HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vie d'Aratus

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 32 formes différentes pour 190 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chap.

[18]   τοῦ Αἰγίου καὶ εἰπόντος· εἶτ' ὦ βέλτιστε διὰ σμικρὸν οὕτω χρυσίον

[52]   ἐκείνου καὶ θαυμάσαντος, ταῦτα" εἶπεν ὦ Κεφάλων τἀπίχειρα τῆς βασιλικῆς φιλίας.

[1]   ~ΑΡΑΤΟΣ. ~Παροιμίαν τινὰ παλαιὰν ὦ Πολύκρατες, δείσας μοι δοκεῖ τὸ

[50]   φαινόμενον λέγειν, πολλὰ μὲν" εἶπεν ὦ Φίλιππε Κρητῶν ὄρη καὶ μεγάλα,

[53]   τὴν δὲ τοῦ μηνὸς ἐν ᾧ γενέσθαι (τὸν ἄνδρα διαμνημονεύουσι. τῆς

[18]   Σικυῶνα πρὸς Αἰγίαν τινὰ τραπεζίτην, ᾧ διὰ τὴν ἐργασίαν ὁ Ἄρατος

[43]   τὴν> ἀνάγκην καὶ τὸν καιρόν, ᾧ δουλεύουσιν οἱ δοκοῦντες (ἄρχειν, ἐχώρει

[44]   ἐν Κεγχρεαῖς στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ' ᾧ καὶ μάλιστα κακῶς ἤκουσεν ὁ

[8]   τεῖχος καὶ τὸν πύργον, ἐν ᾧ κύων μέγας ἐφρούρει θηρατικός. αὐτὸς

[38]   καὶ Φύλαρχος ἱστόρηκε περὶ τούτων, ᾧ μὴ τοῦ Πολυβίου μαρτυροῦντος οὐ

[12]   παραβαλούσης κατὰ τὸν τόπον, ἐν ᾧ τὰ μὲν ἐπὶ σκοπὴν ἀνιών,

[1]   ἔχει τρόπον, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται· τίς πατέρ'

[36]   ἐπὶ Μεγάλην πόλιν στρατευσάντων, βοηθήσας ὤκνει μὲν ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει λαβὴν

[15]   ἑστιωμένων πολλῶν εἰς μέσον φθεγξάμενος ᾤμην" ἔφη τὸν Σικυώνιον τοῦτον νεανίσκον

[20]   δεξάμενος αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν, πανούργως ὡμολόγει τε πάντα καὶ πρὸς τὴν

[18]   γελάσας ὁ Ἐργῖνος τότε μὲν ὡμολόγησεν ἀποπειράσεσθαι τοῦ Διοκλέους, τοῖς γὰρ

[19]   μὲν ἑξήκοντα τάλαντα δώσειν κατορθώσας ὡμολόγησεν, ἢν δ' ἀποτύχῃ, σωθῇ δὲ

[54]   μιαρὸς ὢν φύσει καὶ μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς ὁ Φίλιππος οὐ θανασίμοις,

[43]   Μακεδόνων τῶν σὺν αὐτῷ πάντ< ων μάλιστ> α χρώμενος (ἐκεί( νῳ

[30]   ἑαυτοῦ (πατρίδος. ὁ δ' οὐκ ὢν ἀγεννὴς οὐδ' ἀφιλότιμος τὴν φύσιν,

[4]   ἀποβαλεῖν, ἤδη μειράκιον ὁ Ἄρατος ὢν ἀξίωμα λαμπρὸν εἶχε δι' εὐγένειαν

[44]   δ' Ἀριστοτέλης ὁ Ἀργεῖος φίλος ὢν Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα πρὸς αὐτόν,

[8]   τὴν ἔφοδον, εἴτε φύσει νωθὴς ὢν εἴτε μεθ' ἡμέραν κατάκοπος γεγονώς.

[6]   ἅμ' ἡμέρᾳ προελθὼν καὶ φανερὸς ὢν ἐν ἀγορᾷ διέτριβε μετὰ τῶν

[45]   αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς καὶ στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο μηκέτι καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ'

[49]   καὶ πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν καὶ ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα

[50]   πράως τὰ λεχθέντα καί τις ὢν μέτριος καὶ πολιτικὸς τὴν φύσιν,

[43]   παρ' (ὁντινοῦν ἐπίχαρις. διό, καίπερ ὢν νέος ὁ Ἀντίγονος, ὡς κατενόησε

[11]   εἴτε Τριταιεὺς εἴτε μικροτέρας τινὸς ὢν τύχοι (πόλεως. ἧκε δ' αὐτῷ

[50]   μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε, καίπερ ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς καὶ πολλάκις ἐξυλακτήσας

[54]   τὸν δ' υἱὸν αὐτοῦ μιαρὸς ὢν φύσει καὶ μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς

[25]   οἱ μὲν οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος προειστήκει καὶ Χαριμένης ὁ

[32]   καὶ (καρ( ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν ἂν κομίζηται. τοῦτο δὴ τότε

[34]   ἐπὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς ὁ Ἄρατος εἴκοσι τῇ

[18]   τέσσαρες ἀδελφοὶ Σύροι τὸ γένος, ὧν εἷς ὄνομα Διοκλῆς ἐν τῷ

[7]   τοὺς τὰς κλίμακας φέροντας προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος, αὐτὸς

[51]   δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης πονηρᾶς ἀφ' ὧν ἐκεῖνος ἔπραττεν. (ἐπεὶ δὲ τάς

[43]   ᾔδει γὰρ ηὐξημένον ἑαυτὸν ἐξ ὧν ἐκείνους κακῶς ἐποίησε, καὶ πρώτην

[53]   τῶν (ἄλλων πολιτῶν ὁ βουλόμενος. ὧν ἔτι δείγματα μικρὰ ταῖς ἡμέραις

[9]   κατελθόντες δ' οἱ πλεῖστοι πένητες, ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ

[20]   τὸ εἶδος δοκῶν κατέχειν, ἐξ ὧν ὁ Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην καὶ

[25]   ἤδη βαδίζοντας ἐπὶ τὸν τύραννον· ὧν οἱ πλεῖστοι φθάσαντες ἐξ ἀγορᾶς

[5]   προθύμως, διελέγετο τοῖς ἄλλοις φυγάσιν, ὧν ὀλίγοι μὲν αἰσχυνθέντες ἐγκαταλιπεῖν τὴν

[14]   τῶν πολιτῶν προσκατέλεξεν ἑαυτῷ, μεθ' ὧν πόνῳ πολλῷ καὶ μεγάλαις πραγματείαις

[6]   στεφάνους φέρων, ὁ δὲ λαμπάδας ὠνούμενος, ὁ δὲ τοῖς εἰθισμένοις παρὰ

[19]   νῦν τῇ μεγαλοψυχίᾳ τοῦ ἀνδρός, ὠνουμένου χρημάτων τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον καὶ

[14]   σᾷ δᾶμον ἴσον θείαν τ' ὤπασας εὐνομίαν. ~Ταῦτα διαπραξάμενος ὁ Ἄρατος

[8]   καὶ σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ δ' ὥρα κατήπειγεν, ἤδη φθεγγομένων ἀλεκτρυόνων καὶ

[21]   ἔτους ἡ περὶ θέρος ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ μηνὸς πανσέληνος, ἡ

[18]   τὰς βασιλικὰς φράξεις, δυνάμενοι μίαν ὥραν πολλῶν ἀποδόσθαι χρημάτων; ἢ γὰρ

[5]   τι τῆς Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένος διαπολεμήσει πρὸς τὸν τύραννον, ἧκεν

[35]   συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς μὴ βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ (πάντως ὑπήκουσε καὶ παρὼν

[31]   μὲν αὐτοῖς πρὸ τῆς Μεγαρικῆς ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν, καὶ τοῦ βασιλέως

[9]   πιστεύσαντες ἥκειν ἃ πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι πρὸς τὰς θύρας τοῦ

[34]   τὴν ἀρετήν, ἐπεὶ Δημητρίου τελευτήσαντος ὥρμησαν ἐπὶ (τὴν ἐλευθερίαν, ἐκεῖνον ἐκάλουν.

[30]   καὶ δεδοικὼς ἐπιβουλεύοντα τὸν Ἄρατον, ὥρμησε καλλίστην ὁρμὴν μεταβαλόμενος, πρῶτον μὲν

[31]   πανταχόθεν τὴν δύναμιν, ἀλλ' εὐθὺς ὥρμησε μετὰ τῶν παρόντων ἐπὶ τοὺς

[12]   ὁρῶν ἐλπίδα τὴν Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν, ὥρμησεν ἐκπλεῦσαι καὶ δεηθῆναι τοῦ βασιλέως,

[29]   ψυχρότητος, ὀνομάζειν ἀεὶ τὸν Ἄρατον, ὡς ἀγαθὸν μὲν ὄντα στρατηγόν, ἀεὶ

[17]   καὶ πότους συνῆγε καθ' ἡμέραν, ὡς ἄν τις μάλιστα παίζειν καὶ

[21]   τοὺς δ' ἄλλους ἕπεσθαι κελεύσας ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς κλίμακας

[44]   μάλιστα κακῶς ἤκουσεν ὁ Ἄρατος, ὡς ἄνθρωπον οὐ πονηρόν, ἀλλὰ καὶ

[7]   κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν ὁ Ἄρατος, ὡς ἀπάξων ἂν οἱ κύνες (ἄγαν

[5]   καὶ τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν ὡς ἀπειρίᾳ πραγμάτων θρασυνόμενον. βουλευομένου δ'

[28]   ἐκβιασθεὶς ὑπὸ τῶν καθ' αὑτόν, ὡς ἀπιστῶν τῷ κατορθώματι καὶ φοβηθείς,

[44]   Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα πρὸς αὐτόν, ὡς ἀποστήσων τὴν πόλιν, εἰ στρατιώτας

[8]   δὴ προελθὼν ὁ κῆρυξ εἶπεν, ὡς Ἄρατος ὁ Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς

[41]   ἐκέλευε πάντα διοικεῖν καὶ φυλάσσειν (ὡς Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας· ἰδίᾳ δὲ

[37]   Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο τοὺς ἱππεῖς ὡς αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι

[1]   οὐχ ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται·

[29]   ἐκκαλούμενος δι' ἀπάτης τὸν Ἀρίστιππον ὡς αὐτοῦ μὴ παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς

[20]   οὖν ὅπου συνετέτακτο, τὸν Ἐργῖνον ὡς ἀφιξόμενον μετὰ τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε

[4]   ἐπεχείρησε τὴν ὁδὸν ἐκείνην βαδίζειν. ὡς δ' Ἀντίγονος μὲν ὑπισχνούμενος ἠμέλει

[48]   τοὺς Ἀχαιοὺς ἑλέσθαι (στρατηγὸν Ἐπήρατον. ὡς δ' ἐκείνου μὲν καταφρονουμένου τελέως

[5]   ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι πρὸς (τύραννον. ὡς δ' ἐπανῆλθον οἱ περὶ τὸν

[23]   ἀρετήν, ζηλούντων δὲ τὴν (τύχην. ὡς δ' ἐπαύσαντο καὶ κατέστησαν, συναγαγὼν

[28]   διαλιπὼν αὖθις (ἐξέταττε τὴν στρατιάν. ὡς δ' ᾔσθετο πλείονας γεγονότας καὶ

[13]   Ἀράτου παραιτεῖσθαί φασι καὶ δακρύειν, ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν, εἰπεῖν ὅτι

[30]   ταῦτα πάσχοντα παρὰ τοὺς ἀγῶνας. ~Ὡς δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον ἀνεῖλεν,

[7]   εἰς τὸν ἔσχατον (κίνδυνον ἦλθον. ὡς δὲ κἀκείνην διέφυγον παρελθοῦσαν, εὐθὺς

[5]   ὑπὸ κλιμάκων οὐ πάνυ ἀνέφικτον. ὡς δὲ ταῦτ' ἤκουσεν ὁ Ἄρατος,

[29]   μὲν τύραννος ὑπὸ Κρητός τινος, ὡς Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου καταληφθεὶς

[52]   πράως καὶ σιωπῇ τὸ πάθος ὡς δή τινα νόσον κοινὴν καὶ

[48]   εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ ἀνδρός, ὡς δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν καὶ (αὐξόμενος·

[35]   μὲν Ἀράτου κατηγόρει πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς

[34]   καὶ λόγου γενομένου πολλοῦ μὲν ὡς ἑάλωκε, πολλοῦ δ' ὡς τέθνηκεν,

[28]   γενομένης πρὸς Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν ὡς ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα καὶ προέμενος

[24]   δὲ τύχῃ ταῖς ἀρίσταις ἐνάμιλλον, ὡς ἐδήλωσεν εὐθὺς τὰ γινόμενα. (Μεγαρεῖς

[50]   βοῦν καθέξεις" αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον, ὡς, εἰ προσλάβοι τὸν Ἰθωμάταν τῷ

[26]   ὑπεράνω τὴν κλίνην ἐπιτιθεὶς ἐκάθευδεν, ὡς εἰκὸς καθεύδειν τὸν οὕτως ἔχοντα,

[9]   πάλαι τῶν Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν ὡς εἰπεῖν μέρος ὄντες, ἐν δὲ

[30]   τὴν ἀρχήν· αὐτὸς μὲν γὰρ ὡς εἴρηται παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχε. (μέχρι

[40]   κελεύων πρὸς τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν, ὡς ἔλαθε πλησίον τῆς ἄκρας γενόμενος,

[25]   ἀνεχώρησεν ἔγκλημα κατεσκευακὼς τοῖς Ἀχαιοῖς, ὡς ἐν εἰρήνῃ πόλεμον ἐξενηνοχόσι. καὶ

[50]   λέγοντος αὐτοῦ, τὸν δὲ πρεσβύτερον, ὡς ἐνηνοχὼς πράως τὰ λεχθέντα καί

[11]   καὶ τὴν τῆς πατρίδος δύναμιν, ὡς ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων χρῆσθαι παρεῖχεν

[10]   δι' εὐλάβειαν. (οὐ γὰρ μόνον ὡς ἔοικε θηρίων τινῶν ὄψεις, ἐνεργοὶ

[6]   πολλοὺς στρατιώτας, οἷς διεδόθη λόγος ὡς ἐπὶ τὰς ἵππους τὰς βασιλικὰς

[6]   ὅπλων παρασκευὴ συνήθης ἦν, πάντων ὡς ἔπος εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων

[30]   τι φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν ἐκείνους, ὡς ἔσται ποθ' ἱέραξ, οὕτως ἔοικε

[32]   δ' ἐκδραμοῦσα πρὸς τὸν θόρυβον, ὡς ἔστη πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ

[12]   ἐξηπατήθη τῶν ἐκείνου, δεδιδαγμένων λέγειν ὡς εὐθὺς ἀποδρὰς εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε.

[10]   οὕτως δοκεῖ γεγονέναι φίλος ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ πρᾶος, ὑπὸ

[38]   (Εἰωθὼς δὲ στρατηγεῖν παρ' ἐνιαυτόν, ὡς ἡ τάξις αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος

[39]   (εἰς Ἄργος. ὁ δ' Ἄρατος ὡς ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν

[1]   τοῖς ἐκείνων τὰ οἰκεῖα συνάπτοντες, ὡς καὶ τοῦ γένους καὶ τοῦ

[43]   καίπερ ὢν νέος ὁ Ἀντίγονος, ὡς κατενόησε τὴν φύσιν τοῦ ἀνδρὸς

[21]   ἤδη περιχαρὴς διὰ τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν. (καί πως ἔτι πρόσωθεν

[17]   ὃν τὸ χωρίον ἦν ἀποθανόντος (ὡς λέγεται) φαρμάκοις ὑπ' αὐτοῦ, Νικαίας

[30]   καὶ κενοὺς λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς

[31]   (Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον. ὡς μέντοι παρελθόντες ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον,

[20]   τοῦ Ἀράτου Τέχνων ἐπέμφθη μὲν ὡς μετὰ τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος τὸ

[24]   Φιλοποίμενα θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον, ὡς μηδενὸς μεγάλου μετ' ἐκεῖνον ἐν

[13]   τῆς Σικυωνίας μούσης καὶ χρηστογραφίας, ὡς μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν,

[16]   ἔγραψε τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων, ὡς νενικήκοι τῆς ἐν Μαραθῶνι (μάχης

[43]   διετέλει. καὶ τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς ὁ θεὸς ἐπὶ τῶν ἱερῶν

[40]   τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ καὶ διώξαντες ὡς οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν Κλεομένη

[50]   τότε λέγων εἶπε πρὸς αὐτόν, ὡς οὐδὲ καλὸς ἔτι φαίνοιτο τὴν

[48]   ταῦτα μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ φθονοῦντες, ὡς οὐδὲν ἐπέραινον κρύφα διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν

[52]   ἔλαθέ γε τὸν Ἄρατον· ἀλλ' ὡς οὐδὲν ἦν ὄφελος ἐλέγχοντι, πράως

[10]   καὶ θεάτρου μίαν φωνὴν ἀφιέντος ὡς οὐδενὸς ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστής,

[40]   μὲν αὐτὸς ἐφελκόμενος τὸν ἵππον, ὡς οὐκ ἀπιστῶν οὐδ' ὑποπτεύων, ἀναπηδησάντων

[41]   Ἀκροκόρινθον. τοῦ δ' Ἀράτου φήσαντος, ὡς οὐκ ἔχοι τὰ πράγματα, μᾶλλον

[1]   καταισχύνεις, ἀπέσταλκά σοι συγγραψάμενος, οὐχ ὡς οὐχὶ πάντων ἀκριβέστατά σοι μεμεληκὸς

[39]   φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ φίλους καὶ συμμάχους αὐτὸν

[40]   ταῦθ' ἅμα λέγων ὑπεξῄει βάδην ὡς (παραδώσων τινὶ τὸν ἵππον. οὕτως

[28]   τῶν Νεμείων ἤγαγεν ἐν Κλεωναῖς, ὡς πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον προσήκοντα

[9]   ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὡς πλείστους ἐλευθεροῦντες καὶ σῴζοντες διετέλουν.

[28]   Ἄργει, διὰ τῆς χώρας πορευομένους ὡς πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν

[13]   Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς γραφῆς, ὡς Πολέμων ὁ περιηγητὴς (ἱστόρηκεν. ἦν

[38]   τὴν ἀρχὴν παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὡς πολλὰ ποιήσων ἀγαθὰ τὰς πόλεις

[50]   παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ καὶ θύσας, ὡς προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ σπλάγχνα τοῦ

[38]   τὰ περιεστῶτα τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ

[43]   περιεχομένας, καὶ τὸν μάντιν εἰπεῖν, ὡς ταχὺ πρὸς τὰ ἔχθιστα (καὶ

[34]   μὲν ὡς ἑάλωκε, πολλοῦ δ' ὡς τέθνηκεν, ὁ μὲν τὸν Πειραιᾶ

[53]   ὁσίῃ θαλίῃ τε κατοιχομένοιο ἄνακτος; ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι καὶ

[27]   ἐλευθερίας τῆς μάχης οὔσης, ἀλλ' ὡς τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων βραβεύοντες,

[29]   τυράννους καὶ διεξιόντων ἐκείνοις χαριζομένων, ὡς τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο

[3]   Μυρσίλος ὑπὸ πλήθους τῶν θεωμένων ὡς τοῦτ' ἔγνωσαν καταπατηθῆναι. ~Τοῦ δὲ

[12]   οὖν ἀπὸ Μεθώνης ὑπὲρ Μαλέας, ὡς τῷ διὰ πόρου δρόμῳ χρησόμενος.

[48]   προαίρεσις αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθος ὡς χρῶμα ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως

[22]   στρατιῶται τριακόσιοι τὸ πλῆθος ὄντες, ὥς ποτε παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν

[43]   τὸ δεινόν. ὁ δ' Ἀντίγονος, ὥς τις αὐτῷ προσιόντα τὸν Ἄρατον

[37]   διασπαρέντων, ὁ μὲν Ἄρατος οὐδ' ὣς ἐπήγαγεν, ἀλλ' ἐν μέσῳ λαβὼν

[37]   ἀλλὰ τῶν ψιλῶν ἐκδραμόντων καὶ ὠσαμένων τοὺς Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ στρατοπέδου

[45]   καὶ τὸ σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην, ὥσπερ ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ καὶ φλεγμαίνοντι

[17]   μὲν ᾑρήκει, τῷ παιδὶ χρησάμενος ὥσπερ ἄλλῳ τινὶ τῶν δελεασμάτων ἐπ'

[2]   τῆς ἀκράτου καὶ Δωρικῆς ἀριστοκρατίας ὥσπερ ἁρμονίας συγχυθείσης εἰς στάσεις ἐνέπεσε

[18]   παραγινόμενον. ~Ἀλλὰ γὰρ Ἀντίγονος μὲν ὥσπερ εἴρηται κτησάμενος τὸν Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε,

[7]   ἦν τῶν ἐπιπορευομένων. οἱ δ' ὥσπερ εἶχον αὐτοῦ πτήξαντες ἐπὶ τῶν

[50]   ἔφη τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἴωμεν" ὥσπερ ἐκβεβιασμένος ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὴν

[24]   πόλεις ὑπαρχούσας σῴζεσθαι δι' ἀλλήλων, ὥσπερ ἐνδεδεμένας τῷ κοινῷ συμφέροντι, καὶ

[24]   καὶ τὴν Σαλαμῖνα διαβὰς ἐλεηλάτησεν, ὥσπερ ἐξ εἱρκτῆς λελυμένῃ τῇ δυνάμει

[22]   παρήλλαττε τοὺς τριακοσίους. οἱ δ' ὥσπερ ἐξ ἐνέδρας ἀναστάντες, ἐμβάλλουσιν αὐτῷ

[41]   δ' ἔρημος καὶ ἄπορος, συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου τῆς πατρίδος ἐν

[26]   καὶ κατεκάλει τὸν θαυμαστὸν (τύραννον, ὥσπερ ἑρπετὸν ἐκ φωλεοῦ κατερχόμενον. ὁ

[10]   εὐφυΐ ας ἀπεργάζεται, τὴν ἀρετὴν ὥσπερ καρπὸν αὐτοφυῆ καὶ ἀγεώργητον ἐκφερούσας

[38]   καὶ χειμῶνι τῶν πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην ἀφέντα καὶ προέμενον ἑτέρῳ

[47]   Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν ὥσπερ κωμάζοντας ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ

[45]   Κορινθίων πόλιν Ἀντιγόνῳ δωρεὰν ἔδωκαν ὥσπερ κώμην τὴν τυχοῦσαν, τὸν Ὀρχομενὸν

[33]   δὶς οὐδὲ τρίς, ἀλλὰ πολλάκις ὥσπερ οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ,

[26]   ὀλίγοι τὸν ἐκ πληγῆς θάνατον ὥσπερ οἱ λαγωοὶ διέφυγον· οἶκος δ'

[30]   οὐδ' ἀφιλότιμος τὴν φύσιν, οὐδ' ὥσπερ οἱ πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ

[53]   ἀνῆγον, καὶ τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα τῆς πόλεως

[33]   ὀνομάζειν καὶ καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ παρόντα, καὶ διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα

[42]   καὶ γυναῖκες ἤδη καὶ παῖδες, ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι

[1]   ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων" κατὰ Πίνδαρον ὥσπερ σοί, πρὸς τὸ κάλλιστον ἀφομοιοῦντι

[45]   τῶν πραττομένων ἐλύπει τὸν Ἄρατον, ὥσπερ τὸ περὶ τῶν εἰκόνων· ὁ

[38]   τῇ φρουρᾷ καὶ (τοῖς ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν ὁ

[24]   δ' ἴσχυσεν ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, ὥστ' ἐπ> εὶ μὴ κατ' ἐνιαυτὸν

[13]   ἦν δὲ τὸ ἔργον ἀξιοθέατον, ὥστε γνάμπτεσθαι τὸν Ἄρατον ὑπὸ τῆς

[9]   μέχρι Κορίνθου τῆς οἰκίας ἀναφθείσης, ὥστε θαυμάσαντας τοὺς ἐν Κορίνθῳ παρὰ

[13]   μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν, ὥστε καὶ Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον

[3]   ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ περὶ παλαίστραν, ὥστε καὶ (πένταθλον ἀγωνίσασθαι καὶ στεφάνων

[29]   συμβησόμενον. ταῦτα γὰρ οὕτως ἴσχυσεν, ὥστε καὶ τοὺς φιλοσόφους ἐν ταῖς

[21]   δὲ νὺξ ἀνέφελος καὶ καταφανής, ὥστε καὶ φόβον τὰ ὅπλα παρέχειν

[15]   τοῦ Ἀράτου τῷ Πτολεμαίῳ γράφοντες, ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα (πέμψαι. ταῖς μὲν

[29]   οὕτω δὲ ταχέως καὶ προθύμως, ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ

[16]   τὸν κατέχοντα φρουρᾷ τὸ χωρίον, ὥστε μὴ παίζοντα δοκεῖν τὸν νεώτερον

[32]   δοκοῦσι φρίκην ἐνέβαλε καὶ θάμβος, (ὥστε μηδένα τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ

[39]   τὸ Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω κατεπλάγησαν, ὥστε πέμπειν εὐθὺς ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν

[47]   τὰ πράγματα καὶ τὰς ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας

[46]   αὐτὸν ὁ Ἄρατος οὕτως διέθηκεν, ὥστε πολλῆς μὲν εὐνοίας πρὸς αὐτόν,

[23]   κόπον καὶ τὴν ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος, ὥστε τῆς ψυχῆς τὸ γαυρούμενον καὶ

[54]   σὺν αἰσχύνῃ παθῶν ὀλεθρίων ὀρεγόμενον, ὥστε τὸν θάνατον αὐτῷ, καίπερ ὄντι

[8]   ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς τὸ χωρίον, ὥστε τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ

[19]   ἔρωτα τῶν καλῶν πράξεων εἶχεν, ὥστε τὸν Φωκίωνα καὶ τὸν Ἐπαμεινώνδαν

[7]   καὶ πάλιν ἀνιεὶς τὴν πορείαν, ὥστε τῷ μὲν φωτὶ χρῆσθαι καθ'

[25]   ὄμμασιν ὁρᾷ, διὰ πολλῶν δ' ὤτων ἀκούει καὶ προαισθάνεται τὰ γινόμενα.

[43]   οὐ μόνον ἐν πράγμασι μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι

Chap.
[18]	τοῦ Αἰγίου καὶ εἰπόντος· εἶτ'	ὦ	βέλτιστε διὰ σμικρὸν οὕτω χρυσίον
[52]	ἐκείνου καὶ θαυμάσαντος, ταῦτα" εἶπεν	ὦ	Κεφάλων τἀπίχειρα τῆς βασιλικῆς φιλίας.
[1]	~ΑΡΑΤΟΣ. ~Παροιμίαν τινὰ παλαιὰν	ὦ	Πολύκρατες, δείσας μοι δοκεῖ τὸ
[50]	φαινόμενον λέγειν, πολλὰ μὲν" εἶπεν	ὦ	Φίλιππε Κρητῶν ὄρη καὶ μεγάλα,
[53]	τὴν δὲ τοῦ μηνὸς ἐν	ᾧ	γενέσθαι (τὸν ἄνδρα διαμνημονεύουσι. τῆς
[18]	Σικυῶνα πρὸς Αἰγίαν τινὰ τραπεζίτην,	ᾧ	διὰ τὴν ἐργασίαν ὁ Ἄρατος
[43]	τὴν> ἀνάγκην καὶ τὸν καιρόν,	ᾧ	δουλεύουσιν οἱ δοκοῦντες (ἄρχειν, ἐχώρει
[44]	ἐν Κεγχρεαῖς στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ'	ᾧ	καὶ μάλιστα κακῶς ἤκουσεν ὁ
[8]	τεῖχος καὶ τὸν πύργον, ἐν	ᾧ	κύων μέγας ἐφρούρει θηρατικός. αὐτὸς
[38]	καὶ Φύλαρχος ἱστόρηκε περὶ τούτων,	ᾧ	μὴ τοῦ Πολυβίου μαρτυροῦντος οὐ
[12]	παραβαλούσης κατὰ τὸν τόπον, ἐν	ᾧ	τὰ μὲν ἐπὶ σκοπὴν ἀνιών,
[1]	ἔχει τρόπον, ἀλλ' ὡς αὐτὸς	ᾤετο	βέλτιον εἶναι, διατίθεται· τίς πατέρ'
[36]	ἐπὶ Μεγάλην πόλιν στρατευσάντων, βοηθήσας	ὤκνει	μὲν ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει λαβὴν
[15]	ἑστιωμένων πολλῶν εἰς μέσον φθεγξάμενος	ᾤμην"	ἔφη τὸν Σικυώνιον τοῦτον νεανίσκον
[20]	δεξάμενος αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν, πανούργως	ὡμολόγει	τε πάντα καὶ πρὸς τὴν
[18]	γελάσας ὁ Ἐργῖνος τότε μὲν	ὡμολόγησεν	ἀποπειράσεσθαι τοῦ Διοκλέους, τοῖς γὰρ
[19]	μὲν ἑξήκοντα τάλαντα δώσειν κατορθώσας	ὡμολόγησεν,	ἢν δ' ἀποτύχῃ, σωθῇ δὲ
[54]	μιαρὸς ὢν φύσει καὶ μετ'	ὠμότητος	ὑβριστὴς ὁ Φίλιππος οὐ θανασίμοις,
[43]	Μακεδόνων τῶν σὺν αὐτῷ πάντ<	ων	μάλιστ> α χρώμενος (ἐκεί( νῳ
[30]	ἑαυτοῦ (πατρίδος. ὁ δ' οὐκ	ὢν	ἀγεννὴς οὐδ' ἀφιλότιμος τὴν φύσιν,
[4]	ἀποβαλεῖν, ἤδη μειράκιον ὁ Ἄρατος	ὢν	ἀξίωμα λαμπρὸν εἶχε δι' εὐγένειαν
[44]	δ' Ἀριστοτέλης ὁ Ἀργεῖος φίλος	ὢν	Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα πρὸς αὐτόν,
[8]	τὴν ἔφοδον, εἴτε φύσει νωθὴς	ὢν	εἴτε μεθ' ἡμέραν κατάκοπος γεγονώς.
[6]	ἅμ' ἡμέρᾳ προελθὼν καὶ φανερὸς	ὢν	ἐν ἀγορᾷ διέτριβε μετὰ τῶν
[45]	αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς καὶ στρατηγὸς	ὢν	ἐψηφίσατο μηκέτι καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ'
[49]	καὶ πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος	ὢν	καὶ ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα
[50]	πράως τὰ λεχθέντα καί τις	ὢν	μέτριος καὶ πολιτικὸς τὴν φύσιν,
[43]	παρ' (ὁντινοῦν ἐπίχαρις. διό, καίπερ	ὢν	νέος ὁ Ἀντίγονος, ὡς κατενόησε
[11]	εἴτε Τριταιεὺς εἴτε μικροτέρας τινὸς	ὢν	τύχοι (πόλεως. ἧκε δ' αὐτῷ
[50]	μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε, καίπερ ἐπίδοξος	ὢν	ὑπ' ὀργῆς καὶ πολλάκις ἐξυλακτήσας
[54]	τὸν δ' υἱὸν αὐτοῦ μιαρὸς	ὢν	φύσει καὶ μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς
[25]	οἱ μὲν οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν,	ὧν	Αἰσχύλος προειστήκει καὶ Χαριμένης ὁ
[32]	καὶ (καρ( ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι'	ὧν	ἂν κομίζηται. τοῦτο δὴ τότε
[34]	ἐπὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ταλάντοις,	ὧν	(αὐτὸς ὁ Ἄρατος εἴκοσι τῇ
[18]	τέσσαρες ἀδελφοὶ Σύροι τὸ γένος,	ὧν	εἷς ὄνομα Διοκλῆς ἐν τῷ
[7]	τοὺς τὰς κλίμακας φέροντας προπέμψας,	ὧν	Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος, αὐτὸς
[51]	δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης πονηρᾶς ἀφ'	ὧν	ἐκεῖνος ἔπραττεν. (ἐπεὶ δὲ τάς
[43]	ᾔδει γὰρ ηὐξημένον ἑαυτὸν ἐξ	ὧν	ἐκείνους κακῶς ἐποίησε, καὶ πρώτην
[53]	τῶν (ἄλλων πολιτῶν ὁ βουλόμενος.	ὧν	ἔτι δείγματα μικρὰ ταῖς ἡμέραις
[9]	κατελθόντες δ' οἱ πλεῖστοι πένητες,	ὧν	κύριοι πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ
[20]	τὸ εἶδος δοκῶν κατέχειν, ἐξ	ὧν	ὁ Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην καὶ
[25]	ἤδη βαδίζοντας ἐπὶ τὸν τύραννον·	ὧν	οἱ πλεῖστοι φθάσαντες ἐξ ἀγορᾶς
[5]	προθύμως, διελέγετο τοῖς ἄλλοις φυγάσιν,	ὧν	ὀλίγοι μὲν αἰσχυνθέντες ἐγκαταλιπεῖν τὴν
[14]	τῶν πολιτῶν προσκατέλεξεν ἑαυτῷ, μεθ'	ὧν	πόνῳ πολλῷ καὶ μεγάλαις πραγματείαις
[6]	στεφάνους φέρων, ὁ δὲ λαμπάδας	ὠνούμενος,	ὁ δὲ τοῖς εἰθισμένοις παρὰ
[19]	νῦν τῇ μεγαλοψυχίᾳ τοῦ ἀνδρός,	ὠνουμένου	χρημάτων τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον καὶ
[14]	σᾷ δᾶμον ἴσον θείαν τ'	ὤπασας	εὐνομίαν. ~Ταῦτα διαπραξάμενος ὁ Ἄρατος
[8]	καὶ σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ δ'	ὥρα	κατήπειγεν, ἤδη φθεγγομένων ἀλεκτρυόνων καὶ
[21]	ἔτους ἡ περὶ θέρος ἀκμάζον	ὥρα,	τοῦ δὲ μηνὸς πανσέληνος, ἡ
[18]	τὰς βασιλικὰς φράξεις, δυνάμενοι μίαν	ὥραν	πολλῶν ἀποδόσθαι χρημάτων; ἢ γὰρ
[5]	τι τῆς Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν	ὡρμημένος	διαπολεμήσει πρὸς τὸν τύραννον, ἧκεν
[35]	συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς μὴ βουλόμενος.	ὡρμημένου	δὲ (πάντως ὑπήκουσε καὶ παρὼν
[31]	μὲν αὐτοῖς πρὸ τῆς Μεγαρικῆς	ὡρμημένων	τῶν Ἀχαιῶν, καὶ τοῦ βασιλέως
[9]	πιστεύσαντες ἥκειν ἃ πάλαι προσεδόκων,	ὥρμησαν	ἀθρόοι πρὸς τὰς θύρας τοῦ
[34]	τὴν ἀρετήν, ἐπεὶ Δημητρίου τελευτήσαντος	ὥρμησαν	ἐπὶ (τὴν ἐλευθερίαν, ἐκεῖνον ἐκάλουν.
[30]	καὶ δεδοικὼς ἐπιβουλεύοντα τὸν Ἄρατον,	ὥρμησε	καλλίστην ὁρμὴν μεταβαλόμενος, πρῶτον μὲν
[31]	πανταχόθεν τὴν δύναμιν, ἀλλ' εὐθὺς	ὥρμησε	μετὰ τῶν παρόντων ἐπὶ τοὺς
[12]	ὁρῶν ἐλπίδα τὴν Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν,	ὥρμησεν	ἐκπλεῦσαι καὶ δεηθῆναι τοῦ βασιλέως,
[29]	ψυχρότητος, ὀνομάζειν ἀεὶ τὸν Ἄρατον,	ὡς	ἀγαθὸν μὲν ὄντα στρατηγόν, ἀεὶ
[17]	καὶ πότους συνῆγε καθ' ἡμέραν,	ὡς	ἄν τις μάλιστα παίζειν καὶ
[21]	τοὺς δ' ἄλλους ἕπεσθαι κελεύσας	ὡς	ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς κλίμακας
[44]	μάλιστα κακῶς ἤκουσεν ὁ Ἄρατος,	ὡς	ἄνθρωπον οὐ πονηρόν, ἀλλὰ καὶ
[7]	κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν ὁ Ἄρατος,	ὡς	ἀπάξων ἂν οἱ κύνες (ἄγαν
[5]	καὶ τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν	ὡς	ἀπειρίᾳ πραγμάτων θρασυνόμενον. βουλευομένου δ'
[28]	ἐκβιασθεὶς ὑπὸ τῶν καθ' αὑτόν,	ὡς	ἀπιστῶν τῷ κατορθώματι καὶ φοβηθείς,
[44]	Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα πρὸς αὐτόν,	ὡς	ἀποστήσων τὴν πόλιν, εἰ στρατιώτας
[8]	δὴ προελθὼν ὁ κῆρυξ εἶπεν,	ὡς	Ἄρατος ὁ Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς
[41]	ἐκέλευε πάντα διοικεῖν καὶ φυλάσσειν	(ὡς	Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας· ἰδίᾳ δὲ
[37]	Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο τοὺς ἱππεῖς	ὡς	αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι
[1]	οὐχ ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ'	ὡς	αὐτὸς ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται·
[29]	ἐκκαλούμενος δι' ἀπάτης τὸν Ἀρίστιππον	ὡς	αὐτοῦ μὴ παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς
[20]	οὖν ὅπου συνετέτακτο, τὸν Ἐργῖνον	ὡς	ἀφιξόμενον μετὰ τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε
[4]	ἐπεχείρησε τὴν ὁδὸν ἐκείνην βαδίζειν.	ὡς	δ' Ἀντίγονος μὲν ὑπισχνούμενος ἠμέλει
[48]	τοὺς Ἀχαιοὺς ἑλέσθαι (στρατηγὸν Ἐπήρατον.	ὡς	δ' ἐκείνου μὲν καταφρονουμένου τελέως
[5]	ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι πρὸς (τύραννον.	ὡς	δ' ἐπανῆλθον οἱ περὶ τὸν
[23]	ἀρετήν, ζηλούντων δὲ τὴν (τύχην.	ὡς	δ' ἐπαύσαντο καὶ κατέστησαν, συναγαγὼν
[28]	διαλιπὼν αὖθις (ἐξέταττε τὴν στρατιάν.	ὡς	δ' ᾔσθετο πλείονας γεγονότας καὶ
[13]	Ἀράτου παραιτεῖσθαί φασι καὶ δακρύειν,	ὡς	δ' οὐκ ἔπειθεν, εἰπεῖν ὅτι
[30]	ταῦτα πάσχοντα παρὰ τοὺς ἀγῶνας.	~Ὡς	δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον ἀνεῖλεν,
[7]	εἰς τὸν ἔσχατον (κίνδυνον ἦλθον.	ὡς	δὲ κἀκείνην διέφυγον παρελθοῦσαν, εὐθὺς
[5]	ὑπὸ κλιμάκων οὐ πάνυ ἀνέφικτον.	ὡς	δὲ ταῦτ' ἤκουσεν ὁ Ἄρατος,
[29]	μὲν τύραννος ὑπὸ Κρητός τινος,	ὡς	Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου καταληφθεὶς
[52]	πράως καὶ σιωπῇ τὸ πάθος	ὡς	δή τινα νόσον κοινὴν καὶ
[48]	εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ ἀνδρός,	ὡς	δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν καὶ (αὐξόμενος·
[35]	μὲν Ἀράτου κατηγόρει πρὸς Ἀριστόμαχον,	ὡς	δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς
[34]	καὶ λόγου γενομένου πολλοῦ μὲν	ὡς	ἑάλωκε, πολλοῦ δ' ὡς τέθνηκεν,
[28]	γενομένης πρὸς Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν	ὡς	ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα καὶ προέμενος
[24]	δὲ τύχῃ ταῖς ἀρίσταις ἐνάμιλλον,	ὡς	ἐδήλωσεν εὐθὺς τὰ γινόμενα. (Μεγαρεῖς
[50]	βοῦν καθέξεις" αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον,	ὡς,	εἰ προσλάβοι τὸν Ἰθωμάταν τῷ
[26]	ὑπεράνω τὴν κλίνην ἐπιτιθεὶς ἐκάθευδεν,	ὡς	εἰκὸς καθεύδειν τὸν οὕτως ἔχοντα,
[9]	πάλαι τῶν Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν	ὡς	εἰπεῖν μέρος ὄντες, ἐν δὲ
[30]	τὴν ἀρχήν· αὐτὸς μὲν γὰρ	ὡς	εἴρηται παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχε. (μέχρι
[40]	κελεύων πρὸς τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν,	ὡς	ἔλαθε πλησίον τῆς ἄκρας γενόμενος,
[25]	ἀνεχώρησεν ἔγκλημα κατεσκευακὼς τοῖς Ἀχαιοῖς,	ὡς	ἐν εἰρήνῃ πόλεμον ἐξενηνοχόσι. καὶ
[50]	λέγοντος αὐτοῦ, τὸν δὲ πρεσβύτερον,	ὡς	ἐνηνοχὼς πράως τὰ λεχθέντα καί
[11]	καὶ τὴν τῆς πατρίδος δύναμιν,	ὡς	ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων χρῆσθαι παρεῖχεν
[10]	δι' εὐλάβειαν. (οὐ γὰρ μόνον	ὡς	ἔοικε θηρίων τινῶν ὄψεις, ἐνεργοὶ
[6]	πολλοὺς στρατιώτας, οἷς διεδόθη λόγος	ὡς	ἐπὶ τὰς ἵππους τὰς βασιλικὰς
[6]	ὅπλων παρασκευὴ συνήθης ἦν, πάντων	ὡς	ἔπος εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων
[30]	τι φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν ἐκείνους,	ὡς	ἔσται ποθ' ἱέραξ, οὕτως ἔοικε
[32]	δ' ἐκδραμοῦσα πρὸς τὸν θόρυβον,	ὡς	ἔστη πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ
[12]	ἐξηπατήθη τῶν ἐκείνου, δεδιδαγμένων λέγειν	ὡς	εὐθὺς ἀποδρὰς εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε.
[10]	οὕτως δοκεῖ γεγονέναι φίλος ἀκριβής,	ὡς	ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ πρᾶος, ὑπὸ
[38]	(Εἰωθὼς δὲ στρατηγεῖν παρ' ἐνιαυτόν,	ὡς	ἡ τάξις αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος
[39]	(εἰς Ἄργος. ὁ δ' Ἄρατος	ὡς	ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν
[1]	τοῖς ἐκείνων τὰ οἰκεῖα συνάπτοντες,	ὡς	καὶ τοῦ γένους καὶ τοῦ
[43]	καίπερ ὢν νέος ὁ Ἀντίγονος,	ὡς	κατενόησε τὴν φύσιν τοῦ ἀνδρὸς
[21]	ἤδη περιχαρὴς διὰ τὸ λανθάνειν	ὡς	κατορθῶν. (καί πως ἔτι πρόσωθεν
[17]	ὃν τὸ χωρίον ἦν ἀποθανόντος	(ὡς	λέγεται) φαρμάκοις ὑπ' αὐτοῦ, Νικαίας
[30]	καὶ κενοὺς λεγομένους περὶ τυραννίδος,	ὡς	μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς
[31]	(Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον.	ὡς	μέντοι παρελθόντες ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον,
[20]	τοῦ Ἀράτου Τέχνων ἐπέμφθη μὲν	ὡς	μετὰ τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος τὸ
[24]	Φιλοποίμενα θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον,	ὡς	μηδενὸς μεγάλου μετ' ἐκεῖνον ἐν
[13]	τῆς Σικυωνίας μούσης καὶ χρηστογραφίας,	ὡς	μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν,
[16]	ἔγραψε τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων,	ὡς	νενικήκοι τῆς ἐν Μαραθῶνι (μάχης
[43]	διετέλει. καὶ τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν,	ὡς	ὁ θεὸς ἐπὶ τῶν ἱερῶν
[40]	τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ καὶ διώξαντες	ὡς	οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν Κλεομένη
[50]	τότε λέγων εἶπε πρὸς αὐτόν,	ὡς	οὐδὲ καλὸς ἔτι φαίνοιτο τὴν
[48]	ταῦτα μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ φθονοῦντες,	ὡς	οὐδὲν ἐπέραινον κρύφα διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν
[52]	ἔλαθέ γε τὸν Ἄρατον· ἀλλ'	ὡς	οὐδὲν ἦν ὄφελος ἐλέγχοντι, πράως
[10]	καὶ θεάτρου μίαν φωνὴν ἀφιέντος	ὡς	οὐδενὸς ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστής,
[40]	μὲν αὐτὸς ἐφελκόμενος τὸν ἵππον,	ὡς	οὐκ ἀπιστῶν οὐδ' ὑποπτεύων, ἀναπηδησάντων
[41]	Ἀκροκόρινθον. τοῦ δ' Ἀράτου φήσαντος,	ὡς	οὐκ ἔχοι τὰ πράγματα, μᾶλλον
[1]	καταισχύνεις, ἀπέσταλκά σοι συγγραψάμενος, οὐχ	ὡς	οὐχὶ πάντων ἀκριβέστατά σοι μεμεληκὸς
[39]	φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας,	ὡς	παρὰ φίλους καὶ συμμάχους αὐτὸν
[40]	ταῦθ' ἅμα λέγων ὑπεξῄει βάδην	ὡς	(παραδώσων τινὶ τὸν ἵππον. οὕτως
[28]	τῶν Νεμείων ἤγαγεν ἐν Κλεωναῖς,	ὡς	πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον προσήκοντα
[9]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων	ὡς	πλείστους ἐλευθεροῦντες καὶ σῴζοντες διετέλουν.
[28]	Ἄργει, διὰ τῆς χώρας πορευομένους	ὡς	πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν
[13]	Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς γραφῆς,	ὡς	Πολέμων ὁ περιηγητὴς (ἱστόρηκεν. ἦν
[38]	τὴν ἀρχὴν παρὰ τῶν Ἀχαιῶν	ὡς	πολλὰ ποιήσων ἀγαθὰ τὰς πόλεις
[50]	παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ καὶ θύσας,	ὡς	προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ σπλάγχνα τοῦ
[38]	τὰ περιεστῶτα τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ'	ὡς	πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ
[43]	περιεχομένας, καὶ τὸν μάντιν εἰπεῖν,	ὡς	ταχὺ πρὸς τὰ ἔχθιστα (καὶ
[34]	μὲν ὡς ἑάλωκε, πολλοῦ δ'	ὡς	τέθνηκεν, ὁ μὲν τὸν Πειραιᾶ
[53]	ὁσίῃ θαλίῃ τε κατοιχομένοιο ἄνακτος;	ὡς	τὸ βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι καὶ
[27]	ἐλευθερίας τῆς μάχης οὔσης, ἀλλ'	ὡς	τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων βραβεύοντες,
[29]	τυράννους καὶ διεξιόντων ἐκείνοις χαριζομένων,	ὡς	τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο
[3]	Μυρσίλος ὑπὸ πλήθους τῶν θεωμένων	ὡς	τοῦτ' ἔγνωσαν καταπατηθῆναι. ~Τοῦ δὲ
[12]	οὖν ἀπὸ Μεθώνης ὑπὲρ Μαλέας,	ὡς	τῷ διὰ πόρου δρόμῳ χρησόμενος.
[48]	προαίρεσις αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθος	ὡς	χρῶμα ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως
[22]	στρατιῶται τριακόσιοι τὸ πλῆθος ὄντες,	ὥς	ποτε παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν
[43]	τὸ δεινόν. ὁ δ' Ἀντίγονος,	ὥς	τις αὐτῷ προσιόντα τὸν Ἄρατον
[37]	διασπαρέντων, ὁ μὲν Ἄρατος οὐδ'	ὣς	ἐπήγαγεν, ἀλλ' ἐν μέσῳ λαβὼν
[37]	ἀλλὰ τῶν ψιλῶν ἐκδραμόντων καὶ	ὠσαμένων	τοὺς Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ στρατοπέδου
[45]	καὶ τὸ σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην,	ὥσπερ	ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ καὶ φλεγμαίνοντι
[17]	μὲν ᾑρήκει, τῷ παιδὶ χρησάμενος	ὥσπερ	ἄλλῳ τινὶ τῶν δελεασμάτων ἐπ'
[2]	τῆς ἀκράτου καὶ Δωρικῆς ἀριστοκρατίας	ὥσπερ	ἁρμονίας συγχυθείσης εἰς στάσεις ἐνέπεσε
[18]	παραγινόμενον. ~Ἀλλὰ γὰρ Ἀντίγονος μὲν	ὥσπερ	εἴρηται κτησάμενος τὸν Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε,
[7]	ἦν τῶν ἐπιπορευομένων. οἱ δ'	ὥσπερ	εἶχον αὐτοῦ πτήξαντες ἐπὶ τῶν
[50]	ἔφη τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἴωμεν"	ὥσπερ	ἐκβεβιασμένος ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὴν
[24]	πόλεις ὑπαρχούσας σῴζεσθαι δι' ἀλλήλων,	ὥσπερ	ἐνδεδεμένας τῷ κοινῷ συμφέροντι, καὶ
[24]	καὶ τὴν Σαλαμῖνα διαβὰς ἐλεηλάτησεν,	ὥσπερ	ἐξ εἱρκτῆς λελυμένῃ τῇ δυνάμει
[22]	παρήλλαττε τοὺς τριακοσίους. οἱ δ'	ὥσπερ	ἐξ ἐνέδρας ἀναστάντες, ἐμβάλλουσιν αὐτῷ
[41]	δ' ἔρημος καὶ ἄπορος, συντετριμμένης	ὥσπερ	ἐπὶ ναυαγίου τῆς πατρίδος ἐν
[26]	καὶ κατεκάλει τὸν θαυμαστὸν (τύραννον,	ὥσπερ	ἑρπετὸν ἐκ φωλεοῦ κατερχόμενον. ὁ
[10]	εὐφυΐ ας ἀπεργάζεται, τὴν ἀρετὴν	ὥσπερ	καρπὸν αὐτοφυῆ καὶ ἀγεώργητον ἐκφερούσας
[38]	καὶ χειμῶνι τῶν πραγμάτων φερομένων,	ὥσπερ	κυβερνήτην ἀφέντα καὶ προέμενον ἑτέρῳ
[47]	Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν	ὥσπερ	κωμάζοντας ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ
[45]	Κορινθίων πόλιν Ἀντιγόνῳ δωρεὰν ἔδωκαν	ὥσπερ	κώμην τὴν τυχοῦσαν, τὸν Ὀρχομενὸν
[33]	δὶς οὐδὲ τρίς, ἀλλὰ πολλάκις	ὥσπερ	οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ,
[26]	ὀλίγοι τὸν ἐκ πληγῆς θάνατον	ὥσπερ	οἱ λαγωοὶ διέφυγον· οἶκος δ'
[30]	οὐδ' ἀφιλότιμος τὴν φύσιν, οὐδ'	ὥσπερ	οἱ πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ
[53]	ἀνῆγον, καὶ τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον	ὥσπερ	οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα τῆς πόλεως
[33]	ὀνομάζειν καὶ καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον	ὥσπερ	παρόντα, καὶ διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα
[42]	καὶ γυναῖκες ἤδη καὶ παῖδες,	ὥσπερ	πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι
[1]	ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων" κατὰ Πίνδαρον	ὥσπερ	σοί, πρὸς τὸ κάλλιστον ἀφομοιοῦντι
[45]	τῶν πραττομένων ἐλύπει τὸν Ἄρατον,	ὥσπερ	τὸ περὶ τῶν εἰκόνων· ὁ
[38]	τῇ φρουρᾷ καὶ (τοῖς ὁμήροις	ὥσπερ	χαλινουμένους ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν ὁ
[24]	δ' ἴσχυσεν ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς,	ὥστ'	ἐπ> εὶ μὴ κατ' ἐνιαυτὸν
[13]	ἦν δὲ τὸ ἔργον ἀξιοθέατον,	ὥστε	γνάμπτεσθαι τὸν Ἄρατον ὑπὸ τῆς
[9]	μέχρι Κορίνθου τῆς οἰκίας ἀναφθείσης,	ὥστε	θαυμάσαντας τοὺς ἐν Κορίνθῳ παρὰ
[13]	μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν,	ὥστε	καὶ Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον
[3]	ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ περὶ παλαίστραν,	ὥστε	καὶ (πένταθλον ἀγωνίσασθαι καὶ στεφάνων
[29]	συμβησόμενον. ταῦτα γὰρ οὕτως ἴσχυσεν,	ὥστε	καὶ τοὺς φιλοσόφους ἐν ταῖς
[21]	δὲ νὺξ ἀνέφελος καὶ καταφανής,	ὥστε	καὶ φόβον τὰ ὅπλα παρέχειν
[15]	τοῦ Ἀράτου τῷ Πτολεμαίῳ γράφοντες,	ὥστε	κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα (πέμψαι. ταῖς μὲν
[29]	οὕτω δὲ ταχέως καὶ προθύμως,	ὥστε	μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ
[16]	τὸν κατέχοντα φρουρᾷ τὸ χωρίον,	ὥστε	μὴ παίζοντα δοκεῖν τὸν νεώτερον
[32]	δοκοῦσι φρίκην ἐνέβαλε καὶ θάμβος,	(ὥστε	μηδένα τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ
[39]	τὸ Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω κατεπλάγησαν,	ὥστε	πέμπειν εὐθὺς ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν
[47]	τὰ πράγματα καὶ τὰς ἐλπίδας,	ὥστε	πολλάκις λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας
[46]	αὐτὸν ὁ Ἄρατος οὕτως διέθηκεν,	ὥστε	πολλῆς μὲν εὐνοίας πρὸς αὐτόν,
[23]	κόπον καὶ τὴν ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος,	ὥστε	τῆς ψυχῆς τὸ γαυρούμενον καὶ
[54]	σὺν αἰσχύνῃ παθῶν ὀλεθρίων ὀρεγόμενον,	ὥστε	τὸν θάνατον αὐτῷ, καίπερ ὄντι
[8]	ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς τὸ χωρίον,	ὥστε	τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ
[19]	ἔρωτα τῶν καλῶν πράξεων εἶχεν,	ὥστε	τὸν Φωκίωνα καὶ τὸν Ἐπαμεινώνδαν
[7]	καὶ πάλιν ἀνιεὶς τὴν πορείαν,	ὥστε	τῷ μὲν φωτὶ χρῆσθαι καθ'
[25]	ὄμμασιν ὁρᾷ, διὰ πολλῶν δ'	ὤτων	ἀκούει καὶ προαισθάνεται τὰ γινόμενα.
[43]	οὐ μόνον ἐν πράγμασι μεγάλοις	ὠφέλιμος,	ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/09/2007