Chapitre
[43]	τῷ δὲ φιλοτίμῳ προσὸν γίνεται	παντάπασιν	ἄγριον καὶ ἀπαραίτητον. (οὐ γὰρ
[38]	καὶ ἀρτίστομον ἐν ἀψύχῳ γενέσθαι	παντάπασιν	ἀμήχανον, εἰ μηδὲ τὴν ψυχὴν
[13]	ἀναγκάσαντες· πρὸς δὲ τὴν στρατείαν	παντάπασιν	ἀπαγορευόντων, αὐτὸς ὁ Μάρκιος τούς
[15]	ἐν τοῖς πατρικίοις ἀξίωμα, μὴ	παντάπασιν	ἀφέλοιτο τοῦ δήμου τὴν ἐλευθερίαν.
[40]	σώφρονες ἐβδελύττοντο, τὴν δὲ Μαρκίου	παντάπασιν	ἄχαριν καὶ ὑπερήφανον καὶ ὀλιγαρχικὴν
[18]	καὶ ὑπερήφανον, οἱ δὲ πατρίκιοι	παντάπασιν	ἐκστάντες καὶ περιπαθήσαντες ὥρμησαν βοηθεῖν
[8]	ἔπειτα δ´, ὡς κατεῖδον ὀλίγους	παντάπασιν	ἔνδον ὄντας, συμβοηθούντων καὶ προσμαχομένων,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005