Chap.
[1]	τοῦ βίου καθηγεμόνας εὐφημοῦσι. (Διὸ	κἀγὼ	τὸν Ἀράτου τοῦ σοῦ πολίτου
[20]	ἄλλο δ' οὐδέν; ~Οὖσαν δὲ	καθ'	αὑτὴν ἐπισφαλῆ τὴν πρᾶξιν ἐπισφαλεστέραν
[54]	ὑπὸ Ῥωμαίων, ἐπέτρεψεν ἐκείνοις τὰ	καθ'	αὑτόν, ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἄλλης
[28]	οὐχ οὕτως ἐκβιασθεὶς ὑπὸ τῶν	καθ'	αὑτόν, ὡς ἀπιστῶν τῷ κατορθώματι
[8]	τῶν κλιμάκων κραδαινομένων, εἰ μὴ	καθ'	ἕνα καὶ σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ
[54]	Σικυῶνι καὶ τῇ Πελλήνῃ διέμεινε	καθ'	ἡμᾶς.
[17]	θέας ἐπετέλει καὶ πότους συνῆγε	καθ'	ἡμέραν, ὡς ἄν τις μάλιστα
[27]	βραβεύοντες, ἴσοι καὶ δίκαιοι θεαταὶ	(καθ(	ῆντο τῶν γινομένων, πολλὴν ἡσυχίαν
[7]	ὥστε τῷ μὲν φωτὶ χρῆσθαι	καθ'	ὁδόν, ἤδη δὲ δυομένης περὶ
[22]	σαφηνίζειν, ἕως ἥψατο τοῦ τείχους	καθ'	ὃν ἔδει τόπον· ἐκεῖ δὲ
[5]	τοῦ Ξενοκλέους, ἔλεγε τοῦ τείχους,	καθ'	ὃν ὑπερβὰς αὐτὸς ἐσώθη τόπον,
[13]	πρὸς τοὺς (τυράννους ἐξαγόμενον κελεύειν	καθαιρεῖν.	τὸν οὖν ζωγράφον Νεάλκη φίλον
[3]	ὄψιν Περιάνδρῳ τῷ Κυψέλου γενέσθαι,	καθάπερ	Ἀλκμαίωνι μὲν τῷ Ἀμφιάρεω τὸν
[38]	τοῦ Κλεομένους ὑπ' εὐνοίας, καὶ	καθάπερ	ἐν δίκῃ τῇ ἱστορίᾳ τῷ
[27]	αὐτῷ προσβάλλοντος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι,	καθάπερ	οὐχ ὑπὲρ τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας
[24]	ἐνδεδεμένας τῷ κοινῷ συμφέροντι, καὶ	καθάπερ	τὰ μέρη τοῦ σώματος, ζῶντα
[30]	καὶ ἀκέραιον ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι. καὶ	καθάπερ	τῷ κόκκυγί φησιν Αἴσωπος ἐρωτῶντι
[9]	ἐπελθόντων οὐδὲ τῶν πολεμίων, ἀλλὰ	καθαρὰν	καὶ ἄθικτον αἵματος ἐμφυλίου τὴν
[32]	ἔτυχε μὲν ἐν τῷ ἱερῷ	καθεζομένη	τῆς Ἀρτέμιδος, οὗ κατέστησεν αὐτὴν
[29]	φοβεῖσθαι δ' ἐκεῖνον ἐν Κορίνθῳ	καθεζόμενον,	ἤθροισεν ἐκ παραγγέλματος (στρατιάν. καὶ
[50]	ἀμφοτέρων τῶν κεράτων τὸν βοῦν	καθέξεις"	αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον, ὡς, εἰ
[50]	ἡγεμών, τῶν δὲ κύριος ἤδη	καθέστηκας.	(ἔτι δὲ> λέγοντος αὐτοῦ, τὰ
[40]	αὐτῷ καὶ κατηγορούντων, εὖ πως	καθεστῶτι	τῷ προσώπῳ καὶ τῷ λόγῳ
[26]	κλίνην ἐπιτιθεὶς ἐκάθευδεν, ὡς εἰκὸς	καθεύδειν	τὸν οὕτως ἔχοντα, (ταραχωδῶς καὶ
[18]	ἀναβαίνων παρὰ τὸ κρημνῶδες ἐντομὴν	καθεωρακέναι	πλαγίαν, ἀν> άγουσαν ᾗ χθαμαλώτατον
[1]	τοῦ γένους καὶ τοῦ βίου	καθηγεμόνας	εὐφημοῦσι. (Διὸ κἀγὼ τὸν Ἀράτου
[21]	οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας	καθίζει·	καὶ τρεῖς μὲν αὐτῶν ἐμπεσόντες
[40]	καὶ τῷ λόγῳ πράως ἐκέλευε	καθίσαι	καὶ μὴ βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας,
[21]	φωτὶ φυλακὴ τεσσάρων ἀνδρῶν οὐ	καθορωμένοις·	ἔτι γὰρ ἦσαν ἐν τῷ
[21]	δὲ προσιόντας ἐξ (ἐναν( τίας	καθορῶσι.	μικρὸν οὖν ὑποστείλας τειχίοις τισὶ
[50]	εἰς ἑκάτερον καὶ πυνθανόμενος, τί	καθορῶσιν	ἐν τοῖς ἱεροῖς, κρατοῦντα τῆς
[22]	συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς πολεμίους, καὶ	καθυπέρτεροι	τῆς ἄκρας ἦσαν καὶ τὸ
[6]	δὲ τῶν ἰδίων οἰκετῶν τριάκοντα	καθώπλισεν.	ἐμισθώσατο δὲ καὶ διὰ Πρώτου
[14]	ἐλεγεῖον· (βουλαὶ μὲν καὶ ἄεθλα	καὶ	ἁ περὶ Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ'
[2]	πλανώμενος ἐν τῇ πόλει περίφοβος	καὶ	ἀβοήθητος, κατὰ τύχην ἔλαθεν εἰς
[37]	πατρίδος ἀγωνιζόμενον. πολλῶν δὲ συστραφέντων	καὶ	ἀγαθῶν, ἐπιρρωσθεὶς ἐνέβαλε τῷ δεξιῷ
[20]	Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην καὶ μελάγχρουν	καὶ	(ἀγένειον· ἐλθὼν οὖν ὅπου συνετέτακτο,
[10]	τὴν ἀρετὴν ὥσπερ καρπὸν αὐτοφυῆ	καὶ	ἀγεώργητον ἐκφερούσας δίχα τῆς ἐπιστήμης.
[45]	Μακεδόνας, θυσίας δὲ καὶ πομπὰς	καὶ	ἀγῶνας Ἀντιγόνῳ συνετέλουν, ἀρξαμένων τῶν
[10]	ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστής, πολέμῳ	καὶ	ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ
[22]	ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἀνάκλασιν συγκεχυμένη	καὶ	ἄδηλος ὅθεν εἴληφε τὴν ἀρχήν.
[35]	κατηγόρει πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς	καὶ	ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς τοὺς τυράννους
[14]	τόδε τὸ ἐλεγεῖον· (βουλαὶ μὲν	καὶ	ἄεθλα καὶ ἁ περὶ Ἑλλάδος
[9]	οὐδὲ τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καθαρὰν	καὶ	ἄθικτον αἵματος ἐμφυλίου τὴν πρᾶξιν
[30]	πεπλασμένῳ δοκῶν ἤθει πρὸς ἀληθινὴν	καὶ	ἀκέραιον ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι. καὶ καθάπερ
[9]	ἐδύναντο μὴ φθονεῖν, ἀλλὰ πείθεσθαι	καὶ	ἀκολουθεῖν, οὐ μόνον αὑτοὺς ἐν
[38]	τοὺς οἴακας, ὅτε καλῶς εἶχε	(καὶ	ἀκόντων ἐπιστάντα σῴζειν τὸ κοινόν,
[29]	καὶ τῆς σάλπιγγος ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ	καὶ	ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν τοῖς πολεμίοις εὐθὺς
[18]	ὁ δ' Ἄρατος ἔτι μὲν	καὶ	Ἀλεξάνδρου ζῶντος ἐπεχείρησε τῇ πράξει,
[54]	φαρμάκοις, καὶ παρέτρεψεν εἰς δεινὰς	καὶ	ἀλλοκότους ἐπιφοράς, πράξεων ἀτόπων καὶ
[8]	τῇ πράξει, εἶναι δὲ πολλοὺς	καὶ	ἄλλους ἐν (τῇ πόλει τοὺς
[16]	Ἕλληνας, ἀλλ' ἐπακτὸν ἀρχὴν γεγονέναι	καὶ	(ἀλλόφυλον αὕτη διήνεγκεν. ὁ μὲν
[49]	τὸν παρὰ φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη	καὶ	ἀναδύουσα, κατὰ μικρὸν ἀπεγύμνου καὶ
[48]	τάνων τοῦ παντὸς ὁ Φίλιππος.	καὶ	ἀνακρουσάμενος αὖθις ἐπὶ τὸν Ἄρατον,
[45]	τῷ θυμῷ καὶ φλεγμαίνοντι (θεραπείαν	καὶ	ἀναπλήρωσιν προσφερόντων. τὰ δὲ μετὰ
[45]	ἡ πόλις ἐπώνυμος τῶν ἀπολεσάντων	καὶ	ἀνελόντων τοὺς πολίτας. ~Ἐκ τούτου
[54]	θάνατον αὐτῷ, καίπερ ὄντι νέῳ	καὶ	ἀνθοῦντι, μὴ συμφοράν, ἀλλ' ἀπόλυσιν
[33]	πεποιημένων αὐτῶν πρὸς τοὺς Μακεδόνας	καὶ	ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν Πειραιᾶ
[35]	περὶ τῆς στρατηγίας εἰς ἀγῶνα	καὶ	ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ καταστάς, ἐκράτησε τῇ
[28]	πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν	καὶ	ἀπαραίτητος ἐν τῷ μισεῖν τοὺς
[5]	μικρῶν μέν, ἐκτόπως δὲ μαχίμων	καὶ	ἀπαρηγορήτων, εὐθὺς ἐνίστατο τὴν πρᾶξιν.
[22]	τόπον· ἐκεῖ δὲ πάλιν συνεσκίασε	καὶ	ἀπέκρυψε νεφῶν (συνελθόντων. οἱ δὲ
[13]	ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν, ὥστε	καὶ	Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον ἀφικέσθαι
[46]	περὶ Σελλασίαν ἐξέλιπε τὴν Σπάρτην	καὶ	ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον, Ἀντίγονος δὲ
[9]	ἔλαθε διά τινων ὑπονόμων ὑπεκδὺς	καὶ	ἀποδρὰς ἐκ τῆς πόλεως, οἱ
[16]	Ἑλλάδος, ὅταν λάβῃ φρουράν, ἐνίσταται	καὶ	ἀποκόπτει τὴν ἐντὸς Ἰσθμοῦ πᾶσαν
[20]	νεύματος ἐδήλωσε τῷ Τέχνωνι φεύγειν·	καὶ	ἀποπηδήσαντες (ἀμφότεροι δρόμῳ πρὸς τὸν
[41]	τῶν Ἑλλήνων, τότε δ' ἔρημος	καὶ	ἄπορος, συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου
[28]	μᾶλλον προσήκοντα τούτοις. (ἤγαγον δὲ	καὶ	Ἀργεῖοι, καὶ συνεχύθη τότε πρῶτον
[3]	Ἀβαντίδαν μὲν οἱ περὶ Δεινίαν	καὶ	Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν, εἰωθότα τοῖς
[16]	θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον ποιεῖ	καὶ	ἄρχοντα τὸν κατέχοντα φρουρᾷ τὸ
[8]	κάτωθεν ἐκκαλουμένων αὐτόν, ὑπεφθέγγετο τυφλὸν	καὶ	ἄσημον τὸ πρῶτον, εἶτα μᾶλλον
[14]	τῷ δὲ δήμῳ παντὶ σωτηρία	καὶ	ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δ' ἡ τοῦ
[28]	ἡ δεδομένη τοῖς ἀγωνισταῖς ἀσυλία	καὶ	ἀσφάλεια, πάντας τῶν Ἀχαιῶν, ὅσους
[47]	αὑτοὺς ὑπεσταλκότες, ἐν ἀργίᾳ πολλῇ	καὶ	ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς κατὰ
[31]	ὀνείδη, πολλὰ δ' εἰς μαλακίαν	καὶ	ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα καὶ χλευασμὸν
[15]	ἐθαύμαζε πλοῦτον, ἐλέφαντας καὶ στόλους	καὶ	αὐλὰς ἀκούων, νυνὶ δ' ὑπὸ
[6]	τοῖς εἰθισμένοις παρὰ πότον ψάλλειν	καὶ	αὐλεῖν γυναίοις (διαλεγόμενος. ταῦτα δ'
[48]	ἀνδρός, ὡς δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν	καὶ	(αὐξόμενος· ἐδόκει τε πᾶσιν ὁ
[6]	αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον διδούσης, ἐπεὶ	καὶ	αὐτὸς ἦν τῶν φυγάδων. (ἄνδρας
[33]	πρὸς τὴν ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε δὲ	καὶ	αὐτὸς ὁ Ἄρατος, οὐ δὶς
[9]	ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο,	καὶ	βαδίζοντες ἐπὶ τὰ χωρία καὶ
[40]	ἐξηγρίαινε τὸ πλῆθος, ἤδη νοσοῦν	καὶ	(βαρυνό( μενον τὴν ὑπὸ τοῖς
[48]	Ἄρατος οὐ μόνον δημοκρατίας, ἀλλὰ	καὶ	βασιλείας ἀγαθὸς εἶναι παιδαγωγός· (ἡ
[17]	περιμάχητος ἦν ὁ τόπος ἀεὶ	καὶ	βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις, ἡ δ'
[3]	καὶ τὸ συνετὸν τοῦ προσώπου	καὶ	βασιλικὸν οὐ παντάπασιν (ἀρνεῖται τὴν
[25]	ἐπιτηροῦντες. ἀλλ' οὐδὲν οἷον ἀληθινὴ	καὶ	βέβαιος εὔνοια φυλακτήριον ἀνδρὸς ἄρχοντος.
[52]	τὸ πρῶτον ἐν τῷ σώματι	καὶ	βῆχα κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως
[37]	ἔλαβε, δόξας προέσθαι τὸν Λυδιάδην·	καὶ	βιασθεὶς ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἀπερχομένων
[15]	μόνον καὶ φιλοπολίτην· ὁ δὲ	καὶ	βίων ἔοικε καὶ (πραγμάτων βασιλικῶν
[39]	τοῦ Κλεομένους, καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι	καὶ	βλασφημίαι, μέχρι γάμων καὶ γυναικῶν
[25]	καὶ προαισθάνεται τὰ γινόμενα. (Διὸ	καὶ	βούλομαι τὸν λόγον ἐπιστήσας ἐνταῦθά
[35]	δ' εὐημερῶν παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς	καὶ	βουλόμενος εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλεῖν,
[15]	ὁ βασιλεὺς ἀνιώμενος ἐπ' αὐτῷ,	καὶ	βουλόμενος ἢ μετάγειν ὅλως τῇ
[48]	τοὺς πότους μετὰ πολλῆς ἀσελγείας	καὶ	βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ καὶ λίθοις
[29]	διαβολῆς καὶ λόγους καὶ σκώμματα	καὶ	βωμολοχίας παρείλετο τῶν κολακευόντων τοὺς
[38]	πληρῶσαι τὸν Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν ὅπλων	καὶ	Γαλατικῶν, μηδ' οὓς αὐτὸς ἐν
[41]	τοσούτῳ σάλῳ καὶ (κινδύνῳ διαφερόμενος.	καὶ	γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου βοηθεῖν ἀπείπαντο,
[4]	φίλοις οὖσι καὶ ξένοις πατρῴοις.	(Καὶ	γὰρ ἀληθῶς ὁ Ἄρατος ἐπεχείρησε
[45]	ἔσχε τὸν τῆς ἀμύνης νόμον·	καὶ	γὰρ εἰ δεινὸν ἄνδρας ὁμοφύλους
[48]	ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως ἐπεφαίνετο.	καὶ	γὰρ ἡ πρὸς Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας
[43]	ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς χρείας προσηγάγετο.	(Καὶ	γὰρ ἦν ὁ Ἄρατος οὐ
[34]	καὶ διατριβὴν οἱ τοῦ Διογένους	καὶ	γέλωτα πολὺν παρασχόντες ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς
[24]	ἄλληλα συμφυΐ αν, ὅταν ἀποσπασθῇ	καὶ	γένηται χωρίς, ἀτροφεῖ καὶ σήπεται,
[41]	Σικυῶνα τῶν Ἀχαιῶν οἱ πολλοί,	καὶ	γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ.
[31]	ἐξαίφνης ὁ Ἄρατος ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη,	καὶ	γενομένης ἐκπλήξεως, οἵαν εἰκὸς ἐν
[9]	μικροπολῖται γὰρ ἦσαν οἱ πολλοί,	καὶ	γῆν οὔτε χρηστὴν οὔτ' ἄφθονον
[17]	ὑποπέμπων Δημήτριον τὸν υἱὸν αὐτῇ,	καὶ	γλυκείας ἐλπίδας ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν
[24]	αἱρεῖσθαι στρατηγὸν αὐτόν, ἔργῳ δὲ	καὶ	γνώμῃ διὰ παντὸς ἄρχειν. ἑώρων
[46]	δι' ἐκείνου ταῖς (πόλεσιν ἐντυχεῖν	καὶ	γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ μέντοι
[45]	ἀπέστειλαν πέδαις δεδεμένους, παῖδας δὲ	καὶ	γυναῖκας ἠνδραποδίσαντο, τοῦ δὲ συναχθέντος
[42]	οὐ φάσκοντες· ἐξήρτηντο δ' αὐτοῦ	καὶ	γυναῖκες ἤδη καὶ παῖδες, ὥσπερ
[39]	λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι, μέχρι γάμων	καὶ	γυναικῶν ἀλλήλους κακῶς λεγόντων. (Ἐκ
[13]	ὄντα τοῦ Ἀράτου παραιτεῖσθαί φασι	καὶ	δακρύειν, ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν,
[42]	πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι	καὶ	δακρύοντες. οὐ μὴν ἀλλὰ θαρρύνας
[43]	ῥιγοῦν φήσαντος, ἐκέλευσε προσχωρεῖν ἐγγυτέρω,	καὶ	δάπιδος κομισθείσης ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον
[25]	Ἄρατον αὐτὸν ἅμα καὶ μισῶν	καὶ	δεδοικώς, ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν, συνεργοῦντος Ἀντιγόνου
[30]	βαρύτητος. ἅμα δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα	καὶ	δεδοικὼς ἐπιβουλεύοντα τὸν Ἄρατον, ὥρμησε
[12]	τὴν Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν, ὥρμησεν ἐκπλεῦσαι	καὶ	δεηθῆναι τοῦ βασιλέως, ὅπως αὐτῷ
[20]	χρυσίον τε τῷ Διονυσίῳ κομίζοντα	καὶ	δεησόμενον αὐτοῦ σιωπᾶν. ὁ δὲ
[10]	πρὸς τὸ φῶς σύγκρασιν, ἀλλὰ	καὶ	δεινότης τίς ἐστιν ἀνθρώπου καὶ
[44]	ὁ δὲ Κλεομένης πυθόμενος ταῦτα,	καὶ	δείσας μὴ κατασχόντες οἱ πολέμιοι
[32]	φρικτὸν εἶναι καὶ χαλεπόν, ἀλλὰ	καὶ>	δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ (καρ(
[45]	συνετέλουν, ἀρξαμένων τῶν Ἀράτου πολιτῶν	καὶ	δεξαμένων τῇ πόλει τὸν Ἀντίγονον
[51]	συνηθείας, διαβαίνοντος εἰς Ἤπειρον αὐτοῦ	καὶ	δεομένου συστρατεύειν, ἀπείπατο καὶ κατέμεινε,
[14]	ὅσων μικρὸν μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ	καὶ	δημαγωγοὶ λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν
[34]	τὰς στρατείας. ~Ἀντιγόνου δ' ἀποθανόντος	καὶ	Δημητρίου τὴν βασιλείαν παραλαβόντος, ἔτι
[17]	ὑπὸ χαρᾶς ἐν τοῖς στενωποῖς,	καὶ	δι' ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων καὶ
[25]	οἱ περὶ τὸν Αἰσχύλον ἠγανάκτουν	καὶ	δι' ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ Χαριμένους
[46]	Πελοπόννησον Ἀράτῳ μάλιστα προσέχειν ἐκέλευσε	καὶ	δι' ἐκείνου ταῖς (πόλεσιν ἐντυχεῖν
[6]	οἰκετῶν τριάκοντα καθώπλισεν. ἐμισθώσατο δὲ	καὶ	διὰ Πρώτου καὶ> Ξενοφίλου τῶν
[48]	(εὐβουλίας δὲ τῷ Ἀράτῳ προσετίθει.	καὶ	διὰ ταῦτα μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ
[22]	ἐνδεδυκότος καὶ περισκιαζομένου ταῖς τραχύτησι,	καὶ	διὰ (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ
[39]	ἐγκλήματα πολλὰ κατὰ τοῦ Ἀράτου	καὶ	διαβολὰς ἔχουσαν· γέγραφε δὲ κἀκεῖνος
[10]	καὶ σύνεσις ἐν τοῖς ὑπαίθροις	καὶ	διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος φύσει, πρὸς δὲ
[35]	πέμψαι τὸν Ἄρατον, ὅπως ἀπαλλάξῃ	καὶ	διαλύσηται τοὺς παρ' αὐτῷ στρατευομένους,
[31]	ταῖς οἰκίαις ἦσαν, ἐξωθοῦντες ἀλλήλους	καὶ	διαμαχόμενοι περὶ τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες
[41]	τρεῖς μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου	καὶ	διαποροῦντος, εἰ δέξεται τὸν Ἀντίγονον
[3]	ἐνεφύετο καὶ συνηύξετο τὸ σφοδρὸν	καὶ	διάπυρον μῖσος ἐπὶ τοὺς τυράννους·
[15]	(πέμψαι. ταῖς μὲν οὖν περιμαχήτοις	καὶ	διαπύρῳ τοξευομέναις ἔρωτι φιλίαις βασιλέων
[40]	τῶν δ' ἄλλων (ἐγκατα( λιπόντων	καὶ	διαρρυέντων. αἰσθόμενοι δ' οἱ Κορίνθιοι
[34]	κομισθέντων παρὼν αὐτὸς ἐν Κορίνθῳ,	καὶ	διατριβὴν οἱ τοῦ Διογένους καὶ
[47]	τῶν Ἀχαιῶν Τιμόξενον ὁρῶν ὀκνοῦντα	καὶ	διατρίβοντα τὸν χρόνον, ἤδη τῆς
[22]	ἐξ ἐνέδρας ἀναστάντες, ἐμβάλλουσιν αὐτῷ	καὶ	διαφθείρουσιν οἷς ἐπέθεντο πρώτοις, τοὺς
[33]	καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ παρόντα,	καὶ	διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα τοὺς πολεμίους.
[3]	~Οὕτω δ' ἐκκλαπέντι τῷ Ἀράτῳ	καὶ	διαφυγόντι τὸν κίνδυνον, εὐθὺς μὲν
[13]	δὴ τούτων ὁ Ἄρατος ἠγαπᾶτο,	καὶ	διδοὺς πεῖραν ἔτι μᾶλλον ἥψατο
[51]	ἐπόρθει, παντάπασιν ὁ Ἄρατος ἀπεστράφη	καὶ	διεβλήθη πρὸς αὐτόν, ἤδη καὶ
[22]	λαγόνι τοῦ κρημνοῦ συστείλαντες ἑαυτούς,	καὶ	διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντες καὶ δυσανασχετοῦντες.
[12]	τὸν ναύκληρον ἄχρι Καρίας διακομισθῆναι·	καὶ	διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις οὐκ ἐλάττοσι
[25]	πλεῖστοι φθάσαντες ἐξ ἀγορᾶς ἀπέφυγον	καὶ	(διεξέπεσον εἰς Κόρινθον. οὐ μὴν
[29]	παρείλετο τῶν κολακευόντων τοὺς τυράννους	καὶ	διεξιόντων ἐκείνοις χαριζομένων, ὡς τοῦ
[49]	καὶ ἀναδύουσα, κατὰ μικρὸν ἀπεγύμνου	καὶ	(διέφαινεν αὐτοῦ τὸ ἦθος, πρῶτον
[43]	τῶν ἱερῶν ἐκείνων γέλως ἔλαβε,	καὶ	διηγεῖτο τῷ βασιλεῖ τὸ σημεῖον
[27]	ἀγῶνα τῶν Νεμείων βραβεύοντες, ἴσοι	καὶ	δίκαιοι θεαταὶ (καθ( ῆντο τῶν
[25]	ὡς ἐν εἰρήνῃ πόλεμον ἐξενηνοχόσι.	καὶ	δίκην ἔσχον ἐπὶ τούτῳ παρὰ
[20]	δὲ τούτῳ πρῶτος ἀδελφὸς Ἐργίνου	καὶ	Διοκλέους ὄνομα Διονύσιος, οὐ συνειδὼς
[40]	μετ' ὀλίγον τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ	καὶ	διώξαντες ὡς οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο
[45]	ὃ καὶ μέχρι νῦν καλεῖται.	καὶ	δοκεῖ δι' ἐκεῖνον ἡ μὲν
[41]	Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ καὶ δυνάμει	καὶ	δόξῃ τῶν Ἑλλήνων, τότε δ'
[30]	μίσους καὶ φόβου καὶ φρουρᾶς	καὶ	δορυφόρων, εἶτα τῆς πατρίδος εὐεργέτης
[47]	πράγμασι· καὶ τὴν μὲν Πατρέων	καὶ	Δυμαίων λεηλασίαν ὁδοῦ πάρεργον (ἐποιήσαντο,
[41]	ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ	καὶ	δυνάμει καὶ δόξῃ τῶν Ἑλλήνων,
[9]	μόνον αὑτοὺς ἐν μέσῳ πόλεων	καὶ	δυνάμεων τηλικούτων καὶ τυραννίδων διεφύλαξαν
[17]	ὁ τόπος ἀεὶ καὶ βασιλεῦσι	καὶ	δυνάσταις, ἡ δ' Ἀντιγόνου σπουδὴ
[33]	~Οὐ μὴν ἀλλὰ πολλῶν ἐθνῶν	καὶ	δυναστῶν ἐπὶ τοὺς Ἀχαιοὺς συνισταμένων,
[22]	ἑαυτούς, καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντες	καὶ	δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ ἀπὸ τῆς
[35]	Ἄρατος ἐξεργαζόμενος τὴν παλαιὰν ὑπόθεσιν,	καὶ	δυσανασχετῶν τὴν ἐν Ἄργει τυραννίδα
[50]	καὶ λαβὼν φρουρὰν γίνεται χαλεπὸς	καὶ	(δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ
[10]	καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς	καὶ	δύσελπις, κλέψαι δὲ πράγματα καὶ
[15]	ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους, πολλὰ	καὶ	δυσχερῆ κατὰ τοῦ Ἀράτου τῷ
[41]	πατρῳόν, ὑπισχνούμενος ἄλλα τε πολλὰ	καὶ	δώδεκα τάλαντα σύνταξιν ἐνιαύσιον, ὑπερβαλλόμενος
[13]	ἔτι μᾶλλον ἥψατο τοῦ βασιλέως,	καὶ	δωρεὰν ἔλαβε τῇ πόλει πεντήκοντα
[9]	προσέμειξεν αὐτὴν φέρων τοῖς Ἀχαιοῖς,	καὶ	Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως ὄνομα
[2]	τὸ πρῶτον ἐκ τῆς ἀκράτου	καὶ	Δωρικῆς ἀριστοκρατίας ὥσπερ ἁρμονίας συγχυθείσης
[11]	δωρεὰ παρὰ τοῦ βασιλέως πέντε	καὶ	εἴκοσι τάλαντα. ταῦτ' ἔλαβε μὲν
[18]	προσπαίξαντος δ' αὐτῷ τοῦ Αἰγίου	καὶ	εἰπόντος· εἶτ' ὦ βέλτιστε διὰ
[14]	πραγματείαις κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε φιλίαν	καὶ	εἰρήνην τοῖς πολίταις. (ἐφ' οἷς
[13]	δωρεὰν ἔλαβε τῇ πόλει πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν τάλαντα. καὶ τούτων τεσσαράκοντα
[34]	Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις ἐπὶ πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς ὁ
[7]	ἀνέβαινον οἱ περὶ τὸν Μνασίθεον	καὶ	Ἔκδηλον, καὶ τὰς ἑκατέρωθεν ὁδοὺς
[5]	δὲ κοινοῦται τὴν γνώμην Ἀριστομάχῳ	καὶ	Ἐκδήλῳ. τούτων ὁ μὲν ἐκ
[2]	Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους τὰ μάλιστα	καὶ	ἐν δυνάμει τῶν πολιτῶν (ὄντας.
[16]	κατὰ γῆν (καὶ κατὰ θάλατταν,	καὶ	ἕνα κύριον ποιεῖ καὶ ἄρχοντα
[23]	σῶμα τῇ ῥοπῇ μικρὸν ἐγκλίνας	καὶ	ἐπερεισάμενος, εἱστήκει πολὺν χρόνον σιωπῇ
[34]	συνεβάλετο. προσεχώρησαν δ' εὐθὺς Αἰγινῆται	καὶ	Ἑρμιονεῖς τοῖς Ἀχαιοῖς, ἥ τε
[39]	κἀκεῖνος ἐπιστολὰς κατὰ τοῦ Κλεομένους,	καὶ	ἐφέροντο λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι, μέχρι
[54]	υἱὸν ἀρετῇ διαφέροντα, τοῦτον φθόνῳ	καὶ	ζηλοτυπίᾳ τῆς παρὰ Ῥωμαίοις τιμῆς
[35]	προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν,	καὶ	ζηλώσαντα Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου μετ'
[25]	οὐκ εἶχον, ἀλλ' ἀπείρητο κεκτῆσθαι,	καὶ	ζημίαι μεγάλαι τοῖς κεκτημένοις ἐπῆσαν
[12]	δ' ὕστερον ὁ φρούραρχος ἐπελθὼν	καὶ	ζητῶν τὸν Ἄρατον, ὑπὸ τῶν
[48]	Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας μετριότης τοῦ νεανίσκου,	καὶ	ἡ πρὸς Κρῆτας ὁμιλία δι'
[9]	οὔτε χρηστὴν οὔτ' ἄφθονον ἐκέκτηντο,	καὶ	θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ πολλὰ
[32]	θεῖον ὁρᾶν δοκοῦσι φρίκην ἐνέβαλε	καὶ	θάμβος, (ὥστε μηδένα τρέπεσθαι πρὸς
[28]	ὡς δ' ᾔσθετο πλείονας γεγονότας	καὶ	θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους τοὺς περὶ τὸν
[52]	παρόντος, ἀναπτύσας δίαιμον, ἰδόντος ἐκείνου	καὶ	θαυμάσαντος, ταῦτα" εἶπεν ὦ Κεφάλων
[30]	λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς μακαρίου	καὶ	θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς μέγα φρόνημα
[17]	ἔθυε γάμους αὐτῶν ἐν Κορίνθῳ,	καὶ	θέας ἐπετέλει καὶ πότους συνῆγε
[10]	καὶ κοινωνίας πόλεων καὶ συνεδρίου	καὶ	θεάτρου μίαν φωνὴν ἀφιέντος ὡς
[50]	Ἰθωμάταν, τῷ τε Διὶ θύσων	καὶ	(θεωρήσων τὸν τόπον. ἔστι γὰρ
[7]	ἐφώδευε κώδωνι, καὶ φῶτα πολλὰ	καὶ	θόρυβος ἦν τῶν ἐπιπορευομένων. οἱ
[47]	τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ πολλῆς ἀσελγείας	καὶ	(θρα( σύτητος. αὖθις οὖν τὰς
[16]	προσειπὼν τῆς Πελοπίδου τοῦ Θηβαίου	καὶ	Θρασυβούλου τοῦ Ἀθηναίου τυραννοκτονίας, πλὴν
[47]	τὸν πόλεμον, ἡττᾶται (περὶ Καφύας·	καὶ	θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας, οὕτως αὖ
[53]	καὶ καλεῖται μέχρι νῦν Ἀράτειον,	καὶ	θύουσιν αὐτῷ θυσίας, τὴν μέν,
[50]	(δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ	καὶ	θύσας, ὡς προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ
[15]	φιλανθρωπίας ἐνεδείκνυτο μὴ πάνυ προσιεμένῳ,	καὶ	θύων θεοῖς ἐν Κορίνθῳ μερίδας
[29]	τὰς μάχας, κάρος δὲ προσπίπτοι	καὶ	ἴλιγγος ἅμα τῷ παραστῆναι τὸν
[38]	ἅψηται τοῦ Κλεομένους ὑπ' εὐνοίας,	καὶ	καθάπερ ἐν δίκῃ τῇ ἱστορίᾳ
[24]	ὥσπερ ἐνδεδεμένας τῷ κοινῷ συμφέροντι,	καὶ	καθάπερ τὰ μέρη τοῦ σώματος,
[30]	ἀληθινὴν καὶ ἀκέραιον ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι.	καὶ	καθάπερ τῷ κόκκυγί φησιν Αἴσωπος
[22]	δὲ συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς πολεμίους,	καὶ	καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας ἦσαν καὶ
[25]	οἱ τοῦτο συμ> πράττοντες (αὐτοῖς	καὶ	καιρὸν ἐπιτηροῦντες. ἀλλ' οὐδὲν οἷον
[15]	καὶ τυράννων τοσοῦτον προσῆν φθόνου	καὶ	κακοηθείας. ~Ὁ δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς
[15]	λόγους ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ φθονεροὶ	καὶ	κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς>
[33]	δ' Ἀθηναίους σπουδάζων ἐλευθερῶσαι, διεβλήθη	καὶ	κακῶς ἤκουσεν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,
[33]	τῆς κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν	καὶ	καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ παρόντα,
[53]	καὶ σωτῆρα τῆς πόλεως ἐκήδευσαν.	καὶ	καλεῖται μέχρι νῦν Ἀράτειον, καὶ
[16]	Ἀχαιῶν, τὴν μὲν ἀντιπέρας Λοκρίδα	καὶ	Καλυδωνίαν ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς δὲ μετὰ
[32]	ἀλλὰ καὶ> δένδρα ποιεῖν ἄφορα	καὶ	(καρ( ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν
[14]	τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας, ἀλλὰ	καὶ	κατ' ἰδίαν οἱ φυγάδες εἰκόνα
[38]	τῆς προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν
[24]	τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμονίαν ἔχοντα πολέμου	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν.
[38]	Ἀντίγονος δὲ καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν αὐτοκράτωρ ἡγεμὼν ἀναγορευθείς,
[16]	στρατειῶν ἐργασίας τε κατὰ γῆν	(καὶ	κατὰ θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον
[24]	ἔχοντα πολέμου καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν. (οὕτω δ' ἴσχυσεν
[51]	Ἄρατος ἀπορρέων ἤδη τῆς αὐλῆς	καὶ	κατὰ μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ
[21]	δ' αἵ τε κλίμακες προσετίθεντο,	καὶ	κατὰ σπουδὴν ὁ Ἄρατος ὑπερβιβάσας
[12]	τῶν φίλων σὺν αὑτῷ Τιμάνθη,	καὶ	καταβαλόντες ἑαυτοὺς εἴς τινα (τόπον
[6]	ἔπος εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων	καὶ	καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους· τὰς δὲ
[6]	διαλυτὰς οὔσας ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας	καὶ	κατακαλύψαντες ἐφ' ἁμαξῶν προαπέστειλαν. ἐν
[38]	αὐτὸς ἐν ταῖς πράξεσι καταστρατηγῶν	καὶ	καταπολιτευόμενος, ἐν δὲ τοῖς ὑπομνήμασι
[3]	συμφιλονικεῖν, ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην διατριβὴν	καὶ	κατασκευάσαντες ἐπιβουλὴν ἀνεῖλον, Πασέαν δὲ
[30]	εἰς μέγα φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως,	καὶ	καταστήσας ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ μεστὸς
[29]	Ἀριστόμαχον μετὰ δυνάμεως βασιλικῆς παρεισπεσόντων	καὶ	κατασχόντων (τὰ πράγματα. τὸ μὲν
[6]	ἀφικέσθαι σκοταίους, φάσκοντας ὁδοιπόρους εἶναι,	καὶ	καταυλισαμένους αὐτόν τε συγκλεῖσαι καὶ
[9]	ἐπιφέροντες. ἤρθη δὲ φλὸξ μεγάλη	καὶ	καταφανὴς μέχρι Κορίνθου τῆς οἰκίας
[21]	πανσέληνος, ἡ δὲ νὺξ ἀνέφελος	καὶ	καταφανής, ὥστε καὶ φόβον τὰ
[32]	πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ ἱεροῦ	καὶ	κατέβλεψεν εἰς τοὺς μαχομένους ἄνωθεν
[22]	καὶ τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντες ἐτρέψαντο	καὶ	κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ (σκεδασθῆναι περὶ
[14]	δημαγωγοὶ λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν	καὶ	κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς
[41]	μᾶλλον δ' ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο,	καὶ	κατειρωνεύσασθαι δόξαντος, ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν
[29]	προσπεσὼν τοῖς πολεμίοις εὐθὺς ἐτρέψατο,	καὶ	κατεῖχε διώκων ᾗ μάλιστα φεύγειν
[8]	πρῶτον, εἶτα μᾶλλον (ἐπέτεινε παρερχομένων·	καὶ	κατεῖχεν ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς τὸ
[42]	πρὸς τῇ πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν.	καὶ	κατεῖχον οἱ πολῖται, δεόμενοι καὶ
[26]	καὶ πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει	καὶ	κατεκάλει τὸν θαυμαστὸν (τύραννον, ὥσπερ
[44]	προεξαναστάντες ἐπέθεντο τοῖς τοῦ Κλεομένους	καὶ	κατέκλεισαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν, ὁ
[37]	ἐν μέσῳ λαβὼν χαράδραν ἐπέστησε	καὶ	κατεκώλυσε (διαβῆναι τοὺς ὁπλίτας· ὁ
[51]	αὐτοῦ καὶ δεομένου συστρατεύειν, ἀπείπατο	καὶ	κατέμεινε, δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης πονηρᾶς
[31]	προάστεια συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη νενικημένοι,	καὶ	κατεπίμπλασαν ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας τοὺς
[23]	τὴν (τύχην. ὡς δ' ἐπαύσαντο	καὶ	κατέστησαν, συναγαγὼν ἑαυτὸν διεξῆλθε λόγον
[54]	ἀκεστρίας γενόμενον. τοῦτον Αἰμίλιος ἐθριάμβευσε·	καὶ	κατέστρεψεν ἐνταῦθα τῆς Ἀντιγονικῆς βασιλείας
[12]	καὶ τοὺς θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια	καὶ	κατέσχε. μετὰ δ' ἡμέρας οὐ
[21]	ὄντων, ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη	καὶ	κατέσχε τήν τε (πόλιν αὐτὴν
[41]	ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν Σικυωνίαν ἐπόρθει	καὶ	κατέφθειρε, καὶ προσεκάθητο τῇ πόλει
[47]	χεῖρας ὀρέγοντες εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο	καὶ	κατῆγον ἐπὶ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις
[40]	δὲ πολλῶν καὶ λοιδορουμένων αὐτῷ	καὶ	κατηγορούντων, εὖ πως καθεστῶτι τῷ
[45]	πόλιν παρ' Ἀντιγόνου δωρεὰν λαβόντων	καὶ	κατοικίζειν ἐγνωκότων, αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς
[6]	ἐκεῖ κελευσθέντες περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ	καὶ	Καφισίας ὑπ' αὐτοῦ μετὰ τεσσάρων
[17]	τὸν Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος παρ' ἡλικίαν·	καὶ	κεκλεισμένην τὴν πύλην εὑρών, ἔκοπτε
[36]	νέον ἤδη παρακμάζοντι τῷ θυμῷ	καὶ	κεκολασμένῃ τῇ φιλοτιμίᾳ συνεστηκώς, καὶ
[7]	ἀθύμους δὲ τοὺς πλείστους γενομένους	καὶ	κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν ὁ Ἄρατος,
[35]	τύραννον. ὑπακούσαντος δὲ τοῦ Ἀριστομάχου	καὶ	κελεύσαντος αὐτῷ πεντήκοντα τάλαντα πέμψαι
[40]	ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων ἀθορύβως διαλεγόμενος	καὶ	κελεύων πρὸς τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν,
[30]	ἔτι νέος καὶ λόγους ψευδεῖς	καὶ	κενοὺς λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς
[44]	ὡς ἄνθρωπον οὐ πονηρόν, ἀλλὰ	καὶ	κεχρημένον ἐκείνῳ καὶ πεπεισμένον ἀφεῖναι
[41]	τῆς πατρίδος ἐν τοσούτῳ σάλῳ	καὶ	(κινδύνῳ διαφερόμενος. καὶ γὰρ Αἰτωλοὶ
[2]	Κλέωνος ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν ἄρχοντα	καὶ	Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους τὰ μάλιστα
[38]	τιθεμένους εὐγένειαν. (καὶ μέν> τοι	καὶ>	Κλεομένης ᾔτει τὴν ἀρχὴν παρὰ
[40]	γενόμενος, ἀναπηδήσας ἐπὶ τὸν ἵππον	καὶ	Κλεοπάτρῳ τῷ ἄρχοντι τῆς φρουρᾶς
[41]	δὲ τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμὼν ἀναγορευθῆναι	καὶ	κοινῇ (μετ' αὐτῶν φυλάσσειν τὸν
[10]	καιρῷ συμ> μεταβαλλόμενος, ὁμονοίας ἐθνῶν	καὶ	κοινωνίας πόλεων καὶ συνεδρίου καὶ
[43]	τοὺς μὲν ἄλλους ἠσπάσατο μετρίως	καὶ	κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ καὶ περὶ
[40]	δ' ἐν Κορίνθῳ πειρώμενος ἀναζητεῖν	καὶ	κολάζειν, ἐξηγρίαινε τὸ πλῆθος, ἤδη
[40]	παροῦσιν, ἀλλὰ καὶ Σικυωνίων αὐτῶν	καὶ	Κορινθίων ἐγένοντο πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι
[34]	ὅλως κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων. διὸ	καὶ	κρατηθέντος αὐτοῦ μάχῃ περὶ Φυλακίαν
[19]	τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων δικαιοτάτους	καὶ	κρατίστους γεγονέναι δοκοῦντας ἐπὶ τῷ
[22]	μαχομένων, ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω,	καὶ	κραυγὴ περιήχει διὰ τὴν ἀπὸ
[21]	ἄνωθεν ἀπὸ τῆς ἄκρας περιέλαμπε,	καὶ	κραυγὴ συνερρήγνυτο πανταχόθεν ἄσημος. ~Ἐν
[50]	προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται πέτραις	καὶ	κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεως
[27]	οὖν τὸν Ἀρίστιππον ὁ Ἄρατος	καὶ	κρύφα πολλάκις καὶ φανερῶς προσέπταισεν,
[12]	δὲ Παμφίλου καὶ Μελάνθου, συνάγων	καὶ	κτώμενος ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει γὰρ ἔτι
[24]	τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα κυσὶ	καὶ	κυνηγοῖς ἴσοις ἐν τῷ φρουρίῳ
[14]	μετριότης. (ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς	καὶ	κύριος ὅλως ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς
[35]	καὶ παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε δὴ	καὶ	κωλύσας, περὶ τὸ Παλλάντιον τοῦ
[44]	~Ἐν δὲ ταῖς Πηγαῖς δόντες	καὶ	λαβόντες ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ
[50]	οὐχ ἧττον εὐερκὴς τοῦ Ἀκροκορίνθου,	καὶ	λαβὼν φρουρὰν γίνεται χαλεπὸς καὶ
[10]	φύσει, πρὸς δὲ τὰς ἐπικρύφους	(καὶ	λαθραίους ἀναθαρσοῦσα πράξεις. τὴν δὲ
[29]	καὶ συνταξαμένους ἐπὶ μάχην ἀγνοεῖσθαι	καὶ	λανθάνειν τὸν Ἀρίστιππον. ἅμα δ'
[1]	ἀκούοντας περὶ αὐτῶν ἀεί τι	καὶ	λέγοντας. οὐ γὰρ ἰδίων ἀπορίᾳ
[10]	οὖσαι, μεθ' ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι	καὶ	λεπτότητι τῆς περὶ τὸν ὀφθαλμὸν
[53]	τοῦ Αἰγίου τὸν νεκρὸν ἐστεφανωμένοι	καὶ	λευχειμονοῦντες ὑπὸ παιάνων καὶ χορῶν
[48]	ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ	καὶ	λίθοις βάλλοντες ἀπιόντα εἰς τὴν
[34]	ὑπὸ Βίθυος τοῦ Δημητρίου στρατηγοῦ,	καὶ	λόγου γενομένου πολλοῦ μὲν ὡς
[29]	μὲν οὖν πολὺ τῆς διαβολῆς	καὶ	λόγους καὶ σκώμματα καὶ βωμολοχίας
[30]	ἐπαρθεὶς ἔρωτι δόξης ἔτι νέος	καὶ	λόγους ψευδεῖς καὶ κενοὺς λεγομένους
[50]	υἱὸν ἐπιτιμῶντα πικρῶς τῷ Φιλίππῳ	καὶ	λοιδορούμενον οὐκ ἐκώλυσεν. ἐδόκει δ'
[40]	οὐδ' ὑποπτεύων, ἀναπηδησάντων δὲ πολλῶν	καὶ	λοιδορουμένων αὐτῷ καὶ κατηγορούντων, εὖ
[31]	περὶ τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες δὲ	καὶ	λοχαγοὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰς
[29]	παρεγγυήσας, καὶ πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων	καὶ	λοχαγῶν, μή τις αὐτοῦ χρεία
[17]	προσαγορεύων (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα	καὶ	λύπης καὶ φόβου μᾶλλον ἐξίστησι
[11]	ἐπέδωκεν ἀπορουμένοις εἴς τε τἆλλα	καὶ	λύτρωσιν αἰχμαλώτων. ~Ἐπεὶ δ' οἱ
[34]	πλείστη τῆς Ἀρκαδίας αὐτοῖς συνετέλει.	καὶ	Μακεδόνων μὲν ἀσχόλων ὄντων διά
[43]	οὖσαν, οὐ μόνον Ἀχαιῶν, ἀλλὰ	καὶ	Μακεδόνων τῶν σὺν αὐτῷ πάντ<
[44]	Κεγχρεαῖς στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ' ᾧ	καὶ	μάλιστα κακῶς ἤκουσεν ὁ Ἄρατος,
[28]	ἐν Κλεωναῖς, ὡς πάτριον ὄντα	καὶ	μᾶλλον προσήκοντα τούτοις. (ἤγαγον δὲ
[43]	ἄλλως πολὺ νέμων πίστεως (ἱεροῖς	καὶ	μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ λογισμῷ χρώμενος.
[39]	πάλιν ἑλόντος αὐτὴν τοῦ Κλεομένους,	καὶ	μάχῃ μεγάλῃ περὶ τὸ Ἑκατόμβαιον
[22]	ἤδη τῶν περὶ τὸν Ἄρατον	καὶ	μαχομένων, ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω,
[50]	εἶπεν ὦ Φίλιππε Κρητῶν ὄρη	καὶ	μεγάλα, πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν ἄκραι
[14]	ἑαυτῷ, μεθ' ὧν πόνῳ πολλῷ	καὶ	μεγάλαις πραγματείαις κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε
[49]	τοῖς πράγμασι πολλὰς μὲν ἀνέφυε	καὶ	μεγάλας ἐπιθυμίας, ἡ δ' ἔμφυτος
[48]	χειροήθει. ~Καὶ τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ	καὶ	Μεγαλέου καί τινων αὐλικῶν ἄλλων
[22]	πολεμίοις τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις εὐρώστως,	καὶ	μέγαν ἀγῶνα περὶ αὐτὸ τὸ
[32]	ἐνδόξου θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ κάλλει	καὶ	μεγέθει σώματος εὐπρεπής, ἔτυχε μὲν
[3]	σῶμα βλαστάνον ὁρῶν εἰς εὐεξίαν	καὶ	μέγεθος, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ
[43]	κακῶς ἐποίησε, καὶ πρώτην εἰληφότα	καὶ>	μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς πολιτείας τὴν
[51]	μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέως	καὶ	μειρακίου σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς καὶ
[20]	ὧν ὁ Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην	καὶ	μελάγχρουν καὶ (ἀγένειον· ἐλθὼν οὖν
[12]	καὶ περιττῶν, μάλιστα δὲ Παμφίλου	καὶ	Μελάνθου, συνάγων καὶ κτώμενος ἀπέστελλεν.
[20]	ἤδη δὲ πλησίον ὄντος αὐτοῦ	καὶ	μέλλοντος ὅσον οὔπω τὸν Τέχνωνα
[38]	τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ	καὶ	μέμφονται τὸν Ἄρατον, ἐν σάλῳ
[38]	λόγῳ τὴν Ἑλληνικὴν τιθεμένους εὐγένειαν.	(καὶ	μέν> τοι καὶ> Κλεομένης ᾔτει
[46]	ἐντυχεῖν καὶ γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς.	καὶ	μέντοι καὶ παραλαβὼν αὐτὸν ὁ
[18]	τὴν ἐργασίαν ὁ Ἄρατος ἐχρῆτο.	καὶ	μέρος μὲν εὐθὺς διέθεντο τοῦ
[37]	ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία σκολιὰ	καὶ	μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων καὶ τάφρων
[54]	υἱὸν αὐτοῦ μιαρὸς ὢν φύσει	καὶ	μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς ὁ Φίλιππος
[21]	βοῶν ἔνδον εἶναι τοὺς (πολεμίους.	καὶ	μετὰ μικρὸν αἵ τε σάλπιγγες
[43]	τὸν Ἄρατον ἐπάνω κατέκλινεν ἑαυτοῦ,	καὶ	μετὰ μικρὸν αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν,
[6]	μετ' αὐτοῦ νεανίσκων ἀπῆγεν οἴκαδε·	καὶ	μετὰ μικρὸν ἑωρᾶτο τῶν οἰκετῶν
[44]	δ' Ἀράτου φράσαντος τῷ Ἀντιγόνῳ	καὶ	μετὰ χιλίων καὶ πεντακοσίων εἰς
[30]	εἶτα τῆς πατρίδος εὐεργέτης (γενέσθαι.	καὶ	μεταπεμψάμενος τὸν Ἄρατον ἀφῆκε τὴν
[45]	καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ	καὶ	μέχρι νῦν καλεῖται. καὶ δοκεῖ
[40]	τῷ λόγῳ πράως ἐκέλευε καθίσαι	καὶ	μὴ βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ
[51]	τοὺς Μεσσηνίους αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν	καὶ	μὴ λαθὼν ἠδίκει φανερῶς καὶ
[38]	τῶν Ἀχαιῶν, εἶξαι τῷ Κλεομένει,	καὶ	μὴ πάλιν τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι
[37]	αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι	καὶ	μὴ προέσθαι τὸ νίκημα μήδ'
[19]	ἐπὶ τῷ διώσασθαι δωρεὰς μεγάλας	καὶ	μὴ προέσθαι χρημάτων τὸ καλόν,
[8]	τραχέως οὕτως ὁ (κύων ὑλακτεῖ,	καὶ	μή τι γίνεται καινότερον. ὁ
[29]	δ' Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς εὐτυχήσας,	καὶ	μηδένα τῶν αὑτοῦ στρατιωτῶν ἀποβαλών,
[25]	ἤδη διὰ συνήθειαν ἐθελοδούλως ἐχόντων,	καὶ	μηδενὸς ἀφισταμένου πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν
[8]	προσβαλόντων, χαλεπὸς ἦν ὁ κίνδυνος	καὶ	μῆκος ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων κραδαινομένων,
[20]	Τέχνων ἐπείσθη τῷ Διοκλεῖ διαλέγεσθαι,	καὶ	μήτε τοὔνομα πυθόμενος μήτ' ἄλλο
[28]	ἔγνω διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τροπαίου,	καὶ	μίαν ἡμέραν διαλιπὼν αὖθις (ἐξέταττε
[41]	πρόθυμον οὖσαν οἱ περὶ Εὐρυκλείδην	καὶ	Μικίωνα (διεκώλυσαν. ὄντων δὲ τῷ
[45]	ἄλλον ἄκοντος Ἀντιγόνου, τρέφειν δὲ	καὶ	(μισθοδοτεῖν ἠναγκάζοντο τοὺς Μακεδόνας, θυσίας
[35]	μᾶλλον ἢ μιᾶς πόλεως κινδυνεύοντα	(καὶ	μισούμενον τύραννον. ὑπακούσαντος δὲ τοῦ
[54]	ἀρίστους καὶ συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε	καὶ	μίσους ὅλην τὴν βασιλείαν πρὸς
[25]	τὸν δ' Ἄρατον αὐτὸν ἅμα	καὶ	μισῶν καὶ δεδοικώς, ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν,
[7]	φέροντας προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο	καὶ	Μνασίθεος, αὐτὸς ἐπηκολούθει σχολαίως, ἤδη
[53]	Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι ταφὰς	καὶ	μνήματα πρέποντα τῷ βίῳ τοῦ
[25]	παρόντος (Ἀρί( στιππος εἷλε διώκων,	καὶ	μνῶν ἐτιμήθη τριάκοντα. τὸν δ'
[36]	τοὺς μετοίκους πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν,	καὶ	μόνος, ἃ νικῶντες οὐκ ἂν
[36]	πλήθει καὶ πρὸς ἄνδρα τολμητὴν	καὶ	νέον ἤδη παρακμάζοντι τῷ θυμῷ
[24]	ἑαυτῷ καὶ τὸ Λέχαιον ἐποιήσατο,	καὶ	νεῶν μὲν εἰκοσιπέντε βασιλικῶν ἐκυρίευσεν,
[24]	τῶν Ἑλληνικῶν πράξεων ταύτην ἐσχάτην	καὶ	νεωτάτην φαίην ἂν πεπρᾶχθαι, τοῦτο
[6]	ἦν ἄρα τυράννου δειλότερον, εἰ	καὶ	Νικοκλῆς τηλικαύτην πόλιν ἔχων καὶ
[36]	καὶ κεκολασμένῃ τῇ φιλοτιμίᾳ συνεστηκώς,	καὶ	νομίζων, ἣν διὰ τοῦ τολμᾶν
[52]	ἐπιθυμῶν γὰρ ἀνελεῖν τὸν ἄνδρα,	καὶ	νομίζων οὐδ' ἂν ἐλεύθερος ἐκείνου
[43]	καὶ τἆλλα πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ	καὶ	νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς χρείας
[9]	τύχοι κόσμου καὶ συντάξεως ὁμοφρονούσης	καὶ	νοῦν ἔχοντος ἡγεμόνος, οἳ τῆς
[49]	πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν	καὶ	ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα πρὸς
[4]	βασιλεῦσιν αὐτὸν διαλέγεσθαι φίλοις οὖσι	καὶ	ξένοις πατρῴοις. (Καὶ γὰρ ἀληθῶς
[6]	ἐμισθώσατο δὲ καὶ διὰ Πρώτου	καὶ>	Ξενοφίλου τῶν ἀρχικλώπων οὐ πολλοὺς
[25]	ἣν ἡ ζηλοτυπουμένη τυραννὶς αὐτῷ	καὶ	ὁ τῆς μακαρίας καὶ περιβοήτου
[25]	γὰρ ἐθισθῶσιν οἵ τε πολλοὶ	καὶ	οἱ δυνατοὶ μὴ τὸν ἡγούμενον,
[53]	τ' Ἀχαιοὶ σύμπαντες ἥσθησαν διαφερόντως,	καὶ	οἱ Σικυώνιοι μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν
[2]	Κλεινίαν ἀπέκτεινε, καὶ τῶν φίλων	καὶ	οἰκείων τοὺς μὲν ἐξέβαλε, τοὺς
[41]	Ἀράτῳ καὶ χρημάτων ἐν Κορίνθῳ	καὶ	οἰκίας, ὁ Κλεομένης ἥψατο μὲν
[21]	μικρὸν οὖν ὑποστείλας τειχίοις τισὶ	καὶ	οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας
[51]	ναῦς ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολέσας αἴσχιστα	καὶ	ὅλως ἀποτυχὼν ταῖς πράξεσιν ἐπανῆλθεν
[34]	ἔτι μᾶλλον ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις,	(καὶ	ὅλως κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων. διὸ
[39]	αὐτῷ, καὶ Φλιάσιοι φρουρὰν ἐδέξαντο,	καὶ	ὅλως οὐδὲν ἔτι τῶν ἐπικτήτων
[9]	ὁμοῦ δύναμιν οὐκ ἔχοντες, εὐβουλίᾳ	καὶ	ὁμονοίᾳ, καὶ ὅτι τῷ πρώτῳ
[14]	ἀπόροις πρὸς τοὺς πλουσίους διάλυσις	καὶ	ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ παντὶ
[34]	ἀσχόλων ὄντων διά τινας προσοίκους	καὶ	ὁμόρους πολέμους, Αἰτωλῶν δὲ συμμαχούντων,
[9]	οἷς μακρὰ μὲν ἡ (πλάνη	καὶ	ὁμοῦ τι πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει. κατελθόντες
[46]	πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις φιλοτιμίας	καὶ	ὁρμῆς μεστὸν εἰς Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι.
[8]	ὥρα κατήπειγεν, ἤδη φθεγγομένων ἀλεκτρυόνων	καὶ	ὅσον οὔπω τῶν ἐξ ἀγροῦ
[9]	οὐκ ἔχοντες, εὐβουλίᾳ καὶ ὁμονοίᾳ,	καὶ	ὅτι τῷ πρώτῳ κατ' ἀρετὴν
[27]	τῶν τόπων ἐν οἷς ἦν	καὶ	οὐκ ἐξεώσθη μέχρι νυκτὸς ἐνοχλούμενος
[53]	τὸ βαρῦνον γαίης ἔστ' ἀσέβημα	καὶ	οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης. (κομισθείσης δὲ
[9]	τὸ πῦρ διήρπαζον τὴν οἰκίαν,	καὶ	οὔτε ταῦτ' ἐκώλυσεν ὁ Ἄρατος,
[42]	δ' αὐτοῦ καὶ γυναῖκες ἤδη	καὶ	παῖδες, ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ
[40]	πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει,	καὶ	πάλαι πρὸς τὸ κοινὸν ἰδίων
[26]	ὑφαιροῦσα κατέκλειεν εἰς ἕτερον οἴκημα,	καὶ	πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει καὶ
[7]	τῇ περιφορᾷ τῆς σελήνης ἐπιταχύνων	καὶ	πάλιν ἀνιεὶς τὴν πορείαν, ὥστε
[41]	δὲ πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε Τρίπυλον	καὶ	πάλιν Μεγιστόνουν τὸν πατρῳόν, ὑπισχνούμενος
[36]	πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε μὲν τεθνάναι,	καὶ	πάλιν οὗτος ὁ λόγος κατ'
[33]	ἔπραττε φιλίαν πρὸς τοὺς Αἰτωλούς,	καὶ	Πανταλέοντι τῷ πλεῖστον Αἰτωλῶν δυναμένῳ
[25]	ἀνελεῖν, συνεργοῦντος Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως·	καὶ	πανταχοῦ σχεδὸν ἦσαν οἱ τοῦτο
[50]	(ἔχοντες. ἀλλ' οὐδένα τούτων κατείληφας,	καὶ	πάντες ἑκουσίως σοι ποιοῦσι τὸ
[43]	κἀκείνῳ ψῦχος εἶναι, τοῦ δὲ	καὶ	πάνυ ῥιγοῦν φήσαντος, ἐκέλευσε προσχωρεῖν
[33]	μὴ τὸν Ἄρατον εἶχεν ἡγεμόνα	καὶ	παρ' ἐκείνου τὴν δύναμιν καὶ
[30]	ὁ Λυδιάδης εὖ φερόμενος διετέλει,	καὶ	παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχεν, (μὲν) ἐναλλὰξ
[4]	μικρὸν οὐδ' ἀργόν, ἐμβριθὲς δὲ	καὶ	(παρ' ἡλικίαν ἀσφαλεστέρᾳ γνώμῃ κεκραμένον.
[4]	χρόνον, αἱ δ' ἀπ' Αἰγύπτου	καὶ	παρὰ Πτολεμαίου μακρὰν ἦσαν ἐλπίδες,
[15]	(εἰς Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε.	καὶ	παρὰ τὸ δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν
[22]	καὶ διὰ (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν	καὶ	παραβολῶν περαίνοντος (πρὸς τὸ τεῖχος.
[35]	καὶ τῷ Κλεομένει θράσος ἔχοντι	καὶ	παραβόλως αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς
[42]	ᾗ καλεῖν τὸν Ἀντίγονον (ἐψηφίσαντο	καὶ	παραδιδόναι τὸν Ἀκροκόρινθον. ἔπεμψε δὲ
[7]	πολλοῖς τότε πρῶτον, ὑποσχέσεις τε	καὶ	παρακλήσεις ἐποιήσατο. (καὶ σύνθημα παραδοὺς
[46]	γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ μέντοι	καὶ	παραλαβὼν αὐτὸν ὁ Ἄρατος οὕτως
[6]	εἶτ' ἀλειψάμενος ἐν τῷ γυμνασίῳ	καὶ	παραλαβών τινας ἐκ τῆς παλαίστρας
[51]	μεγίστην γὰρ ὁ Φίλιππος δοκεῖ	καὶ	παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου
[42]	δακρύοντες. οὐ μὴν ἀλλὰ θαρρύνας	καὶ	παραμυθησάμενος αὐτούς, ἐξίππευσεν ἐπὶ τὴν
[6]	φανέντων καὶ περιιέναι λεγομένων ἀδήλως	καὶ	παραφυλάττειν τὸν Ἄρατον, ἅμ' ἡμέρᾳ
[40]	οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν Κλεομένη	καὶ	παρέδοσαν τὴν πόλιν, οὐδὲν οἰομένῳ
[32]	τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι	καὶ	(παρελέσθαι τὸν λογισμόν. ὁ δ'
[29]	ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ	καὶ	παρελθόντας εἰς τὰς Κλεωνὰς ἔτι
[44]	τὸν (Ἀκροκόρινθον ἔτι νυκτὸς ἐβοήθει.	καὶ	παρελθὼν μὲν εἰς Ἄργος ἔφθη
[54]	μανικοῖς ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ φαρμάκοις,	καὶ	παρέτρεψεν εἰς δεινὰς καὶ ἀλλοκότους
[4]	τῶν πραττομένων, ἀλλ' ἀδήλως ἀπεθεώρει	καὶ	παρεφύλαττεν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν, τόλμημα
[4]	δ' Ἀντίγονος μὲν ὑπισχνούμενος ἠμέλει	καὶ	παρῆγε τὸν χρόνον, αἱ δ'
[22]	ἐπιφερόμενος τοῖς περὶ (τὸν Ἄρατον,	καὶ	παρήλλαττε τοὺς τριακοσίους. οἱ δ'
[22]	ἥλιος εὐθὺς ἐπέλαμπε τῷ ἔργῳ,	καὶ	παρῆν ἐκ Σικυῶνος ἡ λοιπὴ
[16]	ἐντὸς Ἰσθμοῦ πᾶσαν ἐπιμειξιῶν τε	καὶ	παρόδων καὶ στρατειῶν ἐργασίας τε
[42]	τὸν υἱὸν ἤδη νεανίαν ὄντα·	καὶ	παρορμούντων ἐκεῖ πλοίων ἐπιβάντες εἰς
[35]	βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ (πάντως ὑπήκουσε	καὶ	παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε δὴ καὶ
[30]	κατηγορήσας ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀπερρίφη	καὶ	παρώφθη, πεπλασμένῳ δοκῶν ἤθει πρὸς
[3]	ἀσκήσει τῇ περὶ παλαίστραν, ὥστε	καὶ	(πένταθλον ἀγωνίσασθαι καὶ στεφάνων τυχεῖν.
[44]	τῷ Ἀντιγόνῳ καὶ μετὰ χιλίων	καὶ	πεντακοσίων εἰς Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ
[39]	δ' ὕστερον καὶ Φενεὸν (ἔλαβε	καὶ	Πεντέλειον. εἶτ' εὐθὺς Ἀργεῖοι προσεχώρησαν
[24]	ἐφύλαττον οἱ Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις ὁπλίταις	καὶ	πεντήκοντα κυσὶ καὶ κυνηγοῖς ἴσοις
[44]	πονηρόν, ἀλλὰ καὶ κεχρημένον ἐκείνῳ	καὶ	πεπεισμένον ἀφεῖναι τὴν ἀρχὴν καὶ
[39]	δ' Ἄρατος ὡς ᾔσθετο βαδίζοντα	καὶ	περὶ Λέρναν ὄντα μετὰ τῆς
[31]	μεταβολῆς. ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε	καὶ	περὶ τὰς Αἰτωλικὰς πράξεις, ὅτε
[37]	τοὺς Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ στρατοπέδου	καὶ	περὶ τὰς σκηνὰς διασπαρέντων, ὁ
[44]	εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς πολεμίους.	καὶ	περὶ τὴν Κορινθίων> πόλιν ἀγῶνες
[43]	μετρίως καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ	καὶ	περὶ τὴν πρώτην ἀπάντησιν ἐδέξατο
[35]	τὸν Ἀριστόμαχον, ὑπὸ Λυδιάδου κατηγορήθη,	καὶ	περὶ τῆς στρατηγίας εἰς ἀγῶνα
[28]	στρατοπέδῳ τὴν Ἀργολίδα χώραν ἐπόρθει,	καὶ	περὶ τὸν Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς
[20]	ἐμβάλλει τε τὴν δεξιὰν αὐτῷ	καὶ	περὶ τῶν συγκειμένων πρὸς τὸν
[25]	αὐτῷ καὶ ὁ τῆς μακαρίας	καὶ	περιβοήτου μοναρχίας ὄγκος περιέθηκεν. ~Ἐκεῖνος
[41]	γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ.	καὶ	περιεστήσατο φρουρὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ
[40]	καὶ τὰς πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου	καὶ	περιετείχιζε τὸν Ἀκροκόρινθον. ~Τῷ δ'
[32]	ὁ (ἐπιλεκτ( άρχης, ἑλὼν ἑαυτῷ	καὶ	περιθεὶς τὴν τριλοφίαν, ἄφνω δ'
[6]	ἐν Ἄργει τοῦ Νικοκλέους φανέντων	καὶ	περιιέναι λεγομένων ἀδήλως καὶ παραφυλάττειν
[31]	ὁ αὐτός, οὐδ' ἔμελλε διατρίβων	καὶ	περιμένων ἀθροισθῆναι καὶ συνελθεῖν εἰς
[47]	λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι	καὶ	περιορᾶν ὥσπερ κωμάζοντας ἐν τῇ
[22]	ἀποπλανώμενος τοῦ τρίβου παντάπασιν ἐνδεδυκότος	καὶ	περισκιαζομένου ταῖς τραχύτησι, καὶ διὰ
[12]	Ἄρατος ἀεί τι τῶν τεχνικῶν	καὶ	περιττῶν, μάλιστα δὲ Παμφίλου καὶ
[26]	καθεύδειν τὸν οὕτως ἔχοντα, (ταραχωδῶς	καὶ	περιφόβως. τὸ δὲ κλιμάκιον ἡ
[18]	τῶν ἄλλων οἷς ἐπίστευε μάλιστα	καὶ	Περσαῖον ἐπιστήσας ἄρχοντα τὸν (φιλόσοφον.
[12]	οἰκείως ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ γραφαῖς	καὶ	πίναξιν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, ἐν
[35]	τὴν πρὸς τὸν Ἄρατον εὔνοιαν	καὶ	πίστιν. ἀντειπόντος μὲν γὰρ αὐτοῦ
[47]	πρὸς τὸν Ἄρατον εὔνοιαν αὐτοῦ	καὶ	πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ πάντα
[36]	ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ Κλεομένους ἔφευγε,	καὶ	πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε μὲν τεθνάναι,
[2]	συνεκπεσὼν τοῖς φεύγουσιν ὁ παῖς	καὶ	πλανώμενος ἐν τῇ πόλει περίφοβος
[1]	ὑποδυομένους δὲ προγόνων τινῶν ἀρετὰς	καὶ	πλεονάζοντας ἐν τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις,
[30]	οἱ πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ	καὶ	πλεονεξίᾳ πρὸς ταύτην ῥυεὶς τὴν
[43]	ὡς ταχὺ πρὸς τὰ ἔχθιστα	(καὶ	πολεμιώτατα σύνεισιν εἰς ἄκραν φιλίαν.
[28]	ἀλλὰ τῇ περὶ τὴν ὁμιλίαν	καὶ	πολιτείαν ἐμπειρίᾳ καὶ χάριτι τὴν
[9]	Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως ὄνομα	καὶ	πολιτείαν τὴν Ἀχαιῶν, οὔτ' ἀξίωμα
[50]	λεχθέντα καί τις ὢν μέτριος	καὶ	πολιτικὸς τὴν φύσιν, ἀνέστησεν ἐκ
[31]	τὴν μάχην τοὺς Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς	καὶ	πολλὰ μὲν ὀνείδη, πολλὰ δ'
[45]	ἀνέτρεψε, πλὴν μιᾶς τῆς ἐκείνου·	καὶ	πολλὰ περὶ τούτων δεηθεὶς (ὁ
[10]	πόλεις καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ	καὶ	πολλὰ τῶν ἀνελπίστων κατορθώσας ἐν
[27]	τύραννος ἤδη περὶ δρασμὸν εἶχε,	καὶ	πολλὰ τῶν ἰδίων ἐπὶ θάλασσαν
[30]	στρατηγῶν· φανερὰν δ' ἐξενεγκάμενος ἔχθραν	καὶ	πολλάκις αὐτοῦ κατηγορήσας ἐν τοῖς
[50]	καίπερ ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς	καὶ	πολλάκις ἐξυλακτήσας λέγοντος αὐτοῦ, τὸν
[12]	χρησόμενος. πρὸς δὲ μέγα πνεῦμα	καὶ	πολλὴν θάλασσαν ἐκ πελάγους κατιοῦσαν
[38]	ἀποκτείνας καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενος	καὶ	πολλοὺς τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰς
[43]	ὁ Ἀντίγονος ἑστίασιν ἐν Κορίνθῳ,	καὶ	πολλοὺς ὑποδεχόμενος τὸν Ἄρατον ἐπάνω
[28]	ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους	καὶ	πολὺ πλείονας ἐκείνων καταβαλόντες ἢ
[49]	Ἄρατον ἠδίκει περὶ τὴν γυναῖκα	καὶ	πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν
[33]	καὶ τομὰς ἔλαβε πολλὰς θεραπευόμενος,	καὶ	πολὺν χρόνον ἐν φορείῳ κομιζόμενος
[45]	ἠναγκάζοντο τοὺς Μακεδόνας, θυσίας δὲ	καὶ	πομπὰς καὶ ἀγῶνας Ἀντιγόνῳ συνετέλουν,
[17]	βασιλικῶς, ἀγαλλομένην τε τῇ τιμῇ	καὶ	πορρωτάτω τοῦ μέλλοντος οὖσαν. (γενόμενος
[6]	δύναμιν ὀρρωδεῖ μειράκιον εἰς ἡδονὰς	καὶ	πότους μεθημερινοὺς τὰ τῆς φυγῆς
[17]	ἐν Κορίνθῳ, καὶ θέας ἐπετέλει	καὶ	πότους συνῆγε καθ' ἡμέραν, ὡς
[53]	πλεῖσται τῶν τιμῶν ὑπὸ χρόνου	καὶ	πραγμάτων ἄλλων ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ γὰρ
[15]	ὁ δὲ καὶ βίων ἔοικε	καὶ	(πραγμάτων βασιλικῶν ἱκανὸς εἶναι κριτής.
[5]	ἐκ Μεγάλης πόλεως, ἀνὴρ φιλόσοφος	καὶ	πρακτικός, Ἀρκεσιλάου τοῦ Ἀκαδημιακοῦ γεγονὼς
[10]	φίλος ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων	καὶ	πρᾶος, ὑπὸ τῆς πολιτείας ἐπ'
[38]	δ' αὐτὸν ἐκ πολλοῦ φησι	καὶ	πρὸ τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον τὸ
[25]	διὰ πολλῶν δ' ὤτων ἀκούει	καὶ	προαισθάνεται τὰ γινόμενα. (Διὸ καὶ
[18]	τούτου γενόμενος τῷ Αἰγίᾳ συνήθης,	καὶ	προαχθεὶς εἰς λόγον ὑπ' αὐτοῦ
[18]	ἢ γὰρ οὐχὶ καὶ τοιχωρύχοις	καὶ	προδόταις ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν ὑπάρχει;
[19]	αὐτὸς εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι κρύφα	καὶ	προεισφέρειν, ἐν οἷς ἐκινδύνευε μόνος
[38]	πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην ἀφέντα	καὶ	προέμενον ἑτέρῳ τοὺς οἴακας, ὅτε
[28]	ἔσχεν ὡς ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα	καὶ	προέμενος τὸ νίκημα. τῆς γὰρ
[6]	εἰς τὴν Σικυωνίαν ἔξοδος ἔσοιτο.	καὶ	προεπέμφθησαν οἱ πολλοὶ σποράδες ἐπὶ
[14]	παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο	καὶ	προέπινον αὐτοῖς τὰς πατρίδας, μεῖζον
[50]	τοῦ θεάτρου τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν	καὶ	προῆγεν εἰς τὸν Ἰθωμάταν, τῷ
[47]	δόξας, οὕτως αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη	καὶ	προήκατο τὰ πράγματα καὶ τὰς
[42]	καὶ κατεῖχον οἱ πολῖται, δεόμενοι	καὶ	προήσεσθαι τὸ σῶμα τῶν πολεμίων
[35]	αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών, πάντα ταχέως	καὶ	προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο μὲν
[29]	μὲν εὐτάκτως, οὕτω δὲ ταχέως	καὶ	προθύμως, ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας,
[1]	τὸν Ἀράτου τοῦ σοῦ πολίτου	καὶ	προπάτορος βίον, ὃν οὔτε τῇ
[6]	οἱ κατάσκοποι πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο	καὶ	πρὸς ἀλλήλους ἀναγελῶντες ἔλεγον· οὐδὲν
[36]	καὶ τότε λειπόμενός τε πλήθει	καὶ	πρὸς ἄνδρα τολμητὴν καὶ νέον
[5]	τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο κρύφα	καὶ	πρὸς ἕνα κίνδυνον ὀξέως τὸ
[48]	πραγμάτων αὐτῷ πρός τε δύναμιν	καὶ	πρὸς εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ
[34]	ὅτε πρῶτον ἠγγέλθη τεθνηκώς. διὸ	καὶ	πρὸς ὀργὴν εὐθὺς ἐκστρατεύσας ἐπ'
[38]	δὲ χρησάμενος τότε μὲν ὑπέμεινε,	καὶ	πρὸς Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς,
[33]	οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ,	καὶ	πρὸς τὰς διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών,
[20]	ἁμαρτίαν, πανούργως ὡμολόγει τε πάντα	καὶ	πρὸς τὴν πόλιν (ἀναστρέ( ψας
[35]	τὸν Ἀριστόμαχον εἰς μέσον θεῖναι	καὶ	προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν,
[44]	καὶ πεπεισμένον ἀφεῖναι τὴν ἀρχὴν	καὶ	προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν,
[17]	πραγμάτων μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος	καὶ	προσαγορεύων (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα
[22]	οἱ δ' εὐθὺς ἐκέλευον ἡγεῖσθαι,	καὶ	προσβαίνοντες ἅμα φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς,
[31]	ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας τοὺς συνισταμένους	καὶ	προσβοηθοῦντας. ~Ἐν τούτῳ δὲ τῷ
[8]	τῶν πάντων ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ·	καὶ	προσδεξάμενος ἔτι τῶν κάτωθεν ὀλίγους,
[35]	πάντα ταχέως καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο,	καὶ	προσεδέξαντο μὲν τοὺς Ἀργείους καὶ
[41]	τὴν Σικυωνίαν ἐπόρθει καὶ κατέφθειρε,	καὶ	προσεκάθητο τῇ πόλει τρεῖς μῆνας,
[48]	ἐπέραινον κρύφα διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο	καὶ	προσέκρουον αὐτῷ παρὰ τοὺς πότους
[7]	ἀλλὰ προσέμειξάν τε τῷ τείχει	καὶ	(προσήρεισαν τὰς κλίμακας ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων
[43]	ἐξ ὧν ἐκείνους κακῶς ἐποίησε,	καὶ	πρώτην εἰληφότα καὶ> μεγίστην ὑπόθεσιν
[45]	δι' Ἀντιγόνου, τοὺς μὲν ἐνδοξοτάτους	καὶ	πρώτους ἀπέκτειναν, τῶν δ' ἄλλων
[1]	ὅπως οἱ παῖδές σου Πολυκράτης	καὶ	Πυθοκλῆς οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ
[29]	δύναμιν καὶ τὸ σύνθημα παρεγγυήσας,	καὶ	πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων καὶ λοχαγῶν,
[50]	παρὰ μέρος ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον	καὶ	πυνθανόμενος, τί καθορῶσιν ἐν τοῖς
[21]	διὰ τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν.	(καί	πως ἔτι πρόσωθεν αὐτοῖς ἀπήντα
[6]	τῆς παλαίστρας τῶν εἰωθότων πίνειν	καὶ	ῥᾳθυμεῖν μετ' αὐτοῦ νεανίσκων ἀπῆγεν
[17]	λύπης καὶ φόβου μᾶλλον ἐξίστησι	καὶ	σάλον παρέχει τῇ ψυχῇ τὸ
[22]	ἔχων πολλοὺς μετὰ κραυγῆς ἀνέβαινε	καὶ	σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος τοῖς περὶ (τὸν
[8]	πρὸς τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων φήμην	καὶ	σαφὲς οὐδὲν εἰδότων ὑπὲρ τῶν
[24]	ἀποσπασθῇ καὶ γένηται χωρίς, ἀτροφεῖ	καὶ	σήπεται, παραπλησίως τὰς πόλεις ἀπόλλυσθαι
[40]	ἔστεργεν ἐπὶ τοῖς παροῦσιν, ἀλλὰ	καὶ	Σικυωνίων αὐτῶν καὶ Κορινθίων ἐγένοντο
[29]	καθεζόμενον, ἤθροισεν ἐκ παραγγέλματος (στρατιάν.	καὶ	σιτία κελεύσας πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν
[52]	οὐδὲν ἦν ὄφελος ἐλέγχοντι, πράως	καὶ	σιωπῇ τὸ πάθος ὡς δή
[15]	τὰ ἐκεῖ πράγματα τραγῳδίαν ὄντα	καὶ	σκηνογραφίαν, ὅλος ἡμῖν προσκεχώρηκεν. αὐτός
[29]	πολὺ τῆς διαβολῆς καὶ λόγους	καὶ	σκώμματα καὶ βωμολοχίας παρείλετο τῶν
[31]	δ' εἰς μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν	(καὶ)	σκώμματα καὶ χλευασμὸν ὑπομείνας, οὐ
[38]	τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι πατέρες αὐτῷ	καὶ	Σπάρτη πατρίς, ἧς τὸν ἀφανέστατον
[8]	εἰωθότων πρὸς ἀγορὰν ἐπερχομένων. διὸ	καὶ	σπεύδων ὁ Ἄρατος ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα
[30]	στρατηγὸς ᾑρέθη, ἀντιπράττοντος ἄντικρυς Ἀράτου	καὶ	σπουδάζοντος ἑτέρῳ παραδοθῆναι τὴν ἀρχήν·
[9]	ἐλευθερίαν, ταραττομένην δ' ὑφ' αὑτῆς	(καὶ	στασιάζουσαν. ὅθεν ἐκ τῶν παρόντων
[17]	καὶ δι' ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων	καὶ	στεφάνους περικείμενος, ἀνὴρ γέρων καὶ
[3]	παλαίστραν, ὥστε καὶ (πένταθλον ἀγωνίσασθαι	καὶ	στεφάνων τυχεῖν. ἐπιφαίνεται δ' ἀμέλει
[15]	τὸν Αἰγύπτιον ἐθαύμαζε πλοῦτον, ἐλέφαντας	καὶ	στόλους καὶ αὐλὰς ἀκούων, νυνὶ
[30]	πράξεις οὐκ ἀναγκαίας εἶναι δοκούσας	(καὶ	στρατείαν ἐπὶ Λακεδαιμονίους παρήγγελλεν. ἐνιστάμενος
[16]	πᾶσαν ἐπιμειξιῶν τε καὶ παρόδων	καὶ	στρατειῶν ἐργασίας τε κατὰ γῆν
[45]	κατοικίζειν ἐγνωκότων, αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς	καὶ	στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο μηκέτι καλεῖν
[45]	γὰρ εἰ δεινὸν ἄνδρας ὁμοφύλους	καὶ	συγγενεῖς οὕτω μεταχειρίσασθαι δι' ὀργήν,
[13]	Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον ἀφικέσθαι	καὶ	συγγενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ,
[54]	(ἀποκτείνων δ' ἀεὶ τοὺς ἀρίστους	καὶ	συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε καὶ μίσους
[50]	δεινὸν ἔργον ἐξειργασμένου τοῦ Φιλίππου	καὶ	συγκρούοντος ἔτι μᾶλλον ἑαυτοῖς τοὺς
[8]	παρενυκτέρευον. ἄφνω δ' ἐπιπεσὼν αὐτοῖς	καὶ	συλλαβὼν ἅπαντας, οὐδένα δ' ἀποκτείνας,
[17]	γλυκείας ἐλπίδας ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν	καὶ	συμβιώσεως πρὸς οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν
[33]	χρησάμενος, οὐ μόνον εἰρήνην, ἀλλὰ	καὶ	συμμαχίαν τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς τοὺς
[39]	τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ φίλους	καὶ	συμμάχους αὐτὸν ἥκειν μετὰ τριακοσίων·
[7]	ἤδη τῶν κυναρίων εὐτόνως ὑλακτούντων	καὶ	συμπαρατρεχόντων τοῖς περὶ τὸν Ἔκδηλον.
[24]	τὰ μέρη τοῦ σώματος, ζῶντα	καὶ	συμπνέοντα διὰ τὴν πρὸς ἄλληλα
[3]	κατ' ἀγορὰν σχολαζόντων ἑκάστοτε παρεῖναι	καὶ	συμφιλονικεῖν, ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην διατριβὴν
[54]	καὶ ἀλλοκότους ἐπιφοράς, πράξεων ἀτόπων	καὶ	σὺν αἰσχύνῃ παθῶν ὀλεθρίων ὀρεγόμενον,
[2]	καὶ τὸ ἦθος οὖσα γενναία,	καὶ	σὺν θεῷ τινι τὸ παιδίον
[47]	ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ βοηθῆσαι Μεσσηνίοις.	καὶ	συναγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, τοῖς τε
[19]	τίς γὰρ οὐκ ἂν θαυμάσειε	καὶ	συναγωνίσαιτ' ἔτι νῦν τῇ μεγαλοψυχίᾳ
[16]	εἰς ταὐτὸ συνάγει τῷ τόπῳ	καὶ	συνάπτει τὴν ἤπειρον ἡμῶν, ὁ
[48]	τὸν Ἄρατον, ἀναπεισθεὶς ὁ βασιλεὺς	καὶ	συναρχαιρεσιάσας τοῖς ἀπὸ τῆς ἐναντίας
[7]	Ἄρατος εὐθὺς μετ' ἄριστον ἐξελθὼν	καὶ	συνάψας πρὸς τὸν Πολυγνώτου πύργον
[8]	φίλους ἀνακαλούμενος ἕκαστον ἀπ' οἰκίας.	καὶ	συνδραμόντων πανταχόθεν, ἡμέρα μὲν ὑπέλαμπεν
[29]	παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς Κλεωναίοις. ὃ	καὶ	συνέβη· παρῆν γὰρ εὐθὺς ἐξ
[33]	ἀλλὰ τῷ παρὰ μικρὸν ἀεὶ	καὶ	σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι τῶν ἐλπίδων πρὸς
[10]	ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ κοινωνίας πόλεων	καὶ	συνεδρίου καὶ θεάτρου μίαν φωνὴν
[31]	ἔμελλε διατρίβων καὶ περιμένων ἀθροισθῆναι	καὶ	συνελθεῖν εἰς ταὐτὸ πανταχόθεν τὴν
[31]	Λακεδαιμονίων Ἄγιδος ἀφικομένου μετὰ δυνάμεως	καὶ	συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν μάχην τοὺς
[23]	τῶν Ἀχαιῶν τῇ πράξει πρέποντα,	καὶ	συνέπεισε τοὺς Κορινθίους Ἀχαιοὺς γενέσθαι,
[53]	τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν,	καὶ	συνεπόμπευεν ὁ γυμνασίαρχος, ἡγούμενος τῶν
[10]	καὶ δεινότης τίς ἐστιν ἀνθρώπου	καὶ	σύνεσις ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ
[28]	τούτοις. (ἤγαγον δὲ καὶ Ἀργεῖοι,	καὶ	συνεχύθη τότε πρῶτον ἡ δεδομένη
[52]	ὡς δή τινα νόσον κοινὴν	καὶ	συνήθη νοσῶν διήντλει· πλὴν ἑνός
[14]	πολλῷ καὶ μεγάλαις πραγματείαις κατειργάσατο	καὶ	συνήρμοσε φιλίαν καὶ εἰρήνην τοῖς
[3]	τὸν κίνδυνον, εὐθὺς μὲν ἐνεφύετο	καὶ	συνηύξετο τὸ σφοδρὸν καὶ διάπυρον
[7]	ὑποσχέσεις τε καὶ παρακλήσεις ἐποιήσατο.	(καὶ	σύνθημα παραδοὺς Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον, προῆγεν
[29]	τὰς Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς οὔσης	καὶ	συνταξαμένους ἐπὶ μάχην ἀγνοεῖσθαι καὶ
[9]	ἀπρόσμαχον οὖσαν, ὁσάκις τύχοι κόσμου	καὶ	συντάξεως ὁμοφρονούσης καὶ νοῦν ἔχοντος
[37]	ἄλλοι φεύγοντες εἰς τὴν φάλαγγα	καὶ	συνταράξαντες τοὺς ὁπλίτας, ὅλον τὸ
[33]	τὸν γὰρ Ἐργῖνον, ἄνθρωπον ἰδιώτην	καὶ	Σύρον, ἀπ' οὐδενὸς ἦν εἰκότος
[24]	βασιλικῶν ἐκυρίευσεν, ἵππους δὲ πεντακοσίους	καὶ	Σύρους τετρακοσίους ἀπέδοτο· τόν τ'
[10]	καὶ δύσελπις, κλέψαι δὲ πράγματα	καὶ	συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις καὶ τυράννους
[52]	φάρμακον αὐτῷ δίδωσιν, οὐκ ὀξὺ	καὶ	σφοδρόν, ἀλλὰ τῶν θέρμας τε
[38]	Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς πρότερον ἀτρέμα	καὶ	σχέδην τοῦ Κλεομένους ἐπιβαίνοντος οὐδ'
[17]	ὡς ἄν τις μάλιστα παίζειν	καὶ	σχολάζειν τὴν διάνοιαν ὑφ' ἡδονῆς
[43]	ἐν πράγμασι μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ	καὶ	σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι παρ' (ὁντινοῦν
[8]	κραδαινομένων, εἰ μὴ καθ' ἕνα	καὶ	σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ δ' ὥρα
[9]	ἄλλων Ἑλλήνων ὡς πλείστους ἐλευθεροῦντες	καὶ	σῴζοντες διετέλουν. ~Ἦν δ' Ἄρατος
[53]	τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν	καὶ	σωτῆρα τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ
[54]	μὴ συμφοράν, ἀλλ' ἀπόλυσιν κακῶν	καὶ	σωτηρίαν γενέσθαι. (Δίκας γε μὴν
[42]	καὶ παῖδες, ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ	καὶ	σωτῆρος (περιεχόμενοι καὶ δακρύοντες. οὐ
[31]	θυγατέρας τῶν Πελληνέων περιιόντες ἥρπαζον,	καὶ	τὰ κράνη τὰ αὑτῶν ἀφαιροῦντες
[26]	καταλαμβανόντων καὶ τοὺς δορυφόρους τρεφόντων	καὶ	τὰ ὅπλα καὶ τὰς πύλας
[45]	Ἄρατος οὐκ ἔπεισεν. ἐδόκει δὲ	καὶ	τὰ περὶ Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς
[31]	περὶ τὰς πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς	καὶ	τὰ προάστεια συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη
[19]	ὠνουμένου χρημάτων τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον	καὶ	τὰ τιμιώτατα δοκοῦντα τῶν κτημάτων
[44]	Ἀντιγόνῳ τά τε τῶν τυράννων	καὶ	τὰ τῶν προδοτῶν χρήματα δωρεὰν
[19]	λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων τὰ πολλὰ	καὶ	τὰ χρυσία τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε
[47]	τοῖς τε σώμασιν ἀγυμνάστους ὄντας	καὶ	ταῖς διανοίαις ἐκλελυμένους πρὸς τὸν
[3]	στεφάνων τυχεῖν. ἐπιφαίνεται δ' ἀμέλει	καὶ	ταῖς εἰκόσιν ἀθλητική τις ἰδέα,
[22]	παρὰ τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως	καὶ	ταλαιπώρως τὸ πρῶτον, οὐ κατακρατῶν,
[19]	δὲ μετ' (ἐκείνων, οἰκίαν ἑκατέρῳ	καὶ	τάλαντον. ἐπεὶ δ' ἔδει παρὰ
[43]	ἀπάντησιν ἐδέξατο τῇ τιμῇ περιττῶς,	καὶ	τἆλλα πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ
[18]	οὐ μεῖζον ᾖ πεντεκαίδεκα ποδῶν,	καὶ	τἆλλα συμπράξειν μετὰ τοῦ Διοκλέους.
[50]	Ἀκροκορίνθῳ, παντάπασιν ἐσομένην (ὑπο( χείριον	καὶ	ταπεινήν. ὁ δ' Ἄρατος ἐπὶ
[48]	ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι τὰ πράγματα	καὶ	ταράττειν δοκοῦντας ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ δὲ
[2]	φιλοτιμίας δημαγωγῶν, οὐκ ἐπαύσατο νοσοῦσα	καὶ	ταραττομένη καὶ τύραννον ἐκ τυράννου
[7]	περὶ τὸν Μνασίθεον καὶ Ἔκδηλον,	καὶ	τὰς ἑκατέρωθεν ὁδοὺς τοῦ τείχους
[47]	ἀπημβλύνθη καὶ προήκατο τὰ πράγματα	καὶ	τὰς ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις λαβὴν
[23]	σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν τοὺς κρότους	καὶ	τὰς ἐπιβοήσεις, ἐπαινούντων μὲν τὴν
[31]	δὲ καὶ λοχαγοὶ τὰς γυναῖκας	καὶ	τὰς θυγατέρας τῶν Πελληνέων περιιόντες
[54]	ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἄλλης ἀρχῆς	καὶ	τὰς ναῦς πλὴν πέντε πάσας
[29]	ἤδη σκοταῖος ἐκ Κεγχρεῶν ὑποστρέψας,	καὶ	τὰς ὁδοὺς φυλακαῖς διαλαβών, ἦγε
[9]	καὶ βαδίζοντες ἐπὶ τὰ χωρία	καὶ	τὰς οἰκίας δεινὴν ἀπορίαν τῷ
[40]	τῶν τὴν λεγομένην Ἀκτὴν κατοικούντων	καὶ	τὰς πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου καὶ
[39]	Ἄρατον, ὁρῶντα τὴν Πελοπόννησον κραδαινομένην	καὶ	τὰς πόλεις ἐξανισταμένας ὑπὸ τῶν
[26]	δορυφόρους τρεφόντων καὶ τὰ ὅπλα	καὶ	τὰς πύλας καὶ τοὺς καταρράκτας
[40]	περὶ θύρας ὄντας εἴσω παριέναι·	καὶ	ταῦθ' ἅμα λέγων ὑπεξῄει βάδην
[45]	δύο (μοίρας ἔνειμαν τοῖς Μακεδόσι.	καὶ	ταῦτα μὲν ἔσχε τὸν τῆς
[25]	μικρὰς παραξιφίδας ἐνέρραψεν εἰς σάγματα·	καὶ	ταῦτα περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ
[31]	ἑκάστης. οὕτω δὲ διακειμένοις αὐτοῖς	καὶ	ταῦτα πράττουσιν ἐξαίφνης ὁ Ἄρατος
[37]	σκολιὰ καὶ μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων	καὶ	τάφρων πλατειῶν, ἐν οἷς ἐπιθεμένου
[22]	περὶ αὐτὸ τὸ τεῖχος (εἶναι,	καὶ	τάχους δεῖν τῆς βοηθείας. οἱ
[12]	διακειμένῳ πρὸς αὐτὸν οἰκείως ἐνέτυχε	καὶ	τεθεραπευμένῳ γραφαῖς καὶ πίναξιν ἀπὸ
[5]	οἰκέτας ἰδίους δύο Σεύθαν τε	καὶ	Τέχνωνα κατασκεψομένους τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς
[54]	γένος ἔν τε τῇ> Σικυῶνι	καὶ	τῇ Πελλήνῃ διέμεινε καθ' ἡμᾶς.
[45]	ὅτι τὰς ἡνίας ἐκείνῳ παραδεδωκὼς	καὶ	τῇ ῥύμῃ τῆς βασιλικῆς ἐφελκόμενος
[17]	καὶ στεφάνους περικείμενος, ἀνὴρ γέρων	καὶ	τηλικαύταις πραγμάτων μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε
[23]	τῷ προσώπῳ διὰ τὸν κόπον	καὶ	τὴν ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος, ὥστε τῆς
[41]	γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου βοηθεῖν ἀπείπαντο,	καὶ	τὴν Ἀθηναίων πόλιν χάριτι τοῦ
[38]	κοινόν, ἀπεγνωκότα δὲ> τὰ πράγματα	καὶ	τὴν δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν, εἶξαι
[53]	μηνός, ὃν Ἀθηναῖοι καλοῦσιν Ἀνθεστηριῶνα,	καὶ	τὴν θυσίαν ἐκείνην Σωτήρια προσαγορεύουσι,
[29]	καρδίαν καὶ τὸ χρῶμα τρέπεσθαι	καὶ	τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι παρὰ τὰ
[47]	(ἐπέθεντο τοῖς κατὰ Πελοπόννησον πράγμασι·	καὶ	τὴν μὲν Πατρέων καὶ Δυμαίων
[26]	ὁπότε δειπνήσαι τάχιστα πάντας ἐξελαύνων,	καὶ	τὴν μέταυλον ἀποκλείων, μετὰ τῆς
[34]	συνέπεισεν ἀποδοῦναι τόν τε Πειραιᾶ	καὶ	τὴν Μουνυχίαν καὶ τὴν Σαλαμῖνα
[12]	Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ μέντοι κομιζόμενα	καὶ	τὴν ναῦν καὶ τοὺς θεράποντας
[12]	φυλακὴν εἶχεν· ἣν φθάσας ἀπέβη,	καὶ	τὴν ναῦν καταλιπὼν ἀπεχώρησε μακρὰν
[13]	τυράννων· ἐάσωμεν οὖν τὸ ἅρμα	καὶ	τὴν Νίκην, αὐτὸν δέ σοι
[27]	ὑπὸ τῶν πολεμίων. εἰ δὲ	καὶ	τὴν νύκτα τῷ πόνῳ προσεταλαιπώρησεν,
[42]	τά τε χρήματα διήρπασαν αὐτοῦ,	καὶ	τὴν οἰκίαν τῷ Κλεομένει δωρεὰν
[50]	ἴωμεν" ὥσπερ ἐκβεβιασμένος ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	τὴν πόλιν ἀφῃρημένος. ~Ὁ δ'
[30]	τὸν Ἄρατον ἀφῆκε τὴν ἀρχήν,	καὶ	τὴν πόλιν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς
[36]	Μαντινεῦσι, συμμάχοις οὖσι τοῦ Κλεομένους.	καὶ	τὴν πόλιν ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε
[11]	ἐπεὶ κατέμειξε τοῖς Ἀχαιοῖς ἑαυτὸν	καὶ	τὴν πόλιν, ἐν τοῖς ἱππεῦσι
[43]	διηγεῖτο τῷ βασιλεῖ τὸ σημεῖον	καὶ	τὴν προαγόρευσιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[24]	θέμενος εἰς τὴν Ἀττικὴν ἐνέβαλε,	καὶ	τὴν Σαλαμῖνα διαβὰς ἐλεηλάτησεν, ὥσπερ
[34]	τε Πειραιᾶ καὶ τὴν Μουνυχίαν	καὶ	τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸ Σούνιον
[38]	μὲν εὐθὺς ἀποθέσθαι τὴν σφραγῖδα	καὶ	τὴν στρατηγίαν ἀφεῖναι, λογισμῷ δὲ
[11]	μεγάλας δεδωκὼς τὴν ἑαυτοῦ δόξαν	καὶ	τὴν τῆς πατρίδος δύναμιν, ὡς
[38]	ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς ἐφόρους ἀποκτείνας	καὶ	τὴν χώραν ἀναδασάμενος καὶ πολλοὺς
[51]	καὶ μὴ λαθὼν ἠδίκει φανερῶς	καὶ	τὴν χώραν (αὐτῶν ἐπόρθει, παντάπασιν
[50]	γῆς· εἰσὶ δέ που πολλοὶ	καὶ	τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν χερσαῖοι,
[38]	ἀνυπεύθυνον, εὐθὺς ἐπικειμένου τοῖς Ἀχαιοῖς	καὶ	τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ
[33]	γὰρ ἰδίᾳ τῷ Πειραιεῖ προσβαλόντα	καὶ	τῆς κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν
[38]	τὰς πόλεις ἀντὶ τῆς (τιμῆς	καὶ	τῆς προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ
[29]	δ' ἡμέρᾳ τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν	καὶ	τῆς σάλπιγγος ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ καὶ
[32]	ἔργον ἐν τοῖς μεγίστοις διεβοήθη,	καὶ	Τιμάνθης ὁ ζωγράφος ἐποίησεν ἐμφαντικῶς
[35]	Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου μετ' εὐφημίας	καὶ	τιμῆς στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον ἢ
[38]	τάξις αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος ἐξωμόσατο,	καὶ	Τιμόξενος ᾑρέθη (στρατηγός. ἐδόκει δ'
[48]	τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ καὶ Μεγαλέου	καί	τινων αὐλικῶν ἄλλων διαβαλλόντων τὸν
[50]	ὡς ἐνηνοχὼς πράως τὰ λεχθέντα	καί	τις ὢν μέτριος καὶ πολιτικὸς
[53]	ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι	καὶ	τὸ βαρῦνον γαίης ἔστ' ἀσέβημα
[30]	ὁ Ἄρατος αὐτῷ φθονεῖν ἐδόκει,	καὶ	τό γε δεύτερον ὁ Λυδιάδης
[23]	εἰς τὴν δεξιὰν τὸ δόρυ,	καὶ	τὸ γόνυ καὶ τὸ σῶμα
[35]	αὐτῷ καταστάς, ἐκράτησε τῇ χειροτονίᾳ	καὶ	τὸ δωδέκατον ᾑρέθη στρατηγός. ~Ἐν
[20]	ὄψιν, ἀλλὰ τὴν μορφὴν αὐτοῦ	καὶ	τὸ εἶδος δοκῶν κατέχειν, ἐξ
[2]	γεγαμημένης, ὄνομα (Σωσοῦς. αὕτη δὲ	καὶ	τὸ ἦθος οὖσα γενναία, καὶ
[48]	παιδαγωγός· (ἡ γὰρ προαίρεσις αὐτοῦ	καὶ	τὸ ἦθος ὡς χρῶμα ταῖς
[8]	πανταχόθεν, ἡμέρα μὲν ὑπέλαμπεν ἤδη	καὶ	τὸ θέατρον ἦν ὄχλου μεστόν,
[24]	τό θ' Ἡραῖον ὑφ' ἑαυτῷ	καὶ	τὸ Λέχαιον ἐποιήσατο, καὶ νεῶν
[43]	α χρώμενος (ἐκεί( νῳ διετέλει.	καὶ	τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς ὁ
[3]	οὐ παντάπασιν (ἀρνεῖται τὴν ἀδηφαγίαν	καὶ	τὸ σκαφεῖον. ὅθεν ἐνδεέστερον ἴσως
[33]	θαρρεῖν (ἀνακαλού( μενος. ἅπαξ δὲ	καὶ	τὸ σκέλος ἔσπασε διὰ τοῦ
[45]	ἀλλ' ἐν ἀνάγκαις γλυκὺ γίνεται	καὶ	τὸ σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην, ὥσπερ
[34]	τὴν Μουνυχίαν καὶ τὴν Σαλαμῖνα	καὶ	τὸ Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις ἐπὶ
[8]	ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου	καὶ	τὸ στρατήγιον ἀνῆλθεν· ἐνταῦθα γὰρ
[3]	ταῖς εἰκόσιν ἀθλητική τις ἰδέα,	καὶ	τὸ συνετὸν τοῦ προσώπου καὶ
[29]	σαλπιγκτήν, ἐκτάξας δὲ τὴν δύναμιν	καὶ	τὸ σύνθημα παρεγγυήσας, καὶ πυθόμενος
[3]	ξένοις καὶ φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως,	καὶ	τὸ σῶμα βλαστάνον ὁρῶν εἰς
[23]	τὸ δόρυ, καὶ τὸ γόνυ	καὶ	τὸ σῶμα τῇ ῥοπῇ μικρὸν
[22]	διὰ τὸ μῆκος τῆς πορείας,	καὶ	τὸ τῆς νυκτὸς ἠχῶδες τὸν
[22]	καὶ καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας ἦσαν	καὶ	τὸ φρούριον εἶχον. ἡμέρας δ'
[14]	ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν μέγα	καὶ	τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι τοῖς
[29]	εἰ τὸ πάλλεσθαι τὴν καρδίαν	καὶ	τὸ χρῶμα τρέπεσθαι καὶ τὴν
[54]	μὲν πρεσβύτερος Ἄρατος οὕτω βιῶσαι	καὶ	τοιοῦτος γενέσθαι τὴν φύσιν ἱστορεῖται.
[40]	τὸν ἵππον. οὕτως δ' ὑπεκδύς,	καὶ	τοῖς ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων ἀθορύβως
[25]	τὴν ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι (φιλο( τιμούμενος,	καὶ	τοῖς Ἀχαιοῖς προσκομίσαι τὴν πόλιν.
[47]	ἐθισθέντες γὰρ ἀλλοτρίαις σῴζεσθαι χερσὶ	καὶ	τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις αὑτοὺς ὑπεσταλκότες,
[36]	ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει λαβὴν παρασχεῖν,	καὶ	τοῖς Μεγαλοπολίταις (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ'
[38]	τῶν ψηφισμάτων, ἢ τῇ φρουρᾷ	καὶ	(τοῖς ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι.
[32]	σεμνότερον ἢ κατ' ἄνθρωπον ἐφάνη,	καὶ	τοῖς πολεμίοις φάσμα θεῖον ὁρᾶν
[18]	ἀποδόσθαι χρημάτων; ἢ γὰρ οὐχὶ	καὶ	τοιχωρύχοις καὶ προδόταις ἁλοῦσιν ἅπαξ
[33]	ἔσπασε διὰ τοῦ Θριασίου φεύγων,	καὶ	τομὰς ἔλαβε πολλὰς θεραπευόμενος, καὶ
[28]	προσηγάγετο τὰς Κλεωνὰς τοῖς Ἀχαιοῖς,	καὶ	τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων ἤγαγεν
[15]	ὑπερεώρα, ταῖς ἐλπίσιν ἔξω βλέπων,	καὶ	τὸν Αἰγύπτιον ἐθαύμαζε πλοῦτον, ἐλέφαντας
[5]	τῶν πραττομένων, οἱ δὲ πολλοὶ	καὶ	τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν ὡς
[37]	Λυδιάδης περιπαθῶν πρὸς τὰ γιγνόμενα	καὶ	τὸν Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο τοὺς
[35]	τὴν πολιτείαν, ἐνιαυτῷ δ' ὕστερον	καὶ	τὸν Ἀριστόμαχον εἵλοντο στρατηγόν. (Ὁ
[22]	ἐπέθεντο πρώτοις, τοὺς δ' ἄλλους	καὶ	τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντες ἐτρέψαντο καὶ
[20]	ὁ δὲ καὶ τοῦτ' ἐποίησε	καὶ	τὸν Διονύσιον ἄγων μεθ' ἑαυτοῦ
[21]	κατέσχε τήν τε (πόλιν αὐτὴν	καὶ	τὸν ἔξω τόπον ἐπίσκιον γενόμενον.
[19]	πράξεων εἶχεν, ὥστε τὸν Φωκίωνα	καὶ	τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων δικαιοτάτους
[34]	τῇ πόλει πρὸς τὴν χρείαν,	καὶ	τὸν ἐπὶ τῆς φρουρᾶς Διογένη
[33]	καὶ παρ' ἐκείνου τὴν δύναμιν	καὶ	τὸν καιρὸν (εἰλήφει πρὸς τὴν
[43]	ὁρῶν ἀπαραίτητον ἐπικειμένην τὴν> ἀνάγκην	καὶ	τὸν καιρόν, ᾧ δουλεύουσιν οἱ
[20]	ἀπήντησεν. αἰσθόμενος δὲ τὴν ἀπάτην	καὶ	τὸν κίνδυνον, διὰ νεύματος ἐδήλωσε
[43]	ἥπατι φανῆναι, μιᾷ πιμελῇ περιεχομένας,	καὶ	τὸν μάντιν εἰπεῖν, ὡς ταχὺ
[29]	ἐν αὐτῷ, τῶν περὶ Ἀγίαν	καὶ	τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον μετὰ δυνάμεως
[21]	ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε τῇ πύλῃ προσμείξας,	καὶ	τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι καὶ τοὺς
[8]	τοῦ κήπου πρὸς τὸ τεῖχος	καὶ	τὸν πύργον, ἐν ᾧ κύων
[47]	ἐφ' οἷς ὁ Ἄρατος ἀγανακτῶν,	καὶ	τὸν στρατηγοῦντα τότε τῶν Ἀχαιῶν
[42]	παραδιδόναι τὸν Ἀκροκόρινθον. ἔπεμψε δὲ	καὶ	τὸν υἱὸν Ἄρατος πρὸς αὐτὸν
[2]	τοὺς δ' ἀνεῖλεν· ἐζήτει δὲ	καὶ	τὸν υἱὸν (αὐτοῦ) ἀνελεῖν Ἄρατον,
[50]	τε δῆλος ἦν φέρων βαρέως,	καὶ	τὸν υἱὸν ἐπιτιμῶντα πικρῶς τῷ
[42]	τὴν θάλατταν, ἔχων δέκα φίλους	καὶ	τὸν υἱὸν ἤδη νεανίαν ὄντα·
[54]	καὶ χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα	καὶ	τὸν υἱὸν ὁμηρεύσοντα παραδούς, δι'
[8]	πρὸς τὸ φῶς τῶν τειχοφυλάκων	καὶ	τὸν ψόφον τῶν κωδώνων παρωξύνθαι.
[53]	χορῶν εἰς τὴν πόλιν ἀνῆγον,	καὶ	τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν
[6]	καὶ Νικοκλῆς τηλικαύτην πόλιν ἔχων	καὶ	τοσαύτην δύναμιν ὀρρωδεῖ μειράκιον εἰς
[19]	(οὕτω γὰρ ἐπῆρτο τῇ ψυχῇ,	καὶ	τοσοῦτον ἔρωτα τῶν καλῶν πράξεων
[50]	ὁ νεανίσκος ἐρᾶν τοῦ Φιλίππου,	καὶ	τότε λέγων εἶπε πρὸς αὐτόν,
[36]	κατὰ στόμα μάχας εὖ πεφυκώς,	καὶ	τότε λειπόμενός τε πλήθει καὶ
[48]	περὶ πάντα χρήσεσθαι καὶ χειροήθει.	~Καὶ	τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ καὶ Μεγαλέου
[44]	ὀλίγῳ δ' ὕστερον Ἀράτου προσφερομένου	καὶ	τοῦ βασιλέως ἐπιφαινομένου μετὰ τῆς
[31]	τῆς Μεγαρικῆς ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν,	καὶ	τοῦ βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος
[1]	συνάπτοντες, ὡς καὶ τοῦ γένους	καὶ	τοῦ βίου καθηγεμόνας εὐφημοῦσι. (Διὸ
[1]	ἐκείνων τὰ οἰκεῖα συνάπτοντες, ὡς	καὶ	τοῦ γένους καὶ τοῦ βίου
[39]	ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς Πελλήνῃ προσέβαλε,	καὶ	τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐκπεσόντος
[5]	τοῦ μὲν τείχους εἰληφότες μέτρα	καὶ	τοῦ τόπου τὴν φύσιν ἀπαγγέλλοντες
[27]	φυλάκων ἀπέκτεινεν. εἶθ' ἡμέρας ἐπιφανείσης,	καὶ	τοῦ τυράννου πανταχόθεν αὐτῷ προσβάλλοντος,
[22]	κατὰ πύλας τῶν Κορινθίων προθύμως	καὶ	τοὺς βασιλικοὺς συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ δ'
[27]	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνέβη παραβόλως,	καὶ	τοὺς (βοη( θοῦντας ἐνταῦθα τῶν
[41]	μεταπεμψάμενος δὲ τοὺς φίλους αὐτοῦ	καὶ	τοὺς διοικητάς, ἐκέλευε πάντα διοικεῖν
[26]	δὲ τῶν τὰς ἄκρας καταλαμβανόντων	καὶ	τοὺς δορυφόρους τρεφόντων καὶ τὰ
[12]	μέντοι κομιζόμενα καὶ τὴν ναῦν	καὶ	τοὺς θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια καὶ
[26]	τὰ ὅπλα καὶ τὰς πύλας	καὶ	τοὺς καταρράκτας προβαλλομένων ὑπὲρ τῆς
[6]	καὶ καταυλισαμένους αὐτόν τε συγκλεῖσαι	καὶ	τοὺς κύνας· οὐ γὰρ ἦν
[38]	Κλεομένους, κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι,	καὶ	τοὺς Μεγαλοπολίτας προκαθιέναι δεομένους Ἀχαιῶν
[53]	(παρ' αὐτοῖς τεθῆναι τὸ σῶμα.	καὶ	τοὺς μὲν Ἀχαιοὺς ἔπεισαν ἐφιέναι,
[51]	ταῖς πράξεσιν ἐπανῆλθεν εἰς Πελοπόννησον,	καὶ	τοὺς Μεσσηνίους αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν
[21]	προσμείξας, καὶ τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι	καὶ	τοὺς μετ' αὐτοῦ φύλακας. (ἅμα
[36]	τὴν πόλιν ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε	καὶ	τοὺς μετοίκους πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν,
[40]	μὴ βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς περὶ θύρας ὄντας εἴσω
[36]	εἰς τοὺς Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς δὲ	καὶ	τοὺς στρατιώτας συναγαγών, οὐκ ἠγάπησεν
[29]	ταῦτα γὰρ οὕτως ἴσχυσεν, ὥστε	καὶ	τοὺς φιλοσόφους ἐν ταῖς σχολαῖς
[20]	δεησόμενον αὐτοῦ σιωπᾶν. ὁ δὲ	καὶ	τοῦτ' ἐποίησε καὶ τὸν Διονύσιον
[13]	πόλει πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τάλαντα.	καὶ	τούτων τεσσαράκοντα μὲν εὐθὺς μεθ'
[21]	ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας καθίζει·	καὶ	τρεῖς μὲν αὐτῶν ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν,
[32]	δὴ τότε τὴν ἱέρειαν ἐξενεγκαμένην	καὶ	τρέπουσαν ἀεὶ κατὰ τοὺς Αἰτωλοὺς
[37]	ἐνέβαλε τῷ δεξιῷ τῶν πολεμίων,	καὶ	τρεψάμενος ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ καὶ
[41]	ἑαυτοῦ πολιτῶν, τριάκοντα μὲν ἔτη	καὶ	τρία πεπολιτευμένος ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς,
[43]	δισμυρίους Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ χιλίους	καὶ	τριακοσίους ἀπήντα μετὰ τῶν δημιουργῶν
[24]	ἀποστάντες Ἀντιγόνου τῷ Ἀράτῳ προσέθεντο,	καὶ	Τροιζήνιοι μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν εἰς
[44]	παρελθὼν μὲν εἰς Ἄργος ἔφθη	καὶ	τροπήν τινα τῶν πολεμίων ἐποίησεν,
[9]	μέσῳ πόλεων καὶ δυνάμεων τηλικούτων	καὶ	τυραννίδων διεφύλαξαν ἐλευθέρους, ἀλλὰ καὶ
[38]	ἦν λεγέσθω γὰρ οὕτως παράνομος	καὶ	τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι πατέρες αὐτῷ
[2]	οὐκ ἐπαύσατο νοσοῦσα καὶ ταραττομένη	καὶ	τύραννον ἐκ τυράννου μεταβάλλουσα, μέχρι
[51]	καὶ μειρακίου σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς	καὶ	τύραννος ἐξώλης γενόμενος. τὸ δ'
[10]	πράγματα καὶ συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις	καὶ	τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ καὶ πολλὰ
[15]	διαπύρῳ τοξευομέναις ἔρωτι φιλίαις βασιλέων	καὶ	τυράννων τοσοῦτον προσῆν φθόνου καὶ
[5]	τῶν φυγάδων ἑνὸς Ξενοκλέους ἀδελφός·	καὶ	τῷ Ἀράτῳ προσαχθεὶς ὑπὸ τοῦ
[28]	γὰρ ἄλλης δυνάμεως ὁμολογουμένως ἐπικρατούσης	καὶ	τῷ διωγμῷ πολὺ προελθούσης εἰς
[35]	μὲν αὐτῷ τὴν στρατείαν ἀπαγορεύων	καὶ	τῷ Κλεομένει θράσος ἔχοντι καὶ
[40]	εὖ πως καθεστῶτι τῷ προσώπῳ	καὶ	τῷ λόγῳ πράως ἐκέλευε καθίσαι
[23]	σκηνῆς εἰς μέσον προῆλθε, τεθωρακισμένος	καὶ	τῷ προσώπῳ διὰ τὸν κόπον
[50]	ὑπολαβὼν ἐδείκνυε τῷ τ' Ἀράτῳ	καὶ	τῷ Φαρίῳ Δημητρίῳ, παρὰ μέρος
[45]	περιιδὼν παρανόμως ἀπολόμενον. ~Ἤδη δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων ἐκείνῳ τὰς αἰτίας
[9]	καὶ τυραννίδων διεφύλαξαν ἐλευθέρους, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὡς πλείστους
[49]	ἐπελθόντες τούς τ' ἄρχοντας ἀπέκτειναν	καὶ	τῶν ἄλλων ὀλίγον ἀπολείποντας διακοσίων.
[53]	εἶτ' ἐφείπεθ' ἡ βουλὴ στεφανηφοροῦσα,	καὶ	τῶν (ἄλλων πολιτῶν ὁ βουλόμενος.
[53]	ἐν Αἰγίῳ, τὸ ἑπτακαιδέκατον στρατηγοῦντος,	καὶ	τῶν Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι
[53]	γυμνασίαρχος, ἡγούμενος τῶν τε παίδων	καὶ	τῶν ἐφήβων, εἶτ' ἐφείπεθ' ἡ
[44]	ἦσαν, εὖ πεφραγμένου τοῦ Κλεομένους	(καὶ	τῶν Κορινθίων ἀμυνομένων προθύμως. ἐν
[23]	ἐπιθυμίᾳ τῆς τ' ὄψεως αὐτοῦ	καὶ	τῶν λόγων οἷς (ἔμελλε χρῆσθαι
[51]	καὶ διεβλήθη πρὸς αὐτόν, ἤδη	καὶ	τῶν περὶ τὴν γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων
[48]	τὸν Ἄρατον, ὅλος ἦν ἐκείνου,	καὶ	τῶν πραγμάτων αὐτῷ πρός τε
[23]	συνέπεισε τοὺς Κορινθίους Ἀχαιοὺς γενέσθαι,	καὶ	τῶν πυλῶν τὰς κλεῖς ἀπέδωκε,
[54]	παραδούς, δι' οἶκτον ἔτυχε Μακεδονίας	καὶ	τῶν συντελούντων. (ἀποκτείνων δ' ἀεὶ
[2]	πράττων ἑαυτῷ τὸν Κλεινίαν ἀπέκτεινε,	καὶ	τῶν φίλων καὶ οἰκείων τοὺς
[35]	διαλύσηται τοὺς παρ' αὐτῷ στρατευομένους,	καὶ	τῶν χρημάτων ποριζομένων (ὁ Λυδιάδης
[38]	ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς διὰ τῶν πρεσβειῶν	καὶ	τῶν ψηφισμάτων, ἢ τῇ φρουρᾷ
[31]	τῷ κρατεῖν ἀσθενεστάτους δι' ἀταξίαν	καὶ	ὕβριν (ὄντας. ἅμα γὰρ τῷ
[15]	μειράκιον ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα χρῆσθαι,	καὶ	ὑμᾶς ἀξιῶ φίλον (νομίζειν. τούτους
[3]	τῶν ὑπομνημάτων κρίνουσιν, ἃ παρέργως	καὶ	ὑπὸ χεῖρα διὰ τῶν ἐπιτυχόντων
[38]	πρότερον ἐπέβη τοῖς Ἀχαιοῖς δεομένοις	καὶ	ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς διὰ τῶν πρεσβειῶν
[22]	σελήνη λέγεται διαστέλλουσα τὰ νέφη	καὶ	ὑπολάμπουσα τῆς ὁδοῦ τὸ χαλεπώτατον
[5]	ἐπίπεδον εἶναι, προσπεφυκότα χωρίοις πετρώδεσι	καὶ	ὑψηλοῖς, τὸ δ' (ἔξωθεν ὕψος
[5]	ἀναρρῖψαι μᾶλλον ἢ μακρῷ πολέμῳ	καὶ	φανεροῖς ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι πρὸς
[49]	πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας,	καὶ	φανερὸς ἦν ἤδη τὸν Ἄρατον
[6]	τὸν Ἄρατον, ἅμ' ἡμέρᾳ προελθὼν	καὶ	φανερὸς ὢν ἐν ἀγορᾷ διέτριβε
[27]	ὁ Ἄρατος καὶ κρύφα πολλάκις	καὶ	φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν τὸ
[39]	τὴν πόλιν· ὀλίγῳ δ' ὕστερον	καὶ	Φενεὸν (ἔλαβε καὶ Πεντέλειον. εἶτ'
[38]	πολέμῳ μάλιστα, συνεχῶς ἄγοντος αὐτοὺς	καὶ	φέροντος (τοῦ Κλεομένους. ὁμοίως δὲ
[51]	περὶ τὴν γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων αἰσθόμενος,	καὶ	φέρων ἀνιαρῶς αὐτός, ἀποκρυπτόμενος δὲ
[32]	ἀλλά φησι τρεψάμενος τοὺς Αἰτωλοὺς	καὶ	φεύγουσι συνεισπεσὼν εἰς τὴν πόλιν
[1]	αἰνήσει, εἰ μὴ κακοδαίμονες υἱοί;	καί	φησι τοὺς ἀφ' αὑτῶν οὐδενὸς
[9]	Ἀράτῳ παρεῖχον, ἐπιβουλευομένην μὲν ἔξωθεν	καὶ	φθονουμένην ὑπ' Ἀντιγόνου τὴν πόλιν
[46]	Ἀντίγονος δὲ πάντα τὰ δίκαια	καὶ	φιλάνθρωπα τῷ Ἀράτῳ πεποιηκὼς ἀνέζευξεν
[10]	ἰδίων, πικρῶς μισοτύραννος, ἔχθρας ὅρῳ	καὶ	φιλίας ἀεὶ τῷ κοινῷ συμφέροντι
[54]	Φίλιππος οὐ μεμπτὰς Διὶ ξενίῳ	καὶ	(φιλίῳ τῆς ἀνοσιουργίας ταύτης τίνων
[3]	παρὰ τοῖς ἐν Ἄργει ξένοις	καὶ	φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως, καὶ τὸ
[15]	ἐλευθέριον εἶναι τῇ φύσει μόνον	καὶ	φιλοπολίτην· ὁ δὲ καὶ βίων
[37]	καὶ τρεψάμενος ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ	καὶ	φιλοτιμίας ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία
[2]	ἁρμονίας συγχυθείσης εἰς στάσεις ἐνέπεσε	καὶ	φιλοτιμίας δημαγωγῶν, οὐκ ἐπαύσατο νοσοῦσα
[35]	ποριζομένων (ὁ Λυδιάδης ἔτι στρατηγῶν	καὶ	φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ πολίτευμα τοῦτο
[17]	σχολάζειν τὴν διάνοιαν ὑφ' ἡδονῆς	(καὶ	φιλοφροσύνης ἀφεικώς. ἐπεὶ δὲ καιρὸς
[52]	Ταυρίωνα δὲ τῶν στρατηγῶν τινα	καὶ	φίλων ἐκέλευσεν (ἐν) ἀδήλῳ τρόπῳ
[45]	Σιμωνίδην, ὥσπερ ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ	καὶ	φλεγμαίνοντι (θεραπείαν καὶ ἀναπλήρωσιν προσφερόντων.
[39]	εἶτ' εὐθὺς Ἀργεῖοι προσεχώρησαν αὐτῷ,	καὶ	Φλιάσιοι φρουρὰν ἐδέξαντο, καὶ ὅλως
[35]	καὶ προσεδέξαντο μὲν τοὺς Ἀργείους	καὶ	Φλιασίους εἰς τὴν πολιτείαν, ἐνιαυτῷ
[28]	αὑτόν, ὡς ἀπιστῶν τῷ κατορθώματι	καὶ	φοβηθείς, ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς τὸ
[21]	νὺξ ἀνέφελος καὶ καταφανής, ὥστε	καὶ	φόβον τὰ ὅπλα παρέχειν ἀντιλάμποντα
[30]	πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους	καὶ	φόβου καὶ φρουρᾶς καὶ δορυφόρων,
[17]	ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα καὶ λύπης	καὶ	φόβου μᾶλλον ἐξίστησι καὶ σάλον
[52]	~Ὅτι γὰρ ἦν μεμειγμένον αἰσχύνῃ	καὶ	φόβῳ τὸ πρὸς τὸν Ἄρατον
[4]	ἀξίωμα λαμπρὸν εἶχε δι' εὐγένειαν	καὶ	φρόνημα, ὃ διέφαινεν οὐ μικρὸν
[30]	ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους καὶ φόβου	καὶ	φρουρᾶς καὶ δορυφόρων, εἶτα τῆς
[26]	ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς, τοὺς μὲν δορυφόρους	καὶ	φύλακας ἔξω παρεμβάλλειν ἐκέλευεν ἐν
[12]	οὔσης· ἐκρατεῖτο γὰρ ὑπ' Ἀντιγόνου	καὶ	φυλακὴν εἶχεν· ἣν φθάσας ἀπέβη,
[38]	φέροντος (τοῦ Κλεομένους. ὁμοίως δὲ	καὶ	Φύλαρχος ἱστόρηκε περὶ τούτων, ᾧ
[41]	τοὺς διοικητάς, ἐκέλευε πάντα διοικεῖν	καὶ	φυλάσσειν (ὡς Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας·
[17]	γυναικὸς ἐπὶ τῶν πραγμάτων γενομένης	καὶ	φυλαττούσης τὸν Ἀκροκόρινθον, εὐθὺς ὑποπέμπων
[50]	μεγάλα, πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν ἄκραι	καὶ	Φωκέων ἐκπεφύκασι τῆς γῆς· εἰσὶ
[7]	ἑωθινὴν φυλακὴν παραδιδοὺς ἐφώδευε κώδωνι,	καὶ	φῶτα πολλὰ καὶ θόρυβος ἦν
[21]	ἦσαν οἱ (τε) στενωποὶ διαθεόντων,	καὶ	φῶτα πολλὰ τὰ μὲν κάτωθεν
[22]	τὴν πόλιν θορύβου τε παντοδαποῦ	καὶ	φώτων γέμουσαν, οὐ δυνηθέντες ἐξανευρεῖν
[23]	ὥστε τῆς ψυχῆς τὸ γαυρούμενον	καὶ	χαῖρον ὑπὸ τῆς περὶ τὸ
[32]	ἀνθρώποις μόνον ὅραμα φρικτὸν εἶναι	καὶ	χαλεπόν, ἀλλὰ καὶ> δένδρα ποιεῖν
[25]	τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος προειστήκει	καὶ	Χαριμένης ὁ μάντις, ξίφη δ'
[28]	τὴν ὁμιλίαν καὶ πολιτείαν ἐμπειρίᾳ	καὶ	χάριτι τὴν διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος,
[50]	κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεως	καὶ	χάριτος ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ' ὀχυρώτερον.
[38]	τὸν Ἄρατον, ἐν σάλῳ μεγάλῳ	καὶ	χειμῶνι τῶν πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ
[47]	ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ πάντα χρήσεσθαι	καὶ	χειροήθει. ~Καὶ τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ
[54]	ναῦς πλὴν πέντε πάσας προέμενος	καὶ	χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα καὶ
[16]	ἡττήθησαν, Ἀβοιοκρίτου τε τοῦ βοιωτάρχου	καὶ	χιλίων σὺν αὐτῷ πεσόντων. (Ἐνιαυτῷ
[26]	ἀκατάπαυστον ἀρχὴν περιπεποιημένος, ἐν ἱματίῳ	καὶ	χλαμυδίῳ τῷ τυχόντι, τῶν πώποτε
[39]	λαβεῖν (ὁμήρους. ταῦθ' ὕβριν εἶναι	καὶ	χλευασμὸν αὑτοῦ φήσας ὁ Κλεομένης
[31]	μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα	καὶ	χλευασμὸν ὑπομείνας, οὐ προήκατο τὸν
[53]	ἐστεφανωμένοι καὶ λευχειμονοῦντες ὑπὸ παιάνων	καὶ	χορῶν εἰς τὴν πόλιν ἀνῆγον,
[11]	τύχοι (πόλεως. ἧκε δ' αὐτῷ	καὶ	χρημάτων δωρεὰ παρὰ τοῦ βασιλέως
[41]	(διεκώλυσαν. ὄντων δὲ τῷ Ἀράτῳ	καὶ	χρημάτων ἐν Κορίνθῳ καὶ οἰκίας,
[13]	ἔτι δόξα τῆς Σικυωνίας μούσης	καὶ	χρηστογραφίας, ὡς μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης
[29]	δυσκρασίας τινὸς περὶ τὸ σῶμα	καὶ	ψυχρότητος, ὀνομάζειν ἀεὶ τὸν Ἄρατον,
[37]	μὴν ἀλλὰ τῶν ψιλῶν ἐκδραμόντων	καὶ	ὠσαμένων τοὺς Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ
[8]	ὑλακτεῖ, καὶ μή τι γίνεται	καινότερον.	ὁ δ' ἀπὸ τοῦ πύργου
[50]	Φίλιππος ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε,	καίπερ	ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς καὶ
[34]	ἐλευθερίαν, ἐκεῖνον ἐκάλουν. ὁ δέ,	καίπερ	ἑτέρου μὲν ἄρχοντος τότε τῶν
[54]	ὀρεγόμενον, ὥστε τὸν θάνατον αὐτῷ,	καίπερ	ὄντι νέῳ καὶ ἀνθοῦντι, μὴ
[11]	εὐπείθειαν ὑπὸ τῶν ἀρχόντων, ὅτι	καίπερ	συμβολὰς τῷ κοινῷ μεγάλας δεδωκὼς
[43]	συγγενέσθαι παρ' (ὁντινοῦν ἐπίχαρις. διό,	καίπερ	ὢν νέος ὁ Ἀντίγονος, ὡς
[33]	ἐκείνου τὴν δύναμιν καὶ τὸν	καιρὸν	(εἰλήφει πρὸς τὴν ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε
[25]	τοῦτο συμ> πράττοντες (αὐτοῖς καὶ	καιρὸν	ἐπιτηροῦντες. ἀλλ' οὐδὲν οἷον ἀληθινὴ
[43]	ἐπικειμένην τὴν> ἀνάγκην καὶ τὸν	καιρόν,	ᾧ δουλεύουσιν οἱ δοκοῦντες (ἄρχειν,
[17]	(καὶ φιλοφροσύνης ἀφεικώς. ἐπεὶ δὲ	καιρὸς	ἦν, ᾄδοντος Ἀμοιβέως ἐν τῷ
[10]	τῆς πολιτείας ἐπ' ἀμφότερα τῷ	καιρῷ	συμ> μεταβαλλόμενος, ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ
[36]	ἀσφαλῶς ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἄριστα τῷ	καιρῷ	χρησάμενος, οὐδενὸς προσδοκῶντος οὐδὲ συλλογιζομένου
[23]	πρῶτον ἀπὸ τῶν (Φιλιπ( πικῶν	καιρῶν	ὑπ' ἐκείνοις γενομένας. τῶν δ'
[3]	ἀνδρὶ περὶ τὸν λόγον ἐσπούδασε·	καίτοι	(γέγονε( ναι) κομψότερος εἰπεῖν ἢ
[38]	(τοῖς ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι.	καίτοι	πᾶσαν ὁ Ἄρατος ἀφίησι φωνὴν
[4]	μῆνας τυραννοῦντος, ἐν οἷς πολλὰ	κακὰ	τὴν πόλιν ἐργασάμενος ἐκινδύνευεν ὑπ'
[20]	συγκειμένων πρὸς τὸν Ἐργῖνον ἐλάλει	(κἀκεῖ(	νον ἀνέκρινεν. ὁ δὲ δεξάμενος
[46]	Ἀράτῳ πεποιηκὼς ἀνέζευξεν εἰς Μακεδονίαν,	(κἀκεῖ	νοσῶν ἤδη τὸν διάδοχον τῆς
[7]	ἔσχατον (κίνδυνον ἦλθον. ὡς δὲ	κἀκείνην	διέφυγον παρελθοῦσαν, εὐθὺς ἀνέβαινον οἱ
[15]	Ἀράτου τῷ Πτολεμαίῳ γράφοντες, ὥστε	κἀκεῖνον	ἐγκαλοῦντα (πέμψαι. ταῖς μὲν οὖν
[39]	καὶ διαβολὰς ἔχουσαν· γέγραφε δὲ	κἀκεῖνος	ἐπιστολὰς κατὰ τοῦ Κλεομένους, καὶ
[43]	αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν, εἰ δοκεῖ	κἀκείνῳ	ψῦχος εἶναι, τοῦ δὲ καὶ
[49]	μεγάλας ἐπιθυμίας, ἡ δ' ἔμφυτος	κακία,	τὸν παρὰ φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη
[51]	φύσεως, ἀλλ' ἐπίδειξις ἐν ἀδείᾳ	κακίας,	πολὺν χρόνον διὰ φόβον ἀγνοηθείσης.
[37]	τὰ γιγνόμενα καὶ τὸν Ἄρατον	κακίζων,	ἀνεκαλεῖτο τοὺς ἱππεῖς ὡς αὑτόν,
[1]	τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ	κακοδαίμονες	υἱοί; καί φησι τοὺς ἀφ'
[15]	τυράννων τοσοῦτον προσῆν φθόνου καὶ	κακοηθείας.	~Ὁ δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς στρατηγὸς
[15]	ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ φθονεροὶ καὶ	κακοήθεις,	διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους,
[54]	(ἓν δὲ μόνον ἐν τοσούτοις	κακοῖς	εὐτύχημα κτησάμενος, υἱὸν ἀρετῇ διαφέροντα,
[54]	ἀνθοῦντι, μὴ συμφοράν, ἀλλ' ἀπόλυσιν	κακῶν	καὶ σωτηρίαν γενέσθαι. (Δίκας γε
[43]	ηὐξημένον ἑαυτὸν ἐξ ὧν ἐκείνους	κακῶς	ἐποίησε, καὶ πρώτην εἰληφότα καὶ>
[44]	κατεπόντισαν, ἐφ' ᾧ καὶ μάλιστα	κακῶς	ἤκουσεν ὁ Ἄρατος, ὡς ἄνθρωπον
[33]	Ἀθηναίους σπουδάζων ἐλευθερῶσαι, διεβλήθη καὶ	κακῶς	ἤκουσεν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, ὅτι
[39]	μέχρι γάμων καὶ γυναικῶν ἀλλήλους	κακῶς	λεγόντων. (Ἐκ τούτου κήρυκα πέμψας
[45]	καὶ στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο μηκέτι	καλεῖν	Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ καὶ
[33]	κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν καὶ	καλεῖν	συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ παρόντα, καὶ
[42]	ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν, ἐν ᾗ	καλεῖν	τὸν Ἀντίγονον (ἐψηφίσαντο καὶ παραδιδόναι
[45]	(Ἀντιγόνειαν, ὃ καὶ μέχρι νῦν	καλεῖται.	καὶ δοκεῖ δι' ἐκεῖνον ἡ
[53]	σωτῆρα τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ	καλεῖται	μέχρι νῦν Ἀράτειον, καὶ θύουσιν
[45]	περὶ τὴν πόλιν οὔτ' εἰς	καλὴν	οὔτ' εἰς ἀναγκαίαν ἔστι θέσθαι
[32]	ἀνδρὸς ἐνδόξου θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ	κάλλει	καὶ μεγέθει σώματος εὐπρεπής, ἔτυχε
[30]	δεδοικὼς ἐπιβουλεύοντα τὸν Ἄρατον, ὥρμησε	καλλίστην	ὁρμὴν μεταβαλόμενος, πρῶτον μὲν ἑαυτὸν
[1]	Πίνδαρον ὥσπερ σοί, πρὸς τὸ	κάλλιστον	ἀφομοιοῦντι τῶν οἴκοθεν παραδειγμάτων τὸν
[37]	Κλεομένους, ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνισάμενος τὸν	κάλλιστον	τῶν ἀγώνων ἐπὶ θύραις τῆς
[19]	καὶ μὴ προέσθαι χρημάτων τὸ	καλόν,	αὐτὸς εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι κρύφα
[13]	ὡς μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ	καλόν,	ὥστε καὶ Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη
[50]	εἶπε πρὸς αὐτόν, ὡς οὐδὲ	καλὸς	ἔτι φαίνοιτο τὴν ὄψιν αὐτῷ
[19]	ἐνέχυρον λαβὼν τὴν ἐλπίδα τοῦ	καλοῦ	παρ' αὐτῶν, ἄλλο δ' οὐδέν;
[38]	ὡς ἡ τάξις αὐτῷ περιῆλθε,	καλούμενος	ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενος ᾑρέθη (στρατηγός.
[20]	πρὸ τῆς πόλεως (πρὸ τοῦ	καλουμένου	Ὄρνιθος. ἐν δὲ τούτῳ πρῶτος
[39]	εὐθὺς ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν Κλεομένη	καλοῦντες	(εἰς Ἄργος. ὁ δ' Ἄρατος
[53]	πέμπτῃ Δαισίου μηνός, ὃν Ἀθηναῖοι	καλοῦσιν	Ἀνθεστηριῶνα, καὶ τὴν θυσίαν ἐκείνην
[16]	τὴν μὲν ἀντιπέρας Λοκρίδα καὶ	Καλυδωνίαν	ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς δὲ μετὰ μυρίων
[1]	λέγοντας. οὐ γὰρ ἰδίων ἀπορίᾳ	καλῶν	ἐξαρτῶσιν ἀλλοτρίων ἐπαίνων τὴν δόξαν,
[10]	ἀφιέντος ὡς οὐδενὸς ἄλλου τῶν	καλῶν	ἐραστής, πολέμῳ καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι
[19]	ψυχῇ, καὶ τοσοῦτον ἔρωτα τῶν	καλῶν	πράξεων εἶχεν, ὥστε τὸν Φωκίωνα
[38]	προέμενον ἑτέρῳ τοὺς οἴακας, ὅτε	καλῶς	εἶχε (καὶ ἀκόντων ἐπιστάντα σῴζειν
[23]	νὴ θεούς" φάναι τοῦτο μάλιστα	κἀμοί	ποτε τῶν Ζήνωνος ἤρεσκε δογμάτων·
[32]	καὶ> δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ	(καρ(	ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν ἂν
[29]	βεβλῆσθαι γὰρ τοὺς ἀστραγάλους ἀπέρχοιτο	καραδοκήσων	πόρρωθεν τὸ συμβησόμενον. ταῦτα γὰρ
[29]	ζητοῦντας, εἰ τὸ πάλλεσθαι τὴν	καρδίαν	καὶ τὸ χρῶμα τρέπεσθαι καὶ
[12]	δὲ πείσας τὸν ναύκληρον ἄχρι	Καρίας	διακομισθῆναι· καὶ διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις
[12]	χρησάμενος κατὰ θάλατταν. ἐκ δὲ	Καρίας	χρόνῳ πολλῷ περαιωθεὶς εἰς Αἴγυπτον,
[29]	ἡ κοιλία παρὰ τὰς μάχας,	κάρος	δὲ προσπίπτοι καὶ ἴλιγγος ἅμα
[10]	ας ἀπεργάζεται, τὴν ἀρετὴν ὥσπερ	καρπὸν	αὐτοφυῆ καὶ ἀγεώργητον ἐκφερούσας δίχα
[3]	διαλεκτικόν, εἰωθότα τοῖς λόγοις αὐτῶν	κατ'	ἀγορὰν σχολαζόντων ἑκάστοτε παρεῖναι καὶ
[49]	τὴν πόλιν, εὐθὺς οἶστρόν τινα	κατ'	(ἀλλήλων ἐνέβαλε τοῖς ἀνθρώποις, ἰδίᾳ
[32]	τοῖς πολίταις θέαμα σεμνότερον ἢ	κατ'	ἄνθρωπον ἐφάνη, καὶ τοῖς πολεμίοις
[9]	ὁμονοίᾳ, καὶ ὅτι τῷ πρώτῳ	κατ'	ἀρετὴν ἐδύναντο μὴ φθονεῖν, ἀλλὰ
[36]	καὶ πάλιν οὗτος ὁ λόγος	κατ'	αὐτοῦ πολὺς ἐξεφοίτησεν εἰς τοὺς
[28]	ἀπολέσαντες παραλελοίπασι τοῖς ἡττημένοις στῆσαι	κατ'	αὐτῶν τρόπαιον, αἰσχυνθεὶς πάλιν ἔγνω
[41]	γὰρ ἓξ τάλαντα τῷ Ἀράτῳ	κατ'	ἐνιαυτὸν ἀπέστελλεν. (ἠξίου δὲ τῶν
[24]	Ἀχαιοῖς, ὥστ' ἐπ> εὶ μὴ	κατ'	ἐνιαυτὸν ἐξῆν, παρ' ἐνιαυτὸν αἱρεῖσθαι
[14]	ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας, ἀλλὰ καὶ	κατ'	ἰδίαν οἱ φυγάδες εἰκόνα χαλκῆν
[20]	ἦν τῷ Διοκλεῖ πρότερον ἐντετυχηκὼς	κατ'	ὄψιν, ἀλλὰ τὴν μορφὴν αὐτοῦ
[26]	κατερχόμενον. ὁ δ' οὐχ ὅπλοις	κατὰ	βίαν, νόμῳ δ' ὑπ' ἀρετῆς
[38]	προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν αὐτοκράτωρ
[16]	παρόδων καὶ στρατειῶν ἐργασίας τε	κατὰ	γῆν (καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ
[24]	Ἀχαιῶν ἡγεμονίαν ἔχοντα πολέμου καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (οὕτω
[38]	δὲ καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν αὐτοκράτωρ ἡγεμὼν ἀναγορευθείς, οὐχ
[43]	τῶν δημιουργῶν ὁ Ἄρατος αὐτῷ	κατὰ	θάλατταν εἰς Πηγάς, λαθὼν τοὺς
[12]	κινδύνοις (αὖθις οὐκ ἐλάττοσι χρησάμενος	κατὰ	θάλατταν. ἐκ δὲ Καρίας χρόνῳ
[16]	ἐργασίας τε κατὰ γῆν (καὶ	κατὰ	θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον ποιεῖ
[24]	πολέμου καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν. (οὕτω δ' ἴσχυσεν ἐν
[32]	συνεισπεσὼν εἰς τὴν πόλιν ἐξελάσαι	κατὰ	κράτος, ἑπτακοσίους δ' (ἀπο( κτεῖναι.
[13]	εἰς δόσεις ὁ βασιλεὺς ὕστερον	κατὰ	μέρος ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν
[49]	φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη καὶ ἀναδύουσα,	κατὰ	μικρὸν ἀπεγύμνου καὶ (διέφαινεν αὐτοῦ
[51]	ἀπορρέων ἤδη τῆς αὐλῆς καὶ	κατὰ	μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ τῆς
[52]	βῆχα κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως	(κατὰ	μικρὸν εἰς φθόαν περαινόντων. οὐ
[47]	καὶ ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς	κατὰ	Πελοπόννησον πράγμασι· καὶ τὴν μὲν
[1]	τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων"	κατὰ	Πίνδαρον ὥσπερ σοί, πρὸς τὸ
[22]	λοιπὴ δύναμις τῷ Ἀράτῳ, δεχομένων	κατὰ	πύλας τῶν Κορινθίων προθύμως καὶ
[9]	θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ πολλὰ	κατὰ	ῥαχίας ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν ἤπειρον.
[45]	γλυκὺ γίνεται καὶ τὸ σκληρόν,	κατὰ	Σιμωνίδην, ὥσπερ ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ
[21]	αἵ τε κλίμακες προσετίθεντο, καὶ	κατὰ	σπουδὴν ὁ Ἄρατος ὑπερβιβάσας ἑκατὸν
[36]	ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως πρὸς τὰς	κατὰ	στόμα μάχας εὖ πεφυκώς, καὶ
[44]	Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ πλοίοις κομιζομένου	κατὰ	τάχος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι προεξαναστάντες
[17]	οὖσαν. (γενόμενος δὲ τῆς ὁδοῦ	κατὰ	τὴν ἐκτροπὴν τὴν ἄνω φέρουσαν,
[12]	τις εὐτυχία, Ῥωμαϊκῆς νεὼς παραβαλούσης	κατὰ	τὸν τόπον, ἐν ᾧ τὰ
[39]	γράψας τοῖς Ἀχαιοῖς, ἐγκλήματα πολλὰ	κατὰ	τοῦ Ἀράτου καὶ διαβολὰς ἔχουσαν·
[15]	πρὸς> ἀλλήλους, πολλὰ καὶ δυσχερῆ	κατὰ	τοῦ Ἀράτου τῷ Πτολεμαίῳ γράφοντες,
[39]	ἔχουσαν· γέγραφε δὲ κἀκεῖνος ἐπιστολὰς	κατὰ	τοῦ Κλεομένους, καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι
[32]	ἱέρειαν ἐξενεγκαμένην καὶ τρέπουσαν ἀεὶ	κατὰ	τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι
[2]	τῇ πόλει περίφοβος καὶ ἀβοήθητος,	κατὰ	τύχην ἔλαθεν εἰς οἰκίαν παρελθὼν
[20]	ὅμοιος δὲ τῷ Διοκλεῖ, προσῄει	κατὰ	τύχην. ὁ δὲ Τέχνων πρὸς
[49]	στρατηγοὺς τῶν Μεσσηνίων, εἰ νόμους	κατὰ	τῶν πολλῶν οὐκ ἔχουσιν, ἰδίᾳ
[49]	τῶν πολλῶν προεστῶτας, εἰ χεῖρας	κατὰ	τῶν τυραννούντων οὐκ ἔχουσιν. (ἐκ
[13]	περὶ δὲ τῆς Ἀριστράτου τοῦ	κατὰ	Φίλιππον ἀκμάσαντος ἐβουλεύσατο πολὺν χρόνον.
[12]	φίλων σὺν αὑτῷ Τιμάνθη, καὶ	καταβαλόντες	ἑαυτοὺς εἴς τινα (τόπον ὕλης
[28]	πολεμίους καὶ πολὺ πλείονας ἐκείνων	καταβαλόντες	ἢ σφῶν αὐτῶν ἀπολέσαντες παραλελοίπασι
[45]	μὲν τῶν ἐν Ἄργει τυράννων	καταβεβλημένας	ἀνέστησε, τὰς δὲ τῶν ἑλόντων
[25]	δι' ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ Χαριμένους	καταγνόντες.	αἰσθόμενος δ' ἐκεῖνος ὀργῇ κατεμήνυσε
[6]	εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων καὶ	καταδρομαῖς	ἐπ' ἀλλήλους· τὰς δὲ κλίμακας
[1]	περὶ σεαυτὸν οὔτε τῇ δυνάμει	καταισχύνεις,	ἀπέσταλκά σοι συγγραψάμενος, οὐχ ὡς
[6]	οὔσας ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας καὶ	κατακαλύψαντες	ἐφ' ἁμαξῶν προαπέστειλαν. ἐν τούτῳ
[20]	ἀλλὰ δήσαντες ἐφύλαττον ἐν οἰκίσκῳ	κατακεκλεισμένον·	αὐτοὶ δὲ παρεσκευάζοντο πρὸς τὴν
[8]	νωθὴς ὢν εἴτε μεθ' ἡμέραν	κατάκοπος	γεγονώς. τῶν δὲ τοῦ κηπουροῦ
[22]	καὶ ταλαιπώρως τὸ πρῶτον, οὐ	κατακρατῶν,	ἀλλ' ἀποπλανώμενος τοῦ τρίβου παντάπασιν
[5]	πολλοὶ καὶ τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο	κατακωλύειν	ὡς ἀπειρίᾳ πραγμάτων θρασυνόμενον. βουλευομένου
[33]	ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν Πειραιᾶ	καταλαβεῖν.	αὐτὸς δ' ἀρνούμενος ἐν τοῖς
[5]	αὐτοῦ χωρίον τι τῆς Σικυωνίας	καταλαβεῖν,	ὅθεν ὡρμημένος διαπολεμήσει πρὸς τὸν
[27]	πολλάκις καὶ φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας	καταλαμβάνειν	τὸ Ἄργος. ἅπαξ δὲ κλίμακας
[26]	ἐκείνων δὲ τῶν τὰς ἄκρας	καταλαμβανόντων	καὶ τοὺς δορυφόρους τρεφόντων καὶ
[2]	υἱὸν (αὐτοῦ) ἀνελεῖν Ἄρατον, (ἑπταετῆ	καταλελειμμένον.	ἐν δὲ τῇ περὶ τὴν
[29]	ὡς Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου	καταληφθεὶς	ἀποσφάττεται, τῶν δ' ἄλλων ἔπεσον
[12]	φθάσας ἀπέβη, καὶ τὴν ναῦν	καταλιπὼν	ἀπεχώρησε μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης, ἔχων
[4]	ἦσαν ἐλπίδες, ἔγνω δι' αὑτοῦ	καταλύειν	τὸν τύραννον. ~Πρώτοις δὲ κοινοῦται
[3]	τῶν θεωμένων ὡς τοῦτ' ἔγνωσαν	καταπατηθῆναι.	~Τοῦ δὲ Νικοκλέους τέσσαρας μῆνας
[9]	τῆς πόλεως, οἱ δὲ στρατιῶται	καταπαύσαντες	μετὰ τῶν Σικυωνίων τὸ πῦρ
[2]	θεῷ τινι τὸ παιδίον οἰομένη	καταπεφευγέναι	πρὸς αὐτήν, ἀπέκρυψεν ἔνδον, εἶτα
[17]	ἀνοίγειν· οἱ δ' ἔνδον ἀνέῳξαν	καταπλαγέντες.	οὕτω δὲ τοῦ τόπου κρατήσας,
[54]	τῆς ἀνοσιουργίας ταύτης τίνων διετέλεσε.	καταπολεμηθεὶς	μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων, ἐπέτρεψεν
[38]	ἐν ταῖς πράξεσι καταστρατηγῶν καὶ	καταπολιτευόμενος,	ἐν δὲ τοῖς ὑπομνήμασι λοιδορῶν
[26]	καὶ τὰς πύλας καὶ τοὺς	καταρράκτας	προβαλλομένων ὑπὲρ τῆς τοῦ σώματος
[26]	οἴκημα κατεδύετο μικρὸν ὑπερῷον, θύρᾳ	καταρρακτῇ	κλειόμενον· ἧς ὑπεράνω τὴν κλίνην
[3]	ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην διατριβὴν καὶ	κατασκευάσαντες	ἐπιβουλὴν ἀνεῖλον, Πασέαν δὲ τὸν
[25]	κεκτημένοις ἐπῆσαν ὑπὸ τοῦ τυράννου.	κατασκευάσας	οὖν ὁ Ἄρατος αὐτοῖς ἐν
[14]	ἡ διὰ τῶν χρημάτων τούτων	κατασκευασθεῖσα	τοῖς μὲν ἀπόροις πρὸς τοὺς
[20]	μὲν ὡς μετὰ τοῦ Διοκλέους	κατασκεψόμενος	τὸ τεῖχος, οὔπω δ' ἦν
[5]	δύο Σεύθαν τε καὶ Τέχνωνα	κατασκεψομένους	τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο
[6]	γυναίοις (διαλεγόμενος. ταῦτα δ' οἱ	κατάσκοποι	πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ πρὸς
[6]	ἁμαξῶν προαπέστειλαν. ἐν τούτῳ δὲ	κατασκόπων	τινῶν ἐν Ἄργει τοῦ Νικοκλέους
[35]	εἰς ἀγῶνα καὶ ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ	καταστάς,	ἐκράτησε τῇ χειροτονίᾳ καὶ τὸ
[2]	ἤδη δέ τινα τῆς πολιτείας	κατάστασιν	ἔχειν δοκούσης, Τιμοκλείδας μὲν ἀπέθανεν,
[32]	κατὰ τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας	καταστῆσαι	καὶ (παρελέσθαι τὸν λογισμόν. ὁ
[30]	μέγα φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως, καὶ	καταστήσας	ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ μεστὸς ἦν
[38]	οὓς αὐτὸς ἐν ταῖς πράξεσι	καταστρατηγῶν	καὶ καταπολιτευόμενος, ἐν δὲ τοῖς
[44]	πυθόμενος ταῦτα, καὶ δείσας μὴ	κατασχόντες	οἱ πολέμιοι τὸ Ἄργος ἀποκόψωσιν
[29]	μετὰ δυνάμεως βασιλικῆς παρεισπεσόντων καὶ	κατασχόντων	(τὰ πράγματα. τὸ μὲν οὖν
[6]	σκοταίους, φάσκοντας ὁδοιπόρους εἶναι, καὶ	καταυλισαμένους	αὐτόν τε συγκλεῖσαι καὶ τοὺς
[40]	αὐτῶν καὶ Κορινθίων ἐγένοντο πολλοὶ	καταφανεῖς	διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ πάλαι
[9]	ἤρθη δὲ φλὸξ μεγάλη καὶ	καταφανὴς	μέχρι Κορίνθου τῆς οἰκίας ἀναφθείσης,
[21]	ἡ δὲ νὺξ ἀνέφελος καὶ	καταφανής,	ὥστε καὶ φόβον τὰ ὅπλα
[47]	Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι. ~Τελευτήσαντος δ' Ἀντιγόνου,	καταφρονήσαντες	Αἰτωλοὶ τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὴν
[48]	Ἐπήρατον. ὡς δ' ἐκείνου μὲν	καταφρονουμένου	τελέως ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, τοῦ
[6]	μεθημερινοὺς τὰ τῆς φυγῆς ἐφόδια	καταχρώμενον.	~Οἱ μὲν οὖν οὕτω παραλογισθέντες
[23]	δ' ἀσφαλῶς ἐδόκει πάντ' ἔχειν,	κατέβαινεν	εἰς τὸ θέατρον ἀπὸ τῆς
[32]	τῶν θυρῶν τοῦ ἱεροῦ καὶ	κατέβλεψεν	εἰς τοὺς μαχομένους ἄνωθεν ἔχουσα
[22]	τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντες ἐτρέψαντο καὶ	κατεδίωξαν	ἄχρι τοῦ (σκεδασθῆναι περὶ τὴν
[48]	τὴν (σκηνὴν μετὰ τὸ δεῖπνον	κατεδίωξαν.	ἐφ' οἷς ὁ Φίλιππος ὀργισθείς,
[14]	λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ	κατεδουλοῦντο	καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς πατρίδας,
[26]	τῆς ἐρωμένης αὐτὸς εἰς οἴκημα	κατεδύετο	μικρὸν ὑπερῷον, θύρᾳ καταρρακτῇ κλειόμενον·
[50]	ὀχυρότητας (ἔχοντες. ἀλλ' οὐδένα τούτων	κατείληφας,	καὶ πάντες ἑκουσίως σοι ποιοῦσι
[14]	πόνῳ πολλῷ καὶ μεγάλαις πραγματείαις	κατειργάσατο	καὶ συνήρμοσε φιλίαν καὶ εἰρήνην
[41]	δ' ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο, καὶ	κατειρωνεύσασθαι	δόξαντος, ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν Σικυωνίαν
[29]	τοῖς πολεμίοις εὐθὺς ἐτρέψατο, καὶ	κατεῖχε	διώκων ᾗ μάλιστα φεύγειν ὑπενόει
[8]	εἶτα μᾶλλον (ἐπέτεινε παρερχομένων· καὶ	κατεῖχεν	ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς τὸ χωρίον,
[42]	τῇ πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ	κατεῖχον	οἱ πολῖται, δεόμενοι καὶ προήσεσθαι
[26]	πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει καὶ	κατεκάλει	τὸν θαυμαστὸν (τύραννον, ὥσπερ ἑρπετὸν
[26]	ἡ τῆς ἐρωμένης μήτηρ ὑφαιροῦσα	κατέκλειεν	εἰς ἕτερον οἴκημα, καὶ πάλιν
[44]	ἐπέθεντο τοῖς τοῦ Κλεομένους καὶ	κατέκλεισαν	εἰς τὴν ἀκρόπολιν, ὁ δὲ
[43]	πολλοὺς ὑποδεχόμενος τὸν Ἄρατον ἐπάνω	κατέκλινεν	ἑαυτοῦ, καὶ μετὰ μικρὸν αἰτήσας
[37]	μέσῳ λαβὼν χαράδραν ἐπέστησε καὶ	κατεκώλυσε	(διαβῆναι τοὺς ὁπλίτας· ὁ δὲ
[40]	αὐτοῦ καὶ διώξαντες ὡς οὐ	κατέλαβον,	μετεπέμψαντο τὸν Κλεομένη καὶ παρέδοσαν
[31]	ὡς μέντοι παρελθόντες ἐξαίφνης Πελλήνην	κατέλαβον,	οὐκέτ' ἦν ὁ αὐτός, οὐδ'
[9]	καὶ ὁμοῦ τι πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει.	κατελθόντες	δ' οἱ πλεῖστοι πένητες, ὧν
[3]	διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ὀνομάτων ἁμιλλησάμενος	κατέλιπε.	(Χρόνῳ δ' ὕστερον Ἀβαντίδαν μὲν
[51]	καὶ δεομένου συστρατεύειν, ἀπείπατο καὶ	κατέμεινε,	δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης πονηρᾶς ἀφ'
[11]	παραδείγμασιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐπεὶ	κατέμειξε	τοῖς Ἀχαιοῖς ἑαυτὸν καὶ τὴν
[25]	καταγνόντες. αἰσθόμενος δ' ἐκεῖνος ὀργῇ	κατεμήνυσε	τοὺς ἄνδρας ἤδη βαδίζοντας ἐπὶ
[43]	ὢν νέος ὁ Ἀντίγονος, ὡς	κατενόησε	τὴν φύσιν τοῦ ἀνδρὸς μηδὲν
[31]	συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη νενικημένοι, καὶ	κατεπίμπλασαν	ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας τοὺς συνισταμένους
[39]	περὶ τὸ Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω	κατεπλάγησαν,	ὥστε πέμπειν εὐθὺς ἐφ' ἡγεμονίᾳ
[44]	δ' Ἀριστόμαχον ἐν Κεγχρεαῖς στρεβλώσαντες	κατεπόντισαν,	ἐφ' ᾧ καὶ μάλιστα κακῶς
[26]	(τύραννον, ὥσπερ ἑρπετὸν ἐκ φωλεοῦ	κατερχόμενον.	ὁ δ' οὐχ ὅπλοις κατὰ
[25]	ἀφισταμένου πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα	κατεσκευακὼς	τοῖς Ἀχαιοῖς, ὡς ἐν εἰρήνῃ
[23]	(τύχην. ὡς δ' ἐπαύσαντο καὶ	κατέστησαν,	συναγαγὼν ἑαυτὸν διεξῆλθε λόγον ὑπὲρ
[32]	ἱερῷ καθεζομένη τῆς Ἀρτέμιδος, οὗ	κατέστησεν	αὐτὴν ὁ (ἐπιλεκτ( άρχης, ἑλὼν
[54]	γενόμενον. τοῦτον Αἰμίλιος ἐθριάμβευσε· καὶ	κατέστρεψεν	ἐνταῦθα τῆς Ἀντιγονικῆς βασιλείας ἡ
[12]	τοὺς θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια καὶ	κατέσχε.	μετὰ δ' ἡμέρας οὐ πολλὰς
[21]	ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη καὶ	κατέσχε	τήν τε (πόλιν αὐτὴν καὶ
[17]	δὲ τοῦ τόπου κρατήσας, οὐ	κατέσχεν	αὑτόν, ἀλλ' ἔπινε παίζων ὑπὸ
[41]	εὐθὺς τὴν Σικυωνίαν ἐπόρθει καὶ	κατέφθειρε,	καὶ προσεκάθητο τῇ πόλει τρεῖς
[34]	ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις, (καὶ ὅλως	κατεφρόνει	τῶν Μακεδόνων. διὸ καὶ κρατηθέντος
[20]	αὐτοῦ καὶ τὸ εἶδος δοκῶν	κατέχειν,	ἐξ ὧν ὁ Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν
[16]	κύριον ποιεῖ καὶ ἄρχοντα τὸν	κατέχοντα	φρουρᾷ τὸ χωρίον, ὥστε μὴ
[9]	τὴν πρᾶξιν ἡ τύχη διεφύλαξε.	(Κατήγαγε	δὲ φυγάδας, τοὺς μὲν ὑπὸ
[47]	ὀρέγοντες εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο καὶ	κατῆγον	ἐπὶ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις τὸν
[35]	Ἀχαιοὺς γενέσθαι, τοῦ μὲν Ἀράτου	κατηγόρει	πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς καὶ
[35]	συνάψαι τὸν Ἀριστόμαχον, ὑπὸ Λυδιάδου	κατηγορήθη,	καὶ περὶ τῆς στρατηγίας εἰς
[30]	ἐξενεγκάμενος ἔχθραν καὶ πολλάκις αὐτοῦ	κατηγορήσας	ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀπερρίφη καὶ
[40]	πολλῶν καὶ λοιδορουμένων αὐτῷ καὶ	κατηγορούντων,	εὖ πως καθεστῶτι τῷ προσώπῳ
[29]	πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν εἰς Κεγχρεὰς	κατῆλθεν,	ἐκκαλούμενος δι' ἀπάτης τὸν Ἀρίστιππον
[18]	εἷς αὐτῶν Ἐργῖνος ἐπιφοιτῶν ἡσυχῇ	(κατήλλαττεν.	ἐκ δὲ τούτου γενόμενος τῷ
[8]	σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ δ' ὥρα	κατήπειγεν,	ἤδη φθεγγομένων ἀλεκτρυόνων καὶ ὅσον
[13]	μεθ' ἑαυτοῦ κομίζων εἰς Πελοπόννησον	κατῆρε,	τὰ δὲ λοιπὰ διελὼν εἰς
[53]	ὁ> τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος	κατήρχετο	θυηπόλος, τῆς δὲ δευτέρας ὁ
[12]	καὶ πολλὴν θάλασσαν ἐκ πελάγους	κατιοῦσαν	ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος μόλις
[45]	παρ' Ἀντιγόνου δωρεὰν λαβόντων καὶ	κατοικίζειν	ἐγνωκότων, αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς καὶ
[40]	αὐτῷ τῶν τὴν λεγομένην Ἀκτὴν	κατοικούντων	καὶ τὰς πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου
[53]	Ἀράτου ἀμφ' ὁσίῃ θαλίῃ τε	κατοιχομένοιο	ἄνακτος; ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ'
[28]	καθ' αὑτόν, ὡς ἀπιστῶν τῷ	κατορθώματι	καὶ φοβηθείς, ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς
[21]	περιχαρὴς διὰ τὸ λανθάνειν ὡς	κατορθῶν.	(καί πως ἔτι πρόσωθεν αὐτοῖς
[10]	διὸ καὶ πολλὰ τῶν ἀνελπίστων	κατορθώσας	ἐν οἷς ἐτόλμησεν, οὐκ ἐλάττονα
[19]	ἐκείνοις μὲν ἑξήκοντα τάλαντα δώσειν	κατορθώσας	ὡμολόγησεν, ἢν δ' ἀποτύχῃ, σωθῇ
[22]	καὶ μαχομένων, ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος ἐχώρει	κάτω,	καὶ κραυγὴ περιήχει διὰ τὴν
[8]	τῶν δὲ τοῦ κηπουροῦ κυναρίων	κάτωθεν	ἐκκαλουμένων αὐτόν, ὑπεφθέγγετο τυφλὸν καὶ
[21]	καὶ φῶτα πολλὰ τὰ μὲν	κάτωθεν	ἤδη, τὰ δ' ἄνωθεν ἀπὸ
[8]	αὐτοῦ· καὶ προσδεξάμενος ἔτι τῶν	κάτωθεν	ὀλίγους, ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ
[7]	(εἶναι πλησίον τοῦ τείχους. ἐνταῦθα	Καφισίας	ἀπήντησεν αὐτῷ, τῶν μὲν κυναρίων
[6]	κελευσθέντες περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ καὶ	Καφισίας	ὑπ' αὐτοῦ μετὰ τεσσάρων ἄλλων
[47]	πρὸς τὸν πόλεμον, ἡττᾶται (περὶ	Καφύας·	καὶ θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας, οὕτως
[44]	δοῦναι. (Τὸν δ' Ἀριστόμαχον ἐν	Κεγχρεαῖς	στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ' ᾧ καὶ
[23]	δὲ τῆς ἄκρας ἁλισκομένης εἰς	Κεγχρεὰς	διεξέπεσεν. ὕστερον δὲ λέγεται σχολάζων
[29]	κελεύσας πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν εἰς	Κεγχρεὰς	κατῆλθεν, ἐκκαλούμενος δι' ἀπάτης τὸν
[29]	εἰς Κόρινθον ἤδη σκοταῖος ἐκ	Κεγχρεῶν	ὑποστρέψας, καὶ τὰς ὁδοὺς φυλακαῖς
[19]	τῷ Αἰγίᾳ τὰ ἑξήκοντα τάλαντα	κεῖσθαι	τοῖς περὶ τὸν Ἐργῖνον, ὁ
[17]	Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος παρ' ἡλικίαν· καὶ	κεκλεισμένην	τὴν πύλην εὑρών, ἔκοπτε τῇ
[36]	ἤδη παρακμάζοντι τῷ θυμῷ καὶ	κεκολασμένῃ	τῇ φιλοτιμίᾳ συνεστηκώς, καὶ νομίζων,
[17]	ἐπὶ τὴν θέαν ἐν φορείῳ	κεκοσμημένῳ	βασιλικῶς, ἀγαλλομένην τε τῇ τιμῇ
[4]	καὶ (παρ' ἡλικίαν ἀσφαλεστέρᾳ γνώμῃ	κεκραμένον.	ὅθεν οἵ τε φυγάδες μάλιστα
[23]	τῆς περὶ τὸ σῶμα (βαρύτητος	κεκρατῆσθαι.	τῶν δ' ἀνθρώπων ἅμα τῷ
[25]	κεκτῆσθαι, καὶ ζημίαι μεγάλαι τοῖς	κεκτημένοις	ἐπῆσαν ὑπὸ τοῦ τυράννου. κατασκευάσας
[36]	οὐχ ὑπαρχόντων ἐκτᾶτο δόξαν, αὑτῷ	κεκτημένῳ	φυλακτέον εἶναι διὰ τῆς εὐλαβείας.
[25]	δ' οὐκ εἶχον, ἀλλ' ἀπείρητο	κεκτῆσθαι,	καὶ ζημίαι μεγάλαι τοῖς κεκτημένοις
[13]	τῷ πρὸς τοὺς (τυράννους ἐξαγόμενον	κελεύειν	καθαιρεῖν. τὸν οὖν ζωγράφον Νεάλκη
[7]	δὲ τοὺς πλείστους γενομένους καὶ	κελεύοντας	ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν ὁ Ἄρατος, ὡς
[7]	ἀπέστελλον Τέχνωνα πρὸς Ἄρατον ἐπείγεσθαι	κελεύοντες.	~Ἦν δ' οὐ πολὺ διάστημα
[35]	ὑπακούσαντος δὲ τοῦ Ἀριστομάχου καὶ	κελεύσαντος	αὐτῷ πεντήκοντα τάλαντα πέμψαι τὸν
[29]	ἐκ παραγγέλματος (στρατιάν. καὶ σιτία	κελεύσας	πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν εἰς Κεγχρεὰς
[21]	ἄνδρας, τοὺς δ' ἄλλους ἕπεσθαι	κελεύσας	ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς
[6]	ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου πύργον, ἐκεῖ	κελευσθέντες	περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ καὶ Καφισίας
[17]	πύλην εὑρών, ἔκοπτε τῇ βακτηρίᾳ	κελεύων	ἀνοίγειν· οἱ δ' ἔνδον ἀνέῳξαν
[40]	τῶν Κορινθίων ἀθορύβως διαλεγόμενος καὶ	κελεύων	πρὸς τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν, ὡς
[34]	εἰς Κόρινθον, ἐξίστασθαι τῆς πόλεως	κελεύων	τοὺς Ἀχαιούς, ἐπειδή< περ> Ἄρατος
[30]	νέος καὶ λόγους ψευδεῖς καὶ	κενοὺς	λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς μακαρίου
[50]	εἰ δὲ βασιλέως, ἀμφοτέρων τῶν	κεράτων	τὸν βοῦν καθέξεις" αἰνιττόμενος τὴν
[21]	δὲ τέταρτος πληγεὶς ξίφει τὴν	κεφαλήν,	ἔφυγε βοῶν ἔνδον εἶναι τοὺς
[52]	καὶ θαυμάσαντος, ταῦτα" εἶπεν ὦ	Κεφάλων	τἀπίχειρα τῆς βασιλικῆς φιλίας. ~Οὕτω
[44]	ἄνθρωπον οὐ πονηρόν, ἀλλὰ καὶ	κεχρημένον	ἐκείνῳ καὶ πεπεισμένον ἀφεῖναι τὴν
[17]	γέρων καὶ τηλικαύταις πραγμάτων μεταβολαῖς	κεχρημένος,	ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ προσαγορεύων (τοὺς
[16]	πρᾶξιν, οὐ Σικυωνίων οὐδ' Ἀχαιῶν	κηδόμενος,	ἀλλὰ κοινήν τινα τῆς Ἑλλάδος
[7]	ἤδη δὲ δυομένης περὶ τὸν	κῆπον	(εἶναι πλησίον τοῦ τείχους. ἐνταῦθα
[8]	οὐ πολὺ διάστημα ἀπὸ τοῦ	κήπου	πρὸς τὸ τεῖχος καὶ τὸν
[6]	εὔζωνος, οὓς ἔδει πρὸς τὸν	κηπουρὸν	ἀφικέσθαι σκοταίους, φάσκοντας ὁδοιπόρους εἶναι,
[7]	ἔφθη γὰρ ἀποπηδήσαντα τὸν δὲ	κηπουρὸν	ἐγκεκλεικώς. ἀθύμους δὲ τοὺς πλείστους
[8]	κατάκοπος γεγονώς. τῶν δὲ τοῦ	κηπουροῦ	κυναρίων κάτωθεν ἐκκαλουμένων αὐτόν, ὑπεφθέγγετο
[5]	προσελθόντας ἐργῶδες εἶναι φάσκοντες ὑπὸ	κηπουροῦ	τινος κυναρίων, μικρῶν μέν, ἐκτόπως
[39]	ἀλλήλους κακῶς λεγόντων. (Ἐκ τούτου	κήρυκα	πέμψας ὁ Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα
[8]	πρίν γε δὴ προελθὼν ὁ	κῆρυξ	εἶπεν, ὡς Ἄρατος ὁ Κλεινίου
[53]	ἔχων· μέλη δ' ᾔδετο πρὸς	κιθάραν	ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον
[35]	εἶναι μᾶλλον ἢ μιᾶς πόλεως	κινδυνεύοντα	(καὶ μισούμενον τύραννον. ὑπακούσαντος δὲ
[12]	ἄχρι Καρίας διακομισθῆναι· καὶ διεκομίσθη	κινδύνοις	(αὖθις οὐκ ἐλάττοσι χρησάμενος κατὰ
[20]	δὲ τὴν ἀπάτην καὶ τὸν	κίνδυνον,	διὰ νεύματος ἐδήλωσε τῷ Τέχνωνι
[3]	τῷ Ἀράτῳ καὶ διαφυγόντι τὸν	κίνδυνον,	εὐθὺς μὲν ἐνεφύετο καὶ συνηύξετο
[7]	ταύτῃ προσερχομένης εἰς τὸν ἔσχατον	(κίνδυνον	ἦλθον. ὡς δὲ κἀκείνην διέφυγον
[31]	πρὶν ἢ πάντας πυθέσθαι τὸν	κίνδυνον,	οἱ πρῶτοι περὶ τὰς πύλας
[5]	δύναιτο κρύφα καὶ πρὸς ἕνα	κίνδυνον	ὀξέως τὸ πᾶν ἀναρρῖψαι μᾶλλον
[19]	τοῦ ἀνδρός, ὠνουμένου χρημάτων τοσούτων	κίνδυνον	τηλικοῦτον καὶ τὰ τιμιώτατα δοκοῦντα
[8]	τείχει προσβαλόντων, χαλεπὸς ἦν ὁ	κίνδυνος	καὶ μῆκος ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων
[42]	τὸν Ἄρατον ἐκάλουν. ἦν δὲ	κίνδυνος,	τοῦ Κλεομένους πρὸς τῇ πόλει
[41]	πατρίδος ἐν τοσούτῳ σάλῳ καὶ	(κινδύνῳ	διαφερόμενος. καὶ γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου
[20]	σημεῖα τῆς μορφῆς τῇ ὁμοιότητι	κινηθείς,	ἠρώτησε τὸν ἄνθρωπον εἴ (τι
[32]	ἀποκεῖσθαι χρόνον ἄψαυστον, ὅταν δὲ	κινηθὲν	ὑπὸ τῆς ἱερείας ἐκφέρηται, μηδένα
[52]	ἐν τῷ σώματι καὶ βῆχα	κινούντων	ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως (κατὰ μικρὸν
[2]	ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν ἄρχοντα καὶ	Κλεινίαν,	ἄνδρας ἐνδόξους τὰ μάλιστα καὶ
[2]	Πασέου τυραννίδα πράττων ἑαυτῷ τὸν	Κλεινίαν	ἀπέκτεινε, καὶ τῶν φίλων καὶ
[2]	μὲν Ἀβαντίδου, Προφάντῳ δὲ τῷ	Κλεινίου	ἀδελφῷ γεγαμημένης, ὄνομα (Σωσοῦς. αὕτη
[8]	κῆρυξ εἶπεν, ὡς Ἄρατος ὁ	Κλεινίου	παρακαλεῖ τοὺς πολίτας ἐπὶ τὴν
[26]	κατεδύετο μικρὸν ὑπερῷον, θύρᾳ καταρρακτῇ	κλειόμενον·	ἧς ὑπεράνω τὴν κλίνην ἐπιτιθεὶς
[23]	γενέσθαι, καὶ τῶν πυλῶν τὰς	κλεῖς	ἀπέδωκε, τότε πρῶτον ἀπὸ τῶν
[42]	αὐτοῦ, καὶ τὴν οἰκίαν τῷ	Κλεομένει	δωρεὰν ἔδωκαν. ~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου
[35]	τὴν στρατείαν ἀπαγορεύων καὶ τῷ	Κλεομένει	θράσος ἔχοντι καὶ παραβόλως αὐξανομένῳ
[38]	δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν, εἶξαι τῷ	Κλεομένει,	καὶ μὴ πάλιν τὴν Πελοπόννησον
[40]	ἐγένοντο πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ	Κλεομένει,	καὶ πάλαι πρὸς τὸ κοινὸν
[36]	βοηθήσας ὤκνει μὲν ἁψιμαχοῦντι τῷ	Κλεομένει	λαβὴν παρασχεῖν, καὶ τοῖς Μεγαλοπολίταις
[40]	ὡς οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν	Κλεομένη	καὶ παρέδοσαν τὴν πόλιν, οὐδὲν
[39]	πέμπειν εὐθὺς ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν	Κλεομένη	καλοῦντες (εἰς Ἄργος. ὁ δ'
[39]	καὶ χλευασμὸν αὑτοῦ φήσας ὁ	Κλεομένης	ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψας τοῖς Ἀχαιοῖς,
[38]	πόλεσι, (συμμάχους ὑποκοριζόμενον. εἰ δὲ	Κλεομένης	ἦν λεγέσθω γὰρ οὕτως παράνομος
[38]	εὐγένειαν. (καὶ μέν> τοι καὶ>	Κλεομένης	ᾔτει τὴν ἀρχὴν παρὰ τῶν
[41]	ἐν Κορίνθῳ καὶ οἰκίας, ὁ	Κλεομένης	ἥψατο μὲν οὐδενός, οὐδ' ἄλλον
[46]	ἀνελόντων τοὺς πολίτας. ~Ἐκ τούτου	Κλεομένης	μὲν ἡττηθεὶς μάχῃ μεγάλῃ περὶ
[39]	(Ἐκ τούτου κήρυκα πέμψας ὁ	Κλεομένης	πόλεμον προεροῦντα τοῖς Ἀχαιοῖς, μικροῦ
[44]	εἰς τὴν ἀκρόπολιν, ὁ δὲ	Κλεομένης	πυθόμενος ταῦτα, καὶ δείσας μὴ
[37]	πλατειῶν, ἐν οἷς ἐπιθεμένου τοῦ	Κλεομένους,	ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνισάμενος τὸν κάλλιστον
[38]	πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ	Κλεομένους	ἐπιβαίνοντος οὐδ' ἐμπλεκομένου ταῖς πολιτικαῖς
[35]	κωλύσας, περὶ τὸ Παλλάντιον τοῦ	Κλεομένους	ἐπιφανέντος αὐτοῖς, μάχην συνάψαι τὸν
[36]	τὸ Λύκαιον ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ	Κλεομένους	ἔφευγε, καὶ πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε
[39]	δὲ κἀκεῖνος ἐπιστολὰς κατὰ τοῦ	Κλεομένους,	καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι,
[44]	Ἀργεῖοι προεξαναστάντες ἐπέθεντο τοῖς τοῦ	Κλεομένους	καὶ κατέκλεισαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν,
[39]	Μαντίνειαν, πάλιν ἑλόντος αὐτὴν τοῦ	Κλεομένους,	καὶ μάχῃ μεγάλῃ περὶ τὸ
[36]	ἐπέπεσε Μαντινεῦσι, συμμάχοις οὖσι τοῦ	Κλεομένους.	καὶ τὴν πόλιν ἑλών, φρουρὰν
[44]	ἀγῶνες ἦσαν, εὖ πεφραγμένου τοῦ	Κλεομένους	(καὶ τῶν Κορινθίων ἀμυνομένων προθύμως.
[38]	ὑφορώμενον τὸ θράσος τὸ τοῦ	Κλεομένους,	κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ
[38]	ἄγοντος αὐτοὺς καὶ φέροντος (τοῦ	Κλεομένους.	ὁμοίως δὲ καὶ Φύλαρχος ἱστόρηκε
[38]	μάχην ἔθετο πρὸς Μεγιστόνουν τὸν	Κλεομένους	πατρῳόν, ἐν ᾗ κρατήσας τριακοσίους
[42]	ἐκάλουν. ἦν δὲ κίνδυνος, τοῦ	Κλεομένους	πρὸς τῇ πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν.
[38]	ἐνθουσιᾷ γὰρ ὅταν ἅψηται τοῦ	Κλεομένους	ὑπ' εὐνοίας, καὶ καθάπερ ἐν
[40]	ἀναπηδήσας ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ	Κλεοπάτρῳ	τῷ ἄρχοντι τῆς φρουρᾶς διακελευσάμενος
[10]	χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις,	κλέψαι	δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι κρύφα
[18]	μισθοφορῶν διέτριβεν. (οἱ δὲ τρεῖς	κλέψαντες	βασιλικὸν χρυσίον, ἦλθον εἰς Σικυῶνα
[29]	αὐτοῦ μὴ παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς	Κλεωναίοις.	ὃ καὶ συνέβη· παρῆν γὰρ
[29]	τὸν Ἀρίστιππον ἐπιβουλεύειν μὲν ταῖς	Κλεωναῖς,	φοβεῖσθαι δ' ἐκεῖνον ἐν Κορίνθῳ
[28]	ἀγῶνα τῶν Νεμείων ἤγαγεν ἐν	Κλεωναῖς,	ὡς πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον
[29]	ἀλλὰ καὶ παρελθόντας εἰς τὰς	Κλεωνὰς	ἔτι νυκτὸς οὔσης καὶ συνταξαμένους
[28]	διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος, προσηγάγετο τὰς	Κλεωνὰς	τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ τὸν ἀγῶνα
[2]	ἐκ τυράννου μεταβάλλουσα, μέχρι οὗ	Κλέωνος	ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν ἄρχοντα καὶ
[21]	ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς	κλίμακας	ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ τῆς πόλεως
[7]	τῷ τείχει καὶ (προσήρεισαν τὰς	κλίμακας	ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων δὲ τῶν πρώτων,
[6]	ἦν ἄλλῃ παρελθεῖν. τὰς δὲ	κλίμακας	διαλυτὰς οὔσας ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας
[6]	καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους· τὰς δὲ	κλίμακας	Εὐφράνωρ ὁ μηχανοποιὸς ἀναφανδὸν ἐπήξατο,
[27]	καταλαμβάνειν τὸ Ἄργος. ἅπαξ δὲ	κλίμακας	προσθεὶς μετ' ὀλίγων ἐπὶ τὸ
[7]	αὐτοῖς. ἅμα δὲ τοὺς τὰς	κλίμακας	φέροντας προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο
[21]	φύλακας. (ἅμα δ' αἵ τε	κλίμακες	προσετίθεντο, καὶ κατὰ σπουδὴν ὁ
[26]	(ταραχωδῶς καὶ περιφόβως. τὸ δὲ	κλιμάκιον	ἡ τῆς ἐρωμένης μήτηρ ὑφαιροῦσα
[33]	τῷ Πειραιεῖ προσβαλόντα καὶ τῆς	κλίμακος	συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν καὶ καλεῖν
[8]	κίνδυνος καὶ μῆκος ἐλάμβανε, τῶν	κλιμάκων	κραδαινομένων, εἰ μὴ καθ' ἕνα
[21]	γυμνοῖς τοῖς ποσὶν ἀντιλαμβανόμενοι τῶν	κλιμάκων·	ὁ δ' Ἐργῖνος ἑπτὰ λαβὼν
[5]	τὸ δ' (ἔξωθεν ὕψος ὑπὸ	κλιμάκων	οὐ πάνυ ἀνέφικτον. ὡς δὲ
[7]	εἶχον αὐτοῦ πτήξαντες ἐπὶ τῶν	κλιμάκων,	τούτους μὲν οὐ χαλεπῶς ἔλαθον,
[26]	καταρρακτῇ κλειόμενον· ἧς ὑπεράνω τὴν	κλίνην	ἐπιτιθεὶς ἐκάθευδεν, ὡς εἰκὸς καθεύδειν
[34]	δὲ δι' ἀρρωστίαν τινὰ μακρὰν	κλινήρης	ὑπάρχων, ὅμως ἐν φορείῳ κομιζόμενος
[6]	πάντων ὡς ἔπος εἰπεῖν τότε	κλωπείαις	χρωμένων καὶ καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους·
[29]	τῶν Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο μὲν ἡ	κοιλία	παρὰ τὰς μάχας, κάρος δὲ
[29]	τὸ χρῶμα τρέπεσθαι καὶ τὴν	κοιλίαν	ἐξυγραίνεσθαι παρὰ τὰ φαινόμενα δεινὰ
[10]	πολιτικός, μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος εἰς τὰ	κοινὰ	μᾶλλον τῶν ἰδίων, πικρῶς μισοτύραννος,
[41]	τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμὼν ἀναγορευθῆναι καὶ	κοινῇ	(μετ' αὐτῶν φυλάσσειν τὸν Ἀκροκόρινθον.
[14]	πολίταις. (ἐφ' οἷς οὐ μόνον	κοινῇ	σύμπαντες οἱ πολῖται τιμὰς ἀπέδοσαν
[52]	πάθος ὡς δή τινα νόσον	κοινὴν	καὶ συνήθη νοσῶν διήντλει· πλὴν
[16]	Σικυωνίων οὐδ' Ἀχαιῶν κηδόμενος, ἀλλὰ	κοινήν	τινα τῆς Ἑλλάδος ὅλης τυραννίδα,
[24]	ὅλου τινὸς μεγάλου μέρη γενόμεναι	κοινῆς	προνοίας τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν δὲ τοὺς
[38]	(καὶ ἀκόντων ἐπιστάντα σῴζειν τὸ	κοινόν,	ἀπεγνωκότα δὲ> τὰ πράγματα καὶ
[24]	μὲν ὑπὸ τῶν διασπώντων τὸ	κοινόν,	αὔξεσθαι δ' ὑπ' ἀλλήλων, ὅταν
[40]	Κλεομένει, καὶ πάλαι πρὸς τὸ	κοινὸν	ἰδίων ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν (ὑπούλως ἔχοντες.
[26]	τῷ τυχόντι, τῶν πώποτε τυράννων	κοινὸς	ἀποδεδειγμένος ἐχθρός, ἄχρι τῆς τήμερον
[42]	ἤδη καὶ παῖδες, ὥσπερ πατρὸς	κοινοῦ	καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι καὶ δακρύοντες.
[5]	καταλύειν τὸν τύραννον. ~Πρώτοις δὲ	κοινοῦται	τὴν γνώμην Ἀριστομάχῳ καὶ Ἐκδήλῳ.
[11]	ἀρχόντων, ὅτι καίπερ συμβολὰς τῷ	κοινῷ	μεγάλας δεδωκὼς τὴν ἑαυτοῦ δόξαν
[24]	δι' ἀλλήλων, ὥσπερ ἐνδεδεμένας τῷ	κοινῷ	συμφέροντι, καὶ καθάπερ τὰ μέρη
[10]	ὅρῳ καὶ φιλίας ἀεὶ τῷ	κοινῷ	συμφέροντι χρώμενος. ὅθεν οὐχ οὕτως
[10]	συμ> μεταβαλλόμενος, ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ	κοινωνίας	πόλεων καὶ συνεδρίου καὶ θεάτρου
[8]	ἐπέρρωσεν, οἰομένους τὸν κυνηγὸν ἐπικρύπτειν	κοινωνοῦντα	τῇ πράξει, εἶναι δὲ πολλοὺς
[20]	οὐ συνειδὼς τὴν πρᾶξιν οὐδὲ	κοινωνῶν,	ὅμοιος δὲ τῷ Διοκλεῖ, προσῄει
[43]	μὲν ἄλλους ἠσπάσατο μετρίως καὶ	κοινῶς,	ἐκεῖνον δὲ καὶ περὶ τὴν
[30]	ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι. καὶ καθάπερ τῷ	κόκκυγί	φησιν Αἴσωπος ἐρωτῶντι τοὺς λεπτοὺς
[40]	ἐν Κορίνθῳ πειρώμενος ἀναζητεῖν καὶ	κολάζειν,	ἐξηγρίαινε τὸ πλῆθος, ἤδη νοσοῦν
[34]	δεδεμένος. πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα	κολακείας	τῆς πρὸς Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν
[29]	σκώμματα καὶ βωμολοχίας παρείλετο τῶν	κολακευόντων	τοὺς τυράννους καὶ διεξιόντων ἐκείνοις
[34]	Μακεδονίας ναῦν ἔπεμψεν, ἐφ' ἧς	(κομι(	σθήσεται πρὸς αὐτὸν ὁ Ἄρατος
[29]	καὶ σιτία κελεύσας πλειόνων ἡμερῶν	κομίζειν	εἰς Κεγχρεὰς κατῆλθεν, ἐκκαλούμενος δι'
[32]	ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν ἂν	κομίζηται.	τοῦτο δὴ τότε τὴν ἱέρειαν
[12]	εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ μέντοι	κομιζόμενα	καὶ τὴν ναῦν καὶ τοὺς
[33]	καὶ πολὺν χρόνον ἐν φορείῳ	κομιζόμενος	ἐποιεῖτο τὰς στρατείας. ~Ἀντιγόνου δ'
[34]	κλινήρης ὑπάρχων, ὅμως ἐν φορείῳ	κομιζόμενος	ὑπήντησε τῇ πόλει πρὸς τὴν
[44]	εἰς Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ πλοίοις	κομιζομένου	κατὰ τάχος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι
[20]	Ἐργῖνον, χρυσίον τε τῷ Διονυσίῳ	κομίζοντα	καὶ δεησόμενον αὐτοῦ σιωπᾶν. ὁ
[25]	περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ παρημελημένα	(κομίζουσιν	εἰς Ἄργος ἀπέστειλε. Χαριμένους δὲ
[13]	τεσσαράκοντα μὲν εὐθὺς μεθ' ἑαυτοῦ	κομίζων	εἰς Πελοπόννησον κατῆρε, τὰ δὲ
[43]	ἐκέλευσε προσχωρεῖν ἐγγυτέρω, καὶ δάπιδος	κομισθείσης	ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον οἱ παῖδες,
[53]	ἀσέβημα καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης.	(κομισθείσης	δὲ τῆς μαντείας, οἵ τ'
[34]	(ἀπέθανεν· ἔτυχε δὲ τῶν γραμμάτων	κομισθέντων	παρὼν αὐτὸς ἐν Κορίνθῳ, καὶ
[3]	λόγον ἐσπούδασε· καίτοι (γέγονε( ναι)	κομψότερος	εἰπεῖν ἢ δοκεῖ τισιν ἐκ
[23]	καὶ τῷ προσώπῳ διὰ τὸν	κόπον	καὶ τὴν ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος, ὥστε
[40]	καὶ διαρρυέντων. αἰσθόμενοι δ' οἱ	Κορίνθιοι	μετ' ὀλίγον τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ
[42]	ἄλλων ὁμήρων. ἐφ' οἷς οἱ	Κορίνθιοι	χαλεπῶς φέροντες, τά τε χρήματα
[23]	πράξει πρέποντα, καὶ συνέπεισε τοὺς	Κορινθίους	Ἀχαιοὺς γενέσθαι, καὶ τῶν πυλῶν
[23]	οἷς (ἔμελλε χρῆσθαι πρὸς τοὺς	Κορινθίους.	ἐπιστήσας δὲ ταῖς παρόδοις ἑκατέρωθεν
[40]	ὑπεκδύς, καὶ τοῖς ἀπαντῶσι τῶν	Κορινθίων	ἀθορύβως διαλεγόμενος καὶ κελεύων πρὸς
[44]	πεφραγμένου τοῦ Κλεομένους (καὶ τῶν	Κορινθίων	ἀμυνομένων προθύμως. ἐν τούτῳ δ'
[40]	ἀλλὰ καὶ Σικυωνίων αὐτῶν καὶ	Κορινθίων	ἐγένοντο πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ
[44]	τοὺς πολεμίους. καὶ περὶ τὴν	Κορινθίων>	πόλιν ἀγῶνες ἦσαν, εὖ πεφραγμένου
[45]	ἐπέφερον, οἷον ὅτε τὴν μὲν	Κορινθίων	πόλιν Ἀντιγόνῳ δωρεὰν ἔδωκαν ὥσπερ
[16]	ἑκάστοτε πέδας τῆς Ἑλλάδος τὴν	Κορινθίων	πόλιν προσαγορεύειν. ~Πᾶσι μὲν οὖν
[22]	Ἀράτῳ, δεχομένων κατὰ πύλας τῶν	Κορινθίων	προθύμως καὶ τοὺς βασιλικοὺς συλλαμβανόντων.
[34]	φρουρῶν Διογένης ἔπεμψεν ἐπιστολὴν εἰς	Κόρινθον,	ἐξίστασθαι τῆς πόλεως κελεύων τοὺς
[29]	δύναμιν. ὁ δ' Ἄρατος εἰς	Κόρινθον	ἤδη σκοταῖος ἐκ Κεγχρεῶν ὑποστρέψας,
[25]	ἀγορᾶς ἀπέφυγον καὶ (διεξέπεσον εἰς	Κόρινθον.	οὐ μὴν ἀλλὰ χρόνου βραχέος
[9]	φλὸξ μεγάλη καὶ καταφανὴς μέχρι	Κορίνθου	τῆς οἰκίας ἀναφθείσης, ὥστε θαυμάσαντας
[29]	Κλεωναῖς, φοβεῖσθαι δ' ἐκεῖνον ἐν	Κορίνθῳ	καθεζόμενον, ἤθροισεν ἐκ παραγγέλματος (στρατιάν.
[34]	γραμμάτων κομισθέντων παρὼν αὐτὸς ἐν	Κορίνθῳ,	καὶ διατριβὴν οἱ τοῦ Διογένους
[17]	προσποιούμενος ἔθυε γάμους αὐτῶν ἐν	Κορίνθῳ,	καὶ θέας ἐπετέλει καὶ πότους
[41]	τῷ Ἀράτῳ καὶ χρημάτων ἐν	Κορίνθῳ	καὶ οἰκίας, ὁ Κλεομένης ἥψατο
[43]	συναγαγὼν ὁ Ἀντίγονος ἑστίασιν ἐν	Κορίνθῳ,	καὶ πολλοὺς ὑποδεχόμενος τὸν Ἄρατον
[15]	προσιεμένῳ, καὶ θύων θεοῖς ἐν	Κορίνθῳ	μερίδας (εἰς Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ
[25]	οὖν ὁ Ἄρατος αὐτοῖς ἐν	Κορίνθῳ	μικρὰς παραξιφίδας ἐνέρραψεν εἰς σάγματα·
[9]	ἀναφθείσης, ὥστε θαυμάσαντας τοὺς ἐν	Κορίνθῳ	παρὰ μικρὸν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν
[40]	διεφθαρμένους ἀπέκτεινε, τοὺς δ' ἐν	Κορίνθῳ	πειρώμενος ἀναζητεῖν καὶ κολάζειν, ἐξηγρίαινε
[18]	πράξεως ὑπόθεσιν τοιαύτην. (Ἦσαν ἐν	Κορίνθῳ	τέσσαρες ἀδελφοὶ Σύροι τὸ γένος,
[9]	ἀλκὴν ἀπρόσμαχον οὖσαν, ὁσάκις τύχοι	κόσμου	καὶ συντάξεως ὁμοφρονούσης καὶ νοῦν
[34]	Ἄρατος δεδεμένος. πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι	κουφότητα	κολακείας τῆς πρὸς Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες,
[39]	τὸν Ἄρατον, ὁρῶντα τὴν Πελοπόννησον	κραδαινομένην	καὶ τὰς πόλεις ἐξανισταμένας ὑπὸ
[8]	καὶ μῆκος ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων	κραδαινομένων,	εἰ μὴ καθ' ἕνα καὶ
[31]	μηδένα λαβεῖν ἄλλον, (ἀλλὰ τῷ	κράνει	δῆλον εἶναι τὸν δεσπότην ἑκάστης.
[31]	Πελληνέων περιιόντες ἥρπαζον, καὶ τὰ	κράνη	τὰ αὑτῶν ἀφαιροῦντες ἐκείναις περιετίθεσαν
[31]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ἐν τῷ	κρατεῖν	ἀσθενεστάτους δι' ἀταξίαν καὶ ὕβριν
[34]	κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων. διὸ καὶ	κρατηθέντος	αὐτοῦ μάχῃ περὶ Φυλακίαν ὑπὸ
[45]	οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς.	κρατήσαντες	γὰρ αὐτῶν δι' Ἀντιγόνου, τοὺς
[7]	αὐτῷ, τῶν μὲν κυναρίων οὐ	κρατήσας	ἔφθη γὰρ ἀποπηδήσαντα τὸν δὲ
[17]	καταπλαγέντες. οὕτω δὲ τοῦ τόπου	κρατήσας,	οὐ κατέσχεν αὑτόν, ἀλλ' ἔπινε
[38]	τὸν Κλεομένους πατρῳόν, ἐν ᾗ	κρατήσας	τριακοσίους μὲν ἀπέκτεινε, ζῶντα δὲ
[19]	Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων δικαιοτάτους καὶ	κρατίστους	γεγονέναι δοκοῦντας ἐπὶ τῷ διώσασθαι
[32]	εἰς τὴν πόλιν ἐξελάσαι κατὰ	κράτος,	ἑπτακοσίους δ' (ἀπο( κτεῖναι. τὸ
[50]	τί καθορῶσιν ἐν τοῖς ἱεροῖς,	κρατοῦντα	τῆς ἄκρας αὐτὸν ἢ τοῖς
[8]	χωρίον, ὥστε τὸν πέραν φύλακα	κραυγῇ	μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ, πρὸς
[22]	ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω, καὶ	κραυγὴ	περιήχει διὰ τὴν ἀπὸ τῶν
[21]	ἀπὸ τῆς ἄκρας περιέλαμπε, καὶ	κραυγὴ	συνερρήγνυτο πανταχόθεν ἄσημος. ~Ἐν τούτῳ
[22]	ἡγεμὼν στρατιώτας ἔχων πολλοὺς μετὰ	κραυγῆς	ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος τοῖς
[22]	πρός τινι παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ	κρημνοῦ	συστείλαντες ἑαυτούς, καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα
[18]	τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων παρὰ τὸ	κρημνῶδες	ἐντομὴν καθεωρακέναι πλαγίαν, ἀν> άγουσαν
[22]	ἐμφὺς τῇ πορείᾳ παρὰ τὸ	κρημνῶδες	ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ ταλαιπώρως τὸ
[50]	λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται πέτραις καὶ	κρημνῶν	περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεως καὶ
[21]	μὲν ἄλλοι συγκαθίσαντες ὑπελύοντο τὰς	κρηπῖδας·	οὔτε γὰρ ψόφον ποιοῦσι πολὺν
[48]	τοῦ νεανίσκου, καὶ ἡ πρὸς	Κρῆτας	ὁμιλία δι' ἧς ὅλην προσηγάγετο
[50]	οὐδ' ὀχυρώτερον. ταῦτά σοι τὸ	Κρητικὸν	ἀνοίγει πέλαγος, ταῦτα τὴν Πελοπόννησον,
[29]	Μυκηνῶν, ὁ μὲν τύραννος ὑπὸ	Κρητός	τινος, ὡς Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα
[50]	πολλὰ μὲν" εἶπεν ὦ Φίλιππε	Κρητῶν	ὄρη καὶ μεγάλα, πολλαὶ δὲ
[9]	ὅθεν ἐκ τῶν παρόντων ἄριστα	κρίνας	προσέμειξεν αὐτὴν φέρων τοῖς Ἀχαιοῖς,
[3]	δοκεῖ τισιν ἐκ τῶν ὑπομνημάτων	κρίνουσιν,	ἃ παρέργως καὶ ὑπὸ χεῖρα
[12]	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, ἐν οἷς	κρίσιν	ἔχων οὐκ ἄμουσον ὁ Ἄρατος
[15]	καὶ (πραγμάτων βασιλικῶν ἱκανὸς εἶναι	κριτής.	πρότερον γὰρ ἡμᾶς ὑπερεώρα, ταῖς
[23]	χρόνον σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν τοὺς	κρότους	καὶ τὰς ἐπιβοήσεις, ἐπαινούντων μὲν
[12]	ἐπὶ σκοπὴν ἀνιών, τὰ δὲ	κρυπτόμενος	διῆγεν. ἔπλει μὲν οὖν ἡ
[48]	βασιλικοὶ φθονοῦντες, ὡς οὐδὲν ἐπέραινον	κρύφα	διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο καὶ προσέκρουον
[19]	καλόν, αὐτὸς εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι	κρύφα	καὶ προεισφέρειν, ἐν οἷς ἐκινδύνευε
[5]	τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο	κρύφα	καὶ πρὸς ἕνα κίνδυνον ὀξέως
[10]	κλέψαι δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι	κρύφα	πόλεις καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ
[27]	τὸν Ἀρίστιππον ὁ Ἄρατος καὶ	κρύφα	πολλάκις καὶ φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας
[44]	Ἀργεῖος φίλος ὢν Ἀράτου διαπέμπεται	κρύφα	πρὸς αὐτόν, ὡς ἀποστήσων τὴν
[38]	τὸ θράσος τὸ τοῦ Κλεομένους,	κρύφα	τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ τοὺς
[32]	κατὰ κράτος, ἑπτακοσίους δ' (ἀπο(	κτεῖναι.	τὸ δ' ἔργον ἐν τοῖς
[19]	καὶ τὰ τιμιώτατα δοκοῦντα τῶν	κτημάτων	ὑποτιθέντος, ὅπως παρεισαχθεὶς νυκτὸς εἰς
[18]	γὰρ Ἀντίγονος μὲν ὥσπερ εἴρηται	κτησάμενος	τὸν Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε, μετὰ τῶν
[54]	μόνον ἐν τοσούτοις κακοῖς εὐτύχημα	κτησάμενος,	υἱὸν ἀρετῇ διαφέροντα, τοῦτον φθόνῳ
[12]	ἦσαν ἀπαρηγόρητοι τοῖς ἔχουσι τὰς	κτήσεις	ἐνοχλοῦντες, ἥ τε πόλις ἐκινδύνευεν
[12]	Παμφίλου καὶ Μελάνθου, συνάγων καὶ	κτώμενος	ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει γὰρ ἔτι δόξα
[38]	χειμῶνι τῶν πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ	κυβερνήτην	ἀφέντα καὶ προέμενον ἑτέρῳ τοὺς
[12]	ἐκ πελάγους κατιοῦσαν ἐνδόντος τοῦ	κυβερνήτου,	παραφερόμενος μόλις ἥψατο τῆς Ὑδρίας
[8]	μηδὲν εἶναι δεινόν, ἀλλὰ τὸν	κύνα	πρὸς τὸ φῶς τῶν τειχοφυλάκων
[7]	αὐτὸς ἐπηκολούθει σχολαίως, ἤδη τῶν	κυναρίων	εὐτόνως ὑλακτούντων καὶ συμπαρατρεχόντων τοῖς
[8]	γεγονώς. τῶν δὲ τοῦ κηπουροῦ	κυναρίων	κάτωθεν ἐκκαλουμένων αὐτόν, ὑπεφθέγγετο τυφλὸν
[5]	εἶναι φάσκοντες ὑπὸ κηπουροῦ τινος	κυναρίων,	μικρῶν μέν, ἐκτόπως δὲ μαχίμων
[7]	Καφισίας ἀπήντησεν αὐτῷ, τῶν μὲν	κυναρίων	οὐ κρατήσας ἔφθη γὰρ ἀποπηδήσαντα
[6]	αὐτόν τε συγκλεῖσαι καὶ τοὺς	κύνας·	οὐ γὰρ ἦν ἄλλῃ παρελθεῖν.
[7]	Ἄρατος, ὡς ἀπάξων ἂν οἱ	κύνες	(ἄγαν ἐνοχλῶσιν αὐτοῖς. ἅμα δὲ
[24]	ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα κυσὶ καὶ	κυνηγοῖς	ἴσοις ἐν τῷ φρουρίῳ τρεφομένοις.
[8]	Ἀράτου στρατιώτας ἐπέρρωσεν, οἰομένους τὸν	κυνηγὸν	ἐπικρύπτειν κοινωνοῦντα τῇ πράξει, εἶναι
[38]	Ἀκροκόρινθον, ἀτεχνῶς τὸν Αἰσώπου (μιμησάμενος	κυνηγόν.	οὐ γὰρ πρότερον ἐπέβη τοῖς
[8]	φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ	κυνηγοῦ,	πρὸς τίνα τραχέως οὕτως ὁ
[9]	δ' οἱ πλεῖστοι πένητες, ὧν	κύριοι	πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ βαδίζοντες
[16]	(καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ ἕνα	κύριον	ποιεῖ καὶ ἄρχοντα τὸν κατέχοντα
[45]	ἦν ἢ μόνης φωνῆς ἔτι	κύριος,	ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν ἐχούσης. (ἐπεὶ
[50]	τῶν μὲν ἡγεμών, τῶν δὲ	κύριος	ἤδη καθέστηκας. (ἔτι δὲ> λέγοντος
[14]	(ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς καὶ	κύριος	ὅλως ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς οἰκονομίας,
[24]	Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα	κυσὶ	καὶ κυνηγοῖς ἴσοις ἐν τῷ
[3]	λέγουσι τὴν ὄψιν Περιάνδρῳ τῷ	Κυψέλου	γενέσθαι, καθάπερ Ἀλκμαίωνι μὲν τῷ
[8]	καὶ τὸν πύργον, ἐν ᾧ	κύων	μέγας ἐφρούρει θηρατικός. αὐτὸς μὲν
[8]	πρὸς τίνα τραχέως οὕτως ὁ	(κύων	ὑλακτεῖ, καὶ μή τι γίνεται
[7]	τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν παραδιδοὺς ἐφώδευε	κώδωνι,	καὶ φῶτα πολλὰ καὶ θόρυβος
[8]	τειχοφυλάκων καὶ τὸν ψόφον τῶν	κωδώνων	παρωξύνθαι. τοῦτο μάλιστα τοὺς Ἀράτου
[35]	παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε δὴ καὶ	κωλύσας,	περὶ τὸ Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους
[47]	παρασχόντας ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν ὥσπερ	κωμάζοντας	ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ πολλῆς
[45]	πόλιν Ἀντιγόνῳ δωρεὰν ἔδωκαν ὥσπερ	κώμην	τὴν τυχοῦσαν, τὸν Ὀρχομενὸν δὲ