Livre, Chap. |
[2, 20] |
τοῦ
γὰρ
κατακόπτεσθαι
συνήθειαν
ἐσχηκότες
|
ὑπὸ |
Γαλατῶν
οὐδὲν
ἠδύναντο
δεινότερον
ἰδεῖν |
[2, 12] |
δεδωκόσιν
ἑαυτοὺς
εἰς
τὴν
πίστιν.
|
ὑπὸ |
δὲ
τὴν
ἐαρινὴν
ὥραν
ἡ |
[2, 39] |
διοικεῖν
κατὰ
τούτους
τὴν
πολιτείαν.
|
ὑπὸ |
δὲ
τῆς
Διονυσίου
Συρακοσίου
δυναστείας, |
[2, 16] |
Σήνην.
ὁ
δὲ
Πάδος
ποταμός,
|
ὑπὸ |
δὲ
τῶν
ποιητῶν
Ἠριδανὸς
θρυλούμενος, |
[2, 2] |
αὐτοῦ
βεβασιλευκότων
ἐν
Ἰλλυριοῖς.
οὗτος
|
ὑπὸ |
Δημητρίου
τοῦ
Φιλίππου
πατρὸς
πεισθεὶς |
[2, 54] |
φρουρὰς
ἐκ
τῶν
ἐποικοδομηθέντων
χωρίων
|
ὑπὸ |
Κλεομένους
κατά
τε
τὴν
Αἰγῦτιν |
[2, 37] |
τῶν
προγεγονότων
παρ´
αὐτοῖς
ἱστορίαν
|
ὑπὸ |
πλειόνων
ἐκδεδόσθαι
καὶ
γνώριμον
ὑπάρχειν |
[2, 68] |
δὲ
περὶ
τὸν
Εὐκλείδαν
τὴν
|
ὑπὸ |
πόδα
διὰ
τὸ
μὴ
καταλείπεσθαι |
[2, 14] |
κατὰ
τὴν
Εὐρώπην,
ὅσα
πέπτωκεν
|
ὑπὸ |
τὴν
ἡμετέραν
ἱστορίαν.
ἔστι
δὲ |
[2, 28] |
τοῖς
ποτε
μετὰ
ταῦτα
δυναμένοις
|
ὑπὸ |
τὴν
ὄψιν
λαμβάνειν
ἐκ
τῶν
|
[2, 41] |
Ἑλίκης
τῆς
πρὸ
τῶν
Λευκτρικῶν
|
ὑπὸ |
τῆς
θαλάττης
καταποθείσης·
αὗται
δ´ |
[2, 39] |
δὲ
τὸν
ὑποδείξαντα
ποτὲ
μὲν
|
ὑπὸ |
τῆς
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς
ἐπισκοτεῖσθαι
καὶ |
[2, 39] |
καὶ
κωλύεσθαι,
ποτὲ
δὲ
μᾶλλον
|
ὑπὸ |
τῆς
Μακεδόνων.
~ἐπεὶ
δέ
ποτε |
[2, 48] |
διὰ
τὸ
κἀκείνους
δυσχρηστεῖσθαι
θλιβομένους
|
ὑπὸ |
τῆς
περιστάσεως,
σαφῶς
δὲ
γινώσκων |
[2, 62] |
Μακεδονίᾳ
βασιλέων,
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
|
ὑπὸ |
τῆς
συνεχείας
τῶν
πρὸς
ἀλλήλους |
[2, 29] |
τὰ
μὲν
ἐξεπλήττοντο,
τὰ
δ´
|
ὑπὸ |
τῆς
τοῦ
λυσιτελοῦς
ἐλπίδος
ἀγόμενοι |
[2, 37] |
αὐτοῖς
ἐξηλλαγμένον
ἀπηντῆσθαι
μηδὲ
παράλογον
|
ὑπὸ |
τῆς
τύχης
ὥστε
προσδεῖσθαι
τῆς
|
[2, 60] |
δὲ
τῆς
ἀσφαλείας
ἔτυχε
περισταλεὶς
|
ὑπὸ
|
τῆς
τῶν
Ἀχαιῶν
πρᾳότητος
καὶ |
[2, 69] |
πιεζομένων
ἐπὶ
πολὺ
τῶν
Μακεδόνων
|
ὑπὸ |
τῆς
τῶν
Λακώνων
εὐψυχίας,
ποτὲ
|
[2, 58] |
εἰκὸς
ἦν
πεπονθέναι
ταὐτὰ
τοῖς
|
ὑπὸ |
τὸν
αὐτὸν
ὑποπεπτωκόσι
καιρόν.
εἰ |
[2, 19] |
τοὺς
πρέσβεις.
τῶν
δὲ
Ῥωμαίων
|
ὑπὸ |
τὸν
θυμὸν
ἐκ
χειρὸς
ἐπιστρατευσαμένων, |
[2, 69] |
ποτὲ
δὲ
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐξωθουμένων
|
ὑπὸ |
τοῦ
βάρους
τῆς
τῶν
Μακεδόνων |
[2, 3] |
οὖν
Ἰλλυριοὶ
πράξαντες
τὸ
συνταχθὲν
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
καὶ
διακομίσαντες
τὴν |
[2, 30] |
οἱ
μὲν
εἰς
τοὺς
πολεμίους
|
ὑπὸ |
τοῦ
θυμοῦ
καὶ
τῆς
ἀλογιστίας |
[2, 48] |
(δι(
ειλήφει)
διότι
ταχέως
ἂν
|
ὑπὸ |
τοῦ
Κλεομένους
πιεζόμενοι
καταφύγοιεν
ἐπὶ |
[2, 16] |
φέρεται
περὶ
κυνὸς
ἐπιτολήν,
αὐξόμενος
|
ὑπὸ
|
τοῦ
πλήθους
τῶν
ἀνατηκομένων
χιόνων |
[2, 34] |
μὲν
εἰς
τὸν
ποταμὸν
ἐμπεσόντες
|
ὑπὸ |
τοῦ
ῥεύματος
διεφθάρησαν,
οἱ
δὲ |
[2, 57] |
Ἀντιγόνου
παρουσίας
ἑάλωσαν
κατὰ
κράτος
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἀχαιῶν,
Ἀράτου
πραξικοπήσαντος
αὐτῶν |
[2, 48] |
τυγχάνοντας
δὲ
τῆς
καθηκούσης
ἐπικουρίας
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἀχαιῶν
διὰ
τὸ
κἀκείνους |
[2, 53] |
συμβαίνει
τὴν
τῶν
Ἀργείων
πόλιν
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἀχαιῶν,
εὐθὺς
ἀνάσπαστος,
ἀπολιπὼν |
[2, 35] |
ἀλλὰ
συλλήβδην
ἅπαν
τὸ
γινόμενον
|
ὑπὸ |
τῶν
Γαλατῶν
θυμῷ
μᾶλλον
ἢ |
[2, 40] |
διαλυθέντος
τοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἔθνους
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐκ
Μακεδονίας
βασιλέων
ἀρχὴ |
[2, 4] |
τὴν
αὑτῆς
δύναμιν.
ἃ
γὰρ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐχθρῶν
αὐτοὶ
προσεδόκων
ὅσον |
[2, 9] |
περιιδεῖν
σφᾶς
αὐτοὺς
ἀναστάτους
γενομένους
|
ὑπὸ
|
τῶν
Ἰλλυριῶν.
οἱ
δὲ
διακούσαντες |
[2, 11] |
Ἴσσαν
διὰ
τὸ
καὶ
ταύτην
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἰλλυριῶν
πολιορκεῖσθαι
τὴν
πόλιν. |
[2, 60] |
τυραννίδα
χρόνοις
οὐ
πολλοῖς
πρότερον,
|
ὑπὸ |
τῶν
καιρῶν
συγκλειόμενος
διὰ
τὸν |
[2, 61] |
σπουδαίων
καὶ
ζηλωτῶν
ἔργων
ἤπερ
|
ὑπὸ |
τῶν
παρανόμων
καὶ
φευκτῶν
πράξεων. |
[2, 34] |
ῥεύματος
διεφθάρησαν,
οἱ
δὲ
πλείους
|
ὑπὸ |
τῶν
πολεμίων
κατεκόπησαν.
ἔλαβον
δὲ |
[2, 61] |
τοῖς
ὑπομνήμασιν
ἧττόν
τι
διορθουμένους
|
ὑπὸ |
τῶν
σπουδαίων
καὶ
ζηλωτῶν
ἔργων |