Livre, Chap.
[2, 61]	ἔργον ἢ γέγονεν ἢ γένοιτ´	ἄν;	ἐπὶ τί δ´ ἂν μᾶλλον
[2, 58]	δεδωκέναι; τυχὸν ἴσως εἴποι τις	ἄν,	πραθέντες μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν,
[2, 15]	πρὸς τὴν τροφὴν ἀνηκόντων οὕτως	ἄν	τις ἀκριβέστατα κατανοήσειεν· ποιοῦνται γὰρ
[2, 35]	ὅπλων οὔτ´ ἀνδρῶν πλῆθος καταπλαγεὶς	ἄν	τις ἀποσταίη τῆς τελευταίας ἐλπίδος,
[2, 62]	Μεγάλης πόλεως ὑπερβολικῶς ἀποφαινόμενος οὐκ	ἄν	τις εἰπεῖν τολμήσειεν πλείω γενέσθαι
[2, 15]	ἐν τοῖς πεδίοις ἐκ τούτων	ἄν	τις μάλιστα τεκμήραιτο· πλείστων γὰρ
[2, 33]	κατὰ τὴν πρώτην ἔφοδον, ἕως	ἂν	ἀκέραιον ᾖ, φοβερώτατόν ἐστι πᾶν
[2, 28]	κίνδυνος, ἅπασιν ὢν σύνοπτος, ὡς	ἂν	ἅμα τοσούτου πλήθους ἱππέων ἀφ´
[2, 29]	συντεταγμένου. δεύτερον δὲ πῶς οὐκ	ἂν	ἀπορήσαι τις καὶ νῦν καὶ
[2, 48]	κἀκεῖθεν εὐθέως πρὸς τὸν Ἀντίγονον,	ἂν	αὐτοῖς συγκατάθηται τὸ ἔθνος. οἱ
[2, 51]	τὸ μήτε τὸν βασιλέα δοκεῖν	ἂν	βοηθῆσαι χωρὶς τοῦ κομίσασθαι τὸν
[2, 40]	ὑπολαμβάνω δὲ ῥᾴστην ἐμοί τ´	ἂν	γενέσθαι τὴν διήγησιν καὶ τοῖς
[2, 49]	μὴ δεῖσθαι χρείας τῶν βοηθησόντων·	ἂν	δ´ ἀντιπίπτῃ τὰ τῆς τύχης,
[2, 29]	τ´ ἐπιφάνεια καὶ κίνησις, ὡς	ἂν	διαφερόντων ταῖς ἀκμαῖς καὶ τοῖς
[2, 37]	σαφέστερον ἐν ἑτέροις δηλώσομεν, δέον	ἂν	εἴη καὶ πρὸ τῆς κατασκευῆς
[2, 56]	καὶ τἀναντία γράφων αὐτῷ, χρήσιμον	ἂν	εἴη, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον ἡμῖν,
[2, 71]	ὑπάρχουσαν τότε κατάστασιν δεδηλώκαμεν, καθῆκον	ἂν	εἴη παραγεγονότας ἐπὶ τοὺς καιροὺς
[2, 38]	ὡς τύχην μὲν λέγειν οὐδαμῶς	ἂν	εἴη πρέπον· φαῦλον γάρ· αἰτίαν
[2, 24]	μεγίστοις συμπτώμασι περιβάλλειν Ῥωμαίους, ῥητέον	ἂν	εἴη τὴν παρασκευὴν καὶ τὸ
[2, 37]	ἀρχὴν τῆς ἑαυτῶν συντάξεως, πρέπον	ἂν	εἴη τούτων ἀφεμένους ἐπὶ τὰς
[2, 7]	εὐδαιμονεστάτην πόλιν ἐγχειρίσαντες, πῶς οὐκ	ἂν	εἰκότως φανείησαν αὐτοὶ τῶν συμπτωμάτων
[2, 59]	μείζω κατηγορίαν ἢ πικροτέραν οὐδ´	ἂν	εἰπεῖν ῥᾳδίως δύναιτ´ οὐδείς. αὐτὸ
[2, 33]	ἄνδρας κατὰ τὴν μάχην, ῥίπτειν	ἂν	εἰς τὸν ποταμὸν αὑτοὺς ἔδει
[2, 45]	πόλεμον. ὃ δὴ καὶ ταχέως	ἂν	ἐκ τῶν κατὰ λόγον ἐπετέλεσαν,
[2, 2]	στέφανον, ἔδοξε τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃς	ἂν	ἐπικατασταθεὶς στρατηγὸς κρατήσῃ τῆς πόλεως,
[2, 63]	δὲ συνεχὲς τούτῳ τίς οὐκ	ἂν	ἔτι μᾶλλον θαυμάσειε; ταῦτα γὰρ
[2, 38]	σύστημα καὶ προαίρεσιν εἰλικρινεστέραν οὐκ	ἂν	εὕροι τις τῆς παρὰ τοῖς
[2, 7]	εἰς παρασπόνδησιν; δεύτερον τίς οὐκ	ἂν	ἐφυλάξατο τὴν αὐτοῦ τοῦ συστήματος
[2, 37]	τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἀρκούντως	(ἂν)	ἔχοι ποιεῖσθαι τὴν ἀνάμνησιν ἀπὸ
[2, 2]	ἀλλ´ ἀκέραιον ἐᾶν, ᾧ ποτ´	ἂν	ἡ τύχη βουληθῇ περιθεῖναι τοῦτον
[2, 62]	τούτοις πρῶτον μὲν τίς οὐκ	ἂν	θαυμάσειεν τὴν ἀπειρίαν καὶ τὴν
[2, 45]	πρὸς τὸ ἔθνος ἀπέχθειαν, ῥᾳδίως	(ἂν)	καταγωνίσασθαι τοὺς Ἀχαιοὺς ἐν καιρῷ
[2, 61]	γένοιτ´ ἄν; ἐπὶ τί δ´	ἂν	μᾶλλον συγγραφεὺς ἐπιστήσαι τοὺς ἀκούοντας;
[2, 27]	εἰς τοὔμπροσθεν προάγειν, καθ´ ὅσον	ἂν	οἱ τόποι προσδέχωνται τὴν μετωπηδὸν
[2, 58]	ὀργῆς ἐστιν ἄξιον; τί δ´	ἂν	παθόντες οὗτοι δίκην δόξαιεν ἁρμόζουσαν
[2, 56]	ἀλήθειαν αὐτῶν μνημονεύειν πάμπαν, (κ)	ἂν	πάνυ μέτρια τυγχάνωσιν ὄντα. τὸ
[2, 61]	διὰ τίνος δ´ ἔργου μᾶλλον	ἂν	παρορμήσαι πρὸς φυλακὴν πίστεως καὶ
[2, 49]	τοῖς Πελοποννησίων ὅροις εὐδοκῆσαί ποτ´	ἂν	περιληφθεῖσαν, ἀλλ´ οὐδὲ τοῖς τῆς
[2, 17]	εἶναι παρ´ αὐτοῖς τοῦτον ὃς	ἂν	πλείστους ἔχειν δοκῇ τοὺς θεραπεύοντας
[2, 68]	ἀεὶ τόπους ἀσφαλῶς· οὕτω γὰρ	ἂν	προλυμηνάμενοι καὶ συγχέαντες τὸ τοῦ
[2, 55]	μηδ´ ἐλπίσαι μηδένα διότι δύναιτ´	ἂν	συνοικισθῆναι πάλιν. τοῦτο δὲ ποιῆσαί
[2, 70]	βραχὺ τῶν καιρῶν ἀντεποιήσατο, διακατέσχεν	ἂν	τὴν ἀρχήν. οὐ μὴν ἀλλ´
[2, 7]	ἀπηντήθη. πρῶτον γὰρ τίς οὐκ	ἂν	τὴν κοινὴν περὶ Γαλατῶν φήμην
[2, 7]	τότε παρὰ τῶν Ἑλλήνων εἰκότως	ἂν	τοῖς Ἠπειρώταις ἀπηντήθη. πρῶτον γὰρ
[2, 51]	Κορινθίων πόλιν, μήτε τοὺς Ἀχαιοὺς	ἂν	τολμῆσαι Κορινθίους ἄκοντας ἐγχειρίσαι Μακεδόσι.
[2, 39]	δὲ περὶ τοὺς προειρημένους, ὡς	ἂν	τῶν μὲν μὴ συγχωρούντων ἡττῆσθαι,
[2, 67]	πρὸς τὸν λόφον βιαζομένους, ὡς	ἂν	τῶν μὲν περὶ τὸν Εὐκλείδαν
[2, 39]	τὰς πολιτείας, ὅπερ εἰκός, ὡς	ἂν	τῶν πρώτων ἀνδρῶν ἐξ ἑκάστης
[2, 49]	τὸν ἐξ ἀμφοῖν πόλεμον οὐκ	ἂν	ὑπενέγκαιεν, εὐθεώρητον εἶναι πᾶσι, τοῦτο
[2, 48]	εὐεργεσιῶν, (δι( ειλήφει) διότι ταχέως	ἂν	ὑπὸ τοῦ Κλεομένους πιεζόμενοι καταφύγοιεν
[2, 13]	καὶ διακινδυνεύειν πρὸς αὐτούς, οὐδέποτ´	ἂν	ὑπολαμβάνοντες οὐχ οἷον δυναστεῦσαι τῶν
[2, 62]	ταλάντοις. ἐξ ὧν οὐκ ἀπεοικὸς	ἂν	φανείη τὸ περὶ Πελοποννησίων ἄρτι
[2, 1]	τὰ στρατόπεδα καὶ τὸν υἱὸν	Ἀννίβαν,	ὄντα τότε κατὰ τὴν ἡλικίαν
[2, 18]	δὲ πάλιν τῶν Κελτῶν εἰς	Ἄλβαν	στρατεύματι μεγάλῳ μετὰ τὴν τῆς
[2, 22]	Καρχηδονίους διὰ τῶν πρὸς τὸν	Ἀσδρούβαν	ὁμολογιῶν, ὑπὲρ ὧν ἄρτι δεδηλώκαμεν,
[2, 13]	καταψήσαντες δὲ καὶ πραΰναντες τὸν	Ἀσδρούβαν,	οὕτως ἔκριναν ἐγχειρεῖν τοῖς Κελτοῖς
[2, 13]	ἅμα τῷ διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τὸν	Ἀσδρούβαν	ποιήσασθαι συνθήκας, ἐν αἷς τὴν
[2, 23]	τῇ Ῥώμῃ πάντες περιδεεῖς ἦσαν,	μέγαν	καὶ φοβερὸν αὑτοῖς ὑπολαμβάνοντες ἐπιφέρεσθαι
[2, 31]	μὲν Ἰταλιώταις, μάλιστα δὲ Ῥωμαίοις	μέγαν	καὶ φοβερὸν ἐπικρεμάσασα κίνδυνον. ἀπὸ
[2, 5]	ἀσφαλείας χάριν. προσαγγελθέντος δ´ αὐτοῖς	Σκερδιλαΐδαν	ἔχοντα πεντακισχιλίους Ἰλλυριοὺς παραγίνεσθαι κατὰ
[2, 6]	ἀπέπλευσαν, οἱ δὲ περὶ τὸν	Σκερδιλαΐδαν	πεζῇ πάλιν ἀνεχώρησαν διὰ τῶν
[2, 65]	ἐφ´ ὧν ἐπέστησε τὸν ἀδελφὸν	Εὐκλείδαν,	αὐτὸς δὲ τὸν Ὄλυμπον κατεῖχε
[2, 67]	ἂν τῶν μὲν περὶ τὸν	Εὐκλείδαν	ἐξ ὑπερδεξίου κατὰ πρόσωπον αὐτοῖς
[2, 68]	ἀλλ´ οἵ γε περὶ τὸν	Εὐκλείδαν	ὁρῶντες προσβαινούσας τὰς σπείρας, ἀφέμενοι
[2, 67]	ἐγενήθη διότι τοῦ κατὰ τὸν	Εὐκλείδαν	προτερήματος αἴτιος ἐγίνετο Φιλοποίμην. ~Ὅθεν
[2, 68]	ἐλάμβανον, οἱ δὲ περὶ τὸν	Εὐκλείδαν	τὴν ὑπὸ πόδα διὰ τὸ
[2, 19]	δὲ σύνηθές ἐστι Γαλάταις πράττειν,	ἐπειδὰν	σφετερίσωνταί τι τῶν πέλας, καὶ
[2, 50]	δὲ περὶ τὸν Νικοφάνη καὶ	Κερκιδᾶν	ἐπανελθόντων εἰς οἶκον καὶ τάς
[2, 48]	περὶ τὸν Νικοφάνη καὶ τὸν	Κερκιδᾶν	πρεσβευτὰς πρός τε τοὺς Ἀχαιοὺς
[2, 50]	εἶναι τούτου κάλλιον οὐδὲ συμφορώτερον·	ἐὰν	δ´ ἄρα πρὸς τοῦτο τὸ
[2, 56]	τις τοῦτο, δικαίως κρίνεται πεπονθέναι·	ἐὰν	δ´ ἐπὶ διορθώσει καὶ μαθήσει
[2, 26]	γενομένους εὐζώνους αὖθις ἐγχειρεῖν ὁλοσχερῶς,	ἐὰν	δοκῇ, τοῖς Ῥωμαίων πράγμασιν. δόξαντος
[2, 50]	καὶ τοῖς Μεγαλοπολίταις, ἐπαγγελλόμενος βοηθήσειν,	ἐὰν	καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦτο βουλομένοις
[2, 22]	πλῆθος τῶν ὑπαρξόντων αὐτοῖς ἀγαθῶν,	ἐὰν	κρατήσωσι, προετρέποντο καὶ παρώξυνον πρὸς
[2, 56]	τύπτεσθαι τοὺς ἐλευθέρους; ἀλλ´ ὅμως,	ἐὰν	μὲν ἄρχων ἀδίκων χειρῶν πάθῃ
[2, 49]	Λακεδαιμονίους, ὑπὲρ τῆς Μακεδόνων ἀρχῆς.	ἐὰν	μὲν οὖν Αἰτωλοὶ τὴν ἐκ
[2, 33]	κατὰ πλάτος ἐπὶ τοσοῦτον ὥστ´	ἐὰν	μὴ δῷ τις ἀναστροφὴν τοῖς
[2, 25]	τὴν ἐπιοῦσαν πολιορκεῖν τοὺς συμπεφευγότας,	ἐὰν	μὴ παραδῶσιν ἑαυτοὺς ἑκουσίως. ~Κατὰ
[2, 26]	καιροὺς καὶ τόπους εὐφυεῖς ἑπόμενος,	ἐάν	πού τι βλάψαι τοὺς πολεμίους
[2, 2]	πλήθη μὴ προδιαλαμβάνειν, ἀλλ´ ἀκέραιον	ἐᾶν,	ᾧ ποτ´ ἂν ἡ τύχη
[2, 70]	ὅ γ´ Ἀντίγονος παραγενόμενος εἰς	Τεγέαν	καὶ τούτοις ἀποδοὺς τὴν πάτριον
[2, 46]	Κλεομένους πεπραξικοπηκότος αὐτοὺς καὶ παρῃρημένου	Τεγέαν,	Μαντίνειαν, Ὀρχομενόν, τὰς Αἰτωλοῖς οὐ
[2, 14]	τε τὰς ἄρκτους καὶ τὴν	μεσόγαιαν	παρατείνουσαν ὁρίζει κατὰ τὸ συνεχὲς
[2, 14]	καὶ μνήμης, ἀλλὰ καὶ τελέως	ἀναγκαίαν	χάριν τοῦ μαθεῖν τίσι μετὰ
[2, 3]	τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης ἐνεργὸν καὶ	λαθραίαν	ποιησάμενοι τὴν ἀπόβασιν καὶ χρησάμενοι
[2, 25]	τὸν αὐτὸν στίβον. αὐτοὶ δὲ	λαθραίαν	ποιησάμενοι τὴν ἀποχώρησιν ὡς ἐπὶ
[2, 35]	μετὰ ταῦτα πράξεις οὔτε τὴν	τελευταίαν	ἐξανάστασιν, ὑπολαμβάνοντες οἰκεῖον ἱστορίας ὑπάρχειν
[2, 41]	τῆς Σπάρτης κατέσχε τοὺς περὶ	Ἀχαΐαν	τόπους, ἀπὸ τούτου κατὰ τὸ
[2, 2]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπολιόρκουν, πᾶσαν	βίαν	προσφέροντες καὶ μηχανήν. συνάψαντος δὲ
[2, 49]	ὑποδεικνύναι τὴν Αἰτωλῶν καὶ Κλεομένους	κοινοπραγίαν	τί δύναται καὶ ποῖ τείνει,
[2, 66]	προτάξας οὖν τοὺς μισθοφόρους ἐπέστησε	διφαλαγγίαν	ἐπάλληλον τῶν Μακεδόνων· ἐποίει δὲ
[2, 15]	τὰ στρατόπεδα παραθέσεις, τὴν ὁλοσχερεστάτην	χορηγίαν	ἐκ τούτων συμβαίνει τῶν πεδίων
[2, 1]	τὸν βίον μετήλλαξεν. τὴν δὲ	στρατηγίαν	οἱ Καρχηδόνιοι παρέδοσαν Ἀσδρούβᾳ, τῷ
[2, 36]	τοὺς δυνάστας ὁμιλίας. τὴν δὲ	στρατηγίαν	οἱ Καρχηδόνιοι τῶν κατὰ τὴν
[2, 16]	γένει τὴν περὶ τῶν τοιούτων	ἀκριβολογίαν.	μεταλαβόντες δὲ καιρὸν ἁρμόττοντα ποιησόμεθα
[2, 32]	μετὰ δὲ ταῦτα σπεισάμενοι καθ´	ὁμολογίαν	ἀνέλυσαν ἐκ τῶν τόπων. περιελθόντες
[2, 8]	καθόλου μὲν παρ´ ὅλην τὴν	κοινολογίαν	ἀγερώχως καὶ λίαν ὑπερηφάνως αὐτῶν
[2, 17]	τὰ πολεμικὰ καὶ τὰ κατὰ	γεωργίαν·	ἀσκεῖν ἁπλοῦς εἶχον τοὺς βίους,
[2, 21]	Γαλάτας, Γαΐου Φλαμινίου ταύτην τὴν	δημαγωγίαν	εἰσηγησαμένου καὶ πολιτείαν, ἣν δὴ
[2, 56]	μεγίστην πόλιν τῶν κατὰ τὴν	Ἀρκαδίαν	τηλικαύταις παλαῖσαι συμφοραῖς ὥστε πάντας
[2, 8]	κάλλιστον ἔθος ἐστὶ τὰ κατ´	ἰδίαν	ἀδικήματα κοινῇ μεταπορεύεσθαι καὶ βοηθεῖν
[2, 70]	κοινοῦ τῶν Ἀχαιῶν καὶ κατ´	ἰδίαν	ἑκάστης τῶν πόλεων ὥρμησε κατὰ
[2, 33]	τὸν ἀγῶνα κοινῇ καὶ κατ´	ἰδίαν	ἑκάστους. συνεωρακότες γὰρ ἐκ τῶν
[2, 4]	πρῶτον μὲν συνεχώρησε τοῖς κατ´	ἰδίαν	πλέουσι λῄζεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας, δεύτερον
[2, 50]	ὁ δ´ Ἄρατος διακούσας κατ´	ἰδίαν	τῶν περὶ τὸν Νικοφάνη τὴν
[2, 58]	τοῖς πράττουσι καὶ μεταπορευομένοις τὴν	ἀσέβειαν	αὐτῶν. ἀλλ´ ὅμως οὐδενὸς περαιτέρω
[2, 7]	διὸ σαφῶς ἐπεγνωκότες Ῥωμαῖοι τὴν	ἀσέβειαν	αὐτῶν ἅμα τῷ διαλύσασθαι τὸν
[2, 59]	ὧν τοὺς μὲν ἐκπληττομένους τὴν	ἀσέβειαν,	τοὺς δ´ ἀπιστοῦντας, τοὺς δ´
[2, 3]	σπείρας ἐπὶ τὴν τῶν Αἰτωλῶν	στρατοπεδείαν.	οἱ δ´ Αἰτωλοὶ συνέντες τὸ
[2, 32]	τὴν διάβασιν καὶ περὶ τὴν	στρατοπεδείαν	παραυτίκα μὲν ἔμειναν, μετὰ δὲ
[2, 56]	δὲ πραχθέντων καὶ ῥηθέντων κατ´	ἀλήθειαν	αὐτῶν μνημονεύειν πάμπαν, (κ) ἂν
[2, 56]	συγγράμμασιν ἰσοδυναμοῦν ἀπολείπωμεν πρὸς τὴν	ἀλήθειαν.	καθόλου μὲν οὖν ὁ συγγραφεὺς
[2, 20]	συνεκύρησε Ῥωμαίοις· τοῦ γὰρ κατακόπτεσθαι	συνήθειαν	ἐσχηκότες ὑπὸ Γαλατῶν οὐδὲν ἠδύναντο
[2, 46]	φανερῶς τὴν πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους	ἀπέχθειαν.	Ὁ μὲν οὖν Κλεομενικὸς προσαγορευθεὶς
[2, 45]	εἰς τὴν πρὸς τὸ ἔθνος	ἀπέχθειαν,	ῥᾳδίως (ἂν) καταγωνίσασθαι τοὺς Ἀχαιοὺς
[2, 26]	τοῖς ὅλοις, ἀλλ´ εἰς τὴν	οἰκείαν	ἀδεῶς ἐπανάγειν· ταῦτα δ´ ἀποσκευασαμένους
[2, 18]	ἐποιήσαντο τὴν ἀποχώρησιν εἰς τὴν	οἰκείαν.	ἀπὸ δὲ τούτου τοῦ φόβου
[2, 19]	ἀσφαλῶς ἐπανῆλθον. εἰς δὲ τὴν	οἰκείαν	ἀφικόμενοι καὶ στασιάσαντες περὶ τὴν
[2, 64]	ἐπιφερόμενον κίνδυνον ἀσφαλῶς εἰς τὴν	οἰκείαν	ἐπανῆλθεν. ~Τοῦ δὲ θέρους ἐνισταμένου,
[2, 22]	ἔχοντες τὴν ὠφέλειαν εἰς τὴν	οἰκείαν	ἐπανῆλθον. ὧν ἀκούοντες οἱ περὶ
[2, 10]	ἀσφαλῶς τὴν ἀποχώρησιν εἰς τὴν	οἰκείαν	ἐποιήσαντο. τὸ δὲ τῶν Ἰλλυριῶν
[2, 18]	πόλιν ἀποδόντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν	οἰκείαν.	μετὰ δὲ ταῦτα τοῖς ἐμφυλίοις
[2, 21]	Γαλατῶν αὖθις ἀνεχώρησαν εἰς τὴν	οἰκείαν.	μετὰ δὲ τοῦτον τὸν φόβον
[2, 64]	ποιήσασθαι τὴν ἀναχώρησιν εἰς τὴν	οἰκείαν.	ὃ καὶ συνέβη γενέσθαι. τῆς
[2, 3]	ποιούμενοι τὸν πλοῦν εἰς τὴν	οἰκείαν.	~οἱ δὲ Μεδιώνιοι τετευχότες ἀνελπίστου
[2, 19]	ἠνάγκασαν προτροπάδην ἑκάστους εἰς τὴν	οἰκείαν	φυγεῖν. διαγενομένων δὲ πάλιν ἐτῶν
[2, 31]	τὴν Ῥώμην ἀπέστειλε, τὴν δὲ	λείαν	ἀπέδωκε τοῖς προσήκουσιν. αὐτὸς δ´
[2, 28]	τοῦ κέρατος παρέστησαν, τὴν δὲ	λείαν	εἴς τι τῶν παρακειμένων ὀρῶν
[2, 30]	οἱ μὲν οὖν θυρεοὶ πρὸς	ἀσφάλειαν,	αἱ δὲ μάχαιραι πρὸς πρᾶξιν
[2, 11]	Ῥωμαίων πίστιν, μίαν ταύτην ὑπολαβόντες	ἀσφάλειαν	αὑτοῖς ὑπάρχειν εἰς τὸν μέλλοντα
[2, 29]	ἅμα δὲ τὴν ἀφ´ ἑκατέρων	ἀσφάλειαν	ἐκ τῶν ὄπισθεν αὑτοῖς παρασκευάζοντες,
[2, 57]	ἰδίων· ὑπάρξειν γὰρ αὐτοῖς τὴν	ἀσφάλειαν	πολιτευομένοις μετὰ τῶν Ἀχαιῶν. τοῖς
[2, 16]	κατὰ τὸν Ἀδρίαν ἥττω παρεχόμενος	ἀσφάλειαν	τοῖς ἐν αὐτῷ καθορμιζομένοις. παρά
[2, 40]	ἔθνος εἰς ταύτην ἦλθε τὴν	συντέλειαν,	ἐν ᾗ καθ´ ἡμᾶς ἦν,
[2, 37]	ἡμᾶς καιροῖς ἔσχε προκοπὴν καὶ	συντέλειαν	τοῦτο τὸ μέρος ὥστε μὴ
[2, 22]	ἄθραυστοι καὶ ἀσινεῖς ἔχοντες τὴν	ὠφέλειαν	εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανῆλθον. ὧν
[2, 3]	τὴν ἀποσκευὴν καὶ τὴν ἄλλην	ὠφέλειαν	ἐπὶ τοὺς λέμβους εὐθέως ἀνήγοντο,
[2, 11]	ἀποκομιζόντων τὴν ἐκ τῆς χώρας	ὠφέλειαν.	τῶν δὲ πολιορκούντων τὴν Ἴσσαν
[2, 56]	δὲ τούτοις τἀληθὲς διὰ τὴν	ὠφέλειαν	τῶν φιλομαθούντων. χωρίς τε τούτων
[2, 5]	πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχον ἐπὶ τὴν	Ἠλείαν	καὶ τὴν Μεσσηνίαν· ταύτας γὰρ
[2, 71]	δὲ διεδέξατο τὴν ἐν Συρίᾳ	βασιλείαν,	ἀδελφὸς ὢν αὐτοῦ. παραπλήσιον γὰρ
[2, 70]	καὶ καλοκἀγαθίαν. τὴν δὲ Μακεδόνων	βασιλείαν	ἀπέλιπε Φιλίππῳ τῷ Δημητρίου. ~Τίνος
[2, 47]	πολίτευμα καταλύσαντος καὶ τὴν ἔννομον	βασιλείαν	εἰς τυραννίδα μεταστήσαντος, χρωμένου δὲ
[2, 4]	μετήλλαξε τὸν βίον. τὴν δὲ	βασιλείαν	ἡ γυνὴ Τεύτα διαδεξαμένη τὸν
[2, 71]	ὁ κληθεὶς Φιλοπάτωρ διεδέξατο τὴν	βασιλείαν.	μετήλλαξε δὲ καὶ Σέλευκος ὁ
[2, 28]	ἔταξαν πρὸς τὴν ἀπ´ οὐρᾶς	ἐπιφάνειαν,	ᾗ προσεδόκων τοὺς περὶ τὸν
[2, 27]	ἔκταξιν ἅμα πρὸς ἑκατέραν τὴν	ἐπιφάνειαν,	καὶ τὴν ἀπ´ οὐρᾶς καὶ
[2, 29]	καὶ παρηλλαγμένην εἰκὸς καὶ τὴν	ἐπιφάνειαν	καὶ τὴν χρείαν φαίνεσθαι τοῦ
[2, 19]	ἐξανισταμένων, δωροφοροῦντες καὶ προτιθέμενοι τὴν	συγγένειαν,	ἐπὶ δὲ Ῥωμαίους παρώξυναν καὶ
[2, 46]	πεπραξικοπηκότος αὐτοὺς καὶ παρῃρημένου Τεγέαν,	Μαντίνειαν,	Ὀρχομενόν, τὰς Αἰτωλοῖς οὐ μόνον
[2, 5]	αὑτῶν τινας ἐξαπέστειλαν παραφυλάξοντας τὴν	Ἀντιγόνειαν·	αὐτοὶ δὲ τά τε λοιπὰ
[2, 5]	κατὰ γῆν διὰ τῶν παρ´	Ἀντιγόνειαν	στενῶν, μερίσαντες αὑτῶν τινας ἐξαπέστειλαν
[2, 6]	ἀνεχώρησαν διὰ τῶν παρὰ τὴν	Ἀντιγόνειαν	στενῶν, οὐ μικρὰν οὐδὲ τὴν
[2, 25]	ταλαιπωρίας ὥρμησαν πρὸς ἀνάπαυσιν καὶ	θεραπείαν,	φυλακὴν ἀπολιπόντες τῶν ἰδίων ἱππέων
[2, 23]	Γαλάται συστησάμενοι δύναμιν πολυτελῆ καὶ	βαρεῖαν	ἧκον ὑπεράραντες τὰς Ἄλπεις εἰς
[2, 69]	ἀπῆρε μετὰ τῶν φίλων εἰς	Ἀλεξάνδρειαν.	~Ἀντίγονος δ´ ἐγκρατὴς γενόμενος ἐξ
[2, 27]	ἐπὶ τῷ δοκεῖν μέσους κατὰ	πορείαν	ἀπειληφέναι τοὺς Κελτούς, τοῖς μὲν
[2, 53]	τῆς ἐπιβολῆς καὶ ποιησάμενος τὴν	πορείαν	διὰ Μαντινείας οὕτως ἐπανῆλθεν εἰς
[2, 26]	καθηγεῖτο τῆς δυνάμεως, ποιούμενος τὴν	πορείαν	ἐπὶ τὸν προειρημένον βουνόν. οἱ
[2, 27]	ἐναντίαν ποιούμενος τοῖς πολεμίοις τὴν	πορείαν.	ἤδη δὲ περὶ Τελαμῶνα τῆς
[2, 51]	περὶ τὸ Λύκαιον, συμπλακέντες κατὰ	πορείαν	τῷ Κλεομένει, τὸ δὲ δεύτερον
[2, 54]	ἐκ ποδὸς ἐκίνει, ποιούμενος τὴν	πορείαν	ὡς ἐπ´ Ἀρκαδίας. ἐκβαλὼν δὲ
[2, 23]	στρατεύματι κατατεθαρρηκότως ὥρμησαν, ποιούμενοι τὴν	πορείαν	ὡς ἐπὶ Τυρρηνίας, ἔχοντες πεζοὺς
[2, 70]	κατὰ τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις	χρείαν,	ἔτι δὲ μᾶλλον κατὰ τὴν
[2, 15]	πάντ´ ἔχειν τὰ πρὸς τὴν	χρείαν,	ἡμιασσαρίου· τοῦτο δ´ ἔστι τέταρτον
[2, 13]	τὴν θέσιν αὐτῆς καὶ τὴν	χρείαν,	ἣν ἀμφοτέραις δύναται παρέχεσθαι ταῖς
[2, 69]	συνέβαινε γίνεσθαι τὴν ἐξ ἀμφοῖν	χρείαν,	ὁμοῦ τῶν τε βασιλέων καὶ
[2, 28]	καὶ παραποδίζειν τὴν τῶν ὅπλων	χρείαν.	τὸ μὲν οὖν πρῶτον αὐτὸς
[2, 29]	τάξεως ἰδιότης τοιαύτην ἔχει τὴν	χρείαν.	τούς γε μὴν Ῥωμαίους τὰ
[2, 69]	συνετελεῖτο κίνδυνος, ἐκπρεπῆ ποιουμένων τὴν	χρείαν	τῶν Ἀχαϊκῶν ἱππέων ἁπάντων, μάλιστα
[2, 29]	καὶ τὴν ἐπιφάνειαν καὶ τὴν	χρείαν	φαίνεσθαι τοῦ συντεταγμένου. δεύτερον δὲ
[2, 14]	αὐτῷ. παρὰ δὲ τὴν προειρημένην	παρώρειαν,	ἣν δεῖ νοεῖν ὡσανεὶ βάσιν
[2, 56]	οὗτος πολλὰ παρ´ ὅλην τὴν	πραγματείαν	εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχεν εἴρηκεν.
[2, 63]	καιροὺς καὶ παρ´ ὅλην τὴν	πραγματείαν	κατατέτακται, περὶ ὧν ἀρκεῖν ὑπολαμβάνω
[2, 17]	πεποίηνται λόγον καὶ πολλὴν διατέθεινται	τερατείαν.	τὰ δὲ πέραν τοῦ Πάδου
[2, 22]	παρώξυνον πρὸς τὴν ἐπὶ Ῥωμαίους	στρατείαν.	ῥᾳδίως δ´ ἔπεισαν, ἅμα τοῖς
[2, 22]	ἡγεμόνες οὕτω παρωρμήθησαν ἐπὶ τὴν	στρατείαν	ὥστε μηδέποτε μήτε πλείους μήτ´
[2, 58]	περαιτέρω συνεξακολουθήσαντος Μαντινεῦσι κατὰ τὴν	περιπέτειαν	πλὴν τοῦ διαρπαγῆναι τοὺς βίους
[2, 43]	προσένειμε πρὸς τὴν τῶν Ἀχαιῶν	πολιτείαν,	ἀρχῆθεν εὐθὺς ἐραστὴς γενόμενος τῆς
[2, 70]	καὶ τούτοις ἀποδοὺς τὴν πάτριον	πολιτείαν	δευτεραῖος ἐντεῦθεν εἰς Ἄργος ἐπ´
[2, 57]	ἐγκαταλιπόντες τὴν μετὰ τῶν Ἀχαιῶν	πολιτείαν	ἐθελοντὴν Αἰτωλοῖς ἐνεχείρισαν αὑτοὺς καὶ
[2, 43]	προσηγάγετο πρὸς τὴν τῶν Ἀχαιῶν	πολιτείαν.	ἐπὶ δὲ τῆς αὐτῆς ἀρχῆς
[2, 21]	ταύτην τὴν δημαγωγίαν εἰσηγησαμένου καὶ	πολιτείαν,	ἣν δὴ καὶ Ῥωμαίοις ὡς
[2, 41]	ἄρχειν, μετέστησαν εἰς δημοκρατίαν τὴν	πολιτείαν.	λοιπὸν ἤδη τοὺς ἑξῆς χρόνους
[2, 60]	ἀλλὰ καὶ προσλαβόντες εἰς τὴν	πολιτείαν	τὴν μεγίστην τιμὴν περιέθεσαν, ἡγεμόνα
[2, 38]	πλῆθος τῶν Πελοποννησίων, ἅμα τὴν	πολιτείαν	τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὴν προσηγορίαν
[2, 39]	καὶ διοικεῖν κατὰ τούτους τὴν	πολιτείαν.	ὑπὸ δὲ τῆς Διονυσίου Συρακοσίου
[2, 11]	Ἰλλυριῶν καὶ μεγάλην αὐτῷ περιθέντες	δυναστείαν	ἀνεχώρησαν εἰς τὴν Ἐπίδαμνον ἅμα
[2, 24]	δὲ ταῦτα} καὶ πρὸς ἡλίκην	δυναστείαν	παραβόλως ἀντοφθαλμήσας ἐπὶ τοσοῦτο καθίκετο
[2, 14]	Ἀννίβας ἐπεβάλετο καταλύειν τὴν Ῥωμαίων	δυναστείαν.	πρῶτον δὲ περὶ τῆς χώρας
[2, 13]	μείζω καὶ φοβερωτέραν ἤδη συνιστάμενον	δυναστείαν,	ὥρμησαν ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν τὰ
[2, 39]	τὴν πίστιν καὶ τὴν ὅλην	καλοκἀγαθίαν.	ὁμολογουμένως γὰρ δὴ τότε ταύτην
[2, 70]	κατὰ τὴν ὅλην αἵρεσιν καὶ	καλοκἀγαθίαν.	τὴν δὲ Μακεδόνων βασιλείαν ἀπέλιπε
[2, 55]	ἀνὴρ κατῄσχυνε διὰ τὴν ἑαυτοῦ	κακίαν,	Θεάρκης· ὃν εἰκότως ἐξαρνοῦνται Κλειτόριοι
[2, 45]	ἔθνος, Αἰτωλοὶ διὰ τὴν ἔμφυτον	ἀδικίαν	καὶ πλεονεξίαν φθονήσαντες, τὸ δὲ
[2, 8]	πρὸς τὴν κατὰ τῶν Ἑλλήνων	ἀδικίαν.	οὐ μὴν ἀλλὰ τότε μὲν
[2, 50]	διὰ τὴν ἐξ αὐτοῦ προγεγενημένην	ἀδικίαν	περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον εἰς τὴν
[2, 1]	Ἀννίβαν, ὄντα τότε κατὰ τὴν	ἡλικίαν	ἐτῶν ἐννέα, καὶ διαβὰς κατὰ
[2, 50]	τὸν Ἀκροκόρινθον εἰς τὴν Μακεδόνων	οἰκίαν.	διόπερ ἅμα τῷ παρελθόντας τοὺς
[2, 48]	διακειμένους αὐτοὺς πρὸς τὴν Μακεδόνων	οἰκίαν	ἐκ τῶν κατὰ τὸν Ἀμύντου
[2, 52]	τὸ γεγονὸς ἔγκλημα πρὸς τὴν	οἰκίαν,	ἱκανὴν δὲ πίστιν παρέσχετο τῆς
[2, 59]	τοῖς γινομένοις προστρέχειν πρὸς τὴν	οἰκίαν	φησίν. περὶ μὲν οὖν τῆς
[2, 19]	ἣν καὶ πρώτην τῆς Γαλατίας	ἀποικίαν	ἔστειλαν τὴν Σήνην προσαγορευομένην πόλιν,
[2, 30]	δὲ γυμνοῖς προεστῶσι παρὰ τὴν	προσδοκίαν	τοῦ πράγματος συμβαίνοντος τἀναντία πολλὴν
[2, 11]	Κερκύρας, ὑπολαμβάνων ἔτι καταλήψεσθαι τὴν	πολιορκίαν	ἄκριτον· ὑστερήσας δὲ τῶν καιρῶν
[2, 61]	δὲ καὶ χώρας καταφθορὰν καὶ	πολιορκίαν	ἀναδεξαμένοις οὐ μόνον ἔπαινον, ἀλλὰ
[2, 2]	αὐτὸς ἀναδέδεκται τοὺς κατὰ τὴν	πολιορκίαν,	δίκαιον εἶναι καὶ τὴν οἰκονομίαν
[2, 11]	Ῥωμαίων, οὐδενὶ κόσμῳ λύσαντες τὴν	πολιορκίαν	ἔφυγον. Ῥωμαῖοι δὲ καὶ τοὺς
[2, 9]	τῆς Κερκύρας, ἐλπίζοντες λύσειν τὴν	πολιορκίαν.	~οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συμπαραλαβόντες Ἀκαρνάνων
[2, 11]	ἀφικόμενοι δὲ καὶ λύσαντες τὴν	πολιορκίαν	προσεδέξαντο καὶ τοὺς Ἰσσαίους εἰς
[2, 10]	βραχὺν ἔτι χρόνον ὑπομείναντες τὴν	πολιορκίαν	συνέθεντο τοῖς Ἰλλυριοῖς καὶ παρεδέξαντο
[2, 34]	τόπους, σπεύδοντες δὲ λῦσαι τὴν	πολιορκίαν	τῶν Ἀχερρῶν, μέρος τι τῆς
[2, 34]	παρουσίαν τῶν ὑπεναντίων, λύσαντες τὴν	πολιορκίαν	ὑπήντων καὶ παρετάξαντο. τῶν δὲ
[2, 40]	ἐπικεφαλαιούμενοι μνησθησόμεθα διὰ τὸ καὶ	λίαν	ἀληθινοὺς καὶ σαφεῖς ἐκεῖνον περὶ
[2, 5]	αὐταῖς πόλεις μακραὶ καὶ βραδεῖαι	λίαν	ἐγίνοντο τοῖς προειρημένοις αἱ παραβοήθειαι
[2, 46]	τοῦ φανεροῦ διὰ τὸ καὶ	λίαν	εἶναι προσφάτους τὰς ἐκ τῶν
[2, 35]	λαμβάνοντες ὡς ὀλιγοχρόνιόν ἐστι καὶ	λίαν	εὔφθαρτον (τὸ τῶν βαρβάρων πλῆθος
[2, 64]	Ἀντίγονον ἐλοιδόρουν. ὁ δὲ καὶ	λίαν	ἡγεμονικῶς καὶ βασιλικῶς οὐδὲν περὶ
[2, 63]	μόνον τριακοσίων ὑπῆρχε κύριος, καὶ	λίαν	ἱκανὸς ἦν ἀσφαλῶς ὑπομένων τρίβειν
[2, 16]	παρόντος ὑπερθησόμεθα διὰ τὸ μὴ	λίαν	καθήκειν τῷ τῆς προκατασκευῆς γένει
[2, 8]	ὅλην τὴν κοινολογίαν ἀγερώχως καὶ	λίαν	ὑπερηφάνως αὐτῶν διήκουεν. καταπαυσάντων δὲ
[2, 4]	ἐλάττω τῆς πρότερον ἐξέπεμψε, πᾶσαν	(παραλίαν)	ἀποδείξασα πολεμίαν τοῖς ἡγουμένοις. ~οἱ
[2, 16]	μὲν τῆς ἀρχῆς τῆς ὑπὲρ	Μασσαλίαν	καὶ τῆς πρὸς τὰς Ἄλπεις
[2, 13]	οἷον δυναστεῦσαι τῶν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν,	ἀλλ´ οὐδ´ ἀσφαλῶς οἰκῆσαι τὴν
[2, 41]	κατὰ τὴν Πύρρου διάβασιν εἰς	Ἰταλίαν.	καὶ πρῶτοι μὲν συνέστησαν Δυμαῖοι,
[2, 13]	τὸν πρὸς τοὺς κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	Κελτοὺς πόλεμον. ~ὑπὲρ ὧν δοκεῖ
[2, 71]	ἃς αἰτίας τῶν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	κρατήσαντες Ῥωμαῖοι πρῶτον ἐγχειρεῖν ἤρξαντο
[2, 23]	ἑτοίμως. καταπεπληγμένοι γὰρ οἱ τὴν	Ἰταλίαν	οἰκοῦντες τὴν τῶν Γαλατῶν ἔφοδον
[2, 14]	πῶς κεῖται πρὸς τὴν ἄλλην	Ἰταλίαν.	οὕτως γὰρ ἔσται καὶ τὰ
[2, 20]	τῆς Πύρρου διαβάσεως εἰς τὴν	Ἰταλίαν,	πέμπτῳ δὲ τῆς Γαλατῶν περὶ
[2, 24]	ἔχων δισμυρίων ἐπέβαλεν εἰς τὴν	Ἰταλίαν.	περὶ μὲν οὖν τούτων ἐν
[2, 22]	καιροῖς πρὸς τοὺς κατὰ (τὴν	Ἰταλίαν)	πολεμίους, νομίζοντες συμφέρειν σφίσι τὸ
[2, 16]	οὐδενὸς ἔλαττον τῶν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	ποταμῶν διὰ τὸ τὰς ῥύσεις
[2, 1]	Ῥωμαῖοι συστησάμενοι τὰ κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	τοῖς ἐκτὸς ἐγχειρεῖν ἤρξαντο πράγμασιν,
[2, 39]	καιροὺς ἐν τοῖς κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	τόποις κατὰ τὴν Μεγάλην Ἑλλάδα
[2, 52]	Κλεομένη μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς	Θετταλίαν,	διαπεμψάμενος πρός τε τὸν Ἄρατον
[2, 1]	ἐπὶ δὲ τούτοις πῶς εἰς	Σικελίαν	διέβησαν καὶ δι´ ἃς αἰτίας
[2, 36]	ἀμύνασθαι σπεύδοντες διὰ τὰς περὶ	Σικελίαν	ἐλαττώσεις, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι διηπίστουν,
[2, 37]	δ´ ἐπειδὴ τάς τε περὶ	Σικελίαν	καὶ Λιβύην καὶ τὰς ἑξῆς
[2, 58]	πρὸς τὸ ἔθνος χάριν καὶ	φιλίαν	ἀθετεῖν, τῶν γε προειρημένων ἀνδρῶν
[2, 47]	καὶ τὴν πρὸς Πτολεμαῖον τηρεῖν	φιλίαν	διὰ τὰς προγεγενημένας εὐεργεσίας καὶ
[2, 11]	προσδεξάμενοι τοὺς Κερκυραίους εἰς τὴν	φιλίαν	ἔπλεον ἐπὶ τῆς Ἀπολλωνίας, ἔχοντες
[2, 11]	αὑτούς, δεξάμενοι τούτους εἰς τὴν	φιλίαν,	παραπλησίως δὲ καὶ τοὺς παρὰ
[2, 32]	τὴν οἴκησιν. οὓς εἰς τὴν	φιλίαν	προσαγαγόμενοι διέβησαν εἰς τὴν τῶν
[2, 7]	τοῖς δὲ διὰ τὴν αὑτῶν	ἀβουλίαν	ὄνειδος καὶ ἐπιτίμησις συνεξακολουθεῖ παρὰ
[2, 10]	τεττάρων μὲν πλοίων ἐκυρίευσαν τετρηρικῶν,	μίαν	δὲ πεντήρη σὺν αὐτοῖς τοῖς
[2, 32]	τὰ πρὸς ἐκείνους, ἅμα δὲ	μίαν	ἑαυτοῖς ἀπολείποντες ἐλπίδα τῆς σωτηρίας
[2, 33]	ταῖς κατασκευαῖς, καθάπερ εἴρηται πρότερον,	μίαν	ἔχουσι τὴν πρώτην καταφορὰν καιρίαν,
[2, 14]	σχήματι τριγωνοειδοῦς ὑπαρχούσης, τὴν μὲν	μίαν	ὁρίζει πλευρὰν αὐτῆς τὴν πρὸς
[2, 69]	τὴν δύναμιν ἐξάγειν μετωπηδὸν κατὰ	μίαν	πλευρὰν τῆς στρατοπεδείας. ἀνακληθέντων δὲ
[2, 11]	εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν,	μίαν	ταύτην ὑπολαβόντες ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρχειν
[2, 11]	τῶν χιλιάρχων τινὰς καὶ τὸν	ταμίαν.	ἐκυρίευσαν δὲ καὶ λέμβων εἴκοσι
[2, 63]	προσπεπτωκότα τὰς δυνάμεις, διὰ τὸ	μηδεμίαν	ὑπάρχειν ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν
[2, 61]	πραγμάτων καὶ βεβαίων κοινωνίαν; ὧν	οὐδεμίαν	ἐποιήσατο μνήμην Φύλαρχος, τυφλώττων, ὥς
[2, 4]	πρότερον ἐξέπεμψε, πᾶσαν (παραλίαν) ἀποδείξασα	πολεμίαν	τοῖς ἡγουμένοις. ~οἱ δ´ ἐξαποσταλέντες
[2, 55]	διὰ τὸ μέγεθος καὶ τὴν	ἐρημίαν,	τότε δὲ καὶ ῥᾳθύμως τηρουμένην
[2, 60]	οὐδ´ Ἀντιγόνῳ προσαπτέον οὐδ´ Ἀράτῳ	παρανομίαν,	ὅτι λαβόντες κατὰ πόλεμον ὑποχείριον
[2, 11]	μέλλοντα χρόνον πρὸς τὴν Ἰλλυριῶν	παρανομίαν.	Ῥωμαῖοι δὲ προσδεξάμενοι τοὺς Κερκυραίους
[2, 59]	προαίρεσιν καὶ τὴν εἰς πατρίδα	παρανομίαν	τῆς μεγίστης ἄξιον κρίνω τιμωρίας.
[2, 2]	πολιορκίαν, δίκαιον εἶναι καὶ τὴν	οἰκονομίαν	τῶν λαφύρων, ἐπὰν κρατήσωσι, καὶ
[2, 2]	ποιεῖν τῷ προϋπάρχοντι καὶ τὴν	οἰκονομίαν	τῶν λαφύρων καὶ τὴν ἐπιγραφὴν
[2, 47]	ἔμφασιν ὑποδεικνύων ταύτην ἐπικρύψεσθαι τὴν	οἰκονομίαν.	ὧν χάριν ἔνια τούτων οὐδ´
[2, 5]	μερισμὸν αὐτῶν καὶ τὴν λοιπὴν	ῥᾳθυμίαν	ἐκπορεύονται νυκτός· καὶ τῇ γεφύρᾳ
[2, 50]	καὶ τήν τε τοῦ βασιλέως	προθυμίαν	ἀποδεξάμενος καὶ τὴν τῶν πολλῶν
[2, 50]	τὴν λοιπὴν εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ	προθυμίαν	διασαφούντων, μετεωρισθέντες οἱ Μεγαλοπολῖται προθύμως
[2, 25]	δὲ Κελτοὶ κατάραντες εἰς τὴν	Τυρρηνίαν	ἐπεπορεύοντο τὴν χώραν, πορθοῦντες ἀδεῶς·
[2, 23]	ἕνα δὲ τῶν ἑξαπελέκεων εἰς	Τυρρηνίαν.	ὁ μὲν γὰρ ἕτερος τῶν
[2, 5]	ἐπὶ τὴν Ἠλείαν καὶ τὴν	Μεσσηνίαν·	ταύτας γὰρ ἀεὶ τὰς χώρας
[2, 45]	Ἀντίγονον κυριεύοντα μὲν τῶν κατὰ	Μακεδονίαν	ἀσφαλῶς, ὁμολογούμενον δὲ καὶ πρόδηλον
[2, 70]	πόλεων ὥρμησε κατὰ σπουδὴν εἰς	Μακεδονίαν.	καταλαβὼν δὲ τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐν
[2, 70]	αὐτῷ τοὺς Ἰλλυριοὺς εἰσβεβληκότας εἰς	Μακεδονίαν	πορθεῖν τὴν χώραν. οὕτως ἀεί
[2, 15]	ῥᾴδιον. σίτου τε γὰρ τοσαύτην	ἀφθονίαν	ὑπάρχειν συμβαίνει κατὰ τοὺς τόπους
[2, 18]	ἐκ παραθέσεως τὴν παραγεγενημένην αὐτοῖς	εὐδαιμονίαν.	ἐν ᾧ καιρῷ Ῥωμαῖοι τήν
[2, 38]	συμφρονήσαντας Πελοποννησίους τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς	εὐδαιμονίαν	καταστήσασθαι. Τὰ μὲν οὖν τῆς
[2, 62]	ταὐτὸ λέγοντες μεγίστην καρποῦσθαι δοκοῦσιν	εὐδαιμονίαν,	ὅμως ἐκ Πελοποννήσου πάσης ἐξ
[2, 3]	νυκτὸς ἑκατὸν λέμβοι πρὸς τὴν	Μεδιωνίαν	κατὰ τοὺς ἔγγιστα τόπους τῆς
[2, 11]	ὁμοῦ τὰς δυνάμεις πρὸς τὴν	Ἀπολλωνίαν	ὁμοίως καὶ τούτων ἀποδεξαμένων καὶ
[2, 37]	μὴ μόνον συμμαχικὴν καὶ φιλικὴν	κοινωνίαν	γεγονέναι πραγμάτων περὶ αὐτούς, ἀλλὰ
[2, 61]	πρὸς ἀληθινῶν πραγμάτων καὶ βεβαίων	κοινωνίαν;	ὧν οὐδεμίαν ἐποιήσατο μνήμην Φύλαρχος,
[2, 14]	περὶ αὐτῶν ἱστορίαν οὐ μόνον	ἀξίαν	εἶναι γνώσεως καὶ μνήμης, ἀλλὰ
[2, 43]	πολυπραγμοσύνην καὶ πρὸς τὴν Αἰτωλῶν	πλεονεξίαν	ἀντιταττόμενος διετέλει, πραγματικῶς ἕκαστα χειρίζων,
[2, 49]	συνιδεῖν. τήν τε γὰρ Αἰτωλῶν	πλεονεξίαν	οὐχ οἷον τοῖς Πελοποννησίων ὅροις
[2, 19]	στασιάσαντες περὶ τὴν τῶν εἰλημμένων	πλεονεξίαν	τῆς τε λείας καὶ τῆς
[2, 46]	εἰς τὸ πολεμεῖν διὰ τὴν	πλεονεξίαν	τότε συνορῶν ἑκουσίως παρασπονδουμένους καὶ
[2, 45]	διὰ τὴν ἔμφυτον ἀδικίαν καὶ	πλεονεξίαν	φθονήσαντες, τὸ δὲ πλεῖον ἐλπίσαντες
[2, 41]	ὀλυμπιάδος, εἰς τοιαύτην διαφορὰν καὶ	καχεξίαν	ἐνέπεσον, καὶ μάλιστα διὰ τῶν
[2, 49]	τῆς Ἑλλάδος, τήν τε Κλεομένους	φιλοδοξίαν	καὶ τὴν ὅλην ἐπιβολὴν κατὰ
[2, 28]	δὲ Γαισάται διά τε τὴν	φιλοδοξίαν	καὶ τὸ θάρσος ταῦτ´ ἀπορρίψαντες
[2, 37]	Ἑλλάδα μεταβαίνειν πράξεις, ἵνα πανταχόθεν	ὁμοίαν	ποιησάμενοι τὴν προκατασκευὴν καὶ τὴν
[2, 16]	Τιμαίου περὶ τοὺς προειρημένους τόπους	ἄγνοιαν.	~Πλὴν ταῦτά γε τὰ πεδία
[2, 62]	θαυμάσειεν τὴν ἀπειρίαν καὶ τὴν	ἄγνοιαν	τῆς κοινῆς ἐννοίας ὑπὲρ τῆς
[2, 50]	μὴ διὰ κενῆς πεποιῆσθαι τὴν	ἐπίνοιαν	μηδ´ εὑρῆσθαι κατὰ τὴν τῶν
[2, 36]	τὴν ὑποφαινομένην ἐκ τῶν πράξεων	ἀγχίνοιαν	αὐτοῦ καὶ τόλμαν. ὃς παραλαβὼν
[2, 23]	καὶ πρὸς ταύτην ἀναφέροντες τὴν	ἔννοιαν	τὰ μὲν συνήθροιζον, τὰ δὲ
[2, 40]	τὸ κάλλιστον ἔργον, τὴν Πελοποννησίων	ὁμόνοιαν.	ἧς ἀρχηγὸν μὲν καὶ καθηγεμόνα
[2, 42]	ἑκάστων ἐλευθερίαν καὶ τὴν κοινὴν	ὁμόνοιαν	Πελοποννησίων. σαφέστερον δ´ ὑπὲρ τούτων
[2, 47]	δεδιὼς τήν τε τῶν Αἰτωλῶν	ἀπόνοιαν	καὶ τόλμαν ἔκρινε πρὸ πολλοῦ
[2, 35]	τὸ τέλος, κατὰ μὲν τὴν	ἀπόνοιαν	καὶ τόλμαν τῶν ἀγωνιζομένων ἀνδρῶν,
[2, 33]	παραταξαμένων διὰ τὴν τῶν χιλιάρχων	πρόνοιαν.	ὁ μὲν γὰρ στρατηγὸς Φλαμίνιος
[2, 50]	ἐπιστολὰς ἀποδόντων καὶ τὴν λοιπὴν	εὔνοιαν	αὐτοῦ καὶ προθυμίαν διασαφούντων, μετεωρισθέντες
[2, 49]	τῶν Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς γεγενημένην	εὔνοιαν	ἐν τοῖς κατὰ Δημήτριον καιροῖς
[2, 50]	ἐπιδεικνύναι καὶ διασαφεῖν τὴν ὅλην	εὔνοιαν	τοῦ βασιλέως, πρὸς δὲ τούτοις
[2, 57]	καὶ τῶν Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς	φιλανθρωπίαν.	~μετὰ δὲ ταῦτα προορώμενοι τὰς
[2, 16]	ποιούμενος τὴν ῥύσιν ὡς ἐπὶ	μεσημβρίαν.	ἀφικόμενος δ´ εἰς τοὺς ἐπιπέδους
[2, 14]	Ἀδρίαν κόλπος, τὴν δὲ πρὸς	μεσημβρίαν	καὶ δυσμὰς τετραμμένην τὸ Σικελικὸν
[2, 14]	ἀκρωτήριον τῆς Ἰταλίας εἰς τὴν	μεσημβρίαν,	ὃ προσαγορεύεται μὲν Κόκυνθος, διαιρεῖ
[2, 19]	διεσαφήσαμεν, φάσκοντες αὐτὴν παρὰ τὸν	Ἀδρίαν	ἐπὶ τῷ πέρατι κεῖσθαι τῶν
[2, 17]	Γονομάνοι. τὰ δὲ πρὸς τὸν	Ἀδρίαν	ἤδη προσήκοντα γένος ἄλλο πάνυ
[2, 16]	λιμήν, οὐδενὸς τῶν κατὰ τὸν	Ἀδρίαν	ἥττω παρεχόμενος ἀσφάλειαν τοῖς ἐν
[2, 16]	Ἀπεννῖνος ἀπέχων τῆς κατὰ τὸν	Ἀδρίαν	θαλάττης σταδίους ὡσανεὶ πεντακοσίους ἀπολείπει
[2, 14]	τὸ συνεχὲς ὁ κατὰ τὸν	Ἀδρίαν	κόλπος, τὴν δὲ πρὸς μεσημβρίαν
[2, 14]	ἡ παραλία τοῦ κατὰ τὸν	Ἀδρίαν	κόλπου· τὸ δὲ μέγεθος τῆς
[2, 17]	δὲ τούτων ὡς πρὸς τὸν	Ἀδρίαν	Λίγγονες, τὰ δὲ τελευταῖα πρὸς
[2, 16]	στόμασιν εἰς τοὺς κατὰ τὸν	Ἀδρίαν	τόπους· τὸ δὲ πλεῖον ἀποτέμνεται
[2, 26]	προκαθήμενος ἐπὶ τῶν κατὰ τὸν	Ἀδρίαν	τόπων ἀκούσας τοὺς Κελτοὺς διὰ
[2, 58]	ἐν Μαντινείᾳ, παραφυλάττοντες τὴν ἐκείνων	ἐλευθερίαν	ἅμα καὶ σωτηρίαν. σὺν δὲ
[2, 58]	ἀφῆκαν, τότε δὲ τὴν ἐκείνων	ἐλευθερίαν	καὶ σωτηρίαν ἐφύλαττον, πηλίκης ὀργῆς
[2, 42]	τοῖς συμμάχοις, ἀντικατηλλάττοντο τὴν ἑκάστων	ἐλευθερίαν	καὶ τὴν κοινὴν ὁμόνοιαν Πελοποννησίων.
[2, 43]	ἑκάστοις τὴν κοινὴν καὶ πάτριον	ἐλευθερίαν.	μέχρι μὲν οὖν (ἦν) Ἀντίγονος
[2, 36]	οἱ Καρχηδόνιοι τῶν κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	Ἀννίβᾳ περιέθεσαν, ὄντι νέῳ, διὰ
[2, 22]	τὸ κατασκευάσασθαι τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	ἀσφαλῶς. Ῥωμαῖοι γάρ, ὡς καὶ
[2, 36]	χειρίσας ὀκτὼ τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	ἐτελεύτησε, δολοφονηθεὶς ἐν τοῖς ἑαυτοῦ
[2, 13]	τὸ πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν.	εὑρόντες δὲ σφᾶς ἐπικεκοιμημένους ἐν
[2, 13]	τούτοις ἀπελίπομεν τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν—	νουνεχῶς καὶ πραγματικῶς χειρίζων τὰ
[2, 13]	ἐν αἷς τὴν μὲν ἄλλην	Ἰβηρίαν	παρεσιώπων, τὸν δὲ καλούμενον Ἴβηρα
[2, 13]	πρός τε τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	πράγματα καὶ πρὸς τὰ κατὰ
[2, 1]	στήλας ἀνεκτᾶτο τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις. διατρίψας δ´
[2, 22]	παρορᾶν ἠναγκάζοντο τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν,	σπουδάζοντες πρότερον ἐν καλῷ θέσθαι
[2, 1]	συστήσαντες, εἰς τοὺς κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	τόπους. ὁ δ´ ἀναλαβὼν τὰ
[2, 47]	δι´ ἑτέρων σφίσι πορίζεσθαι τὴν	σωτηρίαν,	ἀλλ´ αὐτοὺς δι´ αὑτῶν σῴζειν
[2, 58]	δὲ τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν καὶ	σωτηρίαν	ἐφύλαττον, πηλίκης ὀργῆς ἐστιν ἄξιον;
[2, 54]	ταχέως ἀπελπίσαντες οἱ Τεγεᾶται τὴν	σωτηρίαν	παρέδοσαν αὑτούς. ὁ δ´ Ἀντίγονος
[2, 58]	τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν ἅμα καὶ	σωτηρίαν.	σὺν δὲ τούτοις καὶ μισθοφόρους
[2, 33]	μίαν ἔχουσι τὴν πρώτην καταφορὰν	καιρίαν,	ἀπὸ δὲ ταύτης εὐθέως ἀποξυστροῦνται,
[2, 13]	λόγον, καὶ μάλιστα διὰ τὴν	εὐκαιρίαν	τοῦ τόπου πρός τε τὰ
[2, 62]	τίς οὐκ ἂν θαυμάσειεν τὴν	ἀπειρίαν	καὶ τὴν ἄγνοιαν τῆς κοινῆς
[2, 42]	προτείνοντες μὲν τὴν παρ´ αὑτοῖς	ἰσηγορίαν	καὶ παρρησίαν, πολεμοῦντες δὲ καὶ
[2, 38]	πολιτείαν τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὴν	προσηγορίαν	μετειληφότες; δῆλον ὡς τύχην μὲν
[2, 38]	πάτριον ἐξ ἀρχῆς ἔχοντες τὴν	προσηγορίαν	ταύτην οὔτε πλούτοις οὔτε ταῖς
[2, 59]	τυράννων πεφυκέναι. ταύτης δὲ μείζω	κατηγορίαν	ἢ πικροτέραν οὐδ´ ἂν εἰπεῖν
[2, 51]	τῆς βοηθείας. παρεῖχε δ´ αὐτοῖς	ἀπορίαν	καὶ δυσχρηστίαν μεγίστην τὸ μήτε
[2, 30]	τοῦ πράγματος συμβαίνοντος τἀναντία πολλὴν	ἀπορίαν	καὶ δυσχρηστίαν παρεῖχε τὸ γινόμενον.
[2, 14]	ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ τὴν ἡμετέραν	ἱστορίαν.	ἔστι δὲ τὸ μὲν ὅλον
[2, 14]	ἡγοῦμαι γὰρ τὴν περὶ αὐτῶν	ἱστορίαν	οὐ μόνον ἀξίαν εἶναι γνώσεως
[2, 56]	δὲ τοῦτο παρ´ ὅλην τὴν	ἱστορίαν,	πειρώμενος (ἐν) ἑκάστοις ἀεὶ πρὸ
[2, 37]	ὑπὲρ τῶν προγεγονότων παρ´ αὐτοῖς	ἱστορίαν	ὑπὸ πλειόνων ἐκδεδόσθαι καὶ γνώριμον
[2, 11]	κατὰ κράτος· ἐν αἷς περὶ	Νουτρίαν	οὐ μόνον τῶν στρατιωτῶν ἀπέβαλον
[2, 9]	τῇ πράξει διὰ μὲν τὴν	ὀλιγωρίαν	ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν τὴν πατρίδα, διὰ
[2, 71]	Ἀννιβιακόν, οἱ δὲ κατὰ τὴν	Ἀσίαν	βασιλεῖς τὸν περὶ Κοίλης Συρίας
[2, 37]	μὲν οὖν τῶν κατὰ τὴν	Ἀσίαν	καὶ τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον
[2, 65]	ἐκκοπαῖς, αὐτὸς δὲ κατὰ τὴν	Σελλασίαν	καλουμένην μετὰ τῆς δυνάμεως ἐστρατοπέδευε,
[2, 54]	οἴκου διαφῆκε πάντας εἰς τὴν	χειμασίαν,	αὐτὸς δὲ τοῖς Ἀχαιοῖς διελέγετο
[2, 32]	δὲ συλλογισάμενοι τήν τε Γαλατικὴν	ἀθεσίαν	καὶ διότι πρὸς ὁμοφύλους τῶν
[2, 4]	ἀνελπίστου σωτηρίας, ἁθροισθέντες εἰς τὴν	ἐκκλησίαν	ἐβουλεύοντο περί τε τῶν ἄλλων
[2, 53]	ἀπολιπὼν τὰ προδεδηλωμένα προτερήματα, φυγῇ	παραπλησίαν	ἐποιεῖτο τὴν ἀποχώρησιν, δείσας μὴ
[2, 18]	πρὸς σφᾶς νυκτὸς ἐπιγενομένης φυγῇ	παραπλησίαν	ἐποιήσαντο τὴν ἀποχώρησιν εἰς τὴν
[2, 8]	γυναικοθύμως καὶ ἀλογίστως δεξαμένη τὴν	παρρησίαν	ἐπὶ τοσοῦτον ἐξωργίσθη πρὸς τὸ
[2, 42]	τὴν παρ´ αὑτοῖς ἰσηγορίαν καὶ	παρρησίαν,	πολεμοῦντες δὲ καὶ καταγωνιζόμενοι συνεχῶς
[2, 35]	δὲ τὰς ἐπιβολὰς καὶ τὴν	ἀκρισίαν	τοῦ κατὰ μέρος χειρισμοῦ τελέως
[2, 62]	ὁμοίως δὲ καὶ τὴν λοιπὴν	οὐσίαν·	ἀλλ´ ὅμως τὸ σύμπαν τίμημα
[2, 62]	τὴν δύναμιν οὔτε κατὰ τὴν	περιουσίαν,	ὡς αὐτὸς οὗτός φησιν, ἐκ
[2, 27]	ἀνακρινόμενοι τῷ στρατηγῷ καὶ τὴν	παρουσίαν	ἀμφοτέρων τῶν στρατοπέδων ἀνήγγελλον, σημαίνοντες
[2, 27]	δὲ συνέντες τὴν τοῦ Γαΐου	παρουσίαν	ἔκ τινος τῶν ἀχθέντων αἰχμαλώτων
[2, 55]	ῥᾳθύμως τηρουμένην διὰ τὴν Ἀντιγόνου	παρουσίαν,	τὸ δὲ μέγιστον, ἀπολωλότας τοὺς
[2, 27]	Κελτοὶ τὸ μὲν πρῶτον τὴν	παρουσίαν	τῶν περὶ τὸν Ἀτίλιον ἀγνοοῦντες,
[2, 26]	τῆς νυκτὸς καὶ συλλογιζόμενοι τὴν	παρουσίαν	τῶν πολεμίων συνήδρευον. οἷς Ἀνηροέστης
[2, 11]	κύριος. οἱ δὲ Κερκυραῖοι τὴν	παρουσίαν	τῶν Ῥωμαίων ἀσμένως ἰδόντες, τήν
[2, 34]	οἱ δὲ Κελτοὶ πυθόμενοι τὴν	παρουσίαν	τῶν ὑπεναντίων, λύσαντες τὴν πολιορκίαν
[2, 19]	Κόριον. οὗ πρεσβευτὰς ἐκπέμψαντος εἰς	Γαλατίαν	ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων, παρασπονδήσαντες ἐπανείλοντο
[2, 41]	δεσποτικῶς αὐτῶν ἄρχειν, μετέστησαν εἰς	δημοκρατίαν	τὴν πολιτείαν. λοιπὸν ἤδη τοὺς
[2, 65]	ἐκ τῆς χειμασίας, ἀναλαβὼν τὴν	στρατιὰν	Ἀντίγονος προῆγε μετὰ τῶν συμμάχων
[2, 64]	πρέποντα τοῖς καιροῖς, ἐξαγαγὼν τὴν	στρατιὰν	ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν Ἀργείων
[2, 21]	τὸ χεῖρον τοῦ δήμου διαστροφῆς,	αἰτίαν	δὲ καὶ τοῦ μετὰ ταῦτα
[2, 38]	ἂν εἴη πρέπον· φαῦλον γάρ·	αἰτίαν	δὲ μᾶλλον ζητεῖν. χωρὶς γὰρ
[2, 50]	τῶν συμβαινόντων αὐτὸς ἀναλάβῃ τὴν	αἰτίαν,	δόξαντος δικαίως τοῦτο πράττειν διὰ
[2, 56]	ἐξηγεῖται τῶν περιπετειῶν, οὐχ ὑποτιθεὶς	αἰτίαν	καὶ τρόπον τοῖς γινομένοις, ὧν
[2, 58]	διαφορά, φανερὸν ὅτι καὶ τὴν	αἰτίαν	τῆς ὀργῆς ἀνάγκη διαφέρουσαν γεγονέναι
[2, 47]	ἐκτός, δι´ ὧν ἤμελλε τὴν	ἐναντίαν	ἔμφασιν ὑποδεικνύων ταύτην ἐπικρύψεσθαι τὴν
[2, 28]	Πάδου κατοικοῦντας Βοίους παρενέβαλον, τὴν	ἐναντίαν	μὲν στάσιν ἔχοντας τοῖς προειρημένοις,
[2, 27]	μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς Ῥώμην,	ἐναντίαν	ποιούμενος τοῖς πολεμίοις τὴν πορείαν.
[2, 57]	τι δεινὸν διὰ τὴν προειρημένην	ἁμαρτίαν	ὡς καὶ περιβόητον συνέβη γενέσθαι
[2, 51]	παρεῖχε δ´ αὐτοῖς ἀπορίαν καὶ	δυσχρηστίαν	μεγίστην τὸ μήτε τὸν βασιλέα
[2, 30]	συμβαίνοντος τἀναντία πολλὴν ἀπορίαν καὶ	δυσχρηστίαν	παρεῖχε τὸ γινόμενον. οὐ γὰρ
[2, 30]	μὲν ὀπίσω τῶν Κελτῶν πολλὴν	εὐχρηστίαν	οἱ σάγοι μετὰ τῶν ἀναξυρίδων
[2, 16]	δὴ τὴν τραγικὴν καὶ ταύτῃ	προσεοικυῖαν	ὕλην ἐπὶ μὲν τοῦ παρόντος
[2, 41]	ὁ τῆς Καρυνείας τότε τυραννεύων	ἐκπεπτωκυῖαν	μὲν ἐξ Αἰγίου τὴν φρουράν,
[2, 68]	ἐτρέψαντο διὰ τὴν τῶν τόπων	εὐφυΐαν—	τούτων μὲν οὐδὲν ἐποίησαν, καθάπερ
[2, 27]	ἱππεῖς ὥρμησε σπεύδων προκαταλαβέσθαι τὴν	ἀκρολοφίαν	καὶ πρῶτος κατάρξαι τοῦ κινδύνου,
[2, 6]	τοὐναντίον διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τὴν Τεύταν	συμμαχίαν	ἔθεντο μετ´ Ἀκαρνάνων πρὸς τοὺς
[2, 10]	συμπαραλαβόντες Ἀκαρνάνων ναῦς κατὰ τὴν	συμμαχίαν,	οὔσας ἑπτὰ καταφράκτους, ἀνταναχθέντες συνέβαλλον
[2, 44]	καὶ συνθεμένων τῶν Ἀχαιῶν καὶ	συμμαχίαν	πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ μετασχόντων εὐγενῶς
[2, 33]	ποταμὸν αὑτοὺς ἔδει διὰ τὴν	ἀστοχίαν	τοῦ προεστῶτος. οὐ μὴν ἀλλά
[2, 49]	κατὰ Δημήτριον καιροῖς ἐντρεπόμενοι τὴν	ἡσυχίαν	ἄγειν ὑποκρίνωνται, καθάπερ καὶ νῦν,
[2, 34]	τὸ Μεδιόλανον, τὸ μὲν πρῶτον	ἡσυχίαν	ἔσχον· ἀπολυομένου δ´ αὐτοῦ πάλιν
[2, 21]	μὲν πέντε καὶ τετταράκοντα τὴν	ἡσυχίαν	ἔσχον, εἰρήνην ἄγοντες πρὸς Ῥωμαίους.
[2, 18]	φόβου τριακαίδεκα μὲν ἔτη τὴν	ἡσυχίαν	ἔσχον, μετὰ δὲ ταῦτα συνορῶντες
[2, 64]	(χρήσασθαι τοῖς) πράγμασιν ἦγε τὴν	ἡσυχίαν.	ὁ δὲ Κλεομένης κατὰ τὴν
[2, 61]	ἐδήλωσε, βουλόμενος ὑποδεῖξαι τὴν Κλεομένους	μεγαλοψυχίαν	καὶ μετριότητα πρὸς τοὺς πολεμίους.
[2, 9]	τὴν πατρίδα, διὰ δὲ τὴν	εὐψυχίαν	ἀβλαβῶς ἐπαιδεύθησαν πρὸς τὸ μέλλον.
[2, 55]	τοῖς ὅλοις κινδυνεῦσαι διὰ τὴν	εὐψυχίαν	τῶν Μεγαλοπολιτῶν. ὃ δὴ καὶ
[2, 56]	ἐκείνοις μὲν ἡγεῖται τὸ πιθανόν,	κἂν	ᾖ ψεῦδος, διὰ τὴν ἀπάτην
[2, 49]	τοὺς Ἀχαιοὺς πρὸς τὸν Κλεομένη·	κἂν	μὲν ἡ τύχη συνεπιλαμβάνηται, μὴ
[2, 13]	Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ διαβαίνειν, εὐθέως	ἐξήνεγκαν	τὸν πρὸς τοὺς κατὰ τὴν
[2, 58]	κατὰ κράτος λαβόντες αὐτοὺς ἀθῴους	ἀφῆκαν,	τότε δὲ τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν
[2, 32]	τῆς σωτηρίας τὴν ἐν τῷ	νικᾶν	διὰ τὸ κατόπιν αὐτοῖς ἄβατον
[2, 1]	τὰ κατὰ τὴν Λιβύην, εὐθέως	Ἀμίλκαν	ἐξαπέστελλον, δυνάμεις συστήσαντες, εἰς τοὺς
[2, 13]	μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν	προσδοκᾶν	τὴν ἔφοδον αὐτῶν. καταψήσαντες δὲ
[2, 11]	γνώμης, αὐτοί τε σφᾶς ὁμοθυμαδὸν	ἔδωκαν	παρακληθέντες εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων
[2, 67]	δὲ σύνθημα τοῖς Ἰλλυριοῖς ἀπεδόθη,	παρήγγειλαν	δὲ ποιεῖν τὸ δέον οἷς
[2, 19]	καὶ πρώτην τῆς Γαλατίας ἀποικίαν	ἔστειλαν	τὴν Σήνην προσαγορευομένην πόλιν, ὁμώνυμον
[2, 26]	ἐπὶ τὸν λόφον ταχέως ἀναθαρρήσαντες	ἐξαπέστειλαν	αὑτῶν τινας τῆς νυκτὸς ἀνόπλους
[2, 31]	τὰς δυνάμεις μετὰ παρασκευῆς μεγάλης	ἐξαπέστειλαν	ἐπὶ τοὺς Κελτούς. οὗτοι δὲ
[2, 5]	Ἀντιγόνειαν στενῶν, μερίσαντες αὑτῶν τινας	ἐξαπέστειλαν	παραφυλάξοντας τὴν Ἀντιγόνειαν· αὐτοὶ δὲ
[2, 12]	Ῥωμαῖοι μὲν εὐθέως ἄλλους πρεσβευτὰς	ἐξαπέστειλαν	πρὸς Κορινθίους καὶ πρὸς Ἀθηναίους,
[2, 23]	μὲν Αἰμίλιον ὕπατον μετὰ δυνάμεως	ἐξαπέστειλαν	ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, τηρήσοντα ταύτῃ
[2, 25]	τὴν ἀποχώρησιν ὡς ἐπὶ πόλιν	Φαισόλαν	αὐτοῦ παρενέβαλον, πρόθεσιν ἔχοντες ἅμα
[2, 56]	τῶν ἄλλων ἴσως οὐκ ἀναγκαῖον	ἐπιτιμᾶν	κατὰ τὸ παρὸν οὐδ´ ἐξακριβοῦν·
[2, 47]	τε τῶν Αἰτωλῶν ἀπόνοιαν καὶ	τόλμαν	ἔκρινε πρὸ πολλοῦ λυμαίνεσθαι τὴν
[2, 20]	ἔργων συγκατέστησαν, τήν τε Γαλατῶν	τόλμαν	ἐν καιρῷ καταπληξάμενοι λοιπὸν ἀπερισπάστως
[2, 15]	δὲ τὴν ἐν τοῖς πολέμοις	τόλμαν	ἐξ αὐτῶν τῶν πράξεων σαφῶς
[2, 36]	τῶν πράξεων ἀγχίνοιαν αὐτοῦ καὶ	τόλμαν.	ὃς παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως
[2, 35]	κατὰ μὲν τὴν ἀπόνοιαν καὶ	τόλμαν	τῶν ἀγωνιζομένων ἀνδρῶν, ἔτι δὲ
[2, 32]	περὶ τὴν στρατοπεδείαν παραυτίκα μὲν	ἔμειναν,	μετὰ δὲ ταῦτα σπεισάμενοι καθ´
[2, 11]	Φάρῳ διὰ τὸν Δημήτριον ἀβλαβεῖς	ἔμειναν,	οἱ δ´ ἄλλοι πάντες ἔφυγον
[2, 5]	διέβησαν καὶ λαβόντες ὀχυρὸν τόπον	ἔμειναν	τὸ λοιπὸν μέρος τῆς νυκτός.
[2, 32]	τέλος δ´ οὖν αὐτοὶ μὲν	ὑπέμειναν	ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ, τοὺς δὲ
[2, 43]	ᾗ καθόλου Σικελίας ἐκχωρήσαντες πρῶτον	ὑπέμειναν	τότε φόρους ἐνεγκεῖν Ῥωμαίοις. μεγάλην
[2, 3]	πόλεως. καὶ πολλοὺς μὲν αὐτῶν	ἀπέκτειναν,	ἔτι δὲ πλείους αἰχμαλώτους ἔλαβον·
[2, 60]	κατὰ πόλεμον ὑποχείριον τύραννον στρεβλώσαντες	ἀπέκτειναν,	ὅν γε καὶ κατ´ αὐτὴν
[2, 19]	κρατήσαντες αὐτῶν τοὺς μὲν πλείστους	ἀπέκτειναν,	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐξέβαλον, τῆς
[2, 19]	τοὺς προειρημένους τοὺς μὲν πλείστους	ἀπέκτειναν,	τοὺς δὲ λοιποὺς ἠνάγκασαν προτροπάδην
[2, 13]	καὶ πραΰναντες τὸν Ἀσδρούβαν, οὕτως	ἔκριναν	ἐγχειρεῖν τοῖς Κελτοῖς καὶ διακινδυνεύειν
[2, 46]	τότε δὴ συναθροίσαντες τοὺς Ἀχαιοὺς	ἔκριναν	μετὰ τῆς βουλῆς ἀναλαμβάνειν φανερῶς
[2, 32]	οὖσαν τὴν ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων,	ἔκριναν	τῆς τύχης λαβεῖν πεῖραν καὶ
[2, 19]	τὴν συγγένειαν, ἐπὶ δὲ Ῥωμαίους	παρώξυναν	καὶ μετέσχον αὐτοῖς τῆς στρατείας.
[2, 4]	τῇ παραδόξῳ χρησάμενοι συμφορᾷ πάντας	ἐδίδαξαν	μηδέποτε βουλεύεσθαι περὶ τοῦ μέλλοντος
[2, 71]	τετάρτην πρὸς ταῖς ἑκατὸν ὀλυμπιάδα	μετήλλαξαν,	καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, οὗτοί τε
[2, 41]	Σέλευκος καὶ Πτολεμαῖος ὁ Κεραυνὸς	μετήλλαξαν	τὸν βίον. πάντες γὰρ οὗτοι
[2, 58]	κατὰ κράτος οὐδὲν τῶν ὁμοίων	ἔπραξαν.	καίτοι γ´ εἰ μὲν ἡ
[2, 68]	σφίσι τῆς νίκης ὑπαρχούσης τοὐναντίον	ἔπραξαν.	κατὰ γὰρ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 24]	καὶ Γονομάνοι δισμύριοι. τούτους δ´	ἔταξαν	ἐπὶ τῶν ὅρων τῆς Γαλατίας,
[2, 28]	ἐκ τῶν Ἄλπεων Γαισάτους προσαγορευομένους	ἔταξαν	πρὸς τὴν ἀπ´ οὐρᾶς ἐπιφάνειαν,
[2, 28]	εὐπετεῖς τῶν σάγων περὶ αὑτοὺς	ἐξέταξαν.	οἱ δὲ Γαισάται διά τε
[2, 23]	καθόλου δὲ τοῖς ὑποτεταγμένοις ἀναφέρειν	ἐπέταξαν	ἀπογραφὰς τῶν ἐν ταῖς ἡλικίαις,
[2, 8]	οὓς μὲν ἐσύλησαν, οὓς δ´	ἀπέσφαξαν,	οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ ζωγρίᾳ
[2, 58]	τῶν Ἀχαιῶν διατρίβοντας παρ´ αὑτοῖς	κατέσφαξαν·	οὗ μεῖζον παρασπόνδημα καὶ δεινότερον
[2, 20]	δ´ ὁλοσχερῶς τῇ μάχῃ μόλις	εἶξαν	ταῖς ψυχαῖς καὶ διαπρεσβευσάμενοι περὶ
[2, 39]	Κροτωνιᾶται, Συβαρῖται, Καυλωνιᾶται, πρῶτον μὲν	ἀπέδειξαν	Διὸς Ὁμαρίου κοινὸν ἱερὸν καὶ
[2, 17]	καὶ γνωρίζεσθαι μεγάλην ἐπ´ ἀρετῇ	δόξαν	εἴληφεν. διὸ καὶ τοὺς ἱστοροῦντας
[2, 59]	συγγραφεὺς βουλόμενος αὔξειν αὐτοῦ τὴν	δόξαν	καὶ παραστήσασθαι τοὺς ἀκούοντας εἰς
[2, 70]	τυχὼν πάντων τῶν πρὸς ἀθάνατον	δόξαν	καὶ τιμὴν ἀνηκόντων ὑπό τε
[2, 39]	περὶ αὐτῶν πάντες εἶχον τὴν	δόξαν.	Τότε μὲν οὖν ψιλῶς αὐτὰ
[2, 66]	οὐδ´ ἔξοπλον διὰ τὸ πρὸς	πᾶν	ἑτοίμως ἀντικινεῖσθαι τὸν Κλεομένη, τῆς
[2, 62]	διακλαπῆναι ῥᾳδίως μηδέν, ὅμως τὸ	πᾶν	λάφυρον ἐποίησαν μετὰ τῶν σωμάτων
[2, 34]	τῶν Κελτῶν ὑπὲρ εἰρήνης καὶ	πᾶν	ποιήσειν ὑπισχνουμένων, ἔσπευσαν οἱ κατασταθέντες
[2, 33]	ἂν ἀκέραιον ᾖ, φοβερώτατόν ἐστι	πᾶν	τὸ Γαλατικὸν φῦλον, αἵ τε
[2, 35]	μὴ τὸ πλεῖον ἀλλὰ συλλήβδην	ἅπαν	τὸ γινόμενον ὑπὸ τῶν Γαλατῶν
[2, 17]	οὔτε τέχνης παρ´ αὐτοῖς τὸ	παράπαν	γινωσκομένης. ὕπαρξίς γε μὴν ἑκάστοις
[2, 42]	καὶ καλλίστων Ῥωμαίοις οὐδέποτε τὸ	παράπαν	ἐπεθύμησαν ἐκ τῶν κατορθωμάτων οὐδενὸς
[2, 2]	καὶ τὴν οἰκονομίαν τῶν λαφύρων,	ἐπὰν	κρατήσωσι, καὶ τὴν ἐπιγραφὴν τῶν
[2, 56]	ῥηθέντων κατ´ ἀλήθειαν αὐτῶν μνημονεύειν	πάμπαν,	(κ) ἂν πάνυ μέτρια τυγχάνωσιν
[2, 23]	ταῖς ἡλικίαις, σπουδάζοντες εἰδέναι τὸ	σύμπαν	πλῆθος τῆς ὑπαρχούσης αὐτοῖς δυνάμεως.
[2, 24]	δὲ πρὸς ἑξακισχιλίους, τὸ δὲ}	σύμπαν	πλῆθος τῶν δυναμένων ὅπλα βαστάζειν,
[2, 65]	εὐκαιρίας ὥστε παραπλήσιον εἶναι τὸ	σύμπαν	σχῆμα τῆς στρατοπεδείας τῆς τῶν
[2, 62]	λοιπὴν οὐσίαν· ἀλλ´ ὅμως τὸ	σύμπαν	τίμημα τῆς ἀξίας ἐνέλιπε τῶν
[2, 69]	πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς πολεμίους, ἠναγκάζετο	διασπᾶν	τὰ προτειχίσματα καὶ πᾶσαν τὴν
[2, 2]	διακειμένων καὶ δοκούντων ἀν´ ἑκάστην	ἡμέραν	ἐνδώσειν ἑαυτούς, ὁ προϋπάρχων στρατηγὸς
[2, 13]	καὶ μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην	ἡμέραν	προσδοκᾶν τὴν ἔφοδον αὐτῶν. καταψήσαντες
[2, 40]	ταχέως τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐποίησε	φανεράν,	ἐπιτελεσαμένη τὸ κάλλιστον ἔργον, τὴν
[2, 32]	σφίσι συνόντας διαβιβάσαντες εἰς τὸ	πέραν	ἀνέσπασαν τὰς ἐπὶ τοῦ ῥείθρου
[2, 15]	τὸ γὰρ τρὰνς ἐξερμηνευόμενόν ἐστι	πέραν,	διὸ τοὺς ἐπέκεινα τῶν Ἄλπεων
[2, 17]	πολλὴν διατέθεινται τερατείαν. τὰ δὲ	πέραν	τοῦ Πάδου τὰ περὶ τὸν
[2, 27]	ποιούμενοι τὴν ἔκταξιν ἅμα πρὸς	ἑκατέραν	τὴν ἐπιφάνειαν, καὶ τὴν ἀπ´
[2, 14]	Εὐρώπην, ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ τὴν	ἡμετέραν	ἱστορίαν. ἔστι δὲ τὸ μὲν
[2, 2]	ἀληθινῶς τήν τε πρόθεσιν τὴν	ἡμετέραν	συνθεάσασθαι καὶ τὴν αὔξησιν καὶ
[2, 18]	ᾧ καιρῷ Ῥωμαῖοι τήν τε	σφετέραν	δύναμιν ἀνέλαβον καὶ τὰ κατὰ
[2, 59]	ταύτης δὲ μείζω κατηγορίαν ἢ	πικροτέραν	οὐδ´ ἂν εἰπεῖν ῥᾳδίως δύναιτ´
[2, 7]	μηδέποτε δεῖν τοὺς εὖ φρονοῦντας	ἰσχυροτέραν	εἰσάγεσθαι φυλακὴν ἄλλως τε καὶ
[2, 40]	ὑπομνηματισμούς, τῶν δὲ τοῖς ἄλλοις	ἀκριβεστέραν	καὶ μετὰ διαστολῆς ποιησόμεθα τὴν
[2, 38]	δημοκρατίας ἀληθινῆς σύστημα καὶ προαίρεσιν	εἰλικρινεστέραν	οὐκ ἂν εὕροι τις τῆς
[2, 33]	ποδί, τελέως ἄπρακτον εἶναι τὴν	δευτέραν	πληγὴν αὐτῶν· ἀναδόντες οὖν οἱ
[2, 13]	καὶ θεωροῦντες Ῥωμαῖοι μείζω καὶ	φοβερωτέραν	ἤδη συνιστάμενον δυναστείαν, ὥρμησαν ἐπὶ
[2, 9]	ἀναχθέντες καὶ συνάψαντες τοῖς προπλέουσι	κατῆραν	εἰς τὴν Κέρκυραν· καὶ ποιησάμενοι
[2, 19]	πολλοὺς αὐτῶν ἐν τῷ κινδύνῳ	διέφθειραν.	ἐν ᾧ καιρῷ προσφιλονικήσαντες πρὸς
[2, 33]	καὶ πληγὴν ἐπὶ πληγῇ φέροντες	διέφθειραν	τοὺς πλείστους τῶν παραταξαμένων διὰ
[2, 19]	αὑτῶν δυνάμεως τὸ πλεῖστον μέρος	διέφθειραν.	τοῦτο δὲ σύνηθές ἐστι Γαλάταις
[2, 32]	Ῥωμαίων, ἔκριναν τῆς τύχης λαβεῖν	πεῖραν	καὶ διακινδυνεῦσαι πρὸς αὐτοὺς ὁλοσχερῶς.
[2, 11]	περὶ τὴν πόλιν, ἅμα δὲ	πεῖραν	λαβεῖν τῶν παρὰ τοῦ Δημητρίου
[2, 60]	δὲ δεινότερον, εἰ μηδενὸς τούτων	πεῖραν	λαβὼν ἀθῷος ἀπέθανεν. οὐδ´ Ἀντιγόνῳ
[2, 32]	Ἀνάρων χώρας, οἷς συμβαίνει μὴ	μακρὰν	ἀπὸ Μασσαλίας* ἔχειν τὴν οἴκησιν.
[2, 14]	καὶ τῶν Ἀλπεινῶν σύμπτωσις οὐ	μακρὰν	ἀπὸ τοῦ Σαρδῴου πελάγους ὑπὲρ
[2, 36]	γένος ἰδίων ἕνεκεν ἀδικημάτων, οὐ	μικρὰν	ἀλλὰ μεγάλην ποιήσας ἐπίδοσιν τοῖς
[2, 6]	παρὰ τὴν Ἀντιγόνειαν στενῶν, οὐ	μικρὰν	οὐδὲ τὴν τυχοῦσαν κατάπληξιν καὶ
[2, 61]	νομίζομεν, τοῖς δὲ καὶ χώρας	καταφθορὰν	καὶ πολιορκίαν ἀναδεξαμένοις οὐ μόνον
[2, 21]	στρατοπέδου· συνέντες δὲ τὴν αὐθαίρετον	καταφθορὰν	τῶν Γαλατῶν αὖθις ἀνεχώρησαν εἰς
[2, 22]	πρὸς ταῖς πλευραῖς αὐτῶν ὑπάρχειν	παρορᾶν	ἠναγκάζοντο τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν,
[2, 30]	δὲ μάχαιραι πρὸς πρᾶξιν μεγάλην	διαφορὰν	ἔχειν, τὴν δὲ Γαλατικὴν καταφορὰν
[2, 41]	ἄρτι ῥηθείσης ὀλυμπιάδος, εἰς τοιαύτην	διαφορὰν	καὶ καχεξίαν ἐνέπεσον, καὶ μάλιστα
[2, 15]	ἀλλὰ διὰ τὴν τοῦ τόπου	διαφορὰν	προσαγορεύονται· τὸ γὰρ τρὰνς ἐξερμηνευόμενόν
[2, 17]	δυναστείας οὐ χρὴ ποιεῖσθαι τὴν	ἀναφορὰν	ἐπὶ τὴν νῦν κατεχομένην ὑπ´
[2, 30]	διαφορὰν ἔχειν, τὴν δὲ Γαλατικὴν	καταφορὰν	ἔχειν μόνον. ἐπεὶ δ´ ἐξ
[2, 33]	πρότερον, μίαν ἔχουσι τὴν πρώτην	καταφορὰν	καιρίαν, ἀπὸ δὲ ταύτης εὐθέως
[2, 14]	ὑπαρχούσης, τὴν μὲν μίαν ὁρίζει	πλευρὰν	αὐτῆς τὴν πρὸς τὰς ἀνατολὰς
[2, 16]	ἐπὶ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος αὐτοῦ	πλευρὰν	κεκλιμένην καὶ τὴν ἐπὶ τὰ
[2, 69]	δύναμιν ἐξάγειν μετωπηδὸν κατὰ μίαν	πλευρὰν	τῆς στρατοπεδείας. ἀνακληθέντων δὲ τῶν
[2, 9]	πόρου τὸν πλοῦν ἐπὶ τὴν	Κέρκυραν	ἐποιοῦντο, μέρος δέ τι προσέσχε
[2, 12]	φιλανθρωπίας αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς τὴν	Κέρκυραν,	ἱκανοῦ τινος ἀπολελυκότες φόβου τοὺς
[2, 9]	τοῖς προπλέουσι κατῆραν εἰς τὴν	Κέρκυραν·	καὶ ποιησάμενοι καταπληκτικὴν τὴν ἀπόβασιν
[2, 67]	ἐκ τῶν κατόπιν οὔσας, κατ´	οὐρὰν	προσπίπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ κίνδυνον ἦγον
[2, 67]	ταχέως οἱ προσκείμενοι μισθοφόροι κατ´	οὐρὰν	τοῖς προσβαίνουσιν, ἀκούσαντες τῆς κραυγῆς
[2, 41]	ἐκπεπτωκυῖαν μὲν ἐξ Αἰγίου τὴν	φρουράν,	ἀπολωλότα δὲ τὸν ἐν τῇ
[2, 41]	μάλιστά πως ἔτει πέμπτῳ τὴν	φρουρὰν	ἐκβαλόντες Αἰγιεῖς μετέσχον τῆς συμπολιτείας·
[2, 10]	συνέθεντο τοῖς Ἰλλυριοῖς καὶ παρεδέξαντο	φρουρὰν	καὶ μετὰ τῆς φρουρᾶς Δημήτριον
[2, 11]	Ῥωμαίων ἀσμένως ἰδόντες, τήν τε	φρουρὰν	παρέδοσαν τῶν Ἰλλυριῶν μετὰ τῆς
[2, 30]	πολεμίοις ἐκ χειρὸς ἐποίει μάχην	ἐχυράν.	διακοπτόμενοι γὰρ ἔμενον ἐπ´ ἴσον
[2, 64]	Κλεομένης ἅμα τῷ τὴν ἐαρινὴν	ὥραν	ἐνίστασθαι καὶ παρακαλέσας τὰ πρέποντα
[2, 12]	πίστιν. ὑπὸ δὲ τὴν ἐαρινὴν	ὥραν	ἡ Τεύτα διαπρεσβευσαμένη πρὸς τοὺς
[2, 17]	τὴν νῦν κατεχομένην ὑπ´ αὐτῶν	χώραν,	ἀλλ´ ἐπὶ τὰ προειρημένα πεδία
[2, 47]	σῴζειν τὰς πόλεις καὶ τὴν	χώραν,	ἅμα δὲ βουλόμενοι καὶ τὴν
[2, 24]	ἐμβαλόντες εἰς τὴν τῶν Βοίων	χώραν	ἀντιπερισπῶσι τοὺς ἐξεληλυθότας. τὰ μὲν
[2, 18]	τῶν Οὐενέτων ἐμβαλόντων εἰς τὴν	χώραν	αὐτῶν, τότε μὲν ποιησάμενοι συνθήκας
[2, 65]	μὲν ἄλλας τὰς εἰς τὴν	χώραν	εἰσβολὰς ἠσφαλίσατο φυλακαῖς καὶ τάφροις
[2, 15]	τὰς καταλύσεις οἱ διοδεύοντες τὴν	χώραν	ἐν τοῖς πανδοκείοις, οὐ συμφωνοῦντες
[2, 29]	οἱ Κελτοὶ τὴν ἐπισφαλεστάτην εἶχον	χώραν,	ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ἅμα
[2, 21]	Γαλατίᾳ Ῥωμαῖοι τὴν Πικεντίνην προσαγορευομένην	χώραν,	ἐξ ἧς νικήσαντες ἐξέβαλον τοὺς
[2, 34]	Πάδον εἰς τὴν τῶν Ἀνάρων	χώραν	ἐπολιόρκουν τὸ προσαγορευόμενον Κλαστίδιον. προσπεσόντος
[2, 34]	δὲ Γνάιος ἐπακολουθήσας τήν τε	χώραν	ἐπόρθει καὶ τὸ Μεδιόλανον εἷλε
[2, 14]	ὅτου κατέσχον οἱ προειρημένοι τὴν	χώραν·	ἡγοῦμαι γὰρ τὴν περὶ αὐτῶν
[2, 14]	τε τοὺς τόπους καὶ τὴν	χώραν	ἰδιωμάτων. Τῆς δὴ συμπάσης Ἰταλίας
[2, 54]	τε τὴν Αἰγῦτιν καὶ Βελμινᾶτιν	χώραν	καὶ παραδοὺς τὰ φρούρια Μεγαλοπολίταις
[2, 32]	ἦλθον εἰς τὴν τῶν Γονομάνων	χώραν	καὶ προσλαβόντες τούτους, ὄντας συμμάχους,
[2, 64]	ἀρχῆς πρόθεσιν καταφθείρας μὲν τὴν	χώραν,	καταπληξάμενος δὲ τοὺς ὑπεναντίους, εὐθαρσεῖς
[2, 61]	βελτίστην; οἳ πρῶτον μὲν τὴν	χώραν	Κλεομένει προεῖντο, μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 50]	καὶ τὰς πόλεις καὶ τὴν	χώραν·	οὐδὲν γὰρ εἶναι τούτου κάλλιον
[2, 70]	εἰσβεβληκότας εἰς Μακεδονίαν πορθεῖν τὴν	χώραν.	οὕτως ἀεί ποθ´ ἡ τύχη
[2, 34]	ἦγον εἰς τὴν τῶν Ἰνσόμβρων	χώραν.	παραγενόμενοι δὲ καὶ (περι) στρατοπεδεύσαντες
[2, 31]	εἰς τὴν τῶν Βοίων ἐνέβαλε	χώραν.	πληρώσας δὲ τὰς ὁρμὰς τῶν
[2, 25]	εἰς τὴν Τυρρηνίαν ἐπεπορεύοντο τὴν	χώραν,	πορθοῦντες ἀδεῶς· οὐδενὸς δ´ αὐτοῖς
[2, 62]	πόλεμον εἰσφορὰς ἐτιμήσαντο τήν τε	χώραν	τὴν Ἀττικὴν ἅπασαν καὶ τὰς
[2, 22]	ὡς ἤδη παρόντων εἰς τὴν	χώραν	τῶν πολεμίων, οὐδέπω κεκινηκότων ἐκ
[2, 64]	ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν Ἀργείων	χώραν,	ὡς μὲν τοῖς πολλοῖς ἐδόκει,
[2, 3]	δὲ μετὰ τούτων ἱππεῖς συγκινδυνεύοντας	ἠνάγκασαν	ἀποχωρῆσαι πρὸς τὰ βαρέα τῶν
[2, 34]	δέ τι καὶ φυγεῖν αὐτῶν	ἠνάγκασαν,	ἕως ὁ Γνάιος ἀνακαλεσάμενος τοὺς
[2, 19]	πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἠνάγκασαν	προτροπάδην ἑκάστους εἰς τὴν οἰκείαν
[2, 31]	μὲν Βοίους ἐξ ἐφόδου καταπληξάμενοι	συνηνάγκασαν	εἰς τὴν Ῥωμαίων ἑαυτοὺς δοῦναι
[2, 2]	πόλιν κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπολιόρκουν,	πᾶσαν	βίαν προσφέροντες καὶ μηχανήν. συνάψαντος
[2, 16]	τοῦ κατὰ Φαέθοντα πένθους, καὶ	πᾶσαν	δὴ τὴν τραγικὴν καὶ ταύτῃ
[2, 52]	καὶ τῶν Ὀνείων καλουμένων ὀρῶν,	πᾶσαν	ἤδη βεβαίως περιειληφὼς ταῖς ἐλπίσι
[2, 46]	πρότερον κατὰ τῶν μηδὲν ἀδικούντων	πᾶσαν	ἱκανὴν ποιουμένους πρόφασιν εἰς τὸ
[2, 4]	οὐκ ἐλάττω τῆς πρότερον ἐξέπεμψε,	πᾶσαν	(παραλίαν) ἀποδείξασα πολεμίαν τοῖς ἡγουμένοις.
[2, 14]	σταδίους καὶ πεντακοσίους, ὥστε τὴν	πᾶσαν	περίμετρον τῶν προειρημένων πεδίων μὴ
[2, 69]	ἠναγκάζετο διασπᾶν τὰ προτειχίσματα καὶ	πᾶσαν	τὴν δύναμιν ἐξάγειν μετωπηδὸν κατὰ
[2, 65]	Δημήτριος ὁ Φάριος, ὥστ´ εἶναι	πᾶσαν	τὴν δύναμιν πεζοὺς μὲν εἰς
[2, 62]	τήν τε χώραν τὴν Ἀττικὴν	ἅπασαν	καὶ τὰς οἰκίας, ὁμοίως δὲ
[2, 37]	πόλεως διάθεσιν ἔχειν σχεδὸν τὴν	σύμπασαν	Πελοπόννησον, τῷ μὴ τὸν αὐτὸν
[2, 32]	συνόντας διαβιβάσαντες εἰς τὸ πέραν	ἀνέσπασαν	τὰς ἐπὶ τοῦ ῥείθρου γεφύρας,
[2, 49]	ἀμφοτέροις ὑπισχνοῦντο πίστεις. ὁμοίως δ´	ἔφασαν	καὶ τὸν καιρὸν τῆς βοηθείας
[2, 49]	καθάπερ καὶ νῦν, πολεμήσειν αὐτοὺς	ἔφασαν	τοὺς Ἀχαιοὺς πρὸς τὸν Κλεομένη·
[2, 27]	κατὰ πρόσωπον· οὓς μὲν γὰρ	ᾔδεσαν	ἑπομένους αὑτοῖς, οὓς δὲ κατὰ
[2, 60]	τὴν πολιτείαν τὴν μεγίστην τιμὴν	περιέθεσαν,	ἡγεμόνα καὶ στρατηγὸν καταστήσαντες σφῶν
[2, 36]	τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν Ἀννίβᾳ	περιέθεσαν,	ὄντι νέῳ, διὰ τὴν ὑποφαινομένην
[2, 45]	ἂν ἐκ τῶν κατὰ λόγον	ἐπετέλεσαν,	εἰ μὴ τὸ κυριώτατον παρεῖδον
[2, 42]	ταύτῃ τῇ προθέσει τοῦτο τοὔργον	ἐπετέλεσαν,	τὰ μὲν δι´ αὑτῶν, τὰ
[2, 58]	τὸ μέγιστον ἀσέβημα κατὰ προαίρεσιν	ἐπετέλεσαν.	τὸ γὰρ τούτων αὐτόχειρας γενέσθαι
[2, 58]	ὁλοσχερεστέρας τινὸς καὶ μείζονος τυχεῖν	ἦσαν	ἄξιοι τιμωρίας, ὥστ´ εἴπερ ἔπαθον
[2, 48]	καὶ Κερκιδᾷ τοῖς Μεγαλοπολίταις, οἵτινες	ἦσαν	αὐτοῦ πατρικοὶ ξένοι καὶ πρὸς
[2, 66]	Ἠπειρώτας ἐπέβαλε· τούτων δὲ κατόπιν	ἦσαν	δισχίλιοι τῶν Ἀχαιῶν, ἐφεδρείας λαμβάνοντες
[2, 32]	δὲ ταῦτα πρὸς τῷ διακινδυνεύειν	ἦσαν.	~Δοκοῦσι δ´ ἐμφρόνως κεχρῆσθαι τῇ
[2, 24]	Σαβίνων καὶ Τυρρηνῶν ἱππεῖς μὲν	ἦσαν	εἰς τετρακισχιλίους, πεζοὶ δὲ πλείους
[2, 3]	καὶ τῇ τόλμῃ τῶν Ἰλλυριῶν	ἦσαν	ἐκπλαγεῖς· πεφρονηματισμένοι δ´ ἐκ πολλοῦ
[2, 3]	τόπους τῆς πόλεως, ἐφ´ ὧν	ἦσαν	Ἰλλυριοὶ πεντακισχίλιοι. καθορμισθέντες δὲ καὶ
[2, 29]	σπείρας χρυσοῖς μανιάκαις καὶ περιχείροις	ἦσαν	κατακεκοσμημένοι. πρὸς ἃ βλέποντες οἱ
[2, 23]	ἐν τῇ Ῥώμῃ πάντες περιδεεῖς	ἦσαν,	μέγαν καὶ φοβερὸν αὑτοῖς ὑπολαμβάνοντες
[2, 24]	ἕκαστον. σύμμαχοι δὲ μεθ´ ἑκατέρων	ἦσαν	οἱ συνάμφω πεζοὶ μὲν τρισμύριοι,
[2, 66]	Ὄλυμπον τόπων σινδόνα— προσηρτημένοι γὰρ	ἦσαν	οὗτοι νυκτὸς ἐν τῷ Γοργύλῳ
[2, 46]	μὲν οὖν πρῶτον ἐπὶ τούτων	ἦσαν	τῶν διαλήψεων· θεωροῦντες δὲ κατὰ
[2, 49]	καὶ τὰς ὑποθέσεις. ~αὗται δ´	ἦσαν	ὑποδεικνύναι τὴν Αἰτωλῶν καὶ Κλεομένους
[2, 32]	οὓς εἰς τὴν φιλίαν προσαγαγόμενοι	διέβησαν	εἰς τὴν τῶν Ἰνσόμβρων γῆν
[2, 1]	δὲ τούτοις πῶς εἰς Σικελίαν	διέβησαν	καὶ δι´ ἃς αἰτίας τὸν
[2, 5]	ἐπιβαλόντες τόν τε ποταμὸν ἀσφαλῶς	διέβησαν	καὶ λαβόντες ὀχυρὸν τόπον ἔμειναν
[2, 5]	τούτοις περὶ προδοσίας τῆς πόλεως	ἐξέβησαν,	συγκαταθεμένων σφίσι τῶν προειρημένων, καὶ
[2, 58]	μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν, ἐπεὶ	κατεπολεμήθησαν.	ἀλλὰ τοῦτό γε καὶ τοῖς
[2, 22]	οἱ περὶ αὐτοὺς ἡγεμόνες οὕτω	παρωρμήθησαν	ἐπὶ τὴν στρατείαν ὥστε μηδέποτε
[2, 19]	καὶ συμβαλόντες πρὸ τῆς πόλεως	ἡττήθησαν.	ἐν δὲ τῇ μάχῃ ταύτῃ
[2, 51]	τὸ δὲ δεύτερον ἐκ παρατάξεως	ἡττήθησαν	ἐν τοῖς Λαδοκείοις καλουμένοις τῆς
[2, 23]	μέρος τι τῆς δυνάμεως καταλιπεῖν	ἠναγκάσθησαν	οἱ βασιλεῖς τῶν Κελτῶν φυλακῆς
[2, 68]	βιαζομένους. λοιπὸν ὅσον ἐκ ποδὸς	ἐπιέσθησαν	τῷ βάρει τοῦ καθοπλισμοῦ καὶ
[2, 25]	μὲν ἐν συμμέτρῳ διαστήματι καταστρατοπεδεύσαντες	ηὐλίσθησαν	ἀμφότεροι. τῆς δὲ νυκτὸς ἐπιγενομένης
[2, 9]	διὰ δὲ τὴν εὐψυχίαν ἀβλαβῶς	ἐπαιδεύθησαν	πρὸς τὸ μέλλον. τῶν δ´
[2, 24]	μὲν εἰς εἴκοσι καὶ πέντε	κατελέχθησαν	μυριάδες, ἱππέων δ´ ἐπὶ ταῖς
[2, 24]	δισχίλιοι δ´ ἱππεῖς. καταγραφαὶ δ´	ἀνηνέχθησαν	Λατίνων μὲν ὀκτακισμύριοι πεζοί, πεντακισχίλιοι
[2, 11]	εἰς τὴν ἐπιτροπὴν παραχρῆμα πάλιν	ἀνήχθησαν,	ἀκούοντες πολιορκεῖσθαι τὴν Ἐπίδαμνον. οἱ
[2, 24]	Ἀπεννῖνον κατοικοῦντες Ὄμβροι καὶ Σαρσινάτοι	συνήχθησαν	εἰς δισμυρίους, μετὰ δὲ τούτων
[2, 51]	δ´ Ἀχαιοὶ τὸ μὲν πρῶτον	ἠλαττώθησαν	περὶ τὸ Λύκαιον, συμπλακέντες κατὰ
[2, 7]	ἐγχειρίσαντες, πῶς οὐκ ἂν εἰκότως	φανείησαν	αὐτοὶ τῶν συμπτωμάτων αὑτοῖς αἴτιοι
[2, 60]	ἐκ τῆς τυραννίδος ἀσεβημάτων ἀζήμιον	ἐποίησαν,	ἀλλὰ καὶ προσλαβόντες εἰς τὴν
[2, 33]	χεῖρας τοὺς μὲν Κελτοὺς ἀπράκτους	ἐποίησαν,	ἀφελόμενοι τὴν ἐκ διάρσεως αὐτῶν
[2, 68]	τόπων εὐφυΐαν— τούτων μὲν οὐδὲν	ἐποίησαν,	καθάπερ δ´ ἐξ ἑτοίμου σφίσι
[2, 34]	ἁψάμενοι θρασέως πολλοὺς μὲν νεκροὺς	ἐποίησαν,	μέρος δέ τι καὶ φυγεῖν
[2, 62]	μηδέν, ὅμως τὸ πᾶν λάφυρον	ἐποίησαν	μετὰ τῶν σωμάτων κατὰ τοὺς
[2, 45]	τότε προεστῶτα καὶ τὸ ἔθνος	ἐσωματοποίησαν,	πραγματικῶς ἀντιπερισπάσαντος ἐκείνου καὶ λυμηναμένου
[2, 22]	ᾗ ´κεῖνοι στρατεύσαντες οὐ μόνον	ἐνίκησαν	μαχόμενοι Ῥωμαίους, ἀλλὰ καὶ μετὰ
[2, 17]	Ἄναρες, μετὰ δὲ τούτους Βοῖοι	κατῴκησαν·	ἑξῆς δὲ τούτων ὡς πρὸς
[2, 17]	Λεβέκιοι, μετὰ δὲ τούτους Ἴνσοβρες	κατῴκησαν,	ὃ μέγιστον ἔθνος ἦν αὐτῶν·
[2, 7]	τῆς δὲ πράξεως ταύτης ἀποτυχόντες	ηὐτομόλησαν	πρὸς τοὺς πολεμίους· παρ´ οἷς
[2, 8]	Ἰταλικῶν ἐμπόρων ἔσθ´ οὓς μὲν	ἐσύλησαν,	οὓς δ´ ἀπέσφαξαν, οὐκ ὀλίγους
[2, 7]	πολεμίους· παρ´ οἷς πιστευθέντες πάλιν	ἐσύλησαν	τὸ τῆς Ἀφροδίτης τῆς Ἐρυκίνης
[2, 71]	τοῖς ἔξω πράγμασι καὶ πρῶτον	ἐτόλμησαν	ἀμφισβητεῖν Καρχηδονίοις τῆς θαλάττης, ἅμα
[2, 18]	ἔτει τριακοστῷ, τότε μὲν οὐκ	ἐτόλμησαν	ἀντεξαγαγεῖν Ῥωμαῖοι τὰ στρατόπεδα διὰ
[2, 45]	καὶ τότε παραπλησίαις ἐλπίσιν ἐπαρθέντες	ἀπετόλμησαν	Ἀντιγόνῳ τε τῷ κατ´ ἐκείνους
[2, 47]	πρῶτον διὰ τῆς ἰδίας δυνάμεως	ὥρμησαν	ἀντοφθαλμεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἅμα μὲν
[2, 30]	οἱ δ´ ἱππεῖς πρὸς φυγὴν	ὥρμησαν.	~Ἀπέθανον μὲν οὖν τῶν Κελτῶν
[2, 58]	τριακοσίους ἄνδρας· ὧν οἱ λαχόντες	ὥρμησαν,	ἀπολιπόντες τὰς ἰδίας πατρίδας καὶ
[2, 39]	καὶ μετά τινας χρόνους ὁλοσχερῶς	ὥρμησαν	ἐπὶ τὸ μιμηταὶ γενέσθαι τῆς
[2, 34]	ἐξελέγξαι τὰς τελευταίας ἐλπίδας, αὖθις	ὥρμησαν	ἐπὶ τὸ μισθοῦσθαι τῶν περὶ
[2, 44]	καὶ κινδύνους διὰ τῶν Ἀχαιῶν,	ὥρμησαν	ἐπὶ τὸ πεισθέντες ἀποθέσθαι μὲν
[2, 13]	καὶ φοβερωτέραν ἤδη συνιστάμενον δυναστείαν,	ὥρμησαν	ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ
[2, 23]	ἐξάραντες παντὶ τῷ στρατεύματι κατατεθαρρηκότως	ὥρμησαν,	ποιούμενοι τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ
[2, 25]	πορείας καὶ κακοπαθείας καὶ ταλαιπωρίας	ὥρμησαν	πρὸς ἀνάπαυσιν καὶ θεραπείαν, φυλακὴν
[2, 25]	αὐτοῖς ἀντιταττομένου, τέλος ἐπ´ αὐτὴν	ὥρμησαν	τὴν Ῥώμην. ἤδη δ´ αὐτῶν
[2, 42]	καλλίστων Ῥωμαίοις οὐδέποτε τὸ παράπαν	ἐπεθύμησαν	ἐκ τῶν κατορθωμάτων οὐδενὸς ἰδίᾳ
[2, 44]	Φλιασίων τότ´ ἀποθέμενοι τὰς μοναρχίας	ἐκοινώνησαν	τῆς τῶν Ἀχαιῶν δημοκρατίας. ~Ὁλοσχερεστέρας
[2, 34]	κέρας, δυσχρηστούμενοι τῇ μάχῃ τέλος	ἐτράπησαν	ὑπ´ αὐτῶν τῶν ἱππέων. καὶ
[2, 24]	δ´ ἐπὶ ταῖς δύο μυριάσιν	ἐπῆσαν	ἔτι τρεῖς χιλιάδες. ὥστ´ εἶναι
[2, 34]	δὲ πλείους ὑπὸ τῶν πολεμίων	κατεκόπησαν.	ἔλαβον δὲ καὶ τὰς Ἀχέρρας
[2, 30]	αὐτῷ τῷ τῆς παρατάξεως τόπῳ	κατεκόπησαν,	οἱ δ´ ἱππεῖς πρὸς φυγὴν
[2, 20]	ταύτῃ Τυρρηνῶν μὲν οἱ πλεῖστοι	κατεκόπησαν,	τῶν δὲ Βοίων τελέως ὀλίγοι
[2, 34]	ποταμὸν ἐμπεσόντες ὑπὸ τοῦ ῥεύματος	διεφθάρησαν,	οἱ δὲ πλείους ὑπὸ τῶν
[2, 22]	ὁμολογιῶν, ὑπὲρ ὧν ἄρτι δεδηλώκαμεν,	ἐνεχείρησαν	ὁμοθυμαδὸν ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς
[2, 9]	καὶ ποιησάμενοι καταπληκτικὴν τὴν ἀπόβασιν	ἐνεχείρησαν	πολιορκεῖν τὴν πόλιν. ὧν συμβαινόντων
[2, 7]	ἕνεκεν, πολιορκούντων τὴν πόλιν Ῥωμαίων,	ἐπεχείρησαν	μὲν καὶ τὴν πόλιν καὶ
[2, 6]	περὶ τὸν Σκερδιλαΐδαν πεζῇ πάλιν	ἀνεχώρησαν	διὰ τῶν παρὰ τὴν Ἀντιγόνειαν
[2, 11]	καὶ μεγάλην αὐτῷ περιθέντες δυναστείαν	ἀνεχώρησαν	εἰς τὴν Ἐπίδαμνον ἅμα τῷ
[2, 21]	αὐθαίρετον καταφθορὰν τῶν Γαλατῶν αὖθις	ἀνεχώρησαν	εἰς τὴν οἰκείαν. μετὰ δὲ
[2, 48]	τὸ ἔθνος. οἱ δ´ Ἀχαιοὶ	συνεχώρησαν	πρεσβεύειν τοῖς Μεγαλοπολίταις. σπουδῇ δὲ
[2, 21]	τῶν δεινῶν ἐκ τοῦ ζῆν	ἐξεχώρησαν	διὰ τὸν χρόνον, ἐπεγένοντο δὲ
[2, 1]	τέλους, ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι μὲν	ἐξεχώρησαν	πάσης Σικελίας, Ῥωμαῖοι δ´ ἐπεκράτησαν
[2, 1]	ἐξεχώρησαν πάσης Σικελίας, Ῥωμαῖοι δ´	ἐπεκράτησαν	τῆς ὅλης νήσου πλὴν τῶν
[2, 41]	εἰς Ἰταλίαν. καὶ πρῶτοι μὲν	συνέστησαν	Δυμαῖοι, Πατρεῖς, Τριταιεῖς, Φαραιεῖς· διόπερ
[2, 39]	ἑκουσίως ἀλλὰ κατ´ ἀνάγκην αὐτῶν	ἀπέστησαν.	μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων μὲν
[2, 28]	συνωρίδας ἐκτὸς ἑκατέρου τοῦ κέρατος	παρέστησαν,	τὴν δὲ λείαν εἴς τι
[2, 48]	βοηθείας. οἱ μὲν οὖν Μεγαλοπολῖται	κατέστησαν	αὐτοὺς τοὺς περὶ τὸν Νικοφάνη
[2, 8]	πλειόνων ἐπελθόντων ἐπὶ τὴν σύγκλητον,	κατέστησαν	πρεσβευτὰς εἰς τὴν Ἰλλυρίδα τοὺς
[2, 5]	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ κύριοι	κατέστησαν,	συνεργησάντων ἔσωθεν αὐτοῖς τῶν Γαλατῶν.
[2, 28]	τῶν ὅπλων πρῶτοι τῆς δυνάμεως	κατέστησαν,	ὑπολαβόντες οὕτως ἔσεσθαι πρακτικώτατοι διὰ
[2, 20]	γεγονότες τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων	συγκατέστησαν,	τήν τε Γαλατῶν τόλμαν ἐν
[2, 19]	Λευκίου τοῦ στρατηγοῦ τελευτήσαντος Μάνιον	ἐπικατέστησαν	τὸν Κόριον. οὗ πρεσβευτὰς ἐκπέμψαντος
[2, 41]	ἀποκτείναντες. ἅμα δὲ τούτοις Καρυνεῖς	ἀποκατέστησαν.	συνιδὼν γὰρ Ἰσέας ὁ τῆς
[2, 41]	νομίμως ἀλλὰ δεσποτικῶς αὐτῶν ἄρχειν,	μετέστησαν	εἰς δημοκρατίαν τὴν πολιτείαν. λοιπὸν
[2, 53]	τῆς ὁρμῆς τοῦ Κλεομένους καὶ	προηττῆσαν	τὰς ψυχὰς τῶν δυνάμεων τοῦτ´
[2, 21]	ἔτει πέμπτῳ, Μάρκου Λεπέδου στρατηγοῦντος,	κατεκληρούχησαν	ἐν Γαλατίᾳ Ῥωμαῖοι τὴν Πικεντίνην
[2, 57]	πολεμίοις οὐδ´ εἴ τινες ἀβλαβέστερον	ἐπάλαισαν	τοῖς μεγίστοις δοκοῦσιν εἶναι συμπτώμασι
[2, 51]	ἔπεσε, τὸ δὲ τρίτον ὁλοσχερῶς	ἔπταισαν	ἐν τῇ Δυμαίᾳ περὶ τὸ
[2, 61]	μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ὁλοσχερῶς	ἔπταισαν	τῇ πατρίδι διὰ τὴν πρὸς
[2, 66]	τὸν λόφον προσβολῆς, ὅταν ἴδωσιν	ἀρθεῖσαν	ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν Ὄλυμπον
[2, 49]	Πελοποννησίων ὅροις εὐδοκῆσαί ποτ´ ἂν	περιληφθεῖσαν,	ἀλλ´ οὐδὲ τοῖς τῆς Ἑλλάδος,
[2, 22]	ἐπὶ Ῥωμαίους στρατείαν. ῥᾳδίως δ´	ἔπεισαν,	ἅμα τοῖς προειρημένοις διδόντες μὲν
[2, 24]	μὲν ἁθροίσαντες ὡς ἐπὶ Τυρρηνίας	προεκάθισαν,	ἑξαπέλεκυν αὐτοῖς ἡγεμόνα συστήσαντες. οἱ
[2, 10]	πεντήρη σὺν αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσιν	ἐβύθισαν,	ἐφ´ ἧς ἔπλει Μάργος ὁ
[2, 57]	τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν ἐθελοντὴν Αἰτωλοῖς	ἐνεχείρισαν	αὑτοὺς καὶ τὴν πατρίδα, μετὰ
[2, 58]	Λακεδαιμονίους ἐπισπασάμενοι τήν τε πόλιν	ἐνεχείρισαν	καὶ τοὺς παρὰ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 1]	τὴν δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι	παρέδοσαν	Ἀσδρούβᾳ, τῷ ´κείνου κηδεστῇ καὶ
[2, 54]	ἀπελπίσαντες οἱ Τεγεᾶται τὴν σωτηρίαν	παρέδοσαν	αὑτούς. ὁ δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλισάμενος
[2, 11]	ἀσμένως ἰδόντες, τήν τε φρουρὰν	παρέδοσαν	τῶν Ἰλλυριῶν μετὰ τῆς τοῦ
[2, 11]	προσεληλυθότας προῆγον ὡς ἐπὶ τὴν	Ἴσσαν	διὰ τὸ καὶ ταύτην ὑπὸ
[2, 8]	τοὺς ἀποστάντας Ἰλλυριοὺς ἐπολιόρκει τὴν	Ἴσσαν	διὰ τὸ ταύτην ἔτι μόνην
[2, 11]	ὠφέλειαν. τῶν δὲ πολιορκούντων τὴν	Ἴσσαν	οἱ μὲν ἐν τῇ Φάρῳ
[2, 1]	Καρχηδονίους τὸν προσαγορευθέντα Λιβυκὸν πόλεμον	ἐξέκαυσαν,	καὶ τὰ συμβάντα κατὰ τοῦτον
[2, 5]	παρὰ τῇ πόλει ῥέοντα ποταμὸν	ἐστρατοπέδευσαν,	τῆς ἐπ´ αὐτῷ γεφύρας ἀνασπάσαντες
[2, 6]	μετὰ Σκερδιλαΐδου πρὸς τὸ χωρίον,	παρεστρατοπέδευσαν	τοῖς βεβοηθηκόσι, βουλόμενοι συμβαλεῖν. δυσχρηστούμενοι
[2, 32]	μετὰ ταῦτα τεθαρρηκότως καὶ καταπληκτικῶς	ἀντεστρατοπέδευσαν	τοῖς πολεμίοις, ὄντες τὸ πλῆθος
[2, 11]	χιλιάρχων τινὰς καὶ τὸν ταμίαν.	ἐκυρίευσαν	δὲ καὶ λέμβων εἴκοσι τῶν
[2, 10]	τῷ τρόπῳ τεττάρων μὲν πλοίων	ἐκυρίευσαν	τετρηρικῶν, μίαν δὲ πεντήρη σὺν
[2, 12]	ἐθνῶν τῆς καθηκούσης φιλανθρωπίας αὖθις	ἀπέπλευσαν	εἰς τὴν Κέρκυραν, ἱκανοῦ τινος
[2, 6]	εἰς τοὺς λέμβους, οἱ μὲν	ἀπέπλευσαν,	οἱ δὲ περὶ τὸν Σκερδιλαΐδαν
[2, 4]	Ὁ δὲ βασιλεὺς Ἄγρων, ἐπεὶ	κατέπλευσαν	οἱ λέμβοι, διακούσας τῶν ἡγεμόνων
[2, 8]	κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον	κατέπλευσαν	οἱ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις· καὶ
[2, 9]	πράξει διὰ μὲν τὴν ὀλιγωρίαν	ἐκινδύνευσαν	ἀποβαλεῖν τὴν πατρίδα, διὰ δὲ
[2, 34]	εἰρήνης καὶ πᾶν ποιήσειν ὑπισχνουμένων,	ἔσπευσαν	οἱ κατασταθέντες ὕπατοι Μάρκος Κλαύδιος
[2, 20]	χώρας μὴ πάθωσι τὸ παραπλήσιον	ἐξεστράτευσαν	πανδημεὶ παρακαλέσαντες Τυρρηνούς. ἁθροισθέντες δὲ
[2, 32]	δὲ ταῦτα σπεισάμενοι καθ´ ὁμολογίαν	ἀνέλυσαν	ἐκ τῶν τόπων. περιελθόντες δὲ
[2, 45]	χειρῶν ἄρχειν ἀδίκων οὐχ οἷον	ἤνυσάν	τι τῶν ἐπινοηθέντων, ἀλλὰ τοὐναντίον
[2, 55]	δὲ πόλιν ταύτην εἰδὼς δυσφύλακτον	οὖσαν	διὰ τὸ μέγεθος καὶ τὴν
[2, 32]	τῶν Ἰνσόμβρων προεστῶτες θεωροῦντες ἀμετάθετον	οὖσαν	τὴν ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων, ἔκριναν
[2, 19]	τὴν Σήνην προσαγορευομένην πόλιν, ὁμώνυμον	οὖσαν	τοῖς πρότερον αὐτὴν κατοικοῦσι Γαλάταις,
[2, 58]	ἂν παθόντες οὗτοι δίκην δόξαιεν	ἁρμόζουσαν	δεδωκέναι; τυχὸν ἴσως εἴποι τις
[2, 25]	λόφον, πρόθεσιν ἔχοντες κατὰ τὴν	ἐπιοῦσαν	πολιορκεῖν τοὺς συμπεφευγότας, ἐὰν μὴ
[2, 23]	δισμυρίους. Ῥωμαῖοι δ´ ὡς θᾶττον	ἤκουσαν	τοὺς Κελτοὺς ὑπερβεβληκέναι τὰς Ἄλπεις,
[2, 16]	δὲ καιρὸν ἁρμόττοντα ποιησόμεθα τὴν	καθήκουσαν	μνήμην, καὶ μάλιστα διὰ τὴν
[2, 6]	δὲ κατελεήσαντες τὰς συμφορὰς αὐτῶν	ὑπήκουσαν	καὶ μετὰ ταῦτα παραβοηθοῦντες ἧκον
[2, 14]	τὰς ἄρκτους καὶ τὴν μεσόγαιαν	παρατείνουσαν	ὁρίζει κατὰ τὸ συνεχὲς ἡ
[2, 58]	τὴν αἰτίαν τῆς ὀργῆς ἀνάγκη	διαφέρουσαν	γεγονέναι περὶ τούτους. ~Πάλιν Ἀριστόμαχον
[2, 69]	μέρη, ποτὲ δ´ ὁλοσχερῶς συμπιπτόντων,	διαφέρουσαν	συνέβαινε γίνεσθαι τὴν ἐξ ἀμφοῖν
[2, 7]	πόλιν εὐδαίμονα καὶ πολλὰς ἀφορμὰς	ἔχουσαν	εἰς παρασπόνδησιν; δεύτερον τίς οὐκ
[2, 38]	ἡγητέον τοῦ συμφρονήσαντας Πελοποννησίους τὴν	ὑπάρχουσαν	αὐτοῖς εὐδαιμονίαν καταστήσασθαι. Τὰ μὲν
[2, 71]	πᾶσιν ἐναργῆ καὶ γνώριμον τὴν	ὑπάρχουσαν	περὶ Μακεδόνας καὶ τοὺς Ἕλληνας
[2, 71]	ὁμοίως δὲ καὶ περὶ Καρχηδονίους	ὑπάρχουσαν	τότε κατάστασιν δεδηλώκαμεν, καθῆκον ἂν
[2, 6]	στενῶν, οὐ μικρὰν οὐδὲ τὴν	τυχοῦσαν	κατάπληξιν καὶ φόβον ἐνεργασάμενοι τοῖς
[2, 69]	ἐπαλλήλου φάλαγγος ἰδιώματι, βίᾳ προσπεσόντες	ἐξέωσαν	ἐκ τῶν ὀχυρωμάτων τοὺς Λακεδαιμονίους.
[2, 3]	καὶ τῷ βάρει τῆς συντάξεως	ἐξέωσαν,	τοὺς δὲ μετὰ τούτων ἱππεῖς
[2, 58]	ἐπιβουλάς, πρεσβεύσαντες πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς	ἠξίωσαν	δοῦναι παραφυλακὴν αὑτοῖς. οἱ δὲ
[2, 31]	οὖν τῶν Κελτῶν εἰς τετρακισμυρίους,	ἑάλωσαν	δ´ οὐκ ἐλάττους μυρίων, ἐν
[2, 27]	τοὺς παρὰ τοῦ Γαΐου προπορευομένους	ἑάλωσαν·	καὶ τά τε προγεγονότα διεσάφουν
[2, 57]	τετάρτῳ πρότερον τῆς Ἀντιγόνου παρουσίας	ἑάλωσαν	κατὰ κράτος ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,
[2, 2]	καὶ κατασκευὴν τῆς Ῥωμαίων δυναστείας.	ἔγνωσαν	δὲ διαβαίνειν διά τινας τοιαύτας
[2, 28]	τοῦ περὶ τὸν λόφον ἀγῶνος	ἔγνωσαν	διότι τελέως ἐγγὺς εἶναι συμβαίνει
[2, 12]	πεπραγμένα διεξῆλθον καὶ τὰς συνθήκας	παρανέγνωσαν,	ἃς ἐπεποίηντο πρὸς τοὺς Ἰλλυριούς.
[2, 58]	παραφυλακὴν αὑτοῖς. οἱ δὲ πεισθέντες	ἀπεκλήρωσαν	ἐξ αὑτῶν τριακοσίους ἄνδρας· ὧν
[2, 9]	πρέσβεων καὶ προσδεξάμενοι τοὺς λόγους	ἐπλήρωσαν	κοινῇ τὰς τῶν Ἀχαιῶν δέκα
[2, 58]	ἱκανὴν παράσχωνται πίστιν πρὸς τὴν	ἐνεστῶσαν	ἐπιβολήν, τὰ κοινὰ τῶν ἀνθρώπων
[2, 45]	Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο πρὸς Ἀντίγονον τὸν	Γονατᾶν,	καὶ τότε παραπλησίαις ἐλπίσιν ἐπαρθέντες
[2, 66]	τῆς πρὸς τὸν λόφον προσβολῆς,	ὅταν	ἴδωσιν ἀρθεῖσαν ἀπὸ τῶν κατὰ
[2, 40]	μόνιμον αὐτὴν ἐπὶ ποσὸν γενέσθαι	Λυκόρταν	καὶ τοὺς ταὐτὰ τούτῳ προελομένους
[2, 26]	πρὸ φωτὸς ἀναζεύξαντες προῆγον παρὰ	θάλατταν	διὰ τῆς Τυρρηνῶν χώρας. ὁ
[2, 16]	μέρος πεδινὸν τῆς πλευρᾶς ἐπὶ	θάλατταν	καὶ πόλιν καθήκει Σήνην. ὁ
[2, 16]	τὴν ἐπὶ τὰ πεδία, παρὰ	θάλατταν	μὲν μέχρι πόλεως Πίσης, ἣ
[2, 8]	βασιλεῦσι κωλύειν Ἰλλυριοῖς τὰς κατὰ	θάλατταν	ὠφελείας. ὁ δὲ νεώτερος τῶν
[2, 11]	διαβολαῖς ὢν καὶ φοβούμενος τὴν	Τεύταν	(δι) επέμπετο πρὸς τοὺς Ῥωμαίους,
[2, 6]	ὥστε τοὐναντίον διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τὴν	Τεύταν	συμμαχίαν ἔθεντο μετ´ Ἀκαρνάνων πρὸς
[2, 65]	χάρακα προβαλόμενος ἐπὶ μὲν τὸν	Εὔαν	ἔταξε τοὺς περιοίκους καὶ συμμάχους,
[2, 66]	μὲν οὖν τοὺς κατὰ τὸν	Εὔαν	ὁ βασιλεὺς ἀντέταξε τῶν τε
[2, 65]	εἰσόδου κειμένων, (ὧν) τὸν μὲν	Εὔαν,	τὸν δ´ ἕτερον Ὄλυμπον καλεῖσθαι
[2, 19]	ἐγερθῇ βαρύς, ἀπὸ μὲν αὑτῶν	ἔτρεψαν	τὰς ὁρμὰς τῶν ἐξανισταμένων, δωροφοροῦντες
[2, 39]	ἀλλά γε περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων	ἐπέτρεψαν	Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι μόνοις τῶν
[2, 35]	ἐλπίδας πάντα τὰ καθ´ αὑτοὺς	ἐπέτρεψαν	τοῖς Ῥωμαίοις. Ὁ μὲν οὖν
[2, 58]	δὲ τούτοις καὶ μισθοφόρους διακοσίους	ἐξέπεμψαν,	οἳ μετὰ τῶν Ἀχαιῶν συνδιετήρουν
[2, 21]	ἰδίους βασιλεῖς Ἄτιν καὶ Γάλατον,	κατέκοψαν	δ´ ἀλλήλους, συμβαλόντες ἐκ παρατάξεων.
[2, 55]	δ´ Ἀντίγονον μετὰ τῶν μισθοφόρων	ἐν	Αἰγίῳ διατρίβοντα καὶ τριῶν ἡμερῶν
[2, 19]	δύναμιν εἰρήνην ἐποιήσαντο καὶ συνθήκας.	~ἐν	αἷς ἔτη τριάκοντα μείναντες ἐμπεδῶς,
[2, 12]	πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ποιεῖται συνθήκας,	ἐν	αἷς εὐδόκησε φόρους τε τοὺς
[2, 11]	ἐν τῷ παράπλῳ κατὰ κράτος·	ἐν	αἷς περὶ Νουτρίαν οὐ μόνον
[2, 6]	ἀνοχὰς ἐποιήσαντο πρὸς τοὺς Ἠπειρώτας.	ἐν	αἷς τὰ μὲν ἐλεύθερα σώματα
[2, 13]	πρὸς τὸν Ἀσδρούβαν ποιήσασθαι συνθήκας,	ἐν	αἷς τὴν μὲν ἄλλην Ἰβηρίαν
[2, 59]	ἔμφασιν καὶ πάσας περιείληφε τὰς	ἐν	ἀνθρώποις ἀδικίας καὶ παρανομίας. Ἀριστόμαχος
[2, 61]	τῶν ὑπαρχόντων, ἁπάντων συλλήβδην τῶν	ἐν	ἀνθρώποις ἀναγκαιοτάτων χάριν τοῦ μὴ
[2, 21]	πλήθους δι´ αὐτῶν τῶν ἡγουμένων	ἐν	ἀπορρήτοις ἐπράττετο τὰ προειρημένα. διὸ
[2, 35]	μάχας καὶ τὸ πλῆθος τῶν	ἐν	αὐταῖς ἀπολλυμένων καὶ παραταττομένων οὐδενὸς
[2, 5]	τὸ μεσογαίους εἶναι τὰς δυναστευούσας	ἐν	αὐταῖς πόλεις μακραὶ καὶ βραδεῖαι
[2, 5]	πόλεως ἐξ ἐφόδου καὶ τῶν	ἐν	αὐτῇ κύριοι κατέστησαν, συνεργησάντων ἔσωθεν
[2, 47]	καὶ δοκῶν ὁλοσχερῶς ἀπεγνωκέναι τὰς	ἐν	αὐτοῖς ἐλπίδας· ὅπερ ἥκιστα φαίνεσθαι
[2, 9]	καὶ ῥᾳθύμως αὐτοὺς παραδεξαμένων, εἰσελθόντες	ἐν	αὐτοῖς τοῖς περιζώμασιν ὡς ὑδρευσόμενοι,
[2, 53]	τῆς προθέσεως οὐδ´ ἐγκατέλειπον τὰς	ἐν	αὑτοῖς ἐλπίδας, ἀλλ´ ἅμα τῷ
[2, 6]	ἀτυχήμασι καὶ πάσας ἀπολέσαντες τὰς	ἐν	αὑτοῖς ἐλπίδας ἐπρέσβευον πρὸς τοὺς
[2, 50]	ἔφη δεῖν ἐξελέγξαντας πάσας τὰς	ἐν	αὑτοῖς ἐλπίδας τότε καταφεύγειν ἐπὶ
[2, 58]	~μετὰ δὲ ταῦτα προορώμενοι τὰς	ἐν	αὑτοῖς στάσεις καὶ τὰς ὑπ´
[2, 16]	Ἀδρίαν ἥττω παρεχόμενος ἀσφάλειαν τοῖς	ἐν	αὐτῷ καθορμιζομένοις. παρά γε μὴν
[2, 28]	τὸ συμβαῖνον οὐ μόνον τοῖς	ἐν	αὐτῷ τῷ καιρῷ τότε παροῦσιν,
[2, 30]	οἱ μὲν πεζοὶ τῶν Κελτῶν	ἐν	αὐτῷ τῷ τῆς παρατάξεως τόπῳ
[2, 70]	βίον μετήλλαξε, καλὰς ἐλπίδας ὑποδείξας	ἐν	αὑτῷ πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν, οὐ
[2, 66]	συμπλέκεσθαι ~προχείρως ἀπέγνω, στρατοπεδεύσας δ´	ἐν	βραχεῖ διαστήματι καὶ λαβὼν πρόβλημα
[2, 21]	πέμπτῳ, Μάρκου Λεπέδου στρατηγοῦντος, κατεκληρούχησαν	ἐν	Γαλατίᾳ Ῥωμαῖοι τὴν Πικεντίνην προσαγορευομένην
[2, 13]	δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους—	ἐν	γὰρ τούτοις ἀπελίπομεν τὰ κατὰ
[2, 20]	τῆς Γαλατῶν περὶ Δελφοὺς διαφθορᾶς.	ἐν	γὰρ τούτοις ἡ τύχη τοῖς
[2, 19]	συμβαλόντες πρὸ τῆς πόλεως ἡττήθησαν.	ἐν	δὲ τῇ μάχῃ ταύτῃ Λευκίου
[2, 20]	Ὀάδμονα προσαγορευομένην λίμνην παρετάξαντο Ῥωμαίοις.	ἐν	δὲ τῇ μάχῃ ταύτῃ Τυρρηνῶν
[2, 65]	μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ τῶν μισθοφόρων.	ἐν	δὲ τοῖς ἐπιπέδοις παρὰ τὸν
[2, 37]	ἐκδεδόσθαι καὶ γνώριμον ὑπάρχειν ἅπασιν,	ἐν	δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς
[2, 62]	Κλεομένει δοθῆναι κατὰ τοὺς ἐθισμούς.	ἐν	δὲ τούτοις πρῶτον μὲν τίς
[2, 56]	διὰ τὴν ἀπάτην τῶν θεωμένων,	ἐν	δὲ τούτοις τἀληθὲς διὰ τὴν
[2, 28]	τῶν στρατοπέδων ἀναμὶξ ἀλλήλοις συμπεπτωκότος.	ἐν	δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ συνέβη
[2, 41]	μὴν κοινὸν πολίτευμα, καθάπερ εἰρήκαμεν,	ἐν	δημοκρατίᾳ συνέχειν ἐπειρῶντο. τοῦτο δ´
[2, 11]	Δημητρίου προσαγγελλομένων. ὁ γὰρ Δημήτριος	ἐν	διαβολαῖς ὢν καὶ φοβούμενος τὴν
[2, 56]	παρ´ ὅλην τὴν ἱστορίαν, πειρώμενος	(ἐν)	ἑκάστοις ἀεὶ πρὸ ὀφθαλμῶν τιθέναι
[2, 56]	καὶ πεῖσαι τοὺς φιλομαθοῦντας, ἐπειδήπερ	ἐν	ἐκείνοις μὲν ἡγεῖται τὸ πιθανόν,
[2, 37]	ἡμᾶς καιρούς, ὑπὲρ ὧν σαφέστερον	ἐν	ἑτέροις δηλώσομεν, δέον ἂν εἴη
[2, 34]	εἰς τρισμυρίους· οὓς παραλαβόντες εἶχον	ἐν	ἑτοίμῳ καὶ προσεδόκων τὴν τῶν
[2, 22]	τῶν ἰδίων προγόνων πράξεως αὐτούς·	ἐν	ᾗ ´κεῖνοι στρατεύσαντες οὐ μόνον
[2, 40]	εἰς ταύτην ἦλθε τὴν συντέλειαν,	ἐν	ᾗ καθ´ ἡμᾶς ἦν, ὑπὲρ
[2, 43]	πρότερον ἔτει τῆς Καρχηδονίων ἥττης,	ἐν	ᾗ καθόλου Σικελίας ἐκχωρήσαντες πρῶτον
[2, 59]	ἱκανὴν ἔδωκεν δίκην μιᾶς ἡμέρας,	ἐν	ᾗ παρεισπεσόντος εἰς τὴν πόλιν
[2, 41]	διὰ τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων,	ἐν	ᾗ συνέβη πάσας τὰς πόλεις
[2, 19]	καὶ μετέσχον αὐτοῖς τῆς στρατείας.	ἐν	ᾗ τὴν ἔφοδον ποιησάμενοι διὰ
[2, 70]	ἦλθε τὴν τῶν Νεμέων πανήγυριν.	ἐν	ᾗ τυχὼν πάντων τῶν πρὸς
[2, 6]	ἅμα καὶ δυνατωτάτην πόλιν τῶν	ἐν	Ἠπείρῳ παραλόγως οὕτως ἐξηνδραποδισμένην οὐκέτι
[2, 49]	προέμενον τὸ μέγιστον ἔθνος διακινδυνεύειν	ἐν	Θετταλίᾳ πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ Βοιωτούς,
[2, 2]	ἔσχε τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων	ἐν	Ἰλλυριοῖς. οὗτος ὑπὸ Δημητρίου τοῦ
[2, 15]	πλείστων γὰρ ὑϊκῶν ἱερείων κοπτομένων	ἐν	Ἰταλίᾳ διά τε τὰς εἰς
[2, 20]	συγκατέστησαν, τήν τε Γαλατῶν τόλμαν	ἐν	καιρῷ καταπληξάμενοι λοιπὸν ἀπερισπάστως τὸ
[2, 45]	ῥᾳδίως (ἂν) καταγωνίσασθαι τοὺς Ἀχαιοὺς	ἐν	καιρῷ συνεπιθέμενοι καὶ πανταχόθεν περιστήσαντες
[2, 22]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, σπουδάζοντες πρότερον	ἐν	καλῷ θέσθαι τὰ κατὰ τοὺς
[2, 60]	ἐχθροῖς. ὃν ὑποχείριον γενόμενον οὐκ	ἐν	Κεγχρεαῖς ἔδει τὴν νύκτα στρεβλούμενον
[2, 60]	τὰς ἐλπίδας ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος	ἐν	Κλεομένει, τήν τε πατρίδα καὶ
[2, 39]	μὲν παραδόξως πταισάντων περὶ τὴν	ἐν	Λεύκτροις μάχην, Θηβαίων δ´ ἀνελπίστως
[2, 51]	τοῦ δύνασθαι διακατέχειν τὰς τῶν	ἐν	Μακεδονίᾳ βασιλέων ἐπιβολάς, οἱ δ´
[2, 62]	ἐν οἷς ὑπό τε τῶν	ἐν	Μακεδονίᾳ βασιλέων, ἔτι δὲ μᾶλλον
[2, 58]	καὶ τοὺς βίους, καὶ διέτριβον	ἐν	Μαντινείᾳ, παραφυλάττοντες τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν
[2, 1]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΔΕΥΤΕΡΑ.	~Ἐν	μὲν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ
[2, 35]	βαρβάρων ἐφόδους, ἀλλ´ ἐπὶ ποσὸν	ἐν	νῷ λαμβάνοντες ὡς ὀλιγοχρόνιόν ἐστι
[2, 71]	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν,	ἐν	οἷς ἔμελλον οἱ μὲν Ἕλληνες
[2, 31]	ἑάλωσαν δ´ οὐκ ἐλάττους μυρίων,	ἐν	οἷς καὶ τῶν βασιλέων Κογκολιτάνος.
[2, 39]	καὶ στάσεως καὶ παντοδαπῆς ταραχῆς.	ἐν	οἷς καιροῖς ἀπὸ τῶν πλείστων
[2, 40]	ἐπίστασιν ἀπὸ τούτων τῶν καιρῶν,	ἐν	οἷς κατὰ πόλιν διαλυθέντος τοῦ
[2, 62]	ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς,	ἐν	οἷς πάντες ἓν καὶ ταὐτὸ
[2, 62]	λέγω κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους,	ἐν	οἷς ὑπό τε τῶν ἐν
[2, 70]	τὸ πάτριον αὐτοῖς (ἀπο) καταστήσας	ἐν	ὀλίγαις ἡμέραις ἀνέζευξε μετὰ τῶν
[2, 9]	δέκα ναῦς καταφράκτους, καταρτίσαντες δ´	ἐν	ὀλίγαις ἡμέραις ἔπλεον ἐπὶ τῆς
[2, 31]	ὁρμὰς τῶν στρατοπέδων τῆς ὠφελείας,	ἐν	ὀλίγαις ἡμέραις ἧκεν μετὰ τῶν
[2, 4]	εἰς πλευρῖτιν· ἐκ δὲ ταύτης	ἐν	ὀλίγαις ἡμέραις μετήλλαξε τὸν βίον.
[2, 43]	δὲ προκοπὴν ποιήσας τῆς ἐπιβολῆς	ἐν	ὀλίγῳ χρόνῳ λοιπὸν ἤδη διετέλει
[2, 56]	προεδρείας τυγχάνει παρὰ πᾶσιν. οὕτως	ἐν	παντὶ τὸ τέλος κεῖται τῆς
[2, 4]	ταῦτα πράττειν αὐτοῖς ἐκείνοις παρέδωκεν	ἐν	πάνυ βραχεῖ χρόνῳ κατὰ τῶν
[2, 49]	πράγμασι μετ´ Ἀχαιῶν καὶ Βοιωτῶν	ἐν	Πελοποννήσῳ πρὸς Κλεομένη πολεμεῖν ὑπὲρ
[2, 56]	παρ´ ἐνίοις ἀποδοχῆς ἀξιοῦται Φύλαρχος,	ἐν	πολλοῖς ἀντιδοξῶν καὶ τἀναντία γράφων
[2, 63]	ἀποφαίνειν τῷ Κλεομένει τὰς ἐλπίδας	ἐν	Πτολεμαίῳ διὰ τὰς χορηγίας, ἅμα
[2, 24]	ἱππεῖς. ἔτι γε μὴν καὶ	ἐν	Σικελίᾳ καὶ Τάραντι στρατόπεδα δύο
[2, 25]	περὶ δυσμὰς ἡλίου, τότε μὲν	ἐν	συμμέτρῳ διαστήματι καταστρατοπεδεύσαντες ηὐλίσθησαν ἀμφότεροι.
[2, 69]	τε βασιλέων καὶ τῶν στρατοπέδων	ἐν	συνόψει ποιουμένων τὴν μάχην. ἡμιλλῶντο
[2, 71]	ἐπικληθέντος· Ἀντίοχος δὲ διεδέξατο τὴν	ἐν	Συρίᾳ βασιλείαν, ἀδελφὸς ὢν αὐτοῦ.
[2, 56]	οὐκ ἐν τοῖς τελουμένοις, ἀλλ´	ἐν	ταῖς αἰτίαις καὶ προαιρέσεσι τῶν
[2, 23]	καὶ Βοίων γένος ἔμεινε γενναίως	ἐν	ταῖς ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολαῖς, οἱ
[2, 55]	μέγιστον, ἀπολωλότας τοὺς πλείστους τῶν	ἐν	ταῖς ἡλικίαις ἔν τε τῇ
[2, 23]	ὑποτεταγμένοις ἀναφέρειν ἐπέταξαν ἀπογραφὰς τῶν	ἐν	ταῖς ἡλικίαις, σπουδάζοντες εἰδέναι τὸ
[2, 9]	τῆς πόλεως. Ἐπιδάμνιοι μὲν οὖν	ἐν	ταύτῃ τῇ πράξει διὰ μὲν
[2, 41]	τὴν φρουράν, ἀπολωλότα δὲ τὸν	ἐν	τῇ Βούρᾳ μόναρχον διὰ Μάργου
[2, 51]	τὸ δὲ τρίτον ὁλοσχερῶς ἔπταισαν	ἐν	τῇ Δυμαίᾳ περὶ τὸ καλούμενον
[2, 19]	Σαυνῖται καὶ Γαλάται παρετάξαντο Ῥωμαίοις	ἐν	τῇ Καμερτίων χώρᾳ καὶ πολλοὺς
[2, 55]	Μεσσήνης φυγάδων, οἳ διατρίβοντες ἐτύγχανον	ἐν	τῇ Μεγάλῃ πόλει, παρεισῆλθε διὰ
[2, 25]	δ´ ἀπαλλάττοντες ἐκ τῆς προγεγενημένης	ἐν	τῇ νυκτὶ πορείας καὶ κακοπαθείας
[2, 44]	ἐπιβολὴν τῶν Ἀχαιῶν. οἱ γὰρ	ἐν	τῇ Πελοποννήσῳ μόναρχοι δυσελπιστήσαντες ἐπὶ
[2, 56]	ὅλην αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ δύναμιν	ἐν	τῇ πραγματείᾳ καταμαθεῖν. βουλόμενος δὴ
[2, 23]	μετὰ τῶν στρατοπέδων, οἱ δ´	ἐν	τῇ Ῥώμῃ πάντες περιδεεῖς ἦσαν,
[2, 25]	συνάπτουσιν αἱ προκαθήμεναι τῶν Ῥωμαίων	ἐν	τῇ Τυρρηνίᾳ δυνάμεις. οἱ δ´
[2, 64]	Μεγάλης πόλεως ἅλωσιν Ἀντιγόνου παραχειμάζοντος	ἐν	τῇ τῶν Ἀργείων πόλει, συναγαγὼν
[2, 46]	ἐποικοδομοῦντα μὲν τὸ καλούμενον Ἀθήναιον	ἐν	τῇ τῶν Μεγαλοπολιτῶν χώρᾳ, πρόδηλον
[2, 19]	καὶ συμβαλόντες πᾶσι τοῖς στρατοπέδοις	ἐν	τῇ τῶν Σεντινατῶν χώρᾳ πρὸς
[2, 11]	πολιορκούντων τὴν Ἴσσαν οἱ μὲν	ἐν	τῇ Φάρῳ διὰ τὸν Δημήτριον
[2, 5]	μισθοφοροῦντες παρὰ τοῖς Ἠπειρώταις διέτριβον	ἐν	τῇ Φοινίκῃ, τὸ πλῆθος ὄντες
[2, 70]	Μακεδονίαν. καταλαβὼν δὲ τοὺς Ἰλλυριοὺς	ἐν	τῇ χώρᾳ καὶ συμβαλὼν ἐκ
[2, 60]	προαίρεσιν ἀποσπάσας ἀπὸ τῶν Ἀχαιῶν	ἐν	τοῖς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς προσένειμε τοῖς
[2, 51]	ἔχειν ἐν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤπερ	ἐν	τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦ δύνασθαι διακατέχειν
[2, 37]	ἢ Περσικάς, ὁμοῦ δὲ τὰς	ἐν	τοῖς γνωριζομένοις μέρεσι τῆς οἰκουμένης
[2, 36]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐτελεύτησε, δολοφονηθεὶς	ἐν	τοῖς ἑαυτοῦ καταλύμασι νυκτὸς ὑπό
[2, 6]	ἀπὸ τῆς χώρας ἠγωνίων, καθάπερ	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, ἀλλὰ περὶ
[2, 13]	Ἰβηρίαν. εὑρόντες δὲ σφᾶς ἐπικεκοιμημένους	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις καὶ προειμένους
[2, 24]	Ἰταλίαν. περὶ μὲν οὖν τούτων	ἐν	τοῖς ἑξῆς σαφέστερον ἐκποιήσει κατανοεῖν.
[2, 42]	γεγονότα πρὸς τοῦτο τὸ μέρος	ἐν	τοῖς ἑξῆς χρόνοις ἐπὶ τὴν
[2, 69]	τὸν ἀδελφὸν πεφευγότας, τοὺς δ´	ἐν	τοῖς ἐπιπέδοις ἱππεῖς ὅσον οὔπω
[2, 3]	ἱππέων αὐτοῦ πρὸ τῆς στρατοπεδείας	ἐν	τοῖς ἐπιπέδοις παρενέβαλλον, μέρει δέ
[2, 63]	δυνάμεις, διὰ τὸ μηδεμίαν ὑπάρχειν	ἐν	τοῖς ἰδίοις πράγμασιν ἐλπίδα τοῦ
[2, 37]	προεῖπον, παράδοξος αὔξησις καὶ συμφρόνησις	ἐν	τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς γέγονε.
[2, 62]	ἄρδην κατέφθαρτο τὰ Πελοποννησίων, ἀλλ´	ἐν	τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς, ἐν
[2, 37]	τὴν σπουδήν, τοιαύτην καὶ τηλικαύτην	ἐν	τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς ἔσχε
[2, 15]	συμβαίνει κατὰ τοὺς τόπους ὥστ´	ἐν	τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς πολλάκις
[2, 49]	Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς γεγενημένην εὔνοιαν	ἐν	τοῖς κατὰ Δημήτριον καιροῖς ἐντρεπόμενοι
[2, 39]	μαρτύριον. ~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς	ἐν	τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις
[2, 9]	περιζώμασιν ὡς ὑδρευσόμενοι, μαχαίρας ἔχοντες	ἐν	τοῖς κεραμίοις, οὕτως κατασφάξαντες τοὺς
[2, 51]	δὲ δεύτερον ἐκ παρατάξεως ἡττήθησαν	ἐν	τοῖς Λαδοκείοις καλουμένοις τῆς Μεγαλοπολίτιδος,
[2, 51]	διὰ τὸ πλείους ἐλπίδας ἔχειν	ἐν	τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤπερ ἐν τοῖς
[2, 15]	καταλύσεις οἱ διοδεύοντες τὴν χώραν	ἐν	τοῖς πανδοκείοις, οὐ συμφωνοῦντες περὶ
[2, 37]	καιροῖς γέγονε. πολλῶν γὰρ ἐπιβαλομένων	ἐν	τοῖς παρεληλυθόσι χρόνοις ἐπὶ ταὐτὸ
[2, 15]	ἐκ τῶν κατὰ διάστημα δρυμῶν	ἐν	τοῖς πεδίοις ἐκ τούτων ἄν
[2, 4]	μὲν ἀνθρώπους ὄντας, μάλιστα δ´	ἐν	τοῖς πολεμικοῖς. Ὁ δὲ βασιλεὺς
[2, 24]	διέτριβον ἡτοιμασμένοι χάριν τῶν συμβαινόντων	ἐν	τοῖς πολέμοις, ἐφεδρείας ἔχοντες τάξιν,
[2, 15]	τῶν σωμάτων, ἔτι δὲ τὴν	ἐν	τοῖς πολέμοις τόλμαν ἐξ αὐτῶν
[2, 16]	τοῦ πλήθους τῶν ἀνατηκομένων χιόνων	ἐν	τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν. ἀναπλεῖται δ´
[2, 56]	μέρος, ἵνα μὴ τὸ ψεῦδος	ἐν	τοῖς συγγράμμασιν ἰσοδυναμοῦν ἀπολείπωμεν πρὸς
[2, 56]	τῆς διαλήψεως ὑπὲρ τούτων οὐκ	ἐν	τοῖς τελουμένοις, ἀλλ´ ἐν ταῖς
[2, 1]	πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις. διατρίψας δ´	ἐν	τοῖς τόποις τούτοις ἔτη σχεδὸν
[2, 70]	Ἕλλησιν, οὐ μόνον κατὰ τὴν	ἐν	τοῖς ὑπαίθροις χρείαν, ἔτι δὲ
[2, 47]	ὧν χάριν ἔνια τούτων οὐδ´	ἐν	τοῖς ὑπομνήμασι κατέταξεν. ~Εἰδὼς δὲ
[2, 22]	ὧν ἄρτι δεδηλώκαμεν, ἐνεχείρησαν ὁμοθυμαδὸν	ἐν	τούτοις τοῖς καιροῖς πρὸς τοὺς
[2, 66]	προσηρτημένοι γὰρ ἦσαν οὗτοι νυκτὸς	ἐν	τῷ Γοργύλῳ ποταμῷ πρὸς αὐτῇ
[2, 19]	Καμερτίων χώρᾳ καὶ πολλοὺς αὐτῶν	ἐν	τῷ κινδύνῳ διέφθειραν. ἐν ᾧ
[2, 29]	εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρήσεως καὶ τῆς	ἐν	τῷ λείπεσθαι σωτηρίας; ἡ γὰρ
[2, 28]	ἱππεῖς παραυτίκα βοηθήσοντας ἐξαπέστελλον τοῖς	ἐν	τῷ λόφῳ διαγωνιζομένοις, αὐτοὶ δὲ
[2, 32]	ἀπολείποντες ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τὴν	ἐν	τῷ νικᾶν διὰ τὸ κατόπιν
[2, 11]	δὲ καὶ πόλεις τινὰς Ἰλλυρίδας	ἐν	τῷ παράπλῳ κατὰ κράτος· ἐν
[2, 3]	ποιούμενοι τὴν ἔφοδον ἐπὶ τοὺς	ἐν	τῷ πεδίῳ τεταγμένους ταχέως ἐτρέψαντο,
[2, 36]	ἀπὸ τούτων ἤδη τῶν καιρῶν	ἐν	ὑποψίαις ἦν πρὸς ἀλλήλους καὶ
[2, 28]	μὲν τὸν ὕπατον παραβόλως ἀγωνιζόμενον	ἐν	χειρῶν νόμῳ τελευτῆσαι τὸν βίον,
[2, 51]	καταφεύγειν ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον.	ἐν	ᾧ καιρῷ πρεσβευτὴν τὸν υἱὸν
[2, 19]	αὐτῶν ἐν τῷ κινδύνῳ διέφθειραν.	ἐν	ᾧ καιρῷ προσφιλονικήσαντες πρὸς τὸ
[2, 18]	παραθέσεως τὴν παραγεγενημένην αὐτοῖς εὐδαιμονίαν.	ἐν	ᾧ καιρῷ Ῥωμαῖοι τήν τε
[2, 67]	καὶ προσφερόντων τὰς χεῖρας ἐρρωμένως.	ἐν	ᾧ καιρῷ συννοήσας τὸ γινόμενον,
[2, 57]	Ἀράτου πραξικοπήσαντος αὐτῶν τὴν πόλιν.	ἐν	ᾧ καιρῷ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ
[2, 1]	πόλεμον ἑκατέροις ἕως τοῦ τέλους,	ἐν	ᾧ Καρχηδόνιοι μὲν ἐξεχώρησαν πάσης
[2, 39]	Ὁμαρίου κοινὸν ἱερὸν καὶ τόπον,	ἐν	ᾧ τάς τε συνόδους καὶ
[2, 55]	πλείστους τῶν ἐν ταῖς ἡλικίαις	ἔν	τε τῇ περὶ τὸ Λύκαιον
[2, 13]	χειρίζων τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν	ἔν	τε τοῖς ὅλοις μεγάλην ἐποιεῖτο
[2, 38]	τὸ παρὸν ἀρκέσει πίστεως χάριν	ἓν	ἢ καὶ δεύτερον ληφθὲν μαρτύριον.
[2, 62]	ἡμᾶς καιροῖς, ἐν οἷς πάντες	ἓν	καὶ ταὐτὸ λέγοντες μεγίστην καρποῦσθαι
[2, 43]	τὰς ἐπιβολὰς καὶ πράξεις πρὸς	ἓν	τέλος ἀναφέρων· τοῦτο δ´ ἦν
[2, 1]	τίνος προύβη, καὶ τίνα διέξοδον	ἔλαβεν	τὰ παράλογα τῶν ἔργων ἕως
[2, 8]	μὲν ἔφη πειρᾶσθαι φροντίζειν ἵνα	μηδὲν	ἀδίκημα γίνηται Ῥωμαίοις ἐξ Ἰλλυριῶν·
[2, 46]	καὶ τοὺς πρότερον κατὰ τῶν	μηδὲν	ἀδικούντων πᾶσαν ἱκανὴν ποιουμένους πρόφασιν
[2, 17]	στιβαδοκοιτεῖν καὶ κρεαφαγεῖν, ἔτι δὲ	μηδὲν	ἄλλο πλὴν τὰ πολεμικὰ καὶ
[2, 37]	δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς	μηδὲν	αὐτοῖς ἐξηλλαγμένον ἀπηντῆσθαι μηδὲ παράλογον
[2, 59]	ἐγὼ δ´ Ἀριστόμαχον, εἰ καὶ	μηδὲν	εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς ἕτερον ἥμαρτεν,
[2, 62]	διαφυγεῖν μηδένα μήτε διακλαπῆναι ῥᾳδίως	μηδέν,	ὅμως τὸ πᾶν λάφυρον ἐποίησαν
[2, 50]	μὲν γάρ, ὡς ἐπάνω προεῖπον,	ἔσπευδεν	μὴ προσδεηθῆναι τῆς βοηθείας· εἰ
[2, 59]	ὀγδοήκοντα τοὺς πρώτους τῶν πολιτῶν	οὐδὲν	ἀδικήσαντας στρεβλώσας ἐναντίον τῶν ἀναγκαίων
[2, 57]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἀναγκαίοις ὁμεστίους,	οὐδὲν	ἀπέλειπον τῆς μετ´ ἀλλήλων φιλοφροσύνης.
[2, 66]	ἐπινοίας. οὐ δυνάμενος δὲ λαβεῖν	οὐδὲν	ἀργὸν οὐδ´ ἔξοπλον διὰ τὸ
[2, 65]	τῆς τῶν ἀγαθῶν ὁπλομάχων προβολῆς·	οὐδὲν	γὰρ ἀπέλειπε τῶν πρὸς ἐπίθεσιν
[2, 50]	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν·	οὐδὲν	γὰρ εἶναι τούτου κάλλιον οὐδὲ
[2, 68]	τῶν τόπων εὐφυΐαν— τούτων μὲν	οὐδὲν	ἐποίησαν, καθάπερ δ´ ἐξ ἑτοίμου
[2, 7]	διαλύσασθαι τὸν πρὸς Καρχηδονίους πόλεμον	οὐδὲν	ἐποιήσαντο προυργιαίτερον τοῦ παροπλίσαντας αὐτοὺς
[2, 20]	κατακόπτεσθαι συνήθειαν ἐσχηκότες ὑπὸ Γαλατῶν	οὐδὲν	ἠδύναντο δεινότερον ἰδεῖν οὐδὲ προσδοκῆσαι
[2, 38]	τῶν παρὰ λόγον εἶναι δοκούντων	οὐδὲν	οἷόν τε συντελεσθῆναι. ἔστι δ´
[2, 64]	καὶ λίαν ἡγεμονικῶς καὶ βασιλικῶς	οὐδὲν	περὶ πλείονος ποιούμενος τοῦ κατὰ
[2, 4]	μόνον ἀποβλέπουσα, τῶν δ´ ἐκτὸς	οὐδὲν	περισκεπτομένη πρῶτον μὲν συνεχώρησε τοῖς
[2, 58]	καιροὺς κυριεύσαντες Τεγεατῶν κατὰ κράτος	οὐδὲν	τῶν ὁμοίων ἔπραξαν. καίτοι γ´
[2, 38]	αὑτῇ τοὺς ἀναγκασθέντας. οὐδενὶ γὰρ	οὐδὲν	ὑπολειπομένη πλεονέκτημα τῶν ἐξ ἀρχῆς,
[2, 35]	παρωρμήθην ἐπὶ τὸ κεφαλαιώδη μὲν	ἀνέκαθεν	δὲ ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ τούτων
[2, 59]	μᾶλλον αὐτῷ συναγανακτεῖν ἐφ´ οἷς	ἔπαθεν	οὐ μόνον αὐτόν φησι γεγονέναι
[2, 58]	ἀλλὰ τοῦτό γε καὶ τοῖς	μηθὲν	ἀσεβὲς ἐπιτελεσαμένοις κατὰ τοὺς τοῦ
[2, 62]	φανείη τὸ περὶ Πελοποννησίων ἄρτι	ῥηθὲν	ὑπ´ ἐμοῦ. κατὰ δ´ ἐκείνους
[2, 8]	ἐπὶ τοσοῦτον ἐξωργίσθη πρὸς τὸ	ῥηθὲν	ὡς ὀλιγωρήσασα τῶν παρ´ ἀνθρώποις
[2, 43]	πρὸς τὴν τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν,	ἀρχῆθεν	εὐθὺς ἐραστὴς γενόμενος τῆς προαιρέσεως
[2, 48]	πρεσβευτὰς πρός τε τοὺς Ἀχαιοὺς	κἀκεῖθεν	εὐθέως πρὸς τὸν Ἀντίγονον, ἂν
[2, 53]	τὴν πορείαν διὰ Μαντινείας οὕτως	ἐπανῆλθεν	εἰς τὴν Σπάρτην. ~ὁ δ´
[2, 64]	κίνδυνον ἀσφαλῶς εἰς τὴν οἰκείαν	ἐπανῆλθεν.	~Τοῦ δὲ θέρους ἐνισταμένου, καὶ
[2, 5]	πρὸς τὰς ἀποβάσεις τῶν Ἰλλυριῶν·	ὅθεν	ἀδεῶς ἐπέτρεχον καὶ κατέσυρον ἀεὶ
[2, 68]	Εὐκλείδαν προτερήματος αἴτιος ἐγίνετο Φιλοποίμην.	~Ὅθεν	καὶ τὸν Ἀντίγονόν φασι μετὰ
[2, 29]	εὐθαρσεῖς ἐποίει τὸ μέσους καὶ	πάντοθεν	περιειληφέναι τοὺς πολεμίους, τὰ δὲ
[2, 13]	Καρχηδονίους, ἀνατρέχειν ἐπειρῶντο κατὰ δύναμιν.	αὐτόθεν	μὲν οὖν ἐπιτάττειν ἢ πολεμεῖν
[2, 53]	ἐποιεῖτο τὴν ἀποχώρησιν, δείσας μὴ	πανταχόθεν	αὐτὸν περιστῶσιν οἱ πολέμιοι. παραπεσὼν
[2, 23]	συνηργεῖτο δ´ αὐτοῖς πάντα καὶ	πανταχόθεν	ἑτοίμως. καταπεπληγμένοι γὰρ οἱ τὴν
[2, 16]	εἰς τοῦτον ἐμπίπτειν ἁπάσας καὶ	πανταχόθεν.	μεγίστῳ δὲ καὶ καλλίστῳ ῥεύματι
[2, 37]	τὴν Ἑλλάδα μεταβαίνειν πράξεις, ἵνα	πανταχόθεν	ὁμοίαν ποιησάμενοι τὴν προκατασκευὴν καὶ
[2, 41]	καὶ τῶν Ἀχαιῶν, ἑαυτὸν δὲ	πανταχόθεν	ὁρῶν ὅσον οὐκ ἤδη πολεμηθησόμενον,
[2, 45]	Ἀχαιοὺς ἐν καιρῷ συνεπιθέμενοι καὶ	πανταχόθεν	περιστήσαντες αὐτοῖς τὸν πόλεμον. ὃ
[2, 69]	οὔπω κλίνοντας, καταπλαγὴς ὢν μὴ	πανταχόθεν	προσδέξηται τοὺς πολεμίους, ἠναγκάζετο διασπᾶν
[2, 29]	ἀφ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν ἐκ τῶν	ὄπισθεν	αὑτοῖς παρασκευάζοντες, τὸ δὲ μέγιστον,
[2, 29]	μέγιστον, ἀποκεκλειμένης πάσης τῆς εἰς	τοὔπισθεν	ἀναχωρήσεως καὶ τῆς ἐν τῷ
[2, 10]	τὸ δὲ τῶν Ἰλλυριῶν πλῆθος	φρονηματισθὲν	ἐπὶ τῷ προτερήματι λοιπὸν ἤδη
[2, 22]	ἀσφαλῶς. Ῥωμαῖοι γάρ, ὡς καὶ	πρόσθεν	ἡμῖν εἴρηται, κρίνοντες ἀναγκαιότερα ταῦτα
[2, 49]	οἷόν τε καθικέσθαι μὴ οὐ	πρόσθεν	καταλύσαντα τὴν Μακεδόνων ἀρχήν. σκοπεῖν
[2, 49]	ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων, ἔτι τοῦ	πρόσθεν	ῥᾷον εἶναι τῷ νοῦν ἔχοντι
[2, 6]	χώρας ἠγωνίων, καθάπερ ἐν τοῖς	ἔμπροσθεν	χρόνοις, ἀλλὰ περὶ σφῶν αὐτῶν
[2, 13]	δὲ σφᾶς ἐπικεκοιμημένους ἐν τοῖς	ἔμπροσθεν	χρόνοις καὶ προειμένους εἰς τὸ
[2, 27]	τὰ στρατόπεδα καὶ βάδην εἰς	τοὔμπροσθεν	προάγειν, καθ´ ὅσον ἂν οἱ
[2, 70]	ἀποδοὺς τὴν πάτριον πολιτείαν δευτεραῖος	ἐντεῦθεν	εἰς Ἄργος ἐπ´ αὐτὴν ἦλθε
[2, 38]	χάριν ἓν ἢ καὶ δεύτερον	ληφθὲν	μαρτύριον. ~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς
[2, 57]	καὶ περιβόητον συνέβη γενέσθαι τὸ	πραχθὲν	διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς κατὰ
[2, 3]	μὲν οὖν Ἰλλυριοὶ πράξαντες τὸ	συνταχθὲν	ὑπὸ τοῦ βασιλέως καὶ διακομίσαντες
[2, 5]	ἐν αὐτῇ κύριοι κατέστησαν, συνεργησάντων	ἔσωθεν	αὐτοῖς τῶν Γαλατῶν. οἱ δ´
[2, 59]	διὰ τὸ μηδένα συγκινηθῆναι τῶν	ἔσωθεν	αὐτῷ ταξαμένων διὰ τὸν ἀπὸ
[2, 49]	ἐξ ἀμφοῖν πόλεμον οὐκ ἂν	ὑπενέγκαιεν,	εὐθεώρητον εἶναι πᾶσι, τοῦτο δ´,
[2, 58]	δ´ ἂν παθόντες οὗτοι δίκην	δόξαιεν	ἁρμόζουσαν δεδωκέναι; τυχὸν ἴσως εἴποι
[2, 45]	ἔτι κοινωνοὺς σφίσι τῆς ἐπιβολῆς	προεμβιβάσαιεν	εἰς τὴν πρὸς τὸ ἔθνος
[2, 61]	Μεγαλοπολῖται τῆς ἐπιστολῆς ἀναγινωσκομένης οὐκ	ἐάσαιεν	εἰς τέλος ἀναγνωσθῆναι, μικροῦ δὲ
[2, 61]	εἰς τέλος ἀναγνωσθῆναι, μικροῦ δὲ	καταλεύσαιεν	τοὺς γραμματοφόρους, ἕως τούτου διεσάφησε.
[2, 62]	πρῶτον μὲν τίς οὐκ ἂν	θαυμάσειεν	τὴν ἀπειρίαν καὶ τὴν ἄγνοιαν
[2, 62]	ἀποφαινόμενος οὐκ ἄν τις εἰπεῖν	τολμήσειεν	πλείω γενέσθαι τριακοσίων, ἐπειδήπερ ὁμολογούμενόν
[2, 15]	ἀνηκόντων οὕτως ἄν τις ἀκριβέστατα	κατανοήσειεν·	ποιοῦνται γὰρ τὰς καταλύσεις οἱ
[2, 48]	ἂν ὑπὸ τοῦ Κλεομένους πιεζόμενοι	καταφύγοιεν	ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον καὶ τὰς
[2, 36]	τινος Κελτοῦ τὸ γένος ἰδίων	ἕνεκεν	ἀδικημάτων, οὐ μικρὰν ἀλλὰ μεγάλην
[2, 37]	τὸ μὴ τῆς κοινῆς ἐλευθερίας	ἕνεκεν	ἀλλὰ τῆς σφετέρας δυναστείας χάριν
[2, 7]	εἰς Ἔρυκα τῆς αὐτῆς χρείας	ἕνεκεν,	πολιορκούντων τὴν πόλιν Ῥωμαίων, ἐπεχείρησαν
[2, 52]	τοὺς Ἀχαιοὺς ὑπὲρ τῶν ὡμολογημένων	ἧκεν	ἔχων τὰς δυνάμεις διὰ τῆς
[2, 31]	τῆς ὠφελείας, ἐν ὀλίγαις ἡμέραις	ἧκεν	μετὰ τῶν δυνάμεων εἰς τὴν
[2, 56]	πραγματείαν εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχεν	εἴρηκεν.	πλὴν περὶ μὲν τῶν ἄλλων
[2, 59]	οὗτός φησιν, ὅμως οὐχ ἱκανὴν	ἔδωκεν	δίκην μιᾶς ἡμέρας, ἐν ᾗ
[2, 4]	πείσεσθαι, ταῦτα πράττειν αὐτοῖς ἐκείνοις	παρέδωκεν	ἐν πάνυ βραχεῖ χρόνῳ κατὰ
[2, 14]	τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην, ὅσα	πέπτωκεν	ὑπὸ τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν. ἔστι
[2, 64]	τοῖς καιροῖς, ἐξαγαγὼν τὴν στρατιὰν	ἐνέβαλεν	εἰς τὴν τῶν Ἀργείων χώραν,
[2, 65]	μετὰ μέρους τινὸς τῶν μισθοφόρων	παρενέβαλεν.	Ἀντίγονος δὲ παραγενόμενος καὶ συνθεωρήσας
[2, 24]	οὓς Ἀννίβας ἐλάττους ἔχων δισμυρίων	ἐπέβαλεν	εἰς τὴν Ἰταλίαν. περὶ μὲν
[2, 35]	λογισμοῦ κινδυνευόντων αἵρεσις καὶ δύναμις	καθεῖλεν.	ὁ δ´ ἀπὸ Γαλατῶν φόβος
[2, 61]	καὶ τὸ τῆς ἱστορίας ἴδιον	ἀφεῖλεν,	τὸν ἔπαινον καὶ τὴν ἐπ´
[2, 29]	ἢ τοὐναντίον τὴν ἐπιτευκτικωτάτην, ἅμα	μὲν	ἀγωνιζόμενοι πρὸς ἀμφοτέρους, ἅμα δὲ
[2, 24]	δὲ πλείους τῶν πεντακισμυρίων. τούτους	μὲν	ἁθροίσαντες ὡς ἐπὶ Τυρρηνίας προεκάθισαν,
[2, 23]	Κελτοὺς ὑπερβεβληκέναι τὰς Ἄλπεις, Λεύκιον	μὲν	Αἰμίλιον ὕπατον μετὰ δυνάμεως ἐξαπέστειλαν
[2, 45]	πόλεις, καθάπερ καὶ πρότερον τὰς	μὲν	Ἀκαρνάνων διενείμαντο πρὸς Ἀλέξανδρον, τὰς
[2, 22]	τοὺς καιροὺς τούτους Ῥωμαῖοι τὰ	μὲν	ἀκούοντες τὰ δὲ καταμαντευόμενοι τὸ
[2, 65]	Κλεομένης προσδοκῶν τὴν ἔφοδον τὰς	μὲν	ἄλλας τὰς εἰς τὴν χώραν
[2, 13]	ποιήσασθαι συνθήκας, ἐν αἷς τὴν	μὲν	ἄλλην Ἰβηρίαν παρεσιώπων, τὸν δὲ
[2, 41]	Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δυναστείας ἄλλοτε	μὲν	ἄλλως ἐχώρει τὰ πράγματ´ αὐτοῖς
[2, 21]	χρόνον, ἐπεγένοντο δὲ νέοι, θυμοῦ	μὲν	ἀλογίστου πλήρεις, ἄπειροι δὲ καὶ
[2, 30]	ἔνδον. τέλος δ´ οὐ δυνάμενοι	μὲν	ἀμύνασθαι τοὺς εἰσακοντίζοντας διὰ τὴν
[2, 17]	τὰ περὶ τὸν Ἀπεννῖνον πρῶτοι	μὲν	Ἄναρες, μετὰ δὲ τούτους Βοῖοι
[2, 38]	καὶ τὸ τῶν Λακώνων πλήθει	μὲν	ἀνδρῶν καὶ χώρας οὐδὲ παρὰ
[2, 35]	ἔγωγε παρωρμήθην ἐπὶ τὸ κεφαλαιώδη	μὲν	ἀνέκαθεν δὲ ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ
[2, 4]	δὲ μερίδα τῷ παραδόξῳ πανταχῇ	μὲν	ἀνθρώπους ὄντας, μάλιστα δ´ ἐν
[2, 39]	συμφρονήσαντες Κροτωνιᾶται, Συβαρῖται, Καυλωνιᾶται, πρῶτον	μὲν	ἀπέδειξαν Διὸς Ὁμαρίου κοινὸν ἱερὸν
[2, 12]	ἔθνος· οἳ καὶ παραγενόμενοι πρῶτον	μὲν	ἀπελογίσαντο τὰς αἰτίας τοῦ πολέμου
[2, 43]	κυριεύοντος, καὶ γενόμενος ἐγκρατὴς μεγάλου	μὲν	ἀπέλυσε φόβου τοὺς τὴν Πελοπόννησον
[2, 16]	προειρημένων ὀρῶν Ὄμβροι. λοιπὸν ὁ	μὲν	Ἀπεννῖνος ἀπέχων τῆς κατὰ τὸν
[2, 6]	ἀναλαβόντες εἰς τοὺς λέμβους, οἱ	μὲν	ἀπέπλευσαν, οἱ δὲ περὶ τὸν
[2, 11]	εὖ πρὸς ὀχυρότητα κατεσκευασμένον, ἀνακεχωρηκὸς	μὲν	ἀπὸ τῆς θαλάττης, ἐπ´ αὐτῷ
[2, 52]	προβλήματος. τῶν γὰρ Κορινθίων τῷ	μὲν	Ἀράτῳ στρατηγοῦντι καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς
[2, 59]	ἐπιφανεστάτης οἰκίας ὑπάρχοντα καὶ τετυραννηκότα	μὲν	Ἀργείων, πεφυκότα δ´ ἐκ τυράννων,
[2, 34]	ἐφόδου τολμηρῶς σφίσι προσπεσόντων, τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἀντεῖχον· μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 14]	τῶν Ἄλπεων παρώρεια, λαμβάνουσα τὴν	μὲν	ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας καὶ τῶν
[2, 7]	ἐκείνου προαίρεσιν; οἵ γε τὴν	μὲν	ἀρχὴν ἐξέπεσον ἐκ τῆς ἰδίας,
[2, 56]	τοὺς ἐλευθέρους; ἀλλ´ ὅμως, ἐὰν	μὲν	ἄρχων ἀδίκων χειρῶν πάθῃ τις
[2, 32]	ἐπὶ τοῦ ῥείθρου γεφύρας, ἅμα	μὲν	ἀσφαλιζόμενοι τὰ πρὸς ἐκείνους, ἅμα
[2, 49]	τείνει, καὶ δηλοῦν ὅτι πρώτοις	μὲν	αὐτοῖς Ἀχαιοῖς εὐλαβητέον, ἑξῆς δὲ
[2, 21]	πρὸς Ῥωμαίους. ἐπεὶ δ´ οἱ	μὲν	αὐτόπται γεγονότες τῶν δεινῶν ἐκ
[2, 3]	ἐκ τῆς πόλεως. καὶ πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν ἀπέκτειναν, ἔτι δὲ πλείους
[2, 24]	πολέμοις, ἐφεδρείας ἔχοντες τάξιν, Ῥωμαίων	μὲν	αὐτῶν πεζοὶ δισμύριοι, μετὰ δὲ
[2, 5]	λειφθῆναι τοὺς Ἠπειρώτας, καὶ πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν πεσεῖν, ἔτι δὲ πλείους
[2, 19]	πόλεμος αὐτοῖς ἐγερθῇ βαρύς, ἀπὸ	μὲν	αὑτῶν ἔτρεψαν τὰς ὁρμὰς τῶν
[2, 31]	τοὺς Κελτούς. οὗτοι δὲ τοὺς	μὲν	Βοίους ἐξ ἐφόδου καταπληξάμενοι συνηνάγκασαν
[2, 7]	τῶν καθ´ αὑτοὺς πραγμάτων. ~τὸ	μὲν	γὰρ ἀνθρώπους ὄντας παραλόγως περιπεσεῖν
[2, 56]	οὐ ταὐτόν, ἀλλὰ τοὐναντίον. ἐκεῖ	μὲν	γὰρ δεῖ διὰ τῶν πιθανωτάτων
[2, 29]	τῶν λεγομένων τὸ γεγονός. ~πρῶτον	μὲν	γὰρ ἐκ τριῶν στρατοπέδων τῆς
[2, 36]	πρὸς ἀλλήλους καὶ παρατριβαῖς. οἱ	μὲν	γὰρ ἐπεβούλευον, ἀμύνασθαι σπεύδοντες διὰ
[2, 23]	τῶν ἑξαπελέκεων εἰς Τυρρηνίαν. ὁ	μὲν	γὰρ ἕτερος τῶν ὑπάτων Γάιος
[2, 27]	καὶ τὴν κατὰ πρόσωπον· οὓς	μὲν	γὰρ ᾔδεσαν ἑπομένους αὑτοῖς, οὓς
[2, 29]	τῆς τῶν Κελτῶν δυνάμεως. ἀναρίθμητον	μὲν	γὰρ ἦν τὸ τῶν βυκανητῶν
[2, 55]	ἐλπίδων μήτε προδότην κατασκευάσασθαι. τὸ	μὲν	γὰρ Κλειτορίων φιλελεύθερον καὶ γενναῖον
[2, 16]	σχεδὸν ἐπὶ δισχιλίους σταδίους. τὴν	μὲν	γὰρ πρώτην ἐκ τῶν πηγῶν
[2, 33]	τὴν τῶν χιλιάρχων πρόνοιαν. ὁ	μὲν	γὰρ στρατηγὸς Φλαμίνιος οὐκ ὀρθῶς
[2, 21]	αὐτοῖς πρὸς τοὺς προειρημένους. πολλοὶ	μὲν	γὰρ τῶν Γαλατῶν ὑπεδύοντο τὴν
[2, 49]	δὲ καὶ μᾶλλον Ἀντιγόνῳ. τοῦτο	μὲν	γάρ, ὡς Ἀχαιοὶ τὸν ἐξ
[2, 50]	τὸν Ἀντίγονον τὰ πράγματα. μάλιστα	μὲν	γάρ, ὡς ἐπάνω προεῖπον, ἔσπευδεν
[2, 21]	ὡς ἔπος εἰπεῖν φατέον ἀρχηγὸν	μὲν	γενέσθαι τῆς ἐπὶ τὸ χεῖρον
[2, 42]	χρόνους τούτους ἀνέδραμον; ἵνα πρῶτον	μὲν	γένηται συμφανὲς πῶς καὶ κατὰ
[2, 24]	ὑπαρχούσης αὐτοῖς τότε δυνάμεως. μετὰ	μὲν	δὴ τῶν ὑπάτων ἐξεληλύθει τέτταρα
[2, 42]	προθέσει τοῦτο τοὔργον ἐπετέλεσαν, τὰ	μὲν	δι´ αὑτῶν, τὰ δὲ καὶ
[2, 9]	τὴν Ἑλλάδα τόπους. ὧν οἱ	μὲν	διὰ πόρου τὸν πλοῦν ἐπὶ
[2, 9]	δ´ ἐκ τῆς πόλεως ἀπαρασκεύως	μὲν	διὰ τὸ παράδοξον, ἐκθύμως δὲ
[2, 26]	ἅμα ταῖς ἰδίαις δυνάμεσι τὸ	μὲν	διακινδυνεύειν ἐκ παρατάξεως οὐδαμῶς ἔκρινε
[2, 24]	Φερεντάνων, ἔτι δ´ Οὐεστίνων πεζοὶ	μὲν	δισμύριοι, τετρακισχίλιοι δ´ ἱππεῖς. ἔτι
[2, 55]	τούτους συνθεωρῶν ὁ Κλεομένης τὰς	μὲν	δυνάμεις διαφειμένας, τὸν δ´ Ἀντίγονον
[2, 38]	τοῖς Ἀχαιοῖς ὑπαρχούσης. αὕτη τινὰς	μὲν	ἐθελοντὴν αἱρετιστὰς εὗρε Πελοποννησίων, πολλοὺς
[2, 17]	διακατέσχεν· προσαγορεύονται δ´ Οὐένετοι, τοῖς	μὲν	ἔθεσι καὶ τῷ κόσμῳ βραχεῖ
[2, 11]	δυνάμεις ἐκ τοῦ Βρεντεσίου, πεζοὺς	μὲν	εἰς δισμυρίους, ἱππεῖς δὲ περὶ
[2, 65]	εἶναι πᾶσαν τὴν δύναμιν πεζοὺς	μὲν	εἰς δισμυρίους ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[2, 24]	καὶ Καμπανῶν ἡ πληθὺς πεζῶν	μὲν	εἰς εἴκοσι καὶ πέντε κατελέχθησαν
[2, 23]	ὡς ἐπὶ Τυρρηνίας, ἔχοντες πεζοὺς	μὲν	εἰς πεντακισμυρίους, ἱππεῖς δὲ καὶ
[2, 34]	αὐτῶν τῶν ἱππέων. καὶ πολλοὶ	μὲν	εἰς τὸν ποταμὸν ἐμπεσόντες ὑπὸ
[2, 30]	καὶ δυσχρηστούμενοι τοῖς παροῦσιν, οἱ	μὲν	εἰς τοὺς πολεμίους ὑπὸ τοῦ
[2, 52]	καὶ Κλεομένης ἀντεστρατοπέδευον ἀλλήλοις, ὁ	μὲν	εἰσελθεῖν σπουδάζων εἰς Πελοπόννησον, ὁ
[2, 7]	πασχόντων ἁμάρτημα. διὸ καὶ τοῖς	μὲν	ἐκ τύχης πταίουσιν ἔλεος ἕπεται
[2, 28]	ὑπεναντίους. οἱ δὲ Κελτοὶ τοὺς	μὲν	ἐκ τῶν Ἄλπεων Γαισάτους προσαγορευομένους
[2, 21]	φύσιν ἔχει γίνεσθαι καὶ τραχύνεσθαι	μὲν	ἐκ τῶν τυχόντων πρὸς Ῥωμαίους,
[2, 43]	τοῦτο δ´ ἦν τὸ Μακεδόνας	μὲν	ἐκβαλεῖν ἐκ Πελοποννήσου, τὰς δὲ
[2, 25]	αὐτοῦ παρενέβαλον, πρόθεσιν ἔχοντες ἅμα	μὲν	ἐκδέχεσθαι τοὺς ἑαυτῶν ἱππεῖς, ἅμα
[2, 68]	καὶ προσπίπτοντας τοῖς πολεμίοις τὰ	μὲν	ἐκείνων στίφη συνταράττειν καὶ διαλύειν,
[2, 59]	τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν, ὧν τοὺς	μὲν	ἐκπληττομένους τὴν ἀσέβειαν, τοὺς δ´
[2, 61]	φευκτῶν πράξεων. ὁ δὲ πῶς	μὲν	ἔλαβε Κλεομένης τὴν πόλιν καὶ
[2, 3]	προκατελάμβανον. οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ τοὺς	μὲν	ἐλαφροὺς ἐξ ἐφόδου προσπεσόντες τῷ
[2, 6]	τοὺς Ἠπειρώτας. ἐν αἷς τὰ	μὲν	ἐλεύθερα σώματα καὶ τὴν πόλιν
[2, 71]	πρόθεσιν, ἐν οἷς ἔμελλον οἱ	μὲν	Ἕλληνες τὸν συμμαχικόν, Ῥωμαῖοι δὲ
[2, 32]	καὶ περὶ τὴν στρατοπεδείαν παραυτίκα	μὲν	ἔμειναν, μετὰ δὲ ταῦτα σπεισάμενοι
[2, 41]	ἀλλήλαις. ἐξ οὗ συνέπεσε τὰς	μὲν	ἐμφρούρους αὐτῶν γενέσθαι διά τε
[2, 25]	ἤδη περὶ δυσμὰς ἡλίου, τότε	μὲν	ἐν συμμέτρῳ διαστήματι καταστρατοπεδεύσαντες ηὐλίσθησαν
[2, 11]	δὲ πολιορκούντων τὴν Ἴσσαν οἱ	μὲν	ἐν τῇ Φάρῳ διὰ τὸν
[2, 41]	τῆς Καρυνείας τότε τυραννεύων ἐκπεπτωκυῖαν	μὲν	ἐξ Αἰγίου τὴν φρουράν, ἀπολωλότα
[2, 65]	παρεμβολὴ δυσπρόσοδος· διὸ καὶ τὸ	μὲν	ἐξ ἐφόδου καταπειράζειν καὶ συμπλέκεσθαι
[2, 62]	Λακεδαιμονίους ἐνέβαινον πόλεμον καὶ μυρίους	μὲν	ἐξέπεμπον στρατιώτας, ἑκατὸν δ´ ἐπλήρουν
[2, 29]	ἃ βλέποντες οἱ Ῥωμαῖοι τὰ	μὲν	ἐξεπλήττοντο, τὰ δ´ ὑπὸ τῆς
[2, 1]	τοῦ τέλους, ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι	μὲν	ἐξεχώρησαν πάσης Σικελίας, Ῥωμαῖοι δ´
[2, 8]	ἀδικίαν. οὐ μὴν ἀλλὰ τότε	μὲν	ἐπέσχεν διὰ τὰς ἐγχωρίους ταραχάς,
[2, 69]	δὲ γενομένου κραταιοῦ, καὶ ποτὲ	μὲν	ἐπὶ πόδα ποιουμένων τὴν ἀναχώρησιν
[2, 15]	καὶ γεώδεις τόπους κατοικοῦσι τοὺς	μὲν	ἐπὶ τὸν Ῥοδανὸν καὶ τὰς
[2, 11]	τὴν νῆσον ἔπλει, βουλόμενος ἅμα	μὲν	ἐπιγνῶναι σαφῶς τὰ γεγονότα περὶ
[2, 24]	δ´ ἱππεῖς, Σαυνιτῶν δὲ πεζοὶ	μὲν	ἑπτακισμύριοι, μετὰ δὲ τούτων ἱππεῖς
[2, 8]	τῶν Ἰταλικῶν ἐμπόρων ἔσθ´ οὓς	μὲν	ἐσύλησαν, οὓς δ´ ἀπέσφαξαν, οὐκ
[2, 16]	προσαγορευομένους Τριγαβόλους· τούτων δὲ τὸ	μὲν	ἕτερον στόμα προσονομάζεται Παδόα, τὸ
[2, 18]	δὲ τούτου τοῦ φόβου τριακαίδεκα	μὲν	ἔτη τὴν ἡσυχίαν ἔσχον, μετὰ
[2, 65]	τῆς εἰσόδου κειμένων, (ὧν) τὸν	μὲν	Εὔαν, τὸν δ´ ἕτερον Ὄλυμπον
[2, 29]	τούς γε μὴν Ῥωμαίους τὰ	μὲν	εὐθαρσεῖς ἐποίει τὸ μέσους καὶ
[2, 12]	δὲ ταύτης τῆς καταρχῆς Ῥωμαῖοι	μὲν	εὐθέως ἄλλους πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν πρὸς
[2, 8]	καταπαυσάντων δὲ τὸν λόγον, κοινῇ	μὲν	ἔφη πειρᾶσθαι φροντίζειν ἵνα μηδὲν
[2, 43]	στρατηγοῦντος Ἄρατος ὁ Σικυώνιος, ἔτη	μὲν	ἔχων εἴκοσι, τυραννουμένην δ´ ἐλευθερώσας
[2, 49]	Ἀχαιοὺς πρὸς τὸν Κλεομένη· κἂν	μὲν	ἡ τύχη συνεπιλαμβάνηται, μὴ δεῖσθαι
[2, 58]	ὁμοίων ἔπραξαν. καίτοι γ´ εἰ	μὲν	ἡ τῶν πραττόντων ὠμότης ἦν
[2, 56]	τοὺς φιλομαθοῦντας, ἐπειδήπερ ἐν ἐκείνοις	μὲν	ἡγεῖται τὸ πιθανόν, κἂν ᾖ
[2, 66]	τὸν Γοργύλον καλούμενον ποταμόν, τινὰς	μὲν	ἡμέρας ἐπιμένων συνεθεώρει τάς τε
[2, 61]	κοινωνῆσαι τῶν ἰδίων πραγμάτων, ταῦτα	μὲν	ἡμῖν ἐδήλωσε, βουλόμενος ὑποδεῖξαι τὴν
[2, 41]	κατὰ μέρος ἀρτίως εἶπον. ~Ὀλυμπιὰς	μὲν	ἦν εἰκοστὴ καὶ τετάρτη πρὸς
[2, 52]	Πελοποννησίων ἀρχήν. Ἀντίγονος δὲ πάλαι	μὲν	ἦν ἐν παρασκευῇ, καραδοκῶν τὸ
[2, 24]	Ῥώμην Σαβίνων καὶ Τυρρηνῶν ἱππεῖς	μὲν	ἦσαν εἰς τετρακισχιλίους, πεζοὶ δὲ
[2, 10]	συνεπλέκοντο τοῖς πολεμίοις. καὶ τῶν	μὲν	ἰδίων ὠλιγώρουν καὶ παραβάλλοντες πλαγίους
[2, 68]	καὶ τῆς συντάξεως, εὐθέως οἱ	μὲν	Ἰλλυριοὶ τὴν κατάστασιν ἐλάμβανον, οἱ
[2, 66]	τόπων. σύνθημα δ´ ἦν τοῖς	μὲν	Ἰλλυριοῖς τότε ποιεῖσθαι τὴν ἀρχὴν
[2, 25]	πῦρ ἀνακαύσαντες οἱ Κελτοὶ τοὺς	μὲν	ἱππεῖς ἀπέλιπον, συντάξαντες ἅμα τῷ
[2, 28]	αὐτῶν δυνάμεις. διὸ καὶ τοὺς	μὲν	ἱππεῖς παραυτίκα βοηθήσοντας ἐξαπέστελλον τοῖς
[2, 69]	καιρὸν τῷ προειρημένῳ συνέβη τὸν	μὲν	ἵππον πεσεῖν πληγέντα καιρίως, αὐτὸν
[2, 31]	τούτῳ τῷ τρόπῳ διεφθάρη, πᾶσι	μὲν	Ἰταλιώταις, μάλιστα δὲ Ῥωμαίοις μέγαν
[2, 40]	τὴν Πελοποννησίων ὁμόνοιαν. ἧς ἀρχηγὸν	μὲν	καὶ καθηγεμόνα τῆς ὅλης ἐπιβολῆς
[2, 7]	πολιορκούντων τὴν πόλιν Ῥωμαίων, ἐπεχείρησαν	μὲν	καὶ τὴν πόλιν καὶ τοὺς
[2, 67]	τοῦ βασιλέως. ~Ἐπειδὴ δ´ ὁ	μὲν	καιρὸς ἧκε τῆς χρείας, τὸ
[2, 31]	εἰς τὴν Ῥώμην. καὶ τὸ	μὲν	Καπετώλιον ἐκόσμησε ταῖς τε σημείαις
[2, 58]	γενέσθαι καὶ τιμωροὺς οἵτινες πρότερον	μὲν	κατὰ κράτος λαβόντες αὐτοὺς ἀθῴους
[2, 69]	τούτων εἰς πεντακισχιλίους. ὧν ποτὲ	μὲν	κατὰ μέρη, ποτὲ δ´ ὁλοσχερῶς
[2, 6]	τοὺς Ἰλλυριούς, καθ´ ἣν ἐκείνοις	μὲν	κατὰ τοὺς ἑξῆς καιροὺς συνήργουν,
[2, 33]	συνδραμόντες εἰς τὰς χεῖρας τοὺς	μὲν	Κελτοὺς ἀπράκτους ἐποίησαν, ἀφελόμενοι τὴν
[2, 6]	ἐξ ὧν ἐγένοντο καταφανεῖς ἀκρίτως	μὲν	κεχρημένοι τότε τοῖς εὐεργέταις, ἀφρόνως
[2, 65]	φερούσης εἰς τὴν Σπάρτην, ὁ	μὲν	Κλεομένης τῶν προειρημένων λόφων συνάμφω
[2, 25]	περὶ πόλιν ὄντων ἣ καλεῖται	μὲν	Κλούσιον, ἀπέχει δ´ ἡμερῶν τριῶν
[2, 14]	εἰς τὴν μεσημβρίαν, ὃ προσαγορεύεται	μὲν	Κόκυνθος, διαιρεῖ δὲ τὸν Ἰόνιον
[2, 14]	τούτου δὲ τοῦ σχήματος τὴν	μὲν	κορυφὴν ἥ τε τῶν Ἀπεννίνων
[2, 38]	προσηγορίαν μετειληφότες; δῆλον ὡς τύχην	μὲν	λέγειν οὐδαμῶς ἂν εἴη πρέπον·
[2, 33]	ἀρεταῖς, καθάπερ εἶπον, καὶ παμπληθοῦς	μὲν	λείας, οὐκ ὀλίγων δὲ σκύλων
[2, 54]	τῶν Ἀχαιῶν σύνοδον. καὶ τοὺς	μὲν	Μακεδόνας ἐπ´ οἴκου διαφῆκε πάντας
[2, 61]	τεταγμένων. ~Χωρίς τε τούτων τὰς	μὲν	Μαντινέων ἡμῖν συμφορὰς μετ´ αὐξήσεως
[2, 70]	καὶ συμβαλὼν ἐκ παρατάξεως τῇ	μὲν	μάχῃ κατώρθωσε, τῇ δὲ παρακλήσει
[2, 68]	ἑαυτοῦ γνώμην, εἰπεῖν διότι τὸ	μὲν	μειράκιον ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ ποιήσαι,
[2, 16]	ἐπὶ τὰ πεδία, παρὰ θάλατταν	μὲν	μέχρι πόλεως Πίσης, ἣ πρώτη
[2, 39]	τοὺς προειρημένους, ὡς ἂν τῶν	μὲν	μὴ συγχωρούντων ἡττῆσθαι, τῶν δὲ
[2, 14]	τῷ σχήματι τριγωνοειδοῦς ὑπαρχούσης, τὴν	μὲν	μίαν ὁρίζει πλευρὰν αὐτῆς τὴν
[2, 34]	τῆς οὐραγίας ἁψάμενοι θρασέως πολλοὺς	μὲν	νεκροὺς ἐποίησαν, μέρος δέ τι
[2, 27]	τὸν Λεύκιον. ὁ δὲ τὰ	μὲν	ξενισθεὶς ἐπὶ τοῖς προσπίπτουσι, τὰ
[2, 20]	δὲ τῇ μάχῃ ταύτῃ Τυρρηνῶν	μὲν	οἱ πλεῖστοι κατεκόπησαν, τῶν δὲ
[2, 24]	ἱππεῖς. καταγραφαὶ δ´ ἀνηνέχθησαν Λατίνων	μὲν	ὀκτακισμύριοι πεζοί, πεντακισχίλιοι δ´ ἱππεῖς,
[2, 14]	ἡμετέραν ἱστορίαν. ἔστι δὲ τὸ	μὲν	ὅλον εἶδος καὶ τῆς ταῦτα
[2, 30]	καὶ πυκνοῖς τοῖς βέλεσιν, τοῖς	μὲν	ὀπίσω τῶν Κελτῶν πολλὴν εὐχρηστίαν
[2, 54]	ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἠπείγετο. καὶ τὸν	μὲν	Ὀρχομενὸν ἐξ ἐφόδου κατὰ κράτος
[2, 32]	μυριάδας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὰ	μὲν	ὁρῶντες σφᾶς ἐλάττους ὄντας παρὰ
[2, 34]	ταύτην. οἱ δ´ Ἴνσομβρες βοηθεῖν	μὲν	οὐ δυνάμενοι διὰ τὸ προκαταληφθῆναι
[2, 8]	τοῖς εἰρημένοις ἐχρήσατο παρρησίᾳ καθηκούσῃ	μέν,	οὐδαμῶς δὲ πρὸς καιρόν. εἶπεν
[2, 68]	τὴν τῶν τόπων εὐφυΐαν— τούτων	μὲν	οὐδὲν ἐποίησαν, καθάπερ δ´ ἐξ
[2, 47]	δὲ βασιλεῖς σαφῶς εἰδὼς φύσει	μὲν	οὐδένα νομίζοντας οὔτε (συνε) ργὸν
[2, 18]	πόλεως κατάληψιν ἔτει τριακοστῷ, τότε	μὲν	οὐκ ἐτόλμησαν ἀντεξαγαγεῖν Ῥωμαῖοι τὰ
[2, 56]	ὀφθαλμῶν τιθέναι τὰ δεινά. τὸ	μὲν	οὖν ἀγεννὲς καὶ γυναικῶδες τῆς
[2, 49]	ὑπὲρ τῆς Μακεδόνων ἀρχῆς. ἐὰν	μὲν	οὖν Αἰτωλοὶ τὴν ἐκ τῶν
[2, 10]	περὶ τοὺς καλουμένους Παξούς. οἱ	μὲν	οὖν Ἀκαρνᾶνες καὶ τῶν Ἀχαϊκῶν
[2, 69]	τῶν ὀχυρωμάτων τοὺς Λακεδαιμονίους. τὸ	μὲν	οὖν ἄλλο πλῆθος ἔφευγε προτροπάδην
[2, 50]	τῆς βοηθείας αὐτὸν ὑποδείξειν. ~Ὁ	μὲν	οὖν Ἀντίγονος ἀκούσας ταῦτα καὶ
[2, 52]	ὅπλων αὐτοῦ τὴν δίοδον. Ὁ	μὲν	οὖν Ἀντίγονος καὶ Κλεομένης ἀντεστρατοπέδευον
[2, 41]	ὀλυμπιάδα τὸ ζῆν ἐξέλιπον. τοὺς	μὲν	οὖν ἀνώτερον τούτων χρόνους τοιαύτη
[2, 18]	θεραπεύοντας καὶ συμπεριφερομένους αὐτῷ. ~Τὰς	μὲν	οὖν ἀρχὰς οὐ μόνον τῆς
[2, 47]	συμβησόμενον ἐκ τῶν πραγμάτων. προδήλως	μὲν	οὖν αὐτὸ πράττειν ἀσύμφορον ἡγεῖτο
[2, 31]	τὴν τοῦ θριάμβου διακόσμησιν. Ἡ	μὲν	οὖν βαρυτάτη τῶν Κελτῶν ἔφοδος
[2, 9]	ἐκπεσεῖν ἐκ τῆς πόλεως. Ἐπιδάμνιοι	μὲν	οὖν ἐν ταύτῃ τῇ πράξει
[2, 15]	πόσου τὸν ἄνδρα δέχεται. ὡς	μὲν	οὖν ἐπὶ τὸ πολὺ παρίενται
[2, 13]	ἀνατρέχειν ἐπειρῶντο κατὰ δύναμιν. αὐτόθεν	μὲν	οὖν ἐπιτάττειν ἢ πολεμεῖν οὐ
[2, 17]	τελευταῖα πρὸς θαλάττῃ Σήνωνες. τὰ	μὲν	οὖν ἐπιφανέστατα τῶν κατασχόντων τοὺς
[2, 43]	περὶ τὰς πράξεις ἐνεργημάτων. ~Εἴκοσι	μὲν	οὖν ἔτη τὰ πρῶτα καὶ
[2, 43]	κοινὴν καὶ πάτριον ἐλευθερίαν. μέχρι	μὲν	οὖν (ἦν) Ἀντίγονος ὁ Γονατᾶς,
[2, 30]	ταῖς τῶν ὅπλων κατασκευαῖς. οἱ	μὲν	οὖν θυρεοὶ πρὸς ἀσφάλειαν, αἱ
[2, 3]	ἀποσκευῆς ἐγένοντο πάσης ἐγκρατεῖς. οἱ	μὲν	οὖν Ἰλλυριοὶ πράξαντες τὸ συνταχθὲν
[2, 28]	εἶναι συνέβαινε τὴν τάξιν. οἱ	μὲν	οὖν Ἴνσομβρες καὶ Βοῖοι τὰς
[2, 36]	πάνυ βραχὺν ἐπισχὼν χρόνον. τὰ	μὲν	οὖν κατὰ Καρχηδονίους καὶ Ῥωμαίους
[2, 46]	πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπέχθειαν. Ὁ	μὲν	οὖν Κλεομενικὸς προσαγορευθεὶς πόλεμος τοιαύτην
[2, 48]	τὸν Ἀντίγονον ὑπὲρ βοηθείας. οἱ	μὲν	οὖν Μεγαλοπολῖται κατέστησαν αὐτοὺς τοὺς
[2, 44]	τῆς τῶν Ἀχαιῶν πολιτείας. Λυδιάδας	μὲν	οὖν ὁ Μεγαλοπολίτης ἔτι ζῶντος
[2, 56]	ἀπολείπωμεν πρὸς τὴν ἀλήθειαν. καθόλου	μὲν	οὖν ὁ συγγραφεὺς οὗτος πολλὰ
[2, 3]	κατὰ ποσὸν εὐθαρσῶς εἶχον. (τὸ)	μὲν	οὖν πολὺ μέρος τῶν ὁπλιτῶν
[2, 24]	χώραν ἀντιπερισπῶσι τοὺς ἐξεληλυθότας. τὰ	μὲν	οὖν προκαθήμενα στρατόπεδα τῆς χώρας
[2, 35]	αὑτοὺς ἐπέτρεψαν τοῖς Ῥωμαίοις. Ὁ	μὲν	οὖν πρὸς τοὺς Κελτοὺς πόλεμος
[2, 17]	κατέσχον αὐτοὶ τὰ πεδία. τὰ	μὲν	οὖν πρῶτα καὶ περὶ τὰς
[2, 12]	εἶναι συνέβαινε τοὺς Ἰλλυριούς. Ἡ	μὲν	οὖν πρώτη διάβασις Ῥωμαίων μετὰ
[2, 11]	πεζικὰς ἔχων δυνάμεις ἐξώρμα. τὴν	μὲν	οὖν πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχε πλεῖν
[2, 28]	τὴν τῶν ὅπλων χρείαν. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον αὐτὸς ὁ κατὰ
[2, 46]	ταῖς τῶν Λακεδαιμονίων ἐπιβολαῖς. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον ἐπὶ τούτων ἦσαν
[2, 21]	ἐκ τῶν Ἄλπεων Γαλάτας. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον χωρὶς τοῦ πλήθους
[2, 34]	καὶ συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις. οἱ	μὲν	οὖν Ῥωμαῖοι πειθαρχήσαντες τῷ στρατηγῷ
[2, 64]	καὶ καταμέμφεσθαι τὸν Ἀντίγονον. εἰ	μὲν	οὖν συμβαίη μὴ δυνάμενον αὐτὸν
[2, 7]	συμπτωμάτων αὑτοῖς αἴτιοι γεγονότες; Περὶ	μὲν	οὖν τῆς Ἠπειρωτῶν ἀγνοίας καὶ
[2, 38]	ὑπάρχουσαν αὐτοῖς εὐδαιμονίαν καταστήσασθαι. Τὰ	μὲν	οὖν τῆς προαιρέσεως καὶ τὸ
[2, 59]	πρὸς τὴν οἰκίαν φησίν. περὶ	μὲν	οὖν τῆς τοιαύτης τερατείας παρείσθω·
[2, 6]	διαφυγεῖν ὡς ἐπ´ Ἀτιντάνων. ~Οὗτοι	μὲν	οὖν τοιούτοις περιπεσόντες ἀτυχήμασι καὶ
[2, 66]	συνέβαλε τούτους τοὺς ἄνδρας. πρὸς	μὲν	οὖν τοὺς κατὰ τὸν Εὔαν
[2, 24]	ἐπέβαλεν εἰς τὴν Ἰταλίαν. περὶ	μὲν	οὖν τούτων ἐν τοῖς ἑξῆς
[2, 30]	ἀποδειλιῶντες διέστρεφον τοὺς κατόπιν. τὸ	μὲν	οὖν τῶν Γαισάτων φρόνημα παρὰ
[2, 23]	τῆς χώρας διάδοσιν ὀγδόῳ. τὸ	μὲν	οὖν τῶν Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων
[2, 37]	τόπων ἐφάψασθαι τῆς οἰκουμένης. περὶ	μὲν	οὖν τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν
[2, 31]	ἱππεῖς πρὸς φυγὴν ὥρμησαν. ~Ἀπέθανον	μὲν	οὖν τῶν Κελτῶν εἰς τετρακισμυρίους,
[2, 12]	καὶ τῇ πεζικῇ δυνάμει. ~Γνάιος	μὲν	οὖν Φόλουιος εἰς τὴν Ῥώμην
[2, 39]	πάντες εἶχον τὴν δόξαν. Τότε	μὲν	οὖν ψιλῶς αὐτὰ τὰ κατὰ
[2, 64]	τῆς γὰρ χώρας δῃουμένης οἱ	μὲν	ὄχλοι συστρεφόμενοι τὸν Ἀντίγονον ἐλοιδόρουν.
[2, 8]	ἀδικημάτων. ἡ δὲ Τεύτα καθόλου	μὲν	παρ´ ὅλην τὴν κοινολογίαν ἀγερώχως
[2, 39]	ἀπέστησαν. μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων	μὲν	παραδόξως πταισάντων περὶ τὴν ἐν
[2, 63]	τὸν πόλεμον. τὸ δ´ ἅμα	μὲν	πάσας ἀποφαίνειν τῷ Κλεομένει τὰς
[2, 30]	τὰς χεῖρας ἐρρωμένως, τόθ´ οἱ	μὲν	πεζοὶ τῶν Κελτῶν ἐν αὐτῷ
[2, 65]	Μεγαλοπολίτης, τῶν δὲ συμμάχων Βοιωτῶν	μὲν	πεζοὺς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους,
[2, 52]	ἀδεῶς ἐπεπορεύετο τὰς πόλεις, ἃς	μὲν	πείθων αἷς δὲ τὸν φόβον
[2, 50]	ἐπαινέσας παρεκάλει διὰ πλειόνων μάλιστα	μὲν	πειρᾶσθαι δι´ αὑτῶν σῴζειν καὶ
[2, 44]	ἀποτίθεσθαι τὰς τυραννίδας καὶ τοῖς	μὲν	πεισθεῖσι μεγάλας δωρεὰς καὶ τιμὰς
[2, 21]	ἐκ τῶν προειρημένων ἐλαττωμάτων ἔτη	μὲν	πέντε καὶ τετταράκοντα τὴν ἡσυχίαν
[2, 24]	Ἰαπύγων καὶ Μεσσαπίων συνάμφω πεζῶν	μὲν	πέντε μυριάδες, ἱππεῖς δὲ μύριοι
[2, 69]	ὁ δὲ Κλεομένης ὁρῶν τοὺς	μὲν	περὶ τὸν ἀδελφὸν πεφευγότας, τοὺς
[2, 67]	λόφον βιαζομένους, ὡς ἂν τῶν	μὲν	περὶ τὸν Εὐκλείδαν ἐξ ὑπερδεξίου
[2, 38]	δὲ τοῦτο καὶ δι´ ἑτέρων	μὲν	πλειόνων, πρὸς δὲ τὸ παρὸν
[2, 19]	χώρᾳ πρὸς τοὺς προειρημένους τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[2, 19]	ἐκ παρατάξεως κρατήσαντες αὐτῶν τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[2, 10]	καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ τεττάρων	μὲν	πλοίων ἐκυρίευσαν τετρηρικῶν, μίαν δὲ
[2, 18]	εἰς τὴν χώραν αὐτῶν, τότε	μὲν	ποιησάμενοι συνθήκας πρὸς Ῥωμαίους καὶ
[2, 14]	δοκεῖ μοι χρήσιμον εἶναι κεφαλαιώδη	μὲν	ποιήσασθαι τὴν ἐξήγησιν, ἵνα τὸ
[2, 46]	Αἰτωλοὺς ὁ προειρημένος ἀνὴρ τὸν	μὲν	πόλεμον τὸν πρὸς αὐτοὺς αἰσχυνομένους
[2, 1]	ἔτη σχεδὸν ἐννέα καὶ πολλοὺς	μὲν	πολέμῳ, πολλοὺς δὲ πειθοῖ ποιήσας
[2, 24]	ὥστ´ εἶναι τὸ {κεφάλαιον τῶν	μὲν	προκαθημένων τῆς Ῥώμης δυνάμεων πεζοὶ
[2, 46]	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν πολιτεύματος πολέμου	μὲν	πρὸς μηδένα κατάρχειν, ἐνίστασθαι δὲ
[2, 52]	Ἑρμιόνα, Τροίζηνα, τελευταῖον Κόρινθον, αὐτὸς	μὲν	προσεστρατοπέδευσε τῇ τῶν Σικυωνίων πόλει,
[2, 5]	ἡγουμένοις. ~οἱ δ´ ἐξαποσταλέντες τὴν	μὲν	πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχον ἐπὶ τὴν
[2, 7]	διὰ τὸ κατεπείγεσθαι πολέμῳ, τὸ	μὲν	πρῶτον γενομένης τινὸς ἀντιρρήσεως τοῖς
[2, 47]	καιρούς. ~οἱ δ´ Ἀχαιοὶ τὸ	μὲν	πρῶτον διὰ τῆς ἰδίας δυνάμεως
[2, 57]	τούτων διαφοραῖς. ~Μαντινεῖς τοίνυν τὸ	μὲν	πρῶτον ἐγκαταλιπόντες τὴν μετὰ τῶν
[2, 69]	βασιλεῖς κατὰ τὸν Ὄλυμπον τὸ	μὲν	πρῶτον ἐποιοῦντο διὰ τῶν εὐζώνων
[2, 51]	ἐπιβολάς, οἱ δ´ Ἀχαιοὶ τὸ	μὲν	πρῶτον ἠλαττώθησαν περὶ τὸ Λύκαιον,
[2, 34]	ἄφνω πρὸς τὸ Μεδιόλανον, τὸ	μὲν	πρῶτον ἡσυχίαν ἔσχον· ἀπολυομένου δ´
[2, 25]	ἐρυμνὸν ἀποχωρήσαντες ἔμενον. οὓς τὸ	μὲν	πρῶτον οἱ Κελτοὶ πολιορκεῖν ἐπεβάλοντο·
[2, 6]	δὲ τὴν Φοινίκην κατασχόντες τὸ	μὲν	πρῶτον, παραγενόμενοι μετὰ Σκερδιλαΐδου πρὸς
[2, 20]	καιρῷ καταπληξάμενοι λοιπὸν ἀπερισπάστως τὸ	μὲν	πρῶτον πρὸς Πύρρον περὶ τῆς
[2, 27]	κληρονομήσειν. οἱ δὲ Κελτοὶ τὸ	μὲν	πρῶτον τὴν παρουσίαν τῶν περὶ
[2, 67]	μέλλον Φιλοποίμην ὁ Μεγαλοπολίτης τὸ	μὲν	πρῶτον ὑποδεικνύειν ἐπεβάλλετο τοῖς προεστῶσι
[2, 37]	συμμαχικοῦ καὶ τοῦ δευτέρου συστάντος	μὲν	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πολέμου, προσαγορευθέντος
[2, 31]	δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων τὰ	μὲν	σκῦλα συναθροίσας εἰς τὴν Ῥώμην
[2, 28]	κατοικοῦντας Βοίους παρενέβαλον, τὴν ἐναντίαν	μὲν	στάσιν ἔχοντας τοῖς προειρημένοις, βλέποντας
[2, 22]	ταραχὰς ἐπὶ τοσοῦτον, ὥστε ποτὲ	μὲν	στρατόπεδα καταγράφειν καὶ σίτου καὶ
[2, 41]	διάβασιν εἰς Ἰταλίαν. καὶ πρῶτοι	μὲν	συνέστησαν Δυμαῖοι, Πατρεῖς, Τριταιεῖς, Φαραιεῖς·
[2, 4]	δ´ ἐκτὸς οὐδὲν περισκεπτομένη πρῶτον	μὲν	συνεχώρησε τοῖς κατ´ ἰδίαν πλέουσι
[2, 23]	ταύτην ἀναφέροντες τὴν ἔννοιαν τὰ	μὲν	συνήθροιζον, τὰ δὲ κατέγραφον στρατόπεδα,
[2, 22]	ἔπεισαν, ἅμα τοῖς προειρημένοις διδόντες	μὲν	τὰ πιστὰ περὶ τῆς αὑτῶν
[2, 16]	τῶν ποιητῶν Ἠριδανὸς θρυλούμενος, ἔχει	μὲν	τὰς πηγὰς ἀπὸ τῶν Ἄλπεων
[2, 44]	ὥρμησαν ἐπὶ τὸ πεισθέντες ἀποθέσθαι	μὲν	τὰς τυραννίδας, ἐλευθερῶσαι δὲ τὰς
[2, 37]	ἀναδραμεῖν τοῖς χρόνοις, ἐπειδὴ περὶ	μὲν	ταύτην ὁλοσχερὴς ἐπαναίρεσις, περὶ δὲ
[2, 1]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΔΕΥΤΕΡΑ. ~Ἐν	μὲν	τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ διεσαφήσαμεν
[2, 14]	ἀποτελεῖ. τῶν δὲ πλευρῶν παρὰ	μὲν	τὴν ἀπὸ τῶν ἄρκτων, ὡς
[2, 35]	τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος, κατὰ	μὲν	τὴν ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν τῶν
[2, 64]	δυνάμεις, ᾔδει σαφῶς (ὡς) πρῶτον	μὲν	τὴν εἰσβολὴν ἀκινδύνως ποιήσεται, δεύτερον
[2, 9]	ἐν ταύτῃ τῇ πράξει διὰ	μὲν	τὴν ὀλιγωρίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν τὴν
[2, 42]	αἵρεσις ὑπῆρχε, καθ´ ἣν προτείνοντες	μὲν	τὴν παρ´ αὑτοῖς ἰσηγορίαν καὶ
[2, 60]	ἦν ἄξιος; ἐκεῖνος γὰρ ἀπέθετο	μὲν	τὴν τυραννίδα χρόνοις οὐ πολλοῖς
[2, 64]	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καταφθείρας	μὲν	τὴν χώραν, καταπληξάμενος δὲ τοὺς
[2, 61]	σεμνοτάτην καὶ βελτίστην; οἳ πρῶτον	μὲν	τὴν χώραν Κλεομένει προεῖντο, μετὰ
[2, 44]	τοῦ πρὸς Δημήτριον πολέμου, τὰ	μὲν	τῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας ἤρθη
[2, 16]	ἐστίν. ~τὸν δ´ Ἀπεννῖνον ἀπὸ	μὲν	τῆς ἀρχῆς τῆς ὑπὲρ Μασσαλίαν
[2, 48]	Νικοφάνη τῷ βασιλεῖ διελέγοντο περὶ	μὲν	τῆς ἑαυτῶν πατρίδος αὐτὰ τἀναγκαῖα
[2, 26]	γνώμην χρήσασθαι τοῖς παροῦσιν, οὗτοι	μὲν	τῆς νυκτὸς ταῦτα βουλευσάμενοι, πρὸ
[2, 19]	καὶ περιβαλόμενοι λείας πλῆθος ἐκ	μὲν	τῆς Ῥωμαίων ἐπαρχίας ἀσφαλῶς ἐπανῆλθον.
[2, 54]	τῶν συμμάχων, μετὰ ταῦτα χρόνον	μέν	τινα παραχειμάζων διέτριβε περὶ Σικυῶνα
[2, 62]	ἐθισμούς. ἐν δὲ τούτοις πρῶτον	μὲν	τίς οὐκ ἂν θαυμάσειεν τὴν
[2, 13]	ἐποιεῖτο προκοπήν, τήν τε παρὰ	μὲν	τισὶ Καρχηδόνα, παρὰ δὲ τισὶ
[2, 52]	τότε τὸν τόπον τοῦτον, ἔλυσε	μὲν	τὸ γεγονὸς ἔγκλημα πρὸς τὴν
[2, 51]	πόλεμον. ἐπεὶ δὲ Πτολεμαῖος ἀπογνοὺς	μὲν	τὸ ἔθνος Κλεομένει χορηγεῖν ἐπεβάλετο,
[2, 46]	χρόνους τὸν Κλεομένη θρασέως ἐποικοδομοῦντα	μὲν	τὸ καλούμενον Ἀθήναιον ἐν τῇ
[2, 49]	καὶ τὴν ὅλην ἐπιβολὴν κατὰ	μὲν	τὸ παρὸν αὐτῆς ἐφίεσθαι τῆς
[2, 66]	ἑτοίμως ἀντικινεῖσθαι τὸν Κλεομένη, τῆς	μὲν	τοιαύτης ἐπινοίας ἀπέστη, τέλος δ´
[2, 64]	τὴν τῶν Ἀργείων χώραν, ὡς	μὲν	τοῖς πολλοῖς ἐδόκει, παραβόλως καὶ
[2, 57]	κατασχεῖν τὴν πόλιν Ἄρατος παραυτίκα	μὲν	τοῖς ὑφ´ αὑτὸν ταττομένοις παρήγγελλε
[2, 44]	μόναρχοι δυσελπιστήσαντες ἐπὶ τῷ μετηλλαχέναι	μὲν	τὸν Δημήτριον, ὃς ἦν αὐτοῖς
[2, 28]	δὲ περὶ τὸν Αἰμίλιον ἀκηκοότες	μὲν	τὸν εἰς τὰς Πίσας κατάπλουν
[2, 65]	τάφρον καὶ χάρακα προβαλόμενος ἐπὶ	μὲν	τὸν Εὔαν ἔταξε τοὺς περιοίκους
[2, 56]	προστίμων· καίτοι γε προφανῶς ὁ	μὲν	τὸν κλέπτην ἢ μοιχὸν ἀποκτείνας
[2, 28]	τούτῳ τῷ καιρῷ συνέβη Γάιον	μὲν	τὸν ὕπατον παραβόλως ἀγωνιζόμενον ἐν
[2, 16]	καὶ ταύτῃ προσεοικυῖαν ὕλην ἐπὶ	μὲν	τοῦ παρόντος ὑπερθησόμεθα διὰ τὸ
[2, 43]	χρόνῳ λοιπὸν ἤδη διετέλει προστατῶν	μὲν	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους, πάσας
[2, 65]	εἰς τὴν Λακωνικήν, ἔχων Μακεδόνας	μὲν	τοὺς εἰς τὴν φάλαγγα μυρίους,
[2, 39]	ἡγεμονίας, ἦν ἀκρισία περὶ πάντας	μὲν	τοὺς Ἕλληνας, μάλιστα δὲ περὶ
[2, 21]	καὶ πρὸς τοὺς παραγεγονότας ἀνεῖλον	μὲν	τοὺς ἰδίους βασιλεῖς Ἄτιν καὶ
[2, 24]	πεντακόσιοι, τῶν δὲ συμμάχων πεζοὶ	μὲν	τρισμύριοι, δισχίλιοι δ´ ἱππεῖς. καταγραφαὶ
[2, 24]	ἑκατέρων ἦσαν οἱ συνάμφω πεζοὶ	μὲν	τρισμύριοι, δισχίλιοι δ´ ἱππεῖς. τῶν
[2, 24]	σὺν ἑξακισχιλίοις, Λευκανῶν δὲ πεζοὶ	μὲν	τρισμύριοι, τρισχίλιοι δ´ ἱππεῖς, Μαρσῶν
[2, 65]	μισθοφόρους δὲ τοὺς πάντας πεζοὺς	μὲν	τρισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους, Ἀχαιῶν
[2, 65]	τριακοσίους, Ἀχαιῶν δ´ ἐπιλέκτους πεζοὺς	μὲν	τρισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους, καὶ
[2, 3]	Αἰτωλοὶ συνέντες τὸ γινόμενον ἐπὶ	μὲν	τῷ παραδόξῳ καὶ τῇ τόλμῃ
[2, 48]	~Εἰδὼς δὲ τοὺς Μεγαλοπολίτας κακοπαθοῦντας	μὲν	τῷ πολέμῳ διὰ τὸ παρακειμένους
[2, 56]	ὡς ἔτυχεν εἴρηκεν. πλὴν περὶ	μὲν	τῶν ἄλλων ἴσως οὐκ ἀναγκαῖον
[2, 57]	οὓς μικρῷ πρότερον μαχόμενοι πολλοὺς	μὲν	τῶν ἀναγκαίων ἐπεῖδον ἀπολλυμένους, οὐκ
[2, 53]	τῆς πόλεως, μετὰ ταῦτα γενναίως	μὲν	τῶν Ἀχαιῶν, φιλοτίμως δὲ τῶν
[2, 41]	Καρύνεια. κατὰ δὲ τοὺς ὑστέρους	μὲν	τῶν κατ´ Ἀλέξανδρον καιρῶν, προτέρους
[2, 45]	ὁρῶντες γὰρ τὸν Ἀντίγονον κυριεύοντα	μὲν	τῶν κατὰ Μακεδονίαν ἀσφαλῶς, ὁμολογούμενον
[2, 25]	καὶ τῷ πλήθει, συνέβη διαφθαρῆναι	μὲν	τῶν Ῥωμαίων οὐκ ἐλάττους ἑξακισχιλίων,
[2, 9]	τὸν τῶν Ἐπιδαμνίων λιμένα, λόγῳ	μὲν	ὑδρείας καὶ ἐπισιτισμοῦ χάριν, ἔργῳ
[2, 41]	Τισαμενοῦ βασιλευθέντες, ὃς ἦν Ὀρέστου	μὲν	υἱός, κατὰ δὲ τὴν τῶν
[2, 2]	ὁ τῶν Ἰλλυριῶν βασιλεὺς ἦν	μὲν	υἱὸς Πλευράτου, δύναμιν δὲ πεζὴν
[2, 32]	κοινωνεῖν. τέλος δ´ οὖν αὐτοὶ	μὲν	ὑπέμειναν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ, τοὺς
[2, 24]	προκαθημένων τῆς Ῥώμης δυνάμεων πεζοὶ	μὲν	ὑπὲρ πεντεκαίδεκα μυριάδες, ἱππεῖς δὲ
[2, 37]	ῥηθέντων καιρῶν διὰ τὸ τὴν	μὲν	ὑπὲρ τῶν προγεγονότων παρ´ αὐτοῖς
[2, 39]	ἀεὶ δὲ τὸν ὑποδείξαντα ποτὲ	μὲν	ὑπὸ τῆς Λακεδαιμονίων ἀρχῆς ἐπισκοτεῖσθαι
[2, 47]	ὥρμησαν ἀντοφθαλμεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἅμα	μὲν	ὑπολαμβάνοντες κάλλιστον εἶναι τὸ μὴ
[2, 11]	τὰς ὑπάτους ἀρχὰς ἐχόντων Γνάιος	μὲν	Φόλουιος ἐξέπλει ναυσὶ διακοσίαις ἐκ
[2, 26]	καταλειπόμενον ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων, τοῖς	μὲν	χιλιάρχοις ἅμα τῷ φωτὶ παρήγγειλε
[2, 27]	πορείαν ἀπειληφέναι τοὺς Κελτούς, τοῖς	μὲν	χιλιάρχοις παρήγγειλε τάττειν τὰ στρατόπεδα
[2, 24]	ἐξεληλύθει τέτταρα στρατόπεδα Ῥωμαϊκά, πεντάκις	μὲν	χιλίους καὶ διακοσίους πεζούς, ἱππεῖς
[2, 63]	τὸν Κλεομένη διότι Πτολεμαῖος τὸ	μὲν	χορηγεῖν ἀπολέγει, διαλύεσθαι δὲ παρακαλεῖ
[2, 8]	Ἰλλυριοὶ καὶ κατὰ τοὺς ἀνωτέρω	μὲν	χρόνους συνεχῶς ἠδίκουν τοὺς πλοϊζομένους
[2, 22]	βασιλεῦσι Κογκολιτάνῳ καὶ Ἀνηροέστῳ παραυτίκα	μὲν	χρυσίου προτείναντες πλῆθος, εἰς τὸ
[2, 8]	καιρόν. εἶπεν γὰρ ὅτι Ῥωμαίοις	μέν,	ὦ Τεύτα, κάλλιστον ἔθος ἐστὶ
[2, 71]	καὶ προκατασκευὴν τῆς ὅλης ἱστορίας	διεληλύθαμεν,	δι´ ἧς ὑποδέδεικται πότε καὶ
[2, 41]	γε μὴν κοινὸν πολίτευμα, καθάπερ	εἰρήκαμεν,	ἐν δημοκρατίᾳ συνέχειν ἐπειρῶντο. τοῦτο
[2, 37]	γνωριζομένοις μέρεσι τῆς οἰκουμένης ἀναγράφειν	ἐπικεχειρήκαμεν	διὰ τὸ πρὸς τοῦτο τὸ
[2, 22]	Ἀσδρούβαν ὁμολογιῶν, ὑπὲρ ὧν ἄρτι	δεδηλώκαμεν,	ἐνεχείρησαν ὁμοθυμαδὸν ἐν τούτοις τοῖς
[2, 71]	περὶ Καρχηδονίους ὑπάρχουσαν τότε κατάστασιν	δεδηλώκαμεν,	καθῆκον ἂν εἴη παραγεγονότας ἐπὶ
[2, 1]	μὲν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ	διεσαφήσαμεν	πότε Ῥωμαῖοι συστησάμενοι τὰ κατὰ
[2, 19]	κατοικοῦσι Γαλάταις, ὑπὲρ ἧς ἀρτίως	διεσαφήσαμεν,	φάσκοντες αὐτὴν παρὰ τὸν Ἀδρίαν
[2, 36]	Καρχηδονίων στρατηγός— ἀπὸ γὰρ τούτων	παρεξέβημεν	τῆς ἐξηγήσεως— ἔτη χειρίσας ὀκτὼ
[2, 35]	αὐτὰς τὰς Ἄλπεις κειμένων, οὐκ	ᾠήθημεν	δεῖν οὔτε τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 61]	φίλων καὶ συμμάχων ἄνδρας ἀγαθοὺς	νομίζομεν,	τοῖς δὲ καὶ χώρας καταφθορὰν
[2, 37]	κατὰ τὸ συνεχὲς τῆς προκατασκευῆς	ἥκομεν	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ τε
[2, 61]	χάριτας καὶ δωρεὰς τὰς μεγίστας	ἀπονέμομεν,	τίνα γε χρὴ περὶ Μεγαλοπολιτῶν
[2, 13]	ἧς ἡμεῖς εὐφυέστερον καιρὸν λαβόντες	ὑποδείξομεν	τὴν θέσιν αὐτῆς καὶ τὴν
[2, 13]	αὐτοὺς χρόνους— ἐν γὰρ τούτοις	ἀπελίπομεν	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν— νουνεχῶς
[2, 37]	ὑπὲρ ὧν σαφέστερον ἐν ἑτέροις	δηλώσομεν,	δέον ἂν εἴη καὶ πρὸ
[2, 56]	ψεῦδος ἐν τοῖς συγγράμμασιν ἰσοδυναμοῦν	ἀπολείπωμεν	πρὸς τὴν ἀλήθειαν. καθόλου μὲν
[2, 14]	ἵνα τὸ τῆς προκατασκευῆς οἰκεῖον	συσσώσωμεν	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν,
[2, 60]	μηδενὸς τούτων πεῖραν λαβὼν ἀθῷος	ἀπέθανεν.	οὐδ´ Ἀντιγόνῳ προσαπτέον οὐδ´ Ἀράτῳ
[2, 20]	ἔθεντο πρὸς Ῥωμαίους. ταῦτα δὲ	συνέβαινεν	γίνεσθαι τῷ τρίτῳ πρότερον ἔτει
[2, 61]	οὗ τί κάλλιον ἔργον ἢ	γέγονεν	ἢ γένοιτ´ ἄν; ἐπὶ τί
[2, 1]	κινδύνου καιρὸν ἐρρωμένως τὸν βίον	μετήλλαξεν.	τὴν δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι
[2, 47]	τούτων οὐδ´ ἐν τοῖς ὑπομνήμασι	κατέταξεν.	~Εἰδὼς δὲ τοὺς Μεγαλοπολίτας κακοπαθοῦντας
[2, 59]	ἀδικήσαντας στρεβλώσας ἐναντίον τῶν ἀναγκαίων	κατέσφαξεν.	παρίημι τὰ παρ´ ὅλον τὸν
[2, 43]	στρατηγούς. μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν	ἔδοξεν	αὐτοῖς ἕνα καθιστάνειν καὶ τούτῳ
[2, 4]	περὶ τῆς τῶν ὅπλων ἐπιγραφῆς.	ἔδοξεν	οὖν αὐτοῖς κοινὴν ποιήσειν τὴν
[2, 8]	μέν, οὐδαμῶς δὲ πρὸς καιρόν.	εἶπεν	γὰρ ὅτι Ῥωμαίοις μέν, ὦ
[2, 55]	δ´ ἐγκρατὴς οὕτως αὐτὴν πικρῶς	διέφθειρεν	καὶ δυσμενῶς ὥστε μηδ´ ἐλπίσαι
[2, 40]	ποτε σὺν καιρῷ προστάτας ἀξιόχρεως	εὗρεν,	ταχέως τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐποίησε
[2, 52]	κοινωνίας, τὸ δὲ συνέχον, ὁρμητήριον	παρεσκεύασεν	Ἀντιγόνῳ πρὸς τὸν κατὰ Λακεδαιμονίων
[2, 4]	τινας τοιαύτας ἄλλας εὐωχίας τραπεὶς	ἐνέπεσεν	εἰς πλευρῖτιν· ἐκ δὲ ταύτης
[2, 22]	τῶν Κελτῶν. οὐκ ἐλάχιστα δὲ	συνήργησεν	καὶ Καρχηδονίοις τοῦτο τὸ κίνημα
[2, 60]	τῶν προειρημένων καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς	παρεσπόνδησεν,	τί παθεῖν ἦν ἄξιος; ἐκεῖνος
[2, 38]	σὺν καιρῷ παραχρῆμα πάλιν εὐδοκεῖν	ἐποίησεν	αὑτῇ τοὺς ἀναγκασθέντας. οὐδενὶ γὰρ
[2, 59]	μηδὲν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς ἕτερον	ἥμαρτεν,	κατά γε τὴν τοῦ βίου
[2, 24]	Σικελίᾳ καὶ Τάραντι στρατόπεδα δύο	παρεφήδρευεν,	ὧν ἑκάτερον ἦν ἀνὰ τετρακισχιλίους
[2, 8]	ἀγερώχως καὶ λίαν ὑπερηφάνως αὐτῶν	διήκουεν.	καταπαυσάντων δὲ τὸν λόγον, κοινῇ
[2, 17]	γνωρίζεσθαι μεγάλην ἐπ´ ἀρετῇ δόξαν	εἴληφεν.	διὸ καὶ τοὺς ἱστοροῦντας τὰς
[2, 17]	τοὺς προειρημένους τόπους ἐθνῶν ταῦθ´	ὑπῆρχεν.	ᾤκουν δὲ κατὰ κώμας ἀτειχίστους,
[2, 8]	οὐ μὴν ἀλλὰ τότε μὲν	ἐπέσχεν	διὰ τὰς ἐγχωρίους ταραχάς, καταστησαμένη
[2, 70]	ἐπὶ βραχὺ τῶν καιρῶν ἀντεποιήσατο,	διακατέσχεν	ἂν τὴν ἀρχήν. οὐ μὴν
[2, 17]	προσήκοντα γένος ἄλλο πάνυ παλαιὸν	διακατέσχεν·	προσαγορεύονται δ´ Οὐένετοι, τοῖς μὲν
[2, 56]	τὴν πραγματείαν εἰκῇ καὶ ὡς	ἔτυχεν	εἴρηκεν. πλὴν περὶ μὲν τῶν
[2, 23]	τῶν ὑπάτων Γάιος Ἀτίλιος προεξεληλυθὼς	ἔτυχεν	εἰς Σαρδόνα μετὰ τῶν στρατοπέδων,
[2, 25]	τῶν Κελτῶν καὶ συμπεσόντων αὐτοῖς	ἦν	ἀγὼν τὰς ἀρχὰς ἐξ ἀμφοῖν
[2, 58]	μὲν ἡ τῶν πραττόντων ὠμότης	ἦν	αἰτία, καὶ τούτους εἰκὸς ἦν
[2, 39]	ἀντιποιησαμένων τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας,	ἦν	ἀκρισία περὶ πάντας μὲν τοὺς
[2, 24]	στρατόπεδα δύο παρεφήδρευεν, ὧν ἑκάτερον	ἦν	ἀνὰ τετρακισχιλίους καὶ διακοσίους πεζούς,
[2, 43]	πάτριον ἐλευθερίαν. μέχρι μὲν οὖν	(ἦν)	Ἀντίγονος ὁ Γονατᾶς, πρός τε
[2, 60]	τοὺς Ἀχαιοὺς παρεσπόνδησεν, τί παθεῖν	ἦν	ἄξιος; ἐκεῖνος γὰρ ἀπέθετο μὲν
[2, 63]	ὑπῆρχε κύριος, καὶ λίαν ἱκανὸς	ἦν	ἀσφαλῶς ὑπομένων τρίβειν τὸν πόλεμον.
[2, 44]	μετηλλαχέναι μὲν τὸν Δημήτριον, ὃς	ἦν	αὐτοῖς οἱονεὶ χορηγὸς καὶ μισθοδότης,
[2, 64]	πρόδηλον ἐκ τῶν κατὰ λόγον	ἦν	αὐτῷ διότι νικήσει ῥᾳδίως. εἰ
[2, 17]	Ἴνσοβρες κατῴκησαν, ὃ μέγιστον ἔθνος	ἦν	αὐτῶν· ἑξῆς δὲ τούτοις παρὰ
[2, 26]	δεῖ τοσαύτης λείας ἐγκρατεῖς γεγονότας—	ἦν	γάρ, ὡς ἔοικε, καὶ τὸ
[2, 24]	στρατόπεδα τῆς χώρας ταῦτ´ ἦν.	ἐν	δὲ τῇ Ῥώμῃ διέτριβον ἡτοιμασμένοι
[2, 61]	ἀξιολόγων προαιρέσεων. καίτοι γ´ ἐμποδὼν	ἦν.	εἰ γὰρ τοὺς λόγῳ καὶ
[2, 41]	μέρος ἀρτίως εἶπον. ~Ὀλυμπιὰς μὲν	ἦν	εἰκοστὴ καὶ τετάρτη πρὸς ταῖς
[2, 41]	δημοκρατίᾳ συνέχειν ἐπειρῶντο. τοῦτο δ´	ἦν	ἐκ δώδεκα πόλεων, ἃς ἔτι
[2, 68]	τῶν τόπων εὐκαιρίαις— τοῦτο δ´	ἦν	ἐκ πολλοῦ συναντῶντας καὶ προσπίπτοντας
[2, 36]	παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως δῆλος	ἦν	ἐκ τῶν ἐπινοημάτων πόλεμον ἐξοίσων
[2, 40]	τούτῳ προελομένους ἄνδρας. τίνα δ´	ἦν	ἑκάστοις τὰ πραχθέντα καὶ πῶς
[2, 24]	προκαθήμενα στρατόπεδα τῆς χώρας ταῦτ´	ἦν.	ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ διέτριβον
[2, 52]	ἀρχήν. Ἀντίγονος δὲ πάλαι μὲν	ἦν	ἐν παρασκευῇ, καραδοκῶν τὸ μέλλον
[2, 67]	δὲ ποιεῖν τὸ δέον οἷς	ἦν	ἐπιμελές, πάντες εὐθέως ἀναδείξαντες αὑτοὺς
[2, 41]	ἀνώτερον τούτων χρόνους τοιαύτη τις	ἦν	ἡ περὶ τὸ προειρημένον ἔθνος
[2, 17]	γινωσκομένης. ὕπαρξίς γε μὴν ἑκάστοις	ἦν	θρέμματα καὶ χρυσὸς διὰ τὸ
[2, 28]	ἤδη σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις ἴδιον	ἦν	καὶ θαυμαστὸν τὸ συμβαῖνον οὐ
[2, 29]	δοκεῖν προΐεσθαι φωνήν. ἐκπληκτικὴ δ´	ἦν	καὶ τῶν γυμνῶν προεστώτων ἀνδρῶν
[2, 41]	ἤρξαντο μετανοήσαντες συμφρονεῖν. ταῦτα δ´	ἦν	κατὰ τὴν Πύρρου διάβασιν εἰς
[2, 2]	Ἄγρων ὁ τῶν Ἰλλυριῶν βασιλεὺς	ἦν	μὲν υἱὸς Πλευράτου, δύναμιν δὲ
[2, 65]	ἐπίθεσιν ἅμα καὶ φυλακήν, ἀλλ´	ἦν	ὁμοῦ παράταξις ἐνεργὸς καὶ παρεμβολὴ
[2, 41]	ἀπὸ γὰρ Τισαμενοῦ βασιλευθέντες, ὃς	ἦν	Ὀρέστου μὲν υἱός, κατὰ δὲ
[2, 52]	Ἀντίγονος δὲ πάλαι μὲν ἦν	ἐν	παρασκευῇ, καραδοκῶν τὸ μέλλον κατὰ
[2, 58]	ἦν αἰτία, καὶ τούτους εἰκὸς	ἦν	πεπονθέναι ταὐτὰ τοῖς ὑπὸ τὸν
[2, 36]	ἤδη τῶν καιρῶν ἐν ὑποψίαις	ἦν	πρὸς ἀλλήλους καὶ παρατριβαῖς. οἱ
[2, 58]	Φύλαρχός φησιν, οὐκ ἔλεον εἰκὸς	ἦν	συνεξακολουθεῖν αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἑλλήνων,
[2, 43]	ἓν τέλος ἀναφέρων· τοῦτο δ´	ἦν	τὸ Μακεδόνας μὲν ἐκβαλεῖν ἐκ
[2, 29]	Κελτῶν δυνάμεως. ἀναρίθμητον μὲν γὰρ	ἦν	τὸ τῶν βυκανητῶν καὶ σαλπιγκτῶν
[2, 66]	στενότητα τῶν τόπων. σύνθημα δ´	ἦν	τοῖς μὲν Ἰλλυριοῖς τότε ποιεῖσθαι
[2, 36]	τὰς ἐπιβολάς. ἐξ ὧν δῆλον	ἦν	τοῖς ὀρθῶς σκοπουμένοις ὅτι μέλλουσι
[2, 30]	γυμνὰ καὶ μείζω τὰ σώματ´	ἦν,	τοσούτῳ συνέβαινε μᾶλλον τὰ βέλη
[2, 68]	πολεμίοις. συνέβη δ´, ὅπερ εἰκὸς	ἦν,	τοὐναντίον· οὐ γὰρ ἀπολιπόντες αὑτοῖς
[2, 50]	Ἀχαιοὺς καὶ πρὸς αὐτόν, περιχαρὴς	ἦν	τῷ μὴ διὰ κενῆς πεποιῆσθαι
[2, 40]	συντέλειαν, ἐν ᾗ καθ´ ἡμᾶς	ἦν,	ὑπὲρ ἧς κατὰ μέρος ἀρτίως
[2, 53]	τὰς ψυχὰς τῶν δυνάμεων τοῦτ´	ἦν,	ὡς ἐξ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο
[2, 13]	θέσιν αὐτῆς καὶ τὴν χρείαν,	ἣν	ἀμφοτέραις δύναται παρέχεσθαι ταῖς εἰρημέναις
[2, 14]	παρὰ δὲ τὴν προειρημένην παρώρειαν,	ἣν	δεῖ νοεῖν ὡσανεὶ βάσιν τοῦ
[2, 21]	τὴν δημαγωγίαν εἰσηγησαμένου καὶ πολιτείαν,	ἣν	δὴ καὶ Ῥωμαίοις ὡς ἔπος
[2, 6]	Ἀκαρνάνων πρὸς τοὺς Ἰλλυριούς, καθ´	ἣν	ἐκείνοις μὲν κατὰ τοὺς ἑξῆς
[2, 50]	Νικοφάνη τὴν τοῦ βασιλέως αἵρεσιν,	ἣν	ἔχοι πρός τε τοὺς Ἀχαιοὺς
[2, 19]	χώρας ἐγένοντο πάσης ἐγκρατεῖς. εἰς	ἣν	καὶ πρώτην τῆς Γαλατίας ἀποικίαν
[2, 62]	Ἑλληνικῶν πραγμάτων χορηγίας καὶ δυνάμεως;	ἣν	μάλιστα δεῖ παρὰ τοῖς ἱστοριογράφοις
[2, 42]	ἀντὶ πάσης τῆς ἑαυτῶν φιλοτιμίας,	ἣν	παρείχοντο τοῖς συμμάχοις, ἀντικατηλλάττοντο τὴν
[2, 42]	τῶν Ἀχαιῶν αἵρεσις ὑπῆρχε, καθ´	ἣν	προτείνοντες μὲν τὴν παρ´ αὑτοῖς
[2, 33]	τοῖς χρωμένοις ἐρείσαντας πρὸς τὴν	γῆν	ἀπευθῦναι τῷ ποδί, τελέως ἄπρακτον
[2, 5]	ἔχοντα πεντακισχιλίους Ἰλλυριοὺς παραγίνεσθαι κατὰ	γῆν	διὰ τῶν παρ´ Ἀντιγόνειαν στενῶν,
[2, 32]	Ἰνσόμβρων πεδία καὶ τήν τε	γῆν	ἐδῄουν καὶ τὰς κατοικίας αὐτῶν
[2, 32]	διέβησαν εἰς τὴν τῶν Ἰνσόμβρων	γῆν	κατὰ τὰς συρροίας τοῦ τ´
[2, 33]	τελέως ἄπρακτον εἶναι τὴν δευτέραν	πληγὴν	αὐτῶν· ἀναδόντες οὖν οἱ χιλίαρχοι
[2, 33]	στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα καὶ	πληγὴν	ἐπὶ πληγῇ φέροντες διέφθειραν τοὺς
[2, 29]	τηλικαύτην καὶ τοιαύτην συνέβαινε γίνεσθαι	κραυγὴν	ὥστε μὴ μόνον τὰς σάλπιγγας
[2, 54]	πρὸς τὸν Κλεομένη, παραυτίκα ποιησάμενος	ἀναζυγὴν	ἠπείγετο. καὶ τὸν μὲν Ὀρχομενὸν
[2, 68]	τοὺς ὑπεναντίους εἰς τὸ τὴν	φυγὴν	ἐπὶ πολὺ καταφερῆ καὶ κρημνώδη
[2, 30]	κατεκόπησαν, οἱ δ´ ἱππεῖς πρὸς	φυγὴν	ὥρμησαν. ~Ἀπέθανον μὲν οὖν τῶν
[2, 70]	κίνδυνον ἐκθύμως χρησάμενος εἰς αἵματος	ἀναγωγὴν	καί τινα τοιαύτην διάθεσιν ἐμπεσὼν
[2, 39]	πρὸς τὴν τῶν παρόντων κακῶν	ἐξαγωγήν.	οὐ μόνον δὲ κατὰ τούτους
[2, 27]	παρήγγειλε τάττειν τὰ στρατόπεδα καὶ	βάδην	εἰς τοὔμπροσθεν προάγειν, καθ´ ὅσον
[2, 19]	ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἠνάγκασαν	προτροπάδην	ἑκάστους εἰς τὴν οἰκείαν φυγεῖν.
[2, 69]	μὲν οὖν ἄλλο πλῆθος ἔφευγε	προτροπάδην	φονευόμενον· ὁ δὲ Κλεομένης ἱππεῖς
[2, 35]	τὸ μὴ τὸ πλεῖον ἀλλὰ	συλλήβδην	ἅπαν τὸ γινόμενον ὑπὸ τῶν
[2, 61]	ἱερῶν, πατρίδος, τῶν ὑπαρχόντων, ἁπάντων	συλλήβδην	τῶν ἐν ἀνθρώποις ἀναγκαιοτάτων χάριν
[2, 5]	ἀπολαύοντες τῶν ἐκ τῆς χώρας	ἀνέδην,	τῶν τε κατὰ τὰς φυλακὰς
[2, 62]	συνεχείας τῶν πρὸς ἀλλήλους πολέμων	ἄρδην	κατέφθαρτο τὰ Πελοποννησίων, ἀλλ´ ἐν
[2, 9]	δ´ Ἰλλυριῶν οἱ προεστῶτες κατὰ	σπουδὴν	ἀναχθέντες καὶ συνάψαντες τοῖς προπλέουσι
[2, 50]	Ἀντίγονον καὶ τὰ πράγματα κατὰ	σπουδὴν	ἐγχειρίζειν αὐτῷ. ὁ δ´ Ἄρατος
[2, 70]	ἑκάστης τῶν πόλεων ὥρμησε κατὰ	σπουδὴν	εἰς Μακεδονίαν. καταλαβὼν δὲ τοὺς
[2, 54]	τῶν ἑξῆς καὶ προῆγε κατὰ	σπουδὴν	εἰς τὴν Λακωνικήν. ἐγγίσας δὲ
[2, 17]	περὶ δὲ τὰς ἑταιρείας μεγίστην	σπουδὴν	ἐποιοῦντο διὰ τὸ καὶ φοβερώτατον
[2, 26]	τῇ Ῥώμῃ, παρῆν βοηθῶν κατὰ	σπουδὴν	εὐτυχῶς εἰς δέοντα καιρόν. καταστρατοπεδεύσαντος
[2, 25]	νομίσαντες τοὺς Κελτοὺς ἀποδεδρακέναι, κατὰ	σπουδὴν	ἠκολούθουν τοῖς ἱππεῦσιν κατὰ τὴν
[2, 9]	Ἐπιδάμνιοι, δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν κατὰ	σπουδὴν	καὶ μὴ περιιδεῖν σφᾶς αὐτοὺς
[2, 37]	δυναστείας χάριν ἑκάστους ποιεῖσθαι τὴν	σπουδήν,	τοιαύτην καὶ τηλικαύτην ἐν τοῖς
[2, 60]	τιμωρίας παραδειγματιζόμενον οὕτως ἐκλιπεῖν τὸ	ζῆν.	ἀλλ´ ὅμως τοιοῦτος ὢν οὐδενὸς
[2, 41]	περὶ τὴν προειρημένην ὀλυμπιάδα τὸ	ζῆν	ἐξέλιπον. τοὺς μὲν οὖν ἀνώτερον
[2, 21]	γεγονότες τῶν δεινῶν ἐκ τοῦ	ζῆν	ἐξεχώρησαν διὰ τὸν χρόνον, ἐπεγένοντο
[2, 2]	μὲν υἱὸς Πλευράτου, δύναμιν δὲ	πεζὴν	καὶ ναυτικὴν μεγίστην ἔσχε τῶν
[2, 35]	Ἕλληνας. διὸ καὶ μᾶλλον ἔγωγε	παρωρμήθην	ἐπὶ τὸ κεφαλαιώδη μὲν ἀνέκαθεν
[2, 65]	τῶν πρὸς ἐπίθεσιν ἅμα καὶ	φυλακήν,	ἀλλ´ ἦν ὁμοῦ παράταξις ἐνεργὸς
[2, 7]	τοὺς εὖ φρονοῦντας ἰσχυροτέραν εἰσάγεσθαι	φυλακὴν	ἄλλως τε καὶ βαρβάρων, ἐπὶ
[2, 25]	ὥρμησαν πρὸς ἀνάπαυσιν καὶ θεραπείαν,	φυλακὴν	ἀπολιπόντες τῶν ἰδίων ἱππέων περὶ
[2, 28]	εἴς τι τῶν παρακειμένων ὀρῶν	φυλακὴν	περιστήσαντες ἥθροιζον. γενομένης δ´ ἀμφιστόμου
[2, 61]	ἔργου μᾶλλον ἂν παρορμήσαι πρὸς	φυλακὴν	πίστεως καὶ πρὸς ἀληθινῶν πραγμάτων
[2, 58]	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς ἠξίωσαν δοῦναι	παραφυλακὴν	αὑτοῖς. οἱ δὲ πεισθέντες ἀπεκλήρωσαν
[2, 39]	ἐμποδισθέντες οὐχ ἑκουσίως ἀλλὰ κατ´	ἀνάγκην	αὐτῶν ἀπέστησαν. μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 16]	πένθους, καὶ πᾶσαν δὴ τὴν	τραγικὴν	καὶ ταύτῃ προσεοικυῖαν ὕλην ἐπὶ
[2, 58]	τί δ´ ἂν παθόντες οὗτοι	δίκην	δόξαιεν ἁρμόζουσαν δεδωκέναι; τυχὸν ἴσως
[2, 59]	φησιν, ὅμως οὐχ ἱκανὴν ἔδωκεν	δίκην	μιᾶς ἡμέρας, ἐν ᾗ παρεισπεσόντος
[2, 24]	{μετὰ δὲ ταῦτα} καὶ πρὸς	ἡλίκην	δυναστείαν παραβόλως ἀντοφθαλμήσας ἐπὶ τοσοῦτο
[2, 23]	πρὸς πόλεμον τηλικαύτην ἐποιήσαντο κατασκευὴν	ἡλίκην	οὐδείς πω μνημονεύει πρότερον. συνηργεῖτο
[2, 37]	ὥστε μὴ μόνον συμμαχικὴν καὶ	φιλικὴν	κοινωνίαν γεγονέναι πραγμάτων περὶ αὐτούς,
[2, 20]	ἡ τύχη τοῖς καιροῖς ὡσανεὶ	λοιμικήν	τινα πολέμου διάθεσιν ἐπέστησε πᾶσι
[2, 8]	οὓς δὲ καιροὺς περὶ τὴν	Φοινίκην	διέτριβον, καὶ πλείους ἀπὸ τοῦ
[2, 5]	σπουδῆς. παραγενόμενοι δὲ πρὸς τὴν	Φοινίκην	καὶ προβαλόμενοι τὸν παρὰ τῇ
[2, 6]	εἰς Ἑλίκρανον. οἱ δὲ τὴν	Φοινίκην	κατασχόντες τὸ μὲν πρῶτον, παραγενόμενοι
[2, 5]	τότε γενόμενοι τῆς Ἠπείρου κατὰ	Φοινίκην	προσέσχον ἐπισιτισμοῦ χάριν. συμμίξαντες δὲ
[2, 54]	προῆγε κατὰ σπουδὴν εἰς τὴν	Λακωνικήν.	ἐγγίσας δὲ τῷ Κλεομένει προκαθημένῳ
[2, 65]	μετὰ τῶν συμμάχων εἰς τὴν	Λακωνικήν,	ἔχων Μακεδόνας μὲν τοὺς εἰς
[2, 32]	τὰ δὲ συλλογισάμενοι τήν τε	Γαλατικὴν	ἀθεσίαν καὶ διότι πρὸς ὁμοφύλους
[2, 30]	μεγάλην διαφορὰν ἔχειν, τὴν δὲ	Γαλατικὴν	καταφορὰν ἔχειν μόνον. ἐπεὶ δ´
[2, 28]	οὐ μόνον καταπληκτικὴν ἀλλὰ καὶ	πρακτικὴν	εἶναι συνέβαινε τὴν τάξιν. οἱ
[2, 28]	τῶν Κελτῶν δυνάμεως, οὐ μόνον	καταπληκτικὴν	ἀλλὰ καὶ πρακτικὴν εἶναι συνέβαινε
[2, 9]	εἰς τὴν Κέρκυραν· καὶ ποιησάμενοι	καταπληκτικὴν	τὴν ἀπόβασιν ἐνεχείρησαν πολιορκεῖν τὴν
[2, 32]	Φλαμίνιος αὖθις ἐνέβαλον εἰς τὴν	Κελτικὴν	διὰ τῆς τῶν Ἀνάρων χώρας,
[2, 31]	καὶ διελθὼν παρ´ αὐτὴν τὴν	Λιγυστικὴν	εἰς τὴν τῶν Βοίων ἐνέβαλε
[2, 62]	ἐτιμήσαντο τήν τε χώραν τὴν	Ἀττικὴν	ἅπασαν καὶ τὰς οἰκίας, ὁμοίως
[2, 2]	Πλευράτου, δύναμιν δὲ πεζὴν καὶ	ναυτικὴν	μεγίστην ἔσχε τῶν πρὸ αὐτοῦ
[2, 37]	τὸ μέρος ὥστε μὴ μόνον	συμμαχικὴν	καὶ φιλικὴν κοινωνίαν γεγονέναι πραγμάτων
[2, 67]	καὶ συνιδόντες τὴν τῶν ἱππέων	συμπλοκήν,	ἀφέμενοι τῶν προκειμένων ἀνέτρεχον εἰς
[2, 69]	τῶν εὐζώνων καὶ μισθοφόρων τὴν	συμπλοκήν,	παρ´ ἑκατέροις σχεδὸν ὑπαρχόντων τούτων
[2, 11]	πλείστους ὑποτάξαντες τῶν Ἰλλυριῶν καὶ	μεγάλην	αὐτῷ περιθέντες δυναστείαν ἀνεχώρησαν εἰς
[2, 43]	ὑπέμειναν τότε φόρους ἐνεγκεῖν Ῥωμαίοις.	μεγάλην	δὲ προκοπὴν ποιήσας τῆς ἐπιβολῆς
[2, 30]	αἱ δὲ μάχαιραι πρὸς πρᾶξιν	μεγάλην	διαφορὰν ἔχειν, τὴν δὲ Γαλατικὴν
[2, 39]	τὴν Ἰταλίαν τόποις κατὰ τὴν	Μεγάλην	Ἑλλάδα τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ
[2, 17]	πολλοῖς ἐμποδὼν εἶναι καὶ γνωρίζεσθαι	μεγάλην	ἐπ´ ἀρετῇ δόξαν εἴληφεν. διὸ
[2, 13]	ἀρχὴν ἔν τε τοῖς ὅλοις	μεγάλην	ἐποιεῖτο προκοπήν, τήν τε παρὰ
[2, 36]	ἕνεκεν ἀδικημάτων, οὐ μικρὰν ἀλλὰ	μεγάλην	ποιήσας ἐπίδοσιν τοῖς Καρχηδονίοις πράγμασιν,
[2, 13]	χρόνοις καὶ προειμένους εἰς τὸ	μεγάλην	χεῖρα κατασκευάσασθαι Καρχηδονίους, ἀνατρέχειν ἐπειρῶντο
[2, 28]	τελευτῆσαι τὸν βίον, τὴν δὲ	κεφαλὴν	αὐτοῦ πρὸς τοὺς βασιλέας ἐπανενεχθῆναι
[2, 41]	Πατρεῖς, Τριταιεῖς, Φαραιεῖς· διόπερ οὐδὲ	στήλην	ὑπάρχειν συμβαίνει τῶν πόλεων τούτων
[2, 13]	συνθήκας, ἐν αἷς τὴν μὲν	ἄλλην	Ἰβηρίαν παρεσιώπων, τὸν δὲ καλούμενον
[2, 14]	καὶ πῶς κεῖται πρὸς τὴν	ἄλλην	Ἰταλίαν. οὕτως γὰρ ἔσται καὶ
[2, 3]	διακομίσαντες τὴν ἀποσκευὴν καὶ τὴν	ἄλλην	ὠφέλειαν ἐπὶ τοὺς λέμβους εὐθέως
[2, 30]	προσδοκίαν τοῦ πράγματος συμβαίνοντος τἀναντία	πολλὴν	ἀπορίαν καὶ δυσχρηστίαν παρεῖχε τὸ
[2, 17]	πολύν τινα πεποίηνται λόγον καὶ	πολλὴν	διατέθεινται τερατείαν. τὰ δὲ πέραν
[2, 30]	τοῖς μὲν ὀπίσω τῶν Κελτῶν	πολλὴν	εὐχρηστίαν οἱ σάγοι μετὰ τῶν
[2, 70]	ἔτι δὲ μᾶλλον κατὰ τὴν	ὅλην	αἵρεσιν καὶ καλοκἀγαθίαν. τὴν δὲ
[2, 56]	ταῦτα πρὸς τὸ καὶ τὴν	ὅλην	αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ δύναμιν ἐν
[2, 49]	τε Κλεομένους φιλοδοξίαν καὶ τὴν	ὅλην	ἐπιβολὴν κατὰ μὲν τὸ παρὸν
[2, 50]	Ἀχαιοῖς ἐπιδεικνύναι καὶ διασαφεῖν τὴν	ὅλην	εὔνοιαν τοῦ βασιλέως, πρὸς δὲ
[2, 39]	εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν	ὅλην	καλοκἀγαθίαν. ὁμολογουμένως γὰρ δὴ τότε
[2, 56]	ἀπαγομένων. ποιεῖ δὲ τοῦτο παρ´	ὅλην	τὴν ἱστορίαν, πειρώμενος (ἐν) ἑκάστοις
[2, 8]	δὲ Τεύτα καθόλου μὲν παρ´	ὅλην	τὴν κοινολογίαν ἀγερώχως καὶ λίαν
[2, 56]	ὁ συγγραφεὺς οὗτος πολλὰ παρ´	ὅλην	τὴν πραγματείαν εἰκῇ καὶ ὡς
[2, 63]	τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς καὶ παρ´	ὅλην	τὴν πραγματείαν κατατέτακται, περὶ ὧν
[2, 47]	ἔκρινε πρὸ πολλοῦ λυμαίνεσθαι τὴν	ἐπιβολὴν	αὐτῶν. κατανοῶν δὲ τὸν Ἀντίγονον
[2, 11]	ἐξώρμα. τὴν μὲν οὖν πρώτην	ἐπιβολὴν	ἔσχε πλεῖν ὁ Γνάιος ἐπὶ
[2, 5]	δ´ ἐξαποσταλέντες τὴν μὲν πρώτην	ἐπιβολὴν	ἔσχον ἐπὶ τὴν Ἠλείαν καὶ
[2, 48]	πατρικοὶ ξένοι καὶ πρὸς τὴν	ἐπιβολὴν	εὐφυεῖς, ῥᾳδίως διὰ τούτων ὁρμὴν
[2, 49]	Κλεομένους φιλοδοξίαν καὶ τὴν ὅλην	ἐπιβολὴν	κατὰ μὲν τὸ παρὸν αὐτῆς
[2, 58]	παράσχωνται πίστιν πρὸς τὴν ἐνεστῶσαν	ἐπιβολήν,	τὰ κοινὰ τῶν ἀνθρώπων δίκαια
[2, 42]	ἀρχῆς Ἀχαιῶν αὖθις ἐποιήσαντο τὴν	ἐπιβολὴν	τῆς νῦν συστάσεως, δεύτερον δ´
[2, 47]	ἀνταγωνιστὰς παρασκευάζειν ἤμελλε πρὸς τὴν	ἐπιβολήν,	τούς τε πολλοὺς τῶν Ἀχαιῶν
[2, 44]	πραγμάτων πρὸς τὴν ἐξ ἀρχῆς	ἐπιβολὴν	τῶν Ἀχαιῶν. οἱ γὰρ ἐν
[2, 32]	προεστῶτες θεωροῦντες ἀμετάθετον οὖσαν τὴν	ἐπιβολὴν	τῶν Ῥωμαίων, ἔκριναν τῆς τύχης
[2, 16]	δι´ αὐτῶν· ποιεῖ δὲ τὴν	ἐκβολὴν	δυσὶ στόμασιν εἰς τοὺς κατὰ
[2, 58]	ψεῦδος ἀπίθανον, καὶ διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τῆς ἀγνοίας οὐδὲ τὸ παρακείμενον
[2, 64]	σαφῶς (ὡς) πρῶτον μὲν τὴν	εἰσβολὴν	ἀκινδύνως ποιήσεται, δεύτερον ἔτι τῆς
[2, 65]	ταύτῃ ποιήσασθαι τοὺς ὑπεναντίους τὴν	εἰσβολήν·	ὃ καὶ συνεκύρησε. δύο δὲ
[2, 16]	καλλίστῳ ῥεύματι φέρεται περὶ κυνὸς	ἐπιτολήν,	αὐξόμενος ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν
[2, 30]	διπλασίως παρωξύνοντο πρὸς τὸν κίνδυνον.	~πλὴν	ἅμα τῷ τοὺς ἀκοντιστὰς προελθόντας
[2, 14]	τὸν τοῦ παντὸς Ἀδρίου μυχόν,	πλὴν	βραχέος, ὃ προκαταλήγουσα λείπει τοῦ
[2, 12]	πάσης τ´ ἀναχωρήσειν τῆς Ἰλλυρίδος	πλὴν	ὀλίγων τόπων, καὶ τὸ συνέχον,
[2, 35]	περὶ τὸν Πάδον πεδίων ἐξωσθέντας,	πλὴν	ὀλίγων τόπων τῶν ὑπ´ αὐτὰς
[2, 56]	εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχεν εἴρηκεν.	πλὴν	περὶ μὲν τῶν ἄλλων ἴσως
[2, 17]	κρεαφαγεῖν, ἔτι δὲ μηδὲν ἄλλο	πλὴν	τὰ πολεμικὰ καὶ τὰ κατὰ
[2, 17]	περὶ τοὺς προειρημένους τόπους ἄγνοιαν.	~Πλὴν	ταῦτά γε τὰ πεδία τὸ
[2, 58]	συνεξακολουθήσαντος Μαντινεῦσι κατὰ τὴν περιπέτειαν	πλὴν	τοῦ διαρπαγῆναι τοὺς βίους καὶ
[2, 18]	ὕστερον κατέσχον αὐτὴν τὴν Ῥώμην	πλὴν	τοῦ Καπετωλίου. γενομένου δ´ ἀντισπάσματος,
[2, 60]	τοιοῦτος ὢν οὐδενὸς ἔτυχε δεινοῦ	πλὴν	τοῦ καταποντισθῆναι διὰ τῶν ἐπὶ
[2, 10]	διέμενον ἀκέραιοι κατὰ τὰς συμπλοκὰς	πλὴν	τῶν εἰς αὐτοὺς τοὺς ἄνδρας
[2, 1]	δ´ ἐπεκράτησαν τῆς ὅλης νήσου	πλὴν	τῶν ὑφ´ Ἱέρωνι ταττομένων μερῶν.
[2, 41]	ἔτι καὶ νῦν συμβαίνει διαμένειν,	πλὴν	Ὠλένου καὶ Ἑλίκης τῆς πρὸ
[2, 16]	ἐκ τῶν πηγῶν ἔχει ῥύσιν	ἁπλῆν,	σχίζεται δ´ εἰς δύο μέρη
[2, 16]	τὴν τραγικὴν καὶ ταύτῃ προσεοικυῖαν	ὕλην	ἐπὶ μὲν τοῦ παρόντος ὑπερθησόμεθα
[2, 9]	οὕτως κατασφάξαντες τοὺς φυλάττοντας τὴν	πύλην	ταχέως ἐγκρατεῖς ἐγένοντο τοῦ πυλῶνος.
[2, 17]	καλούμενα τὰ περὶ Καπύην καὶ	Νώλην·	ἃ δὴ καὶ διὰ τὸ
[2, 70]	διακατέσχεν ἂν τὴν ἀρχήν. οὐ	μὴν	ἀλλ´ ὅ γ´ Ἀντίγονος παραγενόμενος
[2, 68]	ὑπάρχων μειρακίου τοῦ τυχόντος. οὐ	μὴν	ἀλλ´ οἵ γε περὶ τὸν
[2, 39]	μὴ πιστευόντων ὅτι νενικήκασιν. οὐ	μὴν	ἀλλά γε περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων
[2, 33]	τὴν ἀστοχίαν τοῦ προεστῶτος. οὐ	μὴν	ἀλλά γε πολλῷ νικήσαντες ταῖς
[2, 5]	ἀεὶ ταύτας τὰς χώρας. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τότε γενόμενοι τῆς Ἠπείρου
[2, 8]	κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἀδικίαν. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τότε μὲν ἐπέσχεν διὰ
[2, 62]	συγγραφεῖ καθήκοντα τῶν ἔργων. ~Οὐ	μὴν	ἀλλὰ τούτοις ἑξῆς φησιν ἀπὸ
[2, 20]	Βοίων τελέως ὀλίγοι διέφυγον. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τῷ κατὰ πόδας ἐνιαυτῷ
[2, 7]	οἰκείους καὶ συγγενεῖς· ὑποδεξαμένων γε	μὴν	αὐτοὺς Καρχηδονίων διὰ τὸ κατεπείγεσθαι
[2, 17]	τὸ παράπαν γινωσκομένης. ὕπαρξίς γε	μὴν	ἑκάστοις ἦν θρέμματα καὶ χρυσὸς
[2, 24]	δὲ τούτων ἱππεῖς ἑπτακισχίλιοι, καὶ	μὴν	Ἰαπύγων καὶ Μεσσαπίων συνάμφω πεζῶν
[2, 24]	τετρακισχίλιοι δ´ ἱππεῖς. ἔτι γε	μὴν	καὶ ἐν Σικελίᾳ καὶ Τάραντι
[2, 15]	τὸν μετρητὴν ἰσόκριθον. ἐλύμου γε	μὴν	καὶ κέγχρου τελέως ὑπερβάλλουσα δαψίλεια
[2, 41]	κατὰ τὰς περιστάσεις, τό γε	μὴν	κοινὸν πολίτευμα, καθάπερ εἰρήκαμεν, ἐν
[2, 15]	γένη βαρβάρων ἕτερα. Τρανσαλπῖνοί γε	μὴν	οὐ διὰ τὴν τοῦ γένους,
[2, 8]	Ῥωμαίοις ἐξ Ἰλλυριῶν· ἰδίᾳ γε	μὴν	οὐ νόμιμον εἶναι τοῖς βασιλεῦσι
[2, 38]	οὐδὲ παρὰ μικρὸν ὑπερέχει· καὶ	μὴν	οὐδὲ τῶν τῆς ἀνδραγαθίας πρωτείων
[2, 15]	δὲ τοῦθ´ ὑπερβαίνουσι. τό γε	μὴν	πλῆθος τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸ
[2, 29]	ἔχει τὴν χρείαν. τούς γε	μὴν	Ῥωμαίους τὰ μὲν εὐθαρσεῖς ἐποίει
[2, 14]	ἐπὶ τρισχιλίους ἑξακοσίους. βάσεώς γε	μὴν	τάξιν λαμβάνει τοῦ παντὸς σχήματος
[2, 15]	τῶν μυρίων σταδίων. ~περί γε	μὴν	τῆς ἀρετῆς οὐδ´ εἰπεῖν ῥᾴδιον.
[2, 56]	τύπτοντες τοὺς ἐλευθέρους ἀξιοῦνται. καὶ	μὴν	τό γε τοὺς πολίτας ἀποκτεινύναι
[2, 16]	ἐν αὐτῷ καθορμιζομένοις. παρά γε	μὴν	τοῖς ἐγχωρίοις ὁ ποταμὸς προσαγορεύεται
[2, 35]	τοιαῦτ´ ἐπεισόδια τῆς τύχης εἰς	μνήμην	ἄγειν καὶ παράδοσιν τοῖς ἐπιγινομένοις,
[2, 71]	πλεῖον ὑπὲρ τοῦ προειρημένου πολέμου	μνήμην;	διότι τῶν καιρῶν τούτων συναπτόντων
[2, 16]	καιρὸν ἁρμόττοντα ποιησόμεθα τὴν καθήκουσαν	μνήμην,	καὶ μάλιστα διὰ τὴν Τιμαίου
[2, 35]	καὶ Γαλατῶν ἐπὶ Δελφοὺς εἰς	μνήμην	καὶ παράδοσιν ἡμῖν ἀγαγόντας οὐ
[2, 7]	βαρβάρων, ἐπὶ τοσοῦτον ἔκρινον ποιήσασθαι	μνήμην.	~οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ καὶ κατὰ
[2, 61]	ἔπαινον καὶ τὴν ἐπ´ ἀγαθῷ	μνήμην	τῶν ἀξιολόγων προαιρέσεων. καίτοι γ´
[2, 61]	βεβαίων κοινωνίαν; ὧν οὐδεμίαν ἐποιήσατο	μνήμην	Φύλαρχος, τυφλώττων, ὥς γ´ ἐμοὶ
[2, 61]	καιρούς, οὐδὲ κατὰ ποσὸν ἐποιήσατο	μνήμην,	ὥσπερ τὸ τὰς ἁμαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι
[2, 7]	ἂν τὴν κοινὴν περὶ Γαλατῶν	φήμην	ὑπιδόμενος εὐλαβηθείη τούτοις ἐγχειρίσαι πόλιν
[2, 16]	Ὄλανα. κεῖται δ´ ἐπὶ τούτῳ	λιμήν,	οὐδενὸς τῶν κατὰ τὸν Ἀδρίαν
[2, 67]	ἅμα δὲ προορώμενος τὸ μέλλον	Φιλοποίμην	ὁ Μεγαλοπολίτης τὸ μὲν πρῶτον
[2, 67]	τὸν Εὐκλείδαν προτερήματος αἴτιος ἐγίνετο	Φιλοποίμην.	~Ὅθεν καὶ τὸν Ἀντίγονόν φασι
[2, 70]	τῶν πρὸς ἀθάνατον δόξαν καὶ	τιμὴν	ἀνηκόντων ὑπό τε τοῦ κοινοῦ
[2, 60]	εἰς τὴν πολιτείαν τὴν μεγίστην	τιμὴν	περιέθεσαν, ἡγεμόνα καὶ στρατηγὸν καταστήσαντες
[2, 4]	μηδὲ προκατελπίζειν βεβαιουμένους ὑπὲρ ὧν	ἀκμὴν	ἐνδεχόμενόν ἐστιν ἄλλως γενέσθαι, νέμειν
[2, 48]	ἐπιβολὴν εὐφυεῖς, ῥᾳδίως διὰ τούτων	ὁρμὴν	παρέστησε τοῖς Μεγαλοπολίταις εἰς τὸ
[2, 68]	Μεγαλοπολιτικὸν προεγχειρῆσαι παρὰ τὴν ἑαυτοῦ	γνώμην,	εἰπεῖν διότι τὸ μὲν μειράκιον
[2, 26]	συνήδρευον. οἷς Ἀνηροέστης ὁ βασιλεὺς	γνώμην	εἰσέφερε λέγων ὅτι δεῖ τοσαύτης
[2, 47]	οὗ πολλὰ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ	γνώμην	ἠναγκάζετο καὶ λέγειν καὶ ποιεῖν
[2, 26]	δὲ σφίσι κατὰ τὴν Ἀνηροέστου	γνώμην	χρήσασθαι τοῖς παροῦσιν, οὗτοι μὲν
[2, 12]	μὲν οὖν Φόλουιος εἰς τὴν	Ῥώμην	ἀπέπλευσε, τὸ πλεῖον ἔχων μέρος
[2, 31]	μὲν σκῦλα συναθροίσας εἰς τὴν	Ῥώμην	ἀπέστειλε, τὴν δὲ λείαν ἀπέδωκε
[2, 22]	ἐξ ἐφόδου κατέσχον αὐτὴν τὴν	Ῥώμην·	γενόμενοι δὲ καὶ τῶν ὑπαρχόντων
[2, 8]	δὲ τοῦ γεγονότος εἰς τὴν	Ῥώμην,	διοργισθέντες ἐπὶ τῇ παρανομίᾳ τῆς
[2, 27]	προῆγε μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς	Ῥώμην,	ἐναντίαν ποιούμενος τοῖς πολεμίοις τὴν
[2, 25]	τέλος ἐπ´ αὐτὴν ὥρμησαν τὴν	Ῥώμην.	ἤδη δ´ αὐτῶν περὶ πόλιν
[2, 31]	μετὰ τῶν δυνάμεων εἰς τὴν	Ῥώμην.	καὶ τὸ μὲν Καπετώλιον ἐκόσμησε
[2, 18]	ἡμέραις ὕστερον κατέσχον αὐτὴν τὴν	Ῥώμην	πλὴν τοῦ Καπετωλίου. γενομένου δ´
[2, 24]	τοῦ καιροῦ προσβοηθησάντων εἰς τὴν	Ῥώμην	Σαβίνων καὶ Τυρρηνῶν ἱππεῖς μὲν
[2, 33]	σκύλων κρατήσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν	Ῥώμην.	~Τῷ δ´ ἑξῆς ἔτει, διαπρεσβευσαμένων
[2, 52]	γεγονὸς ἔγκλημα πρὸς τὴν οἰκίαν,	ἱκανὴν	δὲ πίστιν παρέσχετο τῆς πρὸς
[2, 59]	ὡς οὗτός φησιν, ὅμως οὐχ	ἱκανὴν	ἔδωκεν δίκην μιᾶς ἡμέρας, ἐν
[2, 58]	δ´ ἵνα Κλεομένει καὶ Λακεδαιμονίοις	ἱκανὴν	παράσχωνται πίστιν πρὸς τὴν ἐνεστῶσαν
[2, 46]	κατὰ τῶν μηδὲν ἀδικούντων πᾶσαν	ἱκανὴν	ποιουμένους πρόφασιν εἰς τὸ πολεμεῖν
[2, 2]	ἐπολιόρκουν, πᾶσαν βίαν προσφέροντες καὶ	μηχανήν.	συνάψαντος δὲ τοῦ χρόνου τῶν
[2, 29]	συνισταμένης, δῆλον ὡς ξένην καὶ	παρηλλαγμένην	εἰκὸς καὶ τὴν ἐπιφάνειαν καὶ
[2, 49]	ἐκ τῶν Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς	γεγενημένην	εὔνοιαν ἐν τοῖς κατὰ Δημήτριον
[2, 18]	αὐτούς, θεωροῦντες ἐκ παραθέσεως τὴν	παραγεγενημένην	αὐτοῖς εὐδαιμονίαν. ἐν ᾧ καιρῷ
[2, 50]	πράττειν διὰ τὴν ἐξ αὐτοῦ	προγεγενημένην	ἀδικίαν περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον εἰς
[2, 57]	παθεῖν τι δεινὸν διὰ τὴν	προειρημένην	ἁμαρτίαν ὡς καὶ περιβόητον συνέβη
[2, 41]	πάντες γὰρ οὗτοι περὶ τὴν	προειρημένην	ὀλυμπιάδα τὸ ζῆν ἐξέλιπον. τοὺς
[2, 14]	συνάπτειν αὐτῷ. παρὰ δὲ τὴν	προειρημένην	παρώρειαν, ἣν δεῖ νοεῖν ὡσανεὶ
[2, 58]	μετὰ τῶν Ἀχαιῶν συνδιετήρουν τὴν	ὑποκειμένην	αὐτοῖς κατάστασιν. μετ´ οὐ πολὺ
[2, 16]	τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος αὐτοῦ πλευρὰν	κεκλιμένην	καὶ τὴν ἐπὶ τὰ πεδία,
[2, 14]	αὐτῆς τὴν πρὸς τὰς ἀνατολὰς	κεκλιμένην	ὅ τ´ Ἰόνιος πόρος καὶ
[2, 14]	δὲ πρὸς μεσημβρίαν καὶ δυσμὰς	τετραμμένην	τὸ Σικελικὸν καὶ Τυρρηνικὸν πέλαγος.
[2, 18]	ἔσχον, μετὰ δὲ ταῦτα συνορῶντες	αὐξανομένην	τὴν Ῥωμαίων δύναμιν εἰρήνην ἐποιήσαντο
[2, 36]	περιέθεσαν, ὄντι νέῳ, διὰ τὴν	ὑποφαινομένην	ἐκ τῶν πράξεων ἀγχίνοιαν αὐτοῦ
[2, 39]	κατὰ τὴν Μεγάλην Ἑλλάδα τότε	προσαγορευομένην	ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια τῶν Πυθαγορείων,
[2, 13]	παρὰ δὲ τισὶ Καινὴν πόλιν	προσαγορευομένην	κατασκευάσας οὐ μικρά, μεγάλα δὲ
[2, 20]	ἁθροισθέντες δὲ περὶ τὴν Ὀάδμονα	προσαγορευομένην	λίμνην παρετάξαντο Ῥωμαίοις. ἐν δὲ
[2, 19]	Γαλατίας ἀποικίαν ἔστειλαν τὴν Σήνην	προσαγορευομένην	πόλιν, ὁμώνυμον οὖσαν τοῖς πρότερον
[2, 21]	ἐν Γαλατίᾳ Ῥωμαῖοι τὴν Πικεντίνην	προσαγορευομένην	χώραν, ἐξ ἧς νικήσαντες ἐξέβαλον
[2, 17]	τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ τὴν νῦν	κατεχομένην	ὑπ´ αὐτῶν χώραν, ἀλλ´ ἐπὶ
[2, 6]	τῶν ἐν Ἠπείρῳ παραλόγως οὕτως	ἐξηνδραποδισμένην	οὐκέτι περὶ τῶν ἀπὸ τῆς
[2, 65]	αὐτὸς δὲ κατὰ τὴν Σελλασίαν	καλουμένην	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐστρατοπέδευε, τῆς
[2, 43]	Σικυώνιος, ἔτη μὲν ἔχων εἴκοσι,	τυραννουμένην	δ´ ἐλευθερώσας τὴν πατρίδα διὰ
[2, 55]	ἐρημίαν, τότε δὲ καὶ ῥᾳθύμως	τηρουμένην	διὰ τὴν Ἀντιγόνου παρουσίαν, τὸ
[2, 29]	τῆς μάχης συνισταμένης, δῆλον ὡς	ξένην	καὶ παρηλλαγμένην εἰκὸς καὶ τὴν
[2, 52]	δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ Καφύας,	Πελλήνην,	Φενεόν, Ἄργος, Φλιοῦντα, Κλεωνάς, Ἐπίδαυρον,
[2, 21]	καὶ τετταράκοντα τὴν ἡσυχίαν ἔσχον,	εἰρήνην	ἄγοντες πρὸς Ῥωμαίους. ἐπεὶ δ´
[2, 34]	Κορνήλιος τοῦ μὴ συγχωρηθῆναι τὴν	εἰρήνην	αὐτοῖς. οἱ δ´ ἀποτυχόντες καὶ
[2, 18]	συνορῶντες αὐξανομένην τὴν Ῥωμαίων δύναμιν	εἰρήνην	ἐποιήσαντο καὶ συνθήκας. ~ἐν αἷς
[2, 60]	γε καὶ κατ´ αὐτὴν τὴν	εἰρήνην	τοῖς ἀνελοῦσι καὶ τιμωρησαμένοις ἔπαινος
[2, 16]	ἐπὶ θάλατταν καὶ πόλιν καθήκει	Σήνην.	ὁ δὲ Πάδος ποταμός, ὑπὸ
[2, 19]	τῆς Γαλατίας ἀποικίαν ἔστειλαν τὴν	Σήνην	προσαγορευομένην πόλιν, ὁμώνυμον οὖσαν τοῖς
[2, 61]	πρὸς τοὺς Μεγαλοπολίτας εἰς τὴν	Μεσσήνην	γραμματοφόρους, ἀξιῶν αὐτοὺς ἀβλαβῆ κομισαμένους
[2, 62]	πλεῖστα συνέβη διαφυγεῖν εἰς τὴν	Μεσσήνην.	μέγιστον δὲ τῶν προειρημένων τεκμήριον·
[2, 13]	τισὶ Καρχηδόνα, παρὰ δὲ τισὶ	Καινὴν	πόλιν προσαγορευομένην κατασκευάσας οὐ μικρά,
[2, 43]	καταλῦσαι, βεβαιῶσαι δ´ ἑκάστοις τὴν	κοινὴν	καὶ πάτριον ἐλευθερίαν. μέχρι μὲν
[2, 42]	τὴν ἑκάστων ἐλευθερίαν καὶ τὴν	κοινὴν	ὁμόνοιαν Πελοποννησίων. σαφέστερον δ´ ὑπὲρ
[2, 7]	γὰρ τίς οὐκ ἂν τὴν	κοινὴν	περὶ Γαλατῶν φήμην ὑπιδόμενος εὐλαβηθείη
[2, 2]	ἐπικατασταθεὶς στρατηγὸς κρατήσῃ τῆς πόλεως,	κοινὴν	ποιεῖν τῷ προϋπάρχοντι καὶ τὴν
[2, 4]	ὅπλων ἐπιγραφῆς. ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς	κοινὴν	ποιήσειν τὴν ἐπιγραφὴν ἀπό τε
[2, 64]	συναγαγὼν Κλεομένης ἅμα τῷ τὴν	ἐαρινὴν	ὥραν ἐνίστασθαι καὶ παρακαλέσας τὰ
[2, 12]	τὴν πίστιν. ὑπὸ δὲ τὴν	ἐαρινὴν	ὥραν ἡ Τεύτα διαπρεσβευσαμένη πρὸς
[2, 21]	κατεκληρούχησαν ἐν Γαλατίᾳ Ῥωμαῖοι τὴν	Πικεντίνην	προσαγορευομένην χώραν, ἐξ ἧς νικήσαντες
[2, 20]	δὲ περὶ τὴν Ὀάδμονα προσαγορευομένην	λίμνην	παρετάξαντο Ῥωμαίοις. ἐν δὲ τῇ
[2, 8]	Ἴσσαν διὰ τὸ ταύτην ἔτι	μόνην	ἀπειθεῖν αὐτῇ. κατὰ δὲ τὸν
[2, 43]	Γονατᾶς, πρός τε τὴν ἐκείνου	πολυπραγμοσύνην	καὶ πρὸς τὴν Αἰτωλῶν πλεονεξίαν
[2, 29]	συνηχοῦντας ἐξ αὑτῶν δοκεῖν προΐεσθαι	φωνήν.	ἐκπληκτικὴ δ´ ἦν καὶ τῶν
[2, 50]	βασιλέως ἐπιστολὰς ἀποδόντων καὶ τὴν	λοιπὴν	εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ προθυμίαν διασαφούντων,
[2, 62]	οἰκίας, ὁμοίως δὲ καὶ τὴν	λοιπὴν	οὐσίαν· ἀλλ´ ὅμως τὸ σύμπαν
[2, 5]	τὸν μερισμὸν αὐτῶν καὶ τὴν	λοιπὴν	ῥᾳθυμίαν ἐκπορεύονται νυκτός· καὶ τῇ
[2, 6]	τὰ δὲ δουλικὰ καὶ τὴν	λοιπὴν	σκευὴν ἀναλαβόντες εἰς τοὺς λέμβους,
[2, 14]	τὸ Σικελικὸν πέλαγος. τὴν δὲ	λοιπὴν	τὴν παρά τε τὰς ἄρκτους
[2, 37]	τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς ἔσχε	προκοπὴν	καὶ συντέλειαν τοῦτο τὸ μέρος
[2, 43]	φόρους ἐνεγκεῖν Ῥωμαίοις. μεγάλην δὲ	προκοπὴν	ποιήσας τῆς ἐπιβολῆς ἐν ὀλίγῳ
[2, 13]	τε τοῖς ὅλοις μεγάλην ἐποιεῖτο	προκοπήν,	τήν τε παρὰ μὲν τισὶ
[2, 11]	καὶ δόντων ἑαυτοὺς εἰς τὴν	ἐπιτροπὴν	παραχρῆμα πάλιν ἀνήχθησαν, ἀκούοντες πολιορκεῖσθαι
[2, 14]	μεγέθει διαφέροντα τῶν κατὰ τὴν	Εὐρώπην,	ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ τὴν ἡμετέραν
[2, 26]	Τυρρηνίας ἐμβεβληκότας συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ,	παρῆν	βοηθῶν κατὰ σπουδὴν εὐτυχῶς εἰς
[2, 54]	οὕτως ἤδη συνάπτοντος τοῦ χειμῶνος	παρῆν	εἰς Αἴγιον πρὸς τὴν τῶν
[2, 54]	μείνας εἴχετο τῶν προκειμένων καὶ	παρῆν	εἰς Ἄργος. ἐπαινέσας δὲ τοὺς
[2, 58]	ἀθετεῖν, τῶν γε προειρημένων ἀνδρῶν	ἐχρῆν	δήπου φεισαμένους ἐᾶσαι πάντας ὑποσπόνδους
[2, 62]	ἂν θαυμάσειεν τὴν ἀπειρίαν καὶ	τὴν	ἄγνοιαν τῆς κοινῆς ἐννοίας ὑπὲρ
[2, 37]	τὴν Ἀσίαν καὶ τῶν κατὰ	τὴν	Αἴγυπτον ἀρκούντως (ἂν) ἔχοι ποιεῖσθαι
[2, 54]	χωρίων ὑπὸ Κλεομένους κατά τε	τὴν	Αἰγῦτιν καὶ Βελμινᾶτιν χώραν καὶ
[2, 3]	τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ γενέσθαι	τὴν	αἵρεσιν καὶ τὴν παράληψιν τῆς
[2, 39]	κατὰ τούτους τοὺς καιροὺς ἀπεδέξαντο	τὴν	αἵρεσιν τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλὰ καὶ
[2, 50]	ὁμολογουμένως τῶν συμβαινόντων αὐτὸς ἀναλάβῃ	τὴν	αἰτίαν, δόξαντος δικαίως τοῦτο πράττειν
[2, 58]	ἡ διαφορά, φανερὸν ὅτι καὶ	τὴν	αἰτίαν τῆς ὀργῆς ἀνάγκη διαφέρουσαν
[2, 50]	ἐπίνοιαν μηδ´ εὑρῆσθαι κατὰ τὴν	τῶν	Αἰτωλῶν ἐλπίδα τὸν Ἀντίγονον εἰς
[2, 49]	ὑποθέσεις. ~αὗται δ´ ἦσαν ὑποδεικνύναι	τὴν	Αἰτωλῶν καὶ Κλεομένους κοινοπραγίαν τί
[2, 43]	τὴν ἐκείνου πολυπραγμοσύνην καὶ πρὸς	τὴν	Αἰτωλῶν πλεονεξίαν ἀντιταττόμενος διετέλει, πραγματικῶς
[2, 3]	προῆγον κατὰ σπείρας ἐπὶ τὴν	τῶν	Αἰτωλῶν στρατοπεδείαν. οἱ δ´ Αἰτωλοὶ
[2, 7]	ἐξ αὐτῆς ἐπεβάλοντο διαρπάζειν τὴν	τῶν	Ἀκραγαντίνων πόλιν, φυλακῆς χάριν εἰσαχθέντες
[2, 35]	κατὰ δὲ τὰς ἐπιβολὰς καὶ	τὴν	ἀκρισίαν τοῦ κατὰ μέρος χειρισμοῦ
[2, 27]	τοὺς ἱππεῖς ὥρμησε σπεύδων προκαταλαβέσθαι	τὴν	ἀκρολοφίαν καὶ πρῶτος κατάρξαι τοῦ
[2, 71]	τούτοις (καὶ τοῖς) πρώτοις μετὰ	τὴν	Ἀλεξάνδρου τελευτὴν κατασχοῦσι τὰς ἀρχὰς
[2, 56]	τοῖς συγγράμμασιν ἰσοδυναμοῦν ἀπολείπωμεν πρὸς	τὴν	ἀλήθειαν. καθόλου μὲν οὖν ὁ
[2, 14]	ἐστιν καὶ πῶς κεῖται πρὸς	τὴν	ἄλλην Ἰταλίαν. οὕτως γὰρ ἔσται
[2, 3]	καὶ διακομίσαντες τὴν ἀποσκευὴν καὶ	τὴν	ἄλλην ὠφέλειαν ἐπὶ τοὺς λέμβους
[2, 37]	Αἴγυπτον ἀρκούντως (ἂν) ἔχοι ποιεῖσθαι	τὴν	ἀνάμνησιν ἀπὸ τῶν νῦν ῥηθέντων
[2, 34]	διαβιβάσαντες τὸν Πάδον εἰς τὴν	τῶν	Ἀνάρων χώραν ἐπολιόρκουν τὸ προσαγορευόμενον
[2, 17]	Τυρρηνῶν δυναστείας οὐ χρὴ ποιεῖσθαι	τὴν	ἀναφορὰν ἐπὶ τὴν νῦν κατεχομένην
[2, 64]	θάρσος ἐνεργασάμενος ἀσφαλῶς ὑπέλαβε ποιήσασθαι	τὴν	ἀναχώρησιν εἰς τὴν οἰκείαν. ὃ
[2, 69]	ποτὲ μὲν ἐπὶ πόδα ποιουμένων	τὴν	ἀναχώρησιν καὶ πιεζομένων ἐπὶ πολὺ
[2, 68]	καὶ δύσβατον ἐχόντων ἐπὶ πολὺ	τὴν	ἀναχώρησιν τῶν τόπων. ~Ἅμα δὲ
[2, 26]	πράγμασιν. δόξαντος δὲ σφίσι κατὰ	τὴν	Ἀνηροέστου γνώμην χρήσασθαι τοῖς παροῦσιν,
[2, 5]	μερίσαντες αὑτῶν τινας ἐξαπέστειλαν παραφυλάξοντας	τὴν	Ἀντιγόνειαν· αὐτοὶ δὲ τά τε
[2, 6]	πάλιν ἀνεχώρησαν διὰ τῶν παρὰ	τὴν	Ἀντιγόνειαν στενῶν, οὐ μικρὰν οὐδὲ
[2, 56]	βουλόμενος δὴ διασαφεῖν τὴν ὠμότητα	τὴν	Ἀντιγόνου καὶ Μακεδόνων, ἅμα δὲ
[2, 55]	δὲ καὶ ῥᾳθύμως τηρουμένην διὰ	τὴν	Ἀντιγόνου παρουσίαν, τὸ δὲ μέγιστον,
[2, 28]	Ἄλπεων Γαισάτους προσαγορευομένους ἔταξαν πρὸς	τὴν	ἀπ´ οὐρᾶς ἐπιφάνειαν, ᾗ προσεδόκων
[2, 27]	πρὸς ἑκατέραν τὴν ἐπιφάνειαν, καὶ	τὴν	ἀπ´ οὐρᾶς καὶ τὴν κατὰ
[2, 56]	πιθανόν, κἂν ᾖ ψεῦδος, διὰ	τὴν	ἀπάτην τῶν θεωμένων, ἐν δὲ
[2, 62]	μὲν τίς οὐκ ἂν θαυμάσειεν	τὴν	ἀπειρίαν καὶ τὴν ἄγνοιαν τῆς
[2, 14]	σταδίους παρήκειν συμβαίνει, παρὰ δὲ	τὴν	ἀπὸ μεσημβρίας τὸν Ἀπεννῖνον ἐπὶ
[2, 14]	τῶν δὲ πλευρῶν παρὰ μὲν	τὴν	ἀπὸ τῶν ἄρκτων, ὡς ἐπάνω
[2, 9]	τὴν Κέρκυραν· καὶ ποιησάμενοι καταπληκτικὴν	τὴν	ἀπόβασιν ἐνεχείρησαν πολιορκεῖν τὴν πόλιν.
[2, 3]	ἐπιγενομένης ἐνεργὸν καὶ λαθραίαν ποιησάμενοι	τὴν	ἀπόβασιν καὶ χρησάμενοι τῇ παρ´
[2, 11]	ἑκατέρας ὁμοῦ τὰς δυνάμεις πρὸς	τὴν	Ἀπολλωνίαν ὁμοίως καὶ τούτων ἀποδεξαμένων
[2, 35]	ἔσχε τὸ τέλος, κατὰ μὲν	τὴν	ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν τῶν ἀγωνιζομένων
[2, 3]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως καὶ διακομίσαντες	τὴν	ἀποσκευὴν καὶ τὴν ἄλλην ὠφέλειαν
[2, 30]	μὲν ἀμύνασθαι τοὺς εἰσακοντίζοντας διὰ	τὴν	ἀπόστασιν καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[2, 53]	προδεδηλωμένα προτερήματα, φυγῇ παραπλησίαν ἐποιεῖτο	τὴν	ἀποχώρησιν, δείσας μὴ πανταχόθεν αὐτὸν
[2, 18]	νυκτὸς ἐπιγενομένης φυγῇ παραπλησίαν ἐποιήσαντο	τὴν	ἀποχώρησιν εἰς τὴν οἰκείαν. ἀπὸ
[2, 10]	πιστεύοντες τῷ ταχυναυτεῖν, ἐπουρώσαντες ἀσφαλῶς	τὴν	ἀποχώρησιν εἰς τὴν οἰκείαν ἐποιήσαντο.
[2, 25]	στίβον. αὐτοὶ δὲ λαθραίαν ποιησάμενοι	τὴν	ἀποχώρησιν ὡς ἐπὶ πόλιν Φαισόλαν
[2, 57]	δοκοῦσιν εἶναι συμπτώμασι Μαντινέων διὰ	τὴν	Ἀράτου καὶ τῶν Ἀχαιῶν εἰς
[2, 56]	καὶ Μακεδόνων, ἅμα δὲ τούτοις	τὴν	Ἀράτου καὶ τῶν Ἀχαιῶν, φησὶ
[2, 53]	Τιμοξένου τοῦ στρατηγοῦ κατέλαβον τὴν	τῶν	Ἀργείων πόλιν. ὃ δὴ καὶ
[2, 53]	αὐτῷ διότι κατειλῆφθαι συμβαίνει τὴν	τῶν	Ἀργείων πόλιν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,
[2, 64]	τὴν στρατιὰν ἐνέβαλεν εἰς τὴν	τῶν	Ἀργείων χώραν, ὡς μὲν τοῖς
[2, 56]	καὶ μεγίστην πόλιν τῶν κατὰ	τὴν	Ἀρκαδίαν τηλικαύταις παλαῖσαι συμφοραῖς ὥστε
[2, 19]	Γαλάται μετὰ μεγάλης στρατιᾶς, πολιορκήσοντες	τὴν	Ἀρρητίνων πόλιν. Ῥωμαῖοι δὲ παραβοηθήσαντες
[2, 56]	ὑποχειρίους μεγάλοις περιπεσεῖν ἀτυχήμασι, καὶ	τὴν	ἀρχαιοτάτην καὶ μεγίστην πόλιν τῶν
[2, 2]	καὶ μάλιστα τῶν προϊόντων πρὸς	τὴν	ἀρχήν, ἀμφισβητούντων πρὸς τὰ λεγόμενα
[2, 13]	καὶ πραγματικῶς χειρίζων τὰ κατὰ	τὴν	ἀρχὴν ἔν τε τοῖς ὅλοις
[2, 14]	ἀναδραμεῖν δὲ τοῖς χρόνοις ἐπὶ	τὴν	ἀρχήν, ἐξ ὅτου κατέσχον οἱ
[2, 36]	αὐτοῦ καὶ τόλμαν. ὃς παραλαβὼν	τὴν	ἀρχὴν εὐθέως δῆλος ἦν ἐκ
[2, 46]	Κλεομενικὸς προσαγορευθεὶς πόλεμος τοιαύτην ἔλαβε	τὴν	ἀρχὴν καὶ κατὰ τούτους τοὺς
[2, 41]	ὅσον οὐκ ἤδη πολεμηθησόμενον, ἀποθέμενος	τὴν	ἀρχὴν καὶ λαβὼν τὰ πιστὰ
[2, 70]	τῶν καιρῶν ἀντεποιήσατο, διακατέσχεν ἂν	τὴν	ἀρχήν. οὐ μὴν ἀλλ´ ὅ
[2, 37]	τούτων τῶν καιρῶν ἐπηγγειλάμεθα ποιήσασθαι	τὴν	ἀρχὴν τῆς ἑαυτῶν συντάξεως, πρέπον
[2, 66]	τοῖς μὲν Ἰλλυριοῖς τότε ποιεῖσθαι	τὴν	ἀρχὴν τῆς πρὸς τὸν λόφον
[2, 37]	συνεχὲς τῆς προκατασκευῆς ἥκομεν ἐπὶ	τὴν	ἀρχὴν τοῦ τε συμμαχικοῦ καὶ
[2, 4]	τὴν ἐπιγραφὴν ἀπό τε τοῦ	τὴν	ἀρχὴν τῶν Αἰτωλῶν ἔχοντος καὶ
[2, 58]	μᾶλλον τοῖς πράττουσι καὶ μεταπορευομένοις	τὴν	ἀσέβειαν αὐτῶν. ἀλλ´ ὅμως οὐδενὸς
[2, 7]	ἱερόν. διὸ σαφῶς ἐπεγνωκότες Ῥωμαῖοι	τὴν	ἀσέβειαν αὐτῶν ἅμα τῷ διαλύσασθαι
[2, 59]	κατοικοῦσιν, ὧν τοὺς μὲν ἐκπληττομένους	τὴν	ἀσέβειαν, τοὺς δ´ ἀπιστοῦντας, τοὺς
[2, 59]	οὐδείς. αὐτὸ γὰρ τοὔνομα περιέχει	τὴν	ἀσεβεστάτην ἔμφασιν καὶ πάσας περιείληφε
[2, 71]	τὸν Ἀννιβιακόν, οἱ δὲ κατὰ	τὴν	Ἀσίαν βασιλεῖς τὸν περὶ Κοίλης
[2, 37]	περὶ μὲν οὖν τῶν κατὰ	τὴν	Ἀσίαν καὶ τῶν κατὰ τὴν
[2, 33]	τὸν ποταμὸν αὑτοὺς ἔδει διὰ	τὴν	ἀστοχίαν τοῦ προεστῶτος. οὐ μὴν
[2, 57]	τῶν ἰδίων· ὑπάρξειν γὰρ αὐτοῖς	τὴν	ἀσφάλειαν πολιτευομένοις μετὰ τῶν Ἀχαιῶν.
[2, 62]	εἰσφορὰς ἐτιμήσαντο τήν τε χώραν	τὴν	Ἀττικὴν ἅπασαν καὶ τὰς οἰκίας,
[2, 21]	ἐξῆλθον μετὰ στρατοπέδου· συνέντες δὲ	τὴν	αὐθαίρετον καταφθορὰν τῶν Γαλατῶν αὖθις
[2, 2]	πρόθεσιν τὴν ἡμετέραν συνθεάσασθαι καὶ	τὴν	αὔξησιν καὶ κατασκευὴν τῆς Ῥωμαίων
[2, 4]	ἐπὶ τῶν ἐκείνοις συμβαινόντων ἐνδεικνυμένης	τὴν	αὑτῆς δύναμιν. ἃ γὰρ ὑπὸ
[2, 40]	καιρῷ προστάτας ἀξιόχρεως εὗρεν, ταχέως	τὴν	αὑτῆς δύναμιν ἐποίησε φανεράν, ἐπιτελεσαμένη
[2, 7]	δεύτερον τίς οὐκ ἂν ἐφυλάξατο	τὴν	αὐτοῦ τοῦ συστήματος ἐκείνου προαίρεσιν;
[2, 44]	Μεγαλοπολίτης ἔτι ζῶντος Δημητρίου, κατὰ	τὴν	αὑτοῦ προαίρεσιν, πάνυ πραγματικῶς καὶ
[2, 7]	καὶ ἐπικουρία, τοῖς δὲ διὰ	τὴν	αὑτῶν ἀβουλίαν ὄνειδος καὶ ἐπιτίμησις
[2, 29]	ἀγωνιζόμενοι πρὸς ἀμφοτέρους, ἅμα δὲ	τὴν	ἀφ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν ἐκ τῶν
[2, 43]	καὶ τόλμης προσένειμε πρὸς τὴν	τῶν	Ἀχαιῶν πολιτείαν, ἀρχῆθεν εὐθὺς ἐραστὴς
[2, 43]	δὲ Κορινθίους προσηγάγετο πρὸς τὴν	τῶν	Ἀχαιῶν πολιτείαν. ἐπὶ δὲ τῆς
[2, 42]	τοῖς ἑξῆς χρόνοις ἐπὶ τὴν	τῶν	Ἀχαιῶν προαίρεσιν ἀνοιστέον. πολλοῖς γὰρ
[2, 54]	φρούρια Μεγαλοπολίταις ἧκε πρὸς τὴν	τῶν	Ἀχαιῶν σύνοδον εἰς Αἴγιον. ἀπολογισάμενος
[2, 54]	παρῆν εἰς Αἴγιον πρὸς τὴν	τῶν	Ἀχαιῶν σύνοδον. καὶ τοὺς μὲν
[2, 71]	Πτολεμαῖος ὁ κληθεὶς Φιλοπάτωρ διεδέξατο	τὴν	βασιλείαν. μετήλλαξε δὲ καὶ Σέλευκος
[2, 31]	αὐτὴν τὴν Λιγυστικὴν εἰς τὴν	τῶν	Βοίων ἐνέβαλε χώραν. πληρώσας δὲ
[2, 24]	Γαλατίας, ἵν´ ἐμβαλόντες εἰς τὴν	τῶν	Βοίων χώραν ἀντιπερισπῶσι τοὺς ἐξεληλυθότας.
[2, 71]	Κοίλης Συρίας ἐνίστασθαι πόλεμον, καὶ	τὴν	βύβλον ταύτην ἀφορίζειν ἀκολούθως τῇ
[2, 23]	οἱ τὴν Ἰταλίαν οἰκοῦντες τὴν	τῶν	Γαλατῶν ἔφοδον οὐκέτι Ῥωμαίοις ἡγοῦντο
[2, 33]	ἀναστροφὴν τοῖς χρωμένοις ἐρείσαντας πρὸς	τὴν	γῆν ἀπευθῦναι τῷ ποδί, τελέως
[2, 32]	Κλούσιον ποταμὸν ἦλθον εἰς τὴν	τῶν	Γονομάνων χώραν καὶ προσλαβόντες τούτους,
[2, 4]	ὀλίγαις ἡμέραις μετήλλαξε τὸν βίον.	τὴν	δὲ βασιλείαν ἡ γυνὴ Τεύτα
[2, 30]	πρὸς πρᾶξιν μεγάλην διαφορὰν ἔχειν,	τὴν	δὲ Γαλατικὴν καταφορὰν ἔχειν μόνον.
[2, 28]	χειρῶν νόμῳ τελευτῆσαι τὸν βίον,	τὴν	δὲ κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς τοὺς
[2, 31]	συναθροίσας εἰς τὴν Ῥώμην ἀπέστειλε,	τὴν	δὲ λείαν ἀπέδωκε τοῖς προσήκουσιν.
[2, 28]	ἐκτὸς ἑκατέρου τοῦ κέρατος παρέστησαν,	τὴν	δὲ λείαν εἴς τι τῶν
[2, 14]	πόρον καὶ τὸ Σικελικὸν πέλαγος.	τὴν	δὲ λοιπὴν τὴν παρά τε
[2, 70]	τὴν ὅλην αἵρεσιν καὶ καλοκἀγαθίαν.	τὴν	δὲ Μακεδόνων βασιλείαν ἀπέλιπε Φιλίππῳ
[2, 55]	ὁδὸν ἀφεστῶτα τῆς Μεγάλης πόλεως,	τὴν	δὲ πόλιν ταύτην εἰδὼς δυσφύλακτον
[2, 14]	ὁ κατὰ τὸν Ἀδρίαν κόλπος,	τὴν	δὲ πρὸς μεσημβρίαν καὶ δυσμὰς
[2, 1]	καιρὸν ἐρρωμένως τὸν βίον μετήλλαξεν.	τὴν	δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι παρέδοσαν
[2, 36]	τῆς πρὸς τοὺς δυνάστας ὁμιλίας.	τὴν	δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι τῶν
[2, 33]	τῷ ποδί, τελέως ἄπρακτον εἶναι	τὴν	δευτέραν πληγὴν αὐτῶν· ἀναδόντες οὖν
[2, 21]	προσαγορευομένους Γαλάτας, Γαΐου Φλαμινίου ταύτην	τὴν	δημαγωγίαν εἰσηγησαμένου καὶ πολιτείαν, ἣν
[2, 32]	λαβόντες δὲ πληγὰς περί τε	τὴν	διάβασιν καὶ περὶ τὴν στρατοπεδείαν
[2, 40]	ῥᾴστην ἐμοί τ´ ἂν γενέσθαι	τὴν	διήγησιν καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν εὐπαρακολούθητον
[2, 52]	διότι κωλύσουσι μεθ´ ὅπλων αὐτοῦ	τὴν	δίοδον. Ὁ μὲν οὖν Ἀντίγονος
[2, 59]	ὁ συγγραφεὺς βουλόμενος αὔξειν αὐτοῦ	τὴν	δόξαν καὶ παραστήσασθαι τοὺς ἀκούοντας
[2, 39]	ταύτην περὶ αὐτῶν πάντες εἶχον	τὴν	δόξαν. Τότε μὲν οὖν ψιλῶς
[2, 39]	τῶν Ἑλλήνων Ἀχαιοῖς, οὐ πρὸς	τὴν	δύναμιν ἀποβλέψαντες— σχεδὸν γὰρ ἐλαχίστην
[2, 69]	διασπᾶν τὰ προτειχίσματα καὶ πᾶσαν	τὴν	δύναμιν ἐξάγειν μετωπηδὸν κατὰ μίαν
[2, 62]	τῶν Ἀρκάδων Μαντινεῖς οὔτε κατὰ	τὴν	δύναμιν οὔτε κατὰ τὴν περιουσίαν,
[2, 65]	ὁ Φάριος, ὥστ´ εἶναι πᾶσαν	τὴν	δύναμιν πεζοὺς μὲν εἰς δισμυρίους
[2, 64]	πόλει, συναγαγὼν Κλεομένης ἅμα τῷ	τὴν	ἐαρινὴν ὥραν ἐνίστασθαι καὶ παρακαλέσας
[2, 12]	εἰς τὴν πίστιν. ὑπὸ δὲ	τὴν	ἐαρινὴν ὥραν ἡ Τεύτα διαπρεσβευσαμένη
[2, 68]	μειράκιόν τι Μεγαλοπολιτικὸν προεγχειρῆσαι παρὰ	τὴν	ἑαυτοῦ γνώμην, εἰπεῖν διότι τὸ
[2, 47]	χειρίζειν. ἐξ οὗ πολλὰ παρὰ	τὴν	ἑαυτοῦ γνώμην ἠναγκάζετο καὶ λέγειν
[2, 31]	αἰχμαλώτοις πρὸς τὴν εἴσοδον ἐχρήσατο	τὴν	ἑαυτοῦ καὶ πρὸς τὴν τοῦ
[2, 55]	γενναῖον εἷς ἀνὴρ κατῄσχυνε διὰ	τὴν	ἑαυτοῦ κακίαν, Θεάρκης· ὃν εἰκότως
[2, 60]	Κλεομένει, τήν τε πατρίδα καὶ	τὴν	ἑαυτοῦ προαίρεσιν ἀποσπάσας ἀπὸ τῶν
[2, 61]	γραμματοφόρους, ἀξιῶν αὐτοὺς ἀβλαβῆ κομισαμένους	τὴν	ἑαυτῶν πατρίδα κοινωνῆσαι τῶν ἰδίων
[2, 13]	Ἰταλίαν, ἀλλ´ οὐδ´ ἀσφαλῶς οἰκῆσαι	τὴν	ἑαυτῶν πατρίδα, τούτους ἔχοντες ἐφέδρους
[2, 11]	προσεδέξαντο καὶ τοὺς Ἰσσαίους εἰς	τὴν	ἑαυτῶν πίστιν. εἷλον δὲ καὶ
[2, 41]	δοκεῖ τοῖς Ἕλλησι. περὶ δὲ	τὴν	εἰκοστὴν καὶ τετάρτην ὀλυμπιάδα πρὸς
[2, 71]	ἐκεῖνοί τε γὰρ πάντες περὶ	τὴν	εἰκοστὴν καὶ τετάρτην πρὸς ταῖς
[2, 19]	ἀφικόμενοι καὶ στασιάσαντες περὶ τὴν	τῶν	εἰλημμένων πλεονεξίαν τῆς τε λείας
[2, 34]	Γνάιος Κορνήλιος τοῦ μὴ συγχωρηθῆναι	τὴν	εἰρήνην αὐτοῖς. οἱ δ´ ἀποτυχόντες
[2, 60]	ὅν γε καὶ κατ´ αὐτὴν	τὴν	εἰρήνην τοῖς ἀνελοῦσι καὶ τιμωρησαμένοις
[2, 59]	τὴν τοῦ βίου προαίρεσιν καὶ	τὴν	εἰς πατρίδα παρανομίαν τῆς μεγίστης
[2, 64]	ᾔδει σαφῶς (ὡς) πρῶτον μὲν	τὴν	εἰσβολὴν ἀκινδύνως ποιήσεται, δεύτερον ἔτι
[2, 65]	λόγον ταύτῃ ποιήσασθαι τοὺς ὑπεναντίους	τὴν	εἰσβολήν· ὃ καὶ συνεκύρησε. δύο
[2, 31]	σκύλοις καὶ τοῖς αἰχμαλώτοις πρὸς	τὴν	εἴσοδον ἐχρήσατο τὴν ἑαυτοῦ καὶ
[2, 59]	ὥς τινων συνειδότων τὰ περὶ	τὴν	εἴσοδον τῶν Ἀχαιῶν, ὀγδοήκοντα τοὺς
[2, 33]	μὲν Κελτοὺς ἀπράκτους ἐποίησαν, ἀφελόμενοι	τὴν	ἐκ διάρσεως αὐτῶν μάχην, ὅπερ
[2, 11]	καὶ λέμβων εἴκοσι τῶν ἀποκομιζόντων	τὴν	ἐκ τῆς χώρας ὠφέλειαν. τῶν
[2, 49]	ἀρχῆς. ἐὰν μὲν οὖν Αἰτωλοὶ	τὴν	ἐκ τῶν Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς
[2, 42]	ἣν παρείχοντο τοῖς συμμάχοις, ἀντικατηλλάττοντο	τὴν	ἑκάστων ἐλευθερίαν καὶ τὴν κοινὴν
[2, 16]	φέρεται δι´ αὐτῶν· ποιεῖ δὲ	τὴν	ἐκβολὴν δυσὶ στόμασιν εἰς τοὺς
[2, 43]	Ἀντίγονος ὁ Γονατᾶς, πρός τε	τὴν	ἐκείνου πολυπραγμοσύνην καὶ πρὸς τὴν
[2, 16]	δὴ τὰ περὶ Φαέθοντα καὶ	τὴν	ἐκείνου πτῶσιν, ἔτι δὲ τὰ
[2, 25]	σπουδὴν ἠκολούθουν τοῖς ἱππεῦσιν κατὰ	τὴν	ἐκείνων ἀποχώρησιν. ἅμα δὲ τῷ
[2, 58]	καὶ διέτριβον ἐν Μαντινείᾳ, παραφυλάττοντες	τὴν	ἐκείνων ἐλευθερίαν ἅμα καὶ σωτηρίαν.
[2, 58]	αὐτοὺς ἀθῴους ἀφῆκαν, τότε δὲ	τὴν	ἐκείνων ἐλευθερίαν καὶ σωτηρίαν ἐφύλαττον,
[2, 4]	τετευχότες ἀνελπίστου σωτηρίας, ἁθροισθέντες εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περί τε τῶν
[2, 27]	σπουδῇ παρενέβαλον τοὺς πεζούς, ποιούμενοι	τὴν	ἔκταξιν ἅμα πρὸς ἑκατέραν τὴν
[2, 33]	τὴν ὀφρὺν τοῦ ποταμοῦ ποιησάμενος	τὴν	ἔκταξιν διέφθειρε τὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς
[2, 35]	τοὺς τὴν Περσῶν ἔφοδον ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα καὶ Γαλατῶν ἐπὶ Δελφοὺς
[2, 37]	τούτων ἀφεμένους ἐπὶ τὰς κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα μεταβαίνειν πράξεις, ἵνα πανταχόθεν
[2, 12]	μετὰ πρεσβείας εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα τόπους τοιάδε καὶ διὰ
[2, 9]	ἐξαπέστειλε πάλιν εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα τόπους. ὧν οἱ μὲν
[2, 45]	περὶ τὸ ἔθνος, Αἰτωλοὶ διὰ	τὴν	ἔμφυτον ἀδικίαν καὶ πλεονεξίαν φθονήσαντες,
[2, 39]	Λακεδαιμονίων μὲν παραδόξως πταισάντων περὶ	τὴν	ἐν Λεύκτροις μάχην, Θηβαίων δ´
[2, 71]	Πώγωνος ἐπικληθέντος· Ἀντίοχος δὲ διεδέξατο	τὴν	ἐν Συρίᾳ βασιλείαν, ἀδελφὸς ὢν
[2, 15]	κάλλος τῶν σωμάτων, ἔτι δὲ	τὴν	ἐν τοῖς πολέμοις τόλμαν ἐξ
[2, 70]	τοῖς Ἕλλησιν, οὐ μόνον κατὰ	τὴν	ἐν τοῖς ὑπαίθροις χρείαν, ἔτι
[2, 32]	ἑαυτοῖς ἀπολείποντες ἐλπίδα τῆς σωτηρίας	τὴν	ἐν τῷ νικᾶν διὰ τὸ
[2, 47]	τοὺς ἐκτός, δι´ ὧν ἤμελλε	τὴν	ἐναντίαν ἔμφασιν ὑποδεικνύων ταύτην ἐπικρύψεσθαι
[2, 28]	τοῦ Πάδου κατοικοῦντας Βοίους παρενέβαλον,	τὴν	ἐναντίαν μὲν στάσιν ἔχοντας τοῖς
[2, 71]	ἐπάνω προεῖπον, οὗτοί τε περὶ	τὴν	ἐνάτην καὶ τριακοστήν. ἡμεῖς δ´
[2, 58]	Λακεδαιμονίοις ἱκανὴν παράσχωνται πίστιν πρὸς	τὴν	ἐνεστῶσαν ἐπιβολήν, τὰ κοινὰ τῶν
[2, 23]	διὸ καὶ πρὸς ταύτην ἀναφέροντες	τὴν	ἔννοιαν τὰ μὲν συνήθροιζον, τὰ
[2, 47]	τε πάτριον πολίτευμα καταλύσαντος καὶ	τὴν	ἔννομον βασιλείαν εἰς τυραννίδα μεταστήσαντος,
[2, 69]	ὁλοσχερῶς συμπιπτόντων, διαφέρουσαν συνέβαινε γίνεσθαι	τὴν	ἐξ ἀμφοῖν χρείαν, ὁμοῦ τῶν
[2, 44]	ἐγένετό τις εὔροια πραγμάτων πρὸς	τὴν	ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολὴν τῶν Ἀχαιῶν.
[2, 35]	κειμένων, οὐκ ᾠήθημεν δεῖν οὔτε	τὴν	ἐξ ἀρχῆς ἔφοδον αὐτῶν ἀμνημόνευτον
[2, 14]	τῆς προκατασκευῆς οἰκεῖον συσσώσωμεν κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἀναδραμεῖν δὲ
[2, 37]	τοῖς πλείστοις Ἀννιβιακοῦ, κατὰ δὲ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀπὸ τούτων
[2, 71]	ἐπὶ τοὺς καιροὺς τούτους κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐν οἷς
[2, 63]	περὶ ὧν ἀρκεῖν ὑπολαμβάνω κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ τὰ
[2, 1]	δηλοῦν, κεφαλαιωδῶς ἑκάστων ἐπιψαύοντες κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. Καρχηδόνιοι γὰρ
[2, 64]	ἡσυχίαν. ὁ δὲ Κλεομένης κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καταφθείρας μὲν
[2, 71]	μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον εἶναι κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν τὸ ποιῆσαι
[2, 68]	ὑπαρχούσης τοὐναντίον ἔπραξαν. κατὰ γὰρ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς στάσιν ἔμενον ἐπὶ
[2, 50]	δόξαντος δικαίως τοῦτο πράττειν διὰ	τὴν	ἐξ αὐτοῦ προγεγενημένην ἀδικίαν περὶ
[2, 14]	χρήσιμον εἶναι κεφαλαιώδη μὲν ποιήσασθαι	τὴν	ἐξήγησιν, ἵνα τὸ τῆς προκατασκευῆς
[2, 40]	ἀκριβεστέραν καὶ μετὰ διαστολῆς ποιησόμεθα	τὴν	ἐξήγησιν. ὑπολαμβάνω δὲ ῥᾴστην ἐμοί
[2, 61]	ἴδιον ἀφεῖλεν, τὸν ἔπαινον καὶ	τὴν	ἐπ´ ἀγαθῷ μνήμην τῶν ἀξιολόγων
[2, 71]	Δημητρίου. ~Τίνος δὲ χάριν ἐποιησάμεθα	τὴν	ἐπὶ πλεῖον ὑπὲρ τοῦ προειρημένου
[2, 33]	ἴδιον, οὐχ ὑπολειπόμενος τόπον πρὸς	τὴν	ἐπὶ πόδα ταῖς σπείραις ἀναχώρησιν.
[2, 22]	κρατήσωσι, προετρέποντο καὶ παρώξυνον πρὸς	τὴν	ἐπὶ Ῥωμαίους στρατείαν. ῥᾳδίως δ´
[2, 16]	πέλαγος αὐτοῦ πλευρὰν κεκλιμένην καὶ	τὴν	ἐπὶ τὰ πεδία, παρὰ θάλατταν
[2, 16]	Ἄλπεις συμπτώσεως Λιγυστῖνοι κατοικοῦσιν, καὶ	τὴν	ἐπὶ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος αὐτοῦ
[2, 47]	τόλμαν ἔκρινε πρὸ πολλοῦ λυμαίνεσθαι	τὴν	ἐπιβολὴν αὐτῶν. κατανοῶν δὲ τὸν
[2, 48]	αὐτοῦ πατρικοὶ ξένοι καὶ πρὸς	τὴν	ἐπιβολὴν εὐφυεῖς, ῥᾳδίως διὰ τούτων
[2, 42]	ἐξ ἀρχῆς Ἀχαιῶν αὖθις ἐποιήσαντο	τὴν	ἐπιβολὴν τῆς νῦν συστάσεως, δεύτερον
[2, 47]	Αἰτωλοὺς ἀνταγωνιστὰς παρασκευάζειν ἤμελλε πρὸς	τὴν	ἐπιβολήν, τούς τε πολλοὺς τῶν
[2, 32]	Ἰνσόμβρων προεστῶτες θεωροῦντες ἀμετάθετον οὖσαν	τὴν	ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων, ἔκριναν τῆς
[2, 4]	ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς κοινὴν ποιήσειν	τὴν	ἐπιγραφὴν ἀπό τε τοῦ τὴν
[2, 2]	τὴν οἰκονομίαν τῶν λαφύρων καὶ	τὴν	ἐπιγραφὴν τῶν ὅπλων. ~δεδογμένων δὲ
[2, 2]	τῶν λαφύρων, ἐπὰν κρατήσωσι, καὶ	τὴν	ἐπιγραφὴν τῶν ὅπλων ἑαυτῷ συγχωρεῖσθαι.
[2, 11]	αὐτῷ περιθέντες δυναστείαν ἀνεχώρησαν εἰς	τὴν	Ἐπίδαμνον ἅμα τῷ στόλῳ καὶ
[2, 11]	παραχρῆμα πάλιν ἀνήχθησαν, ἀκούοντες πολιορκεῖσθαι	τὴν	Ἐπίδαμνον. οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες
[2, 10]	προεστῶτες ἀνήγοντο· καὶ κατάραντες εἰς	τὴν	Ἐπίδαμνον ταύτην πάλιν ἐπεβάλοντο πολιορκεῖν
[2, 50]	τῷ μὴ διὰ κενῆς πεποιῆσθαι	τὴν	ἐπίνοιαν μηδ´ εὑρῆσθαι κατὰ τὴν
[2, 25]	τὸν λόφον, πρόθεσιν ἔχοντες κατὰ	τὴν	ἐπιοῦσαν πολιορκεῖν τοὺς συμπεφευγότας, ἐὰν
[2, 40]	εὐπαρακολούθητον τὴν μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα	τὴν	ἐπίστασιν ἀπὸ τούτων τῶν καιρῶν,
[2, 71]	καὶ τριακοστήν. ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ	τὴν	ἐπίστασιν καὶ προκατασκευὴν τῆς ὅλης
[2, 40]	τὸ πρέπον τῇ γραφῇ ποιούμενοι	τὴν	ἐπίστασιν. τῶν μέντοι γ´ Ἀράτῳ
[2, 29]	τὸν καιρὸν πότερον οἱ Κελτοὶ	τὴν	ἐπισφαλεστάτην εἶχον χώραν, ἐξ ἀμφοῖν
[2, 29]	πολεμίων ἐπαγόντων αὐτοῖς, ἢ τοὐναντίον	τὴν	ἐπιτευκτικωτάτην, ἅμα μὲν ἀγωνιζόμενοι πρὸς
[2, 11]	ἀποδεξαμένων καὶ δόντων ἑαυτοὺς εἰς	τὴν	ἐπιτροπὴν παραχρῆμα πάλιν ἀνήχθησαν, ἀκούοντες
[2, 27]	τὴν ἔκταξιν ἅμα πρὸς ἑκατέραν	τὴν	ἐπιφάνειαν, καὶ τὴν ἀπ´ οὐρᾶς
[2, 29]	ξένην καὶ παρηλλαγμένην εἰκὸς καὶ	τὴν	ἐπιφάνειαν καὶ τὴν χρείαν φαίνεσθαι
[2, 55]	οὖσαν διὰ τὸ μέγεθος καὶ	τὴν	ἐρημίαν, τότε δὲ καὶ ῥᾳθύμως
[2, 7]	τῶν νόμων φύλακας ποιησάμενοι καὶ	τὴν	εὐδαιμονεστάτην πόλιν ἐγχειρίσαντες, πῶς οὐκ
[2, 13]	πραγμάτων λόγον, καὶ μάλιστα διὰ	τὴν	εὐκαιρίαν τοῦ τόπου πρός τε
[2, 14]	καὶ μεγέθει διαφέροντα τῶν κατὰ	τὴν	Εὐρώπην, ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ τὴν
[2, 9]	ἀποβαλεῖν τὴν πατρίδα, διὰ δὲ	τὴν	εὐψυχίαν ἀβλαβῶς ἐπαιδεύθησαν πρὸς τὸ
[2, 55]	καὶ τοῖς ὅλοις κινδυνεῦσαι διὰ	τὴν	εὐψυχίαν τῶν Μεγαλοπολιτῶν. ὃ δὴ
[2, 54]	καὶ λαβόντων ὑποχείριον, ἀναζεύξας προῆγε	τὴν	ἐφ´ Ἡραίας καὶ Τελφούσης. παραλαβὼν
[2, 18]	ὅλων. οἱ δὲ Γαλάται καταπλαγέντες	τὴν	ἔφοδον αὐτῶν καὶ διαστασιάσαντες πρὸς
[2, 13]	οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσδοκᾶν	τὴν	ἔφοδον αὐτῶν. καταψήσαντες δὲ καὶ
[2, 35]	πλῆθος τοῖς σὺν νῷ κινδυνεύουσι)	τὴν	ἔφοδον αὐτῶν ὑπομένωσι καὶ πάσας
[2, 23]	Ἀριμίνου, τηρήσοντα ταύτῃ τῶν ἐναντίων	τὴν	ἔφοδον, ἕνα δὲ τῶν ἑξαπελέκεων
[2, 21]	δὴ καὶ Ῥωμαῖοι κατάφοβοι γενόμενοι	τὴν	ἔφοδον ἐξῆλθον μετὰ στρατοπέδου· συνέντες
[2, 37]	ὁμοίαν ποιησάμενοι τὴν προκατασκευὴν καὶ	τὴν	ἔφοδον ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[2, 3]	ὅπλων. λοιπὸν ἐξ ὑπερδεξίου ποιούμενοι	τὴν	ἔφοδον ἐπὶ τοὺς ἐν τῷ
[2, 19]	αὐτοῖς τῆς στρατείας. ἐν ᾗ	τὴν	ἔφοδον ποιησάμενοι διὰ Τυρρηνίας, ὁμοῦ
[2, 65]	διακοσίους. ὁ δὲ Κλεομένης προσδοκῶν	τὴν	ἔφοδον τὰς μὲν ἄλλας τὰς
[2, 11]	Ἐπίδαμνον. οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες	τὴν	ἔφοδον τῶν Ῥωμαίων, οὐδενὶ κόσμῳ
[2, 5]	μὲν πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχον ἐπὶ	τὴν	Ἠλείαν καὶ τὴν Μεσσηνίαν· ταύτας
[2, 1]	υἱὸν Ἀννίβαν, ὄντα τότε κατὰ	τὴν	ἡλικίαν ἐτῶν ἐννέα, καὶ διαβὰς
[2, 14]	τὴν Εὐρώπην, ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ	τὴν	ἡμετέραν ἱστορίαν. ἔστι δὲ τὸ
[2, 2]	βουλομένοις ἀληθινῶς τήν τε πρόθεσιν	τὴν	ἡμετέραν συνθεάσασθαι καὶ τὴν αὔξησιν
[2, 6]	πρὸς τοὺς Δαρδανεῖς, οὕτω λεηλατήσαντες	τὴν	Ἤπειρον ἀνοχὰς ἐποιήσαντο πρὸς τοὺς
[2, 8]	Φοινίκη διέφερε τότε τῶν κατὰ	τὴν	Ἤπειρον πόλεων εὐδαιμονίᾳ— διπλασίως ἐπερρώσθη
[2, 41]	μὲν υἱός, κατὰ δὲ τὴν	τῶν	Ἡρακλειδῶν κάθοδον ἐκπεσὼν τῆς Σπάρτης
[2, 49]	τοῖς κατὰ Δημήτριον καιροῖς ἐντρεπόμενοι	τὴν	ἡσυχίαν ἄγειν ὑποκρίνωνται, καθάπερ καὶ
[2, 21]	ἔτη μὲν πέντε καὶ τετταράκοντα	τὴν	ἡσυχίαν ἔσχον, εἰρήνην ἄγοντες πρὸς
[2, 18]	τοῦ φόβου τριακαίδεκα μὲν ἔτη	τὴν	ἡσυχίαν ἔσχον, μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 64]	λόγον (χρήσασθαι τοῖς) πράγμασιν ἦγε	τὴν	ἡσυχίαν. ὁ δὲ Κλεομένης κατὰ
[2, 13]	ἡμεῖς εὐφυέστερον καιρὸν λαβόντες ὑποδείξομεν	τὴν	θέσιν αὐτῆς καὶ τὴν χρείαν,
[2, 36]	στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι τῶν κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν Ἀννίβᾳ περιέθεσαν, ὄντι νέῳ,
[2, 22]	πρὸς τὸ κατασκευάσασθαι τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν ἀσφαλῶς. Ῥωμαῖοι γάρ, ὡς
[2, 36]	ἔτη χειρίσας ὀκτὼ τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν ἐτελεύτησε, δολοφονηθεὶς ἐν τοῖς
[2, 13]	ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν. εὑρόντες δὲ σφᾶς ἐπικεκοιμημένους
[2, 13]	γὰρ τούτοις ἀπελίπομεν τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν— νουνεχῶς καὶ πραγματικῶς χειρίζων
[2, 13]	τόπου πρός τε τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν πράγματα καὶ πρὸς τὰ
[2, 1]	Ἡρακλέους στήλας ἀνεκτᾶτο τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις. διατρίψας
[2, 22]	ὑπάρχειν παρορᾶν ἠναγκάζοντο τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν, σπουδάζοντες πρότερον ἐν καλῷ
[2, 1]	δυνάμεις συστήσαντες, εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν τόπους. ὁ δ´ ἀναλαβὼν
[2, 12]	διάβασις Ῥωμαίων μετὰ δυνάμεως εἰς	τὴν	Ἰλλυρίδα καὶ ταῦτα τὰ μέρη
[2, 2]	Ῥωμαῖοι τὴν πρώτην διάβασιν εἰς	τὴν	Ἰλλυρίδα καὶ ταῦτα τὰ μέρη
[2, 44]	περὶ τὴν πρώτην διάβασιν εἰς	τὴν	Ἰλλυρίδα Ῥωμαίων, ἐγένετό τις εὔροια
[2, 8]	τὴν σύγκλητον, κατέστησαν πρεσβευτὰς εἰς	τὴν	Ἰλλυρίδα τοὺς ἐπίσκεψιν ποιησομένους περὶ
[2, 11]	εἰς τὸν μέλλοντα χρόνον πρὸς	τὴν	Ἰλλυριῶν παρανομίαν. Ῥωμαῖοι δὲ προσδεξάμενοι
[2, 32]	φιλίαν προσαγαγόμενοι διέβησαν εἰς τὴν	τῶν	Ἰνσόμβρων γῆν κατὰ τὰς συρροίας
[2, 34]	τὰς δυνάμεις ἦγον εἰς τὴν	τῶν	Ἰνσόμβρων χώραν. παραγενόμενοι δὲ καὶ
[2, 67]	τῆς κραυγῆς καὶ συνιδόντες τὴν	τῶν	ἱππέων συμπλοκήν, ἀφέμενοι τῶν προκειμένων
[2, 11]	Ἀτιντάνων προσεληλυθότας προῆγον ὡς ἐπὶ	τὴν	Ἴσσαν διὰ τὸ καὶ ταύτην
[2, 8]	κατὰ τοὺς ἀποστάντας Ἰλλυριοὺς ἐπολιόρκει	τὴν	Ἴσσαν διὰ τὸ ταύτην ἔτι
[2, 11]	χώρας ὠφέλειαν. τῶν δὲ πολιορκούντων	τὴν	Ἴσσαν οἱ μὲν ἐν τῇ
[2, 56]	ποιεῖ δὲ τοῦτο παρ´ ὅλην	τὴν	ἱστορίαν, πειρώμενος (ἐν) ἑκάστοις ἀεὶ
[2, 13]	οὐχ οἷον δυναστεῦσαι τῶν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν, ἀλλ´ οὐδ´ ἀσφαλῶς οἰκῆσαι
[2, 13]	ἐξήνεγκαν τὸν πρὸς τοὺς κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν Κελτοὺς πόλεμον. ~ὑπὲρ ὧν
[2, 71]	δι´ ἃς αἰτίας τῶν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν κρατήσαντες Ῥωμαῖοι πρῶτον ἐγχειρεῖν
[2, 23]	πανταχόθεν ἑτοίμως. καταπεπληγμένοι γὰρ οἱ	τὴν	Ἰταλίαν οἰκοῦντες τὴν τῶν Γαλατῶν
[2, 20]	ἔτει τῆς Πύρρου διαβάσεως εἰς	τὴν	Ἰταλίαν, πέμπτῳ δὲ τῆς Γαλατῶν
[2, 24]	ἐλάττους ἔχων δισμυρίων ἐπέβαλεν εἰς	τὴν	Ἰταλίαν. περὶ μὲν οὖν τούτων
[2, 22]	τοῖς καιροῖς πρὸς τοὺς κατὰ	(τὴν	Ἰταλίαν) πολεμίους, νομίζοντες συμφέρειν σφίσι
[2, 16]	ὕδατος οὐδενὸς ἔλαττον τῶν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν ποταμῶν διὰ τὸ τὰς
[2, 1]	πότε Ῥωμαῖοι συστησάμενοι τὰ κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν τοῖς ἐκτὸς ἐγχειρεῖν ἤρξαντο
[2, 39]	γὰρ καιροὺς ἐν τοῖς κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν τόποις κατὰ τὴν Μεγάλην
[2, 16]	μεταλαβόντες δὲ καιρὸν ἁρμόττοντα ποιησόμεθα	τὴν	καθήκουσαν μνήμην, καὶ μάλιστα διὰ
[2, 27]	καὶ τὴν ἀπ´ οὐρᾶς καὶ	τὴν	κατὰ πρόσωπον· οὓς μὲν γὰρ
[2, 28]	τούτοις τοὺς Ἴνσομβρας· πρὸς δὲ	τὴν	κατὰ πρόσωπον τοὺς Ταυρίσκους καὶ
[2, 8]	πόλεων εὐδαιμονίᾳ— διπλασίως ἐπερρώσθη πρὸς	τὴν	κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἀδικίαν. οὐ
[2, 68]	συντάξεως, εὐθέως οἱ μὲν Ἰλλυριοὶ	τὴν	κατάστασιν ἐλάμβανον, οἱ δὲ περὶ
[2, 32]	Γάιος Φλαμίνιος αὖθις ἐνέβαλον εἰς	τὴν	Κελτικὴν διὰ τῆς τῶν Ἀνάρων
[2, 9]	διὰ πόρου τὸν πλοῦν ἐπὶ	τὴν	Κέρκυραν ἐποιοῦντο, μέρος δέ τι
[2, 12]	καθηκούσης φιλανθρωπίας αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς	τὴν	Κέρκυραν, ἱκανοῦ τινος ἀπολελυκότες φόβου
[2, 9]	συνάψαντες τοῖς προπλέουσι κατῆραν εἰς	τὴν	Κέρκυραν· καὶ ποιησάμενοι καταπληκτικὴν τὴν
[2, 61]	μὲν ἡμῖν ἐδήλωσε, βουλόμενος ὑποδεῖξαι	τὴν	Κλεομένους μεγαλοψυχίαν καὶ μετριότητα πρὸς
[2, 50]	μόνον ἠβούλετο δι´ αὑτοῦ γενέσθαι	τὴν	κλῆσιν, ἔτι δὲ μᾶλλον ἐξ
[2, 43]	μοναρχίας καταλῦσαι, βεβαιῶσαι δ´ ἑκάστοις	τὴν	κοινὴν καὶ πάτριον ἐλευθερίαν. μέχρι
[2, 42]	ἀντικατηλλάττοντο τὴν ἑκάστων ἐλευθερίαν καὶ	τὴν	κοινὴν ὁμόνοιαν Πελοποννησίων. σαφέστερον δ´
[2, 7]	πρῶτον γὰρ τίς οὐκ ἂν	τὴν	κοινὴν περὶ Γαλατῶν φήμην ὑπιδόμενος
[2, 8]	Τεύτα καθόλου μὲν παρ´ ὅλην	τὴν	κοινολογίαν ἀγερώχως καὶ λίαν ὑπερηφάνως
[2, 51]	πρὸς τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον τὴν	τῶν	Κορινθίων πόλιν, μήτε τοὺς Ἀχαιοὺς
[2, 16]	ἀπὸ τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς	τὴν	κορυφὴν μᾶλλον τοῦ προειρημένου σχήματος,
[2, 54]	καὶ προῆγε κατὰ σπουδὴν εἰς	τὴν	Λακωνικήν. ἐγγίσας δὲ τῷ Κλεομένει
[2, 65]	προῆγε μετὰ τῶν συμμάχων εἰς	τὴν	Λακωνικήν, ἔχων Μακεδόνας μὲν τοὺς
[2, 1]	ὡς θᾶττον κατεστήσαντο τὰ κατὰ	τὴν	Λιβύην, εὐθέως Ἀμίλκαν ἐξαπέστελλον, δυνάμεις
[2, 13]	πράγματα καὶ πρὸς τὰ κατὰ	τὴν	Λιβύην, περὶ ἧς ἡμεῖς εὐφυέστερον
[2, 31]	στρατόπεδα καὶ διελθὼν παρ´ αὐτὴν	τὴν	Λιγυστικὴν εἰς τὴν τῶν Βοίων
[2, 50]	τοῦ βασιλέως ἐπιστολὰς ἀποδόντων καὶ	τὴν	λοιπὴν εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ προθυμίαν
[2, 62]	τὰς οἰκίας, ὁμοίως δὲ καὶ	τὴν	λοιπὴν οὐσίαν· ἀλλ´ ὅμως τὸ
[2, 5]	συνέντες τὸν μερισμὸν αὐτῶν καὶ	τὴν	λοιπὴν ῥᾳθυμίαν ἐκπορεύονται νυκτός· καὶ
[2, 6]	αὐτοῖς, τὰ δὲ δουλικὰ καὶ	τὴν	λοιπὴν σκευὴν ἀναλαβόντες εἰς τοὺς
[2, 40]	διήγησιν καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν εὐπαρακολούθητον	τὴν	μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα τὴν ἐπίστασιν
[2, 49]	καθικέσθαι μὴ οὐ πρόσθεν καταλύσαντα	τὴν	Μακεδόνων ἀρχήν. σκοπεῖν οὖν αὐτὸν
[2, 50]	ἀδικίαν περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον εἰς	τὴν	Μακεδόνων οἰκίαν. διόπερ ἅμα τῷ
[2, 48]	γινώσκων οἰκείως διακειμένους αὐτοὺς πρὸς	τὴν	Μακεδόνων οἰκίαν ἐκ τῶν κατὰ
[2, 54]	μετὰ δὲ ταῦτα περιστρατοπεδεύσας τὴν	τῶν	Μαντινέων ἐπολιόρκει πόλιν. ταχὺ δὲ
[2, 22]	μαχόμενοι Ῥωμαίους, ἀλλὰ καὶ μετὰ	τὴν	μάχην ἐξ ἐφόδου κατέσχον αὐτὴν
[2, 69]	τῶν στρατοπέδων ἐν συνόψει ποιουμένων	τὴν	μάχην. ἡμιλλῶντο δὲ πρὸς ἑαυτοὺς
[2, 66]	περὶ τὸν Κλεομένη διέγνω ποιεῖσθαι	τὴν	μάχην. προτάξας οὖν τοὺς μισθοφόρους
[2, 33]	τῇ χώρᾳ τοὺς ἄνδρας κατὰ	τὴν	μάχην, ῥίπτειν ἂν εἰς τὸν
[2, 39]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις κατὰ	τὴν	Μεγάλην Ἑλλάδα τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη
[2, 43]	τῆς αὐτῆς ἀρχῆς καὶ τὴν	τῶν	Μεγαρέων πόλιν διαπραξάμενος προσένειμε τοῖς
[2, 60]	καὶ προσλαβόντες εἰς τὴν πολιτείαν	τὴν	μεγίστην τιμὴν περιέθεσαν, ἡγεμόνα καὶ
[2, 3]	τῆς νυκτὸς ἑκατὸν λέμβοι πρὸς	τὴν	Μεδιωνίαν κατὰ τοὺς ἔγγιστα τόπους
[2, 13]	Ἀσδρούβαν ποιήσασθαι συνθήκας, ἐν αἷς	τὴν	μὲν ἄλλην Ἰβηρίαν παρεσιώπων, τὸν
[2, 14]	ἡ τῶν Ἄλπεων παρώρεια, λαμβάνουσα	τὴν	μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας καὶ
[2, 7]	συστήματος ἐκείνου προαίρεσιν; οἵ γε	τὴν	μὲν ἀρχὴν ἐξέπεσον ἐκ τῆς
[2, 16]	Ὄλανα σχεδὸν ἐπὶ δισχιλίους σταδίους.	τὴν	μὲν γὰρ πρώτην ἐκ τῶν
[2, 14]	τριγωνοειδές. τούτου δὲ τοῦ σχήματος	τὴν	μὲν κορυφὴν ἥ τε τῶν
[2, 14]	Ἰταλίας τῷ σχήματι τριγωνοειδοῦς ὑπαρχούσης,	τὴν	μὲν μίαν ὁρίζει πλευρὰν αὐτῆς
[2, 11]	τὰς πεζικὰς ἔχων δυνάμεις ἐξώρμα.	τὴν	μὲν οὖν πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχε
[2, 5]	τοῖς ἡγουμένοις. ~οἱ δ´ ἐξαποσταλέντες	τὴν	μὲν πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχον ἐπὶ
[2, 37]	νῦν ῥηθέντων καιρῶν διὰ τὸ	τὴν	μὲν ὑπὲρ τῶν προγεγονότων παρ´
[2, 14]	προκείμενον ἀκρωτήριον τῆς Ἰταλίας εἰς	τὴν	μεσημβρίαν, ὃ προσαγορεύεται μὲν Κόκυνθος,
[2, 14]	παρά τε τὰς ἄρκτους καὶ	τὴν	μεσόγαιαν παρατείνουσαν ὁρίζει κατὰ τὸ
[2, 16]	πρὸς τὰς δυσμάς, κατὰ δὲ	τὴν	μεσόγαιον ἕως τῆς Ἀρρητίνων χώρας.
[2, 61]	παραχρῆμα πρὸς τοὺς Μεγαλοπολίτας εἰς	τὴν	Μεσσήνην γραμματοφόρους, ἀξιῶν αὐτοὺς ἀβλαβῆ
[2, 62]	τὰ πλεῖστα συνέβη διαφυγεῖν εἰς	τὴν	Μεσσήνην. μέγιστον δὲ τῶν προειρημένων
[2, 5]	ἔσχον ἐπὶ τὴν Ἠλείαν καὶ	τὴν	Μεσσηνίαν· ταύτας γὰρ ἀεὶ τὰς
[2, 57]	τοίνυν τὸ μὲν πρῶτον ἐγκαταλιπόντες	τὴν	μετὰ τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν ἐθελοντὴν
[2, 27]	ὅσον ἂν οἱ τόποι προσδέχωνται	τὴν	μετωπηδὸν ἔφοδον. αὐτὸς δὲ συνθεωρήσας
[2, 70]	Ἄργος ἐπ´ αὐτὴν ἦλθε τὴν	τῶν	Νεμέων πανήγυριν. ἐν ᾗ τυχὼν
[2, 11]	δὲ τῶν καιρῶν ὅμως ἐπὶ	τὴν	νῆσον ἔπλει, βουλόμενος ἅμα μὲν
[2, 60]	γενόμενον οὐκ ἐν Κεγχρεαῖς ἔδει	τὴν	νύκτα στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ὡς Φύλαρχός
[2, 27]	τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον περιπεπορεῦσθαι	τὴν	νύκτα τοῖς ἱππεῦσι καὶ προκαταλαμβάνεσθαι
[2, 17]	χρὴ ποιεῖσθαι τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ	τὴν	νῦν κατεχομένην ὑπ´ αὐτῶν χώραν,
[2, 20]	παρακαλέσαντες Τυρρηνούς. ἁθροισθέντες δὲ περὶ	τὴν	Ὀάδμονα προσαγορευομένην λίμνην παρετάξαντο Ῥωμαίοις.
[2, 27]	συνθεωρήσας εὐκαίρως λόφον κείμενον ὑπὲρ	τὴν	ὁδόν, ὑφ´ ὃν ἔδει παραπορευθῆναι
[2, 26]	παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις, ἀλλ´ εἰς	τὴν	οἰκείαν ἀδεῶς ἐπανάγειν· ταῦτα δ´
[2, 18]	παραπλησίαν ἐποιήσαντο τὴν ἀποχώρησιν εἰς	τὴν	οἰκείαν. ἀπὸ δὲ τούτου τοῦ
[2, 19]	ἐπαρχίας ἀσφαλῶς ἐπανῆλθον. εἰς δὲ	τὴν	οἰκείαν ἀφικόμενοι καὶ στασιάσαντες περὶ
[2, 64]	τὸν ἐπιφερόμενον κίνδυνον ἀσφαλῶς εἰς	τὴν	οἰκείαν ἐπανῆλθεν. ~Τοῦ δὲ θέρους
[2, 22]	ἀσινεῖς ἔχοντες τὴν ὠφέλειαν εἰς	τὴν	οἰκείαν ἐπανῆλθον. ὧν ἀκούοντες οἱ
[2, 10]	ἐπουρώσαντες ἀσφαλῶς τὴν ἀποχώρησιν εἰς	τὴν	οἰκείαν ἐποιήσαντο. τὸ δὲ τῶν
[2, 18]	τὴν πόλιν ἀποδόντες ἐπανῆλθον εἰς	τὴν	οἰκείαν. μετὰ δὲ ταῦτα τοῖς
[2, 21]	τῶν Γαλατῶν αὖθις ἀνεχώρησαν εἰς	τὴν	οἰκείαν. μετὰ δὲ τοῦτον τὸν
[2, 64]	ὑπέλαβε ποιήσασθαι τὴν ἀναχώρησιν εἰς	τὴν	οἰκείαν. ὃ καὶ συνέβη γενέσθαι.
[2, 3]	ἀνήγοντο, ποιούμενοι τὸν πλοῦν εἰς	τὴν	οἰκείαν. ~οἱ δὲ Μεδιώνιοι τετευχότες
[2, 19]	λοιποὺς ἠνάγκασαν προτροπάδην ἑκάστους εἰς	τὴν	οἰκείαν φυγεῖν. διαγενομένων δὲ πάλιν
[2, 32]	μὴ μακρὰν ἀπὸ Μασσαλίας* ἔχειν	τὴν	οἴκησιν. οὓς εἰς τὴν φιλίαν
[2, 52]	μὲν τὸ γεγονὸς ἔγκλημα πρὸς	τὴν	οἰκίαν, ἱκανὴν δὲ πίστιν παρέσχετο
[2, 59]	ἐπὶ τοῖς γινομένοις προστρέχειν πρὸς	τὴν	οἰκίαν φησίν. περὶ μὲν οὖν
[2, 2]	τὴν πολιορκίαν, δίκαιον εἶναι καὶ	τὴν	οἰκονομίαν τῶν λαφύρων, ἐπὰν κρατήσωσι,
[2, 2]	κοινὴν ποιεῖν τῷ προϋπάρχοντι καὶ	τὴν	οἰκονομίαν τῶν λαφύρων καὶ τὴν
[2, 47]	ἐναντίαν ἔμφασιν ὑποδεικνύων ταύτην ἐπικρύψεσθαι	τὴν	οἰκονομίαν. ὧν χάριν ἔνια τούτων
[2, 70]	χρείαν, ἔτι δὲ μᾶλλον κατὰ	τὴν	ὅλην αἵρεσιν καὶ καλοκἀγαθίαν. τὴν
[2, 56]	ἀρκοῦντα ταῦτα πρὸς τὸ καὶ	τὴν	ὅλην αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ δύναμιν
[2, 49]	τήν τε Κλεομένους φιλοδοξίαν καὶ	τὴν	ὅλην ἐπιβολὴν κατὰ μὲν τὸ
[2, 50]	τοῖς Ἀχαιοῖς ἐπιδεικνύναι καὶ διασαφεῖν	τὴν	ὅλην εὔνοιαν τοῦ βασιλέως, πρὸς
[2, 39]	πλεῖον εἰς τὴν πίστιν καὶ	τὴν	ὅλην καλοκἀγαθίαν. ὁμολογουμένως γὰρ δὴ
[2, 9]	ταύτῃ τῇ πράξει διὰ μὲν	τὴν	ὀλιγωρίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν τὴν πατρίδα,
[2, 15]	τὰς εἰς τὰ στρατόπεδα παραθέσεις,	τὴν	ὁλοσχερεστάτην χορηγίαν ἐκ τούτων συμβαίνει
[2, 57]	συνέβη γενέσθαι τὸ πραχθὲν διὰ	τὴν	ὀξύτητα τῆς κατὰ τὴν προαίρεσιν
[2, 28]	τοῖς ἐφάμμασι καὶ παραποδίζειν τὴν	τῶν	ὅπλων χρείαν. τὸ μὲν οὖν
[2, 33]	προειρημένῳ κινδύνῳ. παρ´ αὐτὴν γὰρ	τὴν	ὀφρὺν τοῦ ποταμοῦ ποιησάμενος τὴν
[2, 64]	ἐδόκει, παραβόλως καὶ τολμηρῶς διὰ	τὴν	ὀχυρότητα τῶν κατὰ τὰς εἰσόδους
[2, 6]	τῶν Ἑλλήνων. ἕκαστοι γὰρ θεωροῦντες	τὴν	ὀχυρωτάτην ἅμα καὶ δυνατωτάτην πόλιν
[2, 28]	ποτε μετὰ ταῦτα δυναμένοις ὑπὸ	τὴν	ὄψιν λαμβάνειν ἐκ τῶν λεγομένων
[2, 42]	ὑπῆρχε, καθ´ ἣν προτείνοντες μὲν	τὴν	παρ´ αὑτοῖς ἰσηγορίαν καὶ παρρησίαν,
[2, 14]	Σικελικὸν πέλαγος. τὴν δὲ λοιπὴν	τὴν	παρά τε τὰς ἄρκτους καὶ
[2, 18]	ἐπ´ αὐτούς, θεωροῦντες ἐκ παραθέσεως	τὴν	παραγεγενημένην αὐτοῖς εὐδαιμονίαν. ἐν ᾧ
[2, 17]	τόπων ἀφορμάς. οἷς ἐπιμιγνύμενοι κατὰ	τὴν	παράθεσιν Κελτοὶ καὶ περὶ τὸ
[2, 46]	τούτοις, ἀλλὰ καὶ βεβαιοῦντας αὐτῷ	τὴν	παράληψιν, καὶ τοὺς πρότερον κατὰ
[2, 3]	ἡμέρᾳ γενέσθαι τὴν αἵρεσιν καὶ	τὴν	παράληψιν τῆς ἀρχῆς, καθάπερ ἔθος
[2, 24]	περιβάλλειν Ῥωμαίους, ῥητέον ἂν εἴη	τὴν	παρασκευὴν καὶ τὸ πλῆθος τῆς
[2, 39]	τούτων πίστει συνεχρήσαντο πρὸς τὴν	τῶν	παρόντων κακῶν ἐξαγωγήν. οὐ μόνον
[2, 27]	διεσάφουν ἀνακρινόμενοι τῷ στρατηγῷ καὶ	τὴν	παρουσίαν ἀμφοτέρων τῶν στρατοπέδων ἀνήγγελλον,
[2, 27]	δὲ Κελτοὶ τὸ μὲν πρῶτον	τὴν	παρουσίαν τῶν περὶ τὸν Ἀτίλιον
[2, 26]	πυρὰ τῆς νυκτὸς καὶ συλλογιζόμενοι	τὴν	παρουσίαν τῶν πολεμίων συνήδρευον. οἷς
[2, 11]	αὐτὸς κύριος. οἱ δὲ Κερκυραῖοι	τὴν	παρουσίαν τῶν Ῥωμαίων ἀσμένως ἰδόντες,
[2, 34]	πολιορκουμένοις. οἱ δὲ Κελτοὶ πυθόμενοι	τὴν	παρουσίαν τῶν ὑπεναντίων, λύσαντες τὴν
[2, 8]	δὲ γυναικοθύμως καὶ ἀλογίστως δεξαμένη	τὴν	παρρησίαν ἐπὶ τοσοῦτον ἐξωργίσθη πρὸς
[2, 14]	δισχιλίους σταδίους καὶ πεντακοσίους, ὥστε	τὴν	πᾶσαν περίμετρον τῶν προειρημένων πεδίων
[2, 9]	μὲν τὴν ὀλιγωρίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν	τὴν	πατρίδα, διὰ δὲ τὴν εὐψυχίαν
[2, 43]	ἔχων εἴκοσι, τυραννουμένην δ´ ἐλευθερώσας	τὴν	πατρίδα διὰ τῆς ἀρετῆς τῆς
[2, 57]	ἐθελοντὴν Αἰτωλοῖς ἐνεχείρισαν αὑτοὺς καὶ	τὴν	πατρίδα, μετὰ δὲ ταῦτα Κλεομένει.
[2, 70]	εἰς Τεγέαν καὶ τούτοις ἀποδοὺς	τὴν	πάτριον πολιτείαν δευτεραῖος ἐντεῦθεν εἰς
[2, 52]	ἤδη βεβαίως περιειληφὼς ταῖς ἐλπίσι	τὴν	Πελοποννησίων ἀρχήν. Ἀντίγονος δὲ πάλαι
[2, 40]	φανεράν, ἐπιτελεσαμένη τὸ κάλλιστον ἔργον,	τὴν	Πελοποννησίων ὁμόνοιαν. ἧς ἀρχηγὸν μὲν
[2, 54]	~ὁ δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλῶς εἰς	τὴν	Πελοπόννησον εἰσελθὼν παρέλαβε τὸν Ἀκροκόρινθον,
[2, 60]	Φύλαρχός φησιν, περιαγόμενον δ´ εἰς	τὴν	Πελοπόννησον καὶ μετὰ τιμωρίας παραδειγματιζόμενον
[2, 43]	μεγάλου μὲν ἀπέλυσε φόβου τοὺς	τὴν	Πελοπόννησον κατοικοῦντας, ἐλευθερώσας δὲ Κορινθίους
[2, 14]	προειρημένοι τὴν χώραν· ἡγοῦμαι γὰρ	τὴν	περὶ αὐτῶν ἱστορίαν οὐ μόνον
[2, 71]	θαλάττης, ἅμα δὲ τούτοις καὶ	τὴν	περὶ τοὺς Ἕλληνας καὶ Μακεδόνας,
[2, 16]	καθήκειν τῷ τῆς προκατασκευῆς γένει	τὴν	περὶ τῶν τοιούτων ἀκριβολογίαν. μεταλαβόντες
[2, 62]	κατὰ τὴν δύναμιν οὔτε κατὰ	τὴν	περιουσίαν, ὡς αὐτὸς οὗτός φησιν,
[2, 58]	οὐδενὸς περαιτέρω συνεξακολουθήσαντος Μαντινεῦσι κατὰ	τὴν	περιπέτειαν πλὴν τοῦ διαρπαγῆναι τοὺς
[2, 35]	τῶν ἀναγκαίων. καὶ γὰρ τοὺς	τὴν	Περσῶν ἔφοδον ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[2, 21]	στρατηγοῦντος, κατεκληρούχησαν ἐν Γαλατίᾳ Ῥωμαῖοι	τὴν	Πικεντίνην προσαγορευομένην χώραν, ἐξ ἧς
[2, 39]	εἶχον— τὸ δὲ πλεῖον εἰς	τὴν	πίστιν καὶ τὴν ὅλην καλοκἀγαθίαν.
[2, 11]	καὶ τοὺς Ἐπιδαμνίους παραλαβόντες εἰς	τὴν	πίστιν προῆγον εἰς τοὺς εἴσω
[2, 12]	ἄλλοις τοῖς δεδωκόσιν ἑαυτοὺς εἰς	τὴν	πίστιν. ὑπὸ δὲ τὴν ἐαρινὴν
[2, 46]	πρόφασιν εἰς τὸ πολεμεῖν διὰ	τὴν	πλεονεξίαν τότε συνορῶν ἑκουσίως παρασπονδουμένους
[2, 34]	ἐν ἑτοίμῳ καὶ προσεδόκων τὴν	τῶν	πολεμίων ἔφοδον. οἱ δὲ τῶν
[2, 22]	ἐθελοντὶ καὶ μετὰ χάριτος παραδόντες	τὴν	πόλιν, ἄθραυστοι καὶ ἀσινεῖς ἔχοντες
[2, 11]	ἐπιγνῶναι σαφῶς τὰ γεγονότα περὶ	τὴν	πόλιν, ἅμα δὲ πεῖραν λαβεῖν
[2, 18]	ποιησάμενοι συνθήκας πρὸς Ῥωμαίους καὶ	τὴν	πόλιν ἀποδόντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν
[2, 6]	τὰ μὲν ἐλεύθερα σώματα καὶ	τὴν	πόλιν ἀπολυτρώσαντες αὐτοῖς, τὰ δὲ
[2, 57]	μεταβολῆς. ἅμα γὰρ τῷ κατασχεῖν	τὴν	πόλιν Ἄρατος παραυτίκα μὲν τοῖς
[2, 59]	ἡμέρας, ἐν ᾗ παρεισπεσόντος εἰς	τὴν	πόλιν Ἀράτου μετὰ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 54]	Ἀργείους καὶ καταστησάμενος τὰ κατὰ	τὴν	πόλιν αὖθις ἐκ ποδὸς ἐκίνει,
[2, 11]	ταύτην ὑπὸ τῶν Ἰλλυριῶν πολιορκεῖσθαι	τὴν	πόλιν. ἀφικόμενοι δὲ καὶ λύσαντες
[2, 55]	πέρας ἐκβαλὼν τοὺς Μεγαλοπολίτας κατέσχε	τὴν	πόλιν. γενόμενος δ´ ἐγκρατὴς οὕτως
[2, 54]	δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλισάμενος τὰ κατὰ	τὴν	πόλιν εἴχετο κατὰ τὸ συνεχὲς
[2, 57]	τῶν Ἀχαιῶν, Ἀράτου πραξικοπήσαντος αὐτῶν	τὴν	πόλιν. ἐν ᾧ καιρῷ τοσοῦτον
[2, 70]	ἀναχωρήσας ἀπὸ τῆς μάχης εἰς	τὴν	πόλιν ἐπὶ βραχὺ τῶν καιρῶν
[2, 61]	δὲ πῶς μὲν ἔλαβε Κλεομένης	τὴν	πόλιν καὶ πῶς ἀκέραιον διαφυλάξας
[2, 7]	πόλιν Ῥωμαίων, ἐπεχείρησαν μὲν καὶ	τὴν	πόλιν καὶ τοὺς συμπολιορκουμένους προδοῦναι·
[2, 10]	Ἐπίδαμνον ταύτην πάλιν ἐπεβάλοντο πολιορκεῖν	τὴν	πόλιν. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[2, 2]	οὖν πανδημεὶ καὶ περιστρατοπεδεύσαντες αὐτῶν	τὴν	πόλιν κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπολιόρκουν,
[2, 41]	Ἀχαιῶν ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας προσέθηκε	τὴν	πόλιν πρὸς τὸ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 7]	τῆς αὐτῆς χρείας ἕνεκεν, πολιορκούντων	τὴν	πόλιν Ῥωμαίων, ἐπεχείρησαν μὲν καὶ
[2, 9]	δ´ ἐπιβουλῆς καὶ πράξεως ἐπὶ	τὴν	πόλιν. τῶν δ´ Ἐπιδαμνίων (ἀ)
[2, 9]	καταπληκτικὴν τὴν ἀπόβασιν ἐνεχείρησαν πολιορκεῖν	τὴν	πόλιν. ὧν συμβαινόντων οἱ Κερκυραῖοι
[2, 11]	τῆς Κερκύρας, ὑπολαμβάνων ἔτι καταλήψεσθαι	τὴν	πολιορκίαν ἄκριτον· ὑστερήσας δὲ τῶν
[2, 2]	κινδύνους αὐτὸς ἀναδέδεκται τοὺς κατὰ	τὴν	πολιορκίαν, δίκαιον εἶναι καὶ τὴν
[2, 11]	τῶν Ῥωμαίων, οὐδενὶ κόσμῳ λύσαντες	τὴν	πολιορκίαν ἔφυγον. Ῥωμαῖοι δὲ καὶ
[2, 9]	ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ἐλπίζοντες λύσειν	τὴν	πολιορκίαν. ~οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συμπαραλαβόντες
[2, 11]	πόλιν. ἀφικόμενοι δὲ καὶ λύσαντες	τὴν	πολιορκίαν προσεδέξαντο καὶ τοὺς Ἰσσαίους
[2, 10]	συμβεβηκότων, βραχὺν ἔτι χρόνον ὑπομείναντες	τὴν	πολιορκίαν συνέθεντο τοῖς Ἰλλυριοῖς καὶ
[2, 34]	εὐφυεῖς τόπους, σπεύδοντες δὲ λῦσαι	τὴν	πολιορκίαν τῶν Ἀχερρῶν, μέρος τι
[2, 34]	τὴν παρουσίαν τῶν ὑπεναντίων, λύσαντες	τὴν	πολιορκίαν ὑπήντων καὶ παρετάξαντο. τῶν
[2, 41]	αὐτῶν ἄρχειν, μετέστησαν εἰς δημοκρατίαν	τὴν	πολιτείαν. λοιπὸν ἤδη τοὺς ἑξῆς
[2, 60]	ἐποίησαν, ἀλλὰ καὶ προσλαβόντες εἰς	τὴν	πολιτείαν τὴν μεγίστην τιμὴν περιέθεσαν,
[2, 38]	λοιπὸν πλῆθος τῶν Πελοποννησίων, ἅμα	τὴν	πολιτείαν τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὴν
[2, 39]	χρῆσθαι καὶ διοικεῖν κατὰ τούτους	τὴν	πολιτείαν. ὑπὸ δὲ τῆς Διονυσίου
[2, 50]	βασιλέως προθυμίαν ἀποδεξάμενος καὶ τὴν	τῶν	πολλῶν διάληψιν ἐπαινέσας παρεκάλει διὰ
[2, 53]	ταύτης τῆς ἐπιβολῆς καὶ ποιησάμενος	τὴν	πορείαν διὰ Μαντινείας οὕτως ἐπανῆλθεν
[2, 26]	ἀναλαβὼν καθηγεῖτο τῆς δυνάμεως, ποιούμενος	τὴν	πορείαν ἐπὶ τὸν προειρημένον βουνόν.
[2, 27]	Ῥώμην, ἐναντίαν ποιούμενος τοῖς πολεμίοις	τὴν	πορείαν. ἤδη δὲ περὶ Τελαμῶνα
[2, 54]	αὖθις ἐκ ποδὸς ἐκίνει, ποιούμενος	τὴν	πορείαν ὡς ἐπ´ Ἀρκαδίας. ἐκβαλὼν
[2, 23]	τῷ στρατεύματι κατατεθαρρηκότως ὥρμησαν, ποιούμενοι	τὴν	πορείαν ὡς ἐπὶ Τυρρηνίας, ἔχοντες
[2, 56]	συγγραφεὺς οὗτος πολλὰ παρ´ ὅλην	τὴν	πραγματείαν εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχεν
[2, 63]	ὑποκειμένους καιροὺς καὶ παρ´ ὅλην	τὴν	πραγματείαν κατατέτακται, περὶ ὧν ἀρκεῖν
[2, 21]	μὲν γὰρ τῶν Γαλατῶν ὑπεδύοντο	τὴν	πρᾶξιν, μάλιστα δ´ οἱ Βοῖοι
[2, 59]	τηρῶν δὲ καὶ περὶ ταύτην	τὴν	πρᾶξιν ὁ συγγραφεὺς τὸ καθ´
[2, 57]	διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς κατὰ	τὴν	προαίρεσιν ἀμφοτέρων μεταβολῆς. ἅμα γὰρ
[2, 39]	οὖν ψιλῶς αὐτὰ τὰ κατὰ	τὴν	προαίρεσιν ὑπῆρχε παρ´ αὐτοῖς· ἀποτέλεσμα
[2, 57]	τοῦ παθεῖν τι δεινὸν διὰ	τὴν	προειρημένην ἁμαρτίαν ὡς καὶ περιβόητον
[2, 41]	βίον. πάντες γὰρ οὗτοι περὶ	τὴν	προειρημένην ὀλυμπιάδα τὸ ζῆν ἐξέλιπον.
[2, 14]	μὴ συνάπτειν αὐτῷ. παρὰ δὲ	τὴν	προειρημένην παρώρειαν, ἣν δεῖ νοεῖν
[2, 37]	πράξεις, ἵνα πανταχόθεν ὁμοίαν ποιησάμενοι	τὴν	προκατασκευὴν καὶ τὴν ἔφοδον ἐπὶ
[2, 47]	χώραν, ἅμα δὲ βουλόμενοι καὶ	τὴν	πρὸς Πτολεμαῖον τηρεῖν φιλίαν διὰ
[2, 14]	μὲν μίαν ὁρίζει πλευρὰν αὐτῆς	τὴν	πρὸς τὰς ἀνατολὰς κεκλιμένην ὅ
[2, 45]	σφίσι τῆς ἐπιβολῆς προεμβιβάσαιεν εἰς	τὴν	πρὸς τὸ ἔθνος ἀπέχθειαν, ῥᾳδίως
[2, 58]	ἐπειδὴ γὰρ ἔδοξε σφίσι καθόλου	τὴν	πρὸς τὸ ἔθνος χάριν καὶ
[2, 61]	ὁλοσχερῶς ἔπταισαν τῇ πατρίδι διὰ	τὴν	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς αἵρεσιν, τὸ
[2, 46]	μετὰ τῆς βουλῆς ἀναλαμβάνειν φανερῶς	τὴν	πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπέχθειαν. Ὁ
[2, 61]	ἀναγκαιοτάτων χάριν τοῦ μὴ προδοῦναι	τὴν	πρὸς τοὺς συμμάχους πίστιν. οὗ
[2, 30]	τοῖς δὲ γυμνοῖς προεστῶσι παρὰ	τὴν	προσδοκίαν τοῦ πράγματος συμβαίνοντος τἀναντία
[2, 38]	τὴν πολιτείαν τῶν Ἀχαιῶν καὶ	τὴν	προσηγορίαν μετειληφότες; δῆλον ὡς τύχην
[2, 38]	οἱ πάτριον ἐξ ἀρχῆς ἔχοντες	τὴν	προσηγορίαν ταύτην οὔτε πλούτοις οὔτε
[2, 44]	καὶ μεταλλάξαντος τὸν βίον περὶ	τὴν	πρώτην διάβασιν εἰς τὴν Ἰλλυρίδα
[2, 2]	δὲ τοὺς καιροὺς τούτους Ῥωμαῖοι	τὴν	πρώτην διάβασιν εἰς τὴν Ἰλλυρίδα
[2, 33]	ὅτι τοῖς τε θυμοῖς κατὰ	τὴν	πρώτην ἔφοδον, ἕως ἂν ἀκέραιον
[2, 33]	καθάπερ εἴρηται πρότερον, μίαν ἔχουσι	τὴν	πρώτην καταφορὰν καιρίαν, ἀπὸ δὲ
[2, 9]	κεραμίοις, οὕτως κατασφάξαντες τοὺς φυλάττοντας	τὴν	πύλην ταχέως ἐγκρατεῖς ἐγένοντο τοῦ
[2, 41]	συμφρονεῖν. ταῦτα δ´ ἦν κατὰ	τὴν	Πύρρου διάβασιν εἰς Ἰταλίαν. καὶ
[2, 16]	δ´ εἰς τὰ πεδία, ποιούμενος	τὴν	ῥύσιν ὡς ἐπὶ μεσημβρίαν. ἀφικόμενος
[2, 18]	μετὰ δὲ ταῦτα συνορῶντες αὐξανομένην	τὴν	Ῥωμαίων δύναμιν εἰρήνην ἐποιήσαντο καὶ
[2, 14]	καὶ τόποις Ἀννίβας ἐπεβάλετο καταλύειν	τὴν	Ῥωμαίων δυναστείαν. πρῶτον δὲ περὶ
[2, 31]	ἐξ ἐφόδου καταπληξάμενοι συνηνάγκασαν εἰς	τὴν	Ῥωμαίων ἑαυτοὺς δοῦναι πίστιν, τὸν
[2, 11]	ὁμοθυμαδὸν ἔδωκαν παρακληθέντες εἰς τὴν	τῶν	Ῥωμαίων πίστιν, μίαν ταύτην ὑπολαβόντες
[2, 12]	~Γνάιος μὲν οὖν Φόλουιος εἰς	τὴν	Ῥώμην ἀπέπλευσε, τὸ πλεῖον ἔχων
[2, 31]	τὰ μὲν σκῦλα συναθροίσας εἰς	τὴν	Ῥώμην ἀπέστειλε, τὴν δὲ λείαν
[2, 22]	μάχην ἐξ ἐφόδου κατέσχον αὐτὴν	τὴν	Ῥώμην· γενόμενοι δὲ καὶ τῶν
[2, 8]	προσπεσόντος δὲ τοῦ γεγονότος εἰς	τὴν	Ῥώμην, διοργισθέντες ἐπὶ τῇ παρανομίᾳ
[2, 25]	ἀντιταττομένου, τέλος ἐπ´ αὐτὴν ὥρμησαν	τὴν	Ῥώμην. ἤδη δ´ αὐτῶν περὶ
[2, 31]	ἧκεν μετὰ τῶν δυνάμεων εἰς	τὴν	Ῥώμην. καὶ τὸ μὲν Καπετώλιον
[2, 18]	μάχης ἡμέραις ὕστερον κατέσχον αὐτὴν	τὴν	Ῥώμην πλὴν τοῦ Καπετωλίου. γενομένου
[2, 24]	ἐκ τοῦ καιροῦ προσβοηθησάντων εἰς	τὴν	Ῥώμην Σαβίνων καὶ Τυρρηνῶν ἱππεῖς
[2, 33]	δὲ σκύλων κρατήσαντες ἐπανῆλθον εἰς	τὴν	Ῥώμην. ~Τῷ δ´ ἑξῆς ἔτει,
[2, 65]	δένδρων ἐκκοπαῖς, αὐτὸς δὲ κατὰ	τὴν	Σελλασίαν καλουμένην μετὰ τῆς δυνάμεως
[2, 61]	Μεγαλοπολιτῶν ἔχειν διάληψιν; ἆρ´ οὐχὶ	τὴν	σεμνοτάτην καὶ βελτίστην; οἳ πρῶτον
[2, 19]	πρώτην τῆς Γαλατίας ἀποικίαν ἔστειλαν	τὴν	Σήνην προσαγορευομένην πόλιν, ὁμώνυμον οὖσαν
[2, 69]	ἀπεχώρησε μετὰ τούτων ἀσφαλῶς εἰς	τὴν	Σπάρτην. ἐπιγενομένης δὲ τῆς νυκτὸς
[2, 53]	διὰ Μαντινείας οὕτως ἐπανῆλθεν εἰς	τὴν	Σπάρτην. ~ὁ δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλῶς
[2, 65]	τὸν Οἰνοῦντα ποταμὸν φερούσης εἰς	τὴν	Σπάρτην, ὁ μὲν Κλεομένης τῶν
[2, 37]	σφετέρας δυναστείας χάριν ἑκάστους ποιεῖσθαι	τὴν	σπουδήν, τοιαύτην καὶ τηλικαύτην ἐν
[2, 66]	Μακεδόνων· ἐποίει δὲ τοῦτο διὰ	τὴν	στενότητα τῶν τόπων. σύνθημα δ´
[2, 22]	αὐτοὺς ἡγεμόνες οὕτω παρωρμήθησαν ἐπὶ	τὴν	στρατείαν ὥστε μηδέποτε μήτε πλείους
[2, 65]	Ἀχαιῶν ἐκ τῆς χειμασίας, ἀναλαβὼν	τὴν	στρατιὰν Ἀντίγονος προῆγε μετὰ τῶν
[2, 64]	τὰ πρέποντα τοῖς καιροῖς, ἐξαγαγὼν	τὴν	στρατιὰν ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν
[2, 32]	τε τὴν διάβασιν καὶ περὶ	τὴν	στρατοπεδείαν παραυτίκα μὲν ἔμειναν, μετὰ
[2, 19]	τῶν ἐξανισταμένων, δωροφοροῦντες καὶ προτιθέμενοι	τὴν	συγγένειαν, ἐπὶ δὲ Ῥωμαίους παρώξυναν
[2, 8]	τότε καὶ πλειόνων ἐπελθόντων ἐπὶ	τὴν	σύγκλητον, κατέστησαν πρεσβευτὰς εἰς τὴν
[2, 10]	Ἰλλυριοὶ συμπαραλαβόντες Ἀκαρνάνων ναῦς κατὰ	τὴν	συμμαχίαν, οὔσας ἑπτὰ καταφράκτους, ἀνταναχθέντες
[2, 37]	μιᾶς πόλεως διάθεσιν ἔχειν σχεδὸν	τὴν	σύμπασαν Πελοπόννησον, τῷ μὴ τὸν
[2, 69]	διὰ τῶν εὐζώνων καὶ μισθοφόρων	τὴν	συμπλοκήν, παρ´ ἑκατέροις σχεδὸν ὑπαρχόντων
[2, 50]	Μεγαλοπολῖται προθύμως ἔσχον ἰέναι πρὸς	τὴν	σύνοδον τῶν Ἀχαιῶν καὶ παρακαλεῖν
[2, 40]	τὸ ἔθνος εἰς ταύτην ἦλθε	τὴν	συντέλειαν, ἐν ᾗ καθ´ ἡμᾶς
[2, 47]	μὴ δι´ ἑτέρων σφίσι πορίζεσθαι	τὴν	σωτηρίαν, ἀλλ´ αὐτοὺς δι´ αὑτῶν
[2, 54]	ὀρύγμασι, ταχέως ἀπελπίσαντες οἱ Τεγεᾶται	τὴν	σωτηρίαν παρέδοσαν αὑτούς. ὁ δ´
[2, 28]	ἀλλὰ καὶ πρακτικὴν εἶναι συνέβαινε	τὴν	τάξιν. οἱ μὲν οὖν Ἴνσομβρες
[2, 50]	τούτοις ἀξιοῦν ἐπισπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον	τὴν	ταχίστην, εἶναι δὲ καὶ τὸ
[2, 6]	δι´ ὧν ᾤετο δεῖν αὐτοὺς	τὴν	ταχίστην εἰς οἶκον ἀναχωρεῖν διὰ
[2, 63]	ἀκούσαντά φησι κρῖναι διότι δεῖ	τὴν	ταχίστην ἐκκυβεύειν τοῖς ὅλοις πρὸ
[2, 32]	Κελτῶν δυνάμεσι· τὰ δὲ συλλογισάμενοι	τήν	τε Γαλατικὴν ἀθεσίαν καὶ διότι
[2, 20]	τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων συγκατέστησαν,	τήν	τε Γαλατῶν τόλμαν ἐν καιρῷ
[2, 49]	εἶναι τῷ νοῦν ἔχοντι συνιδεῖν.	τήν	τε γὰρ Αἰτωλῶν πλεονεξίαν οὐχ
[2, 32]	τὰ τῶν Ἰνσόμβρων πεδία καὶ	τήν	τε γῆν ἐδῄουν καὶ τὰς
[2, 49]	ἀλλ´ οὐδὲ τοῖς τῆς Ἑλλάδος,	τήν	τε Κλεομένους φιλοδοξίαν καὶ τὴν
[2, 13]	τοῖς ὅλοις μεγάλην ἐποιεῖτο προκοπήν,	τήν	τε παρὰ μὲν τισὶ Καρχηδόνα,
[2, 60]	ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος ἐν Κλεομένει,	τήν	τε πατρίδα καὶ τὴν ἑαυτοῦ
[2, 11]	επέμπετο πρὸς τοὺς Ῥωμαίους, ἐπαγγελλόμενος	τήν	τε πόλιν ἐγχειριεῖν καὶ τὰ
[2, 58]	οἱ Μαντινεῖς καὶ Λακεδαιμονίους ἐπισπασάμενοι	τήν	τε πόλιν ἐνεχείρισαν καὶ τοὺς
[2, 2]	ἐπιστάσεως θεωρητέον τοῖς βουλομένοις ἀληθινῶς	τήν	τε πρόθεσιν τὴν ἡμετέραν συνθεάσασθαι
[2, 18]	εὐδαιμονίαν. ἐν ᾧ καιρῷ Ῥωμαῖοι	τήν	τε σφετέραν δύναμιν ἀνέλαβον καὶ
[2, 50]	αὐτῆς ὁρμῆς, προελθὼν Ἄρατος καὶ	τήν	τε τοῦ βασιλέως προθυμίαν ἀποδεξάμενος
[2, 47]	Ἄρατος τὸ μέλλον καὶ δεδιὼς	τήν	τε τῶν Αἰτωλῶν ἀπόνοιαν καὶ
[2, 65]	Ἀντίγονος δὲ παραγενόμενος καὶ συνθεωρήσας	τήν	τε τῶν τόπων ὀχυρότητα καὶ
[2, 11]	παρουσίαν τῶν Ῥωμαίων ἀσμένως ἰδόντες,	τήν	τε φρουρὰν παρέδοσαν τῶν Ἰλλυριῶν
[2, 34]	παρωρείας. ὁ δὲ Γνάιος ἐπακολουθήσας	τήν	τε χώραν ἐπόρθει καὶ τὸ
[2, 62]	εἰς τὸν πόλεμον εἰσφορὰς ἐτιμήσαντο	τήν	τε χώραν τὴν Ἀττικὴν ἅπασαν
[2, 54]	καὶ διανύσας τριταῖος πρὸς τὴν	τῶν	Τεγεατῶν πόλιν, ἀπηντηκότων καὶ τῶν
[2, 35]	τὰς μετὰ ταῦτα πράξεις οὔτε	τὴν	τελευταίαν ἐξανάστασιν, ὑπολαμβάνοντες οἰκεῖον ἱστορίας
[2, 11]	ἐν διαβολαῖς ὢν καὶ φοβούμενος	τὴν	Τεύταν (δι) επέμπετο πρὸς τοὺς
[2, 6]	βοηθήσασιν ὥστε τοὐναντίον διαπρεσβευσάμενοι πρὸς	τὴν	Τεύταν συμμαχίαν ἔθεντο μετ´ Ἀκαρνάνων
[2, 64]	τὰ νῦν εἰρημένα. ~Μετὰ δὲ	τὴν	τῆς Μεγάλης πόλεως ἅλωσιν Ἀντιγόνου
[2, 18]	εἰς Ἄλβαν στρατεύματι μεγάλῳ μετὰ	τὴν	τῆς πόλεως κατάληψιν ἔτει τριακοστῷ,
[2, 23]	τὸν Πάδον ποταμὸν ἔτει μετὰ	τὴν	τῆς χώρας διάδοσιν ὀγδόῳ. τὸ
[2, 16]	καθήκουσαν μνήμην, καὶ μάλιστα διὰ	τὴν	Τιμαίου περὶ τοὺς προειρημένους τόπους
[2, 68]	ῥᾳδίως αὐτοὺς ἐτρέψαντο διὰ τὴν	τῶν	τόπων εὐφυΐαν— τούτων μὲν οὐδὲν
[2, 50]	ἰδίαν τῶν περὶ τὸν Νικοφάνη	τὴν	τοῦ βασιλέως αἵρεσιν, ἣν ἔχοι
[2, 59]	Ἀχαιοὺς ἕτερον ἥμαρτεν, κατά γε	τὴν	τοῦ βίου προαίρεσιν καὶ τὴν
[2, 27]	βουνὸν τόπων. ταχὺ δὲ συνέντες	τὴν	τοῦ Γαΐου παρουσίαν ἔκ τινος
[2, 28]	προειρημένοις, βλέποντας δὲ πρὸς τὴν	τῶν	τοῦ Γαΐου στρατοπέδων ἔφοδον. τὰς
[2, 15]	Τρανσαλπῖνοί γε μὴν οὐ διὰ	τὴν	τοῦ γένους, ἀλλὰ διὰ τὴν
[2, 31]	ἐχρήσατο τὴν ἑαυτοῦ καὶ πρὸς	τὴν	τοῦ θριάμβου διακόσμησιν. Ἡ μὲν
[2, 15]	τὴν τοῦ γένους, ἀλλὰ διὰ	τὴν	τοῦ τόπου διαφορὰν προσαγορεύονται· τὸ
[2, 16]	Φαέθοντα πένθους, καὶ πᾶσαν δὴ	τὴν	τραγικὴν καὶ ταύτῃ προσεοικυῖαν ὕλην
[2, 15]	τὰ δ´ ἄκρα διά τε	τὴν	τραχύτητα καὶ τὸ πλῆθος τῆς
[2, 15]	εὐωνίας καὶ δαψιλείας τῶν πρὸς	τὴν	τροφὴν ἀνηκόντων οὕτως ἄν τις
[2, 44]	φρονίμως προϊδόμενος τὸ μέλλον ἀπετέθειτο	τὴν	τυραννίδα καὶ μετεσχήκει τῆς ἐθνικῆς
[2, 60]	ἄξιος; ἐκεῖνος γὰρ ἀπέθετο μὲν	τὴν	τυραννίδα χρόνοις οὐ πολλοῖς πρότερον,
[2, 25]	~Οἱ δὲ Κελτοὶ κατάραντες εἰς	τὴν	Τυρρηνίαν ἐπεπορεύοντο τὴν χώραν, πορθοῦντες
[2, 6]	Ἀντιγόνειαν στενῶν, οὐ μικρὰν οὐδὲ	τὴν	τυχοῦσαν κατάπληξιν καὶ φόβον ἐνεργασάμενοι
[2, 50]	τὴν ἐπίνοιαν μηδ´ εὑρῆσθαι κατὰ	τὴν	τῶν Αἰτωλῶν ἐλπίδα τὸν Ἀντίγονον
[2, 3]	τάξει προῆγον κατὰ σπείρας ἐπὶ	τὴν	τῶν Αἰτωλῶν στρατοπεδείαν. οἱ δ´
[2, 7]	ὀψωνίων ἐξ αὐτῆς ἐπεβάλοντο διαρπάζειν	τὴν	τῶν Ἀκραγαντίνων πόλιν, φυλακῆς χάριν
[2, 34]	δυνάμεως διαβιβάσαντες τὸν Πάδον εἰς	τὴν	τῶν Ἀνάρων χώραν ἐπολιόρκουν τὸ
[2, 53]	μετὰ Τιμοξένου τοῦ στρατηγοῦ κατέλαβον	τὴν	τῶν Ἀργείων πόλιν. ὃ δὴ
[2, 53]	προσπεσεῖν αὐτῷ διότι κατειλῆφθαι συμβαίνει	τὴν	τῶν Ἀργείων πόλιν ὑπὸ τῶν
[2, 64]	ἐξαγαγὼν τὴν στρατιὰν ἐνέβαλεν εἰς	τὴν	τῶν Ἀργείων χώραν, ὡς μὲν
[2, 43]	ἑαυτοῦ καὶ τόλμης προσένειμε πρὸς	τὴν	τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν, ἀρχῆθεν εὐθὺς
[2, 43]	ἐλευθερώσας δὲ Κορινθίους προσηγάγετο πρὸς	τὴν	τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν. ἐπὶ δὲ
[2, 42]	ἐν τοῖς ἑξῆς χρόνοις ἐπὶ	τὴν	τῶν Ἀχαιῶν προαίρεσιν ἀνοιστέον. πολλοῖς
[2, 54]	τὰ φρούρια Μεγαλοπολίταις ἧκε πρὸς	τὴν	τῶν Ἀχαιῶν σύνοδον εἰς Αἴγιον.
[2, 54]	χειμῶνος παρῆν εἰς Αἴγιον πρὸς	τὴν	τῶν Ἀχαιῶν σύνοδον. καὶ τοὺς
[2, 31]	παρ´ αὐτὴν τὴν Λιγυστικὴν εἰς	τὴν	τῶν Βοίων ἐνέβαλε χώραν. πληρώσας
[2, 24]	τῆς Γαλατίας, ἵν´ ἐμβαλόντες εἰς	τὴν	τῶν Βοίων χώραν ἀντιπερισπῶσι τοὺς
[2, 23]	γὰρ οἱ τὴν Ἰταλίαν οἰκοῦντες	τὴν	τῶν Γαλατῶν ἔφοδον οὐκέτι Ῥωμαίοις
[2, 32]	τὸν Κλούσιον ποταμὸν ἦλθον εἰς	τὴν	τῶν Γονομάνων χώραν καὶ προσλαβόντες
[2, 19]	οἰκείαν ἀφικόμενοι καὶ στασιάσαντες περὶ	τὴν	τῶν εἰλημμένων πλεονεξίαν τῆς τε
[2, 41]	Ὀρέστου μὲν υἱός, κατὰ δὲ	τὴν	τῶν Ἡρακλειδῶν κάθοδον ἐκπεσὼν τῆς
[2, 32]	τὴν φιλίαν προσαγαγόμενοι διέβησαν εἰς	τὴν	τῶν Ἰνσόμβρων γῆν κατὰ τὰς
[2, 34]	ἀναλαβόντες τὰς δυνάμεις ἦγον εἰς	τὴν	τῶν Ἰνσόμβρων χώραν. παραγενόμενοι δὲ
[2, 67]	ἀκούσαντες τῆς κραυγῆς καὶ συνιδόντες	τὴν	τῶν ἱππέων συμπλοκήν, ἀφέμενοι τῶν
[2, 51]	ὁρμητήριον πρὸς τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον	τὴν	τῶν Κορινθίων πόλιν, μήτε τοὺς
[2, 54]	εἷλε· μετὰ δὲ ταῦτα περιστρατοπεδεύσας	τὴν	τῶν Μαντινέων ἐπολιόρκει πόλιν. ταχὺ
[2, 43]	δὲ τῆς αὐτῆς ἀρχῆς καὶ	τὴν	τῶν Μεγαρέων πόλιν διαπραξάμενος προσένειμε
[2, 70]	εἰς Ἄργος ἐπ´ αὐτὴν ἦλθε	τὴν	τῶν Νεμέων πανήγυριν. ἐν ᾗ
[2, 28]	ἐμπλέκεσθαι τοῖς ἐφάμμασι καὶ παραποδίζειν	τὴν	τῶν ὅπλων χρείαν. τὸ μὲν
[2, 39]	τῇ τούτων πίστει συνεχρήσαντο πρὸς	τὴν	τῶν παρόντων κακῶν ἐξαγωγήν. οὐ
[2, 34]	εἶχον ἐν ἑτοίμῳ καὶ προσεδόκων	τὴν	τῶν πολεμίων ἔφοδον. οἱ δὲ
[2, 50]	τοῦ βασιλέως προθυμίαν ἀποδεξάμενος καὶ	τὴν	τῶν πολλῶν διάληψιν ἐπαινέσας παρεκάλει
[2, 11]	σφᾶς ὁμοθυμαδὸν ἔδωκαν παρακληθέντες εἰς	τὴν	τῶν Ῥωμαίων πίστιν, μίαν ταύτην
[2, 54]	προῆγε. καὶ διανύσας τριταῖος πρὸς	τὴν	τῶν Τεγεατῶν πόλιν, ἀπηντηκότων καὶ
[2, 68]	ὑπεναντίων ῥᾳδίως αὐτοὺς ἐτρέψαντο διὰ	τὴν	τῶν τόπων εὐφυΐαν— τούτων μὲν
[2, 28]	τοῖς προειρημένοις, βλέποντας δὲ πρὸς	τὴν	τῶν τοῦ Γαΐου στρατοπέδων ἔφοδον.
[2, 25]	ἱππεῖς, ἅμα δὲ παραδόξως ἐνοχλῆσαι	τὴν	τῶν ὑπεναντίων ἔφοδον. οἱ δὲ
[2, 33]	τοὺς πλείστους τῶν παραταξαμένων διὰ	τὴν	τῶν χιλιάρχων πρόνοιαν. ὁ μὲν
[2, 38]	αίτιον ἡγητέον τοῦ συμφρονήσαντας Πελοποννησίους	τὴν	ὑπάρχουσαν αὐτοῖς εὐδαιμονίαν καταστήσασθαι. Τὰ
[2, 71]	ποιῆσαι πᾶσιν ἐναργῆ καὶ γνώριμον	τὴν	ὑπάρχουσαν περὶ Μακεδόνας καὶ τοὺς
[2, 25]	ἅμα δὲ παραδόξως ἐνοχλῆσαι τὴν	τῶν	ὑπεναντίων ἔφοδον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[2, 35]	κεφαλαιώδη μὲν ἀνέκαθεν δὲ ποιήσασθαι	τὴν	ὑπὲρ τούτων ἐξήγησιν. ~Ἀσδρούβας δ´
[2, 58]	τὸ ψεῦδος ἀπίθανον, καὶ διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς ἀγνοίας οὐδὲ τὸ
[2, 68]	οἱ δὲ περὶ τὸν Εὐκλείδαν	τὴν	ὑπὸ πόδα διὰ τὸ μὴ
[2, 58]	οἳ μετὰ τῶν Ἀχαιῶν συνδιετήρουν	τὴν	ὑποκειμένην αὐτοῖς κατάστασιν. μετ´ οὐ
[2, 36]	Ἀννίβᾳ περιέθεσαν, ὄντι νέῳ, διὰ	τὴν	ὑποφαινομένην ἐκ τῶν πράξεων ἀγχίνοιαν
[2, 65]	ἔχων Μακεδόνας μὲν τοὺς εἰς	τὴν	φάλαγγα μυρίους, πελταστὰς δὲ τρισχιλίους,
[2, 11]	δὲ προσδεξάμενοι τοὺς Κερκυραίους εἰς	τὴν	φιλίαν ἔπλεον ἐπὶ τῆς Ἀπολλωνίας,
[2, 11]	καθ´ αὑτούς, δεξάμενοι τούτους εἰς	τὴν	φιλίαν, παραπλησίως δὲ καὶ τοὺς
[2, 32]	ἔχειν τὴν οἴκησιν. οὓς εἰς	τὴν	φιλίαν προσαγαγόμενοι διέβησαν εἰς τὴν
[2, 28]	οἱ δὲ Γαισάται διά τε	τὴν	φιλοδοξίαν καὶ τὸ θάρσος ταῦτ´
[2, 8]	καθ´ οὓς δὲ καιροὺς περὶ	τὴν	Φοινίκην διέτριβον, καὶ πλείους ἀπὸ
[2, 5]	μετὰ σπουδῆς. παραγενόμενοι δὲ πρὸς	τὴν	Φοινίκην καὶ προβαλόμενοι τὸν παρὰ
[2, 6]	ἧκον εἰς Ἑλίκρανον. οἱ δὲ	τὴν	Φοινίκην κατασχόντες τὸ μὲν πρῶτον,
[2, 41]	τυραννεύων ἐκπεπτωκυῖαν μὲν ἐξ Αἰγίου	τὴν	φρουράν, ἀπολωλότα δὲ τὸν ἐν
[2, 41]	ταῦτα μάλιστά πως ἔτει πέμπτῳ	τὴν	φρουρὰν ἐκβαλόντες Αἰγιεῖς μετέσχον τῆς
[2, 68]	λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους εἰς τὸ	τὴν	φυγὴν ἐπὶ πολὺ καταφερῆ καὶ
[2, 54]	ἐπ´ οἴκου διαφῆκε πάντας εἰς	τὴν	χειμασίαν, αὐτὸς δὲ τοῖς Ἀχαιοῖς
[2, 33]	πλείστους τῶν παραταξαμένων διὰ τὴν	τῶν	χιλιάρχων πρόνοιαν. ὁ μὲν γὰρ
[2, 15]	ἱκανὰ πάντ´ ἔχειν τὰ πρὸς	τὴν	χρείαν, ἡμιασσαρίου· τοῦτο δ´ ἔστι
[2, 13]	ὑποδείξομεν τὴν θέσιν αὐτῆς καὶ	τὴν	χρείαν, ἣν ἀμφοτέραις δύναται παρέχεσθαι
[2, 29]	ἀμφιστόμου τάξεως ἰδιότης τοιαύτην ἔχει	τὴν	χρείαν. τούς γε μὴν Ῥωμαίους
[2, 69]	ἱππεῖς συνετελεῖτο κίνδυνος, ἐκπρεπῆ ποιουμένων	τὴν	χρείαν τῶν Ἀχαϊκῶν ἱππέων ἁπάντων,
[2, 29]	εἰκὸς καὶ τὴν ἐπιφάνειαν καὶ	τὴν	χρείαν φαίνεσθαι τοῦ συντεταγμένου. δεύτερον
[2, 47]	αὑτῶν σῴζειν τὰς πόλεις καὶ	τὴν	χώραν, ἅμα δὲ βουλόμενοι καὶ
[2, 18]	καὶ τῶν Οὐενέτων ἐμβαλόντων εἰς	τὴν	χώραν αὐτῶν, τότε μὲν ποιησάμενοι
[2, 65]	τὰς μὲν ἄλλας τὰς εἰς	τὴν	χώραν εἰσβολὰς ἠσφαλίσατο φυλακαῖς καὶ
[2, 15]	γὰρ τὰς καταλύσεις οἱ διοδεύοντες	τὴν	χώραν ἐν τοῖς πανδοκείοις, οὐ
[2, 14]	ἐξ ὅτου κατέσχον οἱ προειρημένοι	τὴν	χώραν· ἡγοῦμαι γὰρ τὴν περὶ
[2, 14]	περί τε τοὺς τόπους καὶ	τὴν	χώραν ἰδιωμάτων. Τῆς δὴ συμπάσης
[2, 64]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καταφθείρας μὲν	τὴν	χώραν, καταπληξάμενος δὲ τοὺς ὑπεναντίους,
[2, 61]	καὶ βελτίστην; οἳ πρῶτον μὲν	τὴν	χώραν Κλεομένει προεῖντο, μετὰ δὲ
[2, 50]	σῴζειν καὶ τὰς πόλεις καὶ	τὴν	χώραν· οὐδὲν γὰρ εἶναι τούτου
[2, 70]	Ἰλλυριοὺς εἰσβεβληκότας εἰς Μακεδονίαν πορθεῖν	τὴν	χώραν. οὕτως ἀεί ποθ´ ἡ
[2, 25]	κατάραντες εἰς τὴν Τυρρηνίαν ἐπεπορεύοντο	τὴν	χώραν, πορθοῦντες ἀδεῶς· οὐδενὸς δ´
[2, 22]	ὅρους, ὡς ἤδη παρόντων εἰς	τὴν	χώραν τῶν πολεμίων, οὐδέπω κεκινηκότων
[2, 56]	πραγματείᾳ καταμαθεῖν. βουλόμενος δὴ διασαφεῖν	τὴν	ὠμότητα τὴν Ἀντιγόνου καὶ Μακεδόνων,
[2, 22]	πόλιν, ἄθραυστοι καὶ ἀσινεῖς ἔχοντες	τὴν	ὠφέλειαν εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανῆλθον.
[2, 56]	ἐν δὲ τούτοις τἀληθὲς διὰ	τὴν	ὠφέλειαν τῶν φιλομαθούντων. χωρίς τε
[2, 71]	προεῖπον, οὗτοί τε περὶ τὴν	ἐνάτην	καὶ τριακοστήν. ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ
[2, 56]	κἂν ᾖ ψεῦδος, διὰ τὴν	ἀπάτην	τῶν θεωμένων, ἐν δὲ τούτοις
[2, 56]	μεγάλοις περιπεσεῖν ἀτυχήμασι, καὶ τὴν	ἀρχαιοτάτην	καὶ μεγίστην πόλιν τῶν κατὰ
[2, 61]	ἔχειν διάληψιν; ἆρ´ οὐχὶ τὴν	σεμνοτάτην	καὶ βελτίστην; οἳ πρῶτον μὲν
[2, 59]	αὐτὸ γὰρ τοὔνομα περιέχει τὴν	ἀσεβεστάτην	ἔμφασιν καὶ πάσας περιείληφε τὰς
[2, 29]	καιρὸν πότερον οἱ Κελτοὶ τὴν	ἐπισφαλεστάτην	εἶχον χώραν, ἐξ ἀμφοῖν τοῖν
[2, 7]	νόμων φύλακας ποιησάμενοι καὶ τὴν	εὐδαιμονεστάτην	πόλιν ἐγχειρίσαντες, πῶς οὐκ ἂν
[2, 15]	εἰς τὰ στρατόπεδα παραθέσεις, τὴν	ὁλοσχερεστάτην	χορηγίαν ἐκ τούτων συμβαίνει τῶν
[2, 39]	ἐγίνετο, τῷ μὴ δύνασθαι φῦναι	προστάτην	ἄξιον τῆς προαιρέσεως, ἀεὶ δὲ
[2, 29]	ἐπαγόντων αὐτοῖς, ἢ τοὐναντίον τὴν	ἐπιτευκτικωτάτην,	ἅμα μὲν ἀγωνιζόμενοι πρὸς ἀμφοτέρους,
[2, 6]	Ἑλλήνων. ἕκαστοι γὰρ θεωροῦντες τὴν	ὀχυρωτάτην	ἅμα καὶ δυνατωτάτην πόλιν τῶν
[2, 6]	θεωροῦντες τὴν ὀχυρωτάτην ἅμα καὶ	δυνατωτάτην	πόλιν τῶν ἐν Ἠπείρῳ παραλόγως
[2, 15]	δυεῖν, τοῦ δ´ οἴνου τὸν	μετρητὴν	ἰσόκριθον. ἐλύμου γε μὴν καὶ
[2, 40]	τελεσιουργὸν τῆς πράξεως Φιλοποίμενα τὸν	Μεγαλοπολίτην,	βεβαιωτὴν δὲ τοῦ μόνιμον αὐτὴν
[2, 38]	Ἀχαιοῖς ὑπαρχούσης. αὕτη τινὰς μὲν	ἐθελοντὴν	αἱρετιστὰς εὗρε Πελοποννησίων, πολλοὺς δὲ
[2, 57]	τὴν μετὰ τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν	ἐθελοντὴν	Αἰτωλοῖς ἐνεχείρισαν αὑτοὺς καὶ τὴν
[2, 46]	καὶ τὰς μεγίστας ἀπολλύντας πόλεις	ἐθελοντὴν	ἐφ´ ᾧ μόνον ἰδεῖν ἀξιόχρεων
[2, 54]	δὲ καὶ ταύτας τὰς πόλεις,	ἐθελοντὴν	προσχωρησάντων αὐτῷ τῶν κατοικούντων, οὕτως
[2, 56]	ἀθῷός ἐστιν, ὁ δὲ τὸν	προδότην	ἢ τύραννον τιμῶν καὶ προεδρείας
[2, 55]	κοινωνὸν τῶν ἰδίων ἐλπίδων μήτε	προδότην	κατασκευάσασθαι. τὸ μὲν γὰρ Κλειτορίων
[2, 56]	γε προφανῶς ὁ μὲν τὸν	κλέπτην	ἢ μοιχὸν ἀποκτείνας ἀθῷός ἐστιν,
[2, 69]	μετὰ τούτων ἀσφαλῶς εἰς τὴν	Σπάρτην.	ἐπιγενομένης δὲ τῆς νυκτὸς καταβὰς
[2, 53]	Μαντινείας οὕτως ἐπανῆλθεν εἰς τὴν	Σπάρτην.	~ὁ δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλῶς εἰς
[2, 65]	Οἰνοῦντα ποταμὸν φερούσης εἰς τὴν	Σπάρτην,	ὁ μὲν Κλεομένης τῶν προειρημένων
[2, 41]	περὶ δὲ τὴν εἰκοστὴν καὶ	τετάρτην	ὀλυμπιάδα πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθάπερ
[2, 71]	πάντες περὶ τὴν εἰκοστὴν καὶ	τετάρτην	πρὸς ταῖς ἑκατὸν ὀλυμπιάδα μετήλλαξαν,
[2, 2]	κακῶς διακειμένων καὶ δοκούντων ἀν´	ἑκάστην	ἡμέραν ἐνδώσειν ἑαυτούς, ὁ προϋπάρχων
[2, 13]	πράγμασιν καὶ μόνον οὐ καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν προσδοκᾶν τὴν ἔφοδον αὐτῶν.
[2, 40]	ποιησόμεθα τὴν ἐξήγησιν. ὑπολαμβάνω δὲ	ῥᾴστην	ἐμοί τ´ ἂν γενέσθαι τὴν
[2, 1]	πρὸς γὰρ τοὺς ἀνδρωδεστάτους καὶ	μεγίστην	δύναμιν ἔχοντας παραταττόμενος καὶ χρώμενος
[2, 2]	δύναμιν δὲ πεζὴν καὶ ναυτικὴν	μεγίστην	ἔσχε τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων
[2, 62]	πάντες ἓν καὶ ταὐτὸ λέγοντες	μεγίστην	καρποῦσθαι δοκοῦσιν εὐδαιμονίαν, ὅμως ἐκ
[2, 56]	ἀτυχήμασι, καὶ τὴν ἀρχαιοτάτην καὶ	μεγίστην	πόλιν τῶν κατὰ τὴν Ἀρκαδίαν
[2, 17]	προαιρέσεις. περὶ δὲ τὰς ἑταιρείας	μεγίστην	σπουδὴν ἐποιοῦντο διὰ τὸ καὶ
[2, 60]	προσλαβόντες εἰς τὴν πολιτείαν τὴν	μεγίστην	τιμὴν περιέθεσαν, ἡγεμόνα καὶ στρατηγὸν
[2, 51]	δ´ αὐτοῖς ἀπορίαν καὶ δυσχρηστίαν	μεγίστην	τὸ μήτε τὸν βασιλέα δοκεῖν
[2, 40]	ἐπιβολῆς Ἄρατον νομιστέον τὸν Σικυώνιον,	ἀγωνιστὴν	δὲ καὶ τελεσιουργὸν τῆς πράξεως
[2, 45]	διότι ταῖς ἐπιβολαῖς Ἄρατον ἕξουσιν	ἀνταγωνιστήν,	ἄνδρα δυνάμενον πάσης εὐστοχεῖν περιστάσεως.
[2, 46]	ᾧ μόνον ἰδεῖν ἀξιόχρεων γενόμενον	ἀνταγωνιστὴν	Κλεομένη τοῖς Ἀχαιοῖς, ἔγνω δεῖν
[2, 55]	καὶ Στυμφαλίοις μηδέποτε δυνηθῆναι μήθ´	αἱρετιστὴν	καὶ κοινωνὸν τῶν ἰδίων ἐλπίδων
[2, 61]	ἆρ´ οὐχὶ τὴν σεμνοτάτην καὶ	βελτίστην;	οἳ πρῶτον μὲν τὴν χώραν
[2, 39]	τὴν δύναμιν ἀποβλέψαντες— σχεδὸν γὰρ	ἐλαχίστην	τότε δὴ τῶν Ἑλλήνων εἶχον—
[2, 50]	ἀξιοῦν ἐπισπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον τὴν	ταχίστην,	εἶναι δὲ καὶ τὸ πλῆθος
[2, 6]	ὧν ᾤετο δεῖν αὐτοὺς τὴν	ταχίστην	εἰς οἶκον ἀναχωρεῖν διὰ τὸ
[2, 63]	φησι κρῖναι διότι δεῖ τὴν	ταχίστην	ἐκκυβεύειν τοῖς ὅλοις πρὸ τοῦ
[2, 71]	τε περὶ τὴν ἐνάτην καὶ	τριακοστήν.	ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ τὴν ἐπίστασιν
[2, 41]	τοῖς Ἕλλησι. περὶ δὲ τὴν	εἰκοστὴν	καὶ τετάρτην ὀλυμπιάδα πρὸς ταῖς
[2, 71]	τε γὰρ πάντες περὶ τὴν	εἰκοστὴν	καὶ τετάρτην πρὸς ταῖς ἑκατὸν
[2, 33]	κεχρῆσθαι τῷ προειρημένῳ κινδύνῳ. παρ´	αὐτὴν	γὰρ τὴν ὀφρὺν τοῦ ποταμοῦ
[2, 40]	Μεγαλοπολίτην, βεβαιωτὴν δὲ τοῦ μόνιμον	αὐτὴν	ἐπὶ ποσὸν γενέσθαι Λυκόρταν καὶ
[2, 70]	δευτεραῖος ἐντεῦθεν εἰς Ἄργος ἐπ´	αὐτὴν	ἦλθε τὴν τῶν Νεμέων πανήγυριν.
[2, 19]	πόλιν, ὁμώνυμον οὖσαν τοῖς πρότερον	αὐτὴν	κατοικοῦσι Γαλάταις, ὑπὲρ ἧς ἀρτίως
[2, 7]	πόλιν, φυλακῆς χάριν εἰσαχθέντες εἰς	αὐτήν,	ὄντες τότε πλείους τῶν τρισχιλίων·
[2, 19]	ὑπὲρ ἧς ἀρτίως διεσαφήσαμεν, φάσκοντες	αὐτὴν	παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ
[2, 55]	πόλιν. γενόμενος δ´ ἐγκρατὴς οὕτως	αὐτὴν	πικρῶς διέφθειρεν καὶ δυσμενῶς ὥστε
[2, 37]	αὐτὸν περίβολον ὑπάρχειν τοῖς κατοικοῦσιν	αὐτήν,	τἄλλα δ´ εἶναι καὶ κοινῇ
[2, 60]	ἀπέκτειναν, ὅν γε καὶ κατ´	αὐτὴν	τὴν εἰρήνην τοῖς ἀνελοῦσι καὶ
[2, 31]	τὰ στρατόπεδα καὶ διελθὼν παρ´	αὐτὴν	τὴν Λιγυστικὴν εἰς τὴν τῶν
[2, 22]	τὴν μάχην ἐξ ἐφόδου κατέσχον	αὐτὴν	τὴν Ῥώμην· γενόμενοι δὲ καὶ
[2, 18]	τῆς μάχης ἡμέραις ὕστερον κατέσχον	αὐτὴν	τὴν Ῥώμην πλὴν τοῦ Καπετωλίου.
[2, 54]	Ἀχαιῶν ἐνταῦθα, περιστρατοπεδεύσας ἤρξατο πολιορκεῖν	αὐτήν.	τῶν δὲ Μακεδόνων ἐνεργῶς χρωμένων
[2, 8]	ἡ δὲ Τεύτα, καταπλευσάντων πρὸς	αὐτὴν	τῶν ἐκ τῆς Ἠπείρου λέμβων,
[2, 25]	δ´ αὐτοῖς ἀντιταττομένου, τέλος ἐπ´	αὐτὴν	ὥρμησαν τὴν Ῥώμην. ἤδη δ´
[2, 70]	εἰς αἵματος ἀναγωγὴν καί τινα	τοιαύτην	διάθεσιν ἐμπεσὼν μετ´ οὐ πολὺ
[2, 41]	τῆς ἄρτι ῥηθείσης ὀλυμπιάδος, εἰς	τοιαύτην	διαφορὰν καὶ καχεξίαν ἐνέπεσον, καὶ
[2, 46]	μὲν οὖν Κλεομενικὸς προσαγορευθεὶς πόλεμος	τοιαύτην	ἔλαβε τὴν ἀρχὴν καὶ κατὰ
[2, 29]	γὰρ τῆς ἀμφιστόμου τάξεως ἰδιότης	τοιαύτην	ἔχει τὴν χρείαν. τούς γε
[2, 37]	χάριν ἑκάστους ποιεῖσθαι τὴν σπουδήν,	τοιαύτην	καὶ τηλικαύτην ἐν τοῖς καθ´
[2, 47]	φαίνεσθαι πράττων ἐβούλετο. διόπερ ἔχων	τοιαύτην	πρόθεσιν ἀδήλως αὐτὰ διενοεῖτο χειρίζειν.
[2, 29]	παντὸς στρατοπέδου συμπαιανίζοντος τηλικαύτην καὶ	τοιαύτην	συνέβαινε γίνεσθαι κραυγὴν ὥστε μὴ
[2, 37]	ποιεῖσθαι τὴν σπουδήν, τοιαύτην καὶ	τηλικαύτην	ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς
[2, 23]	τῆς ἄλλης ἐπιτηδειότητος πρὸς πόλεμον	τηλικαύτην	ἐποιήσαντο κατασκευὴν ἡλίκην οὐδείς πω
[2, 29]	ἅμα τοῦ παντὸς στρατοπέδου συμπαιανίζοντος	τηλικαύτην	καὶ τοιαύτην συνέβαινε γίνεσθαι κραυγὴν
[2, 15]	εἰπεῖν ῥᾴδιον. σίτου τε γὰρ	τοσαύτην	ἀφθονίαν ὑπάρχειν συμβαίνει κατὰ τοὺς
[2, 23]	παλαιοῦ φόβου. διὸ καὶ πρὸς	ταύτην	ἀναφέροντες τὴν ἔννοιαν τὰ μὲν
[2, 14]	ὡσανεὶ βάσιν τοῦ τριγώνου, παρὰ	ταύτην	ἀπὸ μεσημβρίας ὑπόκειται πεδία τῆς
[2, 61]	καὶ παραδόξως αὐτοῖς ἐξουσίας ἀβλαβῆ	ταύτην	ἀπολαβεῖν, προείλαντο στέρεσθαι χώρας, τάφων,
[2, 38]	ἰσχυροτάτοις, ἰσότητι καὶ φιλανθρωπίᾳ. διὸ	ταύτην	ἀρχηγὸν καὶ (παρ) αίτιον ἡγητέον
[2, 71]	ἐνίστασθαι πόλεμον, καὶ τὴν βύβλον	ταύτην	ἀφορίζειν ἀκολούθως τῇ τε τῶν
[2, 55]	Μεγάλης πόλεως, τὴν δὲ πόλιν	ταύτην	εἰδὼς δυσφύλακτον οὖσαν διὰ τὸ
[2, 47]	ἤμελλε τὴν ἐναντίαν ἔμφασιν ὑποδεικνύων	ταύτην	ἐπικρύψεσθαι τὴν οἰκονομίαν. ὧν χάριν
[2, 8]	ἐπολιόρκει τὴν Ἴσσαν διὰ τὸ	ταύτην	ἔτι μόνην ἀπειθεῖν αὐτῇ. κατὰ
[2, 40]	τὸ συνεχὲς τὸ ἔθνος εἰς	ταύτην	ἦλθε τὴν συντέλειαν, ἐν ᾗ
[2, 54]	ἐπολιόρκει πόλιν. ταχὺ δὲ καὶ	ταύτην	καταπληξαμένων τῶν Μακεδόνων καὶ λαβόντων
[2, 34]	καὶ τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν, ἐπολιόρκουν	ταύτην.	οἱ δ´ Ἴνσομβρες βοηθεῖν μὲν
[2, 37]	τοῖς χρόνοις, ἐπειδὴ περὶ μὲν	ταύτην	ὁλοσχερὴς ἐπαναίρεσις, περὶ δὲ τοὺς
[2, 38]	ἐξ ἀρχῆς ἔχοντες τὴν προσηγορίαν	ταύτην	οὔτε πλούτοις οὔτε ταῖς τῶν
[2, 10]	καὶ κατάραντες εἰς τὴν Ἐπίδαμνον	ταύτην	πάλιν ἐπεβάλοντο πολιορκεῖν τὴν πόλιν.
[2, 39]	καλοκἀγαθίαν. ὁμολογουμένως γὰρ δὴ τότε	ταύτην	περὶ αὐτῶν πάντες εἶχον τὴν
[2, 21]	Σήνωνας προσαγορευομένους Γαλάτας, Γαΐου Φλαμινίου	ταύτην	τὴν δημαγωγίαν εἰσηγησαμένου καὶ πολιτείαν,
[2, 59]	ἀνθρώπων. τηρῶν δὲ καὶ περὶ	ταύτην	τὴν πρᾶξιν ὁ συγγραφεὺς τὸ
[2, 11]	τὴν Ἴσσαν διὰ τὸ καὶ	ταύτην	ὑπὸ τῶν Ἰλλυριῶν πολιορκεῖσθαι τὴν
[2, 11]	τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν, μίαν	ταύτην	ὑπολαβόντες ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρχειν εἰς
[2, 63]	ἡμέραις μάλιστα τὸν παρὰ Πτολεμαίου	πρεσβευτὴν	ἐλθεῖν ἀγγέλλοντα πρὸς τὸν Κλεομένη
[2, 51]	τὸν Ἀντίγονον. ἐν ᾧ καιρῷ	πρεσβευτὴν	τὸν υἱὸν ἐξαποστείλας Ἄρατος πρὸς
[2, 71]	τοῖς) πρώτοις μετὰ τὴν Ἀλεξάνδρου	τελευτὴν	κατασχοῦσι τὰς ἀρχὰς ταύτας, λέγω
[2, 40]	τῆς πράξεως Φιλοποίμενα τὸν Μεγαλοπολίτην,	βεβαιωτὴν	δὲ τοῦ μόνιμον αὐτὴν ἐπὶ
[2, 2]	τοὺς καιροὺς τούτους Ῥωμαῖοι τὴν	πρώτην	διάβασιν εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ
[2, 44]	μεταλλάξαντος τὸν βίον περὶ τὴν	πρώτην	διάβασιν εἰς τὴν Ἰλλυρίδα Ῥωμαίων,
[2, 16]	δισχιλίους σταδίους. τὴν μὲν γὰρ	πρώτην	ἐκ τῶν πηγῶν ἔχει ῥύσιν
[2, 11]	δυνάμεις ἐξώρμα. τὴν μὲν οὖν	πρώτην	ἐπιβολὴν ἔσχε πλεῖν ὁ Γνάιος
[2, 5]	~οἱ δ´ ἐξαποσταλέντες τὴν μὲν	πρώτην	ἐπιβολὴν ἔσχον ἐπὶ τὴν Ἠλείαν
[2, 33]	τοῖς τε θυμοῖς κατὰ τὴν	πρώτην	ἔφοδον, ἕως ἂν ἀκέραιον ᾖ,
[2, 33]	εἴρηται πρότερον, μίαν ἔχουσι τὴν	πρώτην	καταφορὰν καιρίαν, ἀπὸ δὲ ταύτης
[2, 19]	πάσης ἐγκρατεῖς. εἰς ἣν καὶ	πρώτην	τῆς Γαλατίας ἀποικίαν ἔστειλαν τὴν
[2, 1]	θᾶττον κατεστήσαντο τὰ κατὰ τὴν	Λιβύην,	εὐθέως Ἀμίλκαν ἐξαπέστελλον, δυνάμεις συστήσαντες,
[2, 37]	τάς τε περὶ Σικελίαν καὶ	Λιβύην	καὶ τὰς ἑξῆς πράξεις διεξιόντες
[2, 13]	καὶ πρὸς τὰ κατὰ τὴν	Λιβύην,	περὶ ἧς ἡμεῖς εὐφυέστερον καιρὸν
[2, 6]	δὲ δουλικὰ καὶ τὴν λοιπὴν	σκευὴν	ἀναλαβόντες εἰς τοὺς λέμβους, οἱ
[2, 8]	παρανομίᾳ τῆς γυναικὸς εὐθέως περὶ	παρασκευὴν	ἐγίνοντο καὶ στρατόπεδα κατέγραφον καὶ
[2, 24]	Ῥωμαίους, ῥητέον ἂν εἴη τὴν	παρασκευὴν	καὶ τὸ πλῆθος τῆς ὑπαρχούσης
[2, 23]	ἐπιτηδειότητος πρὸς πόλεμον τηλικαύτην ἐποιήσαντο	κατασκευὴν	ἡλίκην οὐδείς πω μνημονεύει πρότερον.
[2, 2]	συνθεάσασθαι καὶ τὴν αὔξησιν καὶ	κατασκευὴν	τῆς Ῥωμαίων δυναστείας. ἔγνωσαν δὲ
[2, 37]	ἵνα πανταχόθεν ὁμοίαν ποιησάμενοι τὴν	προκατασκευὴν	καὶ τὴν ἔφοδον ἐπὶ τοὺς
[2, 71]	δ´ ἐπειδὴ τὴν ἐπίστασιν καὶ	προκατασκευὴν	τῆς ὅλης ἱστορίας διεληλύθαμεν, δι´
[2, 3]	τοῦ βασιλέως καὶ διακομίσαντες τὴν	ἀποσκευὴν	καὶ τὴν ἄλλην ὠφέλειαν ἐπὶ
[2, 17]	Φλέγραιά ποτε καλούμενα τὰ περὶ	Καπύην	καὶ Νώλην· ἃ δὴ καὶ
[2, 4]	οὖν αὐτοῖς κοινὴν ποιήσειν τὴν	ἐπιγραφὴν	ἀπό τε τοῦ τὴν ἀρχὴν
[2, 2]	οἰκονομίαν τῶν λαφύρων καὶ τὴν	ἐπιγραφὴν	τῶν ὅπλων. ~δεδογμένων δὲ τούτων,
[2, 2]	λαφύρων, ἐπὰν κρατήσωσι, καὶ τὴν	ἐπιγραφὴν	τῶν ὅπλων ἑαυτῷ συγχωρεῖσθαι. τινῶν
[2, 15]	καὶ δαψιλείας τῶν πρὸς τὴν	τροφὴν	ἀνηκόντων οὕτως ἄν τις ἀκριβέστατα
[2, 51]	ἤδη τῶν πραγμάτων οὐκέτι διδόντων	ἀναστροφὴν	ἠνάγκαζε τὰ περιεστῶτα καταφεύγειν ὁμοθυμαδὸν
[2, 33]	ὥστ´ ἐὰν μὴ δῷ τις	ἀναστροφὴν	τοῖς χρωμένοις ἐρείσαντας πρὸς τὴν
[2, 14]	δὲ τοῦ σχήματος τὴν μὲν	κορυφὴν	ἥ τε τῶν Ἀπεννίνων καλουμένων
[2, 16]	τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς τὴν	κορυφὴν	μᾶλλον τοῦ προειρημένου σχήματος, καταφέρεται
[2, 14]	αἱ πλευραὶ συμπίπτουσαι πρὸς ἀλλήλας	κορυφὴν	ποιοῦσι τοῦ τριγώνου τὸ προκείμενον
[2, 22]	Ῥωμαίους, ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν	μάχην	ἐξ ἐφόδου κατέσχον αὐτὴν τὴν
[2, 30]	τοῖς πολεμίοις ἐκ χειρὸς ἐποίει	μάχην	ἐχυράν. διακοπτόμενοι γὰρ ἔμενον ἐπ´
[2, 69]	στρατοπέδων ἐν συνόψει ποιουμένων τὴν	μάχην.	ἡμιλλῶντο δὲ πρὸς ἑαυτοὺς καὶ
[2, 39]	πταισάντων περὶ τὴν ἐν Λεύκτροις	μάχην,	Θηβαίων δ´ ἀνελπίστως ἀντιποιησαμένων τῆς
[2, 33]	ἀφελόμενοι τὴν ἐκ διάρσεως αὐτῶν	μάχην,	ὅπερ ἴδιόν ἐστι Γαλατικῆς χρείας,
[2, 66]	τὸν Κλεομένη διέγνω ποιεῖσθαι τὴν	μάχην.	προτάξας οὖν τοὺς μισθοφόρους ἐπέστησε
[2, 33]	χώρᾳ τοὺς ἄνδρας κατὰ τὴν	μάχην,	ῥίπτειν ἂν εἰς τὸν ποταμὸν
[2, 2]	μάλιστα τῶν προϊόντων πρὸς τὴν	ἀρχήν,	ἀμφισβητούντων πρὸς τὰ λεγόμενα καὶ
[2, 52]	περιειληφὼς ταῖς ἐλπίσι τὴν Πελοποννησίων	ἀρχήν.	Ἀντίγονος δὲ πάλαι μὲν ἦν
[2, 14]	Ἄλπεων παρώρεια, λαμβάνουσα τὴν μὲν	ἀρχὴν	ἀπὸ Μασσαλίας καὶ τῶν ὑπὲρ
[2, 13]	πραγματικῶς χειρίζων τὰ κατὰ τὴν	ἀρχὴν	ἔν τε τοῖς ὅλοις μεγάλην
[2, 14]	δὲ τοῖς χρόνοις ἐπὶ τὴν	ἀρχήν,	ἐξ ὅτου κατέσχον οἱ προειρημένοι
[2, 7]	προαίρεσιν; οἵ γε τὴν μὲν	ἀρχὴν	ἐξέπεσον ἐκ τῆς ἰδίας, συνδραμόντων
[2, 36]	καὶ τόλμαν. ὃς παραλαβὼν τὴν	ἀρχὴν	εὐθέως δῆλος ἦν ἐκ τῶν
[2, 46]	προσαγορευθεὶς πόλεμος τοιαύτην ἔλαβε τὴν	ἀρχὴν	καὶ κατὰ τούτους τοὺς καιρούς.
[2, 41]	οὐκ ἤδη πολεμηθησόμενον, ἀποθέμενος τὴν	ἀρχὴν	καὶ λαβὼν τὰ πιστὰ παρὰ
[2, 70]	καιρῶν ἀντεποιήσατο, διακατέσχεν ἂν τὴν	ἀρχήν.	οὐ μὴν ἀλλ´ ὅ γ´
[2, 49]	οὐ πρόσθεν καταλύσαντα τὴν Μακεδόνων	ἀρχήν.	σκοπεῖν οὖν αὐτὸν ἠξίουν, προορώμενον
[2, 37]	τῶν καιρῶν ἐπηγγειλάμεθα ποιήσασθαι τὴν	ἀρχὴν	τῆς ἑαυτῶν συντάξεως, πρέπον ἂν
[2, 66]	μὲν Ἰλλυριοῖς τότε ποιεῖσθαι τὴν	ἀρχὴν	τῆς πρὸς τὸν λόφον προσβολῆς,
[2, 37]	τῆς προκατασκευῆς ἥκομεν ἐπὶ τὴν	ἀρχὴν	τοῦ τε συμμαχικοῦ καὶ τοῦ
[2, 4]	ἐπιγραφὴν ἀπό τε τοῦ τὴν	ἀρχὴν	τῶν Αἰτωλῶν ἔχοντος καὶ τῶν
[2, 38]	τὴν προσηγορίαν μετειληφότες; δῆλον ὡς	τύχην	μὲν λέγειν οὐδαμῶς ἂν εἴη
[2, 45]	τὸν Ἀκροκόρινθον (πραξ( ικοπήσαντας καταλαβ)	εῖν,	ὑπέλαβον, εἰ τοὺς Λακεδαιμονίους προσλαβόντες
[2, 51]	τοῦ κομίσασθαι τὸν Ἀκροκόρινθον καὶ	λαβεῖν	ὁρμητήριον πρὸς τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον
[2, 66]	ὑπεναντίων ἐπινοίας. οὐ δυνάμενος δὲ	λαβεῖν	οὐδὲν ἀργὸν οὐδ´ ἔξοπλον διὰ
[2, 32]	τῶν Ῥωμαίων, ἔκριναν τῆς τύχης	λαβεῖν	πεῖραν καὶ διακινδυνεῦσαι πρὸς αὐτοὺς
[2, 68]	τῶν ἄκρων, ὡς ἀνωτάτω σπεύδοντες	λαβεῖν	τοὺς ὑπεναντίους εἰς τὸ τὴν
[2, 11]	τὴν πόλιν, ἅμα δὲ πεῖραν	λαβεῖν	τῶν παρὰ τοῦ Δημητρίου προσαγγελλομένων.
[2, 46]	πόλεμον τὸν πρὸς αὐτοὺς αἰσχυνομένους	ἀναλαβεῖν	ἐκ τοῦ φανεροῦ διὰ τὸ
[2, 61]	παραδόξως αὐτοῖς ἐξουσίας ἀβλαβῆ ταύτην	ἀπολαβεῖν,	προείλαντο στέρεσθαι χώρας, τάφων, ἱερῶν,
[2, 63]	λίαν ἱκανὸς ἦν ἀσφαλῶς ὑπομένων	τρίβειν	τὸν πόλεμον. τὸ δ´ ἅμα
[2, 41]	ἀφ´ αὑτῶν ἐναντίως τὸ συμφέρον	ἄγειν	ἀλλήλαις. ἐξ οὗ συνέπεσε τὰς
[2, 35]	ἐπεισόδια τῆς τύχης εἰς μνήμην	ἄγειν	καὶ παράδοσιν τοῖς ἐπιγινομένοις, ἵνα
[2, 49]	Δημήτριον καιροῖς ἐντρεπόμενοι τὴν ἡσυχίαν	ἄγειν	ὑποκρίνωνται, καθάπερ καὶ νῦν, πολεμήσειν
[2, 37]	παρεληλυθόσι χρόνοις ἐπὶ ταὐτὸ συμφέρον	ἀγαγεῖν	Πελοποννησίους, οὐδενὸς δὲ καθικέσθαι δυνηθέντος
[2, 56]	ἐπίστασιν καὶ δάκρυα τοὺς Ἕλληνας	ἀγαγεῖν.	σπουδάζων δ´ εἰς ἔλεον ἐκκαλεῖσθαι
[2, 17]	τὰς περιστάσεις ῥᾳδίως δύνασθαι πανταχῇ	περιαγαγεῖν	καὶ μεθιστάναι κατὰ τὰς αὑτῶν
[2, 18]	τριακοστῷ, τότε μὲν οὐκ ἐτόλμησαν	ἀντεξαγαγεῖν	Ῥωμαῖοι τὰ στρατόπεδα διὰ τὸ
[2, 26]	ἀλλ´ εἰς τὴν οἰκείαν ἀδεῶς	ἐπανάγειν·	ταῦτα δ´ ἀποσκευασαμένους καὶ γενομένους
[2, 26]	τῷ φωτὶ παρήγγειλε τοὺς πεζοὺς	ἐξάγειν,	αὐτὸς δὲ τοὺς ἱππεῖς ἀναλαβὼν
[2, 22]	ποτὲ δὲ καὶ τὰς δυνάμεις	ἐξάγειν	ἐπὶ τοὺς ὅρους, ὡς ἤδη
[2, 69]	προτειχίσματα καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν	ἐξάγειν	μετωπηδὸν κατὰ μίαν πλευρὰν τῆς
[2, 27]	στρατόπεδα καὶ βάδην εἰς τοὔμπροσθεν	προάγειν,	καθ´ ὅσον ἂν οἱ τόποι
[2, 17]	διὰ γὰρ τὸ στιβαδοκοιτεῖν καὶ	κρεαφαγεῖν,	ἔτι δὲ μηδὲν ἄλλο πλὴν
[2, 47]	τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἠναγκάζετο καὶ	λέγειν	καὶ ποιεῖν πρὸς τοὺς ἐκτός,
[2, 38]	μετειληφότες; δῆλον ὡς τύχην μὲν	λέγειν	οὐδαμῶς ἂν εἴη πρέπον· φαῦλον
[2, 1]	μερῶν. ἑξῆς δὲ τούτοις ἐπεβαλόμεθα	λέγειν	πῶς στασιάσαντες οἱ μισθοφόροι πρὸς
[2, 63]	Κλεομένη διότι Πτολεμαῖος τὸ μὲν	χορηγεῖν	ἀπολέγει, διαλύεσθαι δὲ παρακαλεῖ πρὸς
[2, 51]	ἀπογνοὺς μὲν τὸ ἔθνος Κλεομένει	χορηγεῖν	ἐπεβάλετο, βουλόμενος αὐτὸν ἐπαλείφειν ἐπὶ
[2, 25]	ἐλάττους ἑξακισχιλίων, τοὺς δὲ λοιποὺς	φεύγειν·	ὧν οἱ πλείους πρός τινα
[2, 50]	τὰς ἐν αὑτοῖς ἐλπίδας τότε	καταφεύγειν	ἐπὶ τὰς τῶν φίλων βοηθείας.
[2, 51]	διδόντων ἀναστροφὴν ἠνάγκαζε τὰ περιεστῶτα	καταφεύγειν	ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον. ἐν
[2, 50]	ἐξ ἀνάγκης ἐπὶ τοῦτο δέοι	καταφεύγειν,	οὐ μόνον ἠβούλετο δι´ αὑτοῦ
[2, 34]	ἐποίησαν, μέρος δέ τι καὶ	φυγεῖν	αὐτῶν ἠνάγκασαν, ἕως ὁ Γνάιος
[2, 19]	προτροπάδην ἑκάστους εἰς τὴν οἰκείαν	φυγεῖν.	διαγενομένων δὲ πάλιν ἐτῶν δέκα
[2, 62]	δουλικῶν σωμάτων τὰ πλεῖστα συνέβη	διαφυγεῖν	εἰς τὴν Μεσσήνην. μέγιστον δὲ
[2, 62]	καὶ παραδόσεως ἁλόντες, ὥστε μήτε	διαφυγεῖν	μηδένα μήτε διακλαπῆναι ῥᾳδίως μηδέν,
[2, 5]	πλείους ἁλῶναι, τοὺς δὲ λοιποὺς	διαφυγεῖν	ὡς ἐπ´ Ἀτιντάνων. ~Οὗτοι μὲν
[2, 6]	Τεύτας γραμμάτων, δι´ ὧν ᾤετο	δεῖν	αὐτοὺς τὴν ταχίστην εἰς οἶκον
[2, 46]	ἀνταγωνιστὴν Κλεομένη τοῖς Ἀχαιοῖς, ἔγνω	δεῖν	εἰς ταῦτα βλέπων οὗτός τε
[2, 50]	τὰ τῆς τύχης, πρότερον ἔφη	δεῖν	ἐξελέγξαντας πάσας τὰς ἐν αὑτοῖς
[2, 26]	ἧς εἶχον, ἀμύθητον— διόπερ ἔφη	δεῖν	μὴ κινδυνεύειν ἔτι μηδὲ παραβάλλεσθαι
[2, 35]	τὰς Ἄλπεις κειμένων, οὐκ ᾠήθημεν	δεῖν	οὔτε τὴν ἐξ ἀρχῆς ἔφοδον
[2, 44]	ἐπικεῖσθαι δὲ τὸν Ἄρατον, οἰόμενον	δεῖν	σφᾶς ἀποτίθεσθαι τὰς τυραννίδας καὶ
[2, 49]	χάριτος ἀποδόσεως ῥᾳθυμεῖν αὐτὸν ᾤοντο	δεῖν·	τῆς γὰρ χρείας ἐπιτελουμένης αὐτὸν
[2, 7]	ἀγνοίας καὶ περὶ τοῦ μηδέποτε	δεῖν	τοὺς εὖ φρονοῦντας ἰσχυροτέραν εἰσάγεσθαι
[2, 46]	πόλεις ἐθελοντὴν ἐφ´ ᾧ μόνον	ἰδεῖν	ἀξιόχρεων γενόμενον ἀνταγωνιστὴν Κλεομένη τοῖς
[2, 20]	ὑπὸ Γαλατῶν οὐδὲν ἠδύναντο δεινότερον	ἰδεῖν	οὐδὲ προσδοκῆσαι τῶν αὐτοῖς ἤδη
[2, 9]	βοηθεῖν κατὰ σπουδὴν καὶ μὴ	περιιδεῖν	σφᾶς αὐτοὺς ἀναστάτους γενομένους ὑπὸ
[2, 49]	ῥᾷον εἶναι τῷ νοῦν ἔχοντι	συνιδεῖν.	τήν τε γὰρ Αἰτωλῶν πλεονεξίαν
[2, 56]	τοῖς γινομένοις, ὧν χωρὶς οὔτ´	ἐλεεῖν	εὐλόγως οὔτ´ ὀργίζεσθαι καθηκόντως δυνατὸν
[2, 7]	ὑπὲρ ὀψωνίων ἐξ αὐτῆς ἐπεβάλοντο	διαρπάζειν	τὴν τῶν Ἀκραγαντίνων πόλιν, φυλακῆς
[2, 6]	παραδόξως διασεσωσμένοι τοσοῦτον ἀπεῖχον τοῦ	πειράζειν	ἀμύνεσθαι τοὺς ἠδικηκότας ἢ χάριν
[2, 65]	καὶ τὸ μὲν ἐξ ἐφόδου	καταπειράζειν	καὶ συμπλέκεσθαι ~προχείρως ἀπέγνω, στρατοπεδεύσας
[2, 24]	σύμπαν πλῆθος τῶν δυναμένων ὅπλα	βαστάζειν,	αὐτῶν τε Ῥωμαίων καὶ τῶν
[2, 47]	Κλεομένη καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς ἀνταγωνιστὰς	παρασκευάζειν	ἤμελλε πρὸς τὴν ἐπιβολήν, τούς
[2, 26]	τοὺς Κελτοὺς διὰ Τυρρηνίας ἐμβεβληκότας	συνεγγίζειν	τῇ Ῥώμῃ, παρῆν βοηθῶν κατὰ
[2, 25]	ἐκείνων ἀποχώρησιν. ἅμα δὲ τῷ	συνεγγίζειν	τοῖς πολεμίοις διαναστάντων τῶν Κελτῶν
[2, 28]	στρατοπέδων, οὔπω δὲ προσδοκῶντες αὐτὰ	συνεγγίζειν,	τότε σαφῶς ἐκ τοῦ περὶ
[2, 28]	ὄντας ἐμπλέκεσθαι τοῖς ἐφάμμασι καὶ	παραποδίζειν	τὴν τῶν ὅπλων χρείαν. τὸ
[2, 4]	μέλλοντος ὡς ἤδη γεγονότος, μηδὲ	προκατελπίζειν	βεβαιουμένους ὑπὲρ ὧν ἀκμὴν ἐνδεχόμενόν
[2, 47]	τοιαύτην πρόθεσιν ἀδήλως αὐτὰ διενοεῖτο	χειρίζειν.	ἐξ οὗ πολλὰ παρὰ τὴν
[2, 50]	καὶ τὰ πράγματα κατὰ σπουδὴν	ἐγχειρίζειν	αὐτῷ. ὁ δ´ Ἄρατος διακούσας
[2, 71]	πόλεμον, καὶ τὴν βύβλον ταύτην	ἀφορίζειν	ἀκολούθως τῇ τε τῶν προγεγονότων
[2, 30]	Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων κατὰ τὸν ἐθισμὸν	εἰσακοντίζειν	ἐνεργοῖς καὶ πυκνοῖς τοῖς βέλεσιν,
[2, 8]	λόγον, κοινῇ μὲν ἔφη πειρᾶσθαι	φροντίζειν	ἵνα μηδὲν ἀδίκημα γίνηται Ῥωμαίοις
[2, 50]	μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι δι´ αὑτῶν	σῴζειν	καὶ τὰς πόλεις καὶ τὴν
[2, 47]	σωτηρίαν, ἀλλ´ αὐτοὺς δι´ αὑτῶν	σῴζειν	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν,
[2, 38]	κατὰ πάντων Πελοποννησίων, οὐκ ἄχρηστον	μαθεῖν.	οὔτε γὰρ χώρας καὶ πόλεων
[2, 14]	καὶ τελέως ἀναγκαίαν χάριν τοῦ	μαθεῖν	τίσι μετὰ ταῦτα πιστεύσας ἀνδράσι
[2, 56]	καὶ δύναμιν ἐν τῇ πραγματείᾳ	καταμαθεῖν.	βουλόμενος δὴ διασαφεῖν τὴν ὠμότητα
[2, 15]	αὐτῶν τῶν πράξεων σαφῶς ἔσται	καταμαθεῖν.	Τῶν δ´ Ἄλπεων ἑκατέρας τῆς
[2, 60]	καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς παρεσπόνδησεν, τί	παθεῖν	ἦν ἄξιος; ἐκεῖνος γὰρ ἀπέθετο
[2, 58]	τοὺς τοῦ πολέμου νόμους ὑπόκειται	παθεῖν.	οὐκοῦν ὁλοσχερεστέρας τινὸς καὶ μείζονος
[2, 55]	τρισὶ μησὶ πρότερον αὐτῷ συνέβη	παθεῖν	παρεισπεσόντι κατὰ τὸν Κωλαιὸν προσαγορευόμενον
[2, 57]	ᾧ καιρῷ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ	παθεῖν	τι δεινὸν διὰ τὴν προειρημένην
[2, 9]	Ἀπολλωνιᾶται καὶ Ἐπιδάμνιοι, δεόμενοι σφίσι	βοηθεῖν	κατὰ σπουδὴν καὶ μὴ περιιδεῖν
[2, 34]	ἐπολιόρκουν ταύτην. οἱ δ´ Ἴνσομβρες	βοηθεῖν	μὲν οὐ δυνάμενοι διὰ τὸ
[2, 6]	ἔθνος, δεόμενοι μεθ´ ἱκετηρίας σφίσι	βοηθεῖν.	οἱ δὲ κατελεήσαντες τὰς συμφορὰς
[2, 8]	ἰδίαν ἀδικήματα κοινῇ μεταπορεύεσθαι καὶ	βοηθεῖν	τοῖς ἀδικουμένοις· πειρασόμεθα δὴ θεοῦ
[2, 8]	διὰ τὸ ταύτην ἔτι μόνην	ἀπειθεῖν	αὐτῇ. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[2, 63]	μάλιστα τὸν παρὰ Πτολεμαίου πρεσβευτὴν	ἐλθεῖν	ἀγγέλλοντα πρὸς τὸν Κλεομένη διότι
[2, 22]	μήτ´ ἐνδοξοτέρους μήτε μαχιμωτέρους ἄνδρας	ἐξελθεῖν	ἐκ τούτων τῶν τόπων τῆς
[2, 64]	ὑποφέρειν τὸν ἐπιρραπισμὸν τῶν ὄχλων	ἐξελθεῖν	καὶ διακινδυνεῦσαι τοῖς παροῦσιν, πρόδηλον
[2, 58]	δήπου φεισαμένους ἐᾶσαι πάντας ὑποσπόνδους	ἀπελθεῖν·	τοῦτο γὰρ καὶ τοῖς πολεμίοις
[2, 52]	Κλεομένης ἀντεστρατοπέδευον ἀλλήλοις, ὁ μὲν	εἰσελθεῖν	σπουδάζων εἰς Πελοπόννησον, ὁ δὲ
[2, 70]	τοὺς Ἰλλυριοὺς εἰσβεβληκότας εἰς Μακεδονίαν	πορθεῖν	τὴν χώραν. οὕτως ἀεί ποθ´
[2, 58]	φησιν, οὐκ ἔλεον εἰκὸς ἦν	συνεξακολουθεῖν	αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἑλλήνων, ἔπαινον
[2, 56]	δ´ ἀναγκαῖον ἡμῖν, Ἀράτῳ προῃρημένοις	κατακολουθεῖν	περὶ τῶν Κλεομενικῶν, μὴ παραλιπεῖν
[2, 47]	γνώμην ἠναγκάζετο καὶ λέγειν καὶ	ποιεῖν	πρὸς τοὺς ἐκτός, δι´ ὧν
[2, 67]	τοῖς Ἰλλυριοῖς ἀπεδόθη, παρήγγειλαν δὲ	ποιεῖν	τὸ δέον οἷς ἦν ἐπιμελές,
[2, 56]	ἐκκαλεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας καὶ συμπαθεῖς	ποιεῖν	τοῖς λεγομένοις, εἰσάγει περιπλοκὰς γυναικῶν
[2, 2]	στρατηγὸς κρατήσῃ τῆς πόλεως, κοινὴν	ποιεῖν	τῷ προϋπάρχοντι καὶ τὴν οἰκονομίαν
[2, 11]	Ῥωμαίους, ἐπαγγελλόμενος τήν τε πόλιν	ἐγχειριεῖν	καὶ τὰ λοιπὰ πράγματα παραδώσειν,
[2, 43]	ἐκχωρήσαντες πρῶτον ὑπέμειναν τότε φόρους	ἐνεγκεῖν	Ῥωμαίοις. μεγάλην δὲ προκοπὴν ποιήσας
[2, 45]	τῷ βασιλεῖ Λακεδαιμονίων κοινωνεῖν καὶ	συμπλέκειν	ἀμφοτέροις ἅμα τὰς χεῖρας. ὁρῶντες
[2, 47]	πρὸς τὸν εἰρημένον βασιλέα καὶ	συμπλέκειν	τὰς χεῖρας, ὑποδεικνύων αὐτῷ τὸ
[2, 16]	ὑπερθησόμεθα διὰ τὸ μὴ λίαν	καθήκειν	τῷ τῆς προκατασκευῆς γένει τὴν
[2, 61]	καὶ διαθέσεως ἐξηγήσατο, δῆλον ὅτι	καθήκειν	ὑπολαμβάνων τοῖς συγγραφεῦσι τὰς παρανόμους
[2, 14]	ἐπὶ δισχιλίους καὶ διακοσίους σταδίους	παρήκειν	συμβαίνει, παρὰ δὲ τὴν ἀπὸ
[2, 39]	τῶν Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο χρῆσθαι καὶ	διοικεῖν	κατὰ τούτους τὴν πολιτείαν. ὑπὸ
[2, 4]	καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ	δοκεῖν	Αἰτωλοὺς τοὺς μέγιστον ἔχοντας τὸ
[2, 51]	μεγίστην τὸ μήτε τὸν βασιλέα	δοκεῖν	ἂν βοηθῆσαι χωρὶς τοῦ κομίσασθαι
[2, 27]	δ´ εὔελπις γενόμενος ἐπὶ τῷ	δοκεῖν	μέσους κατὰ πορείαν ἀπειληφέναι τοὺς
[2, 29]	παρακειμένους τόπους συνηχοῦντας ἐξ αὑτῶν	δοκεῖν	προΐεσθαι φωνήν. ἐκπληκτικὴ δ´ ἦν
[2, 38]	βιασαμένη σὺν καιρῷ παραχρῆμα πάλιν	εὐδοκεῖν	ἐποίησεν αὑτῇ τοὺς ἀναγκασθέντας. οὐδενὶ
[2, 63]	τὴν πραγματείαν κατατέτακται, περὶ ὧν	ἀρκεῖν	ὑπολαμβάνω κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 54]	τῶν Ἀχαιῶν ἐνταῦθα, περιστρατοπεδεύσας ἤρξατο	πολιορκεῖν	αὐτήν. τῶν δὲ Μακεδόνων ἐνεργῶς
[2, 25]	τὸ μὲν πρῶτον οἱ Κελτοὶ	πολιορκεῖν	ἐπεβάλοντο· κακῶς δ´ ἀπαλλάττοντες ἐκ
[2, 10]	τὴν Ἐπίδαμνον ταύτην πάλιν ἐπεβάλοντο	πολιορκεῖν	τὴν πόλιν. ~Κατὰ δὲ τοὺς
[2, 9]	ποιησάμενοι καταπληκτικὴν τὴν ἀπόβασιν ἐνεχείρησαν	πολιορκεῖν	τὴν πόλιν. ὧν συμβαινόντων οἱ
[2, 25]	πρόθεσιν ἔχοντες κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν	πολιορκεῖν	τοὺς συμπεφευγότας, ἐὰν μὴ παραδῶσιν
[2, 17]	πολεμικὰ καὶ τὰ κατὰ γεωργίαν·	ἀσκεῖν	ἁπλοῦς εἶχον τοὺς βίους, οὔτ´
[2, 7]	τὸ δ´ ἀκρίτως καὶ προφανῶς	περιβαλεῖν	αὑτοὺς ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς ὁμολογούμενόν
[2, 43]	δ´ ἦν τὸ Μακεδόνας μὲν	ἐκβαλεῖν	ἐκ Πελοποννήσου, τὰς δὲ μοναρχίας
[2, 31]	τῶν περὶ τὸν Πάδον ὁλοσχερῶς	ἐκβαλεῖν,	τούς τε μετὰ ταῦτα κατασταθέντας
[2, 7]	ἐποιήσαντο προυργιαίτερον τοῦ παροπλίσαντας αὐτοὺς	ἐμβαλεῖν	εἰς πλοῖα καὶ τῆς Ἰταλίας
[2, 6]	χωρίον, παρεστρατοπέδευσαν τοῖς βεβοηθηκόσι, βουλόμενοι	συμβαλεῖν.	δυσχρηστούμενοι δὲ διὰ τὰς δυσχωρίας
[2, 25]	ἐξ ὑποστροφῆς ἀπήντων, σπεύδοντες τούτοις	συμβαλεῖν.	ἐγγίσαντες δ´ ἀλλήλοις ἤδη περὶ
[2, 18]	μετὰ πολλῆς προθυμίας ἀπήντων, σπεύδοντες	συμβαλεῖν	καὶ διακινδυνεῦσαι περὶ τῶν ὅλων.
[2, 34]	τῆς πρωτοπορείας παρώρμησε στῆναι καὶ	συμβαλεῖν	τοῖς πολεμίοις. οἱ μὲν οὖν
[2, 9]	διὰ μὲν τὴν ὀλιγωρίαν ἐκινδύνευσαν	ἀποβαλεῖν	τὴν πατρίδα, διὰ δὲ τὴν
[2, 50]	τὴν σύνοδον τῶν Ἀχαιῶν καὶ	παρακαλεῖν	ἐπισπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον καὶ τὰ
[2, 48]	πρεσβεύειν πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ	παρακαλεῖν	πέμπειν πρὸς τὸν Ἀντίγονον ὑπὲρ
[2, 47]	ἔχθρας καὶ τὰς φιλίας, ἐπεβάλετο	λαλεῖν	πρὸς τὸν εἰρημένον βασιλέα καὶ
[2, 2]	αὐτῆς πολιτείας, ἐπεβάλοντο κατὰ κράτος	ἑλεῖν	αὐτούς. στρατεύσαντες οὖν πανδημεὶ καὶ
[2, 51]	τῶν ὑποκειμένων καὶ δι´ αὑτῶν	ἐπιτελεῖν	τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον. ἐπεὶ δὲ
[2, 24]	προθέσεως ὥστε τοῖς μεγίστοις συμπτώμασι	περιβάλλειν	Ῥωμαίους, ῥητέον ἂν εἴη τὴν
[2, 30]	Ῥωμαίους δεξαμένους τοὺς ἑαυτῶν ἀκοντιστὰς	προσβάλλειν	σφίσι τὰς σπείρας, συμπεσὸν τοῖς
[2, 64]	τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ γινόμενον	ἀσχάλλειν	καὶ καταμέμφεσθαι τὸν Ἀντίγονον. εἰ
[2, 11]	μὲν οὖν πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχε	πλεῖν	ὁ Γνάιος ἐπὶ τῆς Κερκύρας,
[2, 14]	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν,	ἀναδραμεῖν	δὲ τοῖς χρόνοις ἐπὶ τὴν
[2, 37]	Μακεδόνων οἰκίας ἁρμόσει διὰ βραχέων	ἀναδραμεῖν	τοῖς χρόνοις, ἐπειδὴ περὶ μὲν
[2, 36]	τοῖς ὀρθῶς σκοπουμένοις ὅτι μέλλουσι	πολεμεῖν	ἀλλήλοις οὐ μετὰ πολὺν χρόνον.
[2, 46]	ἱκανὴν ποιουμένους πρόφασιν εἰς τὸ	πολεμεῖν	διὰ τὴν πλεονεξίαν τότε συνορῶν
[2, 13]	αὐτόθεν μὲν οὖν ἐπιτάττειν ἢ	πολεμεῖν	οὐ κατετόλμων τοῖς Καρχηδονίοις διὰ
[2, 49]	Βοιωτῶν ἐν Πελοποννήσῳ πρὸς Κλεομένη	πολεμεῖν	ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας
[2, 48]	διὰ τὸ παρακειμένους τῇ Λακεδαίμονι	προπολεμεῖν	τῶν ἄλλων, οὐ τυγχάνοντας δὲ
[2, 4]	ἀκμὴν ἐνδεχόμενόν ἐστιν ἄλλως γενέσθαι,	νέμειν	δὲ μερίδα τῷ παραδόξῳ πανταχῇ
[2, 47]	διὰ τῆς ἰδίας δυνάμεως ὥρμησαν	ἀντοφθαλμεῖν	τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἅμα μὲν ὑπολαμβάνοντες
[2, 49]	δὲ πίστεως καὶ χάριτος ἀποδόσεως	ῥᾳθυμεῖν	αὐτὸν ᾤοντο δεῖν· τῆς γὰρ
[2, 28]	ταῦτα δυναμένοις ὑπὸ τὴν ὄψιν	λαμβάνειν	ἐκ τῶν λεγομένων τὸ γεγονός.
[2, 42]	σαφέστερον δ´ ὑπὲρ τούτων ἔσται	διαλαμβάνειν	ἐξ αὐτῶν τῶν περὶ τὰς
[2, 2]	καὶ παρακαλούντων τὰ πλήθη μὴ	προδιαλαμβάνειν,	ἀλλ´ ἀκέραιον ἐᾶν, ᾧ ποτ´
[2, 46]	Ἀχαιοὺς ἔκριναν μετὰ τῆς βουλῆς	ἀναλαμβάνειν	φανερῶς τὴν πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους
[2, 59]	εἰς Κεγχρεὰς ἀπαχθῆναι καὶ στρεβλούμενον	ἀποθανεῖν,	ἀδικώτατα καὶ δεινότατα παθόντα πάντων
[2, 60]	Κεγχρεαῖς ἔδει τὴν νύκτα στρεβλούμενον	ἀποθανεῖν,	ὡς Φύλαρχός φησιν, περιαγόμενον δ´
[2, 43]	ταῦτα πάλιν ἔδοξεν αὐτοῖς ἕνα	καθιστάνειν	καὶ τούτῳ πιστεύειν ὑπὲρ τῶν
[2, 57]	Μαντινέας συναθροίσας παρεκάλεσε θαρρεῖν καὶ	μένειν	ἐπὶ τῶν ἰδίων· ὑπάρξειν γὰρ
[2, 51]	~ἐπισημηναμένου δὲ τοῦ πλήθους, ἔδοξε	μένειν	ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων καὶ δι´
[2, 41]	ἃς ἔτι καὶ νῦν συμβαίνει	διαμένειν,	πλὴν Ὠλένου καὶ Ἑλίκης τῆς
[2, 2]	τῆς Ῥωμαίων δυναστείας. ἔγνωσαν δὲ	διαβαίνειν	διά τινας τοιαύτας αἰτίας. Ἄγρων
[2, 13]	οὐκ ἔδει Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ	διαβαίνειν,	εὐθέως ἐξήνεγκαν τὸν πρὸς τοὺς
[2, 37]	ἐπὶ τὰς κατὰ τὴν Ἑλλάδα	μεταβαίνειν	πράξεις, ἵνα πανταχόθεν ὁμοίαν ποιησάμενοι
[2, 63]	τὸ δ´ ἅμα μὲν πάσας	ἀποφαίνειν	τῷ Κλεομένει τὰς ἐλπίδας ἐν
[2, 21]	περιστάσεως, αὖθις ἤρξαντο τὰ καθεστῶτα	κινεῖν,	ὃ φύσιν ἔχει γίνεσθαι καὶ
[2, 70]	τῶν πραγμάτων παρὰ λόγον εἴωθε	κρίνειν.	καὶ γὰρ τότε Κλεομένης, εἴτε
[2, 66]	ὁμολόγου διὰ μάχης ἀμφότεροι προέθεντο	κρίνειν	τὰς πράξεις· πάνυ γὰρ εὐφυεῖς
[2, 56]	ὑπὲρ τούτων ἀναγκαῖόν ἐστιν ἡμῖν	διευκρινεῖν.	ἔσται δὲ πάντως ἀρκοῦντα ταῦτα
[2, 45]	περιστάσεως. τοιγαροῦν ὁρμήσαντες ἐπὶ τὸ	πολυπραγμονεῖν	καὶ χειρῶν ἄρχειν ἀδίκων οὐχ
[2, 13]	συνιστάμενον δυναστείαν, ὥρμησαν ἐπὶ τὸ	πολυπραγμονεῖν	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν. εὑρόντες
[2, 21]	δ´ οἱ Βοῖοι διὰ τὸ	συντερμονεῖν	τῇ τῶν Ῥωμαίων χώρᾳ, νομίσαντες
[2, 41]	ταῖς ἑκατόν, ὅτε Πατρεῖς ἤρξαντο	συμφρονεῖν	καὶ Δυμαῖοι, καιροὶ δὲ καθ´
[2, 41]	ἐπάνω προεῖπον, αὖθις ἤρξαντο μετανοήσαντες	συμφρονεῖν.	ταῦτα δ´ ἦν κατὰ τὴν
[2, 45]	καὶ Κλεομένει τῷ βασιλεῖ Λακεδαιμονίων	κοινωνεῖν	καὶ συμπλέκειν ἀμφοτέροις ἅμα τὰς
[2, 32]	ἀνδράσιν τοιούτου καιροῦ καὶ πράγματος	κοινωνεῖν.	τέλος δ´ οὖν αὐτοὶ μὲν
[2, 49]	τὸν καιρὸν τῆς βοηθείας αὐτὸν	ὑποδείξειν.	~Ὁ μὲν οὖν Ἀντίγονος ἀκούσας
[2, 57]	καὶ μένειν ἐπὶ τῶν ἰδίων·	ὑπάρξειν	γὰρ αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν πολιτευομένοις
[2, 59]	τιμωρίας. καίπερ ὁ συγγραφεὺς βουλόμενος	αὔξειν	αὐτοῦ τὴν δόξαν καὶ παραστήσασθαι
[2, 14]	τὴν προειρημένην παρώρειαν, ἣν δεῖ	νοεῖν	ὡσανεὶ βάσιν τοῦ τριγώνου, παρὰ
[2, 14]	τὰ περὶ τὰς πράξεις διαφέροντα	κατανοεῖν	βέλτιον, ὑπογραφέντων τῶν περί τε
[2, 24]	ἐν τοῖς ἑξῆς σαφέστερον ἐκποιήσει	κατανοεῖν.	~Οἱ δὲ Κελτοὶ κατάραντες εἰς
[2, 30]	τοῦ Γαλατικοῦ θυρεοῦ τὸν ἄνδρα	περισκέπειν,	ὅσῳ γυμνὰ καὶ μείζω τὰ
[2, 68]	προεγχειρῆσαι παρὰ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην,	εἰπεῖν	διότι τὸ μὲν μειράκιον ἡγεμόνος
[2, 58]	μεῖζον παρασπόνδημα καὶ δεινότερον οὐδ´	εἰπεῖν	εὐμαρές. ἐπειδὴ γὰρ ἔδοξε σφίσι
[2, 15]	γε μὴν τῆς ἀρετῆς οὐδ´	εἰπεῖν	ῥᾴδιον. σίτου τε γὰρ τοσαύτην
[2, 59]	κατηγορίαν ἢ πικροτέραν οὐδ´ ἂν	εἰπεῖν	ῥᾳδίως δύναιτ´ οὐδείς. αὐτὸ γὰρ
[2, 62]	ὑπερβολικῶς ἀποφαινόμενος οὐκ ἄν τις	εἰπεῖν	τολμήσειεν πλείω γενέσθαι τριακοσίων, ἐπειδήπερ
[2, 21]	δὴ καὶ Ῥωμαίοις ὡς ἔπος	εἰπεῖν	φατέον ἀρχηγὸν μὲν γενέσθαι τῆς
[2, 14]	τῶν προειρημένων πεδίων μὴ πολὺ	λείπειν	τῶν μυρίων σταδίων. ~περί γε
[2, 56]	κατακολουθεῖν περὶ τῶν Κλεομενικῶν, μὴ	παραλιπεῖν	ἄσκεπτον τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα
[2, 35]	ἐξ ἀρχῆς ἔφοδον αὐτῶν ἀμνημόνευτον	παραλιπεῖν	οὔτε τὰς μετὰ ταῦτα πράξεις
[2, 23]	καὶ μέρος τι τῆς δυνάμεως	καταλιπεῖν	ἠναγκάσθησαν οἱ βασιλεῖς τῶν Κελτῶν
[2, 60]	καὶ μετὰ τιμωρίας παραδειγματιζόμενον οὕτως	ἐκλιπεῖν	τὸ ζῆν. ἀλλ´ ὅμως τοιοῦτος
[2, 48]	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ παρακαλεῖν	πέμπειν	πρὸς τὸν Ἀντίγονον ὑπὲρ βοηθείας.
[2, 49]	πρόσθεν καταλύσαντα τὴν Μακεδόνων ἀρχήν.	σκοπεῖν	οὖν αὐτὸν ἠξίουν, προορώμενον τὸ
[2, 50]	προθύμους εἶναι διὰ τῶν Ἀχαιῶν	φέρειν	ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον τὰ πράγματα.
[2, 23]	συμμάχων. καθόλου δὲ τοῖς ὑποτεταγμένοις	ἀναφέρειν	ἐπέταξαν ἀπογραφὰς τῶν ἐν ταῖς
[2, 26]	διακινδυνεύειν ἐκ παρατάξεως οὐδαμῶς ἔκρινε	συμφέρειν,	ἐπιτηρεῖν δὲ μᾶλλον καιροὺς καὶ
[2, 22]	κατὰ (τὴν Ἰταλίαν) πολεμίους, νομίζοντες	συμφέρειν	σφίσι τὸ διακριθῆναι πρὸς τούτους.
[2, 64]	οὖν συμβαίη μὴ δυνάμενον αὐτὸν	ὑποφέρειν	τὸν ἐπιρραπισμὸν τῶν ὄχλων ἐξελθεῖν
[2, 47]	βουλόμενοι καὶ τὴν πρὸς Πτολεμαῖον	τηρεῖν	φιλίαν διὰ τὰς προγεγενημένας εὐεργεσίας
[2, 26]	ἐκ παρατάξεως οὐδαμῶς ἔκρινε συμφέρειν,	ἐπιτηρεῖν	δὲ μᾶλλον καιροὺς καὶ τόπους
[2, 1]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοῖς ἐκτὸς	ἐγχειρεῖν	ἤρξαντο πράγμασιν, ἐπὶ δὲ τούτοις
[2, 71]	τὴν Ἰταλίαν κρατήσαντες Ῥωμαῖοι πρῶτον	ἐγχειρεῖν	ἤρξαντο τοῖς ἔξω πράγμασι καὶ
[2, 26]	ἀποσκευασαμένους καὶ γενομένους εὐζώνους αὖθις	ἐγχειρεῖν	ὁλοσχερῶς, ἐὰν δοκῇ, τοῖς Ῥωμαίων
[2, 13]	πραΰναντες τὸν Ἀσδρούβαν, οὕτως ἔκριναν	ἐγχειρεῖν	τοῖς Κελτοῖς καὶ διακινδυνεύειν πρὸς
[2, 16]	φασι τὰς ἐσθῆτας εἰσέτι νῦν	φορεῖν	τοιαύτας ἀπὸ τοῦ κατὰ Φαέθοντα
[2, 57]	τούτοις τοὺς Μαντινέας συναθροίσας παρεκάλεσε	θαρρεῖν	καὶ μένειν ἐπὶ τῶν ἰδίων·
[2, 6]	αὐτοὺς τὴν ταχίστην εἰς οἶκον	ἀναχωρεῖν	διὰ τὸ τινὰς τῶν Ἰλλυριῶν
[2, 38]	Ἑλλήνων οἷοί τ´ εἰσὶν οὐδέποτε	παραχωρεῖν	οἱ προειρημένοι. πῶς οὖν καὶ
[2, 68]	συνταράττειν καὶ διαλύειν, αὐτοὺς δ´	ὑποχωρεῖν	ἐπὶ πόδα καὶ μεθίστασθαι πρὸς
[2, 25]	φωτὶ συμφανεῖς γενομένους τοῖς πολεμίοις	ὑποχωρεῖν	κατὰ τὸν αὐτὸν στίβον. αὐτοὶ
[2, 5]	Ἠπειρώτας, καὶ πολλοὺς μὲν αὐτῶν	πεσεῖν,	ἔτι δὲ πλείους ἁλῶναι, τοὺς
[2, 69]	προειρημένῳ συνέβη τὸν μὲν ἵππον	πεσεῖν	πληγέντα καιρίως, αὐτὸν δὲ πεζομαχοῦντα
[2, 62]	λαφύρων ἑξακισχίλια τάλαντα τοῖς Λακεδαιμονίοις	πεσεῖν,	ὧν τὰ δισχίλια Κλεομένει δοθῆναι
[2, 56]	τοὺς Μαντινέας γενομένους ὑποχειρίους μεγάλοις	περιπεσεῖν	ἀτυχήμασι, καὶ τὴν ἀρχαιοτάτην καὶ
[2, 7]	μὲν γὰρ ἀνθρώπους ὄντας παραλόγως	περιπεσεῖν	τινι τῶν δεινῶν οὐ τῶν
[2, 69]	πληγέντα καιρίως, αὐτὸν δὲ πεζομαχοῦντα	περιπεσεῖν	τραύματι βιαίῳ δι´ ἀμφοῖν τοῖν
[2, 55]	ὀλίγον ἦλθε τοῦ μὴ μόνον	ἐκπεσεῖν,	ἀλλὰ καὶ τοῖς ὅλοις κινδυνεῦσαι
[2, 9]	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἀντιποιησαμένους τέλος	ἐκπεσεῖν	ἐκ τῆς πόλεως. Ἐπιδάμνιοι μὲν
[2, 53]	μείζονι παρωρμημένος, ὅμως ἅμα τῷ	προσπεσεῖν	αὐτῷ διότι κατειλῆφθαι συμβαίνει τὴν
[2, 50]	δὲ καὶ τοῖς Μεγαλοπολίταις, ἐπαγγελλόμενος	βοηθήσειν,	ἐὰν καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦτο
[2, 2]	Φιλίππου πατρὸς πεισθεὶς χρήμασιν ὑπέσχετο	βοηθήσειν	Μεδιωνίοις ὑπ´ Αἰτωλῶν πολιορκουμένοις. Αἰτωλοὶ
[2, 4]	ἐπιγραφῆς. ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς κοινὴν	ποιήσειν	τὴν ἐπιγραφὴν ἀπό τε τοῦ
[2, 34]	Κελτῶν ὑπὲρ εἰρήνης καὶ πᾶν	ποιήσειν	ὑπισχνουμένων, ἔσπευσαν οἱ κατασταθέντες ὕπατοι
[2, 49]	ἄγειν ὑποκρίνωνται, καθάπερ καὶ νῦν,	πολεμήσειν	αὐτοὺς ἔφασαν τοὺς Ἀχαιοὺς πρὸς
[2, 27]	ἐπιγραφῆς τῶν ἐκβαινόντων πλεῖστον οὕτω	κληρονομήσειν.	οἱ δὲ Κελτοὶ τὸ μὲν
[2, 49]	τῆς γὰρ χρείας ἐπιτελουμένης αὐτὸν	εὑρήσειν	τὸν Ἄρατον εὐδοκουμένας ἀμφοτέροις ὑπισχνοῦντο
[2, 12]	τοὺς διαταχθέντας οἴσειν πάσης τ´	ἀναχωρήσειν	τῆς Ἰλλυρίδος πλὴν ὀλίγων τόπων,
[2, 27]	δὲ κατὰ τὸ στόμα προσεδόκων	ἀπαντήσειν,	ἔκ τε τῶν προσαγγελλομένων τεκμαιρόμενοι
[2, 12]	εὐδόκησε φόρους τε τοὺς διαταχθέντας	οἴσειν	πάσης τ´ ἀναχωρήσειν τῆς Ἰλλυρίδος
[2, 12]	πρὸς τοὺς Ἕλληνας διέτεινε, μὴ	πλεύσειν	πλέον ἢ δυσὶ λέμβοις ἔξω
[2, 9]	ἔπλεον ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ἐλπίζοντες	λύσειν	τὴν πολιορκίαν. ~οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ
[2, 11]	ἐγχειριεῖν καὶ τὰ λοιπὰ πράγματα	παραδώσειν,	ὧν ἦν αὐτὸς κύριος. οἱ
[2, 2]	καὶ δοκούντων ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν	ἐνδώσειν	ἑαυτούς, ὁ προϋπάρχων στρατηγὸς προσφέρει
[2, 58]	τὸ ἔθνος χάριν καὶ φιλίαν	ἀθετεῖν,	τῶν γε προειρημένων ἀνδρῶν ἐχρῆν
[2, 71]	ἔξω πράγμασι καὶ πρῶτον ἐτόλμησαν	ἀμφισβητεῖν	Καρχηδονίοις τῆς θαλάττης, ἅμα δὲ
[2, 56]	ἐντυγχάνοντας οὐδὲ τοὺς ἐνδεχομένους λόγους	ζητεῖν	καὶ τὰ παρεπόμενα τοῖς ὑποκειμένοις
[2, 38]	φαῦλον γάρ· αἰτίαν δὲ μᾶλλον	ζητεῖν.	χωρὶς γὰρ ταύτης οὔτε τῶν
[2, 17]	ἄμοιροι καθεστῶτες. διὰ γὰρ τὸ	στιβαδοκοιτεῖν	καὶ κρεαφαγεῖν, ἔτι δὲ μηδὲν
[2, 59]	ἀκούοντας εἰς τὸ μᾶλλον αὐτῷ	συναγανακτεῖν	ἐφ´ οἷς ἔπαθεν οὐ μόνον
[2, 63]	ἰδίοις πράγμασιν ἐλπίδα τοῦ δύνασθαι	μισθοδοτεῖν.	ἀλλ´ εἴπερ ἑξακισχιλίων ἐγκρατὴς ἐγεγόνει
[2, 14]	ὃ προκαταλήγουσα λείπει τοῦ μὴ	συνάπτειν	αὐτῷ. παρὰ δὲ τὴν προειρημένην
[2, 30]	τοσούτῳ συνέβαινε μᾶλλον τὰ βέλη	πίπτειν	ἔνδον. τέλος δ´ οὐ δυνάμενοι
[2, 16]	τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν εἰς τοῦτον	ἐμπίπτειν	ἁπάσας καὶ πανταχόθεν. μεγίστῳ δὲ
[2, 33]	τοὺς ἄνδρας κατὰ τὴν μάχην,	ῥίπτειν	ἂν εἰς τὸν ποταμὸν αὑτοὺς
[2, 37]	αὐτοῖς, καθόλου δὲ τούτῳ μόνῳ	διαλλάττειν	τοῦ μὴ μιᾶς πόλεως διάθεσιν
[2, 68]	πολεμίοις τὰ μὲν ἐκείνων στίφη	συνταράττειν	καὶ διαλύειν, αὐτοὺς δ´ ὑποχωρεῖν
[2, 47]	πραγμάτων. προδήλως μὲν οὖν αὐτὸ	πράττειν	ἀσύμφορον ἡγεῖτο διὰ πλείους αἰτίας.
[2, 4]	προσεδόκων ὅσον ἤδη πείσεσθαι, ταῦτα	πράττειν	αὐτοῖς ἐκείνοις παρέδωκεν ἐν πάνυ
[2, 50]	τὴν αἰτίαν, δόξαντος δικαίως τοῦτο	πράττειν	διὰ τὴν ἐξ αὐτοῦ προγεγενημένην
[2, 19]	τοῦτο δὲ σύνηθές ἐστι Γαλάταις	πράττειν,	ἐπειδὰν σφετερίσωνταί τι τῶν πέλας,
[2, 27]	Κελτούς, τοῖς μὲν χιλιάρχοις παρήγγειλε	τάττειν	τὰ στρατόπεδα καὶ βάδην εἰς
[2, 13]	κατὰ δύναμιν. αὐτόθεν μὲν οὖν	ἐπιτάττειν	ἢ πολεμεῖν οὐ κατετόλμων τοῖς
[2, 56]	χρήσιμον ἐξεταζέσθω. δεῖ τοιγαροῦν οὐκ	ἐπιπλήττειν	τὸν συγγραφέα τερατευόμενον διὰ τῆς
[2, 10]	Ἰλλυριοὺς προτέρημα καὶ πιστεύοντες τῷ	ταχυναυτεῖν,	ἐπουρώσαντες ἀσφαλῶς τὴν ἀποχώρησιν εἰς
[2, 15]	Σικελικὸν μέδιμνον, τῶν δὲ κριθῶν	δυεῖν,	τοῦ δ´ οἴνου τὸν μετρητὴν
[2, 48]	παρέστησε τοῖς Μεγαλοπολίταις εἰς τὸ	πρεσβεύειν	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ παρακαλεῖν
[2, 48]	ἔθνος. οἱ δ´ Ἀχαιοὶ συνεχώρησαν	πρεσβεύειν	τοῖς Μεγαλοπολίταις. σπουδῇ δὲ συμμίξαντες
[2, 63]	κρῖναι διότι δεῖ τὴν ταχίστην	ἐκκυβεύειν	τοῖς ὅλοις πρὸ τοῦ συνεῖναι
[2, 56]	καὶ ῥηθέντων κατ´ ἀλήθειαν αὐτῶν	μνημονεύειν	πάμπαν, (κ) ἂν πάνυ μέτρια
[2, 26]	ἀμύθητον— διόπερ ἔφη δεῖν μὴ	κινδυνεύειν	ἔτι μηδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις,
[2, 26]	ταῖς ἰδίαις δυνάμεσι τὸ μὲν	διακινδυνεύειν	ἐκ παρατάξεως οὐδαμῶς ἔκρινε συμφέρειν,
[2, 49]	ἢ προέμενον τὸ μέγιστον ἔθνος	διακινδυνεύειν	ἐν Θετταλίᾳ πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ
[2, 32]	πράξαντες δὲ ταῦτα πρὸς τῷ	διακινδυνεύειν	ἦσαν. ~Δοκοῦσι δ´ ἐμφρόνως κεχρῆσθαι
[2, 13]	ἔκριναν ἐγχειρεῖν τοῖς Κελτοῖς καὶ	διακινδυνεύειν	πρὸς αὐτούς, οὐδέποτ´ ἂν ὑπολαμβάνοντες
[2, 22]	προσαγορευομένους δὲ διὰ τὸ μισθοῦ	στρατεύειν	Γαισάτους· ἡ γὰρ λέξις αὕτη
[2, 43]	αὐτοῖς ἕνα καθιστάνειν καὶ τούτῳ	πιστεύειν	ὑπὲρ τῶν ὅλων. καὶ πρῶτος
[2, 68]	μὲν ἐκείνων στίφη συνταράττειν καὶ	διαλύειν,	αὐτοὺς δ´ ὑποχωρεῖν ἐπὶ πόδα
[2, 14]	ἀνδράσι καὶ τόποις Ἀννίβας ἐπεβάλετο	καταλύειν	τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν. πρῶτον δὲ
[2, 8]	οὐ νόμιμον εἶναι τοῖς βασιλεῦσι	κωλύειν	Ἰλλυριοῖς τὰς κατὰ θάλατταν ὠφελείας.
[2, 67]	ὁ Μεγαλοπολίτης τὸ μὲν πρῶτον	ὑποδεικνύειν	ἐπεβάλλετο τοῖς προεστῶσι τὸ συμβησόμενον·
[2, 37]	τοῖς γνωριζομένοις μέρεσι τῆς οἰκουμένης	ἀναγράφειν	ἐπικεχειρήκαμεν διὰ τὸ πρὸς τοῦτο
[2, 22]	τοσοῦτον, ὥστε ποτὲ μὲν στρατόπεδα	καταγράφειν	καὶ σίτου καὶ τῶν ἐπιτηδείων
[2, 50]	γράμματα τοῖς Ἀχαιοῖς ἐπιδεικνύναι καὶ	διασαφεῖν	τὴν ὅλην εὔνοιαν τοῦ βασιλέως,
[2, 56]	τῇ πραγματείᾳ καταμαθεῖν. βουλόμενος δὴ	διασαφεῖν	τὴν ὠμότητα τὴν Ἀντιγόνου καὶ
[2, 51]	Κλεομένει χορηγεῖν ἐπεβάλετο, βουλόμενος αὐτὸν	ἐπαλείφειν	ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον διὰ τὸ
[2, 23]	Γονομάνοι, διαπρεσβευσαμένων Ῥωμαίων, τούτοις εἵλοντο	συμμαχεῖν.	διὸ καὶ μέρος τι τῆς
[2, 23]	Γαλατῶν ἔφοδον οὐκέτι Ῥωμαίοις ἡγοῦντο	συμμαχεῖν	οὐδὲ περὶ τῆς τούτων ἡγεμονίας
[2, 33]	τὸ μηδαμῶς κέντημα τὸ ξίφος	ἔχειν·	αὐτοὶ δ´ οὐκ ἐκ καταφορᾶς
[2, 61]	τίνα γε χρὴ περὶ Μεγαλοπολιτῶν	ἔχειν	διάληψιν; ἆρ´ οὐχὶ τὴν σεμνοτάτην
[2, 17]	αὐτοῖς τοῦτον ὃς ἂν πλείστους	ἔχειν	δοκῇ τοὺς θεραπεύοντας καὶ συμπεριφερομένους
[2, 51]	Ἀντίγονον διὰ τὸ πλείους ἐλπίδας	ἔχειν	ἐν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤπερ ἐν
[2, 30]	ἔχειν, τὴν δὲ Γαλατικὴν καταφορὰν	ἔχειν	μόνον. ἐπεὶ δ´ ἐξ ὑπερδεξίων
[2, 37]	τοῦ μὴ μιᾶς πόλεως διάθεσιν	ἔχειν	σχεδὸν τὴν σύμπασαν Πελοπόννησον, τῷ
[2, 15]	οἱ πανδοκεῖς, ὡς ἱκανὰ πάντ´	ἔχειν	τὰ πρὸς τὴν χρείαν, ἡμιασσαρίου·
[2, 30]	μάχαιραι πρὸς πρᾶξιν μεγάλην διαφορὰν	ἔχειν,	τὴν δὲ Γαλατικὴν καταφορὰν ἔχειν
[2, 32]	συμβαίνει μὴ μακρὰν ἀπὸ Μασσαλίας*	ἔχειν	τὴν οἴκησιν. οὓς εἰς τὴν
[2, 41]	πολίτευμα, καθάπερ εἰρήκαμεν, ἐν δημοκρατίᾳ	συνέχειν	ἐπειρῶντο. τοῦτο δ´ ἦν ἐκ
[2, 13]	τὸ μεγάλην χεῖρα κατασκευάσασθαι Καρχηδονίους,	ἀνατρέχειν	ἐπειρῶντο κατὰ δύναμιν. αὐτόθεν μὲν
[2, 59]	δ´ ἀγανακτοῦντας ἐπὶ τοῖς γινομένοις	προστρέχειν	πρὸς τὴν οἰκίαν φησίν. περὶ
[2, 49]	τῆς τύχης, Αἰτωλοὶ δὲ συνεπιτίθωνται,	προσέχειν	αὐτὸν παρεκάλουν τοῖς πράγμασιν, ἵνα
[2, 11]	περὶ δισχιλίους. ἅμα δὲ τῷ	προσέχειν	ἑκατέρας ὁμοῦ τὰς δυνάμεις πρὸς
[2, 51]	ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦ δύνασθαι	διακατέχειν	τὰς τῶν ἐν Μακεδονίᾳ βασιλέων
[2, 12]	ὅτε δὴκαὶ Κορίνθιοι πρῶτον ἀπεδέξαντο	μετέχειν	Ῥωμαίους τοῦ τῶν Ἰσθμίων ἀγῶνος.
[2, 2]	γὰρ οὐδαμῶς δυνάμενοι πεῖσαι Μεδιωνίους	μετέχειν	σφίσι τῆς αὐτῆς πολιτείας, ἐπεβάλοντο
[2, 45]	ἕξουσιν ἀνταγωνιστήν, ἄνδρα δυνάμενον πάσης	εὐστοχεῖν	περιστάσεως. τοιγαροῦν ὁρμήσαντες ἐπὶ τὸ
[2, 45]	ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ χειρῶν	ἄρχειν	ἀδίκων οὐχ οἷον ἤνυσάν τι
[2, 41]	μὴ νομίμως ἀλλὰ δεσποτικῶς αὐτῶν	ἄρχειν,	μετέστησαν εἰς δημοκρατίαν τὴν πολιτείαν.
[2, 37]	ὑπὸ πλειόνων ἐκδεδόσθαι καὶ γνώριμον	ὑπάρχειν	ἅπασιν, ἐν δὲ τοῖς καθ´
[2, 67]	τετάχθαι μηδεπώποτε κομιδῇ τε νέον	ὑπάρχειν	αὐτόν, παρακαλέσας τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας
[2, 62]	μάλιστα δεῖ παρὰ τοῖς ἱστοριογράφοις	ὑπάρχειν.	ἐγὼ γὰρ οὐ λέγω κατ´
[2, 11]	μίαν ταύτην ὑπολαβόντες ἀσφάλειαν αὑτοῖς	ὑπάρχειν	εἰς τὸν μέλλοντα χρόνον πρὸς
[2, 63]	τὰς δυνάμεις, διὰ τὸ μηδεμίαν	ὑπάρχειν	ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν ἐλπίδα
[2, 22]	τὸ πρὸς ταῖς πλευραῖς αὐτῶν	ὑπάρχειν	παρορᾶν ἠναγκάζοντο τὰ κατὰ τὴν
[2, 15]	τούτων συμβαίνει τῶν πεδίων αὐτοῖς	ὑπάρχειν.	περὶ δὲ τῆς κατὰ μέρος
[2, 15]	σίτου τε γὰρ τοσαύτην ἀφθονίαν	ὑπάρχειν	συμβαίνει κατὰ τοὺς τόπους ὥστ´
[2, 41]	Τριταιεῖς, Φαραιεῖς· διόπερ οὐδὲ στήλην	ὑπάρχειν	συμβαίνει τῶν πόλεων τούτων περὶ
[2, 35]	τελευταίαν ἐξανάστασιν, ὑπολαμβάνοντες οἰκεῖον ἱστορίας	ὑπάρχειν	τὰ τοιαῦτ´ ἐπεισόδια τῆς τύχης
[2, 37]	τῷ μὴ τὸν αὐτὸν περίβολον	ὑπάρχειν	τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν, τἄλλα δ´
[2, 46]	πολιτεύματος πολέμου μὲν πρὸς μηδένα	κατάρχειν,	ἐνίστασθαι δὲ ταῖς τῶν Λακεδαιμονίων
[2, 57]	ἀμφοτέρων μεταβολῆς. ἅμα γὰρ τῷ	κατασχεῖν	τὴν πόλιν Ἄρατος παραυτίκα μὲν
[2, 44]	ἐλευθερῶσαι δὲ τὰς ἑαυτῶν πατρίδας,	μετασχεῖν	δὲ τῆς τῶν Ἀχαιῶν πολιτείας.
[2, 58]	οὐκοῦν ὁλοσχερεστέρας τινὸς καὶ μείζονος	τυχεῖν	ἦσαν ἄξιοι τιμωρίας, ὥστ´ εἴπερ
[2, 47]	τούς τε πολλοὺς τῶν Ἀχαιῶν	διατρέψειν,	καταφεύγων ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς καὶ
[2, 6]	δὲ περὶ τὸν Σκερδιλαΐδαν πεζῇ	πάλιν	ἀνεχώρησαν διὰ τῶν παρὰ τὴν
[2, 11]	ἑαυτοὺς εἰς τὴν ἐπιτροπὴν παραχρῆμα	πάλιν	ἀνήχθησαν, ἀκούοντες πολιορκεῖσθαι τὴν Ἐπίδαμνον.
[2, 32]	προσλαβόντες τούτους, ὄντας συμμάχους, ἐνέβαλον	πάλιν	ἀπὸ τῶν κατὰ τὰς Ἄλπεις
[2, 59]	ἀνάγκη διαφέρουσαν γεγονέναι περὶ τούτους.	~Πάλιν	Ἀριστόμαχον τὸν Ἀργεῖόν φησιν, ἄνδρα
[2, 40]	τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων ἀρχὴ	πάλιν	ἐγένετο καὶ σύννευσις τῶν πόλεων
[2, 43]	δύο στρατηγούς. μετὰ δὲ ταῦτα	πάλιν	ἔδοξεν αὐτοῖς ἕνα καθιστάνειν καὶ
[2, 7]	μετὰ δὲ ταῦτα παρεισαγαγόντων αὐτοὺς	πάλιν	εἰς Ἔρυκα τῆς αὐτῆς χρείας
[2, 34]	ἡσυχίαν ἔσχον· ἀπολυομένου δ´ αὐτοῦ	πάλιν	εἰς τὰς Ἀχέρρας, ἐπεξελθόντες καὶ
[2, 9]	λέμβους πλείους τῶν πρότερον ἐξαπέστειλε	πάλιν	εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἑλλάδα
[2, 10]	κατάραντες εἰς τὴν Ἐπίδαμνον ταύτην	πάλιν	ἐπεβάλοντο πολιορκεῖν τὴν πόλιν. ~Κατὰ
[2, 40]	καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα	πάλιν	ἐπικεφαλαιούμενοι μνησθησόμεθα διὰ τὸ καὶ
[2, 7]	τοὺς πολεμίους· παρ´ οἷς πιστευθέντες	πάλιν	ἐσύλησαν τὸ τῆς Ἀφροδίτης τῆς
[2, 43]	τῆς προαιρέσεως αὐτῶν. ὀγδόῳ δὲ	πάλιν	ἔτει στρατηγὸς αἱρεθεὶς τὸ δεύτερον
[2, 19]	καὶ πλησμονάς. μετὰ δὲ ταῦτα	πάλιν	ἔτει τετάρτῳ συμφρονήσαντες ἅμα Σαυνῖται
[2, 19]	τὴν οἰκείαν φυγεῖν. διαγενομένων δὲ	πάλιν	ἐτῶν δέκα παρεγένοντο Γαλάται μετὰ
[2, 38]	δὲ βιασαμένη σὺν καιρῷ παραχρῆμα	πάλιν	εὐδοκεῖν ἐποίησεν αὑτῇ τοὺς ἀναγκασθέντας.
[2, 29]	περιειληφέναι τοὺς πολεμίους, τὰ δὲ	πάλιν	ὁ κόσμος αὐτοὺς καὶ θόρυβος
[2, 61]	Κλεομένει προεῖντο, μετὰ δὲ ταῦτα	πάλιν	ὁλοσχερῶς ἔπταισαν τῇ πατρίδι διὰ
[2, 55]	μηδένα διότι δύναιτ´ ἂν συνοικισθῆναι	πάλιν.	τοῦτο δὲ ποιῆσαί μοι δοκεῖ
[2, 18]	αὖθις πράγματα συνεστήσαντο. παραγενομένων δὲ	πάλιν	τῶν Κελτῶν εἰς Ἄλβαν στρατεύματι
[2, 22]	καὶ μετὰ χάριτος παραδόντες τὴν	πόλιν,	ἄθραυστοι καὶ ἀσινεῖς ἔχοντες τὴν
[2, 11]	σαφῶς τὰ γεγονότα περὶ τὴν	πόλιν,	ἅμα δὲ πεῖραν λαβεῖν τῶν
[2, 54]	τριταῖος πρὸς τὴν τῶν Τεγεατῶν	πόλιν,	ἀπηντηκότων καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἐνταῦθα,
[2, 18]	συνθήκας πρὸς Ῥωμαίους καὶ τὴν	πόλιν	ἀποδόντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν.
[2, 6]	μὲν ἐλεύθερα σώματα καὶ τὴν	πόλιν	ἀπολυτρώσαντες αὐτοῖς, τὰ δὲ δουλικὰ
[2, 57]	ἅμα γὰρ τῷ κατασχεῖν τὴν	πόλιν	Ἄρατος παραυτίκα μὲν τοῖς ὑφ´
[2, 59]	ἐν ᾗ παρεισπεσόντος εἰς τὴν	πόλιν	Ἀράτου μετὰ τῶν Ἀχαιῶν καὶ
[2, 54]	καὶ καταστησάμενος τὰ κατὰ τὴν	πόλιν	αὖθις ἐκ ποδὸς ἐκίνει, ποιούμενος
[2, 11]	ὑπὸ τῶν Ἰλλυριῶν πολιορκεῖσθαι τὴν	πόλιν.	ἀφικόμενοι δὲ καὶ λύσαντες τὴν
[2, 34]	παραγενόμενοι δὲ καὶ (περι) στρατοπεδεύσαντες	πόλιν	Ἀχέρρας, ἣ μεταξὺ κεῖται τοῦ
[2, 55]	ἐκβαλὼν τοὺς Μεγαλοπολίτας κατέσχε τὴν	πόλιν.	γενόμενος δ´ ἐγκρατὴς οὕτως αὐτὴν
[2, 40]	τῶν καιρῶν, ἐν οἷς κατὰ	πόλιν	διαλυθέντος τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους
[2, 43]	ἀρχῆς καὶ τὴν τῶν Μεγαρέων	πόλιν	διαπραξάμενος προσένειμε τοῖς Ἀχαιοῖς. ταῦτά
[2, 11]	τοὺς Ῥωμαίους, ἐπαγγελλόμενος τήν τε	πόλιν	ἐγχειριεῖν καὶ τὰ λοιπὰ πράγματα
[2, 7]	φύλακας ποιησάμενοι καὶ τὴν εὐδαιμονεστάτην	πόλιν	ἐγχειρίσαντες, πῶς οὐκ ἂν εἰκότως
[2, 54]	Ἀντίγονος ἀσφαλισάμενος τὰ κατὰ τὴν	πόλιν	εἴχετο κατὰ τὸ συνεχὲς τῶν
[2, 57]	Ἀχαιῶν, Ἀράτου πραξικοπήσαντος αὐτῶν τὴν	πόλιν.	ἐν ᾧ καιρῷ τοσοῦτον ἀπέσχον
[2, 58]	καὶ Λακεδαιμονίους ἐπισπασάμενοι τήν τε	πόλιν	ἐνεχείρισαν καὶ τοὺς παρὰ τῶν
[2, 70]	ἀπὸ τῆς μάχης εἰς τὴν	πόλιν	ἐπὶ βραχὺ τῶν καιρῶν ἀντεποιήσατο,
[2, 7]	φήμην ὑπιδόμενος εὐλαβηθείη τούτοις ἐγχειρίσαι	πόλιν	εὐδαίμονα καὶ πολλὰς ἀφορμὰς ἔχουσαν
[2, 16]	τῆς πλευρᾶς ἐπὶ θάλατταν καὶ	πόλιν	καθήκει Σήνην. ὁ δὲ Πάδος
[2, 61]	πῶς μὲν ἔλαβε Κλεομένης τὴν	πόλιν	καὶ πῶς ἀκέραιον διαφυλάξας ἐξαπέστειλε
[2, 7]	Ῥωμαίων, ἐπεχείρησαν μὲν καὶ τὴν	πόλιν	καὶ τοὺς συμπολιορκουμένους προδοῦναι· τῆς
[2, 10]	ταύτην πάλιν ἐπεβάλοντο πολιορκεῖν τὴν	πόλιν.	~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[2, 2]	πανδημεὶ καὶ περιστρατοπεδεύσαντες αὐτῶν τὴν	πόλιν	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπολιόρκουν, πᾶσαν
[2, 51]	ἐνεστῶτα πόλεμον τὴν τῶν Κορινθίων	πόλιν,	μήτε τοὺς Ἀχαιοὺς ἂν τολμῆσαι
[2, 53]	στρατηγοῦ κατέλαβον τὴν τῶν Ἀργείων	πόλιν.	ὃ δὴ καὶ νομιστέον αἰτιώτατον
[2, 19]	ἀποικίαν ἔστειλαν τὴν Σήνην προσαγορευομένην	πόλιν,	ὁμώνυμον οὖσαν τοῖς πρότερον αὐτὴν
[2, 25]	Ῥώμην. ἤδη δ´ αὐτῶν περὶ	πόλιν	ὄντων ἣ καλεῖται μὲν Κλούσιον,
[2, 41]	ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας προσέθηκε τὴν	πόλιν	πρὸς τὸ τῶν Ἀχαιῶν σύστημα.
[2, 13]	Καρχηδόνα, παρὰ δὲ τισὶ Καινὴν	πόλιν	προσαγορευομένην κατασκευάσας οὐ μικρά, μεγάλα
[2, 19]	μεγάλης στρατιᾶς, πολιορκήσοντες τὴν Ἀρρητίνων	πόλιν.	Ῥωμαῖοι δὲ παραβοηθήσαντες καὶ συμβαλόντες
[2, 7]	αὐτῆς χρείας ἕνεκεν, πολιορκούντων τὴν	πόλιν	Ῥωμαίων, ἐπεχείρησαν μὲν καὶ τὴν
[2, 55]	τῆς Μεγάλης πόλεως, τὴν δὲ	πόλιν	ταύτην εἰδὼς δυσφύλακτον οὖσαν διὰ
[2, 54]	περιστρατοπεδεύσας τὴν τῶν Μαντινέων ἐπολιόρκει	πόλιν.	ταχὺ δὲ καὶ ταύτην καταπληξαμένων
[2, 9]	ἐπιβουλῆς καὶ πράξεως ἐπὶ τὴν	πόλιν.	τῶν δ´ Ἐπιδαμνίων (ἀ) κάκως
[2, 6]	τὴν ὀχυρωτάτην ἅμα καὶ δυνατωτάτην	πόλιν	τῶν ἐν Ἠπείρῳ παραλόγως οὕτως
[2, 56]	καὶ τὴν ἀρχαιοτάτην καὶ μεγίστην	πόλιν	τῶν κατὰ τὴν Ἀρκαδίαν τηλικαύταις
[2, 53]	κατειλῆφθαι συμβαίνει τὴν τῶν Ἀργείων	πόλιν	ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, εὐθὺς ἀνάσπαστος,
[2, 25]	ποιησάμενοι τὴν ἀποχώρησιν ὡς ἐπὶ	πόλιν	Φαισόλαν αὐτοῦ παρενέβαλον, πρόθεσιν ἔχοντες
[2, 7]	ἐπεβάλοντο διαρπάζειν τὴν τῶν Ἀκραγαντίνων	πόλιν,	φυλακῆς χάριν εἰσαχθέντες εἰς αὐτήν,
[2, 9]	τὴν ἀπόβασιν ἐνεχείρησαν πολιορκεῖν τὴν	πόλιν.	ὧν συμβαινόντων οἱ Κερκυραῖοι δυσχρηστούμενοι
[2, 4]	ἐκείνοις συμβαινόντων ἐνδεικνυμένης τὴν αὑτῆς	δύναμιν.	ἃ γὰρ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν
[2, 18]	καιρῷ Ῥωμαῖοι τήν τε σφετέραν	δύναμιν	ἀνέλαβον καὶ τὰ κατὰ τοὺς
[2, 39]	Ἑλλήνων Ἀχαιοῖς, οὐ πρὸς τὴν	δύναμιν	ἀποβλέψαντες— σχεδὸν γὰρ ἐλαχίστην τότε
[2, 13]	κατασκευάσασθαι Καρχηδονίους, ἀνατρέχειν ἐπειρῶντο κατὰ	δύναμιν.	αὐτόθεν μὲν οὖν ἐπιτάττειν ἢ
[2, 2]	βασιλεὺς ἦν μὲν υἱὸς Πλευράτου,	δύναμιν	δὲ πεζὴν καὶ ναυτικὴν μεγίστην
[2, 18]	ταῦτα συνορῶντες αὐξανομένην τὴν Ῥωμαίων	δύναμιν	εἰρήνην ἐποιήσαντο καὶ συνθήκας. ~ἐν
[2, 56]	τὴν ὅλην αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ	δύναμιν	ἐν τῇ πραγματείᾳ καταμαθεῖν. βουλόμενος
[2, 69]	τὰ προτειχίσματα καὶ πᾶσαν τὴν	δύναμιν	ἐξάγειν μετωπηδὸν κατὰ μίαν πλευρὰν
[2, 40]	ἀξιόχρεως εὗρεν, ταχέως τὴν αὑτῆς	δύναμιν	ἐποίησε φανεράν, ἐπιτελεσαμένη τὸ κάλλιστον
[2, 1]	γὰρ τοὺς ἀνδρωδεστάτους καὶ μεγίστην	δύναμιν	ἔχοντας παραταττόμενος καὶ χρώμενος τολμηρῶς
[2, 4]	δεύτερον δ´ ἁθροίσασα στόλον καὶ	δύναμιν	οὐκ ἐλάττω τῆς πρότερον ἐξέπεμψε,
[2, 62]	Ἀρκάδων Μαντινεῖς οὔτε κατὰ τὴν	δύναμιν	οὔτε κατὰ τὴν περιουσίαν, ὡς
[2, 65]	Φάριος, ὥστ´ εἶναι πᾶσαν τὴν	δύναμιν	πεζοὺς μὲν εἰς δισμυρίους ὀκτακισχιλίους,
[2, 23]	~Οἱ δὲ Γαισάται Γαλάται συστησάμενοι	δύναμιν	πολυτελῆ καὶ βαρεῖαν ἧκον ὑπεράραντες
[2, 35]	Δελφοὺς εἰς μνήμην καὶ παράδοσιν	ἡμῖν	ἀγαγόντας οὐ μικρὰ μεγάλα δ´
[2, 56]	ἂν εἴη, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον	ἡμῖν,	Ἀράτῳ προῃρημένοις κατακολουθεῖν περὶ τῶν
[2, 56]	πόλεμον— ὑπὲρ τούτων ἀναγκαῖόν ἐστιν	ἡμῖν	διευκρινεῖν. ἔσται δὲ πάντως ἀρκοῦντα
[2, 61]	τῶν ἰδίων πραγμάτων, ταῦτα μὲν	ἡμῖν	ἐδήλωσε, βουλόμενος ὑποδεῖξαι τὴν Κλεομένους
[2, 22]	Ῥωμαῖοι γάρ, ὡς καὶ πρόσθεν	ἡμῖν	εἴρηται, κρίνοντες ἀναγκαιότερα ταῦτα διὰ
[2, 56]	χωρίς τε τούτων τὰς πλείστας	ἡμῖν	ἐξηγεῖται τῶν περιπετειῶν, οὐχ ὑποτιθεὶς
[2, 61]	τε τούτων τὰς μὲν Μαντινέων	ἡμῖν	συμφορὰς μετ´ αὐξήσεως καὶ διαθέσεως
[2, 47]	κατανοῶν δὲ τὸν Ἀντίγονον καὶ	πρᾶξιν	ἔχοντα καὶ σύνεσιν καὶ πίστεως
[2, 21]	γὰρ τῶν Γαλατῶν ὑπεδύοντο τὴν	πρᾶξιν,	μάλιστα δ´ οἱ Βοῖοι διὰ
[2, 30]	ἀσφάλειαν, αἱ δὲ μάχαιραι πρὸς	πρᾶξιν	μεγάλην διαφορὰν ἔχειν, τὴν δὲ
[2, 59]	δὲ καὶ περὶ ταύτην τὴν	πρᾶξιν	ὁ συγγραφεὺς τὸ καθ´ αὑτὸν
[2, 14]	τρισχιλίους ἑξακοσίους. βάσεώς γε μὴν	τάξιν	λαμβάνει τοῦ παντὸς σχήματος ἡ
[2, 28]	καὶ πρακτικὴν εἶναι συνέβαινε τὴν	τάξιν.	οἱ μὲν οὖν Ἴνσομβρες καὶ
[2, 24]	ἐν τοῖς πολέμοις, ἐφεδρείας ἔχοντες	τάξιν,	Ῥωμαίων μὲν αὐτῶν πεζοὶ δισμύριοι,
[2, 66]	δισχίλιοι τῶν Ἀχαιῶν, ἐφεδρείας λαμβάνοντες	τάξιν.	τοὺς δ´ ἱππεῖς περὶ τὸν
[2, 27]	παρενέβαλον τοὺς πεζούς, ποιούμενοι τὴν	ἔκταξιν	ἅμα πρὸς ἑκατέραν τὴν ἐπιφάνειαν,
[2, 33]	ὀφρὺν τοῦ ποταμοῦ ποιησάμενος τὴν	ἔκταξιν	διέφθειρε τὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς μάχης
[2, 6]	οὐ μικρὰν οὐδὲ τὴν τυχοῦσαν	κατάπληξιν	καὶ φόβον ἐνεργασάμενοι τοῖς τὰς
[2, 8]	καὶ δοθέντος αὐτοῖς καιροῦ πρὸς	ἔντευξιν	διελέγοντο περὶ τῶν εἰς αὐτοὺς
[2, 29]	εἶχον χώραν, ἐξ ἀμφοῖν τοῖν	μεροῖν	ἅμα τῶν πολεμίων ἐπαγόντων αὐτοῖς,
[2, 69]	τραύματι βιαίῳ δι´ ἀμφοῖν τοῖν	μηροῖν.	οἱ δὲ βασιλεῖς κατὰ τὸν
[2, 29]	ἐπισφαλεστάτην εἶχον χώραν, ἐξ ἀμφοῖν	τοῖν	μεροῖν ἅμα τῶν πολεμίων ἐπαγόντων
[2, 69]	περιπεσεῖν τραύματι βιαίῳ δι´ ἀμφοῖν	τοῖν	μηροῖν. οἱ δὲ βασιλεῖς κατὰ
[2, 25]	ἦν ἀγὼν τὰς ἀρχὰς ἐξ	ἀμφοῖν	βίαιος. τέλος δὲ καθυπερεχόντων τῶν
[2, 49]	γάρ, ὡς Ἀχαιοὶ τὸν ἐξ	ἀμφοῖν	πόλεμον οὐκ ἂν ὑπενέγκαιεν, εὐθεώρητον
[2, 29]	τὴν ἐπισφαλεστάτην εἶχον χώραν, ἐξ	ἀμφοῖν	τοῖν μεροῖν ἅμα τῶν πολεμίων
[2, 69]	πεζομαχοῦντα περιπεσεῖν τραύματι βιαίῳ δι´	ἀμφοῖν	τοῖν μηροῖν. οἱ δὲ βασιλεῖς
[2, 69]	διαφέρουσαν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν ἐξ	ἀμφοῖν	χρείαν, ὁμοῦ τῶν τε βασιλέων
[2, 32]	ἐν τῷ νικᾶν διὰ τὸ	κατόπιν	αὐτοῖς ἄβατον ὄντα παρακεῖσθαι τὸν
[2, 25]	ἀπὸ τῆς Ῥώμης, προσαγγέλλεται διότι	κατόπιν	αὐτοῖς ἕπονται καὶ συνάπτουσιν αἱ
[2, 67]	αὐτοῖς ἐφεστώτων, τῶν δὲ μισθοφόρων	κατόπιν	ἐπικειμένων καὶ προσφερόντων τὰς χεῖρας
[2, 33]	τὰ τῶν τριαρίων δόρατα τῶν	κατόπιν	ἐφεστώτων ταῖς πρώταις σπείραις καὶ
[2, 66]	καὶ Ἠπειρώτας ἐπέβαλε· τούτων δὲ	κατόπιν	ἦσαν δισχίλιοι τῶν Ἀχαιῶν, ἐφεδρείας
[2, 27]	εἰσιν οἱ Κελτοὶ καὶ τούτων	κατόπιν	οἱ περὶ τὸν Λεύκιον. ὁ
[2, 67]	τῶν Ἀχαιῶν ἐρήμους ἐκ τῶν	κατόπιν	οὔσας, κατ´ οὐρὰν προσπίπτοντες εἰς
[2, 30]	καὶ προδήλως ἀποδειλιῶντες διέστρεφον τοὺς	κατόπιν.	τὸ μὲν οὖν τῶν Γαισάτων
[2, 6]	πειράζειν ἀμύνεσθαι τοὺς ἠδικηκότας ἢ	χάριν	ἀποδιδόναι τοῖς βοηθήσασιν ὥστε τοὐναντίον
[2, 7]	τὴν τῶν Ἀκραγαντίνων πόλιν, φυλακῆς	χάριν	εἰσαχθέντες εἰς αὐτήν, ὄντες τότε
[2, 37]	ἕνεκεν ἀλλὰ τῆς σφετέρας δυναστείας	χάριν	ἑκάστους ποιεῖσθαι τὴν σπουδήν, τοιαύτην
[2, 38]	δὲ τὸ παρὸν ἀρκέσει πίστεως	χάριν	ἓν ἢ καὶ δεύτερον ληφθὲν
[2, 47]	ταύτην ἐπικρύψεσθαι τὴν οἰκονομίαν. ὧν	χάριν	ἔνια τούτων οὐδ´ ἐν τοῖς
[2, 42]	τῶν Ἀχαιῶν σύστημα. ~Τίνος οὖν	χάριν	ἐπὶ τοὺς χρόνους τούτους ἀνέδραμον;
[2, 71]	Φιλίππῳ τῷ Δημητρίου. ~Τίνος δὲ	χάριν	ἐποιησάμεθα τὴν ἐπὶ πλεῖον ὑπὲρ
[2, 9]	λόγῳ μὲν ὑδρείας καὶ ἐπισιτισμοῦ	χάριν,	ἔργῳ δ´ ἐπιβουλῆς καὶ πράξεως
[2, 58]	καθόλου τὴν πρὸς τὸ ἔθνος	χάριν	καὶ φιλίαν ἀθετεῖν, τῶν γε
[2, 58]	ὁ συγγραφεὺς αὐτῆς τῆς τερατείας	χάριν	οὐ μόνον ψεῦδος εἰσήνεγκε τὸ
[2, 5]	γεφύρας ἀνασπάσαντες τὰς σανίδας ἀσφαλείας	χάριν.	προσαγγελθέντος δ´ αὐτοῖς Σκερδιλαΐδαν ἔχοντα
[2, 5]	Ἠπείρου κατὰ Φοινίκην προσέσχον ἐπισιτισμοῦ	χάριν.	συμμίξαντες δὲ τῶν Γαλατῶν τισιν,
[2, 51]	πρῶτον ὑπέρθεσιν ἔσχε τὸ διαβούλιον	χάριν	τῆς περὶ τῶν πίστεων ἐπισκέψεως.
[2, 23]	οἱ βασιλεῖς τῶν Κελτῶν φυλακῆς	χάριν	τῆς χώρας πρὸς τὸν ἀπὸ
[2, 14]	μνήμης, ἀλλὰ καὶ τελέως ἀναγκαίαν	χάριν	τοῦ μαθεῖν τίσι μετὰ ταῦτα
[2, 61]	συλλήβδην τῶν ἐν ἀνθρώποις ἀναγκαιοτάτων	χάριν	τοῦ μὴ προδοῦναι τὴν πρὸς
[2, 24]	δὲ τῇ Ῥώμῃ διέτριβον ἡτοιμασμένοι	χάριν	τῶν συμβαινόντων ἐν τοῖς πολέμοις,
[2, 70]	αὐτὴν ἦλθε τὴν τῶν Νεμέων	πανήγυριν.	ἐν ᾗ τυχὼν πάντων τῶν
[2, 14]	παρώρειαν, ἣν δεῖ νοεῖν ὡσανεὶ	βάσιν	τοῦ τριγώνου, παρὰ ταύτην ἀπὸ
[2, 41]	δ´ ἦν κατὰ τὴν Πύρρου	διάβασιν	εἰς Ἰταλίαν. καὶ πρῶτοι μὲν
[2, 2]	καιροὺς τούτους Ῥωμαῖοι τὴν πρώτην	διάβασιν	εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ ταῦτα
[2, 44]	τὸν βίον περὶ τὴν πρώτην	διάβασιν	εἰς τὴν Ἰλλυρίδα Ῥωμαίων, ἐγένετό
[2, 32]	δὲ πληγὰς περί τε τὴν	διάβασιν	καὶ περὶ τὴν στρατοπεδείαν παραυτίκα
[2, 9]	Κέρκυραν· καὶ ποιησάμενοι καταπληκτικὴν τὴν	ἀπόβασιν	ἐνεχείρησαν πολιορκεῖν τὴν πόλιν. ὧν
[2, 3]	ἐνεργὸν καὶ λαθραίαν ποιησάμενοι τὴν	ἀπόβασιν	καὶ χρησάμενοι τῇ παρ´ αὐτοῖς
[2, 24]	ἱππέων δ´ ἐπὶ ταῖς δύο	μυριάσιν	ἐπῆσαν ἔτι τρεῖς χιλιάδες. ὥστ´
[2, 39]	τῶν δὲ μὴ πιστευόντων ὅτι	νενικήκασιν.	οὐ μὴν ἀλλά γε περὶ
[2, 26]	ὁλοσχερῶς, ἐὰν δοκῇ, τοῖς Ῥωμαίων	πράγμασιν.	δόξαντος δὲ σφίσι κατὰ τὴν
[2, 63]	μηδεμίαν ὑπάρχειν ἐν τοῖς ἰδίοις	πράγμασιν	ἐλπίδα τοῦ δύνασθαι μισθοδοτεῖν. ἀλλ´
[2, 1]	Ἰταλίαν τοῖς ἐκτὸς ἐγχειρεῖν ἤρξαντο	πράγμασιν,	ἐπὶ δὲ τούτοις πῶς εἰς
[2, 24]	τῶν ἔργων ἡλίκοις Ἀννίβας ἐτόλμησε	πράγμασιν	ἐπιθέσθαι {μετὰ δὲ ταῦτα} καὶ
[2, 64]	τοῦ κατὰ λόγον (χρήσασθαι τοῖς)	πράγμασιν	ἦγε τὴν ἡσυχίαν. ὁ δὲ
[2, 49]	συνεπιτίθωνται, προσέχειν αὐτὸν παρεκάλουν τοῖς	πράγμασιν,	ἵνα μὴ πρόηται τοὺς καιρούς,
[2, 13]	Κελτῶν φόβον ἐπικρέμασθαι τοῖς σφετέροις	πράγμασιν	καὶ μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην
[2, 36]	μεγάλην ποιήσας ἐπίδοσιν τοῖς Καρχηδονίοις	πράγμασιν,	οὐχ οὕτω διὰ τῶν πολεμίων
[2, 61]	ἐπισημαίνεσθαι, ἢ τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς	ὑπομνήμασιν	ἧττόν τι διορθουμένους ὑπὸ τῶν
[2, 2]	Δημητρίου τοῦ Φιλίππου πατρὸς πεισθεὶς	χρήμασιν	ὑπέσχετο βοηθήσειν Μεδιωνίοις ὑπ´ Αἰτωλῶν
[2, 56]	μὴ τὸ ψεῦδος ἐν τοῖς	συγγράμμασιν	ἰσοδυναμοῦν ἀπολείπωμεν πρὸς τὴν ἀλήθειαν.
[2, 16]	ποιεῖ δὲ τὴν ἐκβολὴν δυσὶ	στόμασιν	εἰς τοὺς κατὰ τὸν Ἀδρίαν
[2, 9]	παραδεξαμένων, εἰσελθόντες ἐν αὐτοῖς τοῖς	περιζώμασιν	ὡς ὑδρευσόμενοι, μαχαίρας ἔχοντες ἐν
[2, 71]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν τὸ ποιῆσαι	πᾶσιν	ἐναργῆ καὶ γνώριμον τὴν ὑπάρχουσαν
[2, 56]	τιμῶν καὶ προεδρείας τυγχάνει παρὰ	πᾶσιν.	οὕτως ἐν παντὶ τὸ τέλος
[2, 37]	πλειόνων ἐκδεδόσθαι καὶ γνώριμον ὑπάρχειν	ἅπασιν,	ἐν δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς
[2, 28]	κατὰ τὸν λόφον ἐνειστήκει κίνδυνος,	ἅπασιν	ὢν σύνοπτος, ὡς ἂν ἅμα
[2, 10]	δὲ πεντήρη σὺν αὐτοῖς τοῖς	ἀνδράσιν	ἐβύθισαν, ἐφ´ ἧς ἔπλει Μάργος
[2, 32]	ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον, εὐλαβοῦντο τοιούτοις	ἀνδράσιν	τοιούτου καιροῦ καὶ πράγματος κοινωνεῖν.
[2, 6]	ἠδικηκότας ἢ χάριν ἀποδιδόναι τοῖς	βοηθήσασιν	ὥστε τοὐναντίον διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τὴν
[2, 68]	κατὰ γὰρ τὴν ἐξ ἀρχῆς	στάσιν	ἔμενον ἐπὶ τῶν ἄκρων, ὡς
[2, 28]	Βοίους παρενέβαλον, τὴν ἐναντίαν μὲν	στάσιν	ἔχοντας τοῖς προειρημένοις, βλέποντας δὲ
[2, 35]	ταῦτα πράξεις οὔτε τὴν τελευταίαν	ἐξανάστασιν,	ὑπολαμβάνοντες οἰκεῖον ἱστορίας ὑπάρχειν τὰ
[2, 71]	καὶ περὶ Καρχηδονίους ὑπάρχουσαν τότε	κατάστασιν	δεδηλώκαμεν, καθῆκον ἂν εἴη παραγεγονότας
[2, 68]	εὐθέως οἱ μὲν Ἰλλυριοὶ τὴν	κατάστασιν	ἐλάμβανον, οἱ δὲ περὶ τὸν
[2, 58]	Ἀχαιῶν συνδιετήρουν τὴν ὑποκειμένην αὐτοῖς	κατάστασιν.	μετ´ οὐ πολὺ δὲ στασιάσαντες
[2, 71]	Μακεδόνας καὶ τοὺς Ἕλληνας τότε	κατάστασιν.	περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[2, 68]	καταλείπεσθαι τόπον εἰς ἀναχώρησιν καὶ	μετάστασιν	ἑαυτοῖς. ἐξ οὗ ταχέως συνέβη
[2, 40]	τὴν μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα τὴν	ἐπίστασιν	ἀπὸ τούτων τῶν καιρῶν, ἐν
[2, 56]	παλαῖσαι συμφοραῖς ὥστε πάντας εἰς	ἐπίστασιν	καὶ δάκρυα τοὺς Ἕλληνας ἀγαγεῖν.
[2, 71]	τριακοστήν. ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ τὴν	ἐπίστασιν	καὶ προκατασκευὴν τῆς ὅλης ἱστορίας
[2, 40]	πρέπον τῇ γραφῇ ποιούμενοι τὴν	ἐπίστασιν.	τῶν μέντοι γ´ Ἀράτῳ διῳκημένων
[2, 30]	ἀμύνασθαι τοὺς εἰσακοντίζοντας διὰ τὴν	ἀπόστασιν	καὶ τὸ πλῆθος τῶν πιπτόντων
[2, 59]	γὰρ τοὔνομα περιέχει τὴν ἀσεβεστάτην	ἔμφασιν	καὶ πάσας περιείληφε τὰς ἐν
[2, 47]	δι´ ὧν ἤμελλε τὴν ἐναντίαν	ἔμφασιν	ὑποδεικνύων ταύτην ἐπικρύψεσθαι τὴν οἰκονομίαν.
[2, 46]	μηδὲν ἀδικούντων πᾶσαν ἱκανὴν ποιουμένους	πρόφασιν	εἰς τὸ πολεμεῖν διὰ τὴν
[2, 13]	εὐφυέστερον καιρὸν λαβόντες ὑποδείξομεν τὴν	θέσιν	αὐτῆς καὶ τὴν χρείαν, ἣν
[2, 70]	αἵματος ἀναγωγὴν καί τινα τοιαύτην	διάθεσιν	ἐμπεσὼν μετ´ οὐ πολὺ νόσῳ
[2, 20]	καιροῖς ὡσανεὶ λοιμικήν τινα πολέμου	διάθεσιν	ἐπέστησε πᾶσι Γαλάταις. ἐκ δὲ
[2, 37]	διαλλάττειν τοῦ μὴ μιᾶς πόλεως	διάθεσιν	ἔχειν σχεδὸν τὴν σύμπασαν Πελοπόννησον,
[2, 17]	ἀφορμάς. οἷς ἐπιμιγνύμενοι κατὰ τὴν	παράθεσιν	Κελτοὶ καὶ περὶ τὸ κάλλος
[2, 58]	τῶν Ἑλλήνων, ἔπαινον δὲ καὶ	συγκατάθεσιν	μᾶλλον τοῖς πράττουσι καὶ μεταπορευομένοις
[2, 65]	οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπε τῶν πρὸς	ἐπίθεσιν	ἅμα καὶ φυλακήν, ἀλλ´ ἦν
[2, 47]	πράττων ἐβούλετο. διόπερ ἔχων τοιαύτην	πρόθεσιν	ἀδήλως αὐτὰ διενοεῖτο χειρίζειν. ἐξ
[2, 14]	συσσώσωμεν κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν,	ἀναδραμεῖν δὲ τοῖς χρόνοις ἐπὶ
[2, 37]	κατὰ δὲ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν	ἀπὸ τούτων τῶν καιρῶν ἐπηγγειλάμεθα
[2, 71]	τούτους κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν,	ἐν οἷς ἔμελλον οἱ μὲν
[2, 25]	ἐπὶ πόλιν Φαισόλαν αὐτοῦ παρενέβαλον,	πρόθεσιν	ἔχοντες ἅμα μὲν ἐκδέχεσθαι τοὺς
[2, 25]	ἰδίων ἱππέων περὶ τὸν λόφον,	πρόθεσιν	ἔχοντες κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν πολιορκεῖν
[2, 63]	ὑπολαμβάνω κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν	καὶ τὰ νῦν εἰρημένα. ~Μετὰ
[2, 1]	ἐπιψαύοντες κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν.	Καρχηδόνιοι γὰρ ὡς θᾶττον κατεστήσαντο
[2, 64]	Κλεομένης κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν	καταφθείρας μὲν τὴν χώραν, καταπληξάμενος
[2, 2]	τοῖς βουλομένοις ἀληθινῶς τήν τε	πρόθεσιν	τὴν ἡμετέραν συνθεάσασθαι καὶ τὴν
[2, 71]	εἶναι κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν	τὸ ποιῆσαι πᾶσιν ἐναργῆ καὶ
[2, 51]	Μακεδόσι. διὸ καὶ τὸ πρῶτον	ὑπέρθεσιν	ἔσχε τὸ διαβούλιον χάριν τῆς
[2, 30]	εἰσακοντίζειν ἐνεργοῖς καὶ πυκνοῖς τοῖς	βέλεσιν,	τοῖς μὲν ὀπίσω τῶν Κελτῶν
[2, 3]	χρόνου καὶ καταπιστεύσαντες ταῖς ἰδίαις	δυνάμεσιν	κατὰ ποσὸν εὐθαρσῶς εἶχον. (τὸ)
[2, 47]	Ἀντίγονον καὶ πρᾶξιν ἔχοντα καὶ	σύνεσιν	καὶ πίστεως ἀντιποιούμενον, τοὺς δὲ
[2, 50]	τὸν Νικοφάνη τὴν τοῦ βασιλέως	αἵρεσιν,	ἣν ἔχοι πρός τε τοὺς
[2, 70]	δὲ μᾶλλον κατὰ τὴν ὅλην	αἵρεσιν	καὶ καλοκἀγαθίαν. τὴν δὲ Μακεδόνων
[2, 3]	κατὰ πόδας ἡμέρᾳ γενέσθαι τὴν	αἵρεσιν	καὶ τὴν παράληψιν τῆς ἀρχῆς,
[2, 61]	διὰ τὴν πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς	αἵρεσιν,	τὸ δὲ τελευταῖον, δοθείσης ἀνελπίστως
[2, 39]	τούτους τοὺς καιροὺς ἀπεδέξαντο τὴν	αἵρεσιν	τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλὰ καὶ μετά
[2, 57]	τὴν ὀξύτητα τῆς κατὰ τὴν	προαίρεσιν	ἀμφοτέρων μεταβολῆς. ἅμα γὰρ τῷ
[2, 42]	χρόνοις ἐπὶ τὴν τῶν Ἀχαιῶν	προαίρεσιν	ἀνοιστέον. πολλοῖς γὰρ κοινωνήσαντες πραγμάτων,
[2, 60]	τε πατρίδα καὶ τὴν ἑαυτοῦ	προαίρεσιν	ἀποσπάσας ἀπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἐν
[2, 38]	καθόλου δημοκρατίας ἀληθινῆς σύστημα καὶ	προαίρεσιν	εἰλικρινεστέραν οὐκ ἂν εὕροι τις
[2, 58]	παραβάντες τὸ μέγιστον ἀσέβημα κατὰ	προαίρεσιν	ἐπετέλεσαν. τὸ γὰρ τούτων αὐτόχειρας
[2, 56]	τὸ καὶ τὴν ὅλην αὐτοῦ	προαίρεσιν	καὶ δύναμιν ἐν τῇ πραγματείᾳ
[2, 59]	κατά γε τὴν τοῦ βίου	προαίρεσιν	καὶ τὴν εἰς πατρίδα παρανομίαν
[2, 7]	τὴν αὐτοῦ τοῦ συστήματος ἐκείνου	προαίρεσιν;	οἵ γε τὴν μὲν ἀρχὴν
[2, 44]	ζῶντος Δημητρίου, κατὰ τὴν αὑτοῦ	προαίρεσιν,	πάνυ πραγματικῶς καὶ φρονίμως προϊδόμενος
[2, 39]	ψιλῶς αὐτὰ τὰ κατὰ τὴν	προαίρεσιν	ὑπῆρχε παρ´ αὐτοῖς· ἀποτέλεσμα δ´
[2, 16]	ἀνατηκομένων χιόνων ἐν τοῖς προειρημένοις	ὄρεσιν.	ἀναπλεῖται δ´ ἐκ θαλάττης κατὰ
[2, 10]	ἀνταναχθέντες συνέβαλλον τοῖς τῶν Ἀχαιῶν	σκάφεσιν	περὶ τοὺς καλουμένους Παξούς. οἱ
[2, 40]	ἐμοί τ´ ἂν γενέσθαι τὴν	διήγησιν	καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν εὐπαρακολούθητον τὴν
[2, 35]	δὲ ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ τούτων	ἐξήγησιν.	~Ἀσδρούβας δ´ ὁ τῶν Καρχηδονίων
[2, 14]	εἶναι κεφαλαιώδη μὲν ποιήσασθαι τὴν	ἐξήγησιν,	ἵνα τὸ τῆς προκατασκευῆς οἰκεῖον
[2, 40]	καὶ μετὰ διαστολῆς ποιησόμεθα τὴν	ἐξήγησιν.	ὑπολαμβάνω δὲ ῥᾴστην ἐμοί τ´
[2, 7]	καὶ πολλὰς ἀφορμὰς ἔχουσαν εἰς	παρασπόνδησιν;	δεύτερον τίς οὐκ ἂν ἐφυλάξατο
[2, 40]	καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν εὐπαρακολούθητον τὴν	μάθησιν,	εἰ ποιησαίμεθα τὴν ἐπίστασιν ἀπὸ
[2, 32]	μακρὰν ἀπὸ Μασσαλίας* ἔχειν τὴν	οἴκησιν.	οὓς εἰς τὴν φιλίαν προσαγαγόμενοι
[2, 50]	ἠβούλετο δι´ αὑτοῦ γενέσθαι τὴν	κλῆσιν,	ἔτι δὲ μᾶλλον ἐξ ἁπάντων
[2, 70]	ὑποδείξας ἐν αὑτῷ πᾶσι τοῖς	Ἕλλησιν,	οὐ μόνον κατὰ τὴν ἐν
[2, 31]	καὶ πρὸς τὴν τοῦ θριάμβου	διακόσμησιν.	Ἡ μὲν οὖν βαρυτάτη τῶν
[2, 37]	ἀρκούντως (ἂν) ἔχοι ποιεῖσθαι τὴν	ἀνάμνησιν	ἀπὸ τῶν νῦν ῥηθέντων καιρῶν
[2, 2]	τὴν ἡμετέραν συνθεάσασθαι καὶ τὴν	αὔξησιν	καὶ κατασκευὴν τῆς Ῥωμαίων δυναστείας.
[2, 39]	δ´ ἢ πρᾶξις ἀξιόλογος πρὸς	αὔξησιν	τῶν ἰδίων ἀνήκουσα πραγμάτων οὐκ
[2, 33]	τὴν ἐπὶ πόδα ταῖς σπείραις	ἀναχώρησιν.	εἰ γὰρ συνέβη βραχὺ μόνον
[2, 64]	ἐνεργασάμενος ἀσφαλῶς ὑπέλαβε ποιήσασθαι τὴν	ἀναχώρησιν	εἰς τὴν οἰκείαν. ὃ καὶ
[2, 68]	τὸ μὴ καταλείπεσθαι τόπον εἰς	ἀναχώρησιν	καὶ μετάστασιν ἑαυτοῖς. ἐξ οὗ
[2, 69]	μὲν ἐπὶ πόδα ποιουμένων τὴν	ἀναχώρησιν	καὶ πιεζομένων ἐπὶ πολὺ τῶν
[2, 68]	τοὐναντίον· οὐ γὰρ ἀπολιπόντες αὑτοῖς	ἀναχώρησιν,	προσδεξάμενοι δ´ ἀκεραίους ἅμα καὶ
[2, 68]	δύσβατον ἐχόντων ἐπὶ πολὺ τὴν	ἀναχώρησιν	τῶν τόπων. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[2, 25]	τοῖς ἱππεῦσιν κατὰ τὴν ἐκείνων	ἀποχώρησιν.	ἅμα δὲ τῷ συνεγγίζειν τοῖς
[2, 53]	προτερήματα, φυγῇ παραπλησίαν ἐποιεῖτο τὴν	ἀποχώρησιν,	δείσας μὴ πανταχόθεν αὐτὸν περιστῶσιν
[2, 18]	ἐπιγενομένης φυγῇ παραπλησίαν ἐποιήσαντο τὴν	ἀποχώρησιν	εἰς τὴν οἰκείαν. ἀπὸ δὲ
[2, 10]	τῷ ταχυναυτεῖν, ἐπουρώσαντες ἀσφαλῶς τὴν	ἀποχώρησιν	εἰς τὴν οἰκείαν ἐποιήσαντο. τὸ
[2, 25]	αὐτοὶ δὲ λαθραίαν ποιησάμενοι τὴν	ἀποχώρησιν	ὡς ἐπὶ πόλιν Φαισόλαν αὐτοῦ
[2, 59]	τούτους. ~Πάλιν Ἀριστόμαχον τὸν Ἀργεῖόν	φησιν,	ἄνδρα τῆς ἐπιφανεστάτης οἰκίας ὑπάρχοντα
[2, 62]	~Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις ἑξῆς	φησιν	ἀπὸ τῶν ἐκ τῆς Μεγάλης
[2, 62]	τὴν περιουσίαν, ὡς αὐτὸς οὗτός	φησιν,	ἐκ πολιορκίας δὲ καὶ παραδόσεως
[2, 59]	δεινοτάτας ὑπέμεινε τιμωρίας, ὡς οὗτός	φησιν,	ὅμως οὐχ ἱκανὴν ἔδωκεν δίκην
[2, 58]	ὥστ´ εἴπερ ἔπαθον ἃ Φύλαρχός	φησιν,	οὐκ ἔλεον εἰκὸς ἦν συνεξακολουθεῖν
[2, 59]	γινομένοις προστρέχειν πρὸς τὴν οἰκίαν	φησίν.	περὶ μὲν οὖν τῆς τοιαύτης
[2, 60]	νύκτα στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ὡς Φύλαρχός	φησιν,	περιαγόμενον δ´ εἰς τὴν Πελοπόννησον
[2, 41]	ταῦτα δυσαρεστήσαντες τοῖς τοῦ προειρημένου	παισὶν	ἐπὶ τῷ μὴ νομίμως ἀλλὰ
[2, 27]	ἀνήγγελλον, σημαίνοντες διότι τελείως σύνεγγύς	εἰσιν	οἱ Κελτοὶ καὶ τούτων κατόπιν
[2, 38]	οὐδενὶ τῶν Ἑλλήνων οἷοί τ´	εἰσὶν	οὐδέποτε παραχωρεῖν οἱ προειρημένοι. πῶς
[2, 41]	τῆς θαλάττης καταποθείσης· αὗται δ´	εἰσὶν	Πάτραι, Δύμη, Φαραί, Τριταία, Λεόντιον,
[2, 45]	τὸν Γονατᾶν, καὶ τότε παραπλησίαις	ἐλπίσιν	ἐπαρθέντες ἀπετόλμησαν Ἀντιγόνῳ τε τῷ
[2, 12]	τὰς προειρημένας συνθήκας. οὐ γὰρ	τισὶν,	ἀλλὰ πᾶσι τότε κοινοὺς ἐχθροὺς
[2, 5]	χάριν. συμμίξαντες δὲ τῶν Γαλατῶν	τισιν,	οἳ μισθοφοροῦντες παρὰ τοῖς Ἠπειρώταις
[2, 23]	ἔτει μετὰ τὴν τῆς χώρας	διάδοσιν	ὀγδόῳ. τὸ μὲν οὖν τῶν
[2, 35]	ἐπὶ Δελφοὺς εἰς μνήμην καὶ	παράδοσιν	ἡμῖν ἀγαγόντας οὐ μικρὰ μεγάλα
[2, 35]	τύχης εἰς μνήμην ἄγειν καὶ	παράδοσιν	τοῖς ἐπιγινομένοις, ἵνα μὴ τελέως
[2, 36]	οὐ μικρὰν ἀλλὰ μεγάλην ποιήσας	ἐπίδοσιν	τοῖς Καρχηδονίοις πράγμασιν, οὐχ οὕτω
[2, 12]	ἔθνει καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς	δεδωκόσιν	ἑαυτοὺς εἰς τὴν πίστιν. ὑπὸ
[2, 25]	κακοπαθείας καὶ ταλαιπωρίας ὥρμησαν πρὸς	ἀνάπαυσιν	καὶ θεραπείαν, φυλακὴν ἀπολιπόντες τῶν
[2, 57]	μετὰ τῶν Ἀχαιῶν. τοῖς δὲ	Μαντινεῦσιν	ἀνυπονοήτου καὶ παραδόξου φανείσης τῆς
[2, 34]	τῶν δὲ Ῥωμαίων αὐτοῖς τοῖς	ἱππεῦσιν	ἐξ ἐφόδου τολμηρῶς σφίσι προσπεσόντων,
[2, 25]	ἀποδεδρακέναι, κατὰ σπουδὴν ἠκολούθουν τοῖς	ἱππεῦσιν	κατὰ τὴν ἐκείνων ἀποχώρησιν. ἅμα
[2, 8]	τῶν παρ´ ἀνθρώποις ὡρισμένων δικαίων	ἀποπλέουσιν	αὐτοῖς ἐπαποστεῖλαί τινας τὸν παρρησιασάμενον
[2, 3]	ἀρχῆς, καθάπερ ἔθος ἐστὶν Αἰτωλοῖς,	προσπλέουσιν	τῆς νυκτὸς ἑκατὸν λέμβοι πρὸς
[2, 7]	καὶ τοῖς μὲν ἐκ τύχης	πταίουσιν	ἔλεος ἕπεται μετὰ συγγνώμης καὶ
[2, 31]	τὴν δὲ λείαν ἀπέδωκε τοῖς	προσήκουσιν.	αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν τὰ στρατόπεδα
[2, 37]	τὸν αὐτὸν περίβολον ὑπάρχειν τοῖς	κατοικοῦσιν	αὐτήν, τἄλλα δ´ εἶναι καὶ
[2, 16]	πρὸς τὰς Ἄλπεις συμπτώσεως Λιγυστῖνοι	κατοικοῦσιν,	καὶ τὴν ἐπὶ τὸ Τυρρηνικὸν
[2, 59]	αὐτοῦ στρεβλουμένου προσπιπτούσας τοῖς σύνεγγυς	κατοικοῦσιν,	ὧν τοὺς μὲν ἐκπληττομένους τὴν
[2, 57]	τινες ἀβλαβέστερον ἐπάλαισαν τοῖς μεγίστοις	δοκοῦσιν	εἶναι συμπτώμασι Μαντινέων διὰ τὴν
[2, 62]	καὶ ταὐτὸ λέγοντες μεγίστην καρποῦσθαι	δοκοῦσιν	εὐδαιμονίαν, ὅμως ἐκ Πελοποννήσου πάσης
[2, 38]	οὖν καὶ διὰ τί νῦν	εὐδοκοῦσιν	οὗτοί τε καὶ τὸ λοιπὸν
[2, 40]	γενέσθαι τὴν διήγησιν καὶ τοῖς	ἐντυγχάνουσιν	εὐπαρακολούθητον τὴν μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα
[2, 67]	προσκείμενοι μισθοφόροι κατ´ οὐρὰν τοῖς	προσβαίνουσιν,	ἀκούσαντες τῆς κραυγῆς καὶ συνιδόντες
[2, 7]	ἐπιτίμησις συνεξακολουθεῖ παρὰ τοῖς εὖ	φρονοῦσιν.	ἃ δὴ καὶ τότε παρὰ
[2, 45]	συλλογισάμενοι διότι ταῖς ἐπιβολαῖς Ἄρατον	ἕξουσιν	ἀνταγωνιστήν, ἄνδρα δυνάμενον πάσης εὐστοχεῖν
[2, 28]	ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ τότε	παροῦσιν,	ἀλλὰ καὶ τοῖς ποτε μετὰ
[2, 30]	περικακοῦντες δὲ καὶ δυσχρηστούμενοι τοῖς	παροῦσιν,	οἱ μὲν εἰς τοὺς πολεμίους
[2, 26]	τὴν Ἀνηροέστου γνώμην χρήσασθαι τοῖς	παροῦσιν,	οὗτοι μὲν τῆς νυκτὸς ταῦτα
[2, 64]	ὄχλων ἐξελθεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι τοῖς	παροῦσιν,	πρόδηλον ἐκ τῶν κατὰ λόγον
[2, 38]	γὰρ χώρας καὶ πόλεων πλήθει	διαφέρουσιν	οἱ πάτριον ἐξ ἀρχῆς ἔχοντες
[2, 49]	καὶ Κλεομένης κρατήσαντες τούτων οὐκ	εὐδοκήσουσιν	οὐδὲ μὴ μείνωσιν ἐπὶ τῶν
[2, 25]	διότι κατόπιν αὐτοῖς ἕπονται καὶ	συνάπτουσιν	αἱ προκαθήμεναι τῶν Ῥωμαίων ἐν
[2, 44]	τιμὰς προτείνοντα, τοῖς δὲ μὴ	προσέχουσιν	ἔτι μείζους ἐπανατεινόμενον φόβους καὶ
[2, 16]	πρώτην ἐκ τῶν πηγῶν ἔχει	ῥύσιν	ἁπλῆν, σχίζεται δ´ εἰς δύο
[2, 16]	εἰς τὰ πεδία, ποιούμενος τὴν	ῥύσιν	ὡς ἐπὶ μεσημβρίαν. ἀφικόμενος δ´
[2, 21]	ἤρξαντο τὰ καθεστῶτα κινεῖν, ὃ	φύσιν	ἔχει γίνεσθαι καὶ τραχύνεσθαι μὲν
[2, 25]	πολιορκεῖν τοὺς συμπεφευγότας, ἐὰν μὴ	παραδῶσιν	ἑαυτοὺς ἑκουσίως. ~Κατὰ δὲ τὸν
[2, 66]	πρὸς τὸν λόφον προσβολῆς, ὅταν	ἴδωσιν	ἀρθεῖσαν ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν
[2, 64]	δὲ τὴν τῆς Μεγάλης πόλεως	ἅλωσιν	Ἀντιγόνου παραχειμάζοντος ἐν τῇ τῶν
[2, 56]	πάμπαν, (κ) ἂν πάνυ μέτρια	τυγχάνωσιν	ὄντα. τὸ γὰρ τέλος ἱστορίας
[2, 49]	τούτων οὐκ εὐδοκήσουσιν οὐδὲ μὴ	μείνωσιν	ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων, ἔτι τοῦ
[2, 16]	περὶ Φαέθοντα καὶ τὴν ἐκείνου	πτῶσιν,	ἔτι δὲ τὰ δάκρυα τῶν
[2, 53]	ἀποχώρησιν, δείσας μὴ πανταχόθεν αὐτὸν	περιστῶσιν	οἱ πολέμιοι. παραπεσὼν δ´ εἰς
[2, 21]	ἀνεῖλον μὲν τοὺς ἰδίους βασιλεῖς	Ἄτιν	καὶ Γάλατον, κατέκοψαν δ´ ἀλλήλους,
[2, 54]	κατά τε τὴν Αἰγῦτιν καὶ	Βελμινᾶτιν	χώραν καὶ παραδοὺς τὰ φρούρια
[2, 4]	ἄλλας εὐωχίας τραπεὶς ἐνέπεσεν εἰς	πλευρῖτιν·	ἐκ δὲ ταύτης ἐν ὀλίγαις
[2, 3]	παράληψιν τῆς ἀρχῆς, καθάπερ ἔθος	ἐστὶν	Αἰτωλοῖς, προσπλέουσιν τῆς νυκτὸς ἑκατὸν
[2, 4]	βεβαιουμένους ὑπὲρ ὧν ἀκμὴν ἐνδεχόμενόν	ἐστιν	ἄλλως γενέσθαι, νέμειν δὲ μερίδα
[2, 58]	καὶ σωτηρίαν ἐφύλαττον, πηλίκης ὀργῆς	ἐστιν	ἄξιον; τί δ´ ἂν παθόντες
[2, 14]	τὸ δὲ μέγεθος τῆς βάσεώς	ἐστιν	ἀπὸ πόλεως Σήνης ἕως ἐπὶ
[2, 7]	τύχης δὲ καὶ τῶν πραξάντων	ἐστὶν	ἔγκλημα, τὸ δ´ ἀκρίτως καὶ
[2, 56]	Κλεομενικὸν πόλεμον— ὑπὲρ τούτων ἀναγκαῖόν	ἐστιν	ἡμῖν διευκρινεῖν. ἔσται δὲ πάντως
[2, 14]	τῆς χώρας ῥητέον ποία τίς	ἐστιν	καὶ πῶς κεῖται πρὸς τὴν
[2, 56]	κλέπτην ἢ μοιχὸν ἀποκτείνας ἀθῷός	ἐστιν,	ὁ δὲ τὸν προδότην ἢ
[2, 15]	ἐπιμενούσης ἀεὶ χιόνος ἀοίκητα τελέως	ἐστίν.	~τὸν δ´ Ἀπεννῖνον ἀπὸ μὲν
[2, 56]	ἡμῶν γραφομένοις καιροῖς— ταῦτα δ´	ἔστιν	τὰ περὶ τὸν Κλεομενικὸν πόλεμον—
[2, 11]	τοὺς Ἰσσαίους εἰς τὴν ἑαυτῶν	πίστιν.	εἷλον δὲ καὶ πόλεις τινὰς
[2, 39]	τὸ δὲ πλεῖον εἰς τὴν	πίστιν	καὶ τὴν ὅλην καλοκἀγαθίαν. ὁμολογουμένως
[2, 11]	παρακληθέντες εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων	πίστιν,	μίαν ταύτην ὑπολαβόντες ἀσφάλειαν αὑτοῖς
[2, 61]	προδοῦναι τὴν πρὸς τοὺς συμμάχους	πίστιν.	οὗ τί κάλλιον ἔργον ἢ
[2, 52]	πρὸς τὴν οἰκίαν, ἱκανὴν δὲ	πίστιν	παρέσχετο τῆς πρὸς τὰ μέλλοντα
[2, 11]	τοὺς Ἐπιδαμνίους παραλαβόντες εἰς τὴν	πίστιν	προῆγον εἰς τοὺς εἴσω τόπους
[2, 58]	Κλεομένει καὶ Λακεδαιμονίοις ἱκανὴν παράσχωνται	πίστιν	πρὸς τὴν ἐνεστῶσαν ἐπιβολήν, τὰ
[2, 31]	εἰς τὴν Ῥωμαίων ἑαυτοὺς δοῦναι	πίστιν,	τὸν δὲ λοιπὸν χρόνον τῆς
[2, 12]	τοῖς δεδωκόσιν ἑαυτοὺς εἰς τὴν	πίστιν.	ὑπὸ δὲ τὴν ἐαρινὴν ὥραν
[2, 54]	ὑπὸ Κλεομένους κατά τε τὴν	Αἰγῦτιν	καὶ Βελμινᾶτιν χώραν καὶ παραδοὺς
[2, 8]	πρεσβευτὰς εἰς τὴν Ἰλλυρίδα τοὺς	ἐπίσκεψιν	ποιησομένους περὶ τῶν προειρημένων Γάϊον
[2, 61]	γε χρὴ περὶ Μεγαλοπολιτῶν ἔχειν	διάληψιν;	ἆρ´ οὐχὶ τὴν σεμνοτάτην καὶ
[2, 50]	ἀποδεξάμενος καὶ τὴν τῶν πολλῶν	διάληψιν	ἐπαινέσας παρεκάλει διὰ πλειόνων μάλιστα
[2, 46]	ἀλλὰ καὶ βεβαιοῦντας αὐτῷ τὴν	παράληψιν,	καὶ τοὺς πρότερον κατὰ τῶν
[2, 3]	γενέσθαι τὴν αἵρεσιν καὶ τὴν	παράληψιν	τῆς ἀρχῆς, καθάπερ ἔθος ἐστὶν
[2, 18]	μεγάλῳ μετὰ τὴν τῆς πόλεως	κατάληψιν	ἔτει τριακοστῷ, τότε μὲν οὐκ
[2, 28]	μετὰ ταῦτα δυναμένοις ὑπὸ τὴν	ὄψιν	λαμβάνειν ἐκ τῶν λεγομένων τὸ
[2, 60]	πόλεμον ὑποχείριον τύραννον στρεβλώσαντες ἀπέκτειναν,	ὅν	γε καὶ κατ´ αὐτὴν τὴν
[2, 27]	κείμενον ὑπὲρ τὴν ὁδόν, ὑφ´	ὃν	ἔδει παραπορευθῆναι τοὺς Κελτούς, ἀναλαβὼν
[2, 55]	διὰ τὴν ἑαυτοῦ κακίαν, Θεάρκης·	ὃν	εἰκότως ἐξαρνοῦνται Κλειτόριοι μὴ φῦναι
[2, 13]	δύναται παρέχεσθαι ταῖς εἰρημέναις χώραις.	ὃν	καὶ θεωροῦντες Ῥωμαῖοι μείζω καὶ
[2, 69]	συνεστάναι τὸν ὅλον ἀγῶνα. καθ´	ὃν	καιρὸν τῷ προειρημένῳ συνέβη τὸν
[2, 60]	ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς προσένειμε τοῖς ἐχθροῖς.	ὃν	ὑποχείριον γενόμενον οὐκ ἐν Κεγχρεαῖς
[2, 49]	τῶν ὑποκειμένων, ἔτι τοῦ πρόσθεν	ῥᾷον	εἶναι τῷ νοῦν ἔχοντι συνιδεῖν.
[2, 34]	πλείους ὑπὸ τῶν πολεμίων κατεκόπησαν.	ἔλαβον	δὲ καὶ τὰς Ἀχέρρας οἱ
[2, 3]	ἀπέκτειναν, ἔτι δὲ πλείους αἰχμαλώτους	ἔλαβον·	τῶν δ´ ὅπλων καὶ τῆς
[2, 18]	Ῥωμαῖοι τήν τε σφετέραν δύναμιν	ἀνέλαβον	καὶ τὰ κατὰ τοὺς Λατίνους
[2, 45]	Ἀκροκόρινθον (πραξ( ικοπήσαντας καταλαβ) εῖν,	ὑπέλαβον,	εἰ τοὺς Λακεδαιμονίους προσλαβόντες ἔτι
[2, 53]	παρεισπεσόντες μετὰ Τιμοξένου τοῦ στρατηγοῦ	κατέλαβον	τὴν τῶν Ἀργείων πόλιν. ὃ
[2, 58]	πατρίδας καὶ τοὺς βίους, καὶ	διέτριβον	ἐν Μαντινείᾳ, παραφυλάττοντες τὴν ἐκείνων
[2, 5]	οἳ μισθοφοροῦντες παρὰ τοῖς Ἠπειρώταις	διέτριβον	ἐν τῇ Φοινίκῃ, τὸ πλῆθος
[2, 24]	ἦν. ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ	διέτριβον	ἡτοιμασμένοι χάριν τῶν συμβαινόντων ἐν
[2, 8]	δὲ καιροὺς περὶ τὴν Φοινίκην	διέτριβον,	καὶ πλείους ἀπὸ τοῦ στόλου
[2, 25]	πολεμίοις ὑποχωρεῖν κατὰ τὸν αὐτὸν	στίβον.	αὐτοὶ δὲ λαθραίαν ποιησάμενοι τὴν
[2, 52]	μὲν πείθων αἷς δὲ τὸν	φόβον	ἀνατεινόμενος. προσλαβὼν δὲ τῷ τρόπῳ
[2, 59]	διὰ τὸν ἀπὸ τοῦ τυράννου	φόβον,	Ἀριστόμαχος ἀφορμῇ ταύτῃ καὶ προφάσει
[2, 23]	χώρας πρὸς τὸν ἀπὸ τούτων	φόβον.	αὐτοὶ δ´ ἐξάραντες παντὶ τῷ
[2, 6]	οὐδὲ τὴν τυχοῦσαν κατάπληξιν καὶ	φόβον	ἐνεργασάμενοι τοῖς τὰς παραλίας οἰκοῦσι
[2, 13]	τὸ τὸν ἀπὸ τῶν Κελτῶν	φόβον	ἐπικρέμασθαι τοῖς σφετέροις πράγμασιν καὶ
[2, 21]	οἰκείαν. μετὰ δὲ τοῦτον τὸν	φόβον	ἔτει πέμπτῳ, Μάρκου Λεπέδου στρατηγοῦντος,
[2, 34]	ὥρας ἐπιγενομένης ἀναλαβόντες τὰς δυνάμεις	ἦγον	εἰς τὴν τῶν Ἰνσόμβρων χώραν.
[2, 67]	οὐρὰν προσπίπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ κίνδυνον	ἦγον	τοὺς πρὸς τὸν λόφον βιαζομένους,
[2, 5]	δὲ τά τε λοιπὰ ῥᾳθύμως	διῆγον,	ἀπολαύοντες τῶν ἐκ τῆς χώρας
[2, 8]	δὲ καὶ ζωγρίᾳ τῶν ἁλισκομένων	ἀνῆγον.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παρακούοντες τὸν
[2, 11]	Ἐπιδαμνίους παραλαβόντες εἰς τὴν πίστιν	προῆγον	εἰς τοὺς εἴσω τόπους τῆς
[2, 28]	εἰθισμένας τάξεις διακοσμήσαντες τοὺς πεζοὺς	προῆγον	ἐπὶ τοὺς ὑπεναντίους. οἱ δὲ
[2, 3]	τῇ παρ´ αὐτοῖς εἰθισμένῃ τάξει	προῆγον	κατὰ σπείρας ἐπὶ τὴν τῶν
[2, 26]	ταῦτα βουλευσάμενοι, πρὸ φωτὸς ἀναζεύξαντες	προῆγον	παρὰ θάλατταν διὰ τῆς Τυρρηνῶν
[2, 11]	τοὺς παρὰ τῶν Ἀτιντάνων προσεληλυθότας	προῆγον	ὡς ἐπὶ τὴν Ἴσσαν διὰ
[2, 2]	χρόνου τῶν ἀρχαιρεσίων, καὶ δέον	στρατηγὸν	ἕτερον αἱρεῖσθαι, καὶ τῶν πολιορκουμένων
[2, 60]	μεγίστην τιμὴν περιέθεσαν, ἡγεμόνα καὶ	στρατηγὸν	καταστήσαντες σφῶν αὐτῶν. ὁ δ´
[2, 38]	ἰσότητι καὶ φιλανθρωπίᾳ. διὸ ταύτην	ἀρχηγὸν	καὶ (παρ) αίτιον ἡγητέον τοῦ
[2, 21]	Ῥωμαίοις ὡς ἔπος εἰπεῖν φατέον	ἀρχηγὸν	μὲν γενέσθαι τῆς ἐπὶ τὸ
[2, 40]	ἔργον, τὴν Πελοποννησίων ὁμόνοιαν. ἧς	ἀρχηγὸν	μὲν καὶ καθηγεμόνα τῆς ὅλης
[2, 55]	τῆς δ´ ἡμέρας ἐπιγενομένης παρ´	ὀλίγον	ἦλθε τοῦ μὴ μόνον ἐκπεσεῖν,
[2, 35]	περὶ ὧν ἡμεῖς συνθεωρήσαντες μετ´	ὀλίγον	χρόνον αὐτοὺς ἐκ τῶν περὶ
[2, 38]	κατὰ λόγον οὔτε τῶν παρὰ	λόγον	εἶναι δοκούντων οὐδὲν οἷόν τε
[2, 70]	τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων παρὰ	λόγον	εἴωθε κρίνειν. καὶ γὰρ τότε
[2, 45]	ταχέως ἂν ἐκ τῶν κατὰ	λόγον	ἐπετέλεσαν, εἰ μὴ τὸ κυριώτατον
[2, 50]	ἀπηλλοτριωμένον ἑαυτοῦ. πάνυ δὲ πρὸς	λόγον	ἡγεῖτο γίνεσθαι καὶ τὸ τοὺς
[2, 64]	παροῦσιν, πρόδηλον ἐκ τῶν κατὰ	λόγον	ἦν αὐτῷ διότι νικήσει ῥᾳδίως.
[2, 13]	δὲ συνεβάλλετο Καρχηδονίοις εἰς πραγμάτων	λόγον,	καὶ μάλιστα διὰ τὴν εὐκαιρίαν
[2, 17]	οἱ τραγῳδιογράφοι πολύν τινα πεποίηνται	λόγον	καὶ πολλὴν διατέθεινται τερατείαν. τὰ
[2, 8]	αὐτῶν διήκουεν. καταπαυσάντων δὲ τὸν	λόγον,	κοινῇ μὲν ἔφη πειρᾶσθαι φροντίζειν
[2, 38]	γὰρ ταύτης οὔτε τῶν κατὰ	λόγον	οὔτε τῶν παρὰ λόγον εἶναι
[2, 65]	μυριάδας, στοχαζόμενος ἐκ τῶν κατὰ	λόγον	ταύτῃ ποιήσασθαι τοὺς ὑπεναντίους τὴν
[2, 2]	ἑαυτούς, ὁ προϋπάρχων στρατηγὸς προσφέρει	λόγον	τοῖς Αἰτωλοῖς φάσκων, ἐπειδὴ τὰς
[2, 64]	περὶ πλείονος ποιούμενος τοῦ κατὰ	λόγον	(χρήσασθαι τοῖς) πράγμασιν ἦγε τὴν
[2, 37]	μηδὲν αὐτοῖς ἐξηλλαγμένον ἀπηντῆσθαι μηδὲ	παράλογον	ὑπὸ τῆς τύχης ὥστε προσδεῖσθαι
[2, 47]	μὲν οὐδένα νομίζοντας οὔτε (συνε)	ργὸν	οὔτε πολέμιον, ταῖς δὲ τοῦ
[2, 66]	οὐ δυνάμενος δὲ λαβεῖν οὐδὲν	ἀργὸν	οὐδ´ ἔξοπλον διὰ τὸ πρὸς
[2, 68]	διότι τὸ μὲν μειράκιον ἡγεμόνος	ἔργον	ἀγαθοῦ ποιήσαι, συνθεασάμενον τὸν καιρόν,
[2, 61]	συμμάχους πίστιν. οὗ τί κάλλιον	ἔργον	ἢ γέγονεν ἢ γένοιτ´ ἄν;
[2, 40]	ἐποίησε φανεράν, ἐπιτελεσαμένη τὸ κάλλιστον	ἔργον,	τὴν Πελοποννησίων ὁμόνοιαν. ἧς ἀρχηγὸν
[2, 3]	δὲ καὶ τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης	ἐνεργὸν	καὶ λαθραίαν ποιησάμενοι τὴν ἀπόβασιν
[2, 40]	τὸν Σικυώνιον, ἀγωνιστὴν δὲ καὶ	τελεσιουργὸν	τῆς πράξεως Φιλοποίμενα τὸν Μεγαλοπολίτην,
[2, 42]	καὶ ταύτῃ τῇ προθέσει τοῦτο	τοὔργον	ἐπετέλεσαν, τὰ μὲν δι´ αὑτῶν,
[2, 34]	εὐθαρσῶς, μετ´ οὐ πολὺ τραπέντες	ἔφευγον	εἰς τὰς παρωρείας. ὁ δὲ
[2, 11]	ἔμειναν, οἱ δ´ ἄλλοι πάντες	ἔφυγον	εἰς τὸν Ἄρβωνα σκεδασθέντες. ἡ
[2, 11]	οὐδενὶ κόσμῳ λύσαντες τὴν πολιορκίαν	ἔφυγον.	Ῥωμαῖοι δὲ καὶ τοὺς Ἐπιδαμνίους
[2, 20]	τῶν δὲ Βοίων τελέως ὀλίγοι	διέφυγον.	οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ κατὰ
[2, 11]	Δημητρίου γνώμης, αὐτοί τε σφᾶς	ὁμοθυμαδὸν	ἔδωκαν παρακληθέντες εἰς τὴν τῶν
[2, 22]	ὑπὲρ ὧν ἄρτι δεδηλώκαμεν, ἐνεχείρησαν	ὁμοθυμαδὸν	ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς πρὸς
[2, 51]	ἀναστροφὴν ἠνάγκαζε τὰ περιεστῶτα καταφεύγειν	ὁμοθυμαδὸν	ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον. ἐν ᾧ
[2, 34]	τι τῆς δυνάμεως διαβιβάσαντες τὸν	Πάδον	εἰς τὴν τῶν Ἀνάρων χώραν
[2, 31]	τῶν τόπων τῶν περὶ τὸν	Πάδον	ὁλοσχερῶς ἐκβαλεῖν, τούς τε μετὰ
[2, 35]	αὐτοὺς ἐκ τῶν περὶ τὸν	Πάδον	πεδίων ἐξωσθέντας, πλὴν ὀλίγων τόπων
[2, 19]	πέρατι κεῖσθαι τῶν περὶ τὸν	Πάδον	πεδίων. ~οἱ δὲ Βοῖοι θεωροῦντες
[2, 23]	ὑπεράραντες τὰς Ἄλπεις εἰς τὸν	Πάδον	ποταμὸν ἔτει μετὰ τὴν τῆς
[2, 17]	ἐξέβαλον ἐκ τῆς περὶ τὸν	Πάδον	χώρας Τυρρηνοὺς καὶ κατέσχον αὐτοὶ
[2, 12]	Ποστόμιος ὑπολειπόμενος τετταράκοντα σκάφη καὶ	στρατόπεδον	ἐκ τῶν περικειμένων πόλεων ἁθροίσας
[2, 39]	οὐ πρὸς τὴν δύναμιν ἀποβλέψαντες—	σχεδὸν	γὰρ ἐλαχίστην τότε δὴ τῶν
[2, 1]	ἐν τοῖς τόποις τούτοις ἔτη	σχεδὸν	ἐννέα καὶ πολλοὺς μὲν πολέμῳ,
[2, 16]	τὸ στόμα τὸ καλούμενον Ὄλανα	σχεδὸν	ἐπὶ δισχιλίους σταδίους. τὴν μὲν
[2, 37]	μὴ μιᾶς πόλεως διάθεσιν ἔχειν	σχεδὸν	τὴν σύμπασαν Πελοπόννησον, τῷ μὴ
[2, 69]	μισθοφόρων τὴν συμπλοκήν, παρ´ ἑκατέροις	σχεδὸν	ὑπαρχόντων τούτων εἰς πεντακισχιλίους. ὧν
[2, 27]	ἂν οἱ τόποι προσδέχωνται τὴν	μετωπηδὸν	ἔφοδον. αὐτὸς δὲ συνθεωρήσας εὐκαίρως
[2, 69]	καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν ἐξάγειν	μετωπηδὸν	κατὰ μίαν πλευρὰν τῆς στρατοπεδείας.
[2, 57]	μαχόμενοι πολλοὺς μὲν τῶν ἀναγκαίων	ἐπεῖδον	ἀπολλυμένους, οὐκ ὀλίγους δ´ αὐτῶν
[2, 45]	ἐπετέλεσαν, εἰ μὴ τὸ κυριώτατον	παρεῖδον	τῆς προθέσεως, οὐ συλλογισάμενοι διότι
[2, 30]	συνέβαινε μᾶλλον τὰ βέλη πίπτειν	ἔνδον.	τέλος δ´ οὐ δυνάμενοι μὲν
[2, 25]	Κλούσιον, ἀπέχει δ´ ἡμερῶν τριῶν	ὁδὸν	ἀπὸ τῆς Ῥώμης, προσαγγέλλεται διότι
[2, 55]	Αἰγίῳ διατρίβοντα καὶ τριῶν ἡμερῶν	ὁδὸν	ἀφεστῶτα τῆς Μεγάλης πόλεως, τὴν
[2, 27]	εὐκαίρως λόφον κείμενον ὑπὲρ τὴν	ὁδόν,	ὑφ´ ὃν ἔδει παραπορευθῆναι τοὺς
[2, 41]	κατὰ δὲ τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν	κάθοδον	ἐκπεσὼν τῆς Σπάρτης κατέσχε τοὺς
[2, 52]	κωλύσουσι μεθ´ ὅπλων αὐτοῦ τὴν	δίοδον.	Ὁ μὲν οὖν Ἀντίγονος καὶ
[2, 54]	ἧκε πρὸς τὴν τῶν Ἀχαιῶν	σύνοδον	εἰς Αἴγιον. ἀπολογισάμενος δὲ περὶ
[2, 54]	Αἴγιον πρὸς τὴν τῶν Ἀχαιῶν	σύνοδον.	καὶ τοὺς μὲν Μακεδόνας ἐπ´
[2, 50]	προθύμως ἔσχον ἰέναι πρὸς τὴν	σύνοδον	τῶν Ἀχαιῶν καὶ παρακαλεῖν ἐπισπάσασθαι
[2, 1]	μέχρι τίνος προύβη, καὶ τίνα	διέξοδον	ἔλαβεν τὰ παράλογα τῶν ἔργων
[2, 31]	καὶ τοῖς αἰχμαλώτοις πρὸς τὴν	εἴσοδον	ἐχρήσατο τὴν ἑαυτοῦ καὶ πρὸς
[2, 59]	τινων συνειδότων τὰ περὶ τὴν	εἴσοδον	τῶν Ἀχαιῶν, ὀγδοήκοντα τοὺς πρώτους
[2, 27]	οἱ τόποι προσδέχωνται τὴν μετωπηδὸν	ἔφοδον.	αὐτὸς δὲ συνθεωρήσας εὐκαίρως λόφον
[2, 35]	δεῖν οὔτε τὴν ἐξ ἀρχῆς	ἔφοδον	αὐτῶν ἀμνημόνευτον παραλιπεῖν οὔτε τὰς
[2, 18]	οἱ δὲ Γαλάται καταπλαγέντες τὴν	ἔφοδον	αὐτῶν καὶ διαστασιάσαντες πρὸς σφᾶς
[2, 13]	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσδοκᾶν τὴν	ἔφοδον	αὐτῶν. καταψήσαντες δὲ καὶ πραΰναντες
[2, 35]	τοῖς σὺν νῷ κινδυνεύουσι) τὴν	ἔφοδον	αὐτῶν ὑπομένωσι καὶ πάσας ἐξελέγχωσι
[2, 23]	τηρήσοντα ταύτῃ τῶν ἐναντίων τὴν	ἔφοδον,	ἕνα δὲ τῶν ἑξαπελέκεων εἰς
[2, 21]	καὶ Ῥωμαῖοι κατάφοβοι γενόμενοι τὴν	ἔφοδον	ἐξῆλθον μετὰ στρατοπέδου· συνέντες δὲ
[2, 35]	καὶ γὰρ τοὺς τὴν Περσῶν	ἔφοδον	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ Γαλατῶν
[2, 37]	ποιησάμενοι τὴν προκατασκευὴν καὶ τὴν	ἔφοδον	ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς οὕτως
[2, 3]	λοιπὸν ἐξ ὑπερδεξίου ποιούμενοι τὴν	ἔφοδον	ἐπὶ τοὺς ἐν τῷ πεδίῳ
[2, 33]	τε θυμοῖς κατὰ τὴν πρώτην	ἔφοδον,	ἕως ἂν ἀκέραιον ᾖ, φοβερώτατόν
[2, 25]	παραδόξως ἐνοχλῆσαι τὴν τῶν ὑπεναντίων	ἔφοδον.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τῆς ἡμέρας
[2, 34]	καὶ προσεδόκων τὴν τῶν πολεμίων	ἔφοδον.	οἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων στρατηγοὶ
[2, 23]	Ἰταλίαν οἰκοῦντες τὴν τῶν Γαλατῶν	ἔφοδον	οὐκέτι Ῥωμαίοις ἡγοῦντο συμμαχεῖν οὐδὲ
[2, 19]	τῆς στρατείας. ἐν ᾗ τὴν	ἔφοδον	ποιησάμενοι διὰ Τυρρηνίας, ὁμοῦ συστρατευσαμένων
[2, 28]	τὴν τῶν τοῦ Γαΐου στρατοπέδων	ἔφοδον.	τὰς δ´ ἁμάξας καὶ συνωρίδας
[2, 65]	ὁ δὲ Κλεομένης προσδοκῶν τὴν	ἔφοδον	τὰς μὲν ἄλλας τὰς εἰς
[2, 11]	οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες τὴν	ἔφοδον	τῶν Ῥωμαίων, οὐδενὶ κόσμῳ λύσαντες
[2, 37]	ὧν σαφέστερον ἐν ἑτέροις δηλώσομεν,	δέον	ἂν εἴη καὶ πρὸ τῆς
[2, 67]	ἀπεδόθη, παρήγγειλαν δὲ ποιεῖν τὸ	δέον	οἷς ἦν ἐπιμελές, πάντες εὐθέως
[2, 2]	τοῦ χρόνου τῶν ἀρχαιρεσίων, καὶ	δέον	στρατηγὸν ἕτερον αἱρεῖσθαι, καὶ τῶν
[2, 3]	ὅπλων. ~δεδογμένων δὲ τούτων, καὶ	δέον	τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ γενέσθαι
[2, 58]	ἔπαθον ἃ Φύλαρχός φησιν, οὐκ	ἔλεον	εἰκὸς ἦν συνεξακολουθεῖν αὐτοῖς παρὰ
[2, 56]	Ἕλληνας ἀγαγεῖν. σπουδάζων δ´ εἰς	ἔλεον	ἐκκαλεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας καὶ συμπαθεῖς
[2, 12]	τοὺς Ἕλληνας διέτεινε, μὴ πλεύσειν	πλέον	ἢ δυσὶ λέμβοις ἔξω τοῦ
[2, 11]	τοὺς Κερκυραίους εἰς τὴν φιλίαν	ἔπλεον	ἐπὶ τῆς Ἀπολλωνίας, ἔχοντες εἰς
[2, 9]	καταρτίσαντες δ´ ἐν ὀλίγαις ἡμέραις	ἔπλεον	ἐπὶ τῆς Κερκύρας, ἐλπίζοντες λύσειν
[2, 67]	ἡγεμονίας τετάχθαι μηδεπώποτε κομιδῇ τε	νέον	ὑπάρχειν αὐτόν, παρακαλέσας τοὺς ἑαυτοῦ
[2, 52]	τῷ τρόπῳ τούτῳ Καφύας, Πελλήνην,	Φενεόν,	Ἄργος, Φλιοῦντα, Κλεωνάς, Ἐπίδαυρον, Ἑρμιόνα,
[2, 21]	καὶ Ῥωμαίοις ὡς ἔπος εἰπεῖν	φατέον	ἀρχηγὸν μὲν γενέσθαι τῆς ἐπὶ
[2, 49]	ὅτι πρώτοις μὲν αὐτοῖς Ἀχαιοῖς	εὐλαβητέον,	ἑξῆς δὲ καὶ μᾶλλον Ἀντιγόνῳ.
[2, 60]	τινι τῶν ὁμοίων περιέπεσε δεινὸν	ἡγητέον,	πολὺ δὲ δεινότερον, εἰ μηδενὸς
[2, 38]	ταύτην ἀρχηγὸν καὶ (παρ) αίτιον	ἡγητέον	τοῦ συμφρονήσαντας Πελοποννησίους τὴν ὑπάρχουσαν
[2, 24]	τοῖς μεγίστοις συμπτώμασι περιβάλλειν Ῥωμαίους,	ῥητέον	ἂν εἴη τὴν παρασκευὴν καὶ
[2, 14]	πρῶτον δὲ περὶ τῆς χώρας	ῥητέον	ποία τίς ἐστιν καὶ πῶς
[2, 2]	οὐ παρέργως, ἀλλὰ μετ´ ἐπιστάσεως	θεωρητέον	τοῖς βουλομένοις ἀληθινῶς τήν τε
[2, 60]	λαβὼν ἀθῷος ἀπέθανεν. οὐδ´ Ἀντιγόνῳ	προσαπτέον	οὐδ´ Ἀράτῳ παρανομίαν, ὅτι λαβόντες
[2, 53]	Ἀργείων πόλιν. ὃ δὴ καὶ	νομιστέον	αἰτιώτατον γεγονέναι πραγμάτων κατορθώσεως. τὸ
[2, 40]	καθηγεμόνα τῆς ὅλης ἐπιβολῆς Ἄρατον	νομιστέον	τὸν Σικυώνιον, ἀγωνιστὴν δὲ καὶ
[2, 42]	ἐπὶ τὴν τῶν Ἀχαιῶν προαίρεσιν	ἀνοιστέον.	πολλοῖς γὰρ κοινωνήσαντες πραγμάτων, πλείστων
[2, 58]	διατρίβοντας παρ´ αὑτοῖς κατέσφαξαν· οὗ	μεῖζον	παρασπόνδημα καὶ δεινότερον οὐδ´ εἰπεῖν
[2, 23]	τὸν πόλεμον, ἀλλὰ περὶ σφῶν	ἐνόμιζον	ἕκαστοι καὶ τῆς ἰδίας πόλεως
[2, 28]	τῶν παρακειμένων ὀρῶν φυλακὴν περιστήσαντες	ἥθροιζον.	γενομένης δ´ ἀμφιστόμου τῆς τῶν
[2, 8]	καὶ στρατόπεδα κατέγραφον καὶ στόλον	συνήθροιζον.	~Ἡ δὲ Τεύτα, τῆς ὥρας
[2, 23]	ἀναφέροντες τὴν ἔννοιαν τὰ μὲν	συνήθροιζον,	τὰ δὲ κατέγραφον στρατόπεδα, τοῖς
[2, 58]	ἦσαν ἄξιοι τιμωρίας, ὥστ´ εἴπερ	ἔπαθον	ἃ Φύλαρχός φησιν, οὐκ ἔλεον
[2, 15]	τοῦ δ´ οἴνου τὸν μετρητὴν	ἰσόκριθον.	ἐλύμου γε μὴν καὶ κέγχρου
[2, 32]	καὶ διελθόντες τὸν Κλούσιον ποταμὸν	ἦλθον	εἰς τὴν τῶν Γονομάνων χώραν
[2, 68]	τὰς σπείρας, εἰς τοῦτο δυσχρηστίας	ἦλθον	ὥστε δι´ αὐτῆς τῆς τοῦ
[2, 19]	μὲν τῆς Ῥωμαίων ἐπαρχίας ἀσφαλῶς	ἐπανῆλθον.	εἰς δὲ τὴν οἰκείαν ἀφικόμενοι
[2, 18]	Ῥωμαίους καὶ τὴν πόλιν ἀποδόντες	ἐπανῆλθον	εἰς τὴν οἰκείαν. μετὰ δὲ
[2, 33]	οὐκ ὀλίγων δὲ σκύλων κρατήσαντες	ἐπανῆλθον	εἰς τὴν Ῥώμην. ~Τῷ δ´
[2, 22]	τὴν ὠφέλειαν εἰς τὴν οἰκείαν	ἐπανῆλθον.	ὧν ἀκούοντες οἱ περὶ αὐτοὺς
[2, 19]	αὐτοῖς Ῥωμαῖοι μετ´ ὀλίγας ἡμέρας	ἐξῆλθον	καὶ συμβαλόντες πᾶσι τοῖς στρατοπέδοις
[2, 21]	Ῥωμαῖοι κατάφοβοι γενόμενοι τὴν ἔφοδον	ἐξῆλθον	μετὰ στρατοπέδου· συνέντες δὲ τὴν
[2, 12]	ἑξῆς δὲ τούτοις τὰ πεπραγμένα	διεξῆλθον	καὶ τὰς συνθήκας παρανέγνωσαν, ἃς
[2, 52]	Κλεωνάς, Ἐπίδαυρον, Ἑρμιόνα, Τροίζηνα, τελευταῖον	Κόρινθον,	αὐτὸς μὲν προσεστρατοπέδευσε τῇ τῶν
[2, 54]	παραχειμάζων διέτριβε περὶ Σικυῶνα καὶ	Κόρινθον.	τῆς δ´ ἐαρινῆς ὥρας ἐνισταμένης
[2, 43]	τὸ δεύτερον καὶ πραξικοπήσας τὸν	Ἀκροκόρινθον,	Ἀντιγόνου κυριεύοντος, καὶ γενόμενος ἐγκρατὴς
[2, 50]	αὐτοῦ προγεγενημένην ἀδικίαν περὶ τὸν	Ἀκροκόρινθον	εἰς τὴν Μακεδόνων οἰκίαν. διόπερ
[2, 51]	βοηθῆσαι χωρὶς τοῦ κομίσασθαι τὸν	Ἀκροκόρινθον	καὶ λαβεῖν ὁρμητήριον πρὸς τὸν
[2, 52]	Ἄρατος καὶ προτείνας Ἀντιγόνῳ τὸν	Ἀκροκόρινθον,	κατεχόντων Ἀχαιῶν τότε τὸν τόπον
[2, 54]	τὴν Πελοπόννησον εἰσελθὼν παρέλαβε τὸν	Ἀκροκόρινθον,	οὐδένα δὲ χρόνον μείνας εἴχετο
[2, 45]	τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὸ τὸν	Ἀκροκόρινθον	(πραξ( ικοπήσαντας καταλαβ) εῖν, ὑπέλαβον,
[2, 61]	ἕως τούτου διεσάφησε. τὸ δ´	ἀκόλουθον	καὶ τὸ τῆς ἱστορίας ἴδιον
[2, 51]	τῇ Δυμαίᾳ περὶ τὸ καλούμενον	Ἑκατόμβαιον,	πανδημεὶ διακινδυνεύοντες, τότ´ ἤδη τῶν
[2, 8]	ἐπίσκεψιν ποιησομένους περὶ τῶν προειρημένων	Γάϊον	καὶ Λεύκιον Κορογκανίους. ἡ δὲ
[2, 28]	δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ συνέβη	Γάιον	μὲν τὸν ὕπατον παραβόλως ἀγωνιζόμενον
[2, 16]	τὰς δυσμάς, κατὰ δὲ τὴν	μεσόγαιον	ἕως τῆς Ἀρρητίνων χώρας. ἑξῆς
[2, 71]	μέλλουσι χρήσιμον ἐδόκει, μᾶλλον δ´	ἀναγκαῖον	εἶναι κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 56]	μὲν τῶν ἄλλων ἴσως οὐκ	ἀναγκαῖον	ἐπιτιμᾶν κατὰ τὸ παρὸν οὐδ´
[2, 56]	τὸν Κλεομενικὸν πόλεμον— ὑπὲρ τούτων	ἀναγκαῖόν	ἐστιν ἡμῖν διευκρινεῖν. ἔσται δὲ
[2, 56]	χρήσιμον ἂν εἴη, μᾶλλον δ´	ἀναγκαῖον	ἡμῖν, Ἀράτῳ προῃρημένοις κατακολουθεῖν περὶ
[2, 2]	ἀναδέδεκται τοὺς κατὰ τὴν πολιορκίαν,	δίκαιον	εἶναι καὶ τὴν οἰκονομίαν τῶν
[2, 55]	ἔν τε τῇ περὶ τὸ	Λύκαιον	καὶ μετὰ ταῦτα τῇ περὶ
[2, 51]	μὲν πρῶτον ἠλαττώθησαν περὶ τὸ	Λύκαιον,	συμπλακέντες κατὰ πορείαν τῷ Κλεομένει,
[2, 35]	Γαλατῶν φόβος οὐ μόνον τὸ	παλαιὸν	ἀλλὰ καὶ καθ´ ἡμᾶς ἤδη
[2, 17]	ἤδη προσήκοντα γένος ἄλλο πάνυ	παλαιὸν	διακατέσχεν· προσαγορεύονται δ´ Οὐένετοι, τοῖς
[2, 17]	ταῦτά γε τὰ πεδία τὸ	παλαιὸν	ἐνέμοντο Τυρρηνοί, καθ´ οὓς χρόνους
[2, 24]	τρεῖς χιλιάδες. ὥστ´ εἶναι τὸ	{κεφάλαιον	τῶν μὲν προκαθημένων τῆς Ῥώμης
[2, 55]	συνέβη παθεῖν παρεισπεσόντι κατὰ τὸν	Κωλαιὸν	προσαγορευόμενον τόπον τῆς πόλεως. τότε
[2, 63]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, τὸν	Πτολεμαῖον	αὐτὸν ἠδύνατο ταῖς χορηγίαις ὑπερθέσθαι.
[2, 47]	δὲ βουλόμενοι καὶ τὴν πρὸς	Πτολεμαῖον	τηρεῖν φιλίαν διὰ τὰς προγεγενημένας
[2, 55]	φῦναι παρὰ σφίσι, γενέσθαι δ´	ὑποβολιμαῖον	ἐξ Ὀρχομενοῦ τῶν ἐπηλύδων τινὸς
[2, 46]	θρασέως ἐποικοδομοῦντα μὲν τὸ καλούμενον	Ἀθήναιον	ἐν τῇ τῶν Μεγαλοπολιτῶν χώρᾳ,
[2, 55]	μὲν γὰρ Κλειτορίων φιλελεύθερον καὶ	γενναῖον	εἷς ἀνὴρ κατῄσχυνε διὰ τὴν
[2, 61]	Κλεομένης τὴν πόλιν καὶ πῶς	ἀκέραιον	διαφυλάξας ἐξαπέστειλε παραχρῆμα πρὸς τοὺς
[2, 2]	τὰ πλήθη μὴ προδιαλαμβάνειν, ἀλλ´	ἀκέραιον	ἐᾶν, ᾧ ποτ´ ἂν ἡ
[2, 33]	τὴν πρώτην ἔφοδον, ἕως ἂν	ἀκέραιον	ᾖ, φοβερώτατόν ἐστι πᾶν τὸ
[2, 61]	τοὺς Ἀχαιοὺς αἵρεσιν, τὸ δὲ	τελευταῖον,	δοθείσης ἀνελπίστως καὶ παραδόξως αὐτοῖς
[2, 52]	Φλιοῦντα, Κλεωνάς, Ἐπίδαυρον, Ἑρμιόνα, Τροίζηνα,	τελευταῖον	Κόρινθον, αὐτὸς μὲν προσεστρατοπέδευσε τῇ
[2, 1]	Ἰβήρων ὑπηκόους Καρχηδόνι κατέστρεψε τὸν	βίον	ἀξίως τῶν προγεγενημένων πράξεων. πρὸς
[2, 59]	παρίημι τὰ παρ´ ὅλον τὸν	βίον	αὐτοῦ καὶ τῶν προγόνων ἀσεβήματα·
[2, 71]	καιροὺς καὶ Πτολεμαίου νόσῳ τὸν	βίον	μεταλλάξαντος Πτολεμαῖος ὁ κληθεὶς Φιλοπάτωρ
[2, 70]	μετ´ οὐ πολὺ νόσῳ τὸν	βίον	μετήλλαξε, καλὰς ἐλπίδας ὑποδείξας ἐν
[2, 1]	τοῦ κινδύνου καιρὸν ἐρρωμένως τὸν	βίον	μετήλλαξεν. τὴν δὲ στρατηγίαν οἱ
[2, 41]	Πτολεμαῖος ὁ Κεραυνὸς μετήλλαξαν τὸν	βίον.	πάντες γὰρ οὗτοι περὶ τὴν
[2, 44]	μόνον ἔτη καὶ μεταλλάξαντος τὸν	βίον	περὶ τὴν πρώτην διάβασιν εἰς
[2, 4]	ἐν ὀλίγαις ἡμέραις μετήλλαξε τὸν	βίον.	τὴν δὲ βασιλείαν ἡ γυνὴ
[2, 28]	ἐν χειρῶν νόμῳ τελευτῆσαι τὸν	βίον,	τὴν δὲ κεφαλὴν αὐτοῦ πρὸς
[2, 41]	Πάτραι, Δύμη, Φαραί, Τριταία, Λεόντιον,	(Αἴγιον)	Αἴγειρα, Πελλήνη, Βοῦρα, Καρύνεια. κατὰ
[2, 54]	τὴν τῶν Ἀχαιῶν σύνοδον εἰς	Αἴγιον.	ἀπολογισάμενος δὲ περὶ τῶν καθ´
[2, 54]	συνάπτοντος τοῦ χειμῶνος παρῆν εἰς	Αἴγιον	πρὸς τὴν τῶν Ἀχαιῶν σύνοδον.
[2, 15]	μὴν τῆς ἀρετῆς οὐδ´ εἰπεῖν	ῥᾴδιον.	σίτου τε γὰρ τοσαύτην ἀφθονίαν
[2, 61]	ἀκόλουθον καὶ τὸ τῆς ἱστορίας	ἴδιον	ἀφεῖλεν, τὸν ἔπαινον καὶ τὴν
[2, 33]	ἐκ διάρσεως αὐτῶν μάχην, ὅπερ	ἴδιόν	ἐστι Γαλατικῆς χρείας, διὰ τὸ
[2, 28]	στρατοπέδων ἤδη σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις	ἴδιον	ἦν καὶ θαυμαστὸν τὸ συμβαῖνον
[2, 33]	διέφθειρε τὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς μάχης	ἴδιον,	οὐχ ὑπολειπόμενος τόπον πρὸς τὴν
[2, 37]	τοῦτο τὸ μέρος τῆς ὑποθέσεως	ἴδιόν	τι συμβεβλῆσθαι τοὺς καθ´ ἡμᾶς
[2, 34]	Ἀνάρων χώραν ἐπολιόρκουν τὸ προσαγορευόμενον	Κλαστίδιον.	προσπεσόντος δὲ τοῦ συμβαίνοντος τοῖς
[2, 53]	ἅμα τῷ τὸν Ἀριστοτέλη τὸν	Ἀργεῖον	ἐπαναστῆναι τοῖς Κλεομενισταῖς βοηθήσαντες καὶ
[2, 59]	περὶ τούτους. ~Πάλιν Ἀριστόμαχον τὸν	Ἀργεῖόν	φησιν, ἄνδρα τῆς ἐπιφανεστάτης οἰκίας
[2, 56]	παρείσθω, τὸ δὲ τῆς ἱστορίας	οἰκεῖον	ἅμα καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω. δεῖ
[2, 35]	οὔτε τὴν τελευταίαν ἐξανάστασιν, ὑπολαμβάνοντες	οἰκεῖον	ἱστορίας ὑπάρχειν τὰ τοιαῦτ´ ἐπεισόδια
[2, 14]	ἐξήγησιν, ἵνα τὸ τῆς προκατασκευῆς	οἰκεῖον	συσσώσωμεν κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 35]	εὐκαταφρόνητος διὰ τὸ μὴ τὸ	πλεῖον	ἀλλὰ συλλήβδην ἅπαν τὸ γινόμενον
[2, 16]	τὸν Ἀδρίαν τόπους· τὸ δὲ	πλεῖον	ἀποτέμνεται μέρος τῆς πεδιάδος χώρας
[2, 39]	τῶν Ἑλλήνων εἶχον— τὸ δὲ	πλεῖον	εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν
[2, 45]	καὶ πλεονεξίαν φθονήσαντες, τὸ δὲ	πλεῖον	ἐλπίσαντες καταδιελέσθαι τὰς πόλεις, καθάπερ
[2, 12]	εἰς τὴν Ῥώμην ἀπέπλευσε, τὸ	πλεῖον	ἔχων μέρος τῆς τε ναυτικῆς
[2, 71]	δὲ χάριν ἐποιησάμεθα τὴν ἐπὶ	πλεῖον	ὑπὲρ τοῦ προειρημένου πολέμου μνήμην;
[2, 63]	ἀλογίας, ἔτι δ´ ἀσκεψίας ἐστὶ	σημεῖον;	πολλὰ δὲ καὶ ἕτερα τῷ
[2, 69]	δὲ τῆς νυκτὸς καταβὰς εἰς	Γύθιον,	ἡτοιμασμένων αὐτῷ τῶν πρὸς τὸν
[2, 68]	γνώμην, εἰπεῖν διότι τὸ μὲν	μειράκιον	ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ ποιήσαι, συνθεασάμενον
[2, 68]	τοῦ δ´ ἀρνουμένου, φάσκοντος δὲ	μειράκιόν	τι Μεγαλοπολιτικὸν προεγχειρῆσαι παρὰ τὴν
[2, 8]	περὶ τῶν προειρημένων Γάϊον καὶ	Λεύκιον	Κορογκανίους. ἡ δὲ Τεύτα, καταπλευσάντων
[2, 23]	τοὺς Κελτοὺς ὑπερβεβληκέναι τὰς Ἄλπεις,	Λεύκιον	μὲν Αἰμίλιον ὕπατον μετὰ δυνάμεως
[2, 27]	τούτων κατόπιν οἱ περὶ τὸν	Λεύκιον.	ὁ δὲ τὰ μὲν ξενισθεὶς
[2, 31]	ὑπάτους Κόϊντον Φόλουιον καὶ Τίτον	Μάλιον	ἀμφοτέρους καὶ τὰς δυνάμεις μετὰ
[2, 31]	μανιάκαις— τοῦτο δ´ ἔστι χρυσοῦν	ψέλιον,	ὃ φοροῦσι περὶ τὸν τράχηλον
[2, 28]	συμβαινόντων. ~οἱ δὲ περὶ τὸν	Αἰμίλιον	ἀκηκοότες μὲν τὸν εἰς τὰς
[2, 28]	ᾗ προσεδόκων τοὺς περὶ τὸν	Αἰμίλιον,	ἐπὶ δὲ τούτοις τοὺς Ἴνσομβρας·
[2, 27]	συμβαίνοντος ὑπολαμβάνοντες τοὺς περὶ τὸν	Αἰμίλιον	περιπεπορεῦσθαι τὴν νύκτα τοῖς ἱππεῦσι
[2, 23]	ὑπερβεβληκέναι τὰς Ἄλπεις, Λεύκιον μὲν	Αἰμίλιον	ὕπατον μετὰ δυνάμεως ἐξαπέστειλαν ὡς
[2, 27]	τὴν παρουσίαν τῶν περὶ τὸν	Ἀτίλιον	ἀγνοοῦντες, ἐκ δὲ τοῦ συμβαίνοντος
[2, 61]	τοὺς συμμάχους πίστιν. οὗ τί	κάλλιον	ἔργον ἢ γέγονεν ἢ γένοιτ´
[2, 50]	χώραν· οὐδὲν γὰρ εἶναι τούτου	κάλλιον	οὐδὲ συμφορώτερον· ἐὰν δ´ ἄρα
[2, 26]	δὲ διακούσας καὶ θεωρῶν οὐδὲ	διαβούλιον	αὑτῷ καταλειπόμενον ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων,
[2, 51]	τὸ πρῶτον ὑπέρθεσιν ἔσχε τὸ	διαβούλιον	χάριν τῆς περὶ τῶν πίστεων
[2, 31]	τὴν Ῥώμην. καὶ τὸ μὲν	Καπετώλιον	ἐκόσμησε ταῖς τε σημείαις καὶ
[2, 46]	δὲ καὶ πικρὸν ἀναδεικνύντα σφίσι	πολέμιον	ἑαυτόν, τότε δὴ συναθροίσαντες τοὺς
[2, 47]	νομίζοντας οὔτε (συνε) ργὸν οὔτε	πολέμιον,	ταῖς δὲ τοῦ συμφέροντος ψήφοις
[2, 60]	τῶν ἐκ τῆς τυραννίδος ἀσεβημάτων	ἀζήμιον	ἐποίησαν, ἀλλὰ καὶ προσλαβόντες εἰς
[2, 19]	ταύτῃ Λευκίου τοῦ στρατηγοῦ τελευτήσαντος	Μάνιον	ἐπικατέστησαν τὸν Κόριον. οὗ πρεσβευτὰς
[2, 14]	μὲν Κόκυνθος, διαιρεῖ δὲ τὸν	Ἰόνιον	πόρον καὶ τὸ Σικελικὸν πέλαγος.
[2, 35]	ποσὸν ἐν νῷ λαμβάνοντες ὡς	ὀλιγοχρόνιόν	ἐστι καὶ λίαν εὔφθαρτον (τὸ
[2, 40]	ὅλης ἐπιβολῆς Ἄρατον νομιστέον τὸν	Σικυώνιον,	ἀγωνιστὴν δὲ καὶ τελεσιουργὸν τῆς
[2, 59]	εἰς πατρίδα παρανομίαν τῆς μεγίστης	ἄξιον	κρίνω τιμωρίας. καίπερ ὁ συγγραφεὺς
[2, 56]	μέγιστον ἀσέβημα τίθεται καὶ μεγίστων	ἄξιον	προστίμων· καίτοι γε προφανῶς ὁ
[2, 39]	τῷ μὴ δύνασθαι φῦναι προστάτην	ἄξιον	τῆς προαιρέσεως, ἀεὶ δὲ τὸν
[2, 58]	σωτηρίαν ἐφύλαττον, πηλίκης ὀργῆς ἐστιν	ἄξιον;	τί δ´ ἂν παθόντες οὗτοι
[2, 46]	καὶ συμπολιτευομένας τότε πόλεις, οὐχ	οἷον	ἀγανακτοῦντας ἐπὶ τούτοις, ἀλλὰ καὶ
[2, 13]	αὐτούς, οὐδέποτ´ ἂν ὑπολαμβάνοντες οὐχ	οἷον	δυναστεῦσαι τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν,
[2, 45]	καὶ χειρῶν ἄρχειν ἀδίκων οὐχ	οἷον	ἤνυσάν τι τῶν ἐπινοηθέντων, ἀλλὰ
[2, 37]	πράξεις, καθάπερ οἱ πρὸ ἡμῶν,	οἷον	τὰς Ἑλληνικὰς ἢ Περσικάς, ὁμοῦ
[2, 49]	τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας. ἧς οὐχ	οἷόν	τε καθικέσθαι μὴ οὐ πρόσθεν
[2, 62]	τῶν ἐπίπλων χωρὶς σωμάτων οὐχ	οἷόν	τε συναχθῆναι τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων.
[2, 38]	παρὰ λόγον εἶναι δοκούντων οὐδὲν	οἷόν	τε συντελεσθῆναι. ἔστι δ´ οὖν,
[2, 49]	τε γὰρ Αἰτωλῶν πλεονεξίαν οὐχ	οἷον	τοῖς Πελοποννησίων ὅροις εὐδοκῆσαί ποτ´
[2, 66]	τὸν Ἀκμήτου καὶ Δημήτριον τὸν	Φάριον	ἐπιστήσας. ἐπὶ δὲ τούτοις τοὺς
[2, 10]	μετὰ τῆς φρουρᾶς Δημήτριον τὸν	Φάριον.	τούτων δὲ πραχθέντων εὐθέως οἱ
[2, 62]	Μεσσήνην. μέγιστον δὲ τῶν προειρημένων	τεκμήριον·	οὐδενὸς γὰρ ὄντες δεύτεροι τῶν
[2, 52]	μέλλοντα κοινωνίας, τὸ δὲ συνέχον,	ὁρμητήριον	παρεσκεύασεν Ἀντιγόνῳ πρὸς τὸν κατὰ
[2, 51]	κομίσασθαι τὸν Ἀκροκόρινθον καὶ λαβεῖν	ὁρμητήριον	πρὸς τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον τὴν
[2, 50]	τοὺς Μεγαλοπολίτας εἰς τὸ κοινὸν	βουλευτήριον	τά τε γράμματα τοῖς Ἀχαιοῖς
[2, 14]	ποιοῦσι τοῦ τριγώνου τὸ προκείμενον	ἀκρωτήριον	τῆς Ἰταλίας εἰς τὴν μεσημβρίαν,
[2, 54]	καταπληξαμένων τῶν Μακεδόνων καὶ λαβόντων	ὑποχείριον,	ἀναζεύξας προῆγε τὴν ἐφ´ Ἡραίας
[2, 59]	Ἀργείων, πεφυκότα δ´ ἐκ τυράννων,	ὑποχείριον	Ἀντιγόνῳ καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς γενόμενον
[2, 60]	καιροῖς προσένειμε τοῖς ἐχθροῖς. ὃν	ὑποχείριον	γενόμενον οὐκ ἐν Κεγχρεαῖς ἔδει
[2, 60]	παρανομίαν, ὅτι λαβόντες κατὰ πόλεμον	ὑποχείριον	τύραννον στρεβλώσαντες ἀπέκτειναν, ὅν γε
[2, 19]	στρατηγοῦ τελευτήσαντος Μάνιον ἐπικατέστησαν τὸν	Κόριον.	οὗ πρεσβευτὰς ἐκπέμψαντος εἰς Γαλατίαν
[2, 70]	Λακεδαιμονίοις, τό τε πολίτευμα τὸ	πάτριον	αὐτοῖς (ἀπο) καταστήσας ἐν ὀλίγαις
[2, 43]	δ´ ἑκάστοις τὴν κοινὴν καὶ	πάτριον	ἐλευθερίαν. μέχρι μὲν οὖν (ἦν)
[2, 38]	καὶ πόλεων πλήθει διαφέρουσιν οἱ	πάτριον	ἐξ ἀρχῆς ἔχοντες τὴν προσηγορίαν
[2, 70]	Τεγέαν καὶ τούτοις ἀποδοὺς τὴν	πάτριον	πολιτείαν δευτεραῖος ἐντεῦθεν εἰς Ἄργος
[2, 47]	καὶ τοῦ Κλεομένους τό τε	πάτριον	πολίτευμα καταλύσαντος καὶ τὴν ἔννομον
[2, 11]	ἐν τῇ Φάρῳ διὰ τὸν	Δημήτριον	ἀβλαβεῖς ἔμειναν, οἱ δ´ ἄλλοι
[2, 49]	γεγενημένην εὔνοιαν ἐν τοῖς κατὰ	Δημήτριον	καιροῖς ἐντρεπόμενοι τὴν ἡσυχίαν ἄγειν
[2, 11]	κατάλοιπα τῶν πραγμάτων ἡγεμόνα τὸν	Δημήτριον.	κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[2, 44]	ἐπὶ τῷ μετηλλαχέναι μὲν τὸν	Δημήτριον,	ὃς ἦν αὐτοῖς οἱονεὶ χορηγὸς
[2, 44]	μετασχόντων εὐγενῶς σφίσι τοῦ πρὸς	Δημήτριον	πολέμου, τὰ μὲν τῆς ἀλλοτριότητος
[2, 66]	τεταγμένους, Ἀλέξανδρον τὸν Ἀκμήτου καὶ	Δημήτριον	τὸν Φάριον ἐπιστήσας. ἐπὶ δὲ
[2, 10]	φρουρὰν καὶ μετὰ τῆς φρουρᾶς	Δημήτριον	τὸν Φάριον. τούτων δὲ πραχθέντων
[2, 63]	δὲ τοσούτων χρημάτων αὐτὸν φάναι	κύριον	γεγονέναι κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς,
[2, 38]	ἓν ἢ καὶ δεύτερον ληφθὲν	μαρτύριον.	~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς ἐν
[2, 6]	παραγενόμενοι μετὰ Σκερδιλαΐδου πρὸς τὸ	χωρίον,	παρεστρατοπέδευσαν τοῖς βεβοηθηκόσι, βουλόμενοι συμβαλεῖν.
[2, 71]	Συρίᾳ βασιλείαν, ἀδελφὸς ὢν αὐτοῦ.	παραπλήσιον	γὰρ δή τι συνέβη τούτοις
[2, 65]	εὐστόχως προκατειληφότα τὰς εὐκαιρίας ὥστε	παραπλήσιον	εἶναι τὸ σύμπαν σχῆμα τῆς
[2, 20]	τῆς χώρας μὴ πάθωσι τὸ	παραπλήσιον	ἐξεστράτευσαν πανδημεὶ παρακαλέσαντες Τυρρηνούς. ἁθροισθέντες
[2, 25]	πόλιν ὄντων ἣ καλεῖται μὲν	Κλούσιον,	ἀπέχει δ´ ἡμερῶν τριῶν ὁδὸν
[2, 32]	πλείους ἡμέρας καὶ διελθόντες τὸν	Κλούσιον	ποταμὸν ἦλθον εἰς τὴν τῶν
[2, 11]	ὀλίγων εἰς τὸν Ῥίζονα διεσώθη,	πολισμάτιον	εὖ πρὸς ὀχυρότητα κατεσκευασμένον, ἀνακεχωρηκὸς
[2, 38]	διὸ ταύτην ἀρχηγὸν καὶ (παρ)	αίτιον	ἡγητέον τοῦ συμφρονήσαντας Πελοποννησίους τὴν
[2, 14]	περὶ τὰς πράξεις διαφέροντα κατανοεῖν	βέλτιον,	ὑπογραφέντων τῶν περί τε τοὺς
[2, 59]	τῶν πολιτῶν οὐδὲν ἀδικήσαντας στρεβλώσας	ἐναντίον	τῶν ἀναγκαίων κατέσφαξεν. παρίημι τὰ
[2, 6]	χάριν ἀποδιδόναι τοῖς βοηθήσασιν ὥστε	τοὐναντίον	διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τὴν Τεύταν συμμαχίαν
[2, 56]	καὶ τραγῳδίας οὐ ταὐτόν, ἀλλὰ	τοὐναντίον.	ἐκεῖ μὲν γὰρ δεῖ διὰ
[2, 68]	ἑτοίμου σφίσι τῆς νίκης ὑπαρχούσης	τοὐναντίον	ἔπραξαν. κατὰ γὰρ τὴν ἐξ
[2, 45]	ἤνυσάν τι τῶν ἐπινοηθέντων, ἀλλὰ	τοὐναντίον	καὶ τὸν Ἄρατον τότε προεστῶτα
[2, 68]	συνέβη δ´, ὅπερ εἰκὸς ἦν,	τοὐναντίον·	οὐ γὰρ ἀπολιπόντες αὑτοῖς ἀναχώρησιν,
[2, 29]	τῶν πολεμίων ἐπαγόντων αὐτοῖς, ἢ	τοὐναντίον	τὴν ἐπιτευκτικωτάτην, ἅμα μὲν ἀγωνιζόμενοι
[2, 41]	εἰσὶν Πάτραι, Δύμη, Φαραί, Τριταία,	Λεόντιον,	(Αἴγιον) Αἴγειρα, Πελλήνη, Βοῦρα, Καρύνεια.
[2, 1]	ἀναλαβὼν τὰ στρατόπεδα καὶ τὸν	υἱὸν	Ἀννίβαν, ὄντα τότε κατὰ τὴν
[2, 51]	ἐν ᾧ καιρῷ πρεσβευτὴν τὸν	υἱὸν	ἐξαποστείλας Ἄρατος πρὸς Ἀντίγονον ἐβεβαιώσατο
[2, 31]	μετὰ ταῦτα κατασταθέντας ὑπάτους Κόϊντον	Φόλουιον	καὶ Τίτον Μάλιον ἀμφοτέρους καὶ
[2, 71]	τὸν συμμαχικόν, Ῥωμαῖοι δὲ τὸν	Ἀννιβιακόν,	οἱ δὲ κατὰ τὴν Ἀσίαν
[2, 46]	τῶν Ἀχαιῶν εὐεργεσίας περὶ τὸν	Δημητριακὸν	πόλεμον εἰς αὐτούς, συμβουλευομένους δὲ
[2, 6]	ὑπήκουσαν καὶ μετὰ ταῦτα παραβοηθοῦντες	ἧκον	εἰς Ἑλίκρανον. οἱ δὲ τὴν
[2, 11]	(ὧν) οἱ παρὰ τῶν Παρθίνων	ἧκον	ἐπιτρέποντες τὰ καθ´ αὑτούς, δεξάμενοι
[2, 23]	συστησάμενοι δύναμιν πολυτελῆ καὶ βαρεῖαν	ἧκον	ὑπεράραντες τὰς Ἄλπεις εἰς τὸν
[2, 71]	Καρχηδονίους ὑπάρχουσαν τότε κατάστασιν δεδηλώκαμεν,	καθῆκον	ἂν εἴη παραγεγονότας ἐπὶ τοὺς
[2, 14]	μεσημβρίαν καὶ δυσμὰς τετραμμένην τὸ	Σικελικὸν	καὶ Τυρρηνικὸν πέλαγος. αὗται δ´
[2, 16]	λοιπῆς Ἰταλίας διήκων εἰς τὸ	Σικελικὸν	κατατείνει πέλαγος. τὸ δ´ ἀπολειπόμενον
[2, 15]	ὀβολῶν εἶναι τῶν πυρῶν τὸν	Σικελικὸν	μέδιμνον, τῶν δὲ κριθῶν δυεῖν,
[2, 14]	τὸν Ἰόνιον πόρον καὶ τὸ	Σικελικὸν	πέλαγος. τὴν δὲ λοιπὴν τὴν
[2, 56]	δ´ ἔστιν τὰ περὶ τὸν	Κλεομενικὸν	πόλεμον— ὑπὲρ τούτων ἀναγκαῖόν ἐστιν
[2, 14]	δυσμὰς τετραμμένην τὸ Σικελικὸν καὶ	Τυρρηνικὸν	πέλαγος. αὗται δ´ αἱ πλευραὶ
[2, 16]	κατοικοῦσιν, καὶ τὴν ἐπὶ τὸ	Τυρρηνικὸν	πέλαγος αὐτοῦ πλευρὰν κεκλιμένην καὶ
[2, 65]	καὶ Μεγαλοπολίτας χιλίους εἰς τὸν	Μακεδονικὸν	τρόπον καθωπλισμένους, ὧν ἡγεῖτο Κερκιδᾶς
[2, 6]	δεῖν αὐτοὺς τὴν ταχίστην εἰς	οἶκον	ἀναχωρεῖν διὰ τὸ τινὰς τῶν
[2, 50]	Νικοφάνη καὶ Κερκιδᾶν ἐπανελθόντων εἰς	οἶκον	καὶ τάς τε παρὰ τοῦ
[2, 16]	εἰς τὰς Ἄλπεις καὶ τὸν	Ἀδριατικὸν	μυχόν. ἄγει δὲ πλῆθος ὕδατος
[2, 33]	ᾖ, φοβερώτατόν ἐστι πᾶν τὸ	Γαλατικὸν	φῦλον, αἵ τε μάχαιραι ταῖς
[2, 68]	ἀρνουμένου, φάσκοντος δὲ μειράκιόν τι	Μεγαλοπολιτικὸν	προεγχειρῆσαι παρὰ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην,
[2, 37]	πρὸς Αἰτωλοὺς πόλεμον τὸν προσαγορευθέντα	συμμαχικόν.	ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ τάς τε
[2, 71]	ἔμελλον οἱ μὲν Ἕλληνες τὸν	συμμαχικόν,	Ῥωμαῖοι δὲ τὸν Ἀννιβιακόν, οἱ
[2, 30]	καὶ διδόντες σφᾶς αὐτοὺς ἑκουσίως	ἀπέθνησκον,	οἱ δ´ εἰς τοὺς φίλους
[2, 1]	πρὸς τοὺς Καρχηδονίους τὸν προσαγορευθέντα	Λιβυκὸν	πόλεμον ἐξέκαυσαν, καὶ τὰ συμβάντα
[2, 32]	Φούριος καὶ Γάιος Φλαμίνιος αὖθις	ἐνέβαλον	εἰς τὴν Κελτικὴν διὰ τῆς
[2, 32]	καὶ προσλαβόντες τούτους, ὄντας συμμάχους,	ἐνέβαλον	πάλιν ἀπὸ τῶν κατὰ τὰς
[2, 25]	ὡς ἐπὶ πόλιν Φαισόλαν αὐτοῦ	παρενέβαλον,	πρόθεσιν ἔχοντες ἅμα μὲν ἐκδέχεσθαι
[2, 28]	τάδε τοῦ Πάδου κατοικοῦντας Βοίους	παρενέβαλον,	τὴν ἐναντίαν μὲν στάσιν ἔχοντας
[2, 27]	τινος τῶν ἀχθέντων αἰχμαλώτων σπουδῇ	παρενέβαλον	τοὺς πεζούς, ποιούμενοι τὴν ἔκταξιν
[2, 33]	ἐκ μεταλήψεως τοῖς ξίφεσι χρῆσθαι	συνέβαλον	ἐκ παρατάξεως κατὰ πρόσωπον τοῖς
[2, 17]	προφάσεως μεγάλῃ στρατιᾷ παραδόξως ἐπελθόντες	ἐξέβαλον	ἐκ τῆς περὶ τὸν Πάδον
[2, 19]	πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἐξέβαλον,	τῆς δὲ χώρας ἐγένοντο πάσης
[2, 21]	προσαγορευομένην χώραν, ἐξ ἧς νικήσαντες	ἐξέβαλον	τοὺς Σήνωνας προσαγορευομένους Γαλάτας, Γαΐου
[2, 11]	Νουτρίαν οὐ μόνον τῶν στρατιωτῶν	ἀπέβαλον	πολλούς, ἀλλὰ καὶ τῶν χιλιάρχων
[2, 71]	Συρίας ἐνίστασθαι πόλεμον, καὶ τὴν	βύβλον	ταύτην ἀφορίζειν ἀκολούθως τῇ τε
[2, 38]	πρότερον ὑπῆρχε παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς.	δῆλον	δὲ τοῦτο καὶ δι´ ἑτέρων
[2, 62]	λόγῳ δέ τινι μᾶλλον ἀποφαινόμεθα,	δῆλον	ἐκ τούτων. τίς γὰρ ὑπὲρ
[2, 45]	ὡς δ´ ἐχειρίσθη τὰ ὅλα,	δῆλον	ἔσται διὰ τῶν λέγεσθαι μελλόντων.
[2, 36]	αὐτῶν τὰς ἐπιβολάς. ἐξ ὧν	δῆλον	ἦν τοῖς ὀρθῶς σκοπουμένοις ὅτι
[2, 61]	μετ´ αὐξήσεως καὶ διαθέσεως ἐξηγήσατο,	δῆλον	ὅτι καθήκειν ὑπολαμβάνων τοῖς συγγραφεῦσι
[2, 29]	τριῶν στρατοπέδων τῆς μάχης συνισταμένης,	δῆλον	ὡς ξένην καὶ παρηλλαγμένην εἰκὸς
[2, 38]	Ἀχαιῶν καὶ τὴν προσηγορίαν μετειληφότες;	δῆλον	ὡς τύχην μὲν λέγειν οὐδαμῶς
[2, 46]	ἐν τῇ τῶν Μεγαλοπολιτῶν χώρᾳ,	πρόδηλον	δὲ καὶ πικρὸν ἀναδεικνύντα σφίσι
[2, 64]	ἐξελθεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι τοῖς παροῦσιν,	πρόδηλον	ἐκ τῶν κατὰ λόγον ἦν
[2, 45]	Μακεδονίαν ἀσφαλῶς, ὁμολογούμενον δὲ καὶ	πρόδηλον	ἐχθρὸν ὄντα τῶν Ἀχαιῶν διὰ
[2, 66]	οὖν τοὺς μισθοφόρους ἐπέστησε διφαλαγγίαν	ἐπάλληλον	τῶν Μακεδόνων· ἐποίει δὲ τοῦτο
[2, 31]	ψέλιον, ὃ φοροῦσι περὶ τὸν	τράχηλον	οἱ Γαλάται— τοῖς δὲ λοιποῖς
[2, 11]	Ἰσσαίους εἰς τὴν ἑαυτῶν πίστιν.	εἷλον	δὲ καὶ πόλεις τινὰς Ἰλλυρίδας
[2, 21]	προεστῶτας καὶ πρὸς τοὺς παραγεγονότας	ἀνεῖλον	μὲν τοὺς ἰδίους βασιλεῖς Ἄτιν
[2, 3]	τῆς στρατοπεδείας ἐν τοῖς ἐπιπέδοις	παρενέβαλλον,	μέρει δέ τινι τῆς ἵππου
[2, 69]	συναλαλάξασαι καὶ καταβαλοῦσαι τὰς σαρίσας	συνέβαλλον	αἱ φάλαγγες ἀλλήλαις. ἀγῶνος δὲ
[2, 19]	θυμὸν ἐκ χειρὸς ἐπιστρατευσαμένων, ἀπαντήσαντες	συνέβαλλον	οἱ Σήνωνες καλούμενοι Γαλάται. Ῥωμαῖοι
[2, 10]	συμμαχίαν, οὔσας ἑπτὰ καταφράκτους, ἀνταναχθέντες	συνέβαλλον	τοῖς τῶν Ἀχαιῶν σκάφεσιν περὶ
[2, 61]	ἀκούοντας; διὰ τίνος δ´ ἔργου	μᾶλλον	ἂν παρορμήσαι πρὸς φυλακὴν πίστεως
[2, 49]	Ἀχαιοῖς εὐλαβητέον, ἑξῆς δὲ καὶ	μᾶλλον	Ἀντιγόνῳ. τοῦτο μὲν γάρ, ὡς
[2, 62]	οὐκ εἰκῇ, λόγῳ δέ τινι	μᾶλλον	ἀποφαινόμεθα, δῆλον ἐκ τούτων. τίς
[2, 59]	παραστήσασθαι τοὺς ἀκούοντας εἰς τὸ	μᾶλλον	αὐτῷ συναγανακτεῖν ἐφ´ οἷς ἔπαθεν
[2, 71]	ὑμῶν ἱστορεῖσθαι μέλλουσι χρήσιμον ἐδόκει,	μᾶλλον	δ´ ἀναγκαῖον εἶναι κατὰ τὴν
[2, 56]	γράφων αὐτῷ, χρήσιμον ἂν εἴη,	μᾶλλον	δ´ ἀναγκαῖον ἡμῖν, Ἀράτῳ προῃρημένοις
[2, 35]	ἐξέπληξε τοὺς Ἕλληνας. διὸ καὶ	μᾶλλον	ἔγωγε παρωρμήθην ἐπὶ τὸ κεφαλαιώδη
[2, 50]	γενέσθαι τὴν κλῆσιν, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ἐξ ἁπάντων τῶν Ἀχαιῶν. ἠγωνία
[2, 38]	πρέπον· φαῦλον γάρ· αἰτίαν δὲ	μᾶλλον	ζητεῖν. χωρὶς γὰρ ταύτης οὔτε
[2, 35]	γινόμενον ὑπὸ τῶν Γαλατῶν θυμῷ	μᾶλλον	ἢ λογισμῷ βραβεύεσθαι. περὶ ὧν
[2, 63]	τούτῳ τίς οὐκ ἂν ἔτι	μᾶλλον	θαυμάσειε; ταῦτα γὰρ ἀποφαινόμενος λέγει
[2, 26]	οὐδαμῶς ἔκρινε συμφέρειν, ἐπιτηρεῖν δὲ	μᾶλλον	καιροὺς καὶ τόπους εὐφυεῖς ἑπόμενος,
[2, 70]	τοῖς ὑπαίθροις χρείαν, ἔτι δὲ	μᾶλλον	κατὰ τὴν ὅλην αἵρεσιν καὶ
[2, 61]	ἄν; ἐπὶ τί δ´ ἂν	μᾶλλον	συγγραφεὺς ἐπιστήσαι τοὺς ἀκούοντας; διὰ
[2, 30]	τὰ σώματ´ ἦν, τοσούτῳ συνέβαινε	μᾶλλον	τὰ βέλη πίπτειν ἔνδον. τέλος
[2, 58]	Ἑλλήνων, ἔπαινον δὲ καὶ συγκατάθεσιν	μᾶλλον	τοῖς πράττουσι καὶ μεταπορευομένοις τὴν
[2, 16]	Ἄλπεων ὡς πρὸς τὴν κορυφὴν	μᾶλλον	τοῦ προειρημένου σχήματος, καταφέρεται δ´
[2, 39]	ἐπισκοτεῖσθαι καὶ κωλύεσθαι, ποτὲ δὲ	μᾶλλον	ὑπὸ τῆς Μακεδόνων. ~ἐπεὶ δέ
[2, 62]	ἐν Μακεδονίᾳ βασιλέων, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ὑπὸ τῆς συνεχείας τῶν πρὸς
[2, 27]	τὴν παρουσίαν ἀμφοτέρων τῶν στρατοπέδων	ἀνήγγελλον,	σημαίνοντες διότι τελείως σύνεγγύς εἰσιν
[2, 23]	στρατόπεδα, τοῖς δ´ ἑτοίμοις εἶναι	παρήγγελλον	τῶν συμμάχων. καθόλου δὲ τοῖς
[2, 44]	πραγματικῶς καὶ φρονίμως προϊδόμενος τὸ	μέλλον	ἀπετέθειτο τὴν τυραννίδα καὶ μετεσχήκει
[2, 22]	χρυσίου προτείναντες πλῆθος, εἰς τὸ	μέλλον	(δ´) ὑποδεικνύντες τὸ μέγεθος τῆς
[2, 22]	ἀκούοντες τὰ δὲ καταμαντευόμενοι τὸ	μέλλον	εἰς φόβους ἐνέπιπτον συνεχεῖς καὶ
[2, 66]	προδεικνύων τινὰς ἐπιβολὰς πρὸς τὸ	μέλλον	ἐξεκαλεῖτο τὰς τῶν ὑπεναντίων ἐπινοίας.
[2, 47]	καὶ παραβόλως, προορώμενος Ἄρατος τὸ	μέλλον	καὶ δεδιὼς τήν τε τῶν
[2, 52]	ἦν ἐν παρασκευῇ, καραδοκῶν τὸ	μέλλον	κατὰ τὰς ὑποθέσεις τὰς Ἀράτου·
[2, 49]	οὖν αὐτὸν ἠξίουν, προορώμενον τὸ	μέλλον,	πότερον συμφέρει τοῖς σφετέροις πράγμασι
[2, 4]	ἔχοντος καὶ τῶν εἰς τὸ	μέλλον	προπορευομένων κατὰ τὸ τῶν Αἰτωλῶν
[2, 9]	εὐψυχίαν ἀβλαβῶς ἐπαιδεύθησαν πρὸς τὸ	μέλλον.	τῶν δ´ Ἰλλυριῶν οἱ προεστῶτες
[2, 67]	γινόμενον, ἅμα δὲ προορώμενος τὸ	μέλλον	Φιλοποίμην ὁ Μεγαλοπολίτης τὸ μὲν
[2, 71]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐν οἷς	ἔμελλον	οἱ μὲν Ἕλληνες τὸν συμμαχικόν,
[2, 1]	κατὰ τὴν Λιβύην, εὐθέως Ἀμίλκαν	ἐξαπέστελλον,	δυνάμεις συστήσαντες, εἰς τοὺς κατὰ
[2, 28]	τοὺς μὲν ἱππεῖς παραυτίκα βοηθήσοντας	ἐξαπέστελλον	τοῖς ἐν τῷ λόφῳ διαγωνιζομένοις,
[2, 27]	καὶ προκαταλαμβάνεσθαι τοὺς τόπους, εὐθέως	ἐξαπέστελλον	τοὺς παρ´ αὑτῶν ἱππεῖς καί
[2, 69]	τῆς αὐτῶν ἐλευθερίας συνεστάναι τὸν	ὅλον	ἀγῶνα. καθ´ ὃν καιρὸν τῷ
[2, 58]	οὐ μόνον ψεῦδος εἰσήνεγκε τὸ	ὅλον,	ἀλλὰ καὶ τὸ ψεῦδος ἀπίθανον,
[2, 14]	ἱστορίαν. ἔστι δὲ τὸ μὲν	ὅλον	εἶδος καὶ τῆς ταῦτα τὰ
[2, 59]	ἀναγκαίων κατέσφαξεν. παρίημι τὰ παρ´	ὅλον	τὸν βίον αὐτοῦ καὶ τῶν
[2, 37]	Πελοπόννησον, τῷ μὴ τὸν αὐτὸν	περίβολον	ὑπάρχειν τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν, τἄλλα
[2, 4]	τοὺς ἐντυγχάνοντας, δεύτερον δ´ ἁθροίσασα	στόλον	καὶ δύναμιν οὐκ ἐλάττω τῆς
[2, 8]	ἐγίνοντο καὶ στρατόπεδα κατέγραφον καὶ	στόλον	συνήθροιζον. ~Ἡ δὲ Τεύτα, τῆς
[2, 66]	δὲ λαβεῖν οὐδὲν ἀργὸν οὐδ´	ἔξοπλον	διὰ τὸ πρὸς πᾶν ἑτοίμως
[2, 38]	λέγειν οὐδαμῶς ἂν εἴη πρέπον·	φαῦλον	γάρ· αἰτίαν δὲ μᾶλλον ζητεῖν.
[2, 66]	διαστήματι καὶ λαβὼν πρόβλημα τὸν	Γοργύλον	καλούμενον ποταμόν, τινὰς μὲν ἡμέρας
[2, 33]	φοβερώτατόν ἐστι πᾶν τὸ Γαλατικὸν	φῦλον,	αἵ τε μάχαιραι ταῖς κατασκευαῖς,
[2, 42]	χάριν ἐπὶ τοὺς χρόνους τούτους	ἀνέδραμον;	ἵνα πρῶτον μὲν γένηται συμφανὲς
[2, 66]	δ´ ἱππεῖς περὶ τὸν Οἰνοῦντα	ποταμὸν	ἀντέθηκε τῷ τῶν πολεμίων ἱππικῷ,
[2, 5]	γεφύρᾳ σανίδας ἐπιβαλόντες τόν τε	ποταμὸν	ἀσφαλῶς διέβησαν καὶ λαβόντες ὀχυρὸν
[2, 33]	μάχην, ῥίπτειν ἂν εἰς τὸν	ποταμὸν	αὑτοὺς ἔδει διὰ τὴν ἀστοχίαν
[2, 17]	ἑξῆς δὲ τούτοις παρὰ τὸν	ποταμὸν	Γονομάνοι. τὰ δὲ πρὸς τὸν
[2, 34]	καὶ πολλοὶ μὲν εἰς τὸν	ποταμὸν	ἐμπεσόντες ὑπὸ τοῦ ῥεύματος διεφθάρησαν,
[2, 5]	τὸν παρὰ τῇ πόλει ῥέοντα	ποταμὸν	ἐστρατοπέδευσαν, τῆς ἐπ´ αὐτῷ γεφύρας
[2, 23]	τὰς Ἄλπεις εἰς τὸν Πάδον	ποταμὸν	ἔτει μετὰ τὴν τῆς χώρας
[2, 65]	δὲ τοῖς ἐπιπέδοις παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἐφ´ ἑκάτερα τῆς ὁδοῦ τοὺς
[2, 32]	ἡμέρας καὶ διελθόντες τὸν Κλούσιον	ποταμὸν	ἦλθον εἰς τὴν τῶν Γονομάνων
[2, 15]	πλευρᾶς, τῆς ἐπὶ τὸν Ῥοδανὸν	ποταμὸν	καὶ τῆς ἐπὶ τὰ προειρημένα
[2, 22]	Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν Ῥοδανὸν	ποταμὸν	κατοικοῦντας Γαλάτας, προσαγορευομένους δὲ διὰ
[2, 16]	τοὺς μελανείμονας τοὺς περὶ τὸν	ποταμὸν	οἰκοῦντας, οὕς φασι τὰς ἐσθῆτας
[2, 13]	παρεσιώπων, τὸν δὲ καλούμενον Ἴβηρα	ποταμὸν	οὐκ ἔδει Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ
[2, 32]	ἄβατον ὄντα παρακεῖσθαι τὸν προειρημένον	ποταμόν.	πράξαντες δὲ ταῦτα πρὸς τῷ
[2, 66]	λαβὼν πρόβλημα τὸν Γοργύλον καλούμενον	ποταμόν,	τινὰς μὲν ἡμέρας ἐπιμένων συνεθεώρει
[2, 16]	τἄλλα δὲ τὰ περὶ τὸν	ποταμὸν	τοῦτον ἱστορούμενα παρὰ τοῖς Ἕλλησι,
[2, 65]	μεταξὺ τούτων παρὰ τὸν Οἰνοῦντα	ποταμὸν	φερούσης εἰς τὴν Σπάρτην, ὁ
[2, 21]	Ῥωμαίους τὸν πρὸς αὐτοὺς ποιήσασθαι	πόλεμον,	ἀλλ´ ὑπὲρ ὁλοσχεροῦς ἐξαναστάσεως καὶ
[2, 23]	τῆς τούτων ἡγεμονίας γίνεσθαι τὸν	πόλεμον,	ἀλλὰ περὶ σφῶν ἐνόμιζον ἕκαστοι
[2, 46]	Ἀχαιῶν εὐεργεσίας περὶ τὸν Δημητριακὸν	πόλεμον	εἰς αὐτούς, συμβουλευομένους δὲ τοῖς
[2, 62]	ἀξίας ποιεῖσθαι τὰς εἰς τὸν	πόλεμον	εἰσφορὰς ἐτιμήσαντο τήν τε χώραν
[2, 1]	καὶ τὰ συμβάντα κατὰ τὸν	πόλεμον	ἑκατέροις ἕως τοῦ τέλους, ἐν
[2, 1]	τοὺς Καρχηδονίους τὸν προσαγορευθέντα Λιβυκὸν	πόλεμον	ἐξέκαυσαν, καὶ τὰ συμβάντα κατὰ
[2, 36]	δῆλος ἦν ἐκ τῶν ἐπινοημάτων	πόλεμον	ἐξοίσων Ῥωμαίοις. ὃ δὴ καὶ
[2, 51]	δι´ αὑτῶν ἐπιτελεῖν τὸν ἐνεστῶτα	πόλεμον.	ἐπεὶ δὲ Πτολεμαῖος ἀπογνοὺς μὲν
[2, 20]	ἀθληταὶ τέλειοι γεγονότες τῶν κατὰ	πόλεμον	ἔργων συγκατέστησαν, τήν τε Γαλατῶν
[2, 62]	εἰς τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους ἐνέβαινον	πόλεμον	καὶ μυρίους μὲν ἐξέπεμπον στρατιώτας,
[2, 71]	τὸν περὶ Κοίλης Συρίας ἐνίστασθαι	πόλεμον,	καὶ τὴν βύβλον ταύτην ἀφορίζειν
[2, 52]	Ἀντιγόνῳ πρὸς τὸν κατὰ Λακεδαιμονίων	πόλεμον.	Ὁ δὲ Κλεομένης ἐπιγνοὺς τοὺς
[2, 45]	καὶ πανταχόθεν περιστήσαντες αὐτοῖς τὸν	πόλεμον.	ὃ δὴ καὶ ταχέως ἂν
[2, 7]	τῷ διαλύσασθαι τὸν πρὸς Καρχηδονίους	πόλεμον	οὐδὲν ἐποιήσαντο προυργιαίτερον τοῦ παροπλίσαντας
[2, 49]	ὡς Ἀχαιοὶ τὸν ἐξ ἀμφοῖν	πόλεμον	οὐκ ἂν ὑπενέγκαιεν, εὐθεώρητον εἶναι
[2, 1]	περὶ τῆς προειρημένης νήσου συνεστήσαντο	πόλεμον	πρὸς Καρχηδονίους, μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 23]	καὶ τῆς ἄλλης ἐπιτηδειότητος πρὸς	πόλεμον	τηλικαύτην ἐποιήσαντο κατασκευὴν ἡλίκην οὐδείς
[2, 51]	λαβεῖν ὁρμητήριον πρὸς τὸν ἐνεστῶτα	πόλεμον	τὴν τῶν Κορινθίων πόλιν, μήτε
[2, 63]	ἦν ἀσφαλῶς ὑπομένων τρίβειν τὸν	πόλεμον.	τὸ δ´ ἅμα μὲν πάσας
[2, 46]	ὁ προειρημένος ἀνὴρ τὸν μὲν	πόλεμον	τὸν πρὸς αὐτοὺς αἰσχυνομένους ἀναλαβεῖν
[2, 37]	συμμάχοις συνίσταντο τὸν πρὸς Αἰτωλοὺς	πόλεμον	τὸν προσαγορευθέντα συμμαχικόν. ἡμεῖς δ´
[2, 56]	ἔστιν τὰ περὶ τὸν Κλεομενικὸν	πόλεμον—	ὑπὲρ τούτων ἀναγκαῖόν ἐστιν ἡμῖν
[2, 61]	λόγῳ καὶ δόγματι μόνον ὑπομείναντας	πόλεμον	ὑπὲρ φίλων καὶ συμμάχων ἄνδρας
[2, 13]	τοὺς κατὰ τὴν Ἰταλίαν Κελτοὺς	πόλεμον.	~ὑπὲρ ὧν δοκεῖ μοι χρήσιμον
[2, 60]	Ἀράτῳ παρανομίαν, ὅτι λαβόντες κατὰ	πόλεμον	ὑποχείριον τύραννον στρεβλώσαντες ἀπέκτειναν, ὅν
[2, 52]	τοῦ Σικυῶνος κατεστρατοπέδευσε περὶ τὸν	Ἰσθμόν,	διαλαβὼν χάρακι καὶ τάφρῳ τὸν
[2, 52]	διὰ τῆς Εὐβοίας ἐπὶ τὸν	Ἰσθμόν.	οἱ γὰρ Αἰτωλοὶ πρὸς τοῖς
[2, 8]	Ἰλλυριῶν· ἰδίᾳ γε μὴν οὐ	νόμιμον	εἶναι τοῖς βασιλεῦσι κωλύειν Ἰλλυριοῖς
[2, 40]	τὸν Μεγαλοπολίτην, βεβαιωτὴν δὲ τοῦ	μόνιμον	αὐτὴν ἐπὶ ποσὸν γενέσθαι Λυκόρταν
[2, 71]	τὸ ποιῆσαι πᾶσιν ἐναργῆ καὶ	γνώριμον	τὴν ὑπάρχουσαν περὶ Μακεδόνας καὶ
[2, 37]	ἱστορίαν ὑπὸ πλειόνων ἐκδεδόσθαι καὶ	γνώριμον	ὑπάρχειν ἅπασιν, ἐν δὲ τοῖς
[2, 56]	ἀντιδοξῶν καὶ τἀναντία γράφων αὐτῷ,	χρήσιμον	ἂν εἴη, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον
[2, 71]	τοῖς ὑφ´ ὑμῶν ἱστορεῖσθαι μέλλουσι	χρήσιμον	ἐδόκει, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον εἶναι
[2, 14]	πόλεμον. ~ὑπὲρ ὧν δοκεῖ μοι	χρήσιμον	εἶναι κεφαλαιώδη μὲν ποιήσασθαι τὴν
[2, 56]	τῆς ἱστορίας οἰκεῖον ἅμα καὶ	χρήσιμον	ἐξεταζέσθω. δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν
[2, 47]	πάτριον πολίτευμα καταλύσαντος καὶ τὴν	ἔννομον	βασιλείαν εἰς τυραννίδα μεταστήσαντος, χρωμένου
[2, 30]	τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων κατὰ τὸν	ἐθισμὸν	εἰσακοντίζειν ἐνεργοῖς καὶ πυκνοῖς τοῖς
[2, 64]	μὴ δυνάμενον αὐτὸν ὑποφέρειν τὸν	ἐπιρραπισμὸν	τῶν ὄχλων ἐξελθεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι
[2, 5]	οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες τὸν	μερισμὸν	αὐτῶν καὶ τὴν λοιπὴν ῥᾳθυμίαν
[2, 4]	Τεύτα διαδεξαμένη τὸν κατὰ μέρος	χειρισμὸν	τῶν πραγμάτων ἐποιεῖτο διὰ τῆς
[2, 19]	τῶν δὲ Ῥωμαίων ὑπὸ τὸν	θυμὸν	ἐκ χειρὸς ἐπιστρατευσαμένων, ἀπαντήσαντες συνέβαλλον
[2, 19]	ἔστειλαν τὴν Σήνην προσαγορευομένην πόλιν,	ὁμώνυμον	οὖσαν τοῖς πρότερον αὐτὴν κατοικοῦσι
[2, 68]	οἱ μὲν Ἰλλυριοὶ τὴν κατάστασιν	ἐλάμβανον,	οἱ δὲ περὶ τὸν Εὐκλείδαν
[2, 3]	τοῦ χάρακος εὐφυῶς κειμένους τόπους	προκατελάμβανον.	οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ τοὺς μὲν
[2, 34]	τὸ μισθοῦσθαι τῶν περὶ τὸν	Ῥοδανὸν	Γαισάτων Γαλατῶν εἰς τρισμυρίους· οὓς
[2, 15]	κατοικοῦσι τοὺς μὲν ἐπὶ τὸν	Ῥοδανὸν	καὶ τὰς ἄρκτους ἐστραμμένους Γαλάται
[2, 15]	τῆς πλευρᾶς, τῆς ἐπὶ τὸν	Ῥοδανὸν	ποταμὸν καὶ τῆς ἐπὶ τὰ
[2, 22]	τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν	Ῥοδανὸν	ποταμὸν κατοικοῦντας Γαλάτας, προσαγορευομένους δὲ
[2, 31]	δ´ ἱππεῖς πρὸς φυγὴν ὥρμησαν.	~Ἀπέθανον	μὲν οὖν τῶν Κελτῶν εἰς
[2, 56]	ἐν ἐκείνοις μὲν ἡγεῖται τὸ	πιθανόν,	κἂν ᾖ ψεῦδος, διὰ τὴν
[2, 58]	ὅλον, ἀλλὰ καὶ τὸ ψεῦδος	ἀπίθανον,	καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς
[2, 34]	τε χώραν ἐπόρθει καὶ τὸ	Μεδιόλανον	εἷλε κατὰ κράτος. ~οὗ συμβαίνοντος
[2, 34]	καὶ προσβαλόντος ἄφνω πρὸς τὸ	Μεδιόλανον,	τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν ἔσχον·
[2, 34]	σίτου γεμούσας, ἐκχωρησάντων εἰς τὸ	Μεδιόλανον	τῶν Γαλατῶν, ὅσπερ ἐστὶ κυριώτατος
[2, 6]	μετὰ ταῦτα παραβοηθοῦντες ἧκον εἰς	Ἑλίκρανον.	οἱ δὲ τὴν Φοινίκην κατασχόντες
[2, 2]	τύχη βουληθῇ περιθεῖναι τοῦτον τὸν	στέφανον,	ἔδοξε τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃς ἂν
[2, 55]	ἐκ Μεσσήνης φυγάδων, οἳ διατρίβοντες	ἐτύγχανον	ἐν τῇ Μεγάλῃ πόλει, παρεισῆλθε
[2, 64]	εἰ μὲν οὖν συμβαίη μὴ	δυνάμενον	αὐτὸν ὑποφέρειν τὸν ἐπιρραπισμὸν τῶν
[2, 45]	ἐπιβολαῖς Ἄρατον ἕξουσιν ἀνταγωνιστήν, ἄνδρα	δυνάμενον	πάσης εὐστοχεῖν περιστάσεως. τοιγαροῦν ὁρμήσαντες
[2, 68]	μειράκιον ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ ποιήσαι,	συνθεασάμενον	τὸν καιρόν, ἐκεῖνος δ´ ἡγεμὼν
[2, 8]	ἀποπλέουσιν αὐτοῖς ἐπαποστεῖλαί τινας τὸν	παρρησιασάμενον	τῶν πρέσβεων ἀποκτεῖναι. προσπεσόντος δὲ
[2, 13]	Ῥωμαῖοι μείζω καὶ φοβερωτέραν ἤδη	συνιστάμενον	δυναστείαν, ὥρμησαν ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν
[2, 37]	καθ´ ἡμᾶς καιροῖς μηδὲν αὐτοῖς	ἐξηλλαγμένον	ἀπηντῆσθαι μηδὲ παράλογον ὑπὸ τῆς
[2, 9]	πυλῶνος. ἐπιγενομένης δὲ κατὰ τὸ	συντεταγμένον	ἐνεργῶς τῆς ἀπὸ τῶν πλοίων
[2, 30]	ἐποίει μάχην ἐχυράν. διακοπτόμενοι γὰρ	ἔμενον	ἐπ´ ἴσον ταῖς ψυχαῖς, αὐτῷ
[2, 68]	γὰρ τὴν ἐξ ἀρχῆς στάσιν	ἔμενον	ἐπὶ τῶν ἄκρων, ὡς ἀνωτάτω
[2, 25]	πρός τινα τόπον ἐρυμνὸν ἀποχωρήσαντες	ἔμενον.	οὓς τὸ μὲν πρῶτον οἱ
[2, 10]	πάρισον ἐποίουν τὸν ἀγῶνα καὶ	διέμενον	ἀκέραιοι κατὰ τὰς συμπλοκὰς πλὴν
[2, 49]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας ἢ	προέμενον	τὸ μέγιστον ἔθνος διακινδυνεύειν ἐν
[2, 47]	φιλίας, ἐπεβάλετο λαλεῖν πρὸς τὸν	εἰρημένον	βασιλέα καὶ συμπλέκειν τὰς χεῖρας,
[2, 38]	τῆς πολιτείας ἰδίωμα τὸ νῦν	εἰρημένον	καὶ πρότερον ὑπῆρχε παρὰ τοῖς
[2, 26]	ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ τὸν	προειρημένον	βουνόν. οἱ δὲ τῶν Γαλατῶν
[2, 41]	τις ἦν ἡ περὶ τὸ	προειρημένον	ἔθνος διάθεσις. ἀπὸ γὰρ Τισαμενοῦ
[2, 49]	ἀρχῆς, τυχόντα δὲ ταύτης τὸν	προειρημένον	κατὰ πόδας ἀνθέξεσθαι τῆς τῶν
[2, 32]	αὐτοῖς ἄβατον ὄντα παρακεῖσθαι τὸν	προειρημένον	ποταμόν. πράξαντες δὲ ταῦτα πρὸς
[2, 11]	τῆς θαλάττης, ἐπ´ αὐτῷ δὲ	κείμενον	τῷ Ῥίζονι ποταμῷ. ταῦτα δὲ
[2, 27]	αὐτὸς δὲ συνθεωρήσας εὐκαίρως λόφον	κείμενον	ὑπὲρ τὴν ὁδόν, ὑφ´ ὃν
[2, 58]	ὑπερβολὴν τῆς ἀγνοίας οὐδὲ τὸ	παρακείμενον	ἠδυνήθη συνεπιστῆσαι, πῶς οἱ αὐτοὶ
[2, 14]	κορυφὴν ποιοῦσι τοῦ τριγώνου τὸ	προκείμενον	ἀκρωτήριον τῆς Ἰταλίας εἰς τὴν
[2, 53]	γεγονέναι πραγμάτων κατορθώσεως. τὸ γὰρ	ἐπιλαβόμενον	τῆς ὁρμῆς τοῦ Κλεομένους καὶ
[2, 60]	στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ὡς Φύλαρχός φησιν,	περιαγόμενον	δ´ εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ
[2, 28]	Γάιον μὲν τὸν ὕπατον παραβόλως	ἀγωνιζόμενον	ἐν χειρῶν νόμῳ τελευτῆσαι τὸν
[2, 60]	τὴν Πελοπόννησον καὶ μετὰ τιμωρίας	παραδειγματιζόμενον	οὕτως ἐκλιπεῖν τὸ ζῆν. ἀλλ´
[2, 26]	ἀναλαβὼν ἐκ τοῦ βουνοῦ τὸ	διασῳζόμενον	τοῦ στρατοπέδου μέρος ἅμα ταῖς
[2, 44]	μισθοδότης, ἐπικεῖσθαι δὲ τὸν Ἄρατον,	οἰόμενον	δεῖν σφᾶς ἀποτίθεσθαι τὰς τυραννίδας
[2, 40]	πόλεων πρὸς ἀλλήλας. ἀφ´ ἧς	αὐξανόμενον	κατὰ τὸ συνεχὲς τὸ ἔθνος
[2, 46]	ἐφ´ ᾧ μόνον ἰδεῖν ἀξιόχρεων	γενόμενον	ἀνταγωνιστὴν Κλεομένη τοῖς Ἀχαιοῖς, ἔγνω
[2, 59]	ὑποχείριον Ἀντιγόνῳ καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς	γενόμενον	εἰς Κεγχρεὰς ἀπαχθῆναι καὶ στρεβλούμενον
[2, 60]	προσένειμε τοῖς ἐχθροῖς. ὃν ὑποχείριον	γενόμενον	οὐκ ἐν Κεγχρεαῖς ἔδει τὴν
[2, 67]	ἱππεῦσι. τούτου δὲ συμβάντος ἀπερίσπαστον	γενόμενον	τό τε τῶν Ἰλλυριῶν καὶ
[2, 67]	ἐν ᾧ καιρῷ συννοήσας τὸ	γινόμενον,	ἅμα δὲ προορώμενος τὸ μέλλον
[2, 64]	ἀνάγκη τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ	γινόμενον	ἀσχάλλειν καὶ καταμέμφεσθαι τὸν Ἀντίγονον.
[2, 15]	δὲ τῶν βαλάνων πλῆθος τὸ	γινόμενον	ἐκ τῶν κατὰ διάστημα δρυμῶν
[2, 3]	οἱ δ´ Αἰτωλοὶ συνέντες τὸ	γινόμενον	ἐπὶ μὲν τῷ παραδόξῳ καὶ
[2, 30]	ἀπορίαν καὶ δυσχρηστίαν παρεῖχε τὸ	γινόμενον.	οὐ γὰρ δυναμένου τοῦ Γαλατικοῦ
[2, 35]	πλεῖον ἀλλὰ συλλήβδην ἅπαν τὸ	γινόμενον	ὑπὸ τῶν Γαλατῶν θυμῷ μᾶλλον
[2, 44]	δὲ μὴ προσέχουσιν ἔτι μείζους	ἐπανατεινόμενον	φόβους καὶ κινδύνους διὰ τῶν
[2, 26]	καὶ θεωρῶν οὐδὲ διαβούλιον αὑτῷ	καταλειπόμενον	ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων, τοῖς μὲν
[2, 16]	Σικελικὸν κατατείνει πέλαγος. τὸ δ´	ἀπολειπόμενον	μέρος πεδινὸν τῆς πλευρᾶς ἐπὶ
[2, 64]	πεποιηκὼς τὰς ἑαυτοῦ δυνάμειςπρὸς τὸν	ἐπιφερόμενον	κίνδυνον ἀσφαλῶς εἰς τὴν οἰκείαν
[2, 47]	τὰς χεῖρας, ὑποδεικνύων αὐτῷ τὸ	συμβησόμενον	ἐκ τῶν πραγμάτων. προδήλως μὲν
[2, 67]	ὑποδεικνύειν ἐπεβάλλετο τοῖς προεστῶσι τὸ	συμβησόμενον·	οὐδενὸς δὲ προσέχοντος αὐτῷ διὰ
[2, 41]	πανταχόθεν ὁρῶν ὅσον οὐκ ἤδη	πολεμηθησόμενον,	ἀποθέμενος τὴν ἀρχὴν καὶ λαβὼν
[2, 15]	διαφορὰν προσαγορεύονται· τὸ γὰρ τρὰνς	ἐξερμηνευόμενόν	ἐστι πέραν, διὸ τοὺς ἐπέκεινα
[2, 69]	οὖν ἄλλο πλῆθος ἔφευγε προτροπάδην	φονευόμενον·	ὁ δὲ Κλεομένης ἱππεῖς τινας
[2, 34]	τῶν Ἀνάρων χώραν ἐπολιόρκουν τὸ	προσαγορευόμενον	Κλαστίδιον. προσπεσόντος δὲ τοῦ συμβαίνοντος
[2, 55]	παθεῖν παρεισπεσόντι κατὰ τὸν Κωλαιὸν	προσαγορευόμενον	τόπον τῆς πόλεως. τότε δὲ
[2, 56]	τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα	τερατευόμενον	διὰ τῆς ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας
[2, 4]	προκατελπίζειν βεβαιουμένους ὑπὲρ ὧν ἀκμὴν	ἐνδεχόμενόν	ἐστιν ἄλλως γενέσθαι, νέμειν δὲ
[2, 54]	ἀναζυγὴν ἠπείγετο. καὶ τὸν μὲν	Ὀρχομενὸν	ἐξ ἐφόδου κατὰ κράτος εἷλε·
[2, 46]	αὐτοὺς καὶ παρῃρημένου Τεγέαν, Μαντίνειαν,	Ὀρχομενόν,	τὰς Αἰτωλοῖς οὐ μόνον συμμαχίδας
[2, 11]	διεσώθη, πολισμάτιον εὖ πρὸς ὀχυρότητα	κατεσκευασμένον,	ἀνακεχωρηκὸς μὲν ἀπὸ τῆς θαλάττης,
[2, 45]	μὲν τῶν κατὰ Μακεδονίαν ἀσφαλῶς,	ὁμολογούμενον	δὲ καὶ πρόδηλον ἐχθρὸν ὄντα
[2, 62]	τολμήσειεν πλείω γενέσθαι τριακοσίων, ἐπειδήπερ	ὁμολογούμενόν	ἐστι διότι καὶ τῶν ἐλευθέρων
[2, 7]	περιβαλεῖν αὑτοὺς ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς	ὁμολογούμενόν	ἐστι τῶν πασχόντων ἁμάρτημα. διὸ
[2, 47]	ἔχοντα καὶ σύνεσιν καὶ πίστεως	ἀντιποιούμενον,	τοὺς δὲ βασιλεῖς σαφῶς εἰδὼς
[2, 46]	Κλεομένη θρασέως ἐποικοδομοῦντα μὲν τὸ	καλούμενον	Ἀθήναιον ἐν τῇ τῶν Μεγαλοπολιτῶν
[2, 51]	ἐν τῇ Δυμαίᾳ περὶ τὸ	καλούμενον	Ἑκατόμβαιον, πανδημεὶ διακινδυνεύοντες, τότ´ ἤδη
[2, 13]	ἄλλην Ἰβηρίαν παρεσιώπων, τὸν δὲ	καλούμενον	Ἴβηρα ποταμὸν οὐκ ἔδει Καρχηδονίους
[2, 16]	θαλάττης κατὰ τὸ στόμα τὸ	καλούμενον	Ὄλανα σχεδὸν ἐπὶ δισχιλίους σταδίους.
[2, 66]	καὶ λαβὼν πρόβλημα τὸν Γοργύλον	καλούμενον	ποταμόν, τινὰς μὲν ἡμέρας ἐπιμένων
[2, 59]	γενόμενον εἰς Κεγχρεὰς ἀπαχθῆναι καὶ	στρεβλούμενον	ἀποθανεῖν, ἀδικώτατα καὶ δεινότατα παθόντα
[2, 60]	ἐν Κεγχρεαῖς ἔδει τὴν νύκτα	στρεβλούμενον	ἀποθανεῖν, ὡς Φύλαρχός φησιν, περιαγόμενον
[2, 50]	ἐλπίδα τὸν Ἀντίγονον εἰς τέλος	ἀπηλλοτριωμένον	ἑαυτοῦ. πάνυ δὲ πρὸς λόγον
[2, 49]	ἀρχήν. σκοπεῖν οὖν αὐτὸν ἠξίουν,	προορώμενον	τὸ μέλλον, πότερον συμφέρει τοῖς
[2, 62]	Θηβαίων εἰς τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους	ἐνέβαινον	πόλεμον καὶ μυρίους μὲν ἐξέπεμπον
[2, 69]	ἐκ πλείονος χρόνου πρὸς τὸ	συμβαῖνον,	ἀπῆρε μετὰ τῶν φίλων εἰς
[2, 28]	ἴδιον ἦν καὶ θαυμαστὸν τὸ	συμβαῖνον	οὐ μόνον τοῖς ἐν αὐτῷ
[2, 61]	καὶ πολιορκίαν ἀναδεξαμένοις οὐ μόνον	ἔπαινον,	ἀλλὰ καὶ χάριτας καὶ δωρεὰς
[2, 58]	συνεξακολουθεῖν αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἑλλήνων,	ἔπαινον	δὲ καὶ συγκατάθεσιν μᾶλλον τοῖς
[2, 61]	τῆς ἱστορίας ἴδιον ἀφεῖλεν, τὸν	ἔπαινον	καὶ τὴν ἐπ´ ἀγαθῷ μνήμην
[2, 16]	πέλαγος. τὸ δ´ ἀπολειπόμενον μέρος	πεδινὸν	τῆς πλευρᾶς ἐπὶ θάλατταν καὶ
[2, 57]	τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ παθεῖν τι	δεινὸν	διὰ τὴν προειρημένην ἁμαρτίαν ὡς
[2, 56]	συμβαινόντων. ἐπεὶ τίς ἀνθρώπων οὐ	δεινὸν	ἡγεῖται τύπτεσθαι τοὺς ἐλευθέρους; ἀλλ´
[2, 60]	εἴ τινι τῶν ὁμοίων περιέπεσε	δεινὸν	ἡγητέον, πολὺ δὲ δεινότερον, εἰ
[2, 40]	καὶ λίαν ἀληθινοὺς καὶ σαφεῖς	ἐκεῖνον	περὶ τῶν ἰδίων συντεταχέναι πράξεων
[2, 16]	ἀοίκητα τελέως ἐστίν. ~τὸν δ´	Ἀπεννῖνον	ἀπὸ μὲν τῆς ἀρχῆς τῆς
[2, 14]	δὲ τὴν ἀπὸ μεσημβρίας τὸν	Ἀπεννῖνον	ἐπὶ τρισχιλίους ἑξακοσίους. βάσεώς γε
[2, 24]	ἡγεμόνα συστήσαντες. οἱ δὲ τὸν	Ἀπεννῖνον	κατοικοῦντες Ὄμβροι καὶ Σαρσινάτοι συνήχθησαν
[2, 17]	τοῦ Πάδου τὰ περὶ τὸν	Ἀπεννῖνον	πρῶτοι μὲν Ἄναρες, μετὰ δὲ
[2, 50]	παρελθόντας τοὺς Μεγαλοπολίτας εἰς τὸ	κοινὸν	βουλευτήριον τά τε γράμματα τοῖς
[2, 43]	ἑαυτῶν αἱ προειρημέναι πόλεις, γραμματέα	κοινὸν	ἐκ περιόδου προχειριζόμεναι καὶ δύο
[2, 39]	πρῶτον μὲν ἀπέδειξαν Διὸς Ὁμαρίου	κοινὸν	ἱερὸν καὶ τόπον, ἐν ᾧ
[2, 41]	τὰς περιστάσεις, τό γε μὴν	κοινὸν	πολίτευμα, καθάπερ εἰρήκαμεν, ἐν δημοκρατίᾳ
[2, 7]	τε καὶ βαρβάρων, ἐπὶ τοσοῦτον	ἔκρινον	ποιήσασθαι μνήμην. ~οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ
[2, 11]	περιθέντες δυναστείαν ἀνεχώρησαν εἰς τὴν	Ἐπίδαμνον	ἅμα τῷ στόλῳ καὶ τῇ
[2, 11]	πάλιν ἀνήχθησαν, ἀκούοντες πολιορκεῖσθαι τὴν	Ἐπίδαμνον.	οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες τὴν
[2, 10]	ἀνήγοντο· καὶ κατάραντες εἰς τὴν	Ἐπίδαμνον	ταύτην πάλιν ἐπεβάλοντο πολιορκεῖν τὴν
[2, 15]	εἶναι τῶν πυρῶν τὸν Σικελικὸν	μέδιμνον,	τῶν δὲ κριθῶν δυεῖν, τοῦ
[2, 25]	οἱ πλείους πρός τινα τόπον	ἐρυμνὸν	ἀποχωρήσαντες ἔμενον. οὓς τὸ μὲν
[2, 59]	οὐ μόνον αὐτόν φησι γεγονέναι	τύραννον,	ἀλλὰ καὶ ἐκ τυράννων πεφυκέναι.
[2, 41]	ἑξῆς δὲ τούτοις Βούριοι, τὸν	τύραννον	ἀποκτείναντες. ἅμα δὲ τούτοις Καρυνεῖς
[2, 60]	ὅτι λαβόντες κατὰ πόλεμον ὑποχείριον	τύραννον	στρεβλώσαντες ἀπέκτειναν, ὅν γε καὶ
[2, 56]	ὁ δὲ τὸν προδότην ἢ	τύραννον	τιμῶν καὶ προεδρείας τυγχάνει παρὰ
[2, 48]	Ἀχαιοὺς κἀκεῖθεν εὐθέως πρὸς τὸν	Ἀντίγονον,	ἂν αὐτοῖς συγκατάθηται τὸ ἔθνος.
[2, 52]	Ἀχαιοὺς συντιθεμένους τὰ πρὸς τὸν	Ἀντίγονον,	ἀναζεύξας ἀπὸ τοῦ Σικυῶνος κατεστρατοπέδευσε
[2, 51]	βουλόμενος αὐτὸν ἐπαλείφειν ἐπὶ τὸν	Ἀντίγονον	διὰ τὸ πλείους ἐλπίδας ἔχειν
[2, 64]	καὶ νουνεχῶς. ὁρῶν γὰρ τὸν	Ἀντίγονον	διαφεικότα τὰς δυνάμεις, ᾔδει σαφῶς
[2, 51]	τὸν υἱὸν ἐξαποστείλας Ἄρατος πρὸς	Ἀντίγονον	ἐβεβαιώσατο τὰ περὶ τῆς βοηθείας.
[2, 64]	γινόμενον ἀσχάλλειν καὶ καταμέμφεσθαι τὸν	Ἀντίγονον.	εἰ μὲν οὖν συμβαίη μὴ
[2, 63]	χορηγίαις ὑπερθέσθαι. πρὸς δὲ τὸν	Ἀντίγονον,	εἰ μόνον τριακοσίων ὑπῆρχε κύριος,
[2, 50]	τὴν τῶν Αἰτωλῶν ἐλπίδα τὸν	Ἀντίγονον	εἰς τέλος ἀπηλλοτριωμένον ἑαυτοῦ. πάνυ
[2, 64]	οἱ μὲν ὄχλοι συστρεφόμενοι τὸν	Ἀντίγονον	ἐλοιδόρουν. ὁ δὲ καὶ λίαν
[2, 51]	περιεστῶτα καταφεύγειν ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸν	Ἀντίγονον.	ἐν ᾧ καιρῷ πρεσβευτὴν τὸν
[2, 47]	ἐπιβολὴν αὐτῶν. κατανοῶν δὲ τὸν	Ἀντίγονον	καὶ πρᾶξιν ἔχοντα καὶ σύνεσιν
[2, 50]	Ἀχαιῶν καὶ παρακαλεῖν ἐπισπάσασθαι τὸν	Ἀντίγονον	καὶ τὰ πράγματα κατὰ σπουδὴν
[2, 48]	Κλεομένους πιεζόμενοι καταφύγοιεν ἐπὶ τὸν	Ἀντίγονον	καὶ τὰς Μακεδόνων ἐλπίδας· κοινολογηθεὶς
[2, 45]	τὰς χεῖρας. ὁρῶντες γὰρ τὸν	Ἀντίγονον	κυριεύοντα μὲν τῶν κατὰ Μακεδονίαν
[2, 55]	μὲν δυνάμεις διαφειμένας, τὸν δ´	Ἀντίγονον	μετὰ τῶν μισθοφόρων ἐν Αἰγίῳ
[2, 52]	Κλεομένης κωλῦσαι τῆς εἰσόδου τὸν	Ἀντίγονον.	~οἱ δ´ Ἀχαιοί, καίπερ οὐ
[2, 69]	τάξεως, τέλος οἱ περὶ τὸν	Ἀντίγονον	συμφράξαντες τὰς σαρίσας καὶ χρησάμενοι
[2, 50]	τῶν Ἀχαιῶν φέρειν ἐπὶ τὸν	Ἀντίγονον	τὰ πράγματα. μάλιστα μὲν γάρ,
[2, 50]	δὲ τούτοις ἀξιοῦν ἐπισπάσασθαι τὸν	Ἀντίγονον	τὴν ταχίστην, εἶναι δὲ καὶ
[2, 52]	καὶ τότε βουλόμενοι κωλῦσαι τὸν	Ἀντίγονον	τῆς βοηθείας, ἀπεῖπον αὐτῷ πορεύεσθαι
[2, 45]	δὲ τῶν Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο πρὸς	Ἀντίγονον	τὸν Γονατᾶν, καὶ τότε παραπλησίαις
[2, 63]	διαλύεσθαι δὲ παρακαλεῖ πρὸς τὸν	Ἀντίγονον.	τὸν δ´ ἀκούσαντά φησι κρῖναι
[2, 48]	καὶ παρακαλεῖν πέμπειν πρὸς τὸν	Ἀντίγονον	ὑπὲρ βοηθείας. οἱ μὲν οὖν
[2, 68]	ἐγίνετο Φιλοποίμην. ~Ὅθεν καὶ τὸν	Ἀντίγονόν	φασι μετὰ ταῦτα καταπειράζοντα πυνθάνεσθαι
[2, 14]	τὴν περὶ αὐτῶν ἱστορίαν οὐ	μόνον	ἀξίαν εἶναι γνώσεως καὶ μνήμης,
[2, 4]	πρὸς αὐτὸ τὸ γεγονὸς εὐτύχημα	μόνον	ἀποβλέπουσα, τῶν δ´ ἐκτὸς οὐδὲν
[2, 60]	πρᾳότητος καὶ καλοκἀγαθίας· οἵτινες οὐ	μόνον	αὐτὸν τῶν ἐκ τῆς τυραννίδος
[2, 59]	συναγανακτεῖν ἐφ´ οἷς ἔπαθεν οὐ	μόνον	αὐτόν φησι γεγονέναι τύραννον, ἀλλὰ
[2, 39]	τῶν παρόντων κακῶν ἐξαγωγήν. οὐ	μόνον	δὲ κατὰ τούτους τοὺς καιροὺς
[2, 42]	καὶ τὰ τῆς προαιρέσεως μὴ	μόνον	διὰ τῆς ἡμετέρας ἀποφάσεως, ἀλλὰ
[2, 55]	παρ´ ὀλίγον ἦλθε τοῦ μὴ	μόνον	ἐκπεσεῖν, ἀλλὰ καὶ τοῖς ὅλοις
[2, 22]	ἐν ᾗ ´κεῖνοι στρατεύσαντες οὐ	μόνον	ἐνίκησαν μαχόμενοι Ῥωμαίους, ἀλλὰ καὶ
[2, 61]	καταφθορὰν καὶ πολιορκίαν ἀναδεξαμένοις οὐ	μόνον	ἔπαινον, ἀλλὰ καὶ χάριτας καὶ
[2, 30]	τὴν δὲ Γαλατικὴν καταφορὰν ἔχειν	μόνον.	ἐπεὶ δ´ ἐξ ὑπερδεξίων καὶ
[2, 44]	διάθεσις. Δημητρίου δὲ βασιλεύσαντος δέκα	μόνον	ἔτη καὶ μεταλλάξαντος τὸν βίον
[2, 50]	ἐπὶ τοῦτο δέοι καταφεύγειν, οὐ	μόνον	ἠβούλετο δι´ αὑτοῦ γενέσθαι τὴν
[2, 46]	ἀπολλύντας πόλεις ἐθελοντὴν ἐφ´ ᾧ	μόνον	ἰδεῖν ἀξιόχρεων γενόμενον ἀνταγωνιστὴν Κλεομένη
[2, 70]	αὑτῷ πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν, οὐ	μόνον	κατὰ τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις
[2, 28]	τῆς τῶν Κελτῶν δυνάμεως, οὐ	μόνον	καταπληκτικὴν ἀλλὰ καὶ πρακτικὴν εἶναι
[2, 13]	ἐπικρέμασθαι τοῖς σφετέροις πράγμασιν καὶ	μόνον	οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσδοκᾶν
[2, 33]	ἀναχώρησιν. εἰ γὰρ συνέβη βραχὺ	μόνον	πιεσθῆναι τῇ χώρᾳ τοὺς ἄνδρας
[2, 46]	Μαντίνειαν, Ὀρχομενόν, τὰς Αἰτωλοῖς οὐ	μόνον	συμμαχίδας ὑπαρχούσας, ἀλλὰ καὶ συμπολιτευομένας
[2, 37]	τοῦτο τὸ μέρος ὥστε μὴ	μόνον	συμμαχικὴν καὶ φιλικὴν κοινωνίαν γεγονέναι
[2, 29]	συνέβαινε γίνεσθαι κραυγὴν ὥστε μὴ	μόνον	τὰς σάλπιγγας καὶ τὰς δυνάμεις,
[2, 18]	~Τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς οὐ	μόνον	τῆς χώρας ἐπεκράτουν, ἀλλὰ καὶ
[2, 35]	δ´ ἀπὸ Γαλατῶν φόβος οὐ	μόνον	τὸ παλαιὸν ἀλλὰ καὶ καθ´
[2, 28]	καὶ θαυμαστὸν τὸ συμβαῖνον οὐ	μόνον	τοῖς ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ
[2, 63]	πρὸς δὲ τὸν Ἀντίγονον, εἰ	μόνον	τριακοσίων ὑπῆρχε κύριος, καὶ λίαν
[2, 11]	ἐν αἷς περὶ Νουτρίαν οὐ	μόνον	τῶν στρατιωτῶν ἀπέβαλον πολλούς, ἀλλὰ
[2, 61]	γὰρ τοὺς λόγῳ καὶ δόγματι	μόνον	ὑπομείναντας πόλεμον ὑπὲρ φίλων καὶ
[2, 58]	αὐτῆς τῆς τερατείας χάριν οὐ	μόνον	ψεῦδος εἰσήνεγκε τὸ ὅλον, ἀλλὰ
[2, 9]	συνέβη τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ἀντιποιησαμένους τέλος ἐκπεσεῖν ἐκ τῆς
[2, 35]	ὧν ἡμεῖς συνθεωρήσαντες μετ´ ὀλίγον	χρόνον	αὐτοὺς ἐκ τῶν περὶ τὸν
[2, 56]	καὶ λόγων εἰς τὸν πάντα	χρόνον	διδάξαι καὶ πεῖσαι τοὺς φιλομαθοῦντας,
[2, 21]	τοῦ ζῆν ἐξεχώρησαν διὰ τὸν	χρόνον,	ἐπεγένοντο δὲ νέοι, θυμοῦ μὲν
[2, 36]	πολεμεῖν ἀλλήλοις οὐ μετὰ πολὺν	χρόνον.	~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[2, 18]	τόλμῃ καταπεπληγμένοι. μετὰ δέ τινα	χρόνον	μάχῃ νικήσαντες Ῥωμαίους καὶ τοὺς
[2, 54]	παρέλαβε τὸν Ἀκροκόρινθον, οὐδένα δὲ	χρόνον	μείνας εἴχετο τῶν προκειμένων καὶ
[2, 54]	ἁπάντων τῶν συμμάχων, μετὰ ταῦτα	χρόνον	μέν τινα παραχειμάζων διέτριβε περὶ
[2, 11]	αὑτοῖς ὑπάρχειν εἰς τὸν μέλλοντα	χρόνον	πρὸς τὴν Ἰλλυριῶν παρανομίαν. Ῥωμαῖοι
[2, 36]	τέλος ἐποίησε, πάνυ βραχὺν ἐπισχὼν	χρόνον.	τὰ μὲν οὖν κατὰ Καρχηδονίους
[2, 31]	δοῦναι πίστιν, τὸν δὲ λοιπὸν	χρόνον	τῆς στρατείας, ἐπιγενομένων ὄμβρων ἐξαισίων,
[2, 8]	Ῥωμαῖοι παρακούοντες τὸν πρὸ τοῦ	χρόνον	τῶν ἐγκαλούντων τοῖς Ἰλλυριοῖς, τότε
[2, 10]	ἐκ τῶν συμβεβηκότων, βραχὺν ἔτι	χρόνον	ὑπομείναντες τὴν πολιορκίαν συνέθεντο τοῖς
[2, 31]	Ῥωμαίοις μέγαν καὶ φοβερὸν ἐπικρεμάσασα	κίνδυνον.	ἀπὸ δὲ τοῦ κατορθώματος τούτου
[2, 64]	τὰς ἑαυτοῦ δυνάμειςπρὸς τὸν ἐπιφερόμενον	κίνδυνον	ἀσφαλῶς εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανῆλθεν.
[2, 23]	πόλεως καὶ χώρας ἐπιφέρεσθαι τὸν	κίνδυνον.	διόπερ ἑτοίμως τοῖς παραγγελλομένοις ὑπήκουον.
[2, 70]	κραυγῇ τῇ κατ´ αὐτὸν τὸν	κίνδυνον	ἐκθύμως χρησάμενος εἰς αἵματος ἀναγωγὴν
[2, 23]	καὶ φοβερὸν αὑτοῖς ὑπολαμβάνοντες ἐπιφέρεσθαι	κίνδυνον.	ἔπασχον δὲ τοῦτ´ εἰκότως, ἔτι
[2, 32]	τῶν προσλαμβανομένων μέλλουσι ποιεῖσθαι τὸν	κίνδυνον,	εὐλαβοῦντο τοιούτοις ἀνδράσιν τοιούτου καιροῦ
[2, 67]	κατ´ οὐρὰν προσπίπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ	κίνδυνον	ἦγον τοὺς πρὸς τὸν λόφον
[2, 4]	τῶν ἡγεμόνων τὰ κατὰ τὸν	κίνδυνον	καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ
[2, 70]	Κλεομένης, εἴτε τὰ κατὰ τὸν	κίνδυνον	παρείλκυσε τελέως ὀλίγας ἡμέρας, εἴτ´
[2, 29]	ἀγόμενοι διπλασίως παρωξύνοντο πρὸς τὸν	κίνδυνον.	~πλὴν ἅμα τῷ τοὺς ἀκοντιστὰς
[2, 22]	ἀγαθῶν, ἐὰν κρατήσωσι, προετρέποντο καὶ	παρώξυνον	πρὸς τὴν ἐπὶ Ῥωμαίους στρατείαν.
[2, 26]	τὴν πορείαν ἐπὶ τὸν προειρημένον	βουνόν.	οἱ δὲ τῶν Γαλατῶν ἡγεμόνες
[2, 67]	αὑτοὺς κατήρχοντο τῆς πρὸς τὸν	βουνὸν	προσβολῆς. οἱ δὲ μετὰ τῶν
[2, 27]	εὐζώνων, ἀντιποιησομένους τῶν κατὰ τὸν	βουνὸν	τόπων. ταχὺ δὲ συνέντες τὴν
[2, 55]	μηδέποτε δυνηθῆναι μήθ´ αἱρετιστὴν καὶ	κοινωνὸν	τῶν ἰδίων ἐλπίδων μήτε προδότην
[2, 9]	πόλεως ἀπαρασκεύως μὲν διὰ τὸ	παράδοξον,	ἐκθύμως δὲ βοηθούντων καὶ διαγωνιζομένων,
[2, 35]	πατρίδος, λαμβάνων πρὸ ὀφθαλμῶν τὸ	παράδοξον	τῶν τότε γενομένων καὶ μνημονεύσας
[2, 37]	τὴν ἀρχὴν τῆς ἑαυτῶν συντάξεως,	πρέπον	ἂν εἴη τούτων ἀφεμένους ἐπὶ
[2, 40]	πειρασόμεθα δηλοῦν, ἀεὶ κατὰ τὸ	πρέπον	τῇ γραφῇ ποιούμενοι τὴν ἐπίστασιν.
[2, 38]	μὲν λέγειν οὐδαμῶς ἂν εἴη	πρέπον·	φαῦλον γάρ· αἰτίαν δὲ μᾶλλον
[2, 33]	νικήσαντες ταῖς σφετέραις ἀρεταῖς, καθάπερ	εἶπον,	καὶ παμπληθοῦς μὲν λείας, οὐκ
[2, 40]	ὑπὲρ ἧς κατὰ μέρος ἀρτίως	εἶπον.	~Ὀλυμπιὰς μὲν ἦν εἰκοστὴ καὶ
[2, 57]	τοῖς ἄλλοις ἀναγκαίοις ὁμεστίους, οὐδὲν	ἀπέλειπον	τῆς μετ´ ἀλλήλων φιλοφροσύνης. καὶ
[2, 53]	οὐκ ἀφίσταντο τῆς προθέσεως οὐδ´	ἐγκατέλειπον	τὰς ἐν αὑτοῖς ἐλπίδας, ἀλλ´
[2, 41]	πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	αὖθις ἤρξαντο μετανοήσαντες συμφρονεῖν. ταῦτα
[2, 50]	μάλιστα μὲν γάρ, ὡς ἐπάνω	προεῖπον,	ἔσπευδεν μὴ προσδεηθῆναι τῆς βοηθείας·
[2, 71]	ἑκατὸν ὀλυμπιάδα μετήλλαξαν, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	οὗτοί τε περὶ τὴν ἐνάτην
[2, 37]	δὲ τοὺς Ἀχαιούς, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	παράδοξος αὔξησις καὶ συμφρόνησις ἐν
[2, 14]	ἀπὸ τῶν ἄρκτων, ὡς ἐπάνω	προεῖπον,	τὰς Ἄλπεις αὐτὰς ἐπὶ δισχιλίους
[2, 52]	κωλῦσαι τὸν Ἀντίγονον τῆς βοηθείας,	ἀπεῖπον	αὐτῷ πορεύεσθαι μετὰ δυνάμεως ἐντὸς
[2, 41]	τὴν προειρημένην ὀλυμπιάδα τὸ ζῆν	ἐξέλιπον.	τοὺς μὲν οὖν ἀνώτερον τούτων
[2, 25]	οἱ Κελτοὶ τοὺς μὲν ἱππεῖς	ἀπέλιπον,	συντάξαντες ἅμα τῷ φωτὶ συμφανεῖς
[2, 52]	Κλεομένης καταπληξάμενος τοῖς προειρημένοις εὐτυχήμασι	λοιπὸν	ἀδεῶς ἐπεπορεύετο τὰς πόλεις, ἃς
[2, 20]	Γαλατῶν τόλμαν ἐν καιρῷ καταπληξάμενοι	λοιπὸν	ἀπερισπάστως τὸ μὲν πρῶτον πρὸς
[2, 3]	πρὸς τὰ βαρέα τῶν ὅπλων.	λοιπὸν	ἐξ ὑπερδεξίου ποιούμενοι τὴν ἔφοδον
[2, 43]	τῆς ἐπιβολῆς ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ	λοιπὸν	ἤδη διετέλει προστατῶν μὲν τοῦ
[2, 10]	πλῆθος φρονηματισθὲν ἐπὶ τῷ προτερήματι	λοιπὸν	ἤδη ῥᾳδίως ἐχρήσατο τῇ πολιορκίᾳ
[2, 41]	μετέστησαν εἰς δημοκρατίαν τὴν πολιτείαν.	λοιπὸν	ἤδη τοὺς ἑξῆς χρόνους μέχρι
[2, 5]	λαβόντες ὀχυρὸν τόπον ἔμειναν τὸ	λοιπὸν	μέρος τῆς νυκτός. ἐπιγενομένης δὲ
[2, 16]	νέμονται τῶν προειρημένων ὀρῶν Ὄμβροι.	λοιπὸν	ὁ μὲν Ἀπεννῖνος ἀπέχων τῆς
[2, 68]	κορυφῆς διαμάχεσθαι πρὸς τοὺς βιαζομένους.	λοιπὸν	ὅσον ἐκ ποδὸς ἐπιέσθησαν τῷ
[2, 38]	εὐδοκοῦσιν οὗτοί τε καὶ τὸ	λοιπὸν	πλῆθος τῶν Πελοποννησίων, ἅμα τὴν
[2, 31]	ἑαυτοὺς δοῦναι πίστιν, τὸν δὲ	λοιπὸν	χρόνον τῆς στρατείας, ἐπιγενομένων ὄμβρων
[2, 62]	ἐνέβαινον πόλεμον καὶ μυρίους μὲν	ἐξέπεμπον	στρατιώτας, ἑκατὸν δ´ ἐπλήρουν τριήρεις,
[2, 65]	μὲν Εὔαν, τὸν δ´ ἕτερον	Ὄλυμπον	καλεῖσθαι συμβαίνει, τῆς δ´ ὁδοῦ
[2, 65]	ἀδελφὸν Εὐκλείδαν, αὐτὸς δὲ τὸν	Ὄλυμπον	κατεῖχε μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ τῶν
[2, 66]	καὶ τοὺς Μακεδόνας κατὰ τὸν	Ὄλυμπον	πρὸς τοὺς περὶ τὸν Κλεομένη
[2, 69]	οἱ δὲ βασιλεῖς κατὰ τὸν	Ὄλυμπον	τὸ μὲν πρῶτον ἐποιοῦντο διὰ
[2, 66]	ἀρθεῖσαν ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν	Ὄλυμπον	τόπων σινδόνα— προσηρτημένοι γὰρ ἦσαν
[2, 65]	Μεγαλοπολίτας χιλίους εἰς τὸν Μακεδονικὸν	τρόπον	καθωπλισμένους, ὧν ἡγεῖτο Κερκιδᾶς Μεγαλοπολίτης,
[2, 56]	περιπετειῶν, οὐχ ὑποτιθεὶς αἰτίαν καὶ	τρόπον	τοῖς γινομένοις, ὧν χωρὶς οὔτ´
[2, 68]	πόδα διὰ τὸ μὴ καταλείπεσθαι	τόπον	εἰς ἀναχώρησιν καὶ μετάστασιν ἑαυτοῖς.
[2, 5]	ἀσφαλῶς διέβησαν καὶ λαβόντες ὀχυρὸν	τόπον	ἔμειναν τὸ λοιπὸν μέρος τῆς
[2, 39]	Διὸς Ὁμαρίου κοινὸν ἱερὸν καὶ	τόπον,	ἐν ᾧ τάς τε συνόδους
[2, 25]	ὧν οἱ πλείους πρός τινα	τόπον	ἐρυμνὸν ἀποχωρήσαντες ἔμενον. οὓς τὸ
[2, 33]	Ῥωμαϊκῆς μάχης ἴδιον, οὐχ ὑπολειπόμενος	τόπον	πρὸς τὴν ἐπὶ πόδα ταῖς
[2, 31]	ἕτερος αὐτῶν Ἀνηρόεστος εἴς τινα	τόπον	συμφυγὼν μετ´ ὀλίγων προσήνεγκε τὰς
[2, 55]	παρεισπεσόντι κατὰ τὸν Κωλαιὸν προσαγορευόμενον	τόπον	τῆς πόλεως. τότε δὲ τῷ
[2, 52]	χάρακι καὶ τάφρῳ τὸν μεταξὺ	τόπον	τοῦ τ´ Ἀκροκορίνθου καὶ τῶν
[2, 52]	Ἀκροκόρινθον, κατεχόντων Ἀχαιῶν τότε τὸν	τόπον	τοῦτον, ἔλυσε μὲν τὸ γεγονὸς
[2, 69]	τῷ προειρημένῳ συνέβη τὸν μὲν	ἵππον	πεσεῖν πληγέντα καιρίως, αὐτὸν δὲ
[2, 48]	ἐκ τῶν κατὰ τὸν Ἀμύντου	Φίλιππον	εὐεργεσιῶν, (δι( ειλήφει) διότι ταχέως
[2, 67]	τὸν Εὐκλείδαν ἐξ ὑπερδεξίου κατὰ	πρόσωπον	αὐτοῖς ἐφεστώτων, τῶν δὲ μισθοφόρων
[2, 27]	ἀπ´ οὐρᾶς καὶ τὴν κατὰ	πρόσωπον·	οὓς μὲν γὰρ ᾔδεσαν ἑπομένους
[2, 33]	χρῆσθαι συνέβαλον ἐκ παρατάξεως κατὰ	πρόσωπον	τοῖς Κελτοῖς. ἅμα δὲ τῷ
[2, 28]	Ἴνσομβρας· πρὸς δὲ τὴν κατὰ	πρόσωπον	τοὺς Ταυρίσκους καὶ τοὺς ἐπὶ
[2, 38]	μὲν πλειόνων, πρὸς δὲ τὸ	παρὸν	ἀρκέσει πίστεως χάριν ἓν ἢ
[2, 49]	ὅλην ἐπιβολὴν κατὰ μὲν τὸ	παρὸν	αὐτῆς ἐφίεσθαι τῆς Πελοποννησίων ἀρχῆς,
[2, 34]	οἱ δὲ Κελτοὶ διὰ τὸ	παρὸν	εὐτύχημα μείναντες ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσῶς,
[2, 56]	οὐκ ἀναγκαῖον ἐπιτιμᾶν κατὰ τὸ	παρὸν	οὐδ´ ἐξακριβοῦν· ὅσα δὲ συνεπιβάλλει
[2, 10]	ἐμβολὰς δυσχρήστως (διέκειτο πρὸς τὸ	παρὸν)	τὰ τῶν ἀντιπάλων σκάφη, προσκρεμαμένων
[2, 56]	ἐκπλῆξαι καὶ ψυχαγωγῆσαι κατὰ τὸ	παρὸν	τοὺς ἀκούοντας, ἐνθάδε δὲ διὰ
[2, 44]	καὶ δυσμενείας ἤρθη κατὰ τὸ	παρόν,	ὑπεγένετο δὲ κοινωνικὴ καὶ φιλική
[2, 66]	τῶν πολεμίων ἱππικῷ, συστήσας αὐτοῖς	Ἀλέξανδρον	ἡγεμόνα καὶ συμπαραθεὶς πεζοὺς τῶν
[2, 41]	τοὺς ὑστέρους μὲν τῶν κατ´	Ἀλέξανδρον	καιρῶν, προτέρους δὲ τῆς ἄρτι
[2, 45]	τὰς μὲν Ἀκαρνάνων διενείμαντο πρὸς	Ἀλέξανδρον,	τὰς δὲ τῶν Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο
[2, 66]	Ἰλλυριούς, κατὰ σπείρας ἐναλλὰξ τεταγμένους,	Ἀλέξανδρον	τὸν Ἀκμήτου καὶ Δημήτριον τὸν
[2, 23]	πάντες περιδεεῖς ἦσαν, μέγαν καὶ	φοβερὸν	αὑτοῖς ὑπολαμβάνοντες ἐπιφέρεσθαι κίνδυνον. ἔπασχον
[2, 31]	μάλιστα δὲ Ῥωμαίοις μέγαν καὶ	φοβερὸν	ἐπικρεμάσασα κίνδυνον. ἀπὸ δὲ τοῦ
[2, 55]	κατασκευάσασθαι. τὸ μὲν γὰρ Κλειτορίων	φιλελεύθερον	καὶ γενναῖον εἷς ἀνὴρ κατῄσχυνε
[2, 7]	τὸ τῆς Ἀφροδίτης τῆς Ἐρυκίνης	ἱερόν.	διὸ σαφῶς ἐπεγνωκότες Ῥωμαῖοι τὴν
[2, 39]	μὲν ἀπέδειξαν Διὸς Ὁμαρίου κοινὸν	ἱερὸν	καὶ τόπον, ἐν ᾧ τάς
[2, 53]	τοῦτ´ ἦν, ὡς ἐξ αὐτῶν	φανερὸν	ἐγένετο τῶν πραγμάτων. καὶ γὰρ
[2, 67]	ἐξ οὗ καὶ μετὰ ταῦτα	φανερὸν	ἐγενήθη διότι τοῦ κατὰ τὸν
[2, 58]	μόνους γέγονε Μαντινεῖς ἡ διαφορά,	φανερὸν	ὅτι καὶ τὴν αἰτίαν τῆς
[2, 24]	Τάραντι στρατόπεδα δύο παρεφήδρευεν, ὧν	ἑκάτερον	ἦν ἀνὰ τετρακισχιλίους καὶ διακοσίους
[2, 16]	δὲ Τυρρηνοί· τούτοις δὲ συνεχεῖς	ἑκάτερον	τὸ κλίμα νέμονται τῶν προειρημένων
[2, 2]	τῶν ἀρχαιρεσίων, καὶ δέον στρατηγὸν	ἕτερον	αἱρεῖσθαι, καὶ τῶν πολιορκουμένων ἤδη
[2, 59]	καὶ μηδὲν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς	ἕτερον	ἥμαρτεν, κατά γε τὴν τοῦ
[2, 16]	στόμα προσονομάζεται Παδόα, τὸ δ´	ἕτερον	Ὄλανα. κεῖται δ´ ἐπὶ τούτῳ
[2, 65]	τὸν μὲν Εὔαν, τὸν δ´	ἕτερον	Ὄλυμπον καλεῖσθαι συμβαίνει, τῆς δ´
[2, 16]	Τριγαβόλους· τούτων δὲ τὸ μὲν	ἕτερον	στόμα προσονομάζεται Παδόα, τὸ δ´
[2, 7]	πρὸς Καρχηδονίους πόλεμον οὐδὲν ἐποιήσαντο	προυργιαίτερον	τοῦ παροπλίσαντας αὐτοὺς ἐμβαλεῖν εἰς
[2, 61]	τὰς ἁμαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι τῶν πραξάντων	οἰκειότερον	ὑπάρχον τῆς ἱστορίας τοῦ τὰ
[2, 50]	τοῦ Κλεομένους καὶ τῶν Λακεδαιμονίων	ἀλλοιότερόν	τι βουλεύσοιτο περὶ τῆς κοινῆς
[2, 60]	περιέπεσε δεινὸν ἡγητέον, πολὺ δὲ	δεινότερον,	εἰ μηδενὸς τούτων πεῖραν λαβὼν
[2, 20]	ἐσχηκότες ὑπὸ Γαλατῶν οὐδὲν ἠδύναντο	δεινότερον	ἰδεῖν οὐδὲ προσδοκῆσαι τῶν αὐτοῖς
[2, 58]	κατέσφαξαν· οὗ μεῖζον παρασπόνδημα καὶ	δεινότερον	οὐδ´ εἰπεῖν εὐμαρές. ἐπειδὴ γὰρ
[2, 29]	παρ´ αὐτὸν ὢν τὸν καιρὸν	πότερον	οἱ Κελτοὶ τὴν ἐπισφαλεστάτην εἶχον
[2, 49]	αὐτὸν ἠξίουν, προορώμενον τὸ μέλλον,	πότερον	συμφέρει τοῖς σφετέροις πράγμασι μετ´
[2, 19]	προσαγορευομένην πόλιν, ὁμώνυμον οὖσαν τοῖς	πρότερον	αὐτὴν κατοικοῦσι Γαλάταις, ὑπὲρ ἧς
[2, 55]	ὃ δὴ καὶ τρισὶ μησὶ	πρότερον	αὐτῷ συνέβη παθεῖν παρεισπεσόντι κατὰ
[2, 22]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, σπουδάζοντες	πρότερον	ἐν καλῷ θέσθαι τὰ κατὰ
[2, 9]	ἐπιγενομένης, ἐπισκευάσασα λέμβους πλείους τῶν	πρότερον	ἐξαπέστειλε πάλιν εἰς τοὺς κατὰ
[2, 4]	καὶ δύναμιν οὐκ ἐλάττω τῆς	πρότερον	ἐξέπεμψε, πᾶσαν (παραλίαν) ἀποδείξασα πολεμίαν
[2, 43]	Ἀχαιοῖς. ταῦτά τ´ ἐγίνετο τῷ	πρότερον	ἔτει τῆς Καρχηδονίων ἥττης, ἐν
[2, 20]	δὲ συνέβαινεν γίνεσθαι τῷ τρίτῳ	πρότερον	ἔτει τῆς Πύρρου διαβάσεως εἰς
[2, 50]	μέρος ἀντιβαίνῃ τὰ τῆς τύχης,	πρότερον	ἔφη δεῖν ἐξελέγξαντας πάσας τὰς
[2, 35]	πάσας ἐξελέγχωσι τὰς σφετέρας ἐλπίδας	πρότερον	ἢ παραχωρῆσαί τινος τῶν ἀναγκαίων.
[2, 46]	αὐτῷ τὴν παράληψιν, καὶ τοὺς	πρότερον	κατὰ τῶν μηδὲν ἀδικούντων πᾶσαν
[2, 57]	γνώμης. καὶ πρὸς οὓς μικρῷ	πρότερον	μαχόμενοι πολλοὺς μὲν τῶν ἀναγκαίων
[2, 58]	αὐτόχειρας γενέσθαι καὶ τιμωροὺς οἵτινες	πρότερον	μὲν κατὰ κράτος λαβόντες αὐτοὺς
[2, 33]	μάχαιραι ταῖς κατασκευαῖς, καθάπερ εἴρηται	πρότερον,	μίαν ἔχουσι τὴν πρώτην καταφορὰν
[2, 23]	κατασκευὴν ἡλίκην οὐδείς πω μνημονεύει	πρότερον.	συνηργεῖτο δ´ αὐτοῖς πάντα καὶ
[2, 45]	καταδιελέσθαι τὰς πόλεις, καθάπερ καὶ	πρότερον	τὰς μὲν Ἀκαρνάνων διενείμαντο πρὸς
[2, 57]	τῆς Λακεδαιμονίων πολιτείας ἔτει τετάρτῳ	πρότερον	τῆς Ἀντιγόνου παρουσίας ἑάλωσαν κατὰ
[2, 38]	ἰδίωμα τὸ νῦν εἰρημένον καὶ	πρότερον	ὑπῆρχε παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς. δῆλον
[2, 60]	τὴν τυραννίδα χρόνοις οὐ πολλοῖς	πρότερον,	ὑπὸ τῶν καιρῶν συγκλειόμενος διὰ
[2, 57]	ἐνέτυχον πολεμίοις οὐδ´ εἴ τινες	ἀβλαβέστερον	ἐπάλαισαν τοῖς μεγίστοις δοκοῦσιν εἶναι
[2, 13]	τὴν Λιβύην, περὶ ἧς ἡμεῖς	εὐφυέστερον	καιρὸν λαβόντες ὑποδείξομεν τὴν θέσιν
[2, 42]	καὶ τὴν κοινὴν ὁμόνοιαν Πελοποννησίων.	σαφέστερον	δ´ ὑπὲρ τούτων ἔσται διαλαμβάνειν
[2, 24]	οὖν τούτων ἐν τοῖς ἑξῆς	σαφέστερον	ἐκποιήσει κατανοεῖν. ~Οἱ δὲ Κελτοὶ
[2, 37]	καθ´ ἡμᾶς καιρούς, ὑπὲρ ὧν	σαφέστερον	ἐν ἑτέροις δηλώσομεν, δέον ἂν
[2, 43]	Μάργος ὁ Καρυνεύς. τετάρτῳ δ´	ὕστερον	ἔτει τοῦ προειρημένου στρατηγοῦντος Ἄρατος
[2, 18]	φεύγουσι τρισὶ τῆς μάχης ἡμέραις	ὕστερον	κατέσχον αὐτὴν τὴν Ῥώμην πλὴν
[2, 4]	ἰδίαν πλέουσι λῄζεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας,	δεύτερον	δ´ ἁθροίσασα στόλον καὶ δύναμιν
[2, 42]	τὴν ἐπιβολὴν τῆς νῦν συστάσεως,	δεύτερον	δ´ ἵνα καὶ τὰ τῆς
[2, 29]	τὴν χρείαν φαίνεσθαι τοῦ συντεταγμένου.	δεύτερον	δὲ πῶς οὐκ ἂν ἀπορήσαι
[2, 51]	πορείαν τῷ Κλεομένει, τὸ δὲ	δεύτερον	ἐκ παρατάξεως ἡττήθησαν ἐν τοῖς
[2, 64]	μὲν τὴν εἰσβολὴν ἀκινδύνως ποιήσεται,	δεύτερον	ἔτι τῆς χώρας καταφθειρομένης ἕως
[2, 43]	πάλιν ἔτει στρατηγὸς αἱρεθεὶς τὸ	δεύτερον	καὶ πραξικοπήσας τὸν Ἀκροκόρινθον, Ἀντιγόνου
[2, 38]	πίστεως χάριν ἓν ἢ καὶ	δεύτερον	ληφθὲν μαρτύριον. ~καθ´ οὓς γὰρ
[2, 7]	πολλὰς ἀφορμὰς ἔχουσαν εἰς παρασπόνδησιν;	δεύτερον	τίς οὐκ ἂν ἐφυλάξατο τὴν
[2, 39]	συνόδους καὶ τὰ διαβούλια συνετέλουν,	δεύτερον	τοὺς ἐθισμοὺς καὶ νόμους ἐκλαβόντες
[2, 41]	ζῆν ἐξέλιπον. τοὺς μὲν οὖν	ἀνώτερον	τούτων χρόνους τοιαύτη τις ἦν
[2, 50]	γὰρ εἶναι τούτου κάλλιον οὐδὲ	συμφορώτερον·	ἐὰν δ´ ἄρα πρὸς τοῦτο
[2, 30]	ἱππεῖς ἐμβαλόντες ἀπὸ τοῦ λόφου	προσέφερον	τὰς χεῖρας ἐρρωμένως, τόθ´ οἱ
[2, 37]	τοῖς παρεληλυθόσι χρόνοις ἐπὶ ταὐτὸ	συμφέρον	ἀγαγεῖν Πελοποννησίους, οὐδενὸς δὲ καθικέσθαι
[2, 41]	χωρισθείσας ἀφ´ αὑτῶν ἐναντίως τὸ	συμφέρον	ἄγειν ἀλλήλαις. ἐξ οὗ συνέπεσε
[2, 45]	ἀσφαλῶς, ὁμολογούμενον δὲ καὶ πρόδηλον	ἐχθρὸν	ὄντα τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὸ
[2, 16]	τῶν τοιούτων ἀκριβολογίαν. μεταλαβόντες δὲ	καιρὸν	ἁρμόττοντα ποιησόμεθα τὴν καθήκουσαν μνήμην,
[2, 58]	τοῖς ὑπὸ τὸν αὐτὸν ὑποπεπτωκόσι	καιρόν.	εἰ δὲ περὶ μόνους γέγονε
[2, 8]	καθηκούσῃ μέν, οὐδαμῶς δὲ πρὸς	καιρόν.	εἶπεν γὰρ ὅτι Ῥωμαίοις μέν,
[2, 68]	ἔργον ἀγαθοῦ ποιήσαι, συνθεασάμενον τὸν	καιρόν,	ἐκεῖνος δ´ ἡγεμὼν ὑπάρχων μειρακίου
[2, 1]	ἑαυτῷ κατὰ τὸν τοῦ κινδύνου	καιρὸν	ἐρρωμένως τὸν βίον μετήλλαξεν. τὴν
[2, 11]	Δημήτριον. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	καὶ Ποστόμιος τὰς πεζικὰς διεβίβαζε
[2, 26]	κατὰ σπουδὴν εὐτυχῶς εἰς δέοντα	καιρόν.	καταστρατοπεδεύσαντος δ´ αὐτοῦ σύνεγγυς τῶν
[2, 13]	Λιβύην, περὶ ἧς ἡμεῖς εὐφυέστερον	καιρὸν	λαβόντες ὑποδείξομεν τὴν θέσιν αὐτῆς
[2, 29]	τότε παρ´ αὐτὸν ὢν τὸν	καιρὸν	πότερον οἱ Κελτοὶ τὴν ἐπισφαλεστάτην
[2, 27]	καὶ τῶν κατ´ αὐτὸν τὸν	καιρὸν	συμβαινόντων. ~οἱ δὲ περὶ τὸν
[2, 49]	ὁμοίως δ´ ἔφασαν καὶ τὸν	καιρὸν	τῆς βοηθείας αὐτὸν ὑποδείξειν. ~Ὁ
[2, 8]	ἀπειθεῖν αὐτῇ. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον κατέπλευσαν οἱ τῶν Ῥωμαίων
[2, 26]	ἑαυτοὺς ἑκουσίως. ~Κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον Λεύκιος Αἰμίλιος ὁ προκαθήμενος
[2, 69]	τὸν ὅλον ἀγῶνα. καθ´ ὃν	καιρὸν	τῷ προειρημένῳ συνέβη τὸν μὲν
[2, 6]	τοὺς Δαρδανεῖς, οὕτω λεηλατήσαντες τὴν	Ἤπειρον	ἀνοχὰς ἐποιήσαντο πρὸς τοὺς Ἠπειρώτας.
[2, 8]	διέφερε τότε τῶν κατὰ τὴν	Ἤπειρον	πόλεων εὐδαιμονίᾳ— διπλασίως ἐπερρώσθη πρὸς
[2, 21]	μὲν γενέσθαι τῆς ἐπὶ τὸ	χεῖρον	τοῦ δήμου διαστροφῆς, αἰτίαν δὲ
[2, 59]	αὐτοῦ καὶ τῶν προγόνων ἀσεβήματα·	μακρὸν	γάρ. ~διόπερ οὐκ εἴ τινι
[2, 60]	προειρημένων φιλανθρώπων παρὰ πόδας, ἐπεὶ	μικρὸν	ἐπικυδεστέρας ἔσχε τὰς ἐλπίδας ὑπὲρ
[2, 38]	ἀνδρῶν καὶ χώρας οὐδὲ παρὰ	μικρὸν	ὑπερέχει· καὶ μὴν οὐδὲ τῶν
[2, 46]	Μεγαλοπολιτῶν χώρᾳ, πρόδηλον δὲ καὶ	πικρὸν	ἀναδεικνύντα σφίσι πολέμιον ἑαυτόν, τότε
[2, 14]	Κόκυνθος, διαιρεῖ δὲ τὸν Ἰόνιον	πόρον	καὶ τὸ Σικελικὸν πέλαγος. τὴν
[2, 47]	προδήλως μὲν οὖν αὐτὸ πράττειν	ἀσύμφορον	ἡγεῖτο διὰ πλείους αἰτίας. τόν
[2, 20]	πεπραγμένων· ἐξ ὧν πρός τε	Πύρρον	ἀθληταὶ τέλειοι γεγονότες τῶν κατὰ
[2, 20]	ἀπερισπάστως τὸ μὲν πρῶτον πρὸς	Πύρρον	περὶ τῆς Ἰταλίας ἐπολέμουν, μετὰ
[2, 14]	καὶ πεντακοσίους, ὥστε τὴν πᾶσαν	περίμετρον	τῶν προειρημένων πεδίων μὴ πολὺ
[2, 52]	Πελλήνην, Φενεόν, Ἄργος, Φλιοῦντα, Κλεωνάς,	Ἐπίδαυρον,	Ἑρμιόνα, Τροίζηνα, τελευταῖον Κόρινθον, αὐτὸς
[2, 5]	Ἰλλυριῶν· ὅθεν ἀδεῶς ἐπέτρεχον καὶ	κατέσυρον	ἀεὶ ταύτας τὰς χώρας. οὐ
[2, 62]	ῥᾳδίως μηδέν, ὅμως τὸ πᾶν	λάφυρον	ἐποίησαν μετὰ τῶν σωμάτων κατὰ
[2, 5]	ποταμὸν ἀσφαλῶς διέβησαν καὶ λαβόντες	ὀχυρὸν	τόπον ἔμειναν τὸ λοιπὸν μέρος
[2, 65]	Κλεομένης τῶν προειρημένων λόφων συνάμφω	τάφρον	καὶ χάρακα προβαλόμενος ἐπὶ μὲν
[2, 41]	εἰς τοιαύτην διαφορὰν καὶ καχεξίαν	ἐνέπεσον,	καὶ μάλιστα διὰ τῶν ἐκ
[2, 7]	οἵ γε τὴν μὲν ἀρχὴν	ἐξέπεσον	ἐκ τῆς ἰδίας, συνδραμόντων ἐπ´
[2, 30]	ἀκοντιστὰς προσβάλλειν σφίσι τὰς σπείρας,	συμπεσὸν	τοῖς πολεμίοις ἐκ χειρὸς ἐποίει
[2, 11]	τῶν καιρῶν ὅμως ἐπὶ τὴν	νῆσον	ἔπλει, βουλόμενος ἅμα μὲν ἐπιγνῶναι
[2, 54]	δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλῶς εἰς τὴν	Πελοπόννησον	εἰσελθὼν παρέλαβε τὸν Ἀκροκόρινθον, οὐδένα
[2, 60]	φησιν, περιαγόμενον δ´ εἰς τὴν	Πελοπόννησον	καὶ μετὰ τιμωρίας παραδειγματιζόμενον οὕτως
[2, 43]	μὲν ἀπέλυσε φόβου τοὺς τὴν	Πελοπόννησον	κατοικοῦντας, ἐλευθερώσας δὲ Κορινθίους προσηγάγετο
[2, 52]	ὁ μὲν εἰσελθεῖν σπουδάζων εἰς	Πελοπόννησον,	ὁ δὲ Κλεομένης κωλῦσαι τῆς
[2, 37]	διάθεσιν ἔχειν σχεδὸν τὴν σύμπασαν	Πελοπόννησον,	τῷ μὴ τὸν αὐτὸν περίβολον
[2, 30]	ἐχυράν. διακοπτόμενοι γὰρ ἔμενον ἐπ´	ἴσον	ταῖς ψυχαῖς, αὐτῷ τούτῳ καὶ
[2, 10]	νεῶν αἱ κατὰ τούτους ταχθεῖσαι	πάρισον	ἐποίουν τὸν ἀγῶνα καὶ διέμενον
[2, 27]	βάδην εἰς τοὔμπροσθεν προάγειν, καθ´	ὅσον	ἂν οἱ τόποι προσδέχωνται τὴν
[2, 68]	διαμάχεσθαι πρὸς τοὺς βιαζομένους. λοιπὸν	ὅσον	ἐκ ποδὸς ἐπιέσθησαν τῷ βάρει
[2, 4]	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτοὶ προσεδόκων	ὅσον	ἤδη πείσεσθαι, ταῦτα πράττειν αὐτοῖς
[2, 41]	Ἀχαιῶν, ἑαυτὸν δὲ πανταχόθεν ὁρῶν	ὅσον	οὐκ ἤδη πολεμηθησόμενον, ἀποθέμενος τὴν
[2, 69]	δ´ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἱππεῖς	ὅσον	οὔπω κλίνοντας, καταπλαγὴς ὢν μὴ
[2, 52]	(δὲ) συλλογιζόμενος ἐκ τῶν προσπιπτόντων	ὅσον	οὔπω παρεῖναι τὸν Κλεομένη μετὰ
[2, 53]	δ´ εἰς Ἄργος καὶ κατὰ	ποσὸν	ἀντιποιησάμενος τῆς πόλεως, μετὰ ταῦτα
[2, 40]	δὲ τοῦ μόνιμον αὐτὴν ἐπὶ	ποσὸν	γενέσθαι Λυκόρταν καὶ τοὺς ταὐτὰ
[2, 35]	τῶν βαρβάρων ἐφόδους, ἀλλ´ ἐπὶ	ποσὸν	ἐν νῷ λαμβάνοντες ὡς ὀλιγοχρόνιόν
[2, 61]	αὐτοὺς ἐχρήσαντο καιρούς, οὐδὲ κατὰ	ποσὸν	ἐποιήσατο μνήμην, ὥσπερ τὸ τὰς
[2, 3]	καταπιστεύσαντες ταῖς ἰδίαις δυνάμεσιν κατὰ	ποσὸν	εὐθαρσῶς εἶχον. (τὸ) μὲν οὖν
[2, 34]	τὸ παρὸν εὐτύχημα μείναντες ἐπὶ	ποσὸν	εὐθαρσῶς, μετ´ οὐ πολὺ τραπέντες
[2, 47]	τὰς χεῖρας, ἤδη δ´ ἐπὶ	ποσὸν	τοῦ πολέμου προβαίνοντος, καὶ τοῦ
[2, 10]	κατὰ τούτους ταχθεῖσαι πάρισον ἐποίουν	τὸν	ἀγῶνα καὶ διέμενον ἀκέραιοι κατὰ
[2, 33]	χιλιάρχων ὑποδειξάντων ὡς δεῖ ποιεῖσθαι	τὸν	ἀγῶνα κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν
[2, 65]	καὶ συμμάχους, ἐφ´ ὧν ἐπέστησε	τὸν	ἀδελφὸν Εὐκλείδαν, αὐτὸς δὲ τὸν
[2, 69]	Κλεομένης ὁρῶν τοὺς μὲν περὶ	τὸν	ἀδελφὸν πεφευγότας, τοὺς δ´ ἐν
[2, 19]	ἀρτίως διεσαφήσαμεν, φάσκοντες αὐτὴν παρὰ	τὸν	Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ πέρατι κεῖσθαι
[2, 17]	ποταμὸν Γονομάνοι. τὰ δὲ πρὸς	τὸν	Ἀδρίαν ἤδη προσήκοντα γένος ἄλλο
[2, 16]	τούτῳ λιμήν, οὐδενὸς τῶν κατὰ	τὸν	Ἀδρίαν ἥττω παρεχόμενος ἀσφάλειαν τοῖς
[2, 16]	μὲν Ἀπεννῖνος ἀπέχων τῆς κατὰ	τὸν	Ἀδρίαν θαλάττης σταδίους ὡσανεὶ πεντακοσίους
[2, 14]	κατὰ τὸ συνεχὲς ὁ κατὰ	τὸν	Ἀδρίαν κόλπος, τὴν δὲ πρὸς
[2, 14]	σχήματος ἡ παραλία τοῦ κατὰ	τὸν	Ἀδρίαν κόλπου· τὸ δὲ μέγεθος
[2, 17]	ἑξῆς δὲ τούτων ὡς πρὸς	τὸν	Ἀδρίαν Λίγγονες, τὰ δὲ τελευταῖα
[2, 16]	δυσὶ στόμασιν εἰς τοὺς κατὰ	τὸν	Ἀδρίαν τόπους· τὸ δὲ πλεῖον
[2, 26]	ὁ προκαθήμενος ἐπὶ τῶν κατὰ	τὸν	Ἀδρίαν τόπων ἀκούσας τοὺς Κελτοὺς
[2, 16]	χώρας εἰς τὰς Ἄλπεις καὶ	τὸν	Ἀδριατικὸν μυχόν. ἄγει δὲ πλῆθος
[2, 28]	καιρὸν συμβαινόντων. ~οἱ δὲ περὶ	τὸν	Αἰμίλιον ἀκηκοότες μὲν τὸν εἰς
[2, 28]	ἐπιφάνειαν, ᾗ προσεδόκων τοὺς περὶ	τὸν	Αἰμίλιον, ἐπὶ δὲ τούτοις τοὺς
[2, 27]	τοῦ συμβαίνοντος ὑπολαμβάνοντες τοὺς περὶ	τὸν	Αἰμίλιον περιπεπορεῦσθαι τὴν νύκτα τοῖς
[2, 66]	κατὰ σπείρας ἐναλλὰξ τεταγμένους, Ἀλέξανδρον	τὸν	Ἀκμήτου καὶ Δημήτριον τὸν Φάριον
[2, 43]	αἱρεθεὶς τὸ δεύτερον καὶ πραξικοπήσας	τὸν	Ἀκροκόρινθον, Ἀντιγόνου κυριεύοντος, καὶ γενόμενος
[2, 50]	ἐξ αὐτοῦ προγεγενημένην ἀδικίαν περὶ	τὸν	Ἀκροκόρινθον εἰς τὴν Μακεδόνων οἰκίαν.
[2, 51]	ἂν βοηθῆσαι χωρὶς τοῦ κομίσασθαι	τὸν	Ἀκροκόρινθον καὶ λαβεῖν ὁρμητήριον πρὸς
[2, 52]	ἐπιλαβόμενος Ἄρατος καὶ προτείνας Ἀντιγόνῳ	τὸν	Ἀκροκόρινθον, κατεχόντων Ἀχαιῶν τότε τὸν
[2, 54]	εἰς τὴν Πελοπόννησον εἰσελθὼν παρέλαβε	τὸν	Ἀκροκόρινθον, οὐδένα δὲ χρόνον μείνας
[2, 45]	ὄντα τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὸ	τὸν	Ἀκροκόρινθον (πραξ( ικοπήσαντας καταλαβ) εῖν,
[2, 48]	Μακεδόνων οἰκίαν ἐκ τῶν κατὰ	τὸν	Ἀμύντου Φίλιππον εὐεργεσιῶν, (δι( ειλήφει)
[2, 15]	μέρος ἐπιτηδείων, ἀλλ´ ἐρωτῶντες πόσου	τὸν	ἄνδρα δέχεται. ὡς μὲν οὖν
[2, 30]	γὰρ δυναμένου τοῦ Γαλατικοῦ θυρεοῦ	τὸν	ἄνδρα περισκέπειν, ὅσῳ γυμνὰ καὶ
[2, 71]	Ἕλληνες τὸν συμμαχικόν, Ῥωμαῖοι δὲ	τὸν	Ἀννιβιακόν, οἱ δὲ κατὰ τὴν
[2, 48]	τοὺς Ἀχαιοὺς κἀκεῖθεν εὐθέως πρὸς	τὸν	Ἀντίγονον, ἂν αὐτοῖς συγκατάθηται τὸ
[2, 52]	τοὺς Ἀχαιοὺς συντιθεμένους τὰ πρὸς	τὸν	Ἀντίγονον, ἀναζεύξας ἀπὸ τοῦ Σικυῶνος
[2, 51]	ἐπεβάλετο, βουλόμενος αὐτὸν ἐπαλείφειν ἐπὶ	τὸν	Ἀντίγονον διὰ τὸ πλείους ἐλπίδας
[2, 64]	ἀσφαλῶς καὶ νουνεχῶς. ὁρῶν γὰρ	τὸν	Ἀντίγονον διαφεικότα τὰς δυνάμεις, ᾔδει
[2, 64]	τὸ γινόμενον ἀσχάλλειν καὶ καταμέμφεσθαι	τὸν	Ἀντίγονον. εἰ μὲν οὖν συμβαίη
[2, 63]	ταῖς χορηγίαις ὑπερθέσθαι. πρὸς δὲ	τὸν	Ἀντίγονον, εἰ μόνον τριακοσίων ὑπῆρχε
[2, 50]	κατὰ τὴν τῶν Αἰτωλῶν ἐλπίδα	τὸν	Ἀντίγονον εἰς τέλος ἀπηλλοτριωμένον ἑαυτοῦ.
[2, 64]	δῃουμένης οἱ μὲν ὄχλοι συστρεφόμενοι	τὸν	Ἀντίγονον ἐλοιδόρουν. ὁ δὲ καὶ
[2, 51]	τὰ περιεστῶτα καταφεύγειν ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ	τὸν	Ἀντίγονον. ἐν ᾧ καιρῷ πρεσβευτὴν
[2, 47]	τὴν ἐπιβολὴν αὐτῶν. κατανοῶν δὲ	τὸν	Ἀντίγονον καὶ πρᾶξιν ἔχοντα καὶ
[2, 50]	τῶν Ἀχαιῶν καὶ παρακαλεῖν ἐπισπάσασθαι	τὸν	Ἀντίγονον καὶ τὰ πράγματα κατὰ
[2, 48]	τοῦ Κλεομένους πιεζόμενοι καταφύγοιεν ἐπὶ	τὸν	Ἀντίγονον καὶ τὰς Μακεδόνων ἐλπίδας·
[2, 45]	ἅμα τὰς χεῖρας. ὁρῶντες γὰρ	τὸν	Ἀντίγονον κυριεύοντα μὲν τῶν κατὰ
[2, 52]	δὲ Κλεομένης κωλῦσαι τῆς εἰσόδου	τὸν	Ἀντίγονον. ~οἱ δ´ Ἀχαιοί, καίπερ
[2, 69]	Μακεδόνων τάξεως, τέλος οἱ περὶ	τὸν	Ἀντίγονον συμφράξαντες τὰς σαρίσας καὶ
[2, 50]	διὰ τῶν Ἀχαιῶν φέρειν ἐπὶ	τὸν	Ἀντίγονον τὰ πράγματα. μάλιστα μὲν
[2, 50]	πρὸς δὲ τούτοις ἀξιοῦν ἐπισπάσασθαι	τὸν	Ἀντίγονον τὴν ταχίστην, εἶναι δὲ
[2, 52]	ἄλλοις καὶ τότε βουλόμενοι κωλῦσαι	τὸν	Ἀντίγονον τῆς βοηθείας, ἀπεῖπον αὐτῷ
[2, 63]	ἀπολέγει, διαλύεσθαι δὲ παρακαλεῖ πρὸς	τὸν	Ἀντίγονον. τὸν δ´ ἀκούσαντά φησι
[2, 48]	Ἀχαιοὺς καὶ παρακαλεῖν πέμπειν πρὸς	τὸν	Ἀντίγονον ὑπὲρ βοηθείας. οἱ μὲν
[2, 68]	αἴτιος ἐγίνετο Φιλοποίμην. ~Ὅθεν καὶ	τὸν	Ἀντίγονόν φασι μετὰ ταῦτα καταπειράζοντα
[2, 14]	παρὰ δὲ τὴν ἀπὸ μεσημβρίας	τὸν	Ἀπεννῖνον ἐπὶ τρισχιλίους ἑξακοσίους. βάσεώς
[2, 24]	αὐτοῖς ἡγεμόνα συστήσαντες. οἱ δὲ	τὸν	Ἀπεννῖνον κατοικοῦντες Ὄμβροι καὶ Σαρσινάτοι
[2, 17]	πέραν τοῦ Πάδου τὰ περὶ	τὸν	Ἀπεννῖνον πρῶτοι μὲν Ἄναρες, μετὰ
[2, 59]	τῶν ἔσωθεν αὐτῷ ταξαμένων διὰ	τὸν	ἀπὸ τοῦ τυράννου φόβον, Ἀριστόμαχος
[2, 23]	φυλακῆς χάριν τῆς χώρας πρὸς	τὸν	ἀπὸ τούτων φόβον. αὐτοὶ δ´
[2, 13]	κατετόλμων τοῖς Καρχηδονίοις διὰ τὸ	τὸν	ἀπὸ τῶν Κελτῶν φόβον ἐπικρέμασθαι
[2, 49]	γὰρ χρείας ἐπιτελουμένης αὐτὸν εὑρήσειν	τὸν	Ἄρατον εὐδοκουμένας ἀμφοτέροις ὑπισχνοῦντο πίστεις.
[2, 52]	εἰς Θετταλίαν, διαπεμψάμενος πρός τε	τὸν	Ἄρατον καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς ὑπὲρ
[2, 44]	χορηγὸς καὶ μισθοδότης, ἐπικεῖσθαι δὲ	τὸν	Ἄρατον, οἰόμενον δεῖν σφᾶς ἀποτίθεσθαι
[2, 50]	δόξας ἀληθινῶς καὶ πραγματικῶς ὑποδεικνύναι	τὸν	Ἄρατον, προσεῖχε τοῖς ἑξῆς πραττομένοις
[2, 45]	τῶν ἐπινοηθέντων, ἀλλὰ τοὐναντίον καὶ	τὸν	Ἄρατον τότε προεστῶτα καὶ τὸ
[2, 11]	δ´ ἄλλοι πάντες ἔφυγον εἰς	τὸν	Ἄρβωνα σκεδασθέντες. ἡ δὲ Τεύτα
[2, 53]	ἀλλ´ ἅμα τῷ τὸν Ἀριστοτέλη	τὸν	Ἀργεῖον ἐπαναστῆναι τοῖς Κλεομενισταῖς βοηθήσαντες
[2, 59]	γεγονέναι περὶ τούτους. ~Πάλιν Ἀριστόμαχον	τὸν	Ἀργεῖόν φησιν, ἄνδρα τῆς ἐπιφανεστάτης
[2, 53]	αὑτοῖς ἐλπίδας, ἀλλ´ ἅμα τῷ	τὸν	Ἀριστοτέλη τὸν Ἀργεῖον ἐπαναστῆναι τοῖς
[2, 22]	τοὺς Καρχηδονίους διὰ τῶν πρὸς	τὸν	Ἀσδρούβαν ὁμολογιῶν, ὑπὲρ ὧν ἄρτι
[2, 13]	αὐτῶν. καταψήσαντες δὲ καὶ πραΰναντες	τὸν	Ἀσδρούβαν, οὕτως ἔκριναν ἐγχειρεῖν τοῖς
[2, 13]	διόπερ ἅμα τῷ διαπρεσβευσάμενοι πρὸς	τὸν	Ἀσδρούβαν ποιήσασθαι συνθήκας, ἐν αἷς
[2, 27]	πρῶτον τὴν παρουσίαν τῶν περὶ	τὸν	Ἀτίλιον ἀγνοοῦντες, ἐκ δὲ τοῦ
[2, 11]	ἡγεμόνα τὸν Δημήτριον. κατὰ δὲ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν καὶ Ποστόμιος τὰς
[2, 37]	τὴν σύμπασαν Πελοπόννησον, τῷ μὴ	τὸν	αὐτὸν περίβολον ὑπάρχειν τοῖς κατοικοῦσιν
[2, 25]	γενομένους τοῖς πολεμίοις ὑποχωρεῖν κατὰ	τὸν	αὐτὸν στίβον. αὐτοὶ δὲ λαθραίαν
[2, 58]	ἦν πεπονθέναι ταὐτὰ τοῖς ὑπὸ	τὸν	αὐτὸν ὑποπεπτωκόσι καιρόν. εἰ δὲ
[2, 51]	καὶ δυσχρηστίαν μεγίστην τὸ μήτε	τὸν	βασιλέα δοκεῖν ἂν βοηθῆσαι χωρὶς
[2, 1]	ποιήσας Ἰβήρων ὑπηκόους Καρχηδόνι κατέστρεψε	τὸν	βίον ἀξίως τῶν προγεγενημένων πράξεων.
[2, 59]	κατέσφαξεν. παρίημι τὰ παρ´ ὅλον	τὸν	βίον αὐτοῦ καὶ τῶν προγόνων
[2, 71]	αὐτοὺς καιροὺς καὶ Πτολεμαίου νόσῳ	τὸν	βίον μεταλλάξαντος Πτολεμαῖος ὁ κληθεὶς
[2, 70]	ἐμπεσὼν μετ´ οὐ πολὺ νόσῳ	τὸν	βίον μετήλλαξε, καλὰς ἐλπίδας ὑποδείξας
[2, 1]	τὸν τοῦ κινδύνου καιρὸν ἐρρωμένως	τὸν	βίον μετήλλαξεν. τὴν δὲ στρατηγίαν
[2, 41]	καὶ Πτολεμαῖος ὁ Κεραυνὸς μετήλλαξαν	τὸν	βίον. πάντες γὰρ οὗτοι περὶ
[2, 44]	δέκα μόνον ἔτη καὶ μεταλλάξαντος	τὸν	βίον περὶ τὴν πρώτην διάβασιν
[2, 4]	ταύτης ἐν ὀλίγαις ἡμέραις μετήλλαξε	τὸν	βίον. τὴν δὲ βασιλείαν ἡ
[2, 28]	ἀγωνιζόμενον ἐν χειρῶν νόμῳ τελευτῆσαι	τὸν	βίον, τὴν δὲ κεφαλὴν αὐτοῦ
[2, 67]	ἀναδείξαντες αὑτοὺς κατήρχοντο τῆς πρὸς	τὸν	βουνὸν προσβολῆς. οἱ δὲ μετὰ
[2, 27]	τῶν εὐζώνων, ἀντιποιησομένους τῶν κατὰ	τὸν	βουνὸν τόπων. ταχὺ δὲ συνέντες
[2, 45]	τῶν Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο πρὸς Ἀντίγονον	τὸν	Γονατᾶν, καὶ τότε παραπλησίαις ἐλπίσιν
[2, 66]	βραχεῖ διαστήματι καὶ λαβὼν πρόβλημα	τὸν	Γοργύλον καλούμενον ποταμόν, τινὰς μὲν
[2, 63]	δὲ παρακαλεῖ πρὸς τὸν Ἀντίγονον.	τὸν	δ´ ἀκούσαντά φησι κρῖναι διότι
[2, 55]	Κλεομένης τὰς μὲν δυνάμεις διαφειμένας,	τὸν	δ´ Ἀντίγονον μετὰ τῶν μισθοφόρων
[2, 16]	ἀεὶ χιόνος ἀοίκητα τελέως ἐστίν.	~τὸν	δ´ Ἀπεννῖνον ἀπὸ μὲν τῆς
[2, 65]	κειμένων, (ὧν) τὸν μὲν Εὔαν,	τὸν	δ´ ἕτερον Ὄλυμπον καλεῖσθαι συμβαίνει,
[2, 13]	τὴν μὲν ἄλλην Ἰβηρίαν παρεσιώπων,	τὸν	δὲ καλούμενον Ἴβηρα ποταμὸν οὐκ
[2, 31]	τὴν Ῥωμαίων ἑαυτοὺς δοῦναι πίστιν,	τὸν	δὲ λοιπὸν χρόνον τῆς στρατείας,
[2, 46]	ἐκ τῶν Ἀχαιῶν εὐεργεσίας περὶ	τὸν	Δημητριακὸν πόλεμον εἰς αὐτούς, συμβουλευομένους
[2, 11]	μὲν ἐν τῇ Φάρῳ διὰ	τὸν	Δημήτριον ἀβλαβεῖς ἔμειναν, οἱ δ´
[2, 11]	τὰ κατάλοιπα τῶν πραγμάτων ἡγεμόνα	τὸν	Δημήτριον. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν
[2, 44]	δυσελπιστήσαντες ἐπὶ τῷ μετηλλαχέναι μὲν	τὸν	Δημήτριον, ὃς ἦν αὐτοῖς οἱονεὶ
[2, 60]	ὑπὸ τῶν καιρῶν συγκλειόμενος διὰ	τὸν	Δημητρίου θάνατον, ἀνελπίστως δὲ τῆς
[2, 30]	ἐκ τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων κατὰ	τὸν	ἐθισμὸν εἰσακοντίζειν ἐνεργοῖς καὶ πυκνοῖς
[2, 47]	τὰς φιλίας, ἐπεβάλετο λαλεῖν πρὸς	τὸν	εἰρημένον βασιλέα καὶ συμπλέκειν τὰς
[2, 28]	περὶ τὸν Αἰμίλιον ἀκηκοότες μὲν	τὸν	εἰς τὰς Πίσας κατάπλουν τῶν
[2, 41]	Αἰγίου τὴν φρουράν, ἀπολωλότα δὲ	τὸν	ἐν τῇ Βούρᾳ μόναρχον διὰ
[2, 51]	ὑποκειμένων καὶ δι´ αὑτῶν ἐπιτελεῖν	τὸν	ἐνεστῶτα πόλεμον. ἐπεὶ δὲ Πτολεμαῖος
[2, 51]	Ἀκροκόρινθον καὶ λαβεῖν ὁρμητήριον πρὸς	τὸν	ἐνεστῶτα πόλεμον τὴν τῶν Κορινθίων
[2, 49]	τοῦτο μὲν γάρ, ὡς Ἀχαιοὶ	τὸν	ἐξ ἀμφοῖν πόλεμον οὐκ ἂν
[2, 61]	τὸ τῆς ἱστορίας ἴδιον ἀφεῖλεν,	τὸν	ἔπαινον καὶ τὴν ἐπ´ ἀγαθῷ
[2, 9]	μέρος δέ τι προσέσχε τὸν	τῶν	Ἐπιδαμνίων λιμένα, λόγῳ μὲν ὑδρείας
[2, 64]	συμβαίη μὴ δυνάμενον αὐτὸν ὑποφέρειν	τὸν	ἐπιρραπισμὸν τῶν ὄχλων ἐξελθεῖν καὶ
[2, 64]	δὲ πεποιηκὼς τὰς ἑαυτοῦ δυνάμειςπρὸς	τὸν	ἐπιφερόμενον κίνδυνον ἀσφαλῶς εἰς τὴν
[2, 65]	καὶ χάρακα προβαλόμενος ἐπὶ μὲν	τὸν	Εὔαν ἔταξε τοὺς περιοίκους καὶ
[2, 66]	πρὸς μὲν οὖν τοὺς κατὰ	τὸν	Εὔαν ὁ βασιλεὺς ἀντέταξε τῶν
[2, 67]	ὡς ἂν τῶν μὲν περὶ	τὸν	Εὐκλείδαν ἐξ ὑπερδεξίου κατὰ πρόσωπον
[2, 68]	μὴν ἀλλ´ οἵ γε περὶ	τὸν	Εὐκλείδαν ὁρῶντες προσβαινούσας τὰς σπείρας,
[2, 67]	φανερὸν ἐγενήθη διότι τοῦ κατὰ	τὸν	Εὐκλείδαν προτερήματος αἴτιος ἐγίνετο Φιλοποίμην.
[2, 68]	κατάστασιν ἐλάμβανον, οἱ δὲ περὶ	τὸν	Εὐκλείδαν τὴν ὑπὸ πόδα διὰ
[2, 19]	πρέσβεις. τῶν δὲ Ῥωμαίων ὑπὸ	τὸν	θυμὸν ἐκ χειρὸς ἐπιστρατευσαμένων, ἀπαντήσαντες
[2, 14]	προσαγορεύεται μὲν Κόκυνθος, διαιρεῖ δὲ	τὸν	Ἰόνιον πόρον καὶ τὸ Σικελικὸν
[2, 52]	ἀπὸ τοῦ Σικυῶνος κατεστρατοπέδευσε περὶ	τὸν	Ἰσθμόν, διαλαβὼν χάρακι καὶ τάφρῳ
[2, 52]	δυνάμεις διὰ τῆς Εὐβοίας ἐπὶ	τὸν	Ἰσθμόν. οἱ γὰρ Αἰτωλοὶ πρὸς
[2, 68]	ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ ποιήσαι, συνθεασάμενον	τὸν	καιρόν, ἐκεῖνος δ´ ἡγεμὼν ὑπάρχων
[2, 29]	καὶ τότε παρ´ αὐτὸν ὢν	τὸν	καιρὸν πότερον οἱ Κελτοὶ τὴν
[2, 27]	τεκμαιρόμενοι καὶ τῶν κατ´ αὐτὸν	τὸν	καιρὸν συμβαινόντων. ~οἱ δὲ περὶ
[2, 49]	πίστεις. ὁμοίως δ´ ἔφασαν καὶ	τὸν	καιρὸν τῆς βοηθείας αὐτὸν ὑποδείξειν.
[2, 8]	μόνην ἀπειθεῖν αὐτῇ. κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον κατέπλευσαν οἱ τῶν
[2, 26]	παραδῶσιν ἑαυτοὺς ἑκουσίως. ~Κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον Λεύκιος Αἰμίλιος ὁ
[2, 52]	συνέχον, ὁρμητήριον παρεσκεύασεν Ἀντιγόνῳ πρὸς	τὸν	κατὰ Λακεδαιμονίων πόλεμον. Ὁ δὲ
[2, 4]	βασιλείαν ἡ γυνὴ Τεύτα διαδεξαμένη	τὸν	κατὰ μέρος χειρισμὸν τῶν πραγμάτων
[2, 48]	τοὺς περὶ τὸν Νικοφάνη καὶ	τὸν	Κερκιδᾶν πρεσβευτὰς πρός τε τοὺς
[2, 23]	ἰδίας πόλεως καὶ χώρας ἐπιφέρεσθαι	τὸν	κίνδυνον. διόπερ ἑτοίμως τοῖς παραγγελλομένοις
[2, 70]	καὶ κραυγῇ τῇ κατ´ αὐτὸν	τὸν	κίνδυνον ἐκθύμως χρησάμενος εἰς αἵματος
[2, 32]	ὁμοφύλους τῶν προσλαμβανομένων μέλλουσι ποιεῖσθαι	τὸν	κίνδυνον, εὐλαβοῦντο τοιούτοις ἀνδράσιν τοιούτου
[2, 4]	διακούσας τῶν ἡγεμόνων τὰ κατὰ	τὸν	κίνδυνον καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ
[2, 70]	τότε Κλεομένης, εἴτε τὰ κατὰ	τὸν	κίνδυνον παρείλκυσε τελέως ὀλίγας ἡμέρας,
[2, 29]	ἐλπίδος ἀγόμενοι διπλασίως παρωξύνοντο πρὸς	τὸν	κίνδυνον. ~πλὴν ἅμα τῷ τοὺς
[2, 52]	τῆς πόλεως ἀπαλλάττεσθαι, πρὸς δὲ	τὸν	Κλεομένη διαπεμπομένων καὶ καλούντων, παρεδόθη
[2, 66]	τὸν Ὄλυμπον πρὸς τοὺς περὶ	τὸν	Κλεομένη διέγνω ποιεῖσθαι τὴν μάχην.
[2, 63]	Πτολεμαίου πρεσβευτὴν ἐλθεῖν ἀγγέλλοντα πρὸς	τὸν	Κλεομένη διότι Πτολεμαῖος τὸ μὲν
[2, 46]	δὲ κατὰ τοὺς ἑξῆς χρόνους	τὸν	Κλεομένη θρασέως ἐποικοδομοῦντα μὲν τὸ
[2, 49]	αὐτοὺς ἔφασαν τοὺς Ἀχαιοὺς πρὸς	τὸν	Κλεομένη· κἂν μὲν ἡ τύχη
[2, 52]	τῶν προσπιπτόντων ὅσον οὔπω παρεῖναι	τὸν	Κλεομένη μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς
[2, 54]	ἐξ Ὀρχομενοῦ στρατιώτας παραβεβοηθηκέναι πρὸς	τὸν	Κλεομένη, παραυτίκα ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἠπείγετο.
[2, 65]	τε τῶν τόπων ὀχυρότητα καὶ	τὸν	Κλεομένη πᾶσι τοῖς οἰκείοις μέρεσι
[2, 66]	τὸ πρὸς πᾶν ἑτοίμως ἀντικινεῖσθαι	τὸν	Κλεομένη, τῆς μὲν τοιαύτης ἐπινοίας
[2, 56]	ταῦτα δ´ ἔστιν τὰ περὶ	τὸν	Κλεομενικὸν πόλεμον— ὑπὲρ τούτων ἀναγκαῖόν
[2, 56]	καίτοι γε προφανῶς ὁ μὲν	τὸν	κλέπτην ἢ μοιχὸν ἀποκτείνας ἀθῷός
[2, 32]	δὲ πλείους ἡμέρας καὶ διελθόντες	τὸν	Κλούσιον ποταμὸν ἦλθον εἰς τὴν
[2, 19]	τοῦ στρατηγοῦ τελευτήσαντος Μάνιον ἐπικατέστησαν	τὸν	Κόριον. οὗ πρεσβευτὰς ἐκπέμψαντος εἰς
[2, 55]	αὐτῷ συνέβη παθεῖν παρεισπεσόντι κατὰ	τὸν	Κωλαιὸν προσαγορευόμενον τόπον τῆς πόλεως.
[2, 27]	καὶ τούτων κατόπιν οἱ περὶ	τὸν	Λεύκιον. ὁ δὲ τὰ μὲν
[2, 8]	ὑπερηφάνως αὐτῶν διήκουεν. καταπαυσάντων δὲ	τὸν	λόγον, κοινῇ μὲν ἔφη πειρᾶσθαι
[2, 28]	τότε σαφῶς ἐκ τοῦ περὶ	τὸν	λόφον ἀγῶνος ἔγνωσαν διότι τελέως
[2, 67]	ὁλοσχερῆ κίνδυνον ἦγον τοὺς πρὸς	τὸν	λόφον βιαζομένους, ὡς ἂν τῶν
[2, 28]	οὖν πρῶτον αὐτὸς ὁ κατὰ	τὸν	λόφον ἐνειστήκει κίνδυνος, ἅπασιν ὢν
[2, 25]	ἀπολιπόντες τῶν ἰδίων ἱππέων περὶ	τὸν	λόφον, πρόθεσιν ἔχοντες κατὰ τὴν
[2, 66]	ποιεῖσθαι τὴν ἀρχὴν τῆς πρὸς	τὸν	λόφον προσβολῆς, ὅταν ἴδωσιν ἀρθεῖσαν
[2, 26]	τὸ γεγονὸς οἱ συμπεφευγότες ἐπὶ	τὸν	λόφον ταχέως ἀναθαρρήσαντες ἐξαπέστειλαν αὑτῶν
[2, 65]	τριακοσίους, καὶ Μεγαλοπολίτας χιλίους εἰς	τὸν	Μακεδονικὸν τρόπον καθωπλισμένους, ὧν ἡγεῖτο
[2, 40]	καὶ τελεσιουργὸν τῆς πράξεως Φιλοποίμενα	τὸν	Μεγαλοπολίτην, βεβαιωτὴν δὲ τοῦ μόνιμον
[2, 11]	ὑπολαβόντες ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρχειν εἰς	τὸν	μέλλοντα χρόνον πρὸς τὴν Ἰλλυριῶν
[2, 65]	αὐτῆς τῆς εἰσόδου κειμένων, (ὧν)	τὸν	μὲν Εὔαν, τὸν δ´ ἕτερον
[2, 69]	ὃν καιρὸν τῷ προειρημένῳ συνέβη	τὸν	μὲν ἵππον πεσεῖν πληγέντα καιρίως,
[2, 54]	παραυτίκα ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἠπείγετο. καὶ	τὸν	μὲν Ὀρχομενὸν ἐξ ἐφόδου κατὰ
[2, 46]	τοὺς Αἰτωλοὺς ὁ προειρημένος ἀνὴρ	τὸν	μὲν πόλεμον τὸν πρὸς αὐτοὺς
[2, 5]	ὠλιγώρουν. οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες	τὸν	μερισμὸν αὐτῶν καὶ τὴν λοιπὴν
[2, 52]	Ἰσθμόν, διαλαβὼν χάρακι καὶ τάφρῳ	τὸν	μεταξὺ τόπον τοῦ τ´ Ἀκροκορίνθου
[2, 15]	κριθῶν δυεῖν, τοῦ δ´ οἴνου	τὸν	μετρητὴν ἰσόκριθον. ἐλύμου γε μὴν
[2, 14]	ἀπὸ πόλεως Σήνης ἕως ἐπὶ	τὸν	μυχὸν ὑπὲρ τοὺς δισχιλίους σταδίους
[2, 50]	βουλομένοις ᾖ. τῶν δὲ περὶ	τὸν	Νικοφάνη καὶ Κερκιδᾶν ἐπανελθόντων εἰς
[2, 48]	Μεγαλοπολῖται κατέστησαν αὐτοὺς τοὺς περὶ	τὸν	Νικοφάνη καὶ τὸν Κερκιδᾶν πρεσβευτὰς
[2, 50]	διακούσας κατ´ ἰδίαν τῶν περὶ	τὸν	Νικοφάνη τὴν τοῦ βασιλέως αἵρεσιν,
[2, 48]	σπουδῇ δὲ συμμίξαντες οἱ περὶ	τὸν	Νικοφάνη τῷ βασιλεῖ διελέγοντο περὶ
[2, 66]	τάξιν. τοὺς δ´ ἱππεῖς περὶ	τὸν	Οἰνοῦντα ποταμὸν ἀντέθηκε τῷ τῶν
[2, 65]	δ´ ὁδοῦ μεταξὺ τούτων παρὰ	τὸν	Οἰνοῦντα ποταμὸν φερούσης εἰς τὴν
[2, 69]	περὶ τῆς αὐτῶν ἐλευθερίας συνεστάναι	τὸν	ὅλον ἀγῶνα. καθ´ ὃν καιρὸν
[2, 65]	τὸν ἀδελφὸν Εὐκλείδαν, αὐτὸς δὲ	τὸν	Ὄλυμπον κατεῖχε μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ
[2, 66]	ἔχων καὶ τοὺς Μακεδόνας κατὰ	τὸν	Ὄλυμπον πρὸς τοὺς περὶ τὸν
[2, 69]	μηροῖν. οἱ δὲ βασιλεῖς κατὰ	τὸν	Ὄλυμπον τὸ μὲν πρῶτον ἐποιοῦντο
[2, 66]	ἴδωσιν ἀρθεῖσαν ἀπὸ τῶν κατὰ	τὸν	Ὄλυμπον τόπων σινδόνα— προσηρτημένοι γὰρ
[2, 34]	μέρος τι τῆς δυνάμεως διαβιβάσαντες	τὸν	Πάδον εἰς τὴν τῶν Ἀνάρων
[2, 31]	ἐκ τῶν τόπων τῶν περὶ	τὸν	Πάδον ὁλοσχερῶς ἐκβαλεῖν, τούς τε
[2, 35]	χρόνον αὐτοὺς ἐκ τῶν περὶ	τὸν	Πάδον πεδίων ἐξωσθέντας, πλὴν ὀλίγων
[2, 19]	τῷ πέρατι κεῖσθαι τῶν περὶ	τὸν	Πάδον πεδίων. ~οἱ δὲ Βοῖοι
[2, 23]	ἧκον ὑπεράραντες τὰς Ἄλπεις εἰς	τὸν	Πάδον ποταμὸν ἔτει μετὰ τὴν
[2, 17]	ἐπελθόντες ἐξέβαλον ἐκ τῆς περὶ	τὸν	Πάδον χώρας Τυρρηνοὺς καὶ κατέσχον
[2, 56]	ἀληθινῶν ἔργων καὶ λόγων εἰς	τὸν	πάντα χρόνον διδάξαι καὶ πεῖσαι
[2, 63]	τῆς παρατάξεως δέχ´ ἡμέραις μάλιστα	τὸν	παρὰ Πτολεμαίου πρεσβευτὴν ἐλθεῖν ἀγγέλλοντα
[2, 5]	πρὸς τὴν Φοινίκην καὶ προβαλόμενοι	τὸν	παρὰ τῇ πόλει ῥέοντα ποταμὸν
[2, 8]	δικαίων ἀποπλέουσιν αὐτοῖς ἐπαποστεῖλαί τινας	τὸν	παρρησιασάμενον τῶν πρέσβεων ἀποκτεῖναι. προσπεσόντος
[2, 71]	δὲ κατὰ τὴν Ἀσίαν βασιλεῖς	τὸν	περὶ Κοίλης Συρίας ἐνίστασθαι πόλεμον,
[2, 1]	διέβησαν καὶ δι´ ἃς αἰτίας	τὸν	περὶ τῆς προειρημένης νήσου συνεστήσαντο
[2, 3]	τοὺς λέμβους εὐθέως ἀνήγοντο, ποιούμενοι	τὸν	πλοῦν εἰς τὴν οἰκείαν. ~οἱ
[2, 69]	Γύθιον, ἡτοιμασμένων αὐτῷ τῶν πρὸς	τὸν	πλοῦν ἐκ πλείονος χρόνου πρὸς
[2, 9]	ὧν οἱ μὲν διὰ πόρου	τὸν	πλοῦν ἐπὶ τὴν Κέρκυραν ἐποιοῦντο,
[2, 23]	περὶ τῆς τούτων ἡγεμονίας γίνεσθαι	τὸν	πόλεμον, ἀλλὰ περὶ σφῶν ἐνόμιζον
[2, 62]	τῆς ἀξίας ποιεῖσθαι τὰς εἰς	τὸν	πόλεμον εἰσφορὰς ἐτιμήσαντο τήν τε
[2, 1]	δυνάμεις, καὶ τὰ συμβάντα κατὰ	τὸν	πόλεμον ἑκατέροις ἕως τοῦ τέλους,
[2, 45]	συνεπιθέμενοι καὶ πανταχόθεν περιστήσαντες αὐτοῖς	τὸν	πόλεμον. ὃ δὴ καὶ ταχέως
[2, 63]	ἱκανὸς ἦν ἀσφαλῶς ὑπομένων τρίβειν	τὸν	πόλεμον. τὸ δ´ ἅμα μὲν
[2, 33]	τὴν μάχην, ῥίπτειν ἂν εἰς	τὸν	ποταμὸν αὑτοὺς ἔδει διὰ τὴν
[2, 17]	αὐτῶν· ἑξῆς δὲ τούτοις παρὰ	τὸν	ποταμὸν Γονομάνοι. τὰ δὲ πρὸς
[2, 34]	ἱππέων. καὶ πολλοὶ μὲν εἰς	τὸν	ποταμὸν ἐμπεσόντες ὑπὸ τοῦ ῥεύματος
[2, 65]	ἐν δὲ τοῖς ἐπιπέδοις παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἐφ´ ἑκάτερα τῆς ὁδοῦ
[2, 16]	καὶ τοὺς μελανείμονας τοὺς περὶ	τὸν	ποταμὸν οἰκοῦντας, οὕς φασι τὰς
[2, 16]	Βόδεγκος. τἄλλα δὲ τὰ περὶ	τὸν	ποταμὸν τοῦτον ἱστορούμενα παρὰ τοῖς
[2, 8]	ἀνῆγον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παρακούοντες	τὸν	πρὸ τοῦ χρόνον τῶν ἐγκαλούντων
[2, 56]	ἀποκτείνας ἀθῷός ἐστιν, ὁ δὲ	τὸν	προδότην ἢ τύραννον τιμῶν καὶ
[2, 26]	δυνάμεως, ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ	τὸν	προειρημένον βουνόν. οἱ δὲ τῶν
[2, 49]	Πελοποννησίων ἀρχῆς, τυχόντα δὲ ταύτης	τὸν	προειρημένον κατὰ πόδας ἀνθέξεσθαι τῆς
[2, 32]	κατόπιν αὐτοῖς ἄβατον ὄντα παρακεῖσθαι	τὸν	προειρημένον ποταμόν. πράξαντες δὲ ταῦτα
[2, 37]	ἅμα τοῖς ἄλλοις συμμάχοις συνίσταντο	τὸν	πρὸς Αἰτωλοὺς πόλεμον τὸν προσαγορευθέντα
[2, 46]	προειρημένος ἀνὴρ τὸν μὲν πόλεμον	τὸν	πρὸς αὐτοὺς αἰσχυνομένους ἀναλαβεῖν ἐκ
[2, 21]	ἡγεμονίας ἔτι καὶ δυναστείας Ῥωμαίους	τὸν	πρὸς αὐτοὺς ποιήσασθαι πόλεμον, ἀλλ´
[2, 7]	ἀσέβειαν αὐτῶν ἅμα τῷ διαλύσασθαι	τὸν	πρὸς Καρχηδονίους πόλεμον οὐδὲν ἐποιήσαντο
[2, 62]	οὓς καιροὺς μετὰ Θηβαίων εἰς	τὸν	πρὸς Λακεδαιμονίους ἐνέβαινον πόλεμον καὶ
[2, 13]	ἐπὶ πολέμῳ διαβαίνειν, εὐθέως ἐξήνεγκαν	τὸν	πρὸς τοὺς κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[2, 1]	οἱ μισθοφόροι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους	τὸν	προσαγορευθέντα Λιβυκὸν πόλεμον ἐξέκαυσαν, καὶ
[2, 37]	συνίσταντο τὸν πρὸς Αἰτωλοὺς πόλεμον	τὸν	προσαγορευθέντα συμμαχικόν. ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ
[2, 63]	ταλάντων κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς,	τὸν	Πτολεμαῖον αὐτὸν ἠδύνατο ταῖς χορηγίαις
[2, 11]	Τεύτα πάνυ μετ´ ὀλίγων εἰς	τὸν	Ῥίζονα διεσώθη, πολισμάτιον εὖ πρὸς
[2, 34]	ἐπὶ τὸ μισθοῦσθαι τῶν περὶ	τὸν	Ῥοδανὸν Γαισάτων Γαλατῶν εἰς τρισμυρίους·
[2, 15]	τόπους κατοικοῦσι τοὺς μὲν ἐπὶ	τὸν	Ῥοδανὸν καὶ τὰς ἄρκτους ἐστραμμένους
[2, 15]	ἑκατέρας τῆς πλευρᾶς, τῆς ἐπὶ	τὸν	Ῥοδανὸν ποταμὸν καὶ τῆς ἐπὶ
[2, 22]	κατὰ τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ	τὸν	Ῥοδανὸν ποταμὸν κατοικοῦντας Γαλάτας, προσαγορευομένους
[2, 15]	τεττάρων ὀβολῶν εἶναι τῶν πυρῶν	τὸν	Σικελικὸν μέδιμνον, τῶν δὲ κριθῶν
[2, 40]	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς Ἄρατον νομιστέον	τὸν	Σικυώνιον, ἀγωνιστὴν δὲ καὶ τελεσιουργὸν
[2, 6]	μὲν ἀπέπλευσαν, οἱ δὲ περὶ	τὸν	Σκερδιλαΐδαν πεζῇ πάλιν ἀνεχώρησαν διὰ
[2, 2]	ἡ τύχη βουληθῇ περιθεῖναι τοῦτον	τὸν	στέφανον, ἔδοξε τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃς
[2, 56]	ἐξεταζέσθω. δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν	τὸν	συγγραφέα τερατευόμενον διὰ τῆς ἱστορίας
[2, 71]	οἷς ἔμελλον οἱ μὲν Ἕλληνες	τὸν	συμμαχικόν, Ῥωμαῖοι δὲ τὸν Ἀννιβιακόν,
[2, 11]	καὶ τῶν χιλιάρχων τινὰς καὶ	τὸν	ταμίαν. ἐκυρίευσαν δὲ καὶ λέμβων
[2, 47]	ἀσύμφορον ἡγεῖτο διὰ πλείους αἰτίας.	τόν	τε γὰρ Κλεομένη καὶ τοὺς
[2, 5]	καὶ τῇ γεφύρᾳ σανίδας ἐπιβαλόντες	τόν	τε ποταμὸν ἀσφαλῶς διέβησαν καὶ
[2, 52]	τὸν Ἀκροκόρινθον, κατεχόντων Ἀχαιῶν τότε	τὸν	τόπον τοῦτον, ἔλυσε μὲν τὸ
[2, 1]	τολμηρῶς καὶ παραβόλως ἑαυτῷ κατὰ	τὸν	τοῦ κινδύνου καιρὸν ἐρρωμένως τὸν
[2, 14]	παρήκουσα δὲ συνεχῶς μέχρι πρὸς	τὸν	τοῦ παντὸς Ἀδρίου μυχόν, πλὴν
[2, 31]	χρυσοῦν ψέλιον, ὃ φοροῦσι περὶ	τὸν	τράχηλον οἱ Γαλάται— τοῖς δὲ
[2, 41]	συμπολιτείας· ἑξῆς δὲ τούτοις Βούριοι,	τὸν	τύραννον ἀποκτείναντες. ἅμα δὲ τούτοις
[2, 9]	ἐποιοῦντο, μέρος δέ τι προσέσχε	τὸν	τῶν Ἐπιδαμνίων λιμένα, λόγῳ μὲν
[2, 1]	δ´ ἀναλαβὼν τὰ στρατόπεδα καὶ	τὸν	υἱὸν Ἀννίβαν, ὄντα τότε κατὰ
[2, 51]	Ἀντίγονον. ἐν ᾧ καιρῷ πρεσβευτὴν	τὸν	υἱὸν ἐξαποστείλας Ἄρατος πρὸς Ἀντίγονον
[2, 28]	τῷ καιρῷ συνέβη Γάιον μὲν	τὸν	ὕπατον παραβόλως ἀγωνιζόμενον ἐν χειρῶν
[2, 39]	ἄξιον τῆς προαιρέσεως, ἀεὶ δὲ	τὸν	ὑποδείξαντα ποτὲ μὲν ὑπὸ τῆς
[2, 66]	Ἀλέξανδρον τὸν Ἀκμήτου καὶ Δημήτριον	τὸν	Φάριον ἐπιστήσας. ἐπὶ δὲ τούτοις
[2, 10]	καὶ μετὰ τῆς φρουρᾶς Δημήτριον	τὸν	Φάριον. τούτων δὲ πραχθέντων εὐθέως
[2, 52]	ἃς μὲν πείθων αἷς δὲ	τὸν	φόβον ἀνατεινόμενος. προσλαβὼν δὲ τῷ
[2, 21]	τὴν οἰκείαν. μετὰ δὲ τοῦτον	τὸν	φόβον ἔτει πέμπτῳ, Μάρκου Λεπέδου
[2, 21]	ἐκ τοῦ ζῆν ἐξεχώρησαν διὰ	τὸν	χρόνον, ἐπεγένοντο δὲ νέοι, θυμοῦ
[2, 32]	νικᾶν διὰ τὸ κατόπιν αὐτοῖς	ἄβατον	ὄντα παρακεῖσθαι τὸν προειρημένον ποταμόν.
[2, 68]	ὀλεθρίῳ χρήσασθαι φυγῇ, κρημνώδη καὶ	δύσβατον	ἐχόντων ἐπὶ πολὺ τὴν ἀναχώρησιν
[2, 62]	καὶ μυρίους μὲν ἐξέπεμπον στρατιώτας,	ἑκατὸν	δ´ ἐπλήρουν τριήρεις, ὅτι τότε
[2, 41]	καὶ τετάρτην ὀλυμπιάδα πρὸς ταῖς	ἑκατόν,	καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, αὖθις ἤρξαντο
[2, 3]	ἐστὶν Αἰτωλοῖς, προσπλέουσιν τῆς νυκτὸς	ἑκατὸν	λέμβοι πρὸς τὴν Μεδιωνίαν κατὰ
[2, 71]	εἰκοστὴν καὶ τετάρτην πρὸς ταῖς	ἑκατὸν	ὀλυμπιάδα μετήλλαξαν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,
[2, 41]	εἰκοστὴ καὶ τετάρτη πρὸς ταῖς	ἑκατόν,	ὅτε Πατρεῖς ἤρξαντο συμφρονεῖν καὶ
[2, 21]	τοὺς ἰδίους βασιλεῖς Ἄτιν καὶ	Γάλατον,	κατέκοψαν δ´ ἀλλήλους, συμβαλόντες ἐκ
[2, 60]	καιρῶν συγκλειόμενος διὰ τὸν Δημητρίου	θάνατον,	ἀνελπίστως δὲ τῆς ἀσφαλείας ἔτυχε
[2, 70]	ᾗ τυχὼν πάντων τῶν πρὸς	ἀθάνατον	δόξαν καὶ τιμὴν ἀνηκόντων ὑπό
[2, 56]	ἐλεεῖν εὐλόγως οὔτ´ ὀργίζεσθαι καθηκόντως	δυνατὸν	ἐπ´ οὐδενὶ τῶν συμβαινόντων. ἐπεὶ
[2, 23]	τὰς Ἄλπεις, Λεύκιον μὲν Αἰμίλιον	ὕπατον	μετὰ δυνάμεως ἐξαπέστειλαν ὡς ἐπ´
[2, 28]	καιρῷ συνέβη Γάιον μὲν τὸν	ὕπατον	παραβόλως ἀγωνιζόμενον ἐν χειρῶν νόμῳ
[2, 45]	οὐ συλλογισάμενοι διότι ταῖς ἐπιβολαῖς	Ἄρατον	ἕξουσιν ἀνταγωνιστήν, ἄνδρα δυνάμενον πάσης
[2, 49]	χρείας ἐπιτελουμένης αὐτὸν εὑρήσειν τὸν	Ἄρατον	εὐδοκουμένας ἀμφοτέροις ὑπισχνοῦντο πίστεις. ὁμοίως
[2, 52]	Θετταλίαν, διαπεμψάμενος πρός τε τὸν	Ἄρατον	καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς ὑπὲρ τῶν
[2, 40]	καὶ καθηγεμόνα τῆς ὅλης ἐπιβολῆς	Ἄρατον	νομιστέον τὸν Σικυώνιον, ἀγωνιστὴν δὲ
[2, 44]	καὶ μισθοδότης, ἐπικεῖσθαι δὲ τὸν	Ἄρατον,	οἰόμενον δεῖν σφᾶς ἀποτίθεσθαι τὰς
[2, 50]	ἀληθινῶς καὶ πραγματικῶς ὑποδεικνύναι τὸν	Ἄρατον,	προσεῖχε τοῖς ἑξῆς πραττομένοις ἐπιμελῶς.
[2, 45]	ἐπινοηθέντων, ἀλλὰ τοὐναντίον καὶ τὸν	Ἄρατον	τότε προεστῶτα καὶ τὸ ἔθνος
[2, 45]	λόγον ἐπετέλεσαν, εἰ μὴ τὸ	κυριώτατον	παρεῖδον τῆς προθέσεως, οὐ συλλογισάμενοι
[2, 53]	πόλιν. ὃ δὴ καὶ νομιστέον	αἰτιώτατον	γεγονέναι πραγμάτων κατορθώσεως. τὸ γὰρ
[2, 33]	ἔφοδον, ἕως ἂν ἀκέραιον ᾖ,	φοβερώτατόν	ἐστι πᾶν τὸ Γαλατικὸν φῦλον,
[2, 17]	σπουδὴν ἐποιοῦντο διὰ τὸ καὶ	φοβερώτατον	καὶ δυνατώτατον εἶναι παρ´ αὐτοῖς
[2, 17]	διὰ τὸ καὶ φοβερώτατον καὶ	δυνατώτατον	εἶναι παρ´ αὐτοῖς τοῦτον ὃς
[2, 32]	δὲ τῶν Ἰνσόμβρων προεστῶτες θεωροῦντες	ἀμετάθετον	οὖσαν τὴν ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων,
[2, 21]	μετὰ στρατοπέδου· συνέντες δὲ τὴν	αὐθαίρετον	καταφθορὰν τῶν Γαλατῶν αὖθις ἀνεχώρησαν
[2, 26]	δὲ τῆς ἀποσκευῆς ἧς εἶχον,	ἀμύθητον—	διόπερ ἔφη δεῖν μὴ κινδυνεύειν
[2, 40]	τὴν διήγησιν καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν	εὐπαρακολούθητον	τὴν μάθησιν, εἰ ποιησαίμεθα τὴν
[2, 8]	καὶ πλειόνων ἐπελθόντων ἐπὶ τὴν	σύγκλητον,	κατέστησαν πρεσβευτὰς εἰς τὴν Ἰλλυρίδα
[2, 29]	ἐξέπληττε τῆς τῶν Κελτῶν δυνάμεως.	ἀναρίθμητον	μὲν γὰρ ἦν τὸ τῶν
[2, 57]	τὴν προειρημένην ἁμαρτίαν ὡς καὶ	περιβόητον	συνέβη γενέσθαι τὸ πραχθὲν διὰ
[2, 49]	ἀμφοῖν πόλεμον οὐκ ἂν ὑπενέγκαιεν,	εὐθεώρητον	εἶναι πᾶσι, τοῦτο δ´, ὡς
[2, 11]	ὑπολαμβάνων ἔτι καταλήψεσθαι τὴν πολιορκίαν	ἄκριτον·	ὑστερήσας δὲ τῶν καιρῶν ὅμως
[2, 51]	καὶ Λυδιάδας ἔπεσε, τὸ δὲ	τρίτον	ὁλοσχερῶς ἔπταισαν ἐν τῇ Δυμαίᾳ
[2, 31]	κατασταθέντας ὑπάτους Κόϊντον Φόλουιον καὶ	Τίτον	Μάλιον ἀμφοτέρους καὶ τὰς δυνάμεις
[2, 55]	τὴν δὲ πόλιν ταύτην εἰδὼς	δυσφύλακτον	οὖσαν διὰ τὸ μέγεθος καὶ
[2, 33]	γῆν ἀπευθῦναι τῷ ποδί, τελέως	ἄπρακτον	εἶναι τὴν δευτέραν πληγὴν αὐτῶν·
[2, 31]	διαθέσεως ἐμπεσούσης αὐτοῖς, εἰς τέλος	ἄπρακτον	εἶχον. ~μετὰ δὲ τούτους κατασταθέντες
[2, 31]	τε μετὰ ταῦτα κατασταθέντας ὑπάτους	Κόϊντον	Φόλουιον καὶ Τίτον Μάλιον ἀμφοτέρους
[2, 56]	περὶ τῶν Κλεομενικῶν, μὴ παραλιπεῖν	ἄσκεπτον	τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα μὴ
[2, 22]	καταμαντευόμενοι τὸ μέλλον εἰς φόβους	ἐνέπιπτον	συνεχεῖς καὶ ταραχὰς ἐπὶ τοσοῦτον,
[2, 37]	Ἀσίαν καὶ τῶν κατὰ τὴν	Αἴγυπτον	ἀρκούντως (ἂν) ἔχοι ποιεῖσθαι τὴν
[2, 35]	ὡς ὀλιγοχρόνιόν ἐστι καὶ λίαν	εὔφθαρτον	(τὸ τῶν βαρβάρων πλῆθος τοῖς
[2, 15]	χρείαν, ἡμιασσαρίου· τοῦτο δ´ ἔστι	τέταρτον	μέρος ὀβολοῦ· σπανίως δὲ τοῦθ´
[2, 24]	πεζούς, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους ἔχον	ἕκαστον.	σύμμαχοι δὲ μεθ´ ἑκατέρων ἦσαν
[2, 28]	ὄντων ἀλλήλοις ἴδιον ἦν καὶ	θαυμαστὸν	τὸ συμβαῖνον οὐ μόνον τοῖς
[2, 67]	αὑτῶν ἱππεῦσι. τούτου δὲ συμβάντος	ἀπερίσπαστον	γενόμενον τό τε τῶν Ἰλλυριῶν
[2, 38]	ὄνομα κατὰ πάντων Πελοποννησίων, οὐκ	ἄχρηστον	μαθεῖν. οὔτε γὰρ χώρας καὶ
[2, 29]	ὄπισθεν αὑτοῖς παρασκευάζοντες, τὸ δὲ	μέγιστον,	ἀποκεκλειμένης πάσης τῆς εἰς τοὔπισθεν
[2, 55]	τὴν Ἀντιγόνου παρουσίαν, τὸ δὲ	μέγιστον,	ἀπολωλότας τοὺς πλείστους τῶν ἐν
[2, 58]	τῶν ἀνθρώπων δίκαια παραβάντες τὸ	μέγιστον	ἀσέβημα κατὰ προαίρεσιν ἐπετέλεσαν. τὸ
[2, 56]	τό γε τοὺς πολίτας ἀποκτεινύναι	μέγιστον	ἀσέβημα τίθεται καὶ μεγίστων ἄξιον
[2, 62]	συνέβη διαφυγεῖν εἰς τὴν Μεσσήνην.	μέγιστον	δὲ τῶν προειρημένων τεκμήριον· οὐδενὸς
[2, 49]	Ἑλλήνων ἡγεμονίας ἢ προέμενον τὸ	μέγιστον	ἔθνος διακινδυνεύειν ἐν Θετταλίᾳ πρὸς
[2, 17]	δὲ τούτους Ἴνσοβρες κατῴκησαν, ὃ	μέγιστον	ἔθνος ἦν αὐτῶν· ἑξῆς δὲ
[2, 4]	ἐπὶ τῷ δοκεῖν Αἰτωλοὺς τοὺς	μέγιστον	ἔχοντας τὸ φρόνημα νενικηκέναι, πρὸς
[2, 19]	καὶ τῆς αὑτῶν δυνάμεως τὸ	πλεῖστον	μέρος διέφθειραν. τοῦτο δὲ σύνηθές
[2, 27]	πεπεισμένος τῆς ἐπιγραφῆς τῶν ἐκβαινόντων	πλεῖστον	οὕτω κληρονομήσειν. οἱ δὲ Κελτοὶ
[2, 8]	ὅτι Ῥωμαίοις μέν, ὦ Τεύτα,	κάλλιστον	ἔθος ἐστὶ τὰ κατ´ ἰδίαν
[2, 47]	τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἅμα μὲν ὑπολαμβάνοντες	κάλλιστον	εἶναι τὸ μὴ δι´ ἑτέρων
[2, 40]	δύναμιν ἐποίησε φανεράν, ἐπιτελεσαμένη τὸ	κάλλιστον	ἔργον, τὴν Πελοποννησίων ὁμόνοιαν. ἧς
[2, 23]	εἰς δισμυρίους. Ῥωμαῖοι δ´ ὡς	θᾶττον	ἤκουσαν τοὺς Κελτοὺς ὑπερβεβληκέναι τὰς
[2, 1]	ἀρχῆς πρόθεσιν. Καρχηδόνιοι γὰρ ὡς	θᾶττον	κατεστήσαντο τὰ κατὰ τὴν Λιβύην,
[2, 16]	ἄγει δὲ πλῆθος ὕδατος οὐδενὸς	ἔλαττον	τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν ποταμῶν
[2, 58]	τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν καὶ σωτηρίαν	ἐφύλαττον,	πηλίκης ὀργῆς ἐστιν ἄξιον; τί
[2, 6]	δ´ Ἀχαιοῖς καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς	ἀντέπραττον.	ἐξ ὧν ἐγένοντο καταφανεῖς ἀκρίτως
[2, 61]	ἢ τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς ὑπομνήμασιν	ἧττόν	τι διορθουμένους ὑπὸ τῶν σπουδαίων
[2, 53]	δὲ τῶν Ἀργείων ἐκ μεταμελείας	αὐτὸν	ἀμυναμένων, ἀποπεσὼν καὶ ταύτης τῆς
[2, 69]	μὲν ἵππον πεσεῖν πληγέντα καιρίως,	αὐτὸν	δὲ πεζομαχοῦντα περιπεσεῖν τραύματι βιαίῳ
[2, 51]	ἔθνος Κλεομένει χορηγεῖν ἐπεβάλετο, βουλόμενος	αὐτὸν	ἐπαλείφειν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον διὰ
[2, 49]	δεῖν· τῆς γὰρ χρείας ἐπιτελουμένης	αὐτὸν	εὑρήσειν τὸν Ἄρατον εὐδοκουμένας ἀμφοτέροις
[2, 63]	τοὺς αὐτοὺς καιρούς, τὸν Πτολεμαῖον	αὐτὸν	ἠδύνατο ταῖς χορηγίαις ὑπερθέσθαι. πρὸς
[2, 49]	τὴν Μακεδόνων ἀρχήν. σκοπεῖν οὖν	αὐτὸν	ἠξίουν, προορώμενον τὸ μέλλον, πότερον
[2, 11]	τὸν Δημήτριον. κατὰ δὲ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν καὶ Ποστόμιος τὰς πεζικὰς
[2, 67]	μηδεπώποτε κομιδῇ τε νέον ὑπάρχειν	αὐτόν,	παρακαλέσας τοὺς ἑαυτοῦ πολίτας ἐνέβαλε
[2, 49]	τύχης, Αἰτωλοὶ δὲ συνεπιτίθωνται, προσέχειν	αὐτὸν	παρεκάλουν τοῖς πράγμασιν, ἵνα μὴ
[2, 37]	σύμπασαν Πελοπόννησον, τῷ μὴ τὸν	αὐτὸν	περίβολον ὑπάρχειν τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν,
[2, 53]	τὴν ἀποχώρησιν, δείσας μὴ πανταχόθεν	αὐτὸν	περιστῶσιν οἱ πολέμιοι. παραπεσὼν δ´
[2, 50]	τε τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ πρὸς	αὐτόν,	περιχαρὴς ἦν τῷ μὴ διὰ
[2, 25]	τοῖς πολεμίοις ὑποχωρεῖν κατὰ τὸν	αὐτὸν	στίβον. αὐτοὶ δὲ λαθραίαν ποιησάμενοι
[2, 27]	προσαγγελλομένων τεκμαιρόμενοι καὶ τῶν κατ´	αὐτὸν	τὸν καιρὸν συμβαινόντων. ~οἱ δὲ
[2, 70]	παρακλήσει καὶ κραυγῇ τῇ κατ´	αὐτὸν	τὸν κίνδυνον ἐκθύμως χρησάμενος εἰς
[2, 60]	καὶ καλοκἀγαθίας· οἵτινες οὐ μόνον	αὐτὸν	τῶν ἐκ τῆς τυραννίδος ἀσεβημάτων
[2, 49]	καὶ τὸν καιρὸν τῆς βοηθείας	αὐτὸν	ὑποδείξειν. ~Ὁ μὲν οὖν Ἀντίγονος
[2, 58]	πεπονθέναι ταὐτὰ τοῖς ὑπὸ τὸν	αὐτὸν	ὑποπεπτωκόσι καιρόν. εἰ δὲ περὶ
[2, 64]	μὲν οὖν συμβαίη μὴ δυνάμενον	αὐτὸν	ὑποφέρειν τὸν ἐπιρραπισμὸν τῶν ὄχλων
[2, 63]	χορηγίας, ἅμα δὲ τοσούτων χρημάτων	αὐτὸν	φάναι κύριον γεγονέναι κατὰ τοὺς
[2, 59]	ἐφ´ οἷς ἔπαθεν οὐ μόνον	αὐτόν	φησι γεγονέναι τύραννον, ἀλλὰ καὶ
[2, 29]	καὶ νῦν καὶ τότε παρ´	αὐτὸν	ὢν τὸν καιρὸν πότερον οἱ
[2, 49]	πίστεως καὶ χάριτος ἀποδόσεως ῥᾳθυμεῖν	αὐτὸν	ᾤοντο δεῖν· τῆς γὰρ χρείας
[2, 59]	πρᾶξιν ὁ συγγραφεὺς τὸ καθ´	αὑτὸν	ἰδίωμα φωνάς τινας πλάττει διὰ
[2, 54]	ἀπολογισάμενος δὲ περὶ τῶν καθ´	αὑτὸν	καὶ χρηματίσας περὶ τῶν μελλόντων,
[2, 57]	Ἄρατος παραυτίκα μὲν τοῖς ὑφ´	αὑτὸν	ταττομένοις παρήγγελλε μηδένα μηδενὸς ἅπτεσθαι
[2, 69]	Κλεομένης ἱππεῖς τινας ἔχων περὶ	ἑαυτὸν	ἀπεχώρησε μετὰ τούτων ἀσφαλῶς εἰς
[2, 41]	διὰ Μάργου καὶ τῶν Ἀχαιῶν,	ἑαυτὸν	δὲ πανταχόθεν ὁρῶν ὅσον οὐκ
[2, 46]	καὶ πικρὸν ἀναδεικνύντα σφίσι πολέμιον	ἑαυτόν,	τότε δὴ συναθροίσαντες τοὺς Ἀχαιοὺς
[2, 56]	τέλος ἱστορίας καὶ τραγῳδίας οὐ	ταὐτόν,	ἀλλὰ τοὐναντίον. ἐκεῖ μὲν γὰρ
[2, 32]	ἁπάσας (τὰς ὑπαρχούσας δυνάμεις) ἐπὶ	ταὐτὸν	καὶ τὰς χρυσᾶς σημείας τὰς
[2, 35]	τὴν ἐξ ἀρχῆς ἔφοδον αὐτῶν	ἀμνημόνευτον	παραλιπεῖν οὔτε τὰς μετὰ ταῦτα
[2, 35]	οὖν πρὸς τοὺς Κελτοὺς πόλεμος	τοιοῦτον	ἔσχε τὸ τέλος, κατὰ μὲν
[2, 6]	Οἱ δ´ Ἠπειρῶται παραδόξως διασεσωσμένοι	τοσοῦτον	ἀπεῖχον τοῦ πειράζειν ἀμύνεσθαι τοὺς
[2, 57]	τὴν πόλιν. ἐν ᾧ καιρῷ	τοσοῦτον	ἀπέσχον τοῦ παθεῖν τι δεινὸν
[2, 7]	ἄλλως τε καὶ βαρβάρων, ἐπὶ	τοσοῦτον	ἔκρινον ποιήσασθαι μνήμην. ~οἱ δ´
[2, 8]	ἀλογίστως δεξαμένη τὴν παρρησίαν ἐπὶ	τοσοῦτον	ἐξωργίσθη πρὸς τὸ ῥηθὲν ὡς
[2, 33]	μῆκος καὶ κατὰ πλάτος ἐπὶ	τοσοῦτον	ὥστ´ ἐὰν μὴ δῷ τις
[2, 46]	καὶ φθονοῦντας τοῖς Ἀχαιοῖς ἐπὶ	τοσοῦτον	ὥστε Κλεομένους πεπραξικοπηκότος αὐτοὺς καὶ
[2, 22]	ἐνέπιπτον συνεχεῖς καὶ ταραχὰς ἐπὶ	τοσοῦτον,	ὥστε ποτὲ μὲν στρατόπεδα καταγράφειν
[2, 1]	ἐξέκαυσαν, καὶ τὰ συμβάντα κατὰ	τοῦτον	ἀσεβήματα μέχρι τίνος προύβη, καὶ
[2, 52]	κατεχόντων Ἀχαιῶν τότε τὸν τόπον	τοῦτον,	ἔλυσε μὲν τὸ γεγονὸς ἔγκλημα
[2, 16]	καὶ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν εἰς	τοῦτον	ἐμπίπτειν ἁπάσας καὶ πανταχόθεν. μεγίστῳ
[2, 16]	δὲ τὰ περὶ τὸν ποταμὸν	τοῦτον	ἱστορούμενα παρὰ τοῖς Ἕλλησι, λέγω
[2, 8]	αὐτῇ. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	κατέπλευσαν οἱ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις·
[2, 26]	ἑκουσίως. ~Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	Λεύκιος Αἰμίλιος ὁ προκαθήμενος ἐπὶ
[2, 17]	καὶ δυνατώτατον εἶναι παρ´ αὐτοῖς	τοῦτον	ὃς ἂν πλείστους ἔχειν δοκῇ
[2, 2]	ἂν ἡ τύχη βουληθῇ περιθεῖναι	τοῦτον	τὸν στέφανον, ἔδοξε τοῖς Αἰτωλοῖς,
[2, 21]	εἰς τὴν οἰκείαν. μετὰ δὲ	τοῦτον	τὸν φόβον ἔτει πέμπτῳ, Μάρκου
[2, 45]	τὸ ἔθνος, Αἰτωλοὶ διὰ τὴν	ἔμφυτον	ἀδικίαν καὶ πλεονεξίαν φθονήσαντες, τὸ
[2, 12]	πρὸς Ἀθηναίους, ὅτε δὴκαὶ Κορίνθιοι	πρῶτον	ἀπεδέξαντο μετέχειν Ῥωμαίους τοῦ τῶν
[2, 28]	ὅπλων χρείαν. τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	αὐτὸς ὁ κατὰ τὸν λόφον
[2, 7]	εἰκότως ἂν τοῖς Ἠπειρώταις ἀπηντήθη.	πρῶτον	γὰρ τίς οὐκ ἂν τὴν
[2, 7]	τὸ κατεπείγεσθαι πολέμῳ, τὸ μὲν	πρῶτον	γενομένης τινὸς ἀντιρρήσεως τοῖς στρατιώταις
[2, 14]	ἐπεβάλετο καταλύειν τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν.	πρῶτον	δὲ περὶ τῆς χώρας ῥητέον
[2, 38]	πόλεις ἑκάστοις ταὐτὰ καὶ παραπλήσια.	~Πρῶτον	δέ, πῶς ἐπεκράτησε καὶ τίνι
[2, 47]	~οἱ δ´ Ἀχαιοὶ τὸ μὲν	πρῶτον	διὰ τῆς ἰδίας δυνάμεως ὥρμησαν
[2, 57]	διαφοραῖς. ~Μαντινεῖς τοίνυν τὸ μὲν	πρῶτον	ἐγκαταλιπόντες τὴν μετὰ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 71]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν κρατήσαντες Ῥωμαῖοι	πρῶτον	ἐγχειρεῖν ἤρξαντο τοῖς ἔξω πράγμασι
[2, 46]	Λακεδαιμονίων ἐπιβολαῖς. τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	ἐπὶ τούτων ἦσαν τῶν διαλήψεων·
[2, 69]	κατὰ τὸν Ὄλυμπον τὸ μὲν	πρῶτον	ἐποιοῦντο διὰ τῶν εὐζώνων καὶ
[2, 71]	ἤρξαντο τοῖς ἔξω πράγμασι καὶ	πρῶτον	ἐτόλμησαν ἀμφισβητεῖν Καρχηδονίοις τῆς θαλάττης,
[2, 51]	οἱ δ´ Ἀχαιοὶ τὸ μὲν	πρῶτον	ἠλαττώθησαν περὶ τὸ Λύκαιον, συμπλακέντες
[2, 34]	πρὸς τὸ Μεδιόλανον, τὸ μὲν	πρῶτον	ἡσυχίαν ἔσχον· ἀπολυομένου δ´ αὐτοῦ
[2, 39]	καὶ συμφρονήσαντες Κροτωνιᾶται, Συβαρῖται, Καυλωνιᾶται,	πρῶτον	μὲν ἀπέδειξαν Διὸς Ὁμαρίου κοινὸν
[2, 12]	Ἀχαιῶν ἔθνος· οἳ καὶ παραγενόμενοι	πρῶτον	μὲν ἀπελογίσαντο τὰς αἰτίας τοῦ
[2, 29]	ἐκ τῶν λεγομένων τὸ γεγονός.	~πρῶτον	μὲν γὰρ ἐκ τριῶν στρατοπέδων
[2, 42]	τοὺς χρόνους τούτους ἀνέδραμον; ἵνα	πρῶτον	μὲν γένηται συμφανὲς πῶς καὶ
[2, 4]	τῶν δ´ ἐκτὸς οὐδὲν περισκεπτομένη	πρῶτον	μὲν συνεχώρησε τοῖς κατ´ ἰδίαν
[2, 64]	τὰς δυνάμεις, ᾔδει σαφῶς (ὡς)	πρῶτον	μὲν τὴν εἰσβολὴν ἀκινδύνως ποιήσεται,
[2, 61]	τὴν σεμνοτάτην καὶ βελτίστην; οἳ	πρῶτον	μὲν τὴν χώραν Κλεομένει προεῖντο,
[2, 62]	τοὺς ἐθισμούς. ἐν δὲ τούτοις	πρῶτον	μὲν τίς οὐκ ἂν θαυμάσειεν
[2, 25]	ἀποχωρήσαντες ἔμενον. οὓς τὸ μὲν	πρῶτον	οἱ Κελτοὶ πολιορκεῖν ἐπεβάλοντο· κακῶς
[2, 6]	τὴν Φοινίκην κατασχόντες τὸ μὲν	πρῶτον,	παραγενόμενοι μετὰ Σκερδιλαΐδου πρὸς τὸ
[2, 20]	καταπληξάμενοι λοιπὸν ἀπερισπάστως τὸ μὲν	πρῶτον	πρὸς Πύρρον περὶ τῆς Ἰταλίας
[2, 1]	Καρχηδονίους, μετὰ δὲ ταῦτα πότε	πρῶτον	συνίστασθαι ναυτικὰς ἤρξαντο δυνάμεις, καὶ
[2, 27]	οἱ δὲ Κελτοὶ τὸ μὲν	πρῶτον	τὴν παρουσίαν τῶν περὶ τὸν
[2, 43]	ἐν ᾗ καθόλου Σικελίας ἐκχωρήσαντες	πρῶτον	ὑπέμειναν τότε φόρους ἐνεγκεῖν Ῥωμαίοις.
[2, 51]	ἐγχειρίσαι Μακεδόσι. διὸ καὶ τὸ	πρῶτον	ὑπέρθεσιν ἔσχε τὸ διαβούλιον χάριν
[2, 67]	Φιλοποίμην ὁ Μεγαλοπολίτης τὸ μὲν	πρῶτον	ὑποδεικνύειν ἐπεβάλλετο τοῖς προεστῶσι τὸ
[2, 21]	Ἄλπεων Γαλάτας. τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	χωρὶς τοῦ πλήθους δι´ αὐτῶν
[2, 6]	ἀπολέσαντες τὰς ἐν αὑτοῖς ἐλπίδας	ἐπρέσβευον	πρὸς τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ τὸ
[2, 52]	μὲν οὖν Ἀντίγονος καὶ Κλεομένης	ἀντεστρατοπέδευον	ἀλλήλοις, ὁ μὲν εἰσελθεῖν σπουδάζων
[2, 36]	καὶ παρατριβαῖς. οἱ μὲν γὰρ	ἐπεβούλευον,	ἀμύνασθαι σπεύδοντες διὰ τὰς περὶ
[2, 26]	συλλογιζόμενοι τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων	συνήδρευον.	οἷς Ἀνηροέστης ὁ βασιλεὺς γνώμην
[2, 23]	κίνδυνον. διόπερ ἑτοίμως τοῖς παραγγελλομένοις	ὑπήκουον.	~Ἵνα δὲ συμφανὲς ἐπ´ αὐτῶν
[2, 8]	περὶ παρασκευὴν ἐγίνοντο καὶ στρατόπεδα	κατέγραφον	καὶ στόλον συνήθροιζον. ~Ἡ δὲ
[2, 23]	τὰ μὲν συνήθροιζον, τὰ δὲ	κατέγραφον	στρατόπεδα, τοῖς δ´ ἑτοίμοις εἶναι
[2, 30]	ἐπὶ πόδα καὶ προδήλως ἀποδειλιῶντες	διέστρεφον	τοὺς κατόπιν. τὸ μὲν οὖν
[2, 65]	συμμάχους, ἐφ´ ὧν ἐπέστησε τὸν	ἀδελφὸν	Εὐκλείδαν, αὐτὸς δὲ τὸν Ὄλυμπον
[2, 69]	ὁρῶν τοὺς μὲν περὶ τὸν	ἀδελφὸν	πεφευγότας, τοὺς δ´ ἐν τοῖς
[2, 28]	σαφῶς ἐκ τοῦ περὶ τὸν	λόφον	ἀγῶνος ἔγνωσαν διότι τελέως ἐγγὺς
[2, 67]	κίνδυνον ἦγον τοὺς πρὸς τὸν	λόφον	βιαζομένους, ὡς ἂν τῶν μὲν
[2, 28]	πρῶτον αὐτὸς ὁ κατὰ τὸν	λόφον	ἐνειστήκει κίνδυνος, ἅπασιν ὢν σύνοπτος,
[2, 27]	ἔφοδον. αὐτὸς δὲ συνθεωρήσας εὐκαίρως	λόφον	κείμενον ὑπὲρ τὴν ὁδόν, ὑφ´
[2, 25]	τῶν ἰδίων ἱππέων περὶ τὸν	λόφον,	πρόθεσιν ἔχοντες κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν
[2, 66]	τὴν ἀρχὴν τῆς πρὸς τὸν	λόφον	προσβολῆς, ὅταν ἴδωσιν ἀρθεῖσαν ἀπὸ
[2, 26]	γεγονὸς οἱ συμπεφευγότες ἐπὶ τὸν	λόφον	ταχέως ἀναθαρρήσαντες ἐξαπέστειλαν αὑτῶν τινας
[2, 59]	δεδήλωται γὰρ ἀρκούντως. ἐγὼ δ´	Ἀριστόμαχον,	εἰ καὶ μηδὲν εἰς τοὺς
[2, 59]	διαφέρουσαν γεγονέναι περὶ τούτους. ~Πάλιν	Ἀριστόμαχον	τὸν Ἀργεῖόν φησιν, ἄνδρα τῆς
[2, 24]	διακοσίους πεζούς, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους	ἔχον	ἕκαστον. σύμμαχοι δὲ μεθ´ ἑκατέρων
[2, 12]	πλὴν ὀλίγων τόπων, καὶ τὸ	συνέχον,	ὃ μάλιστα πρὸς τοὺς Ἕλληνας
[2, 52]	τὰ μέλλοντα κοινωνίας, τὸ δὲ	συνέχον,	ὁρμητήριον παρεσκεύασεν Ἀντιγόνῳ πρὸς τὸν
[2, 67]	ἱππέων συμπλοκήν, ἀφέμενοι τῶν προκειμένων	ἀνέτρεχον	εἰς τὰς ἐξ ἀρχῆς τάξεις
[2, 5]	ἀποβάσεις τῶν Ἰλλυριῶν· ὅθεν ἀδεῶς	ἐπέτρεχον	καὶ κατέσυρον ἀεὶ ταύτας τὰς
[2, 26]	ἔτι δὲ τῆς ἀποσκευῆς ἧς	εἶχον,	ἀμύθητον— διόπερ ἔφη δεῖν μὴ
[2, 34]	Γαλατῶν εἰς τρισμυρίους· οὓς παραλαβόντες	εἶχον	ἐν ἑτοίμῳ καὶ προσεδόκων τὴν
[2, 31]	ἐμπεσούσης αὐτοῖς, εἰς τέλος ἄπρακτον	εἶχον.	~μετὰ δὲ τούτους κατασταθέντες Πόπλιος
[2, 39]	τότε ταύτην περὶ αὐτῶν πάντες	εἶχον	τὴν δόξαν. Τότε μὲν οὖν
[2, 39]	ἐλαχίστην τότε δὴ τῶν Ἑλλήνων	εἶχον—	τὸ δὲ πλεῖον εἰς τὴν
[2, 3]	ἰδίαις δυνάμεσιν κατὰ ποσὸν εὐθαρσῶς	εἶχον.	(τὸ) μὲν οὖν πολὺ μέρος
[2, 17]	τὰ κατὰ γεωργίαν· ἀσκεῖν ἁπλοῦς	εἶχον	τοὺς βίους, οὔτ´ ἐπιστήμης ἄλλης
[2, 29]	πότερον οἱ Κελτοὶ τὴν ἐπισφαλεστάτην	εἶχον	χώραν, ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν
[2, 6]	δ´ Ἠπειρῶται παραδόξως διασεσωσμένοι τοσοῦτον	ἀπεῖχον	τοῦ πειράζειν ἀμύνεσθαι τοὺς ἠδικηκότας
[2, 30]	οἱ σάγοι μετὰ τῶν ἀναξυρίδων	παρεῖχον·	τοῖς δὲ γυμνοῖς προεστῶσι παρὰ
[2, 9]	πλοίων βοηθείας, παραδεξάμενοι τούτους ῥᾳδίως	κατεῖχον	τὰ πλεῖστα τῶν τειχῶν. τῶν
[2, 34]	σφίσι προσπεσόντων, τὰς μὲν ἀρχὰς	ἀντεῖχον·	μετὰ δὲ ταῦτα περιισταμένων καὶ
[2, 56]	ὁ μὲν τὸν κλέπτην ἢ	μοιχὸν	ἀποκτείνας ἀθῷός ἐστιν, ὁ δὲ
[2, 41]	δὲ τὸν ἐν τῇ Βούρᾳ	μόναρχον	διὰ Μάργου καὶ τῶν Ἀχαιῶν,
[2, 61]	ἁμαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι τῶν πραξάντων οἰκειότερον	ὑπάρχον	τῆς ἱστορίας τοῦ τὰ καλὰ
[2, 23]	φοβερὸν αὑτοῖς ὑπολαμβάνοντες ἐπιφέρεσθαι κίνδυνον.	ἔπασχον	δὲ τοῦτ´ εἰκότως, ἔτι περὶ
[2, 34]	Μεδιόλανον, τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίαν	ἔσχον·	ἀπολυομένου δ´ αὐτοῦ πάλιν εἰς
[2, 21]	πέντε καὶ τετταράκοντα τὴν ἡσυχίαν	ἔσχον,	εἰρήνην ἄγοντες πρὸς Ῥωμαίους. ἐπεὶ
[2, 5]	ἐξαποσταλέντες τὴν μὲν πρώτην ἐπιβολὴν	ἔσχον	ἐπὶ τὴν Ἠλείαν καὶ τὴν
[2, 50]	διασαφούντων, μετεωρισθέντες οἱ Μεγαλοπολῖται προθύμως	ἔσχον	ἰέναι πρὸς τὴν σύνοδον τῶν
[2, 18]	τριακαίδεκα μὲν ἔτη τὴν ἡσυχίαν	ἔσχον,	μετὰ δὲ ταῦτα συνορῶντες αὐξανομένην
[2, 57]	πόλιν. ἐν ᾧ καιρῷ τοσοῦτον	ἀπέσχον	τοῦ παθεῖν τι δεινὸν διὰ
[2, 5]	γενόμενοι τῆς Ἠπείρου κατὰ Φοινίκην	προσέσχον	ἐπισιτισμοῦ χάριν. συμμίξαντες δὲ τῶν
[2, 22]	μετὰ τὴν μάχην ἐξ ἐφόδου	κατέσχον	αὐτὴν τὴν Ῥώμην· γενόμενοι δὲ
[2, 18]	τρισὶ τῆς μάχης ἡμέραις ὕστερον	κατέσχον	αὐτὴν τὴν Ῥώμην πλὴν τοῦ
[2, 17]	τὸν Πάδον χώρας Τυρρηνοὺς καὶ	κατέσχον	αὐτοὶ τὰ πεδία. τὰ μὲν
[2, 14]	ἐπὶ τὴν ἀρχήν, ἐξ ὅτου	κατέσχον	οἱ προειρημένοι τὴν χώραν· ἡγοῦμαι
[2, 19]	ἐπὶ δὲ Ῥωμαίους παρώξυναν καὶ	μετέσχον	αὐτοῖς τῆς στρατείας. ἐν ᾗ
[2, 41]	πέμπτῳ τὴν φρουρὰν ἐκβαλόντες Αἰγιεῖς	μετέσχον	τῆς συμπολιτείας· ἑξῆς δὲ τούτοις
[2, 16]	τὰς Ἄλπεις καὶ τὸν Ἀδριατικὸν	μυχόν.	ἄγει δὲ πλῆθος ὕδατος οὐδενὸς
[2, 14]	πρὸς τὸν τοῦ παντὸς Ἀδρίου	μυχόν,	πλὴν βραχέος, ὃ προκαταλήγουσα λείπει
[2, 14]	πόλεως Σήνης ἕως ἐπὶ τὸν	μυχὸν	ὑπὲρ τοὺς δισχιλίους σταδίους καὶ
[2, 58]	οὗτοι δίκην δόξαιεν ἁρμόζουσαν δεδωκέναι;	τυχὸν	ἴσως εἴποι τις ἄν, πραθέντες
[2, 57]	οἶδ´ εἴ τινες ἀνθρώπων εὐγνωμονεστέροις	ἐνέτυχον	πολεμίοις οὐδ´ εἴ τινες ἀβλαβέστερον
[2, 14]	Μασσαλίας καὶ τῶν ὑπὲρ τὸ	Σαρδῷον	πέλαγος τόπων, παρήκουσα δὲ συνεχῶς
[2, 24]	ἁθροίσαντες ὡς ἐπὶ Τυρρηνίας προεκάθισαν,	ἑξαπέλεκυν	αὐτοῖς ἡγεμόνα συστήσαντες. οἱ δὲ
[2, 17]	χρώμενοι. περὶ ὧν οἱ τραγῳδιογράφοι	πολύν	τινα πεποίηνται λόγον καὶ πολλὴν
[2, 9]	διαγωνιζομένων, συνέβη τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐπὶ	πολὺν	χρόνον ἀντιποιησαμένους τέλος ἐκπεσεῖν ἐκ
[2, 36]	μέλλουσι πολεμεῖν ἀλλήλοις οὐ μετὰ	πολὺν	χρόνον. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[2, 14]	τὰς ἄρκτους, ὑπὲρ ὧν ὁ	νῦν	δὴ λόγος, ἀρετῇ καὶ μεγέθει
[2, 63]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ τὰ	νῦν	εἰρημένα. ~Μετὰ δὲ τὴν τῆς
[2, 38]	τὸ τῆς πολιτείας ἰδίωμα τὸ	νῦν	εἰρημένον καὶ πρότερον ὑπῆρχε παρὰ
[2, 38]	πῶς οὖν καὶ διὰ τί	νῦν	εὐδοκοῦσιν οὗτοί τε καὶ τὸ
[2, 40]	μέντοι γ´ Ἀράτῳ διῳκημένων καὶ	νῦν	καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπικεφαλαιούμενοι
[2, 29]	οὐκ ἂν ἀπορήσαι τις καὶ	νῦν	καὶ τότε παρ´ αὐτὸν ὢν
[2, 17]	ποιεῖσθαι τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ τὴν	νῦν	κατεχομένην ὑπ´ αὐτῶν χώραν, ἀλλ´
[2, 62]	πλῆθος χρημάτων. καὶ διότι τοῦτο	νῦν	οὐκ εἰκῇ, λόγῳ δέ τινι
[2, 49]	ἡσυχίαν ἄγειν ὑποκρίνωνται, καθάπερ καὶ	νῦν,	πολεμήσειν αὐτοὺς ἔφασαν τοὺς Ἀχαιοὺς
[2, 37]	ποιεῖσθαι τὴν ἀνάμνησιν ἀπὸ τῶν	νῦν	ῥηθέντων καιρῶν διὰ τὸ τὴν
[2, 41]	δώδεκα πόλεων, ἃς ἔτι καὶ	νῦν	συμβαίνει διαμένειν, πλὴν Ὠλένου καὶ
[2, 42]	αὖθις ἐποιήσαντο τὴν ἐπιβολὴν τῆς	νῦν	συστάσεως, δεύτερον δ´ ἵνα καὶ
[2, 16]	οὕς φασι τὰς ἐσθῆτας εἰσέτι	νῦν	φορεῖν τοιαύτας ἀπὸ τοῦ κατὰ
[2, 57]	καὶ ταῖς τούτων διαφοραῖς. ~Μαντινεῖς	τοίνυν	τὸ μὲν πρῶτον ἐγκαταλιπόντες τὴν
[2, 56]	τιθέναι τὰ δεινά. τὸ μὲν	οὖν	ἀγεννὲς καὶ γυναικῶδες τῆς αἱρέσεως
[2, 49]	τῆς Μακεδόνων ἀρχῆς. ἐὰν μὲν	οὖν	Αἰτωλοὶ τὴν ἐκ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 10]	τοὺς καλουμένους Παξούς. οἱ μὲν	οὖν	Ἀκαρνᾶνες καὶ τῶν Ἀχαϊκῶν νεῶν
[2, 69]	ὀχυρωμάτων τοὺς Λακεδαιμονίους. τὸ μὲν	οὖν	ἄλλο πλῆθος ἔφευγε προτροπάδην φονευόμενον·
[2, 50]	βοηθείας αὐτὸν ὑποδείξειν. ~Ὁ μὲν	οὖν	Ἀντίγονος ἀκούσας ταῦτα καὶ δόξας
[2, 52]	αὐτοῦ τὴν δίοδον. Ὁ μὲν	οὖν	Ἀντίγονος καὶ Κλεομένης ἀντεστρατοπέδευον ἀλλήλοις,
[2, 41]	τὸ ζῆν ἐξέλιπον. τοὺς μὲν	οὖν	ἀνώτερον τούτων χρόνους τοιαύτη τις
[2, 32]	διακινδυνεῦσαι πρὸς αὐτοὺς ὁλοσχερῶς. συναθροίσαντες	οὖν	ἁπάσας (τὰς ὑπαρχούσας δυνάμεις) ἐπὶ
[2, 18]	καὶ συμπεριφερομένους αὐτῷ. ~Τὰς μὲν	οὖν	ἀρχὰς οὐ μόνον τῆς χώρας
[2, 47]	ἐκ τῶν πραγμάτων. προδήλως μὲν	οὖν	αὐτὸ πράττειν ἀσύμφορον ἡγεῖτο διὰ
[2, 32]	καὶ πράγματος κοινωνεῖν. τέλος δ´	οὖν	αὐτοὶ μὲν ὑπέμειναν ἐντὸς τοῦ
[2, 4]	τῆς τῶν ὅπλων ἐπιγραφῆς. ἔδοξεν	οὖν	αὐτοῖς κοινὴν ποιήσειν τὴν ἐπιγραφὴν
[2, 49]	καταλύσαντα τὴν Μακεδόνων ἀρχήν. σκοπεῖν	οὖν	αὐτὸν ἠξίουν, προορώμενον τὸ μέλλον,
[2, 31]	τοῦ θριάμβου διακόσμησιν. Ἡ μὲν	οὖν	βαρυτάτη τῶν Κελτῶν ἔφοδος οὕτω
[2, 48]	καὶ τὰς Μακεδόνων ἐλπίδας· κοινολογηθεὶς	οὖν	δι´ ἀπορρήτων περὶ τῆς ὅλης
[2, 9]	ἐκ τῆς πόλεως. Ἐπιδάμνιοι μὲν	οὖν	ἐν ταύτῃ τῇ πράξει διὰ
[2, 15]	τὸν ἄνδρα δέχεται. ὡς μὲν	οὖν	ἐπὶ τὸ πολὺ παρίενται τοὺς
[2, 13]	ἐπειρῶντο κατὰ δύναμιν. αὐτόθεν μὲν	οὖν	ἐπιτάττειν ἢ πολεμεῖν οὐ κατετόλμων
[2, 17]	πρὸς θαλάττῃ Σήνωνες. τὰ μὲν	οὖν	ἐπιφανέστατα τῶν κατασχόντων τοὺς προειρημένους
[2, 43]	τὰς πράξεις ἐνεργημάτων. ~Εἴκοσι μὲν	οὖν	ἔτη τὰ πρῶτα καὶ πέντε
[2, 43]	καὶ πάτριον ἐλευθερίαν. μέχρι μὲν	οὖν	(ἦν) Ἀντίγονος ὁ Γονατᾶς, πρός
[2, 30]	τῶν ὅπλων κατασκευαῖς. οἱ μὲν	οὖν	θυρεοὶ πρὸς ἀσφάλειαν, αἱ δὲ
[2, 3]	ἐγένοντο πάσης ἐγκρατεῖς. οἱ μὲν	οὖν	Ἰλλυριοὶ πράξαντες τὸ συνταχθὲν ὑπὸ
[2, 28]	συνέβαινε τὴν τάξιν. οἱ μὲν	οὖν	Ἴνσομβρες καὶ Βοῖοι τὰς ἀναξυρίδας
[2, 38]	οὐδέποτε παραχωρεῖν οἱ προειρημένοι. πῶς	οὖν	καὶ διὰ τί νῦν εὐδοκοῦσιν
[2, 36]	βραχὺν ἐπισχὼν χρόνον. τὰ μὲν	οὖν	κατὰ Καρχηδονίους καὶ Ῥωμαίους ἀπὸ
[2, 46]	τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπέχθειαν. Ὁ μὲν	οὖν	Κλεομενικὸς προσαγορευθεὶς πόλεμος τοιαύτην ἔλαβε
[2, 48]	Ἀντίγονον ὑπὲρ βοηθείας. οἱ μὲν	οὖν	Μεγαλοπολῖται κατέστησαν αὐτοὺς τοὺς περὶ
[2, 44]	τῶν Ἀχαιῶν πολιτείας. Λυδιάδας μὲν	οὖν	ὁ Μεγαλοπολίτης ἔτι ζῶντος Δημητρίου,
[2, 56]	πρὸς τὴν ἀλήθειαν. καθόλου μὲν	οὖν	ὁ συγγραφεὺς οὗτος πολλὰ παρ´
[2, 33]	τὴν δευτέραν πληγὴν αὐτῶν· ἀναδόντες	οὖν	οἱ χιλίαρχοι τὰ τῶν τριαρίων
[2, 2]	κατὰ κράτος ἑλεῖν αὐτούς. στρατεύσαντες	οὖν	πανδημεὶ καὶ περιστρατοπεδεύσαντες αὐτῶν τὴν
[2, 3]	ποσὸν εὐθαρσῶς εἶχον. (τὸ) μὲν	οὖν	πολὺ μέρος τῶν ὁπλιτῶν καὶ
[2, 24]	ἀντιπερισπῶσι τοὺς ἐξεληλυθότας. τὰ μὲν	οὖν	προκαθήμενα στρατόπεδα τῆς χώρας ταῦτ´
[2, 35]	ἐπέτρεψαν τοῖς Ῥωμαίοις. Ὁ μὲν	οὖν	πρὸς τοὺς Κελτοὺς πόλεμος τοιοῦτον
[2, 17]	αὐτοὶ τὰ πεδία. τὰ μὲν	οὖν	πρῶτα καὶ περὶ τὰς ἀνατολὰς
[2, 12]	συνέβαινε τοὺς Ἰλλυριούς. Ἡ μὲν	οὖν	πρώτη διάβασις Ῥωμαίων μετὰ δυνάμεως
[2, 11]	ἔχων δυνάμεις ἐξώρμα. τὴν μὲν	οὖν	πρώτην ἐπιβολὴν ἔσχε πλεῖν ὁ
[2, 28]	τῶν ὅπλων χρείαν. τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον αὐτὸς ὁ κατὰ τὸν
[2, 46]	τῶν Λακεδαιμονίων ἐπιβολαῖς. τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον ἐπὶ τούτων ἦσαν τῶν
[2, 21]	τῶν Ἄλπεων Γαλάτας. τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον χωρὶς τοῦ πλήθους δι´
[2, 34]	συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις. οἱ μὲν	οὖν	Ῥωμαῖοι πειθαρχήσαντες τῷ στρατηγῷ διεμάχοντο
[2, 64]	καταμέμφεσθαι τὸν Ἀντίγονον. εἰ μὲν	οὖν	συμβαίη μὴ δυνάμενον αὐτὸν ὑποφέρειν
[2, 7]	αὑτοῖς αἴτιοι γεγονότες; Περὶ μὲν	οὖν	τῆς Ἠπειρωτῶν ἀγνοίας καὶ περὶ
[2, 38]	αὐτοῖς εὐδαιμονίαν καταστήσασθαι. Τὰ μὲν	οὖν	τῆς προαιρέσεως καὶ τὸ τῆς
[2, 59]	τὴν οἰκίαν φησίν. περὶ μὲν	οὖν	τῆς τοιαύτης τερατείας παρείσθω· δεδήλωται
[2, 6]	ὡς ἐπ´ Ἀτιντάνων. ~Οὗτοι μὲν	οὖν	τοιούτοις περιπεσόντες ἀτυχήμασι καὶ πάσας
[2, 66]	τούτους τοὺς ἄνδρας. πρὸς μὲν	οὖν	τοὺς κατὰ τὸν Εὔαν ὁ
[2, 66]	διέγνω ποιεῖσθαι τὴν μάχην. προτάξας	οὖν	τοὺς μισθοφόρους ἐπέστησε διφαλαγγίαν ἐπάλληλον
[2, 24]	εἰς τὴν Ἰταλίαν. περὶ μὲν	οὖν	τούτων ἐν τοῖς ἑξῆς σαφέστερον
[2, 30]	διέστρεφον τοὺς κατόπιν. τὸ μὲν	οὖν	τῶν Γαισάτων φρόνημα παρὰ τοῖς
[2, 23]	χώρας διάδοσιν ὀγδόῳ. τὸ μὲν	οὖν	τῶν Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων γένος
[2, 37]	ἐφάψασθαι τῆς οἰκουμένης. περὶ μὲν	οὖν	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ
[2, 31]	πρὸς φυγὴν ὥρμησαν. ~Ἀπέθανον μὲν	οὖν	τῶν Κελτῶν εἰς τετρακισμυρίους, ἑάλωσαν
[2, 12]	τῇ πεζικῇ δυνάμει. ~Γνάιος μὲν	οὖν	Φόλουιος εἰς τὴν Ῥώμην ἀπέπλευσε,
[2, 42]	τὸ τῶν Ἀχαιῶν σύστημα. ~Τίνος	οὖν	χάριν ἐπὶ τοὺς χρόνους τούτους
[2, 39]	εἶχον τὴν δόξαν. Τότε μὲν	οὖν	ψιλῶς αὐτὰ τὰ κατὰ τὴν
[2, 38]	οἷόν τε συντελεσθῆναι. ἔστι δ´	οὖν,	ὡς ἐμὴ δόξα, τοιαύτη τις
[2, 56]	ἐπιτιμᾶν κατὰ τὸ παρὸν οὐδ´	ἐξακριβοῦν·	ὅσα δὲ συνεπιβάλλει τοῖς ὑφ´
[2, 10]	ἰδίων ὠλιγώρουν καὶ παραβάλλοντες πλαγίους	συνήργουν	ταῖς ἐμβολαῖς τῶν ὑπεναντίων. ὅτε
[2, 6]	μὲν κατὰ τοὺς ἑξῆς καιροὺς	συνήργουν,	τοῖς δ´ Ἀχαιοῖς καὶ τοῖς
[2, 32]	πεδία καὶ τήν τε γῆν	ἐδῄουν	καὶ τὰς κατοικίας αὐτῶν ἐξεπόρθουν.
[2, 5]	δ´ Ἠπειρῶται πυθόμενοι τὸ γεγονὸς	ἐβοήθουν	πανδημεὶ μετὰ σπουδῆς. παραγενόμενοι δὲ
[2, 67]	τὰς ἐξ ἀρχῆς τάξεις καὶ	προσεβοήθουν	τοῖς παρ´ αὑτῶν ἱππεῦσι. τούτου
[2, 32]	ἐδῄουν καὶ τὰς κατοικίας αὐτῶν	ἐξεπόρθουν.	οἱ δὲ τῶν Ἰνσόμβρων προεστῶτες
[2, 25]	τοὺς Κελτοὺς ἀποδεδρακέναι, κατὰ σπουδὴν	ἠκολούθουν	τοῖς ἱππεῦσιν κατὰ τὴν ἐκείνων
[2, 50]	τοῦ βασιλέως, πρὸς δὲ τούτοις	ἀξιοῦν	ἐπισπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον τὴν ταχίστην,
[2, 49]	Μακεδόνων ἀρχήν. σκοπεῖν οὖν αὐτὸν	ἠξίουν,	προορώμενον τὸ μέλλον, πότερον συμφέρει
[2, 57]	ἀλλήλων φιλοφροσύνης. καὶ τοῦτ´ εἰκότως	ἐποίουν·	οὐ γὰρ οἶδ´ εἴ τινες
[2, 10]	αἱ κατὰ τούτους ταχθεῖσαι πάρισον	ἐποίουν	τὸν ἀγῶνα καὶ διέμενον ἀκέραιοι
[2, 8]	τοὺς ἀνωτέρω μὲν χρόνους συνεχῶς	ἠδίκουν	τοὺς πλοϊζομένους ἀπ´ Ἰταλίας· καθ´
[2, 2]	τὴν πόλιν κατὰ τὸ συνεχὲς	ἐπολιόρκουν,	πᾶσαν βίαν προσφέροντες καὶ μηχανήν.
[2, 34]	Πάδου καὶ τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν,	ἐπολιόρκουν	ταύτην. οἱ δ´ Ἴνσομβρες βοηθεῖν
[2, 34]	εἰς τὴν τῶν Ἀνάρων χώραν	ἐπολιόρκουν	τὸ προσαγορευόμενον Κλαστίδιον. προσπεσόντος δὲ
[2, 58]	τοῦ πολέμου νόμους ὑπόκειται παθεῖν.	οὐκοῦν	ὁλοσχερεστέρας τινὸς καὶ μείζονος τυχεῖν
[2, 17]	προειρημένους τόπους ἐθνῶν ταῦθ´ ὑπῆρχεν.	ᾤκουν	δὲ κατὰ κώμας ἀτειχίστους, τῆς
[2, 49]	Αἰτωλοὶ δὲ συνεπιτίθωνται, προσέχειν αὐτὸν	παρεκάλουν	τοῖς πράγμασιν, ἵνα μὴ πρόηται
[2, 5]	ἀεὶ τὰς χώρας Ἰλλυριοὶ πορθοῦντες	διετέλουν.	διὰ γὰρ τὸ μῆκος τῆς
[2, 39]	τε συνόδους καὶ τὰ διαβούλια	συνετέλουν,	δεύτερον τοὺς ἐθισμοὺς καὶ νόμους
[2, 40]	καὶ κατὰ ποίους καιροὺς πειρασόμεθα	δηλοῦν,	ἀεὶ κατὰ τὸ πρέπον τῇ
[2, 1]	δὲ τὰ συνεχῆ τούτοις πειρασόμεθα	δηλοῦν,	κεφαλαιωδῶς ἑκάστων ἐπιψαύοντες κατὰ τὴν
[2, 49]	δύναται καὶ ποῖ τείνει, καὶ	δηλοῦν	ὅτι πρώτοις μὲν αὐτοῖς Ἀχαιοῖς
[2, 3]	λέμβους εὐθέως ἀνήγοντο, ποιούμενοι τὸν	πλοῦν	εἰς τὴν οἰκείαν. ~οἱ δὲ
[2, 69]	ἡτοιμασμένων αὐτῷ τῶν πρὸς τὸν	πλοῦν	ἐκ πλείονος χρόνου πρὸς τὸ
[2, 9]	οἱ μὲν διὰ πόρου τὸν	πλοῦν	ἐπὶ τὴν Κέρκυραν ἐποιοῦντο, μέρος
[2, 28]	μὲν τὸν εἰς τὰς Πίσας	κατάπλουν	τῶν στρατοπέδων, οὔπω δὲ προσδοκῶντες
[2, 56]	τὸ ψεῦδος ἐν τοῖς συγγράμμασιν	ἰσοδυναμοῦν	ἀπολείπωμεν πρὸς τὴν ἀλήθειαν. καθόλου
[2, 20]	πρὸς Πύρρον περὶ τῆς Ἰταλίας	ἐπολέμουν,	μετὰ δὲ ταῦτα πρὸς Καρχηδονίους
[2, 49]	τοῦ πρόσθεν ῥᾷον εἶναι τῷ	νοῦν	ἔχοντι συνιδεῖν. τήν τε γὰρ
[2, 45]	ἄνδρα δυνάμενον πάσης εὐστοχεῖν περιστάσεως.	τοιγαροῦν	ὁρμήσαντες ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ
[2, 56]	ἅμα καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω. δεῖ	τοιγαροῦν	οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα τερατευόμενον
[2, 62]	μὲν ἐξέπεμπον στρατιώτας, ἑκατὸν δ´	ἐπλήρουν	τριήρεις, ὅτι τότε κρίναντες ἀπὸ
[2, 58]	ἐξέπεμψαν, οἳ μετὰ τῶν Ἀχαιῶν	συνδιετήρουν	τὴν ὑποκειμένην αὐτοῖς κατάστασιν. μετ´
[2, 64]	μὲν ὄχλοι συστρεφόμενοι τὸν Ἀντίγονον	ἐλοιδόρουν.	ὁ δὲ καὶ λίαν ἡγεμονικῶς
[2, 10]	πολεμίοις. καὶ τῶν μὲν ἰδίων	ὠλιγώρουν	καὶ παραβάλλοντες πλαγίους συνήργουν ταῖς
[2, 5]	κατὰ τὰς φυλακὰς καὶ προκοιτίας	ὠλιγώρουν.	οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες τὸν
[2, 31]	τοῖς μανιάκαις— τοῦτο δ´ ἔστι	χρυσοῦν	ψέλιον, ὃ φοροῦσι περὶ τὸν
[2, 18]	ἀρχὰς οὐ μόνον τῆς χώρας	ἐπεκράτουν,	ἀλλὰ καὶ τῶν σύνεγγυς πολλοὺς
[2, 10]	τὰ καταστρώματα τῶν Ἀχαϊκῶν νεῶν	κατεκράτουν	διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐπιβατῶν.
[2, 36]	Σικελίαν ἐλαττώσεις, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	διηπίστουν,	θεωροῦντες αὐτῶν τὰς ἐπιβολάς. ἐξ
[2, 27]	ἑάλωσαν· καὶ τά τε προγεγονότα	διεσάφουν	ἀνακρινόμενοι τῷ στρατηγῷ καὶ τὴν
[2, 33]	κινδύνῳ. παρ´ αὐτὴν γὰρ τὴν	ὀφρὺν	τοῦ ποταμοῦ ποιησάμενος τὴν ἔκταξιν
[2, 10]	ἐκυρίευσαν τετρηρικῶν, μίαν δὲ πεντήρη	σὺν	αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσιν ἐβύθισαν, ἐφ´
[2, 58]	ἐκείνων ἐλευθερίαν ἅμα καὶ σωτηρίαν.	σὺν	δὲ τούτοις καὶ μισθοφόρους διακοσίους
[2, 24]	πέντε μυριάδες, ἱππεῖς δὲ μύριοι	σὺν	ἑξακισχιλίοις, Λευκανῶν δὲ πεζοὶ μὲν
[2, 38]	λόγῳ προσηγάγετο· τινὰς δὲ βιασαμένη	σὺν	καιρῷ παραχρῆμα πάλιν εὐδοκεῖν ἐποίησεν
[2, 40]	τῆς Μακεδόνων. ~ἐπεὶ δέ ποτε	σὺν	καιρῷ προστάτας ἀξιόχρεως εὗρεν, ταχέως
[2, 35]	καὶ πηλίκας παρασκευὰς ἡ τῶν	σὺν	νῷ καὶ μετὰ λογισμοῦ κινδυνευόντων
[2, 35]	(τὸ τῶν βαρβάρων πλῆθος τοῖς	σὺν	νῷ κινδυνεύουσι) τὴν ἔφοδον αὐτῶν
[2, 65]	ἱππεῖς δὲ τριακοσίους, Ἀγριᾶνας δὲ	σὺν	τούτοις χιλίους καὶ Γαλάτας ἄλλους
[2, 36]	δὴ καὶ τέλος ἐποίησε, πάνυ	βραχὺν	ἐπισχὼν χρόνον. τὰ μὲν οὖν
[2, 10]	τοῖς ὅλοις ἐκ τῶν συμβεβηκότων,	βραχὺν	ἔτι χρόνον ὑπομείναντες τὴν πολιορκίαν
[2, 71]	τὴν ἐν Συρίᾳ βασιλείαν, ἀδελφὸς	ὢν	αὐτοῦ. παραπλήσιον γὰρ δή τι
[2, 11]	ὁ γὰρ Δημήτριος ἐν διαβολαῖς	ὢν	καὶ φοβούμενος τὴν Τεύταν (δι)
[2, 69]	ἱππεῖς ὅσον οὔπω κλίνοντας, καταπλαγὴς	ὢν	μὴ πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς πολεμίους,
[2, 60]	τὸ ζῆν. ἀλλ´ ὅμως τοιοῦτος	ὢν	οὐδενὸς ἔτυχε δεινοῦ πλὴν τοῦ
[2, 28]	τὸν λόφον ἐνειστήκει κίνδυνος, ἅπασιν	ὢν	σύνοπτος, ὡς ἂν ἅμα τοσούτου
[2, 29]	νῦν καὶ τότε παρ´ αὐτὸν	ὢν	τὸν καιρὸν πότερον οἱ Κελτοὶ
[2, 4]	γεγονότος, μηδὲ προκατελπίζειν βεβαιουμένους ὑπὲρ	ὧν	ἀκμὴν ἐνδεχόμενόν ἐστιν ἄλλως γενέσθαι,
[2, 22]	ὠφέλειαν εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανῆλθον.	ὧν	ἀκούοντες οἱ περὶ αὐτοὺς ἡγεμόνες
[2, 63]	ὅλην τὴν πραγματείαν κατατέτακται, περὶ	ὧν	ἀρκεῖν ὑπολαμβάνω κατὰ τὴν ἐξ
[2, 22]	πρὸς τὸν Ἀσδρούβαν ὁμολογιῶν, ὑπὲρ	ὧν	ἄρτι δεδηλώκαμεν, ἐνεχείρησαν ὁμοθυμαδὸν ἐν
[2, 11]	τὰ λοιπὰ πράγματα παραδώσειν, ὧν	ἦν	αὐτὸς κύριος. οἱ δὲ Κερκυραῖοι
[2, 36]	θεωροῦντες αὐτῶν τὰς ἐπιβολάς. ἐξ	ὧν	δῆλον ἦν τοῖς ὀρθῶς σκοπουμένοις
[2, 65]	Ἰλλυριῶν χιλίους ἑξακοσίους, ἐφ´ (ὧν)	ἦν	Δημήτριος ὁ Φάριος, ὥστ´ εἶναι
[2, 14]	τὴν Ἰταλίαν Κελτοὺς πόλεμον. ~ὑπὲρ	ὧν	δοκεῖ μοι χρήσιμον εἶναι κεφαλαιώδη
[2, 6]	καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς ἀντέπραττον. ἐξ	ὧν	ἐγένοντο καταφανεῖς ἀκρίτως μὲν κεχρημένοι
[2, 24]	καὶ Τάραντι στρατόπεδα δύο παρεφήδρευεν,	ὧν	ἑκάτερον ἦν ἀνὰ τετρακισχιλίους καὶ
[2, 65]	τοὺς περιοίκους καὶ συμμάχους, ἐφ´	ὧν	ἐπέστησε τὸν ἀδελφὸν Εὐκλείδαν, αὐτὸς
[2, 65]	εἰς τὸν Μακεδονικὸν τρόπον καθωπλισμένους,	ὧν	ἡγεῖτο Κερκιδᾶς Μεγαλοπολίτης, τῶν δὲ
[2, 35]	μᾶλλον ἢ λογισμῷ βραβεύεσθαι. περὶ	ὧν	ἡμεῖς συνθεωρήσαντες μετ´ ὀλίγον χρόνον
[2, 47]	ποιεῖν πρὸς τοὺς ἐκτός, δι´	ὧν	ἤμελλε τὴν ἐναντίαν ἔμφασιν ὑποδεικνύων
[2, 11]	καὶ τὰ λοιπὰ πράγματα παραδώσειν,	ὧν	ἦν αὐτὸς κύριος. οἱ δὲ
[2, 65]	τοσούτους, Ἰλλυριῶν χιλίους ἑξακοσίους, ἐφ´	(ὧν)	ἦν Δημήτριος ὁ Φάριος, ὥστ´
[2, 3]	ἔγγιστα τόπους τῆς πόλεως, ἐφ´	ὧν	ἦσαν Ἰλλυριοὶ πεντακισχίλιοι. καθορμισθέντες δὲ
[2, 14]	τελευταῖα πρὸς τὰς ἄρκτους, ὑπὲρ	ὧν	ὁ νῦν δὴ λόγος, ἀρετῇ
[2, 58]	ἀπεκλήρωσαν ἐξ αὑτῶν τριακοσίους ἄνδρας·	ὧν	οἱ λαχόντες ὥρμησαν, ἀπολιπόντες τὰς
[2, 9]	τοὺς κατὰ τὴν Ἑλλάδα τόπους.	ὧν	οἱ μὲν διὰ πόρου τὸν
[2, 11]	δὲ πρεσβευτῶν αὐτοῖς καὶ πλειόνων,	(ὧν)	οἱ παρὰ τῶν Παρθίνων ἧκον
[2, 25]	ἑξακισχιλίων, τοὺς δὲ λοιποὺς φεύγειν·	ὧν	οἱ πλείους πρός τινα τόπον
[2, 17]	γλώττῃ δ´ ἀλλοίᾳ χρώμενοι. περὶ	ὧν	οἱ τραγῳδιογράφοι πολύν τινα πεποίηνται
[2, 61]	ἀληθινῶν πραγμάτων καὶ βεβαίων κοινωνίαν;	ὧν	οὐδεμίαν ἐποιήσατο μνήμην Φύλαρχος, τυφλώττων,
[2, 62]	διακοσίοις καὶ πεντήκοντα ταλάντοις. ἐξ	ὧν	οὐκ ἀπεοικὸς ἂν φανείη τὸ
[2, 69]	σχεδὸν ὑπαρχόντων τούτων εἰς πεντακισχιλίους.	ὧν	ποτὲ μὲν κατὰ μέρη, ποτὲ
[2, 20]	τῶν αὐτοῖς ἤδη πεπραγμένων· ἐξ	ὧν	πρός τε Πύρρον ἀθληταὶ τέλειοι
[2, 37]	τοὺς καθ´ ἡμᾶς καιρούς, ὑπὲρ	ὧν	σαφέστερον ἐν ἑτέροις δηλώσομεν, δέον
[2, 9]	ἀπόβασιν ἐνεχείρησαν πολιορκεῖν τὴν πόλιν.	ὧν	συμβαινόντων οἱ Κερκυραῖοι δυσχρηστούμενοι καὶ
[2, 12]	τοῦ Λίσσου, καὶ τούτοις ἀνόπλοις.	ὧν	συντελεσθέντων ὁ Ποστόμιος μετὰ ταῦτα
[2, 62]	ἑξακισχίλια τάλαντα τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν,	ὧν	τὰ δισχίλια Κλεομένει δοθῆναι κατὰ
[2, 22]	λέξις αὕτη τοῦτο σημαίνει κυρίως.	ὧν	τοῖς βασιλεῦσι Κογκολιτάνῳ καὶ Ἀνηροέστῳ
[2, 65]	ἐπ´ αὐτῆς τῆς εἰσόδου κειμένων,	(ὧν)	τὸν μὲν Εὔαν, τὸν δ´
[2, 59]	στρεβλουμένου προσπιπτούσας τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν,	ὧν	τοὺς μὲν ἐκπληττομένους τὴν ἀσέβειαν,
[2, 47]	ὑποδεικνύων ταύτην ἐπικρύψεσθαι τὴν οἰκονομίαν.	ὧν	χάριν ἔνια τούτων οὐδ´ ἐν
[2, 56]	αἰτίαν καὶ τρόπον τοῖς γινομένοις,	ὧν	χωρὶς οὔτ´ ἐλεεῖν εὐλόγως οὔτ´
[2, 6]	παρὰ τῆς Τεύτας γραμμάτων, δι´	ὧν	ᾤετο δεῖν αὐτοὺς τὴν ταχίστην
[2, 60]	δεινότερον, εἰ μηδενὸς τούτων πεῖραν	λαβὼν	ἀθῷος ἀπέθανεν. οὐδ´ Ἀντιγόνῳ προσαπτέον
[2, 66]	δ´ ἐν βραχεῖ διαστήματι καὶ	λαβὼν	πρόβλημα τὸν Γοργύλον καλούμενον ποταμόν,
[2, 55]	ταῦτα τῇ περὶ Λαδόκεια μάχῃ,	λαβὼν	συνεργούς τινας τῶν ἐκ Μεσσήνης
[2, 41]	πολεμηθησόμενον, ἀποθέμενος τὴν ἀρχὴν καὶ	λαβὼν	τὰ πιστὰ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 52]	Σικυῶνος κατεστρατοπέδευσε περὶ τὸν Ἰσθμόν,	διαλαβὼν	χάρακι καὶ τάφρῳ τὸν μεταξὺ
[2, 26]	Τυρρηνῶν χώρας. ὁ δὲ Λεύκιος	ἀναλαβὼν	ἐκ τοῦ βουνοῦ τὸ διασῳζόμενον
[2, 26]	ἐξάγειν, αὐτὸς δὲ τοὺς ἱππεῖς	ἀναλαβὼν	καθηγεῖτο τῆς δυνάμεως, ποιούμενος τὴν
[2, 31]	ἀπέδωκε τοῖς προσήκουσιν. αὐτὸς δ´	ἀναλαβὼν	τὰ στρατόπεδα καὶ διελθὼν παρ´
[2, 1]	τὴν Ἰβηρίαν τόπους. ὁ δ´	ἀναλαβὼν	τὰ στρατόπεδα καὶ τὸν υἱὸν
[2, 54]	τῆς δ´ ἐαρινῆς ὥρας ἐνισταμένης	ἀναλαβὼν	τὰς δυνάμεις προῆγε. καὶ διανύσας
[2, 65]	τῶν Ἀχαιῶν ἐκ τῆς χειμασίας,	ἀναλαβὼν	τὴν στρατιὰν Ἀντίγονος προῆγε μετὰ
[2, 34]	δὲ τοῦ συμβαίνοντος τοῖς στρατηγοῖς,	ἀναλαβὼν	τοὺς ἱππεῖς Μάρκος Κλαύδιος καί
[2, 27]	ὃν ἔδει παραπορευθῆναι τοὺς Κελτούς,	ἀναλαβὼν	τοὺς ἱππεῖς ὥρμησε σπεύδων προκαταλαβέσθαι
[2, 54]	τὴν ἐφ´ Ἡραίας καὶ Τελφούσης.	παραλαβὼν	δὲ καὶ ταύτας τὰς πόλεις,
[2, 36]	ἀγχίνοιαν αὐτοῦ καὶ τόλμαν. ὃς	παραλαβὼν	τὴν ἀρχὴν εὐθέως δῆλος ἦν
[2, 70]	ὥρμησε κατὰ σπουδὴν εἰς Μακεδονίαν.	καταλαβὼν	δὲ τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐν τῇ
[2, 52]	αἷς δὲ τὸν φόβον ἀνατεινόμενος.	προσλαβὼν	δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ Καφύας,
[2, 11]	τὸν ταμίαν. ἐκυρίευσαν δὲ καὶ	λέμβων	εἴκοσι τῶν ἀποκομιζόντων τὴν ἐκ
[2, 8]	αὐτὴν τῶν ἐκ τῆς Ἠπείρου	λέμβων,	καταπλαγεῖσα τὸ πλῆθος καὶ τὸ
[2, 10]	περὶ τοὺς ἐμβόλους τῶν ἐζευγμένων	λέμβων,	τότ´ ἐπιπηδῶντες ἐπὶ τὰ καταστρώματα
[2, 25]	Κελτῶν καὶ συμπεσόντων αὐτοῖς ἦν	ἀγὼν	τὰς ἀρχὰς ἐξ ἀμφοῖν βίαιος.
[2, 64]	ἐν τῇ τῶν Ἀργείων πόλει,	συναγαγὼν	Κλεομένης ἅμα τῷ τὴν ἐαρινὴν
[2, 64]	παρακαλέσας τὰ πρέποντα τοῖς καιροῖς,	ἐξαγαγὼν	τὴν στρατιὰν ἐνέβαλεν εἰς τὴν
[2, 28]	ἔχοντες καὶ τοὺς εὐπετεῖς τῶν	σάγων	περὶ αὑτοὺς ἐξέταξαν. οἱ δὲ
[2, 26]	Ἀνηροέστης ὁ βασιλεὺς γνώμην εἰσέφερε	λέγων	ὅτι δεῖ τοσαύτης λείας ἐγκρατεῖς
[2, 16]	μὲν γὰρ πρώτην ἐκ τῶν	πηγῶν	ἔχει ῥύσιν ἁπλῆν, σχίζεται δ´
[2, 33]	καὶ παμπληθοῦς μὲν λείας, οὐκ	ὀλίγων	δὲ σκύλων κρατήσαντες ἐπανῆλθον εἰς
[2, 11]	ἡ δὲ Τεύτα πάνυ μετ´	ὀλίγων	εἰς τὸν Ῥίζονα διεσώθη, πολισμάτιον
[2, 31]	εἴς τινα τόπον συμφυγὼν μετ´	ὀλίγων	προσήνεγκε τὰς χεῖρας αὑτῷ καὶ
[2, 12]	τ´ ἀναχωρήσειν τῆς Ἰλλυρίδος πλὴν	ὀλίγων	τόπων, καὶ τὸ συνέχον, ὃ
[2, 35]	τὸν Πάδον πεδίων ἐξωσθέντας, πλὴν	ὀλίγων	τόπων τῶν ὑπ´ αὐτὰς τὰς
[2, 56]	διὰ τῶν ἀληθινῶν ἔργων καὶ	λόγων	εἰς τὸν πάντα χρόνον διδάξαι
[2, 56]	γὰρ δεῖ διὰ τῶν πιθανωτάτων	λόγων	ἐκπλῆξαι καὶ ψυχαγωγῆσαι κατὰ τὸ
[2, 61]	τὴν ἐπ´ ἀγαθῷ μνήμην τῶν	ἀξιολόγων	προαιρέσεων. καίτοι γ´ ἐμποδὼν ἦν.
[2, 61]	τὰ καλὰ καὶ δίκαια τῶν	ἔργων	ἐπισημαίνεσθαι, ἢ τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς
[2, 1]	διέξοδον ἔλαβεν τὰ παράλογα τῶν	ἔργων	ἕως τοῦ τέλους καὶ τῆς
[2, 24]	συμφανὲς ἐπ´ αὐτῶν γένηται τῶν	ἔργων	ἡλίκοις Ἀννίβας ἐτόλμησε πράγμασιν ἐπιθέσθαι
[2, 61]	ὑπὸ τῶν σπουδαίων καὶ ζηλωτῶν	ἔργων	ἤπερ ὑπὸ τῶν παρανόμων καὶ
[2, 56]	ἐνθάδε δὲ διὰ τῶν ἀληθινῶν	ἔργων	καὶ λόγων εἰς τὸν πάντα
[2, 61]	καὶ μάλιστα συγγραφεῖ καθήκοντα τῶν	ἔργων.	~Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις ἑξῆς
[2, 20]	τέλειοι γεγονότες τῶν κατὰ πόλεμον	ἔργων	συγκατέστησαν, τήν τε Γαλατῶν τόλμαν
[2, 36]	οὐχ οὕτω διὰ τῶν πολεμίων	ἔργων	ὡς διὰ τῆς πρὸς τοὺς
[2, 47]	τε πολλοὺς τῶν Ἀχαιῶν διατρέψειν,	καταφεύγων	ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς καὶ δοκῶν
[2, 24]	τούτων ἱππεῖς ἑπτακισχίλιοι, καὶ μὴν	Ἰαπύγων	καὶ Μεσσαπίων συνάμφω πεζῶν μὲν
[2, 31]	αὐτῶν Ἀνηρόεστος εἴς τινα τόπον	συμφυγὼν	μετ´ ὀλίγων προσήνεγκε τὰς χεῖρας
[2, 55]	συνεργούς τινας τῶν ἐκ Μεσσήνης	φυγάδων,	οἳ διατρίβοντες ἐτύγχανον ἐν τῇ
[2, 38]	ἀρεταῖς. τό τε γὰρ τῶν	Ἀρκάδων	ἔθνος, ὁμοίως δὲ καὶ τὸ
[2, 62]	οὐδενὸς γὰρ ὄντες δεύτεροι τῶν	Ἀρκάδων	Μαντινεῖς οὔτε κατὰ τὴν δύναμιν
[2, 28]	πλήθους ἱππέων ἀφ´ ἑκάστου τῶν	στρατοπέδων	ἀναμὶξ ἀλλήλοις συμπεπτωκότος. ἐν δὲ
[2, 27]	καὶ τὴν παρουσίαν ἀμφοτέρων τῶν	στρατοπέδων	ἀνήγγελλον, σημαίνοντες διότι τελείως σύνεγγύς
[2, 27]	τούτους ἐκ Σαρδόνος μετὰ τῶν	στρατοπέδων	Γάιος Ἀτίλιος ὕπατος εἰς Πίσας
[2, 69]	τῶν τε βασιλέων καὶ τῶν	στρατοπέδων	ἐν συνόψει ποιουμένων τὴν μάχην.
[2, 28]	πρὸς τὴν τῶν τοῦ Γαΐου	στρατοπέδων	ἔφοδον. τὰς δ´ ἁμάξας καὶ
[2, 28]	μετὰ δὲ ταῦτα τῶν πεζικῶν	στρατοπέδων	ἤδη σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις ἴδιον
[2, 30]	ἀκοντιστὰς προελθόντας ἐκ τῶν Ῥωμαϊκῶν	στρατοπέδων	κατὰ τὸν ἐθισμὸν εἰσακοντίζειν ἐνεργοῖς
[2, 23]	ἔτυχεν εἰς Σαρδόνα μετὰ τῶν	στρατοπέδων,	οἱ δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[2, 28]	εἰς τὰς Πίσας κατάπλουν τῶν	στρατοπέδων,	οὔπω δὲ προσδοκῶντες αὐτὰ συνεγγίζειν,
[2, 29]	~πρῶτον μὲν γὰρ ἐκ τριῶν	στρατοπέδων	τῆς μάχης συνισταμένης, δῆλον ὡς
[2, 31]	πληρώσας δὲ τὰς ὁρμὰς τῶν	στρατοπέδων	τῆς ὠφελείας, ἐν ὀλίγαις ἡμέραις
[2, 41]	υἱός, κατὰ δὲ τὴν τῶν	Ἡρακλειδῶν	κάθοδον ἐκπεσὼν τῆς Σπάρτης κατέσχε
[2, 41]	ἅμα δὲ τούτοις Καρυνεῖς ἀποκατέστησαν.	συνιδὼν	γὰρ Ἰσέας ὁ τῆς Καρυνείας
[2, 55]	αἱρετιστὴν καὶ κοινωνὸν τῶν ἰδίων	ἐλπίδων	μήτε προδότην κατασκευάσασθαι. τὸ μὲν
[2, 30]	εὐχρηστίαν οἱ σάγοι μετὰ τῶν	ἀναξυρίδων	παρεῖχον· τοῖς δὲ γυμνοῖς προεστῶσι
[2, 20]	ταῖς ψυχαῖς καὶ διαπρεσβευσάμενοι περὶ	σπονδῶν	καὶ διαλύσεων συνθήκας ἔθεντο πρὸς
[2, 17]	δὴ καὶ διὰ τὸ πολλοῖς	ἐμποδὼν	εἶναι καὶ γνωρίζεσθαι μεγάλην ἐπ´
[2, 61]	τῶν ἀξιολόγων προαιρέσεων. καίτοι γ´	ἐμποδὼν	ἦν. εἰ γὰρ τοὺς λόγῳ
[2, 34]	καί (τινας) τῶν πεζικῶν ἠπείγετο,	σπεύδων	βοηθῆσαι τοῖς πολιορκουμένοις. οἱ δὲ
[2, 27]	Κελτούς, ἀναλαβὼν τοὺς ἱππεῖς ὥρμησε	σπεύδων	προκαταλαβέσθαι τὴν ἀκρολοφίαν καὶ πρῶτος
[2, 55]	δ´ ὑποβολιμαῖον ἐξ Ὀρχομενοῦ τῶν	ἐπηλύδων	τινὸς στρατιωτῶν. ~Ἐπεὶ δὲ τῶν
[2, 8]	ἐπαποστεῖλαί τινας τὸν παρρησιασάμενον τῶν	πρέσβεων	ἀποκτεῖναι. προσπεσόντος δὲ τοῦ γεγονότος
[2, 9]	Ἰλλυριῶν. οἱ δὲ διακούσαντες τῶν	πρέσβεων	καὶ προσδεξάμενοι τοὺς λόγους ἐπλήρωσαν
[2, 23]	τὴν ἔφοδον, ἕνα δὲ τῶν	ἑξαπελέκεων	εἰς Τυρρηνίαν. ὁ μὲν γὰρ
[2, 40]	ἔθνους ὑπὸ τῶν ἐκ Μακεδονίας	βασιλέων	ἀρχὴ πάλιν ἐγένετο καὶ σύννευσις
[2, 41]	μάλιστα διὰ τῶν ἐκ Μακεδονίας	βασιλέων,	ἐν ᾗ συνέβη πάσας τὰς
[2, 51]	διακατέχειν τὰς τῶν ἐν Μακεδονίᾳ	βασιλέων	ἐπιβολάς, οἱ δ´ Ἀχαιοὶ τὸ
[2, 62]	ὑπό τε τῶν ἐν Μακεδονίᾳ	βασιλέων,	ἔτι δὲ μᾶλλον ὑπὸ τῆς
[2, 69]	ἀμφοῖν χρείαν, ὁμοῦ τῶν τε	βασιλέων	καὶ τῶν στρατοπέδων ἐν συνόψει
[2, 31]	μυρίων, ἐν οἷς καὶ τῶν	βασιλέων	Κογκολιτάνος. ὁ δ´ ἕτερος αὐτῶν
[2, 42]	δι´ αὑτῶν ἢ διὰ τῶν	βασιλέων	τὰς σφετέρας πατρίδας καταδουλουμένους, τούτῳ
[2, 12]	καὶ στρατόπεδον ἐκ τῶν περικειμένων	πόλεων	ἁθροίσας παρεχείμαζε, συνεφεδρεύων τῷ τε
[2, 41]	τοῦτο δ´ ἦν ἐκ δώδεκα	πόλεων,	ἃς ἔτι καὶ νῦν συμβαίνει
[2, 8]	τότε τῶν κατὰ τὴν Ἤπειρον	πόλεων	εὐδαιμονίᾳ— διπλασίως ἐπερρώσθη πρὸς τὴν
[2, 6]	περὶ σφῶν αὐτῶν καὶ τῶν	πόλεων.	Οἱ δ´ Ἠπειρῶται παραδόξως διασεσωσμένοι
[2, 38]	μαθεῖν. οὔτε γὰρ χώρας καὶ	πόλεων	πλήθει διαφέρουσιν οἱ πάτριον ἐξ
[2, 40]	πάλιν ἐγένετο καὶ σύννευσις τῶν	πόλεων	πρὸς ἀλλήλας. ἀφ´ ἧς αὐξανόμενον
[2, 41]	οὐδὲ στήλην ὑπάρχειν συμβαίνει τῶν	πόλεων	τούτων περὶ τῆς συμπολιτείας. μετὰ
[2, 70]	καὶ κατ´ ἰδίαν ἑκάστης τῶν	πόλεων	ὥρμησε κατὰ σπουδὴν εἰς Μακεδονίαν.
[2, 66]	τόπων ἰδιότητας καὶ τὰς τῶν	δυνάμεων	διαφοράς, ἅμα δὲ καὶ προδεικνύων
[2, 31]	ὀλίγαις ἡμέραις ἧκεν μετὰ τῶν	δυνάμεων	εἰς τὴν Ῥώμην. καὶ τὸ
[2, 70]	ὀλίγαις ἡμέραις ἀνέζευξε μετὰ τῶν	δυνάμεων	ἐκ τῆς πόλεως, προσαγγελθέντος αὐτῷ
[2, 24]	τῶν μὲν προκαθημένων τῆς Ῥώμης	δυνάμεων	πεζοὶ μὲν ὑπὲρ πεντεκαίδεκα μυριάδες,
[2, 53]	καὶ προηττῆσαν τὰς ψυχὰς τῶν	δυνάμεων	τοῦτ´ ἦν, ὡς ἐξ αὐτῶν
[2, 70]	ἐπ´ αὐτὴν ἦλθε τὴν τῶν	Νεμέων	πανήγυριν. ἐν ᾗ τυχὼν πάντων
[2, 10]	οὖν Ἀκαρνᾶνες καὶ τῶν Ἀχαϊκῶν	νεῶν	αἱ κατὰ τούτους ταχθεῖσαι πάρισον
[2, 20]	προειρημένοι καὶ τοὺς ἄρτι τῶν	νέων	ἡβῶντας καθοπλίσαντες παρετάξαντο πρὸς Ῥωμαίους.
[2, 10]	ἐπὶ τὰ καταστρώματα τῶν Ἀχαϊκῶν	νεῶν	κατεκράτουν διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[2, 57]	τοῖς μεγίστοις δοκοῦσιν εἶναι συμπτώμασι	Μαντινέων	διὰ τὴν Ἀράτου καὶ τῶν
[2, 54]	δὲ ταῦτα περιστρατοπεδεύσας τὴν τῶν	Μαντινέων	ἐπολιόρκει πόλιν. ταχὺ δὲ καὶ
[2, 61]	~Χωρίς τε τούτων τὰς μὲν	Μαντινέων	ἡμῖν συμφορὰς μετ´ αὐξήσεως καὶ
[2, 44]	τύραννος καὶ Ξένων ὁ τῶν	Ἑρμιονέων	καὶ Κλεώνυμος ὁ τῶν Φλιασίων
[2, 36]	διὰ τὴν ὑποφαινομένην ἐκ τῶν	πράξεων	ἀγχίνοιαν αὐτοῦ καὶ τόλμαν. ὃς
[2, 61]	τοῖς συγγραφεῦσι τὰς παρανόμους τῶν	πράξεων	ἐπισημαίνεσθαι, τῆς δὲ Μεγαλοπολιτῶν γενναιότητος,
[2, 61]	ὑπὸ τῶν παρανόμων καὶ φευκτῶν	πράξεων.	ὁ δὲ πῶς μὲν ἔλαβε
[2, 1]	τὸν βίον ἀξίως τῶν προγεγενημένων	πράξεων.	πρὸς γὰρ τοὺς ἀνδρωδεστάτους καὶ
[2, 15]	πολέμοις τόλμαν ἐξ αὐτῶν τῶν	πράξεων	σαφῶς ἔσται καταμαθεῖν. Τῶν δ´
[2, 40]	ἐκεῖνον περὶ τῶν ἰδίων συντεταχέναι	πράξεων	ὑπομνηματισμούς, τῶν δὲ τοῖς ἄλλοις
[2, 21]	κατέκοψαν δ´ ἀλλήλους, συμβαλόντες ἐκ	παρατάξεων.	ὅτε δὴ καὶ Ῥωμαῖοι κατάφοβοι
[2, 28]	Κελτοὶ τοὺς μὲν ἐκ τῶν	Ἄλπεων	Γαισάτους προσαγορευομένους ἔταξαν πρὸς τὴν
[2, 21]	ἐπισπᾶσθαι δὲ τοὺς ἐκ τῶν	Ἄλπεων	Γαλάτας. τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[2, 15]	σαφῶς ἔσται καταμαθεῖν. Τῶν δ´	Ἄλπεων	ἑκατέρας τῆς πλευρᾶς, τῆς ἐπὶ
[2, 16]	πεδία νευούσας ἀπό τε τῶν	Ἄλπεων	καὶ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν εἰς
[2, 14]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἡ τῶν	Ἄλπεων	παρώρεια, λαμβάνουσα τὴν μὲν ἀρχὴν
[2, 15]	πέραν, διὸ τοὺς ἐπέκεινα τῶν	Ἄλπεων	Τρανσαλπίνους καλοῦσι. τὰ δ´ ἄκρα
[2, 16]	μὲν τὰς πηγὰς ἀπὸ τῶν	Ἄλπεων	ὡς πρὸς τὴν κορυφὴν μᾶλλον
[2, 68]	πυνθάνεσθαι τοῦ ταχθέντος ἐπὶ τῶν	ἱππέων	Ἀλεξάνδρου διὰ τί πρὸ τοῦ
[2, 69]	ποιουμένων τὴν χρείαν τῶν Ἀχαϊκῶν	ἱππέων	ἁπάντων, μάλιστα δὲ Φιλοποίμενος, διὰ
[2, 3]	μέρος τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν	ἱππέων	αὐτοῦ πρὸ τῆς στρατοπεδείας ἐν
[2, 28]	ὡς ἂν ἅμα τοσούτου πλήθους	ἱππέων	ἀφ´ ἑκάστου τῶν στρατοπέδων ἀναμὶξ
[2, 24]	πεζῶν ὑπὲρ τὰς ἑβδομήκοντα μυριάδας,	ἱππέων	δ´ εἰς ἑπτὰ μυριάδας. ἐφ´
[2, 24]	εἴκοσι καὶ πέντε κατελέχθησαν μυριάδες,	ἱππέων	δ´ ἐπὶ ταῖς δύο μυριάσιν
[2, 67]	οἱ δὲ μετὰ τῶν Κλεομένους	ἱππέων	ἐξ ἀρχῆς ταχθέντες εὔζωνοι, θεωροῦντες
[2, 34]	τέλος ἐτράπησαν ὑπ´ αὐτῶν τῶν	ἱππέων.	καὶ πολλοὶ μὲν εἰς τὸν
[2, 25]	θεραπείαν, φυλακὴν ἀπολιπόντες τῶν ἰδίων	ἱππέων	περὶ τὸν λόφον, πρόθεσιν ἔχοντες
[2, 67]	κραυγῆς καὶ συνιδόντες τὴν τῶν	ἱππέων	συμπλοκήν, ἀφέμενοι τῶν προκειμένων ἀνέτρεχον
[2, 43]	αὐτῆς ἀρχῆς καὶ τὴν τῶν	Μεγαρέων	πόλιν διαπραξάμενος προσένειμε τοῖς Ἀχαιοῖς.
[2, 46]	ἐθελοντὴν ἐφ´ ᾧ μόνον ἰδεῖν	ἀξιόχρεων	γενόμενον ἀνταγωνιστὴν Κλεομένη τοῖς Ἀχαιοῖς,
[2, 61]	ἐπ´ ἀγαθῷ μνήμην τῶν ἀξιολόγων	προαιρέσεων.	καίτοι γ´ ἐμποδὼν ἦν. εἰ
[2, 20]	καὶ διαπρεσβευσάμενοι περὶ σπονδῶν καὶ	διαλύσεων	συνθήκας ἔθεντο πρὸς Ῥωμαίους. ταῦτα
[2, 51]	διαβούλιον χάριν τῆς περὶ τῶν	πίστεων	ἐπισκέψεως. ~ὁ δὲ Κλεομένης καταπληξάμενος
[2, 37]	τῆς Μακεδόνων οἰκίας ἁρμόσει διὰ	βραχέων	ἀναδραμεῖν τοῖς χρόνοις, ἐπειδὴ περὶ
[2, 48]	ἑαυτῶν πατρίδος αὐτὰ τἀναγκαῖα διὰ	βραχέων	καὶ κεφαλαιωδῶς, τὰ δὲ πολλὰ
[2, 46]	πρῶτον ἐπὶ τούτων ἦσαν τῶν	διαλήψεων·	θεωροῦντες δὲ κατὰ τοὺς ἑξῆς
[2, 56]	καὶ δάκρυα τοὺς Ἕλληνας ἀγαγεῖν.	σπουδάζων	δ´ εἰς ἔλεον ἐκκαλεῖσθαι τοὺς
[2, 52]	ἀντεστρατοπέδευον ἀλλήλοις, ὁ μὲν εἰσελθεῖν	σπουδάζων	εἰς Πελοπόννησον, ὁ δὲ Κλεομένης
[2, 54]	μετὰ ταῦτα χρόνον μέν τινα	παραχειμάζων	διέτριβε περὶ Σικυῶνα καὶ Κόρινθον.
[2, 24]	δὲ καὶ Καμπανῶν ἡ πληθὺς	πεζῶν	μὲν εἰς εἴκοσι καὶ πέντε
[2, 24]	μὴν Ἰαπύγων καὶ Μεσσαπίων συνάμφω	πεζῶν	μὲν πέντε μυριάδες, ἱππεῖς δὲ
[2, 24]	τε Ῥωμαίων καὶ τῶν συμμάχων,	πεζῶν	ὑπὲρ τὰς ἑβδομήκοντα μυριάδας, ἱππέων
[2, 43]	πλεονεξίαν ἀντιταττόμενος διετέλει, πραγματικῶς ἕκαστα	χειρίζων,	καίπερ εἰς τοῦτο προβάντων ἀμφοτέρων
[2, 13]	τὴν Ἰβηρίαν— νουνεχῶς καὶ πραγματικῶς	χειρίζων	τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν ἔν
[2, 22]	τὸ πλῆθος τῶν ὑπαρξόντων αὐτοῖς	ἀγαθῶν,	ἐὰν κρατήσωσι, προετρέποντο καὶ παρώξυνον
[2, 65]	σχῆμα τῆς στρατοπεδείας τῆς τῶν	ἀγαθῶν	ὁπλομάχων προβολῆς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπε
[2, 26]	ἐμβεβληκότας συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ, παρῆν	βοηθῶν	κατὰ σπουδὴν εὐτυχῶς εἰς δέοντα
[2, 52]	ἐπεπορεύετο τὰς πόλεις, ἃς μὲν	πείθων	αἷς δὲ τὸν φόβον ἀνατεινόμενος.
[2, 15]	τὸν Σικελικὸν μέδιμνον, τῶν δὲ	κριθῶν	δυεῖν, τοῦ δ´ οἴνου τὸν
[2, 31]	δ´ ἀναλαβὼν τὰ στρατόπεδα καὶ	διελθὼν	παρ´ αὐτὴν τὴν Λιγυστικὴν εἰς
[2, 50]	πλῆθος ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὁρμῆς,	προελθὼν	Ἄρατος καὶ τήν τε τοῦ
[2, 54]	Ἀντίγονος ἀσφαλῶς εἰς τὴν Πελοπόννησον	εἰσελθὼν	παρέλαβε τὸν Ἀκροκόρινθον, οὐδένα δὲ
[2, 61]	καὶ πρὸς ἀληθινῶν πραγμάτων καὶ	βεβαίων	κοινωνίαν; ὧν οὐδεμίαν ἐποιήσατο μνήμην
[2, 39]	περὶ τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην,	Θηβαίων	δ´ ἀνελπίστως ἀντιποιησαμένων τῆς τῶν
[2, 62]	διότι καθ´ οὓς καιροὺς μετὰ	Θηβαίων	εἰς τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους ἐνέβαινον
[2, 61]	ἧττόν τι διορθουμένους ὑπὸ τῶν	σπουδαίων	καὶ ζηλωτῶν ἔργων ἤπερ ὑπὸ
[2, 12]	παρεχείμαζε, συνεφεδρεύων τῷ τε τῶν	Ἀρδιαίων	ἔθνει καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς
[2, 57]	πρότερον μαχόμενοι πολλοὺς μὲν τῶν	ἀναγκαίων	ἐπεῖδον ἀπολλυμένους, οὐκ ὀλίγους δ´
[2, 35]	πρότερον ἢ παραχωρῆσαί τινος τῶν	ἀναγκαίων.	καὶ γὰρ τοὺς τὴν Περσῶν
[2, 59]	οὐδὲν ἀδικήσαντας στρεβλώσας ἐναντίον τῶν	ἀναγκαίων	κατέσφαξεν. παρίημι τὰ παρ´ ὅλον
[2, 8]	ὀλιγωρήσασα τῶν παρ´ ἀνθρώποις ὡρισμένων	δικαίων	ἀποπλέουσιν αὐτοῖς ἐπαποστεῖλαί τινας τὸν
[2, 11]	δὲ Κερκυραῖοι τὴν παρουσίαν τῶν	Ῥωμαίων	ἀσμένως ἰδόντες, τήν τε φρουρὰν
[2, 34]	ὑπήντων καὶ παρετάξαντο. τῶν δὲ	Ῥωμαίων	αὐτοῖς τοῖς ἱππεῦσιν ἐξ ἐφόδου
[2, 24]	διακοσίους πεζούς, ἱππεῖς δὲ διακοσίους.	Ῥωμαίων	δὲ καὶ Καμπανῶν ἡ πληθὺς
[2, 18]	δὲ ταῦτα συνορῶντες αὐξανομένην τὴν	Ῥωμαίων	δύναμιν εἰρήνην ἐποιήσαντο καὶ συνθήκας.
[2, 14]	τόποις Ἀννίβας ἐπεβάλετο καταλύειν τὴν	Ῥωμαίων	δυναστείαν. πρῶτον δὲ περὶ τῆς
[2, 2]	τὴν αὔξησιν καὶ κατασκευὴν τῆς	Ῥωμαίων	δυναστείας. ἔγνωσαν δὲ διαβαίνειν διά
[2, 31]	ἐφόδου καταπληξάμενοι συνηνάγκασαν εἰς τὴν	Ῥωμαίων	ἑαυτοὺς δοῦναι πίστιν, τὸν δὲ
[2, 44]	πρώτην διάβασιν εἰς τὴν Ἰλλυρίδα	Ῥωμαίων,	ἐγένετό τις εὔροια πραγμάτων πρὸς
[2, 32]	ἀμετάθετον οὖσαν τὴν ἐπιβολὴν τῶν	Ῥωμαίων,	ἔκριναν τῆς τύχης λαβεῖν πεῖραν
[2, 25]	καὶ συνάπτουσιν αἱ προκαθήμεναι τῶν	Ῥωμαίων	ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ δυνάμεις. οἱ
[2, 19]	λείας πλῆθος ἐκ μὲν τῆς	Ῥωμαίων	ἐπαρχίας ἀσφαλῶς ἐπανῆλθον. εἰς δὲ
[2, 7]	χρείας ἕνεκεν, πολιορκούντων τὴν πόλιν	Ῥωμαίων,	ἐπεχείρησαν μὲν καὶ τὴν πόλιν
[2, 22]	(δ´) ὑποδεικνύντες τὸ μέγεθος τῆς	Ῥωμαίων	εὐδαιμονίας καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[2, 30]	καὶ κατὰ κέρας οἱ τῶν	Ῥωμαίων	ἱππεῖς ἐμβαλόντες ἀπὸ τοῦ λόφου
[2, 28]	τῶν Κελτῶν· τοὺς δὲ τῶν	Ῥωμαίων	ἱππεῖς κινδυνεύσαντας ἐρρωμένως τέλος ἐπικρατῆσαι
[2, 24]	δυναμένων ὅπλα βαστάζειν, αὐτῶν τε	Ῥωμαίων	καὶ τῶν συμμάχων, πεζῶν ὑπὲρ
[2, 24]	τοῖς πολέμοις, ἐφεδρείας ἔχοντες τάξιν,	Ῥωμαίων	μὲν αὐτῶν πεζοὶ δισμύριοι, μετὰ
[2, 12]	Ἡ μὲν οὖν πρώτη διάβασις	Ῥωμαίων	μετὰ δυνάμεως εἰς τὴν Ἰλλυρίδα
[2, 11]	Ἰλλυριοὶ συνέντες τὴν ἔφοδον τῶν	Ῥωμαίων,	οὐδενὶ κόσμῳ λύσαντες τὴν πολιορκίαν
[2, 25]	πλήθει, συνέβη διαφθαρῆναι μὲν τῶν	Ῥωμαίων	οὐκ ἐλάττους ἑξακισχιλίων, τοὺς δὲ
[2, 11]	ἔδωκαν παρακληθέντες εἰς τὴν τῶν	Ῥωμαίων	πίστιν, μίαν ταύτην ὑπολαβόντες ἀσφάλειαν
[2, 26]	ἐγχειρεῖν ὁλοσχερῶς, ἐὰν δοκῇ, τοῖς	Ῥωμαίων	πράγμασιν. δόξαντος δὲ σφίσι κατὰ
[2, 8]	καιρὸν τοῦτον κατέπλευσαν οἱ τῶν	Ῥωμαίων	πρέσβεις· καὶ δοθέντος αὐτοῖς καιροῦ
[2, 34]	πολεμίων ἔφοδον. οἱ δὲ τῶν	Ῥωμαίων	στρατηγοὶ τῆς ὥρας ἐπιγενομένης ἀναλαβόντες
[2, 31]	ἀναγκαίοις. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν	Ῥωμαίων	τὰ μὲν σκῦλα συναθροίσας εἰς
[2, 23]	δ´ Οὐένετοι καὶ Γονομάνοι, διαπρεσβευσαμένων	Ῥωμαίων,	τούτοις εἵλοντο συμμαχεῖν. διὸ καὶ
[2, 19]	ἐπανείλοντο τοὺς πρέσβεις. τῶν δὲ	Ῥωμαίων	ὑπὸ τὸν θυμὸν ἐκ χειρὸς
[2, 21]	διὰ τὸ συντερμονεῖν τῇ τῶν	Ῥωμαίων	χώρᾳ, νομίσαντες οὐχ ὑπὲρ ἡγεμονίας
[2, 62]	ἐκ τούτων. τίς γὰρ ὑπὲρ	Ἀθηναίων	οὐχ ἱστόρηκε διότι καθ´ οὓς
[2, 42]	διότι μία τις ἀεὶ τῶν	Ἀχαιῶν	αἵρεσις ὑπῆρχε, καθ´ ἣν προτείνοντες
[2, 39]	καιροὺς ἀπεδέξαντο τὴν αἵρεσιν τῶν	Ἀχαιῶν,	ἀλλὰ καὶ μετά τινας χρόνους
[2, 57]	ἑάλωσαν κατὰ κράτος ὑπὸ τῶν	Ἀχαιῶν,	Ἀράτου πραξικοπήσαντος αὐτῶν τὴν πόλιν.
[2, 42]	τίνες πρῶτοι τῶν ἐξ ἀρχῆς	Ἀχαιῶν	αὖθις ἐποιήσαντο τὴν ἐπιβολὴν τῆς
[2, 65]	μὲν τρισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους,	Ἀχαιῶν	δ´ ἐπιλέκτους πεζοὺς μὲν τρισχιλίους,
[2, 9]	λόγους ἐπλήρωσαν κοινῇ τὰς τῶν	Ἀχαιῶν	δέκα ναῦς καταφράκτους, καταρτίσαντες δ´
[2, 44]	τὰς μοναρχίας ἐκοινώνησαν τῆς τῶν	Ἀχαιῶν	δημοκρατίας. ~Ὁλοσχερεστέρας δὲ γενομένης αὐξήσεως
[2, 48]	τῆς καθηκούσης ἐπικουρίας ὑπὸ τῶν	Ἀχαιῶν	διὰ τὸ κἀκείνους δυσχρηστεῖσθαι θλιβομένους
[2, 45]	καὶ πρόδηλον ἐχθρὸν ὄντα τῶν	Ἀχαιῶν	διὰ τὸ τὸν Ἀκροκόρινθον (πραξ(
[2, 47]	ἐπιβολήν, τούς τε πολλοὺς τῶν	Ἀχαιῶν	διατρέψειν, καταφεύγων ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς
[2, 58]	ἐνεχείρισαν καὶ τοὺς παρὰ τῶν	Ἀχαιῶν	διατρίβοντας παρ´ αὑτοῖς κατέσφαξαν· οὗ
[2, 41]	μόναρχον διὰ Μάργου καὶ τῶν	Ἀχαιῶν,	ἑαυτὸν δὲ πανταχόθεν ὁρῶν ὅσον
[2, 6]	τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ τὸ τῶν	Ἀχαιῶν	ἔθνος, δεόμενοι μεθ´ ἱκετηρίας σφίσι
[2, 12]	τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ τὸ τῶν	Ἀχαιῶν	ἔθνος· οἳ καὶ παραγενόμενοι πρῶτον
[2, 43]	ἀλλήλους ὑπὲρ διαιρέσεως τοῦ τῶν	Ἀχαιῶν	ἔθνους. ~Ἀντιγόνου δὲ μεταλλάξαντος, καὶ
[2, 37]	ὑπομνήσεως. περὶ δὲ τοῦ τῶν	Ἀχαιῶν	ἔθνους καὶ περὶ τῆς Μακεδόνων
[2, 43]	διετέλει προστατῶν μὲν τοῦ τῶν	Ἀχαιῶν	ἔθνους, πάσας δὲ τὰς ἐπιβολὰς
[2, 40]	κατὰ πόλιν διαλυθέντος τοῦ τῶν	Ἀχαιῶν	ἔθνους ὑπὸ τῶν ἐκ Μακεδονίας
[2, 49]	οὖν Αἰτωλοὶ τὴν ἐκ τῶν	Ἀχαιῶν	εἰς αὐτοὺς γεγενημένην εὔνοιαν ἐν
[2, 57]	διὰ τὴν Ἀράτου καὶ τῶν	Ἀχαιῶν	εἰς αὐτοὺς φιλανθρωπίαν. ~μετὰ δὲ
[2, 65]	συνελθόντων τῶν Μακεδόνων καὶ τῶν	Ἀχαιῶν	ἐκ τῆς χειμασίας, ἀναλαβὼν τὴν
[2, 60]	ἑαυτοῦ προαίρεσιν ἀποσπάσας ἀπὸ τῶν	Ἀχαιῶν	ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς προσένειμε
[2, 54]	Τεγεατῶν πόλιν, ἀπηντηκότων καὶ τῶν	Ἀχαιῶν	ἐνταῦθα, περιστρατοπεδεύσας ἤρξατο πολιορκεῖν αὐτήν.
[2, 45]	πρὸς Ἀλέξανδρον, τὰς δὲ τῶν	Ἀχαιῶν	ἐπεβάλοντο πρὸς Ἀντίγονον τὸν Γονατᾶν,
[2, 39]	καὶ νόμους ἐκλαβόντες τοὺς τῶν	Ἀχαιῶν	ἐπεβάλοντο χρῆσθαι καὶ διοικεῖν κατὰ
[2, 67]	εὔζωνοι, θεωροῦντες τὰς σπείρας τῶν	Ἀχαιῶν	ἐρήμους ἐκ τῶν κατόπιν οὔσας,
[2, 46]	εἶναι προσφάτους τὰς ἐκ τῶν	Ἀχαιῶν	εὐεργεσίας περὶ τὸν Δημητριακὸν πόλεμον
[2, 53]	τῶν Ἀργείων πόλιν ὑπὸ τῶν	Ἀχαιῶν,	εὐθὺς ἀνάσπαστος, ἀπολιπὼν τὰ προδεδηλωμένα
[2, 66]	δὲ κατόπιν ἦσαν δισχίλιοι τῶν	Ἀχαιῶν,	ἐφεδρείας λαμβάνοντες τάξιν. τοὺς δ´
[2, 50]	δὲ μᾶλλον ἐξ ἁπάντων τῶν	Ἀχαιῶν.	ἠγωνία γάρ, εἰ παραγενόμενος ὁ
[2, 49]	συμφέρει τοῖς σφετέροις πράγμασι μετ´	Ἀχαιῶν	καὶ Βοιωτῶν ἐν Πελοποννήσῳ πρὸς
[2, 70]	ὑπό τε τοῦ κοινοῦ τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ κατ´ ἰδίαν ἑκάστης τῶν
[2, 59]	τὴν πόλιν Ἀράτου μετὰ τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ μεγάλους ἀγῶνας καὶ κινδύνους
[2, 50]	ἰέναι πρὸς τὴν σύνοδον τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ παρακαλεῖν ἐπισπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον
[2, 44]	δὲ μεταλλάξαντος, καὶ συνθεμένων τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ συμμαχίαν πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ
[2, 38]	Πελοποννησίων, ἅμα τὴν πολιτείαν τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ τὴν προσηγορίαν μετειληφότες; δῆλον
[2, 59]	τὰ περὶ τὴν εἴσοδον τῶν	Ἀχαιῶν,	ὀγδοήκοντα τοὺς πρώτους τῶν πολιτῶν
[2, 44]	τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολὴν τῶν	Ἀχαιῶν.	οἱ γὰρ ἐν τῇ Πελοποννήσῳ
[2, 38]	καὶ τίνι τρόπῳ τὸ τῶν	Ἀχαιῶν	ὄνομα κατὰ πάντων Πελοποννησίων, οὐκ
[2, 43]	τόλμης προσένειμε πρὸς τὴν τῶν	Ἀχαιῶν	πολιτείαν, ἀρχῆθεν εὐθὺς ἐραστὴς γενόμενος
[2, 57]	πρῶτον ἐγκαταλιπόντες τὴν μετὰ τῶν	Ἀχαιῶν	πολιτείαν ἐθελοντὴν Αἰτωλοῖς ἐνεχείρισαν αὑτοὺς
[2, 43]	Κορινθίους προσηγάγετο πρὸς τὴν τῶν	Ἀχαιῶν	πολιτείαν. ἐπὶ δὲ τῆς αὐτῆς
[2, 44]	πατρίδας, μετασχεῖν δὲ τῆς τῶν	Ἀχαιῶν	πολιτείας. Λυδιάδας μὲν οὖν ὁ
[2, 10]	τὰ δίκαια τῷ κοινῷ τῶν	Ἀχαιῶν	πολιτεύματι πεποιηκὼς μέχρι τῆς καταστροφῆς.
[2, 46]	ὁμοίως οἱ προεστῶτες τοῦ τῶν	Ἀχαιῶν	πολιτεύματος πολέμου μὲν πρὸς μηδένα
[2, 60]	ἔτυχε περισταλεὶς ὑπὸ τῆς τῶν	Ἀχαιῶν	πρᾳότητος καὶ καλοκἀγαθίας· οἵτινες οὐ
[2, 42]	ἑξῆς χρόνοις ἐπὶ τὴν τῶν	Ἀχαιῶν	προαίρεσιν ἀνοιστέον. πολλοῖς γὰρ κοινωνήσαντες
[2, 10]	καταφράκτους, ἀνταναχθέντες συνέβαλλον τοῖς τῶν	Ἀχαιῶν	σκάφεσιν περὶ τοὺς καλουμένους Παξούς.
[2, 58]	διακοσίους ἐξέπεμψαν, οἳ μετὰ τῶν	Ἀχαιῶν	συνδιετήρουν τὴν ὑποκειμένην αὐτοῖς κατάστασιν.
[2, 54]	Μεγαλοπολίταις ἧκε πρὸς τὴν τῶν	Ἀχαιῶν	σύνοδον εἰς Αἴγιον. ἀπολογισάμενος δὲ
[2, 54]	εἰς Αἴγιον πρὸς τὴν τῶν	Ἀχαιῶν	σύνοδον. καὶ τοὺς μὲν Μακεδόνας
[2, 41]	τὴν πόλιν πρὸς τὸ τῶν	Ἀχαιῶν	σύστημα. ~Τίνος οὖν χάριν ἐπὶ
[2, 57]	τὴν ἀσφάλειαν πολιτευομένοις μετὰ τῶν	Ἀχαιῶν.	τοῖς δὲ Μαντινεῦσιν ἀνυπονοήτου καὶ
[2, 52]	προτείνας Ἀντιγόνῳ τὸν Ἀκροκόρινθον, κατεχόντων	Ἀχαιῶν	τότε τὸν τόπον τοῦτον, ἔλυσε
[2, 41]	λαβὼν τὰ πιστὰ παρὰ τῶν	Ἀχαιῶν	ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας προσέθηκε τὴν
[2, 50]	Μεγαλοπολίτας προθύμους εἶναι διὰ τῶν	Ἀχαιῶν	φέρειν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον τὰ
[2, 56]	τούτοις τὴν Ἀράτου καὶ τῶν	Ἀχαιῶν,	φησὶ τοὺς Μαντινέας γενομένους ὑποχειρίους
[2, 53]	μετὰ ταῦτα γενναίως μὲν τῶν	Ἀχαιῶν,	φιλοτίμως δὲ τῶν Ἀργείων ἐκ
[2, 44]	φόβους καὶ κινδύνους διὰ τῶν	Ἀχαιῶν,	ὥρμησαν ἐπὶ τὸ πεισθέντες ἀποθέσθαι
[2, 35]	Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἀγῶνας. οὔτε γὰρ	χορηγιῶν	οὔθ´ ὅπλων οὔτ´ ἀνδρῶν πλῆθος
[2, 22]	διὰ τῶν πρὸς τὸν Ἀσδρούβαν	ὁμολογιῶν,	ὑπὲρ ὧν ἄρτι δεδηλώκαμεν, ἐνεχείρησαν
[2, 14]	μὴ πολὺ λείπειν τῶν μυρίων	σταδίων.	~περί γε μὴν τῆς ἀρετῆς
[2, 15]	χορηγίαν ἐκ τούτων συμβαίνει τῶν	πεδίων	αὐτοῖς ὑπάρχειν. περὶ δὲ τῆς
[2, 35]	ἐκ τῶν περὶ τὸν Πάδον	πεδίων	ἐξωσθέντας, πλὴν ὀλίγων τόπων τῶν
[2, 14]	τὴν πᾶσαν περίμετρον τῶν προειρημένων	πεδίων	μὴ πολὺ λείπειν τῶν μυρίων
[2, 19]	κεῖσθαι τῶν περὶ τὸν Πάδον	πεδίων.	~οἱ δὲ Βοῖοι θεωροῦντες ἐκπεπτωκότας
[2, 39]	πρᾶξις ἀξιόλογος πρὸς αὔξησιν τῶν	ἰδίων	ἀνήκουσα πραγμάτων οὐκ ἐγίνετο, τῷ
[2, 55]	μήθ´ αἱρετιστὴν καὶ κοινωνὸν τῶν	ἰδίων	ἐλπίδων μήτε προδότην κατασκευάσασθαι. τὸ
[2, 36]	ὑπό τινος Κελτοῦ τὸ γένος	ἰδίων	ἕνεκεν ἀδικημάτων, οὐ μικρὰν ἀλλὰ
[2, 25]	καὶ θεραπείαν, φυλακὴν ἀπολιπόντες τῶν	ἰδίων	ἱππέων περὶ τὸν λόφον, πρόθεσιν
[2, 61]	τὴν ἑαυτῶν πατρίδα κοινωνῆσαι τῶν	ἰδίων	πραγμάτων, ταῦτα μὲν ἡμῖν ἐδήλωσε,
[2, 22]	συμμαχίας, ἀναμιμνήσκοντες δὲ τῆς τῶν	ἰδίων	προγόνων πράξεως αὐτούς· ἐν ᾗ
[2, 40]	καὶ σαφεῖς ἐκεῖνον περὶ τῶν	ἰδίων	συντεταχέναι πράξεων ὑπομνηματισμούς, τῶν δὲ
[2, 57]	θαρρεῖν καὶ μένειν ἐπὶ τῶν	ἰδίων·	ὑπάρξειν γὰρ αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν
[2, 10]	τοῖς πολεμίοις. καὶ τῶν μὲν	ἰδίων	ὠλιγώρουν καὶ παραβάλλοντες πλαγίους συνήργουν
[2, 53]	τῶν Ἀχαιῶν, φιλοτίμως δὲ τῶν	Ἀργείων	ἐκ μεταμελείας αὐτὸν ἀμυναμένων, ἀποπεσὼν
[2, 59]	καὶ κινδύνους ὑπομείναντος ὑπὲρ τῆς	Ἀργείων	ἐλευθερίας, τέλος δ´ ἐκπεσόντος διὰ
[2, 59]	οἰκίας ὑπάρχοντα καὶ τετυραννηκότα μὲν	Ἀργείων,	πεφυκότα δ´ ἐκ τυράννων, ὑποχείριον
[2, 64]	Ἀντιγόνου παραχειμάζοντος ἐν τῇ τῶν	Ἀργείων	πόλει, συναγαγὼν Κλεομένης ἅμα τῷ
[2, 53]	τοῦ στρατηγοῦ κατέλαβον τὴν τῶν	Ἀργείων	πόλιν. ὃ δὴ καὶ νομιστέον
[2, 53]	διότι κατειλῆφθαι συμβαίνει τὴν τῶν	Ἀργείων	πόλιν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, εὐθὺς
[2, 44]	συμπολιτείας. Ἀριστόμαχος δ´ ὁ τῶν	Ἀργείων	τύραννος καὶ Ξένων ὁ τῶν
[2, 64]	στρατιὰν ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν	Ἀργείων	χώραν, ὡς μὲν τοῖς πολλοῖς
[2, 15]	συμφωνοῦντες περὶ τῶν κατὰ μέρος	ἐπιτηδείων,	ἀλλ´ ἐρωτῶντες πόσου τὸν ἄνδρα
[2, 22]	καταγράφειν καὶ σίτου καὶ τῶν	ἐπιτηδείων	ποιεῖσθαι παρασκευάς, ποτὲ δὲ καὶ
[2, 52]	τοῦ τ´ Ἀκροκορίνθου καὶ τῶν	Ὀνείων	καλουμένων ὀρῶν, πᾶσαν ἤδη βεβαίως
[2, 15]	μάλιστα τεκμήραιτο· πλείστων γὰρ ὑϊκῶν	ἱερείων	κοπτομένων ἐν Ἰταλίᾳ διά τε
[2, 39]	προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια τῶν	Πυθαγορείων,	μετὰ ταῦτα γενομένου κινήματος ὁλοσχεροῦς
[2, 56]	τὰς πλείστας ἡμῖν ἐξηγεῖται τῶν	περιπετειῶν,	οὐχ ὑποτιθεὶς αἰτίαν καὶ τρόπον
[2, 38]	μὴν οὐδὲ τῶν τῆς ἀνδραγαθίας	πρωτείων	οὐδενὶ τῶν Ἑλλήνων οἷοί τ´
[2, 51]	τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον τὴν τῶν	Κορινθίων	πόλιν, μήτε τοὺς Ἀχαιοὺς ἂν
[2, 52]	τοῦ μεγίστου προβλήματος. τῶν γὰρ	Κορινθίων	τῷ μὲν Ἀράτῳ στρατηγοῦντι καὶ
[2, 62]	τίμημα τῆς ἀξίας ἐνέλιπε τῶν	ἑξακισχιλίων	διακοσίοις καὶ πεντήκοντα ταλάντοις. ἐξ
[2, 63]	τοῦ δύνασθαι μισθοδοτεῖν. ἀλλ´ εἴπερ	ἑξακισχιλίων	ἐγκρατὴς ἐγεγόνει ταλάντων κατὰ τοὺς
[2, 25]	μὲν τῶν Ῥωμαίων οὐκ ἐλάττους	ἑξακισχιλίων,	τοὺς δὲ λοιποὺς φεύγειν· ὧν
[2, 7]	αὐτήν, ὄντες τότε πλείους τῶν	τρισχιλίων·	μετὰ δὲ ταῦτα παρεισαγαγόντων αὐτοὺς
[2, 4]	πάνυ βραχεῖ χρόνῳ κατὰ τῶν	πολεμίων.	Αἰτωλοὶ δὲ τῇ παραδόξῳ χρησάμενοι
[2, 29]	ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ἅμα τῶν	πολεμίων	ἐπαγόντων αὐτοῖς, ἢ τοὐναντίον τὴν
[2, 36]	πράγμασιν, οὐχ οὕτω διὰ τῶν	πολεμίων	ἔργων ὡς διὰ τῆς πρὸς
[2, 34]	ἑτοίμῳ καὶ προσεδόκων τὴν τῶν	πολεμίων	ἔφοδον. οἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων
[2, 66]	Οἰνοῦντα ποταμὸν ἀντέθηκε τῷ τῶν	πολεμίων	ἱππικῷ, συστήσας αὐτοῖς Ἀλέξανδρον ἡγεμόνα
[2, 34]	οἱ δὲ πλείους ὑπὸ τῶν	πολεμίων	κατεκόπησαν. ἔλαβον δὲ καὶ τὰς
[2, 26]	καταστρατοπεδεύσαντος δ´ αὐτοῦ σύνεγγυς τῶν	πολεμίων,	κατιδόντες τὰ πυρὰ καὶ νοήσαντες
[2, 22]	παρόντων εἰς τὴν χώραν τῶν	πολεμίων,	οὐδέπω κεκινηκότων ἐκ τῆς οἰκείας
[2, 26]	καὶ συλλογιζόμενοι τὴν παρουσίαν τῶν	πολεμίων	συνήδρευον. οἷς Ἀνηροέστης ὁ βασιλεὺς
[2, 12]	ἀπεδέξαντο μετέχειν Ῥωμαίους τοῦ τῶν	Ἰσθμίων	ἀγῶνος. ~Ἀσδρούβας δὲ κατὰ τοὺς
[2, 9]	ἐπὶ τὴν πόλιν. τῶν δ´	Ἐπιδαμνίων	(ἀ) κάκως ἅμα καὶ ῥᾳθύμως
[2, 9]	δέ τι προσέσχε τὸν τῶν	Ἐπιδαμνίων	λιμένα, λόγῳ μὲν ὑδρείας καὶ
[2, 7]	συγγενεῖς· ὑποδεξαμένων γε μὴν αὐτοὺς	Καρχηδονίων	διὰ τὸ κατεπείγεσθαι πολέμῳ, τὸ
[2, 1]	ἕως τοῦ τέλους καὶ τῆς	Καρχηδονίων	ἐπικρατείας. νυνὶ δὲ τὰ συνεχῆ
[2, 43]	ἐγίνετο τῷ πρότερον ἔτει τῆς	Καρχηδονίων	ἥττης, ἐν ᾗ καθόλου Σικελίας
[2, 36]	ἐξήγησιν. ~Ἀσδρούβας δ´ ὁ τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγός— ἀπὸ γὰρ τούτων παρεξέβημεν
[2, 50]	πολέμῳ τοῦ Κλεομένους καὶ τῶν	Λακεδαιμονίων	ἀλλοιότερόν τι βουλεύσοιτο περὶ τῆς
[2, 39]	ὑποδείξαντα ποτὲ μὲν ὑπὸ τῆς	Λακεδαιμονίων	ἀρχῆς ἐπισκοτεῖσθαι καὶ κωλύεσθαι, ποτὲ
[2, 69]	Λακώνων εὐψυχίας, ποτὲ δὲ τῶν	Λακεδαιμονίων	ἐξωθουμένων ὑπὸ τοῦ βάρους τῆς
[2, 46]	κατάρχειν, ἐνίστασθαι δὲ ταῖς τῶν	Λακεδαιμονίων	ἐπιβολαῖς. τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[2, 58]	καὶ τὰς ὑπ´ Αἰτωλῶν καὶ	Λακεδαιμονίων	ἐπιβουλάς, πρεσβεύσαντες πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς
[2, 65]	δὲ τὸν Ὄλυμπον κατεῖχε μετὰ	Λακεδαιμονίων	καὶ τῶν μισθοφόρων. ἐν δὲ
[2, 45]	ὄντος, καὶ Κλεομένει τῷ βασιλεῖ	Λακεδαιμονίων	κοινωνεῖν καὶ συμπλέκειν ἀμφοτέροις ἅμα
[2, 39]	αὐτῶν ἀπέστησαν. μετὰ δὲ ταῦτα	Λακεδαιμονίων	μὲν παραδόξως πταισάντων περὶ τὴν
[2, 52]	παρεσκεύασεν Ἀντιγόνῳ πρὸς τὸν κατὰ	Λακεδαιμονίων	πόλεμον. Ὁ δὲ Κλεομένης ἐπιγνοὺς
[2, 57]	τοιαύτης προαιρέσεως καὶ μετέχοντες τῆς	Λακεδαιμονίων	πολιτείας ἔτει τετάρτῳ πρότερον τῆς
[2, 6]	περὶ τῶν ἀπὸ τῆς χώρας	ἠγωνίων,	καθάπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις,
[2, 3]	τοῖς Αἰτωλοῖς ἅμα καὶ τῶν	Μεδιωνίων	ἐκ τῆς πόλεως. καὶ πολλοὺς
[2, 52]	αὐτὸς μὲν προσεστρατοπέδευσε τῇ τῶν	Σικυωνίων	πόλει, τοὺς δ´ Ἀχαιοὺς ἀπέλυσε
[2, 7]	στρατιώταις πρὸς τοὺς στρατηγοὺς ὑπὲρ	ὀψωνίων	ἐξ αὐτῆς ἐπεβάλοντο διαρπάζειν τὴν
[2, 61]	Μεγαλοπολίτας εἰς τὴν Μεσσήνην γραμματοφόρους,	ἀξιῶν	αὐτοὺς ἀβλαβῆ κομισαμένους τὴν ἑαυτῶν
[2, 30]	ἔχειν μόνον. ἐπεὶ δ´ ἐξ	ὑπερδεξίων	καὶ κατὰ κέρας οἱ τῶν
[2, 23]	μὲν οὖν τῶν Ἰνσόμβρων καὶ	Βοίων	γένος ἔμεινε γενναίως ἐν ταῖς
[2, 31]	τὴν Λιγυστικὴν εἰς τὴν τῶν	Βοίων	ἐνέβαλε χώραν. πληρώσας δὲ τὰς
[2, 30]	τὸ δὲ τῶν Ἰνσόμβρων καὶ	Βοίων	ἔτι δὲ Ταυρίσκων πλῆθος, ἅμα
[2, 21]	δυνάμεως, διαπιστήσαντα τὰ πλήθη τῶν	Βοίων	καὶ στασιάσαντα πρός τε τοὺς
[2, 22]	τό τε τῶν Ἰνσόμβρων καὶ	Βοίων,	συμφρονήσαντα διεπέμποντο πρὸς τοὺς κατὰ
[2, 20]	οἱ πλεῖστοι κατεκόπησαν, τῶν δὲ	Βοίων	τελέως ὀλίγοι διέφυγον. οὐ μὴν
[2, 24]	ἵν´ ἐμβαλόντες εἰς τὴν τῶν	Βοίων	χώραν ἀντιπερισπῶσι τοὺς ἐξεληλυθότας. τὰ
[2, 9]	συντεταγμένον ἐνεργῶς τῆς ἀπὸ τῶν	πλοίων	βοηθείας, παραδεξάμενοι τούτους ῥᾳδίως κατεῖχον
[2, 10]	τούτῳ τῷ τρόπῳ τεττάρων μὲν	πλοίων	ἐκυρίευσαν τετρηρικῶν, μίαν δὲ πεντήρη
[2, 58]	Τεγεατῶν κατὰ κράτος οὐδὲν τῶν	ὁμοίων	ἔπραξαν. καίτοι γ´ εἰ μὲν
[2, 60]	~διόπερ οὐκ εἴ τινι τῶν	ὁμοίων	περιέπεσε δεινὸν ἡγητέον, πολὺ δὲ
[2, 24]	ἑπτακισχίλιοι, καὶ μὴν Ἰαπύγων καὶ	Μεσσαπίων	συνάμφω πεζῶν μὲν πέντε μυριάδες,
[2, 33]	οὖν οἱ χιλίαρχοι τὰ τῶν	τριαρίων	δόρατα τῶν κατόπιν ἐφεστώτων ταῖς
[2, 55]	προδότην κατασκευάσασθαι. τὸ μὲν γὰρ	Κλειτορίων	φιλελεύθερον καὶ γενναῖον εἷς ἀνὴρ
[2, 0]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ	ΙΣΤΟΡΙΩΝ	ΔΕΥΤΕΡΑ. ~Ἐν μὲν τῇ πρὸ
[2, 55]	μισθοφόρων ἐν Αἰγίῳ διατρίβοντα καὶ	τριῶν	ἡμερῶν ὁδὸν ἀφεστῶτα τῆς Μεγάλης
[2, 25]	μὲν Κλούσιον, ἀπέχει δ´ ἡμερῶν	τριῶν	ὁδὸν ἀπὸ τῆς Ῥώμης, προσαγγέλλεται
[2, 29]	γεγονός. ~πρῶτον μὲν γὰρ ἐκ	τριῶν	στρατοπέδων τῆς μάχης συνισταμένης, δῆλον
[2, 57]	παρήγγελλε μηδένα μηδενὸς ἅπτεσθαι τῶν	ἀλλοτρίων,	ἑξῆς δὲ τούτοις τοὺς Μαντινέας
[2, 6]	ἀναχωρεῖν διὰ τὸ τινὰς τῶν	Ἰλλυριῶν	ἀφεστηκέναι πρὸς τοὺς Δαρδανεῖς, οὕτω
[2, 2]	τοιαύτας αἰτίας. Ἄγρων ὁ τῶν	Ἰλλυριῶν	βασιλεὺς ἦν μὲν υἱὸς Πλευράτου,
[2, 3]	παραδόξῳ καὶ τῇ τόλμῃ τῶν	Ἰλλυριῶν	ἦσαν ἐκπλαγεῖς· πεφρονηματισμένοι δ´ ἐκ
[2, 8]	μηδὲν ἀδίκημα γίνηται Ῥωμαίοις ἐξ	Ἰλλυριῶν·	ἰδίᾳ γε μὴν οὐ νόμιμον
[2, 67]	ἀπερίσπαστον γενόμενον τό τε τῶν	Ἰλλυριῶν	καὶ Μακεδόνων καὶ τῶν ἅμα
[2, 11]	Δημητρίῳ τοὺς πλείστους ὑποτάξαντες τῶν	Ἰλλυριῶν	καὶ μεγάλην αὐτῷ περιθέντες δυναστείαν
[2, 11]	τήν τε φρουρὰν παρέδοσαν τῶν	Ἰλλυριῶν	μετὰ τῆς τοῦ Δημητρίου γνώμης,
[2, 5]	παραβοήθειαι πρὸς τὰς ἀποβάσεις τῶν	Ἰλλυριῶν·	ὅθεν ἀδεῶς ἐπέτρεχον καὶ κατέσυρον
[2, 9]	αὐτοὺς ἀναστάτους γενομένους ὑπὸ τῶν	Ἰλλυριῶν.	οἱ δὲ διακούσαντες τῶν πρέσβεων
[2, 9]	πρὸς τὸ μέλλον. τῶν δ´	Ἰλλυριῶν	οἱ προεστῶτες κατὰ σπουδὴν ἀναχθέντες
[2, 11]	τὸν μέλλοντα χρόνον πρὸς τὴν	Ἰλλυριῶν	παρανομίαν. Ῥωμαῖοι δὲ προσδεξάμενοι τοὺς
[2, 10]	οἰκείαν ἐποιήσαντο. τὸ δὲ τῶν	Ἰλλυριῶν	πλῆθος φρονηματισθὲν ἐπὶ τῷ προτερήματι
[2, 11]	τὸ καὶ ταύτην ὑπὸ τῶν	Ἰλλυριῶν	πολιορκεῖσθαι τὴν πόλιν. ἀφικόμενοι δὲ
[2, 10]	δὲ πραχθέντων εὐθέως οἱ τῶν	Ἰλλυριῶν	προεστῶτες ἀνήγοντο· καὶ κατάραντες εἰς
[2, 65]	ἱππεῖς πεντήκοντα, Ἀκαρνάνων ἄλλους τοσούτους,	Ἰλλυριῶν	χιλίους ἑξακοσίους, ἐφ´ (ὧν) ἦν
[2, 31]	τετρακισμυρίους, ἑάλωσαν δ´ οὐκ ἐλάττους	μυρίων,	ἐν οἷς καὶ τῶν βασιλέων
[2, 14]	πεδίων μὴ πολὺ λείπειν τῶν	μυρίων	σταδίων. ~περί γε μὴν τῆς
[2, 24]	ἐφ´ οὓς Ἀννίβας ἐλάττους ἔχων	δισμυρίων	ἐπέβαλεν εἰς τὴν Ἰταλίαν. περὶ
[2, 24]	τετρακισχιλίους, πεζοὶ δὲ πλείους τῶν	πεντακισμυρίων.	τούτους μὲν ἁθροίσαντες ὡς ἐπὶ
[2, 54]	τὰς φρουρὰς ἐκ τῶν ἐποικοδομηθέντων	χωρίων	ὑπὸ Κλεομένους κατά τε τὴν
[2, 44]	Ἑρμιονέων καὶ Κλεώνυμος ὁ τῶν	Φλιασίων	τότ´ ἀποθέμενοι τὰς μοναρχίας ἐκοινώνησαν
[2, 48]	τῶν κατὰ τὸν Ἀμύντου Φίλιππον	εὐεργεσιῶν,	(δι( ειλήφει) διότι ταχέως ἂν
[2, 2]	συνάψαντος δὲ τοῦ χρόνου τῶν	ἀρχαιρεσίων,	καὶ δέον στρατηγὸν ἕτερον αἱρεῖσθαι,
[2, 62]	ἀλλήλους πολέμων ἄρδην κατέφθαρτο τὰ	Πελοποννησίων,	ἀλλ´ ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς
[2, 38]	καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος τῶν	Πελοποννησίων,	ἅμα τὴν πολιτείαν τῶν Ἀχαιῶν
[2, 62]	ἀπεοικὸς ἂν φανείη τὸ περὶ	Πελοποννησίων	ἄρτι ῥηθὲν ὑπ´ ἐμοῦ. κατὰ
[2, 52]	βεβαίως περιειληφὼς ταῖς ἐλπίσι τὴν	Πελοποννησίων	ἀρχήν. Ἀντίγονος δὲ πάλαι μὲν
[2, 49]	τὸ παρὸν αὐτῆς ἐφίεσθαι τῆς	Πελοποννησίων	ἀρχῆς, τυχόντα δὲ ταύτης τὸν
[2, 40]	ἐπιτελεσαμένη τὸ κάλλιστον ἔργον, τὴν	Πελοποννησίων	ὁμόνοιαν. ἧς ἀρχηγὸν μὲν καὶ
[2, 49]	Αἰτωλῶν πλεονεξίαν οὐχ οἷον τοῖς	Πελοποννησίων	ὅροις εὐδοκῆσαί ποτ´ ἂν περιληφθεῖσαν,
[2, 38]	τῶν Ἀχαιῶν ὄνομα κατὰ πάντων	Πελοποννησίων,	οὐκ ἄχρηστον μαθεῖν. οὔτε γὰρ
[2, 38]	τινὰς μὲν ἐθελοντὴν αἱρετιστὰς εὗρε	Πελοποννησίων,	πολλοὺς δὲ πειθοῖ καὶ λόγῳ
[2, 42]	ἐλευθερίαν καὶ τὴν κοινὴν ὁμόνοιαν	Πελοποννησίων.	σαφέστερον δ´ ὑπὲρ τούτων ἔσται
[2, 31]	χρόνον τῆς στρατείας, ἐπιγενομένων ὄμβρων	ἐξαισίων,	ἔτι δὲ λοιμικῆς διαθέσεως ἐμπεσούσης
[2, 62]	τις εἰπεῖν τολμήσειεν πλείω γενέσθαι	τριακοσίων,	ἐπειδήπερ ὁμολογούμενόν ἐστι διότι καὶ
[2, 63]	δὲ τὸν Ἀντίγονον, εἰ μόνον	τριακοσίων	ὑπῆρχε κύριος, καὶ λίαν ἱκανὸς
[2, 32]	ἐλάττους ὄντας παρὰ πολὺ τῶν	ἐναντίων,	ἐβούλοντο συγχρῆσθαι ταῖς τῶν συμμαχούντων
[2, 23]	ἐπ´ Ἀριμίνου, τηρήσοντα ταύτῃ τῶν	ἐναντίων	τὴν ἔφοδον, ἕνα δὲ τῶν
[2, 66]	τὸ μέλλον ἐξεκαλεῖτο τὰς τῶν	ὑπεναντίων	ἐπινοίας. οὐ δυνάμενος δὲ λαβεῖν
[2, 25]	δὲ παραδόξως ἐνοχλῆσαι τὴν τῶν	ὑπεναντίων	ἔφοδον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τῆς
[2, 34]	Κελτοὶ πυθόμενοι τὴν παρουσίαν τῶν	ὑπεναντίων,	λύσαντες τὴν πολιορκίαν ὑπήντων καὶ
[2, 28]	ἐπικρατῆσαι τοῦ τόπου καὶ τῶν	ὑπεναντίων.	μετὰ δὲ ταῦτα τῶν πεζικῶν
[2, 10]	πλαγίους συνήργουν ταῖς ἐμβολαῖς τῶν	ὑπεναντίων.	ὅτε δὲ τρώσαντα καὶ δεθέντα
[2, 68]	καὶ τῆς συντάξεως ἰδίωμα τῶν	ὑπεναντίων	ῥᾳδίως αὐτοὺς ἐτρέψαντο διὰ τὴν
[2, 19]	Γαλάται παρετάξαντο Ῥωμαίοις ἐν τῇ	Καμερτίων	χώρᾳ καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἐν
[2, 39]	συνεχρήσαντο πρὸς τὴν τῶν παρόντων	κακῶν	ἐξαγωγήν. οὐ μόνον δὲ κατὰ
[2, 16]	διὰ μέσης τῆς λοιπῆς Ἰταλίας	διήκων	εἰς τὸ Σικελικὸν κατατείνει πέλαγος.
[2, 30]	τοὺς ἀκοντιστὰς προελθόντας ἐκ τῶν	Ῥωμαϊκῶν	στρατοπέδων κατὰ τὸν ἐθισμὸν εἰσακοντίζειν
[2, 56]	δάκρυα καὶ θρήνους ἀνδρῶν καὶ	γυναικῶν	ἀναμὶξ τέκνοις καὶ γονεῦσι γηραιοῖς
[2, 58]	ἄν, πραθέντες μετὰ τέκνων καὶ	γυναικῶν,	ἐπεὶ κατεπολεμήθησαν. ἀλλὰ τοῦτό γε
[2, 56]	ποιεῖν τοῖς λεγομένοις, εἰσάγει περιπλοκὰς	γυναικῶν	καὶ κόμας διερριμμένας καὶ μαστῶν
[2, 69]	ἐκπρεπῆ ποιουμένων τὴν χρείαν τῶν	Ἀχαϊκῶν	ἱππέων ἁπάντων, μάλιστα δὲ Φιλοποίμενος,
[2, 10]	μὲν οὖν Ἀκαρνᾶνες καὶ τῶν	Ἀχαϊκῶν	νεῶν αἱ κατὰ τούτους ταχθεῖσαι
[2, 10]	ἐπιπηδῶντες ἐπὶ τὰ καταστρώματα τῶν	Ἀχαϊκῶν	νεῶν κατεκράτουν διὰ τὸ πλῆθος
[2, 66]	ἡγεμόνα καὶ συμπαραθεὶς πεζοὺς τῶν	Ἀχαϊκῶν	χιλίους καὶ Μεγαλοπολίτας τοὺς ἴσους.
[2, 45]	τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ χειρῶν ἄρχειν	ἀδίκων	οὐχ οἷον ἤνυσάν τι τῶν
[2, 56]	ἀλλ´ ὅμως, ἐὰν μὲν ἄρχων	ἀδίκων	χειρῶν πάθῃ τις τοῦτο, δικαίως
[2, 34]	Μάρκος Κλαύδιος καί (τινας) τῶν	πεζικῶν	ἠπείγετο, σπεύδων βοηθῆσαι τοῖς πολιορκουμένοις.
[2, 28]	ὑπεναντίων. μετὰ δὲ ταῦτα τῶν	πεζικῶν	στρατοπέδων ἤδη σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις
[2, 8]	τοῦ στόλου χωριζόμενοι πολλοὺς τῶν	Ἰταλικῶν	ἐμπόρων ἔσθ´ οὓς μὲν ἐσύλησαν,
[2, 62]	καὶ τῶν ἐλευθέρων καὶ τῶν	δουλικῶν	σωμάτων τὰ πλεῖστα συνέβη διαφυγεῖν
[2, 56]	Ἀράτῳ προῃρημένοις κατακολουθεῖν περὶ τῶν	Κλεομενικῶν,	μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο τὸ
[2, 62]	κοινῆς ἐννοίας ὑπὲρ τῆς τῶν	Ἑλληνικῶν	πραγμάτων χορηγίας καὶ δυνάμεως; ἣν
[2, 10]	τρόπῳ τεττάρων μὲν πλοίων ἐκυρίευσαν	τετρηρικῶν,	μίαν δὲ πεντήρη σὺν αὐτοῖς
[2, 41]	καὶ Ἑλίκης τῆς πρὸ τῶν	Λευκτρικῶν	ὑπὸ τῆς θαλάττης καταποθείσης· αὗται
[2, 15]	τις μάλιστα τεκμήραιτο· πλείστων γὰρ	ὑϊκῶν	ἱερείων κοπτομένων ἐν Ἰταλίᾳ διά
[2, 47]	καταφεύγων ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς καὶ	δοκῶν	ὁλοσχερῶς ἀπεγνωκέναι τὰς ἐν αὐτοῖς
[2, 52]	πάλαι μὲν ἦν ἐν παρασκευῇ,	καραδοκῶν	τὸ μέλλον κατὰ τὰς ὑποθέσεις
[2, 27]	οὓς δὲ κατὰ τὸ στόμα	προσεδόκων	ἀπαντήσειν, ἔκ τε τῶν προσαγγελλομένων
[2, 4]	γὰρ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτοὶ	προσεδόκων	ὅσον ἤδη πείσεσθαι, ταῦτα πράττειν
[2, 34]	παραλαβόντες εἶχον ἐν ἑτοίμῳ καὶ	προσεδόκων	τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον. οἱ
[2, 28]	τὴν ἀπ´ οὐρᾶς ἐπιφάνειαν, ᾗ	προσεδόκων	τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον, ἐπὶ
[2, 65]	καὶ διακοσίους. ὁ δὲ Κλεομένης	προσδοκῶν	τὴν ἔφοδον τὰς μὲν ἄλλας
[2, 2]	στρατηγὸς προσφέρει λόγον τοῖς Αἰτωλοῖς	φάσκων,	ἐπειδὴ τὰς κακοπαθείας καὶ τοὺς
[2, 30]	Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων ἔτι δὲ	Ταυρίσκων	πλῆθος, ἅμα τῷ τοὺς Ῥωμαίους
[2, 48]	ὑπὸ τῆς περιστάσεως, σαφῶς δὲ	γινώσκων	οἰκείως διακειμένους αὐτοὺς πρὸς τὴν
[2, 54]	τὴν πορείαν ὡς ἐπ´ Ἀρκαδίας.	ἐκβαλὼν	δὲ τὰς φρουρὰς ἐκ τῶν
[2, 55]	καθίκετο τῆς ἐπιβολῆς καὶ πέρας	ἐκβαλὼν	τοὺς Μεγαλοπολίτας κατέσχε τὴν πόλιν.
[2, 70]	Ἰλλυριοὺς ἐν τῇ χώρᾳ καὶ	συμβαλὼν	ἐκ παρατάξεως τῇ μὲν μάχῃ
[2, 10]	πρὸς τὸ παρὸν) τὰ τῶν	ἀντιπάλων	σκάφη, προσκρεμαμένων αὐτοῖς περὶ τοὺς
[2, 23]	αὐτοῖς δυνάμεως. σίτου δὲ καὶ	βελῶν	καὶ τῆς ἄλλης ἐπιτηδειότητος πρὸς
[2, 30]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν πιπτόντων	βελῶν,	περικακοῦντες δὲ καὶ δυσχρηστούμενοι τοῖς
[2, 57]	ὁμεστίους, οὐδὲν ἀπέλειπον τῆς μετ´	ἀλλήλων	φιλοφροσύνης. καὶ τοῦτ´ εἰκότως ἐποίουν·
[2, 50]	τότε καταφεύγειν ἐπὶ τὰς τῶν	φίλων	βοηθείας. ~ἐπισημηναμένου δὲ τοῦ πλήθους,
[2, 69]	τὸ συμβαῖνον, ἀπῆρε μετὰ τῶν	φίλων	εἰς Ἀλεξάνδρειαν. ~Ἀντίγονος δ´ ἐγκρατὴς
[2, 61]	δόγματι μόνον ὑπομείναντας πόλεμον ὑπὲρ	φίλων	καὶ συμμάχων ἄνδρας ἀγαθοὺς νομίζομεν,
[2, 4]	πραγμάτων ἐποιεῖτο διὰ τῆς τῶν	φίλων	πίστεως. χρωμένη δὲ λογισμοῖς γυναικείοις
[2, 56]	εἴρηκεν. πλὴν περὶ μὲν τῶν	ἄλλων	ἴσως οὐκ ἀναγκαῖον ἐπιτιμᾶν κατὰ
[2, 4]	ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περί τε τῶν	ἄλλων	καὶ περὶ τῆς τῶν ὅπλων
[2, 48]	παρακειμένους τῇ Λακεδαίμονι προπολεμεῖν τῶν	ἄλλων,	οὐ τυγχάνοντας δὲ τῆς καθηκούσης
[2, 37]	τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς γέγονε.	πολλῶν	γὰρ ἐπιβαλομένων ἐν τοῖς παρεληλυθόσι
[2, 50]	προθυμίαν ἀποδεξάμενος καὶ τὴν τῶν	πολλῶν	διάληψιν ἐπαινέσας παρεκάλει διὰ πλειόνων
[2, 43]	καὶ τούτῳ πιστεύειν ὑπὲρ τῶν	ὅλων.	καὶ πρῶτος ἔτυχε τῆς τιμῆς
[2, 48]	τὰ δὲ πολλὰ περὶ τῶν	ὅλων	κατὰ τὰς ἐντολὰς τὰς Ἀράτου
[2, 18]	συμβαλεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι περὶ τῶν	ὅλων.	οἱ δὲ Γαλάται καταπλαγέντες τὴν
[2, 15]	καθ´ ἡμᾶς καιροῖς πολλάκις τεττάρων	ὀβολῶν	εἶναι τῶν πυρῶν τὸν Σικελικὸν
[2, 62]	Πελοποννήσου πάσης ἐξ αὐτῶν τῶν	ἐπίπλων	χωρὶς σωμάτων οὐχ οἷόν τε
[2, 52]	δὲ μή, διότι κωλύσουσι μεθ´	ὅπλων	αὐτοῦ τὴν δίοδον. Ὁ μὲν
[2, 2]	λαφύρων καὶ τὴν ἐπιγραφὴν τῶν	ὅπλων.	~δεδογμένων δὲ τούτων, καὶ δέον
[2, 2]	κρατήσωσι, καὶ τὴν ἐπιγραφὴν τῶν	ὅπλων	ἑαυτῷ συγχωρεῖσθαι. τινῶν δέ, καὶ
[2, 4]	ἄλλων καὶ περὶ τῆς τῶν	ὅπλων	ἐπιγραφῆς. ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς κοινὴν
[2, 3]	πλείους αἰχμαλώτους ἔλαβον· τῶν δ´	ὅπλων	καὶ τῆς ἀποσκευῆς ἐγένοντο πάσης
[2, 30]	κατ´ ἄνδρα λειπόμενοι, ταῖς τῶν	ὅπλων	κατασκευαῖς. οἱ μὲν οὖν θυρεοὶ
[2, 3]	ἀποχωρῆσαι πρὸς τὰ βαρέα τῶν	ὅπλων.	λοιπὸν ἐξ ὑπερδεξίου ποιούμενοι τὴν
[2, 35]	ἀγῶνας. οὔτε γὰρ χορηγιῶν οὔθ´	ὅπλων	οὔτ´ ἀνδρῶν πλῆθος καταπλαγεὶς ἄν
[2, 28]	ἀπορρίψαντες γυμνοὶ μετ´ αὐτῶν τῶν	ὅπλων	πρῶτοι τῆς δυνάμεως κατέστησαν, ὑπολαβόντες
[2, 28]	ἐφάμμασι καὶ παραποδίζειν τὴν τῶν	ὅπλων	χρείαν. τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[2, 33]	μὲν λείας, οὐκ ὀλίγων δὲ	σκύλων	κρατήσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν Ῥώμην.
[2, 52]	αὐτῷ πορεύεσθαι μετὰ δυνάμεως ἐντὸς	Πυλῶν·	εἰ δὲ μή, διότι κωλύσουσι
[2, 64]	αὐτὸν ὑποφέρειν τὸν ἐπιρραπισμὸν τῶν	ὄχλων	ἐξελθεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι τοῖς παροῦσιν,
[2, 47]	καὶ δεδιὼς τήν τε τῶν	Αἰτωλῶν	ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν ἔκρινε πρὸ
[2, 4]	μέλλον προπορευομένων κατὰ τὸ τῶν	Αἰτωλῶν	δόγμα, τῆς τύχης ὥσπερ ἐπίτηδες
[2, 50]	μηδ´ εὑρῆσθαι κατὰ τὴν τῶν	Αἰτωλῶν	ἐλπίδα τὸν Ἀντίγονον εἰς τέλος
[2, 4]	τε τοῦ τὴν ἀρχὴν τῶν	Αἰτωλῶν	ἔχοντος καὶ τῶν εἰς τὸ
[2, 49]	~αὗται δ´ ἦσαν ὑποδεικνύναι τὴν	Αἰτωλῶν	καὶ Κλεομένους κοινοπραγίαν τί δύναται
[2, 58]	αὑτοῖς στάσεις καὶ τὰς ὑπ´	Αἰτωλῶν	καὶ Λακεδαιμονίων ἐπιβουλάς, πρεσβεύσαντες πρὸς
[2, 43]	ἐκείνου πολυπραγμοσύνην καὶ πρὸς τὴν	Αἰτωλῶν	πλεονεξίαν ἀντιταττόμενος διετέλει, πραγματικῶς ἕκαστα
[2, 49]	ἔχοντι συνιδεῖν. τήν τε γὰρ	Αἰτωλῶν	πλεονεξίαν οὐχ οἷον τοῖς Πελοποννησίων
[2, 2]	χρήμασιν ὑπέσχετο βοηθήσειν Μεδιωνίοις ὑπ´	Αἰτωλῶν	πολιορκουμένοις. Αἰτωλοὶ γὰρ οὐδαμῶς δυνάμενοι
[2, 3]	κατὰ σπείρας ἐπὶ τὴν τῶν	Αἰτωλῶν	στρατοπεδείαν. οἱ δ´ Αἰτωλοὶ συνέντες
[2, 16]	ἔλαττον τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν	ποταμῶν	διὰ τὸ τὰς ῥύσεις τὰς
[2, 54]	τῶν μελλόντων, ἔτι δὲ κατασταθεὶς	ἡγεμὼν	ἁπάντων τῶν συμμάχων, μετὰ ταῦτα
[2, 68]	συνθεασάμενον τὸν καιρόν, ἐκεῖνος δ´	ἡγεμὼν	ὑπάρχων μειρακίου τοῦ τυχόντος. οὐ
[2, 62]	τῆς συνεχείας τῶν πρὸς ἀλλήλους	πολέμων	ἄρδην κατέφθαρτο τὰ Πελοποννησίων, ἀλλ´
[2, 56]	ὅσα δὲ συνεπιβάλλει τοῖς ὑφ´	ἡμῶν	γραφομένοις καιροῖς— ταῦτα δ´ ἔστιν
[2, 37]	τινὰς πράξεις, καθάπερ οἱ πρὸ	ἡμῶν,	οἷον τὰς Ἑλληνικὰς ἢ Περσικάς,
[2, 56]	δὲ τὸν προδότην ἢ τύραννον	τιμῶν	καὶ προεδρείας τυγχάνει παρὰ πᾶσιν.
[2, 56]	ἀσέβημα τίθεται καὶ μεγίστων ἄξιον	προστίμων·	καίτοι γε προφανῶς ὁ μὲν
[2, 56]	πειρώμενος (ἐν) ἑκάστοις ἀεὶ πρὸ	ὀφθαλμῶν	τιθέναι τὰ δεινά. τὸ μὲν
[2, 35]	χώρας καὶ πατρίδος, λαμβάνων πρὸ	ὀφθαλμῶν	τὸ παράδοξον τῶν τότε γενομένων
[2, 13]	οὖν ἐπιτάττειν ἢ πολεμεῖν οὐ	κατετόλμων	τοῖς Καρχηδονίοις διὰ τὸ τὸν
[2, 7]	Ἠπειρῶται τῆς δημοκρατίας καὶ τῶν	νόμων	φύλακας ποιησάμενοι καὶ τὴν εὐδαιμονεστάτην
[2, 61]	ζηλωτῶν ἔργων ἤπερ ὑπὸ τῶν	παρανόμων	καὶ φευκτῶν πράξεων. ὁ δὲ
[2, 71]	καιρῶν τούτων συναπτόντων τοῖς ὑφ´	ὑμῶν	ἱστορεῖσθαι μέλλουσι χρήσιμον ἐδόκει, μᾶλλον
[2, 15]	γινόμενον ἐκ τῶν κατὰ διάστημα	δρυμῶν	ἐν τοῖς πεδίοις ἐκ τούτων
[2, 35]	τῆς σφετέρας χώρας καὶ πατρίδος,	λαμβάνων	πρὸ ὀφθαλμῶν τὸ παράδοξον τῶν
[2, 11]	ὁ Γνάιος ἐπὶ τῆς Κερκύρας,	ὑπολαμβάνων	ἔτι καταλήψεσθαι τὴν πολιορκίαν ἄκριτον·
[2, 61]	διαθέσεως ἐξηγήσατο, δῆλον ὅτι καθήκειν	ὑπολαμβάνων	τοῖς συγγραφεῦσι τὰς παρανόμους τῶν
[2, 24]	ἱππεῖς δὲ μύριοι σὺν ἑξακισχιλίοις,	Λευκανῶν	δὲ πεζοὶ μὲν τρισμύριοι, τρισχίλιοι
[2, 15]	παρ´ αὐτοῖς. τὸ δὲ τῶν	βαλάνων	πλῆθος τὸ γινόμενον ἐκ τῶν
[2, 32]	ποταμὸν ἦλθον εἰς τὴν τῶν	Γονομάνων	χώραν καὶ προσλαβόντες τούτους, ὄντας
[2, 65]	Ἠπειρωτῶν πεζοὺς χιλίους, ἱππεῖς πεντήκοντα,	Ἀκαρνάνων	ἄλλους τοσούτους, Ἰλλυριῶν χιλίους ἑξακοσίους,
[2, 45]	καθάπερ καὶ πρότερον τὰς μὲν	Ἀκαρνάνων	διενείμαντο πρὸς Ἀλέξανδρον, τὰς δὲ
[2, 10]	πολιορκίαν. ~οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ συμπαραλαβόντες	Ἀκαρνάνων	ναῦς κατὰ τὴν συμμαχίαν, οὔσας
[2, 6]	τὴν Τεύταν συμμαχίαν ἔθεντο μετ´	Ἀκαρνάνων	πρὸς τοὺς Ἰλλυριούς, καθ´ ἣν
[2, 24]	δὲ διακοσίους. Ῥωμαίων δὲ καὶ	Καμπανῶν	ἡ πληθὺς πεζῶν μὲν εἰς
[2, 24]	Μαρσῶν δὲ καὶ Μαρρουκίνων καὶ	Φερεντάνων,	ἔτι δ´ Οὐεστίνων πεζοὶ μὲν
[2, 5]	δὲ λοιποὺς διαφυγεῖν ὡς ἐπ´	Ἀτιντάνων.	~Οὗτοι μὲν οὖν τοιούτοις περιπεσόντες
[2, 11]	δὲ καὶ τοὺς παρὰ τῶν	Ἀτιντάνων	προσεληλυθότας προῆγον ὡς ἐπὶ τὴν
[2, 10]	παρὸν) τὰ τῶν ἀντιπάλων σκάφη,	προσκρεμαμένων	αὐτοῖς περὶ τοὺς ἐμβόλους τῶν
[2, 24]	τὸ δὲ} σύμπαν πλῆθος τῶν	δυναμένων	ὅπλα βαστάζειν, αὐτῶν τε Ῥωμαίων
[2, 53]	τῶν Ἀργείων ἐκ μεταμελείας αὐτὸν	ἀμυναμένων,	ἀποπεσὼν καὶ ταύτης τῆς ἐπιβολῆς
[2, 59]	μηδένα συγκινηθῆναι τῶν ἔσωθεν αὐτῷ	ταξαμένων	διὰ τὸν ἀπὸ τοῦ τυράννου
[2, 5]	ἐπιγενομένης δὲ τῆς ἡμέρας, καὶ	παραταξαμένων	ἀμφοτέρων πρὸ τῆς πόλεως, συνέβη
[2, 33]	φέροντες διέφθειραν τοὺς πλείστους τῶν	παραταξαμένων	διὰ τὴν τῶν χιλιάρχων πρόνοιαν.
[2, 9]	κάκως ἅμα καὶ ῥᾳθύμως αὐτοὺς	παραδεξαμένων,	εἰσελθόντες ἐν αὐτοῖς τοῖς περιζώμασιν
[2, 11]	τὴν Ἀπολλωνίαν ὁμοίως καὶ τούτων	ἀποδεξαμένων	καὶ δόντων ἑαυτοὺς εἰς τὴν
[2, 7]	τοὺς αὑτῶν οἰκείους καὶ συγγενεῖς·	ὑποδεξαμένων	γε μὴν αὐτοὺς Καρχηδονίων διὰ
[2, 54]	πόλιν. ταχὺ δὲ καὶ ταύτην	καταπληξαμένων	τῶν Μακεδόνων καὶ λαβόντων ὑποχείριον,
[2, 39]	Λεύκτροις μάχην, Θηβαίων δ´ ἀνελπίστως	ἀντιποιησαμένων	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας, ἦν
[2, 23]	οἱ δ´ Οὐένετοι καὶ Γονομάνοι,	διαπρεσβευσαμένων	Ῥωμαίων, τούτοις εἵλοντο συμμαχεῖν. διὸ
[2, 34]	Ῥώμην. ~Τῷ δ´ ἑξῆς ἔτει,	διαπρεσβευσαμένων	τῶν Κελτῶν ὑπὲρ εἰρήνης καὶ
[2, 19]	ὑπὸ τὸν θυμὸν ἐκ χειρὸς	ἐπιστρατευσαμένων,	ἀπαντήσαντες συνέβαλλον οἱ Σήνωνες καλούμενοι
[2, 19]	ἔφοδον ποιησάμενοι διὰ Τυρρηνίας, ὁμοῦ	συστρατευσαμένων	σφίσι Τυρρηνῶν, καὶ περιβαλόμενοι λείας
[2, 34]	ἀρχὰς ἀντεῖχον· μετὰ δὲ ταῦτα	περιισταμένων	καὶ κατὰ νώτου καὶ κατὰ
[2, 19]	αὑτῶν ἔτρεψαν τὰς ὁρμὰς τῶν	ἐξανισταμένων,	δωροφοροῦντες καὶ προτιθέμενοι τὴν συγγένειαν,
[2, 20]	οὐδὲ προσδοκῆσαι τῶν αὐτοῖς ἤδη	πεπραγμένων·	ἐξ ὧν πρός τε Πύρρον
[2, 60]	διὰ τῶν ἐπὶ ταῖς Κεγχρεαῖς	τεταγμένων.	~Χωρίς τε τούτων τὰς μὲν
[2, 3]	καὶ τὴν ἐπιγραφὴν τῶν ὅπλων.	~δεδογμένων	δὲ τούτων, καὶ δέον τῇ
[2, 10]	αὐτοῖς περὶ τοὺς ἐμβόλους τῶν	ἐζευγμένων	λέμβων, τότ´ ἐπιπηδῶντες ἐπὶ τὰ
[2, 5]	περὶ προδοσίας τῆς πόλεως ἐξέβησαν,	συγκαταθεμένων	σφίσι τῶν προειρημένων, καὶ τῆς
[2, 3]	τῷ πεδίῳ τεταγμένους ταχέως ἐτρέψαντο,	συνεπιθεμένων	τοῖς Αἰτωλοῖς ἅμα καὶ τῶν
[2, 44]	ἔθνους. ~Ἀντιγόνου δὲ μεταλλάξαντος, καὶ	συνθεμένων	τῶν Ἀχαιῶν καὶ συμμαχίαν πρὸς
[2, 52]	καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς ὑπὲρ τῶν	ὡμολογημένων	ἧκεν ἔχων τὰς δυνάμεις διὰ
[2, 24]	εἶναι τὸ {κεφάλαιον τῶν μὲν	προκαθημένων	τῆς Ῥώμης δυνάμεων πεζοὶ μὲν
[2, 40]	ἐπίστασιν. τῶν μέντοι γ´ Ἀράτῳ	διῳκημένων	καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα
[2, 1]	κατέστρεψε τὸν βίον ἀξίως τῶν	προγεγενημένων	πράξεων. πρὸς γὰρ τοὺς ἀνδρωδεστάτους
[2, 20]	πᾶσι Γαλάταις. ἐκ δὲ τῶν	προειρημένων	ἀγώνων δύο τὰ κάλλιστα συνεκύρησε
[2, 58]	καὶ φιλίαν ἀθετεῖν, τῶν γε	προειρημένων	ἀνδρῶν ἐχρῆν δήπου φεισαμένους ἐᾶσαι
[2, 8]	τοὺς ἐπίσκεψιν ποιησομένους περὶ τῶν	προειρημένων	Γάϊον καὶ Λεύκιον Κορογκανίους. ἡ
[2, 21]	διηγωνίζοντο. ~Γαλάται δ´ ἐκ τῶν	προειρημένων	ἐλαττωμάτων ἔτη μὲν πέντε καὶ
[2, 5]	πόλεως ἐξέβησαν, συγκαταθεμένων σφίσι τῶν	προειρημένων,	καὶ τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου
[2, 60]	λογιζομένοις. ὅτε δὲ χωρὶς τῶν	προειρημένων	καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς παρεσπόνδησεν, τί
[2, 65]	Σπάρτην, ὁ μὲν Κλεομένης τῶν	προειρημένων	λόφων συνάμφω τάφρον καὶ χάρακα
[2, 16]	ἑκάτερον τὸ κλίμα νέμονται τῶν	προειρημένων	ὀρῶν Ὄμβροι. λοιπὸν ὁ μὲν
[2, 14]	ὥστε τὴν πᾶσαν περίμετρον τῶν	προειρημένων	πεδίων μὴ πολὺ λείπειν τῶν
[2, 62]	τὴν Μεσσήνην. μέγιστον δὲ τῶν	προειρημένων	τεκμήριον· οὐδενὸς γὰρ ὄντες δεύτεροι
[2, 60]	αὐτῶν. ὁ δ´ ἐπιλαθόμενος τῶν	προειρημένων	φιλανθρώπων παρὰ πόδας, ἐπεὶ μικρὸν
[2, 35]	καὶ παραταττομένων οὐδενὸς καταδεέστερος τῶν	ἱστορημένων,	κατὰ δὲ τὰς ἐπιβολὰς καὶ
[2, 35]	τῶν ὑπ´ αὐτὰς τὰς Ἄλπεις	κειμένων,	οὐκ ᾠήθημεν δεῖν οὔτε τὴν
[2, 65]	λόφων ἐπ´ αὐτῆς τῆς εἰσόδου	κειμένων,	(ὧν) τὸν μὲν Εὔαν, τὸν
[2, 2]	καὶ τῶν πολιορκουμένων ἤδη κακῶς	διακειμένων	καὶ δοκούντων ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν
[2, 28]	δὲ λείαν εἴς τι τῶν	παρακειμένων	ὀρῶν φυλακὴν περιστήσαντες ἥθροιζον. γενομένης
[2, 67]	ἐφεστώτων, τῶν δὲ μισθοφόρων κατόπιν	ἐπικειμένων	καὶ προσφερόντων τὰς χεῖρας ἐρρωμένως.
[2, 12]	σκάφη καὶ στρατόπεδον ἐκ τῶν	περικειμένων	πόλεων ἁθροίσας παρεχείμαζε, συνεφεδρεύων τῷ
[2, 49]	οὐδὲ μὴ μείνωσιν ἐπὶ τῶν	ὑποκειμένων,	ἔτι τοῦ πρόσθεν ῥᾷον εἶναι
[2, 51]	πλήθους, ἔδοξε μένειν ἐπὶ τῶν	ὑποκειμένων	καὶ δι´ αὑτῶν ἐπιτελεῖν τὸν
[2, 67]	τῶν ἱππέων συμπλοκήν, ἀφέμενοι τῶν	προκειμένων	ἀνέτρεχον εἰς τὰς ἐξ ἀρχῆς
[2, 54]	δὲ χρόνον μείνας εἴχετο τῶν	προκειμένων	καὶ παρῆν εἰς Ἄργος. ἐπαινέσας
[2, 66]	καλούμενον ποταμόν, τινὰς μὲν ἡμέρας	ἐπιμένων	συνεθεώρει τάς τε τῶν τόπων
[2, 19]	καὶ στασιάσαντες περὶ τὴν τῶν	εἰλημμένων	πλεονεξίαν τῆς τε λείας καὶ
[2, 56]	ἀναμὶξ τέκνοις καὶ γονεῦσι γηραιοῖς	ἀπαγομένων.	ποιεῖ δὲ τοῦτο παρ´ ὅλην
[2, 28]	τὴν ὄψιν λαμβάνειν ἐκ τῶν	λεγομένων	τὸ γεγονός. ~πρῶτον μὲν γὰρ
[2, 69]	πόδα ποιουμένων τὴν ἀναχώρησιν καὶ	πιεζομένων	ἐπὶ πολὺ τῶν Μακεδόνων ὑπὸ
[2, 35]	τὴν ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν τῶν	ἀγωνιζομένων	ἀνδρῶν, ἔτι δὲ κατὰ τὰς
[2, 9]	παράδοξον, ἐκθύμως δὲ βοηθούντων καὶ	διαγωνιζομένων,	συνέβη τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐπὶ πολὺν
[2, 37]	ἐπὶ βραχὺ τῶν ἐπιφανεστάτων καὶ	γνωριζομένων	ἐθνῶν καὶ τόπων ἐφάψασθαι τῆς
[2, 16]	αὐξόμενος ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν	ἀνατηκομένων	χιόνων ἐν τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν.
[2, 8]	ὀλίγους δὲ καὶ ζωγρίᾳ τῶν	ἁλισκομένων	ἀνῆγον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παρακούοντες
[2, 37]	ἡμᾶς καιροῖς γέγονε. πολλῶν γὰρ	ἐπιβαλομένων	ἐν τοῖς παρεληλυθόσι χρόνοις ἐπὶ
[2, 11]	λαβεῖν τῶν παρὰ τοῦ Δημητρίου	προσαγγελλομένων.	ὁ γὰρ Δημήτριος ἐν διαβολαῖς
[2, 27]	προσεδόκων ἀπαντήσειν, ἔκ τε τῶν	προσαγγελλομένων	τεκμαιρόμενοι καὶ τῶν κατ´ αὐτὸν
[2, 32]	καὶ διότι πρὸς ὁμοφύλους τῶν	προσλαμβανομένων	μέλλουσι ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον, εὐλαβοῦντο
[2, 35]	ὀφθαλμῶν τὸ παράδοξον τῶν τότε	γενομένων	καὶ μνημονεύσας ὅσας μυριάδας καὶ
[2, 19]	ἑκάστους εἰς τὴν οἰκείαν φυγεῖν.	διαγενομένων	δὲ πάλιν ἐτῶν δέκα παρεγένοντο
[2, 18]	τοὺς Λατίνους αὖθις πράγματα συνεστήσαντο.	παραγενομένων	δὲ πάλιν τῶν Κελτῶν εἰς
[2, 21]	ἐπράττετο τὰ προειρημένα. διὸ καὶ	παραγενομένων	τῶν Τρανσαλπίνων ἕως Ἀριμίνου μετὰ
[2, 31]	δὲ λοιπὸν χρόνον τῆς στρατείας,	ἐπιγενομένων	ὄμβρων ἐξαισίων, ἔτι δὲ λοιμικῆς
[2, 10]	τῶν εἰς αὐτοὺς τοὺς ἄνδρας	γινομένων	τραυμάτων. οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ ζεύξαντες
[2, 52]	ἀπαλλάττεσθαι, πρὸς δὲ τὸν Κλεομένη	διαπεμπομένων	καὶ καλούντων, παρεδόθη τοῖς Ἀχαιοῖς
[2, 63]	καὶ λίαν ἱκανὸς ἦν ἀσφαλῶς	ὑπομένων	τρίβειν τὸν πόλεμον. τὸ δ´
[2, 15]	τεκμήραιτο· πλείστων γὰρ ὑϊκῶν ἱερείων	κοπτομένων	ἐν Ἰταλίᾳ διά τε τὰς
[2, 1]	νήσου πλὴν τῶν ὑφ´ Ἱέρωνι	ταττομένων	μερῶν. ἑξῆς δὲ τούτοις ἐπεβαλόμεθα
[2, 35]	τῶν ἐν αὐταῖς ἀπολλυμένων καὶ	παραταττομένων	οὐδενὸς καταδεέστερος τῶν ἱστορημένων, κατὰ
[2, 18]	ἔτει δωδεκάτῳ μετὰ μεγάλης στρατιᾶς	ἐπιπορευομένων	προαισθόμενοι καὶ συναγείραντες τοὺς συμμάχους
[2, 4]	καὶ τῶν εἰς τὸ μέλλον	προπορευομένων	κατὰ τὸ τῶν Αἰτωλῶν δόγμα,
[2, 69]	τῆς νυκτὸς καταβὰς εἰς Γύθιον,	ἡτοιμασμένων	αὐτῷ τῶν πρὸς τὸν πλοῦν
[2, 8]	ὡς ὀλιγωρήσασα τῶν παρ´ ἀνθρώποις	ὡρισμένων	δικαίων ἀποπλέουσιν αὐτοῖς ἐπαποστεῖλαί τινας
[2, 35]	τὸ πλῆθος τῶν ἐν αὐταῖς	ἀπολλυμένων	καὶ παραταττομένων οὐδενὸς καταδεέστερος τῶν
[2, 21]	τοῦ πλήθους δι´ αὐτῶν τῶν	ἡγουμένων	ἐν ἀπορρήτοις ἐπράττετο τὰ προειρημένα.
[2, 69]	εὐψυχίας, ποτὲ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων	ἐξωθουμένων	ὑπὸ τοῦ βάρους τῆς τῶν
[2, 69]	καὶ ποτὲ μὲν ἐπὶ πόδα	ποιουμένων	τὴν ἀναχώρησιν καὶ πιεζομένων ἐπὶ
[2, 69]	καὶ τῶν στρατοπέδων ἐν συνόψει	ποιουμένων	τὴν μάχην. ἡμιλλῶντο δὲ πρὸς
[2, 69]	τοὺς ἱππεῖς συνετελεῖτο κίνδυνος, ἐκπρεπῆ	ποιουμένων	τὴν χρείαν τῶν Ἀχαϊκῶν ἱππέων
[2, 2]	στρατηγὸν ἕτερον αἱρεῖσθαι, καὶ τῶν	πολιορκουμένων	ἤδη κακῶς διακειμένων καὶ δοκούντων
[2, 14]	κορυφὴν ἥ τε τῶν Ἀπεννίνων	καλουμένων	ὀρῶν καὶ τῶν Ἀλπεινῶν σύμπτωσις
[2, 52]	τ´ Ἀκροκορίνθου καὶ τῶν Ὀνείων	καλουμένων	ὀρῶν, πᾶσαν ἤδη βεβαίως περιειληφὼς
[2, 34]	ὑπὲρ εἰρήνης καὶ πᾶν ποιήσειν	ὑπισχνουμένων,	ἔσπευσαν οἱ κατασταθέντες ὕπατοι Μάρκος
[2, 39]	μὴν ἀλλά γε περὶ τῶν	ἀμφισβητουμένων	ἐπέτρεψαν Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι μόνοις
[2, 56]	ψεῦδος, διὰ τὴν ἀπάτην τῶν	θεωμένων,	ἐν δὲ τούτοις τἀληθὲς διὰ
[2, 54]	αὐτήν. τῶν δὲ Μακεδόνων ἐνεργῶς	χρωμένων	τῇ τε λοιπῇ πολιορκίᾳ καὶ
[2, 33]	τὰ δόρατα ταῖς πρώταις καταφοραῖς	χρωμένων	τῶν Γαλατῶν ἀχρειωθῆναι τὰς μαχαίρας
[2, 44]	ὁ τῶν Ἀργείων τύραννος καὶ	Ξένων	ὁ τῶν Ἑρμιονέων καὶ Κλεώνυμος
[2, 5]	γῆν διὰ τῶν παρ´ Ἀντιγόνειαν	στενῶν,	μερίσαντες αὑτῶν τινας ἐξαπέστειλαν παραφυλάξοντας
[2, 6]	διὰ τῶν παρὰ τὴν Ἀντιγόνειαν	στενῶν,	οὐ μικρὰν οὐδὲ τὴν τυχοῦσαν
[2, 8]	ἐπερρώσθη πρὸς τὴν κατὰ τῶν	Ἑλλήνων	ἀδικίαν. οὐ μὴν ἀλλὰ τότε
[2, 39]	Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι μόνοις τῶν	Ἑλλήνων	Ἀχαιοῖς, οὐ πρὸς τὴν δύναμιν
[2, 7]	δὴ καὶ τότε παρὰ τῶν	Ἑλλήνων	εἰκότως ἂν τοῖς Ἠπειρώταις ἀπηντήθη.
[2, 39]	γὰρ ἐλαχίστην τότε δὴ τῶν	Ἑλλήνων	εἶχον— τὸ δὲ πλεῖον εἰς
[2, 6]	τοῖς τὰς παραλίας οἰκοῦσι τῶν	Ἑλλήνων.	ἕκαστοι γὰρ θεωροῦντες τὴν ὀχυρωτάτην
[2, 35]	τοὺς ὑπὲρ τῆς κοινῆς τῶν	Ἑλλήνων	ἐλευθερίας ἀγῶνας. οὔτε γὰρ χορηγιῶν
[2, 58]	ἦν συνεξακολουθεῖν αὐτοῖς παρὰ τῶν	Ἑλλήνων,	ἔπαινον δὲ καὶ συγκατάθεσιν μᾶλλον
[2, 49]	Κλεομένη πολεμεῖν ὑπὲρ τῆς τῶν	Ἑλλήνων	ἡγεμονίας ἢ προέμενον τὸ μέγιστον
[2, 39]	δ´ ἀνελπίστως ἀντιποιησαμένων τῆς τῶν	Ἑλλήνων	ἡγεμονίας, ἦν ἀκρισία περὶ πάντας
[2, 49]	κατὰ πόδας ἀνθέξεσθαι τῆς τῶν	Ἑλλήνων	ἡγεμονίας. ἧς οὐχ οἷόν τε
[2, 38]	τῆς ἀνδραγαθίας πρωτείων οὐδενὶ τῶν	Ἑλλήνων	οἷοί τ´ εἰσὶν οὐδέποτε παραχωρεῖν
[2, 17]	διὸ καὶ τοὺς ἱστοροῦντας τὰς	Τυρρηνῶν	δυναστείας οὐ χρὴ ποιεῖσθαι τὴν
[2, 24]	εἰς τὴν Ῥώμην Σαβίνων καὶ	Τυρρηνῶν	ἱππεῖς μὲν ἦσαν εἰς τετρακισχιλίους,
[2, 19]	διὰ Τυρρηνίας, ὁμοῦ συστρατευσαμένων σφίσι	Τυρρηνῶν,	καὶ περιβαλόμενοι λείας πλῆθος ἐκ
[2, 20]	ἐν δὲ τῇ μάχῃ ταύτῃ	Τυρρηνῶν	μὲν οἱ πλεῖστοι κατεκόπησαν, τῶν
[2, 26]	προῆγον παρὰ θάλατταν διὰ τῆς	Τυρρηνῶν	χώρας. ὁ δὲ Λεύκιος ἀναλαβὼν
[2, 37]	βραχὺ τῶν ἐπιφανεστάτων καὶ γνωριζομένων	ἐθνῶν	καὶ τόπων ἐφάψασθαι τῆς οἰκουμένης.
[2, 17]	τῶν κατασχόντων τοὺς προειρημένους τόπους	ἐθνῶν	ταῦθ´ ὑπῆρχεν. ᾤκουν δὲ κατὰ
[2, 12]	τυχόντες δὲ παρ´ ἑκατέρου τῶν	ἐθνῶν	τῆς καθηκούσης φιλανθρωπίας αὖθις ἀπέπλευσαν
[2, 22]	~Διόπερ εὐθέως τὰ μέγιστα τῶν	ἐθνῶν,	τό τε τῶν Ἰνσόμβρων καὶ
[2, 7]	ἰδίας, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτοὺς τῶν	ὁμοεθνῶν	διὰ τὸ παρασπονδῆσαι τοὺς αὑτῶν
[2, 24]	καιροῦ προσβοηθησάντων εἰς τὴν Ῥώμην	Σαβίνων	καὶ Τυρρηνῶν ἱππεῖς μὲν ἦσαν
[2, 21]	οἱ μὲν αὐτόπται γεγονότες τῶν	δεινῶν	ἐκ τοῦ ζῆν ἐξεχώρησαν διὰ
[2, 7]	ὄντας παραλόγως περιπεσεῖν τινι τῶν	δεινῶν	οὐ τῶν παθόντων, τῆς τύχης
[2, 25]	ἠκολούθουν τοῖς ἱππεῦσιν κατὰ τὴν	ἐκείνων	ἀποχώρησιν. ἅμα δὲ τῷ συνεγγίζειν
[2, 58]	διέτριβον ἐν Μαντινείᾳ, παραφυλάττοντες τὴν	ἐκείνων	ἐλευθερίαν ἅμα καὶ σωτηρίαν. σὺν
[2, 58]	ἀθῴους ἀφῆκαν, τότε δὲ τὴν	ἐκείνων	ἐλευθερίαν καὶ σωτηρίαν ἐφύλαττον, πηλίκης
[2, 68]	προσπίπτοντας τοῖς πολεμίοις τὰ μὲν	ἐκείνων	στίφη συνταράττειν καὶ διαλύειν, αὐτοὺς
[2, 42]	συμμάχων. καὶ γὰρ τὰ δι´	ἐκείνων	συνεργήματα γεγονότα πρὸς τοῦτο τὸ
[2, 34]	κεῖται τοῦ Πάδου καὶ τῶν	Ἀλπεινῶν	ὀρῶν, ἐπολιόρκουν ταύτην. οἱ δ´
[2, 14]	Ἀπεννίνων καλουμένων ὀρῶν καὶ τῶν	Ἀλπεινῶν	σύμπτωσις οὐ μακρὰν ἀπὸ τοῦ
[2, 56]	ἀκούοντας, ἐνθάδε δὲ διὰ τῶν	ἀληθινῶν	ἔργων καὶ λόγων εἰς τὸν
[2, 61]	πρὸς φυλακὴν πίστεως καὶ πρὸς	ἀληθινῶν	πραγμάτων καὶ βεβαίων κοινωνίαν; ὧν
[2, 11]	πλειόνων, (ὧν) οἱ παρὰ τῶν	Παρθίνων	ἧκον ἐπιτρέποντες τὰ καθ´ αὑτούς,
[2, 24]	δ´ ἱππεῖς, Μαρσῶν δὲ καὶ	Μαρρουκίνων	καὶ Φερεντάνων, ἔτι δ´ Οὐεστίνων
[2, 14]	μὲν κορυφὴν ἥ τε τῶν	Ἀπεννίνων	καλουμένων ὀρῶν καὶ τῶν Ἀλπεινῶν
[2, 16]	τε τῶν Ἄλπεων καὶ τῶν	Ἀπεννίνων	ὀρῶν εἰς τοῦτον ἐμπίπτειν ἁπάσας
[2, 19]	αὖθις γενομένου κινήματος ἐκ τῶν	Τρανσαλπίνων,	δείσαντες μὴ πόλεμος αὐτοῖς ἐγερθῇ
[2, 21]	προειρημένα. διὸ καὶ παραγενομένων τῶν	Τρανσαλπίνων	ἕως Ἀριμίνου μετὰ δυνάμεως, διαπιστήσαντα
[2, 2]	ἐπιγραφὴν τῶν ὅπλων ἑαυτῷ συγχωρεῖσθαι.	τινῶν	δέ, καὶ μάλιστα τῶν προϊόντων
[2, 59]	ταύτῃ καὶ προφάσει χρησάμενος, ὥς	τινων	συνειδότων τὰ περὶ τὴν εἴσοδον
[2, 24]	δ´ ἱππεῖς. καταγραφαὶ δ´ ἀνηνέχθησαν	Λατίνων	μὲν ὀκτακισμύριοι πεζοί, πεντακισχίλιοι δ´
[2, 19]	μετὰ μεγάλης στρατιᾶς, πολιορκήσοντες τὴν	Ἀρρητίνων	πόλιν. Ῥωμαῖοι δὲ παραβοηθήσαντες καὶ
[2, 16]	δὲ τὴν μεσόγαιον ἕως τῆς	Ἀρρητίνων	χώρας. ἑξῆς δὲ Τυρρηνοί· τούτοις
[2, 7]	αὐτῆς ἐπεβάλοντο διαρπάζειν τὴν τῶν	Ἀκραγαντίνων	πόλιν, φυλακῆς χάριν εἰσαχθέντες εἰς
[2, 24]	Μαρρουκίνων καὶ Φερεντάνων, ἔτι δ´	Οὐεστίνων	πεζοὶ μὲν δισμύριοι, τετρακισχίλιοι δ´
[2, 58]	εἴποι τις ἄν, πραθέντες μετὰ	τέκνων	καὶ γυναικῶν, ἐπεὶ κατεπολεμήθησαν. ἀλλὰ
[2, 29]	ἐκπληκτικὴ δ´ ἦν καὶ τῶν	γυμνῶν	προεστώτων ἀνδρῶν ἥ τ´ ἐπιφάνεια
[2, 59]	γεγονέναι τύραννον, ἀλλὰ καὶ ἐκ	τυράννων	πεφυκέναι. ταύτης δὲ μείζω κατηγορίαν
[2, 59]	μὲν Ἀργείων, πεφυκότα δ´ ἐκ	τυράννων,	ὑποχείριον Ἀντιγόνῳ καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς
[2, 59]	τὸν βίον αὐτοῦ καὶ τῶν	προγόνων	ἀσεβήματα· μακρὸν γάρ. ~διόπερ οὐκ
[2, 22]	ἀναμιμνήσκοντες δὲ τῆς τῶν ἰδίων	προγόνων	πράξεως αὐτούς· ἐν ᾗ ´κεῖνοι
[2, 56]	τὴν ὠμότητα τὴν Ἀντιγόνου καὶ	Μακεδόνων,	ἅμα δὲ τούτοις τὴν Ἀράτου
[2, 49]	μὴ οὐ πρόσθεν καταλύσαντα τὴν	Μακεδόνων	ἀρχήν. σκοπεῖν οὖν αὐτὸν ἠξίουν,
[2, 49]	Ἀχαιοὺς καὶ Λακεδαιμονίους, ὑπὲρ τῆς	Μακεδόνων	ἀρχῆς. ἐὰν μὲν οὖν Αἰτωλοὶ
[2, 70]	αἵρεσιν καὶ καλοκἀγαθίαν. τὴν δὲ	Μακεδόνων	βασιλείαν ἀπέλιπε Φιλίππῳ τῷ Δημητρίου.
[2, 48]	ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον καὶ τὰς	Μακεδόνων	ἐλπίδας· κοινολογηθεὶς οὖν δι´ ἀπορρήτων
[2, 54]	ἤρξατο πολιορκεῖν αὐτήν. τῶν δὲ	Μακεδόνων	ἐνεργῶς χρωμένων τῇ τε λοιπῇ
[2, 39]	ποτὲ δὲ μᾶλλον ὑπὸ τῆς	Μακεδόνων.	~ἐπεὶ δέ ποτε σὺν καιρῷ
[2, 45]	κατ´ ἐκείνους τοὺς καιροὺς προεστῶτι	Μακεδόνων,	ἐπιτροπεύοντι δὲ Φιλίππου παιδὸς ὄντος,
[2, 66]	μισθοφόρους ἐπέστησε διφαλαγγίαν ἐπάλληλον τῶν	Μακεδόνων·	ἐποίει δὲ τοῦτο διὰ τὴν
[2, 54]	δὲ καὶ ταύτην καταπληξαμένων τῶν	Μακεδόνων	καὶ λαβόντων ὑποχείριον, ἀναζεύξας προῆγε
[2, 67]	τό τε τῶν Ἰλλυριῶν καὶ	Μακεδόνων	καὶ τῶν ἅμα τούτοις προσβαινόντων
[2, 65]	θέρους ἐνισταμένου, καὶ συνελθόντων τῶν	Μακεδόνων	καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἐκ τῆς
[2, 50]	περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον εἰς τὴν	Μακεδόνων	οἰκίαν. διόπερ ἅμα τῷ παρελθόντας
[2, 48]	οἰκείως διακειμένους αὐτοὺς πρὸς τὴν	Μακεδόνων	οἰκίαν ἐκ τῶν κατὰ τὸν
[2, 37]	Ἀχαιῶν ἔθνους καὶ περὶ τῆς	Μακεδόνων	οἰκίας ἁρμόσει διὰ βραχέων ἀναδραμεῖν
[2, 69]	ὑπὸ τοῦ βάρους τῆς τῶν	Μακεδόνων	τάξεως, τέλος οἱ περὶ τὸν
[2, 66]	ὁ βασιλεὺς ἀντέταξε τῶν τε	Μακεδόνων	τοὺς χαλκάσπιδας καὶ τοὺς Ἰλλυριούς,
[2, 69]	καὶ πιεζομένων ἐπὶ πολὺ τῶν	Μακεδόνων	ὑπὸ τῆς τῶν Λακώνων εὐψυχίας,
[2, 37]	προγεγονότων παρ´ αὐτοῖς ἱστορίαν ὑπὸ	πλειόνων	ἐκδεδόσθαι καὶ γνώριμον ὑπάρχειν ἅπασιν,
[2, 8]	ἐγκαλούντων τοῖς Ἰλλυριοῖς, τότε καὶ	πλειόνων	ἐπελθόντων ἐπὶ τὴν σύγκλητον, κατέστησαν
[2, 50]	πολλῶν διάληψιν ἐπαινέσας παρεκάλει διὰ	πλειόνων	μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι δι´ αὑτῶν
[2, 38]	τοῦτο καὶ δι´ ἑτέρων μὲν	πλειόνων,	πρὸς δὲ τὸ παρὸν ἀρκέσει
[2, 11]	συμμιξάντων δὲ πρεσβευτῶν αὐτοῖς καὶ	πλειόνων,	(ὧν) οἱ παρὰ τῶν Παρθίνων
[2, 16]	ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἀνατηκομένων	χιόνων	ἐν τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν. ἀναπλεῖται
[2, 4]	κατέπλευσαν οἱ λέμβοι, διακούσας τῶν	ἡγεμόνων	τὰ κατὰ τὸν κίνδυνον καὶ
[2, 33]	συνεωρακότες γὰρ ἐκ τῶν προγεγονότων	κινδύνων	ὅτι τοῖς τε θυμοῖς κατὰ
[2, 20]	Γαλάταις. ἐκ δὲ τῶν προειρημένων	ἀγώνων	δύο τὰ κάλλιστα συνεκύρησε Ῥωμαίοις·
[2, 27]	αὑτῶν ἱππεῖς καί τινας τῶν	εὐζώνων,	ἀντιποιησομένους τῶν κατὰ τὸν βουνὸν
[2, 69]	ἀνακληθέντων δὲ τῶν παρ´ ἑκατέροις	εὐζώνων	ἐκ τοῦ μεταξὺ τόπου διὰ
[2, 69]	μὲν πρῶτον ἐποιοῦντο διὰ τῶν	εὐζώνων	καὶ μισθοφόρων τὴν συμπλοκήν, παρ´
[2, 69]	τῶν Μακεδόνων ὑπὸ τῆς τῶν	Λακώνων	εὐψυχίας, ποτὲ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων
[2, 38]	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τῶν	Λακώνων	πλήθει μὲν ἀνδρῶν καὶ χώρας
[2, 56]	ἀποδοχῆς ἀξιοῦται Φύλαρχος, ἐν πολλοῖς	ἀντιδοξῶν	καὶ τἀναντία γράφων αὐτῷ, χρήσιμον
[2, 47]	πολλοῦ λυμαίνεσθαι τὴν ἐπιβολὴν αὐτῶν.	κατανοῶν	δὲ τὸν Ἀντίγονον καὶ πρᾶξιν
[2, 46]	Ἀχαιοῖς, ἔγνω δεῖν εἰς ταῦτα	βλέπων	οὗτός τε καὶ πάντες ὁμοίως
[2, 53]	ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, εὐθὺς ἀνάσπαστος,	ἀπολιπὼν	τὰ προδεδηλωμένα προτερήματα, φυγῇ παραπλησίαν
[2, 54]	ἀκροβολισμούς. προσπεσόντος δὲ διὰ τῶν	κατασκόπων	αὐτῷ τοὺς ἐξ Ὀρχομενοῦ στρατιώτας
[2, 26]	ἐπὶ τῶν κατὰ τὸν Ἀδρίαν	τόπων	ἀκούσας τοὺς Κελτοὺς διὰ Τυρρηνίας
[2, 6]	δὲ διὰ τὰς δυσχωρίας τῶν	τόπων,	ἅμα δὲ καὶ προσπεσόντων παρὰ
[2, 68]	ἐπὶ πολὺ τὴν ἀναχώρησιν τῶν	τόπων.	~Ἅμα δὲ τούτοις ὁ περὶ
[2, 17]	καὶ τὰς ἐκ τούτων τῶν	τόπων	ἀφορμάς. οἷς ἐπιμιγνύμενοι κατὰ τὴν
[2, 28]	πρακτικώτατοι διὰ τό τινας τῶν	τόπων	βατώδεις ὄντας ἐμπλέκεσθαι τοῖς ἐφάμμασι
[2, 32]	ἀπὸ τῶν κατὰ τὰς Ἄλπεις	τόπων	εἰς τὰ τῶν Ἰνσόμβρων πεδία
[2, 68]	ἀφέμενοι τοῦ χρῆσθαι ταῖς τῶν	τόπων	εὐκαιρίαις— τοῦτο δ´ ἦν ἐκ
[2, 68]	αὐτοὺς ἐτρέψαντο διὰ τὴν τῶν	τόπων	εὐφυΐαν— τούτων μὲν οὐδὲν ἐποίησαν,
[2, 37]	ἐπιφανεστάτων καὶ γνωριζομένων ἐθνῶν καὶ	τόπων	ἐφάψασθαι τῆς οἰκουμένης. περὶ μὲν
[2, 66]	ἐπιμένων συνεθεώρει τάς τε τῶν	τόπων	ἰδιότητας καὶ τὰς τῶν δυνάμεων
[2, 12]	ἀναχωρήσειν τῆς Ἰλλυρίδος πλὴν ὀλίγων	τόπων,	καὶ τὸ συνέχον, ὃ μάλιστα
[2, 65]	καὶ συνθεωρήσας τήν τε τῶν	τόπων	ὀχυρότητα καὶ τὸν Κλεομένη πᾶσι
[2, 14]	τῶν ὑπὲρ τὸ Σαρδῷον πέλαγος	τόπων,	παρήκουσα δὲ συνεχῶς μέχρι πρὸς
[2, 32]	καθ´ ὁμολογίαν ἀνέλυσαν ἐκ τῶν	τόπων.	περιελθόντες δὲ πλείους ἡμέρας καὶ
[2, 66]	ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν Ὄλυμπον	τόπων	σινδόνα— προσηρτημένοι γὰρ ἦσαν οὗτοι
[2, 66]	τοῦτο διὰ τὴν στενότητα τῶν	τόπων.	σύνθημα δ´ ἦν τοῖς μὲν
[2, 27]	ἀντιποιησομένους τῶν κατὰ τὸν βουνὸν	τόπων.	ταχὺ δὲ συνέντες τὴν τοῦ
[2, 22]	ἄνδρας ἐξελθεῖν ἐκ τούτων τῶν	τόπων	τῆς Γαλατίας. κατὰ δὲ τοὺς
[2, 31]	δυνήσεσθαι τοὺς Κελτοὺς ἐκ τῶν	τόπων	τῶν περὶ τὸν Πάδον ὁλοσχερῶς
[2, 35]	Πάδον πεδίων ἐξωσθέντας, πλὴν ὀλίγων	τόπων	τῶν ὑπ´ αὐτὰς τὰς Ἄλπεις
[2, 64]	ὀχυρότητα τῶν κατὰ τὰς εἰσόδους	τόπων,	ὡς δὲ τοῖς ὀρθῶς λογιζομένοις,
[2, 13]	αἷς τὴν μὲν ἄλλην Ἰβηρίαν	παρεσιώπων,	τὸν δὲ καλούμενον Ἴβηρα ποταμὸν
[2, 58]	ἐνεστῶσαν ἐπιβολήν, τὰ κοινὰ τῶν	ἀνθρώπων	δίκαια παραβάντες τὸ μέγιστον ἀσέβημα
[2, 57]	οὐ γὰρ οἶδ´ εἴ τινες	ἀνθρώπων	εὐγνωμονεστέροις ἐνέτυχον πολεμίοις οὐδ´ εἴ
[2, 58]	συγχωρεῖσθαι κατὰ τοὺς κοινοὺς τῶν	ἀνθρώπων	νόμους. οἱ δ´ ἵνα Κλεομένει
[2, 56]	οὐδενὶ τῶν συμβαινόντων. ἐπεὶ τίς	ἀνθρώπων	οὐ δεινὸν ἡγεῖται τύπτεσθαι τοὺς
[2, 59]	ἀδικώτατα καὶ δεινότατα παθόντα πάντων	ἀνθρώπων.	τηρῶν δὲ καὶ περὶ ταύτην
[2, 60]	ὁ δ´ ἐπιλαθόμενος τῶν προειρημένων	φιλανθρώπων	παρὰ πόδας, ἐπεὶ μικρὸν ἐπικυδεστέρας
[2, 7]	εἰσάγεσθαι φυλακὴν ἄλλως τε καὶ	βαρβάρων,	ἐπὶ τοσοῦτον ἔκρινον ποιήσασθαι μνήμην.
[2, 39]	ἔτι δὲ τῆς τῶν περιοικούντων	βαρβάρων	ἐπικρατείας ἐμποδισθέντες οὐχ ἑκουσίως ἀλλὰ
[2, 15]	καὶ Ἄγωνες καὶ πλείω γένη	βαρβάρων	ἕτερα. Τρανσαλπῖνοί γε μὴν οὐ
[2, 35]	τὰς αἰφνιδίους καὶ παραλόγους τῶν	βαρβάρων	ἐφόδους, ἀλλ´ ἐπὶ ποσὸν ἐν
[2, 35]	καὶ λίαν εὔφθαρτον (τὸ τῶν	βαρβάρων	πλῆθος τοῖς σὺν νῷ κινδυνεύουσι)
[2, 34]	τὸν Πάδον εἰς τὴν τῶν	Ἀνάρων	χώραν ἐπολιόρκουν τὸ προσαγορευόμενον Κλαστίδιον.
[2, 32]	τὴν Κελτικὴν διὰ τῆς τῶν	Ἀνάρων	χώρας, οἷς συμβαίνει μὴ μακρὰν
[2, 10]	ἐπιβατῶν. καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ	τεττάρων	μὲν πλοίων ἐκυρίευσαν τετρηρικῶν, μίαν
[2, 15]	τοῖς καθ´ ἡμᾶς καιροῖς πολλάκις	τεττάρων	ὀβολῶν εἶναι τῶν πυρῶν τὸν
[2, 31]	λοιπὸν χρόνον τῆς στρατείας, ἐπιγενομένων	ὄμβρων	ἐξαισίων, ἔτι δὲ λοιμικῆς διαθέσεως
[2, 35]	~οὗ συμβαίνοντος οἱ προεστῶτες τῶν	Ἰνσόμβρων	ἀπογνόντες τὰς τῆς σωτηρίας ἐλπίδας
[2, 32]	προσαγαγόμενοι διέβησαν εἰς τὴν τῶν	Ἰνσόμβρων	γῆν κατὰ τὰς συρροίας τοῦ
[2, 23]	ὀγδόῳ. τὸ μὲν οὖν τῶν	Ἰνσόμβρων	καὶ Βοίων γένος ἔμεινε γενναίως
[2, 30]	τρόπῳ κατελύθη, τὸ δὲ τῶν	Ἰνσόμβρων	καὶ Βοίων ἔτι δὲ Ταυρίσκων
[2, 22]	τῶν ἐθνῶν, τό τε τῶν	Ἰνσόμβρων	καὶ Βοίων, συμφρονήσαντα διεπέμποντο πρὸς
[2, 32]	Ἄλπεις τόπων εἰς τὰ τῶν	Ἰνσόμβρων	πεδία καὶ τήν τε γῆν
[2, 32]	αὐτῶν ἐξεπόρθουν. οἱ δὲ τῶν	Ἰνσόμβρων	προεστῶτες θεωροῦντες ἀμετάθετον οὖσαν τὴν
[2, 34]	δυνάμεις ἦγον εἰς τὴν τῶν	Ἰνσόμβρων	χώραν. παραγενόμενοι δὲ καὶ (περι)
[2, 34]	ἐστὶ κυριώτατος τόπος τῆς τῶν	Ἰνσόμβρων	χώρας. οἷς ἐκ ποδὸς ἐπακολουθήσαντος
[2, 4]	τοῖς πολεμικοῖς. Ὁ δὲ βασιλεὺς	Ἄγρων,	ἐπεὶ κατέπλευσαν οἱ λέμβοι, διακούσας
[2, 2]	διαβαίνειν διά τινας τοιαύτας αἰτίας.	Ἄγρων	ὁ τῶν Ἰλλυριῶν βασιλεὺς ἦν
[2, 38]	οὔτε πλούτοις οὔτε ταῖς τῶν	ἀνδρῶν	ἀρεταῖς. τό τε γὰρ τῶν
[2, 39]	εἰκός, ὡς ἂν τῶν πρώτων	ἀνδρῶν	ἐξ ἑκάστης πόλεως οὕτω παραλόγως
[2, 35]	ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν τῶν ἀγωνιζομένων	ἀνδρῶν,	ἔτι δὲ κατὰ τὰς μάχας
[2, 58]	φιλίαν ἀθετεῖν, τῶν γε προειρημένων	ἀνδρῶν	ἐχρῆν δήπου φεισαμένους ἐᾶσαι πάντας
[2, 29]	ἦν καὶ τῶν γυμνῶν προεστώτων	ἀνδρῶν	ἥ τ´ ἐπιφάνεια καὶ κίνησις,
[2, 56]	δὲ τούτοις δάκρυα καὶ θρήνους	ἀνδρῶν	καὶ γυναικῶν ἀναμὶξ τέκνοις καὶ
[2, 15]	τό γε μὴν πλῆθος τῶν	ἀνδρῶν	καὶ τὸ μέγεθος καὶ κάλλος
[2, 38]	τὸ τῶν Λακώνων πλήθει μὲν	ἀνδρῶν	καὶ χώρας οὐδὲ παρὰ μικρὸν
[2, 35]	γὰρ χορηγιῶν οὔθ´ ὅπλων οὔτ´	ἀνδρῶν	πλῆθος καταπλαγεὶς ἄν τις ἀποσταίη
[2, 65]	ἠσφαλίσατο φυλακαῖς καὶ τάφροις καὶ	δένδρων	ἐκκοπαῖς, αὐτὸς δὲ κατὰ τὴν
[2, 62]	ὁμολογούμενόν ἐστι διότι καὶ τῶν	ἐλευθέρων	καὶ τῶν δουλικῶν σωμάτων τὰ
[2, 61]	ἀπολαβεῖν, προείλαντο στέρεσθαι χώρας, τάφων,	ἱερῶν,	πατρίδος, τῶν ὑπαρχόντων, ἁπάντων συλλήβδην
[2, 1]	πλὴν τῶν ὑφ´ Ἱέρωνι ταττομένων	μερῶν.	ἑξῆς δὲ τούτοις ἐπεβαλόμεθα λέγειν
[2, 39]	οἷς καιροῖς ἀπὸ τῶν πλείστων	μερῶν	τῆς Ἑλλάδος πρεσβευόντων ἐπὶ τὰς
[2, 55]	ἐν Αἰγίῳ διατρίβοντα καὶ τριῶν	ἡμερῶν	ὁδὸν ἀφεστῶτα τῆς Μεγάλης πόλεως,
[2, 25]	καλεῖται μὲν Κλούσιον, ἀπέχει δ´	ἡμερῶν	τριῶν ὁδὸν ἀπὸ τῆς Ῥώμης,
[2, 29]	ἀμφοτέρους, ἅμα δὲ τὴν ἀφ´	ἑκατέρων	ἀσφάλειαν ἐκ τῶν ὄπισθεν αὑτοῖς
[2, 24]	ἔχον ἕκαστον. σύμμαχοι δὲ μεθ´	ἑκατέρων	ἦσαν οἱ συνάμφω πεζοὶ μὲν
[2, 38]	δῆλον δὲ τοῦτο καὶ δι´	ἑτέρων	μὲν πλειόνων, πρὸς δὲ τὸ
[2, 47]	κάλλιστον εἶναι τὸ μὴ δι´	ἑτέρων	σφίσι πορίζεσθαι τὴν σωτηρίαν, ἀλλ´
[2, 43]	χειρίζων, καίπερ εἰς τοῦτο προβάντων	ἀμφοτέρων	ἀδικίας καὶ τόλμης ὥστε ποιήσασθαι
[2, 57]	ὀξύτητα τῆς κατὰ τὴν προαίρεσιν	ἀμφοτέρων	μεταβολῆς. ἅμα γὰρ τῷ κατασχεῖν
[2, 5]	δὲ τῆς ἡμέρας, καὶ παραταξαμένων	ἀμφοτέρων	πρὸ τῆς πόλεως, συνέβη λειφθῆναι
[2, 27]	τῷ στρατηγῷ καὶ τὴν παρουσίαν	ἀμφοτέρων	τῶν στρατοπέδων ἀνήγγελλον, σημαίνοντες διότι
[2, 43]	καὶ πράξεις πρὸς ἓν τέλος	ἀναφέρων·	τοῦτο δ´ ἦν τὸ Μακεδόνας
[2, 1]	πολέμῳ, πολλοὺς δὲ πειθοῖ ποιήσας	Ἰβήρων	ὑπηκόους Καρχηδόνι κατέστρεψε τὸν βίον
[2, 59]	καὶ δεινότατα παθόντα πάντων ἀνθρώπων.	τηρῶν	δὲ καὶ περὶ ταύτην τὴν
[2, 4]	δύναμιν. ἃ γὰρ ὑπὸ τῶν	ἐχθρῶν	αὐτοὶ προσεδόκων ὅσον ἤδη πείσεσθαι,
[2, 70]	τὴν πόλιν ἐπὶ βραχὺ τῶν	καιρῶν	ἀντεποιήσατο, διακατέσχεν ἂν τὴν ἀρχήν.
[2, 37]	ἀνάμνησιν ἀπὸ τῶν νῦν ῥηθέντων	καιρῶν	διὰ τὸ τὴν μὲν ὑπὲρ
[2, 40]	τὴν ἐπίστασιν ἀπὸ τούτων τῶν	καιρῶν,	ἐν οἷς κατὰ πόλιν διαλυθέντος
[2, 36]	Ῥωμαίους ἀπὸ τούτων ἤδη τῶν	καιρῶν	ἐν ὑποψίαις ἦν πρὸς ἀλλήλους
[2, 37]	ἀρχῆς πρόθεσιν ἀπὸ τούτων τῶν	καιρῶν	ἐπηγγειλάμεθα ποιήσασθαι τὴν ἀρχὴν τῆς
[2, 11]	πολιορκίαν ἄκριτον· ὑστερήσας δὲ τῶν	καιρῶν	ὅμως ἐπὶ τὴν νῆσον ἔπλει,
[2, 55]	διὰ τὸ κατὰ τὰς τῶν	καιρῶν	περιστάσεις παρὰ μόνοις Μεγαλοπολίταις καὶ
[2, 41]	ὑστέρους μὲν τῶν κατ´ Ἀλέξανδρον	καιρῶν,	προτέρους δὲ τῆς ἄρτι ῥηθείσης
[2, 60]	οὐ πολλοῖς πρότερον, ὑπὸ τῶν	καιρῶν	συγκλειόμενος διὰ τὸν Δημητρίου θάνατον,
[2, 71]	προειρημένου πολέμου μνήμην; διότι τῶν	καιρῶν	τούτων συναπτόντων τοῖς ὑφ´ ὑμῶν
[2, 16]	ἔτι δὲ τὰ δάκρυα τῶν	αἰγείρων	καὶ τοὺς μελανείμονας τοὺς περὶ
[2, 45]	ὁρμήσαντες ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ	χειρῶν	ἄρχειν ἀδίκων οὐχ οἷον ἤνυσάν
[2, 28]	τὸν ὕπατον παραβόλως ἀγωνιζόμενον ἐν	χειρῶν	νόμῳ τελευτῆσαι τὸν βίον, τὴν
[2, 56]	ὅμως, ἐὰν μὲν ἄρχων ἀδίκων	χειρῶν	πάθῃ τις τοῦτο, δικαίως κρίνεται
[2, 68]	ἀρχῆς στάσιν ἔμενον ἐπὶ τῶν	ἄκρων,	ὡς ἀνωτάτω σπεύδοντες λαβεῖν τοὺς
[2, 16]	τῶν Ἄλπεων καὶ τῶν Ἀπεννίνων	ὀρῶν	εἰς τοῦτον ἐμπίπτειν ἁπάσας καὶ
[2, 34]	τοῦ Πάδου καὶ τῶν Ἀλπεινῶν	ὀρῶν,	ἐπολιόρκουν ταύτην. οἱ δ´ Ἴνσομβρες
[2, 14]	ἥ τε τῶν Ἀπεννίνων καλουμένων	ὀρῶν	καὶ τῶν Ἀλπεινῶν σύμπτωσις οὐ
[2, 16]	τὸ κλίμα νέμονται τῶν προειρημένων	ὀρῶν	Ὄμβροι. λοιπὸν ὁ μὲν Ἀπεννῖνος
[2, 52]	Ἀκροκορίνθου καὶ τῶν Ὀνείων καλουμένων	ὀρῶν,	πᾶσαν ἤδη βεβαίως περιειληφὼς ταῖς
[2, 28]	λείαν εἴς τι τῶν παρακειμένων	ὀρῶν	φυλακὴν περιστήσαντες ἥθροιζον. γενομένης δ´
[2, 64]	ὀρθῶς λογιζομένοις, ἀσφαλῶς καὶ νουνεχῶς.	ὁρῶν	γὰρ τὸν Ἀντίγονον διαφεικότα τὰς
[2, 41]	τῶν Ἀχαιῶν, ἑαυτὸν δὲ πανταχόθεν	ὁρῶν	ὅσον οὐκ ἤδη πολεμηθησόμενον, ἀποθέμενος
[2, 69]	ταῖς εὐψυχίαις. ὁ δὲ Κλεομένης	ὁρῶν	τοὺς μὲν περὶ τὸν ἀδελφὸν
[2, 24]	τούτους δ´ ἔταξαν ἐπὶ τῶν	ὅρων	τῆς Γαλατίας, ἵν´ ἐμβαλόντες εἰς
[2, 46]	πολεμεῖν διὰ τὴν πλεονεξίαν τότε	συνορῶν	ἑκουσίως παρασπονδουμένους καὶ τὰς μεγίστας
[2, 8]	στόλου χωριζόμενοι πολλοὺς τῶν Ἰταλικῶν	ἐμπόρων	ἔσθ´ οὓς μὲν ἐσύλησαν, οὓς
[2, 55]	τὸν δ´ Ἀντίγονον μετὰ τῶν	μισθοφόρων	ἐν Αἰγίῳ διατρίβοντα καὶ τριῶν
[2, 65]	κατεῖχε μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ τῶν	μισθοφόρων.	ἐν δὲ τοῖς ἐπιπέδοις παρὰ
[2, 67]	πρόσωπον αὐτοῖς ἐφεστώτων, τῶν δὲ	μισθοφόρων	κατόπιν ἐπικειμένων καὶ προσφερόντων τὰς
[2, 65]	ἱππεῖς μετὰ μέρους τινὸς τῶν	μισθοφόρων	παρενέβαλεν. Ἀντίγονος δὲ παραγενόμενος καὶ
[2, 69]	ἐποιοῦντο διὰ τῶν εὐζώνων καὶ	μισθοφόρων	τὴν συμπλοκήν, παρ´ ἑκατέροις σχεδὸν
[2, 34]	δὲ λῦσαι τὴν πολιορκίαν τῶν	Ἀχερρῶν,	μέρος τι τῆς δυνάμεως διαβιβάσαντες
[2, 14]	ὑπὲρ Μασσαλίας ἀποτελεῖ. τῶν δὲ	πλευρῶν	παρὰ μὲν τὴν ἀπὸ τῶν
[2, 15]	πολλάκις τεττάρων ὀβολῶν εἶναι τῶν	πυρῶν	τὸν Σικελικὸν μέδιμνον, τῶν δὲ
[2, 62]	τῶν ἐκ τῆς Μεγάλης πόλεως	λαφύρων	ἑξακισχίλια τάλαντα τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν,
[2, 2]	εἶναι καὶ τὴν οἰκονομίαν τῶν	λαφύρων,	ἐπὰν κρατήσωσι, καὶ τὴν ἐπιγραφὴν
[2, 2]	προϋπάρχοντι καὶ τὴν οἰκονομίαν τῶν	λαφύρων	καὶ τὴν ἐπιγραφὴν τῶν ὅπλων.
[2, 46]	ἔσται διὰ τῶν λέγεσθαι μελλόντων.	~Θεωρῶν	γὰρ τοὺς Αἰτωλοὺς ὁ προειρημένος
[2, 26]	συμβεβηκός. ὁ δὲ διακούσας καὶ	θεωρῶν	οὐδὲ διαβούλιον αὑτῷ καταλειπόμενον ὑπὲρ
[2, 55]	~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς τούτους	συνθεωρῶν	ὁ Κλεομένης τὰς μὲν δυνάμεις
[2, 53]	πανταχόθεν αὐτὸν περιστῶσιν οἱ πολέμιοι.	παραπεσὼν	δ´ εἰς Ἄργος καὶ κατὰ
[2, 41]	δὲ τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν κάθοδον	ἐκπεσὼν	τῆς Σπάρτης κατέσχε τοὺς περὶ
[2, 70]	ἀναγωγὴν καί τινα τοιαύτην διάθεσιν	ἐμπεσὼν	μετ´ οὐ πολὺ νόσῳ τὸν
[2, 53]	Ἀργείων ἐκ μεταμελείας αὐτὸν ἀμυναμένων,	ἀποπεσὼν	καὶ ταύτης τῆς ἐπιβολῆς καὶ
[2, 36]	ἦν ἐκ τῶν ἐπινοημάτων πόλεμον	ἐξοίσων	Ῥωμαίοις. ὃ δὴ καὶ τέλος
[2, 24]	μὲν τρισμύριοι, τρισχίλιοι δ´ ἱππεῖς,	Μαρσῶν	δὲ καὶ Μαρρουκίνων καὶ Φερεντάνων,
[2, 35]	ἀναγκαίων. καὶ γὰρ τοὺς τὴν	Περσῶν	ἔφοδον ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ
[2, 65]	σύμπαν σχῆμα τῆς στρατοπεδείας τῆς	τῶν	ἀγαθῶν ὁπλομάχων προβολῆς· οὐδὲν γὰρ
[2, 35]	μὲν τὴν ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν	τῶν	ἀγωνιζομένων ἀνδρῶν, ἔτι δὲ κατὰ
[2, 16]	πτῶσιν, ἔτι δὲ τὰ δάκρυα	τῶν	αἰγείρων καὶ τοὺς μελανείμονας τοὺς
[2, 47]	μέλλον καὶ δεδιὼς τήν τε	τῶν	Αἰτωλῶν ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν ἔκρινε
[2, 4]	τὸ μέλλον προπορευομένων κατὰ τὸ	τῶν	Αἰτωλῶν δόγμα, τῆς τύχης ὥσπερ
[2, 4]	ἀπό τε τοῦ τὴν ἀρχὴν	τῶν	Αἰτωλῶν ἔχοντος καὶ τῶν εἰς
[2, 19]	πρεσβευτὰς ἐκπέμψαντος εἰς Γαλατίαν ὑπὲρ	τῶν	αἰχμαλώτων, παρασπονδήσαντες ἐπανείλοντο τοὺς πρέσβεις.
[2, 68]	ἐξ ἀρχῆς στάσιν ἔμενον ἐπὶ	τῶν	ἄκρων, ὡς ἀνωτάτω σπεύδοντες λαβεῖν
[2, 56]	τοὺς ἀκούοντας, ἐνθάδε δὲ διὰ	τῶν	ἀληθινῶν ἔργων καὶ λόγων εἰς
[2, 8]	οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ ζωγρίᾳ	τῶν	ἁλισκομένων ἀνῆγον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[2, 57]	ταττομένοις παρήγγελλε μηδένα μηδενὸς ἅπτεσθαι	τῶν	ἀλλοτρίων, ἑξῆς δὲ τούτοις τοὺς
[2, 56]	ἔτυχεν εἴρηκεν. πλὴν περὶ μὲν	τῶν	ἄλλων ἴσως οὐκ ἀναγκαῖον ἐπιτιμᾶν
[2, 4]	τὴν ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περί τε	τῶν	ἄλλων καὶ περὶ τῆς τῶν
[2, 48]	τὸ παρακειμένους τῇ Λακεδαίμονι προπολεμεῖν	τῶν	ἄλλων, οὐ τυγχάνοντας δὲ τῆς
[2, 34]	μεταξὺ κεῖται τοῦ Πάδου καὶ	τῶν	Ἀλπεινῶν ὀρῶν, ἐπολιόρκουν ταύτην. οἱ
[2, 14]	τῶν Ἀπεννίνων καλουμένων ὀρῶν καὶ	τῶν	Ἀλπεινῶν σύμπτωσις οὐ μακρὰν ἀπὸ
[2, 28]	δὲ Κελτοὶ τοὺς μὲν ἐκ	τῶν	Ἄλπεων Γαισάτους προσαγορευομένους ἔταξαν πρὸς
[2, 21]	Ῥωμαίους, ἐπισπᾶσθαι δὲ τοὺς ἐκ	τῶν	Ἄλπεων Γαλάτας. τὸ μὲν οὖν
[2, 16]	τὰ πεδία νευούσας ἀπό τε	τῶν	Ἄλπεων καὶ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν
[2, 14]	ὁρίζει κατὰ τὸ συνεχὲς ἡ	τῶν	Ἄλπεων παρώρεια, λαμβάνουσα τὴν μὲν
[2, 15]	ἐστι πέραν, διὸ τοὺς ἐπέκεινα	τῶν	Ἄλπεων Τρανσαλπίνους καλοῦσι. τὰ δ´
[2, 16]	ἔχει μὲν τὰς πηγὰς ἀπὸ	τῶν	Ἄλπεων ὡς πρὸς τὴν κορυφὴν
[2, 67]	τῶν Ἰλλυριῶν καὶ Μακεδόνων καὶ	τῶν	ἅμα τούτοις προσβαινόντων πλῆθος ἐκθύμως
[2, 39]	οὐ μὴν ἀλλά γε περὶ	τῶν	ἀμφισβητουμένων ἐπέτρεψαν Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι
[2, 57]	μικρῷ πρότερον μαχόμενοι πολλοὺς μὲν	τῶν	ἀναγκαίων ἐπεῖδον ἀπολλυμένους, οὐκ ὀλίγους
[2, 35]	ἐλπίδας πρότερον ἢ παραχωρῆσαί τινος	τῶν	ἀναγκαίων. καὶ γὰρ τοὺς τὴν
[2, 59]	πολιτῶν οὐδὲν ἀδικήσαντας στρεβλώσας ἐναντίον	τῶν	ἀναγκαίων κατέσφαξεν. παρίημι τὰ παρ´
[2, 30]	πολλὴν εὐχρηστίαν οἱ σάγοι μετὰ	τῶν	ἀναξυρίδων παρεῖχον· τοῖς δὲ γυμνοῖς
[2, 32]	εἰς τὴν Κελτικὴν διὰ τῆς	τῶν	Ἀνάρων χώρας, οἷς συμβαίνει μὴ
[2, 16]	ἐπιτολήν, αὐξόμενος ὑπὸ τοῦ πλήθους	τῶν	ἀνατηκομένων χιόνων ἐν τοῖς προειρημένοις
[2, 38]	ταύτην οὔτε πλούτοις οὔτε ταῖς	τῶν	ἀνδρῶν ἀρεταῖς. τό τε γὰρ
[2, 15]	ὑπερβαίνουσι. τό γε μὴν πλῆθος	τῶν	ἀνδρῶν καὶ τὸ μέγεθος καὶ
[2, 58]	τὴν ἐνεστῶσαν ἐπιβολήν, τὰ κοινὰ	τῶν	ἀνθρώπων δίκαια παραβάντες τὸ μέγιστον
[2, 58]	ἐστὶ συγχωρεῖσθαι κατὰ τοὺς κοινοὺς	τῶν	ἀνθρώπων νόμους. οἱ δ´ ἵνα
[2, 10]	(διέκειτο πρὸς τὸ παρὸν) τὰ	τῶν	ἀντιπάλων σκάφη, προσκρεμαμένων αὐτοῖς περὶ
[2, 61]	καὶ τὴν ἐπ´ ἀγαθῷ μνήμην	τῶν	ἀξιολόγων προαιρέσεων. καίτοι γ´ ἐμποδὼν
[2, 14]	τὴν μὲν κορυφὴν ἥ τε	τῶν	Ἀπεννίνων καλουμένων ὀρῶν καὶ τῶν
[2, 16]	ἀπό τε τῶν Ἄλπεων καὶ	τῶν	Ἀπεννίνων ὀρῶν εἰς τοῦτον ἐμπίπτειν
[2, 6]	παραλόγως οὕτως ἐξηνδραποδισμένην οὐκέτι περὶ	τῶν	ἀπὸ τῆς χώρας ἠγωνίων, καθάπερ
[2, 11]	ἐκυρίευσαν δὲ καὶ λέμβων εἴκοσι	τῶν	ἀποκομιζόντων τὴν ἐκ τῆς χώρας
[2, 53]	μὲν τῶν Ἀχαιῶν, φιλοτίμως δὲ	τῶν	Ἀργείων ἐκ μεταμελείας αὐτὸν ἀμυναμένων,
[2, 64]	ἅλωσιν Ἀντιγόνου παραχειμάζοντος ἐν τῇ	τῶν	Ἀργείων πόλει, συναγαγὼν Κλεομένης ἅμα
[2, 44]	ἐθνικῆς συμπολιτείας. Ἀριστόμαχος δ´ ὁ	τῶν	Ἀργείων τύραννος καὶ Ξένων ὁ
[2, 12]	ἁθροίσας παρεχείμαζε, συνεφεδρεύων τῷ τε	τῶν	Ἀρδιαίων ἔθνει καὶ τοῖς ἄλλοις
[2, 38]	ἀνδρῶν ἀρεταῖς. τό τε γὰρ	τῶν	Ἀρκάδων ἔθνος, ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 62]	τεκμήριον· οὐδενὸς γὰρ ὄντες δεύτεροι	τῶν	Ἀρκάδων Μαντινεῖς οὔτε κατὰ τὴν
[2, 14]	πλευρῶν παρὰ μὲν τὴν ἀπὸ	τῶν	ἄρκτων, ὡς ἐπάνω προεῖπον, τὰς
[2, 2]	μηχανήν. συνάψαντος δὲ τοῦ χρόνου	τῶν	ἀρχαιρεσίων, καὶ δέον στρατηγὸν ἕτερον
[2, 11]	παραπλησίως δὲ καὶ τοὺς παρὰ	τῶν	Ἀτιντάνων προσεληλυθότας προῆγον ὡς ἐπὶ
[2, 20]	ἠδύναντο δεινότερον ἰδεῖν οὐδὲ προσδοκῆσαι	τῶν	αὐτοῖς ἤδη πεπραγμένων· ἐξ ὧν
[2, 69]	κίνδυνος, ἐκπρεπῆ ποιουμένων τὴν χρείαν	τῶν	Ἀχαϊκῶν ἱππέων ἁπάντων, μάλιστα δὲ
[2, 10]	οἱ μὲν οὖν Ἀκαρνᾶνες καὶ	τῶν	Ἀχαϊκῶν νεῶν αἱ κατὰ τούτους
[2, 10]	τότ´ ἐπιπηδῶντες ἐπὶ τὰ καταστρώματα	τῶν	Ἀχαϊκῶν νεῶν κατεκράτουν διὰ τὸ
[2, 66]	Ἀλέξανδρον ἡγεμόνα καὶ συμπαραθεὶς πεζοὺς	τῶν	Ἀχαϊκῶν χιλίους καὶ Μεγαλοπολίτας τοὺς
[2, 42]	τυγχάνῃ, διότι μία τις ἀεὶ	τῶν	Ἀχαιῶν αἵρεσις ὑπῆρχε, καθ´ ἣν
[2, 39]	τοὺς καιροὺς ἀπεδέξαντο τὴν αἵρεσιν	τῶν	Ἀχαιῶν, ἀλλὰ καὶ μετά τινας
[2, 57]	παρουσίας ἑάλωσαν κατὰ κράτος ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν, Ἀράτου πραξικοπήσαντος αὐτῶν τὴν
[2, 9]	τοὺς λόγους ἐπλήρωσαν κοινῇ τὰς	τῶν	Ἀχαιῶν δέκα ναῦς καταφράκτους, καταρτίσαντες
[2, 44]	ἀποθέμενοι τὰς μοναρχίας ἐκοινώνησαν τῆς	τῶν	Ἀχαιῶν δημοκρατίας. ~Ὁλοσχερεστέρας δὲ γενομένης
[2, 48]	δὲ τῆς καθηκούσης ἐπικουρίας ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν διὰ τὸ κἀκείνους δυσχρηστεῖσθαι
[2, 45]	δὲ καὶ πρόδηλον ἐχθρὸν ὄντα	τῶν	Ἀχαιῶν διὰ τὸ τὸν Ἀκροκόρινθον
[2, 47]	τὴν ἐπιβολήν, τούς τε πολλοὺς	τῶν	Ἀχαιῶν διατρέψειν, καταφεύγων ἐπὶ τοὺς
[2, 58]	πόλιν ἐνεχείρισαν καὶ τοὺς παρὰ	τῶν	Ἀχαιῶν διατρίβοντας παρ´ αὑτοῖς κατέσφαξαν·
[2, 41]	Βούρᾳ μόναρχον διὰ Μάργου καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν, ἑαυτὸν δὲ πανταχόθεν ὁρῶν
[2, 6]	πρὸς τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ τὸ	τῶν	Ἀχαιῶν ἔθνος, δεόμενοι μεθ´ ἱκετηρίας
[2, 12]	τε τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ τὸ	τῶν	Ἀχαιῶν ἔθνος· οἳ καὶ παραγενόμενοι
[2, 43]	πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ διαιρέσεως τοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν ἔθνους. ~Ἀντιγόνου δὲ μεταλλάξαντος,
[2, 37]	προγεγονότων ὑπομνήσεως. περὶ δὲ τοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν ἔθνους καὶ περὶ τῆς
[2, 43]	ἤδη διετέλει προστατῶν μὲν τοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν ἔθνους, πάσας δὲ τὰς
[2, 40]	οἷς κατὰ πόλιν διαλυθέντος τοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν ἔθνους ὑπὸ τῶν ἐκ
[2, 49]	μὲν οὖν Αἰτωλοὶ τὴν ἐκ	τῶν	Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς γεγενημένην εὔνοιαν
[2, 57]	Μαντινέων διὰ τὴν Ἀράτου καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς φιλανθρωπίαν. ~μετὰ
[2, 65]	καὶ συνελθόντων τῶν Μακεδόνων καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐκ τῆς χειμασίας, ἀναλαβὼν
[2, 60]	τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν ἀποσπάσας ἀπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς
[2, 54]	τῶν Τεγεατῶν πόλιν, ἀπηντηκότων καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐνταῦθα, περιστρατοπεδεύσας ἤρξατο πολιορκεῖν
[2, 45]	διενείμαντο πρὸς Ἀλέξανδρον, τὰς δὲ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο πρὸς Ἀντίγονον τὸν
[2, 39]	ἐθισμοὺς καὶ νόμους ἐκλαβόντες τοὺς	τῶν	Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο χρῆσθαι καὶ διοικεῖν
[2, 67]	ταχθέντες εὔζωνοι, θεωροῦντες τὰς σπείρας	τῶν	Ἀχαιῶν ἐρήμους ἐκ τῶν κατόπιν
[2, 46]	λίαν εἶναι προσφάτους τὰς ἐκ	τῶν	Ἀχαιῶν εὐεργεσίας περὶ τὸν Δημητριακὸν
[2, 53]	τὴν τῶν Ἀργείων πόλιν ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν, εὐθὺς ἀνάσπαστος, ἀπολιπὼν τὰ
[2, 66]	τούτων δὲ κατόπιν ἦσαν δισχίλιοι	τῶν	Ἀχαιῶν, ἐφεδρείας λαμβάνοντες τάξιν. τοὺς
[2, 50]	ἔτι δὲ μᾶλλον ἐξ ἁπάντων	τῶν	Ἀχαιῶν. ἠγωνία γάρ, εἰ παραγενόμενος
[2, 70]	ἀνηκόντων ὑπό τε τοῦ κοινοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ κατ´ ἰδίαν ἑκάστης
[2, 59]	εἰς τὴν πόλιν Ἀράτου μετὰ	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ μεγάλους ἀγῶνας καὶ
[2, 50]	ἔσχον ἰέναι πρὸς τὴν σύνοδον	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ παρακαλεῖν ἐπισπάσασθαι τὸν
[2, 44]	~Ἀντιγόνου δὲ μεταλλάξαντος, καὶ συνθεμένων	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ συμμαχίαν πρὸς Αἰτωλοὺς
[2, 38]	τῶν Πελοποννησίων, ἅμα τὴν πολιτείαν	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ τὴν προσηγορίαν μετειληφότες;
[2, 59]	συνειδότων τὰ περὶ τὴν εἴσοδον	τῶν	Ἀχαιῶν, ὀγδοήκοντα τοὺς πρώτους τῶν
[2, 44]	πρὸς τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολὴν	τῶν	Ἀχαιῶν. οἱ γὰρ ἐν τῇ
[2, 38]	ἐπεκράτησε καὶ τίνι τρόπῳ τὸ	τῶν	Ἀχαιῶν ὄνομα κατὰ πάντων Πελοποννησίων,
[2, 57]	μὲν πρῶτον ἐγκαταλιπόντες τὴν μετὰ	τῶν	Ἀχαιῶν πολιτείαν ἐθελοντὴν Αἰτωλοῖς ἐνεχείρισαν
[2, 44]	ἑαυτῶν πατρίδας, μετασχεῖν δὲ τῆς	τῶν	Ἀχαιῶν πολιτείας. Λυδιάδας μὲν οὖν
[2, 10]	πάντα τὰ δίκαια τῷ κοινῷ	τῶν	Ἀχαιῶν πολιτεύματι πεποιηκὼς μέχρι τῆς
[2, 46]	πάντες ὁμοίως οἱ προεστῶτες τοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν πολιτεύματος πολέμου μὲν πρὸς
[2, 60]	ἀσφαλείας ἔτυχε περισταλεὶς ὑπὸ τῆς	τῶν	Ἀχαιῶν πρᾳότητος καὶ καλοκἀγαθίας· οἵτινες
[2, 10]	ἑπτὰ καταφράκτους, ἀνταναχθέντες συνέβαλλον τοῖς	τῶν	Ἀχαιῶν σκάφεσιν περὶ τοὺς καλουμένους
[2, 58]	μισθοφόρους διακοσίους ἐξέπεμψαν, οἳ μετὰ	τῶν	Ἀχαιῶν συνδιετήρουν τὴν ὑποκειμένην αὐτοῖς
[2, 41]	προσέθηκε τὴν πόλιν πρὸς τὸ	τῶν	Ἀχαιῶν σύστημα. ~Τίνος οὖν χάριν
[2, 57]	αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν πολιτευομένοις μετὰ	τῶν	Ἀχαιῶν. τοῖς δὲ Μαντινεῦσιν ἀνυπονοήτου
[2, 41]	καὶ λαβὼν τὰ πιστὰ παρὰ	τῶν	Ἀχαιῶν ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας προσέθηκε
[2, 50]	τοὺς Μεγαλοπολίτας προθύμους εἶναι διὰ	τῶν	Ἀχαιῶν φέρειν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον
[2, 56]	δὲ τούτοις τὴν Ἀράτου καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν, φησὶ τοὺς Μαντινέας γενομένους
[2, 53]	πόλεως, μετὰ ταῦτα γενναίως μὲν	τῶν	Ἀχαιῶν, φιλοτίμως δὲ τῶν Ἀργείων
[2, 44]	ἐπανατεινόμενον φόβους καὶ κινδύνους διὰ	τῶν	Ἀχαιῶν, ὥρμησαν ἐπὶ τὸ πεισθέντες
[2, 34]	σπεύδοντες δὲ λῦσαι τὴν πολιορκίαν	τῶν	Ἀχερρῶν, μέρος τι τῆς δυνάμεως
[2, 27]	τοῦ Γαΐου παρουσίαν ἔκ τινος	τῶν	ἀχθέντων αἰχμαλώτων σπουδῇ παρενέβαλον τοὺς
[2, 15]	γίνεται παρ´ αὐτοῖς. τὸ δὲ	τῶν	βαλάνων πλῆθος τὸ γινόμενον ἐκ
[2, 35]	ἐκπλήττωνται τὰς αἰφνιδίους καὶ παραλόγους	τῶν	βαρβάρων ἐφόδους, ἀλλ´ ἐπὶ ποσὸν
[2, 35]	ἐστι καὶ λίαν εὔφθαρτον (τὸ	τῶν	βαρβάρων πλῆθος τοῖς σὺν νῷ
[2, 31]	ἐλάττους μυρίων, ἐν οἷς καὶ	τῶν	βασιλέων Κογκολιτάνος. ὁ δ´ ἕτερος
[2, 42]	ἢ δι´ αὑτῶν ἢ διὰ	τῶν	βασιλέων τὰς σφετέρας πατρίδας καταδουλουμένους,
[2, 49]	τύχη συνεπιλαμβάνηται, μὴ δεῖσθαι χρείας	τῶν	βοηθησόντων· ἂν δ´ ἀντιπίπτῃ τὰ
[2, 21]	μετὰ δυνάμεως, διαπιστήσαντα τὰ πλήθη	τῶν	Βοίων καὶ στασιάσαντα πρός τε
[2, 29]	ἀναρίθμητον μὲν γὰρ ἦν τὸ	τῶν	βυκανητῶν καὶ σαλπιγκτῶν πλῆθος. οἷς
[2, 30]	τοὺς κατόπιν. τὸ μὲν οὖν	τῶν	Γαισάτων φρόνημα παρὰ τοῖς ἀκοντισταῖς
[2, 21]	συνέντες δὲ τὴν αὐθαίρετον καταφθορὰν	τῶν	Γαλατῶν αὖθις ἀνεχώρησαν εἰς τὴν
[2, 33]	δόρατα ταῖς πρώταις καταφοραῖς χρωμένων	τῶν	Γαλατῶν ἀχρειωθῆναι τὰς μαχαίρας συνδραμόντες
[2, 26]	τὸν προειρημένον βουνόν. οἱ δὲ	τῶν	Γαλατῶν ἡγεμόνες ἀφορῶντες τὰ πυρὰ
[2, 35]	συλλήβδην ἅπαν τὸ γινόμενον ὑπὸ	τῶν	Γαλατῶν θυμῷ μᾶλλον ἢ λογισμῷ
[2, 5]	κύριοι κατέστησαν, συνεργησάντων ἔσωθεν αὐτοῖς	τῶν	Γαλατῶν. οἱ δ´ Ἠπειρῶται πυθόμενοι
[2, 34]	γεμούσας, ἐκχωρησάντων εἰς τὸ Μεδιόλανον	τῶν	Γαλατῶν, ὅσπερ ἐστὶ κυριώτατος τόπος
[2, 5]	προσέσχον ἐπισιτισμοῦ χάριν. συμμίξαντες δὲ	τῶν	Γαλατῶν τισιν, οἳ μισθοφοροῦντες παρὰ
[2, 21]	τοὺς προειρημένους. πολλοὶ μὲν γὰρ	τῶν	Γαλατῶν ὑπεδύοντο τὴν πρᾶξιν, μάλιστα
[2, 52]	Ἀχαιοὺς ἀπέλυσε τοῦ μεγίστου προβλήματος.	τῶν	γὰρ Κορινθίων τῷ μὲν Ἀράτῳ
[2, 58]	ἔθνος χάριν καὶ φιλίαν ἀθετεῖν,	τῶν	γε προειρημένων ἀνδρῶν ἐχρῆν δήπου
[2, 29]	φωνήν. ἐκπληκτικὴ δ´ ἦν καὶ	τῶν	γυμνῶν προεστώτων ἀνδρῶν ἥ τ´
[2, 15]	τῶν πράξεων σαφῶς ἔσται καταμαθεῖν.	Τῶν	δ´ Ἄλπεων ἑκατέρας τῆς πλευρᾶς,
[2, 9]	κατεῖχον τὰ πλεῖστα τῶν τειχῶν.	τῶν	δ´ ἐκ τῆς πόλεως ἀπαρασκεύως
[2, 24]	μὲν τρισμύριοι, δισχίλιοι δ´ ἱππεῖς.	τῶν	δ´ ἐκ τοῦ καιροῦ προσβοηθησάντων
[2, 4]	τὸ γεγονὸς εὐτύχημα μόνον ἀποβλέπουσα,	τῶν	δ´ ἐκτὸς οὐδὲν περισκεπτομένη πρῶτον
[2, 9]	καὶ πράξεως ἐπὶ τὴν πόλιν.	τῶν	δ´ Ἐπιδαμνίων (ἀ) κάκως ἅμα
[2, 9]	ἀβλαβῶς ἐπαιδεύθησαν πρὸς τὸ μέλλον.	τῶν	δ´ Ἰλλυριῶν οἱ προεστῶτες κατὰ
[2, 3]	ἔτι δὲ πλείους αἰχμαλώτους ἔλαβον·	τῶν	δ´ ὅπλων καὶ τῆς ἀποσκευῆς
[2, 20]	Τυρρηνῶν μὲν οἱ πλεῖστοι κατεκόπησαν,	τῶν	δὲ Βοίων τελέως ὀλίγοι διέφυγον.
[2, 15]	τῶν πυρῶν τὸν Σικελικὸν μέδιμνον,	τῶν	δὲ κριθῶν δυεῖν, τοῦ δ´
[2, 54]	ἐνταῦθα, περιστρατοπεδεύσας ἤρξατο πολιορκεῖν αὐτήν.	τῶν	δὲ Μακεδόνων ἐνεργῶς χρωμένων τῇ
[2, 39]	τῶν μὲν μὴ συγχωρούντων ἡττῆσθαι,	τῶν	δὲ μὴ πιστευόντων ὅτι νενικήκασιν.
[2, 67]	ὑπερδεξίου κατὰ πρόσωπον αὐτοῖς ἐφεστώτων,	τῶν	δὲ μισθοφόρων κατόπιν ἐπικειμένων καὶ
[2, 50]	τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦτο βουλομένοις ᾖ.	τῶν	δὲ περὶ τὸν Νικοφάνη καὶ
[2, 14]	Σαρδῴου πελάγους ὑπὲρ Μασσαλίας ἀποτελεῖ.	τῶν	δὲ πλευρῶν παρὰ μὲν τὴν
[2, 11]	τὴν ἐκ τῆς χώρας ὠφέλειαν.	τῶν	δὲ πολιορκούντων τὴν Ἴσσαν οἱ
[2, 56]	ὑποκειμένοις ἐξαριθμεῖσθαι, καθάπερ οἱ τραγῳδιογράφοι,	τῶν	δὲ πραχθέντων καὶ ῥηθέντων κατ´
[2, 34]	τὴν πολιορκίαν ὑπήντων καὶ παρετάξαντο.	τῶν	δὲ Ῥωμαίων αὐτοῖς τοῖς ἱππεῦσιν
[2, 19]	αἰχμαλώτων, παρασπονδήσαντες ἐπανείλοντο τοὺς πρέσβεις.	τῶν	δὲ Ῥωμαίων ὑπὸ τὸν θυμὸν
[2, 65]	καθωπλισμένους, ὧν ἡγεῖτο Κερκιδᾶς Μεγαλοπολίτης,	τῶν	δὲ συμμάχων Βοιωτῶν μὲν πεζοὺς
[2, 24]	τούτων ἱππεῖς χίλιοι καὶ πεντακόσιοι,	τῶν	δὲ συμμάχων πεζοὶ μὲν τρισμύριοι,
[2, 40]	τῶν ἰδίων συντεταχέναι πράξεων ὑπομνηματισμούς,	τῶν	δὲ τοῖς ἄλλοις ἀκριβεστέραν καὶ
[2, 21]	δ´ οἱ μὲν αὐτόπται γεγονότες	τῶν	δεινῶν ἐκ τοῦ ζῆν ἐξεχώρησαν
[2, 7]	ἀνθρώπους ὄντας παραλόγως περιπεσεῖν τινι	τῶν	δεινῶν οὐ τῶν παθόντων, τῆς
[2, 46]	οὖν πρῶτον ἐπὶ τούτων ἦσαν	τῶν	διαλήψεων· θεωροῦντες δὲ κατὰ τοὺς
[2, 62]	διότι καὶ τῶν ἐλευθέρων καὶ	τῶν	δουλικῶν σωμάτων τὰ πλεῖστα συνέβη
[2, 24]	ἑξακισχιλίους, τὸ δὲ} σύμπαν πλῆθος	τῶν	δυναμένων ὅπλα βαστάζειν, αὐτῶν τε
[2, 66]	τῶν τόπων ἰδιότητας καὶ τὰς	τῶν	δυνάμεων διαφοράς, ἅμα δὲ καὶ
[2, 31]	ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἧκεν μετὰ	τῶν	δυνάμεων εἰς τὴν Ῥώμην. καὶ
[2, 70]	ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἀνέζευξε μετὰ	τῶν	δυνάμεων ἐκ τῆς πόλεως, προσαγγελθέντος
[2, 53]	Κλεομένους καὶ προηττῆσαν τὰς ψυχὰς	τῶν	δυνάμεων τοῦτ´ ἦν, ὡς ἐξ
[2, 8]	παρακούοντες τὸν πρὸ τοῦ χρόνον	τῶν	ἐγκαλούντων τοῖς Ἰλλυριοῖς, τότε καὶ
[2, 10]	προσκρεμαμένων αὐτοῖς περὶ τοὺς ἐμβόλους	τῶν	ἐζευγμένων λέμβων, τότ´ ἐπιπηδῶντες ἐπὶ
[2, 12]	Ἰλλυριούς. τυχόντες δὲ παρ´ ἑκατέρου	τῶν	ἐθνῶν τῆς καθηκούσης φιλανθρωπίας αὖθις
[2, 22]	καταφθορᾶς. ~Διόπερ εὐθέως τὰ μέγιστα	τῶν	ἐθνῶν, τό τε τῶν Ἰνσόμβρων
[2, 8]	καιροῦ πρὸς ἔντευξιν διελέγοντο περὶ	τῶν	εἰς αὐτοὺς γεγονότων ἀδικημάτων. ἡ
[2, 10]	ἀκέραιοι κατὰ τὰς συμπλοκὰς πλὴν	τῶν	εἰς αὐτοὺς τοὺς ἄνδρας γινομένων
[2, 4]	ἀρχὴν τῶν Αἰτωλῶν ἔχοντος καὶ	τῶν	εἰς τὸ μέλλον προπορευομένων κατὰ
[2, 40]	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους ὑπὸ	τῶν	ἐκ Μακεδονίας βασιλέων ἀρχὴ πάλιν
[2, 41]	καχεξίαν ἐνέπεσον, καὶ μάλιστα διὰ	τῶν	ἐκ Μακεδονίας βασιλέων, ἐν ᾗ
[2, 55]	Λαδόκεια μάχῃ, λαβὼν συνεργούς τινας	τῶν	ἐκ Μεσσήνης φυγάδων, οἳ διατρίβοντες
[2, 8]	δὲ Τεύτα, καταπλευσάντων πρὸς αὐτὴν	τῶν	ἐκ τῆς Ἠπείρου λέμβων, καταπλαγεῖσα
[2, 62]	ἀλλὰ τούτοις ἑξῆς φησιν ἀπὸ	τῶν	ἐκ τῆς Μεγάλης πόλεως λαφύρων
[2, 60]	καλοκἀγαθίας· οἵτινες οὐ μόνον αὐτὸν	τῶν	ἐκ τῆς τυραννίδος ἀσεβημάτων ἀζήμιον
[2, 5]	τε λοιπὰ ῥᾳθύμως διῆγον, ἀπολαύοντες	τῶν	ἐκ τῆς χώρας ἀνέδην, τῶν
[2, 27]	τοῦ κινδύνου, πεπεισμένος τῆς ἐπιγραφῆς	τῶν	ἐκβαινόντων πλεῖστον οὕτω κληρονομήσειν. οἱ
[2, 4]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ἐπὶ	τῶν	ἐκείνοις συμβαινόντων ἐνδεικνυμένης τὴν αὑτῆς
[2, 62]	ἐπειδήπερ ὁμολογούμενόν ἐστι διότι καὶ	τῶν	ἐλευθέρων καὶ τῶν δουλικῶν σωμάτων
[2, 62]	τῆς κοινῆς ἐννοίας ὑπὲρ τῆς	τῶν	Ἑλληνικῶν πραγμάτων χορηγίας καὶ δυνάμεως;
[2, 8]	διπλασίως ἐπερρώσθη πρὸς τὴν κατὰ	τῶν	Ἑλλήνων ἀδικίαν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[2, 39]	ἐπέτρεψαν Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι μόνοις	τῶν	Ἑλλήνων Ἀχαιοῖς, οὐ πρὸς τὴν
[2, 7]	ἃ δὴ καὶ τότε παρὰ	τῶν	Ἑλλήνων εἰκότως ἂν τοῖς Ἠπειρώταις
[2, 39]	σχεδὸν γὰρ ἐλαχίστην τότε δὴ	τῶν	Ἑλλήνων εἶχον— τὸ δὲ πλεῖον
[2, 6]	ἐνεργασάμενοι τοῖς τὰς παραλίας οἰκοῦσι	τῶν	Ἑλλήνων. ἕκαστοι γὰρ θεωροῦντες τὴν
[2, 35]	πρὸς τοὺς ὑπὲρ τῆς κοινῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἀγῶνας. οὔτε γὰρ
[2, 58]	εἰκὸς ἦν συνεξακολουθεῖν αὐτοῖς παρὰ	τῶν	Ἑλλήνων, ἔπαινον δὲ καὶ συγκατάθεσιν
[2, 49]	πρὸς Κλεομένη πολεμεῖν ὑπὲρ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἡγεμονίας ἢ προέμενον τὸ
[2, 39]	Θηβαίων δ´ ἀνελπίστως ἀντιποιησαμένων τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἡγεμονίας, ἦν ἀκρισία περὶ
[2, 49]	προειρημένον κατὰ πόδας ἀνθέξεσθαι τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἡγεμονίας. ἧς οὐχ οἷόν
[2, 38]	τῶν τῆς ἀνδραγαθίας πρωτείων οὐδενὶ	τῶν	Ἑλλήνων οἷοί τ´ εἰσὶν οὐδέποτε
[2, 61]	πατρίδος, τῶν ὑπαρχόντων, ἁπάντων συλλήβδην	τῶν	ἐν ἀνθρώποις ἀναγκαιοτάτων χάριν τοῦ
[2, 35]	τὰς μάχας καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	ἐν αὐταῖς ἀπολλυμένων καὶ παραταττομένων
[2, 5]	τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου καὶ	τῶν	ἐν αὐτῇ κύριοι κατέστησαν, συνεργησάντων
[2, 6]	ὀχυρωτάτην ἅμα καὶ δυνατωτάτην πόλιν	τῶν	ἐν Ἠπείρῳ παραλόγως οὕτως ἐξηνδραποδισμένην
[2, 51]	Ἀχαιοῖς τοῦ δύνασθαι διακατέχειν τὰς	τῶν	ἐν Μακεδονίᾳ βασιλέων ἐπιβολάς, οἱ
[2, 62]	χρόνους, ἐν οἷς ὑπό τε	τῶν	ἐν Μακεδονίᾳ βασιλέων, ἔτι δὲ
[2, 55]	δὲ μέγιστον, ἀπολωλότας τοὺς πλείστους	τῶν	ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔν τε
[2, 23]	τοῖς ὑποτεταγμένοις ἀναφέρειν ἐπέταξαν ἀπογραφὰς	τῶν	ἐν ταῖς ἡλικίαις, σπουδάζοντες εἰδέναι
[2, 32]	σφᾶς ἐλάττους ὄντας παρὰ πολὺ	τῶν	ἐναντίων, ἐβούλοντο συγχρῆσθαι ταῖς τῶν
[2, 23]	ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, τηρήσοντα ταύτῃ	τῶν	ἐναντίων τὴν ἔφοδον, ἕνα δὲ
[2, 54]	Ἀχαιοῖς διελέγετο καὶ συνδιενοεῖτο περὶ	τῶν	ἐνεστώτων. ~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς
[2, 26]	οὐδὲ διαβούλιον αὑτῷ καταλειπόμενον ὑπὲρ	τῶν	ἐνεστώτων, τοῖς μὲν χιλιάρχοις ἅμα
[2, 42]	ποίους καιροὺς καὶ τίνες πρῶτοι	τῶν	ἐξ ἀρχῆς Ἀχαιῶν αὖθις ἐποιήσαντο
[2, 38]	οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν ὑπολειπομένη πλεονέκτημα	τῶν	ἐξ ἀρχῆς, ἴσα δὲ πάντα
[2, 62]	σύμπαν τίμημα τῆς ἀξίας ἐνέλιπε	τῶν	ἑξακισχιλίων διακοσίοις καὶ πεντήκοντα ταλάντοις.
[2, 19]	μὲν αὑτῶν ἔτρεψαν τὰς ὁρμὰς	τῶν	ἐξανισταμένων, δωροφοροῦντες καὶ προτιθέμενοι τὴν
[2, 23]	ἐναντίων τὴν ἔφοδον, ἕνα δὲ	τῶν	ἑξαπελέκεων εἰς Τυρρηνίαν. ὁ μὲν
[2, 54]	πόλιν εἴχετο κατὰ τὸ συνεχὲς	τῶν	ἑξῆς καὶ προῆγε κατὰ σπουδὴν
[2, 55]	γενέσθαι δ´ ὑποβολιμαῖον ἐξ Ὀρχομενοῦ	τῶν	ἐπηλύδων τινὸς στρατιωτῶν. ~Ἐπεὶ δὲ
[2, 60]	δεινοῦ πλὴν τοῦ καταποντισθῆναι διὰ	τῶν	ἐπὶ ταῖς Κεγχρεαῖς τεταγμένων. ~Χωρίς
[2, 10]	νεῶν κατεκράτουν διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	ἐπιβατῶν. καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ
[2, 45]	ἀδίκων οὐχ οἷον ἤνυσάν τι	τῶν	ἐπινοηθέντων, ἀλλὰ τοὐναντίον καὶ τὸν
[2, 36]	ἀρχὴν εὐθέως δῆλος ἦν ἐκ	τῶν	ἐπινοημάτων πόλεμον ἐξοίσων Ῥωμαίοις. ὃ
[2, 62]	ἐκ Πελοποννήσου πάσης ἐξ αὐτῶν	τῶν	ἐπίπλων χωρὶς σωμάτων οὐχ οἷόν
[2, 22]	στρατόπεδα καταγράφειν καὶ σίτου καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων ποιεῖσθαι παρασκευάς, ποτὲ δὲ
[2, 37]	πρὸ τῆς κατασκευῆς ἐπὶ βραχὺ	τῶν	ἐπιφανεστάτων καὶ γνωριζομένων ἐθνῶν καὶ
[2, 54]	ἐκβαλὼν δὲ τὰς φρουρὰς ἐκ	τῶν	ἐποικοδομηθέντων χωρίων ὑπὸ Κλεομένους κατά
[2, 61]	τοῦ τὰ καλὰ καὶ δίκαια	τῶν	ἔργων ἐπισημαίνεσθαι, ἢ τοὺς ἐντυγχάνοντας
[2, 1]	τίνα διέξοδον ἔλαβεν τὰ παράλογα	τῶν	ἔργων ἕως τοῦ τέλους καὶ
[2, 24]	δὲ συμφανὲς ἐπ´ αὐτῶν γένηται	τῶν	ἔργων ἡλίκοις Ἀννίβας ἐτόλμησε πράγμασιν
[2, 61]	κάλλιστα καὶ μάλιστα συγγραφεῖ καθήκοντα	τῶν	ἔργων. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις
[2, 44]	Ἀργείων τύραννος καὶ Ξένων ὁ	τῶν	Ἑρμιονέων καὶ Κλεώνυμος ὁ τῶν
[2, 59]	ἐκπεσόντος διὰ τὸ μηδένα συγκινηθῆναι	τῶν	ἔσωθεν αὐτῷ ταξαμένων διὰ τὸν
[2, 27]	παρ´ αὑτῶν ἱππεῖς καί τινας	τῶν	εὐζώνων, ἀντιποιησομένους τῶν κατὰ τὸν
[2, 69]	τὸ μὲν πρῶτον ἐποιοῦντο διὰ	τῶν	εὐζώνων καὶ μισθοφόρων τὴν συμπλοκήν,
[2, 4]	αὑτῆς δύναμιν. ἃ γὰρ ὑπὸ	τῶν	ἐχθρῶν αὐτοὶ προσεδόκων ὅσον ἤδη
[2, 4]	ἐπεὶ κατέπλευσαν οἱ λέμβοι, διακούσας	τῶν	ἡγεμόνων τὰ κατὰ τὸν κίνδυνον
[2, 21]	χωρὶς τοῦ πλήθους δι´ αὐτῶν	τῶν	ἡγουμένων ἐν ἀπορρήτοις ἐπράττετο τὰ
[2, 56]	ᾖ ψεῦδος, διὰ τὴν ἀπάτην	τῶν	θεωμένων, ἐν δὲ τούτοις τἀληθὲς
[2, 39]	ἢ πρᾶξις ἀξιόλογος πρὸς αὔξησιν	τῶν	ἰδίων ἀνήκουσα πραγμάτων οὐκ ἐγίνετο,
[2, 55]	δυνηθῆναι μήθ´ αἱρετιστὴν καὶ κοινωνὸν	τῶν	ἰδίων ἐλπίδων μήτε προδότην κατασκευάσασθαι.
[2, 25]	ἀνάπαυσιν καὶ θεραπείαν, φυλακὴν ἀπολιπόντες	τῶν	ἰδίων ἱππέων περὶ τὸν λόφον,
[2, 61]	κομισαμένους τὴν ἑαυτῶν πατρίδα κοινωνῆσαι	τῶν	ἰδίων πραγμάτων, ταῦτα μὲν ἡμῖν
[2, 22]	αὑτῶν συμμαχίας, ἀναμιμνήσκοντες δὲ τῆς	τῶν	ἰδίων προγόνων πράξεως αὐτούς· ἐν
[2, 40]	ἀληθινοὺς καὶ σαφεῖς ἐκεῖνον περὶ	τῶν	ἰδίων συντεταχέναι πράξεων ὑπομνηματισμούς, τῶν
[2, 57]	παρεκάλεσε θαρρεῖν καὶ μένειν ἐπὶ	τῶν	ἰδίων· ὑπάρξειν γὰρ αὐτοῖς τὴν
[2, 6]	οἶκον ἀναχωρεῖν διὰ τὸ τινὰς	τῶν	Ἰλλυριῶν ἀφεστηκέναι πρὸς τοὺς Δαρδανεῖς,
[2, 2]	τινας τοιαύτας αἰτίας. Ἄγρων ὁ	τῶν	Ἰλλυριῶν βασιλεὺς ἦν μὲν υἱὸς
[2, 3]	τῷ παραδόξῳ καὶ τῇ τόλμῃ	τῶν	Ἰλλυριῶν ἦσαν ἐκπλαγεῖς· πεφρονηματισμένοι δ´
[2, 67]	συμβάντος ἀπερίσπαστον γενόμενον τό τε	τῶν	Ἰλλυριῶν καὶ Μακεδόνων καὶ τῶν
[2, 11]	τῷ Δημητρίῳ τοὺς πλείστους ὑποτάξαντες	τῶν	Ἰλλυριῶν καὶ μεγάλην αὐτῷ περιθέντες
[2, 11]	ἰδόντες, τήν τε φρουρὰν παρέδοσαν	τῶν	Ἰλλυριῶν μετὰ τῆς τοῦ Δημητρίου
[2, 5]	αἱ παραβοήθειαι πρὸς τὰς ἀποβάσεις	τῶν	Ἰλλυριῶν· ὅθεν ἀδεῶς ἐπέτρεχον καὶ
[2, 9]	σφᾶς αὐτοὺς ἀναστάτους γενομένους ὑπὸ	τῶν	Ἰλλυριῶν. οἱ δὲ διακούσαντες τῶν
[2, 10]	τὴν οἰκείαν ἐποιήσαντο. τὸ δὲ	τῶν	Ἰλλυριῶν πλῆθος φρονηματισθὲν ἐπὶ τῷ
[2, 11]	διὰ τὸ καὶ ταύτην ὑπὸ	τῶν	Ἰλλυριῶν πολιορκεῖσθαι τὴν πόλιν. ἀφικόμενοι
[2, 10]	τούτων δὲ πραχθέντων εὐθέως οἱ	τῶν	Ἰλλυριῶν προεστῶτες ἀνήγοντο· καὶ κατάραντες
[2, 35]	κράτος. ~οὗ συμβαίνοντος οἱ προεστῶτες	τῶν	Ἰνσόμβρων ἀπογνόντες τὰς τῆς σωτηρίας
[2, 23]	διάδοσιν ὀγδόῳ. τὸ μὲν οὖν	τῶν	Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων γένος ἔμεινε
[2, 30]	τῷ τρόπῳ κατελύθη, τὸ δὲ	τῶν	Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων ἔτι δὲ
[2, 22]	μέγιστα τῶν ἐθνῶν, τό τε	τῶν	Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων, συμφρονήσαντα διεπέμποντο
[2, 32]	τὰς Ἄλπεις τόπων εἰς τὰ	τῶν	Ἰνσόμβρων πεδία καὶ τήν τε
[2, 32]	κατοικίας αὐτῶν ἐξεπόρθουν. οἱ δὲ	τῶν	Ἰνσόμβρων προεστῶτες θεωροῦντες ἀμετάθετον οὖσαν
[2, 34]	ὅσπερ ἐστὶ κυριώτατος τόπος τῆς	τῶν	Ἰνσόμβρων χώρας. οἷς ἐκ ποδὸς
[2, 68]	καταπειράζοντα πυνθάνεσθαι τοῦ ταχθέντος ἐπὶ	τῶν	ἱππέων Ἀλεξάνδρου διὰ τί πρὸ
[2, 3]	πολὺ μέρος τῶν ὁπλιτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων αὐτοῦ πρὸ τῆς στρατοπεδείας
[2, 34]	μάχῃ τέλος ἐτράπησαν ὑπ´ αὐτῶν	τῶν	ἱππέων. καὶ πολλοὶ μὲν εἰς
[2, 12]	πρῶτον ἀπεδέξαντο μετέχειν Ῥωμαίους τοῦ	τῶν	Ἰσθμίων ἀγῶνος. ~Ἀσδρούβας δὲ κατὰ
[2, 35]	ἀπολλυμένων καὶ παραταττομένων οὐδενὸς καταδεέστερος	τῶν	ἱστορημένων, κατὰ δὲ τὰς ἐπιβολὰς
[2, 8]	ἀπὸ τοῦ στόλου χωριζόμενοι πολλοὺς	τῶν	Ἰταλικῶν ἐμπόρων ἔσθ´ οὓς μὲν
[2, 54]	εἰς Αἴγιον. ἀπολογισάμενος δὲ περὶ	τῶν	καθ´ αὑτὸν καὶ χρηματίσας περὶ
[2, 6]	δ´ ἐξ ἀρχῆς βεβουλευμένοι περὶ	τῶν	καθ´ αὑτοὺς πραγμάτων. ~τὸ μὲν
[2, 70]	εἰς τὴν πόλιν ἐπὶ βραχὺ	τῶν	καιρῶν ἀντεποιήσατο, διακατέσχεν ἂν τὴν
[2, 40]	ποιησαίμεθα τὴν ἐπίστασιν ἀπὸ τούτων	τῶν	καιρῶν, ἐν οἷς κατὰ πόλιν
[2, 36]	καὶ Ῥωμαίους ἀπὸ τούτων ἤδη	τῶν	καιρῶν ἐν ὑποψίαις ἦν πρὸς
[2, 37]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀπὸ τούτων	τῶν	καιρῶν ἐπηγγειλάμεθα ποιήσασθαι τὴν ἀρχὴν
[2, 11]	τὴν πολιορκίαν ἄκριτον· ὑστερήσας δὲ	τῶν	καιρῶν ὅμως ἐπὶ τὴν νῆσον
[2, 55]	δοκεῖ διὰ τὸ κατὰ τὰς	τῶν	καιρῶν περιστάσεις παρὰ μόνοις Μεγαλοπολίταις
[2, 60]	χρόνοις οὐ πολλοῖς πρότερον, ὑπὸ	τῶν	καιρῶν συγκλειόμενος διὰ τὸν Δημητρίου
[2, 71]	τοῦ προειρημένου πολέμου μνήμην; διότι	τῶν	καιρῶν τούτων συναπτόντων τοῖς ὑφ´
[2, 36]	τούτων ἐξήγησιν. ~Ἀσδρούβας δ´ ὁ	τῶν	Καρχηδονίων στρατηγός— ἀπὸ γὰρ τούτων
[2, 41]	κατὰ δὲ τοὺς ὑστέρους μὲν	τῶν	κατ´ Ἀλέξανδρον καιρῶν, προτέρους δὲ
[2, 27]	τε τῶν προσαγγελλομένων τεκμαιρόμενοι καὶ	τῶν	κατ´ αὐτὸν τὸν καιρὸν συμβαινόντων.
[2, 15]	βαλάνων πλῆθος τὸ γινόμενον ἐκ	τῶν	κατὰ διάστημα δρυμῶν ἐν τοῖς
[2, 45]	δὴ καὶ ταχέως ἂν ἐκ	τῶν	κατὰ λόγον ἐπετέλεσαν, εἰ μὴ
[2, 64]	διακινδυνεῦσαι τοῖς παροῦσιν, πρόδηλον ἐκ	τῶν	κατὰ λόγον ἦν αὐτῷ διότι
[2, 38]	ζητεῖν. χωρὶς γὰρ ταύτης οὔτε	τῶν	κατὰ λόγον οὔτε τῶν παρὰ
[2, 65]	εἰς δύο μυριάδας, στοχαζόμενος ἐκ	τῶν	κατὰ λόγον ταύτῃ ποιήσασθαι τοὺς
[2, 45]	γὰρ τὸν Ἀντίγονον κυριεύοντα μὲν	τῶν	κατὰ Μακεδονίαν ἀσφαλῶς, ὁμολογούμενον δὲ
[2, 15]	τοῖς πανδοκείοις, οὐ συμφωνοῦντες περὶ	τῶν	κατὰ μέρος ἐπιτηδείων, ἀλλ´ ἐρωτῶντες
[2, 20]	τε Πύρρον ἀθληταὶ τέλειοι γεγονότες	τῶν	κατὰ πόλεμον ἔργων συγκατέστησαν, τήν
[2, 32]	ὄντας συμμάχους, ἐνέβαλον πάλιν ἀπὸ	τῶν	κατὰ τὰς Ἄλπεις τόπων εἰς
[2, 64]	καὶ τολμηρῶς διὰ τὴν ὀχυρότητα	τῶν	κατὰ τὰς εἰσόδους τόπων, ὡς
[2, 37]	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ	τῶν	κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἀρκούντως (ἂν)
[2, 56]	τὴν ἀρχαιοτάτην καὶ μεγίστην πόλιν	τῶν	κατὰ τὴν Ἀρκαδίαν τηλικαύταις παλαῖσαι
[2, 37]	τῆς οἰκουμένης. περὶ μὲν οὖν	τῶν	κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ τῶν
[2, 14]	λόγος, ἀρετῇ καὶ μεγέθει διαφέροντα	τῶν	κατὰ τὴν Εὐρώπην, ὅσα πέπτωκεν
[2, 8]	γὰρ ἡ Φοινίκη διέφερε τότε	τῶν	κατὰ τὴν Ἤπειρον πόλεων εὐδαιμονίᾳ—
[2, 36]	τὴν δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι	τῶν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν Ἀννίβᾳ περιέθεσαν,
[2, 13]	ἂν ὑπολαμβάνοντες οὐχ οἷον δυναστεῦσαι	τῶν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν, ἀλλ´ οὐδ´
[2, 71]	πῶς καὶ δι´ ἃς αἰτίας	τῶν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν κρατήσαντες Ῥωμαῖοι
[2, 16]	δὲ πλῆθος ὕδατος οὐδενὸς ἔλαττον	τῶν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ποταμῶν διὰ
[2, 16]	δ´ ἐπὶ τούτῳ λιμήν, οὐδενὸς	τῶν	κατὰ τὸν Ἀδρίαν ἥττω παρεχόμενος
[2, 26]	Λεύκιος Αἰμίλιος ὁ προκαθήμενος ἐπὶ	τῶν	κατὰ τὸν Ἀδρίαν τόπων ἀκούσας
[2, 48]	πρὸς τὴν Μακεδόνων οἰκίαν ἐκ	τῶν	κατὰ τὸν Ἀμύντου Φίλιππον εὐεργεσιῶν,
[2, 27]	καί τινας τῶν εὐζώνων, ἀντιποιησομένους	τῶν	κατὰ τὸν βουνὸν τόπων. ταχὺ
[2, 66]	προσβολῆς, ὅταν ἴδωσιν ἀρθεῖσαν ἀπὸ	τῶν	κατὰ τὸν Ὄλυμπον τόπων σινδόνα—
[2, 56]	ἐπηλύδων τινὸς στρατιωτῶν. ~Ἐπεὶ δὲ	τῶν	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀράτῳ
[2, 54]	τινας ἀκροβολισμούς. προσπεσόντος δὲ διὰ	τῶν	κατασκόπων αὐτῷ τοὺς ἐξ Ὀρχομενοῦ
[2, 17]	Σήνωνες. τὰ μὲν οὖν ἐπιφανέστατα	τῶν	κατασχόντων τοὺς προειρημένους τόπους ἐθνῶν
[2, 54]	τὰς πόλεις, ἐθελοντὴν προσχωρησάντων αὐτῷ	τῶν	κατοικούντων, οὕτως ἤδη συνάπτοντος τοῦ
[2, 33]	χιλίαρχοι τὰ τῶν τριαρίων δόρατα	τῶν	κατόπιν ἐφεστώτων ταῖς πρώταις σπείραις
[2, 67]	σπείρας τῶν Ἀχαιῶν ἐρήμους ἐκ	τῶν	κατόπιν οὔσας, κατ´ οὐρὰν προσπίπτοντες
[2, 42]	οὐδέποτε τὸ παράπαν ἐπεθύμησαν ἐκ	τῶν	κατορθωμάτων οὐδενὸς ἰδίᾳ λυσιτελοῦς, ἀλλ´
[2, 29]	αὐτοὺς καὶ θόρυβος ἐξέπληττε τῆς	τῶν	Κελτῶν δυνάμεως. ἀναρίθμητον μὲν γὰρ
[2, 28]	ἥθροιζον. γενομένης δ´ ἀμφιστόμου τῆς	τῶν	Κελτῶν δυνάμεως, οὐ μόνον καταπληκτικὴν
[2, 18]	πράγματα συνεστήσαντο. παραγενομένων δὲ πάλιν	τῶν	Κελτῶν εἰς Ἄλβαν στρατεύματι μεγάλῳ
[2, 31]	φυγὴν ὥρμησαν. ~Ἀπέθανον μὲν οὖν	τῶν	Κελτῶν εἰς τετρακισμυρίους, ἑάλωσαν δ´
[2, 30]	ἐρρωμένως, τόθ´ οἱ μὲν πεζοὶ	τῶν	Κελτῶν ἐν αὐτῷ τῷ τῆς
[2, 31]	διακόσμησιν. Ἡ μὲν οὖν βαρυτάτη	τῶν	Κελτῶν ἔφοδος οὕτω καὶ τούτῳ
[2, 25]	τῷ συνεγγίζειν τοῖς πολεμίοις διαναστάντων	τῶν	Κελτῶν καὶ συμπεσόντων αὐτοῖς ἦν
[2, 22]	οὐδέπω κεκινηκότων ἐκ τῆς οἰκείας	τῶν	Κελτῶν. οὐκ ἐλάχιστα δὲ συνήργησεν
[2, 30]	τοῖς βέλεσιν, τοῖς μὲν ὀπίσω	τῶν	Κελτῶν πολλὴν εὐχρηστίαν οἱ σάγοι
[2, 32]	ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ, τοὺς δὲ	τῶν	Κελτῶν σφίσι συνόντας διαβιβάσαντες εἰς
[2, 25]	ἀμφοῖν βίαιος. τέλος δὲ καθυπερεχόντων	τῶν	Κελτῶν τῇ τόλμῃ καὶ τῷ
[2, 28]	αὐτοῦ πρὸς τοὺς βασιλέας ἐπανενεχθῆναι	τῶν	Κελτῶν· τοὺς δὲ τῶν Ῥωμαίων
[2, 27]	δὲ περὶ Τελαμῶνα τῆς Τυρρηνίας	τῶν	Κελτῶν ὑπαρχόντων, οἱ προνομεύοντες ἐξ
[2, 34]	~Τῷ δ´ ἑξῆς ἔτει, διαπρεσβευσαμένων	τῶν	Κελτῶν ὑπὲρ εἰρήνης καὶ πᾶν
[2, 13]	Καρχηδονίοις διὰ τὸ τὸν ἀπὸ	τῶν	Κελτῶν φόβον ἐπικρέμασθαι τοῖς σφετέροις
[2, 23]	δυνάμεως καταλιπεῖν ἠναγκάσθησαν οἱ βασιλεῖς	τῶν	Κελτῶν φυλακῆς χάριν τῆς χώρας
[2, 71]	προγεγονότων πραγμάτων περιγραφῇ καὶ τῇ	τῶν	κεχειρικότων τὰ πρὸ τοῦ δυναστῶν
[2, 56]	ἡμῖν, Ἀράτῳ προῃρημένοις κατακολουθεῖν περὶ	τῶν	Κλεομενικῶν, μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο
[2, 67]	βουνὸν προσβολῆς. οἱ δὲ μετὰ	τῶν	Κλεομένους ἱππέων ἐξ ἀρχῆς ταχθέντες
[2, 50]	τῷ πολέμῳ τοῦ Κλεομένους καὶ	τῶν	Λακεδαιμονίων ἀλλοιότερόν τι βουλεύσοιτο περὶ
[2, 69]	τῶν Λακώνων εὐψυχίας, ποτὲ δὲ	τῶν	Λακεδαιμονίων ἐξωθουμένων ὑπὸ τοῦ βάρους
[2, 46]	μηδένα κατάρχειν, ἐνίστασθαι δὲ ταῖς	τῶν	Λακεδαιμονίων ἐπιβολαῖς. τὸ μὲν οὖν
[2, 69]	πολὺ τῶν Μακεδόνων ὑπὸ τῆς	τῶν	Λακώνων εὐψυχίας, ποτὲ δὲ τῶν
[2, 38]	ἔθνος, ὁμοίως δὲ καὶ τὸ	τῶν	Λακώνων πλήθει μὲν ἀνδρῶν καὶ
[2, 2]	δίκαιον εἶναι καὶ τὴν οἰκονομίαν	τῶν	λαφύρων, ἐπὰν κρατήσωσι, καὶ τὴν
[2, 2]	τῷ προϋπάρχοντι καὶ τὴν οἰκονομίαν	τῶν	λαφύρων καὶ τὴν ἐπιγραφὴν τῶν
[2, 45]	τὰ ὅλα, δῆλον ἔσται διὰ	τῶν	λέγεσθαι μελλόντων. ~Θεωρῶν γὰρ τοὺς
[2, 28]	ὑπὸ τὴν ὄψιν λαμβάνειν ἐκ	τῶν	λεγομένων τὸ γεγονός. ~πρῶτον μὲν
[2, 41]	Ὠλένου καὶ Ἑλίκης τῆς πρὸ	τῶν	Λευκτρικῶν ὑπὸ τῆς θαλάττης καταποθείσης·
[2, 66]	τοὺς μισθοφόρους ἐπέστησε διφαλαγγίαν ἐπάλληλον	τῶν	Μακεδόνων· ἐποίει δὲ τοῦτο διὰ
[2, 54]	ταχὺ δὲ καὶ ταύτην καταπληξαμένων	τῶν	Μακεδόνων καὶ λαβόντων ὑποχείριον, ἀναζεύξας
[2, 65]	δὲ θέρους ἐνισταμένου, καὶ συνελθόντων	τῶν	Μακεδόνων καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἐκ
[2, 69]	ἐξωθουμένων ὑπὸ τοῦ βάρους τῆς	τῶν	Μακεδόνων τάξεως, τέλος οἱ περὶ
[2, 69]	ἀναχώρησιν καὶ πιεζομένων ἐπὶ πολὺ	τῶν	Μακεδόνων ὑπὸ τῆς τῶν Λακώνων
[2, 55]	ὅλοις κινδυνεῦσαι διὰ τὴν εὐψυχίαν	τῶν	Μεγαλοπολιτῶν. ὃ δὴ καὶ τρισὶ
[2, 46]	τὸ καλούμενον Ἀθήναιον ἐν τῇ	τῶν	Μεγαλοπολιτῶν χώρᾳ, πρόδηλον δὲ καὶ
[2, 3]	συνεπιθεμένων τοῖς Αἰτωλοῖς ἅμα καὶ	τῶν	Μεδιωνίων ἐκ τῆς πόλεως. καὶ
[2, 54]	καθ´ αὑτὸν καὶ χρηματίσας περὶ	τῶν	μελλόντων, ἔτι δὲ κατασταθεὶς ἡγεμὼν
[2, 10]	τέτταρας συνεπλέκοντο τοῖς πολεμίοις. καὶ	τῶν	μὲν ἰδίων ὠλιγώρουν καὶ παραβάλλοντες
[2, 39]	περὶ τοὺς προειρημένους, ὡς ἂν	τῶν	μὲν μὴ συγχωρούντων ἡττῆσθαι, τῶν
[2, 67]	τὸν λόφον βιαζομένους, ὡς ἂν	τῶν	μὲν περὶ τὸν Εὐκλείδαν ἐξ
[2, 24]	χιλιάδες. ὥστ´ εἶναι τὸ {κεφάλαιον	τῶν	μὲν προκαθημένων τῆς Ῥώμης δυνάμεων
[2, 40]	τῇ γραφῇ ποιούμενοι τὴν ἐπίστασιν.	τῶν	μέντοι γ´ Ἀράτῳ διῳκημένων καὶ
[2, 46]	παράληψιν, καὶ τοὺς πρότερον κατὰ	τῶν	μηδὲν ἀδικούντων πᾶσαν ἱκανὴν ποιουμένους
[2, 55]	διαφειμένας, τὸν δ´ Ἀντίγονον μετὰ	τῶν	μισθοφόρων ἐν Αἰγίῳ διατρίβοντα καὶ
[2, 65]	Ὄλυμπον κατεῖχε μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ	τῶν	μισθοφόρων. ἐν δὲ τοῖς ἐπιπέδοις
[2, 65]	τοὺς ἱππεῖς μετὰ μέρους τινὸς	τῶν	μισθοφόρων παρενέβαλεν. Ἀντίγονος δὲ παραγενόμενος
[2, 14]	προειρημένων πεδίων μὴ πολὺ λείπειν	τῶν	μυρίων σταδίων. ~περί γε μὴν
[2, 20]	οἱ προειρημένοι καὶ τοὺς ἄρτι	τῶν	νέων ἡβῶντας καθοπλίσαντες παρετάξαντο πρὸς
[2, 7]	οὓς Ἠπειρῶται τῆς δημοκρατίας καὶ	τῶν	νόμων φύλακας ποιησάμενοι καὶ τὴν
[2, 37]	ἔχοι ποιεῖσθαι τὴν ἀνάμνησιν ἀπὸ	τῶν	νῦν ῥηθέντων καιρῶν διὰ τὸ
[2, 43]	καθιστάνειν καὶ τούτῳ πιστεύειν ὑπὲρ	τῶν	ὅλων. καὶ πρῶτος ἔτυχε τῆς
[2, 48]	κεφαλαιωδῶς, τὰ δὲ πολλὰ περὶ	τῶν	ὅλων κατὰ τὰς ἐντολὰς τὰς
[2, 18]	σπεύδοντες συμβαλεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι περὶ	τῶν	ὅλων. οἱ δὲ Γαλάται καταπλαγέντες
[2, 7]	τῆς ἰδίας, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτοὺς	τῶν	ὁμοεθνῶν διὰ τὸ παρασπονδῆσαι τοὺς
[2, 58]	κυριεύσαντες Τεγεατῶν κατὰ κράτος οὐδὲν	τῶν	ὁμοίων ἔπραξαν. καίτοι γ´ εἰ
[2, 60]	γάρ. ~διόπερ οὐκ εἴ τινι	τῶν	ὁμοίων περιέπεσε δεινὸν ἡγητέον, πολὺ
[2, 52]	τόπον τοῦ τ´ Ἀκροκορίνθου καὶ	τῶν	Ὀνείων καλουμένων ὀρῶν, πᾶσαν ἤδη
[2, 29]	τὴν ἀφ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν ἐκ	τῶν	ὄπισθεν αὑτοῖς παρασκευάζοντες, τὸ δὲ
[2, 3]	(τὸ) μὲν οὖν πολὺ μέρος	τῶν	ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῦ
[2, 2]	τῶν λαφύρων καὶ τὴν ἐπιγραφὴν	τῶν	ὅπλων. ~δεδογμένων δὲ τούτων, καὶ
[2, 2]	ἐπὰν κρατήσωσι, καὶ τὴν ἐπιγραφὴν	τῶν	ὅπλων ἑαυτῷ συγχωρεῖσθαι. τινῶν δέ,
[2, 4]	τῶν ἄλλων καὶ περὶ τῆς	τῶν	ὅπλων ἐπιγραφῆς. ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς
[2, 30]	καὶ κατ´ ἄνδρα λειπόμενοι, ταῖς	τῶν	ὅπλων κατασκευαῖς. οἱ μὲν οὖν
[2, 3]	ἠνάγκασαν ἀποχωρῆσαι πρὸς τὰ βαρέα	τῶν	ὅπλων. λοιπὸν ἐξ ὑπερδεξίου ποιούμενοι
[2, 28]	ταῦτ´ ἀπορρίψαντες γυμνοὶ μετ´ αὐτῶν	τῶν	ὅπλων πρῶτοι τῆς δυνάμεως κατέστησαν,
[2, 24]	δισμύριοι. τούτους δ´ ἔταξαν ἐπὶ	τῶν	ὅρων τῆς Γαλατίας, ἵν´ ἐμβαλόντες
[2, 18]	Καπετωλίου. γενομένου δ´ ἀντισπάσματος, καὶ	τῶν	Οὐενέτων ἐμβαλόντων εἰς τὴν χώραν
[2, 64]	δυνάμενον αὐτὸν ὑποφέρειν τὸν ἐπιρραπισμὸν	τῶν	ὄχλων ἐξελθεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι τοῖς
[2, 69]	ἰδιώματι, βίᾳ προσπεσόντες ἐξέωσαν ἐκ	τῶν	ὀχυρωμάτων τοὺς Λακεδαιμονίους. τὸ μὲν
[2, 7]	περιπεσεῖν τινι τῶν δεινῶν οὐ	τῶν	παθόντων, τῆς τύχης δὲ καὶ
[2, 8]	πρὸς τὸ ῥηθὲν ὡς ὀλιγωρήσασα	τῶν	παρ´ ἀνθρώποις ὡρισμένων δικαίων ἀποπλέουσιν
[2, 5]	Ἰλλυριοὺς παραγίνεσθαι κατὰ γῆν διὰ	τῶν	παρ´ Ἀντιγόνειαν στενῶν, μερίσαντες αὑτῶν
[2, 69]	πλευρὰν τῆς στρατοπεδείας. ἀνακληθέντων δὲ	τῶν	παρ´ ἑκατέροις εὐζώνων ἐκ τοῦ
[2, 38]	οὔτε τῶν κατὰ λόγον οὔτε	τῶν	παρὰ λόγον εἶναι δοκούντων οὐδὲν
[2, 6]	Σκερδιλαΐδαν πεζῇ πάλιν ἀνεχώρησαν διὰ	τῶν	παρὰ τὴν Ἀντιγόνειαν στενῶν, οὐ
[2, 11]	πόλιν, ἅμα δὲ πεῖραν λαβεῖν	τῶν	παρὰ τοῦ Δημητρίου προσαγγελλομένων. ὁ
[2, 28]	τὴν δὲ λείαν εἴς τι	τῶν	παρακειμένων ὀρῶν φυλακὴν περιστήσαντες ἥθροιζον.
[2, 61]	καὶ ζηλωτῶν ἔργων ἤπερ ὑπὸ	τῶν	παρανόμων καὶ φευκτῶν πράξεων. ὁ
[2, 33]	πληγῇ φέροντες διέφθειραν τοὺς πλείστους	τῶν	παραταξαμένων διὰ τὴν τῶν χιλιάρχων
[2, 11]	καὶ πλειόνων, (ὧν) οἱ παρὰ	τῶν	Παρθίνων ἧκον ἐπιτρέποντες τὰ καθ´
[2, 7]	ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς ὁμολογούμενόν ἐστι	τῶν	πασχόντων ἁμάρτημα. διὸ καὶ τοῖς
[2, 15]	ὁλοσχερεστάτην χορηγίαν ἐκ τούτων συμβαίνει	τῶν	πεδίων αὐτοῖς ὑπάρχειν. περὶ δὲ
[2, 34]	ἱππεῖς Μάρκος Κλαύδιος καί (τινας)	τῶν	πεζικῶν ἠπείγετο, σπεύδων βοηθῆσαι τοῖς
[2, 28]	τῶν ὑπεναντίων. μετὰ δὲ ταῦτα	τῶν	πεζικῶν στρατοπέδων ἤδη σύνεγγυς ὄντων
[2, 19]	Γαλάταις πράττειν, ἐπειδὰν σφετερίσωνταί τι	τῶν	πέλας, καὶ μάλιστα διὰ τὰς
[2, 38]	τε καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος	τῶν	Πελοποννησίων, ἅμα τὴν πολιτείαν τῶν
[2, 24]	εἰς τετρακισχιλίους, πεζοὶ δὲ πλείους	τῶν	πεντακισμυρίων. τούτους μὲν ἁθροίσαντες ὡς
[2, 42]	τούτων ἔσται διαλαμβάνειν ἐξ αὐτῶν	τῶν	περὶ τὰς πράξεις ἐνεργημάτων. ~Εἴκοσι
[2, 14]	πράξεις διαφέροντα κατανοεῖν βέλτιον, ὑπογραφέντων	τῶν	περί τε τοὺς τόπους καὶ
[2, 27]	τὸ μὲν πρῶτον τὴν παρουσίαν	τῶν	περὶ τὸν Ἀτίλιον ἀγνοοῦντες, ἐκ
[2, 50]	δ´ Ἄρατος διακούσας κατ´ ἰδίαν	τῶν	περὶ τὸν Νικοφάνη τὴν τοῦ
[2, 31]	τοὺς Κελτοὺς ἐκ τῶν τόπων	τῶν	περὶ τὸν Πάδον ὁλοσχερῶς ἐκβαλεῖν,
[2, 35]	μετ´ ὀλίγον χρόνον αὐτοὺς ἐκ	τῶν	περὶ τὸν Πάδον πεδίων ἐξωσθέντας,
[2, 19]	Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ πέρατι κεῖσθαι	τῶν	περὶ τὸν Πάδον πεδίων. ~οἱ
[2, 34]	αὖθις ὥρμησαν ἐπὶ τὸ μισθοῦσθαι	τῶν	περὶ τὸν Ῥοδανὸν Γαισάτων Γαλατῶν
[2, 12]	τετταράκοντα σκάφη καὶ στρατόπεδον ἐκ	τῶν	περικειμένων πόλεων ἁθροίσας παρεχείμαζε, συνεφεδρεύων
[2, 39]	Συρακοσίου δυναστείας, ἔτι δὲ τῆς	τῶν	περιοικούντων βαρβάρων ἐπικρατείας ἐμποδισθέντες οὐχ
[2, 56]	τούτων τὰς πλείστας ἡμῖν ἐξηγεῖται	τῶν	περιπετειῶν, οὐχ ὑποτιθεὶς αἰτίαν καὶ
[2, 16]	τὴν μὲν γὰρ πρώτην ἐκ	τῶν	πηγῶν ἔχει ῥύσιν ἁπλῆν, σχίζεται
[2, 56]	ἐκεῖ μὲν γὰρ δεῖ διὰ	τῶν	πιθανωτάτων λόγων ἐκπλῆξαι καὶ ψυχαγωγῆσαι
[2, 30]	τὴν ἀπόστασιν καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	πιπτόντων βελῶν, περικακοῦντες δὲ καὶ
[2, 51]	τὸ διαβούλιον χάριν τῆς περὶ	τῶν	πίστεων ἐπισκέψεως. ~ὁ δὲ Κλεομένης
[2, 39]	ταραχῆς. ἐν οἷς καιροῖς ἀπὸ	τῶν	πλείστων μερῶν τῆς Ἑλλάδος πρεσβευόντων
[2, 9]	τὸ συντεταγμένον ἐνεργῶς τῆς ἀπὸ	τῶν	πλοίων βοηθείας, παραδεξάμενοι τούτους ῥᾳδίως
[2, 16]	δὲ Πάδος ποταμός, ὑπὸ δὲ	τῶν	ποιητῶν Ἠριδανὸς θρυλούμενος, ἔχει μὲν
[2, 4]	ἐν πάνυ βραχεῖ χρόνῳ κατὰ	τῶν	πολεμίων. Αἰτωλοὶ δὲ τῇ παραδόξῳ
[2, 29]	ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ἅμα	τῶν	πολεμίων ἐπαγόντων αὐτοῖς, ἢ τοὐναντίον
[2, 36]	Καρχηδονίοις πράγμασιν, οὐχ οὕτω διὰ	τῶν	πολεμίων ἔργων ὡς διὰ τῆς
[2, 66]	τὸν Οἰνοῦντα ποταμὸν ἀντέθηκε τῷ	τῶν	πολεμίων ἱππικῷ, συστήσας αὐτοῖς Ἀλέξανδρον
[2, 34]	διεφθάρησαν, οἱ δὲ πλείους ὑπὸ	τῶν	πολεμίων κατεκόπησαν. ἔλαβον δὲ καὶ
[2, 26]	καιρόν. καταστρατοπεδεύσαντος δ´ αὐτοῦ σύνεγγυς	τῶν	πολεμίων, κατιδόντες τὰ πυρὰ καὶ
[2, 22]	ἤδη παρόντων εἰς τὴν χώραν	τῶν	πολεμίων, οὐδέπω κεκινηκότων ἐκ τῆς
[2, 26]	νυκτὸς καὶ συλλογιζόμενοι τὴν παρουσίαν	τῶν	πολεμίων συνήδρευον. οἷς Ἀνηροέστης ὁ
[2, 6]	ἀλλὰ περὶ σφῶν αὐτῶν καὶ	τῶν	πόλεων. Οἱ δ´ Ἠπειρῶται παραδόξως
[2, 40]	ἀρχὴ πάλιν ἐγένετο καὶ σύννευσις	τῶν	πόλεων πρὸς ἀλλήλας. ἀφ´ ἧς
[2, 41]	διόπερ οὐδὲ στήλην ὑπάρχειν συμβαίνει	τῶν	πόλεων τούτων περὶ τῆς συμπολιτείας.
[2, 70]	Ἀχαιῶν καὶ κατ´ ἰδίαν ἑκάστης	τῶν	πόλεων ὥρμησε κατὰ σπουδὴν εἰς
[2, 2]	δέον στρατηγὸν ἕτερον αἱρεῖσθαι, καὶ	τῶν	πολιορκουμένων ἤδη κακῶς διακειμένων καὶ
[2, 59]	τῶν Ἀχαιῶν, ὀγδοήκοντα τοὺς πρώτους	τῶν	πολιτῶν οὐδὲν ἀδικήσαντας στρεβλώσας ἐναντίον
[2, 4]	διαδεξαμένη τὸν κατὰ μέρος χειρισμὸν	τῶν	πραγμάτων ἐποιεῖτο διὰ τῆς τῶν
[2, 11]	Ἀπολλωνίας, ἔχοντες εἰς τὰ κατάλοιπα	τῶν	πραγμάτων ἡγεμόνα τὸν Δημήτριον. κατὰ
[2, 53]	ὡς ἐξ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο	τῶν	πραγμάτων. καὶ γὰρ τόπους εὐφυεστέρους
[2, 51]	Ἑκατόμβαιον, πανδημεὶ διακινδυνεύοντες, τότ´ ἤδη	τῶν	πραγμάτων οὐκέτι διδόντων ἀναστροφὴν ἠνάγκαζε
[2, 70]	ποθ´ ἡ τύχη τὰ μέγιστα	τῶν	πραγμάτων παρὰ λόγον εἴωθε κρίνειν.
[2, 42]	ἀποφάσεως, ἀλλὰ καὶ δι´ αὐτῶν	τῶν	πραγμάτων πίστεως τυγχάνῃ, διότι μία
[2, 47]	ὑποδεικνύων αὐτῷ τὸ συμβησόμενον ἐκ	τῶν	πραγμάτων. προδήλως μὲν οὖν αὐτὸ
[2, 7]	παθόντων, τῆς τύχης δὲ καὶ	τῶν	πραξάντων ἐστὶν ἔγκλημα, τὸ δ´
[2, 61]	ὥσπερ τὸ τὰς ἁμαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι	τῶν	πραξάντων οἰκειότερον ὑπάρχον τῆς ἱστορίας
[2, 36]	νέῳ, διὰ τὴν ὑποφαινομένην ἐκ	τῶν	πράξεων ἀγχίνοιαν αὐτοῦ καὶ τόλμαν.
[2, 61]	ὑπολαμβάνων τοῖς συγγραφεῦσι τὰς παρανόμους	τῶν	πράξεων ἐπισημαίνεσθαι, τῆς δὲ Μεγαλοπολιτῶν
[2, 15]	τοῖς πολέμοις τόλμαν ἐξ αὐτῶν	τῶν	πράξεων σαφῶς ἔσται καταμαθεῖν. Τῶν
[2, 56]	ἐν ταῖς αἰτίαις καὶ προαιρέσεσι	τῶν	πραττόντων καὶ ταῖς τούτων διαφοραῖς.
[2, 58]	καίτοι γ´ εἰ μὲν ἡ	τῶν	πραττόντων ὠμότης ἦν αἰτία, καὶ
[2, 8]	θάλατταν ὠφελείας. ὁ δὲ νεώτερος	τῶν	πρεσβευτῶν δυσχεράνας ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις
[2, 8]	αὐτοῖς ἐπαποστεῖλαί τινας τὸν παρρησιασάμενον	τῶν	πρέσβεων ἀποκτεῖναι. προσπεσόντος δὲ τοῦ
[2, 9]	τῶν Ἰλλυριῶν. οἱ δὲ διακούσαντες	τῶν	πρέσβεων καὶ προσδεξάμενοι τοὺς λόγους
[2, 2]	πεζὴν καὶ ναυτικὴν μεγίστην ἔσχε	τῶν	πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων ἐν Ἰλλυριοῖς.
[2, 1]	Καρχηδόνι κατέστρεψε τὸν βίον ἀξίως	τῶν	προγεγενημένων πράξεων. πρὸς γὰρ τοὺς
[2, 33]	ἰδίαν ἑκάστους. συνεωρακότες γὰρ ἐκ	τῶν	προγεγονότων κινδύνων ὅτι τοῖς τε
[2, 37]	διὰ τὸ τὴν μὲν ὑπὲρ	τῶν	προγεγονότων παρ´ αὐτοῖς ἱστορίαν ὑπὸ
[2, 71]	ταύτην ἀφορίζειν ἀκολούθως τῇ τε	τῶν	προγεγονότων πραγμάτων περιγραφῇ καὶ τῇ
[2, 37]	τῆς τύχης ὥστε προσδεῖσθαι τῆς	τῶν	προγεγονότων ὑπομνήσεως. περὶ δὲ τοῦ
[2, 59]	ὅλον τὸν βίον αὐτοῦ καὶ	τῶν	προγόνων ἀσεβήματα· μακρὸν γάρ. ~διόπερ
[2, 20]	ἐπέστησε πᾶσι Γαλάταις. ἐκ δὲ	τῶν	προειρημένων ἀγώνων δύο τὰ κάλλιστα
[2, 8]	Ἰλλυρίδα τοὺς ἐπίσκεψιν ποιησομένους περὶ	τῶν	προειρημένων Γάϊον καὶ Λεύκιον Κορογκανίους.
[2, 21]	ἀρχῆς διηγωνίζοντο. ~Γαλάται δ´ ἐκ	τῶν	προειρημένων ἐλαττωμάτων ἔτη μὲν πέντε
[2, 5]	τῆς πόλεως ἐξέβησαν, συγκαταθεμένων σφίσι	τῶν	προειρημένων, καὶ τῆς πόλεως ἐξ
[2, 60]	ὀρθῶς λογιζομένοις. ὅτε δὲ χωρὶς	τῶν	προειρημένων καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς παρεσπόνδησεν,
[2, 65]	τὴν Σπάρτην, ὁ μὲν Κλεομένης	τῶν	προειρημένων λόφων συνάμφω τάφρον καὶ
[2, 16]	συνεχεῖς ἑκάτερον τὸ κλίμα νέμονται	τῶν	προειρημένων ὀρῶν Ὄμβροι. λοιπὸν ὁ
[2, 14]	πεντακοσίους, ὥστε τὴν πᾶσαν περίμετρον	τῶν	προειρημένων πεδίων μὴ πολὺ λείπειν
[2, 62]	εἰς τὴν Μεσσήνην. μέγιστον δὲ	τῶν	προειρημένων τεκμήριον· οὐδενὸς γὰρ ὄντες
[2, 60]	σφῶν αὐτῶν. ὁ δ´ ἐπιλαθόμενος	τῶν	προειρημένων φιλανθρώπων παρὰ πόδας, ἐπεὶ
[2, 2]	συγχωρεῖσθαι. τινῶν δέ, καὶ μάλιστα	τῶν	προϊόντων πρὸς τὴν ἀρχήν, ἀμφισβητούντων
[2, 67]	τὴν τῶν ἱππέων συμπλοκήν, ἀφέμενοι	τῶν	προκειμένων ἀνέτρεχον εἰς τὰς ἐξ
[2, 54]	οὐδένα δὲ χρόνον μείνας εἴχετο	τῶν	προκειμένων καὶ παρῆν εἰς Ἄργος.
[2, 70]	πανήγυριν. ἐν ᾗ τυχὼν πάντων	τῶν	πρὸς ἀθάνατον δόξαν καὶ τιμὴν
[2, 62]	δὲ μᾶλλον ὑπὸ τῆς συνεχείας	τῶν	πρὸς ἀλλήλους πολέμων ἄρδην κατέφθαρτο
[2, 65]	ὁπλομάχων προβολῆς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπε	τῶν	πρὸς ἐπίθεσιν ἅμα καὶ φυλακήν,
[2, 15]	κατὰ μέρος εὐωνίας καὶ δαψιλείας	τῶν	πρὸς τὴν τροφὴν ἀνηκόντων οὕτως
[2, 22]	τὰ πρὸς τοὺς Καρχηδονίους διὰ	τῶν	πρὸς τὸν Ἀσδρούβαν ὁμολογιῶν, ὑπὲρ
[2, 69]	καταβὰς εἰς Γύθιον, ἡτοιμασμένων αὐτῷ	τῶν	πρὸς τὸν πλοῦν ἐκ πλείονος
[2, 27]	στόμα προσεδόκων ἀπαντήσειν, ἔκ τε	τῶν	προσαγγελλομένων τεκμαιρόμενοι καὶ τῶν κατ´
[2, 32]	ἀθεσίαν καὶ διότι πρὸς ὁμοφύλους	τῶν	προσλαμβανομένων μέλλουσι ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον,
[2, 52]	Ἀράτου· τότε (δὲ) συλλογιζόμενος ἐκ	τῶν	προσπιπτόντων ὅσον οὔπω παρεῖναι τὸν
[2, 9]	ὥρας ἐπιγενομένης, ἐπισκευάσασα λέμβους πλείους	τῶν	πρότερον ἐξαπέστειλε πάλιν εἰς τοὺς
[2, 39]	πολιτείας, ὅπερ εἰκός, ὡς ἂν	τῶν	πρώτων ἀνδρῶν ἐξ ἑκάστης πόλεως
[2, 39]	τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια	τῶν	Πυθαγορείων, μετὰ ταῦτα γενομένου κινήματος
[2, 15]	καιροῖς πολλάκις τεττάρων ὀβολῶν εἶναι	τῶν	πυρῶν τὸν Σικελικὸν μέδιμνον, τῶν
[2, 30]	τῷ τοὺς ἀκοντιστὰς προελθόντας ἐκ	τῶν	Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων κατὰ τὸν ἐθισμὸν
[2, 11]	οἱ δὲ Κερκυραῖοι τὴν παρουσίαν	τῶν	Ῥωμαίων ἀσμένως ἰδόντες, τήν τε
[2, 32]	θεωροῦντες ἀμετάθετον οὖσαν τὴν ἐπιβολὴν	τῶν	Ῥωμαίων, ἔκριναν τῆς τύχης λαβεῖν
[2, 25]	ἕπονται καὶ συνάπτουσιν αἱ προκαθήμεναι	τῶν	Ῥωμαίων ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ δυνάμεις.
[2, 30]	ὑπερδεξίων καὶ κατὰ κέρας οἱ	τῶν	Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐμβαλόντες ἀπὸ τοῦ
[2, 28]	ἐπανενεχθῆναι τῶν Κελτῶν· τοὺς δὲ	τῶν	Ῥωμαίων ἱππεῖς κινδυνεύσαντας ἐρρωμένως τέλος
[2, 11]	δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες τὴν ἔφοδον	τῶν	Ῥωμαίων, οὐδενὶ κόσμῳ λύσαντες τὴν
[2, 25]	τῷ πλήθει, συνέβη διαφθαρῆναι μὲν	τῶν	Ῥωμαίων οὐκ ἐλάττους ἑξακισχιλίων, τοὺς
[2, 8]	τὸν καιρὸν τοῦτον κατέπλευσαν οἱ	τῶν	Ῥωμαίων πρέσβεις· καὶ δοθέντος αὐτοῖς
[2, 34]	τῶν πολεμίων ἔφοδον. οἱ δὲ	τῶν	Ῥωμαίων στρατηγοὶ τῆς ὥρας ἐπιγενομένης
[2, 31]	τοῖς ἀναγκαίοις. ὁ δὲ στρατηγὸς	τῶν	Ῥωμαίων τὰ μὲν σκῦλα συναθροίσας
[2, 21]	Βοῖοι διὰ τὸ συντερμονεῖν τῇ	τῶν	Ῥωμαίων χώρᾳ, νομίσαντες οὐχ ὑπὲρ
[2, 28]	ἀναξυρίδας ἔχοντες καὶ τοὺς εὐπετεῖς	τῶν	σάγων περὶ αὑτοὺς ἐξέταξαν. οἱ
[2, 19]	πᾶσι τοῖς στρατοπέδοις ἐν τῇ	τῶν	Σεντινατῶν χώρᾳ πρὸς τοὺς προειρημένους
[2, 52]	Κόρινθον, αὐτὸς μὲν προσεστρατοπέδευσε τῇ	τῶν	Σικυωνίων πόλει, τοὺς δ´ Ἀχαιοὺς
[2, 61]	ὑπομνήμασιν ἧττόν τι διορθουμένους ὑπὸ	τῶν	σπουδαίων καὶ ζηλωτῶν ἔργων ἤπερ
[2, 11]	αἷς περὶ Νουτρίαν οὐ μόνον	τῶν	στρατιωτῶν ἀπέβαλον πολλούς, ἀλλὰ καὶ
[2, 28]	τοσούτου πλήθους ἱππέων ἀφ´ ἑκάστου	τῶν	στρατοπέδων ἀναμὶξ ἀλλήλοις συμπεπτωκότος. ἐν
[2, 27]	στρατηγῷ καὶ τὴν παρουσίαν ἀμφοτέρων	τῶν	στρατοπέδων ἀνήγγελλον, σημαίνοντες διότι τελείως
[2, 27]	καιροὺς τούτους ἐκ Σαρδόνος μετὰ	τῶν	στρατοπέδων Γάιος Ἀτίλιος ὕπατος εἰς
[2, 69]	ὁμοῦ τῶν τε βασιλέων καὶ	τῶν	στρατοπέδων ἐν συνόψει ποιουμένων τὴν
[2, 23]	προεξεληλυθὼς ἔτυχεν εἰς Σαρδόνα μετὰ	τῶν	στρατοπέδων, οἱ δ´ ἐν τῇ
[2, 28]	τὸν εἰς τὰς Πίσας κατάπλουν	τῶν	στρατοπέδων, οὔπω δὲ προσδοκῶντες αὐτὰ
[2, 31]	χώραν. πληρώσας δὲ τὰς ὁρμὰς	τῶν	στρατοπέδων τῆς ὠφελείας, ἐν ὀλίγαις
[2, 50]	κοινῆς πολιτείας, μή ποθ´ ὁμολογουμένως	τῶν	συμβαινόντων αὐτὸς ἀναλάβῃ τὴν αἰτίαν,
[2, 24]	τῇ Ῥώμῃ διέτριβον ἡτοιμασμένοι χάριν	τῶν	συμβαινόντων ἐν τοῖς πολέμοις, ἐφεδρείας
[2, 56]	ὀργίζεσθαι καθηκόντως δυνατὸν ἐπ´ οὐδενὶ	τῶν	συμβαινόντων. ἐπεὶ τίς ἀνθρώπων οὐ
[2, 10]	Κερκυραῖοι δυσελπιστήσαντες τοῖς ὅλοις ἐκ	τῶν	συμβεβηκότων, βραχὺν ἔτι χρόνον ὑπομείναντες
[2, 32]	τῶν ἐναντίων, ἐβούλοντο συγχρῆσθαι ταῖς	τῶν	συμμαχούντων αὐτοῖς Κελτῶν δυνάμεσι· τὰ
[2, 18]	προκαταληφθῆναι καὶ μὴ καταταχῆσαι τὰς	τῶν	συμμάχων ἁθροίσαντας δυνάμεις. αὖθις δ´
[2, 65]	τὴν στρατιὰν Ἀντίγονος προῆγε μετὰ	τῶν	συμμάχων εἰς τὴν Λακωνικήν, ἔχων
[2, 23]	τοῖς δ´ ἑτοίμοις εἶναι παρήγγελλον	τῶν	συμμάχων. καθόλου δὲ τοῖς ὑποτεταγμένοις
[2, 42]	αὑτῶν, τὰ δὲ καὶ διὰ	τῶν	συμμάχων. καὶ γὰρ τὰ δι´
[2, 54]	ἔτι δὲ κατασταθεὶς ἡγεμὼν ἁπάντων	τῶν	συμμάχων, μετὰ ταῦτα χρόνον μέν
[2, 24]	βαστάζειν, αὐτῶν τε Ῥωμαίων καὶ	τῶν	συμμάχων, πεζῶν ὑπὲρ τὰς ἑβδομήκοντα
[2, 7]	οὐκ ἂν εἰκότως φανείησαν αὐτοὶ	τῶν	συμπτωμάτων αὑτοῖς αἴτιοι γεγονότες; Περὶ
[2, 35]	τόλμας καὶ πηλίκας παρασκευὰς ἡ	τῶν	σὺν νῷ καὶ μετὰ λογισμοῦ
[2, 18]	τῆς χώρας ἐπεκράτουν, ἀλλὰ καὶ	τῶν	σύνεγγυς πολλοὺς ὑπηκόους ἐπεποίηντο, τῇ
[2, 15]	καὶ τὸ μέγεθος καὶ κάλλος	τῶν	σωμάτων, ἔτι δὲ τὴν ἐν
[2, 26]	γάρ, ὡς ἔοικε, καὶ τὸ	τῶν	σωμάτων καὶ θρεμμάτων πλῆθος, ἔτι
[2, 62]	τὸ πᾶν λάφυρον ἐποίησαν μετὰ	τῶν	σωμάτων κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[2, 18]	συνείχοντο πολέμοις· ἔνιοι δὲ καὶ	τῶν	τὰς Ἄλπεις κατοικούντων ὁρμὰς ἐποιοῦντο
[2, 11]	~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς	τῶν	τὰς ὑπάτους ἀρχὰς ἐχόντων Γνάιος
[2, 69]	τὴν ἐξ ἀμφοῖν χρείαν, ὁμοῦ	τῶν	τε βασιλέων καὶ τῶν στρατοπέδων
[2, 5]	τῶν ἐκ τῆς χώρας ἀνέδην,	τῶν	τε κατὰ τὰς φυλακὰς καὶ
[2, 66]	τὸν Εὔαν ὁ βασιλεὺς ἀντέταξε	τῶν	τε Μακεδόνων τοὺς χαλκάσπιδας καὶ
[2, 64]	ἔτι τῆς χώρας καταφθειρομένης ἕως	τῶν	τειχῶν ἀνάγκη τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας
[2, 55]	διὰ τούτων λάθρᾳ νυκτὸς ἐντὸς	τῶν	τειχῶν. τῆς δ´ ἡμέρας ἐπιγενομένης
[2, 9]	τούτους ῥᾳδίως κατεῖχον τὰ πλεῖστα	τῶν	τειχῶν. τῶν δ´ ἐκ τῆς
[2, 38]	μικρὸν ὑπερέχει· καὶ μὴν οὐδὲ	τῶν	τῆς ἀνδραγαθίας πρωτείων οὐδενὶ τῶν
[2, 16]	τῆς προκατασκευῆς γένει τὴν περὶ	τῶν	τοιούτων ἀκριβολογίαν. μεταλαβόντες δὲ καιρὸν
[2, 6]	δυσχρηστούμενοι δὲ διὰ τὰς δυσχωρίας	τῶν	τόπων, ἅμα δὲ καὶ προσπεσόντων
[2, 68]	ἐχόντων ἐπὶ πολὺ τὴν ἀναχώρησιν	τῶν	τόπων. ~Ἅμα δὲ τούτοις ὁ
[2, 17]	πεδία καὶ τὰς ἐκ τούτων	τῶν	τόπων ἀφορμάς. οἷς ἐπιμιγνύμενοι κατὰ
[2, 28]	ἔσεσθαι πρακτικώτατοι διὰ τό τινας	τῶν	τόπων βατώδεις ὄντας ἐμπλέκεσθαι τοῖς
[2, 68]	σπείρας, ἀφέμενοι τοῦ χρῆσθαι ταῖς	τῶν	τόπων εὐκαιρίαις— τοῦτο δ´ ἦν
[2, 66]	ἡμέρας ἐπιμένων συνεθεώρει τάς τε	τῶν	τόπων ἰδιότητας καὶ τὰς τῶν
[2, 65]	παραγενόμενος καὶ συνθεωρήσας τήν τε	τῶν	τόπων ὀχυρότητα καὶ τὸν Κλεομένη
[2, 32]	σπεισάμενοι καθ´ ὁμολογίαν ἀνέλυσαν ἐκ	τῶν	τόπων. περιελθόντες δὲ πλείους ἡμέρας
[2, 66]	δὲ τοῦτο διὰ τὴν στενότητα	τῶν	τόπων. σύνθημα δ´ ἦν τοῖς
[2, 22]	μαχιμωτέρους ἄνδρας ἐξελθεῖν ἐκ τούτων	τῶν	τόπων τῆς Γαλατίας. κατὰ δὲ
[2, 31]	Ῥωμαῖοι δυνήσεσθαι τοὺς Κελτοὺς ἐκ	τῶν	τόπων τῶν περὶ τὸν Πάδον
[2, 35]	λαμβάνων πρὸ ὀφθαλμῶν τὸ παράδοξον	τῶν	τότε γενομένων καὶ μνημονεύσας ὅσας
[2, 19]	ἐμπεδῶς, αὖθις γενομένου κινήματος ἐκ	τῶν	Τρανσαλπίνων, δείσαντες μὴ πόλεμος αὐτοῖς
[2, 21]	τὰ προειρημένα. διὸ καὶ παραγενομένων	τῶν	Τρανσαλπίνων ἕως Ἀριμίνου μετὰ δυνάμεως,
[2, 33]	ἀναδόντες οὖν οἱ χιλίαρχοι τὰ	τῶν	τριαρίων δόρατα τῶν κατόπιν ἐφεστώτων
[2, 7]	εἰς αὐτήν, ὄντες τότε πλείους	τῶν	τρισχιλίων· μετὰ δὲ ταῦτα παρεισαγαγόντων
[2, 21]	γίνεσθαι καὶ τραχύνεσθαι μὲν ἐκ	τῶν	τυχόντων πρὸς Ῥωμαίους, ἐπισπᾶσθαι δὲ
[2, 35]	πεδίων ἐξωσθέντας, πλὴν ὀλίγων τόπων	τῶν	ὑπ´ αὐτὰς τὰς Ἄλπεις κειμένων,
[2, 22]	Ῥωμαίων εὐδαιμονίας καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	ὑπαρξόντων αὐτοῖς ἀγαθῶν, ἐὰν κρατήσωσι,
[2, 22]	τὴν Ῥώμην· γενόμενοι δὲ καὶ	τῶν	ὑπαρχόντων ἁπάντων ἐγκρατεῖς καὶ τῆς
[2, 61]	στέρεσθαι χώρας, τάφων, ἱερῶν, πατρίδος,	τῶν	ὑπαρχόντων, ἁπάντων συλλήβδην τῶν ἐν
[2, 23]	Τυρρηνίαν. ὁ μὲν γὰρ ἕτερος	τῶν	ὑπάτων Γάιος Ἀτίλιος προεξεληλυθὼς ἔτυχεν
[2, 24]	τότε δυνάμεως. μετὰ μὲν δὴ	τῶν	ὑπάτων ἐξεληλύθει τέτταρα στρατόπεδα Ῥωμαϊκά,
[2, 66]	πρὸς τὸ μέλλον ἐξεκαλεῖτο τὰς	τῶν	ὑπεναντίων ἐπινοίας. οὐ δυνάμενος δὲ
[2, 34]	δὲ Κελτοὶ πυθόμενοι τὴν παρουσίαν	τῶν	ὑπεναντίων, λύσαντες τὴν πολιορκίαν ὑπήντων
[2, 28]	τέλος ἐπικρατῆσαι τοῦ τόπου καὶ	τῶν	ὑπεναντίων. μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[2, 10]	παραβάλλοντες πλαγίους συνήργουν ταῖς ἐμβολαῖς	τῶν	ὑπεναντίων. ὅτε δὲ τρώσαντα καὶ
[2, 68]	καθοπλισμοῦ καὶ τῆς συντάξεως ἰδίωμα	τῶν	ὑπεναντίων ῥᾳδίως αὐτοὺς ἐτρέψαντο διὰ
[2, 14]	μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας καὶ	τῶν	ὑπὲρ τὸ Σαρδῷον πέλαγος τόπων,
[2, 49]	εὐδοκήσουσιν οὐδὲ μὴ μείνωσιν ἐπὶ	τῶν	ὑποκειμένων, ἔτι τοῦ πρόσθεν ῥᾷον
[2, 51]	τοῦ πλήθους, ἔδοξε μένειν ἐπὶ	τῶν	ὑποκειμένων καὶ δι´ αὑτῶν ἐπιτελεῖν
[2, 1]	ἐπεκράτησαν τῆς ὅλης νήσου πλὴν	τῶν	ὑφ´ Ἱέρωνι ταττομένων μερῶν. ἑξῆς
[2, 56]	τούτοις τἀληθὲς διὰ τὴν ὠφέλειαν	τῶν	φιλομαθούντων. χωρίς τε τούτων τὰς
[2, 50]	ἐλπίδας τότε καταφεύγειν ἐπὶ τὰς	τῶν	φίλων βοηθείας. ~ἐπισημηναμένου δὲ τοῦ
[2, 69]	πρὸς τὸ συμβαῖνον, ἀπῆρε μετὰ	τῶν	φίλων εἰς Ἀλεξάνδρειαν. ~Ἀντίγονος δ´
[2, 4]	τῶν πραγμάτων ἐποιεῖτο διὰ τῆς	τῶν	φίλων πίστεως. χρωμένη δὲ λογισμοῖς
[2, 44]	τῶν Ἑρμιονέων καὶ Κλεώνυμος ὁ	τῶν	Φλιασίων τότ´ ἀποθέμενοι τὰς μοναρχίας
[2, 11]	στρατιωτῶν ἀπέβαλον πολλούς, ἀλλὰ καὶ	τῶν	χιλιάρχων τινὰς καὶ τὸν ταμίαν.
[2, 33]	κεχρῆσθαι τῇ μάχῃ ταύτῃ Ῥωμαῖοι,	τῶν	χιλιάρχων ὑποδειξάντων ὡς δεῖ ποιεῖσθαι
[2, 52]	Ἄρατον καὶ τοὺς Ἀχαιοὺς ὑπὲρ	τῶν	ὡμολογημένων ἧκεν ἔχων τὰς δυνάμεις
[2, 10]	κατεκράτουν διὰ τὸ πλῆθος τῶν	ἐπιβατῶν.	καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ τεττάρων
[2, 58]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς κυριεύσαντες	Τεγεατῶν	κατὰ κράτος οὐδὲν τῶν ὁμοίων
[2, 54]	διανύσας τριταῖος πρὸς τὴν τῶν	Τεγεατῶν	πόλιν, ἀπηντηκότων καὶ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 21]	δὲ τὴν αὐθαίρετον καταφθορὰν τῶν	Γαλατῶν	αὖθις ἀνεχώρησαν εἰς τὴν οἰκείαν.
[2, 33]	ταῖς πρώταις καταφοραῖς χρωμένων τῶν	Γαλατῶν	ἀχρειωθῆναι τὰς μαχαίρας συνδραμόντες εἰς
[2, 23]	δὲ τοῦτ´ εἰκότως, ἔτι περὶ	Γαλατῶν	ἐγκαθημένου ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν τοῦ
[2, 34]	τῶν περὶ τὸν Ῥοδανὸν Γαισάτων	Γαλατῶν	εἰς τρισμυρίους· οὓς παραλαβόντες εἶχον
[2, 35]	ἔφοδον ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ	Γαλατῶν	ἐπὶ Δελφοὺς εἰς μνήμην καὶ
[2, 23]	τὴν Ἰταλίαν οἰκοῦντες τὴν τῶν	Γαλατῶν	ἔφοδον οὐκέτι Ῥωμαίοις ἡγοῦντο συμμαχεῖν
[2, 26]	προειρημένον βουνόν. οἱ δὲ τῶν	Γαλατῶν	ἡγεμόνες ἀφορῶντες τὰ πυρὰ τῆς
[2, 35]	ἅπαν τὸ γινόμενον ὑπὸ τῶν	Γαλατῶν	θυμῷ μᾶλλον ἢ λογισμῷ βραβεύεσθαι.
[2, 5]	κατέστησαν, συνεργησάντων ἔσωθεν αὐτοῖς τῶν	Γαλατῶν.	οἱ δ´ Ἠπειρῶται πυθόμενοι τὸ
[2, 34]	ἐκχωρησάντων εἰς τὸ Μεδιόλανον τῶν	Γαλατῶν,	ὅσπερ ἐστὶ κυριώτατος τόπος τῆς
[2, 20]	γὰρ κατακόπτεσθαι συνήθειαν ἐσχηκότες ὑπὸ	Γαλατῶν	οὐδὲν ἠδύναντο δεινότερον ἰδεῖν οὐδὲ
[2, 20]	τὴν Ἰταλίαν, πέμπτῳ δὲ τῆς	Γαλατῶν	περὶ Δελφοὺς διαφθορᾶς. ἐν γὰρ
[2, 5]	ἐπισιτισμοῦ χάριν. συμμίξαντες δὲ τῶν	Γαλατῶν	τισιν, οἳ μισθοφοροῦντες παρὰ τοῖς
[2, 20]	πόλεμον ἔργων συγκατέστησαν, τήν τε	Γαλατῶν	τόλμαν ἐν καιρῷ καταπληξάμενοι λοιπὸν
[2, 21]	προειρημένους. πολλοὶ μὲν γὰρ τῶν	Γαλατῶν	ὑπεδύοντο τὴν πρᾶξιν, μάλιστα δ´
[2, 7]	οὐκ ἂν τὴν κοινὴν περὶ	Γαλατῶν	φήμην ὑπιδόμενος εὐλαβηθείη τούτοις ἐγχειρίσαι
[2, 35]	δύναμις καθεῖλεν. ὁ δ´ ἀπὸ	Γαλατῶν	φόβος οὐ μόνον τὸ παλαιὸν
[2, 4]	τὸν κατὰ μέρος χειρισμὸν τῶν	πραγμάτων	ἐποιεῖτο διὰ τῆς τῶν φίλων
[2, 11]	ἔχοντες εἰς τὰ κατάλοιπα τῶν	πραγμάτων	ἡγεμόνα τὸν Δημήτριον. κατὰ δὲ
[2, 61]	φυλακὴν πίστεως καὶ πρὸς ἀληθινῶν	πραγμάτων	καὶ βεβαίων κοινωνίαν; ὧν οὐδεμίαν
[2, 53]	ἐξ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο τῶν	πραγμάτων.	καὶ γὰρ τόπους εὐφυεστέρους προκατέχων
[2, 53]	δὴ καὶ νομιστέον αἰτιώτατον γεγονέναι	πραγμάτων	κατορθώσεως. τὸ γὰρ ἐπιλαβόμενον τῆς
[2, 13]	μεγάλα δὲ συνεβάλλετο Καρχηδονίοις εἰς	πραγμάτων	λόγον, καὶ μάλιστα διὰ τὴν
[2, 39]	πρὸς αὔξησιν τῶν ἰδίων ἀνήκουσα	πραγμάτων	οὐκ ἐγίνετο, τῷ μὴ δύνασθαι
[2, 51]	πανδημεὶ διακινδυνεύοντες, τότ´ ἤδη τῶν	πραγμάτων	οὐκέτι διδόντων ἀναστροφὴν ἠνάγκαζε τὰ
[2, 70]	ἡ τύχη τὰ μέγιστα τῶν	πραγμάτων	παρὰ λόγον εἴωθε κρίνειν. καὶ
[2, 37]	συμμαχικὴν καὶ φιλικὴν κοινωνίαν γεγονέναι	πραγμάτων	περὶ αὐτούς, ἀλλὰ καὶ νόμοις
[2, 71]	ἀκολούθως τῇ τε τῶν προγεγονότων	πραγμάτων	περιγραφῇ καὶ τῇ τῶν κεχειρικότων
[2, 42]	ἀλλὰ καὶ δι´ αὐτῶν τῶν	πραγμάτων	πίστεως τυγχάνῃ, διότι μία τις
[2, 42]	προαίρεσιν ἀνοιστέον. πολλοῖς γὰρ κοινωνήσαντες	πραγμάτων,	πλείστων δὲ καὶ καλλίστων Ῥωμαίοις
[2, 47]	αὐτῷ τὸ συμβησόμενον ἐκ τῶν	πραγμάτων.	προδήλως μὲν οὖν αὐτὸ πράττειν
[2, 44]	Ἰλλυρίδα Ῥωμαίων, ἐγένετό τις εὔροια	πραγμάτων	πρὸς τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολὴν
[2, 61]	ἑαυτῶν πατρίδα κοινωνῆσαι τῶν ἰδίων	πραγμάτων,	ταῦτα μὲν ἡμῖν ἐδήλωσε, βουλόμενος
[2, 6]	βεβουλευμένοι περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς	πραγμάτων.	~τὸ μὲν γὰρ ἀνθρώπους ὄντας
[2, 62]	ἐννοίας ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλληνικῶν	πραγμάτων	χορηγίας καὶ δυνάμεως; ἣν μάλιστα
[2, 60]	αὐτὸν τῶν ἐκ τῆς τυραννίδος	ἀσεβημάτων	ἀζήμιον ἐποίησαν, ἀλλὰ καὶ προσλαβόντες
[2, 42]	αὐτῶν τῶν περὶ τὰς πράξεις	ἐνεργημάτων.	~Εἴκοσι μὲν οὖν ἔτη τὰ
[2, 8]	περὶ τῶν εἰς αὐτοὺς γεγονότων	ἀδικημάτων.	ἡ δὲ Τεύτα καθόλου μὲν
[2, 36]	Κελτοῦ τὸ γένος ἰδίων ἕνεκεν	ἀδικημάτων,	οὐ μικρὰν ἀλλὰ μεγάλην ποιήσας
[2, 36]	εὐθέως δῆλος ἦν ἐκ τῶν	ἐπινοημάτων	πόλεμον ἐξοίσων Ῥωμαίοις. ὃ δὴ
[2, 63]	τὰς χορηγίας, ἅμα δὲ τοσούτων	χρημάτων	αὐτὸν φάναι κύριον γεγονέναι κατὰ
[2, 62]	οἷόν τε συναχθῆναι τοσοῦτο πλῆθος	χρημάτων.	καὶ διότι τοῦτο νῦν οὐκ
[2, 6]	καὶ προσπεσόντων παρὰ τῆς Τεύτας	γραμμάτων,	δι´ ὧν ᾤετο δεῖν αὐτοὺς
[2, 26]	καὶ τὸ τῶν σωμάτων καὶ	θρεμμάτων	πλῆθος, ἔτι δὲ τῆς ἀποσκευῆς
[2, 10]	εἰς αὐτοὺς τοὺς ἄνδρας γινομένων	τραυμάτων.	οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ ζεύξαντες τοὺς
[2, 42]	τὸ παράπαν ἐπεθύμησαν ἐκ τῶν	κατορθωμάτων	οὐδενὸς ἰδίᾳ λυσιτελοῦς, ἀλλ´ ἀντὶ
[2, 14]	τοὺς τόπους καὶ τὴν χώραν	ἰδιωμάτων.	Τῆς δὴ συμπάσης Ἰταλίας τῷ
[2, 69]	βίᾳ προσπεσόντες ἐξέωσαν ἐκ τῶν	ὀχυρωμάτων	τοὺς Λακεδαιμονίους. τὸ μὲν οὖν
[2, 15]	τὸ μέγεθος καὶ κάλλος τῶν	σωμάτων,	ἔτι δὲ τὴν ἐν τοῖς
[2, 26]	ὡς ἔοικε, καὶ τὸ τῶν	σωμάτων	καὶ θρεμμάτων πλῆθος, ἔτι δὲ
[2, 62]	πᾶν λάφυρον ἐποίησαν μετὰ τῶν	σωμάτων	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς τάλαντα
[2, 62]	ἐξ αὐτῶν τῶν ἐπίπλων χωρὶς	σωμάτων	οὐχ οἷόν τε συναχθῆναι τοσοῦτο
[2, 62]	τῶν ἐλευθέρων καὶ τῶν δουλικῶν	σωμάτων	τὰ πλεῖστα συνέβη διαφυγεῖν εἰς
[2, 7]	ἂν εἰκότως φανείησαν αὐτοὶ τῶν	συμπτωμάτων	αὑτοῖς αἴτιοι γεγονότες; Περὶ μὲν
[2, 21]	~Γαλάται δ´ ἐκ τῶν προειρημένων	ἐλαττωμάτων	ἔτη μὲν πέντε καὶ τετταράκοντα
[2, 19]	τοῖς στρατοπέδοις ἐν τῇ τῶν	Σεντινατῶν	χώρᾳ πρὸς τοὺς προειρημένους τοὺς
[2, 23]	ὁ μὲν γὰρ ἕτερος τῶν	ὑπάτων	Γάιος Ἀτίλιος προεξεληλυθὼς ἔτυχεν εἰς
[2, 24]	δυνάμεως. μετὰ μὲν δὴ τῶν	ὑπάτων	ἐξεληλύθει τέτταρα στρατόπεδα Ῥωμαϊκά, πεντάκις
[2, 34]	μισθοῦσθαι τῶν περὶ τὸν Ῥοδανὸν	Γαισάτων	Γαλατῶν εἰς τρισμυρίους· οὓς παραλαβόντες
[2, 30]	κατόπιν. τὸ μὲν οὖν τῶν	Γαισάτων	φρόνημα παρὰ τοῖς ἀκοντισταῖς τούτῳ
[2, 61]	ἁπάντων συλλήβδην τῶν ἐν ἀνθρώποις	ἀναγκαιοτάτων	χάριν τοῦ μὴ προδοῦναι τὴν
[2, 37]	τῆς κατασκευῆς ἐπὶ βραχὺ τῶν	ἐπιφανεστάτων	καὶ γνωριζομένων ἐθνῶν καὶ τόπων
[2, 43]	ὀλίγῳ χρόνῳ λοιπὸν ἤδη διετέλει	προστατῶν	μὲν τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους,
[2, 56]	μὲν γὰρ δεῖ διὰ τῶν	πιθανωτάτων	λόγων ἐκπλῆξαι καὶ ψυχαγωγῆσαι κατὰ
[2, 19]	οἰκείαν φυγεῖν. διαγενομένων δὲ πάλιν	ἐτῶν	δέκα παρεγένοντο Γαλάται μετὰ μεγάλης
[2, 1]	ὄντα τότε κατὰ τὴν ἡλικίαν	ἐτῶν	ἐννέα, καὶ διαβὰς κατὰ τὰς
[2, 18]	γενομένου δ´ ἀντισπάσματος, καὶ τῶν	Οὐενέτων	ἐμβαλόντων εἰς τὴν χώραν αὐτῶν,
[2, 16]	Πάδος ποταμός, ὑπὸ δὲ τῶν	ποιητῶν	Ἠριδανὸς θρυλούμενος, ἔχει μὲν τὰς
[2, 29]	μὲν γὰρ ἦν τὸ τῶν	βυκανητῶν	καὶ σαλπιγκτῶν πλῆθος. οἷς ἅμα
[2, 48]	Μακεδόνων ἐλπίδας· κοινολογηθεὶς οὖν δι´	ἀπορρήτων	περὶ τῆς ὅλης ἐπιβολῆς Νικοφάνει
[2, 59]	Ἀχαιῶν, ὀγδοήκοντα τοὺς πρώτους τῶν	πολιτῶν	οὐδὲν ἀδικήσαντας στρεβλώσας ἐναντίον τῶν
[2, 61]	τῶν πράξεων ἐπισημαίνεσθαι, τῆς δὲ	Μεγαλοπολιτῶν	γενναιότητος, ᾗ περὶ τοὺς αὐτοὺς
[2, 61]	ἀπονέμομεν, τίνα γε χρὴ περὶ	Μεγαλοπολιτῶν	ἔχειν διάληψιν; ἆρ´ οὐχὶ τὴν
[2, 55]	κινδυνεῦσαι διὰ τὴν εὐψυχίαν τῶν	Μεγαλοπολιτῶν.	ὃ δὴ καὶ τρισὶ μησὶ
[2, 46]	καλούμενον Ἀθήναιον ἐν τῇ τῶν	Μεγαλοπολιτῶν	χώρᾳ, πρόδηλον δὲ καὶ πικρὸν
[2, 3]	μὲν οὖν πολὺ μέρος τῶν	ὁπλιτῶν	καὶ τῶν ἱππέων αὐτοῦ πρὸ
[2, 24]	ὀκτακισμύριοι πεζοί, πεντακισχίλιοι δ´ ἱππεῖς,	Σαυνιτῶν	δὲ πεζοὶ μὲν ἑπτακισμύριοι, μετὰ
[2, 29]	ἦν τὸ τῶν βυκανητῶν καὶ	σαλπιγκτῶν	πλῆθος. οἷς ἅμα τοῦ παντὸς
[2, 14]	παρὰ μὲν τὴν ἀπὸ τῶν	ἄρκτων,	ὡς ἐπάνω προεῖπον, τὰς Ἄλπεις
[2, 61]	ἤπερ ὑπὸ τῶν παρανόμων καὶ	φευκτῶν	πράξεων. ὁ δὲ πῶς μὲν
[2, 17]	καὶ τῷ κόσμῳ βραχεῖ διαφέροντες	Κελτῶν,	γλώττῃ δ´ ἀλλοίᾳ χρώμενοι. περὶ
[2, 32]	συγχρῆσθαι ταῖς τῶν συμμαχούντων αὐτοῖς	Κελτῶν	δυνάμεσι· τὰ δὲ συλλογισάμενοι τήν
[2, 29]	καὶ θόρυβος ἐξέπληττε τῆς τῶν	Κελτῶν	δυνάμεως. ἀναρίθμητον μὲν γὰρ ἦν
[2, 28]	γενομένης δ´ ἀμφιστόμου τῆς τῶν	Κελτῶν	δυνάμεως, οὐ μόνον καταπληκτικὴν ἀλλὰ
[2, 18]	συνεστήσαντο. παραγενομένων δὲ πάλιν τῶν	Κελτῶν	εἰς Ἄλβαν στρατεύματι μεγάλῳ μετὰ
[2, 31]	ὥρμησαν. ~Ἀπέθανον μὲν οὖν τῶν	Κελτῶν	εἰς τετρακισμυρίους, ἑάλωσαν δ´ οὐκ
[2, 30]	τόθ´ οἱ μὲν πεζοὶ τῶν	Κελτῶν	ἐν αὐτῷ τῷ τῆς παρατάξεως
[2, 31]	Ἡ μὲν οὖν βαρυτάτη τῶν	Κελτῶν	ἔφοδος οὕτω καὶ τούτῳ τῷ
[2, 25]	συνεγγίζειν τοῖς πολεμίοις διαναστάντων τῶν	Κελτῶν	καὶ συμπεσόντων αὐτοῖς ἦν ἀγὼν
[2, 22]	κεκινηκότων ἐκ τῆς οἰκείας τῶν	Κελτῶν.	οὐκ ἐλάχιστα δὲ συνήργησεν καὶ
[2, 30]	βέλεσιν, τοῖς μὲν ὀπίσω τῶν	Κελτῶν	πολλὴν εὐχρηστίαν οἱ σάγοι μετὰ
[2, 32]	τοῦ ποταμοῦ, τοὺς δὲ τῶν	Κελτῶν	σφίσι συνόντας διαβιβάσαντες εἰς τὸ
[2, 25]	βίαιος. τέλος δὲ καθυπερεχόντων τῶν	Κελτῶν	τῇ τόλμῃ καὶ τῷ πλήθει,
[2, 28]	πρὸς τοὺς βασιλέας ἐπανενεχθῆναι τῶν	Κελτῶν·	τοὺς δὲ τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς
[2, 27]	περὶ Τελαμῶνα τῆς Τυρρηνίας τῶν	Κελτῶν	ὑπαρχόντων, οἱ προνομεύοντες ἐξ αὐτῶν
[2, 34]	δ´ ἑξῆς ἔτει, διαπρεσβευσαμένων τῶν	Κελτῶν	ὑπὲρ εἰρήνης καὶ πᾶν ποιήσειν
[2, 13]	διὰ τὸ τὸν ἀπὸ τῶν	Κελτῶν	φόβον ἐπικρέμασθαι τοῖς σφετέροις πράγμασιν
[2, 23]	καταλιπεῖν ἠναγκάσθησαν οἱ βασιλεῖς τῶν	Κελτῶν	φυλακῆς χάριν τῆς χώρας πρὸς
[2, 43]	ἕκαστα χειρίζων, καίπερ εἰς τοῦτο	προβάντων	ἀμφοτέρων ἀδικίας καὶ τόλμης ὥστε
[2, 63]	ἀλλ´ εἴπερ ἑξακισχιλίων ἐγκρατὴς ἐγεγόνει	ταλάντων	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, τὸν
[2, 52]	Ἀράτῳ στρατηγοῦντι καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς	παραγγειλάντων	ἐκ τῆς πόλεως ἀπαλλάττεσθαι, πρὸς
[2, 7]	τῆς τύχης δὲ καὶ τῶν	πραξάντων	ἐστὶν ἔγκλημα, τὸ δ´ ἀκρίτως
[2, 61]	τὸ τὰς ἁμαρτίας ἐξαριθμεῖσθαι τῶν	πραξάντων	οἰκειότερον ὑπάρχον τῆς ἱστορίας τοῦ
[2, 33]	μάχῃ ταύτῃ Ῥωμαῖοι, τῶν χιλιάρχων	ὑποδειξάντων	ὡς δεῖ ποιεῖσθαι τὸν ἀγῶνα
[2, 11]	Ἰλλυρίδος, ἅμα καταστρεφόμενοι τοὺς Ἀρδιαίους.	συμμιξάντων	δὲ πρεσβευτῶν αὐτοῖς καὶ πλειόνων,
[2, 59]	ἀποθανεῖν, ἀδικώτατα καὶ δεινότατα παθόντα	πάντων	ἀνθρώπων. τηρῶν δὲ καὶ περὶ
[2, 38]	τὸ τῶν Ἀχαιῶν ὄνομα κατὰ	πάντων	Πελοποννησίων, οὐκ ἄχρηστον μαθεῖν. οὔτε
[2, 70]	Νεμέων πανήγυριν. ἐν ᾗ τυχὼν	πάντων	τῶν πρὸς ἀθάνατον δόξαν καὶ
[2, 22]	γενόμενοι δὲ καὶ τῶν ὑπαρχόντων	ἁπάντων	ἐγκρατεῖς καὶ τῆς πόλεως αὐτῆς
[2, 69]	τὴν χρείαν τῶν Ἀχαϊκῶν ἱππέων	ἁπάντων,	μάλιστα δὲ Φιλοποίμενος, διὰ τὸ
[2, 61]	τάφων, ἱερῶν, πατρίδος, τῶν ὑπαρχόντων,	ἁπάντων	συλλήβδην τῶν ἐν ἀνθρώποις ἀναγκαιοτάτων
[2, 50]	κλῆσιν, ἔτι δὲ μᾶλλον ἐξ	ἁπάντων	τῶν Ἀχαιῶν. ἠγωνία γάρ, εἰ
[2, 54]	μελλόντων, ἔτι δὲ κατασταθεὶς ἡγεμὼν	ἁπάντων	τῶν συμμάχων, μετὰ ταῦτα χρόνον
[2, 5]	τῶν ἐν αὐτῇ κύριοι κατέστησαν,	συνεργησάντων	ἔσωθεν αὐτοῖς τῶν Γαλατῶν. οἱ
[2, 24]	τῶν δ´ ἐκ τοῦ καιροῦ	προσβοηθησάντων	εἰς τὴν Ῥώμην Σαβίνων καὶ
[2, 34]	Ἀχέρρας οἱ Ῥωμαῖοι σίτου γεμούσας,	ἐκχωρησάντων	εἰς τὸ Μεδιόλανον τῶν Γαλατῶν,
[2, 54]	καὶ ταύτας τὰς πόλεις, ἐθελοντὴν	προσχωρησάντων	αὐτῷ τῶν κατοικούντων, οὕτως ἤδη
[2, 39]	δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων μὲν παραδόξως	πταισάντων	περὶ τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην,
[2, 8]	καὶ λίαν ὑπερηφάνως αὐτῶν διήκουεν.	καταπαυσάντων	δὲ τὸν λόγον, κοινῇ μὲν
[2, 8]	Λεύκιον Κορογκανίους. ἡ δὲ Τεύτα,	καταπλευσάντων	πρὸς αὐτὴν τῶν ἐκ τῆς
[2, 25]	δὲ τῷ συνεγγίζειν τοῖς πολεμίοις	διαναστάντων	τῶν Κελτῶν καὶ συμπεσόντων αὐτοῖς
[2, 69]	κατὰ μίαν πλευρὰν τῆς στρατοπεδείας.	ἀνακληθέντων	δὲ τῶν παρ´ ἑκατέροις εὐζώνων
[2, 54]	δὲ τὰς φρουρὰς ἐκ τῶν	ἐποικοδομηθέντων	χωρίων ὑπὸ Κλεομένους κατά τε
[2, 45]	οὐχ οἷον ἤνυσάν τι τῶν	ἐπινοηθέντων,	ἀλλὰ τοὐναντίον καὶ τὸν Ἄρατον
[2, 37]	τὴν ἀνάμνησιν ἀπὸ τῶν νῦν	ῥηθέντων	καιρῶν διὰ τὸ τὴν μὲν
[2, 56]	τραγῳδιογράφοι, τῶν δὲ πραχθέντων καὶ	ῥηθέντων	κατ´ ἀλήθειαν αὐτῶν μνημονεύειν πάμπαν,
[2, 12]	Λίσσου, καὶ τούτοις ἀνόπλοις. ὧν	συντελεσθέντων	ὁ Ποστόμιος μετὰ ταῦτα πρεσβευτὰς
[2, 27]	Γαΐου παρουσίαν ἔκ τινος τῶν	ἀχθέντων	αἰχμαλώτων σπουδῇ παρενέβαλον τοὺς πεζούς,
[2, 10]	Δημήτριον τὸν Φάριον. τούτων δὲ	πραχθέντων	εὐθέως οἱ τῶν Ἰλλυριῶν προεστῶτες
[2, 56]	καθάπερ οἱ τραγῳδιογράφοι, τῶν δὲ	πραχθέντων	καὶ ῥηθέντων κατ´ ἀλήθειαν αὐτῶν
[2, 39]	ἐξ ἑκάστης πόλεως οὕτω παραλόγως	διαφθαρέντων,	συνέβη τὰς κατ´ ἐκείνους τοὺς
[2, 14]	τὰς πράξεις διαφέροντα κατανοεῖν βέλτιον,	ὑπογραφέντων	τῶν περί τε τοὺς τόπους
[2, 18]	τοὺς συμμάχους μετὰ πολλῆς προθυμίας	ἀπήντων,	σπεύδοντες συμβαλεῖν καὶ διακινδυνεῦσαι περὶ
[2, 25]	οἱ δ´ ἀκούσαντες ἐξ ὑποστροφῆς	ἀπήντων,	σπεύδοντες τούτοις συμβαλεῖν. ἐγγίσαντες δ´
[2, 34]	τῶν ὑπεναντίων, λύσαντες τὴν πολιορκίαν	ὑπήντων	καὶ παρετάξαντο. τῶν δὲ Ῥωμαίων
[2, 28]	τῶν πεζικῶν στρατοπέδων ἤδη σύνεγγυς	ὄντων	ἀλλήλοις ἴδιον ἦν καὶ θαυμαστὸν
[2, 25]	ἤδη δ´ αὐτῶν περὶ πόλιν	ὄντων	ἣ καλεῖται μὲν Κλούσιον, ἀπέχει
[2, 54]	ταύτην καταπληξαμένων τῶν Μακεδόνων καὶ	λαβόντων	ὑποχείριον, ἀναζεύξας προῆγε τὴν ἐφ´
[2, 7]	τῶν τρισχιλίων· μετὰ δὲ ταῦτα	παρεισαγαγόντων	αὐτοὺς πάλιν εἰς Ἔρυκα τῆς
[2, 29]	τοῖν μεροῖν ἅμα τῶν πολεμίων	ἐπαγόντων	αὐτοῖς, ἢ τοὐναντίον τὴν ἐπιτευκτικωτάτην,
[2, 11]	ὁμοίως καὶ τούτων ἀποδεξαμένων καὶ	δόντων	ἑαυτοὺς εἰς τὴν ἐπιτροπὴν παραχρῆμα
[2, 51]	τότ´ ἤδη τῶν πραγμάτων οὐκέτι	διδόντων	ἀναστροφὴν ἠνάγκαζε τὰ περιεστῶτα καταφεύγειν
[2, 50]	τε παρὰ τοῦ βασιλέως ἐπιστολὰς	ἀποδόντων	καὶ τὴν λοιπὴν εὔνοιαν αὐτοῦ
[2, 11]	δὲ καὶ λέμβων εἴκοσι τῶν	ἀποκομιζόντων	τὴν ἐκ τῆς χώρας ὠφέλειαν.
[2, 7]	τινι τῶν δεινῶν οὐ τῶν	παθόντων,	τῆς τύχης δὲ καὶ τῶν
[2, 50]	περὶ τὸν Νικοφάνη καὶ Κερκιδᾶν	ἐπανελθόντων	εἰς οἶκον καὶ τάς τε
[2, 65]	~Τοῦ δὲ θέρους ἐνισταμένου, καὶ	συνελθόντων	τῶν Μακεδόνων καὶ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 8]	τοῖς Ἰλλυριοῖς, τότε καὶ πλειόνων	ἐπελθόντων	ἐπὶ τὴν σύγκλητον, κατέστησαν πρεσβευτὰς
[2, 2]	τινῶν δέ, καὶ μάλιστα τῶν	προϊόντων	πρὸς τὴν ἀρχήν, ἀμφισβητούντων πρὸς
[2, 15]	δαψιλείας τῶν πρὸς τὴν τροφὴν	ἀνηκόντων	οὕτως ἄν τις ἀκριβέστατα κατανοήσειεν·
[2, 70]	πρὸς ἀθάνατον δόξαν καὶ τιμὴν	ἀνηκόντων	ὑπό τε τοῦ κοινοῦ τῶν
[2, 18]	δ´ ἀντισπάσματος, καὶ τῶν Οὐενέτων	ἐμβαλόντων	εἰς τὴν χώραν αὐτῶν, τότε
[2, 54]	αὑτὸν καὶ χρηματίσας περὶ τῶν	μελλόντων,	ἔτι δὲ κατασταθεὶς ἡγεμὼν ἁπάντων
[2, 45]	δῆλον ἔσται διὰ τῶν λέγεσθαι	μελλόντων.	~Θεωρῶν γὰρ τοὺς Αἰτωλοὺς ὁ
[2, 7]	ἀρχὴν ἐξέπεσον ἐκ τῆς ἰδίας,	συνδραμόντων	ἐπ´ αὐτοὺς τῶν ὁμοεθνῶν διὰ
[2, 27]	κινδύνου, πεπεισμένος τῆς ἐπιγραφῆς τῶν	ἐκβαινόντων	πλεῖστον οὕτω κληρονομήσειν. οἱ δὲ
[2, 50]	πολιτείας, μή ποθ´ ὁμολογουμένως τῶν	συμβαινόντων	αὐτὸς ἀναλάβῃ τὴν αἰτίαν, δόξαντος
[2, 24]	Ῥώμῃ διέτριβον ἡτοιμασμένοι χάριν τῶν	συμβαινόντων	ἐν τοῖς πολέμοις, ἐφεδρείας ἔχοντες
[2, 4]	ἄλλοις ἀνθρώποις ἐπὶ τῶν ἐκείνοις	συμβαινόντων	ἐνδεικνυμένης τὴν αὑτῆς δύναμιν. ἃ
[2, 56]	καθηκόντως δυνατὸν ἐπ´ οὐδενὶ τῶν	συμβαινόντων.	ἐπεὶ τίς ἀνθρώπων οὐ δεινὸν
[2, 27]	τῶν κατ´ αὐτὸν τὸν καιρὸν	συμβαινόντων.	~οἱ δὲ περὶ τὸν Αἰμίλιον
[2, 9]	ἐνεχείρησαν πολιορκεῖν τὴν πόλιν. ὧν	συμβαινόντων	οἱ Κερκυραῖοι δυσχρηστούμενοι καὶ δυσελπίστως
[2, 67]	Μακεδόνων καὶ τῶν ἅμα τούτοις	προσβαινόντων	πλῆθος ἐκθύμως ὥρμησε καὶ τεθαρρηκότως
[2, 22]	εὐδαιμονίας καὶ τὸ πλῆθος τῶν	ὑπαρξόντων	αὐτοῖς ἀγαθῶν, ἐὰν κρατήσωσι, προετρέποντο
[2, 22]	ἐπὶ τοὺς ὅρους, ὡς ἤδη	παρόντων	εἰς τὴν χώραν τῶν πολεμίων,
[2, 39]	πίστει συνεχρήσαντο πρὸς τὴν τῶν	παρόντων	κακῶν ἐξαγωγήν. οὐ μόνον δὲ
[2, 29]	ἐπιφάνεια καὶ κίνησις, ὡς ἂν	διαφερόντων	ταῖς ἀκμαῖς καὶ τοῖς εἴδεσι.
[2, 67]	δὲ μισθοφόρων κατόπιν ἐπικειμένων καὶ	προσφερόντων	τὰς χεῖρας ἐρρωμένως. ἐν ᾧ
[2, 25]	πολεμίοις διαναστάντων τῶν Κελτῶν καὶ	συμπεσόντων	αὐτοῖς ἦν ἀγὼν τὰς ἀρχὰς
[2, 6]	τῶν τόπων, ἅμα δὲ καὶ	προσπεσόντων	παρὰ τῆς Τεύτας γραμμάτων, δι´
[2, 34]	ἱππεῦσιν ἐξ ἐφόδου τολμηρῶς σφίσι	προσπεσόντων,	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀντεῖχον· μετὰ
[2, 49]	συνεπιλαμβάνηται, μὴ δεῖσθαι χρείας τῶν	βοηθησόντων·	ἂν δ´ ἀντιπίπτῃ τὰ τῆς
[2, 71]	μνήμην; διότι τῶν καιρῶν τούτων	συναπτόντων	τοῖς ὑφ´ ὑμῶν ἱστορεῖσθαι μέλλουσι
[2, 30]	ἀπόστασιν καὶ τὸ πλῆθος τῶν	πιπτόντων	βελῶν, περικακοῦντες δὲ καὶ δυσχρηστούμενοι
[2, 69]	κατὰ μέρη, ποτὲ δ´ ὁλοσχερῶς	συμπιπτόντων,	διαφέρουσαν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν ἐξ
[2, 52]	τότε (δὲ) συλλογιζόμενος ἐκ τῶν	προσπιπτόντων	ὅσον οὔπω παρεῖναι τὸν Κλεομένη
[2, 56]	ταῖς αἰτίαις καὶ προαιρέσεσι τῶν	πραττόντων	καὶ ταῖς τούτων διαφοραῖς. ~Μαντινεῖς
[2, 58]	γ´ εἰ μὲν ἡ τῶν	πραττόντων	ὠμότης ἦν αἰτία, καὶ τούτους
[2, 39]	τῶν πλείστων μερῶν τῆς Ἑλλάδος	πρεσβευόντων	ἐπὶ τὰς διαλύσεις, Ἀχαιοῖς καὶ
[2, 35]	σὺν νῷ καὶ μετὰ λογισμοῦ	κινδυνευόντων	αἵρεσις καὶ δύναμις καθεῖλεν. ὁ
[2, 39]	συγχωρούντων ἡττῆσθαι, τῶν δὲ μὴ	πιστευόντων	ὅτι νενικήκασιν. οὐ μὴν ἀλλά
[2, 11]	καιροὺς τῶν τὰς ὑπάτους ἀρχὰς	ἐχόντων	Γνάιος μὲν Φόλουιος ἐξέπλει ναυσὶ
[2, 68]	χρήσασθαι φυγῇ, κρημνώδη καὶ δύσβατον	ἐχόντων	ἐπὶ πολὺ τὴν ἀναχώρησιν τῶν
[2, 25]	ἐξ ἀμφοῖν βίαιος. τέλος δὲ	καθυπερεχόντων	τῶν Κελτῶν τῇ τόλμῃ καὶ
[2, 52]	καὶ προτείνας Ἀντιγόνῳ τὸν Ἀκροκόρινθον,	κατεχόντων	Ἀχαιῶν τότε τὸν τόπον τοῦτον,
[2, 22]	Ῥώμην· γενόμενοι δὲ καὶ τῶν	ὑπαρχόντων	ἁπάντων ἐγκρατεῖς καὶ τῆς πόλεως
[2, 61]	χώρας, τάφων, ἱερῶν, πατρίδος, τῶν	ὑπαρχόντων,	ἁπάντων συλλήβδην τῶν ἐν ἀνθρώποις
[2, 27]	Τελαμῶνα τῆς Τυρρηνίας τῶν Κελτῶν	ὑπαρχόντων,	οἱ προνομεύοντες ἐξ αὐτῶν ἐμπεσόντες
[2, 69]	τὴν συμπλοκήν, παρ´ ἑκατέροις σχεδὸν	ὑπαρχόντων	τούτων εἰς πεντακισχιλίους. ὧν ποτὲ
[2, 7]	μεγίσταις συμφοραῖς ὁμολογούμενόν ἐστι τῶν	πασχόντων	ἁμάρτημα. διὸ καὶ τοῖς μὲν
[2, 17]	τὰ μὲν οὖν ἐπιφανέστατα τῶν	κατασχόντων	τοὺς προειρημένους τόπους ἐθνῶν ταῦθ´
[2, 44]	καὶ συμμαχίαν πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ	μετασχόντων	εὐγενῶς σφίσι τοῦ πρὸς Δημήτριον
[2, 21]	καὶ τραχύνεσθαι μὲν ἐκ τῶν	τυχόντων	πρὸς Ῥωμαίους, ἐπισπᾶσθαι δὲ τοὺς
[2, 56]	τἀληθὲς διὰ τὴν ὠφέλειαν τῶν	φιλομαθούντων.	χωρίς τε τούτων τὰς πλείστας
[2, 9]	διὰ τὸ παράδοξον, ἐκθύμως δὲ	βοηθούντων	καὶ διαγωνιζομένων, συνέβη τοὺς Ἰλλυριοὺς
[2, 46]	τοὺς πρότερον κατὰ τῶν μηδὲν	ἀδικούντων	πᾶσαν ἱκανὴν ποιουμένους πρόφασιν εἰς
[2, 39]	δυναστείας, ἔτι δὲ τῆς τῶν	περιοικούντων	βαρβάρων ἐπικρατείας ἐμποδισθέντες οὐχ ἑκουσίως
[2, 18]	δὲ καὶ τῶν τὰς Ἄλπεις	κατοικούντων	ὁρμὰς ἐποιοῦντο καὶ συνηθροίζοντο πολλάκις
[2, 54]	πόλεις, ἐθελοντὴν προσχωρησάντων αὐτῷ τῶν	κατοικούντων,	οὕτως ἤδη συνάπτοντος τοῦ χειμῶνος
[2, 2]	πολιορκουμένων ἤδη κακῶς διακειμένων καὶ	δοκούντων	ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν ἐνδώσειν ἑαυτούς,
[2, 38]	οὔτε τῶν παρὰ λόγον εἶναι	δοκούντων	οὐδὲν οἷόν τε συντελεσθῆναι. ἔστι
[2, 11]	τῆς χώρας ὠφέλειαν. τῶν δὲ	πολιορκούντων	τὴν Ἴσσαν οἱ μὲν ἐν
[2, 7]	Ἔρυκα τῆς αὐτῆς χρείας ἕνεκεν,	πολιορκούντων	τὴν πόλιν Ῥωμαίων, ἐπεχείρησαν μὲν
[2, 52]	δὲ τὸν Κλεομένη διαπεμπομένων καὶ	καλούντων,	παρεδόθη τοῖς Ἀχαιοῖς ἀφορμὴ καὶ
[2, 2]	ἀμφισβητούντων πρὸς τὰ λεγόμενα καὶ	παρακαλούντων	τὰ πλήθη μὴ προδιαλαμβάνειν, ἀλλ´
[2, 8]	τὸν πρὸ τοῦ χρόνον τῶν	ἐγκαλούντων	τοῖς Ἰλλυριοῖς, τότε καὶ πλειόνων
[2, 39]	ὡς ἂν τῶν μὲν μὴ	συγχωρούντων	ἡττῆσθαι, τῶν δὲ μὴ πιστευόντων
[2, 2]	τῶν προϊόντων πρὸς τὴν ἀρχήν,	ἀμφισβητούντων	πρὸς τὰ λεγόμενα καὶ παρακαλούντων
[2, 50]	λοιπὴν εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ προθυμίαν	διασαφούντων,	μετεωρισθέντες οἱ Μεγαλοπολῖται προθύμως ἔσχον
[2, 32]	ἐναντίων, ἐβούλοντο συγχρῆσθαι ταῖς τῶν	συμμαχούντων	αὐτοῖς Κελτῶν δυνάμεσι· τὰ δὲ
[2, 59]	καὶ προφάσει χρησάμενος, ὥς τινων	συνειδότων	τὰ περὶ τὴν εἴσοδον τῶν
[2, 10]	δυσελπιστήσαντες τοῖς ὅλοις ἐκ τῶν	συμβεβηκότων,	βραχὺν ἔτι χρόνον ὑπομείναντες τὴν
[2, 22]	τὴν χώραν τῶν πολεμίων, οὐδέπω	κεκινηκότων	ἐκ τῆς οἰκείας τῶν Κελτῶν.
[2, 54]	πρὸς τὴν τῶν Τεγεατῶν πόλιν,	ἀπηντηκότων	καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἐνταῦθα, περιστρατοπεδεύσας
[2, 71]	πραγμάτων περιγραφῇ καὶ τῇ τῶν	κεχειρικότων	τὰ πρὸ τοῦ δυναστῶν καταστροφῇ.
[2, 2]	μεγίστην ἔσχε τῶν πρὸ αὐτοῦ	βεβασιλευκότων	ἐν Ἰλλυριοῖς. οὗτος ὑπὸ Δημητρίου
[2, 8]	διελέγοντο περὶ τῶν εἰς αὐτοὺς	γεγονότων	ἀδικημάτων. ἡ δὲ Τεύτα καθόλου
[2, 33]	ἑκάστους. συνεωρακότες γὰρ ἐκ τῶν	προγεγονότων	κινδύνων ὅτι τοῖς τε θυμοῖς
[2, 37]	τὸ τὴν μὲν ὑπὲρ τῶν	προγεγονότων	παρ´ αὐτοῖς ἱστορίαν ὑπὸ πλειόνων
[2, 71]	ἀφορίζειν ἀκολούθως τῇ τε τῶν	προγεγονότων	πραγμάτων περιγραφῇ καὶ τῇ τῶν
[2, 37]	τύχης ὥστε προσδεῖσθαι τῆς τῶν	προγεγονότων	ὑπομνήσεως. περὶ δὲ τοῦ τῶν
[2, 56]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀράτῳ	γεγραφότων	παρ´ ἐνίοις ἀποδοχῆς ἀξιοῦται Φύλαρχος,
[2, 42]	παρείχοντο τοῖς συμμάχοις, ἀντικατηλλάττοντο τὴν	ἑκάστων	ἐλευθερίαν καὶ τὴν κοινὴν ὁμόνοιαν
[2, 1]	συνεχῆ τούτοις πειρασόμεθα δηλοῦν, κεφαλαιωδῶς	ἑκάστων	ἐπιψαύοντες κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 56]	γυναικῶν καὶ κόμας διερριμμένας καὶ	μαστῶν	ἐκβολάς, πρὸς δὲ τούτοις δάκρυα
[2, 71]	τῶν κεχειρικότων τὰ πρὸ τοῦ	δυναστῶν	καταστροφῇ.
[2, 56]	ἀποκτεινύναι μέγιστον ἀσέβημα τίθεται καὶ	μεγίστων	ἄξιον προστίμων· καίτοι γε προφανῶς
[2, 15]	τούτων ἄν τις μάλιστα τεκμήραιτο·	πλείστων	γὰρ ὑϊκῶν ἱερείων κοπτομένων ἐν
[2, 42]	ἀνοιστέον. πολλοῖς γὰρ κοινωνήσαντες πραγμάτων,	πλείστων	δὲ καὶ καλλίστων Ῥωμαίοις οὐδέποτε
[2, 39]	ἐν οἷς καιροῖς ἀπὸ τῶν	πλείστων	μερῶν τῆς Ἑλλάδος πρεσβευόντων ἐπὶ
[2, 42]	κοινωνήσαντες πραγμάτων, πλείστων δὲ καὶ	καλλίστων	Ῥωμαίοις οὐδέποτε τὸ παράπαν ἐπεθύμησαν
[2, 47]	αὐτοῖς ἐλπίδας· ὅπερ ἥκιστα φαίνεσθαι	πράττων	ἐβούλετο. διόπερ ἔχων τοιαύτην πρόθεσιν
[2, 61]	ὧν οὐδεμίαν ἐποιήσατο μνήμην Φύλαρχος,	τυφλώττων,	ὥς γ´ ἐμοὶ δοκεῖ, περὶ
[2, 58]	πράττουσι καὶ μεταπορευομένοις τὴν ἀσέβειαν	αὐτῶν.	ἀλλ´ ὅμως οὐδενὸς περαιτέρω συνεξακολουθήσαντος
[2, 7]	σαφῶς ἐπεγνωκότες Ῥωμαῖοι τὴν ἀσέβειαν	αὐτῶν	ἅμα τῷ διαλύσασθαι τὸν πρὸς
[2, 35]	οὔτε τὴν ἐξ ἀρχῆς ἔφοδον	αὐτῶν	ἀμνημόνευτον παραλιπεῖν οὔτε τὰς μετὰ
[2, 33]	ἄπρακτον εἶναι τὴν δευτέραν πληγὴν	αὐτῶν·	ἀναδόντες οὖν οἱ χιλίαρχοι τὰ
[2, 31]	βασιλέων Κογκολιτάνος. ὁ δ´ ἕτερος	αὐτῶν	Ἀνηρόεστος εἴς τινα τόπον συμφυγὼν
[2, 3]	τῆς πόλεως. καὶ πολλοὺς μὲν	αὐτῶν	ἀπέκτειναν, ἔτι δὲ πλείους αἰχμαλώτους
[2, 39]	οὐχ ἑκουσίως ἀλλὰ κατ´ ἀνάγκην	αὐτῶν	ἀπέστησαν. μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων
[2, 41]	τῷ μὴ νομίμως ἀλλὰ δεσποτικῶς	αὐτῶν	ἄρχειν, μετέστησαν εἰς δημοκρατίαν τὴν
[2, 57]	ἐπεῖδον ἀπολλυμένους, οὐκ ὀλίγους δ´	αὐτῶν	βιαίοις τραύμασι περιπεσόντας, τούτους εἰς
[2, 41]	οὗ συνέπεσε τὰς μὲν ἐμφρούρους	αὐτῶν	γενέσθαι διά τε Δημητρίου καὶ
[2, 24]	ὑπήκουον. ~Ἵνα δὲ συμφανὲς ἐπ´	αὐτῶν	γένηται τῶν ἔργων ἡλίκοις Ἀννίβας
[2, 8]	κοινολογίαν ἀγερώχως καὶ λίαν ὑπερηφάνως	αὐτῶν	διήκουεν. καταπαυσάντων δὲ τὸν λόγον,
[2, 28]	ἐγγὺς εἶναι συμβαίνει τὰς οἰκείας	αὐτῶν	δυνάμεις. διὸ καὶ τοὺς μὲν
[2, 69]	Φιλοποίμενος, διὰ τὸ περὶ τῆς	αὐτῶν	ἐλευθερίας συνεστάναι τὸν ὅλον ἀγῶνα.
[2, 27]	Κελτῶν ὑπαρχόντων, οἱ προνομεύοντες ἐξ	αὐτῶν	ἐμπεσόντες εἰς τοὺς παρὰ τοῦ
[2, 19]	τῇ Καμερτίων χώρᾳ καὶ πολλοὺς	αὐτῶν	ἐν τῷ κινδύνῳ διέφθειραν. ἐν
[2, 32]	γῆν ἐδῄουν καὶ τὰς κατοικίας	αὐτῶν	ἐξεπόρθουν. οἱ δὲ τῶν Ἰνσόμβρων
[2, 17]	κατῴκησαν, ὃ μέγιστον ἔθνος ἦν	αὐτῶν·	ἑξῆς δὲ τούτοις παρὰ τὸν
[2, 34]	μέρος δέ τι καὶ φυγεῖν	αὐτῶν	ἠνάγκασαν, ἕως ὁ Γνάιος ἀνακαλεσάμενος
[2, 14]	χώραν· ἡγοῦμαι γὰρ τὴν περὶ	αὐτῶν	ἱστορίαν οὐ μόνον ἀξίαν εἶναι
[2, 18]	δὲ Γαλάται καταπλαγέντες τὴν ἔφοδον	αὐτῶν	καὶ διαστασιάσαντες πρὸς σφᾶς νυκτὸς
[2, 5]	δ´ Ἰλλυριοὶ συνέντες τὸν μερισμὸν	αὐτῶν	καὶ τὴν λοιπὴν ῥᾳθυμίαν ἐκπορεύονται
[2, 6]	ἔμπροσθεν χρόνοις, ἀλλὰ περὶ σφῶν	αὐτῶν	καὶ τῶν πόλεων. Οἱ δ´
[2, 47]	πρὸ πολλοῦ λυμαίνεσθαι τὴν ἐπιβολὴν	αὐτῶν.	κατανοῶν δὲ τὸν Ἀντίγονον καὶ
[2, 13]	ἑκάστην ἡμέραν προσδοκᾶν τὴν ἔφοδον	αὐτῶν.	καταψήσαντες δὲ καὶ πραΰναντες τὸν
[2, 33]	ἐποίησαν, ἀφελόμενοι τὴν ἐκ διάρσεως	αὐτῶν	μάχην, ὅπερ ἴδιόν ἐστι Γαλατικῆς
[2, 56]	πραχθέντων καὶ ῥηθέντων κατ´ ἀλήθειαν	αὐτῶν	μνημονεύειν πάμπαν, (κ) ἂν πάνυ
[2, 60]	ἡγεμόνα καὶ στρατηγὸν καταστήσαντες σφῶν	αὐτῶν.	ὁ δ´ ἐπιλαθόμενος τῶν προειρημένων
[2, 43]	εὐθὺς ἐραστὴς γενόμενος τῆς προαιρέσεως	αὐτῶν.	ὀγδόῳ δὲ πάλιν ἔτει στρατηγὸς
[2, 39]	γὰρ δὴ τότε ταύτην περὶ	αὐτῶν	πάντες εἶχον τὴν δόξαν. Τότε
[2, 39]	τὸ μιμηταὶ γενέσθαι τῆς πολιτείας	αὐτῶν.	παρακαλέσαντες γὰρ σφᾶς καὶ συμφρονήσαντες
[2, 24]	ἐφεδρείας ἔχοντες τάξιν, Ῥωμαίων μὲν	αὐτῶν	πεζοὶ δισμύριοι, μετὰ δὲ τούτων
[2, 25]	ὥρμησαν τὴν Ῥώμην. ἤδη δ´	αὐτῶν	περὶ πόλιν ὄντων ἣ καλεῖται
[2, 5]	τοὺς Ἠπειρώτας, καὶ πολλοὺς μὲν	αὐτῶν	πεσεῖν, ἔτι δὲ πλείους ἁλῶναι,
[2, 16]	ῥεύματι πρὸς ἕω φέρεται δι´	αὐτῶν·	ποιεῖ δὲ τὴν ἐκβολὴν δυσὶ
[2, 36]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι διηπίστουν, θεωροῦντες	αὐτῶν	τὰς ἐπιβολάς. ἐξ ὧν δῆλον
[2, 24]	πλῆθος τῶν δυναμένων ὅπλα βαστάζειν,	αὐτῶν	τε Ῥωμαίων καὶ τῶν συμμάχων,
[2, 57]	ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, Ἀράτου πραξικοπήσαντος	αὐτῶν	τὴν πόλιν. ἐν ᾧ καιρῷ
[2, 2]	στρατεύσαντες οὖν πανδημεὶ καὶ περιστρατοπεδεύσαντες	αὐτῶν	τὴν πόλιν κατὰ τὸ συνεχὲς
[2, 18]	Οὐενέτων ἐμβαλόντων εἰς τὴν χώραν	αὐτῶν,	τότε μὲν ποιησάμενοι συνθήκας πρὸς
[2, 23]	περὶ Γαλατῶν ἐγκαθημένου ταῖς ψυχαῖς	αὐτῶν	τοῦ παλαιοῦ φόβου. διὸ καὶ
[2, 19]	Ῥωμαῖοι δ´ ἐκ παρατάξεως κρατήσαντες	αὐτῶν	τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς
[2, 62]	ὅμως ἐκ Πελοποννήσου πάσης ἐξ	αὐτῶν	τῶν ἐπίπλων χωρὶς σωμάτων οὐχ
[2, 21]	πρῶτον χωρὶς τοῦ πλήθους δι´	αὐτῶν	τῶν ἡγουμένων ἐν ἀπορρήτοις ἐπράττετο
[2, 34]	τῇ μάχῃ τέλος ἐτράπησαν ὑπ´	αὐτῶν	τῶν ἱππέων. καὶ πολλοὶ μὲν
[2, 28]	θάρσος ταῦτ´ ἀπορρίψαντες γυμνοὶ μετ´	αὐτῶν	τῶν ὅπλων πρῶτοι τῆς δυνάμεως
[2, 42]	ὑπὲρ τούτων ἔσται διαλαμβάνειν ἐξ	αὐτῶν	τῶν περὶ τὰς πράξεις ἐνεργημάτων.
[2, 42]	ἡμετέρας ἀποφάσεως, ἀλλὰ καὶ δι´	αὐτῶν	τῶν πραγμάτων πίστεως τυγχάνῃ, διότι
[2, 15]	ἐν τοῖς πολέμοις τόλμαν ἐξ	αὐτῶν	τῶν πράξεων σαφῶς ἔσται καταμαθεῖν.
[2, 22]	διὰ τὸ πρὸς ταῖς πλευραῖς	αὐτῶν	ὑπάρχειν παρορᾶν ἠναγκάζοντο τὰ κατὰ
[2, 6]	οἱ δὲ κατελεήσαντες τὰς συμφορὰς	αὐτῶν	ὑπήκουσαν καὶ μετὰ ταῦτα παραβοηθοῦντες
[2, 35]	σὺν νῷ κινδυνεύουσι) τὴν ἔφοδον	αὐτῶν	ὑπομένωσι καὶ πάσας ἐξελέγχωσι τὰς
[2, 53]	δυνάμεων τοῦτ´ ἦν, ὡς ἐξ	αὐτῶν	φανερὸν ἐγένετο τῶν πραγμάτων. καὶ
[2, 17]	ἐπὶ τὴν νῦν κατεχομένην ὑπ´	αὐτῶν	χώραν, ἀλλ´ ἐπὶ τὰ προειρημένα
[2, 45]	ἐκείνου καὶ λυμηναμένου τὰς ἐπιβολὰς	αὐτῶν.	ὡς δ´ ἐχειρίσθη τὰ ὅλα,
[2, 7]	ἐπικουρία, τοῖς δὲ διὰ τὴν	αὑτῶν	ἀβουλίαν ὄνειδος καὶ ἐπιτίμησις συνεξακολουθεῖ
[2, 29]	τοὺς παρακειμένους τόπους συνηχοῦντας ἐξ	αὑτῶν	δοκεῖν προΐεσθαι φωνήν. ἐκπληκτικὴ δ´
[2, 19]	τῆς τε λείας καὶ τῆς	αὑτῶν	δυνάμεως τὸ πλεῖστον μέρος διέφθειραν.
[2, 41]	πάσας τὰς πόλεις χωρισθείσας ἀφ´	αὑτῶν	ἐναντίως τὸ συμφέρον ἄγειν ἀλλήλαις.
[2, 51]	ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων καὶ δι´	αὑτῶν	ἐπιτελεῖν τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον. ἐπεὶ
[2, 19]	αὐτοῖς ἐγερθῇ βαρύς, ἀπὸ μὲν	αὑτῶν	ἔτρεψαν τὰς ὁρμὰς τῶν ἐξανισταμένων,
[2, 42]	καταγωνιζόμενοι συνεχῶς τοὺς ἢ δι´	αὑτῶν	ἢ διὰ τῶν βασιλέων τὰς
[2, 27]	τόπους, εὐθέως ἐξαπέστελλον τοὺς παρ´	αὑτῶν	ἱππεῖς καί τινας τῶν εὐζώνων,
[2, 67]	τάξεις καὶ προσεβοήθουν τοῖς παρ´	αὑτῶν	ἱππεῦσι. τούτου δὲ συμβάντος ἀπερίσπαστον
[2, 10]	δ´ Ἰλλυριοὶ ζεύξαντες τοὺς παρ´	αὑτῶν	λέμβους ἀνὰ τέτταρας συνεπλέκοντο τοῖς
[2, 7]	ὁμοεθνῶν διὰ τὸ παρασπονδῆσαι τοὺς	αὑτῶν	οἰκείους καὶ συγγενεῖς· ὑποδεξαμένων γε
[2, 17]	περιαγαγεῖν καὶ μεθιστάναι κατὰ τὰς	αὑτῶν	προαιρέσεις. περὶ δὲ τὰς ἑταιρείας
[2, 22]	μὲν τὰ πιστὰ περὶ τῆς	αὑτῶν	συμμαχίας, ἀναμιμνήσκοντες δὲ τῆς τῶν
[2, 50]	πλειόνων μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι δι´	αὑτῶν	σῴζειν καὶ τὰς πόλεις καὶ
[2, 47]	τὴν σωτηρίαν, ἀλλ´ αὐτοὺς δι´	αὑτῶν	σῴζειν τὰς πόλεις καὶ τὴν
[2, 42]	τοὔργον ἐπετέλεσαν, τὰ μὲν δι´	αὑτῶν,	τὰ δὲ καὶ διὰ τῶν
[2, 5]	τῶν παρ´ Ἀντιγόνειαν στενῶν, μερίσαντες	αὑτῶν	τινας ἐξαπέστειλαν παραφυλάξοντας τὴν Ἀντιγόνειαν·
[2, 26]	τὸν λόφον ταχέως ἀναθαρρήσαντες ἐξαπέστειλαν	αὑτῶν	τινας τῆς νυκτὸς ἀνόπλους διὰ
[2, 58]	οἱ δὲ πεισθέντες ἀπεκλήρωσαν ἐξ	αὑτῶν	τριακοσίους ἄνδρας· ὧν οἱ λαχόντες
[2, 43]	πρῶτα καὶ πέντε συνεπολιτεύσαντο μεθ´	ἑαυτῶν	αἱ προειρημέναι πόλεις, γραμματέα κοινὸν
[2, 30]	τῷ τοὺς Ῥωμαίους δεξαμένους τοὺς	ἑαυτῶν	ἀκοντιστὰς προσβάλλειν σφίσι τὰς σπείρας,
[2, 25]	ἔχοντες ἅμα μὲν ἐκδέχεσθαι τοὺς	ἑαυτῶν	ἱππεῖς, ἅμα δὲ παραδόξως ἐνοχλῆσαι
[2, 61]	ἀξιῶν αὐτοὺς ἀβλαβῆ κομισαμένους τὴν	ἑαυτῶν	πατρίδα κοινωνῆσαι τῶν ἰδίων πραγμάτων,
[2, 13]	ἀλλ´ οὐδ´ ἀσφαλῶς οἰκῆσαι τὴν	ἑαυτῶν	πατρίδα, τούτους ἔχοντες ἐφέδρους τοὺς
[2, 44]	τὰς τυραννίδας, ἐλευθερῶσαι δὲ τὰς	ἑαυτῶν	πατρίδας, μετασχεῖν δὲ τῆς τῶν
[2, 48]	βασιλεῖ διελέγοντο περὶ μὲν τῆς	ἑαυτῶν	πατρίδος αὐτὰ τἀναγκαῖα διὰ βραχέων
[2, 11]	καὶ τοὺς Ἰσσαίους εἰς τὴν	ἑαυτῶν	πίστιν. εἷλον δὲ καὶ πόλεις
[2, 21]	καὶ στασιάσαντα πρός τε τοὺς	ἑαυτῶν	προεστῶτας καὶ πρὸς τοὺς παραγεγονότας
[2, 37]	ἐπηγγειλάμεθα ποιήσασθαι τὴν ἀρχὴν τῆς	ἑαυτῶν	συντάξεως, πρέπον ἂν εἴη τούτων
[2, 42]	λυσιτελοῦς, ἀλλ´ ἀντὶ πάσης τῆς	ἑαυτῶν	φιλοτιμίας, ἣν παρείχοντο τοῖς συμμάχοις,
[2, 11]	καταστρεφόμενοι τοὺς Ἀρδιαίους. συμμιξάντων δὲ	πρεσβευτῶν	αὐτοῖς καὶ πλειόνων, (ὧν) οἱ
[2, 8]	ὠφελείας. ὁ δὲ νεώτερος τῶν	πρεσβευτῶν	δυσχεράνας ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις ἐχρήσατο
[2, 16]	προκατασκευῆς γένει τὴν περὶ τῶν	τοιούτων	ἀκριβολογίαν. μεταλαβόντες δὲ καιρὸν ἁρμόττοντα
[2, 63]	διὰ τὰς χορηγίας, ἅμα δὲ	τοσούτων	χρημάτων αὐτὸν φάναι κύριον γεγονέναι
[2, 15]	δρυμῶν ἐν τοῖς πεδίοις ἐκ	τούτων	ἄν τις μάλιστα τεκμήραιτο· πλείστων
[2, 56]	περὶ τὸν Κλεομενικὸν πόλεμον— ὑπὲρ	τούτων	ἀναγκαῖόν ἐστιν ἡμῖν διευκρινεῖν. ἔσται
[2, 11]	πρὸς τὴν Ἀπολλωνίαν ὁμοίως καὶ	τούτων	ἀποδεξαμένων καὶ δόντων ἑαυτοὺς εἰς
[2, 69]	ἔχων περὶ ἑαυτὸν ἀπεχώρησε μετὰ	τούτων	ἀσφαλῶς εἰς τὴν Σπάρτην. ἐπιγενομένης
[2, 58]	κατὰ προαίρεσιν ἐπετέλεσαν. τὸ γὰρ	τούτων	αὐτόχειρας γενέσθαι καὶ τιμωροὺς οἵτινες
[2, 37]	ἑαυτῶν συντάξεως, πρέπον ἂν εἴη	τούτων	ἀφεμένους ἐπὶ τὰς κατὰ τὴν
[2, 66]	τοὺς Ἀκαρνᾶνας καὶ Ἠπειρώτας ἐπέβαλε·	τούτων	δὲ κατόπιν ἦσαν δισχίλιοι τῶν
[2, 10]	τῆς φρουρᾶς Δημήτριον τὸν Φάριον.	τούτων	δὲ πραχθέντων εὐθέως οἱ τῶν
[2, 16]	μέρη κατὰ τοὺς προσαγορευομένους Τριγαβόλους·	τούτων	δὲ τὸ μὲν ἕτερον στόμα
[2, 56]	προαιρέσεσι τῶν πραττόντων καὶ ταῖς	τούτων	διαφοραῖς. ~Μαντινεῖς τοίνυν τὸ μὲν
[2, 69]	συμπλοκήν, παρ´ ἑκατέροις σχεδὸν ὑπαρχόντων	τούτων	εἰς πεντακισχιλίους. ὧν ποτὲ μὲν
[2, 24]	τὴν Ἰταλίαν. περὶ μὲν οὖν	τούτων	ἐν τοῖς ἑξῆς σαφέστερον ἐκποιήσει
[2, 35]	ἀνέκαθεν δὲ ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ	τούτων	ἐξήγησιν. ~Ἀσδρούβας δ´ ὁ τῶν
[2, 42]	ὁμόνοιαν Πελοποννησίων. σαφέστερον δ´ ὑπὲρ	τούτων	ἔσται διαλαμβάνειν ἐξ αὐτῶν τῶν
[2, 23]	ἡγοῦντο συμμαχεῖν οὐδὲ περὶ τῆς	τούτων	ἡγεμονίας γίνεσθαι τὸν πόλεμον, ἀλλὰ
[2, 36]	κατὰ Καρχηδονίους καὶ Ῥωμαίους ἀπὸ	τούτων	ἤδη τῶν καιρῶν ἐν ὑποψίαις
[2, 46]	τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἐπὶ	τούτων	ἦσαν τῶν διαλήψεων· θεωροῦντες δὲ
[2, 24]	πεζοὶ μὲν ἑπτακισμύριοι, μετὰ δὲ	τούτων	ἱππεῖς ἑπτακισχίλιοι, καὶ μὴν Ἰαπύγων
[2, 3]	συντάξεως ἐξέωσαν, τοὺς δὲ μετὰ	τούτων	ἱππεῖς συγκινδυνεύοντας ἠνάγκασαν ἀποχωρῆσαι πρὸς
[2, 24]	αὐτῶν πεζοὶ δισμύριοι, μετὰ δὲ	τούτων	ἱππεῖς χίλιοι καὶ πεντακόσιοι, τῶν
[2, 3]	ἐπιγραφὴν τῶν ὅπλων. ~δεδογμένων δὲ	τούτων,	καὶ δέον τῇ κατὰ πόδας
[2, 27]	σύνεγγύς εἰσιν οἱ Κελτοὶ καὶ	τούτων	κατόπιν οἱ περὶ τὸν Λεύκιον.
[2, 55]	τῇ Μεγάλῃ πόλει, παρεισῆλθε διὰ	τούτων	λάθρᾳ νυκτὸς ἐντὸς τῶν τειχῶν.
[2, 68]	διὰ τὴν τῶν τόπων εὐφυΐαν—	τούτων	μὲν οὐδὲν ἐποίησαν, καθάπερ δ´
[2, 48]	τὴν ἐπιβολὴν εὐφυεῖς, ῥᾳδίως διὰ	τούτων	ὁρμὴν παρέστησε τοῖς Μεγαλοπολίταις εἰς
[2, 47]	τὴν οἰκονομίαν. ὧν χάριν ἔνια	τούτων	οὐδ´ ἐν τοῖς ὑπομνήμασι κατέταξεν.
[2, 24]	συνήχθησαν εἰς δισμυρίους, μετὰ δὲ	τούτων	Οὐένετοι καὶ Γονομάνοι δισμύριοι. τούτους
[2, 56]	τέλος κεῖται τῆς διαλήψεως ὑπὲρ	τούτων	οὐκ ἐν τοῖς τελουμένοις, ἀλλ´
[2, 49]	ὡς Αἰτωλοὶ καὶ Κλεομένης κρατήσαντες	τούτων	οὐκ εὐδοκήσουσιν οὐδὲ μὴ μείνωσιν
[2, 65]	συμβαίνει, τῆς δ´ ὁδοῦ μεταξὺ	τούτων	παρὰ τὸν Οἰνοῦντα ποταμὸν φερούσης
[2, 18]	νικήσαντες Ῥωμαίους καὶ τοὺς μετὰ	τούτων	παραταξαμένους, ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι τρισὶ
[2, 36]	τῶν Καρχηδονίων στρατηγός— ἀπὸ γὰρ	τούτων	παρεξέβημεν τῆς ἐξηγήσεως— ἔτη χειρίσας
[2, 60]	πολὺ δὲ δεινότερον, εἰ μηδενὸς	τούτων	πεῖραν λαβὼν ἀθῷος ἀπέθανεν. οὐδ´
[2, 41]	στήλην ὑπάρχειν συμβαίνει τῶν πόλεων	τούτων	περὶ τῆς συμπολιτείας. μετὰ δὲ
[2, 39]	τὰς διαλύσεις, Ἀχαιοῖς καὶ τῇ	τούτων	πίστει συνεχρήσαντο πρὸς τὴν τῶν
[2, 15]	παραθέσεις, τὴν ὁλοσχερεστάτην χορηγίαν ἐκ	τούτων	συμβαίνει τῶν πεδίων αὐτοῖς ὑπάρχειν.
[2, 71]	πολέμου μνήμην; διότι τῶν καιρῶν	τούτων	συναπτόντων τοῖς ὑφ´ ὑμῶν ἱστορεῖσθαι
[2, 61]	ταῖς Κεγχρεαῖς τεταγμένων. ~Χωρίς τε	τούτων	τὰς μὲν Μαντινέων ἡμῖν συμφορὰς
[2, 56]	ὠφέλειαν τῶν φιλομαθούντων. χωρίς τε	τούτων	τὰς πλείστας ἡμῖν ἐξηγεῖται τῶν
[2, 62]	τινι μᾶλλον ἀποφαινόμεθα, δῆλον ἐκ	τούτων.	τίς γὰρ ὑπὲρ Ἀθηναίων οὐχ
[2, 40]	εἰ ποιησαίμεθα τὴν ἐπίστασιν ἀπὸ	τούτων	τῶν καιρῶν, ἐν οἷς κατὰ
[2, 37]	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀπὸ	τούτων	τῶν καιρῶν ἐπηγγειλάμεθα ποιήσασθαι τὴν
[2, 17]	προειρημένα πεδία καὶ τὰς ἐκ	τούτων	τῶν τόπων ἀφορμάς. οἷς ἐπιμιγνύμενοι
[2, 22]	μήτε μαχιμωτέρους ἄνδρας ἐξελθεῖν ἐκ	τούτων	τῶν τόπων τῆς Γαλατίας. κατὰ
[2, 35]	τελέως οἱ μεθ´ ἡμᾶς ἀνεννόητοι	τούτων	ὑπάρχοντες ἐκπλήττωνται τὰς αἰφνιδίους καὶ
[2, 23]	τῆς χώρας πρὸς τὸν ἀπὸ	τούτων	φόβον. αὐτοὶ δ´ ἐξάραντες παντὶ
[2, 41]	ἐξέλιπον. τοὺς μὲν οὖν ἀνώτερον	τούτων	χρόνους τοιαύτη τις ἦν ἡ
[2, 17]	τούτους Βοῖοι κατῴκησαν· ἑξῆς δὲ	τούτων	ὡς πρὸς τὸν Ἀδρίαν Λίγγονες,
[2, 20]	ταῦτα πρὸς Καρχηδονίους ὑπὲρ τῆς	Σικελιωτῶν	ἀρχῆς διηγωνίζοντο. ~Γαλάται δ´ ἐκ
[2, 49]	σφετέροις πράγμασι μετ´ Ἀχαιῶν καὶ	Βοιωτῶν	ἐν Πελοποννήσῳ πρὸς Κλεομένη πολεμεῖν
[2, 65]	Κερκιδᾶς Μεγαλοπολίτης, τῶν δὲ συμμάχων	Βοιωτῶν	μὲν πεζοὺς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[2, 11]	περὶ Νουτρίαν οὐ μόνον τῶν	στρατιωτῶν	ἀπέβαλον πολλούς, ἀλλὰ καὶ τῶν
[2, 55]	ἐξ Ὀρχομενοῦ τῶν ἐπηλύδων τινὸς	στρατιωτῶν.	~Ἐπεὶ δὲ τῶν κατὰ τοὺς
[2, 19]	ἐκπέμψαντος εἰς Γαλατίαν ὑπὲρ τῶν	αἰχμαλώτων,	παρασπονδήσαντες ἐπανείλοντο τοὺς πρέσβεις. τῶν
[2, 27]	παρουσίαν ἔκ τινος τῶν ἀχθέντων	αἰχμαλώτων	σπουδῇ παρενέβαλον τοὺς πεζούς, ποιούμενοι
[2, 61]	διορθουμένους ὑπὸ τῶν σπουδαίων καὶ	ζηλωτῶν	ἔργων ἤπερ ὑπὸ τῶν παρανόμων
[2, 7]	γεγονότες; Περὶ μὲν οὖν τῆς	Ἠπειρωτῶν	ἀγνοίας καὶ περὶ τοῦ μηδέποτε
[2, 65]	πεζοὺς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους,	Ἠπειρωτῶν	πεζοὺς χιλίους, ἱππεῖς πεντήκοντα, Ἀκαρνάνων
[2, 39]	ὅπερ εἰκός, ὡς ἂν τῶν	πρώτων	ἀνδρῶν ἐξ ἑκάστης πόλεως οὕτω
[2, 54]	διελέγετο καὶ συνδιενοεῖτο περὶ τῶν	ἐνεστώτων.	~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς τούτους
[2, 26]	διαβούλιον αὑτῷ καταλειπόμενον ὑπὲρ τῶν	ἐνεστώτων,	τοῖς μὲν χιλιάρχοις ἅμα τῷ
[2, 29]	δ´ ἦν καὶ τῶν γυμνῶν	προεστώτων	ἀνδρῶν ἥ τ´ ἐπιφάνεια καὶ
[2, 33]	τῶν τριαρίων δόρατα τῶν κατόπιν	ἐφεστώτων	ταῖς πρώταις σπείραις καὶ παραγγείλαντες
[2, 67]	ἐξ ὑπερδεξίου κατὰ πρόσωπον αὐτοῖς	ἐφεστώτων,	τῶν δὲ μισθοφόρων κατόπιν ἐπικειμένων
[2, 41]	Ἰσέας ὁ τῆς Καρυνείας τότε	τυραννεύων	ἐκπεπτωκυῖαν μὲν ἐξ Αἰγίου τὴν
[2, 16]	πεντακοσίους ἀπολείπει τὰ πεδία δεξιὸς	ἀπονεύων,	καὶ διὰ μέσης τῆς λοιπῆς
[2, 12]	τῶν περικειμένων πόλεων ἁθροίσας παρεχείμαζε,	συνεφεδρεύων	τῷ τε τῶν Ἀρδιαίων ἔθνει
[2, 47]	βασιλέα καὶ συμπλέκειν τὰς χεῖρας,	ὑποδεικνύων	αὐτῷ τὸ συμβησόμενον ἐκ τῶν
[2, 47]	ὧν ἤμελλε τὴν ἐναντίαν ἔμφασιν	ὑποδεικνύων	ταύτην ἐπικρύψεσθαι τὴν οἰκονομίαν. ὧν
[2, 66]	δυνάμεων διαφοράς, ἅμα δὲ καὶ	προδεικνύων	τινὰς ἐπιβολὰς πρὸς τὸ μέλλον
[2, 56]	ἐν πολλοῖς ἀντιδοξῶν καὶ τἀναντία	γράφων	αὐτῷ, χρήσιμον ἂν εἴη, μᾶλλον
[2, 61]	ταύτην ἀπολαβεῖν, προείλαντο στέρεσθαι χώρας,	τάφων,	ἱερῶν, πατρίδος, τῶν ὑπαρχόντων, ἁπάντων
[2, 65]	ὃ καὶ συνεκύρησε. δύο δὲ	λόφων	ἐπ´ αὐτῆς τῆς εἰσόδου κειμένων,
[2, 65]	ὁ μὲν Κλεομένης τῶν προειρημένων	λόφων	συνάμφω τάφρον καὶ χάρακα προβαλόμενος
[2, 6]	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, ἀλλὰ περὶ	σφῶν	αὐτῶν καὶ τῶν πόλεων. Οἱ
[2, 60]	περιέθεσαν, ἡγεμόνα καὶ στρατηγὸν καταστήσαντες	σφῶν	αὐτῶν. ὁ δ´ ἐπιλαθόμενος τῶν
[2, 23]	γίνεσθαι τὸν πόλεμον, ἀλλὰ περὶ	σφῶν	ἐνόμιζον ἕκαστοι καὶ τῆς ἰδίας
[2, 20]	τοὺς Σήνωνας, καὶ δείσαντες περὶ	σφῶν	καὶ τῆς χώρας μὴ πάθωσι
[2, 18]	καὶ μὴ καταταχῆσαι τὰς τῶν	συμμάχων	ἁθροίσαντας δυνάμεις. αὖθις δ´ ἐξ
[2, 61]	ὑπομείναντας πόλεμον ὑπὲρ φίλων καὶ	συμμάχων	ἄνδρας ἀγαθοὺς νομίζομεν, τοῖς δὲ
[2, 65]	ἡγεῖτο Κερκιδᾶς Μεγαλοπολίτης, τῶν δὲ	συμμάχων	Βοιωτῶν μὲν πεζοὺς δισχιλίους, ἱππεῖς
[2, 65]	στρατιὰν Ἀντίγονος προῆγε μετὰ τῶν	συμμάχων	εἰς τὴν Λακωνικήν, ἔχων Μακεδόνας
[2, 23]	δ´ ἑτοίμοις εἶναι παρήγγελλον τῶν	συμμάχων.	καθόλου δὲ τοῖς ὑποτεταγμένοις ἀναφέρειν
[2, 42]	τὰ δὲ καὶ διὰ τῶν	συμμάχων.	καὶ γὰρ τὰ δι´ ἐκείνων
[2, 54]	δὲ κατασταθεὶς ἡγεμὼν ἁπάντων τῶν	συμμάχων,	μετὰ ταῦτα χρόνον μέν τινα
[2, 24]	χίλιοι καὶ πεντακόσιοι, τῶν δὲ	συμμάχων	πεζοὶ μὲν τρισμύριοι, δισχίλιοι δ´
[2, 24]	αὐτῶν τε Ῥωμαίων καὶ τῶν	συμμάχων,	πεζῶν ὑπὲρ τὰς ἑβδομήκοντα μυριάδας,
[2, 65]	τῆς στρατοπεδείας τῆς τῶν ἀγαθῶν	ὁπλομάχων	προβολῆς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπε τῶν
[2, 24]	μυριάδας. ἐφ´ οὓς Ἀννίβας ἐλάττους	ἔχων	δισμυρίων ἐπέβαλεν εἰς τὴν Ἰταλίαν.
[2, 11]	Αὖλος δὲ Ποστόμιος τὰς πεζικὰς	ἔχων	δυνάμεις ἐξώρμα. τὴν μὲν οὖν
[2, 43]	Ἄρατος ὁ Σικυώνιος, ἔτη μὲν	ἔχων	εἴκοσι, τυραννουμένην δ´ ἐλευθερώσας τὴν
[2, 66]	ἴσους. αὐτὸς δὲ τοὺς μισθοφόρους	ἔχων	καὶ τοὺς Μακεδόνας κατὰ τὸν
[2, 65]	τῶν συμμάχων εἰς τὴν Λακωνικήν,	ἔχων	Μακεδόνας μὲν τοὺς εἰς τὴν
[2, 12]	τὴν Ῥώμην ἀπέπλευσε, τὸ πλεῖον	ἔχων	μέρος τῆς τε ναυτικῆς καὶ
[2, 69]	ὁ δὲ Κλεομένης ἱππεῖς τινας	ἔχων	περὶ ἑαυτὸν ἀπεχώρησε μετὰ τούτων
[2, 52]	Ἀχαιοὺς ὑπὲρ τῶν ὡμολογημένων ἧκεν	ἔχων	τὰς δυνάμεις διὰ τῆς Εὐβοίας
[2, 47]	ἥκιστα φαίνεσθαι πράττων ἐβούλετο. διόπερ	ἔχων	τοιαύτην πρόθεσιν ἀδήλως αὐτὰ διενοεῖτο
[2, 16]	Ὄμβροι. λοιπὸν ὁ μὲν Ἀπεννῖνος	ἀπέχων	τῆς κατὰ τὸν Ἀδρίαν θαλάττης
[2, 53]	πραγμάτων. καὶ γὰρ τόπους εὐφυεστέρους	προκατέχων	καὶ χορηγίαις δαψιλεστέραις Ἀντιγόνου χρώμενος
[2, 64]	τῆς χώρας καταφθειρομένης ἕως τῶν	τειχῶν	ἀνάγκη τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ
[2, 55]	τούτων λάθρᾳ νυκτὸς ἐντὸς τῶν	τειχῶν.	τῆς δ´ ἡμέρας ἐπιγενομένης παρ´
[2, 9]	ῥᾳδίως κατεῖχον τὰ πλεῖστα τῶν	τειχῶν.	τῶν δ´ ἐκ τῆς πόλεως
[2, 56]	ἐλευθέρους; ἀλλ´ ὅμως, ἐὰν μὲν	ἄρχων	ἀδίκων χειρῶν πάθῃ τις τοῦτο,
[2, 33]	τῶν παραταξαμένων διὰ τὴν τῶν	χιλιάρχων	πρόνοιαν. ὁ μὲν γὰρ στρατηγὸς
[2, 11]	ἀπέβαλον πολλούς, ἀλλὰ καὶ τῶν	χιλιάρχων	τινὰς καὶ τὸν ταμίαν. ἐκυρίευσαν
[2, 33]	τῇ μάχῃ ταύτῃ Ῥωμαῖοι, τῶν	χιλιάρχων	ὑποδειξάντων ὡς δεῖ ποιεῖσθαι τὸν
[2, 68]	τὸν καιρόν, ἐκεῖνος δ´ ἡγεμὼν	ὑπάρχων	μειρακίου τοῦ τυχόντος. οὐ μὴν
[2, 2]	ἑκάστην ἡμέραν ἐνδώσειν ἑαυτούς, ὁ	προϋπάρχων	στρατηγὸς προσφέρει λόγον τοῖς Αἰτωλοῖς
[2, 36]	καὶ τέλος ἐποίησε, πάνυ βραχὺν	ἐπισχὼν	χρόνον. τὰ μὲν οὖν κατὰ
[2, 70]	τῶν Νεμέων πανήγυριν. ἐν ᾗ	τυχὼν	πάντων τῶν πρὸς ἀθάνατον δόξαν