HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vie d'Aratus

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  591 formes différentes pour 1190 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chap.
[17]   σπουδὴ περὶ αὐτὸν οὐδὲν ἀπέλειπε  πάθει   τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων, ἀλλ' ὅλος
[52]   τὸ πρὸς τὸν Ἄρατον αὐτοῦ  πάθος   ἀπ' ἀρχῆς συντεθραμμένον, (ἐδήλωσεν οἷς
[52]   ἐλέγχοντι, πράως καὶ σιωπῇ τὸ  πάθος   ὡς δή τινα νόσον κοινὴν
[54]   πράξεων ἀτόπων καὶ σὺν αἰσχύνῃ  παθῶν   ὀλεθρίων ὀρεγόμενον, ὥστε τὸν θάνατον
[53]   νεκρὸν ἐστεφανωμένοι καὶ λευχειμονοῦντες ὑπὸ  παιάνων   καὶ χορῶν εἰς τὴν πόλιν
[48]   ἀλλὰ καὶ βασιλείας ἀγαθὸς εἶναι  παιδαγωγός·   (ἡ γὰρ προαίρεσις αὐτοῦ καὶ
[45]   εἰς Μακεδονίαν ἀπέστειλαν πέδαις δεδεμένους,  παῖδας   δὲ καὶ γυναῖκας ἠνδραποδίσαντο, τοῦ
[1]   ἐκείνου πράξεις, ἀλλ' ὅπως οἱ  παῖδές   σου Πολυκράτης καὶ Πυθοκλῆς οἰκείοις
[43]   κομισθείσης ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον οἱ  παῖδες,   τότε δὴ τὸν Ἄρατον ἀναμνησθέντα
[42]   αὐτοῦ καὶ γυναῖκες ἤδη καὶ  παῖδες,   ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος
[17]   μειράκιον, αὐτὴν μὲν ᾑρήκει, τῷ  παιδὶ   χρησάμενος ὥσπερ ἄλλῳ τινὶ τῶν
[2]   καὶ σὺν θεῷ τινι τὸ  παιδίον   οἰομένη καταπεφευγέναι πρὸς αὐτήν, ἀπέκρυψεν
[53]   γυμνασίαρχος, ἡγούμενος τῶν τε  παίδων   καὶ τῶν ἐφήβων, εἶτ' ἐφείπεθ'
[17]   ἡμέραν, ὡς ἄν τις μάλιστα  παίζειν   καὶ σχολάζειν τὴν διάνοιαν ὑφ'
[16]   φρουρᾷ τὸ χωρίον, ὥστε μὴ  παίζοντα   δοκεῖν τὸν νεώτερον Φίλιππον, ἀλλ'
[17]   οὐ κατέσχεν αὑτόν, ἀλλ' ἔπινε  παίζων   ὑπὸ χαρᾶς ἐν τοῖς στενωποῖς,
[2]   ταραχῇ συνεκπεσὼν τοῖς φεύγουσιν  παῖς   καὶ πλανώμενος ἐν τῇ πόλει
[40]   καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ  πάλαι   πρὸς τὸ κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ
[9]   ~Τότε δὲ πιστεύσαντες ἥκειν  πάλαι   προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι πρὸς τὰς
[9]   ἔχοντος ἡγεμόνος, οἳ τῆς μὲν  πάλαι   τῶν Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν ὡς
[35]   ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐξεργαζόμενος τὴν  παλαιὰν   ὑπόθεσιν, καὶ δυσανασχετῶν τὴν ἐν
[1]   ~ΑΡΑΤΟΣ. ~Παροιμίαν τινὰ  παλαιὰν   Πολύκρατες, δείσας μοι δοκεῖ
[43]   πολιτείας τὴν πρὸς Ἀντίγονον τὸν  παλαιὸν   ἔχθραν. ἀλλ' ὁρῶν ἀπαραίτητον ἐπικειμένην
[3]   ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ περὶ  παλαίστραν,   ὥστε καὶ (πένταθλον ἀγωνίσασθαι καὶ
[6]   καὶ παραλαβών τινας ἐκ τῆς  παλαίστρας   τῶν εἰωθότων πίνειν καὶ ῥᾳθυμεῖν
[44]   ἐκ τούτου τοῖς μὲν Ἀχαιοῖς  πάλιν   αἱ πόλεις ἅπασαι προσεχώρησαν, Ἀντίγονος
[26]   κατέκλειεν εἰς ἕτερον οἴκημα, καὶ  πάλιν   ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει καὶ κατεκάλει
[7]   περιφορᾷ τῆς σελήνης ἐπιταχύνων καὶ  πάλιν   ἀνιεὶς τὴν πορείαν, ὥστε τῷ
[47]   θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας, οὕτως αὖ  πάλιν   ἀπημβλύνθη καὶ προήκατο τὰ πράγματα
[35]   τὸν Ἀριστόμαχον· ἐπεὶ δὲ συμπεισθεὶς  πάλιν   αὐτὸς ἤρξατο περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι
[28]   στῆσαι κατ' αὐτῶν τρόπαιον, αἰσχυνθεὶς  πάλιν   ἔγνω διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τροπαίου,
[39]   οὖν οἱ Ἀχαιοὶ τὴν Μαντίνειαν,  πάλιν   ἑλόντος αὐτὴν τοῦ Κλεομένους, καὶ
[41]   πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε Τρίπυλον καὶ  πάλιν   Μεγιστόνουν τὸν πατρῳόν, ὑπισχνούμενος ἄλλα
[20]   Τέχνωνα διαλαμβάνειν, ἀπὸ τύχης αὖ  πάλιν   Ἐργῖνος αὐτοῖς ἀπήντησεν. αἰσθόμενος
[36]   νυκτὸς ἔδοξε μὲν τεθνάναι, καὶ  πάλιν   οὗτος λόγος κατ' αὐτοῦ
[22]   ὃν ἔδει τόπον· ἐκεῖ δὲ  πάλιν   συνεσκίασε καὶ ἀπέκρυψε νεφῶν (συνελθόντων.
[38]   εἶξαι τῷ Κλεομένει, καὶ μὴ  πάλιν   τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖς Μακεδόνων,
[49]   πολλῶν οὐκ ἔχουσιν, ἰδίᾳ δὲ  πάλιν   τοὺς τῶν πολλῶν προεστῶτας, εἰ
[22]   πορείας, ἔπτηξαν ἀθρόοι πρός τινι  παλινσκίῳ   λαγόνι τοῦ κρημνοῦ συστείλαντες ἑαυτούς,
[35]   δὴ καὶ κωλύσας, περὶ τὸ  Παλλάντιον   τοῦ Κλεομένους ἐπιφανέντος αὐτοῖς, μάχην
[29]   ταῖς σχολαῖς ζητοῦντας, εἰ τὸ  πάλλεσθαι   τὴν καρδίαν καὶ τὸ χρῶμα
[12]   τεχνικῶν καὶ περιττῶν, μάλιστα δὲ  Παμφίλου   καὶ Μελάνθου, συνάγων καὶ κτώμενος
[5]   πρὸς ἕνα κίνδυνον ὀξέως τὸ  πᾶν   ἀναρρῖψαι μᾶλλον μακρῷ πολέμῳ
[6]   (διαλεγόμενος. ταῦτα δ' οἱ κατάσκοποι  πάνθ'   ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ πρὸς ἀλλήλους
[20]   δὲ δεξάμενος αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν,  πανούργως   ὡμολόγει τε πάντα καὶ πρὸς
[22]   ἐπιθαρρύνοντες τοὺς φίλους· τε  πανσέληνος   ἀπέφαινε τὰ ὅπλα πλείονα φαινόμενα
[21]   ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ μηνὸς  πανσέληνος,   δὲ νὺξ ἀνέφελος καὶ
[23]   συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ δ' ἀσφαλῶς ἐδόκει  πάντ'   ἔχειν, κατέβαινεν εἰς τὸ θέατρον
[43]   καὶ Μακεδόνων τῶν σὺν αὐτῷ  πάντ<   ων μάλιστ> α χρώμενος (ἐκεί(
[41]   αὐτοῦ καὶ τοὺς διοικητάς, ἐκέλευε  πάντα   διοικεῖν καὶ φυλάσσειν (ὡς Ἀράτῳ
[20]   τὴν ἁμαρτίαν, πανούργως ὡμολόγει τε  πάντα   καὶ πρὸς τὴν πόλιν (ἀναστρέ(
[46]   ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον, Ἀντίγονος δὲ  πάντα   τὰ δίκαια καὶ φιλάνθρωπα τῷ
[15]   νυνὶ δ' ὑπὸ σκηνὴν ἑωρακὼς  πάντα   τὰ ἐκεῖ πράγματα τραγῳδίαν ὄντα
[35]   ἤρξατο περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών,  πάντα   ταχέως καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ
[21]   ἐπίθεσιν. ~Ἐπεὶ δ' ἦν ἕτοιμα  πάντα,   τὴν μὲν ἄλλην δύναμιν ἐκέλευσεν
[47]   καὶ πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ  πάντα   χρήσεσθαι καὶ χειροήθει. ~Καὶ τότε
[33]   φιλίαν πρὸς τοὺς Αἰτωλούς, καὶ  Πανταλέοντι   τῷ πλεῖστον Αἰτωλῶν δυναμένῳ συνεργῷ
[3]   τοῦ προσώπου καὶ βασιλικὸν οὐ  παντάπασιν   (ἀρνεῖται τὴν ἀδηφαγίαν καὶ τὸ
[22]   κατακρατῶν, ἀλλ' ἀποπλανώμενος τοῦ τρίβου  παντάπασιν   ἐνδεδυκότος καὶ περισκιαζομένου ταῖς τραχύτησι,
[45]   ἐκεῖνον μὲν ἐρατεινὴ Μαντίνεια"  παντάπασιν   ἐξαληλίφθαι, διαμένει δ' πόλις
[50]   προσλάβοι τὸν Ἰθωμάταν τῷ Ἀκροκορίνθῳ,  παντάπασιν   ἐσομένην (ὑπο( χείριον καὶ ταπεινήν.
[51]   καὶ τὴν χώραν (αὐτῶν ἐπόρθει,  παντάπασιν   Ἄρατος ἀπεστράφη καὶ διεβλήθη
[20]   εἴη. φήσαντος δ' ἀδελφὸν εἶναι,  παντάπασιν   Τέχνων ἐπείσθη τῷ Διοκλεῖ
[26]   δ' οἰκέτας ὁπότε δειπνήσαι τάχιστα  πάντας   ἐξελαύνων, καὶ τὴν μέταυλον ἀποκλείων,
[32]   μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ' ἀποτρέπεσθαι  πάντας·   οὐ γὰρ ἀνθρώποις μόνον ὅραμα
[31]   ἐν ἀταξίᾳ τοιαύτῃ, πρὶν  πάντας   πυθέσθαι τὸν κίνδυνον, οἱ πρῶτοι
[28]   τοῖς ἀγωνισταῖς ἀσυλία καὶ ἀσφάλεια,  πάντας   τῶν Ἀχαιῶν, ὅσους ἔλαβον ἠγωνισμένους
[21]   ἄκρας περιέλαμπε, καὶ κραυγὴ συνερρήγνυτο  πανταχόθεν   ἄσημος. ~Ἐν τούτῳ δ'
[27]   ἡμέρας ἐπιφανείσης, καὶ τοῦ τυράννου  πανταχόθεν   αὐτῷ προσβάλλοντος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι,
[8]   ἕκαστον ἀπ' οἰκίας. καὶ συνδραμόντων  πανταχόθεν,   ἡμέρα μὲν ὑπέλαμπεν ἤδη καὶ
[39]   πόλεις ἐξανισταμένας ὑπὸ τῶν νεωτεριζόντων  πανταχόθεν.   ~Ἠτρέμει μὲν γὰρ οὐδὲν οὐδ'
[31]   ἀθροισθῆναι καὶ συνελθεῖν εἰς ταὐτὸ  πανταχόθεν   τὴν δύναμιν, ἀλλ' εὐθὺς ὥρμησε
[25]   συνεργοῦντος Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως· καὶ  πανταχοῦ   σχεδὸν ἦσαν οἱ τοῦτο συμ>
[50]   ἀλλ' οὐδένα τούτων κατείληφας, καὶ  πάντες   ἑκουσίως σοι ποιοῦσι τὸ προστασσόμενον.
[14]   καὶ ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ  παντὶ   σωτηρία καὶ ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δ'
[22]   εἰς τὴν πόλιν θορύβου τε  παντοδαποῦ   καὶ φώτων γέμουσαν, οὐ δυνηθέντες
[24]   ἔργῳ δὲ καὶ γνώμῃ διὰ  παντὸς   ἄρχειν. ἑώρων γὰρ αὐτὸν οὐ
[48]   οὐδέν, ἔγνω (διαμαρ( τάνων τοῦ  παντὸς   Φίλιππος. καὶ ἀνακρουσάμενος αὖθις
[50]   ὄψιν αὐτῷ τοιαῦτα δράσας, ἀλλὰ  πάντων   (αἴσχιστος. δὲ Φίλιππος ἐκείνῳ
[1]   σοι συγγραψάμενος, οὐχ ὡς οὐχὶ  πάντων   ἀκριβέστατά σοι μεμεληκὸς ἐξ ἀρχῆς
[8]   Ἄρατος ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα τῶν  πάντων   ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ· καὶ προσδεξάμενος
[45]   Ἀντίγονον (ὑπ' Ἀράτου ξενιζόμενον, ᾐτιῶντο  πάντων   ἐκεῖνον, ἀγνοοῦντες ὅτι τὰς ἡνίας
[19]   ἐν οἷς ἐκινδύνευε μόνος ὑπὲρ  πάντων   οὐδ' εἰδότων τὰ πραττόμενα, προ>
[13]   χρόνον. ἐγράφη μὲν γὰρ ὑπὸ  (πάντων)   τῶν περὶ τὸν Μέλανθον ἅρματι
[6]   τῶν ὅπλων παρασκευὴ συνήθης ἦν,  πάντων   ὡς ἔπος εἰπεῖν τότε κλωπείαις
[1]   φιλαύτου γὰρ ἀνδρός, οὐ φιλοκάλου,  πάντως   ἀεὶ βέλτιστον ἑαυτὸν> ἡγεῖσθαι. ~Ἡ
[35]   Ἀχαιοὺς μὴ βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ  (πάντως   ὑπήκουσε καὶ παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε
[5]   (ἔξωθεν ὕψος ὑπὸ κλιμάκων οὐ  πάνυ   ἀνέφικτον. ὡς δὲ ταῦτ' ἤκουσεν
[46]   διάδοχον τῆς βασιλείας Φίλιππον, οὔπω  πάνυ   μειράκιον ὄντα, πέμπων εἰς Πελοπόννησον
[15]   ἄλλας τε φιλανθρωπίας ἐνεδείκνυτο μὴ  πάνυ   προσιεμένῳ, καὶ θύων θεοῖς ἐν
[43]   ψῦχος εἶναι, τοῦ δὲ καὶ  πάνυ   ῥιγοῦν φήσαντος, ἐκέλευσε προσχωρεῖν ἐγγυτέρω,
[43]   Πηγάς, λαθὼν τοὺς πολεμίους, οὐ  πάνυ   τι θαρρῶν τὸν Ἀντίγονον οὐδὲ
[38]   μὴ τοῦ Πολυβίου μαρτυροῦντος οὐ  πάνυ   τι πιστεύειν ἄξιον ἦν· ἐνθουσιᾷ
[18]   τοῖς γὰρ ἄλλοις ἀδελφοῖς μὴ  πάνυ   τι πιστεύειν, ὀλίγαις δ' ὕστερον
[45]   τῶν γὰρ Ἀχαιῶν τὴν πόλιν  παρ'   Ἀντιγόνου δωρεὰν λαβόντων καὶ κατοικίζειν
[53]   ἀνδρός, Σικυώνιοι συμφορὰν ἐποιοῦντο μὴ  (παρ'   αὐτοῖς τεθῆναι τὸ σῶμα. καὶ
[35]   ὅπως ἀπαλλάξῃ καὶ διαλύσηται τοὺς  παρ'   αὐτῷ στρατευομένους, καὶ τῶν χρημάτων
[19]   λαβὼν τὴν ἐλπίδα τοῦ καλοῦ  παρ'   αὐτῶν, ἄλλο δ' οὐδέν; ~Οὖσαν
[40]   τὴν πόλιν, οὐδὲν οἰομένῳ λαμβάνειν  παρ'   αὐτῶν τοσοῦτον, (ὅσου διήμαρτον ἀφέντες
[33]   τὸν Ἄρατον εἶχεν ἡγεμόνα καὶ  παρ'   ἐκείνου τὴν δύναμιν καὶ τὸν
[24]   εὶ μὴ κατ' ἐνιαυτὸν ἐξῆν,  παρ'   ἐνιαυτὸν αἱρεῖσθαι στρατηγὸν αὐτόν, ἔργῳ
[30]   αὐτὸς μὲν γὰρ ὡς εἴρηται  παρ'   ἐνιαυτὸν ἦρχε. (μέχρι μὲν οὖν
[30]   Λυδιάδης εὖ φερόμενος διετέλει, καὶ  παρ'   ἐνιαυτὸν ἦρχεν, (μὲν) ἐναλλὰξ τῷ
[38]   Μεγιστόνουν συνέλαβεν. (Εἰωθὼς δὲ στρατηγεῖν  παρ'   ἐνιαυτόν, ὡς τάξις αὐτῷ
[4]   οὐδ' ἀργόν, ἐμβριθὲς δὲ καὶ  (παρ'   ἡλικίαν ἀσφαλεστέρᾳ γνώμῃ κεκραμένον. ὅθεν
[17]   ἀνῄει πρὸς τὸν Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος  παρ'   ἡλικίαν· καὶ κεκλεισμένην τὴν πύλην
[43]   ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι  παρ'   (ὁντινοῦν ἐπίχαρις. διό, καίπερ ὢν
[14]   ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντες  παρὰ   βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο καὶ
[25]   καὶ δίκην ἔσχον ἐπὶ τούτῳ  παρὰ   Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου μὴ παρόντος
[50]   Ἀράτῳ καὶ τῷ Φαρίῳ Δημητρίῳ,  παρὰ   μέρος ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον καὶ
[33]   διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών, ἀλλὰ τῷ  παρὰ   μικρὸν ἀεὶ καὶ σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι
[9]   ὥστε θαυμάσαντας τοὺς ἐν Κορίνθῳ  παρὰ   μικρὸν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν.
[6]   ὠνούμενος, δὲ τοῖς εἰθισμένοις  παρὰ   πότον ψάλλειν καὶ αὐλεῖν γυναίοις
[4]   αἱ δ' ἀπ' Αἰγύπτου καὶ  παρὰ   Πτολεμαίου μακρὰν ἦσαν ἐλπίδες, ἔγνω
[54]   τοῦτον φθόνῳ καὶ ζηλοτυπίᾳ τῆς  παρὰ   Ῥωμαίοις τιμῆς ἀνεῖλε, Περσεῖ δὲ
[29]   τρέπεσθαι καὶ τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι  παρὰ   τὰ φαινόμενα δεινὰ δειλίας ἐστὶν
[29]   Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο μὲν κοιλία  παρὰ   τὰς μάχας, κάρος δὲ προσπίπτοι
[15]   Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε. καὶ  παρὰ   τὸ δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν εἰς
[21]   ὀλίγων, ἦγε πρὸς τὰς πύλας  παρὰ   τὸ Ἡραῖον. ἦν δὲ τοῦ
[18]   ἔφη πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων  παρὰ   τὸ κρημνῶδες ἐντομὴν καθεωρακέναι πλαγίαν,
[22]   μὲν Ἄρατος ἐμφὺς τῇ πορείᾳ  παρὰ   τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ
[35]   εἵλοντο στρατηγόν. (Ὁ δ' εὐημερῶν  παρὰ   τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ βουλόμενος εἰς
[3]   ἐπὶ τοὺς τυράννους· τρεφόμενος δὲ  παρὰ   τοῖς ἐν Ἄργει ξένοις καὶ
[11]   δ' αὐτῷ καὶ χρημάτων δωρεὰ  παρὰ   τοῦ βασιλέως πέντε καὶ εἴκοσι
[29]   στρατηγόν, ἀεὶ δὲ ταῦτα πάσχοντα  παρὰ   τοὺς ἀγῶνας. ~Ὡς δ' οὖν
[48]   ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο καὶ προσέκρουον αὐτῷ  παρὰ   τοὺς πότους μετὰ πολλῆς ἀσελγείας
[19]   καὶ τάλαντον. ἐπεὶ δ' ἔδει  παρὰ   τῷ Αἰγίᾳ τὰ ἑξήκοντα τάλαντα
[38]   καὶ> Κλεομένης ᾔτει τὴν ἀρχὴν  παρὰ   τῶν Ἀχαιῶν ὡς πολλὰ ποιήσων
[39]   ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς  παρὰ   φίλους καὶ συμμάχους αὐτὸν ἥκειν
[49]   δ' ἔμφυτος κακία, τὸν  παρὰ   φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη καὶ ἀναδύουσα,
[13]   ἐνέγραψεν, ἄλλο δ' οὐδὲν ἐτόλμησε  παραβαλεῖν·   τοὺς δὲ πόδας ἐξαλειφομένου τοῦ
[12]   γίνεταί τις εὐτυχία, Ῥωμαϊκῆς νεὼς  παραβαλούσης   κατὰ τὸν τόπον, ἐν
[22]   διὰ (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ  παραβολῶν   περαίνοντος (πρὸς τὸ τεῖχος. εἶτα
[35]   τῷ Κλεομένει θράσος ἔχοντι καὶ  παραβόλως   αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς μὴ
[27]   ὀλίγων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνέβη  παραβόλως,   καὶ τοὺς (βοη( θοῦντας ἐνταῦθα
[29]   ἐν Κορίνθῳ καθεζόμενον, ἤθροισεν ἐκ  παραγγέλματος   (στρατιάν. καὶ σιτία κελεύσας πλειόνων
[17]   ψυχῇ τὸ χαίρειν ἄνευ λογισμοῦ  παραγινόμενον.   ~Ἀλλὰ γὰρ Ἀντίγονος μὲν ὥσπερ
[45]   ἀγνοοῦντες ὅτι τὰς ἡνίας ἐκείνῳ  παραδεδωκὼς   καὶ τῇ ῥύμῃ τῆς βασιλικῆς
[1]   σου Πολυκράτης καὶ Πυθοκλῆς οἰκείοις  παραδείγμασιν   ἐντρέφωνται, τὰ μὲν ἀκούοντες, τὰ
[10]   ταῦτα μὲν οὖν ἐξεταζέσθω τοῖς  παραδείγμασιν.   ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐπεὶ κατέμειξε
[1]   τὸ κάλλιστον ἀφομοιοῦντι τῶν οἴκοθεν  παραδειγμάτων   τὸν βίον, εὔδαιμον ἂν εἴη
[30]   θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς μέγα φρόνημα  παραδεξάμενος   ἀνοήτως, καὶ καταστήσας ἑαυτὸν τύραννον,
[42]   καλεῖν τὸν Ἀντίγονον (ἐψηφίσαντο καὶ  παραδιδόναι   τὸν Ἀκροκόρινθον. ἔπεμψε δὲ καὶ
[7]   πρώτων, τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν  παραδιδοὺς   ἐφώδευε κώδωνι, καὶ φῶτα πολλὰ
[30]   ἄντικρυς Ἀράτου καὶ σπουδάζοντος ἑτέρῳ  παραδοθῆναι   τὴν ἀρχήν· αὐτὸς μὲν γὰρ
[41]   δέξεται τὸν Ἀντίγονον ἐπὶ τῷ  παραδοῦναι   τὸν Ἀκροκόρινθον· ἄλλως γὰρ οὐκ
[7]   καὶ παρακλήσεις ἐποιήσατο. (καὶ σύνθημα  παραδοὺς   Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον, προῆγεν ἐπὶ τὴν
[54]   τάλαντα καὶ τὸν υἱὸν ὁμηρεύσοντα  παραδούς,   δι' οἶκτον ἔτυχε Μακεδονίας καὶ
[40]   ἅμα λέγων ὑπεξῄει βάδην ὡς  (παραδώσων   τινὶ τὸν ἵππον. οὕτως δ'
[13]   Νεάλκη φίλον ὄντα τοῦ Ἀράτου  παραιτεῖσθαί   φασι καὶ δακρύειν, ὡς δ'
[8]   εἶπεν, ὡς Ἄρατος Κλεινίου  παρακαλεῖ   τοὺς πολίτας ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν.
[4]   δεδιὼς οὐδ' ἔργον οὐδὲν οὕτω  παρακεκινδυνευμένον,   ὑποπτεύων δὲ τοῖς βασιλεῦσιν αὐτὸν
[7]   τότε πρῶτον, ὑποσχέσεις τε καὶ  παρακλήσεις   ἐποιήσατο. (καὶ σύνθημα παραδοὺς Ἀπόλλωνα
[36]   ἄνδρα τολμητὴν καὶ νέον ἤδη  παρακμάζοντι   τῷ θυμῷ καὶ κεκολασμένῃ τῇ
[30]   ἱέραξ, οὕτως ἔοικε τῷ Λυδιάδῃ  παρακολουθεῖν   ἐκ τῆς τυραννίδος ὑποψία, βλάπτουσα
[34]   ἀποθανόντος καὶ Δημητρίου τὴν βασιλείαν  παραλαβόντος,   ἔτι μᾶλλον ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις,
[46]   τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ μέντοι καὶ  παραλαβὼν   αὐτὸν Ἄρατος οὕτως διέθηκεν,
[6]   ἀλειψάμενος ἐν τῷ γυμνασίῳ καὶ  παραλαβών   τινας ἐκ τῆς παλαίστρας τῶν
[28]   καταβαλόντες σφῶν αὐτῶν ἀπολέσαντες  παραλελοίπασι   τοῖς ἡττημένοις στῆσαι κατ' αὐτῶν
[7]   καταχρώμενον. ~Οἱ μὲν οὖν οὕτω  παραλογισθέντες   ἀπηλλάγησαν. δ' Ἄρατος εὐθὺς
[51]   γὰρ Φίλιππος δοκεῖ καὶ  παραλογωτάτην   μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέως
[48]   τῶν Ἀχαιῶν, τοῦ δ' Ἀράτου  παραμελοῦντος,   ἐγίνετο τῶν χρησίμων οὐδέν, ἔγνω
[42]   οὐ μὴν ἀλλὰ θαρρύνας καὶ  παραμυθησάμενος   αὐτούς, ἐξίππευσεν ἐπὶ τὴν θάλατταν,
[38]   Κλεομένης ἦν λεγέσθω γὰρ οὕτως  παράνομος   καὶ τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι πατέρες
[44]   Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, ὅμως περιιδὼν  παρανόμως   ἀπολόμενον. ~Ἤδη δὲ καὶ τῶν
[25]   Ἄρατος αὐτοῖς ἐν Κορίνθῳ μικρὰς  παραξιφίδας   ἐνέρραψεν εἰς σάγματα· καὶ ταῦτα
[9]   δ' οὐδεὶς οὐδ' ἐτρώθη τὸ  παράπαν   τῶν ἐπελθόντων οὐδὲ τῶν πολεμίων,
[24]   γένηται χωρίς, ἀτροφεῖ καὶ σήπεται,  παραπλησίως   τὰς πόλεις ἀπόλλυσθαι μὲν ὑπὸ
[6]   ~Ἡ μὲν οὖν τῶν ὅπλων  παρασκευὴ   συνήθης ἦν, πάντων ὡς ἔπος
[29]   προσπίπτοι καὶ ἴλιγγος ἅμα τῷ  παραστῆναι   τὸν σαλπιγκτήν, ἐκτάξας δὲ τὴν
[36]   μὲν ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει λαβὴν  παρασχεῖν,   καὶ τοῖς Μεγαλοπολίταις (βιαζομένοις ἀντεῖχεν,
[19]   δανειζόμενος αἴσθησιν ἑτέρῳ τῆς πράξεως  παρασχεῖν,   λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων τὰ πολλὰ
[47]   ὥστε πολλάκις λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς  παρασχόντας   ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν ὥσπερ κωμάζοντας
[34]   τοῦ Διογένους καὶ γέλωτα πολὺν  παρασχόντες   ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς δ' βασιλεὺς
[12]   πελάγους κατιοῦσαν ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου,  παραφερόμενος   μόλις ἥψατο τῆς Ὑδρίας (πολεμίας
[6]   καὶ περιιέναι λεγομένων ἀδήλως καὶ  παραφυλάττειν   τὸν Ἄρατον, ἅμ' ἡμέρᾳ προελθὼν
[13]   σοι παρέξω τὸν Ἀρίστρατον (ἐγὼ  παραχωροῦντα   τοῦ πίνακος. ἐπιτρέψαντος οὖν τοῦ
[29]   τὴν δύναμιν καὶ τὸ σύνθημα  παρεγγυήσας,   καὶ πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων καὶ
[40]   κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν Κλεομένη καὶ  παρέδοσαν   τὴν πόλιν, οὐδὲν οἰομένῳ λαμβάνειν
[50]   τὰ μὲν σπλάγχνα τῷ μάντει  παρέδωκεν   Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ τῆς
[54]   Περσεῖ δὲ θατέρῳ τὴν ἀρχὴν  παρέδωκεν,   ὃν οὐ γνήσιον, ἀλλ' ὑπόβλητον
[7]   πλείστους γενομένους καὶ κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι  παρεθάρρυνεν   Ἄρατος, ὡς ἀπάξων ἂν
[29]   λόγους καὶ σκώμματα καὶ βωμολοχίας  παρείλετο   τῶν κολακευόντων τοὺς τυράννους καὶ
[3]   αὐτῶν κατ' ἀγορὰν σχολαζόντων ἑκάστοτε  παρεῖναι   καὶ συμφιλονικεῖν, ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην
[19]   δοκοῦντα τῶν κτημάτων ὑποτιθέντος, ὅπως  παρεισαχθεὶς   νυκτὸς εἰς τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται
[22]   τὸ πλῆθος ὄντες, ὥς ποτε  παρεισέπεσον   εἰς τὴν πόλιν θορύβου τε
[29]   νεώτερον Ἀριστόμαχον μετὰ δυνάμεως βασιλικῆς  παρεισπεσόντων   καὶ κατασχόντων (τὰ πράγματα. τὸ
[11]   ὡς ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων χρῆσθαι  παρεῖχεν   αὑτῷ τὸν ἀεὶ στρατηγοῦντα τῶν
[9]   οἰκίας δεινὴν ἀπορίαν τῷ Ἀράτῳ  παρεῖχον,   ἐπιβουλευομένην μὲν ἔξωθεν καὶ φθονουμένην
[42]   ἐκεῖ πλοίων ἐπιβάντες εἰς Αἴγιον  παρεκομίσθησαν   ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν, ἐν
[44]   προσεχώρησαν, Ἀντίγονος δὲ τὸν Ἀκροκόρινθον  παρέλαβεν,   Ἄρατος δὲ στρατηγὸς αἱρεθεὶς ὑπ'
[32]   Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι καὶ  (παρελέσθαι   τὸν λογισμόν. δ' Ἄρατος
[31]   πολεμίοις ὑπερβαλοῦσι τὴν (Γεράνειαν ἀμαχεὶ  παρελθεῖν   εἰς Πελοπόννησον. ὡς μέντοι παρελθόντες
[31]   ὕβριν (ὄντας. ἅμα γὰρ τῷ  παρελθεῖν   εἰς τὴν πόλιν, οἱ μὲν
[6]   κύνας· οὐ γὰρ ἦν ἄλλῃ  παρελθεῖν.   τὰς δὲ κλίμακας διαλυτὰς οὔσας
[29]   μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ  παρελθόντας   εἰς τὰς Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς
[31]   παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον. ὡς μέντοι  παρελθόντες   ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον, οὐκέτ' ἦν
[7]   ἦλθον. ὡς δὲ κἀκείνην διέφυγον  παρελθοῦσαν,   εὐθὺς ἀνέβαινον οἱ περὶ τὸν
[2]   κατὰ τύχην ἔλαθεν εἰς οἰκίαν  παρελθὼν   γυναικός, ἀδελφῆς μὲν Ἀβαντίδου, Προφάντῳ
[44]   (Ἀκροκόρινθον ἔτι νυκτὸς ἐβοήθει. καὶ  παρελθὼν   μὲν εἰς Ἄργος ἔφθη καὶ
[26]   μὲν δορυφόρους καὶ φύλακας ἔξω  παρεμβάλλειν   ἐκέλευεν ἐν (τῷ περιστύλῳ, τοὺς
[8]   ἀνῆλθεν· ἐνταῦθα γὰρ οἱ μισθοφόροι  παρενυκτέρευον.   ἄφνω δ' ἐπιπεσὼν αὐτοῖς καὶ
[13]   τὴν Νίκην, αὐτὸν δέ σοι  παρέξω   τὸν Ἀρίστρατον (ἐγὼ παραχωροῦντα τοῦ
[17]   ᾄδοντος Ἀμοιβέως ἐν τῷ θεάτρῳ,  παρέπεμπε   τὴν Νίκαιαν αὐτὸς ἐπὶ τὴν
[47]   Πατρέων καὶ Δυμαίων λεηλασίαν ὁδοῦ  πάρεργον   (ἐποιήσαντο, τὴν δὲ Μεσσήνην ἐμβαλόντες
[3]   ἐκ τῶν ὑπομνημάτων κρίνουσιν,  παρέργως   καὶ ὑπὸ χεῖρα διὰ τῶν
[8]   τὸ πρῶτον, εἶτα μᾶλλον (ἐπέτεινε  παρερχομένων·   καὶ κατεῖχεν ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς
[20]   ἐν οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον· αὐτοὶ δὲ  παρεσκευάζοντο   πρὸς τὴν ἐπίθεσιν. ~Ἐπεὶ δ'
[13]   περὶ τὸν Μέλανθον ἅρματι νικηφόρῳ  παρεστὼς   Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς
[49]   ἀρχὴν δ' ὑποψίας τὰ Μεσσηνιακὰ  παρέσχε.   στασιασάντων γὰρ αὐτῶν, μὲν
[6]   φίλων ἕκαστος ἐξ ὀλίγων δέκα  παρέσχεν,   αὐτὸς δὲ τῶν ἰδίων οἰκετῶν
[54]   ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ φαρμάκοις, καὶ  παρέτρεψεν   εἰς δεινὰς καὶ ἀλλοκότους ἐπιφοράς,
[4]   πραττομένων, ἀλλ' ἀδήλως ἀπεθεώρει καὶ  παρεφύλαττεν   αὐτοῦ τὴν ὁρμήν, τόλμημα μὲν
[17]   φόβου μᾶλλον ἐξίστησι καὶ σάλον  παρέχει   τῇ ψυχῇ τὸ χαίρειν ἄνευ
[21]   ὥστε καὶ φόβον τὰ ὅπλα  παρέχειν   ἀντιλάμποντα πρὸς τὴν σελήνην, μὴ
[31]   διὰ τὸ φαινόμενον αἰσχρόν, ἀλλὰ  παρεχώρησε   τοῖς πολεμίοις ὑπερβαλοῦσι τὴν (Γεράνειαν
[30]   δοκούσας (καὶ στρατείαν ἐπὶ Λακεδαιμονίους  παρήγγελλεν.   ἐνιστάμενος δ' Ἄρατος αὐτῷ
[4]   Ἀντίγονος μὲν ὑπισχνούμενος ἠμέλει καὶ  παρῆγε   τὸν χρόνον, αἱ δ' ἀπ'
[22]   τοῖς περὶ (τὸν Ἄρατον, καὶ  παρήλλαττε   τοὺς τριακοσίους. οἱ δ' ὥσπερ
[25]   ταῦτα περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ  παρημελημένα   (κομίζουσιν εἰς Ἄργος ἀπέστειλε. Χαριμένους
[29]   τοῖς Κλεωναίοις. καὶ συνέβη·  παρῆν   γὰρ εὐθὺς ἐξ Ἄργους ἔχων
[22]   εὐθὺς ἐπέλαμπε τῷ ἔργῳ, καὶ  παρῆν   ἐκ Σικυῶνος λοιπὴ δύναμις
[43]   ἄκραν φιλίαν. τότε μὲν οὖν  παρήνεγκε   τὸ ῥηθέν, οὐδ' ἄλλως πολὺ
[40]   τοὺς περὶ θύρας ὄντας εἴσω  παριέναι·   καὶ ταῦθ' ἅμα λέγων ὑπεξῄει
[23]   τοὺς Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ ταῖς  παρόδοις   ἑκατέρωθεν τοὺς Ἀχαιούς, αὐτὸς ἀπὸ
[16]   Ἰσθμοῦ πᾶσαν ἐπιμειξιῶν τε καὶ  παρόδων   καὶ στρατειῶν ἐργασίας τε κατὰ
[50]   γίνεται χαλεπὸς καὶ (δυσεκβίαστος τοῖς  παροικοῦσιν.   ἀναβὰς δὲ καὶ θύσας, ὡς
[1]   ~ΑΡΑΤΟΣ.  ~Παροιμίαν   τινὰ παλαιὰν Πολύκρατες, δείσας
[1]   τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις, ὑπὸ τῆς  παροιμίας   ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ' οἷς γε φύσει
[33]   καὶ καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ  παρόντα,   καὶ διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα τοὺς
[25]   δὴ τῶν Ἀχαιῶν ἐν ἡλικίᾳ  παρόντες   ἔτυχον, τούτους ἀναλαβὼν Ἄρατος
[52]   τῶν συνήθων ἐν τῷ δωματίῳ  παρόντος,   ἀναπτύσας δίαιμον, ἰδόντος ἐκείνου καὶ
[25]   παρὰ Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου μὴ  παρόντος   (Ἀρί( στιππος εἷλε διώκων, καὶ
[29]   λοχαγῶν, μή τις αὐτοῦ χρεία  παρόντος   βεβλῆσθαι γὰρ τοὺς ἀστραγάλους ἀπέρχοιτο
[29]   τὸν Ἀρίστιππον ὡς αὐτοῦ μὴ  παρόντος   ἐπιθέσθαι τοῖς Κλεωναίοις. καὶ
[52]   μάλιστα διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ  παρόντος.   δὲ ποιησάμενος τὸν Ἄρατον
[9]   (καὶ στασιάζουσαν. ὅθεν ἐκ τῶν  παρόντων   ἄριστα κρίνας προσέμειξεν αὐτὴν φέρων
[31]   ἀλλ' εὐθὺς ὥρμησε μετὰ τῶν  παρόντων   ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ἐν τῷ
[42]   υἱὸν ἤδη νεανίαν ὄντα· καὶ  παρορμούντων   ἐκεῖ πλοίων ἐπιβάντες εἰς Αἴγιον
[40]   οὐδὲν οὐδ' ἔστεργεν ἐπὶ τοῖς  παροῦσιν,   ἀλλὰ καὶ Σικυωνίων αὐτῶν καὶ
[45]   φωνῆς ἔτι κύριος, ἐπισφαλῆ τὴν  παρρησίαν   ἐχούσης. (ἐπεὶ φανερῶς γε πολλὰ
[34]   ἔτυχε δὲ τῶν γραμμάτων κομισθέντων  παρὼν   αὐτὸς ἐν Κορίνθῳ, καὶ διατριβὴν
[35]   αὐτὸς ἤρξατο περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι  παρών,   πάντα ταχέως καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο,
[35]   ὡρμημένου δὲ (πάντως ὑπήκουσε καὶ  παρὼν   συνεστράτευεν. ὅτε δὴ καὶ κωλύσας,
[8]   καὶ τὸν ψόφον τῶν κωδώνων  παρωξύνθαι.   τοῦτο μάλιστα τοὺς Ἀράτου στρατιώτας
[30]   ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀπερρίφη καὶ  παρώφθη,   πεπλασμένῳ δοκῶν ἤθει πρὸς ἀληθινὴν
[34]   πρὸς αὐτὸν Ἄρατος δεδεμένος.  πᾶσαν   δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα κολακείας τῆς
[16]   καὶ ἀποκόπτει τὴν ἐντὸς Ἰσθμοῦ  πᾶσαν   ἐπιμειξιῶν τε καὶ παρόδων καὶ
[38]   ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι. καίτοι  πᾶσαν   Ἄρατος ἀφίησι φωνὴν ἀπολογιζόμενος
[54]   καὶ τὰς ναῦς πλὴν πέντε  πάσας   προέμενος καὶ χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας
[3]   διατριβὴν καὶ κατασκευάσαντες ἐπιβουλὴν ἀνεῖλον,  Πασέαν   δὲ τὸν Ἀβαντίδου πατέρα τὴν
[2]   μὲν ἀπέθανεν, Ἀβαντίδας δ'  Πασέου   τυραννίδα πράττων ἑαυτῷ τὸν Κλεινίαν
[17]   Ἑλλάδος τὴν Κορινθίων πόλιν προσαγορεύειν.  ~Πᾶσι   μὲν οὖν περιμάχητος ἦν
[48]   εὐδοκιμῶν καὶ (αὐξόμενος· ἐδόκει τε  πᾶσιν   Ἄρατος οὐ μόνον δημοκρατίας,
[29]   ὄντα στρατηγόν, ἀεὶ δὲ ταῦτα  πάσχοντα   παρὰ τοὺς ἀγῶνας. ~Ὡς δ'
[1]   ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται· τίς  πατέρ'   αἰνήσει, εἰ μὴ εὐδαίμονες υἱοί;
[1]   τὴν ἀληθινὴν οὕτως ἔχουσαν· τίς  πατέρ'   αἰνήσει, εἰ μὴ κακοδαίμονες υἱοί;
[3]   ἀνεῖλον, Πασέαν δὲ τὸν Ἀβαντίδου  πατέρα   τὴν ἀρχὴν ὑπολαβόντα Νικοκλῆς (δολοφονή(
[38]   παράνομος καὶ τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι  πατέρες   αὐτῷ καὶ Σπάρτη πατρίς, ἧς
[1]   φύσει τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ  πατέρων"   κατὰ Πίνδαρον ὥσπερ σοί, πρὸς
[47]   Πελοπόννησον πράγμασι· καὶ τὴν μὲν  Πατρέων   καὶ Δυμαίων λεηλασίαν ὁδοῦ πάρεργον
[14]   κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς  πατρίδας,   μεῖζον δ' διὰ τῶν
[14]   δικαιοσύνας, σωτῆρος σωτῆρσι θεοῖς, ὅτι  πατρίδι   τᾷ σᾷ δᾶμον ἴσον θείαν
[37]   μήδ' ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν ὑπὲρ (τῆς  πατρίδος   ἀγωνιζόμενον. πολλῶν δὲ συστραφέντων καὶ
[11]   ἑαυτοῦ δόξαν καὶ τὴν τῆς  πατρίδος   δύναμιν, ὡς ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων
[41]   συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου τῆς  πατρίδος   ἐν τοσούτῳ σάλῳ καὶ (κινδύνῳ
[30]   φρουρᾶς καὶ δορυφόρων, εἶτα τῆς  πατρίδος   εὐεργέτης (γενέσθαι. καὶ μεταπεμψάμενος τὸν
[30]   τῷ Μεγαλοπολίτῃ, τυραννοῦντι τῆς ἑαυτοῦ  (πατρίδος.   δ' οὐκ ὢν ἀγεννὴς
[37]   τῶν ἀγώνων ἐπὶ θύραις τῆς  πατρίδος.   (οἱ δ' ἄλλοι φεύγοντες εἰς
[24]   βασιλικήν, οὐ τὸ τῆς αὑτοῦ  πατρίδος   συμφέρον, οὐκ ἄλλο τι τῆς
[28]   Νεμείων ἤγαγεν ἐν Κλεωναῖς, ὡς  πάτριον   ὄντα καὶ μᾶλλον προσήκοντα τούτοις.
[38]   Ἡρακλεῖδαι πατέρες αὐτῷ καὶ Σπάρτη  πατρίς,   ἧς τὸν ἀφανέστατον ἦν ἄξιον
[12]   χρόνῳ πολλῷ περαιωθεὶς εἰς Αἴγυπτον,  πατρόθεν   τε τῷ βασιλεῖ διακειμένῳ πρὸς
[42]   γυναῖκες ἤδη καὶ παῖδες, ὥσπερ  πατρὸς   κοινοῦ καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι καὶ
[3]   ἐν Ἄργει ξένοις καὶ φίλοις  πατρῴοις   ἐλευθερίως, καὶ τὸ σῶμα βλαστάνον
[4]   διαλέγεσθαι φίλοις οὖσι καὶ ξένοις  πατρῴοις.   (Καὶ γὰρ ἀληθῶς Ἄρατος
[38]   ἔθετο πρὸς Μεγιστόνουν τὸν Κλεομένους  πατρῳόν,   ἐν κρατήσας τριακοσίους μὲν
[41]   Τρίπυλον καὶ πάλιν Μεγιστόνουν τὸν  πατρῳόν,   ὑπισχνούμενος ἄλλα τε πολλὰ καὶ
[45]   τοὺς δ' εἰς Μακεδονίαν ἀπέστειλαν  πέδαις   δεδεμένους, παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας
[16]   νεώτερον Φίλιππον, ἀλλ' ἀληθῶς ἑκάστοτε  πέδας   τῆς Ἑλλάδος τὴν Κορινθίων πόλιν
[28]   ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς τὸ (στρατό(  πεδον.   ἐπεὶ δ' ἀπὸ τῆς διώξεως
[43]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἦγε δὲ  πεζοὺς   δισμυρίους Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ χιλίους
[9]   ἀρετὴν ἐδύναντο μὴ φθονεῖν, ἀλλὰ  πείθεσθαι   καὶ ἀκολουθεῖν, οὐ μόνον αὑτοὺς
[34]   Διογένη συνέπεισεν ἀποδοῦναι τόν τε  Πειραιᾶ   καὶ τὴν Μουνυχίαν καὶ τὴν
[33]   καὶ ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν  Πειραιᾶ   καταλαβεῖν. αὐτὸς δ' ἀρνούμενος ἐν
[34]   ὡς τέθνηκεν, μὲν τὸν  Πειραιᾶ   φρουρῶν Διογένης ἔπεμψεν ἐπιστολὴν εἰς
[33]   ὥσπερ οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ  Πειραιεῖ,   καὶ πρὸς τὰς διαμαρτίας οὐκ
[33]   ἔπραξεν. ἐκεῖνον γὰρ ἰδίᾳ τῷ  Πειραιεῖ   προσβαλόντα καὶ τῆς κλίμακος συντριβείσης
[13]   Ἄρατος ἠγαπᾶτο, καὶ διδοὺς  πεῖραν   ἔτι μᾶλλον ἥψατο τοῦ βασιλέως,
[40]   ἀπέκτεινε, τοὺς δ' ἐν Κορίνθῳ  πειρώμενος   ἀναζητεῖν καὶ κολάζειν, ἐξηγρίαινε τὸ
[43]   τῇ τιμῇ περιττῶς, καὶ τἆλλα  πειρώμενος   ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ νοῦν ἔχοντος,
[35]   τοὺς τυράννους ἔχοντος, αὑτῷ δὲ  πείσας   τὴν πρᾶξιν ἐπιτρέψαι, προσήγαγε τοῖς
[12]   ναῦς εἰς Συρίαν, ἐπέβη δὲ  πείσας   τὸν ναύκληρον ἄχρι Καρίας διακομισθῆναι·
[34]   ἄχρι τῆς Ἀκαδημείας προῆλθεν· εἶτα  πεισθεὶς   (οὐδὲν ἠδίκησεν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[50]   ταῦτά σοι τὸ Κρητικὸν ἀνοίγει  πέλαγος,   ταῦτα τὴν Πελοπόννησον, ἀπὸ τούτων
[12]   πνεῦμα καὶ πολλὴν θάλασσαν ἐκ  πελάγους   κατιοῦσαν ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος
[32]   τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ  Πελληνεῖς   λέγουσι τὸ βρέτας τῆς θεοῦ
[31]   γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας τῶν  Πελληνέων   περιιόντες ἥρπαζον, καὶ τὰ κράνη
[54]   τε τῇ> Σικυῶνι καὶ τῇ  Πελλήνῃ   διέμεινε καθ' ἡμᾶς.
[39]   διὰ προδοσίας, ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς  Πελλήνῃ   προσέβαλε, καὶ τοῦ στρατηγοῦ τῶν
[31]   Πελοπόννησον. ὡς μέντοι παρελθόντες ἐξαίφνης  Πελλήνην   κατέλαβον, οὐκέτ' ἦν αὐτός,
[16]   ἁμάρτοι τις ἀδελφὴν προσειπὼν τῆς  Πελοπίδου   τοῦ Θηβαίου καὶ Θρασυβούλου τοῦ
[50]   Κρητικὸν ἀνοίγει πέλαγος, ταῦτα τὴν  Πελοπόννησον,   ἀπὸ τούτων ὁρμώμενος σὺ τοσοῦτος
[46]   πάνυ μειράκιον ὄντα, πέμπων εἰς  Πελοπόννησον   Ἀράτῳ μάλιστα προσέχειν ἐκέλευσε καὶ
[38]   Κλεομένει, καὶ μὴ πάλιν τὴν  Πελοπόννησον   ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖς Μακεδόνων, μηδὲ πληρῶσαι
[51]   ἀποτυχὼν ταῖς πράξεσιν ἐπανῆλθεν εἰς  Πελοπόννησον,   καὶ τοὺς Μεσσηνίους αὖθις ἐπιχειρήσας
[13]   εὐθὺς μεθ' ἑαυτοῦ κομίζων εἰς  Πελοπόννησον   κατῆρε, τὰ δὲ λοιπὰ διελὼν
[39]   περιειστήκει τὸν Ἄρατον, ὁρῶντα τὴν  Πελοπόννησον   κραδαινομένην καὶ τὰς πόλεις ἐξανισταμένας
[47]   ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς κατὰ  Πελοπόννησον   πράγμασι· καὶ τὴν μὲν Πατρέων
[50]   τὸν βοῦν καθέξεις" αἰνιττόμενος τὴν  Πελοπόννησον,   ὡς, εἰ προσλάβοι τὸν Ἰθωμάταν
[31]   τὴν (Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν εἰς  Πελοπόννησον.   ὡς μέντοι παρελθόντες ἐξαίφνης Πελλήνην
[47]   περιορᾶν ὥσπερ κωμάζοντας ἐν τῇ  Πελοποννήσῳ   μετὰ πολλῆς ἀσελγείας καὶ (θρα(
[39]   Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω κατεπλάγησαν, ὥστε  πέμπειν   εὐθὺς ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν Κλεομένη
[53]   πόλιν ἀπήλλαξε τῆς τυραννίδος, ἡμέρᾳ  πέμπτῃ   Δαισίου μηνός, ὃν Ἀθηναῖοι καλοῦσιν
[46]   Φίλιππον, οὔπω πάνυ μειράκιον ὄντα,  πέμπων   εἰς Πελοπόννησον Ἀράτῳ μάλιστα προσέχειν
[35]   Ἄργει τυραννίδα γειτνιῶσαν αὐτοῖς, ἔπειθε  πέμπων   τὸν Ἀριστόμαχον εἰς μέσον θεῖναι
[15]   Πτολεμαίῳ γράφοντες, ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα  (πέμψαι.   ταῖς μὲν οὖν περιμαχήτοις καὶ
[35]   καὶ κελεύσαντος αὐτῷ πεντήκοντα τάλαντα  πέμψαι   τὸν Ἄρατον, ὅπως ἀπαλλάξῃ καὶ
[39]   κακῶς λεγόντων. (Ἐκ τούτου κήρυκα  πέμψας   Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα τοῖς
[9]   ἐγεγόνει. κατελθόντες δ' οἱ πλεῖστοι  πένητες,   ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο,
[53]   Σικυώνιοι μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν τὸ  πένθος   εὐθὺς ἐκ τοῦ Αἰγίου τὸν
[3]   τῇ περὶ παλαίστραν, ὥστε καὶ  (πένταθλον   ἀγωνίσασθαι καὶ στεφάνων τυχεῖν. ἐπιφαίνεται
[24]   εἰκοσιπέντε βασιλικῶν ἐκυρίευσεν, ἵππους δὲ  πεντακοσίους   καὶ Σύρους τετρακοσίους ἀπέδοτο· τόν
[29]   δ' ἄλλων ἔπεσον (ὑπὲρ χιλίους  πεντακοσίους.   δ' Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς
[44]   Ἀντιγόνῳ καὶ μετὰ χιλίων καὶ  πεντακοσίων   εἰς Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ πλοίοις
[9]   τῶν ἔμπροσθεν τυράννων οὐκ ἐλάττους  πεντακοσίων,   οἷς μακρὰ μὲν (πλάνη
[11]   χρημάτων δωρεὰ παρὰ τοῦ βασιλέως  πέντε   καὶ εἴκοσι τάλαντα. ταῦτ' ἔλαβε
[54]   ἀρχῆς καὶ τὰς ναῦς πλὴν  πέντε   πάσας προέμενος καὶ χίλια προσεκτείσειν
[47]   ἄρχειν μετ' ἐκεῖνον προέλαβεν ἡμέραις  πέντε   (τὴν ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ βοηθῆσαι
[18]   τὸ ὕψος οὐ μεῖζον  πεντεκαίδεκα   ποδῶν, καὶ τἆλλα συμπράξειν μετὰ
[14]   οἰκονομίας, μόνος οὐχ ὑπέμεινεν, ἀλλὰ  πεντεκαίδεκα   τῶν πολιτῶν προσκατέλεξεν ἑαυτῷ, μεθ'
[39]   ὕστερον καὶ Φενεὸν (ἔλαβε καὶ  Πεντέλειον.   εἶτ' εὐθὺς Ἀργεῖοι προσεχώρησαν αὐτῷ,
[13]   καὶ δωρεὰν ἔλαβε τῇ πόλει  πεντήκοντα   καὶ ἑκατὸν τάλαντα. καὶ τούτων
[34]   τὸ Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις ἐπὶ  πεντήκοντα   καὶ ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς
[24]   οἱ Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ  πεντήκοντα   κυσὶ καὶ κυνηγοῖς ἴσοις ἐν
[35]   τοῦ Ἀριστομάχου καὶ κελεύσαντος αὐτῷ  πεντήκοντα   τάλαντα πέμψαι τὸν Ἄρατον, ὅπως
[9]   (πλάνη καὶ ὁμοῦ τι  πεντηκονταετὴς   ἐγεγόνει. κατελθόντες δ' οἱ πλεῖστοι
[44]   ἀλλὰ καὶ κεχρημένον ἐκείνῳ καὶ  πεπεισμένον   ἀφεῖναι τὴν ἀρχὴν καὶ προσαγαγεῖν
[30]   τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀπερρίφη καὶ παρώφθη,  πεπλασμένῳ   δοκῶν ἤθει πρὸς ἀληθινὴν καὶ
[46]   δίκαια καὶ φιλάνθρωπα τῷ Ἀράτῳ  πεποιηκὼς   ἀνέζευξεν εἰς Μακεδονίαν, (κἀκεῖ νοσῶν
[33]   ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, ὅτι σπονδὰς  πεποιημένων   αὐτῶν πρὸς τοὺς Μακεδόνας καὶ
[41]   τριάκοντα μὲν ἔτη καὶ τρία  πεπολιτευμένος   ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ
[24]   ἐσχάτην καὶ νεωτάτην φαίην ἂν  πεπρᾶχθαι,   τοῦτο μὲν τόλμῃ, τοῦτο δὲ
[41]   τρία πεπολιτευμένος ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς,  πεπρωτευκὼς   δὲ καὶ δυνάμει καὶ δόξῃ
[34]   πόλεως κελεύων τοὺς Ἀχαιούς, ἐπειδή<  περ>   Ἄρατος (ἀπέθανεν· ἔτυχε δὲ τῶν
[22]   (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν  περαίνοντος   (πρὸς τὸ τεῖχος. εἶτα θαυμάσιον
[52]   οὕτως (κατὰ μικρὸν εἰς φθόαν  περαινόντων.   οὐ μὴν ἔλαθέ γε τὸν
[12]   ἐκ δὲ Καρίας χρόνῳ πολλῷ  περαιωθεὶς   εἰς Αἴγυπτον, πατρόθεν τε τῷ
[8]   ὑλαγμὸς τὸ χωρίον, ὥστε τὸν  πέραν   φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ
[29]   ἠλευθέρωσε τοὺς ἐν αὐτῷ, τῶν  περὶ   Ἀγίαν καὶ τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον
[22]   ἀμυνομένοις εὐρώστως, καὶ μέγαν ἀγῶνα  περὶ   αὐτὸ τὸ τεῖχος (εἶναι, καὶ
[52]   ἀρχῆς συντεθραμμένον, (ἐδήλωσεν οἷς ἔπραξε  περὶ   αὐτόν. ἐπιθυμῶν γὰρ ἀνελεῖν τὸν
[17]   δυνάσταις, δ' Ἀντιγόνου σπουδὴ  περὶ   αὐτὸν οὐδὲν ἀπέλειπε πάθει τῶν
[1]   τῶν ἀπὸ γένους (ἀρίστων, ἀκούοντας  περὶ   αὐτῶν ἀεί τι καὶ λέγοντας.
[35]   δὲ συμπεισθεὶς πάλιν αὐτὸς ἤρξατο  περὶ   αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών, πάντα ταχέως
[13]   Ἄρατος ὅτε τὴν πόλιν ἠλευθέρωσε,  περὶ   δὲ τῆς Ἀριστράτου τοῦ κατὰ
[3]   δ' ὕστερον Ἀβαντίδαν μὲν οἱ  περὶ   Δεινίαν καὶ Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν,
[27]   διήμαρτεν· γὰρ τύραννος ἤδη  περὶ   δρασμὸν εἶχε, καὶ πολλὰ τῶν
[14]   μὲν καὶ ἄεθλα καὶ  περὶ   Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ
[41]   τοῦ Ἀράτου πρόθυμον οὖσαν οἱ  περὶ   Εὐρυκλείδην καὶ Μικίωνα (διεκώλυσαν. ὄντων
[21]   ἦν δὲ τοῦ ἔτους  περὶ   θέρος ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ
[40]   ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ καὶ τοὺς  περὶ   θύρας ὄντας εἴσω παριέναι· καὶ
[47]   ἐκλελυμένους πρὸς τὸν πόλεμον, ἡττᾶται  (περὶ   Καφύας· καὶ θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας,
[39]   Ἄρατος ὡς ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ  περὶ   Λέρναν ὄντα μετὰ τῆς δυνάμεως,
[45]   ἔπεισεν. ἐδόκει δὲ καὶ τὰ  περὶ   Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι τοῖς
[3]   μέγεθος, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ  περὶ   παλαίστραν, ὥστε καὶ (πένταθλον ἀγωνίσασθαι
[47]   αὐτοῦ καὶ πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ  περὶ   πάντα χρήσεσθαι καὶ χειροήθει. ~Καὶ
[23]   τοῦ Σικυωνίου νεανίου" ταῦτα μὲν  περὶ   Περσαίου πλείονες ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ'
[1]   ὃν οὔτε τῇ δόξῃ τῇ  περὶ   σεαυτὸν οὔτε τῇ δυνάμει καταισχύνεις,
[46]   Κλεομένης μὲν ἡττηθεὶς μάχῃ μεγάλῃ  περὶ   Σελλασίαν ἐξέλιπε τὴν Σπάρτην καὶ
[31]   ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε καὶ  περὶ   τὰς Αἰτωλικὰς πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν
[10]   τοιαύτην ἀνωμαλίαν ἔνδεια λόγου φιλοσόφου  περὶ   τὰς εὐφυΐ ας ἀπεργάζεται, τὴν
[22]   ἀπέκρυψε νεφῶν (συνελθόντων. οἱ δὲ  περὶ   τὰς πύλας ἔξω περὶ τὸ
[31]   πυθέσθαι τὸν κίνδυνον, οἱ πρῶτοι  περὶ   τὰς πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ
[37]   Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ στρατοπέδου καὶ  περὶ   τὰς σκηνὰς διασπαρέντων, μὲν
[49]   ἰδίᾳ τὸν νεώτερον Ἄρατον ἠδίκει  περὶ   τὴν γυναῖκα καὶ πολὺν χρόνον
[51]   πρὸς αὐτόν, ἤδη καὶ τῶν  περὶ   τὴν γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων αἰσθόμενος, καὶ
[44]   ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς πολεμίους. καὶ  περὶ   τὴν Κορινθίων> πόλιν ἀγῶνες ἦσαν,
[2]   (ἑπταετῆ καταλελειμμένον. ἐν δὲ τῇ  περὶ   τὴν οἰκίαν ταραχῇ συνεκπεσὼν τοῖς
[28]   ἀνελόμενος. οὐ μὴν ἀλλὰ τῇ  περὶ   τὴν ὁμιλίαν καὶ πολιτείαν ἐμπειρίᾳ
[22]   καὶ κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ (σκεδασθῆναι  περὶ   τὴν πόλιν διαλυθέντας. ἄρτι δὲ
[45]   τὰ δὲ μετὰ ταῦτα πραχθέντα  περὶ   τὴν πόλιν οὔτ' εἰς καλὴν
[43]   καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ καὶ  περὶ   τὴν πρώτην ἀπάντησιν ἐδέξατο τῇ
[25]   λόγον ἐπιστήσας ἐνταῦθά που διεξελθεῖν  περὶ   τῆς Ἀριστίππου διαίτης, ἣν
[35]   Ἀριστόμαχον, ὑπὸ Λυδιάδου κατηγορήθη, καὶ  περὶ   τῆς στρατηγίας εἰς ἀγῶνα καὶ
[18]   προαχθεὶς εἰς λόγον ὑπ' αὐτοῦ  περὶ   τῆς φρουρᾶς, ἔφη πρὸς τὸν
[19]   νυκτὸς εἰς τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται  περὶ   τῆς ψυχῆς, ἐνέχυρον λαβὼν τὴν
[39]   τοῦ Κλεομένους, καὶ μάχῃ μεγάλῃ  περὶ   τὸ Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω κατεπλάγησαν,
[22]   δὲ περὶ τὰς πύλας ἔξω  περὶ   τὸ Ἡραῖον ἀπολειφθέντες τοῦ Ἀράτου
[36]   στρατηγός. ~Ἐν ταύτῃ τῇ στρατηγίᾳ  περὶ   τὸ Λύκαιον ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ
[35]   συνεστράτευεν. ὅτε δὴ καὶ κωλύσας,  περὶ   τὸ Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους ἐπιφανέντος
[23]   γαυρούμενον καὶ χαῖρον ὑπὸ τῆς  περὶ   τὸ σῶμα (βαρύτητος κεκρατῆσθαι. τῶν
[29]   δειλίας ἐστὶν δυσκρασίας τινὸς  περὶ   τὸ σῶμα καὶ ψυχρότητος, ὀνομάζειν
[25]   ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον, οἱ  περὶ   τὸν Αἰσχύλον ἠγανάκτουν καὶ δι'
[33]   Ἐργῖνον αἰτιᾶται, μεθ' οὗ τὰ  περὶ   τὸν Ἀκροκόρινθον ἔπραξεν. ἐκεῖνον γὰρ
[16]   ὕστερον αὖθις στρατηγῶν, ἐνίστατο τὴν  περὶ   τὸν Ἀκροκόρινθον πρᾶξιν, οὐ Σικυωνίων
[22]   ἀπὸ τῆς ἄκρας ἤδη τῶν  περὶ   τὸν Ἄρατον καὶ μαχομένων, ἀλαλαγμὸς
[22]   ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος τοῖς  περὶ   (τὸν Ἄρατον, καὶ παρήλλαττε τοὺς
[35]   αὐτοῦ δι' ὀργήν, ἀπήλασαν τοὺς  (περὶ   τὸν Ἀριστόμαχον· ἐπεὶ δὲ συμπεισθεὶς
[53]   ᾔδετο πρὸς κιθάραν ὑπὸ τῶν  περὶ   τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ συνεπόμπευεν
[7]   εὐτόνως ὑλακτούντων καὶ συμπαρατρεχόντων τοῖς  περὶ   τὸν Ἔκδηλον. οὐ μὴν ἀλλὰ
[19]   τὰ ἑξήκοντα τάλαντα κεῖσθαι τοῖς  περὶ   τὸν Ἐργῖνον, δ' Ἄρατος
[7]   καθ' ὁδόν, ἤδη δὲ δυομένης  περὶ   τὸν κῆπον (εἶναι πλησίον τοῦ
[3]   πολιτικῷ προσῆκον ἦν ἀνδρὶ  περὶ   τὸν λόγον ἐσπούδασε· καίτοι (γέγονε(
[13]   μὲν γὰρ ὑπὸ (πάντων) τῶν  περὶ   τὸν Μέλανθον ἅρματι νικηφόρῳ παρεστὼς
[7]   διέφυγον παρελθοῦσαν, εὐθὺς ἀνέβαινον οἱ  περὶ   τὸν Μνασίθεον καὶ Ἔκδηλον, καὶ
[5]   (τύραννον. ὡς δ' ἐπανῆλθον οἱ  περὶ   τὸν Ξενοκλέα, τοῦ μὲν τείχους
[10]   ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι καὶ λεπτότητι τῆς  περὶ   τὸν ὀφθαλμὸν ὑγρότητος, μὴ φερούσης
[28]   γεγονότας καὶ θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους τοὺς  περὶ   τὸν τύραννον, οὐκ ἐτόλμησεν, ἀλλ'
[28]   τὴν Ἀργολίδα χώραν ἐπόρθει, καὶ  περὶ   τὸν Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης
[28]   τρόπαιον, αἰσχυνθεὶς πάλιν ἔγνω διαμάχεσθαι  περὶ   τοῦ τροπαίου, καὶ μίαν ἡμέραν
[45]   μιᾶς τῆς ἐκείνου· καὶ πολλὰ  περὶ   τούτων δεηθεὶς (ὁ Ἄρατος οὐκ
[38]   ὁμοίως δὲ καὶ Φύλαρχος ἱστόρηκε  περὶ   τούτων, μὴ τοῦ Πολυβίου
[30]   λόγους ψευδεῖς καὶ κενοὺς λεγομένους  περὶ   τυραννίδος, ὡς μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ
[45]   ἐλύπει τὸν Ἄρατον, ὥσπερ τὸ  περὶ   τῶν εἰκόνων· γὰρ Ἀντίγονος
[20]   τε τὴν δεξιὰν αὐτῷ καὶ  περὶ   τῶν συγκειμένων πρὸς τὸν Ἐργῖνον
[31]   ἦσαν, ἐξωθοῦντες ἀλλήλους καὶ διαμαχόμενοι  περὶ   τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες δὲ καὶ
[34]   διὸ καὶ κρατηθέντος αὐτοῦ μάχῃ  περὶ   Φυλακίαν ὑπὸ Βίθυος τοῦ Δημητρίου
[16]   τῆς μάχης, ἣν ὑπ' Αἰτωλῶν  περὶ   Χαιρώνειαν ἡττήθησαν, Ἀβοιοκρίτου τε τοῦ
[3]   τοῦτον ἐμφερέστατον λέγουσι τὴν ὄψιν  Περιάνδρῳ   τῷ Κυψέλου γενέσθαι, καθάπερ Ἀλκμαίωνι
[25]   καὶ τῆς μακαρίας καὶ  περιβοήτου   μοναρχίας ὄγκος περιέθηκεν. ~Ἐκεῖνος γὰρ
[43]   ἑαυτοῦ, καὶ μετὰ μικρὸν αἰτήσας  περιβόλαιον   ἠρώτησεν, εἰ δοκεῖ κἀκείνῳ ψῦχος
[43]   καὶ δάπιδος κομισθείσης ἀμφοτέρους (ὁμοῦ  περιέβαλον   οἱ παῖδες, τότε δὴ τὸν
[25]   μακαρίας καὶ περιβοήτου μοναρχίας ὄγκος  περιέθηκεν.   ~Ἐκεῖνος γὰρ Ἀντίγονον μὲν ἔχων
[39]   Ἀχαιοῖς, ἀλλὰ θόρυβος πολὺς ἄφνω  περιειστήκει   τὸν Ἄρατον, ὁρῶντα τὴν Πελοπόννησον
[21]   δ' ἄνωθεν ἀπὸ τῆς ἄκρας  περιέλαμπε,   καὶ κραυγὴ συνερρήγνυτο πανταχόθεν ἄσημος.
[41]   ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ. καὶ  περιεστήσατο   φρουρὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν,
[38]   ἀπίθανος, αἰτία (δ' ἀληθὴς τὰ  περιεστῶτα   τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς πρότερον
[40]   τὰς πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου καὶ  περιετείχιζε   τὸν Ἀκροκόρινθον. ~Τῷ δ' Ἀράτῳ
[31]   κράνη τὰ αὑτῶν ἀφαιροῦντες ἐκείναις  περιετίθεσαν   τοῦ μηδένα λαβεῖν ἄλλον, (ἀλλὰ
[43]   ἐν ἥπατι φανῆναι, μιᾷ πιμελῇ  περιεχομένας,   καὶ τὸν μάντιν εἰπεῖν, ὡς
[42]   ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος  (περιεχόμενοι   καὶ δακρύοντες. οὐ μὴν ἀλλὰ
[50]   γὰρ ἐμφύονται πέτραις καὶ κρημνῶν  περιέχονται,   βασιλεῖ δὲ πίστεως καὶ χάριτος
[13]   τῆς γραφῆς, ὡς Πολέμων  περιηγητὴς   (ἱστόρηκεν. ἦν δὲ τὸ ἔργον
[38]   ἐνιαυτόν, ὡς τάξις αὐτῷ  περιῆλθε,   καλούμενος ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενος ᾑρέθη
[51]   τὸν υἱόν· εἰδέναι γὰρ ὑβρισμένον  (περιῆν,   ἄλλο δ' οὐδέν, ἀμύνασθαι μὴ
[22]   ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω, καὶ κραυγὴ  περιήχει   διὰ τὴν ἀπὸ τῶν ὀρῶν
[32]   (ἐπιλεκτ( άρχης, ἑλὼν ἑαυτῷ καὶ  περιθεὶς   τὴν τριλοφίαν, ἄφνω δ' ἐκδραμοῦσα
[25]   ἐνέρραψεν εἰς σάγματα· καὶ ταῦτα  περιθεὶς   ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ παρημελημένα (κομίζουσιν
[44]   τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, ὅμως  περιιδὼν   παρανόμως ἀπολόμενον. ~Ἤδη δὲ καὶ
[6]   Ἄργει τοῦ Νικοκλέους φανέντων καὶ  περιιέναι   λεγομένων ἀδήλως καὶ παραφυλάττειν τὸν
[31]   καὶ τὰς θυγατέρας τῶν Πελληνέων  περιιόντες   ἥρπαζον, καὶ τὰ κράνη τὰ
[17]   ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων καὶ στεφάνους  περικείμενος,   ἀνὴρ γέρων καὶ τηλικαύταις πραγμάτων
[15]   ἐγκαλοῦντα (πέμψαι. ταῖς μὲν οὖν  περιμαχήτοις   καὶ διαπύρῳ τοξευομέναις ἔρωτι φιλίαις
[17]   πόλιν προσαγορεύειν. ~Πᾶσι μὲν οὖν  περιμάχητος   ἦν τόπος ἀεὶ καὶ
[6]   τὸν Πολυγνώτου πύργον, ἐκεῖ κελευσθέντες  περιμεῖναι.   προεπέμφθη δὲ καὶ Καφισίας ὑπ'
[31]   αὐτός, οὐδ' ἔμελλε διατρίβων καὶ  περιμένων   ἀθροισθῆναι καὶ συνελθεῖν εἰς ταὐτὸ
[53]   πόλιν ἀνῆγον, καὶ τόπον ἐξελόμενοι  περίοπτον   ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα τῆς
[47]   τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι καὶ  περιορᾶν   ὥσπερ κωμάζοντας ἐν τῇ Πελοποννήσῳ
[22]   συστείλαντες ἑαυτούς, καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα  περιπαθοῦντες   καὶ δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ ἀπὸ
[37]   τοὺς ὁπλίτας· δὲ Λυδιάδης  περιπαθῶν   πρὸς τὰ γιγνόμενα καὶ τὸν
[26]   δ' ὑπ' ἀρετῆς ἀκατάπαυστον ἀρχὴν  περιπεποιημένος,   ἐν ἱματίῳ καὶ χλαμυδίῳ τῷ
[22]   τοῦ τρίβου παντάπασιν ἐνδεδυκότος καὶ  περισκιαζομένου   ταῖς τραχύτησι, καὶ διὰ (τῶν)
[26]   ἔξω παρεμβάλλειν ἐκέλευεν ἐν (τῷ  περιστύλῳ,   τοὺς δ' οἰκέτας ὁπότε δειπνήσαι
[12]   ἀεί τι τῶν τεχνικῶν καὶ  περιττῶν,   μάλιστα δὲ Παμφίλου καὶ Μελάνθου,
[43]   πρώτην ἀπάντησιν ἐδέξατο τῇ τιμῇ  περιττῶς,   καὶ τἆλλα πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ
[2]   καὶ πλανώμενος ἐν τῇ πόλει  περίφοβος   καὶ ἀβοήθητος, κατὰ τύχην ἔλαθεν
[26]   τὸν οὕτως ἔχοντα, (ταραχωδῶς καὶ  περιφόβως.   τὸ δὲ κλιμάκιον τῆς
[7]   ἐπὶ τὴν πόλιν, συμμέτρως τῇ  περιφορᾷ   τῆς σελήνης ἐπιταχύνων καὶ πάλιν
[21]   ἑκατὸν ἐπὶ τὴν ἄκραν, ἤδη  περιχαρὴς   διὰ τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν.
[18]   ἄλλων οἷς ἐπίστευε μάλιστα καὶ  Περσαῖον   ἐπιστήσας ἄρχοντα τὸν (φιλόσοφον.
[23]   δ' ἀνεῖλεν οὐ βουλόμενον ἀπαλλάττεσθαι·  Περσαῖος   δὲ τῆς ἄκρας ἁλισκομένης εἰς
[23]   Σικυωνίου νεανίου" ταῦτα μὲν περὶ  Περσαίου   πλείονες ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος
[54]   τῆς παρὰ Ῥωμαίοις τιμῆς ἀνεῖλε,  Περσεῖ   δὲ θατέρῳ τὴν ἀρχὴν παρέδωκεν,
[3]   Ἀλκμαίωνι μὲν τῷ Ἀμφιάρεω τὸν  Πέρσην   Ὀρόντην, Ἕκτορι δὲ τὸν Λακεδαιμόνιον
[16]   βοιωτάρχου καὶ χιλίων σὺν αὐτῷ  πεσόντων.   (Ἐνιαυτῷ δ' ὕστερον αὖθις στρατηγῶν,
[50]   τὸ προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται  πέτραις   καὶ κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ
[5]   δεῖν ἐπίπεδον εἶναι, προσπεφυκότα χωρίοις  πετρώδεσι   καὶ ὑψηλοῖς, τὸ δ' (ἔξωθεν
[44]   Κορινθίων> πόλιν ἀγῶνες ἦσαν, εὖ  πεφραγμένου   τοῦ Κλεομένους (καὶ τῶν Κορινθίων
[36]   τὰς κατὰ στόμα μάχας εὖ  πεφυκώς,   καὶ τότε λειπόμενός τε πλήθει
[37]   χωρία σκολιὰ καὶ μεστὰ δένδρων  πεφυτευμένων   καὶ τάφρων πλατειῶν, ἐν οἷς
[44]   χρόνοις ὕστερον. ~Ἐν δὲ ταῖς  Πηγαῖς   δόντες καὶ λαβόντες ὅρκους, εὐθὺς
[43]   Ἄρατος αὐτῷ κατὰ θάλατταν εἰς  Πηγάς,   λαθὼν τοὺς πολεμίους, οὐ πάνυ
[33]   τοὺς πολεμίους. οὐ μὴν δοκεῖ  πιθανῶς   ἀπολογεῖσθαι. τὸν γὰρ Ἐργῖνον, ἄνθρωπον
[10]   τὰ κοινὰ μᾶλλον τῶν ἰδίων,  πικρῶς   μισοτύραννος, ἔχθρας ὅρῳ καὶ φιλίας
[50]   βαρέως, καὶ τὸν υἱὸν ἐπιτιμῶντα  πικρῶς   τῷ Φιλίππῳ καὶ λοιδορούμενον οὐκ
[23]   τότε πρῶτον ἀπὸ τῶν (Φιλιπ(  πικῶν   καιρῶν ὑπ' ἐκείνοις γενομένας. τῶν
[43]   χολὰς ἐν ἥπατι φανῆναι, μιᾷ  πιμελῇ   περιεχομένας, καὶ τὸν μάντιν εἰπεῖν,
[13]   τὸν Ἀρίστρατον (ἐγὼ παραχωροῦντα τοῦ  πίνακος.   ἐπιτρέψαντος οὖν τοῦ Ἀράτου, διήλειφεν
[12]   ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ γραφαῖς καὶ  πίναξιν   ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, ἐν οἷς
[1]   γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων" κατὰ  Πίνδαρον   ὥσπερ σοί, πρὸς τὸ κάλλιστον
[6]   ἐκ τῆς παλαίστρας τῶν εἰωθότων  πίνειν   καὶ ῥᾳθυμεῖν μετ' αὐτοῦ νεανίσκων
[38]   Πολυβίου μαρτυροῦντος οὐ πάνυ τι  πιστεύειν   ἄξιον ἦν· ἐνθουσιᾷ γὰρ ὅταν
[18]   ἄλλοις ἀδελφοῖς μὴ πάνυ τι  πιστεύειν,   ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις ἐπανελθὼν
[9]   ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν. ~Τότε δὲ  πιστεύσαντες   ἥκειν πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν
[43]   τι θαρρῶν τὸν Ἀντίγονον οὐδὲ  (πιστεύων   τοῖς Μακεδόσιν. ᾔδει γὰρ ηὐξημένον
[43]   ῥηθέν, οὐδ' ἄλλως πολὺ νέμων  πίστεως   (ἱεροῖς καὶ μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ
[50]   καὶ κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ  πίστεως   καὶ χάριτος ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ'
[35]   πρὸς τὸν Ἄρατον εὔνοιαν καὶ  πίστιν.   ἀντειπόντος μὲν γὰρ αὐτοῦ δι'
[30]   τῆς τυραννίδος ὑποψία, βλάπτουσα τὴν  πίστιν   αὐτοῦ τῆς μεταβολῆς. ~Ὁ δ'
[47]   τὸν Ἄρατον εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ  πίστιν   ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ πάντα χρήσεσθαι
[18]   παρὰ τὸ κρημνῶδες ἐντομὴν καθεωρακέναι  πλαγίαν,   ἀν> άγουσαν χθαμαλώτατον (ἐπῳκοδόμηται
[14]   Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ  πλάθεται   Ἡρακλέους· ἄμμες δ' εἰκόν' Ἄρατε
[9]   πεντακοσίων, οἷς μακρὰ μὲν  (πλάνη   καὶ ὁμοῦ τι πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει.
[36]   ὑπὸ τοῦ Κλεομένους ἔφευγε, καὶ  πλανηθεὶς   νυκτὸς ἔδοξε μὲν τεθνάναι, καὶ
[2]   τοῖς φεύγουσιν παῖς καὶ  πλανώμενος   ἐν τῇ πόλει περίφοβος καὶ
[37]   μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων καὶ τάφρων  πλατειῶν,   ἐν οἷς ἐπιθεμένου τοῦ Κλεομένους,
[22]   τε πανσέληνος ἀπέφαινε τὰ ὅπλα  πλείονα   φαινόμενα τοῖς πολεμίοις διὰ τὸ
[28]   τὴν στρατιάν. ὡς δ' ᾔσθετο  πλείονας   γεγονότας καὶ θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους τοὺς
[28]   τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους καὶ πολὺ  πλείονας   ἐκείνων καταβαλόντες σφῶν αὐτῶν
[23]   νεανίου" ταῦτα μὲν περὶ Περσαίου  πλείονες   ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐθὺς
[29]   παραγγέλματος (στρατιάν. καὶ σιτία κελεύσας  πλειόνων   ἡμερῶν κομίζειν εἰς Κεγχρεὰς κατῆλθεν,
[53]   ἐκείναις ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν· αἱ δὲ  πλεῖσται   τῶν τιμῶν ὑπὸ χρόνου καὶ
[34]   Ἑρμιονεῖς τοῖς Ἀχαιοῖς, τε  πλείστη   τῆς Ἀρκαδίας αὐτοῖς συνετέλει. καὶ
[9]   πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει. κατελθόντες δ' οἱ  πλεῖστοι   πένητες, ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν
[25]   ἐπὶ τὸν τύραννον· ὧν οἱ  πλεῖστοι   φθάσαντες ἐξ ἀγορᾶς ἀπέφυγον καὶ
[33]   τοὺς Αἰτωλούς, καὶ Πανταλέοντι τῷ  πλεῖστον   Αἰτωλῶν δυναμένῳ συνεργῷ χρησάμενος, οὐ
[7]   κηπουρὸν ἐγκεκλεικώς. ἀθύμους δὲ τοὺς  πλείστους   γενομένους καὶ κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν
[9]   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὡς  πλείστους   ἐλευθεροῦντες καὶ σῴζοντες διετέλουν. ~Ἦν
[1]   δὲ προγόνων τινῶν ἀρετὰς καὶ  πλεονάζοντας   ἐν τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις, ὑπὸ
[30]   πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ καὶ  πλεονεξίᾳ   πρὸς ταύτην ῥυεὶς τὴν ἀδικίαν,
[21]   ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν, δὲ τέταρτος  πληγεὶς   ξίφει τὴν κεφαλήν, ἔφυγε βοῶν
[26]   σώματος ἀσφαλείας ὀλίγοι τὸν ἐκ  πληγῆς   θάνατον ὥσπερ οἱ λαγωοὶ διέφυγον·
[36]   πεφυκώς, καὶ τότε λειπόμενός τε  πλήθει   καὶ πρὸς ἄνδρα τολμητὴν καὶ
[40]   ἀναζητεῖν καὶ κολάζειν, ἐξηγρίαινε τὸ  πλῆθος,   ἤδη νοσοῦν καὶ (βαρυνό( μενον
[22]   τοῦ Ἀράτου στρατιῶται τριακόσιοι τὸ  πλῆθος   ὄντες, ὥς ποτε παρεισέπεσον εἰς
[23]   τὸ θέατρον ἀπὸ τῆς ἄκρας,  πλήθους   ἀπείρου συρρέοντος ἐπιθυμίᾳ τῆς τ'
[3]   νεανίσκον, ὃν ἱστορεῖ Μυρσίλος ὑπὸ  πλήθους   τῶν θεωμένων ὡς τοῦτ' ἔγνωσαν
[52]   κοινὴν καὶ συνήθη νοσῶν διήντλει·  πλὴν   ἑνός γε τῶν συνήθων ἐν
[45]   ἑλόντων τὸν Ἀκροκόρινθον ἑστώσας ἀνέτρεψε,  πλὴν   μιᾶς τῆς ἐκείνου· καὶ πολλὰ
[21]   οὐδ' αὐτοὺς εἰδότας τὰ πραττόμενα  (πλὴν   ὀλίγων, ἦγε πρὸς τὰς πύλας
[16]   καὶ Θρασυβούλου τοῦ Ἀθηναίου τυραννοκτονίας,  πλὴν   ὅτι τῷ μὴ πρὸς Ἕλληνας,
[54]   ἄλλης ἀρχῆς καὶ τὰς ναῦς  πλὴν   πέντε πάσας προέμενος καὶ χίλια
[21]   πόλις ἐξανίστατο πρὸς τὰ γινόμενα,  πλήρεις   τ' ἦσαν οἱ (τε) στενωποὶ
[38]   Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖς Μακεδόνων, μηδὲ  πληρῶσαι   τὸν Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν ὅπλων καὶ
[20]   ὑπῆγεν ἀνυπόπτως διαλεγόμενος. ἤδη δὲ  πλησίον   ὄντος αὐτοῦ καὶ μέλλοντος ὅσον
[40]   τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν, ὡς ἔλαθε  πλησίον   τῆς ἄκρας γενόμενος, ἀναπηδήσας ἐπὶ
[7]   δυομένης περὶ τὸν κῆπον (εἶναι  πλησίον   τοῦ τείχους. ἐνταῦθα Καφισίας ἀπήντησεν
[44]   πεντακοσίων εἰς Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ  πλοίοις   κομιζομένου κατὰ τάχος, οἱ μὲν
[42]   νεανίαν ὄντα· καὶ παρορμούντων ἐκεῖ  πλοίων   ἐπιβάντες εἰς Αἴγιον παρεκομίσθησαν ἐπὶ
[14]   τοῖς μὲν ἀπόροις πρὸς τοὺς  πλουσίους   διάλυσις καὶ ὁμόνοια, τῷ δὲ
[15]   βλέπων, καὶ τὸν Αἰγύπτιον ἐθαύμαζε  πλοῦτον,   ἐλέφαντας καὶ στόλους καὶ αὐλὰς
[24]   ἄρχειν. ἑώρων γὰρ αὐτὸν οὐ  πλοῦτον,   οὐ δόξαν, οὐ φιλίαν βασιλικήν,
[12]   δρόμῳ χρησόμενος. πρὸς δὲ μέγα  πνεῦμα   καὶ πολλὴν θάλασσαν ἐκ πελάγους
[13]   οὐδὲν ἐτόλμησε παραβαλεῖν· τοὺς δὲ  πόδας   ἐξαλειφομένου τοῦ (Ἀριστρά( του διαλαθεῖν
[18]   ὕψος οὐ μεῖζον πεντεκαίδεκα  ποδῶν,   καὶ τἆλλα συμπράξειν μετὰ τοῦ
[30]   αὐτόν, εἰπεῖν ἐκείνους, ὡς ἔσται  ποθ'   ἱέραξ, οὕτως ἔοικε τῷ Λυδιάδῃ
[16]   κατὰ θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον  ποιεῖ   καὶ ἄρχοντα τὸν κατέχοντα φρουρᾷ
[32]   καὶ χαλεπόν, ἀλλὰ καὶ> δένδρα  ποιεῖν   ἄφορα καὶ (καρ( ποὺς ἀπαμβλίσκειν
[38]   ἀντὶ τοῦ πρώτου Μακεδόνων ἡγεμόνα  ποιεῖσθαι   τοὺς ἔν τινι λόγῳ τὴν
[52]   αὐτοῦ μὴ παρόντος. δὲ  ποιησάμενος   τὸν Ἄρατον συνήθη, φάρμακον αὐτῷ
[38]   παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὡς πολλὰ  ποιήσων   ἀγαθὰ τὰς πόλεις ἀντὶ τῆς
[24]   τῆς αὐξήσεως (τῶν Ἀχαιῶν ἐπίπροσθεν  ποιούμενον.   ἡγεῖτο γὰρ ἀσθενεῖς ἰδίᾳ τὰς
[21]   τὰς κρηπῖδας· οὔτε γὰρ ψόφον  ποιοῦσι   πολὺν οὔτ' ὀλισθήματα λαμβάνουσιν οἱ>
[50]   κατείληφας, καὶ πάντες ἑκουσίως σοι  ποιοῦσι   τὸ προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται
[26]   ἀσφαλείας, οὐδένα δ' ἐν τῇ  πόλει   ζῶντα τῶν ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς, τοὺς
[25]   αὐτῶν Ἀριστόμαχον, ἅμα τῇ τε  πόλει   θρεπτήρια τὴν ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι (φιλο(
[13]   βασιλέως, καὶ δωρεὰν ἔλαβε τῇ  πόλει   πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τάλαντα. καὶ
[2]   παῖς καὶ πλανώμενος ἐν τῇ  πόλει   περίφοβος καὶ ἀβοήθητος, κατὰ τύχην
[34]   ἐν φορείῳ κομιζόμενος ὑπήντησε τῇ  πόλει   πρὸς τὴν χρείαν, καὶ τὸν
[42]   κίνδυνος, τοῦ Κλεομένους πρὸς τῇ  πόλει   στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ κατεῖχον οἱ
[34]   (αὐτὸς Ἄρατος εἴκοσι τῇ  πόλει   συνεβάλετο. προσεχώρησαν δ' εὐθὺς Αἰγινῆται
[45]   Ἀράτου πολιτῶν καὶ δεξαμένων τῇ  πόλει   τὸν Ἀντίγονον (ὑπ' Ἀράτου ξενιζόμενον,
[8]   πολλοὺς καὶ ἄλλους ἐν (τῇ  πόλει   τοὺς συνεργοῦντας. οὐ μὴν ἀλλὰ
[41]   καὶ κατέφθειρε, καὶ προσεκάθητο τῇ  πόλει   τρεῖς μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου
[38]   ὡς πολλὰ ποιήσων ἀγαθὰ τὰς  πόλεις   ἀντὶ τῆς (τιμῆς καὶ τῆς
[44]   τοῖς μὲν Ἀχαιοῖς πάλιν αἱ  πόλεις   ἅπασαι προσεχώρησαν, Ἀντίγονος δὲ τὸν
[24]   ἀτροφεῖ καὶ σήπεται, παραπλησίως τὰς  πόλεις   ἀπόλλυσθαι μὲν ὑπὸ τῶν διασπώντων
[40]   λεγομένην Ἀκτὴν κατοικούντων καὶ τὰς  πόλεις   ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου καὶ περιετείχιζε τὸν
[39]   τὴν Πελοπόννησον κραδαινομένην καὶ τὰς  πόλεις   ἐξανισταμένας ὑπὸ τῶν νεωτεριζόντων πανταχόθεν.
[10]   δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι κρύφα  πόλεις   καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ καὶ
[24]   ἡγεῖτο γὰρ ἀσθενεῖς ἰδίᾳ τὰς  πόλεις   ὑπαρχούσας σῴζεσθαι δι' ἀλλήλων, ὥσπερ
[37]   ἀλλ' αὑτῷ πορίζειν εἰ δέοιτο  πολεμεῖν.   ~Οὕτω δὲ προπηλακισθείς, ἐβουλεύσατο μὲν
[13]   ἔπειθεν, εἰπεῖν ὅτι τοῖς τυράννοις  πολεμητέον,   οὐ τοῖς τῶν τυράννων· ἐάσωμεν
[12]   ναῦν καὶ τοὺς θεράποντας (ἀπέφηνε  πολέμια   καὶ κατέσχε. μετὰ δ' ἡμέρας
[12]   παραφερόμενος μόλις ἥψατο τῆς Ὑδρίας  (πολεμίας   οὔσης· ἐκρατεῖτο γὰρ ὑπ' Ἀντιγόνου
[44]   καὶ δείσας μὴ κατασχόντες οἱ  πολέμιοι   τὸ Ἄργος ἀποκόψωσιν αὐτὸν τῆς
[22]   τὰ ὅπλα πλείονα φαινόμενα τοῖς  πολεμίοις   διὰ τὸ μῆκος τῆς πορείας,
[29]   δρόμῳ καὶ ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν τοῖς  πολεμίοις   εὐθὺς ἐτρέψατο, καὶ κατεῖχε διώκων
[22]   μαχομένων ἦλθεν, ἀγγέλλων συμπεπλέχθαι τοῖς  πολεμίοις   τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις εὐρώστως, καὶ
[31]   φαινόμενον αἰσχρόν, ἀλλὰ παρεχώρησε τοῖς  πολεμίοις   ὑπερβαλοῦσι τὴν (Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν
[32]   κατ' ἄνθρωπον ἐφάνη, καὶ τοῖς  πολεμίοις   φάσμα θεῖον ὁρᾶν δοκοῦσι φρίκην
[28]   διὰ τῆς χώρας πορευομένους ὡς  πολεμίους   ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν καὶ
[19]   ὅπως παρεισαχθεὶς νυκτὸς εἰς τοὺς  πολεμίους   διαγωνίσηται περὶ τῆς ψυχῆς, ἐνέχυρον
[31]   μετὰ τῶν παρόντων ἐπὶ τοὺς  πολεμίους,   ἐν τῷ κρατεῖν ἀσθενεστάτους δι'
[22]   τέλος δὲ συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς  πολεμίους,   καὶ καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας ἦσαν
[21]   ἔφυγε βοῶν ἔνδον εἶναι τοὺς  (πολεμίους.   καὶ μετὰ μικρὸν αἵ τε
[44]   ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς  πολεμίους.   καὶ περὶ τὴν Κορινθίων> πόλιν
[28]   χαλεπῶς ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι τοὺς  πολεμίους   καὶ πολὺ πλείονας ἐκείνων καταβαλόντες
[33]   καὶ διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα τοὺς  πολεμίους.   οὐ μὴν δοκεῖ πιθανῶς ἀπολογεῖσθαι.
[43]   θάλατταν εἰς Πηγάς, λαθὼν τοὺς  πολεμίους,   οὐ πάνυ τι θαρρῶν τὸν
[9]   παράπαν τῶν ἐπελθόντων οὐδὲ τῶν  πολεμίων,   ἀλλὰ καθαρὰν καὶ ἄθικτον αἵματος
[42]   καὶ προήσεσθαι τὸ σῶμα τῶν  πολεμίων   ἐγγὺς ὄντων οὐ φάσκοντες· ἐξήρτηντο
[27]   μέχρι νυκτὸς ἐνοχλούμενος ὑπὸ τῶν  πολεμίων.   εἰ δὲ καὶ τὴν νύκτα
[44]   ἔφθη καὶ τροπήν τινα τῶν  πολεμίων   ἐποίησεν, ὀλίγῳ δ' ὕστερον Ἀράτου
[37]   ἐπιρρωσθεὶς ἐνέβαλε τῷ δεξιῷ τῶν  πολεμίων,   καὶ τρεψάμενος ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ
[43]   ταχὺ πρὸς τὰ ἔχθιστα (καὶ  πολεμιώτατα   σύνεισιν εἰς ἄκραν φιλίαν. τότε
[25]   τοῖς Ἀχαιοῖς, ὡς ἐν εἰρήνῃ  πόλεμον   ἐξενηνοχόσι. καὶ δίκην ἔσχον ἐπὶ
[47]   ταῖς διανοίαις ἐκλελυμένους πρὸς τὸν  πόλεμον,   ἡττᾶται (περὶ Καφύας· καὶ θυμικώτερον
[39]   τούτου κήρυκα πέμψας Κλεομένης  πόλεμον   προεροῦντα τοῖς Ἀχαιοῖς, μικροῦ μὲν
[24]   ἐποίησε, τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμονίαν ἔχοντα  πολέμου   καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[34]   διά τινας προσοίκους καὶ ὁμόρους  πολέμους,   Αἰτωλῶν δὲ συμμαχούντων, ἐπίδοσιν μεγάλην
[10]   οὐδενὸς ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστής,  πολέμῳ   καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς
[5]   πᾶν ἀναρρῖψαι μᾶλλον μακρῷ  πολέμῳ   καὶ φανεροῖς ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι
[38]   Ἀντίγονον· οὗτοι γὰρ ἐπιέζοντο τῷ  πολέμῳ   μάλιστα, συνεχῶς ἄγοντος αὐτοὺς καὶ
[43]   δ' ὕστερον εὖ χωροῦντι τῷ  πολέμῳ   συναγαγὼν Ἀντίγονος ἑστίασιν ἐν
[13]   Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς γραφῆς, ὡς  Πολέμων   περιηγητὴς (ἱστόρηκεν. ἦν δὲ
[38]   διετέλει, τούτους ἐπάγεσθαι δεσπότας ταῖς  πόλεσι,   (συμμάχους ὑποκοριζόμενον. εἰ δὲ Κλεομένης
[46]   ἐκέλευσε καὶ δι' ἐκείνου ταῖς  (πόλεσιν   ἐντυχεῖν καὶ γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς.
[9]   οὐ μόνον αὑτοὺς ἐν μέσῳ  πόλεων   καὶ δυνάμεων τηλικούτων καὶ τυραννίδων
[10]   μεταβαλλόμενος, ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ κοινωνίας  πόλεων   καὶ συνεδρίου καὶ θεάτρου μίαν
[5]   δ' Ἔκδηλος Ἀρκὰς ἐκ Μεγάλης  πόλεως,   ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ πρακτικός, Ἀρκεσιλάου
[53]   ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα τῆς  πόλεως   ἐκήδευσαν. καὶ καλεῖται μέχρι νῦν
[11]   εἴτε μικροτέρας τινὸς ὢν τύχοι  (πόλεως.   ἧκε δ' αὐτῷ καὶ χρημάτων
[34]   ἐπιστολὴν εἰς Κόρινθον, ἐξίστασθαι τῆς  πόλεως   κελεύων τοὺς Ἀχαιούς, ἐπειδή< περ>
[35]   στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον μιᾶς  πόλεως   κινδυνεύοντα (καὶ μισούμενον τύραννον. ὑπακούσαντος
[21]   κλίμακας ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ τῆς  πόλεως   μετὰ τῶν ἑκατὸν ἐπὶ τὴν
[9]   ὑπεκδὺς καὶ ἀποδρὰς ἐκ τῆς  πόλεως,   οἱ δὲ στρατιῶται καταπαύσαντες μετὰ
[20]   τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε πρὸ τῆς  πόλεως   (πρὸ τοῦ καλουμένου Ὄρνιθος. ἐν
[9]   δὲ τῷ τότε μιᾶς ἀξιολόγου  πόλεως   σύμπαντες ὁμοῦ δύναμιν οὐκ ἔχοντες,
[44]   πολεμίους. καὶ περὶ τὴν Κορινθίων>  πόλιν   ἀγῶνες ἦσαν, εὖ πεφραγμένου τοῦ
[20]   τε πάντα καὶ πρὸς τὴν  πόλιν   (ἀναστρέ( ψας ὑπῆγεν ἀνυπόπτως διαλεγόμενος.
[53]   παιάνων καὶ χορῶν εἰς τὴν  πόλιν   ἀνῆγον, καὶ τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον
[45]   οἷον ὅτε τὴν μὲν Κορινθίων  πόλιν   Ἀντιγόνῳ δωρεὰν ἔδωκαν ὥσπερ κώμην
[53]   θυσίας, τὴν μέν, τὴν  πόλιν   ἀπήλλαξε τῆς τυραννίδος, ἡμέρᾳ πέμπτῃ
[39]   μικροῦ μὲν ἔλαθε τὴν Σικυωνίων  πόλιν   ἁρπάσας διὰ προδοσίας, ἐγγύθεν δ'
[21]   νέφη καὶ κατέσχε τήν τε  (πόλιν   αὐτὴν καὶ τὸν ἔξω τόπον
[50]   ἐκβεβιασμένος ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὴν  πόλιν   ἀφῃρημένος. ~Ὁ δ' Ἄρατος ἀπορρέων
[22]   ἄχρι τοῦ (σκεδασθῆναι περὶ τὴν  πόλιν   διαλυθέντας. ἄρτι δὲ τούτων νενικηκότων,
[44]   πρὸς αὐτόν, ὡς ἀποστήσων τὴν  πόλιν,   εἰ στρατιώτας (ἐκεῖνος ἔχων ἔλθοι.
[30]   ἀφῆκε τὴν ἀρχήν, καὶ τὴν  πόλιν   εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς μετεκόμισεν. ἐφ'
[36]   οὖσι τοῦ Κλεομένους. καὶ τὴν  πόλιν   ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε καὶ τοὺς
[11]   τοῖς Ἀχαιοῖς ἑαυτὸν καὶ τὴν  πόλιν,   ἐν τοῖς ἱππεῦσι στρατευόμενος ἠγαπᾶτο
[32]   καὶ φεύγουσι συνεισπεσὼν εἰς τὴν  πόλιν   ἐξελάσαι κατὰ κράτος, ἑπτακοσίους δ'
[4]   ἐν οἷς πολλὰ κακὰ τὴν  πόλιν   ἐργασάμενος ἐκινδύνευεν ὑπ' Αἰτωλῶν ἐπιβουλευομένην
[49]   μιᾷ πρότερον ἐλθὼν εἰς τὴν  πόλιν,   εὐθὺς οἶστρόν τινα κατ' (ἀλλήλων
[6]   δειλότερον, εἰ καὶ Νικοκλῆς τηλικαύτην  πόλιν   ἔχων καὶ τοσαύτην δύναμιν ὀρρωδεῖ
[13]   εὐθὺς Ἄρατος ὅτε τὴν  πόλιν   ἠλευθέρωσε, περὶ δὲ τῆς Ἀριστράτου
[22]   ὥς ποτε παρεισέπεσον εἰς τὴν  πόλιν   θορύβου τε παντοδαποῦ καὶ φώτων
[35]   καὶ προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν  πόλιν,   καὶ ζηλώσαντα Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου
[25]   καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς προσκομίσαι τὴν  πόλιν.   οἱ μὲν οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν,
[31]   γὰρ τῷ παρελθεῖν εἰς τὴν  πόλιν,   οἱ μὲν στρατιῶται διασπαρέντες ἐν
[39]   τῶν Ἀχαιῶν ἐκπεσόντος ἔσχε τὴν  πόλιν·   ὀλίγῳ δ' ὕστερον καὶ Φενεὸν
[44]   καὶ προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν  πόλιν,   ὅμως περιιδὼν παρανόμως ἀπολόμενον. ~Ἤδη
[25]   Ἄρατος ἐβοήθει πρὸς τὴν  πόλιν   ὀξέως, οἰόμενος εὑρήσειν τὰ τῶν
[9]   καὶ φθονουμένην ὑπ' Ἀντιγόνου τὴν  πόλιν   ὁρῶντι διὰ τὴν ἐλευθερίαν, ταραττομένην
[40]   τὸν Κλεομένη καὶ παρέδοσαν τὴν  πόλιν,   οὐδὲν οἰομένῳ λαμβάνειν παρ' αὐτῶν
[45]   μετὰ ταῦτα πραχθέντα περὶ τὴν  πόλιν   οὔτ' εἰς καλὴν οὔτ' εἰς
[45]   πρόφασιν. τῶν γὰρ Ἀχαιῶν τὴν  πόλιν   παρ' Ἀντιγόνου δωρεὰν λαβόντων καὶ
[16]   πέδας τῆς Ἑλλάδος τὴν Κορινθίων  πόλιν   προσαγορεύειν. ~Πᾶσι μὲν οὖν περιμάχητος
[36]   δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἐπὶ Μεγάλην  πόλιν   στρατευσάντων, βοηθήσας ὤκνει μὲν ἁψιμαχοῦντι
[7]   Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον, προῆγεν ἐπὶ τὴν  πόλιν,   συμμέτρως τῇ περιφορᾷ τῆς σελήνης
[41]   βοηθεῖν ἀπείπαντο, καὶ τὴν Ἀθηναίων  πόλιν   χάριτι τοῦ Ἀράτου πρόθυμον οὖσαν
[12]   τὰς κτήσεις ἐνοχλοῦντες, τε  πόλις   ἐκινδύνευεν ἀνάστατος γενέσθαι, μίαν ὁρῶν
[21]   τε σάλπιγγες ἐπεσήμαινον, τε  πόλις   ἐξανίστατο πρὸς τὰ γινόμενα, πλήρεις
[2]   βέλτιστον ἑαυτὸν> ἡγεῖσθαι. ~Ἡ Σικυωνίων  πόλις   ἐπεὶ τὸ πρῶτον ἐκ τῆς
[45]   παντάπασιν ἐξαληλίφθαι, διαμένει δ'  πόλις   ἐπώνυμος τῶν ἀπολεσάντων καὶ ἀνελόντων
[42]   στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ κατεῖχον οἱ  πολῖται,   δεόμενοι καὶ προήσεσθαι τὸ σῶμα
[14]   οὐ μόνον κοινῇ σύμπαντες οἱ  πολῖται   τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας, ἀλλὰ
[9]   τυράννων εἰς μέσον ἔθηκε τοῖς  πολίταις.   ἀπέθανε δ' οὐδεὶς οὐδ' ἐτρώθη
[11]   Ἄρατος, λαβὼν δὲ τοῖς ἑαυτοῦ  πολίταις   ἐπέδωκεν ἀπορουμένοις εἴς τε τἆλλα
[14]   συνήρμοσε φιλίαν καὶ εἰρήνην τοῖς  πολίταις.   (ἐφ' οἷς οὐ μόνον κοινῇ
[32]   τὴν τριλοφίαν, αὐτοῖς τε τοῖς  πολίταις   θέαμα σεμνότερον κατ' ἄνθρωπον
[14]   τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι τοῖς  πολίταις,   ὅσων μικρὸν μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ
[45]   τῶν ἀπολεσάντων καὶ ἀνελόντων τοὺς  πολίτας.   ~Ἐκ τούτου Κλεομένης μὲν ἡττηθεὶς
[8]   Ἄρατος Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς  πολίτας   ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν. ~Τότε δὲ
[36]   φρουρὰν ἐνέβαλε καὶ τοὺς μετοίκους  πολίτας   ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ μόνος,
[28]   τῇ περὶ τὴν ὁμιλίαν καὶ  πολιτείαν   ἐμπειρίᾳ καὶ χάριτι τὴν διαμαρτίαν
[35]   Ἀργείους καὶ Φλιασίους εἰς τὴν  πολιτείαν,   ἐνιαυτῷ δ' ὕστερον καὶ τὸν
[38]   τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰς τὴν  πολιτείαν   ἔσχεν ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον, εὐθὺς ἐπικειμένου
[40]   μενον τὴν ὑπὸ τοῖς Ἀχαιοῖς  πολιτείαν.   συνδραμόντες οὖν εἰς τὸ τοῦ
[9]   ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως ὄνομα καὶ  πολιτείαν   τὴν Ἀχαιῶν, οὔτ' ἀξίωμα λαμπρὸν
[10]   εὐγνώμων καὶ πρᾶος, ὑπὸ τῆς  πολιτείας   ἐπ' ἀμφότερα τῷ καιρῷ συμ>
[49]   ἔπειτα πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο  πολιτείας,   καὶ φανερὸς ἦν ἤδη τὸν
[2]   (ὄντας. ἤδη δέ τινα τῆς  πολιτείας   κατάστασιν ἔχειν δοκούσης, Τιμοκλείδας μὲν
[43]   εἰληφότα καὶ> μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς  πολιτείας   τὴν πρὸς Ἀντίγονον τὸν παλαιὸν
[35]   στρατηγῶν καὶ φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ  πολίτευμα   τοῦτο πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς γενέσθαι,
[38]   Κλεομένους ἐπιβαίνοντος οὐδ' ἐμπλεκομένου ταῖς  πολιτικαῖς   ἀρχαῖς, ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς ἐφόρους
[10]   ~Ἦν δ' Ἄρατος τῷ τρόπῳ  πολιτικός,   μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος εἰς τὰ κοινὰ
[50]   καί τις ὢν μέτριος καὶ  πολιτικὸς   τὴν φύσιν, ἀνέστησεν ἐκ τοῦ
[15]   διαπραξάμενος Ἄρατος τοῦ μὲν  πολιτικοῦ   φθόνου μείζων ἐγεγόνει διὰ τὰς
[3]   σκαφεῖον. ὅθεν ἐνδεέστερον ἴσως  πολιτικῷ   προσῆκον ἦν ἀνδρὶ περὶ τὸν
[1]   κἀγὼ τὸν Ἀράτου τοῦ σοῦ  πολίτου   καὶ προπάτορος βίον, ὃν οὔτε
[45]   Ἀντιγόνῳ συνετέλουν, ἀρξαμένων τῶν Ἀράτου  πολιτῶν   καὶ δεξαμένων τῇ πόλει τὸν
[53]   βουλὴ στεφανηφοροῦσα, καὶ τῶν (ἄλλων  πολιτῶν   βουλόμενος. ὧν ἔτι δείγματα
[2]   μάλιστα καὶ ἐν δυνάμει τῶν  πολιτῶν   (ὄντας. ἤδη δέ τινα τῆς
[14]   οὐχ ὑπέμεινεν, ἀλλὰ πεντεκαίδεκα τῶν  πολιτῶν   προσκατέλεξεν ἑαυτῷ, μεθ' ὧν πόνῳ
[41]   περιεστήσατο φρουρὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ  πολιτῶν,   τριάκοντα μὲν ἔτη καὶ τρία
[31]   ἐναντιωθεὶς καὶ πολλὰ μὲν ὀνείδη,  πολλὰ   δ' εἰς μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν
[15]   διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους,  πολλὰ   καὶ δυσχερῆ κατὰ τοῦ Ἀράτου
[41]   τὸν πατρῳόν, ὑπισχνούμενος ἄλλα τε  πολλὰ   καὶ δώδεκα τάλαντα σύνταξιν ἐνιαύσιον,
[7]   παραδιδοὺς ἐφώδευε κώδωνι, καὶ φῶτα  πολλὰ   καὶ θόρυβος ἦν τῶν ἐπιπορευομένων.
[19]   παρασχεῖν, λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων τὰ  πολλὰ   καὶ τὰ χρυσία τῆς γυναικὸς
[4]   τέσσαρας μῆνας τυραννοῦντος, ἐν οἷς  πολλὰ   κακὰ τὴν πόλιν ἐργασάμενος ἐκινδύνευεν
[9]   καὶ θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ  πολλὰ   κατὰ ῥαχίας ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν
[39]   ἐπιστολὴν γράψας τοῖς Ἀχαιοῖς, ἐγκλήματα  πολλὰ   κατὰ τοῦ Ἀράτου καὶ διαβολὰς
[50]   τοῦ Φιλίππου τὸ φαινόμενον λέγειν,  πολλὰ   μὲν" εἶπεν Φίλιππε Κρητῶν
[31]   μάχην τοὺς Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς καὶ  πολλὰ   μὲν ὀνείδη, πολλὰ δ' εἰς
[45]   πλὴν μιᾶς τῆς ἐκείνου· καὶ  πολλὰ   περὶ τούτων δεηθεὶς (ὁ Ἄρατος
[38]   ἀρχὴν παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὡς  πολλὰ   ποιήσων ἀγαθὰ τὰς πόλεις ἀντὶ
[21]   (τε) στενωποὶ διαθεόντων, καὶ φῶτα  πολλὰ   τὰ μὲν κάτωθεν ἤδη, τὰ
[10]   καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ καὶ  πολλὰ   τῶν ἀνελπίστων κατορθώσας ἐν οἷς
[27]   ἤδη περὶ δρασμὸν εἶχε, καὶ  πολλὰ   τῶν ἰδίων ἐπὶ θάλασσαν προεξέπεμψε.
[45]   παρρησίαν ἐχούσης. (ἐπεὶ φανερῶς γε  πολλὰ   τῶν πραττομένων ἐλύπει τὸν Ἄρατον,
[50]   Φίλιππε Κρητῶν ὄρη καὶ μεγάλα,  πολλαὶ   δὲ Βοιωτῶν ἄκραι καὶ Φωκέων
[30]   φανερὰν δ' ἐξενεγκάμενος ἔχθραν καὶ  πολλάκις   αὐτοῦ κατηγορήσας ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς,
[50]   ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς καὶ  πολλάκις   ἐξυλακτήσας λέγοντος αὐτοῦ, τὸν δὲ
[27]   Ἀρίστιππον Ἄρατος καὶ κρύφα  πολλάκις   καὶ φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν
[47]   πράγματα καὶ τὰς ἐλπίδας, ὥστε  πολλάκις   λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι
[33]   οὐ δὶς οὐδὲ τρίς, ἀλλὰ  πολλάκις   ὥσπερ οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ
[22]   νυκτὸς ἠχῶδες τὸν ἀλαλαγμὸν ἀπὸ  πολλαπλασιόνων   τοσούτων ἐποίει δοκεῖν (φέρε(
[12]   κατέσχε. μετὰ δ' ἡμέρας οὐ  πολλὰς   ἐν ἀπόροις ὄντι τῷ Ἀράτῳ
[33]   Θριασίου φεύγων, καὶ τομὰς ἔλαβε  πολλὰς   θεραπευόμενος, καὶ πολὺν χρόνον ἐν
[49]   τύχης εὐροούσης ἐπαιρόμενος τοῖς πράγμασι  πολλὰς   μὲν ἀνέφυε καὶ μεγάλας ἐπιθυμίας,
[30]   δόξῃ τὸν Ἄρατον, ἄλλας τε  πολλὰς   πράξεις οὐκ ἀναγκαίας εἶναι δοκούσας
[29]   φεύγειν ὑπενόει τὸν Ἀρίστιππον, ἐκτροπὰς  πολλὰς   τῶν χωρίων ἐχόντων. γενομένης δὲ
[47]   ὅπλοις αὑτοὺς ὑπεσταλκότες, ἐν ἀργίᾳ  πολλῇ   καὶ ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς
[27]   θεαταὶ (καθ( ῆντο τῶν γινομένων,  πολλὴν   ἡσυχίαν ἄγοντες, δ' Ἄρατος
[12]   πρὸς δὲ μέγα πνεῦμα καὶ  πολλὴν   θάλασσαν ἐκ πελάγους κατιοῦσαν ἐνδόντος
[48]   αὐτῷ παρὰ τοὺς πότους μετὰ  πολλῆς   ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ
[47]   κωμάζοντας ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ  πολλῆς   ἀσελγείας καὶ (θρα( σύτητος. αὖθις
[46]   πολλῆς μὲν εὐνοίας πρὸς αὐτόν,  πολλῆς   δὲ πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις
[46]   Ἄρατος οὕτως διέθηκεν, ὥστε  πολλῆς   μὲν εὐνοίας πρὸς αὐτόν, πολλῆς
[41]   εἰς Σικυῶνα τῶν Ἀχαιῶν οἱ  πολλοί,   καὶ γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς
[9]   τότε. μικροπολῖται γὰρ ἦσαν οἱ  πολλοί,   καὶ γῆν οὔτε χρηστὴν οὔτ'
[25]   ὅταν γὰρ ἐθισθῶσιν οἵ τε  πολλοὶ   καὶ οἱ δυνατοὶ μὴ τὸν
[50]   τῆς γῆς· εἰσὶ δέ που  πολλοὶ   καὶ τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν
[5]   μετεῖχον τῶν πραττομένων, οἱ δὲ  πολλοὶ   καὶ τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν
[40]   Σικυωνίων αὐτῶν καὶ Κορινθίων ἐγένοντο  πολλοὶ   καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ
[6]   ἔξοδος ἔσοιτο. καὶ προεπέμφθησαν οἱ  πολλοὶ   σποράδες ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου πύργον,
[30]   τὴν φύσιν, οὐδ' ὥσπερ οἱ  πολλοὶ   τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ
[25]   ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ ἡγουμένου δεδιέναι,  πολλοῖς   μὲν ὄμμασιν ὁρᾷ, διὰ πολλῶν
[7]   ὅπου τὴν πρᾶξιν ἐξέφηνε τοῖς  πολλοῖς   τότε πρῶτον, ὑποσχέσεις τε καὶ
[34]   γενομένου πολλοῦ μὲν ὡς ἑάλωκε,  πολλοῦ   δ' ὡς τέθνηκεν, μὲν
[43]   ἔδειξε. λέγεται γὰρ οὐ πρὸ  πολλοῦ   θύοντι τῷ Ἀράτῳ δύο χολὰς
[34]   Δημητρίου στρατηγοῦ, καὶ λόγου γενομένου  πολλοῦ   μὲν ὡς ἑάλωκε, πολλοῦ δ'
[38]   Πολύβιος δ' αὐτὸν ἐκ  πολλοῦ   φησι καὶ πρὸ τῆς ἀνάγκης,
[26]   μὲν ἔχων σύμμαχον, τρέφων δὲ  πολλοὺς   ἕνεκα τῆς τοῦ σώματος ἀσφαλείας,
[8]   κοινωνοῦντα τῇ πράξει, εἶναι δὲ  πολλοὺς   καὶ ἄλλους ἐν (τῇ πόλει
[22]   τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν στρατιώτας ἔχων  πολλοὺς   μετὰ κραυγῆς ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων,
[6]   καὶ> Ξενοφίλου τῶν ἀρχικλώπων οὐ  πολλοὺς   στρατιώτας, οἷς διεδόθη λόγος ὡς
[38]   καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενος καὶ  πολλοὺς   τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰς τὴν
[43]   Ἀντίγονος ἑστίασιν ἐν Κορίνθῳ, καὶ  πολλοὺς   ὑποδεχόμενος τὸν Ἄρατον ἐπάνω κατέκλινεν
[14]   προσκατέλεξεν ἑαυτῷ, μεθ' ὧν πόνῳ  πολλῷ   καὶ μεγάλαις πραγματείαις κατειργάσατο καὶ
[12]   θάλατταν. ἐκ δὲ Καρίας χρόνῳ  πολλῷ   περαιωθεὶς εἰς Αἴγυπτον, πατρόθεν τε
[18]   βασιλικὰς φράξεις, δυνάμενοι μίαν ὥραν  πολλῶν   ἀποδόσθαι χρημάτων; γὰρ οὐχὶ
[25]   πολλοῖς μὲν ὄμμασιν ὁρᾷ, διὰ  πολλῶν   δ' ὤτων ἀκούει καὶ προαισθάνεται
[37]   αὑτὸν ὑπὲρ (τῆς πατρίδος ἀγωνιζόμενον.  πολλῶν   δὲ συστραφέντων καὶ ἀγαθῶν, ἐπιρρωσθεὶς
[33]   μάχην ἔχουσαν. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ  πολλῶν   ἐθνῶν καὶ δυναστῶν ἐπὶ τοὺς
[15]   καὶ παρὰ τὸ δεῖπνον ἑστιωμένων  πολλῶν   εἰς μέσον φθεγξάμενος ᾤμην" ἔφη
[22]   ταῖς τραχύτησι, καὶ διὰ (τῶν)  πολλῶν   ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν περαίνοντος (πρὸς
[49]   δημαγωγῶν, ἐκεῖνοι δὲ μετὰ τῶν  πολλῶν   ἐπελθόντες τούς τ' ἄρχοντας ἀπέκτειναν
[25]   τῶν Ἀργείων πρόθυμα. τῶν δὲ  πολλῶν   ἤδη διὰ συνήθειαν ἐθελοδούλως ἐχόντων,
[40]   ἀπιστῶν οὐδ' ὑποπτεύων, ἀναπηδησάντων δὲ  πολλῶν   καὶ λοιδορουμένων αὐτῷ καὶ κατηγορούντων,
[49]   Μεσσηνίων, εἰ νόμους κατὰ τῶν  πολλῶν   οὐκ ἔχουσιν, ἰδίᾳ δὲ πάλιν
[49]   ἰδίᾳ δὲ πάλιν τοὺς τῶν  πολλῶν   προεστῶτας, εἰ χεῖρας κατὰ τῶν
[8]   ἐπείγεσθαι κελεύοντες. ~Ἦν δ' οὐ  πολὺ   διάστημα ἀπὸ τοῦ κήπου πρὸς
[50]   ταπεινήν. δ' Ἄρατος ἐπὶ  πολὺ   μὲν ἡσύχαζε, δεομένου δὲ τοῦ
[43]   παρήνεγκε τὸ ῥηθέν, οὐδ' ἄλλως  πολὺ   νέμων πίστεως (ἱεροῖς καὶ μαντεύμασιν,
[28]   ὅτι τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους καὶ  πολὺ   πλείονας ἐκείνων καταβαλόντες σφῶν
[28]   ὁμολογουμένως ἐπικρατούσης καὶ τῷ διωγμῷ  πολὺ   προελθούσης εἰς τοὔμπροσθεν, αὐτὸς οὐχ
[29]   (τὰ πράγματα. τὸ μὲν οὖν  πολὺ   τῆς διαβολῆς καὶ λόγους καὶ
[38]   φωνὴν ἀπολογιζόμενος τὴν ἀνάγκην.  Πολύβιος   δ' αὐτὸν ἐκ πολλοῦ φησι
[38]   περὶ τούτων, μὴ τοῦ  Πολυβίου   μαρτυροῦντος οὐ πάνυ τι πιστεύειν
[6]   οἱ πολλοὶ σποράδες ἐπὶ τὸν  Πολυγνώτου   πύργον, ἐκεῖ κελευσθέντες περιμεῖναι. προεπέμφθη
[7]   ἐξελθὼν καὶ συνάψας πρὸς τὸν  Πολυγνώτου   πύργον τοῖς στρατιώταις εἰς Νεμέαν
[1]   ~ΑΡΑΤΟΣ. ~Παροιμίαν τινὰ παλαιὰν  Πολύκρατες,   δείσας μοι δοκεῖ τὸ δύσφημον
[1]   ἀλλ' ὅπως οἱ παῖδές σου  Πολυκράτης   καὶ Πυθοκλῆς οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται,
[21]   κρηπῖδας· οὔτε γὰρ ψόφον ποιοῦσι  πολὺν   οὔτ' ὀλισθήματα λαμβάνουσιν οἱ> γυμνοῖς
[34]   οἱ τοῦ Διογένους καὶ γέλωτα  πολὺν   παρασχόντες ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς δ'
[51]   ἀλλ' ἐπίδειξις ἐν ἀδείᾳ κακίας,  πολὺν   χρόνον διὰ φόβον ἀγνοηθείσης. ~Ὅτι
[13]   τοῦ κατὰ Φίλιππον ἀκμάσαντος ἐβουλεύσατο  πολὺν   χρόνον. ἐγράφη μὲν γὰρ ὑπὸ
[49]   ἠδίκει περὶ τὴν γυναῖκα καὶ  πολὺν   χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν καὶ
[33]   τομὰς ἔλαβε πολλὰς θεραπευόμενος, καὶ  πολὺν   χρόνον ἐν φορείῳ κομιζόμενος ἐποιεῖτο
[23]   μικρὸν ἐγκλίνας καὶ ἐπερεισάμενος, εἱστήκει  πολὺν   χρόνον σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν τοὺς
[39]   ἦν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀλλὰ θόρυβος  πολὺς   ἄφνω περιειστήκει τὸν Ἄρατον, ὁρῶντα
[36]   οὗτος λόγος κατ' αὐτοῦ  πολὺς   ἐξεφοίτησεν εἰς τοὺς Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς
[8]   (ἐπέτεινε παρερχομένων· καὶ κατεῖχεν ἤδη  πολὺς   ὑλαγμὸς τὸ χωρίον, ὥστε τὸν
[45]   τοὺς Μακεδόνας, θυσίας δὲ καὶ  πομπὰς   καὶ ἀγῶνας Ἀντιγόνῳ συνετέλουν, ἀρξαμένων
[51]   καὶ κατέμεινε, δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης  πονηρᾶς   ἀφ' ὧν ἐκεῖνος ἔπραττεν. (ἐπεὶ
[44]   Ἄρατος, ὡς ἄνθρωπον οὐ  πονηρόν,   ἀλλὰ καὶ κεχρημένον ἐκείνῳ καὶ
[14]   πολιτῶν προσκατέλεξεν ἑαυτῷ, μεθ' ὧν  πόνῳ   πολλῷ καὶ μεγάλαις πραγματείαις κατειργάσατο
[27]   δὲ καὶ τὴν νύκτα τῷ  πόνῳ   προσεταλαιπώρησεν, οὐκ ἂν διήμαρτεν·
[22]   μὲν Ἄρατος ἐμφὺς τῇ  πορείᾳ   παρὰ τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως
[7]   ἐπιταχύνων καὶ πάλιν ἀνιεὶς τὴν  πορείαν,   ὥστε τῷ μὲν φωτὶ χρῆσθαι
[22]   εἰς ἴχνος ἐμβῆναι τῆς ἐκείνων  πορείας,   ἔπτηξαν ἀθρόοι πρός τινι παλινσκίῳ
[22]   πολεμίοις διὰ τὸ μῆκος τῆς  πορείας,   καὶ τὸ τῆς νυκτὸς ἠχῶδες
[28]   ἐν Ἄργει, διὰ τῆς χώρας  πορευομένους   ὡς πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς
[37]   μηδὲ μισθοφόρους τρέφειν, ἀλλ' αὑτῷ  πορίζειν   εἰ δέοιτο πολεμεῖν. ~Οὕτω δὲ
[35]   αὐτῷ στρατευομένους, καὶ τῶν χρημάτων  ποριζομένων   (ὁ Λυδιάδης ἔτι στρατηγῶν καὶ
[14]   μέγα καὶ τὸ χρήματα τοσαῦτα  πορίσαι   τοῖς πολίταις, ὅσων μικρὸν μέρος
[12]   ὑπὲρ Μαλέας, ὡς τῷ διὰ  πόρου   δρόμῳ χρησόμενος. πρὸς δὲ μέγα
[29]   γὰρ τοὺς ἀστραγάλους ἀπέρχοιτο καραδοκήσων  πόρρωθεν   τὸ συμβησόμενον. ταῦτα γὰρ οὕτως
[17]   ἀγαλλομένην τε τῇ τιμῇ καὶ  πορρωτάτω   τοῦ μέλλοντος οὖσαν. (γενόμενος δὲ
[21]   ὀλισθήματα λαμβάνουσιν οἱ> γυμνοῖς τοῖς  ποσὶν   ἀντιλαμβανόμενοι τῶν κλιμάκων· δ'
[28]   ἐπόρθει, καὶ περὶ τὸν Χάρητα  ποταμὸν   ἰσχυρᾶς μάχης γενομένης πρὸς Ἀρίστιππον,
[22]   τριακόσιοι τὸ πλῆθος ὄντες, ὥς  ποτε   παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν θορύβου
[23]   θεούς" φάναι τοῦτο μάλιστα κἀμοί  ποτε   τῶν Ζήνωνος ἤρεσκε δογμάτων· νῦν
[6]   δὲ τοῖς εἰθισμένοις παρὰ  πότον   ψάλλειν καὶ αὐλεῖν γυναίοις (διαλεγόμενος.
[6]   ὀρρωδεῖ μειράκιον εἰς ἡδονὰς καὶ  πότους   μεθημερινοὺς τὰ τῆς φυγῆς ἐφόδια
[48]   καὶ προσέκρουον αὐτῷ παρὰ τοὺς  πότους   μετὰ πολλῆς ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας·
[17]   Κορίνθῳ, καὶ θέας ἐπετέλει καὶ  πότους   συνῆγε καθ' ἡμέραν, ὡς ἄν
[25]   βούλομαι τὸν λόγον ἐπιστήσας ἐνταῦθά  που   διεξελθεῖν περὶ τῆς Ἀριστίππου διαίτης,
[50]   ἐκπεφύκασι τῆς γῆς· εἰσὶ δέ  που   πολλοὶ καὶ τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο
[32]   δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ (καρ(  ποὺς   ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν ἂν κομίζηται.
[47]   διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς κατὰ Πελοπόννησον  πράγμασι·   καὶ τὴν μὲν Πατρέων καὶ
[43]   Ἄρατος οὐ μόνον ἐν  πράγμασι   μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι
[49]   τῆς τύχης εὐροούσης ἐπαιρόμενος τοῖς  πράγμασι   πολλὰς μὲν ἀνέφυε καὶ μεγάλας
[10]   ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις, κλέψαι δὲ  πράγματα   καὶ συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις καὶ
[48]   ταλάντοις, ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι τὰ  πράγματα   καὶ ταράττειν δοκοῦντας ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ
[47]   πάλιν ἀπημβλύνθη καὶ προήκατο τὰ  πράγματα   καὶ τὰς ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις
[38]   τὸ κοινόν, ἀπεγνωκότα δὲ> τὰ  πράγματα   καὶ τὴν δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν,
[41]   φήσαντος, ὡς οὐκ ἔχοι τὰ  πράγματα,   μᾶλλον δ' ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο,
[29]   βασιλικῆς παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων (τὰ  πράγματα.   τὸ μὲν οὖν πολὺ τῆς
[15]   σκηνὴν ἑωρακὼς πάντα τὰ ἐκεῖ  πράγματα   τραγῳδίαν ὄντα καὶ σκηνογραφίαν, ὅλος
[14]   ὧν πόνῳ πολλῷ καὶ μεγάλαις  πραγματείαις   κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε φιλίαν καὶ
[30]   τυραννίδος, ὡς μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ  πράγματος,   εἰς μέγα φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως,
[53]   τῶν τιμῶν ὑπὸ χρόνου καὶ  πραγμάτων   ἄλλων ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ γὰρ
[48]   ὅλος ἦν ἐκείνου, καὶ τῶν  πραγμάτων   αὐτῷ πρός τε δύναμιν καὶ
[15]   δὲ καὶ βίων ἔοικε καὶ  (πραγμάτων   βασιλικῶν ἱκανὸς εἶναι κριτής. πρότερον
[17]   τῆς ἐκείνου γυναικὸς ἐπὶ τῶν  πραγμάτων   γενομένης καὶ φυλαττούσης τὸν Ἀκροκόρινθον,
[5]   Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν ὡς ἀπειρίᾳ  πραγμάτων   θρασυνόμενον. βουλευομένου δ' αὐτοῦ χωρίον
[17]   περικείμενος, ἀνὴρ γέρων καὶ τηλικαύταις  πραγμάτων   μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ
[38]   σάλῳ μεγάλῳ καὶ χειμῶνι τῶν  πραγμάτων   φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην ἀφέντα καὶ
[5]   Μεγάλης πόλεως, ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ  πρακτικός,   Ἀρκεσιλάου τοῦ Ἀκαδημιακοῦ γεγονὼς ἐν
[52]   ἐκέλευσεν (ἐν) ἀδήλῳ τρόπῳ τοῦτο  πρᾶξαι,   μάλιστα διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ
[18]   καὶ Ἀλεξάνδρου ζῶντος ἐπεχείρησε τῇ  πράξει,   γενομένης δὲ συμμαχίας τοῖς Ἀχαιοῖς
[8]   τὸν κυνηγὸν ἐπικρύπτειν κοινωνοῦντα τῇ  πράξει,   εἶναι δὲ πολλοὺς καὶ ἄλλους
[23]   λόγον ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν τῇ  πράξει   πρέποντα, καὶ συνέπεισε τοὺς Κορινθίους
[1]   ἐξ ἀρχῆς ἐπίστασθαι τὰς ἐκείνου  πράξεις,   ἀλλ' ὅπως οἱ παῖδές σου
[31]   εὐδοκίμησε καὶ περὶ τὰς Αἰτωλικὰς  πράξεις,   ὅτε συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς πρὸ
[30]   τὸν Ἄρατον, ἄλλας τε πολλὰς  πράξεις   οὐκ ἀναγκαίας εἶναι δοκούσας (καὶ
[10]   τὰς ἐπικρύφους (καὶ λαθραίους ἀναθαρσοῦσα  πράξεις.   τὴν δὲ τοιαύτην ἀνωμαλίαν ἔνδεια
[47]   καὶ κατῆγον ἐπὶ τὰς Ἑλληνικὰς  πράξεις   τὸν Φίλιππον, οὐχ ἥκιστα διὰ
[46]   πολλῆς δὲ πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς  πράξεις   φιλοτιμίας καὶ ὁρμῆς μεστὸν εἰς
[38]   μηδ' οὓς αὐτὸς ἐν ταῖς  πράξεσι   καταστρατηγῶν καὶ καταπολιτευόμενος, ἐν δὲ
[48]   τὸ ἦθος ὡς χρῶμα ταῖς  πράξεσι   τοῦ βασιλέως ἐπεφαίνετο. καὶ γὰρ
[51]   αἴσχιστα καὶ ὅλως ἀποτυχὼν ταῖς  πράξεσιν   ἐπανῆλθεν εἰς Πελοπόννησον, καὶ τοὺς
[54]   εἰς δεινὰς καὶ ἀλλοκότους ἐπιφοράς,  πράξεων   ἀτόπων καὶ σὺν αἰσχύνῃ παθῶν
[19]   καὶ τοσοῦτον ἔρωτα τῶν καλῶν  πράξεων   εἶχεν, ὥστε τὸν Φωκίωνα καὶ
[24]   γενομένου. ἐγὼ δὲ τῶν Ἑλληνικῶν  πράξεων   ταύτην ἐσχάτην καὶ νεωτάτην φαίην
[19]   ἐβούλετο δανειζόμενος αἴσθησιν ἑτέρῳ τῆς  πράξεως   παρασχεῖν, λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων τὰ
[18]   ἐξ ὑπαρχῆς ἑτέραν ἔλαβε τῆς  πράξεως   ὑπόθεσιν τοιαύτην. (Ἦσαν ἐν Κορίνθῳ
[25]   τοῦ μάντεως προσλαβόντος ἐπὶ τὴν  πρᾶξιν   ἄνθρωπον, οἱ περὶ τὸν Αἰσχύλον
[33]   ἐπὶ νοῦν βαλέσθαι τὴν τηλικαύτην  πρᾶξιν,   εἰ μὴ τὸν Ἄρατον εἶχεν
[7]   εἰς Νεμέαν προῆγεν, ὅπου τὴν  πρᾶξιν   ἐξέφηνε τοῖς πολλοῖς τότε πρῶτον,
[20]   δὲ καθ' αὑτὴν ἐπισφαλῆ τὴν  πρᾶξιν   ἐπισφαλεστέραν ἐποίησεν ἁμαρτία τις εὐθὺς
[35]   ἔχοντος, αὑτῷ δὲ πείσας τὴν  πρᾶξιν   ἐπιτρέψαι, προσήγαγε τοῖς Ἀχαιοῖς τὸν
[5]   καὶ ἀπαρηγορήτων, εὐθὺς ἐνίστατο τὴν  πρᾶξιν.   ~Ἡ μὲν οὖν τῶν ὅπλων
[9]   καὶ ἄθικτον αἵματος ἐμφυλίου τὴν  πρᾶξιν   τύχη διεφύλαξε. (Κατήγαγε δὲ
[16]   ἐνίστατο τὴν περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον  πρᾶξιν,   οὐ Σικυωνίων οὐδ' Ἀχαιῶν κηδόμενος,
[20]   ὄνομα Διονύσιος, οὐ συνειδὼς τὴν  πρᾶξιν   οὐδὲ κοινωνῶν, ὅμοιος δὲ τῷ
[16]   (μάχης ἀδελφήν· ταύτην δὲ τὴν  πρᾶξιν   οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις ἀδελφὴν
[10]   ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ  πρᾶος,   ὑπὸ τῆς πολιτείας ἐπ' ἀμφότερα
[21]   τετρακοσίους, οὐδ' αὐτοὺς εἰδότας τὰ  πραττόμενα   (πλὴν ὀλίγων, ἦγε πρὸς τὰς
[19]   ὑπὲρ πάντων οὐδ' εἰδότων τὰ  πραττόμενα,   προ> (ῃρεῖτο. τίς γὰρ οὐκ
[4]   τε Νικοκλῆς οὐκ ἠμέλει τῶν  πραττομένων,   ἀλλ' ἀδήλως ἀπεθεώρει καὶ παρεφύλαττεν
[45]   (ἐπεὶ φανερῶς γε πολλὰ τῶν  πραττομένων   ἐλύπει τὸν Ἄρατον, ὥσπερ τὸ
[5]   ἐγκαταλιπεῖν τὴν ἐλπίδα μετεῖχον τῶν  πραττομένων,   οἱ δὲ πολλοὶ καὶ τὸν
[8]   σαφὲς οὐδὲν εἰδότων ὑπὲρ τῶν  πραττομένων,   πρίν γε δὴ προελθὼν
[25]   σχεδὸν ἦσαν οἱ τοῦτο συμ>  πράττοντες   (αὐτοῖς καὶ καιρὸν ἐπιτηροῦντες. ἀλλ'
[31]   δὲ διακειμένοις αὐτοῖς καὶ ταῦτα  πράττουσιν   ἐξαίφνης Ἄρατος ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη,
[2]   Ἀβαντίδας δ' Πασέου τυραννίδα  πράττων   ἑαυτῷ τὸν Κλεινίαν ἀπέκτεινε, καὶ
[45]   προσφερόντων. τὰ δὲ μετὰ ταῦτα  πραχθέντα   περὶ τὴν πόλιν οὔτ' εἰς
[40]   τῷ προσώπῳ καὶ τῷ λόγῳ  πράως   ἐκέλευε καθίσαι καὶ μὴ βοᾶν
[52]   ὡς οὐδὲν ἦν ὄφελος ἐλέγχοντι,  πράως   καὶ σιωπῇ τὸ πάθος ὡς
[50]   τὸν δὲ πρεσβύτερον, ὡς ἐνηνοχὼς  πράως   τὰ λεχθέντα καί τις ὢν
[23]   ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν τῇ πράξει  πρέποντα,   καὶ συνέπεισε τοὺς Κορινθίους Ἀχαιοὺς
[53]   ἐκεῖ γενέσθαι ταφὰς καὶ μνήματα  πρέποντα   τῷ βίῳ τοῦ ἀνδρός, Σικυώνιοι
[14]   οἱ πολῖται τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ  πρεπούσας,   ἀλλὰ καὶ κατ' ἰδίαν οἱ
[39]   μετὰ τῆς δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε  πρέσβεις   τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ φίλους
[38]   καὶ ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς διὰ τῶν  πρεσβειῶν   καὶ τῶν ψηφισμάτων, τῇ
[45]   ἄλλῳ μὴ γράφειν βασιλεῖ μηδὲ  πρεσβεύειν   πρὸς ἄλλον ἄκοντος Ἀντιγόνου, τρέφειν
[17]   πρὸς οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν γυναικὶ  πρεσβυτέρᾳ   μειράκιον, αὐτὴν μὲν ᾑρήκει, τῷ
[50]   ἐξυλακτήσας λέγοντος αὐτοῦ, τὸν δὲ  πρεσβύτερον,   ὡς ἐνηνοχὼς πράως τὰ λεχθέντα
[54]   ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ γὰρ μὲν  πρεσβύτερος   Ἄρατος οὕτω βιῶσαι καὶ τοιοῦτος
[8]   οὐδὲν εἰδότων ὑπὲρ τῶν πραττομένων,  πρίν   γε δὴ προελθὼν κῆρυξ
[31]   οἵαν εἰκὸς ἐν ἀταξίᾳ τοιαύτῃ,  πρὶν   πάντας πυθέσθαι τὸν κίνδυνον,
[38]   αὐτοκράτωρ ἡγεμὼν ἀναγορευθείς, οὐχ ὑπήκουσε  πρὶν   τὸν μισθὸν αὐτῷ τῆς ἡγεμονίας
[8]   ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα τῶν πάντων ἀναβεβηκότων  πρὸ   αὐτοῦ· καὶ προσδεξάμενος ἔτι τῶν
[19]   πάντων οὐδ' εἰδότων τὰ πραττόμενα,  προ>   (ῃρεῖτο. τίς γὰρ οὐκ ἂν
[43]   ἱερῶν ἔδειξε. λέγεται γὰρ οὐ  πρὸ   πολλοῦ θύοντι τῷ Ἀράτῳ δύο
[38]   αὐτὸν ἐκ πολλοῦ φησι καὶ  πρὸ   τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον τὸ θράσος
[40]   τὸν Ἄρατον, (ἀνελεῖν συλλαβεῖν  πρὸ   τῆς ἀποστάσεως ἐγνωκότες. δ'
[31]   πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς  πρὸ   τῆς Μεγαρικῆς ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν,
[20]   ἀφιξόμενον μετὰ τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε  πρὸ   τῆς πόλεως (πρὸ τοῦ καλουμένου
[20]   Διοκλέους ἀνέμενε πρὸ τῆς πόλεως  (πρὸ   τοῦ καλουμένου Ὄρνιθος. ἐν δὲ
[32]   πρὸς τὸν θόρυβον, ὡς ἔστη  πρὸ   τῶν θυρῶν τοῦ ἱεροῦ καὶ
[17]   ἄνω φέρουσαν, ἐκείνην μὲν ἐκέλευσε  προάγειν   εἰς τὸ θέατρον, αὐτὸς δὲ
[43]   βασιλεῖ τὸ σημεῖον καὶ τὴν  προαγόρευσιν.   ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐπράχθη χρόνοις
[48]   ἀγαθὸς εἶναι παιδαγωγός· (ἡ γὰρ  προαίρεσις   αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθος ὡς
[25]   πολλῶν δ' ὤτων ἀκούει καὶ  προαισθάνεται   τὰ γινόμενα. (Διὸ καὶ βούλομαι
[6]   ἀχάνας καὶ κατακαλύψαντες ἐφ' ἁμαξῶν  προαπέστειλαν.   ἐν τούτῳ δὲ κατασκόπων τινῶν
[31]   πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τὰ  προάστεια   συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη νενικημένοι, καὶ
[18]   γενόμενος τῷ Αἰγίᾳ συνήθης, καὶ  προαχθεὶς   εἰς λόγον ὑπ' αὐτοῦ περὶ
[26]   τὰς πύλας καὶ τοὺς καταρράκτας  προβαλλομένων   ὑπὲρ τῆς τοῦ σώματος ἀσφαλείας
[1]   οὐδενὸς ἀξίους ὄντας, ὑποδυομένους δὲ  προγόνων   τινῶν ἀρετὰς καὶ πλεονάζοντας ἐν
[39]   τὴν Σικυωνίων πόλιν ἁρπάσας διὰ  προδοσίας,   ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς Πελλήνῃ προσέβαλε,
[18]   γὰρ οὐχὶ καὶ τοιχωρύχοις καὶ  προδόταις   ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν ὑπάρχει; γελάσας
[44]   τῶν τυράννων καὶ τὰ τῶν  προδοτῶν   χρήματα δωρεὰν δοῦναι. (Τὸν δ'
[25]   οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος  προειστήκει   καὶ Χαριμένης μάντις, ξίφη
[19]   εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι κρύφα καὶ  προεισφέρειν,   ἐν οἷς ἐκινδύνευε μόνος ὑπὲρ
[47]   αὐτὸς ᾑρημένος ἄρχειν μετ' ἐκεῖνον  προέλαβεν   ἡμέραις πέντε (τὴν ἀρχὴν ἕνεκα
[23]   τῶν δ' ἀνθρώπων ἅμα τῷ  προελθεῖν   αὐτὸν ἐκχυθέντων ταῖς φιλοφροσύναις, μεταλαβὼν
[28]   ἐπικρατούσης καὶ τῷ διωγμῷ πολὺ  προελθούσης   εἰς τοὔμπροσθεν, αὐτὸς οὐχ οὕτως
[6]   παραφυλάττειν τὸν Ἄρατον, ἅμ' ἡμέρᾳ  προελθὼν   καὶ φανερὸς ὢν ἐν ἀγορᾷ
[8]   τῶν πραττομένων, πρίν γε δὴ  προελθὼν   κῆρυξ εἶπεν, ὡς Ἄρατος
[38]   φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην ἀφέντα καὶ  προέμενον   ἑτέρῳ τοὺς οἴακας, ὅτε καλῶς
[54]   τὰς ναῦς πλὴν πέντε πάσας  προέμενος   καὶ χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα
[28]   ὡς ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα καὶ  προέμενος   τὸ νίκημα. τῆς γὰρ ἄλλης
[44]   κατὰ τάχος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι  προεξαναστάντες   ἐπέθεντο τοῖς τοῦ Κλεομένους καὶ
[27]   πολλὰ τῶν ἰδίων ἐπὶ θάλασσαν  προεξέπεμψε.   νῦν δὲ τοῦτο μὲν οὐδενὸς
[6]   Πολυγνώτου πύργον, ἐκεῖ κελευσθέντες περιμεῖναι.  προεπέμφθη   δὲ καὶ Καφισίας ὑπ' αὐτοῦ
[6]   τὴν Σικυωνίαν ἔξοδος ἔσοιτο. καὶ  προεπέμφθησαν   οἱ πολλοὶ σποράδες ἐπὶ τὸν
[14]   βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο καὶ  προέπινον   αὐτοῖς τὰς πατρίδας, μεῖζον δ'
[39]   κήρυκα πέμψας Κλεομένης πόλεμον  προεροῦντα   τοῖς Ἀχαιοῖς, μικροῦ μὲν ἔλαθε
[37]   ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι καὶ μὴ  προέσθαι   τὸ νίκημα μήδ' ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν
[37]   μεγάλην Ἄρατος ἔλαβε, δόξας  προέσθαι   τὸν Λυδιάδην· καὶ βιασθεὶς ὑπὸ
[19]   διώσασθαι δωρεὰς μεγάλας καὶ μὴ  προέσθαι   χρημάτων τὸ καλόν, αὐτὸς εἰς
[49]   δὲ πάλιν τοὺς τῶν πολλῶν  προεστῶτας,   εἰ χεῖρας κατὰ τῶν τυραννούντων
[50]   θεάτρου τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν καὶ  προῆγεν   εἰς τὸν Ἰθωμάταν, τῷ τε
[7]   (καὶ σύνθημα παραδοὺς Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον,  προῆγεν   ἐπὶ τὴν πόλιν, συμμέτρως τῇ
[7]   πύργον τοῖς στρατιώταις εἰς Νεμέαν  προῆγεν,   ὅπου τὴν πρᾶξιν ἐξέφηνε τοῖς
[47]   οὕτως αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη καὶ  προήκατο   τὰ πράγματα καὶ τὰς ἐλπίδας,
[31]   σκώμματα καὶ χλευασμὸν ὑπομείνας, οὐ  προήκατο   τὸν τοῦ συμφέροντος λογισμὸν διὰ
[23]   ἀπὸ τῆς σκηνῆς εἰς μέσον  προῆλθε,   τεθωρακισμένος καὶ τῷ προσώπῳ διὰ
[34]   ἐπ' αὐτούς, ἄχρι τῆς Ἀκαδημείας  προῆλθεν·   εἶτα πεισθεὶς (οὐδὲν ἠδίκησεν. οἱ
[42]   κατεῖχον οἱ πολῖται, δεόμενοι καὶ  προήσεσθαι   τὸ σῶμα τῶν πολεμίων ἐγγὺς
[25]   οἰόμενος εὑρήσειν τὰ τῶν Ἀργείων  πρόθυμα.   τῶν δὲ πολλῶν ἤδη διὰ
[41]   Ἀθηναίων πόλιν χάριτι τοῦ Ἀράτου  πρόθυμον   οὖσαν οἱ περὶ Εὐρυκλείδην καὶ
[5]   (ἄστει συνήθης. δεξαμένων δὲ τούτων  προθύμως,   διελέγετο τοῖς ἄλλοις φυγάσιν, ὧν
[44]   Κλεομένους (καὶ τῶν Κορινθίων ἀμυνομένων  προθύμως.   ἐν τούτῳ δ' Ἀριστοτέλης
[35]   διαλέγεσθαι παρών, πάντα ταχέως καὶ  προθύμως   ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο μὲν τοὺς
[22]   δεχομένων κατὰ πύλας τῶν Κορινθίων  προθύμως   καὶ τοὺς βασιλικοὺς συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ
[29]   εὐτάκτως, οὕτω δὲ ταχέως καὶ  προθύμως,   ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ
[17]   αὐτῇ, (τὸν δὲ τόπον οὐ  προϊεμένης,   ἀλλ' ἐγκρατῶς φυλαττούσης, ἀμελεῖν προσποιούμενος
[38]   Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ τοὺς Μεγαλοπολίτας  προκαθιέναι   δεομένους Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι τὸν Ἀντίγονον·
[24]   τινὸς μεγάλου μέρη γενόμεναι κοινῆς  προνοίας   τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν δὲ τοὺς ἀρίστους
[1]   Ἀράτου τοῦ σοῦ πολίτου καὶ  προπάτορος   βίον, ὃν οὔτε τῇ δόξῃ
[7]   δὲ τοὺς τὰς κλίμακας φέροντας  προπέμψας,   ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος,
[38]   εἰ δέοιτο πολεμεῖν. ~Οὕτω δὲ  προπηλακισθείς,   ἐβουλεύσατο μὲν εὐθὺς ἀποθέσθαι τὴν
[8]   ἐξ ἀγροῦ τι (φέρειν εἰωθότων  πρὸς   ἀγορὰν ἐπερχομένων. διὸ καὶ σπεύδων
[18]   βασιλικὸν χρυσίον, ἦλθον εἰς Σικυῶνα  πρὸς   Αἰγίαν τινὰ τραπεζίτην, διὰ
[48]   νῆσον ἡμέραις ὀλίγαις, τε  πρὸς   Αἰτωλοὺς στρατεία γενομένη θαυμαστῶς ἐνεργός,
[30]   καὶ παρώφθη, πεπλασμένῳ δοκῶν ἤθει  πρὸς   ἀληθινὴν καὶ ἀκέραιον ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι.
[32]   καὶ θάμβος, (ὥστε μηδένα τρέπεσθαι  πρὸς   ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖς λέγουσι
[24]   ζῶντα καὶ συμπνέοντα διὰ τὴν  πρὸς   ἄλληλα συμφυΐ αν, ὅταν ἀποσπασθῇ
[6]   κατάσκοποι πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ  πρὸς   ἀλλήλους ἀναγελῶντες ἔλεγον· οὐδὲν ἦν
[15]   καὶ κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς  πρὸς>   ἀλλήλους, πολλὰ καὶ δυσχερῆ κατὰ
[45]   μὴ γράφειν βασιλεῖ μηδὲ πρεσβεύειν  πρὸς   ἄλλον ἄκοντος Ἀντιγόνου, τρέφειν δὲ
[36]   τότε λειπόμενός τε πλήθει καὶ  πρὸς   ἄνδρα τολμητὴν καὶ νέον ἤδη
[43]   μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς πολιτείας τὴν  πρὸς   Ἀντίγονον τὸν παλαιὸν ἔχθραν. ἀλλ'
[7]   τοῦ τείχους διαλαβόντες, ἀπέστελλον Τέχνωνα  πρὸς   Ἄρατον ἐπείγεσθαι κελεύοντες. ~Ἦν δ'
[28]   Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης γενομένης  πρὸς   Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν ὡς ἐγκαταλιπὼν
[35]   γενέσθαι, τοῦ μὲν Ἀράτου κατηγόρει  πρὸς   Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως
[2]   τινι τὸ παιδίον οἰομένη καταπεφευγέναι  πρὸς   αὐτήν, ἀπέκρυψεν ἔνδον, εἶτα νυκτὸς
[25]   ἐθελοδούλως ἐχόντων, καὶ μηδενὸς ἀφισταμένου  πρὸς   αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα κατεσκευακὼς τοῖς
[8]   δ' ἀπὸ τοῦ πύργου  πρὸς>   αὐτὸν ἀντεφώνησε μηδὲν εἶναι δεινόν,
[41]   Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας· ἰδίᾳ δὲ  πρὸς   αὐτὸν ἔπεμψε Τρίπυλον καὶ πάλιν
[51]   Ἄρατος ἀπεστράφη καὶ διεβλήθη  πρὸς   αὐτόν, ἤδη καὶ τῶν περὶ
[42]   δὲ καὶ τὸν υἱὸν Ἄρατος  πρὸς   αὐτὸν μετὰ τῶν ἄλλων ὁμήρων.
[34]   ἔπεμψεν, ἐφ' ἧς (κομι( σθήσεται  πρὸς   αὐτὸν Ἄρατος δεδεμένος. πᾶσαν
[12]   πατρόθεν τε τῷ βασιλεῖ διακειμένῳ  πρὸς   αὐτὸν οἰκείως ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ
[46]   διέθηκεν, ὥστε πολλῆς μὲν εὐνοίας  πρὸς   αὐτόν, πολλῆς δὲ πρὸς τὰς
[44]   φίλος ὢν Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα  πρὸς   αὐτόν, ὡς ἀποστήσων τὴν πόλιν,
[50]   Φιλίππου, καὶ τότε λέγων εἶπε  πρὸς   αὐτόν, ὡς οὐδὲ καλὸς ἔτι
[54]   καὶ μίσους ὅλην τὴν βασιλείαν  πρὸς   αὑτόν. (ἓν δὲ μόνον ἐν
[15]   μετάγειν ὅλως τῇ φιλίᾳ  πρὸς   αὑτὸν διαβάλλειν πρὸς τὸν
[27]   ἔχων τιμωμένην μνήμην οὐδενὸς λέλειπται.  ~Πρὸς   δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον
[12]   τῷ διὰ πόρου δρόμῳ χρησόμενος.  πρὸς   δὲ μέγα πνεῦμα καὶ πολλὴν
[10]   ὑπαίθροις καὶ διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος φύσει,  πρὸς   δὲ τὰς ἐπικρύφους (καὶ λαθραίους
[16]   τυραννοκτονίας, πλὴν ὅτι τῷ μὴ  πρὸς   Ἕλληνας, ἀλλ' ἐπακτὸν ἀρχὴν γεγονέναι
[5]   ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο κρύφα καὶ  πρὸς   ἕνα κίνδυνον ὀξέως τὸ πᾶν
[20]   ἄνθρωπον εἴ (τι συμβόλαιον αὐτῷ  πρὸς   Ἐργῖνον εἴη. φήσαντος δ' ἀδελφὸν
[48]   αὐτῷ πρός τε δύναμιν καὶ  πρὸς   εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ ἀνδρός,
[53]   μεσοπόρφυρον ἔχων· μέλη δ' ᾔδετο  πρὸς   κιθάραν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν
[48]   μετριότης τοῦ νεανίσκου, καὶ  πρὸς   Κρῆτας ὁμιλία δι' ἧς ὅλην
[48]   βασιλέως ἐπεφαίνετο. καὶ γὰρ  πρὸς   Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας μετριότης τοῦ νεανίσκου,
[34]   δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα κολακείας τῆς  πρὸς   Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν ὅτε πρῶτον
[38]   ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, μάχην ἔθετο  πρὸς   Μεγιστόνουν τὸν Κλεομένους πατρῳόν, ἐν
[34]   πρῶτον ἠγγέλθη τεθνηκώς. διὸ καὶ  πρὸς   ὀργὴν εὐθὺς ἐκστρατεύσας ἐπ' αὐτούς,
[37]   βιασθεὶς ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἀπερχομένων  πρὸς   ὀργήν, ἠκολούθησεν αὐτοῖς εἰς Αἴγιον.
[38]   χρησάμενος τότε μὲν ὑπέμεινε, καὶ  πρὸς   Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, μάχην
[17]   ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν καὶ συμβιώσεως  πρὸς   οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν γυναικὶ πρεσβυτέρᾳ
[37]   ὁπλίτας· δὲ Λυδιάδης περιπαθῶν  πρὸς   τὰ γιγνόμενα καὶ τὸν Ἄρατον
[21]   ἐπεσήμαινον, τε πόλις ἐξανίστατο  πρὸς   τὰ γινόμενα, πλήρεις τ' ἦσαν
[43]   τὸν μάντιν εἰπεῖν, ὡς ταχὺ  πρὸς   τὰ ἔχθιστα (καὶ πολεμιώτατα σύνεισιν
[20]   κατὰ τύχην. δὲ Τέχνων  πρὸς   τὰ σημεῖα τῆς μορφῆς τῇ
[12]   βασιλέως, ὅπως αὐτῷ χρήματα συμβάληται  πρὸς   τὰς (διαλύσεις. ἀνήχθη μὲν οὖν
[33]   δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ, καὶ  πρὸς   τὰς διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών, ἀλλὰ
[49]   καὶ ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα  πρὸς   τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας, καὶ
[46]   εὐνοίας πρὸς αὐτόν, πολλῆς δὲ  πρὸς   τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις φιλοτιμίας καὶ
[9]   πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι  πρὸς   τὰς θύρας τοῦ τυράννου πῦρ
[36]   Μεγαλοπολίταις (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως  πρὸς   τὰς κατὰ στόμα μάχας εὖ
[21]   τὰ πραττόμενα (πλὴν ὀλίγων, ἦγε  πρὸς   τὰς πύλας παρὰ τὸ Ἡραῖον.
[30]   τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ  πρὸς   ταύτην ῥυεὶς τὴν ἀδικίαν, ἀλλ'
[48]   ἐκείνου, καὶ τῶν πραγμάτων αὐτῷ  πρός   τε δύναμιν καὶ πρὸς εὐδοξίαν
[42]   ἦν δὲ κίνδυνος, τοῦ Κλεομένους  πρὸς   τῇ πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ
[8]   θέατρον ἦν ὄχλου μεστόν, ἔτι  πρὸς   τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων φήμην καὶ
[9]   ἐν Κορίνθῳ παρὰ μικρὸν ὁρμῆσαι  πρὸς   τὴν βοήθειαν. (ὁ μὲν οὖν
[33]   δύναμιν καὶ τὸν καιρὸν (εἰλήφει  πρὸς   τὴν ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε δὲ καὶ
[20]   οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον· αὐτοὶ δὲ παρεσκευάζοντο  πρὸς   τὴν ἐπίθεσιν. ~Ἐπεὶ δ' ἦν
[9]   τὰ πολλὰ κατὰ ῥαχίας ἐκφερομένῃ  πρὸς   τὴν ἤπειρον. ἀλλὰ μάλιστα δὴ
[20]   πανούργως ὡμολόγει τε πάντα καὶ  πρὸς   τὴν πόλιν (ἀναστρέ( ψας ὑπῆγεν
[25]   τούτους ἀναλαβὼν Ἄρατος ἐβοήθει  πρὸς   τὴν πόλιν ὀξέως, οἰόμενος εὑρήσειν
[21]   φόβον τὰ ὅπλα παρέχειν ἀντιλάμποντα  πρὸς   τὴν σελήνην, μὴ τοὺς φύλακας
[34]   φορείῳ κομιζόμενος ὑπήντησε τῇ πόλει  πρὸς   τὴν χρείαν, καὶ τὸν ἐπὶ
[8]   κραυγῇ μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ,  πρὸς   τίνα τραχέως οὕτως (κύων
[22]   τῆς ἐκείνων πορείας, ἔπτηξαν ἀθρόοι  πρός   τινι παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ κρημνοῦ
[40]   Κορινθίων ἀθορύβως διαλεγόμενος καὶ κελεύων  πρὸς   τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν, ὡς ἔλαθε
[19]   τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ Αἰγίᾳ  πρὸς   τὸ ἀργύριον. (ὁ δὲ) (οὕτω
[43]   δουλεύουσιν οἱ δοκοῦντες (ἄρχειν, ἐχώρει  πρὸς   τὸ δεινόν. δ' Ἀντίγονος,
[33]   καὶ σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι τῶν ἐλπίδων  πρὸς   τὸ θαρρεῖν (ἀνακαλού( μενος. ἅπαξ
[1]   πατέρων" κατὰ Πίνδαρον ὥσπερ σοί,  πρὸς   τὸ κάλλιστον ἀφομοιοῦντι τῶν οἴκοθεν
[40]   διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ πάλαι  πρὸς   τὸ κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν
[22]   πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν περαίνοντος  (πρὸς   τὸ τεῖχος. εἶτα θαυμάσιον οἷον
[8]   πολὺ διάστημα ἀπὸ τοῦ κήπου  πρὸς   τὸ τεῖχος καὶ τὸν πύργον,
[18]   ἐπανελθὼν συντίθεται τὸν Ἄρατον ἄξειν  πρὸς   τὸ τεῖχος, ὅπου τὸ ὕψος
[10]   ὀφθαλμὸν ὑγρότητος, μὴ φερούσης τὴν  πρὸς   τὸ φῶς σύγκρασιν, ἀλλὰ καὶ
[8]   εἶναι δεινόν, ἀλλὰ τὸν κύνα  πρὸς   τὸ φῶς τῶν τειχοφυλάκων καὶ
[18]   αὐτοῦ περὶ τῆς φρουρᾶς, ἔφη  πρὸς   τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων παρὰ τὸ
[17]   δὲ τοὺς γάμους ἐάσας, ἀνῄει  πρὸς   τὸν Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος παρ' ἡλικίαν·
[18]   γενομένης δὲ συμμαχίας τοῖς Ἀχαιοῖς  πρὸς   τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαύσατο. τότε δ'
[20]   φεύγειν· καὶ ἀποπηδήσαντες (ἀμφότεροι δρόμῳ  πρὸς   τὸν Ἄρατον ἀπεσώθησαν. οὐ μὴν
[52]   μεμειγμένον αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ τὸ  πρὸς   τὸν Ἄρατον αὐτοῦ πάθος ἀπ'
[47]   Φίλιππον, οὐχ ἥκιστα διὰ τὴν  πρὸς   τὸν Ἄρατον εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ
[35]   οἱ σύνεδροι τῶν Ἀχαιῶν τὴν  πρὸς   τὸν Ἄρατον εὔνοιαν καὶ πίστιν.
[20]   τὸν Διονύσιον ἄγων μεθ' ἑαυτοῦ  πρὸς   τὸν Ἄρατον ἦλθεν. (ἐλθόντα δ'
[27]   δὲ τοῦτο μὲν οὐδενὸς ἐξαγγείλαντος  πρὸς   τὸν Ἄρατον, ὕδατος δ' ἐπιλείποντος,
[23]   διεξέπεσεν. ὕστερον δὲ λέγεται σχολάζων  πρὸς   τὸν εἰπόντα μόνον αὐτῷ δοκεῖν
[20]   αὐτῷ καὶ περὶ τῶν συγκειμένων  πρὸς   τὸν Ἐργῖνον ἐλάλει (κἀκεῖ( νον
[32]   τὴν τριλοφίαν, ἄφνω δ' ἐκδραμοῦσα  πρὸς   τὸν θόρυβον, ὡς ἔστη πρὸ
[6]   τεσσάρων ἄλλων εὔζωνος, οὓς ἔδει  πρὸς   τὸν κηπουρὸν ἀφικέσθαι σκοταίους, φάσκοντας
[47]   ὄντας καὶ ταῖς διανοίαις ἐκλελυμένους  πρὸς   τὸν πόλεμον, ἡττᾶται (περὶ Καφύας·
[7]   μετ' ἄριστον ἐξελθὼν καὶ συνάψας  πρὸς   τὸν Πολυγνώτου πύργον τοῖς στρατιώταις
[15]   φιλίᾳ πρὸς αὑτὸν διαβάλλειν  πρὸς   τὸν Πτολεμαῖον, ἄλλας τε φιλανθρωπίας
[5]   Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένος διαπολεμήσει  πρὸς   τὸν τύραννον, ἧκεν εἰς Ἄργος
[51]   μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ τῆς  πρὸς   τὸν Φίλιππον συνηθείας, διαβαίνοντος εἰς
[33]   ἀλλὰ καὶ συμμαχίαν τοῖς Ἀχαιοῖς  πρὸς   τοὺς Αἰτωλοὺς ἐποίησε. (Τοὺς δ'
[33]   εὐθὺς Ἄρατος ἔπραττε φιλίαν  πρὸς   τοὺς Αἰτωλούς, καὶ Πανταλέοντι τῷ
[35]   φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ πολίτευμα τοῦτο  πρὸς   τοὺς Ἀχαιοὺς γενέσθαι, τοῦ μὲν
[16]   Ἀθηναῖος ἔν τινι μάχῃ  πρὸς   τοὺς βασιλέως στρατηγοὺς εὐτυχήσας, ἔγραψε
[23]   τῶν λόγων οἷς (ἔμελλε χρῆσθαι  πρὸς   τοὺς Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ ταῖς
[33]   Ἀχαιῶν, ὅτι σπονδὰς πεποιημένων αὐτῶν  πρὸς   τοὺς Μακεδόνας καὶ ἀνοχὰς ἀγόντων,
[38]   (στρατηγός. ἐδόκει δ' μὲν  πρὸς   τοὺς ὄχλους ὀργὴ πρόφασις εἶναι
[14]   τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖς μὲν ἀπόροις  πρὸς   τοὺς πλουσίους διάλυσις καὶ ὁμόνοια,
[13]   τέχνης, αὖθίς τε μίσει τῷ  πρὸς   τοὺς (τυράννους ἐξαγόμενον κελεύειν καθαιρεῖν.
[35]   ὡς δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ  πρὸς   τοὺς τυράννους ἔχοντος, αὑτῷ δὲ
[8]   οὐδένα δ' ἀποκτείνας, εὐθὺς διεπέμπετο  πρὸς   (τοὺς φίλους ἀνακαλούμενος ἕκαστον ἀπ'
[5]   καὶ φανεροῖς ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι  πρὸς   (τύραννον. ὡς δ' ἐπανῆλθον οἱ
[35]   Ἀριστόμαχον εἰς μέσον θεῖναι καὶ  προσαγαγεῖν   τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, καὶ
[44]   πεπεισμένον ἀφεῖναι τὴν ἀρχὴν καὶ  προσαγαγεῖν   τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, ὅμως
[16]   τῆς Ἑλλάδος τὴν Κορινθίων πόλιν  προσαγορεύειν.   ~Πᾶσι μὲν οὖν περιμάχητος ἦν
[53]   καὶ τὴν θυσίαν ἐκείνην Σωτήρια  προσαγορεύουσι,   τὴν δὲ τοῦ μηνὸς ἐν
[17]   μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ  προσαγορεύων   (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα καὶ
[5]   Ξενοκλέους ἀδελφός· καὶ τῷ Ἀράτῳ  προσαχθεὶς   ὑπὸ τοῦ Ξενοκλέους, ἔλεγε τοῦ
[22]   δ' εὐθὺς ἐκέλευον ἡγεῖσθαι, καὶ  προσβαίνοντες   ἅμα φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς, ἐπιθαρρύνοντες
[27]   καὶ τοῦ τυράννου πανταχόθεν αὐτῷ  προσβάλλοντος,   οἱ μὲν Ἀργεῖοι, καθάπερ οὐχ
[33]   ἐκεῖνον γὰρ ἰδίᾳ τῷ Πειραιεῖ  προσβαλόντα   καὶ τῆς κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον
[8]   οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ τείχει  προσβαλόντων,   χαλεπὸς ἦν κίνδυνος καὶ
[32]   ὑπὸ τῆς ἱερείας ἐκφέρηται, μηδένα  προσβλέπειν   ἐναντίον, ἀλλ' ἀποτρέπεσθαι πάντας· οὐ
[31]   προτροπάδην ἀπορίας τοὺς συνισταμένους καὶ  προσβοηθοῦντας.   ~Ἐν τούτῳ δὲ τῷ ταράχῳ
[40]   τὸν Ἄρατον. οὗτος μὲν οὖν,  προσγενομένων   αὐτῷ τῶν τὴν λεγομένην Ἀκτὴν
[8]   πάντων ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ· καὶ  προσδεξάμενος   ἔτι τῶν κάτωθεν ὀλίγους, ἐπὶ
[36]   ἄριστα τῷ καιρῷ χρησάμενος, οὐδενὸς  προσδοκῶντος   οὐδὲ συλλογιζομένου τὸ μέλλον, ἐξαίφνης
[39]   προδοσίας, ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς Πελλήνῃ  προσέβαλε,   καὶ τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν
[35]   ταχέως καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ  προσεδέξαντο   μὲν τοὺς Ἀργείους καὶ Φλιασίους
[9]   δὲ πιστεύσαντες ἥκειν πάλαι  προσεδόκων,   ὥρμησαν ἀθρόοι πρὸς τὰς θύρας
[24]   γὰρ ἀποστάντες Ἀντιγόνου τῷ Ἀράτῳ  προσέθεντο,   καὶ Τροιζήνιοι μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν
[16]   οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις ἀδελφὴν  προσειπὼν   τῆς Πελοπίδου τοῦ Θηβαίου καὶ
[4]   φυγάδες μάλιστα τὸν νοῦν ἐκείνῳ  προσεῖχον,   τε Νικοκλῆς οὐκ ἠμέλει
[41]   Σικυωνίαν ἐπόρθει καὶ κατέφθειρε, καὶ  προσεκάθητο   τῇ πόλει τρεῖς μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος
[48]   κρύφα διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο καὶ  προσέκρουον   αὐτῷ παρὰ τοὺς πότους μετὰ
[54]   πέντε πάσας προέμενος καὶ χίλια  προσεκτείσειν   ὁμολογήσας τάλαντα καὶ τὸν υἱὸν
[5]   οὐδὲ χαλεπήν, τὸ δὲ λαθεῖν  προσελθόντας   ἐργῶδες εἶναι φάσκοντες ὑπὸ κηπουροῦ
[7]   τὸν Ἔκδηλον. οὐ μὴν ἀλλὰ  προσέμειξάν   τε τῷ τείχει καὶ (προσήρεισαν
[9]   ἐκ τῶν παρόντων ἄριστα κρίνας  προσέμειξεν   αὐτὴν φέρων τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ
[27]   καὶ κρύφα πολλάκις καὶ φανερῶς  προσέπταισεν,   ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν τὸ Ἄργος. ἅπαξ
[7]   ἄλλης δὲ φυλακῆς ἐναντίας ταύτῃ  προσερχομένης   εἰς τὸν ἔσχατον (κίνδυνον ἦλθον.
[27]   καὶ τὴν νύκτα τῷ πόνῳ  προσεταλαιπώρησεν,   οὐκ ἂν διήμαρτεν· γὰρ
[48]   δόξαν, (εὐβουλίας δὲ τῷ Ἀράτῳ  προσετίθει.   καὶ διὰ ταῦτα μᾶλλον οἱ
[26]   οἴκημα, καὶ πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ  προσετίθει   καὶ κατεκάλει τὸν θαυμαστὸν (τύραννον,
[21]   (ἅμα δ' αἵ τε κλίμακες  προσετίθεντο,   καὶ κατὰ σπουδὴν Ἄρατος
[46]   πέμπων εἰς Πελοπόννησον Ἀράτῳ μάλιστα  προσέχειν   ἐκέλευσε καὶ δι' ἐκείνου ταῖς
[44]   Ἀχαιοῖς πάλιν αἱ πόλεις ἅπασαι  προσεχώρησαν,   Ἀντίγονος δὲ τὸν Ἀκροκόρινθον παρέλαβεν,
[39]   καὶ Πεντέλειον. εἶτ' εὐθὺς Ἀργεῖοι  προσεχώρησαν   αὐτῷ, καὶ Φλιάσιοι φρουρὰν ἐδέξαντο,
[34]   Ἄρατος εἴκοσι τῇ πόλει συνεβάλετο.  προσεχώρησαν   δ' εὐθὺς Αἰγινῆται καὶ Ἑρμιονεῖς
[35]   δὲ πείσας τὴν πρᾶξιν ἐπιτρέψαι,  προσήγαγε   τοῖς Ἀχαιοῖς τὸν (ἄνθρωπον. ἔνθα
[43]   νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς χρείας  προσηγάγετο.   (Καὶ γὰρ ἦν Ἄρατος
[28]   χάριτι τὴν διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος,  προσηγάγετο   τὰς Κλεωνὰς τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ
[48]   Κρῆτας ὁμιλία δι' ἧς ὅλην  προσηγάγετο   τὴν νῆσον ἡμέραις ὀλίγαις,
[31]   πράττουσιν ἐξαίφνης Ἄρατος ἐπιπεσὼν  προσηγγέλθη,   καὶ γενομένης ἐκπλήξεως, οἵαν εἰκὸς
[24]   τὸν Φιλοποίμενα θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον  προσηγόρευον,   ὡς μηδενὸς μεγάλου μετ' ἐκεῖνον
[38]   ἀντὶ τῆς (τιμῆς καὶ τῆς  προσηγορίας   ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ καὶ κατὰ
[20]   κοινωνῶν, ὅμοιος δὲ τῷ Διοκλεῖ,  προσῄει   κατὰ τύχην. δὲ Τέχνων
[1]   ἀναγινώσκοντες ἅπερ (οὖν) αὐτοὺς μιμεῖσθαι  προσήκει·   φιλαύτου γὰρ ἀνδρός, οὐ φιλοκάλου,
[3]   ὅθεν ἐνδεέστερον ἴσως πολιτικῷ  προσῆκον   ἦν ἀνδρὶ περὶ τὸν λόγον
[28]   ὡς πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον  προσήκοντα   τούτοις. (ἤγαγον δὲ καὶ Ἀργεῖοι,
[15]   φιλίαις βασιλέων καὶ τυράννων τοσοῦτον  προσῆν   φθόνου καὶ κακοηθείας. ~Ὁ δ'
[50]   ἀναβὰς δὲ καὶ θύσας, ὡς  προσήνεγκεν   αὐτῷ τὰ σπλάγχνα τοῦ βοὸς
[7]   προσέμειξάν τε τῷ τείχει καὶ  (προσήρεισαν   τὰς κλίμακας ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων δὲ
[27]   τὸ Ἄργος. ἅπαξ δὲ κλίμακας  προσθεὶς   μετ' ὀλίγων ἐπὶ τὸ τεῖχος
[15]   τε φιλανθρωπίας ἐνεδείκνυτο μὴ πάνυ  προσιεμένῳ,   καὶ θύων θεοῖς ἐν Κορίνθῳ
[43]   δ' Ἀντίγονος, ὥς τις αὐτῷ  προσιόντα   τὸν Ἄρατον ἔφρασε, τοὺς μὲν
[21]   σκιαζομένῳ τῆς σελήνης, ἐκείνους δὲ  προσιόντας   ἐξ (ἐναν( τίας καθορῶσι. μικρὸν
[43]   δωρεὰν ἔδωκαν. ~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου  προσιόντος   ἤδη μετὰ τῆς δυνάμεως ἦγε
[14]   ὑπέμεινεν, ἀλλὰ πεντεκαίδεκα τῶν πολιτῶν  προσκατέλεξεν   ἑαυτῷ, μεθ' ὧν πόνῳ πολλῷ
[15]   ὄντα καὶ σκηνογραφίαν, ὅλος ἡμῖν  προσκεχώρηκεν.   αὐτός τ' οὖν ἀποδέχομαι τὸ
[25]   (φιλο( τιμούμενος, καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς  προσκομίσαι   τὴν πόλιν. οἱ μὲν οὖν
[50]   αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον, ὡς, εἰ  προσλάβοι   τὸν Ἰθωμάταν τῷ Ἀκροκορίνθῳ, παντάπασιν
[25]   ἀπέστειλε. Χαριμένους δὲ τοῦ μάντεως  προσλαβόντος   ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον, οἱ
[20]   τοὔνομα πυθόμενος μήτ' ἄλλο μηδὲν  προσμείνας   τεκμήριον, ἐμβάλλει τε τὴν δεξιὰν
[21]   ἐσταλμένους ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε τῇ πύλῃ  προσμείξας,   καὶ τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι καὶ
[34]   μὲν ἀσχόλων ὄντων διά τινας  προσοίκους   καὶ ὁμόρους πολέμους, Αἰτωλῶν δὲ
[25]   ~Ὁρῶν δὲ τοὺς ἀρίστους τῶν  προσοίκων   αὐτονομουμένους, Ἀργείοις δὲ δουλεύουσιν ἀχθόμενος,
[53]   ἰσχυρᾶς τε τῷ νόμῳ δεισιδαιμονίας  προσούσης,   ἔπεμψαν εἰς Δελφοὺς ὑπὲρ τούτων
[18]   (ἐπῳκοδόμηται τῷ φρουρίῳ τὸ τεῖχος.  προσπαίξαντος   δ' αὐτῷ τοῦ Αἰγίου καὶ
[29]   σάλπιγγος ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ καὶ ἀλαλαγμῷ  προσπεσὼν   τοῖς πολεμίοις εὐθὺς ἐτρέψατο, καὶ
[5]   μὲν ὀλίγου δεῖν ἐπίπεδον εἶναι,  προσπεφυκότα   χωρίοις πετρώδεσι καὶ ὑψηλοῖς, τὸ
[29]   παρὰ τὰς μάχας, κάρος δὲ  προσπίπτοι   καὶ ἴλιγγος ἅμα τῷ παραστῆναι
[17]   προϊεμένης, ἀλλ' ἐγκρατῶς φυλαττούσης, ἀμελεῖν  προσποιούμενος   ἔθυε γάμους αὐτῶν ἐν Κορίνθῳ,
[50]   πάντες ἑκουσίως σοι ποιοῦσι τὸ  προστασσόμενον.   λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται πέτραις καὶ
[44]   ἐποίησεν, ὀλίγῳ δ' ὕστερον Ἀράτου  προσφερομένου   καὶ τοῦ βασιλέως ἐπιφαινομένου μετὰ
[45]   καὶ φλεγμαίνοντι (θεραπείαν καὶ ἀναπλήρωσιν  προσφερόντων.   τὰ δὲ μετὰ ταῦτα πραχθέντα
[43]   καὶ πάνυ ῥιγοῦν φήσαντος, ἐκέλευσε  προσχωρεῖν   ἐγγυτέρω, καὶ δάπιδος κομισθείσης ἀμφοτέρους
[21]   ὡς κατορθῶν. (καί πως ἔτι  πρόσωθεν   αὐτοῖς ἀπήντα σὺν φωτὶ φυλακὴ
[9]   οὔτ' ἄφθονον ἐκέκτηντο, καὶ θαλάττῃ  προσῴκουν   ἀλιμένῳ, τὰ πολλὰ κατὰ ῥαχίας
[3]   ἰδέα, καὶ τὸ συνετὸν τοῦ  προσώπου   καὶ βασιλικὸν οὐ παντάπασιν (ἀρνεῖται
[23]   μέσον προῆλθε, τεθωρακισμένος καὶ τῷ  προσώπῳ   διὰ τὸν κόπον καὶ τὴν
[40]   κατηγορούντων, εὖ πως καθεστῶτι τῷ  προσώπῳ   καὶ τῷ λόγῳ πράως ἐκέλευε
[53]   ἄνδρα διαμνημονεύουσι. τῆς μὲν οὖν  προτέρας   ὁ> τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος
[38]   περιεστῶτα τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς  πρότερον   ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ Κλεομένους
[15]   (πραγμάτων βασιλικῶν ἱκανὸς εἶναι κριτής.  πρότερον   γὰρ ἡμᾶς ὑπερεώρα, ταῖς ἐλπίσιν
[49]   δὲ Φίλιππος ἡμέρᾳ μιᾷ  πρότερον   ἐλθὼν εἰς τὴν πόλιν, εὐθὺς
[20]   οὔπω δ' ἦν τῷ Διοκλεῖ  πρότερον   ἐντετυχηκὼς κατ' ὄψιν, ἀλλὰ τὴν
[38]   Αἰσώπου (μιμησάμενος κυνηγόν. οὐ γὰρ  πρότερον   ἐπέβη τοῖς Ἀχαιοῖς δεομένοις καὶ
[9]   οἱ πλεῖστοι πένητες, ὧν κύριοι  πρότερον   ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ βαδίζοντες ἐπὶ
[31]   ἤδη νενικημένοι, καὶ κατεπίμπλασαν ἐλαυνόμενοι  προτροπάδην   ἀπορίας τοὺς συνισταμένους καὶ προσβοηθοῦντας.
[2]   παρελθὼν γυναικός, ἀδελφῆς μὲν Ἀβαντίδου,  Προφάντῳ   δὲ τῷ Κλεινίου ἀδελφῷ γεγαμημένης,
[45]   ἀναγκαίαν ἔστι θέσθαι τῷ Ἀράτῳ  πρόφασιν.   τῶν γὰρ Ἀχαιῶν τὴν πόλιν
[38]   μὲν πρὸς τοὺς ὄχλους ὀργὴ  πρόφασις   εἶναι λεγομένη τῆς ἐξωμοσίας ἀπίθανος,
[43]   ἐκεῖνον δὲ καὶ περὶ τὴν  πρώτην   ἀπάντησιν ἐδέξατο τῇ τιμῇ περιττῶς,
[43]   ὧν ἐκείνους κακῶς ἐποίησε, καὶ  πρώτην   εἰληφότα καὶ> μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς
[24]   εἰς τοὺς Ἀχαιούς, ἔξοδόν τε  πρώτην   θέμενος εἰς τὴν Ἀττικὴν ἐνέβαλε,
[31]   πάντας πυθέσθαι τὸν κίνδυνον, οἱ  πρῶτοι   περὶ τὰς πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς
[5]   δι' αὑτοῦ καταλύειν τὸν τύραννον.  ~Πρώτοις   δὲ κοινοῦται τὴν γνώμην Ἀριστομάχῳ
[22]   αὐτῷ καὶ διαφθείρουσιν οἷς ἐπέθεντο  πρώτοις,   τοὺς δ' ἄλλους καὶ τὸν
[48]   χρήσεσθαι καὶ χειροήθει. ~Καὶ τότε  πρῶτον   Ἀπελλοῦ καὶ Μεγαλέου καί τινων
[23]   πυλῶν τὰς κλεῖς ἀπέδωκε, τότε  πρῶτον   ἀπὸ τῶν (Φιλιπ( πικῶν καιρῶν
[8]   ὑπεφθέγγετο τυφλὸν καὶ ἄσημον τὸ  πρῶτον,   εἶτα μᾶλλον (ἐπέτεινε παρερχομένων· καὶ
[2]   ~Ἡ Σικυωνίων πόλις ἐπεὶ τὸ  πρῶτον   ἐκ τῆς ἀκράτου καὶ Δωρικῆς
[52]   τῶν θέρμας τε μαλακὰς τὸ  πρῶτον   ἐν τῷ σώματι καὶ βῆχα
[28]   καὶ Ἀργεῖοι, καὶ συνεχύθη τότε  πρῶτον   δεδομένη τοῖς ἀγωνισταῖς ἀσυλία
[34]   πρὸς Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν ὅτε  πρῶτον   ἠγγέλθη τεθνηκώς. διὸ καὶ πρὸς
[30]   Ἄρατον, ὥρμησε καλλίστην ὁρμὴν μεταβαλόμενος,  πρῶτον   μὲν ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους καὶ
[49]   καὶ (διέφαινεν αὐτοῦ τὸ ἦθος,  πρῶτον   μὲν ἰδίᾳ τὸν νεώτερον Ἄρατον
[22]   ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ ταλαιπώρως τὸ  πρῶτον,   οὐ κατακρατῶν, ἀλλ' ἀποπλανώμενος τοῦ
[16]   δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς στρατηγὸς τὸ  πρῶτον   ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, τὴν μὲν
[7]   πρᾶξιν ἐξέφηνε τοῖς πολλοῖς τότε  πρῶτον,   ὑποσχέσεις τε καὶ παρακλήσεις ἐποιήσατο.
[20]   καλουμένου Ὄρνιθος. ἐν δὲ τούτῳ  πρῶτος   ἀδελφὸς Ἐργίνου καὶ Διοκλέους ὄνομα
[6]   καθώπλισεν. ἐμισθώσατο δὲ καὶ διὰ  Πρώτου   καὶ> Ξενοφίλου τῶν ἀρχικλώπων οὐ
[38]   ἀφανέστατον ἦν ἄξιον ἀντὶ τοῦ  πρώτου   Μακεδόνων ἡγεμόνα ποιεῖσθαι τοὺς ἔν
[45]   Ἀντιγόνου, τοὺς μὲν ἐνδοξοτάτους καὶ  πρώτους   ἀπέκτειναν, τῶν δ' ἄλλων τοὺς
[9]   καὶ ὁμονοίᾳ, καὶ ὅτι τῷ  πρώτῳ   κατ' ἀρετὴν ἐδύναντο μὴ φθονεῖν,
[21]   οὐ λάθωσιν. ἤδη δὲ τῶν  πρώτων   ἐγγὺς ὄντων, ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε
[7]   κλίμακας ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων δὲ τῶν  πρώτων,   τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν παραδιδοὺς
[7]   οἱ δ' ὥσπερ εἶχον αὐτοῦ  πτήξαντες   ἐπὶ τῶν κλιμάκων, τούτους μὲν
[15]   αὑτὸν διαβάλλειν πρὸς τὸν  Πτολεμαῖον,   ἄλλας τε φιλανθρωπίας ἐνεδείκνυτο μὴ
[24]   λύτρων, ἀρχὰς ἀποστάσεως ἐνδιδοὺς αὐτοῖς.  Πτολεμαῖον   δὲ σύμμαχον ἐποίησε, τῶν Ἀχαιῶν
[41]   σύνταξιν ἐνιαύσιον, ὑπερβαλλόμενος τῷ ἡμίσει  Πτολεμαῖον·   ἐκεῖνος γὰρ ἓξ τάλαντα τῷ
[4]   δ' ἀπ' Αἰγύπτου καὶ παρὰ  Πτολεμαίου   μακρὰν ἦσαν ἐλπίδες, ἔγνω δι'
[12]   γενέσθαι, μίαν ὁρῶν ἐλπίδα τὴν  Πτολεμαίου   φιλανθρωπίαν, ὥρμησεν ἐκπλεῦσαι καὶ δεηθῆναι
[15]   δυσχερῆ κατὰ τοῦ Ἀράτου τῷ  Πτολεμαίῳ   γράφοντες, ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα (πέμψαι.
[31]   ἀταξίᾳ τοιαύτῃ, πρὶν πάντας  πυθέσθαι   τὸν κίνδυνον, οἱ πρῶτοι περὶ
[53]   Δελφοὺς ὑπὲρ τούτων ἐρησόμενοι τὴν  Πυθίαν.   δ' αὐτοῖς ἀναιρεῖ τὸν
[1]   οἱ παῖδές σου Πολυκράτης καὶ  Πυθοκλῆς   οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ μὲν
[20]   Διοκλεῖ διαλέγεσθαι, καὶ μήτε τοὔνομα  πυθόμενος   μήτ' ἄλλο μηδὲν προσμείνας τεκμήριον,
[44]   τὴν ἀκρόπολιν, δὲ Κλεομένης  πυθόμενος   ταῦτα, καὶ δείσας μὴ κατασχόντες
[29]   καὶ τὸ σύνθημα παρεγγυήσας, καὶ  πυθόμενος   τῶν ὑποστρατήγων καὶ λοχαγῶν, μή
[22]   (συνελθόντων. οἱ δὲ περὶ τὰς  πύλας   ἔξω περὶ τὸ Ἡραῖον ἀπολειφθέντες
[26]   καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰς  πύλας   καὶ τοὺς καταρράκτας προβαλλομένων ὑπὲρ
[21]   (πλὴν ὀλίγων, ἦγε πρὸς τὰς  πύλας   παρὰ τὸ Ἡραῖον. ἦν δὲ
[31]   κίνδυνον, οἱ πρῶτοι περὶ τὰς  πύλας   τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τὰ προάστεια
[22]   δύναμις τῷ Ἀράτῳ, δεχομένων κατὰ  πύλας   τῶν Κορινθίων προθύμως καὶ τοὺς
[21]   νεανίσκους ἐσταλμένους ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε τῇ  πύλῃ   προσμείξας, καὶ τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι
[17]   παρ' ἡλικίαν· καὶ κεκλεισμένην τὴν  πύλην   εὑρών, ἔκοπτε τῇ βακτηρίᾳ κελεύων
[29]   Ἀρίστιππον. ἅμα δ' ἡμέρᾳ τῶν  πυλῶν   ἀνοιχθεισῶν καὶ τῆς σάλπιγγος ἐγκελευσαμένης,
[23]   Κορινθίους Ἀχαιοὺς γενέσθαι, καὶ τῶν  πυλῶν   τὰς κλεῖς ἀπέδωκε, τότε πρῶτον
[21]   τῇ πύλῃ προσμείξας, καὶ τὸν  πυλωρὸν   ἀποκτιννύουσι καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ
[8]   τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ  πυνθάνεσθαι   τοῦ κυνηγοῦ, πρὸς τίνα τραχέως
[50]   μέρος ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον καὶ  πυνθανόμενος,   τί καθορῶσιν ἐν τοῖς ἱεροῖς,
[9]   καταπαύσαντες μετὰ τῶν Σικυωνίων τὸ  πῦρ   διήρπαζον τὴν οἰκίαν, καὶ οὔτε
[9]   πρὸς τὰς θύρας τοῦ τυράννου  πῦρ   ἐπιφέροντες. ἤρθη δὲ φλὸξ μεγάλη
[6]   πολλοὶ σποράδες ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου  πύργον,   ἐκεῖ κελευσθέντες περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ
[8]   πρὸς τὸ τεῖχος καὶ τὸν  πύργον,   ἐν κύων μέγας ἐφρούρει
[7]   καὶ συνάψας πρὸς τὸν Πολυγνώτου  πύργον   τοῖς στρατιώταις εἰς Νεμέαν προῆγεν,
[8]   καινότερον. δ' ἀπὸ τοῦ  πύργου   πρὸς> αὐτὸν ἀντεφώνησε μηδὲν εἶναι
[26]   καὶ χλαμυδίῳ τῷ τυχόντι, τῶν  πώποτε   τυράννων κοινὸς ἀποδεδειγμένος ἐχθρός, ἄχρι
[21]   τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν. (καί  πως   ἔτι πρόσωθεν αὐτοῖς ἀπήντα σὺν
[40]   λοιδορουμένων αὐτῷ καὶ κατηγορούντων, εὖ  πως   καθεστῶτι τῷ προσώπῳ καὶ τῷ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 20/09/2007