>Livre, Chap. |
[16, 14] |
Ῥοδίων
ὑποχειρίους
γενέσθαι
τοῖς
πολεμίοις,
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
κινδύνου
μιᾶς
νηὸς |
[16, 32] |
τετολμηκότως
ὥστε
τὸν
Φίλιππον,
καίπερ
|
ἐκ |
διαδοχῆς
προβαλόμενον
τοὺς
Μακεδόνας
ἕως |
[16, 32] |
σαρίσας
αὐτοῖς
τοῖς
ἐκείνων
κλάσμασιν
|
ἐκ |
διαλήψεως
τύπτοντες
αὐτῶν
ταῖς
ἐπιδορατίσι |
[16, 1] |
περίβολον
διαρρίψας,
τούς
τε
ναοὺς
|
ἐκ |
θεμελίων
ἀνέσκαψε,
πολλοὺς
καὶ
πολυτελεῖς |
[16, 15] |
τοῦ
λέγειν
ὅτι
ποιησάμενός
τις
|
ἐκ |
Κορίνθου
τὴν
ὁρμὴν
καὶ
διαπορευθεὶς |
[16, 22] |
ἔπραττεν.
~Πόπλιος
δὲ
Σκιπίων
ἧκεν
|
ἐκ |
Λιβύης
οὐ
πολὺ
κατόπιν
τῶν |
[16, 20] |
ὁ
δὲ
πυνθανόμενος
τὸν
γινόμενον
|
ἐκ |
πάντων
ἔπαινον
ὑπὲρ
αὑτοῦ
καὶ |
[16, 39] |
ποιήσασθαι
μνήμην,
ὅσαι
τῶν
καλῶν
|
ἐκ |
παραδόσεώς
τι
καὶ
προθέσεως
πράττειν |
[16, 21] |
αὐθάδειαν
ὑπέφερον,
τὸν
δὲ
Σωσίβιον
|
ἐκ |
παραθέσεως
ἐθαύμαζον.
Ἐδόκει
γὰρ
οὗτος |
[16, 31] |
τοὺς
Θετταλοὺς
ἐν
τοῖς
ὑπαίθροις
|
ἐκ |
παρατάξεως·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὸ |
[16, 2] |
ἀλλ᾽
ἡ
φύσις
τῶν
πραγμάτων.
|
Ἐκ |
πολλοῦ
μὲν
γὰρ
ἐνίοτε
πολλοὶ |
[16, 21] |
Σωσιβίου.
Καὶ
πρὶν
μὲν
οὖν
|
ἐκ |
τῆς
Ἀλεξανδρείας
ἐκπλεῦσαι
πλήρης
ἦν |
[16, 4] |
κατὰ
μὲν
τὰς
ἀρχὰς
εὐθέως
|
ἐκ |
τῆς
ἀναγωγῆς
ἀπεσπάσθησαν
τῶν
πολεμίων, |
[16, 4] |
τῶν
δὲ
Ῥοδίων
οἱ
καθυστεροῦντες
|
ἐκ |
τῆς
ἀναγωγῆς
συνῆψαν
τοῖς
περὶ |
[16, 3] |
δὲ
τὴν
καταρχὴν
τῆς
ναυμαχίας
|
ἐκ |
τῆς
Ἀττάλου
νεώς,
εὐθέως
πάντες |
[16, 28] |
στήλας
περαιωθέντα
στόματος,
οὕτως
οὐδ᾽
|
ἐκ |
τῆς
καθ᾽
ἡμᾶς
εἰς
τὴν |
[16, 15] |
ὁ
Ζήνων
ὁρμήσαντα
τὸν
Νάβιν
|
ἐκ |
τῆς.
Λακεδαίμονος
καὶ
διαβάντα
τὸν |
[16, 16] |
δὲ
τούτοις
φησὶ
τὴν
ἐπάνοδον
|
ἐκ |
τῆς
Μεσσήνης
πεποιῆσθαι
τὸν
Νάβιν |
[16, 17] |
ἔχοντα
τὴν
κατάφρακτον
ἵππον,
τοῦτον
|
ἐκ |
τῆς
ὀρεινῆς
ἐπενεχθέντα
τρέψασθαι
τοὺς |
[16, 28] |
αὐτῶν
τῶν
ὑποκειμένων
τόπων
ὡς
|
ἐκ |
τῆς
παραθέσεως
καὶ
συγκρίσεως
τῶν |
[16, 16] |
τελευταῖον·
φησὶ
γὰρ
τὸν
Ἀλφειὸν
|
ἐκ |
τῆς
πηγῆς
εὐθέως
κρυφθέντα
καὶ |
[16, 4] |
κινηθῆναι
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
τάξιν
|
ἐκ |
τῆς
πρώτης
συμβολῆς
πάντες
ἦσαν |
[16, 24] |
μὲν
πρώτην
ἡμέραν
ἐχρημάτισε
τοῖς
|
ἐκ |
τῆς
Ῥώμης
πρεσβευταῖς,
θεωρῶν
δ᾽ |
[16, 34] |
Φίλιππον
διαλύσεις.
Οἷς
ἐπελθόντων
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
Ῥώμης
πρεσβευτῶν
καὶ
διαλεγομένων |
[16, 37] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἐξῆγε
τὴν
δύναμιν
|
ἐκ |
τῆς
Τεγέας,
καὶ
νυκτοπορήσας
ἐνεργῶς |
[16, 21] |
Τληπόλεμος,
προσπιπτόντων
αὐτῷ
λόγων
δυσμενικῶν
|
ἐκ |
τῆς
τῶν
αὐλικῶν
παρατηρήσεως
καὶ |
[16, 18] |
τοὺς
περὶ
τὸν
νεώτερον
Ἀντίοχον
|
ἐκ |
τοῦ
διώγματος
ἐπιφαινομένους
κατὰ
νώτου |
[16, 6] |
πάλαι
κακῶς
πάσχοντες,
ἐξέλυον
αὑτοὺς
|
ἐκ |
τοῦ
κινδύνου
μετὰ
προφάσεως
κατὰ |
[16, 29] |
ναῦς
μόλις
ἀνασπάσαι
τοὺς
πολεμίους
|
ἐκ |
τοῦ
κινδύνου.
Τοῖς
δὲ
κατὰ |
[16, 18] |
πρῶτος,
ἅμα
δ᾽
ἔσχατος
ἀναλέλυκεν
|
ἐκ |
τοῦ
κινδύνου;
φησὶ
γὰρ
αὐτὸν |
[16, 28] |
λέγεσθαι
μελλόντων.
Καθάπερ
γὰρ
οὐδ᾽
|
ἐκ |
τοῦ
παρὰ
μέν
τισιν
Ὠκεανοῦ |
[16, 21] |
φύσιν
καὶ
διὰ
τὴν
προσγεγενημένην
|
ἐκ |
τοῦ
πατρὸς
εὐκαιρίαν·
ὡς
δὲ |
[16, 23] |
Ἅμα
μὲν
γὰρ
ἠγωνία
τὸν
|
ἐκ |
τῶν
Βαργυλίων
ἔκπλουν
καὶ
προεωρᾶτο |
[16, 14] |
~Δῆλον
δ᾽
ἔστι
τὸ
λεγόμενον
|
ἐκ |
τῶν
ἐνεστώτων.
Ὁμολογοῦντες
γὰρ
οἱ |
[16, 22] |
πρὸς
αὐτόν.
Καὶ
τοῦτ᾽
εἰκότως
|
ἐκ |
τῶν
κατὰ
λόγον
ἐγίνετο
καὶ |
[16, 9] |
ταῖς
δυνάμεσι,
μετήλλαξε
τὸν
βίον
|
ἐκ |
τῶν
τραυμάτων,
ἀνὴρ
καὶ
κατὰ |
[16, 32] |
ἀδυνατήσειεν
ἢ
μετὰ
βίας
προοῖντ᾽
|
ἐκ |
τῶν
χειρῶν,
συμπλεκόμενοι
τοῖς
Μακεδόσιν |
[16, 37] |
σκοποὺς
τὴν
καταδρομὴν
τῶν
πολεμίων
|
ἐκ |
χειρὸς
ἐβοήθουν,
καθάπερ
ἔθος
ἦν |
[16, 29] |
ἕως
μέν
τινος
προσαντεῖχον
εὐψύχως,
|
οὐκ |
ἀπελπίζοντες
κατακρατήσειν
τῶν
πολεμίων.
Ἐπειδὴ |
[16, 1] |
τεμένη
διετίθετο
τὴν
ὀργήν,
ὑβρίζων
|
οὐκ |
Ἄτταλον,
ὥς
γ᾽
ἐμοὶ
δοκεῖ, |
[16, 28] |
ὑπομνῆσαι
τοὺς
ἀναγινώσκοντας
ἐπιστάσεως
χάριν
|
οὐκ |
ἄχρηστον
εἶναι
νομίζω
πρὸς
τὸ |
[16, 1] |
ποιεῖν
τὰ
κατὰ
τὰς
συνθήκας,
|
οὐκ |
ἐβούλετο
δὲ
σωματοποιεῖν
ἀληθινῶς
τὸν |
[16, 3] |
τὰ
βίαχα
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
οὐκ |
ἐδύνατο
χωρισθῆναι,
καίπερ
πολλάκις
ἐπιβαλόμενος |
[16, 31] |
παραπλήσια
βουλεύσασθαι
περὶ
τῶν
ἀναγκαίων,
|
οὐκ |
εἰς
τέλος
ἀπηλπισμένας
ἔχοντες
τὰς |
[16, 1] |
θυμῷ,
τὸ
πλεῖον
τῆς
ὀργῆς
|
οὐκ |
εἰς
τοὺς
ἀνθρώπους,
ἀλλ᾽
εἰς |
[16, 23] |
στρατιώταις
παρὰ
Μαγνήτων,
ἐπεὶ
σῖτον
|
οὐκ |
εἶχον,
σῦκα
ἔλαβε.
Διὸ
καὶ |
[16, 2] |
δυσχρήστως
διέκειτο
περὶ
τοῦ
μέλλοντος.
|
Οὐκ |
ἐπιδεχομένων
δὲ
τῶν
παρόντων
αἵρεσιν, |
[16, 8] |
ἐπικρύπτεσθαι
τὴν
αὑτοῦ
διάληψιν,
καίπερ
|
οὐκ |
ἐώντων
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων.
Χωρὶς |
[16, 20] |
καὶ
στρατιώταις.
Καθόλου
γὰρ
ἀνανεύειν
|
οὐκ |
ᾔδει,
τῷ
δὲ
πρὸς
χάριν |
[16, 2] |
γὰρ
ἐν
τῇ
Σάμῳ
ναῦς
|
οὐκ |
ἠδυνήθη
καταρτίσαι
πάσας.
Τὰ
δὲ |
[16, 5] |
τριῶν
πεντήρων,
τὴν
μὲν
ναῦν
|
οὐκ |
ἠδυνήθη
σῶσαι
διὰ
τὸ
πλήρη |
[16, 11] |
τὰς
τοιαύτας
ἀποφάσεις
τῶν
ἱστοριογράφων
|
οὐκ |
οἶδ᾽
ὅπως
παρ᾽
ὅλην
τὴν |
[16, 15] |
τὸν
Πάμισον
ποταμόν.
Ὑπὲρ
ὧν
|
οὐκ |
οἶδα
πῶς
χρὴ
λέγειν·
τοιαύτην |
[16, 19] |
τὸ
μεγάλην
εἶναι
τὴν
παράπτωσιν
|
οὐκ |
ὤκνησα
γράψαι
καὶ
πρὸς
αὐτὸν |
[16, 13] |
καὶ
καθόλου
πεποίηνται
τὴν
πραγματείαν
|
οὐκ |
ὠφελείας
χάριν,
ἀλλὰ
δόξης
καὶ |