδυνόν τινα	ἡ	πόλις ἦλθεν. οὐ γὰρ εἶχον
[2, 17]	περίβολον ἐπενόουν τρόπῳ τοιῷδε. Πέτρα	ἡ	πόλις πὴ μὲν ἐκ θαλάσσης
[2, 12]	τοῦτο αὐτὸν ἐπειπεῖν, ὡς οὐδὲ	ἡ	πόλις ποτὲ βαρβάροις ἁλώσιμος ἔσται.
[2, 13]	ἐς ἀντίστασιν ἐξηρτύοντο. δύο δὲ	ἡ	πόλις τείχεσι περιβέβληται, ὧν τὸ
[2, 14]	ταύτῃ δὲ τῇ ἁλώσει ξύμπασα	ἡ	πόλις ὥσπερ μοι ἐρρήθη, διέφθαρται.
[2, 30]	τοῦτό τε αὐτῷ ἀπεκρίθη, οἶμαι,	ἡ	πρόρρησις.
[2, 27]	μάχῃ τε νικήσας ἐξήλασε. καὶ	ἡ	τειχομαχία πρωὶ ἀρξαμένη ἐτελεύτα εἰς
[2, 30]	γὰρ Θεοδώρᾳ τῇ βασιλίδι ἐπεγένετο	ἡ	τέλειος ἡμέρα τοῦ βίου. τῶν
[2, 11]	καὶ ἔστρεφεν αὐτοῦ τὴν διάνοιαν	ἡ	τῆς δόξης ἐπιθυμία. κλέος γάρ
[2, 21]	ὑπηρετοῦντα (σιλεντιαρίους Ῥωμαῖοι καλοῦσιν οἷς	ἡ	τιμὴ αὕτη ἐπίκειται) τότε δὲ
[2, 23]	ἀτάφοις εἶναι. ἔς τε βασιλέα	ἡ	τοῦ πράγματος πρόνοια, ὡς τὸ
[2, 9]	γάρ τινα μέγαν ἀεὶ ποιεῖν	ἡ	τύχη πράσσει τοῖς καθήκουσι χρόνοις
[2, 15]	οὐ δέον αὖθις εὖ ποιοῦσα	ἡ	τύχη ὡς μάλιστα ἀσμένους ἐπὶ
[2, 2]	μὴ παυσαμένην ἐπιζητήσῃς. λωφήσασα γὰρ	ἡ	τῶν καιρῶν ἀκμὴ ἐπανιέναι οὐδαμῶς
[2, 4]	τῶν ἀνθρώπων ἀτιμοτάτοις εὔκολα τίθεσθαι	ἡ	τῶν πραγμάτων νενόμικε φύσις. πόλεμον
[2, 22]	ὥρμηντο) ἀλλ´ αἴτιον ἦν μάλιστα	ἡ	τῶν φρενῶν νόσος. πολὺς δὲ
[2, 27]	ξυστάντος, ἐνίκων Ῥωμαῖοι. τότε καὶ	ἡ	φλὸξ λαμπρῶς ἐκδοθεῖσα ὑπὲρ τὸ
[2, 25]	τὸ ξύμπαν εἰπεῖν, τοιαύτη γέγονεν	ἡ	φυγὴ ὥστε τῶν ἵππων σχεδόν
[2, 12]	γε ὅτι δὴ τοῖς ζῴοις	ἡ	φύσις ἀδίδακτος οὖσα ποθεινὴν ποιεῖται
[2, 1]	καὶ Ῥωμαίων ὀνόματι. αὕτη δὲ	ἡ	χώρα, ἣ δὴ πρὸς ἑκατέρων
[2, 29]	δεξιᾷ μὲν ξύμπασα ἐπὶ πλεῖστον	ἡ	χώρα πρὸς τῶν τῇδε ἀνθρώπων
[2, 16]	τὴν διάνοιαν ἑλέσθαι τὰ κρείσσω,	ἥ	τε αἰδὼς ἐπισκιάζουσα τοῖς δόξασιν
[2, 12]	καταλέγων ἐκ ποίας ποτὲ χώρας	ἥ	τε γῆ ἑκάστη καὶ τῶν
[2, 25]	ἀκοσμίᾳ φυλάσσοντες. αἴτιον δὲ ἦν	ἥ	τε δυσχωρία κρημνώδης ὑπερφυῶς οὖσα
[2, 26]	δὴ Ῥωμαίους ἔτι μᾶλλον ἐπέρρωσεν.	ἥ	τε μάχη πρωὶ ἀρξαμένη ἐτελεύτα
[2, 11]	τοῦ ἐμφανοῦς διεκώλυσεν. οὕτως αὐτὸν	ἥ	τε φιλοχρηματία ἐξέπλησσε καὶ ἔστρεφεν
[2, 17]	χώραν, ἅπερ ὀλίγῳ ὕστερον ἔκαυσαν.	ἥ	τε φλὸξ κατὰ βραχὺ αἰρομένη
[2, 12]	ἐς ἐκείνην ἐχώρει τὴν γῆν,	ἣ	δὴ ἐκ τῆς χώρας ὅθεν
[2, 1]	ὀνόματι. αὕτη δὲ ἡ χώρα,	ἣ	δὴ πρὸς ἑκατέρων τότε Σαρακηνῶν
[2, 15]	οὗτος ὥρμητο μὲν ἐξ Ἀρζανηνῆς,	ἣ	ἐκτὸς Νυμφίου ποταμοῦ ἐστι, Περσῶν
[2, 24]	Σέργιος δὲ ἐξ Ἐδέσσης πόλεως,	ἣ	ἐν Μεσοποταμίᾳ τυγχάνει οὖσα. οὓς
[2, 8]	ἀπιόντες ᾤχοντο ἅπαντες διὰ πύλης,	ἣ	ἐπὶ Δάφνην ἄγει τὸ τῶν
[2, 13]	αὐτοῦ ἐδεῖτο μὴ ἀποπειρᾶσθαι πόλεως,	ἣ	οὔτε λόγου ἀξία ἐστὶ καὶ
[2, 18]	τε καὶ τήνδε τὴν πόλιν,	ἣ	πρώτη τε τυγχάνει οὖσα καὶ
[2, 5]	ἐς Σεργιούπολιν, τὴν Ῥωμαίων κατήκοον,	ἣ	Σεργίου ἐπιφανοῦς ἁγίου ἐπώνυμός ἐστι,
[2, 4]	παρὰ δόξαν τὴν ἀτραπὸν εὗρον	ἣ	φέρει εἰς τὸ ὄρος ὃ
[2, 4]	δίδωμι ἑκάστῳ τοῖς ἀποβεβηκόσι τεκμηριοῦσθαι	ᾗ	βούλοιτο. μέγα μὲν εὐθὺς στράτευμα
[2, 26]	ἐτελεύτα ἐς μέσην ἡμέραν, ἐν	ᾗ	ἑκάτεροι τὸ πλέον ἔχειν οἰόμενοι
[2, 27]	δύναιτο ἀναγκάζοντος· τό τε ὕδωρ	ᾗ	μάλιστα ἐπισκήψειε, πολλῷ ἔτι μᾶλλον
[2, 23]	ταφὰς νόμιμα. οὔτε γὰρ παραπεμπόμενοι	ᾗ	νενόμισται οἱ νεκροὶ ἐκομίζοντο οὔτε
[2, 27]	οἱ δὲ καὶ ὕδωρ ἐπιβάλλοντες	ᾗ	ὁ καπνὸς διεφαίνετο, περιέσεσθαι τοῦ
[2, 15]	τῆς ἡμετέρας ξυμβήσεται χώρας, ἐν	ᾗ	πλοῖά σοι, ὦ βασιλεῦ, ναυπηγουμένῳ
[2, 4]	ᾗπερ ἡμεῖς διανοηθέντες γεγράφαμεν, ἀλλ´	ᾗ	σοι τὰ βεβουλευμένα ἐπιτελεῖν οὐκ
[2, 18]	τῆς ἐκείνου γῆς προβεβλημένη. ἐν	ᾗ	στρατιώτας εὖ οἶδα ὅτι τοσούτους
[2, 27]	ἀνύειν μέντοι οὐδὲν οὐδαμῆ εἶχον.	ᾗ	τε γὰρ ὁ χοῦς ἐπιβληθείη,
[2, 21]	προσώπῳ ἀμείβεται „Οὐ ταύτῃ“ λέγων	„ᾗ	τῷ Χοσρόῃ τανῦν εἴργασται νενόμισται
[2, 12]	τεσσαράκοντα σταδίους ἀπέχει, αὐτός τε	διέβη	καὶ παντὶ τῷ στρατῷ ὡς
[2, 21]	ποταμὸν Εὐφράτην ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	διέβη	παντὶ τῷ στρατῷ. Πέρσαις γὰρ
[2, 11]	τότε μὲν οὖν ἐς Δάφνην	ἀνέβη,	τὸ Ἀντιοχείας προάστειον. ἔνθα δὴ
[2, 22]	τοῦ ἐσομένου εἶτα τῇ νόσῳ	ξυνέβη	ἁλῶναι. ἡλίσκοντο δὲ τρόπῳ τοιῷδε.
[2, 22]	ἔνθα καὶ ἐμοὶ ἐπιδημεῖν τηνικαῦτα	ξυνέβη.	ἐγίνετο δὲ ὧδε. φάσματα δαιμόνων
[2, 29]	χρόνον τῇ προσεδρείᾳ πολὺν τετρίφθαι	ξυνέβη,	ἐπεὶ καὶ τὰ ἐδώδιμα ἐναποθέμενοι
[2, 22]	νοσούντων ἢ τῶν τετελευτηκότων ἁπτομένῳ	ξυνέβη,	ἐπεὶ πολλοὶ μὲν ἀεὶ καὶ
[2, 22]	αὐτῶν καὶ τὸν μηρὸν ἀποξηρανθῆναι	ξυνέβη,	ἐφ´ οὗ ὁ βουβὼν ἐπαρθεὶς
[2, 5]	ἔστη. ἐνταῦθα δὲ τῷ ἵππῳ	ξυνέβη,	ἐφ´ οὗ ὁ Χοσρόης ἐκάθητο,
[2, 23]	ἄλλως τε ἡνίκα βασιλεῖ νοσῆσαι	ξυνέβη	(καὶ αὐτῷ γὰρ ξυνέπεσε βουβῶνα
[2, 21]	τρίτῃ Χοσρόου ἐσβολῇ Ῥωμαίοις γενέσθαι	ξυνέβη,	καὶ ὁ Βελισάριος βασιλεῖ ἐς
[2, 13]	τῇ πρώτῃ Χοσρόου ἐσβολῇ Ῥωμαίοις	ξυνέβη,	καὶ τὸ θέρος μὲν ἐτελεύτα.
[2, 7]	τῷ τῶν πολιορκουμένων ἀξυνέτῳ γενέσθαι	ξυνέβη,	οἳ δὴ οὐ μόνοι ἐς
[2, 13]	ἐργαζομένων καὶ βάθους ἱκανῶς ἔχουσαν,	ξυνέβη	Πέρσας κατὰ μέσον τοῖν περιβόλοιν
[2, 12]	τὴν Ἔδεσσαν ἤλαυνε. καὶ αὐτοῖς	ξυνέβη	πλάνῃ περιπεσοῦσι τῇ ὑστεραίᾳ ἐς
[2, 19]	δὴ τῇ προσεδρείᾳ τριβέντος συχνοῦ	ξυνέβη	πολλοῖς τῶν στρατιωτῶν πυρετῷ δυσκόλῳ
[2, 3]	καὶ ἄλλο τι γενέσθαι τοιόνδε	ξυνέβη.	Συμεώνης ἐκεῖνος, ὁ τὸ Φαράγγιον
[2, 23]	ἔρημοι ἀνθρώπων ἐγένοντο. διὸ δὴ	ξυνέβη	τισὶ τῶν γνωρίμων τῇ ἀπορίᾳ
[2, 7]	οὐ δέον αὐτὴν ἐκπεπωκότων, ἀποξηρανθῆναι	ξυνέβη	τὸ ὕδωρ. Βεροιαίοις μὲν τὰ
[2, 29]	ταύτῃ περίβολος εὐθὺς ἔπεσεν. ἀλλὰ	ξυνέβη	τούτου δὴ τοῦ χώρου ἐντὸς
[2, 29]	ἐκομίσθη, κεραυνόβλητα ἐξαπιναίως γενόμενα τετεφρῶσθαι	ξυνέβη·	Φάβριζος δὲ ξὺν τοῖς τριακοσίοις
[2, 28]	μὲν νόσῳ διαφθαρεὶς, Περανίῳ δὲ	συνέβη	ἐν κυνηγεσίῳ τοῦ ἵππου ἐκπεπτωκότι
[2, 21]	πάμπολύ τι χρῆμα ἐνταῦθα ξυνειλέχθαι	συνέβη.	οὓς δὴ ὁ Χοσρόης ἀνδραποδίσας
[2, 26]	ἔκτεινε. τῶν μέντοι βαρβάρων φυλακὴν	ἀκριβῆ	τὸ λοιπὸν ποιουμένων οὐκέτι ἐπεξιέναι
[2, 12]	ταύτῃ δὴ συχνὸς τῇ ἀποδημίᾳ	ἐτρίβη.	καί ποτε ἐς ἤθη πάτρια
[2, 1]	πολὺς ταύτῃ δὴ τῇ διαίτῃ	ἐτρίβη.	Χοσρόης δὲ ὁ Περσῶν βασιλεὺς
[2, 12]	ποίας ποτὲ χώρας ἥ τε	γῆ	ἑκάστη καὶ τῶν θηρίων τίνα
[2, 23]	ἔν τε τῇ ἄλλῃ Ῥωμαίων	γῇ	καὶ ἐν Βυζαντίῳ ταύτῃ πη
[2, 13]	ταύτῃ γὰρ μόνον ὀρύσσεσθαι ἡ	γῆ	οἵα τέ ἐστιν, ἐπεὶ τὰ
[2, 28]	δέκα κατατρίψας ἐν Ῥωμαίων τῇ	γῇ.	τὰ μέντοι δῶρα παρὰ Χοσρόου,
[2, 21]	ἂν ἔν τε ὀχυρώμασι καὶ	γῇ	τῇ αὐτῶν διασώζοιντο, αὐτῶν δὲ,
[2, 29]	Λαζοῖς ἔπεμψεν. οἳ δὴ ἐν	γῇ	τῇ Κολχίδι γενόμενοι ἅμα Λαζοῖς
[2, 12]	βασιλεία βραχεῖα μὲν, ἀλλ´ ἐν	γῇ	τῇ πατρῴᾳ; καὶ ὃς τῷ
[2, 9]	λεγομένην τε καὶ οὖσαν ἐν	γῇ	τῇ Ῥωμαίων, ἀπονώτατα μὲν ἑλεῖν
[2, 19]	στράτευμα. ἐπειδή τε τάχιστα ἐν	γῇ	τῇ Ῥωμαίων ἐγένοντο, ἅπαντα μὲν
[2, 6]	Παῦλος οὗτος ἐτέθραπτό τε ἐν	γῇ	τῇ Ῥωμαίων καὶ εἰς γραμματιστοῦ
[2, 3]	τε καὶ Ἰταλῶν πάθη. ἡ	γῆ	τὸν ἄνθρωπον οὐ χωρεῖ ξύμπασα·
[2, 3]	ίφει ἐς ἄκραν κεφαλὴν ἔτυψε	πληγῇ	ἐγκαρσίᾳ. καὶ τὸ μὲν βρέγμα
[2, 7]	καὶ τὰ ξυμπεσόντα ἀμφὶ τῇ	πηγῇ	μαθὼν ἅπαντα, δεδακρυμένος τε παρὰ
[2, 17]	που τῶν πυλῶν ἔστησεν, ἐπιστείλας	σιγῇ	ἔχεσθαι, μήτε ἦχον μήτε φωνὴν
[2, 26]	εἶναι. τότε μὲν οὖν ξὺν	ὀργῇ	ὁ Χοσρόης τοὺς πρέσβεις ἐκέλευεν
[2, 8]	ἅτε Χοσρόου παρόντος σφίσι καὶ	κραυγῇ	ἐγκελευομένου μεγάλῃ, ὑπὲρ δύναμιν βιαζομένων
[2, 27]	τοὺς πολεμίους ἐνῆγεν. οἱ δὲ	κραυγῇ	καὶ θορύβῳ πολλῷ τούς τε
[2, 25]	τοῖς ἵπποις ἐγκελευόμενοι μάστιγι καὶ	κραυγῇ,	τοὺς δὲ θώρακας καὶ τὰ
[2, 8]	ἐνδιδόναι, ὥστε κατ´ ἐξουσίαν τῇ	φυγῇ	χρῆσθαι. διὸ δὴ καὶ ταῖς
[2, 25]	ξύμπαν εἰπεῖν, τοιαύτη γέγονεν ἡ	φυγὴ	ὥστε τῶν ἵππων σχεδόν τι
[2, 25]	φρουρίου ἐν ταύτῃ δὴ τῇ	ὑπαγωγῇ	παριὼν ἐν Περσαρμενίοις κειμένου λίθῳ
[2, 5]	τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ οὖσαν, ἧς	δὴ	ἀγχοτάτω γενόμενος ἔστη. ἐνταῦθα δὲ
[2, 8]	ἔδαφος ἐξέπεσον πατάγῳ πολλῷ. οὗ	δὴ	αἰσθόμενοι καὶ ἄλλοι Ῥωμαίων, οἳ
[2, 25]	τὸ φρούριον ἀνέβαινον δρόμῳ, ἔνθα	δὴ	ἀλλήλους ἔργα ἀνήκεστα ἐν τῇ
[2, 29]	ἐς Λαζικὴν ἀφικόμενος ἔπρασσεν ὅπως	δὴ	ἀμφὶ Γουβάζῃ τὰ πρὸς τοῦ
[2, 10]	ἁγίῳ, καὶ τῶν οἰκιῶν, αἳ	δὴ	ἀμφὶ τὸ ἱερὸν τοῦτο τυγχάνουσιν
[2, 29]	Τζανικῆς ὁρίων ἐν Ἀρμενίοις, οἳ	δὴ	ἀμφὶ τὸ Φαράγγιον ᾤκηνται. καὶ
[2, 12]	ἔδακνεν αὐτοῦ τὴν διάνοιαν, ὅτι	δὴ	ἀνάλωτον αὐτὴν ἰσχυρίζοντο εἶναι ἐξ
[2, 26]	χωρίου τε ἰσχύϊ θαρσοῦντες, ὅτι	δὴ	ἄναντες ὑπερφυῶς ἦν, καὶ οὔποτε
[2, 19]	τοὺς ἄρχοντας βουλὴν προὔθηκεν. οὗ	δὴ	ἀναστὰς πρῶτος Ἰωάννης ὁ Νικήτου
[2, 29]	οὖν τοῖς Λαζικῆς ὁρίοις, ἔνθα	δὴ	ἄνθρωποι οὐδαμῆ ᾤκηντο, Πέτραν Ἰουστινιανὸς
[2, 30]	τῶν ταύτῃ ὀρῶν διενοεῖτο, ἵνα	δὴ	ἀνθρώπους οἰκεῖν ἔμαθεν, ὅπως ληιζόμενοι
[2, 28]	τοῦ ἵππου ἐκπεπτωκότι διαρραγῆναι. διὸ	δὴ	ἀντ´ αὐτῶν βασιλεὺς ἑτέρους καταστησάμενος
[2, 15]	χρημάτων ἀδίκους ἱκανώτατος ἐξευρεῖν. ὃς	δὴ	ἅπαντα ἔσφηλέ τε καὶ συνετάραξε
[2, 22]	τούτους λοιμὸς γέγονεν, ἐξ οὗ	δὴ	ἅπαντα ὀλίγου ἐδέησε τὰ ἀνθρώπεια
[2, 22]	ἀνήκεστα ἐς ἀεὶ ἔπασχον. διὸ	δὴ	ἅπαντες αὐτοὺς οὐχ ἧσσον ἢ
[2, 3]	ἑκών γε εἶναι, ἐφ´ ᾧ	δὴ	ἅπαντες οἱ κατὰ γένος αὐτῷ
[2, 6]	ὁρίων τῷ Βούζῃ ἐπιτρέψας, ὃν	δὴ	ἁπάσης ἐπιμέλεσθαι τῆς ἑῴας ἀρχῆς,
[2, 3]	εἰρήσεται δὲ μικρὸν ἄνωθεν ὅπως	δὴ	ἅπασι παρακολουθεῖν τοῖς πεπραγμένοις δυνήσεσθε.
[2, 23]	τοῦ ἔργου τούτου ἐπιμελεῖσθαι, ὃς	δὴ	ἀποκρίσεσι ταῖς βασιλικαῖς ἐφειστήκει, ἀεὶ
[2, 30]	τὴν Δαγισθαίου ὑπαγωγὴν ἐνάτῃ· οὗ	δὴ	ἀπολελειμμένους ἐκ τοῦ Περσῶν φυλακτηρίου
[2, 22]	τινας ὑποπτεύοντες ἐπιέναι σφίσιν ὡς	δὴ	ἀπολοῦντας ἐς ταραχήν τε καθίσταντο
[2, 29]	πεζῶν ἐπ´ αὐτοὺς ἔστελλεν, οἷς	δὴ	ἄρχοντα Μερμερόην ἐπέστησεν. ὧνπερ ὁ
[2, 30]	πεντακισχιλίους ἀπολεξάμενος αὐτοῦ εἴασεν, οἷς	δὴ	ἄρχοντας ἄλλους τε τρεῖς καὶ
[2, 25]	ἐν πολέμῳ ἀγαθοὶ γένωνται, οὕτω	δὴ	ἀσπίδας αὐτοῖς ἐφιᾶσιν οἱ δεσπόται
[2, 26]	βουλευσάμενοι ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ οὕτω	δὴ	αὖθις παρ´ αὐτοὺς ἔλθωσιν. ὀλίγῳ
[2, 29]	ἔπεμψεν, οὐδενὶ φράσας ἐφ´ ὅτῳ	δὴ	αὐτὰ πέμψειεν, ἀλλὰ τῷ λόγῳ
[2, 20]	ὕδατος αὐτοὺς παντάπασιν ἐπιλιπόντος. διὸ	δὴ	αὐτοὶ μὲν ἐς λόγους τοῖς
[2, 18]	δηλονότι ἐν νῷ ἔχοντες, ὅτι	δὴ	αὐτοὶ μὲν τροφῆς ἐς δείλην
[2, 25]	ἀγχοῦ ἐγένοντο, πέμπουσι κατασκόπους, οἳ	δὴ	αὐτοῖς ἐπανιόντες ἀπήγγελλον τὴν τῶν
[2, 28]	ἱκανῶς ἤγαγεν. ὥστε καὶ, ἡνίκα	δὴ	αὐτὸν ἑστιῴη, Βραδούκιον, ὅσπερ αὐτῷ
[2, 7]	εἰργάσθαι Βεροιαίους ἀνόσια ἔργα, ὅτι	δὴ	αὐτὸν μὲν ἐς Ἀντιόχειαν ὡς
[2, 15]	Λαζοὺς ἄκοντας ἐκδώσει Ῥωμαίοις, οὕτω	δὴ	αὐτὸν ξὺν τῷ Περσῶν στρατῷ
[2, 5]	τὴν πρᾶξιν ἄντικρυς ἀνεδύετο. διὸ	δὴ	αὐτὸν ὁ Χοσρόης ἠξίου ἐν
[2, 29]	παρασκευῇ εἶναι προὐτείνετο, σημήνας ὅσοις	δὴ	αὐτόν τε καὶ τὸν ἀδελφὸν
[2, 12]	Αὐγούστῳ ἐς λόγους ἥκων οὕτω	δὴ	αὐτὸν τῆς ξυνέσεως τῷ περιόντι
[2, 9]	αὐτοκράτορα παραδηλοῦν ἤθελεν, ἐξεπιστάμενος ὅτι	δὴ	αὐτὸς αἰτιώτατος ἁπάντων εἴη. τοσαύτῃ
[2, 28]	πρὸς Ῥωμαίους πεποιημένος, ἐφ´ ᾧ	δὴ	αὐτοὺς διὰ τὴν εἰρήνην ἀναπεπτωκότας
[2, 5]	Σουρηνοῖς μὲν χαλεπῶς εἶχεν, ὅτι	δὴ	αὐτῷ πρῶτοι περιπεπτωκότες Ῥωμαίων ἁπάντων
[2, 30]	ἐπὶ τῶν στρωμάτων κειμένους. διὸ	δὴ	αὐτῶν οὐδενὶ ἐς ἀλκὴν ἰδεῖν
[2, 6]	Ἱεράπολιν ἐπῆγε τὸ στράτευμα. οὗ	δὴ	ἀφικόμενός τε καὶ ἐνστρατοπεδευσάμενος, ἐπειδὴ
[2, 21]	δόκησίν τε παρείχοντο ἅπαντες ὅτι	δὴ	ἀφροντιστήσαντες τῶν ἄλλων ἁπάντων κυνηγετήσειν
[2, 13]	τῆς τάφρου ἀρξάμενοι ὤρυσσον. ἧς	δὴ	βαθείας κομιδῆ οὔσης οὔτε καθεωρῶντο
[2, 14]	αἰχμαλώτους ἐνταῦθα ξυνῴκισεν ἅπαντας, οἷς	δὴ	βαλανεῖόν τε καὶ ἱπποδρόμιον κατεσκεύαζε
[2, 29]	ἐνταῦθα, ὅπως οἱ ἀγγέλλοι ὅσα	δὴ	βασιλεῖ ἀμφὶ τῷ ξυνοίσοντι Λαζοῖς
[2, 28]	καταδεεστέρων ἀρχόντων, μή τί γε	δὴ	βασιλεῖ ὁμοτράπεζον γεγονότα οὐδείς ποτε
[2, 1]	τὰ πρόβατα κεκτημένους διδόναι. διὸ	δὴ	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς Στρατηγίῳ τε πατρικίῳ
[2, 21]	τῷ δὲ λόγῳ μεμψόμενον, ὅτι	δὴ	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς τοὺς πρέσβεις ἐς
[2, 4]	τυχοῦσιν ἀνθρώποις, μή τί γε	δὴ	βασιλεῦσι, πρέπειν ἂν δόξειε. σὺ
[2, 20]	ἑτέροις τισὶ καταφυγὼν ἔτυχεν. οἳ	δὴ	Βελισάριον οὐ μακρὰν ἄποθεν ἥκειν
[2, 19]	κάθηνται αὐτοῦ οὐδενὶ λόγῳ. Διὸ	δὴ	Βελισάριος ἅπαντας ξυγκαλέσας τοὺς ἄρχοντας
[2, 19]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπιέζοντο. ἃ	δὴ	Βελισάριος γνοὺς Γεώργιον ἔπεμψεν, ἄνδρα
[2, 19]	κατὰ τάχος ποιεῖσθαι ἠξίουν. διὸ	δὴ	Βελισάριος πρότερον τοὺς νοσοῦντας ἐν
[2, 18]	ἥκιστά οἱ ἕπεσθαι ἤθελον. διὸ	δὴ	Βελισάριος τῶν ἀρχόντων τοῖς ἀμφ´
[2, 26]	τείχους ἐν τετραγώνῳ ξυνέθηκεν, οὗ	δὴ	βέλος ἐκ τῆς πόλεως ἐξικνεῖσθαι
[2, 20]	ἵπποις τοῖς δημοσίοις ὀχούμενος, οὓς	δὴ	βερέδους καλεῖν νενομίκασιν, ἅτε οὐ
[2, 27]	τοὺς ἐκείνῃ κακουργοῦντας Ῥωμαίους. ὃ	δὴ	γνόντες Ῥωμαῖοι τούτου μὲν ἀπέσχοντο,
[2, 29]	Γουβάζῃ ἐσήμηνε τὰ πρασσόμενα. διὸ	δὴ	Γουβάζης παρὰ μὲν Φάβριζον οὐδαμῆ
[2, 22]	δὲ ὅτι σωθήσονται ἰσχυρίζοντο, οἳ	δὴ	διαφθαρήσεσθαι ἔμελλον αὐτίκα δὴ μάλα.
[2, 25]	ἀσπίδα καὶ τριβώνιον ἁδρὸν, ὃ	δὴ	διεζωσμένοι ἐς τὸν ἀγῶνα καθίστανται.
[2, 7]	ὁρᾷς δήπου, καθίστασθαι. οὕς γε	δὴ	ἔγωγε ξὺν θεοῖς ἐλπίδα ἔχω
[2, 15]	Ῥωμαίων παρ´ αὐτοὺς ἔπεμψαν. οἷς	δὴ	εἴρητο τὰ πιστὰ πρὸς Χοσρόου
[2, 10]	τὸ τέρας τοῦτο ἰδόντες ὡς	δὴ	ἐκ βασιλέως τοῦ ἑσπερίου ἐπὶ
[2, 12]	ἐκείνην ἐχώρει τὴν γῆν, ἣ	δὴ	ἐκ τῆς χώρας ὅθεν εἴληπτο
[2, 23]	ἁπάσας, ἔργα τε ἄλλα ὅσα	δὴ	ἕκαστοι ἐν χερσὶν εἶχον. ἐν
[2, 21]	κατεπτηχόσι τὸν Μήδων στρατόν. διὸ	δὴ	ἐκέλευε Διογένην τε καὶ Ἀδόλιον
[2, 3]	τῷ πρακτέῳ βουλὴν προὔθηκεν. ἔνθα	δὴ	ἐλέχθησαν μὲν γνῶμαι πολλαὶ ἐφ´
[2, 30]	δέ τινας ἐνταῦθα μεῖναι, οἳ	δὴ	ἔμελλον τῶν ἐπιτηδείων, οἷς ἂν
[2, 29]	ἐς ἐπικουρίαν Λαζοῖς ἔπεμψεν. οἳ	δὴ	ἐν γῇ τῇ Κολχίδι γενόμενοι
[2, 15]	ἀγαθὰ καὶ αὐτοὶ ἔπαθον· ὧν	δὴ	ἐν γράμμασι μνημεῖα πολλὰ ἡμεῖς
[2, 29]	ἅπασιν ἄχρι ἐς χῶρον, οὗ	δὴ	ἐν δεξιᾷ μὲν Ἰβήρων τὰ
[2, 29]	Λαζικὴ ἀφύλακτος ἐτύγχανεν οὖσα, ῥᾷστα	δὴ	ἐν Πέτρᾳ ξὺν τοῖς ἡγεμόσι
[2, 28]	ἐνταῦθα τότε διατριβὴν ἔχοντι, οὗ	δὴ	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐμνήσθην,
[2, 3]	τισὶ παρ´ αὐτὸν ἦλθεν· οἳ	δὴ	ἐν χωρίῳ γενόμενοί τε καὶ
[2, 14]	Ἰταλίας ξὺν αὐτῷ ἥκοντας, ὧν	δὴ	ἕνα Βαλεριανὸν ἡγεῖσθαι τῶν ἐν
[2, 28]	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. τούτων μὲν	δὴ	ἕνεκα προσποιεῖσθαι Χοσρόης Λαζικὴν ἤθελεν,
[2, 11]	ἀμφὶ πόλιν Δάρας ἐν ταύτῃ	δὴ	ἐνεχείρησε τῇ ἀποπορείᾳ, ἐν πάσῃ
[2, 5]	ἐχόμενος, ἢ γυναικὶ χαριζόμενος, ἣν	δὴ	ἐνθένδε δορυάλωτον ἐξελὼν, Εὐφημίαν ὄνομα,
[2, 6]	τότε) Χοσρόου δεησόμενον πέμπουσιν, ὃς	δὴ	ἐνθένδε σταλεὶς καταλαμβάνει τὸν Μήδων
[2, 30]	λίθων τὴν χώραν ἐτίθετο, οἳ	δὴ	ἐνταῦθα βαλλόμενοι ἀντὶ τοῦ τοίχου
[2, 7]	τὴν ἀκρόπολιν ἀφῆκεν ἰέναι. ὃς	δὴ	ἐνταῦθα γενόμενος καὶ τὰ ξυμπεσόντα
[2, 7]	ξὺν τοῖς {ἄλλοις} στρατιώταις, οἳ	δὴ	ἐνταῦθα ἐπὶ φυλακῇ ἐτετάχατο. τῇ
[2, 11]	ἀλλὰ καὶ〉 τὰ κειμήλια ὅσα	δὴ	ἐνταῦθα ἔτυχε κείμενα, χρυσᾶ τε
[2, 26]	χρυσόν τε καὶ ἄργυρον, ὅσον	δὴ	ἐνταῦθα ξυμβαίνει εἶναι, κομίζοντες ἐς
[2, 8]	ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀναθορόντες, οἳ	δὴ	ἐνταῦθά πη παρεσκευασμένοι ἐτύγχανον, ἐπὶ
[2, 28]	Λαζικῆς ἐπικράτησιν ἤλπιζε Πέρσαις, ὅτι	δὴ	ἐξ αὐτῆς ὁρμώμενοι δυνήσονται οὐδενὶ
[2, 16]	χρῆσθαι ἐς γῆν ἀλλοτρίαν. διὸ	δὴ	ἑξήκοντα ἡμερῶν ὁμολογήσας ξὺν τοῖς
[2, 29]	οὐδὲν τοῦ περιβόλου διεστηκὸς, ὃ	δὴ	ἐξικνεῖτο ἐς τὸ πεπτωκὸς ἐφεξῆς
[2, 26]	μεγάλων πρὸς αὐτοῦ γέγονεν. ὃς	δὴ,	ἐπεὶ παρὰ Χοσρόην ξὺν τοῖς
[2, 29]	αὐτοῖς ἐπιστήσας ἐνταῦθα στέλλει, ᾧ	δὴ	ἐπήγγελλε Γουβάζην ὡς λαθραιότατα διαχρήσασθαι·
[2, 6]	τῶν πολεμίων ἐπιβουλαῖς οἶμαι, ὃν	δὴ	ἐπιμαχώτατον πολλαχόσε τετύχηκεν εἶναι, καί
[2, 4]	μέν τινες ἐκάλουν ξιφίαν, ὅτι	δὴ	ἐπιμήκης τε ἦν καὶ λίαν
[2, 7]	καλεῖν τὰ ἀπόρρητα νενομίκασιν. οἳ	δὴ	ἐς Ἀντιόχειαν ἀφικόμενοι ἔμενον. Ἰουλιανός
[2, 3]	αἱ πρὸς Πέρσας σπονδαί. ὃς	δὴ	ἐς Ἀρμενίους ἐλθὼν τὰ μὲν
[2, 29]	κεκομισμένος ἐνθένδε εἴη, ἐξ οὗ	δὴ	ἐς γῆν τὴν Κολχίδα Χοσρόης
[2, 19]	ποταμὸν Εὐφράτην ἐν δεξιᾷ οὕτω	δὴ	ἐς Θεοδοσιούπολιν τὴν πρὸς τῷ
[2, 21]	περιιέναι τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν, ὅπως	δὴ	ἐς ταραχὴν ἀφασίᾳ τινὶ τὸν
[2, 11]	καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις ὅτι	δὴ	ἐς τὴν Ἀπάμειαν τοῦδε ἕνεκα
[2, 30]	ῥύμης αὐτῷ τοσοῦτον περίεστιν ὥστε	δὴ	ἐς τὴν θάλασσαν ἐκβαλὼν ἐπὶ
[2, 22]	παραλίας ἡ νόσος ἥδε, οὕτω	δὴ	ἐς τὴν μεσόγειον ἀνέβαινε χώραν.
[2, 13]	ὄνος ἢ προβάτιον ἦν, τοῦτο	δὴ	ἐς τὸ ἱερὸν σπουδῇ πολλῇ
[2, 26]	σφίσιν αὐτοῖς ἐπιφανῶν ἔπεμψαν. οἷς	δὴ	ἐς τὸ Μήδων ἀφικομένοις στρατόπεδον
[2, 30]	πολιτείαν ἔφασκεν εἶναι, οἷς γε	δὴ	ἐς τοῦτο ἀσθενείας περιεστήκει τὰ
[2, 22]	λόγου ἀκούειν προλέγοντος σφίσιν ὅτι	δὴ	ἐς τῶν τεθνηξομένων τὸν ἀριθμὸν
[2, 1]	τὸν αὐτοῦ ἄρτι ἐνδειξαμένου, οἷς	δὴ	ἑταιρίζεσθαι Ἀλαμούνδαρον ἐν σπονδαῖς ἐνεχείρησε.
[2, 17]	Ῥωμαίων αὐτὴν ἐκλελοιπότων, ἐνόμιζον. διὸ	δὴ	ἔτι μᾶλλον ἀμφὶ τὸν περίβολον
[2, 17]	Ἀνιαβέδην, ἀλλὰ τὸν ἄρχοντα, ὃς	δὴ	ἐφειστήκει τοῖς τὸν κριὸν ἐνεργοῦσιν,
[2, 25]	καλοῦσι τῇ Ἑλλήνων φωνῇ, ὅτι	δὴ	ἐφέστηκεν εἷς ὢν ἅπασι τοῖς
[2, 5]	Χοσρόης οὔτε φρουρίου ἐθέλων οὕτω	δὴ	ἐχυροῦ ἀποπειρᾶσθαι οὔτε διαβαίνειν ποταμὸν
[2, 8]	εἰ μὴ προϊδὼν ἐφυλάξατο. διὸ	δὴ	ζέων τῷ θυμῷ ὁ Χοσρόης
[2, 3]	διδόναι τὰ πιστὰ σφίσιν, ὅτι	δὴ,	ἢν ἐν τῷ ἔργῳ τοὺς
[2, 11]	δὲ κατὰ ταῦτα ἐποίει. τότε	δὴ	θέαμα ξυνηνέχθη λόγου τε καὶ
[2, 26]	κατ´ αὐτὸν ἰατροῖς λόγιον, ὃς	δὴ	Καβάδην τὸν Περόζου νοσοῦντά ποτε
[2, 21]	τὸν βασιλέα Χοσρόην ἔφη, ὅτι	δὴ	καθὰ ξυνέκειτο πρότερον οὐ πέμψειε
[2, 30]	καὶ Ἰβηρίας πόρρω ἀφίκοντο. ἔνθα	δὴ	καὶ ἄλλοις τισὶ Περσῶν ἐντυχόντες
[2, 10]	κατὰ λόγον ἀεὶ γίγνεσθαι, ὃς	δὴ	καὶ Ἀντιόχειαν τότε ὑπέστη ἐς
[2, 11]	ἀγωνίζεσθαι τὰ εἰωθότα σφίσιν. οὗ	δὴ	καὶ αὐτὸς ἀναβὰς θεατὴς γενέσθαι
[2, 7]	ἔφοδον ἐς Κίλικας ἦλθεν. οὗ	δὴ	καὶ Γερμανὸς ἀφίκετο οὐ πολλῷ
[2, 4]	ἐς Ῥωμαίους δεινὰ ἔδρασαν. οἳ	δὴ	καὶ ἐν Χερρονήσῳ τειχομαχήσαντες, βιασάμενοί
[2, 23]	κατὰ τὴν οἰκίαν νεκρῶν, οὓς	δὴ	καὶ ἐς ἀλλοτρίας θήκας ἐρρίπτουν
[2, 2]	τὸ πεισθῆναι αὐτόμολος ἦλθεν. ὃ	δὴ	καὶ ἐς τοὺς Ἀρμενίων τε
[2, 19]	τε καὶ Θεόκτιστος, ὁρῶντες ὅτι	δὴ	καὶ ὁ χρόνος τὸ Σαρακηνῶν
[2, 24]	στρατῷ τῇ νόσῳ ἁλῶναι· διὸ	δὴ	καὶ Ῥωμαίοις τανῦν ἐς τὴν
[2, 8]	ἐξουσίαν τῇ φυγῇ χρῆσθαι. διὸ	δὴ	καὶ ταῖς χερσὶ τοῖς φεύγουσι
[2, 17]	ταύτῃ πανταχόθεν ἀνέχουσιν· ἀφ´ οὗ	δὴ	καὶ τὴν προσηγορίαν ἔλαχε ταύτην.
[2, 27]	περιβόλου Ῥωμαῖοι πολλοὺς ἔκτειναν. οὗ	δὴ	καὶ Χοσρόης ἀμφὶ ἡλίου ἀνατολὰς
[2, 22]	πολλοὺς μὲν τεθνήξεσθαι προηγόρευον, οἳ	δὴ	κακῶν ἀπαθεῖς ὀλίγῳ ὕστερον παρὰ
[2, 15]	ἀλλ´ ἐν Πέτρᾳ ξυστησάμενος τὸ	δὴ	καλούμενον μονοπώλιον αὐτὸς κάπηλός τε
[2, 26]	προκαλύμματα ἐκ τραγείων τριχῶν, ἃ	δὴ	καλοῦσι Κιλίκια, πάχους τε καὶ
[2, 27]	ἤδη τὸ ἐκτὸς τεῖχος, ὃ	δὴ	καλοῦσι προτείχισμα, πολλαχῆ διελόντες οἱ
[2, 17]	πόλιν κατὰ κράτος ἑλεῖν. διὸ	δὴ	κατωρρωδηκότες Ῥωμαῖοι τοῖς βαρβάροις ἐς
[2, 3]	καὶ Μαυρουσίους διαλογίζου. τό τε	δὴ	κεφάλαιον οὔπω λέλεκται. οὐκ Ἀλαμούνδαρον
[2, 3]	πεποίησθε τὰς διαβοήτους σπονδὰς, ἃς	δὴ	κοινόν τινα ὄλεθρον καλῶν τις,
[2, 17]	παμμεγέθεσιν ἀλλήλων ἐχομένοις εἰργάσαντο, ὅπως	δὴ	κριῷ ἢ μηχανῇ ἄλλῃ ὡς
[2, 11]	βασιλέα χρώματος τοῦ Βενέτου, ὃ	δὴ	κυάνεόν ἐστιν, ἐκτόπως ἐρᾶν, ἀπ´
[2, 5]	δῆθεν τῷ λόγῳ ξυνέπεμψεν. οὓς	δὴ	λάθρα ἐκέλευε μὲν ἰέναι ξὺν
[2, 28]	σωθήσονται· ἐπειδὴ γὰρ οἱ τούτων	δὴ	λογιμώτατοι τῶν βαρβάρων ὁμοῦ Γουργένῃ
[2, 1]	ἀλλὰ σκήψεις ἐπινοεῖν ἤθελεν, ὅπως	δὴ	λόγῳ τινὶ εὐπρεπεῖ τὰς σπονδὰς
[2, 24]	καὶ τῶν ξὺν αὐτῷ, οἳ	δὴ	μακράν τε ἄποθεν, ὥσπερ ἐρρήθη,
[2, 24]	αὐτὸν ἐπὶ τῇ ξυμβάσει αὐτίκα	δὴ	μάλα ἀφίξεσθαι. ἤστην δὲ τὼ
[2, 4]	ἑῴους εἰργάσαντο ἅπερ ἐγὼ αὐτίκα	δὴ	μάλα δηλώσω. Βελισάριος {ἐπεὶ} τῶν
[2, 27]	εἰρήνην διοικησομένους παρὰ Χοσρόην αὐτίκα	δὴ	μάλα ἰέναι, Ῥωμαῖοι δὲ σταλήσεσθαι
[2, 29]	πεσούμενα, ὡς τὸ εἰκὸς, αὐτίκα	δὴ	μάλα. καὶ εἰ μὲν Δαγισθαῖος
[2, 6]	ἕνεκα στελλομένους, ἀναγκάσουσι Χοσρόην αὐτίκα	δὴ	μάλα λύσαντα τὴν προσεδρείαν, τὴν
[2, 23]	τοῖς ξυμπίπτουσι, τεθνήξεσθαι δὲ αὐτίκα	δὴ	μάλα οἰόμενοι, ἀνάγκῃ, ὡς τὸ
[2, 22]	οἳ δὴ διαφθαρήσεσθαι ἔμελλον αὐτίκα	δὴ	μάλα. οὕτως αἰτία τις ἦν
[2, 19]	ἀποπορεύσονται, ὡς ὁρᾷς δήπουθεν, αὐτίκα	δὴ	μάλα τὸν Ἀλαμουνδάρου στρατὸν ἐν
[2, 21]	αὐτὸν ἥξειν παρὰ βασιλέως αὐτίκα	δὴ	μάλα ὑπέσχοντο, οἳ δὴ τὰ
[2, 7]	πόλιν ἐν σπουδῇ ἔχοντα. διὸ	δὴ	Μέγας ἄπρακτος ἀνεχώρησεν. Ἐφραίμιος δὲ,
[2, 6]	ἀργύρου σταθμὰ δισχίλια δώσειν. τότε	δὴ	Μέγας, ὑπὲρ τῶν ἑῴων ἁπάντων
[2, 18]	γὰρ στρατηγὸν τούτοις ἐπέστησεν, ὃς	δὴ	μετά γε τὸν Χοσρόην αὐτὸν
[2, 15]	ἐς τὸ ἀκριβὲς διεφύλασσεν, ὅπως	δὴ	μὴ Οὖννοι πολέμιοι ἐξ ὄρους
[2, 22]	ἀνθρώπων ἄνθρωποι διαφέρουσιν, ἐν ταύτῃ	δὴ	μόνῃ τῇ νόσῳ τὸ διαλλάσσον
[2, 24]	λοιμὸν ἐπισκῆψαι Πέρσαις ξυνέπεσε. διὸ	δὴ	Ναβέδης τηνικαῦτα ἐν Περσαρμενίοις τὴν
[2, 21]	σιδήρια ἐν παρασκευῇ ἐστιν, οἷς	δὴ	ξύλα μακρὰ ἐς ἄλληλα ἐναρμόζοντες
[2, 27]	ἐν Ῥωμαίοις ἅπασιν ἔτυχεν, ὃς	δὴ	ξὺν βοῇ τε καὶ θορύβῳ
[2, 5]	ἐν ποσὶν ἀεὶ γενησομένους. διὸ	δὴ	ξύν τε φιλοφροσύνῃ πολλῇ τὸν
[2, 23]	παντάπασιν ἔρημοι ἀνθρώπων ἐγένοντο. διὸ	δὴ	ξυνέβη τισὶ τῶν γνωρίμων τῇ
[2, 16]	τῆς ἐκείνου βουλεύεσθαι. ἐφ´ ᾧ	δὴ	ξυνειλεγμένους ὑμᾶς δίκαιον, οἶμαι, οὐδὲν
[2, 24]	Ἰουστινιανὸν, οὕσπερ ἠκηκόει, ἀνήνεγκεν. οἷς	δὴ	ὁ βασιλεὺς αὐτίκα ἠγμένος αὐτῷ
[2, 6]	ἐξ Ἰταλίας ἐπανήκοι, ἐκέλευε. διὸ	δὴ	ὁ Βούζης ἅπαντα τὸν στρατὸν
[2, 30]	ἐληίζοντο τὰ ἐκείνῃ χωρία. ὧν	δὴ	ὁ Γουβάζης αἰσθόμενος τῷ Δαγισθαίῳ
[2, 29]	πολλῷ ἔτι μᾶλλον ἐγένοντο. διὸ	δὴ	ὁ Δαγισθαῖος βασιλεῖ μὲν τὰ
[2, 26]	τμηθέντων, ἐκείνου μόνου ἐπιμελούμενος, ὅπως	δὴ	ὁ λόφος ὅτι τάχιστα ἐς
[2, 25]	στενοτάτη κειμένη, Ἀγγλὼν ὄνομα. οὗ	δὴ	ὁ Ναβέδης, ἐπειδὴ τάχιστα τῶν
[2, 25]	τῷ Μήδων στρατῷ ἔφασκεν. ὃ	δὴ	ὁ Ναρσῆς ἀκούσας δεινὰ ἐποιεῖτο,
[2, 3]	ἔδαφος τὸ δόρυ ἐρείσας· ὃ	δὴ	ὁ τοῦ Ἐρούλου ἵππος ἐπιπεσὼν
[2, 28]	ἀποκεκλεισμένοι τὸ λοιπὸν ἤσχαλλον. ὧν	δὴ	ὁ Χοσρόης αἰσθόμενος προτερῆσαι ξὺν
[2, 21]	χρῆμα ἐνταῦθα ξυνειλέχθαι συνέβη. οὓς	δὴ	ὁ Χοσρόης ἀνδραποδίσας ἅπαν ἐς
[2, 13]	ἐκ γῆς τῆς Ῥωμαίων. διὸ	δὴ	ὁ Χοσρόης ἐκ πατέρων οἱ
[2, 5]	τὸ Κιρκήσιον ἐπιτελεῖ σχῆμα. διὸ	δὴ	ὁ Χοσρόης οὔτε φρουρίου ἐθέλων
[2, 24]	ἐν Μεσοποταμίᾳ τυγχάνει οὖσα. οὓς	δὴ	ὁ Χοσρόης προσδεχόμενος ἡσυχῆ ἔμενεν.
[2, 13]	μέγα τι ἐνθένδε καραδοκῶν. διὸ	δὴ	ὁ Χοσρόης τοὺς αἰχμαλώτους ἅπαντας
[2, 22]	κῶμα οὔτε παραφροσύνη ἐνέπεσε, τούτοις	δὴ	ὅ τε βουβὼν ἐσφακέλιζε καὶ
[2, 26]	καὶ τὰ τόξα ἐνήργουν. διὸ	δὴ	οἱ βάρβαροι ἐπενόουν τάδε. προκαλύμματα
[2, 15]	Ῥωμαίων ἐπιχωριάζειν Λαζοῖς ἤρξαντο, οἷς	δὴ	οἱ βάρβαροι οὗτοι ἤχθοντο, καὶ
[2, 26]	Περάνιον αὐτῷ παραδοῖεν Ῥωμαῖοι, ὅτι	δή	οἱ, δοῦλοί γε ὄντες πατρῷοι,
[2, 29]	τὸν Εὔξεινον καλούμενον πόντον, οὗ	δή	οἱ καὶ τὰς ἐκβολὰς ξυμβαίνει
[2, 30]	ἕως ἐς χῶρον ἀφίκετο ἵνα	δὴ	οἱ Λαζοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐν τῇ
[2, 5]	ποδὶ τὸ ἔδαφος κρούειν. ὃ	δὴ	οἱ μάγοι ξυμβαλόντες ἁλώσεσθαι τὸ
[2, 27]	χώματος πανταχόσε συχνὰ ἔπεμπον· ἃ	δὴ	οἱ Πέρσαι, ὅσοι φυλακὴν ἐνταῦθα
[2, 13]	δὲ οὐ προσήκειν ἔφασκεν, ὅτι	δὴ	οἱ πλεῖστοι οὐ Χριστιανοὶ, ἀλλὰ
[2, 19]	τε καὶ χιλίους ξυνέπεμψεν, ὧν	δὴ	οἱ πλεῖστοι τῶν ὑπασπιστῶν τῶν
[2, 1]	χωρίοις ἐπὶ πλεῖστον λυμήνασθαι. ἣν	δή	οἱ τοὺς Οὔννους αὐτοὺς ἔφασκεν
[2, 15]	ἐς Πέρσας ἐξενεγκὼν, πλήν γε	δὴ	οἷς τὰ ἀπόρρητα κοινολογεῖσθαι μόνοις
[2, 28]	ἄρτι γενειάσκοντα, καὶ Κωνσταντιανὸν, ὃς	δὴ	ὀλίγῳ πρότερον ἅμα Σεργίῳ παρὰ
[2, 25]	τυπέντα ὑπεξήγαγε τῶν μαχομένων. ὃς	δὴ	ὀλίγῳ ὕστερον ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς
[2, 5]	τῷ ὑστέρῳ τὰ χρήματα οὕτω	δὴ	ὀλίγων χρημάτων πρίασθαι ἀνδράποδα τοσαῦτα
[2, 4]	λογίζου δὲ τοὺς ὅρκους, οὓς	δὴ	ὀμοσάμενός τε καὶ τὰ χρήματα
[2, 6]	δὲ τῇ ἄκρᾳ γενόμενος, ἣν	δὴ	Ὀροκασιάδα καλεῖν οἱ ταύτῃ ἄνθρωποι
[2, 22]	τις οὐδεμία ἐστὶ, πλήν γε	δὴ	ὅσα ἐς τὸν θεὸν ἀναφέρεσθαι.
[2, 20]	οὔπω ἔνδηλος „ὢν, πλήν γε	δὴ	ὅτι αὐτὸν ἄγχιστά πη ἀκούομεν
[2, 15]	ἐπαγγέλλουσιν αὐτοῖς ἐπακούοντες, πλήν γε	δὴ	ὅτι, ἐπειδὰν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς
[2, 26]	τὰ ἀμφὶ τῇ ξυμβάσει τρόπῳ	δὴ	ὅτῳ βούλοιτο διοικήσασθαι. καὶ ὃς
[2, 22]	ἡ νόσος ἥδε καὶ τρόπῳ	δὴ	ὅτῳ τοὺς ἀνθρώπους διέφθειρεν ἐρῶν
[2, 7]	πολιορκουμένων ἀξυνέτῳ γενέσθαι ξυνέβη, οἳ	δὴ	οὐ μόνοι ἐς τὸ φρούριον
[2, 6]	οὐδὲ γενναῖον αὐτῷ ἐργασθείη, ὅτι	δὴ	οὐ παρασχόμενος τῷ Ῥωμαίων βασιλεῖ
[2, 8]	τε αὐτοὺς ἐπιρρώσαντες διεκώλυσαν. οὗ	δὴ	οὐ πολλῷ ὕστερον καὶ τὸ
[2, 21]	ἐν χωρίῳ ἐρήμῳ, παραδηλῶν ὅτι	δὴ	οὐδεμιᾷ παρασκευῇ ἐνταῦθα ἥκοι. τοὺς
[2, 18]	ἐν θαύματι μεγάλῳ ἐποιοῦντο, ὅτι	δὴ	οὐκ ἄγχιστά πη ἐθέλοι τοῦ
[2, 9]	παλαιὸν λόγον „οἴομαι εἶναι, ὅτι	δὴ	οὐκ ἀκραιφνῆ τἀγαθὰ ὁ θεὸς,
[2, 22]	αὑτοὺς ἐν τοῖς δωματίοις, ὅτι	δὴ	οὐκ ἐπαΐοιεν προσεποιοῦντο, καίπερ ἀρασσομένων
[2, 30]	καὶ ὑψηλοτέρων ἐλπίδων κρεμᾶν οἷς	δὴ	οὐκ ἐπὶ στερρᾶς φύσεως τὴν
[2, 15]	πρότερον τῷ Ῥωμαίων στρατῷ. ἃ	δὴ	οὐκέτι φέρειν οἷοί τε ὄντες
[2, 24]	τῷ στρατῷ ἀπιὼν ᾤχετο, ἔνθα	δὴ	οὔπω ἐνδεδημήκει τὸ τοῦ λοιμοῦ
[2, 3]	δέσποτα, ἐκείνου Ἀρσάκου ἀπόγονοι, ὃς	δὴ	οὔτε τῆς Πάρθων βασιλείας ἀλλότριος
[2, 23]	ἢ χρόνου μακροῦ διδασκαλίᾳ ῥᾷστα	δὴ	οὕτω μεταβάλλεσθαι ἀδύνατά ἐστιν, ὅτι
[2, 11]	Χοσρόου ἐντολὰς ᾤοντο. ταῦτα μὲν	δὴ	οὕτως ἔσχε. Χοσρόης δὲ παντὶ
[2, 22]	οἷς παρατύχοι, ἐμπεσεῖν ἤθελον οὐ	δὴ	οὐχ ὅσον τοῦ ποτοῦ ἐπιθυμίᾳ
[2, 19]	θεὸς θέλῃ, τὸ φρούριον, οὕτω	δὴ	παντὶ τῷ στρατῷ Τίγρην ποταμὸν
[2, 21]	παχειῶν τινῶν σινδόνων πηξάμενος, ἣν	δὴ	παπυλεῶνα καλεῖν νενομίκασιν, ἐκάθητο ἐκεῖ,
[2, 11]	ἱερεὺς εἶπεν „Ἐπ´ αὐτὸ γὰρ	δὴ	παρακαλέσων τοῦτο ἀφῖγμαι. ὁ μὲν
[2, 26]	Χριστιανῶν θεοῦ ἡσσημένοις, κατήφεια. ἣν	δὴ	παρηγορῶν ὁ Χοσρόης ἐν τοῖς
[2, 8]	καὶ τῇ ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ. οὗ	δὴ,	περὶ ἐλάσσονος τἄλλα ποιούμενος ἅπαντα,
[2, 22]	καὶ ἐς πῦον ἀφῖκτο, τούτοις	δὴ	περιεῖναι τῆς νόσου ἀπαλλασσομένοις ξυνέβαινεν,
[2, 30]	ἐπενόει τάδε. θυλάκους λινοῦς, οἷς	δὴ	Πέρσαι τὰ ἐπιτήδεια σφίσιν ἐσεκομίσαντο
[2, 3]	μέντοι Ῥωμαῖοι τοῦτο ὑπώπτευον, οὐδὲ	δὴ	Πέρσας λύσειν ποτὲ τὰς ἀπεράντους
[2, 18]	δεξιᾷ τὸ στράτευμα ἦγεν, οὗ	δὴ	πηγαί τε ὑδάτων διαρκεῖς ἦσαν
[2, 22]	ἐπανιοῦσα τῶν μὲν περιοίκων, οἷς	δὴ	πικρότατα ἐπέσκηψε πρότερον, οὐδαμῶς ἥψατο,
[2, 21]	τῶν μετρίων μὴ τύχωσιν, οὕτω	δὴ	πολέμῳ ἐπ´ αὐτοὺς ἴασιν. ὁ
[2, 13]	ποιήσειν ἤθελεν, ἐπικαλῶν Χοσρόῃ ὅτι	δὴ	πόλιν Δάρας ἐν σπονδαῖς ἐξελεῖν
[2, 28]	αὐτὸν καταλαμβάνουσιν ἐν Ἀσσυρίοις, οὗ	δὴ	πολίσματα δύο Σελεύκειά τε καὶ
[2, 26]	αἰσχύνην τινὰ περιβαλέσθαι ξυμβήσεται. διὸ	δὴ	πολλῶν χρημάτων ἀποδόσθαι τὴν ἀναχώρησιν
[2, 19]	τάχιστα ἐπανήκοντας σημῆναι σφίσιν, ὅτι	δὴ	πολύς τις πολεμίων στρατὸς ἀμφὶ
[2, 26]	ἔναγχος τὸν Περσῶν βασιλέα, ὄντα	δή	που ἐν μέσοις Ῥωμαίοις, ἐνθένδε
[2, 22]	οἱ δὲ ἄλλο ὅ τι	δὴ	πράσσοντες. καὶ τὸ μὲν σῶμα
[2, 1]	Ῥωμαίοις, γράμματά τε προΐσχετο, ἃ	δὴ	πρὸς Ἀλαμούνδαρον ὑπὲρ τούτων Ἰουστινιανὸς
[2, 2]	λογίζεσθαι ὡς ἥκιστα ἔγνω, ὅτι	δὴ	πρὸς ἀνδρῶν Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ δυσμενῶν
[2, 1]	αὕτη δὲ ἡ χώρα, ἣ	δὴ	πρὸς ἑκατέρων τότε Σαρακηνῶν ἀντελέγετο,
[2, 1]	τῷ τε ὀνόματι τεκμηριούμενος, οὗ	δὴ	πρὸς πάντων ἄνωθεν ἔτυχε (Στρᾶτα
[2, 30]	τὸν πάντα λόγον ἐσήγγειλαν. διὸ	δὴ	Ῥωμαῖοί τε καὶ Λαζοὶ τοῖς
[2, 27]	ἔχεσθαι τὸ λοιπὸν ἔμελλον. Διὸ	δὴ	Ῥωμαῖοι τῶν δένδρων τὰ πρέμνα
[2, 27]	πύλην ὡς τειχομαχήσοντας ἔπεμψεν. οἷς	δὴ	Ῥωμαῖοι ὑπαντιάσαντες οὐ στρατιῶται μόνον,
[2, 30]	Ὁ δὲ Γουβάζης, μαθὼν ὅσα	δὴ	Ῥωμαίοις ἔν τε τῇ Πέτρᾳ
[2, 26]	τὸ ἔδαφος εὐθὺς ἔπεσεν, ὃ	δὴ	Ῥωμαίους ἔτι μᾶλλον ἐπέρρωσεν. ἥ
[2, 15]	τῶν ὁμόρων ἡμᾶς πλήν γε	δὴ	Ῥωμαίων ἠνώχλησεν) ἀλλ´ ὅπως ἡμᾶς
[2, 3]	ἐς τὸ Φαράγγιον καταφεύγουσι. Διὸ	δὴ	Σίτταν ἐπ´ αὐτοὺς ἐκ Βυζαντίου
[2, 20]	τάχιστα ἐς τὸν Εὐρωπὸν, οὗ	δὴ	συλλέξας τὸ στράτευμα ὅλον ὅσα
[2, 12]	χρόνος οὖν αὐτῷ ἐν ταύτῃ	δὴ	συχνὸς τῇ ἀποδημίᾳ ἐτρίβη. καί
[2, 20]	τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον, „ὅπως	δὴ	σῶς τε αὐτὸς βασιλεῖ ἔσῃ
[2, 21]	αὐτίκα δὴ μάλα ὑπέσχοντο, οἳ	δὴ	τὰ ἀμφὶ τῇ εἰρήνῃ ξυγκείμενα
[2, 13]	τε τοῖς ὁρῶσι παρείχετο, ὅτι	δὴ	τὰ βέλη ξυλλέγοι, ἅπερ ἐκ
[2, 17]	αὐτοῖς ἐς μέσην Κολχίδα (οὗ	δὴ	τά τε ἀμφὶ Μήδειαν καὶ
[2, 23]	τὰ ἐπιθαλάσσια ἐλθὼν ἔρριψεν, οὗ	δὴ	ταῖς ἀκάτοις ἐμβαλλόμενοι σωρηδὸν ἔμελλον
[2, 7]	Χοσρόην αὐτόμολοι ἦλθον, ἐπικαλοῦντες ὅτι	δὴ	τὰς συντάξεις χρόνου μακροῦ σφίσι
[2, 8]	ἐκρέμων, οὕτω τε πολλῷ εὐρυτέρας	δὴ	ταύτας τὰς χώρας ἐποίουν, ὅπως
[2, 16]	ἐπὶ τὴν πολεμίαν ἐκέλευον. ὧν	δὴ	τῇ γνώμῃ εἵποντο εὐθὺς ὁ
[2, 1]	ἐποιεῖτο, καὶ χρόνος πολὺς ταύτῃ	δὴ	τῇ διαίτῃ ἐτρίβη. Χοσρόης δὲ
[2, 18]	ἅπαντάς τε ἂν ἐν ταύτῃ	δὴ	τῇ διώξει ἔκτειναν ἐς οὐδεμίαν
[2, 17]	δὲ τῷ λόφῳ καθήμενος, ὃς	δὴ	τῇ πόλει ὡς ἀγχοτάτω ἐπίκειται,
[2, 19]	χρόνου τε σφίσιν ἐν ταύτῃ	δὴ	τῇ προσεδρείᾳ τριβέντος συχνοῦ ξυνέβη
[2, 25]	δὲ διὰ φρουρίου ἐν ταύτῃ	δὴ	τῇ ὑπαγωγῇ παριὼν ἐν Περσαρμενίοις
[2, 22]	ἢ θάπτοντες ἢ θεραπεύοντες ταύτῃ	δὴ	τῇ ὑπουργίᾳ παρὰ δόξαν ἀντεῖχον,
[2, 2]	βασιλεῖ γενναίῳ ἐγκώμια εἴη, ὅτι	δὴ	τὴν βασιλείαν τὴν αὑτοῦ μείζω
[2, 13]	οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἔλεγον, τεκμαιρόμενοι, ὅτι	δὴ	τὴν δεξιὰν αὐτῇ χεῖρα προτείνας,
[2, 21]	αὐτὸς οὐ πώποτε εἶδεν, ὧν	δὴ	τὴν εὐκοσμίαν θαυμάσειε μάλιστα πάντων,
[2, 6]	πολεμητέα εἴη. Γερμανὸς δὲ ταύτης	δὴ	τῆς ἐννοίας σφαλεὶς τὰ μὲν
[2, 12]	ἐπιπεσόντος ἐπῆρθαι τὴν γνάθον. διὸ	δὴ	τῆς μὲν πόλεως ἀποπειρᾶσθαι οὐδαμῆ
[2, 5]	αὐτοὺς τοῖς ἐπιθεῖναι βουλομένοις χρόνον	δή	τινα ἐμποδὼν ἵστασθαι· οὐκ εἰς
[2, 15]	τοὺς πρὶν ἐπανήγαγεν ἐπιτηδείους, τοιούτους	δή	τινας καὶ Λαζοὺς, ὦ μέγιστε
[2, 11]	τοῦδε ἕνεκα στέλλοιτο μόνον, ὅπως	δή	τινος σκήψεως οὐκ ἀξιολόγου λαβόμενος
[2, 24]	σέβονται Πέρσαι θεῶν μάλιστα. οὗ	δὴ	τὸ πῦρ ἄσβεστον φυλάσσοντες μάγοι
[2, 11]	ἀνέβη, τὸ Ἀντιοχείας προάστειον. ἔνθα	δὴ	τό τε ἄλσος ἐν θαύματι
[2, 27]	λάθρα ἐπέσκηψαν κλίμακας ἔχοντες, οὗ	δὴ	τὸ φρούριον ἐπωνόμασται. τῶν δὲ
[2, 5]	που τῇ γωνίᾳ κεῖται, ἣν	δὴ	τοῖν ποταμοῖν ἡ μίξις ποιεῖται.
[2, 12]	ἔβλεπε, καὶ ἐθαύμαζέ γε ὅτι	δὴ	τοῖς ζῴοις ἡ φύσις ἀδίδακτος
[2, 9]	οὐχ οἷόν τε ἦν τοῦτον	δὴ	τὸν βίαιον δρόμον, τὸν οἰκεῖον
[2, 11]	οὔτε ἀκούσιον ὑποστῆναι ὁμολογεῖται, κατὰ	δὴ	τὸν παλαιὸν χρόνον ἐνταῦθα πρὸς
[2, 11]	ἦλθε ξὺν ἑτέροις τισὶν, οὗ	δὴ	τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ νεώς ἐστιν,
[2, 4]	ἄλλος ἄλλα προὔλεγον πρὸς τούτου	δὴ	τοῦ ἀστέρος σημαίνεσθαι· ἐγὼ δὲ
[2, 30]	αὐτῷ ἐσθὴς ἱερεῖ πρέπουσα, τούτου	δὴ	τοῦ Αὐγούστου, ἐγγύς πη ὄντος,
[2, 22]	τὸ τοῦ σώματος μόριον, ὃ	δὴ	τοῦ ἤτρου ἔνερθέν ἐστι, βουβὼν
[2, 12]	ἀμήχανα ἐξεργάζεσθαι διαφανῶς ἐνδεικνύμενος ὅτι	δὴ	τοῦ θεοῦ παῖς ὡς ἀληθῶς
[2, 26]	τῆς πόλεως περίβολον ἔπεμψεν, ὃς	δὴ	τοῦ ἱπποδρόμου καθύπερθέν ἐστιν, ἄλλο
[2, 29]	ὁ ποταμὸς οὗτος ἀφίκηται ἵνα	δὴ	τοῦ τε Καυκάσου καὶ Ἰβηρίας
[2, 29]	εὐθὺς ἔπεσεν. ἀλλὰ ξυνέβη τούτου	δὴ	τοῦ χώρου ἐντὸς οἴκημα εἶναι
[2, 19]	ἐνθένδε τοὺς ἐπιόντας ἠμύνοντο. διὸ	δὴ	τοὺς ἄρχοντας ἅπαντας ξυγκαλέσας Βελισάριος
[2, 3]	κεφαλῇ κράνος οὐκ εἶναι. διὸ	δὴ	τοὺς πολεμίους οὐκ ἔλαθε ξὺν
[2, 29]	εὖ γὰρ εἰδότες ὡς αὐτὸ	δὴ	τοῦτο ἑτέρωθι ἐργαζόμενοι τὴν πόλιν
[2, 19]	ποταμοῦ τὴν διάβασιν εἴη. διὸ	δὴ	Τραϊανῷ τε καὶ Ἰωάννῃ παρῄνει
[2, 27]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐμάχετο, οὗ	δὴ	Τριπυργίαν καλοῦσι τὸν χῶρον. τῶν
[2, 15]	τῶν μὲν οἰκείων ἀποστάντας ὅντινα	δὴ	τρόπον, ἀνδράσι δὲ τὸ παράπαν
[2, 3]	Ἰωάννης ὄνομα, Ἀρταβάνου πατὴρ, ὃς	δὴ	τῷ Βούζῃ τότε ἅτε φίλῳ
[2, 13]	ἄν τις εὐθὺς εἴκασεν ὅτι	δὴ	τῷ θεῷ ἐνδελεχέστατα κεχαρισμένος ὁ
[2, 7]	ἠνάγκασε σφᾶς αὐτοὺς ἐν τούτῳ	δὴ	τῷ φρουρίῳ καθεῖρξαι, οὕτω τε
[2, 13]	τῷ ἱερῷ φέρων ὑπὲρ τούτων	δὴ	τῶν αἰχμαλώτων κατὰ λόγον τῆς
[2, 30]	ἐν Βυζαντίῳ, Αὔγουστος ὄνομα, ὃς	δὴ	τῶν κειμηλίων τοῦ τῆς Σοφίας
[2, 30]	ἅμα Ῥωμαίων δισχιλίοις ἐπαγόμενος, οἳ	δὴ	τῶν Περσῶν ἐξ ἐπιδρομῆς ἵππους
[2, 12]	περὶ ταῦτα σοφοὺς ἅπαντας. ὧν	δὴ	ὕστερον (οὐ γάρ οἱ ἄκεσίν
[2, 17]	τῷ Εὐξείνῳ καλουμένῳ πόντῳ, ἣν	δὴ	φαῦλόν τι χωρίον τὰ πρότερα
[2, 12]	τὰ πάτρια ἤθη ἀνέβαινον. τότε	δὴ	φιλοτιμία τις Χοσρόην ἐσῆλθε πόλιν
[2, 11]	ξυλίνην τινὰ πεποιημένοι κατέθεντο, ἣν	δὴ	χρυσῷ τε πολλῷ καὶ λίθοις
[2, 19]	διαβάντες ἐν Ἀσσυρίοις ἐγένοντο. οὗ	δὴ	χώραν τε ἀγαθὴν εὑρόντες καὶ
[2, 10]	τοῦ χωρίου ἀφίξεται κράτος, ὅπως	δηλαδὴ	διαφυγεῖν μηδεμιᾷ μηχανῇ δύνωνται οὕσπερ
[2, 3]	κάκιστα ἀπολουμένην εἰρήνην αἰσχύνῃ, ὅπως	δηλαδή	σε ὑστάτην ποιήσηται βρῶσιν τῶν
[2, 26]	τοῦ ἔργου τούτου ἐγένοντο, καρτερώτατα	ἤδη	ἀμυνόμενοι ἀπὸ τοῦ περιβόλου Ῥωμαῖοι
[2, 11]	ἄνδρα ἐκέλευε. καὶ ἐπεὶ παρῆν	ἤδη,	ἀνασκολοπισθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[2, 27]	ἡ πόλις ἐγίνετο, καὶ ξύμπαντες	ἤδη	αὐταῖς γυναιξὶ καὶ παιδαρίοις ἐπὶ
[2, 19]	χρόνος τὸ Σαρακηνῶν ἀνάθημα παρῴχηκεν	ἤδη.	Βελισαρίῳ γοῦν συχνὰ προσιόντες ἐδέοντο
[2, 8]	ἐπανήκοντες οὐδὲν ξυμβῆναι φλαῦρον ἀπήγγελλον.	ἤδη	γὰρ Ἀντιοχέας Πέρσαι βιασάμενοι πλήθει
[2, 17]	βάρβαροι ἐς τὸ στρατόπεδον ἀνεχώρησαν·	ἤδη	γὰρ καὶ ξυνεσκόταζε· τῇ δὲ
[2, 24]	ἐς τὰ ἐπὶ Ἀρμενίας χωρία.	Ἤδη	δὲ ὁ Χοσρόης ὀλίγῳ πρότερον
[2, 27]	ἥκειν, οὕτω τε ἀμφότεροι διελύθησαν.	ἤδη	δέ τισι πρότερον ἡμέραις ὁ
[2, 27]	ξύλα ἕτερα, οὐδένα ἀνιέντες καιρόν.	ἤδη	δὲ τοῦ πυρὸς ἅπαν ἐνεργοῦντος
[2, 2]	ξὺν ἡμῖν τε καὶ τοῖς	ἤδη	δεδουλωμένοις ἐπὶ Πέρσας στρατεύσει, οὔτε
[2, 22]	σφίσιν ἀπολομένων περιγενέσθαι, καὶ μιᾶς	ἤδη	ἐν τῷ τοκετῷ ἀποθανούσης τετέχθαι
[2, 21]	ἐπεὶ ἅπαντα σφᾶς τὰ ἐπιτήδεια	ἤδη	ἐπιλελοίπει, ἅπερ τὸ πρότερον ξὺν
[2, 3]	οὐ προσεχώρουν. Οἱ δὲ θυμῷ	ἤδη	ἐχόμενοι ξὺν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[2, 7]	θυμῷ τε πολλῷ ὁ βασιλεὺς	ἤδη	ἐχόμενος τὴν πόλιν ὀλίγου δέοντος
[2, 2]	ἀρχῇ ἑταιρίζεσθαι. Βανδίλων μὲν οὖν	ἤδη	καθελὼν τὴν βασιλείαν καὶ Μαυρουσίους
[2, 9]	Πέρσας ἀπώσασθαι, πρὸς δὲ νενικηκότας	ἤδη	καὶ αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν ἑλόντας
[2, 27]	δὲ ὁ λόφος αὐτοῖς ἐτετέλεστο	ἤδη,	καὶ πλησιάζων μὲν τῷ περιβόλῳ
[2, 27]	τοὺς τῷ περιβόλῳ προσιόντας ἐλύπουν.	ἤδη	μὲν οὖν ἀπειπόντες οἱ Πέρσαι
[2, 13]	τινα αἴσθησιν τοῦ ποιουμένου παρείχοντο.	ἤδη	μὲν οὖν ὑπέδυσαν τὰ θεμέλια
[2, 3]	τῶν ἑσπερίων καταστροφὴν, τοὺς ἑῴους	ἤδη	μετελθεῖν ὑμᾶς ἐγκεχείρηκεν, ἐπεὶ καὶ
[2, 3]	διαβολαῖς τοῦ Ἀκακίου παιδὸς, ἐνταῦθα	ἤδη	ὁ Σίττας τὰ ἐς τὴν
[2, 26]	οὖν βάρβαροι τῶν προβάτων ἥπτοντο	ἤδη,	οἱ δὲ ποιμένες καρτερώτατα {ἀμυνόμενοι}
[2, 21]	ἐς Ἰταλίαν αὖθις σταλήσεται, πονηρῶν	ἤδη	παντάπασι τῶν ἐκείνῃ πραγμάτων Ῥωμαίοις
[2, 8]	τοῖς πολεμίοις γενήσονται (πανταχόσε γὰρ	ἤδη	περιιόντες καθεωρῶντο) δρόμῳ μὲν παρὰ
[2, 3]	οὖν εἰρήνη τὸ ἐκείνου μέρος	ἤδη	σοι λέλυται, καὶ σπονδαῖς αὐτὸς
[2, 11]	τε καὶ ἐγεγήθει καὶ ἔκλαιεν,	ἤδη	τε ἅπαντες ὑπὲρ τῆς σωτηρίας
[2, 11]	ξύμπαντα εἷλε καὶ αὐτὸν μεθύοντα	ἤδη	τῇ τῶν χρημάτων ἀφθονίᾳ ὁ
[2, 26]	Περσῶν ἔργον πολλῷ καθυπέρτερον ἐγίνετο	ἤδη,	τῆς μὲν οἰκοδομίας ἀπέστησαν, Μαρτῖνον
[2, 27]	καὶ πρὸς τὰς προσβολὰς ἀπειπόντων,	ἤδη	τὸ ἐκτὸς τεῖχος, ὃ δὴ
[2, 17]	πόλεως περιβόλου γενέσθαι. παρῆν, τε	ἤδη	τοῖς πολεμίοις ἐν τῷ ὁμαλεῖ
[2, 4]	Εὐρώπῃ ἐπέσκηψαν, γεγονὸς μὲν πολλάκις	ἤδη,	τοσαῦτα δὲ τὸ πλῆθος κακὰ
[2, 2]	Οὐίττιγις, ὁ τῶν Γότθων ἡγούμενος,	ἤδη	τῷ πολέμῳ κεκακωμένος, πρέσβεις δύο
[2, 27]	κλίμακας τῷ τείχει ἐρείσαντες ἀνέβαινον	ἤδη.	τῶν δέ τις ἀγροίκων μόνος
[2, 7]	εὗρον. οἱ δὲ δὴ πάντων	ἤδη	τῶν τιμιωτάτων ἐκστάντες, εἶτα ἐς
[2, 5]	~Ἐπειδὴ δὲ ὁ μὲν χειμὼν	ἤδη	ὑπέληγε, τρίτον δὲ καὶ δέκατον
[2, 23]	ἔν τε τῷ ἀσφαλεῖ γεγενῆσθαι	ἤδη	ὑπετόπασαν, ἅτε τοῦ κακοῦ ἐπ´
[2, 21]	ἅπαντες, ἐπεὶ αὐτοῖς ὁδῷ ἰοῦσιν	ἀγκιστροειδῆ	σιδήρια ἐν παρασκευῇ ἐστιν, οἷς
[2, 7]	ἀκούσῃ πρᾴως. ἐγὼ μὲν γὰρ,	ἐπειδὴ	ἅπερ Ἀντιοχεῦσιν ἐπήγγελλες, δηλώσων ἐστάλην,
[2, 8]	στασιάζειν ἐν τοῖς ἱπποδρομίοις εἰώθεσαν,	ἐπειδὴ	ἀπὸ τοῦ περιβόλου κατέβησαν, οὐδαμῆ
[2, 30]	Οἱ δ´ {οἱ} ἀμφὶ Μερμερόην	ἐπειδὴ	ἀφίκοντο ἐς τὸν στενωπὸν, ἐνταῦθα
[2, 26]	θεὸν ὅνπερ Χριστιανοὶ σέβονται μόνον.	ἐπειδὴ	γὰρ ἐν τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ
[2, 3]	γέγονεν ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου.	ἐπειδὴ	γὰρ ᾔσθετο, οἶμαι, εἰς πέρας
[2, 13]	ἐκ πατέρων προσήκειν τὴν πόλιν.	ἐπειδὴ	γὰρ Καβάδης Ἀμίδαν εἷλεν, Ἔδεσσάν
[2, 28]	ἐφ´ οὕστινας ἀνθρώπων ἀποστάντες σωθήσονται·	ἐπειδὴ	γὰρ οἱ τούτων δὴ λογιμώτατοι
[2, 28]	τὸ θαρσεῖν ὡς ἥκιστα εἶχεν.	ἐπειδὴ	γὰρ Ῥωμαῖοι ἐκ τῆς Λαζικῆς
[2, 8]	γνώμῃ γεγονέναι τὴν μέλλησιν Πέρσαις.	ἐπειδὴ	γὰρ τήν τε δυσχωρίαν κατενόησε
[2, 9]	καὶ τρόπῳ ἀπολέσας τῷ εἰρημένῳ,	ἐπειδὴ	γυναῖκα κοσμίαν τε καὶ οὐκ
[2, 5]	ἀπεπέμψατο, ἀλλ´ αὐτοῦ μένειν ἠνάγκαζεν.	~Ἐπειδὴ	δὲ ὁ μὲν χειμὼν ἤδη
[2, 15]	παρεχόμενοι τὰ σφίσιν ἐπιτήδεια ἐκομίζοντο.	ἐπειδὴ	δὲ τὰ ἀμφὶ Γουργένει τῷ
[2, 18]	Δάρας πόλεως ἐπὶ Νίσιβιν ᾔεισαν.	ἐπειδὴ	δὲ τῆς ὁδοῦ κατὰ μέσον
[2, 13]	ἀποδίδοσθαι ἅπαντας ἤθελεν. ὅπερ Ἐδεσσηνοὶ	ἐπειδὴ	ἔμαθον, προθυμίαν ἐπεδείξαντο ἀκοῆς κρείσσω.
[2, 26]	πρέσβεις παρὰ Χοσρόην ἀπέστελλον. οἵπερ	ἐπειδὴ	ἐν τῷ τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ
[2, 11]	ὁ νεανίας, Ἀείμαχος ὄνομα. ὃς	ἐπειδὴ	καταλαμβάνεσθαι ἔμελλεν, ἐπιστραφεὶς ἐκ τοῦ
[2, 11]	λοιπὸν κατόπισθεν γενόμενοι ἀγωνίζωνται· ὅπερ	ἐπειδὴ	οὕτως ἐπέπρακτο ὥσπερ ἐκεῖνος ἐκέλευε,
[2, 26]	ὕστερον μεταπεμψάμενος αὐτοὺς ὁ Χοσρόης,	ἐπειδὴ	παρ´ αὐτὸν ἵκοντο, κατέλεξε μὲν
[2, 11]	θαρσεῖν εἶχον. ὁ δὲ Θωμᾶς,	ἐπειδὴ	περιῆλθε τὸν νεὼν ἅπαντα, καταθέμενος
[2, 3]	ἐνταῦθα γὰρ ὁ Σίττας διέτριβεν,	ἐπειδὴ	Ῥωμαίοις ἐγένοντο αἱ πρὸς Πέρσας
[2, 23]	ἐπὶ καιροῦ μετεμάνθανον. ταῦτά τοι,	ἐπειδὴ	τάχιστα τῆς νόσου ἀπαλλαγέντες ἐσώθησαν
[2, 25]	ὄνομα. οὗ δὴ ὁ Ναβέδης,	ἐπειδὴ	τάχιστα τῶν πολεμίων τὴν ἔφοδον
[2, 19]	ἐνθέμενος ὑπῆγεν ὀπίσω τὸ στράτευμα.	ἐπειδή	τε τάχιστα ἐν γῇ τῇ
[2, 17]	δὲ καὶ ὁ Μήδων στρατὸς,	ἐπειδὴ	τὴν Ἰβηρίαν ἀμείψαντες ἐν τοῖς
[2, 12]	ἁλοῦσα μέντοι, ἀλλὰ τρόπῳ τοιῷδε.	ἐπειδὴ	τὸ γράμμα τοῦ Χριστοῦ Αὔγαρος
[2, 5]	ἄγχιστά που τῆς Ζηνοβίας ἥκων,	ἐπειδὴ	τὸ χωρίον οὔτε ἀξιόλογον ἔμαθεν
[2, 20]	Κάνδιδος δὲ, ὁ Σεργιουπόλεως ἱερεὺς,	ἐπειδὴ	τὸν Μήδων στρατὸν ἄγχιστά που
[2, 11]	οὖν ὁ τῶν Ἀπαμέων λεὼς,	ἐπειδὴ	τὸν Μήδων στρατὸν ἐπὶ σφᾶς
[2, 6]	δὴ ἀφικόμενός τε καὶ ἐνστρατοπεδευσάμενος,	ἐπειδὴ	τόν τε περίβολον ὀχυρὸν ὄντα
[2, 21]	δὲ τὸ λειπόμενον τοῦτο δειμάμενοι,	ἐπειδὴ	τοὺς πολεμίους ἄγχιστά πη ἐπύθοντο
[2, 29]	πολλοὶ καὶ σφίσιν ἐς ὀλίγους	κομιδῆ	ἀποκεκρίσθαι ξυνέπεσε. Πέρσαι μὲν οὖν
[2, 17]	οὖν πρῶτα Πέρσαι, καίπερ συχνὰ	κομιδῆ	βάλλοντες, ὀλίγα τε Ῥωμαίους ἐλύπουν
[2, 13]	ἀρξάμενοι ὤρυσσον. ἧς δὴ βαθείας	κομιδῆ	οὔσης οὔτε καθεωρῶντο πρὸς τῶν
[2, 1]	ἄρχοντι, ἄλλως δὲ ξυνετῷ καὶ	εὐπατρίδῃ,	ἔτι μέντοι καὶ Σούμμῳ τῶν
[2, 12]	λύπην τε ἀζήμιον καὶ χαρὰν	ἀκερδῆ,	τὴν τοῦ ἱπποδρομίου παραδηλῶν τύχην.
[2, 23]	ἀπισχυρισάμενος ἄν τις οὐ τὰ	ψευδῆ	εἴποι ὡς ἡ νόσος ἥδε
[2, 30]	τῷ Δαγισθαίῳ ἐπέστελλε βοηθεῖν ἐνταῦθα	σπουδῇ·	δράσειν γὰρ σφίσι τοὺς πολεμίους
[2, 28]	τι ἐς αὐτὸν νεωτερίσειαν, ἐν	σπουδῇ	εἶχε. καί οἱ βουλευομένῳ ξυμφορώτατον
[2, 30]	Πέρσας τοὺς ἐνταῦθα διασώσασθαι ἐν	σπουδῇ	εἶχε, καίτοι καὶ μοῖρά τις
[2, 2]	τὰς σπονδὰς ἔτι μᾶλλον ἐν	σπουδῇ	εἶχε. φθόνῳ γὰρ ἐς Ἰουστινιανὸν
[2, 30]	ἐνθένδε τῶν ἐπιτηδείων ἐμπιπλάναι ἐν	σπουδῇ	εἶχεν. ἐπαρκέσειν γὰρ τῷ ἐνταῦθα
[2, 19]	τὴν οἰκείαν γῆν ἐπανήκειν ἐν	σπουδῇ	εἶχον, μάλιστα δὲ ἁπάντων οἱ
[2, 11]	θεατὴς γενέσθαι τῶν ποιουμένων ἐν	σπουδῇ	ἐποιεῖτο. ἐπεὶ δὲ ἠκηκόει πολλῷ
[2, 30]	περιβόλου ἀνοικοδομήσασθαι ὅσα καταπεπτώκει ἐν	σπουδῇ	ἐποιεῖτο· ἐπεὶ δὲ οὔτε τίτανον
[2, 25]	ληίζεσθαι τὰ ἐκείνῃ χωρία ἐν	σπουδῇ	ἐποιοῦντο. ἄραντες τοίνυν ἀστρατήγητοί τε
[2, 3]	σοῖς ἔναγχος ἑταιρίζεσθαι πράγμασιν ἐν	σπουδῇ	ἔσχε; καίτοι πρᾶξις ἀτοπωτέρα ταύτης
[2, 2]	ἑκάστην δὲ ἀρχὴν περιβαλέσθαι ἐν	σπουδῇ	ἔσχεν. εἶτα (οὐδὲ γὰρ Πέρσαις
[2, 2]	ποιῆσαι καὶ πολλῷ ἐπιφανεστέραν ἐν	σπουδῇ	ἔχοι. ταῦτα γὰρ καὶ Κύρῳ
[2, 7]	Χοσρόῃ ἐνδοῦναι τὴν πόλιν ἐν	σπουδῇ	ἔχοντα. διὸ δὴ Μέγας ἄπρακτος
[2, 4]	γὰρ τὰ παρόντα περιστέλλειν ἐν	σπουδῇ	ἔχοντες καὶ σφόδρα ἐγκειμένας ἀποσείονται
[2, 14]	κατὰ τάχος ᾔει, προτερῆσαι ἐν	σπουδῇ	ἔχων, πρίν τινα ὁ Χοσρόης
[2, 27]	φυλακὴν ἐνταῦθα εἶχον, ξὺν πάσῃ	σπουδῇ	περιιόντες ἐσβέννυον καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[2, 16]	οὖν τὰ ἐς τὴν ἐσβολὴν	σπουδῇ	πολλῇ ἐξηρτύετο. ~Χοσρόης δὲ καὶ
[2, 3]	εὐθὺς ἐνεχείρησεν. οἱ δὲ πολέμιοι	σπουδῇ	πολλῇ ἐπ´ αὐτὸν ἤλαυνον, καί
[2, 26]	τε ὕψος ᾔρετο μέγα καὶ	σπουδῇ	πολλῇ ἐπίπροσθεν ᾔει. Ῥωμαῖοι δὲ
[2, 13]	τοῦτο δὴ ἐς τὸ ἱερὸν	σπουδῇ	πολλῇ ἦγεν. ἀθροίζεται μὲν οὖν
[2, 11]	ἄγχιστά που τῆς πόλεως ἥκειν,	σπουδῇ	πολλῇ παρὰ τὸν Χοσρόην ἀφίκετο.
[2, 25]	καὶ τὰ ἄλλα ὅπλα ῥιπτοῦντες	σπουδῇ	τε καὶ θορύβῳ ἐς ἔδαφος.
[2, 19]	λοιπὸν ἕξομεν. μὴ τοίνυν ἀλογίστῳ	σπουδῇ	χρώμενοι {ἐφ´} ἡμᾶς αὐτοὺς ἐσκυλευκότες
[2, 11]	Χοσρόῃ βασιλεῖ γνώριμος, ἐς χῶρον	κρημνώδη	ἀμφὶ τὸν λεγόμενον Τρητὸν ἦλθε
[2, 15]	ἀνδρὶ εὐζώνῳ τὴν χώραν εἶναι,	κρημνώδη	τε ὑπερφυῶς οὖσαν καὶ δένδροις
[2, 29]	ἅμα Λαζοῖς τε καὶ τῷ	Γουβάζῃ	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἀμφὶ τὸν Πέτρας περίβολον
[2, 29]	ἀλλ´ ὁ Φαρσάνσης κρύφα τῷ	Γουβάζῃ	ἐσήμηνε τὰ πρασσόμενα. διὸ δὴ
[2, 29]	Κόλχοις λογίμων, Φαρσάνσης ὄνομα, τῷ	Γουβάζῃ	προσκεκρουκὼς ἐς μέγα τέ οἱ
[2, 29]	ἀφικόμενος ἔπρασσεν ὅπως δὴ ἀμφὶ	Γουβάζῃ	τὰ πρὸς τοῦ Χοσρόου ἐπηγγελμένα
[2, 28]	δυνήσονται οὐδενὶ πόνῳ καταθέοντες καὶ	πεζῇ	καὶ ναυσὶ τὰ ἐπὶ τοῦ
[2, 8]	στρατιῶται ξύν τε Θεοκτίστῳ καὶ	Μολάτζῃ	εὐθὺς ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀναθορόντες,
[2, 3]	οὖν ἄλλοι οὔτε πιστεύειν τῷ	Βούζῃ	εἶχον οὔτε τοὺς λόγους ἐνδέχεσθαι
[2, 6]	μέχρι τῶν Περσικῶν ὁρίων τῷ	Βούζῃ	ἐπιτρέψας, ὃν δὴ ἁπάσης ἐπιμέλεσθαι
[2, 20]	ἐν Ἱεραπόλει ξύν τε τῷ	Βούζῃ	καὶ ἑτέροις τισὶ καταφυγὼν ἔτυχεν.
[2, 3]	τε καὶ αὐλισθέντες, ἔνθα τῷ	Βούζῃ	τῇ ὑστεραίᾳ ἐντυχεῖν ἔμελλον, ᾔσθοντο
[2, 3]	Ἀρταβάνου πατὴρ, ὃς δὴ τῷ	Βούζῃ	τότε ἅτε φίλῳ θαρσήσας ξύν
[2, 25]	χώρα τις τά τε ἄλλα	ἀγαθὴ	καὶ ἀέρων τε καὶ ὑδάτων
[2, 20]	χώρᾳ, καὶ ταύτῃ διαφερόντως μὲν	ἀγαθῇ,	φρουρὰν δὲ οὐδαμῆ στρατιωτῶν ἐχούσῃ,
[2, 12]	ἔλυσε, καὶ ὅσα ἄλλα ἰατροῖς	πάθη	ἀνίατα ὠνομασμένα ἐστί. ταῦτα ἀπαγγελλόντων
[2, 3]	τὰ Λιβύων τε καὶ Ἰταλῶν	πάθη.	ἡ γῆ τὸν ἄνθρωπον οὐ
[2, 3]	αὐτουργοὶ φεύγουσιν ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη.	ἀδελφὼ δὲ ἤστην δύο Περόζου
[2, 12]	πη ἐδύνατο, εἰς τὰ πάτρια	ἤθη	ἀνέβαινον. τότε δὴ φιλοτιμία τις
[2, 3]	μέντοι καὶ ἐπὶ τὰ πρότερα	ἤθη	ἀντικαθιστάναι τοὺς ἀνθρώπους ἠπείγετο, πείθειν
[2, 19]	τοῖς ἁλοῦσιν ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	ἀπήλαυνε. ταῦτα μὲν ἐν τῇ
[2, 21]	δεξάμενος ἀπεχώρησεν ἐς τὰ πάτρια	ἤθη.	Ἀρμένιοί τε οἱ τῷ Χοσρόῃ
[2, 2]	Ῥωμαίους λαθόντες ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	ἀφίκοντο. ἅτε γὰρ ἐν σπονδαῖς
[2, 21]	ἀναστρέφειν μὲν ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	ἐβούλετο, ἀμηχανίᾳ δὲ πολλῇ εἴχετο.
[2, 3]	ὅ τι τὰ τῆς ψυχῆς	ἤθη	ἐνδείξοιτο. γέγονεν οὖν ἐς τοὺς
[2, 16]	καί τινας ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	ἐπὶ κατασκοπῇ ἔπεμπεν. αὐτὸς δὲ
[2, 13]	ἀργύρου σταθμὰ ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	ἐχώρει. ταῦτα ἐπεὶ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς
[2, 7]	αὐτῷ ὕστερον ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	ἐχώρησαν. ~Χοσρόης δὲ (καὶ γάρ
[2, 9]	καὶ ταῦτα ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	κομίσωνται. ταῦτα διαπεπραγμένος ξύμπασαν τὴν
[2, 24]	οἱ πρέσβεις ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη	ξὺν αὐτῷ ἔλθωσιν, οὐκ ἄν
[2, 12]	ἀποδημίᾳ ἐτρίβη. καί ποτε ἐς	ἤθη	πάτρια ἐθέλων ἰέναι πείθειν τε
[2, 10]	τῷ στρατῷ ἐς τὰ πάτρια	ἤθη	ποιήσασθαι, ἐνταῦθα δὲ πρέσβεις παρὰ
[2, 26]	ἠπείλησεν ἅπαντας ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη,	τὴν δὲ πόλιν μηλόβοτον καταστήσεσθαι.
[2, 26]	ἐνθένδε ἀπαλλάσσεσθαι ἐς τὰ Περσῶν	ἤθη,	ὑποσχόμενον πρέσβεις τε παρ´ αὐτὸν
[2, 9]	οὐκ ὄντα εἰπεῖν, τὰ δὲ	ἀληθῆ	ἀποκρύψασθαι, καὶ ὧν αὐτὸς ἐξημάρτανε
[2, 7]	τῳ ἐξῇ τἄλλα ἀποσεισαμένῳ τὸν	ἀληθῆ	λόγον ἑλέσθαι, οὐδὲν ἂν ἡμῖν,
[2, 16]	τὼ ἄνδρε τούτω ὡς ἥκιστα	ἀληθῆ	οἴεσθαι ἔλεγε. τοῦ γὰρ καιροῦ
[2, 30]	τε ἄλλα ἐπιτήδεια καὶ ἄλευρα	παμπληθῆ	ἐνταῦθα εὑρόντες ἅπαντα ἔκαυσαν ἅπερ
[2, 29]	τε Λαζικὴν πρῶτα μὲν ξύλα	παμπληθῆ	ἐς νηῶν ποίησιν ἐπιτηδείως ἔχοντα
[2, 29]	μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις	ἐρρήθη,	αἴτιος τῆς ἀποστάσεως Λαζοῖς γέγονεν.
[2, 10]	μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις	ἐρρήθη.	ἄνδρα μέντοι Ῥωμαῖον ἐς τὴν
[2, 14]	ξύμπασα ἡ πόλις ὥσπερ μοι	ἐρρήθη,	διέφθαρται. τὸ μὲν οὖν Ἀντιοχέων
[2, 21]	καταστήσονται. ὅνπερ δεδιξάμενος, ὥσπερ μοι	ἐρρήθη,	ἔδεισε μή τι αὐτῷ ἐμπόδισμα
[2, 8]	ταύτῃ γὰρ, ὥς μοι ἔμπροσθεν	ἐρρήθη,	ἐπιμαχώτατος ὁ περίβολος ἦν. ἐνταῦθα
[2, 24]	δὴ μακράν τε ἄποθεν, ὥσπερ	ἐρρήθη,	ἐστρατοπεδευμένοι τοῦ ἄλλου στρατοῦ, καὶ
[2, 12]	ὡς εἰ μὴ ταῦτα, ἅπερ	ἐρρήθη,	ὁ Χριστὸς ἔγραψεν, ἀλλ´ ὅτι
[2, 3]	ἤκουσε καὶ τὸ δόρυ, ὥσπερ	ἐρρήθη,	οἱ ἀποκαυλισθὲν ἐς τὴν γῆν
[2, 28]	μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθε λόγοις	ἐρρήθη,	οὔτε βασιλέα σφίσι καταστήσεσθαι τὸ
[2, 15]	μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις	ἐρρήθη,	στρατιῶται Ῥωμαίων ἐπιχωριάζειν Λαζοῖς ἤρξαντο,
[2, 25]	στενωποὺς οἰκίσκων οἱ προλοχίζοντες, ὥσπερ	ἐρρήθη,	τῶν τε Ἐρούλων τινὰς κτείνουσιν,
[2, 30]	ἠνάγκαστο, ἐς τοῦτό τε αὐτῷ	ἀπεκρίθη,	οἶμαι, ἡ πρόρρησις.
[2, 6]	μᾶλλον τὴν διάνοιαν ἢ πρότερον	ἤρθη.	Σύρους τε οὖν ἠπείλησε καταστρέψασθαι
[2, 3]	ἐξηγουμένους. ταῦτα ἐπεὶ Χοσρόης ἤκουσεν,	ἥσθη	τε καὶ ξυγκαλέσας εἴ τι
[2, 29]	ξύλα ταῦτα ἐπεὶ ἐς Λαζικὴν	ἐκομίσθη,	κεραυνόβλητα ἐξαπιναίως γενόμενα τετεφρῶσθαι ξυνέβη·
[2, 28]	εὐθὺς ἔθυσε, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	ἐγνώσθη	οὐ καταπροΐεσθαι τὰ Ῥωμαίων πράγματα
[2, 10]	οὖν ἐκκλησία καθαιρεθείσης τῆς πόλεως	ἐλείφθη	μόνη, πόνῳ τε καὶ προνοίᾳ
[2, 22]	πολλοῖς ἐς πᾶσαν ἀνθρώπου ἰδέαν	ὤφθη,	ὅσοι τε αὐτοῖς παραπίπτοιεν, παίεσθαι
[2, 23]	ἐκεῖθεν ἐπίφορος ἐπιπνεύσειε. Πάντα τε	ὑπερώφθη	τότε τὰ περὶ τὰς ταφὰς
[2, 23]	ἔπειτα δὲ πάντα ἐν ἅπασι	ξυνεταράχθη.	δοῦλοί τε γὰρ ἔμειναν δεσποτῶν
[2, 30]	αὐτῶν οὐδενὶ ἐς ἀλκὴν ἰδεῖν	ξυνηνέχθη,	ἀλλ´ οἱ μὲν πλεῖστοι καταλαμβανόμενοι
[2, 19]	ἐν τῇ δευτέρᾳ Χοσρόου ἐσβολῇ	ξυνηνέχθη	γενέσθαι. Βελισάριος δὲ βασιλεῖ ἐς
[2, 30]	τῇ Πέτρᾳ καὶ τῷ στενωπῷ	ξυνηνέχθη	γενέσθαι, οὐδ´ ὣς ἔδεισεν, οὐδὲ
[2, 4]	σημαίνεσθαι· ἐγὼ δὲ ὅσα γενέσθαι	ξυνηνέχθη	γράφων δίδωμι ἑκάστῳ τοῖς ἀποβεβηκόσι
[2, 11]	ταῦτα ἐποίει. τότε δὴ θέαμα	ξυνηνέχθη	λόγου τε καὶ πίστεως κρεῖσσον
[2, 10]	δύνωνται οὕσπερ ἔδει ταῦτα, ἅπερ	ξυνηνέχθη,	παθεῖν. ἐγὼ δὲ ἰλιγγιῶ πάθος
[2, 30]	ἐν τῇ ἑτέρᾳ τοῦ ποταμοῦ	ὄχθῃ.	ἐτύγχανε δὲ ταύτῃ ὁ Φᾶσις
[2, 21]	δὲ, ἤν γέ τι ἐναντίωμα	ξυμβαίη,	οὐδ´ ἂν ἄγγελος διαφύγοι ἐς
[2, 19]	δὲ τοιούτων ὄντων, ἤν τι	ξυμβαίη	πολέμιον ἢ αὐτοῦ μένουσιν ἢ
[2, 2]	τίς σε, ὦ βασιλεῦ, ξυνελὼν	φαίη	τήν τε σὴν βασιλείαν καὶ
[2, 29]	ἀμφὶ τῷ ξυνοίσοντι Λαζοῖς δοκοῦντα	εἴη.	ἀλλ´ ὁ Φαρσάνσης κρύφα τῷ
[2, 22]	καὶ σοφίσματα αἰτίας εὑρέσθαι δυνατὰ	εἴη,	ἀλλὰ περιεβάλλετο μὲν τὴν γῆν
[2, 21]	ἔδεισε μή τι αὐτῷ ἐμπόδισμα	εἴη	ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ τῆς Ῥωμαίων γῆς.
[2, 5]	μεγάλαις ἐπ´ οὐδενὶ ἔργῳ ἐμπόδιος	εἴη,	ἀπεπειράσατο μὲν ὁμολογίᾳ τὸ χωρίον
[2, 11]	ἱερέως εἰ βουλομένοις τοῖς Ἀπαμεῦσιν	εἴη	ἀπὸ τοῦ περιβόλου ἀντιτάξασθαι τῷ
[2, 6]	ποτὲ τοῦ τείχους σφίσι πολεμητέα	εἴη.	Γερμανὸς δὲ ταύτης δὴ τῆς
[2, 9]	τῷ λόγῳ, δόκησίν τε ὡς	εἴη	δεδακρυμένος παρεχόμενον τοῖς τότε παροῦσιν
[2, 19]	ἀμφὶ τοῦ ποταμοῦ τὴν διάβασιν	εἴη.	διὸ δὴ Τραϊανῷ τε καὶ
[2, 26]	δὶς ἐγχειρήσας ἢν μὴ δυνατὸς	εἴη	Ἔδεσσαν ἐξελεῖν, πολλήν οἱ αἰσχύνην
[2, 29]	οἱ ἐπιχειρητέα ἐς τὴν πρᾶξιν	εἴη.	ἔδοξε τοίνυν σφίσιν ἐπὶ κοινῆς
[2, 29]	παλατίῳ τασσόμενος οὐδὲν κεκομισμένος ἐνθένδε	εἴη,	ἐξ οὗ δὴ ἐς γῆν
[2, 21]	παραυτίκα ὅπη ἂν σφίσι βουλομένοις	εἴη.	ἐπεὶ δὲ τάχιστα γέγονεν ἐν
[2, 12]	καὶ τῶν θηρίων τίνα ποτὲ	εἴη.	ἔπειτα τὴν μὲν γῆν ἄλλην
[2, 25]	ὅπη ποτὲ τανῦν ὁ Ναβέδης	εἴη.	καὶ ὃς ἀνακεχωρηκέναι τὸν ἄνδρα
[2, 21]	ἔπεμψε, τὸν στρατηγὸν ὁποῖός ποτε	εἴη	κατασκεψόμενον, τῷ δὲ λόγῳ μεμψόμενον,
[2, 5]	γῆς Χοσρόην τὸν Καβάδου ἀπολιπὼν	εἴη.	Μετὰ δὲ, εἴτε φιλανθρωπίᾳ εἴτε
[2, 12]	τοῦ θεοῦ παῖς ὡς ἀληθῶς	εἴη·	νεκρούς τε γὰρ καλῶν ἐξανίστη
[2, 30]	Πέτραν τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίζεσθαι δυνατὰ	εἴη,	ξύν τε τῇ ἄλλῃ λείᾳ
[2, 9]	ἧς τὰ λύτρα κεκομισμένος διαρκῶς	εἴη.	ὁ δὲ τοῦτο τοῖς πρέσβεσι
[2, 19]	πέρι τοῖς Ἀσσυρίοις τὰ πράγματα	εἴη.	οἱ μὲν οὖν ἀμφὶ τὸν
[2, 2]	ἂν εἰκότως βασιλεῖ γενναίῳ ἐγκώμια	εἴη,	ὅτι δὴ τὴν βασιλείαν τὴν
[2, 28]	ἐπιπέμψειν, ἡνίκα ἂν αὐτῷ βουλομένῳ	εἴη.	οὐ γὰρ ἄλλο οὐδὲν τοῖς
[2, 18]	που τῆς πόλεως ἡ ξυμβολὴ	εἴη,	οὐκ ἐκ τοῦ ἀντιπάλου ἡμῖν
[2, 13]	θεῷ ἐνδελεχέστατα κεχαρισμένος ὁ ἀνὴρ	εἴη.	οὗτος ὁ Βαράδοτος τηνικαῦτα παρὰ
[2, 26]	ὅπως μὴ ὑψηλὸν γενόμενον ἀσθενὲς	εἴη.	Πέτρος δὲ ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς
[2, 15]	γῆν τὴν Κολχίδα ἰέναι δυνατὰ	εἴη.	πολλῶν γὰρ ἀπαγγελλόντων ἔφασκεν ἀκηκοέναι
[2, 10]	ποτε ἄρα βουλομένῳ τῷ θεῷ	εἴη	πράγματα μὲν ἀνδρὸς ἢ χωρίου
[2, 23]	αὖθις ὅσα ἂν αὐτῷ βουλομένῳ	εἴη.	ῥεφερενδάριον τῇ Λατίνων φωνῇ τὴν
[2, 17]	ἐκείνῃ τοῦ περιβόλου μέρος ἐπίμαχον	εἴη,	τείχη μακρὰ παρὰ τὸν κρημνὸν
[2, 22]	μὴ δαιμόνων τις ὁ καλῶν	εἴη.	τισὶ δὲ οὐχ οὕτως ὁ
[2, 9]	ὅτι δὴ αὐτὸς αἰτιώτατος ἁπάντων	εἴη.	τοσαύτῃ χρώμενος φύσεως ἀτοπίᾳ Χοσρόης
[2, 10]	ὀλίγῳ πρότερον γέγραφας ὡς αὐτὸς	εἴη	τοῦ λελύσθαι τὰς σπονδὰς αἴτιος;
[2, 24]	οὐκ ἄν τι αὐτοῖς ἐμπόδισμα	εἴη	τοῦ τὴν εἰρήνην ὅπη βούλονται
[2, 22]	ἐγίνετο, ἢ ὅπη ποτὲ βουλομένῳ	εἴη	τῷ τὴν νόσον ἐπαγαγόντι. ἐπεγίνετο
[2, 4]	πόλεμον ἀπολουμένων καὶ τίς ἂν	εἴη	τῶν ξυμπεσουμένων τὴν αἰτίαν φέρεσθαι
[2, 19]	μὴ τὴν λείαν πρὸς Ῥωμαίων	ἀφαιρεθείη,	οὐκέτι ἀναστρέφειν ἐς τὸ στρατόπεδον
[2, 27]	ᾗ τε γὰρ ὁ χοῦς	ἐπιβληθείη,	ταύτῃ μὲν ὁ καπνὸς, ὡς
[2, 6]	βασιλικόν τι οὐδὲ γενναῖον αὐτῷ	ἐργασθείη,	ὅτι δὴ οὐ παρασχόμενος τῷ
[2, 15]	μεταξὺ γὰρ ἐναντίωμα οὐδέν ἐστι.	προσθείη	δ´ ἄν τις ὡς καὶ
[2, 7]	τις ἐπὶ πλεῖστον, ὦ βέλτιστε,	μακρολογοίη;	οἵ γε τακτὸν ἡμῖν ὡμολογηκότες
[2, 13]	ὁτουοῦν χαλεποῦ ξύμβολον, ἀλλὰ σωτηρίας	διδοίη.	καὶ ὃς ταῦτα ἀκούσας, ἐπείθετό
[2, 12]	μήποτε αὐτοῖς πλάνης τινὰ σκῆψιν	διδοίη.	ταῦτα μὲν οὖν ὅπη τῷ
[2, 5]	αὐτῷ διώρισε ταύτην, ἢν μὴ	διδοίη	χρόνῳ τῷ ξυγκειμένῳ τὰ χρήματα,
[2, 9]	τὸν καιρὸν φεύγουσι τοῖς Ῥωμαίοις	ἐνδοίη.	Ἦν γὰρ δεινότατος ἀνθρώπων ἁπάντων
[2, 6]	εἰρήνην κρατύνασθαι, ὅπη ἂν ἑκατέρῳ	δοκοίη,	ἢ τὰ ἐς τὸν πόλεμον
[2, 29]	τὰ πρὸς τοῦ Χοσρόου ἐπηγγελμένα	ὑποτελοίη.	ἐτύγχανε δὲ τῶν τις ἐν
[2, 20]	γεγενῆσθαι. Χοσρόης δὲ αὐτὸν ἐν	φυλακῇ	ἔσχε, καὶ τὸ σῶμα πικρότατα
[2, 7]	στρατιώταις, οἳ δὴ ἐνταῦθα ἐπὶ	φυλακῇ	ἐτετάχατο. τῇ δὲ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ
[2, 21]	πρὸς Ῥωμαίων λαβόντες ξὺν τῷ	Βασσάκῃ	ἐς Βυζάντιον ἦλθον. ταῦτα μὲν
[2, 3]	ἅτε φίλῳ θαρσήσας ξύν τε	Βασσάκῃ	τῷ κηδεστῇ καὶ ἄλλοις ὀλίγοις
[2, 8]	φεύγοντας εἶδεν, ἔδεισε μή τινι	ἀνάγκῃ	ἐκ τῆς ὑπαγωγῆς ἀναστρέψαντες πράγματα
[2, 7]	ταῦτα ἐπικαλεῖς, σκοπήσειεν ἄν τις,	ἀνάγκη	μηδὲν ἀντιλέγοντα τοῖς εἰρημένοις ὁμολογεῖν·
[2, 19]	καθιστῶνται, πρὸς ἑκατέρους μὲν ἡμῖν	ἀνάγκη	τετάξεσθαι, πάθοιμεν δ´ ἂν οὕτω
[2, 26]	ὁ Ζαβεργάνης „ὠνεῖσθαι ὑμᾶς ταύτην	„ἀνάγκη	χρημάτων πολλῶν. οἵ τε πρέσβεις
[2, 23]	δὲ αὐτίκα δὴ μάλα οἰόμενοι,	ἀνάγκῃ,	ὡς τὸ εἰκὸς, πάσῃ τὴν
[2, 11]	τοῦ σταυροῦ ξύλον ξὺν τῇ	θήκῃ	ἐξενεγκὼν ἀνέῳγέ τε τὴν θήκην
[2, 11]	νεὼν ἅπαντα, καταθέμενος ἐν τῇ	θήκῃ	τὸ τοῦ σταυροῦ ξύλον ἐκάλυψε,
[2, 21]	ταύτῃ ὁ Χοσρόης ἀναπεισθεὶς τῇ	ὑποθήκῃ	ἀναστρέφειν μὲν ἐς τὰ Περσῶν
[2, 15]	ταύτῃ ὁ Χοσρόης ἐπηρμένος τῇ	ὑποθήκῃ	στρατιάν τε πολλὴν ἤγειρε καὶ
[2, 26]	ἐχόντων εἰς οἰκοδομίαν ἐπιτηδείως, ἀλλ´	εἰκῆ	τμηθέντων, ἐκείνου μόνου ἐπιμελούμενος, ὅπως
[2, 29]	Ῥωμαῖοι καλοῦσιν. ἀλλ´ ἐπεὶ τότε	Λαζικὴ	ἀφύλακτος ἐτύγχανεν οὖσα, ῥᾷστα δὴ
[2, 29]	εἶναι, καὶ αὐτοῦ ἐφ´ ἑκάτερα	Λαζική	ἐστιν. ἀλλ´ ἐν δεξιᾷ μὲν
[2, 29]	Πέρσαις ἐνδείκνυσθαι. καίτοι δύσοδος πανταχόθι	Λαζική	ἐστιν ἐντός τε καὶ ἐκτὸς
[2, 15]	ὅσα δὲ αὐτοῖς χρησιμώτατα φέρειν	Λαζικὴ	πέφυκεν, οἵδε ἀξιοῦσι δῆθεν τῷ
[2, 28]	εἶεν. καὶ πρὸς Οὔννων τῶν	Λαζικῇ	προσοίκων ἀδῄωτον μὲν τὴν Περσῶν
[2, 13]	γνώμῃ, ἐπὶ σοφία, τῇ καλουμένῃ	μηχανικῇ	λογίου ἀνδρὸς, ἐγκαρσίαν τε τὴν
[2, 16]	ποιησάμενοι ἑλώμεθα μᾶλλον ἅπερ ἂν	δοκῇ	βέλτιστά τε καὶ ἄριστα τοῖς
[2, 16]	εἰπεῖν ἅπερ ἂν ἄριστά τε	δοκῇ	καὶ ξυμφορώτατα ἑκάστῳ εἶναι. Βελισάριος
[2, 27]	αὐτοὺς πανταχῆ τοῦ τείχους ἐς	διαρκῆ	θερμήναντες χρόνον καὶ ζέον ὑπεράγαν
[2, 8]	παρόντος σφίσι καὶ κραυγῇ ἐγκελευομένου	μεγάλῃ,	ὑπὲρ δύναμιν βιαζομένων καὶ οὐδένα
[2, 21]	ἄποθεν τοῦ στρατοπέδου ὡς κυνηγετήσων	ἐστάλη,	Διογένην δὲ τὸν δορυφόρον καὶ
[2, 28]	ἅμα Σεργίῳ παρὰ Χοσρόην πρεσβεύων	ἐστάλη.	ἔπειτα δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς πρέσβεις
[2, 12]	ὡς ἥκιστα ἔχων, ἐπενόει τάδε.	ἐστάλη	μὲν ὡς κυνηγετήσων ἐς τὰ
[2, 3]	ξυνέβαινε γάρ οἱ ἐν τῇ	κεφαλῇ	κράνος οὐκ εἶναι. διὸ δὴ
[2, 26]	πυρφόροι οἰστοὶ οὔτε τὰ ἄλλα	βέλη	ἐξικνεῖσθαι εἶχον, ἀλλ´ αὐτοῦ ἐπὶ
[2, 13]	ὁρῶσι παρείχετο, ὅτι δὴ τὰ	βέλη	ξυλλέγοι, ἅπερ ἐκ τοῦ τείχους
[2, 26]	ἐκ χειρὸς γέγονεν, ἡ δὲ	ἀγέλη	αὐτόματος ἐς τοὺς ποιμένας ἐπανῆκεν
[2, 19]	καὶ ἡμεῖς ἐξελόντες, ἢν θεὸς	θέλῃ,	τὸ φρούριον, οὕτω δὴ παντὶ
[2, 25]	τῶν παρόντων εἰς τὰ τρία	τέλη	τὸ στράτευμα εὐθὺ τῶν πολεμίων
[2, 11]	δὲ Χοσρόης καὶ τὴν δέησιν	ἐπιτελῆ	ἐποίει. Μετὰ δὲ φιλοτιμίᾳ πολλῇ
[2, 7]	ὁ Χοσρόης ἠγμένος τὴν δέησιν	ἐπιτελῆ	ἐποιεῖτο, καὶ διομοσάμενος ἅπασι τοῖς
[2, 6]	οὔτε γὰρ ἐν χρόνῳ βραχεῖ	ἐπιτελῆ	ἔσεσθαι οὕτως ἐγκειμένης τῆς τῶν
[2, 13]	Ἰουστινιανὸς ἔμαθεν, οὐκέτι τὰ ξυγκείμενα	ἐπιτελῆ	ποιήσειν ἤθελεν, ἐπικαλῶν Χοσρόῃ ὅτι
[2, 21]	τῇ εἰρήνῃ ξυγκείμενα πρότερον ἔργῳ	ἐπιτελῆ	πρὸς αὐτὸν θήσονται. ἠξίουν τε
[2, 8]	γὰρ πέτρα, εὐρεῖά τις καὶ	ὑψηλὴ	οὖσα καὶ ὥσπερ ἀντιτεταγμένη τῷ
[2, 11]	οἰόμενος ἠγανάκτει τε καὶ ξὺν	ἀπειλῇ	ἀνεβόα τὸν Καίσαρα προτερῆσαι τῶν
[2, 27]	ὁ Χοσρόης ἐχόμενος καὶ ξὺν	ἀπειλῇ	ἐγκελευόμενος ἅπασιν ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[2, 8]	πολυανθρωπίᾳ καὶ κάλλει καὶ τῇ	ἄλλῃ	εὐδαιμονίᾳ. οὗ δὴ, περὶ ἐλάσσονος
[2, 7]	ὁμολογεῖν· τῇ γὰρ ἐξουσίᾳ τῇ	ἄλλῃ	καὶ τὸ τῷ λόγῳ κρατεῖν
[2, 17]	τῷ τε περιβόλῳ καὶ τῇ	ἄλλῃ	κατασκευῇ ἐχυράν τε καὶ ἄλλως
[2, 30]	δυνατὰ εἴη, ξύν τε τῇ	ἄλλῃ	λείᾳ καὶ τοῖς αἰχμαλώτοις ἀνέστρεφον.
[2, 23]	τῇ τε πονηρίᾳ καὶ τῇ	ἄλλῃ	παρανομίᾳ νενικηκότες· ἐπεὶ καὶ ἀπισχυρισάμενος
[2, 8]	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἄλλους μὲν	ἄλλῃ	προσβάλλειν τοῦ ποταμοῦ ἐκέλευεν, αὐτὸς
[2, 23]	τῷ λοιμῷ ἔν τε τῇ	ἄλλῃ	Ῥωμαίων γῇ καὶ ἐν Βυζαντίῳ
[2, 12]	ἔπειτα τὴν μὲν γῆν ἄλλην	ἄλλῃ	τοῦ ἱπποδρομίου ἐκέλευε θέσθαι, πάντα
[2, 17]	ὅπως δὴ κριῷ ἢ μηχανῇ	ἄλλῃ	ὡς ἥκιστα κατασείοιντο. τὰ μὲν
[2, 16]	ἡμῖν τε αὐτοῖς καὶ βασιλεῖ	μέλλῃ.	τὸ μὲν οὖν ἐξ ἀρχῆς
[2, 20]	πάρεστιν ἡσυχῆ μένουσιν ἀπηλλάχθαι κακῶν,	πολλὴ	ἄνοια ἐς κίνδυνον οὐκ ἀναγκαῖόν
[2, 19]	τὴν ἐς τοὺς πολεμίους ἐπιβουλὴν	πολλὴ	ἄνοια. τοσαῦτα Ἰωάννης τε εἶπε
[2, 9]	του τῶν βαρβάρων ἑλκομένην ξὺν	πολλῇ	βίᾳ, παιδίον δὲ, ὅπερ αὐτῇ
[2, 18]	τούς τε πολλοὺς ὑμῶν ἀταξίᾳ	πολλῇ	εἴκοντας καὶ αὐτὸν ἕκαστον αὐτοκράτορα
[2, 21]	Περσῶν ἤθη ἐβούλετο, ἀμηχανίᾳ δὲ	πολλῇ	εἴχετο. τήν τε γὰρ διάβασιν
[2, 22]	εὐθὺς ἔθνησκον) ἀλλ´ ὅτι ταλαιπωρίᾳ	πολλῇ	εἴχοντο. ἔκ τε γὰρ τῶν
[2, 28]	τε καὶ ἀπιστίᾳ ἐς ἀλλήλους	πολλῇ	εἴχοντο. ἔνδηλοί τε Ἴβηρες ἦσαν
[2, 22]	κακῷ ἀγρυπνίᾳ τε καὶ φαντασίᾳ	πολλῇ	εἴχοντο, καί τινας ὑποπτεύοντες ἐπιέναι
[2, 16]	τὰ ἐς τὴν ἐσβολὴν σπουδῇ	πολλῇ	ἐξηρτύετο. ~Χοσρόης δὲ καὶ ὁ
[2, 3]	ἐνεχείρησεν. οἱ δὲ πολέμιοι σπουδῇ	πολλῇ	ἐπ´ αὐτὸν ἤλαυνον, καί τις
[2, 26]	ὕψος ᾔρετο μέγα καὶ σπουδῇ	πολλῇ	ἐπίπροσθεν ᾔει. Ῥωμαῖοι δὲ οὐκ
[2, 8]	ἵππων ὠθούμενοι ἅτε ἐν στενοχωρίᾳ	πολλῇ	ἔπιπτον. οἱ δὲ στρατιῶται τῶν
[2, 15]	τις ἄλλος ἐξώκειλε καὶ ἀβελτερίᾳ	πολλῇ	ἐς ἅπαντας ἐχρῆτο. Ὕστερον δὲ
[2, 13]	δὴ ἐς τὸ ἱερὸν σπουδῇ	πολλῇ	ἦγεν. ἀθροίζεται μὲν οὖν χρυσοῦ
[2, 27]	καὶ θείῳ τε καὶ ἀσφάλτῳ	πολλῇ.	καὶ οἱ μὲν ταῦτα ἐν
[2, 11]	που τῆς πόλεως ἥκειν, σπουδῇ	πολλῇ	παρὰ τὸν Χοσρόην ἀφίκετο. καὶ
[2, 5]	ἄνδρα ὁρῶντες ξὺν τιμῇ τε	πολλῇ	προπεμπόμενον πρὸς τῶν πολεμίων, ἀφροντιστήσαντες
[2, 3]	τοῦ Ἐρούλου ἵππος ἐπιπεσὼν ξὺν	πολλῇ	ῥύμῃ κατέαξε. τόν τε στρατηγὸν
[2, 26]	πρώτῃ ἐφόδῳ Ἐδέσσης ἀποτυχὼν ἀνεχώρησε,	πολλή	τις ἐγεγόνει αὐτῷ τε καὶ
[2, 5]	διὸ δὴ ξύν τε φιλοφροσύνῃ	πολλῇ	τὸν ἐπίσκοπον ἐξανέστησε, καὶ τὰ
[2, 3]	τὸ εἰκὸς, καὶ χωρίων ἐμπειρίᾳ	πολλῇ	τῷ σῷ στρατῷ ἐξηγουμένους. ταῦτα
[2, 28]	ὧν ἡμεῖς ἴσμεν ξύν τε	πολλῇ	φιλοφροσύνῃ εἶδε καὶ διὰ τιμῆς
[2, 11]	ἐπιτελῆ ἐποίει. Μετὰ δὲ φιλοτιμίᾳ	πολλῇ	χρώμενος τόν τε δῆμον ἐς
[2, 15]	τὴν Περσῶν γῆν. φιλανθρωπίᾳ δὲ	πολλῇ	χρωμένου τοῦ κεκτημένου ἐς αὐτὸν
[2, 19]	ὡς καὶ πταίσαντες ἐν τῇ	ξυμβολῇ,	ἂν οὕτω τύχοι, ἐπάνοδον ἐς
[2, 18]	ἄγχιστά που τῆς πόλεως ἡ	ξυμβολὴ	εἴη, οὐκ ἐκ τοῦ ἀντιπάλου
[2, 8]	τὰ πρῶτα καθυπέρτεροι ἔδοξαν τῇ	ξυμβολῇ	εἶναι. ἦσαν δὲ αὐτῶν τινες
[2, 18]	τὸν Πέτρον ἐπέστελλεν ὡς ἐπὶ	ξυμβολῇ	παρατάσσεσθαι μέχρι αὐτὸς σημήνῃ, εὖ
[2, 19]	καὶ ἡ ἀμφὶ πόλιν Νίσιβιν	ξυμβολὴ,	φρουρίου τε τοῦ Σισαυράνων ἡ
[2, 16]	μὲν τοῖς ἄλλοις ἀμφὶ τῇ	ἐσβολῇ	βούλεσθαι καὶ αὐτοὶ ἔφασαν, δεδιέναι
[2, 19]	ἦλθεν. ἡ μὲν οὖν Ῥωμαίων	ἐσβολὴ	ἐς τοῦτο ἐτελεύτα. Χοσρόῃ δὲ
[2, 24]	Μαρτῖνον καὶ Βαλεριανὸν ἔμαθον, τῇ	ἐσβολῇ	κατὰ τάχος ἐχρῶντο. ἅπαντες δὲ
[2, 19]	μὲν ἐν τῇ δευτέρᾳ Χοσρόου	ἐσβολῇ	ξυνηνέχθη γενέσθαι. Βελισάριος δὲ βασιλεῖ
[2, 21]	μὲν ἐν τῇ τρίτῃ Χοσρόου	ἐσβολῇ	Ῥωμαίοις γενέσθαι ξυνέβη, καὶ ὁ
[2, 13]	μὲν ἐν τῇ πρώτῃ Χοσρόου	ἐσβολῇ	Ῥωμαίοις ξυνέβη, καὶ τὸ θέρος
[2, 26]	στράτευμα ἄγων. αὕτη δὲ ἡ	ἐσβολὴ	τῷ Χοσρόῃ τούτῳ οὐ πρὸς
[2, 4]	οἴκου ἀπεκομίσθησαν. ἐν ἑτέρᾳ τε	εἰσβολῇ	τούς τε Ἰλλυριοὺς καὶ Θεσσαλοὺς
[2, 12]	Ἐδεσσηνοὶ δὲ αὐτὸ ξὺν τῇ	ἐπιστολῇ	εὑρέσθαι φασὶν, ὥστε ἀμέλει καὶ
[2, 1]	μὲν οὖν Ἰουστινιανὸς ταῦτα ἐν	βουλῇ	ἐποιεῖτο, καὶ χρόνος πολὺς ταύτῃ
[2, 27]	πόλεως περίβολον ἦλθεν. ἔν τε	πύλῃ	ἑκάστῃ τῶν τινας ἀρχόντων καὶ
[2, 13]	καθαροὺς ἄρτους, καὶ αὐτοῦ ἐδεῖτο	μὴ	ἀποπειρᾶσθαι πόλεως, ἣ οὔτε λόγου
[2, 25]	τι φυλακτήριον Ἔρουλοι ἔχουσιν, ὅτι	μὴ	ἀσπίδα καὶ τριβώνιον ἁδρὸν, ὃ
[2, 18]	ἐς οὐδεμίαν ἀλκὴν ὁρῶντας, εἰ	μὴ	Βελισάριός τε καὶ ὁ ξὺν
[2, 9]	ἀνδρὸς διασκοπουμένη ἀξίωμα οὔτε ὅπως	μὴ	γένηταί τι τῶν οὐ δεόντων
[2, 22]	αὐτοῖς τῶν θυρῶν, δειμαίνοντες δηλονότι	μὴ	δαιμόνων τις ὁ καλῶν εἴη.
[2, 5]	οἱ αὐτῷ διώρισε ταύτην, ἢν	μὴ	διδοίη χρόνῳ τῷ ξυγκειμένῳ τὰ
[2, 7]	ἅτερος, διαρρήδην ἀπεῖπεν ἅπασι χρήματα	μὴ	διδόναι τοῖς πολεμίοις, μηδὲ τὰς
[2, 7]	τοῦτο γοῦν φέρεσθαι παραμύθιον, τὸ	μὴ	δοκεῖν τῶν ξυμπεπτωκότων ἡμῖν αὐτοὺς
[2, 26]	ἧς σοι, ὦ βασιλεῦ, τὸ	μὴ	δοκεῖν ὠμοτάτῳ εἶναι ξυμβήσεται. Στέφανος
[2, 26]	τετολμήκασιν ἀντιτάξασθαι. τοῦτο δὲ ἢν	μὴ	δρᾶν Ῥωμαίοις ἐν ἡδονῇ ἐστιν,
[2, 26]	γέγονεν, ὡς δὶς ἐγχειρήσας ἢν	μὴ	δυνατὸς εἴη Ἔδεσσαν ἐξελεῖν, πολλήν
[2, 26]	ἐπ´ ἄλλων ἀνθρώπων οὐδένα, ὅτι	μὴ	ἐπὶ τὸν θεὸν ὅνπερ Χριστιανοὶ
[2, 30]	ταύτῃ τε παρακρούσασθαι ἴσχυσεν, ὡς	μὴ	ἐς τὴν πόλιν αὐτίκα τῷ
[2, 23]	οὕτω μεταβάλλεσθαι ἀδύνατά ἐστιν, ὅτι	μὴ	θείου τινὸς ἀγαθοῦ ἐπιπνεύσαντος· ἀλλὰ
[2, 15]	μηδὲν αὐτὸς ἀδικῶν γίκαιος, εἰ	μὴ	καὶ τοὺς ὑφ´ ἑτέρων ἀδικουμένους
[2, 2]	στρατεύεσθαι, οὐ Γότθους μέντοι, ὅπως	μὴ	κατάδηλοι αὐτόθεν γινόμενοι ξυγχέωσι τὰ
[2, 27]	χώματος ἐργασάμενοι ἐκέλευον τοὺς ὀρύσσοντας	μὴ	μεθίεσθαι τοῦ ἔργου τούτου, ἕως
[2, 8]	καὶ οἱ λοιποὶ ξύμπαντες, εἰ	μὴ	μεταξὺ ἥκοντες οἱ τῶν ἐν
[2, 17]	ποιουμένων ᾔσθοντο πρότερον, ὅσον αὐτῷ	μὴ	ξυμπεσεῖν ἐς τὸ ἔδαφος, ἀλλὰ
[2, 6]	ἐπίδοξος ἦν, ἐς δέος ἦλθε	μὴ	ὁ Χοσρόης πυθόμενος βασιλέως ἀνεψιὸν
[2, 20]	πολεμίων στρατοπέδῳ γενόμενος παρῃτεῖτο Χοσρόην	μή	οἱ διὰ ταῦτα χαλεπῶς ἔχειν.
[2, 15]	τὸ ἀκριβὲς διεφύλασσεν, ὅπως δὴ	μὴ	Οὖννοι πολέμιοι ἐξ ὄρους τοῦ
[2, 10]	αὐτῷ γὰρ οὐ θέμις εἰπεῖν	μὴ	οὐχὶ ἅπαντα κατὰ λόγον ἀεὶ
[2, 16]	ἐκ τῶν ἑσπερίων ἐνταῦθα ἐλθόντα	μὴ	οὐχὶ διαλαθεῖν τι τῶν δεόντων
[2, 15]	προσόντος δὲ τοῦ ξυμφέροντος, τὸ	μὴ	οὐχὶ τοὺς λόγους προσέσθαι οὐδεμιᾶς
[2, 26]	Ἐδεσσηνοῖς πρὸς Περσῶν ἔσεσθαι, εἰ	μὴ	πάντα σφίσι τὰ χρήματα δοῖεν
[2, 2]	δέοντι τοίνυν τῇ ἐξουσίᾳ χρῆσαι,	μὴ	παυσαμένην ἐπιζητήσῃς. λωφήσασα γὰρ ἡ
[2, 22]	τὴν σωτηρίαν ἐξεύρητο, οὔτε προφυλαξαμένῳ	μὴ	πεπονθέναι οὔτε τοῦ κακοῦ ἐπιπεσόντος
[2, 10]	σοὶ μέχρι τούτου γε καὶ	μὴ	περαιτέρω διαπεπράχθω τὸ ἔγκλημα, ὅπως
[2, 26]	πρότερον ἀπαλλαγήσεσθαι ὡμολόγει ἐνθένδε, εἰ	μὴ	Πέτρον τε καὶ Περάνιον αὐτῷ
[2, 7]	περαιτέρω δὲ ἡμᾶς βιάζου μηδὲν,	μή	ποτε δόξῃς οἷς ἐγκεχείρηκας ἀδύνατος
[2, 26]	διαφέρουσιν ἐπὶ τοῖς ὁμολογουμένοις οὐ	μή	ποτε εἶναι. τότε μὲν οὖν
[2, 8]	ὀλίγου ἐδέησαν τοξεύσαντες κτεῖναι, εἰ	μὴ	προϊδὼν ἐφυλάξατο. διὸ δὴ ζέων
[2, 10]	οἱ πρέσβεις ἔλεξαν ὧδε „Εἰ	μὴ	πρὸς παρόντα σὲ, ὦ βασιλεῦ,
[2, 12]	τινὰς μὲν τοῦ στρατοῦ ἀπολελεῖφθαι	μή	πω διαβάντας ξυνέβαινεν, ὁ δὲ
[2, 17]	πρότερα οἱ τὴν πόλιν δειμάμενοι,	μὴ	σφίσι τὸ ἐκείνῃ τοῦ περιβόλου
[2, 16]	καὶ αὐτοὶ ἔφασαν, δεδιέναι δὲ	μὴ	σφῶν ἐκλελοιπότων τά τε ἐπὶ
[2, 26]	εἰρήνην ὠνήσεσθαι, ἤν γε σφίσι	μὴ	τὰ ἀδύνατα ἐπαγγείλειε· τοῦ δὲ
[2, 9]	τῆς λείας ἄλλο οὐδὲν ὅτι	μὴ	τὰ κειμήλια ταῦτα λαβὼν πλούτου
[2, 10]	ἠξίου διδόναι Ῥωμαίους, παρῄνει δὲ	μὴ	τὰ χρήματα ἐν τῷ παραυτίκα
[2, 12]	ποτε ἔννοια γέγονεν ὡς εἰ	μὴ	ταῦτα, ἅπερ ἐρρήθη, ὁ Χριστὸς
[2, 19]	ταύτῃ ἐχώρησεν. Ἀρέθας δὲ, δείσας	μὴ	τὴν λείαν πρὸς Ῥωμαίων ἀφαιρεθείη,
[2, 19]	ἄλλως τε καὶ τοιοῦτον καθεστηκόσι	μὴ	τὴν σωτηρίαν διασκοπεῖσθαι, ἀλλὰ τὴν
[2, 12]	πολιορκίᾳ τὴν πόλιν αἱρήσειν, εἰ	μὴ	τήν τε σωτηρίαν ὤνιον κτήσονται
[2, 21]	δεδιξάμενος, ὥσπερ μοι ἐρρήθη, ἔδεισε	μή	τι αὐτῷ ἐμπόδισμα εἴη ἀπαλλάσσεσθαι
[2, 28]	οὐδὲ τῶν τινι καταδεεστέρων ἀρχόντων,	μή	τί γε δὴ βασιλεῖ ὁμοτράπεζον
[2, 4]	μὲν οὐδὲ τοῖς τυχοῦσιν ἀνθρώποις,	μή	τί γε δὴ βασιλεῦσι, πρέπειν
[2, 11]	ληίσασθαι οὐκ ἂν ἀποκνῆσαι, εἰ	μή	τι θεῖον αὐτὸν ἐκ τοῦ
[2, 30]	χωρίων ἰέναι οὐδαμῆ ἤθελε, τοῦ	μή	τί οἱ ταύτῃ ἐμπόδισμα ὑπαντιάσαι.
[2, 8]	ποταμὸν Ὀρόντην ἐλθεῖν, φοβουμένας δὲ	μή	τι σφᾶς ἐς τὸ σῶμα
[2, 28]	ἔφασκεν εἶναι ἀλλήλοις ξυμβῆναι, ἢν	μή	τινα ἐκεχειρίαν θέμενοι πρότερον οὕτω
[2, 30]	ἀποπνιγόμενοι παρὰ δόξαν ἀντεῖχον, ὡς	μή	τινα ἐς τὸ πολιορκεῖν προθυμίαν
[2, 8]	τοὺς στρατιώτας φεύγοντας εἶδεν, ἔδεισε	μή	τινι ἀνάγκῃ ἐκ τῆς ὑπαγωγῆς
[2, 22]	τῆς οἰκουμένης ἐσχατιὰς, ὥσπερ δεδοικυῖα	μή	τις αὐτὴν τῆς γῆς διαλάθοι
[2, 8]	Πέρσας ἀνήκεστα ἔργα, ὥσπερ δεδιότες	μή	τις αὐτοῖς παρὰ σοὶ φιλανθρωπίας
[2, 6]	βόθρον ἀμφὶ τὸ τεῖχος ἐργάζεσθαι,	μή	τις ἐνθένδε ἀναβησόμενος ἐπὶ τὸν
[2, 30]	σφίσι δοκίμων ἀπολεξάμενοι ἔπεμψαν, ὡς	μή	τις ἐπὶ τὸ στρατόπεδον κακουργήσων
[2, 5]	πάντων ἀγαθῶν ἔρημον οὖσαν, δείσας	μή	τίς οἱ χρόνος ἐνταῦθα τριβεὶς
[2, 10]	ἐναντίας ἐληλυθέναι, καὶ σοῦ δεόμεθα	μὴ	τοιαῦτα ἐργάσασθαι Ῥωμαίους κακὰ, ἐξ
[2, 19]	οὐδεμιᾷ μηχανῇ τὸ λοιπὸν ἕξομεν.	μὴ	τοίνυν ἀλογίστῳ σπουδῇ χρώμενοι {ἐφ´}
[2, 7]	τῷ ἀμηχάνῳ τετίμηται· τὸ δὲ	μὴ	τοῖς ἀδυνάτοις ἐγχειρεῖν κράτιστον. ταῦτα
[2, 12]	κρύψαντες ἐν οἰκίσκοις τισὶν, ὅπως	μὴ	τοῖς πολεμίοις ἔνδηλοι ὦσι· χρυσοῦ
[2, 12]	δεδιέναι ἥκιστα ἔφασκον, ὅπως δὲ	μὴ	τοῖς χωρίοις λυμήνηται, ὡμολόγησαν δύο
[2, 21]	πρότερον, ἐπειδὰν δὲ τῶν μετρίων	μὴ	τύχωσιν, οὕτω δὴ πολέμῳ ἐπ´
[2, 7]	ὅσα λαβὼν ἔχεις, διαρκεῖν οἴου,	μὴ	τῷ σῷ ταῦτα σταθμώνενος ἀξιώματι,
[2, 26]	ἔνδεσμον ἐποιεῖτο τοῦ ἔργου, ὅπως	μὴ	ὑψηλὸν γενόμενον ἀσθενὲς εἴη. Πέτρος
[2, 1]	καὶ αὐτοῖν ἅτερος μὲν, Σοῦμμος,	μὴ	χρῆναι Ῥωμαίους καταπροΐεσθαι τὴν χώραν
[2, 29]	τῷ μὲν λόγῳ προνοήσοντες ὡς	μὴ	χρόνῳ τε καὶ πόνῳ πολλῷ
[2, 1]	ἠξίου, Στρατήγιος δὲ βασιλέως ἐδεῖτο	μὴ	χώρας τινὸς ἕνεκα βραχείας τε
[2, 22]	τινα καὶ παρήλασε χώραν, ἢ	μὴ	ψαύσασα τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων ἢ
[2, 20]	ἀγγείλας ἐκέλευε Πέρσας τῇ πόλει	μηδαμῆ	δέξασθαι. οὕτω τε οἱ παρὰ
[2, 27]	ἢν μὲν αὐτὸ ἐξελεῖν δύνωνται,	μηδαμῆ	ἐς τὰς σπονδὰς παρανομεῖν δόξωσιν,
[2, 10]	θηρίων μεταβεβλῆσθαι. ἐν γὰρ τῷ	μηδαμῆ	σπένδεσθαι τὸ πολεμεῖν ἀπέραντα λελείψεται
[2, 28]	πάντων ἀνθρώπων καὶ τὰ ἐπιτάγματα	οὐδαμῆ	ἀνεκτά. πρὸς μέντοι Λαζοὺς καὶ
[2, 22]	οἱ ταῦτα δεινοὶ αἰτίας τερατεύεσθαι	οὐδαμῆ	ἀνθρώπῳ καταληπτὰς οὔσας, φυσιολογίας τε
[2, 29]	νεανίας πόλεμόν τε διενεγκεῖν Μηδικὸν	οὐδαμῆ	ἀξιόχρεως) τοῖς παροῦσιν οὐκ ἐπιτηδείως
[2, 28]	τούτων ἅλες μὲν τῆς Λαζικῆς	οὐδαμῆ	γίνονται, οὐ μὴν οὔτε σῖτος
[2, 12]	τοῦ χρόνου τὴν ἱστορίαν ξυγγράψαντες	οὐδαμῆ	ἔγνωσαν· οὐ γὰρ οὖν οὐδέ
[2, 13]	γὰρ αὐτοὺς ἐν σκότῳ Ῥωμαῖοι	οὐδαμῆ	ἔγνωσαν. ταύτης οὖν τῆς πείρας
[2, 8]	ἐλεεῖν βούλει καὶ φείδεσθαι τῶν	οὐδαμῆ	ἐθελόντων ἐσπούδακας. οἱ δὲ προλοχίσαντες
[2, 6]	πάντων ἥκιστα τοῖς ὑποχωροῦσι καὶ	οὐδαμῆ	ἐθέλουσιν ἀντιτάσσεσθαι ἐπεμβαίνειν τε καὶ
[2, 14]	ἔπεσον, ἅσπερ ὁ νόμος ἐκτέμνεσθαι	οὐδαμῆ	εἴα. ὀλίγῳ μὲν οὖν ὕστερον,
[2, 17]	ἐν μέσῳ τῆς οἰκοδομίας χωρίον	οὐδαμῆ	εἴασαν, ἀλλ´ ὅλους ἐκ γῆς
[2, 27]	δεινοῦ ἤλπιζον, ἀνύειν μέντοι οὐδὲν	οὐδαμῆ	εἶχον. ᾗ τε γὰρ ὁ
[2, 7]	(θαρρεῖν γὰρ ἐπὶ τῷ περιβόλῳ	οὐδαμῆ	εἶχον) ξὺν προθυμίᾳ μὲν ὑπεδέξαντο
[2, 22]	ἥκιστα ἦσαν, ξυνεῖναι τῆς ὀδύνης	οὐδαμῆ	εἶχον, τοῦ πάθους αὐτοῖς τοῦ
[2, 2]	ἀλλὰ γὰρ φθόνῳ τὸ δίκαιον	οὐδαμῆ	εἴωθε ξυνοικίζεσθαι. διὰ ταῦτα μὲν
[2, 7]	Χοσρόην ξυνέκειτο, ἔργῳ ταῦτα ἐπιτελεῖν	οὐδαμῆ	ἔπειθεν. ἐτύγχανε γὰρ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς
[2, 30]	οἱ περιόντες τοῦ περιβόλου ἐκτὸς	οὐδαμῆ	ἔρριψαν, ἀλλὰ τῷ τῆς ὀσμῆς
[2, 3]	κατ´ ἐξουσίαν καὶ φόρου ὑποτελεῖς	οὐδαμῆ	ἔσονται. καὶ διεσωσάμεθα τὰ ξυγκείμενα,
[2, 29]	αὐτοὺς καθίστη. ὅπερ Ῥωμαίους ξυνταράξαι	οὐδαμῆ	ἔσχεν. εὖ γὰρ εἰδότες ὡς
[2, 24]	πολεμίαν, ἀναμίγνυσθαι δὲ τοῖς ξυνάρχουσιν	οὐδαμῆ	ἔσχον. οἱ μέντοι ἄλλοι ξύμπαντες
[2, 8]	ἐπειδὴ ἀπὸ τοῦ περιβόλου κατέβησαν,	οὐδαμῆ	ἔφευγον, ἀλλ´ αὐτοῦ ἔμενον, οἱ
[2, 20]	Χοσρόης δὲ ταῦτά οἱ ἀποχρῆν	οὐδαμῆ	ἔφη, ἀλλ´ ἕτερα τούτων πλείω
[2, 8]	καὶ ξυμβάλλειν μὲν τὸ γεγονὸς	οὐδαμῆ	ἔχοντες, διεφθάρθαι δὲ ταύτῃ τὸ
[2, 12]	δὴ τῆς μὲν πόλεως ἀποπειρᾶσθαι	οὐδαμῆ	ἤθελε, Παῦλον δὲ πέμψας χρήματα
[2, 30]	τῶν ἐπὶ Λαζικῆς χωρίων ἰέναι	οὐδαμῆ	ἤθελε, τοῦ μή τί οἱ
[2, 12]	καὶ ἐπειδὰν ἐντύχοι, ἀπαλλάσσεσθαι αὐτοῦ	οὐδαμῆ	ἤθελε. χρόνος οὖν αὐτῷ ἐν
[2, 20]	ἢ χωρίου του ἅλωσιν τρέπεσθαι	οὐδαμῆ	ἤθελεν, ἐπεὶ τὰ ἐν ποσὶ
[2, 8]	τάχος γενόμενοι χρόνον τινὰ καταβαίνειν	οὐδαμῆ	ἤθελον, ἀλλὰ διασκοπουμένοις τε καὶ
[2, 16]	αὐτὸ συνεισβάλλειν τῷ ἄλλῳ στρατῷ	οὐδαμῆ	ἤθελον. Βελισάριος δὲ τὼ ἄνδρε
[2, 29]	δὴ Γουβάζης παρὰ μὲν Φάβριζον	οὐδαμῆ	ἦλθεν, ἐκ δὲ τοῦ ἐμφανοῦς
[2, 20]	μὲν ἐς λόγους τοῖς πολεμίοις	οὐδαμῆ	ἦλθον, οἱ δὲ βάρβαροι δίψει
[2, 3]	τοῦ δὲ ὀστέου ὁ σίδηρος	οὐδαμῆ	ἥψατο. καὶ ὁ μὲν Σίττας
[2, 5]	τῇ πυλίδι ἐς τὸν οὐδὸν	οὐδαμῆ	ἴσχυον. οὐ μὴν οὐδὲ ἀνοιγνύναι
[2, 3]	ἑτέρᾳ ἰόντες ὁδῷ Ἀσπετιανοῖς ἐντυχεῖν	οὐδαμῆ	ἴσχυσαν. μοῖρα μέντοι τοῦ Ῥωμαίων
[2, 10]	τὸ πῦρ ἐς〉 αὐτὰς ἐξικνεῖσθαι	οὐδαμῆ	ἴσχυσεν. ἐνέπρησάν τε καὶ τὰ
[2, 30]	οἱ ἔδοξεν ἐπάναγκες εἶναι, πολεμίων	οὐδαμῆ	ὄντων. αὐτὸς δὲ τῷ ἄλλῳ
[2, 4]	μάχης τε καὶ ταραχῆς ἀφορμὰς	οὐδαμῆ	οὔσας ἐπιτεχνᾶσθαι. εἰρήνην μὲν γὰρ
[2, 8]	γάρ οἱ Μέγας χρήματα ἔφασκεν	οὐδαμῆ	πεπεικέναι Ἀντιοχέας φέρειν) παντὶ τῷ
[2, 20]	διαφερόντως μὲν ἀγαθῇ, φρουρὰν δὲ	οὐδαμῆ	στρατιωτῶν ἐχούσῃ, εὖ ἴστε ὅτι
[2, 30]	ἐπὶ μακρότατον κατὰ μόνας χωρεῖ,	οὐδαμῆ	ταύτῃ ἐπιμιγνύμενος. ὕδωρ ἀμέλει πότιμον
[2, 27]	ἐνῆγεν, ἐπεὶ τοῦ χώματος ἐντὸς	οὐδαμῆ	τοσοῦτον ἐξικνεῖσθαι τοῦ ὕδατος εἶχεν
[2, 1]	τῶν ἐν τοῖς ληίοις ἀγαθῶν	οὐδαμῆ	φέρουσα (ἡλιόκαυστος γὰρ ὑπερφυῶς ἐστι)
[2, 30]	ἐς τρισχιλίους ὄντι τὰ ἐδώδιμα	οὐδαμῆ	ᾤετο, ἅπερ εἰσκομισάμενοι ξὺν αὐτοῖς
[2, 29]	Λαζικῆς ὁρίοις, ἔνθα δὴ ἄνθρωποι	οὐδαμῆ	ᾤκηντο, Πέτραν Ἰουστινιανὸς {ὁ} βασιλεὺς
[2, 19]	τοὺς δὲ Πέρσας ξὺν τῷ	Βλησχάμῃ	ἐς Βυζάντιον ἔπεμψε, καὶ τὸν
[2, 26]	σε τῆς τοιαύτης εὐεργεσίας εἰσέρχεται	μνήμη,	μηδὲν ἡμᾶς ἐργάσῃ περαιτέρω κακὸν,
[2, 21]	(σιλεντιαρίους Ῥωμαῖοι καλοῦσιν οἷς ἡ	τιμὴ	αὕτη ἐπίκειται) τότε δὲ Ἀρμενίων
[2, 5]	γεγονότα τὸν ἄνδρα ὁρῶντες ξὺν	τιμῇ	τε πολλῇ προπεμπόμενον πρὸς τῶν
[2, 2]	λωφήσασα γὰρ ἡ τῶν καιρῶν	ἀκμὴ	ἐπανιέναι οὐδαμῶς πέφυκεν. ἄμεινον δὲ
[2, 22]	ἐπεὶ δῆλον ὅτι αὐτοῖς ἡ	ἀκμὴ	ἐς τοῦτο ἐλελωφήκει τοῦ ἄνθρακος,
[2, 16]	ἐς ἀεὶ φέροντας ἐν ταύτῃ	ἐπιδρομῇ	τινι οὔποτε χρῆσθαι ἐς γῆν
[2, 3]	Ἐρούλου ἵππος ἐπιπεσὼν ξὺν πολλῇ	ῥύμῃ	κατέαξε. τόν τε στρατηγὸν τοῦτο
[2, 9]	χρόνοις τὰ δόξαντα, οὐδενὸς τῇ	ῥύμῃ	τῆς βουλήσεως ἀντιστατοῦντος, οὔτε τὸ
[2, 25]	καθεῖρξεν αὑτόν. καὶ ἡ μὲν	κώμη	ἐς τοῦ ὄρους τὰ ἔσχατα
[2, 25]	κεῖται, φρούριον δὲ ἐχυρὸν τῇ	κώμῃ	ταύτῃ ὁμώνυμον ἐν τῷ κρημνώδει
[2, 25]	τε καὶ ἄλλως κρημνῶδες, καὶ	κώμη	τις ἐν δυσχωρίᾳ στενοτάτη κειμένη,
[2, 4]	ἐπίτηδες γεγραμμένα ἐπικαλεῖς, ταῦτά τε	γνώμῃ	αὐτονόμῳ τανῦν ἑρμηνεύειν ἐσπούδακας, οὐχ
[2, 18]	ὑπειπὼν, ὡς πολλῶν ἐν στρατιᾷ	γνώμῃ	αὐτονόμῳ χρωμένων γενέσθαι τι τῶν
[2, 3]	ἄλλα ἄττα πολίσματα. ταῦτα εἰπὼν	γνώμῃ	βασιλέως Ἀκάκιος τὸν Ἀμαζάσπην δόλῳ
[2, 26]	τὸ Μήδων ἀφικομένοις στρατόπεδον ἐντυχὼν	γνώμῃ	βασιλέως ὁ Ζαβεργάνης ἀπειλαῖς τε
[2, 8]	κρημνώδεις. ἔνιοι δέ φασι Χοσρόου	γνώμῃ	γεγονέναι τὴν μέλλησιν Πέρσαις. ἐπειδὴ
[2, 16]	πολεμίαν ἐκέλευον. ὧν δὴ τῇ	γνώμῃ	εἵποντο εὐθὺς ὁ ξύλλογος ἅπας.
[2, 13]	τῶν δὲ Ῥωμαίων {τε} Θεοδώρου	γνώμῃ,	ἐπὶ σοφία, τῇ καλουμένῃ μηχανικῇ
[2, 27]	φεύγοντας σαγηνεύσαντες λάβωσι. τοιαύτῃ μὲν	γνώμῃ	τὸ στράτευμα ὁ Χοσρόης οὕτω
[2, 15]	παρ´ ἡμῶν πρίασθαι, τιμῆς ἑκατέρωθι	γνώμῃ	τῶν κρατούντων ὁριζομένης. οὕτω τε
[2, 12]	Ἔδεσσαν ἤλαυνε. καὶ αὐτοῖς ξυνέβη	πλάνῃ	περιπεσοῦσι τῇ ὑστεραίᾳ ἐς τὸν
[2, 9]	γυναῖκα κοσμίαν τε καὶ οὐκ	ἀφανῆ	ἁλισκομένης τῆς πόλεως εἶδεν ἐκ
[2, 3]	ἀλλὰ Σολόμωνα, λίαν ἐν Ἀρμενίοις	ἀφανῆ	ἄνδρα, τὸν ἄνθρωπον διαχρήσασθαι. Τελευτήσαντος
[2, 4]	ἡμέρας τε πλείους ἢ τεσσαράκοντα	ἐφάνη.	οἱ μὲν οὖν ταῦτα σοφοὶ
[2, 4]	~Τότε καὶ ὁ κομήτης ἀστὴρ	ἐφάνη,	τὰ μὲν πρῶτα ὅσον εὐμήκης
[2, 17]	κατασκευῇ ἐχυράν τε καὶ ἄλλως	ἐπιφανῆ	κατεστήσατο. ἐνταῦθα τὸ Ῥωμαίων στράτευμα
[2, 17]	εἰργάσαντο, ὅπως δὴ κριῷ ἢ	μηχανῇ	ἄλλῃ ὡς ἥκιστα κατασείοιντο. τὰ
[2, 17]	περιβόλου ἐκέλευε, κριῷ τε τῇ	μηχανῇ	ἀμφὶ τὰς πύλας χρῆσθαι τῶν
[2, 22]	καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν οὐδεμία	μηχανὴ	ἀνθρώπῳ ἐς τὴν σωτηρίαν ἐξεύρητο,
[2, 7]	οὐ παρόντων ἀνθρώπῳ ἂν οὐδεμία	μηχανὴ	γένοιτο. πάλαι δὲ τοῖς ἀνθρώποις
[2, 10]	κράτος, ὅπως δηλαδὴ διαφυγεῖν μηδεμιᾷ	μηχανῇ	δύνωνται οὕσπερ ἔδει ταῦτα, ἅπερ
[2, 13]	αὐτῷ τὴν πόλιν ἁλώσεσθαι οὐδεμιᾷ	μηχανῇ	ἔλεγον, τεκμαιρόμενοι, ὅτι δὴ τὴν
[2, 30]	καὶ ἑκατὸν ἀτειχίστους Πέρσας μηδεμιᾷ	μηχανῇ	ἐξελεῖν δεδυνῆσθαι. καὶ τοῦ μὲν
[2, 30]	προστρίψαιντο βλάβος, Φᾶσιν διαβῆναι οὐδεμιᾷ	μηχανῇ	ἔχοντες, ἄλλως τε καὶ νηῶν
[2, 22]	λόγῳ εἰπεῖν ἢ διανοίᾳ λογίσασθαι	μηχανή	τις οὐδεμία ἐστὶ, πλήν γε
[2, 19]	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν οὐδεμιᾷ	μηχανῇ	τὸ λοιπὸν ἕξομεν. μὴ τοίνυν
[2, 13]	ἀποτυχὼν ἑλεῖν τε τὴν πόλιν	μηχανῇ	τὸ λοιπὸν οὐδεμιᾷ ἐλπίσας, τοῖς
[2, 14]	διαφυγεῖν ἴσχυσε, καί τις αὐτὸν	ξυγγενῆ	τῶν ταύτῃ ᾠκημένων ἐκάλεσεν, οὐκέτι
[2, 28]	δὴ λογιμώτατοι τῶν βαρβάρων ὁμοῦ	Γουργένῃ	τῷ βασιλεῖ ἐς ἀπόστασιν εἶδον,
[2, 5]	ἐπιτυγχάνει· ἣν ἡ Ζηνοβία ποτὲ	δειμαμένη	τὴν ἐπωνυμίαν τῇ πόλει, ὡς
[2, 23]	εἴτε προνοίᾳ ἐς τὸ ἀκριβὲς	ἀπολεξαμένη	τοὺς πονηροτάτους ἀφῆκεν. ἀλλὰ ταῦτα
[2, 22]	χρόνῳ τῷ προτέρῳ διεφθάρθαι τετύχηκεν.	ἀρξαμένη	δὲ ἀεὶ ἐκ τῆς παραλίας
[2, 27]	ἐξήλασε. καὶ ἡ τειχομαχία πρωὶ	ἀρξαμένη	ἐτελεύτα εἰς δείλην ὀψίαν, ἀμφότεροί
[2, 26]	ἐπέρρωσεν. ἥ τε μάχη πρωὶ	ἀρξαμένη	ἐτελεύτα ἐς μέσην ἡμέραν, ἐν
[2, 22]	ταύτῃ ἀνθρώπων ἢ ἀμωσγέπως αὐτῶν	ἁψαμένη,	ἀλλὰ χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ αὖθις
[2, 8]	καὶ ὑψηλὴ οὖσα καὶ ὥσπερ	ἀντιτεταγμένη	τῷ περιβόλῳ καθάπερ ἐφ´ ὁμαλοῦ
[2, 18]	καὶ πάσης τῆς ἐκείνου γῆς	προβεβλημένη.	ἐν ᾗ στρατιώτας εὖ οἶδα
[2, 25]	κώμη τις ἐν δυσχωρίᾳ στενοτάτη	κειμένη,	Ἀγγλὼν ὄνομα. οὗ δὴ ὁ
[2, 5]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν σταδίοις διέχουσα,	κειμένη	δὲ αὐτῆς πρὸς ἄνεμον νότον
[2, 1]	προβάτων δέ τισιν ἐκ παλαιοῦ	ἀνειμένη	νομαῖς. Ἀρέθας μὲν οὖν Ῥωμαίων
[2, 9]	γένηταί τι τῶν οὐ δεόντων	λογιζομένη,	οὐδὲ ὅτι βλασφημήσουσιν ἐς αὐτὴν
[2, 9]	Ῥωμαίους ὅσα ἐβούλευσεν εὐπετῶς ἔδρασε.	βουλομένη	γάρ τινα μέγαν ἀεὶ ποιεῖν
[2, 22]	Αἰγυπτίων οἳ ᾤκηνται ἐν Πηλουσίῳ.	γενομένη	δὲ δίχα πὴ μὲν ἐπί
[2, 22]	τῇ αὐτῇ, τοῖς δὲ τῇ	ἐπιγενομένῃ,	ἑτέροις δὲ οὐ πολλαῖς ὕστερον
[2, 24]	πολεμίαν ἐσέβαλλεν. ὅπερ ἡμέρᾳ τῇ	ἐπιγινομένῃ	γνόντες Φιλημούθ τε καὶ Βῆρος,
[2, 18]	ἀπεχώρησαν, οἱ δὲ Πέρσαι τῇ	ἐπιγινομένῃ	ἡμέρᾳ ἐν πύργῳ τινὶ ἔστησαν
[2, 26]	ἀναχώρησιν Ἐδεσσηνοῖς ἔγνω. τῇ γοῦν	ἐπιγινομένῃ	ἡμέρᾳ Παῦλος ἑρμηνεὺς παρὰ τὸ
[2, 27]	προσβαλοῦσιν. ἡμέρᾳ μὲν οὖν τῇ	ἐπιγινομένῃ	τῶν βαρβάρων οὐδεὶς ἐπὶ τὸν
[2, 7]	ὑπουργίας ἀδυνάτῳ ἐς ταὐτὸ τοῦτο	ἐκφερομένη	ἐλεεῖσθαι ἱκανῶς πέφυκεν. ἔασον τοίνυν
[2, 17]	ἥ τε φλὸξ κατὰ βραχὺ	αἰρομένη	διέθρυψε μὲν τὴν τῶν λίθων
[2, 22]	ἀνθρώπων παρέργως τῷ φθόρῳ χρωμένη,	σκεδαννυμένη	δὲ ἐφ´ ἑκάτερα μέχρι ἐς
[2, 9]	τῶν πάντων οὐδὲν ἐν νῷ	ποιουμένη,	ἢν τὸ δόξαν αὐτῇ περαίνοιτο
[2, 13]	Θεοδώρου γνώμῃ, ἐπὶ σοφία, τῇ	καλουμένῃ	μηχανικῇ λογίου ἀνδρὸς, ἐγκαρσίαν τε
[2, 9]	ἀντιστατοῦντος, οὔτε τὸ τοῦ ἀνδρὸς	διασκοπουμένη	ἀξίωμα οὔτε ὅπως μὴ γένηταί
[2, 6]	ὕψος δὲ ὀλίγῳ τοῦ περιβόλου	ἐλασσουμένη.	ἐκέλευεν οὖν ἢ τὴν πέτραν
[2, 1]	ἄνωθεν ἔτυχε (Στρᾶτα γὰρ ἡ	ἐστρωμένη	ὁδὸς τῇ Λατίνων καλεῖται φωνῇ)
[2, 22]	μὲν ἀνθρώπων παρέργως τῷ φθόρῳ	χρωμένη,	σκεδαννυμένη δὲ ἐφ´ ἑκάτερα μέχρι
[2, 5]	ἐπὶ τὴν πόλιν, ὅταν αὐτὸς	σημήνῃ,	ἐκέλευεν. ἐπεὶ δὲ ἄγχιστα τοῦ
[2, 18]	ἐπὶ ξυμβολῇ παρατάσσεσθαι μέχρι αὐτὸς	σημήνῃ,	εὖ τε εἰδέναι ὡς οἱ
[2, 27]	Ῥωμαίους ἀπήγγελλε Ῥεκινάριον ἐπὶ τῇ	εἰρήνῃ	ἐκ Βυζαντίου ἥκειν, οὕτω τε
[2, 27]	παρεχόμενοι ὡς τοὺς ἀμφὶ τῇ	εἰρήνῃ	ἐνδέξονται λόγους. ἐπεὶ δὲ ὁ
[2, 21]	ἐφ´ ᾧ τὰ ἀμφὶ τῇ	εἰρήνῃ	κατὰ τὰ ξυγκείμενα πρυτανεύσωσιν. ὅπερ
[2, 28]	πρὸς αὐτοὺς τὰ ἀμφὶ τῇ	εἰρήνῃ	κρατύνασθαι. Χοσρόης δὲ οὐ ῥᾴδιον
[2, 13]	καὶ τοῖς πρέσβεσιν ἀμφὶ τῇ	εἰρήνῃ	ξυγκείμενα. ἅπερ ἐπεὶ ὁ Χοσρόης
[2, 21]	οἳ δὴ τὰ ἀμφὶ τῇ	εἰρήνῃ	ξυγκείμενα πρότερον ἔργῳ ἐπιτελῆ πρὸς
[2, 10]	Ἰουστινιανοῦ στελλομένους τὰς ἀμφὶ τῇ	εἰρήνῃ	ξυνθήκας ἐν βεβαίῳ τὸ λοιπὸν
[2, 3]	Περσῶν κράτος. ἡ μὲν οὖν	εἰρήνη	τὸ ἐκείνου μέρος ἤδη σοι
[2, 29]	τελευτᾷ ὄρος ὁ Καύκασος. ἐνταῦθα	ἔθνη	ἄλλα τε πολλὰ καὶ Ἀλανοί
[2, 28]	τε Πέρσας καὶ ἄλλα ἄττα	ἔθνη	ξυνοικιεῖν ἐν ταύτῃ τῇ χώρᾳ.
[2, 21]	ἐπέστελλε τὰ πρῶτα περιιέναι τὴν	ἐκείνῃ	ἀκτὴν, ὅπως δὴ ἐς ταραχὴν
[2, 21]	ξὺν ἱππεῦσι χιλίοις περιιέναι τὴν	ἐκείνῃ	ἠιόνα ἐκέλευε, δόκησιν ἀεὶ παρεχομένους
[2, 12]	δὲ χώραν πολλὴν συχνὰ τῶν	ἐκείνῃ	θηρίων ζῶντα ἐθήρα, καὶ χοῦν
[2, 27]	μέσου ὤρυσσον, ὅπως λάβοιεν τοὺς	ἐκείνῃ	κακουργοῦντας Ῥωμαίους. ὃ δὴ γνόντες
[2, 30]	ἐπιμιγνύμενος. ὕδωρ ἀμέλει πότιμον τοῖς	ἐκείνῃ	ναυτιλλομένοις ὑδρεύεσθαι πάρεστιν ἐν μέσῳ
[2, 15]	παντὶ τῷ Περσῶν στρατῷ τὴν	ἐκείνῃ	ὁδὸν εὐπετῆ ἔσεσθαι, τέμνουσι μὲν
[2, 30]	ὑπεχώρησάν τε καὶ ἐς τῶν	ἐκείνῃ	ὀρῶν τὰς ὑπερβολὰς ἀναδραμόντες ἐσώθησαν.
[2, 21]	σταλήσεται, πονηρῶν ἤδη παντάπασι τῶν	ἐκείνῃ	πραγμάτων Ῥωμαίοις ὄντων. ~Ὑπὸ δὲ
[2, 5]	ἡ Ζηνοβία Ὀδονάθου γυνὴ, τῶν	ἐκείνῃ	Σαρακηνῶν ἄρχοντος, οἳ Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι
[2, 30]	βασιλέως οἱ ἐπαγγείλαντος, καὶ τῶν	ἐκείνῃ	στρατιωτῶν ἦρξεν, ἔμφρων τε βασιλεῖ
[2, 7]	Ῥωμαίων ἀρχῆς. ~Οὕτω μὲν οὖν	ἐκείνῃ	τῇ ἡμέρᾳ ὅ τε Μέγας
[2, 17]	πόλιν δειμάμενοι, μὴ σφίσι τὸ	ἐκείνῃ	τοῦ περιβόλου μέρος ἐπίμαχον εἴη,
[2, 11]	λαβόμενος αὐτήν τε καὶ τὴν	ἐκείνῃ	χώραν ληίσηται. τότε μὲν οὖν
[2, 25]	καὶ κινδύνου ἀφροντιστήσαντες ληίζεσθαι τὰ	ἐκείνῃ	χωρία ἐν σπουδῇ ἐποιοῦντο. ἄραντες
[2, 19]	τε καὶ φέροντα ξύμπαντα τὰ	ἐκείνῃ	χωρία. τῶν δὲ λειπομένων οἱ
[2, 30]	κατ´ ὀλίγους περιιόντες ἐληίζοντο τὰ	ἐκείνῃ	χωρία. ὧν δὴ ὁ Γουβάζης
[2, 1]	τὴν Περσῶν γῆν καὶ τοῖς	ἐκείνῃ	χωρίοις ἐπὶ πλεῖστον λυμήνασθαι. ἣν
[2, 19]	ἐξ ἐπιδρομῆς πολλὰ ληισάμενοι τῶν	ἐκείνῃ	χωρίων χρήματα μεγάλα περιεβάλλοντο. τότε
[2, 30]	μὲν καὶ Πέρσαι ἀπειρίᾳ τῶν	ἐκείνῃ	χωρίων ὡς ἥκιστα ὑπετόπαζον, Λαζοὶ
[2, 23]	τῆς τε ὁσίας τῶν τετελευτηκότων	κοινῇ	ἐπεμέλοντο καὶ φέροντες αὐτοὶ τοὺς
[2, 12]	ἐν σώματι ὢν τοῖς ἐν	Παλαιστίνῃ	ἀνθρώποις ὡμίλει, τῷ τε μηδὲν
[2, 1]	μέντοι καὶ Σούμμῳ τῶν ἐν	Παλαιστίνῃ	στρατιωτῶν ἡγησαμένῳ, τὴν τῶν ἀντιλεγομένων
[2, 30]	ξυμβαίνει. καὶ τούτῳ γοῦν τῷ	Ἰωάννῃ	ἄλλας τε πολλὰς τερατολόγοι φαντάσεις
[2, 17]	Ῥωμαίων στράτευμα εἶναι ξὺν τῷ	Ἰωάννῃ	μαθὼν ὁ Χοσρόης στρατιάν τε
[2, 19]	διὸ δὴ Τραϊανῷ τε καὶ	Ἰωάννῃ	παρῄνει ἑτέρᾳ ἰοῦσιν ὁδῷ ἐπανήκειν
[2, 24]	παῖς ξύν τε Δομνεντιόλῳ καὶ	Ἰωάννῃ	τῷ Φαγᾷ τὴν ἐπίκλησιν ἐστρατοπεδεύσαντο
[2, 26]	ἢν μὴ δρᾶν Ῥωμαίοις ἐν	ἡδονῇ	ἐστιν, ἀλλὰ δυοῖν αὐτοὺς ἐπάναγκες
[2, 26]	ἀγροῖκος ἐς γόνυ τὸ δεξιὸν	σφενδόνῃ	ἐπιτυχὼν βάλλει, ὁ δὲ πρηνὴς
[2, 10]	ἐκκλησία καθαιρεθείσης τῆς πόλεως ἐλείφθη	μόνη,	πόνῳ τε καὶ προνοίᾳ Περσῶν,
[2, 22]	ἄνθρωποι διαφέρουσιν, ἐν ταύτῃ δὴ	μόνῃ	τῇ νόσῳ τὸ διαλλάσσον οὐδὲν
[2, 10]	σπονδὰς, ὧν ἡ ἐλπὶς ἀπολέλειπται	μόνη	τοῖς διὰ τὴν ἐν πολέμῳ
[2, 12]	ἔχειν, ὦ δέσποτα, οἴει, ᾧ	γυνή	τέ ἐστι καὶ παιδία καὶ
[2, 5]	ἦν δὲ ἡ Ζηνοβία Ὀδονάθου	γυνὴ,	τῶν ἐκείνῃ Σαρακηνῶν ἄρχοντος, οἳ
[2, 15]	πρὸς Ῥωμαίων πεπονθότες δεινὸν, ἀλλ´	ἀγνωμοσύνῃ	ἐχόμενοι κεχωρήκαμεν εἰς ὑμᾶς, τήνδε
[2, 22]	ὅσοις δὲ οὔτε κῶμα οὔτε	παραφροσύνη	ἐνέπεσε, τούτοις δὴ ὅ τε
[2, 22]	μὲν κῶμα βαθὺ, τοῖς δὲ	παραφροσύνη	ὀξεῖα, ἑκάτεροί τε τὰ πρὸς
[2, 28]	ἡμεῖς ἴσμεν ξύν τε πολλῇ	φιλοφροσύνῃ	εἶδε καὶ διὰ τιμῆς ἱκανῶς
[2, 5]	γενησομένους. διὸ δὴ ξύν τε	φιλοφροσύνῃ	πολλῇ τὸν ἐπίσκοπον ἐξανέστησε, καὶ
[2, 3]	δὲ τὴν κάκιστα ἀπολουμένην εἰρήνην	αἰσχύνῃ,	ὅπως δηλαδή σε ὑστάτην ποιήσηται
[2, 14]	ἐτελεύτησε. τότε γὰρ ἀνέμου σκληροῦ	Δάφνῃ	τῷ προαστείῳ ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[2, 9]	„οἴομαι εἶναι, ὅτι δὴ οὐκ	ἀκραιφνῆ	τἀγαθὰ ὁ θεὸς, „ἀλλὰ κεραννύων
[2, 26]	γὰρ τὸ ποιούμενον τῇ Λατίνων	φωνῇ	ἐκάλουν Ῥωμαῖοι) ἐνταῦθα γὰρ οὔτε
[2, 1]	ἐστρωμένη ὁδὸς τῇ Λατίνων καλεῖται	φωνῇ)	καὶ μαρτυρίαις παλαιοτάτων ἀνδρῶν χρώμενος.
[2, 25]	ἱερέα Καθολικὸν καλοῦσι τῇ Ἑλλήνων	φωνῇ,	ὅτι δὴ ἐφέστηκεν εἷς ὢν
[2, 23]	βουλομένῳ εἴη. ῥεφερενδάριον τῇ Λατίνων	φωνῇ	τὴν τιμὴν ταύτην καλοῦσι Ῥωμαῖοι.
[2, 7]	ἕπεσθαι πέφυκεν. ἢν δέ τῳ	ἐξῇ	τἄλλα ἀποσεισαμένῳ τὸν ἀληθῆ λόγον
[2, 18]	μετά γε τὸν Χοσρόην αὐτὸν	δόξῃ	τε καὶ τῷ ἄλλῳ ἀξιώματι
[2, 27]	ἅπασιν ἔτυχεν, ὃς δὴ ξὺν	βοῇ	τε καὶ θορύβῳ πολλῷ ἅπαντας
[2, 26]	Ἡμέρᾳ δὲ ἀπὸ τῆς προσεδρείας	ὀγδόῃ	λόφον ἐπαναστῆσαι χειροποίητον τῷ τῆς
[2, 20]	διαφερόντως καὶ πολυχρύσων οἰκητόρων εἶναι	ἀκοῇ	εἶχε. Ῥωμαῖοι δὲ ἅπαντες, ἄρχοντές
[2, 17]	δὲ (καὶ γὰρ ἔδει Πέτραν	Χοσρόῃ	ἁλῶναι) βληθεὶς Ἰωάννης τύχῃ τινὶ
[2, 21]	δέκα μυριάδες ἀνδρῶν τὴν διάβασιν	Χοσρόῃ	ἀναχαιτίζειν ποτὲ ἱκαναὶ εἶεν· (ὅ
[2, 11]	τῷ Περσῶν στρατῷ δόκιμος καὶ	Χοσρόῃ	βασιλεῖ γνώριμος, ἐς χῶρον κρημνώδη
[2, 13]	τὰ ξυγκείμενα. ~Τότε καὶ γράμματα	Χοσρόῃ	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἔγραψεν, ἐπιτελέσειν ὁμολογῶν
[2, 19]	Ῥωμαίων ἐσβολὴ ἐς τοῦτο ἐτελεύτα.	Χοσρόῃ	δὲ Πέτραν ἑλόντι Βελισάριος ἐσβαλὼν
[2, 12]	ταύτῃ ἐχέτω τε καὶ λεγέσθω.	Χοσρόῃ	δὲ τότε προὔργου διὰ ταῦτα
[2, 7]	τὸν ἀρχιερέα Ἐφραίμιον, ἅτε τῷ	Χοσρόῃ	ἐνδοῦναι τὴν πόλιν ἐν σπουδῇ
[2, 3]	ἀνδρός. ὧν τότε οἱ πρῶτοι	Χοσρόῃ	ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἔλεξαν τοιάδε
[2, 11]	ἔδοξεν. ἐνταῦθα τῶν τις Ἀπαμέων	Χοσρόῃ	ἐς ὄψιν ἥκων ᾐτιᾶτο Πέρσην
[2, 28]	ἐς Δάρας πόλιν ἐπιβουλῆς τῷ	Χοσρόῃ	ἐς τοῦτο ἐτελεύτα. ~Ἔς τε
[2, 16]	ἔσεσθαι· πολέμου γὰρ Οὐννικοῦ ἀσχολίαν	Χοσρόῃ	ἑτέρωθι εἶναι. Βελισάριος δὲ ταῦτα
[2, 7]	πολεμίων τινὰς ἔκτεινον, τῷ δὲ	Χοσρόῃ	εὐτύχημα μέγα τῷ τῶν πολιορκουμένων
[2, 12]	λίαν εὐδαίμονα ᾤκουν, τῷ τε	Χοσρόῃ	ζωάγρια δόντες τήν τε πόλιν
[2, 6]	ξυμφορώτατον ἔδοξεν εἶναι χρήματα προεμένοις	Χοσρόῃ	κίνδυνον τὸν παρόντα διαφυγεῖν. Μέγαν
[2, 15]	ἐς Πέρσας οἱ πρέσβεις καὶ	Χοσρόῃ	λάθρα ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἔλεξαν
[2, 28]	χώραν μεταξὺ ἔχουσιν. ἐνταῦθα ἐντυχόντες	Χοσρόῃ	οἱ πρέσβεις ἠξίουν μὲν τὰ
[2, 13]	ξυγκείμενα ἐπιτελῆ ποιήσειν ἤθελεν, ἐπικαλῶν	Χοσρόῃ	ὅτι δὴ πόλιν Δάρας ἐν
[2, 21]	τῶν Ἐδεσσηνῶν διαφανέστατον, ὅμηρον τῷ	Χοσρόῃ	οὔτι ἑκούσιον εὐθὺς ἔπεμψε. Ῥωμαῖοι
[2, 21]	ἤθη. Ἀρμένιοί τε οἱ τῷ	Χοσρόῃ	προσκεχωρηκότες, τὰ πιστὰ πρὸς Ῥωμαίων
[2, 15]	τε ὄντες Πέρσαις τε καὶ	Χοσρόῃ	προσχωρεῖν ἔγνωσαν, πρέσβεις τε αὐτίκα
[2, 12]	μόλις δὲ ἄγχιστα Ἐδέσσης γενομένῳ	Χοσρόῃ	ῥεύματός φασιν ἐς τὸ πρόσωπον
[2, 20]	πόλει, ἐπεὶ χρόνῳ τῷ ξυγκειμένῳ	Χοσρόῃ	τὰ ὡμολογημένα ὡς ἥκιστα ἐπετέλεσεν,
[2, 21]	„Οὐ ταύτῃ“ λέγων „ᾗ τῷ	Χοσρόῃ	τανῦν εἴργασται νενόμισται τοῖς „ἀνθρώποις
[2, 6]	στρατὸν Ἱεραπόλεως οὐ μακρὰν ἄποθεν.	Χοσρόῃ	τε ἐς ὄψιν ἥκων πολλὰ
[2, 26]	αὕτη δὲ ἡ ἐσβολὴ τῷ	Χοσρόῃ	τούτῳ οὐ πρὸς Ἰουστινιανὸν τὸν
[2, 21]	Βελισάριος δὲ οὔτε κατορρωδήσας, ἅτε	πη	ἄγχιστα ἐστρατοπεδευμένων βαρβάρων τοσούτων τὸ
[2, 3]	ἑπομένων οὐ πολλοὺς ἔχοντα ἀλλήλων	πη	ἄγχιστα ἰέναι, φάραγγος σφίσι τινὸς
[2, 26]	τολμήσειν τοὺς πολεμίους οἰόμενοι οὕτω	πη	ἄγχιστα τοῦ τείχους ἰέναι. οἱ
[2, 20]	γε δὴ ὅτι αὐτὸν ἄγχιστά	πη	ἀκούομεν „εἶναι, χωρίῳ μὲν οὐδενὶ
[2, 12]	ἔγνωσαν· οὐ γὰρ οὖν οὐδέ	πη	αὐτοῦ ἐπεμνήσθησαν· Ἐδεσσηνοὶ δὲ αὐτὸ
[2, 17]	μὲν ἐκ θαλάσσης ἀπρόσοδός ἐστι,	πὴ	δὲ ἐκ πετρῶν ἀποτόμων, αἳ
[2, 22]	καὶ τῆς ἄλλης Αἰγύπτου ἐχώρησε,	πὴ	δὲ ἐπὶ Παλαιστίνους τοὺς Αἰγυπτίοις
[2, 6]	μὲν τὸ τῶν ἐναντίων στρατόπεδον,	πὴ	δὲ τοὺς τῶν ἐπιτηδείων ἕνεκα
[2, 10]	ἀλλ´ ἐς τῶν ὑπουργηκότων τινὰς,	πὴ	δὲ ὡς οὐχ οὕτω γεγονότων
[2, 25]	τοῖς τοιούτοις ἀγῶσιν εἴθισται, οὔτε	πη	διακεκριμένοι ἐν τάξει. τοῖς γὰρ
[2, 7]	καὶ ἀπιόντες ᾤχοντο ὡς ἕκαστός	πη	ἐβούλετο. τῶν δὲ στρατιωτῶν ὀλίγοι
[2, 28]	πόλεως ἄρχοντι στρατιωτῶν πλῆθος ἄγχιστά	πη	ἐγκρυφιάζοντι ἐν παρασκευῇ ἔχειν. οὕτω
[2, 23]	τοὺς θνήσκοντας κατατιθέμενοι, ὡς ἕκαστός	πη	ἐδύνατο, ἀπηλλάσσοντο, ἔπειτα δὲ οἱ
[2, 12]	οἵ τε ἀπολειπόμενοι, ὡς ἕκαστός	πη	ἐδύνατο, εἰς τὰ πάτρια ἤθη
[2, 22]	τὰ ἄλλα ἐξοσιούμενοι, ὡς ἕκαστός	πη	ἐδύνατο, ἤνυον μέντοι τὸ παράπαν
[2, 8]	χρήμασιν ἐξαναστάντες ἔφευγον ὡς ἕκαστός	πη	ἐδύνατο. ταὐτὸ δὲ τοῦτο διενοοῦντο
[2, 18]	ἐποιοῦντο, ὅτι δὴ οὐκ ἄγχιστά	πη	ἐθέλοι τοῦ περιβόλου στρατοπεδεύεσθαι, τινὲς
[2, 30]	πολέμια. ταῦτα μὲν οὖν ταύτῃ	πη	εἶχε. Γενόμενος δὲ ὁ Μερμερόης
[2, 7]	Βεροιαίοις μὲν τὰ πράγματα ὧδέ	πη	εἶχεν. Ὁ δὲ Μέγας εἰς
[2, 28]	τὰ μὲν οὖν Σαρακηνῶν ταύτῃ	πη	εἶχεν. Χοσρόης δὲ, ὁ Περσῶν
[2, 22]	καιρούς. λεγέτω μὲν οὖν ὥς	πη	ἕκαστος περὶ αὐτῶν γινώσκει καὶ
[2, 23]	οὐδενὶ κόσμῳ, καὶ ξυννήσαντες, ὥς	πη	ἑκάστῳ παρέτυχεν, ἐμπλησάμενοί τε τῶν
[2, 21]	δὲ, ἐπεὶ τὸν πρεσβευτὴν ἄγχιστά	πη	ἐπέπυστο εἶναι, καλύβην ἐκ παχειῶν
[2, 15]	πράγματα· ἔθνος γὰρ Οὐννικὸν ἐνταῦθά	πη	ἐπισκῆψαι τῇ Περσῶν ἀρχῇ ἐπεφήμιζεν.
[2, 25]	ὡς ἥκιστα ἄρχειν, ἢν δέ	πη	ἐπισκήψωσιν οἱ πολέμιοι, κατὰ τὸ
[2, 21]	δειμάμενοι, ἐπειδὴ τοὺς πολεμίους ἄγχιστά	πη	ἐπύθοντο εἶναι, τῶν χρημάτων ὑπεξαγαγόντες
[2, 23]	γῇ καὶ ἐν Βυζαντίῳ ταύτῃ	πη	ἔσχεν. ἐπέσκηψε δὲ καὶ ἐς
[2, 17]	οὖν Πέτρας τοῦ περιβόλου ταύτῃ	πη	ἔχει. Πέρσαι δὲ λάθρα ἐς
[2, 25]	τὰ μὲν τῶν Ἐρούλων ταύτῃ	πη	ἔχει. Ῥωμαῖοι δὲ οὐκ ἐνεγκόντες
[2, 19]	ξυμπεσὸν πάθος. τὸ γὰρ ἐπίπροσθέ	πη	ἰέναι οὐδὲ λόγῳ οἶμαι δυνατὸν
[2, 19]	τινὰ ἐπιβουλὴν ἔχουσιν. ἢν δέ	πη	καὶ ἄλλος ἀπαντήσῃ στρατὸς εἴς
[2, 17]	τρόπῳ τοιῷδε. Πέτρα ἡ πόλις	πὴ	μὲν ἐκ θαλάσσης ἀπρόσοδός ἐστι,
[2, 22]	ἐν Πηλουσίῳ. γενομένη δὲ δίχα	πὴ	μὲν ἐπί τε Ἀλεξανδρείας καὶ
[2, 10]	οὔτε δεικνύναι. οἱ μέντοι πρέσβεις	πὴ	μὲν τὰς αἰτίας οὐκ ἐς
[2, 6]	πόλιν ὑπωρείας καταλάβωσιν, ἐνθένδε καταθέοντες	πὴ	μὲν τὸ τῶν ἐναντίων στρατόπεδον,
[2, 15]	πρὸς Ῥωμαίων δεχόμενοι οὔτε Ῥωμαίοις	πη	ξυστρατεύοντες, ἐπ´ ἐμπορίᾳ δὲ τῇ
[2, 30]	οὐδενὸς σφίσιν ὑπαντιάσαντος, ἐπὶ μακρότατόν	πη	ὁδῷ ἰέναι. Ῥωμαῖοι δὲ αὐτοῖς
[2, 30]	τούτου δὴ τοῦ Αὐγούστου, ἐγγύς	πη	ὄντος, τόν τε φαινόλην καὶ
[2, 26]	φύλλοις πολλὰ ἐκ χωρίων ἐγγύς	πη	ὄντων πρὸ τοῦ τείχους ἐν
[2, 6]	πέτρα γὰρ τυγχάνει τις ἐνταῦθά	πη	οὖσα, εὔρους μὲν ἐπὶ πλεῖστον
[2, 26]	ἅπερ οἱ ποιμένες πολλὰ ἐνταῦθά	πη	παρὰ τὸ τείχισμα στήσαντες ἔτυχον,
[2, 8]	ἵππους ἀναθορόντες, οἳ δὴ ἐνταῦθά	πη	παρεσκευασμένοι ἐτύγχανον, ἐπὶ τὰς πύλας
[2, 10]	στρατιῶται ἄλλοις τε πολλοῖς ἄγχιστά	πη	παροῦσι καὶ τῷ χορηγῷ τῆς
[2, 7]	χρήματα λήψονται, οἱ δὲ ἄγχιστά	πη	τοῦ περιβόλου γενόμενοι κεκλεισμένας μὲν
[2, 13]	στρατοπέδου ἀμφὶ ἡμέραν μέσην ἄγχιστά	πη	τοῦ περιβόλου μόνος ἀφίκετο, εἴτε
[2, 19]	ὄνομα, ἐφειστήκει. Ῥωμαῖοι δὲ ἄγχιστά	πη	τοῦ φρουρίου στρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν
[2, 25]	Μαρτῖνον ἐτάσσοντο. γενόμενοι δὲ ἄγχιστά	πη	τῶν ἐναντίων ἡσύχαζον, τὴν τάξιν
[2, 24]	Φισῶν καλουμένῳ φρουρίῳ, ὅπερ ἄγχιστά	πη	τῶν Μαρτυροπόλεως ὁρίων ἐστίν. οὕτω
[2, 29]	Βόας ὁ ποταμὸς ἔξεισιν ἄγχιστά	πη	τῶν Τζανικῆς ὁρίων ἐν Ἀρμενίοις,
[2, 18]	τῶν πολεμίων ἀφροντιστήσαντες σικύους ἐνταῦθά	πη	φυομένους κόσμῳ οὐδενὶ περιιόντες κατήσθιον.
[2, 3]	γὰρ ἔγκλημα τῷ ἐγκεχειρηκότι, κἂν	ἀπῇ	τὸ κατορθοῦν, πέπρακται. ὅπη ποτὲ
[2, 6]	ὥστε ἢ τὴν εἰρήνην κρατύνασθαι,	ὅπη	ἂν ἑκατέρῳ δοκοίη, ἢ τὰ
[2, 21]	γέφυραν αὐτοσχεδιάζουσιν ἐκ τοῦ παραυτίκα	ὅπη	ἂν σφίσι βουλομένοις εἴη. ἐπεὶ
[2, 24]	ἐμπόδισμα εἴη τοῦ τὴν εἰρήνην	ὅπη	βούλονται διαθήσεσθαι. ὁ μὲν οὖν
[2, 27]	πυρὸς καὶ βιάζεσθαι τὴν ἔξοδον	ὅπη	δύναιτο ἀναγκάζοντος· τό τε ὕδωρ
[2, 29]	λόγον ἐξενεγκὼν ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἀνθρώπου	ὅπη	οἱ ἐπιχειρητέα ἐς τὴν πρᾶξιν
[2, 23]	ταῖς ἀκάτοις ἐμβαλλόμενοι σωρηδὸν ἔμελλον	ὅπη	παρατύχοι κομίζεσθαι. τότε καὶ τοῦ
[2, 22]	ᾤοντο πρὸς τοῦ ἐντυχόντος ἀνδρὸς,	ὅπη	παρατύχοι τοῦ σώματος, ἅμα τε
[2, 30]	ὁδοῦ μῆκος μαθεῖν ἴσχυσαν, καὶ	ὅπη	ποτὲ αὐτοῖς τὰ παρόντα ἔχοι.
[2, 22]	διαφορὰ τῶν ξυμπιπτόντων ἐγίνετο, ἢ	ὅπη	ποτὲ βουλομένῳ εἴη τῷ τὴν
[2, 5]	ἀπεπέμψατο, Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἀπαγγέλλειν κελεύσας	ὅπῃ	ποτὲ γῆς Χοσρόην τὸν Καβάδου
[2, 20]	πολλῷ πλείονα ἢ πρότερον „ἄγων,	ὅπη	ποτὲ δὲ ἰέναι διανοούμενος οὔπω
[2, 3]	κἂν ἀπῇ τὸ κατορθοῦν, πέπρακται.	ὅπη	ποτὲ δὲ ὁ πόλεμος χωρήσει
[2, 25]	ἐπὶ κατασκοπῇ ἰόντα λαβόντες ἐπυνθάνοντο	ὅπη	ποτὲ τανῦν ὁ Ναβέδης εἴη.
[2, 19]	ὄπισθεν κακουργήσοντας, εὖ δὲ εἰδότες	ὅπη	ποτὲ τοῖς Ἀσσυρίοις τὰ πράγματα
[2, 6]	οὐδὲν ἢ τοῖς πολεμίοις ἐνδείξονται	ὅπη	ποτὲ τοῦ τείχους σφίσι πολεμητέα
[2, 9]	περαίνοιτο μόνον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ὅπη	τῷ θεῷ φίλον ἐχέτω. Χοσρόης
[2, 12]	σκῆψιν διδοίη. ταῦτα μὲν οὖν	ὅπη	τῷ θεῷ φίλον, ταύτῃ ἐχέτω
[2, 19]	τῶν οἱ ἑπομένων τινὰς ἐπὶ	κατασκοπῇ	δῆθεν τῷ λόγῳ ἐκέλευε λάθρα
[2, 16]	ἐς τὰ Περσῶν ἤθη ἐπὶ	κατασκοπῇ	ἔπεμπεν. αὐτὸς δὲ τοῖς πολεμίοις
[2, 25]	διέχοντα, τῶν τινα πολεμίων ἐπὶ	κατασκοπῇ	ἰόντα λαβόντες ἐπυνθάνοντο ὅπη ποτὲ
[2, 30]	κακουργήσων ἴοι. ὧνπερ δύο ἐπὶ	κατασκοπῇ	προτερήσαντες καὶ παρὰ δόξαν ἐς
[2, 3]	ταῦτα ἀκούσας τάς τε κώμας	Ἀμαζάσπῃ	παραδίδωσι τῷ Συμεώνου ἀδελφιδῷ καὶ
[2, 9]	εὐτυχήμασι συμφορὰ, ταῖς δὲ ἡδοναῖς	λύπη,	οὐκ ἐῶσαί τινα γνησίας ποτὲ
[2, 4]	Οὐννικὸν, διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον, ξυμπάσῃ	Εὐρώπῃ	ἐπέσκηψαν, γεγονὸς μὲν πολλάκις ἤδη,
[2, 25]	τῶν ταύτῃ ᾠκημένων πληγεὶς αὐτοῦ	διεφθάρη,	οἵ τε ἀμφὶ τὸν Ἰοῦστον
[2, 5]	ἐκτὸς ἔμενον, οἱ δὲ Σουρηνοὶ	περιχαρῆ	γεγονότα τὸν ἄνδρα ὁρῶντες ξὺν
[2, 30]	ἐν ποσὶ σφίσι γινόμενα μόλις	ἀπέχρη	ἐς τὴν δαπάνην τῇ στρατιᾷ
[2, 2]	βιαζόμενος μεγάλας δυνάμεις ἐπὶ τῇ	σῇ	ἀρχῇ ἑταιρίζεσθαι. Βανδίλων μὲν οὖν
[2, 2]	ἐνθυμοῦ δὲ ὡς Ῥωμαῖοι τῇ	σῇ	βασιλείᾳ εὖνοι μὲν οὐκ ἄν
[2, 2]	τις σωτηρίας ἐλπὶς, μήτε ἡμᾶς	ἐργάσῃ	κακὸν περαιτέρω μηδὲν μήτε αὐτὸς
[2, 26]	εὐεργεσίας εἰσέρχεται μνήμη, μηδὲν ἡμᾶς	ἐργάσῃ	περαιτέρω κακὸν, ταύτην διδούς μοι
[2, 11]	δὴ ἐνεχείρησε τῇ ἀποπορείᾳ, ἐν	πάσῃ	ἀλογίᾳ ποιησάμενος τὰ ξυγκείμενα, καὶ
[2, 29]	ἀμῦναι δὲ σφίσι δυνάμει τῇ	πάσῃ	ἀπαλλαξείουσι τῆς Μήδων ἀρχῆς. οὐ
[2, 11]	ἱερεῦσι παρέδοσαν, ἐφ´ ᾧ ξὺν	πάσῃ	ἀσφαλείᾳ φυλάξουσιν, ἐξάγοντες δὲ ἀνὰ
[2, 29]	τοῦ ἐν Πέτρᾳ φυλακτηρίου ἐπιμελεῖσθαι	πάσῃ	δυνάμει ἐπέστελλε καὶ τὰ ἐς
[2, 29]	ἐνταῦθα στενωπὸν διαφυλάξων δυνάμει τῇ	πάσῃ.	ἐτύγχανε δὲ πολλῷ πρότερον Ἀλανούς
[2, 24]	τὴν εἰρήνην ὁρμήσοντα προθυμίᾳ τῇ	πάσῃ.	καὶ ὃς ξὺν τῷ ἀδελφῷ
[2, 8]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι ἠμύνοντο δυνάμει	πάσῃ,	οὐ στρατιῶται μόνον, ἀλλὰ καὶ
[2, 27]	καὶ τἄλλα ἐν παρασκευῇ τῇ	πάσῃ	ποιούμενοι, ὡς τῇ ὑστεραίᾳ μαχούμενοι
[2, 27]	ὅσοι φυλακὴν ἐνταῦθα εἶχον, ξὺν	πάσῃ	σπουδῇ περιιόντες ἐσβέννυον καὶ ἀπ´
[2, 4]	ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ καὶ	πάσῃ	τῇ λείᾳ ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν.
[2, 23]	οἰόμενοι, ἀνάγκῃ, ὡς τὸ εἰκὸς,	πάσῃ	τὴν ἐπιείκειαν ἐπὶ καιροῦ μετεμάνθανον.
[2, 4]	στράτευμα Οὐννικὸν, διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον,	ξυμπάσῃ	Εὐρώπῃ ἐπέσκηψαν, γεγονὸς μὲν πολλάκις
[2, 20]	δὴ σῶς τε αὐτὸς βασιλεῖ	ἔσῃ	καὶ Ἱεράπολιν „ἡμῖν ξυμφυλάξῃς. τοσαῦτα
[2, 21]	Χοσρόου δὲ στρατῷ μεγάλῳ ἐν	μέσῃ	γεγονότος Ῥωμαίων ἀρχῇ, ἄνδρα στρατηγὸν
[2, 8]	καταβάντες ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐν	μέσῃ	πόλει ἐγένοντο. ἐνταῦθα δὲ αὐτοῖς
[2, 19]	προσπεσόντας ἐργάσωνται, ἢν δέ τι	ἀπαντήσῃ	πολέμιον, εὐπετῶς ἀναχωροῦντες εἰς ἡμᾶς
[2, 19]	ἢν δέ πη καὶ ἄλλος	ἀπαντήσῃ	στρατὸς εἴς τε μάχην καθιστῶνται,
[2, 3]	καὶ αὐτὸς οὐκ εἰς μακρὰν	εἴσῃ,	ἐπειδὰν τάχιστα τοὺς ἑσπερίους οἷός
[2, 25]	διαφερόντως Ἐρούλους, οἳ ξὺν τῷ	Ναρσῇ	τὰ πρῶτα τοῖς ἐναντίοις ἐπιπεσόντες
[2, 12]	ἱπποδρόμιόν οἱ δείμασθαι ἐν πόλει	Ἐδέσσῃ.	ὁ δὲ ξυνεχώρει καὶ τοῦτο.
[2, 22]	τε οὐκ ἐπ´ ἀκεραίῳ τῇ	γλώσσῃ	περιγενέσθαι τετύχηκεν, ἀλλ´ ἢ τραυλίζουσιν,
[2, 21]	τῇ αὐτῇ, ἐρήμῳ ἀνθρώπων παντάπασιν	οὔσῃ,	ὀπίσω ἀπελαύνειν οὐχ οἷός τε
[2, 7]	ἐπὶ φυλακῇ ἐτετάχατο. τῇ δὲ	ἐπιούσῃ	ἡμέρᾳ ἐστέλλοντο μὲν πρὸς Χοσρόου
[2, 5]	διενοοῦντο Χοσρόου γενέσθαι. τῇ οὖν	ἐπιούσῃ	ἡμέρᾳ τὸν τῆς πόλεως ἐπίσκοπον
[2, 8]	ἐκείνου ἀκούσαντες ἀνεχώρησαν. τῇ δὲ	ἐπιούσῃ	ἡμέρᾳ τῶν Ἀντιοχέων ὁ δῆμος
[2, 7]	ἐπικαλεῖν ἔχοις· ὅπως δὲ ἅπαντα	ἀκούσῃ	πρᾴως. ἐγὼ μὲν γὰρ, ἐπειδὴ
[2, 8]	ἐσπούδακας. οἱ δὲ προλοχίσαντες ἐν	ἁλούσῃ	πόλει τοὺς νενικηκότας ἐνέδραις τισὶ
[2, 23]	πόλει γοῦν ἀγαθοῖς ἅπασιν ἀτεχνῶς	εὐθηνούσῃ	λιμός τις ἀκριβὴς ἐπεκώμαζεν. ἄρτον
[2, 5]	οἱ δὲ πλεῖστοι ἀντέχειν τῇ	ξυμπεσούσῃ	ταλαιπωρίᾳ οὐχ οἷοί τε ὄντες
[2, 20]	ἀγαθῇ, φρουρὰν δὲ οὐδαμῆ στρατιωτῶν	ἐχούσῃ,	εὖ ἴστε ὅτι τὸ ξὺν
[2, 23]	ἐπῆρθαι) ἀλλ´ ἐν πόλει βασιλείαν	ἐχούσῃ	ξυμπάσης τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἱμάτια
[2, 6]	ὡς ἥκιστα ἦν) ἐν δὲ	τῇ	ἄκρᾳ γενόμενος, ἣν δὴ Ὀροκασιάδα
[2, 7]	τὸ φρούριον ἅπαντες, ὃ ἐν	τῇ	ἀκροπόλει ἐστὶ, κατέφυγον ξὺν τοῖς
[2, 8]	καὶ πολυανθρωπίᾳ καὶ κάλλει καὶ	τῇ	ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ. οὗ δὴ, περὶ
[2, 7]	εἰρημένοις ὁμολογεῖν· τῇ γὰρ ἐξουσίᾳ	τῇ	ἄλλῃ καὶ τὸ τῷ λόγῳ
[2, 17]	βασιλεὺς τῷ τε περιβόλῳ καὶ	τῇ	ἄλλῃ κατασκευῇ ἐχυράν τε καὶ
[2, 30]	ἐσκομίζεσθαι δυνατὰ εἴη, ξύν τε	τῇ	ἄλλῃ λείᾳ καὶ τοῖς αἰχμαλώτοις
[2, 23]	μάλιστα τῇ τε πονηρίᾳ καὶ	τῇ	ἄλλῃ παρανομίᾳ νενικηκότες· ἐπεὶ καὶ
[2, 23]	ἀμφὶ τῷ λοιμῷ ἔν τε	τῇ	ἄλλῃ Ῥωμαίων γῇ καὶ ἐν
[2, 14]	Ἀντιοχέων ἀπολωλέναι. ἐν ταύτῃ δὲ	τῇ	ἁλώσει ξύμπασα ἡ πόλις ὥσπερ
[2, 8]	ἦν καὶ τούτων ἐλάσσω ἐπὶ	τῇ	ἀναχωρήσει ληψόμενος. καὶ τότε μὲν
[2, 21]	ἐπεὶ δὲ τάχιστα γέγονεν ἐν	τῇ	ἀντιπέρας ἠπείρῳ, πέμψας παρὰ Βελισάριον
[2, 12]	αὐτῷ ἐν ταύτῃ δὴ συχνὸς	τῇ	ἀποδημίᾳ ἐτρίβη. καί ποτε ἐς
[2, 11]	Δάρας ἐν ταύτῃ δὴ ἐνεχείρησε	τῇ	ἀποπορείᾳ, ἐν πάσῃ ἀλογίᾳ ποιησάμενος
[2, 23]	δὴ ξυνέβη τισὶ τῶν γνωρίμων	τῇ	ἀπορίᾳ ἡμέρας πολλὰς ἀτάφοις εἶναι.
[2, 19]	τὸ φρούριον καταφυγόντων, τῶν ἐπιτηδείων	τῇ	ἀπορίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπιέζοντο.
[2, 20]	εὖ ἴστε ὅτι τὸ ξὺν	τῇ	ἀρετῇ ἀπολωλέναι τοῦ σεσῶσθαι ἀμαχητὶ
[2, 30]	ἀπήλαυνεν. ἐπεί τέ οἱ ὁδῷ	τῇ	αὐτῇ ἐνθένδε ἰόντι οὐδεὶς τῶν
[2, 21]	πολεμίων φυλάσσεσθαι ᾤετο καὶ ὁδῷ	τῇ	αὐτῇ, ἐρήμῳ ἀνθρώπων παντάπασιν οὔσῃ,
[2, 3]	ἅπασι λαθὼν τοὺς Ῥωμαίους, ὁδῷ	τῇ	αὐτῇ ὀπίσω αὖθις ἀπήλαυνε. Βούζης
[2, 22]	ἔδοξεν. ἡμέρᾳ δὲ τοῖς μὲν	τῇ	αὐτῇ, τοῖς δὲ τῇ ἐπιγενομένῃ,
[2, 21]	ἔν τε ὀχυρώμασι καὶ γῇ	τῇ	αὐτῶν διασώζοιντο, αὐτῶν δὲ, ἤν
[2, 28]	ἵππους νέμοντα ἐξ ἐπιδρομῆς ἑλὼν	τῇ	Ἀφροδίτῃ εὐθὺς ἔθυσε, καὶ ἀπ´
[2, 30]	μετάπεμπτος ἦλθε. τηνικάδε γὰρ Θεοδώρᾳ	τῇ	βασιλίδι ἐπεγένετο ἡ τέλειος ἡμέρα
[2, 7]	μηδὲν ἀντιλέγοντα τοῖς εἰρημένοις ὁμολογεῖν·	τῇ	γὰρ ἐξουσίᾳ τῇ ἄλλῃ καὶ
[2, 28]	μῆνας δέκα κατατρίψας ἐν Ῥωμαίων	τῇ	γῇ. τὰ μέντοι δῶρα παρὰ
[2, 22]	ἄλλοις τε οὐκ ἐπ´ ἀκεραίῳ	τῇ	γλώσσῃ περιγενέσθαι τετύχηκεν, ἀλλ´ ἢ
[2, 16]	τὴν πολεμίαν ἐκέλευον. ὧν δὴ	τῇ	γνώμῃ εἵποντο εὐθὺς ὁ ξύλλογος
[2, 26]	ἀποδόσθαι τὴν ἀναχώρησιν Ἐδεσσηνοῖς ἔγνω.	τῇ	γοῦν ἐπιγινομένῃ ἡμέρᾳ Παῦλος ἑρμηνεὺς
[2, 5]	φρούριον τοῦτο πρὸς αὐτῇ που	τῇ	γωνίᾳ κεῖται, ἣν δὴ τοῖν
[2, 7]	δὴ ἐνταῦθα ἐπὶ φυλακῇ ἐτετάχατο.	τῇ	δὲ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ ἐστέλλοντο μὲν
[2, 8]	καὶ πρὸς ἐκείνου ἀκούσαντες ἀνεχώρησαν.	τῇ	δὲ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ τῶν Ἀντιοχέων
[2, 27]	οὐδεὶς ἐπὶ τὸν περίβολον ἦλθε,	τῇ	δὲ μετ´ ἐκείνην μοῖρα μὲν
[2, 26]	τῆς Περσῶν βασιλείας αἰτιώτατος γέγονα,	τῇ	δὲ πατρίδι τῶν παρόντων κακῶν.
[2, 28]	ἀνοιγνύναι μὲν τὰς πύλας εὐθὺς,	τῇ	δὲ πόλει τὸ ἄλλο Περσῶν
[2, 17]	ἀνεχώρησαν· ἤδη γὰρ καὶ ξυνεσκόταζε·	τῇ	δὲ ὑστεραίᾳ διώρυχα ἐπὶ τὸν
[2, 17]	καὶ στρατοπεδευσάμενος ἐς πολιορκίαν καθίστατο.	τῇ	δὲ ὑστεραίᾳ κύκλῳ περιιὼν τὸν
[2, 28]	Περσῶν ἁπάντων καὶ δόξαν ἐπὶ	τῇ	δεινότητι καὶ κακοτροπίᾳ πολλὴν ἔχοντε.
[2, 13]	ἁλώσιμος ἡ πόλις ἔσται, δείξας	τῇ	δεξιᾷ χειρὶ τὸ χωρίον αὐτοῖς.
[2, 19]	ἤθη ἀπήλαυνε. ταῦτα μὲν ἐν	τῇ	δευτέρᾳ Χοσρόου ἐσβολῇ ξυνηνέχθη γενέσθαι.
[2, 1]	καὶ χρόνος πολὺς ταύτῃ δὴ	τῇ	διαίτῃ ἐτρίβη. Χοσρόης δὲ ὁ
[2, 8]	οἱ πρέσβεις, εἰπόντες τε ἀμφὶ	τῇ	διαλύσει τῆς εἰρήνης πολλὰ καὶ
[2, 18]	τε ἂν ἐν ταύτῃ δὴ	τῇ	διώξει ἔκτειναν ἐς οὐδεμίαν ἀλκὴν
[2, 26]	καίτοι πασῶν γε ἥκιστα χρῆν	τῇ	Ἐδεσσηνῶν πόλει παρὰ σοῦ τι
[2, 27]	μέσους Ῥωμαίους ἀπήγγελλε Ῥεκινάριον ἐπὶ	τῇ	εἰρήνῃ ἐκ Βυζαντίου ἥκειν, οὕτω
[2, 27]	δόκησιν παρεχόμενοι ὡς τοὺς ἀμφὶ	τῇ	εἰρήνῃ ἐνδέξονται λόγους. ἐπεὶ δὲ
[2, 21]	πέμψειεν, ἐφ´ ᾧ τὰ ἀμφὶ	τῇ	εἰρήνῃ κατὰ τὰ ξυγκείμενα πρυτανεύσωσιν.
[2, 28]	δὲ πρὸς αὐτοὺς τὰ ἀμφὶ	τῇ	εἰρήνῃ κρατύνασθαι. Χοσρόης δὲ οὐ
[2, 13]	αὐτῷ καὶ τοῖς πρέσβεσιν ἀμφὶ	τῇ	εἰρήνῃ ξυγκείμενα. ἅπερ ἐπεὶ ὁ
[2, 21]	ὑπέσχοντο, οἳ δὴ τὰ ἀμφὶ	τῇ	εἰρήνῃ ξυγκείμενα πρότερον ἔργῳ ἐπιτελῆ
[2, 10]	βασιλέως Ἰουστινιανοῦ στελλομένους τὰς ἀμφὶ	τῇ	εἰρήνῃ ξυνθήκας ἐν βεβαίῳ τὸ
[2, 25]	τῶν Χριστιανῶν ἱερέα Καθολικὸν καλοῦσι	τῇ	Ἑλλήνων φωνῇ, ὅτι δὴ ἐφέστηκεν
[2, 12]	ταῖς γοῦν ὀδύναις ἀχθόμενος καὶ	τῇ	ἐνθένδε ἀκινησίᾳ ἐπὶ τοὺς ἰατροὺς
[2, 2]	ἔχθος ἐνδείκνυσθαι. ἐν δέοντι τοίνυν	τῇ	ἐξουσίᾳ χρῆσαι, μὴ παυσαμένην ἐπιζητήσῃς.
[2, 22]	μὲν τῇ αὐτῇ, τοῖς δὲ	τῇ	ἐπιγενομένῃ, ἑτέροις δὲ οὐ πολλαῖς
[2, 24]	τὴν πολεμίαν ἐσέβαλλεν. ὅπερ ἡμέρᾳ	τῇ	ἐπιγινομένῃ γνόντες Φιλημούθ τε καὶ
[2, 18]	στρατόπεδον ἀπεχώρησαν, οἱ δὲ Πέρσαι	τῇ	ἐπιγινομένῃ ἡμέρᾳ ἐν πύργῳ τινὶ
[2, 27]	τεῖχος προσβαλοῦσιν. ἡμέρᾳ μὲν οὖν	τῇ	ἐπιγινομένῃ τῶν βαρβάρων οὐδεὶς ἐπὶ
[2, 12]	ἐπεμνήσθησαν· Ἐδεσσηνοὶ δὲ αὐτὸ ξὺν	τῇ	ἐπιστολῇ εὑρέσθαι φασὶν, ὥστε ἀμέλει
[2, 16]	ταὐτὰ μὲν τοῖς ἄλλοις ἀμφὶ	τῇ	ἐσβολῇ βούλεσθαι καὶ αὐτοὶ ἔφασαν,
[2, 24]	ἀμφὶ Μαρτῖνον καὶ Βαλεριανὸν ἔμαθον,	τῇ	ἐσβολῇ κατὰ τάχος ἐχρῶντο. ἅπαντες
[2, 30]	δὴ οἱ Λαζοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐν	τῇ	ἑτέρᾳ τοῦ ποταμοῦ ὄχθῃ. ἐτύγχανε
[2, 7]	ἀρχῆς. ~Οὕτω μὲν οὖν ἐκείνῃ	τῇ	ἡμέρᾳ ὅ τε Μέγας ἐνθένδε
[2, 11]	τὸ τοῦ σταυροῦ ξύλον ξὺν	τῇ	θήκῃ ἐξενεγκὼν ἀνέῳγέ τε τὴν
[2, 11]	τὸν νεὼν ἅπαντα, καταθέμενος ἐν	τῇ	θήκῃ τὸ τοῦ σταυροῦ ξύλον
[2, 13]	{τε} Θεοδώρου γνώμῃ, ἐπὶ σοφία,	τῇ	καλουμένῃ μηχανικῇ λογίου ἀνδρὸς, ἐγκαρσίαν
[2, 15]	πη ξυστρατεύοντες, ἐπ´ ἐμπορίᾳ δὲ	τῇ	κατὰ θάλασσαν πρὸς Ῥωμαίους ἀεὶ
[2, 3]	εἶναι. ξυνέβαινε γάρ οἱ ἐν	τῇ	κεφαλῇ κράνος οὐκ εἶναι. διὸ
[2, 29]	ἔπεμψεν. οἳ δὴ ἐν γῇ	τῇ	Κολχίδι γενόμενοι ἅμα Λαζοῖς τε
[2, 25]	ἔσχατα κεῖται, φρούριον δὲ ἐχυρὸν	τῇ	κώμῃ ταύτῃ ὁμώνυμον ἐν τῷ
[2, 1]	(Στρᾶτα γὰρ ἡ ἐστρωμένη ὁδὸς	τῇ	Λατίνων καλεῖται φωνῇ) καὶ μαρτυρίαις
[2, 26]	ἐτίθεντο (οὕτω γὰρ τὸ ποιούμενον	τῇ	Λατίνων φωνῇ ἐκάλουν Ῥωμαῖοι) ἐνταῦθα
[2, 23]	ἂν αὐτῷ βουλομένῳ εἴη. ῥεφερενδάριον	τῇ	Λατίνων φωνῇ τὴν τιμὴν ταύτην
[2, 4]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ καὶ πάσῃ	τῇ	λείᾳ ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν. ἐν
[2, 19]	τῷ περιβόλῳ ποιησάμενοι ἀπεκρούσθησαν, πολλοὺς	τῇ	μάχῃ ἀποβαλόντες. τό τε γὰρ
[2, 27]	αὐτοῖς ἡσσήθησάν τε παρὰ πολὺ	τῇ	μάχῃ καὶ δι´ ὀλίγου ἐς
[2, 17]	τοῦ περιβόλου ἐκέλευε, κριῷ τε	τῇ	μηχανῇ ἀμφὶ τὰς πύλας χρῆσθαι
[2, 22]	δὲ ὅσαι ἐκύουν προὖπτος ἐγίνετο	τῇ	νόσῳ ἁλισκομέναις ὁ θάνατος. αἱ
[2, 22]	πᾶσιν ὁμοίως σχεδόν τι τοῖς	τῇ	νόσῳ ἁλισκομένοις ξυνέβαινε· τὰ δὲ
[2, 24]	ξὺν παντὶ τῷ Περσῶν στρατῷ	τῇ	νόσῳ ἁλῶναι· διὸ δὴ καὶ
[2, 22]	τὸ φάσμα τοῦτο ἑώρων καὶ	τῇ	νόσῳ αὐτίκα ἡλίσκοντο. κατ´ ἀρχὰς
[2, 22]	τις ἦν οὐδεμία ἐν ταύτῃ	τῇ	νόσῳ ἐς ἀνθρώπου λογισμὸν φέρουσα·
[2, 22]	ὄναρ αἰσθομένοις τοῦ ἐσομένου εἶτα	τῇ	νόσῳ ξυνέβη ἁλῶναι. ἡλίσκοντο δὲ
[2, 22]	διαφέρουσιν, ἐν ταύτῃ δὴ μόνῃ	τῇ	νόσῳ τὸ διαλλάσσον οὐδὲν ὤνησεν.
[2, 24]	Σέργιον πρέσβεις ἐς αὐτὸν ἐπὶ	τῇ	ξυμβάσει αὐτίκα δὴ μάλα ἀφίξεσθαι.
[2, 28]	βασιλεὺς πρέσβεις παρὰ Χοσρόην ἐπὶ	τῇ	ξυμβάσει Κωνσταντιανόν τε καὶ Σέργιον
[2, 26]	Μαρτῖνον δὲ πείθουσι τὰ ἀμφὶ	τῇ	ξυμβάσει τρόπῳ δὴ ὅτῳ βούλοιτο
[2, 19]	λέγειν ὡς καὶ πταίσαντες ἐν	τῇ	ξυμβολῇ, ἂν οὕτω τύχοι, ἐπάνοδον
[2, 8]	ἐλθόντες τὰ πρῶτα καθυπέρτεροι ἔδοξαν	τῇ	ξυμβολῇ εἶναι. ἦσαν δὲ αὐτῶν
[2, 5]	διεβίωσαν, οἱ δὲ πλεῖστοι ἀντέχειν	τῇ	ξυμπεσούσῃ ταλαιπωρίᾳ οὐχ οἷοί τε
[2, 21]	ἐν ὁμήρων λόγῳ ἐπὶ ταύτῃ	τῇ	ὁμολογίᾳ, ἐφ´ ᾧ τὰ ξυγκείμενα
[2, 10]	αὐτὸν μὲν ὁμήρους ἐπὶ ταύτῃ	τῇ	ὁμολογίᾳ παρὰ τῶν πρέσβεων κεκομισμένον
[2, 5]	ἄρχοντος, ἱκέται διενοοῦντο Χοσρόου γενέσθαι.	τῇ	οὖν ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ τὸν τῆς
[2, 8]	θυμῷ ὁ Χοσρόης τειχομαχεῖν ἔγνω.	Τῇ	οὖν ὑστεραίᾳ ἐπαγαγὼν ἅπαντας Πέρσας
[2, 20]	τοῖς μὲν πολεμίοις ὑπαντιάζειν ἢ	τῇ	παρόδῳ ἐμποδὼν ἵστασθαι τρόπῳ οὐδενὶ
[2, 29]	εἶναι, ἀμῦναι δὲ σφίσι δυνάμει	τῇ	πάσῃ ἀπαλλαξείουσι τῆς Μήδων ἀρχῆς.
[2, 29]	τὸν ἐνταῦθα στενωπὸν διαφυλάξων δυνάμει	τῇ	πάσῃ. ἐτύγχανε δὲ πολλῷ πρότερον
[2, 24]	ἐς τὴν εἰρήνην ὁρμήσοντα προθυμίᾳ	τῇ	πάσῃ. καὶ ὃς ξὺν τῷ
[2, 27]	ἐπάλξεις καὶ τἄλλα ἐν παρασκευῇ	τῇ	πάσῃ ποιούμενοι, ὡς τῇ ὑστεραίᾳ
[2, 12]	βραχεῖα μὲν, ἀλλ´ ἐν γῇ	τῇ	πατρῴᾳ; καὶ ὃς τῷ ἀληθεῖ
[2, 15]	τὴν Λαζῶν δέησιν, αὐτίκα ἐροῦμεν.	τῇ	Περσῶν ἀρχῇ βασιλείαν ἀρχαιοτάτην προσθήσετε,
[2, 15]	γὰρ Οὐννικὸν ἐνταῦθά πη ἐπισκῆψαι	τῇ	Περσῶν ἀρχῇ ἐπεφήμιζεν. ~Ἐν τούτῳ
[2, 28]	Λαζικῆς ἀνεχώρησαν, Λαζῶν τὸ πλῆθος	τῇ	Περσῶν ἀρχῇ ἐπιεικῶς ἤχθετο. μονότροποι
[2, 28]	τῆς κτήσεως ἔχειν, ξύμφορον λογισαμένῳ	τῇ	Περσῶν ἀρχῇ κατὰ πολλὰ ἔσεσθαι
[2, 6]	τι ἐς αὐτὸν ἥμαρτον οὔτε	τῇ	Περσῶν στρατιᾷ οἷοί τε ἀντιτείνειν
[2, 30]	ὅσα δὴ Ῥωμαίοις ἔν τε	τῇ	Πέτρᾳ καὶ τῷ στενωπῷ ξυνηνέχθη
[2, 19]	ἔπρασσεν. αὐτίκα τε φυλακὴν ἐν	τῇ	Πέτρᾳ καταστησάμενος ξὺν τῷ ἄλλῳ
[2, 7]	γενόμενος καὶ τὰ ξυμπεσόντα ἀμφὶ	τῇ	πηγῇ μαθὼν ἅπαντα, δεδακρυμένος τε
[2, 5]	οἱ φύλακες ἀνακλίναντες τὴν πυλίδα	τῇ	πόλει αὐτοὺς δέχεσθαι μέλλωσι, λίθον
[2, 29]	βουλευσαμένοις Φάβριζον μὲν ἐν Πέτρᾳ	τῇ	πόλει γενέσθαι, μεταπέμψασθαι δὲ Γουβάζην
[2, 30]	στρατοῦ ἐς πεντήκοντα ἐθελούσιοι ἐν	τῇ	πόλει γενόμενοι βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἀνεβόων
[2, 30]	ἐν Πέτρᾳ φυλακτηρίου ἦρχεν, ἀμφὶ	τῇ	πόλει δείσας, Πέρσαις μὲν πᾶσιν
[2, 20]	Σεργιουπολῖται τοὺς παρὰ Χοσρόου σταλέντας	τῇ	πόλει δεξάμενοι τῶν κειμηλίων πολλὰ
[2, 5]	πρῶτοι περιπεπτωκότες Ῥωμαίων ἁπάντων οὔτε	τῇ	πόλει ἐδέξαντο ἐθελούσιοι, ἀλλὰ καὶ
[2, 18]	ἡμῖν ἡ δίωξις ἔσται καὶ	τῇ	πόλει ἐνθένδε οὐδὲν γενήσεται βλάβος,
[2, 20]	περί τέ οἱ αὐτῷ καὶ	τῇ	πόλει, ἐπεὶ χρόνῳ τῷ ξυγκειμένῳ
[2, 12]	Ἐδεσσηνοὺς ᾔτει. οἱ δὲ ἀμφὶ	τῇ	πόλει μὲν δεδιέναι ἥκιστα ἔφασκον,
[2, 20]	πάντα λόγον ἀγγείλας ἐκέλευε Πέρσας	τῇ	πόλει μηδαμῆ δέξασθαι. οὕτω τε
[2, 8]	κατὰ τάχος δέξασθαι μὲν αὐτοὺς	τῇ	πόλει, ξὺν αὐτοῖς δὲ τοὺς
[2, 11]	ἔφη ὁ Χοσρόης „δέξασθέ με	τῇ	πόλει ξὺν ὀλίγοις τισὶ πάσαις
[2, 11]	μέγα σφίσι τε αὐτοῖς καὶ	τῇ	πόλει πιστεύοντες ἔσεσθαι θήκην αὐτοῦ
[2, 28]	ξὺν γὰρ ἀνδράσιν εἴκοσι μόνοις	τῇ	πόλει τὸν Ἰσδιγούσναν ἐδέξατο. Ταύτης
[2, 7]	κατ´ ἐξουσίαν ἀνέῳγον, ἐδέχοντο δὲ	τῇ	πόλει τόν τε στρατὸν ἅπαντα
[2, 26]	χρυσοῦ σφίσι διδόναι, ἢ δέξασθαι	τῇ	πόλει τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς,
[2, 17]	τῷ λόφῳ καθήμενος, ὃς δὴ	τῇ	πόλει ὡς ἀγχοτάτω ἐπίκειται, θεατὴς
[2, 5]	Ζηνοβία ποτὲ δειμαμένη τὴν ἐπωνυμίαν	τῇ	πόλει, ὡς τὸ εἰκὸς, ἔδωκεν.
[2, 24]	ἀλλήλοις ὀλίγῳ ὕστερον ἀνεμίγνυντο ἐν	τῇ	πολεμίᾳ, πλὴν Ἰούστου τε καὶ
[2, 24]	προσδεχόμενος ἡσυχῆ ἔμενεν. ἐν δὲ	τῇ	πορείᾳ ταύτῃ Κωνσταντιανοῦ νοσήσαντος καὶ
[2, 30]	ληιζόμενοι ἀποζῆν δύνωνται. ἐν ταύτῃ	τῇ	πορείᾳ τῶν τις ἐν Λαζοῖς
[2, 21]	διὰ Ῥωμαίων ἅτε φίλων αὐτῷ	τῇ	πορείᾳ χρῆσθαι. ὁ δὲ καὶ
[2, 29]	ἐκ τοῦ περιβόλου ἀμυνομένων, χρόνον	τῇ	προσεδρείᾳ πολὺν τετρίφθαι ξυνέβη, ἐπεὶ
[2, 19]	τε σφίσιν ἐν ταύτῃ δὴ	τῇ	προσεδρείᾳ τριβέντος συχνοῦ ξυνέβη πολλοῖς
[2, 26]	σέβονται μόνον. ἐπειδὴ γὰρ ἐν	τῇ	πρώτῃ ἐφόδῳ Ἐδέσσης ἀποτυχὼν ἀνεχώρησε,
[2, 13]	ἐξελεῖν ἐνεχείρησε. ταῦτα μὲν ἐν	τῇ	πρώτῃ Χοσρόου ἐσβολῇ Ῥωμαίοις ξυνέβη,
[2, 5]	ὠθοῦντές τε καὶ βιαζόμενοι ἐξικνεῖσθαι	τῇ	πυλίδι ἐς τὸν οὐδὸν οὐδαμῆ
[2, 9]	καθήκουσι χρόνοις τὰ δόξαντα, οὐδενὸς	τῇ	ῥύμῃ τῆς βουλήσεως ἀντιστατοῦντος, οὔτε
[2, 9]	τε καὶ οὖσαν ἐν γῇ	τῇ	Ῥωμαίων, ἀπονώτατα μὲν ἑλεῖν ἴσχυσα,
[2, 3]	περιβέβληται καὶ τὸν φοινικῶνα προστίθησι	τῇ	Ῥωμαίων ἀρχῇ. ἀφίεμεν γὰρ λέγειν
[2, 28]	ῥᾷον δὲ καὶ ἀπονώτερον αὐτοὺς	τῇ	Ῥωμαίων ἀρχῇ ἐπιπέμψειν, ἡνίκα ἂν
[2, 19]	ἐπειδή τε τάχιστα ἐν γῇ	τῇ	Ῥωμαίων ἐγένοντο, ἅπαντα μὲν τὰ
[2, 6]	οὗτος ἐτέθραπτό τε ἐν γῇ	τῇ	Ῥωμαίων καὶ εἰς γραμματιστοῦ παρὰ
[2, 2]	λοιποὺς βιαζόμενος μεγάλας δυνάμεις ἐπὶ	τῇ	σῇ ἀρχῇ ἑταιρίζεσθαι. Βανδίλων μὲν
[2, 2]	Πέρσαις, ἐνθυμοῦ δὲ ὡς Ῥωμαῖοι	τῇ	σῇ βασιλείᾳ εὖνοι μὲν οὐκ
[2, 1]	γῆν τὴν Ῥωμαίων ἐπὶ ταύτῃ	τῇ	σκήψει καταθεῖν ἤρξατο. ἔφασκέ τε
[2, 7]	τοῖς ἄλλοις κατέφυγον, ταύτῃ τε	τῇ	σμικρολογίᾳ καταστρατηγηθέντες ἐς κίνδυνον ἦλθον.
[2, 25]	δὴ ἀλλήλους ἔργα ἀνήκεστα ἐν	τῇ	στενοχωρίᾳ εἰργάζοντο. καὶ τότε Ναρσῆς
[2, 30]	μόλις ἀπέχρη ἐς τὴν δαπάνην	τῇ	στρατιᾷ ταύτῃ, οὐχ ἧσσον ἢ
[2, 17]	χωρίοις κρημνώδεσιν ὄντα παντάπασιν ἄβατον	τῇ	στρατιᾷ τὴν χώραν ἐποίει, ταῦτά
[2, 26]	ἐφ´ ᾧ ἐνδελεχέστατα βουλευσάμενοι ἀμφὶ	τῇ	σωτηρίᾳ οὕτω δὴ αὖθις παρ´
[2, 19]	ἔπεισε τὰ πιστὰ λαβόντας ἀμφὶ	τῇ	σωτηρίᾳ σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ
[2, 21]	οὕτω τύχοι, μέγα τι αἶσχος	τῇ	τε βασιλείᾳ πορίσεται καὶ τῷ
[2, 26]	θήσεσθαι· ἐπεὶ καὶ Βελισάριον, ὅνπερ	τῇ	τε δυνάμει καὶ τῷ ἀξιώματι
[2, 23]	ἀτοπίαν ἐνδείκνυνται, σφᾶς αὐτοὺς μάλιστα	τῇ	τε πονηρίᾳ καὶ τῇ ἄλλῃ
[2, 15]	τὴν ἡμετέραν ἀπορίαν ἐργασίαν τινὰ	τῇ	τῆς ἀρχῆς ἐξουσίᾳ πεποιημένος. ἡ
[2, 8]	δοκεῖς, ὦ δέσποτα, Ῥωμαίοις ἀμφὶ	τῇ	τούτων σωτηρίᾳ γινώσκειν. οἱ μὲν
[2, 21]	Βυζάντιον ἦλθον. ταῦτα μὲν ἐν	τῇ	τρίτῃ Χοσρόου ἐσβολῇ Ῥωμαίοις γενέσθαι
[2, 22]	Ἀπορούμενοι γοῦν τῶν τινες ἰατρῶν	τῇ	τῶν ξυμπιπτόντων ἀγνοίᾳ τό τε
[2, 11]	εἷλε καὶ αὐτὸν μεθύοντα ἤδη	τῇ	τῶν χρημάτων ἀφθονίᾳ ὁ Θωμᾶς
[2, 12]	ὕστερον ἀπαθὴς γέγονε, συχνὸν δὲ	τῇ	ὑγιείᾳ ἐπιβιοὺς χρόνον ἐτελεύτησεν· ὅστις
[2, 25]	διὰ φρουρίου ἐν ταύτῃ δὴ	τῇ	ὑπαγωγῇ παριὼν ἐν Περσαρμενίοις κειμένου
[2, 21]	χώραν. ταύτῃ ὁ Χοσρόης ἀναπεισθεὶς	τῇ	ὑποθήκῃ ἀναστρέφειν μὲν ἐς τὰ
[2, 15]	{πρόπονοι} ταύτῃ ὁ Χοσρόης ἐπηρμένος	τῇ	ὑποθήκῃ στρατιάν τε πολλὴν ἤγειρε
[2, 22]	θάπτοντες ἢ θεραπεύοντες ταύτῃ δὴ	τῇ	ὑπουργίᾳ παρὰ δόξαν ἀντεῖχον, πολλοὶ
[2, 3]	καὶ αὐλισθέντες, ἔνθα τῷ Βούζῃ	τῇ	ὑστεραίᾳ ἐντυχεῖν ἔμελλον, ᾔσθοντο ἐς
[2, 12]	καὶ αὐτοῖς ξυνέβη πλάνῃ περιπεσοῦσι	τῇ	ὑστεραίᾳ ἐς τὸν αὐτὸν αὐλίζεσθαι
[2, 27]	παρασκευῇ τῇ πάσῃ ποιούμενοι, ὡς	τῇ	ὑστεραίᾳ μαχούμενοι τοῖς πολεμίοις ἐπὶ
[2, 5]	τῆς ἡμέρας ὀψὲ) ὡς αὖθις	τῇ	ὑστεραίᾳ τειχομαχήσοντες ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[2, 3]	καί τις αὐτὸν καταλαβὼν ἐν	τῇ	φάραγγι ίφει ἐς ἄκραν κεφαλὴν
[2, 8]	καιρὸν ἐνδιδόναι, ὥστε κατ´ ἐξουσίαν	τῇ	φυγῇ χρῆσθαι. διὸ δὴ καὶ
[2, 3]	ἄρχοντα Ῥωμαῖον ἐπέστησε; πρᾶγμα οὔτε	τῇ	φύσει τῶν πραγμάτων ξυμβαῖνον οὔτε
[2, 30]	δεδύνηνται, οὐδὲν ἂν ἐνθένδε Λαζῶν	τῇ	χώρᾳ προστρίψαιντο βλάβος, Φᾶσιν διαβῆναι
[2, 28]	ἄττα ἔθνη ξυνοικιεῖν ἐν ταύτῃ	τῇ	χώρᾳ. Ταῦτα ὁ Χοσρόης βεβουλευμένος
[2, 30]	ἡμέρᾳ μετὰ τὴν Δαγισθαίου ὑπαγωγὴν	ἐνάτῃ·	οὗ δὴ ἀπολελειμμένους ἐκ τοῦ
[2, 3]	σὸν, ὦ κράτιστε βασιλεῦ, δοῦλον	ἀπάτῃ	τε περιελθεῖν καὶ βασιλείας ἀποστῆσαι
[2, 5]	ἐνταῦθα τὰς ἐκβολὰς ἔχων τῷ	Εὐφράτῃ	ἀναμίγνυται, τὸ δὲ φρούριον τοῦτο
[2, 20]	τὸ χωρίον ἀφίκετο, ὃ πρὸς	Εὐφράτῃ	ποταμῷ ἐστιν. ἐνθένδε τε περιπέμπων
[2, 5]	ἐς πόλιν Σούρων, πρὸς τῷ	Εὐφράτῃ	ποταμῷ οὖσαν, ἧς δὴ ἀγχοτάτω
[2, 8]	ὁ περίβολος ἦν. ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι	(στενοτάτη	γὰρ ἡ οἰκοδομία ἐτύγχανεν οὖσα,
[2, 25]	καὶ κώμη τις ἐν δυσχωρίᾳ	στενοτάτη	κειμένη, Ἀγγλὼν ὄνομα. οὗ δὴ
[2, 29]	ταύτῃ πεποίηνται, ἐν τοῖς Ἀρχαιόπολις,	ἐχυρωτάτη	οὖσα, Σεβαστόπολίς τε ἐνταῦθα καὶ
[2, 15]	Περσῶν στρατῷ τὴν ἐκείνῃ ὁδὸν	εὐπετῆ	ἔσεσθαι, τέμνουσι μὲν τὰ δένδρα,
[2, 17]	τὰς δυσχωρίας ἐρρίπτουν καὶ ὅλως	εὐπετῆ	τὴν ὁδὸν ἀπειργάζοντο. ἀφικομένοις τε
[2, 20]	ἴστε ὅτι τὸ ξὺν τῇ	ἀρετῇ	ἀπολωλέναι τοῦ σεσῶσθαι ἀμαχητὶ τῷ
[2, 1]	ἐνεχείρησε. Σοῦμμον γὰρ ἔναγχος ἐπὶ	διαίτῃ	δῆθεν τῷ λόγῳ παρ´ αὐτὸν
[2, 1]	χρόνος πολὺς ταύτῃ δὴ τῇ	διαίτῃ	ἐτρίβη. Χοσρόης δὲ ὁ Περσῶν
[2, 28]	νέμοντα ἐξ ἐπιδρομῆς ἑλὼν τῇ	Ἀφροδίτῃ	εὐθὺς ἔθυσε, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[2, 12]	ἐπέστελλεν, ὑπειπὼν μὲν τὴν γέφυραν	τρίτῃ	ἡμέρᾳ λύσεσθαι, τάξας δὲ καὶ
[2, 21]	ἦλθον. ταῦτα μὲν ἐν τῇ	τρίτῃ	Χοσρόου ἐσβολῇ Ῥωμαίοις γενέσθαι ξυνέβη,
[2, 27]	τοῦ μὲν ἔργου τούτου ἀπέσχοντο.	Ἕκτῃ	δὲ ἀπὸ ταύτης ἡμέρᾳ, ὄρθρου
[2, 8]	διεσκηνημένοι ἐστρατοπεδεύσαντο ἅπαντες πρός τε	Ὀρόντῃ	τῷ ποταμῷ καὶ αὐτοῦ οὐ
[2, 4]	αἰγοκέρῳ ἦν, αὐτὸς δὲ ἐν	τοξότῃ.	καὶ αὐτὸν οἱ μέν τινες
[2, 7]	τὴν ἡμίσειαν τῆς ὁδοῦ ἤνυε.	τετάρτῃ	δὲ ἡμέρᾳ ὁ μὲν ἐς
[2, 22]	καὶ χρόνον τακτὸν ἐν χώρᾳ	ἑκάστῃ	διατριβὴν ἔχειν, ἐς οὐδένας μὲν
[2, 23]	μετὰ δὲ ἐς πεντακισχιλίους ἡμέρᾳ	ἑκάστῃ	ἐξικνεῖτο τὸ τῶν νεκρῶν μέτρον,
[2, 12]	ποτὲ χώρας ἥ τε γῆ	ἑκάστη	καὶ τῶν θηρίων τίνα ποτὲ
[2, 27]	περίβολον ἦλθεν. ἔν τε πύλῃ	ἑκάστῃ	τῶν τινας ἀρχόντων καὶ μέρος
[2, 5]	οὖσαν, ἧς δὴ ἀγχοτάτω γενόμενος	ἔστη.	ἐνταῦθα δὲ τῷ ἵππῳ ξυνέβη,
[2, 3]	θαρσήσας ξύν τε Βασσάκῃ τῷ	κηδεστῇ	καὶ ἄλλοις ὀλίγοις τισὶ παρ´
[2, 3]	προγόνων τῶν ἡμετέρων βασιλεὺς ὕστατος	ἐξέστη	τῆς ἀρχῆς τῆς αὑτοῦ Θεοδοσίῳ
[2, 22]	δὲ χώρας ἐκείνης οὐ πρότερον	ἀπέστη	ἕως τὸ μέτρον ὀρθῶς καὶ
[2, 12]	τινα τοῦ κακοῦ ἐξευρεῖν ἴσχυον)	ἀπέστη	τε καὶ ἐς ἀμηχανίαν ἐμπεσὼν
[2, 10]	ὃς δὴ καὶ Ἀντιόχειαν τότε	ὑπέστη	ἐς τὸ ἔδαφος πρὸς ἀνδρὸς
[2, 13]	ἔτυχεν, ὃς διακωλῦσαι τὴν πρᾶξιν	ὑπέστη,	κέρδος οἱ ἔσεσθαι μέγα τι
[2, 29]	ἀσφαλεῖ οὐδέν τι ἧσσον αὐτοὺς	καθίστη.	ὅπερ Ῥωμαίους ξυνταράξαι οὐδαμῆ ἔσχεν.
[2, 12]	εἴη· νεκρούς τε γὰρ καλῶν	ἐξανίστη	ὥσπερ ἐξ ὕπνου καὶ πηροῖς
[2, 9]	πολλῇ βίᾳ, παιδίον δὲ, ὅπερ	αὐτῇ	ἄρτι τοῦ τιτθοῦ ἦν ἀπαλλαγὲν,
[2, 30]	ἐπεί τέ οἱ ὁδῷ τῇ	αὐτῇ	ἐνθένδε ἰόντι οὐδεὶς τῶν ἀναγκαίων
[2, 21]	φυλάσσεσθαι ᾤετο καὶ ὁδῷ τῇ	αὐτῇ,	ἐρήμῳ ἀνθρώπων παντάπασιν οὔσῃ, ὀπίσω
[2, 3]	λαθὼν τοὺς Ῥωμαίους, ὁδῷ τῇ	αὐτῇ	ὀπίσω αὖθις ἀπήλαυνε. Βούζης τε
[2, 9]	διὰ ταῦτα πολλοὶ τὸ γεγονὸς	αὐτῇ	παρὰ τὴν ἀξίαν τοῦ τῆς
[2, 9]	νῷ ποιουμένη, ἢν τὸ δόξαν	αὐτῇ	περαίνοιτο μόνον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[2, 5]	τὸ δὲ φρούριον τοῦτο πρὸς	αὐτῇ	που τῇ γωνίᾳ κεῖται, ἣν
[2, 22]	ἡμέρᾳ δὲ τοῖς μὲν τῇ	αὐτῇ,	τοῖς δὲ τῇ ἐπιγενομένῃ, ἑτέροις
[2, 13]	τεκμαιρόμενοι, ὅτι δὴ τὴν δεξιὰν	αὐτῇ	χεῖρα προτείνας, οὐχ ἁλώσεως ταύτῃ
[2, 19]	ἐς τὸ σώζειν ἀεὶ τοὺς	αὐτῇ	χρωμένους ἱκανῶς πέφυκεν. ἡμεῖς μὲν
[2, 26]	τὴν Μεσοποταμίαν τὸ στράτευμα ἄγων.	αὕτη	δὲ ἡ ἐσβολὴ τῷ Χοσρόῃ
[2, 1]	Περσῶν τε καὶ Ῥωμαίων ὀνόματι.	αὕτη	δὲ ἡ χώρα, ἣ δὴ
[2, 21]	Ῥωμαῖοι καλοῦσιν οἷς ἡ τιμὴ	αὕτη	ἐπίκειται) τότε δὲ Ἀρμενίων τινῶν
[2, 19]	οἷος αὐτὸς εἶ. δόξα τε	αὕτη	οὐ Ῥωμαίων κεκράτηκε μόνον, ἀλλὰ
[2, 25]	εἶχον καὶ, τὸ ξύμπαν εἰπεῖν,	τοιαύτη	γέγονεν ἡ φυγὴ ὥστε τῶν
[2, 27]	αὐτοὶ τοὺς φεύγοντας σαγηνεύσαντες λάβωσι.	τοιαύτῃ	μὲν γνώμῃ τὸ στράτευμα ὁ
[2, 15]	μὲν οὖν τῆς ἀποστάσεως αἰτία	τοιαύτη	τις οὖσα τὸ δίκαιον ἐφ´
[2, 9]	δὴ αὐτὸς αἰτιώτατος ἁπάντων εἴη.	τοσαύτῃ	χρώμενος φύσεως ἀτοπίᾳ Χοσρόης βασιλεύς
[2, 6]	μέχρι ἐς τὸ ὄρος, ὃ	ταύτῃ	ἀνέχει, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν
[2, 4]	φέρει εἰς τὸ ὄρος ὃ	ταύτῃ	ἀνέχει. οὕτω τε σχεδὸν ἅπαντας
[2, 6]	ἣν δὴ Ὀροκασιάδα καλεῖν οἱ	ταύτῃ	ἄνθρωποι νενομίκασιν, ἐπιμαχώτατον κατενόησεν ὂν
[2, 4]	μέγεθος οὐκ ἐνεγκὸν πώποτε τοῖς	ταύτῃ	ἀνθρώποις. ἐκ κόλπου γὰρ τοῦ
[2, 23]	ἰὸν ἔτι μᾶλλον ἐλύπει τοὺς	ταύτῃ	ἀνθρώπους, ἄλλως τε ἢν καὶ
[2, 19]	αὐτῷ κοινωνοῦντα, ἀποπειρασόμενον τῶν {ἐν}	ταύτῃ	ἀνθρώπων, εἴ πως ὁμολογίᾳ τινὶ
[2, 22]	χώραν, ἢ μὴ ψαύσασα τῶν	ταύτῃ	ἀνθρώπων ἢ ἀμωσγέπως αὐτῶν ἁψαμένη,
[2, 27]	ὑπὸ τὸν λόφον γένωνται μέσον.	ταύτῃ	γὰρ καῦσαι τὸ χῶμα τοῦτο
[2, 13]	πρὸς ἕω τῆς πόλεως ἔγνω.	ταύτῃ	γὰρ μόνον ὀρύσσεσθαι ἡ γῆ
[2, 8]	ἔχων κατὰ τὴν ἄκραν προσέβαλλε.	ταύτῃ	γὰρ, ὥς μοι ἔμπροσθεν ἐρρήθη,
[2, 14]	τριάκοντα μυριάδες Ἀντιοχέων ἀπολωλέναι. ἐν	ταύτῃ	δὲ τῇ ἁλώσει ξύμπασα ἡ
[2, 11]	τε ἀμφὶ πόλιν Δάρας ἐν	ταύτῃ	δὴ ἐνεχείρησε τῇ ἀποπορείᾳ, ἐν
[2, 22]	ὅτῳ ἀνθρώπων ἄνθρωποι διαφέρουσιν, ἐν	ταύτῃ	δὴ μόνῃ τῇ νόσῳ τὸ
[2, 12]	ἤθελε. χρόνος οὖν αὐτῷ ἐν	ταύτῃ	δὴ συχνὸς τῇ ἀποδημίᾳ ἐτρίβη.
[2, 1]	βουλῇ ἐποιεῖτο, καὶ χρόνος πολὺς	ταύτῃ	δὴ τῇ διαίτῃ ἐτρίβη. Χοσρόης
[2, 18]	ἔσχον. ἅπαντάς τε ἂν ἐν	ταύτῃ	δὴ τῇ διώξει ἔκτειναν ἐς
[2, 19]	ἐμπίπτοντες. χρόνου τε σφίσιν ἐν	ταύτῃ	δὴ τῇ προσεδρείᾳ τριβέντος συχνοῦ
[2, 25]	Ἀδόλιος δὲ διὰ φρουρίου ἐν	ταύτῃ	δὴ τῇ ὑπαγωγῇ παριὼν ἐν
[2, 22]	προσήκοντας ἢ θάπτοντες ἢ θεραπεύοντες	ταύτῃ	δὴ τῇ ὑπουργίᾳ παρὰ δόξαν
[2, 20]	ἐπισκήψει βασιλέως Ἰουστινιανοῦ χώρᾳ, καὶ	ταύτῃ	διαφερόντως μὲν ἀγαθῇ, φρουρὰν δὲ
[2, 28]	Περσῶν τε ἦρξαν καὶ τῶν	ταύτῃ	ἐθνῶν. ἄμφω δὲ ταῦτα Τίγρης
[2, 30]	ἤθελε, τοῦ μή τί οἱ	ταύτῃ	ἐμπόδισμα ὑπαντιάσαι. Πέτραν γὰρ πόλιν
[2, 16]	Σαρακηνοὺς ἐς ἀεὶ φέροντας ἐν	ταύτῃ	ἐπιδρομῇ τινι οὔποτε χρῆσθαι ἐς
[2, 30]	μακρότατον κατὰ μόνας χωρεῖ, οὐδαμῆ	ταύτῃ	ἐπιμιγνύμενος. ὕδωρ ἀμέλει πότιμον τοῖς
[2, 5]	βαρβαρικῷ καλουμένῳ πεδίῳ, Κάνδιδον τὸν	ταύτῃ	ἐπίσκοπον κεντηναρίοιν δυοῖν δισχιλίους τε
[2, 18]	στρατὸς, οὐδέν τι πεπυσμένοι ὧν	ταύτῃ	ἐπράσσετο, κόσμῳ πολλῷ ἐκ Δάρας
[2, 2]	καθεστῶτες οὐκ ἐς τὸ ἀκριβὲς	ταύτῃ	ἐφύλασσον. Χοσρόου τε ἐς ὄψιν
[2, 12]	οὖν ὅπη τῷ θεῷ φίλον,	ταύτῃ	ἐχέτω τε καὶ λεγέσθω. Χοσρόῃ
[2, 19]	οὖν ἀμφὶ τῷ Σισαυράνων φρουρίῳ	ταύτῃ	ἐχώρησεν. Ἀρέθας δὲ, δείσας μὴ
[2, 24]	ἄρχουσιν ἦλθεν. ἡγεῖτο δὲ τῶν	ταύτῃ	καταλόγων Ἰσαάκης ὁ Ναρσοῦ ἀδελφός.
[2, 24]	ἔμενεν. ἐν δὲ τῇ πορείᾳ	ταύτῃ	Κωνσταντιανοῦ νοσήσαντος καὶ χρόνου τριβέντος
[2, 21]	ἀνειμένῳ τῷ προσώπῳ ἀμείβεται „Οὐ	ταύτῃ“	λέγων „ᾗ τῷ Χοσρόῃ τανῦν
[2, 27]	τε γὰρ ὁ χοῦς ἐπιβληθείη,	ταύτῃ	μὲν ὁ καπνὸς, ὡς τὸ
[2, 30]	τοῦ ποταμοῦ ὄχθῃ. ἐτύγχανε δὲ	ταύτῃ	ὁ Φᾶσις διαβατὸς ὢν, ὅπερ
[2, 21]	διαφύγοι ἐς τὴν Περσῶν χώραν.	ταύτῃ	ὁ Χοσρόης ἀναπεισθεὶς τῇ ὑποθήκῃ
[2, 15]	ἔργου τούτου Πέρσαις ἔσεσθαι {πρόπονοι}	ταύτῃ	ὁ Χοσρόης ἐπηρμένος τῇ ὑποθήκῃ
[2, 25]	φρούριον δὲ ἐχυρὸν τῇ κώμῃ	ταύτῃ	ὁμώνυμον ἐν τῷ κρημνώδει ἐστίν.
[2, 30]	τινὰ πορείαν ἰέναι διὰ τῶν	ταύτῃ	ὀρῶν διενοεῖτο, ἵνα δὴ ἀνθρώπους
[2, 13]	αὐτῇ χεῖρα προτείνας, οὐχ ἁλώσεως	ταύτῃ	οὐδὲ ἄλλου ὁτουοῦν χαλεποῦ ξύμβολον,
[2, 30]	ἐς τὴν δαπάνην τῇ στρατιᾷ	ταύτῃ,	οὐχ ἧσσον ἢ τρισμυρίοις οὖσι,
[2, 17]	δὲ ἐκ πετρῶν ἀποτόμων, αἳ	ταύτῃ	πανταχόθεν ἀνέχουσιν· ἀφ´ οὗ δὴ
[2, 29]	καὶ πολίσματα ἐκ παλαιοῦ σφίσι	ταύτῃ	πεποίηνται, ἐν τοῖς Ἀρχαιόπολις, ἐχυρωτάτη
[2, 27]	καταστησάμενος ἅπαν τε τὸ τεῖχος	ταύτῃ	περιβαλὼν κλίμακάς τε αὐτῷ καὶ
[2, 29]	χώρῳ ὀλίγῳ πεποίηνται, ὅ τε	ταύτῃ	περίβολος εὐθὺς ἔπεσεν. ἀλλὰ ξυνέβη
[2, 30]	τὰ πολέμια. ταῦτα μὲν οὖν	ταύτῃ	πη εἶχε. Γενόμενος δὲ ὁ
[2, 28]	εἷλε. τὰ μὲν οὖν Σαρακηνῶν	ταύτῃ	πη εἶχεν. Χοσρόης δὲ, ὁ
[2, 23]	Ῥωμαίων γῇ καὶ ἐν Βυζαντίῳ	ταύτῃ	πη ἔσχεν. ἐπέσκηψε δὲ καὶ
[2, 17]	μὲν οὖν Πέτρας τοῦ περιβόλου	ταύτῃ	πη ἔχει. Πέρσαι δὲ λάθρα
[2, 25]	ξυμβολαῖς. τὰ μὲν τῶν Ἐρούλων	ταύτῃ	πη ἔχει. Ῥωμαῖοι δὲ οὐκ
[2, 27]	καλοῦσι τὸν χῶρον. τῶν δὲ	ταύτῃ	Ῥωμαίων οὐκ ὄντων σφίσιν ἀξιομάχων,
[2, 30]	πολλῷ ὕστερον ἐνδώσειν τὴν πόλιν.	ταύτῃ	τε παρακρούσασθαι ἴσχυσεν, ὡς μὴ
[2, 7]	καὶ ζῴοις τοῖς ἄλλοις κατέφυγον,	ταύτῃ	τε τῇ σμικρολογίᾳ καταστρατηγηθέντες ἐς
[2, 6]	τῆς ἡμετέρας, οὐδενὸς ἀντιστατοῦντος, κομίζεσθαι.	ταύτῃ	τε τῆς πολιορκίας μηκυνομένης οὐδὲ
[2, 22]	αἰτία τις ἦν οὐδεμία ἐν	ταύτῃ	τῇ νόσῳ ἐς ἀνθρώπου λογισμὸν
[2, 21]	δοκίμων ἐν ὁμήρων λόγῳ ἐπὶ	ταύτῃ	τῇ ὁμολογίᾳ, ἐφ´ ᾧ τὰ
[2, 10]	ἀλλ´ αὐτὸν μὲν ὁμήρους ἐπὶ	ταύτῃ	τῇ ὁμολογίᾳ παρὰ τῶν πρέσβεων
[2, 30]	ὅπως ληιζόμενοι ἀποζῆν δύνωνται. ἐν	ταύτῃ	τῇ πορείᾳ τῶν τις ἐν
[2, 1]	καὶ γῆν τὴν Ῥωμαίων ἐπὶ	ταύτῃ	τῇ σκήψει καταθεῖν ἤρξατο. ἔφασκέ
[2, 28]	ἄλλα ἄττα ἔθνη ξυνοικιεῖν ἐν	ταύτῃ	τῇ χώρᾳ. Ταῦτα ὁ Χοσρόης
[2, 8]	γεγονὸς οὐδαμῆ ἔχοντες, διεφθάρθαι δὲ	ταύτῃ	τὸ τεῖχος οἰόμενοι ἐς φυγὴν
[2, 14]	αἰφνιδίου ἐπιπεσόντος, τῶν κυπαρίσσων αἳ	ταύτῃ	ὑψηλαὶ ἀτεχνῶς ἦσαν ἐκ ῥιζῶν
[2, 25]	ἐφέστηκεν εἷς ὢν ἅπασι τοῖς	ταύτῃ	χωρίοις. Δούβιος δὲ ἄποθεν ὅσον
[2, 21]	τε γὰρ ποταμὸς πολλαχῆ τῶν	ταύτῃ	χωρίων ναυσὶ διαβατὸς ὢν ἐπὶ
[2, 10]	τέρας ὁ θεὸς ἐνδειξάμενος τοῖς	ταύτῃ	ᾠκημένοις ἐσήμηνε τὰ ἐσόμενα. τῶν
[2, 14]	καί τις αὐτὸν ξυγγενῆ τῶν	ταύτῃ	ᾠκημένων ἐκάλεσεν, οὐκέτι ἐξῆν τῷ
[2, 25]	τὴν κεφαλὴν πρός του τῶν	ταύτῃ	ᾠκημένων πληγεὶς αὐτοῦ διεφθάρη, οἵ
[2, 9]	ἄλλοις τε καὶ Ἀναστασίῳ τῷ	πρεσβευτῇ,	εὔξασθαι τὸν θεὸν τίσασθαι τὸν
[2, 28]	καὶ Περσῶν ὁρίοις ἀπαντήσας τῷ	πρεσβευτῇ	τούτῳ ἔφασκεν οὐ κατὰ πρεσβείαν
[2, 22]	προσιέναι (οὔτε γὰρ ἰατρῷ οὔτε	ἰδιώτῃ	μεταλαχεῖν τοῦ κακοῦ τοῦδε τῶν
[2, 26]	μόνον. ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ	πρώτῃ	ἐφόδῳ Ἐδέσσης ἀποτυχὼν ἀνεχώρησε, πολλή
[2, 18]	καὶ τήνδε τὴν πόλιν, ἣ	πρώτη	τε τυγχάνει οὖσα καὶ πάσης
[2, 13]	ἐνεχείρησε. ταῦτα μὲν ἐν τῇ	πρώτῃ	Χοσρόου ἐσβολῇ Ῥωμαίοις ξυνέβη, καὶ
[2, 29]	δέ οἱ τῆς νίκης ἐν	παρασκευῇ	εἶναι προὐτείνετο, σημήνας ὅσοις δὴ
[2, 30]	ἐς τὴν οἰκοδομίαν ἐπιτηδείων ἐν	παρασκευῇ	εἶχεν, ἐπενόει τάδε. θυλάκους λινοῦς,
[2, 27]	καὶ οἱ μὲν ταῦτα ἐν	παρασκευῇ	εἶχον, οἱ δὲ Περσῶν ἄρχοντες
[2, 21]	ἐρήμῳ, παραδηλῶν ὅτι δὴ οὐδεμιᾷ	παρασκευῇ	ἐνταῦθα ἥκοι. τοὺς δὲ στρατιώτας
[2, 21]	ὁδῷ ἰοῦσιν ἀγκιστροειδῆ σιδήρια ἐν	παρασκευῇ	ἐστιν, οἷς δὴ ξύλα μακρὰ
[2, 28]	πλῆθος ἄγχιστά πη ἐγκρυφιάζοντι ἐν	παρασκευῇ	ἔχειν. οὕτω γὰρ αὐτοὺς ᾤετο
[2, 27]	τὰς ἐπάλξεις καὶ τἄλλα ἐν	παρασκευῇ	τῇ πάσῃ ποιούμενοι, ὡς τῇ
[2, 5]	ἀνδράσιν ὁ Χοσρόης ἐντειλάμενος ἐν	παρασκευῇ	τὸν στρατὸν ἐποιεῖτο, δρόμῳ τε
[2, 26]	Ἡ μὲν οὖν τοῦ λόφου	κατασκευὴ	ἐπί τε ὕψος ᾔρετο μέγα
[2, 17]	τε περιβόλῳ καὶ τῇ ἄλλῃ	κατασκευῇ	ἐχυράν τε καὶ ἄλλως ἐπιφανῆ
[2, 17]	ἐνταῦθα συχνά τε καὶ δεινῶς	ἀμφιλαφῆ	τε καὶ ὑψηλὰ ἐν χωρίοις
[2, 20]	„ἡμῖν ξυμφυλάξῃς. τοσαῦτα μὲν ἡ	γραφὴ	ἐδήλου. Βελισάριος δὲ οὐκ ἐπαινέσας
[2, 20]	αὐτὸν ἔγραφον. ἐδήλου δὲ ἡ	γραφὴ	τάδε „Καὶ νῦν ὁ Χοσρόης,
[2, 4]	γράμματα γράψας· ἐδήλου δὲ ἡ	γραφὴ	τάδε „Ξυνετῶν μὲν ἀνθρώπων ἐστὶ
[2, 20]	δὲ ταῦτά οἱ ἀποχρῆν οὐδαμῆ	ἔφη,	ἀλλ´ ἕτερα τούτων πλείω λαβεῖν
[2, 21]	ἀπαλλάσσεσθαι. στρατηγῷ τε γὰρ ἐντυχεῖν	ἔφη	ἀνδρειοτάτῳ τε καὶ ξυνετωτάτῳ ἀνθρώπων
[2, 12]	ὁ δὲ ἀποκρινάμενος Ἐδεσσηνοῖς ἐνεγκεῖν	ἔφη	λύπην τε ἀζήμιον καὶ χαρὰν
[2, 26]	πρὸ τῶν κινδύνων ὁμολογούντων, „Οὐκοῦν“	ἔφη	ὁ Ζαβεργάνης „ὠνεῖσθαι ὑμᾶς ταύτην
[2, 11]	τοιοῦτο ἐς ἔννοιαν ἥκειν. „Οὐκοῦν“	ἔφη	ὁ Χοσρόης „δέξασθέ με τῇ
[2, 21]	δεινὰ ποιεῖσθαι τὸν βασιλέα Χοσρόην	ἔφη,	ὅτι δὴ καθὰ ξυνέκειτο πρότερον
[2, 11]	ξύλον ἐνδεικνύμενος „Ὦ κράτιστε βασιλεῦ“	ἔφη	„ταῦτά μοι ἀπολέλειπται μόνα ἐκ
[2, 10]	ἐπέτειον Πέρσαις. „Οὕτω γὰρ αὐτοῖς“	ἔφη	„τὴν εἰρήνην Πέρσαι βέβαιον ἕξουσι,
[2, 27]	τεῖχος, ὃ δὴ καλοῦσι προτείχισμα,	πολλαχῆ	διελόντες οἱ βάρβαροι ἰσχυρότατα τοῖς
[2, 7]	τὸ τεῖχος αὐτοῖς ἐπιμαχώτατον ὂν	πολλαχῆ	εἶδε. Βεροιαῖοι δὲ (θαρρεῖν γὰρ
[2, 21]	εἶεν· (ὅ τε γὰρ ποταμὸς	πολλαχῆ	τῶν ταύτῃ χωρίων ναυσὶ διαβατὸς
[2, 19]	περιβόλῳ ποιησάμενοι ἀπεκρούσθησαν, πολλοὺς τῇ	μάχῃ	ἀποβαλόντες. τό τε γὰρ τεῖχος
[2, 21]	λογισαμένῳ ξυμφορώτατόν οἱ ἔδοξεν εἶναι	μάχῃ	διακινδυνεύσαντι ἐς γῆν τε τὴν
[2, 26]	ἐπεξελθόντων τοῖς πολεμίοις ἡ μὲν	μάχη	ἐκ χειρὸς γέγονεν, ἡ δὲ
[2, 27]	ἡσσήθησάν τε παρὰ πολὺ τῇ	μάχῃ	καὶ δι´ ὀλίγου ἐς τὸ
[2, 27]	καὶ τοῦ δήμου τινὲς καὶ	μάχῃ	νικήσαντες παρὰ πολὺ τοὺς βαρβάρους
[2, 21]	τὸν Χοσρόου στρατὸν, οὐδεμιᾷ κινδυνεύσαντι	μάχῃ	πρὸς μυριάδας βαρβάρων πολλὰς ξὺν
[2, 26]	ἔτι μᾶλλον ἐπέρρωσεν. ἥ τε	μάχη	πρωὶ ἀρξαμένη ἐτελεύτα ἐς μέσην
[2, 27]	καὶ τῶν Ἐδεσσηνῶν τισιν ἐπεξῆλθε	μάχῃ	τε νικήσας ἐξήλασε. καὶ ἡ
[2, 18]	ἡμῖν οὐδενὶ ἄλλῳ τρόπῳ ἢ	μάχῃ	τινὶ πρὸς ἡμῶν ἡσσηθέντα ἐνδώσειν.
[2, 13]	τείχους ἑκατέρου θορύβῳ πολλῷ καὶ	ταραχῇ	ἐκέλευον σκάπτειν. καὶ Πέρσαι μέντοι
[2, 27]	τὸ χῶμα, καπνός τις ὕπερθεν	πανταχῆ	τοῦ λόφου ἐφαίνετο νύκτωρ, Ῥωμαῖοί
[2, 11]	κατελάμπετο. βαδίζοντός τε τοῦ ἱερέως	πανταχῆ	τοῦ νεὼ συμπροῄει τὸ σέλας,
[2, 27]	πολλοὺς ἐμπλησάμενοι πυρί τε αὐτοὺς	πανταχῆ	τοῦ τείχους ἐς διαρκῆ θερμήναντες
[2, 17]	τοῦ περιβόλου μέρος ἐπίμαχον εἴη,	τείχη	μακρὰ παρὰ τὸν κρημνὸν ἑκάτερον
[2, 21]	μεγάλῳ ἐν μέσῃ γεγονότος Ῥωμαίων	ἀρχῇ,	ἄνδρα στρατηγὸν ξὺν ὀλίγοις τισὶ
[2, 3]	τὸν φοινικῶνα προστίθησι τῇ Ῥωμαίων	ἀρχῇ.	ἀφίεμεν γὰρ λέγειν τὰ Λιβύων
[2, 15]	δέησιν, αὐτίκα ἐροῦμεν. τῇ Περσῶν	ἀρχῇ	βασιλείαν ἀρχαιοτάτην προσθήσετε, μηκυνόμενόν τε
[2, 15]	ἐνταῦθά πη ἐπισκῆψαι τῇ Περσῶν	ἀρχῇ	ἐπεφήμιζεν. ~Ἐν τούτῳ δὲ γενόμενος
[2, 28]	Λαζῶν τὸ πλῆθος τῇ Περσῶν	ἀρχῇ	ἐπιεικῶς ἤχθετο. μονότροποι γὰρ, εἴπερ
[2, 28]	καὶ ἀπονώτερον αὐτοὺς τῇ Ῥωμαίων	ἀρχῇ	ἐπιπέμψειν, ἡνίκα ἂν αὐτῷ βουλομένῳ
[2, 2]	μεγάλας δυνάμεις ἐπὶ τῇ σῇ	ἀρχῇ	ἑταιρίζεσθαι. Βανδίλων μὲν οὖν ἤδη
[2, 28]	ἔχειν, ξύμφορον λογισαμένῳ τῇ Περσῶν	ἀρχῇ	κατὰ πολλὰ ἔσεσθαι τοῦτό γε.
[2, 4]	πρὸς δύοντα ἥλιον, ἡ δὲ	ἀρχὴ	πρὸς ἀνίσχοντα ἦν, αὐτῷ δὲ
[2, 18]	ὅσον ἀπὸ σταδίων δέκα ἐλθὼν	ἡσυχῆ	ἔμενε. Βελισάριος δὲ τούς τε
[2, 29]	ἀεὶ καὶ τρίβων τὸν χρόνον	ἡσυχῆ	ἔμενε. ταῦτα μὲν οὖν ἐν
[2, 24]	οὓς δὴ ὁ Χοσρόης προσδεχόμενος	ἡσυχῆ	ἔμενεν. ἐν δὲ τῇ πορείᾳ
[2, 25]	σφᾶς αὐτοὺς ἐς ὀλίγον ξυναγαγόντες	ἡσυχῆ	ἔμενον, περισκοπούμενοι τῶν ἐναντίων τὴν
[2, 27]	ἀμφότεροί τε τὴν νύκτα ἐκείνην	ἡσυχῆ	ἔμενον, Πέρσαι μὲν περί τε
[2, 29]	ἀπόγνωσίν τε καὶ ἀπορίαν ἐμπεπτωκότες	ἡσυχῆ	ἔμενον, Ῥωμαῖοι δὲ ἀμφὶ τὸ
[2, 23]	ἐν ἰδιωτῶν λόγῳ ἅπαντες ἀμπεχόμενοι	ἡσυχῆ	ἔμενον. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ
[2, 21]	ἐκέλευε Διογένην τε καὶ Ἀδόλιον	ἡσυχῆ	μένειν. Ὁ γοῦν Χοσρόης γέφυραν
[2, 20]	βεβούλευται ταῦτα· οἷς γὰρ πάρεστιν	ἡσυχῆ	μένουσιν ἀπηλλάχθαι κακῶν, πολλὴ ἄνοια
[2, 27]	τῆς νυκτὸς πρὸς πέρας ἰούσης,	ἡσυχῆ	τὰς κλίμακας τῷ τείχει ἐρείσαντες
[2, 3]	ἔνθα τοὺς Ἀρμενίους ἐστρατοπεδεῦσθαι ξυνέβαινε.	τύχῃ	δέ τινι οἱ τὸ βιβλίον
[2, 11]	ἀπὸ βαλβίδων ἀρξάμενοι ἔργου εἴχοντο,	τύχη	δέ τις τῷ τὰ Βένετα
[2, 11]	ἀναθορὼν πρόσω ἤλαυνεν. εἴτε δὲ	τύχῃ	εἴτε χωρίων ἐμπειρίᾳ χρησάμενος, λαθεῖν
[2, 18]	ἐπεξιόντες εὐημερήσαντές τε, ἂν οὕτω	τύχῃ,	ἐπὶ πλεῖστον θαρρήσουσιν ἐπιθήσεσθαι καὶ
[2, 9]	τινα μέγαν ἀεὶ ποιεῖν ἡ	τύχη	πράσσει τοῖς καθήκουσι χρόνοις τὰ
[2, 23]	ὡς ἡ νόσος ἥδε εἴτε	τύχῃ	τινὶ εἴτε προνοίᾳ ἐς τὸ
[2, 17]	Πέτραν Χοσρόῃ ἁλῶναι) βληθεὶς Ἰωάννης	τύχῃ	τινὶ ἐς τὸν τράχηλον θνήσκει,
[2, 15]	δέον αὖθις εὖ ποιοῦσα ἡ	τύχη	ὡς μάλιστα ἀσμένους ἐπὶ τοὺς
[2, 28]	ὥστε καὶ, ἡνίκα δὴ αὐτὸν	ἑστιῴη,	Βραδούκιον, ὅσπερ αὐτῷ ἑρμηνεὺς εἵπετο,
[2, 10]	οὗτος ἂν ἐν τοῖς ἀμείνοσι	νικῴη	δικαίως. καίτοι ἡμεῖς ἐξεπιστάμεθα Ἰουστινιανὸν