>

Livre, Chap.
[16, 17]	ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τὰς δὲ	φάλαγγας,	ἐπεὶ συνέβαλλον ἀλλήλαις, μάχην ποιεῖν
[16, 4]	τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς	πληγάς.	Σπανίως δ᾽ εἰς τοῦτο συγκατέβαινον·
[16, 4]	σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς	πληγάς,	τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα τὰ
[16, 15]	τὸν Ἰσθμόν ἐστι καὶ τὰς	Σκιράδας	πρὸς ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου, τὰ
[16, 18]	διὰ τοῦτο τὰς τοῦ νικᾶν	ἐλπίδας	ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν· μετὰ
[16, 31]	ἀπηλπισμένας ἔχοντες τὰς τοῦ νικᾶν	ἐλπίδας	διὰ τὸ μέλλειν ποιεῖσθαι τὸν
[16, 32]	πολιτῶν προαιρέσεως διὰ τὰς ἰδίας	ἐλπίδας·	ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ μὲν τέκνα
[16, 4]	τὸν Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν τὰς	ἐλπίδας.	Οἱ δὲ Ῥόδιοι κατὰ μὲν
[16, 39]	ὑπέστησαν καὶ πάσας ἐξήλεγξαν τὰς	ἐλπίδας.	Τὸ δὲ παραπλήσιον ἐποίησαν καὶ
[16, 12]	ἢ πονηρίαν φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν	πατρίδας	ἥθροισε πλῆθος ἀνθρώπων ἀνοσίων εἰς
[16, 39]	ἐγχειρισάντων σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰς	πατρίδας	Μήδοις, μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν
[16, 2]	πολεμίοις ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ τὰς	νησίδας	ἀναχωρήσας μετά τινων λέμβων, τὰς
[16, 6]	καὶ συνεγγιζόντων ἤδη πρὸς τὰς	νησίδας	ὑφ᾽ αἷς ὁ Φίλιππος ὥρμει
[16, 16]	ἔστιν ἄλογον· πρόκειται γὰρ τῆς	Τεγέας	ἡ Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς
[16, 37]	ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐκ τῆς	Τεγέας,	καὶ νυκτοπορήσας ἐνεργῶς περὶ τὴν
[16, 37]	τόποις, ὅς ἐστι μεταξὺ τῆς	Τεγέας	καὶ τῆς Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽
[16, 36]	μὴ τὸ ἴσον ἀπέχειν τῆς	Τεγέας	τὰς πορρωτάτω κειμένας πόλεις οὐχ
[16, 33]	ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς τοὺς	βασιλέας	ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν προειρημένον, ὃς
[16, 18]	δὲ τούτοις φησὶ τοὺς Αἰτωλῶν	ἱππέας	δυσχρηστεῖσθαι κατὰ τὸν κίνδυνον διὰ
[16, 17]	τῆς ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς	ἱππέας	τοὺς περὶ τὸν Πτολεμαῖον τὸν
[16, 30]	ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ποιεῖσθαι τοὺς	ἱερέας	καὶ τὰς ἱερείας περὶ τῶν
[16, 30]	Μετὰ δὲ ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς	ἱερέας	ὤμνυον πάντες ἢ κρατήσειν τῶν
[16, 13]	διδόναι ταῖς αὑτῶν πατρίσι τοὺς	συγγραφέας,	συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ μὴν τὰς
[16, 3]	Ἄτταλον. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος μετὰ	βίας	ἐπιφερόμενος εἰς ἐμβολὴν αὐτὸς μὲν
[16, 39]	ἀλλὰ καὶ Τυρίων ἐξηνδραποδισμένων μετὰ	βίας,	καὶ σχεδὸν ἀνελπίστου τῆς σωτηρίας
[16, 32]	τούτων ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν ἢ μετὰ	βίας	προοῖντ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν, συμπλεκόμενοι
[16, 24]	δ᾽ αὐτοὺς καὶ τῆς προγεγενημένης	κοινοπραγίας	μνημονεύοντας καὶ πρὸς τὸν κατὰ
[16, 5]	τὸ παραβοηθῆσαι τοῖς ἐπὶ τῆς	οὐραγίας	ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ τῆς
[16, 4]	ἐναντίων συνῆψαν τοῖς ἐπὶ τῆς	οὐραγίας	Μακεδόσι. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[16, 16]	γῆς ἐκβάλλειν περὶ Λυκόαν τῆς	Ἀρκαδίας.	Ὁ δὲ ποταμὸς οὐ πολὺν
[16, 32]	τῶν πολιτῶν προαιρέσεως διὰ τὰς	ἰδίας	ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ μὲν
[16, 23]	ἠγνόει τὰς ἐξαποστελλομένας κατ᾽ αὐτοῦ	πρεσβείας	εἰς Ῥώμην, διόπερ πέρας ἔχει
[16, 22]	ἔτι διὰ τῆς τῶν εἰσαγομένων	ἐνεργείας	μιμνησκόμενοι τῶν προγεγονότων κινδύνων ἐκπαθεῖς
[16, 11]	μοι τὰ τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς	εὐηθείας	ὅσα μὴ μόνον τῆς τῶν
[16, 6]	αὑτοῦ βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε τὰς	οἰκείας	ναῦς ἐξαίρων σύνθημα· ταχὺ δὲ
[16, 1]	Θήβης πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν	λείας	μάλιστα περὶ τούτους τοὺς τόπους.
[16, 6]	συλλεχθεισῶν πρὸς αὐτὸν ἀπέπλει μετ᾽	ἀσφαλείας	εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν
[16, 19]	καὶ διόρθωσιν χάριν τῆς κοινῆς	ὠφελείας.	Ὁ δὲ λαβὼν τὴν ἐπιστολήν,
[16, 13]	καθόλου πεποίηνται τὴν πραγματείαν οὐκ	ὠφελείας	χάριν, ἀλλὰ δόξης καὶ τοῦ
[16, 20]	ὁ Τληπόλεμος ὁ τὰ τῆς	βασιλείας	τῶν Αἰγυπτίων πράγματα μεταχειριζόμενος ἦν
[16, 26]	κατατρέχοντος τὴν Ἀττικὴν ἕως τῆς	Ἀκαδημείας,	προδιαπεμψάμενοι πρὸς αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι
[16, 38]	τῆς γενομένης περὶ τὸ ἱερὸν	ἐπιφανείας,	εἰς ἕτερον καιρὸν ὑπερθησόμεθα τὴν
[16, 33]	λοιποὶ πάντες ὥρμων ἀμελλήτως κατὰ	συγγενείας	ἐπὶ τὸν θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν
[16, 21]	πρὶν μὲν οὖν ἐκ τῆς	Ἀλεξανδρείας	ἐκπλεῦσαι πλήρης ἦν τύφου διά
[16, 32]	φωτὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὰς	ἱερείας	ἐκπέμπειν μετὰ στεμμάτων πρὸς τὸν
[16, 24]	ἑκατέρου τοῦ μέρους παρέστησαν τὰς	ἱερείας	καὶ τοὺς ἱερεῖς. Μετὰ δὲ
[16, 30]	ποιεῖσθαι τοὺς ἱερέας καὶ τὰς	ἱερείας	περὶ τῶν προειρημένων. Ταῦτα δ᾽
[16, 17]	μὲν δεξιῷ κέρατί φησι τῆς	ὑπωρείας	ἔχεσθαι τὴν φάλαγγα μετ᾽ ὀλίγων
[16, 27]	γὰρ χάριν ἐν ἀρχαῖς τῆς	πραγματείας	διεστειλάμην, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι ποτὲ
[16, 17]	ἐπὶ τοσοῦτον ἐσπουδακὼς ὡς ὑπερβολὴν	τερατείας	μὴ καταλιπεῖν τοῖς τὰς ἐπιδεικτικὰς
[16, 31]	ἄν τις ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν	περιπετείας	μέμψαιτο τῇ τύχῃ, διότι τὰς
[16, 39]	ἄλλων διὰ τὸ μέγεθος τῆς	δυναστείας,	καὶ πάντων ἐγχειρισάντων σφᾶς αὐτοὺς
[16, 10]	καὶ τὰς κατὰ τὴν χώραν	συνοικίας.	Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε τῇ Πρινασσῷ.
[16, 22]	προειρημένων καιρῶν. Οὔσης δὲ τῆς	προσδοκίας	τῶν πολλῶν ἀκολούθου τῷ μεγέθει
[16, 33]	Ῥόδῳ περὶ τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν	πολιορκίας	καὶ βουλόμενοι πρὸς αὐτὸν τὸν
[16, 38]	τὸ Ἰουδαίων ἔθνος. Τῆς δὲ	πολιορκίας	ῥεμβώδους γενομένης ὁ μὲν Σκόπας
[16, 22]	ἂν ἐλπίσαντες Ἀννίβαν ἐκβαλεῖν ἐξ	Ἰταλίας	οὐδ᾽ ἀποτρίψασθαι τὸν ὑπὲρ αὑτῶν
[16, 20]	φύσει, καὶ πρὸς τὰς στρατιωτικὰς	ὁμιλίας	εὐφυῶς διέκειτο· πρὸς δὲ ποικίλων
[16, 34]	Ῥωμαίοις καὶ στοχάζεσθαι τῆς τούτων	φιλίας.	~Ὁ δὲ Φίλιππος ὁρῶν τοὺς
[16, 6]	παραλαβὼν τέτταρας πεντήρεις καὶ τρεῖς	ἡμιολίας,	ἔτι δὲ τῶν λέμβων τοὺς
[16, 3]	ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ	τριημιολίας,	ταύτῃ δοῦσα πληγὴν βιαίαν κατὰ
[16, 14]	πολεμίοις, ἐκ δὲ τοῦ κινδύνου	μιᾶς	νηὸς ἐπαραμένης τὸν δόλωνα διὰ
[16, 3]	ἀπελύθη παραδόξως, οἱ δὲ τῆς	πολεμίας	νεὼς ἐπιβάται πάντες εὐψύχως διαγωνισάμενοι
[16, 5]	θαλάττης εἶναι, δύο δὲ ναῦς	πολεμίας	τρώσας τοὺς ἐπιβάτας ἐξέβαλε. Ταχὺ
[16, 6]	τετρωμένην καὶ βαπτιζομένην ὑπὸ νεὼς	πολεμίας,	ὥρμησε παραβοηθήσων ταύτῃ μετὰ δύο
[16, 2]	τῶν προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης τῆς	ἐπιθυμίας	τῶν ἑκάστου λογισμῶν· ὅταν δ᾽
[16, 27]	συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ τὸ τῆς	προθυμίας	ἐλλιπὲς ἐπ᾽ ὀλίγων γίνεσθαι. Διὸ
[16, 16]	Μεγαλοπολῖτις χώρα μεταξὺ κεῖται τῆς	Μεσσηνίας	καὶ Τεγεάτιδος. Τὸ δὲ τελευταῖον·
[16, 6]	οἰκείων νεῶν ἠνάγκασε μετὰ μεγάλης	ἀγωνίας	εἰς τὴν γῆν ἐκβαλεῖν τὰ
[16, 19]	Περὶ δὲ τῆς τῶν τόπων	ἀγνοίας	τῶν κατὰ τὴν Λακωνικὴν διὰ
[16, 23]	ποικίλας εἶχε περὶ τοῦ μέλλοντος	ἐπινοίας.	Ἅμα μὲν γὰρ ἠγωνία τὸν
[16, 9]	τόπος περὶ Χίον. Κάνδασα φρούριον	Καρίας.	~Μετὰ ταῦτα δὲ ποιησάμενος ὁ
[16, 39]	βίας, καὶ σχεδὸν ἀνελπίστου τῆς	σωτηρίας	ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς τὴν
[16, 16]	ἂν εἴη καλλίω μέρη τῆς	ἱστορίας,	ἐφ᾽ οἷς ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη
[16, 19]	πειρᾶσθαι πάντων κρατεῖν τῶν τῆς	ἱστορίας	μερῶν· καλὸν γάρ· εἰ δὲ
[16, 11]	τῆς τῶν εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει	θεωρίας,	ἀλλὰ καὶ τῆς τοῦ δυνατοῦ.
[16, 11]	πόλις κεῖται μὲν ἐπὶ τῆς	Ἀσίας	ἐν τῷ κόλπῳ τῷ μεταξὺ
[16, 5]	ὀρεγόμενον οὐ μακρὰν ἀπεῖχε τῆς	Ἀσίας,	τὸ δ᾽ εὐώνυμον διὰ τὸ
[16, 18]	τὴν ἀσυνήθειαν τῆς τῶν θηρίων	φαντασίας.	Ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἐπὶ τοῦ
[16, 20]	ἐν στρατιωτικῷ βίῳ διεγεγόνει μετὰ	φαντασίας,	ἦν δὲ καὶ τῇ φύσει
[16, 24]	ἀνέβαινεν εἰς ἄστυ μετὰ μεγάλης	προστασίας·	οὐ γὰρ μόνον οἱ τὰς
[16, 25]	κατὰ πρόσωπον εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι τὰς	εὐεργεσίας	τὰς αὑτοῦ τοῖς εὖ πεπονθόσι,
[16, 11]	τῷ μεταξὺ κειμένῳ τοῦ τῆς	Μιλησίας	Ποσειδίου καὶ τῆς Μυνδίων πόλεως,
[16, 13]	ἀξίους εἶναι κρίνω διὰ πλείους	αἰτίας.	Καὶ γὰρ κατὰ τοὺς καιροὺς
[16, 13]	συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ μὴν τὰς	ἐναντίας	τοῖς συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις ποιεῖσθαι περὶ
[16, 19]	τὸ μὴ τὰς τῶν πέλας	ἁμαρτίας	ἴδια προτερήματα νομίζειν, καθάπερ ἔνιοι
[16, 11]	φωτὶ τιθέμενα μὴ ποιεῖν σκιὰν	ἀπηλγηκυίας	ἐστὶ ψυχῆς· ὃ πεποίηκε Θεόπομπος,
[16, 5]	ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ τῆς	Χίας	ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς Ῥοδίοις. ~Οὐ
[16, 3]	~Λαβούσης δὲ τὴν καταρχὴν τῆς	ναυμαχίας	ἐκ τῆς Ἀττάλου νεώς, εὐθέως
[16, 5]	πρόσθεν. Συνέβη δὲ δύο γενέσθαι	ναυμαχίας	πολὺ διεστώσας ἀλλήλων· τὸ μὲν
[16, 13]	καὶ τὰ κατὰ τὰς προειρημένας	ναυμαχίας	συνετελέσθη, βούλομαι βραχέα περὶ αὐτῶν
[16, 8]	μὲν τέλος τῆς περὶ Χίον	ναυμαχίας	τοιοῦτον συνέβη γενέσθαι, τῆς δὲ
[16, 29]	πολιορκουμένων καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	εὐψυχίας,	εἰ καί τις ἄλλη, μνήμης
[16, 21]	κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα καὶ	βλᾶκας	διαμένειν. Διόπερ εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ
[16, 12]	τοὺς ὅρκους καὶ κατὰ τὰς	συνθήκας	βοηθεῖν, εἴ τις ἐπ᾽ αὐτοὺς
[16, 33]	Ῥωμαίους ἔφη μὴ παραβαίνειν τὰς	συνθήκας	μηδὲ πολεμεῖν ἡμῖν· ἐὰν δὲ
[16, 1]	τὰ λοιπὰ συμπράττειν κατὰ τὰς	συνθήκας.	Ὁ δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο μὲν
[16, 1]	μὲν ποιεῖν τὰ κατὰ τὰς	συνθήκας,	οὐκ ἐβούλετο δὲ σωματοποιεῖν ἀληθινῶς
[16, 33]	καὶ τὰ τέκνα καὶ τὰς	γυναῖκας	ἀποσφαττόντων, κατακαόντων, ἀπαγχόντων, εἰς τὰ
[16, 30]	ἀπροφασίστους, ἔπειτα συναθροῖσαι τὰς μὲν	γυναῖκας	εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[16, 30]	μὲν τὰ τέκνα καὶ τὰς	γυναῖκας,	ἐμπρήσειν δὲ τὰς προειρημένας ναῦς,
[16, 32]	τὰ μὲν τέκνα καὶ τὰς	γυναῖκας	ζωγρεῖν, ἅμα δὲ τῷ φωτὶ
[16, 31]	τὰ σφέτερα τέκνα καὶ τὰς	γυναῖκας	ὑπὸ τὴν τῶν ἐχθρῶν ἐξουσίαν.
[16, 26]	δὲ γεγονότων εἰς Ἄτταλον ἀδικημάτων	δίκας	ὑπέχειν ἐν ἴσῳ κριτηρίῳ, καὶ
[16, 33]	εἰς Ἄτταλον καὶ Ῥοδίους ἀδικημάτων	δίκας	ὑποσχεῖν, καὶ διότι ταῦτα μὲν
[16, 24]	δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς τηλικαύτας	ἡλίκας	οὐδενὶ ταχέως τῶν πρότερον εἰς
[16, 20]	ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν	πολεμικὰς	πράξεις δυνατὸς ἦν, καὶ ἀνδρώδης
[16, 39]	κατὰ Κοίλην Συρίαν πρὸς τὰς	πολεμικὰς	πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ
[16, 20]	καὶ προχειρότερος ἐγίνετο πρὸς τὰς	ξενικὰς	καὶ στρατιωτικὰς χάριτας. ~Ἐφ᾽ οἷς
[16, 17]	τερατείας μὴ καταλιπεῖν τοῖς τὰς	ἐπιδεικτικὰς	καὶ πρὸς ἔκπληξιν τῶν πολλῶν
[16, 20]	τῇ φύσει, καὶ πρὸς τὰς	στρατιωτικὰς	ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο· πρὸς δὲ
[16, 20]	ἐγίνετο πρὸς τὰς ξενικὰς καὶ	στρατιωτικὰς	χάριτας. ~Ἐφ᾽ οἷς οἱ περὶ
[16, 4]	συγκατέβαινον· καθόλου γὰρ ἐξέκλινον τὰς	συμπλοκὰς	διὰ τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι τοὺς
[16, 19]	εἶναι τὸ μὴ τὰς τῶν	πέλας	ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα νομίζειν, καθάπερ
[16, 28]	οὐχὶ διὰ τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους	στήλας	περαιωθέντα στόματος, οὕτως οὐδ᾽ ἐκ
[16, 28]	εἶναι συμβαίνει τὸν καθ᾽ Ἡρακλέους	στήλας	πόρον τοῦ κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον·
[16, 28]	συνεχῶς· τὸ δὲ καθ᾽ Ἡρακλείους	στήλας	σπάνιον ἔχει τὴν χρῆσιν καὶ
[16, 28]	μέντοι γε τοῦ καθ᾽ Ἡρακλείους	στήλας	στόματός ἐστι τὸ κατὰ τὴν
[16, 2]	τοῖς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ καὶ	παραγγείλας	ἀντιπρώρρους ποιεῖν τὰς ναῦς καὶ
[16, 37]	ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐν ὥρᾳ	παραγγείλας	δειπνοποιεῖσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἐξῆγε τὴν
[16, 23]	δυσχρήστως διέκειτο καὶ πολλὰς καὶ	ποικίλας	εἶχε περὶ τοῦ μέλλοντος ἐπινοίας.
[16, 22]	Ῥώμῃ κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπὶ	πολλὰς	ἡμέρας ἀγῶνας ἦγον καὶ πανηγύρεις
[16, 23]	ταῖς φυλακαῖς, δυσχρήστως διέκειτο καὶ	πολλὰς	καὶ ποικίλας εἶχε περὶ τοῦ
[16, 21]	ἰδίαν ποιεῖσθαι κατ᾽ αὐτοῦ τὰς	διαβολάς,	αὐτὸς δ᾽ ἔκρινε κοινῇ καὶ
[16, 10]	ποιησάμενος ὁ Φίλιππός τινας ἀπράκτους	προσβολὰς	διὰ τὴν ὀχυρότητα τοῦ πολίσματος
[16, 15]	Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς	ἀνατολάς,	τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας καὶ
[16, 15]	ἐστι καὶ τὰς Σκιράδας πρὸς	ἀνατολὰς	τοῦ Κορίνθου, τὰ δὲ κατὰ
[16, 33]	ποιήσασθαι τοὺς λόγους κατὰ τὰς	ἐντολάς,	ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς τοὺς βασιλέας
[16, 36]	εἰς τὴν Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν	ἐπιστολὰς	ἔγραψε πρὸς πάσας τὰς πόλεις,
[16, 36]	Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας τὰς	πύλας	εἰς τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν
[16, 15]	ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ	Θαλάμας	ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς
[16, 15]	θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ	Θαλάμας	καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς
[16, 15]	ἐστὶ διαβαίνειν τὸν προτιθέμενον παρὰ	Θαλάμας	ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς τὴν
[16, 28]	οὕτως οὐδ᾽ ἐκ τῆς καθ᾽	ἡμᾶς	εἰς τὴν Προποντίδα καὶ τὸν
[16, 28]	τὴν ἔξω θάλατταν τῆς καθ᾽	ἡμᾶς.	Εὐκαιρότερον μέντοι γε τοῦ καθ᾽
[16, 28]	πελάγους. Δυνατὸν εἰς τὴν καθ᾽	ἡμᾶς	θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ οὐχὶ διὰ
[16, 19]	παρακαλέσαιμι περὶ αὑτοῦ τοὺς καθ᾽	ἡμᾶς	καὶ τοὺς ἐπιγινομένους, ἐὰν μὲν
[16, 27]	τοιαύτην διαστολήν, ἵνα μή τις	ἡμᾶς	ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν ἑαυτοῖς, ἄρτι
[16, 24]	θῦσαι. Τὸ δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο	τιμὰς	τηλικαύτας ἡλίκας οὐδενὶ ταχέως τῶν
[16, 28]	τὰς ἐν τούτοις τοῖς τόποις	ἀφορμὰς	καὶ τὰς ἐπιβάθρας. Ἵνα, ἐὰν
[16, 13]	Μεσσηνίους καὶ τὰ κατὰ τὰς	προειρημένας	ναυμαχίας συνετελέσθη, βούλομαι βραχέα περὶ
[16, 30]	τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ τὰς	προειρημένας	ναῦς, ῥίψειν δὲ κατὰ τὰς
[16, 12]	ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος τὰς	προειρημένας	πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν τῶν
[16, 28]	ἄν τις τὰ περὶ τὰς	προειρημένας	πόλεις οὐχ οὕτως ἐξ αὐτῶν
[16, 2]	λέμβων, τὰς μεταξὺ τοῦ πόρου	κειμένας,	ἀπεκαραδόκει τὸν κίνδυνον. Ἦν δὲ
[16, 36]	ἀπέχειν τῆς Τεγέας τὰς πορρωτάτω	κειμένας	πόλεις οὐχ ἅμα πάσαις ἀπεδόθη
[16, 23]	καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἠγνόει τὰς	ἐξαποστελλομένας	κατ᾽ αὐτοῦ πρεσβείας εἰς Ῥώμην,
[16, 25]	τε ναῦς ἀποκαταστῆσαι τὰς αἰχμαλώτους	γενομένας	καὶ τοὺς ἄνδρας. Οἱ μὲν
[16, 31]	τῶν ἀναγκαίων, οὐκ εἰς τέλος	ἀπηλπισμένας	ἔχοντες τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας
[16, 15]	δὲ κατὰ τὴν Κοντοπορίαν καὶ	Μυκήνας	ἔγγιστα πρὸς δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽
[16, 15]	Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ παρὰ τὰς	Μυκήνας	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς Ἄργος.
[16, 15]	τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς	θερινὰς	ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας
[16, 15]	καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς	χειμερινὰς	δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον ἐπὶ
[16, 15]	καὶ Μυκήνας ἔγγιστα πρὸς δύσεις	χειμερινάς,	ὥστ᾽ εἶναι τελέως ἀδύνατον ἀπὸ
[16, 10]	ταῦτα δὲ ποιησάμενος ὁ Φίλιππός	τινας	ἀπράκτους προσβολὰς διὰ τὴν ὀχυρότητα
[16, 27]	σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν τὰς ἑαυτῶν προθέσεις,	τινὰς	δ᾽ ἐν τούτῳ μάλιστα νικᾶν
[16, 24]	ἐνεστώτων. Ὁ δὲ βασιλεὺς μετά	τινας	ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς
[16, 27]	οὖν προήχθην εἰπεῖν διὰ τὸ	τινὰς	μὲν πρὸς τῷ τέρματι, καθάπερ
[16, 32]	τῶν τραυμάτων ἀδυνατούντων, συναγαγόντες ὀλίγους	τινὰς	τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ Θεόγνητος
[16, 4]	διὰ τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι τοὺς	Μακεδόνας	ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων ἐν ταῖς
[16, 32]	καίπερ ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον τοὺς	Μακεδόνας	ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι τῆς
[16, 22]	τὸ συνεχὲς ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας	ἀγῶνας	ἦγον καὶ πανηγύρεις ἐπιφανῶς, χορηγὸν
[16, 12]	ὁμοίως δὲ καὶ τίνα τρόπον	ἀναδείξας	τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν οἷον ἄσυλον
[16, 33]	ἐξέπεμψαν τὸν προειρημένον, ὃς καὶ	συμμίξας	περὶ τὴν Ἄβυδον διεσάφει τῷ
[16, 20]	ἐξ αὑτοῦ λαμβάνον τὴν ἐπίδοσιν.	Πᾶς	γὰρ ὁ παθὼν εὖ παρὰ
[16, 8]	παρ᾽ αὐτὸν μὲν τὸν καιρὸν	πᾶς	ὁ πόρος ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος,
[16, 18]	τότε συνεστρατευμένου. Πῶς δ᾽ ὁ	Σκόπας	ἅμα μὲν αὐτῷ πρῶτος, ἅμα
[16, 38]	πολιορκίας ῥεμβώδους γενομένης ὁ μὲν	Σκόπας	ἠδόξει καὶ διεβέβλητο νεανικῶς. Τοῦ
[16, 38]	~ὁ δὲ τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸς	Σκόπας	ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω τόπους
[16, 13]	Ἐγὼ δὲ διότι μὲν δεῖ	ῥοπὰς	διδόναι ταῖς αὑτῶν πατρίσι τοὺς
[16, 30]	ναῦς, ῥίψειν δὲ κατὰ τὰς	ἀρὰς	τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν
[16, 30]	πατρίδος. Ἐπὶ δὲ πᾶσι σφαγιασάμενοι	κατάρας	ἠνάγκασαν ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ποιεῖσθαι
[16, 6]	Ἄτταλον ἀπὸ τῶν ἰδίων, παραλαβὼν	τέτταρας	πεντήρεις καὶ τρεῖς ἡμιολίας, ἔτι
[16, 15]	τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας καὶ	Φαρὰς	καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς
[16, 15]	δ᾽ ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα κατὰ	Φαρὰς	παραγενέσθαι πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν.
[16, 22]	τῶν ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν οὐ κατέλιπον	χαρᾶς.	Ὡς δὲ καὶ τὸν θρίαμβον
[16, 8]	Ὁ δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε τοσούτους	ἄνδρας	ἀπολωλεκὼς οὔτε κατὰ γῆν οὔτε
[16, 39]	κατ᾽ ἰδίαν ἐπισημαινόμεθα τοὺς ἀγαθοὺς	ἄνδρας	ἐν τοῖς ὑπομνήμασι, τὸν αὐτὸν
[16, 6]	σφετέρας ναῦς καὶ παρακαλῶν τοὺς	ἄνδρας	εὐθαρσεῖς εἶναι, διότι νικῶσι τῇ
[16, 25]	τὰς αἰχμαλώτους γενομένας καὶ τοὺς	ἄνδρας.	Οἱ μὲν οὖν πρέσβεις οἱ
[16, 17]	τοὺς μὲν ἐπὶ τὸ λαιὸν	κέρας	τῆς φάλαγγος, τοὺς δ᾽ ἐπὶ
[16, 5]	ἀλλήλων· τὸ μὲν γὰρ δεξιὸν	κέρας	τοῦ Φιλίππου κατὰ τὴν ἐξ
[16, 4]	τὰ μὲν περὶ τὸ δεξιὸν	κέρας	τοῦ Φιλίππου τοιαύτην εἶχε τὴν
[16, 22]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπὶ πολλὰς	ἡμέρας	ἀγῶνας ἦγον καὶ πανηγύρεις ἐπιφανῶς,
[16, 33]	τοῖς γινομένοις παρήγγειλε διότι τρεῖς	ἡμέρας	ἀναστροφὴν δίδωσι τοῖς βουλομένοις ἀπάγχεσθαι
[16, 20]	Ὃν δέ ποτε χρόνον τῆς	ἡμέρας	ἀπεμέριζε πρὸς ἐντεύξεις, ἐν τούτῳ
[16, 20]	τὸ μὲν πλεῖστον μέρος τῆς	ἡμέρας	κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς τὰ
[16, 24]	Ὁ δὲ βασιλεὺς μετά τινας	ἡμέρας	πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς
[16, 10]	ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. Τὰς μὲν	ἡμέρας	ψόφον ἐποίει κατὰ γῆς, ὡς
[16, 23]	αὐτοῦ πρεσβείας εἰς Ῥώμην, διόπερ	πέρας	ἔχει τὰ κατὰ τὴν Λιβύην.
[16, 6]	καὶ πολὺς ἦν συναθροίζων τὰς	σφετέρας	ναῦς καὶ παρακαλῶν τοὺς ἄνδρας
[16, 28]	γεφυρούμενον ὑπὸ τῶν πεζεύειν ἐπ᾽	ἀμφοτέρας	τὰς ἠπείρους προαιρουμένων, ποτὲ δὲ
[16, 4]	δὲ τοὺς περὶ τὸν Ἄτταλον	ἐπικυδεστέρας	ἔχειν τὰς ἐλπίδας. Οἱ δὲ
[16, 28]	τοῖς τόποις ἀφορμὰς καὶ τὰς	ἐπιβάθρας.	Ἵνα, ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν αὖθις
[16, 6]	μετὰ τῶν πληρωμάτων εἰς τὰς	Ἐρυθρὰς	ἀπεχώρησε, τῶν δὲ πλοίων καὶ
[16, 6]	ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν εἰς τὰς	Ἐρυθράς.	Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν ὅλοις
[16, 33]	βουλομένου διδάσκειν ὅτι Ῥόδιοι τὰς	χεῖρας	ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ Μάρκος
[16, 33]	ἔφη σοὶ πρότερος ἐπέβαλε τὰς	χεῖρας;	ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας κατὰ
[16, 9]	τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ τὰς	χεῖρας	πάντες ἂν καταπροεῖντο τοὺς καιρούς,
[16, 33]	τοῖς Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν τὰς	χεῖρας,	περὶ δὲ τῶν εἰς Ἄτταλον
[16, 8]	τοὺς θεωμένους· γενομένης γὰρ τοσαύτης	φθορᾶς	ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν μὲν τὸν
[16, 21]	χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη τὰ τῆς	διαφορᾶς.	Καθ᾽ ὃν καιρὸν ὁ Τληπόλεμος,
[16, 31]	διότι τὰς μὲν τῶν προειρημένων	συμφορὰς	οἷον ἐλεήσασα παραυτίκα διωρθώσατο, περιθεῖσα
[16, 4]	ποτὲ δὲ πάλιν εἰς τὰς	πρώρρας,	ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ πρύμναν,
[16, 5]	ναῦν τῆς θαλάττης διὰ τῆς	πρώρρας,	κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων τὰς
[16, 1]	Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ τῆς	χώρας	οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι τὸν
[16, 10]	δὲ γέρρα καὶ τὴν τοιαύτην	ἑτοιμάσας	παρασκευὴν ἤρξατο πολιορκεῖν διὰ τῶν
[16, 39]	τῶν κατὰ Συρίαν ὑπέστησαν καὶ	πάσας	ἐξήλεγξαν τὰς ἐλπίδας. Τὸ δὲ
[16, 2]	Σάμῳ ναῦς οὐκ ἠδυνήθη καταρτίσαι	πάσας.	Τὰ δὲ τῶν πολεμίων σκάφη
[16, 36]	παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς	πάσας	τὰς πόλεις, καὶ ταύτας διέδωκε
[16, 36]	πάντας τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ	πάσας	τὰς πύλας εἰς τὴν Τεγέαν
[16, 30]	εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν	ἁπάσας,	τὰ δὲ τέκνα σὺν ταῖς
[16, 33]	Ῥόδιοι τὰς χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ,	μεσολαβήσας	ὁ Μάρκος ἤρετο Τί δαὶ
[16, 5]	γενναίως. Ἐν ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος,	βοηθήσας	μετὰ τριῶν πεντήρων, τὴν μὲν
[16, 9]	Νῦν δ᾽ ἐκεῖνος ἀρχὴν πολέμου	ποιήσας	ἠνάγκασε μὲν τὴν αὑτοῦ πατρίδα
[16, 38]	δὲ τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας	ὁρμήσας	εἰς τοὺς ἄνω τόπους κατεστρέψατο
[16, 6]	βασιλικὴν ναῦν. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος	ὑπονοήσας	τὸ περὶ τὸν αὑτοῦ βασιλέα
[16, 33]	τὰς χεῖρας; ὁ δὲ βασιλεὺς	ἐξαπορήσας	κατὰ τρεῖς τρόπους ἔφησεν αὐτῷ
[16, 37]	δύναμιν ἐκ τῆς Τεγέας, καὶ	νυκτοπορήσας	ἐνεργῶς περὶ τὴν ἑωθινὴν ἐνεκάθισε
[16, 2]	ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ τὰς νησίδας	ἀναχωρήσας	μετά τινων λέμβων, τὰς μεταξὺ
[16, 9]	τὴν ναυμαχίαν, καὶ Κλεωναῖον ἡγεμόνα	συστήσας	ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ ταῖς δυνάμεσι, μετήλλαξε
[16, 23]	Ἀλαβανδέων χώραν ὡς πολεμίαν κατέφθειρε,	φήσας	ἀναγκαῖον εἶναι πορίζειν τῷ στρατεύματι
[16, 27]	ἐν ἀρχαῖς τῆς πραγματείας διεστειλάμην,	φήσας	ἀναγκαῖον εἶναι ποτὲ μὲν εὐλογεῖν,
[16, 11]	ἐστὶ ψυχῆς· ὃ πεποίηκε Θεόπομπος,	φήσας	τοὺς εἰς τὸ τοῦ Διὸς
[16, 6]	τοὺς ἐγγὺς ὄντας, ὥρμησε, καὶ	διακλείσας	τὸν Ἄτταλον ἀπὸ τῶν οἰκείων
[16, 32]	ὅπλοις, ὧν δὲ συντρίβοντες τὰς	σαρίσας	αὐτοῖς τοῖς ἐκείνων κλάσμασιν ἐκ
[16, 36]	ταύτας διέδωκε ταῖς πορρωτάτω πόλεσι,	μερίσας	οὕτως ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν
[16, 33]	ἀπ᾽ ἀλλήλων· ὁ δὲ Φίλιππος	κυριεύσας	τῆς πόλεως, τὴν ὕπαρξιν ἅπασαν
[16, 23]	σῦκα ἔλαβε. Διὸ καὶ Μυοῦντος	κυριεύσας	τοῖς Μάγνησιν ἐχαρίσατο τὸ χωρίον
[16, 21]	τοῦ πατρὸς εὐκαιρίαν· ὡς δὲ	καταπλεύσας	εἰς τὴν Μακεδονίαν συνέμιξε τοῖς
[16, 24]	ἀποδοχῆς τοῦ βασιλέως. Ἄτταλος δὲ	καταπλεύσας	εἰς τὸν Πειραιᾶ τὴν μὲν
[16, 5]	λαβὼν καὶ παραβόλως τῇ τόλμῃ	κινδυνεύσας	μόλις ἐξέσωσε τὴν ἰδίαν ναῦν
[16, 16]	ἐλαφρός, εἶτα λαμβάνων αὔξησιν καὶ	διανύσας	ἐπιφανῶς πᾶσαν τὴν προειρημένην χώραν
[16, 26]	Ὁ μὲν οὖν Νικάνωρ ταῦτ᾽	ἀκούσας	ἀπηλλάγη· τὸν αὐτὸν δὲ λόγον
[16, 33]	καιροὺς τούτους Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς	ἀκούσας	πολιορκεῖσθαι τοὺς Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου
[16, 9]	τυχοῦσαν. ~Θεοφιλίσκος δὲ μίαν ἡμέραν	ἐπιβιώσας,	καὶ τῇ πατρίδι γράψας ὑπὲρ
[16, 29]	τὰ μὲν ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ	περιχαρακώσας	τοὺς Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει καὶ κατὰ
[16, 3]	οὔσης, τὴν δὲ τῶν πολεμίων	τρώσας	ναῦν ὑπὸ τὰ βίαχα τὸ
[16, 5]	εἶναι, δύο δὲ ναῦς πολεμίας	τρώσας	τοὺς ἐπιβάτας ἐξέβαλε. Ταχὺ δὲ
[16, 29]	ὅ γε Φίλιππος τὰ μὲν	ἀποσταυρώσας,	τὰ δὲ περιχαρακώσας τοὺς Ἀβυδηνοὺς
[16, 5]	δὲ δύο γενέσθαι ναυμαχίας πολὺ	διεστώσας	ἀλλήλων· τὸ μὲν γὰρ δεξιὸν
[16, 25]	ἄλλων τάς τε ναῦς ἀποκαταστῆσαι	τὰς	αἰχμαλώτους γενομένας καὶ τοὺς ἄνδρας.
[16, 4]	τῶν ἐρετῶν χρείαν. Κατὰ δὲ	τὰς	ἀντιπρώρρους συμπτώσεις ἐποίουν τι τεχνικόν·
[16, 30]	προειρημένας ναῦς, ῥίψειν δὲ κατὰ	τὰς	ἀρὰς τὸν ἄργυρον καὶ τὸν
[16, 4]	Οἱ δὲ Ῥόδιοι κατὰ μὲν	τὰς	ἀρχὰς εὐθέως ἐκ τῆς ἀναγωγῆς
[16, 24]	προστασίας· οὐ γὰρ μόνον οἱ	τὰς	ἀρχὰς ἔχοντες μετὰ τῶν ἱππέων,
[16, 13]	καθήκοντος ἀνδράσι πολιτικοῖς. Τῷ δὲ	τὰς	αὐτὰς γράφειν ἡμῖν πράξεις ἀναγκαῖόν
[16, 36]	ἁπασῶν καὶ ποῖαι δύνανται κατὰ	τὰς	αὐτὰς ὁδοὺς εἰς τὴν Τεγέαν
[16, 25]	πρόσωπον εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι τὰς εὐεργεσίας	τὰς	αὑτοῦ τοῖς εὖ πεπονθόσι, τῆς
[16, 13]	τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες ἀδοκίμους ποιοῦσι	τὰς	αὑτῶν συντάξεις, οὕτως οἱ πολιτικοὶ
[16, 2]	ταῖς πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα·	τὰς	γὰρ ἐν τῇ Σάμῳ ναῦς
[16, 33]	αὐτοὺς καὶ τὰ τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ἀποσφαττόντων, κατακαόντων, ἀπαγχόντων, εἰς
[16, 30]	κατασφάξειν μὲν τὰ τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ τὰς προειρημένας
[16, 32]	γὰρ τὰ μὲν τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ζωγρεῖν, ἅμα δὲ τῷ
[16, 31]	πεσεῖσθαι τὰ σφέτερα τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ὑπὸ τὴν τῶν ἐχθρῶν
[16, 10]	γῆς, ὡς ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων,	τὰς	δὲ νύκτας ἔξωθεν ἔφερε χοῦν
[16, 6]	τὰς μὲν ἀναδησάμενοι τῶν νεῶν,	τὰς	δὲ προδιαφθείραντες ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν
[16, 17]	τοῖς ἐπιπέδοις ἐπὶ τῶν εὐωνύμων,	τὰς	δὲ φάλαγγας, ἐπεὶ συνέβαλλον ἀλλήλαις,
[16, 21]	κατ᾽ ἰδίαν ποιεῖσθαι κατ᾽ αὐτοῦ	τὰς	διαβολάς, αὐτὸς δ᾽ ἔκρινε κοινῇ
[16, 26]	ὡς Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον ἐπὶ	τὰς	διαλύσεις. ~Ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ
[16, 36]	καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν μὴ μόνον	τὰς	ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ τὰς τῶν
[16, 12]	δι᾽ ἀσέβειαν ἢ πονηρίαν φεύγουσι	τὰς	ἑαυτῶν πατρίδας ἥθροισε πλῆθος ἀνθρώπων
[16, 27]	οἱ κακοὶ τῶν σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν	τὰς	ἑαυτῶν προθέσεις, τινὰς δ᾽ ἐν
[16, 4]	περὶ τὸν Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν	τὰς	ἐλπίδας. Οἱ δὲ Ῥόδιοι κατὰ
[16, 39]	Συρίαν ὑπέστησαν καὶ πάσας ἐξήλεγξαν	τὰς	ἐλπίδας. Τὸ δὲ παραπλήσιον ἐποίησαν
[16, 20]	πάντων ἔπαινον ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ	τὰς	ἐν τοῖς πότοις ἐπιχύσεις, ἔτι
[16, 28]	δὲ Φίλιππος ἐβούλετο παρελέσθαι Ῥωμαίων	τὰς	ἐν τούτοις τοῖς τόποις ἀφορμὰς
[16, 13]	συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ μὴν	τὰς	ἐναντίας τοῖς συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις ποιεῖσθαι
[16, 33]	Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς λόγους κατὰ	τὰς	ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς τοὺς
[16, 23]	Ῥωμαίους· καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἠγνόει	τὰς	ἐξαποστελλομένας κατ᾽ αὐτοῦ πρεσβείας εἰς
[16, 28]	τούτοις τοῖς τόποις ἀφορμὰς καὶ	τὰς	ἐπιβάθρας. Ἵνα, ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν
[16, 20]	τοῖς πότοις ἐπιχύσεις, ἔτι δὲ	τὰς	ἐπιγραφὰς καὶ τὰ διὰ τῶν
[16, 17]	ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν τοῖς	τὰς	ἐπιδεικτικὰς καὶ πρὸς ἔκπληξιν τῶν
[16, 6]	βασιλεὺς μετὰ τῶν πληρωμάτων εἰς	τὰς	Ἐρυθρὰς ἀπεχώρησε, τῶν δὲ πλοίων
[16, 6]	ἀσφαλῆ ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν εἰς	τὰς	Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν
[16, 25]	τὸ κατὰ πρόσωπον εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι	τὰς	εὐεργεσίας τὰς αὑτοῦ τοῖς εὖ
[16, 28]	ὑπὸ τῶν πεζεύειν ἐπ᾽ ἀμφοτέρας	τὰς	ἠπείρους προαιρουμένων, ποτὲ δὲ πλωτευόμενον
[16, 15]	κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς	τὰς	θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ
[16, 32]	τῆς τῶν πολιτῶν προαιρέσεως διὰ	τὰς	ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ
[16, 32]	τῷ φωτὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ	τὰς	ἱερείας ἐκπέμπειν μετὰ στεμμάτων πρὸς
[16, 24]	ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους παρέστησαν	τὰς	ἱερείας καὶ τοὺς ἱερεῖς. Μετὰ
[16, 30]	ἐμπύρων ποιεῖσθαι τοὺς ἱερέας καὶ	τὰς	ἱερείας περὶ τῶν προειρημένων. Ταῦτα
[16, 13]	τῷ δοκεῖν οἰκειοτάτας εἶναι Ῥοδίοις	τὰς	κατὰ θάλατταν πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων
[16, 13]	Πολύβιος ἐπεὶ δέ τινες τῶν	τὰς	κατὰ μέρος γραφόντων πράξεις γεγράφασι
[16, 10]	ἀπεχώρει, πορθῶν τὰ φρούρια καὶ	τὰς	κατὰ τὴν χώραν συνοικίας. Ὅθεν
[16, 6]	ἐπικουρῆσαι ναυσίν. Οἱ δὲ Ῥόδιοι,	τὰς	μὲν ἀναδησάμενοι τῶν νεῶν, τὰς
[16, 5]	πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων	τὰς	μὲν ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως, τέλος
[16, 16]	λοιπὸν φερόμενος διὰ τῆς Μεγαλοπολίτιδος	τὰς	μὲν ἀρχὰς ἐλαφρός, εἶτα λαμβάνων
[16, 1]	πολλοὺς καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας, ὥρμησε	τὰς	μὲν ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν
[16, 21]	τῶν αὐλικῶν παρατηρήσεως καὶ κακοπραγμοσύνης,	τὰς	μὲν ἀρχὰς παρήκουε καὶ κατεφρόνει
[16, 29]	ἄλλη, μνήμης ἀξία καὶ παραδόσεως.	Τὰς	μὲν γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς
[16, 30]	συναγωνιστὰς ἔχοιεν ἀπροφασίστους, ἔπειτα συναθροῖσαι	τὰς	μὲν γυναῖκας εἰς τὸ τῆς
[16, 10]	τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον.	Τὰς	μὲν ἡμέρας ψόφον ἐποίει κατὰ
[16, 10]	γενέσθαι τοὺς ἐν τῇ πόλει.	Τὰς	μὲν οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον οἱ
[16, 31]	περιπετείας μέμψαιτο τῇ τύχῃ, διότι	τὰς	μὲν τῶν προειρημένων συμφορὰς οἷον
[16, 2]	νησίδας ἀναχωρήσας μετά τινων λέμβων,	τὰς	μεταξὺ τοῦ πόρου κειμένας, ἀπεκαραδόκει
[16, 15]	τὴν Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ παρὰ	τὰς	Μυκήνας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς
[16, 4]	τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους τάξαντες	τὰς	ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως, ὁμοῦ
[16, 2]	δεξιοῦ καὶ παραγγείλας ἀντιπρώρρους ποιεῖν	τὰς	ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις
[16, 29]	πυρὶ διέφθειραν, οὕτως ὥστε καὶ	τὰς	ναῦς μόλις ἀνασπάσαι τοὺς πολεμίους
[16, 8]	αὐτῷ, καὶ στήσαντες ἐν μετώπῳ	τὰς	ναῦς, οὐδενὸς ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀνταναγομένου
[16, 4]	διεκπλεῖν εὐχερῶς οὔτε στρέφειν ἐδύναντο	τὰς	ναῦς οὔτε καθόλου χρῆσθαι τοῖς
[16, 2]	τοῖς πολεμίοις ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ	τὰς	νησίδας ἀναχωρήσας μετά τινων λέμβων,
[16, 6]	Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων ἤδη πρὸς	τὰς	νησίδας ὑφ᾽ αἷς ὁ Φίλιππος
[16, 25]	ἀνήχθησαν εἰς τὴν Κέων ἐπὶ	τὰς	νήσους μετὰ τοῦ στόλου. ~Ὅτι
[16, 20]	ἐξετυφοῦτο, καὶ προχειρότερος ἐγίνετο πρὸς	τὰς	ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς χάριτας. ~Ἐφ᾽
[16, 6]	τὸν αὑτοῦ βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε	τὰς	οἰκείας ναῦς ἐξαίρων σύνθημα· ταχὺ
[16, 39]	πάντων ἐγχειρισάντων σφᾶς αὐτοὺς καὶ	τὰς	πατρίδας Μήδοις, μόνοι τὸ δεινὸν
[16, 14]	Κῶ διᾶραι, τοὺς δὲ πολεμίους	τὰς	πεντήρεις ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας ἐπὶ
[16, 4]	τὰ τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον	τὰς	πληγάς. Σπανίως δ᾽ εἰς τοῦτο
[16, 4]	τὰ σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον	τὰς	πληγάς, τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα
[16, 36]	Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς πάσας	τὰς	πόλεις, καὶ ταύτας διέδωκε ταῖς
[16, 39]	τῶν κατὰ Κοίλην Συρίαν πρὸς	τὰς	πολεμικὰς πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων
[16, 36]	τὸ ἴσον ἀπέχειν τῆς Τεγέας	τὰς	πορρωτάτω κειμένας πόλεις οὐχ ἅμα
[16, 16]	σπουδάζειν ὑπὲρ τοῦ δεόντως ἐξαγγέλλειν	τὰς	πράξεις δῆλον γὰρ ὡς οὐ
[16, 27]	πραγμάτων ῥοπαὶ καὶ περιστάσεις ἀλλοιοῦσι	τὰς	προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽
[16, 13]	κατὰ Μεσσηνίους καὶ τὰ κατὰ	τὰς	προειρημένας ναυμαχίας συνετελέσθη, βούλομαι βραχέα
[16, 30]	καὶ τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ	τὰς	προειρημένας ναῦς, ῥίψειν δὲ κατὰ
[16, 12]	αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος	τὰς	προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν
[16, 28]	δ᾽ ἄν τις τὰ περὶ	τὰς	προειρημένας πόλεις οὐχ οὕτως ἐξ
[16, 34]	πρεσβευταί, παρακαλοῦντες τὸν δῆμον εἰς	τὰς	πρὸς τὸν Φίλιππον διαλύσεις. Οἷς
[16, 4]	εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ πάλιν εἰς	τὰς	πρώρρας, ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ
[16, 36]	τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας	τὰς	πύλας εἰς τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι
[16, 32]	τοῖς ὅπλοις, ὧν δὲ συντρίβοντες	τὰς	σαρίσας αὐτοῖς τοῖς ἐκείνων κλάσμασιν
[16, 15]	κατὰ τὸν Ἰσθμόν ἐστι καὶ	τὰς	Σκιράδας πρὸς ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου,
[16, 20]	ὑπῆρχε τῇ φύσει, καὶ πρὸς	τὰς	στρατιωτικὰς ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο· πρὸς
[16, 4]	τοῦτο συγκατέβαινον· καθόλου γὰρ ἐξέκλινον	τὰς	συμπλοκὰς διὰ τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι
[16, 12]	κατὰ τοὺς ὅρκους καὶ κατὰ	τὰς	συνθήκας βοηθεῖν, εἴ τις ἐπ᾽
[16, 33]	ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη μὴ παραβαίνειν	τὰς	συνθήκας μηδὲ πολεμεῖν ἡμῖν· ἐὰν
[16, 1]	καὶ τὰ λοιπὰ συμπράττειν κατὰ	τὰς	συνθήκας. Ὁ δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο
[16, 1]	ὑπεκρίνετο μὲν ποιεῖν τὰ κατὰ	τὰς	συνθήκας, οὐκ ἐβούλετο δὲ σωματοποιεῖν
[16, 19]	τὴν μετάθεσιν διὰ τὸ προεκδεδωκέναι	τὰς	συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν ὡς ἔνι
[16, 6]	ἐπανέπλει, καὶ πολὺς ἦν συναθροίζων	τὰς	σφετέρας ναῦς καὶ παρακαλῶν τοὺς
[16, 25]	κἀκείνους αὐτοῖς χωρὶς τῶν ἄλλων	τάς	τε ναῦς ἀποκαταστῆσαι τὰς αἰχμαλώτους
[16, 11]	τῶν συγγραφέων. Ἐγὼ δὲ πρὸς	τὰς	τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων οὐκ
[16, 18]	τοῖς φαλαγγίταις, καὶ διὰ τοῦτο	τὰς	τοῦ νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι
[16, 31]	οὐκ εἰς τέλος ἀπηλπισμένας ἔχοντες	τὰς	τοῦ νικᾶν ἐλπίδας διὰ τὸ
[16, 29]	τὴν Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον ἐρρωμένως	τὰς	τοῦ Φιλίππου παρασκευάς, καὶ τῶν
[16, 36]	μόνον τὰς ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ	τὰς	τῶν ἄλλων πόλεων, ὅσαι κατὰ
[16, 19]	κρίνων καλὸν εἶναι τὸ μὴ	τὰς	τῶν πέλας ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα
[16, 1]	ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ	τὰς	τῶν τόπων ὀχυρότητας οἱ τὸ
[16, 15]	Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς πρὸς	τὰς	χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον
[16, 33]	Φιλίππου βουλομένου διδάσκειν ὅτι Ῥόδιοι	τὰς	χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ
[16, 33]	τίς ἔφη σοὶ πρότερος ἐπέβαλε	τὰς	χεῖρας; ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας
[16, 9]	ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ	τὰς	χεῖρας πάντες ἂν καταπροεῖντο τοὺς
[16, 33]	μήτε τοῖς Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν	τὰς	χεῖρας, περὶ δὲ τῶν εἰς
[16, 5]	τὴν θάλατταν, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἐπιβάτας	ἀποθανεῖν μαχομένους γενναίως. Ἐν ᾧ
[16, 5]	δὲ ναῦς πολεμίας τρώσας τοὺς	ἐπιβάτας	ἐξέβαλε. Ταχὺ δὲ περιχυθέντων αὐτῷ
[16, 3]	καὶ τὸ σκάφος καὶ τοὺς	ἐπιβάτας	τοὺς ἐν αὐτῷ διέφθειραν, ἐν
[16, 13]	πατρίδος ὀνόματι καὶ τῷ δοκεῖν	οἰκειοτάτας	εἶναι Ῥοδίοις τὰς κατὰ θάλατταν
[16, 1]	ἀπήρυκον διὰ τὰς τῶν τόπων	ὀχυρότητας	οἱ τὸ Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ
[16, 17]	ἐπιπέδοις ἐκτάττειν, τιθέντα τοὺς μὲν	φαλαγγίτας	ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν κατὰ μέσην
[16, 12]	τύραννος, καὶ πῶς ἐκβαλὼν τοὺς	πολίτας	ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους καὶ συνῴκισε
[16, 20]	πρὸς τὰς ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς	χάριτας.	~Ἐφ᾽ οἷς οἱ περὶ τὴν
[16, 10]	ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων, τὰς δὲ	νύκτας	ἔξωθεν ἔφερε χοῦν καὶ παρέβαλλε
[16, 11]	εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄβατον	ἐμβάντας	κατ᾽ Ἀρκαδίαν ἀσκίους γίνεσθαι. Τούτῳ
[16, 36]	καὶ πέντ᾽ ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι παραυτίκα	πάντας	εἰς τὴν ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ
[16, 8]	τὰ μετὰ τὴν μάχην συμβαίνοντα	πάντας	ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης γὰρ
[16, 24]	τοὺς ἱερεῖς. Μετὰ δὲ ταῦτα	πάντας	μὲν τοὺς ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ
[16, 36]	μέλλον μήτε τῶν παραγινομένων, ἅμα	πάντας	τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας
[16, 17]	εὐώνυμον αὐτῆς καὶ τοὺς ἱππεῖς	πάντας	τοὺς ἐπὶ τούτου τεταγμένους ἐν
[16, 28]	εἶναί μοι δοκεῖ διὰ τὸ	πάντας,	ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι
[16, 13]	διαλεχθῆναι. Ποιήσομαι δ᾽ οὐ πρὸς	ἅπαντας,	ἀλλ᾽ ὅσους ὑπολαμβάνω μνήμης ἀξίους
[16, 37]	Τεγέαν, ἐξαπέστειλε τοὺς ἐπιλέκτους, ὥστε	νυκτερεύσαντας	περὶ Σελλασίαν ἅμα τῷ φωτὶ
[16, 14]	τότε μὲν εἰς τὴν Μυνδίαν	ἀπουρώσαντας	καθορμισθῆναι, τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἀναχθέντας
[16, 18]	μέσην τὴν φάλαγγα τὸ τοὺς	ἐλέφαντας	ἐκπληττόμενον; ποῦ δ᾽ ὁ βασιλεὺς
[16, 14]	ἔπαυλιν, ἔτι δὲ τοὺς Μιλησίους,	καταπλαγέντας	τὸ γεγονός, οὐ μόνον τὸν
[16, 14]	πολεμίους τὰς πεντήρεις ἐνάψασθαι καὶ	καθορμισθέντας	ἐπὶ τὴν Λάδην ἐπὶ τῇ
[16, 14]	ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι, τῇ δ᾽ ἐπαύριον	ἀναχθέντας	εἰς Κῶ διᾶραι, τοὺς δὲ
[16, 5]	τῆς θαλάττης διὰ τῆς πρώρρας,	κυκλωθέντας	ὑπὸ τῶν πολεμίων τὰς μὲν
[16, 24]	κατὰ τοῦ Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους	ὄντας	περιχαρὴς ἦν. Τῇ δ᾽ ἐπαύριον
[16, 6]	δὲ τῶν λέμβων τοὺς ἐγγὺς	ὄντας,	ὥρμησε, καὶ διακλείσας τὸν Ἄτταλον
[16, 32]	πρὸς τὸν Φίλιππον, δεησομένους καὶ	παραδιδόντας	αὐτῷ τὴν πόλιν. ~Κατὰ δὲ
[16, 32]	Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ τοὺς	θνήσκοντας	τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ
[16, 28]	κεφαλαιωδῶς γε μὴν ὑπομνῆσαι τοὺς	ἀναγινώσκοντας	ἐπιστάσεως χάριν οὐκ ἄχρηστον εἶναι
[16, 13]	τὸ μέρος ἐπιμελῶς τοὺς μὲν	ἀναγινώσκοντας	παρατηρεῖν, τοὺς δὲ γράφοντας αὐτοὺς
[16, 18]	πόδα, τὰ δὲ θηρία τοὺς	ἐγκλίνοντας	ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα τοῖς πολεμίοις
[16, 24]	ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν, ἅμα δὲ	παρακαλέσοντας	αὐτὸν ἐλθεῖν Ἀθήναζε χάριν τοῦ
[16, 24]	τὸν βασιλέα τοὺς ἅμα μὲν	εὐχαριστήσοντας	ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν, ἅμα δὲ
[16, 24]	αὐτοὺς καὶ τῆς προγεγενημένης κοινοπραγίας	μνημονεύοντας	καὶ πρὸς τὸν κατὰ τοῦ
[16, 23]	καὶ τὸν Ἄτταλον οὐχ οἷον	διαλύοντας	τὸ ναυτικόν, ἀλλὰ καὶ προσπληροῦντας
[16, 13]	μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν, τοὺς δὲ	γράφοντας	αὐτοὺς παραφυλάττεσθαι. ~Δῆλον δ᾽ ἔστι
[16, 36]	ποιήσασθε τοὺς ἐν ταῖς ἡλικίαις	ἔχοντας	τὰ ὅπλα καὶ πένθ᾽ ἡμερῶν
[16, 1]	θεμελίων ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ πολυτελεῖς	ὑπάρχοντας,	ὥρμησε τὰς μὲν ἀρχὰς ἐπὶ
[16, 14]	καὶ τῶν ἐγγὺς τὸ παραπλήσιον	ποιοῦντας	ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ πέλαγος, τέλος
[16, 28]	σκέπειν ἀπὸ παντὸς ἀνέμου τοὺς	ἐνορμοῦντας.	Ἐκτὸς δὲ τῆς εἰς τὸν
[16, 27]	μαχόμενα λέγειν ἑαυτοῖς, ἄρτι μὲν	ἐπαινοῦντας	Ἄτταλον καὶ Ῥοδίους, Φίλιππον δὲ
[16, 23]	διαλύοντας τὸ ναυτικόν, ἀλλὰ καὶ	προσπληροῦντας	ναῦς καὶ φιλοτιμότερον προσκειμένους ταῖς
[16, 9]	δι᾽ ὧν οὐ μόνον τοὺς	ζῶντας,	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο
[16, 14]	καὶ διὰ τῆς καθολικῆς ἀποφάσεως	νικῶντας	ἀποφαίνουσι τοὺς Ῥοδίους, καὶ ταῦτα
[16, 30]	μὲν τοὺς δούλους ἐλευθεροῦν, ἵνα	συναγωνιστὰς	ἔχοιεν ἀπροφασίστους, ἔπειτα συναθροῖσαι τὰς
[16, 13]	ἀνδράσι πολιτικοῖς. Τῷ δὲ τὰς	αὐτὰς	γράφειν ἡμῖν πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστι
[16, 36]	καὶ ποῖαι δύνανται κατὰ τὰς	αὐτὰς	ὁδοὺς εἰς τὴν Τεγέαν παραγίνεσθαι.
[16, 11]	συγγραφέων. Ἐγὼ δὲ πρὸς τὰς	τοιαύτας	ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽
[16, 24]	Τὸ δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς	τηλικαύτας	ἡλίκας οὐδενὶ ταχέως τῶν πρότερον
[16, 36]	πρὸς πάσας τὰς πόλεις, καὶ	ταύτας	διέδωκε ταῖς πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας
[16, 24]	τινας ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων	πρεσβευτὰς	εἰς τὸν Πειραιᾶ, καὶ νομίζων
[16, 29]	ἀντῳκοδομημένῳ τείχει, τὸ τηνικάδε πέμψαντες	πρεσβευτὰς	Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον ἐκέλευον παραλαμβάνειν
[16, 24]	ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος ἐξέπεμπε	πρεσβευτὰς	πρὸς Ἄτταλον τὸν βασιλέα τοὺς
[16, 29]	Φίλιππον τὴν πόλιν, τοὺς μὲν	στρατιώτας	ὑποσπόνδους ἀφέντα τοὺς παρὰ Ῥοδίων
[16, 26]	τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι καὶ πρὸς	Ἠπειρώτας	εἶπαν περὶ Φιλίππου παραπλέοντες ἐν
[16, 15]	Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ μὲν γὰρ	Εὐρώτας	καὶ τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν
[16, 27]	καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς τοὺς	ἐνεστῶτας	καιρούς, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ
[16, 39]	παραπλήσιον ἐποίησαν καὶ κατὰ τοὺς	ἐνεστῶτας	καιρούς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπον τῶν
[16, 25]	αὐτῷ πρὸς Φίλιππον κατὰ τοὺς	ἐνεστῶτας	καιρούς, τελευταία δὲ παράκλησις εἰς
[16, 25]	ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν πρὸς τοὺς	ἐνεστῶτας	καιρούς. Τοῦ δὲ πεισθέντος καὶ
[16, 29]	ὑπέμενον ἐρρωμένως τὰς τοῦ Φιλίππου	παρασκευάς,	καὶ τῶν τε κατὰ θάλατταν
[16, 20]	πότοις ἐπιχύσεις, ἔτι δὲ τὰς	ἐπιγραφὰς	καὶ τὰ διὰ τῶν ἀκροαμάτων
[16, 33]	πλῆθος καὶ τὴν ὁρμὴν τῶν	σφᾶς	αὐτοὺς καὶ τὰ τέκνα καὶ
[16, 39]	τῆς δυναστείας, καὶ πάντων ἐγχειρισάντων	σφᾶς	αὐτοὺς καὶ τὰς πατρίδας Μήδοις,
[16, 5]	ὑπὸ τῶν πολεμίων τὰς μὲν	ἀρχὰς	ἀγωνίζεσθαι γενναίως, τέλος δὲ τὸν
[16, 16]	διὰ τῆς Μεγαλοπολίτιδος τὰς μὲν	ἀρχὰς	ἐλαφρός, εἶτα λαμβάνων αὔξησιν καὶ
[16, 1]	πολυτελεῖς ὑπάρχοντας, ὥρμησε τὰς μὲν	ἀρχὰς	ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν δὲ ποιησάμενος
[16, 4]	δὲ Ῥόδιοι κατὰ μὲν τὰς	ἀρχὰς	εὐθέως ἐκ τῆς ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν
[16, 24]	οὐ γὰρ μόνον οἱ τὰς	ἀρχὰς	ἔχοντες μετὰ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ
[16, 21]	παρατηρήσεως καὶ κακοπραγμοσύνης, τὰς μὲν	ἀρχὰς	παρήκουε καὶ κατεφρόνει τῶν λεγομένων.
[16, 29]	καὶ παραδόσεως. Τὰς μὲν γὰρ	ἀρχὰς	πιστεύοντες αὑτοῖς οἱ τὴν Ἄβυδον
[16, 10]	τῇ πόλει. Τὰς μὲν οὖν	ἀρχὰς	ὑπέμενον οἱ Πρινασσεῖς εὐγενῶς· ἐπεὶ
[16, 5]	συναναδεξαμένου τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον εὐψύχως.	Συνάψας	δὲ τοῖς αὑτοῦ σκάφεσι πάλιν
[16, 15]	καὶ διαπορευθεὶς τὸν Ἰσθμὸν καὶ	συνάψας	ταῖς Σκειρωνίσιν εὐθέως ἐπὶ τὴν
[16, 9]	ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ τῇ πατρίδι	γράψας	ὑπὲρ τῶν κατὰ τὴν ναυμαχίαν,
[16, 1]	ἄλσος ἐκτεμών, τὸν δὲ περίβολον	διαρρίψας,	τούς τε ναοὺς ἐκ θεμελίων
[16, 10]	οἱ Πρινασσεῖς εὐγενῶς· ἐπεὶ δὲ	προσπέμψας	ὁ Φίλιππος ἐνεφάνιζε διότι πρὸς
[16, 18]	μεγάλην· ὅτε γὰρ ἅπαξ αἱ	φάλαγγες	συνέπεσον ἀλλήλαις, οὐκέτι δυνατὸν ἦν
[16, 20]	καὶ καθόλου τὴν περὶ τὸ	λυσιτελὲς	οἰκονομίαν, ἀφυέστατος ὑπῆρχε πάντων. καὶ
[16, 17]	βούλομαι, γένοιτ᾽ ἂν οὕτω μάλιστα	καταφανές.	Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ προειρημένος συγγραφεὺς
[16, 11]	τὸ τῆς Ἀστιάδος· καὶ ταῦτά	τινες	εἰρήκασι καὶ τῶν συγγραφέων. Ἐγὼ
[16, 13]	~Ὅτι φησὶ Πολύβιος ἐπεὶ δέ	τινες	τῶν τὰς κατὰ μέρος γραφόντων
[16, 8]	αὐτός, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ	Μακεδόνες	εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ τὴν
[16, 7]	ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ τοῦ Φιλίππου	Μακεδόνες	μὲν εἰς τρισχιλίους, τῶν δὲ
[16, 4]	τῶν καταφράκτων νεῶν ἔταξαν οἱ	Μακεδόνες	τοὺς λέμβους, ῥᾳδίαν ἂν καὶ
[16, 29]	διὰ τῶν μετάλλων ἤγγιζον οἱ	Μακεδόνες	τῷ κατὰ τὸ πεπτωκὸς ὑπὸ
[16, 27]	τῷ λογισμῷ τὸ τῆς προθυμίας	ἐλλιπὲς	ἐπ᾽ ὀλίγων γίνεσθαι. Διὸ καὶ
[16, 31]	εἶχε διάληψιν. Οἱ μὲν γὰρ	ἄνδρες	ἀπέθανον, ἡ δὲ πόλις ἑάλω,
[16, 7]	καὶ τριήρης, ἥλω δ᾽ οὐδέν.	Ἄνδρες	δὲ τῶν μὲν Ῥοδίων ἀπέθανον
[16, 13]	τοῖς γράφουσιν, ἃ διαφυγεῖν ἄνθρωπον	δυσχερές·	ἐὰν δὲ κατὰ προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν
[16, 23]	δὲ Μυλασεῖς καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ	Μάγνητες,	οὕς, ὁπότε μέν τι δοῖεν,
[16, 26]	ἐν Φοινίκῃ καὶ πρὸς Ἀμύνανδρον	ἀναβάντες	εἰς Ἀθαμανίαν· παραπλησίως καὶ πρὸς
[16, 32]	ὑποχείρια. ~Πεσόντος γὰρ τοῦ διατειχίσματος,	ἐπιβάντες	ἐπὶ τὸ πτῶμα κατὰ τοὺς
[16, 30]	Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ προθέμενοι καὶ	πράξαντες	ὁμοθυμαδὸν κατὰ τὸ δόγμα πάλιν
[16, 25]	οἱ παρὰ τῶν Ῥοδίων ταῦτα	διαπράξαντες	ἀνήχθησαν εἰς τὴν Κέων ἐπὶ
[16, 4]	Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους	τάξαντες	τὰς ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως,
[16, 9]	προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ τὰς χεῖρας	πάντες	ἂν καταπροεῖντο τοὺς καιρούς, δεδιότες
[16, 36]	ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει,	πάντες	δὲ διαποροῦντες καὶ παραλαμβάνοντες ἀλλήλους
[16, 3]	δὲ τῆς πολεμίας νεὼς ἐπιβάται	πάντες	εὐψύχως διαγωνισάμενοι διεφθάρησαν, τὸ δὲ
[16, 30]	ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας ὤμνυον	πάντες	ἢ κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν ἢ
[16, 4]	τάξιν ἐκ τῆς πρώτης συμβολῆς	πάντες	ἦσαν ἀναμὶξ ἀλλήλοις, ὅθεν οὔτε
[16, 8]	οὐ μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ	πάντες	οἱ Μακεδόνες εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον
[16, 24]	μετὰ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ	πάντες	οἱ πολῖται μετὰ τῶν τέκνων
[16, 3]	ἐκ τῆς Ἀττάλου νεώς, εὐθέως	πάντες	οἱ σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως συνέβαλον ἀλλήλοις.
[16, 39]	Μήδοις, μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν	πάντες,	τὴν πολιορκίαν ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ
[16, 33]	ἀνάγκαις προκατελήφθησαν· οἱ δὲ λοιποὶ	πάντες	ὥρμων ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ
[16, 6]	ἀναδησάμενοι τῶν νεῶν, τὰς δὲ	προδιαφθείραντες	ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν εἰς τὴν
[16, 33]	καὶ τοῦτο ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως,	παρακαλέσαντες	τοὺς θεούς Οὗτοι μὲν οὖν
[16, 37]	Λακωνικήν. Ἐὰν δ᾽ οἱ μισθοφόροι	βοηθήσαντες	παρενοχλῶσιν αὐτούς, συνέταξε ποιεῖσθαι τὴν
[16, 8]	πρὸς ἀλλήλους ἐπέπλευσαν αὐτῷ, καὶ	στήσαντες	ἐν μετώπῳ τὰς ναῦς, οὐδενὸς
[16, 24]	δὲ πᾶσι θύματα τοῖς βωμοῖς	παραστήσαντες	ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι. Τὸ δὲ
[16, 33]	τοὺς λόγους κατὰ τὰς ἐντολάς,	ἐπιστήσαντες	τὴν πρὸς τοὺς βασιλέας ὁρμὴν
[16, 22]	καὶ καθηκόντως· οὐδέποτε γὰρ ἂν	ἐλπίσαντες	Ἀννίβαν ἐκβαλεῖν ἐξ Ἰταλίας οὐδ᾽
[16, 21]	Ὡς δέ ποτε καὶ κοινῇ	συνεδρεύσαντες	ἐτόλμησαν ἐν τῷ μέσῳ καταμέμφεσθαι
[16, 10]	πανδημεί, τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων, τηνικάδε	πιστεύσαντες	τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν τὴν πόλιν.
[16, 33]	Οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι τὸ σαφὲς	ἀκούσαντες	ἐν τῇ Ῥόδῳ περὶ τῆς
[16, 26]	τοῦ Νικάνορος τῷ Φιλίππῳ ταῦτα	δηλώσαντες	αὐτοὶ μὲν ἀπέπλευσαν ὡς Ἀντίοχον
[16, 30]	περὶ τῶν προειρημένων. Ταῦτα δ᾽	ἐπικυρώσαντες	τοῦ μὲν ἀντιμεταλλεύειν τοῖς πολεμίοις
[16, 6]	Ὅθεν οἱ πρῶτοι τῶν Μακεδόνων,	συνάψαντες	ἐν τοῖς λέμβοις, συνθεασάμενοι ποτηρίων
[16, 29]	ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ τείχει, τὸ τηνικάδε	πέμψαντες	πρεσβευτὰς Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον ἐκέλευον
[16, 30]	ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ἐνεστώτων	ἀπονοηθέντες	ταῖς γνώμαις. Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς
[16, 18]	οἱ μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ	ταχθέντες	ἐξ ἀρχῆς ἀκέραιοι διέμενον, ὡς
[16, 25]	καὶ αὐτῷ, μετὰ δὲ ταῦτα	παρέντες	τοὺς καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται τῆς
[16, 3]	αὐτὸν καιρὸν Διονυσόδωρος καὶ Δεινοκράτης,	ὄντες	ἀδελφοὶ καὶ ναυαρχοῦντες παρ᾽ Ἀττάλῳ,
[16, 10]	ἐξήρεισται, καὶ προσεπυνθάνετο πότερα βούλονται	λαβόντες	τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ μετὰ
[16, 36]	Ἐπειδὰν δὲ συλλεχθῶσιν οἱ παρόντες,	ἀναλαβόντες	αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς τὴν ἑξῆς
[16, 32]	ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις, ὧν δὲ	συντρίβοντες	τὰς σαρίσας αὐτοῖς τοῖς ἐκείνων
[16, 25]	τῶν ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	συναγαγόντες	ἐκκλησίαν ἐκάλουν τὸν προειρημένον. Παραιτουμένου
[16, 32]	κόπου καὶ τῶν τραυμάτων ἀδυνατούντων,	συναγαγόντες	ὀλίγους τινὰς τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης
[16, 4]	δὲ πολεμίοις ὕφαλα τὰ τραύματα	διδόντες	ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς πληγάς. Σπανίως
[16, 6]	τὴν ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς οἰκείαις	σπεύδοντες	ἐπικουρῆσαι ναυσίν. Οἱ δὲ Ῥόδιοι,
[16, 26]	πρὸς Ἠπειρώτας εἶπαν περὶ Φιλίππου	παραπλέοντες	ἐν Φοινίκῃ καὶ πρὸς Ἀμύνανδρον
[16, 4]	ἠχρείουν· μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν	ἐκπεριπλέοντες,	καὶ τοῖς μὲν κατὰ πρύμναν
[16, 39]	οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπον τῶν ἐνδεχομένων,	σπουδάζοντες	διαφυλάξαι τὴν πρὸς τὸν Πτολεμαῖον
[16, 33]	τὴν ἐξ ἀρχῆς στάσιν, καὶ	νομίζοντες	οἷον εἰ προδόται γίνεσθαι τῶν
[16, 29]	μέν τινος προσαντεῖχον εὐψύχως, οὐκ	ἀπελπίζοντες	κατακρατήσειν τῶν πολεμίων. Ἐπειδὴ δὲ
[16, 30]	δ᾽ Ἀβυδηνοὶ πυθόμενοι τὰ λεγόμενα,	συνελθόντες	εἰς ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περὶ τῶν
[16, 4]	καὶ τοῖς μὲν κατὰ πρύμναν	ἐμβάλλοντες,	τοῖς δὲ πλαγίοις καὶ στρεφομένοις
[16, 21]	οἷς οἱ περὶ τὴν αὐλὴν	ἀσχάλλοντες	πάντα παρεσημαίνοντο καὶ βαρέως αὐτοῦ
[16, 36]	ᾔδει, πάντες δὲ διαποροῦντες καὶ	παραλαμβάνοντες	ἀλλήλους προῆγον εἰς τοὔμπροσθεν. Τῷ
[16, 32]	ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας τῶν πολεμίων	ἐπιβαίνοντες	ἠγωνίζοντο μετὰ παραστάσεως οἱ προκινδυνεύοντες
[16, 33]	θεούς Οὗτοι μὲν οὖν ταῦτ᾽	εἰπόντες	διεχωρίσθησαν ἀπ᾽ ἀλλήλων· ὁ δὲ
[16, 36]	ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ συλλεχθῶσιν οἱ	παρόντες,	ἀναλαβόντες αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς τὴν
[16, 39]	τὴν καθήκουσαν μαρτυρίαν. Οὐδὲν γὰρ	διαφέροντες	ἀνδρείᾳ τῶν κατὰ Κοίλην Συρίαν
[16, 4]	τῷ δὲ ταχυναυτεῖν παρὰ πολὺ	διαφέροντες	τῶν ἐναντίων συνῆψαν τοῖς ἐπὶ
[16, 4]	πολὺ κατὰ μὲν τοὺς διέκπλους	παρασύροντες	τῶν πολεμίων νεῶν τοὺς ταρσοὺς
[16, 3]	ἀδελφοὶ καὶ ναυαρχοῦντες παρ᾽ Ἀττάλῳ,	συμπεσόντες	ὁ μὲν ἑπτήρει τῶν πολεμίων,
[16, 4]	δὲ πλαγίοις καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν	προσπίπτοντες	οὓς μὲν ἐτίτρωσκον, οἷς δὲ
[16, 32]	τοῖς ἐκείνων κλάσμασιν ἐκ διαλήψεως	τύπτοντες	αὐτῶν ταῖς ἐπιδορατίσι τὰ πρόσωπα
[16, 29]	μηχανημάτων τὰ μὲν τοῖς πετροβόλοις	τύπτοντες	διεσάλευσαν, τὰ δὲ τῷ πυρὶ
[16, 1]	τόπων ὀχυρότητας οἱ τὸ Πέργαμον	παραφυλάττοντες·	ἀπὸ δὲ τῆς χώρας οὐδὲν
[16, 32]	ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ παραστάσεως οἱ	προκινδυνεύοντες	τῶν Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ τοῖς ξίφεσι
[16, 29]	παραδόσεως. Τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς	πιστεύοντες	αὑτοῖς οἱ τὴν Ἄβυδον κατοικοῦντες
[16, 22]	ἦγον καὶ πανηγύρεις ἐπιφανῶς, χορηγὸν	ἔχοντες	εἰς ταῦτα τὴν Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν.
[16, 38]	Ὑπὲρ οὗ καὶ πλείω λέγειν	ἔχοντες,	καὶ μάλιστα περὶ τῆς γενομένης
[16, 24]	γὰρ μόνον οἱ τὰς ἀρχὰς	ἔχοντες	μετὰ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ
[16, 31]	ἀναγκαίων, οὐκ εἰς τέλος ἀπηλπισμένας	ἔχοντες	τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας διὰ
[16, 6]	ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων, πάλαι κακῶς	πάσχοντες,	ἐξέλυον αὑτοὺς ἐκ τοῦ κινδύνου
[16, 14]	τὸ λεγόμενον ἐκ τῶν ἐνεστώτων.	Ὁμολογοῦντες	γὰρ οἱ προειρημένοι διὰ τῶν
[16, 13]	ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις ἤπερ ἡμῖν οἱ	φιλομαθοῦντες.	Οὗτοι τοιγαροῦν ἀμφότεροι πρῶτον μὲν
[16, 4]	παρὰ τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο	παραβοηθοῦντες	τοῖς κινδυνεύουσι, τῶν δὲ Ῥοδίων
[16, 4]	μὲν γὰρ ἔμπρωρρα τὰ σκάφη	ποιοῦντες	ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς πληγάς, τοῖς
[16, 29]	πιστεύοντες αὑτοῖς οἱ τὴν Ἄβυδον	κατοικοῦντες	ὑπέμενον ἐρρωμένως τὰς τοῦ Φιλίππου
[16, 38]	τὸ ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα	κατοικοῦντες.	Ὑπὲρ οὗ καὶ πλείω λέγειν
[16, 22]	καὶ τῶν ἀναγκαίων κίνδυνον, τότε	δοκοῦντες	ἤδη βεβαίως οὐ μόνον ἐκτὸς
[16, 29]	ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν οἵ τε	πολιορκοῦντες	καὶ πολιορκούμενοι πρὸς ἀλλήλους εἰώθασιν
[16, 4]	ταῖς σάλπιγξι καὶ τῇ κραυγῇ	παρακαλοῦντες	ἀλλήλους. Εἰ μὲν οὖν μὴ
[16, 34]	ἔθνους εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβευταί,	παρακαλοῦντες	τὸν δῆμον εἰς τὰς πρὸς
[16, 4]	κινδυνεύουσι, τῶν δὲ Ῥοδίων οἱ	καθυστεροῦντες	ἐκ τῆς ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς
[16, 36]	οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει, πάντες δὲ	διαποροῦντες	καὶ παραλαμβάνοντες ἀλλήλους προῆγον εἰς
[16, 13]	ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ	μετροῦντες	ἀδοκίμους ποιοῦσι τὰς αὑτῶν συντάξεις,
[16, 3]	καὶ Δεινοκράτης, ὄντες ἀδελφοὶ καὶ	ναυαρχοῦντες	παρ᾽ Ἀττάλῳ, συμπεσόντες ὁ μὲν
[16, 31]	καὶ τῶν γυναικῶν μᾶλλον ἢ	ζῶντες	ἔτι πρόληψιν ἔχειν τοῦ πεσεῖσθαι
[16, 19]	κατὰ τὴν πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ	παρορῶντες	τὴν ἀλήθειαν, ἀπαραιτήτως ἐπιτιμᾶν, ἐὰν
[16, 9]	πάντες ἂν καταπροεῖντο τοὺς καιρούς,	δεδιότες	τὴν τοῦ Φιλίππου τόλμαν. Νῦν
[16, 14]	διὰ τὴν ἔφοδον, ταῦτα δ᾽	εἰρηκότες	ἃ προφανῶς ἐστιν ἴδια τῶν
[16, 31]	Ἀβυδηνοὶ δέ, συγκεκλεισμένοι καὶ σχεδὸν	ἀπηλπικότες	τὴν σωτηρίαν, πανδημεὶ προείλοντο τῆς
[16, 33]	σφάττειν αὑτούς. Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοί,	προδιειληφότες	ὑπὲρ αὑτῶν κατὰ τὴν ἐξ
[16, 25]	γράψαντος εἰσήνεγκαν τὴν ἐπιστολὴν οἱ	προεστῶτες.	Ἦν δὲ τὰ κεφάλαια τῶν
[16, 33]	Ἄβυδον. Οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι τὸ	σαφὲς	ἀκούσαντες ἐν τῇ Ῥόδῳ περὶ
[16, 20]	ἡλικίαν νέος καὶ κατὰ τὸ	συνεχὲς	ἐν στρατιωτικῷ βίῳ διεγεγόνει μετὰ
[16, 22]	ἐν τῇ Ῥώμῃ κατὰ τὸ	συνεχὲς	ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἀγῶνας ἦγον
[16, 36]	τοῦ χειρισμοῦ γενομένου κατὰ τὸ	συνεχές,	πρῶτον μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς
[16, 5]	Ῥοδίων, ἥ τε ναυαρχίς, ἐφ᾽	ἧς	ἔπλει Θεοφιλίσκος, μετὰ δὲ ταύτην
[16, 5]	ἔπλει Θεοφιλίσκος, μετὰ δὲ ταύτην	ἧς	ἐτριηράρχει Φιλόστρατος, τρίτη δ᾽ ἣν
[16, 17]	εἶναι καὶ τὴν κατάφρακτον ἵππον,	ἧς	ἡγεῖτο πάσης ὁ νεώτερος Ἀντίοχος
[16, 1]	ποιησάμενος τὴν ἀναζυγὴν εἰς τὸ	Θήβης	πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν λείας
[16, 16]	καὶ πολὺν ἐνεχθέντα τόπον ὑπὸ	γῆς	ἐκβάλλειν περὶ Λυκόαν τῆς Ἀρκαδίας.
[16, 5]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀεὶ τῆς	γῆς	ὀρεγόμενον οὐ μακρὰν ἀπεῖχε τῆς
[16, 10]	διὰ τοῦ πλήθους τῆς σωρευομένης	γῆς	στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι τοὺς ἐν
[16, 10]	μὲν ἡμέρας ψόφον ἐποίει κατὰ	γῆς,	ὡς ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων, τὰς
[16, 33]	ῥιπτούντων, κατακρημνιζόντων ἀπὸ τῶν τεγῶν,	ἐκπλαγὴς	ἦν, καὶ διαλγῶν ἐπὶ τοῖς
[16, 16]	γὰρ τὸν Ἀλφειὸν ἐκ τῆς	πηγῆς	εὐθέως κρυφθέντα καὶ πολὺν ἐνεχθέντα
[16, 16]	οὐ πολὺν τόπον ἀποσχὼν τῆς	πηγῆς,	καὶ κρυφθεὶς ἐπὶ δέκα στάδια,
[16, 1]	τῷ θυμῷ, τὸ πλεῖον τῆς	ὀργῆς	οὐκ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽
[16, 3]	περιέστησαν αὐτὸν πανταχόθεν οἱ πολέμιοι.	Κραυγῆς	δὲ καὶ θορύβου γενομένου τὸ
[16, 4]	τὰς ἀρχὰς εὐθέως ἐκ τῆς	ἀναγωγῆς	ἀπεσπάσθησαν τῶν πολεμίων, καθάπερ ἀρτίως
[16, 4]	Ῥοδίων οἱ καθυστεροῦντες ἐκ τῆς	ἀναγωγῆς	συνῆψαν τοῖς περὶ τὸν Θεοφιλίσκον,
[16, 28]	δὲ τῆς εἰς τὸν λιμένα	καταγωγῆς	οὐδαμῶς οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι
[16, 32]	συναγαγόντες ὀλίγους τινὰς τῶν πρεσβυτέρων	Γλαυκίδης	καὶ Θεόγνητος κατέβαλον τὸ σεμνὸν
[16, 20]	πολεμικὰς πράξεις δυνατὸς ἦν, καὶ	ἀνδρώδης	ὑπῆρχε τῇ φύσει, καὶ πρὸς
[16, 17]	ὁ προειρημένος συγγραφεὺς τήν τε	Γάζης	πολιορκίαν καὶ τὴν γενομένην παράταξιν
[16, 11]	γάρ μοι τὰ τοιαῦτα παντάπασι	παιδικῆς	εὐηθείας ὅσα μὴ μόνον τῆς
[16, 6]	τῶν δὲ πλοίων καὶ τῆς	βασιλικῆς	κατασκευῆς ἐγκρατὴς ὁ Φίλιππος ἐγένετο.
[16, 6]	Ἄτταλον· τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα τῆς	βασιλικῆς	κατασκευῆς ἐπὶ τὸ κατάστρωμα τῆς
[16, 14]	κατὰ μέρος καὶ διὰ τῆς	καθολικῆς	ἀποφάσεως νικῶντας ἀποφαίνουσι τοὺς Ῥοδίους,
[16, 8]	τοιοῦτον συνέβη γενέσθαι, τῆς δὲ	νίκης	ὁ Φίλιππος ἀντεποιεῖτο κατὰ δύο
[16, 17]	σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ μετὰ τῆς	ἑταιρικῆς	ἵππου καὶ τῶν ὑπασπιστῶν κατόπιν
[16, 6]	τῶν οἰκείων νεῶν ἠνάγκασε μετὰ	μεγάλης	ἀγωνίας εἰς τὴν γῆν ἐκβαλεῖν
[16, 24]	ἄρχουσιν ἀνέβαινεν εἰς ἄστυ μετὰ	μεγάλης	προστασίας· οὐ γὰρ μόνον οἱ
[16, 5]	τοῖς αὑτοῦ σκάφεσι πάλιν ἐξ	ἄλλης	ὁρμῆς συνεπλέκετο τοῖς πολεμίοις, τῇ
[16, 24]	περὶ τῆς ἀπαντήσεως καὶ τῆς	ὅλης	ἀποδοχῆς τοῦ βασιλέως. Ἄτταλος δὲ
[16, 32]	μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ τῆς	ὅλης	ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ
[16, 37]	ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο περὶ τῆς	ὅλης	ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν οὖν προῆγον
[16, 22]	πρὸς τὸν αἴτιον τῆς τηλικαύτης	μεταβολῆς	εὔνοιαν. Καὶ γὰρ ὁ Σόφαξ
[16, 10]	μετάλλων. Οὔσης δ᾽ ἀπράκτου τῆς	ἐπιβολῆς	αὐτῷ διὰ τὸ πετρώδη τὸν
[16, 32]	δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ τῆς ὅλης	ἐπιβολῆς.	Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ τοὺς
[16, 37]	καὶ διετέτακτο περὶ τῆς ὅλης	ἐπιβολῆς.	Οὗτοι μὲν οὖν προῆγον εὐθαρσῶς
[16, 23]	δὲ διὰ τὴν ἀλογίαν τῆς	ἐπιβολῆς.	Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν ὡς
[16, 3]	τῆς εἰς τὴν πολεμίαν ναῦν	ἐμβολῆς	λύσαντος τὴν συμπλοκὴν τῶν σκαφῶν,
[16, 4]	ἀρχῆς τάξιν ἐκ τῆς πρώτης	συμβολῆς	πάντες ἦσαν ἀναμὶξ ἀλλήλοις, ὅθεν
[16, 13]	ὑπολαμβάνω μνήμης ἀξίους εἶναι καὶ	διαστολῆς·	εἰσὶ δ᾽ οὗτοι Ζήνων καὶ
[16, 14]	τοὺς Ῥοδίους, καὶ ταῦτα τῆς	ἐπιστολῆς	ἔτι μενούσης ἐν τῷ πρυτανείῳ
[16, 25]	τῇ πατρίδι συμφέροντος. Τῆς δ᾽	ἐπιστολῆς	ταύτης ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον ἦν τὸ
[16, 28]	ἐξ ἀμφοῖν ὑπ᾽ ἀνθρώπων οἰκούμενον	πύλης	ἔχει διάθεσιν διὰ τὴν πρὸς
[16, 29]	εὐψυχίας, εἰ καί τις ἄλλη,	μνήμης	ἀξία καὶ παραδόσεως. Τὰς μὲν
[16, 9]	γενόμενος καὶ κατὰ τὴν προαίρεσιν	μνήμης	ἄξιος. Μὴ γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος
[16, 13]	πρὸς ἅπαντας, ἀλλ᾽ ὅσους ὑπολαμβάνω	μνήμης	ἀξίους εἶναι καὶ διαστολῆς· εἰσὶ
[16, 8]	γεγονὸς καὶ τὸ πολὺ τῆς	ὁρμῆς	αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς μέντοι γε
[16, 2]	Τί οὖν ἦν τὸ τῆς	ὁρμῆς	ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽ ἡ
[16, 5]	αὑτοῦ σκάφεσι πάλιν ἐξ ἄλλης	ὁρμῆς	συνεπλέκετο τοῖς πολεμίοις, τῇ μὲν
[16, 24]	ἡμέραν ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ τῆς	Ῥώμης	πρεσβευταῖς, θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ
[16, 34]	Οἷς ἐπελθόντων τῶν ἐκ τῆς	Ῥώμης	πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ τοῦ
[16, 13]	εἰσὶ δ᾽ οὗτοι Ζήνων καὶ	Ἀντισθένης	οἱ Ῥόδιοι. Τούτους δ᾽ ἀξίους
[16, 14]	δὲ τοῦ κινδύνου μιᾶς νηὸς	ἐπαραμένης	τὸν δόλωνα διὰ τὸ τετρωμένην
[16, 24]	θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ τῆς	προγεγενημένης	κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ πρὸς τὸν
[16, 36]	πλὴν διότι τὸ τῆς ἑξῆς	κειμένης	ὄνομα πόλεως οὐ ταὐτὸν εἶχεν,
[16, 8]	συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους·	γενομένης	γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽
[16, 38]	ἔθνος. Τῆς δὲ πολιορκίας ῥεμβώδους	γενομένης	ὁ μὲν Σκόπας ἠδόξει καὶ
[16, 38]	ἔχοντες, καὶ μάλιστα περὶ τῆς	γενομένης	περὶ τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς
[16, 32]	τόπους εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν ἦγον.	Ἐπιγενομένης	δὲ τῆς νυκτὸς καὶ διαλυθείσης
[16, 10]	ὥστε διὰ τοῦ πλήθους τῆς	σωρευομένης	γῆς στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι τοὺς
[16, 31]	τὴν σωτηρίαν, πανδημεὶ προείλοντο τῆς	εἱμαρμένης	τυχεῖν μετὰ τῶν τέκνων καὶ
[16, 21]	ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι τῆς	ἐγκεχειρισμένης	αὐτῷ πίστεως· αὕτη δ᾽ ἦν
[16, 28]	πρός τινα λόγον τῆς τύχης	ποιουμένης	τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν πορθμῶν,
[16, 15]	πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς	στενῆς	παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ
[16, 25]	τοὺς καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται τῆς	εἰρήνης,	ἄλλων αὐτὴν κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν αὐτοὺς
[16, 16]	φησὶ τὴν ἐπάνοδον ἐκ τῆς	Μεσσήνης	πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν κατὰ τὴν
[16, 17]	κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον ἐκ τῆς	ὀρεινῆς	ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς ἱππέας τοὺς
[16, 17]	τῆς δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται τῆς	ὀρεινῆς	τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων τόπους,
[16, 19]	πρόνοιαν καὶ διόρθωσιν χάριν τῆς	κοινῆς	ὠφελείας. Ὁ δὲ λαβὼν τὴν
[16, 21]	τῆς τῶν αὐλικῶν παρατηρήσεως καὶ	κακοπραγμοσύνης,	τὰς μὲν ἀρχὰς παρήκουε καὶ
[16, 15]	ἀποφάσεσι συμφωνούσης ἀλλὰ ταῖς ἡμετέραις.	~Ἑξῆς	δὲ τοῖς προειρημένοις γράφουσι περὶ
[16, 30]	ταῖς τροφοῖς εἰς τὸ γυμνάσιον,	ἑξῆς	δὲ τούτοις τὸν ἄργυρον καὶ
[16, 8]	αἵματος, ὅπλων, ναυαγίων, ταῖς δ᾽	ἑξῆς	ἡμέραις τοὺς αἰγιαλοὺς ἦν ἰδεῖν
[16, 8]	τούτοις ἔπραττε καὶ κατὰ τὴν	ἑξῆς	ἡμέραν συνάγων τὰ ναυάγια καὶ
[16, 36]	πρόσθεν, πλὴν διότι τὸ τῆς	ἑξῆς	κειμένης ὄνομα πόλεως οὐ ταὐτὸν
[16, 36]	εἶτα ποῦ πορεύεται, πλὴν τῆς	ἑξῆς	πόλεως, οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει, πάντες
[16, 36]	ἀναλαβόντες αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς τὴν	ἑξῆς	πόλιν· ὅταν δ᾽ ἐκεῖ παραγένησθε,
[16, 27]	βασιλέως Ἀττάλου, καὶ καθίκετο τῶν	ἑξῆς	πράξεων. Ταῦτα μὲν οὖν προήχθην
[16, 13]	πραγματείαν οὐκ ὠφελείας χάριν, ἀλλὰ	δόξης	καὶ τοῦ καθήκοντος ἀνδράσι πολιτικοῖς.
[16, 28]	τοῖν μεροῖν ὑπὸ τῶν τῆς	Εὐρώπης	ἀκρωτηρίων, ἔχει δὲ λιμένα δυνάμενον
[16, 28]	κατοικούντων τῆς Λιβύης καὶ τῆς	Εὐρώπης	καὶ διὰ τὴν ἀγνωσίαν τῆς
[16, 24]	τοῦ Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους ὄντας	περιχαρὴς	ἦν. Τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἅμα
[16, 7]	διεφθάρησαν μὲν δύο πεντήρεις καὶ	τριήρης,	ἥλω δ᾽ οὐδέν. Ἄνδρες δὲ
[16, 7]	μὲν τῇ πρὸς Ἄτταλον ναυμαχίᾳ	δεκήρης,	ἐννήρης, ἑπτήρης, ἑξήρης, τῶν δὲ
[16, 3]	ναῦν. Ἡ δὲ τοῦ Φιλίππου	δεκήρης,	ναυαρχὶς οὖσα, παραλόγως ἐγένετο τοῖς
[16, 21]	οὖν ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι	πλήρης	ἦν τύφου διά τε τὴν
[16, 7]	τῇ πρὸς Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης,	ἐννήρης,	ἑπτήρης, ἑξήρης, τῶν δὲ λοιπῶν
[16, 7]	Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης, ἐννήρης, ἑπτήρης,	ἑξήρης,	τῶν δὲ λοιπῶν κατάφρακτοι μὲν
[16, 7]	πρὸς Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης, ἐννήρης,	ἑπτήρης,	ἑξήρης, τῶν δὲ λοιπῶν κατάφρακτοι
[16, 17]	τὴν κατάφρακτον ἵππον, ἧς ἡγεῖτο	πάσης	ὁ νεώτερος Ἀντίοχος τῶν υἱῶν.
[16, 22]	ἐκτὸς γεγονέναι παντὸς φόβου καὶ	πάσης	περιστάσεως, ἀλλὰ καὶ κρατεῖν τῶν
[16, 25]	συμφέροντος. Τῆς δ᾽ ἐπιστολῆς ταύτης	ἀναγνωσθείσης	ἕτοιμον ἦν τὸ πλῆθος ψηφίζεσθαι
[16, 32]	Ἐπιγενομένης δὲ τῆς νυκτὸς καὶ	διαλυθείσης	τῆς μάχης, τῶν μὲν πλείστων
[16, 14]	τοὺς καιροὺς ὑπὸ τοῦ ναυάρχου	πεμφθείσης	περὶ τούτων τῇ τε βουλῇ
[16, 18]	ταῦτα συστῆναι τὸν μέγιστον κίνδυνον,	κυκλωθείσης	τῆς φάλαγγος ὑπό τε τῶν
[16, 10]	ἤρξατο πολιορκεῖν διὰ τῶν μετάλλων.	Οὔσης	δ᾽ ἀπράκτου τῆς ἐπιβολῆς αὐτῷ
[16, 22]	πολὺ κατόπιν τῶν προειρημένων καιρῶν.	Οὔσης	δὲ τῆς προσδοκίας τῶν πολλῶν
[16, 3]	τὴν πληγήν, ἀναστείρου τῆς νεὼς	οὔσης,	τὴν δὲ τῶν πολεμίων τρώσας
[16, 3]	τριημιολίαι καὶ τριήρεις τρεῖς ὑπῆρχον.	~Λαβούσης	δὲ τὴν καταρχὴν τῆς ναυμαχίας
[16, 5]	τοὺς δὲ περὶ τὸν Αὐτόλυκον,	εἰσρεούσης	εἰς τὴν ναῦν τῆς θαλάττης
[16, 5]	ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος. Ταύτης γὰρ	ἐμβαλούσης	εἰς πολεμίαν ναῦν καὶ καταλιπούσης
[16, 14]	καὶ ταῦτα τῆς ἐπιστολῆς ἔτι	μενούσης	ἐν τῷ πρυτανείῳ τῆς ὑπ᾽
[16, 14]	ταῖς Ἀντισθένους καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι	συμφωνούσης	ἀλλὰ ταῖς ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ
[16, 5]	ἐμβαλούσης εἰς πολεμίαν ναῦν καὶ	καταλιπούσης	ἐν τῷ σκάφει τὸν ἔμβολον,
[16, 3]	παραλόγως ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος.	Ὑποπεσούσης	γὰρ αὐτῇ τριημιολίας, ταύτῃ δοῦσα
[16, 2]	τὸ μέγεθος τῶν προφαινομένων ἐλπίδων,	κρατούσης	τῆς ἐπιθυμίας τῶν ἑκάστου λογισμῶν·
[16, 27]	καί που καὶ τῆς τύχης	ἀντιπιπτούσης	συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ τὸ τῆς
[16, 39]	καὶ σχεδὸν ἀνελπίστου τῆς σωτηρίας	ὑπαρχούσης	τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς τὴν ὁρμὴν
[16, 31]	καὶ μάλιστ᾽ ἄν τις ἐπὶ	τῆς	Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο τῇ τύχῃ,
[16, 28]	ἔχοι τὴν Ἄβυδον. Τὴν δὲ	τῆς	Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ θέσιν καὶ
[16, 26]	Φιλίππου κατατρέχοντος τὴν Ἀττικὴν ἕως	τῆς	Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι πρὸς αὐτὸν οἱ
[16, 21]	Καὶ πρὶν μὲν οὖν ἐκ	τῆς	Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι πλήρης ἦν τύφου
[16, 4]	μὲν τὰς ἀρχὰς εὐθέως ἐκ	τῆς	ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν τῶν πολεμίων, καθάπερ
[16, 4]	δὲ Ῥοδίων οἱ καθυστεροῦντες ἐκ	τῆς	ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς περὶ τὸν
[16, 24]	παρουσίαν αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο περὶ	τῆς	ἀπαντήσεως καὶ τῆς ὅλης ἀποδοχῆς
[16, 16]	ὑπὸ γῆς ἐκβάλλειν περὶ Λυκόαν	τῆς	Ἀρκαδίας. Ὁ δὲ ποταμὸς οὐ
[16, 30]	τὰς μὲν γυναῖκας εἰς τὸ	τῆς	Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας, τὰ δὲ
[16, 11]	Ἰασέων πόλις κεῖται μὲν ἐπὶ	τῆς	Ἀσίας ἐν τῷ κόλπῳ τῷ
[16, 5]	γῆς ὀρεγόμενον οὐ μακρὰν ἀπεῖχε	τῆς	Ἀσίας, τὸ δ᾽ εὐώνυμον διὰ
[16, 11]	παρὰ δὲ τοῖς Ἰασεῦσι τὸ	τῆς	Ἀστιάδος· καὶ ταῦτά τινες εἰρήκασι
[16, 3]	τὴν καταρχὴν τῆς ναυμαχίας ἐκ	τῆς	Ἀττάλου νεώς, εὐθέως πάντες οἱ
[16, 20]	~Ὅτι ὁ Τληπόλεμος ὁ τὰ	τῆς	βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων πράγματα μεταχειριζόμενος
[16, 6]	ἀπεχώρησε, τῶν δὲ πλοίων καὶ	τῆς	βασιλικῆς κατασκευῆς ἐγκρατὴς ὁ Φίλιππος
[16, 6]	τὸν Ἄτταλον· τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα	τῆς	βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ τὸ κατάστρωμα
[16, 38]	λέγειν ἔχοντες, καὶ μάλιστα περὶ	τῆς	γενομένης περὶ τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας,
[16, 5]	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀεὶ	τῆς	γῆς ὀρεγόμενον οὐ μακρὰν ἀπεῖχε
[16, 25]	αὐτοὺς τοῦ τῇ πατρίδι συμφέροντος.	Τῆς	δ᾽ ἐπιστολῆς ταύτης ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον
[16, 8]	Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον συνέβη γενέσθαι,	τῆς	δὲ νίκης ὁ Φίλιππος ἀντεποιεῖτο
[16, 38]	τῷ χειμῶνι τὸ Ἰουδαίων ἔθνος.	Τῆς	δὲ πολιορκίας ῥεμβώδους γενομένης ὁ
[16, 21]	κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη τὰ	τῆς	διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν καιρὸν ὁ
[16, 17]	υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα μέρος τι	τῆς	δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς
[16, 18]	Ἀντίοχος ὁ μετὰ μέρους τινὸς	τῆς	δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους;
[16, 39]	τῶν ἄλλων διὰ τὸ μέγεθος	τῆς	δυναστείας, καὶ πάντων ἐγχειρισάντων σφᾶς
[16, 21]	τοὺς ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι	τῆς	ἐγκεχειρισμένης αὐτῷ πίστεως· αὕτη δ᾽
[16, 31]	ἀπηλπικότες τὴν σωτηρίαν, πανδημεὶ προείλοντο	τῆς	εἱμαρμένης τυχεῖν μετὰ τῶν τέκνων
[16, 25]	παρέντες τοὺς καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται	τῆς	εἰρήνης, ἄλλων αὐτὴν κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν
[16, 3]	δ᾽ ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ, καὶ διὰ	τῆς	εἰς τὴν πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς
[16, 28]	ἀνέμου τοὺς ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ	τῆς	εἰς τὸν λιμένα καταγωγῆς οὐδαμῶς
[16, 25]	τὰς αὑτοῦ τοῖς εὖ πεπονθόσι,	τῆς	εἰσόδου παρῆκαν, γράψαντα δ᾽ αὐτὸν
[16, 28]	Εὐρώπης καὶ διὰ τὴν ἀγνωσίαν	τῆς	ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ δ᾽ ἡ
[16, 20]	τὰ βασιλικὰ χρήματα τοῖς ἀπὸ	τῆς	Ἑλλάδος παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ τοῖς
[16, 1]	τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ ταύτης	τῆς	ἐλπίδος, καὶ παραγενόμενος εἰς Ἱερὰν
[16, 9]	τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια, μία	τῆς	ἐν Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον, τόπος
[16, 36]	τοῖς πρόσθεν, πλὴν διότι τὸ	τῆς	ἑξῆς κειμένης ὄνομα πόλεως οὐ
[16, 36]	παρασκευή, εἶτα ποῦ πορεύεται, πλὴν	τῆς	ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει,
[16, 10]	τῶν μετάλλων. Οὔσης δ᾽ ἀπράκτου	τῆς	ἐπιβολῆς αὐτῷ διὰ τὸ πετρώδη
[16, 23]	ἐσφάλη δὲ διὰ τὴν ἀλογίαν	τῆς	ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν
[16, 2]	μέγεθος τῶν προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης	τῆς	ἐπιθυμίας τῶν ἑκάστου λογισμῶν· ὅταν
[16, 14]	ἀποφαίνουσι τοὺς Ῥοδίους, καὶ ταῦτα	τῆς	ἐπιστολῆς ἔτι μενούσης ἐν τῷ
[16, 21]	τῇ τῆς ὑποδέσεως καὶ τῇ	τῆς	ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν ταῦτα πάντ᾽
[16, 29]	ποτ᾽ ἂν ἕκαστος προαιρῆται μετὰ	τῆς	ἐσθῆτος τῆς περὶ τὸ σῶμα.
[16, 17]	καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ μετὰ	τῆς	ἑταιρικῆς ἵππου καὶ τῶν ὑπασπιστῶν
[16, 28]	ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ὑπὸ τῶν	τῆς	Εὐρώπης ἀκρωτηρίων, ἔχει δὲ λιμένα
[16, 28]	πέρασι κατοικούντων τῆς Λιβύης καὶ	τῆς	Εὐρώπης καὶ διὰ τὴν ἀγνωσίαν
[16, 29]	τῶν πολιορκουμένων καὶ τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	εὐψυχίας, εἰ καί τις ἄλλη,
[16, 20]	διατριβήν. Ὃν δέ ποτε χρόνον	τῆς	ἡμέρας ἀπεμέριζε πρὸς ἐντεύξεις, ἐν
[16, 20]	ἐξουσίαν, τὸ μὲν πλεῖστον μέρος	τῆς	ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς
[16, 5]	Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης εἰς τὴν ναῦν	τῆς	θαλάττης διὰ τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας
[16, 16]	γὰρ ἂν εἴη καλλίω μέρη	τῆς	ἱστορίας, ἐφ᾽ οἷς ἂν μᾶλλον
[16, 19]	μὲν πειρᾶσθαι πάντων κρατεῖν τῶν	τῆς	ἱστορίας μερῶν· καλὸν γάρ· εἰ
[16, 28]	περαιωθέντα στόματος, οὕτως οὐδ᾽ ἐκ	τῆς	καθ᾽ ἡμᾶς εἰς τὴν Προποντίδα
[16, 28]	πολλαπλασίαν εἶναι τὴν ἔξω θάλατταν	τῆς	καθ᾽ ἡμᾶς. Εὐκαιρότερον μέντοι γε
[16, 14]	τῶν κατὰ μέρος καὶ διὰ	τῆς	καθολικῆς ἀποφάσεως νικῶντας ἀποφαίνουσι τοὺς
[16, 11]	μὲν τοῖς Βαργυλιήταις διότι τὸ	τῆς	Κινδυάδος Ἀρτέμιδος ἄγαλμα, καίπερ ὂν
[16, 19]	ποιεῖσθαι πρόνοιαν καὶ διόρθωσιν χάριν	τῆς	κοινῆς ὠφελείας. Ὁ δὲ λαβὼν
[16, 15]	Ζήνων ὁρμήσαντα τὸν Νάβιν ἐκ	τῆς.	Λακεδαίμονος καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν
[16, 37]	ἐστι μεταξὺ τῆς Τεγέας καὶ	τῆς	Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽ ἐν τῇ
[16, 17]	τὸ Πάνιον, περὶ μὲν τὴν	τῆς	λέξεως κατασκευὴν δῆλός ἐστιν ἐπὶ
[16, 16]	τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ τὴν	τῆς	λέξεως κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ δῆλός
[16, 28]	τῶν πρὸς τοῖς πέρασι κατοικούντων	τῆς	Λιβύης καὶ τῆς Εὐρώπης καὶ
[16, 32]	Μακεδόνας ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι	τῆς	μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ τῆς
[16, 32]	δὲ τῆς νυκτὸς καὶ διαλυθείσης	τῆς	μάχης, τῶν μὲν πλείστων τεθνεώτων
[16, 16]	καὶ τὸ λοιπὸν φερόμενος διὰ	τῆς	Μεγαλοπολίτιδος τὰς μὲν ἀρχὰς ἐλαφρός,
[16, 16]	τούτοις φησὶ τὴν ἐπάνοδον ἐκ	τῆς	Μεσσήνης πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν κατὰ
[16, 16]	ἡ> Μεγαλοπολῖτις χώρα μεταξὺ κεῖται	τῆς	Μεσσηνίας καὶ Τεγεάτιδος. Τὸ δὲ
[16, 11]	κόλπῳ τῷ μεταξὺ κειμένῳ τοῦ	τῆς	Μιλησίας Ποσειδίου καὶ τῆς Μυνδίων
[16, 11]	τοῦ τῆς Μιλησίας Ποσειδίου καὶ	τῆς	Μυνδίων πόλεως, προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ
[16, 3]	ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ τὴν καταρχὴν	τῆς	ναυμαχίας ἐκ τῆς Ἀττάλου νεώς,
[16, 8]	εἰς τὴν γῆν ἐκβαλὼν ἐγκρατὴς	τῆς	νεὼς ἐγεγόνει, καθ᾽ ἑτέραν δ᾽
[16, 6]	βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ τὸ κατάστρωμα	τῆς	νεὼς ἐξέβαλον. Ὅθεν οἱ πρῶτοι
[16, 6]	ἐπέκειτο φιλοτιμότερον, ἐγκρατὴς γενέσθαι σπουδάζων	τῆς	νεώς. Ὁ δὲ Φίλιππος, συνθεασάμενος
[16, 3]	πολεμίοις ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν ταρσὸν	τῆς	νεώς, ὁμοῦ συρραγέντων καὶ τῶν
[16, 3]	ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου τὴν ὁρμὴν	τῆς	νεὼς οὐκέτι δυνηθέντος ἀναλαβεῖν· διὸ
[16, 3]	ἔξαλον ἔλαβε τὴν πληγήν, ἀναστείρου	τῆς	νεὼς οὔσης, τὴν δὲ τῶν
[16, 32]	ὁλοσχερῆ διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης δὲ	τῆς	νυκτὸς καὶ διαλυθείσης τῆς μάχης,
[16, 15]	τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ	τῆς	ὁδοῦ τῆς στενῆς παρὰ τὸ
[16, 24]	ἐψηφίσατο περὶ τῆς ἀπαντήσεως καὶ	τῆς	ὅλης ἀποδοχῆς τοῦ βασιλέως. Ἄτταλος
[16, 32]	τῆς μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ	τῆς	ὅλης ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ μόνον
[16, 37]	γὰρ ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο περὶ	τῆς	ὅλης ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν οὖν
[16, 1]	λυττῶντι τῷ θυμῷ, τὸ πλεῖον	τῆς	ὀργῆς οὐκ εἰς τοὺς ἀνθρώπους,
[16, 17]	τὴν κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον ἐκ	τῆς	ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς ἱππέας
[16, 17]	τι τῆς δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται	τῆς	ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων
[16, 8]	τὸ γεγονὸς καὶ τὸ πολὺ	τῆς	ὁρμῆς αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς μέντοι
[16, 2]	πρᾶξαι. Τί οὖν ἦν τὸ	τῆς	ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽
[16, 5]	διὰ τὸ παραβοηθῆσαι τοῖς ἐπὶ	τῆς	οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ
[16, 4]	τῶν ἐναντίων συνῆψαν τοῖς ἐπὶ	τῆς	οὐραγίας Μακεδόσι. Καὶ τὸ μὲν
[16, 28]	τῶν ὑποκειμένων τόπων ὡς ἐκ	τῆς	παραθέσεως καὶ συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι
[16, 29]	αὕτη κατὰ μὲν τὸ μέγεθος	τῆς	παρασκευῆς καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν
[16, 30]	ἐχθρῶν ἢ τελευτήσειν μαχόμενοι περὶ	τῆς	πατρίδος. Ἐπὶ δὲ πᾶσι σφαγιασάμενοι
[16, 33]	εἰ προδόται γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων, οὐδαμῶς
[16, 9]	ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος καιρούς. Κάρθαια, μία τῆς
[16, 13]	μὴ παρασιωπᾶν, ἵνα μὴ τῷ	τῆς	πατρίδος ὀνόματι καὶ τῷ δοκεῖν
[16, 29]	ἕκαστος προαιρῆται μετὰ τῆς ἐσθῆτος	τῆς	περὶ τὸ σῶμα. Τοῦ δὲ
[16, 13]	περὶ Λάδην ναυμαχίαν οὐχ ἥττω	τῆς	περὶ Χίον, ἀλλ᾽ ἐνεργεστέραν καὶ
[16, 8]	ἑπτακοσίους. ~Καὶ τὸ μὲν τέλος	τῆς	περὶ Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον συνέβη
[16, 16]	φησὶ γὰρ τὸν Ἀλφειὸν ἐκ	τῆς	πηγῆς εὐθέως κρυφθέντα καὶ πολὺν
[16, 16]	ποταμὸς οὐ πολὺν τόπον ἀποσχὼν	τῆς	πηγῆς, καὶ κρυφθεὶς ἐπὶ δέκα
[16, 3]	Δεινοκράτης ἀπελύθη παραδόξως, οἱ δὲ	τῆς	πολεμίας νεὼς ἐπιβάται πάντες εὐψύχως
[16, 22]	Μασαισυλίων βασιλεὺς ἤχθη τότε διὰ	τῆς	πόλεως ἐν τῷ θριάμβῳ μετὰ
[16, 11]	φθορὰν αὐτῶν. Τὸ δὲ μέγεθος	τῆς	πόλεώς ἐστι δέκα στάδια. Καταπεφήμισται
[16, 10]	τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ μετὰ	τῆς	πόλεως συναπολέσθαι πανδημεί, τῶν ἐρεισμάτων
[16, 33]	ἀλλήλων· ὁ δὲ Φίλιππος κυριεύσας	τῆς	πόλεως, τὴν ὕπαρξιν ἅπασαν καταλαβὼν
[16, 27]	Τούτου γὰρ χάριν ἐν ἀρχαῖς	τῆς	πραγματείας διεστειλάμην, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι
[16, 24]	πρεσβευταῖς, θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ	τῆς	προγεγενημένης κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ πρὸς
[16, 27]	βασιλικὸν καὶ μεγαλόψυχον καὶ τὸ	τῆς	προθέσεως ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς
[16, 27]	ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ τὸ	τῆς	προθυμίας ἐλλιπὲς ἐπ᾽ ὀλίγων γίνεσθαι.
[16, 22]	τῶν προειρημένων καιρῶν. Οὔσης δὲ	τῆς	προσδοκίας τῶν πολλῶν ἀκολούθου τῷ
[16, 5]	τὴν ναῦν τῆς θαλάττης διὰ	τῆς	πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων
[16, 4]	τὴν ἐξ ἀρχῆς τάξιν ἐκ	τῆς	πρώτης συμβολῆς πάντες ἦσαν ἀναμὶξ
[16, 24]	πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ	τῆς	Ῥώμης πρεσβευταῖς, θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς
[16, 34]	διαλύσεις. Οἷς ἐπελθόντων τῶν ἐκ	τῆς	Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ
[16, 15]	τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται	τῆς	Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς
[16, 15]	προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ	τῆς	στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως
[16, 19]	πάντων ἡμῖν διὰ τὸ μέγεθος	τῆς	συντάξεως καὶ διὰ τὴν καθόλου
[16, 10]	ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ τοῦ πλήθους	τῆς	σωρευομένης γῆς στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι
[16, 39]	μετὰ βίας, καὶ σχεδὸν ἀνελπίστου	τῆς	σωτηρίας ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς
[16, 16]	δ᾽ ἔστιν ἄλογον· πρόκειται γὰρ	τῆς	Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις ὡς
[16, 37]	Ἀχαιοῖς ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐκ	τῆς	Τεγέας, καὶ νυκτοπορήσας ἐνεργῶς περὶ
[16, 37]	προσαγορευομένοις τόποις, ὅς ἐστι μεταξὺ	τῆς	Τεγέας καὶ τῆς Λακεδαίμονος. Οἱ
[16, 36]	δὲ μὴ τὸ ἴσον ἀπέχειν	τῆς	Τεγέας τὰς πορρωτάτω κειμένας πόλεις
[16, 22]	κατὰ τὴν πρὸς τὸν αἴτιον	τῆς	τηλικαύτης μεταβολῆς εὔνοιαν. Καὶ γὰρ
[16, 11]	ἐκτὸς πίπτει θεωρίας, ἀλλὰ καὶ	τῆς	τοῦ δυνατοῦ. Τὸ γὰρ φάσκειν
[16, 34]	δήμῳ τοῖς Ῥωμαίοις καὶ στοχάζεσθαι	τῆς	τούτων φιλίας. ~Ὁ δὲ Φίλιππος
[16, 27]	τὸ προτεθὲν καί που καὶ	τῆς	τύχης ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ
[16, 28]	Ὥσπερ δὲ πρός τινα λόγον	τῆς	τύχης ποιουμένης τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων
[16, 33]	ἀκούσαντες ἐν τῇ Ῥόδῳ περὶ	τῆς	τῶν Ἀβυδηνῶν πολιορκίας καὶ βουλόμενοι
[16, 21]	προσπιπτόντων αὐτῷ λόγων δυσμενικῶν ἐκ	τῆς	τῶν αὐλικῶν παρατηρήσεως καὶ κακοπραγμοσύνης,
[16, 22]	τότε καὶ μᾶλλον ἔτι διὰ	τῆς	τῶν εἰσαγομένων ἐνεργείας μιμνησκόμενοι τῶν
[16, 11]	παιδικῆς εὐηθείας ὅσα μὴ μόνον	τῆς	τῶν εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει θεωρίας,
[16, 18]	τὸν κίνδυνον διὰ τὴν ἀσυνήθειαν	τῆς	τῶν θηρίων φαντασίας. Ἀλλ᾽ οἱ
[16, 32]	κατέβαλον τὸ σεμνὸν καὶ θαυμάσιον	τῆς	τῶν πολιτῶν προαιρέσεως διὰ τὰς
[16, 19]	λοιπαὶ τῶν γραφῶν. Περὶ δὲ	τῆς	τῶν τόπων ἀγνοίας τῶν κατὰ
[16, 14]	ἔτι μενούσης ἐν τῷ πρυτανείῳ	τῆς	ὑπ᾽ αὐτοὺς τοὺς καιροὺς ὑπὸ
[16, 21]	τὴν Μακεδόνων ἀνδρείαν ἐν τῇ	τῆς	ὑποδέσεως καὶ τῇ τῆς ἐσθῆτος
[16, 16]	ζήτησιν οὐδὲ περὶ τὸν χειρισμὸν	τῆς	ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ τὴν τῆς
[16, 17]	τῷ μὲν δεξιῷ κέρατί φησι	τῆς	ὑπωρείας ἔχεσθαι τὴν φάλαγγα μετ᾽
[16, 17]	ταῦτά φησι τὰ θηρία προτάξαι	τῆς	φάλαγγος ἐν διαστήματι καὶ τοὺς
[16, 18]	Πῶς δὲ ταῦτα γέγονεν ὀπίσω	τῆς	φάλαγγος οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν, ἢ
[16, 17]	μὲν ἐπὶ τὸ λαιὸν κέρας	τῆς	φάλαγγος, τοὺς δ᾽ ἐπὶ τὸ
[16, 18]	συστῆναι τὸν μέγιστον κίνδυνον, κυκλωθείσης	τῆς	φάλαγγος ὑπό τε τῶν θηρίων
[16, 5]	οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ	τῆς	Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς Ῥοδίοις.
[16, 1]	τὸ Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ	τῆς	χώρας οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι
[16, 5]	ὑπὸ τῶν τραυμάτων, τῇ δὲ	τῆς	ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ
[16, 6]	πρὸς τὴν γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον,	ἐγκρατὴς	γενέσθαι σπουδάζων τῆς νεώς. Ὁ
[16, 6]	πλοίων καὶ τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς	ἐγκρατὴς	ὁ Φίλιππος ἐγένετο. Καὶ γὰρ
[16, 8]	Ἄτταλον εἰς τὴν γῆν ἐκβαλὼν	ἐγκρατὴς	τῆς νεὼς ἐγεγόνει, καθ᾽ ἑτέραν
[16, 3]	διέφθειραν, ἐν οἷς ἦν καὶ	Δημοκράτης	ὁ τοῦ Φιλίππου ναύαρχος. Κατὰ
[16, 3]	συμπλοκὴν τῶν σκαφῶν, ὁ μὲν	Δεινοκράτης	ἀπελύθη παραδόξως, οἱ δὲ τῆς
[16, 3]	ὀκτήρει, παραβόλως ἐχρήσαντο τῇ ναυμαχίᾳ.	Δεινοκράτης	μὲν πρὸς ὀκτήρη συμπεσὼν αὐτὸς
[16, 3]	τὸν αὐτὸν καιρὸν Διονυσόδωρος καὶ	Δεινοκράτης,	ὄντες ἀδελφοὶ καὶ ναυαρχοῦντες παρ᾽
[16, 6]	γὰρ ὑπέδραμέ τις ἔννοια καὶ	πιθανότης	τοῖς ἀνθρώποις ὡς ἀπολωλότος τοῦ
[16, 11]	ἐν παντὶ δυσπαράγραφός ἐστιν ἡ	ποσότης,	οὐ μὴν ἀπαράγραφός γε. Διὸ
[16, 15]	περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς	Σπάρτης	ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς,
[16, 28]	διὰ τὴν ἀγνωσίαν τῆς ἐκτὸς	θαλάττης.	Αὐτὴ δ᾽ ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν
[16, 5]	εἰσρεούσης εἰς τὴν ναῦν τῆς	θαλάττης	διὰ τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ
[16, 5]	ἠδυνήθη σῶσαι διὰ τὸ πλήρη	θαλάττης	εἶναι, δύο δὲ ναῦς πολεμίας
[16, 17]	ὀλίγων ἱππέων, τὸ δ᾽ εὐώνυμον	αὐτῆς	καὶ τοὺς ἱππεῖς πάντας τοὺς
[16, 36]	ἑκάστην ἔχειν μὴ μόνον τὰς	ἑαυτῆς,	ἀλλὰ καὶ τὰς τῶν ἄλλων
[16, 22]	τὴν πρὸς τὸν αἴτιον τῆς	τηλικαύτης	μεταβολῆς εὔνοιαν. Καὶ γὰρ ὁ
[16, 8]	ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης γὰρ	τοσαύτης	φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν μὲν
[16, 25]	πατρίδι συμφέροντος. Τῆς δ᾽ ἐπιστολῆς	ταύτης	ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον ἦν τὸ πλῆθος
[16, 5]	μὲν Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος.	Ταύτης	γὰρ ἐμβαλούσης εἰς πολεμίαν ναῦν
[16, 1]	τοὺς τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ	ταύτης	τῆς ἐλπίδος, καὶ παραγενόμενος εἰς
[16, 4]	ἐξ ἀρχῆς τάξιν ἐκ τῆς	πρώτης	συμβολῆς πάντες ἦσαν ἀναμὶξ ἀλλήλοις,
[16, 28]	πρὸς τοῖς πέρασι κατοικούντων τῆς	Λιβύης	καὶ τῆς Εὐρώπης καὶ διὰ
[16, 22]	~Πόπλιος δὲ Σκιπίων ἧκεν ἐκ	Λιβύης	οὐ πολὺ κατόπιν τῶν προειρημένων
[16, 29]	κατὰ μὲν τὸ μέγεθος τῆς	παρασκευῆς	καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν ἐν
[16, 6]	δὲ πλοίων καὶ τῆς βασιλικῆς	κατασκευῆς	ἐγκρατὴς ὁ Φίλιππος ἐγένετο. Καὶ
[16, 6]	τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα τῆς βασιλικῆς	κατασκευῆς	ἐπὶ τὸ κατάστρωμα τῆς νεὼς
[16, 5]	τοῖς ἐπὶ τῆς οὐραγίας ἐξ	ὑποστροφῆς	οὐ πολὺ τῆς Χίας ἀπέχον
[16, 32]	ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι τῆς	μάχης,	δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ τῆς ὅλης
[16, 32]	τῆς νυκτὸς καὶ διαλυθείσης τῆς	μάχης,	τῶν μὲν πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ
[16, 32]	ὥστε τὸν Φίλιππον, καίπερ ἐκ	διαδοχῆς	προβαλόμενον τοὺς Μακεδόνας ἕως νυκτός,
[16, 24]	τῆς ἀπαντήσεως καὶ τῆς ὅλης	ἀποδοχῆς	τοῦ βασιλέως. Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας
[16, 18]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ ταχθέντες ἐξ	ἀρχῆς	ἀκέραιοι διέμενον, ὡς αὐτός φησι·
[16, 12]	τὴν Πελοπόννησον τίνα μὲν ἐξ	ἀρχῆς	προαίρεσιν ἐνεστήσατο Νάβις ὁ τῶν
[16, 5]	τοῦ Φιλίππου κατὰ τὴν ἐξ	ἀρχῆς	πρόθεσιν ἀεὶ τῆς γῆς ὀρεγόμενον
[16, 33]	ὑπὲρ αὑτῶν κατὰ τὴν ἐξ	ἀρχῆς	στάσιν, καὶ νομίζοντες οἷον εἰ
[16, 4]	γὰρ τὸ κινηθῆναι τὴν ἐξ	ἀρχῆς	τάξιν ἐκ τῆς πρώτης συμβολῆς
[16, 27]	προτεθὲν καί που καὶ τῆς	τύχης	ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ τὸ
[16, 28]	δὲ πρός τινα λόγον τῆς	τύχης	ποιουμένης τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν
[16, 5]	τῶν τραυμάτων, τῇ δὲ τῆς	ψυχῆς	γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ παραστατικώτερος
[16, 11]	μὴ ποιεῖν σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ	ψυχῆς·	ὃ πεποίηκε Θεόπομπος, φήσας τοὺς
[16, 6]	ἤδη πρὸς τὰς νησίδας ὑφ᾽	αἷς	ὁ Φίλιππος ὥρμει καραδοκῶν τὸ
[16, 6]	ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς	οἰκείαις	σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν. Οἱ δὲ
[16, 36]	παραχρῆμα ποιήσασθε τοὺς ἐν ταῖς	ἡλικίαις	ἔχοντας τὰ ὅπλα καὶ πένθ᾽
[16, 18]	φησι καταπροτερουμένην τὴν φάλαγγα ταῖς	εὐχειρίαις	καὶ πιεζομένην ὑπὸ τῶν Αἰτωλῶν
[16, 2]	Οὐ μὴν ἀλλὰ χρησάμενοι ταῖς	εἰρεσίαις	ἐνεργῶς προσέβαλλον, Ἄτταλος μὲν τῷ
[16, 4]	τοὺς ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς	εἰρεσίαις,	ποτὲ δὲ πάλιν εἰς τὰς
[16, 20]	μέλλοντος ὑπερεβάλλετο ταῖς τῶν λόγων	εὐχαριστίαις·	ὁ δὲ πυνθανόμενος τὸν γινόμενον
[16, 23]	ναῦς καὶ φιλοτιμότερον προσκειμένους ταῖς	φυλακαῖς,	δυσχρήστως διέκειτο καὶ πολλὰς καὶ
[16, 33]	ὅσοι μὴ δεσμοῖς ἢ τοιαύταις	ἀνάγκαις	προκατελήφθησαν· οἱ δὲ λοιποὶ πάντες
[16, 17]	τὰς δὲ φάλαγγας, ἐπεὶ συνέβαλλον	ἀλλήλαις,	μάχην ποιεῖν ἰσχυράν. Ὅτι δὲ
[16, 18]	γὰρ ἅπαξ αἱ φάλαγγες συνέπεσον	ἀλλήλαις,	οὐκέτι δυνατὸν ἦν κρῖναι τὰ
[16, 6]	νεῶν, τὰς δὲ προδιαφθείραντες ταῖς	ἐμβολαῖς,	ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Χίον. ~Ἐφθάρησαν
[16, 9]	Ῥόδιοι καὶ μεταλλάξαντα τοιαύταις ἐτίμησαν	τιμαῖς	δι᾽ ὧν οὐ μόνον τοὺς
[16, 27]	ἄρξασθαι καλῶς καὶ συνακμάσαι ταῖς	ὁρμαῖς	πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων αὔξησιν
[16, 30]	περὶ τῶν ἐνεστώτων ἀπονοηθέντες ταῖς	γνώμαις.	Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς πρῶτον μὲν
[16, 4]	τῶν καταστρωμάτων ἐν ταῖς συστάδην	γινομέναις	μάχαις. Τὸ δὲ πολὺ κατὰ
[16, 11]	περὶ τὸν μυχὸν αὐτοῦ πόλεσιν	ἐκτισμέναις.	Εὔχονται δὲ τὸ μὲν ἀνέκαθεν
[16, 26]	τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις ἐν ταῖς	Ἀθήναις	ἐποιοῦντο τὴν διατριβήν, Νικάνορος τοῦ
[16, 8]	ὅπλων, ναυαγίων, ταῖς δ᾽ ἑξῆς	ἡμέραις	τοὺς αἰγιαλοὺς ἦν ἰδεῖν φύρδην
[16, 14]	Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης ἀλλὰ ταῖς	ἡμετέραις.	~Ἑξῆς δὲ τοῖς προειρημένοις γράφουσι
[16, 36]	πορρωτάτω κειμένας πόλεις οὐχ ἅμα	πάσαις	ἀπεδόθη τὰ γράμματα ταύταις, ἀλλὰ
[16, 26]	οἱ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις ἐν	ταῖς	Ἀθήναις ἐποιοῦντο τὴν διατριβήν, Νικάνορος
[16, 14]	βουλῇ καὶ τοῖς πρυτάνεσιν, οὐ	ταῖς	Ἀντισθένους καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης
[16, 13]	διότι μὲν δεῖ ῥοπὰς διδόναι	ταῖς	αὑτῶν πατρίσι τοὺς συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽
[16, 30]	ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ἐνεστώτων ἀπονοηθέντες	ταῖς	γνώμαις. Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς πρῶτον
[16, 8]	ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος, ὅπλων, ναυαγίων,	ταῖς	δ᾽ ἑξῆς ἡμέραις τοὺς αἰγιαλοὺς
[16, 9]	Κλεωναῖον ἡγεμόνα συστήσας ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ	ταῖς	δυνάμεσι, μετήλλαξε τὸν βίον ἐκ
[16, 2]	ὑποκειμένων. Οὐ μὴν ἀλλὰ χρησάμενοι	ταῖς	εἰρεσίαις ἐνεργῶς προσέβαλλον, Ἄτταλος μὲν
[16, 4]	εἰς τοὺς ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν	ταῖς	εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ πάλιν εἰς
[16, 6]	τῶν νεῶν, τὰς δὲ προδιαφθείραντες	ταῖς	ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Χίον.
[16, 32]	κλάσμασιν ἐκ διαλήψεως τύπτοντες αὐτῶν	ταῖς	ἐπιδορατίσι τὰ πρόσωπα καὶ τοὺς
[16, 18]	ταῦτά φησι καταπροτερουμένην τὴν φάλαγγα	ταῖς	εὐχειρίαις καὶ πιεζομένην ὑπὸ τῶν
[16, 36]	ἐπιστολήν, παραχρῆμα ποιήσασθε τοὺς ἐν	ταῖς	ἡλικίαις ἔχοντας τὰ ὅπλα καὶ
[16, 14]	καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης ἀλλὰ	ταῖς	ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ τοῖς προειρημένοις
[16, 6]	μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς	ταῖς	οἰκείαις σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν. Οἱ
[16, 27]	μὲν ἄρξασθαι καλῶς καὶ συνακμάσαι	ταῖς	ὁρμαῖς πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων
[16, 11]	δὲ τοῖς πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως	ταῖς	περὶ τὸν μυχὸν αὐτοῦ πόλεσιν
[16, 36]	τὰς πόλεις, καὶ ταύτας διέδωκε	ταῖς	πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας οὕτως ὥστε
[16, 2]	τούτοις ἄφρακτα λέμβοι δὲ σὺν	ταῖς	πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα· τὰς
[16, 36]	ὁδὸν ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο δ᾽ ἐν	ταῖς	πρώταις τοῖς ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν
[16, 4]	ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως, ὁμοῦ	ταῖς	σάλπιγξι καὶ τῇ κραυγῇ παρακαλοῦντες
[16, 15]	διαπορευθεὶς τὸν Ἰσθμὸν καὶ συνάψας	ταῖς	Σκειρωνίσιν εὐθέως ἐπὶ τὴν Κοντοπορίαν
[16, 4]	Μακεδόνας ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων ἐν	ταῖς	συστάδην γινομέναις μάχαις. Τὸ δὲ
[16, 30]	ἁπάσας, τὰ δὲ τέκνα σὺν	ταῖς	τροφοῖς εἰς τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς
[16, 12]	ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους καὶ συνῴκισε	ταῖς	τῶν δεσποτῶν γυναιξὶ καὶ θυγατράσιν,
[16, 20]	χάριν καὶ τοῦ μέλλοντος ὑπερεβάλλετο	ταῖς	τῶν λόγων εὐχαριστίαις· ὁ δὲ
[16, 23]	προσπληροῦντας ναῦς καὶ φιλοτιμότερον προσκειμένους	ταῖς	φυλακαῖς, δυσχρήστως διέκειτο καὶ πολλὰς
[16, 11]	καὶ πεπίστευται παρὰ μὲν τοῖς	Βαργυλιήταις	διότι τὸ τῆς Κινδυάδος Ἀρτέμιδος
[16, 17]	θηρίων πληρῶσαι τοῖς τοξόταις καὶ	σφενδονήταις,	αὐτὸν δὲ μετὰ τῆς ἑταιρικῆς
[16, 18]	διώγματος ἐπιφαινομένους κατὰ νώτου τοῖς	φαλαγγίταις,	καὶ διὰ τοῦτο τὰς τοῦ
[16, 20]	καὶ τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον	τεχνίταις,	μάλιστα δὲ τοῖς περὶ τὴν
[16, 17]	μεταξὺ τῶν θηρίων πληρῶσαι τοῖς	τοξόταις	καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ μετὰ
[16, 36]	γράμματα ταύταις, ἀλλὰ κατὰ λόγον	ἑκάσταις.	Ἐξ ὧν συνέβη, μήτε τῶν
[16, 31]	ἑάλω, τὰ δὲ τέκνα σὺν	αὐταῖς	μητράσιν ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείρια.
[16, 33]	ζῆν, ὅσοι μὴ δεσμοῖς ἢ	τοιαύταις	ἀνάγκαις προκατελήφθησαν· οἱ δὲ λοιποὶ
[16, 9]	αὐτὸν οἱ Ῥόδιοι καὶ μεταλλάξαντα	τοιαύταις	ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽ ὧν οὐ
[16, 36]	ἅμα πάσαις ἀπεδόθη τὰ γράμματα	ταύταις,	ἀλλὰ κατὰ λόγον ἑκάσταις. Ἐξ
[16, 24]	ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ τῆς Ῥώμης	πρεσβευταῖς,	θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ τῆς
[16, 20]	τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι	πρεσβευταῖς	καὶ τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον
[16, 20]	περὶ τὴν αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ	στρατιώταις.	Καθόλου γὰρ ἀνανεύειν οὐκ ᾔδει,
[16, 23]	τὴν τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς	στρατιώταις	παρὰ Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον οὐκ
[16, 36]	ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο δ᾽ ἐν ταῖς	πρώταις	τοῖς ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε
[16, 4]	καταστρωμάτων ἐν ταῖς συστάδην γινομέναις	μάχαις.	Τὸ δὲ πολὺ κατὰ μὲν
[16, 27]	τοὐναντίον. Τούτου γὰρ χάριν ἐν	ἀρχαῖς	τῆς πραγματείας διεστειλάμην, φήσας ἀναγκαῖον
[16, 12]	μὲν ἐξ ἀρχῆς προαίρεσιν ἐνεστήσατο	Νάβις	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων τύραννος, καὶ
[16, 16]	καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον	Νάβις·	ᾧ πλανηθεὶς ἔγγιον ὑπέλαβε τὴν
[16, 21]	πίστεως· αὕτη δ᾽ ἦν ἡ	σφραγὶς	καὶ τὸ τοῦ βασιλέως σῶμα.
[16, 26]	Φοινίκῃ καὶ πρὸς Ἀμύνανδρον ἀναβάντες	εἰς	Ἀθαμανίαν· παραπλησίως καὶ πρὸς Αἰτωλοὺς
[16, 35]	κατὰ πάντα τρόπον ἐμβιβάσαι αὐτοὺς	εἰς	ἀπέχθειαν. ~Ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐξελογίσατο
[16, 15]	τὰς Μυκήνας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν	εἰς	Ἄργος. Ταῦτα γὰρ οὐχ οἷον
[16, 24]	τοῖς τῶν Ἀθηναίων ἄρχουσιν ἀνέβαινεν	εἰς	ἄστυ μετὰ μεγάλης προστασίας· οὐ
[16, 26]	μηδενὶ πολεμεῖν, τῶν δὲ γεγονότων	εἰς	Ἄτταλον ἀδικημάτων δίκας ὑπέχειν ἐν
[16, 33]	τὰς χεῖρας, περὶ δὲ τῶν	εἰς	Ἄτταλον καὶ Ῥοδίους ἀδικημάτων δίκας
[16, 33]	Αἰμίλιος ὁ νεώτατος ἧκε καταπλέων	εἰς	αὐτὴν τὴν Ἄβυδον. Οἱ γὰρ
[16, 20]	καὶ τὰ διὰ τῶν ἀκροαμάτων	εἰς	αὑτὸν ᾀδόμενα παίγνια καθ᾽ ὅλην
[16, 24]	ἡλίκας οὐδενὶ ταχέως τῶν πρότερον	εἰς	αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς γὰρ
[16, 8]	ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ Μακεδόνες	εἰς	διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ τὴν τυχοῦσαν.
[16, 7]	τῶν μὲν συμμάχων καὶ Μακεδόνων	εἰς	δισχιλίους, τῶν δ᾽ ὑπεναντίων εἰς
[16, 30]	Ἀβυδηνοὶ πυθόμενοι τὰ λεγόμενα, συνελθόντες	εἰς	ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ἐνεστώτων
[16, 3]	δὲ Διονυσόδωρος μετὰ βίας ἐπιφερόμενος	εἰς	ἐμβολὴν αὐτὸς μὲν ἥμαρτε τοῦ
[16, 7]	εἰς τρισχιλίους, τῶν δὲ πληρωμάτων	εἰς	ἑξακισχιλίους. Ἑάλωσαν δὲ ζωγρίᾳ τῶν
[16, 7]	δὲ τῶν μὲν Ῥοδίων ἀπέθανον	εἰς	ἑξήκοντα, τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου
[16, 7]	εἰς δισχιλίους, τῶν δ᾽ ὑπεναντίων	εἰς	ἑπτακοσίους. ~Καὶ τὸ μὲν τέλος
[16, 38]	γενομένης περὶ τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας,	εἰς	ἕτερον καιρὸν ὑπερθησόμεθα τὴν διήγησιν.
[16, 36]	ὄνομα πόλεως οὐ ταὐτὸν εἶχεν,	εἰς	ἣν ἔδει προάγειν. Τοιούτου δὲ
[16, 1]	ταύτης τῆς ἐλπίδος, καὶ παραγενόμενος	εἰς	Ἱερὰν κώμην, διεπέμπετο πρὸς Ζεῦξιν,
[16, 14]	καθορμισθῆναι, τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἀναχθέντας	εἰς	Κῶ διᾶραι, τοὺς δὲ πολεμίους
[16, 32]	πρόσωπα καὶ τοὺς γυμνοὺς τόπους	εἰς	ὁλοσχερῆ διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης δὲ
[16, 5]	δὲ Νικόστρατος. Ταύτης γὰρ ἐμβαλούσης	εἰς	πολεμίαν ναῦν καὶ καταλιπούσης ἐν
[16, 20]	φιλόδοξος, καὶ καθόλου πολλὰ μὲν	εἰς	πραγμάτων λόγον ἀγαθὰ προσεφέρετο, πολλὰ
[16, 23]	τὰς ἐξαποστελλομένας κατ᾽ αὐτοῦ πρεσβείας	εἰς	Ῥώμην, διόπερ πέρας ἔχει τὰ
[16, 1]	Ἄτταλον ὑπὲρ τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν	εἰς	τὰ τῶν θεῶν ἕδη καὶ
[16, 33]	τὰς γυναῖκας ἀποσφαττόντων, κατακαόντων, ἀπαγχόντων,	εἰς	τὰ φρέατα ῥιπτούντων, κατακρημνιζόντων ἀπὸ
[16, 6]	ὁ βασιλεὺς μετὰ τῶν πληρωμάτων	εἰς	τὰς Ἐρυθρὰς ἀπεχώρησε, τῶν δὲ
[16, 6]	Ἄτταλον ἀσφαλῆ ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν	εἰς	τὰς Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ τοῖς
[16, 34]	Ῥόδον πρεσβευταί, παρακαλοῦντες τὸν δῆμον	εἰς	τὰς πρὸς τὸν Φίλιππον διαλύσεις.
[16, 4]	ταῖς εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ πάλιν	εἰς	τὰς πρώρρας, ἔστι δ᾽ ὅτε
[16, 22]	καὶ πανηγύρεις ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες	εἰς	ταῦτα τὴν Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι
[16, 13]	ἢ τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις	εἰς	ταὐτὸ τέλος ἐμπίπτουσι τοῖς προειρημένοις.
[16, 37]	τὸ πλῆθος ἔμελλε τῶν Ἀχαιῶν	εἰς	Τεγέαν, ἐξαπέστειλε τοὺς ἐπιλέκτους, ὥστε
[16, 31]	βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἀναγκαίων, οὐκ	εἰς	τέλος ἀπηλπισμένας ἔχοντες τὰς τοῦ
[16, 20]	παίγνια καθ᾽ ὅλην τὴν πόλιν,	εἰς	τέλος ἐχαυνοῦτο καὶ μᾶλλον ἀεὶ
[16, 33]	δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος τὸν πλοῦν	εἰς	Τένεδον, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[16, 36]	πέντ᾽ ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι παραυτίκα πάντας	εἰς	τὴν ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ συλλεχθῶσιν
[16, 30]	τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν	εἰς	τὴν ἀγορὰν συναγαγεῖν, ὁμοίως δὲ
[16, 2]	γε τελεῖν τῷ Φιλίππῳ τὸν	εἰς	τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν. Ἐξ οὗ
[16, 25]	μὴ νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν εὐγενῶς	εἰς	τὴν ἀπέχθειαν ἅμα Ῥοδίοις καὶ
[16, 28]	Ἵνα, ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν αὖθις	εἰς	τὴν Ἀσίαν, ἐπιβάθραν ἔχοι τὴν
[16, 6]	νεῶν ἠνάγκασε μετὰ μεγάλης ἀγωνίας	εἰς	τὴν γῆν ἐκβαλεῖν τὰ σκάφη.
[16, 8]	μίαν μέν, ᾗ τὸν Ἄτταλον	εἰς	τὴν γῆν ἐκβαλὼν ἐγκρατὴς τῆς
[16, 30]	κατὰ τὸ δόγμα πάλιν συνηθροίσθησαν	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πεντήκοντα προεχειρίσαντο
[16, 36]	οἱ παρόντες, ἀναλαβόντες αὐτοὺς ἄγετ᾽	εἰς	τὴν ἑξῆς πόλιν· ὅταν δ᾽
[16, 30]	τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν	εἰς	τὴν θάλατταν. Μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 5]	ἐκπεσεῖν τρωθέντα μετὰ τῶν ὅπλων	εἰς	τὴν θάλατταν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[16, 28]	δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ πελάγους. Δυνατὸν	εἰς	τὴν καθ᾽ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι
[16, 25]	τῶν Ῥοδίων ταῦτα διαπράξαντες ἀνήχθησαν	εἰς	τὴν Κέων ἐπὶ τὰς νήσους
[16, 21]	πατρὸς εὐκαιρίαν· ὡς δὲ καταπλεύσας	εἰς	τὴν Μακεδονίαν συνέμιξε τοῖς περὶ
[16, 15]	παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν	εἰς	τὴν Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ τούτοις
[16, 14]	προειρημένοις πράττειν, καὶ τότε μὲν	εἰς	τὴν Μυνδίαν ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι, τῇ
[16, 5]	δὲ περὶ τὸν Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης	εἰς	τὴν ναῦν τῆς θαλάττης διὰ
[16, 3]	ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ, καὶ διὰ τῆς	εἰς	τὴν πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς λύσαντος
[16, 28]	οὐδ᾽ ἐκ τῆς καθ᾽ ἡμᾶς	εἰς	τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Πόντον
[16, 34]	παρὰ τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους	εἰς	τὴν Ῥόδον πρεσβευταί, παρακαλοῦντες τὸν
[16, 2]	ἤδη κομισθήσεσθαι παρὰ τὴν γῆν	εἰς	τὴν Σάμον. Διεψεύσθη δὲ παρὰ
[16, 12]	πατρίδας ἥθροισε πλῆθος ἀνθρώπων ἀνοσίων	εἰς	τὴν Σπάρτην, ἐν τοῖς πρὸ
[16, 18]	τόπους; οὗτος μὲν γὰρ οὐδ᾽	εἰς	τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ μετὰ
[16, 36]	καὶ κατὰ πάσας τὰς πύλας	εἰς	τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς
[16, 36]	δύνανται κατὰ τὰς αὐτὰς ὁδοὺς	εἰς	τὴν Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς
[16, 30]	καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν ἀξιόλογον	εἰς	τὴν τετρήρη τὴν τῶν Ῥοδίων
[16, 6]	δὲ προδιαφθείραντες ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν	εἰς	τὴν Χίον. ~Ἐφθάρησαν δὲ τοῦ
[16, 8]	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀνταναγομένου πάλιν ἀπέπλευσαν	εἰς	τὴν Χίον. Ὁ δὲ Φίλιππος,
[16, 30]	δὲ τέκνα σὺν ταῖς τροφοῖς	εἰς	τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ τούτοις
[16, 1]	ἐκεῖθεν δὲ ποιησάμενος τὴν ἀναζυγὴν	εἰς	τὸ Θήβης πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων
[16, 1]	~(Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς παραγενόμενος	εἰς	τὸ Πέργαμον καὶ νομίζων οἷον
[16, 30]	ἔπειτα συναθροῖσαι τὰς μὲν γυναῖκας	εἰς	τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας,
[16, 11]	ὃ πεποίηκε Θεόπομπος, φήσας τοὺς	εἰς	τὸ τοῦ Διὸς ἄβατον ἐμβάντας
[16, 2]	νεῶν τὸ πλῆθος τὸ συγκαταστὰν	εἰς	τὸν ἀγῶνα κατάφρακτοι τρεῖς καὶ
[16, 25]	πρότερον ἐξ αὐτοῦ γεγονότων εὐεργετημάτων	εἰς	τὸν δῆμον, ἐξαρίθμησις τῶν πεπραγμένων
[16, 3]	καὶ τῶν Μακεδόνων εὐψύχως ἀγωνιζομένων	εἰς	τὸν ἔσχατον παρεγένετο κίνδυνον. Ἀττάλου
[16, 25]	ἐνεστῶτας καιρούς, τελευταία δὲ παράκλησις	εἰς	τὸν κατὰ Φιλίππου πόλεμον, καὶ
[16, 28]	τοὺς ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ τῆς	εἰς	τὸν λιμένα καταγωγῆς οὐδαμῶς οὐδαμῇ
[16, 24]	ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς	εἰς	τὸν Πειραιᾶ, καὶ νομίζων ἀναγκαῖον
[16, 24]	τοῦ βασιλέως. Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας	εἰς	τὸν Πειραιᾶ τὴν μὲν πρώτην
[16, 36]	διαποροῦντες καὶ παραλαμβάνοντες ἀλλήλους προῆγον	εἰς	τοὔμπροσθεν. Τῷ δὲ μὴ τὸ
[16, 1]	τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς οὐκ	εἰς	τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς
[16, 38]	τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας ὁρμήσας	εἰς	τοὺς ἄνω τόπους κατεστρέψατο ἐν
[16, 27]	χρώμενος, παραστατικῶς καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν	εἰς	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς, καὶ τούτῳ
[16, 24]	ἐποίησαν Ἀττάλῳ, καὶ κατένειμαν αὐτὸν	εἰς	τοὺς ἐπωνύμους τῶν ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ
[16, 1]	οὐκ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽	εἰς	τοὺς θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν
[16, 6]	πρὸς αὐτὸν ἀπέπλει μετ᾽ ἀσφαλείας	εἰς	τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν ὅρμους.
[16, 37]	τετολμηκότως. Ἅμα δὲ τῷ παραβάλλειν	εἰς	τοὺς κατὰ τὴν ἐνέδραν τόπους,
[16, 4]	αὐτοῖς τῶν λέμβων ποτὲ μὲν	εἰς	τοὺς ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς
[16, 4]	ἐσκεύαζον τὰς πληγάς. Σπανίως δ᾽	εἰς	τοῦτο συγκατέβαινον· καθόλου γὰρ ἐξέκλινον
[16, 7]	δὲ τοῦ Φιλίππου Μακεδόνες μὲν	εἰς	τρισχιλίους, τῶν δὲ πληρωμάτων εἰς
[16, 26]	ὃν χρόνον οἱ τῶν Ῥωμαίων	πρέσβεις	ἐν ταῖς Ἀθήναις ἐποιοῦντο τὴν
[16, 25]	τοὺς ἄνδρας. Οἱ μὲν οὖν	πρέσβεις	οἱ παρὰ τῶν Ῥοδίων ταῦτα
[16, 10]	πλήθους τῆς σωρευομένης γῆς στοχαζομένους	καταπλαγεῖς	γενέσθαι τοὺς ἐν τῇ πόλει.
[16, 23]	ἐχορήγει, τὰ δὲ Μυλασεῖς καὶ	Ἀλαβανδεῖς	καὶ Μάγνητες, οὕς, ὁπότε μέν
[16, 36]	πορεύεται, πλὴν τῆς ἑξῆς πόλεως,	οὐδεὶς	ἁπλῶς ᾔδει, πάντες δὲ διαποροῦντες
[16, 36]	κατὰ τὸ συνεχές, πρῶτον μὲν	οὐδεὶς	ἐγίνωσκε πρὸς τίνα πρᾶξιν ἢ
[16, 22]	ἐνεργείας μιμνησκόμενοι τῶν προγεγονότων κινδύνων	ἐκπαθεῖς	ἐγίνοντο κατά τε τὴν πρὸς
[16, 4]	δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ μαχόμενοι	παμπληθεῖς	τῶν πολεμίων ναῦς διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα
[16, 16]	ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον Νάβις· ᾧ	πλανηθεὶς	ἔγγιον ὑπέλαβε τὴν Τεγέαν εἶναι
[16, 21]	οὐ παρόντος αὐτοῦ, τότε δὴ	παροξυνθεὶς	συνῆγε τὸ συνέδριον καὶ παρελθὼν
[16, 6]	περιπετείᾳ τῇ κατὰ τὸν Ἄτταλον	ἐπαρθείς,	ἐπανέπλει, καὶ πολὺς ἦν συναθροίζων
[16, 8]	ἐγεγόνει, καθ᾽ ἑτέραν δ᾽ ᾗ	καθορμισθεὶς	ἐπὶ τὸ καλούμενον Ἄργεννον ἐδόκει
[16, 15]	ἐκ Κορίνθου τὴν ὁρμὴν καὶ	διαπορευθεὶς	τὸν Ἰσθμὸν καὶ συνάψας ταῖς
[16, 16]	τόπον ἀποσχὼν τῆς πηγῆς, καὶ	κρυφθεὶς	ἐπὶ δέκα στάδια, πάλιν ἐκπίπτει,
[16, 31]	ὑπερηρκέναι τὴν τῶν Ἀβυδηνῶν τόλμαν.	Φωκεῖς	τε γὰρ δοκοῦσι τὰ παραπλήσια
[16, 1]	ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ	πολυτελεῖς	ὑπάρχοντας, ὥρμησε τὰς μὲν ἀρχὰς
[16, 36]	ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς πάσας τὰς	πόλεις,	καὶ ταύτας διέδωκε ταῖς πορρωτάτω
[16, 36]	τῆς Τεγέας τὰς πορρωτάτω κειμένας	πόλεις	οὐχ ἅμα πάσαις ἀπεδόθη τὰ
[16, 28]	τις τὰ περὶ τὰς προειρημένας	πόλεις	οὐχ οὕτως ἐξ αὐτῶν τῶν
[16, 31]	ὑπὲρ ὧν τὰ κατὰ μέρος	ἡμεῖς	ἐν τοῖς πρὸ τούτων ἱστορήκαμεν.
[16, 13]	δὲ τὰς αὐτὰς γράφειν ἡμῖν	πράξεις	ἀναγκαῖόν ἐστι μὴ παρασιωπᾶν, ἵνα
[16, 13]	τῶν τὰς κατὰ μέρος γραφόντων	πράξεις	γεγράφασι καὶ περὶ τούτων τῶν
[16, 16]	ὑπὲρ τοῦ δεόντως ἐξαγγέλλειν τὰς	πράξεις	δῆλον γὰρ ὡς οὐ μικρά,
[16, 20]	τοῖς ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν πολεμικὰς	πράξεις	δυνατὸς ἦν, καὶ ἀνδρώδης ὑπῆρχε
[16, 39]	Κοίλην Συρίαν πρὸς τὰς πολεμικὰς	πράξεις,	ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ τῷ
[16, 13]	εἶναι Ῥοδίοις τὰς κατὰ θάλατταν	πράξεις,	ἡμῶν ἀντιδοξούντων πρὸς αὐτοὺς ἐνίοτε,
[16, 23]	Τέλος ἐπὶ τὴν Μυλασέων πόλιν	πράξεις	συνεστήσατο διὰ Φιλοκλέους, ἐσφάλη δὲ
[16, 19]	μετάθεσιν διὰ τὸ προεκδεδωκέναι τὰς	συντάξεις,	ἐλυπήθη μὲν ὡς ἔνι μάλιστα,
[16, 13]	μετροῦντες ἀδοκίμους ποιοῦσι τὰς αὑτῶν	συντάξεις,	οὕτως οἱ πολιτικοὶ τῷ μισεῖν
[16, 17]	καὶ πρὸς ἔκπληξιν τῶν πολλῶν	συντάξεις	ποιουμένοις, τῶν γε μὴν πραγμάτων
[16, 20]	χρόνον τῆς ἡμέρας ἀπεμέριζε πρὸς	ἐντεύξεις,	ἐν τούτῳ διεδίδου, μᾶλλον δ᾽
[16, 17]	δ᾽ εὐώνυμον αὐτῆς καὶ τοὺς	ἱππεῖς	πάντας τοὺς ἐπὶ τούτου τεταγμένους
[16, 32]	ἅμα δὲ τῷ φωτὶ τοὺς	ἱερεῖς	καὶ τὰς ἱερείας ἐκπέμπειν μετὰ
[16, 24]	παρέστησαν τὰς ἱερείας καὶ τοὺς	ἱερεῖς.	Μετὰ δὲ ταῦτα πάντας μὲν
[16, 2]	δὲ τούτων ἐννέα τριημιολίαι καὶ	τριήρεις	τρεῖς ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ τὴν
[16, 7]	τὸν ἀριθμόν· ἥλωσαν δὲ δύο	τετρήρεις	καὶ λέμβοι σὺν τοῖς πληρώμασιν
[16, 7]	δύο πεντήρεις, ἥλωσαν δὲ δύο	τετρήρεις	καὶ τὸ τοῦ βασιλέως σκάφος.
[16, 14]	διᾶραι, τοὺς δὲ πολεμίους τὰς	πεντήρεις	ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας ἐπὶ τὴν
[16, 7]	μὲν τριημιολία μία καὶ δύο	πεντήρεις,	ἥλωσαν δὲ δύο τετρήρεις καὶ
[16, 6]	ἀπὸ τῶν ἰδίων, παραλαβὼν τέτταρας	πεντήρεις	καὶ τρεῖς ἡμιολίας, ἔτι δὲ
[16, 7]	δὲ Ῥοδίων διεφθάρησαν μὲν δύο	πεντήρεις	καὶ τριήρης, ἥλω δ᾽ οὐδέν.
[16, 3]	πᾶν. Ἐν ᾧ καιρῷ δύο	πεντήρεις	προσπεσοῦσαι, καὶ τρώσασαι τὴν ναῦν
[16, 5]	διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα δ᾽ ἐκινδύνευσαν τρεῖς	πεντήρεις	τῶν Ῥοδίων, ἥ τε ναυαρχίς,
[16, 14]	Λάδην ναυμαχίᾳ δύο μὲν αὐτάνδρους	πεντήρεις	τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι τοῖς
[16, 33]	ἐπὶ τοῖς γινομένοις παρήγγειλε διότι	τρεῖς	ἡμέρας ἀναστροφὴν δίδωσι τοῖς βουλομένοις
[16, 6]	ἰδίων, παραλαβὼν τέτταρας πεντήρεις καὶ	τρεῖς	ἡμιολίας, ἔτι δὲ τῶν λέμβων
[16, 2]	συγκαταστὰν εἰς τὸν ἀγῶνα κατάφρακτοι	τρεῖς	καὶ πεντήκοντα, σὺν δὲ τούτοις
[16, 7]	κατάφρακτοι μὲν δέκα καὶ τριημιολίαι	τρεῖς,	λέμβοι δὲ πέντε καὶ εἴκοσι
[16, 5]	ναῦς διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα δ᾽ ἐκινδύνευσαν	τρεῖς	πεντήρεις τῶν Ῥοδίων, ἥ τε
[16, 33]	ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας κατὰ	τρεῖς	τρόπους ἔφησεν αὐτῷ συγγνώμην ἔχειν
[16, 2]	τούτων ἐννέα τριημιολίαι καὶ τριήρεις	τρεῖς	ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ τὴν καταρχὴν
[16, 22]	πολλὰς ἡμέρας ἀγῶνας ἦγον καὶ	πανηγύρεις	ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες εἰς ταῦτα
[16, 23]	αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει, τὰ δὲ	Μυλασεῖς	καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ Μάγνητες, οὕς,
[16, 27]	χεῖρον τῶν πραγμάτων ῥοπαὶ καὶ	περιστάσεις	ἀλλοιοῦσι τὰς προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων,
[16, 13]	μὴν τὰς ἐναντίας τοῖς συμβεβηκόσιν	ἀποφάσεις	ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν. Ἱκανὰ γὰρ
[16, 11]	Ἐγὼ δὲ πρὸς τὰς τοιαύτας	ἀποφάσεις	τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽ ὅπως
[16, 8]	ὁ Φίλιππος ἀντεποιεῖτο κατὰ δύο	προφάσεις,	κατὰ μίαν μέν, ᾗ τὸν
[16, 27]	τῶν σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν τὰς ἑαυτῶν	προθέσεις,	τινὰς δ᾽ ἐν τούτῳ μάλιστα
[16, 27]	ῥοπαὶ καὶ περιστάσεις ἀλλοιοῦσι τὰς	προαιρέσεις	τῶν ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽ αἱ
[16, 6]	ναῦς καὶ παρακαλῶν τοὺς ἄνδρας	εὐθαρσεῖς	εἶναι, διότι νικῶσι τῇ ναυμαχίᾳ·
[16, 10]	μὲν οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον οἱ	Πρινασσεῖς	εὐγενῶς· ἐπεὶ δὲ προσπέμψας ὁ
[16, 15]	Πάμισον ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς	δύσεις,	ὅθεν οὐχ οἷον ἐπὶ τὴν
[16, 15]	Κοντοπορίαν καὶ Μυκήνας ἔγγιστα πρὸς	δύσεις	χειμερινάς, ὥστ᾽ εἶναι τελέως ἀδύνατον
[16, 26]	Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον ἐπὶ τὰς	διαλύσεις.	~Ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ μὲν
[16, 34]	εἰς τὰς πρὸς τὸν Φίλιππον	διαλύσεις.	Οἷς ἐπελθόντων τῶν ἐκ τῆς
[16, 34]	διαλεγομένων ὑπὲρ τοῦ μὴ ποιεῖσθαι	διαλύσεις	πρὸς Φίλιππον ἄνευ Ῥωμαίων, ἔδοξε
[16, 20]	καὶ τὰς ἐν τοῖς πότοις	ἐπιχύσεις,	ἔτι δὲ τὰς ἐπιγραφὰς καὶ
[16, 4]	χρείαν. Κατὰ δὲ τὰς ἀντιπρώρρους	συμπτώσεις	ἐποίουν τι τεχνικόν· αὐτοὶ μὲν
[16, 12]	παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος τὰς προειρημένας	πίστεις	ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν τῶν Μεσσηνίων
[16, 10]	διὰ τὴν ὀχυρότητα τοῦ πολίσματος	αὖθις	ἀπεχώρει, πορθῶν τὰ φρούρια καὶ
[16, 28]	ἐπιβάθρας. Ἵνα, ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν	αὖθις	εἰς τὴν Ἀσίαν, ἐπιβάθραν ἔχοι
[16, 27]	ἀλλοιοῦσι τὰς προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων,	πολλάκις	δ᾽ αἱ πρὸς τὸ βέλτιον,
[16, 13]	μισεῖν ἢ τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι	πολλάκις	εἰς ταὐτὸ τέλος ἐμπίπτουσι τοῖς
[16, 16]	κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ δῆλός ἐστι	πολλάκις	ἐπὶ τούτῳ σεμνυνόμενος, καθάπερ καὶ
[16, 3]	πρῶτον οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ	πολλάκις	ἐπιβαλόμενος πρύμναν κρούειν· διὸ καὶ
[16, 27]	δὲ ψέγειν τοὺς αὐτούς, ἐπειδὴ	πολλάκις	μὲν αἱ πρὸς τὸ χεῖρον
[16, 29]	οὕτως ὥστε καὶ τὰς ναῦς	μόλις	ἀνασπάσαι τοὺς πολεμίους ἐκ τοῦ
[16, 5]	καὶ παραβόλως τῇ τόλμῃ κινδυνεύσας	μόλις	ἐξέσωσε τὴν ἰδίαν ναῦν ἐπιβοηθήσαντος
[16, 31]	γὰρ ἄνδρες ἀπέθανον, ἡ δὲ	πόλις	ἑάλω, τὰ δὲ τέκνα σὺν
[16, 11]	πόλιν. ~Ἡ δὲ τῶν Ἰασέων	πόλις	κεῖται μὲν ἐπὶ τῆς Ἀσίας
[16, 28]	Αὐτὴ δ᾽ ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν	πόλις	περιέχεται μὲν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν
[16, 39]	εἰώθασιν. Ἴνσοβροι, ἔθνος Ἰταλικόν. Μάντυα,	πόλις	Ῥωμαίων.
[16, 16]	γὰρ τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη	πόλις	ὡς πρὸς τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽
[16, 29]	καὶ κατὰ θάλατταν. Ἡ δὲ	πρᾶξις	αὕτη κατὰ μὲν τὸ μέγεθος
[16, 23]	παντελῶς· ὧν τινὰ μὲν αὐτῷ	Ζεῦξις	ἐχορήγει, τὰ δὲ Μυλασεῖς καὶ
[16, 1]	κατὰ τὰς συνθήκας. Ὁ δὲ	Ζεῦξις	ὑπεκρίνετο μὲν ποιεῖν τὰ κατὰ
[16, 16]	καλλίω μέρη τῆς ἱστορίας, ἐφ᾽	οἷς	ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη πολιτικὸς ἀνήρ.
[16, 4]	ἀκμὴν προσπίπτοντες οὓς μὲν ἐτίτρωσκον,	οἷς	δὲ παρέλυον ἀεί τι τῶν
[16, 17]	δ᾽ ἐπὶ τὸ δεξιόν, ἐν	οἷς	εἶναι καὶ τὴν κατάφρακτον ἵππον,
[16, 34]	τὰς πρὸς τὸν Φίλιππον διαλύσεις.	Οἷς	ἐπελθόντων τῶν ἐκ τῆς Ῥώμης
[16, 3]	τοὺς ἐν αὐτῷ διέφθειραν, ἐν	οἷς	ἦν καὶ Δημοκράτης ὁ τοῦ
[16, 21]	ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς χάριτας. ~Ἐφ᾽	οἷς	οἱ περὶ τὴν αὐλὴν ἀσχάλλοντες
[16, 13]	περὶ τούτων τῶν καιρῶν, ἐν	οἷς	τά τε κατὰ Μεσσηνίους καὶ
[16, 6]	τῶν Μακεδόνων, συνάψαντες ἐν τοῖς	λέμβοις,	συνθεασάμενοι ποτηρίων πλῆθος καὶ πορφυρῶν
[16, 29]	τὴν ποικιλίαν τῶν ἐν τοῖς	ἔργοις	ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν οἵ τε
[16, 29]	κινδύνου. Τοῖς δὲ κατὰ γῆν	ἔργοις	ἕως μέν τινος προσαντεῖχον εὐψύχως,
[16, 2]	λογισμῶν· ὅταν δ᾽ ἐγγίσωσι τοῖς	ἔργοις,	οὐδενὶ λόγῳ πάλιν ἀφίστανται τῶν
[16, 17]	Ἀντίοχόν φησιν, ὃν ἐν τοῖς	ἐπιπέδοις	ἔθηκε κατὰ τὸ λαιὸν τῶν
[16, 17]	μεταξὺ τῶν στρατοπέδων ἐν τοῖς	ἐπιπέδοις	ἐκτάττειν, τιθέντα τοὺς μὲν φαλαγγίτας
[16, 17]	τοῖς Αἰτωλοῖς ἐπιτεταγμένος ἐν τοῖς	ἐπιπέδοις	ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τὰς δὲ
[16, 17]	ἐπὶ τούτου τεταγμένους ἐν τοῖς	ἐπιπέδοις	κεῖσθαι. Τὸν δ᾽ Ἀντίοχον ἐπὶ
[16, 39]	σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰς πατρίδας	Μήδοις,	μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν πάντες,
[16, 39]	πρέπον εἶναι δοκεῖ τὸ τοῖς	Γαζαίοις	ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν μαρτυρίαν. Οὐδὲν
[16, 25]	τὴν ἀπέχθειαν ἅμα Ῥοδίοις καὶ	Ῥωμαίοις	καὶ αὐτῷ, μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 34]	ἔδοξε προσέχειν τῷ δήμῳ τοῖς	Ῥωμαίοις	καὶ στοχάζεσθαι τῆς τούτων φιλίας.
[16, 24]	Τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἅμα τοῖς	Ῥωμαίοις	καὶ τοῖς τῶν Ἀθηναίων ἄρχουσιν
[16, 25]	ὑπόθεσιν διαθεμένων λόγους, ἔδοξε τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐκφέρειν τῷ Φιλίππῳ τὸν πόλεμον.
[16, 37]	ἐν ὥρᾳ παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι τοῖς	Ἀχαιοῖς	ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐκ τῆς
[16, 4]	κατὰ πρύμναν ἐμβάλλοντες, τοῖς δὲ	πλαγίοις	καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν προσπίπτοντες οὓς
[16, 4]	ναῦς οὔτε καθόλου χρῆσθαι τοῖς	ἰδίοις	προτερήμασιν, ἐμπιπτόντων αὐτοῖς τῶν λέμβων
[16, 4]	ἐμπόδια πρὸς τὴν χρείαν τοῖς	Ῥοδίοις	ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς τρόπους. Μετὰ
[16, 25]	ἐστεφάνωσαν ἀριστείων στεφάνῳ καὶ πᾶσι	Ῥοδίοις	ἰσοπολιτείαν ἐψηφίσαντο διὰ τὸ κἀκείνους
[16, 25]	εὐγενῶς εἰς τὴν ἀπέχθειαν ἅμα	Ῥοδίοις	καὶ Ῥωμαίοις καὶ αὐτῷ, μετὰ
[16, 5]	τῆς Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς	Ῥοδίοις.	~Οὐ μὴν ἀλλὰ παρὰ πολὺ
[16, 13]	καὶ τῷ δοκεῖν οἰκειοτάτας εἶναι	Ῥοδίοις	τὰς κατὰ θάλατταν πράξεις, ἡμῶν
[16, 36]	δ᾽ ἐν ταῖς πρώταις τοῖς	ἀποτελείοις	τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν,
[16, 12]	προειρημένους καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς,	Ἠλείοις,	Μεσσηνίοις, καὶ πᾶσι τούτοις ὀφείλων
[16, 23]	ποιούμενος τὴν διατριβὴν ἐν τοῖς	Βαργυλίοις,	θεωρῶν καὶ τοὺς Ῥοδίους καὶ
[16, 3]	τοῦ τρῶσαι, παραπεσὼν δὲ τοῖς	πολεμίοις	ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν ταρσὸν τῆς
[16, 30]	ἐπικυρώσαντες τοῦ μὲν ἀντιμεταλλεύειν τοῖς	πολεμίοις	ἀπέστησαν, ἐπὶ δὲ τοιαύτην γνώμην
[16, 14]	τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι τοῖς	πολεμίοις,	ἐκ δὲ τοῦ κινδύνου μιᾶς
[16, 2]	τὰς ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς	πολεμίοις	ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ τὰς νησίδας
[16, 18]	ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα τοῖς	πολεμίοις	μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν. Πῶς δὲ
[16, 32]	κατὰ τοὺς ὅρκους διεμάχοντο τοῖς	πολεμίοις	οὕτω τετολμηκότως ὥστε τὸν Φίλιππον,
[16, 5]	ἐξ ἄλλης ὁρμῆς συνεπλέκετο τοῖς	πολεμίοις,	τῇ μὲν σωματικῇ δυνάμει παραλυόμενος
[16, 4]	ἐλάμβανον τὰς πληγάς, τοῖς δὲ	πολεμίοις	ὕφαλα τὰ τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους
[16, 28]	σπάνιον ἔχει τὴν χρῆσιν καὶ	σπανίοις	διὰ τὴν ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν
[16, 11]	τὸ θεῖον, δοτέον ἐστὶ συγγνώμην	ἐνίοις	τῶν συγγραφέων τερατευομένοις καὶ λογοποιοῦσι
[16, 16]	καλεῖσθαί τινα πύλην παρὰ τοῖς	Μεσσηνίοις	ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽
[16, 12]	καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις,	Μεσσηνίοις,	καὶ πᾶσι τούτοις ὀφείλων καὶ
[16, 17]	τῶν ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι τοῖς	θηρίοις.	Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν μὲν
[16, 16]	καὶ πρῶτον αὐτὸ παρὰ τοῖς	μετρίοις	ἀνδράσι τίθεσθαι· πολλοῦ γε δεῖν·
[16, 37]	ἦν αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο τοῖς	ὑπεναντίοις.	Τῶν δ᾽ Ἀχαιῶν κατὰ τὸ
[16, 13]	δόξης καὶ τοῦ καθήκοντος ἀνδράσι	πολιτικοῖς.	Τῷ δὲ τὰς αὐτὰς γράφειν
[16, 21]	συνέμιξε τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν	νεανίσκοις,	ὑπολαβὼν εἶναι τὴν Μακεδόνων ἀνδρείαν
[16, 3]	πάντες οἱ σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως συνέβαλον	ἀλλήλοις.	Ἄτταλος μὲν οὖν συμπεσὼν ὀκτήρει,
[16, 4]	πρώτης συμβολῆς πάντες ἦσαν ἀναμὶξ	ἀλλήλοις,	ὅθεν οὔτε διεκπλεῖν εὐχερῶς οὔτε
[16, 24]	εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς γὰρ τοῖς	ἄλλοις	καὶ φυλὴν ἐπώνυμον ἐποίησαν Ἀττάλῳ,
[16, 3]	καὶ προσκρεμαμένου τοῦ πλοίου τοῖς	ὅλοις	ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος ἦν πρὸς
[16, 6]	Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν	ὅλοις	ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ τὴν ναυμαχίαν,
[16, 29]	προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ μὲν τοῖς	πετροβόλοις	τύπτοντες διεσάλευσαν, τὰ δὲ τῷ
[16, 20]	τὰ μειράκια διαμιλλώμενος ἐν τοῖς	ὅπλοις,	ἀπὸ δὲ τούτων γινόμενος εὐθέως
[16, 36]	τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς	ὅπλοις.	~Ταῦτα δὲ διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο
[16, 32]	οὓς μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς	ὅπλοις,	ὧν δὲ συντρίβοντες τὰς σαρίσας
[16, 17]	καὶ καταδιώκειν, ὃς ἐτύγχανε τοῖς	Αἰτωλοῖς	ἐπιτεταγμένος ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐπὶ
[16, 12]	τοὺς προειρημένους καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων	Αἰτωλοῖς,	Ἠλείοις, Μεσσηνίοις, καὶ πᾶσι τούτοις
[16, 33]	ὑπέμενον τὸ ζῆν, ὅσοι μὴ	δεσμοῖς	ἢ τοιαύταις ἀνάγκαις προκατελήφθησαν· οἱ
[16, 2]	προθέσεων, ἐπισκοτούμενοι καὶ παραλογιζόμενοι τοῖς	λογισμοῖς	διὰ τὴν ἀμηχανίαν καὶ τὴν
[16, 2]	Διεψεύσθη δὲ παρὰ πολὺ τοῖς	λογισμοῖς·	οἱ γὰρ περὶ τὸν Ἄτταλον
[16, 2]	τῶν πολεμίων, Θεοφιλίσκος δὲ τοῖς	εὐωνύμοις.	Φίλιππος δὲ περικαταλαμβανόμενος τοῖς καιροῖς,
[16, 24]	ἐπὶ δὲ πᾶσι θύματα τοῖς	βωμοῖς	παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι. Τὸ
[16, 15]	ταῖς ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ τοῖς	προειρημένοις	γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ Μεσσηνίους
[16, 13]	εἰς ταὐτὸ τέλος ἐμπίπτουσι τοῖς	προειρημένοις.	Διὸ δεῖ καὶ τοῦτο τὸ
[16, 14]	τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ τοῖς	προειρημένοις	πράττειν, καὶ τότε μὲν εἰς
[16, 15]	ἀπὸ τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν τοῖς	προειρημένοις	τόποις. Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ
[16, 36]	ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ πειθαρχεῖτε τοῖς	ἐγγεγραμμένοις	Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν ταύτῃ ταὐτὰ
[16, 10]	ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων, τηνικάδε πιστεύσαντες τοῖς	λεγομένοις	παρέδοσαν τὴν πόλιν. ~Ἡ δὲ
[16, 33]	τρεῖς ἡμέρας ἀναστροφὴν δίδωσι τοῖς	βουλομένοις	ἀπάγχεσθαι καὶ σφάττειν αὑτούς. Οἱ
[16, 33]	ἦν, καὶ διαλγῶν ἐπὶ τοῖς	γινομένοις	παρήγγειλε διότι τρεῖς ἡμέρας ἀναστροφὴν
[16, 37]	ἐν τοῖς περὶ τὸν Σκοτίταν	προσαγορευομένοις	τόποις, ὅς ἐστι μεταξὺ τῆς
[16, 11]	ἐστὶ συγγνώμην ἐνίοις τῶν συγγραφέων	τερατευομένοις	καὶ λογοποιοῦσι περὶ τὰ τοιαῦτα·
[16, 4]	ἐμβάλλοντες, τοῖς δὲ πλαγίοις καὶ	στρεφομένοις	ἀκμὴν προσπίπτοντες οὓς μὲν ἐτίτρωσκον,
[16, 31]	ἅμα καὶ τὴν σωτηρίαν τοῖς	ἀπηλπισμένοις,	περὶ δ᾽ Ἀβυδηνῶν τὴν ἐναντίαν
[16, 17]	πρὸς ἔκπληξιν τῶν πολλῶν συντάξεις	ποιουμένοις,	τῶν γε μὴν πραγμάτων ἐπὶ
[16, 39]	ἀνελπίστου τῆς σωτηρίας ὑπαρχούσης τοῖς	ἐναντιουμένοις	πρὸς τὴν ὁρμὴν καὶ βίαν
[16, 13]	πρὸς αὐτοὺς ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν	ἐκείνοις	ἤπερ ἡμῖν οἱ φιλομαθοῦντες. Οὗτοι
[16, 28]	Ῥωμαίων τὰς ἐν τούτοις τοῖς	τόποις	ἀφορμὰς καὶ τὰς ἐπιβάθρας. Ἵνα,
[16, 37]	τοῖς περὶ τὸν Σκοτίταν προσαγορευομένοις	τόποις,	ὅς ἐστι μεταξὺ τῆς Τεγέας
[16, 15]	τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν τοῖς προειρημένοις	τόποις.	Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ περὶ
[16, 6]	τις ἔννοια καὶ πιθανότης τοῖς	ἀνθρώποις	ὡς ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως Ἀττάλου
[16, 31]	πρὸς τοὺς Θετταλοὺς ἐν τοῖς	ὑπαίθροις	ἐκ παρατάξεως· ὁμοίως δὲ καὶ
[16, 20]	Στρατηγεῖν μὲν γὰρ ἐν τοῖς	ὑπαίθροις	καὶ χειρίζειν πολεμικὰς πράξεις δυνατὸς
[16, 31]	σὺν αὐταῖς μητράσιν ἐγένετο τοῖς	ἐχθροῖς	ὑποχείρια. ~Πεσόντος γὰρ τοῦ διατειχίσματος,
[16, 3]	ναυαρχὶς οὖσα, παραλόγως ἐγένετο τοῖς	ἐχθροῖς	ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ τριημιολίας,
[16, 2]	εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ περικαταλαμβανόμενος τοῖς	καιροῖς,	δοὺς τὸ σύνθημα τοῖς ἐπὶ
[16, 9]	τὴν αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι τοῖς	καιροῖς,	ἠνάγκασε δὲ τὸν Ἄτταλον μὴ
[16, 6]	τι τεχνικὸν ἐν τούτοις τοῖς	καιροῖς	οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον· τὰ
[16, 25]	αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων λόγους, ἔδοξε	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐκφέρειν τῷ Φιλίππῳ τὸν
[16, 17]	Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν, ὃς ἐτύγχανε	τοῖς	Αἰτωλοῖς ἐπιτεταγμένος ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[16, 24]	αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς γὰρ	τοῖς	ἄλλοις καὶ φυλὴν ἐπώνυμον ἐποίησαν
[16, 6]	ὑπέδραμέ τις ἔννοια καὶ πιθανότης	τοῖς	ἀνθρώποις ὡς ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως
[16, 31]	νίκην ἅμα καὶ τὴν σωτηρίαν	τοῖς	ἀπηλπισμένοις, περὶ δ᾽ Ἀβυδηνῶν τὴν
[16, 20]	εἰπεῖν, διερρίπτει τὰ βασιλικὰ χρήματα	τοῖς	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι πρεσβευταῖς
[16, 36]	Ἐγέγραπτο δ᾽ ἐν ταῖς πρώταις	τοῖς	ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε τὴν
[16, 5]	ἐνεστῶτα κίνδυνον εὐψύχως. Συνάψας δὲ	τοῖς	αὑτοῦ σκάφεσι πάλιν ἐξ ἄλλης
[16, 37]	Φιλοποίμην ἐν ὥρᾳ παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐκ
[16, 11]	δὲ καὶ πεπίστευται παρὰ μὲν	τοῖς	Βαργυλιήταις διότι τὸ τῆς Κινδυάδος
[16, 23]	Ῥώμῃ, ποιούμενος τὴν διατριβὴν ἐν	τοῖς	Βαργυλίοις, θεωρῶν καὶ τοὺς Ῥοδίους
[16, 33]	διότι τρεῖς ἡμέρας ἀναστροφὴν δίδωσι	τοῖς	βουλομένοις ἀπάγχεσθαι καὶ σφάττειν αὑτούς.
[16, 24]	ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι θύματα	τοῖς	βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι.
[16, 39]	καὶ πρέπον εἶναι δοκεῖ τὸ	τοῖς	Γαζαίοις ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν μαρτυρίαν.
[16, 24]	τοὺς ἅμα μὲν εὐχαριστήσοντας ἐπὶ	τοῖς	γεγονόσιν, ἅμα δὲ παρακαλέσοντας αὐτὸν
[16, 27]	τὸν Φίλιππον· ἀσχάλλων γὰρ ἐπὶ	τοῖς	γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ τὸ πλεῖον
[16, 33]	ἐκπλαγὴς ἦν, καὶ διαλγῶν ἐπὶ	τοῖς	γινομένοις παρήγγειλε διότι τρεῖς ἡμέρας
[16, 13]	γὰρ τὰ κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα	τοῖς	γράφουσιν, ἃ διαφυγεῖν ἄνθρωπον δυσχερές·
[16, 29]	τοὺς πολεμίους ἐκ τοῦ κινδύνου.	Τοῖς	δὲ κατὰ γῆν ἔργοις ἕως
[16, 4]	τοῖς μὲν κατὰ πρύμναν ἐμβάλλοντες,	τοῖς	δὲ πλαγίοις καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν
[16, 4]	ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς πληγάς,	τοῖς	δὲ πολεμίοις ὕφαλα τὰ τραύματα
[16, 32]	Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ τοῖς ξίφεσι καὶ	τοῖς	δόρασιν αὐτοῖς ἐμάχοντο παραβόλως, ἀλλ᾽
[16, 36]	παρ᾽ ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ πειθαρχεῖτε	τοῖς	ἐγγεγραμμένοις Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν ταύτῃ
[16, 24]	τὴν μὲν πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε	τοῖς	ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβευταῖς, θεωρῶν
[16, 32]	δὲ συντρίβοντες τὰς σαρίσας αὐτοῖς	τοῖς	ἐκείνων κλάσμασιν ἐκ διαλήψεως τύπτοντες
[16, 39]	σχεδὸν ἀνελπίστου τῆς σωτηρίας ὑπαρχούσης	τοῖς	ἐναντιουμένοις πρὸς τὴν ὁρμὴν καὶ
[16, 5]	δ᾽ εὐώνυμον διὰ τὸ παραβοηθῆσαι	τοῖς	ἐπὶ τῆς οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς
[16, 4]	πολὺ διαφέροντες τῶν ἐναντίων συνῆψαν	τοῖς	ἐπὶ τῆς οὐραγίας Μακεδόσι. Καὶ
[16, 2]	τοῖς καιροῖς, δοὺς τὸ σύνθημα	τοῖς	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ καὶ παραγγείλας
[16, 17]	νεώτερον Ἀντίοχόν φησιν, ὃν ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις ἔθηκε κατὰ τὸ λαιὸν
[16, 17]	τὸν μεταξὺ τῶν στρατοπέδων ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις ἐκτάττειν, τιθέντα τοὺς μὲν
[16, 17]	ἐτύγχανε τοῖς Αἰτωλοῖς ἐπιτεταγμένος ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τὰς
[16, 17]	τοὺς ἐπὶ τούτου τεταγμένους ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις κεῖσθαι. Τὸν δ᾽ Ἀντίοχον
[16, 29]	καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν ἐν	τοῖς	ἔργοις ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν οἵ
[16, 2]	ἑκάστου λογισμῶν· ὅταν δ᾽ ἐγγίσωσι	τοῖς	ἔργοις, οὐδενὶ λόγῳ πάλιν ἀφίστανται
[16, 25]	διαπορεύεσθαι τὰς εὐεργεσίας τὰς αὑτοῦ	τοῖς	εὖ πεπονθόσι, τῆς εἰσόδου παρῆκαν,
[16, 2]	καθηγουμένῳ τῶν πολεμίων, Θεοφιλίσκος δὲ	τοῖς	εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ περικαταλαμβανόμενος τοῖς
[16, 31]	τέκνα σὺν αὐταῖς μητράσιν ἐγένετο	τοῖς	ἐχθροῖς ὑποχείρια. ~Πεσόντος γὰρ τοῦ
[16, 3]	δεκήρης, ναυαρχὶς οὖσα, παραλόγως ἐγένετο	τοῖς	ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ
[16, 12]	ἑαυτοῦ δύναμιν οἷον ἄσυλον ἱερὸν	τοῖς	ἢ δι᾽ ἀσέβειαν ἢ πονηρίαν
[16, 17]	καὶ τῶν ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι	τοῖς	θηρίοις. Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν
[16, 11]	παράπαν οὔτε βρέχεται, παρὰ δὲ	τοῖς	Ἰασεῦσι τὸ τῆς Ἀστιάδος· καὶ
[16, 4]	τὰς ναῦς οὔτε καθόλου χρῆσθαι	τοῖς	ἰδίοις προτερήμασιν, ἐμπιπτόντων αὐτοῖς τῶν
[16, 2]	τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ περικαταλαμβανόμενος	τοῖς	καιροῖς, δοὺς τὸ σύνθημα τοῖς
[16, 9]	μὲν τὴν αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι	τοῖς	καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ τὸν Ἄτταλον
[16, 6]	ἐποίησάν τι τεχνικὸν ἐν τούτοις	τοῖς	καιροῖς οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον·
[16, 23]	κατὰ θάλατταν κίνδυνον, ἅμα δὲ	τοῖς	κατὰ τὴν Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν
[16, 4]	τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο παραβοηθοῦντες	τοῖς	κινδυνεύουσι, τῶν δὲ Ῥοδίων οἱ
[16, 10]	τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων, τηνικάδε πιστεύσαντες	τοῖς	λεγομένοις παρέδοσαν τὴν πόλιν. ~Ἡ
[16, 6]	πρῶτοι τῶν Μακεδόνων, συνάψαντες ἐν	τοῖς	λέμβοις, συνθεασάμενοι ποτηρίων πλῆθος καὶ
[16, 2]	τῶν προθέσεων, ἐπισκοτούμενοι καὶ παραλογιζόμενοι	τοῖς	λογισμοῖς διὰ τὴν ἀμηχανίαν καὶ
[16, 2]	Σάμον. Διεψεύσθη δὲ παρὰ πολὺ	τοῖς	λογισμοῖς· οἱ γὰρ περὶ τὸν
[16, 23]	ἔλαβε. Διὸ καὶ Μυοῦντος κυριεύσας	τοῖς	Μάγνησιν ἐχαρίσατο τὸ χωρίον ἀντὶ
[16, 32]	προοῖντ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν, συμπλεκόμενοι	τοῖς	Μακεδόσιν οὓς μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ
[16, 4]	δὲ ταῦτα πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ	τοῖς	μὲν κατὰ πρύμναν ἐμβάλλοντες, τοῖς
[16, 6]	εἰς τὰς Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ	τοῖς	μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ
[16, 16]	εἶναι καλεῖσθαί τινα πύλην παρὰ	τοῖς	Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι
[16, 16]	γε καὶ πρῶτον αὐτὸ παρὰ	τοῖς	μετρίοις ἀνδράσι τίθεσθαι· πολλοῦ γε
[16, 32]	οἱ προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ	τοῖς	ξίφεσι καὶ τοῖς δόρασιν αὐτοῖς
[16, 3]	διὸ καὶ προσκρεμαμένου τοῦ πλοίου	τοῖς	ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος ἦν
[16, 20]	πρὸς τὰ μειράκια διαμιλλώμενος ἐν	τοῖς	ὅπλοις, ἀπὸ δὲ τούτων γινόμενος
[16, 36]	εἰς τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν	τοῖς	ὅπλοις. ~Ταῦτα δὲ διεστρατήγει καὶ
[16, 32]	Μακεδόσιν οὓς μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ	τοῖς	ὅπλοις, ὧν δὲ συντρίβοντες τὰς
[16, 28]	ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν τῶν πρὸς	τοῖς	πέρασι κατοικούντων τῆς Λιβύης καὶ
[16, 20]	τὸν Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα δὲ	τοῖς	περὶ τὴν αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ
[16, 21]	καταπλεύσας εἰς τὴν Μακεδονίαν συνέμιξε	τοῖς	περὶ τὴν αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν
[16, 3]	σκάφος ἔρημον ἀπολειφθὲν ὑποχείριον ἐγένετο	τοῖς	περὶ τὸν Ἄτταλον. Ὁ δὲ
[16, 20]	τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ	τοῖς	περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα
[16, 4]	καθυστεροῦντες ἐκ τῆς ἀναγωγῆς συνῆψαν	τοῖς	περὶ τὸν Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ
[16, 37]	ἑωθινὴν ἐνεκάθισε τὴν στρατιὰν ἐν	τοῖς	περὶ τὸν Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις,
[16, 29]	θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ μὲν	τοῖς	πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν, τὰ δὲ
[16, 11]	Μυνδίων πόλεως, προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ	τοῖς	πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς περὶ
[16, 7]	δύο τετρήρεις καὶ λέμβοι σὺν	τοῖς	πληρώμασιν ἑπτά. Τῶν δὲ παρ᾽
[16, 3]	ἥμαρτε τοῦ τρῶσαι, παραπεσὼν δὲ	τοῖς	πολεμίοις ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν ταρσὸν
[16, 30]	δ᾽ ἐπικυρώσαντες τοῦ μὲν ἀντιμεταλλεύειν	τοῖς	πολεμίοις ἀπέστησαν, ἐπὶ δὲ τοιαύτην
[16, 14]	πεντήρεις τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι	τοῖς	πολεμίοις, ἐκ δὲ τοῦ κινδύνου
[16, 2]	ποιεῖν τὰς ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι	τοῖς	πολεμίοις ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ τὰς
[16, 18]	τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα	τοῖς	πολεμίοις μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν. Πῶς
[16, 32]	πτῶμα κατὰ τοὺς ὅρκους διεμάχοντο	τοῖς	πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως ὥστε τὸν
[16, 5]	πάλιν ἐξ ἄλλης ὁρμῆς συνεπλέκετο	τοῖς	πολεμίοις, τῇ μὲν σωματικῇ δυνάμει
[16, 20]	ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τὰς ἐν	τοῖς	πότοις ἐπιχύσεις, ἔτι δὲ τὰς
[16, 12]	ἀνοσίων εἰς τὴν Σπάρτην, ἐν	τοῖς	πρὸ τούτων δεδηλώκαμεν. Πῶς δὲ
[16, 31]	τὰ κατὰ μέρος ἡμεῖς ἐν	τοῖς	πρὸ τούτων ἱστορήκαμεν. Ἀβυδηνοὶ δέ,
[16, 15]	ἀλλὰ ταῖς ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ	τοῖς	προειρημένοις γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ
[16, 13]	πολλάκις εἰς ταὐτὸ τέλος ἐμπίπτουσι	τοῖς	προειρημένοις. Διὸ δεῖ καὶ τοῦτο
[16, 14]	καταλειφθέντα τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ	τοῖς	προειρημένοις πράττειν, καὶ τότε μὲν
[16, 15]	ἀδύνατον ἀπὸ τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν	τοῖς	προειρημένοις τόποις. Τὸ δ᾽ αὐτὸ
[16, 36]	Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν ταύτῃ ταὐτὰ	τοῖς	πρόσθεν, πλὴν διότι τὸ τῆς
[16, 14]	τούτων τῇ τε βουλῇ καὶ	τοῖς	πρυτάνεσιν, οὐ ταῖς Ἀντισθένους καὶ
[16, 33]	τῶν Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν μήτε	τοῖς	Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν τὰς χεῖρας,
[16, 4]	ταῦτ᾽ ἐμπόδια πρὸς τὴν χρείαν	τοῖς	Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς τρόπους.
[16, 5]	πολὺ τῆς Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει	τοῖς	Ῥοδίοις. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ παρὰ
[16, 34]	Ῥωμαίων, ἔδοξε προσέχειν τῷ δήμῳ	τοῖς	Ῥωμαίοις καὶ στοχάζεσθαι τῆς τούτων
[16, 24]	ἦν. Τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἅμα	τοῖς	Ῥωμαίοις καὶ τοῖς τῶν Ἀθηναίων
[16, 4]	Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ὑποχωροῦσι	τοῖς	σκάφεσι κατὰ πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς
[16, 23]	πρὸς τὴν τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν	τοῖς	στρατιώταις παρὰ Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον
[16, 19]	τῶν ἀλογημάτων, πολλὴν ἐπιφέρειν αἰσχύνην	τοῖς	συγγραφεῦσι. Διὸ δεῖ μάλιστα μὲν
[16, 13]	ἄν, οὐ μὴν τὰς ἐναντίας	τοῖς	συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν.
[16, 17]	ὡς ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν	τοῖς	τὰς ἐπιδεικτικὰς καὶ πρὸς ἔκπληξιν
[16, 17]	δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων πληρῶσαι	τοῖς	τοξόταις καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ
[16, 28]	παρελέσθαι Ῥωμαίων τὰς ἐν τούτοις	τοῖς	τόποις ἀφορμὰς καὶ τὰς ἐπιβάθρας.
[16, 24]	ἐπαύριον ἅμα τοῖς Ῥωμαίοις καὶ	τοῖς	τῶν Ἀθηναίων ἄρχουσιν ἀνέβαινεν εἰς
[16, 2]	ἦν ἑξήκοντα καὶ πέντε σὺν	τοῖς	τῶν Βυζαντίων, μετὰ δὲ τούτων
[16, 31]	κίνδυνον πρὸς τοὺς Θετταλοὺς ἐν	τοῖς	ὑπαίθροις ἐκ παρατάξεως· ὁμοίως δὲ
[16, 20]	κακά. Στρατηγεῖν μὲν γὰρ ἐν	τοῖς	ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν πολεμικὰς πράξεις
[16, 37]	ἔθος ἦν αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο	τοῖς	ὑπεναντίοις. Τῶν δ᾽ Ἀχαιῶν κατὰ
[16, 39]	ἐπισημαινόμεθα τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐν	τοῖς	ὑπομνήμασι, τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ
[16, 18]	τοῦ διώγματος ἐπιφαινομένους κατὰ νώτου	τοῖς	φαλαγγίταις, καὶ διὰ τοῦτο τὰς
[16, 2]	τῶν δὲ πολεμίων ἐφορμούντων πλείοσι	καταφράκτοις	ναυσίν, ἠπορεῖτο καὶ δυσχρήστως διέκειτο
[16, 20]	αὑτοῦ καὶ τὰς ἐν τοῖς	πότοις	ἐπιχύσεις, ἔτι δὲ τὰς ἐπιγραφὰς
[16, 19]	πρὸς τὴν χρείαν ἀνῆκον ἐν	ἑκάστοις	ἐπισεσυρμένον, τὸ δὲ πρὸς ἀλαζονείαν
[16, 11]	πόλεως, προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ τοῖς	πλείστοις	Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς περὶ τὸν
[16, 32]	τοῖς ξίφεσι καὶ τοῖς δόρασιν	αὐτοῖς	ἐμάχοντο παραβόλως, ἀλλ᾽ ὅτε τι
[16, 10]	πρὸς δύο πλέθρα τοῦ τείχους	αὐτοῖς	ἐξήρεισται, καὶ προσεπυνθάνετο πότερα βούλονται
[16, 37]	χειρὸς ἐβοήθουν, καθάπερ ἔθος ἦν	αὐτοῖς,	καὶ προσέκειντο τοῖς ὑπεναντίοις. Τῶν
[16, 30]	ἀπονοηθέντες ταῖς γνώμαις. Ἔδοξεν οὖν	αὐτοῖς	πρῶτον μὲν τοὺς δούλους ἐλευθεροῦν,
[16, 16]	ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽	αὐτοῖς	πύλη Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽ ἣν
[16, 23]	μὴ δοῖεν, ὑλάκτει καὶ ἐπεβούλευεν	αὐτοῖς.	Τέλος ἐπὶ τὴν Μυλασέων πόλιν
[16, 32]	ὧν δὲ συντρίβοντες τὰς σαρίσας	αὐτοῖς	τοῖς ἐκείνων κλάσμασιν ἐκ διαλήψεως
[16, 4]	χρῆσθαι τοῖς ἰδίοις προτερήμασιν, ἐμπιπτόντων	αὐτοῖς	τῶν λέμβων ποτὲ μὲν εἰς
[16, 25]	ἰσοπολιτείαν ἐψηφίσαντο διὰ τὸ κἀκείνους	αὐτοῖς	χωρὶς τῶν ἄλλων τάς τε
[16, 24]	τῶν τέκνων καὶ γυναικῶν ἀπήντων	αὐτοῖς.	Ὡς δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη παρὰ
[16, 29]	Τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες	αὑτοῖς	οἱ τὴν Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον
[16, 27]	τις ἡμᾶς ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν	ἑαυτοῖς,	ἄρτι μὲν ἐπαινοῦντας Ἄτταλον καὶ
[16, 24]	νομίζων ἀναγκαῖον εἶναι τὸ συμμῖξαι	τούτοις,	ἀνήχθη κατὰ σπουδήν. Ὁ δὲ
[16, 2]	τρεῖς καὶ πεντήκοντα, σὺν δὲ	τούτοις	ἄφρακτα λέμβοι δὲ σὺν ταῖς
[16, 20]	βίου περὶ ταῦτα καὶ σὺν	τούτοις	εἶχε τὴν διατριβήν. Ὃν δέ
[16, 8]	ἐπὶ τῶν ναυαγίων. Ἀκόλουθα δὲ	τούτοις	ἔπραττε καὶ κατὰ τὴν ἑξῆς
[16, 12]	Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις, Μεσσηνίοις, καὶ πᾶσι	τούτοις	ὀφείλων καὶ κατὰ τοὺς ὅρκους
[16, 6]	καὶ πορφυρῶν ἱματίων καὶ τῶν	τούτοις	παρεπομένων σκευῶν, ἀφέμενοι τοῦ διώκειν
[16, 6]	γὰρ ἐποίησάν τι τεχνικὸν ἐν	τούτοις	τοῖς καιροῖς οἱ περὶ τὸν
[16, 28]	ἐβούλετο παρελέσθαι Ῥωμαίων τὰς ἐν	τούτοις	τοῖς τόποις ἀφορμὰς καὶ τὰς
[16, 30]	εἰς τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ	τούτοις	τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν
[16, 16]	εἰς τὴν Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ	τούτοις	φησὶ τὴν ἐπάνοδον ἐκ τῆς
[16, 18]	ἢ πολέμιός ἐστι. Πρὸς δὲ	τούτοις	φησὶ τοὺς Αἰτωλῶν ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι
[16, 30]	τὰ δὲ τέκνα σὺν ταῖς	τροφοῖς	εἰς τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ
[16, 8]	οὐκ ἐώντων αὐτῶν τῶν πραγμάτων.	Χωρὶς	γὰρ τῶν ἄλλων καὶ τὰ
[16, 25]	ἐψηφίσαντο διὰ τὸ κἀκείνους αὐτοῖς	χωρὶς	τῶν ἄλλων τάς τε ναῦς
[16, 25]	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς, τελευταία δὲ	παράκλησις	εἰς τὸν κατὰ Φιλίππου πόλεμον,
[16, 25]	γεγονότων εὐεργετημάτων εἰς τὸν δῆμον,	ἐξαρίθμησις	τῶν πεπραγμένων αὐτῷ πρὸς Φίλιππον
[16, 25]	δὲ τὰ κεφάλαια τῶν γεγραμμένων	ἀνάμνησις	τῶν πρότερον ἐξ αὐτοῦ γεγονότων
[16, 2]	ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽ ἡ	φύσις	τῶν πραγμάτων. Ἐκ πολλοῦ μὲν
[16, 29]	ὑπερβολὴν τῆς εὐψυχίας, εἰ καί	τις	ἄλλη, μνήμης ἀξία καὶ παραδόσεως.
[16, 31]	τοὺς βιαζομένους. ~Ἐξ ὧν εἴποι	τις	ἂν καὶ τὴν λεγομένην Φωκικὴν
[16, 15]	διαφέρειν τοῦ λέγειν ὅτι ποιησάμενός	τις	ἐκ Κορίνθου τὴν ὁρμὴν καὶ
[16, 6]	τῇ ναυμαχίᾳ· καὶ γὰρ ὑπέδραμέ	τις	ἔννοια καὶ πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις
[16, 12]	κατὰ τὰς συνθήκας βοηθεῖν, εἴ	τις	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν
[16, 31]	ἐξουσίαν. Διὸ καὶ μάλιστ᾽ ἄν	τις	ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο
[16, 33]	δαὶ νῦν Ἀβυδηνοί; καὶ τούτων	τίς	ἔφη σοὶ πρότερος ἐπέβαλε τὰς
[16, 27]	τὴν τοιαύτην διαστολήν, ἵνα μή	τις	ἡμᾶς ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν ἑαυτοῖς,
[16, 2]	οὗ δὴ καὶ μάλιστ᾽ ἄν	τις	καταμάθοι τὸ μανιώδη γενόμενον Φίλιππον
[16, 16]	πρὸς τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί	τις	οὖν εἰκότως ἂν Ζήνωνι μέμψαιτο;
[16, 28]	τὸ παρόν. Γνοίη δ᾽ ἄν	τις	τὰ περὶ τὰς προειρημένας πόλεις
[16, 27]	Διὸ καὶ τότε δικαίως ἄν	τις	τὴν μὲν Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων
[16, 18]	δυνατὸν ἦν κρῖναι τὰ θηρία	τίς	τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ πολέμιός
[16, 16]	Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς πύλη	Τεγεᾶτις	προσαγορευομένη, καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο τὴν
[16, 16]	ἀλλ᾽ ἡ Λακωνικὴ καὶ ἡ>	Μεγαλοπολῖτις	χώρα μεταξὺ κεῖται τῆς Μεσσηνίας
[16, 5]	πεντήρεις τῶν Ῥοδίων, ἥ τε	ναυαρχίς,	ἐφ᾽ ἧς ἔπλει Θεοφιλίσκος, μετὰ
[16, 3]	Ἡ δὲ τοῦ Φιλίππου δεκήρης,	ναυαρχὶς	οὖσα, παραλόγως ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς
[16, 37]	περὶ τὸν Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις,	ὅς	ἐστι μεταξὺ τῆς Τεγέας καὶ
[16, 17]	Πτολεμαῖον τὸν Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν,	ὃς	ἐτύγχανε τοῖς Αἰτωλοῖς ἐπιτεταγμένος ἐν
[16, 22]	τῷ θριάμβῳ μετὰ τῶν αἰχμαλώτων·	ὃς	καὶ μετά τινα χρόνον ἐν
[16, 33]	βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν προειρημένον,	ὃς	καὶ συμμίξας περὶ τὴν Ἄβυδον
[16, 14]	παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ	πέλαγος,	τέλος δὲ μετ᾽ ὀλίγων καταλειφθέντα
[16, 17]	φησι τὰ θηρία προτάξαι τῆς	φάλαγγος	ἐν διαστήματι καὶ τοὺς μετ᾽
[16, 18]	δὲ ταῦτα γέγονεν ὀπίσω τῆς	φάλαγγος	οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν, ἢ πῶς
[16, 17]	ἐπὶ τὸ λαιὸν κέρας τῆς	φάλαγγος,	τοὺς δ᾽ ἐπὶ τὸ δεξιόν,
[16, 18]	τὸν μέγιστον κίνδυνον, κυκλωθείσης τῆς	φάλαγγος	ὑπό τε τῶν θηρίων καὶ
[16, 38]	αὐτῶν. ~ὁ δὲ τοῦ Πτολεμαίου	στρατηγὸς	Σκόπας ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω
[16, 15]	Μυκήνας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς	Ἄργος.	Ταῦτα γὰρ οὐχ οἷον παρὰ
[16, 11]	δὲ τοῖς Ἰασεῦσι τὸ τῆς	Ἀστιάδος·	καὶ ταῦτά τινες εἰρήκασι καὶ
[16, 20]	βασιλικὰ χρήματα τοῖς ἀπὸ τῆς	Ἑλλάδος	παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ τοῖς περὶ
[16, 11]	τοῖς Βαργυλιήταις διότι τὸ τῆς	Κινδυάδος	Ἀρτέμιδος ἄγαλμα, καίπερ ὂν ὑπαίθριον,
[16, 11]	Βαργυλιήταις διότι τὸ τῆς Κινδυάδος	Ἀρτέμιδος	ἄγαλμα, καίπερ ὂν ὑπαίθριον, οὔτε
[16, 30]	μὲν γυναῖκας εἰς τὸ τῆς	Ἀρτέμιδος	ἱερὸν ἁπάσας, τὰ δὲ τέκνα
[16, 1]	Ἀποπεσὼν δὲ καὶ ταύτης τῆς	ἐλπίδος,	καὶ παραγενόμενος εἰς Ἱερὰν κώμην,
[16, 13]	δὲ κατὰ προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν ἢ	πατρίδος	ἕνεκεν ἢ φίλων ἢ> χάριτος,
[16, 30]	ἢ τελευτήσειν μαχόμενοι περὶ τῆς	πατρίδος.	Ἐπὶ δὲ πᾶσι σφαγιασάμενοι κατάρας
[16, 33]	προδόται γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων, οὐδαμῶς ὑπέμενον
[16, 9]	ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	καιρούς. Κάρθαια, μία τῆς ἐν
[16, 13]	παρασιωπᾶν, ἵνα μὴ τῷ τῆς	πατρίδος	ὀνόματι καὶ τῷ δοκεῖν οἰκειοτάτας
[16, 16]	μεταξὺ κεῖται τῆς Μεσσηνίας καὶ	Τεγεάτιδος.	Τὸ δὲ τελευταῖον· φησὶ γὰρ
[16, 16]	τὸ λοιπὸν φερόμενος διὰ τῆς	Μεγαλοπολίτιδος	τὰς μὲν ἀρχὰς ἐλαφρός, εἶτα
[16, 33]	ὑπερηφάνως ὁμιλοῦντι, πρῶτον μὲν ὅτι	νέος	ἐστὶ καὶ πραγμάτων ἄπειρος, δεύτερον
[16, 20]	ἦν μὲν κατὰ τὴν ἡλικίαν	νέος	καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς ἐν
[16, 14]	ἐκ δὲ τοῦ κινδύνου μιᾶς	νηὸς	ἐπαραμένης τὸν δόλωνα διὰ τὸ
[16, 9]	ἀνὴρ καὶ κατὰ τὸν κίνδυνον	ἀγαθὸς	γενόμενος καὶ κατὰ τὴν προαίρεσιν
[16, 37]	πολεμίων ἐκ χειρὸς ἐβοήθουν, καθάπερ	ἔθος	ἦν αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο τοῖς
[16, 39]	ἐκπλαγέντων τῶν ἄλλων διὰ τὸ	μέγεθος	τῆς δυναστείας, καὶ πάντων ἐγχειρισάντων
[16, 29]	πρᾶξις αὕτη κατὰ μὲν τὸ	μέγεθος	τῆς παρασκευῆς καὶ τὴν ποικιλίαν
[16, 11]	γενομένην φθορὰν αὐτῶν. Τὸ δὲ	μέγεθος	τῆς πόλεώς ἐστι δέκα στάδια.
[16, 19]	μάλιστα πάντων ἡμῖν διὰ τὸ	μέγεθος	τῆς συντάξεως καὶ διὰ τὴν
[16, 2]	τῶν ἀδυνάτων ἐφίενται διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης τῆς
[16, 12]	φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας ἥθροισε	πλῆθος	ἀνθρώπων ἀνοσίων εἰς τὴν Σπάρτην,
[16, 37]	ἡμέραν, ἐν ᾗ συναθροίζεσθαι τὸ	πλῆθος	ἔμελλε τῶν Ἀχαιῶν εἰς Τεγέαν,
[16, 6]	ἐν τοῖς λέμβοις, συνθεασάμενοι ποτηρίων	πλῆθος	καὶ πορφυρῶν ἱματίων καὶ τῶν
[16, 33]	ἑτοίμου παρέλαβε. Θεωρῶν δὲ τὸ	πλῆθος	καὶ τὴν ὁρμὴν τῶν σφᾶς
[16, 2]	μὲν τοῦ Φιλίππου νεῶν τὸ	πλῆθος	τὸ συγκαταστὰν εἰς τὸν ἀγῶνα
[16, 3]	θορύβου γενομένου τὸ μὲν λοιπὸν	πλῆθος	τῶν ἐπιβατῶν ἅμα τῷ σκάφει
[16, 18]	αὐτός φησι· τὸ δὲ λοιπὸν	πλῆθος	τῶν ἱππέων τὸ μερισθὲν ἐπὶ
[16, 37]	περιεβάλλετο τῇ διανοίᾳ διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων τοῦ
[16, 25]	ταύτης ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον ἦν τὸ	πλῆθος	ψηφίζεσθαι τὸν πόλεμον καὶ διὰ
[16, 21]	ἀνακομιζόμενος ἥκει παρὰ τοῦ Φιλίππου	Πτολεμαῖος	ὁ Σωσιβίου. Καὶ πρὶν μὲν
[16, 33]	κατ᾽ ἀλήθειαν μάλιστα δ᾽ ὅτι	Ῥωμαῖος.	Ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν ἀξιῶ
[16, 39]	Γαζαίων πόλιν πορθήσαντος φησὶν ὁ	Πολύβιος·	ἐμοὶ δὲ καὶ δίκαιον ἅμα
[16, 13]	πόλιν, νῦν ἐροῦμεν. ~Ὅτι φησὶ	Πολύβιος	ἐπεὶ δέ τινες τῶν τὰς
[16, 11]	φήσας τοὺς εἰς τὸ τοῦ	Διὸς	ἄβατον ἐμβάντας κατ᾽ Ἀρκαδίαν ἀσκίους
[16, 23]	ἤδη καταρχομένου, καθ᾽ ὃν Πόπλιος	Σολπίκιος	ὕπατος κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ, ποιούμενος
[16, 33]	δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων Μάρκος	Αἰμίλιος	ὁ νεώτατος ἧκε καταπλέων εἰς
[16, 18]	τὰ θηρία τίς τῶν ὑποπιπτόντων	φίλιος	ἢ πολέμιός ἐστι. Πρὸς δὲ
[16, 22]	κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν ἔπραττεν.	~Πόπλιος	δὲ Σκιπίων ἧκεν ἐκ Λιβύης
[16, 23]	χειμῶνος ἤδη καταρχομένου, καθ᾽ ὃν	Πόπλιος	Σολπίκιος ὕπατος κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ,
[16, 18]	τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ	πολέμιός	ἐστι. Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ
[16, 9]	καὶ κατὰ τὴν προαίρεσιν μνήμης	ἄξιος.	Μὴ γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν
[16, 3]	οὖσα, παραλόγως ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς	ὑποχείριος.	Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ τριημιολίας, ταύτῃ
[16, 29]	ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ φιλοτεχνεῖν, οὐ γέγονε	θαυμάσιος,	κατὰ δὲ τὴν γενναιότητα τῶν
[16, 16]	ἐφ᾽ οἷς ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη	πολιτικὸς	ἀνήρ. ~Ὃ δὲ λέγειν βούλομαι,
[16, 33]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων	Μάρκος	Αἰμίλιος ὁ νεώτατος ἧκε καταπλέων
[16, 33]	χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ	Μάρκος	ἤρετο Τί δαὶ Ἀθηναῖοι; τί
[16, 5]	μαχομένους γενναίως. Ἐν ᾧ καιρῷ	Θεοφιλίσκος,	βοηθήσας μετὰ τριῶν πεντήρων, τὴν
[16, 9]	διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ τὴν τυχοῦσαν.	~Θεοφιλίσκος	δὲ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ
[16, 2]	δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ τῶν πολεμίων,	Θεοφιλίσκος	δὲ τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ
[16, 5]	τε ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει	Θεοφιλίσκος,	μετὰ δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει
[16, 5]	τρίτη δ᾽ ἣν ἐκυβέρνα μὲν	Αὐτόλυκος,	ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος. Ταύτης γὰρ
[16, 29]	οἱ Μακεδόνες τῷ κατὰ τὸ	πεπτωκὸς	ὑπὸ τῶν ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ τείχει,
[16, 24]	τῆς ὅλης ἀποδοχῆς τοῦ βασιλέως.	Ἄτταλος	δὲ καταπλεύσας εἰς τὸν Πειραιᾶ
[16, 3]	οἱ σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως συνέβαλον ἀλλήλοις.	Ἄτταλος	μὲν οὖν συμπεσὼν ὀκτήρει, καὶ
[16, 2]	χρησάμενοι ταῖς εἰρεσίαις ἐνεργῶς προσέβαλλον,	Ἄτταλος	μὲν τῷ δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ
[16, 6]	ὥρμει καραδοκῶν τὸ συμβησόμενον, συνιδὼν	Ἄτταλος	μίαν πεντήρη τῶν ἰδίων ἐκτὸς
[16, 33]	~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς τούτους	Ἄτταλος	ὁ βασιλεὺς ἀκούσας πολιορκεῖσθαι τοὺς
[16, 27]	ἤδη γεγονέναι, τὸ δ᾽ ἐπὶ	τέλος	ἀγαγεῖν τὸ προτεθὲν καί που
[16, 31]	περὶ τῶν ἀναγκαίων, οὐκ εἰς	τέλος	ἀπηλπισμένας ἔχοντες τὰς τοῦ νικᾶν
[16, 32]	προβαλόμενον τοὺς Μακεδόνας ἕως νυκτός,	τέλος	ἀποστῆναι τῆς μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ
[16, 14]	ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ πέλαγος,	τέλος	δὲ μετ᾽ ὀλίγων καταλειφθέντα τὸν
[16, 5]	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως,	τέλος	δὲ τὸν μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν
[16, 3]	τῶν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἀγωνισαμένων	τέλος	ἐβύθισε τὴν ναῦν. Ἡ δὲ
[16, 13]	φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις εἰς ταὐτὸ	τέλος	ἐμπίπτουσι τοῖς προειρημένοις. Διὸ δεῖ
[16, 23]	δοῖεν, ὑλάκτει καὶ ἐπεβούλευεν αὐτοῖς.	Τέλος	ἐπὶ τὴν Μυλασέων πόλιν πράξεις
[16, 20]	καθ᾽ ὅλην τὴν πόλιν, εἰς	τέλος	ἐχαυνοῦτο καὶ μᾶλλον ἀεὶ καὶ
[16, 8]	εἰς ἑπτακοσίους. ~Καὶ τὸ μὲν	τέλος	τῆς περὶ Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον
[16, 28]	τὸ πάντας, ὧν καὶ μικρὸν	ὄφελος,	ἱστορηκέναι διὰ τὴν ἰδιότητα τῶν
[16, 16]	τῆς λέξεως κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ	δῆλός	ἐστι πολλάκις ἐπὶ τούτῳ σεμνυνόμενος,
[16, 17]	μὲν τὴν τῆς λέξεως κατασκευὴν	δῆλός	ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον ἐσπουδακὼς ὡς
[16, 4]	νεῶν τοῦ πλήθους ὁ κίνδυνος	ἐφάμιλλος	ἦν· καθ᾽ ὅσον γὰρ ἐπλεόναζον
[16, 16]	Λυκόαν τῆς Ἀρκαδίας. Ὁ δὲ	ποταμὸς	οὐ πολὺν τόπον ἀποσχὼν τῆς
[16, 21]	Σωσιβίου, καὶ ταύτην παρειληφὼς ὁ	Τληπόλεμος	λοιπὸν ἤδη πάντα τὰ πράγματα
[16, 20]	περιβολὴν τῶν πραγμάτων. ~Ὅτι ὁ	Τληπόλεμος	ὁ τὰ τῆς βασιλείας τῶν
[16, 21]	διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν καιρὸν ὁ	Τληπόλεμος,	προσπιπτόντων αὐτῷ λόγων δυσμενικῶν ἐκ
[16, 24]	σπουδήν. Ὁ δὲ τῶν Ἀθηναίων	δῆμος	γνοὺς τὴν παρουσίαν αὐτοῦ μεγαλομερῶς
[16, 24]	σύκων. ~Ὅτι ὁ τῶν Ἀθηναίων	δῆμος	ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς πρὸς Ἄτταλον τὸν
[16, 25]	τὸν κατὰ Φιλίππου πόλεμον, καὶ	διορκισμός,	ὡς ἐὰν μὴ νῦν ἕλωνται
[16, 18]	ὑπέθετο τοῦ βασιλέως υἱούς, ὄντος	ἑνὸς	τοῦ τότε συνεστρατευμένου. Πῶς δ᾽
[16, 8]	στήσαντες ἐν μετώπῳ τὰς ναῦς,	οὐδενὸς	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀνταναγομένου πάλιν ἀπέπλευσαν
[16, 6]	τῆς νεώς. Ὁ δὲ Φίλιππος,	συνθεασάμενος	ἀπεσπασμένον πολὺ τὸν Ἄτταλον ἀπὸ
[16, 10]	φρούριον Καρίας. ~Μετὰ ταῦτα δὲ	ποιησάμενος	ὁ Φίλιππός τινας ἀπράκτους προσβολὰς
[16, 12]	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν	ποιησάμενος	τὰς προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι
[16, 1]	ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν δὲ	ποιησάμενος	τὴν ἀναζυγὴν εἰς τὸ Θήβης
[16, 15]	μηδὲν διαφέρειν τοῦ λέγειν ὅτι	ποιησάμενός	τις ἐκ Κορίνθου τὴν ὁρμὴν
[16, 33]	πολιορκεῖσθαι τοὺς Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου	ποιησάμενος	τὸν πλοῦν εἰς Τένεδον, ὁμοίως
[16, 17]	καταδιώκειν, ὃς ἐτύγχανε τοῖς Αἰτωλοῖς	ἐπιτεταγμένος	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐπὶ τῶν
[16, 17]	ἐπιστῆναι τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δ᾽	ὑποθέμενος,	τὸν μὲν νεώτερον Ἀντίοχόν φησιν,
[16, 17]	καὶ τὴν ἀπειρίαν τοῦ συγγραφέως.	Προθέμενος	γὰρ πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν
[16, 17]	μάλιστα καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ	προειρημένος	συγγραφεὺς τήν τε Γάζης πολιορκίαν
[16, 18]	μετὰ μέρους τινὸς τῆς δυνάμεως	προκαταλαβόμενος	τοὺς ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος μὲν
[16, 23]	ἁρπάζων καὶ κλέπτων, τοὺς δ᾽	ἀποβιαζόμενος,	ἐνίους δὲ παρὰ φύσιν αἰκάλλων
[16, 21]	Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον	ἀνακομιζόμενος	ἥκει παρὰ τοῦ Φιλίππου Πτολεμαῖος
[16, 1]	Ἀττάλου γενέσθαι πᾶσαν αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο.	Χαριζόμενος	γὰρ οἷον εἰ λυττῶντι τῷ
[16, 20]	τῆς βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων πράγματα	μεταχειριζόμενος	ἦν μὲν κατὰ τὴν ἡλικίαν
[16, 24]	δὲ βασιλεὺς μετά τινας ἡμέρας	πυθόμενος	καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς τὸν
[16, 3]	οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ πολλάκις	ἐπιβαλόμενος	πρύμναν κρούειν· διὸ καὶ τῶν
[16, 2]	δὲ τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ	περικαταλαμβανόμενος	τοῖς καιροῖς, δοὺς τὸ σύνθημα
[16, 20]	τῶν λόγων εὐχαριστίαις· ὁ δὲ	πυνθανόμενος	τὸν γινόμενον ἐκ πάντων ἔπαινον
[16, 9]	καὶ κατὰ τὸν κίνδυνον ἀγαθὸς	γενόμενος	καὶ κατὰ τὴν προαίρεσιν μνήμης
[16, 1]	καὶ ταύτης τῆς ἐλπίδος, καὶ	παραγενόμενος	εἰς Ἱερὰν κώμην, διεπέμπετο πρὸς
[16, 1]	~(Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς	παραγενόμενος	εἰς τὸ Πέργαμον καὶ νομίζων
[16, 27]	τὴν πρὸς τὸ παρὸν ὁρμὴν	ἐπισημαινόμενος.	Ποιοῦμαι δὲ τὴν τοιαύτην διαστολήν,
[16, 20]	τοῖς ὅπλοις, ἀπὸ δὲ τούτων	γινόμενος	εὐθέως πότους συνῆγε καὶ τὸ
[16, 16]	δῆλός ἐστι πολλάκις ἐπὶ τούτῳ	σεμνυνόμενος,	καθάπερ καὶ πλείους ἕτεροι τῶν
[16, 16]	πάλιν ἐκπίπτει, καὶ τὸ λοιπὸν	φερόμενος	διὰ τῆς Μεγαλοπολίτιδος τὰς μὲν
[16, 3]	Ὁ δὲ Διονυσόδωρος μετὰ βίας	ἐπιφερόμενος	εἰς ἐμβολὴν αὐτὸς μὲν ἥμαρτε
[16, 10]	κατὰ τὴν χώραν συνοικίας. Ὅθεν	ἀπαλλαττόμενος	προσεστρατοπέδευσε τῇ Πρινασσῷ. Ταχὺ δὲ
[16, 5]	πολεμίοις, τῇ μὲν σωματικῇ δυνάμει	παραλυόμενος	ὑπὸ τῶν τραυμάτων, τῇ δὲ
[16, 21]	παρῆν ταῦτα πάντ᾽ ἐζηλωκὼς καὶ	πεπεισμένος	αὑτὸν μὲν ἄνδρα γεγονέναι διὰ
[16, 2]	ἐσπούδαζε ποιήσασθαι τὸν ἀνάπλουν αἰφνίδιον,	πεπεισμένος	καταταχήσειν καὶ τὸ λοιπὸν ἀσφαλῶς
[16, 23]	ἐβούλετο παραχειμάζειν κατὰ τὴν Ἀσίαν,	φοβούμενος	μὲν οὖν> καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς
[16, 17]	γένοιτ᾽ ἂν οὕτω μάλιστα καταφανές.	Ἐξηγούμενος	γὰρ ὁ προειρημένος συγγραφεὺς τήν
[16, 8]	τὰ ναυάγια καὶ τῶν νεκρῶν	ποιούμενος	ἀναίρεσιν τῶν ἐπιγινωσκομένων, χάριν τοῦ
[16, 23]	Σολπίκιος ὕπατος κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ,	ποιούμενος	τὴν διατριβὴν ἐν τοῖς Βαργυλίοις,
[16, 11]	ὅπως παρ᾽ ὅλην τὴν πραγματείαν	ἐναντιούμενος	καὶ δυσανασχετῶν διατελῶ. Δοκεῖ γάρ
[16, 20]	σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς τὰ μειράκια	διαμιλλώμενος	ἐν τοῖς ὅπλοις, ἀπὸ δὲ
[16, 27]	τὸ πλεῖον ὀργῇ καὶ θυμῷ	χρώμενος,	παραστατικῶς καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς
[16, 6]	Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν ὅλοις	ἠλαττωμένος	παρὰ πολὺ τὴν ναυμαχίαν, τῇ
[16, 39]	καὶ προθέσεως πράττειν εἰώθασιν. Ἴνσοβροι,	ἔθνος	Ἰταλικόν. Μάντυα, πόλις Ῥωμαίων.
[16, 31]	δὲ καὶ τὸ τῶν Ἀκαρνάνων	ἔθνος,	ὅτε προιδόμενοι τὴν Αἰτωλῶν ἔφοδον,
[16, 38]	ἐν τῷ χειμῶνι τὸ Ἰουδαίων	ἔθνος.	Τῆς δὲ πολιορκίας ῥεμβώδους γενομένης
[16, 9]	τοῦ Φιλίππου τόλμαν. Νῦν δ᾽	ἐκεῖνος	ἀρχὴν πολέμου ποιήσας ἠνάγκασε μὲν
[16, 29]	κατὰ γῆν ἔργοις ἕως μέν	τινος	προσαντεῖχον εὐψύχως, οὐκ ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν
[16, 28]	Ἄβυδον δυεῖν, ὡς ἂν εἴ	τινος	τεκμαιρομένου διὰ τὸ πολλαπλασίαν εἶναι
[16, 18]	υἱῶν Ἀντίοχος ὁ μετὰ μέρους	τινὸς	τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους
[16, 12]	ἐνεστήσατο Νάβις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων	τύραννος,	καὶ πῶς ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας
[16, 6]	τὸ περὶ τὸν αὑτοῦ βασιλέα	γεγονός,	ἥθροιζε τὰς οἰκείας ναῦς ἐξαίρων
[16, 8]	καιρῷ, βαρέως μὲν ἔφερε τὸ	γεγονὸς	καὶ τὸ πολὺ τῆς ὁρμῆς
[16, 14]	δὲ τοὺς Μιλησίους, καταπλαγέντας τὸ	γεγονός,	οὐ μόνον τὸν Φίλιππον, ἀλλὰ
[16, 15]	ὁρμήσαντα τὸν Νάβιν ἐκ τῆς.	Λακεδαίμονος	καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν
[16, 37]	μεταξὺ τῆς Τεγέας καὶ τῆς	Λακεδαίμονος.	Οἱ δ᾽ ἐν τῇ Πελλήνῃ
[16, 4]	λοιπῶν νεῶν τοῦ πλήθους ὁ	κίνδυνος	ἐφάμιλλος ἦν· καθ᾽ ὅσον γὰρ
[16, 22]	χορηγὸν ἔχοντες εἰς ταῦτα τὴν	Σκιπίωνος	μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς
[16, 23]	~Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς τοῦ	χειμῶνος	ἤδη καταρχομένου, καθ᾽ ὃν Πόπλιος
[16, 14]	πρυτάνεσιν, οὐ ταῖς Ἀντισθένους καὶ	Ζήνωνος	ἀποφάσεσι συμφωνούσης ἀλλὰ ταῖς ἡμετέραις.
[16, 20]	καὶ τῇ φύσει μετέωρος καὶ	φιλόδοξος,	καὶ καθόλου πολλὰ μὲν εἰς
[16, 11]	ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς· ὃ πεποίηκε	Θεόπομπος,	φήσας τοὺς εἰς τὸ τοῦ
[16, 9]	τῆς ἐν Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον,	τόπος	περὶ Χίον. Κάνδασα φρούριον Καρίας.
[16, 8]	γενέσθαι, τῆς δὲ νίκης ὁ	Φίλιππος	ἀντεποιεῖτο κατὰ δύο προφάσεις, κατὰ
[16, 2]	πολεμίων, Θεοφιλίσκος δὲ τοῖς εὐωνύμοις.	Φίλιππος	δὲ περικαταλαμβανόμενος τοῖς καιροῖς, δοὺς
[16, 6]	τὴν ἀποχώρησιν εἰς τὰς Ἐρυθράς.	Φίλιππος	δὲ τοῖς μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος
[16, 28]	νικᾶν τοὺς ἀντιπάλους. ~Ὁ δὲ	Φίλιππος	ἐβούλετο παρελέσθαι Ῥωμαίων τὰς ἐν
[16, 6]	τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐγκρατὴς ὁ	Φίλιππος	ἐγένετο. Καὶ γὰρ ἐποίησάν τι
[16, 10]	εὐγενῶς· ἐπεὶ δὲ προσπέμψας ὁ	Φίλιππος	ἐνεφάνιζε διότι πρὸς δύο πλέθρα
[16, 33]	διεχωρίσθησαν ἀπ᾽ ἀλλήλων· ὁ δὲ	Φίλιππος	κυριεύσας τῆς πόλεως, τὴν ὕπαρξιν
[16, 1]	~(Ὅτι	Φίλιππος	ὁ βασιλεὺς παραγενόμενος εἰς τὸ
[16, 23]	ταῦτα τὴν Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι	Φίλιππος	ὁ βασιλεὺς τοῦ χειμῶνος ἤδη
[16, 35]	τῆς τούτων φιλίας. ~Ὁ δὲ	Φίλιππος	ὁρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους
[16, 8]	εἰς τὴν Χίον. Ὁ δὲ	Φίλιππος,	οὐδέποτε τοσούτους ἄνδρας ἀπολωλεκὼς οὔτε
[16, 6]	σπουδάζων τῆς νεώς. Ὁ δὲ	Φίλιππος,	συνθεασάμενος ἀπεσπασμένον πολὺ τὸν Ἄτταλον
[16, 29]	~Οὐ μὴν ἀλλ᾽ ὅ γε	Φίλιππος	τὰ μὲν ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ
[16, 10]	~Μετὰ ταῦτα δὲ ποιησάμενος ὁ	Φίλιππός	τινας ἀπράκτους προσβολὰς διὰ τὴν
[16, 2]	δυσχρηστίαν τῶν ἀπαντωμένων. Ὁ δὲ	Φίλιππος,	τῶν μὲν κατὰ τὴν πολιορκίαν
[16, 6]	τὰς νησίδας ὑφ᾽ αἷς ὁ	Φίλιππος	ὥρμει καραδοκῶν τὸ συμβησόμενον, συνιδὼν
[16, 13]	δέ τινες τῶν τὰς κατὰ	μέρος	γραφόντων πράξεις γεγράφασι καὶ περὶ
[16, 14]	οἱ προειρημένοι διὰ τῶν κατὰ	μέρος	ἐν τῇ περὶ Λάδην ναυμαχίᾳ
[16, 13]	Διὸ δεῖ καὶ τοῦτο τὸ	μέρος	ἐπιμελῶς τοὺς μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν,
[16, 31]	ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν τὰ κατὰ	μέρος	ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ τούτων
[16, 14]	ὅμως καὶ διὰ τῶν κατὰ	μέρος	καὶ διὰ τῆς καθολικῆς ἀποφάσεως
[16, 20]	χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ μὲν πλεῖστον	μέρος	τῆς ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ
[16, 17]	τὸν πρεσβύτερον υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα	μέρος	τι τῆς δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται
[16, 20]	πότους συνῆγε καὶ τὸ πλεῖον	μέρος	τοῦ βίου περὶ ταῦτα καὶ
[16, 13]	παραβολωτέραν ἀποφαίνουσι καὶ τῇ κατὰ	μέρος	τοῦ κινδύνου χρείᾳ καὶ συντελείᾳ
[16, 18]	τὸν Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον οὖν	μέρος	τῶν ἱππέων ἦν κατὰ μέσην
[16, 20]	ἀεὶ καὶ μᾶλλον ἐξετυφοῦτο, καὶ	προχειρότερος	ἐγίνετο πρὸς τὰς ξενικὰς καὶ
[16, 33]	καὶ τούτων τίς ἔφη σοὶ	πρότερος	ἐπέβαλε τὰς χεῖρας; ὁ δὲ
[16, 5]	τῇ δὲ τῆς ψυχῆς γενναιότητι	λαμπρότερος	ὢν καὶ παραστατικώτερος ἢ πρόσθεν.
[16, 18]	περὶ τούτων. Ποῦ δ᾽ ὁ	πρεσβύτερος	τῶν υἱῶν Ἀντίοχος ὁ μετὰ
[16, 17]	ἵππον, ἧς ἡγεῖτο πάσης ὁ	νεώτερος	Ἀντίοχος τῶν υἱῶν. Μετὰ δὲ
[16, 5]	ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ	παραστατικώτερος	ἢ πρόσθεν. Συνέβη δὲ δύο
[16, 33]	ὅτι νέος ἐστὶ καὶ πραγμάτων	ἄπειρος,	δεύτερον ὅτι κάλλιστος ὑπάρχει τῶν
[16, 37]	τὴν καταδρομὴν τῶν πολεμίων ἐκ	χειρὸς	ἐβοήθουν, καθάπερ ἔθος ἦν αὐτοῖς,
[16, 26]	ταῖς Ἀθήναις ἐποιοῦντο τὴν διατριβήν,	Νικάνορος	τοῦ παρὰ Φιλίππου κατατρέχοντος τὴν
[16, 26]	Αἰγίῳ. Τότε δὲ διὰ τοῦ	Νικάνορος	τῷ Φιλίππῳ ταῦτα δηλώσαντες αὐτοὶ
[16, 8]	μὲν τὸν καιρὸν πᾶς ὁ	πόρος	ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος, ὅπλων, ναυαγίων,
[16, 26]	ἀναβάντες εἰς Ἀθαμανίαν· παραπλησίως καὶ	πρὸς	Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ καὶ πρὸς
[16, 19]	ἐν ἑκάστοις ἐπισεσυρμένον, τὸ δὲ	πρὸς	ἀλαζονείαν καὶ φαντασίαν ἐπαινούμενον καὶ
[16, 15]	ἀλλὰ τὴν ἐναντίαν διάθεσιν ἔχει	πρὸς	ἄλληλα, καὶ τὰ μὲν κατὰ
[16, 29]	οἵ τε πολιορκοῦντες καὶ πολιορκούμενοι	πρὸς	ἀλλήλους εἰώθασιν ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ φιλοτεχνεῖν,
[16, 8]	ταῦτα γινομένου τοῦ βασιλέως διαπεμψάμενοι	πρὸς	ἀλλήλους ἐπέπλευσαν αὐτῷ, καὶ στήσαντες
[16, 28]	πύλης ἔχει διάθεσιν διὰ τὴν	πρὸς	ἀλλήλους ἐπιμιξίαν, ποτὲ μὲν γεφυρούμενον
[16, 26]	Φιλίππου παραπλέοντες ἐν Φοινίκῃ καὶ	πρὸς	Ἀμύνανδρον ἀναβάντες εἰς Ἀθαμανίαν· παραπλησίως
[16, 15]	Ἰσθμόν ἐστι καὶ τὰς Σκιράδας	πρὸς	ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου, τὰ δὲ
[16, 13]	αὐτῶν διαλεχθῆναι. Ποιήσομαι δ᾽ οὐ	πρὸς	ἅπαντας, ἀλλ᾽ ὅσους ὑπολαμβάνω μνήμης
[16, 7]	Φιλίππου ναῦς ἐν μὲν τῇ	πρὸς	Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης, ἐννήρης, ἑπτήρης,
[16, 24]	τῶν Ἀθηναίων δῆμος ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς	πρὸς	Ἄτταλον τὸν βασιλέα τοὺς ἅμα
[16, 6]	ἐξαίρων σύνθημα· ταχὺ δὲ συλλεχθεισῶν	πρὸς	αὐτὸν ἀπέπλει μετ᾽ ἀσφαλείας εἰς
[16, 19]	παράπτωσιν οὐκ ὤκνησα γράψαι καὶ	πρὸς	αὐτὸν Ζήνωνα, κρίνων καλὸν εἶναι
[16, 22]	καὶ τὴν τοῦ πλήθους εὔνοιαν	πρὸς	αὐτόν. Καὶ τοῦτ᾽ εἰκότως ἐκ
[16, 26]	Ἀττικὴν ἕως τῆς Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι	πρὸς	αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι κήρυκα συνέμιξαν
[16, 33]	τῶν Ἀβυδηνῶν πολιορκίας καὶ βουλόμενοι	πρὸς	αὐτὸν τὸν Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς
[16, 13]	κατὰ θάλατταν πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων	πρὸς	αὐτοὺς ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις
[16, 24]	πρότερον εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων·	πρὸς	γὰρ τοῖς ἄλλοις καὶ φυλὴν
[16, 20]	τὰς στρατιωτικὰς ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο·	πρὸς	δὲ ποικίλων πραγμάτων χειρισμόν, δεόμενον
[16, 16]	τὴν πορείαν εἰς τὴν Μεσσηνίαν.	~Πρὸς	δὲ τούτοις φησὶ τὴν ἐπάνοδον
[16, 18]	ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ πολέμιός ἐστι.	Πρὸς	δὲ τούτοις φησὶ τοὺς Αἰτωλῶν
[16, 10]	προσπέμψας ὁ Φίλιππος ἐνεφάνιζε διότι	πρὸς	δύο πλέθρα τοῦ τείχους αὐτοῖς
[16, 15]	τὴν Κοντοπορίαν καὶ Μυκήνας ἔγγιστα	πρὸς	δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽ εἶναι τελέως
[16, 7]	ἑξήκοντα, τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου	πρὸς	ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ τοῦ Φιλίππου
[16, 17]	καταλιπεῖν τοῖς τὰς ἐπιδεικτικὰς καὶ	πρὸς	ἔκπληξιν τῶν πολλῶν συντάξεις ποιουμένοις,
[16, 20]	ποτε χρόνον τῆς ἡμέρας ἀπεμέριζε	πρὸς	ἐντεύξεις, ἐν τούτῳ διεδίδου, μᾶλλον
[16, 1]	παραγενόμενος εἰς Ἱερὰν κώμην, διεπέμπετο	πρὸς	Ζεῦξιν, παρακαλῶν αὐτὸν σῖτον χορηγῆσαι
[16, 26]	λόγον τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι καὶ	πρὸς	Ἠπειρώτας εἶπαν περὶ Φιλίππου παραπλέοντες
[16, 22]	ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο κατά τε τὴν	πρὸς	θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν
[16, 16]	χώραν ἐπὶ διακοσίους σταδίους γίνεται	πρὸς	Λυκόαν, ἤδη προσειληφὼς καὶ τὸ
[16, 8]	πολὺ τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ παρῄρητο,	πρὸς	μέντοι γε τοὺς ἐκτὸς ἐπειρᾶτο
[16, 3]	ἐχρήσαντο τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν	πρὸς	ὀκτήρη συμπεσὼν αὐτὸς μὲν ἔξαλον
[16, 3]	ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος ἦν	πρὸς	πᾶν. Ἐν ᾧ καιρῷ δύο
[16, 36]	Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε	πρὸς	πάσας τὰς πόλεις, καὶ ταύτας
[16, 36]	ἐγίνωσκε πρὸς τίνα πρᾶξιν ἢ	πρὸς	ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν ἡ παρασκευή,
[16, 7]	τούτων πληρώματα· ἐν δὲ τῇ	πρὸς	Ῥοδίους διεφθάρησαν κατάφρακτοι μὲν δέκα,
[16, 26]	ταῦτα τὴν εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι	πρὸς	Ῥωμαίους, μὴ βουλομένῳ δὲ πείθεσθαι
[16, 33]	δὲ πειθαρχεῖν ἑτοίμως ὑπάρξειν τὸν	πρὸς	Ῥωμαίους πόλεμον. Τοῦ δὲ Φιλίππου
[16, 17]	καὶ τὴν γενομένην παράταξιν Ἀντιόχου	πρὸς	Σκόπαν ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ περὶ
[16, 20]	τῆς ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ	πρὸς	τὰ μειράκια διαμιλλώμενος ἐν τοῖς
[16, 15]	Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς	πρὸς	τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ
[16, 6]	τὸν Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων ἤδη	πρὸς	τὰς νησίδας ὑφ᾽ αἷς ὁ
[16, 20]	μᾶλλον ἐξετυφοῦτο, καὶ προχειρότερος ἐγίνετο	πρὸς	τὰς ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς χάριτας.
[16, 39]	ἀνδρείᾳ τῶν κατὰ Κοίλην Συρίαν	πρὸς	τὰς πολεμικὰς πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ
[16, 20]	ἀνδρώδης ὑπῆρχε τῇ φύσει, καὶ	πρὸς	τὰς στρατιωτικὰς ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο·
[16, 11]	καὶ τῶν συγγραφέων. Ἐγὼ δὲ	πρὸς	τὰς τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων
[16, 15]	καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς	πρὸς	τὰς χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν οὐχ
[16, 24]	ἐγένετο κατὰ τὴν ἀπάντησιν φιλανθρωπία	πρός	τε Ῥωμαίους καὶ ἔτι μᾶλλον
[16, 25]	τῶν Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ πολλοὺς	πρὸς	τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων λόγους,
[16, 6]	καὶ ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν ὡς	πρὸς	τὴν γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον, ἐγκρατὴς
[16, 3]	δ᾽ αὐτὸς ὁ Διονυσόδωρος ἀπενήξατο	πρὸς	τὴν ἐπιβοηθοῦσαν αὐτῷ τριημιολίαν. ~Τῶν
[16, 16]	μικρά, μεγάλα δὲ συμβάλλεται τοῦτο	πρὸς	τὴν ἱστορίαν οὐ μὴν ἡγεμονικώτατόν
[16, 16]	Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις ὡς	πρὸς	τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι
[16, 39]	τῆς σωτηρίας ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις	πρὸς	τὴν ὁρμὴν καὶ βίαν τὴν
[16, 16]	περὶ τὴν ναυμαχίαν διὰ τὴν	πρὸς	τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί τις
[16, 28]	οὐδαμῶς οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι	πρὸς	τὴν πόλιν διὰ τὴν ὀξύτητα
[16, 23]	εἶναι πορίζειν τῷ στρατεύματι τὰ	πρὸς	τὴν τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς
[16, 27]	καλῶς καὶ συνακμάσαι ταῖς ὁρμαῖς	πρὸς	τὴν τῶν πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ
[16, 4]	δὲ παρέλυον ἀεί τι τῶν	πρὸς	τὴν χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ δὴ
[16, 19]	ἐπιτηδευμάτων, τὸ μὲν ἀληθινὸν καὶ	πρὸς	τὴν χρείαν ἀνῆκον ἐν ἑκάστοις
[16, 4]	ναυμαχία· νῦν δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια	πρὸς	τὴν χρείαν τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο
[16, 28]	ποιησάμενον τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ	πρός	τινα λόγον τῆς τύχης ποιουμένης
[16, 36]	συνεχές, πρῶτον μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε	πρὸς	τίνα πρᾶξιν ἢ πρὸς ποίαν
[16, 27]	τῶν ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽ αἱ	πρὸς	τὸ βέλτιον, ἔστι δ᾽ ὅτε
[16, 11]	λεγόμενον. Ὅσα μὲν οὖν συντείνει	πρὸς	τὸ διασῴζειν τὴν τοῦ πλήθους
[16, 30]	δὲ τὴν σωματικὴν δύναμιν ἐχόντων	πρὸς	τὸ δύνασθαι τὸ κριθὲν ἐπιτελεῖν,
[16, 11]	διασῴζειν τὴν τοῦ πλήθους εὐσέβειαν	πρὸς	τὸ θεῖον, δοτέον ἐστὶ συγγνώμην
[16, 1]	ἀλλὰ καὶ τοὺς λίθους ἔθραυε	πρὸς	τὸ μηδὲ πάλιν ἀνασταθῆναι μηδὲν
[16, 28]	χάριν οὐκ ἄχρηστον εἶναι νομίζω	πρὸς	τὸ παρόν. Γνοίη δ᾽ ἄν
[16, 27]	τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς τὴν	πρὸς	τὸ παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι
[16, 14]	ἐγγὺς τὸ παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν	πρὸς	τὸ πέλαγος, τέλος δὲ μετ᾽
[16, 27]	αὐτούς, ἐπειδὴ πολλάκις μὲν αἱ	πρὸς	τὸ χεῖρον τῶν πραγμάτων ῥοπαὶ
[16, 28]	τὴν ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν τῶν	πρὸς	τοῖς πέρασι κατοικούντων τῆς Λιβύης
[16, 22]	θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν	πρὸς	τὸν αἴτιον τῆς τηλικαύτης μεταβολῆς
[16, 25]	καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν	πρὸς	τὸν Ἄτταλον. Οὐ μὴν ἀλλὰ
[16, 24]	τε Ῥωμαίους καὶ ἔτι μᾶλλον	πρὸς	τὸν Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν μὴ
[16, 35]	ὁρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους	πρὸς	τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε
[16, 24]	τῆς προγεγενημένης κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ	πρὸς	τὸν κατὰ τοῦ Φιλίππου πόλεμον
[16, 15]	Θαλάμας ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι	πρὸς	τὸν Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν
[16, 9]	μὴ μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ	πρὸς	τὸν πόλεμον, ἀλλὰ πολεμεῖν ἐρρωμένως
[16, 39]	τῶν ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι τὴν	πρὸς	τὸν Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ καθάπερ
[16, 21]	Διόπερ εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο	πρὸς	τὸν Τληπόλεμον. Πάντων δ᾽ αὐτῷ
[16, 32]	τὰς ἱερείας ἐκπέμπειν μετὰ στεμμάτων	πρὸς	τὸν Φίλιππον, δεησομένους καὶ παραδιδόντας
[16, 34]	παρακαλοῦντες τὸν δῆμον εἰς τὰς	πρὸς	τὸν Φίλιππον διαλύσεις. Οἷς ἐπελθόντων
[16, 26]	πρὸς Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ καὶ	πρὸς	τοὺς Ἀχαιοὺς ἐν Αἰγίῳ. Τότε
[16, 33]	κατὰ τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν	πρὸς	τοὺς βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν
[16, 30]	τοῦ πτώματος διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν	πρὸς	τοὺς βιαζομένους. ~Ἐξ ὧν εἴποι
[16, 21]	κατὰ τὴν ἡλικίαν, τήν τε	πρὸς	τοὺς ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι
[16, 25]	ἐκδοῦναι περὶ ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν	πρὸς	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς. Τοῦ δὲ
[16, 31]	τὸ μέλλειν ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον	πρὸς	τοὺς Θετταλοὺς ἐν τοῖς ὑπαίθροις
[16, 6]	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν οἱ	πρὸς	τοὺς Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων,
[16, 9]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο	πρὸς	τοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς.
[16, 27]	εἰπεῖν διὰ τὸ τινὰς μὲν	πρὸς	τῷ τέρματι, καθάπερ οἱ κακοὶ
[16, 34]	ὑπὲρ τοῦ μὴ ποιεῖσθαι διαλύσεις	πρὸς	Φίλιππον ἄνευ Ῥωμαίων, ἔδοξε προσέχειν
[16, 25]	δῆμον, ἐξαρίθμησις τῶν πεπραγμένων αὐτῷ	πρὸς	Φίλιππον κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς,
[16, 20]	δεόμενον ἐπιστάσεως καὶ νήψεως, καὶ	πρὸς	φυλακὴν χρημάτων καὶ καθόλου τὴν
[16, 20]	ἀνανεύειν οὐκ ᾔδει, τῷ δὲ	πρὸς	χάριν ὁμιλήσαντι πᾶν ἐξ ἑτοίμου
[16, 21]	διὰ τὴν προσγεγενημένην ἐκ τοῦ	πατρὸς	εὐκαιρίαν· ὡς δὲ καταπλεύσας εἰς
[16, 16]	τῆς Μεγαλοπολίτιδος τὰς μὲν ἀρχὰς	ἐλαφρός,	εἶτα λαμβάνων αὔξησιν καὶ διανύσας
[16, 3]	διεφθάρη, τρίτος δ᾽ αὐτὸς ὁ	Διονυσόδωρος	ἀπενήξατο πρὸς τὴν ἐπιβοηθοῦσαν αὐτῷ
[16, 3]	Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν	Διονυσόδωρος	καὶ Δεινοκράτης, ὄντες ἀδελφοὶ καὶ
[16, 8]	αὐτὸν οἵ τε Ῥόδιοι καὶ	Διονυσόδωρος	μετ᾽ ὀλίγον· κατὰ γὰρ τὴν
[16, 3]	περὶ τὸν Ἄτταλον. Ὁ δὲ	Διονυσόδωρος	μετὰ βίας ἐπιφερόμενος εἰς ἐμβολὴν
[16, 6]	τὴν βασιλικὴν ναῦν. Ὁ δὲ	Διονυσόδωρος	ὑπονοήσας τὸ περὶ τὸν αὑτοῦ
[16, 20]	ἦν δὲ καὶ τῇ φύσει	μετέωρος	καὶ φιλόδοξος, καὶ καθόλου πολλὰ
[16, 1]	τὸ Νικηφόριον ἐλυμήνατο, τὸ μὲν	ἄλσος	ἐκτεμών, τὸν δὲ περίβολον διαρρίψας,
[16, 16]	τοῦ Λουσίου ῥεῦμα καὶ παντελῶς	ἄβατος	ὢν καὶ βαρύς. Οὐ μὴν
[16, 18]	τὸν νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ τοῦ	διώγματος	ἐπιφαινομένους κατὰ νώτου τοῖς φαλαγγίταις,
[16, 15]	γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ Μεσσηνίους	παρασπονδήματος.	Ἐν ᾧ φησιν ὁ Ζήνων
[16, 28]	τοῦ μεταξὺ Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου	διαστήματος	ποιησάμενον τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ
[16, 8]	πᾶς ὁ πόρος ἐπληρώθη νεκρῶν,	αἵματος,	ὅπλων, ναυαγίων, ταῖς δ᾽ ἑξῆς
[16, 28]	γε τοῦ καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας	στόματός	ἐστι τὸ κατὰ τὴν Ἄβυδον.
[16, 28]	τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας περαιωθέντα	στόματος,	οὕτως οὐδ᾽ ἐκ τῆς καθ᾽
[16, 10]	προσβολὰς διὰ τὴν ὀχυρότητα τοῦ	πολίσματος	αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν τὰ φρούρια
[16, 32]	ἐχθροῖς ὑποχείρια. ~Πεσόντος γὰρ τοῦ	διατειχίσματος,	ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ πτῶμα κατὰ
[16, 3]	ἐπὶ πολὺ τῶν ἐπὶ τοῦ	καταστρώματος	ἀγωνισαμένων τέλος ἐβύθισε τὴν ναῦν.
[16, 30]	τὸ διατείχισμα, τότ᾽ ἐπὶ τοῦ	πτώματος	διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν πρὸς τοὺς
[16, 32]	μὲν πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ τοῦ	πτώματος,	τῶν δὲ λοιπῶν ὑπὸ τοῦ
[16, 20]	ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν πολεμικὰς πράξεις	δυνατὸς	ἦν, καὶ ἀνδρώδης ὑπῆρχε τῇ
[16, 23]	καταρχομένου, καθ᾽ ὃν Πόπλιος Σολπίκιος	ὕπατος	κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ, ποιούμενος τὴν
[16, 6]	ἀλλὰ παρὰ πολὺ τοῦ δεξιοῦ	κέρατος	κατακρατούντων τῶν περὶ τὸν Ἄτταλον,
[16, 5]	ἐκυβέρνα μὲν Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ	Νικόστρατος.	Ταύτης γὰρ ἐμβαλούσης εἰς πολεμίαν
[16, 5]	μετὰ δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει	Φιλόστρατος,	τρίτη δ᾽ ἣν ἐκυβέρνα μὲν
[16, 20]	τὴν περὶ τὸ λυσιτελὲς οἰκονομίαν,	ἀφυέστατος	ὑπῆρχε πάντων. καὶ ταχέως οὐ
[16, 33]	τῶν Ῥωμαίων Μάρκος Αἰμίλιος ὁ	νεώτατος	ἧκε καταπλέων εἰς αὐτὴν τὴν
[16, 18]	μὲν αὐτῷ πρῶτος, ἅμα δ᾽	ἔσχατος	ἀναλέλυκεν ἐκ τοῦ κινδύνου; φησὶ
[16, 21]	τῆς ὑποδέσεως καὶ τῇ τῆς	ἐσθῆτος	διαφορᾷ, παρῆν ταῦτα πάντ᾽ ἐζηλωκὼς
[16, 29]	ἂν ἕκαστος προαιρῆται μετὰ τῆς	ἐσθῆτος	τῆς περὶ τὸ σῶμα. Τοῦ
[16, 32]	τινὰς τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ	Θεόγνητος	κατέβαλον τὸ σεμνὸν καὶ θαυμάσιον
[16, 3]	πλοίου τοῖς ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ	δυσκίνητος	ἦν πρὸς πᾶν. Ἐν ᾧ
[16, 13]	πατρίδος ἕνεκεν ἢ φίλων ἢ>	χάριτος,	τί διοίσομεν τῶν ἀπὸ τούτου
[16, 3]	ἐπιβατῶν ἅμα τῷ σκάφει διεφθάρη,	τρίτος	δ᾽ αὐτὸς ὁ Διονυσόδωρος ἀπενήξατο
[16, 21]	ἡλικίαν, τήν τε πρὸς τοὺς	ἐκτὸς	ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι τῆς ἐγκεχειρισμένης
[16, 22]	δοκοῦντες ἤδη βεβαίως οὐ μόνον	ἐκτὸς	γεγονέναι παντὸς φόβου καὶ πάσης
[16, 28]	ἀπὸ παντὸς ἀνέμου τοὺς ἐνορμοῦντας.	Ἐκτὸς	δὲ τῆς εἰς τὸν λιμένα
[16, 8]	παρῄρητο, πρὸς μέντοι γε τοὺς	ἐκτὸς	ἐπειρᾶτο κατὰ πάντα τρόπον ἐπικρύπτεσθαι
[16, 28]	καὶ διὰ τὴν ἀγνωσίαν τῆς	ἐκτὸς	θαλάττης. Αὐτὴ δ᾽ ἡ τῶν
[16, 11]	μὴ μόνον τῆς τῶν εὐλόγων	ἐκτὸς	πίπτει θεωρίας, ἀλλὰ καὶ τῆς
[16, 6]	Ἄτταλος μίαν πεντήρη τῶν ἰδίων	ἐκτὸς	τοῦ κινδύνου τετρωμένην καὶ βαπτιζομένην
[16, 29]	πολεμίων. Ἐπειδὴ δὲ τὸ μὲν	ἐκτὸς	τοῦ τείχους ἔπεσε διὰ τῶν
[16, 32]	διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης δὲ τῆς	νυκτὸς	καὶ διαλυθείσης τῆς μάχης, τῶν
[16, 32]	διαδοχῆς προβαλόμενον τοὺς Μακεδόνας ἕως	νυκτός,	τέλος ἀποστῆναι τῆς μάχης, δυσελπιστήσαντα
[16, 6]	ἐκβαλεῖν τὰ σκάφη. Τούτου δὲ	συμβάντος	αὐτὸς μὲν ὁ βασιλεὺς μετὰ
[16, 6]	τετρήρων. Τοῦ δὲ πολεμίου σκάφους	ἐγκλίναντος	καὶ ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν ὡς
[16, 28]	δὲ λιμένα δυνάμενον σκέπειν ἀπὸ	παντὸς	ἀνέμου τοὺς ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ
[16, 22]	βεβαίως οὐ μόνον ἐκτὸς γεγονέναι	παντὸς	φόβου καὶ πάσης περιστάσεως, ἀλλὰ
[16, 3]	ἔσχατον παρεγένετο κίνδυνον. Ἀττάλου δ᾽	ἐπιβοηθήσαντος	αὐτῷ, καὶ διὰ τῆς εἰς
[16, 5]	μόλις ἐξέσωσε τὴν ἰδίαν ναῦν	ἐπιβοηθήσαντος	αὐτῷ Φιλοστράτου καὶ συναναδεξαμένου τὸν
[16, 39]	βασιλέως τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν	πορθήσαντος	φησὶν ὁ Πολύβιος· ἐμοὶ δὲ
[16, 9]	μνήμης ἄξιος. Μὴ γὰρ ἐκείνου	τολμήσαντος	προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ τὰς χεῖρας
[16, 11]	προγόνων τὸν Νηλέως υἱὸν τοῦ	κτίσαντος	Μίλητον διὰ τὴν ἐν τῷ
[16, 3]	εἰς τὴν πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς	λύσαντος	τὴν συμπλοκὴν τῶν σκαφῶν, ὁ
[16, 25]	καιρούς. Τοῦ δὲ πεισθέντος καὶ	γράψαντος	εἰσήνεγκαν τὴν ἐπιστολὴν οἱ προεστῶτες.
[16, 38]	καὶ διεβέβλητο νεανικῶς. Τοῦ Σκόπα	νικηθέντος	ὑπ᾽ Ἀντιόχου τὴν μὲν Βατανέαν
[16, 3]	τὴν ὁρμὴν τῆς νεὼς οὐκέτι	δυνηθέντος	ἀναλαβεῖν· διὸ καὶ προσκρεμαμένου τοῦ
[16, 25]	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς. Τοῦ δὲ	πεισθέντος	καὶ γράψαντος εἰσήνεγκαν τὴν ἐπιστολὴν
[16, 18]	Ἀντιόχους ὑπέθετο τοῦ βασιλέως υἱούς,	ὄντος	ἑνὸς τοῦ τότε συνεστρατευμένου. Πῶς
[16, 13]	χάριν, ἀλλὰ δόξης καὶ τοῦ	καθήκοντος	ἀνδράσι πολιτικοῖς. Τῷ δὲ τὰς
[16, 25]	τὸν προειρημένον. Παραιτουμένου δὲ καὶ	φάσκοντος	εἶναι φορτικὸν τὸ κατὰ πρόσωπον
[16, 23]	καὶ ποικίλας εἶχε περὶ τοῦ	μέλλοντος	ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ ἠγωνία
[16, 2]	καὶ δυσχρήστως διέκειτο περὶ τοῦ	μέλλοντος.	Οὐκ ἐπιδεχομένων δὲ τῶν παρόντων
[16, 20]	τοῦ γεγονότος χάριν καὶ τοῦ	μέλλοντος	ὑπερεβάλλετο ταῖς τῶν λόγων εὐχαριστίαις·
[16, 21]	τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν, οὐ	παρόντος	αὐτοῦ, τότε δὴ παροξυνθεὶς συνῆγε
[16, 25]	ἀστοχήσειν αὐτοὺς τοῦ τῇ πατρίδι	συμφέροντος.	Τῆς δ᾽ ἐπιστολῆς ταύτης ἀναγνωσθείσης
[16, 32]	μητράσιν ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείρια.	~Πεσόντος	γὰρ τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ
[16, 29]	τὸ σῶμα. Τοῦ δὲ Φιλίππου	προστάττοντος	περὶ πάντων ἐπιτρέπειν ἢ μάχεσθαι
[16, 26]	διατριβήν, Νικάνορος τοῦ παρὰ Φιλίππου	κατατρέχοντος	τὴν Ἀττικὴν ἕως τῆς Ἀκαδημείας,
[16, 23]	εἶχον, σῦκα ἔλαβε. Διὸ καὶ	Μυοῦντος	κυριεύσας τοῖς Μάγνησιν ἐχαρίσατο τὸ
[16, 6]	καὶ πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις ὡς	ἀπολωλότος	τοῦ βασιλέως Ἀττάλου διὰ τὸ
[16, 20]	παρὰ τὴν προσδοκίαν καὶ τοῦ	γεγονότος	χάριν καὶ τοῦ μέλλοντος ὑπερεβάλλετο
[16, 29]	κατὰ δύναμιν οὗ ποτ᾽ ἂν	ἕκαστος	προαιρῆται μετὰ τῆς ἐσθῆτος τῆς
[16, 33]	καὶ πραγμάτων ἄπειρος, δεύτερον ὅτι	κάλλιστος	ὑπάρχει τῶν καθ᾽ αὑτὸν καὶ
[16, 8]	προειρημένων. Ἐξ ὧν οὐ μόνον	αὐτός,	ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ Μακεδόνες
[16, 21]	ποιεῖσθαι κατ᾽ αὐτοῦ τὰς διαβολάς,	αὐτὸς	δ᾽ ἔκρινε κοινῇ καὶ κατὰ
[16, 5]	ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους,	αὐτὸς	δὲ τρία τραύματα λαβὼν καὶ
[16, 8]	προειρημένην φαντασίαν. Ὅτι γὰρ οὐδ᾽	αὐτὸς	ἐπέπειστο νικᾶν, ἐξήλεγξαν αὐτὸν οἵ
[16, 3]	Δεινοκράτης μὲν πρὸς ὀκτήρη συμπεσὼν	αὐτὸς	μὲν ἔξαλον ἔλαβε τὴν πληγήν,
[16, 3]	μετὰ βίας ἐπιφερόμενος εἰς ἐμβολὴν	αὐτὸς	μὲν ἥμαρτε τοῦ τρῶσαι, παραπεσὼν
[16, 6]	τὰ σκάφη. Τούτου δὲ συμβάντος	αὐτὸς	μὲν ὁ βασιλεὺς μετὰ τῶν
[16, 3]	τῷ σκάφει διεφθάρη, τρίτος δ᾽	αὐτὸς	ὁ Διονυσόδωρος ἀπενήξατο πρὸς τὴν
[16, 2]	καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις ἐρρωμένως,	αὐτὸς	ὑπὸ τὰς νησίδας ἀναχωρήσας μετά
[16, 18]	ἐξ ἀρχῆς ἀκέραιοι διέμενον, ὡς	αὐτός	φησι· τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος
[16, 3]	πληγὴν βιαίαν κατὰ μέσον τὸ	κύτος	ὑπὸ τὸν θρανίτην σκαλμὸν ἐδέθη,
[16, 18]	δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους;	οὗτος	μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἰς τὴν
[16, 21]	ἐκ παραθέσεως ἐθαύμαζον. Ἐδόκει γὰρ	οὗτος	τοῦ τε βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον
[16, 18]	ὁ Σκόπας ἅμα μὲν αὐτῷ	πρῶτος,	ἅμα δ᾽ ἔσχατος ἀναλέλυκεν ἐκ
[16, 3]	εὐψύχως διαγωνισάμενοι διεφθάρησαν, τὸ δὲ	σκάφος	ἔρημον ἀπολειφθὲν ὑποχείριον ἐγένετο τοῖς
[16, 3]	ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν, καὶ τὸ	σκάφος	καὶ τοὺς ἐπιβάτας τοὺς ἐν
[16, 7]	τετρήρεις καὶ τὸ τοῦ βασιλέως	σκάφος.	Τῶν δὲ Ῥοδίων διεφθάρησαν μὲν
[16, 11]	ἐστιν ἡ ποσότης, οὐ μὴν	ἀπαράγραφός	γε. Διὸ καὶ παρὰ βραχὺ
[16, 11]	Τάχα μὲν οὖν ἐν παντὶ	δυσπαράγραφός	ἐστιν ἡ ποσότης, οὐ μὴν
[16, 12]	τρόπον κατὰ τοὺς προειρημένους καιροὺς	σύμμαχος	ὑπάρχων Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις, Μεσσηνίοις, καὶ
[16, 38]	καὶ Ἄβιλα καὶ Γάδαρα παρέλαβεν	Ἀντίοχος·	μετ᾽ ὀλίγον δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ
[16, 18]	δ᾽ ὁ πρεσβύτερος τῶν υἱῶν	Ἀντίοχος	ὁ μετὰ μέρους τινὸς τῆς
[16, 17]	ἧς ἡγεῖτο πάσης ὁ νεώτερος	Ἀντίοχος	τῶν υἱῶν. Μετὰ δὲ ταῦτά
[16, 3]	καὶ Δημοκράτης ὁ τοῦ Φιλίππου	ναύαρχος.	Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[16, 4]	κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους τάξαντες τὰς	ναῦς	ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως, ὁμοῦ ταῖς
[16, 25]	χωρὶς τῶν ἄλλων τάς τε	ναῦς	ἀποκαταστῆσαι τὰς αἰχμαλώτους γενομένας καὶ
[16, 4]	τρόπῳ μαχόμενοι παμπληθεῖς τῶν πολεμίων	ναῦς	διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα δ᾽ ἐκινδύνευσαν τρεῖς
[16, 7]	~Ἐφθάρησαν δὲ τοῦ μὲν Φιλίππου	ναῦς	ἐν μὲν τῇ πρὸς Ἄτταλον
[16, 6]	βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε τὰς οἰκείας	ναῦς	ἐξαίρων σύνθημα· ταχὺ δὲ συλλεχθεισῶν
[16, 6]	πολὺς ἦν συναθροίζων τὰς σφετέρας	ναῦς	καὶ παρακαλῶν τοὺς ἄνδρας εὐθαρσεῖς
[16, 2]	καὶ παραγγείλας ἀντιπρώρρους ποιεῖν τὰς	ναῦς	καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις ἐρρωμένως,
[16, 23]	τὸ ναυτικόν, ἀλλὰ καὶ προσπληροῦντας	ναῦς	καὶ φιλοτιμότερον προσκειμένους ταῖς φυλακαῖς,
[16, 29]	διέφθειραν, οὕτως ὥστε καὶ τὰς	ναῦς	μόλις ἀνασπάσαι τοὺς πολεμίους ἐκ
[16, 8]	καὶ στήσαντες ἐν μετώπῳ τὰς	ναῦς,	οὐδενὸς ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀνταναγομένου πάλιν
[16, 2]	τὰς γὰρ ἐν τῇ Σάμῳ	ναῦς	οὐκ ἠδυνήθη καταρτίσαι πάσας. Τὰ
[16, 4]	εὐχερῶς οὔτε στρέφειν ἐδύναντο τὰς	ναῦς	οὔτε καθόλου χρῆσθαι τοῖς ἰδίοις
[16, 5]	πλήρη θαλάττης εἶναι, δύο δὲ	ναῦς	πολεμίας τρώσας τοὺς ἐπιβάτας ἐξέβαλε.
[16, 30]	γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ τὰς προειρημένας	ναῦς,	ῥίψειν δὲ κατὰ τὰς ἀρὰς
[16, 6]	ἔτι δὲ τῶν λέμβων τοὺς	ἐγγὺς	ὄντας, ὥρμησε, καὶ διακλείσας τὸν
[16, 14]	αὐτὴν θαλαττοῦσθαι, πολλοὺς καὶ τῶν	ἐγγὺς	τὸ παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς
[16, 3]	Ἀττάλου νεώς, εὐθέως πάντες οἱ	σύνεγγυς	ἀπαραγγέλτως συνέβαλον ἀλλήλοις. Ἄτταλος μὲν
[16, 33]	τοὺς καιροὺς τούτους Ἄτταλος ὁ	βασιλεὺς	ἀκούσας πολιορκεῖσθαι τοὺς Ἀβυδηνούς, δι᾽
[16, 18]	ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον; ποῦ δ᾽ ὁ	βασιλεὺς	γέγονεν, ἢ τίνα παρέσχηται χρείαν
[16, 33]	ἐπέβαλε τὰς χεῖρας; ὁ δὲ	βασιλεὺς	ἐξαπορήσας κατὰ τρεῖς τρόπους ἔφησεν
[16, 22]	ὁ Σόφαξ ὁ τῶν Μασαισυλίων	βασιλεὺς	ἤχθη τότε διὰ τῆς πόλεως
[16, 24]	περὶ τῶν ἐνεστώτων. Ὁ δὲ	βασιλεὺς	μετά τινας ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι
[16, 6]	δὲ συμβάντος αὐτὸς μὲν ὁ	βασιλεὺς	μετὰ τῶν πληρωμάτων εἰς τὰς
[16, 1]	~(Ὅτι Φίλιππος ὁ	βασιλεὺς	παραγενόμενος εἰς τὸ Πέργαμον καὶ
[16, 23]	Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος ὁ	βασιλεὺς	τοῦ χειμῶνος ἤδη καταρχομένου, καθ᾽
[16, 17]	καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ προειρημένος	συγγραφεὺς	τήν τε Γάζης πολιορκίαν καὶ
[16, 6]	τὸν Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει, καὶ	πολὺς	ἦν συναθροίζων τὰς σφετέρας ναῦς
[16, 23]	Μυλασεῖς καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ Μάγνητες,	οὕς,	ὁπότε μέν τι δοῖεν, ἔσαινεν,
[16, 32]	τῶν χειρῶν, συμπλεκόμενοι τοῖς Μακεδόσιν	οὓς	μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις,
[16, 4]	πλαγίοις καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν προσπίπτοντες	οὓς	μὲν ἐτίτρωσκον, οἷς δὲ παρέλυον
[16, 24]	δὲ ταῦτα πάντας μὲν τοὺς	ναοὺς	ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι θύματα
[16, 1]	δὲ περίβολον διαρρίψας, τούς τε	ναοὺς	ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ
[16, 4]	νεῶν ἔταξαν οἱ Μακεδόνες τοὺς	λέμβους,	ῥᾳδίαν ἂν καὶ σύντομον ἔλαβε
[16, 28]	προσαγορευομένου, παρὰ δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ	πελάγους.	Δυνατὸν εἰς τὴν καθ᾽ ἡμᾶς
[16, 32]	καὶ τῶν τραυμάτων ἀδυνατούντων, συναγαγόντες	ὀλίγους	τινὰς τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ
[16, 25]	πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων	λόγους,	ἔδοξε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκφέρειν τῷ
[16, 33]	αὐτὸν τὸν Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς	λόγους	κατὰ τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν
[16, 2]	Φίλιππος δὲ περικαταλαμβανόμενος τοῖς καιροῖς,	δοὺς	τὸ σύνθημα τοῖς ἐπὶ τοῦ
[16, 29]	τὴν πόλιν, τοὺς μὲν στρατιώτας	ὑποσπόνδους	ἀφέντα τοὺς παρὰ Ῥοδίων καὶ
[16, 36]	ποῖαι δύνανται κατὰ τὰς αὐτὰς	ὁδοὺς	εἰς τὴν Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν
[16, 38]	Ἰουδαίων ἔθνος. Τῆς δὲ πολιορκίας	ῥεμβώδους	γενομένης ὁ μὲν Σκόπας ἠδόξει
[16, 1]	τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς	θεοὺς	διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ τοὺς
[16, 22]	ἐγίνοντο κατά τε τὴν πρὸς	θεοὺς	εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν πρὸς
[16, 33]	ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς	θεούς	Οὗτοι μὲν οὖν ταῦτ᾽ εἰπόντες
[16, 28]	μὴ οὐχὶ διὰ τοῦ καθ᾽	Ἡρακλέους	στήλας περαιωθέντα στόματος, οὕτως οὐδ᾽
[16, 28]	πολλαπλάσιον εἶναι συμβαίνει τὸν καθ᾽	Ἡρακλέους	στήλας πόρον τοῦ κατὰ τὸν
[16, 23]	Μυλασέων πόλιν πράξεις συνεστήσατο διὰ	Φιλοκλέους,	ἐσφάλη δὲ διὰ τὴν ἀλογίαν
[16, 39]	καὶ κατ᾽ ἰδίαν ἐπισημαινόμεθα τοὺς	ἀγαθοὺς	ἄνδρας ἐν τοῖς ὑπομνήμασι, τὸν
[16, 22]	τὸν ἄνδρα καὶ τὴν τοῦ	πλήθους	εὔνοιαν πρὸς αὐτόν. Καὶ τοῦτ᾽
[16, 11]	πρὸς τὸ διασῴζειν τὴν τοῦ	πλήθους	εὐσέβειαν πρὸς τὸ θεῖον, δοτέον
[16, 4]	~Τῶν δὲ λοιπῶν νεῶν τοῦ	πλήθους	ὁ κίνδυνος ἐφάμιλλος ἦν· καθ᾽
[16, 10]	τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ τοῦ	πλήθους	τῆς σωρευομένης γῆς στοχαζομένους καταπλαγεῖς
[16, 1]	τοὺς βωμούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς	λίθους	ἔθραυε πρὸς τὸ μηδὲ πάλιν
[16, 33]	Ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν ἀξιῶ	Ῥωμαίους	ἔφη μὴ παραβαίνειν τὰς συνθήκας
[16, 23]	καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς	Ῥωμαίους·	καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἠγνόει τὰς
[16, 24]	τὴν ἀπάντησιν φιλανθρωπία πρός τε	Ῥωμαίους	καὶ ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν
[16, 26]	τὴν εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι πρὸς	Ῥωμαίους,	μὴ βουλομένῳ δὲ πείθεσθαι τἀναντία
[16, 33]	πειθαρχεῖν ἑτοίμως ὑπάρξειν τὸν πρὸς	Ῥωμαίους	πόλεμον. Τοῦ δὲ Φιλίππου βουλομένου
[16, 26]	ἐν Ναυπάκτῳ καὶ πρὸς τοὺς	Ἀχαιοὺς	ἐν Αἰγίῳ. Τότε δὲ διὰ
[16, 35]	~Ὁ δὲ Φίλιππος ὁρῶν τοὺς	Ἀχαιοὺς	εὐλαβῶς διακειμένους πρὸς τὸν κατὰ
[16, 36]	τῶν παραγινομένων, ἅμα πάντας τοὺς	Ἀχαιοὺς	καὶ κατὰ πάσας τὰς πύλας
[16, 16]	τὴν προειρημένην χώραν ἐπὶ διακοσίους	σταδίους	γίνεται πρὸς Λυκόαν, ἤδη προσειληφὼς
[16, 6]	αὐτὸν καιρὸν οἱ πρὸς τοὺς	Ῥοδίους	ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων, πάλαι κακῶς
[16, 33]	δὲ τῶν εἰς Ἄτταλον καὶ	Ῥοδίους	ἀδικημάτων δίκας ὑποσχεῖν, καὶ διότι
[16, 7]	πληρώματα· ἐν δὲ τῇ πρὸς	Ῥοδίους	διεφθάρησαν κατάφρακτοι μὲν δέκα, λέμβοι
[16, 13]	τὸ νίκημα γεγονέναι κατὰ τοὺς	Ῥοδίους.	Ἐγὼ δὲ διότι μὲν δεῖ
[16, 2]	Λάδην ναυμαχίαν καὶ τοὺς μὲν	Ῥοδίους	ἐκποδὼν γενέσθαι, τὸν δ᾽ Ἄτταλον
[16, 14]	καθολικῆς ἀποφάσεως νικῶντας ἀποφαίνουσι τοὺς	Ῥοδίους,	καὶ ταῦτα τῆς ἐπιστολῆς ἔτι
[16, 23]	τοῖς Βαργυλίοις, θεωρῶν καὶ τοὺς	Ῥοδίους	καὶ τὸν Ἄτταλον οὐχ οἷον
[16, 25]	πόλεμον. Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τοὺς	Ῥοδίους	μεγαλομερῶς καὶ τόν τε δῆμον
[16, 27]	ἄρτι μὲν ἐπαινοῦντας Ἄτταλον καὶ	Ῥοδίους,	Φίλιππον δὲ καταμεμφομένους, νῦν δὲ
[16, 28]	πλωτευόμενον συνεχῶς· τὸ δὲ καθ᾽	Ἡρακλείους	στήλας σπάνιον ἔχει τὴν χρῆσιν
[16, 28]	Εὐκαιρότερον μέντοι γε τοῦ καθ᾽	Ἡρακλείους	στήλας στόματός ἐστι τὸ κατὰ
[16, 13]	δ᾽ ἀξίους εἶναι κρίνω διὰ	πλείους	αἰτίας. Καὶ γὰρ κατὰ τοὺς
[16, 16]	ἐπὶ τούτῳ σεμνυνόμενος, καθάπερ καὶ	πλείους	ἕτεροι τῶν ἐπιφανῶν συγγραφέων; ἐγὼ
[16, 11]	Διὸς ἄβατον ἐμβάντας κατ᾽ Ἀρκαδίαν	ἀσκίους	γίνεσθαι. Τούτῳ δὲ παραπλήσιόν ἐστι
[16, 7]	μὲν συμμάχων καὶ Μακεδόνων εἰς	δισχιλίους,	τῶν δ᾽ ὑπεναντίων εἰς ἑπτακοσίους.
[16, 7]	τρισχιλίους, τῶν δὲ πληρωμάτων εἰς	ἑξακισχιλίους.	Ἑάλωσαν δὲ ζωγρίᾳ τῶν μὲν
[16, 7]	τοῦ Φιλίππου Μακεδόνες μὲν εἰς	τρισχιλίους,	τῶν δὲ πληρωμάτων εἰς ἑξακισχιλίους.
[16, 29]	τὰς ναῦς μόλις ἀνασπάσαι τοὺς	πολεμίους	ἐκ τοῦ κινδύνου. Τοῖς δὲ
[16, 14]	εἰς Κῶ διᾶραι, τοὺς δὲ	πολεμίους	τὰς πεντήρεις ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας
[16, 23]	καὶ κλέπτων, τοὺς δ᾽ ἀποβιαζόμενος,	ἐνίους	δὲ παρὰ φύσιν αἰκάλλων διὰ
[16, 13]	ἐν οἷς τά τε κατὰ	Μεσσηνίους	καὶ τὰ κατὰ τὰς προειρημένας
[16, 15]	προειρημένοις γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ	Μεσσηνίους	παρασπονδήματος. Ἐν ᾧ φησιν ὁ
[16, 13]	ἅπαντας, ἀλλ᾽ ὅσους ὑπολαμβάνω μνήμης	ἀξίους	εἶναι καὶ διαστολῆς· εἰσὶ δ᾽
[16, 13]	Ἀντισθένης οἱ Ῥόδιοι. Τούτους δ᾽	ἀξίους	εἶναι κρίνω διὰ πλείους αἰτίας.
[16, 18]	τινὸς τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς	ὑπερδεξίους	τόπους; οὗτος μὲν γὰρ οὐδ᾽
[16, 14]	μὲν αὐτάνδρους πεντήρεις τῶν Ῥοδίων	ὑποχειρίους	γενέσθαι τοῖς πολεμίοις, ἐκ δὲ
[16, 14]	τὴν ἔπαυλιν, ἔτι δὲ τοὺς	Μιλησίους,	καταπλαγέντας τὸ γεγονός, οὐ μόνον
[16, 16]	πᾶσαν τὴν προειρημένην χώραν ἐπὶ	διακοσίους	σταδίους γίνεται πρὸς Λυκόαν, ἤδη
[16, 7]	δισχιλίους, τῶν δ᾽ ὑπεναντίων εἰς	ἑπτακοσίους.	~Καὶ τὸ μὲν τέλος τῆς
[16, 18]	γὰρ Ἀντιόχους ὑπέθετο τοῦ βασιλέως	υἱούς,	ὄντος ἑνὸς τοῦ τότε συνεστρατευμένου.
[16, 32]	ἐπὶ τὸ πτῶμα κατὰ τοὺς	ὅρκους	διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως
[16, 12]	τούτοις ὀφείλων καὶ κατὰ τοὺς	ὅρκους	καὶ κατὰ τὰς συνθήκας βοηθεῖν,
[16, 8]	ταῖς δ᾽ ἑξῆς ἡμέραις τοὺς	αἰγιαλοὺς	ἦν ἰδεῖν φύρδην σεσωρευμένους ἀναμὶξ
[16, 4]	γὰρ ἔμπρωρρα τὰ σκάφη ποιοῦντες	ἐξάλους	ἐλάμβανον τὰς πληγάς, τοῖς δὲ
[16, 27]	ἐν τούτῳ μάλιστα νικᾶν τοὺς	ἀντιπάλους.	~Ὁ δὲ Φίλιππος ἐβούλετο παρελέσθαι
[16, 31]	ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον πρὸς τοὺς	Θετταλοὺς	ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ παρατάξεως·
[16, 4]	σάλπιγξι καὶ τῇ κραυγῇ παρακαλοῦντες	ἀλλήλους.	Εἰ μὲν οὖν μὴ μεταξὺ
[16, 29]	τε πολιορκοῦντες καὶ πολιορκούμενοι πρὸς	ἀλλήλους	εἰώθασιν ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ φιλοτεχνεῖν, οὐ
[16, 8]	γινομένου τοῦ βασιλέως διαπεμψάμενοι πρὸς	ἀλλήλους	ἐπέπλευσαν αὐτῷ, καὶ στήσαντες ἐν
[16, 28]	ἔχει διάθεσιν διὰ τὴν πρὸς	ἀλλήλους	ἐπιμιξίαν, ποτὲ μὲν γεφυρούμενον ὑπὸ
[16, 36]	πάντες δὲ διαποροῦντες καὶ παραλαμβάνοντες	ἀλλήλους	προῆγον εἰς τοὔμπροσθεν. Τῷ δὲ
[16, 1]	τε ναοὺς ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε,	πολλοὺς	καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας, ὥρμησε τὰς
[16, 14]	διὰ τὸ τετρωμένην αὐτὴν θαλαττοῦσθαι,	πολλοὺς	καὶ τῶν ἐγγὺς τὸ παραπλήσιον
[16, 25]	καὶ τῶν Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ	πολλοὺς	πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων
[16, 4]	χρείαν τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ	πολλοὺς	τρόπους. Μετὰ γὰρ τὸ κινηθῆναι
[16, 4]	δὲ πολὺ κατὰ μὲν τοὺς	διέκπλους	παρασύροντες τῶν πολεμίων νεῶν τοὺς
[16, 30]	οὖν αὐτοῖς πρῶτον μὲν τοὺς	δούλους	ἐλευθεροῦν, ἵνα συναγωνιστὰς ἔχοιεν ἀπροφασίστους,
[16, 12]	ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας ἠλευθέρωσε τοὺς	δούλους	καὶ συνῴκισε ταῖς τῶν δεσποτῶν
[16, 26]	εἰς Ἀθαμανίαν· παραπλησίως καὶ πρὸς	Αἰτωλοὺς	ἐν Ναυπάκτῳ καὶ πρὸς τοὺς
[16, 23]	φοβούμενος μὲν οὖν> καὶ τοὺς	Αἰτωλοὺς	καὶ τοὺς Ῥωμαίους· καὶ γὰρ
[16, 13]	γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες	ἀδοκίμους	ποιοῦσι τὰς αὑτῶν συντάξεις, οὕτως
[16, 24]	τὸν κατὰ τοῦ Φιλίππου πόλεμον	ἑτοίμους	ὄντας περιχαρὴς ἦν. Τῇ δ᾽
[16, 6]	εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν	ὅρμους.	Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[16, 1]	διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ τοὺς	ἀκροβολισμοὺς	εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ τὰς
[16, 24]	καὶ κατένειμαν αὐτὸν εἰς τοὺς	ἐπωνύμους	τῶν ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 1]	ἐρρίπτει τοὺς νεὼς καὶ τοὺς	βωμούς,	ἀλλὰ καὶ τοὺς λίθους ἔθραυε
[16, 19]	δὲ λαβὼν τὴν ἐπιστολήν, καὶ	γνοὺς	ἀδύνατον οὖσαν τὴν μετάθεσιν διὰ
[16, 24]	Ὁ δὲ τῶν Ἀθηναίων δῆμος	γνοὺς	τὴν παρουσίαν αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο
[16, 14]	καὶ τοῖς πρυτάνεσιν, οὐ ταῖς	Ἀντισθένους	καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης ἀλλὰ
[16, 5]	πλείστους ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς	ἀγωνισαμένους,	αὐτὸς δὲ τρία τραύματα λαβὼν
[16, 17]	ἱππεῖς πάντας τοὺς ἐπὶ τούτου	τεταγμένους	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις κεῖσθαι. Τὸν
[16, 6]	κατάγειν τοὺς περὶ τὸν Φίλιππον	ἀναδεδεμένους	τὴν βασιλικὴν ναῦν. Ὁ δὲ
[16, 12]	καὶ τίνα τρόπον κατὰ τοὺς	προειρημένους	καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις,
[16, 35]	Φίλιππος ὁρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς	διακειμένους	πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον,
[16, 17]	ἵνα προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς τοὺς	ὑπερκειμένους	τῶν πολεμίων τόπους, τὴν δὲ
[16, 23]	καὶ προσπληροῦντας ναῦς καὶ φιλοτιμότερον	προσκειμένους	ταῖς φυλακαῖς, δυσχρήστως διέκειτο καὶ
[16, 30]	διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν πρὸς τοὺς	βιαζομένους.	~Ἐξ ὧν εἴποι τις ἂν
[16, 10]	τοῦ πλήθους τῆς σωρευομένης γῆς	στοχαζομένους	καταπλαγεῖς γενέσθαι τοὺς ἐν τῇ
[16, 9]	τοὺς ζῶντας, ἀλλὰ καὶ τοὺς	ἐπιγενομένους	ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ τῆς
[16, 18]	νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ τοῦ διώγματος	ἐπιφαινομένους	κατὰ νώτου τοῖς φαλαγγίταις, καὶ
[16, 19]	τοὺς καθ᾽ ἡμᾶς καὶ τοὺς	ἐπιγινομένους,	ἐὰν μὲν κατὰ πρόθεσιν εὑρισκώμεθά
[16, 32]	μετὰ στεμμάτων πρὸς τὸν Φίλιππον,	δεησομένους	καὶ παραδιδόντας αὐτῷ τὴν πόλιν.
[16, 27]	Ἄτταλον καὶ Ῥοδίους, Φίλιππον δὲ	καταμεμφομένους,	νῦν δὲ τοὐναντίον. Τούτου γὰρ
[16, 5]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας ἀποθανεῖν	μαχομένους	γενναίως. Ἐν ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος,
[16, 8]	τοὺς αἰγιαλοὺς ἦν ἰδεῖν φύρδην	σεσωρευμένους	ἀναμὶξ πάντων τῶν προειρημένων. Ἐξ
[16, 8]	μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε τοὺς	θεωμένους·	γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων,
[16, 33]	ὁ βασιλεὺς ἀκούσας πολιορκεῖσθαι τοὺς	Ἀβυδηνούς,	δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος τὸν πλοῦν
[16, 29]	ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ περιχαρακώσας τοὺς	Ἀβυδηνοὺς	ἐπολιόρκει καὶ κατὰ γῆν ἅμα
[16, 34]	Ἀβύδου παρὰ τοῦ τῶν Ἀχαιῶν	ἔθνους	εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβευταί, παρακαλοῦντες
[16, 25]	Ῥοδίοις ἰσοπολιτείαν ἐψηφίσαντο διὰ τὸ	κἀκείνους	αὐτοῖς χωρὶς τῶν ἄλλων τάς
[16, 21]	συνῆγε τὸ συνέδριον καὶ παρελθὼν	ἐκείνους	μὲν ἔφη λάθρᾳ καὶ κατ᾽
[16, 17]	διαστήματι καὶ τοὺς μετ᾽ Ἀντιπάτρου	Ταραντίνους,	τὰ δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων
[16, 32]	ἐπιδορατίσι τὰ πρόσωπα καὶ τοὺς	γυμνοὺς	τόπους εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν ἦγον.
[16, 5]	εἰς τὴν θάλατταν, τοὺς δὲ	λοιποὺς	ἐπιβάτας ἀποθανεῖν μαχομένους γενναίως. Ἐν
[16, 37]	ἡμέραν ἅμα τῷ σημῆναι τοὺς	σκοποὺς	τὴν καταδρομὴν τῶν πολεμίων ἐκ
[16, 33]	δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας κατὰ τρεῖς	τρόπους	ἔφησεν αὐτῷ συγγνώμην ἔχειν ὑπερηφάνως
[16, 4]	τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς	τρόπους.	Μετὰ γὰρ τὸ κινηθῆναι τὴν
[16, 1]	λείας μάλιστα περὶ τούτους τοὺς	τόπους.	Ἀποπεσὼν δὲ καὶ ταύτης τῆς
[16, 37]	εἰς τοὺς κατὰ τὴν ἐνέδραν	τόπους,	διαναστάντων τῶν Ἀχαιῶν οἱ μὲν
[16, 32]	τὰ πρόσωπα καὶ τοὺς γυμνοὺς	τόπους	εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης
[16, 15]	ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελλασίαν ἀφίκετο	τόπους·	ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα
[16, 38]	Σκόπας ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω	τόπους	κατεστρέψατο ἐν τῷ χειμῶνι τὸ
[16, 18]	τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους	τόπους;	οὗτος μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἰς
[16, 17]	ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων	τόπους,	τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν ἅμα
[16, 1]	τῆς ὀργῆς οὐκ εἰς τοὺς	ἀνθρώπους,	ἀλλ᾽ εἰς τοὺς θεοὺς διετίθετο.
[16, 14]	περὶ Λάδην ναυμαχίᾳ δύο μὲν	αὐτάνδρους	πεντήρεις τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι
[16, 24]	τὸ Δίπυλον, ἐξ ἑκατέρου τοῦ	μέρους	παρέστησαν τὰς ἱερείας καὶ τοὺς
[16, 18]	τῶν υἱῶν Ἀντίοχος ὁ μετὰ	μέρους	τινὸς τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς
[16, 13]	αἰτίας. Καὶ γὰρ κατὰ τοὺς	καιροὺς	γεγόνασι καὶ προσέτι πεπολίτευνται καὶ
[16, 9]	χεῖρας πάντες ἂν καταπροεῖντο τοὺς	καιρούς,	δεδιότες τὴν τοῦ Φιλίππου τόλμαν.
[16, 27]	δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς τοὺς ἐνεστῶτας	καιρούς,	καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ κατανέστη
[16, 9]	πρὸς τοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος	καιρούς.	Κάρθαια, μία τῆς ἐν Κέῳ
[16, 25]	μετὰ δὲ ταῦτα παρέντες τοὺς	καιροὺς	κοινωνεῖν βούλωνται τῆς εἰρήνης, ἄλλων
[16, 39]	ἐποίησαν καὶ κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας	καιρούς·	οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπον τῶν ἐνδεχομένων,
[16, 12]	τίνα τρόπον κατὰ τοὺς προειρημένους	καιροὺς	σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις, Μεσσηνίοις,
[16, 25]	πρὸς Φίλιππον κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας	καιρούς,	τελευταία δὲ παράκλησις εἰς τὸν
[16, 25]	ὑπολαμβάνει συμφέρειν πρὸς τοὺς ἐνεστῶτας	καιρούς.	Τοῦ δὲ πεισθέντος καὶ γράψαντος
[16, 33]	τὴν πόλιν. ~Κατὰ δὲ τοὺς	καιροὺς	τούτους Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς ἀκούσας
[16, 14]	πρυτανείῳ τῆς ὑπ᾽ αὐτοὺς τοὺς	καιροὺς	ὑπὸ τοῦ ναυάρχου πεμφθείσης περὶ
[16, 28]	τῶν πεζεύειν ἐπ᾽ ἀμφοτέρας τὰς	ἠπείρους	προαιρουμένων, ποτὲ δὲ πλωτευόμενον συνεχῶς·
[16, 2]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ καὶ παραγγείλας	ἀντιπρώρρους	ποιεῖν τὰς ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι
[16, 4]	ἐρετῶν χρείαν. Κατὰ δὲ τὰς	ἀντιπρώρρους	συμπτώσεις ἐποίουν τι τεχνικόν· αὐτοὶ
[16, 4]	τὸν Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ πρόσωπον	ἀντιπρώρρους	τάξαντες τὰς ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον
[16, 25]	εἰς τὴν Κέων ἐπὶ τὰς	νήσους	μετὰ τοῦ στόλου. ~Ὅτι καθ᾽
[16, 13]	δ᾽ οὐ πρὸς ἅπαντας, ἀλλ᾽	ὅσους	ὑπολαμβάνω μνήμης ἀξίους εἶναι καὶ
[16, 4]	παρασύροντες τῶν πολεμίων νεῶν τοὺς	ταρσοὺς	ἠχρείουν· μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν
[16, 4]	σκάφεσι κατὰ πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς	ταρσοὺς	παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ μὲν
[16, 4]	λέμβων ποτὲ μὲν εἰς τοὺς	ταρσούς,	ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις, ποτὲ
[16, 33]	Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς ἀκούσας πολιορκεῖσθαι	τοὺς	Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος τὸν
[16, 29]	μὲν ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ περιχαρακώσας	τοὺς	Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει καὶ κατὰ γῆν
[16, 39]	καθάπερ καὶ κατ᾽ ἰδίαν ἐπισημαινόμεθα	τοὺς	ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐν τοῖς ὑπομνήμασι,
[16, 8]	ναυαγίων, ταῖς δ᾽ ἑξῆς ἡμέραις	τοὺς	αἰγιαλοὺς ἦν ἰδεῖν φύρδην σεσωρευμένους
[16, 23]	Ἀσίαν, φοβούμενος μὲν οὖν> καὶ	τοὺς	Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς Ῥωμαίους· καὶ
[16, 18]	ἐστι. Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ	τοὺς	Αἰτωλῶν ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι κατὰ τὸν
[16, 1]	θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ	τοὺς	ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ
[16, 24]	πρεσβευτὰς πρὸς Ἄτταλον τὸν βασιλέα	τοὺς	ἅμα μὲν εὐχαριστήσοντας ἐπὶ τοῖς
[16, 28]	τόπων· κεφαλαιωδῶς γε μὴν ὑπομνῆσαι	τοὺς	ἀναγινώσκοντας ἐπιστάσεως χάριν οὐκ ἄχρηστον
[16, 6]	τὰς σφετέρας ναῦς καὶ παρακαλῶν	τοὺς	ἄνδρας εὐθαρσεῖς εἶναι, διότι νικῶσι
[16, 25]	ἀποκαταστῆσαι τὰς αἰχμαλώτους γενομένας καὶ	τοὺς	ἄνδρας. Οἱ μὲν οὖν πρέσβεις
[16, 1]	πλεῖον τῆς ὀργῆς οὐκ εἰς	τοὺς	ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς θεοὺς
[16, 27]	δ᾽ ἐν τούτῳ μάλιστα νικᾶν	τοὺς	ἀντιπάλους. ~Ὁ δὲ Φίλιππος ἐβούλετο
[16, 38]	Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας ὁρμήσας εἰς	τοὺς	ἄνω τόπους κατεστρέψατο ἐν τῷ
[16, 27]	μὲν εὐλογεῖν, ποτὲ δὲ ψέγειν	τοὺς	αὐτούς, ἐπειδὴ πολλάκις μὲν αἱ
[16, 26]	Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ καὶ πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἐν Αἰγίῳ. Τότε δὲ
[16, 35]	φιλίας. ~Ὁ δὲ Φίλιππος ὁρῶν	τοὺς	Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους πρὸς τὸν
[16, 36]	μήτε τῶν παραγινομένων, ἅμα πάντας	τοὺς	Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας τὰς
[16, 33]	τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς	τοὺς	βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν προειρημένον,
[16, 30]	πτώματος διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν πρὸς	τοὺς	βιαζομένους. ~Ἐξ ὧν εἴποι τις
[16, 1]	κατασπῶν ἐρρίπτει τοὺς νεὼς καὶ	τοὺς	βωμούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς λίθους
[16, 32]	ταῖς ἐπιδορατίσι τὰ πρόσωπα καὶ	τοὺς	γυμνοὺς τόπους εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν
[16, 23]	μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ κλέπτων,	τοὺς	δ᾽ ἀποβιαζόμενος, ἐνίους δὲ παρὰ
[16, 17]	τὸ λαιὸν κέρας τῆς φάλαγγος,	τοὺς	δ᾽ ἐπὶ τὸ δεξιόν, ἐν
[16, 13]	ἐπιμελῶς τοὺς μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν,	τοὺς	δὲ γράφοντας αὐτοὺς παραφυλάττεσθαι. ~Δῆλον
[16, 21]	καὶ διὰ τὸ Μακεδόσιν ὡμιληκέναι,	τοὺς	δὲ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα
[16, 5]	τῶν ὅπλων εἰς τὴν θάλατταν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας ἀποθανεῖν μαχομένους
[16, 5]	τὴν μὲν πληγεῖσαν αὔτανδρον καταδῦναι,	τοὺς	δὲ περὶ τὸν Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης
[16, 14]	ἐπαύριον ἀναχθέντας εἰς Κῶ διᾶραι,	τοὺς	δὲ πολεμίους τὰς πεντήρεις ἐνάψασθαι
[16, 4]	Τὸ δὲ πολὺ κατὰ μὲν	τοὺς	διέκπλους παρασύροντες τῶν πολεμίων νεῶν
[16, 30]	Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς πρῶτον μὲν	τοὺς	δούλους ἐλευθεροῦν, ἵνα συναγωνιστὰς ἔχοιεν
[16, 12]	πῶς ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας ἠλευθέρωσε	τοὺς	δούλους καὶ συνῴκισε ταῖς τῶν
[16, 6]	ἡμιολίας, ἔτι δὲ τῶν λέμβων	τοὺς	ἐγγὺς ὄντας, ὥρμησε, καὶ διακλείσας
[16, 18]	ἐπὶ πόδα, τὰ δὲ θηρία	τοὺς	ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα τοῖς
[16, 11]	ψυχῆς· ὃ πεποίηκε Θεόπομπος, φήσας	τοὺς	εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄβατον
[16, 21]	τὴν ἡλικίαν, τήν τε πρὸς	τοὺς	ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι τῆς
[16, 8]	αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς μέντοι γε	τοὺς	ἐκτὸς ἐπειρᾶτο κατὰ πάντα τρόπον
[16, 18]	κατὰ μέσην τὴν φάλαγγα τὸ	τοὺς	ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον; ποῦ δ᾽ ὁ
[16, 3]	τὸ σκάφος καὶ τοὺς ἐπιβάτας	τοὺς	ἐν αὐτῷ διέφθειραν, ἐν οἷς
[16, 36]	κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν, παραχρῆμα ποιήσασθε	τοὺς	ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔχοντας τὰ
[16, 10]	σωρευομένης γῆς στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι	τοὺς	ἐν τῇ πόλει. Τὰς μὲν
[16, 27]	παραστατικῶς καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς, καὶ τούτῳ τῷ
[16, 39]	δὲ παραπλήσιον ἐποίησαν καὶ κατὰ	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπον
[16, 25]	πεπραγμένων αὐτῷ πρὸς Φίλιππον κατὰ	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς, τελευταία δὲ παράκλησις
[16, 25]	περὶ ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν πρὸς	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς. Τοῦ δὲ πεισθέντος
[16, 28]	δυνάμενον σκέπειν ἀπὸ παντὸς ἀνέμου	τοὺς	ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ τῆς εἰς
[16, 17]	αὐτῆς καὶ τοὺς ἱππεῖς πάντας	τοὺς	ἐπὶ τούτου τεταγμένους ἐν τοῖς
[16, 5]	δύο δὲ ναῦς πολεμίας τρώσας	τοὺς	ἐπιβάτας ἐξέβαλε. Ταχὺ δὲ περιχυθέντων
[16, 3]	μεροῖν, καὶ τὸ σκάφος καὶ	τοὺς	ἐπιβάτας τοὺς ἐν αὐτῷ διέφθειραν,
[16, 9]	μόνον τοὺς ζῶντας, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ
[16, 19]	αὑτοῦ τοὺς καθ᾽ ἡμᾶς καὶ	τοὺς	ἐπιγινομένους, ἐὰν μὲν κατὰ πρόθεσιν
[16, 37]	τῶν Ἀχαιῶν εἰς Τεγέαν, ἐξαπέστειλε	τοὺς	ἐπιλέκτους, ὥστε νυκτερεύσαντας περὶ Σελλασίαν
[16, 24]	Ἀττάλῳ, καὶ κατένειμαν αὐτὸν εἰς	τοὺς	ἐπωνύμους τῶν ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ δὲ
[16, 9]	τιμαῖς δι᾽ ὧν οὐ μόνον	τοὺς	ζῶντας, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπιγενομένους
[16, 1]	εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς	τοὺς	θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ
[16, 33]	τοῦτο ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες	τοὺς	θεούς Οὗτοι μὲν οὖν ταῦτ᾽
[16, 31]	μέλλειν ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον πρὸς	τοὺς	Θετταλοὺς ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ
[16, 8]	τὴν μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε	τοὺς	θεωμένους· γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς
[16, 32]	ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ	τοὺς	θνήσκοντας τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο
[16, 30]	ἠνάγκασαν ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ποιεῖσθαι	τοὺς	ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας περὶ
[16, 30]	θάλατταν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραστησάμενοι	τοὺς	ἱερέας ὤμνυον πάντες ἢ κρατήσειν
[16, 32]	ζωγρεῖν, ἅμα δὲ τῷ φωτὶ	τοὺς	ἱερεῖς καὶ τὰς ἱερείας ἐκπέμπειν
[16, 24]	μέρους παρέστησαν τὰς ἱερείας καὶ	τοὺς	ἱερεῖς. Μετὰ δὲ ταῦτα πάντας
[16, 17]	ἐκ τῆς ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι	τοὺς	ἱππέας τοὺς περὶ τὸν Πτολεμαῖον
[16, 17]	τὸ δ᾽ εὐώνυμον αὐτῆς καὶ	τοὺς	ἱππεῖς πάντας τοὺς ἐπὶ τούτου
[16, 19]	κἂν ἐγὼ παρακαλέσαιμι περὶ αὑτοῦ	τοὺς	καθ᾽ ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐπιγινομένους,
[16, 13]	πλείους αἰτίας. Καὶ γὰρ κατὰ	τοὺς	καιροὺς γεγόνασι καὶ προσέτι πεπολίτευνται
[16, 9]	τὰς χεῖρας πάντες ἂν καταπροεῖντο	τοὺς	καιρούς, δεδιότες τὴν τοῦ Φιλίππου
[16, 25]	αὐτῷ, μετὰ δὲ ταῦτα παρέντες	τοὺς	καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται τῆς εἰρήνης,
[16, 33]	αὐτῷ τὴν πόλιν. ~Κατὰ δὲ	τοὺς	καιροὺς τούτους Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς
[16, 14]	τῷ πρυτανείῳ τῆς ὑπ᾽ αὐτοὺς	τοὺς	καιροὺς ὑπὸ τοῦ ναυάρχου πεμφθείσης
[16, 15]	παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ	τοὺς	κατὰ Σελλασίαν ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν
[16, 6]	αὐτὸν ἀπέπλει μετ᾽ ἀσφαλείας εἰς	τοὺς	κατὰ τὴν Ἀσίαν ὅρμους. Κατὰ
[16, 37]	Ἅμα δὲ τῷ παραβάλλειν εἰς	τοὺς	κατὰ τὴν ἐνέδραν τόπους, διαναστάντων
[16, 15]	Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ περὶ	τοὺς	κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ
[16, 4]	καταφράκτων νεῶν ἔταξαν οἱ Μακεδόνες	τοὺς	λέμβους, ῥᾳδίαν ἂν καὶ σύντομον
[16, 1]	καὶ τοὺς βωμούς, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	λίθους ἔθραυε πρὸς τὸ μηδὲ
[16, 33]	πρὸς αὐτὸν τὸν Φίλιππον ποιήσασθαι	τοὺς	λόγους κατὰ τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες
[16, 4]	συμπλοκὰς διὰ τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι	τοὺς	Μακεδόνας ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων ἐν
[16, 32]	Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον	τοὺς	Μακεδόνας ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι
[16, 13]	καὶ τοῦτο τὸ μέρος ἐπιμελῶς	τοὺς	μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν, τοὺς δὲ
[16, 17]	πολεμίων τάξιν, τῶν δ᾽ ἱππέων	τοὺς	μὲν ἐπὶ τὸ λαιὸν κέρας
[16, 5]	λέμβων πλειόνων καὶ καταφράκτων νεῶν,	τοὺς	μὲν πλείστους ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν
[16, 2]	περὶ τὴν Λάδην ναυμαχίαν καὶ	τοὺς	μὲν Ῥοδίους ἐκποδὼν γενέσθαι, τὸν
[16, 29]	παραλαμβάνειν τὸν Φίλιππον τὴν πόλιν,	τοὺς	μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα τοὺς
[16, 17]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐκτάττειν, τιθέντα	τοὺς	μὲν φαλαγγίτας ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν
[16, 17]	τῆς φάλαγγος ἐν διαστήματι καὶ	τοὺς	μετ᾽ Ἀντιπάτρου Ταραντίνους, τὰ δὲ
[16, 14]	ποιήσασθαι τὴν ἔπαυλιν, ἔτι δὲ	τοὺς	Μιλησίους, καταπλαγέντας τὸ γεγονός, οὐ
[16, 24]	Μετὰ δὲ ταῦτα πάντας μὲν	τοὺς	ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι
[16, 1]	μόνον ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει	τοὺς	νεὼς καὶ τοὺς βωμούς, ἀλλὰ
[16, 32]	ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ πτῶμα κατὰ	τοὺς	ὅρκους διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω
[16, 12]	πᾶσι τούτοις ὀφείλων καὶ κατὰ	τοὺς	ὅρκους καὶ κατὰ τὰς συνθήκας
[16, 29]	τοὺς μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα	τοὺς	παρὰ Ῥοδίων καὶ παρ᾽ Ἀττάλου,
[16, 4]	μένειν τὰ ὅλα, πολὺ δὲ	τοὺς	περὶ τὸν Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν
[16, 18]	κινδύνου; φησὶ γὰρ αὐτὸν ἰδόντα	τοὺς	περὶ τὸν νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ
[16, 17]	ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς ἱππέας	τοὺς	περὶ τὸν Πτολεμαῖον τὸν Ἀερόπου
[16, 6]	βασιλέως Ἀττάλου διὰ τὸ κατάγειν	τοὺς	περὶ τὸν Φίλιππον ἀναδεδεμένους τὴν
[16, 29]	καὶ τὰς ναῦς μόλις ἀνασπάσαι	τοὺς	πολεμίους ἐκ τοῦ κινδύνου. Τοῖς
[16, 12]	Λακεδαιμονίων τύραννος, καὶ πῶς ἐκβαλὼν	τοὺς	πολίτας ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους καὶ
[16, 12]	δὲ καὶ τίνα τρόπον κατὰ	τοὺς	προειρημένους καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς,
[16, 6]	τὸν αὐτὸν καιρὸν οἱ πρὸς	τοὺς	Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων, πάλαι
[16, 13]	φασὶ τὸ νίκημα γεγονέναι κατὰ	τοὺς	Ῥοδίους. Ἐγὼ δὲ διότι μὲν
[16, 14]	τῆς καθολικῆς ἀποφάσεως νικῶντας ἀποφαίνουσι	τοὺς	Ῥοδίους, καὶ ταῦτα τῆς ἐπιστολῆς
[16, 23]	ἐν τοῖς Βαργυλίοις, θεωρῶν καὶ	τοὺς	Ῥοδίους καὶ τὸν Ἄτταλον οὐχ
[16, 25]	τὸν πόλεμον. Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ	τοὺς	Ῥοδίους μεγαλομερῶς καὶ τόν τε
[16, 23]	οὖν> καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ	τοὺς	Ῥωμαίους· καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἠγνόει
[16, 37]	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἅμα τῷ σημῆναι	τοὺς	σκοποὺς τὴν καταδρομὴν τῶν πολεμίων
[16, 13]	ῥοπὰς διδόναι ταῖς αὑτῶν πατρίσι	τοὺς	συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ μὴν
[16, 4]	διέκπλους παρασύροντες τῶν πολεμίων νεῶν	τοὺς	ταρσοὺς ἠχρείουν· μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 4]	τοῖς σκάφεσι κατὰ πρύμναν ἐπιφερόμενοι	τοὺς	ταρσοὺς παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ
[16, 4]	τῶν λέμβων ποτὲ μὲν εἰς	τοὺς	ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις,
[16, 1]	ἐκτεμών, τὸν δὲ περίβολον διαρρίψας,	τούς	τε ναοὺς ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε,
[16, 1]	εὐπορήσειν λείας μάλιστα περὶ τούτους	τοὺς	τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ ταύτης
[16, 9]	καὶ τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς	τοὺς	ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια,
[16, 18]	μέρους τινὸς τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος	τοὺς	ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος μὲν γὰρ
[16, 17]	δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς	τοὺς	ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων τόπους, τὴν
[16, 4]	πολεμίοις ὕφαλα τὰ τραύματα διδόντες	ἀβοηθήτους	ἐσκεύαζον τὰς πληγάς. Σπανίως δ᾽
[16, 10]	δὲ ποιησάμενος ὁ Φίλιππός τινας	ἀπράκτους	προσβολὰς διὰ τὴν ὀχυρότητα τοῦ
[16, 37]	Ἀχαιῶν εἰς Τεγέαν, ἐξαπέστειλε τοὺς	ἐπιλέκτους,	ὥστε νυκτερεύσαντας περὶ Σελλασίαν ἅμα
[16, 20]	ἀπὸ δὲ τούτων γινόμενος εὐθέως	πότους	συνῆγε καὶ τὸ πλεῖον μέρος
[16, 5]	καὶ καταφράκτων νεῶν, τοὺς μὲν	πλείστους	ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους,
[16, 30]	δούλους ἐλευθεροῦν, ἵνα συναγωνιστὰς ἔχοιεν	ἀπροφασίστους,	ἔπειτα συναθροῖσαι τὰς μὲν γυναῖκας
[16, 36]	δὲ συλλεχθῶσιν οἱ παρόντες, ἀναλαβόντες	αὐτοὺς	ἄγετ᾽ εἰς τὴν ἑξῆς πόλιν·
[16, 8]	μετώπῳ τὰς ναῦς, οὐδενὸς ἐπ᾽	αὐτοὺς	ἀνταναγομένου πάλιν ἀπέπλευσαν εἰς τὴν
[16, 35]	ἐσπούδαζε κατὰ πάντα τρόπον ἐμβιβάσαι	αὐτοὺς	εἰς ἀπέχθειαν. ~Ὁ δὲ Φιλοποίμην
[16, 13]	θάλατταν πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων πρὸς	αὐτοὺς	ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις ἤπερ
[16, 27]	εὐλογεῖν, ποτὲ δὲ ψέγειν τοὺς	αὐτούς,	ἐπειδὴ πολλάκις μὲν αἱ πρὸς
[16, 24]	οὐδενὶ ταχέως τῶν πρότερον εἰς	αὐτοὺς	εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς γὰρ τοῖς
[16, 12]	συνθήκας βοηθεῖν, εἴ τις ἐπ᾽	αὐτοὺς	ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος τὰς
[16, 33]	καὶ τὴν ὁρμὴν τῶν σφᾶς	αὐτοὺς	καὶ τὰ τέκνα καὶ τὰς
[16, 39]	δυναστείας, καὶ πάντων ἐγχειρισάντων σφᾶς	αὐτοὺς	καὶ τὰς πατρίδας Μήδοις, μόνοι
[16, 24]	τῆς Ῥώμης πρεσβευταῖς, θεωρῶν δ᾽	αὐτοὺς	καὶ τῆς προγεγενημένης κοινοπραγίας μνημονεύοντας
[16, 13]	ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν, τοὺς δὲ γράφοντας	αὐτοὺς	παραφυλάττεσθαι. ~Δῆλον δ᾽ ἔστι τὸ
[16, 37]	δ᾽ οἱ μισθοφόροι βοηθήσαντες παρενοχλῶσιν	αὐτούς,	συνέταξε ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ
[16, 25]	εἰρήνης, ἄλλων αὐτὴν κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν	αὐτοὺς	τοῦ τῇ πατρίδι συμφέροντος. Τῆς
[16, 14]	ἐν τῷ πρυτανείῳ τῆς ὑπ᾽	αὐτοὺς	τοὺς καιροὺς ὑπὸ τοῦ ναυάρχου
[16, 39]	οὐ μόνον τῶν ἄλλων παραδεδωκότων	αὑτούς,	ἀλλὰ καὶ Τυρίων ἐξηνδραποδισμένων μετὰ
[16, 6]	Μακεδόνων, πάλαι κακῶς πάσχοντες, ἐξέλυον	αὑτοὺς	ἐκ τοῦ κινδύνου μετὰ προφάσεως
[16, 33]	τοῖς βουλομένοις ἀπάγχεσθαι καὶ σφάττειν	αὑτούς.	Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοί, προδιειληφότες ὑπὲρ
[16, 8]	Χίον. Ὁ δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε	τοσούτους	ἄνδρας ἀπολωλεκὼς οὔτε κατὰ γῆν
[16, 33]	πόλιν. ~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς	τούτους	Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς ἀκούσας πολιορκεῖσθαι
[16, 13]	Ζήνων καὶ Ἀντισθένης οἱ Ῥόδιοι.	Τούτους	δ᾽ ἀξίους εἶναι κρίνω διὰ
[16, 30]	δύνασθαι τὸ κριθὲν ἐπιτελεῖν, καὶ	τούτους	ἐξώρκισαν ἐναντίον ἁπάντων τῶν πολιτῶν
[16, 1]	νομίζων εὐπορήσειν λείας μάλιστα περὶ	τούτους	τοὺς τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ
[16, 25]	τάς τε ναῦς ἀποκαταστῆσαι τὰς	αἰχμαλώτους	γενομένας καὶ τοὺς ἄνδρας. Οἱ
[16, 6]	δύο τετρήρων. Τοῦ δὲ πολεμίου	σκάφους	ἐγκλίναντος καὶ ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν
[16, 10]	διότι πρὸς δύο πλέθρα τοῦ	τείχους	αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ προσεπυνθάνετο πότερα
[16, 29]	δὲ τὸ μὲν ἐκτὸς τοῦ	τείχους	ἔπεσε διὰ τῶν ὀρυγμάτων, μετὰ
[16, 18]	τὴν μάχην. Εἰκότως· δύο γὰρ	Ἀντιόχους	ὑπέθετο τοῦ βασιλέως υἱούς, ὄντος
[16, 16]	καὶ παντελῶς ἄβατος ὢν καὶ	βαρύς.	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ πάντα
[16, 28]	δὲ κατὰ τὴν Ἄβυδον δυεῖν,	ὡς	ἂν εἴ τινος τεκμαιρομένου διὰ
[16, 26]	ταῦτα δηλώσαντες αὐτοὶ μὲν ἀπέπλευσαν	ὡς	Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον ἐπὶ τὰς
[16, 6]	ἔννοια καὶ πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις	ὡς	ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως Ἀττάλου διὰ
[16, 18]	ταχθέντες ἐξ ἀρχῆς ἀκέραιοι διέμενον,	ὡς	αὐτός φησι· τὸ δὲ λοιπὸν
[16, 4]	πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς ταρσοὺς παρέλυον·	ὡς	δ᾽ οἱ μὲν παρὰ τοῦ
[16, 22]	ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν οὐ κατέλιπον χαρᾶς.	Ὡς	δὲ καὶ τὸν θρίαμβον εἰσῆγε,
[16, 21]	προσγεγενημένην ἐκ τοῦ πατρὸς εὐκαιρίαν·	ὡς	δὲ καταπλεύσας εἰς τὴν Μακεδονίαν
[16, 21]	παρήκουε καὶ κατεφρόνει τῶν λεγομένων.	Ὡς	δέ ποτε καὶ κοινῇ συνεδρεύσαντες
[16, 24]	τέκνων καὶ γυναικῶν ἀπήντων αὐτοῖς.	Ὡς	δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη παρὰ τῶν
[16, 25]	κατὰ Φιλίππου πόλεμον, καὶ διορκισμός,	ὡς	ἐὰν μὴ νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν
[16, 28]	ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων τόπων	ὡς	ἐκ τῆς παραθέσεως καὶ συγκρίσεως
[16, 10]	ἡμέρας ψόφον ἐποίει κατὰ γῆς,	ὡς	ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων, τὰς δὲ
[16, 19]	προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν	ὡς	ἔνι μάλιστα, ποιεῖν δ᾽ οὐδὲν
[16, 2]	δ᾽ Ἄτταλον μηδέπω συμμεμιχέναι, δῆλον	ὡς	ἐξῆν γε τελεῖν τῷ Φιλίππῳ
[16, 21]	πράγματα καὶ τὰ χρήματα μὴ	ὡς	ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν,
[16, 27]	τῆς προθέσεως ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ	ὡς	καθόλου τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽
[16, 21]	τῷ μέσῳ καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον,	ὡς	κακῶς χειρίζοντα τὰ κατὰ τὴν
[16, 21]	χρήματα μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽	ὡς	κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη τὰ
[16, 19]	καὶ φαντασίαν ἐπαινούμενον καὶ ζηλούμενον,	ὡς	μέγα τι καὶ θαυμάσιον, ὃ
[16, 16]	ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις δῆλον γὰρ	ὡς	οὐ μικρά, μεγάλα δὲ συμβάλλεται
[16, 23]	ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν	ὡς	πολεμίαν κατέφθειρε, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι
[16, 15]	τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης	ὡς	πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ
[16, 15]	Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον	ὡς	πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν
[16, 6]	ἐγκλίναντος καὶ ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν	ὡς	πρὸς τὴν γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον,
[16, 16]	τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις	ὡς	πρὸς τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον
[16, 6]	κατὰ μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν,	ὡς	ταῖς οἰκείαις σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν.
[16, 27]	καθόλου τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽	ὡς	τὴν πρὸς τὸ παρὸν ὁρμὴν
[16, 17]	δῆλός ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον ἐσπουδακὼς	ὡς	ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν τοῖς
[16, 1]	τὴν ὀργήν, ὑβρίζων οὐκ Ἄτταλον,	ὥς	γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ, πολὺ δὲ
[16, 35]	δὲ Φίλιππος ὁρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς	εὐλαβῶς	διακειμένους πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων
[16, 3]	τοῦ Φιλίππου δεκήρης, ναυαρχὶς οὖσα,	παραλόγως	ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης
[16, 37]	ἐκ τῆς Τεγέας, καὶ νυκτοπορήσας	ἐνεργῶς	περὶ τὴν ἑωθινὴν ἐνεκάθισε τὴν
[16, 2]	μὴν ἀλλὰ χρησάμενοι ταῖς εἰρεσίαις	ἐνεργῶς	προσέβαλλον, Ἄτταλος μὲν τῷ δεξιῷ
[16, 28]	διὰ τὴν ἰδιότητα τῶν τόπων·	κεφαλαιωδῶς	γε μὴν ὑπομνῆσαι τοὺς ἀναγινώσκοντας
[16, 15]	τῆς στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον,	ἕως	ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελλασίαν ἀφίκετο
[16, 29]	Τοῖς δὲ κατὰ γῆν ἔργοις	ἕως	μέν τινος προσαντεῖχον εὐψύχως, οὐκ
[16, 32]	ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον τοὺς Μακεδόνας	ἕως	νυκτός, τέλος ἀποστῆναι τῆς μάχης,
[16, 26]	παρὰ Φιλίππου κατατρέχοντος τὴν Ἀττικὴν	ἕως	τῆς Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι πρὸς αὐτὸν
[16, 21]	ἀνδράποδα καὶ βλᾶκας διαμένειν. Διόπερ	εὐθέως	ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο πρὸς τὸν
[16, 4]	Ῥόδιοι κατὰ μὲν τὰς ἀρχὰς	εὐθέως	ἐκ τῆς ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν τῶν
[16, 15]	Ἰσθμὸν καὶ συνάψας ταῖς Σκειρωνίσιν	εὐθέως	ἐπὶ τὴν Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ
[16, 16]	τὸν Ἀλφειὸν ἐκ τῆς πηγῆς	εὐθέως	κρυφθέντα καὶ πολὺν ἐνεχθέντα τόπον
[16, 3]	ναυμαχίας ἐκ τῆς Ἀττάλου νεώς,	εὐθέως	πάντες οἱ σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως συνέβαλον
[16, 20]	ὅπλοις, ἀπὸ δὲ τούτων γινόμενος	εὐθέως	πότους συνῆγε καὶ τὸ πλεῖον
[16, 2]	αὐτὸν ἀναγόμενον, εἴχοντο τῶν προκειμένων	εὐθέως.	Συνέβη δὲ τὸν ἀνάπλουν αὐτῶν
[16, 15]	πρὸς δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽ εἶναι	τελέως	ἀδύνατον ἀπὸ τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν
[16, 11]	Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν προγόνων τὸν	Νηλέως	υἱὸν τοῦ κτίσαντος Μίλητον διὰ
[16, 24]	καὶ τῆς ὅλης ἀποδοχῆς τοῦ	βασιλέως.	Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας εἰς τὸν
[16, 6]	τοῖς ἀνθρώποις ὡς ἀπολωλότος τοῦ	βασιλέως	Ἀττάλου διὰ τὸ κατάγειν τοὺς
[16, 27]	κατανέστη τῶν Ῥοδίων καὶ τοῦ	βασιλέως	Ἀττάλου, καὶ καθίκετο τῶν ἑξῆς
[16, 8]	ἔτι περὶ ταῦτα γινομένου τοῦ	βασιλέως	διαπεμψάμενοι πρὸς ἀλλήλους ἐπέπλευσαν αὐτῷ,
[16, 21]	Ἐδόκει γὰρ οὗτος τοῦ τε	βασιλέως	προεστάναι φρονιμώτερον ἢ κατὰ τὴν
[16, 7]	δύο τετρήρεις καὶ τὸ τοῦ	βασιλέως	σκάφος. Τῶν δὲ Ῥοδίων διεφθάρησαν
[16, 21]	ἡ σφραγὶς καὶ τὸ τοῦ	βασιλέως	σῶμα. Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[16, 39]	τὴν διήγησιν. ~Ὅτι Ἀντιόχου τοῦ	βασιλέως	τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν πορθήσαντος
[16, 18]	δύο γὰρ Ἀντιόχους ὑπέθετο τοῦ	βασιλέως	υἱούς, ὄντος ἑνὸς τοῦ τότε
[16, 22]	βασιλεὺς ἤχθη τότε διὰ τῆς	πόλεως	ἐν τῷ θριάμβῳ μετὰ τῶν
[16, 11]	αὐτῶν. Τὸ δὲ μέγεθος τῆς	πόλεώς	ἐστι δέκα στάδια. Καταπεφήμισται δὲ
[16, 36]	τὸ τῆς ἑξῆς κειμένης ὄνομα	πόλεως	οὐ ταὐτὸν εἶχεν, εἰς ἣν
[16, 36]	ποῦ πορεύεται, πλὴν τῆς ἑξῆς	πόλεως,	οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει, πάντες δὲ
[16, 11]	Μιλησίας Ποσειδίου καὶ τῆς Μυνδίων	πόλεως,	προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ τοῖς πλείστοις
[16, 10]	ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ μετὰ τῆς	πόλεως	συναπολέσθαι πανδημεί, τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων,
[16, 33]	ὁ δὲ Φίλιππος κυριεύσας τῆς	πόλεως,	τὴν ὕπαρξιν ἅπασαν καταλαβὼν συνηθροισμένην
[16, 9]	Κάρθαια, μία τῆς ἐν Κέῳ	τετραπόλεως	Βαβράντιον, τόπος περὶ Χίον. Κάνδασα
[16, 17]	Ἀντίοχον ἔχοντα μέρος τι τῆς	δυνάμεως,	ἵνα προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς τοὺς
[16, 18]	ὁ μετὰ μέρους τινὸς τῆς	δυνάμεως	προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος
[16, 8]	τὴν γῆν ἐκβαλὼν ἐγκρατὴς τῆς	νεὼς	ἐγεγόνει, καθ᾽ ἑτέραν δ᾽ ᾗ
[16, 6]	κατασκευῆς ἐπὶ τὸ κατάστρωμα τῆς	νεὼς	ἐξέβαλον. Ὅθεν οἱ πρῶτοι τῶν
[16, 3]	παραδόξως, οἱ δὲ τῆς πολεμίας	νεὼς	ἐπιβάται πάντες εὐψύχως διαγωνισάμενοι διεφθάρησαν,
[16, 3]	τῆς ναυμαχίας ἐκ τῆς Ἀττάλου	νεώς,	εὐθέως πάντες οἱ σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως
[16, 1]	ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει τοὺς	νεὼς	καὶ τοὺς βωμούς, ἀλλὰ καὶ
[16, 6]	φιλοτιμότερον, ἐγκρατὴς γενέσθαι σπουδάζων τῆς	νεώς.	Ὁ δὲ Φίλιππος, συνθεασάμενος ἀπεσπασμένον
[16, 3]	ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν ταρσὸν τῆς	νεώς,	ὁμοῦ συρραγέντων καὶ τῶν πυργούχων·
[16, 3]	τοῦ κυβερνήτου τὴν ὁρμὴν τῆς	νεὼς	οὐκέτι δυνηθέντος ἀναλαβεῖν· διὸ καὶ
[16, 3]	ἔλαβε τὴν πληγήν, ἀναστείρου τῆς	νεὼς	οὔσης, τὴν δὲ τῶν πολεμίων
[16, 6]	κινδύνου τετρωμένην καὶ βαπτιζομένην ὑπὸ	νεὼς	πολεμίας, ὥρμησε παραβοηθήσων ταύτῃ μετὰ
[16, 31]	Θετταλοὺς ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ	παρατάξεως·	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τῶν
[16, 19]	ἡμῖν διὰ τὸ μέγεθος τῆς	συντάξεως	καὶ διὰ τὴν καθόλου περιβολὴν
[16, 17]	Πάνιον, περὶ μὲν τὴν τῆς	λέξεως	κατασκευὴν δῆλός ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον
[16, 16]	ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ τὴν τῆς	λέξεως	κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ δῆλός ἐστι
[16, 21]	αὐλὴν ἀσχάλλοντες πάντα παρεσημαίνοντο καὶ	βαρέως	αὐτοῦ τὴν αὐθάδειαν ὑπέφερον, τὸν
[16, 8]	οὔτε κατὰ θάλατταν ἑνὶ καιρῷ,	βαρέως	μὲν ἔφερε τὸ γεγονὸς καὶ
[16, 37]	συνταχθὲν ὑποχωρούντων εἵποντο κατόπιν ἐπικείμενοι	θρασέως	καὶ τετολμηκότως. Ἅμα δὲ τῷ
[16, 32]	τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ	παραστάσεως	οἱ προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ
[16, 20]	δὲ ποικίλων πραγμάτων χειρισμόν, δεόμενον	ἐπιστάσεως	καὶ νήψεως, καὶ πρὸς φυλακὴν
[16, 28]	γε μὴν ὑπομνῆσαι τοὺς ἀναγινώσκοντας	ἐπιστάσεως	χάριν οὐκ ἄχρηστον εἶναι νομίζω
[16, 22]	γεγονέναι παντὸς φόβου καὶ πάσης	περιστάσεως,	ἀλλὰ καὶ κρατεῖν τῶν ἐχθρῶν,
[16, 14]	μέρος καὶ διὰ τῆς καθολικῆς	ἀποφάσεως	νικῶντας ἀποφαίνουσι τοὺς Ῥοδίους, καὶ
[16, 6]	αὑτοὺς ἐκ τοῦ κινδύνου μετὰ	προφάσεως	κατὰ μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν,
[16, 21]	Μακεδόνων ἀνδρείαν ἐν τῇ τῆς	ὑποδέσεως	καὶ τῇ τῆς ἐσθῆτος διαφορᾷ,
[16, 21]	ὑπέφερον, τὸν δὲ Σωσίβιον ἐκ	παραθέσεως	ἐθαύμαζον. Ἐδόκει γὰρ οὗτος τοῦ
[16, 28]	ὑποκειμένων τόπων ὡς ἐκ τῆς	παραθέσεως	καὶ συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι μελλόντων.
[16, 16]	οὐδὲ περὶ τὸν χειρισμὸν τῆς	ὑποθέσεως,	ἀλλὰ περὶ τὴν τῆς λέξεως
[16, 27]	καὶ μεγαλόψυχον καὶ τὸ τῆς	προθέσεως	ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς καθόλου
[16, 39]	καλῶν ἐκ παραδόσεώς τι καὶ	προθέσεως	πράττειν εἰώθασιν. Ἴνσοβροι, ἔθνος Ἰταλικόν.
[16, 32]	καὶ θαυμάσιον τῆς τῶν πολιτῶν	προαιρέσεως	διὰ τὰς ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο
[16, 21]	δυσμενικῶν ἐκ τῆς τῶν αὐλικῶν	παρατηρήσεως	καὶ κακοπραγμοσύνης, τὰς μὲν ἀρχὰς
[16, 24]	αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο περὶ τῆς	ἀπαντήσεως	καὶ τῆς ὅλης ἀποδοχῆς τοῦ
[16, 28]	ὡς ἐκ τῆς παραθέσεως καὶ	συγκρίσεως	τῶν λέγεσθαι μελλόντων. Καθάπερ γὰρ
[16, 29]	τις ἄλλη, μνήμης ἀξία καὶ	παραδόσεως.	Τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες
[16, 39]	μνήμην, ὅσαι τῶν καλῶν ἐκ	παραδόσεώς	τι καὶ προθέσεως πράττειν εἰώθασιν.
[16, 21]	ἀξίαν ποιεῖσθαι τῆς ἐγκεχειρισμένης αὐτῷ	πίστεως·	αὕτη δ᾽ ἦν ἡ σφραγὶς
[16, 17]	εὐχέρειαν καὶ τὴν ἀπειρίαν τοῦ	συγγραφέως.	Προθέμενος γὰρ πρώτην διασαφεῖν τὴν
[16, 21]	ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν,	ταχέως	ηὐξήθη τὰ τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽
[16, 20]	οἰκονομίαν, ἀφυέστατος ὑπῆρχε πάντων. καὶ	ταχέως	οὐ μόνον ἔσφηλεν, ἀλλὰ καὶ
[16, 24]	ἐψηφίσαντο τιμὰς τηλικαύτας ἡλίκας οὐδενὶ	ταχέως	τῶν πρότερον εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν
[16, 32]	αὐτοῖς τοῖς ἐκείνων κλάσμασιν ἐκ	διαλήψεως	τύπτοντες αὐτῶν ταῖς ἐπιδορατίσι τὰ
[16, 20]	πραγμάτων χειρισμόν, δεόμενον ἐπιστάσεως καὶ	νήψεως,	καὶ πρὸς φυλακὴν χρημάτων καὶ
[16, 22]	ἀναγκαίων κίνδυνον, τότε δοκοῦντες ἤδη	βεβαίως	οὐ μόνον ἐκτὸς γεγονέναι παντὸς
[16, 27]	ὀλίγων γίνεσθαι. Διὸ καὶ τότε	δικαίως	ἄν τις τὴν μὲν Ἀττάλου
[16, 4]	ἐξέκλινον τὰς συμπλοκὰς διὰ τὸ	γενναίως	ἀμύνεσθαι τοὺς Μακεδόνας ἀπὸ τῶν
[16, 5]	δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας ἀποθανεῖν μαχομένους	γενναίως.	Ἐν ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας
[16, 29]	περὶ πάντων ἐπιτρέπειν ἢ μάχεσθαι	γενναίως,	οὗτοι μὲν ἐπανῆλθον. ~Οἱ δ᾽
[16, 33]	δὲ καὶ τοῦτο ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα	γενναίως,	παρακαλέσαντες τοὺς θεούς Οὗτοι μὲν
[16, 5]	πολεμίων τὰς μὲν ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι	γενναίως,	τέλος δὲ τὸν μὲν Αὐτόλυκον
[16, 4]	διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς πληγάς.	Σπανίως	δ᾽ εἰς τοῦτο συγκατέβαινον· καθόλου
[16, 27]	καὶ θυμῷ χρώμενος, παραστατικῶς καὶ	δαιμονίως	ἐνήρμοσεν εἰς τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς,
[16, 12]	τῶν δεσποτῶν γυναιξὶ καὶ θυγατράσιν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τίνα τρόπον ἀναδείξας
[16, 31]	ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ παρατάξεως·	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸ τῶν Ἀκαρνάνων
[16, 30]	χρυσὸν εἰς τὴν ἀγορὰν συναγαγεῖν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν
[16, 33]	ποιησάμενος τὸν πλοῦν εἰς Τένεδον,	ὁμοίως	δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων Μάρκος
[16, 26]	πρὸς Ἀμύνανδρον ἀναβάντες εἰς Ἀθαμανίαν·	παραπλησίως	καὶ πρὸς Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ
[16, 4]	ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν τῶν πολεμίων, καθάπερ	ἀρτίως	εἶπα, τῷ δὲ ταχυναυτεῖν παρὰ
[16, 17]	κατασκευὴν δῆλός ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον	ἐσπουδακὼς	ὡς ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν
[16, 6]	Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων, πάλαι	κακῶς	πάσχοντες, ἐξέλυον αὑτοὺς ἐκ τοῦ
[16, 21]	μέσῳ καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον, ὡς	κακῶς	χειρίζοντα τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν,
[16, 8]	δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε τοσούτους ἄνδρας	ἀπολωλεκὼς	οὔτε κατὰ γῆν οὔτε κατὰ
[16, 18]	τὸ κάλλιστον σύστημα περὶ αὑτὸν	ἐσχηκὼς	καὶ τῶν πεζῶν καὶ τῶν
[16, 38]	μὲν Σκόπας ἠδόξει καὶ διεβέβλητο	νεανικῶς.	Τοῦ Σκόπα νικηθέντος ὑπ᾽ Ἀντιόχου
[16, 27]	πλεῖον ὀργῇ καὶ θυμῷ χρώμενος,	παραστατικῶς	καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς τοὺς
[16, 21]	ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν ταῦτα πάντ᾽	ἐζηλωκὼς	καὶ πεπεισμένος αὑτὸν μὲν ἄνδρα
[16, 27]	ἐμοὶ δοκεῖ τὸ μὲν ἄρξασθαι	καλῶς	καὶ συνακμάσαι ταῖς ὁρμαῖς πρὸς
[16, 2]	πεπεισμένος καταταχήσειν καὶ τὸ λοιπὸν	ἀσφαλῶς	ἤδη κομισθήσεσθαι παρὰ τὴν γῆν
[16, 1]	προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον ὑπὲρ τούτων	ἐπιμελῶς.	Λοιπὸν εἰς τὰ τῶν θεῶν
[16, 13]	δεῖ καὶ τοῦτο τὸ μέρος	ἐπιμελῶς	τοὺς μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν, τοὺς
[16, 16]	τὸ τοῦ Λουσίου ῥεῦμα καὶ	παντελῶς	ἄβατος ὢν καὶ βαρύς. Οὐ
[16, 23]	σῦκα, ποτὲ δὲ σιτάρια βραχέα	παντελῶς·	ὧν τινὰ μὲν αὐτῷ Ζεῦξις
[16, 32]	καὶ τοῖς δόρασιν αὐτοῖς ἐμάχοντο	παραβόλως,	ἀλλ᾽ ὅτε τι τούτων ἀχρειωθὲν
[16, 3]	τῶν πολεμίων, ὁ δ᾽ ὀκτήρει,	παραβόλως	ἐχρήσαντο τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν
[16, 5]	δὲ τρία τραύματα λαβὼν καὶ	παραβόλως	τῇ τόλμῃ κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε
[16, 18]	τῶν πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων;	ἁπλῶς	γὰρ οὐδὲν εἴρηται περὶ τούτων.
[16, 36]	πλὴν τῆς ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς	ἁπλῶς	ᾔδει, πάντες δὲ διαποροῦντες καὶ
[16, 23]	κατὰ τὴν Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν	οὐδαμῶς	ἐβούλετο παραχειμάζειν κατὰ τὴν Ἀσίαν,
[16, 28]	τῆς εἰς τὸν λιμένα καταγωγῆς	οὐδαμῶς	οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς
[16, 33]	τῆς πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων,	οὐδαμῶς	ὑπέμενον τὸ ζῆν, ὅσοι μὴ
[16, 33]	ἐξέσται, μὴ βουλομένῳ δὲ πειθαρχεῖν	ἑτοίμως	ὑπάρξειν τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον.
[16, 14]	προφανῶς ἐστιν ἴδια τῶν ἡττημένων,	ὅμως	καὶ διὰ τῶν κατὰ μέρος
[16, 11]	παρὰ δὲ τοῖς πλείστοις Βαργυλιητικῷ	συνωνύμως	ταῖς περὶ τὸν μυχὸν αὐτοῦ
[16, 33]	τρόπους ἔφησεν αὐτῷ συγγνώμην ἔχειν	ὑπερηφάνως	ὁμιλοῦντι, πρῶτον μὲν ὅτι νέος
[16, 5]	μὲν πλείστους ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν	ἐπιφανῶς	ἀγωνισαμένους, αὐτὸς δὲ τρία τραύματα
[16, 16]	εἶτα λαμβάνων αὔξησιν καὶ διανύσας	ἐπιφανῶς	πᾶσαν τὴν προειρημένην χώραν ἐπὶ
[16, 22]	ἡμέρας ἀγῶνας ἦγον καὶ πανηγύρεις	ἐπιφανῶς,	χορηγὸν ἔχοντες εἰς ταῦτα τὴν
[16, 14]	ἔφοδον, ταῦτα δ᾽ εἰρηκότες ἃ	προφανῶς	ἐστιν ἴδια τῶν ἡττημένων, ὅμως
[16, 25]	ἐὰν μὴ νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν	εὐγενῶς	εἰς τὴν ἀπέχθειαν ἅμα Ῥοδίοις
[16, 10]	οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον οἱ Πρινασσεῖς	εὐγενῶς·	ἐπεὶ δὲ προσπέμψας ὁ Φίλιππος
[16, 2]	ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις	ἐρρωμένως,	αὐτὸς ὑπὸ τὰς νησίδας ἀναχωρήσας
[16, 9]	πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ πολεμεῖν	ἐρρωμένως	καὶ κινδυνεύειν. Τοιγαροῦν εἰκότως αὐτὸν
[16, 29]	οἱ τὴν Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον	ἐρρωμένως	τὰς τοῦ Φιλίππου παρασκευάς, καὶ
[16, 1]	συνθήκας, οὐκ ἐβούλετο δὲ σωματοποιεῖν	ἀληθινῶς	τὸν Φίλιππον. ~Ὅτι μετὰ τὸ
[16, 19]	γε μὴν ἡμετέραν αἵρεσιν ἀπεδέξατο	φιλοφρόνως.	Ὃ δὴ κἂν ἐγὼ παρακαλέσαιμι
[16, 3]	σκαφῶν, ὁ μὲν Δεινοκράτης ἀπελύθη	παραδόξως,	οἱ δὲ τῆς πολεμίας νεὼς
[16, 18]	φάλαγγος οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν, ἢ	πῶς	γενόμενα παρείχετο χρείαν μεγάλην· ὅτε
[16, 18]	ὄντος ἑνὸς τοῦ τότε συνεστρατευμένου.	Πῶς	δ᾽ ὁ Σκόπας ἅμα μὲν
[16, 12]	ἐν τοῖς πρὸ τούτων δεδηλώκαμεν.	Πῶς	δὲ καὶ τίνα τρόπον κατὰ
[16, 18]	τοῖς πολεμίοις μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν.	Πῶς	δὲ ταῦτα γέγονεν ὀπίσω τῆς
[16, 12]	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων τύραννος, καὶ	πῶς	ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας ἠλευθέρωσε τοὺς
[16, 15]	ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα	πῶς	χρὴ λέγειν· τοιαύτην γὰρ φύσιν
[16, 11]	ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽	ὅπως	παρ᾽ ὅλην τὴν πραγματείαν ἐναντιούμενος
[16, 24]	δῆμος γνοὺς τὴν παρουσίαν αὐτοῦ	μεγαλομερῶς	ἐψηφίσατο περὶ τῆς ἀπαντήσεως καὶ
[16, 25]	Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους	μεγαλομερῶς	καὶ τόν τε δῆμον ἐστεφάνωσαν
[16, 1]	Κατὰ μὲν γὰρ τοὺς ἀκροβολισμοὺς	εὐχερῶς	αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ τὰς τῶν
[16, 4]	ἀναμὶξ ἀλλήλοις, ὅθεν οὔτε διεκπλεῖν	εὐχερῶς	οὔτε στρέφειν ἐδύναντο τὰς ναῦς
[16, 37]	ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν οὖν προῆγον	εὐθαρσῶς	ἐπὶ τὸ συντεταγμένον· ὁ δὲ
[16, 33]	οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ὥρμων	ἀμελλήτως	κατὰ συγγενείας ἐπὶ τὸν θάνατον.
[16, 19]	διαψευδόμενοι καὶ παρορῶντες τὴν ἀλήθειαν,	ἀπαραιτήτως	ἐπιτιμᾶν, ἐὰν δὲ κατ᾽ ἄγνοιαν,
[16, 3]	νεώς, εὐθέως πάντες οἱ σύνεγγυς	ἀπαραγγέλτως	συνέβαλον ἀλλήλοις. Ἄτταλος μὲν οὖν
[16, 16]	ποιεῖσθαι καὶ σπουδάζειν ὑπὲρ τοῦ	δεόντως	ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις δῆλον γὰρ
[16, 22]	τῶν κατὰ λόγον ἐγίνετο καὶ	καθηκόντως·	οὐδέποτε γὰρ ἂν ἐλπίσαντες Ἀννίβαν
[16, 23]	Λιβύην. Ἐξ ὧν ἐδυσχρηστεῖτο μὲν	ὑπερβαλλόντως,	ἠναγκάζετο δὲ κατὰ τὸ παρὸν
[16, 37]	εἵποντο κατόπιν ἐπικείμενοι θρασέως καὶ	τετολμηκότως.	Ἅμα δὲ τῷ παραβάλλειν εἰς
[16, 32]	ὅρκους διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω	τετολμηκότως	ὥστε τὸν Φίλιππον, καίπερ ἐκ
[16, 16]	πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί τις οὖν	εἰκότως	ἂν Ζήνωνι μέμψαιτο; διότι τὸ
[16, 9]	πολεμεῖν ἐρρωμένως καὶ κινδυνεύειν. Τοιγαροῦν	εἰκότως	αὐτὸν οἱ Ῥόδιοι καὶ μεταλλάξαντα
[16, 18]	ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ μετὰ τὴν μάχην.	Εἰκότως·	δύο γὰρ Ἀντιόχους ὑπέθετο τοῦ
[16, 22]	εὔνοιαν πρὸς αὐτόν. Καὶ τοῦτ᾽	εἰκότως	ἐκ τῶν κατὰ λόγον ἐγίνετο
[16, 23]	καὶ φιλοτιμότερον προσκειμένους ταῖς φυλακαῖς,	δυσχρήστως	διέκειτο καὶ πολλὰς καὶ ποικίλας
[16, 2]	πλείοσι καταφράκτοις ναυσίν, ἠπορεῖτο καὶ	δυσχρήστως	διέκειτο περὶ τοῦ μέλλοντος. Οὐκ
[16, 28]	περὶ τὰς προειρημένας πόλεις οὐχ	οὕτως	ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων τόπων
[16, 13]	ἀδοκίμους ποιοῦσι τὰς αὑτῶν συντάξεις,	οὕτως	οἱ πολιτικοὶ τῷ μισεῖν ἢ
[16, 28]	καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας περαιωθέντα στόματος,	οὕτως	οὐδ᾽ ἐκ τῆς καθ᾽ ἡμᾶς
[16, 36]	διέδωκε ταῖς πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας	οὕτως	ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν μὴ
[16, 29]	τὰ δὲ τῷ πυρὶ διέφθειραν,	οὕτως	ὥστε καὶ τὰς ναῦς μόλις
[16, 20]	καὶ πρὸς τὰς στρατιωτικὰς ὁμιλίας	εὐφυῶς	διέκειτο· πρὸς δὲ ποικίλων πραγμάτων
[16, 21]	σφραγῖδα παρὰ Σωσιβίου, καὶ ταύτην	παρειληφὼς	ὁ Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη πάντα
[16, 16]	σταδίους γίνεται πρὸς Λυκόαν, ἤδη	προσειληφὼς	καὶ τὸ τοῦ Λουσίου ῥεῦμα
[16, 28]	ἠπείρους προαιρουμένων, ποτὲ δὲ πλωτευόμενον	συνεχῶς·	τὸ δὲ καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας
[16, 3]	κρούειν· διὸ καὶ τῶν Μακεδόνων	εὐψύχως	ἀγωνιζομένων εἰς τὸν ἔσχατον παρεγένετο
[16, 3]	τῆς πολεμίας νεὼς ἐπιβάται πάντες	εὐψύχως	διαγωνισάμενοι διεφθάρησαν, τὸ δὲ σκάφος
[16, 4]	τάξαντες τὰς ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον	εὐψύχως,	ὁμοῦ ταῖς σάλπιγξι καὶ τῇ
[16, 29]	ἔργοις ἕως μέν τινος προσαντεῖχον	εὐψύχως,	οὐκ ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν τῶν πολεμίων.
[16, 5]	καὶ συναναδεξαμένου τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον	εὐψύχως.	Συνάψας δὲ τοῖς αὑτοῦ σκάφεσι