Livre, Chap.
[2, 68]	δ´, ὅπερ εἰκὸς ἦν, τοὐναντίον·	οὐ	γὰρ ἀπολιπόντες αὑτοῖς ἀναχώρησιν, προσδεξάμενοι
[2, 30]	καὶ δυσχρηστίαν παρεῖχε τὸ γινόμενον.	οὐ	γὰρ δυναμένου τοῦ Γαλατικοῦ θυρεοῦ
[2, 57]	φιλοφροσύνης. καὶ τοῦτ´ εἰκότως ἐποίουν·	οὐ	γὰρ οἶδ´ εἴ τινες ἀνθρώπων
[2, 12]	Ἕλληνας διὰ τὰς προειρημένας συνθήκας.	οὐ	γὰρ τισὶν, ἀλλὰ πᾶσι τότε
[2, 56]	τῶν συμβαινόντων. ἐπεὶ τίς ἀνθρώπων	οὐ	δεινὸν ἡγεῖται τύπτεσθαι τοὺς ἐλευθέρους;
[2, 15]	βαρβάρων ἕτερα. Τρανσαλπῖνοί γε μὴν	οὐ	διὰ τὴν τοῦ γένους, ἀλλὰ
[2, 34]	οἱ δ´ Ἴνσομβρες βοηθεῖν μὲν	οὐ	δυνάμενοι διὰ τὸ προκαταληφθῆναι τοὺς
[2, 30]	βέλη πίπτειν ἔνδον. τέλος δ´	οὐ	δυνάμενοι μὲν ἀμύνασθαι τοὺς εἰσακοντίζοντας
[2, 66]	ἐξεκαλεῖτο τὰς τῶν ὑπεναντίων ἐπινοίας.	οὐ	δυνάμενος δὲ λαβεῖν οὐδὲν ἀργὸν
[2, 13]	τοῖς σφετέροις πράγμασιν καὶ μόνον	οὐ	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προσδοκᾶν τὴν
[2, 13]	μὲν οὖν ἐπιτάττειν ἢ πολεμεῖν	οὐ	κατετόλμων τοῖς Καρχηδονίοις διὰ τὸ
[2, 62]	τοῖς ἱστοριογράφοις ὑπάρχειν. ἐγὼ γὰρ	οὐ	λέγω κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους,
[2, 14]	ὀρῶν καὶ τῶν Ἀλπεινῶν σύμπτωσις	οὐ	μακρὰν ἀπὸ τοῦ Σαρδῴου πελάγους
[2, 36]	σκοπουμένοις ὅτι μέλλουσι πολεμεῖν ἀλλήλοις	οὐ	μετὰ πολὺν χρόνον. ~Κατὰ δὲ
[2, 53]	Ἀντίγονον. ~οἱ δ´ Ἀχαιοί, καίπερ	οὐ	μετρίως ἠλαττωμένοι τοῖς ὅλοις, ὅμως
[2, 70]	ἀντεποιήσατο, διακατέσχεν ἂν τὴν ἀρχήν.	οὐ	μὴν ἀλλ´ ὅ γ´ Ἀντίγονος
[2, 68]	ἡγεμὼν ὑπάρχων μειρακίου τοῦ τυχόντος.	οὐ	μὴν ἀλλ´ οἵ γε περὶ
[2, 39]	δὲ μὴ πιστευόντων ὅτι νενικήκασιν.	οὐ	μὴν ἀλλά γε περὶ τῶν
[2, 33]	διὰ τὴν ἀστοχίαν τοῦ προεστῶτος.	οὐ	μὴν ἀλλά γε πολλῷ νικήσαντες
[2, 5]	κατέσυρον ἀεὶ ταύτας τὰς χώρας.	οὐ	μὴν ἀλλὰ τότε γενόμενοι τῆς
[2, 8]	τὴν κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἀδικίαν.	οὐ	μὴν ἀλλὰ τότε μὲν ἐπέσχεν
[2, 20]	δὲ Βοίων τελέως ὀλίγοι διέφυγον.	οὐ	μὴν ἀλλὰ τῷ κατὰ πόδας
[2, 35]	μνήμην καὶ παράδοσιν ἡμῖν ἀγαγόντας	οὐ	μικρὰ μεγάλα δ´ οἴομαι συμβεβλῆσθαι
[2, 13]	τισὶ Καινὴν πόλιν προσαγορευομένην κατασκευάσας	οὐ	μικρά, μεγάλα δὲ συνεβάλλετο Καρχηδονίοις
[2, 36]	τὸ γένος ἰδίων ἕνεκεν ἀδικημάτων,	οὐ	μικρὰν ἀλλὰ μεγάλην ποιήσας ἐπίδοσιν
[2, 6]	τῶν παρὰ τὴν Ἀντιγόνειαν στενῶν,	οὐ	μικρὰν οὐδὲ τὴν τυχοῦσαν κατάπληξιν
[2, 14]	γὰρ τὴν περὶ αὐτῶν ἱστορίαν	οὐ	μόνον ἀξίαν εἶναι γνώσεως καὶ
[2, 60]	Ἀχαιῶν πρᾳότητος καὶ καλοκἀγαθίας· οἵτινες	οὐ	μόνον αὐτὸν τῶν ἐκ τῆς
[2, 59]	αὐτῷ συναγανακτεῖν ἐφ´ οἷς ἔπαθεν	οὐ	μόνον αὐτόν φησι γεγονέναι τύραννον,
[2, 39]	τὴν τῶν παρόντων κακῶν ἐξαγωγήν.	οὐ	μόνον δὲ κατὰ τούτους τοὺς
[2, 22]	αὐτούς· ἐν ᾗ ´κεῖνοι στρατεύσαντες	οὐ	μόνον ἐνίκησαν μαχόμενοι Ῥωμαίους, ἀλλὰ
[2, 61]	χώρας καταφθορὰν καὶ πολιορκίαν ἀναδεξαμένοις	οὐ	μόνον ἔπαινον, ἀλλὰ καὶ χάριτας
[2, 50]	ἀνάγκης ἐπὶ τοῦτο δέοι καταφεύγειν,	οὐ	μόνον ἠβούλετο δι´ αὑτοῦ γενέσθαι
[2, 70]	ἐν αὑτῷ πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν,	οὐ	μόνον κατὰ τὴν ἐν τοῖς
[2, 28]	ἀμφιστόμου τῆς τῶν Κελτῶν δυνάμεως,	οὐ	μόνον καταπληκτικὴν ἀλλὰ καὶ πρακτικὴν
[2, 46]	Τεγέαν, Μαντίνειαν, Ὀρχομενόν, τὰς Αἰτωλοῖς	οὐ	μόνον συμμαχίδας ὑπαρχούσας, ἀλλὰ καὶ
[2, 18]	αὐτῷ. ~Τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς	οὐ	μόνον τῆς χώρας ἐπεκράτουν, ἀλλὰ
[2, 35]	ὁ δ´ ἀπὸ Γαλατῶν φόβος	οὐ	μόνον τὸ παλαιὸν ἀλλὰ καὶ
[2, 28]	ἦν καὶ θαυμαστὸν τὸ συμβαῖνον	οὐ	μόνον τοῖς ἐν αὐτῷ τῷ
[2, 11]	κράτος· ἐν αἷς περὶ Νουτρίαν	οὐ	μόνον τῶν στρατιωτῶν ἀπέβαλον πολλούς,
[2, 58]	συγγραφεὺς αὐτῆς τῆς τερατείας χάριν	οὐ	μόνον ψεῦδος εἰσήνεγκε τὸ ὅλον,
[2, 8]	ἐξ Ἰλλυριῶν· ἰδίᾳ γε μὴν	οὐ	νόμιμον εἶναι τοῖς βασιλεῦσι κωλύειν
[2, 2]	ἐπεβάλοντο ποιεῖσθαι μετὰ δυνάμεως. ἅπερ	οὐ	παρέργως, ἀλλὰ μετ´ ἐπιστάσεως θεωρητέον
[2, 60]	ἀπέθετο μὲν τὴν τυραννίδα χρόνοις	οὐ	πολλοῖς πρότερον, ὑπὸ τῶν καιρῶν
[2, 58]	τὴν ὑποκειμένην αὐτοῖς κατάστασιν. μετ´	οὐ	πολὺ δὲ στασιάσαντες πρὸς σφᾶς
[2, 70]	τινα τοιαύτην διάθεσιν ἐμπεσὼν μετ´	οὐ	πολὺ νόσῳ τὸν βίον μετήλλαξε,
[2, 34]	μείναντες ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσῶς, μετ´	οὐ	πολὺ τραπέντες ἔφευγον εἰς τὰς
[2, 39]	Λακεδαιμόνιοι μόνοις τῶν Ἑλλήνων Ἀχαιοῖς,	οὐ	πρὸς τὴν δύναμιν ἀποβλέψαντες— σχεδὸν
[2, 49]	οὐχ οἷόν τε καθικέσθαι μὴ	οὐ	πρόσθεν καταλύσαντα τὴν Μακεδόνων ἀρχήν.
[2, 45]	τὸ κυριώτατον παρεῖδον τῆς προθέσεως,	οὐ	συλλογισάμενοι διότι ταῖς ἐπιβολαῖς Ἄρατον
[2, 15]	τὴν χώραν ἐν τοῖς πανδοκείοις,	οὐ	συμφωνοῦντες περὶ τῶν κατὰ μέρος
[2, 56]	γὰρ τέλος ἱστορίας καὶ τραγῳδίας	οὐ	ταὐτόν, ἀλλὰ τοὐναντίον. ἐκεῖ μὲν
[2, 63]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, πῶς	οὐ	τῆς μεγίστης ἀλογίας, ἔτι δ´
[2, 37]	ἀποδεικτικῆς ἱστορίας ἀρχώμεθα. ἐπεὶ γὰρ	οὐ	τινὰς πράξεις, καθάπερ οἱ πρὸ
[2, 48]	τῇ Λακεδαίμονι προπολεμεῖν τῶν ἄλλων,	οὐ	τυγχάνοντας δὲ τῆς καθηκούσης ἐπικουρίας
[2, 7]	παραλόγως περιπεσεῖν τινι τῶν δεινῶν	οὐ	τῶν παθόντων, τῆς τύχης δὲ
[2, 17]	τοὺς ἱστοροῦντας τὰς Τυρρηνῶν δυναστείας	οὐ	χρὴ ποιεῖσθαι τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/03/2006