HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XVI [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  211 formes différentes pour 672 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[16, 13]   κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα τοῖς γράφουσιν,     διαφυγεῖν ἄνθρωπον δυσχερές· ἐὰν δὲ
[16, 14]   τὴν ἔφοδον, ταῦτα δ᾽ εἰρηκότες     προφανῶς ἐστιν ἴδια τῶν ἡττημένων,
[16, 17]   φησι τῆς ὑπωρείας ἔχεσθαι τὴν  φάλαγγα   μετ᾽ ὀλίγων ἱππέων, τὸ δ᾽
[16, 18]   δὲ ταῦτά φησι καταπροτερουμένην τὴν  φάλαγγα   ταῖς εὐχειρίαις καὶ πιεζομένην ὑπὸ
[16, 18]   ἱππέων ἦν κατὰ μέσην τὴν  φάλαγγα   τὸ τοὺς ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον; ποῦ
[16, 19]   φαντασίαν ἐπαινούμενον καὶ ζηλούμενον, ὡς  μέγα   τι καὶ θαυμάσιον, καὶ
[16, 21]   τὴν δημηγορίαν ἔλαβε καὶ τὴν  σφραγῖδα   παρὰ Σωσιβίου, καὶ ταύτην παρειληφὼς
[16, 15]   Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ  οἶδα   πῶς χρὴ λέγειν· τοιαύτην γὰρ
[16, 9]   ποιήσας ἠνάγκασε μὲν τὴν αὑτοῦ  πατρίδα   συνεξαναστῆναι τοῖς καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ
[16, 16]   ναυμαχίαν διὰ τὴν πρὸς τὴν  πατρίδα   φιλοστοργίαν. Τί τις οὖν εἰκότως
[16, 28]   τῆς καθ᾽ ἡμᾶς εἰς τὴν  Προποντίδα   καὶ τὸν Πόντον ἀφικέσθαι μὴ
[16, 37]   Σκοτίταν καὶ τὰ λοιπὰ πειθαρχεῖν  Διδασκαλώνδᾳ   τῷ Κρητί· τούτῳ γὰρ ἐπεπιστεύκει
[16, 18]   ὑπὸ τῶν Αἰτωλῶν ἀναχωρεῖν ἐπὶ  πόδα,   τὰ δὲ θηρία τοὺς ἐγκλίνοντας
[16, 21]   τοὺς δὲ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν  ἀνδράποδα   καὶ βλᾶκας διαμένειν. Διόπερ εὐθέως
[16, 6]   ὑπονοήσας τὸ περὶ τὸν αὑτοῦ  βασιλέα   γεγονός, ἥθροιζε τὰς οἰκείας ναῦς
[16, 24]   ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς πρὸς Ἄτταλον τὸν  βασιλέα   τοὺς ἅμα μὲν εὐχαριστήσοντας ἐπὶ
[16, 26]   Φιλίππῳ διότι Ῥωμαῖοι παρακαλοῦσι τὸν  βασιλέα   τῶν μὲν Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν,
[16, 2]   τῶν Βυζαντίων, μετὰ δὲ τούτων  ἐννέα   τριημιολίαι καὶ τριήρεις τρεῖς ὑπῆρχον.
[16, 23]   τὸ στράτευμα, ποτὲ μὲν ἐσιτεῖτο  κρέα,   ποτὲ δὲ σῦκα, ποτὲ δὲ
[16, 23]   δὲ σῦκα, ποτὲ δὲ σιτάρια  βραχέα   παντελῶς· ὧν τινὰ μὲν αὐτῷ
[16, 13]   τὰς προειρημένας ναυμαχίας συνετελέσθη, βούλομαι  βραχέα   περὶ αὐτῶν διαλεχθῆναι. Ποιήσομαι δ᾽
[16, 20]   πολλὰ μὲν εἰς πραγμάτων λόγον  ἀγαθὰ   προσεφέρετο, πολλὰ δὲ καὶ κακά.
[16, 39]   Διὸ καθάπερ καὶ κατ᾽ ἰδίαν  ἐπισημαινόμεθα   τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐν τοῖς
[16, 38]   ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον καιρὸν  ὑπερθησόμεθα   τὴν διήγησιν. ~Ὅτι Ἀντιόχου τοῦ
[16, 33]   ἐὰν δὲ καὶ τοῦτο ποιῶσιν,  ἀμυνούμεθα   γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς θεούς Οὗτοι
[16, 19]   ἐπιγινομένους, ἐὰν μὲν κατὰ πρόθεσιν  εὑρισκώμεθά   που κατὰ τὴν πραγματείαν διαψευδόμενοι
[16, 8]   τὸν ὅρμον ἐπὶ τῶν ναυαγίων.  Ἀκόλουθα   δὲ τούτοις ἔπραττε καὶ κατὰ
[16, 9]   τοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς.  Κάρθαια,   μία τῆς ἐν Κέῳ τετραπόλεως
[16, 25]   οἱ προεστῶτες. Ἦν δὲ τὰ  κεφάλαια   τῶν γεγραμμένων ἀνάμνησις τῶν πρότερον
[16, 24]   καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς τὸν  Πειραιᾶ,   καὶ νομίζων ἀναγκαῖον εἶναι τὸ
[16, 24]   Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας εἰς τὸν  Πειραιᾶ   τὴν μὲν πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε
[16, 25]   Φίλιππον κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς,  τελευταία   δὲ παράκλησις εἰς τὸν κατὰ
[16, 8]   τὴν ἑξῆς ἡμέραν συνάγων τὰ  ναυάγια   καὶ τῶν νεκρῶν ποιούμενος ἀναίρεσιν
[16, 28]   εὐκαιρίαν τῶν πόλεων τὸ μὲν  διὰ   πλειόνων ἐξαριθμεῖσθαι μάταιον εἶναί μοι
[16, 13]   Τούτους δ᾽ ἀξίους εἶναι κρίνω  διὰ   πλείους αἰτίας. Καὶ γὰρ κατὰ
[16, 25]   πλῆθος ψηφίζεσθαι τὸν πόλεμον καὶ  διὰ   τὰ λεγόμενα καὶ διὰ τὴν
[16, 32]   θαυμάσιον τῆς τῶν πολιτῶν προαιρέσεως  διὰ   τὰς ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ
[16, 1]   τοὺς ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον  διὰ   τὰς τῶν τόπων ὀχυρότητας οἱ
[16, 21]   Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι πλήρης ἦν τύφου  διά   τε τὴν ἰδίαν φύσιν καὶ
[16, 28]   Λιβύης καὶ τῆς Εὐρώπης καὶ  διὰ   τὴν ἀγνωσίαν τῆς ἐκτὸς θαλάττης.
[16, 23]   συνεστήσατο διὰ Φιλοκλέους, ἐσφάλη δὲ  διὰ   τὴν ἀλογίαν τῆς ἐπιβολῆς. Τὴν
[16, 2]   ἐπισκοτούμενοι καὶ παραλογιζόμενοι τοῖς λογισμοῖς  διὰ   τὴν ἀμηχανίαν καὶ τὴν δυσχρηστίαν
[16, 28]   ἔχει τὴν χρῆσιν καὶ σπανίοις  διὰ   τὴν ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν τῶν
[16, 18]   ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι κατὰ τὸν κίνδυνον  διὰ   τὴν ἀσυνήθειαν τῆς τῶν θηρίων
[16, 21]   πεπεισμένος αὑτὸν μὲν ἄνδρα γεγονέναι  διὰ   τὴν ἐκδημίαν καὶ διὰ τὸ
[16, 11]   Νηλέως υἱὸν τοῦ κτίσαντος Μίλητον  διὰ   τὴν ἐν τῷ Καρικῷ πολέμῳ
[16, 25]   καὶ διὰ τὰ λεγόμενα καὶ  διὰ   τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν
[16, 14]   ἀλλὰ καὶ τὸν Ἡρακλείδην στεφανῶσαι  διὰ   τὴν ἔφοδον, ταῦτα δ᾽ εἰρηκότες
[16, 28]   ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι  διὰ   τὴν ἰδιότητα τῶν τόπων· κεφαλαιωδῶς
[16, 19]   τὸ μέγεθος τῆς συντάξεως καὶ  διὰ   τὴν καθόλου περιβολὴν τῶν πραγμάτων.
[16, 28]   ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν πόλιν  διὰ   τὴν ὀξύτητα καὶ βίαν τοῦ
[16, 10]   Φίλιππός τινας ἀπράκτους προσβολὰς  διὰ   τὴν ὀχυρότητα τοῦ πολίσματος αὖθις
[16, 28]   ἀνθρώπων οἰκούμενον πύλης ἔχει διάθεσιν  διὰ   τὴν πρὸς ἀλλήλους ἐπιμιξίαν, ποτὲ
[16, 16]   τὸ δὲ περὶ τὴν ναυμαχίαν  διὰ   τὴν πρὸς τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν.
[16, 21]   τε τὴν ἰδίαν φύσιν καὶ  διὰ   τὴν προσγεγενημένην ἐκ τοῦ πατρὸς
[16, 3]   Ἀττάλου δ᾽ ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ, καὶ  διὰ   τῆς εἰς τὴν πολεμίαν ναῦν
[16, 14]   διὰ τῶν κατὰ μέρος καὶ  διὰ   τῆς καθολικῆς ἀποφάσεως νικῶντας ἀποφαίνουσι
[16, 16]   ἐκπίπτει, καὶ τὸ λοιπὸν φερόμενος  διὰ   τῆς Μεγαλοπολίτιδος τὰς μὲν ἀρχὰς
[16, 15]   παρὰ τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι  διὰ   τῆς ὁδοῦ τῆς στενῆς παρὰ
[16, 22]   τῶν Μασαισυλίων βασιλεὺς ἤχθη τότε  διὰ   τῆς πόλεως ἐν τῷ θριάμβῳ
[16, 5]   εἰς τὴν ναῦν τῆς θαλάττης  διὰ   τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν
[16, 22]   εἰσῆγε, τότε καὶ μᾶλλον ἔτι  διὰ   τῆς τῶν εἰσαγομένων ἐνεργείας μιμνησκόμενοι
[16, 4]   καθόλου γὰρ ἐξέκλινον τὰς συμπλοκὰς  διὰ   τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι τοὺς Μακεδόνας
[16, 25]   καὶ πᾶσι Ῥοδίοις ἰσοπολιτείαν ἐψηφίσαντο  διὰ   τὸ κἀκείνους αὐτοῖς χωρὶς τῶν
[16, 6]   ὡς ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως Ἀττάλου  διὰ   τὸ κατάγειν τοὺς περὶ τὸν
[16, 23]   ἐνίους δὲ παρὰ φύσιν αἰκάλλων  διὰ   τὸ λιμώττειν αὐτῷ τὸ στράτευμα,
[16, 21]   γεγονέναι διὰ τὴν ἐκδημίαν καὶ  διὰ   τὸ Μακεδόσιν ὡμιληκέναι, τοὺς δὲ
[16, 19]   ἀγνοίας τῶν κατὰ τὴν Λακωνικὴν  διὰ   τὸ μεγάλην εἶναι τὴν παράπτωσιν
[16, 39]   Περσῶν ἔφοδον ἐκπλαγέντων τῶν ἄλλων  διὰ   τὸ μέγεθος τῆς δυναστείας, καὶ
[16, 19]   ἔχειν, καὶ μάλιστα πάντων ἡμῖν  διὰ   τὸ μέγεθος τῆς συντάξεως καὶ
[16, 2]   ἐνίοτε πολλοὶ τῶν ἀδυνάτων ἐφίενται  διὰ   τὸ μέγεθος τῶν προφαινομένων ἐλπίδων,
[16, 31]   ἔχοντες τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας  διὰ   τὸ μέλλειν ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον
[16, 28]   ἐξαριθμεῖσθαι μάταιον εἶναί μοι δοκεῖ  διὰ   τὸ πάντας, ὧν καὶ μικρὸν
[16, 5]   τῆς Ἀσίας, τὸ δ᾽ εὐώνυμον  διὰ   τὸ παραβοηθῆσαι τοῖς ἐπὶ τῆς
[16, 10]   δ᾽ ἀπράκτου τῆς ἐπιβολῆς αὐτῷ  διὰ   τὸ πετρώδη τὸν τόπον ὑπάρχειν
[16, 37]   διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο τῇ διανοίᾳ  διὰ   τὸ πλῆθος τῶν ὠτακουστῶν καὶ
[16, 5]   μὲν ναῦν οὐκ ἠδυνήθη σῶσαι  διὰ   τὸ πλήρη θαλάττης εἶναι, δύο
[16, 28]   ὡς ἂν εἴ τινος τεκμαιρομένου  διὰ   τὸ πολλαπλασίαν εἶναι τὴν ἔξω
[16, 19]   γνοὺς ἀδύνατον οὖσαν τὴν μετάθεσιν  διὰ   τὸ προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις, ἐλυπήθη
[16, 14]   μιᾶς νηὸς ἐπαραμένης τὸν δόλωνα  διὰ   τὸ τετρωμένην αὐτὴν θαλαττοῦσθαι, πολλοὺς
[16, 27]   Ταῦτα μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν  διὰ   τὸ τινὰς μὲν πρὸς τῷ
[16, 21]   συγκατατιθεμένων τῶν περὶ τὴν αὐλὴν  διὰ   τὸ τὸν Τληπόλεμον καὶ τὰ
[16, 28]   ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ οὐχὶ  διὰ   τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας περαιωθέντα
[16, 28]   τὸν Πόντον ἀφικέσθαι μὴ οὐχὶ  διὰ   τοῦ μεταξὺ Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου
[16, 26]   Ἀχαιοὺς ἐν Αἰγίῳ. Τότε δὲ  διὰ   τοῦ Νικάνορος τῷ Φιλίππῳ ταῦτα
[16, 10]   τὰ στόμια τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε  διὰ   τοῦ πλήθους τῆς σωρευομένης γῆς
[16, 18]   κατὰ νώτου τοῖς φαλαγγίταις, καὶ  διὰ   τοῦτο τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας
[16, 20]   δὲ τὰς ἐπιγραφὰς καὶ τὰ  διὰ   τῶν ἀκροαμάτων εἰς αὑτὸν ᾀδόμενα
[16, 14]   ἐνεστώτων. Ὁμολογοῦντες γὰρ οἱ προειρημένοι  διὰ   τῶν κατὰ μέρος ἐν τῇ
[16, 14]   ἴδια τῶν ἡττημένων, ὅμως καὶ  διὰ   τῶν κατὰ μέρος καὶ διὰ
[16, 29]   τῶν ὀρυγμάτων, μετὰ δὲ ταῦτα  διὰ   τῶν μετάλλων ἤγγιζον οἱ Μακεδόνες
[16, 10]   τοιαύτην ἑτοιμάσας παρασκευὴν ἤρξατο πολιορκεῖν  διὰ   τῶν μετάλλων. Οὔσης δ᾽ ἀπράκτου
[16, 29]   μὲν ἐκτὸς τοῦ τείχους ἔπεσε  διὰ   τῶν ὀρυγμάτων, μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 23]   τὴν Μυλασέων πόλιν πράξεις συνεστήσατο  διὰ   Φιλοκλέους, ἐσφάλη δὲ διὰ τὴν
[16, 11]   μέγεθος τῆς πόλεώς ἐστι δέκα  στάδια.   Καταπεφήμισται δὲ καὶ πεπίστευται παρὰ
[16, 16]   πηγῆς, καὶ κρυφθεὶς ἐπὶ δέκα  στάδια,   πάλιν ἐκπίπτει, καὶ τὸ λοιπὸν
[16, 19]   μὴ τὰς τῶν πέλας ἁμαρτίας  ἴδια   προτερήματα νομίζειν, καθάπερ ἔνιοι ποιεῖν
[16, 14]   δ᾽ εἰρηκότες προφανῶς ἐστιν  ἴδια   τῶν ἡττημένων, ὅμως καὶ διὰ
[16, 4]   ναυμαχία· νῦν δὲ ταῦτ᾽  ἐμπόδια   πρὸς τὴν χρείαν τοῖς Ῥοδίοις
[16, 36]   τὰ ὅπλα καὶ πένθ᾽ ἡμερῶν  ἐφόδια   καὶ πέντ᾽ ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι παραυτίκα
[16, 14]   τὴν Λάδην ἐπὶ τῇ κείνων  στρατοπεδείᾳ   ποιήσασθαι τὴν ἔπαυλιν, ἔτι δὲ
[16, 13]   μέρος τοῦ κινδύνου χρείᾳ καὶ  συντελείᾳ   καὶ καθόλου φασὶ τὸ νίκημα
[16, 39]   καθήκουσαν μαρτυρίαν. Οὐδὲν γὰρ διαφέροντες  ἀνδρείᾳ   τῶν κατὰ Κοίλην Συρίαν πρὸς
[16, 13]   τῇ κατὰ μέρος τοῦ κινδύνου  χρείᾳ   καὶ συντελείᾳ καὶ καθόλου φασὶ
[16, 6]   πολὺ τὴν ναυμαχίαν, τῇ δὲ  περιπετείᾳ   τῇ κατὰ τὸν Ἄτταλον ἐπαρθείς,
[16, 20]   κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς τὰ  μειράκια   διαμιλλώμενος ἐν τοῖς ὅπλοις, ἀπὸ
[16, 7]   δὲ παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν  τριημιολία   μία καὶ δύο πεντήρεις, ἥλωσαν
[16, 7]   παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν τριημιολία  μία   καὶ δύο πεντήρεις, ἥλωσαν δὲ
[16, 9]   ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια,  μία   τῆς ἐν Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον,
[16, 10]   χοῦν καὶ παρέβαλλε παρὰ τὰ  στόμια   τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ τοῦ
[16, 20]   τῶν ἀκροαμάτων εἰς αὑτὸν ᾀδόμενα  παίγνια   καθ᾽ ὅλην τὴν πόλιν, εἰς
[16, 11]   τοῦ δυνατοῦ. Τὸ γὰρ φάσκειν  ἔνια   τῶν σωμάτων ἐν φωτὶ τιθέμενα
[16, 23]   μέλλοντος ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ  ἠγωνία   τὸν ἐκ τῶν Βαργυλίων ἔκπλουν
[16, 39]   πρὸς τὰς πολεμικὰς πράξεις, ἐν  κοινωνίᾳ   πραγμάτων καὶ τῷ τηρεῖν τὴν
[16, 29]   εἰ καί τις ἄλλη, μνήμης  ἀξία   καὶ παραδόσεως. Τὰς μὲν γὰρ
[16, 37]   δὲ διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο τῇ  διανοίᾳ   διὰ τὸ πλῆθος τῶν ὠτακουστῶν
[16, 6]   ναυμαχίᾳ· καὶ γὰρ ὑπέδραμέ τις  ἔννοια   καὶ πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις ὡς
[16, 24]   πολλῶν ἐγένετο κατὰ τὴν ἀπάντησιν  φιλανθρωπία   πρός τε Ῥωμαίους καὶ ἔτι
[16, 23]   ποτὲ δὲ σῦκα, ποτὲ δὲ  σιτάρια   βραχέα παντελῶς· ὧν τινὰ μὲν
[16, 7]   πληρωμάτων εἰς ἑξακισχιλίους. Ἑάλωσαν δὲ  ζωγρίᾳ   τῶν μὲν συμμάχων καὶ Μακεδόνων
[16, 17]   Μετὰ δὲ ταῦτά φησι τὰ  θηρία   προτάξαι τῆς φάλαγγος ἐν διαστήματι
[16, 18]   οὐκέτι δυνατὸν ἦν κρῖναι τὰ  θηρία   τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος
[16, 18]   ἀναχωρεῖν ἐπὶ πόδα, τὰ δὲ  θηρία   τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα
[16, 31]   αὐταῖς μητράσιν ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς  ὑποχείρια.   ~Πεσόντος γὰρ τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες
[16, 5]   ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους, αὐτὸς δὲ  τρία   τραύματα λαβὼν καὶ παραβόλως τῇ
[16, 10]   πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν τὰ  φρούρια   καὶ τὰς κατὰ τὴν χώραν
[16, 17]   Ἀντιόχου πρὸς Σκόπαν ἐν Κοίλῃ  Συρίᾳ   περὶ τὸ Πάνιον, περὶ μὲν
[16, 31]   Φωκεῖς τε γὰρ δοκοῦσι τὰ  παραπλήσια   βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἀναγκαίων, οὐκ
[16, 31]   προιδόμενοι τὴν Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο  παραπλήσια   περὶ τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν
[16, 26]   Ῥωμαίους, μὴ βουλομένῳ δὲ πείθεσθαι  τἀναντία   συνεξακολουθήσειν ἔφασαν. μὲν οὖν
[16, 3]   δ᾽ ὀκτήρει, παραβόλως ἐχρήσαντο τῇ  ναυμαχίᾳ.   Δεινοκράτης μὲν πρὸς ὀκτήρη συμπεσὼν
[16, 7]   ἐν μὲν τῇ πρὸς Ἄτταλον  ναυμαχίᾳ   δεκήρης, ἐννήρης, ἑπτήρης, ἑξήρης, τῶν
[16, 14]   μέρος ἐν τῇ περὶ Λάδην  ναυμαχίᾳ   δύο μὲν αὐτάνδρους πεντήρεις τῶν
[16, 6]   εὐθαρσεῖς εἶναι, διότι νικῶσι τῇ  ναυμαχίᾳ·   καὶ γὰρ ὑπέδραμέ τις ἔννοια
[16, 4]   καὶ σύντομον ἔλαβε κρίσιν  ναυμαχία·   νῦν δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια πρὸς
[16, 20]   ἀγαθὰ προσεφέρετο, πολλὰ δὲ καὶ  κακά.   Στρατηγεῖν μὲν γὰρ ἐν τοῖς
[16, 7]   τῶν δὲ λοιπῶν κατάφρακτοι μὲν  δέκα   καὶ τριημιολίαι τρεῖς, λέμβοι δὲ
[16, 7]   πρὸς Ῥοδίους διεφθάρησαν κατάφρακτοι μὲν  δέκα,   λέμβοι δὲ περὶ τετταράκοντα τὸν
[16, 11]   δὲ μέγεθος τῆς πόλεώς ἐστι  δέκα   στάδια. Καταπεφήμισται δὲ καὶ πεπίστευται
[16, 16]   τῆς πηγῆς, καὶ κρυφθεὶς ἐπὶ  δέκα   στάδια, πάλιν ἐκπίπτει, καὶ τὸ
[16, 20]   τὸ φαινόμενον εἰπεῖν, διερρίπτει τὰ  βασιλικὰ   χρήματα τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος
[16, 31]   τῶν προειρημένων συμφορὰς οἷον ἐλεήσασα  παραυτίκα   διωρθώσατο, περιθεῖσα τὴν νίκην ἅμα
[16, 36]   ἐφόδια καὶ πέντ᾽ ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι  παραυτίκα   πάντας εἰς τὴν ἀγοράν. Ἐπειδὰν
[16, 26]   προδιαπεμψάμενοι πρὸς αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι  κήρυκα   συνέμιξαν αὐτῷ καὶ παρεκάλεσαν ἀναγγεῖλαι
[16, 23]   Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον οὐκ εἶχον,  σῦκα   ἔλαβε. Διὸ καὶ Μυοῦντος κυριεύσας
[16, 23]   μὲν ἐσιτεῖτο κρέα, ποτὲ δὲ  σῦκα,   ποτὲ δὲ σιτάρια βραχέα παντελῶς·
[16, 16]   δῆλον γὰρ ὡς οὐ μικρά,  μεγάλα   δὲ συμβάλλεται τοῦτο πρὸς τὴν
[16, 4]   τὰς πληγάς, τοῖς δὲ πολεμίοις  ὕφαλα   τὰ τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον
[16, 15]   τὴν ἐναντίαν διάθεσιν ἔχει πρὸς  ἄλληλα,   καὶ τὰ μὲν κατὰ τὸν
[16, 38]   μὲν Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν καὶ  Ἄβιλα   καὶ Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχος· μετ᾽
[16, 13]   τὴν πραγματείαν οὐκ ὠφελείας χάριν,  ἀλλὰ   δόξης καὶ τοῦ καθήκοντος ἀνδράσι
[16, 22]   παντὸς φόβου καὶ πάσης περιστάσεως,  ἀλλὰ   καὶ κρατεῖν τῶν ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν
[16, 16]   ὢν καὶ βαρύς. Οὐ μὴν  ἀλλὰ   καὶ πάντα μοι δοκεῖ τὰ
[16, 8]   Ἐξ ὧν οὐ μόνον αὐτός,  ἀλλὰ   καὶ πάντες οἱ Μακεδόνες εἰς
[16, 24]   ἀρχὰς ἔχοντες μετὰ τῶν ἱππέων,  ἀλλὰ   καὶ πάντες οἱ πολῖται μετὰ
[16, 23]   οὐχ οἷον διαλύοντας τὸ ναυτικόν,  ἀλλὰ   καὶ προσπληροῦντας ναῦς καὶ φιλοτιμότερον
[16, 36]   ἔχειν μὴ μόνον τὰς ἑαυτῆς,  ἀλλὰ   καὶ τὰς τῶν ἄλλων πόλεων,
[16, 20]   καὶ ταχέως οὐ μόνον ἔσφηλεν,  ἀλλὰ   καὶ τὴν βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν
[16, 11]   τῶν εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει θεωρίας,  ἀλλὰ   καὶ τῆς τοῦ δυνατοῦ. Τὸ
[16, 14]   γεγονός, οὐ μόνον τὸν Φίλιππον,  ἀλλὰ   καὶ τὸν Ἡρακλείδην στεφανῶσαι διὰ
[16, 9]   ὧν οὐ μόνον τοὺς ζῶντας,  ἀλλὰ   καὶ τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς
[16, 1]   τοὺς νεὼς καὶ τοὺς βωμούς,  ἀλλὰ   καὶ τοὺς λίθους ἔθραυε πρὸς
[16, 39]   μόνον τῶν ἄλλων παραδεδωκότων αὑτούς,  ἀλλὰ   καὶ Τυρίων ἐξηνδραποδισμένων μετὰ βίας,
[16, 19]   μὴ μόνον τῶν ἰδίων ὑπομνημάτων,  ἀλλὰ   καὶ τῶν ἀλλοτρίων, καθ᾽ ὅσον
[16, 25]   πρὸς τὸν Ἄτταλον. Οὐ μὴν  ἀλλὰ   καὶ τῶν Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ
[16, 36]   πάσαις ἀπεδόθη τὰ γράμματα ταύταις,  ἀλλὰ   κατὰ λόγον ἑκάσταις. Ἐξ ὧν
[16, 19]   νομίζειν, καθάπερ ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν,  ἀλλὰ   μὴ μόνον τῶν ἰδίων ὑπομνημάτων,
[16, 6]   ἐναυμάχει τοῖς Ῥοδίοις. ~Οὐ μὴν  ἀλλὰ   παρὰ πολὺ τοῦ δεξιοῦ κέρατος
[16, 16]   περὶ τὸν χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως,  ἀλλὰ   περὶ τὴν τῆς λέξεως κατασκευὴν
[16, 9]   παρασκευάζεσθαι τὰ πρὸς τὸν πόλεμον,  ἀλλὰ   πολεμεῖν ἐρρωμένως καὶ κινδυνεύειν. Τοιγαροῦν
[16, 14]   Ἀντισθένους καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης  ἀλλὰ   ταῖς ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ τοῖς
[16, 15]   οὐχ οἷον παρὰ μικρόν ἐστιν,  ἀλλὰ   τὴν ἐναντίαν διάθεσιν ἔχει πρὸς
[16, 2]   ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων. Οὐ μὴν  ἀλλὰ   χρησάμενοι ταῖς εἰρεσίαις ἐνεργῶς προσέβαλλον,
[16, 16]   ἀνδράσι τίθεσθαι· πολλοῦ γε δεῖν·  ἄλλα   γὰρ ἂν εἴη καλλίω μέρη
[16, 20]   εἰς πραγμάτων λόγον ἀγαθὰ προσεφέρετο,  πολλὰ   δὲ καὶ κακά. Στρατηγεῖν μὲν
[16, 20]   μετέωρος καὶ φιλόδοξος, καὶ καθόλου  πολλὰ   μὲν εἰς πραγμάτων λόγον ἀγαθὰ
[16, 4]   ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα μένειν τὰ  ὅλα,   πολὺ δὲ τοὺς περὶ τὸν
[16, 36]   ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔχοντας τὰ  ὅπλα   καὶ πένθ᾽ ἡμερῶν ἐφόδια καὶ
[16, 18]   Σκόπας ἅμα μὲν αὐτῷ πρῶτος,  ἅμα   δ᾽ ἔσχατος ἀναλέλυκεν ἐκ τοῦ
[16, 24]   μὲν εὐχαριστήσοντας ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν,  ἅμα   δὲ παρακαλέσοντας αὐτὸν ἐλθεῖν Ἀθήναζε
[16, 23]   προεωρᾶτο τὸν κατὰ θάλατταν κίνδυνον,  ἅμα   δὲ τοῖς κατὰ τὴν Μακεδονίαν
[16, 37]   κατόπιν ἐπικείμενοι θρασέως καὶ τετολμηκότως.  Ἅμα   δὲ τῷ παραβάλλειν εἰς τοὺς
[16, 32]   τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ζωγρεῖν,  ἅμα   δὲ τῷ φωτὶ τοὺς ἱερεῖς
[16, 29]   Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει καὶ κατὰ γῆν  ἅμα   καὶ κατὰ θάλατταν. δὲ
[16, 39]   Πολύβιος· ἐμοὶ δὲ καὶ δίκαιον  ἅμα   καὶ πρέπον εἶναι δοκεῖ τὸ
[16, 31]   παραυτίκα διωρθώσατο, περιθεῖσα τὴν νίκην  ἅμα   καὶ τὴν σωτηρίαν τοῖς ἀπηλπισμένοις,
[16, 18]   συνεστρατευμένου. Πῶς δ᾽ Σκόπας  ἅμα   μὲν αὐτῷ πρῶτος, ἅμα δ᾽
[16, 23]   εἶχε περὶ τοῦ μέλλοντος ἐπινοίας.  Ἅμα   μὲν γὰρ ἠγωνία τὸν ἐκ
[16, 24]   πρὸς Ἄτταλον τὸν βασιλέα τοὺς  ἅμα   μὲν εὐχαριστήσοντας ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν,
[16, 36]   τὸ μέλλον μήτε τῶν παραγινομένων,  ἅμα   πάντας τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ
[16, 36]   τὰς πορρωτάτω κειμένας πόλεις οὐχ  ἅμα   πάσαις ἀπεδόθη τὰ γράμματα ταύταις,
[16, 25]   συνεμβαίνειν εὐγενῶς εἰς τὴν ἀπέχθειαν  ἅμα   Ῥοδίοις καὶ Ῥωμαίοις καὶ αὐτῷ,
[16, 24]   περιχαρὴς ἦν. Τῇ δ᾽ ἐπαύριον  ἅμα   τοῖς Ῥωμαίοις καὶ τοῖς τῶν
[16, 37]   μισθοφόροι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν  ἅμα   τῷ σημῆναι τοὺς σκοποὺς τὴν
[16, 3]   μὲν λοιπὸν πλῆθος τῶν ἐπιβατῶν  ἅμα   τῷ σκάφει διεφθάρη, τρίτος δ᾽
[16, 2]   περὶ τὸν Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον,  ἅμα   τῷ συνιδεῖν αὐτὸν ἀναγόμενον, εἴχοντο
[16, 17]   τόπους, τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν  ἅμα   τῷ φωτὶ διαβιβάσαντα τὸν ποταμὸν
[16, 37]   ἐπιλέκτους, ὥστε νυκτερεύσαντας περὶ Σελλασίαν  ἅμα   τῷ φωτὶ κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν
[16, 30]   καὶ πράξαντες ὁμοθυμαδὸν κατὰ τὸ  δόγμα   πάλιν συνηθροίσθησαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν,
[16, 6]   ἥθροιζε τὰς οἰκείας ναῦς ἐξαίρων  σύνθημα·   ταχὺ δὲ συλλεχθεισῶν πρὸς αὐτὸν
[16, 2]   περικαταλαμβανόμενος τοῖς καιροῖς, δοὺς τὸ  σύνθημα   τοῖς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ καὶ
[16, 13]   συντελείᾳ καὶ καθόλου φασὶ τὸ  νίκημα   γεγονέναι κατὰ τοὺς Ῥοδίους. Ἐγὼ
[16, 36]   τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν,  παραχρῆμα   ποιήσασθε τοὺς ἐν ταῖς ἡλικίαις
[16, 18]   ἐν τῇ μάχῃ, τὸ κάλλιστον  σύστημα   περὶ αὑτὸν ἐσχηκὼς καὶ τῶν
[16, 11]   διότι τὸ τῆς Κινδυάδος Ἀρτέμιδος  ἄγαλμα,   καίπερ ὂν ὑπαίθριον, οὔτε νίφεται
[16, 36]   διότι τὸ τῆς ἑξῆς κειμένης  ὄνομα   πόλεως οὐ ταὐτὸν εἶχεν, εἰς
[16, 30]   μήν, ἐὰν ἴδωσι τὸ  διατείχισμα   καταλαμβανόμενον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, κατασφάξειν
[16, 30]   κατέστησαν ὥστ᾽ ἐπειδὰν πέσῃ τὸ  διατείχισμα,   τότ᾽ ἐπὶ τοῦ πτώματος διαμάχεσθαι
[16, 16]   προσειληφὼς καὶ τὸ τοῦ Λουσίου  ῥεῦμα   καὶ παντελῶς ἄβατος ὢν καὶ
[16, 23]   διὰ τὸ λιμώττειν αὐτῷ τὸ  στράτευμα,   ποτὲ μὲν ἐσιτεῖτο κρέα, ποτὲ
[16, 38]   περὶ τὸ ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον  Ἱεροσόλυμα   κατοικοῦντες. Ὑπὲρ οὗ καὶ πλείω
[16, 6]   τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ τὸ  κατάστρωμα   τῆς νεὼς ἐξέβαλον. Ὅθεν οἱ
[16, 21]   σφραγὶς καὶ τὸ τοῦ βασιλέως  σῶμα.   Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[16, 29]   τῆς ἐσθῆτος τῆς περὶ τὸ  σῶμα.   Τοῦ δὲ Φιλίππου προστάττοντος περὶ
[16, 32]   τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ  πτῶμα   κατὰ τοὺς ὅρκους διεμάχοντο τοῖς
[16, 13]   συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν.  Ἱκανὰ   γὰρ τὰ κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα
[16, 11]   ἔνια τῶν σωμάτων ἐν φωτὶ  τιθέμενα   μὴ ποιεῖν σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ
[16, 16]   καὶ πάντα μοι δοκεῖ τὰ  προειρημένα   διαπτώματα μὲν εἶναι, πρόφασιν δ᾽
[16, 15]   τοιαύτην γὰρ φύσιν ἔχει τὰ  προειρημένα   πάντα συλλήβδην ὥστε μηδὲν διαφέρειν
[16, 28]   τῆς Εὐρώπης ἀκρωτηρίων, ἔχει δὲ  λιμένα   δυνάμενον σκέπειν ἀπὸ παντὸς ἀνέμου
[16, 28]   Ἐκτὸς δὲ τῆς εἰς τὸν  λιμένα   καταγωγῆς οὐδαμῶς οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν
[16, 25]   τὸν πόλεμον καὶ διὰ τὰ  λεγόμενα   καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν
[16, 30]   ~Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοὶ πυθόμενοι τὰ  λεγόμενα,   συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περὶ
[16, 20]   διὰ τῶν ἀκροαμάτων εἰς αὑτὸν  ᾀδόμενα   παίγνια καθ᾽ ὅλην τὴν πόλιν,
[16, 18]   οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν, πῶς  γενόμενα   παρείχετο χρείαν μεγάλην· ὅτε γὰρ
[16, 13]   Ἱκανὰ γὰρ τὰ κατ᾽ ἄγνοιαν  γινόμενα   τοῖς γράφουσιν, διαφυγεῖν ἄνθρωπον
[16, 27]   ἵνα μή τις ἡμᾶς ὑπολάβῃ  μαχόμενα   λέγειν ἑαυτοῖς, ἄρτι μὲν ἐπαινοῦντας
[16, 18]   τὰ δὲ θηρία τοὺς ἐγκλίνοντας  ἐκδεχόμενα   καὶ συμπίπτοντα τοῖς πολεμίοις μεγάλην
[16, 28]   τόποις ἀφορμὰς καὶ τὰς ἐπιβάθρας.  Ἵνα,   ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν αὖθις εἰς
[16, 27]   Ποιοῦμαι δὲ τὴν τοιαύτην διαστολήν,  ἵνα   μή τις ἡμᾶς ὑπολάβῃ μαχόμενα
[16, 13]   πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστι μὴ παρασιωπᾶν,  ἵνα   μὴ τῷ τῆς πατρίδος ὀνόματι
[16, 17]   ἔχοντα μέρος τι τῆς δυνάμεως,  ἵνα   προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους
[16, 30]   πρῶτον μὲν τοὺς δούλους ἐλευθεροῦν,  ἵνα   συναγωνιστὰς ἔχοιεν ἀπροφασίστους, ἔπειτα συναθροῖσαι
[16, 28]   τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ πρός  τινα   λόγον τῆς τύχης ποιουμένης τὴν
[16, 23]   δὲ σιτάρια βραχέα παντελῶς· ὧν  τινὰ   μὲν αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει, τὰ
[16, 12]   δόξαν. ~Ὅτι κατὰ τὴν Πελοπόννησον  τίνα   μὲν ἐξ ἀρχῆς προαίρεσιν ἐνεστήσατο
[16, 18]   δ᾽ βασιλεὺς γέγονεν,  τίνα   παρέσχηται χρείαν ἐν τῇ μάχῃ,
[16, 36]   πρῶτον μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς  τίνα   πρᾶξιν πρὸς ποίαν ἐπιβολήν
[16, 16]   Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί  τινα   πύλην παρὰ τοῖς Μεσσηνίοις ἐπὶ
[16, 12]   καὶ θυγατράσιν, ὁμοίως δὲ καὶ  τίνα   τρόπον ἀναδείξας τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν
[16, 12]   τούτων δεδηλώκαμεν. Πῶς δὲ καὶ  τίνα   τρόπον κατὰ τοὺς προειρημένους καιροὺς
[16, 22]   τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ μετά  τινα   χρόνον ἐν τῇ φυλακῇ τὸν
[16, 33]   τῶν σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰ  τέκνα   καὶ τὰς γυναῖκας ἀποσφαττόντων, κατακαόντων,
[16, 30]   τῶν ἐχθρῶν, κατασφάξειν μὲν τὰ  τέκνα   καὶ τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ
[16, 32]   ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ μὲν  τέκνα   καὶ τὰς γυναῖκας ζωγρεῖν, ἅμα
[16, 31]   ἔχειν τοῦ πεσεῖσθαι τὰ σφέτερα  τέκνα   καὶ τὰς γυναῖκας ὑπὸ τὴν
[16, 31]   δὲ πόλις ἑάλω, τὰ δὲ  τέκνα   σὺν αὐταῖς μητράσιν ἐγένετο τοῖς
[16, 30]   Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας, τὰ δὲ  τέκνα   σὺν ταῖς τροφοῖς εἰς τὸ
[16, 9]   κατὰ τὴν ναυμαχίαν, καὶ Κλεωναῖον  ἡγεμόνα   συστήσας ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ ταῖς δυνάμεσι,
[16, 15]   καὶ περὶ τοὺς κατὰ τὴν  Λακεδαίμονα   συμβέβηκεν· μὲν γὰρ Εὐρώτας
[16, 5]   ἐτριηράρχει Φιλόστρατος, τρίτη δ᾽ ἣν  ἐκυβέρνα   μὲν Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος.
[16, 2]   πλῆθος τὸ συγκαταστὰν εἰς τὸν  ἀγῶνα   κατάφρακτοι τρεῖς καὶ πεντήκοντα, σὺν
[16, 14]   κινδύνου μιᾶς νηὸς ἐπαραμένης τὸν  δόλωνα   διὰ τὸ τετρωμένην αὐτὴν θαλαττοῦσθαι,
[16, 19]   ὤκνησα γράψαι καὶ πρὸς αὐτὸν  Ζήνωνα,   κρίνων καλὸν εἶναι τὸ μὴ
[16, 4]   ἀπεσπάσθησαν τῶν πολεμίων, καθάπερ ἀρτίως  εἶπα,   τῷ δὲ ταχυναυτεῖν παρὰ πολὺ
[16, 37]   ἐπὶ τὸν Σκοτίταν καὶ τὰ  λοιπὰ   πειθαρχεῖν Διδασκαλώνδᾳ τῷ Κρητί· τούτῳ
[16, 1]   αὐτὸν σῖτον χορηγῆσαι καὶ τὰ  λοιπὰ   συμπράττειν κατὰ τὰς συνθήκας.
[16, 38]   ἠδόξει καὶ διεβέβλητο νεανικῶς. Τοῦ  Σκόπα   νικηθέντος ὑπ᾽ Ἀντιόχου τὴν μὲν
[16, 32]   τύπτοντες αὐτῶν ταῖς ἐπιδορατίσι τὰ  πρόσωπα   καὶ τοὺς γυμνοὺς τόπους εἰς
[16, 38]   καὶ Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα καὶ  Γάδαρα   παρέλαβεν Ἀντίοχος· μετ᾽ ὀλίγον δὲ
[16, 11]   μὴν ἀπαράγραφός γε. Διὸ καὶ  παρὰ   βραχὺ μὲν εἰ καὶ ἀγνοεῖται
[16, 28]   παρὰ μέν τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου,  παρὰ   δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ πελάγους. Δυνατὸν
[16, 11]   νίφεται τὸ παράπαν οὔτε βρέχεται,  παρὰ   δὲ τοῖς Ἰασεῦσι τὸ τῆς
[16, 11]   καὶ τῆς Μυνδίων πόλεως, προσαγορευομένῳ,  παρὰ   δὲ τοῖς πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως
[16, 15]   δέον ἐστὶ διαβαίνειν τὸν προτιθέμενον  παρὰ   Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς
[16, 23]   τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς στρατιώταις  παρὰ   Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον οὐκ εἶχον,
[16, 28]   Καθάπερ γὰρ οὐδ᾽ ἐκ τοῦ  παρὰ   μέν τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου, παρὰ
[16, 11]   στάδια. Καταπεφήμισται δὲ καὶ πεπίστευται  παρὰ   μὲν τοῖς Βαργυλιήταις διότι τὸ
[16, 15]   Ἄργος. Ταῦτα γὰρ οὐχ οἷον  παρὰ   μικρόν ἐστιν, ἀλλὰ τὴν ἐναντίαν
[16, 4]   ἀρτίως εἶπα, τῷ δὲ ταχυναυτεῖν  παρὰ   πολὺ διαφέροντες τῶν ἐναντίων συνῆψαν
[16, 6]   δὲ τοῖς μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος  παρὰ   πολὺ τὴν ναυμαχίαν, τῇ δὲ
[16, 2]   εἰς τὴν Σάμον. Διεψεύσθη δὲ  παρὰ   πολὺ τοῖς λογισμοῖς· οἱ γὰρ
[16, 6]   τοῖς Ῥοδίοις. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ  παρὰ   πολὺ τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων
[16, 29]   μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα τοὺς  παρὰ   Ῥοδίων καὶ παρ᾽ Ἀττάλου, τὰ
[16, 21]   δημηγορίαν ἔλαβε καὶ τὴν σφραγῖδα  παρὰ   Σωσιβίου, καὶ ταύτην παρειληφὼς
[16, 10]   ἔξωθεν ἔφερε χοῦν καὶ παρέβαλλε  παρὰ   τὰ στόμια τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε
[16, 15]   ἐπὶ τὴν Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ  παρὰ   τὰς Μυκήνας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν
[16, 2]   τὸ λοιπὸν ἀσφαλῶς ἤδη κομισθήσεσθαι  παρὰ   τὴν γῆν εἰς τὴν Σάμον.
[16, 20]   Πᾶς γὰρ παθὼν εὖ  παρὰ   τὴν προσδοκίαν καὶ τοῦ γεγονότος
[16, 2]   δὲ τῶν παρόντων αἵρεσιν, ἀνήχθη  παρὰ   τὴν τῶν πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι
[16, 15]   διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς στενῆς  παρὰ   τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς
[16, 16]   ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί τινα πύλην  παρὰ   τοῖς Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽
[16, 16]   ἡγεμονικώτατόν γε καὶ πρῶτον αὐτὸ  παρὰ   τοῖς μετρίοις ἀνδράσι τίθεσθαι· πολλοῦ
[16, 15]   καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν  παρὰ   τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ
[16, 34]   παρῆσαν μετὰ τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου  παρὰ   τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους εἰς
[16, 4]   καθ᾽ ὅσον γὰρ ἐπλεόναζον οἱ  παρὰ   τοῦ Φιλίππου λέμβοι, κατὰ τοσοῦτον
[16, 21]   τὸν καιρὸν τοῦτον ἀνακομιζόμενος ἥκει  παρὰ   τοῦ Φιλίππου Πτολεμαῖος Σωσιβίου.
[16, 4]   παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ μὲν  παρὰ   τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο παραβοηθοῦντες
[16, 24]   αὐτοῖς. Ὡς δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη  παρὰ   τῶν πολλῶν ἐγένετο κατὰ τὴν
[16, 25]   Οἱ μὲν οὖν πρέσβεις οἱ  παρὰ   τῶν Ῥοδίων ταῦτα διαπράξαντες ἀνήχθησαν
[16, 26]   ἐποιοῦντο τὴν διατριβήν, Νικάνορος τοῦ  παρὰ   Φιλίππου κατατρέχοντος τὴν Ἀττικὴν ἕως
[16, 23]   τοὺς δ᾽ ἀποβιαζόμενος, ἐνίους δὲ  παρὰ   φύσιν αἰκάλλων διὰ τὸ λιμώττειν
[16, 21]   ἐζηλωκὼς καὶ πεπεισμένος αὑτὸν μὲν  ἄνδρα   γεγονέναι διὰ τὴν ἐκδημίαν καὶ
[16, 22]   καὶ τὴν φαντασίαν περὶ τὸν  ἄνδρα   καὶ τὴν τοῦ πλήθους εὔνοιαν
[16, 29]   καὶ παρ᾽ Ἀττάλου, τὰ δ᾽  ἐλεύθερα   τῶν σωμάτων ἐάσαντα σῴζεσθαι κατὰ
[16, 31]   πρόληψιν ἔχειν τοῦ πεσεῖσθαι τὰ  σφέτερα   τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ὑπὸ
[16, 10]   τείχους αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ προσεπυνθάνετο  πότερα   βούλονται λαβόντες τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν
[16, 21]   καὶ παρελθὼν ἐκείνους μὲν ἔφη  λάθρᾳ   καὶ κατ᾽ ἰδίαν ποιεῖσθαι κατ᾽
[16, 10]   Φίλιππος ἐνεφάνιζε διότι πρὸς δύο  πλέθρα   τοῦ τείχους αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ
[16, 16]   πράξεις δῆλον γὰρ ὡς οὐ  μικρά,   μεγάλα δὲ συμβάλλεται τοῦτο πρὸς
[16, 17]   τῶν εὐζώνων προτεταγμένων, τοῦτ᾽ οὐκέτι  συνορᾷ.   ~Μετὰ δὲ ταῦτά φησι καταπροτερουμένην
[16, 21]   ὑποδέσεως καὶ τῇ τῆς ἐσθῆτος  διαφορᾷ,   παρῆν ταῦτα πάντ᾽ ἐζηλωκὼς καὶ
[16, 1]   μᾶλλον ἑαυτόν. Οὐ γὰρ μόνον  ἐνεπίμπρα   καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει τοὺς νεὼς
[16, 10]   προσεστρατοπέδευσε τῇ Πρινασσῷ. Ταχὺ δὲ  γέρρα   καὶ τὴν τοιαύτην ἑτοιμάσας παρασκευὴν
[16, 4]   τι τεχνικόν· αὐτοὶ μὲν γὰρ  ἔμπρωρρα   τὰ σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον
[16, 37]   συντεταγμένον· δὲ Φιλοποίμην ἐν  ὥρᾳ   παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἐξῆγε
[16, 16]   Λακωνικὴ καὶ ἡ> Μεγαλοπολῖτις  χώρα   μεταξὺ κεῖται τῆς Μεσσηνίας καὶ
[16, 9]   τετραπόλεως Βαβράντιον, τόπος περὶ Χίον.  Κάνδασα   φρούριον Καρίας. ~Μετὰ ταῦτα δὲ
[16, 31]   μὲν τῶν προειρημένων συμφορὰς οἷον  ἐλεήσασα   παραυτίκα διωρθώσατο, περιθεῖσα τὴν νίκην
[16, 19]   μεγάλην εἶναι τὴν παράπτωσιν οὐκ  ὤκνησα   γράψαι καὶ πρὸς αὐτὸν Ζήνωνα,
[16, 31]   συμφορὰς οἷον ἐλεήσασα παραυτίκα διωρθώσατο,  περιθεῖσα   τὴν νίκην ἅμα καὶ τὴν
[16, 11]   ἐστι καὶ τὸ νυνὶ λεγόμενον.  Ὅσα   μὲν οὖν συντείνει πρὸς τὸ
[16, 11]   τὰ τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας  ὅσα   μὴ μόνον τῆς τῶν εὐλόγων
[16, 3]   δὲ τοῦ Φιλίππου δεκήρης, ναυαρχὶς  οὖσα,   παραλόγως ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος.
[16, 3]   Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ τριημιολίας, ταύτῃ  δοῦσα   πληγὴν βιαίαν κατὰ μέσον τὸ
[16, 20]   δεῖ τὸ φαινόμενον εἰπεῖν, διερρίπτει  τὰ   βασιλικὰ χρήματα τοῖς ἀπὸ τῆς
[16, 3]   τῶν πολεμίων τρώσας ναῦν ὑπὸ  τὰ   βίαχα τὸ μὲν πρῶτον οὐκ
[16, 6]   καιροῖς οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον·  τὰ   γὰρ ἐπιφανέστατα τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς
[16, 36]   πόλεις οὐχ ἅμα πάσαις ἀπεδόθη  τὰ   γράμματα ταύταις, ἀλλὰ κατὰ λόγον
[16, 29]   παρὰ Ῥοδίων καὶ παρ᾽ Ἀττάλου,  τὰ   δ᾽ ἐλεύθερα τῶν σωμάτων ἐάσαντα
[16, 18]   τῶν Αἰτωλῶν ἀναχωρεῖν ἐπὶ πόδα,  τὰ   δὲ θηρία τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα
[16, 15]   ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς,  τὰ   δὲ κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς
[16, 15]   Σκιράδας πρὸς ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου,  τὰ   δὲ κατὰ τὴν Κοντοπορίαν καὶ
[16, 17]   καὶ τοὺς μετ᾽ Ἀντιπάτρου Ταραντίνους,  τὰ   δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων πληρῶσαι
[16, 23]   τινὰ μὲν αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει,  τὰ   δὲ Μυλασεῖς καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ
[16, 29]   γε Φίλιππος τὰ μὲν ἀποσταυρώσας,  τὰ   δὲ περιχαρακώσας τοὺς Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει
[16, 31]   ἀπέθανον, δὲ πόλις ἑάλω,  τὰ   δὲ τέκνα σὺν αὐταῖς μητράσιν
[16, 30]   τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας,  τὰ   δὲ τέκνα σὺν ταῖς τροφοῖς
[16, 29]   μὲν τοῖς πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν,  τὰ   δὲ τῷ πυρὶ διέφθειραν, οὕτως
[16, 2]   ναῦς οὐκ ἠδυνήθη καταρτίσαι πάσας.  Τὰ   δὲ τῶν πολεμίων σκάφη κατάφρακτα
[16, 20]   ἔτι δὲ τὰς ἐπιγραφὰς καὶ  τὰ   διὰ τῶν ἀκροαμάτων εἰς αὑτὸν
[16, 36]   ἀπέχθειαν. ~Ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐξελογίσατο  τὰ   διαστήματα τῶν Ἀχαϊκῶν πόλεων ἁπασῶν
[16, 17]   υἱῶν. Μετὰ δὲ ταῦτά φησι  τὰ   θηρία προτάξαι τῆς φάλαγγος ἐν
[16, 18]   ἀλλήλαις, οὐκέτι δυνατὸν ἦν κρῖναι  τὰ   θηρία τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος
[16, 13]   ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν. Ἱκανὰ γὰρ  τὰ   κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα τοῖς γράφουσιν,
[16, 31]   περὶ τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν  τὰ   κατὰ μέρος ἡμεῖς ἐν τοῖς
[16, 13]   τά τε κατὰ Μεσσηνίους καὶ  τὰ   κατὰ τὰς προειρημένας ναυμαχίας συνετελέσθη,
[16, 1]   δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο μὲν ποιεῖν  τὰ   κατὰ τὰς συνθήκας, οὐκ ἐβούλετο
[16, 21]   τὸν Τληπόλεμον, ὡς κακῶς χειρίζοντα  τὰ   κατὰ τὴν βασιλείαν, οὐ παρόντος
[16, 23]   εἰς Ῥώμην, διόπερ πέρας ἔχει  τὰ   κατὰ τὴν Λιβύην. Ἐξ ὧν
[16, 25]   ἐπιστολὴν οἱ προεστῶτες. Ἦν δὲ  τὰ   κεφάλαια τῶν γεγραμμένων ἀνάμνησις τῶν
[16, 25]   ψηφίζεσθαι τὸν πόλεμον καὶ διὰ  τὰ   λεγόμενα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν
[16, 30]   ἐπανῆλθον. ~Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοὶ πυθόμενοι  τὰ   λεγόμενα, συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο
[16, 37]   ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν Σκοτίταν καὶ  τὰ   λοιπὰ πειθαρχεῖν Διδασκαλώνδᾳ τῷ Κρητί·
[16, 1]   παρακαλῶν αὐτὸν σῖτον χορηγῆσαι καὶ  τὰ   λοιπὰ συμπράττειν κατὰ τὰς συνθήκας.
[16, 20]   ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς  τὰ   μειράκια διαμιλλώμενος ἐν τοῖς ὅπλοις,
[16, 29]   μὴν ἀλλ᾽ γε Φίλιππος  τὰ   μὲν ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ περιχαρακώσας
[16, 16]   πρόφασιν δ᾽ ἐπιδέχεσθαι καὶ παραίτησιν·  τὰ   μὲν γὰρ δι᾽ ἄγνοιαν γέγονε,
[16, 15]   διάθεσιν ἔχει πρὸς ἄλληλα, καὶ  τὰ   μὲν κατὰ τὸν Ἰσθμόν ἐστι
[16, 4]   τῶν καταφράκτων νεῶν πλήθει. Καὶ  τὰ   μὲν περὶ τὸ δεξιὸν κέρας
[16, 32]   τὰς ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ  τὰ   μὲν τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας
[16, 29]   τε κατὰ θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων  τὰ   μὲν τοῖς πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν,
[16, 8]   Χωρὶς γὰρ τῶν ἄλλων καὶ  τὰ   μετὰ τὴν μάχην συμβαίνοντα πάντας
[16, 8]   κατὰ τὴν ἑξῆς ἡμέραν συνάγων  τὰ   ναυάγια καὶ τῶν νεκρῶν ποιούμενος
[16, 4]   διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα μένειν  τὰ   ὅλα, πολὺ δὲ τοὺς περὶ
[16, 36]   τοὺς ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔχοντας  τὰ   ὅπλα καὶ πένθ᾽ ἡμερῶν ἐφόδια
[16, 31]   τόλμαν. Φωκεῖς τε γὰρ δοκοῦσι  τὰ   παραπλήσια βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἀναγκαίων,
[16, 28]   παρόν. Γνοίη δ᾽ ἄν τις  τὰ   περὶ τὰς προειρημένας πόλεις οὐχ
[16, 15]   μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ  τὰ   περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς
[16, 21]   διὰ τὸ τὸν Τληπόλεμον καὶ  τὰ   πράγματα καὶ τὰ χρήματα μὴ
[16, 21]   Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη πάντα  τὰ   πράγματα κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν
[16, 16]   ἀλλὰ καὶ πάντα μοι δοκεῖ  τὰ   προειρημένα διαπτώματα μὲν εἶναι, πρόφασιν
[16, 15]   λέγειν· τοιαύτην γὰρ φύσιν ἔχει  τὰ   προειρημένα πάντα συλλήβδην ὥστε μηδὲν
[16, 23]   ἀναγκαῖον εἶναι πορίζειν τῷ στρατεύματι  τὰ   πρὸς τὴν τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν
[16, 9]   Ἄτταλον μὴ μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι  τὰ   πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ πολεμεῖν
[16, 32]   διαλήψεως τύπτοντες αὐτῶν ταῖς ἐπιδορατίσι  τὰ   πρόσωπα καὶ τοὺς γυμνοὺς τόπους
[16, 4]   τεχνικόν· αὐτοὶ μὲν γὰρ ἔμπρωρρα  τὰ   σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς
[16, 6]   ἀγωνίας εἰς τὴν γῆν ἐκβαλεῖν  τὰ   σκάφη. Τούτου δὲ συμβάντος αὐτὸς
[16, 10]   ἔφερε χοῦν καὶ παρέβαλλε παρὰ  τὰ   στόμια τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ
[16, 31]   ἔτι πρόληψιν ἔχειν τοῦ πεσεῖσθαι  τὰ   σφέτερα τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας
[16, 13]   τούτων τῶν καιρῶν, ἐν οἷς  τά   τε κατὰ Μεσσηνίους καὶ τὰ
[16, 33]   ὁρμὴν τῶν σφᾶς αὐτοὺς καὶ  τὰ   τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ἀποσφαττόντων,
[16, 30]   ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, κατασφάξειν μὲν  τὰ   τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν
[16, 20]   πραγμάτων. ~Ὅτι Τληπόλεμος  τὰ   τῆς βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων πράγματα
[16, 21]   ὡς κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη  τὰ   τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν καιρὸν
[16, 11]   δυσανασχετῶν διατελῶ. Δοκεῖ γάρ μοι  τὰ   τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας ὅσα
[16, 11]   συγγραφέων τερατευομένοις καὶ λογοποιοῦσι περὶ  τὰ   τοιαῦτα· τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ
[16, 19]   δέ μοι δοκεῖ, καὶ καθόλου  τὰ   τοιαῦτα τῶν ἀλογημάτων, πολλὴν ἐπιφέρειν
[16, 7]   δὲ πέντε καὶ εἴκοσι καὶ  τὰ   τούτων πληρώματα· ἐν δὲ τῇ
[16, 4]   πληγάς, τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα  τὰ   τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς
[16, 1]   ὑπὲρ τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς  τὰ   τῶν θεῶν ἕδη καὶ τεμένη
[16, 33]   γυναῖκας ἀποσφαττόντων, κατακαόντων, ἀπαγχόντων, εἰς  τὰ   φρέατα ῥιπτούντων, κατακρημνιζόντων ἀπὸ τῶν
[16, 10]   τοῦ πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν  τὰ   φρούρια καὶ τὰς κατὰ τὴν
[16, 21]   Τληπόλεμον καὶ τὰ πράγματα καὶ  τὰ   χρήματα μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽
[16, 33]   ἀποσφαττόντων, κατακαόντων, ἀπαγχόντων, εἰς τὰ  φρέατα   ῥιπτούντων, κατακρημνιζόντων ἀπὸ τῶν τεγῶν,
[16, 8]   Ῥόδιοι καὶ Διονυσόδωρος μετ᾽ ὀλίγον·  κατὰ   γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι
[16, 39]   συλλήβδην ἀνυπόστατον ἔχουσι τὴν τόλμαν.  Κατὰ   γὰρ τὴν Περσῶν ἔφοδον ἐκπλαγέντων
[16, 11]   συγγνώμη, τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον ἀθετείσθω  κατά   γε τὴν ἐμὴν δόξαν. ~Ὅτι
[16, 29]   περιχαρακώσας τοὺς Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει καὶ  κατὰ   γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν.
[16, 29]   ἐκ τοῦ κινδύνου. Τοῖς δὲ  κατὰ   γῆν ἔργοις ἕως μέν τινος
[16, 8]   οὐδέποτε τοσούτους ἄνδρας ἀπολωλεκὼς οὔτε  κατὰ   γῆν οὔτε κατὰ θάλατταν ἑνὶ
[16, 10]   Τὰς μὲν ἡμέρας ψόφον ἐποίει  κατὰ   γῆς, ὡς ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων,
[16, 4]   καὶ τὴν τῶν ἐρετῶν χρείαν.  Κατὰ   δὲ τὰς ἀντιπρώρρους συμπτώσεις ἐποίουν
[16, 39]   ὑπέμειναν πάντες, τὴν πολιορκίαν ἀναδεξάμενοι.  Κατὰ   δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου παρουσίαν οὐ
[16, 29]   καὶ φιλοτεχνεῖν, οὐ γέγονε θαυμάσιος,  κατὰ   δὲ τὴν γενναιότητα τῶν πολιορκουμένων
[16, 37]   ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων τοῦ τυράννου.  Κατὰ   δὲ τὴν ἡμέραν, ἐν
[16, 3]   Δημοκράτης τοῦ Φιλίππου ναύαρχος.  Κατὰ   δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν Διονυσόδωρος
[16, 6]   τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν ὅρμους.  Κατὰ   δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν οἱ
[16, 21]   καὶ τὸ τοῦ βασιλέως σῶμα.  Κατὰ   δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἀνακομιζόμενος
[16, 33]   καὶ παραδιδόντας αὐτῷ τὴν πόλιν.  ~Κατὰ   δὲ τοὺς καιροὺς τούτους Ἄτταλος
[16, 29]   ἐλεύθερα τῶν σωμάτων ἐάσαντα σῴζεσθαι  κατὰ   δύναμιν οὗ ποτ᾽ ἂν ἕκαστος
[16, 8]   δὲ νίκης Φίλιππος ἀντεποιεῖτο  κατὰ   δύο προφάσεις, κατὰ μίαν μέν,
[16, 15]   τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ  κατὰ   Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον
[16, 8]   ἀπολωλεκὼς οὔτε κατὰ γῆν οὔτε  κατὰ   θάλατταν ἑνὶ καιρῷ, βαρέως μὲν
[16, 29]   καὶ κατὰ γῆν ἅμα καὶ  κατὰ   θάλατταν. δὲ πρᾶξις αὕτη
[16, 23]   Βαργυλίων ἔκπλουν καὶ προεωρᾶτο τὸν  κατὰ   θάλατταν κίνδυνον, ἅμα δὲ τοῖς
[16, 13]   δοκεῖν οἰκειοτάτας εἶναι Ῥοδίοις τὰς  κατὰ   θάλατταν πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων πρὸς
[16, 29]   Φιλίππου παρασκευάς, καὶ τῶν τε  κατὰ   θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ μὲν
[16, 39]   Οὐδὲν γὰρ διαφέροντες ἀνδρείᾳ τῶν  κατὰ   Κοίλην Συρίαν πρὸς τὰς πολεμικὰς
[16, 22]   Καὶ τοῦτ᾽ εἰκότως ἐκ τῶν  κατὰ   λόγον ἐγίνετο καὶ καθηκόντως· οὐδέποτε
[16, 36]   ἀπεδόθη τὰ γράμματα ταύταις, ἀλλὰ  κατὰ   λόγον ἑκάσταις. Ἐξ ὧν συνέβη,
[16, 1]   ἀλλ᾽ εἰς τοὺς θεοὺς διετίθετο.  Κατὰ   μὲν γὰρ τοὺς ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς
[16, 4]   τὰς ἐλπίδας. Οἱ δὲ Ῥόδιοι  κατὰ   μὲν τὰς ἀρχὰς εὐθέως ἐκ
[16, 29]   θάλατταν. δὲ πρᾶξις αὕτη  κατὰ   μὲν τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς
[16, 4]   γινομέναις μάχαις. Τὸ δὲ πολὺ  κατὰ   μὲν τοὺς διέκπλους παρασύροντες τῶν
[16, 6]   ἐκ τοῦ κινδύνου μετὰ προφάσεως  κατὰ   μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς
[16, 13]   ἐπεὶ δέ τινες τῶν τὰς  κατὰ   μέρος γραφόντων πράξεις γεγράφασι καὶ
[16, 14]   γὰρ οἱ προειρημένοι διὰ τῶν  κατὰ   μέρος ἐν τῇ περὶ Λάδην
[16, 31]   τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν τὰ  κατὰ   μέρος ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ
[16, 14]   ἡττημένων, ὅμως καὶ διὰ τῶν  κατὰ   μέρος καὶ διὰ τῆς καθολικῆς
[16, 13]   καὶ παραβολωτέραν ἀποφαίνουσι καὶ τῇ  κατὰ   μέρος τοῦ κινδύνου χρείᾳ καὶ
[16, 17]   μὲν φαλαγγίτας ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν  κατὰ   μέσην τὴν τῶν πολεμίων τάξιν,
[16, 18]   οὖν μέρος τῶν ἱππέων ἦν  κατὰ   μέσην τὴν φάλαγγα τὸ τοὺς
[16, 3]   τριημιολίας, ταύτῃ δοῦσα πληγὴν βιαίαν  κατὰ   μέσον τὸ κύτος ὑπὸ τὸν
[16, 13]   καιρῶν, ἐν οἷς τά τε  κατὰ   Μεσσηνίους καὶ τὰ κατὰ τὰς
[16, 15]   τοῖς προειρημένοις γράφουσι περὶ τοῦ  κατὰ   Μεσσηνίους παρασπονδήματος. Ἐν φησιν
[16, 8]   Φίλιππος ἀντεποιεῖτο κατὰ δύο προφάσεις,  κατὰ   μίαν μέν, τὸν Ἄτταλον
[16, 18]   Ἀντίοχον ἐκ τοῦ διώγματος ἐπιφαινομένους  κατὰ   νώτου τοῖς φαλαγγίταις, καὶ διὰ
[16, 35]   τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε  κατὰ   πάντα τρόπον ἐμβιβάσαι αὐτοὺς εἰς
[16, 8]   μέντοι γε τοὺς ἐκτὸς ἐπειρᾶτο  κατὰ   πάντα τρόπον ἐπικρύπτεσθαι τὴν αὑτοῦ
[16, 36]   ἅμα πάντας τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ  κατὰ   πάσας τὰς πύλας εἰς τὴν
[16, 4]   τὴν χρείαν τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο  κατὰ   πολλοὺς τρόπους. Μετὰ γὰρ τὸ
[16, 13]   διαφυγεῖν ἄνθρωπον δυσχερές· ἐὰν δὲ  κατὰ   προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν πατρίδος ἕνεκεν
[16, 19]   καὶ τοὺς ἐπιγινομένους, ἐὰν μὲν  κατὰ   πρόθεσιν εὑρισκώμεθά που κατὰ τὴν
[16, 4]   τοῖς περὶ τὸν Θεοφιλίσκον, τότε  κατὰ   πρόσωπον ἀντιπρώρρους τάξαντες τὰς ναῦς
[16, 21]   αὐτὸς δ᾽ ἔκρινε κοινῇ καὶ  κατὰ   πρόσωπον αὐτῶν ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν.
[16, 25]   καὶ φάσκοντος εἶναι φορτικὸν τὸ  κατὰ   πρόσωπον εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι τὰς εὐεργεσίας
[16, 4]   πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ τοῖς μὲν  κατὰ   πρύμναν ἐμβάλλοντες, τοῖς δὲ πλαγίοις
[16, 4]   μὲν πρῶτον ὑποχωροῦσι τοῖς σκάφεσι  κατὰ   πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς ταρσοὺς παρέλυον·
[16, 4]   τὰς πρώρρας, ἔστι δ᾽ ὅτε  κατὰ   πρύμναν, ὥστε παραποδίζεσθαι καὶ τὴν
[16, 35]   Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους πρὸς τὸν  κατὰ   Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε κατὰ πάντα
[16, 15]   τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς  κατὰ   Σελλασίαν ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δ᾽
[16, 24]   εἶναι τὸ συμμῖξαι τούτοις, ἀνήχθη  κατὰ   σπουδήν. δὲ τῶν Ἀθηναίων
[16, 33]   δὲ λοιποὶ πάντες ὥρμων ἀμελλήτως  κατὰ   συγγενείας ἐπὶ τὸν θάνατον. ~Ὅτι
[16, 39]   βίαν τὴν Ἀλεξάνδρου, μόνοι τῶν  κατὰ   Συρίαν ὑπέστησαν καὶ πάσας ἐξήλεγξαν
[16, 30]   τὰς προειρημένας ναῦς, ῥίψειν δὲ  κατὰ   τὰς ἀρὰς τὸν ἄργυρον καὶ
[16, 36]   πόλεων ἁπασῶν καὶ ποῖαι δύνανται  κατὰ   τὰς αὐτὰς ὁδοὺς εἰς τὴν
[16, 33]   τὸν Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς λόγους  κατὰ   τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς
[16, 13]   τε κατὰ Μεσσηνίους καὶ τὰ  κατὰ   τὰς προειρημένας ναυμαχίας συνετελέσθη, βούλομαι
[16, 12]   καὶ κατὰ τοὺς ὅρκους καὶ  κατὰ   τὰς συνθήκας βοηθεῖν, εἴ τις
[16, 1]   χορηγῆσαι καὶ τὰ λοιπὰ συμπράττειν  κατὰ   τὰς συνθήκας. δὲ Ζεῦξις
[16, 1]   Ζεῦξις ὑπεκρίνετο μὲν ποιεῖν τὰ  κατὰ   τὰς συνθήκας, οὐκ ἐβούλετο δὲ
[16, 22]   τῶν προγεγονότων κινδύνων ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο  κατά   τε τὴν πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν
[16, 28]   ἐστιν ἑξήκοντα σταδίων, δὲ  κατὰ   τὴν Ἄβυδον δυεῖν, ὡς ἂν
[16, 28]   Ἡρακλείους στήλας στόματός ἐστι τὸ  κατὰ   τὴν Ἄβυδον. Τὸ μὲν γὰρ
[16, 21]   τὸ Μακεδόσιν ὡμιληκέναι, τοὺς δὲ  κατὰ   τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα καὶ βλᾶκας
[16, 24]   τοιαύτη παρὰ τῶν πολλῶν ἐγένετο  κατὰ   τὴν ἀπάντησιν φιλανθρωπία πρός τε
[16, 6]   ἀπέπλει μετ᾽ ἀσφαλείας εἰς τοὺς  κατὰ   τὴν Ἀσίαν ὅρμους. Κατὰ δὲ
[16, 23]   πράγμασι διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο παραχειμάζειν  κατὰ   τὴν Ἀσίαν, φοβούμενος μὲν οὖν>
[16, 36]   τὰς τῶν ἄλλων πόλεων, ὅσαι  κατὰ   τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο
[16, 21]   λοιπὸν ἤδη πάντα τὰ πράγματα  κατὰ   τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν ἔπραττεν. ~Πόπλιος
[16, 21]   Τληπόλεμον, ὡς κακῶς χειρίζοντα τὰ  κατὰ   τὴν βασιλείαν, οὐ παρόντος αὐτοῦ,
[16, 37]   δὲ τῷ παραβάλλειν εἰς τοὺς  κατὰ   τὴν ἐνέδραν τόπους, διαναστάντων τῶν
[16, 5]   γὰρ δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου  κατὰ   τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀεὶ
[16, 33]   δ᾽ Ἀβυδηνοί, προδιειληφότες ὑπὲρ αὑτῶν  κατὰ   τὴν ἐξ ἀρχῆς στάσιν, καὶ
[16, 8]   Ἀκόλουθα δὲ τούτοις ἔπραττε καὶ  κατὰ   τὴν ἑξῆς ἡμέραν συνάγων τὰ
[16, 37]   δ᾽ ἐν τῇ Πελλήνῃ μισθοφόροι  κατὰ   τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἅμα τῷ
[16, 37]   περὶ Σελλασίαν ἅμα τῷ φωτὶ  κατὰ   τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπιτρέχειν τὴν
[16, 20]   Αἰγυπτίων πράγματα μεταχειριζόμενος ἦν μὲν  κατὰ   τὴν ἡλικίαν νέος καὶ κατὰ
[16, 21]   τε βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον  κατὰ   τὴν ἡλικίαν, τήν τε πρὸς
[16, 27]   τὸ βέλτιον, ἔστι δ᾽ ὅτε  κατὰ   τὴν ἰδίαν φύσιν ἄνθρωποι ποτὲ
[16, 15]   ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου, τὰ δὲ  κατὰ   τὴν Κοντοπορίαν καὶ Μυκήνας ἔγγιστα
[16, 15]   δ᾽ αὐτὸ καὶ περὶ τοὺς  κατὰ   τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· μὲν
[16, 19]   τῆς τῶν τόπων ἀγνοίας τῶν  κατὰ   τὴν Λακωνικὴν διὰ τὸ μεγάλην
[16, 23]   Ῥώμην, διόπερ πέρας ἔχει τὰ  κατὰ   τὴν Λιβύην. Ἐξ ὧν ἐδυσχρηστεῖτο
[16, 23]   θάλατταν κίνδυνον, ἅμα δὲ τοῖς  κατὰ   τὴν Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν οὐδαμῶς
[16, 9]   τῇ πατρίδι γράψας ὑπὲρ τῶν  κατὰ   τὴν ναυμαχίαν, καὶ Κλεωναῖον ἡγεμόνα
[16, 12]   γε τὴν ἐμὴν δόξαν. ~Ὅτι  κατὰ   τὴν Πελοπόννησον τίνα μὲν ἐξ
[16, 2]   δὲ Φίλιππος, τῶν μὲν  κατὰ   τὴν πολιορκίαν ἀντιπιπτόντων αὐτῷ, τῶν
[16, 19]   μὲν κατὰ πρόθεσιν εὑρισκώμεθά που  κατὰ   τὴν πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ παρορῶντες
[16, 9]   τὸν κίνδυνον ἀγαθὸς γενόμενος καὶ  κατὰ   τὴν προαίρεσιν μνήμης ἄξιος. Μὴ
[16, 22]   τὴν πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ  κατὰ   τὴν πρὸς τὸν αἴτιον τῆς
[16, 16]   τῆς Μεσσήνης πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν  κατὰ   τὴν πύλην τὴν φέρουσαν ἐπὶ
[16, 10]   πορθῶν τὰ φρούρια καὶ τὰς  κατὰ   τὴν χώραν συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος
[16, 24]   μὴ καταλιπεῖν. Ἐπεὶ δ᾽ εἰσῄει  κατὰ   τὸ Δίπυλον, ἐξ ἑκατέρου τοῦ
[16, 30]   δὲ προθέμενοι καὶ πράξαντες ὁμοθυμαδὸν  κατὰ   τὸ δόγμα πάλιν συνηθροίσθησαν εἰς
[16, 17]   ὃν ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἔθηκε  κατὰ   τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων ἔχοντα
[16, 23]   ἐδυσχρηστεῖτο μὲν ὑπερβαλλόντως, ἠναγκάζετο δὲ  κατὰ   τὸ παρὸν ἐπιμένων αὐτοῦ, τὸ
[16, 29]   μετάλλων ἤγγιζον οἱ Μακεδόνες τῷ  κατὰ   τὸ πεπτωκὸς ὑπὸ τῶν ἔνδοθεν
[16, 20]   κατὰ τὴν ἡλικίαν νέος καὶ  κατὰ   τὸ συνεχὲς ἐν στρατιωτικῷ βίῳ
[16, 22]   οἱ μὲν ἐν τῇ Ῥώμῃ  κατὰ   τὸ συνεχὲς ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας
[16, 36]   Τοιούτου δὲ τοῦ χειρισμοῦ γενομένου  κατὰ   τὸ συνεχές, πρῶτον μὲν οὐδεὶς
[16, 37]   τοῖς ὑπεναντίοις. Τῶν δ᾽ Ἀχαιῶν  κατὰ   τὸ συνταχθὲν ὑποχωρούντων εἵποντο κατόπιν
[16, 6]   ναυμαχίαν, τῇ δὲ περιπετείᾳ τῇ  κατὰ   τὸν Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει, καὶ
[16, 28]   καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας πόρον τοῦ  κατὰ   τὸν Ἑλλήσποντον· μὲν γάρ
[16, 15]   πρὸς ἄλληλα, καὶ τὰ μὲν  κατὰ   τὸν Ἰσθμόν ἐστι καὶ τὰς
[16, 9]   ἐκ τῶν τραυμάτων, ἀνὴρ καὶ  κατὰ   τὸν κίνδυνον ἀγαθὸς γενόμενος καὶ
[16, 18]   φησὶ τοὺς Αἰτωλῶν ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι  κατὰ   τὸν κίνδυνον διὰ τὴν ἀσυνήθειαν
[16, 28]   καὶ βίαν τοῦ ῥοῦ τοῦ  κατὰ   τὸν πόρον. ~Οὐ μὴν ἀλλ᾽
[16, 4]   οἱ παρὰ τοῦ Φιλίππου λέμβοι,  κατὰ   τοσοῦτον διέφερον οἱ περὶ τὸν
[16, 24]   κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ πρὸς τὸν  κατὰ   τοῦ Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους ὄντας
[16, 39]   Τὸ δὲ παραπλήσιον ἐποίησαν καὶ  κατὰ   τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς· οὐδὲν γὰρ
[16, 25]   τῶν πεπραγμένων αὐτῷ πρὸς Φίλιππον  κατὰ   τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς, τελευταία δὲ
[16, 13]   διὰ πλείους αἰτίας. Καὶ γὰρ  κατὰ   τοὺς καιροὺς γεγόνασι καὶ προσέτι
[16, 32]   διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ πτῶμα  κατὰ   τοὺς ὅρκους διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις
[16, 12]   καὶ πᾶσι τούτοις ὀφείλων καὶ  κατὰ   τοὺς ὅρκους καὶ κατὰ τὰς
[16, 12]   Πῶς δὲ καὶ τίνα τρόπον  κατὰ   τοὺς προειρημένους καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων
[16, 13]   καθόλου φασὶ τὸ νίκημα γεγονέναι  κατὰ   τοὺς Ῥοδίους. Ἐγὼ δὲ διότι
[16, 33]   χεῖρας; δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας  κατὰ   τρεῖς τρόπους ἔφησεν αὐτῷ συγγνώμην
[16, 15]   ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα  κατὰ   Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὸν Πάμισον
[16, 25]   τελευταία δὲ παράκλησις εἰς τὸν  κατὰ   Φιλίππου πόλεμον, καὶ διορκισμός, ὡς
[16, 21]   τὸ τὸν Τληπόλεμον καὶ τὰ  πράγματα   καὶ τὰ χρήματα μὴ ὡς
[16, 21]   Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη πάντα τὰ  πράγματα   κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν ἔπραττεν.
[16, 20]   τὰ τῆς βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων  πράγματα   μεταχειριζόμενος ἦν μὲν κατὰ τὴν
[16, 19]   τὰς τῶν πέλας ἁμαρτίας ἴδια  προτερήματα   νομίζειν, καθάπερ ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν,
[16, 21]   καὶ τὰ πράγματα καὶ τὰ  χρήματα   μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς
[16, 20]   φαινόμενον εἰπεῖν, διερρίπτει τὰ βασιλικὰ  χρήματα   τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι
[16, 36]   ~Ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐξελογίσατο τὰ  διαστήματα   τῶν Ἀχαϊκῶν πόλεων ἁπασῶν καὶ
[16, 36]   οὐχ ἅμα πάσαις ἀπεδόθη τὰ  γράμματα   ταύταις, ἀλλὰ κατὰ λόγον ἑκάσταις.
[16, 4]   τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα τὰ  τραύματα   διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς πληγάς.
[16, 5]   ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους, αὐτὸς δὲ τρία  τραύματα   λαβὼν καὶ παραβόλως τῇ τόλμῃ
[16, 24]   ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι  θύματα   τοῖς βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν
[16, 7]   καὶ εἴκοσι καὶ τὰ τούτων  πληρώματα·   ἐν δὲ τῇ πρὸς Ῥοδίους
[16, 16]   πάντα μοι δοκεῖ τὰ προειρημένα  διαπτώματα   μὲν εἶναι, πρόφασιν δ᾽ ἐπιδέχεσθαι
[16, 5]   παμπληθεῖς τῶν πολεμίων ναῦς διέφθειραν.  ~Ἐπιφανέστατα   δ᾽ ἐκινδύνευσαν τρεῖς πεντήρεις τῶν
[16, 6]   περὶ τὸν Ἄτταλον· τὰ γὰρ  ἐπιφανέστατα   τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ τὸ
[16, 3]   τὸν Ἄτταλον. δὲ Διονυσόδωρος  μετὰ   βίας ἐπιφερόμενος εἰς ἐμβολὴν αὐτὸς
[16, 39]   αὑτούς, ἀλλὰ καὶ Τυρίων ἐξηνδραποδισμένων  μετὰ   βίας, καὶ σχεδὸν ἀνελπίστου τῆς
[16, 32]   τι τούτων ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν  μετὰ   βίας προοῖντ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν,
[16, 4]   Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς τρόπους.  Μετὰ   γὰρ τὸ κινηθῆναι τὴν ἐξ
[16, 29]   τείχους ἔπεσε διὰ τῶν ὀρυγμάτων,  μετὰ   δὲ ταῦτα διὰ τῶν μετάλλων
[16, 11]   μὲν ἀνέκαθεν Ἀργείων ἄποικοι γεγονέναι,  μετὰ   δὲ ταῦτα Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν
[16, 4]   πολεμίων νεῶν τοὺς ταρσοὺς ἠχρείουν·  μετὰ   δὲ ταῦτα πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ
[16, 24]   τὰς ἱερείας καὶ τοὺς ἱερεῖς.  Μετὰ   δὲ ταῦτα πάντας μὲν τοὺς
[16, 30]   τὸν χρυσὸν εἰς τὴν θάλατταν.  Μετὰ   δὲ ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας
[16, 25]   Ῥοδίοις καὶ Ῥωμαίοις καὶ αὐτῷ,  μετὰ   δὲ ταῦτα παρέντες τοὺς καιροὺς
[16, 25]   εἰς τοὺς ἐπωνύμους τῶν ἀρχηγετῶν.  ~Μετὰ   δὲ ταῦτα συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν
[16, 18]   ἐλπίδας ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν·  μετὰ   δὲ ταῦτα συστῆναι τὸν μέγιστον
[16, 18]   εὐζώνων προτεταγμένων, τοῦτ᾽ οὐκέτι συνορᾷ.  ~Μετὰ   δὲ ταῦτά φησι καταπροτερουμένην τὴν
[16, 17]   νεώτερος Ἀντίοχος τῶν υἱῶν.  Μετὰ   δὲ ταῦτά φησι τὰ θηρία
[16, 5]   ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει Θεοφιλίσκος,  μετὰ   δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει Φιλόστρατος,
[16, 2]   πέντε σὺν τοῖς τῶν Βυζαντίων,  μετὰ   δὲ τούτων ἐννέα τριημιολίαι καὶ
[16, 6]   νεὼς πολεμίας, ὥρμησε παραβοηθήσων ταύτῃ  μετὰ   δύο τετρήρων. Τοῦ δὲ πολεμίου
[16, 6]   ἀπὸ τῶν οἰκείων νεῶν ἠνάγκασε  μετὰ   μεγάλης ἀγωνίας εἰς τὴν γῆν
[16, 24]   Ἀθηναίων ἄρχουσιν ἀνέβαινεν εἰς ἄστυ  μετὰ   μεγάλης προστασίας· οὐ γὰρ μόνον
[16, 18]   πρεσβύτερος τῶν υἱῶν Ἀντίοχος  μετὰ   μέρους τινὸς τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος
[16, 32]   θνήσκοντας τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο  μετὰ   παραστάσεως οἱ προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν,
[16, 6]   ἐξέλυον αὑτοὺς ἐκ τοῦ κινδύνου  μετὰ   προφάσεως κατὰ μέρη ποιούμενοι τὴν
[16, 32]   ἱερεῖς καὶ τὰς ἱερείας ἐκπέμπειν  μετὰ   στεμμάτων πρὸς τὸν Φίλιππον, δεησομένους
[16, 10]   περὶ Χίον. Κάνδασα φρούριον Καρίας.  ~Μετὰ   ταῦτα δὲ ποιησάμενος Φίλιππός
[16, 34]   ἐπὶ τὸν θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν  μετὰ   τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου παρὰ τοῦ
[16, 21]   αὐτῶν ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν. Ὅτι  μετὰ   τὴν δημηγορίαν ἔλαβε καὶ τὴν
[16, 18]   εἰς τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ  μετὰ   τὴν μάχην. Εἰκότως· δύο γὰρ
[16, 8]   γὰρ τῶν ἄλλων καὶ τὰ  μετὰ   τὴν μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε
[16, 29]   οὗ ποτ᾽ ἂν ἕκαστος προαιρῆται  μετὰ   τῆς ἐσθῆτος τῆς περὶ τὸ
[16, 17]   τοξόταις καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ  μετὰ   τῆς ἑταιρικῆς ἵππου καὶ τῶν
[16, 10]   λαβόντες τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν  μετὰ   τῆς πόλεως συναπολέσθαι πανδημεί, τῶν
[16, 22]   μετὰ τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ  μετά   τινα χρόνον ἐν τῇ φυλακῇ
[16, 24]   τῶν ἐνεστώτων. δὲ βασιλεὺς  μετά   τινας ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων
[16, 2]   αὐτὸς ὑπὸ τὰς νησίδας ἀναχωρήσας  μετά   τινων λέμβων, τὰς μεταξὺ τοῦ
[16, 2]   σωματοποιεῖν ἀληθινῶς τὸν Φίλιππον. ~Ὅτι  μετὰ   τὸ συντελεσθῆναι τὴν περὶ τὴν
[16, 25]   τὴν Κέων ἐπὶ τὰς νήσους  μετὰ   τοῦ στόλου. ~Ὅτι καθ᾽ ὃν
[16, 5]   Ἐν καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας  μετὰ   τριῶν πεντήρων, τὴν μὲν ναῦν
[16, 22]   τῆς πόλεως ἐν τῷ θριάμβῳ  μετὰ   τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ μετά
[16, 24]   μόνον οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες  μετὰ   τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ πάντες
[16, 5]   τὸν μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν τρωθέντα  μετὰ   τῶν ὅπλων εἰς τὴν θάλατταν,
[16, 6]   συμβάντος αὐτὸς μὲν βασιλεὺς  μετὰ   τῶν πληρωμάτων εἰς τὰς Ἐρυθρὰς
[16, 24]   ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ πολῖται  μετὰ   τῶν τέκνων καὶ γυναικῶν ἀπήντων
[16, 31]   πανδημεὶ προείλοντο τῆς εἱμαρμένης τυχεῖν  μετὰ   τῶν τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν
[16, 20]   συνεχὲς ἐν στρατιωτικῷ βίῳ διεγεγόνει  μετὰ   φαντασίας, ἦν δὲ καὶ τῇ
[16, 29]   γέγονε θαυμάσιος, κατὰ δὲ τὴν  γενναιότητα   τῶν πολιορκουμένων καὶ τὴν ὑπερβολὴν
[16, 28]   μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι διὰ τὴν  ἰδιότητα   τῶν τόπων· κεφαλαιωδῶς γε μὴν
[16, 10]   τινας ἀπράκτους προσβολὰς διὰ τὴν  ὀχυρότητα   τοῦ πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν
[16, 28]   πρὸς τὴν πόλιν διὰ τὴν  ὀξύτητα   καὶ βίαν τοῦ ῥοῦ τοῦ
[16, 16]   Μεγαλοπολίτιδος τὰς μὲν ἀρχὰς ἐλαφρός,  εἶτα   λαμβάνων αὔξησιν καὶ διανύσας ἐπιφανῶς
[16, 36]   ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν παρασκευή,  εἶτα   ποῦ πορεύεται, πλὴν τῆς ἑξῆς
[16, 30]   ἐλευθεροῦν, ἵνα συναγωνιστὰς ἔχοιεν ἀπροφασίστους,  ἔπειτα   συναθροῖσαι τὰς μὲν γυναῖκας εἰς
[16, 4]   εἶχε τὴν διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν  ἄκριτα   μένειν τὰ ὅλα, πολὺ δὲ
[16, 2]   καὶ πεντήκοντα, σὺν δὲ τούτοις  ἄφρακτα   λέμβοι δὲ σὺν ταῖς πρίστεσιν
[16, 2]   Τὰ δὲ τῶν πολεμίων σκάφη  κατάφρακτα   μὲν ἦν ἑξήκοντα καὶ πέντε
[16, 15]   Νάβιν ἐκ τῆς. Λακεδαίμονος καὶ  διαβάντα   τὸν Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ τὸν
[16, 9]   εἰκότως αὐτὸν οἱ Ῥόδιοι καὶ  μεταλλάξαντα   τοιαύταις ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽ ὧν
[16, 16]   βαρύς. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ  πάντα   μοι δοκεῖ τὰ προειρημένα διαπτώματα
[16, 21]   οἱ περὶ τὴν αὐλὴν ἀσχάλλοντες  πάντα   παρεσημαίνοντο καὶ βαρέως αὐτοῦ τὴν
[16, 15]   γὰρ φύσιν ἔχει τὰ προειρημένα  πάντα   συλλήβδην ὥστε μηδὲν διαφέρειν τοῦ
[16, 21]   παρειληφὼς Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη  πάντα   τὰ πράγματα κατὰ τὴν αὑτοῦ
[16, 35]   κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε κατὰ  πάντα   τρόπον ἐμβιβάσαι αὐτοὺς εἰς ἀπέχθειαν.
[16, 8]   γε τοὺς ἐκτὸς ἐπειρᾶτο κατὰ  πάντα   τρόπον ἐπικρύπτεσθαι τὴν αὑτοῦ διάληψιν,
[16, 17]   λοιπὴν δύναμιν ἅμα τῷ φωτὶ  διαβιβάσαντα   τὸν ποταμὸν τὸν μεταξὺ τῶν
[16, 29]   τὰ δ᾽ ἐλεύθερα τῶν σωμάτων  ἐάσαντα   σῴζεσθαι κατὰ δύναμιν οὗ ποτ᾽
[16, 15]   Ἐν φησιν Ζήνων  ὁρμήσαντα   τὸν Νάβιν ἐκ τῆς. Λακεδαίμονος
[16, 32]   νυκτός, τέλος ἀποστῆναι τῆς μάχης,  δυσελπιστήσαντα   καὶ περὶ τῆς ὅλης ἐπιβολῆς.
[16, 25]   εὖ πεπονθόσι, τῆς εἰσόδου παρῆκαν,  γράψαντα   δ᾽ αὐτὸν ἠξίουν ἐκδοῦναι περὶ
[16, 17]   στρατοπέδων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐκτάττειν,  τιθέντα   τοὺς μὲν φαλαγγίτας ἐπὶ μίαν
[16, 14]   πέλαγος, τέλος δὲ μετ᾽ ὀλίγων  καταλειφθέντα   τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ τοῖς
[16, 16]   Ἀλφειὸν ἐκ τῆς πηγῆς εὐθέως  κρυφθέντα   καὶ πολὺν ἐνεχθέντα τόπον ὑπὸ
[16, 16]   πηγῆς εὐθέως κρυφθέντα καὶ πολὺν  ἐνεχθέντα   τόπον ὑπὸ γῆς ἐκβάλλειν περὶ
[16, 17]   ἵππον, τοῦτον ἐκ τῆς ὀρεινῆς  ἐπενεχθέντα   τρέψασθαι τοὺς ἱππέας τοὺς περὶ
[16, 28]   διὰ τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας  περαιωθέντα   στόματος, οὕτως οὐδ᾽ ἐκ τῆς
[16, 5]   δὲ τὸν μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν  τρωθέντα   μετὰ τῶν ὅπλων εἰς τὴν
[16, 29]   πόλιν, τοὺς μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους  ἀφέντα   τοὺς παρὰ Ῥοδίων καὶ παρ᾽
[16, 18]   τοῦ κινδύνου; φησὶ γὰρ αὐτὸν  ἰδόντα   τοὺς περὶ τὸν νεώτερον Ἀντίοχον
[16, 21]   καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον, ὡς κακῶς  χειρίζοντα   τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν, οὐ
[16, 25]   εἶναι φορτικὸν τὸ κατὰ πρόσωπον  εἰσελθόντα   διαπορεύεσθαι τὰς εὐεργεσίας τὰς αὑτοῦ
[16, 7]   μὲν δέκα, λέμβοι δὲ περὶ  τετταράκοντα   τὸν ἀριθμόν· ἥλωσαν δὲ δύο
[16, 7]   τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου πρὸς  ἑβδομήκοντα,   τῶν δὲ τοῦ Φιλίππου Μακεδόνες
[16, 2]   πολεμίων σκάφη κατάφρακτα μὲν ἦν  ἑξήκοντα   καὶ πέντε σὺν τοῖς τῶν
[16, 28]   Ἑλλήσποντον· μὲν γάρ ἐστιν  ἑξήκοντα   σταδίων, δὲ κατὰ τὴν
[16, 7]   τῶν μὲν Ῥοδίων ἀπέθανον εἰς  ἑξήκοντα,   τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου πρὸς
[16, 30]   συνηθροίσθησαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ  πεντήκοντα   προεχειρίσαντο τῶν πρεσβυτέρων ἀνδρῶν καὶ
[16, 2]   τὸν ἀγῶνα κατάφρακτοι τρεῖς καὶ  πεντήκοντα,   σὺν δὲ τούτοις ἄφρακτα λέμβοι
[16, 2]   σὺν ταῖς πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ  πεντήκοντα·   τὰς γὰρ ἐν τῇ Σάμῳ
[16, 15]   τόπους· ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ Θαλάμας  ἐπιβαλόντα   κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὸν
[16, 18]   τοῦτο τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας  ἀπογνόντα,   ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ
[16, 8]   καὶ τὰ μετὰ τὴν μάχην  συμβαίνοντα   πάντας ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης
[16, 18]   θηρία τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ  συμπίπτοντα   τοῖς πολεμίοις μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν.
[16, 17]   φησὶ τὸν πρεσβύτερον υἱὸν Ἀντίοχον  ἔχοντα   μέρος τι τῆς δυνάμεως, ἵνα
[16, 17]   κατὰ τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων  ἔχοντα   τὴν κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον ἐκ
[16, 7]   καὶ λέμβοι σὺν τοῖς πληρώμασιν  ἑπτά.   Τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν
[16, 15]   κατὰ τὴν Κοντοπορίαν καὶ Μυκήνας  ἔγγιστα   πρὸς δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽ εἶναι
[16, 2]   προσκαρτερήσειν τῇ τῶν μετάλλων κατασκευῇ.  Μάλιστα   δ᾽ ἐσπούδαζε ποιήσασθαι τὸν ἀνάπλουν
[16, 33]   γὰρ ἦν τοῦτο κατ᾽ ἀλήθειαν  μάλιστα   δ᾽ ὅτι Ῥωμαῖος. Ἐγὼ δὲ
[16, 20]   τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίταις,  μάλιστα   δὲ τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν
[16, 17]   λέγειν βούλομαι, γένοιτ᾽ ἂν οὕτω  μάλιστα   καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ προειρημένος
[16, 33]   δ᾽ ὅτι Ῥωμαῖος. Ἐγὼ δὲ  μάλιστα   μὲν ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη μὴ
[16, 19]   αἰσχύνην τοῖς συγγραφεῦσι. Διὸ δεῖ  μάλιστα   μὲν πειρᾶσθαι πάντων κρατεῖν τῶν
[16, 27]   προθέσεις, τινὰς δ᾽ ἐν τούτῳ  μάλιστα   νικᾶν τοὺς ἀντιπάλους. ~Ὁ δὲ
[16, 19]   κατ᾽ ἄγνοιαν, συγγνώμην ἔχειν, καὶ  μάλιστα   πάντων ἡμῖν διὰ τὸ μέγεθος
[16, 38]   καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες, καὶ  μάλιστα   περὶ τῆς γενομένης περὶ τὸ
[16, 1]   πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν λείας  μάλιστα   περὶ τούτους τοὺς τόπους. Ἀποπεσὼν
[16, 30]   προεχειρίσαντο τῶν πρεσβυτέρων ἀνδρῶν καὶ  μάλιστα   πιστευομένων, ἔτι δὲ τὴν σωματικὴν
[16, 19]   συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν ὡς ἔνι  μάλιστα,   ποιεῖν δ᾽ οὐδὲν εἶχε, τήν
[16, 36]   ἐν ταῖς πρώταις τοῖς ἀποτελείοις  τοιαῦτα.   Ὅταν κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν, παραχρῆμα
[16, 11]   διατελῶ. Δοκεῖ γάρ μοι τὰ  τοιαῦτα   παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας ὅσα μὴ
[16, 11]   τερατευομένοις καὶ λογοποιοῦσι περὶ τὰ  τοιαῦτα·   τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ συγχωρητέον.
[16, 19]   μοι δοκεῖ, καὶ καθόλου τὰ  τοιαῦτα   τῶν ἀλογημάτων, πολλὴν ἐπιφέρειν αἰσχύνην
[16, 15]   ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς Ἄργος.  Ταῦτα   γὰρ οὐχ οἷον παρὰ μικρόν
[16, 18]   μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν. Πῶς δὲ  ταῦτα   γέγονεν ὀπίσω τῆς φάλαγγος οὐ
[16, 8]   τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι περὶ  ταῦτα   γινομένου τοῦ βασιλέως διαπεμψάμενοι πρὸς
[16, 14]   Ἡρακλείδην στεφανῶσαι διὰ τὴν ἔφοδον,  ταῦτα   δ᾽ εἰρηκότες προφανῶς ἐστιν
[16, 30]   τὰς ἱερείας περὶ τῶν προειρημένων.  Ταῦτα   δ᾽ ἐπικυρώσαντες τοῦ μὲν ἀντιμεταλλεύειν
[16, 17]   ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι τοῖς θηρίοις.  Ταῦτα   δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν μὲν νεώτερον
[16, 37]   Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις.  ~Ταῦτα   δὲ διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο τῇ
[16, 19]   τὸν Σκόπαν ἀπὸ τοῦ κινδύνου.  ~Ταῦτα   δέ μοι δοκεῖ, καὶ καθόλου
[16, 10]   Χίον. Κάνδασα φρούριον Καρίας. ~Μετὰ  ταῦτα   δὲ ποιησάμενος Φίλιππός τινας
[16, 30]   τὴν τριήρη τὴν τῶν Κυζικηνῶν.  Ταῦτα   δὲ προθέμενοι καὶ πράξαντες ὁμοθυμαδὸν
[16, 26]   διὰ τοῦ Νικάνορος τῷ Φιλίππῳ  ταῦτα   δηλώσαντες αὐτοὶ μὲν ἀπέπλευσαν ὡς
[16, 29]   διὰ τῶν ὀρυγμάτων, μετὰ δὲ  ταῦτα   διὰ τῶν μετάλλων ἤγγιζον οἱ
[16, 25]   πρέσβεις οἱ παρὰ τῶν Ῥοδίων  ταῦτα   διαπράξαντες ἀνήχθησαν εἰς τὴν Κέων
[16, 20]   πλεῖον μέρος τοῦ βίου περὶ  ταῦτα   καὶ σὺν τούτοις εἶχε τὴν
[16, 27]   καὶ καθίκετο τῶν ἑξῆς πράξεων.  Ταῦτα   μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν διὰ
[16, 19]   ἐν αὐτῇ πλείστην ποιεῖσθαι πρόνοιαν.  Ταῦτα   μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν, θεωρῶν
[16, 33]   ἀδικημάτων δίκας ὑποσχεῖν, καὶ διότι  ταῦτα   μὲν οὕτω πράττοντι τὴν εἰρήνην
[16, 11]   Ἀργείων ἄποικοι γεγονέναι, μετὰ δὲ  ταῦτα   Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν προγόνων τὸν
[16, 4]   τοὺς ταρσοὺς ἠχρείουν· μετὰ δὲ  ταῦτα   πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ τοῖς μὲν
[16, 21]   τῇ τῆς ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν  ταῦτα   πάντ᾽ ἐζηλωκὼς καὶ πεπεισμένος αὑτὸν
[16, 24]   καὶ τοὺς ἱερεῖς. Μετὰ δὲ  ταῦτα   πάντας μὲν τοὺς ναοὺς ἀνέῳξαν,
[16, 30]   εἰς τὴν θάλατταν. Μετὰ δὲ  ταῦτα   παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας ὤμνυον πάντες
[16, 25]   Ῥωμαίοις καὶ αὐτῷ, μετὰ δὲ  ταῦτα   παρέντες τοὺς καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται
[16, 25]   ἐπωνύμους τῶν ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ δὲ  ταῦτα   συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν τὸν προειρημένον.
[16, 18]   ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ  ταῦτα   συστῆναι τὸν μέγιστον κίνδυνον, κυκλωθείσης
[16, 26]   κριτηρίῳ, καὶ διότι πράξαντι μὲν  ταῦτα   τὴν εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι πρὸς
[16, 22]   πανηγύρεις ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες εἰς  ταῦτα   τὴν Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος
[16, 14]   νικῶντας ἀποφαίνουσι τοὺς Ῥοδίους, καὶ  ταῦτα   τῆς ἐπιστολῆς ἔτι μενούσης ἐν
[16, 11]   Ἰασεῦσι τὸ τῆς Ἀστιάδος· καὶ  ταῦτά   τινες εἰρήκασι καὶ τῶν συγγραφέων.
[16, 18]   τοῦτ᾽ οὐκέτι συνορᾷ. ~Μετὰ δὲ  ταῦτά   φησι καταπροτερουμένην τὴν φάλαγγα ταῖς
[16, 17]   Ἀντίοχος τῶν υἱῶν. Μετὰ δὲ  ταῦτά   φησι τὰ θηρία προτάξαι τῆς
[16, 5]   αὐτῷ Φιλοστράτου καὶ συναναδεξαμένου τὸν  ἐνεστῶτα   κίνδυνον εὐψύχως. Συνάψας δὲ τοῖς
[16, 39]   πράττειν εἰώθασιν. Ἴνσοβροι, ἔθνος Ἰταλικόν.  Μάντυα,   πόλις Ῥωμαίων.
[16, 3]   πολεμίων τρώσας ναῦν ὑπὸ τὰ  βίαχα   τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἐδύνατο
[16, 11]   τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ συγχωρητέον.  Τάχα   μὲν οὖν ἐν παντὶ δυσπαράγραφός
[16, 36]   ἐγγεγραμμένοις Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν ταύτῃ  ταὐτὰ   τοῖς πρόσθεν, πλὴν διότι τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/01/2009