Livre, Chap.
[2, 61]	πίστιν. οὗ τί κάλλιον ἔργον	ἢ	γέγονεν ἢ γένοιτ´ ἄν; ἐπὶ
[2, 61]	τί κάλλιον ἔργον ἢ γέγονεν	ἢ	γένοιτ´ ἄν; ἐπὶ τί δ´
[2, 42]	δὲ καὶ καταγωνιζόμενοι συνεχῶς τοὺς	ἢ	δι´ αὑτῶν ἢ διὰ τῶν
[2, 42]	συνεχῶς τοὺς ἢ δι´ αὑτῶν	ἢ	διὰ τῶν βασιλέων τὰς σφετέρας
[2, 12]	Ἕλληνας διέτεινε, μὴ πλεύσειν πλέον	ἢ	δυσὶ λέμβοις ἔξω τοῦ Λίσσου,
[2, 38]	παρὸν ἀρκέσει πίστεως χάριν ἓν	ἢ	καὶ δεύτερον ληφθὲν μαρτύριον. ~καθ´
[2, 35]	ὑπὸ τῶν Γαλατῶν θυμῷ μᾶλλον	ἢ	λογισμῷ βραβεύεσθαι. περὶ ὧν ἡμεῖς
[2, 56]	προφανῶς ὁ μὲν τὸν κλέπτην	ἢ	μοιχὸν ἀποκτείνας ἀθῷός ἐστιν, ὁ
[2, 35]	ἐξελέγχωσι τὰς σφετέρας ἐλπίδας πρότερον	ἢ	παραχωρῆσαί τινος τῶν ἀναγκαίων. καὶ
[2, 37]	πρὸ ἡμῶν, οἷον τὰς Ἑλληνικὰς	ἢ	Περσικάς, ὁμοῦ δὲ τὰς ἐν
[2, 59]	πεφυκέναι. ταύτης δὲ μείζω κατηγορίαν	ἢ	πικροτέραν οὐδ´ ἂν εἰπεῖν ῥᾳδίως
[2, 13]	δύναμιν. αὐτόθεν μὲν οὖν ἐπιτάττειν	ἢ	πολεμεῖν οὐ κατετόλμων τοῖς Καρχηδονίοις
[2, 39]	ὑπῆρχε παρ´ αὐτοῖς· ἀποτέλεσμα δ´	ἢ	πρᾶξις ἀξιόλογος πρὸς αὔξησιν τῶν
[2, 49]	ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας	ἢ	προέμενον τὸ μέγιστον ἔθνος διακινδυνεύειν
[2, 26]	πού τι βλάψαι τοὺς πολεμίους	ἢ	τῆς λείας ἀποσπάσαι δυνηθῇ. ~Κατὰ
[2, 29]	ἅμα τῶν πολεμίων ἐπαγόντων αὐτοῖς,	ἢ	τοὐναντίον τὴν ἐπιτευκτικωτάτην, ἅμα μὲν
[2, 61]	καὶ δίκαια τῶν ἔργων ἐπισημαίνεσθαι,	ἢ	τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς ὑπομνήμασιν ἧττόν
[2, 56]	ἐστιν, ὁ δὲ τὸν προδότην	ἢ	τύραννον τιμῶν καὶ προεδρείας τυγχάνει
[2, 6]	τοῦ πειράζειν ἀμύνεσθαι τοὺς ἠδικηκότας	ἢ	χάριν ἀποδιδόναι τοῖς βοηθήσασιν ὥστε
[2, 50]	καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦτο βουλομένοις	ᾖ.	τῶν δὲ περὶ τὸν Νικοφάνη
[2, 33]	πρώτην ἔφοδον, ἕως ἂν ἀκέραιον	ᾖ,	φοβερώτατόν ἐστι πᾶν τὸ Γαλατικὸν
[2, 56]	μὲν ἡγεῖται τὸ πιθανόν, κἂν	ᾖ	ψεῦδος, διὰ τὴν ἀπάτην τῶν
[2, 22]	διὰ τὸ μισθοῦ στρατεύειν Γαισάτους·	ἡ	γὰρ λέξις αὕτη τοῦτο σημαίνει
[2, 29]	τῆς ἐν τῷ λείπεσθαι σωτηρίας;	ἡ	γὰρ τῆς ἀμφιστόμου τάξεως ἰδιότης
[2, 4]	τὸν βίον. τὴν δὲ βασιλείαν	ἡ	γυνὴ Τεύτα διαδεξαμένη τὸν κατὰ
[2, 8]	βασιλικὰ νόμιμα διορθώσασθαι πρὸς Ἰλλυριούς.	ἡ	δὲ γυναικοθύμως καὶ ἀλογίστως δεξαμένη
[2, 8]	τῶν εἰς αὐτοὺς γεγονότων ἀδικημάτων.	ἡ	δὲ Τεύτα καθόλου μὲν παρ´
[2, 8]	προειρημένων Γάϊον καὶ Λεύκιον Κορογκανίους.	ἡ	δὲ Τεύτα, καταπλευσάντων πρὸς αὐτὴν
[2, 11]	ἔφυγον εἰς τὸν Ἄρβωνα σκεδασθέντες.	ἡ	δὲ Τεύτα πάνυ μετ´ ὀλίγων
[2, 9]	στρατόπεδα κατέγραφον καὶ στόλον συνήθροιζον.	~Ἡ	δὲ Τεύτα, τῆς ὥρας ἐπιγενομένης,
[2, 58]	δὲ περὶ μόνους γέγονε Μαντινεῖς	ἡ	διαφορά, φανερὸν ὅτι καὶ τὴν
[2, 31]	πρὸς τὴν τοῦ θριάμβου διακόσμησιν.	Ἡ	μὲν οὖν βαρυτάτη τῶν Κελτῶν
[2, 12]	ἐχθροὺς εἶναι συνέβαινε τοὺς Ἰλλυριούς.	Ἡ	μὲν οὖν πρώτη διάβασις Ῥωμαίων
[2, 14]	τάξιν λαμβάνει τοῦ παντὸς σχήματος	ἡ	παραλία τοῦ κατὰ τὸν Ἀδρίαν
[2, 41]	τούτων χρόνους τοιαύτη τις ἦν	ἡ	περὶ τὸ προειρημένον ἔθνος διάθεσις.
[2, 24]	διακοσίους. Ῥωμαίων δὲ καὶ Καμπανῶν	ἡ	πληθὺς πεζῶν μὲν εἰς εἴκοσι
[2, 12]	ὑπὸ δὲ τὴν ἐαρινὴν ὥραν	ἡ	Τεύτα διαπρεσβευσαμένη πρὸς τοὺς Ῥωμαίους
[2, 2]	ἀκέραιον ἐᾶν, ᾧ ποτ´ ἂν	ἡ	τύχη βουληθῇ περιθεῖναι τοῦτον τὸν
[2, 66]	γὰρ εὐφυεῖς καὶ παραπλησίους ἡγεμόνας	ἡ	τύχη συνέβαλε τούτους τοὺς ἄνδρας.
[2, 49]	πρὸς τὸν Κλεομένη· κἂν μὲν	ἡ	τύχη συνεπιλαμβάνηται, μὴ δεῖσθαι χρείας
[2, 70]	τὴν χώραν. οὕτως ἀεί ποθ´	ἡ	τύχη τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων
[2, 20]	Δελφοὺς διαφθορᾶς. ἐν γὰρ τούτοις	ἡ	τύχη τοῖς καιροῖς ὡσανεὶ λοιμικήν
[2, 14]	παρατείνουσαν ὁρίζει κατὰ τὸ συνεχὲς	ἡ	τῶν Ἄλπεων παρώρεια, λαμβάνουσα τὴν
[2, 58]	ἔπραξαν. καίτοι γ´ εἰ μὲν	ἡ	τῶν πραττόντων ὠμότης ἦν αἰτία,
[2, 35]	τίνας τόλμας καὶ πηλίκας παρασκευὰς	ἡ	τῶν σὺν νῷ καὶ μετὰ
[2, 8]	τῆς ἀγομένης κατασκευῆς— πολὺ γὰρ	ἡ	Φοινίκη διέφερε τότε τῶν κατὰ
[2, 29]	καὶ τῶν γυμνῶν προεστώτων ἀνδρῶν	ἥ	τ´ ἐπιφάνεια καὶ κίνησις, ὡς
[2, 14]	τοῦ σχήματος τὴν μὲν κορυφὴν	ἥ	τε τῶν Ἀπεννίνων καλουμένων ὀρῶν
[2, 25]	δ´ αὐτῶν περὶ πόλιν ὄντων	ἣ	καλεῖται μὲν Κλούσιον, ἀπέχει δ´
[2, 34]	καὶ (περι) στρατοπεδεύσαντες πόλιν Ἀχέρρας,	ἣ	μεταξὺ κεῖται τοῦ Πάδου καὶ
[2, 16]	θάλατταν μὲν μέχρι πόλεως Πίσης,	ἣ	πρώτη κεῖται τῆς Τυρρηνίας ὡς
[2, 22]	ἰδίων προγόνων πράξεως αὐτούς· ἐν	ᾗ	´κεῖνοι στρατεύσαντες οὐ μόνον ἐνίκησαν
[2, 40]	ταύτην ἦλθε τὴν συντέλειαν, ἐν	ᾗ	καθ´ ἡμᾶς ἦν, ὑπὲρ ἧς
[2, 43]	ἔτει τῆς Καρχηδονίων ἥττης, ἐν	ᾗ	καθόλου Σικελίας ἐκχωρήσαντες πρῶτον ὑπέμειναν
[2, 59]	ἔδωκεν δίκην μιᾶς ἡμέρας, ἐν	ᾗ	παρεισπεσόντος εἰς τὴν πόλιν Ἀράτου
[2, 61]	ἐπισημαίνεσθαι, τῆς δὲ Μεγαλοπολιτῶν γενναιότητος,	ᾗ	περὶ τοὺς αὐτοὺς ἐχρήσαντο καιρούς,
[2, 28]	πρὸς τὴν ἀπ´ οὐρᾶς ἐπιφάνειαν,	ᾗ	προσεδόκων τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον,
[2, 41]	τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων, ἐν	ᾗ	συνέβη πάσας τὰς πόλεις χωρισθείσας
[2, 19]	μετέσχον αὐτοῖς τῆς στρατείας. ἐν	ᾗ	τὴν ἔφοδον ποιησάμενοι διὰ Τυρρηνίας,
[2, 70]	τὴν τῶν Νεμέων πανήγυριν. ἐν	ᾗ	τυχὼν πάντων τῶν πρὸς ἀθάνατον
[2, 50]	ποθ´ ὁμολογουμένως τῶν συμβαινόντων αὐτὸς	ἀναλάβῃ	τὴν αἰτίαν, δόξαντος δικαίως τοῦτο
[2, 61]	τὴν Μεσσήνην γραμματοφόρους, ἀξιῶν αὐτοὺς	ἀβλαβῆ	κομισαμένους τὴν ἑαυτῶν πατρίδα κοινωνῆσαι
[2, 61]	ἀνελπίστως καὶ παραδόξως αὐτοῖς ἐξουσίας	ἀβλαβῆ	ταύτην ἀπολαβεῖν, προείλαντο στέρεσθαι χώρας,
[2, 33]	ταῖς σπείραις ἀναχώρησιν. εἰ γὰρ	συνέβη	βραχὺ μόνον πιεσθῆναι τῇ χώρᾳ
[2, 28]	ἐν δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ	συνέβη	Γάιον μὲν τὸν ὕπατον παραβόλως
[2, 64]	εἰς τὴν οἰκείαν. ὃ καὶ	συνέβη	γενέσθαι. τῆς γὰρ χώρας δῃουμένης
[2, 57]	προειρημένην ἁμαρτίαν ὡς καὶ περιβόητον	συνέβη	γενέσθαι τὸ πραχθὲν διὰ τὴν
[2, 68]	καὶ κρημνώδη γενέσθαι τοῖς πολεμίοις.	συνέβη	δ´, ὅπερ εἰκὸς ἦν, τοὐναντίον·
[2, 25]	τῇ τόλμῃ καὶ τῷ πλήθει,	συνέβη	διαφθαρῆναι μὲν τῶν Ῥωμαίων οὐκ
[2, 62]	τῶν δουλικῶν σωμάτων τὰ πλεῖστα	συνέβη	διαφυγεῖν εἰς τὴν Μεσσήνην. μέγιστον
[2, 5]	παραταξαμένων ἀμφοτέρων πρὸ τῆς πόλεως,	συνέβη	λειφθῆναι τοὺς Ἠπειρώτας, καὶ πολλοὺς
[2, 55]	καὶ τρισὶ μησὶ πρότερον αὐτῷ	συνέβη	παθεῖν παρεισπεσόντι κατὰ τὸν Κωλαιὸν
[2, 41]	ἐκ Μακεδονίας βασιλέων, ἐν ᾗ	συνέβη	πάσας τὰς πόλεις χωρισθείσας ἀφ´
[2, 39]	ἑκάστης πόλεως οὕτω παραλόγως διαφθαρέντων,	συνέβη	τὰς κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους
[2, 69]	καθ´ ὃν καιρὸν τῷ προειρημένῳ	συνέβη	τὸν μὲν ἵππον πεσεῖν πληγέντα
[2, 9]	ἐκθύμως δὲ βοηθούντων καὶ διαγωνιζομένων,	συνέβη	τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐπὶ πολὺν χρόνον
[2, 71]	αὐτοῦ. παραπλήσιον γὰρ δή τι	συνέβη	τούτοις (καὶ τοῖς) πρώτοις μετὰ
[2, 68]	μετάστασιν ἑαυτοῖς. ἐξ οὗ ταχέως	συνέβη	τραπέντας αὐτοὺς ὀλεθρίῳ χρήσασθαι φυγῇ,
[2, 1]	κατὰ τοῦτον ἀσεβήματα μέχρι τίνος	προύβη,	καὶ τίνα διέξοδον ἔλαβεν τὰ
[2, 33]	τὰ πρόσωπα καὶ πληγὴν ἐπὶ	πληγῇ	φέροντες διέφθειραν τοὺς πλείστους τῶν
[2, 71]	ἀρχῆς πρόθεσιν τὸ ποιῆσαι πᾶσιν	ἐναργῆ	καὶ γνώριμον τὴν ὑπάρχουσαν περὶ
[2, 70]	κατώρθωσε, τῇ δὲ παρακλήσει καὶ	κραυγῇ	τῇ κατ´ αὐτὸν τὸν κίνδυνον
[2, 68]	συνέβη τραπέντας αὐτοὺς ὀλεθρίῳ χρήσασθαι	φυγῇ,	κρημνώδη καὶ δύσβατον ἐχόντων ἐπὶ
[2, 53]	ἀνάσπαστος, ἀπολιπὼν τὰ προδεδηλωμένα προτερήματα,	φυγῇ	παραπλησίαν ἐποιεῖτο τὴν ἀποχώρησιν, δείσας
[2, 18]	διαστασιάσαντες πρὸς σφᾶς νυκτὸς ἐπιγενομένης	φυγῇ	παραπλησίαν ἐποιήσαντο τὴν ἀποχώρησιν εἰς
[2, 56]	ἐν τῇ πραγματείᾳ καταμαθεῖν. βουλόμενος	δὴ	διασαφεῖν τὴν ὠμότητα τὴν Ἀντιγόνου
[2, 8]	καὶ βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις· πειρασόμεθα	δὴ	θεοῦ βουλομένου σφόδρα καὶ ταχέως
[2, 17]	περὶ Καπύην καὶ Νώλην· ἃ	δὴ	καὶ διὰ τὸ πολλοῖς ἐμποδὼν
[2, 53]	τὴν τῶν Ἀργείων πόλιν. ὃ	δὴ	καὶ νομιστέον αἰτιώτατον γεγονέναι πραγμάτων
[2, 21]	ἀλλήλους, συμβαλόντες ἐκ παρατάξεων. ὅτε	δὴ	καὶ Ῥωμαῖοι κατάφοβοι γενόμενοι τὴν
[2, 21]	δημαγωγίαν εἰσηγησαμένου καὶ πολιτείαν, ἣν	δὴ	καὶ Ῥωμαίοις ὡς ἔπος εἰπεῖν
[2, 45]	περιστήσαντες αὐτοῖς τὸν πόλεμον. ὃ	δὴ	καὶ ταχέως ἂν ἐκ τῶν
[2, 36]	ἐπινοημάτων πόλεμον ἐξοίσων Ῥωμαίοις. ὃ	δὴ	καὶ τέλος ἐποίησε, πάνυ βραχὺν
[2, 7]	παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσιν. ἃ	δὴ	καὶ τότε παρὰ τῶν Ἑλλήνων
[2, 55]	τὴν εὐψυχίαν τῶν Μεγαλοπολιτῶν. ὃ	δὴ	καὶ τρισὶ μησὶ πρότερον αὐτῷ
[2, 14]	ἄρκτους, ὑπὲρ ὧν ὁ νῦν	δὴ	λόγος, ἀρετῇ καὶ μεγέθει διαφέροντα
[2, 41]	δὲ καὶ τυραννεῖσθαι· πλείστους γὰρ	δὴ	μονάρχους οὗτος ἐμφυτεῦσαι δοκεῖ τοῖς
[2, 14]	καὶ τὴν χώραν ἰδιωμάτων. Τῆς	δὴ	συμπάσης Ἰταλίας τῷ σχήματι τριγωνοειδοῦς
[2, 46]	ἀναδεικνύντα σφίσι πολέμιον ἑαυτόν, τότε	δὴ	συναθροίσαντες τοὺς Ἀχαιοὺς ἔκριναν μετὰ
[2, 16]	ἱστορούμενα παρὰ τοῖς Ἕλλησι, λέγω	δὴ	τὰ περὶ Φαέθοντα καὶ τὴν
[2, 16]	κατὰ Φαέθοντα πένθους, καὶ πᾶσαν	δὴ	τὴν τραγικὴν καὶ ταύτῃ προσεοικυῖαν
[2, 71]	ἀδελφὸς ὢν αὐτοῦ. παραπλήσιον γὰρ	δή	τι συνέβη τούτοις (καὶ τοῖς)
[2, 39]	τὴν ὅλην καλοκἀγαθίαν. ὁμολογουμένως γὰρ	δὴ	τότε ταύτην περὶ αὐτῶν πάντες
[2, 39]	ἀποβλέψαντες— σχεδὸν γὰρ ἐλαχίστην τότε	δὴ	τῶν Ἑλλήνων εἶχον— τὸ δὲ
[2, 24]	αὐτοῖς τότε δυνάμεως. μετὰ μὲν	δὴ	τῶν ὑπάτων ἐξεληλύθει τέτταρα στρατόπεδα
[2, 52]	τῶν Ὀνείων καλουμένων ὀρῶν, πᾶσαν	ἤδη	βεβαίως περιειληφὼς ταῖς ἐλπίσι τὴν
[2, 4]	βουλεύεσθαι περὶ τοῦ μέλλοντος ὡς	ἤδη	γεγονότος, μηδὲ προκατελπίζειν βεβαιουμένους ὑπὲρ
[2, 25]	ἐπ´ αὐτὴν ὥρμησαν τὴν Ῥώμην.	ἤδη	δ´ αὐτῶν περὶ πόλιν ὄντων
[2, 47]	πρὸς ἑτέρους ἐκτείνοντες τὰς χεῖρας,	ἤδη	δ´ ἐπὶ ποσὸν τοῦ πολέμου
[2, 27]	ποιούμενος τοῖς πολεμίοις τὴν πορείαν.	ἤδη	δὲ περὶ Τελαμῶνα τῆς Τυρρηνίας
[2, 43]	ἐπιβολῆς ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ λοιπὸν	ἤδη	διετέλει προστατῶν μὲν τοῦ τῶν
[2, 2]	ἕτερον αἱρεῖσθαι, καὶ τῶν πολιορκουμένων	ἤδη	κακῶς διακειμένων καὶ δοκούντων ἀν´
[2, 22]	ἐξάγειν ἐπὶ τοὺς ὅρους, ὡς	ἤδη	παρόντων εἰς τὴν χώραν τῶν
[2, 4]	τῶν ἐχθρῶν αὐτοὶ προσεδόκων ὅσον	ἤδη	πείσεσθαι, ταῦτα πράττειν αὐτοῖς ἐκείνοις
[2, 20]	ἰδεῖν οὐδὲ προσδοκῆσαι τῶν αὐτοῖς	ἤδη	πεπραγμένων· ἐξ ὧν πρός τε
[2, 25]	τούτοις συμβαλεῖν. ἐγγίσαντες δ´ ἀλλήλοις	ἤδη	περὶ δυσμὰς ἡλίου, τότε μὲν
[2, 35]	παλαιὸν ἀλλὰ καὶ καθ´ ἡμᾶς	ἤδη	πλεονάκις ἐξέπληξε τοὺς Ἕλληνας. διὸ
[2, 41]	δὲ πανταχόθεν ὁρῶν ὅσον οὐκ	ἤδη	πολεμηθησόμενον, ἀποθέμενος τὴν ἀρχὴν καὶ
[2, 17]	τὰ δὲ πρὸς τὸν Ἀδρίαν	ἤδη	προσήκοντα γένος ἄλλο πάνυ παλαιὸν
[2, 10]	φρονηματισθὲν ἐπὶ τῷ προτερήματι λοιπὸν	ἤδη	ῥᾳδίως ἐχρήσατο τῇ πολιορκίᾳ καὶ
[2, 54]	προσχωρησάντων αὐτῷ τῶν κατοικούντων, οὕτως	ἤδη	συνάπτοντος τοῦ χειμῶνος παρῆν εἰς
[2, 28]	δὲ ταῦτα τῶν πεζικῶν στρατοπέδων	ἤδη	σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις ἴδιον ἦν
[2, 13]	θεωροῦντες Ῥωμαῖοι μείζω καὶ φοβερωτέραν	ἤδη	συνιστάμενον δυναστείαν, ὥρμησαν ἐπὶ τὸ
[2, 37]	ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς οὕτως	ἤδη	{τῆς Ἰταλίας καὶ} τῆς ἀποδεικτικῆς
[2, 41]	εἰς δημοκρατίαν τὴν πολιτείαν. λοιπὸν	ἤδη	τοὺς ἑξῆς χρόνους μέχρι τῆς
[2, 36]	Καρχηδονίους καὶ Ῥωμαίους ἀπὸ τούτων	ἤδη	τῶν καιρῶν ἐν ὑποψίαις ἦν
[2, 51]	καλούμενον Ἑκατόμβαιον, πανδημεὶ διακινδυνεύοντες, τότ´	ἤδη	τῶν πραγμάτων οὐκέτι διδόντων ἀναστροφὴν
[2, 58]	καὶ δεινότερον οὐδ´ εἰπεῖν εὐμαρές.	ἐπειδὴ	γὰρ ἔδοξε σφίσι καθόλου τὴν
[2, 67]	ἐπειδὰνφοινικὶς ἐξαρθῇ παρὰ τοῦ βασιλέως.	~Ἐπειδὴ	δ´ ὁ μὲν καιρὸς ἧκε
[2, 37]	διὰ βραχέων ἀναδραμεῖν τοῖς χρόνοις,	ἐπειδὴ	περὶ μὲν ταύτην ὁλοσχερὴς ἐπαναίρεσις,
[2, 2]	προσφέρει λόγον τοῖς Αἰτωλοῖς φάσκων,	ἐπειδὴ	τὰς κακοπαθείας καὶ τοὺς κινδύνους
[2, 37]	τὸν προσαγορευθέντα συμμαχικόν. ἡμεῖς δ´	ἐπειδὴ	τάς τε περὶ Σικελίαν καὶ
[2, 71]	ἐνάτην καὶ τριακοστήν. ἡμεῖς δ´	ἐπειδὴ	τὴν ἐπίστασιν καὶ προκατασκευὴν τῆς
[2, 67]	μήτ´ ἐφ´ ἡγεμονίας τετάχθαι μηδεπώποτε	κομιδῇ	τε νέον ὑπάρχειν αὐτόν, παρακαλέσας
[2, 48]	Ἀχαιοὶ συνεχώρησαν πρεσβεύειν τοῖς Μεγαλοπολίταις.	σπουδῇ	δὲ συμμίξαντες οἱ περὶ τὸν
[2, 27]	ἔκ τινος τῶν ἀχθέντων αἰχμαλώτων	σπουδῇ	παρενέβαλον τοὺς πεζούς, ποιούμενοι τὴν
[2, 35]	μᾶλλον ἔγωγε παρωρμήθην ἐπὶ τὸ	κεφαλαιώδη	μὲν ἀνέκαθεν δὲ ποιήσασθαι τὴν
[2, 14]	ὧν δοκεῖ μοι χρήσιμον εἶναι	κεφαλαιώδη	μὲν ποιήσασθαι τὴν ἐξήγησιν, ἵνα
[2, 68]	φυγὴν ἐπὶ πολὺ καταφερῆ καὶ	κρημνώδη	γενέσθαι τοῖς πολεμίοις. συνέβη δ´,
[2, 68]	τραπέντας αὐτοὺς ὀλεθρίῳ χρήσασθαι φυγῇ,	κρημνώδη	καὶ δύσβατον ἐχόντων ἐπὶ πολὺ
[2, 6]	οἱ δὲ περὶ τὸν Σκερδιλαΐδαν	πεζῇ	πάλιν ἀνεχώρησαν διὰ τῶν παρὰ
[2, 66]	πρὸς αὐτῇ τῇ τοῦ λόφου	ῥίζῃ—	τοῖς δὲ Μεγαλοπολίταις καὶ τοῖς
[2, 56]	ἐὰν μὲν ἄρχων ἀδίκων χειρῶν	πάθῃ	τις τοῦτο, δικαίως κρίνεται πεπονθέναι·
[2, 2]	τὰ λεγόμενα καὶ παρακαλούντων τὰ	πλήθη	μὴ προδιαλαμβάνειν, ἀλλ´ ἀκέραιον ἐᾶν,
[2, 21]	Ἀριμίνου μετὰ δυνάμεως, διαπιστήσαντα τὰ	πλήθη	τῶν Βοίων καὶ στασιάσαντα πρός
[2, 2]	ᾧ ποτ´ ἂν ἡ τύχη	βουληθῇ	περιθεῖναι τοῦτον τὸν στέφανον, ἔδοξε
[2, 67]	οὗ καὶ μετὰ ταῦτα φανερὸν	ἐγενήθη	διότι τοῦ κατὰ τὸν Εὐκλείδαν
[2, 26]	πολεμίους ἢ τῆς λείας ἀποσπάσαι	δυνηθῇ.	~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς τούτους
[2, 58]	τῆς ἀγνοίας οὐδὲ τὸ παρακείμενον	ἠδυνήθη	συνεπιστῆσαι, πῶς οἱ αὐτοὶ κατὰ
[2, 7]	Ἑλλήνων εἰκότως ἂν τοῖς Ἠπειρώταις	ἀπηντήθη.	πρῶτον γὰρ τίς οὐκ ἂν
[2, 67]	τὸ δὲ σύνθημα τοῖς Ἰλλυριοῖς	ἀπεδόθη,	παρήγγειλαν δὲ ποιεῖν τὸ δέον
[2, 52]	τὸν Κλεομένη διαπεμπομένων καὶ καλούντων,	παρεδόθη	τοῖς Ἀχαιοῖς ἀφορμὴ καὶ πρόφασις
[2, 66]	καὶ τοῖς ἱππεῦσι παραπλησίως, ἐπειδὰνφοινικὶς	ἐξαρθῇ	παρὰ τοῦ βασιλέως. ~Ἐπειδὴ δ´
[2, 19]	Τρανσαλπίνων, δείσαντες μὴ πόλεμος αὐτοῖς	ἐγερθῇ	βαρύς, ἀπὸ μὲν αὑτῶν ἔτρεψαν
[2, 44]	μὲν τῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας	ἤρθη	κατὰ τὸ παρόν, ὑπεγένετο δὲ
[2, 39]	τὴν Μεγάλην Ἑλλάδα τότε προσαγορευομένην	ἐνεπρήσθη	τὰ συνέδρια τῶν Πυθαγορείων, μετὰ
[2, 8]	δεξαμένη τὴν παρρησίαν ἐπὶ τοσοῦτον	ἐξωργίσθη	πρὸς τὸ ῥηθὲν ὡς ὀλιγωρήσασα
[2, 45]	τὰς ἐπιβολὰς αὐτῶν. ὡς δ´	ἐχειρίσθη	τὰ ὅλα, δῆλον ἔσται διὰ
[2, 8]	τὴν Ἤπειρον πόλεων εὐδαιμονίᾳ— διπλασίως	ἐπερρώσθη	πρὸς τὴν κατὰ τῶν Ἑλλήνων
[2, 30]	τοῖς ἀκοντισταῖς τούτῳ τῷ τρόπῳ	κατελύθη,	τὸ δὲ τῶν Ἰνσόμβρων καὶ
[2, 11]	μετ´ ὀλίγων εἰς τὸν Ῥίζονα	διεσώθη,	πολισμάτιον εὖ πρὸς ὀχυρότητα κατεσκευασμένον,
[2, 64]	τὸν Ἀντίγονον. εἰ μὲν οὖν	συμβαίη	μὴ δυνάμενον αὐτὸν ὑποφέρειν τὸν
[2, 35]	ἀνδρῶν πλῆθος καταπλαγεὶς ἄν τις	ἀποσταίη	τῆς τελευταίας ἐλπίδος, τοῦ διαγωνίζεσθαι
[2, 37]	ἐν ἑτέροις δηλώσομεν, δέον ἂν	εἴη	καὶ πρὸ τῆς κατασκευῆς ἐπὶ
[2, 56]	τἀναντία γράφων αὐτῷ, χρήσιμον ἂν	εἴη,	μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον ἡμῖν, Ἀράτῳ
[2, 71]	τότε κατάστασιν δεδηλώκαμεν, καθῆκον ἂν	εἴη	παραγεγονότας ἐπὶ τοὺς καιροὺς τούτους
[2, 38]	τύχην μὲν λέγειν οὐδαμῶς ἂν	εἴη	πρέπον· φαῦλον γάρ· αἰτίαν δὲ
[2, 24]	συμπτώμασι περιβάλλειν Ῥωμαίους, ῥητέον ἂν	εἴη	τὴν παρασκευὴν καὶ τὸ πλῆθος
[2, 37]	τῆς ἑαυτῶν συντάξεως, πρέπον ἂν	εἴη	τούτων ἀφεμένους ἐπὶ τὰς κατὰ
[2, 7]	κοινὴν περὶ Γαλατῶν φήμην ὑπιδόμενος	εὐλαβηθείη	τούτοις ἐγχειρίσαι πόλιν εὐδαίμονα καὶ
[2, 62]	ἐξ ὧν οὐκ ἀπεοικὸς ἂν	φανείη	τὸ περὶ Πελοποννησίων ἄρτι ῥηθὲν
[2, 58]	καὶ τὴν αἰτίαν τῆς ὀργῆς	ἀνάγκη	διαφέρουσαν γεγονέναι περὶ τούτους. ~Πάλιν
[2, 64]	χώρας καταφθειρομένης ἕως τῶν τειχῶν	ἀνάγκη	τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ γινόμενον
[2, 56]	πολλὰ παρ´ ὅλην τὴν πραγματείαν	εἰκῇ	καὶ ὡς ἔτυχεν εἴρηκεν. πλὴν
[2, 62]	καὶ διότι τοῦτο νῦν οὐκ	εἰκῇ,	λόγῳ δέ τινι μᾶλλον ἀποφαινόμεθα,
[2, 30]	τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς ἀλογιστίας	εἰκῇ	προπίπτοντες καὶ διδόντες σφᾶς αὐτοὺς
[2, 11]	ἅμα τῷ στόλῳ καὶ τῇ	πεζικῇ	δυνάμει. ~Γνάιος μὲν οὖν Φόλουιος
[2, 44]	παρόν, ὑπεγένετο δὲ κοινωνικὴ καὶ	φιλική	τις αὐτοῖς διάθεσις. Δημητρίου δὲ
[2, 8]	ἀγομένης κατασκευῆς— πολὺ γὰρ ἡ	Φοινίκη	διέφερε τότε τῶν κατὰ τὴν
[2, 5]	τοῖς Ἠπειρώταις διέτριβον ἐν τῇ	Φοινίκῃ,	τὸ πλῆθος ὄντες εἰς ὀκτακοσίους,
[2, 44]	κατὰ τὸ παρόν, ὑπεγένετο δὲ	κοινωνικὴ	καὶ φιλική τις αὐτοῖς διάθεσις.
[2, 29]	ἐξ αὑτῶν δοκεῖν προΐεσθαι φωνήν.	ἐκπληκτικὴ	δ´ ἦν καὶ τῶν γυμνῶν
[2, 26]	εὐζώνους αὖθις ἐγχειρεῖν ὁλοσχερῶς, ἐὰν	δοκῇ,	τοῖς Ῥωμαίων πράγμασιν. δόξαντος δὲ
[2, 17]	τοῦτον ὃς ἂν πλείστους ἔχειν	δοκῇ	τοὺς θεραπεύοντας καὶ συμπεριφερομένους αὐτῷ.
[2, 12]	μέρη τῆς Εὐρώπης, ἔτι δ´	ἐπιπλοκὴ	μετὰ πρεσβείας εἰς τοὺς κατὰ
[2, 55]	οἳ διατρίβοντες ἐτύγχανον ἐν τῇ	Μεγάλῃ	πόλει, παρεισῆλθε διὰ τούτων λάθρᾳ
[2, 17]	χώρας ὀφθαλμιάσαντες, ἐκ μικρᾶς προφάσεως	μεγάλῃ	στρατιᾷ παραδόξως ἐπελθόντες ἐξέβαλον ἐκ
[2, 30]	ἦν, τοσούτῳ συνέβαινε μᾶλλον τὰ	βέλη	πίπτειν ἔνδον. τέλος δ´ οὐ
[2, 53]	ἐλπίδας, ἀλλ´ ἅμα τῷ τὸν	Ἀριστοτέλη	τὸν Ἀργεῖον ἐπαναστῆναι τοῖς Κλεομενισταῖς
[2, 23]	δὲ Γαισάται Γαλάται συστησάμενοι δύναμιν	πολυτελῆ	καὶ βαρεῖαν ἧκον ὑπεράραντες τὰς
[2, 65]	ἦν ὁμοῦ παράταξις ἐνεργὸς καὶ	παρεμβολὴ	δυσπρόσοδος· διὸ καὶ τὸ μὲν
[2, 49]	κἂν μὲν ἡ τύχη συνεπιλαμβάνηται,	μὴ	δεῖσθαι χρείας τῶν βοηθησόντων· ἂν
[2, 47]	μὲν ὑπολαμβάνοντες κάλλιστον εἶναι τὸ	μὴ	δι´ ἑτέρων σφίσι πορίζεσθαι τὴν
[2, 50]	πρὸς αὐτόν, περιχαρὴς ἦν τῷ	μὴ	διὰ κενῆς πεποιῆσθαι τὴν ἐπίνοιαν
[2, 52]	δυνάμεως ἐντὸς Πυλῶν· εἰ δὲ	μή,	διότι κωλύσουσι μεθ´ ὅπλων αὐτοῦ
[2, 64]	Ἀντίγονον. εἰ μὲν οὖν συμβαίη	μὴ	δυνάμενον αὐτὸν ὑποφέρειν τὸν ἐπιρραπισμὸν
[2, 39]	ἀνήκουσα πραγμάτων οὐκ ἐγίνετο, τῷ	μὴ	δύνασθαι φῦναι προστάτην ἄξιον τῆς
[2, 33]	πλάτος ἐπὶ τοσοῦτον ὥστ´ ἐὰν	μὴ	δῷ τις ἀναστροφὴν τοῖς χρωμένοις
[2, 68]	τὴν ὑπὸ πόδα διὰ τὸ	μὴ	καταλείπεσθαι τόπον εἰς ἀναχώρησιν καὶ
[2, 18]	γενομένης τῆς ἐφόδου προκαταληφθῆναι καὶ	μὴ	καταταχῆσαι τὰς τῶν συμμάχων ἁθροίσαντας
[2, 26]	εἶχον, ἀμύθητον— διόπερ ἔφη δεῖν	μὴ	κινδυνεύειν ἔτι μηδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς
[2, 16]	τοῦ παρόντος ὑπερθησόμεθα διὰ τὸ	μὴ	λίαν καθήκειν τῷ τῆς προκατασκευῆς
[2, 32]	τῶν Ἀνάρων χώρας, οἷς συμβαίνει	μὴ	μακρὰν ἀπὸ Μασσαλίας* ἔχειν τὴν
[2, 49]	κρατήσαντες τούτων οὐκ εὐδοκήσουσιν οὐδὲ	μὴ	μείνωσιν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων, ἔτι
[2, 37]	δὲ τούτῳ μόνῳ διαλλάττειν τοῦ	μὴ	μιᾶς πόλεως διάθεσιν ἔχειν σχεδὸν
[2, 42]	ἵνα καὶ τὰ τῆς προαιρέσεως	μὴ	μόνον διὰ τῆς ἡμετέρας ἀποφάσεως,
[2, 55]	ἐπιγενομένης παρ´ ὀλίγον ἦλθε τοῦ	μὴ	μόνον ἐκπεσεῖν, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[2, 37]	συντέλειαν τοῦτο τὸ μέρος ὥστε	μὴ	μόνον συμμαχικὴν καὶ φιλικὴν κοινωνίαν
[2, 29]	τοιαύτην συνέβαινε γίνεσθαι κραυγὴν ὥστε	μὴ	μόνον τὰς σάλπιγγας καὶ τὰς
[2, 41]	τοῦ προειρημένου παισὶν ἐπὶ τῷ	μὴ	νομίμως ἀλλὰ δεσποτικῶς αὐτῶν ἄρχειν,
[2, 49]	ἧς οὐχ οἷόν τε καθικέσθαι	μὴ	οὐ πρόσθεν καταλύσαντα τὴν Μακεδόνων
[2, 20]	περὶ σφῶν καὶ τῆς χώρας	μὴ	πάθωσι τὸ παραπλήσιον ἐξεστράτευσαν πανδημεὶ
[2, 53]	παραπλησίαν ἐποιεῖτο τὴν ἀποχώρησιν, δείσας	μὴ	πανταχόθεν αὐτὸν περιστῶσιν οἱ πολέμιοι.
[2, 69]	ὅσον οὔπω κλίνοντας, καταπλαγὴς ὢν	μὴ	πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς πολεμίους, ἠναγκάζετο
[2, 25]	ἐπιοῦσαν πολιορκεῖν τοὺς συμπεφευγότας, ἐὰν	μὴ	παραδῶσιν ἑαυτοὺς ἑκουσίως. ~Κατὰ δὲ
[2, 56]	προῃρημένοις κατακολουθεῖν περὶ τῶν Κλεομενικῶν,	μὴ	παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο τὸ μέρος,
[2, 9]	σφίσι βοηθεῖν κατὰ σπουδὴν καὶ	μὴ	περιιδεῖν σφᾶς αὐτοὺς ἀναστάτους γενομένους
[2, 39]	μὴ συγχωρούντων ἡττῆσθαι, τῶν δὲ	μὴ	πιστευόντων ὅτι νενικήκασιν. οὐ μὴν
[2, 12]	μάλιστα πρὸς τοὺς Ἕλληνας διέτεινε,	μὴ	πλεύσειν πλέον ἢ δυσὶ λέμβοις
[2, 50]	βουλεύσοιτο περὶ τῆς κοινῆς πολιτείας,	μή	ποθ´ ὁμολογουμένως τῶν συμβαινόντων αὐτὸς
[2, 19]	κινήματος ἐκ τῶν Τρανσαλπίνων, δείσαντες	μὴ	πόλεμος αὐτοῖς ἐγερθῇ βαρύς, ἀπὸ
[2, 14]	πᾶσαν περίμετρον τῶν προειρημένων πεδίων	μὴ	πολὺ λείπειν τῶν μυρίων σταδίων.
[2, 2]	λεγόμενα καὶ παρακαλούντων τὰ πλήθη	μὴ	προδιαλαμβάνειν, ἀλλ´ ἀκέραιον ἐᾶν, ᾧ
[2, 61]	ἐν ἀνθρώποις ἀναγκαιοτάτων χάριν τοῦ	μὴ	προδοῦναι τὴν πρὸς τοὺς συμμάχους
[2, 49]	αὐτὸν παρεκάλουν τοῖς πράγμασιν, ἵνα	μὴ	πρόηται τοὺς καιρούς, ἔτι δὲ
[2, 50]	γάρ, ὡς ἐπάνω προεῖπον, ἔσπευδεν	μὴ	προσδεηθῆναι τῆς βοηθείας· εἰ δ´
[2, 44]	καὶ τιμὰς προτείνοντα, τοῖς δὲ	μὴ	προσέχουσιν ἔτι μείζους ἐπανατεινόμενον φόβους
[2, 34]	Κλαύδιος καὶ Γνάιος Κορνήλιος τοῦ	μὴ	συγχωρηθῆναι τὴν εἰρήνην αὐτοῖς. οἱ
[2, 39]	προειρημένους, ὡς ἂν τῶν μὲν	μὴ	συγχωρούντων ἡττῆσθαι, τῶν δὲ μὴ
[2, 14]	βραχέος, ὃ προκαταλήγουσα λείπει τοῦ	μὴ	συνάπτειν αὐτῷ. παρὰ δὲ τὴν
[2, 35]	καὶ παράδοσιν τοῖς ἐπιγινομένοις, ἵνα	μὴ	τελέως οἱ μεθ´ ἡμᾶς ἀνεννόητοι
[2, 37]	δὲ καθικέσθαι δυνηθέντος διὰ τὸ	μὴ	τῆς κοινῆς ἐλευθερίας ἕνεκεν ἀλλὰ
[2, 45]	τῶν κατὰ λόγον ἐπετέλεσαν, εἰ	μὴ	τὸ κυριώτατον παρεῖδον τῆς προθέσεως,
[2, 35]	χειρισμοῦ τελέως εὐκαταφρόνητος διὰ τὸ	μὴ	τὸ πλεῖον ἀλλὰ συλλήβδην ἅπαν
[2, 56]	ἄσκεπτον τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα	μὴ	τὸ ψεῦδος ἐν τοῖς συγγράμμασιν
[2, 37]	σχεδὸν τὴν σύμπασαν Πελοπόννησον, τῷ	μὴ	τὸν αὐτὸν περίβολον ὑπάρχειν τοῖς
[2, 47]	διὰ τὰς προγεγενημένας εὐεργεσίας καὶ	μὴ	φαίνεσθαι πρὸς ἑτέρους ἐκτείνοντες τὰς
[2, 55]	Θεάρκης· ὃν εἰκότως ἐξαρνοῦνται Κλειτόριοι	μὴ	φῦναι παρὰ σφίσι, γενέσθαι δ´
[2, 38]	συντελεσθῆναι. ἔστι δ´ οὖν, ὡς	ἐμὴ	δόξα, τοιαύτη τις ἰσηγορίας καὶ
[2, 60]	ἀνελοῦσι καὶ τιμωρησαμένοις ἔπαινος καὶ	τιμὴ	συνεξηκολούθει παρὰ τοῖς ὀρθῶς λογιζομένοις.
[2, 25]	δὲ καθυπερεχόντων τῶν Κελτῶν τῇ	τόλμῃ	καὶ τῷ πλήθει, συνέβη διαφθαρῆναι
[2, 53]	χορηγίαις δαψιλεστέραις Ἀντιγόνου χρώμενος καὶ	τόλμῃ	καὶ φιλοτιμίᾳ μείζονι παρωρμημένος, ὅμως
[2, 18]	σύνεγγυς πολλοὺς ὑπηκόους ἐπεποίηντο, τῇ	τόλμῃ	καταπεπληγμένοι. μετὰ δέ τινα χρόνον
[2, 3]	μὲν τῷ παραδόξῳ καὶ τῇ	τόλμῃ	τῶν Ἰλλυριῶν ἦσαν ἐκπλαγεῖς· πεφρονηματισμένοι
[2, 52]	καὶ καλούντων, παρεδόθη τοῖς Ἀχαιοῖς	ἀφορμὴ	καὶ πρόφασις εὔλογος. ἧς ἐπιλαβόμενος
[2, 59]	ἀπὸ τοῦ τυράννου φόβον, Ἀριστόμαχος	ἀφορμῇ	ταύτῃ καὶ προφάσει χρησάμενος, ὥς
[2, 41]	καταποθείσης· αὗται δ´ εἰσὶν Πάτραι,	Δύμη,	Φαραί, Τριταία, Λεόντιον, (Αἴγιον) Αἴγειρα,
[2, 24]	ταῦτ´ ἦν. ἐν δὲ τῇ	Ῥώμῃ	διέτριβον ἡτοιμασμένοι χάριν τῶν συμβαινόντων
[2, 23]	στρατοπέδων, οἱ δ´ ἐν τῇ	Ῥώμῃ	πάντες περιδεεῖς ἦσαν, μέγαν καὶ
[2, 26]	διὰ Τυρρηνίας ἐμβεβληκότας συνεγγίζειν τῇ	Ῥώμῃ,	παρῆν βοηθῶν κατὰ σπουδὴν εὐτυχῶς
[2, 50]	ᾖ. τῶν δὲ περὶ τὸν	Νικοφάνη	καὶ Κερκιδᾶν ἐπανελθόντων εἰς οἶκον
[2, 48]	κατέστησαν αὐτοὺς τοὺς περὶ τὸν	Νικοφάνη	καὶ τὸν Κερκιδᾶν πρεσβευτὰς πρός
[2, 50]	κατ´ ἰδίαν τῶν περὶ τὸν	Νικοφάνη	τὴν τοῦ βασιλέως αἵρεσιν, ἣν
[2, 48]	δὲ συμμίξαντες οἱ περὶ τὸν	Νικοφάνη	τῷ βασιλεῖ διελέγοντο περὶ μὲν
[2, 42]	δι´ αὐτῶν τῶν πραγμάτων πίστεως	τυγχάνῃ,	διότι μία τις ἀεὶ τῶν
[2, 15]	Ταυρίσκοι καὶ Ἄγωνες καὶ πλείω	γένη	βαρβάρων ἕτερα. Τρανσαλπῖνοί γε μὴν
[2, 8]	ἡ δὲ γυναικοθύμως καὶ ἀλογίστως	δεξαμένη	τὴν παρρησίαν ἐπὶ τοσοῦτον ἐξωργίσθη
[2, 4]	δὲ βασιλείαν ἡ γυνὴ Τεύτα	διαδεξαμένη	τὸν κατὰ μέρος χειρισμὸν τῶν
[2, 38]	καὶ λόγῳ προσηγάγετο· τινὰς δὲ	βιασαμένη	σὺν καιρῷ παραχρῆμα πάλιν εὐδοκεῖν
[2, 40]	τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐποίησε φανεράν,	ἐπιτελεσαμένη	τὸ κάλλιστον ἔργον, τὴν Πελοποννησίων
[2, 8]	ἐπέσχεν διὰ τὰς ἐγχωρίους ταραχάς,	καταστησαμένη	δὲ ταχέως τὰ κατὰ τοὺς
[2, 12]	τὴν ἐαρινὴν ὥραν ἡ Τεύτα	διαπρεσβευσαμένη	πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ποιεῖται συνθήκας,
[2, 52]	πόλεως ἀπαλλάττεσθαι, πρὸς δὲ τὸν	Κλεομένη	διαπεμπομένων καὶ καλούντων, παρεδόθη τοῖς
[2, 66]	Ὄλυμπον πρὸς τοὺς περὶ τὸν	Κλεομένη	διέγνω ποιεῖσθαι τὴν μάχην. προτάξας
[2, 63]	πρεσβευτὴν ἐλθεῖν ἀγγέλλοντα πρὸς τὸν	Κλεομένη	διότι Πτολεμαῖος τὸ μὲν χορηγεῖν
[2, 46]	κατὰ τοὺς ἑξῆς χρόνους τὸν	Κλεομένη	θρασέως ἐποικοδομοῦντα μὲν τὸ καλούμενον
[2, 47]	πλείους αἰτίας. τόν τε γὰρ	Κλεομένη	καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς ἀνταγωνιστὰς παρασκευάζειν
[2, 49]	ἔφασαν τοὺς Ἀχαιοὺς πρὸς τὸν	Κλεομένη·	κἂν μὲν ἡ τύχη συνεπιλαμβάνηται,
[2, 52]	προσπιπτόντων ὅσον οὔπω παρεῖναι τὸν	Κλεομένη	μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς Θετταλίαν,
[2, 54]	Ὀρχομενοῦ στρατιώτας παραβεβοηθηκέναι πρὸς τὸν	Κλεομένη,	παραυτίκα ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἠπείγετο. καὶ
[2, 65]	τῶν τόπων ὀχυρότητα καὶ τὸν	Κλεομένη	πᾶσι τοῖς οἰκείοις μέρεσι τῆς
[2, 49]	καὶ Βοιωτῶν ἐν Πελοποννήσῳ πρὸς	Κλεομένη	πολεμεῖν ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων
[2, 66]	πρὸς πᾶν ἑτοίμως ἀντικινεῖσθαι τὸν	Κλεομένη,	τῆς μὲν τοιαύτης ἐπινοίας ἀπέστη,
[2, 46]	μόνον ἰδεῖν ἀξιόχρεων γενόμενον ἀνταγωνιστὴν	Κλεομένη	τοῖς Ἀχαιοῖς, ἔγνω δεῖν εἰς
[2, 38]	τοὺς ἀναγκασθέντας. οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν	ὑπολειπομένη	πλεονέκτημα τῶν ἐξ ἀρχῆς, ἴσα
[2, 4]	ἀποβλέπουσα, τῶν δ´ ἐκτὸς οὐδὲν	περισκεπτομένη	πρῶτον μὲν συνεχώρησε τοῖς κατ´
[2, 3]	καὶ χρησάμενοι τῇ παρ´ αὐτοῖς	εἰθισμένῃ	τάξει προῆγον κατὰ σπείρας ἐπὶ
[2, 4]	διὰ τῆς τῶν φίλων πίστεως.	χρωμένη	δὲ λογισμοῖς γυναικείοις καὶ πρὸς
[2, 38]	τῆς προκειμένης ἐπιβολῆς, δύο συνεργοῖς	χρωμένη	τοῖς ἰσχυροτάτοις, ἰσότητι καὶ φιλανθρωπίᾳ.
[2, 41]	Φαραί, Τριταία, Λεόντιον, (Αἴγιον) Αἴγειρα,	Πελλήνη,	Βοῦρα, Καρύνεια. κατὰ δὲ τοὺς
[2, 50]	ἄρα πρὸς τοῦτο τὸ μέρος	ἀντιβαίνῃ	τὰ τῆς τύχης, πρότερον ἔφη
[2, 33]	ὡς δεῖ ποιεῖσθαι τὸν ἀγῶνα	κοινῇ	καὶ κατ´ ἰδίαν ἑκάστους. συνεωρακότες
[2, 37]	αὐτήν, τἄλλα δ´ εἶναι καὶ	κοινῇ	καὶ κατὰ πόλεις ἑκάστοις ταὐτὰ
[2, 8]	διήκουεν. καταπαυσάντων δὲ τὸν λόγον,	κοινῇ	μὲν ἔφη πειρᾶσθαι φροντίζειν ἵνα
[2, 8]	ἐστὶ τὰ κατ´ ἰδίαν ἀδικήματα	κοινῇ	μεταπορεύεσθαι καὶ βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις·
[2, 9]	καὶ προσδεξάμενοι τοὺς λόγους ἐπλήρωσαν	κοινῇ	τὰς τῶν Ἀχαιῶν δέκα ναῦς
[2, 4]	βίον. τὴν δὲ βασιλείαν ἡ	γυνὴ	Τεύτα διαδεξαμένη τὸν κατὰ μέρος
[2, 69]	περὶ τοὺς ἱππεῖς συνετελεῖτο κίνδυνος,	ἐκπρεπῆ	ποιουμένων τὴν χρείαν τῶν Ἀχαϊκῶν
[2, 54]	Μακεδόνων ἐνεργῶς χρωμένων τῇ τε	λοιπῇ	πολιορκίᾳ καὶ τοῖς ὀρύγμασι, ταχέως
[2, 31]	οὕτω καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ	διεφθάρη,	πᾶσι μὲν Ἰταλιώταις, μάλιστα δὲ
[2, 16]	ἁπλῆν, σχίζεται δ´ εἰς δύο	μέρη	κατὰ τοὺς προσαγορευομένους Τριγαβόλους· τούτων
[2, 69]	πεντακισχιλίους. ὧν ποτὲ μὲν κατὰ	μέρη,	ποτὲ δ´ ὁλοσχερῶς συμπιπτόντων, διαφέρουσαν
[2, 2]	τὴν Ἰλλυρίδα καὶ ταῦτα τὰ	μέρη	τῆς Εὐρώπης ἐπεβάλοντο ποιεῖσθαι μετὰ
[2, 12]	τὴν Ἰλλυρίδα καὶ ταῦτα τὰ	μέρη	τῆς Εὐρώπης, ἔτι δ´ ἐπιπλοκὴ
[2, 68]	τὸ τὴν φυγὴν ἐπὶ πολὺ	καταφερῆ	καὶ κρημνώδη γενέσθαι τοῖς πολεμίοις.
[2, 67]	οὔσας, κατ´ οὐρὰν προσπίπτοντες εἰς	ὁλοσχερῆ	κίνδυνον ἦγον τοὺς πρὸς τὸν
[2, 10]	πλοίων ἐκυρίευσαν τετρηρικῶν, μίαν δὲ	πεντήρη	σὺν αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσιν ἐβύθισαν,
[2, 61]	τὰς μεγίστας ἀπονέμομεν, τίνα γε	χρὴ	περὶ Μεγαλοπολιτῶν ἔχειν διάληψιν; ἆρ´
[2, 17]	ἱστοροῦντας τὰς Τυρρηνῶν δυναστείας οὐ	χρὴ	ποιεῖσθαι τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ τὴν
[2, 49]	ἔτι δὲ δυναμένοις σῴζεσθαι Πελοποννησίοις	ἐπαρκέσῃ·	περὶ δὲ πίστεως καὶ χάριτος
[2, 2]	Αἰτωλοῖς, ὃς ἂν ἐπικατασταθεὶς στρατηγὸς	κρατήσῃ	τῆς πόλεως, κοινὴν ποιεῖν τῷ
[2, 8]	ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις ἐχρήσατο παρρησίᾳ	καθηκούσῃ	μέν, οὐδαμῶς δὲ πρὸς καιρόν.
[2, 41]	φρουράν, ἀπολωλότα δὲ τὸν ἐν	τῇ	Βούρᾳ μόναρχον διὰ Μάργου καὶ
[2, 5]	λοιπὴν ῥᾳθυμίαν ἐκπορεύονται νυκτός· καὶ	τῇ	γεφύρᾳ σανίδας ἐπιβαλόντες τόν τε
[2, 40]	δηλοῦν, ἀεὶ κατὰ τὸ πρέπον	τῇ	γραφῇ ποιούμενοι τὴν ἐπίστασιν. τῶν
[2, 70]	παρατάξεως τῇ μὲν μάχῃ κατώρθωσε,	τῇ	δὲ παρακλήσει καὶ κραυγῇ τῇ
[2, 51]	δὲ τρίτον ὁλοσχερῶς ἔπταισαν ἐν	τῇ	Δυμαίᾳ περὶ τὸ καλούμενον Ἑκατόμβαιον,
[2, 19]	καὶ Γαλάται παρετάξαντο Ῥωμαίοις ἐν	τῇ	Καμερτίων χώρᾳ καὶ πολλοὺς αὐτῶν
[2, 70]	τῇ δὲ παρακλήσει καὶ κραυγῇ	τῇ	κατ´ αὐτὸν τὸν κίνδυνον ἐκθύμως
[2, 3]	~δεδογμένων δὲ τούτων, καὶ δέον	τῇ	κατὰ πόδας ἡμέρᾳ γενέσθαι τὴν
[2, 48]	τῷ πολέμῳ διὰ τὸ παρακειμένους	τῇ	Λακεδαίμονι προπολεμεῖν τῶν ἄλλων, οὐ
[2, 20]	πρὸς Ῥωμαίους. ἡττηθέντες δ´ ὁλοσχερῶς	τῇ	μάχῃ μόλις εἶξαν ταῖς ψυχαῖς
[2, 19]	τῆς πόλεως ἡττήθησαν. ἐν δὲ	τῇ	μάχῃ ταύτῃ Λευκίου τοῦ στρατηγοῦ
[2, 33]	ἦσαν. ~Δοκοῦσι δ´ ἐμφρόνως κεχρῆσθαι	τῇ	μάχῃ ταύτῃ Ῥωμαῖοι, τῶν χιλιάρχων
[2, 20]	λίμνην παρετάξαντο Ῥωμαίοις. ἐν δὲ	τῇ	μάχῃ ταύτῃ Τυρρηνῶν μὲν οἱ
[2, 34]	νώτου καὶ κατὰ κέρας, δυσχρηστούμενοι	τῇ	μάχῃ τέλος ἐτράπησαν ὑπ´ αὐτῶν
[2, 55]	φυγάδων, οἳ διατρίβοντες ἐτύγχανον ἐν	τῇ	Μεγάλῃ πόλει, παρεισῆλθε διὰ τούτων
[2, 70]	χώρᾳ καὶ συμβαλὼν ἐκ παρατάξεως	τῇ	μὲν μάχῃ κατώρθωσε, τῇ δὲ
[2, 25]	ἀπαλλάττοντες ἐκ τῆς προγεγενημένης ἐν	τῇ	νυκτὶ πορείας καὶ κακοπαθείας καὶ
[2, 3]	ποιησάμενοι τὴν ἀπόβασιν καὶ χρησάμενοι	τῇ	παρ´ αὐτοῖς εἰθισμένῃ τάξει προῆγον
[2, 4]	κατὰ τῶν πολεμίων. Αἰτωλοὶ δὲ	τῇ	παραδόξῳ χρησάμενοι συμφορᾷ πάντας ἐδίδαξαν
[2, 8]	εἰς τὴν Ῥώμην, διοργισθέντες ἐπὶ	τῇ	παρανομίᾳ τῆς γυναικὸς εὐθέως περὶ
[2, 61]	δὲ ταῦτα πάλιν ὁλοσχερῶς ἔπταισαν	τῇ	πατρίδι διὰ τὴν πρὸς τοὺς
[2, 11]	Ἐπίδαμνον ἅμα τῷ στόλῳ καὶ	τῇ	πεζικῇ δυνάμει. ~Γνάιος μὲν οὖν
[2, 44]	τῶν Ἀχαιῶν. οἱ γὰρ ἐν	τῇ	Πελοποννήσῳ μόναρχοι δυσελπιστήσαντες ἐπὶ τῷ
[2, 55]	τὸ Λύκαιον καὶ μετὰ ταῦτα	τῇ	περὶ Λαδόκεια μάχῃ, λαβὼν συνεργούς
[2, 55]	ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔν τε	τῇ	περὶ τὸ Λύκαιον καὶ μετὰ
[2, 5]	Φοινίκην καὶ προβαλόμενοι τὸν παρὰ	τῇ	πόλει ῥέοντα ποταμὸν ἐστρατοπέδευσαν, τῆς
[2, 10]	προτερήματι λοιπὸν ἤδη ῥᾳδίως ἐχρήσατο	τῇ	πολιορκίᾳ καὶ τεθαρρηκότως. οἱ δὲ
[2, 56]	αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ δύναμιν ἐν	τῇ	πραγματείᾳ καταμαθεῖν. βουλόμενος δὴ διασαφεῖν
[2, 9]	Ἐπιδάμνιοι μὲν οὖν ἐν ταύτῃ	τῇ	πράξει διὰ μὲν τὴν ὀλιγωρίαν
[2, 1]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΔΕΥΤΕΡΑ. ~Ἐν μὲν	τῇ	πρὸ ταύτης βύβλῳ διεσαφήσαμεν πότε
[2, 42]	τούτῳ τῷ τρόπῳ καὶ ταύτῃ	τῇ	προθέσει τοῦτο τοὔργον ἐπετέλεσαν, τὰ
[2, 24]	χώρας ταῦτ´ ἦν. ἐν δὲ	τῇ	Ῥώμῃ διέτριβον ἡτοιμασμένοι χάριν τῶν
[2, 23]	τῶν στρατοπέδων, οἱ δ´ ἐν	τῇ	Ῥώμῃ πάντες περιδεεῖς ἦσαν, μέγαν
[2, 26]	Κελτοὺς διὰ Τυρρηνίας ἐμβεβληκότας συνεγγίζειν	τῇ	Ῥώμῃ, παρῆν βοηθῶν κατὰ σπουδὴν
[2, 54]	τῶν δὲ Μακεδόνων ἐνεργῶς χρωμένων	τῇ	τε λοιπῇ πολιορκίᾳ καὶ τοῖς
[2, 71]	τὴν βύβλον ταύτην ἀφορίζειν ἀκολούθως	τῇ	τε τῶν προγεγονότων πραγμάτων περιγραφῇ
[2, 25]	τέλος δὲ καθυπερεχόντων τῶν Κελτῶν	τῇ	τόλμῃ καὶ τῷ πλήθει, συνέβη
[2, 18]	τῶν σύνεγγυς πολλοὺς ὑπηκόους ἐπεποίηντο,	τῇ	τόλμῃ καταπεπληγμένοι. μετὰ δέ τινα
[2, 3]	ἐπὶ μὲν τῷ παραδόξῳ καὶ	τῇ	τόλμῃ τῶν Ἰλλυριῶν ἦσαν ἐκπλαγεῖς·
[2, 66]	τῷ Γοργύλῳ ποταμῷ πρὸς αὐτῇ	τῇ	τοῦ λόφου ῥίζῃ— τοῖς δὲ
[2, 39]	ἐπὶ τὰς διαλύσεις, Ἀχαιοῖς καὶ	τῇ	τούτων πίστει συνεχρήσαντο πρὸς τὴν
[2, 25]	αἱ προκαθήμεναι τῶν Ῥωμαίων ἐν	τῇ	Τυρρηνίᾳ δυνάμεις. οἱ δ´ ἀκούσαντες
[2, 64]	πόλεως ἅλωσιν Ἀντιγόνου παραχειμάζοντος ἐν	τῇ	τῶν Ἀργείων πόλει, συναγαγὼν Κλεομένης
[2, 71]	τῶν προγεγονότων πραγμάτων περιγραφῇ καὶ	τῇ	τῶν κεχειρικότων τὰ πρὸ τοῦ
[2, 46]	μὲν τὸ καλούμενον Ἀθήναιον ἐν	τῇ	τῶν Μεγαλοπολιτῶν χώρᾳ, πρόδηλον δὲ
[2, 21]	οἱ Βοῖοι διὰ τὸ συντερμονεῖν	τῇ	τῶν Ῥωμαίων χώρᾳ, νομίσαντες οὐχ
[2, 19]	συμβαλόντες πᾶσι τοῖς στρατοπέδοις ἐν	τῇ	τῶν Σεντινατῶν χώρᾳ πρὸς τοὺς
[2, 52]	τελευταῖον Κόρινθον, αὐτὸς μὲν προσεστρατοπέδευσε	τῇ	τῶν Σικυωνίων πόλει, τοὺς δ´
[2, 11]	τὴν Ἴσσαν οἱ μὲν ἐν	τῇ	Φάρῳ διὰ τὸν Δημήτριον ἀβλαβεῖς
[2, 5]	παρὰ τοῖς Ἠπειρώταις διέτριβον ἐν	τῇ	Φοινίκῃ, τὸ πλῆθος ὄντες εἰς
[2, 70]	καταλαβὼν δὲ τοὺς Ἰλλυριοὺς ἐν	τῇ	χώρᾳ καὶ συμβαλὼν ἐκ παρατάξεως
[2, 33]	γὰρ συνέβη βραχὺ μόνον πιεσθῆναι	τῇ	χώρᾳ τοὺς ἄνδρας κατὰ τὴν
[2, 31]	θριάμβου διακόσμησιν. Ἡ μὲν οὖν	βαρυτάτη	τῶν Κελτῶν ἔφοδος οὕτω καὶ
[2, 44]	Δημητρίου δὲ βασιλεύσαντος δέκα μόνον	ἔτη	καὶ μεταλλάξαντος τὸν βίον περὶ
[2, 43]	προειρημένου στρατηγοῦντος Ἄρατος ὁ Σικυώνιος,	ἔτη	μὲν ἔχων εἴκοσι, τυραννουμένην δ´
[2, 21]	δ´ ἐκ τῶν προειρημένων ἐλαττωμάτων	ἔτη	μὲν πέντε καὶ τετταράκοντα τὴν
[2, 1]	δ´ ἐν τοῖς τόποις τούτοις	ἔτη	σχεδὸν ἐννέα καὶ πολλοὺς μὲν
[2, 43]	πράξεις ἐνεργημάτων. ~Εἴκοσι μὲν οὖν	ἔτη	τὰ πρῶτα καὶ πέντε συνεπολιτεύσαντο
[2, 18]	τούτου τοῦ φόβου τριακαίδεκα μὲν	ἔτη	τὴν ἡσυχίαν ἔσχον, μετὰ δὲ
[2, 19]	ἐποιήσαντο καὶ συνθήκας. ~ἐν αἷς	ἔτη	τριάκοντα μείναντες ἐμπεδῶς, αὖθις γενομένου
[2, 36]	γὰρ τούτων παρεξέβημεν τῆς ἐξηγήσεως—	ἔτη	χειρίσας ὀκτὼ τὰ κατὰ τὴν
[2, 17]	εἶναι καὶ γνωρίζεσθαι μεγάλην ἐπ´	ἀρετῇ	δόξαν εἴληφεν. διὸ καὶ τοὺς
[2, 14]	ὧν ὁ νῦν δὴ λόγος,	ἀρετῇ	καὶ μεγέθει διαφέροντα τῶν κατὰ
[2, 49]	χρείας τῶν βοηθησόντων· ἂν δ´	ἀντιπίπτῃ	τὰ τῆς τύχης, Αἰτωλοὶ δὲ
[2, 41]	~Ὀλυμπιὰς μὲν ἦν εἰκοστὴ καὶ	τετάρτη	πρὸς ταῖς ἑκατόν, ὅτε Πατρεῖς
[2, 1]	Καρχηδόνιοι παρέδοσαν Ἀσδρούβᾳ, τῷ ´κείνου	κηδεστῇ	καὶ τριηράρχῳ. ~Κατὰ δὲ τοὺς
[2, 66]	Κλεομένη, τῆς μὲν τοιαύτης ἐπινοίας	ἀπέστη,	τέλος δ´ ἐξ ὁμολόγου διὰ
[2, 41]	ἀρτίως εἶπον. ~Ὀλυμπιὰς μὲν ἦν	εἰκοστὴ	καὶ τετάρτη πρὸς ταῖς ἑκατόν,
[2, 17]	Λίγγονες, τὰ δὲ τελευταῖα πρὸς	θαλάττῃ	Σήνωνες. τὰ μὲν οὖν ἐπιφανέστατα
[2, 17]	τῷ κόσμῳ βραχεῖ διαφέροντες Κελτῶν,	γλώττῃ	δ´ ἀλλοίᾳ χρώμενοι. περὶ ὧν
[2, 8]	τὸ ταύτην ἔτι μόνην ἀπειθεῖν	αὐτῇ.	κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[2, 5]	ἐξ ἐφόδου καὶ τῶν ἐν	αὐτῇ	κύριοι κατέστησαν, συνεργησάντων ἔσωθεν αὐτοῖς
[2, 66]	ἐν τῷ Γοργύλῳ ποταμῷ πρὸς	αὐτῇ	τῇ τοῦ λόφου ῥίζῃ— τοῖς
[2, 38]	καιρῷ παραχρῆμα πάλιν εὐδοκεῖν ἐποίησεν	αὑτῇ	τοὺς ἀναγκασθέντας. οὐδενὶ γὰρ οὐδὲν
[2, 38]	τῆς παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς ὑπαρχούσης.	αὕτη	τινὰς μὲν ἐθελοντὴν αἱρετιστὰς εὗρε
[2, 22]	στρατεύειν Γαισάτους· ἡ γὰρ λέξις	αὕτη	τοῦτο σημαίνει κυρίως. ὧν τοῖς
[2, 41]	μὲν οὖν ἀνώτερον τούτων χρόνους	τοιαύτη	τις ἦν ἡ περὶ τὸ
[2, 38]	δ´ οὖν, ὡς ἐμὴ δόξα,	τοιαύτη	τις ἰσηγορίας καὶ παρρησίας καὶ
[2, 59]	τοῦ τυράννου φόβον, Ἀριστόμαχος ἀφορμῇ	ταύτῃ	καὶ προφάσει χρησάμενος, ὥς τινων
[2, 19]	ἡττήθησαν. ἐν δὲ τῇ μάχῃ	ταύτῃ	Λευκίου τοῦ στρατηγοῦ τελευτήσαντος Μάνιον
[2, 65]	στοχαζόμενος ἐκ τῶν κατὰ λόγον	ταύτῃ	ποιήσασθαι τοὺς ὑπεναντίους τὴν εἰσβολήν·
[2, 16]	πᾶσαν δὴ τὴν τραγικὴν καὶ	ταύτῃ	προσεοικυῖαν ὕλην ἐπὶ μὲν τοῦ
[2, 33]	δ´ ἐμφρόνως κεχρῆσθαι τῇ μάχῃ	ταύτῃ	Ῥωμαῖοι, τῶν χιλιάρχων ὑποδειξάντων ὡς
[2, 9]	πόλεως. Ἐπιδάμνιοι μὲν οὖν ἐν	ταύτῃ	τῇ πράξει διὰ μὲν τὴν
[2, 42]	καταδουλουμένους, τούτῳ τῷ τρόπῳ καὶ	ταύτῃ	τῇ προθέσει τοῦτο τοὔργον ἐπετέλεσαν,
[2, 20]	Ῥωμαίοις. ἐν δὲ τῇ μάχῃ	ταύτῃ	Τυρρηνῶν μὲν οἱ πλεῖστοι κατεκόπησαν,
[2, 23]	ἐξαπέστειλαν ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, τηρήσοντα	ταύτῃ	τῶν ἐναντίων τὴν ἔφοδον, ἕνα
[2, 12]	τοὺς Ἰλλυριούς. Ἡ μὲν οὖν	πρώτη	διάβασις Ῥωμαίων μετὰ δυνάμεως εἰς
[2, 16]	μὲν μέχρι πόλεως Πίσης, ἣ	πρώτη	κεῖται τῆς Τυρρηνίας ὡς πρὸς
[2, 52]	δὲ πάλαι μὲν ἦν ἐν	παρασκευῇ,	καραδοκῶν τὸ μέλλον κατὰ τὰς
[2, 12]	ὁ δὲ Ποστόμιος ὑπολειπόμενος τετταράκοντα	σκάφη	καὶ στρατόπεδον ἐκ τῶν περικειμένων
[2, 10]	τὸ παρὸν) τὰ τῶν ἀντιπάλων	σκάφη,	προσκρεμαμένων αὐτοῖς περὶ τοὺς ἐμβόλους
[2, 40]	ἀεὶ κατὰ τὸ πρέπον τῇ	γραφῇ	ποιούμενοι τὴν ἐπίστασιν. τῶν μέντοι
[2, 71]	τῇ τε τῶν προγεγονότων πραγμάτων	περιγραφῇ	καὶ τῇ τῶν κεχειρικότων τὰ
[2, 50]	ἀντιβαίνῃ τὰ τῆς τύχης, πρότερον	ἔφη	δεῖν ἐξελέγξαντας πάσας τὰς ἐν
[2, 26]	ἀποσκευῆς ἧς εἶχον, ἀμύθητον— διόπερ	ἔφη	δεῖν μὴ κινδυνεύειν ἔτι μηδὲ
[2, 8]	δὲ τὸν λόγον, κοινῇ μὲν	ἔφη	πειρᾶσθαι φροντίζειν ἵνα μηδὲν ἀδίκημα
[2, 68]	τοῖς πολεμίοις τὰ μὲν ἐκείνων	στίφη	συνταράττειν καὶ διαλύειν, αὐτοὺς δ´
[2, 71]	κεχειρικότων τὰ πρὸ τοῦ δυναστῶν	καταστροφῇ.
[2, 70]	συμβαλὼν ἐκ παρατάξεως τῇ μὲν	μάχῃ	κατώρθωσε, τῇ δὲ παρακλήσει καὶ
[2, 55]	μετὰ ταῦτα τῇ περὶ Λαδόκεια	μάχῃ,	λαβὼν συνεργούς τινας τῶν ἐκ
[2, 20]	Ῥωμαίους. ἡττηθέντες δ´ ὁλοσχερῶς τῇ	μάχῃ	μόλις εἶξαν ταῖς ψυχαῖς καὶ
[2, 18]	καταπεπληγμένοι. μετὰ δέ τινα χρόνον	μάχῃ	νικήσαντες Ῥωμαίους καὶ τοὺς μετὰ
[2, 19]	πόλεως ἡττήθησαν. ἐν δὲ τῇ	μάχῃ	ταύτῃ Λευκίου τοῦ στρατηγοῦ τελευτήσαντος
[2, 33]	~Δοκοῦσι δ´ ἐμφρόνως κεχρῆσθαι τῇ	μάχῃ	ταύτῃ Ῥωμαῖοι, τῶν χιλιάρχων ὑποδειξάντων
[2, 20]	παρετάξαντο Ῥωμαίοις. ἐν δὲ τῇ	μάχῃ	ταύτῃ Τυρρηνῶν μὲν οἱ πλεῖστοι
[2, 34]	καὶ κατὰ κέρας, δυσχρηστούμενοι τῇ	μάχῃ	τέλος ἐτράπησαν ὑπ´ αὐτῶν τῶν
[2, 4]	νέμειν δὲ μερίδα τῷ παραδόξῳ	πανταχῇ	μὲν ἀνθρώπους ὄντας, μάλιστα δ´
[2, 17]	κατὰ τὰς περιστάσεις ῥᾳδίως δύνασθαι	πανταχῇ	περιαγαγεῖν καὶ μεθιστάναι κατὰ τὰς
[2, 1]	Καρχηδονίων ἐπικρατείας. νυνὶ δὲ τὰ	συνεχῆ	τούτοις πειρασόμεθα δηλοῦν, κεφαλαιωδῶς ἑκάστων
[2, 40]	ὑπὸ τῶν ἐκ Μακεδονίας βασιλέων	ἀρχὴ	πάλιν ἐγένετο καὶ σύννευσις τῶν
[2, 2]	ἐᾶν, ᾧ ποτ´ ἂν ἡ	τύχη	βουληθῇ περιθεῖναι τοῦτον τὸν στέφανον,
[2, 66]	εὐφυεῖς καὶ παραπλησίους ἡγεμόνας ἡ	τύχη	συνέβαλε τούτους τοὺς ἄνδρας. πρὸς
[2, 49]	τὸν Κλεομένη· κἂν μὲν ἡ	τύχη	συνεπιλαμβάνηται, μὴ δεῖσθαι χρείας τῶν
[2, 70]	χώραν. οὕτως ἀεί ποθ´ ἡ	τύχη	τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων παρὰ
[2, 20]	διαφθορᾶς. ἐν γὰρ τούτοις ἡ	τύχη	τοῖς καιροῖς ὡσανεὶ λοιμικήν τινα