Livre, Chap. |
[2, 56] |
ἐν
τῇ
πραγματείᾳ
καταμαθεῖν.
βουλόμενος
|
δὴ |
διασαφεῖν
τὴν
ὠμότητα
τὴν
Ἀντιγόνου |
[2, 8] |
καὶ
βοηθεῖν
τοῖς
ἀδικουμένοις·
πειρασόμεθα
|
δὴ |
θεοῦ
βουλομένου
σφόδρα
καὶ
ταχέως |
[2, 17] |
περὶ
Καπύην
καὶ
Νώλην·
ἃ
|
δὴ |
καὶ
διὰ
τὸ
πολλοῖς
ἐμποδὼν |
[2, 53] |
τὴν
τῶν
Ἀργείων
πόλιν.
ὃ
|
δὴ |
καὶ
νομιστέον
αἰτιώτατον
γεγονέναι
πραγμάτων |
[2, 21] |
ἀλλήλους,
συμβαλόντες
ἐκ
παρατάξεων.
ὅτε
|
δὴ |
καὶ
Ῥωμαῖοι
κατάφοβοι
γενόμενοι
τὴν |
[2, 21] |
δημαγωγίαν
εἰσηγησαμένου
καὶ
πολιτείαν,
ἣν
|
δὴ |
καὶ
Ῥωμαίοις
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν |
[2, 45] |
περιστήσαντες
αὐτοῖς
τὸν
πόλεμον.
ὃ
|
δὴ |
καὶ
ταχέως
ἂν
ἐκ
τῶν |
[2, 36] |
ἐπινοημάτων
πόλεμον
ἐξοίσων
Ῥωμαίοις.
ὃ
|
δὴ |
καὶ
τέλος
ἐποίησε,
πάνυ
βραχὺν |
[2, 7] |
παρὰ
τοῖς
εὖ
φρονοῦσιν.
ἃ
|
δὴ
|
καὶ
τότε
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων |
[2, 55] |
τὴν
εὐψυχίαν
τῶν
Μεγαλοπολιτῶν.
ὃ
|
δὴ |
καὶ
τρισὶ
μησὶ
πρότερον
αὐτῷ |
[2, 14] |
ἄρκτους,
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
νῦν
|
δὴ |
λόγος,
ἀρετῇ
καὶ
μεγέθει
διαφέροντα |
[2, 41] |
δὲ
καὶ
τυραννεῖσθαι·
πλείστους
γὰρ
|
δὴ |
μονάρχους
οὗτος
ἐμφυτεῦσαι
δοκεῖ
τοῖς |
[2, 14] |
καὶ
τὴν
χώραν
ἰδιωμάτων.
Τῆς
|
δὴ |
συμπάσης
Ἰταλίας
τῷ
σχήματι
τριγωνοειδοῦς |
[2, 46] |
ἀναδεικνύντα
σφίσι
πολέμιον
ἑαυτόν,
τότε
|
δὴ |
συναθροίσαντες
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἔκριναν
μετὰ |
[2, 16] |
ἱστορούμενα
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι,
λέγω
|
δὴ |
τὰ
περὶ
Φαέθοντα
καὶ
τὴν |
[2, 16] |
κατὰ
Φαέθοντα
πένθους,
καὶ
πᾶσαν
|
δὴ |
τὴν
τραγικὴν
καὶ
ταύτῃ
προσεοικυῖαν |
[2, 39] |
τὴν
ὅλην
καλοκἀγαθίαν.
ὁμολογουμένως
γὰρ
|
δὴ |
τότε
ταύτην
περὶ
αὐτῶν
πάντες |
[2, 39] |
ἀποβλέψαντες—
σχεδὸν
γὰρ
ἐλαχίστην
τότε
|
δὴ |
τῶν
Ἑλλήνων
εἶχον—
τὸ
δὲ |
[2, 24] |
αὐτοῖς
τότε
δυνάμεως.
μετὰ
μὲν
|
δὴ |
τῶν
ὑπάτων
ἐξεληλύθει
τέτταρα
στρατόπεδα |