Chap. |
[17] |
σπουδὴ
περὶ
αὐτὸν
οὐδὲν
ἀπέλειπε
|
πάθει |
τῶν
ἐμμανεστάτων
ἐρώτων,
ἀλλ'
ὅλος |
[52] |
τὸ
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
αὐτοῦ
|
πάθος |
ἀπ'
ἀρχῆς
συντεθραμμένον,
(ἐδήλωσεν
οἷς |
[52] |
ἐλέγχοντι,
πράως
καὶ
σιωπῇ
τὸ
|
πάθος |
ὡς
δή
τινα
νόσον
κοινὴν |
[54] |
πράξεων
ἀτόπων
καὶ
σὺν
αἰσχύνῃ
|
παθῶν |
ὀλεθρίων
ὀρεγόμενον,
ὥστε
τὸν
θάνατον |
[53] |
νεκρὸν
ἐστεφανωμένοι
καὶ
λευχειμονοῦντες
ὑπὸ
|
παιάνων |
καὶ
χορῶν
εἰς
τὴν
πόλιν |
[48] |
ἀλλὰ
καὶ
βασιλείας
ἀγαθὸς
εἶναι
|
παιδαγωγός· |
(ἡ
γὰρ
προαίρεσις
αὐτοῦ
καὶ |
[45] |
εἰς
Μακεδονίαν
ἀπέστειλαν
πέδαις
δεδεμένους,
|
παῖδας |
δὲ
καὶ
γυναῖκας
ἠνδραποδίσαντο,
τοῦ |
[1] |
ἐκείνου
πράξεις,
ἀλλ'
ὅπως
οἱ
|
παῖδές |
σου
Πολυκράτης
καὶ
Πυθοκλῆς
οἰκείοις |
[43] |
κομισθείσης
ἀμφοτέρους
(ὁμοῦ
περιέβαλον
οἱ
|
παῖδες, |
τότε
δὴ
τὸν
Ἄρατον
ἀναμνησθέντα |
[42] |
αὐτοῦ
καὶ
γυναῖκες
ἤδη
καὶ
|
παῖδες, |
ὥσπερ
πατρὸς
κοινοῦ
καὶ
σωτῆρος |
[17] |
μειράκιον,
αὐτὴν
μὲν
ᾑρήκει,
τῷ
|
παιδὶ |
χρησάμενος
ὥσπερ
ἄλλῳ
τινὶ
τῶν |
[2] |
καὶ
σὺν
θεῷ
τινι
τὸ
|
παιδίον |
οἰομένη
καταπεφευγέναι
πρὸς
αὐτήν,
ἀπέκρυψεν |
[53] |
ὁ
γυμνασίαρχος,
ἡγούμενος
τῶν
τε
|
παίδων |
καὶ
τῶν
ἐφήβων,
εἶτ'
ἐφείπεθ' |
[17] |
ἡμέραν,
ὡς
ἄν
τις
μάλιστα
|
παίζειν |
καὶ
σχολάζειν
τὴν
διάνοιαν
ὑφ' |
[16] |
φρουρᾷ
τὸ
χωρίον,
ὥστε
μὴ
|
παίζοντα |
δοκεῖν
τὸν
νεώτερον
Φίλιππον,
ἀλλ' |
[17] |
οὐ
κατέσχεν
αὑτόν,
ἀλλ'
ἔπινε
|
παίζων |
ὑπὸ
χαρᾶς
ἐν
τοῖς
στενωποῖς, |
[2] |
ταραχῇ
συνεκπεσὼν
τοῖς
φεύγουσιν
ὁ
|
παῖς |
καὶ
πλανώμενος
ἐν
τῇ
πόλει |
[40] |
καταφανεῖς
διειλεγμένοι
τῷ
Κλεομένει,
καὶ
|
πάλαι |
πρὸς
τὸ
κοινὸν
ἰδίων
ἐπιθυμίᾳ |
[9] |
~Τότε
δὲ
πιστεύσαντες
ἥκειν
ἃ
|
πάλαι |
προσεδόκων,
ὥρμησαν
ἀθρόοι
πρὸς
τὰς |
[9] |
ἔχοντος
ἡγεμόνος,
οἳ
τῆς
μὲν
|
πάλαι |
τῶν
Ἑλλήνων
ἀκμῆς
οὐδὲν
ὡς |
[35] |
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐξεργαζόμενος
τὴν
|
παλαιὰν |
ὑπόθεσιν,
καὶ
δυσανασχετῶν
τὴν
ἐν |
[1] |
~ΑΡΑΤΟΣ.
~Παροιμίαν
τινὰ
|
παλαιὰν |
ὦ
Πολύκρατες,
δείσας
μοι
δοκεῖ |
[43] |
πολιτείας
τὴν
πρὸς
Ἀντίγονον
τὸν
|
παλαιὸν |
ἔχθραν.
ἀλλ'
ὁρῶν
ἀπαραίτητον
ἐπικειμένην |
[3] |
ἐπέδωκεν
ἑαυτὸν
ἀσκήσει
τῇ
περὶ
|
παλαίστραν, |
ὥστε
καὶ
(πένταθλον
ἀγωνίσασθαι
καὶ |
[6] |
καὶ
παραλαβών
τινας
ἐκ
τῆς
|
παλαίστρας |
τῶν
εἰωθότων
πίνειν
καὶ
ῥᾳθυμεῖν |
[44] |
ἐκ
τούτου
τοῖς
μὲν
Ἀχαιοῖς
|
πάλιν |
αἱ
πόλεις
ἅπασαι
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος |
[26] |
κατέκλειεν
εἰς
ἕτερον
οἴκημα,
καὶ
|
πάλιν |
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προσετίθει
καὶ
κατεκάλει |
[7] |
περιφορᾷ
τῆς
σελήνης
ἐπιταχύνων
καὶ
|
πάλιν |
ἀνιεὶς
τὴν
πορείαν,
ὥστε
τῷ |
[47] |
θυμικώτερον
ἐστρατηγηκέναι
δόξας,
οὕτως
αὖ
|
πάλιν |
ἀπημβλύνθη
καὶ
προήκατο
τὰ
πράγματα |
[35] |
τὸν
Ἀριστόμαχον·
ἐπεὶ
δὲ
συμπεισθεὶς
|
πάλιν |
αὐτὸς
ἤρξατο
περὶ
αὐτῶν
διαλέγεσθαι |
[28] |
στῆσαι
κατ'
αὐτῶν
τρόπαιον,
αἰσχυνθεὶς
|
πάλιν |
ἔγνω
διαμάχεσθαι
περὶ
τοῦ
τροπαίου, |
[39] |
οὖν
οἱ
Ἀχαιοὶ
τὴν
Μαντίνειαν,
|
πάλιν |
ἑλόντος
αὐτὴν
τοῦ
Κλεομένους,
καὶ |
[41] |
πρὸς
αὐτὸν
ἔπεμψε
Τρίπυλον
καὶ
|
πάλιν |
Μεγιστόνουν
τὸν
πατρῳόν,
ὑπισχνούμενος
ἄλλα |
[20] |
Τέχνωνα
διαλαμβάνειν,
ἀπὸ
τύχης
αὖ
|
πάλιν |
ὁ
Ἐργῖνος
αὐτοῖς
ἀπήντησεν.
αἰσθόμενος |
[36] |
νυκτὸς
ἔδοξε
μὲν
τεθνάναι,
καὶ
|
πάλιν |
οὗτος
ὁ
λόγος
κατ'
αὐτοῦ |
[22] |
ὃν
ἔδει
τόπον·
ἐκεῖ
δὲ
|
πάλιν |
συνεσκίασε
καὶ
ἀπέκρυψε
νεφῶν
(συνελθόντων. |
[38] |
εἶξαι
τῷ
Κλεομένει,
καὶ
μὴ
|
πάλιν |
τὴν
Πελοπόννησον
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων, |
[49] |
πολλῶν
οὐκ
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
δὲ
|
πάλιν |
τοὺς
τῶν
πολλῶν
προεστῶτας,
εἰ |
[22] |
πορείας,
ἔπτηξαν
ἀθρόοι
πρός
τινι
|
παλινσκίῳ |
λαγόνι
τοῦ
κρημνοῦ
συστείλαντες
ἑαυτούς, |
[35] |
δὴ
καὶ
κωλύσας,
περὶ
τὸ
|
Παλλάντιον |
τοῦ
Κλεομένους
ἐπιφανέντος
αὐτοῖς,
μάχην |
[29] |
ταῖς
σχολαῖς
ζητοῦντας,
εἰ
τὸ
|
πάλλεσθαι |
τὴν
καρδίαν
καὶ
τὸ
χρῶμα |
[12] |
τεχνικῶν
καὶ
περιττῶν,
μάλιστα
δὲ
|
Παμφίλου |
καὶ
Μελάνθου,
συνάγων
καὶ
κτώμενος |
[5] |
πρὸς
ἕνα
κίνδυνον
ὀξέως
τὸ
|
πᾶν |
ἀναρρῖψαι
μᾶλλον
ἢ
μακρῷ
πολέμῳ |
[6] |
(διαλεγόμενος.
ταῦτα
δ'
οἱ
κατάσκοποι
|
πάνθ' |
ὁρῶντες
ἐξηπάτηντο
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους |
[20] |
δὲ
δεξάμενος
αὐτοῦ
τὴν
ἁμαρτίαν,
|
πανούργως |
ὡμολόγει
τε
πάντα
καὶ
πρὸς |
[22] |
ἐπιθαρρύνοντες
τοὺς
φίλους·
ἥ
τε
|
πανσέληνος |
ἀπέφαινε
τὰ
ὅπλα
πλείονα
φαινόμενα |
[21] |
ἀκμάζον
ὥρα,
τοῦ
δὲ
μηνὸς
|
πανσέληνος, |
ἡ
δὲ
νὺξ
ἀνέφελος
καὶ |
[23] |
συλλαμβανόντων.
~Ἐπεὶ
δ'
ἀσφαλῶς
ἐδόκει
|
πάντ' |
ἔχειν,
κατέβαινεν
εἰς
τὸ
θέατρον |
[43] |
καὶ
Μακεδόνων
τῶν
σὺν
αὐτῷ
|
πάντ< |
ων
μάλιστ>
α
χρώμενος
(ἐκεί( |
[41] |
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
διοικητάς,
ἐκέλευε
|
πάντα |
διοικεῖν
καὶ
φυλάσσειν
(ὡς
Ἀράτῳ |
[20] |
τὴν
ἁμαρτίαν,
πανούργως
ὡμολόγει
τε
|
πάντα |
καὶ
πρὸς
τὴν
πόλιν
(ἀναστρέ( |
[46] |
ἀπέπλευσεν
εἰς
Αἴγυπτον,
Ἀντίγονος
δὲ
|
πάντα |
τὰ
δίκαια
καὶ
φιλάνθρωπα
τῷ |
[15] |
νυνὶ
δ'
ὑπὸ
σκηνὴν
ἑωρακὼς
|
πάντα |
τὰ
ἐκεῖ
πράγματα
τραγῳδίαν
ὄντα |
[35] |
ἤρξατο
περὶ
αὐτῶν
διαλέγεσθαι
παρών,
|
πάντα |
ταχέως
καὶ
προθύμως
ἐψηφίσαντο,
καὶ |
[21] |
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ
δ'
ἦν
ἕτοιμα
|
πάντα, |
τὴν
μὲν
ἄλλην
δύναμιν
ἐκέλευσεν |
[47] |
καὶ
πίστιν
ἐλπίζοντες
εὐκόλῳ
περὶ
|
πάντα |
χρήσεσθαι
καὶ
χειροήθει.
~Καὶ
τότε |
[33] |
φιλίαν
πρὸς
τοὺς
Αἰτωλούς,
καὶ
|
Πανταλέοντι |
τῷ
πλεῖστον
Αἰτωλῶν
δυναμένῳ
συνεργῷ |
[3] |
τοῦ
προσώπου
καὶ
βασιλικὸν
οὐ
|
παντάπασιν |
(ἀρνεῖται
τὴν
ἀδηφαγίαν
καὶ
τὸ |
[22] |
κατακρατῶν,
ἀλλ'
ἀποπλανώμενος
τοῦ
τρίβου
|
παντάπασιν |
ἐνδεδυκότος
καὶ
περισκιαζομένου
ταῖς
τραχύτησι, |
[45] |
ἐκεῖνον
ἡ
μὲν
ἐρατεινὴ
Μαντίνεια"
|
παντάπασιν |
ἐξαληλίφθαι,
διαμένει
δ'
ἡ
πόλις |
[50] |
προσλάβοι
τὸν
Ἰθωμάταν
τῷ
Ἀκροκορίνθῳ,
|
παντάπασιν |
ἐσομένην
(ὑπο(
χείριον
καὶ
ταπεινήν. |
[51] |
καὶ
τὴν
χώραν
(αὐτῶν
ἐπόρθει,
|
παντάπασιν |
ὁ
Ἄρατος
ἀπεστράφη
καὶ
διεβλήθη |
[20] |
εἴη.
φήσαντος
δ'
ἀδελφὸν
εἶναι,
|
παντάπασιν |
ὁ
Τέχνων
ἐπείσθη
τῷ
Διοκλεῖ |
[26] |
δ'
οἰκέτας
ὁπότε
δειπνήσαι
τάχιστα
|
πάντας |
ἐξελαύνων,
καὶ
τὴν
μέταυλον
ἀποκλείων, |
[32] |
μηδένα
προσβλέπειν
ἐναντίον,
ἀλλ'
ἀποτρέπεσθαι
|
πάντας· |
οὐ
γὰρ
ἀνθρώποις
μόνον
ὅραμα |
[31] |
ἐν
ἀταξίᾳ
τοιαύτῃ,
πρὶν
ἢ
|
πάντας |
πυθέσθαι
τὸν
κίνδυνον,
οἱ
πρῶτοι |
[28] |
τοῖς
ἀγωνισταῖς
ἀσυλία
καὶ
ἀσφάλεια,
|
πάντας |
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅσους
ἔλαβον
ἠγωνισμένους |
[21] |
ἄκρας
περιέλαμπε,
καὶ
κραυγὴ
συνερρήγνυτο
|
πανταχόθεν |
ἄσημος.
~Ἐν
τούτῳ
δ'
ὁ |
[27] |
ἡμέρας
ἐπιφανείσης,
καὶ
τοῦ
τυράννου
|
πανταχόθεν |
αὐτῷ
προσβάλλοντος,
οἱ
μὲν
Ἀργεῖοι, |
[8] |
ἕκαστον
ἀπ'
οἰκίας.
καὶ
συνδραμόντων
|
πανταχόθεν, |
ἡμέρα
μὲν
ὑπέλαμπεν
ἤδη
καὶ |
[39] |
πόλεις
ἐξανισταμένας
ὑπὸ
τῶν
νεωτεριζόντων
|
πανταχόθεν. |
~Ἠτρέμει
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
οὐδ' |
[31] |
ἀθροισθῆναι
καὶ
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸ
|
πανταχόθεν |
τὴν
δύναμιν,
ἀλλ'
εὐθὺς
ὥρμησε |
[25] |
συνεργοῦντος
Ἀντιγόνου
τοῦ
βασιλέως·
καὶ
|
πανταχοῦ |
σχεδὸν
ἦσαν
οἱ
τοῦτο
συμ> |
[50] |
ἀλλ'
οὐδένα
τούτων
κατείληφας,
καὶ
|
πάντες |
ἑκουσίως
σοι
ποιοῦσι
τὸ
προστασσόμενον. |
[14] |
καὶ
ὁμόνοια,
τῷ
δὲ
δήμῳ
|
παντὶ |
σωτηρία
καὶ
ἀσφάλεια,
θαυμαστὴ
δ' |
[22] |
εἰς
τὴν
πόλιν
θορύβου
τε
|
παντοδαποῦ |
καὶ
φώτων
γέμουσαν,
οὐ
δυνηθέντες |
[24] |
ἔργῳ
δὲ
καὶ
γνώμῃ
διὰ
|
παντὸς |
ἄρχειν.
ἑώρων
γὰρ
αὐτὸν
οὐ |
[48] |
οὐδέν,
ἔγνω
(διαμαρ(
τάνων
τοῦ
|
παντὸς |
ὁ
Φίλιππος.
καὶ
ἀνακρουσάμενος
αὖθις |
[50] |
ὄψιν
αὐτῷ
τοιαῦτα
δράσας,
ἀλλὰ
|
πάντων |
(αἴσχιστος.
ὁ
δὲ
Φίλιππος
ἐκείνῳ |
[1] |
σοι
συγγραψάμενος,
οὐχ
ὡς
οὐχὶ
|
πάντων |
ἀκριβέστατά
σοι
μεμεληκὸς
ἐξ
ἀρχῆς |
[8] |
ὁ
Ἄρατος
ἀνέβαινε,
τεσσαράκοντα
τῶν
|
πάντων |
ἀναβεβηκότων
πρὸ
αὐτοῦ·
καὶ
προσδεξάμενος |
[45] |
Ἀντίγονον
(ὑπ'
Ἀράτου
ξενιζόμενον,
ᾐτιῶντο
|
πάντων |
ἐκεῖνον,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὰς
ἡνίας |
[19] |
ἐν
οἷς
ἐκινδύνευε
μόνος
ὑπὲρ
|
πάντων |
οὐδ'
εἰδότων
τὰ
πραττόμενα,
προ> |
[13] |
χρόνον.
ἐγράφη
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
|
(πάντων) |
τῶν
περὶ
τὸν
Μέλανθον
ἅρματι |
[6] |
τῶν
ὅπλων
παρασκευὴ
συνήθης
ἦν,
|
πάντων |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τότε
κλωπείαις |
[1] |
φιλαύτου
γὰρ
ἀνδρός,
οὐ
φιλοκάλου,
|
πάντως |
ἀεὶ
βέλτιστον
ἑαυτὸν>
ἡγεῖσθαι.
~Ἡ |
[35] |
Ἀχαιοὺς
μὴ
βουλόμενος.
ὡρμημένου
δὲ
|
(πάντως |
ὑπήκουσε
καὶ
παρὼν
συνεστράτευεν.
ὅτε |
[5] |
(ἔξωθεν
ὕψος
ὑπὸ
κλιμάκων
οὐ
|
πάνυ |
ἀνέφικτον.
ὡς
δὲ
ταῦτ'
ἤκουσεν |
[46] |
διάδοχον
τῆς
βασιλείας
Φίλιππον,
οὔπω
|
πάνυ |
μειράκιον
ὄντα,
πέμπων
εἰς
Πελοπόννησον |
[15] |
ἄλλας
τε
φιλανθρωπίας
ἐνεδείκνυτο
μὴ
|
πάνυ |
προσιεμένῳ,
καὶ
θύων
θεοῖς
ἐν |
[43] |
ψῦχος
εἶναι,
τοῦ
δὲ
καὶ
|
πάνυ |
ῥιγοῦν
φήσαντος,
ἐκέλευσε
προσχωρεῖν
ἐγγυτέρω, |
[43] |
Πηγάς,
λαθὼν
τοὺς
πολεμίους,
οὐ
|
πάνυ |
τι
θαρρῶν
τὸν
Ἀντίγονον
οὐδὲ |
[38] |
μὴ
τοῦ
Πολυβίου
μαρτυροῦντος
οὐ
|
πάνυ |
τι
πιστεύειν
ἄξιον
ἦν·
ἐνθουσιᾷ |
[18] |
τοῖς
γὰρ
ἄλλοις
ἀδελφοῖς
μὴ
|
πάνυ |
τι
πιστεύειν,
ὀλίγαις
δ'
ὕστερον |
[45] |
τῶν
γὰρ
Ἀχαιῶν
τὴν
πόλιν
|
παρ' |
Ἀντιγόνου
δωρεὰν
λαβόντων
καὶ
κατοικίζειν |
[53] |
ἀνδρός,
Σικυώνιοι
συμφορὰν
ἐποιοῦντο
μὴ
|
(παρ' |
αὐτοῖς
τεθῆναι
τὸ
σῶμα.
καὶ |
[35] |
ὅπως
ἀπαλλάξῃ
καὶ
διαλύσηται
τοὺς
|
παρ' |
αὐτῷ
στρατευομένους,
καὶ
τῶν
χρημάτων |
[19] |
λαβὼν
τὴν
ἐλπίδα
τοῦ
καλοῦ
|
παρ' |
αὐτῶν,
ἄλλο
δ'
οὐδέν;
~Οὖσαν |
[40] |
τὴν
πόλιν,
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν
|
παρ' |
αὐτῶν
τοσοῦτον,
(ὅσου
διήμαρτον
ἀφέντες |
[33] |
τὸν
Ἄρατον
εἶχεν
ἡγεμόνα
καὶ
|
παρ' |
ἐκείνου
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸν |
[24] |
εὶ
μὴ
κατ'
ἐνιαυτὸν
ἐξῆν,
|
παρ' |
ἐνιαυτὸν
αἱρεῖσθαι
στρατηγὸν
αὐτόν,
ἔργῳ |
[30] |
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
ὡς
εἴρηται
|
παρ' |
ἐνιαυτὸν
ἦρχε.
(μέχρι
μὲν
οὖν |
[30] |
Λυδιάδης
εὖ
φερόμενος
διετέλει,
καὶ
|
παρ' |
ἐνιαυτὸν
ἦρχεν,
(μὲν)
ἐναλλὰξ
τῷ |
[38] |
Μεγιστόνουν
συνέλαβεν.
(Εἰωθὼς
δὲ
στρατηγεῖν
|
παρ' |
ἐνιαυτόν,
ὡς
ἡ
τάξις
αὐτῷ |
[4] |
οὐδ'
ἀργόν,
ἐμβριθὲς
δὲ
καὶ
|
(παρ' |
ἡλικίαν
ἀσφαλεστέρᾳ
γνώμῃ
κεκραμένον.
ὅθεν |
[17] |
ἀνῄει
πρὸς
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἁμιλλώμενος
|
παρ' |
ἡλικίαν·
καὶ
κεκλεισμένην
τὴν
πύλην |
[43] |
ἀλλὰ
καὶ
σχολάζοντι
βασιλεῖ
συγγενέσθαι
|
παρ' |
(ὁντινοῦν
ἐπίχαρις.
διό,
καίπερ
ὢν |
[14] |
ἄλλοι
στρατηγοὶ
καὶ
δημαγωγοὶ
λαμβάνοντες
|
παρὰ |
βασιλέων
ἠδίκουν
καὶ
κατεδουλοῦντο
καὶ |
[25] |
καὶ
δίκην
ἔσχον
ἐπὶ
τούτῳ
|
παρὰ |
Μαντινεῦσιν,
ἣν
Ἀράτου
μὴ
παρόντος |
[50] |
Ἀράτῳ
καὶ
τῷ
Φαρίῳ
Δημητρίῳ,
|
παρὰ |
μέρος
ἀποκλίνων
εἰς
ἑκάτερον
καὶ |
[33] |
διαμαρτίας
οὐκ
ἀποκαμών,
ἀλλὰ
τῷ
|
παρὰ |
μικρὸν
ἀεὶ
καὶ
σύνεγγυς
ἀποσφάλλεσθαι |
[9] |
ὥστε
θαυμάσαντας
τοὺς
ἐν
Κορίνθῳ
|
παρὰ |
μικρὸν
ὁρμῆσαι
πρὸς
τὴν
βοήθειαν. |
[6] |
ὠνούμενος,
ὁ
δὲ
τοῖς
εἰθισμένοις
|
παρὰ |
πότον
ψάλλειν
καὶ
αὐλεῖν
γυναίοις |
[4] |
αἱ
δ'
ἀπ'
Αἰγύπτου
καὶ
|
παρὰ |
Πτολεμαίου
μακρὰν
ἦσαν
ἐλπίδες,
ἔγνω |
[54] |
τοῦτον
φθόνῳ
καὶ
ζηλοτυπίᾳ
τῆς
|
παρὰ |
Ῥωμαίοις
τιμῆς
ἀνεῖλε,
Περσεῖ
δὲ |
[29] |
τρέπεσθαι
καὶ
τὴν
κοιλίαν
ἐξυγραίνεσθαι
|
παρὰ |
τὰ
φαινόμενα
δεινὰ
δειλίας
ἐστὶν |
[29] |
Ἀχαιῶν
ἐκταράττοιτο
μὲν
ἡ
κοιλία
|
παρὰ |
τὰς
μάχας,
κάρος
δὲ
προσπίπτοι |
[15] |
Σικυῶνα
τῷ
Ἀράτῳ
διέπεμπε.
καὶ
|
παρὰ |
τὸ
δεῖπνον
ἑστιωμένων
πολλῶν
εἰς |
[21] |
ὀλίγων,
ἦγε
πρὸς
τὰς
πύλας
|
παρὰ |
τὸ
Ἡραῖον.
ἦν
δὲ
τοῦ |
[18] |
ἔφη
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν
ἀναβαίνων
|
παρὰ |
τὸ
κρημνῶδες
ἐντομὴν
καθεωρακέναι
πλαγίαν, |
[22] |
μὲν
Ἄρατος
ἐμφὺς
τῇ
πορείᾳ
|
παρὰ |
τὸ
κρημνῶδες
ἡμιλλᾶτο,
βραδέως
καὶ |
[35] |
εἵλοντο
στρατηγόν.
(Ὁ
δ'
εὐημερῶν
|
παρὰ |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ
βουλόμενος
εἰς |
[3] |
ἐπὶ
τοὺς
τυράννους·
τρεφόμενος
δὲ
|
παρὰ |
τοῖς
ἐν
Ἄργει
ξένοις
καὶ |
[11] |
δ'
αὐτῷ
καὶ
χρημάτων
δωρεὰ
|
παρὰ |
τοῦ
βασιλέως
πέντε
καὶ
εἴκοσι |
[29] |
στρατηγόν,
ἀεὶ
δὲ
ταῦτα
πάσχοντα
|
παρὰ |
τοὺς
ἀγῶνας.
~Ὡς
δ'
οὖν |
[48] |
ἀναφανδὸν
ἐλοιδοροῦντο
καὶ
προσέκρουον
αὐτῷ
|
παρὰ |
τοὺς
πότους
μετὰ
πολλῆς
ἀσελγείας |
[19] |
καὶ
τάλαντον.
ἐπεὶ
δ'
ἔδει
|
παρὰ |
τῷ
Αἰγίᾳ
τὰ
ἑξήκοντα
τάλαντα |
[38] |
καὶ>
Κλεομένης
ᾔτει
τὴν
ἀρχὴν
|
παρὰ |
τῶν
Ἀχαιῶν
ὡς
πολλὰ
ποιήσων |
[39] |
ἀπέστελλε
πρέσβεις
τοὺς
ἀξιοῦντας,
ὡς
|
παρὰ |
φίλους
καὶ
συμμάχους
αὐτὸν
ἥκειν |
[49] |
ἡ
δ'
ἔμφυτος
κακία,
τὸν
|
παρὰ |
φύσιν
σχηματισμὸν
ἐκβιαζομένη
καὶ
ἀναδύουσα, |
[13] |
ἐνέγραψεν,
ἄλλο
δ'
οὐδὲν
ἐτόλμησε
|
παραβαλεῖν· |
τοὺς
δὲ
πόδας
ἐξαλειφομένου
τοῦ |
[12] |
γίνεταί
τις
εὐτυχία,
Ῥωμαϊκῆς
νεὼς
|
παραβαλούσης |
κατὰ
τὸν
τόπον,
ἐν
ᾧ |
[22] |
διὰ
(τῶν)
πολλῶν
ἑλιγμῶν
καὶ
|
παραβολῶν |
περαίνοντος
(πρὸς
τὸ
τεῖχος.
εἶτα |
[35] |
τῷ
Κλεομένει
θράσος
ἔχοντι
καὶ
|
παραβόλως |
αὐξανομένῳ
συμπλέκεσθαι
τοὺς
Ἀχαιοὺς
μὴ |
[27] |
ὀλίγων
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
ἀνέβη
|
παραβόλως, |
καὶ
τοὺς
(βοη(
θοῦντας
ἐνταῦθα |
[29] |
ἐν
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
ἤθροισεν
ἐκ
|
παραγγέλματος |
(στρατιάν.
καὶ
σιτία
κελεύσας
πλειόνων |
[17] |
ψυχῇ
τὸ
χαίρειν
ἄνευ
λογισμοῦ
|
παραγινόμενον. |
~Ἀλλὰ
γὰρ
Ἀντίγονος
μὲν
ὥσπερ |
[45] |
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὰς
ἡνίας
ἐκείνῳ
|
παραδεδωκὼς |
καὶ
τῇ
ῥύμῃ
τῆς
βασιλικῆς |
[1] |
σου
Πολυκράτης
καὶ
Πυθοκλῆς
οἰκείοις
|
παραδείγμασιν |
ἐντρέφωνται,
τὰ
μὲν
ἀκούοντες,
τὰ |
[10] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐξεταζέσθω
τοῖς
|
παραδείγμασιν. |
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐπεὶ
κατέμειξε |
[1] |
τὸ
κάλλιστον
ἀφομοιοῦντι
τῶν
οἴκοθεν
|
παραδειγμάτων |
τὸν
βίον,
εὔδαιμον
ἂν
εἴη |
[30] |
θαυμαστοῦ
πράγματος,
εἰς
μέγα
φρόνημα
|
παραδεξάμενος |
ἀνοήτως,
καὶ
καταστήσας
ἑαυτὸν
τύραννον, |
[42] |
καλεῖν
τὸν
Ἀντίγονον
(ἐψηφίσαντο
καὶ
|
παραδιδόναι |
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
ἔπεμψε
δὲ
καὶ |
[7] |
πρώτων,
ὁ
τὴν
ἑωθινὴν
φυλακὴν
|
παραδιδοὺς |
ἐφώδευε
κώδωνι,
καὶ
φῶτα
πολλὰ |
[30] |
ἄντικρυς
Ἀράτου
καὶ
σπουδάζοντος
ἑτέρῳ
|
παραδοθῆναι |
τὴν
ἀρχήν·
αὐτὸς
μὲν
γὰρ |
[41] |
δέξεται
τὸν
Ἀντίγονον
ἐπὶ
τῷ
|
παραδοῦναι |
τὸν
Ἀκροκόρινθον·
ἄλλως
γὰρ
οὐκ |
[7] |
καὶ
παρακλήσεις
ἐποιήσατο.
(καὶ
σύνθημα
|
παραδοὺς |
Ἀπόλλωνα
ὑπερδέξιον,
προῆγεν
ἐπὶ
τὴν |
[54] |
τάλαντα
καὶ
τὸν
υἱὸν
ὁμηρεύσοντα
|
παραδούς, |
δι'
οἶκτον
ἔτυχε
Μακεδονίας
καὶ |
[40] |
ἅμα
λέγων
ὑπεξῄει
βάδην
ὡς
|
(παραδώσων |
τινὶ
τὸν
ἵππον.
οὕτως
δ' |
[13] |
Νεάλκη
φίλον
ὄντα
τοῦ
Ἀράτου
|
παραιτεῖσθαί |
φασι
καὶ
δακρύειν,
ὡς
δ' |
[8] |
εἶπεν,
ὡς
Ἄρατος
ὁ
Κλεινίου
|
παρακαλεῖ |
τοὺς
πολίτας
ἐπὶ
τὴν
ἐλευθερίαν. |
[4] |
δεδιὼς
οὐδ'
ἔργον
οὐδὲν
οὕτω
|
παρακεκινδυνευμένον, |
ὑποπτεύων
δὲ
τοῖς
βασιλεῦσιν
αὐτὸν |
[7] |
τότε
πρῶτον,
ὑποσχέσεις
τε
καὶ
|
παρακλήσεις |
ἐποιήσατο.
(καὶ
σύνθημα
παραδοὺς
Ἀπόλλωνα |
[36] |
ἄνδρα
τολμητὴν
καὶ
νέον
ἤδη
|
παρακμάζοντι |
τῷ
θυμῷ
καὶ
κεκολασμένῃ
τῇ |
[30] |
ἱέραξ,
οὕτως
ἔοικε
τῷ
Λυδιάδῃ
|
παρακολουθεῖν |
ἐκ
τῆς
τυραννίδος
ὑποψία,
βλάπτουσα |
[34] |
ἀποθανόντος
καὶ
Δημητρίου
τὴν
βασιλείαν
|
παραλαβόντος, |
ἔτι
μᾶλλον
ἐνέκειτο
ταῖς
Ἀθήναις, |
[46] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
καὶ
μέντοι
καὶ
|
παραλαβὼν |
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
οὕτως
διέθηκεν, |
[6] |
ἀλειψάμενος
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ
καὶ
|
παραλαβών |
τινας
ἐκ
τῆς
παλαίστρας
τῶν |
[28] |
καταβαλόντες
ἢ
σφῶν
αὐτῶν
ἀπολέσαντες
|
παραλελοίπασι |
τοῖς
ἡττημένοις
στῆσαι
κατ'
αὐτῶν |
[7] |
καταχρώμενον.
~Οἱ
μὲν
οὖν
οὕτω
|
παραλογισθέντες |
ἀπηλλάγησαν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς |
[51] |
γὰρ
ὁ
Φίλιππος
δοκεῖ
καὶ
|
παραλογωτάτην |
μεταβαλέσθαι
μεταβολήν,
ἐξ
ἡμέρου
βασιλέως |
[48] |
τῶν
Ἀχαιῶν,
τοῦ
δ'
Ἀράτου
|
παραμελοῦντος, |
ἐγίνετο
τῶν
χρησίμων
οὐδέν,
ἔγνω |
[42] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
θαρρύνας
καὶ
|
παραμυθησάμενος |
αὐτούς,
ἐξίππευσεν
ἐπὶ
τὴν
θάλατταν, |
[38] |
Κλεομένης
ἦν
λεγέσθω
γὰρ
οὕτως
|
παράνομος |
καὶ
τυραννικός,
ἀλλ'
Ἡρακλεῖδαι
πατέρες |
[44] |
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
ὅμως
περιιδὼν
|
παρανόμως |
ἀπολόμενον.
~Ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν |
[25] |
Ἄρατος
αὐτοῖς
ἐν
Κορίνθῳ
μικρὰς
|
παραξιφίδας |
ἐνέρραψεν
εἰς
σάγματα·
καὶ
ταῦτα |
[9] |
δ'
οὐδεὶς
οὐδ'
ἐτρώθη
τὸ
|
παράπαν |
τῶν
ἐπελθόντων
οὐδὲ
τῶν
πολεμίων, |
[24] |
γένηται
χωρίς,
ἀτροφεῖ
καὶ
σήπεται,
|
παραπλησίως |
τὰς
πόλεις
ἀπόλλυσθαι
μὲν
ὑπὸ |
[6] |
~Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν
ὅπλων
|
παρασκευὴ |
συνήθης
ἦν,
πάντων
ὡς
ἔπος |
[29] |
προσπίπτοι
καὶ
ἴλιγγος
ἅμα
τῷ
|
παραστῆναι |
τὸν
σαλπιγκτήν,
ἐκτάξας
δὲ
τὴν |
[36] |
μὲν
ἁψιμαχοῦντι
τῷ
Κλεομένει
λαβὴν
|
παρασχεῖν, |
καὶ
τοῖς
Μεγαλοπολίταις
(βιαζομένοις
ἀντεῖχεν, |
[19] |
δανειζόμενος
αἴσθησιν
ἑτέρῳ
τῆς
πράξεως
|
παρασχεῖν, |
λαβὼν
τῶν
ἐκπωμάτων
τὰ
πολλὰ |
[47] |
ὥστε
πολλάκις
λαβὴν
τοὺς
Αἰτωλοὺς
|
παρασχόντας |
ἀνέχεσθαι
καὶ
περιορᾶν
ὥσπερ
κωμάζοντας |
[34] |
τοῦ
Διογένους
καὶ
γέλωτα
πολὺν
|
παρασχόντες |
ἀπηλλάγησαν.
αὐτὸς
δ'
ὁ
βασιλεὺς |
[12] |
πελάγους
κατιοῦσαν
ἐνδόντος
τοῦ
κυβερνήτου,
|
παραφερόμενος |
μόλις
ἥψατο
τῆς
Ὑδρίας
(πολεμίας |
[6] |
καὶ
περιιέναι
λεγομένων
ἀδήλως
καὶ
|
παραφυλάττειν |
τὸν
Ἄρατον,
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προελθὼν |
[13] |
σοι
παρέξω
τὸν
Ἀρίστρατον
(ἐγὼ
|
παραχωροῦντα |
τοῦ
πίνακος.
ἐπιτρέψαντος
οὖν
τοῦ |
[29] |
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸ
σύνθημα
|
παρεγγυήσας, |
καὶ
πυθόμενος
τῶν
ὑποστρατήγων
καὶ |
[40] |
κατέλαβον,
μετεπέμψαντο
τὸν
Κλεομένη
καὶ
|
παρέδοσαν |
τὴν
πόλιν,
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν |
[50] |
τὰ
μὲν
σπλάγχνα
τῷ
μάντει
|
παρέδωκεν |
ὁ
Φίλιππος,
ἐκεῖνον
δὲ
τῆς |
[54] |
Περσεῖ
δὲ
θατέρῳ
τὴν
ἀρχὴν
|
παρέδωκεν, |
ὃν
οὐ
γνήσιον,
ἀλλ'
ὑπόβλητον |
[7] |
πλείστους
γενομένους
καὶ
κελεύοντας
ἀπαλλάττεσθαι
|
παρεθάρρυνεν |
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
ἀπάξων
ἂν |
[29] |
λόγους
καὶ
σκώμματα
καὶ
βωμολοχίας
|
παρείλετο |
τῶν
κολακευόντων
τοὺς
τυράννους
καὶ |
[3] |
αὐτῶν
κατ'
ἀγορὰν
σχολαζόντων
ἑκάστοτε
|
παρεῖναι |
καὶ
συμφιλονικεῖν,
ἐμβαλόντες
εἰς
τοιαύτην |
[19] |
δοκοῦντα
τῶν
κτημάτων
ὑποτιθέντος,
ὅπως
|
παρεισαχθεὶς |
νυκτὸς
εἰς
τοὺς
πολεμίους
διαγωνίσηται |
[22] |
τὸ
πλῆθος
ὄντες,
ὥς
ποτε
|
παρεισέπεσον |
εἰς
τὴν
πόλιν
θορύβου
τε |
[29] |
νεώτερον
Ἀριστόμαχον
μετὰ
δυνάμεως
βασιλικῆς
|
παρεισπεσόντων |
καὶ
κατασχόντων
(τὰ
πράγματα.
τὸ |
[11] |
ὡς
ἑνὶ
τῶν
ἐπιτυχόντων
χρῆσθαι
|
παρεῖχεν |
αὑτῷ
τὸν
ἀεὶ
στρατηγοῦντα
τῶν |
[9] |
οἰκίας
δεινὴν
ἀπορίαν
τῷ
Ἀράτῳ
|
παρεῖχον, |
ἐπιβουλευομένην
μὲν
ἔξωθεν
καὶ
φθονουμένην |
[42] |
ἐκεῖ
πλοίων
ἐπιβάντες
εἰς
Αἴγιον
|
παρεκομίσθησαν |
ἐπὶ
τὴν
ἐκκλησίαν,
ἐν
ᾗ |
[44] |
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος
δὲ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
|
παρέλαβεν, |
Ἄρατος
δὲ
στρατηγὸς
αἱρεθεὶς
ὑπ' |
[32] |
Αἰτωλοὺς
ἀντιπρόσωπον,
ἔκφρονας
καταστῆσαι
καὶ
|
(παρελέσθαι |
τὸν
λογισμόν.
ὁ
δ'
Ἄρατος |
[31] |
πολεμίοις
ὑπερβαλοῦσι
τὴν
(Γεράνειαν
ἀμαχεὶ
|
παρελθεῖν |
εἰς
Πελοπόννησον.
ὡς
μέντοι
παρελθόντες |
[31] |
ὕβριν
(ὄντας.
ἅμα
γὰρ
τῷ
|
παρελθεῖν |
εἰς
τὴν
πόλιν,
οἱ
μὲν |
[6] |
κύνας·
οὐ
γὰρ
ἦν
ἄλλῃ
|
παρελθεῖν. |
τὰς
δὲ
κλίμακας
διαλυτὰς
οὔσας |
[29] |
μὴ
μόνον
ὁδεύοντας,
ἀλλὰ
καὶ
|
παρελθόντας |
εἰς
τὰς
Κλεωνὰς
ἔτι
νυκτὸς |
[31] |
παρελθεῖν
εἰς
Πελοπόννησον.
ὡς
μέντοι
|
παρελθόντες |
ἐξαίφνης
Πελλήνην
κατέλαβον,
οὐκέτ'
ἦν |
[7] |
ἦλθον.
ὡς
δὲ
κἀκείνην
διέφυγον
|
παρελθοῦσαν, |
εὐθὺς
ἀνέβαινον
οἱ
περὶ
τὸν |
[2] |
κατὰ
τύχην
ἔλαθεν
εἰς
οἰκίαν
|
παρελθὼν |
γυναικός,
ἀδελφῆς
μὲν
Ἀβαντίδου,
Προφάντῳ |
[44] |
(Ἀκροκόρινθον
ἔτι
νυκτὸς
ἐβοήθει.
καὶ
|
παρελθὼν |
μὲν
εἰς
Ἄργος
ἔφθη
καὶ |
[26] |
μὲν
δορυφόρους
καὶ
φύλακας
ἔξω
|
παρεμβάλλειν |
ἐκέλευεν
ἐν
(τῷ
περιστύλῳ,
τοὺς |
[8] |
ἀνῆλθεν·
ἐνταῦθα
γὰρ
οἱ
μισθοφόροι
|
παρενυκτέρευον. |
ἄφνω
δ'
ἐπιπεσὼν
αὐτοῖς
καὶ |
[13] |
τὴν
Νίκην,
αὐτὸν
δέ
σοι
|
παρέξω |
τὸν
Ἀρίστρατον
(ἐγὼ
παραχωροῦντα
τοῦ |
[17] |
ᾄδοντος
Ἀμοιβέως
ἐν
τῷ
θεάτρῳ,
|
παρέπεμπε |
τὴν
Νίκαιαν
αὐτὸς
ἐπὶ
τὴν |
[47] |
Πατρέων
καὶ
Δυμαίων
λεηλασίαν
ὁδοῦ
|
πάρεργον |
(ἐποιήσαντο,
τὴν
δὲ
Μεσσήνην
ἐμβαλόντες |
[3] |
ἐκ
τῶν
ὑπομνημάτων
κρίνουσιν,
ἃ
|
παρέργως |
καὶ
ὑπὸ
χεῖρα
διὰ
τῶν |
[8] |
τὸ
πρῶτον,
εἶτα
μᾶλλον
(ἐπέτεινε
|
παρερχομένων· |
καὶ
κατεῖχεν
ἤδη
πολὺς
ὑλαγμὸς |
[20] |
ἐν
οἰκίσκῳ
κατακεκλεισμένον·
αὐτοὶ
δὲ
|
παρεσκευάζοντο |
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ
δ' |
[13] |
περὶ
τὸν
Μέλανθον
ἅρματι
νικηφόρῳ
|
παρεστὼς |
ὁ
Ἀρίστρατος,
Ἀπελλοῦ
συνεφαψαμένου
τῆς |
[49] |
ἀρχὴν
δ'
ὑποψίας
τὰ
Μεσσηνιακὰ
|
παρέσχε. |
στασιασάντων
γὰρ
αὐτῶν,
ὁ
μὲν |
[6] |
φίλων
ἕκαστος
ἐξ
ὀλίγων
δέκα
|
παρέσχεν, |
αὐτὸς
δὲ
τῶν
ἰδίων
οἰκετῶν |
[54] |
ἐξέστησε
(τοῦ
λογισμοῦ
φαρμάκοις,
καὶ
|
παρέτρεψεν |
εἰς
δεινὰς
καὶ
ἀλλοκότους
ἐπιφοράς, |
[4] |
πραττομένων,
ἀλλ'
ἀδήλως
ἀπεθεώρει
καὶ
|
παρεφύλαττεν |
αὐτοῦ
τὴν
ὁρμήν,
τόλμημα
μὲν |
[17] |
φόβου
μᾶλλον
ἐξίστησι
καὶ
σάλον
|
παρέχει |
τῇ
ψυχῇ
τὸ
χαίρειν
ἄνευ |
[21] |
ὥστε
καὶ
φόβον
τὰ
ὅπλα
|
παρέχειν |
ἀντιλάμποντα
πρὸς
τὴν
σελήνην,
μὴ |
[31] |
διὰ
τὸ
φαινόμενον
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
|
παρεχώρησε |
τοῖς
πολεμίοις
ὑπερβαλοῦσι
τὴν
(Γεράνειαν |
[30] |
δοκούσας
(καὶ
στρατείαν
ἐπὶ
Λακεδαιμονίους
|
παρήγγελλεν. |
ἐνιστάμενος
δ'
ὁ
Ἄρατος
αὐτῷ |
[4] |
Ἀντίγονος
μὲν
ὑπισχνούμενος
ἠμέλει
καὶ
|
παρῆγε |
τὸν
χρόνον,
αἱ
δ'
ἀπ' |
[22] |
τοῖς
περὶ
(τὸν
Ἄρατον,
καὶ
|
παρήλλαττε |
τοὺς
τριακοσίους.
οἱ
δ'
ὥσπερ |
[25] |
ταῦτα
περιθεὶς
ὑποζυγίοις
σκεύη
τινὰ
|
παρημελημένα |
(κομίζουσιν
εἰς
Ἄργος
ἀπέστειλε.
Χαριμένους |
[29] |
τοῖς
Κλεωναίοις.
ὃ
καὶ
συνέβη·
|
παρῆν |
γὰρ
εὐθὺς
ἐξ
Ἄργους
ἔχων |
[22] |
εὐθὺς
ἐπέλαμπε
τῷ
ἔργῳ,
καὶ
|
παρῆν |
ἐκ
Σικυῶνος
ἡ
λοιπὴ
δύναμις |
[43] |
ἄκραν
φιλίαν.
τότε
μὲν
οὖν
|
παρήνεγκε |
τὸ
ῥηθέν,
οὐδ'
ἄλλως
πολὺ |
[40] |
τοὺς
περὶ
θύρας
ὄντας
εἴσω
|
παριέναι· |
καὶ
ταῦθ'
ἅμα
λέγων
ὑπεξῄει |
[23] |
τοὺς
Κορινθίους.
ἐπιστήσας
δὲ
ταῖς
|
παρόδοις |
ἑκατέρωθεν
τοὺς
Ἀχαιούς,
αὐτὸς
ἀπὸ |
[16] |
Ἰσθμοῦ
πᾶσαν
ἐπιμειξιῶν
τε
καὶ
|
παρόδων |
καὶ
στρατειῶν
ἐργασίας
τε
κατὰ |
[50] |
γίνεται
χαλεπὸς
καὶ
(δυσεκβίαστος
τοῖς
|
παροικοῦσιν. |
ἀναβὰς
δὲ
καὶ
θύσας,
ὡς |
[1] |
~ΑΡΑΤΟΣ.
|
~Παροιμίαν |
τινὰ
παλαιὰν
ὦ
Πολύκρατες,
δείσας |
[1] |
τοῖς
ἐκείνων
ἐπαίνοις,
ὑπὸ
τῆς
|
παροιμίας |
ἐπιστομίζεσθαι.
ἀλλ'
οἷς
γε
φύσει |
[33] |
καὶ
καλεῖν
συνεχῶς
Ἄρατον
ὥσπερ
|
παρόντα, |
καὶ
διαφυγεῖν
(οὕτως
ἐξαπατήσαντα
τοὺς |
[25] |
δὴ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐν
ἡλικίᾳ
|
παρόντες |
ἔτυχον,
τούτους
ἀναλαβὼν
ὁ
Ἄρατος |
[52] |
τῶν
συνήθων
ἐν
τῷ
δωματίῳ
|
παρόντος, |
ἀναπτύσας
δίαιμον,
ἰδόντος
ἐκείνου
καὶ |
[25] |
παρὰ
Μαντινεῦσιν,
ἣν
Ἀράτου
μὴ
|
παρόντος |
(Ἀρί(
στιππος
εἷλε
διώκων,
καὶ |
[29] |
λοχαγῶν,
μή
τις
αὐτοῦ
χρεία
|
παρόντος |
βεβλῆσθαι
γὰρ
τοὺς
ἀστραγάλους
ἀπέρχοιτο |
[29] |
τὸν
Ἀρίστιππον
ὡς
αὐτοῦ
μὴ
|
παρόντος |
ἐπιθέσθαι
τοῖς
Κλεωναίοις.
ὃ
καὶ |
[52] |
μάλιστα
διὰ
(φαρμάκων,
αὐτοῦ
μὴ
|
παρόντος. |
ὁ
δὲ
ποιησάμενος
τὸν
Ἄρατον |
[9] |
(καὶ
στασιάζουσαν.
ὅθεν
ἐκ
τῶν
|
παρόντων |
ἄριστα
κρίνας
προσέμειξεν
αὐτὴν
φέρων |
[31] |
ἀλλ'
εὐθὺς
ὥρμησε
μετὰ
τῶν
|
παρόντων |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους,
ἐν
τῷ |
[42] |
υἱὸν
ἤδη
νεανίαν
ὄντα·
καὶ
|
παρορμούντων |
ἐκεῖ
πλοίων
ἐπιβάντες
εἰς
Αἴγιον |
[40] |
οὐδὲν
οὐδ'
ἔστεργεν
ἐπὶ
τοῖς
|
παροῦσιν, |
ἀλλὰ
καὶ
Σικυωνίων
αὐτῶν
καὶ |
[45] |
φωνῆς
ἔτι
κύριος,
ἐπισφαλῆ
τὴν
|
παρρησίαν |
ἐχούσης.
(ἐπεὶ
φανερῶς
γε
πολλὰ |
[34] |
ἔτυχε
δὲ
τῶν
γραμμάτων
κομισθέντων
|
παρὼν |
αὐτὸς
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ
διατριβὴν |
[35] |
αὐτὸς
ἤρξατο
περὶ
αὐτῶν
διαλέγεσθαι
|
παρών, |
πάντα
ταχέως
καὶ
προθύμως
ἐψηφίσαντο, |
[35] |
ὡρμημένου
δὲ
(πάντως
ὑπήκουσε
καὶ
|
παρὼν |
συνεστράτευεν.
ὅτε
δὴ
καὶ
κωλύσας, |
[8] |
καὶ
τὸν
ψόφον
τῶν
κωδώνων
|
παρωξύνθαι. |
τοῦτο
μάλιστα
τοὺς
Ἀράτου
στρατιώτας |
[30] |
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀπερρίφη
καὶ
|
παρώφθη, |
πεπλασμένῳ
δοκῶν
ἤθει
πρὸς
ἀληθινὴν |
[34] |
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
δεδεμένος.
|
πᾶσαν |
δ'
Ἀθηναῖοι
κουφότητα
κολακείας
τῆς |
[16] |
καὶ
ἀποκόπτει
τὴν
ἐντὸς
Ἰσθμοῦ
|
πᾶσαν |
ἐπιμειξιῶν
τε
καὶ
παρόδων
καὶ |
[38] |
ὁμήροις
ὥσπερ
χαλινουμένους
ἀνασχέσθαι.
καίτοι
|
πᾶσαν |
ὁ
Ἄρατος
ἀφίησι
φωνὴν
ἀπολογιζόμενος |
[54] |
καὶ
τὰς
ναῦς
πλὴν
πέντε
|
πάσας |
προέμενος
καὶ
χίλια
προσεκτείσειν
ὁμολογήσας |
[3] |
διατριβὴν
καὶ
κατασκευάσαντες
ἐπιβουλὴν
ἀνεῖλον,
|
Πασέαν |
δὲ
τὸν
Ἀβαντίδου
πατέρα
τὴν |
[2] |
μὲν
ἀπέθανεν,
Ἀβαντίδας
δ'
ὁ
|
Πασέου |
τυραννίδα
πράττων
ἑαυτῷ
τὸν
Κλεινίαν |
[17] |
Ἑλλάδος
τὴν
Κορινθίων
πόλιν
προσαγορεύειν.
|
~Πᾶσι |
μὲν
οὖν
περιμάχητος
ἦν
ὁ |
[48] |
εὐδοκιμῶν
καὶ
(αὐξόμενος·
ἐδόκει
τε
|
πᾶσιν |
ὁ
Ἄρατος
οὐ
μόνον
δημοκρατίας, |
[29] |
ὄντα
στρατηγόν,
ἀεὶ
δὲ
ταῦτα
|
πάσχοντα |
παρὰ
τοὺς
ἀγῶνας.
~Ὡς
δ' |
[1] |
ᾤετο
βέλτιον
εἶναι,
διατίθεται·
τίς
|
πατέρ' |
αἰνήσει,
εἰ
μὴ
εὐδαίμονες
υἱοί; |
[1] |
τὴν
ἀληθινὴν
οὕτως
ἔχουσαν·
τίς
|
πατέρ' |
αἰνήσει,
εἰ
μὴ
κακοδαίμονες
υἱοί; |
[3] |
ἀνεῖλον,
Πασέαν
δὲ
τὸν
Ἀβαντίδου
|
πατέρα |
τὴν
ἀρχὴν
ὑπολαβόντα
Νικοκλῆς
(δολοφονή( |
[38] |
παράνομος
καὶ
τυραννικός,
ἀλλ'
Ἡρακλεῖδαι
|
πατέρες |
αὐτῷ
καὶ
Σπάρτη
πατρίς,
ἧς |
[1] |
φύσει
τὸ
γενναῖον
ἐπιπρέπει
ἐκ
|
πατέρων" |
κατὰ
Πίνδαρον
ὥσπερ
σοί,
πρὸς |
[47] |
Πελοπόννησον
πράγμασι·
καὶ
τὴν
μὲν
|
Πατρέων |
καὶ
Δυμαίων
λεηλασίαν
ὁδοῦ
πάρεργον |
[14] |
κατεδουλοῦντο
καὶ
προέπινον
αὐτοῖς
τὰς
|
πατρίδας, |
μεῖζον
δ'
ἡ
διὰ
τῶν |
[14] |
δικαιοσύνας,
σωτῆρος
σωτῆρσι
θεοῖς,
ὅτι
|
πατρίδι |
τᾷ
σᾷ
δᾶμον
ἴσον
θείαν |
[37] |
μήδ'
ἐγκαταλιπεῖν
αὑτὸν
ὑπὲρ
(τῆς
|
πατρίδος |
ἀγωνιζόμενον.
πολλῶν
δὲ
συστραφέντων
καὶ |
[11] |
ἑαυτοῦ
δόξαν
καὶ
τὴν
τῆς
|
πατρίδος |
δύναμιν,
ὡς
ἑνὶ
τῶν
ἐπιτυχόντων |
[41] |
συντετριμμένης
ὥσπερ
ἐπὶ
ναυαγίου
τῆς
|
πατρίδος |
ἐν
τοσούτῳ
σάλῳ
καὶ
(κινδύνῳ |
[30] |
φρουρᾶς
καὶ
δορυφόρων,
εἶτα
τῆς
|
πατρίδος |
εὐεργέτης
(γενέσθαι.
καὶ
μεταπεμψάμενος
τὸν |
[30] |
τῷ
Μεγαλοπολίτῃ,
τυραννοῦντι
τῆς
ἑαυτοῦ
|
(πατρίδος. |
ὁ
δ'
οὐκ
ὢν
ἀγεννὴς |
[37] |
τῶν
ἀγώνων
ἐπὶ
θύραις
τῆς
|
πατρίδος. |
(οἱ
δ'
ἄλλοι
φεύγοντες
εἰς |
[24] |
βασιλικήν,
οὐ
τὸ
τῆς
αὑτοῦ
|
πατρίδος |
συμφέρον,
οὐκ
ἄλλο
τι
τῆς |
[28] |
Νεμείων
ἤγαγεν
ἐν
Κλεωναῖς,
ὡς
|
πάτριον |
ὄντα
καὶ
μᾶλλον
προσήκοντα
τούτοις. |
[38] |
Ἡρακλεῖδαι
πατέρες
αὐτῷ
καὶ
Σπάρτη
|
πατρίς, |
ἧς
τὸν
ἀφανέστατον
ἦν
ἄξιον |
[12] |
χρόνῳ
πολλῷ
περαιωθεὶς
εἰς
Αἴγυπτον,
|
πατρόθεν |
τε
τῷ
βασιλεῖ
διακειμένῳ
πρὸς |
[42] |
γυναῖκες
ἤδη
καὶ
παῖδες,
ὥσπερ
|
πατρὸς |
κοινοῦ
καὶ
σωτῆρος
(περιεχόμενοι
καὶ |
[3] |
ἐν
Ἄργει
ξένοις
καὶ
φίλοις
|
πατρῴοις |
ἐλευθερίως,
καὶ
τὸ
σῶμα
βλαστάνον |
[4] |
διαλέγεσθαι
φίλοις
οὖσι
καὶ
ξένοις
|
πατρῴοις. |
(Καὶ
γὰρ
ἀληθῶς
ὁ
Ἄρατος |
[38] |
ἔθετο
πρὸς
Μεγιστόνουν
τὸν
Κλεομένους
|
πατρῳόν, |
ἐν
ᾗ
κρατήσας
τριακοσίους
μὲν |
[41] |
Τρίπυλον
καὶ
πάλιν
Μεγιστόνουν
τὸν
|
πατρῳόν, |
ὑπισχνούμενος
ἄλλα
τε
πολλὰ
καὶ |
[45] |
τοὺς
δ'
εἰς
Μακεδονίαν
ἀπέστειλαν
|
πέδαις |
δεδεμένους,
παῖδας
δὲ
καὶ
γυναῖκας |
[16] |
νεώτερον
Φίλιππον,
ἀλλ'
ἀληθῶς
ἑκάστοτε
|
πέδας |
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
Κορινθίων
πόλιν |
[28] |
ἀνεχώρησε
τεταραγμένος
εἰς
τὸ
(στρατό(
|
πεδον. |
ἐπεὶ
δ'
ἀπὸ
τῆς
διώξεως |
[43] |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
ἦγε
δὲ
|
πεζοὺς |
δισμυρίους
Μακεδόνας,
ἱππεῖς
δὲ
χιλίους |
[9] |
ἀρετὴν
ἐδύναντο
μὴ
φθονεῖν,
ἀλλὰ
|
πείθεσθαι |
καὶ
ἀκολουθεῖν,
οὐ
μόνον
αὑτοὺς |
[34] |
Διογένη
συνέπεισεν
ἀποδοῦναι
τόν
τε
|
Πειραιᾶ |
καὶ
τὴν
Μουνυχίαν
καὶ
τὴν |
[33] |
καὶ
ἀνοχὰς
ἀγόντων,
(ἐπεχείρησε
τὸν
|
Πειραιᾶ |
καταλαβεῖν.
αὐτὸς
δ'
ἀρνούμενος
ἐν |
[34] |
ὡς
τέθνηκεν,
ὁ
μὲν
τὸν
|
Πειραιᾶ |
φρουρῶν
Διογένης
ἔπεμψεν
ἐπιστολὴν
εἰς |
[33] |
ὥσπερ
οἱ
δυσέρωτες
ἐπιχειρήσας
τῷ
|
Πειραιεῖ, |
καὶ
πρὸς
τὰς
διαμαρτίας
οὐκ |
[33] |
ἔπραξεν.
ἐκεῖνον
γὰρ
ἰδίᾳ
τῷ
|
Πειραιεῖ |
προσβαλόντα
καὶ
τῆς
κλίμακος
συντριβείσης |
[13] |
ὁ
Ἄρατος
ἠγαπᾶτο,
καὶ
διδοὺς
|
πεῖραν |
ἔτι
μᾶλλον
ἥψατο
τοῦ
βασιλέως, |
[40] |
ἀπέκτεινε,
τοὺς
δ'
ἐν
Κορίνθῳ
|
πειρώμενος |
ἀναζητεῖν
καὶ
κολάζειν,
ἐξηγρίαινε
τὸ |
[43] |
τῇ
τιμῇ
περιττῶς,
καὶ
τἆλλα
|
πειρώμενος |
ἀνδρὸς
ἀγαθοῦ
καὶ
νοῦν
ἔχοντος, |
[35] |
τοὺς
τυράννους
ἔχοντος,
αὑτῷ
δὲ
|
πείσας |
τὴν
πρᾶξιν
ἐπιτρέψαι,
προσήγαγε
τοῖς |
[12] |
ναῦς
εἰς
Συρίαν,
ἐπέβη
δὲ
|
πείσας |
τὸν
ναύκληρον
ἄχρι
Καρίας
διακομισθῆναι· |
[34] |
ἄχρι
τῆς
Ἀκαδημείας
προῆλθεν·
εἶτα
|
πεισθεὶς |
(οὐδὲν
ἠδίκησεν.
οἱ
δ'
Ἀθηναῖοι |
[50] |
ταῦτά
σοι
τὸ
Κρητικὸν
ἀνοίγει
|
πέλαγος, |
ταῦτα
τὴν
Πελοπόννησον,
ἀπὸ
τούτων |
[12] |
πνεῦμα
καὶ
πολλὴν
θάλασσαν
ἐκ
|
πελάγους |
κατιοῦσαν
ἐνδόντος
τοῦ
κυβερνήτου,
παραφερόμενος |
[32] |
τρέπεσθαι
πρὸς
ἀλκήν.
αὐτοὶ
δὲ
|
Πελληνεῖς |
λέγουσι
τὸ
βρέτας
τῆς
θεοῦ |
[31] |
γυναῖκας
καὶ
τὰς
θυγατέρας
τῶν
|
Πελληνέων |
περιιόντες
ἥρπαζον,
καὶ
τὰ
κράνη |
[54] |
τε
τῇ>
Σικυῶνι
καὶ
τῇ
|
Πελλήνῃ |
διέμεινε
καθ'
ἡμᾶς.
|
[39] |
διὰ
προδοσίας,
ἐγγύθεν
δ'
ἀποτραπεὶς
|
Πελλήνῃ |
προσέβαλε,
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν |
[31] |
Πελοπόννησον.
ὡς
μέντοι
παρελθόντες
ἐξαίφνης
|
Πελλήνην |
κατέλαβον,
οὐκέτ'
ἦν
ὁ
αὐτός, |
[16] |
ἁμάρτοι
τις
ἀδελφὴν
προσειπὼν
τῆς
|
Πελοπίδου |
τοῦ
Θηβαίου
καὶ
Θρασυβούλου
τοῦ |
[50] |
Κρητικὸν
ἀνοίγει
πέλαγος,
ταῦτα
τὴν
|
Πελοπόννησον, |
ἀπὸ
τούτων
ὁρμώμενος
σὺ
τοσοῦτος |
[46] |
πάνυ
μειράκιον
ὄντα,
πέμπων
εἰς
|
Πελοπόννησον |
Ἀράτῳ
μάλιστα
προσέχειν
ἐκέλευσε
καὶ |
[38] |
Κλεομένει,
καὶ
μὴ
πάλιν
τὴν
|
Πελοπόννησον |
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων,
μηδὲ
πληρῶσαι |
[51] |
ἀποτυχὼν
ταῖς
πράξεσιν
ἐπανῆλθεν
εἰς
|
Πελοπόννησον, |
καὶ
τοὺς
Μεσσηνίους
αὖθις
ἐπιχειρήσας |
[13] |
εὐθὺς
μεθ'
ἑαυτοῦ
κομίζων
εἰς
|
Πελοπόννησον |
κατῆρε,
τὰ
δὲ
λοιπὰ
διελὼν |
[39] |
περιειστήκει
τὸν
Ἄρατον,
ὁρῶντα
τὴν
|
Πελοπόννησον |
κραδαινομένην
καὶ
τὰς
πόλεις
ἐξανισταμένας |
[47] |
ἀταξίᾳ
διῆγον
(ἐπέθεντο
τοῖς
κατὰ
|
Πελοπόννησον |
πράγμασι·
καὶ
τὴν
μὲν
Πατρέων |
[50] |
τὸν
βοῦν
καθέξεις"
αἰνιττόμενος
τὴν
|
Πελοπόννησον, |
ὡς,
εἰ
προσλάβοι
τὸν
Ἰθωμάταν |
[31] |
τὴν
(Γεράνειαν
ἀμαχεὶ
παρελθεῖν
εἰς
|
Πελοπόννησον. |
ὡς
μέντοι
παρελθόντες
ἐξαίφνης
Πελλήνην |
[47] |
περιορᾶν
ὥσπερ
κωμάζοντας
ἐν
τῇ
|
Πελοποννήσῳ |
μετὰ
πολλῆς
ἀσελγείας
καὶ
(θρα( |
[39] |
Ἑκατόμβαιον
ἡττηθέντες
οὕτω
κατεπλάγησαν,
ὥστε
|
πέμπειν |
εὐθὺς
ἐφ'
ἡγεμονίᾳ
τὸν
Κλεομένη |
[53] |
πόλιν
ἀπήλλαξε
τῆς
τυραννίδος,
ἡμέρᾳ
|
πέμπτῃ |
Δαισίου
μηνός,
ὃν
Ἀθηναῖοι
καλοῦσιν |
[46] |
Φίλιππον,
οὔπω
πάνυ
μειράκιον
ὄντα,
|
πέμπων |
εἰς
Πελοπόννησον
Ἀράτῳ
μάλιστα
προσέχειν |
[35] |
Ἄργει
τυραννίδα
γειτνιῶσαν
αὐτοῖς,
ἔπειθε
|
πέμπων |
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἰς
μέσον
θεῖναι |
[15] |
Πτολεμαίῳ
γράφοντες,
ὥστε
κἀκεῖνον
ἐγκαλοῦντα
|
(πέμψαι. |
ταῖς
μὲν
οὖν
περιμαχήτοις
καὶ |
[35] |
καὶ
κελεύσαντος
αὐτῷ
πεντήκοντα
τάλαντα
|
πέμψαι |
τὸν
Ἄρατον,
ὅπως
ἀπαλλάξῃ
καὶ |
[39] |
κακῶς
λεγόντων.
(Ἐκ
τούτου
κήρυκα
|
πέμψας |
ὁ
Κλεομένης
πόλεμον
προεροῦντα
τοῖς |
[9] |
ἐγεγόνει.
κατελθόντες
δ'
οἱ
πλεῖστοι
|
πένητες, |
ὧν
κύριοι
πρότερον
ἦσαν
ἐπελαμβάνοντο, |
[53] |
Σικυώνιοι
μεταβαλόντες
εἰς
ἑορτὴν
τὸ
|
πένθος |
εὐθὺς
ἐκ
τοῦ
Αἰγίου
τὸν |
[3] |
τῇ
περὶ
παλαίστραν,
ὥστε
καὶ
|
(πένταθλον |
ἀγωνίσασθαι
καὶ
στεφάνων
τυχεῖν.
ἐπιφαίνεται |
[24] |
εἰκοσιπέντε
βασιλικῶν
ἐκυρίευσεν,
ἵππους
δὲ
|
πεντακοσίους |
καὶ
Σύρους
τετρακοσίους
ἀπέδοτο·
τόν |
[29] |
δ'
ἄλλων
ἔπεσον
(ὑπὲρ
χιλίους
|
πεντακοσίους. |
ὁ
δ'
Ἄρατος
οὕτως
λαμπρῶς |
[44] |
Ἀντιγόνῳ
καὶ
μετὰ
χιλίων
καὶ
|
πεντακοσίων |
εἰς
Ἐπίδαυρον
ἐξ
Ἰσθμοῦ
πλοίοις |
[9] |
τῶν
ἔμπροσθεν
τυράννων
οὐκ
ἐλάττους
|
πεντακοσίων, |
οἷς
μακρὰ
μὲν
ἡ
(πλάνη |
[11] |
χρημάτων
δωρεὰ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
|
πέντε |
καὶ
εἴκοσι
τάλαντα.
ταῦτ'
ἔλαβε |
[54] |
ἀρχῆς
καὶ
τὰς
ναῦς
πλὴν
|
πέντε |
πάσας
προέμενος
καὶ
χίλια
προσεκτείσειν |
[47] |
ἄρχειν
μετ'
ἐκεῖνον
προέλαβεν
ἡμέραις
|
πέντε |
(τὴν
ἀρχὴν
ἕνεκα
τοῦ
βοηθῆσαι |
[18] |
τὸ
ὕψος
οὐ
μεῖζον
ᾖ
|
πεντεκαίδεκα |
ποδῶν,
καὶ
τἆλλα
συμπράξειν
μετὰ |
[14] |
οἰκονομίας,
μόνος
οὐχ
ὑπέμεινεν,
ἀλλὰ
|
πεντεκαίδεκα |
τῶν
πολιτῶν
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
μεθ' |
[39] |
ὕστερον
καὶ
Φενεὸν
(ἔλαβε
καὶ
|
Πεντέλειον. |
εἶτ'
εὐθὺς
Ἀργεῖοι
προσεχώρησαν
αὐτῷ, |
[13] |
καὶ
δωρεὰν
ἔλαβε
τῇ
πόλει
|
πεντήκοντα |
καὶ
ἑκατὸν
τάλαντα.
καὶ
τούτων |
[34] |
τὸ
Σούνιον
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἐπὶ
|
πεντήκοντα |
καὶ
ἑκατὸν
ταλάντοις,
ὧν
(αὐτὸς |
[24] |
οἱ
Ἀχαιοὶ
τετρακοσίοις
ὁπλίταις
καὶ
|
πεντήκοντα |
κυσὶ
καὶ
κυνηγοῖς
ἴσοις
ἐν |
[35] |
τοῦ
Ἀριστομάχου
καὶ
κελεύσαντος
αὐτῷ
|
πεντήκοντα |
τάλαντα
πέμψαι
τὸν
Ἄρατον,
ὅπως |
[9] |
ἡ
(πλάνη
καὶ
ὁμοῦ
τι
|
πεντηκονταετὴς |
ἐγεγόνει.
κατελθόντες
δ'
οἱ
πλεῖστοι |
[44] |
ἀλλὰ
καὶ
κεχρημένον
ἐκείνῳ
καὶ
|
πεπεισμένον |
ἀφεῖναι
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
προσαγαγεῖν |
[30] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀπερρίφη
καὶ
παρώφθη,
|
πεπλασμένῳ |
δοκῶν
ἤθει
πρὸς
ἀληθινὴν
καὶ |
[46] |
δίκαια
καὶ
φιλάνθρωπα
τῷ
Ἀράτῳ
|
πεποιηκὼς |
ἀνέζευξεν
εἰς
Μακεδονίαν,
(κἀκεῖ
νοσῶν |
[33] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅτι
σπονδὰς
|
πεποιημένων |
αὐτῶν
πρὸς
τοὺς
Μακεδόνας
καὶ |
[41] |
τριάκοντα
μὲν
ἔτη
καὶ
τρία
|
πεπολιτευμένος |
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
πεπρωτευκὼς
δὲ |
[24] |
ἐσχάτην
καὶ
νεωτάτην
φαίην
ἂν
|
πεπρᾶχθαι, |
τοῦτο
μὲν
τόλμῃ,
τοῦτο
δὲ |
[41] |
τρία
πεπολιτευμένος
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
|
πεπρωτευκὼς |
δὲ
καὶ
δυνάμει
καὶ
δόξῃ |
[34] |
πόλεως
κελεύων
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐπειδή<
|
περ> |
Ἄρατος
(ἀπέθανεν·
ἔτυχε
δὲ
τῶν |
[22] |
(τῶν)
πολλῶν
ἑλιγμῶν
καὶ
παραβολῶν
|
περαίνοντος |
(πρὸς
τὸ
τεῖχος.
εἶτα
θαυμάσιον |
[52] |
οὕτως
(κατὰ
μικρὸν
εἰς
φθόαν
|
περαινόντων. |
οὐ
μὴν
ἔλαθέ
γε
τὸν |
[12] |
ἐκ
δὲ
Καρίας
χρόνῳ
πολλῷ
|
περαιωθεὶς |
εἰς
Αἴγυπτον,
πατρόθεν
τε
τῷ |
[8] |
ὑλαγμὸς
τὸ
χωρίον,
ὥστε
τὸν
|
πέραν |
φύλακα
κραυγῇ
μεγάλῃ
πυνθάνεσθαι
τοῦ |
[29] |
ἠλευθέρωσε
τοὺς
ἐν
αὐτῷ,
τῶν
|
περὶ |
Ἀγίαν
καὶ
τὸν
νεώτερον
Ἀριστόμαχον |
[22] |
ἀμυνομένοις
εὐρώστως,
καὶ
μέγαν
ἀγῶνα
|
περὶ |
αὐτὸ
τὸ
τεῖχος
(εἶναι,
καὶ |
[52] |
ἀρχῆς
συντεθραμμένον,
(ἐδήλωσεν
οἷς
ἔπραξε
|
περὶ |
αὐτόν.
ἐπιθυμῶν
γὰρ
ἀνελεῖν
τὸν |
[17] |
δυνάσταις,
ἡ
δ'
Ἀντιγόνου
σπουδὴ
|
περὶ |
αὐτὸν
οὐδὲν
ἀπέλειπε
πάθει
τῶν |
[1] |
τῶν
ἀπὸ
γένους
(ἀρίστων,
ἀκούοντας
|
περὶ |
αὐτῶν
ἀεί
τι
καὶ
λέγοντας. |
[35] |
δὲ
συμπεισθεὶς
πάλιν
αὐτὸς
ἤρξατο
|
περὶ |
αὐτῶν
διαλέγεσθαι
παρών,
πάντα
ταχέως |
[13] |
Ἄρατος
ὅτε
τὴν
πόλιν
ἠλευθέρωσε,
|
περὶ |
δὲ
τῆς
Ἀριστράτου
τοῦ
κατὰ |
[3] |
δ'
ὕστερον
Ἀβαντίδαν
μὲν
οἱ
|
περὶ |
Δεινίαν
καὶ
Ἀριστοτέλη
τὸν
διαλεκτικόν, |
[27] |
διήμαρτεν·
ὁ
γὰρ
τύραννος
ἤδη
|
περὶ |
δρασμὸν
εἶχε,
καὶ
πολλὰ
τῶν |
[14] |
μὲν
καὶ
ἄεθλα
καὶ
ἁ
|
περὶ |
Ἑλλάδος
ἀλκά
τοῦδ'
ἀνδρὸς
στάλᾳ |
[41] |
τοῦ
Ἀράτου
πρόθυμον
οὖσαν
οἱ
|
περὶ |
Εὐρυκλείδην
καὶ
Μικίωνα
(διεκώλυσαν.
ὄντων |
[21] |
ἦν
δὲ
τοῦ
ἔτους
ἡ
|
περὶ |
θέρος
ἀκμάζον
ὥρα,
τοῦ
δὲ |
[40] |
ἀτάκτως
ἑστῶτας,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
θύρας
ὄντας
εἴσω
παριέναι·
καὶ |
[47] |
ἐκλελυμένους
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἡττᾶται
|
(περὶ |
Καφύας·
καὶ
θυμικώτερον
ἐστρατηγηκέναι
δόξας, |
[39] |
Ἄρατος
ὡς
ᾔσθετο
βαδίζοντα
καὶ
|
περὶ |
Λέρναν
ὄντα
μετὰ
τῆς
δυνάμεως, |
[45] |
ἔπεισεν.
ἐδόκει
δὲ
καὶ
τὰ
|
περὶ |
Μαντίνειαν
οὐχ
Ἑλληνικῶς
διῳκῆσθαι
τοῖς |
[3] |
μέγεθος,
ἐπέδωκεν
ἑαυτὸν
ἀσκήσει
τῇ
|
περὶ |
παλαίστραν,
ὥστε
καὶ
(πένταθλον
ἀγωνίσασθαι |
[47] |
αὐτοῦ
καὶ
πίστιν
ἐλπίζοντες
εὐκόλῳ
|
περὶ |
πάντα
χρήσεσθαι
καὶ
χειροήθει.
~Καὶ |
[23] |
τοῦ
Σικυωνίου
νεανίου"
ταῦτα
μὲν
|
περὶ |
Περσαίου
πλείονες
ἱστοροῦσιν.
~Ὁ
δ' |
[1] |
ὃν
οὔτε
τῇ
δόξῃ
τῇ
|
περὶ |
σεαυτὸν
οὔτε
τῇ
δυνάμει
καταισχύνεις, |
[46] |
Κλεομένης
μὲν
ἡττηθεὶς
μάχῃ
μεγάλῃ
|
περὶ |
Σελλασίαν
ἐξέλιπε
τὴν
Σπάρτην
καὶ |
[31] |
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐδοκίμησε
καὶ
|
περὶ |
τὰς
Αἰτωλικὰς
πράξεις,
ὅτε
συμβαλεῖν |
[10] |
τοιαύτην
ἀνωμαλίαν
ἔνδεια
λόγου
φιλοσόφου
|
περὶ |
τὰς
εὐφυΐ
ας
ἀπεργάζεται,
τὴν |
[22] |
ἀπέκρυψε
νεφῶν
(συνελθόντων.
οἱ
δὲ
|
περὶ |
τὰς
πύλας
ἔξω
περὶ
τὸ |
[31] |
πυθέσθαι
τὸν
κίνδυνον,
οἱ
πρῶτοι
|
περὶ |
τὰς
πύλας
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ |
[37] |
Σπαρτιάτας
ἄχρι
τοῦ
στρατοπέδου
καὶ
|
περὶ |
τὰς
σκηνὰς
διασπαρέντων,
ὁ
μὲν |
[49] |
ἰδίᾳ
τὸν
νεώτερον
Ἄρατον
ἠδίκει
|
περὶ |
τὴν
γυναῖκα
καὶ
πολὺν
χρόνον |
[51] |
πρὸς
αὐτόν,
ἤδη
καὶ
τῶν
|
περὶ |
τὴν
γυναικωνῖτιν
ἀδικημάτων
αἰσθόμενος,
καὶ |
[44] |
ἐβάδιζον
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους.
καὶ
|
περὶ |
τὴν
Κορινθίων>
πόλιν
ἀγῶνες
ἦσαν, |
[2] |
(ἑπταετῆ
καταλελειμμένον.
ἐν
δὲ
τῇ
|
περὶ |
τὴν
οἰκίαν
ταραχῇ
συνεκπεσὼν
τοῖς |
[28] |
ἀνελόμενος.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τῇ
|
περὶ |
τὴν
ὁμιλίαν
καὶ
πολιτείαν
ἐμπειρίᾳ |
[22] |
καὶ
κατεδίωξαν
ἄχρι
τοῦ
(σκεδασθῆναι
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
διαλυθέντας.
ἄρτι
δὲ |
[45] |
τὰ
δὲ
μετὰ
ταῦτα
πραχθέντα
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
οὔτ'
εἰς
καλὴν |
[43] |
καὶ
κοινῶς,
ἐκεῖνον
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τὴν
πρώτην
ἀπάντησιν
ἐδέξατο
τῇ |
[25] |
λόγον
ἐπιστήσας
ἐνταῦθά
που
διεξελθεῖν
|
περὶ |
τῆς
Ἀριστίππου
διαίτης,
ἣν
ἡ |
[35] |
Ἀριστόμαχον,
ὑπὸ
Λυδιάδου
κατηγορήθη,
καὶ
|
περὶ |
τῆς
στρατηγίας
εἰς
ἀγῶνα
καὶ |
[18] |
προαχθεὶς
εἰς
λόγον
ὑπ'
αὐτοῦ
|
περὶ |
τῆς
φρουρᾶς,
ἔφη
πρὸς
τὸν |
[19] |
νυκτὸς
εἰς
τοὺς
πολεμίους
διαγωνίσηται
|
περὶ |
τῆς
ψυχῆς,
ἐνέχυρον
λαβὼν
τὴν |
[39] |
τοῦ
Κλεομένους,
καὶ
μάχῃ
μεγάλῃ
|
περὶ |
τὸ
Ἑκατόμβαιον
ἡττηθέντες
οὕτω
κατεπλάγησαν, |
[22] |
δὲ
περὶ
τὰς
πύλας
ἔξω
|
περὶ |
τὸ
Ἡραῖον
ἀπολειφθέντες
τοῦ
Ἀράτου |
[36] |
στρατηγός.
~Ἐν
ταύτῃ
τῇ
στρατηγίᾳ
|
περὶ |
τὸ
Λύκαιον
ἡττηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ |
[35] |
συνεστράτευεν.
ὅτε
δὴ
καὶ
κωλύσας,
|
περὶ |
τὸ
Παλλάντιον
τοῦ
Κλεομένους
ἐπιφανέντος |
[23] |
γαυρούμενον
καὶ
χαῖρον
ὑπὸ
τῆς
|
περὶ |
τὸ
σῶμα
(βαρύτητος
κεκρατῆσθαι.
τῶν |
[29] |
δειλίας
ἐστὶν
ἢ
δυσκρασίας
τινὸς
|
περὶ |
τὸ
σῶμα
καὶ
ψυχρότητος,
ὀνομάζειν |
[25] |
ἐπὶ
τὴν
πρᾶξιν
ἄνθρωπον,
οἱ
|
περὶ |
τὸν
Αἰσχύλον
ἠγανάκτουν
καὶ
δι' |
[33] |
Ἐργῖνον
αἰτιᾶται,
μεθ'
οὗ
τὰ
|
περὶ |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἔπραξεν.
ἐκεῖνον
γὰρ |
[16] |
ὕστερον
αὖθις
στρατηγῶν,
ἐνίστατο
τὴν
|
περὶ |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
πρᾶξιν,
οὐ
Σικυωνίων |
[22] |
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
ἤδη
τῶν
|
περὶ |
τὸν
Ἄρατον
καὶ
μαχομένων,
ἀλαλαγμὸς |
[22] |
ἀνέβαινε
καὶ
σαλπίγγων,
ἐπιφερόμενος
τοῖς
|
περὶ |
(τὸν
Ἄρατον,
καὶ
παρήλλαττε
τοὺς |
[35] |
αὐτοῦ
δι'
ὀργήν,
ἀπήλασαν
τοὺς
|
(περὶ |
τὸν
Ἀριστόμαχον·
ἐπεὶ
δὲ
συμπεισθεὶς |
[53] |
ᾔδετο
πρὸς
κιθάραν
ὑπὸ
τῶν
|
περὶ |
τὸν
Διόνυσον
τεχνιτῶν,
καὶ
συνεπόμπευεν |
[7] |
εὐτόνως
ὑλακτούντων
καὶ
συμπαρατρεχόντων
τοῖς
|
περὶ |
τὸν
Ἔκδηλον.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[19] |
τὰ
ἑξήκοντα
τάλαντα
κεῖσθαι
τοῖς
|
περὶ |
τὸν
Ἐργῖνον,
ὁ
δ'
Ἄρατος |
[7] |
καθ'
ὁδόν,
ἤδη
δὲ
δυομένης
|
περὶ |
τὸν
κῆπον
(εἶναι
πλησίον
τοῦ |
[3] |
ἢ
πολιτικῷ
προσῆκον
ἦν
ἀνδρὶ
|
περὶ |
τὸν
λόγον
ἐσπούδασε·
καίτοι
(γέγονε( |
[13] |
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
(πάντων)
τῶν
|
περὶ |
τὸν
Μέλανθον
ἅρματι
νικηφόρῳ
παρεστὼς |
[7] |
διέφυγον
παρελθοῦσαν,
εὐθὺς
ἀνέβαινον
οἱ
|
περὶ |
τὸν
Μνασίθεον
καὶ
Ἔκδηλον,
καὶ |
[5] |
(τύραννον.
ὡς
δ'
ἐπανῆλθον
οἱ
|
περὶ |
τὸν
Ξενοκλέα,
τοῦ
μὲν
τείχους |
[10] |
ἀποτυφλοῦνται
ξηρότητι
καὶ
λεπτότητι
τῆς
|
περὶ |
τὸν
ὀφθαλμὸν
ὑγρότητος,
μὴ
φερούσης |
[28] |
γεγονότας
καὶ
θαρραλεώτερον
ἀνθισταμένους
τοὺς
|
περὶ |
τὸν
τύραννον,
οὐκ
ἐτόλμησεν,
ἀλλ' |
[28] |
τὴν
Ἀργολίδα
χώραν
ἐπόρθει,
καὶ
|
περὶ |
τὸν
Χάρητα
ποταμὸν
ἰσχυρᾶς
μάχης |
[28] |
τρόπαιον,
αἰσχυνθεὶς
πάλιν
ἔγνω
διαμάχεσθαι
|
περὶ |
τοῦ
τροπαίου,
καὶ
μίαν
ἡμέραν |
[45] |
μιᾶς
τῆς
ἐκείνου·
καὶ
πολλὰ
|
περὶ |
τούτων
δεηθεὶς
(ὁ
Ἄρατος
οὐκ |
[38] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
Φύλαρχος
ἱστόρηκε
|
περὶ |
τούτων,
ᾧ
μὴ
τοῦ
Πολυβίου |
[30] |
λόγους
ψευδεῖς
καὶ
κενοὺς
λεγομένους
|
περὶ |
τυραννίδος,
ὡς
μακαρίου
καὶ
θαυμαστοῦ |
[45] |
ἐλύπει
τὸν
Ἄρατον,
ὥσπερ
τὸ
|
περὶ |
τῶν
εἰκόνων·
ὁ
γὰρ
Ἀντίγονος |
[20] |
τε
τὴν
δεξιὰν
αὐτῷ
καὶ
|
περὶ |
τῶν
συγκειμένων
πρὸς
τὸν
Ἐργῖνον |
[31] |
ἦσαν,
ἐξωθοῦντες
ἀλλήλους
καὶ
διαμαχόμενοι
|
περὶ |
τῶν
χρημάτων,
ἡγεμόνες
δὲ
καὶ |
[34] |
διὸ
καὶ
κρατηθέντος
αὐτοῦ
μάχῃ
|
περὶ |
Φυλακίαν
ὑπὸ
Βίθυος
τοῦ
Δημητρίου |
[16] |
τῆς
μάχης,
ἣν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
|
περὶ |
Χαιρώνειαν
ἡττήθησαν,
Ἀβοιοκρίτου
τε
τοῦ |
[3] |
τοῦτον
ἐμφερέστατον
λέγουσι
τὴν
ὄψιν
|
Περιάνδρῳ |
τῷ
Κυψέλου
γενέσθαι,
καθάπερ
Ἀλκμαίωνι |
[25] |
καὶ
ὁ
τῆς
μακαρίας
καὶ
|
περιβοήτου |
μοναρχίας
ὄγκος
περιέθηκεν.
~Ἐκεῖνος
γὰρ |
[43] |
ἑαυτοῦ,
καὶ
μετὰ
μικρὸν
αἰτήσας
|
περιβόλαιον |
ἠρώτησεν,
εἰ
δοκεῖ
κἀκείνῳ
ψῦχος |
[43] |
καὶ
δάπιδος
κομισθείσης
ἀμφοτέρους
(ὁμοῦ
|
περιέβαλον |
οἱ
παῖδες,
τότε
δὴ
τὸν |
[25] |
μακαρίας
καὶ
περιβοήτου
μοναρχίας
ὄγκος
|
περιέθηκεν. |
~Ἐκεῖνος
γὰρ
Ἀντίγονον
μὲν
ἔχων |
[39] |
Ἀχαιοῖς,
ἀλλὰ
θόρυβος
πολὺς
ἄφνω
|
περιειστήκει |
τὸν
Ἄρατον,
ὁρῶντα
τὴν
Πελοπόννησον |
[21] |
δ'
ἄνωθεν
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
|
περιέλαμπε, |
καὶ
κραυγὴ
συνερρήγνυτο
πανταχόθεν
ἄσημος. |
[41] |
ἐκκλησίας
ᾑρέθη
στρατηγὸς
(αὐτοκράτωρ.
καὶ
|
περιεστήσατο |
φρουρὰν
ἐκ
τῶν
ἑαυτοῦ
πολιτῶν, |
[38] |
ἀπίθανος,
αἰτία
(δ'
ἀληθὴς
τὰ
|
περιεστῶτα |
τοὺς
Ἀχαιούς,
οὐκέθ'
ὡς
πρότερον |
[40] |
τὰς
πόλεις
ἐγχειρισάντων,
ἀπεσταύρου
καὶ
|
περιετείχιζε |
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
~Τῷ
δ'
Ἀράτῳ |
[31] |
κράνη
τὰ
αὑτῶν
ἀφαιροῦντες
ἐκείναις
|
περιετίθεσαν |
τοῦ
μηδένα
λαβεῖν
ἄλλον,
(ἀλλὰ |
[43] |
ἐν
ἥπατι
φανῆναι,
μιᾷ
πιμελῇ
|
περιεχομένας, |
καὶ
τὸν
μάντιν
εἰπεῖν,
ὡς |
[42] |
ὥσπερ
πατρὸς
κοινοῦ
καὶ
σωτῆρος
|
(περιεχόμενοι |
καὶ
δακρύοντες.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[50] |
γὰρ
ἐμφύονται
πέτραις
καὶ
κρημνῶν
|
περιέχονται, |
βασιλεῖ
δὲ
πίστεως
καὶ
χάριτος |
[13] |
τῆς
γραφῆς,
ὡς
Πολέμων
ὁ
|
περιηγητὴς |
(ἱστόρηκεν.
ἦν
δὲ
τὸ
ἔργον |
[38] |
ἐνιαυτόν,
ὡς
ἡ
τάξις
αὐτῷ
|
περιῆλθε, |
καλούμενος
ἐξωμόσατο,
καὶ
Τιμόξενος
ᾑρέθη |
[51] |
τὸν
υἱόν·
εἰδέναι
γὰρ
ὑβρισμένον
|
(περιῆν, |
ἄλλο
δ'
οὐδέν,
ἀμύνασθαι
μὴ |
[22] |
ἐναγώνιος
ἐχώρει
κάτω,
καὶ
κραυγὴ
|
περιήχει |
διὰ
τὴν
ἀπὸ
τῶν
ὀρῶν |
[32] |
(ἐπιλεκτ(
άρχης,
ἑλὼν
ἑαυτῷ
καὶ
|
περιθεὶς |
τὴν
τριλοφίαν,
ἄφνω
δ'
ἐκδραμοῦσα |
[25] |
ἐνέρραψεν
εἰς
σάγματα·
καὶ
ταῦτα
|
περιθεὶς |
ὑποζυγίοις
σκεύη
τινὰ
παρημελημένα
(κομίζουσιν |
[44] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
ὅμως
|
περιιδὼν |
παρανόμως
ἀπολόμενον.
~Ἤδη
δὲ
καὶ |
[6] |
Ἄργει
τοῦ
Νικοκλέους
φανέντων
καὶ
|
περιιέναι |
λεγομένων
ἀδήλως
καὶ
παραφυλάττειν
τὸν |
[31] |
καὶ
τὰς
θυγατέρας
τῶν
Πελληνέων
|
περιιόντες |
ἥρπαζον,
καὶ
τὰ
κράνη
τὰ |
[17] |
ἀγορᾶς
αὐλητρίδας
ἔχων
καὶ
στεφάνους
|
περικείμενος, |
ἀνὴρ
γέρων
καὶ
τηλικαύταις
πραγμάτων |
[15] |
ἐγκαλοῦντα
(πέμψαι.
ταῖς
μὲν
οὖν
|
περιμαχήτοις |
καὶ
διαπύρῳ
τοξευομέναις
ἔρωτι
φιλίαις |
[17] |
πόλιν
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν
οὖν
|
περιμάχητος |
ἦν
ὁ
τόπος
ἀεὶ
καὶ |
[6] |
τὸν
Πολυγνώτου
πύργον,
ἐκεῖ
κελευσθέντες
|
περιμεῖναι. |
προεπέμφθη
δὲ
καὶ
Καφισίας
ὑπ' |
[31] |
αὐτός,
οὐδ'
ἔμελλε
διατρίβων
καὶ
|
περιμένων |
ἀθροισθῆναι
καὶ
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸ |
[53] |
πόλιν
ἀνῆγον,
καὶ
τόπον
ἐξελόμενοι
|
περίοπτον |
ὥσπερ
οἰκιστὴν
καὶ
σωτῆρα
τῆς |
[47] |
τοὺς
Αἰτωλοὺς
παρασχόντας
ἀνέχεσθαι
καὶ
|
περιορᾶν |
ὥσπερ
κωμάζοντας
ἐν
τῇ
Πελοποννήσῳ |
[22] |
συστείλαντες
ἑαυτούς,
καὶ
διεκαρτέρουν
ἐνταῦθα
|
περιπαθοῦντες |
καὶ
δυσανασχετοῦντες.
βαλλομένων
γὰρ
ἀπὸ |
[37] |
τοὺς
ὁπλίτας·
ὁ
δὲ
Λυδιάδης
|
περιπαθῶν |
πρὸς
τὰ
γιγνόμενα
καὶ
τὸν |
[26] |
δ'
ὑπ'
ἀρετῆς
ἀκατάπαυστον
ἀρχὴν
|
περιπεποιημένος, |
ἐν
ἱματίῳ
καὶ
χλαμυδίῳ
τῷ |
[22] |
τοῦ
τρίβου
παντάπασιν
ἐνδεδυκότος
καὶ
|
περισκιαζομένου |
ταῖς
τραχύτησι,
καὶ
διὰ
(τῶν) |
[26] |
ἔξω
παρεμβάλλειν
ἐκέλευεν
ἐν
(τῷ
|
περιστύλῳ, |
τοὺς
δ'
οἰκέτας
ὁπότε
δειπνήσαι |
[12] |
ἀεί
τι
τῶν
τεχνικῶν
καὶ
|
περιττῶν, |
μάλιστα
δὲ
Παμφίλου
καὶ
Μελάνθου, |
[43] |
πρώτην
ἀπάντησιν
ἐδέξατο
τῇ
τιμῇ
|
περιττῶς, |
καὶ
τἆλλα
πειρώμενος
ἀνδρὸς
ἀγαθοῦ |
[2] |
καὶ
πλανώμενος
ἐν
τῇ
πόλει
|
περίφοβος |
καὶ
ἀβοήθητος,
κατὰ
τύχην
ἔλαθεν |
[26] |
τὸν
οὕτως
ἔχοντα,
(ταραχωδῶς
καὶ
|
περιφόβως. |
τὸ
δὲ
κλιμάκιον
ἡ
τῆς |
[7] |
ἐπὶ
τὴν
πόλιν,
συμμέτρως
τῇ
|
περιφορᾷ |
τῆς
σελήνης
ἐπιταχύνων
καὶ
πάλιν |
[21] |
ἑκατὸν
ἐπὶ
τὴν
ἄκραν,
ἤδη
|
περιχαρὴς |
διὰ
τὸ
λανθάνειν
ὡς
κατορθῶν. |
[18] |
ἄλλων
οἷς
ἐπίστευε
μάλιστα
καὶ
|
Περσαῖον |
ἐπιστήσας
ἄρχοντα
τὸν
(φιλόσοφον.
ὁ |
[23] |
δ'
ἀνεῖλεν
οὐ
βουλόμενον
ἀπαλλάττεσθαι·
|
Περσαῖος |
δὲ
τῆς
ἄκρας
ἁλισκομένης
εἰς |
[23] |
Σικυωνίου
νεανίου"
ταῦτα
μὲν
περὶ
|
Περσαίου |
πλείονες
ἱστοροῦσιν.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος |
[54] |
τῆς
παρὰ
Ῥωμαίοις
τιμῆς
ἀνεῖλε,
|
Περσεῖ |
δὲ
θατέρῳ
τὴν
ἀρχὴν
παρέδωκεν, |
[3] |
Ἀλκμαίωνι
μὲν
τῷ
Ἀμφιάρεω
τὸν
|
Πέρσην |
Ὀρόντην,
Ἕκτορι
δὲ
τὸν
Λακεδαιμόνιον |
[16] |
βοιωτάρχου
καὶ
χιλίων
σὺν
αὐτῷ
|
πεσόντων. |
(Ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
αὖθις
στρατηγῶν, |
[50] |
τὸ
προστασσόμενον.
λῃσταὶ
γὰρ
ἐμφύονται
|
πέτραις |
καὶ
κρημνῶν
περιέχονται,
βασιλεῖ
δὲ |
[5] |
δεῖν
ἐπίπεδον
εἶναι,
προσπεφυκότα
χωρίοις
|
πετρώδεσι |
καὶ
ὑψηλοῖς,
τὸ
δ'
(ἔξωθεν |
[44] |
Κορινθίων>
πόλιν
ἀγῶνες
ἦσαν,
εὖ
|
πεφραγμένου |
τοῦ
Κλεομένους
(καὶ
τῶν
Κορινθίων |
[36] |
τὰς
κατὰ
στόμα
μάχας
εὖ
|
πεφυκώς, |
καὶ
τότε
λειπόμενός
τε
πλήθει |
[37] |
χωρία
σκολιὰ
καὶ
μεστὰ
δένδρων
|
πεφυτευμένων |
καὶ
τάφρων
πλατειῶν,
ἐν
οἷς |
[44] |
χρόνοις
ὕστερον.
~Ἐν
δὲ
ταῖς
|
Πηγαῖς |
δόντες
καὶ
λαβόντες
ὅρκους,
εὐθὺς |
[43] |
Ἄρατος
αὐτῷ
κατὰ
θάλατταν
εἰς
|
Πηγάς, |
λαθὼν
τοὺς
πολεμίους,
οὐ
πάνυ |
[33] |
τοὺς
πολεμίους.
οὐ
μὴν
δοκεῖ
|
πιθανῶς |
ἀπολογεῖσθαι.
τὸν
γὰρ
Ἐργῖνον,
ἄνθρωπον |
[10] |
τὰ
κοινὰ
μᾶλλον
τῶν
ἰδίων,
|
πικρῶς |
μισοτύραννος,
ἔχθρας
ὅρῳ
καὶ
φιλίας |
[50] |
βαρέως,
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἐπιτιμῶντα
|
πικρῶς |
τῷ
Φιλίππῳ
καὶ
λοιδορούμενον
οὐκ |
[23] |
τότε
πρῶτον
ἀπὸ
τῶν
(Φιλιπ(
|
πικῶν |
καιρῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένας.
τῶν |
[43] |
χολὰς
ἐν
ἥπατι
φανῆναι,
μιᾷ
|
πιμελῇ |
περιεχομένας,
καὶ
τὸν
μάντιν
εἰπεῖν, |
[13] |
τὸν
Ἀρίστρατον
(ἐγὼ
παραχωροῦντα
τοῦ
|
πίνακος. |
ἐπιτρέψαντος
οὖν
τοῦ
Ἀράτου,
διήλειφεν |
[12] |
ἐνέτυχε
καὶ
τεθεραπευμένῳ
γραφαῖς
καὶ
|
πίναξιν |
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
ἐν
οἷς |
[1] |
γενναῖον
ἐπιπρέπει
ἐκ
πατέρων"
κατὰ
|
Πίνδαρον |
ὥσπερ
σοί,
πρὸς
τὸ
κάλλιστον |
[6] |
ἐκ
τῆς
παλαίστρας
τῶν
εἰωθότων
|
πίνειν |
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
μετ'
αὐτοῦ
νεανίσκων |
[38] |
Πολυβίου
μαρτυροῦντος
οὐ
πάνυ
τι
|
πιστεύειν |
ἄξιον
ἦν·
ἐνθουσιᾷ
γὰρ
ὅταν |
[18] |
ἄλλοις
ἀδελφοῖς
μὴ
πάνυ
τι
|
πιστεύειν, |
ὀλίγαις
δ'
ὕστερον
ἡμέραις
ἐπανελθὼν |
[9] |
ἐπὶ
τὴν
ἐλευθερίαν.
~Τότε
δὲ
|
πιστεύσαντες |
ἥκειν
ἃ
πάλαι
προσεδόκων,
ὥρμησαν |
[43] |
τι
θαρρῶν
τὸν
Ἀντίγονον
οὐδὲ
|
(πιστεύων |
τοῖς
Μακεδόσιν.
ᾔδει
γὰρ
ηὐξημένον |
[43] |
ῥηθέν,
οὐδ'
ἄλλως
πολὺ
νέμων
|
πίστεως |
(ἱεροῖς
καὶ
μαντεύμασιν,
ἀλλὰ
τῷ |
[50] |
καὶ
κρημνῶν
περιέχονται,
βασιλεῖ
δὲ
|
πίστεως |
καὶ
χάριτος
ἰσχυρότερον
οὐδὲν
οὐδ' |
[35] |
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
καὶ
|
πίστιν. |
ἀντειπόντος
μὲν
γὰρ
αὐτοῦ
δι' |
[30] |
τῆς
τυραννίδος
ὑποψία,
βλάπτουσα
τὴν
|
πίστιν |
αὐτοῦ
τῆς
μεταβολῆς.
~Ὁ
δ' |
[47] |
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
αὐτοῦ
καὶ
|
πίστιν |
ἐλπίζοντες
εὐκόλῳ
περὶ
πάντα
χρήσεσθαι |
[18] |
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες
ἐντομὴν
καθεωρακέναι
|
πλαγίαν, |
ἀν>
άγουσαν
ᾗ
χθαμαλώτατον
(ἐπῳκοδόμηται |
[14] |
Ἑλλάδος
ἀλκά
τοῦδ'
ἀνδρὸς
στάλᾳ
|
πλάθεται |
Ἡρακλέους·
ἄμμες
δ'
εἰκόν'
Ἄρατε |
[9] |
πεντακοσίων,
οἷς
μακρὰ
μὲν
ἡ
|
(πλάνη |
καὶ
ὁμοῦ
τι
πεντηκονταετὴς
ἐγεγόνει. |
[36] |
ὑπὸ
τοῦ
Κλεομένους
ἔφευγε,
καὶ
|
πλανηθεὶς |
νυκτὸς
ἔδοξε
μὲν
τεθνάναι,
καὶ |
[2] |
τοῖς
φεύγουσιν
ὁ
παῖς
καὶ
|
πλανώμενος |
ἐν
τῇ
πόλει
περίφοβος
καὶ |
[37] |
μεστὰ
δένδρων
πεφυτευμένων
καὶ
τάφρων
|
πλατειῶν, |
ἐν
οἷς
ἐπιθεμένου
τοῦ
Κλεομένους, |
[22] |
τε
πανσέληνος
ἀπέφαινε
τὰ
ὅπλα
|
πλείονα |
φαινόμενα
τοῖς
πολεμίοις
διὰ
τὸ |
[28] |
τὴν
στρατιάν.
ὡς
δ'
ᾔσθετο
|
πλείονας |
γεγονότας
καὶ
θαρραλεώτερον
ἀνθισταμένους
τοὺς |
[28] |
τρεψάμενοι
τοὺς
πολεμίους
καὶ
πολὺ
|
πλείονας |
ἐκείνων
καταβαλόντες
ἢ
σφῶν
αὐτῶν |
[23] |
νεανίου"
ταῦτα
μὲν
περὶ
Περσαίου
|
πλείονες |
ἱστοροῦσιν.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς |
[29] |
παραγγέλματος
(στρατιάν.
καὶ
σιτία
κελεύσας
|
πλειόνων |
ἡμερῶν
κομίζειν
εἰς
Κεγχρεὰς
κατῆλθεν, |
[53] |
ἐκείναις
ἐξοσιούμενοι
διαφυλάττουσιν·
αἱ
δὲ
|
πλεῖσται |
τῶν
τιμῶν
ὑπὸ
χρόνου
καὶ |
[34] |
Ἑρμιονεῖς
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἥ
τε
|
πλείστη |
τῆς
Ἀρκαδίας
αὐτοῖς
συνετέλει.
καὶ |
[9] |
πεντηκονταετὴς
ἐγεγόνει.
κατελθόντες
δ'
οἱ
|
πλεῖστοι |
πένητες,
ὧν
κύριοι
πρότερον
ἦσαν |
[25] |
ἐπὶ
τὸν
τύραννον·
ὧν
οἱ
|
πλεῖστοι |
φθάσαντες
ἐξ
ἀγορᾶς
ἀπέφυγον
καὶ |
[33] |
τοὺς
Αἰτωλούς,
καὶ
Πανταλέοντι
τῷ
|
πλεῖστον |
Αἰτωλῶν
δυναμένῳ
συνεργῷ
χρησάμενος,
οὐ |
[7] |
κηπουρὸν
ἐγκεκλεικώς.
ἀθύμους
δὲ
τοὺς
|
πλείστους |
γενομένους
καὶ
κελεύοντας
ἀπαλλάττεσθαι
παρεθάρρυνεν |
[9] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
ὡς
|
πλείστους |
ἐλευθεροῦντες
καὶ
σῴζοντες
διετέλουν.
~Ἦν |
[1] |
δὲ
προγόνων
τινῶν
ἀρετὰς
καὶ
|
πλεονάζοντας |
ἐν
τοῖς
ἐκείνων
ἐπαίνοις,
ὑπὸ |
[30] |
πολλοὶ
τῶν
μονάρχων
ἀκρασίᾳ
καὶ
|
πλεονεξίᾳ |
πρὸς
ταύτην
ῥυεὶς
τὴν
ἀδικίαν, |
[21] |
ἐμπεσόντες
ἀποθνῄσκουσιν,
ὁ
δὲ
τέταρτος
|
πληγεὶς |
ξίφει
τὴν
κεφαλήν,
ἔφυγε
βοῶν |
[26] |
σώματος
ἀσφαλείας
ὀλίγοι
τὸν
ἐκ
|
πληγῆς |
θάνατον
ὥσπερ
οἱ
λαγωοὶ
διέφυγον· |
[36] |
πεφυκώς,
καὶ
τότε
λειπόμενός
τε
|
πλήθει |
καὶ
πρὸς
ἄνδρα
τολμητὴν
καὶ |
[40] |
ἀναζητεῖν
καὶ
κολάζειν,
ἐξηγρίαινε
τὸ
|
πλῆθος, |
ἤδη
νοσοῦν
καὶ
(βαρυνό(
μενον |
[22] |
τοῦ
Ἀράτου
στρατιῶται
τριακόσιοι
τὸ
|
πλῆθος |
ὄντες,
ὥς
ποτε
παρεισέπεσον
εἰς |
[23] |
τὸ
θέατρον
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας,
|
πλήθους |
ἀπείρου
συρρέοντος
ἐπιθυμίᾳ
τῆς
τ' |
[3] |
νεανίσκον,
ὃν
ἱστορεῖ
Μυρσίλος
ὑπὸ
|
πλήθους |
τῶν
θεωμένων
ὡς
τοῦτ'
ἔγνωσαν |
[52] |
κοινὴν
καὶ
συνήθη
νοσῶν
διήντλει·
|
πλὴν |
ἑνός
γε
τῶν
συνήθων
ἐν |
[45] |
ἑλόντων
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἑστώσας
ἀνέτρεψε,
|
πλὴν |
μιᾶς
τῆς
ἐκείνου·
καὶ
πολλὰ |
[21] |
οὐδ'
αὐτοὺς
εἰδότας
τὰ
πραττόμενα
|
(πλὴν |
ὀλίγων,
ἦγε
πρὸς
τὰς
πύλας |
[16] |
καὶ
Θρασυβούλου
τοῦ
Ἀθηναίου
τυραννοκτονίας,
|
πλὴν |
ὅτι
τῷ
μὴ
πρὸς
Ἕλληνας, |
[54] |
ἄλλης
ἀρχῆς
καὶ
τὰς
ναῦς
|
πλὴν |
πέντε
πάσας
προέμενος
καὶ
χίλια |
[21] |
πόλις
ἐξανίστατο
πρὸς
τὰ
γινόμενα,
|
πλήρεις |
τ'
ἦσαν
οἱ
(τε)
στενωποὶ |
[38] |
Πελοπόννησον
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων,
μηδὲ
|
πληρῶσαι |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
Ἰλλυρικῶν
ὅπλων
καὶ |
[20] |
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος.
ἤδη
δὲ
|
πλησίον |
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ
μέλλοντος
ὅσον |
[40] |
τὸ
Ἀπολλώνιον
βαδίζειν,
ὡς
ἔλαθε
|
πλησίον |
τῆς
ἄκρας
γενόμενος,
ἀναπηδήσας
ἐπὶ |
[7] |
δυομένης
περὶ
τὸν
κῆπον
(εἶναι
|
πλησίον |
τοῦ
τείχους.
ἐνταῦθα
Καφισίας
ἀπήντησεν |
[44] |
πεντακοσίων
εἰς
Ἐπίδαυρον
ἐξ
Ἰσθμοῦ
|
πλοίοις |
κομιζομένου
κατὰ
τάχος,
οἱ
μὲν |
[42] |
νεανίαν
ὄντα·
καὶ
παρορμούντων
ἐκεῖ
|
πλοίων |
ἐπιβάντες
εἰς
Αἴγιον
παρεκομίσθησαν
ἐπὶ |
[14] |
τοῖς
μὲν
ἀπόροις
πρὸς
τοὺς
|
πλουσίους |
διάλυσις
καὶ
ὁμόνοια,
τῷ
δὲ |
[15] |
βλέπων,
καὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
ἐθαύμαζε
|
πλοῦτον, |
ἐλέφαντας
καὶ
στόλους
καὶ
αὐλὰς |
[24] |
ἄρχειν.
ἑώρων
γὰρ
αὐτὸν
οὐ
|
πλοῦτον, |
οὐ
δόξαν,
οὐ
φιλίαν
βασιλικήν, |
[12] |
δρόμῳ
χρησόμενος.
πρὸς
δὲ
μέγα
|
πνεῦμα |
καὶ
πολλὴν
θάλασσαν
ἐκ
πελάγους |
[13] |
οὐδὲν
ἐτόλμησε
παραβαλεῖν·
τοὺς
δὲ
|
πόδας |
ἐξαλειφομένου
τοῦ
(Ἀριστρά(
του
διαλαθεῖν |
[18] |
ὕψος
οὐ
μεῖζον
ᾖ
πεντεκαίδεκα
|
ποδῶν, |
καὶ
τἆλλα
συμπράξειν
μετὰ
τοῦ |
[30] |
αὐτόν,
εἰπεῖν
ἐκείνους,
ὡς
ἔσται
|
ποθ' |
ἱέραξ,
οὕτως
ἔοικε
τῷ
Λυδιάδῃ |
[16] |
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
ἕνα
κύριον
|
ποιεῖ |
καὶ
ἄρχοντα
τὸν
κατέχοντα
φρουρᾷ |
[32] |
καὶ
χαλεπόν,
ἀλλὰ
καὶ>
δένδρα
|
ποιεῖν |
ἄφορα
καὶ
(καρ(
ποὺς
ἀπαμβλίσκειν |
[38] |
ἀντὶ
τοῦ
πρώτου
Μακεδόνων
ἡγεμόνα
|
ποιεῖσθαι |
τοὺς
ἔν
τινι
λόγῳ
τὴν |
[52] |
αὐτοῦ
μὴ
παρόντος.
ὁ
δὲ
|
ποιησάμενος |
τὸν
Ἄρατον
συνήθη,
φάρμακον
αὐτῷ |
[38] |
παρὰ
τῶν
Ἀχαιῶν
ὡς
πολλὰ
|
ποιήσων |
ἀγαθὰ
τὰς
πόλεις
ἀντὶ
τῆς |
[24] |
τῆς
αὐξήσεως
(τῶν
Ἀχαιῶν
ἐπίπροσθεν
|
ποιούμενον. |
ἡγεῖτο
γὰρ
ἀσθενεῖς
ἰδίᾳ
τὰς |
[21] |
τὰς
κρηπῖδας·
οὔτε
γὰρ
ψόφον
|
ποιοῦσι |
πολὺν
οὔτ'
ὀλισθήματα
λαμβάνουσιν
οἱ> |
[50] |
κατείληφας,
καὶ
πάντες
ἑκουσίως
σοι
|
ποιοῦσι |
τὸ
προστασσόμενον.
λῃσταὶ
γὰρ
ἐμφύονται |
[26] |
ἀσφαλείας,
οὐδένα
δ'
ἐν
τῇ
|
πόλει |
ζῶντα
τῶν
ἐχθρῶν
ὑπολελοιπώς,
τοὺς |
[25] |
αὐτῶν
Ἀριστόμαχον,
ἅμα
τῇ
τε
|
πόλει |
θρεπτήρια
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀποδοῦναι
(φιλο( |
[13] |
βασιλέως,
καὶ
δωρεὰν
ἔλαβε
τῇ
|
πόλει |
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
τάλαντα.
καὶ |
[2] |
παῖς
καὶ
πλανώμενος
ἐν
τῇ
|
πόλει |
περίφοβος
καὶ
ἀβοήθητος,
κατὰ
τύχην |
[34] |
ἐν
φορείῳ
κομιζόμενος
ὑπήντησε
τῇ
|
πόλει |
πρὸς
τὴν
χρείαν,
καὶ
τὸν |
[42] |
κίνδυνος,
τοῦ
Κλεομένους
πρὸς
τῇ
|
πόλει |
στρατοπεδεύοντος,
διελθεῖν.
καὶ
κατεῖχον
οἱ |
[34] |
(αὐτὸς
ὁ
Ἄρατος
εἴκοσι
τῇ
|
πόλει |
συνεβάλετο.
προσεχώρησαν
δ'
εὐθὺς
Αἰγινῆται |
[45] |
Ἀράτου
πολιτῶν
καὶ
δεξαμένων
τῇ
|
πόλει |
τὸν
Ἀντίγονον
(ὑπ'
Ἀράτου
ξενιζόμενον, |
[8] |
πολλοὺς
καὶ
ἄλλους
ἐν
(τῇ
|
πόλει |
τοὺς
συνεργοῦντας.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[41] |
καὶ
κατέφθειρε,
καὶ
προσεκάθητο
τῇ
|
πόλει |
τρεῖς
μῆνας,
ἐγκαρτεροῦντος
τοῦ
Ἀράτου |
[38] |
ὡς
πολλὰ
ποιήσων
ἀγαθὰ
τὰς
|
πόλεις |
ἀντὶ
τῆς
(τιμῆς
καὶ
τῆς |
[44] |
τοῖς
μὲν
Ἀχαιοῖς
πάλιν
αἱ
|
πόλεις |
ἅπασαι
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος
δὲ
τὸν |
[24] |
ἀτροφεῖ
καὶ
σήπεται,
παραπλησίως
τὰς
|
πόλεις |
ἀπόλλυσθαι
μὲν
ὑπὸ
τῶν
διασπώντων |
[40] |
λεγομένην
Ἀκτὴν
κατοικούντων
καὶ
τὰς
|
πόλεις |
ἐγχειρισάντων,
ἀπεσταύρου
καὶ
περιετείχιζε
τὸν |
[39] |
τὴν
Πελοπόννησον
κραδαινομένην
καὶ
τὰς
|
πόλεις |
ἐξανισταμένας
ὑπὸ
τῶν
νεωτεριζόντων
πανταχόθεν. |
[10] |
δὲ
πράγματα
καὶ
συσκευάσασθαι
κρύφα
|
πόλεις |
καὶ
τυράννους
ἐπηβολώτατος.
διὸ
καὶ |
[24] |
ἡγεῖτο
γὰρ
ἀσθενεῖς
ἰδίᾳ
τὰς
|
πόλεις |
ὑπαρχούσας
σῴζεσθαι
δι'
ἀλλήλων,
ὥσπερ |
[37] |
ἀλλ'
αὑτῷ
πορίζειν
εἰ
δέοιτο
|
πολεμεῖν. |
~Οὕτω
δὲ
προπηλακισθείς,
ἐβουλεύσατο
μὲν |
[13] |
ἔπειθεν,
εἰπεῖν
ὅτι
τοῖς
τυράννοις
|
πολεμητέον, |
οὐ
τοῖς
τῶν
τυράννων·
ἐάσωμεν |
[12] |
ναῦν
καὶ
τοὺς
θεράποντας
(ἀπέφηνε
|
πολέμια |
καὶ
κατέσχε.
μετὰ
δ'
ἡμέρας |
[12] |
παραφερόμενος
μόλις
ἥψατο
τῆς
Ὑδρίας
|
(πολεμίας |
οὔσης·
ἐκρατεῖτο
γὰρ
ὑπ'
Ἀντιγόνου |
[44] |
καὶ
δείσας
μὴ
κατασχόντες
οἱ
|
πολέμιοι |
τὸ
Ἄργος
ἀποκόψωσιν
αὐτὸν
τῆς |
[22] |
τὰ
ὅπλα
πλείονα
φαινόμενα
τοῖς
|
πολεμίοις |
διὰ
τὸ
μῆκος
τῆς
πορείας, |
[29] |
δρόμῳ
καὶ
ἀλαλαγμῷ
προσπεσὼν
τοῖς
|
πολεμίοις |
εὐθὺς
ἐτρέψατο,
καὶ
κατεῖχε
διώκων |
[22] |
μαχομένων
ἦλθεν,
ἀγγέλλων
συμπεπλέχθαι
τοῖς
|
πολεμίοις |
τὸν
Ἄρατον
ἀμυνομένοις
εὐρώστως,
καὶ |
[31] |
φαινόμενον
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
παρεχώρησε
τοῖς
|
πολεμίοις |
ὑπερβαλοῦσι
τὴν
(Γεράνειαν
ἀμαχεὶ
παρελθεῖν |
[32] |
κατ'
ἄνθρωπον
ἐφάνη,
καὶ
τοῖς
|
πολεμίοις |
φάσμα
θεῖον
ὁρᾶν
δοκοῦσι
φρίκην |
[28] |
διὰ
τῆς
χώρας
πορευομένους
ὡς
|
πολεμίους |
ἀποδομένων.
οὕτω
σφοδρὸς
ἦν
καὶ |
[19] |
ὅπως
παρεισαχθεὶς
νυκτὸς
εἰς
τοὺς
|
πολεμίους |
διαγωνίσηται
περὶ
τῆς
ψυχῆς,
ἐνέχυρον |
[31] |
μετὰ
τῶν
παρόντων
ἐπὶ
τοὺς
|
πολεμίους, |
ἐν
τῷ
κρατεῖν
ἀσθενεστάτους
δι' |
[22] |
τέλος
δὲ
συνερείσαντες
ἐξωθοῦσι
τοὺς
|
πολεμίους, |
καὶ
καθυπέρτεροι
τῆς
ἄκρας
ἦσαν |
[21] |
ἔφυγε
βοῶν
ἔνδον
εἶναι
τοὺς
|
(πολεμίους. |
καὶ
μετὰ
μικρὸν
αἵ
τε |
[44] |
ὅρκους,
εὐθὺς
ἐβάδιζον
ἐπὶ
τοὺς
|
πολεμίους. |
καὶ
περὶ
τὴν
Κορινθίων>
πόλιν |
[28] |
χαλεπῶς
ἔφερον,
ὅτι
τρεψάμενοι
τοὺς
|
πολεμίους |
καὶ
πολὺ
πλείονας
ἐκείνων
καταβαλόντες |
[33] |
καὶ
διαφυγεῖν
(οὕτως
ἐξαπατήσαντα
τοὺς
|
πολεμίους. |
οὐ
μὴν
δοκεῖ
πιθανῶς
ἀπολογεῖσθαι. |
[43] |
θάλατταν
εἰς
Πηγάς,
λαθὼν
τοὺς
|
πολεμίους, |
οὐ
πάνυ
τι
θαρρῶν
τὸν |
[9] |
παράπαν
τῶν
ἐπελθόντων
οὐδὲ
τῶν
|
πολεμίων, |
ἀλλὰ
καθαρὰν
καὶ
ἄθικτον
αἵματος |
[42] |
καὶ
προήσεσθαι
τὸ
σῶμα
τῶν
|
πολεμίων |
ἐγγὺς
ὄντων
οὐ
φάσκοντες·
ἐξήρτηντο |
[27] |
μέχρι
νυκτὸς
ἐνοχλούμενος
ὑπὸ
τῶν
|
πολεμίων. |
εἰ
δὲ
καὶ
τὴν
νύκτα |
[44] |
ἔφθη
καὶ
τροπήν
τινα
τῶν
|
πολεμίων |
ἐποίησεν,
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
Ἀράτου |
[37] |
ἐπιρρωσθεὶς
ἐνέβαλε
τῷ
δεξιῷ
τῶν
|
πολεμίων, |
καὶ
τρεψάμενος
ἐδίωκεν,
ὑπὸ
θυμοῦ |
[43] |
ταχὺ
πρὸς
τὰ
ἔχθιστα
(καὶ
|
πολεμιώτατα |
σύνεισιν
εἰς
ἄκραν
φιλίαν.
τότε |
[25] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ὡς
ἐν
εἰρήνῃ
|
πόλεμον |
ἐξενηνοχόσι.
καὶ
δίκην
ἔσχον
ἐπὶ |
[47] |
ταῖς
διανοίαις
ἐκλελυμένους
πρὸς
τὸν
|
πόλεμον, |
ἡττᾶται
(περὶ
Καφύας·
καὶ
θυμικώτερον |
[39] |
τούτου
κήρυκα
πέμψας
ὁ
Κλεομένης
|
πόλεμον |
προεροῦντα
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
μικροῦ
μὲν |
[24] |
ἐποίησε,
τῶν
Ἀχαιῶν
ἡγεμονίαν
ἔχοντα
|
πολέμου |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ |
[34] |
διά
τινας
προσοίκους
καὶ
ὁμόρους
|
πολέμους, |
Αἰτωλῶν
δὲ
συμμαχούντων,
ἐπίδοσιν
μεγάλην |
[10] |
οὐδενὸς
ἄλλου
τῶν
καλῶν
ἐραστής,
|
πολέμῳ |
καὶ
ἀγῶνι
χρήσασθαι
φανερῶς
ἀθαρσὴς |
[5] |
πᾶν
ἀναρρῖψαι
μᾶλλον
ἢ
μακρῷ
|
πολέμῳ |
καὶ
φανεροῖς
ἀγῶσιν
ἰδιώτης
ἀντικαθίστασθαι |
[38] |
Ἀντίγονον·
οὗτοι
γὰρ
ἐπιέζοντο
τῷ
|
πολέμῳ |
μάλιστα,
συνεχῶς
ἄγοντος
αὐτοὺς
καὶ |
[43] |
δ'
ὕστερον
εὖ
χωροῦντι
τῷ
|
πολέμῳ |
συναγαγὼν
ὁ
Ἀντίγονος
ἑστίασιν
ἐν |
[13] |
Ἀπελλοῦ
συνεφαψαμένου
τῆς
γραφῆς,
ὡς
|
Πολέμων |
ὁ
περιηγητὴς
(ἱστόρηκεν.
ἦν
δὲ |
[38] |
διετέλει,
τούτους
ἐπάγεσθαι
δεσπότας
ταῖς
|
πόλεσι, |
(συμμάχους
ὑποκοριζόμενον.
εἰ
δὲ
Κλεομένης |
[46] |
ἐκέλευσε
καὶ
δι'
ἐκείνου
ταῖς
|
(πόλεσιν |
ἐντυχεῖν
καὶ
γνωρισθῆναι
τοῖς
Ἀχαιοῖς. |
[9] |
οὐ
μόνον
αὑτοὺς
ἐν
μέσῳ
|
πόλεων |
καὶ
δυνάμεων
τηλικούτων
καὶ
τυραννίδων |
[10] |
μεταβαλλόμενος,
ὁμονοίας
ἐθνῶν
καὶ
κοινωνίας
|
πόλεων |
καὶ
συνεδρίου
καὶ
θεάτρου
μίαν |
[5] |
δ'
Ἔκδηλος
Ἀρκὰς
ἐκ
Μεγάλης
|
πόλεως, |
ἀνὴρ
φιλόσοφος
καὶ
πρακτικός,
Ἀρκεσιλάου |
[53] |
ὥσπερ
οἰκιστὴν
καὶ
σωτῆρα
τῆς
|
πόλεως |
ἐκήδευσαν.
καὶ
καλεῖται
μέχρι
νῦν |
[11] |
εἴτε
μικροτέρας
τινὸς
ὢν
τύχοι
|
(πόλεως. |
ἧκε
δ'
αὐτῷ
καὶ
χρημάτων |
[34] |
ἐπιστολὴν
εἰς
Κόρινθον,
ἐξίστασθαι
τῆς
|
πόλεως |
κελεύων
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐπειδή<
περ> |
[35] |
στρατηγὸν
εἶναι
μᾶλλον
ἢ
μιᾶς
|
πόλεως |
κινδυνεύοντα
(καὶ
μισούμενον
τύραννον.
ὑπακούσαντος |
[21] |
κλίμακας
ἀνασπάσας
ἐχώρει
διὰ
τῆς
|
πόλεως |
μετὰ
τῶν
ἑκατὸν
ἐπὶ
τὴν |
[9] |
ὑπεκδὺς
καὶ
ἀποδρὰς
ἐκ
τῆς
|
πόλεως, |
οἱ
δὲ
στρατιῶται
καταπαύσαντες
μετὰ |
[20] |
τοῦ
Διοκλέους
ἀνέμενε
πρὸ
τῆς
|
πόλεως |
(πρὸ
τοῦ
καλουμένου
Ὄρνιθος.
ἐν |
[9] |
δὲ
τῷ
τότε
μιᾶς
ἀξιολόγου
|
πόλεως |
σύμπαντες
ὁμοῦ
δύναμιν
οὐκ
ἔχοντες, |
[44] |
πολεμίους.
καὶ
περὶ
τὴν
Κορινθίων>
|
πόλιν |
ἀγῶνες
ἦσαν,
εὖ
πεφραγμένου
τοῦ |
[20] |
τε
πάντα
καὶ
πρὸς
τὴν
|
πόλιν |
(ἀναστρέ(
ψας
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος. |
[53] |
παιάνων
καὶ
χορῶν
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
ἀνῆγον,
καὶ
τόπον
ἐξελόμενοι
περίοπτον |
[45] |
οἷον
ὅτε
τὴν
μὲν
Κορινθίων
|
πόλιν |
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν
ἔδωκαν
ὥσπερ
κώμην |
[53] |
θυσίας,
τὴν
μέν,
ᾗ
τὴν
|
πόλιν |
ἀπήλλαξε
τῆς
τυραννίδος,
ἡμέρᾳ
πέμπτῃ |
[39] |
μικροῦ
μὲν
ἔλαθε
τὴν
Σικυωνίων
|
πόλιν |
ἁρπάσας
διὰ
προδοσίας,
ἐγγύθεν
δ' |
[21] |
νέφη
καὶ
κατέσχε
τήν
τε
|
(πόλιν |
αὐτὴν
καὶ
τὸν
ἔξω
τόπον |
[50] |
ἐκβεβιασμένος
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἀφῃρημένος.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἀπορρέων |
[22] |
ἄχρι
τοῦ
(σκεδασθῆναι
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
διαλυθέντας.
ἄρτι
δὲ
τούτων
νενικηκότων, |
[44] |
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
ἀποστήσων
τὴν
|
πόλιν, |
εἰ
στρατιώτας
(ἐκεῖνος
ἔχων
ἔλθοι. |
[30] |
ἀφῆκε
τὴν
ἀρχήν,
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
εἰς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
μετεκόμισεν.
ἐφ' |
[36] |
οὖσι
τοῦ
Κλεομένους.
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἑλών,
φρουρὰν
ἐνέβαλε
καὶ
τοὺς |
[11] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἑαυτὸν
καὶ
τὴν
|
πόλιν, |
ἐν
τοῖς
ἱππεῦσι
στρατευόμενος
ἠγαπᾶτο |
[32] |
καὶ
φεύγουσι
συνεισπεσὼν
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
ἐξελάσαι
κατὰ
κράτος,
ἑπτακοσίους
δ' |
[4] |
ἐν
οἷς
πολλὰ
κακὰ
τὴν
|
πόλιν |
ἐργασάμενος
ἐκινδύνευεν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
ἐπιβουλευομένην |
[49] |
μιᾷ
πρότερον
ἐλθὼν
εἰς
τὴν
|
πόλιν, |
εὐθὺς
οἶστρόν
τινα
κατ'
(ἀλλήλων |
[6] |
δειλότερον,
εἰ
καὶ
Νικοκλῆς
τηλικαύτην
|
πόλιν |
ἔχων
καὶ
τοσαύτην
δύναμιν
ὀρρωδεῖ |
[13] |
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ὅτε
τὴν
|
πόλιν |
ἠλευθέρωσε,
περὶ
δὲ
τῆς
Ἀριστράτου |
[22] |
ὥς
ποτε
παρεισέπεσον
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
θορύβου
τε
παντοδαποῦ
καὶ
φώτων |
[35] |
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
|
πόλιν, |
καὶ
ζηλώσαντα
Λυδιάδην
ἔθνους
τηλικούτου |
[25] |
καὶ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
προσκομίσαι
τὴν
|
πόλιν. |
οἱ
μὲν
οὖν
τολμῶντες
εὑρέθησαν, |
[31] |
γὰρ
τῷ
παρελθεῖν
εἰς
τὴν
|
πόλιν, |
οἱ
μὲν
στρατιῶται
διασπαρέντες
ἐν |
[39] |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐκπεσόντος
ἔσχε
τὴν
|
πόλιν· |
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
καὶ
Φενεὸν |
[44] |
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
|
πόλιν, |
ὅμως
περιιδὼν
παρανόμως
ἀπολόμενον.
~Ἤδη |
[25] |
ὁ
Ἄρατος
ἐβοήθει
πρὸς
τὴν
|
πόλιν |
ὀξέως,
οἰόμενος
εὑρήσειν
τὰ
τῶν |
[9] |
καὶ
φθονουμένην
ὑπ'
Ἀντιγόνου
τὴν
|
πόλιν |
ὁρῶντι
διὰ
τὴν
ἐλευθερίαν,
ταραττομένην |
[40] |
τὸν
Κλεομένη
καὶ
παρέδοσαν
τὴν
|
πόλιν, |
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν
παρ'
αὐτῶν |
[45] |
μετὰ
ταῦτα
πραχθέντα
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
οὔτ'
εἰς
καλὴν
οὔτ'
εἰς |
[45] |
πρόφασιν.
τῶν
γὰρ
Ἀχαιῶν
τὴν
|
πόλιν |
παρ'
Ἀντιγόνου
δωρεὰν
λαβόντων
καὶ |
[16] |
πέδας
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
Κορινθίων
|
πόλιν |
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν
οὖν
περιμάχητος |
[36] |
δὲ
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
Μεγάλην
|
πόλιν |
στρατευσάντων,
βοηθήσας
ὤκνει
μὲν
ἁψιμαχοῦντι |
[7] |
Ἀπόλλωνα
ὑπερδέξιον,
προῆγεν
ἐπὶ
τὴν
|
πόλιν, |
συμμέτρως
τῇ
περιφορᾷ
τῆς
σελήνης |
[41] |
βοηθεῖν
ἀπείπαντο,
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων
|
πόλιν |
χάριτι
τοῦ
Ἀράτου
πρόθυμον
οὖσαν |
[12] |
τὰς
κτήσεις
ἐνοχλοῦντες,
ἥ
τε
|
πόλις |
ἐκινδύνευεν
ἀνάστατος
γενέσθαι,
μίαν
ὁρῶν |
[21] |
τε
σάλπιγγες
ἐπεσήμαινον,
ἥ
τε
|
πόλις |
ἐξανίστατο
πρὸς
τὰ
γινόμενα,
πλήρεις |
[2] |
βέλτιστον
ἑαυτὸν>
ἡγεῖσθαι.
~Ἡ
Σικυωνίων
|
πόλις |
ἐπεὶ
τὸ
πρῶτον
ἐκ
τῆς |
[45] |
παντάπασιν
ἐξαληλίφθαι,
διαμένει
δ'
ἡ
|
πόλις |
ἐπώνυμος
τῶν
ἀπολεσάντων
καὶ
ἀνελόντων |
[42] |
στρατοπεδεύοντος,
διελθεῖν.
καὶ
κατεῖχον
οἱ
|
πολῖται, |
δεόμενοι
καὶ
προήσεσθαι
τὸ
σῶμα |
[14] |
οὐ
μόνον
κοινῇ
σύμπαντες
οἱ
|
πολῖται |
τιμὰς
ἀπέδοσαν
αὐτῷ
πρεπούσας,
ἀλλὰ |
[9] |
τυράννων
εἰς
μέσον
ἔθηκε
τοῖς
|
πολίταις. |
ἀπέθανε
δ'
οὐδεὶς
οὐδ'
ἐτρώθη |
[11] |
Ἄρατος,
λαβὼν
δὲ
τοῖς
ἑαυτοῦ
|
πολίταις |
ἐπέδωκεν
ἀπορουμένοις
εἴς
τε
τἆλλα |
[14] |
συνήρμοσε
φιλίαν
καὶ
εἰρήνην
τοῖς
|
πολίταις. |
(ἐφ'
οἷς
οὐ
μόνον
κοινῇ |
[32] |
τὴν
τριλοφίαν,
αὐτοῖς
τε
τοῖς
|
πολίταις |
θέαμα
σεμνότερον
ἢ
κατ'
ἄνθρωπον |
[14] |
τὸ
χρήματα
τοσαῦτα
πορίσαι
τοῖς
|
πολίταις, |
ὅσων
μικρὸν
μέρος
ἄλλοι
στρατηγοὶ |
[45] |
τῶν
ἀπολεσάντων
καὶ
ἀνελόντων
τοὺς
|
πολίτας. |
~Ἐκ
τούτου
Κλεομένης
μὲν
ἡττηθεὶς |
[8] |
Ἄρατος
ὁ
Κλεινίου
παρακαλεῖ
τοὺς
|
πολίτας |
ἐπὶ
τὴν
ἐλευθερίαν.
~Τότε
δὲ |
[36] |
φρουρὰν
ἐνέβαλε
καὶ
τοὺς
μετοίκους
|
πολίτας |
ἐποίησεν
αὐτῶν,
καὶ
μόνος,
ἃ |
[28] |
τῇ
περὶ
τὴν
ὁμιλίαν
καὶ
|
πολιτείαν |
ἐμπειρίᾳ
καὶ
χάριτι
τὴν
διαμαρτίαν |
[35] |
Ἀργείους
καὶ
Φλιασίους
εἰς
τὴν
|
πολιτείαν, |
ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
καὶ
τὸν |
[38] |
τῶν
μετοίκων
ἐμβαλὼν
εἰς
τὴν
|
πολιτείαν |
ἔσχεν
ἰσχὺν
ἀνυπεύθυνον,
εὐθὺς
ἐπικειμένου |
[40] |
μενον
τὴν
ὑπὸ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
πολιτείαν. |
συνδραμόντες
οὖν
εἰς
τὸ
τοῦ |
[9] |
ὄντες
ὑπέδυσαν
ἑκουσίως
ὄνομα
καὶ
|
πολιτείαν |
τὴν
Ἀχαιῶν,
οὔτ'
ἀξίωμα
λαμπρὸν |
[10] |
εὐγνώμων
καὶ
πρᾶος,
ὑπὸ
τῆς
|
πολιτείας |
ἐπ'
ἀμφότερα
τῷ
καιρῷ
συμ> |
[49] |
ἔπειτα
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
ἐξετραχύνετο
|
πολιτείας, |
καὶ
φανερὸς
ἦν
ἤδη
τὸν |
[2] |
(ὄντας.
ἤδη
δέ
τινα
τῆς
|
πολιτείας |
κατάστασιν
ἔχειν
δοκούσης,
Τιμοκλείδας
μὲν |
[43] |
εἰληφότα
καὶ>
μεγίστην
ὑπόθεσιν
τῆς
|
πολιτείας |
τὴν
πρὸς
Ἀντίγονον
τὸν
παλαιὸν |
[35] |
στρατηγῶν
καὶ
φιλοτιμούμενος
ἴδιον
αὐτοῦ
|
πολίτευμα |
τοῦτο
πρὸς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
γενέσθαι, |
[38] |
Κλεομένους
ἐπιβαίνοντος
οὐδ'
ἐμπλεκομένου
ταῖς
|
πολιτικαῖς |
ἀρχαῖς,
ἀλλ'
ἐπεὶ
τοὺς
ἐφόρους |
[10] |
~Ἦν
δ'
Ἄρατος
τῷ
τρόπῳ
|
πολιτικός, |
μεγαλόφρων,
ἀκριβέστερος
εἰς
τὰ
κοινὰ |
[50] |
καί
τις
ὢν
μέτριος
καὶ
|
πολιτικὸς |
τὴν
φύσιν,
ἀνέστησεν
ἐκ
τοῦ |
[15] |
διαπραξάμενος
ὁ
Ἄρατος
τοῦ
μὲν
|
πολιτικοῦ |
φθόνου
μείζων
ἐγεγόνει
διὰ
τὰς |
[3] |
σκαφεῖον.
ὅθεν
ἐνδεέστερον
ἴσως
ἢ
|
πολιτικῷ |
προσῆκον
ἦν
ἀνδρὶ
περὶ
τὸν |
[1] |
κἀγὼ
τὸν
Ἀράτου
τοῦ
σοῦ
|
πολίτου |
καὶ
προπάτορος
βίον,
ὃν
οὔτε |
[45] |
Ἀντιγόνῳ
συνετέλουν,
ἀρξαμένων
τῶν
Ἀράτου
|
πολιτῶν |
καὶ
δεξαμένων
τῇ
πόλει
τὸν |
[53] |
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα,
καὶ
τῶν
(ἄλλων
|
πολιτῶν |
ὁ
βουλόμενος.
ὧν
ἔτι
δείγματα |
[2] |
μάλιστα
καὶ
ἐν
δυνάμει
τῶν
|
πολιτῶν |
(ὄντας.
ἤδη
δέ
τινα
τῆς |
[14] |
οὐχ
ὑπέμεινεν,
ἀλλὰ
πεντεκαίδεκα
τῶν
|
πολιτῶν |
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
μεθ'
ὧν
πόνῳ |
[41] |
περιεστήσατο
φρουρὰν
ἐκ
τῶν
ἑαυτοῦ
|
πολιτῶν, |
τριάκοντα
μὲν
ἔτη
καὶ
τρία |
[31] |
ἐναντιωθεὶς
καὶ
πολλὰ
μὲν
ὀνείδη,
|
πολλὰ |
δ'
εἰς
μαλακίαν
καὶ
ἀτολμίαν |
[15] |
διημιλλῶντο
ταῖς
ἐπιστολαῖς
πρὸς>
ἀλλήλους,
|
πολλὰ |
καὶ
δυσχερῆ
κατὰ
τοῦ
Ἀράτου |
[41] |
τὸν
πατρῳόν,
ὑπισχνούμενος
ἄλλα
τε
|
πολλὰ |
καὶ
δώδεκα
τάλαντα
σύνταξιν
ἐνιαύσιον, |
[7] |
παραδιδοὺς
ἐφώδευε
κώδωνι,
καὶ
φῶτα
|
πολλὰ |
καὶ
θόρυβος
ἦν
τῶν
ἐπιπορευομένων. |
[19] |
παρασχεῖν,
λαβὼν
τῶν
ἐκπωμάτων
τὰ
|
πολλὰ |
καὶ
τὰ
χρυσία
τῆς
γυναικὸς |
[4] |
τέσσαρας
μῆνας
τυραννοῦντος,
ἐν
οἷς
|
πολλὰ |
κακὰ
τὴν
πόλιν
ἐργασάμενος
ἐκινδύνευεν |
[9] |
καὶ
θαλάττῃ
προσῴκουν
ἀλιμένῳ,
τὰ
|
πολλὰ |
κατὰ
ῥαχίας
ἐκφερομένῃ
πρὸς
τὴν |
[39] |
ἐπιστολὴν
γράψας
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἐγκλήματα
|
πολλὰ |
κατὰ
τοῦ
Ἀράτου
καὶ
διαβολὰς |
[50] |
τοῦ
Φιλίππου
τὸ
φαινόμενον
λέγειν,
|
πολλὰ |
μὲν"
εἶπεν
ὦ
Φίλιππε
Κρητῶν |
[31] |
μάχην
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐναντιωθεὶς
καὶ
|
πολλὰ |
μὲν
ὀνείδη,
πολλὰ
δ'
εἰς |
[45] |
πλὴν
μιᾶς
τῆς
ἐκείνου·
καὶ
|
πολλὰ |
περὶ
τούτων
δεηθεὶς
(ὁ
Ἄρατος |
[38] |
ἀρχὴν
παρὰ
τῶν
Ἀχαιῶν
ὡς
|
πολλὰ |
ποιήσων
ἀγαθὰ
τὰς
πόλεις
ἀντὶ |
[21] |
(τε)
στενωποὶ
διαθεόντων,
καὶ
φῶτα
|
πολλὰ |
τὰ
μὲν
κάτωθεν
ἤδη,
τὰ |
[10] |
καὶ
τυράννους
ἐπηβολώτατος.
διὸ
καὶ
|
πολλὰ |
τῶν
ἀνελπίστων
κατορθώσας
ἐν
οἷς |
[27] |
ἤδη
περὶ
δρασμὸν
εἶχε,
καὶ
|
πολλὰ |
τῶν
ἰδίων
ἐπὶ
θάλασσαν
προεξέπεμψε. |
[45] |
παρρησίαν
ἐχούσης.
(ἐπεὶ
φανερῶς
γε
|
πολλὰ |
τῶν
πραττομένων
ἐλύπει
τὸν
Ἄρατον, |
[50] |
Φίλιππε
Κρητῶν
ὄρη
καὶ
μεγάλα,
|
πολλαὶ |
δὲ
Βοιωτῶν
ἄκραι
καὶ
Φωκέων |
[30] |
φανερὰν
δ'
ἐξενεγκάμενος
ἔχθραν
καὶ
|
πολλάκις |
αὐτοῦ
κατηγορήσας
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς, |
[50] |
ἐπίδοξος
ὢν
ὑπ'
ὀργῆς
καὶ
|
πολλάκις |
ἐξυλακτήσας
λέγοντος
αὐτοῦ,
τὸν
δὲ |
[27] |
Ἀρίστιππον
ὁ
Ἄρατος
καὶ
κρύφα
|
πολλάκις |
καὶ
φανερῶς
προσέπταισεν,
ἐπιχειρήσας
καταλαμβάνειν |
[47] |
πράγματα
καὶ
τὰς
ἐλπίδας,
ὥστε
|
πολλάκις |
λαβὴν
τοὺς
Αἰτωλοὺς
παρασχόντας
ἀνέχεσθαι |
[33] |
οὐ
δὶς
οὐδὲ
τρίς,
ἀλλὰ
|
πολλάκις |
ὥσπερ
οἱ
δυσέρωτες
ἐπιχειρήσας
τῷ |
[22] |
νυκτὸς
ἠχῶδες
τὸν
ἀλαλαγμὸν
ἀπὸ
|
πολλαπλασιόνων |
ἢ
τοσούτων
ἐποίει
δοκεῖν
(φέρε( |
[12] |
κατέσχε.
μετὰ
δ'
ἡμέρας
οὐ
|
πολλὰς |
ἐν
ἀπόροις
ὄντι
τῷ
Ἀράτῳ |
[33] |
Θριασίου
φεύγων,
καὶ
τομὰς
ἔλαβε
|
πολλὰς |
θεραπευόμενος,
καὶ
πολὺν
χρόνον
ἐν |
[49] |
τύχης
εὐροούσης
ἐπαιρόμενος
τοῖς
πράγμασι
|
πολλὰς |
μὲν
ἀνέφυε
καὶ
μεγάλας
ἐπιθυμίας, |
[30] |
δόξῃ
τὸν
Ἄρατον,
ἄλλας
τε
|
πολλὰς |
πράξεις
οὐκ
ἀναγκαίας
εἶναι
δοκούσας |
[29] |
φεύγειν
ὑπενόει
τὸν
Ἀρίστιππον,
ἐκτροπὰς
|
πολλὰς |
τῶν
χωρίων
ἐχόντων.
γενομένης
δὲ |
[47] |
ὅπλοις
αὑτοὺς
ὑπεσταλκότες,
ἐν
ἀργίᾳ
|
πολλῇ |
καὶ
ἀταξίᾳ
διῆγον
(ἐπέθεντο
τοῖς |
[27] |
θεαταὶ
(καθ(
ῆντο
τῶν
γινομένων,
|
πολλὴν |
ἡσυχίαν
ἄγοντες,
ὁ
δ'
Ἄρατος |
[12] |
πρὸς
δὲ
μέγα
πνεῦμα
καὶ
|
πολλὴν |
θάλασσαν
ἐκ
πελάγους
κατιοῦσαν
ἐνδόντος |
[48] |
αὐτῷ
παρὰ
τοὺς
πότους
μετὰ
|
πολλῆς |
ἀσελγείας
καὶ
βωμολοχίας·
ἅπαξ
δὲ |
[47] |
κωμάζοντας
ἐν
τῇ
Πελοποννήσῳ
μετὰ
|
πολλῆς |
ἀσελγείας
καὶ
(θρα(
σύτητος.
αὖθις |
[46] |
πολλῆς
μὲν
εὐνοίας
πρὸς
αὐτόν,
|
πολλῆς |
δὲ
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις |
[46] |
ὁ
Ἄρατος
οὕτως
διέθηκεν,
ὥστε
|
πολλῆς |
μὲν
εὐνοίας
πρὸς
αὐτόν,
πολλῆς |
[41] |
εἰς
Σικυῶνα
τῶν
Ἀχαιῶν
οἱ
|
πολλοί, |
καὶ
γενομένης
ἐκκλησίας
ᾑρέθη
στρατηγὸς |
[9] |
τότε.
μικροπολῖται
γὰρ
ἦσαν
οἱ
|
πολλοί, |
καὶ
γῆν
οὔτε
χρηστὴν
οὔτ' |
[25] |
ὅταν
γὰρ
ἐθισθῶσιν
οἵ
τε
|
πολλοὶ |
καὶ
οἱ
δυνατοὶ
μὴ
τὸν |
[50] |
τῆς
γῆς·
εἰσὶ
δέ
που
|
πολλοὶ |
καὶ
τῆς
Ἀκαρνάνων,
τοῦτο
μὲν |
[5] |
μετεῖχον
τῶν
πραττομένων,
οἱ
δὲ
|
πολλοὶ |
καὶ
τὸν
Ἄρατον
ἐπειρῶντο
κατακωλύειν |
[40] |
Σικυωνίων
αὐτῶν
καὶ
Κορινθίων
ἐγένοντο
|
πολλοὶ |
καταφανεῖς
διειλεγμένοι
τῷ
Κλεομένει,
καὶ |
[6] |
ἔξοδος
ἔσοιτο.
καὶ
προεπέμφθησαν
οἱ
|
πολλοὶ |
σποράδες
ἐπὶ
τὸν
Πολυγνώτου
πύργον, |
[30] |
τὴν
φύσιν,
οὐδ'
ὥσπερ
οἱ
|
πολλοὶ |
τῶν
μονάρχων
ἀκρασίᾳ
καὶ
πλεονεξίᾳ |
[25] |
ἀλλ'
ὑπὲρ
τοῦ
ἡγουμένου
δεδιέναι,
|
πολλοῖς |
μὲν
ὄμμασιν
ὁρᾷ,
διὰ
πολλῶν |
[7] |
ὅπου
τὴν
πρᾶξιν
ἐξέφηνε
τοῖς
|
πολλοῖς |
τότε
πρῶτον,
ὑποσχέσεις
τε
καὶ |
[34] |
γενομένου
πολλοῦ
μὲν
ὡς
ἑάλωκε,
|
πολλοῦ |
δ'
ὡς
τέθνηκεν,
ὁ
μὲν |
[43] |
ἔδειξε.
λέγεται
γὰρ
οὐ
πρὸ
|
πολλοῦ |
θύοντι
τῷ
Ἀράτῳ
δύο
χολὰς |
[34] |
Δημητρίου
στρατηγοῦ,
καὶ
λόγου
γενομένου
|
πολλοῦ |
μὲν
ὡς
ἑάλωκε,
πολλοῦ
δ' |
[38] |
ὁ
Πολύβιος
δ'
αὐτὸν
ἐκ
|
πολλοῦ |
φησι
καὶ
πρὸ
τῆς
ἀνάγκης, |
[26] |
μὲν
ἔχων
σύμμαχον,
τρέφων
δὲ
|
πολλοὺς |
ἕνεκα
τῆς
τοῦ
σώματος
ἀσφαλείας, |
[8] |
κοινωνοῦντα
τῇ
πράξει,
εἶναι
δὲ
|
πολλοὺς |
καὶ
ἄλλους
ἐν
(τῇ
πόλει |
[22] |
τῶν
βασιλικῶν
ἡγεμὼν
στρατιώτας
ἔχων
|
πολλοὺς |
μετὰ
κραυγῆς
ἀνέβαινε
καὶ
σαλπίγγων, |
[6] |
καὶ>
Ξενοφίλου
τῶν
ἀρχικλώπων
οὐ
|
πολλοὺς |
στρατιώτας,
οἷς
διεδόθη
λόγος
ὡς |
[38] |
καὶ
τὴν
χώραν
ἀναδασάμενος
καὶ
|
πολλοὺς |
τῶν
μετοίκων
ἐμβαλὼν
εἰς
τὴν |
[43] |
Ἀντίγονος
ἑστίασιν
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ
|
πολλοὺς |
ὑποδεχόμενος
τὸν
Ἄρατον
ἐπάνω
κατέκλινεν |
[14] |
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
μεθ'
ὧν
πόνῳ
|
πολλῷ |
καὶ
μεγάλαις
πραγματείαις
κατειργάσατο
καὶ |
[12] |
θάλατταν.
ἐκ
δὲ
Καρίας
χρόνῳ
|
πολλῷ |
περαιωθεὶς
εἰς
Αἴγυπτον,
πατρόθεν
τε |
[18] |
βασιλικὰς
φράξεις,
δυνάμενοι
μίαν
ὥραν
|
πολλῶν |
ἀποδόσθαι
χρημάτων;
ἢ
γὰρ
οὐχὶ |
[25] |
πολλοῖς
μὲν
ὄμμασιν
ὁρᾷ,
διὰ
|
πολλῶν |
δ'
ὤτων
ἀκούει
καὶ
προαισθάνεται |
[37] |
αὑτὸν
ὑπὲρ
(τῆς
πατρίδος
ἀγωνιζόμενον.
|
πολλῶν |
δὲ
συστραφέντων
καὶ
ἀγαθῶν,
ἐπιρρωσθεὶς |
[33] |
μάχην
ἔχουσαν.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
πολλῶν |
ἐθνῶν
καὶ
δυναστῶν
ἐπὶ
τοὺς |
[15] |
καὶ
παρὰ
τὸ
δεῖπνον
ἑστιωμένων
|
πολλῶν |
εἰς
μέσον
φθεγξάμενος
ᾤμην"
ἔφη |
[22] |
ταῖς
τραχύτησι,
καὶ
διὰ
(τῶν)
|
πολλῶν |
ἑλιγμῶν
καὶ
παραβολῶν
περαίνοντος
(πρὸς |
[49] |
δημαγωγῶν,
ἐκεῖνοι
δὲ
μετὰ
τῶν
|
πολλῶν |
ἐπελθόντες
τούς
τ'
ἄρχοντας
ἀπέκτειναν |
[25] |
τῶν
Ἀργείων
πρόθυμα.
τῶν
δὲ
|
πολλῶν |
ἤδη
διὰ
συνήθειαν
ἐθελοδούλως
ἐχόντων, |
[40] |
ἀπιστῶν
οὐδ'
ὑποπτεύων,
ἀναπηδησάντων
δὲ
|
πολλῶν |
καὶ
λοιδορουμένων
αὐτῷ
καὶ
κατηγορούντων, |
[49] |
Μεσσηνίων,
εἰ
νόμους
κατὰ
τῶν
|
πολλῶν |
οὐκ
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
δὲ
πάλιν |
[49] |
ἰδίᾳ
δὲ
πάλιν
τοὺς
τῶν
|
πολλῶν |
προεστῶτας,
εἰ
χεῖρας
κατὰ
τῶν |
[8] |
ἐπείγεσθαι
κελεύοντες.
~Ἦν
δ'
οὐ
|
πολὺ |
διάστημα
ἀπὸ
τοῦ
κήπου
πρὸς |
[50] |
ταπεινήν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐπὶ
|
πολὺ |
μὲν
ἡσύχαζε,
δεομένου
δὲ
τοῦ |
[43] |
παρήνεγκε
τὸ
ῥηθέν,
οὐδ'
ἄλλως
|
πολὺ |
νέμων
πίστεως
(ἱεροῖς
καὶ
μαντεύμασιν, |
[28] |
ὅτι
τρεψάμενοι
τοὺς
πολεμίους
καὶ
|
πολὺ |
πλείονας
ἐκείνων
καταβαλόντες
ἢ
σφῶν |
[28] |
ὁμολογουμένως
ἐπικρατούσης
καὶ
τῷ
διωγμῷ
|
πολὺ |
προελθούσης
εἰς
τοὔμπροσθεν,
αὐτὸς
οὐχ |
[29] |
(τὰ
πράγματα.
τὸ
μὲν
οὖν
|
πολὺ |
τῆς
διαβολῆς
καὶ
λόγους
καὶ |
[38] |
φωνὴν
ἀπολογιζόμενος
τὴν
ἀνάγκην.
ὁ
|
Πολύβιος |
δ'
αὐτὸν
ἐκ
πολλοῦ
φησι |
[38] |
περὶ
τούτων,
ᾧ
μὴ
τοῦ
|
Πολυβίου |
μαρτυροῦντος
οὐ
πάνυ
τι
πιστεύειν |
[6] |
οἱ
πολλοὶ
σποράδες
ἐπὶ
τὸν
|
Πολυγνώτου |
πύργον,
ἐκεῖ
κελευσθέντες
περιμεῖναι.
προεπέμφθη |
[7] |
ἐξελθὼν
καὶ
συνάψας
πρὸς
τὸν
|
Πολυγνώτου |
πύργον
τοῖς
στρατιώταις
εἰς
Νεμέαν |
[1] |
~ΑΡΑΤΟΣ.
~Παροιμίαν
τινὰ
παλαιὰν
ὦ
|
Πολύκρατες, |
δείσας
μοι
δοκεῖ
τὸ
δύσφημον |
[1] |
ἀλλ'
ὅπως
οἱ
παῖδές
σου
|
Πολυκράτης |
καὶ
Πυθοκλῆς
οἰκείοις
παραδείγμασιν
ἐντρέφωνται, |
[21] |
κρηπῖδας·
οὔτε
γὰρ
ψόφον
ποιοῦσι
|
πολὺν |
οὔτ'
ὀλισθήματα
λαμβάνουσιν
οἱ>
γυμνοῖς |
[34] |
οἱ
τοῦ
Διογένους
καὶ
γέλωτα
|
πολὺν |
παρασχόντες
ἀπηλλάγησαν.
αὐτὸς
δ'
ὁ |
[51] |
ἀλλ'
ἐπίδειξις
ἐν
ἀδείᾳ
κακίας,
|
πολὺν |
χρόνον
διὰ
φόβον
ἀγνοηθείσης.
~Ὅτι |
[13] |
τοῦ
κατὰ
Φίλιππον
ἀκμάσαντος
ἐβουλεύσατο
|
πολὺν |
χρόνον.
ἐγράφη
μὲν
γὰρ
ὑπὸ |
[49] |
ἠδίκει
περὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
|
πολὺν |
χρόνον
ἐλάνθανεν,
ἐφέστιος
ὢν
καὶ |
[33] |
τομὰς
ἔλαβε
πολλὰς
θεραπευόμενος,
καὶ
|
πολὺν |
χρόνον
ἐν
φορείῳ
κομιζόμενος
ἐποιεῖτο |
[23] |
μικρὸν
ἐγκλίνας
καὶ
ἐπερεισάμενος,
εἱστήκει
|
πολὺν |
χρόνον
σιωπῇ
δεχόμενος
αὐτῶν
τοὺς |
[39] |
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀλλὰ
θόρυβος
|
πολὺς |
ἄφνω
περιειστήκει
τὸν
Ἄρατον,
ὁρῶντα |
[36] |
οὗτος
ὁ
λόγος
κατ'
αὐτοῦ
|
πολὺς |
ἐξεφοίτησεν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας·
ἀνασωθεὶς |
[8] |
(ἐπέτεινε
παρερχομένων·
καὶ
κατεῖχεν
ἤδη
|
πολὺς |
ὑλαγμὸς
τὸ
χωρίον,
ὥστε
τὸν |
[45] |
τοὺς
Μακεδόνας,
θυσίας
δὲ
καὶ
|
πομπὰς |
καὶ
ἀγῶνας
Ἀντιγόνῳ
συνετέλουν,
ἀρξαμένων |
[51] |
καὶ
κατέμεινε,
δεδιὼς
ἀναπλησθῆναι
δόξης
|
πονηρᾶς |
ἀφ'
ὧν
ἐκεῖνος
ἔπραττεν.
(ἐπεὶ |
[44] |
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
ἄνθρωπον
οὐ
|
πονηρόν, |
ἀλλὰ
καὶ
κεχρημένον
ἐκείνῳ
καὶ |
[14] |
πολιτῶν
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
μεθ'
ὧν
|
πόνῳ |
πολλῷ
καὶ
μεγάλαις
πραγματείαις
κατειργάσατο |
[27] |
δὲ
καὶ
τὴν
νύκτα
τῷ
|
πόνῳ |
προσεταλαιπώρησεν,
οὐκ
ἂν
διήμαρτεν·
ὁ |
[22] |
ὁ
μὲν
Ἄρατος
ἐμφὺς
τῇ
|
πορείᾳ |
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες
ἡμιλλᾶτο,
βραδέως |
[7] |
ἐπιταχύνων
καὶ
πάλιν
ἀνιεὶς
τὴν
|
πορείαν, |
ὥστε
τῷ
μὲν
φωτὶ
χρῆσθαι |
[22] |
εἰς
ἴχνος
ἐμβῆναι
τῆς
ἐκείνων
|
πορείας, |
ἔπτηξαν
ἀθρόοι
πρός
τινι
παλινσκίῳ |
[22] |
πολεμίοις
διὰ
τὸ
μῆκος
τῆς
|
πορείας, |
καὶ
τὸ
τῆς
νυκτὸς
ἠχῶδες |
[28] |
ἐν
Ἄργει,
διὰ
τῆς
χώρας
|
πορευομένους |
ὡς
πολεμίους
ἀποδομένων.
οὕτω
σφοδρὸς |
[37] |
μηδὲ
μισθοφόρους
τρέφειν,
ἀλλ'
αὑτῷ
|
πορίζειν |
εἰ
δέοιτο
πολεμεῖν.
~Οὕτω
δὲ |
[35] |
αὐτῷ
στρατευομένους,
καὶ
τῶν
χρημάτων
|
ποριζομένων |
(ὁ
Λυδιάδης
ἔτι
στρατηγῶν
καὶ |
[14] |
μέγα
καὶ
τὸ
χρήματα
τοσαῦτα
|
πορίσαι |
τοῖς
πολίταις,
ὅσων
μικρὸν
μέρος |
[12] |
ὑπὲρ
Μαλέας,
ὡς
τῷ
διὰ
|
πόρου |
δρόμῳ
χρησόμενος.
πρὸς
δὲ
μέγα |
[29] |
γὰρ
τοὺς
ἀστραγάλους
ἀπέρχοιτο
καραδοκήσων
|
πόρρωθεν |
τὸ
συμβησόμενον.
ταῦτα
γὰρ
οὕτως |
[17] |
ἀγαλλομένην
τε
τῇ
τιμῇ
καὶ
|
πορρωτάτω |
τοῦ
μέλλοντος
οὖσαν.
(γενόμενος
δὲ |
[21] |
ὀλισθήματα
λαμβάνουσιν
οἱ>
γυμνοῖς
τοῖς
|
ποσὶν |
ἀντιλαμβανόμενοι
τῶν
κλιμάκων·
ὁ
δ' |
[28] |
ἐπόρθει,
καὶ
περὶ
τὸν
Χάρητα
|
ποταμὸν |
ἰσχυρᾶς
μάχης
γενομένης
πρὸς
Ἀρίστιππον, |
[22] |
τριακόσιοι
τὸ
πλῆθος
ὄντες,
ὥς
|
ποτε |
παρεισέπεσον
εἰς
τὴν
πόλιν
θορύβου |
[23] |
θεούς"
φάναι
τοῦτο
μάλιστα
κἀμοί
|
ποτε |
τῶν
Ζήνωνος
ἤρεσκε
δογμάτων·
νῦν |
[6] |
ὁ
δὲ
τοῖς
εἰθισμένοις
παρὰ
|
πότον |
ψάλλειν
καὶ
αὐλεῖν
γυναίοις
(διαλεγόμενος. |
[6] |
ὀρρωδεῖ
μειράκιον
εἰς
ἡδονὰς
καὶ
|
πότους |
μεθημερινοὺς
τὰ
τῆς
φυγῆς
ἐφόδια |
[48] |
καὶ
προσέκρουον
αὐτῷ
παρὰ
τοὺς
|
πότους |
μετὰ
πολλῆς
ἀσελγείας
καὶ
βωμολοχίας· |
[17] |
Κορίνθῳ,
καὶ
θέας
ἐπετέλει
καὶ
|
πότους |
συνῆγε
καθ'
ἡμέραν,
ὡς
ἄν |
[25] |
βούλομαι
τὸν
λόγον
ἐπιστήσας
ἐνταῦθά
|
που |
διεξελθεῖν
περὶ
τῆς
Ἀριστίππου
διαίτης, |
[50] |
ἐκπεφύκασι
τῆς
γῆς·
εἰσὶ
δέ
|
που |
πολλοὶ
καὶ
τῆς
Ἀκαρνάνων,
τοῦτο |
[32] |
δένδρα
ποιεῖν
ἄφορα
καὶ
(καρ(
|
ποὺς |
ἀπαμβλίσκειν
δι'
ὧν
ἂν
κομίζηται. |
[47] |
διῆγον
(ἐπέθεντο
τοῖς
κατὰ
Πελοπόννησον
|
πράγμασι· |
καὶ
τὴν
μὲν
Πατρέων
καὶ |
[43] |
ὁ
Ἄρατος
οὐ
μόνον
ἐν
|
πράγμασι |
μεγάλοις
ὠφέλιμος,
ἀλλὰ
καὶ
σχολάζοντι |
[49] |
τῆς
τύχης
εὐροούσης
ἐπαιρόμενος
τοῖς
|
πράγμασι |
πολλὰς
μὲν
ἀνέφυε
καὶ
μεγάλας |
[10] |
ἀθαρσὴς
καὶ
δύσελπις,
κλέψαι
δὲ
|
πράγματα |
καὶ
συσκευάσασθαι
κρύφα
πόλεις
καὶ |
[48] |
ταλάντοις,
ὕστερον
δὲ
λυμαίνεσθαι
τὰ
|
πράγματα |
καὶ
ταράττειν
δοκοῦντας
ἀπέκτεινεν.
~Ἐπεὶ |
[47] |
πάλιν
ἀπημβλύνθη
καὶ
προήκατο
τὰ
|
πράγματα |
καὶ
τὰς
ἐλπίδας,
ὥστε
πολλάκις |
[38] |
τὸ
κοινόν,
ἀπεγνωκότα
δὲ>
τὰ
|
πράγματα |
καὶ
τὴν
δύναμιν
τῶν
Ἀχαιῶν, |
[41] |
φήσαντος,
ὡς
οὐκ
ἔχοι
τὰ
|
πράγματα, |
μᾶλλον
δ'
ὑπ'
αὐτῶν
ἔχοιτο, |
[29] |
βασιλικῆς
παρεισπεσόντων
καὶ
κατασχόντων
(τὰ
|
πράγματα. |
τὸ
μὲν
οὖν
πολὺ
τῆς |
[15] |
σκηνὴν
ἑωρακὼς
πάντα
τὰ
ἐκεῖ
|
πράγματα |
τραγῳδίαν
ὄντα
καὶ
σκηνογραφίαν,
ὅλος |
[14] |
ὧν
πόνῳ
πολλῷ
καὶ
μεγάλαις
|
πραγματείαις |
κατειργάσατο
καὶ
συνήρμοσε
φιλίαν
καὶ |
[30] |
τυραννίδος,
ὡς
μακαρίου
καὶ
θαυμαστοῦ
|
πράγματος, |
εἰς
μέγα
φρόνημα
παραδεξάμενος
ἀνοήτως, |
[53] |
τῶν
τιμῶν
ὑπὸ
χρόνου
καὶ
|
πραγμάτων |
ἄλλων
ἐκλελοίπασιν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ |
[48] |
ὅλος
ἦν
ἐκείνου,
καὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
αὐτῷ
πρός
τε
δύναμιν
καὶ |
[15] |
δὲ
καὶ
βίων
ἔοικε
καὶ
|
(πραγμάτων |
βασιλικῶν
ἱκανὸς
εἶναι
κριτής.
πρότερον |
[17] |
τῆς
ἐκείνου
γυναικὸς
ἐπὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
γενομένης
καὶ
φυλαττούσης
τὸν
Ἀκροκόρινθον, |
[5] |
Ἄρατον
ἐπειρῶντο
κατακωλύειν
ὡς
ἀπειρίᾳ
|
πραγμάτων |
θρασυνόμενον.
βουλευομένου
δ'
αὐτοῦ
χωρίον |
[17] |
περικείμενος,
ἀνὴρ
γέρων
καὶ
τηλικαύταις
|
πραγμάτων |
μεταβολαῖς
κεχρημένος,
ἐκώμαζε
δεξιούμενος
καὶ |
[38] |
σάλῳ
μεγάλῳ
καὶ
χειμῶνι
τῶν
|
πραγμάτων |
φερομένων,
ὥσπερ
κυβερνήτην
ἀφέντα
καὶ |
[5] |
Μεγάλης
πόλεως,
ἀνὴρ
φιλόσοφος
καὶ
|
πρακτικός, |
Ἀρκεσιλάου
τοῦ
Ἀκαδημιακοῦ
γεγονὼς
ἐν |
[52] |
ἐκέλευσεν
(ἐν)
ἀδήλῳ
τρόπῳ
τοῦτο
|
πρᾶξαι, |
μάλιστα
διὰ
(φαρμάκων,
αὐτοῦ
μὴ |
[18] |
καὶ
Ἀλεξάνδρου
ζῶντος
ἐπεχείρησε
τῇ
|
πράξει, |
γενομένης
δὲ
συμμαχίας
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
[8] |
τὸν
κυνηγὸν
ἐπικρύπτειν
κοινωνοῦντα
τῇ
|
πράξει, |
εἶναι
δὲ
πολλοὺς
καὶ
ἄλλους |
[23] |
λόγον
ὑπὲρ
τῶν
Ἀχαιῶν
τῇ
|
πράξει |
πρέποντα,
καὶ
συνέπεισε
τοὺς
Κορινθίους |
[1] |
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπίστασθαι
τὰς
ἐκείνου
|
πράξεις, |
ἀλλ'
ὅπως
οἱ
παῖδές
σου |
[31] |
εὐδοκίμησε
καὶ
περὶ
τὰς
Αἰτωλικὰς
|
πράξεις, |
ὅτε
συμβαλεῖν
μὲν
αὐτοῖς
πρὸ |
[30] |
τὸν
Ἄρατον,
ἄλλας
τε
πολλὰς
|
πράξεις |
οὐκ
ἀναγκαίας
εἶναι
δοκούσας
(καὶ |
[10] |
τὰς
ἐπικρύφους
(καὶ
λαθραίους
ἀναθαρσοῦσα
|
πράξεις. |
τὴν
δὲ
τοιαύτην
ἀνωμαλίαν
ἔνδεια |
[47] |
καὶ
κατῆγον
ἐπὶ
τὰς
Ἑλληνικὰς
|
πράξεις |
τὸν
Φίλιππον,
οὐχ
ἥκιστα
διὰ |
[46] |
πολλῆς
δὲ
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
|
πράξεις |
φιλοτιμίας
καὶ
ὁρμῆς
μεστὸν
εἰς |
[38] |
μηδ'
οὓς
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
|
πράξεσι |
καταστρατηγῶν
καὶ
καταπολιτευόμενος,
ἐν
δὲ |
[48] |
τὸ
ἦθος
ὡς
χρῶμα
ταῖς
|
πράξεσι |
τοῦ
βασιλέως
ἐπεφαίνετο.
καὶ
γὰρ |
[51] |
αἴσχιστα
καὶ
ὅλως
ἀποτυχὼν
ταῖς
|
πράξεσιν |
ἐπανῆλθεν
εἰς
Πελοπόννησον,
καὶ
τοὺς |
[54] |
εἰς
δεινὰς
καὶ
ἀλλοκότους
ἐπιφοράς,
|
πράξεων |
ἀτόπων
καὶ
σὺν
αἰσχύνῃ
παθῶν |
[19] |
καὶ
τοσοῦτον
ἔρωτα
τῶν
καλῶν
|
πράξεων |
εἶχεν,
ὥστε
τὸν
Φωκίωνα
καὶ |
[24] |
γενομένου.
ἐγὼ
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
|
πράξεων |
ταύτην
ἐσχάτην
καὶ
νεωτάτην
φαίην |
[19] |
ἐβούλετο
δανειζόμενος
αἴσθησιν
ἑτέρῳ
τῆς
|
πράξεως |
παρασχεῖν,
λαβὼν
τῶν
ἐκπωμάτων
τὰ |
[18] |
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἑτέραν
ἔλαβε
τῆς
|
πράξεως |
ὑπόθεσιν
τοιαύτην.
(Ἦσαν
ἐν
Κορίνθῳ |
[25] |
τοῦ
μάντεως
προσλαβόντος
ἐπὶ
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἄνθρωπον,
οἱ
περὶ
τὸν
Αἰσχύλον |
[33] |
ἐπὶ
νοῦν
βαλέσθαι
τὴν
τηλικαύτην
|
πρᾶξιν, |
εἰ
μὴ
τὸν
Ἄρατον
εἶχεν |
[7] |
εἰς
Νεμέαν
προῆγεν,
ὅπου
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἐξέφηνε
τοῖς
πολλοῖς
τότε
πρῶτον, |
[20] |
δὲ
καθ'
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἐπισφαλεστέραν
ἐποίησεν
ἁμαρτία
τις
εὐθὺς |
[35] |
ἔχοντος,
αὑτῷ
δὲ
πείσας
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἐπιτρέψαι,
προσήγαγε
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὸν |
[5] |
καὶ
ἀπαρηγορήτων,
εὐθὺς
ἐνίστατο
τὴν
|
πρᾶξιν. |
~Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν
ὅπλων |
[9] |
καὶ
ἄθικτον
αἵματος
ἐμφυλίου
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἡ
τύχη
διεφύλαξε.
(Κατήγαγε
δὲ |
[16] |
ἐνίστατο
τὴν
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
|
πρᾶξιν, |
οὐ
Σικυωνίων
οὐδ'
Ἀχαιῶν
κηδόμενος, |
[20] |
ὄνομα
Διονύσιος,
οὐ
συνειδὼς
τὴν
|
πρᾶξιν |
οὐδὲ
κοινωνῶν,
ὅμοιος
δὲ
τῷ |
[16] |
(μάχης
ἀδελφήν·
ταύτην
δὲ
τὴν
|
πρᾶξιν |
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι
τις
ἀδελφὴν |
[10] |
ἀκριβής,
ὡς
ἐχθρὸς
εὐγνώμων
καὶ
|
πρᾶος, |
ὑπὸ
τῆς
πολιτείας
ἐπ'
ἀμφότερα |
[21] |
τετρακοσίους,
οὐδ'
αὐτοὺς
εἰδότας
τὰ
|
πραττόμενα |
(πλὴν
ὀλίγων,
ἦγε
πρὸς
τὰς |
[19] |
ὑπὲρ
πάντων
οὐδ'
εἰδότων
τὰ
|
πραττόμενα, |
προ>
(ῃρεῖτο.
τίς
γὰρ
οὐκ |
[4] |
τε
Νικοκλῆς
οὐκ
ἠμέλει
τῶν
|
πραττομένων, |
ἀλλ'
ἀδήλως
ἀπεθεώρει
καὶ
παρεφύλαττεν |
[45] |
(ἐπεὶ
φανερῶς
γε
πολλὰ
τῶν
|
πραττομένων |
ἐλύπει
τὸν
Ἄρατον,
ὥσπερ
τὸ |
[5] |
ἐγκαταλιπεῖν
τὴν
ἐλπίδα
μετεῖχον
τῶν
|
πραττομένων, |
οἱ
δὲ
πολλοὶ
καὶ
τὸν |
[8] |
σαφὲς
οὐδὲν
εἰδότων
ὑπὲρ
τῶν
|
πραττομένων, |
πρίν
γε
δὴ
προελθὼν
ὁ |
[25] |
σχεδὸν
ἦσαν
οἱ
τοῦτο
συμ>
|
πράττοντες |
(αὐτοῖς
καὶ
καιρὸν
ἐπιτηροῦντες.
ἀλλ' |
[31] |
δὲ
διακειμένοις
αὐτοῖς
καὶ
ταῦτα
|
πράττουσιν |
ἐξαίφνης
ὁ
Ἄρατος
ἐπιπεσὼν
προσηγγέλθη, |
[2] |
Ἀβαντίδας
δ'
ὁ
Πασέου
τυραννίδα
|
πράττων |
ἑαυτῷ
τὸν
Κλεινίαν
ἀπέκτεινε,
καὶ |
[45] |
προσφερόντων.
τὰ
δὲ
μετὰ
ταῦτα
|
πραχθέντα |
περὶ
τὴν
πόλιν
οὔτ'
εἰς |
[40] |
τῷ
προσώπῳ
καὶ
τῷ
λόγῳ
|
πράως |
ἐκέλευε
καθίσαι
καὶ
μὴ
βοᾶν |
[52] |
ὡς
οὐδὲν
ἦν
ὄφελος
ἐλέγχοντι,
|
πράως |
καὶ
σιωπῇ
τὸ
πάθος
ὡς |
[50] |
τὸν
δὲ
πρεσβύτερον,
ὡς
ἐνηνοχὼς
|
πράως |
τὰ
λεχθέντα
καί
τις
ὢν |
[23] |
ὑπὲρ
τῶν
Ἀχαιῶν
τῇ
πράξει
|
πρέποντα, |
καὶ
συνέπεισε
τοὺς
Κορινθίους
Ἀχαιοὺς |
[53] |
ἐκεῖ
γενέσθαι
ταφὰς
καὶ
μνήματα
|
πρέποντα |
τῷ
βίῳ
τοῦ
ἀνδρός,
Σικυώνιοι |
[14] |
οἱ
πολῖται
τιμὰς
ἀπέδοσαν
αὐτῷ
|
πρεπούσας, |
ἀλλὰ
καὶ
κατ'
ἰδίαν
οἱ |
[39] |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
φοβηθεὶς
ἀπέστελλε
|
πρέσβεις |
τοὺς
ἀξιοῦντας,
ὡς
παρὰ
φίλους |
[38] |
καὶ
ὑποβάλλουσιν
αὑτοὺς
διὰ
τῶν
|
πρεσβειῶν |
καὶ
τῶν
ψηφισμάτων,
ἢ
τῇ |
[45] |
ἄλλῳ
μὴ
γράφειν
βασιλεῖ
μηδὲ
|
πρεσβεύειν |
πρὸς
ἄλλον
ἄκοντος
Ἀντιγόνου,
τρέφειν |
[17] |
πρὸς
οὐκ
ἀηδὲς
ἐντυχεῖν
γυναικὶ
|
πρεσβυτέρᾳ |
μειράκιον,
αὐτὴν
μὲν
ᾑρήκει,
τῷ |
[50] |
ἐξυλακτήσας
λέγοντος
αὐτοῦ,
τὸν
δὲ
|
πρεσβύτερον, |
ὡς
ἐνηνοχὼς
πράως
τὰ
λεχθέντα |
[54] |
ἐκλελοίπασιν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ
μὲν
|
πρεσβύτερος |
Ἄρατος
οὕτω
βιῶσαι
καὶ
τοιοῦτος |
[8] |
οὐδὲν
εἰδότων
ὑπὲρ
τῶν
πραττομένων,
|
πρίν |
γε
δὴ
προελθὼν
ὁ
κῆρυξ |
[31] |
οἵαν
εἰκὸς
ἐν
ἀταξίᾳ
τοιαύτῃ,
|
πρὶν |
ἢ
πάντας
πυθέσθαι
τὸν
κίνδυνον, |
[38] |
αὐτοκράτωρ
ἡγεμὼν
ἀναγορευθείς,
οὐχ
ὑπήκουσε
|
πρὶν |
τὸν
μισθὸν
αὐτῷ
τῆς
ἡγεμονίας |
[8] |
ἀνέβαινε,
τεσσαράκοντα
τῶν
πάντων
ἀναβεβηκότων
|
πρὸ |
αὐτοῦ·
καὶ
προσδεξάμενος
ἔτι
τῶν |
[19] |
πάντων
οὐδ'
εἰδότων
τὰ
πραττόμενα,
|
προ> |
(ῃρεῖτο.
τίς
γὰρ
οὐκ
ἂν |
[43] |
ἱερῶν
ἔδειξε.
λέγεται
γὰρ
οὐ
|
πρὸ |
πολλοῦ
θύοντι
τῷ
Ἀράτῳ
δύο |
[38] |
αὐτὸν
ἐκ
πολλοῦ
φησι
καὶ
|
πρὸ |
τῆς
ἀνάγκης,
ὑφορώμενον
τὸ
θράσος |
[40] |
τὸν
Ἄρατον,
(ἀνελεῖν
ἢ
συλλαβεῖν
|
πρὸ |
τῆς
ἀποστάσεως
ἐγνωκότες.
ὁ
δ' |
[31] |
πράξεις,
ὅτε
συμβαλεῖν
μὲν
αὐτοῖς
|
πρὸ |
τῆς
Μεγαρικῆς
ὡρμημένων
τῶν
Ἀχαιῶν, |
[20] |
ἀφιξόμενον
μετὰ
τοῦ
Διοκλέους
ἀνέμενε
|
πρὸ |
τῆς
πόλεως
(πρὸ
τοῦ
καλουμένου |
[20] |
Διοκλέους
ἀνέμενε
πρὸ
τῆς
πόλεως
|
(πρὸ |
τοῦ
καλουμένου
Ὄρνιθος.
ἐν
δὲ |
[32] |
πρὸς
τὸν
θόρυβον,
ὡς
ἔστη
|
πρὸ |
τῶν
θυρῶν
τοῦ
ἱεροῦ
καὶ |
[17] |
ἄνω
φέρουσαν,
ἐκείνην
μὲν
ἐκέλευσε
|
προάγειν |
εἰς
τὸ
θέατρον,
αὐτὸς
δὲ |
[43] |
βασιλεῖ
τὸ
σημεῖον
καὶ
τὴν
|
προαγόρευσιν. |
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἐπράχθη
χρόνοις |
[48] |
ἀγαθὸς
εἶναι
παιδαγωγός·
(ἡ
γὰρ
|
προαίρεσις |
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
ἦθος
ὡς |
[25] |
πολλῶν
δ'
ὤτων
ἀκούει
καὶ
|
προαισθάνεται |
τὰ
γινόμενα.
(Διὸ
καὶ
βούλομαι |
[6] |
ἀχάνας
καὶ
κατακαλύψαντες
ἐφ'
ἁμαξῶν
|
προαπέστειλαν. |
ἐν
τούτῳ
δὲ
κατασκόπων
τινῶν |
[31] |
πύλας
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ
|
προάστεια |
συμπεσόντες
ἔφευγον
ἤδη
νενικημένοι,
καὶ |
[18] |
γενόμενος
τῷ
Αἰγίᾳ
συνήθης,
καὶ
|
προαχθεὶς |
εἰς
λόγον
ὑπ'
αὐτοῦ
περὶ |
[26] |
τὰς
πύλας
καὶ
τοὺς
καταρράκτας
|
προβαλλομένων |
ὑπὲρ
τῆς
τοῦ
σώματος
ἀσφαλείας |
[1] |
οὐδενὸς
ἀξίους
ὄντας,
ὑποδυομένους
δὲ
|
προγόνων |
τινῶν
ἀρετὰς
καὶ
πλεονάζοντας
ἐν |
[39] |
τὴν
Σικυωνίων
πόλιν
ἁρπάσας
διὰ
|
προδοσίας, |
ἐγγύθεν
δ'
ἀποτραπεὶς
Πελλήνῃ
προσέβαλε, |
[18] |
γὰρ
οὐχὶ
καὶ
τοιχωρύχοις
καὶ
|
προδόταις |
ἁλοῦσιν
ἅπαξ
ἀποθανεῖν
ὑπάρχει;
γελάσας |
[44] |
τῶν
τυράννων
καὶ
τὰ
τῶν
|
προδοτῶν |
χρήματα
δωρεὰν
δοῦναι.
(Τὸν
δ' |
[25] |
οὖν
τολμῶντες
εὑρέθησαν,
ὧν
Αἰσχύλος
|
προειστήκει |
καὶ
Χαριμένης
ὁ
μάντις,
ξίφη |
[19] |
εἰς
ταῦτα
δαπανᾶσθαι
κρύφα
καὶ
|
προεισφέρειν, |
ἐν
οἷς
ἐκινδύνευε
μόνος
ὑπὲρ |
[47] |
αὐτὸς
ᾑρημένος
ἄρχειν
μετ'
ἐκεῖνον
|
προέλαβεν |
ἡμέραις
πέντε
(τὴν
ἀρχὴν
ἕνεκα |
[23] |
τῶν
δ'
ἀνθρώπων
ἅμα
τῷ
|
προελθεῖν |
αὐτὸν
ἐκχυθέντων
ταῖς
φιλοφροσύναις,
μεταλαβὼν |
[28] |
ἐπικρατούσης
καὶ
τῷ
διωγμῷ
πολὺ
|
προελθούσης |
εἰς
τοὔμπροσθεν,
αὐτὸς
οὐχ
οὕτως |
[6] |
παραφυλάττειν
τὸν
Ἄρατον,
ἅμ'
ἡμέρᾳ
|
προελθὼν |
καὶ
φανερὸς
ὢν
ἐν
ἀγορᾷ |
[8] |
τῶν
πραττομένων,
πρίν
γε
δὴ
|
προελθὼν |
ὁ
κῆρυξ
εἶπεν,
ὡς
Ἄρατος |
[38] |
φερομένων,
ὥσπερ
κυβερνήτην
ἀφέντα
καὶ
|
προέμενον |
ἑτέρῳ
τοὺς
οἴακας,
ὅτε
καλῶς |
[54] |
τὰς
ναῦς
πλὴν
πέντε
πάσας
|
προέμενος |
καὶ
χίλια
προσεκτείσειν
ὁμολογήσας
τάλαντα |
[28] |
ὡς
ἐγκαταλιπὼν
τὸν
(ἀγῶνα
καὶ
|
προέμενος |
τὸ
νίκημα.
τῆς
γὰρ
ἄλλης |
[44] |
κατὰ
τάχος,
οἱ
μὲν
Ἀργεῖοι
|
προεξαναστάντες |
ἐπέθεντο
τοῖς
τοῦ
Κλεομένους
καὶ |
[27] |
πολλὰ
τῶν
ἰδίων
ἐπὶ
θάλασσαν
|
προεξέπεμψε. |
νῦν
δὲ
τοῦτο
μὲν
οὐδενὸς |
[6] |
Πολυγνώτου
πύργον,
ἐκεῖ
κελευσθέντες
περιμεῖναι.
|
προεπέμφθη |
δὲ
καὶ
Καφισίας
ὑπ'
αὐτοῦ |
[6] |
τὴν
Σικυωνίαν
ἔξοδος
ἔσοιτο.
καὶ
|
προεπέμφθησαν |
οἱ
πολλοὶ
σποράδες
ἐπὶ
τὸν |
[14] |
βασιλέων
ἠδίκουν
καὶ
κατεδουλοῦντο
καὶ
|
προέπινον |
αὐτοῖς
τὰς
πατρίδας,
μεῖζον
δ' |
[39] |
κήρυκα
πέμψας
ὁ
Κλεομένης
πόλεμον
|
προεροῦντα |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
μικροῦ
μὲν
ἔλαθε |
[37] |
ἐπιφανῆναι
τοῖς
διώκουσι
καὶ
μὴ
|
προέσθαι |
τὸ
νίκημα
μήδ'
ἐγκαταλιπεῖν
αὑτὸν |
[37] |
μεγάλην
ὁ
Ἄρατος
ἔλαβε,
δόξας
|
προέσθαι |
τὸν
Λυδιάδην·
καὶ
βιασθεὶς
ὑπὸ |
[19] |
διώσασθαι
δωρεὰς
μεγάλας
καὶ
μὴ
|
προέσθαι |
χρημάτων
τὸ
καλόν,
αὐτὸς
εἰς |
[49] |
δὲ
πάλιν
τοὺς
τῶν
πολλῶν
|
προεστῶτας, |
εἰ
χεῖρας
κατὰ
τῶν
τυραννούντων |
[50] |
θεάτρου
τὴν
δεξιὰν
ἐμβαλὼν
καὶ
|
προῆγεν |
εἰς
τὸν
Ἰθωμάταν,
τῷ
τε |
[7] |
(καὶ
σύνθημα
παραδοὺς
Ἀπόλλωνα
ὑπερδέξιον,
|
προῆγεν |
ἐπὶ
τὴν
πόλιν,
συμμέτρως
τῇ |
[7] |
πύργον
τοῖς
στρατιώταις
εἰς
Νεμέαν
|
προῆγεν, |
ὅπου
τὴν
πρᾶξιν
ἐξέφηνε
τοῖς |
[47] |
οὕτως
αὖ
πάλιν
ἀπημβλύνθη
καὶ
|
προήκατο |
τὰ
πράγματα
καὶ
τὰς
ἐλπίδας, |
[31] |
σκώμματα
καὶ
χλευασμὸν
ὑπομείνας,
οὐ
|
προήκατο |
τὸν
τοῦ
συμφέροντος
λογισμὸν
διὰ |
[23] |
ἀπὸ
τῆς
σκηνῆς
εἰς
μέσον
|
προῆλθε, |
τεθωρακισμένος
καὶ
τῷ
προσώπῳ
διὰ |
[34] |
ἐπ'
αὐτούς,
ἄχρι
τῆς
Ἀκαδημείας
|
προῆλθεν· |
εἶτα
πεισθεὶς
(οὐδὲν
ἠδίκησεν.
οἱ |
[42] |
κατεῖχον
οἱ
πολῖται,
δεόμενοι
καὶ
|
προήσεσθαι |
τὸ
σῶμα
τῶν
πολεμίων
ἐγγὺς |
[25] |
οἰόμενος
εὑρήσειν
τὰ
τῶν
Ἀργείων
|
πρόθυμα. |
τῶν
δὲ
πολλῶν
ἤδη
διὰ |
[41] |
Ἀθηναίων
πόλιν
χάριτι
τοῦ
Ἀράτου
|
πρόθυμον |
οὖσαν
οἱ
περὶ
Εὐρυκλείδην
καὶ |
[5] |
(ἄστει
συνήθης.
δεξαμένων
δὲ
τούτων
|
προθύμως, |
διελέγετο
τοῖς
ἄλλοις
φυγάσιν,
ὧν |
[44] |
Κλεομένους
(καὶ
τῶν
Κορινθίων
ἀμυνομένων
|
προθύμως. |
ἐν
τούτῳ
δ'
Ἀριστοτέλης
ὁ |
[35] |
διαλέγεσθαι
παρών,
πάντα
ταχέως
καὶ
|
προθύμως |
ἐψηφίσαντο,
καὶ
προσεδέξαντο
μὲν
τοὺς |
[22] |
δεχομένων
κατὰ
πύλας
τῶν
Κορινθίων
|
προθύμως |
καὶ
τοὺς
βασιλικοὺς
συλλαμβανόντων.
~Ἐπεὶ |
[29] |
εὐτάκτως,
οὕτω
δὲ
ταχέως
καὶ
|
προθύμως, |
ὥστε
μὴ
μόνον
ὁδεύοντας,
ἀλλὰ |
[17] |
αὐτῇ,
(τὸν
δὲ
τόπον
οὐ
|
προϊεμένης, |
ἀλλ'
ἐγκρατῶς
φυλαττούσης,
ἀμελεῖν
προσποιούμενος |
[38] |
Ἀντιγόνῳ
διαλέγεσθαι,
καὶ
τοὺς
Μεγαλοπολίτας
|
προκαθιέναι |
δεομένους
Ἀχαιῶν
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
Ἀντίγονον· |
[24] |
τινὸς
μεγάλου
μέρη
γενόμεναι
κοινῆς
|
προνοίας |
τυγχάνωσιν.
~Ὁρῶν
δὲ
τοὺς
ἀρίστους |
[1] |
Ἀράτου
τοῦ
σοῦ
πολίτου
καὶ
|
προπάτορος |
βίον,
ὃν
οὔτε
τῇ
δόξῃ |
[7] |
δὲ
τοὺς
τὰς
κλίμακας
φέροντας
|
προπέμψας, |
ὧν
Ἔκδηλος
ἡγεῖτο
καὶ
Μνασίθεος, |
[38] |
εἰ
δέοιτο
πολεμεῖν.
~Οὕτω
δὲ
|
προπηλακισθείς, |
ἐβουλεύσατο
μὲν
εὐθὺς
ἀποθέσθαι
τὴν |
[8] |
ἐξ
ἀγροῦ
τι
(φέρειν
εἰωθότων
|
πρὸς |
ἀγορὰν
ἐπερχομένων.
διὸ
καὶ
σπεύδων |
[18] |
βασιλικὸν
χρυσίον,
ἦλθον
εἰς
Σικυῶνα
|
πρὸς |
Αἰγίαν
τινὰ
τραπεζίτην,
ᾧ
διὰ |
[48] |
νῆσον
ἡμέραις
ὀλίγαις,
ἥ
τε
|
πρὸς |
Αἰτωλοὺς
στρατεία
γενομένη
θαυμαστῶς
ἐνεργός, |
[30] |
καὶ
παρώφθη,
πεπλασμένῳ
δοκῶν
ἤθει
|
πρὸς |
ἀληθινὴν
καὶ
ἀκέραιον
ἀρετὴν
ἁμιλλᾶσθαι. |
[32] |
καὶ
θάμβος,
(ὥστε
μηδένα
τρέπεσθαι
|
πρὸς |
ἀλκήν.
αὐτοὶ
δὲ
Πελληνεῖς
λέγουσι |
[24] |
ζῶντα
καὶ
συμπνέοντα
διὰ
τὴν
|
πρὸς |
ἄλληλα
συμφυΐ
αν,
ὅταν
ἀποσπασθῇ |
[6] |
κατάσκοποι
πάνθ'
ὁρῶντες
ἐξηπάτηντο
καὶ
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ἀναγελῶντες
ἔλεγον·
οὐδὲν
ἦν |
[15] |
καὶ
κακοήθεις,
διημιλλῶντο
ταῖς
ἐπιστολαῖς
|
πρὸς> |
ἀλλήλους,
πολλὰ
καὶ
δυσχερῆ
κατὰ |
[45] |
μὴ
γράφειν
βασιλεῖ
μηδὲ
πρεσβεύειν
|
πρὸς |
ἄλλον
ἄκοντος
Ἀντιγόνου,
τρέφειν
δὲ |
[36] |
τότε
λειπόμενός
τε
πλήθει
καὶ
|
πρὸς |
ἄνδρα
τολμητὴν
καὶ
νέον
ἤδη |
[43] |
μεγίστην
ὑπόθεσιν
τῆς
πολιτείας
τὴν
|
πρὸς |
Ἀντίγονον
τὸν
παλαιὸν
ἔχθραν.
ἀλλ' |
[7] |
τοῦ
τείχους
διαλαβόντες,
ἀπέστελλον
Τέχνωνα
|
πρὸς |
Ἄρατον
ἐπείγεσθαι
κελεύοντες.
~Ἦν
δ' |
[28] |
Χάρητα
ποταμὸν
ἰσχυρᾶς
μάχης
γενομένης
|
πρὸς |
Ἀρίστιππον,
αἰτίαν
ἔσχεν
ὡς
ἐγκαταλιπὼν |
[35] |
γενέσθαι,
τοῦ
μὲν
Ἀράτου
κατηγόρει
|
πρὸς |
Ἀριστόμαχον,
ὡς
δυσμενῶς
καὶ
ἀδιαλλάκτως |
[2] |
τινι
τὸ
παιδίον
οἰομένη
καταπεφευγέναι
|
πρὸς |
αὐτήν,
ἀπέκρυψεν
ἔνδον,
εἶτα
νυκτὸς |
[25] |
ἐθελοδούλως
ἐχόντων,
καὶ
μηδενὸς
ἀφισταμένου
|
πρὸς |
αὐτόν,
ἀνεχώρησεν
ἔγκλημα
κατεσκευακὼς
τοῖς |
[8] |
ὁ
δ'
ἀπὸ
τοῦ
πύργου
|
πρὸς> |
αὐτὸν
ἀντεφώνησε
μηδὲν
εἶναι
δεινόν, |
[41] |
Ἀράτῳ
λόγον
ὑφέξοντας·
ἰδίᾳ
δὲ
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἔπεμψε
Τρίπυλον
καὶ
πάλιν |
[51] |
ὁ
Ἄρατος
ἀπεστράφη
καὶ
διεβλήθη
|
πρὸς |
αὐτόν,
ἤδη
καὶ
τῶν
περὶ |
[42] |
δὲ
καὶ
τὸν
υἱὸν
Ἄρατος
|
πρὸς |
αὐτὸν
μετὰ
τῶν
ἄλλων
ὁμήρων. |
[34] |
ἔπεμψεν,
ἐφ'
ἧς
(κομι(
σθήσεται
|
πρὸς |
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
δεδεμένος.
πᾶσαν |
[12] |
πατρόθεν
τε
τῷ
βασιλεῖ
διακειμένῳ
|
πρὸς |
αὐτὸν
οἰκείως
ἐνέτυχε
καὶ
τεθεραπευμένῳ |
[46] |
διέθηκεν,
ὥστε
πολλῆς
μὲν
εὐνοίας
|
πρὸς |
αὐτόν,
πολλῆς
δὲ
πρὸς
τὰς |
[44] |
φίλος
ὢν
Ἀράτου
διαπέμπεται
κρύφα
|
πρὸς |
αὐτόν,
ὡς
ἀποστήσων
τὴν
πόλιν, |
[50] |
Φιλίππου,
καὶ
τότε
λέγων
εἶπε
|
πρὸς |
αὐτόν,
ὡς
οὐδὲ
καλὸς
ἔτι |
[54] |
καὶ
μίσους
ὅλην
τὴν
βασιλείαν
|
πρὸς |
αὑτόν.
(ἓν
δὲ
μόνον
ἐν |
[15] |
ἢ
μετάγειν
ὅλως
τῇ
φιλίᾳ
|
πρὸς |
αὑτὸν
ἢ
διαβάλλειν
πρὸς
τὸν |
[27] |
ἔχων
τιμωμένην
μνήμην
οὐδενὸς
λέλειπται.
|
~Πρὸς |
δ'
οὖν
τὸν
Ἀρίστιππον
ὁ |
[12] |
τῷ
διὰ
πόρου
δρόμῳ
χρησόμενος.
|
πρὸς |
δὲ
μέγα
πνεῦμα
καὶ
πολλὴν |
[10] |
ὑπαίθροις
καὶ
διακεκηρυγμένοις
εὐτάρακτος
φύσει,
|
πρὸς |
δὲ
τὰς
ἐπικρύφους
(καὶ
λαθραίους |
[16] |
τυραννοκτονίας,
πλὴν
ὅτι
τῷ
μὴ
|
πρὸς |
Ἕλληνας,
ἀλλ'
ἐπακτὸν
ἀρχὴν
γεγονέναι |
[5] |
ἐγνωκὼς
εἰ
δύναιτο
κρύφα
καὶ
|
πρὸς |
ἕνα
κίνδυνον
ὀξέως
τὸ
πᾶν |
[20] |
ἄνθρωπον
εἴ
(τι
συμβόλαιον
αὐτῷ
|
πρὸς |
Ἐργῖνον
εἴη.
φήσαντος
δ'
ἀδελφὸν |
[48] |
αὐτῷ
πρός
τε
δύναμιν
καὶ
|
πρὸς |
εὐδοξίαν
ἐπιδιδόντων,
ἐξήρτητο
τοῦ
ἀνδρός, |
[53] |
μεσοπόρφυρον
ἔχων·
μέλη
δ'
ᾔδετο
|
πρὸς |
κιθάραν
ὑπὸ
τῶν
περὶ
τὸν |
[48] |
μετριότης
τοῦ
νεανίσκου,
καὶ
ἡ
|
πρὸς |
Κρῆτας
ὁμιλία
δι'
ἧς
ὅλην |
[48] |
βασιλέως
ἐπεφαίνετο.
καὶ
γὰρ
ἡ
|
πρὸς |
Λακεδαιμονίους
ἁμαρτόντας
μετριότης
τοῦ
νεανίσκου, |
[34] |
δ'
Ἀθηναῖοι
κουφότητα
κολακείας
τῆς
|
πρὸς |
Μακεδόνας
ὑπερβάλλοντες,
ἐστεφανηφόρησαν
ὅτε
πρῶτον |
[38] |
ἐξαγαγὼν
τοὺς
Ἀχαιούς,
μάχην
ἔθετο
|
πρὸς |
Μεγιστόνουν
τὸν
Κλεομένους
πατρῳόν,
ἐν |
[34] |
πρῶτον
ἠγγέλθη
τεθνηκώς.
διὸ
καὶ
|
πρὸς |
ὀργὴν
εὐθὺς
ἐκστρατεύσας
ἐπ'
αὐτούς, |
[37] |
βιασθεὶς
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἀπερχομένων
|
πρὸς |
ὀργήν,
ἠκολούθησεν
αὐτοῖς
εἰς
Αἴγιον. |
[38] |
χρησάμενος
τότε
μὲν
ὑπέμεινε,
καὶ
|
πρὸς |
Ὀρχομενὸν
ἐξαγαγὼν
τοὺς
Ἀχαιούς,
μάχην |
[17] |
ἐνδιδοὺς
γάμων
βασιλικῶν
καὶ
συμβιώσεως
|
πρὸς |
οὐκ
ἀηδὲς
ἐντυχεῖν
γυναικὶ
πρεσβυτέρᾳ |
[37] |
ὁπλίτας·
ὁ
δὲ
Λυδιάδης
περιπαθῶν
|
πρὸς |
τὰ
γιγνόμενα
καὶ
τὸν
Ἄρατον |
[21] |
ἐπεσήμαινον,
ἥ
τε
πόλις
ἐξανίστατο
|
πρὸς |
τὰ
γινόμενα,
πλήρεις
τ'
ἦσαν |
[43] |
τὸν
μάντιν
εἰπεῖν,
ὡς
ταχὺ
|
πρὸς |
τὰ
ἔχθιστα
(καὶ
πολεμιώτατα
σύνεισιν |
[20] |
κατὰ
τύχην.
ὁ
δὲ
Τέχνων
|
πρὸς |
τὰ
σημεῖα
τῆς
μορφῆς
τῇ |
[12] |
βασιλέως,
ὅπως
αὐτῷ
χρήματα
συμβάληται
|
πρὸς |
τὰς
(διαλύσεις.
ἀνήχθη
μὲν
οὖν |
[33] |
δυσέρωτες
ἐπιχειρήσας
τῷ
Πειραιεῖ,
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
διαμαρτίας
οὐκ
ἀποκαμών,
ἀλλὰ |
[49] |
καὶ
ξενιζόμενος
ὑπ'
αὐτῶν·
ἔπειτα
|
πρὸς |
τὰς
Ἑλληνικὰς
ἐξετραχύνετο
πολιτείας,
καὶ |
[46] |
εὐνοίας
πρὸς
αὐτόν,
πολλῆς
δὲ
|
πρὸς |
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
φιλοτιμίας
καὶ |
[9] |
ἃ
πάλαι
προσεδόκων,
ὥρμησαν
ἀθρόοι
|
πρὸς |
τὰς
θύρας
τοῦ
τυράννου
πῦρ |
[36] |
Μεγαλοπολίταις
(βιαζομένοις
ἀντεῖχεν,
οὔτ'
ἄλλως
|
πρὸς |
τὰς
κατὰ
στόμα
μάχας
εὖ |
[21] |
τὰ
πραττόμενα
(πλὴν
ὀλίγων,
ἦγε
|
πρὸς |
τὰς
πύλας
παρὰ
τὸ
Ἡραῖον. |
[30] |
τῶν
μονάρχων
ἀκρασίᾳ
καὶ
πλεονεξίᾳ
|
πρὸς |
ταύτην
ῥυεὶς
τὴν
ἀδικίαν,
ἀλλ' |
[48] |
ἐκείνου,
καὶ
τῶν
πραγμάτων
αὐτῷ
|
πρός |
τε
δύναμιν
καὶ
πρὸς
εὐδοξίαν |
[42] |
ἦν
δὲ
κίνδυνος,
τοῦ
Κλεομένους
|
πρὸς |
τῇ
πόλει
στρατοπεδεύοντος,
διελθεῖν.
καὶ |
[8] |
θέατρον
ἦν
ὄχλου
μεστόν,
ἔτι
|
πρὸς |
τὴν
ἄδηλον
αἰωρουμένων
φήμην
καὶ |
[9] |
ἐν
Κορίνθῳ
παρὰ
μικρὸν
ὁρμῆσαι
|
πρὸς |
τὴν
βοήθειαν.
(ὁ
μὲν
οὖν |
[33] |
δύναμιν
καὶ
τὸν
καιρὸν
(εἰλήφει
|
πρὸς |
τὴν
ἐπίθεσιν.
ἐδήλωσε
δὲ
καὶ |
[20] |
οἰκίσκῳ
κατακεκλεισμένον·
αὐτοὶ
δὲ
παρεσκευάζοντο
|
πρὸς |
τὴν
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ
δ'
ἦν |
[9] |
τὰ
πολλὰ
κατὰ
ῥαχίας
ἐκφερομένῃ
|
πρὸς |
τὴν
ἤπειρον.
ἀλλὰ
μάλιστα
δὴ |
[20] |
πανούργως
ὡμολόγει
τε
πάντα
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
πόλιν
(ἀναστρέ(
ψας
ὑπῆγεν |
[25] |
τούτους
ἀναλαβὼν
ὁ
Ἄρατος
ἐβοήθει
|
πρὸς |
τὴν
πόλιν
ὀξέως,
οἰόμενος
εὑρήσειν |
[21] |
φόβον
τὰ
ὅπλα
παρέχειν
ἀντιλάμποντα
|
πρὸς |
τὴν
σελήνην,
μὴ
τοὺς
φύλακας |
[34] |
φορείῳ
κομιζόμενος
ὑπήντησε
τῇ
πόλει
|
πρὸς |
τὴν
χρείαν,
καὶ
τὸν
ἐπὶ |
[8] |
κραυγῇ
μεγάλῃ
πυνθάνεσθαι
τοῦ
κυνηγοῦ,
|
πρὸς |
τίνα
τραχέως
οὕτως
ὁ
(κύων |
[22] |
τῆς
ἐκείνων
πορείας,
ἔπτηξαν
ἀθρόοι
|
πρός |
τινι
παλινσκίῳ
λαγόνι
τοῦ
κρημνοῦ |
[40] |
Κορινθίων
ἀθορύβως
διαλεγόμενος
καὶ
κελεύων
|
πρὸς |
τὸ
Ἀπολλώνιον
βαδίζειν,
ὡς
ἔλαθε |
[19] |
τῆς
γυναικὸς
ὑπέθηκε
τῷ
Αἰγίᾳ
|
πρὸς |
τὸ
ἀργύριον.
(ὁ
δὲ)
(οὕτω |
[43] |
δουλεύουσιν
οἱ
δοκοῦντες
(ἄρχειν,
ἐχώρει
|
πρὸς |
τὸ
δεινόν.
ὁ
δ'
Ἀντίγονος, |
[33] |
καὶ
σύνεγγυς
ἀποσφάλλεσθαι
τῶν
ἐλπίδων
|
πρὸς |
τὸ
θαρρεῖν
(ἀνακαλού(
μενος.
ἅπαξ |
[1] |
πατέρων"
κατὰ
Πίνδαρον
ὥσπερ
σοί,
|
πρὸς |
τὸ
κάλλιστον
ἀφομοιοῦντι
τῶν
οἴκοθεν |
[40] |
διειλεγμένοι
τῷ
Κλεομένει,
καὶ
πάλαι
|
πρὸς |
τὸ
κοινὸν
ἰδίων
ἐπιθυμίᾳ
δυναστειῶν |
[22] |
πολλῶν
ἑλιγμῶν
καὶ
παραβολῶν
περαίνοντος
|
(πρὸς |
τὸ
τεῖχος.
εἶτα
θαυμάσιον
οἷον |
[8] |
πολὺ
διάστημα
ἀπὸ
τοῦ
κήπου
|
πρὸς |
τὸ
τεῖχος
καὶ
τὸν
πύργον, |
[18] |
ἐπανελθὼν
συντίθεται
τὸν
Ἄρατον
ἄξειν
|
πρὸς |
τὸ
τεῖχος,
ὅπου
τὸ
ὕψος |
[10] |
ὀφθαλμὸν
ὑγρότητος,
μὴ
φερούσης
τὴν
|
πρὸς |
τὸ
φῶς
σύγκρασιν,
ἀλλὰ
καὶ |
[8] |
εἶναι
δεινόν,
ἀλλὰ
τὸν
κύνα
|
πρὸς |
τὸ
φῶς
τῶν
τειχοφυλάκων
καὶ |
[18] |
αὐτοῦ
περὶ
τῆς
φρουρᾶς,
ἔφη
|
πρὸς |
τὸν
ἀδελφὸν
ἀναβαίνων
παρὰ
τὸ |
[17] |
δὲ
τοὺς
γάμους
ἐάσας,
ἀνῄει
|
πρὸς |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἁμιλλώμενος
παρ'
ἡλικίαν· |
[18] |
γενομένης
δὲ
συμμαχίας
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
πρὸς |
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἐπαύσατο.
τότε
δ' |
[20] |
φεύγειν·
καὶ
ἀποπηδήσαντες
(ἀμφότεροι
δρόμῳ
|
πρὸς |
τὸν
Ἄρατον
ἀπεσώθησαν.
οὐ
μὴν |
[52] |
μεμειγμένον
αἰσχύνῃ
καὶ
φόβῳ
τὸ
|
πρὸς |
τὸν
Ἄρατον
αὐτοῦ
πάθος
ἀπ' |
[47] |
Φίλιππον,
οὐχ
ἥκιστα
διὰ
τὴν
|
πρὸς |
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
αὐτοῦ
καὶ |
[35] |
οἱ
σύνεδροι
τῶν
Ἀχαιῶν
τὴν
|
πρὸς |
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
καὶ
πίστιν. |
[20] |
τὸν
Διονύσιον
ἄγων
μεθ'
ἑαυτοῦ
|
πρὸς |
τὸν
Ἄρατον
ἦλθεν.
(ἐλθόντα
δ' |
[27] |
δὲ
τοῦτο
μὲν
οὐδενὸς
ἐξαγγείλαντος
|
πρὸς |
τὸν
Ἄρατον,
ὕδατος
δ'
ἐπιλείποντος, |
[23] |
διεξέπεσεν.
ὕστερον
δὲ
λέγεται
σχολάζων
|
πρὸς |
τὸν
εἰπόντα
μόνον
αὐτῷ
δοκεῖν |
[20] |
αὐτῷ
καὶ
περὶ
τῶν
συγκειμένων
|
πρὸς |
τὸν
Ἐργῖνον
ἐλάλει
(κἀκεῖ(
νον |
[32] |
τὴν
τριλοφίαν,
ἄφνω
δ'
ἐκδραμοῦσα
|
πρὸς |
τὸν
θόρυβον,
ὡς
ἔστη
πρὸ |
[6] |
τεσσάρων
ἄλλων
εὔζωνος,
οὓς
ἔδει
|
πρὸς |
τὸν
κηπουρὸν
ἀφικέσθαι
σκοταίους,
φάσκοντας |
[47] |
ὄντας
καὶ
ταῖς
διανοίαις
ἐκλελυμένους
|
πρὸς |
τὸν
πόλεμον,
ἡττᾶται
(περὶ
Καφύας· |
[7] |
μετ'
ἄριστον
ἐξελθὼν
καὶ
συνάψας
|
πρὸς |
τὸν
Πολυγνώτου
πύργον
τοῖς
στρατιώταις |
[15] |
φιλίᾳ
πρὸς
αὑτὸν
ἢ
διαβάλλειν
|
πρὸς |
τὸν
Πτολεμαῖον,
ἄλλας
τε
φιλανθρωπίας |
[5] |
Σικυωνίας
καταλαβεῖν,
ὅθεν
ὡρμημένος
διαπολεμήσει
|
πρὸς |
τὸν
τύραννον,
ἧκεν
εἰς
Ἄργος |
[51] |
μικρὸν
ἑαυτὸν
ἀνακομιζόμενος
ἐκ
τῆς
|
πρὸς |
τὸν
Φίλιππον
συνηθείας,
διαβαίνοντος
εἰς |
[33] |
ἀλλὰ
καὶ
συμμαχίαν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
πρὸς |
τοὺς
Αἰτωλοὺς
ἐποίησε.
(Τοὺς
δ' |
[33] |
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ἔπραττε
φιλίαν
|
πρὸς |
τοὺς
Αἰτωλούς,
καὶ
Πανταλέοντι
τῷ |
[35] |
φιλοτιμούμενος
ἴδιον
αὐτοῦ
πολίτευμα
τοῦτο
|
πρὸς |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
γενέσθαι,
τοῦ
μὲν |
[16] |
ὁ
Ἀθηναῖος
ἔν
τινι
μάχῃ
|
πρὸς |
τοὺς
βασιλέως
στρατηγοὺς
εὐτυχήσας,
ἔγραψε |
[23] |
τῶν
λόγων
οἷς
(ἔμελλε
χρῆσθαι
|
πρὸς |
τοὺς
Κορινθίους.
ἐπιστήσας
δὲ
ταῖς |
[33] |
Ἀχαιῶν,
ὅτι
σπονδὰς
πεποιημένων
αὐτῶν
|
πρὸς |
τοὺς
Μακεδόνας
καὶ
ἀνοχὰς
ἀγόντων, |
[38] |
(στρατηγός.
ἐδόκει
δ'
ἡ
μὲν
|
πρὸς |
τοὺς
ὄχλους
ὀργὴ
πρόφασις
εἶναι |
[14] |
τούτων
κατασκευασθεῖσα
τοῖς
μὲν
ἀπόροις
|
πρὸς |
τοὺς
πλουσίους
διάλυσις
καὶ
ὁμόνοια, |
[13] |
τέχνης,
αὖθίς
τε
μίσει
τῷ
|
πρὸς |
τοὺς
(τυράννους
ἐξαγόμενον
κελεύειν
καθαιρεῖν. |
[35] |
ὡς
δυσμενῶς
καὶ
ἀδιαλλάκτως
ἀεὶ
|
πρὸς |
τοὺς
τυράννους
ἔχοντος,
αὑτῷ
δὲ |
[8] |
οὐδένα
δ'
ἀποκτείνας,
εὐθὺς
διεπέμπετο
|
πρὸς |
(τοὺς
φίλους
ἀνακαλούμενος
ἕκαστον
ἀπ' |
[5] |
καὶ
φανεροῖς
ἀγῶσιν
ἰδιώτης
ἀντικαθίστασθαι
|
πρὸς |
(τύραννον.
ὡς
δ'
ἐπανῆλθον
οἱ |
[35] |
Ἀριστόμαχον
εἰς
μέσον
θεῖναι
καὶ
|
προσαγαγεῖν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
καὶ |
[44] |
πεπεισμένον
ἀφεῖναι
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
|
προσαγαγεῖν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
ὅμως |
[16] |
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
Κορινθίων
πόλιν
|
προσαγορεύειν. |
~Πᾶσι
μὲν
οὖν
περιμάχητος
ἦν |
[53] |
καὶ
τὴν
θυσίαν
ἐκείνην
Σωτήρια
|
προσαγορεύουσι, |
τὴν
δὲ
τοῦ
μηνὸς
ἐν |
[17] |
μεταβολαῖς
κεχρημένος,
ἐκώμαζε
δεξιούμενος
καὶ
|
προσαγορεύων |
(τοὺς
ἀπαντῶντας.
οὕτως
ἄρα
καὶ |
[5] |
Ξενοκλέους
ἀδελφός·
καὶ
τῷ
Ἀράτῳ
|
προσαχθεὶς |
ὑπὸ
τοῦ
Ξενοκλέους,
ἔλεγε
τοῦ |
[22] |
δ'
εὐθὺς
ἐκέλευον
ἡγεῖσθαι,
καὶ
|
προσβαίνοντες |
ἅμα
φωνῇ
διεσήμαινον
ἑαυτούς,
ἐπιθαρρύνοντες |
[27] |
καὶ
τοῦ
τυράννου
πανταχόθεν
αὐτῷ
|
προσβάλλοντος, |
οἱ
μὲν
Ἀργεῖοι,
καθάπερ
οὐχ |
[33] |
ἐκεῖνον
γὰρ
ἰδίᾳ
τῷ
Πειραιεῖ
|
προσβαλόντα |
καὶ
τῆς
κλίμακος
συντριβείσης
διωκόμενον |
[8] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τῷ
τείχει
|
προσβαλόντων, |
χαλεπὸς
ἦν
ὁ
κίνδυνος
καὶ |
[32] |
ὑπὸ
τῆς
ἱερείας
ἐκφέρηται,
μηδένα
|
προσβλέπειν |
ἐναντίον,
ἀλλ'
ἀποτρέπεσθαι
πάντας·
οὐ |
[31] |
προτροπάδην
ἀπορίας
τοὺς
συνισταμένους
καὶ
|
προσβοηθοῦντας. |
~Ἐν
τούτῳ
δὲ
τῷ
ταράχῳ |
[40] |
τὸν
Ἄρατον.
οὗτος
μὲν
οὖν,
|
προσγενομένων |
αὐτῷ
τῶν
τὴν
λεγομένην
Ἀκτὴν |
[8] |
πάντων
ἀναβεβηκότων
πρὸ
αὐτοῦ·
καὶ
|
προσδεξάμενος |
ἔτι
τῶν
κάτωθεν
ὀλίγους,
ἐπὶ |
[36] |
ἄριστα
τῷ
καιρῷ
χρησάμενος,
οὐδενὸς
|
προσδοκῶντος |
οὐδὲ
συλλογιζομένου
τὸ
μέλλον,
ἐξαίφνης |
[39] |
προδοσίας,
ἐγγύθεν
δ'
ἀποτραπεὶς
Πελλήνῃ
|
προσέβαλε, |
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν |
[35] |
ταχέως
καὶ
προθύμως
ἐψηφίσαντο,
καὶ
|
προσεδέξαντο |
μὲν
τοὺς
Ἀργείους
καὶ
Φλιασίους |
[9] |
δὲ
πιστεύσαντες
ἥκειν
ἃ
πάλαι
|
προσεδόκων, |
ὥρμησαν
ἀθρόοι
πρὸς
τὰς
θύρας |
[24] |
γὰρ
ἀποστάντες
Ἀντιγόνου
τῷ
Ἀράτῳ
|
προσέθεντο, |
καὶ
Τροιζήνιοι
μετ'
Ἐπιδαυρίων
συνετάχθησαν |
[16] |
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι
τις
ἀδελφὴν
|
προσειπὼν |
τῆς
Πελοπίδου
τοῦ
Θηβαίου
καὶ |
[4] |
φυγάδες
μάλιστα
τὸν
νοῦν
ἐκείνῳ
|
προσεῖχον, |
ὅ
τε
Νικοκλῆς
οὐκ
ἠμέλει |
[41] |
Σικυωνίαν
ἐπόρθει
καὶ
κατέφθειρε,
καὶ
|
προσεκάθητο |
τῇ
πόλει
τρεῖς
μῆνας,
ἐγκαρτεροῦντος |
[48] |
κρύφα
διαβάλλοντες,
ἀναφανδὸν
ἐλοιδοροῦντο
καὶ
|
προσέκρουον |
αὐτῷ
παρὰ
τοὺς
πότους
μετὰ |
[54] |
πέντε
πάσας
προέμενος
καὶ
χίλια
|
προσεκτείσειν |
ὁμολογήσας
τάλαντα
καὶ
τὸν
υἱὸν |
[5] |
οὐδὲ
χαλεπήν,
τὸ
δὲ
λαθεῖν
|
προσελθόντας |
ἐργῶδες
εἶναι
φάσκοντες
ὑπὸ
κηπουροῦ |
[7] |
τὸν
Ἔκδηλον.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
προσέμειξάν |
τε
τῷ
τείχει
καὶ
(προσήρεισαν |
[9] |
ἐκ
τῶν
παρόντων
ἄριστα
κρίνας
|
προσέμειξεν |
αὐτὴν
φέρων
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ |
[27] |
καὶ
κρύφα
πολλάκις
καὶ
φανερῶς
|
προσέπταισεν, |
ἐπιχειρήσας
καταλαμβάνειν
τὸ
Ἄργος.
ἅπαξ |
[7] |
ἄλλης
δὲ
φυλακῆς
ἐναντίας
ταύτῃ
|
προσερχομένης |
εἰς
τὸν
ἔσχατον
(κίνδυνον
ἦλθον. |
[27] |
καὶ
τὴν
νύκτα
τῷ
πόνῳ
|
προσεταλαιπώρησεν, |
οὐκ
ἂν
διήμαρτεν·
ὁ
γὰρ |
[48] |
δόξαν,
(εὐβουλίας
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ
|
προσετίθει. |
καὶ
διὰ
ταῦτα
μᾶλλον
οἱ |
[26] |
οἴκημα,
καὶ
πάλιν
ἅμ'
ἡμέρᾳ
|
προσετίθει |
καὶ
κατεκάλει
τὸν
θαυμαστὸν
(τύραννον, |
[21] |
(ἅμα
δ'
αἵ
τε
κλίμακες
|
προσετίθεντο, |
καὶ
κατὰ
σπουδὴν
ὁ
Ἄρατος |
[46] |
πέμπων
εἰς
Πελοπόννησον
Ἀράτῳ
μάλιστα
|
προσέχειν |
ἐκέλευσε
καὶ
δι'
ἐκείνου
ταῖς |
[44] |
Ἀχαιοῖς
πάλιν
αἱ
πόλεις
ἅπασαι
|
προσεχώρησαν, |
Ἀντίγονος
δὲ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
παρέλαβεν, |
[39] |
καὶ
Πεντέλειον.
εἶτ'
εὐθὺς
Ἀργεῖοι
|
προσεχώρησαν |
αὐτῷ,
καὶ
Φλιάσιοι
φρουρὰν
ἐδέξαντο, |
[34] |
Ἄρατος
εἴκοσι
τῇ
πόλει
συνεβάλετο.
|
προσεχώρησαν |
δ'
εὐθὺς
Αἰγινῆται
καὶ
Ἑρμιονεῖς |
[35] |
δὲ
πείσας
τὴν
πρᾶξιν
ἐπιτρέψαι,
|
προσήγαγε |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὸν
(ἄνθρωπον.
ἔνθα |
[43] |
νοῦν
ἔχοντος,
ἐνδοτέρω
τῆς
χρείας
|
προσηγάγετο. |
(Καὶ
γὰρ
ἦν
ὁ
Ἄρατος |
[28] |
χάριτι
τὴν
διαμαρτίαν
ταύτην
ἀναμαχόμενος,
|
προσηγάγετο |
τὰς
Κλεωνὰς
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ |
[48] |
Κρῆτας
ὁμιλία
δι'
ἧς
ὅλην
|
προσηγάγετο |
τὴν
νῆσον
ἡμέραις
ὀλίγαις,
ἥ |
[31] |
πράττουσιν
ἐξαίφνης
ὁ
Ἄρατος
ἐπιπεσὼν
|
προσηγγέλθη, |
καὶ
γενομένης
ἐκπλήξεως,
οἵαν
εἰκὸς |
[24] |
τὸν
Φιλοποίμενα
θαυμάζοντες
Ἑλλήνων
ἔσχατον
|
προσηγόρευον, |
ὡς
μηδενὸς
μεγάλου
μετ'
ἐκεῖνον |
[38] |
ἀντὶ
τῆς
(τιμῆς
καὶ
τῆς
|
προσηγορίας |
ἐκείνης·
Ἀντίγονος
δὲ
καὶ
κατὰ |
[20] |
κοινωνῶν,
ὅμοιος
δὲ
τῷ
Διοκλεῖ,
|
προσῄει |
κατὰ
τύχην.
ὁ
δὲ
Τέχνων |
[1] |
ἀναγινώσκοντες
ἅπερ
(οὖν)
αὐτοὺς
μιμεῖσθαι
|
προσήκει· |
φιλαύτου
γὰρ
ἀνδρός,
οὐ
φιλοκάλου, |
[3] |
ὅθεν
ἐνδεέστερον
ἴσως
ἢ
πολιτικῷ
|
προσῆκον |
ἦν
ἀνδρὶ
περὶ
τὸν
λόγον |
[28] |
ὡς
πάτριον
ὄντα
καὶ
μᾶλλον
|
προσήκοντα |
τούτοις.
(ἤγαγον
δὲ
καὶ
Ἀργεῖοι, |
[15] |
φιλίαις
βασιλέων
καὶ
τυράννων
τοσοῦτον
|
προσῆν |
φθόνου
καὶ
κακοηθείας.
~Ὁ
δ' |
[50] |
ἀναβὰς
δὲ
καὶ
θύσας,
ὡς
|
προσήνεγκεν |
αὐτῷ
τὰ
σπλάγχνα
τοῦ
βοὸς |
[7] |
προσέμειξάν
τε
τῷ
τείχει
καὶ
|
(προσήρεισαν |
τὰς
κλίμακας
ἀσφαλῶς.
ἀναβαινόντων
δὲ |
[27] |
τὸ
Ἄργος.
ἅπαξ
δὲ
κλίμακας
|
προσθεὶς |
μετ'
ὀλίγων
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος |
[15] |
τε
φιλανθρωπίας
ἐνεδείκνυτο
μὴ
πάνυ
|
προσιεμένῳ, |
καὶ
θύων
θεοῖς
ἐν
Κορίνθῳ |
[43] |
δ'
Ἀντίγονος,
ὥς
τις
αὐτῷ
|
προσιόντα |
τὸν
Ἄρατον
ἔφρασε,
τοὺς
μὲν |
[21] |
σκιαζομένῳ
τῆς
σελήνης,
ἐκείνους
δὲ
|
προσιόντας |
ἐξ
(ἐναν(
τίας
καθορῶσι.
μικρὸν |
[43] |
δωρεὰν
ἔδωκαν.
~Τοῦ
δ'
Ἀντιγόνου
|
προσιόντος |
ἤδη
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
ἦγε |
[14] |
ὑπέμεινεν,
ἀλλὰ
πεντεκαίδεκα
τῶν
πολιτῶν
|
προσκατέλεξεν |
ἑαυτῷ,
μεθ'
ὧν
πόνῳ
πολλῷ |
[15] |
ὄντα
καὶ
σκηνογραφίαν,
ὅλος
ἡμῖν
|
προσκεχώρηκεν. |
αὐτός
τ'
οὖν
ἀποδέχομαι
τὸ |
[25] |
(φιλο(
τιμούμενος,
καὶ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
προσκομίσαι |
τὴν
πόλιν.
οἱ
μὲν
οὖν |
[50] |
αἰνιττόμενος
τὴν
Πελοπόννησον,
ὡς,
εἰ
|
προσλάβοι |
τὸν
Ἰθωμάταν
τῷ
Ἀκροκορίνθῳ,
παντάπασιν |
[25] |
ἀπέστειλε.
Χαριμένους
δὲ
τοῦ
μάντεως
|
προσλαβόντος |
ἐπὶ
τὴν
πρᾶξιν
ἄνθρωπον,
οἱ |
[20] |
τοὔνομα
πυθόμενος
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν
|
προσμείνας |
τεκμήριον,
ἐμβάλλει
τε
τὴν
δεξιὰν |
[21] |
ἐσταλμένους
ὁδοιπορικῶς,
ἔλαθε
τῇ
πύλῃ
|
προσμείξας, |
καὶ
τὸν
πυλωρὸν
ἀποκτιννύουσι
καὶ |
[34] |
μὲν
ἀσχόλων
ὄντων
διά
τινας
|
προσοίκους |
καὶ
ὁμόρους
πολέμους,
Αἰτωλῶν
δὲ |
[25] |
~Ὁρῶν
δὲ
τοὺς
ἀρίστους
τῶν
|
προσοίκων |
αὐτονομουμένους,
Ἀργείοις
δὲ
δουλεύουσιν
ἀχθόμενος, |
[53] |
ἰσχυρᾶς
τε
τῷ
νόμῳ
δεισιδαιμονίας
|
προσούσης, |
ἔπεμψαν
εἰς
Δελφοὺς
ὑπὲρ
τούτων |
[18] |
(ἐπῳκοδόμηται
τῷ
φρουρίῳ
τὸ
τεῖχος.
|
προσπαίξαντος |
δ'
αὐτῷ
τοῦ
Αἰγίου
καὶ |
[29] |
σάλπιγγος
ἐγκελευσαμένης,
δρόμῳ
καὶ
ἀλαλαγμῷ
|
προσπεσὼν |
τοῖς
πολεμίοις
εὐθὺς
ἐτρέψατο,
καὶ |
[5] |
μὲν
ὀλίγου
δεῖν
ἐπίπεδον
εἶναι,
|
προσπεφυκότα |
χωρίοις
πετρώδεσι
καὶ
ὑψηλοῖς,
τὸ |
[29] |
παρὰ
τὰς
μάχας,
κάρος
δὲ
|
προσπίπτοι |
καὶ
ἴλιγγος
ἅμα
τῷ
παραστῆναι |
[17] |
προϊεμένης,
ἀλλ'
ἐγκρατῶς
φυλαττούσης,
ἀμελεῖν
|
προσποιούμενος |
ἔθυε
γάμους
αὐτῶν
ἐν
Κορίνθῳ, |
[50] |
πάντες
ἑκουσίως
σοι
ποιοῦσι
τὸ
|
προστασσόμενον. |
λῃσταὶ
γὰρ
ἐμφύονται
πέτραις
καὶ |
[44] |
ἐποίησεν,
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
Ἀράτου
|
προσφερομένου |
καὶ
τοῦ
βασιλέως
ἐπιφαινομένου
μετὰ |
[45] |
καὶ
φλεγμαίνοντι
(θεραπείαν
καὶ
ἀναπλήρωσιν
|
προσφερόντων. |
τὰ
δὲ
μετὰ
ταῦτα
πραχθέντα |
[43] |
καὶ
πάνυ
ῥιγοῦν
φήσαντος,
ἐκέλευσε
|
προσχωρεῖν |
ἐγγυτέρω,
καὶ
δάπιδος
κομισθείσης
ἀμφοτέρους |
[21] |
ὡς
κατορθῶν.
(καί
πως
ἔτι
|
πρόσωθεν |
αὐτοῖς
ἀπήντα
σὺν
φωτὶ
φυλακὴ |
[9] |
οὔτ'
ἄφθονον
ἐκέκτηντο,
καὶ
θαλάττῃ
|
προσῴκουν |
ἀλιμένῳ,
τὰ
πολλὰ
κατὰ
ῥαχίας |
[3] |
ἰδέα,
καὶ
τὸ
συνετὸν
τοῦ
|
προσώπου |
καὶ
βασιλικὸν
οὐ
παντάπασιν
(ἀρνεῖται |
[23] |
μέσον
προῆλθε,
τεθωρακισμένος
καὶ
τῷ
|
προσώπῳ |
διὰ
τὸν
κόπον
καὶ
τὴν |
[40] |
κατηγορούντων,
εὖ
πως
καθεστῶτι
τῷ
|
προσώπῳ |
καὶ
τῷ
λόγῳ
πράως
ἐκέλευε |
[53] |
ἄνδρα
διαμνημονεύουσι.
τῆς
μὲν
οὖν
|
προτέρας |
ὁ>
τοῦ
Διὸς
τοῦ
Σωτῆρος |
[38] |
περιεστῶτα
τοὺς
Ἀχαιούς,
οὐκέθ'
ὡς
|
πρότερον |
ἀτρέμα
καὶ
σχέδην
τοῦ
Κλεομένους |
[15] |
(πραγμάτων
βασιλικῶν
ἱκανὸς
εἶναι
κριτής.
|
πρότερον |
γὰρ
ἡμᾶς
ὑπερεώρα,
ταῖς
ἐλπίσιν |
[49] |
ὁ
δὲ
Φίλιππος
ἡμέρᾳ
μιᾷ
|
πρότερον |
ἐλθὼν
εἰς
τὴν
πόλιν,
εὐθὺς |
[20] |
οὔπω
δ'
ἦν
τῷ
Διοκλεῖ
|
πρότερον |
ἐντετυχηκὼς
κατ'
ὄψιν,
ἀλλὰ
τὴν |
[38] |
Αἰσώπου
(μιμησάμενος
κυνηγόν.
οὐ
γὰρ
|
πρότερον |
ἐπέβη
τοῖς
Ἀχαιοῖς
δεομένοις
καὶ |
[9] |
οἱ
πλεῖστοι
πένητες,
ὧν
κύριοι
|
πρότερον |
ἦσαν
ἐπελαμβάνοντο,
καὶ
βαδίζοντες
ἐπὶ |
[31] |
ἤδη
νενικημένοι,
καὶ
κατεπίμπλασαν
ἐλαυνόμενοι
|
προτροπάδην |
ἀπορίας
τοὺς
συνισταμένους
καὶ
προσβοηθοῦντας. |
[2] |
παρελθὼν
γυναικός,
ἀδελφῆς
μὲν
Ἀβαντίδου,
|
Προφάντῳ |
δὲ
τῷ
Κλεινίου
ἀδελφῷ
γεγαμημένης, |
[45] |
ἀναγκαίαν
ἔστι
θέσθαι
τῷ
Ἀράτῳ
|
πρόφασιν. |
τῶν
γὰρ
Ἀχαιῶν
τὴν
πόλιν |
[38] |
μὲν
πρὸς
τοὺς
ὄχλους
ὀργὴ
|
πρόφασις |
εἶναι
λεγομένη
τῆς
ἐξωμοσίας
ἀπίθανος, |
[43] |
ἐκεῖνον
δὲ
καὶ
περὶ
τὴν
|
πρώτην |
ἀπάντησιν
ἐδέξατο
τῇ
τιμῇ
περιττῶς, |
[43] |
ὧν
ἐκείνους
κακῶς
ἐποίησε,
καὶ
|
πρώτην |
εἰληφότα
καὶ>
μεγίστην
ὑπόθεσιν
τῆς |
[24] |
εἰς
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἔξοδόν
τε
|
πρώτην |
θέμενος
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
ἐνέβαλε, |
[31] |
πάντας
πυθέσθαι
τὸν
κίνδυνον,
οἱ
|
πρῶτοι |
περὶ
τὰς
πύλας
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
[5] |
δι'
αὑτοῦ
καταλύειν
τὸν
τύραννον.
|
~Πρώτοις |
δὲ
κοινοῦται
τὴν
γνώμην
Ἀριστομάχῳ |
[22] |
αὐτῷ
καὶ
διαφθείρουσιν
οἷς
ἐπέθεντο
|
πρώτοις, |
τοὺς
δ'
ἄλλους
καὶ
τὸν |
[48] |
χρήσεσθαι
καὶ
χειροήθει.
~Καὶ
τότε
|
πρῶτον |
Ἀπελλοῦ
καὶ
Μεγαλέου
καί
τινων |
[23] |
πυλῶν
τὰς
κλεῖς
ἀπέδωκε,
τότε
|
πρῶτον |
ἀπὸ
τῶν
(Φιλιπ(
πικῶν
καιρῶν |
[8] |
ὑπεφθέγγετο
τυφλὸν
καὶ
ἄσημον
τὸ
|
πρῶτον, |
εἶτα
μᾶλλον
(ἐπέτεινε
παρερχομένων·
καὶ |
[2] |
~Ἡ
Σικυωνίων
πόλις
ἐπεὶ
τὸ
|
πρῶτον |
ἐκ
τῆς
ἀκράτου
καὶ
Δωρικῆς |
[52] |
τῶν
θέρμας
τε
μαλακὰς
τὸ
|
πρῶτον |
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
βῆχα |
[28] |
καὶ
Ἀργεῖοι,
καὶ
συνεχύθη
τότε
|
πρῶτον |
ἡ
δεδομένη
τοῖς
ἀγωνισταῖς
ἀσυλία |
[34] |
πρὸς
Μακεδόνας
ὑπερβάλλοντες,
ἐστεφανηφόρησαν
ὅτε
|
πρῶτον |
ἠγγέλθη
τεθνηκώς.
διὸ
καὶ
πρὸς |
[30] |
Ἄρατον,
ὥρμησε
καλλίστην
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος,
|
πρῶτον |
μὲν
ἑαυτὸν
ἐλευθερῶσαι
μίσους
καὶ |
[49] |
καὶ
(διέφαινεν
αὐτοῦ
τὸ
ἦθος,
|
πρῶτον |
μὲν
ἰδίᾳ
τὸν
νεώτερον
Ἄρατον |
[22] |
ἡμιλλᾶτο,
βραδέως
καὶ
ταλαιπώρως
τὸ
|
πρῶτον, |
οὐ
κατακρατῶν,
ἀλλ'
ἀποπλανώμενος
τοῦ |
[16] |
δ'
Ἄρατος
αἱρεθεὶς
στρατηγὸς
τὸ
|
πρῶτον |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
τὴν
μὲν |
[7] |
πρᾶξιν
ἐξέφηνε
τοῖς
πολλοῖς
τότε
|
πρῶτον, |
ὑποσχέσεις
τε
καὶ
παρακλήσεις
ἐποιήσατο. |
[20] |
καλουμένου
Ὄρνιθος.
ἐν
δὲ
τούτῳ
|
πρῶτος |
ἀδελφὸς
Ἐργίνου
καὶ
Διοκλέους
ὄνομα |
[6] |
καθώπλισεν.
ἐμισθώσατο
δὲ
καὶ
διὰ
|
Πρώτου |
καὶ>
Ξενοφίλου
τῶν
ἀρχικλώπων
οὐ |
[38] |
ἀφανέστατον
ἦν
ἄξιον
ἀντὶ
τοῦ
|
πρώτου |
Μακεδόνων
ἡγεμόνα
ποιεῖσθαι
τοὺς
ἔν |
[45] |
Ἀντιγόνου,
τοὺς
μὲν
ἐνδοξοτάτους
καὶ
|
πρώτους |
ἀπέκτειναν,
τῶν
δ'
ἄλλων
τοὺς |
[9] |
καὶ
ὁμονοίᾳ,
καὶ
ὅτι
τῷ
|
πρώτῳ |
κατ'
ἀρετὴν
ἐδύναντο
μὴ
φθονεῖν, |
[21] |
οὐ
λάθωσιν.
ἤδη
δὲ
τῶν
|
πρώτων |
ἐγγὺς
ὄντων,
ἀπὸ
θαλάσσης
ἀνέδραμε |
[7] |
κλίμακας
ἀσφαλῶς.
ἀναβαινόντων
δὲ
τῶν
|
πρώτων, |
ὁ
τὴν
ἑωθινὴν
φυλακὴν
παραδιδοὺς |
[7] |
οἱ
δ'
ὥσπερ
εἶχον
αὐτοῦ
|
πτήξαντες |
ἐπὶ
τῶν
κλιμάκων,
τούτους
μὲν |
[15] |
αὑτὸν
ἢ
διαβάλλειν
πρὸς
τὸν
|
Πτολεμαῖον, |
ἄλλας
τε
φιλανθρωπίας
ἐνεδείκνυτο
μὴ |
[24] |
λύτρων,
ἀρχὰς
ἀποστάσεως
ἐνδιδοὺς
αὐτοῖς.
|
Πτολεμαῖον |
δὲ
σύμμαχον
ἐποίησε,
τῶν
Ἀχαιῶν |
[41] |
σύνταξιν
ἐνιαύσιον,
ὑπερβαλλόμενος
τῷ
ἡμίσει
|
Πτολεμαῖον· |
ἐκεῖνος
γὰρ
ἓξ
τάλαντα
τῷ |
[4] |
δ'
ἀπ'
Αἰγύπτου
καὶ
παρὰ
|
Πτολεμαίου |
μακρὰν
ἦσαν
ἐλπίδες,
ἔγνω
δι' |
[12] |
γενέσθαι,
μίαν
ὁρῶν
ἐλπίδα
τὴν
|
Πτολεμαίου |
φιλανθρωπίαν,
ὥρμησεν
ἐκπλεῦσαι
καὶ
δεηθῆναι |
[15] |
δυσχερῆ
κατὰ
τοῦ
Ἀράτου
τῷ
|
Πτολεμαίῳ |
γράφοντες,
ὥστε
κἀκεῖνον
ἐγκαλοῦντα
(πέμψαι. |
[31] |
ἀταξίᾳ
τοιαύτῃ,
πρὶν
ἢ
πάντας
|
πυθέσθαι |
τὸν
κίνδυνον,
οἱ
πρῶτοι
περὶ |
[53] |
Δελφοὺς
ὑπὲρ
τούτων
ἐρησόμενοι
τὴν
|
Πυθίαν. |
ἡ
δ'
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ
τὸν |
[1] |
οἱ
παῖδές
σου
Πολυκράτης
καὶ
|
Πυθοκλῆς |
οἰκείοις
παραδείγμασιν
ἐντρέφωνται,
τὰ
μὲν |
[20] |
Διοκλεῖ
διαλέγεσθαι,
καὶ
μήτε
τοὔνομα
|
πυθόμενος |
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν
προσμείνας
τεκμήριον, |
[44] |
τὴν
ἀκρόπολιν,
ὁ
δὲ
Κλεομένης
|
πυθόμενος |
ταῦτα,
καὶ
δείσας
μὴ
κατασχόντες |
[29] |
καὶ
τὸ
σύνθημα
παρεγγυήσας,
καὶ
|
πυθόμενος |
τῶν
ὑποστρατήγων
καὶ
λοχαγῶν,
μή |
[22] |
(συνελθόντων.
οἱ
δὲ
περὶ
τὰς
|
πύλας |
ἔξω
περὶ
τὸ
Ἡραῖον
ἀπολειφθέντες |
[26] |
καὶ
τὰ
ὅπλα
καὶ
τὰς
|
πύλας |
καὶ
τοὺς
καταρράκτας
προβαλλομένων
ὑπὲρ |
[21] |
(πλὴν
ὀλίγων,
ἦγε
πρὸς
τὰς
|
πύλας |
παρὰ
τὸ
Ἡραῖον.
ἦν
δὲ |
[31] |
κίνδυνον,
οἱ
πρῶτοι
περὶ
τὰς
|
πύλας |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ
προάστεια |
[22] |
δύναμις
τῷ
Ἀράτῳ,
δεχομένων
κατὰ
|
πύλας |
τῶν
Κορινθίων
προθύμως
καὶ
τοὺς |
[21] |
νεανίσκους
ἐσταλμένους
ὁδοιπορικῶς,
ἔλαθε
τῇ
|
πύλῃ |
προσμείξας,
καὶ
τὸν
πυλωρὸν
ἀποκτιννύουσι |
[17] |
παρ'
ἡλικίαν·
καὶ
κεκλεισμένην
τὴν
|
πύλην |
εὑρών,
ἔκοπτε
τῇ
βακτηρίᾳ
κελεύων |
[29] |
Ἀρίστιππον.
ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
τῶν
|
πυλῶν |
ἀνοιχθεισῶν
καὶ
τῆς
σάλπιγγος
ἐγκελευσαμένης, |
[23] |
Κορινθίους
Ἀχαιοὺς
γενέσθαι,
καὶ
τῶν
|
πυλῶν |
τὰς
κλεῖς
ἀπέδωκε,
τότε
πρῶτον |
[21] |
τῇ
πύλῃ
προσμείξας,
καὶ
τὸν
|
πυλωρὸν |
ἀποκτιννύουσι
καὶ
τοὺς
μετ'
αὐτοῦ |
[8] |
τὸν
πέραν
φύλακα
κραυγῇ
μεγάλῃ
|
πυνθάνεσθαι |
τοῦ
κυνηγοῦ,
πρὸς
τίνα
τραχέως |
[50] |
μέρος
ἀποκλίνων
εἰς
ἑκάτερον
καὶ
|
πυνθανόμενος, |
τί
καθορῶσιν
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς, |
[9] |
καταπαύσαντες
μετὰ
τῶν
Σικυωνίων
τὸ
|
πῦρ |
διήρπαζον
τὴν
οἰκίαν,
καὶ
οὔτε |
[9] |
πρὸς
τὰς
θύρας
τοῦ
τυράννου
|
πῦρ |
ἐπιφέροντες.
ἤρθη
δὲ
φλὸξ
μεγάλη |
[6] |
πολλοὶ
σποράδες
ἐπὶ
τὸν
Πολυγνώτου
|
πύργον, |
ἐκεῖ
κελευσθέντες
περιμεῖναι.
προεπέμφθη
δὲ |
[8] |
πρὸς
τὸ
τεῖχος
καὶ
τὸν
|
πύργον, |
ἐν
ᾧ
κύων
μέγας
ἐφρούρει |
[7] |
καὶ
συνάψας
πρὸς
τὸν
Πολυγνώτου
|
πύργον |
τοῖς
στρατιώταις
εἰς
Νεμέαν
προῆγεν, |
[8] |
καινότερον.
ὁ
δ'
ἀπὸ
τοῦ
|
πύργου |
πρὸς>
αὐτὸν
ἀντεφώνησε
μηδὲν
εἶναι |
[26] |
καὶ
χλαμυδίῳ
τῷ
τυχόντι,
τῶν
|
πώποτε |
τυράννων
κοινὸς
ἀποδεδειγμένος
ἐχθρός,
ἄχρι |
[21] |
τὸ
λανθάνειν
ὡς
κατορθῶν.
(καί
|
πως |
ἔτι
πρόσωθεν
αὐτοῖς
ἀπήντα
σὺν |
[40] |
λοιδορουμένων
αὐτῷ
καὶ
κατηγορούντων,
εὖ
|
πως |
καθεστῶτι
τῷ
προσώπῳ
καὶ
τῷ |