HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XVI [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 18 formes différentes pour 118 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[16, 16]   τίθεσθαι· πολλοῦ γε δεῖν· ἄλλα γὰρ ἂν εἴη καλλίω μέρη τῆς

[16, 22]   λόγον ἐγίνετο καὶ καθηκόντως· οὐδέποτε γὰρ ἂν ἐλπίσαντες Ἀννίβαν ἐκβαλεῖν ἐξ

[16, 20]   αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ στρατιώταις. Καθόλου γὰρ ἀνανεύειν οὐκ ᾔδει, τῷ δὲ

[16, 31]   ἐναντίαν εἶχε διάληψιν. Οἱ μὲν γὰρ ἄνδρες ἀπέθανον, ἡ δὲ πόλις

[16, 18]   μετὰ τὴν μάχην. Εἰκότως· δύο γὰρ Ἀντιόχους ὑπέθετο τοῦ βασιλέως υἱούς,

[16, 18]   γενόμενα παρείχετο χρείαν μεγάλην· ὅτε γὰρ ἅπαξ αἱ φάλαγγες συνέπεσον ἀλλήλαις,

[16, 39]   κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπον τῶν ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι

[16, 23]   βίον ζῆν. Παρ᾽ ὧν μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ κλέπτων, τοὺς δ᾽

[16, 29]   ἀξία καὶ παραδόσεως. Τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς οἱ τὴν

[16, 3]   ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ τριημιολίας, ταύτῃ δοῦσα πληγὴν

[16, 2]   τὴν τῶν πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι γὰρ αὐτὸν ἤλπιζον οἱ περὶ τὸν

[16, 18]   ἀναλέλυκεν ἐκ τοῦ κινδύνου; φησὶ γὰρ αὐτὸν ἰδόντα τοὺς περὶ τὸν

[16, 5]   πολὺ διεστώσας ἀλλήλων· τὸ μὲν γὰρ δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου κατὰ

[16, 16]   ἐπιδέχεσθαι καὶ παραίτησιν· τὰ μὲν γὰρ δι᾽ ἄγνοιαν γέγονε, τὸ δὲ

[16, 39]   ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν μαρτυρίαν. Οὐδὲν γὰρ διαφέροντες ἀνδρείᾳ τῶν κατὰ Κοίλην

[16, 31]   τῶν Ἀβυδηνῶν τόλμαν. Φωκεῖς τε γὰρ δοκοῦσι τὰ παραπλήσια βουλεύσασθαι περὶ

[16, 19]   τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν· καλὸν γάρ· εἰ δὲ μὴ τοῦτο δυνατόν,

[16, 13]   τούτου τὸν βίον ποριζομένων; ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες ἀδοκίμους

[16, 9]   τὴν προαίρεσιν μνήμης ἄξιος. Μὴ γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ

[16, 5]   Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος. Ταύτης γὰρ ἐμβαλούσης εἰς πολεμίαν ναῦν καὶ

[16, 4]   ἐποίουν τι τεχνικόν· αὐτοὶ μὲν γὰρ ἔμπρωρρα τὰ σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους

[16, 2]   πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα· τὰς γὰρ ἐν τῇ Σάμῳ ναῦς οὐκ

[16, 20]   δὲ καὶ κακά. Στρατηγεῖν μὲν γὰρ ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν

[16, 2]   τῶν πραγμάτων. Ἐκ πολλοῦ μὲν γὰρ ἐνίοτε πολλοὶ τῶν ἀδυνάτων ἐφίενται

[16, 28]   κατὰ τὴν Ἄβυδον. Τὸ μὲν γὰρ ἐξ ἀμφοῖν ὑπ᾽ ἀνθρώπων οἰκούμενον

[16, 4]   δ᾽ εἰς τοῦτο συγκατέβαινον· καθόλου γὰρ ἐξέκλινον τὰς συμπλοκὰς διὰ τὸ

[16, 37]   πειθαρχεῖν Διδασκαλώνδᾳ τῷ Κρητί· τούτῳ γὰρ ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο περὶ τῆς

[16, 27]   γεγονέναι περὶ τὸν Φίλιππον· ἀσχάλλων γὰρ ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ

[16, 6]   οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον· τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ

[16, 4]   κίνδυνος ἐφάμιλλος ἦν· καθ᾽ ὅσον γὰρ ἐπλεόναζον οἱ παρὰ τοῦ Φιλίππου

[16, 6]   ἐγκρατὴς ὁ Φίλιππος ἐγένετο. Καὶ γὰρ ἐποίησάν τι τεχνικὸν ἐν τούτοις

[16, 28]   κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον· ὁ μὲν γάρ ἐστιν ἑξήκοντα σταδίων, ὁ δὲ

[16, 15]   τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν

[16, 23]   τοῦ μέλλοντος ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ ἠγωνία τὸν ἐκ τῶν Βαργυλίων

[16, 33]   ὑπάρχει τῶν καθ᾽ αὑτὸν καὶ γὰρ ἦν τοῦτο κατ᾽ ἀλήθειαν μάλιστα

[16, 13]   κρίνω διὰ πλείους αἰτίας. Καὶ γὰρ κατὰ τοὺς καιροὺς γεγόνασι καὶ

[16, 11]   ἐναντιούμενος καὶ δυσανασχετῶν διατελῶ. Δοκεῖ γάρ μοι τὰ τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς

[16, 1]   πολὺ δὲ μᾶλλον ἑαυτόν. Οὐ γὰρ μόνον ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει

[16, 32]   περὶ τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας τῶν

[16, 24]   ἄστυ μετὰ μεγάλης προστασίας· οὐ γὰρ μόνον οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες

[16, 20]   αὑτοῦ λαμβάνον τὴν ἐπίδοσιν. Πᾶς γὰρ ὁ παθὼν εὖ παρὰ τὴν

[16, 17]   ἂν οὕτω μάλιστα καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ προειρημένος συγγραφεὺς τήν τε

[16, 22]   τῆς τηλικαύτης μεταβολῆς εὔνοιαν. Καὶ γὰρ ὁ Σόφαξ ὁ τῶν Μασαισυλίων

[16, 14]   λεγόμενον ἐκ τῶν ἐνεστώτων. Ὁμολογοῦντες γὰρ οἱ προειρημένοι διὰ τῶν κατὰ

[16, 1]   γενέσθαι πᾶσαν αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο. Χαριζόμενος γὰρ οἷον εἰ λυττῶντι τῷ θυμῷ,

[16, 8]   συναύξειν τὴν προειρημένην φαντασίαν. Ὅτι γὰρ οὐδ᾽ αὐτὸς ἐπέπειστο νικᾶν, ἐξήλεγξαν

[16, 18]   τοὺς ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἰς τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν

[16, 28]   συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι μελλόντων. Καθάπερ γὰρ οὐδ᾽ ἐκ τοῦ παρὰ μέν

[16, 23]   Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς Ῥωμαίους· καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἠγνόει τὰς ἐξαποστελλομένας κατ᾽

[16, 18]   πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων; ἁπλῶς γὰρ οὐδὲν εἴρηται περὶ τούτων. Ποῦ

[16, 21]   Σωσίβιον ἐκ παραθέσεως ἐθαύμαζον. Ἐδόκει γὰρ οὗτος τοῦ τε βασιλέως προεστάναι

[16, 15]   τὴν πορείαν εἰς Ἄργος. Ταῦτα γὰρ οὐχ οἷον παρὰ μικρόν ἐστιν,

[16, 2]   παρὰ πολὺ τοῖς λογισμοῖς· οἱ γὰρ περὶ τὸν Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον,

[16, 17]   τὴν ἀπειρίαν τοῦ συγγραφέως. Προθέμενος γὰρ πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν περὶ

[16, 33]   εἰς αὐτὴν τὴν Ἄβυδον. Οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι τὸ σαφὲς ἀκούσαντες ἐν

[16, 13]   ἀποφάσεις ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν. Ἱκανὰ γὰρ τὰ κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα τοῖς

[16, 32]   διὰ τὰς ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ μὲν τέκνα καὶ τὰς

[16, 8]   καὶ Διονυσόδωρος μετ᾽ ὀλίγον· κατὰ γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι περὶ

[16, 39]   ἀνυπόστατον ἔχουσι τὴν τόλμαν. Κατὰ γὰρ τὴν Περσῶν ἔφοδον ἐκπλαγέντων τῶν

[16, 20]   καὶ τὴν βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν γὰρ τὴν τῶν χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ

[16, 16]   Τοῦτο δ᾽ ἔστιν ἄλογον· πρόκειται γὰρ τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις

[16, 4]   ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς τρόπους. Μετὰ γὰρ τὸ κινηθῆναι τὴν ἐξ ἀρχῆς

[16, 24]   εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις καὶ φυλὴν ἐπώνυμον

[16, 16]   Τεγεάτιδος. Τὸ δὲ τελευταῖον· φησὶ γὰρ τὸν Ἀλφειὸν ἐκ τῆς πηγῆς

[16, 8]   πάντας ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν

[16, 32]   ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείρια. ~Πεσόντος γὰρ τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ

[16, 1]   τοὺς θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ τοὺς ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον

[16, 8]   ἐώντων αὐτῶν τῶν πραγμάτων. Χωρὶς γὰρ τῶν ἄλλων καὶ τὰ μετὰ

[16, 6]   διότι νικῶσι τῇ ναυμαχίᾳ· καὶ γὰρ ὑπέδραμέ τις ἔννοια καὶ πιθανότης

[16, 11]   καὶ τῆς τοῦ δυνατοῦ. Τὸ γὰρ φάσκειν ἔνια τῶν σωμάτων ἐν

[16, 15]   οἶδα πῶς χρὴ λέγειν· τοιαύτην γὰρ φύσιν ἔχει τὰ προειρημένα πάντα

[16, 27]   καταμεμφομένους, νῦν δὲ τοὐναντίον. Τούτου γὰρ χάριν ἐν ἀρχαῖς τῆς πραγματείας

[16, 16]   δεόντως ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις δῆλον γὰρ ὡς οὐ μικρά, μεγάλα δὲ

[16, 7]   τοῖς πληρώμασιν ἑπτά. Τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν τριημιολία μία

[16, 7]   ἀπέθανον εἰς ἑξήκοντα, τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου πρὸς ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ

[16, 29]   ἀφέντα τοὺς παρὰ Ῥοδίων καὶ παρ᾽ Ἀττάλου, τὰ δ᾽ ἐλεύθερα τῶν

[16, 3]   Δεινοκράτης, ὄντες ἀδελφοὶ καὶ ναυαρχοῦντες παρ᾽ Ἀττάλῳ, συμπεσόντες ὁ μὲν ἑπτήρει

[16, 16]   Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς πύλη Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽

[16, 8]   γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν μὲν τὸν καιρὸν πᾶς

[16, 36]   ἐπιστολὴν ἀπόδοτε τὴν ἐπιγεγραμμένην τῷ παρ᾽ ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ πειθαρχεῖτε τοῖς

[16, 11]   τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽ ὅλην τὴν πραγματείαν ἐναντιούμενος καὶ

[16, 12]   εἴ τις ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος τὰς προειρημένας πίστεις

[16, 23]   δὴ λεγόμενον, λύκου βίον ζῆν. Παρ᾽ ὧν μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ

[16, 19]   ῥᾳδιεστέραν καὶ τὴν εὐδόκησιν ὀλιγοδεεστέραν, καθάπερ αἱ λοιπαὶ τῶν γραφῶν. Περὶ

[16, 4]   τῆς ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν τῶν πολεμίων, καθάπερ ἀρτίως εἶπα, τῷ δὲ ταχυναυτεῖν

[16, 28]   καὶ συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι μελλόντων. Καθάπερ γὰρ οὐδ᾽ ἐκ τοῦ παρὰ

[16, 37]   τῶν πολεμίων ἐκ χειρὸς ἐβοήθουν, καθάπερ ἔθος ἦν αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο

[16, 2]   διαλελυμένον, ἅτε πεπεισμένων τὸν Φίλιππον, καθάπερ εἶπον, ἔτι μένειν ἐπὶ τῶν

[16, 19]   πέλας ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα νομίζειν, καθάπερ ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν, ἀλλὰ μὴ

[16, 19]   οὖν προήχθην εἰπεῖν, θεωρῶν νῦν, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν

[16, 39]   πρὸς τὸν Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ καθάπερ καὶ κατ᾽ ἰδίαν ἐπισημαινόμεθα τοὺς

[16, 16]   ἐστι πολλάκις ἐπὶ τούτῳ σεμνυνόμενος, καθάπερ καὶ πλείους ἕτεροι τῶν ἐπιφανῶν

[16, 27]   τινὰς μὲν πρὸς τῷ τέρματι, καθάπερ οἱ κακοὶ τῶν σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν

[16, 13]   αὐτοὺς ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις ἤπερ ἡμῖν οἱ φιλομαθοῦντες. Οὗτοι τοιγαροῦν

[16, 32]   οὕτω τετολμηκότως ὥστε τὸν Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον τοὺς Μακεδόνας

[16, 11]   τὸ τῆς Κινδυάδος Ἀρτέμιδος ἄγαλμα, καίπερ ὂν ὑπαίθριον, οὔτε νίφεται τὸ

[16, 8]   τρόπον ἐπικρύπτεσθαι τὴν αὑτοῦ διάληψιν, καίπερ οὐκ ἐώντων αὐτῶν τῶν πραγμάτων.

[16, 3]   μὲν πρῶτον οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ πολλάκις ἐπιβαλόμενος πρύμναν κρούειν· διὸ

[16, 21]   Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα καὶ βλᾶκας διαμένειν. Διόπερ εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο πρὸς

[16, 23]   κατ᾽ αὐτοῦ πρεσβείας εἰς Ῥώμην, διόπερ πέρας ἔχει τὰ κατὰ τὴν

[16, 13]   ἀπὸ τούτου τὸν βίον ποριζομένων; ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες

[16, 28]   Ἀβύδου διαστήματος ποιησάμενον τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ πρός τινα λόγον τῆς

[16, 20]   τὸν γινόμενον ἐκ πάντων ἔπαινον ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τὰς ἐν τοῖς

[16, 22]   ἐξ Ἰταλίας οὐδ᾽ ἀποτρίψασθαι τὸν ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τῶν ἀναγκαίων κίνδυνον,

[16, 33]   αὑτούς. Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοί, προδιειληφότες ὑπὲρ αὑτῶν κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς

[16, 38]   ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες. Ὑπὲρ οὗ καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες,

[16, 33]   οἷον εἰ προδόται γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων,

[16, 9]   τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια, μία

[16, 16]   δεῖν πρόνοιαν ποιεῖσθαι καὶ σπουδάζειν ὑπὲρ τοῦ δεόντως ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις

[16, 34]   τῆς Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ τοῦ μὴ ποιεῖσθαι διαλύσεις πρὸς

[16, 1]   ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον ὑπὲρ τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς τὰ

[16, 9]   ἐπιβιώσας, καὶ τῇ πατρίδι γράψας ὑπὲρ τῶν κατὰ τὴν ναυμαχίαν, καὶ

[16, 15]   παραγενέσθαι πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα πῶς χρὴ

[16, 31]   ἐβουλεύσαντο παραπλήσια περὶ τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν τὰ κατὰ μέρος ἡμεῖς

[16, 9]   τὸν βίον ἐκ τῶν τραυμάτων, ἀνὴρ καὶ κατὰ τὸν κίνδυνον ἀγαθὸς

[16, 16]   οἷς ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη πολιτικὸς ἀνήρ. ~Ὃ δὲ λέγειν βούλομαι, γένοιτ᾽

[16, 1]   τὸ Πέργαμον καὶ νομίζων οἷον αὐτόχειρ Ἀττάλου γενέσθαι πᾶσαν αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο.

[16, 26]   συνεξακολουθήσειν ἔφασαν. Ὁ μὲν οὖν Νικάνωρ ταῦτ᾽ ἀκούσας ἀπηλλάγη· τὸν αὐτὸν

Livre, Chap.
[16, 16]	τίθεσθαι· πολλοῦ γε δεῖν· ἄλλα	γὰρ	ἂν εἴη καλλίω μέρη τῆς
[16, 22]	λόγον ἐγίνετο καὶ καθηκόντως· οὐδέποτε	γὰρ	ἂν ἐλπίσαντες Ἀννίβαν ἐκβαλεῖν ἐξ
[16, 20]	αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ στρατιώταις. Καθόλου	γὰρ	ἀνανεύειν οὐκ ᾔδει, τῷ δὲ
[16, 31]	ἐναντίαν εἶχε διάληψιν. Οἱ μὲν	γὰρ	ἄνδρες ἀπέθανον, ἡ δὲ πόλις
[16, 18]	μετὰ τὴν μάχην. Εἰκότως· δύο	γὰρ	Ἀντιόχους ὑπέθετο τοῦ βασιλέως υἱούς,
[16, 18]	γενόμενα παρείχετο χρείαν μεγάλην· ὅτε	γὰρ	ἅπαξ αἱ φάλαγγες συνέπεσον ἀλλήλαις,
[16, 39]	κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς· οὐδὲν	γὰρ	ἀπέλειπον τῶν ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι
[16, 23]	βίον ζῆν. Παρ᾽ ὧν μὲν	γὰρ	ἁρπάζων καὶ κλέπτων, τοὺς δ᾽
[16, 29]	ἀξία καὶ παραδόσεως. Τὰς μὲν	γὰρ	ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς οἱ τὴν
[16, 3]	ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης	γὰρ	αὐτῇ τριημιολίας, ταύτῃ δοῦσα πληγὴν
[16, 2]	τὴν τῶν πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι	γὰρ	αὐτὸν ἤλπιζον οἱ περὶ τὸν
[16, 18]	ἀναλέλυκεν ἐκ τοῦ κινδύνου; φησὶ	γὰρ	αὐτὸν ἰδόντα τοὺς περὶ τὸν
[16, 5]	πολὺ διεστώσας ἀλλήλων· τὸ μὲν	γὰρ	δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου κατὰ
[16, 16]	ἐπιδέχεσθαι καὶ παραίτησιν· τὰ μὲν	γὰρ	δι᾽ ἄγνοιαν γέγονε, τὸ δὲ
[16, 39]	ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν μαρτυρίαν. Οὐδὲν	γὰρ	διαφέροντες ἀνδρείᾳ τῶν κατὰ Κοίλην
[16, 31]	τῶν Ἀβυδηνῶν τόλμαν. Φωκεῖς τε	γὰρ	δοκοῦσι τὰ παραπλήσια βουλεύσασθαι περὶ
[16, 19]	τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν· καλὸν	γάρ·	εἰ δὲ μὴ τοῦτο δυνατόν,
[16, 13]	τούτου τὸν βίον ποριζομένων; ὥσπερ	γὰρ	ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες ἀδοκίμους
[16, 9]	τὴν προαίρεσιν μνήμης ἄξιος. Μὴ	γὰρ	ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ
[16, 5]	Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος. Ταύτης	γὰρ	ἐμβαλούσης εἰς πολεμίαν ναῦν καὶ
[16, 4]	ἐποίουν τι τεχνικόν· αὐτοὶ μὲν	γὰρ	ἔμπρωρρα τὰ σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους
[16, 2]	πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα· τὰς	γὰρ	ἐν τῇ Σάμῳ ναῦς οὐκ
[16, 20]	δὲ καὶ κακά. Στρατηγεῖν μὲν	γὰρ	ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν
[16, 2]	τῶν πραγμάτων. Ἐκ πολλοῦ μὲν	γὰρ	ἐνίοτε πολλοὶ τῶν ἀδυνάτων ἐφίενται
[16, 28]	κατὰ τὴν Ἄβυδον. Τὸ μὲν	γὰρ	ἐξ ἀμφοῖν ὑπ᾽ ἀνθρώπων οἰκούμενον
[16, 4]	δ᾽ εἰς τοῦτο συγκατέβαινον· καθόλου	γὰρ	ἐξέκλινον τὰς συμπλοκὰς διὰ τὸ
[16, 37]	πειθαρχεῖν Διδασκαλώνδᾳ τῷ Κρητί· τούτῳ	γὰρ	ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο περὶ τῆς
[16, 27]	γεγονέναι περὶ τὸν Φίλιππον· ἀσχάλλων	γὰρ	ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ
[16, 6]	οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον· τὰ	γὰρ	ἐπιφανέστατα τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ
[16, 4]	κίνδυνος ἐφάμιλλος ἦν· καθ᾽ ὅσον	γὰρ	ἐπλεόναζον οἱ παρὰ τοῦ Φιλίππου
[16, 6]	ἐγκρατὴς ὁ Φίλιππος ἐγένετο. Καὶ	γὰρ	ἐποίησάν τι τεχνικὸν ἐν τούτοις
[16, 28]	κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον· ὁ μὲν	γάρ	ἐστιν ἑξήκοντα σταδίων, ὁ δὲ
[16, 15]	τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ μὲν	γὰρ	Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ τὴν
[16, 23]	τοῦ μέλλοντος ἐπινοίας. Ἅμα μὲν	γὰρ	ἠγωνία τὸν ἐκ τῶν Βαργυλίων
[16, 33]	ὑπάρχει τῶν καθ᾽ αὑτὸν καὶ	γὰρ	ἦν τοῦτο κατ᾽ ἀλήθειαν μάλιστα
[16, 13]	κρίνω διὰ πλείους αἰτίας. Καὶ	γὰρ	κατὰ τοὺς καιροὺς γεγόνασι καὶ
[16, 11]	ἐναντιούμενος καὶ δυσανασχετῶν διατελῶ. Δοκεῖ	γάρ	μοι τὰ τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς
[16, 1]	πολὺ δὲ μᾶλλον ἑαυτόν. Οὐ	γὰρ	μόνον ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει
[16, 32]	περὶ τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. Οὐ	γὰρ	μόνον ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας τῶν
[16, 24]	ἄστυ μετὰ μεγάλης προστασίας· οὐ	γὰρ	μόνον οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες
[16, 20]	αὑτοῦ λαμβάνον τὴν ἐπίδοσιν. Πᾶς	γὰρ	ὁ παθὼν εὖ παρὰ τὴν
[16, 17]	ἂν οὕτω μάλιστα καταφανές. Ἐξηγούμενος	γὰρ	ὁ προειρημένος συγγραφεὺς τήν τε
[16, 22]	τῆς τηλικαύτης μεταβολῆς εὔνοιαν. Καὶ	γὰρ	ὁ Σόφαξ ὁ τῶν Μασαισυλίων
[16, 14]	λεγόμενον ἐκ τῶν ἐνεστώτων. Ὁμολογοῦντες	γὰρ	οἱ προειρημένοι διὰ τῶν κατὰ
[16, 1]	γενέσθαι πᾶσαν αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο. Χαριζόμενος	γὰρ	οἷον εἰ λυττῶντι τῷ θυμῷ,
[16, 8]	συναύξειν τὴν προειρημένην φαντασίαν. Ὅτι	γὰρ	οὐδ᾽ αὐτὸς ἐπέπειστο νικᾶν, ἐξήλεγξαν
[16, 18]	τοὺς ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος μὲν	γὰρ	οὐδ᾽ εἰς τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν
[16, 28]	συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι μελλόντων. Καθάπερ	γὰρ	οὐδ᾽ ἐκ τοῦ παρὰ μέν
[16, 23]	Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς Ῥωμαίους· καὶ	γὰρ	οὐδ᾽ ἠγνόει τὰς ἐξαποστελλομένας κατ᾽
[16, 18]	πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων; ἁπλῶς	γὰρ	οὐδὲν εἴρηται περὶ τούτων. Ποῦ
[16, 21]	Σωσίβιον ἐκ παραθέσεως ἐθαύμαζον. Ἐδόκει	γὰρ	οὗτος τοῦ τε βασιλέως προεστάναι
[16, 15]	τὴν πορείαν εἰς Ἄργος. Ταῦτα	γὰρ	οὐχ οἷον παρὰ μικρόν ἐστιν,
[16, 2]	παρὰ πολὺ τοῖς λογισμοῖς· οἱ	γὰρ	περὶ τὸν Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον,
[16, 17]	τὴν ἀπειρίαν τοῦ συγγραφέως. Προθέμενος	γὰρ	πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν περὶ
[16, 33]	εἰς αὐτὴν τὴν Ἄβυδον. Οἱ	γὰρ	Ῥωμαῖοι τὸ σαφὲς ἀκούσαντες ἐν
[16, 13]	ἀποφάσεις ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν. Ἱκανὰ	γὰρ	τὰ κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα τοῖς
[16, 32]	διὰ τὰς ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο	γὰρ	τὰ μὲν τέκνα καὶ τὰς
[16, 8]	καὶ Διονυσόδωρος μετ᾽ ὀλίγον· κατὰ	γὰρ	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι περὶ
[16, 39]	ἀνυπόστατον ἔχουσι τὴν τόλμαν. Κατὰ	γὰρ	τὴν Περσῶν ἔφοδον ἐκπλαγέντων τῶν
[16, 20]	καὶ τὴν βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν	γὰρ	τὴν τῶν χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ
[16, 16]	Τοῦτο δ᾽ ἔστιν ἄλογον· πρόκειται	γὰρ	τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις
[16, 4]	ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς τρόπους. Μετὰ	γὰρ	τὸ κινηθῆναι τὴν ἐξ ἀρχῆς
[16, 24]	εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς	γὰρ	τοῖς ἄλλοις καὶ φυλὴν ἐπώνυμον
[16, 16]	Τεγεάτιδος. Τὸ δὲ τελευταῖον· φησὶ	γὰρ	τὸν Ἀλφειὸν ἐκ τῆς πηγῆς
[16, 8]	πάντας ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης	γὰρ	τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν
[16, 32]	ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείρια. ~Πεσόντος	γὰρ	τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ
[16, 1]	τοὺς θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν	γὰρ	τοὺς ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον
[16, 8]	ἐώντων αὐτῶν τῶν πραγμάτων. Χωρὶς	γὰρ	τῶν ἄλλων καὶ τὰ μετὰ
[16, 6]	διότι νικῶσι τῇ ναυμαχίᾳ· καὶ	γὰρ	ὑπέδραμέ τις ἔννοια καὶ πιθανότης
[16, 11]	καὶ τῆς τοῦ δυνατοῦ. Τὸ	γὰρ	φάσκειν ἔνια τῶν σωμάτων ἐν
[16, 15]	οἶδα πῶς χρὴ λέγειν· τοιαύτην	γὰρ	φύσιν ἔχει τὰ προειρημένα πάντα
[16, 27]	καταμεμφομένους, νῦν δὲ τοὐναντίον. Τούτου	γὰρ	χάριν ἐν ἀρχαῖς τῆς πραγματείας
[16, 16]	δεόντως ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις δῆλον	γὰρ	ὡς οὐ μικρά, μεγάλα δὲ
[16, 7]	τοῖς πληρώμασιν ἑπτά. Τῶν δὲ	παρ᾽	Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν τριημιολία μία
[16, 7]	ἀπέθανον εἰς ἑξήκοντα, τῶν δὲ	παρ᾽	Ἀττάλου πρὸς ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ
[16, 29]	ἀφέντα τοὺς παρὰ Ῥοδίων καὶ	παρ᾽	Ἀττάλου, τὰ δ᾽ ἐλεύθερα τῶν
[16, 3]	Δεινοκράτης, ὄντες ἀδελφοὶ καὶ ναυαρχοῦντες	παρ᾽	Ἀττάλῳ, συμπεσόντες ὁ μὲν ἑπτήρει
[16, 16]	Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι	παρ᾽	αὐτοῖς πύλη Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽
[16, 8]	γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων,	παρ᾽	αὐτὸν μὲν τὸν καιρὸν πᾶς
[16, 36]	ἐπιστολὴν ἀπόδοτε τὴν ἐπιγεγραμμένην τῷ	παρ᾽	ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ πειθαρχεῖτε τοῖς
[16, 11]	τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽ ὅπως	παρ᾽	ὅλην τὴν πραγματείαν ἐναντιούμενος καὶ
[16, 12]	εἴ τις ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι,	παρ᾽	οὐδὲν ποιησάμενος τὰς προειρημένας πίστεις
[16, 23]	δὴ λεγόμενον, λύκου βίον ζῆν.	Παρ᾽	ὧν μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ
[16, 19]	ῥᾳδιεστέραν καὶ τὴν εὐδόκησιν ὀλιγοδεεστέραν,	καθάπερ	αἱ λοιπαὶ τῶν γραφῶν. Περὶ
[16, 4]	τῆς ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν τῶν πολεμίων,	καθάπερ	ἀρτίως εἶπα, τῷ δὲ ταχυναυτεῖν
[16, 28]	καὶ συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι μελλόντων.	Καθάπερ	γὰρ οὐδ᾽ ἐκ τοῦ παρὰ
[16, 37]	τῶν πολεμίων ἐκ χειρὸς ἐβοήθουν,	καθάπερ	ἔθος ἦν αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο
[16, 2]	διαλελυμένον, ἅτε πεπεισμένων τὸν Φίλιππον,	καθάπερ	εἶπον, ἔτι μένειν ἐπὶ τῶν
[16, 19]	πέλας ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα νομίζειν,	καθάπερ	ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν, ἀλλὰ μὴ
[16, 19]	οὖν προήχθην εἰπεῖν, θεωρῶν νῦν,	καθάπερ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν
[16, 39]	πρὸς τὸν Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ	καθάπερ	καὶ κατ᾽ ἰδίαν ἐπισημαινόμεθα τοὺς
[16, 16]	ἐστι πολλάκις ἐπὶ τούτῳ σεμνυνόμενος,	καθάπερ	καὶ πλείους ἕτεροι τῶν ἐπιφανῶν
[16, 27]	τινὰς μὲν πρὸς τῷ τέρματι,	καθάπερ	οἱ κακοὶ τῶν σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν
[16, 13]	αὐτοὺς ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις	ἤπερ	ἡμῖν οἱ φιλομαθοῦντες. Οὗτοι τοιγαροῦν
[16, 32]	οὕτω τετολμηκότως ὥστε τὸν Φίλιππον,	καίπερ	ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον τοὺς Μακεδόνας
[16, 11]	τὸ τῆς Κινδυάδος Ἀρτέμιδος ἄγαλμα,	καίπερ	ὂν ὑπαίθριον, οὔτε νίφεται τὸ
[16, 8]	τρόπον ἐπικρύπτεσθαι τὴν αὑτοῦ διάληψιν,	καίπερ	οὐκ ἐώντων αὐτῶν τῶν πραγμάτων.
[16, 3]	μὲν πρῶτον οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι,	καίπερ	πολλάκις ἐπιβαλόμενος πρύμναν κρούειν· διὸ
[16, 21]	Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα καὶ βλᾶκας διαμένειν.	Διόπερ	εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο πρὸς
[16, 23]	κατ᾽ αὐτοῦ πρεσβείας εἰς Ῥώμην,	διόπερ	πέρας ἔχει τὰ κατὰ τὴν
[16, 13]	ἀπὸ τούτου τὸν βίον ποριζομένων;	ὥσπερ	γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες
[16, 28]	Ἀβύδου διαστήματος ποιησάμενον τὸν εἴσπλουν.	Ὥσπερ	δὲ πρός τινα λόγον τῆς
[16, 20]	τὸν γινόμενον ἐκ πάντων ἔπαινον	ὑπὲρ	αὑτοῦ καὶ τὰς ἐν τοῖς
[16, 22]	ἐξ Ἰταλίας οὐδ᾽ ἀποτρίψασθαι τὸν	ὑπὲρ	αὑτῶν καὶ τῶν ἀναγκαίων κίνδυνον,
[16, 33]	αὑτούς. Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοί, προδιειληφότες	ὑπὲρ	αὑτῶν κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[16, 38]	ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες.	Ὑπὲρ	οὗ καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες,
[16, 33]	οἷον εἰ προδόται γίνεσθαι τῶν	ὑπὲρ	τῆς πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων,
[16, 9]	τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς	ὑπὲρ	τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια, μία
[16, 16]	δεῖν πρόνοιαν ποιεῖσθαι καὶ σπουδάζειν	ὑπὲρ	τοῦ δεόντως ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις
[16, 34]	τῆς Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων	ὑπὲρ	τοῦ μὴ ποιεῖσθαι διαλύσεις πρὸς
[16, 1]	ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον	ὑπὲρ	τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς τὰ
[16, 9]	ἐπιβιώσας, καὶ τῇ πατρίδι γράψας	ὑπὲρ	τῶν κατὰ τὴν ναυμαχίαν, καὶ
[16, 15]	παραγενέσθαι πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν.	Ὑπὲρ	ὧν οὐκ οἶδα πῶς χρὴ
[16, 31]	ἐβουλεύσαντο παραπλήσια περὶ τῶν ἐνεστώτων·	ὑπὲρ	ὧν τὰ κατὰ μέρος ἡμεῖς
[16, 9]	τὸν βίον ἐκ τῶν τραυμάτων,	ἀνὴρ	καὶ κατὰ τὸν κίνδυνον ἀγαθὸς
[16, 16]	οἷς ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη πολιτικὸς	ἀνήρ.	~Ὃ δὲ λέγειν βούλομαι, γένοιτ᾽
[16, 1]	τὸ Πέργαμον καὶ νομίζων οἷον	αὐτόχειρ	Ἀττάλου γενέσθαι πᾶσαν αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο.
[16, 26]	συνεξακολουθήσειν ἔφασαν. Ὁ μὲν οὖν	Νικάνωρ	ταῦτ᾽ ἀκούσας ἀπηλλάγη· τὸν αὐτὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/01/2009