Chapitre |
[41] |
νὴ
Δία
μὴ
φθαρῆναι
παντάπασι
|
τὰς |
Ἀθήνας,
ποθῶν
κατελθεῖν,
ἐθεράπευε.
~(Χρήματα |
[33] |
συμφέροντος,
αὐτή
τ´
ἀνέστη
καὶ
|
τὰς |
ἄλλας
ἀναστήσασα
πάσας
ἧκεν
ἐπὶ |
[37] |
θυόντων.
(μάλιστα
δὲ
τῇ
περὶ
|
τὰς |
γυναῖκας
ἀγαπήσει
καὶ
τιμῇ
τῆς |
[33] |
κόλποις
ἔχουσαν,
ἐν
κύκλῳ
περιστήσασα
|
τὰς |
γυναῖκας
αὐτῆς·
(αὐταί
γ´
ἡμεῖς, |
[34] |
ἡγεμονικῶν.
(ὡς
οὖν
εἶδε
προσιούσας
|
τὰς |
γυναῖκας,
ἐθαύμασεν·
ἐπιγνοὺς
δὲ
τὴν |
[42] |
ἀνὴρ
καὶ
τὸ
πιθανὸν
εἶχε·
|
τὰς |
δὲ
Μαρκίου
πράξεις
καὶ
ἀρετὰς |
[17] |
διελέγοντο
καὶ
κατεπράυνον,
ἀπολυόμενοί
τε
|
τὰς |
διαβολὰς
ἐπιεικῶς
καὶ
τῷ
νουθετοῦντι |
[30] |
συνέγνωσαν
ὀρθῶς
τὸν
δῆμον
ἐπὶ
|
τὰς |
διαλλαγὰς
τοῦ
Μαρκίου
τραπέσθαι,
τὴν |
[32] |
ἐφ´
οἷς
πρότερον
ἐκέλευε
ποιεῖσθαι
|
τὰς |
διαλύσεις
ἢ
δέχεσθαι
τὸν
πόλεμον. |
[43] |
εὔλογον
παρέσχεν
αὐτός,
ὅτι
δημοσίᾳ
|
τὰς |
διαλύσεις
μὴ
προσδεξάμενος,
ἰδίᾳ
δὲ |
[16] |
τε
χρήσεσθαι
φιλανθρώπῳ
καὶ
προῖκα
|
τὰς |
δωρεὰς
νεμηθήσεσθαι.
(καὶ
γὰρ
ἔνδον |
[11] |
ἐκείνας
μέν"
εἶπεν
ὦ
συστρατιῶται
|
τὰς |
δωρεὰς
οὐ
δύνασθε
βιάζεσθαι
μὴ |
[3] |
οὖσαν
ἐν
τῷ
Ἰουλίῳ
μηνὶ
|
τὰς |
εἰδούς,
Διοσκόροις
ἀνιερώκασι.
~(Νέων
δ´ |
[6] |
σώματι,
τῶν
δ´
ἄλλων
εἰς
|
τὰς |
ἐκείνης
ὀρέξεις
πόνους
τε
μεγάλους |
[4] |
ὑστέρους
ἡγεμόνας
εἶχε
περὶ
τιμὰς
|
τὰς |
ἐκείνου
καὶ
μαρτυρίας
ἐρίζοντας
ὑπερβαλέσθαι. |
[32] |
ἀπὸ
τῆς
τύχης
παραλόγοις
τιθεμένοις
|
τὰς |
ἐλπίδας,
ἐπεὶ
δι´
αὑτῶν
γε |
[33] |
ἐξησθένηκεν,
ὥστ´
ἐν
ἡμῖν
ἔχειν
|
τὰς |
ἐλπίδας.
(οὐκ
οἶδα
γὰρ
εἴ |
[25] |
τοῦ
ἡνιόχου
τῇ
ἀριστερᾷ
χειρὶ
|
τὰς |
ἡνίας
συλλαβόντος,
αὖθις
ἐψηφίσαντο
τὴν |
[25] |
τῷ
θεῷ
τὴν
πομπὴν
καὶ
|
τὰς |
θέας
αὖθις
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπετέλουν. |
[25] |
τε
γὰρ
ἑνὸς
τῶν
ἀγόντων
|
τὰς |
καλουμένας
θήσσας
ἀτονήσαντος,
καὶ
πάλιν |
[9] |
μαχιμώτατον.
ἐκείνου
δὲ
φήσαντος
οἴεσθαι
|
τὰς |
κατὰ
μέσον
σπείρας
Ἀντιατῶν
εἶναι, |
[30] |
ὑπ´
ὀργῆς
ἐχώρει,
καὶ
περὶ
|
τὰς |
λεγομένας
Κλοιλίας
τάφρους
κατεστρατοπέδευσε,
τεσσαράκοντα |
[22] |
ἐν
ἀπειλαῖς
καὶ
προκλήσεσι
κατὰ
|
τὰς |
μάχας
γενόμενοι,
καὶ
κομπάσαντες
διὰ |
[36] |
καὶ
τῇ
γυναικὶ
διαλεχθεὶς
ἰδίᾳ,
|
τὰς |
μὲν
ἀπέπεμψεν
εἰς
Ῥώμην
πάλιν |
[4] |
ἔοικεν
ἀνδρῶν
ἐπιφάνεια
καὶ
τιμὴ
|
τὰς |
μὲν
ἐλαφρῶς
φιλοτίμους
φύσεις
πρωιαίτερον |
[40] |
λόγου
καὶ
μνήμης
ἀξίας
εἶναι,
|
τὰς |
μὲν
πολεμικὰς
ἐπ´
οὐδέτερον
ποιούσας |
[28] |
οὕτως
ὁ
Μάρκιος
ἐπ´
αὐτὰς
|
τὰς |
πόλεις
ἦγε,
καὶ
Τολερίνους
μὲν |
[30] |
τῶν
Οὐολούσκων
ὡς
στρατηγός,
ἀποδοῦναι
|
τὰς |
πόλεις
καὶ
τὴν
χώραν
ὅσην |
[26] |
τήν
τε
χώραν
ἀπαιτεῖν
καὶ
|
τὰς |
πόλεις
ὅσας
ἀφῄρηντο
πολέμῳ
τῶν |
[1] |
μάλιστα
τῆς
ἀρετῆς
τὸ
περὶ
|
τὰς |
πολεμικὰς
καὶ
στρατιωτικὰς
ἐκύδαινε
πράξεις, |
[30] |
δὲ
καὶ
πολλὴν
περί
γε
|
τὰς |
πρώτας
ἀπαντήσεις
φιλοφροσύνην
παρ´
ἀνδρὸς |
[21] |
συμβεβηκός,
εὐθὺς
ἀπιὼν
ἐβάδιζεν
ἐπὶ
|
τὰς |
πύλας.
(ἐκεῖ
δὲ
τῶν
πατρικίων |
[41] |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ,
τέλος
εἰς
|
τὰς |
Τισσαφέρνου
χεῖρας
ἀφῆκεν
αὑτόν·
εἰ |
[4] |
Μάρκιος
δὲ
τῇ
μητρὶ
καὶ
|
τὰς |
τοῦ
πατρὸς
ὀφείλειν
χάριτας
οἰόμενος, |
[18] |
τὸν
Μάρκιον·
(ἔνιοι
δὲ
καὶ
|
τὰς |
χεῖρας
ὀρέγοντες
ἐδέοντο
τῶν
πολλῶν, |
[32] |
σῶμα
δήπου
πλάττοντες
ἡμῶν,
οὐδὲ
|
τὰς |
χεῖρας
ὡς
δεῖ
μετατιθέντες
αὐτοὶ |