Livre, Chap. |
[2, 33] |
κατὰ
τὴν
πρώτην
ἔφοδον,
ἕως
|
ἂν |
ἀκέραιον
ᾖ,
φοβερώτατόν
ἐστι
πᾶν |
[2, 28] |
κίνδυνος,
ἅπασιν
ὢν
σύνοπτος,
ὡς
|
ἂν |
ἅμα
τοσούτου
πλήθους
ἱππέων
ἀφ´ |
[2, 29] |
συντεταγμένου.
δεύτερον
δὲ
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
ἀπορήσαι
τις
καὶ
νῦν
καὶ
|
[2, 48] |
κἀκεῖθεν
εὐθέως
πρὸς
τὸν
Ἀντίγονον,
|
ἂν
|
αὐτοῖς
συγκατάθηται
τὸ
ἔθνος.
οἱ |
[2, 51] |
τὸ
μήτε
τὸν
βασιλέα
δοκεῖν
|
ἂν
|
βοηθῆσαι
χωρὶς
τοῦ
κομίσασθαι
τὸν |
[2, 40] |
ὑπολαμβάνω
δὲ
ῥᾴστην
ἐμοί
τ´
|
ἂν |
γενέσθαι
τὴν
διήγησιν
καὶ
τοῖς |
[2, 49] |
μὴ
δεῖσθαι
χρείας
τῶν
βοηθησόντων·
|
ἂν |
δ´
ἀντιπίπτῃ
τὰ
τῆς
τύχης, |
[2, 29] |
τ´
ἐπιφάνεια
καὶ
κίνησις,
ὡς
|
ἂν |
διαφερόντων
ταῖς
ἀκμαῖς
καὶ
τοῖς |
[2, 37] |
σαφέστερον
ἐν
ἑτέροις
δηλώσομεν,
δέον
|
ἂν |
εἴη
καὶ
πρὸ
τῆς
κατασκευῆς |
[2, 56] |
καὶ
τἀναντία
γράφων
αὐτῷ,
χρήσιμον
|
ἂν |
εἴη,
μᾶλλον
δ´
ἀναγκαῖον
ἡμῖν, |
[2, 71] |
ὑπάρχουσαν
τότε
κατάστασιν
δεδηλώκαμεν,
καθῆκον
|
ἂν |
εἴη
παραγεγονότας
ἐπὶ
τοὺς
καιροὺς |
[2, 38] |
ὡς
τύχην
μὲν
λέγειν
οὐδαμῶς
|
ἂν |
εἴη
πρέπον·
φαῦλον
γάρ·
αἰτίαν |
[2, 24] |
μεγίστοις
συμπτώμασι
περιβάλλειν
Ῥωμαίους,
ῥητέον
|
ἂν |
εἴη
τὴν
παρασκευὴν
καὶ
τὸ |
[2, 37] |
ἀρχὴν
τῆς
ἑαυτῶν
συντάξεως,
πρέπον
|
ἂν |
εἴη
τούτων
ἀφεμένους
ἐπὶ
τὰς |
[2, 7] |
εὐδαιμονεστάτην
πόλιν
ἐγχειρίσαντες,
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
εἰκότως
φανείησαν
αὐτοὶ
τῶν
συμπτωμάτων |
[2, 59] |
μείζω
κατηγορίαν
ἢ
πικροτέραν
οὐδ´
|
ἂν |
εἰπεῖν
ῥᾳδίως
δύναιτ´
οὐδείς.
αὐτὸ |
[2, 33] |
ἄνδρας
κατὰ
τὴν
μάχην,
ῥίπτειν
|
ἂν |
εἰς
τὸν
ποταμὸν
αὑτοὺς
ἔδει |
[2, 45] |
πόλεμον.
ὃ
δὴ
καὶ
ταχέως
|
ἂν |
ἐκ
τῶν
κατὰ
λόγον
ἐπετέλεσαν, |
[2, 2] |
στέφανον,
ἔδοξε
τοῖς
Αἰτωλοῖς,
ὃς
|
ἂν |
ἐπικατασταθεὶς
στρατηγὸς
κρατήσῃ
τῆς
πόλεως, |
[2, 63] |
δὲ
συνεχὲς
τούτῳ
τίς
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
μᾶλλον
θαυμάσειε;
ταῦτα
γὰρ |
[2, 38] |
σύστημα
καὶ
προαίρεσιν
εἰλικρινεστέραν
οὐκ
|
ἂν |
εὕροι
τις
τῆς
παρὰ
τοῖς |
[2, 7] |
εἰς
παρασπόνδησιν;
δεύτερον
τίς
οὐκ
|
ἂν |
ἐφυλάξατο
τὴν
αὐτοῦ
τοῦ
συστήματος
|
[2, 37] |
τῶν
κατὰ
τὴν
Αἴγυπτον
ἀρκούντως
|
(ἂν) |
ἔχοι
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀνάμνησιν
ἀπὸ |
[2, 2] |
ἀλλ´
ἀκέραιον
ἐᾶν,
ᾧ
ποτ´
|
ἂν |
ἡ
τύχη
βουληθῇ
περιθεῖναι
τοῦτον |
[2, 62] |
τούτοις
πρῶτον
μὲν
τίς
οὐκ
|
ἂν |
θαυμάσειεν
τὴν
ἀπειρίαν
καὶ
τὴν |
[2, 45] |
πρὸς
τὸ
ἔθνος
ἀπέχθειαν,
ῥᾳδίως
|
(ἂν) |
καταγωνίσασθαι
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἐν
καιρῷ |
[2, 61] |
γένοιτ´
ἄν;
ἐπὶ
τί
δ´
|
ἂν |
μᾶλλον
συγγραφεὺς
ἐπιστήσαι
τοὺς
ἀκούοντας; |
[2, 27] |
εἰς
τοὔμπροσθεν
προάγειν,
καθ´
ὅσον
|
ἂν |
οἱ
τόποι
προσδέχωνται
τὴν
μετωπηδὸν |
[2, 58] |
ὀργῆς
ἐστιν
ἄξιον;
τί
δ´
|
ἂν |
παθόντες
οὗτοι
δίκην
δόξαιεν
ἁρμόζουσαν |
[2, 56] |
ἀλήθειαν
αὐτῶν
μνημονεύειν
πάμπαν,
(κ)
|
ἂν |
πάνυ
μέτρια
τυγχάνωσιν
ὄντα.
τὸ |
[2, 61] |
διὰ
τίνος
δ´
ἔργου
μᾶλλον
|
ἂν |
παρορμήσαι
πρὸς
φυλακὴν
πίστεως
καὶ |
[2, 49] |
τοῖς
Πελοποννησίων
ὅροις
εὐδοκῆσαί
ποτ´
|
ἂν |
περιληφθεῖσαν,
ἀλλ´
οὐδὲ
τοῖς
τῆς
|
[2, 17] |
εἶναι
παρ´
αὐτοῖς
τοῦτον
ὃς
|
ἂν |
πλείστους
ἔχειν
δοκῇ
τοὺς
θεραπεύοντας |
[2, 68] |
ἀεὶ
τόπους
ἀσφαλῶς·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
προλυμηνάμενοι
καὶ
συγχέαντες
τὸ
τοῦ |
[2, 55] |
μηδ´
ἐλπίσαι
μηδένα
διότι
δύναιτ´
|
ἂν |
συνοικισθῆναι
πάλιν.
τοῦτο
δὲ
ποιῆσαί |
[2, 70] |
βραχὺ
τῶν
καιρῶν
ἀντεποιήσατο,
διακατέσχεν
|
ἂν |
τὴν
ἀρχήν.
οὐ
μὴν
ἀλλ´ |
[2, 7] |
ἀπηντήθη.
πρῶτον
γὰρ
τίς
οὐκ
|
ἂν
|
τὴν
κοινὴν
περὶ
Γαλατῶν
φήμην |
[2, 7] |
τότε
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
εἰκότως
|
ἂν |
τοῖς
Ἠπειρώταις
ἀπηντήθη.
πρῶτον
γὰρ |
[2, 51] |
Κορινθίων
πόλιν,
μήτε
τοὺς
Ἀχαιοὺς
|
ἂν
|
τολμῆσαι
Κορινθίους
ἄκοντας
ἐγχειρίσαι
Μακεδόσι. |
[2, 39] |
δὲ
περὶ
τοὺς
προειρημένους,
ὡς
|
ἂν |
τῶν
μὲν
μὴ
συγχωρούντων
ἡττῆσθαι, |
[2, 67] |
πρὸς
τὸν
λόφον
βιαζομένους,
ὡς
|
ἂν |
τῶν
μὲν
περὶ
τὸν
Εὐκλείδαν |
[2, 39] |
τὰς
πολιτείας,
ὅπερ
εἰκός,
ὡς
|
ἂν |
τῶν
πρώτων
ἀνδρῶν
ἐξ
ἑκάστης |
[2, 49] |
τὸν
ἐξ
ἀμφοῖν
πόλεμον
οὐκ
|
ἂν |
ὑπενέγκαιεν,
εὐθεώρητον
εἶναι
πᾶσι,
τοῦτο |
[2, 48] |
εὐεργεσιῶν,
(δι(
ειλήφει)
διότι
ταχέως
|
ἂν |
ὑπὸ
τοῦ
Κλεομένους
πιεζόμενοι
καταφύγοιεν |
[2, 13] |
καὶ
διακινδυνεύειν
πρὸς
αὐτούς,
οὐδέποτ´
|
ἂν |
ὑπολαμβάνοντες
οὐχ
οἷον
δυναστεῦσαι
τῶν |
[2, 62] |
ταλάντοις.
ἐξ
ὧν
οὐκ
ἀπεοικὸς
|
ἂν |
φανείη
τὸ
περὶ
Πελοποννησίων
ἄρτι |