>

Livre, Chap.
[16, 12]	δύναμιν οἷον ἄσυλον ἱερὸν τοῖς	ἢ	δι᾽ ἀσέβειαν ἢ πονηρίαν φεύγουσι
[16, 31]	τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν μᾶλλον	ἢ	ζῶντες ἔτι πρόληψιν ἔχειν τοῦ
[16, 21]	τοῦ τε βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον	ἢ	κατὰ τὴν ἡλικίαν, τήν τε
[16, 30]	παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας ὤμνυον πάντες	ἢ	κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν ἢ τελευτήσειν
[16, 29]	Φιλίππου προστάττοντος περὶ πάντων ἐπιτρέπειν	ἢ	μάχεσθαι γενναίως, οὗτοι μὲν ἐπανῆλθον.
[16, 32]	ὅτε τι τούτων ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν	ἢ	μετὰ βίας προοῖντ᾽ ἐκ τῶν
[16, 10]	βούλονται λαβόντες τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν	ἢ	μετὰ τῆς πόλεως συναπολέσθαι πανδημεί,
[16, 13]	ἐὰν δὲ κατὰ προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν	ἢ	πατρίδος ἕνεκεν ἢ φίλων ἢ>
[16, 18]	θηρία τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος	ἢ	πολέμιός ἐστι. Πρὸς δὲ τούτοις
[16, 12]	ἱερὸν τοῖς ἢ δι᾽ ἀσέβειαν	ἢ	πονηρίαν φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας
[16, 36]	οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς τίνα πρᾶξιν	ἢ	πρὸς ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν ἡ
[16, 5]	γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ παραστατικώτερος	ἢ	πρόσθεν. Συνέβη δὲ δύο γενέσθαι
[16, 18]	τῆς φάλαγγος οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν,	ἢ	πῶς γενόμενα παρείχετο χρείαν μεγάλην·
[16, 30]	πάντες ἢ κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν	ἢ	τελευτήσειν μαχόμενοι περὶ τῆς πατρίδος.
[16, 18]	ποῦ δ᾽ ὁ βασιλεὺς γέγονεν,	ἢ	τίνα παρέσχηται χρείαν ἐν τῇ
[16, 33]	τὸ ζῆν, ὅσοι μὴ δεσμοῖς	ἢ	τοιαύταις ἀνάγκαις προκατελήφθησαν· οἱ δὲ
[16, 13]	οὕτως οἱ πολιτικοὶ τῷ μισεῖν	ἢ	τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις εἰς
[16, 13]	προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν ἢ πατρίδος ἕνεκεν	ἢ	φίλων ἢ> χάριτος, τί διοίσομεν
[16, 13]	ἢ πατρίδος ἕνεκεν ἢ φίλων	ἢ>	χάριτος, τί διοίσομεν τῶν ἀπὸ
[16, 30]	ἐξώρκισαν ἐναντίον ἁπάντων τῶν πολιτῶν	ἦ	μήν, ἐὰν ἴδωσι τὸ διατείχισμα
[16, 31]	Οἱ μὲν γὰρ ἄνδρες ἀπέθανον,	ἡ	δὲ πόλις ἑάλω, τὰ δὲ
[16, 29]	γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν.	Ἡ	δὲ πρᾶξις αὕτη κατὰ μὲν
[16, 3]	ἀγωνισαμένων τέλος ἐβύθισε τὴν ναῦν.	Ἡ	δὲ τοῦ Φιλίππου δεκήρης, ναυαρχὶς
[16, 11]	τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν τὴν πόλιν.	~Ἡ	δὲ τῶν Ἰασέων πόλις κεῖται
[16, 16]	δ᾽ ἔστιν οὐ τοιοῦτον, ἀλλ᾽	ἡ	Λακωνικὴ καὶ ἡ> Μεγαλοπολῖτις χώρα
[16, 16]	ἄλογον· πρόκειται γὰρ τῆς Τεγέας	ἡ	Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς τὴν
[16, 16]	τοιοῦτον, ἀλλ᾽ ἡ Λακωνικὴ καὶ	ἡ>	Μεγαλοπολῖτις χώρα μεταξὺ κεῖται τῆς
[16, 4]	ἂν καὶ σύντομον ἔλαβε κρίσιν	ἡ	ναυμαχία· νῦν δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια
[16, 36]	ἢ πρὸς ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν	ἡ	παρασκευή, εἶτα ποῦ πορεύεται, πλὴν
[16, 11]	οὖν ἐν παντὶ δυσπαράγραφός ἐστιν	ἡ	ποσότης, οὐ μὴν ἀπαράγραφός γε.
[16, 21]	αὐτῷ πίστεως· αὕτη δ᾽ ἦν	ἡ	σφραγὶς καὶ τὸ τοῦ βασιλέως
[16, 28]	τῆς ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ δ᾽	ἡ	τῶν Ἀβυδηνῶν πόλις περιέχεται μὲν
[16, 2]	ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽	ἡ	φύσις τῶν πραγμάτων. Ἐκ πολλοῦ
[16, 5]	ἐκινδύνευσαν τρεῖς πεντήρεις τῶν Ῥοδίων,	ἥ	τε ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει
[16, 8]	νεὼς ἐγεγόνει, καθ᾽ ἑτέραν δ᾽	ᾗ	καθορμισθεὶς ἐπὶ τὸ καλούμενον Ἄργεννον
[16, 37]	Κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν, ἐν	ᾗ	συναθροίζεσθαι τὸ πλῆθος ἔμελλε τῶν
[16, 8]	δύο προφάσεις, κατὰ μίαν μέν,	ᾗ	τὸν Ἄτταλον εἰς τὴν γῆν
[16, 27]	διαστολήν, ἵνα μή τις ἡμᾶς	ὑπολάβῃ	μαχόμενα λέγειν ἑαυτοῖς, ἄρτι μὲν
[16, 8]	τῆς περὶ Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον	συνέβη	γενέσθαι, τῆς δὲ νίκης ὁ
[16, 5]	ὢν καὶ παραστατικώτερος ἢ πρόσθεν.	Συνέβη	δὲ δύο γενέσθαι ναυμαχίας πολὺ
[16, 2]	ἀναγόμενον, εἴχοντο τῶν προκειμένων εὐθέως.	Συνέβη	δὲ τὸν ἀνάπλουν αὐτῶν γενέσθαι
[16, 5]	ἐν τῷ σκάφει τὸν ἔμβολον,	συνέβη	δὴ τὴν μὲν πληγεῖσαν αὔτανδρον
[16, 36]	κατὰ λόγον ἑκάσταις. Ἐξ ὧν	συνέβη,	μήτε τῶν Τεγεατῶν εἰδότων τὸ
[16, 6]	ἐπὶ τὴν τούτων ἁρπαγήν. Διὸ	συνέβη	τὸν Ἄτταλον ἀσφαλῆ ποιήσασθαι τὴν
[16, 26]	μὲν οὖν Νικάνωρ ταῦτ᾽ ἀκούσας	ἀπηλλάγη·	τὸν αὐτὸν δὲ λόγον τοῦτον
[16, 27]	γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ τὸ πλεῖον	ὀργῇ	καὶ θυμῷ χρώμενος, παραστατικῶς καὶ
[16, 4]	ὁμοῦ ταῖς σάλπιγξι καὶ τῇ	κραυγῇ	παρακαλοῦντες ἀλλήλους. Εἰ μὲν οὖν
[16, 2]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν. Ἐξ οὗ	δὴ	καὶ μάλιστ᾽ ἄν τις καταμάθοι
[16, 19]	ἡμετέραν αἵρεσιν ἀπεδέξατο φιλοφρόνως. Ὃ	δὴ	κἂν ἐγὼ παρακαλέσαιμι περὶ αὑτοῦ
[16, 23]	τὸ παρὸν ἐπιμένων αὐτοῦ, τὸ	δὴ	λεγόμενον, λύκου βίον ζῆν. Παρ᾽
[16, 21]	βασιλείαν, οὐ παρόντος αὐτοῦ, τότε	δὴ	παροξυνθεὶς συνῆγε τὸ συνέδριον καὶ
[16, 5]	τῷ σκάφει τὸν ἔμβολον, συνέβη	δὴ	τὴν μὲν πληγεῖσαν αὔτανδρον καταδῦναι,
[16, 4]	πρὸς τὴν χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ	δὴ	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ μαχόμενοι παμπληθεῖς
[16, 1]	Λοιπὸν εἰς τὰ τῶν θεῶν	ἕδη	καὶ τεμένη διετίθετο τὴν ὀργήν,
[16, 22]	τῶν ἀναγκαίων κίνδυνον, τότε δοκοῦντες	ἤδη	βεβαίως οὐ μόνον ἐκτὸς γεγονέναι
[16, 27]	τῶν πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ πολλῶν	ἤδη	γεγονέναι, τὸ δ᾽ ἐπὶ τέλος
[16, 23]	Φίλιππος ὁ βασιλεὺς τοῦ χειμῶνος	ἤδη	καταρχομένου, καθ᾽ ὃν Πόπλιος Σολπίκιος
[16, 2]	καταταχήσειν καὶ τὸ λοιπὸν ἀσφαλῶς	ἤδη	κομισθήσεσθαι παρὰ τὴν γῆν εἰς
[16, 21]	ταύτην παρειληφὼς ὁ Τληπόλεμος λοιπὸν	ἤδη	πάντα τὰ πράγματα κατὰ τὴν
[16, 6]	περὶ τὸν Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων	ἤδη	πρὸς τὰς νησίδας ὑφ᾽ αἷς
[16, 16]	διακοσίους σταδίους γίνεται πρὸς Λυκόαν,	ἤδη	προσειληφὼς καὶ τὸ τοῦ Λουσίου
[16, 29]	οὐκ ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν τῶν πολεμίων.	Ἐπειδὴ	δὲ τὸ μὲν ἐκτὸς τοῦ
[16, 27]	ποτὲ δὲ ψέγειν τοὺς αὐτούς,	ἐπειδὴ	πολλάκις μὲν αἱ πρὸς τὸ
[16, 2]	μάλιστ᾽ ἄν τις καταμάθοι τὸ	μανιώδη	γενόμενον Φίλιππον τοῦτο πρᾶξαι. Τί
[16, 10]	τῆς ἐπιβολῆς αὐτῷ διὰ τὸ	πετρώδη	τὸν τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι
[16, 23]	καθ᾽ ὃν Πόπλιος Σολπίκιος ὕπατος	κατεστάθη	ἐν Ῥώμῃ, ποιούμενος τὴν διατριβὴν
[16, 3]	κύτος ὑπὸ τὸν θρανίτην σκαλμὸν	ἐδέθη,	τοῦ κυβερνήτου τὴν ὁρμὴν τῆς
[16, 2]	ἐν τῇ Σάμῳ ναῦς οὐκ	ἠδυνήθη	καταρτίσαι πάσας. Τὰ δὲ τῶν
[16, 5]	πεντήρων, τὴν μὲν ναῦν οὐκ	ἠδυνήθη	σῶσαι διὰ τὸ πλήρη θαλάττης
[16, 21]	ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως	ηὐξήθη	τὰ τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν
[16, 19]	διὰ τὸ προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις,	ἐλυπήθη	μὲν ὡς ἔνι μάλιστα, ποιεῖν
[16, 36]	κειμένας πόλεις οὐχ ἅμα πάσαις	ἀπεδόθη	τὰ γράμματα ταύταις, ἀλλὰ κατὰ
[16, 13]	τὰ κατὰ τὰς προειρημένας ναυμαχίας	συνετελέσθη,	βούλομαι βραχέα περὶ αὐτῶν διαλεχθῆναι.
[16, 2]	τὴν γῆν εἰς τὴν Σάμον.	Διεψεύσθη	δὲ παρὰ πολὺ τοῖς λογισμοῖς·
[16, 3]	τῶν σκαφῶν, ὁ μὲν Δεινοκράτης	ἀπελύθη	παραδόξως, οἱ δὲ τῆς πολεμίας
[16, 22]	Σόφαξ ὁ τῶν Μασαισυλίων βασιλεὺς	ἤχθη	τότε διὰ τῆς πόλεως ἐν
[16, 24]	ἀναγκαῖον εἶναι τὸ συμμῖξαι τούτοις,	ἀνήχθη	κατὰ σπουδήν. Ὁ δὲ τῶν
[16, 2]	ἐπιδεχομένων δὲ τῶν παρόντων αἵρεσιν,	ἀνήχθη	παρὰ τὴν τῶν πολεμίων προσδοκίαν·
[16, 8]	τὸν καιρὸν πᾶς ὁ πόρος	ἐπληρώθη	νεκρῶν, αἵματος, ὅπλων, ναυαγίων, ταῖς
[16, 16]	γε δεῖν· ἄλλα γὰρ ἂν	εἴη	καλλίω μέρη τῆς ἱστορίας, ἐφ᾽
[16, 16]	ἱστορίας, ἐφ᾽ οἷς ἂν μᾶλλον	σεμνυνθείη	πολιτικὸς ἀνήρ. ~Ὃ δὲ λέγειν
[16, 28]	εἶναι νομίζω πρὸς τὸ παρόν.	Γνοίη	δ᾽ ἄν τις τὰ περὶ
[16, 22]	μετά τινα χρόνον ἐν τῇ	φυλακῇ	τὸν βίον μετήλλαξε. Τούτων δὲ
[16, 26]	εἶπαν περὶ Φιλίππου παραπλέοντες ἐν	Φοινίκῃ	καὶ πρὸς Ἀμύνανδρον ἀναβάντες εἰς
[16, 16]	ἔστιν οὐ τοιοῦτον, ἀλλ᾽ ἡ	Λακωνικὴ	καὶ ἡ> Μεγαλοπολῖτις χώρα μεταξὺ
[16, 5]	συνεπλέκετο τοῖς πολεμίοις, τῇ μὲν	σωματικῇ	δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ τῶν τραυμάτων,
[16, 16]	πρόκειται γὰρ τῆς Τεγέας ἡ	Μεγάλη	πόλις ὡς πρὸς τὴν Μεσσήνην,
[16, 6]	ἁρπαγήν. Διὸ συνέβη τὸν Ἄτταλον	ἀσφαλῆ	ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν εἰς τὰς
[16, 23]	πόλιν πράξεις συνεστήσατο διὰ Φιλοκλέους,	ἐσφάλη	δὲ διὰ τὴν ἀλογίαν τῆς
[16, 17]	παράταξιν Ἀντιόχου πρὸς Σκόπαν ἐν	Κοίλῃ	Συρίᾳ περὶ τὸ Πάνιον, περὶ
[16, 29]	τῆς εὐψυχίας, εἰ καί τις	ἄλλη,	μνήμης ἀξία καὶ παραδόσεως. Τὰς
[16, 14]	πεμφθείσης περὶ τούτων τῇ τε	βουλῇ	καὶ τοῖς πρυτάνεσιν, οὐ ταῖς
[16, 16]	Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς	πύλη	Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο
[16, 33]	πράττοντι τὴν εἰρήνην ἄγειν ἐξέσται,	μὴ	βουλομένῳ δὲ πειθαρχεῖν ἑτοίμως ὑπάρξειν
[16, 26]	εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι πρὸς Ῥωμαίους,	μὴ	βουλομένῳ δὲ πείθεσθαι τἀναντία συνεξακολουθήσειν
[16, 9]	κατὰ τὴν προαίρεσιν μνήμης ἄξιος.	Μὴ	γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ
[16, 33]	οὐδαμῶς ὑπέμενον τὸ ζῆν, ὅσοι	μὴ	δεσμοῖς ἢ τοιαύταις ἀνάγκαις προκατελήφθησαν·
[16, 23]	τι δοῖεν, ἔσαινεν, ὅτε δὲ	μὴ	δοῖεν, ὑλάκτει καὶ ἐπεβούλευεν αὐτοῖς.
[16, 24]	πρὸς τὸν Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν	μὴ	καταλιπεῖν. Ἐπεὶ δ᾽ εἰσῄει κατὰ
[16, 17]	τοσοῦτον ἐσπουδακὼς ὡς ὑπερβολὴν τερατείας	μὴ	καταλιπεῖν τοῖς τὰς ἐπιδεικτικὰς καὶ
[16, 9]	καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ τὸν Ἄτταλον	μὴ	μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ πρὸς
[16, 4]	παρακαλοῦντες ἀλλήλους. Εἰ μὲν οὖν	μὴ	μεταξὺ τῶν καταφράκτων νεῶν ἔταξαν
[16, 36]	οὕτως ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν	μὴ	μόνον τὰς ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ
[16, 11]	τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας ὅσα	μὴ	μόνον τῆς τῶν εὐλόγων ἐκτὸς
[16, 19]	καθάπερ ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν, ἀλλὰ	μὴ	μόνον τῶν ἰδίων ὑπομνημάτων, ἀλλὰ
[16, 25]	πόλεμον, καὶ διορκισμός, ὡς ἐὰν	μὴ	νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν εὐγενῶς εἰς
[16, 28]	τὴν καθ᾽ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι	μὴ	οὐχὶ διὰ τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους
[16, 28]	Προποντίδα καὶ τὸν Πόντον ἀφικέσθαι	μὴ	οὐχὶ διὰ τοῦ μεταξὺ Σηστοῦ
[16, 33]	μάλιστα μὲν ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη	μὴ	παραβαίνειν τὰς συνθήκας μηδὲ πολεμεῖν
[16, 13]	γράφειν ἡμῖν πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστι	μὴ	παρασιωπᾶν, ἵνα μὴ τῷ τῆς
[16, 11]	τῶν σωμάτων ἐν φωτὶ τιθέμενα	μὴ	ποιεῖν σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς·
[16, 34]	πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ τοῦ	μὴ	ποιεῖσθαι διαλύσεις πρὸς Φίλιππον ἄνευ
[16, 19]	Ζήνωνα, κρίνων καλὸν εἶναι τὸ	μὴ	τὰς τῶν πέλας ἁμαρτίας ἴδια
[16, 27]	δὲ τὴν τοιαύτην διαστολήν, ἵνα	μή	τις ἡμᾶς ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν
[16, 36]	προῆγον εἰς τοὔμπροσθεν. Τῷ δὲ	μὴ	τὸ ἴσον ἀπέχειν τῆς Τεγέας
[16, 19]	μερῶν· καλὸν γάρ· εἰ δὲ	μὴ	τοῦτο δυνατόν, τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ
[16, 13]	ἀναγκαῖόν ἐστι μὴ παρασιωπᾶν, ἵνα	μὴ	τῷ τῆς πατρίδος ὀνόματι καὶ
[16, 21]	τὰ πράγματα καὶ τὰ χρήματα	μὴ	ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον
[16, 28]	εἰς τὸν λιμένα καταγωγῆς οὐδαμῶς	οὐδαμῇ	δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν
[16, 5]	τραύματα λαβὼν καὶ παραβόλως τῇ	τόλμῃ	κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε τὴν ἰδίαν
[16, 11]	καὶ ἀγνοεῖται καὶ ψευδοδοξεῖται, δεδόσθω	συγγνώμη,	τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον ἀθετείσθω κατά
[16, 22]	συντελεσθέντων οἱ μὲν ἐν τῇ	Ῥώμῃ	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπὶ πολλὰς
[16, 23]	Πόπλιος Σολπίκιος ὕπατος κατεστάθη ἐν	Ῥώμῃ,	ποιούμενος τὴν διατριβὴν ἐν τοῖς
[16, 1]	τὰ τῶν θεῶν ἕδη καὶ	τεμένη	διετίθετο τὴν ὀργήν, ὑβρίζων οὐκ
[16, 16]	ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς πύλη Τεγεᾶτις	προσαγορευομένη,	καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον
[16, 37]	Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽ ἐν τῇ	Πελλήνῃ	μισθοφόροι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[16, 21]	τὰς διαβολάς, αὐτὸς δ᾽ ἔκρινε	κοινῇ	καὶ κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ποιήσασθαι
[16, 21]	λεγομένων. Ὡς δέ ποτε καὶ	κοινῇ	συνεδρεύσαντες ἐτόλμησαν ἐν τῷ μέσῳ
[16, 39]	τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ	κοινῇ	τῶν πόλεων τὴν ἐπ᾽ ἀγαθῷ
[16, 3]	τῶν ἐπιβατῶν ἅμα τῷ σκάφει	διεφθάρη,	τρίτος δ᾽ αὐτὸς ὁ Διονυσόδωρος
[16, 6]	τοῦ κινδύνου μετὰ προφάσεως κατὰ	μέρη	ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς
[16, 16]	ἄλλα γὰρ ἂν εἴη καλλίω	μέρη	τῆς ἱστορίας, ἐφ᾽ οἷς ἂν
[16, 32]	καὶ τοὺς γυμνοὺς τόπους εἰς	ὁλοσχερῆ	διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης δὲ τῆς
[16, 30]	τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν	τριήρη	τὴν τῶν Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ
[16, 5]	οὐκ ἠδυνήθη σῶσαι διὰ τὸ	πλήρη	θαλάττης εἶναι, δύο δὲ ναῦς
[16, 30]	ἱματισμὸν τὸν ἀξιόλογον εἰς τὴν	τετρήρη	τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν
[16, 3]	τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν πρὸς	ὀκτήρη	συμπεσὼν αὐτὸς μὲν ἔξαλον ἔλαβε
[16, 6]	τὸ συμβησόμενον, συνιδὼν Ἄτταλος μίαν	πεντήρη	τῶν ἰδίων ἐκτὸς τοῦ κινδύνου
[16, 39]	τοῖς ὑπομνήμασι, τὸν αὐτὸν τρόπον	χρὴ	καὶ κοινῇ τῶν πόλεων τὴν
[16, 15]	Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα πῶς	χρὴ	λέγειν· τοιαύτην γὰρ φύσιν ἔχει
[16, 30]	τοιαύτην γνώμην κατέστησαν ὥστ᾽ ἐπειδὰν	πέσῃ	τὸ διατείχισμα, τότ᾽ ἐπὶ τοῦ
[16, 24]	πόλεμον ἑτοίμους ὄντας περιχαρὴς ἦν.	Τῇ	δ᾽ ἐπαύριον ἅμα τοῖς Ῥωμαίοις
[16, 14]	εἰς τὴν Μυνδίαν ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι,	τῇ	δ᾽ ἐπαύριον ἀναχθέντας εἰς Κῶ
[16, 6]	ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ τὴν ναυμαχίαν,	τῇ	δὲ περιπετείᾳ τῇ κατὰ τὸν
[16, 5]	δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ τῶν τραυμάτων,	τῇ	δὲ τῆς ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος
[16, 37]	~Ταῦτα δὲ διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο	τῇ	διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[16, 13]	ἐνεργεστέραν καὶ παραβολωτέραν ἀποφαίνουσι καὶ	τῇ	κατὰ μέρος τοῦ κινδύνου χρείᾳ
[16, 6]	τὴν ναυμαχίαν, τῇ δὲ περιπετείᾳ	τῇ	κατὰ τὸν Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει,
[16, 14]	καθορμισθέντας ἐπὶ τὴν Λάδην ἐπὶ	τῇ	κείνων στρατοπεδείᾳ ποιήσασθαι τὴν ἔπαυλιν,
[16, 4]	εὐψύχως, ὁμοῦ ταῖς σάλπιγξι καὶ	τῇ	κραυγῇ παρακαλοῦντες ἀλλήλους. Εἰ μὲν
[16, 18]	ἢ τίνα παρέσχηται χρείαν ἐν	τῇ	μάχῃ, τὸ κάλλιστον σύστημα περὶ
[16, 5]	ἄλλης ὁρμῆς συνεπλέκετο τοῖς πολεμίοις,	τῇ	μὲν σωματικῇ δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ
[16, 3]	ὁ δ᾽ ὀκτήρει, παραβόλως ἐχρήσαντο	τῇ	ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν πρὸς ὀκτήρη
[16, 6]	ἄνδρας εὐθαρσεῖς εἶναι, διότι νικῶσι	τῇ	ναυμαχίᾳ· καὶ γὰρ ὑπέδραμέ τις
[16, 9]	δὲ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ	τῇ	πατρίδι γράψας ὑπὲρ τῶν κατὰ
[16, 25]	αὐτὴν κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν αὐτοὺς τοῦ	τῇ	πατρίδι συμφέροντος. Τῆς δ᾽ ἐπιστολῆς
[16, 37]	τῆς Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽ ἐν	τῇ	Πελλήνῃ μισθοφόροι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν
[16, 14]	διὰ τῶν κατὰ μέρος ἐν	τῇ	περὶ Λάδην ναυμαχίᾳ δύο μὲν
[16, 10]	στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι τοὺς ἐν	τῇ	πόλει. Τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς
[16, 10]	χώραν συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε	τῇ	Πρινασσῷ. Ταχὺ δὲ γέρρα καὶ
[16, 7]	μὲν Φιλίππου ναῦς ἐν μὲν	τῇ	πρὸς Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης, ἐννήρης,
[16, 7]	τὰ τούτων πληρώματα· ἐν δὲ	τῇ	πρὸς Ῥοδίους διεφθάρησαν κατάφρακτοι μὲν
[16, 33]	Ῥωμαῖοι τὸ σαφὲς ἀκούσαντες ἐν	τῇ	Ῥόδῳ περὶ τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν
[16, 22]	δὲ συντελεσθέντων οἱ μὲν ἐν	τῇ	Ῥώμῃ κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπὶ
[16, 2]	καὶ πεντήκοντα· τὰς γὰρ ἐν	τῇ	Σάμῳ ναῦς οὐκ ἠδυνήθη καταρτίσαι
[16, 33]	διεσάφει τῷ βασιλεῖ διότι δέδοκται	τῇ	συγκλήτῳ παρακαλεῖν αὐτὸν μήτε τῶν
[16, 14]	τοῦ ναυάρχου πεμφθείσης περὶ τούτων	τῇ	τε βουλῇ καὶ τοῖς πρυτάνεσιν,
[16, 21]	ἐν τῇ τῆς ὑποδέσεως καὶ	τῇ	τῆς ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν ταῦτα
[16, 21]	εἶναι τὴν Μακεδόνων ἀνδρείαν ἐν	τῇ	τῆς ὑποδέσεως καὶ τῇ τῆς
[16, 5]	τρία τραύματα λαβὼν καὶ παραβόλως	τῇ	τόλμῃ κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε τὴν
[16, 31]	ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο	τῇ	τύχῃ, διότι τὰς μὲν τῶν
[16, 2]	οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον προσκαρτερήσειν	τῇ	τῶν μετάλλων κατασκευῇ. Μάλιστα δ᾽
[16, 22]	καὶ μετά τινα χρόνον ἐν	τῇ	φυλακῇ τὸν βίον μετήλλαξε. Τούτων
[16, 20]	δυνατὸς ἦν, καὶ ἀνδρώδης ὑπῆρχε	τῇ	φύσει, καὶ πρὸς τὰς στρατιωτικὰς
[16, 20]	μετὰ φαντασίας, ἦν δὲ καὶ	τῇ	φύσει μετέωρος καὶ φιλόδοξος, καὶ
[16, 5]	δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει Φιλόστρατος,	τρίτη	δ᾽ ἣν ἐκυβέρνα μὲν Αὐτόλυκος,
[16, 27]	καιρούς, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ	κατανέστη	τῶν Ῥοδίων καὶ τοῦ βασιλέως
[16, 28]	τὴν ἀγνωσίαν τῆς ἐκτὸς θαλάττης.	Αὐτὴ	δ᾽ ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν πόλις
[16, 19]	ἀναγκαιοτάτων καὶ τῶν μεγίστων ἐν	αὐτῇ	πλείστην ποιεῖσθαι πρόνοιαν. Ταῦτα μὲν
[16, 3]	τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ	αὐτῇ	τριημιολίας, ταύτῃ δοῦσα πληγὴν βιαίαν
[16, 21]	ποιεῖσθαι τῆς ἐγκεχειρισμένης αὐτῷ πίστεως·	αὕτη	δ᾽ ἦν ἡ σφραγὶς καὶ
[16, 29]	κατὰ θάλατταν. Ἡ δὲ πρᾶξις	αὕτη	κατὰ μὲν τὸ μέγεθος τῆς
[16, 24]	ἀπήντων αὐτοῖς. Ὡς δὲ συνέμιξαν,	τοιαύτη	παρὰ τῶν πολλῶν ἐγένετο κατὰ
[16, 3]	ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ τριημιολίας,	ταύτῃ	δοῦσα πληγὴν βιαίαν κατὰ μέσον
[16, 3]	οὖν συμπεσὼν ὀκτήρει, καὶ προεμβαλὼν	ταύτῃ	καιρίαν καὶ ὕφαλον πληγήν, ἐπὶ
[16, 6]	ὑπὸ νεὼς πολεμίας, ὥρμησε παραβοηθήσων	ταύτῃ	μετὰ δύο τετρήρων. Τοῦ δὲ
[16, 36]	τοῖς ἐγγεγραμμένοις Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν	ταύτῃ	ταὐτὰ τοῖς πρόσθεν, πλὴν διότι
[16, 36]	πρὸς ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν ἡ	παρασκευή,	εἶτα ποῦ πορεύεται, πλὴν τῆς
[16, 2]	Ἄτταλον προσκαρτερήσειν τῇ τῶν μετάλλων	κατασκευῇ.	Μάλιστα δ᾽ ἐσπούδαζε ποιήσασθαι τὸν
[16, 2]	πάσας. Τὰ δὲ τῶν πολεμίων	σκάφη	κατάφρακτα μὲν ἦν ἑξήκοντα καὶ
[16, 4]	αὐτοὶ μὲν γὰρ ἔμπρωρρα τὰ	σκάφη	ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς πληγάς,
[16, 6]	εἰς τὴν γῆν ἐκβαλεῖν τὰ	σκάφη.	Τούτου δὲ συμβάντος αὐτὸς μὲν
[16, 21]	συνέδριον καὶ παρελθὼν ἐκείνους μὲν	ἔφη	λάθρᾳ καὶ κατ᾽ ἰδίαν ποιεῖσθαι
[16, 33]	δὲ μάλιστα μὲν ἀξιῶ Ῥωμαίους	ἔφη	μὴ παραβαίνειν τὰς συνθήκας μηδὲ
[16, 33]	νῦν Ἀβυδηνοί; καὶ τούτων τίς	ἔφη	σοὶ πρότερος ἐπέβαλε τὰς χεῖρας;
[16, 18]	τίνα παρέσχηται χρείαν ἐν τῇ	μάχῃ,	τὸ κάλλιστον σύστημα περὶ αὑτὸν
[16, 31]	τῆς Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο τῇ	τύχῃ,	διότι τὰς μὲν τῶν προειρημένων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009