Chapitre
[1]	φύσιν ἡγουμένοις, ἐὰν οὖσα γενναία	καὶ	ἀγαθὴ παιδείας ἐνδεὴς γένηται, πολλὰ
[36]	οὐκ ἀνδρὸς ἔργον ἐστὶ μεγάλου	καὶ	ἀγαθοῦ; καὶ μὴν οὐδενὶ μᾶλλον
[10]	μισθόν, οὐ τιμὴν ἡγούμενος ἐᾶν,	καὶ	ἀγαπήσειν ὡς εἷς ἕκαστος τὴν
[12]	πατρικίους. (ἄσπορος γὰρ ἡ πλείστη	καὶ	ἀγεώργητος ἀπελείφθη τῆς χώρας, ἀγορᾶς
[41]	καὶ δεήσεσι μίαν ἰωμένων ὀργὴν	καὶ	ἄγνοιαν οὐ τεγχθεὶς οὐδ´ εἴξας,
[17]	χρώμενοι, περὶ δὲ τιμῆς ὠνίων	καὶ	ἀγορᾶς οὐδὲν διοίσεσθαι πρὸς αὐτοὺς
[26]	ὑποψίας ἢ διαβολῆς ἐν θέαις	καὶ	ἀγῶσι κηρύξαντες ἀπιέναι Οὐολούσκους πρὸ
[39]	ἦν ἑκάστῃ πατέρα καὶ παῖδα	καὶ	ἀδελφόν. (οὗτος γὰρ ἦν ὅρος
[40]	καὶ πιέζειν πρὸς τῷ αἰσχρῷ	καὶ	ἄδικόν ἐστιν. ~(Ὅτι τοίνυν ἁπλοῦς
[29]	δὲ τούτου θαυμαστὴ μὲν ἔσχε	καὶ	ἀθρόα μεταβολὴ γνώμης τὸν δῆμον,
[9]	σε τοίνυν" ὁ Μάρκιος ἔφη	καὶ	αἰτοῦμαι, κατὰ τούτους τάξον ἡμᾶς
[14]	ὁπηνίκα τὸ χρυσοῦν ἔτι γένος	καὶ	ἀκήρατον ἐν Ῥώμῃ τὴν ἀγορὰν
[17]	ἄνδρα τὴν πόλιν ἔχειν ἀήττητον	καὶ	ἀκολάκευτον βοῶντας. (ἔνιοι δὲ τῶν
[42]	καὶ διαθέσθαι κακῶς εἰς τρυφὴν	καὶ	ἀκολασίαν ἱστόρηται· Μάρκιον δὲ σὺν
[41]	τὴν πατρίδα θυμῷ παρανάλωσε. (καίτοι	καὶ	Ἀλκιβιάδης δι´ ὀργὴν μεγάλων αἴτιος
[41]	Ἀλκιβιάδης πανοῦργος ἐν τῇ πολιτείᾳ	καὶ	ἀναλήθης, οὐκ ἄδηλόν ἐστι. (μάλιστα
[24]	ᾔσθετο ῥωννύμενον αὑτοῦ τὸ σῶμα,	καὶ	ἀναστὰς ἀπῄει δι´ αὑτοῦ βαδίζων.
[32]	πολλούς, ὅμοιον. (λέγοντος γὰρ αὐτοῦ	καὶ	ἀναφωνοῦντος ἐπὶ ταῖς μεγάλαις πράξεσι
[42]	δὲ μετιὼν ἐπὶ πολλαῖς ἀριστείαις	καὶ	ἀνδραγαθίαις ἀρχὴν προσήκουσαν ἐξέπεσεν. (οὕτω
[13]	εὑρών, πολλῇ δὲ λείᾳ θρεμμάτων	καὶ	ἀνδραπόδων περιτυχών, αὑτῷ μὲν οὐδὲν
[33]	εἰρήνην ἐκ πολέμων συναγαγοῦσαι πατέρας	καὶ	ἄνδρας. (δεῦτε, πρὸς Μάρκιον ἰοῦσαι
[1]	καὶ ὀνομάζοντες ἐγκράτειαν καὶ δικαιοσύνην	καὶ	ἀνδρείαν, ἐν ταῖς πολιτικαῖς αὖ
[22]	Ἀντίου πόλεως διά τε πλοῦτον	καὶ	ἀνδρείαν καὶ γένους ἐπιφάνειαν ἀξίωμα
[40]	πολλὰ μὲν στρατιωτικῆς ἔργα τόλμης	καὶ	ἀνδρείας, πολλὰ δὲ καὶ τέχνης
[23]	δ´ ἐξαναστὰς ἧκε πρὸς αὐτὸν	καὶ	ἀνέκρινε, τίς ὢν ἀφῖκται καὶ
[15]	τῇ πόλει μάλιστα γαυρούμενον εὐγενείᾳ	καὶ	ἀνθοῦν, ἀεί τε θαυμαστῶς ἐσπουδάκεσαν
[15]	μάλιστα διαφεύγειν ἐπιχειροῦντα πράγμασι κοινοῖς	καὶ	ἀνθρώποις ὁμιλεῖν, καὶ γενέσθαι τῆς
[10]	χρημάτων καὶ ὅπλων καὶ ἵππων	καὶ	ἀνθρώπων γεγονότων αἰχμαλώτων, ἐκέλευσεν αὐτὸν
[26]	ὅτι σπονδαὶ διέτεις ἦσαν αὐτοῖς	καὶ	ἀνοχαὶ γεγενημέναι, πρόφασιν αὐτοὶ Ῥωμαῖοι
[34]	ἀλλὰ καταβὰς θᾶττον ἢ βάδην	καὶ	ἀπαντήσας, πρώτην μὲν ἠσπάσατο τὴν
[34]	μὲν ἐμμένειν τοῖς ἀτρέπτοις ἐκείνοις	καὶ	ἀπαραιτήτοις λογισμοῖς, γενόμενος δὲ τοῦ
[43]	φιλοτίμῳ προσὸν γίνεται παντάπασιν ἄγριον	καὶ	ἀπαραίτητον. (οὐ γὰρ θεραπεύουσι τοὺς
[41]	(μάλιστα δὲ κατηγοροῦσιν αὐτοῦ κακοήθειαν	καὶ	ἀπάτην, ᾗ τοὺς Λακεδαιμονίων πρέσβεις
[26]	Ῥωμαῖοι τῶν πρέσβεων ἀκούσαντες ἠγανάκτησαν,	καὶ	ἀπεκρίναντο προτέρους μὲν ἀναλήψεσθαι τὰ
[6]	ὑπάρχειν αὐτοῖς, ἀλλ´ ἢ τιτρώσκεσθαι	καὶ	ἀποθνῄσκειν ὑπὲρ τῶν πλουσίων στρατευομένοις.
[4]	φιλοτίμους φύσεις πρωιαίτερον παραγενομένη σβέννυσι,	καὶ	ἀποπίμπλησι ταχὺ τὸ διψῶδες αὐτῶν
[43]	δοῦναι καὶ ἀφελέσθαι κύριος, ἐξοστρακιζόμενοι	καὶ	ἀποχειροτονούμενοι καὶ καταδικαζόμενοι πολλάκις οὐκ
[41]	ἐποίησε καὶ φοβερὰν τῇ Μαντινέων	καὶ	Ἀργείων συμμαχίᾳ δι´ Ἀλκιβιάδου προσγενομένῃ·
[21]	καθάπερ ἐκπυρωθεῖσα τὸ ταπεινὸν ἀποβάλλει	καὶ	ἀργόν· ᾗ καὶ δοκεῖ δραστικὸς
[42]	εἶχε· τὰς δὲ Μαρκίου πράξεις	καὶ	ἀρετὰς τοῦτο μὴ προσὸν ἐπαχθεῖς
[14]	τις εἶχεν ἄνδρα καὶ γένει	καὶ	ἀρετῇ πρῶτον ἀτιμάσαι καὶ καταβαλεῖν
[33]	κακῶς, ἀπολέσασαι τὴν Μαρκίου δόξαν	καὶ	ἀρετήν, τὸ σῶμα δ´ αὐτοῦ
[2]	γοῦν ἔριν ἔχοντες εὐψυχίας ἀεὶ	καὶ	ἀρετῆς πρὸς αὐτόν, ἐν οἷς
[43]	ὄχλων εἶναι καὶ Μέτελλος εἶχε	καὶ	Ἀριστείδης καὶ Ἐπαμεινώνδας· ἀλλὰ τῷ
[38]	διάλεκτον οὕτω σαφῆ καὶ περιττὴν	καὶ	ἀρτίστομον ἐν ἀψύχῳ γενέσθαι παντάπασιν
[31]	ὅσον ἐκεῖνος αὐτοῖς μεταδώσει δυνάμεως	καὶ	ἀρχῆς, ἀγαπᾶν ἔχοντας. (ὅθεν αἱ
[32]	ὅλως τὰ θεῖα πάσης αἰτίας	καὶ	ἀρχῆς τῶν καθ´ ἡμᾶς, ἤ
[27]	ἄλλα τοὺς κατὰ πόλιν δυνατοὺς	καὶ	ἄρχοντας ἐκέλευσε συνάγειν καὶ πορίζειν,
[40]	στρατηγόν· ἐπεὶ τό γε παρόντας	καὶ	ἄρχοντας ὀρθοῦν ἀεὶ προδήλως τὰ
[41]	ἀπολάβῃ καὶ κατέλθῃ, βαρὺν πόλεμον	καὶ	ἄσπονδον ἐπανῃρημένος. (τοῦτό γε φήσει
[6]	κατηγορεῖν αὐτῆς, ὡς μόνης ἀργοῦ	καὶ	ἀσυμβόλου καθεζομένης ἐν τῷ σώματι,
[21]	~(Πλὴν αὐτὸς ὁ Μάρκιος ἀνέκπληκτος	καὶ	ἀταπείνωτος καὶ σχήματι καὶ βαδίσματι
[15]	(ἀλλ´ ἁπλοῦς τις ὢν ἀεὶ	καὶ	ἀτενής, καὶ τὸ νικᾶν καὶ
[24]	ἔστειλαν αὐτῷ πρὸ τῆς πομπῆς	καὶ	ἀτερπέστατον. (ἰδὼν δὲ τὴν ὄψιν
[43]	τοῦ τρόπου καὶ λίαν ὑπερήφανον	καὶ	αὔθαδες, ὃ καθ´ αὑτὸ μὲν
[41]	Μάρκιος ὑπείληπται τῷ τρόπῳ γεγονέναι	καὶ	αὐθέκαστος, ὁ δ´ Ἀλκιβιάδης πανοῦργος
[44]	οὐκ εἴα τοὺς τιμᾶν δυναμένους	καὶ	αὔξειν τὸ ὑπερήφανον, ὀργὴν δὲ
[41]	(Μάρκιος δ´ ὅτι μὲν ἀπάτῃ	καὶ	αὐτὸς ἐξεπολέμωσε Ῥωμαίους καὶ Οὐολούσκους,
[43]	ὧν δῆμός ἐστι καὶ δοῦναι	καὶ	ἀφελέσθαι κύριος, ἐξοστρακιζόμενοι καὶ ἀποχειροτονούμενοι
[1]	αὖ πάλιν ὁμιλίαις ὡς ἐπαχθῆ	καὶ	ἄχαριν καὶ ὀλιγαρχικὴν ἐδυσχέραινον. (οὐδὲν
[43]	γὰρ ἡ χάρις καὶ ὠμὴ	καὶ	ἀχάριστος ἀληθῶς καὶ πρὸς οὐδετέρους
[14]	καὶ δεκασμῶν ἄζωστον ἐβούλοντο προσιέναι	καὶ	ἀχίτωνα τοῖς πολίταις τὸν δεόμενον
[23]	καὶ πολέμιον, νῦν δ´ ἀνωφελῆ	καὶ	ἄχρηστον. (ὡς οὖν ταῦθ´ ὁ
[4]	ἀποπίμπλησι ταχὺ τὸ διψῶδες αὐτῶν	καὶ	ἁψίκορον· τὰ δ´ ἐμβριθῆ καὶ
[21]	ἀνέκπληκτος καὶ ἀταπείνωτος καὶ σχήματι	καὶ	βαδίσματι καὶ προσώπῳ καθεστηκὼς ἐν
[2]	ὥστε καὶ θεῖν ἐλαφρὸν εἶναι	καὶ	βάρος ἔχειν ἐν λαβαῖς καὶ
[18]	ἀφελεῖν τῆς τιμωρίας τὸ ἀλλόκοτον	καὶ	βαρύ, μὴ βίᾳ μηδ´ ἄκριτον
[13]	τοῖς εὐπορήσασιν ἄχθεσθαι τῷ Μαρκίῳ	καὶ	βαρύνεσθαι τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ
[39]	ἀπὸ τῆς στρατείας, μισῶν πάλαι	καὶ	βαρυνόμενος διὰ φθόνον ὁ Τύλλος
[18]	ἐξετραχύνθη καὶ φανερὸς ἦν δυσανασχετῶν	καὶ	βαρυνόμενος τοῖς λεγομένοις, τῶν δὲ
[30]	ἐνετύγχανον αὐτῷ μετ´ ὄγκου καθεζομένῳ	καὶ	βαρύτητος οὐκ ἀνεκτῆς. (ἔχων δὲ
[21]	ἀλλ´ ἐμπαθὴς ὢν ὑπ´ ὀργῆς	καὶ	βαρυφροσύνης, ὅπερ ἀγνοοῦσιν οἱ πολλοὶ
[4]	καὶ ἁψίκορον· τὰ δ´ ἐμβριθῆ	καὶ	βέβαια φρονήματα κινοῦσιν αἱ τιμαὶ
[38]	ἐν ὕπνοις ἀκούειν οὐκ ἀκούοντες	καὶ	βλέπειν οὐ βλέποντες δοκοῦμεν. (οὐ
[9]	τοῖς δ´ εἰκάσασι, θάρσος παρέστη,	καὶ	βοῇ παρεκάλουν ἄγειν καὶ συνάπτειν.
[17]	ὄχλον, μετὰ βοῆς παρακελευόμενοι συνίστασθαι	καὶ	βοηθεῖν αὐτοῖς τοὺς πολλούς. (ἐκκλησίας
[21]	καὶ τὴν γυναῖκα μετὰ κλαυθμοῦ	καὶ	βοῆς ὀλοφυρομένας ἀσπασάμενος καὶ κελεύσας
[29]	τῆς χώρας ἀπεχόμενος. ~(Ἐπεὶ δὲ	καὶ	Βοΐλλας, πόλιν οὐ πλείους σταδίους
[36]	μόνης ἡττημένος. (τοσοῦτο δ´ εἰπὼν	καὶ	βραχέα τῇ μητρὶ καὶ τῇ
[13]	~(Ἐνίσταντο δ´ οἱ περὶ Σικίννιον	καὶ	Βροῦτον δημαγωγοί, βοῶντες ἔργον ὠμότατον
[40]	καὶ τὸ μὴ καθαρεῦον ἀναγωγίας	καὶ	βωμολοχίας ἐν τῷ πρὸς χάριν
[14]	ἐπὶ τοσούτοις καὶ τηλικούτοις εὐεργετήμασι.	(καὶ	γὰρ ἔθος ἦν τοῖς μετιοῦσι
[16]	καὶ προῖκα τὰς δωρεὰς νεμηθήσεσθαι.	(καὶ	γὰρ ἔνδον ἦσαν οἱ ταῦτα
[24]	κατάραι τῷ πικρῶς οὕτως κολάζοντι.	(καὶ	γὰρ ἐχρῶντο πολλῇ πρὸς τοὺς
[41]	Οὐολούσκους οὐ καλῶς εἶχεν ἐγκαταλιπεῖν.	(καὶ	γὰρ ἡγεμὼν ἀποδέδεικτο καὶ πίστιν
[8]	ἀνεκαλεῖτο μεγάλῃ βοῇ τοὺς Ῥωμαίους.	καὶ	γὰρ ἦν, ὥσπερ ἠξίου τὸν
[39]	ἀρχὴν ἀποδώσειν Οὐολούσκοις ἐὰν κελεύωσι·	καὶ	γὰρ λαβεῖν πάντων κελευόντων· εὔθυναν
[38]	νοτίδας αἱματώδεις οὐκ ἀδύνατόν ἐστι·	καὶ	γὰρ ξύλα καὶ λίθοι πολλάκις
[10]	τὴν ἐν τοῖς πολέμοις ἀνδραγαθίαν.	(καὶ	γὰρ οἷς φθόνου τι καὶ
[20]	τοσοῦτον ἐφρόνησεν, ὅσον τότε φρονῶν	καὶ	γεγηθὼς ἀπῄει, τὴν δὲ βουλὴν
[23]	ἰσοτίμων ἀπεστέρημαι, καὶ φυγὰς ἐλήλαμαι	καὶ	γέγονα τῆς σῆς ἑστίας ἱκέτης,
[10]	καὶ μέτριος· οὗτος ἑάλωκε νῦν	καὶ	γέγονεν ἐκ πλουσίου καὶ μακαρίου
[24]	καὶ ὀφθεὶς ὑπὸ τῶν συνοίκων	καὶ	γειτόνων οὐκέτι πίστιν εἶχεν. (ἐκαλεῖτο
[14]	δῆμον αἰδώς τις εἶχεν ἄνδρα	καὶ	γένει καὶ ἀρετῇ πρῶτον ἀτιμάσαι
[15]	πράγμασι κοινοῖς καὶ ἀνθρώποις ὁμιλεῖν,	καὶ	γενέσθαι τῆς πολλὰ γελωμένης ὑπ´
[22]	διά τε πλοῦτον καὶ ἀνδρείαν	καὶ	γένους ἐπιφάνειαν ἀξίωμα βασιλικὸν ἔχων
[20]	γίνεσθαι τὴν ψηφοφορίαν, τῶν εὐπόρων	καὶ	γνωρίμων καὶ στρατευομένων τὸν ἄπορον
[4]	Οὐολουμνίαν εὐφραίνων καὶ τιμῶν, ἀλλὰ	καὶ	γυναῖκα βουλομένης καὶ δεομένης ἐκείνης
[35]	τῆς πατρίδος ἢ σοῦ στέρεσθαι	καὶ	γυναικὶ σῇ καὶ τέκνοις. (ἐγὼ
[33]	τῆς πατρίδος, ἣν καὶ μητρὸς	καὶ	γυναικὸς καὶ τέκνων προετίμησεν. (οὐ
[17]	διαβολὰς ἐπιεικῶς καὶ τῷ νουθετοῦντι	καὶ	δάκνοντι μετρίως χρώμενοι, περὶ δὲ
[30]	γυναικῶν καὶ πρὸς ἱεροῖς ἱκεσίας	καὶ	δάκρυα πρεσβυτῶν καὶ δεήσεις, πάντα
[38]	(ἰδίοντα μὲν γὰρ ἀγάλματα φανῆναι	καὶ	δακρυρροοῦντα καί τινας μεθιέντα νοτίδας
[33]	παρέστησε δευρὶ τραπέσθαι πρὸς ὑμᾶς	καὶ	δεηθῆναι σωτήρια μὲν αὑταῖς καὶ
[30]	ἱεροῖς ἱκεσίας καὶ δάκρυα πρεσβυτῶν	καὶ	δεήσεις, πάντα δ´ ἐνδεᾶ τόλμης
[41]	καὶ συναλγήσαντος· ἔπειτα πολλαῖς πρεσβείαις	καὶ	δεήσεσι μίαν ἰωμένων ὀργὴν καὶ
[43]	ἐπολιόρκει. (τὸ δὲ δημοσίαις ἱκεσίαις	καὶ	δεήσεσι πρεσβευτῶν καὶ λιταῖς ἱερέων
[5]	πρὸς τὸν δῆμον ἐστασίασε, πολλὰ	καὶ	δεινὰ πάσχειν ὑπὸ τῶν δανειστῶν
[14]	τὸν δῆμον ὁ πρῶτος ἑστιάσας	καὶ	δεκάσας. φαίνεται δὲ κρύφα καὶ
[14]	γὰρ ὑποψίᾳ δήπου διανομῆς ἀργυρίου	καὶ	δεκασμῶν ἄζωστον ἐβούλοντο προσιέναι καὶ
[14]	τοῖς μετιοῦσι τὴν ἀρχὴν παρακαλεῖν	καὶ	δεξιοῦσθαι τοὺς πολίτας, ἐν ἱματίῳ
[10]	δὲ μίαν αἰτοῦμαι χάριν" ἔφη	καὶ	δέομαι λαβεῖν. (ἦν μοι ξένος
[4]	τιμῶν, ἀλλὰ καὶ γυναῖκα βουλομένης	καὶ	δεομένης ἐκείνης ἔγημε, καὶ τὴν
[12]	ἧκε πρεσβεία, τὴν πόλιν παραδιδόντων	καὶ	δεομένων ἀπ´ αὐτῶν ἀποίκους ἀποστέλλειν.
[15]	(προσῆν δὲ τῷ πάθει τούτῳ	καὶ	δέος, εἰ γένοιτο τῆς ἀρχῆς
[24]	φροντίσαι τὸ πρῶτον· ὡς δὲ	καὶ	δεύτερον ἰδὼν καὶ τρίτον ἠμέλησε,
[38]	καὶ χρόας ἀνιᾶσιν ἐξ αὑτῶν,	καὶ	δέχονται βαφὰς ἐκ τοῦ περιέχοντος,
[12]	γενομένους πλουσίους ὁμοῦ καὶ πένητας	καὶ	δημοτικοὺς καὶ πατρικίους ἡμερώτερον διατεθῆναι
[6]	βουλή, καὶ τοὺς ἐπιεικεῖς μάλιστα	καὶ	δημοτικοὺς τῶν πρεσβυτέρων ἐξαπέστειλε. προηγόρει
[19]	τὸν δῆμον· οἱ δὲ πρεσβύτατοι	καὶ	δημοτικώτατοι τοὐναντίον ἠξίουν οὐ χαλεπὸν
[25]	τῶν ἀνθρωπίνων ἀναγκαίῳ τινὶ τρόπῳ	καὶ	διὰ βίας περαινόμενα. (θυσίας δὲ
[25]	μόνον ἐξ αἰτίας τηλικαύτης, ἀλλὰ	καὶ	διὰ μικρὰ Ῥωμαίοις ἔθος ἐστὶν
[28]	ἐν ᾧ κινδυνεύειν οὐκ ἐβούλοντο,	καὶ	διὰ ταῦτα τοὺς Λατίνους ἀπέπεμψαν,
[12]	εὐποροῦντα τὸν δῆμον, ἐνέβαλλον λόγους	καὶ	διαβολὰς κατὰ τῶν πλουσίων, ὡς
[18]	ἀπολογίας, ἀλλὰ καὶ τόνῳ φωνῆς	καὶ	διαθέσει προσώπου τὴν ἐγγὺς ὑπεροψίας
[42]	οὐκ εὖ πολλάκις ἐκ δωροδοκιῶν,	καὶ	διαθέσθαι κακῶς εἰς τρυφὴν καὶ
[9]	ἀναλαμβάνειν περιζώννυσθαι τὴν τήβεννον ἅμα	καὶ	διαθήκας ἀγράφους τίθεσθαι, τριῶν ἢ
[38]	διηρμοσμένου μέρεσι λογικοῖς γέγονεν ἠχεῖν	καὶ	διαλέγεσθαι. (ὅπου δ´ ἡμᾶς ἡ
[38]	βάθει γενομένην. ἔναρθρον δὲ φωνὴν	καὶ	διάλεκτον οὕτω σαφῆ καὶ περιττὴν
[27]	~(Ἐπεὶ δὲ κληθεὶς ὁ Μάρκιος	καὶ	διαλεχθεὶς πρὸς τὸ πλῆθος οὐχ
[9]	τάχα που συμπεπτωκότων τοῖς πολεμίοις	καὶ	διαμαχομένων, αὐτοὺς χρηματίζεσθαι περιιόντας ἢ
[6]	καὶ πράγματα πᾶσιν ὑμῖν ἐπιφέρει	καὶ	διανέμει τὸ χρήσιμον καὶ ὠφέλιμον.
[6]	ἀναπέμπει δ´ αὖθις ἐξ αὑτῆς	καὶ	διανέμει τοῖς ἄλλοις. (οὗτος οὖν"
[16]	ἄρχοντας προσαγορεύειν. (ἐπιδόσεις μὲν οὖν	καὶ	διανομάς, ὥσπερ Ἑλλήνων οἱ κράτιστα
[2]	καὶ βάρος ἔχειν ἐν λαβαῖς	καὶ	διαπάλαις πολεμίου δυσεκβίαστον. (οἱ γοῦν
[16]	αὐτῶν, ἀναίρεσιν οὖσαν τῆς ὑπατείας	καὶ	διάστασιν τῆς πόλεως, οὐκέτι μιᾶς
[21]	ὁ πυρέττων, οἷον ἐν σφυγμῷ	καὶ	διατάσει καὶ ὄγκῳ γενομένης τῆς
[1]	δὲ τὸ γενέσθαι σπουδαῖον ἄνδρα	καὶ	διαφέροντα τῶν πολλῶν οὐδὲν ἐμποδὼν
[27]	(τὰ γὰρ ἄλλα πάντα λυμαινόμενος	καὶ	διαφθείρων, τοὺς ἐκείνων ἀγροὺς ἰσχυρῶς
[9]	πλείστων ἐν ἁρπαγαῖς εὐθὺς ὄντων	καὶ	διαφορήσεσι χρημάτων, ὁ Μάρκιος ἠγανάκτει
[41]	ἐλθὼν καὶ φράσας τὸ δέον	καὶ	διδάξας. (Μάρκιος δὲ πρῶτον μὲν
[15]	συναλγεῖν. (ἦν γὰρ ἡγεμὼν αὐτοῖς	καὶ	διδάσκαλος εὐμενὴς τῶν πολεμικῶν ἐν
[29]	σκοποῦσα περὶ τοῦ προβουλεύματος ἀπέγνω	καὶ	διεκώλυσεν, εἴτε πάντως ἐνίστασθαι φιλονικοῦσα
[43]	πολέμου μένοντος ἀπώλεσε τὸν καιρὸν	καὶ	διέφθειρε. (πείσαντα γὰρ ἔδει τοὺς
[43]	ἀγνωμονοῦσιν, ἀλλ´ ἠγάπων αὖθις μεταμελομένων,	καὶ	διηλλάττοντο παρακαλούντων. (τὸν γὰρ ἥκιστα
[25]	Λατίνιος ἀπήγγειλε τὴν ὄψιν αὐτοῖς	καὶ	διηπόρουν, ὅστις ἦν ὁ τῆς
[38]	τὸν θεὸν ἄνευ σώματος ὀργανικοῦ	καὶ	διηρμοσμένου μέρεσι λογικοῖς γέγονεν ἠχεῖν
[33]	μαρτυρήσατε τῇ πατρίδι μαρτυρίαν ἀληθῆ	καὶ	δικαίαν, ὅτι πολλὰ πάσχουσα κακῶς
[30]	ἢ τὴν ἐπὶ τοῖς ἴσοις	καὶ	δικαίοις ἀπαλλαγὴν τοῦ πολέμου. χρόνον
[1]	αὐτοῦ θαυμάζοντες καὶ ὀνομάζοντες ἐγκράτειαν	καὶ	δικαιοσύνην καὶ ἀνδρείαν, ἐν ταῖς
[36]	παρὰ σοῦ δεομένην οὕτω καλῶν	καὶ	δικαίων· μὴ πείθουσα δὲ τί
[39]	ἐγένοντο φανεροὶ μετ´ εὐνοίας ἀκουσόμενοι	καὶ	δικαίως κρινοῦντες, ἔδεισεν ὁ Τύλλος
[14]	ψήφοις ἀργύριον. (ἐκ δὲ τούτου	καὶ	δικαστῶν θιγοῦσα καὶ στρατοπέδων ἡ
[38]	με θεσμῷ γυναῖκες δεδώκατε. ~(Ταύτην	καὶ	δὶς γενέσθαι τὴν φωνὴν μυθολογοῦσιν,
[8]	πρὸς τῇ πόλει ποιησόμενοι μάχην	καὶ	διχόθεν ἐπιχειρήσοντες αὐτοῖς. (ἐπεὶ δ´
[17]	ἐκέλευον σκοπεῖν ὅπως ἐπιεικέσι λόγοις	καὶ	δόγμασι χρηστοῖς πραΰνωσι καὶ καταστήσωσι
[21]	ταπεινὸν ἀποβάλλει καὶ ἀργόν· ᾗ	καὶ	δοκεῖ δραστικὸς ὁ θυμούμενος ὡς
[33]	ἄλλοις ἱεροῖς, αἱ δὲ πλεῖσται	καὶ	δοκιμώταται περὶ τὸν τοῦ Καπιτωλίου
[26]	δέ φασιν ἀπάτῃ τοῦ Μαρκίου	καὶ	δόλῳ γενέσθαι τοῦτο, πέμψαντος εἰς
[29]	πᾶσαν αὐτοῦ τὴν Ἰταλίαν μέγα	καὶ	δόξα θαυμαστὴ τῆς ἀρετῆς, ἑνὸς
[5]	μετὰ τῆς μητρός. ~(Ἤδη δὲ	καὶ	δόξαν αὐτοῦ καὶ δύναμιν ἀπὸ
[43]	καταφρονεῖν ἀληθῶς, ὧν δῆμός ἐστι	καὶ	δοῦναι καὶ ἀφελέσθαι κύριος, ἐξοστρακιζόμενοι
[39]	ἰδιώτης γενέσθαι τοῦ Τύλλου στρατηγοῦντος	καὶ	δυναμένου μέγιστον ἐν τοῖς ἑαυτοῦ
[5]	~(Ἤδη δὲ καὶ δόξαν αὐτοῦ	καὶ	δύναμιν ἀπὸ τῆς ἀρετῆς ἐν
[35]	σῶσαι Οὐολούσκους ἀπολέσαντα, χαλεπή σοι	καὶ	δυσδιαίτητος ὦ παῖ πρόκειται σκέψις·
[8]	ὄψει προσώπου φοβερὸς ἐντυχεῖν πολεμίῳ	καὶ	δυσυπόστατος. ἀθροιζομένων δὲ πολλῶν καὶ
[44]	οὖν οὐκ ἠρνεῖτο τιμώμενος χαίρειν	καὶ	δυσφορεῖν παρορώμενος, ὅθεν ἐπειρᾶτο προσφιλὴς
[20]	ἔσχε καὶ κατήφεια δεινή, μεταμελομένην	καὶ	δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῷ μὴ πάντα
[9]	διαφορήσεσι χρημάτων, ὁ Μάρκιος ἠγανάκτει	καὶ	ἐβόα, δεινὸν ἡγούμενος, τοῦ ὑπάτου
[33]	Σαβίνων θυγατέρες ἔσχον, εἰς φιλίαν	καὶ	εἰρήνην ἐκ πολέμων συναγαγοῦσαι πατέρας
[36]	οἱ δ´ οὐδέτερα, πρὸς διάλυσιν	καὶ	εἰρήνην οἰκείως ἔχοντες, ἔνιοι δὲ
[43]	καὶ Μέτελλος εἶχε καὶ Ἀριστείδης	καὶ	Ἐπαμεινώνδας· ἀλλὰ τῷ καταφρονεῖν ἀληθῶς,
[32]	προαιρετικὸν ἀρχαῖς τισι καὶ φαντασίαις	καὶ	ἐπινοίαις ἐγείροντες, ἢ τοὐναντίον ἀποστρέφοντες
[1]	αὐτοῦ πεισθεὶς ἐκείνου νόμον ἔθετο	καὶ	ἐψηφίσατο μηδενὶ τὴν ἀρχὴν ἐκείνην
[22]	ἐνάμιλλον, οἷα νεανιῶν πολεμικῶν φιλοτιμίαι	καὶ	ζῆλοι φέρουσιν, ἴδιον προσεκτήσαντο τῷ
[15]	τῶν πολεμικῶν ἐν ταῖς στρατείαις	καὶ	ζῆλον ἀρετῆς ἄνευ φθόνου πρὸς
[10]	(καὶ γὰρ οἷς φθόνου τι	καὶ	ζήλου πρὸς αὐτὸν ὑπέκειτο τιμώμενον
[43]	γὰρ ἦν καὶ ἡ μήτηρ	καὶ	ἡ γυνὴ τῆς πατρίδος, ἣν
[4]	αὐτοῦ καὶ νίκην ὁ πατὴρ	καὶ	ἡ μήτηρ ἔτι ζῶντες ἐπεῖδον.
[43]	τῆς μητρός· μέρος γὰρ ἦν	καὶ	ἡ μήτηρ καὶ ἡ γυνὴ
[12]	πατρικίους ἡμερώτερον διατεθῆναι πρὸς ἀλλήλους	καὶ	ἥδιον. ~(Ἐνίσταντο δ´ οἱ περὶ
[18]	ἀπολογησόμενος, καὶ παρέσχεν αὐτῷ σιωπὴν	καὶ	ἡσυχίαν ὁ δῆμος. ὡς δ´
[3]	εἶτ´ ἐκπεσόντι μετὰ πολλὰς μάχας	καὶ	ἥττας ὥσπερ ἔσχατον κύβον ἀφιέντι
[23]	ἐμβαλών, ἀνάστηθι" εἶπεν ὦ Μάρκιε	καὶ	θάρσει. μέγα μὲν γὰρ ἡμῖν
[13]	καὶ μέγας γεγονὼς τῷ φρονήματι	καὶ	θαυμαζόμενος ὑπὸ τῶν κρατίστων, φανερὸς
[39]	τῶν πόλεων ἐπὶ τὸ σῶμα	καὶ	θάψαντες ἐντίμως καὶ τὸν τάφον
[25]	περαινόμενα. (θυσίας δὲ καὶ πομπὰς	καὶ	θέας οὐ μόνον ἐξ αἰτίας
[2]	πρὸς ἅπασαν ἰδέαν μάχης, ὥστε	καὶ	θεῖν ἐλαφρὸν εἶναι καὶ βάρος
[32]	τὸ ἤ τι ὀισσάμενος ἢ	καὶ	θεὸς ὣς ἐκέλευε" καταφρονοῦσιν, ὡς
[29]	περιτειχιζόμενον ὑπὸ τῶν πολεμίων, ὅπου	καὶ	θεῶν ἱερὰ Ῥωμαίοις πατρῴων ἀπέκειτο,
[18]	ἔργον ἦν ἐν ἀκοσμίᾳ τοσαύτῃ	καὶ	θορύβοις, ἄχρι οὗ συμφρονήσαντες οἱ
[11]	σεμνότερον. ~(Ἐπεὶ δ´ ἐπαύσατο βοῆς	καὶ	θορύβου τὸ πλῆθος, ὑπολαβὼν ὁ
[5]	δὲ καὶ πεῖραν ὕβρεως ὄχλου	καὶ	θρασύτητος ἐπανισταμένου τοῖς νόμοις, εἰ
[37]	ἀνεῴγει, στεφανηφορούντων ὥσπερ ἐπὶ νίκῃ	καὶ	θυόντων. (μάλιστα δὲ τῇ περὶ
[33]	συμφορῶν, ὦ γυναῖκες, ἴσον μέτεστι,	καὶ	ἰδίᾳ πράττομεν κακῶς, ἀπολέσασαι τὴν
[24]	πολλὰ δαιμόνια μάντεις καὶ ἱερεῖς	καὶ	ἰδιῶται προσήγγελλον ἄξια φροντίδος. ἓν
[9]	ὀφθεὶς μετ´ ὀλίγων αἵματος περίπλεως	καὶ	ἱδρῶτος· ἐπεὶ δὲ προσδραμὼν τῷ
[24]	ἐτάραττε, καὶ πολλὰ δαιμόνια μάντεις	καὶ	ἱερεῖς καὶ ἰδιῶται προσήγγελλον ἄξια
[10]	(ἔπειτα πολλῶν χρημάτων καὶ ὅπλων	καὶ	ἵππων καὶ ἀνθρώπων γεγονότων αἰχμαλώτων,
[23]	καὶ προδοσίᾳ τῶν ἐν τέλει	καὶ	ἰσοτίμων ἀπεστέρημαι, καὶ φυγὰς ἐλήλαμαι
[32]	ἐπινοίαις ἐγείροντες, ἢ τοὐναντίον ἀποστρέφοντες	καὶ	ἱστάντες. ~(Ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ
[24]	ἀπράγμων δὲ καὶ μέτριος ἄλλως	καὶ	καθαρὸς δεισιδαιμονίας, ἔτι δὲ μᾶλλον
[44]	χρημάτων ἐγκρατείας ἕνεκα τοῖς ἀρίστοις	καὶ	καθαρωτάτοις τῶν Ἑλλήνων ἄξιον αὐτὸν
[11]	οὐδὲ Νίγρους οὐδὲ Ῥούφους, ἀλλὰ	καὶ	Καίκους καὶ Κλωδίους ἐπωνυμίας τίθενται,
[35]	ἔστι τοῖς ἄλλοις ἀτυχίας πάσης	καὶ	κακοπραγίας παραμύθιον, εὔχεσθαι θεοῖς, ἡμῖν
[25]	τῆς πομπῆς τότε προηγούμενος ἀτερπὴς	καὶ	κακὸς ὀρχηστής, ἀνεμνήσθησαν ἔνιοι διὰ
[40]	ἰσχύειν ἐκ τοῦ φοβερὸν εἶναι	καὶ	κακοῦν καὶ πιέζειν πρὸς τῷ
[35]	φιλίαν καὶ ὁμόνοιαν ἀντὶ διαφορᾶς	καὶ	κακῶν θέμενον ἀμφοτέρων εὐεργέτην γενέσθαι
[27]	εὐπορία καὶ τὸ πολλὰ βλάψαι	καὶ	κακῶσαι τὴν χώραν· οὗ δ´
[29]	λύειν τὴν τοῦ Μαρκίου καταδίκην	καὶ	καλεῖν αὐτὸν εἰς τὴν πόλιν,
[35]	μὲν ἀμφοτέροις ὁμοίως, ἔνδοξον δὲ	καὶ	καλὴν μᾶλλον Οὐολούσκοις, ὅτι τῷ
[1]	καὶ Κόιντος οἱ πλεῖστον ὕδωρ	καὶ	κάλλιστον εἰς Ῥώμην καταγαγόντες, καὶ
[18]	δήμου τήν τε βουλὴν παροξῦναι	καὶ	καλούμενος ὑπ´ αὐτῶν ἀπειθῆσαι, τέλος
[1]	αὐτοῦ πρὸς ἅπαντα τῆς γνώμης	καὶ	καρτερὸν ὁρμάς τε μεγάλας καὶ
[33]	οὖν λέγω πάθος ἐξαπίνης παθοῦσα,	καὶ	κατ´ ἐπίνοιαν οὐκ ἀθείαστον ἁψαμένη
[40]	τις θέλοι τὸν Ἀλκιβιάδην, ὅτι	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν
[40]	Ἀλκιβιάδην, ὅτι καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν ἐν πολλοῖς ἀγῶσι
[12]	νοῦν ἔχουσιν εἰς δέον γεγονέναι	καὶ	κατὰ καιρὸν ἡ χρεία τῶν
[32]	τὰ μὲν εἰκότα καὶ συνήθη	καὶ	κατὰ λόγον περαινόμενα τῷ ἐφ´
[14]	καὶ δεκάσας. φαίνεται δὲ κρύφα	καὶ	κατὰ μικρὸν ὑπορρέον οὐκ εὐθὺς
[14]	γένει καὶ ἀρετῇ πρῶτον ἀτιμάσαι	καὶ	καταβαλεῖν ἐπὶ τοσούτοις καὶ τηλικούτοις
[41]	ἐπὶ τῷ διαφθεῖραι τὴν πατρίδα	καὶ	καταβαλεῖν, οὐχ ὅπως ἀπολάβῃ καὶ
[8]	ἔσχατα μέρη, τῶν δ´ ἀπειπαμένων	καὶ	καταβαλόντων τὰ ὅπλα πολλὴν ἄδειαν
[8]	δὴ Μάρκιος ἐκδραμὼν σὺν ὀλίγοις	καὶ	καταβαλὼν τοὺς προσμείξαντας αὐτῷ μάλιστα,
[9]	ἐν ὀλίγῳ νεκρῶν πεσόντων, ἐγκείμενοι	καὶ	καταβιαζόμενοι τοὺς πολεμίους ἐώσαντο, καὶ
[43]	ἀφελέσθαι κύριος, ἐξοστρακιζόμενοι καὶ ἀποχειροτονούμενοι	καὶ	καταδικαζόμενοι πολλάκις οὐκ ὠργίζοντο τοῖς
[6]	παρακαλέσαντες ἀλλήλους ἀπέλιπον τὴν πόλιν,	καὶ	καταλαβόντες ὄρος ὃ νῦν ἱερὸν
[18]	φησιν ἐπὶ συγχύσει τῆς πολιτείας	καὶ	καταλύσει τοῦ δήμου τήν τε
[18]	καὶ χερσὶ τοὺς ἐπιλαμβανομένους ἀνείργοντες	καὶ	καταμειγνύντες ἑαυτοῖς τὸν Μάρκιον· (ἔνιοι
[24]	ἐπεξῆλθεν, ἀλλὰ λοιδορίαι μόνον ἐγένοντο	καὶ	κατάραι τῷ πικρῶς οὕτως κολάζοντι.
[17]	λόγοις καὶ δόγμασι χρηστοῖς πραΰνωσι	καὶ	καταστήσωσι τοὺς πολλούς, ὡς οὐ
[27]	καὶ μεγάλα πρὸς τῷ θαρρεῖν	καὶ	καταφρονεῖν τῶν πολεμίων τοὺς Οὐολούσκους
[8]	καὶ προσμαχόμενοι τὸ πρῶτον ἐκράτουν	καὶ	κατεδίωκον εἰς τὸν χάρακα τοὺς
[33]	μητρὸς Οὐολουμνίας. (ὡς δ´ εἰσῆλθε	καὶ	κατέλαβε μετὰ τῆς νυοῦ καθεζομένην
[41]	καὶ καταβαλεῖν, οὐχ ὅπως ἀπολάβῃ	καὶ	κατέλθῃ, βαρὺν πόλεμον καὶ ἄσπονδον
[17]	ἐνῆν μάλιστα τῷ δήμῳ διελέγοντο	καὶ	κατεπράυνον, ἀπολυόμενοί τε τὰς διαβολὰς
[6]	πάντα πρὸς τὴν γαστέρα στασιάσαι	καὶ	κατηγορεῖν αὐτῆς, ὡς μόνης ἀργοῦ
[9]	ὁ δὲ Κομίνιος περιεπτύξατο αὐτὸν	καὶ	κατησπάσατο, τοῖς μὲν πυθομένοις τὸ
[20]	τὴν δὲ βουλὴν ἄχος ἔσχε	καὶ	κατήφεια δεινή, μεταμελομένην καὶ δυσφοροῦσαν
[40]	θάλατταν ἐν πολλοῖς ἀγῶσι νικῶν	καὶ	κατορθῶν διετέλεσεν, ἀποφαίνειν τελειότερον στρατηγόν·
[24]	Διὸς εἰς ὄψιν ἥκοντος αὐτῷ	καὶ	κελεύοντος εἰπεῖν πρὸς τὴν σύγκλητον,
[21]	κλαυθμοῦ καὶ βοῆς ὀλοφυρομένας ἀσπασάμενος	καὶ	κελεύσας φέρειν μετρίως τὸ συμβεβηκός,
[44]	ἐπειρᾶτο προσφιλὴς εἶναι τοῖς παροῦσι	καὶ	κεχαρισμένος· Μάρκιον δὲ θεραπεύειν μὲν
[18]	κοσμίως καὶ σωφρόνως ἀκούειν ἀγόμενον	καὶ	κηλούμενον, ἀνέστησαν οἱ δήμαρχοι, τῇ
[1]	καὶ κάλλιστον εἰς Ῥώμην καταγαγόντες,	καὶ	Κηνσωρῖνος, ὃν δὶς ἀπέδειξε τιμητὴν
[41]	ἁμαρτάνουσιν οὐδὲ περιεῖδε βουλευομένους κακῶς	καὶ	κινδυνεύοντας, ἀλλ´ ὅπερ Ἀριστείδης ἐπαινεῖται
[37]	Ῥωμαίων δῆμος ἐν ὅσῳ φόβῳ	καὶ	κινδύνῳ καθειστήκει τοῦ πολέμου παρόντος,
[23]	γὰρ ἄλλο τῶν πολλῶν πόνων	καὶ	κινδύνων ἐκείνων ἐκτησάμην ἔπαθλον ἢ
[24]	τε παντοδαπὰς ὑπ´ ὀδύνης στρεφόμενον	καὶ	κινήσεις ἄλλας ἀτερπεῖς τῷ περιπαθεῖν
[32]	βουλή, καθάπερ ἐν χειμῶνι πολλῷ	καὶ	κλύδωνι τῆς πόλεως ἄρασα τὴν
[11]	οὐδὲ Ῥούφους, ἀλλὰ καὶ Καίκους	καὶ	Κλωδίους ἐπωνυμίας τίθενται, καλῶς ἐθίζοντες
[12]	νομίζοντες ἐν ὅπλοις καὶ στρατοπέδῳ	καὶ	κοινοῖς ἀγῶσιν αὖθις γενομένους πλουσίους
[23]	ἐμαῖς συμφοραῖς ὦ γενναῖε χρῆσαι,	καὶ	κοινὸν εὐτύχημα ποίησαι Οὐολούσκων τὴν
[1]	Μάρκιοι δ´ ἦσαν καὶ Πόπλιος	καὶ	Κόιντος οἱ πλεῖστον ὕδωρ καὶ
[16]	βουλῆς, ἀλλ´ ὑφιεμένους διὰ φόβον	καὶ	κολακεύοντας ὑμᾶς ταῦτα διδόναι καὶ
[18]	τῶν πατρικίων οὐκ ἔστιν ἐξαγαγεῖν	καὶ	κολάσαι τὸν Μάρκιον, ἔπεισαν αὐτοὺς
[22]	προκλήσεσι κατὰ τὰς μάχας γενόμενοι,	καὶ	κομπάσαντες διὰ τὸ ἐνάμιλλον, οἷα
[15]	καὶ ἀτενής, καὶ τὸ νικᾶν	καὶ	κρατεῖν πάντων καὶ πάντως ἔργον
[5]	κἀκείνην ἀγωνισαμένοις τὴν μάχην προθύμως	καὶ	κρατήσασι τῶν πολεμίων οὐδὲν ἐγίνετο
[29]	ἐχθρόν, ἐν ᾗ τὸ κυριώτατον	καὶ	κράτιστον μέρος ἐγίνωσκε συμπαθοῦν αὐτῷ
[41]	ὅλης παθών, ἀλλὰ τοῦ βελτίστου	καὶ	κρατίστου μέρους συναδικηθέντος αὐτῷ καὶ
[8]	ψυχῆς ἀγωνιζόμενος ἐν τῇ πόλει	καὶ	κρατῶν ἁπάντων πρὸς οὓς ὀρούσειε,
[41]	Λακεδαιμονίων, ἐν τῇ πόλει περιιών,	καὶ	κυλινδούμενος αὖθις ἐν τῷ στρατοπέδῳ,
[42]	~(Χρήματα τοίνυν ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης	καὶ	λαβεῖν οὐκ εὖ πολλάκις ἐκ
[33]	(οὐ μὴν ἀλλὰ χρῆσθε ἡμῖν	καὶ	λαβοῦσαι κομίζετε πρὸς ἐκεῖνον, εἰ
[23]	ἀποθανεῖν; ἀλλὰ δίκας λαβεῖν χρῄζων,	καὶ	λαμβάνων ἤδη παρὰ τῶν ἐκβαλόντων
[4]	βέβαια φρονήματα κινοῦσιν αἱ τιμαὶ	καὶ	λαμπρύνουσιν, ὥσπερ ὑπὸ πνεύματος ἐγειρόμενα
[28]	πόλεις ἦγε, καὶ Τολερίνους μὲν	καὶ	Λαουικανοὺς καὶ Πεδανούς, ἔτι δὲ
[4]	ταῖς πράξεσιν, ἀριστείαις ἀριστείας συνῆπτε	καὶ	λάφυρα λαφύροις ἐπέφερε, καὶ τοῖς
[39]	ἐντίμως καὶ τὸν τάφον ὅπλοις	καὶ	λαφύροις κοσμήσαντες ὡς ἀριστέως καὶ
[32]	περαινόμενα τῷ ἐφ´ ἡμῖν ἀποδίδωσι,	καὶ	λέγει δήπου πολλάκις· αὐτὰρ ἐγὼ
[31]	ἐκ τῆς χώρας ἀπαγαγόντα πράττειν	καὶ	λέγειν ὅ τι ἂν ἀμφοτέροις
[37]	ἦν ἡ χαρὰ τῆς πόλεως,	καὶ	λεγόντων καὶ νομιζόντων αἰτίας γεγονέναι
[6]	ἐκείνης ὀρέξεις πόνους τε μεγάλους	καὶ	λειτουργίας ὑπομενόντων· τὴν δὲ γαστέρα
[43]	ἁπάντων τὸ ἀνομίλητον τοῦ τρόπου	καὶ	λίαν ὑπερήφανον καὶ αὔθαδες, ὃ
[38]	ἀδύνατόν ἐστι· καὶ γὰρ ξύλα	καὶ	λίθοι πολλάκις μὲν εὐρῶτα συνάγουσι
[43]	δημοσίαις ἱκεσίαις καὶ δεήσεσι πρεσβευτῶν	καὶ	λιταῖς ἱερέων ἀπηνῶς χρησάμενον, εἶτα
[29]	μὲν ἀπεγνωκότων, ἐν δὲ συστάσεσι	καὶ	λόγοις στασιαστικοῖς ὁσημέραι πρὸς ἀλλήλους
[15]	συνεχῶς στρατευόμενος, ἐδυσωποῦντο τὴν ἀρετὴν	καὶ	λόγον ἀλλήλοις ἐδίδοσαν ὡς ἐκεῖνον
[39]	πάντων κελευόντων· εὔθυναν δὲ διδόναι	καὶ	λόγον οὐδὲ νῦν παραιτεῖσθαι τοῖς
[44]	αὔξειν τὸ ὑπερήφανον, ὀργὴν δὲ	καὶ	λύπην ἀμελουμένῳ τὸ φιλότιμον παρεῖχε.
[10]	νῦν καὶ γέγονεν ἐκ πλουσίου	καὶ	μακαρίου δοῦλος. πολλῶν οὖν αὐτῷ
[4]	ἡδονῆς ἐντιμότατον αὑτὸν ἐνόμιζε ποιεῖν	καὶ	μακαριώτατον. (τοῦτο δ´ ἀμέλει καὶ
[15]	ἔργον ἀνδρείας ἡγούμενος, οὐκ ἀσθενείας	καὶ	μαλακίας, ἐκ τοῦ πονοῦντος καὶ
[22]	φρονήματος ἔχοντα τὸν Τύλλον ὁρῶν,	καὶ	μάλιστα δὴ Οὐολούσκων ἐπιθυμοῦντα Ῥωμαίους
[11]	ἔσχεν ὄνομα τὸν Κοριολανόν. ᾧ	καὶ	μάλιστα δῆλόν ἐστιν, ὅτι τῶν
[20]	αὑτοῦ στρατευομένοις· ὑφ´ οὗ δὴ	καὶ	μάλιστα λέγεται διαταραχθῆναι τὸν Μάρκιον.
[42]	στρατηγοὶ λαβεῖν οὐκ ἔπεισαν. (διὸ	καὶ	μάλιστα τοῖς πολλοῖς ἦν ἐπαχθὴς
[39]	ἀδεῶς λέγειν, οἱ δὲ βέλτιστοι	καὶ	μάλιστα χαίροντες τῇ εἰρήνῃ τῶν
[10]	τῷ μὴ λαβεῖν ἄξιος ἔδοξε,	καὶ	μᾶλλον αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν ἠγάπησαν,
[1]	πολλοὺς παρέσχεν ἐνδόξους ἄνδρας, ὧν	καὶ	Μάρκιος ἦν Ἄγκος ὁ Νομᾶ
[5]	ἔνιοι δ´ ἀντέτεινον, ὧν ἦν	καὶ	Μάρκιος, οὐ τὸ τῶν χρημάτων
[1]	πολεμικὰς καὶ στρατιωτικὰς ἐκύδαινε πράξεις,	καὶ	μαρτυρεῖ τὸ τὴν ἀρετὴν ὑπ´
[33]	μεθ´ ἡμῶν συνάψασθε τῆς ἱκετηρίας,	καὶ	μαρτυρήσατε τῇ πατρίδι μαρτυρίαν ἀληθῆ
[4]	εἶχε περὶ τιμὰς τὰς ἐκείνου	καὶ	μαρτυρίας ἐρίζοντας ὑπερβαλέσθαι. (πολλῶν γέ
[27]	ἔχοντας. (ταῦτα διαπραξάμενος ὁ Μάρκιος,	καὶ	μεγάλα πρὸς τῷ θαρρεῖν καὶ
[13]	Μάρκιος ἤδη μεστὸς ὢν ὄγκου	καὶ	μέγας γεγονὼς τῷ φρονήματι καὶ
[9]	Ῥωμαίοις ἔθος εἰς τάξιν καθισταμένοις	καὶ	μέλλουσι τοὺς θυρεοὺς ἀναλαμβάνειν περιζώννυσθαι
[3]	καὶ τοὺς Διοσκόρους ἐπιφανῆναι λέγουσι,	καὶ	μετὰ τὴν μάχην εὐθὺς ὀφθῆναι
[1]	ἦν Ἄγκος ὁ Νομᾶ θυγατριδοῦς	καὶ	μετὰ Τύλλον Ὁστίλιον βασιλεὺς γενόμενος.
[43]	λιπαρῆ μηδὲ θεραπευτικὸν ὄχλων εἶναι	καὶ	Μέτελλος εἶχε καὶ Ἀριστείδης καὶ
[24]	οὐκ ἄγαν ἐπιφανής, ἀπράγμων δὲ	καὶ	μέτριος ἄλλως καὶ καθαρὸς δεισιδαιμονίας,
[10]	Οὐολούσκοις καὶ φίλος, ἀνὴρ ἐπιεικὴς	καὶ	μέτριος· οὗτος ἑάλωκε νῦν καὶ
[38]	πρὸς πίστιν ἐστὶ τὸ θαυμάσιον	καὶ	μὴ καθ´ ἡμᾶς τῆς τοῦ
[39]	περιοπτέον Οὐολούσκοις τὸν προδότην τυραννοῦντα	καὶ	μὴ κατατιθέμενον τὴν ἀρχήν, προσπεσόντες
[43]	ἐκράτει τῶν ἐχθρῶν ὅσον ἐβούλετο,	καὶ	μὴ παρόντος ἴσχυσαν αἱ διαβολαί·
[4]	διδόντες, αἰσχύνονται τὴν δόξαν ἐγκαταλιπεῖν	καὶ	μὴ τοῖς αὖθις ἔργοις ὑπερβαλέσθαι.
[20]	μόνον ὅπως" ἔφη τοῦτο κατηγορήσητε	καὶ	μὴ ψεύσησθε τὴν βουλήν. ὡς
[38]	τὸν θεὸν ἄγαν ἐμπαθῶς ἔχουσι	καὶ	μηδὲν ἀθετεῖν μηδ´ ἀναίνεσθαι τῶν
[16]	τῷ πάντα βουλομένοις αὐτοῖς ὑπάρχειν	καὶ	μηδὲν ἄκοντας βιάζεσθαι, μηδὲ πείθεσθαι
[25]	πρᾶττε, προσέχειν κελεύουσα τοῖς ἱεροῖς	καὶ	μηδὲν ἔργον ἐμβάλλειν μεταξὺ μηδὲ
[6]	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ τῆς βουλῆς	καὶ	μηδὲν τέλος ἐκφερούσης, συστάντες οἱ
[20]	τὸν δῆμον ἤδη βαδίζειν ἀπολογησόμενος	καὶ	μηδένα τρόπον κρίσεως μηδ´ ἂν
[9]	μέσον σπείρας Ἀντιατῶν εἶναι, πολεμικωτάτων	καὶ	μηδενὶ φρονήματος ὑφιεμένων, ἀξιῶ σε
[27]	ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ῥωμαίων ἄφνω	καὶ	μηδενὸς προσδοκῶντος. (ὅθεν ηὐπόρησε λείας
[36]	ἔργον ἐστὶ μεγάλου καὶ ἀγαθοῦ;	καὶ	μὴν οὐδενὶ μᾶλλον ἔπρεπε τηρεῖν
[33]	μηδένα ποιεῖται τῆς πατρίδος, ἣν	καὶ	μητρὸς καὶ γυναικὸς καὶ τέκνων
[38]	τι ποιεῖ τῶν ἡμῖν ἀποιήτων	καὶ	μηχανᾶται τῶν ἀμηχάνων, παράλογόν ἐστιν,
[23]	οὕτως οὖν ὁ Μάρκιος ἀποκαλυψάμενος	καὶ	μικρὸν ἀνασχών, εἰ μήπω με
[41]	ὑπὸ Σπαρτιατῶν διὰ δέος ἅμα	καὶ	μῖσος αὐτῶν μεταστῆναι πρὸς Ἀθηναίους,
[40]	τῶν πράξεων, ὅσας ἡγούμεθα λόγου	καὶ	μνήμης ἀξίας εἶναι, τὰς μὲν
[36]	εἶπεν ὦ παῖ; πότερον ὀργῇ	καὶ	μνησικακίᾳ πάντα συγχωρεῖν καλόν, οὐ
[30]	ὅτε παύσασθαι καλῶς εἶχεν, ὀργῆς	καὶ	μνησικακίας ἀρχομένην. (ἔδοξεν οὖν πᾶσι
[29]	πρὸς τὸν Μάρκιον, ἕνα στρατηγὸν	καὶ	μόνον ἄρχοντα ἑαυτῶν γινώσκειν ἐκεῖνον
[35]	κἂν αὐταὶ μὴ λέγωμεν, ἐσθῆτι	καὶ	μορφῇ τῶν ἀθλίων σωμάτων τεκμαιρόμενος,
[38]	ἂν δόξειε κωλύειν. (δυνατὸν δὲ	καὶ	μυγμῷ καὶ στεναγμῷ ψόφον ὅμοιον
[32]	ἐκέλευε" καταφρονοῦσιν, ὡς ἀδυνάτοις πλάσμασι	καὶ	μυθεύμασιν ἀπίστοις τὸν ἑκάστου λογισμὸν
[13]	εἰς πόλιν ἀέρος τε νοσεροῦ	καὶ	νεκρῶν ἀτάφων γέμουσαν, ἀλλοτρίῳ δαίμονι
[4]	τὴν ἐν Λεύκτροις στρατηγίαν αὐτοῦ	καὶ	νίκην ὁ πατὴρ καὶ ἡ
[12]	τε τῶν ἐμφυλίων μηχανώμενοι θορύβων,	καὶ	νομίζοντες ἐν ὅπλοις καὶ στρατοπέδῳ
[37]	χαρὰ τῆς πόλεως, καὶ λεγόντων	καὶ	νομιζόντων αἰτίας γεγονέναι τῆς σωτηρίας
[5]	καὶ χαλάσαι τὸ σύντονον ἄγαν	καὶ	νόμιμον, ἔνιοι δ´ ἀντέτεινον, ὧν
[29]	δῆμος ἄκυρος ἦν τοῦ ψήφῳ	καὶ	νόμῳ τι ποιεῖν ἄνευ προβουλεύματος.
[20]	δῆλος ὅτι δημότης ὁ χαίρων	καὶ	ὁ δυσφορῶν ὅτι πατρίκιος. ~(Πλὴν
[4]	αὖθις ἔργοις ὑπερβαλέσθαι. (τοῦτο παθὼν	καὶ	ὁ Μάρκιος αὐτὸς αὑτῷ ζῆλον
[31]	καὶ φθονοῦντες ἐλάμβανον· ὧν ἦν	καὶ	ὁ Τύλλος, ἰδίᾳ μὲν ὑπὸ
[21]	οἷον ἐν σφυγμῷ καὶ διατάσει	καὶ	ὄγκῳ γενομένης τῆς ψυχῆς. (Ἐδήλωσε
[18]	ἄχρι οὗ συμφρονήσαντες οἱ φίλοι	καὶ	οἰκεῖοι τῶν δημάρχων, ὡς ἄνευ
[40]	Μαρκίου παντάπασιν ἄχαριν καὶ ὑπερήφανον	καὶ	ὀλιγαρχικὴν γενομένην ἐμίσησεν ὁ Ῥωμαίων
[1]	ὁμιλίαις ὡς ἐπαχθῆ καὶ ἄχαριν	καὶ	ὀλιγαρχικὴν ἐδυσχέραινον. (οὐδὲν γὰρ ἄλλο
[18]	διαθέσει προσώπου τὴν ἐγγὺς ὑπεροψίας	καὶ	ὀλιγωρίας ἀφοβίαν ἐπιδεικνύμενος, ὁ μὲν
[44]	Δία τῷ θρασυτάτῳ περὶ ταῦτα	καὶ	ὀλιγωροτάτῳ τοῦ καλοῦ γενομένῳ.
[35]	εἰ μή σε πείσαιμι φιλίαν	καὶ	ὁμόνοιαν ἀντὶ διαφορᾶς καὶ κακῶν
[21]	μετελθεῖν, ἐγίνωσκε πόλεμόν τινα βαρὺν	καὶ	ὅμορον ἀναστῆσαι ἐπ´ αὐτούς. (ὥρμησεν
[1]	ὑπὸ χρημάτων ἀπάθειαν αὐτοῦ θαυμάζοντες	καὶ	ὀνομάζοντες ἐγκράτειαν καὶ δικαιοσύνην καὶ
[17]	εἰ σωφρονοῦσιν, ἀλλὰ καιρὸν ἐπισφαλῆ	καὶ	ὀξὺν εὐγνώμονος πολιτείας καὶ φιλανθρώπου
[10]	Λαρκίου μαρτυροῦντος. (ἔπειτα πολλῶν χρημάτων	καὶ	ὅπλων καὶ ἵππων καὶ ἀνθρώπων
[21]	δυνάμεως ὅσον ἐγγεγονέναι φιλονικίας αὐτοῖς	καὶ	ὀργῆς οἰόμενος. ~(Ἦν δέ τις
[27]	τοὺς ἐκείνων ἀγροὺς ἰσχυρῶς ἐφύλαττε,	καὶ	οὐκ εἴα κακουργεῖν οὐδὲ λαμβάνειν
[41]	ἀπάτῃ καὶ αὐτὸς ἐξεπολέμωσε Ῥωμαίους	καὶ	Οὐολούσκους, διαβαλὼν ψευδῶς τοὺς ἥκοντας
[23]	εἰμι Μάρκιος, ὁ πλεῖστα σὲ	καὶ	Οὐολούσκους ἐργασάμενος κακά, καὶ τὴν
[24]	γειτνίασιν. ὁ γὰρ τοῦτο παθὼν	καὶ	ὀφθεὶς ὑπὸ τῶν συνοίκων καὶ
[8]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τόνῳ φωνῆς	καὶ	ὄψει προσώπου φοβερὸς ἐντυχεῖν πολεμίῳ
[20]	ἐπὶ τῷ μὴ πάντα ποιῆσαι	καὶ	παθεῖν πρότερον ἢ περιιδεῖν ὑβρίσαντα
[39]	ὥσπερ ἔθος ἦν ἑκάστῃ πατέρα	καὶ	παῖδα καὶ ἀδελφόν. (οὗτος γὰρ
[15]	ἐγκεκραμένον οὐκ ἔχων ὑπὸ λόγου	καὶ	παιδείας, οὐδὲ τὴν ἐρημίᾳ σύνοικον,
[1]	ἐξημεροῦσθαι τὴν φύσιν ὑπὸ λόγου	καὶ	παιδείας, τῷ λόγῳ δεξαμένην τὸ
[13]	νεκρῶν ἀτάφων γέμουσαν, ἀλλοτρίῳ δαίμονι	καὶ	παλαμναίῳ συνοικιζομένους, (εἶθ´, ὥσπερ οὐκ
[32]	ἦτορ στήθεσσιν λασίοισι διάνδιχα μερμήριζεν"	καὶ	πάλιν· ἀλλὰ τὸν οὔ τι
[31]	οἷς καὶ τἆλλα πάντα σῴζεσθαι	καὶ	πάλιν ἀπόλλυσθαι πέφυκεν, ἡμερῶν τριάκοντα
[41]	ὅτε πρῶτον ἔγνω μεταμελομένους, εὐγνωμόνησε,	καὶ	πάλιν ἀπορριφείς, οὐκ ἐφήσθη τοῖς
[25]	ἀγόντων τὰς καλουμένας θήσσας ἀτονήσαντος,	καὶ	πάλιν τοῦ ἡνιόχου τῇ ἀριστερᾷ
[37]	ἀναζευγνύντας οἱ περὶ τὰ τείχη,	καὶ	πᾶν εὐθὺς ἱερὸν ἀνεῴγει, στεφανηφορούντων
[29]	ἑλὼν χρημάτων τε πολλῶν ἐκράτησε	καὶ	πάντας ὀλίγου δεῖν τοὺς ἐν
[3]	χρησμῷ προσαγορευθέντας, εἴθ´ ὡς ταχὺ	καὶ	πανταχοῦ δρυὸς οὖσαν εὐπορίαν στρατευομένοις,
[15]	σοβαρός, ὑπὸ τῆς βουλῆς προπεμπόμενος,	καὶ	πάντες οἱ πατρίκιοι περὶ αὐτὸν
[15]	τὸ νικᾶν καὶ κρατεῖν πάντων	καὶ	πάντως ἔργον ἀνδρείας ἡγούμενος, οὐκ
[32]	Βελλεροφόντην· (ἐν δὲ ταῖς ἀτόποις	καὶ	παραβόλοις πράξεσι καὶ φορᾶς τινος
[43]	ἀλλ´ ἀτιμία τῆς πατρίδος, οἴκτῳ	καὶ	παραιτήσει διὰ μίαν γυναῖκα σῳζομένης,
[18]	θεραπεύοντα τοὺς πολλοὺς ὑπὸ δέους	καὶ	παραιτούμενον, ἢ φυλάττοντα τὸ φρόνημα
[31]	δὲ Ῥωμαίων ἔτι πολίτης παραινεῖν	καὶ	παρακαλεῖν μετριώτερα φρονήσαντας ἐπὶ τοῖς
[32]	ταῖς ἱερουργίαις, λέγειν δὲ ταὐτὰ	καὶ	παρακαλεῖν ὅπως ἀπαλλάξας τὸν πόλεμον
[6]	ἐκφερούσης, συστάντες οἱ πένητες ἄφνω	καὶ	παρακαλέσαντες ἀλλήλους ἀπέλιπον τὴν πόλιν,
[9]	μὲν ἐποτρύνων τοὺς σὺν αὐτῷ	καὶ	παρακαλῶν μὴ ἐνδιδόναι, πολλάκις δὲ
[31]	ψυχαί, καὶ τοῖς ἐκνεναρκηκόσι κομιδῇ	καὶ	παραλελυμένοις σώμασιν ὁμοίως διέκειντο πρὸς
[32]	ἀναφωνοῦντος ἐπὶ ταῖς μεγάλαις πράξεσι	καὶ	παραλόγοις τῇ δ´ ἄρ´ ἐπὶ
[29]	τὸν δῆμον, ἄτοπος δὲ κομιδῇ	καὶ	παράλογος τοὺς πατρικίους. (ὁ μὲν
[19]	βουλῆς, ἀλλ´ οἰομένῳ καταφρονεῖσθαι, τιμὴν	καὶ	παραμυθίαν γενήσεσθαι τὴν κρίσιν, ὥσθ´
[18]	ἄνευ κρίσεως ἐπὶ τιμωρίαν ὠμὴν	καὶ	παράνομον οὕτως ἄγοντες; (ἀλλὰ ταύτην
[35]	λυμεῶνα τῶν ἑτέρων, οὕτω διανοοῦ	καὶ	παρασκεύαζε σαυτὸν ὡς τῇ πατρίδι
[39]	οὐ παρέξοντα. (πολλοὺς δὲ συστήσας	καὶ	παρασκευάσας ἐπ´ αὐτόν, ἐκέλευσεν εὐθύνας
[32]	πράξεσι καὶ φορᾶς τινος ἐνθουσιώδους	καὶ	παραστάσεως δεομέναις οὐκ ἀναιροῦντα ποιεῖ
[37]	δόξαν ἢ χάριν, τοῦτο ποιῆσαι	καὶ	παρασχεῖν τοὺς ἄρχοντας, οὐδὲν ἠξίωσαν
[8]	ἐμβαλέσθαι τολμῶντος, ὅμως ἐπιστὰς παρεκάλει	καὶ	παρεθάρρυνεν, ἀνεῷχθαι βοῶν ὑπὸ τῆς
[23]	ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ Τύλλου,	καὶ	παρεισελθὼν ἄφνω πρὸς τὴν ἑστίαν
[39]	ἄγαν θορυβοῦν ὑπ´ αἰδοῦς ἐνεδίδου	καὶ	παρεῖχεν ἀδεῶς λέγειν, οἱ δὲ
[7]	τοῖς ὅπλοις ἦσαν οἱ πολλοὶ	καὶ	παρεῖχον αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσι χρῆσθαι
[26]	Ἀντίῳ τοῖς δυνατωτάτοις κρύφα διελέγοντο,	καὶ	παρεκάλουν, ἕως στασιάζουσι πρὸς ἀλλήλους
[2]	ὅπλον καὶ συγγενὲς ἐξηρτυμένον ἔχουσι	καὶ	παρεσκευασμένον, οὕτως ἤσκησε τὸ σῶμα
[18]	(ἔστη μὲν γὰρ ὡς ἀπολογησόμενος,	καὶ	παρέσχεν αὐτῷ σιωπὴν καὶ ἡσυχίαν
[38]	μάλιστα τοῖς ἔργοις ἀνόμοιός ἐστι	καὶ	παρηλλαγμένος. (ἀλλὰ τῶν μὲν θείων
[31]	(ἐπεὶ δ´ ὁ χρόνος διῆλθε	καὶ	παρῆν αὖθις ὁ Μάρκιος μετὰ
[15]	τὸν ἄνδρα, καὶ τότε προσκείμενοι	καὶ	παρόντες οὐκ ἐπ´ ἀγαθῷ, τὸν
[26]	ἐπὶ μεῖζον αἴρων τὸ πρᾶγμα	καὶ	παροξύνων, τέλος ἔπεισε πέμψαντας εἰς
[31]	γὰρ ἠμαυρωμένος παντάπασι τῇ δόξῃ	καὶ	παρορώμενος ὑπὸ τῶν Οὐολούσκων, πάντα
[43]	πολλάκις καὶ στρατηγοῦντος ἀπέλαυσαν Ἀθηναῖοι·	καὶ	παρὼν ἐκράτει τῶν ἐχθρῶν ὅσον
[29]	διεκώλυσεν, εἴτε πάντως ἐνίστασθαι φιλονικοῦσα	καὶ	πᾶσιν οἷς ὁ δῆμος ἐσπούδαζεν,
[12]	ὁμοῦ καὶ πένητας καὶ δημοτικοὺς	καὶ	πατρικίους ἡμερώτερον διατεθῆναι πρὸς ἀλλήλους
[36]	ἠκροᾶτο μηδὲν ἀποκρινόμενος. ἐπεὶ δὲ	καὶ	παυσαμένης εἱστήκει σιωπῶν πολὺν χρόνον,
[30]	φιλανθρώπους ἐν ἤθει τῷ πρέποντι	καὶ	παυσαμένων, ἀπεκρίνατο τὰ μὲν πικρῶς
[28]	καὶ Τολερίνους μὲν καὶ Λαουικανοὺς	καὶ	Πεδανούς, ἔτι δὲ Βωλανοὺς ἀντιστάντας
[18]	προαγορεύομεν εἰς τρίτην ἀγορὰν παρεῖναι	καὶ	πείθειν τοὺς πολίτας, εἰ μηδὲν
[5]	χρημάτων μέγιστον ἡγούμενος, ἀρχὴν δὲ	καὶ	πεῖραν ὕβρεως ὄχλου καὶ θρασύτητος
[17]	τοῦ Μαρκίου τὴν αἰτίαν ἐποιοῦντο,	καὶ	πέμποντες ἐκάλουν αὐτὸν ἀπολογησόμενον. (ὡς
[12]	ἀγῶσιν αὖθις γενομένους πλουσίους ὁμοῦ	καὶ	πένητας καὶ δημοτικοὺς καὶ πατρικίους
[5]	αὐτῶν ὠτειλὰς ἔχοντα τετρωμένων πολλάκις	καὶ	πεπονηκότων ἐν ταῖς ὑπὲρ τῆς
[15]	καὶ μαλακίας, ἐκ τοῦ πονοῦντος	καὶ	πεπονθότος μάλιστα τῆς ψυχῆς ὥσπερ
[30]	τὴν πόλιν ὑπ´ ὀργῆς ἐχώρει,	καὶ	περὶ τὰς λεγομένας Κλοιλίας τάφρους
[20]	τοὺς δημάρχους, τί κατηγοροῦσιν αὐτοῦ	καὶ	περὶ τίνος κριθησόμενον ἐπὶ τὸν
[4]	ἐπαινούμενον ἀκοῦσαι καὶ στεφανούμενον ἰδεῖν	καὶ	περιβαλεῖν δακρύουσαν ὑφ´ ἡδονῆς ἐντιμότατον
[31]	συμμάχους τῶν πολεμίων ἔφθειρεν ἐπιὼν	καὶ	περιέκοπτε, καὶ πόλεις ἑπτὰ μεγάλας
[9]	διεκέκοπτο, τῶν δ´ ἑκατέρωθεν ἐπιστρεφόντων	καὶ	περιλαμβανόντων τοῖς ὅπλοις τὸν ἄνδρα,
[18]	οἱ δὲ πατρίκιοι παντάπασιν ἐκστάντες	καὶ	περιπαθήσαντες ὥρμησαν βοηθεῖν ἀπὸ κραυγῆς,
[38]	φωνὴν καὶ διάλεκτον οὕτω σαφῆ	καὶ	περιττὴν καὶ ἀρτίστομον ἐν ἀψύχῳ
[42]	ἐπὶ κέρδεσιν, ἀλλὰ δι´ ὕβριν	καὶ	περιφροσύνην τοῖς πένησιν ἐπηρεάζων. (Ἀντίπατρος
[40]	τοῦ φοβερὸν εἶναι καὶ κακοῦν	καὶ	πιέζειν πρὸς τῷ αἰσχρῷ καὶ
[38]	ἡμᾶς ἡ ἱστορία πολλοῖς ἀποβιάζεται	καὶ	πιθανοῖς μάρτυσιν, ἀνόμοιον αἰσθήσει πάθος
[15]	ἀναδιδούσης, ἀπῄει ταραχῆς μεστὸς ὢν	καὶ	πικρίας πρὸς τὸν δῆμον. (οἱ
[41]	ἐγκαταλιπεῖν. (καὶ γὰρ ἡγεμὼν ἀποδέδεικτο	καὶ	πίστιν εἶχε μεγίστην μετὰ δυνάμεως,
[18]	οὐ μόνον ἐπαχθεῖ παρρησίᾳ χρῆσθαι	καὶ	πλείονι κατηγορίᾳ τῆς ἀπολογίας, ἀλλὰ
[34]	πρώτην μὲν ἠσπάσατο τὴν μητέρα	καὶ	πλεῖστον χρόνον, εἶτα δὲ τὴν
[10]	τε μείζων ἀπήντησε τῷ Μαρκίῳ,	καὶ	πλέονες οἱ θαυμάζοντες ἐγένοντο τὸ
[17]	δημάρχους ἀπετρίψαντο, τοῖς δ´ ἀγορανόμοις	καὶ	πληγὰς ἐνέβαλον. (τότε μὲν οὖν
[8]	στρατιώτην ὁ Κάτων, οὐ χειρὶ	καὶ	πληγῇ μόνον, ἀλλὰ καὶ τόνῳ
[8]	ἀγῶνα λέγεται καὶ χειρὸς ἔργοις	καὶ	ποδῶν τάχεσι καὶ τολμήμασι ψυχῆς
[31]	πολεμίων ἔφθειρεν ἐπιὼν καὶ περιέκοπτε,	καὶ	πόλεις ἑπτὰ μεγάλας καὶ πολυανθρώπους
[27]	τῶν ὅπλων ἀνὴρ δεινὸς ἐφάνη	καὶ	πολεμικὸς καὶ τῷ φρονεῖν καὶ
[8]	καὶ προσμαχομένων, ἀναμεμειγμένος ὁμοῦ φίλοις	καὶ	πολεμίοις ἄπιστον ἀγῶνα λέγεται καὶ
[23]	σῴζειν πάλαι μὲν ἐχθρὸν ἄνδρα	καὶ	πολέμιον, νῦν δ´ ἀνωφελῆ καὶ
[13]	τοὺς δὲ λοιμῷ προσβάλλειν, ἔτι	καὶ	πόλεμον αὐθαίρετον προσάγειν, ὅπως μηδὲν
[19]	ἢ παντελῶς ἐκπεσούσης δι´ ἀσχολίαν	καὶ	πόλεμον· (ἔπειτα δ´ ὡς ταχὺ
[4]	γέ τοι τότε Ῥωμαίοις ἀγώνων	καὶ	πολέμων γενομένων ἐξ οὐδενὸς ἀστεφάνωτος
[33]	πολλὰ Ῥωμαίους ἔν τε πολέμοις	καὶ	πολιτείαις ὠφελήσαντος ἀδελφὴ Οὐαλερία. (Ποπλικόλας
[24]	Μαρκίου καταδίκην αἰτίαν ἐχόντων, ἐτάραττε,	καὶ	πολλὰ δαιμόνια μάντεις καὶ ἱερεῖς
[6]	ἐξαπέστειλε. προηγόρει δὲ Μενήνιος Ἀγρίππας,	καὶ	πολλὰ μὲν τοῦ δήμου δεόμενος,
[33]	ταύταις ἡ Ποπλικόλα τοῦ μεγάλα	καὶ	πολλὰ Ῥωμαίους ἔν τε πολέμοις
[28]	ὑπὲρ τῶν Λατίνων, συμμάχων ὄντων	καὶ	πολλάκις αὐτοὺς ἐπικαλουμένων. (ἐπεὶ δὲ
[41]	πολλὰ τῆς Ἰταλίας μέρη συνετάραξε	καὶ	πολλὰς πόλεις οὐδὲν ἀδικούσας τῷ
[30]	ἐπιτήδειοι τῷ Μαρκίῳ, προσεδέχοντο δὲ	καὶ	πολλὴν περί γε τὰς πρώτας
[23]	κατέδυ πόλιν. ~(Ἦν δ´ ἑσπέρα,	καὶ	πολλοὶ μὲν αὐτῷ προσετύγχανον, ἐγνώριζε
[24]	ἡ πομπὴ κατὰ τύχην παρηκολουθήκει.	(καὶ	πολλοὶ μὲν ἐδυσχέραινον τῶν παρόντων,
[9]	περὶ τὸν Μάρκιον μάχης γενομένης	καὶ	πολλῶν ἐν ὀλίγῳ νεκρῶν πεσόντων,
[31]	περιέκοπτε, καὶ πόλεις ἑπτὰ μεγάλας	καὶ	πολυανθρώπους ἔλαβεν. (οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[30]	σταδίους ἀφεστώς. (ὀφθεὶς δὲ φοβερὸς	καὶ	πολὺν θόρυβον παρασχών, ὅμως ἐν
[13]	ἔπεισε, κατέδραμε τὴν Ἀντιατῶν χώραν,	(καὶ	πολὺν μὲν σῖτον εὑρών, πολλῇ
[20]	γνωρίμων καὶ στρατευομένων τὸν ἄπορον	καὶ	πολυπράγμονα καὶ τοῦ καλοῦ φροντίζοντα
[25]	διὰ βίας περαινόμενα. (θυσίας δὲ	καὶ	πομπὰς καὶ θέας οὐ μόνον
[1]	παρεῖχεν, ἀλλὰ τὴν ἐν ἡδοναῖς	καὶ	πόνοις καὶ ὑπὸ χρημάτων ἀπάθειαν
[1]	βασιλεὺς γενόμενος. Μάρκιοι δ´ ἦσαν	καὶ	Πόπλιος καὶ Κόιντος οἱ πλεῖστον
[27]	δυνατοὺς καὶ ἄρχοντας ἐκέλευσε συνάγειν	καὶ	πορίζειν, αὐτὸς δὲ τοὺς προθυμοτάτους
[11]	μέν, ἐὰν ἀποδημοῦντος πατρὸς γένηται,	καὶ	Πόστουμον, ἂν τεθνηκότος· ᾧ δ´
[3]	σιτίον ἀπ´ αὐτῆς ἡ βάλανος	καὶ	ποτὸν τὸ μελίτειον, ὄψον δὲ
[9]	διακεκόσμηται τὰ τῶν πολεμίων ὅπλα	καὶ	ποῦ τέτακται τὸ μαχιμώτατον. ἐκείνου
[6]	τυγχάνοντα τῆς προσηκούσης οἰκονομίας βουλεύματα	καὶ	πράγματα πᾶσιν ὑμῖν ἐπιφέρει καὶ
[21]	ἑαυτῷ μόνος, οὐχ ὑπὸ λογισμοῦ	καὶ	πρᾳότητος, οὐδὲ τῷ φέρειν μετρίως
[5]	πάντων ἀφῃροῦντο τῶν ὄντων ἐνεχυρασμοῖς	καὶ	πράσεσι, τοὺς δὲ παντελῶς ἀπόρους
[14]	γὰρ μετὰ πολὺν χρόνον ὠνὴ	καὶ	πρᾶσις ἐπεισῆλθε καὶ συνεμίγη ταῖς
[11]	ψηφισώμεθα καλεῖσθαι Κοριολανόν, εἰ μὴ	καὶ	πρὸ ἡμῶν ἡ πρᾶξις αὐτὴ
[18]	ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ, πόλεμον ἐξεργάσασθαι	καὶ	προαγαγεῖν εἰς ὅπλα τοὺς πολίτας.
[32]	ἀλλὰ τῆς ψυχῆς τὸ πρακτικὸν	καὶ	προαιρετικὸν ἀρχαῖς τισι καὶ φαντασίαις
[40]	ὀρθοῦν ἀεὶ προδήλως τὰ οἰκεῖα,	καὶ	προδηλότερον αὖ πάλιν βλάπτειν μεθισταμένους
[23]	δήμου καὶ ὕβρει, μαλακίᾳ δὲ	καὶ	προδοσίᾳ τῶν ἐν τέλει καὶ
[31]	καὶ συνιστάμενοι πρὸς ἀλλήλους ἠγανάκτουν,	καὶ	προδοσίαν ἐκάλουν τὴν ἀνάζευξιν, οὐ
[16]	τῶν χαριζομένων τοῖς πολλοῖς, δημαγωγοὺς	καὶ	προδότας ἀποκαλῶν τῆς ἀριστοκρατίας καὶ
[19]	τήν τε βουλὴν αὐτοὺς ἀναιρήσειν	καὶ	προήσεσθαι παντάπασι τὴν πολιτείαν, εἰ
[28]	ἀσφαλῶς. ~(Ἐπεὶ δὲ πᾶσα ταχὺ	καὶ	προθύμως ἡ τῶν Οὐολούσκων δύναμις
[16]	ἐλπίζων ἀγορᾷ τε χρήσεσθαι φιλανθρώπῳ	καὶ	προῖκα τὰς δωρεὰς νεμηθήσεσθαι. (καὶ
[22]	ἐγίνωσκε· πολλάκις γὰρ ἐν ἀπειλαῖς	καὶ	προκλήσεσι κατὰ τὰς μάχας γενόμενοι,
[40]	ἀνδρείας, πολλὰ δὲ καὶ τέχνης	καὶ	προνοίας στρατηγοῦντες ἐπεδείξαντο, πλὴν εἰ
[18]	τοὺς ἀγορανόμους τύπτων ἐν ἀγορᾷ	καὶ	προπηλακίζων ἐμφύλιον, ὅσον ἐφ´ ἑαυτῷ,
[30]	ἐν τῇ πόλει διαδρομὰς γυναικῶν	καὶ	πρὸς ἱεροῖς ἱκεσίας καὶ δάκρυα
[2]	σώματος ᾐτιῶντο ῥώμην, ἄτρυτον οὖσαν	καὶ	πρὸς μηδένα πόνον ἀπαγορεύουσαν. ~(Ἐστρατεύσατο
[30]	τὰ μὲν πικρῶς ὑπὲρ ἑαυτοῦ	καὶ	πρὸς ὀργὴν ὧν ἔπαθε, τὰ
[43]	καὶ ὠμὴ καὶ ἀχάριστος ἀληθῶς	καὶ	πρὸς οὐδετέρους ἔχουσα τὸ εὔγνωμον·
[32]	τῇ πόλει τὰ τείχη φυλάττειν	καὶ	προσβάλλοντας ἀποκρούεσθαι τοὺς πολεμίους, ἐν
[39]	ἀρχήν, προσπεσόντες ἀθρόοι διέφθειραν αὐτόν,	καὶ	προσήμυνεν οὐδεὶς τῶν παρόντων. (ὅτι
[8]	οἱ Κοριολανοὶ τῶν παρόντων ἐπεξῆλθον,	καὶ	προσμαχόμενοι τὸ πρῶτον ἐκράτουν καὶ
[8]	ὀλίγους παντάπασιν ἔνδον ὄντας, συμβοηθούντων	καὶ	προσμαχομένων, ἀναμεμειγμένος ὁμοῦ φίλοις καὶ
[21]	ἀταπείνωτος καὶ σχήματι καὶ βαδίσματι	καὶ	προσώπῳ καθεστηκὼς ἐν πᾶσι τοῖς
[10]	εὐφημίαν, πρὸς τὸν Μάρκιον τρέπεται.	(καὶ	πρῶτον μὲν αὐτοῦ θαυμαστὸν ἔπαινον
[3]	τὰ πλεῖστα τῶν νεμομένων τε	καὶ	πτηνῶν, θήρας ὄργανον φέρουσα τὸν
[32]	οὐδὲν ἠπίσταντο πράττοντες, ἀλλὰ ταραχὴ	καὶ	πτοία καὶ φήμη πονηρὰ τὴν
[11]	ἐπικλήσεις, ὡς Ἀντιγόνῳ τὸν Δώσωνα	καὶ	Πτολεμαίῳ τὸν Λάθυρον. (ἐπὶ πλέον
[5]	ὡμολογημένων, ἀλλ´ ἀγομένους πάλιν περιεώρα	καὶ	ῥυσιαζομένους, θόρυβοι δὲ καὶ συστάσεις
[11]	πλέον δὲ τῷ γένει τούτῳ	καὶ	Ῥωμαῖοι κέχρηνται, Διαδήματόν τινα τῶν
[5]	τοῖς νόμοις, εἰ σωφρονοῦσι, παύειν	καὶ	σβεννύναι παρακελευόμενος. ~(Συνιούσης δὲ περὶ
[7]	ἡγεμόσι, τοὺς περὶ Βροῦτον Ἰούνιον	καὶ	Σικίννιον Βελλοῦτον. (ἐπεὶ δ´ ἡ
[3]	δὲ τιθασῶν ἰσχυρότατον. ἦν δὲ	καὶ	σιτίον ἀπ´ αὐτῆς ἡ βάλανος
[34]	καὶ τοῖς πολεμίοις ἐνεποίησεν αἰδῶ	καὶ	σιωπήν. ἐδίκαζε δ´ ὁ Μάρκιος,
[22]	ψυχῆς ὠνεῖται. (λαβὼν γὰρ ἐσθῆτα	καὶ	σκευὴν ἐν ᾗ μάλιστα μὴ
[19]	σύνοδοι τῶν πατρικίων πολλάκις, δεδιότων	καὶ	σκοπούντων ὅπως τόν τε Μάρκιον
[29]	πόλιν, ἡ δὲ βουλὴ συναχθεῖσα	καὶ	σκοποῦσα περὶ τοῦ προβουλεύματος ἀπέγνω
[11]	Βάττων. (ἐνίοις δὲ τῶν βασιλέων	καὶ	σκώμματα παρέσχεν ἐπικλήσεις, ὡς Ἀντιγόνῳ
[35]	καὶ τῇ πατρίδι νίκην ἅμα	καὶ	σοὶ σωτηρίαν αἰτεῖσθαι παρὰ τῶν
[16]	καὶ προδότας ἀποκαλῶν τῆς ἀριστοκρατίας	καὶ	σπέρματα πονηρὰ θρασύτητος καὶ ὕβρεως
[18]	ὑμεῖς μὴ ποιεῖσθε πρόφασιν διαφορᾶς	καὶ	στάσεως πρὸς τὸν δῆμον· ὃ
[16]	πέρας ἀπειθείας, οὐδὲ παύσονται διαφερόμενοι	καὶ	στασιάζοντες. (ὥστε τοῦτο μέν ἐστι
[38]	κωλύειν. (δυνατὸν δὲ καὶ μυγμῷ	καὶ	στεναγμῷ ψόφον ὅμοιον ἐκβαλεῖν ἄγαλμα
[4]	τὸ γὰρ ἐκείνην ἐπαινούμενον ἀκοῦσαι	καὶ	στεφανούμενον ἰδεῖν καὶ περιβαλεῖν δακρύουσαν
[24]	ὃ γὰρ οἱ Ἕλληνες ὑποστάτην	καὶ	στήριγμα, τοῦτο Ῥωμαῖοι φοῦρκαν ὀνομάζουσιν.
[12]	τὴν ἀποικίαν ἐξέπεμπον οἱ ὕπατοι,	καὶ	στρατείαν ἐπήγγελλον ἑτέροις ἐπὶ τοὺς
[43]	κατὰ τῆς πατρίδος· Ἀλκιβιάδου δὲ	καὶ	στρατευομένου πολλάκις καὶ στρατηγοῦντος ἀπέλαυσαν
[20]	ψηφοφορίαν, τῶν εὐπόρων καὶ γνωρίμων	καὶ	στρατευομένων τὸν ἄπορον καὶ πολυπράγμονα
[42]	πόλιν, ὅμως ἀπεδείκνυτο πολλάκις ἡγεμὼν	καὶ	στρατηγός, ἐκεῖνος δὲ μετιὼν ἐπὶ
[39]	καὶ λαφύροις κοσμήσαντες ὡς ἀριστέως	καὶ	στρατηγοῦ. (Ῥωμαῖοι δὲ τὴν τελευτὴν
[43]	Ἀλκιβιάδου δὲ καὶ στρατευομένου πολλάκις	καὶ	στρατηγοῦντος ἀπέλαυσαν Ἀθηναῖοι· καὶ παρὼν
[1]	ἀρετῆς τὸ περὶ τὰς πολεμικὰς	καὶ	στρατιωτικὰς ἐκύδαινε πράξεις, καὶ μαρτυρεῖ
[12]	θορύβων, καὶ νομίζοντες ἐν ὅπλοις	καὶ	στρατοπέδῳ καὶ κοινοῖς ἀγῶσιν αὖθις
[14]	δὲ τούτου καὶ δικαστῶν θιγοῦσα	καὶ	στρατοπέδων ἡ δωροδοκία περιέστησεν εἰς
[33]	γ´ ἡμεῖς, εἶπεν ὦ Οὐολουμνία	καὶ	σὺ Οὐεργιλία, γυναῖκες ἥκομεν πρὸς
[2]	τοῖς μὴ τὸ σύμφυτον ὅπλον	καὶ	συγγενὲς ἐξηρτυμένον ἔχουσι καὶ παρεσκευασμένον,
[3]	καὶ τῶν ἄλλων Ἰταλιωτῶν συνεστράτευον	καὶ	συγκατῆγον ἐπὶ τὴν Ῥώμην, οὐκ
[9]	καιρὸν ἐλθεῖν ἐν ᾧ συναγωνιεῖται	καὶ	συγκινδυνεύσει τοῖς πολίταις. (ἦν δὲ
[16]	καὶ κολακεύοντας ὑμᾶς ταῦτα διδόναι	καὶ	συγχωρεῖν ἐλπίσαντες, οὐδὲν ἕξουσι πέρας
[29]	κράτιστον μέρος ἐγίνωσκε συμπαθοῦν αὐτῷ	καὶ	συναδικούμενον. (ἐξενεχθείσης δὲ τῆς γνώμης
[15]	θυμὸν ἐξερρίπιζον αὐτοῦ τῷ συναγανακτεῖν	καὶ	συναλγεῖν. (ἦν γὰρ ἡγεμὼν αὐτοῖς
[41]	καὶ κρατίστου μέρους συναδικηθέντος αὐτῷ	καὶ	συναλγήσαντος· ἔπειτα πολλαῖς πρεσβείαις καὶ
[9]	παρέστη, καὶ βοῇ παρεκάλουν ἄγειν	καὶ	συνάπτειν. (ὁ δὲ Μάρκιος ἠρώτησε
[8]	τῶν πολεμίων ἐνήλατο ταῖς πύλαις	καὶ	συνεισέπεσε, μηδενὸς τὸ πρῶτον ἀντισχεῖν
[14]	χρόνον ὠνὴ καὶ πρᾶσις ἐπεισῆλθε	καὶ	συνεμίγη ταῖς ἐκκλησιαστικαῖς ψήφοις ἀργύριον.
[12]	ἤλπιζον, εἰ τὸ θορυβοῦν μάλιστα	καὶ	συνεπηρμένον τοῖς δημαγωγοῖς ὥσπερ περίσσωμα
[32]	εἴη τρόπος ᾧ βοηθοῦσιν ἀνθρώποις	καὶ	συνεργοῦσιν, οὐ τὸ σῶμα δήπου
[4]	ἀμφοτέρων ἀπέλαυσε τῶν γονέων συνηδομένων	καὶ	συνευημερούντων, Μάρκιος δὲ τῇ μητρὶ
[24]	διαίτης ἡμερώτερον ἔχοντες πρὸς αὐτοὺς	καὶ	συνηθέστερον. (ἦν δὲ μεγάλη κόλασις
[32]	Ὅμηρος, ἀλλὰ τὰ μὲν εἰκότα	καὶ	συνήθη καὶ κατὰ λόγον περαινόμενα
[30]	ἀπαντήσεις φιλοφροσύνην παρ´ ἀνδρὸς οἰκείου	καὶ	συνήθους. (ἐγίνετο δὲ τοιοῦτον οὐδέν,
[8]	δ´ οὐκ ἠγάπησεν, ἀλλ´ ἐπηκολούθει	καὶ	συνήλαυνεν ἤδη προτροπάδην φεύγοντας ἄχρι
[31]	αἱ πρῶται κατηγορίαι κρύφα διεσπείροντο,	καὶ	συνιστάμενοι πρὸς ἀλλήλους ἠγανάκτουν, καὶ
[8]	καὶ δυσυπόστατος. ἀθροιζομένων δὲ πολλῶν	καὶ	συνισταμένων περὶ αὐτόν, ἀπεχώρουν οἱ
[34]	γενόμενος δὲ τοῦ πάθους ἐλάττων	καὶ	συνταραχθεὶς πρὸς τὴν ὄψιν, οὐκ
[17]	δῆμον ἐξηγριωμένον ὁρῶντες οἱ ὕπατοι	καὶ	συντρέχοντα πανταχόθεν εἰς τὴν ἀγοράν,
[5]	περιεώρα καὶ ῥυσιαζομένους, θόρυβοι δὲ	καὶ	συστάσεις ἦσαν ἐν τῇ πόλει
[21]	ὁ Μάρκιος ἀνέκπληκτος καὶ ἀταπείνωτος	καὶ	σχήματι καὶ βαδίσματι καὶ προσώπῳ
[21]	Οὐολούσκων, ἀκμάζοντας μὲν εἰδὼς ἔτι	καὶ	σώμασι καὶ χρήμασι, ταῖς δὲ
[23]	ἑστίας ἱκέτης, οὐχ ὑπὲρ ἀδείας	καὶ	σωτηρίας (τί γὰρ ἔδει με
[30]	δεήσεις, πάντα δ´ ἐνδεᾶ τόλμης	καὶ	σωτηρίων λογισμῶν, συνέγνωσαν ὀρθῶς τὸν
[18]	καὶ φανερὸν ἦν τῶν κοσμίως	καὶ	σωφρόνως ἀκούειν ἀγόμενον καὶ κηλούμενον,
[33]	κατέλαβε μετὰ τῆς νυοῦ καθεζομένην	καὶ	τὰ παιδία τοῦ Μαρκίου πρὸς
[39]	ἐν τοῖς μάλιστα δεινὸς εἰπεῖν,	καὶ	τὰ πρόσθεν ἔργα μείζονα τὴν
[5]	δὲ παντελῶς ἀπόρους αὐτοὺς ἀπῆγον,	καὶ	τὰ σώματα καθείργνυσαν αὐτῶν ὠτειλὰς
[34]	χρόνον, εἶτα δὲ τὴν γυναῖκα	καὶ	τὰ τέκνα, μήτε δακρύων ἔτι
[28]	τά τε σώματα λείαν ἐποιήσατο	καὶ	τὰ χρήματα διήρπασε. (τῶν δὲ
[31]	οὐδ´ ὅπλων, ἀλλὰ καιρῶν, οἷς	καὶ	τἆλλα πάντα σῴζεσθαι καὶ πάλιν
[16]	ὁμοφρονῆσαι μηδὲ παύσασθαι νοσοῦντας ἡμᾶς	καὶ	ταρασσομένους ὑπ´ ἀλλήλων ἐάσουσαν. ~(Πολλὰ
[12]	δὲ ταῖς προτέραις αὐτῶν διαφοραῖς	καὶ	ταραχαῖς ἀναγκαίως ἐπηκολούθησε κακά, ταῦτα
[27]	ἐν διαβολαῖς ἔτι μᾶλλον ἐγένοντο	καὶ	ταραχαῖς πρὸς ἀλλήλους, οἱ μὲν
[12]	ὥσπερ περίσσωμα τῆς πόλεως νοσερὸν	καὶ	ταραχῶδες ἀποκαθαρθείη. (τούτους τε δὴ
[33]	τοῦ συμφέροντος, αὐτή τ´ ἀνέστη	καὶ	τὰς ἄλλας ἀναστήσασα πάσας ἧκεν
[25]	καὶ τῷ θεῷ τὴν πομπὴν	καὶ	τὰς θέας αὖθις ἐξ ἀρχῆς
[26]	Ῥώμην τήν τε χώραν ἀπαιτεῖν	καὶ	τὰς πόλεις ὅσας ἀφῄρηντο πολέμῳ
[4]	συνευημερούντων, Μάρκιος δὲ τῇ μητρὶ	καὶ	τὰς τοῦ πατρὸς ὀφείλειν χάριτας
[18]	ἑαυτοῖς τὸν Μάρκιον· (ἔνιοι δὲ	καὶ	τὰς χεῖρας ὀρέγοντες ἐδέοντο τῶν
[36]	τί φείδομαι τῆς ἐσχάτης ἐλπίδος;	(καὶ	ταῦτ´ εἰποῦσα προσπίπτει τοῖς γόνασιν
[44]	λύπην ἀμελουμένῳ τὸ φιλότιμον παρεῖχε.	(καὶ	ταῦτ´ ἔστιν ἅ τις ἂν
[28]	ἐπὶ Κίρκαιον, πόλιν ἀποικίδα Ῥωμαίων,	καὶ	ταύτην ἐνδοῦσαν ἑκουσίως οὐδὲν ἠδίκησε.
[35]	σοῦ στέρεσθαι καὶ γυναικὶ σῇ	καὶ	τέκνοις. (ἐγὼ δ´ οὐ περιμενῶ
[33]	ἣν καὶ μητρὸς καὶ γυναικὸς	καὶ	τέκνων προετίμησεν. (οὐ μὴν ἀλλὰ
[1]	καὶ καρτερὸν ὁρμάς τε μεγάλας	καὶ	τελεσιουργοὺς τῶν καλῶν ἐξέφερε, θυμοῖς
[40]	τόλμης καὶ ἀνδρείας, πολλὰ δὲ	καὶ	τέχνης καὶ προνοίας στρατηγοῦντες ἐπεδείξαντο,
[36]	εἰπὼν καὶ βραχέα τῇ μητρὶ	καὶ	τῇ γυναικὶ διαλεχθεὶς ἰδίᾳ, τὰς
[35]	γέγονεν. οὐ γὰρ οἷόν τε	καὶ	τῇ πατρίδι νίκην ἅμα καὶ
[18]	παραιτούμενον, ἢ φυλάττοντα τὸ φρόνημα	καὶ	τῇ φύσει χρώμενον ἀνήκεστον ἀπεργάσασθαι
[14]	ἀτιμάσαι καὶ καταβαλεῖν ἐπὶ τοσούτοις	καὶ	τηλικούτοις εὐεργετήμασι. (καὶ γὰρ ἔθος
[17]	ἀγοράν, ἔδεισαν ὑπὲρ τῆς πόλεως,	καὶ	τὴν βουλὴν ἀθροίσαντες ἐκέλευον σκοπεῖν
[21]	γὰρ οἴκαδε, καὶ τὴν μητέρα	καὶ	τὴν γυναῖκα μετὰ κλαυθμοῦ καὶ
[23]	Τύλλος ἤκουσεν, ἥσθη τε θαυμαστῶς,	καὶ	τὴν δεξιὰν ἐμβαλών, ἀνάστηθι" εἶπεν
[36]	μ´ ὦ μῆτερ" ἐξανίστησιν αὐτὴν	καὶ	τὴν δεξιὰν πιέσας σφόδρα· νενίκηκας"
[13]	καὶ βαρύνεσθαι τὴν δόξαν αὐτοῦ	καὶ	τὴν δύναμιν ὡς ἐπὶ τὸν
[42]	εὖ παθοῦσι, τὸν ὄγκον αὐτοῦ	καὶ	τὴν ἐρημίᾳ σύνοικον, ὡς Πλάτων
[3]	νεώς ἐστιν αὐτοῖς ἱδρυμένος. (ὅθεν	καὶ	τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐπινίκιον, οὖσαν
[23]	πρὸς τὴν ἑστίαν ἐκάθισε σιωπῇ,	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἐγκαλυψάμενος ἡσυχίαν ἦγεν.
[13]	ἦν μάλιστα τοῖς δημαγωγοῖς ἀνθιστάμενος.	(καὶ	τὴν μὲν ἀποικίαν ἀπέστειλαν, ἐπιτιμίοις
[35]	~(Ἐπεὶ δὲ τούτων ἄδην εἶχε	καὶ	τὴν μητέρα βουλομένην ἤδη λόγων
[21]	ὁ Μάρκιος. εἰσελθὼν γὰρ οἴκαδε,	καὶ	τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα
[4]	βουλομένης καὶ δεομένης ἐκείνης ἔγημε,	καὶ	τὴν οἰκίαν ᾤκει γενομένων παίδων
[11]	μονομάχων ἀγῶνας παρασχεῖν, τὸ τάχος	καὶ	τὴν ὀξύτητα τῆς παρασκευῆς θαυμάσαντες.
[34]	~(Ἐκ τούτου τά τε παιδία	καὶ	τὴν Οὐεργιλίαν ἀναστήσασα, μετὰ τῶν
[23]	σὲ καὶ Οὐολούσκους ἐργασάμενος κακά,	καὶ	τὴν οὐκ ἐῶσαν ἀρνεῖσθαι ταῦτα
[26]	θέαις διανοουμένων ἐπιθέσθαι τοῖς Ῥωμαίοις	καὶ	τὴν πόλιν ἐμπιπράναι. (πάντας μὲν
[30]	Μάρκιος ἀκούσας ἔτι μᾶλλον ἐξετραχύνθη,	καὶ	τὴν πολιορκίαν ἀπολιπὼν ἐπὶ τὴν
[36]	γὰρ ἐμέμφοντο καὶ τὸν ἄνδρα	καὶ	τὴν πρᾶξιν, οἱ δ´ οὐδέτερα,
[12]	τε τὴν ἀπορίαν κουφισμοῦ δεομένοις,	καὶ	τὴν στάσιν ἅμα σκεδάσειν ἤλπιζον,
[30]	ὡς στρατηγός, ἀποδοῦναι τὰς πόλεις	καὶ	τὴν χώραν ὅσην ἀπετέμοντο πολέμῳ
[7]	(εἵλοντο δὲ πρώτους οἷς ἐχρήσαντο	καὶ	τῆς ἀποστάσεως ἡγεμόσι, τοὺς περὶ
[5]	τῶν τε πλουσίων ἐπαγγειλαμένων μετριάσειν	καὶ	τῆς βουλῆς τὸν ἄρχοντα Μάνιον
[16]	γενέσθαι χρησταῖς, ἅμα τῆς ἀπορίας	καὶ	τῆς διαφορᾶς τὴν πόλιν ἀπαλλαγήσεσθαι
[29]	κακῶς οὐχ ὑπὸ πάντων ἀγνωμονηθείς,	καὶ	τῆς πατρίδος αὑτὸν ὅλης ἀπέδειξεν
[9]	ὑπάτῳ περιχαρὴς τὴν δεξιὰν ἐνέβαλε	καὶ	τῆς πόλεως ἀπήγγειλε τὴν ἅλωσιν,
[23]	αὐτὸν ἀξίωμα καὶ τοῦ σχήματος	καὶ	τῆς σιωπῆς) ἔφρασαν δὲ τῷ
[6]	τοῖς ἄλλοις. (οὗτος οὖν" ἔφη	καὶ	τῆς συγκλήτου λόγος ἐστὶν ὦ
[28]	ἄκοντος αὐτοῦ βλάπτοιντο, πορρωτάτω στρατοπεδεύων	καὶ	τῆς χώρας ἀπεχόμενος. ~(Ἐπεὶ δὲ
[18]	ἀντερωτώντων· τί μὲν οὖν διανοεῖσθε	καὶ	τί βούλεσθε ὑμεῖς, ἄνδρα Ῥωμαίων
[36]	παῖδες ὑπὸ τῶν τεκόντων σέβεσθαι	καὶ	τιμᾶν οὐκ ἀνδρὸς ἔργον ἐστὶ
[37]	συμβαλόμεναι παρ´ αὑτῶν, ἱερουργίας δὲ	καὶ	τιμὰς ὅσαι θεοῖς πρέπουσι δημοσίᾳ
[4]	δ´ ὡς ἔοικεν ἀνδρῶν ἐπιφάνεια	καὶ	τιμὴ τὰς μὲν ἐλαφρῶς φιλοτίμους
[37]	τῇ περὶ τὰς γυναῖκας ἀγαπήσει	καὶ	τιμῇ τῆς τε βουλῆς τοῦ
[33]	δόξαν εἶχεν ἐν τῇ πόλει	καὶ	τιμήν, δοκοῦσα τῷ βίῳ μὴ
[42]	τὴν δόξαν ἀνθεῖν μετ´ εὐνοίας	καὶ	τιμῆς εὐημεροῦσαν, ὅπου καὶ τῶν
[4]	οὐκ ἐνεπίμπλατο τὴν Οὐολουμνίαν εὐφραίνων	καὶ	τιμῶν, ἀλλὰ καὶ γυναῖκα βουλομένης
[23]	καὶ ἀνέκρινε, τίς ὢν ἀφῖκται	καὶ	τίνων δεόμενος. οὕτως οὖν ὁ
[1]	τῷ λόγῳ δεξαμένην τὸ μέτριον	καὶ	τὸ ἄγαν ἀποβαλοῦσαν. (ὅλως μὲν
[32]	φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη"	καὶ	τὸ ἀλλά τις ἀθανάτων τρέψεν
[39]	Ῥωμαίων, ἐν ᾗ Τύλλος ἀπέθανε	καὶ	τὸ ἀνθοῦν μάλιστα τῆς δυνάμεως
[37]	δὲ δαπάναις ἐποιήσατο τὸν νεὼν	καὶ	τὸ ἕδος, οὐδὲν ἧττον αὐταὶ
[32]	δίδωσιν ἀρχήν, καὶ τὸ θαρρεῖν	καὶ	τὸ ἐλπίζειν προστίθησιν. (ἢ γὰρ
[32]	ἐνὶ θυμῷ δήμου θῆκε φάτιν"	καὶ	τὸ ἤ τι ὀισσάμενος ἢ
[32]	ἀλλὰ τῷ ἑκουσίῳ δίδωσιν ἀρχήν,	καὶ	τὸ θαρρεῖν καὶ τὸ ἐλπίζειν
[24]	οἰκέτας ἐπιεικείᾳ τότε, δι´ αὐτουργίαν	καὶ	τὸ κοινωνεῖν διαίτης ἡμερώτερον ἔχοντες
[9]	ἐφείπετο τοῖς φεύγουσιν. ἡττήθη δὲ	καὶ	τὸ λοιπὸν στράτευμα, πολλῶν μὲν
[9]	ὄψει τῶν πολεμίων ὄντων κατελάμβανε.	(καὶ	τὸ μὲν πρῶτον ἐνίους διετάραξεν,
[40]	μὲν Ἀλκιβιάδου τὴν ἄγαν λαμυρὰν	καὶ	τὸ μὴ καθαρεῦον ἀναγωγίας καὶ
[15]	τις ὢν ἀεὶ καὶ ἀτενής,	καὶ	τὸ νικᾶν καὶ κρατεῖν πάντων
[42]	τοῖς ἄλλοις" φησὶν ὁ ἀνὴρ	καὶ	τὸ πιθανὸν εἶχε· τὰς δὲ
[28]	πολλάκις αὐτοὺς ἐπικαλουμένων. (ἐπεὶ δὲ	καὶ	τὸ πλῆθος ἀπρόθυμον ἐγένετο, καὶ
[27]	τῆς στρατείας ἐκείνης ἡ εὐπορία	καὶ	τὸ πολλὰ βλάψαι καὶ κακῶσαι
[15]	φρόνημα κεχρημένος, τὸ δ´ ἐμβριθὲς	καὶ	τὸ πρᾷον, οὗ τὸ πλεῖστον
[39]	διαλύσεις αἰσχίστας ἠγάπησαν, ὑπήκοοι γενόμενοι	καὶ	τὸ προσταττόμενον αὐτοῖς ποιήσειν ὁμολογήσαντες.
[1]	τῷ τῆς ἀνδρείας ὀνόματι προσαγορεύεσθαι,	καὶ	τὸ τοῦ γένους ὄνομα κοινὸν
[33]	καὶ δεηθῆναι σωτήρια μὲν αὑταῖς	καὶ	τοῖς ἄλλοις πολίταις, ὑμῖν δὲ
[32]	πολεμίους, ἐν τῷ χρόνῳ μάλιστα	καὶ	τοῖς ἀπὸ τῆς τύχης παραλόγοις
[31]	πλήρεις ἦσαν αὐτῶν αἱ ψυχαί,	καὶ	τοῖς ἐκνεναρκηκόσι κομιδῇ καὶ παραλελυμένοις
[10]	ὕπατον, ἀναβὰς ἐπὶ τὸ βῆμα	καὶ	τοῖς θεοῖς τὴν πρέπουσαν ἀποδοὺς
[34]	ὄψις αὐτῶν τό τ´ οἰκτρὸν	καὶ	τοῖς πολεμίοις ἐνεποίησεν αἰδῶ καὶ
[4]	συνῆπτε καὶ λάφυρα λαφύροις ἐπέφερε,	καὶ	τοῖς προτέροις ἀεὶ τοὺς ὑστέρους
[28]	τάς τε πόλεις ὑπομένων φυλάξειν,	καὶ	τοῖς στρατευομένοις ὑπουργήσειν τὰ πρόσφορα.
[1]	(ὁ δ´ αὐτὸς ἀνὴρ ἐμαρτύρησε	καὶ	τοῖς τὴν φύσιν ἡγουμένοις, ἐὰν
[28]	καὶ τὸ πλῆθος ἀπρόθυμον ἐγένετο,	καὶ	τοῖς ὑπάτοις ὀλίγος ἔτι περιῆν
[28]	ἐπ´ αὐτὰς τὰς πόλεις ἦγε,	καὶ	Τολερίνους μὲν καὶ Λαουικανοὺς καὶ
[27]	καὶ πολεμικὸς καὶ τῷ φρονεῖν	καὶ	τολμᾶν περιττός, ἀποδείκνυται μετὰ Τύλλου
[8]	χειρὸς ἔργοις καὶ ποδῶν τάχεσι	καὶ	τολμήμασι ψυχῆς ἀγωνιζόμενος ἐν τῇ
[36]	ἅπαντας. (οἱ μὲν γὰρ ἐμέμφοντο	καὶ	τὸν ἄνδρα καὶ τὴν πρᾶξιν,
[24]	εἶτ´ ἀποκτεῖναι. ταῦτα πράττουσιν αὐτοῖς	καὶ	τὸν ἄνθρωπον αἰκιζομένοις, στροφάς τε
[11]	Καλλίνικον, ἰδέας δὲ τὸν Φύσκωνα	καὶ	τὸν Γρυπόν, ἀρετῆς δὲ τὸν
[14]	Μάρκιος, ἐκάμπτοντο δ´ οἱ πολλοί,	καὶ	τὸν δῆμον αἰδώς τις εἶχεν
[4]	καὶ μακαριώτατον. (τοῦτο δ´ ἀμέλει	καὶ	τὸν Ἐπαμεινώνδαν φασὶν ἐξομολογήσασθαι τὸ
[3]	ἠμέλησεν, ἀλλ´ ἔστη πρὸ αὐτοῦ	καὶ	τὸν ἐπιφερόμενον τῶν πολεμίων ἀμυνόμενος
[38]	ἀμήχανον, εἰ μηδὲ τὴν ψυχὴν	καὶ	τὸν θεὸν ἄνευ σώματος ὀργανικοῦ
[11]	πράξεως μὲν ἐπώνυμον τὸν Σωτῆρα	καὶ	τὸν Καλλίνικον, ἰδέας δὲ τὸν
[19]	ἠγάπησαν οἱ πατρίκιοι τὴν διάλυσιν,	καὶ	τὸν Μάρκιον ἔχοντες ἀσμένως ἀπῆλθον.
[30]	κάθοδον διδόντας εἰς τὴν πατρίδα	καὶ	τὸν πόλεμον αὐτοῖς λῦσαι δεομένους.
[39]	τὸ σῶμα καὶ θάψαντες ἐντίμως	καὶ	τὸν τάφον ὅπλοις καὶ λαφύροις
[11]	Γρυπόν, ἀρετῆς δὲ τὸν Εὐεργέτην	καὶ	τὸν Φιλάδελφον, εὐτυχίας δὲ τὸν
[18]	πλείονι κατηγορίᾳ τῆς ἀπολογίας, ἀλλὰ	καὶ	τόνῳ φωνῆς καὶ διαθέσει προσώπου
[8]	χειρὶ καὶ πληγῇ μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τόνῳ φωνῆς καὶ ὄψει προσώπου
[6]	βοῶντες, ἀέρα δὲ καὶ ὕδωρ	καὶ	τόπον ἐνταφῆναι πανταχοῦ τὴν Ἰταλίαν
[15]	τῆς ἀρχῆς κύριος ἀνὴρ ἀριστοκρατικὸς	καὶ	τοσοῦτον ἔχων ἐν τοῖς πατρικίοις
[23]	ἔλπιζε δὲ μείζονα παρὰ Οὐολούσκων.	(καὶ	τότε μὲν εἱστία φιλοφρονούμενος τὸν
[15]	θαυμαστῶς ἐσπουδάκεσαν περὶ τὸν ἄνδρα,	καὶ	τότε προσκείμενοι καὶ παρόντες οὐκ
[29]	θεῶν ἱερὰ Ῥωμαίοις πατρῴων ἀπέκειτο,	καὶ	τοῦ γένους ἦσαν αὐτοῖς ἀρχαὶ
[20]	στρατευομένων τὸν ἄπορον καὶ πολυπράγμονα	καὶ	τοῦ καλοῦ φροντίζοντα μηδὲν ὄχλον
[9]	(ὡς δ´ ἦσαν ἐμβολαὶ δοράτων	καὶ	τοῦ Μαρκίου προεκδραμόντος οὐκ ἀντέσχον
[23]	γάρ τι περὶ αὐτὸν ἀξίωμα	καὶ	τοῦ σχήματος καὶ τῆς σιωπῆς)
[24]	παιδός τε χρηστοῦ θάνατον ἐπιδεῖν	καὶ	τοῦ σώματος ἄφνω παραλυθέντος ἀκρατὴς
[17]	ἧκον, ἄξοντες βίᾳ τὸν ἄνδρα,	καὶ	τοῦ σώματος ἐπελαμβάνοντο. (συστάντες δ´
[3]	(ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ μάχῃ	καὶ	τοὺς Διοσκόρους ἐπιφανῆναι λέγουσι, καὶ
[6]	στρατευομένοις. (ταῦτ´ ἔδεισεν ἡ βουλή,	καὶ	τοὺς ἐπιεικεῖς μάλιστα καὶ δημοτικοὺς
[31]	Μαρκίου δεησομένην ὑφέσθαι τῆς ὀργῆς	καὶ	τοὺς Οὐολούσκους ἐκ τῆς χώρας
[17]	εἶχε τοὺς νέους συνενθουσιῶντας αὐτῷ	καὶ	τοὺς πλουσίους ὀλίγου δεῖν ἅπαντας,
[32]	χεῖρας ὡς δεῖ μετατιθέντες αὐτοὶ	καὶ	τοὺς πόδας, ἀλλὰ τῆς ψυχῆς
[5]	ἦσαν ἐν τῇ πόλει πονηραί,	καὶ	τοὺς πολεμίους οὐκ ἔλαθε ταραχωδῶς
[23]	ὄνομα τῆς πρὸς ὑμᾶς ἔχθρας.	(καὶ	τοῦτό μοι περίεστιν ἀναφαίρετον· τὰ
[25]	τῶν ἱερῶν σοφώτατος ἐξηγητὴς γεγονέναι,	καὶ	τοῦτο παγκάλως γε νομοθετῆσαι πρὸς
[9]	ὑπό τε καμάτου βαρὺν ὄντα	καὶ	τραυμάτων, ἀναχωρεῖν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον.
[9]	καὶ καταβιαζόμενοι τοὺς πολεμίους ἐώσαντο,	καὶ	τρεπόμενοι πρὸς δίωξιν αὐτὸν τὸν
[24]	ὡς δὲ καὶ δεύτερον ἰδὼν	καὶ	τρίτον ἠμέλησε, παιδός τε χρηστοῦ
[26]	τὸ θεῖον. ~(Ὁ δὲ Μάρκιος	καὶ	Τύλλος ἐν Ἀντίῳ τοῖς δυνατωτάτοις
[20]	ὅτι τυραννίδος ἐστὶ τὸ ἔγκλημα	καὶ	τυραννεῖν διανοούμενον ἀποδείξουσιν αὐτόν, οὕτως
[7]	διηλλάγησαν, αἰτησάμενοι παρὰ τῆς βουλῆς	καὶ	τυχόντες ἄνδρας αἱρεῖσθαι πέντε προστάτας
[25]	ὅ τε δεσπότης δίκην ἔδωκε,	καὶ	τῷ θεῷ τὴν πομπὴν καὶ
[17]	ἀπολυόμενοί τε τὰς διαβολὰς ἐπιεικῶς	καὶ	τῷ νουθετοῦντι καὶ δάκνοντι μετρίως
[27]	ἀνὴρ δεινὸς ἐφάνη καὶ πολεμικὸς	καὶ	τῷ φρονεῖν καὶ τολμᾶν περιττός,
[10]	δ´ ὑστεραίᾳ τοῦ Λαρκίου παραγενομένου	καὶ	τῶν ἄλλων ἀθροιζομένων πρὸς τὸν
[3]	πλεῖστοι μὲν Λατίνων, πολλοὶ δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων Ἰταλιωτῶν συνεστράτευον καὶ
[13]	Μάρκιος τούς τε πελάτας ἀναλαβὼν	καὶ	τῶν ἄλλων ὅσους ἔπεισε, κατέδραμε
[7]	δῆμος ἴσχυσεν ἐνδούσης τῆς ἀριστοκρατίας,	καὶ	τῶν ἄλλων πατρικίων πολλοὺς ὁρῶν
[42]	εὐνοίας καὶ τιμῆς εὐημεροῦσαν, ὅπου	καὶ	τῶν ἁμαρτημάτων ἔνια πολλάκις χάριν
[16]	ἀπολαμβάνειν τῶν στρατειῶν ἃς ἐγκατέλιπον,	καὶ	τῶν ἀποστάσεων αἷς προήκαντο τὴν
[18]	ἀγορανόμων τοῦ σώματος, ἔδοξε μὲν	καὶ	τῶν δημοτῶν πολλοῖς φρικτὸν εἶναι
[16]	ἀποστάσεων αἷς προήκαντο τὴν πατρίδα,	καὶ	τῶν διαβολῶν ἃς ἐδέξαντο κατὰ
[2]	τὰ ὅπλα διὰ χειρὸς εἶχε,	καὶ	τῶν ἐπικτήτων οὐδὲν ἔργον οἰόμενος
[33]	γυναῖκες, ἠμείψατο δ´ ἡ Οὐολουμνία·	καὶ	τῶν κοινῶν ἡμῖν συμφορῶν, ὦ
[17]	πολλούς. (ἐκκλησίας δὲ θορυβώδους γενομένης,	καὶ	τῶν λόγων οὓς ὁ Μάρκιος
[36]	αὐτοῦ μετὰ τῆς γυναικὸς ἅμα	καὶ	τῶν παιδίων. (ὁ δὲ Μάρκιος
[9]	~(Οὕτω δὲ τῆς πόλεως ἁλούσης	καὶ	τῶν πλείστων ἐν ἁρπαγαῖς εὐθὺς
[30]	βουλῆς ἔδωκεν αὐτοῖς ἡμέρας τριάκοντα,	καὶ	τῶν πρέσβεων ἀπελθόντων εὐθὺς ἀνέζευξεν
[9]	ἐβόα, δεινὸν ἡγούμενος, τοῦ ὑπάτου	καὶ	τῶν σὺν ἐκείνῳ πολιτῶν τάχα
[27]	θεατὰς καθῆσθαι, φύλακα τοῦ πλούτου	καὶ	τῶν χρημάτων ἔξω τὸν πολέμιον
[23]	ἄλλ´ ὁμοῦ πάντα φθόνῳ δήμου	καὶ	ὕβρει, μαλακίᾳ δὲ καὶ προδοσίᾳ
[16]	ἀριστοκρατίας καὶ σπέρματα πονηρὰ θρασύτητος	καὶ	ὕβρεως εἰς ὄχλον ἀφειμένα τρέφοντας
[6]	πλουσίων πάλαι βοῶντες, ἀέρα δὲ	καὶ	ὕδωρ καὶ τόπον ἐνταφῆναι πανταχοῦ
[40]	τὴν δὲ Μαρκίου παντάπασιν ἄχαριν	καὶ	ὑπερήφανον καὶ ὀλιγαρχικὴν γενομένην ἐμίσησεν
[18]	πολλοῖς φρικτὸν εἶναι τὸ γινόμενον	καὶ	ὑπερήφανον, οἱ δὲ πατρίκιοι παντάπασιν
[1]	τὴν ἐν ἡδοναῖς καὶ πόνοις	καὶ	ὑπὸ χρημάτων ἀπάθειαν αὐτοῦ θαυμάζοντες
[18]	ἐνεδίδου τὸ πολὺ τοῦ δήμου	καὶ	φανερὸν ἦν τῶν κοσμίως καὶ
[18]	ἐπιδεικνύμενος, ὁ μὲν δῆμος ἐξετραχύνθη	καὶ	φανερὸς ἦν δυσανασχετῶν καὶ βαρυνόμενος
[32]	πρακτικὸν καὶ προαιρετικὸν ἀρχαῖς τισι	καὶ	φαντασίαις καὶ ἐπινοίαις ἐγείροντες, ἢ
[27]	ηὐπόρησε λείας τοσαύτης, ὅσην ἄγοντας	καὶ	φέροντας καὶ χρωμένους ἐν τῷ
[32]	πράττοντες, ἀλλὰ ταραχὴ καὶ πτοία	καὶ	φήμη πονηρὰ τὴν πόλιν κατεῖχεν,
[15]	αὐτὸν εὐνοίας, εἰς τὸ νεμεσᾶν	καὶ	φθονεῖν ὑποφερόμενοι. (προσῆν δὲ τῷ
[13]	Ῥώμην, ὥστε τοὺς ἄλλους μεταμελομένους	καὶ	φθονήσαντας τοῖς εὐπορήσασιν ἄχθεσθαι τῷ
[31]	πάλαι βαρυνόμενοι τὴν δύναμιν αὐτοῦ	καὶ	φθονοῦντες ἐλάμβανον· ὧν ἦν καὶ
[3]	ἢ φόβῳ τὰ Ῥωμαίων αὐξανόμενα	καὶ	φθόνῳ καταβάλλοντες. (ἐν ταύτῃ τῇ
[12]	ἐμπεσοῦσα λοιμώδης αὐτοῖς τοσοῦτον ὄλεθρον	καὶ	φθορὰν ἀπειργάσατο τῶν ἀνθρώπων, ὥστε
[19]	χαλεπὸν οὐδὲ βαρύν, ἀλλὰ πρᾷον	καὶ	φιλάνθρωπον ὑπὸ τῆς ἐξουσίας ἔσεσθαι
[17]	ἐπισφαλῆ καὶ ὀξὺν εὐγνώμονος πολιτείας	καὶ	φιλανθρώπου δεόμενον. (εἰξάντων δὲ τῶν
[30]	τυγχάνουσιν. (εἰπόντων δὲ λόγους ἐπιεικεῖς	καὶ	φιλανθρώπους ἐν ἤθει τῷ πρέποντι
[31]	ἐὰν δέ τινος τῶν ἐπιεικῶν	καὶ	φιλανθρώπων οἴηται δεῖν τυχεῖν τοὺς
[35]	ἀγαθῶν, οὐχ ἧττον λαμβάνοντες, εἰρήνην	καὶ	φιλίαν, ὧν μάλιστα μὲν αἴτιος
[38]	μὴν ἀλλὰ τοῖς ὑπ´ εὐνοίας	καὶ	φιλίας πρὸς τὸν θεὸν ἄγαν
[35]	δόξεις ὑπ´ ὀργῆς εὐεργέταις ἀνδράσι	καὶ	φίλοις τῶν μεγίστων αἴτιος γενέσθαι
[1]	τε πάλιν αὖ χρώμενον ἀκράτοις	καὶ	φιλονικίαις ἀτρέπτοις οὐ ῥᾴδιον οὐδ´
[15]	ἅτε δὴ πλεῖστα τῷ θυμοειδεῖ	καὶ	φιλονίκῳ μέρει τῆς ψυχῆς ὡς
[10]	(ἦν μοι ξένος ἐν Οὐολούσκοις	καὶ	φίλος, ἀνὴρ ἐπιεικὴς καὶ μέτριος·
[39]	γὰρ στασιάσαντες πρὸς Αἰκανοὺς συμμάχους	καὶ	φίλους ὄντας ὑπὲρ ἡγεμονίας, ἄχρι
[41]	ἐμβαλοῦσα τὴν πόλιν, ἰσχυρὰν ἐποίησε	καὶ	φοβερὰν τῇ Μαντινέων καὶ Ἀργείων
[16]	ποιῆσαι τὸν δῆμον, ἤδη δὲ	καὶ	φοβερὸν εἶναι τῷ πάντα βουλομένοις
[39]	ὄντας ὑπὲρ ἡγεμονίας, ἄχρι τραυμάτων	καὶ	φόνων προῆλθον· (ἔπειτα μάχῃ κρατηθέντες
[32]	ταῖς ἀτόποις καὶ παραβόλοις πράξεσι	καὶ	φορᾶς τινος ἐνθουσιώδους καὶ παραστάσεως
[41]	ἄρχοντας οὐ φίλους ὄντας ἐλθὼν	καὶ	φράσας τὸ δέον καὶ διδάξας.
[15]	τῆς ψυχῆς ὡς ἔχοντι μέγεθος	καὶ	φρόνημα κεχρημένος, τὸ δ´ ἐμβριθὲς
[23]	ἐν τέλει καὶ ἰσοτίμων ἀπεστέρημαι,	καὶ	φυγὰς ἐλήλαμαι καὶ γέγονα τῆς
[32]	ἱερεῖς θεῶν ἢ μυστηρίων ὀργιασταὶ	καὶ	φύλακες ἢ τὴν ἀπ´ οἰωνῶν
[18]	τῶν πολλῶν, ἐπειδὴ λόγου τε	καὶ	φωνῆς οὐδὲν ἔργον ἦν ἐν
[10]	τὸν μὲν ἵππον ἔφη δέχεσθαι	καὶ	χαίρειν τοῖς ἐπαίνοις τοῦ ἄρχοντος,
[5]	ᾤοντο δεῖν ὑφέσθαι τοῖς πένησι	καὶ	χαλάσαι τὸ σύντονον ἄγαν καὶ
[38]	τὴν φωνὴν μυθολογοῦσιν, ἀγενήτοις ὅμοια	καὶ	χαλεπὰ πεισθῆναι πείθοντες ἡμᾶς. (ἰδίοντα
[40]	οὖν ἐπαινετέον· ὁ δὲ δημαγωγῶν	καὶ	χαριζόμενος τῶν ὅπως οὐ δόξουσι
[8]	καὶ πολεμίοις ἄπιστον ἀγῶνα λέγεται	καὶ	χειρὸς ἔργοις καὶ ποδῶν τάχεσι
[18]	βοηθεῖν ἀπὸ κραυγῆς, οἱ δὲ	καὶ	χερσὶ τοὺς ἐπιλαμβανομένους ἀνείργοντες καὶ
[21]	μὲν εἰδὼς ἔτι καὶ σώμασι	καὶ	χρήμασι, ταῖς δὲ γεγενημέναις ἔναγχος
[44]	ἄλλα πάντα λαμπρά. σωφροσύνης δὲ	καὶ	χρημάτων ἐγκρατείας ἕνεκα τοῖς ἀρίστοις
[20]	παθεῖν πρότερον ἢ περιιδεῖν ὑβρίσαντα	καὶ	χρησάμενον ἐξουσίᾳ τοσαύτῃ τὸν δῆμον.
[38]	συνάγουσι γόνιμον ὑγρότητος, πολλὰς δὲ	καὶ	χρόας ἀνιᾶσιν ἐξ αὑτῶν, καὶ
[19]	πρὸς Ἀντιάτας, ὡς μῆκος ἕξουσα	καὶ	χρόνον ἐν ᾧ χειροήθης ὁ
[27]	τοσαύτης, ὅσην ἄγοντας καὶ φέροντας	καὶ	χρωμένους ἐν τῷ στρατοπέδῳ τοὺς
[1]	ἄλλως δὲ τοῖς φαύλοις αἰτιᾶσθαι	καὶ	ψέγειν παρέχουσαν αὑτὴν ὡς ἀμελείᾳ
[30]	χώραν ὅσην ἀπετέμοντο πολέμῳ κελεύων,	καὶ	ψηφίσασθαι Οὐολούσκοις ἰσοπολιτείαν ἥνπερ Λατίνοις·
[11]	τούτῳ διδομένην ἀπώσασθαι, δῶμεν αὐτῷ	καὶ	ψηφισώμεθα καλεῖσθαι Κοριολανόν, εἰ μὴ
[43]	αὑτήν. (ἐπίφθονος γὰρ ἡ χάρις	καὶ	ὠμὴ καὶ ἀχάριστος ἀληθῶς καὶ
[42]	ἁμαρτημάτων ἔνια πολλάκις χάριν εἶχε	καὶ	ὥραν. (ὅθεν οὗτος μέν, οὐ
[32]	ἐγὼ βούλευσα κατὰ μεγαλήτορα θυμόν"	καὶ·	ὣς φάτο, Πηλείωνι δ´ ἄχος
[6]	ἐπιφέρει καὶ διανέμει τὸ χρήσιμον	καὶ	ὠφέλιμον. ~(Ἐκ τούτου διηλλάγησαν, αἰτησάμενοι