Livre, Chap.
[2, 9]	τὴν πόλιν. τῶν δ´ Ἐπιδαμνίων	(ἀ)	κάκως ἅμα καὶ ῥᾳθύμως αὐτοὺς
[2, 29]	καὶ περιχείροις ἦσαν κατακεκοσμημένοι. πρὸς	ἃ	βλέποντες οἱ Ῥωμαῖοι τὰ μὲν
[2, 4]	συμβαινόντων ἐνδεικνυμένης τὴν αὑτῆς δύναμιν.	ἃ	γὰρ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτοὶ
[2, 17]	τὰ περὶ Καπύην καὶ Νώλην·	ἃ	δὴ καὶ διὰ τὸ πολλοῖς
[2, 7]	συνεξακολουθεῖ παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσιν.	ἃ	δὴ καὶ τότε παρὰ τῶν
[2, 58]	ἄξιοι τιμωρίας, ὥστ´ εἴπερ ἔπαθον	ἃ	Φύλαρχός φησιν, οὐκ ἔλεον εἰκὸς
[2, 36]	Καρχηδόνιοι τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	Ἀννίβᾳ	περιέθεσαν, ὄντι νέῳ, διὰ τὴν
[2, 1]	δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι παρέδοσαν	Ἀσδρούβᾳ,	τῷ ´κείνου κηδεστῇ καὶ τριηράρχῳ.
[2, 65]	Μακεδόνας μὲν τοὺς εἰς τὴν	φάλαγγα	μυρίους, πελταστὰς δὲ τρισχιλίους, ἱππεῖς
[2, 1]	καὶ τίνα διέξοδον ἔλαβεν τὰ	παράλογα	τῶν ἔργων ἕως τοῦ τέλους
[2, 71]	καὶ τετάρτην πρὸς ταῖς ἑκατὸν	ὀλυμπιάδα	μετήλλαξαν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, οὗτοί
[2, 41]	δὲ τὴν εἰκοστὴν καὶ τετάρτην	ὀλυμπιάδα	πρὸς ταῖς ἑκατόν, καθάπερ ἐπάνω
[2, 41]	γὰρ οὗτοι περὶ τὴν προειρημένην	ὀλυμπιάδα	τὸ ζῆν ἐξέλιπον. τοὺς μὲν
[2, 35]	τὴν Περσῶν ἔφοδον ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	καὶ Γαλατῶν ἐπὶ Δελφοὺς εἰς
[2, 37]	ἀφεμένους ἐπὶ τὰς κατὰ τὴν	Ἑλλάδα	μεταβαίνειν πράξεις, ἵνα πανταχόθεν ὁμοίαν
[2, 12]	πρεσβείας εἰς τοὺς κατὰ τὴν	Ἑλλάδα	τόπους τοιάδε καὶ διὰ ταύτας
[2, 9]	πάλιν εἰς τοὺς κατὰ τὴν	Ἑλλάδα	τόπους. ὧν οἱ μὲν διὰ
[2, 39]	Ἰταλίαν τόποις κατὰ τὴν Μεγάλην	Ἑλλάδα	τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια
[2, 18]	οὐκ ἐτόλμησαν ἀντεξαγαγεῖν Ῥωμαῖοι τὰ	στρατόπεδα	διὰ τὸ παραδόξου γενομένης τῆς
[2, 24]	καὶ ἐν Σικελίᾳ καὶ Τάραντι	στρατόπεδα	δύο παρεφήδρευεν, ὧν ἑκάτερον ἦν
[2, 27]	μὲν χιλιάρχοις παρήγγειλε τάττειν τὰ	στρατόπεδα	καὶ βάδην εἰς τοὔμπροσθεν προάγειν,
[2, 31]	προσήκουσιν. αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν τὰ	στρατόπεδα	καὶ διελθὼν παρ´ αὐτὴν τὴν
[2, 1]	τόπους. ὁ δ´ ἀναλαβὼν τὰ	στρατόπεδα	καὶ τὸν υἱὸν Ἀννίβαν, ὄντα
[2, 22]	ἐπὶ τοσοῦτον, ὥστε ποτὲ μὲν	στρατόπεδα	καταγράφειν καὶ σίτου καὶ τῶν
[2, 8]	εὐθέως περὶ παρασκευὴν ἐγίνοντο καὶ	στρατόπεδα	κατέγραφον καὶ στόλον συνήθροιζον. ~Ἡ
[2, 15]	βίους καὶ τὰς εἰς τὰ	στρατόπεδα	παραθέσεις, τὴν ὁλοσχερεστάτην χορηγίαν ἐκ
[2, 24]	δὴ τῶν ὑπάτων ἐξεληλύθει τέτταρα	στρατόπεδα	Ῥωμαϊκά, πεντάκις μὲν χιλίους καὶ
[2, 24]	ἐξεληλυθότας. τὰ μὲν οὖν προκαθήμενα	στρατόπεδα	τῆς χώρας ταῦτ´ ἦν. ἐν
[2, 23]	μὲν συνήθροιζον, τὰ δὲ κατέγραφον	στρατόπεδα,	τοῖς δ´ ἑτοίμοις εἶναι παρήγγελλον
[2, 48]	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς Νικοφάνει καὶ	Κερκιδᾷ	τοῖς Μεγαλοπολίταις, οἵτινες ἦσαν αὐτοῦ
[2, 44]	προϊδόμενος τὸ μέλλον ἀπετέθειτο τὴν	τυραννίδα	καὶ μετεσχήκει τῆς ἐθνικῆς συμπολιτείας.
[2, 47]	καὶ τὴν ἔννομον βασιλείαν εἰς	τυραννίδα	μεταστήσαντος, χρωμένου δὲ καὶ τῷ
[2, 60]	ἐκεῖνος γὰρ ἀπέθετο μὲν τὴν	τυραννίδα	χρόνοις οὐ πολλοῖς πρότερον, ὑπὸ
[2, 32]	ἅμα δὲ μίαν ἑαυτοῖς ἀπολείποντες	ἐλπίδα	τῆς σωτηρίας τὴν ἐν τῷ
[2, 50]	εὑρῆσθαι κατὰ τὴν τῶν Αἰτωλῶν	ἐλπίδα	τὸν Ἀντίγονον εἰς τέλος ἀπηλλοτριωμένον
[2, 63]	ὑπάρχειν ἐν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν	ἐλπίδα	τοῦ δύνασθαι μισθοδοτεῖν. ἀλλ´ εἴπερ
[2, 4]	ἐστιν ἄλλως γενέσθαι, νέμειν δὲ	μερίδα	τῷ παραδόξῳ πανταχῇ μὲν ἀνθρώπους
[2, 9]	τὴν ὀλιγωρίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν τὴν	πατρίδα,	διὰ δὲ τὴν εὐψυχίαν ἀβλαβῶς
[2, 43]	εἴκοσι, τυραννουμένην δ´ ἐλευθερώσας τὴν	πατρίδα	διὰ τῆς ἀρετῆς τῆς ἑαυτοῦ
[2, 60]	μέλλοντος ἐν Κλεομένει, τήν τε	πατρίδα	καὶ τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν ἀποσπάσας
[2, 61]	αὐτοὺς ἀβλαβῆ κομισαμένους τὴν ἑαυτῶν	πατρίδα	κοινωνῆσαι τῶν ἰδίων πραγμάτων, ταῦτα
[2, 57]	Αἰτωλοῖς ἐνεχείρισαν αὑτοὺς καὶ τὴν	πατρίδα,	μετὰ δὲ ταῦτα Κλεομένει. γεγονότες
[2, 59]	βίου προαίρεσιν καὶ τὴν εἰς	πατρίδα	παρανομίαν τῆς μεγίστης ἄξιον κρίνω
[2, 13]	οὐδ´ ἀσφαλῶς οἰκῆσαι τὴν ἑαυτῶν	πατρίδα,	τούτους ἔχοντες ἐφέδρους τοὺς ἄνδρας.
[2, 2]	τὴν πρώτην διάβασιν εἰς τὴν	Ἰλλυρίδα	καὶ ταῦτα τὰ μέρη τῆς
[2, 12]	Ῥωμαίων μετὰ δυνάμεως εἰς τὴν	Ἰλλυρίδα	καὶ ταῦτα τὰ μέρη τῆς
[2, 44]	τὴν πρώτην διάβασιν εἰς τὴν	Ἰλλυρίδα	Ῥωμαίων, ἐγένετό τις εὔροια πραγμάτων
[2, 8]	σύγκλητον, κατέστησαν πρεσβευτὰς εἰς τὴν	Ἰλλυρίδα	τοὺς ἐπίσκεψιν ποιησομένους περὶ τῶν
[2, 68]	περὶ τὸν Εὐκλείδαν τὴν ὑπὸ	πόδα	διὰ τὸ μὴ καταλείπεσθαι τόπον
[2, 68]	διαλύειν, αὐτοὺς δ´ ὑποχωρεῖν ἐπὶ	πόδα	καὶ μεθίστασθαι πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους
[2, 30]	εἰς τοὺς φίλους ἀναχωροῦντες ἐπὶ	πόδα	καὶ προδήλως ἀποδειλιῶντες διέστρεφον τοὺς
[2, 69]	κραταιοῦ, καὶ ποτὲ μὲν ἐπὶ	πόδα	ποιουμένων τὴν ἀναχώρησιν καὶ πιεζομένων
[2, 33]	ὑπολειπόμενος τόπον πρὸς τὴν ἐπὶ	πόδα	ταῖς σπείραις ἀναχώρησιν. εἰ γὰρ
[2, 51]	δυσχρηστίαν μεγίστην τὸ μήτε τὸν	βασιλέα	δοκεῖν ἂν βοηθῆσαι χωρὶς τοῦ
[2, 47]	ἐπεβάλετο λαλεῖν πρὸς τὸν εἰρημένον	βασιλέα	καὶ συμπλέκειν τὰς χεῖρας, ὑποδεικνύων
[2, 1]	τότε κατὰ τὴν ἡλικίαν ἐτῶν	ἐννέα,	καὶ διαβὰς κατὰ τὰς Ἡρακλέους
[2, 1]	τοῖς τόποις τούτοις ἔτη σχεδὸν	ἐννέα	καὶ πολλοὺς μὲν πολέμῳ, πολλοὺς
[2, 3]	συγκινδυνεύοντας ἠνάγκασαν ἀποχωρῆσαι πρὸς τὰ	βαρέα	τῶν ὅπλων. λοιπὸν ἐξ ὑπερδεξίου
[2, 43]	μεθ´ ἑαυτῶν αἱ προειρημέναι πόλεις,	γραμματέα	κοινὸν ἐκ περιόδου προχειριζόμεναι καὶ
[2, 56]	δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν	συγγραφέα	τερατευόμενον διὰ τῆς ἱστορίας τοὺς
[2, 37]	πρόθεσιν ἀπὸ τούτων τῶν καιρῶν	ἐπηγγειλάμεθα	ποιήσασθαι τὴν ἀρχὴν τῆς ἑαυτῶν
[2, 71]	τῷ Δημητρίου. ~Τίνος δὲ χάριν	ἐποιησάμεθα	τὴν ἐπὶ πλεῖον ὑπὲρ τοῦ
[2, 40]	ἐντυγχάνουσιν εὐπαρακολούθητον τὴν μάθησιν, εἰ	ποιησαίμεθα	τὴν ἐπίστασιν ἀπὸ τούτων τῶν
[2, 1]	ταττομένων μερῶν. ἑξῆς δὲ τούτοις	ἐπεβαλόμεθα	λέγειν πῶς στασιάσαντες οἱ μισθοφόροι
[2, 62]	εἰκῇ, λόγῳ δέ τινι μᾶλλον	ἀποφαινόμεθα,	δῆλον ἐκ τούτων. τίς γὰρ
[2, 8]	μεταπορεύεσθαι καὶ βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις·	πειρασόμεθα	δὴ θεοῦ βουλομένου σφόδρα καὶ
[2, 40]	πῶς καὶ κατὰ ποίους καιροὺς	πειρασόμεθα	δηλοῦν, ἀεὶ κατὰ τὸ πρέπον
[2, 1]	νυνὶ δὲ τὰ συνεχῆ τούτοις	πειρασόμεθα	δηλοῦν, κεφαλαιωδῶς ἑκάστων ἐπιψαύοντες κατὰ
[2, 16]	ὕλην ἐπὶ μὲν τοῦ παρόντος	ὑπερθησόμεθα	διὰ τὸ μὴ λίαν καθήκειν
[2, 40]	καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπικεφαλαιούμενοι	μνησθησόμεθα	διὰ τὸ καὶ λίαν ἀληθινοὺς
[2, 40]	ἄλλοις ἀκριβεστέραν καὶ μετὰ διαστολῆς	ποιησόμεθα	τὴν ἐξήγησιν. ὑπολαμβάνω δὲ ῥᾴστην
[2, 16]	ἀκριβολογίαν. μεταλαβόντες δὲ καιρὸν ἁρμόττοντα	ποιησόμεθα	τὴν καθήκουσαν μνήμην, καὶ μάλιστα
[2, 37]	Ἰταλίας καὶ} τῆς ἀποδεικτικῆς ἱστορίας	ἀρχώμεθα.	ἐπεὶ γὰρ οὐ τινὰς πράξεις,
[2, 54]	πόλιν, ἀπηντηκότων καὶ τῶν Ἀχαιῶν	ἐνταῦθα,	περιστρατοπεδεύσας ἤρξατο πολιορκεῖν αὐτήν. τῶν
[2, 48]	μὲν τῆς ἑαυτῶν πατρίδος αὐτὰ	τἀναγκαῖα	διὰ βραχέων καὶ κεφαλαιωδῶς, τὰ
[2, 58]	ἐπιβολήν, τὰ κοινὰ τῶν ἀνθρώπων	δίκαια	παραβάντες τὸ μέγιστον ἀσέβημα κατὰ
[2, 10]	ὁ Καρυνεύς, ἀνὴρ πάντα τὰ	δίκαια	τῷ κοινῷ τῶν Ἀχαιῶν πολιτεύματι
[2, 61]	ἱστορίας τοῦ τὰ καλὰ καὶ	δίκαια	τῶν ἔργων ἐπισημαίνεσθαι, ἢ τοὺς
[2, 51]	τρίτον ὁλοσχερῶς ἔπταισαν ἐν τῇ	Δυμαίᾳ	περὶ τὸ καλούμενον Ἑκατόμβαιον, πανδημεὶ
[2, 17]	καθ´ οὓς χρόνους καὶ τὰ	Φλέγραιά	ποτε καλούμενα τὰ περὶ Καπύην
[2, 41]	δ´ εἰσὶν Πάτραι, Δύμη, Φαραί,	Τριταία,	Λεόντιον, (Αἴγιον) Αἴγειρα, Πελλήνη, Βοῦρα,
[2, 17]	τὸν Ἀδρίαν Λίγγονες, τὰ δὲ	τελευταῖα	πρὸς θαλάττῃ Σήνωνες. τὰ μὲν
[2, 14]	ὑπόκειται πεδία τῆς συμπάσης Ἰταλίας	τελευταῖα	πρὸς τὰς ἄρκτους, ὑπὲρ ὧν
[2, 69]	τῷ τῆς ἐπαλλήλου φάλαγγος ἰδιώματι,	βίᾳ	προσπεσόντες ἐξέωσαν ἐκ τῶν ὀχυρωμάτων
[2, 37]	περὶ τῆς Μακεδόνων οἰκίας ἁρμόσει	διὰ	βραχέων ἀναδραμεῖν τοῖς χρόνοις, ἐπειδὴ
[2, 48]	τῆς ἑαυτῶν πατρίδος αὐτὰ τἀναγκαῖα	διὰ	βραχέων καὶ κεφαλαιωδῶς, τὰ δὲ
[2, 5]	τὰς χώρας Ἰλλυριοὶ πορθοῦντες διετέλουν.	διὰ	γὰρ τὸ μῆκος τῆς παραλίας
[2, 17]	τῆς λοιπῆς κατασκευῆς ἄμοιροι καθεστῶτες.	διὰ	γὰρ τὸ στιβαδοκοιτεῖν καὶ κρεαφαγεῖν,
[2, 9]	ὀλιγωρίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν τὴν πατρίδα,	διὰ	δὲ τὴν εὐψυχίαν ἀβλαβῶς ἐπαιδεύθησαν
[2, 50]	αὐτόν, περιχαρὴς ἦν τῷ μὴ	διὰ	κενῆς πεποιῆσθαι τὴν ἐπίνοιαν μηδ´
[2, 53]	ἐπιβολῆς καὶ ποιησάμενος τὴν πορείαν	διὰ	Μαντινείας οὕτως ἐπανῆλθεν εἰς τὴν
[2, 41]	τὸν ἐν τῇ Βούρᾳ μόναρχον	διὰ	Μάργου καὶ τῶν Ἀχαιῶν, ἑαυτὸν
[2, 66]	ἀπέστη, τέλος δ´ ἐξ ὁμολόγου	διὰ	μάχης ἀμφότεροι προέθεντο κρίνειν τὰς
[2, 9]	οὖν ἐν ταύτῃ τῇ πράξει	διὰ	μὲν τὴν ὀλιγωρίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν
[2, 16]	τὰ πεδία δεξιὸς ἀπονεύων, καὶ	διὰ	μέσης τῆς λοιπῆς Ἰταλίας διήκων
[2, 50]	τῶν πολλῶν διάληψιν ἐπαινέσας παρεκάλει	διὰ	πλειόνων μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι δι´
[2, 47]	οὖν αὐτὸ πράττειν ἀσύμφορον ἡγεῖτο	διὰ	πλείους αἰτίας. τόν τε γὰρ
[2, 9]	Ἑλλάδα τόπους. ὧν οἱ μὲν	διὰ	πόρου τὸν πλοῦν ἐπὶ τὴν
[2, 19]	τι τῶν πέλας, καὶ μάλιστα	διὰ	τὰς ἀλόγους οἰνοφλυγίας καὶ πλησμονάς.
[2, 6]	βεβοηθηκόσι, βουλόμενοι συμβαλεῖν. δυσχρηστούμενοι δὲ	διὰ	τὰς δυσχωρίας τῶν τόπων, ἅμα
[2, 8]	μὴν ἀλλὰ τότε μὲν ἐπέσχεν	διὰ	τὰς ἐγχωρίους ταραχάς, καταστησαμένη δὲ
[2, 36]	μὲν γὰρ ἐπεβούλευον, ἀμύνασθαι σπεύδοντες	διὰ	τὰς περὶ Σικελίαν ἐλαττώσεις, οἱ
[2, 47]	τὴν πρὸς Πτολεμαῖον τηρεῖν φιλίαν	διὰ	τὰς προγεγενημένας εὐεργεσίας καὶ μὴ
[2, 12]	τινος ἀπολελυκότες φόβου τοὺς Ἕλληνας	διὰ	τὰς προειρημένας συνθήκας. οὐ γὰρ
[2, 63]	Κλεομένει τὰς ἐλπίδας ἐν Πτολεμαίῳ	διὰ	τὰς χορηγίας, ἅμα δὲ τοσούτων
[2, 45]	δημοκρατίας. ~Ὁλοσχερεστέρας δὲ γενομένης αὐξήσεως	διὰ	ταῦτα καὶ προκοπῆς περὶ τὸ
[2, 12]	τὴν Ἑλλάδα τόπους τοιάδε καὶ	διὰ	ταύτας ἐγένετο τὰς αἰτίας. ἀπὸ
[2, 41]	τὰς μὲν ἐμφρούρους αὐτῶν γενέσθαι	διά	τε Δημητρίου καὶ Κασσάνδρου καὶ
[2, 15]	ὑϊκῶν ἱερείων κοπτομένων ἐν Ἰταλίᾳ	διά	τε τὰς εἰς τοὺς ἰδίους
[2, 15]	Τρανσαλπίνους καλοῦσι. τὰ δ´ ἄκρα	διά	τε τὴν τραχύτητα καὶ τὸ
[2, 28]	αὑτοὺς ἐξέταξαν. οἱ δὲ Γαισάται	διά	τε τὴν φιλοδοξίαν καὶ τὸ
[2, 55]	τότε δὲ καὶ ῥᾳθύμως τηρουμένην	διὰ	τὴν Ἀντιγόνου παρουσίαν, τὸ δὲ
[2, 56]	τὸ πιθανόν, κἂν ᾖ ψεῦδος,	διὰ	τὴν ἀπάτην τῶν θεωμένων, ἐν
[2, 30]	δυνάμενοι μὲν ἀμύνασθαι τοὺς εἰσακοντίζοντας	διὰ	τὴν ἀπόστασιν καὶ τὸ πλῆθος
[2, 57]	μεγίστοις δοκοῦσιν εἶναι συμπτώμασι Μαντινέων	διὰ	τὴν Ἀράτου καὶ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 33]	εἰς τὸν ποταμὸν αὑτοὺς ἔδει	διὰ	τὴν ἀστοχίαν τοῦ προεστῶτος. οὐ
[2, 7]	συγγνώμης καὶ ἐπικουρία, τοῖς δὲ	διὰ	τὴν αὑτῶν ἀβουλίαν ὄνειδος καὶ
[2, 55]	καὶ γενναῖον εἷς ἀνὴρ κατῄσχυνε	διὰ	τὴν ἑαυτοῦ κακίαν, Θεάρκης· ὃν
[2, 45]	προκοπῆς περὶ τὸ ἔθνος, Αἰτωλοὶ	διὰ	τὴν ἔμφυτον ἀδικίαν καὶ πλεονεξίαν
[2, 50]	αἰτίαν, δόξαντος δικαίως τοῦτο πράττειν	διὰ	τὴν ἐξ αὐτοῦ προγεγενημένην ἀδικίαν
[2, 13]	εἰς πραγμάτων λόγον, καὶ μάλιστα	διὰ	τὴν εὐκαιρίαν τοῦ τόπου πρός
[2, 55]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ὅλοις κινδυνεῦσαι	διὰ	τὴν εὐψυχίαν τῶν Μεγαλοπολιτῶν. ὃ
[2, 57]	περιβόητον συνέβη γενέσθαι τὸ πραχθὲν	διὰ	τὴν ὀξύτητα τῆς κατὰ τὴν
[2, 64]	πολλοῖς ἐδόκει, παραβόλως καὶ τολμηρῶς	διὰ	τὴν ὀχυρότητα τῶν κατὰ τὰς
[2, 46]	ποιουμένους πρόφασιν εἰς τὸ πολεμεῖν	διὰ	τὴν πλεονεξίαν τότε συνορῶν ἑκουσίως
[2, 57]	ἀπέσχον τοῦ παθεῖν τι δεινὸν	διὰ	τὴν προειρημένην ἁμαρτίαν ὡς καὶ
[2, 61]	πάλιν ὁλοσχερῶς ἔπταισαν τῇ πατρίδι	διὰ	τὴν πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς αἵρεσιν,
[2, 66]	τῶν Μακεδόνων· ἐποίει δὲ τοῦτο	διὰ	τὴν στενότητα τῶν τόπων. σύνθημα
[2, 16]	τὴν καθήκουσαν μνήμην, καὶ μάλιστα	διὰ	τὴν Τιμαίου περὶ τοὺς προειρημένους
[2, 15]	ἕτερα. Τρανσαλπῖνοί γε μὴν οὐ	διὰ	τὴν τοῦ γένους, ἀλλὰ διὰ
[2, 15]	διὰ τὴν τοῦ γένους, ἀλλὰ	διὰ	τὴν τοῦ τόπου διαφορὰν προσαγορεύονται·
[2, 68]	τῶν ὑπεναντίων ῥᾳδίως αὐτοὺς ἐτρέψαντο	διὰ	τὴν τῶν τόπων εὐφυΐαν— τούτων
[2, 33]	διέφθειραν τοὺς πλείστους τῶν παραταξαμένων	διὰ	τὴν τῶν χιλιάρχων πρόνοιαν. ὁ
[2, 58]	καὶ τὸ ψεῦδος ἀπίθανον, καὶ	διὰ	τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀγνοίας οὐδὲ
[2, 36]	Ἰβηρίαν Ἀννίβᾳ περιέθεσαν, ὄντι νέῳ,	διὰ	τὴν ὑποφαινομένην ἐκ τῶν πράξεων
[2, 56]	θεωμένων, ἐν δὲ τούτοις τἀληθὲς	διὰ	τὴν ὠφέλειαν τῶν φιλομαθούντων. χωρίς
[2, 43]	τυραννουμένην δ´ ἐλευθερώσας τὴν πατρίδα	διὰ	τῆς ἀρετῆς τῆς ἑαυτοῦ καὶ
[2, 52]	ὡμολογημένων ἧκεν ἔχων τὰς δυνάμεις	διὰ	τῆς Εὐβοίας ἐπὶ τὸν Ἰσθμόν.
[2, 42]	τὰ τῆς προαιρέσεως μὴ μόνον	διὰ	τῆς ἡμετέρας ἀποφάσεως, ἀλλὰ καὶ
[2, 47]	δ´ Ἀχαιοὶ τὸ μὲν πρῶτον	διὰ	τῆς ἰδίας δυνάμεως ὥρμησαν ἀντοφθαλμεῖν
[2, 56]	οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα τερατευόμενον	διὰ	τῆς ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας οὐδὲ
[2, 59]	αὑτὸν ἰδίωμα φωνάς τινας πλάττει	διὰ	τῆς νυκτὸς αὐτοῦ στρεβλουμένου προσπιπτούσας
[2, 36]	διὰ τῶν πολεμίων ἔργων ὡς	διὰ	τῆς πρὸς τοὺς δυνάστας ὁμιλίας.
[2, 69]	εὐζώνων ἐκ τοῦ μεταξὺ τόπου	διὰ	τῆς σάλπιγγος, συναλαλάξασαι καὶ καταβαλοῦσαι
[2, 26]	φωτὸς ἀναζεύξαντες προῆγον παρὰ θάλατταν	διὰ	τῆς Τυρρηνῶν χώρας. ὁ δὲ
[2, 32]	αὖθις ἐνέβαλον εἰς τὴν Κελτικὴν	διὰ	τῆς τῶν Ἀνάρων χώρας, οἷς
[2, 4]	μέρος χειρισμὸν τῶν πραγμάτων ἐποιεῖτο	διὰ	τῆς τῶν φίλων πίστεως. χρωμένη
[2, 26]	αὑτῶν τινας τῆς νυκτὸς ἀνόπλους	διὰ	τῆς ὕλης ἀναγγελοῦντας τῷ στρατηγῷ
[2, 38]	οἱ προειρημένοι. πῶς οὖν καὶ	διὰ	τί νῦν εὐδοκοῦσιν οὗτοί τε
[2, 68]	ταχθέντος ἐπὶ τῶν ἱππέων Ἀλεξάνδρου	διὰ	τί πρὸ τοῦ παραδοθῆναι τὸ
[2, 2]	Ῥωμαίων δυναστείας. ἔγνωσαν δὲ διαβαίνειν	διά	τινας τοιαύτας αἰτίας. Ἄγρων ὁ
[2, 61]	μᾶλλον συγγραφεὺς ἐπιστήσαι τοὺς ἀκούοντας;	διὰ	τίνος δ´ ἔργου μᾶλλον ἂν
[2, 40]	μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπικεφαλαιούμενοι μνησθησόμεθα	διὰ	τὸ καὶ λίαν ἀληθινοὺς καὶ
[2, 46]	αἰσχυνομένους ἀναλαβεῖν ἐκ τοῦ φανεροῦ	διὰ	τὸ καὶ λίαν εἶναι προσφάτους
[2, 11]	προῆγον ὡς ἐπὶ τὴν Ἴσσαν	διὰ	τὸ καὶ ταύτην ὑπὸ τῶν
[2, 17]	τὰς ἑταιρείας μεγίστην σπουδὴν ἐποιοῦντο	διὰ	τὸ καὶ φοβερώτατον καὶ δυνατώτατον
[2, 48]	καθηκούσης ἐπικουρίας ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν	διὰ	τὸ κἀκείνους δυσχρηστεῖσθαι θλιβομένους ὑπὸ
[2, 55]	τοῦτο δὲ ποιῆσαί μοι δοκεῖ	διὰ	τὸ κατὰ τὰς τῶν καιρῶν
[2, 7]	ὑποδεξαμένων γε μὴν αὐτοὺς Καρχηδονίων	διὰ	τὸ κατεπείγεσθαι πολέμῳ, τὸ μὲν
[2, 32]	σωτηρίας τὴν ἐν τῷ νικᾶν	διὰ	τὸ κατόπιν αὐτοῖς ἄβατον ὄντα
[2, 55]	πόλιν ταύτην εἰδὼς δυσφύλακτον οὖσαν	διὰ	τὸ μέγεθος καὶ τὴν ἐρημίαν,
[2, 5]	τὸ μῆκος τῆς παραλίας καὶ	διὰ	τὸ μεσογαίους εἶναι τὰς δυναστευούσας
[2, 68]	τὸν Εὐκλείδαν τὴν ὑπὸ πόδα	διὰ	τὸ μὴ καταλείπεσθαι τόπον εἰς
[2, 16]	ἐπὶ μὲν τοῦ παρόντος ὑπερθησόμεθα	διὰ	τὸ μὴ λίαν καθήκειν τῷ
[2, 37]	Πελοποννησίους, οὐδενὸς δὲ καθικέσθαι δυνηθέντος	διὰ	τὸ μὴ τῆς κοινῆς ἐλευθερίας
[2, 35]	κατὰ μέρος χειρισμοῦ τελέως εὐκαταφρόνητος	διὰ	τὸ μὴ τὸ πλεῖον ἀλλὰ
[2, 33]	ὅπερ ἴδιόν ἐστι Γαλατικῆς χρείας,	διὰ	τὸ μηδαμῶς κέντημα τὸ ξίφος
[2, 63]	συνεῖναι τὰ προσπεπτωκότα τὰς δυνάμεις,	διὰ	τὸ μηδεμίαν ὑπάρχειν ἐν τοῖς
[2, 59]	Ἀργείων ἐλευθερίας, τέλος δ´ ἐκπεσόντος	διὰ	τὸ μηδένα συγκινηθῆναι τῶν ἔσωθεν
[2, 67]	συμβησόμενον· οὐδενὸς δὲ προσέχοντος αὐτῷ	διὰ	τὸ μήτ´ ἐφ´ ἡγεμονίας τετάχθαι
[2, 22]	ποταμὸν κατοικοῦντας Γαλάτας, προσαγορευομένους δὲ	διὰ	τὸ μισθοῦ στρατεύειν Γαισάτους· ἡ
[2, 17]	ἑκάστοις ἦν θρέμματα καὶ χρυσὸς	διὰ	τὸ μόνα ταῦτα κατὰ τὰς
[2, 9]	ἐκ τῆς πόλεως ἀπαρασκεύως μὲν	διὰ	τὸ παράδοξον, ἐκθύμως δὲ βοηθούντων
[2, 18]	ἐτόλμησαν ἀντεξαγαγεῖν Ῥωμαῖοι τὰ στρατόπεδα	διὰ	τὸ παραδόξου γενομένης τῆς ἐφόδου
[2, 48]	Μεγαλοπολίτας κακοπαθοῦντας μὲν τῷ πολέμῳ	διὰ	τὸ παρακειμένους τῇ Λακεδαίμονι προπολεμεῖν
[2, 7]	συνδραμόντων ἐπ´ αὐτοὺς τῶν ὁμοεθνῶν	διὰ	τὸ παρασπονδῆσαι τοὺς αὑτῶν οἰκείους
[2, 34]	ἐπικειμένους εὐρώστως. οἱ δὲ Κελτοὶ	διὰ	τὸ παρὸν εὐτύχημα μείναντες ἐπὶ
[2, 69]	ἱππέων ἁπάντων, μάλιστα δὲ Φιλοποίμενος,	διὰ	τὸ περὶ τῆς αὐτῶν ἐλευθερίας
[2, 51]	αὐτὸν ἐπαλείφειν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον	διὰ	τὸ πλείους ἐλπίδας ἔχειν ἐν
[2, 10]	καταστρώματα τῶν Ἀχαϊκῶν νεῶν κατεκράτουν	διὰ	τὸ πλῆθος τῶν ἐπιβατῶν. καὶ
[2, 17]	καὶ Νώλην· ἃ δὴ καὶ	διὰ	τὸ πολλοῖς ἐμποδὼν εἶναι καὶ
[2, 34]	Ἴνσομβρες βοηθεῖν μὲν οὐ δυνάμενοι	διὰ	τὸ προκαταληφθῆναι τοὺς εὐφυεῖς τόπους,
[2, 66]	λαβεῖν οὐδὲν ἀργὸν οὐδ´ ἔξοπλον	διὰ	τὸ πρὸς πᾶν ἑτοίμως ἀντικινεῖσθαι
[2, 22]	ἡμῖν εἴρηται, κρίνοντες ἀναγκαιότερα ταῦτα	διὰ	τὸ πρὸς ταῖς πλευραῖς αὐτῶν
[2, 37]	μέρεσι τῆς οἰκουμένης ἀναγράφειν ἐπικεχειρήκαμεν	διὰ	τὸ πρὸς τοῦτο τὸ μέρος
[2, 21]	πρᾶξιν, μάλιστα δ´ οἱ Βοῖοι	διὰ	τὸ συντερμονεῖν τῇ τῶν Ῥωμαίων
[2, 16]	τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν ποταμῶν	διὰ	τὸ τὰς ῥύσεις τὰς ἐπὶ
[2, 8]	ἀποστάντας Ἰλλυριοὺς ἐπολιόρκει τὴν Ἴσσαν	διὰ	τὸ ταύτην ἔτι μόνην ἀπειθεῖν
[2, 37]	ἀπὸ τῶν νῦν ῥηθέντων καιρῶν	διὰ	τὸ τὴν μὲν ὑπὲρ τῶν
[2, 6]	τὴν ταχίστην εἰς οἶκον ἀναχωρεῖν	διὰ	τὸ τινὰς τῶν Ἰλλυριῶν ἀφεστηκέναι
[2, 28]	κατέστησαν, ὑπολαβόντες οὕτως ἔσεσθαι πρακτικώτατοι	διὰ	τό τινας τῶν τόπων βατώδεις
[2, 45]	πρόδηλον ἐχθρὸν ὄντα τῶν Ἀχαιῶν	διὰ	τὸ τὸν Ἀκροκόρινθον (πραξ( ικοπήσαντας
[2, 13]	πολεμεῖν οὐ κατετόλμων τοῖς Καρχηδονίοις	διὰ	τὸ τὸν ἀπὸ τῶν Κελτῶν
[2, 59]	συγκινηθῆναι τῶν ἔσωθεν αὐτῷ ταξαμένων	διὰ	τὸν ἀπὸ τοῦ τυράννου φόβον,
[2, 11]	οἱ μὲν ἐν τῇ Φάρῳ	διὰ	τὸν Δημήτριον ἀβλαβεῖς ἔμειναν, οἱ
[2, 60]	πρότερον, ὑπὸ τῶν καιρῶν συγκλειόμενος	διὰ	τὸν Δημητρίου θάνατον, ἀνελπίστως δὲ
[2, 21]	δεινῶν ἐκ τοῦ ζῆν ἐξεχώρησαν	διὰ	τὸν χρόνον, ἐπεγένοντο δὲ νέοι,
[2, 55]	ἐν τῇ Μεγάλῃ πόλει, παρεισῆλθε	διὰ	τούτων λάθρᾳ νυκτὸς ἐντὸς τῶν
[2, 48]	πρὸς τὴν ἐπιβολὴν εὐφυεῖς, ῥᾳδίως	διὰ	τούτων ὁρμὴν παρέστησε τοῖς Μεγαλοπολίταις
[2, 26]	Ἀδρίαν τόπων ἀκούσας τοὺς Κελτοὺς	διὰ	Τυρρηνίας ἐμβεβληκότας συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ,
[2, 19]	ἐν ᾗ τὴν ἔφοδον ποιησάμενοι	διὰ	Τυρρηνίας, ὁμοῦ συστρατευσαμένων σφίσι Τυρρηνῶν,
[2, 56]	παρὸν τοὺς ἀκούοντας, ἐνθάδε δὲ	διὰ	τῶν ἀληθινῶν ἔργων καὶ λόγων
[2, 50]	τὸ τοὺς Μεγαλοπολίτας προθύμους εἶναι	διὰ	τῶν Ἀχαιῶν φέρειν ἐπὶ τὸν
[2, 44]	μείζους ἐπανατεινόμενον φόβους καὶ κινδύνους	διὰ	τῶν Ἀχαιῶν, ὥρμησαν ἐπὶ τὸ
[2, 42]	τοὺς ἢ δι´ αὑτῶν ἢ	διὰ	τῶν βασιλέων τὰς σφετέρας πατρίδας
[2, 41]	καὶ καχεξίαν ἐνέπεσον, καὶ μάλιστα	διὰ	τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων, ἐν
[2, 60]	ἔτυχε δεινοῦ πλὴν τοῦ καταποντισθῆναι	διὰ	τῶν ἐπὶ ταῖς Κεγχρεαῖς τεταγμένων.
[2, 69]	Ὄλυμπον τὸ μὲν πρῶτον ἐποιοῦντο	διὰ	τῶν εὐζώνων καὶ μισθοφόρων τὴν
[2, 54]	συνίστατό τινας ἀκροβολισμούς. προσπεσόντος δὲ	διὰ	τῶν κατασκόπων αὐτῷ τοὺς ἐξ
[2, 45]	ἐχειρίσθη τὰ ὅλα, δῆλον ἔσται	διὰ	τῶν λέγεσθαι μελλόντων. ~Θεωρῶν γὰρ
[2, 5]	πεντακισχιλίους Ἰλλυριοὺς παραγίνεσθαι κατὰ γῆν	διὰ	τῶν παρ´ Ἀντιγόνειαν στενῶν, μερίσαντες
[2, 6]	τὸν Σκερδιλαΐδαν πεζῇ πάλιν ἀνεχώρησαν	διὰ	τῶν παρὰ τὴν Ἀντιγόνειαν στενῶν,
[2, 56]	τοὐναντίον. ἐκεῖ μὲν γὰρ δεῖ	διὰ	τῶν πιθανωτάτων λόγων ἐκπλῆξαι καὶ
[2, 36]	τοῖς Καρχηδονίοις πράγμασιν, οὐχ οὕτω	διὰ	τῶν πολεμίων ἔργων ὡς διὰ
[2, 22]	ἀσφαλισάμενοι τὰ πρὸς τοὺς Καρχηδονίους	διὰ	τῶν πρὸς τὸν Ἀσδρούβαν ὁμολογιῶν,
[2, 42]	δι´ αὑτῶν, τὰ δὲ καὶ	διὰ	τῶν συμμάχων. καὶ γὰρ τὰ
[2, 16]	σταδίους ὡσανεὶ πεντακοσίους ἀπολείπει τὰ	πεδία	δεξιὸς ἀπονεύων, καὶ διὰ μέσης
[2, 17]	χώραν, ἀλλ´ ἐπὶ τὰ προειρημένα	πεδία	καὶ τὰς ἐκ τούτων τῶν
[2, 32]	τόπων εἰς τὰ τῶν Ἰνσόμβρων	πεδία	καὶ τήν τε γῆν ἐδῄουν
[2, 16]	τὰς ῥύσεις τὰς ἐπὶ τὰ	πεδία	νευούσας ἀπό τε τῶν Ἄλπεων
[2, 15]	καὶ τῆς ἐπὶ τὰ προειρημένα	πεδία	νευούσης, τοὺς βουνώδεις καὶ γεώδεις
[2, 16]	κεκλιμένην καὶ τὴν ἐπὶ τὰ	πεδία,	παρὰ θάλατταν μὲν μέχρι πόλεως
[2, 14]	εἶδος καὶ τῆς ταῦτα τὰ	πεδία	περιγραφούσης γραμμῆς τριγωνοειδές. τούτου δὲ
[2, 16]	σχήματος, καταφέρεται δ´ εἰς τὰ	πεδία,	ποιούμενος τὴν ῥύσιν ὡς ἐπὶ
[2, 17]	Τυρρηνοὺς καὶ κατέσχον αὐτοὶ τὰ	πεδία.	τὰ μὲν οὖν πρῶτα καὶ
[2, 15]	προσαγορευόμενοι, τοὺς δ´ ἐπὶ τὰ	πεδία	Ταυρίσκοι καὶ Ἄγωνες καὶ πλείω
[2, 14]	παρὰ ταύτην ἀπὸ μεσημβρίας ὑπόκειται	πεδία	τῆς συμπάσης Ἰταλίας τελευταῖα πρὸς
[2, 17]	ἄγνοιαν. ~Πλὴν ταῦτά γε τὰ	πεδία	τὸ παλαιὸν ἐνέμοντο Τυρρηνοί, καθ´
[2, 8]	ἀδίκημα γίνηται Ῥωμαίοις ἐξ Ἰλλυριῶν·	ἰδίᾳ	γε μὴν οὐ νόμιμον εἶναι
[2, 42]	ἐπεθύμησαν ἐκ τῶν κατορθωμάτων οὐδενὸς	ἰδίᾳ	λυσιτελοῦς, ἀλλ´ ἀντὶ πάσης τῆς
[2, 35]	οἰκεῖον ἱστορίας ὑπάρχειν τὰ τοιαῦτ´	ἐπεισόδια	τῆς τύχης εἰς μνήμην ἄγειν
[2, 55]	καὶ μετὰ ταῦτα τῇ περὶ	Λαδόκεια	μάχῃ, λαβὼν συνεργούς τινας τῶν
[2, 15]	μὴν καὶ κέγχρου τελέως ὑπερβάλλουσα	δαψίλεια	γίνεται παρ´ αὐτοῖς. τὸ δὲ
[2, 29]	γυμνῶν προεστώτων ἀνδρῶν ἥ τ´	ἐπιφάνεια	καὶ κίνησις, ὡς ἂν διαφερόντων
[2, 58]	τοὺς βίους, καὶ διέτριβον ἐν	Μαντινείᾳ,	παραφυλάττοντες τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν ἅμα
[2, 41]	Λεόντιον, (Αἴγιον) Αἴγειρα, Πελλήνη, Βοῦρα,	Καρύνεια.	κατὰ δὲ τοὺς ὑστέρους μὲν
[2, 14]	τὸ συνεχὲς ἡ τῶν Ἄλπεων	παρώρεια,	λαμβάνουσα τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ
[2, 56]	προαίρεσιν καὶ δύναμιν ἐν τῇ	πραγματείᾳ	καταμαθεῖν. βουλόμενος δὴ διασαφεῖν τὴν
[2, 10]	λοιπὸν ἤδη ῥᾳδίως ἐχρήσατο τῇ	πολιορκίᾳ	καὶ τεθαρρηκότως. οἱ δὲ Κερκυραῖοι
[2, 54]	ἐνεργῶς χρωμένων τῇ τε λοιπῇ	πολιορκίᾳ	καὶ τοῖς ὀρύγμασι, ταχέως ἀπελπίσαντες
[2, 14]	λαμβάνει τοῦ παντὸς σχήματος ἡ	παραλία	τοῦ κατὰ τὸν Ἀδρίαν κόλπου·
[2, 15]	γὰρ ὑϊκῶν ἱερείων κοπτομένων ἐν	Ἰταλίᾳ	διά τε τὰς εἰς τοὺς
[2, 49]	τὸ μέγιστον ἔθνος διακινδυνεύειν ἐν	Θετταλίᾳ	πρὸς Αἰτωλοὺς καὶ Βοιωτούς, ἔτι
[2, 24]	ἔτι γε μὴν καὶ ἐν	Σικελίᾳ	καὶ Τάραντι στρατόπεδα δύο παρεφήδρευεν,
[2, 62]	τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν, ὧν τὰ	δισχίλια	Κλεομένει δοθῆναι κατὰ τοὺς ἐθισμούς.
[2, 62]	ἐκ τῆς Μεγάλης πόλεως λαφύρων	ἑξακισχίλια	τάλαντα τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν, ὧν
[2, 39]	τάς τε συνόδους καὶ τὰ	διαβούλια	συνετέλουν, δεύτερον τοὺς ἐθισμοὺς καὶ
[2, 42]	τῶν πραγμάτων πίστεως τυγχάνῃ, διότι	μία	τις ἀεὶ τῶν Ἀχαιῶν αἵρεσις
[2, 53]	Ἀντιγόνου χρώμενος καὶ τόλμῃ καὶ	φιλοτιμίᾳ	μείζονι παρωρμημένος, ὅμως ἅμα τῷ
[2, 8]	τὴν Ῥώμην, διοργισθέντες ἐπὶ τῇ	παρανομίᾳ	τῆς γυναικὸς εὐθέως περὶ παρασκευὴν
[2, 47]	ἐπικρύψεσθαι τὴν οἰκονομίαν. ὧν χάριν	ἔνια	τούτων οὐδ´ ἐν τοῖς ὑπομνήμασι
[2, 25]	προκαθήμεναι τῶν Ῥωμαίων ἐν τῇ	Τυρρηνίᾳ	δυνάμεις. οἱ δ´ ἀκούσαντες ἐξ
[2, 51]	δύνασθαι διακατέχειν τὰς τῶν ἐν	Μακεδονίᾳ	βασιλέων ἐπιβολάς, οἱ δ´ Ἀχαιοὶ
[2, 62]	οἷς ὑπό τε τῶν ἐν	Μακεδονίᾳ	βασιλέων, ἔτι δὲ μᾶλλον ὑπὸ
[2, 8]	τῶν κατὰ τὴν Ἤπειρον πόλεων	εὐδαιμονίᾳ—	διπλασίως ἐπερρώσθη πρὸς τὴν κατὰ
[2, 50]	μᾶλλον ἐξ ἁπάντων τῶν Ἀχαιῶν.	ἠγωνία	γάρ, εἰ παραγενόμενος ὁ βασιλεὺς
[2, 17]	βραχεῖ διαφέροντες Κελτῶν, γλώττῃ δ´	ἀλλοίᾳ	χρώμενοι. περὶ ὧν οἱ τραγῳδιογράφοι
[2, 7]	τοῦ παροπλίσαντας αὐτοὺς ἐμβαλεῖν εἰς	πλοῖα	καὶ τῆς Ἰταλίας πάσης ἐξορίστους
[2, 14]	δὲ περὶ τῆς χώρας ῥητέον	ποία	τίς ἐστιν καὶ πῶς κεῖται
[2, 44]	τὴν Ἰλλυρίδα Ῥωμαίων, ἐγένετό τις	εὔροια	πραγμάτων πρὸς τὴν ἐξ ἀρχῆς
[2, 38]	χρωμένη τοῖς ἰσχυροτάτοις, ἰσότητι καὶ	φιλανθρωπίᾳ.	διὸ ταύτην ἀρχηγὸν καὶ (παρ)
[2, 8]	ἀπέσφαξαν, οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ	ζωγρίᾳ	τῶν ἁλισκομένων ἀνῆγον. οἱ δὲ
[2, 39]	Ἑλλάδα τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη τὰ	συνέδρια	τῶν Πυθαγορείων, μετὰ ταῦτα γενομένου
[2, 56]	μνημονεύειν πάμπαν, (κ) ἂν πάνυ	μέτρια	τυγχάνωσιν ὄντα. τὸ γὰρ τέλος
[2, 7]	ἔλεος ἕπεται μετὰ συγγνώμης καὶ	ἐπικουρία,	τοῖς δὲ διὰ τὴν αὑτῶν
[2, 54]	Βελμινᾶτιν χώραν καὶ παραδοὺς τὰ	φρούρια	Μεγαλοπολίταις ἧκε πρὸς τὴν τῶν
[2, 71]	Ἀντίοχος δὲ διεδέξατο τὴν ἐν	Συρίᾳ	βασιλείαν, ἀδελφὸς ὢν αὐτοῦ. παραπλήσιον
[2, 37]	κατὰ πόλεις ἑκάστοις ταὐτὰ καὶ	παραπλήσια.	~Πρῶτον δέ, πῶς ἐπεκράτησε καὶ
[2, 8]	δυσχεράνας ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις ἐχρήσατο	παρρησίᾳ	καθηκούσῃ μέν, οὐδαμῶς δὲ πρὸς
[2, 39]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας, ἦν	ἀκρισία	περὶ πάντας μὲν τοὺς Ἕλληνας,
[2, 62]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς τάλαντα	τριακόσια.	~Τὸ δὲ συνεχὲς τούτῳ τίς
[2, 21]	Μάρκου Λεπέδου στρατηγοῦντος, κατεκληρούχησαν ἐν	Γαλατίᾳ	Ῥωμαῖοι τὴν Πικεντίνην προσαγορευομένην χώραν,
[2, 41]	κοινὸν πολίτευμα, καθάπερ εἰρήκαμεν, ἐν	δημοκρατίᾳ	συνέχειν ἐπειρῶντο. τοῦτο δ´ ἦν
[2, 17]	ὀφθαλμιάσαντες, ἐκ μικρᾶς προφάσεως μεγάλῃ	στρατιᾷ	παραδόξως ἐπελθόντες ἐξέβαλον ἐκ τῆς
[2, 58]	ἡ τῶν πραττόντων ὠμότης ἦν	αἰτία,	καὶ τούτους εἰκὸς ἦν πεπονθέναι
[2, 56]	Φύλαρχος, ἐν πολλοῖς ἀντιδοξῶν καὶ	τἀναντία	γράφων αὐτῷ, χρήσιμον ἂν εἴη,
[2, 30]	τὴν προσδοκίαν τοῦ πράγματος συμβαίνοντος	τἀναντία	πολλὴν ἀπορίαν καὶ δυσχρηστίαν παρεῖχε
[2, 65]	προειρημένων λόφων συνάμφω τάφρον καὶ	χάρακα	προβαλόμενος ἐπὶ μὲν τὸν Εὔαν
[2, 44]	αὐτοῖς διάθεσις. Δημητρίου δὲ βασιλεύσαντος	δέκα	μόνον ἔτη καὶ μεταλλάξαντος τὸν
[2, 9]	ἐπλήρωσαν κοινῇ τὰς τῶν Ἀχαιῶν	δέκα	ναῦς καταφράκτους, καταρτίσαντες δ´ ἐν
[2, 19]	φυγεῖν. διαγενομένων δὲ πάλιν ἐτῶν	δέκα	παρεγένοντο Γαλάται μετὰ μεγάλης στρατιᾶς,
[2, 18]	ἀπὸ δὲ τούτου τοῦ φόβου	τριακαίδεκα	μὲν ἔτη τὴν ἡσυχίαν ἔσχον,
[2, 24]	Ῥώμης δυνάμεων πεζοὶ μὲν ὑπὲρ	πεντεκαίδεκα	μυριάδες, ἱππεῖς δὲ πρὸς ἑξακισχιλίους,
[2, 41]	ἐπειρῶντο. τοῦτο δ´ ἦν ἐκ	δώδεκα	πόλεων, ἃς ἔτι καὶ νῦν
[2, 24]	τῶν ὑπάτων ἐξεληλύθει τέτταρα στρατόπεδα	Ῥωμαϊκά,	πεντάκις μὲν χιλίους καὶ διακοσίους
[2, 8]	καὶ ταχέως ἀναγκάσαι σε τὰ	βασιλικὰ	νόμιμα διορθώσασθαι πρὸς Ἰλλυριούς. ἡ
[2, 6]	πόλιν ἀπολυτρώσαντες αὐτοῖς, τὰ δὲ	δουλικὰ	καὶ τὴν λοιπὴν σκευὴν ἀναλαβόντες
[2, 17]	δὲ μηδὲν ἄλλο πλὴν τὰ	πολεμικὰ	καὶ τὰ κατὰ γεωργίαν· ἀσκεῖν
[2, 28]	διὸ καὶ τοὺς μὲν ἱππεῖς	παραυτίκα	βοηθήσοντας ἐξαπέστελλον τοῖς ἐν τῷ
[2, 32]	διάβασιν καὶ περὶ τὴν στρατοπεδείαν	παραυτίκα	μὲν ἔμειναν, μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 57]	τῷ κατασχεῖν τὴν πόλιν Ἄρατος	παραυτίκα	μὲν τοῖς ὑφ´ αὑτὸν ταττομένοις
[2, 22]	τοῖς βασιλεῦσι Κογκολιτάνῳ καὶ Ἀνηροέστῳ	παραυτίκα	μὲν χρυσίου προτείναντες πλῆθος, εἰς
[2, 57]	καὶ παραδόξου φανείσης τῆς ἐλπίδος,	παραυτίκα	πάντες ἐπὶ τῆς ἐναντίας ἐγένοντο
[2, 54]	στρατιώτας παραβεβοηθηκέναι πρὸς τὸν Κλεομένη,	παραυτίκα	ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἠπείγετο. καὶ τὸν
[2, 7]	ταῦτα παρεισαγαγόντων αὐτοὺς πάλιν εἰς	Ἔρυκα	τῆς αὐτῆς χρείας ἕνεκεν, πολιορκούντων
[2, 35]	παράδοσιν ἡμῖν ἀγαγόντας οὐ μικρὰ	μεγάλα	δ´ οἴομαι συμβεβλῆσθαι πρὸς τοὺς
[2, 13]	πόλιν προσαγορευομένην κατασκευάσας οὐ μικρά,	μεγάλα	δὲ συνεβάλλετο Καρχηδονίοις εἰς πραγμάτων
[2, 61]	ὑπάρχον τῆς ἱστορίας τοῦ τὰ	καλὰ	καὶ δίκαια τῶν ἔργων ἐπισημαίνεσθαι,
[2, 39]	πιστευόντων ὅτι νενικήκασιν. οὐ μὴν	ἀλλά	γε περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπέτρεψαν
[2, 33]	ἀστοχίαν τοῦ προεστῶτος. οὐ μὴν	ἀλλά	γε πολλῷ νικήσαντες ταῖς σφετέραις
[2, 41]	παισὶν ἐπὶ τῷ μὴ νομίμως	ἀλλὰ	δεσποτικῶς αὐτῶν ἄρχειν, μετέστησαν εἰς
[2, 15]	οὐ διὰ τὴν τοῦ γένους,	ἀλλὰ	διὰ τὴν τοῦ τόπου διαφορὰν
[2, 46]	οὐχ οἷον ἀγανακτοῦντας ἐπὶ τούτοις,	ἀλλὰ	καὶ βεβαιοῦντας αὐτῷ τὴν παράληψιν,
[2, 42]	μόνον διὰ τῆς ἡμετέρας ἀποφάσεως,	ἀλλὰ	καὶ δι´ αὐτῶν τῶν πραγμάτων
[2, 59]	μόνον αὐτόν φησι γεγονέναι τύραννον,	ἀλλὰ	καὶ ἐκ τυράννων πεφυκέναι. ταύτης
[2, 35]	φόβος οὐ μόνον τὸ παλαιὸν	ἀλλὰ	καὶ καθ´ ἡμᾶς ἤδη πλεονάκις
[2, 22]	οὐ μόνον ἐνίκησαν μαχόμενοι Ῥωμαίους,	ἀλλὰ	καὶ μετὰ τὴν μάχην ἐξ
[2, 39]	ἀπεδέξαντο τὴν αἵρεσιν τῶν Ἀχαιῶν,	ἀλλὰ	καὶ μετά τινας χρόνους ὁλοσχερῶς
[2, 37]	κοινωνίαν γεγονέναι πραγμάτων περὶ αὐτούς,	ἀλλὰ	καὶ νόμοις χρῆσθαι τοῖς αὐτοῖς
[2, 28]	Κελτῶν δυνάμεως, οὐ μόνον καταπληκτικὴν	ἀλλὰ	καὶ πρακτικὴν εἶναι συνέβαινε τὴν
[2, 60]	τῆς τυραννίδος ἀσεβημάτων ἀζήμιον ἐποίησαν,	ἀλλὰ	καὶ προσλαβόντες εἰς τὴν πολιτείαν
[2, 46]	Αἰτωλοῖς οὐ μόνον συμμαχίδας ὑπαρχούσας,	ἀλλὰ	καὶ συμπολιτευομένας τότε πόλεις, οὐχ
[2, 14]	ἀξίαν εἶναι γνώσεως καὶ μνήμης,	ἀλλὰ	καὶ τελέως ἀναγκαίαν χάριν τοῦ
[2, 58]	μόνον ψεῦδος εἰσήνεγκε τὸ ὅλον,	ἀλλὰ	καὶ τὸ ψεῦδος ἀπίθανον, καὶ
[2, 55]	ἦλθε τοῦ μὴ μόνον ἐκπεσεῖν,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ὅλοις κινδυνεῦσαι διὰ
[2, 28]	αὐτῷ τῷ καιρῷ τότε παροῦσιν,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ποτε μετὰ ταῦτα
[2, 29]	τὰς σάλπιγγας καὶ τὰς δυνάμεις,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς παρακειμένους τόπους συνηχοῦντας
[2, 18]	οὐ μόνον τῆς χώρας ἐπεκράτουν,	ἀλλὰ	καὶ τῶν σύνεγγυς πολλοὺς ὑπηκόους
[2, 11]	μόνον τῶν στρατιωτῶν ἀπέβαλον πολλούς,	ἀλλὰ	καὶ τῶν χιλιάρχων τινὰς καὶ
[2, 61]	πολιορκίαν ἀναδεξαμένοις οὐ μόνον ἔπαινον,	ἀλλὰ	καὶ χάριτας καὶ δωρεὰς τὰς
[2, 39]	βαρβάρων ἐπικρατείας ἐμποδισθέντες οὐχ ἑκουσίως	ἀλλὰ	κατ´ ἀνάγκην αὐτῶν ἀπέστησαν. μετὰ
[2, 36]	ἰδίων ἕνεκεν ἀδικημάτων, οὐ μικρὰν	ἀλλὰ	μεγάλην ποιήσας ἐπίδοσιν τοῖς Καρχηδονίοις
[2, 2]	μετὰ δυνάμεως. ἅπερ οὐ παρέργως,	ἀλλὰ	μετ´ ἐπιστάσεως θεωρητέον τοῖς βουλομένοις
[2, 12]	προειρημένας συνθήκας. οὐ γὰρ τισὶν,	ἀλλὰ	πᾶσι τότε κοινοὺς ἐχθροὺς εἶναι
[2, 6]	καθάπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις,	ἀλλὰ	περὶ σφῶν αὐτῶν καὶ τῶν
[2, 23]	τούτων ἡγεμονίας γίνεσθαι τὸν πόλεμον,	ἀλλὰ	περὶ σφῶν ἐνόμιζον ἕκαστοι καὶ
[2, 35]	διὰ τὸ μὴ τὸ πλεῖον	ἀλλὰ	συλλήβδην ἅπαν τὸ γινόμενον ὑπὸ
[2, 37]	μὴ τῆς κοινῆς ἐλευθερίας ἕνεκεν	ἀλλὰ	τῆς σφετέρας δυναστείας χάριν ἑκάστους
[2, 5]	ταύτας τὰς χώρας. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τότε γενόμενοι τῆς Ἠπείρου κατὰ
[2, 8]	τῶν Ἑλλήνων ἀδικίαν. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τότε μὲν ἐπέσχεν διὰ τὰς
[2, 56]	ἱστορίας καὶ τραγῳδίας οὐ ταὐτόν,	ἀλλὰ	τοὐναντίον. ἐκεῖ μὲν γὰρ δεῖ
[2, 45]	οἷον ἤνυσάν τι τῶν ἐπινοηθέντων,	ἀλλὰ	τοὐναντίον καὶ τὸν Ἄρατον τότε
[2, 58]	τέκνων καὶ γυναικῶν, ἐπεὶ κατεπολεμήθησαν.	ἀλλὰ	τοῦτό γε καὶ τοῖς μηθὲν
[2, 62]	καθήκοντα τῶν ἔργων. ~Οὐ μὴν	ἀλλὰ	τούτοις ἑξῆς φησιν ἀπὸ τῶν
[2, 20]	τελέως ὀλίγοι διέφυγον. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τῷ κατὰ πόδας ἐνιαυτῷ συμφρονήσαντες
[2, 37]	περίβολον ὑπάρχειν τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν,	τἄλλα	δ´ εἶναι καὶ κοινῇ καὶ
[2, 16]	ἐγχωρίοις ὁ ποταμὸς προσαγορεύεται Βόδεγκος.	τἄλλα	δὲ τὰ περὶ τὸν ποταμὸν
[2, 32]	τοῦ τῆς Ἀθηνᾶς ἱεροῦ καὶ	τἄλλα	παρασκευασάμενοι δεόντως μετὰ ταῦτα τεθαρρηκότως
[2, 63]	ἔτι δ´ ἀσκεψίας ἐστὶ σημεῖον;	πολλὰ	δὲ καὶ ἕτερα τῷ συγγραφεῖ
[2, 56]	μὲν οὖν ὁ συγγραφεὺς οὗτος	πολλὰ	παρ´ ὅλην τὴν πραγματείαν εἰκῇ
[2, 47]	αὐτὰ διενοεῖτο χειρίζειν. ἐξ οὗ	πολλὰ	παρὰ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἠναγκάζετο
[2, 48]	βραχέων καὶ κεφαλαιωδῶς, τὰ δὲ	πολλὰ	περὶ τῶν ὅλων κατὰ τὰς
[2, 45]	αὐτῶν. ὡς δ´ ἐχειρίσθη τὰ	ὅλα,	δῆλον ἔσται διὰ τῶν λέγεσθαι
[2, 24]	δὲ} σύμπαν πλῆθος τῶν δυναμένων	ὅπλα	βαστάζειν, αὐτῶν τε Ῥωμαίων καὶ
[2, 31]	στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων τὰ μὲν	σκῦλα	συναθροίσας εἰς τὴν Ῥώμην ἀπέστειλε,
[2, 57]	κατὰ τὴν προαίρεσιν ἀμφοτέρων μεταβολῆς.	ἅμα	γὰρ τῷ κατασχεῖν τὴν πόλιν
[2, 47]	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν,	ἅμα	δὲ βουλόμενοι καὶ τὴν πρὸς
[2, 66]	καὶ τὰς τῶν δυνάμεων διαφοράς,	ἅμα	δὲ καὶ προδεικνύων τινὰς ἐπιβολὰς
[2, 6]	διὰ τὰς δυσχωρίας τῶν τόπων,	ἅμα	δὲ καὶ προσπεσόντων παρὰ τῆς
[2, 32]	μὲν ἀσφαλιζόμενοι τὰ πρὸς ἐκείνους,	ἅμα	δὲ μίαν ἑαυτοῖς ἀπολείποντες ἐλπίδα
[2, 25]	μὲν ἐκδέχεσθαι τοὺς ἑαυτῶν ἱππεῖς,	ἅμα	δὲ παραδόξως ἐνοχλῆσαι τὴν τῶν
[2, 11]	τὰ γεγονότα περὶ τὴν πόλιν,	ἅμα	δὲ πεῖραν λαβεῖν τῶν παρὰ
[2, 67]	ᾧ καιρῷ συννοήσας τὸ γινόμενον,	ἅμα	δὲ προορώμενος τὸ μέλλον Φιλοποίμην
[2, 29]	ἅμα μὲν ἀγωνιζόμενοι πρὸς ἀμφοτέρους,	ἅμα	δὲ τὴν ἀφ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν
[2, 63]	ἐν Πτολεμαίῳ διὰ τὰς χορηγίας,	ἅμα	δὲ τοσούτων χρημάτων αὐτὸν φάναι
[2, 9]	τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ τοὺς Αἰτωλούς,	ἅμα	δὲ τούτοις Ἀπολλωνιᾶται καὶ Ἐπιδάμνιοι,
[2, 71]	ἐτόλμησαν ἀμφισβητεῖν Καρχηδονίοις τῆς θαλάττης,	ἅμα	δὲ τούτοις καὶ τὴν περὶ
[2, 41]	τούτοις Βούριοι, τὸν τύραννον ἀποκτείναντες.	ἅμα	δὲ τούτοις Καρυνεῖς ἀποκατέστησαν. συνιδὼν
[2, 69]	πολὺ τὴν ἀναχώρησιν τῶν τόπων.	~Ἅμα	δὲ τούτοις ὁ περὶ τοὺς
[2, 56]	ὠμότητα τὴν Ἀντιγόνου καὶ Μακεδόνων,	ἅμα	δὲ τούτοις τὴν Ἀράτου καὶ
[2, 33]	παρατάξεως κατὰ πρόσωπον τοῖς Κελτοῖς.	ἅμα	δὲ τῷ πρὸς τὰ δόρατα
[2, 11]	δισμυρίους, ἱππεῖς δὲ περὶ δισχιλίους.	ἅμα	δὲ τῷ προσέχειν ἑκατέρας ὁμοῦ
[2, 25]	ἱππεῦσιν κατὰ τὴν ἐκείνων ἀποχώρησιν.	ἅμα	δὲ τῷ συνεγγίζειν τοῖς πολεμίοις
[2, 6]	ἕκαστοι γὰρ θεωροῦντες τὴν ὀχυρωτάτην	ἅμα	καὶ δυνατωτάτην πόλιν τῶν ἐν
[2, 9]	τῶν δ´ Ἐπιδαμνίων (ἀ) κάκως	ἅμα	καὶ ῥᾳθύμως αὐτοὺς παραδεξαμένων, εἰσελθόντες
[2, 68]	αὑτοῖς ἀναχώρησιν, προσδεξάμενοι δ´ ἀκεραίους	ἅμα	καὶ συνεστώσας τὰς σπείρας, εἰς
[2, 58]	Μαντινείᾳ, παραφυλάττοντες τὴν ἐκείνων ἐλευθερίαν	ἅμα	καὶ σωτηρίαν. σὺν δὲ τούτοις
[2, 3]	ταχέως ἐτρέψαντο, συνεπιθεμένων τοῖς Αἰτωλοῖς	ἅμα	καὶ τῶν Μεδιωνίων ἐκ τῆς
[2, 65]	γὰρ ἀπέλειπε τῶν πρὸς ἐπίθεσιν	ἅμα	καὶ φυλακήν, ἀλλ´ ἦν ὁμοῦ
[2, 56]	τὸ δὲ τῆς ἱστορίας οἰκεῖον	ἅμα	καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω. δεῖ τοιγαροῦν
[2, 11]	τοὺς εἴσω τόπους τῆς Ἰλλυρίδος,	ἅμα	καταστρεφόμενοι τοὺς Ἀρδιαίους. συμμιξάντων δὲ
[2, 29]	αὐτοῖς, ἢ τοὐναντίον τὴν ἐπιτευκτικωτάτην,	ἅμα	μὲν ἀγωνιζόμενοι πρὸς ἀμφοτέρους, ἅμα
[2, 32]	τὰς ἐπὶ τοῦ ῥείθρου γεφύρας,	ἅμα	μὲν ἀσφαλιζόμενοι τὰ πρὸς ἐκείνους,
[2, 25]	Φαισόλαν αὐτοῦ παρενέβαλον, πρόθεσιν ἔχοντες	ἅμα	μὲν ἐκδέχεσθαι τοὺς ἑαυτῶν ἱππεῖς,
[2, 11]	ἐπὶ τὴν νῆσον ἔπλει, βουλόμενος	ἅμα	μὲν ἐπιγνῶναι σαφῶς τὰ γεγονότα
[2, 63]	τρίβειν τὸν πόλεμον. τὸ δ´	ἅμα	μὲν πάσας ἀποφαίνειν τῷ Κλεομένει
[2, 47]	δυνάμεως ὥρμησαν ἀντοφθαλμεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις,	ἅμα	μὲν ὑπολαμβάνοντες κάλλιστον εἶναι τὸ
[2, 27]	τοὺς πεζούς, ποιούμενοι τὴν ἔκταξιν	ἅμα	πρὸς ἑκατέραν τὴν ἐπιφάνειαν, καὶ
[2, 19]	ταῦτα πάλιν ἔτει τετάρτῳ συμφρονήσαντες	ἅμα	Σαυνῖται καὶ Γαλάται παρετάξαντο Ῥωμαίοις
[2, 26]	τὸ διασῳζόμενον τοῦ στρατοπέδου μέρος	ἅμα	ταῖς ἰδίαις δυνάμεσι τὸ μὲν
[2, 45]	Λακεδαιμονίων κοινωνεῖν καὶ συμπλέκειν ἀμφοτέροις	ἅμα	τὰς χεῖρας. ὁρῶντες γὰρ τὸν
[2, 38]	τὸ λοιπὸν πλῆθος τῶν Πελοποννησίων,	ἅμα	τὴν πολιτείαν τῶν Ἀχαιῶν καὶ
[2, 37]	Ἀχαιοὶ καὶ Φίλιππος ὁ βασιλεὺς	ἅμα	τοῖς ἄλλοις συμμάχοις συνίσταντο τὸν
[2, 22]	Ῥωμαίους στρατείαν. ῥᾳδίως δ´ ἔπεισαν,	ἅμα	τοῖς προειρημένοις διδόντες μὲν τὰ
[2, 28]	ἅπασιν ὢν σύνοπτος, ὡς ἂν	ἅμα	τοσούτου πλήθους ἱππέων ἀφ´ ἑκάστου
[2, 29]	βυκανητῶν καὶ σαλπιγκτῶν πλῆθος. οἷς	ἅμα	τοῦ παντὸς στρατοπέδου συμπαιανίζοντος τηλικαύτην
[2, 67]	Ἰλλυριῶν καὶ Μακεδόνων καὶ τῶν	ἅμα	τούτοις προσβαινόντων πλῆθος ἐκθύμως ὥρμησε
[2, 7]	ἐπεγνωκότες Ῥωμαῖοι τὴν ἀσέβειαν αὐτῶν	ἅμα	τῷ διαλύσασθαι τὸν πρὸς Καρχηδονίους
[2, 13]	ἔχοντες ἐφέδρους τοὺς ἄνδρας. διόπερ	ἅμα	τῷ διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τὸν Ἀσδρούβαν
[2, 50]	εἰς τὴν Μακεδόνων οἰκίαν. διόπερ	ἅμα	τῷ παρελθόντας τοὺς Μεγαλοπολίτας εἰς
[2, 53]	καὶ φιλοτιμίᾳ μείζονι παρωρμημένος, ὅμως	ἅμα	τῷ προσπεσεῖν αὐτῷ διότι κατειλῆφθαι
[2, 11]	δυναστείαν ἀνεχώρησαν εἰς τὴν Ἐπίδαμνον	ἅμα	τῷ στόλῳ καὶ τῇ πεζικῇ
[2, 64]	τῶν Ἀργείων πόλει, συναγαγὼν Κλεομένης	ἅμα	τῷ τὴν ἐαρινὴν ὥραν ἐνίστασθαι
[2, 53]	τὰς ἐν αὑτοῖς ἐλπίδας, ἀλλ´	ἅμα	τῷ τὸν Ἀριστοτέλη τὸν Ἀργεῖον
[2, 30]	παρωξύνοντο πρὸς τὸν κίνδυνον. ~πλὴν	ἅμα	τῷ τοὺς ἀκοντιστὰς προελθόντας ἐκ
[2, 30]	Βοίων ἔτι δὲ Ταυρίσκων πλῆθος,	ἅμα	τῷ τοὺς Ῥωμαίους δεξαμένους τοὺς
[2, 26]	τῶν ἐνεστώτων, τοῖς μὲν χιλιάρχοις	ἅμα	τῷ φωτὶ παρήγγειλε τοὺς πεζοὺς
[2, 25]	τοὺς μὲν ἱππεῖς ἀπέλιπον, συντάξαντες	ἅμα	τῷ φωτὶ συμφανεῖς γενομένους τοῖς
[2, 29]	χώραν, ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν	ἅμα	τῶν πολεμίων ἐπαγόντων αὐτοῖς, ἢ
[2, 69]	καὶ κατ´ ἄνδρα καὶ κατὰ	τάγμα	ταῖς εὐψυχίαις. ὁ δὲ Κλεομένης
[2, 4]	προπορευομένων κατὰ τὸ τῶν Αἰτωλῶν	δόγμα,	τῆς τύχης ὥσπερ ἐπίτηδες καὶ
[2, 58]	ἀνθρώπων δίκαια παραβάντες τὸ μέγιστον	ἀσέβημα	κατὰ προαίρεσιν ἐπετέλεσαν. τὸ γὰρ
[2, 56]	γε τοὺς πολίτας ἀποκτεινύναι μέγιστον	ἀσέβημα	τίθεται καὶ μεγίστων ἄξιον προστίμων·
[2, 58]	παρ´ αὑτοῖς κατέσφαξαν· οὗ μεῖζον	παρασπόνδημα	καὶ δεινότερον οὐδ´ εἰπεῖν εὐμαρές.
[2, 66]	διὰ τὴν στενότητα τῶν τόπων.	σύνθημα	δ´ ἦν τοῖς μὲν Ἰλλυριοῖς
[2, 67]	ἧκε τῆς χρείας, τὸ δὲ	σύνθημα	τοῖς Ἰλλυριοῖς ἀπεδόθη, παρήγγειλαν δὲ
[2, 68]	τί πρὸ τοῦ παραδοθῆναι τὸ	σύνθημα	τοῦ κινδύνου κατάρξαιτο. τοῦ δ´
[2, 8]	ἔφη πειρᾶσθαι φροντίζειν ἵνα μηδὲν	ἀδίκημα	γίνηται Ῥωμαίοις ἐξ Ἰλλυριῶν· ἰδίᾳ
[2, 66]	ἐν βραχεῖ διαστήματι καὶ λαβὼν	πρόβλημα	τὸν Γοργύλον καλούμενον ποταμόν, τινὰς
[2, 52]	τοῦτον, ἔλυσε μὲν τὸ γεγονὸς	ἔγκλημα	πρὸς τὴν οἰκίαν, ἱκανὴν δὲ
[2, 7]	δὲ καὶ τῶν πραξάντων ἐστὶν	ἔγκλημα,	τὸ δ´ ἀκρίτως καὶ προφανῶς
[2, 62]	οὐσίαν· ἀλλ´ ὅμως τὸ σύμπαν	τίμημα	τῆς ἀξίας ἐνέλιπε τῶν ἑξακισχιλίων
[2, 22]	συνήργησεν καὶ Καρχηδονίοις τοῦτο τὸ	κίνημα	πρὸς τὸ κατασκευάσασθαι τὰ κατὰ
[2, 4]	Αἰτωλοὺς τοὺς μέγιστον ἔχοντας τὸ	φρόνημα	νενικηκέναι, πρὸς μέθας καί τινας
[2, 30]	τὸ μὲν οὖν τῶν Γαισάτων	φρόνημα	παρὰ τοῖς ἀκοντισταῖς τούτῳ τῷ
[2, 10]	συνιδόντες τὸ κατὰ τοὺς Ἰλλυριοὺς	προτέρημα	καὶ πιστεύοντες τῷ ταχυναυτεῖν, ἐπουρώσαντες
[2, 11]	δόντων ἑαυτοὺς εἰς τὴν ἐπιτροπὴν	παραχρῆμα	πάλιν ἀνήχθησαν, ἀκούοντες πολιορκεῖσθαι τὴν
[2, 38]	τινὰς δὲ βιασαμένη σὺν καιρῷ	παραχρῆμα	πάλιν εὐδοκεῖν ἐποίησεν αὑτῇ τοὺς
[2, 61]	καὶ πῶς ἀκέραιον διαφυλάξας ἐξαπέστειλε	παραχρῆμα	πρὸς τοὺς Μεγαλοπολίτας εἰς τὴν
[2, 38]	ἀναγκασθέντας. οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν ὑπολειπομένη	πλεονέκτημα	τῶν ἐξ ἀρχῆς, ἴσα δὲ
[2, 33]	Γαλατικῆς χρείας, διὰ τὸ μηδαμῶς	κέντημα	τὸ ξίφος ἔχειν· αὐτοὶ δ´
[2, 7]	συμφοραῖς ὁμολογούμενόν ἐστι τῶν πασχόντων	ἁμάρτημα.	διὸ καὶ τοῖς μὲν ἐκ
[2, 15]	τὸ γινόμενον ἐκ τῶν κατὰ	διάστημα	δρυμῶν ἐν τοῖς πεδίοις ἐκ
[2, 38]	παρρησίας καὶ καθόλου δημοκρατίας ἀληθινῆς	σύστημα	καὶ προαίρεσιν εἰλικρινεστέραν οὐκ ἂν
[2, 41]	πόλιν πρὸς τὸ τῶν Ἀχαιῶν	σύστημα.	~Τίνος οὖν χάριν ἐπὶ τοὺς
[2, 65]	ὥστε παραπλήσιον εἶναι τὸ σύμπαν	σχῆμα	τῆς στρατοπεδείας τῆς τῶν ἀγαθῶν
[2, 34]	δὲ Κελτοὶ διὰ τὸ παρὸν	εὐτύχημα	μείναντες ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσῶς, μετ´
[2, 4]	καὶ πρὸς αὐτὸ τὸ γεγονὸς	εὐτύχημα	μόνον ἀποβλέπουσα, τῶν δ´ ἐκτὸς
[2, 16]	τούτοις δὲ συνεχεῖς ἑκάτερον τὸ	κλίμα	νέμονται τῶν προειρημένων ὀρῶν Ὄμβροι.
[2, 8]	ταχέως ἀναγκάσαι σε τὰ βασιλικὰ	νόμιμα	διορθώσασθαι πρὸς Ἰλλυριούς. ἡ δὲ
[2, 38]	τίνι τρόπῳ τὸ τῶν Ἀχαιῶν	ὄνομα	κατὰ πάντων Πελοποννησίων, οὐκ ἄχρηστον
[2, 59]	ῥᾳδίως δύναιτ´ οὐδείς. αὐτὸ γὰρ	τοὔνομα	περιέχει τὴν ἀσεβεστάτην ἔμφασιν καὶ
[2, 27]	αὑτοῖς, οὓς δὲ κατὰ τὸ	στόμα	προσεδόκων ἀπαντήσειν, ἔκ τε τῶν
[2, 16]	τούτων δὲ τὸ μὲν ἕτερον	στόμα	προσονομάζεται Παδόα, τὸ δ´ ἕτερον
[2, 16]	δ´ ἐκ θαλάττης κατὰ τὸ	στόμα	τὸ καλούμενον Ὄλανα σχεδὸν ἐπὶ
[2, 11]	Ποστόμιος τὰς πεζικὰς ἔχων δυνάμεις	ἐξώρμα.	τὴν μὲν οὖν πρώτην ἐπιβολὴν
[2, 39]	τὴν προαίρεσιν ὑπῆρχε παρ´ αὐτοῖς·	ἀποτέλεσμα	δ´ ἢ πρᾶξις ἀξιόλογος πρὸς
[2, 41]	περιστάσεις, τό γε μὴν κοινὸν	πολίτευμα,	καθάπερ εἰρήκαμεν, ἐν δημοκρατίᾳ συνέχειν
[2, 47]	τοῦ Κλεομένους τό τε πάτριον	πολίτευμα	καταλύσαντος καὶ τὴν ἔννομον βασιλείαν
[2, 70]	ἐχρήσατο τοῖς Λακεδαιμονίοις, τό τε	πολίτευμα	τὸ πάτριον αὐτοῖς (ἀπο) καταστήσας
[2, 38]	προαιρέσεως καὶ τὸ τῆς πολιτείας	ἰδίωμα	τὸ νῦν εἰρημένον καὶ πρότερον
[2, 68]	τοῦ καθοπλισμοῦ καὶ τῆς συντάξεως	ἰδίωμα	τῶν ὑπεναντίων ῥᾳδίως αὐτοὺς ἐτρέψαντο
[2, 59]	ὁ συγγραφεὺς τὸ καθ´ αὑτὸν	ἰδίωμα	φωνάς τινας πλάττει διὰ τῆς
[2, 24]	δύο παρεφήδρευεν, ὧν ἑκάτερον ἦν	ἀνὰ	τετρακισχιλίους καὶ διακοσίους πεζούς, ἱππεῖς
[2, 10]	ζεύξαντες τοὺς παρ´ αὑτῶν λέμβους	ἀνὰ	τέτταρας συνεπλέκοντο τοῖς πολεμίοις. καὶ
[2, 15]	τοὺς καταλύτας οἱ πανδοκεῖς, ὡς	ἱκανὰ	πάντ´ ἔχειν τὰ πρὸς τὴν
[2, 16]	προσονομάζεται Παδόα, τὸ δ´ ἕτερον	Ὄλανα.	κεῖται δ´ ἐπὶ τούτῳ λιμήν,
[2, 16]	κατὰ τὸ στόμα τὸ καλούμενον	Ὄλανα	σχεδὸν ἐπὶ δισχιλίους σταδίους. τὴν
[2, 23]	ταύτῃ τῶν ἐναντίων τὴν ἔφοδον,	ἕνα	δὲ τῶν ἑξαπελέκεων εἰς Τυρρηνίαν.
[2, 43]	δὲ ταῦτα πάλιν ἔδοξεν αὐτοῖς	ἕνα	καθιστάνειν καὶ τούτῳ πιστεύειν ὑπὲρ
[2, 55]	καὶ δυσμενῶς ὥστε μηδ´ ἐλπίσαι	μηδένα	διότι δύναιτ´ ἂν συνοικισθῆναι πάλιν.
[2, 46]	Ἀχαιῶν πολιτεύματος πολέμου μὲν πρὸς	μηδένα	κατάρχειν, ἐνίστασθαι δὲ ταῖς τῶν
[2, 57]	τοῖς ὑφ´ αὑτὸν ταττομένοις παρήγγελλε	μηδένα	μηδενὸς ἅπτεσθαι τῶν ἀλλοτρίων, ἑξῆς
[2, 62]	παραδόσεως ἁλόντες, ὥστε μήτε διαφυγεῖν	μηδένα	μήτε διακλαπῆναι ῥᾳδίως μηδέν, ὅμως
[2, 59]	τέλος δ´ ἐκπεσόντος διὰ τὸ	μηδένα	συγκινηθῆναι τῶν ἔσωθεν αὐτῷ ταξαμένων
[2, 54]	Πελοπόννησον εἰσελθὼν παρέλαβε τὸν Ἀκροκόρινθον,	οὐδένα	δὲ χρόνον μείνας εἴχετο τῶν
[2, 47]	βασιλεῖς σαφῶς εἰδὼς φύσει μὲν	οὐδένα	νομίζοντας οὔτε (συνε) ργὸν οὔτε
[2, 12]	διαβάσεως, ἑξῆς δὲ τούτοις τὰ	πεπραγμένα	διεξῆλθον καὶ τὰς συνθήκας παρανέγνωσαν,
[2, 24]	τοὺς ἐξεληλυθότας. τὰ μὲν οὖν	προκαθήμενα	στρατόπεδα τῆς χώρας ταῦτ´ ἦν.
[2, 63]	ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ τὰ νῦν	εἰρημένα.	~Μετὰ δὲ τὴν τῆς Μεγάλης
[2, 21]	ἡγουμένων ἐν ἀπορρήτοις ἐπράττετο τὰ	προειρημένα.	διὸ καὶ παραγενομένων τῶν Τρανσαλπίνων
[2, 17]	αὐτῶν χώραν, ἀλλ´ ἐπὶ τὰ	προειρημένα	πεδία καὶ τὰς ἐκ τούτων
[2, 15]	ποταμὸν καὶ τῆς ἐπὶ τὰ	προειρημένα	πεδία νευούσης, τοὺς βουνώδεις καὶ
[2, 17]	περὶ τὰς ἀνατολὰς τοῦ Πάδου	κείμενα	Λάοι καὶ Λεβέκιοι, μετὰ δὲ
[2, 9]	τι προσέσχε τὸν τῶν Ἐπιδαμνίων	λιμένα,	λόγῳ μὲν ὑδρείας καὶ ἐπισιτισμοῦ
[2, 40]	δὲ καὶ τελεσιουργὸν τῆς πράξεως	Φιλοποίμενα	τὸν Μεγαλοπολίτην, βεβαιωτὴν δὲ τοῦ
[2, 2]	τὴν ἀρχήν, ἀμφισβητούντων πρὸς τὰ	λεγόμενα	καὶ παρακαλούντων τὰ πλήθη μὴ
[2, 56]	ἐνδεχομένους λόγους ζητεῖν καὶ τὰ	παρεπόμενα	τοῖς ὑποκειμένοις ἐξαριθμεῖσθαι, καθάπερ οἱ
[2, 17]	χρόνους καὶ τὰ Φλέγραιά ποτε	καλούμενα	τὰ περὶ Καπύην καὶ Νώλην·
[2, 16]	τὰ περὶ τὸν ποταμὸν τοῦτον	ἱστορούμενα	παρὰ τοῖς Ἕλλησι, λέγω δὴ
[2, 53]	Ἀχαιῶν, εὐθὺς ἀνάσπαστος, ἀπολιπὼν τὰ	προδεδηλωμένα	προτερήματα, φυγῇ παραπλησίαν ἐποιεῖτο τὴν
[2, 52]	Ἄργος, Φλιοῦντα, Κλεωνάς, Ἐπίδαυρον, Ἑρμιόνα,	Τροίζηνα,	τελευταῖον Κόρινθον, αὐτὸς μὲν προσεστρατοπέδευσε
[2, 24]	διόπερ ἑτοίμως τοῖς παραγγελλομένοις ὑπήκουον.	~Ἵνα	δὲ συμφανὲς ἐπ´ αὐτῶν γένηται
[2, 42]	τῆς νῦν συστάσεως, δεύτερον δ´	ἵνα	καὶ τὰ τῆς προαιρέσεως μὴ
[2, 58]	τῶν ἀνθρώπων νόμους. οἱ δ´	ἵνα	Κλεομένει καὶ Λακεδαιμονίοις ἱκανὴν παράσχωνται
[2, 49]	προσέχειν αὐτὸν παρεκάλουν τοῖς πράγμασιν,	ἵνα	μὴ πρόηται τοὺς καιρούς, ἔτι
[2, 35]	ἄγειν καὶ παράδοσιν τοῖς ἐπιγινομένοις,	ἵνα	μὴ τελέως οἱ μεθ´ ἡμᾶς
[2, 56]	παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο τὸ μέρος,	ἵνα	μὴ τὸ ψεῦδος ἐν τοῖς
[2, 8]	κοινῇ μὲν ἔφη πειρᾶσθαι φροντίζειν	ἵνα	μηδὲν ἀδίκημα γίνηται Ῥωμαίοις ἐξ
[2, 37]	κατὰ τὴν Ἑλλάδα μεταβαίνειν πράξεις,	ἵνα	πανταχόθεν ὁμοίαν ποιησάμενοι τὴν προκατασκευὴν
[2, 42]	ἐπὶ τοὺς χρόνους τούτους ἀνέδραμον;	ἵνα	πρῶτον μὲν γένηται συμφανὲς πῶς
[2, 14]	κεφαλαιώδη μὲν ποιήσασθαι τὴν ἐξήγησιν,	ἵνα	τὸ τῆς προκατασκευῆς οἰκεῖον συσσώσωμεν
[2, 56]	ἀεὶ πρὸ ὀφθαλμῶν τιθέναι τὰ	δεινά.	τὸ μὲν οὖν ἀγεννὲς καὶ
[2, 15]	ἐξερμηνευόμενόν ἐστι πέραν, διὸ τοὺς	ἐπέκεινα	τῶν Ἄλπεων Τρανσαλπίνους καλοῦσι. τὰ
[2, 58]	πρὸς τὴν ἐνεστῶσαν ἐπιβολήν, τὰ	κοινὰ	τῶν ἀνθρώπων δίκαια παραβάντες τὸ
[2, 61]	καὶ δωρεὰς τὰς μεγίστας ἀπονέμομεν,	τίνα	γε χρὴ περὶ Μεγαλοπολιτῶν ἔχειν
[2, 40]	τοὺς ταὐτὰ τούτῳ προελομένους ἄνδρας.	τίνα	δ´ ἦν ἑκάστοις τὰ πραχθέντα
[2, 1]	ἀσεβήματα μέχρι τίνος προύβη, καὶ	τίνα	διέξοδον ἔλαβεν τὰ παράλογα τῶν
[2, 54]	συμμάχων, μετὰ ταῦτα χρόνον μέν	τινα	παραχειμάζων διέτριβε περὶ Σικυῶνα καὶ
[2, 17]	περὶ ὧν οἱ τραγῳδιογράφοι πολύν	τινα	πεποίηνται λόγον καὶ πολλὴν διατέθεινται
[2, 20]	τύχη τοῖς καιροῖς ὡσανεὶ λοιμικήν	τινα	πολέμου διάθεσιν ἐπέστησε πᾶσι Γαλάταις.
[2, 70]	χρησάμενος εἰς αἵματος ἀναγωγὴν καί	τινα	τοιαύτην διάθεσιν ἐμπεσὼν μετ´ οὐ
[2, 25]	φεύγειν· ὧν οἱ πλείους πρός	τινα	τόπον ἐρυμνὸν ἀποχωρήσαντες ἔμενον. οὓς
[2, 31]	δ´ ἕτερος αὐτῶν Ἀνηρόεστος εἴς	τινα	τόπον συμφυγὼν μετ´ ὀλίγων προσήνεγκε
[2, 18]	τῇ τόλμῃ καταπεπληγμένοι. μετὰ δέ	τινα	χρόνον μάχῃ νικήσαντες Ῥωμαίους καὶ
[2, 30]	θυρεοῦ τὸν ἄνδρα περισκέπειν, ὅσῳ	γυμνὰ	καὶ μείζω τὰ σώματ´ ἦν,
[2, 13]	τήν τε παρὰ μὲν τισὶ	Καρχηδόνα,	παρὰ δὲ τισὶ Καινὴν πόλιν
[2, 66]	τῶν κατὰ τὸν Ὄλυμπον τόπων	σινδόνα—	προσηρτημένοι γὰρ ἦσαν οὗτοι νυκτὸς
[2, 23]	Γάιος Ἀτίλιος προεξεληλυθὼς ἔτυχεν εἰς	Σαρδόνα	μετὰ τῶν στρατοπέδων, οἱ δ´
[2, 11]	πάνυ μετ´ ὀλίγων εἰς τὸν	Ῥίζονα	διεσώθη, πολισμάτιον εὖ πρὸς ὀχυρότητα
[2, 52]	Φενεόν, Ἄργος, Φλιοῦντα, Κλεωνάς, Ἐπίδαυρον,	Ἑρμιόνα,	Τροίζηνα, τελευταῖον Κόρινθον, αὐτὸς μὲν
[2, 17]	θρέμματα καὶ χρυσὸς διὰ τὸ	μόνα	ταῦτα κατὰ τὰς περιστάσεις ῥᾳδίως
[2, 20]	Τυρρηνούς. ἁθροισθέντες δὲ περὶ τὴν	Ὀάδμονα	προσαγορευομένην λίμνην παρετάξαντο Ῥωμαίοις. ἐν
[2, 60]	πολιτείαν τὴν μεγίστην τιμὴν περιέθεσαν,	ἡγεμόνα	καὶ στρατηγὸν καταστήσαντες σφῶν αὐτῶν.
[2, 66]	πολεμίων ἱππικῷ, συστήσας αὐτοῖς Ἀλέξανδρον	ἡγεμόνα	καὶ συμπαραθεὶς πεζοὺς τῶν Ἀχαϊκῶν
[2, 24]	ἐπὶ Τυρρηνίας προεκάθισαν, ἑξαπέλεκυν αὐτοῖς	ἡγεμόνα	συστήσαντες. οἱ δὲ τὸν Ἀπεννῖνον
[2, 11]	εἰς τὰ κατάλοιπα τῶν πραγμάτων	ἡγεμόνα	τὸν Δημήτριον. κατὰ δὲ τὸν
[2, 40]	ὁμόνοιαν. ἧς ἀρχηγὸν μὲν καὶ	καθηγεμόνα	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς Ἄρατον νομιστέον
[2, 7]	ὑπιδόμενος εὐλαβηθείη τούτοις ἐγχειρίσαι πόλιν	εὐδαίμονα	καὶ πολλὰς ἀφορμὰς ἔχουσαν εἰς
[2, 33]	αὐτὰς ὑπάρχοντος, τύπτοντες εἰς τὰ	στέρνα	καὶ τὰ πρόσωπα καὶ πληγὴν
[2, 11]	ἄλλοι πάντες ἔφυγον εἰς τὸν	Ἄρβωνα	σκεδασθέντες. ἡ δὲ Τεύτα πάνυ
[2, 69]	αὐτῶν ἐλευθερίας συνεστάναι τὸν ὅλον	ἀγῶνα.	καθ´ ὃν καιρὸν τῷ προειρημένῳ
[2, 10]	τούτους ταχθεῖσαι πάρισον ἐποίουν τὸν	ἀγῶνα	καὶ διέμενον ἀκέραιοι κατὰ τὰς
[2, 33]	ὑποδειξάντων ὡς δεῖ ποιεῖσθαι τὸν	ἀγῶνα	κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν ἑκάστους.
[2, 27]	τὴν πορείαν. ἤδη δὲ περὶ	Τελαμῶνα	τῆς Τυρρηνίας τῶν Κελτῶν ὑπαρχόντων,
[2, 54]	μέν τινα παραχειμάζων διέτριβε περὶ	Σικυῶνα	καὶ Κόρινθον. τῆς δ´ ἐαρινῆς
[2, 38]	ἔστι δ´ οὖν, ὡς ἐμὴ	δόξα,	τοιαύτη τις ἰσηγορίας καὶ παρρησίας
[2, 32]	κατὰ τὰς συρροίας τοῦ τ´	Ἀδόα	καὶ Πάδου ποταμοῦ. λαβόντες δὲ
[2, 16]	τὸ μὲν ἕτερον στόμα προσονομάζεται	Παδόα,	τὸ δ´ ἕτερον Ὄλανα. κεῖται
[2, 70]	ἐφόδου τῆς Σπάρτης τά τε	λοιπὰ	μεγαλοψύχως καὶ φιλανθρώπως ἐχρήσατο τοῖς
[2, 11]	τε πόλιν ἐγχειριεῖν καὶ τὰ	λοιπὰ	πράγματα παραδώσειν, ὧν ἦν αὐτὸς
[2, 5]	Ἀντιγόνειαν· αὐτοὶ δὲ τά τε	λοιπὰ	ῥᾳθύμως διῆγον, ἀπολαύοντες τῶν ἐκ
[2, 11]	τῆς Ἀπολλωνίας, ἔχοντες εἰς τὰ	κατάλοιπα	τῶν πραγμάτων ἡγεμόνα τὸν Δημήτριον.
[2, 33]	εἰς τὰ στέρνα καὶ τὰ	πρόσωπα	καὶ πληγὴν ἐπὶ πληγῇ φέροντες
[2, 50]	κάλλιον οὐδὲ συμφορώτερον· ἐὰν δ´	ἄρα	πρὸς τοῦτο τὸ μέρος ἀντιβαίνῃ
[2, 16]	ἀσφάλειαν τοῖς ἐν αὐτῷ καθορμιζομένοις.	παρά	γε μὴν τοῖς ἐγχωρίοις ὁ
[2, 14]	καὶ διακοσίους σταδίους παρήκειν συμβαίνει,	παρὰ	δὲ τὴν ἀπὸ μεσημβρίας τὸν
[2, 14]	λείπει τοῦ μὴ συνάπτειν αὐτῷ.	παρὰ	δὲ τὴν προειρημένην παρώρειαν, ἣν
[2, 13]	τε παρὰ μὲν τισὶ Καρχηδόνα,	παρὰ	δὲ τισὶ Καινὴν πόλιν προσαγορευομένην
[2, 26]	βουλευσάμενοι, πρὸ φωτὸς ἀναζεύξαντες προῆγον	παρὰ	θάλατταν διὰ τῆς Τυρρηνῶν χώρας.
[2, 16]	καὶ τὴν ἐπὶ τὰ πεδία,	παρὰ	θάλατταν μὲν μέχρι πόλεως Πίσης,
[2, 38]	τῶν κατὰ λόγον οὔτε τῶν	παρὰ	λόγον εἶναι δοκούντων οὐδὲν οἷόν
[2, 70]	τύχη τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων	παρὰ	λόγον εἴωθε κρίνειν. καὶ γὰρ
[2, 14]	Μασσαλίας ἀποτελεῖ. τῶν δὲ πλευρῶν	παρὰ	μὲν τὴν ἀπὸ τῶν ἄρκτων,
[2, 13]	μεγάλην ἐποιεῖτο προκοπήν, τήν τε	παρὰ	μὲν τισὶ Καρχηδόνα, παρὰ δὲ
[2, 38]	μὲν ἀνδρῶν καὶ χώρας οὐδὲ	παρὰ	μικρὸν ὑπερέχει· καὶ μὴν οὐδὲ
[2, 55]	κατὰ τὰς τῶν καιρῶν περιστάσεις	παρὰ	μόνοις Μεγαλοπολίταις καὶ Στυμφαλίοις μηδέποτε
[2, 56]	τύραννον τιμῶν καὶ προεδρείας τυγχάνει	παρὰ	πᾶσιν. οὕτως ἐν παντὶ τὸ
[2, 60]	δ´ ἐπιλαθόμενος τῶν προειρημένων φιλανθρώπων	παρὰ	πόδας, ἐπεὶ μικρὸν ἐπικυδεστέρας ἔσχε
[2, 32]	μὲν ὁρῶντες σφᾶς ἐλάττους ὄντας	παρὰ	πολὺ τῶν ἐναντίων, ἐβούλοντο συγχρῆσθαι
[2, 63]	παρατάξεως δέχ´ ἡμέραις μάλιστα τὸν	παρὰ	Πτολεμαίου πρεσβευτὴν ἐλθεῖν ἀγγέλλοντα πρὸς
[2, 55]	εἰκότως ἐξαρνοῦνται Κλειτόριοι μὴ φῦναι	παρὰ	σφίσι, γενέσθαι δ´ ὑποβολιμαῖον ἐξ
[2, 14]	νοεῖν ὡσανεὶ βάσιν τοῦ τριγώνου,	παρὰ	ταύτην ἀπὸ μεσημβρίας ὑπόκειται πεδία
[2, 14]	πέλαγος. τὴν δὲ λοιπὴν τὴν	παρά	τε τὰς ἄρκτους καὶ τὴν
[2, 5]	τὴν Φοινίκην καὶ προβαλόμενοι τὸν	παρὰ	τῇ πόλει ῥέοντα ποταμὸν ἐστρατοπέδευσαν,
[2, 6]	πεζῇ πάλιν ἀνεχώρησαν διὰ τῶν	παρὰ	τὴν Ἀντιγόνειαν στενῶν, οὐ μικρὰν
[2, 68]	δὲ μειράκιόν τι Μεγαλοπολιτικὸν προεγχειρῆσαι	παρὰ	τὴν ἑαυτοῦ γνώμην, εἰπεῖν διότι
[2, 47]	διενοεῖτο χειρίζειν. ἐξ οὗ πολλὰ	παρὰ	τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἠναγκάζετο καὶ
[2, 30]	παρεῖχον· τοῖς δὲ γυμνοῖς προεστῶσι	παρὰ	τὴν προσδοκίαν τοῦ πράγματος συμβαίνοντος
[2, 6]	τόπων, ἅμα δὲ καὶ προσπεσόντων	παρὰ	τῆς Τεύτας γραμμάτων, δι´ ὧν
[2, 30]	μὲν οὖν τῶν Γαισάτων φρόνημα	παρὰ	τοῖς ἀκοντισταῖς τούτῳ τῷ τρόπῳ
[2, 38]	νῦν εἰρημένον καὶ πρότερον ὑπῆρχε	παρὰ	τοῖς Ἀχαιοῖς. δῆλον δὲ τοῦτο
[2, 38]	οὐκ ἂν εὕροι τις τῆς	παρὰ	τοῖς Ἀχαιοῖς ὑπαρχούσης. αὕτη τινὰς
[2, 16]	περὶ τὸν ποταμὸν τοῦτον ἱστορούμενα	παρὰ	τοῖς Ἕλλησι, λέγω δὴ τὰ
[2, 7]	ἀβουλίαν ὄνειδος καὶ ἐπιτίμησις συνεξακολουθεῖ	παρὰ	τοῖς εὖ φρονοῦσιν. ἃ δὴ
[2, 5]	τῶν Γαλατῶν τισιν, οἳ μισθοφοροῦντες	παρὰ	τοῖς Ἠπειρώταις διέτριβον ἐν τῇ
[2, 62]	καὶ δυνάμεως; ἣν μάλιστα δεῖ	παρὰ	τοῖς ἱστοριογράφοις ὑπάρχειν. ἐγὼ γὰρ
[2, 60]	τιμωρησαμένοις ἔπαινος καὶ τιμὴ συνεξηκολούθει	παρὰ	τοῖς ὀρθῶς λογιζομένοις. ὅτε δὲ
[2, 37]	καὶ Καρχηδονίοις πολέμου, προσαγορευθέντος δὲ	παρὰ	τοῖς πλείστοις Ἀννιβιακοῦ, κατὰ δὲ
[2, 19]	ἧς ἀρτίως διεσαφήσαμεν, φάσκοντες αὐτὴν	παρὰ	τὸν Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ πέρατι
[2, 65]	τῆς δ´ ὁδοῦ μεταξὺ τούτων	παρὰ	τὸν Οἰνοῦντα ποταμὸν φερούσης εἰς
[2, 17]	ἦν αὐτῶν· ἑξῆς δὲ τούτοις	παρὰ	τὸν ποταμὸν Γονομάνοι. τὰ δὲ
[2, 65]	μισθοφόρων. ἐν δὲ τοῖς ἐπιπέδοις	παρὰ	τὸν ποταμὸν ἐφ´ ἑκάτερα τῆς
[2, 66]	τοῖς ἱππεῦσι παραπλησίως, ἐπειδὰνφοινικὶς ἐξαρθῇ	παρὰ	τοῦ βασιλέως. ~Ἐπειδὴ δ´ ὁ
[2, 50]	εἰς οἶκον καὶ τάς τε	παρὰ	τοῦ βασιλέως ἐπιστολὰς ἀποδόντων καὶ
[2, 27]	ἐξ αὐτῶν ἐμπεσόντες εἰς τοὺς	παρὰ	τοῦ Γαΐου προπορευομένους ἑάλωσαν· καὶ
[2, 11]	ἅμα δὲ πεῖραν λαβεῖν τῶν	παρὰ	τοῦ Δημητρίου προσαγγελλομένων. ὁ γὰρ
[2, 11]	φιλίαν, παραπλησίως δὲ καὶ τοὺς	παρὰ	τῶν Ἀτιντάνων προσεληλυθότας προῆγον ὡς
[2, 58]	τε πόλιν ἐνεχείρισαν καὶ τοὺς	παρὰ	τῶν Ἀχαιῶν διατρίβοντας παρ´ αὑτοῖς
[2, 41]	ἀρχὴν καὶ λαβὼν τὰ πιστὰ	παρὰ	τῶν Ἀχαιῶν ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας
[2, 7]	φρονοῦσιν. ἃ δὴ καὶ τότε	παρὰ	τῶν Ἑλλήνων εἰκότως ἂν τοῖς
[2, 58]	ἔλεον εἰκὸς ἦν συνεξακολουθεῖν αὐτοῖς	παρὰ	τῶν Ἑλλήνων, ἔπαινον δὲ καὶ
[2, 11]	αὐτοῖς καὶ πλειόνων, (ὧν) οἱ	παρὰ	τῶν Παρθίνων ἧκον ἐπιτρέποντες τὰ
[2, 24]	μὲν δὴ τῶν ὑπάτων ἐξεληλύθει	τέτταρα	στρατόπεδα Ῥωμαϊκά, πεντάκις μὲν χιλίους
[2, 15]	ἐπιτηδείων, ἀλλ´ ἐρωτῶντες πόσου τὸν	ἄνδρα	δέχεται. ὡς μὲν οὖν ἐπὶ
[2, 45]	ταῖς ἐπιβολαῖς Ἄρατον ἕξουσιν ἀνταγωνιστήν,	ἄνδρα	δυνάμενον πάσης εὐστοχεῖν περιστάσεως. τοιγαροῦν
[2, 69]	δὲ πρὸς ἑαυτοὺς καὶ κατ´	ἄνδρα	καὶ κατὰ τάγμα ταῖς εὐψυχίαις.
[2, 30]	τούτῳ καὶ καθόλου καὶ κατ´	ἄνδρα	λειπόμενοι, ταῖς τῶν ὅπλων κατασκευαῖς.
[2, 30]	δυναμένου τοῦ Γαλατικοῦ θυρεοῦ τὸν	ἄνδρα	περισκέπειν, ὅσῳ γυμνὰ καὶ μείζω
[2, 59]	~Πάλιν Ἀριστόμαχον τὸν Ἀργεῖόν φησιν,	ἄνδρα	τῆς ἐπιφανεστάτης οἰκίας ὑπάρχοντα καὶ
[2, 8]	ἀδικουμένοις· πειρασόμεθα δὴ θεοῦ βουλομένου	σφόδρα	καὶ ταχέως ἀναγκάσαι σε τὰ
[2, 6]	Ἠπειρώτας. ἐν αἷς τὰ μὲν	ἐλεύθερα	σώματα καὶ τὴν πόλιν ἀπολυτρώσαντες
[2, 3]	καὶ δέον τῇ κατὰ πόδας	ἡμέρᾳ	γενέσθαι τὴν αἵρεσιν καὶ τὴν
[2, 65]	ἐπιπέδοις παρὰ τὸν ποταμὸν ἐφ´	ἑκάτερα	τῆς ὁδοῦ τοὺς ἱππεῖς μετὰ
[2, 15]	Ἄγωνες καὶ πλείω γένη βαρβάρων	ἕτερα.	Τρανσαλπῖνοί γε μὴν οὐ διὰ
[2, 63]	ἐστὶ σημεῖον; πολλὰ δὲ καὶ	ἕτερα	τῷ συγγραφεῖ τοιαῦτα καὶ κατὰ
[2, 22]	καὶ πρόσθεν ἡμῖν εἴρηται, κρίνοντες	ἀναγκαιότερα	ταῦτα διὰ τὸ πρὸς ταῖς
[2, 0]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ	ΔΕΥΤΕΡΑ.	~Ἐν μὲν τῇ πρὸ ταύτης
[2, 13]	Ἰβηρίαν παρεσιώπων, τὸν δὲ καλούμενον	Ἴβηρα	ποταμὸν οὐκ ἔδει Καρχηδονίους ἐπὶ
[2, 55]	Μεγάλῃ πόλει, παρεισῆλθε διὰ τούτων	λάθρᾳ	νυκτὸς ἐντὸς τῶν τειχῶν. τῆς
[2, 41]	Δύμη, Φαραί, Τριταία, Λεόντιον, (Αἴγιον)	Αἴγειρα,	Πελλήνη, Βοῦρα, Καρύνεια. κατὰ δὲ
[2, 13]	καὶ προειμένους εἰς τὸ μεγάλην	χεῖρα	κατασκευάσασθαι Καρχηδονίους, ἀνατρέχειν ἐπειρῶντο κατὰ
[2, 15]	Ἄλπεων Τρανσαλπίνους καλοῦσι. τὰ δ´	ἄκρα	διά τε τὴν τραχύτητα καὶ
[2, 35]	καὶ παράδοσιν ἡμῖν ἀγαγόντας οὐ	μικρὰ	μεγάλα δ´ οἴομαι συμβεβλῆσθαι πρὸς
[2, 13]	Καινὴν πόλιν προσαγορευομένην κατασκευάσας οὐ	μικρά,	μεγάλα δὲ συνεβάλλετο Καρχηδονίοις εἰς
[2, 58]	περὶ μόνους γέγονε Μαντινεῖς ἡ	διαφορά,	φανερὸν ὅτι καὶ τὴν αἰτίαν
[2, 4]	Αἰτωλοὶ δὲ τῇ παραδόξῳ χρησάμενοι	συμφορᾷ	πάντας ἐδίδαξαν μηδέποτε βουλεύεσθαι περὶ
[2, 41]	Τριταία, Λεόντιον, (Αἴγιον) Αἴγειρα, Πελλήνη,	Βοῦρα,	Καρύνεια. κατὰ δὲ τοὺς ὑστέρους
[2, 41]	ἀπολωλότα δὲ τὸν ἐν τῇ	Βούρᾳ	μόναρχον διὰ Μάργου καὶ τῶν
[2, 26]	σύνεγγυς τῶν πολεμίων, κατιδόντες τὰ	πυρὰ	καὶ νοήσαντες τὸ γεγονὸς οἱ
[2, 26]	τῶν Γαλατῶν ἡγεμόνες ἀφορῶντες τὰ	πυρὰ	τῆς νυκτὸς καὶ συλλογιζόμενοι τὴν
[2, 5]	ῥᾳθυμίαν ἐκπορεύονται νυκτός· καὶ τῇ	γεφύρᾳ	σανίδας ἐπιβαλόντες τόν τε ποταμὸν
[2, 19]	παρετάξαντο Ῥωμαίοις ἐν τῇ Καμερτίων	χώρᾳ	καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἐν τῷ
[2, 70]	δὲ τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐν τῇ	χώρᾳ	καὶ συμβαλὼν ἐκ παρατάξεως τῇ
[2, 21]	τὸ συντερμονεῖν τῇ τῶν Ῥωμαίων	χώρᾳ,	νομίσαντες οὐχ ὑπὲρ ἡγεμονίας ἔτι
[2, 46]	Ἀθήναιον ἐν τῇ τῶν Μεγαλοπολιτῶν	χώρᾳ,	πρόδηλον δὲ καὶ πικρὸν ἀναδεικνύντα
[2, 19]	στρατοπέδοις ἐν τῇ τῶν Σεντινατῶν	χώρᾳ	πρὸς τοὺς προειρημένους τοὺς μὲν
[2, 33]	συνέβη βραχὺ μόνον πιεσθῆναι τῇ	χώρᾳ	τοὺς ἄνδρας κατὰ τὴν μάχην,
[2, 4]	τῆς πρότερον ἐξέπεμψε, πᾶσαν (παραλίαν)	ἀποδείξασα	πολεμίαν τοῖς ἡγουμένοις. ~οἱ δ´
[2, 31]	δὲ Ῥωμαίοις μέγαν καὶ φοβερὸν	ἐπικρεμάσασα	κίνδυνον. ἀπὸ δὲ τοῦ κατορθώματος
[2, 9]	δὲ Τεύτα, τῆς ὥρας ἐπιγενομένης,	ἐπισκευάσασα	λέμβους πλείους τῶν πρότερον ἐξαπέστειλε
[2, 8]	ἐξωργίσθη πρὸς τὸ ῥηθὲν ὡς	ὀλιγωρήσασα	τῶν παρ´ ἀνθρώποις ὡρισμένων δικαίων
[2, 4]	λῄζεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας, δεύτερον δ´	ἁθροίσασα	στόλον καὶ δύναμιν οὐκ ἐλάττω
[2, 38]	ὑπολειπομένη πλεονέκτημα τῶν ἐξ ἀρχῆς,	ἴσα	δὲ πάντα ποιοῦσα τοῖς ἀεὶ
[2, 8]	τῶν ἐκ τῆς Ἠπείρου λέμβων,	καταπλαγεῖσα	τὸ πλῆθος καὶ τὸ κάλλος
[2, 56]	κατὰ τὸ παρὸν οὐδ´ ἐξακριβοῦν·	ὅσα	δὲ συνεπιβάλλει τοῖς ὑφ´ ἡμῶν
[2, 14]	διαφέροντα τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην,	ὅσα	πέπτωκεν ὑπὸ τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν.
[2, 14]	Ἀδρίου μυχόν, πλὴν βραχέος, ὃ	προκαταλήγουσα	λείπει τοῦ μὴ συνάπτειν αὐτῷ.
[2, 38]	ἐξ ἀρχῆς, ἴσα δὲ πάντα	ποιοῦσα	τοῖς ἀεὶ προσλαμβανομένοις ταχέως καθικνεῖτο
[2, 39]	ἀξιόλογος πρὸς αὔξησιν τῶν ἰδίων	ἀνήκουσα	πραγμάτων οὐκ ἐγίνετο, τῷ μὴ
[2, 14]	ὑπὲρ τὸ Σαρδῷον πέλαγος τόπων,	παρήκουσα	δὲ συνεχῶς μέχρι πρὸς τὸν
[2, 15]	γε μὴν καὶ κέγχρου τελέως	ὑπερβάλλουσα	δαψίλεια γίνεται παρ´ αὐτοῖς. τὸ
[2, 14]	συνεχὲς ἡ τῶν Ἄλπεων παρώρεια,	λαμβάνουσα	τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας
[2, 4]	αὐτὸ τὸ γεγονὸς εὐτύχημα μόνον	ἀποβλέπουσα,	τῶν δ´ ἐκτὸς οὐδὲν περισκεπτομένη
[2, 3]	ἱππεῖς συγκινδυνεύοντας ἠνάγκασαν ἀποχωρῆσαι πρὸς	τὰ	βαρέα τῶν ὅπλων. λοιπὸν ἐξ
[2, 8]	σφόδρα καὶ ταχέως ἀναγκάσαι σε	τὰ	βασιλικὰ νόμιμα διορθώσασθαι πρὸς Ἰλλυριούς.
[2, 30]	σώματ´ ἦν, τοσούτῳ συνέβαινε μᾶλλον	τὰ	βέλη πίπτειν ἔνδον. τέλος δ´
[2, 11]	βουλόμενος ἅμα μὲν ἐπιγνῶναι σαφῶς	τὰ	γεγονότα περὶ τὴν πόλιν, ἅμα
[2, 15]	ἐπέκεινα τῶν Ἄλπεων Τρανσαλπίνους καλοῦσι.	τὰ	δ´ ἄκρα διά τε τὴν
[2, 27]	μὲν ξενισθεὶς ἐπὶ τοῖς προσπίπτουσι,	τὰ	δ´ εὔελπις γενόμενος ἐπὶ τῷ
[2, 29]	οἱ Ῥωμαῖοι τὰ μὲν ἐξεπλήττοντο,	τὰ	δ´ ὑπὸ τῆς τοῦ λυσιτελοῦς
[2, 16]	τὴν ἐκείνου πτῶσιν, ἔτι δὲ	τὰ	δάκρυα τῶν αἰγείρων καὶ τοὺς
[2, 6]	καὶ τὴν πόλιν ἀπολυτρώσαντες αὐτοῖς,	τὰ	δὲ δουλικὰ καὶ τὴν λοιπὴν
[2, 42]	ἐπετέλεσαν, τὰ μὲν δι´ αὑτῶν,	τὰ	δὲ καὶ διὰ τῶν συμμάχων.
[2, 22]	τούτους Ῥωμαῖοι τὰ μὲν ἀκούοντες	τὰ	δὲ καταμαντευόμενοι τὸ μέλλον εἰς
[2, 23]	τὴν ἔννοιαν τὰ μὲν συνήθροιζον,	τὰ	δὲ κατέγραφον στρατόπεδα, τοῖς δ´
[2, 29]	καὶ πάντοθεν περιειληφέναι τοὺς πολεμίους,	τὰ	δὲ πάλιν ὁ κόσμος αὐτοὺς
[2, 17]	λόγον καὶ πολλὴν διατέθεινται τερατείαν.	τὰ	δὲ πέραν τοῦ Πάδου τὰ
[2, 48]	τἀναγκαῖα διὰ βραχέων καὶ κεφαλαιωδῶς,	τὰ	δὲ πολλὰ περὶ τῶν ὅλων
[2, 17]	τούτοις παρὰ τὸν ποταμὸν Γονομάνοι.	τὰ	δὲ πρὸς τὸν Ἀδρίαν ἤδη
[2, 32]	τῶν συμμαχούντων αὐτοῖς Κελτῶν δυνάμεσι·	τὰ	δὲ συλλογισάμενοι τήν τε Γαλατικὴν
[2, 17]	ὡς πρὸς τὸν Ἀδρίαν Λίγγονες,	τὰ	δὲ τελευταῖα πρὸς θαλάττῃ Σήνωνες.
[2, 56]	ἑκάστοις ἀεὶ πρὸ ὀφθαλμῶν τιθέναι	τὰ	δεινά. τὸ μὲν οὖν ἀγεννὲς
[2, 42]	διὰ τῶν συμμάχων. καὶ γὰρ	τὰ	δι´ ἐκείνων συνεργήματα γεγονότα πρὸς
[2, 39]	ᾧ τάς τε συνόδους καὶ	τὰ	διαβούλια συνετέλουν, δεύτερον τοὺς ἐθισμοὺς
[2, 10]	Μάργος ὁ Καρυνεύς, ἀνὴρ πάντα	τὰ	δίκαια τῷ κοινῷ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 62]	τάλαντα τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν, ὧν	τὰ	δισχίλια Κλεομένει δοθῆναι κατὰ τοὺς
[2, 33]	Κελτοῖς. ἅμα δὲ τῷ πρὸς	τὰ	δόρατα ταῖς πρώταις καταφοραῖς χρωμένων
[2, 11]	παρὰ τῶν Παρθίνων ἧκον ἐπιτρέποντες	τὰ	καθ´ αὑτούς, δεξάμενοι τούτους εἰς
[2, 35]	τὰς τῆς σωτηρίας ἐλπίδας πάντα	τὰ	καθ´ αὑτοὺς ἐπέτρεψαν τοῖς Ῥωμαίοις.
[2, 21]	καὶ πάσης περιστάσεως, αὖθις ἤρξαντο	τὰ	καθεστῶτα κινεῖν, ὃ φύσιν ἔχει
[2, 61]	οἰκειότερον ὑπάρχον τῆς ἱστορίας τοῦ	τὰ	καλὰ καὶ δίκαια τῶν ἔργων
[2, 61]	ὥς γ´ ἐμοὶ δοκεῖ, περὶ	τὰ	κάλλιστα καὶ μάλιστα συγγραφεῖ καθήκοντα
[2, 20]	δὲ τῶν προειρημένων ἀγώνων δύο	τὰ	κάλλιστα συνεκύρησε Ῥωμαίοις· τοῦ γὰρ
[2, 8]	ὦ Τεύτα, κάλλιστον ἔθος ἐστὶ	τὰ	κατ´ ἰδίαν ἀδικήματα κοινῇ μεταπορεύεσθαι
[2, 17]	ἄλλο πλὴν τὰ πολεμικὰ καὶ	τὰ	κατὰ γεωργίαν· ἀσκεῖν ἁπλοῦς εἶχον
[2, 13]	Ἰβηρίαν— νουνεχῶς καὶ πραγματικῶς χειρίζων	τὰ	κατὰ τὴν ἀρχὴν ἔν τε
[2, 22]	τὸ κίνημα πρὸς τὸ κατασκευάσασθαι	τὰ	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀσφαλῶς. Ῥωμαῖοι
[2, 36]	τῆς ἐξηγήσεως— ἔτη χειρίσας ὀκτὼ	τὰ	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐτελεύτησε, δολοφονηθεὶς
[2, 13]	δυναστείαν, ὥρμησαν ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν	τὰ	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν. εὑρόντες δὲ
[2, 13]	χρόνους— ἐν γὰρ τούτοις ἀπελίπομεν	τὰ	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν— νουνεχῶς καὶ
[2, 13]	εὐκαιρίαν τοῦ τόπου πρός τε	τὰ	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν πράγματα καὶ
[2, 1]	κατὰ τὰς Ἡρακλέους στήλας ἀνεκτᾶτο	τὰ	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν πράγματα τοῖς
[2, 22]	πλευραῖς αὐτῶν ὑπάρχειν παρορᾶν ἠναγκάζοντο	τὰ	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, σπουδάζοντες πρότερον
[2, 1]	βύβλῳ διεσαφήσαμεν πότε Ῥωμαῖοι συστησάμενοι	τὰ	κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοῖς ἐκτὸς
[2, 1]	Καρχηδόνιοι γὰρ ὡς θᾶττον κατεστήσαντο	τὰ	κατὰ τὴν Λιβύην, εὐθέως Ἀμίλκαν
[2, 13]	τὴν Ἰβηρίαν πράγματα καὶ πρὸς	τὰ	κατὰ τὴν Λιβύην, περὶ ἧς
[2, 54]	δὲ τοὺς Ἀργείους καὶ καταστησάμενος	τὰ	κατὰ τὴν πόλιν αὖθις ἐκ
[2, 54]	αὑτούς. ὁ δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλισάμενος	τὰ	κατὰ τὴν πόλιν εἴχετο κατὰ
[2, 39]	Τότε μὲν οὖν ψιλῶς αὐτὰ	τὰ	κατὰ τὴν προαίρεσιν ὑπῆρχε παρ´
[2, 4]	οἱ λέμβοι, διακούσας τῶν ἡγεμόνων	τὰ	κατὰ τὸν κίνδυνον καὶ περιχαρὴς
[2, 70]	καὶ γὰρ τότε Κλεομένης, εἴτε	τὰ	κατὰ τὸν κίνδυνον παρείλκυσε τελέως
[2, 8]	ἐγχωρίους ταραχάς, καταστησαμένη δὲ ταχέως	τὰ	κατὰ τοὺς ἀποστάντας Ἰλλυριοὺς ἐπολιόρκει
[2, 22]	σπουδάζοντες πρότερον ἐν καλῷ θέσθαι	τὰ	κατὰ τοὺς Κελτούς. διόπερ ἀσφαλισάμενοι
[2, 18]	τε σφετέραν δύναμιν ἀνέλαβον καὶ	τὰ	κατὰ τοὺς Λατίνους αὖθις πράγματα
[2, 11]	ἐπὶ τῆς Ἀπολλωνίας, ἔχοντες εἰς	τὰ	κατάλοιπα τῶν πραγμάτων ἡγεμόνα τὸν
[2, 10]	ἐζευγμένων λέμβων, τότ´ ἐπιπηδῶντες ἐπὶ	τὰ	καταστρώματα τῶν Ἀχαϊκῶν νεῶν κατεκράτουν
[2, 58]	πίστιν πρὸς τὴν ἐνεστῶσαν ἐπιβολήν,	τὰ	κοινὰ τῶν ἀνθρώπων δίκαια παραβάντες
[2, 2]	πρὸς τὴν ἀρχήν, ἀμφισβητούντων πρὸς	τὰ	λεγόμενα καὶ παρακαλούντων τὰ πλήθη
[2, 11]	τήν τε πόλιν ἐγχειριεῖν καὶ	τὰ	λοιπὰ πράγματα παραδώσειν, ὧν ἦν
[2, 22]	ἐξαναστάσεως καὶ καταφθορᾶς. ~Διόπερ εὐθέως	τὰ	μέγιστα τῶν ἐθνῶν, τό τε
[2, 70]	οὕτως ἀεί ποθ´ ἡ τύχη	τὰ	μέγιστα τῶν πραγμάτων παρὰ λόγον
[2, 52]	δὲ πίστιν παρέσχετο τῆς πρὸς	τὰ	μέλλοντα κοινωνίας, τὸ δὲ συνέχον,
[2, 22]	δὲ τοὺς καιροὺς τούτους Ῥωμαῖοι	τὰ	μὲν ἀκούοντες τὰ δὲ καταμαντευόμενοι
[2, 42]	τῇ προθέσει τοῦτο τοὔργον ἐπετέλεσαν,	τὰ	μὲν δι´ αὑτῶν, τὰ δὲ
[2, 68]	συναντῶντας καὶ προσπίπτοντας τοῖς πολεμίοις	τὰ	μὲν ἐκείνων στίφη συνταράττειν καὶ
[2, 6]	πρὸς τοὺς Ἠπειρώτας. ἐν αἷς	τὰ	μὲν ἐλεύθερα σώματα καὶ τὴν
[2, 29]	πρὸς ἃ βλέποντες οἱ Ῥωμαῖοι	τὰ	μὲν ἐξεπλήττοντο, τὰ δ´ ὑπὸ
[2, 29]	χρείαν. τούς γε μὴν Ῥωμαίους	τὰ	μὲν εὐθαρσεῖς ἐποίει τὸ μέσους
[2, 27]	περὶ τὸν Λεύκιον. ὁ δὲ	τὰ	μὲν ξενισθεὶς ἐπὶ τοῖς προσπίπτουσι,
[2, 32]	πέντε μυριάδας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	τὰ	μὲν ὁρῶντες σφᾶς ἐλάττους ὄντας
[2, 17]	δὲ τελευταῖα πρὸς θαλάττῃ Σήνωνες.	τὰ	μὲν οὖν ἐπιφανέστατα τῶν κατασχόντων
[2, 36]	ἐποίησε, πάνυ βραχὺν ἐπισχὼν χρόνον.	τὰ	μὲν οὖν κατὰ Καρχηδονίους καὶ
[2, 24]	Βοίων χώραν ἀντιπερισπῶσι τοὺς ἐξεληλυθότας.	τὰ	μὲν οὖν προκαθήμενα στρατόπεδα τῆς
[2, 17]	καὶ κατέσχον αὐτοὶ τὰ πεδία.	τὰ	μὲν οὖν πρῶτα καὶ περὶ
[2, 38]	τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς εὐδαιμονίαν καταστήσασθαι.	Τὰ	μὲν οὖν τῆς προαιρέσεως καὶ
[2, 31]	ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων	τὰ	μὲν σκῦλα συναθροίσας εἰς τὴν
[2, 23]	πρὸς ταύτην ἀναφέροντες τὴν ἔννοιαν	τὰ	μὲν συνήθροιζον, τὰ δὲ κατέγραφον
[2, 44]	σφίσι τοῦ πρὸς Δημήτριον πολέμου,	τὰ	μὲν τῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας
[2, 2]	εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ ταῦτα	τὰ	μέρη τῆς Εὐρώπης ἐπεβάλοντο ποιεῖσθαι
[2, 12]	εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ ταῦτα	τὰ	μέρη τῆς Εὐρώπης, ἔτι δ´
[2, 63]	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ	τὰ	νῦν εἰρημένα. ~Μετὰ δὲ τὴν
[2, 45]	ἐπιβολὰς αὐτῶν. ὡς δ´ ἐχειρίσθη	τὰ	ὅλα, δῆλον ἔσται διὰ τῶν
[2, 59]	ἐναντίον τῶν ἀναγκαίων κατέσφαξεν. παρίημι	τὰ	παρ´ ὅλον τὸν βίον αὐτοῦ
[2, 1]	προύβη, καὶ τίνα διέξοδον ἔλαβεν	τὰ	παράλογα τῶν ἔργων ἕως τοῦ
[2, 56]	τοὺς ἐνδεχομένους λόγους ζητεῖν καὶ	τὰ	παρεπόμενα τοῖς ὑποκειμένοις ἐξαριθμεῖσθαι, καθάπερ
[2, 16]	θαλάττης σταδίους ὡσανεὶ πεντακοσίους ἀπολείπει	τὰ	πεδία δεξιὸς ἀπονεύων, καὶ διὰ
[2, 16]	τὸ τὰς ῥύσεις τὰς ἐπὶ	τὰ	πεδία νευούσας ἀπό τε τῶν
[2, 16]	πλευρὰν κεκλιμένην καὶ τὴν ἐπὶ	τὰ	πεδία, παρὰ θάλατταν μὲν μέχρι
[2, 14]	ὅλον εἶδος καὶ τῆς ταῦτα	τὰ	πεδία περιγραφούσης γραμμῆς τριγωνοειδές. τούτου
[2, 16]	προειρημένου σχήματος, καταφέρεται δ´ εἰς	τὰ	πεδία, ποιούμενος τὴν ῥύσιν ὡς
[2, 17]	χώρας Τυρρηνοὺς καὶ κατέσχον αὐτοὶ	τὰ	πεδία. τὰ μὲν οὖν πρῶτα
[2, 15]	Τρανσαλπῖνοι προσαγορευόμενοι, τοὺς δ´ ἐπὶ	τὰ	πεδία Ταυρίσκοι καὶ Ἄγωνες καὶ
[2, 17]	τόπους ἄγνοιαν. ~Πλὴν ταῦτά γε	τὰ	πεδία τὸ παλαιὸν ἐνέμοντο Τυρρηνοί,
[2, 62]	πρὸς ἀλλήλους πολέμων ἄρδην κατέφθαρτο	τὰ	Πελοποννησίων, ἀλλ´ ἐν τοῖς καθ´
[2, 12]	τῆς διαβάσεως, ἑξῆς δὲ τούτοις	τὰ	πεπραγμένα διεξῆλθον καὶ τὰς συνθήκας
[2, 17]	καὶ τὰ Φλέγραιά ποτε καλούμενα	τὰ	περὶ Καπύην καὶ Νώλην· ἃ
[2, 14]	Ἰταλίαν. οὕτως γὰρ ἔσται καὶ	τὰ	περὶ τὰς πράξεις διαφέροντα κατανοεῖν
[2, 59]	προφάσει χρησάμενος, ὥς τινων συνειδότων	τὰ	περὶ τὴν εἴσοδον τῶν Ἀχαιῶν,
[2, 51]	ἐξαποστείλας Ἄρατος πρὸς Ἀντίγονον ἐβεβαιώσατο	τὰ	περὶ τῆς βοηθείας. παρεῖχε δ´
[2, 17]	τὰ δὲ πέραν τοῦ Πάδου	τὰ	περὶ τὸν Ἀπεννῖνον πρῶτοι μὲν
[2, 56]	γραφομένοις καιροῖς— ταῦτα δ´ ἔστιν	τὰ	περὶ τὸν Κλεομενικὸν πόλεμον— ὑπὲρ
[2, 16]	ποταμὸς προσαγορεύεται Βόδεγκος. τἄλλα δὲ	τὰ	περὶ τὸν ποταμὸν τοῦτον ἱστορούμενα
[2, 16]	παρὰ τοῖς Ἕλλησι, λέγω δὴ	τὰ	περὶ Φαέθοντα καὶ τὴν ἐκείνου
[2, 51]	πραγμάτων οὐκέτι διδόντων ἀναστροφὴν ἠνάγκαζε	τὰ	περιεστῶτα καταφεύγειν ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸν
[2, 41]	ἀποθέμενος τὴν ἀρχὴν καὶ λαβὼν	τὰ	πιστὰ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὑπὲρ
[2, 22]	ἅμα τοῖς προειρημένοις διδόντες μὲν	τὰ	πιστὰ περὶ τῆς αὑτῶν συμμαχίας,
[2, 62]	ἐλευθέρων καὶ τῶν δουλικῶν σωμάτων	τὰ	πλεῖστα συνέβη διαφυγεῖν εἰς τὴν
[2, 9]	βοηθείας, παραδεξάμενοι τούτους ῥᾳδίως κατεῖχον	τὰ	πλεῖστα τῶν τειχῶν. τῶν δ´
[2, 2]	πρὸς τὰ λεγόμενα καὶ παρακαλούντων	τὰ	πλήθη μὴ προδιαλαμβάνειν, ἀλλ´ ἀκέραιον
[2, 21]	ἕως Ἀριμίνου μετὰ δυνάμεως, διαπιστήσαντα	τὰ	πλήθη τῶν Βοίων καὶ στασιάσαντα
[2, 17]	ἔτι δὲ μηδὲν ἄλλο πλὴν	τὰ	πολεμικὰ καὶ τὰ κατὰ γεωργίαν·
[2, 41]	δυναστείας ἄλλοτε μὲν ἄλλως ἐχώρει	τὰ	πράγματ´ αὐτοῖς κατὰ τὰς περιστάσεις,
[2, 50]	παρακαλεῖν ἐπισπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον καὶ	τὰ	πράγματα κατὰ σπουδὴν ἐγχειρίζειν αὐτῷ.
[2, 50]	Ἀχαιῶν φέρειν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον	τὰ	πράγματα. μάλιστα μὲν γάρ, ὡς
[2, 40]	ἄνδρας. τίνα δ´ ἦν ἑκάστοις	τὰ	πραχθέντα καὶ πῶς καὶ κατὰ
[2, 64]	ἐαρινὴν ὥραν ἐνίστασθαι καὶ παρακαλέσας	τὰ	πρέποντα τοῖς καιροῖς, ἐξαγαγὼν τὴν
[2, 71]	περιγραφῇ καὶ τῇ τῶν κεχειρικότων	τὰ	πρὸ τοῦ δυναστῶν καταστροφῇ.
[2, 53]	τῶν Ἀχαιῶν, εὐθὺς ἀνάσπαστος, ἀπολιπὼν	τὰ	προδεδηλωμένα προτερήματα, φυγῇ παραπλησίαν ἐποιεῖτο
[2, 21]	τῶν ἡγουμένων ἐν ἀπορρήτοις ἐπράττετο	τὰ	προειρημένα. διὸ καὶ παραγενομένων τῶν
[2, 17]	ὑπ´ αὐτῶν χώραν, ἀλλ´ ἐπὶ	τὰ	προειρημένα πεδία καὶ τὰς ἐκ
[2, 15]	Ῥοδανὸν ποταμὸν καὶ τῆς ἐπὶ	τὰ	προειρημένα πεδία νευούσης, τοὺς βουνώδεις
[2, 32]	ῥείθρου γεφύρας, ἅμα μὲν ἀσφαλιζόμενοι	τὰ	πρὸς ἐκείνους, ἅμα δὲ μίαν
[2, 15]	πανδοκεῖς, ὡς ἱκανὰ πάντ´ ἔχειν	τὰ	πρὸς τὴν χρείαν, ἡμιασσαρίου· τοῦτο
[2, 52]	Κλεομένης ἐπιγνοὺς τοὺς Ἀχαιοὺς συντιθεμένους	τὰ	πρὸς τὸν Ἀντίγονον, ἀναζεύξας ἀπὸ
[2, 22]	κατὰ τοὺς Κελτούς. διόπερ ἀσφαλισάμενοι	τὰ	πρὸς τοὺς Καρχηδονίους διὰ τῶν
[2, 63]	τοῖς ὅλοις πρὸ τοῦ συνεῖναι	τὰ	προσπεπτωκότα τὰς δυνάμεις, διὰ τὸ
[2, 33]	τύπτοντες εἰς τὰ στέρνα καὶ	τὰ	πρόσωπα καὶ πληγὴν ἐπὶ πληγῇ
[2, 69]	προσδέξηται τοὺς πολεμίους, ἠναγκάζετο διασπᾶν	τὰ	προτειχίσματα καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν
[2, 43]	ἐνεργημάτων. ~Εἴκοσι μὲν οὖν ἔτη	τὰ	πρῶτα καὶ πέντε συνεπολιτεύσαντο μεθ´
[2, 26]	αὐτοῦ σύνεγγυς τῶν πολεμίων, κατιδόντες	τὰ	πυρὰ καὶ νοήσαντες τὸ γεγονὸς
[2, 26]	δὲ τῶν Γαλατῶν ἡγεμόνες ἀφορῶντες	τὰ	πυρὰ τῆς νυκτὸς καὶ συλλογιζόμενοι
[2, 33]	περὶ αὐτὰς ὑπάρχοντος, τύπτοντες εἰς	τὰ	στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα καὶ
[2, 18]	μὲν οὐκ ἐτόλμησαν ἀντεξαγαγεῖν Ῥωμαῖοι	τὰ	στρατόπεδα διὰ τὸ παραδόξου γενομένης
[2, 27]	τοῖς μὲν χιλιάρχοις παρήγγειλε τάττειν	τὰ	στρατόπεδα καὶ βάδην εἰς τοὔμπροσθεν
[2, 31]	τοῖς προσήκουσιν. αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν	τὰ	στρατόπεδα καὶ διελθὼν παρ´ αὐτὴν
[2, 1]	Ἰβηρίαν τόπους. ὁ δ´ ἀναλαβὼν	τὰ	στρατόπεδα καὶ τὸν υἱὸν Ἀννίβαν,
[2, 15]	ἰδίους βίους καὶ τὰς εἰς	τὰ	στρατόπεδα παραθέσεις, τὴν ὁλοσχερεστάτην χορηγίαν
[2, 1]	συνίστασθαι ναυτικὰς ἤρξαντο δυνάμεις, καὶ	τὰ	συμβάντα κατὰ τὸν πόλεμον ἑκατέροις
[2, 1]	προσαγορευθέντα Λιβυκὸν πόλεμον ἐξέκαυσαν, καὶ	τὰ	συμβάντα κατὰ τοῦτον ἀσεβήματα μέχρι
[2, 39]	Μεγάλην Ἑλλάδα τότε προσαγορευομένην ἐνεπρήσθη	τὰ	συνέδρια τῶν Πυθαγορείων, μετὰ ταῦτα
[2, 1]	τῆς Καρχηδονίων ἐπικρατείας. νυνὶ δὲ	τὰ	συνεχῆ τούτοις πειρασόμεθα δηλοῦν, κεφαλαιωδῶς
[2, 30]	περισκέπειν, ὅσῳ γυμνὰ καὶ μείζω	τὰ	σώματ´ ἦν, τοσούτῳ συνέβαινε μᾶλλον
[2, 50]	Μεγαλοπολίτας εἰς τὸ κοινὸν βουλευτήριον	τά	τε γράμματα τοῖς Ἀχαιοῖς ἐπιδεικνύναι
[2, 70]	γενόμενος ἐξ ἐφόδου τῆς Σπάρτης	τά	τε λοιπὰ μεγαλοψύχως καὶ φιλανθρώπως
[2, 5]	παραφυλάξοντας τὴν Ἀντιγόνειαν· αὐτοὶ δὲ	τά	τε λοιπὰ ῥᾳθύμως διῆγον, ἀπολαύοντες
[2, 27]	τοῦ Γαΐου προπορευομένους ἑάλωσαν· καὶ	τά	τε προγεγονότα διεσάφουν ἀνακρινόμενοι τῷ
[2, 42]	συστάσεως, δεύτερον δ´ ἵνα καὶ	τὰ	τῆς προαιρέσεως μὴ μόνον διὰ
[2, 49]	τῶν βοηθησόντων· ἂν δ´ ἀντιπίπτῃ	τὰ	τῆς τύχης, Αἰτωλοὶ δὲ συνεπιτίθωνται,
[2, 50]	πρὸς τοῦτο τὸ μέρος ἀντιβαίνῃ	τὰ	τῆς τύχης, πρότερον ἔφη δεῖν
[2, 35]	ἐξανάστασιν, ὑπολαμβάνοντες οἰκεῖον ἱστορίας ὑπάρχειν	τὰ	τοιαῦτ´ ἐπεισόδια τῆς τύχης εἰς
[2, 10]	δυσχρήστως (διέκειτο πρὸς τὸ παρὸν)	τὰ	τῶν ἀντιπάλων σκάφη, προσκρεμαμένων αὐτοῖς
[2, 32]	κατὰ τὰς Ἄλπεις τόπων εἰς	τὰ	τῶν Ἰνσόμβρων πεδία καὶ τήν
[2, 33]	αὐτῶν· ἀναδόντες οὖν οἱ χιλίαρχοι	τὰ	τῶν τριαρίων δόρατα τῶν κατόπιν
[2, 17]	Τυρρηνοί, καθ´ οὓς χρόνους καὶ	τὰ	Φλέγραιά ποτε καλούμενα τὰ περὶ
[2, 54]	καὶ Βελμινᾶτιν χώραν καὶ παραδοὺς	τὰ	φρούρια Μεγαλοπολίταις ἧκε πρὸς τὴν
[2, 68]	τῆς νίκης ὑπαρχούσης τοὐναντίον ἔπραξαν.	κατὰ	γὰρ τὴν ἐξ ἀρχῆς στάσιν
[2, 59]	εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς ἕτερον ἥμαρτεν,	κατά	γε τὴν τοῦ βίου προαίρεσιν
[2, 17]	πλὴν τὰ πολεμικὰ καὶ τὰ	κατὰ	γεωργίαν· ἀσκεῖν ἁπλοῦς εἶχον τοὺς
[2, 5]	Σκερδιλαΐδαν ἔχοντα πεντακισχιλίους Ἰλλυριοὺς παραγίνεσθαι	κατὰ	γῆν διὰ τῶν παρ´ Ἀντιγόνειαν
[2, 62]	Πελοποννησίων ἄρτι ῥηθὲν ὑπ´ ἐμοῦ.	κατὰ	δ´ ἐκείνους τοὺς καιροὺς ἐξ
[2, 35]	παραταττομένων οὐδενὸς καταδεέστερος τῶν ἱστορημένων,	κατὰ	δὲ τὰς ἐπιβολὰς καὶ τὴν
[2, 37]	δὲ παρὰ τοῖς πλείστοις Ἀννιβιακοῦ,	κατὰ	δὲ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν
[2, 16]	Τυρρηνίας ὡς πρὸς τὰς δυσμάς,	κατὰ	δὲ τὴν μεσόγαιον ἕως τῆς
[2, 41]	ὃς ἦν Ὀρέστου μὲν υἱός,	κατὰ	δὲ τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν κάθοδον
[2, 11]	τῶν πραγμάτων ἡγεμόνα τὸν Δημήτριον.	κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ
[2, 8]	ταύτην ἔτι μόνην ἀπειθεῖν αὐτῇ.	κατὰ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον κατέπλευσαν
[2, 26]	ἐὰν μὴ παραδῶσιν ἑαυτοὺς ἑκουσίως.	~Κατὰ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον Λεύκιος
[2, 37]	ἀλλήλοις οὐ μετὰ πολὺν χρόνον.	~Κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀχαιοὶ
[2, 11]	πάλιν ἐπεβάλοντο πολιορκεῖν τὴν πόλιν.	~Κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς τῶν
[2, 27]	ἢ τῆς λείας ἀποσπάσαι δυνηθῇ.	~Κατὰ	δὲ τοὺς καιροὺς τούτους ἐκ
[2, 2]	τῷ ´κείνου κηδεστῇ καὶ τριηράρχῳ.	~Κατὰ	δὲ τοὺς καιροὺς τούτους Ῥωμαῖοι
[2, 22]	τούτων τῶν τόπων τῆς Γαλατίας.	κατὰ	δὲ τοὺς καιροὺς τούτους Ῥωμαῖοι
[2, 55]	καὶ συνδιενοεῖτο περὶ τῶν ἐνεστώτων.	~Κατὰ	δὲ τοὺς καιροὺς τούτους συνθεωρῶν
[2, 41]	(Αἴγιον) Αἴγειρα, Πελλήνη, Βοῦρα, Καρύνεια.	κατὰ	δὲ τοὺς ὑστέρους μὲν τῶν
[2, 49]	αὐτοὺς γεγενημένην εὔνοιαν ἐν τοῖς	κατὰ	Δημήτριον καιροῖς ἐντρεπόμενοι τὴν ἡσυχίαν
[2, 15]	πλῆθος τὸ γινόμενον ἐκ τῶν	κατὰ	διάστημα δρυμῶν ἐν τοῖς πεδίοις
[2, 13]	χεῖρα κατασκευάσασθαι Καρχηδονίους, ἀνατρέχειν ἐπειρῶντο	κατὰ	δύναμιν. αὐτόθεν μὲν οὖν ἐπιτάττειν
[2, 8]	τοῖς βασιλεῦσι κωλύειν Ἰλλυριοῖς τὰς	κατὰ	θάλατταν ὠφελείας. ὁ δὲ νεώτερος
[2, 36]	ἐπισχὼν χρόνον. τὰ μὲν οὖν	κατὰ	Καρχηδονίους καὶ Ῥωμαίους ἀπὸ τούτων
[2, 34]	περιισταμένων καὶ κατὰ νώτου καὶ	κατὰ	κέρας, δυσχρηστούμενοι τῇ μάχῃ τέλος
[2, 30]	ἐπεὶ δ´ ἐξ ὑπερδεξίων καὶ	κατὰ	κέρας οἱ τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς
[2, 54]	τὸν μὲν Ὀρχομενὸν ἐξ ἐφόδου	κατὰ	κράτος εἷλε· μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 2]	σφίσι τῆς αὐτῆς πολιτείας, ἐπεβάλοντο	κατὰ	κράτος ἑλεῖν αὐτούς. στρατεύσαντες οὖν
[2, 11]	τινὰς Ἰλλυρίδας ἐν τῷ παράπλῳ	κατὰ	κράτος· ἐν αἷς περὶ Νουτρίαν
[2, 58]	καὶ τιμωροὺς οἵτινες πρότερον μὲν	κατὰ	κράτος λαβόντες αὐτοὺς ἀθῴους ἀφῆκαν,
[2, 34]	ἐπόρθει καὶ τὸ Μεδιόλανον εἷλε	κατὰ	κράτος. ~οὗ συμβαίνοντος οἱ προεστῶτες
[2, 58]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς κυριεύσαντες Τεγεατῶν	κατὰ	κράτος οὐδὲν τῶν ὁμοίων ἔπραξαν.
[2, 57]	πρότερον τῆς Ἀντιγόνου παρουσίας ἑάλωσαν	κατὰ	κράτος ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, Ἀράτου
[2, 17]	ἐθνῶν ταῦθ´ ὑπῆρχεν. ᾤκουν δὲ	κατὰ	κώμας ἀτειχίστους, τῆς λοιπῆς κατασκευῆς
[2, 52]	ὁρμητήριον παρεσκεύασεν Ἀντιγόνῳ πρὸς τὸν	κατὰ	Λακεδαιμονίων πόλεμον. Ὁ δὲ Κλεομένης
[2, 45]	καὶ ταχέως ἂν ἐκ τῶν	κατὰ	λόγον ἐπετέλεσαν, εἰ μὴ τὸ
[2, 64]	τοῖς παροῦσιν, πρόδηλον ἐκ τῶν	κατὰ	λόγον ἦν αὐτῷ διότι νικήσει
[2, 38]	χωρὶς γὰρ ταύτης οὔτε τῶν	κατὰ	λόγον οὔτε τῶν παρὰ λόγον
[2, 65]	δύο μυριάδας, στοχαζόμενος ἐκ τῶν	κατὰ	λόγον ταύτῃ ποιήσασθαι τοὺς ὑπεναντίους
[2, 64]	οὐδὲν περὶ πλείονος ποιούμενος τοῦ	κατὰ	λόγον (χρήσασθαι τοῖς) πράγμασιν ἦγε
[2, 45]	τὸν Ἀντίγονον κυριεύοντα μὲν τῶν	κατὰ	Μακεδονίαν ἀσφαλῶς, ὁμολογούμενον δὲ καὶ
[2, 35]	πόλεμος τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος,	κατὰ	μὲν τὴν ἀπόνοιαν καὶ τόλμαν
[2, 49]	φιλοδοξίαν καὶ τὴν ὅλην ἐπιβολὴν	κατὰ	μὲν τὸ παρὸν αὐτῆς ἐφίεσθαι
[2, 69]	εἰς πεντακισχιλίους. ὧν ποτὲ μὲν	κατὰ	μέρη, ποτὲ δ´ ὁλοσχερῶς συμπιπτόντων,
[2, 40]	καθ´ ἡμᾶς ἦν, ὑπὲρ ἧς	κατὰ	μέρος ἀρτίως εἶπον. ~Ὀλυμπιὰς μὲν
[2, 15]	πανδοκείοις, οὐ συμφωνοῦντες περὶ τῶν	κατὰ	μέρος ἐπιτηδείων, ἀλλ´ ἐρωτῶντες πόσου
[2, 15]	αὐτοῖς ὑπάρχειν. περὶ δὲ τῆς	κατὰ	μέρος εὐωνίας καὶ δαψιλείας τῶν
[2, 4]	ἡ γυνὴ Τεύτα διαδεξαμένη τὸν	κατὰ	μέρος χειρισμὸν τῶν πραγμάτων ἐποιεῖτο
[2, 35]	ἐπιβολὰς καὶ τὴν ἀκρισίαν τοῦ	κατὰ	μέρος χειρισμοῦ τελέως εὐκαταφρόνητος διὰ
[2, 33]	δὲ ταύτης εὐθέως ἀποξυστροῦνται, καμπτόμεναι	κατὰ	μῆκος καὶ κατὰ πλάτος ἐπὶ
[2, 69]	πᾶσαν τὴν δύναμιν ἐξάγειν μετωπηδὸν	κατὰ	μίαν πλευρὰν τῆς στρατοπεδείας. ἀνακληθέντων
[2, 34]	μετὰ δὲ ταῦτα περιισταμένων καὶ	κατὰ	νώτου καὶ κατὰ κέρας, δυσχρηστούμενοι
[2, 38]	τρόπῳ τὸ τῶν Ἀχαιῶν ὄνομα	κατὰ	πάντων Πελοποννησίων, οὐκ ἄχρηστον μαθεῖν.
[2, 33]	ἀποξυστροῦνται, καμπτόμεναι κατὰ μῆκος καὶ	κατὰ	πλάτος ἐπὶ τοσοῦτον ὥστ´ ἐὰν
[2, 49]	τυχόντα δὲ ταύτης τὸν προειρημένον	κατὰ	πόδας ἀνθέξεσθαι τῆς τῶν Ἑλλήνων
[2, 20]	διέφυγον. οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ	κατὰ	πόδας ἐνιαυτῷ συμφρονήσαντες αὖθις οἱ
[2, 3]	δὲ τούτων, καὶ δέον τῇ	κατὰ	πόδας ἡμέρᾳ γενέσθαι τὴν αἵρεσιν
[2, 42]	μὲν γένηται συμφανὲς πῶς καὶ	κατὰ	ποίους καιροὺς καὶ τίνες πρῶτοι
[2, 40]	τὰ πραχθέντα καὶ πῶς καὶ	κατὰ	ποίους καιροὺς πειρασόμεθα δηλοῦν, ἀεὶ
[2, 37]	δ´ εἶναι καὶ κοινῇ καὶ	κατὰ	πόλεις ἑκάστοις ταὐτὰ καὶ παραπλήσια.
[2, 20]	Πύρρον ἀθληταὶ τέλειοι γεγονότες τῶν	κατὰ	πόλεμον ἔργων συγκατέστησαν, τήν τε
[2, 60]	οὐδ´ Ἀράτῳ παρανομίαν, ὅτι λαβόντες	κατὰ	πόλεμον ὑποχείριον τύραννον στρεβλώσαντες ἀπέκτειναν,
[2, 40]	τούτων τῶν καιρῶν, ἐν οἷς	κατὰ	πόλιν διαλυθέντος τοῦ τῶν Ἀχαιῶν
[2, 27]	γενόμενος ἐπὶ τῷ δοκεῖν μέσους	κατὰ	πορείαν ἀπειληφέναι τοὺς Κελτούς, τοῖς
[2, 51]	ἠλαττώθησαν περὶ τὸ Λύκαιον, συμπλακέντες	κατὰ	πορείαν τῷ Κλεομένει, τὸ δὲ
[2, 53]	παραπεσὼν δ´ εἰς Ἄργος καὶ	κατὰ	ποσὸν ἀντιποιησάμενος τῆς πόλεως, μετὰ
[2, 61]	τοὺς αὐτοὺς ἐχρήσαντο καιρούς, οὐδὲ	κατὰ	ποσὸν ἐποιήσατο μνήμην, ὥσπερ τὸ
[2, 3]	καὶ καταπιστεύσαντες ταῖς ἰδίαις δυνάμεσιν	κατὰ	ποσὸν εὐθαρσῶς εἶχον. (τὸ) μὲν
[2, 58]	δίκαια παραβάντες τὸ μέγιστον ἀσέβημα	κατὰ	προαίρεσιν ἐπετέλεσαν. τὸ γὰρ τούτων
[2, 67]	περὶ τὸν Εὐκλείδαν ἐξ ὑπερδεξίου	κατὰ	πρόσωπον αὐτοῖς ἐφεστώτων, τῶν δὲ
[2, 27]	τὴν ἀπ´ οὐρᾶς καὶ τὴν	κατὰ	πρόσωπον· οὓς μὲν γὰρ ᾔδεσαν
[2, 33]	ξίφεσι χρῆσθαι συνέβαλον ἐκ παρατάξεως	κατὰ	πρόσωπον τοῖς Κελτοῖς. ἅμα δὲ
[2, 28]	τοὺς Ἴνσομβρας· πρὸς δὲ τὴν	κατὰ	πρόσωπον τοὺς Ταυρίσκους καὶ τοὺς
[2, 66]	τοὺς χαλκάσπιδας καὶ τοὺς Ἰλλυριούς,	κατὰ	σπείρας ἐναλλὰξ τεταγμένους, Ἀλέξανδρον τὸν
[2, 3]	παρ´ αὐτοῖς εἰθισμένῃ τάξει προῆγον	κατὰ	σπείρας ἐπὶ τὴν τῶν Αἰτωλῶν
[2, 9]	τῶν δ´ Ἰλλυριῶν οἱ προεστῶτες	κατὰ	σπουδὴν ἀναχθέντες καὶ συνάψαντες τοῖς
[2, 50]	τὸν Ἀντίγονον καὶ τὰ πράγματα	κατὰ	σπουδὴν ἐγχειρίζειν αὐτῷ. ὁ δ´
[2, 70]	ἰδίαν ἑκάστης τῶν πόλεων ὥρμησε	κατὰ	σπουδὴν εἰς Μακεδονίαν. καταλαβὼν δὲ
[2, 54]	συνεχὲς τῶν ἑξῆς καὶ προῆγε	κατὰ	σπουδὴν εἰς τὴν Λακωνικήν. ἐγγίσας
[2, 26]	συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ, παρῆν βοηθῶν	κατὰ	σπουδὴν εὐτυχῶς εἰς δέοντα καιρόν.
[2, 25]	καὶ νομίσαντες τοὺς Κελτοὺς ἀποδεδρακέναι,	κατὰ	σπουδὴν ἠκολούθουν τοῖς ἱππεῦσιν κατὰ
[2, 9]	καὶ Ἐπιδάμνιοι, δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν	κατὰ	σπουδὴν καὶ μὴ περιιδεῖν σφᾶς
[2, 69]	ἑαυτοὺς καὶ κατ´ ἄνδρα καὶ	κατὰ	τάγμα ταῖς εὐψυχίαις. ὁ δὲ
[2, 22]	Βοίων, συμφρονήσαντα διεπέμποντο πρὸς τοὺς	κατὰ	τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν
[2, 32]	συμμάχους, ἐνέβαλον πάλιν ἀπὸ τῶν	κατὰ	τὰς Ἄλπεις τόπων εἰς τὰ
[2, 17]	δύνασθαι πανταχῇ περιαγαγεῖν καὶ μεθιστάναι	κατὰ	τὰς αὑτῶν προαιρέσεις. περὶ δὲ
[2, 28]	τῷ λόφῳ διαγωνιζομένοις, αὐτοὶ δὲ	κατὰ	τὰς εἰθισμένας τάξεις διακοσμήσαντες τοὺς
[2, 64]	τολμηρῶς διὰ τὴν ὀχυρότητα τῶν	κατὰ	τὰς εἰσόδους τόπων, ὡς δὲ
[2, 10]	ὅτε δὲ τρώσαντα καὶ δεθέντα	κατὰ	τὰς ἐμβολὰς δυσχρήστως (διέκειτο πρὸς
[2, 48]	δὲ πολλὰ περὶ τῶν ὅλων	κατὰ	τὰς ἐντολὰς τὰς Ἀράτου καὶ
[2, 1]	ἡλικίαν ἐτῶν ἐννέα, καὶ διαβὰς	κατὰ	τὰς Ἡρακλέους στήλας ἀνεκτᾶτο τὰ
[2, 35]	τῶν ἀγωνιζομένων ἀνδρῶν, ἔτι δὲ	κατὰ	τὰς μάχας καὶ τὸ πλῆθος
[2, 17]	χρυσὸς διὰ τὸ μόνα ταῦτα	κατὰ	τὰς περιστάσεις ῥᾳδίως δύνασθαι πανταχῇ
[2, 41]	ἄλλως ἐχώρει τὰ πράγματ´ αὐτοῖς	κατὰ	τὰς περιστάσεις, τό γε μὴν
[2, 10]	τὸν ἀγῶνα καὶ διέμενον ἀκέραιοι	κατὰ	τὰς συμπλοκὰς πλὴν τῶν εἰς
[2, 32]	εἰς τὴν τῶν Ἰνσόμβρων γῆν	κατὰ	τὰς συρροίας τοῦ τ´ Ἀδόα
[2, 55]	ποιῆσαί μοι δοκεῖ διὰ τὸ	κατὰ	τὰς τῶν καιρῶν περιστάσεις παρὰ
[2, 52]	ἐν παρασκευῇ, καραδοκῶν τὸ μέλλον	κατὰ	τὰς ὑποθέσεις τὰς Ἀράτου· τότε
[2, 5]	τῆς χώρας ἀνέδην, τῶν τε	κατὰ	τὰς φυλακὰς καὶ προκοιτίας ὠλιγώρουν.
[2, 54]	τῶν ἐποικοδομηθέντων χωρίων ὑπὸ Κλεομένους	κατά	τε τὴν Αἰγῦτιν καὶ Βελμινᾶτιν
[2, 37]	κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ τῶν	κατὰ	τὴν Αἴγυπτον ἀρκούντως (ἂν) ἔχοι
[2, 26]	Ῥωμαίων πράγμασιν. δόξαντος δὲ σφίσι	κατὰ	τὴν Ἀνηροέστου γνώμην χρήσασθαι τοῖς
[2, 56]	ἀρχαιοτάτην καὶ μεγίστην πόλιν τῶν	κατὰ	τὴν Ἀρκαδίαν τηλικαύταις παλαῖσαι συμφοραῖς
[2, 13]	νουνεχῶς καὶ πραγματικῶς χειρίζων τὰ	κατὰ	τὴν ἀρχὴν ἔν τε τοῖς
[2, 71]	δὲ τὸν Ἀννιβιακόν, οἱ δὲ	κατὰ	τὴν Ἀσίαν βασιλεῖς τὸν περὶ
[2, 37]	οἰκουμένης. περὶ μὲν οὖν τῶν	κατὰ	τὴν Ἀσίαν καὶ τῶν κατὰ
[2, 44]	ὁ Μεγαλοπολίτης ἔτι ζῶντος Δημητρίου,	κατὰ	τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν, πάνυ πραγματικῶς
[2, 62]	δεύτεροι τῶν Ἀρκάδων Μαντινεῖς οὔτε	κατὰ	τὴν δύναμιν οὔτε κατὰ τὴν
[2, 25]	κατὰ σπουδὴν ἠκολούθουν τοῖς ἱππεῦσιν	κατὰ	τὴν ἐκείνων ἀποχώρησιν. ἅμα δὲ
[2, 37]	εἴη τούτων ἀφεμένους ἐπὶ τὰς	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα μεταβαίνειν πράξεις, ἵνα
[2, 12]	ἐπιπλοκὴ μετὰ πρεσβείας εἰς τοὺς	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα τόπους τοιάδε καὶ
[2, 9]	πρότερον ἐξαπέστειλε πάλιν εἰς τοὺς	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα τόπους. ὧν οἱ
[2, 70]	πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν, οὐ μόνον	κατὰ	τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις χρείαν,
[2, 14]	τὸ τῆς προκατασκευῆς οἰκεῖον συσσώσωμεν	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἀναδραμεῖν
[2, 71]	παραγεγονότας ἐπὶ τοὺς καιροὺς τούτους	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐν
[2, 63]	κατατέτακται, περὶ ὧν ἀρκεῖν ὑπολαμβάνω	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ
[2, 1]	πειρασόμεθα δηλοῦν, κεφαλαιωδῶς ἑκάστων ἐπιψαύοντες	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. Καρχηδόνιοι
[2, 64]	τὴν ἡσυχίαν. ὁ δὲ Κλεομένης	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καταφθείρας
[2, 71]	ἐδόκει, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον εἶναι	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν τὸ
[2, 25]	περὶ τὸν λόφον, πρόθεσιν ἔχοντες	κατὰ	τὴν ἐπιοῦσαν πολιορκεῖν τοὺς συμπεφευγότας,
[2, 14]	ἀρετῇ καὶ μεγέθει διαφέροντα τῶν	κατὰ	τὴν Εὐρώπην, ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ
[2, 1]	τὸν υἱὸν Ἀννίβαν, ὄντα τότε	κατὰ	τὴν ἡλικίαν ἐτῶν ἐννέα, καὶ
[2, 8]	ἡ Φοινίκη διέφερε τότε τῶν	κατὰ	τὴν Ἤπειρον πόλεων εὐδαιμονίᾳ— διπλασίως
[2, 36]	δὲ στρατηγίαν οἱ Καρχηδόνιοι τῶν	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν Ἀννίβᾳ περιέθεσαν, ὄντι
[2, 22]	κίνημα πρὸς τὸ κατασκευάσασθαι τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν ἀσφαλῶς. Ῥωμαῖοι γάρ,
[2, 36]	ἐξηγήσεως— ἔτη χειρίσας ὀκτὼ τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν ἐτελεύτησε, δολοφονηθεὶς ἐν
[2, 13]	ὥρμησαν ἐπὶ τὸ πολυπραγμονεῖν τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν. εὑρόντες δὲ σφᾶς
[2, 13]	ἐν γὰρ τούτοις ἀπελίπομεν τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν— νουνεχῶς καὶ πραγματικῶς
[2, 13]	τοῦ τόπου πρός τε τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν πράγματα καὶ πρὸς
[2, 1]	τὰς Ἡρακλέους στήλας ἀνεκτᾶτο τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις.
[2, 22]	αὐτῶν ὑπάρχειν παρορᾶν ἠναγκάζοντο τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν, σπουδάζοντες πρότερον ἐν
[2, 1]	ἐξαπέστελλον, δυνάμεις συστήσαντες, εἰς τοὺς	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν τόπους. ὁ δ´
[2, 13]	ὑπολαμβάνοντες οὐχ οἷον δυναστεῦσαι τῶν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν, ἀλλ´ οὐδ´ ἀσφαλῶς
[2, 13]	εὐθέως ἐξήνεγκαν τὸν πρὸς τοὺς	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν Κελτοὺς πόλεμον. ~ὑπὲρ
[2, 71]	καὶ δι´ ἃς αἰτίας τῶν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν κρατήσαντες Ῥωμαῖοι πρῶτον
[2, 22]	τούτοις τοῖς καιροῖς πρὸς τοὺς	κατὰ	(τὴν Ἰταλίαν) πολεμίους, νομίζοντες συμφέρειν
[2, 16]	πλῆθος ὕδατος οὐδενὸς ἔλαττον τῶν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν ποταμῶν διὰ τὸ
[2, 1]	διεσαφήσαμεν πότε Ῥωμαῖοι συστησάμενοι τὰ	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν τοῖς ἐκτὸς ἐγχειρεῖν
[2, 39]	οὓς γὰρ καιροὺς ἐν τοῖς	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν τόποις κατὰ τὴν
[2, 1]	γὰρ ὡς θᾶττον κατεστήσαντο τὰ	κατὰ	τὴν Λιβύην, εὐθέως Ἀμίλκαν ἐξαπέστελλον,
[2, 13]	Ἰβηρίαν πράγματα καὶ πρὸς τὰ	κατὰ	τὴν Λιβύην, περὶ ἧς ἡμεῖς
[2, 33]	πιεσθῆναι τῇ χώρᾳ τοὺς ἄνδρας	κατὰ	τὴν μάχην, ῥίπτειν ἂν εἰς
[2, 39]	τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις	κατὰ	τὴν Μεγάλην Ἑλλάδα τότε προσαγορευομένην
[2, 70]	ὑπαίθροις χρείαν, ἔτι δὲ μᾶλλον	κατὰ	τὴν ὅλην αἵρεσιν καὶ καλοκἀγαθίαν.
[2, 17]	τῶν τόπων ἀφορμάς. οἷς ἐπιμιγνύμενοι	κατὰ	τὴν παράθεσιν Κελτοὶ καὶ περὶ
[2, 62]	οὔτε κατὰ τὴν δύναμιν οὔτε	κατὰ	τὴν περιουσίαν, ὡς αὐτὸς οὗτός
[2, 58]	ὅμως οὐδενὸς περαιτέρω συνεξακολουθήσαντος Μαντινεῦσι	κατὰ	τὴν περιπέτειαν πλὴν τοῦ διαρπαγῆναι
[2, 54]	τοὺς Ἀργείους καὶ καταστησάμενος τὰ	κατὰ	τὴν πόλιν αὖθις ἐκ ποδὸς
[2, 54]	ὁ δ´ Ἀντίγονος ἀσφαλισάμενος τὰ	κατὰ	τὴν πόλιν εἴχετο κατὰ τὸ
[2, 2]	τοὺς κινδύνους αὐτὸς ἀναδέδεκται τοὺς	κατὰ	τὴν πολιορκίαν, δίκαιον εἶναι καὶ
[2, 57]	πραχθὲν διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς	κατὰ	τὴν προαίρεσιν ἀμφοτέρων μεταβολῆς. ἅμα
[2, 39]	μὲν οὖν ψιλῶς αὐτὰ τὰ	κατὰ	τὴν προαίρεσιν ὑπῆρχε παρ´ αὐτοῖς·
[2, 33]	κινδύνων ὅτι τοῖς τε θυμοῖς	κατὰ	τὴν πρώτην ἔφοδον, ἕως ἂν
[2, 41]	μετανοήσαντες συμφρονεῖν. ταῦτα δ´ ἦν	κατὰ	τὴν Πύρρου διάβασιν εἰς Ἰταλίαν.
[2, 65]	καὶ δένδρων ἐκκοπαῖς, αὐτὸς δὲ	κατὰ	τὴν Σελλασίαν καλουμένην μετὰ τῆς
[2, 10]	δ´ Ἰλλυριοὶ συμπαραλαβόντες Ἀκαρνάνων ναῦς	κατὰ	τὴν συμμαχίαν, οὔσας ἑπτὰ καταφράκτους,
[2, 50]	πεποιῆσθαι τὴν ἐπίνοιαν μηδ´ εὑρῆσθαι	κατὰ	τὴν τῶν Αἰτωλῶν ἐλπίδα τὸν
[2, 41]	τούτου κατὰ τὸ συνεχὲς καὶ	κατὰ	τὸ γένος ἕως Ὠγύγου βασιλευθέντες,
[2, 56]	ἄλλων ἴσως οὐκ ἀναγκαῖον ἐπιτιμᾶν	κατὰ	τὸ παρὸν οὐδ´ ἐξακριβοῦν· ὅσα
[2, 56]	πιθανωτάτων λόγων ἐκπλῆξαι καὶ ψυχαγωγῆσαι	κατὰ	τὸ παρὸν τοὺς ἀκούοντας, ἐνθάδε
[2, 44]	τῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας ἤρθη	κατὰ	τὸ παρόν, ὑπεγένετο δὲ κοινωνικὴ
[2, 40]	ποίους καιροὺς πειρασόμεθα δηλοῦν, ἀεὶ	κατὰ	τὸ πρέπον τῇ γραφῇ ποιούμενοι
[2, 27]	ᾔδεσαν ἑπομένους αὑτοῖς, οὓς δὲ	κατὰ	τὸ στόμα προσεδόκων ἀπαντήσειν, ἔκ
[2, 16]	ὄρεσιν. ἀναπλεῖται δ´ ἐκ θαλάττης	κατὰ	τὸ στόμα τὸ καλούμενον Ὄλανα
[2, 2]	καὶ περιστρατοπεδεύσαντες αὐτῶν τὴν πόλιν	κατὰ	τὸ συνεχὲς ἐπολιόρκουν, πᾶσαν βίαν
[2, 14]	καὶ τὴν μεσόγαιαν παρατείνουσαν ὁρίζει	κατὰ	τὸ συνεχὲς ἡ τῶν Ἄλπεων
[2, 41]	περὶ Ἀχαΐαν τόπους, ἀπὸ τούτου	κατὰ	τὸ συνεχὲς καὶ κατὰ τὸ
[2, 14]	ὅ τ´ Ἰόνιος πόρος καὶ	κατὰ	τὸ συνεχὲς ὁ κατὰ τὸν
[2, 37]	καὶ τὰς ἑξῆς πράξεις διεξιόντες	κατὰ	τὸ συνεχὲς τῆς προκατασκευῆς ἥκομεν
[2, 40]	πρὸς ἀλλήλας. ἀφ´ ἧς αὐξανόμενον	κατὰ	τὸ συνεχὲς τὸ ἔθνος εἰς
[2, 54]	τὰ κατὰ τὴν πόλιν εἴχετο	κατὰ	τὸ συνεχὲς τῶν ἑξῆς καὶ
[2, 9]	ἐγένοντο τοῦ πυλῶνος. ἐπιγενομένης δὲ	κατὰ	τὸ συντεταγμένον ἐνεργῶς τῆς ἀπὸ
[2, 4]	τῶν εἰς τὸ μέλλον προπορευομένων	κατὰ	τὸ τῶν Αἰτωλῶν δόγμα, τῆς
[2, 16]	ἐπὶ τούτῳ λιμήν, οὐδενὸς τῶν	κατὰ	τὸν Ἀδρίαν ἥττω παρεχόμενος ἀσφάλειαν
[2, 16]	ὁ μὲν Ἀπεννῖνος ἀπέχων τῆς	κατὰ	τὸν Ἀδρίαν θαλάττης σταδίους ὡσανεὶ
[2, 14]	καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς ὁ	κατὰ	τὸν Ἀδρίαν κόλπος, τὴν δὲ
[2, 14]	παντὸς σχήματος ἡ παραλία τοῦ	κατὰ	τὸν Ἀδρίαν κόλπου· τὸ δὲ
[2, 16]	ἐκβολὴν δυσὶ στόμασιν εἰς τοὺς	κατὰ	τὸν Ἀδρίαν τόπους· τὸ δὲ
[2, 26]	Αἰμίλιος ὁ προκαθήμενος ἐπὶ τῶν	κατὰ	τὸν Ἀδρίαν τόπων ἀκούσας τοὺς
[2, 48]	τὴν Μακεδόνων οἰκίαν ἐκ τῶν	κατὰ	τὸν Ἀμύντου Φίλιππον εὐεργεσιῶν, (δι(
[2, 25]	συμφανεῖς γενομένους τοῖς πολεμίοις ὑποχωρεῖν	κατὰ	τὸν αὐτὸν στίβον. αὐτοὶ δὲ
[2, 27]	τινας τῶν εὐζώνων, ἀντιποιησομένους τῶν	κατὰ	τὸν βουνὸν τόπων. ταχὺ δὲ
[2, 30]	προελθόντας ἐκ τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων	κατὰ	τὸν ἐθισμὸν εἰσακοντίζειν ἐνεργοῖς καὶ
[2, 66]	ἄνδρας. πρὸς μὲν οὖν τοὺς	κατὰ	τὸν Εὔαν ὁ βασιλεὺς ἀντέταξε
[2, 67]	ταῦτα φανερὸν ἐγενήθη διότι τοῦ	κατὰ	τὸν Εὐκλείδαν προτερήματος αἴτιος ἐγίνετο
[2, 4]	λέμβοι, διακούσας τῶν ἡγεμόνων τὰ	κατὰ	τὸν κίνδυνον καὶ περιχαρὴς γενόμενος
[2, 70]	γὰρ τότε Κλεομένης, εἴτε τὰ	κατὰ	τὸν κίνδυνον παρείλκυσε τελέως ὀλίγας
[2, 55]	πρότερον αὐτῷ συνέβη παθεῖν παρεισπεσόντι	κατὰ	τὸν Κωλαιὸν προσαγορευόμενον τόπον τῆς
[2, 28]	μὲν οὖν πρῶτον αὐτὸς ὁ	κατὰ	τὸν λόφον ἐνειστήκει κίνδυνος, ἅπασιν
[2, 66]	μισθοφόρους ἔχων καὶ τοὺς Μακεδόνας	κατὰ	τὸν Ὄλυμπον πρὸς τοὺς περὶ
[2, 69]	τοῖν μηροῖν. οἱ δὲ βασιλεῖς	κατὰ	τὸν Ὄλυμπον τὸ μὲν πρῶτον
[2, 66]	ὅταν ἴδωσιν ἀρθεῖσαν ἀπὸ τῶν	κατὰ	τὸν Ὄλυμπον τόπων σινδόνα— προσηρτημένοι
[2, 1]	ἤρξαντο δυνάμεις, καὶ τὰ συμβάντα	κατὰ	τὸν πόλεμον ἑκατέροις ἕως τοῦ
[2, 1]	χρώμενος τολμηρῶς καὶ παραβόλως ἑαυτῷ	κατὰ	τὸν τοῦ κινδύνου καιρὸν ἐρρωμένως
[2, 8]	μνήμην. ~οἱ δ´ Ἰλλυριοὶ καὶ	κατὰ	τοὺς ἀνωτέρω μὲν χρόνους συνεχῶς
[2, 8]	ταραχάς, καταστησαμένη δὲ ταχέως τὰ	κατὰ	τοὺς ἀποστάντας Ἰλλυριοὺς ἐπολιόρκει τὴν
[2, 56]	τινὸς στρατιωτῶν. ~Ἐπεὶ δὲ τῶν	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀράτῳ γεγραφότων
[2, 58]	ἠδυνήθη συνεπιστῆσαι, πῶς οἱ αὐτοὶ	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς κυριεύσαντες Τεγεατῶν
[2, 63]	χρημάτων αὐτὸν φάναι κύριον γεγονέναι	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιρούς, πῶς οὐ
[2, 62]	λάφυρον ἐποίησαν μετὰ τῶν σωμάτων	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς τάλαντα τριακόσια.
[2, 63]	εἴπερ ἑξακισχιλίων ἐγκρατὴς ἐγεγόνει ταλάντων	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιρούς, τὸν Πτολεμαῖον
[2, 13]	τῶν Ἰσθμίων ἀγῶνος. ~Ἀσδρούβας δὲ	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους— ἐν γὰρ
[2, 3]	ἑκατὸν λέμβοι πρὸς τὴν Μεδιωνίαν	κατὰ	τοὺς ἔγγιστα τόπους τῆς πόλεως,
[2, 62]	ὧν τὰ δισχίλια Κλεομένει δοθῆναι	κατὰ	τοὺς ἐθισμούς. ἐν δὲ τούτοις
[2, 6]	Ἰλλυριούς, καθ´ ἣν ἐκείνοις μὲν	κατὰ	τοὺς ἑξῆς καιροὺς συνήργουν, τοῖς
[2, 46]	ἦσαν τῶν διαλήψεων· θεωροῦντες δὲ	κατὰ	τοὺς ἑξῆς χρόνους τὸν Κλεομένη
[2, 10]	τοὺς Ἀκαρνᾶνας διαγωνιζόμενοι, συνιδόντες τὸ	κατὰ	τοὺς Ἰλλυριοὺς προτέρημα καὶ πιστεύοντες
[2, 22]	πρότερον ἐν καλῷ θέσθαι τὰ	κατὰ	τοὺς Κελτούς. διόπερ ἀσφαλισάμενοι τὰ
[2, 58]	τοῖς πολεμίοις ἔθος ἐστὶ συγχωρεῖσθαι	κατὰ	τοὺς κοινοὺς τῶν ἀνθρώπων νόμους.
[2, 18]	σφετέραν δύναμιν ἀνέλαβον καὶ τὰ	κατὰ	τοὺς Λατίνους αὖθις πράγματα συνεστήσαντο.
[2, 16]	σχίζεται δ´ εἰς δύο μέρη	κατὰ	τοὺς προσαγορευομένους Τριγαβόλους· τούτων δὲ
[2, 15]	γὰρ τοσαύτην ἀφθονίαν ὑπάρχειν συμβαίνει	κατὰ	τοὺς τόπους ὥστ´ ἐν τοῖς
[2, 58]	καὶ τοῖς μηθὲν ἀσεβὲς ἐπιτελεσαμένοις	κατὰ	τοὺς τοῦ πολέμου νόμους ὑπόκειται
[2, 63]	ἕτερα τῷ συγγραφεῖ τοιαῦτα καὶ	κατὰ	τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς καὶ παρ´
[2, 1]	πόλεμον ἐξέκαυσαν, καὶ τὰ συμβάντα	κατὰ	τοῦτον ἀσεβήματα μέχρι τίνος προύβη,
[2, 10]	καὶ τῶν Ἀχαϊκῶν νεῶν αἱ	κατὰ	τούτους ταχθεῖσαι πάρισον ἐποίουν τὸν
[2, 39]	Ἀχαιῶν ἐπεβάλοντο χρῆσθαι καὶ διοικεῖν	κατὰ	τούτους τὴν πολιτείαν. ὑπὸ δὲ
[2, 39]	κακῶν ἐξαγωγήν. οὐ μόνον δὲ	κατὰ	τούτους τοὺς καιροὺς ἀπεδέξαντο τὴν
[2, 46]	τοιαύτην ἔλαβε τὴν ἀρχὴν καὶ	κατὰ	τούτους τοὺς καιρούς. ~οἱ δ´
[2, 8]	εὐδαιμονίᾳ— διπλασίως ἐπερρώσθη πρὸς τὴν	κατὰ	τῶν Ἑλλήνων ἀδικίαν. οὐ μὴν
[2, 46]	τὴν παράληψιν, καὶ τοὺς πρότερον	κατὰ	τῶν μηδὲν ἀδικούντων πᾶσαν ἱκανὴν
[2, 4]	παρέδωκεν ἐν πάνυ βραχεῖ χρόνῳ	κατὰ	τῶν πολεμίων. Αἰτωλοὶ δὲ τῇ
[2, 16]	νῦν φορεῖν τοιαύτας ἀπὸ τοῦ	κατὰ	Φαέθοντα πένθους, καὶ πᾶσαν δὴ
[2, 5]	ἀλλὰ τότε γενόμενοι τῆς Ἠπείρου	κατὰ	Φοινίκην προσέσχον ἐπισιτισμοῦ χάριν. συμμίξαντες
[2, 13]	τε τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	πράγματα	καὶ πρὸς τὰ κατὰ τὴν
[2, 50]	ἐπισπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον καὶ τὰ	πράγματα	κατὰ σπουδὴν ἐγχειρίζειν αὐτῷ. ὁ
[2, 50]	φέρειν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον τὰ	πράγματα.	μάλιστα μὲν γάρ, ὡς ἐπάνω
[2, 11]	πόλιν ἐγχειριεῖν καὶ τὰ λοιπὰ	πράγματα	παραδώσειν, ὧν ἦν αὐτὸς κύριος.
[2, 18]	τὰ κατὰ τοὺς Λατίνους αὖθις	πράγματα	συνεστήσαντο. παραγενομένων δὲ πάλιν τῶν
[2, 1]	ἀνεκτᾶτο τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	πράγματα	τοῖς Καρχηδονίοις. διατρίψας δ´ ἐν
[2, 59]	βίον αὐτοῦ καὶ τῶν προγόνων	ἀσεβήματα·	μακρὸν γάρ. ~διόπερ οὐκ εἴ
[2, 1]	καὶ τὰ συμβάντα κατὰ τοῦτον	ἀσεβήματα	μέχρι τίνος προύβη, καὶ τίνα
[2, 42]	καὶ γὰρ τὰ δι´ ἐκείνων	συνεργήματα	γεγονότα πρὸς τοῦτο τὸ μέρος
[2, 8]	ἔθος ἐστὶ τὰ κατ´ ἰδίαν	ἀδικήματα	κοινῇ μεταπορεύεσθαι καὶ βοηθεῖν τοῖς
[2, 53]	εὐθὺς ἀνάσπαστος, ἀπολιπὼν τὰ προδεδηλωμένα	προτερήματα,	φυγῇ παραπλησίαν ἐποιεῖτο τὴν ἀποχώρησιν,
[2, 50]	τὸ κοινὸν βουλευτήριον τά τε	γράμματα	τοῖς Ἀχαιοῖς ἐπιδεικνύναι καὶ διασαφεῖν
[2, 17]	ὕπαρξίς γε μὴν ἑκάστοις ἦν	θρέμματα	καὶ χρυσὸς διὰ τὸ μόνα
[2, 69]	τοὺς πολεμίους, ἠναγκάζετο διασπᾶν τὰ	προτειχίσματα	καὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν ἐξάγειν
[2, 10]	λέμβων, τότ´ ἐπιπηδῶντες ἐπὶ τὰ	καταστρώματα	τῶν Ἀχαϊκῶν νεῶν κατεκράτουν διὰ
[2, 6]	ἐν αἷς τὰ μὲν ἐλεύθερα	σώματα	καὶ τὴν πόλιν ἀπολυτρώσαντες αὐτοῖς,
[2, 41]	μετὰ ταῦτα δι´ Ἀντιγόνου τοῦ	Γονατᾶ,	τὰς δὲ καὶ τυραννεῖσθαι· πλείστους
[2, 33]	ἅμα δὲ τῷ πρὸς τὰ	δόρατα	ταῖς πρώταις καταφοραῖς χρωμένων τῶν
[2, 33]	οἱ χιλίαρχοι τὰ τῶν τριαρίων	δόρατα	τῶν κατόπιν ἐφεστώτων ταῖς πρώταις
[2, 59]	καὶ στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ἀδικώτατα καὶ	δεινότατα	παθόντα πάντων ἀνθρώπων. τηρῶν δὲ
[2, 15]	τροφὴν ἀνηκόντων οὕτως ἄν τις	ἀκριβέστατα	κατανοήσειεν· ποιοῦνται γὰρ τὰς καταλύσεις
[2, 17]	θαλάττῃ Σήνωνες. τὰ μὲν οὖν	ἐπιφανέστατα	τῶν κατασχόντων τοὺς προειρημένους τόπους
[2, 59]	Κεγχρεὰς ἀπαχθῆναι καὶ στρεβλούμενον ἀποθανεῖν,	ἀδικώτατα	καὶ δεινότατα παθόντα πάντων ἀνθρώπων.
[2, 24]	ἡλίκοις Ἀννίβας ἐτόλμησε πράγμασιν ἐπιθέσθαι	{μετὰ	δὲ ταῦτα} καὶ πρὸς ἡλίκην
[2, 57]	ἐνεχείρισαν αὑτοὺς καὶ τὴν πατρίδα,	μετὰ	δὲ ταῦτα Κλεομένει. γεγονότες δ´
[2, 39]	ἀλλὰ κατ´ ἀνάγκην αὐτῶν ἀπέστησαν.	μετὰ	δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων μὲν παραδόξως
[2, 41]	πόλεων τούτων περὶ τῆς συμπολιτείας.	μετὰ	δὲ ταῦτα μάλιστά πως ἔτει
[2, 43]	περιόδου προχειριζόμεναι καὶ δύο στρατηγούς.	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν ἔδοξεν αὐτοῖς
[2, 19]	τὰς ἀλόγους οἰνοφλυγίας καὶ πλησμονάς.	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν ἔτει τετάρτῳ
[2, 61]	μὲν τὴν χώραν Κλεομένει προεῖντο,	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν ὁλοσχερῶς ἔπταισαν
[2, 7]	ὄντες τότε πλείους τῶν τρισχιλίων·	μετὰ	δὲ ταῦτα παρεισαγαγόντων αὐτοὺς πάλιν
[2, 34]	προσπεσόντων, τὰς μὲν ἀρχὰς ἀντεῖχον·	μετὰ	δὲ ταῦτα περιισταμένων καὶ κατὰ
[2, 54]	ἐξ ἐφόδου κατὰ κράτος εἷλε·	μετὰ	δὲ ταῦτα περιστρατοπεδεύσας τὴν τῶν
[2, 1]	νήσου συνεστήσαντο πόλεμον πρὸς Καρχηδονίους,	μετὰ	δὲ ταῦτα πότε πρῶτον συνίστασθαι
[2, 58]	τῶν Ἀχαιῶν εἰς αὐτοὺς φιλανθρωπίαν.	~μετὰ	δὲ ταῦτα προορώμενοι τὰς ἐν
[2, 20]	Πύρρον περὶ τῆς Ἰταλίας ἐπολέμουν,	μετὰ	δὲ ταῦτα πρὸς Καρχηδονίους ὑπὲρ
[2, 32]	τὴν στρατοπεδείαν παραυτίκα μὲν ἔμειναν,	μετὰ	δὲ ταῦτα σπεισάμενοι καθ´ ὁμολογίαν
[2, 18]	μὲν ἔτη τὴν ἡσυχίαν ἔσχον,	μετὰ	δὲ ταῦτα συνορῶντες αὐξανομένην τὴν
[2, 18]	ἀποδόντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν.	μετὰ	δὲ ταῦτα τοῖς ἐμφυλίοις συνείχοντο
[2, 28]	τοῦ τόπου καὶ τῶν ὑπεναντίων.	μετὰ	δὲ ταῦτα τῶν πεζικῶν στρατοπέδων
[2, 64]	πρόθεσιν καὶ τὰ νῦν εἰρημένα.	~Μετὰ	δὲ τὴν τῆς Μεγάλης πόλεως
[2, 18]	ὑπηκόους ἐπεποίηντο, τῇ τόλμῃ καταπεπληγμένοι.	μετὰ	δέ τινα χρόνον μάχῃ νικήσαντες
[2, 21]	αὖθις ἀνεχώρησαν εἰς τὴν οἰκείαν.	μετὰ	δὲ τοῦτον τὸν φόβον ἔτει
[2, 17]	τὸν Ἀπεννῖνον πρῶτοι μὲν Ἄναρες,	μετὰ	δὲ τούτους Βοῖοι κατῴκησαν· ἑξῆς
[2, 17]	Πάδου κείμενα Λάοι καὶ Λεβέκιοι,	μετὰ	δὲ τούτους Ἴνσοβρες κατῴκησαν, ὃ
[2, 32]	αὐτοῖς, εἰς τέλος ἄπρακτον εἶχον.	~μετὰ	δὲ τούτους κατασταθέντες Πόπλιος Φούριος
[2, 24]	Σαυνιτῶν δὲ πεζοὶ μὲν ἑπτακισμύριοι,	μετὰ	δὲ τούτων ἱππεῖς ἑπτακισχίλιοι, καὶ
[2, 24]	Ῥωμαίων μὲν αὐτῶν πεζοὶ δισμύριοι,	μετὰ	δὲ τούτων ἱππεῖς χίλιοι καὶ
[2, 24]	καὶ Σαρσινάτοι συνήχθησαν εἰς δισμυρίους,	μετὰ	δὲ τούτων Οὐένετοι καὶ Γονομάνοι
[2, 40]	δὲ τοῖς ἄλλοις ἀκριβεστέραν καὶ	μετὰ	διαστολῆς ποιησόμεθα τὴν ἐξήγησιν. ὑπολαμβάνω
[2, 2]	μέρη τῆς Εὐρώπης ἐπεβάλοντο ποιεῖσθαι	μετὰ	δυνάμεως. ἅπερ οὐ παρέργως, ἀλλὰ
[2, 21]	παραγενομένων τῶν Τρανσαλπίνων ἕως Ἀριμίνου	μετὰ	δυνάμεως, διαπιστήσαντα τὰ πλήθη τῶν
[2, 12]	μὲν οὖν πρώτη διάβασις Ῥωμαίων	μετὰ	δυνάμεως εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ
[2, 52]	τῆς βοηθείας, ἀπεῖπον αὐτῷ πορεύεσθαι	μετὰ	δυνάμεως ἐντὸς Πυλῶν· εἰ δὲ
[2, 23]	Ἄλπεις, Λεύκιον μὲν Αἰμίλιον ὕπατον	μετὰ	δυνάμεως ἐξαπέστειλαν ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου,
[2, 62]	ἱστόρηκε διότι καθ´ οὓς καιροὺς	μετὰ	Θηβαίων εἰς τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους
[2, 65]	αὐτὸς δὲ τὸν Ὄλυμπον κατεῖχε	μετὰ	Λακεδαιμονίων καὶ τῶν μισθοφόρων. ἐν
[2, 35]	ἡ τῶν σὺν νῷ καὶ	μετὰ	λογισμοῦ κινδυνευόντων αἵρεσις καὶ δύναμις
[2, 18]	ἐξ ἐπιβολῆς ἑτέρας ἔτει δωδεκάτῳ	μετὰ	μεγάλης στρατιᾶς ἐπιπορευομένων προαισθόμενοι καὶ
[2, 19]	πάλιν ἐτῶν δέκα παρεγένοντο Γαλάται	μετὰ	μεγάλης στρατιᾶς, πολιορκήσοντες τὴν Ἀρρητίνων
[2, 24]	τῆς ὑπαρχούσης αὐτοῖς τότε δυνάμεως.	μετὰ	μὲν δὴ τῶν ὑπάτων ἐξεληλύθει
[2, 65]	ἑκάτερα τῆς ὁδοῦ τοὺς ἱππεῖς	μετὰ	μέρους τινὸς τῶν μισθοφόρων παρενέβαλεν.
[2, 31]	Μάλιον ἀμφοτέρους καὶ τὰς δυνάμεις	μετὰ	παρασκευῆς μεγάλης ἐξαπέστειλαν ἐπὶ τοὺς
[2, 18]	προαισθόμενοι καὶ συναγείραντες τοὺς συμμάχους	μετὰ	πολλῆς προθυμίας ἀπήντων, σπεύδοντες συμβαλεῖν
[2, 36]	ὅτι μέλλουσι πολεμεῖν ἀλλήλοις οὐ	μετὰ	πολὺν χρόνον. ~Κατὰ δὲ τοὺς
[2, 12]	τῆς Εὐρώπης, ἔτι δ´ ἐπιπλοκὴ	μετὰ	πρεσβείας εἰς τοὺς κατὰ τὴν
[2, 6]	κατασχόντες τὸ μὲν πρῶτον, παραγενόμενοι	μετὰ	Σκερδιλαΐδου πρὸς τὸ χωρίον, παρεστρατοπέδευσαν
[2, 5]	πυθόμενοι τὸ γεγονὸς ἐβοήθουν πανδημεὶ	μετὰ	σπουδῆς. παραγενόμενοι δὲ πρὸς τὴν
[2, 21]	κατάφοβοι γενόμενοι τὴν ἔφοδον ἐξῆλθον	μετὰ	στρατοπέδου· συνέντες δὲ τὴν αὐθαίρετον
[2, 7]	ἐκ τύχης πταίουσιν ἔλεος ἕπεται	μετὰ	συγγνώμης καὶ ἐπικουρία, τοῖς δὲ
[2, 53]	κατὰ ποσὸν ἀντιποιησάμενος τῆς πόλεως,	μετὰ	ταῦτα γενναίως μὲν τῶν Ἀχαιῶν,
[2, 39]	ἐνεπρήσθη τὰ συνέδρια τῶν Πυθαγορείων,	μετὰ	ταῦτα γενομένου κινήματος ὁλοσχεροῦς περὶ
[2, 41]	τε Δημητρίου καὶ Κασσάνδρου καὶ	μετὰ	ταῦτα δι´ Ἀντιγόνου τοῦ Γονατᾶ,
[2, 28]	παροῦσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖς ποτε	μετὰ	ταῦτα δυναμένοις ὑπὸ τὴν ὄψιν
[2, 41]	τὸ γένος ἕως Ὠγύγου βασιλευθέντες,	μετὰ	ταῦτα δυσαρεστήσαντες τοῖς τοῦ προειρημένου
[2, 68]	~Ὅθεν καὶ τὸν Ἀντίγονόν φασι	μετὰ	ταῦτα καταπειράζοντα πυνθάνεσθαι τοῦ ταχθέντος
[2, 31]	Πάδον ὁλοσχερῶς ἐκβαλεῖν, τούς τε	μετὰ	ταῦτα κατασταθέντας ὑπάτους Κόϊντον Φόλουιον
[2, 40]	Ἀράτῳ διῳκημένων καὶ νῦν καὶ	μετὰ	ταῦτα πάλιν ἐπικεφαλαιούμενοι μνησθησόμεθα διὰ
[2, 6]	τὰς συμφορὰς αὐτῶν ὑπήκουσαν καὶ	μετὰ	ταῦτα παραβοηθοῦντες ἧκον εἰς Ἑλίκρανον.
[2, 14]	ἀναγκαίαν χάριν τοῦ μαθεῖν τίσι	μετὰ	ταῦτα πιστεύσας ἀνδράσι καὶ τόποις
[2, 21]	διαστροφῆς, αἰτίαν δὲ καὶ τοῦ	μετὰ	ταῦτα πολέμου συστάντος αὐτοῖς πρὸς
[2, 35]	αὐτῶν ἀμνημόνευτον παραλιπεῖν οὔτε τὰς	μετὰ	ταῦτα πράξεις οὔτε τὴν τελευταίαν
[2, 12]	ἀνόπλοις. ὧν συντελεσθέντων ὁ Ποστόμιος	μετὰ	ταῦτα πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλε πρός τε
[2, 32]	ἱεροῦ καὶ τἄλλα παρασκευασάμενοι δεόντως	μετὰ	ταῦτα τεθαρρηκότως καὶ καταπληκτικῶς ἀντεστρατοπέδευσαν
[2, 55]	τῇ περὶ τὸ Λύκαιον καὶ	μετὰ	ταῦτα τῇ περὶ Λαδόκεια μάχῃ,
[2, 67]	τοὺς ὑπεναντίους. ἐξ οὗ καὶ	μετὰ	ταῦτα φανερὸν ἐγενήθη διότι τοῦ
[2, 54]	κατασταθεὶς ἡγεμὼν ἁπάντων τῶν συμμάχων,	μετὰ	ταῦτα χρόνον μέν τινα παραχειμάζων
[2, 58]	ἴσως εἴποι τις ἄν, πραθέντες	μετὰ	τέκνων καὶ γυναικῶν, ἐπεὶ κατεπολεμήθησαν.
[2, 71]	συνέβη τούτοις (καὶ τοῖς) πρώτοις	μετὰ	τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτὴν κατασχοῦσι τὰς
[2, 22]	ἐνίκησαν μαχόμενοι Ῥωμαίους, ἀλλὰ καὶ	μετὰ	τὴν μάχην ἐξ ἐφόδου κατέσχον
[2, 18]	Κελτῶν εἰς Ἄλβαν στρατεύματι μεγάλῳ	μετὰ	τὴν τῆς πόλεως κατάληψιν ἔτει
[2, 23]	εἰς τὸν Πάδον ποταμὸν ἔτει	μετὰ	τὴν τῆς χώρας διάδοσιν ὀγδόῳ.
[2, 46]	δὴ συναθροίσαντες τοὺς Ἀχαιοὺς ἔκριναν	μετὰ	τῆς βουλῆς ἀναλαμβάνειν φανερῶς τὴν
[2, 52]	ὅσον οὔπω παρεῖναι τὸν Κλεομένη	μετὰ	τῆς δυνάμεως εἰς Θετταλίαν, διαπεμψάμενος
[2, 27]	ὕπατος εἰς Πίσας καταπεπλευκὼς προῆγε	μετὰ	τῆς δυνάμεως εἰς Ῥώμην, ἐναντίαν
[2, 65]	δὲ κατὰ τὴν Σελλασίαν καλουμένην	μετὰ	τῆς δυνάμεως ἐστρατοπέδευε, τῆς πάσης
[2, 11]	τε φρουρὰν παρέδοσαν τῶν Ἰλλυριῶν	μετὰ	τῆς τοῦ Δημητρίου γνώμης, αὐτοί
[2, 10]	Ἰλλυριοῖς καὶ παρεδέξαντο φρουρὰν καὶ	μετὰ	τῆς φρουρᾶς Δημήτριον τὸν Φάριον.
[2, 53]	τοῖς Κλεομενισταῖς βοηθήσαντες καὶ παρεισπεσόντες	μετὰ	Τιμοξένου τοῦ στρατηγοῦ κατέλαβον τὴν
[2, 60]	δ´ εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ	μετὰ	τιμωρίας παραδειγματιζόμενον οὕτως ἐκλιπεῖν τὸ
[2, 39]	αἵρεσιν τῶν Ἀχαιῶν, ἀλλὰ καὶ	μετά	τινας χρόνους ὁλοσχερῶς ὥρμησαν ἐπὶ
[2, 69]	τινας ἔχων περὶ ἑαυτὸν ἀπεχώρησε	μετὰ	τούτων ἀσφαλῶς εἰς τὴν Σπάρτην.
[2, 3]	τῆς συντάξεως ἐξέωσαν, τοὺς δὲ	μετὰ	τούτων ἱππεῖς συγκινδυνεύοντας ἠνάγκασαν ἀποχωρῆσαι
[2, 18]	μάχῃ νικήσαντες Ῥωμαίους καὶ τοὺς	μετὰ	τούτων παραταξαμένους, ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι
[2, 30]	Κελτῶν πολλὴν εὐχρηστίαν οἱ σάγοι	μετὰ	τῶν ἀναξυρίδων παρεῖχον· τοῖς δὲ
[2, 59]	παρεισπεσόντος εἰς τὴν πόλιν Ἀράτου	μετὰ	τῶν Ἀχαιῶν καὶ μεγάλους ἀγῶνας
[2, 57]	τὸ μὲν πρῶτον ἐγκαταλιπόντες τὴν	μετὰ	τῶν Ἀχαιῶν πολιτείαν ἐθελοντὴν Αἰτωλοῖς
[2, 58]	καὶ μισθοφόρους διακοσίους ἐξέπεμψαν, οἳ	μετὰ	τῶν Ἀχαιῶν συνδιετήρουν τὴν ὑποκειμένην
[2, 57]	γὰρ αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν πολιτευομένοις	μετὰ	τῶν Ἀχαιῶν. τοῖς δὲ Μαντινεῦσιν
[2, 31]	ὠφελείας, ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἧκεν	μετὰ	τῶν δυνάμεων εἰς τὴν Ῥώμην.
[2, 70]	καταστήσας ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἀνέζευξε	μετὰ	τῶν δυνάμεων ἐκ τῆς πόλεως,
[2, 67]	τὸν βουνὸν προσβολῆς. οἱ δὲ	μετὰ	τῶν Κλεομένους ἱππέων ἐξ ἀρχῆς
[2, 55]	δυνάμεις διαφειμένας, τὸν δ´ Ἀντίγονον	μετὰ	τῶν μισθοφόρων ἐν Αἰγίῳ διατρίβοντα
[2, 27]	τοὺς καιροὺς τούτους ἐκ Σαρδόνος	μετὰ	τῶν στρατοπέδων Γάιος Ἀτίλιος ὕπατος
[2, 23]	Ἀτίλιος προεξεληλυθὼς ἔτυχεν εἰς Σαρδόνα	μετὰ	τῶν στρατοπέδων, οἱ δ´ ἐν
[2, 65]	ἀναλαβὼν τὴν στρατιὰν Ἀντίγονος προῆγε	μετὰ	τῶν συμμάχων εἰς τὴν Λακωνικήν,
[2, 62]	ὅμως τὸ πᾶν λάφυρον ἐποίησαν	μετὰ	τῶν σωμάτων κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[2, 69]	χρόνου πρὸς τὸ συμβαῖνον, ἀπῆρε	μετὰ	τῶν φίλων εἰς Ἀλεξάνδρειαν. ~Ἀντίγονος
[2, 22]	μῆνας κυριεύσαντες, τέλος ἐθελοντὶ καὶ	μετὰ	χάριτος παραδόντες τὴν πόλιν, ἄθραυστοι
[2, 15]	πλῆθος τῆς ἐπιμενούσης ἀεὶ χιόνος	ἀοίκητα	τελέως ἐστίν. ~τὸν δ´ Ἀπεννῖνον
[2, 61]	ὑποδεῖξαι τὴν Κλεομένους μεγαλοψυχίαν καὶ	μετριότητα	πρὸς τοὺς πολεμίους. ἔτι δὲ
[2, 56]	καταμαθεῖν. βουλόμενος δὴ διασαφεῖν τὴν	ὠμότητα	τὴν Ἀντιγόνου καὶ Μακεδόνων, ἅμα
[2, 66]	ἐποίει δὲ τοῦτο διὰ τὴν	στενότητα	τῶν τόπων. σύνθημα δ´ ἦν
[2, 65]	συνθεωρήσας τήν τε τῶν τόπων	ὀχυρότητα	καὶ τὸν Κλεομένη πᾶσι τοῖς
[2, 11]	Ῥίζονα διεσώθη, πολισμάτιον εὖ πρὸς	ὀχυρότητα	κατεσκευασμένον, ἀνακεχωρηκὸς μὲν ἀπὸ τῆς
[2, 64]	παραβόλως καὶ τολμηρῶς διὰ τὴν	ὀχυρότητα	τῶν κατὰ τὰς εἰσόδους τόπων,
[2, 57]	γενέσθαι τὸ πραχθὲν διὰ τὴν	ὀξύτητα	τῆς κατὰ τὴν προαίρεσιν ἀμφοτέρων
[2, 15]	δ´ ἄκρα διά τε τὴν	τραχύτητα	καὶ τὸ πλῆθος τῆς ἐπιμενούσης
[2, 60]	οὐκ ἐν Κεγχρεαῖς ἔδει τὴν	νύκτα	στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ὡς Φύλαρχός φησιν,
[2, 27]	περὶ τὸν Αἰμίλιον περιπεπορεῦσθαι τὴν	νύκτα	τοῖς ἱππεῦσι καὶ προκαταλαμβάνεσθαι τοὺς
[2, 1]	ναυτικὰς ἤρξαντο δυνάμεις, καὶ τὰ	συμβάντα	κατὰ τὸν πόλεμον ἑκατέροις ἕως
[2, 1]	Λιβυκὸν πόλεμον ἐξέκαυσαν, καὶ τὰ	συμβάντα	κατὰ τοῦτον ἀσεβήματα μέχρι τίνος
[2, 62]	τῆς Μεγάλης πόλεως λαφύρων ἑξακισχίλια	τάλαντα	τοῖς Λακεδαιμονίοις πεσεῖν, ὧν τὰ
[2, 62]	σωμάτων κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς	τάλαντα	τριακόσια. ~Τὸ δὲ συνεχὲς τούτῳ
[2, 39]	τῆς προαιρέσεως, ἀεὶ δὲ τὸν	ὑποδείξαντα	ποτὲ μὲν ὑπὸ τῆς Λακεδαιμονίων
[2, 23]	μνημονεύει πρότερον. συνηργεῖτο δ´ αὐτοῖς	πάντα	καὶ πανταχόθεν ἑτοίμως. καταπεπληγμένοι γὰρ
[2, 38]	τῶν ἐξ ἀρχῆς, ἴσα δὲ	πάντα	ποιοῦσα τοῖς ἀεὶ προσλαμβανομένοις ταχέως
[2, 10]	ἔπλει Μάργος ὁ Καρυνεύς, ἀνὴρ	πάντα	τὰ δίκαια τῷ κοινῷ τῶν
[2, 35]	ἀπογνόντες τὰς τῆς σωτηρίας ἐλπίδας	πάντα	τὰ καθ´ αὑτοὺς ἐπέτρεψαν τοῖς
[2, 56]	ἔργων καὶ λόγων εἰς τὸν	πάντα	χρόνον διδάξαι καὶ πεῖσαι τοὺς
[2, 21]	τὰ πλήθη τῶν Βοίων καὶ	στασιάσαντα	πρός τε τοὺς ἑαυτῶν προεστῶτας
[2, 22]	τε τῶν Ἰνσόμβρων καὶ Βοίων,	συμφρονήσαντα	διεπέμποντο πρὸς τοὺς κατὰ τὰς
[2, 21]	Τρανσαλπίνων ἕως Ἀριμίνου μετὰ δυνάμεως,	διαπιστήσαντα	τὰ πλήθη τῶν Βοίων καὶ
[2, 49]	τε καθικέσθαι μὴ οὐ πρόσθεν	καταλύσαντα	τὴν Μακεδόνων ἀρχήν. σκοπεῖν οὖν
[2, 63]	πρὸς τὸν Ἀντίγονον. τὸν δ´	ἀκούσαντά	φησι κρῖναι διότι δεῖ τὴν
[2, 10]	ἐμβολαῖς τῶν ὑπεναντίων. ὅτε δὲ	τρώσαντα	καὶ δεθέντα κατὰ τὰς ἐμβολὰς
[2, 69]	συνέβη τὸν μὲν ἵππον πεσεῖν	πληγέντα	καιρίως, αὐτὸν δὲ πεζομαχοῦντα περιπεσεῖν
[2, 10]	ὑπεναντίων. ὅτε δὲ τρώσαντα καὶ	δεθέντα	κατὰ τὰς ἐμβολὰς δυσχρήστως (διέκειτο
[2, 1]	μισθοφόροι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους τὸν	προσαγορευθέντα	Λιβυκὸν πόλεμον ἐξέκαυσαν, καὶ τὰ
[2, 37]	τὸν πρὸς Αἰτωλοὺς πόλεμον τὸν	προσαγορευθέντα	συμμαχικόν. ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ τάς
[2, 40]	τίνα δ´ ἦν ἑκάστοις τὰ	πραχθέντα	καὶ πῶς καὶ κατὰ ποίους
[2, 32]	διὰ τὸ κατόπιν αὐτοῖς ἄβατον	ὄντα	παρακεῖσθαι τὸν προειρημένον ποταμόν. πράξαντες
[2, 56]	(κ) ἂν πάνυ μέτρια τυγχάνωσιν	ὄντα.	τὸ γὰρ τέλος ἱστορίας καὶ
[2, 1]	στρατόπεδα καὶ τὸν υἱὸν Ἀννίβαν,	ὄντα	τότε κατὰ τὴν ἡλικίαν ἐτῶν
[2, 45]	ὁμολογούμενον δὲ καὶ πρόδηλον ἐχθρὸν	ὄντα	τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὸ τὸν
[2, 55]	μετὰ τῶν μισθοφόρων ἐν Αἰγίῳ	διατρίβοντα	καὶ τριῶν ἡμερῶν ὁδὸν ἀφεστῶτα
[2, 26]	βοηθῶν κατὰ σπουδὴν εὐτυχῶς εἰς	δέοντα	καιρόν. καταστρατοπεδεύσαντος δ´ αὐτοῦ σύνεγγυς
[2, 5]	προβαλόμενοι τὸν παρὰ τῇ πόλει	ῥέοντα	ποταμὸν ἐστρατοπέδευσαν, τῆς ἐπ´ αὐτῷ
[2, 68]	τὸν Ἀντίγονόν φασι μετὰ ταῦτα	καταπειράζοντα	πυνθάνεσθαι τοῦ ταχθέντος ἐπὶ τῶν
[2, 59]	στρεβλούμενον ἀποθανεῖν, ἀδικώτατα καὶ δεινότατα	παθόντα	πάντων ἀνθρώπων. τηρῶν δὲ καὶ
[2, 16]	Ἕλλησι, λέγω δὴ τὰ περὶ	Φαέθοντα	καὶ τὴν ἐκείνου πτῶσιν, ἔτι
[2, 16]	φορεῖν τοιαύτας ἀπὸ τοῦ κατὰ	Φαέθοντα	πένθους, καὶ πᾶσαν δὴ τὴν
[2, 19]	καὶ συνθήκας. ~ἐν αἷς ἔτη	τριάκοντα	μείναντες ἐμπεδῶς, αὖθις γενομένου κινήματος
[2, 12]	στρατιᾶς. ὁ δὲ Ποστόμιος ὑπολειπόμενος	τετταράκοντα	σκάφη καὶ στρατόπεδον ἐκ τῶν
[2, 21]	ἐλαττωμάτων ἔτη μὲν πέντε καὶ	τετταράκοντα	τὴν ἡσυχίαν ἔσχον, εἰρήνην ἄγοντες
[2, 61]	τὰ κάλλιστα καὶ μάλιστα συγγραφεῖ	καθήκοντα	τῶν ἔργων. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ
[2, 24]	τῶν συμμάχων, πεζῶν ὑπὲρ τὰς	ἑβδομήκοντα	μυριάδας, ἱππέων δ´ εἰς ἑπτὰ
[2, 59]	περὶ τὴν εἴσοδον τῶν Ἀχαιῶν,	ὀγδοήκοντα	τοὺς πρώτους τῶν πολιτῶν οὐδὲν
[2, 17]	δὲ πρὸς τὸν Ἀδρίαν ἤδη	προσήκοντα	γένος ἄλλο πάνυ παλαιὸν διακατέσχεν·
[2, 65]	διακοσίους, Ἠπειρωτῶν πεζοὺς χιλίους, ἱππεῖς	πεντήκοντα,	Ἀκαρνάνων ἄλλους τοσούτους, Ἰλλυριῶν χιλίους
[2, 62]	ἐνέλιπε τῶν ἑξακισχιλίων διακοσίοις καὶ	πεντήκοντα	ταλάντοις. ἐξ ὧν οὐκ ἀπεοικὸς
[2, 63]	τὸν παρὰ Πτολεμαίου πρεσβευτὴν ἐλθεῖν	ἀγγέλλοντα	πρὸς τὸν Κλεομένη διότι Πτολεμαῖος
[2, 52]	πίστιν παρέσχετο τῆς πρὸς τὰ	μέλλοντα	κοινωνίας, τὸ δὲ συνέχον, ὁρμητήριον
[2, 11]	ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρχειν εἰς τὸν	μέλλοντα	χρόνον πρὸς τὴν Ἰλλυριῶν παρανομίαν.
[2, 44]	πεισθεῖσι μεγάλας δωρεὰς καὶ τιμὰς	προτείνοντα,	τοῖς δὲ μὴ προσέχουσιν ἔτι
[2, 64]	ὥραν ἐνίστασθαι καὶ παρακαλέσας τὰ	πρέποντα	τοῖς καιροῖς, ἐξαγαγὼν τὴν στρατιὰν
[2, 14]	καὶ τὰ περὶ τὰς πράξεις	διαφέροντα	κατανοεῖν βέλτιον, ὑπογραφέντων τῶν περί
[2, 14]	δὴ λόγος, ἀρετῇ καὶ μεγέθει	διαφέροντα	τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην, ὅσα
[2, 23]	δυνάμεως ἐξαπέστειλαν ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου,	τηρήσοντα	ταύτῃ τῶν ἐναντίων τὴν ἔφοδον,
[2, 16]	τοιούτων ἀκριβολογίαν. μεταλαβόντες δὲ καιρὸν	ἁρμόττοντα	ποιησόμεθα τὴν καθήκουσαν μνήμην, καὶ
[2, 45]	χεῖρας. ὁρῶντες γὰρ τὸν Ἀντίγονον	κυριεύοντα	μὲν τῶν κατὰ Μακεδονίαν ἀσφαλῶς,
[2, 47]	δὲ τὸν Ἀντίγονον καὶ πρᾶξιν	ἔχοντα	καὶ σύνεσιν καὶ πίστεως ἀντιποιούμενον,
[2, 5]	χάριν. προσαγγελθέντος δ´ αὐτοῖς Σκερδιλαΐδαν	ἔχοντα	πεντακισχιλίους Ἰλλυριοὺς παραγίνεσθαι κατὰ γῆν
[2, 59]	φησιν, ἄνδρα τῆς ἐπιφανεστάτης οἰκίας	ὑπάρχοντα	καὶ τετυραννηκότα μὲν Ἀργείων, πεφυκότα
[2, 49]	αὐτῆς ἐφίεσθαι τῆς Πελοποννησίων ἀρχῆς,	τυχόντα	δὲ ταύτης τὸν προειρημένον κατὰ
[2, 46]	χώρᾳ, πρόδηλον δὲ καὶ πικρὸν	ἀναδεικνύντα	σφίσι πολέμιον ἑαυτόν, τότε δὴ
[2, 52]	τούτῳ Καφύας, Πελλήνην, Φενεόν, Ἄργος,	Φλιοῦντα,	Κλεωνάς, Ἐπίδαυρον, Ἑρμιόνα, Τροίζηνα, τελευταῖον
[2, 56]	ἡμῖν διευκρινεῖν. ἔσται δὲ πάντως	ἀρκοῦντα	ταῦτα πρὸς τὸ καὶ τὴν
[2, 46]	ἑξῆς χρόνους τὸν Κλεομένη θρασέως	ἐποικοδομοῦντα	μὲν τὸ καλούμενον Ἀθήναιον ἐν
[2, 66]	τοὺς δ´ ἱππεῖς περὶ τὸν	Οἰνοῦντα	ποταμὸν ἀντέθηκε τῷ τῶν πολεμίων
[2, 65]	ὁδοῦ μεταξὺ τούτων παρὰ τὸν	Οἰνοῦντα	ποταμὸν φερούσης εἰς τὴν Σπάρτην,
[2, 69]	πεσεῖν πληγέντα καιρίως, αὐτὸν δὲ	πεζομαχοῦντα	περιπεσεῖν τραύματι βιαίῳ δι´ ἀμφοῖν
[2, 59]	τῆς ἐπιφανεστάτης οἰκίας ὑπάρχοντα καὶ	τετυραννηκότα	μὲν Ἀργείων, πεφυκότα δ´ ἐκ
[2, 64]	νουνεχῶς. ὁρῶν γὰρ τὸν Ἀντίγονον	διαφεικότα	τὰς δυνάμεις, ᾔδει σαφῶς (ὡς)
[2, 59]	ὑπάρχοντα καὶ τετυραννηκότα μὲν Ἀργείων,	πεφυκότα	δ´ ἐκ τυράννων, ὑποχείριον Ἀντιγόνῳ
[2, 63]	ὅλοις πρὸ τοῦ συνεῖναι τὰ	προσπεπτωκότα	τὰς δυνάμεις, διὰ τὸ μηδεμίαν
[2, 41]	μὲν ἐξ Αἰγίου τὴν φρουράν,	ἀπολωλότα	δὲ τὸν ἐν τῇ Βούρᾳ
[2, 11]	ἅμα μὲν ἐπιγνῶναι σαφῶς τὰ	γεγονότα	περὶ τὴν πόλιν, ἅμα δὲ
[2, 42]	γὰρ τὰ δι´ ἐκείνων συνεργήματα	γεγονότα	πρὸς τοῦτο τὸ μέρος ἐν
[2, 27]	προπορευομένους ἑάλωσαν· καὶ τά τε	προγεγονότα	διεσάφουν ἀνακρινόμενοι τῷ στρατηγῷ καὶ
[2, 65]	μέρεσι τῆς δυνάμεως οὕτως εὐστόχως	προκατειληφότα	τὰς εὐκαιρίας ὥστε παραπλήσιον εἶναι
[2, 10]	ναῦς κατὰ τὴν συμμαχίαν, οὔσας	ἑπτὰ	καταφράκτους, ἀνταναχθέντες συνέβαλλον τοῖς τῶν
[2, 22]	ἐγκρατεῖς καὶ τῆς πόλεως αὐτῆς	ἑπτὰ	μῆνας κυριεύσαντες, τέλος ἐθελοντὶ καὶ
[2, 24]	ἑβδομήκοντα μυριάδας, ἱππέων δ´ εἰς	ἑπτὰ	μυριάδας. ἐφ´ οὓς Ἀννίβας ἐλάττους
[2, 43]	Αἰτωλῶν πλεονεξίαν ἀντιταττόμενος διετέλει, πραγματικῶς	ἕκαστα	χειρίζων, καίπερ εἰς τοῦτο προβάντων
[2, 3]	πρὸς τὴν Μεδιωνίαν κατὰ τοὺς	ἔγγιστα	τόπους τῆς πόλεως, ἐφ´ ὧν
[2, 22]	καὶ καταφθορᾶς. ~Διόπερ εὐθέως τὰ	μέγιστα	τῶν ἐθνῶν, τό τε τῶν
[2, 70]	ἀεί ποθ´ ἡ τύχη τὰ	μέγιστα	τῶν πραγμάτων παρὰ λόγον εἴωθε
[2, 62]	καὶ τῶν δουλικῶν σωμάτων τὰ	πλεῖστα	συνέβη διαφυγεῖν εἰς τὴν Μεσσήνην.
[2, 9]	παραδεξάμενοι τούτους ῥᾳδίως κατεῖχον τὰ	πλεῖστα	τῶν τειχῶν. τῶν δ´ ἐκ
[2, 47]	τὰς ἐν αὐτοῖς ἐλπίδας· ὅπερ	ἥκιστα	φαίνεσθαι πράττων ἐβούλετο. διόπερ ἔχων
[2, 4]	παραδόξῳ πανταχῇ μὲν ἀνθρώπους ὄντας,	μάλιστα	δ´ ἐν τοῖς πολεμικοῖς. Ὁ
[2, 21]	τῶν Γαλατῶν ὑπεδύοντο τὴν πρᾶξιν,	μάλιστα	δ´ οἱ Βοῖοι διὰ τὸ
[2, 39]	περὶ πάντας μὲν τοὺς Ἕλληνας,	μάλιστα	δὲ περὶ τοὺς προειρημένους, ὡς
[2, 31]	τρόπῳ διεφθάρη, πᾶσι μὲν Ἰταλιώταις,	μάλιστα	δὲ Ῥωμαίοις μέγαν καὶ φοβερὸν
[2, 69]	χρείαν τῶν Ἀχαϊκῶν ἱππέων ἁπάντων,	μάλιστα	δὲ Φιλοποίμενος, διὰ τὸ περὶ
[2, 62]	πραγμάτων χορηγίας καὶ δυνάμεως; ἣν	μάλιστα	δεῖ παρὰ τοῖς ἱστοριογράφοις ὑπάρχειν.
[2, 19]	σφετερίσωνταί τι τῶν πέλας, καὶ	μάλιστα	διὰ τὰς ἀλόγους οἰνοφλυγίας καὶ
[2, 13]	Καρχηδονίοις εἰς πραγμάτων λόγον, καὶ	μάλιστα	διὰ τὴν εὐκαιρίαν τοῦ τόπου
[2, 16]	ποιησόμεθα τὴν καθήκουσαν μνήμην, καὶ	μάλιστα	διὰ τὴν Τιμαίου περὶ τοὺς
[2, 41]	διαφορὰν καὶ καχεξίαν ἐνέπεσον, καὶ	μάλιστα	διὰ τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων,
[2, 50]	ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον τὰ πράγματα.	μάλιστα	μὲν γάρ, ὡς ἐπάνω προεῖπον,
[2, 50]	διάληψιν ἐπαινέσας παρεκάλει διὰ πλειόνων	μάλιστα	μὲν πειρᾶσθαι δι´ αὑτῶν σῴζειν
[2, 12]	τόπων, καὶ τὸ συνέχον, ὃ	μάλιστα	πρὸς τοὺς Ἕλληνας διέτεινε, μὴ
[2, 41]	τῆς συμπολιτείας. μετὰ δὲ ταῦτα	μάλιστά	πως ἔτει πέμπτῳ τὴν φρουρὰν
[2, 61]	δοκεῖ, περὶ τὰ κάλλιστα καὶ	μάλιστα	συγγραφεῖ καθήκοντα τῶν ἔργων. ~Οὐ
[2, 15]	πεδίοις ἐκ τούτων ἄν τις	μάλιστα	τεκμήραιτο· πλείστων γὰρ ὑϊκῶν ἱερείων
[2, 63]	πρὸ τῆς παρατάξεως δέχ´ ἡμέραις	μάλιστα	τὸν παρὰ Πτολεμαίου πρεσβευτὴν ἐλθεῖν
[2, 2]	ἑαυτῷ συγχωρεῖσθαι. τινῶν δέ, καὶ	μάλιστα	τῶν προϊόντων πρὸς τὴν ἀρχήν,
[2, 61]	γ´ ἐμοὶ δοκεῖ, περὶ τὰ	κάλλιστα	καὶ μάλιστα συγγραφεῖ καθήκοντα τῶν
[2, 20]	τῶν προειρημένων ἀγώνων δύο τὰ	κάλλιστα	συνεκύρησε Ῥωμαίοις· τοῦ γὰρ κατακόπτεσθαι
[2, 41]	τὴν ἀρχὴν καὶ λαβὼν τὰ	πιστὰ	παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὑπὲρ τῆς
[2, 22]	τοῖς προειρημένοις διδόντες μὲν τὰ	πιστὰ	περὶ τῆς αὑτῶν συμμαχίας, ἀναμιμνήσκοντες
[2, 22]	τῆς οἰκείας τῶν Κελτῶν. οὐκ	ἐλάχιστα	δὲ συνήργησεν καὶ Καρχηδονίοις τοῦτο
[2, 47]	διόπερ ἔχων τοιαύτην πρόθεσιν ἀδήλως	αὐτὰ	διενοεῖτο χειρίζειν. ἐξ οὗ πολλὰ
[2, 28]	τῶν στρατοπέδων, οὔπω δὲ προσδοκῶντες	αὐτὰ	συνεγγίζειν, τότε σαφῶς ἐκ τοῦ
[2, 39]	δόξαν. Τότε μὲν οὖν ψιλῶς	αὐτὰ	τὰ κατὰ τὴν προαίρεσιν ὑπῆρχε
[2, 48]	περὶ μὲν τῆς ἑαυτῶν πατρίδος	αὐτὰ	τἀναγκαῖα διὰ βραχέων καὶ κεφαλαιωδῶς,
[2, 63]	δὲ καὶ ἕτερα τῷ συγγραφεῖ	τοιαῦτα	καὶ κατὰ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς
[2, 46]	τοῖς Ἀχαιοῖς, ἔγνω δεῖν εἰς	ταῦτα	βλέπων οὗτός τε καὶ πάντες
[2, 26]	παροῦσιν, οὗτοι μὲν τῆς νυκτὸς	ταῦτα	βουλευσάμενοι, πρὸ φωτὸς ἀναζεύξαντες προῆγον
[2, 63]	οὐκ ἂν ἔτι μᾶλλον θαυμάσειε;	ταῦτα	γὰρ ἀποφαινόμενος λέγει πρὸ τῆς
[2, 17]	τοὺς προειρημένους τόπους ἄγνοιαν. ~Πλὴν	ταῦτά	γε τὰ πεδία τὸ παλαιὸν
[2, 53]	ποσὸν ἀντιποιησάμενος τῆς πόλεως, μετὰ	ταῦτα	γενναίως μὲν τῶν Ἀχαιῶν, φιλοτίμως
[2, 39]	τὰ συνέδρια τῶν Πυθαγορείων, μετὰ	ταῦτα	γενομένου κινήματος ὁλοσχεροῦς περὶ τὰς
[2, 26]	εἰς τὴν οἰκείαν ἀδεῶς ἐπανάγειν·	ταῦτα	δ´ ἀποσκευασαμένους καὶ γενομένους εὐζώνους
[2, 56]	τοῖς ὑφ´ ἡμῶν γραφομένοις καιροῖς—	ταῦτα	δ´ ἔστιν τὰ περὶ τὸν
[2, 41]	προεῖπον, αὖθις ἤρξαντο μετανοήσαντες συμφρονεῖν.	ταῦτα	δ´ ἦν κατὰ τὴν Πύρρου
[2, 11]	δὲ κείμενον τῷ Ῥίζονι ποταμῷ.	ταῦτα	δὲ πράξαντες καὶ τῷ Δημητρίῳ
[2, 20]	διαλύσεων συνθήκας ἔθεντο πρὸς Ῥωμαίους.	ταῦτα	δὲ συνέβαινεν γίνεσθαι τῷ τρίτῳ
[2, 41]	Δημητρίου καὶ Κασσάνδρου καὶ μετὰ	ταῦτα	δι´ Ἀντιγόνου τοῦ Γονατᾶ, τὰς
[2, 22]	πρόσθεν ἡμῖν εἴρηται, κρίνοντες ἀναγκαιότερα	ταῦτα	διὰ τὸ πρὸς ταῖς πλευραῖς
[2, 28]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ποτε μετὰ	ταῦτα	δυναμένοις ὑπὸ τὴν ὄψιν λαμβάνειν
[2, 41]	γένος ἕως Ὠγύγου βασιλευθέντες, μετὰ	ταῦτα	δυσαρεστήσαντες τοῖς τοῦ προειρημένου παισὶν
[2, 50]	~Ὁ μὲν οὖν Ἀντίγονος ἀκούσας	ταῦτα	καὶ δόξας ἀληθινῶς καὶ πραγματικῶς
[2, 45]	~Ὁλοσχερεστέρας δὲ γενομένης αὐξήσεως διὰ	ταῦτα	καὶ προκοπῆς περὶ τὸ ἔθνος,
[2, 24]	ἐτόλμησε πράγμασιν ἐπιθέσθαι {μετὰ δὲ	ταῦτα}	καὶ πρὸς ἡλίκην δυναστείαν παραβόλως
[2, 17]	καὶ χρυσὸς διὰ τὸ μόνα	ταῦτα	κατὰ τὰς περιστάσεις ῥᾳδίως δύνασθαι
[2, 68]	καὶ τὸν Ἀντίγονόν φασι μετὰ	ταῦτα	καταπειράζοντα πυνθάνεσθαι τοῦ ταχθέντος ἐπὶ
[2, 31]	ὁλοσχερῶς ἐκβαλεῖν, τούς τε μετὰ	ταῦτα	κατασταθέντας ὑπάτους Κόϊντον Φόλουιον καὶ
[2, 57]	καὶ τὴν πατρίδα, μετὰ δὲ	ταῦτα	Κλεομένει. γεγονότες δ´ ἐπὶ τοιαύτης
[2, 39]	ἀνάγκην αὐτῶν ἀπέστησαν. μετὰ δὲ	ταῦτα	Λακεδαιμονίων μὲν παραδόξως πταισάντων περὶ
[2, 41]	περὶ τῆς συμπολιτείας. μετὰ δὲ	ταῦτα	μάλιστά πως ἔτει πέμπτῳ τὴν
[2, 61]	πατρίδα κοινωνῆσαι τῶν ἰδίων πραγμάτων,	ταῦτα	μὲν ἡμῖν ἐδήλωσε, βουλόμενος ὑποδεῖξαι
[2, 43]	καὶ δύο στρατηγούς. μετὰ δὲ	ταῦτα	πάλιν ἔδοξεν αὐτοῖς ἕνα καθιστάνειν
[2, 40]	διῳκημένων καὶ νῦν καὶ μετὰ	ταῦτα	πάλιν ἐπικεφαλαιούμενοι μνησθησόμεθα διὰ τὸ
[2, 19]	οἰνοφλυγίας καὶ πλησμονάς. μετὰ δὲ	ταῦτα	πάλιν ἔτει τετάρτῳ συμφρονήσαντες ἅμα
[2, 61]	χώραν Κλεομένει προεῖντο, μετὰ δὲ	ταῦτα	πάλιν ὁλοσχερῶς ἔπταισαν τῇ πατρίδι
[2, 6]	συμφορὰς αὐτῶν ὑπήκουσαν καὶ μετὰ	ταῦτα	παραβοηθοῦντες ἧκον εἰς Ἑλίκρανον. οἱ
[2, 7]	πλείους τῶν τρισχιλίων· μετὰ δὲ	ταῦτα	παρεισαγαγόντων αὐτοὺς πάλιν εἰς Ἔρυκα
[2, 34]	μὲν ἀρχὰς ἀντεῖχον· μετὰ δὲ	ταῦτα	περιισταμένων καὶ κατὰ νώτου καὶ
[2, 54]	κατὰ κράτος εἷλε· μετὰ δὲ	ταῦτα	περιστρατοπεδεύσας τὴν τῶν Μαντινέων ἐπολιόρκει
[2, 14]	χάριν τοῦ μαθεῖν τίσι μετὰ	ταῦτα	πιστεύσας ἀνδράσι καὶ τόποις Ἀννίβας
[2, 21]	αἰτίαν δὲ καὶ τοῦ μετὰ	ταῦτα	πολέμου συστάντος αὐτοῖς πρὸς τοὺς
[2, 1]	πόλεμον πρὸς Καρχηδονίους, μετὰ δὲ	ταῦτα	πότε πρῶτον συνίστασθαι ναυτικὰς ἤρξαντο
[2, 35]	ἀμνημόνευτον παραλιπεῖν οὔτε τὰς μετὰ	ταῦτα	πράξεις οὔτε τὴν τελευταίαν ἐξανάστασιν,
[2, 4]	αὐτοὶ προσεδόκων ὅσον ἤδη πείσεσθαι,	ταῦτα	πράττειν αὐτοῖς ἐκείνοις παρέδωκεν ἐν
[2, 12]	ὧν συντελεσθέντων ὁ Ποστόμιος μετὰ	ταῦτα	πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλε πρός τε τοὺς
[2, 58]	εἰς αὐτοὺς φιλανθρωπίαν. ~μετὰ δὲ	ταῦτα	προορώμενοι τὰς ἐν αὑτοῖς στάσεις
[2, 20]	τῆς Ἰταλίας ἐπολέμουν, μετὰ δὲ	ταῦτα	πρὸς Καρχηδονίους ὑπὲρ τῆς Σικελιωτῶν
[2, 56]	διευκρινεῖν. ἔσται δὲ πάντως ἀρκοῦντα	ταῦτα	πρὸς τὸ καὶ τὴν ὅλην
[2, 32]	τὸν προειρημένον ποταμόν. πράξαντες δὲ	ταῦτα	πρὸς τῷ διακινδυνεύειν ἦσαν. ~Δοκοῦσι
[2, 32]	παραυτίκα μὲν ἔμειναν, μετὰ δὲ	ταῦτα	σπεισάμενοι καθ´ ὁμολογίαν ἀνέλυσαν ἐκ
[2, 18]	τὴν ἡσυχίαν ἔσχον, μετὰ δὲ	ταῦτα	συνορῶντες αὐξανομένην τὴν Ῥωμαίων δύναμιν
[2, 43]	πόλιν διαπραξάμενος προσένειμε τοῖς Ἀχαιοῖς.	ταῦτά	τ´ ἐγίνετο τῷ πρότερον ἔτει
[2, 2]	διάβασιν εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ	ταῦτα	τὰ μέρη τῆς Εὐρώπης ἐπεβάλοντο
[2, 12]	δυνάμεως εἰς τὴν Ἰλλυρίδα καὶ	ταῦτα	τὰ μέρη τῆς Εὐρώπης, ἔτι
[2, 14]	μὲν ὅλον εἶδος καὶ τῆς	ταῦτα	τὰ πεδία περιγραφούσης γραμμῆς τριγωνοειδές.
[2, 32]	καὶ τἄλλα παρασκευασάμενοι δεόντως μετὰ	ταῦτα	τεθαρρηκότως καὶ καταπληκτικῶς ἀντεστρατοπέδευσαν τοῖς
[2, 55]	περὶ τὸ Λύκαιον καὶ μετὰ	ταῦτα	τῇ περὶ Λαδόκεια μάχῃ, λαβὼν
[2, 18]	εἰς τὴν οἰκείαν. μετὰ δὲ	ταῦτα	τοῖς ἐμφυλίοις συνείχοντο πολέμοις· ἔνιοι
[2, 28]	καὶ τῶν ὑπεναντίων. μετὰ δὲ	ταῦτα	τῶν πεζικῶν στρατοπέδων ἤδη σύνεγγυς
[2, 67]	ὑπεναντίους. ἐξ οὗ καὶ μετὰ	ταῦτα	φανερὸν ἐγενήθη διότι τοῦ κατὰ
[2, 54]	ἡγεμὼν ἁπάντων τῶν συμμάχων, μετὰ	ταῦτα	χρόνον μέν τινα παραχειμάζων διέτριβε
[2, 37]	κοινῇ καὶ κατὰ πόλεις ἑκάστοις	ταὐτὰ	καὶ παραπλήσια. ~Πρῶτον δέ, πῶς
[2, 58]	καὶ τούτους εἰκὸς ἦν πεπονθέναι	ταὐτὰ	τοῖς ὑπὸ τὸν αὐτὸν ὑποπεπτωκόσι
[2, 40]	ποσὸν γενέσθαι Λυκόρταν καὶ τοὺς	ταὐτὰ	τούτῳ προελομένους ἄνδρας. τίνα δ´
[2, 4]	τὴν δὲ βασιλείαν ἡ γυνὴ	Τεύτα	διαδεξαμένη τὸν κατὰ μέρος χειρισμὸν
[2, 12]	δὲ τὴν ἐαρινὴν ὥραν ἡ	Τεύτα	διαπρεσβευσαμένη πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ποιεῖται
[2, 8]	αὐτοὺς γεγονότων ἀδικημάτων. ἡ δὲ	Τεύτα	καθόλου μὲν παρ´ ὅλην τὴν
[2, 8]	γὰρ ὅτι Ῥωμαίοις μέν, ὦ	Τεύτα,	κάλλιστον ἔθος ἐστὶ τὰ κατ´
[2, 8]	καὶ Λεύκιον Κορογκανίους. ἡ δὲ	Τεύτα,	καταπλευσάντων πρὸς αὐτὴν τῶν ἐκ
[2, 11]	τὸν Ἄρβωνα σκεδασθέντες. ἡ δὲ	Τεύτα	πάνυ μετ´ ὀλίγων εἰς τὸν
[2, 9]	καὶ στόλον συνήθροιζον. ~Ἡ δὲ	Τεύτα,	τῆς ὥρας ἐπιγενομένης, ἐπισκευάσασα λέμβους
[2, 43]	~Εἴκοσι μὲν οὖν ἔτη τὰ	πρῶτα	καὶ πέντε συνεπολιτεύσαντο μεθ´ ἑαυτῶν
[2, 17]	τὰ πεδία. τὰ μὲν οὖν	πρῶτα	καὶ περὶ τὰς ἀνατολὰς τοῦ
[2, 21]	πάσης περιστάσεως, αὖθις ἤρξαντο τὰ	καθεστῶτα	κινεῖν, ὃ φύσιν ἔχει γίνεσθαι
[2, 51]	οὐκέτι διδόντων ἀναστροφὴν ἠνάγκαζε τὰ	περιεστῶτα	καταφεύγειν ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον.
[2, 51]	καὶ δι´ αὑτῶν ἐπιτελεῖν τὸν	ἐνεστῶτα	πόλεμον. ἐπεὶ δὲ Πτολεμαῖος ἀπογνοὺς
[2, 51]	καὶ λαβεῖν ὁρμητήριον πρὸς τὸν	ἐνεστῶτα	πόλεμον τὴν τῶν Κορινθίων πόλιν,
[2, 45]	τοὐναντίον καὶ τὸν Ἄρατον τότε	προεστῶτα	καὶ τὸ ἔθνος ἐσωματοποίησαν, πραγματικῶς
[2, 55]	διατρίβοντα καὶ τριῶν ἡμερῶν ὁδὸν	ἀφεστῶτα	τῆς Μεγάλης πόλεως, τὴν δὲ
[2, 56]	μαστῶν ἐκβολάς, πρὸς δὲ τούτοις	δάκρυα	καὶ θρήνους ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν
[2, 56]	ὥστε πάντας εἰς ἐπίστασιν καὶ	δάκρυα	τοὺς Ἕλληνας ἀγαγεῖν. σπουδάζων δ´
[2, 16]	ἐκείνου πτῶσιν, ἔτι δὲ τὰ	δάκρυα	τῶν αἰγείρων καὶ τοὺς μελανείμονας