Chap. |
[52] |
εἶναι,
μή
τί
γε
τύραννος
|
ἢ |
βασιλεύς,
βίᾳ
μὲν
οὐδὲν
ἐπεχείρησε, |
[18] |
μίαν
ὥραν
πολλῶν
ἀποδόσθαι
χρημάτων;
|
ἢ |
γὰρ
οὐχὶ
καὶ
τοιχωρύχοις
καὶ |
[26] |
οἱ
λαγωοὶ
διέφυγον·
οἶκος
δ'
|
ἢ |
γένος
ἢ
τάφος
ἔχων
τιμωμένην |
[15] |
ὅλως
τῇ
φιλίᾳ
πρὸς
αὑτὸν
|
ἢ |
διαβάλλειν
πρὸς
τὸν
Πτολεμαῖον,
ἄλλας |
[3] |
καίτοι
(γέγονε(
ναι)
κομψότερος
εἰπεῖν
|
ἢ |
δοκεῖ
τισιν
ἐκ
τῶν
ὑπομνημάτων |
[29] |
τὰ
φαινόμενα
δεινὰ
δειλίας
ἐστὶν
|
ἢ |
δυσκρασίας
τινὸς
περὶ
τὸ
σῶμα |
[32] |
τε
τοῖς
πολίταις
θέαμα
σεμνότερον
|
ἢ |
κατ'
ἄνθρωπον
ἐφάνη,
καὶ
τοῖς |
[5] |
ὀξέως
τὸ
πᾶν
ἀναρρῖψαι
μᾶλλον
|
ἢ |
μακρῷ
πολέμῳ
καὶ
φανεροῖς
ἀγῶσιν |
[15] |
ἀνιώμενος
ἐπ'
αὐτῷ,
καὶ
βουλόμενος
|
ἢ |
μετάγειν
ὅλως
τῇ
φιλίᾳ
πρὸς |
[35] |
καὶ
τιμῆς
στρατηγὸν
εἶναι
μᾶλλον
|
ἢ |
μιᾶς
πόλεως
κινδυνεύοντα
(καὶ
μισούμενον |
[45] |
βασιλικῆς
ἐφελκόμενος
ἐξουσίας
οὐδενὸς
ἦν
|
ἢ |
μόνης
φωνῆς
ἔτι
κύριος,
ἐπισφαλῆ |
[31] |
εἰκὸς
ἐν
ἀταξίᾳ
τοιαύτῃ,
πρὶν
|
ἢ |
πάντας
πυθέσθαι
τὸν
κίνδυνον,
οἱ |
[3] |
τὸ
σκαφεῖον.
ὅθεν
ἐνδεέστερον
ἴσως
|
ἢ |
πολιτικῷ
προσῆκον
ἦν
ἀνδρὶ
περὶ |
[40] |
ἱερόν,
μετεπέμποντο
τὸν
Ἄρατον,
(ἀνελεῖν
|
ἢ |
συλλαβεῖν
πρὸ
τῆς
ἀποστάσεως
ἐγνωκότες. |
[28] |
καὶ
πολὺ
πλείονας
ἐκείνων
καταβαλόντες
|
ἢ |
σφῶν
αὐτῶν
ἀπολέσαντες
παραλελοίπασι
τοῖς |
[26] |
διέφυγον·
οἶκος
δ'
ἢ
γένος
|
ἢ |
τάφος
ἔχων
τιμωμένην
μνήμην
οὐδενὸς |
[38] |
τῶν
πρεσβειῶν
καὶ
τῶν
ψηφισμάτων,
|
ἢ |
τῇ
φρουρᾷ
καὶ
(τοῖς
ὁμήροις |
[13] |
ἐπὶ
ταλάντῳ,
τῆς
δόξης
(μᾶλλον
|
ἢ |
τῆς
τέχνης
δεόμενον
μεταλαβεῖν.
διὸ |
[50] |
ἱεροῖς,
κρατοῦντα
τῆς
ἄκρας
αὐτὸν
|
ἢ |
τοῖς
Μεσσηνίοις
(ἀποδιδόντα.
γελάσας
οὖν |
[22] |
ἠχῶδες
τὸν
ἀλαλαγμὸν
ἀπὸ
πολλαπλασιόνων
|
ἢ |
τοσούτων
ἐποίει
δοκεῖν
(φέρε(
σθαι. |
[18] |
ὅπου
τὸ
ὕψος
οὐ
μεῖζον
|
ᾖ |
πεντεκαίδεκα
ποδῶν,
καὶ
τἆλλα
συμπράξειν |
[53] |
καὶ
τῶν
ἐφήβων,
εἶτ'
ἐφείπεθ'
|
ἡ |
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα,
καὶ
τῶν
(ἄλλων |
[48] |
καὶ
βασιλείας
ἀγαθὸς
εἶναι
παιδαγωγός·
|
(ἡ |
γὰρ
προαίρεσις
αὐτοῦ
καὶ
τὸ |
[17] |
ἀεὶ
καὶ
βασιλεῦσι
καὶ
δυνάσταις,
|
ἡ |
δ'
Ἀντιγόνου
σπουδὴ
περὶ
αὐτὸν |
[53] |
ὑπὲρ
τούτων
ἐρησόμενοι
τὴν
Πυθίαν.
|
ἡ |
δ'
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ
τὸν
χρησμὸν |
[49] |
μὲν
ἀνέφυε
καὶ
μεγάλας
ἐπιθυμίας,
|
ἡ |
δ'
ἔμφυτος
κακία,
τὸν
παρὰ |
[8] |
καθ'
ἕνα
καὶ
σχολαίως
ἀναβαίνοιεν·
|
ἡ |
δ'
ὥρα
κατήπειγεν,
ἤδη
φθεγγομένων |
[21] |
ὥρα,
τοῦ
δὲ
μηνὸς
πανσέληνος,
|
ἡ |
δὲ
νὺξ
ἀνέφελος
καὶ
καταφανής, |
[28] |
Ἀργεῖοι,
καὶ
συνεχύθη
τότε
πρῶτον
|
ἡ |
δεδομένη
τοῖς
ἀγωνισταῖς
ἀσυλία
καὶ |
[14] |
αὐτοῖς
τὰς
πατρίδας,
μεῖζον
δ'
|
ἡ |
διὰ
τῶν
χρημάτων
τούτων
κατασκευασθεῖσα |
[54] |
κατέστρεψεν
ἐνταῦθα
τῆς
Ἀντιγονικῆς
βασιλείας
|
ἡ |
διαδοχή.
τὸ
δ'
Ἀράτου
γένος |
[17] |
ἔχοντας,
ἐπεὶ
φανερῶς
ἀνέλπιστος
ἦν
|
ἡ |
(ἐπι(
χείρησις.
Ἀλεξάνδρου
γὰρ
ὑφ' |
[25] |
περὶ
τῆς
Ἀριστίππου
διαίτης,
ἣν
|
ἡ |
ζηλοτυπουμένη
τυραννὶς
αὐτῷ
καὶ
ὁ |
[29] |
στρατηγοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐκταράττοιτο
μὲν
|
ἡ |
κοιλία
παρὰ
τὰς
μάχας,
κάρος |
[22] |
ἔργῳ,
καὶ
παρῆν
ἐκ
Σικυῶνος
|
ἡ |
λοιπὴ
δύναμις
τῷ
Ἀράτῳ,
δεχομένων |
[45] |
καλεῖται.
καὶ
δοκεῖ
δι'
ἐκεῖνον
|
ἡ |
μὲν
ἐρατεινὴ
Μαντίνεια"
παντάπασιν
ἐξαληλίφθαι, |
[6] |
ἀπαρηγορήτων,
εὐθὺς
ἐνίστατο
τὴν
πρᾶξιν.
|
~Ἡ |
μὲν
οὖν
τῶν
ὅπλων
παρασκευὴ |
[38] |
Τιμόξενος
ᾑρέθη
(στρατηγός.
ἐδόκει
δ'
|
ἡ |
μὲν
πρὸς
τοὺς
ὄχλους
ὀργὴ |
[12] |
κρυπτόμενος
διῆγεν.
ἔπλει
μὲν
οὖν
|
ἡ |
ναῦς
εἰς
Συρίαν,
ἐπέβη
δὲ |
[21] |
Ἡραῖον.
ἦν
δὲ
τοῦ
ἔτους
|
ἡ |
περὶ
θέρος
ἀκμάζον
ὥρα,
τοῦ |
[9] |
ἐλάττους
πεντακοσίων,
οἷς
μακρὰ
μὲν
|
ἡ |
(πλάνη
καὶ
ὁμοῦ
τι
πεντηκονταετὴς |
[45] |
Μαντίνεια"
παντάπασιν
ἐξαληλίφθαι,
διαμένει
δ'
|
ἡ |
πόλις
ἐπώνυμος
τῶν
ἀπολεσάντων
καὶ |
[48] |
ἁμαρτόντας
μετριότης
τοῦ
νεανίσκου,
καὶ
|
ἡ |
πρὸς
Κρῆτας
ὁμιλία
δι'
ἧς |
[48] |
τοῦ
βασιλέως
ἐπεφαίνετο.
καὶ
γὰρ
|
ἡ |
πρὸς
Λακεδαιμονίους
ἁμαρτόντας
μετριότης
τοῦ |
[22] |
τὸ
τεῖχος.
εἶτα
θαυμάσιον
οἷον
|
ἡ |
σελήνη
λέγεται
διαστέλλουσα
τὰ
νέφη |
[2] |
πάντως
ἀεὶ
βέλτιστον
ἑαυτὸν>
ἡγεῖσθαι.
|
~Ἡ |
Σικυωνίων
πόλις
ἐπεὶ
τὸ
πρῶτον |
[38] |
δὲ
στρατηγεῖν
παρ'
ἐνιαυτόν,
ὡς
|
ἡ |
τάξις
αὐτῷ
περιῆλθε,
καλούμενος
ἐξωμόσατο, |
[26] |
καὶ
περιφόβως.
τὸ
δὲ
κλιμάκιον
|
ἡ |
τῆς
ἐρωμένης
μήτηρ
ὑφαιροῦσα
κατέκλειεν |
[14] |
σωτηρία
καὶ
ἀσφάλεια,
θαυμαστὴ
δ'
|
ἡ |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐν
δυνάμει
τοσαύτῃ |
[9] |
ἄθικτον
αἵματος
ἐμφυλίου
τὴν
πρᾶξιν
|
ἡ |
τύχη
διεφύλαξε.
(Κατήγαγε
δὲ
φυγάδας, |
[34] |
Αἰτωλῶν
δὲ
συμμαχούντων,
ἐπίδοσιν
μεγάλην
|
ἡ |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐλάμβανε
δύναμις.
~Ὁ |
[22] |
διεσήμαινον
ἑαυτούς,
ἐπιθαρρύνοντες
τοὺς
φίλους·
|
ἥ |
τε
πανσέληνος
ἀπέφαινε
τὰ
ὅπλα |
[34] |
Αἰγινῆται
καὶ
Ἑρμιονεῖς
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
|
ἥ |
τε
πλείστη
τῆς
Ἀρκαδίας
αὐτοῖς |
[12] |
τοῖς
ἔχουσι
τὰς
κτήσεις
ἐνοχλοῦντες,
|
ἥ |
τε
πόλις
ἐκινδύνευεν
ἀνάστατος
γενέσθαι, |
[21] |
μικρὸν
αἵ
τε
σάλπιγγες
ἐπεσήμαινον,
|
ἥ |
τε
πόλις
ἐξανίστατο
πρὸς
τὰ |
[48] |
προσηγάγετο
τὴν
νῆσον
ἡμέραις
ὀλίγαις,
|
ἥ |
τε
πρὸς
Αἰτωλοὺς
στρατεία
γενομένη |
[42] |
παρεκομίσθησαν
ἐπὶ
τὴν
ἐκκλησίαν,
ἐν
|
ᾗ |
καλεῖν
τὸν
Ἀντίγονον
(ἐψηφίσαντο
καὶ |
[38] |
Μεγιστόνουν
τὸν
Κλεομένους
πατρῳόν,
ἐν
|
ᾗ |
κρατήσας
τριακοσίους
μὲν
ἀπέκτεινε,
ζῶντα |
[29] |
εὐθὺς
ἐτρέψατο,
καὶ
κατεῖχε
διώκων
|
ᾗ |
μάλιστα
φεύγειν
ὑπενόει
τὸν
Ἀρίστιππον, |
[53] |
θύουσιν
αὐτῷ
θυσίας,
τὴν
μέν,
|
ᾗ |
τὴν
πόλιν
ἀπήλλαξε
τῆς
τυραννίδος, |
[18] |
ἐντομὴν
καθεωρακέναι
πλαγίαν,
ἀν>
άγουσαν
|
ᾗ |
χθαμαλώτατον
(ἐπῳκοδόμηται
τῷ
φρουρίῳ
τὸ |
[28] |
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
τῶν
Νεμείων
|
ἤγαγεν |
ἐν
Κλεωναῖς,
ὡς
πάτριον
ὄντα |
[28] |
ὄντα
καὶ
μᾶλλον
προσήκοντα
τούτοις.
|
(ἤγαγον |
δὲ
καὶ
Ἀργεῖοι,
καὶ
συνεχύθη |
[25] |
ἄνθρωπον,
οἱ
περὶ
τὸν
Αἰσχύλον
|
ἠγανάκτουν |
καὶ
δι'
ἑαυτῶν
ἔπραττον,
τοῦ |
[11] |
πόλιν,
ἐν
τοῖς
ἱππεῦσι
στρατευόμενος
|
ἠγαπᾶτο |
δι'
εὐπείθειαν
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων, |
[13] |
τε
δὴ
τούτων
ὁ
Ἄρατος
|
ἠγαπᾶτο, |
καὶ
διδοὺς
πεῖραν
ἔτι
μᾶλλον |
[36] |
καὶ
τοὺς
στρατιώτας
συναγαγών,
οὐκ
|
ἠγάπησεν |
ἀσφαλῶς
ἀπελθεῖν,
ἀλλ'
ἄριστα
τῷ |
[34] |
Μακεδόνας
ὑπερβάλλοντες,
ἐστεφανηφόρησαν
ὅτε
πρῶτον
|
ἠγγέλθη |
τεθνηκώς.
διὸ
καὶ
πρὸς
ὀργὴν |
[43] |
προσιόντος
ἤδη
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
ἦγε |
δὲ
πεζοὺς
δισμυρίους
Μακεδόνας,
ἱππεῖς |
[21] |
εἰδότας
τὰ
πραττόμενα
(πλὴν
ὀλίγων,
|
ἦγε |
πρὸς
τὰς
πύλας
παρὰ
τὸ |
[29] |
καὶ
τὰς
ὁδοὺς
φυλακαῖς
διαλαβών,
|
ἦγε |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἑπομένους
οὕτω
μὲν |
[1] |
φιλοκάλου,
πάντως
ἀεὶ
βέλτιστον
ἑαυτὸν>
|
ἡγεῖσθαι. |
~Ἡ
Σικυωνίων
πόλις
ἐπεὶ
τὸ |
[22] |
βοηθείας.
οἱ
δ'
εὐθὺς
ἐκέλευον
|
ἡγεῖσθαι, |
καὶ
προσβαίνοντες
ἅμα
φωνῇ
διεσήμαινον |
[24] |
αὐξήσεως
(τῶν
Ἀχαιῶν
ἐπίπροσθεν
ποιούμενον.
|
ἡγεῖτο |
γὰρ
ἀσθενεῖς
ἰδίᾳ
τὰς
πόλεις |
[7] |
κλίμακας
φέροντας
προπέμψας,
ὧν
Ἔκδηλος
|
ἡγεῖτο |
καὶ
Μνασίθεος,
αὐτὸς
ἐπηκολούθει
σχολαίως, |
[33] |
εἰ
μὴ
τὸν
Ἄρατον
εἶχεν
|
ἡγεμόνα |
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τὴν
δύναμιν |
[38] |
ἄξιον
ἀντὶ
τοῦ
πρώτου
Μακεδόνων
|
ἡγεμόνα |
ποιεῖσθαι
τοὺς
ἔν
τινι
λόγῳ |
[31] |
καὶ
διαμαχόμενοι
περὶ
τῶν
χρημάτων,
|
ἡγεμόνες |
δὲ
καὶ
λοχαγοὶ
τὰς
γυναῖκας |
[39] |
κατεπλάγησαν,
ὥστε
πέμπειν
εὐθὺς
ἐφ'
|
ἡγεμονίᾳ |
τὸν
Κλεομένη
καλοῦντες
(εἰς
Ἄργος. |
[24] |
δὲ
σύμμαχον
ἐποίησε,
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἡγεμονίαν |
ἔχοντα
πολέμου
καὶ
κατὰ
γῆν |
[38] |
ἐπικειμένου
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ
τῆς
|
ἡγεμονίας |
ἑαυτὸν
ἀξιοῦντος.
(Διὸ
καὶ
μέμφονται |
[38] |
πρὶν
τὸν
μισθὸν
αὐτῷ
τῆς
|
ἡγεμονίας |
ὁμολογηθῆναι
τὸν
Ἀκροκόρινθον,
ἀτεχνῶς
τὸν |
[9] |
συντάξεως
ὁμοφρονούσης
καὶ
νοῦν
ἔχοντος
|
ἡγεμόνος, |
οἳ
τῆς
μὲν
πάλαι
τῶν |
[38] |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν
αὐτοκράτωρ
|
ἡγεμὼν |
ἀναγορευθείς,
οὐχ
ὑπήκουσε
πρὶν
τὸν |
[41] |
ἀπέστελλεν.
(ἠξίου
δὲ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἡγεμὼν |
ἀναγορευθῆναι
καὶ
κοινῇ
(μετ'
αὐτῶν |
[22] |
μέρος,
Ἀρχέλαος
ὁ
τῶν
βασιλικῶν
|
ἡγεμὼν |
στρατιώτας
ἔχων
πολλοὺς
μετὰ
κραυγῆς |
[50] |
σὺ
τοσοῦτος
ἡλικίαν
τῶν
μὲν
|
ἡγεμών, |
τῶν
δὲ
κύριος
ἤδη
καθέστηκας. |
[25] |
καὶ
οἱ
δυνατοὶ
μὴ
τὸν
|
ἡγούμενον, |
ἀλλ'
ὑπὲρ
τοῦ
ἡγουμένου
δεδιέναι, |
[53] |
τεχνιτῶν,
καὶ
συνεπόμπευεν
ὁ
γυμνασίαρχος,
|
ἡγούμενος |
τῶν
τε
παίδων
καὶ
τῶν |
[25] |
τὸν
ἡγούμενον,
ἀλλ'
ὑπὲρ
τοῦ
|
ἡγουμένου |
δεδιέναι,
πολλοῖς
μὲν
ὄμμασιν
ὁρᾷ, |
[28] |
πάντας
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅσους
ἔλαβον
|
ἠγωνισμένους |
ἐν
Ἄργει,
διὰ
τῆς
χώρας |
[14] |
νόστοιο
τυχόντες
στάσαμεν
ἀντ'
ἀρετᾶς
|
ἠδὲ |
δικαιοσύνας,
σωτῆρος
σωτῆρσι
θεοῖς,
ὅτι |
[53] |
γαίης
ἔστ'
ἀσέβημα
καὶ
οὐρανοῦ
|
ἠδὲ |
θαλάσσης.
(κομισθείσης
δὲ
τῆς
μαντείας, |
[43] |
Ἀντίγονον
οὐδὲ
(πιστεύων
τοῖς
Μακεδόσιν.
|
ᾔδει |
γὰρ
ηὐξημένον
ἑαυτὸν
ἐξ
ὧν |
[53] |
ἀλλὰ
μεσοπόρφυρον
ἔχων·
μέλη
δ'
|
ᾔδετο |
πρὸς
κιθάραν
ὑπὸ
τῶν
περὶ |
[25] |
ἐκεῖνος
ὀργῇ
κατεμήνυσε
τοὺς
ἄνδρας
|
ἤδη |
βαδίζοντας
ἐπὶ
τὸν
τύραννον·
ὧν |
[7] |
μὲν
φωτὶ
χρῆσθαι
καθ'
ὁδόν,
|
ἤδη |
δὲ
δυομένης
περὶ
τὸν
κῆπον |
[45] |
πόλιν,
ὅμως
περιιδὼν
παρανόμως
ἀπολόμενον.
|
~Ἤδη |
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐκείνῳ |
[20] |
(ἀναστρέ(
ψας
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος.
|
ἤδη |
δὲ
πλησίον
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ |
[2] |
ἐν
δυνάμει
τῶν
πολιτῶν
(ὄντας.
|
ἤδη |
δέ
τινα
τῆς
πολιτείας
κατάστασιν |
[21] |
μὴ
τοὺς
φύλακας
οὐ
λάθωσιν.
|
ἤδη |
δὲ
τῶν
πρώτων
ἐγγὺς
ὄντων, |
[25] |
Ἀργείων
πρόθυμα.
τῶν
δὲ
πολλῶν
|
ἤδη |
διὰ
συνήθειαν
ἐθελοδούλως
ἐχόντων,
καὶ |
[22] |
τὸ
φρούριον
εἶχον.
ἡμέρας
δ'
|
ἤδη |
διαυγούσης
ὅ
θ'
ἥλιος
εὐθὺς |
[13] |
καλόν,
ὥστε
καὶ
Ἀπελλῆν
ἐκεῖνον
|
ἤδη |
θαυμαζόμενον
ἀφικέσθαι
καὶ
συγγενέσθαι
τοῖς |
[50] |
μὲν
ἡγεμών,
τῶν
δὲ
κύριος
|
ἤδη |
καθέστηκας.
(ἔτι
δὲ>
λέγοντος
αὐτοῦ, |
[42] |
ἐξήρτηντο
δ'
αὐτοῦ
καὶ
γυναῖκες
|
ἤδη |
καὶ
παῖδες,
ὥσπερ
πατρὸς
κοινοῦ |
[8] |
συνδραμόντων
πανταχόθεν,
ἡμέρα
μὲν
ὑπέλαμπεν
|
ἤδη |
καὶ
τὸ
θέατρον
ἦν
ὄχλου |
[51] |
ἀπεστράφη
καὶ
διεβλήθη
πρὸς
αὐτόν,
|
ἤδη |
καὶ
τῶν
περὶ
τὴν
γυναικωνῖτιν |
[4] |
ὑπ'
Αἰτωλῶν
ἐπιβουλευομένην
αὐτὴν
ἀποβαλεῖν,
|
ἤδη |
μειράκιον
ὁ
Ἄρατος
ὢν
ἀξίωμα |
[43] |
ἔδωκαν.
~Τοῦ
δ'
Ἀντιγόνου
προσιόντος
|
ἤδη |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
ἦγε
δὲ |
[42] |
δέκα
φίλους
καὶ
τὸν
υἱὸν
|
ἤδη |
νεανίαν
ὄντα·
καὶ
παρορμούντων
ἐκεῖ |
[31] |
καὶ
τὰ
προάστεια
συμπεσόντες
ἔφευγον
|
ἤδη |
νενικημένοι,
καὶ
κατεπίμπλασαν
ἐλαυνόμενοι
προτροπάδην |
[40] |
καὶ
κολάζειν,
ἐξηγρίαινε
τὸ
πλῆθος,
|
ἤδη |
νοσοῦν
καὶ
(βαρυνό(
μενον
τὴν |
[36] |
πρὸς
ἄνδρα
τολμητὴν
καὶ
νέον
|
ἤδη |
παρακμάζοντι
τῷ
θυμῷ
καὶ
κεκολασμένῃ |
[27] |
ἂν
διήμαρτεν·
ὁ
γὰρ
τύραννος
|
ἤδη |
περὶ
δρασμὸν
εἶχε,
καὶ
πολλὰ |
[21] |
τῶν
ἑκατὸν
ἐπὶ
τὴν
ἄκραν,
|
ἤδη |
περιχαρὴς
διὰ
τὸ
λανθάνειν
ὡς |
[8] |
μᾶλλον
(ἐπέτεινε
παρερχομένων·
καὶ
κατεῖχεν
|
ἤδη |
πολὺς
ὑλαγμὸς
τὸ
χωρίον,
ὥστε |
[29] |
ὁ
δ'
Ἄρατος
εἰς
Κόρινθον
|
ἤδη |
σκοταῖος
ἐκ
Κεγχρεῶν
ὑποστρέψας,
καὶ |
[21] |
φῶτα
πολλὰ
τὰ
μὲν
κάτωθεν
|
ἤδη, |
τὰ
δ'
ἄνωθεν
ἀπὸ
τῆς |
[51] |
ἀφῃρημένος.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἀπορρέων
|
ἤδη |
τῆς
αὐλῆς
καὶ
κατὰ
μικρὸν |
[47] |
ὀκνοῦντα
καὶ
διατρίβοντα
τὸν
χρόνον,
|
ἤδη |
τῆς
στρατηγίας
αὐτῷ
τελευτώσης,
αὐτὸς |
[49] |
ἐξετραχύνετο
πολιτείας,
καὶ
φανερὸς
ἦν
|
ἤδη |
τὸν
Ἄρατον
ἀποσειόμενος.
ἀρχὴν
δ' |
[46] |
ἀνέζευξεν
εἰς
Μακεδονίαν,
(κἀκεῖ
νοσῶν
|
ἤδη |
τὸν
διάδοχον
τῆς
βασιλείας
Φίλιππον, |
[7] |
καὶ
Μνασίθεος,
αὐτὸς
ἐπηκολούθει
σχολαίως,
|
ἤδη |
τῶν
κυναρίων
εὐτόνως
ὑλακτούντων
καὶ |
[22] |
βαλλομένων
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
|
ἤδη |
τῶν
περὶ
τὸν
Ἄρατον
καὶ |
[8] |
ἀναβαίνοιεν·
ἡ
δ'
ὥρα
κατήπειγεν,
|
ἤδη |
φθεγγομένων
ἀλεκτρυόνων
καὶ
ὅσον
οὔπω |
[49] |
μὲν
ἰδίᾳ
τὸν
νεώτερον
Ἄρατον
|
ἠδίκει |
περὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
πολὺν |
[51] |
ἐπιχειρήσας
φενακίζειν
καὶ
μὴ
λαθὼν
|
ἠδίκει |
φανερῶς
καὶ
τὴν
χώραν
(αὐτῶν |
[34] |
Ἀκαδημείας
προῆλθεν·
εἶτα
πεισθεὶς
(οὐδὲν
|
ἠδίκησεν. |
οἱ
δ'
Ἀθηναῖοι
συμφρονήσαντες
αὐτοῦ |
[14] |
καὶ
δημαγωγοὶ
λαμβάνοντες
παρὰ
βασιλέων
|
ἠδίκουν |
καὶ
κατεδουλοῦντο
καὶ
προέπινον
αὐτοῖς |
[6] |
τοσαύτην
δύναμιν
ὀρρωδεῖ
μειράκιον
εἰς
|
ἡδονὰς |
καὶ
πότους
μεθημερινοὺς
τὰ
τῆς |
[17] |
καὶ
σχολάζειν
τὴν
διάνοιαν
ὑφ'
|
ἡδονῆς |
(καὶ
φιλοφροσύνης
ἀφεικώς.
ἐπεὶ
δὲ |
[30] |
ἀπερρίφη
καὶ
παρώφθη,
πεπλασμένῳ
δοκῶν
|
ἤθει |
πρὸς
ἀληθινὴν
καὶ
ἀκέραιον
ἀρετὴν |
[2] |
(Σωσοῦς.
αὕτη
δὲ
καὶ
τὸ
|
ἦθος |
οὖσα
γενναία,
καὶ
σὺν
θεῷ |
[49] |
ἀπεγύμνου
καὶ
(διέφαινεν
αὐτοῦ
τὸ
|
ἦθος, |
πρῶτον
μὲν
ἰδίᾳ
τὸν
νεώτερον |
[48] |
γὰρ
προαίρεσις
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
|
ἦθος |
ὡς
χρῶμα
ταῖς
πράξεσι
τοῦ |
[29] |
δ'
ἐκεῖνον
ἐν
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
|
ἤθροισεν |
ἐκ
παραγγέλματος
(στρατιάν.
καὶ
σιτία |
[11] |
μικροτέρας
τινὸς
ὢν
τύχοι
(πόλεως.
|
ἧκε |
δ'
αὐτῷ
καὶ
χρημάτων
δωρεὰ |
[40] |
τῆς
ἀποστάσεως
ἐγνωκότες.
ὁ
δ'
|
ἧκε |
μὲν
αὐτὸς
ἐφελκόμενος
τὸν
ἵππον, |
[9] |
τὴν
ἐλευθερίαν.
~Τότε
δὲ
πιστεύσαντες
|
ἥκειν |
ἃ
πάλαι
προσεδόκων,
ὥρμησαν
ἀθρόοι |
[39] |
παρὰ
φίλους
καὶ
συμμάχους
αὐτὸν
|
ἥκειν |
μετὰ
τριακοσίων·
εἰ
δ'
ἀπιστεῖ, |
[5] |
ὡρμημένος
διαπολεμήσει
πρὸς
τὸν
τύραννον,
|
ἧκεν |
εἰς
Ἄργος
ἀνὴρ
Σικυώνιος
ἐκ |
[47] |
Ἑλληνικὰς
πράξεις
τὸν
Φίλιππον,
οὐχ
|
ἥκιστα |
διὰ
τὴν
πρὸς
τὸν
Ἄρατον |
[37] |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἀπερχομένων
πρὸς
ὀργήν,
|
ἠκολούθησεν |
αὐτοῖς
εἰς
Αἴγιον.
ἐκεῖ
δὲ |
[5] |
πάνυ
ἀνέφικτον.
ὡς
δὲ
ταῦτ'
|
ἤκουσεν |
ὁ
Ἄρατος,
ἐκπέμπει
μετὰ
τοῦ |
[44] |
ἐφ'
ᾧ
καὶ
μάλιστα
κακῶς
|
ἤκουσεν |
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
ἄνθρωπον
οὐ |
[33] |
σπουδάζων
ἐλευθερῶσαι,
διεβλήθη
καὶ
κακῶς
|
ἤκουσεν |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅτι
σπονδὰς |
[13] |
ὁ
Ἄρατος
ὅτε
τὴν
πόλιν
|
ἠλευθέρωσε, |
περὶ
δὲ
τῆς
Ἀριστράτου
τοῦ |
[29] |
οὐκ
ἔλαβε
τὸ
Ἄργος
οὐδ'
|
ἠλευθέρωσε |
τοὺς
ἐν
αὐτῷ,
τῶν
περὶ |
[22] |
Ἐργῖνος
ἀπὸ
τῶν
ἄνω
μαχομένων
|
ἦλθεν, |
ἀγγέλλων
συμπεπλέχθαι
τοῖς
πολεμίοις
τὸν |
[20] |
μεθ'
ἑαυτοῦ
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
|
ἦλθεν. |
(ἐλθόντα
δ'
αὐτὸν
οὐκέτι
διῆκαν, |
[18] |
δὲ
τρεῖς
κλέψαντες
βασιλικὸν
χρυσίον,
|
ἦλθον |
εἰς
Σικυῶνα
πρὸς
Αἰγίαν
τινὰ |
[7] |
προσερχομένης
εἰς
τὸν
ἔσχατον
(κίνδυνον
|
ἦλθον. |
ὡς
δὲ
κἀκείνην
διέφυγον
παρελθοῦσαν, |
[25] |
ὅσοι
δὴ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐν
|
ἡλικίᾳ |
παρόντες
ἔτυχον,
τούτους
ἀναλαβὼν
ὁ |
[4] |
ἀργόν,
ἐμβριθὲς
δὲ
καὶ
(παρ'
|
ἡλικίαν |
ἀσφαλεστέρᾳ
γνώμῃ
κεκραμένον.
ὅθεν
οἵ |
[17] |
πρὸς
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἁμιλλώμενος
παρ'
|
ἡλικίαν· |
καὶ
κεκλεισμένην
τὴν
πύλην
εὑρών, |
[50] |
ἀπὸ
τούτων
ὁρμώμενος
σὺ
τοσοῦτος
|
ἡλικίαν |
τῶν
μὲν
ἡγεμών,
τῶν
δὲ |
[22] |
δ'
ἤδη
διαυγούσης
ὅ
θ'
|
ἥλιος |
εὐθὺς
ἐπέλαμπε
τῷ
ἔργῳ,
καὶ |
[23] |
τὸν
κόπον
καὶ
τὴν
ἀγρυπνίαν
|
ἠλλοιωμένος, |
ὥστε
τῆς
ψυχῆς
τὸ
γαυρούμενον |
[54] |
καὶ
τῇ
Πελλήνῃ
διέμεινε
καθ'
|
ἡμᾶς. |
|
[15] |
ἱκανὸς
εἶναι
κριτής.
πρότερον
γὰρ
|
ἡμᾶς |
ὑπερεώρα,
ταῖς
ἐλπίσιν
ἔξω
βλέπων, |
[4] |
ὡς
δ'
Ἀντίγονος
μὲν
ὑπισχνούμενος
|
ἠμέλει |
καὶ
παρῆγε
τὸν
χρόνον,
αἱ |
[4] |
προσεῖχον,
ὅ
τε
Νικοκλῆς
οὐκ
|
ἠμέλει |
τῶν
πραττομένων,
ἀλλ'
ἀδήλως
ἀπεθεώρει |
[8] |
ἀπ'
οἰκίας.
καὶ
συνδραμόντων
πανταχόθεν,
|
ἡμέρα |
μὲν
ὑπέλαμπεν
ἤδη
καὶ
τὸ |
[49] |
ὑστέρει
βοηθῶν,
ὁ
δὲ
Φίλιππος
|
ἡμέρᾳ |
μιᾷ
πρότερον
ἐλθὼν
εἰς
τὴν |
[53] |
τὴν
πόλιν
ἀπήλλαξε
τῆς
τυραννίδος,
|
ἡμέρᾳ |
πέμπτῃ
Δαισίου
μηνός,
ὃν
Ἀθηναῖοι |
[6] |
καὶ
παραφυλάττειν
τὸν
Ἄρατον,
ἅμ'
|
ἡμέρᾳ |
προελθὼν
καὶ
φανερὸς
ὢν
ἐν |
[26] |
ἕτερον
οἴκημα,
καὶ
πάλιν
ἅμ'
|
ἡμέρᾳ |
προσετίθει
καὶ
κατεκάλει
τὸν
θαυμαστὸν |
[29] |
λανθάνειν
τὸν
Ἀρίστιππον.
ἅμα
δ'
|
ἡμέρᾳ |
τῶν
πυλῶν
ἀνοιχθεισῶν
καὶ
τῆς |
[53] |
ὧν
ἔτι
δείγματα
μικρὰ
ταῖς
|
ἡμέραις |
ἐκείναις
ἐξοσιούμενοι
διαφυλάττουσιν·
αἱ
δὲ |
[18] |
τι
πιστεύειν,
ὀλίγαις
δ'
ὕστερον
|
ἡμέραις |
ἐπανελθὼν
συντίθεται
τὸν
Ἄρατον
ἄξειν |
[48] |
ἧς
ὅλην
προσηγάγετο
τὴν
νῆσον
|
ἡμέραις |
ὀλίγαις,
ἥ
τε
πρὸς
Αἰτωλοὺς |
[47] |
ᾑρημένος
ἄρχειν
μετ'
ἐκεῖνον
προέλαβεν
|
ἡμέραις |
πέντε
(τὴν
ἀρχὴν
ἕνεκα
τοῦ |
[10] |
ἐνεργοὶ
διὰ
σκότους
οὖσαι,
μεθ'
|
ἡμέραν |
ἀποτυφλοῦνται
ξηρότητι
καὶ
λεπτότητι
τῆς |
[28] |
περὶ
τοῦ
τροπαίου,
καὶ
μίαν
|
ἡμέραν |
διαλιπὼν
αὖθις
(ἐξέταττε
τὴν
στρατιάν. |
[8] |
φύσει
νωθὴς
ὢν
εἴτε
μεθ'
|
ἡμέραν |
κατάκοπος
γεγονώς.
τῶν
δὲ
τοῦ |
[17] |
ἐπετέλει
καὶ
πότους
συνῆγε
καθ'
|
ἡμέραν, |
ὡς
ἄν
τις
μάλιστα
παίζειν |
[26] |
ἀποδεδειγμένος
ἐχθρός,
ἄχρι
τῆς
τήμερον
|
ἡμέρας |
γένος
εὐδοκιμώτατον
(ἀπολέλοιπεν
ἐν
τοῖς |
[22] |
ἦσαν
καὶ
τὸ
φρούριον
εἶχον.
|
ἡμέρας |
δ'
ἤδη
διαυγούσης
ὅ
θ' |
[27] |
ἐνταῦθα
τῶν
φυλάκων
ἀπέκτεινεν.
εἶθ'
|
ἡμέρας |
ἐπιφανείσης,
καὶ
τοῦ
τυράννου
πανταχόθεν |
[12] |
πολέμια
καὶ
κατέσχε.
μετὰ
δ'
|
ἡμέρας |
οὐ
πολλὰς
ἐν
ἀπόροις
ὄντι |
[51] |
καὶ
παραλογωτάτην
μεταβαλέσθαι
μεταβολήν,
ἐξ
|
ἡμέρου |
βασιλέως
καὶ
μειρακίου
σώφρονος
ἀνὴρ |
[29] |
(στρατιάν.
καὶ
σιτία
κελεύσας
πλειόνων
|
ἡμερῶν |
κομίζειν
εἰς
Κεγχρεὰς
κατῆλθεν,
ἐκκαλούμενος |
[22] |
τῇ
πορείᾳ
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες
|
ἡμιλλᾶτο, |
βραδέως
καὶ
ταλαιπώρως
τὸ
πρῶτον, |
[15] |
τραγῳδίαν
ὄντα
καὶ
σκηνογραφίαν,
ὅλος
|
ἡμῖν |
προσκεχώρηκεν.
αὐτός
τ'
οὖν
ἀποδέχομαι |
[41] |
τάλαντα
σύνταξιν
ἐνιαύσιον,
ὑπερβαλλόμενος
τῷ
|
ἡμίσει |
Πτολεμαῖον·
ἐκεῖνος
γὰρ
ἓξ
τάλαντα |
[16] |
τόπῳ
καὶ
συνάπτει
τὴν
ἤπειρον
|
ἡμῶν, |
ὁ
δ'
Ἀκροκόρινθος,
ὑψηλὸν
ὄρος |
[19] |
ἑξήκοντα
τάλαντα
δώσειν
κατορθώσας
ὡμολόγησεν,
|
ἢν |
δ'
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
δὲ
μετ' |
[17] |
φιλοφροσύνης
ἀφεικώς.
ἐπεὶ
δὲ
καιρὸς
|
ἦν, |
ᾄδοντος
Ἀμοιβέως
ἐν
τῷ
θεάτρῳ, |
[6] |
καὶ
τοὺς
κύνας·
οὐ
γὰρ
|
ἦν |
ἄλλῃ
παρελθεῖν.
τὰς
δὲ
κλίμακας |
[3] |
ἐνδεέστερον
ἴσως
ἢ
πολιτικῷ
προσῆκον
|
ἦν |
ἀνδρὶ
περὶ
τὸν
λόγον
ἐσπούδασε· |
[38] |
Σπάρτη
πατρίς,
ἧς
τὸν
ἀφανέστατον
|
ἦν |
ἄξιον
ἀντὶ
τοῦ
πρώτου
Μακεδόνων |
[17] |
γὰρ
ὑφ'
ὃν
τὸ
χωρίον
|
ἦν |
ἀποθανόντος
(ὡς
λέγεται)
φαρμάκοις
ὑπ' |
[51] |
ἐξώλης
γενόμενος.
τὸ
δ'
οὐκ
|
ἦν |
ἄρα
μεταβολὴ
φύσεως,
ἀλλ'
ἐπίδειξις |
[6] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἀναγελῶντες
ἔλεγον·
οὐδὲν
|
ἦν |
ἄρα
τυράννου
δειλότερον,
εἰ
καὶ |
[10] |
πλείστους
ἐλευθεροῦντες
καὶ
σῴζοντες
διετέλουν.
|
~Ἦν |
δ'
Ἄρατος
τῷ
τρόπῳ
πολιτικός, |
[8] |
Τέχνωνα
πρὸς
Ἄρατον
ἐπείγεσθαι
κελεύοντες.
|
~Ἦν |
δ'
οὐ
πολὺ
διάστημα
ἀπὸ |
[42] |
Αἴγιον,
ἐκεῖ
τὸν
Ἄρατον
ἐκάλουν.
|
ἦν |
δὲ
κίνδυνος,
τοῦ
Κλεομένους
πρὸς |
[13] |
ὡς
Πολέμων
ὁ
περιηγητὴς
(ἱστόρηκεν.
|
ἦν |
δὲ
τὸ
ἔργον
ἀξιοθέατον,
ὥστε |
[21] |
τὰς
πύλας
παρὰ
τὸ
Ἡραῖον.
|
ἦν |
δὲ
τοῦ
ἔτους
ἡ
περὶ |
[5] |
Σικυώνιος
ἐκ
τῆς
εἱρκτῆς
ἀποδεδρακώς·
|
ἦν |
δὲ
τῶν
φυγάδων
ἑνὸς
Ξενοκλέους |
[33] |
ἰδιώτην
καὶ
Σύρον,
ἀπ'
οὐδενὸς
|
ἦν |
εἰκότος
ἐπὶ
νοῦν
βαλέσθαι
τὴν |
[48] |
αὖθις
ἐπὶ
τὸν
Ἄρατον,
ὅλος
|
ἦν |
ἐκείνου,
καὶ
τῶν
πραγμάτων
αὐτῷ |
[38] |
οὐ
πάνυ
τι
πιστεύειν
ἄξιον
|
ἦν· |
ἐνθουσιᾷ
γὰρ
ὅταν
ἅψηται
τοῦ |
[21] |
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ
δ'
|
ἦν |
ἕτοιμα
πάντα,
τὴν
μὲν
ἄλλην |
[45] |
τῆς
βασιλικῆς
ἐφελκόμενος
ἐξουσίας
οὐδενὸς
|
ἦν |
ἢ
μόνης
φωνῆς
ἔτι
κύριος, |
[17] |
τοὺς
ἔχοντας,
ἐπεὶ
φανερῶς
ἀνέλπιστος
|
ἦν |
ἡ
(ἐπι(
χείρησις.
Ἀλεξάνδρου
γὰρ |
[49] |
Ἑλληνικὰς
ἐξετραχύνετο
πολιτείας,
καὶ
φανερὸς
|
ἦν |
ἤδη
τὸν
Ἄρατον
ἀποσειόμενος.
ἀρχὴν |
[28] |
ὡς
πολεμίους
ἀποδομένων.
οὕτω
σφοδρὸς
|
ἦν |
καὶ
ἀπαραίτητος
ἐν
τῷ
μισεῖν |
[27] |
δὲ
τῶν
τόπων
ἐν
οἷς
|
ἦν |
καὶ
οὐκ
ἐξεώσθη
μέχρι
νυκτὸς |
[38] |
(συμμάχους
ὑποκοριζόμενον.
εἰ
δὲ
Κλεομένης
|
ἦν |
λεγέσθω
γὰρ
οὕτως
παράνομος
καὶ |
[52] |
διὰ
φόβον
ἀγνοηθείσης.
~Ὅτι
γὰρ
|
ἦν |
μεμειγμένον
αἰσχύνῃ
καὶ
φόβῳ
τὸ |
[14] |
βασιλεὺς
ὕστερον
κατὰ
μέρος
ἀπέστειλεν.
|
~Ἦν |
μὲν
οὖν
μέγα
καὶ
τὸ |
[43] |
τῆς
χρείας
προσηγάγετο.
(Καὶ
γὰρ
|
ἦν |
ὁ
Ἄρατος
οὐ
μόνον
ἐν |
[31] |
παρελθόντες
ἐξαίφνης
Πελλήνην
κατέλαβον,
οὐκέτ'
|
ἦν |
ὁ
αὐτός,
οὐδ'
ἔμελλε
διατρίβων |
[8] |
ἀλλὰ
τῷ
τείχει
προσβαλόντων,
χαλεπὸς
|
ἦν |
ὁ
κίνδυνος
καὶ
μῆκος
ἐλάμβανε, |
[17] |
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν
οὖν
περιμάχητος
|
ἦν |
ὁ
τόπος
ἀεὶ
καὶ
βασιλεῦσι |
[52] |
τὸν
Ἄρατον·
ἀλλ'
ὡς
οὐδὲν
|
ἦν |
ὄφελος
ἐλέγχοντι,
πράως
καὶ
σιωπῇ |
[8] |
ὑπέλαμπεν
ἤδη
καὶ
τὸ
θέατρον
|
ἦν |
ὄχλου
μεστόν,
ἔτι
πρὸς
τὴν |
[6] |
οὖν
τῶν
ὅπλων
παρασκευὴ
συνήθης
|
ἦν, |
πάντων
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τότε |
[30] |
καταστήσας
ἑαυτὸν
τύραννον,
ταχὺ
μεστὸς
|
ἦν |
τῆς
ἐκ
μοναρχίας
βαρύτητος.
ἅμα |
[39] |
οὐδὲν
ἔτι
τῶν
ἐπικτήτων
βέβαιον
|
ἦν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀλλὰ
θόρυβος
πολὺς |
[20] |
κατασκεψόμενος
τὸ
τεῖχος,
οὔπω
δ'
|
ἦν |
τῷ
Διοκλεῖ
πρότερον
ἐντετυχηκὼς
κατ' |
[7] |
καὶ
φῶτα
πολλὰ
καὶ
θόρυβος
|
ἦν |
τῶν
ἐπιπορευομένων.
οἱ
δ'
ὥσπερ |
[6] |
ἀνύποπτον
διδούσης,
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
|
ἦν |
τῶν
φυγάδων.
(ἄνδρας
δ'
αὐτῷ |
[50] |
ὁ
Ἄρατος
αὐτός
τε
δῆλος
|
ἦν |
φέρων
βαρέως,
καὶ
τὸν
υἱὸν |
[5] |
τούτων
ὁ
μὲν
ἐκ
Σικυῶνος
|
ἦν |
φυγάς,
ὁ
δ'
Ἔκδηλος
Ἀρκὰς |
[25] |
ἔσχον
ἐπὶ
τούτῳ
παρὰ
Μαντινεῦσιν,
|
ἣν |
Ἀράτου
μὴ
παρόντος
(Ἀρί(
στιππος |
[36] |
τῇ
φιλοτιμίᾳ
συνεστηκώς,
καὶ
νομίζων,
|
ἣν |
διὰ
τοῦ
τολμᾶν
ἐκεῖνος
ἐξ |
[25] |
διεξελθεῖν
περὶ
τῆς
Ἀριστίππου
διαίτης,
|
ἣν |
ἡ
ζηλοτυπουμένη
τυραννὶς
αὐτῷ
καὶ |
[16] |
στρατιωτῶν
βοηθῶν,
ὑστέρησε
τῆς
μάχης,
|
ἣν |
ὑπ'
Αἰτωλῶν
περὶ
Χαιρώνειαν
ἡττήθησαν, |
[12] |
ὑπ'
Ἀντιγόνου
καὶ
φυλακὴν
εἶχεν·
|
ἣν |
φθάσας
ἀπέβη,
καὶ
τὴν
ναῦν |
[45] |
Ἀντιγόνου,
τρέφειν
δὲ
καὶ
(μισθοδοτεῖν
|
ἠναγκάζοντο |
τοὺς
Μακεδόνας,
θυσίας
δὲ
καὶ |
[45] |
δεδεμένους,
παῖδας
δὲ
καὶ
γυναῖκας
|
ἠνδραποδίσαντο, |
τοῦ
δὲ
συναχθέντος
ἀργυρίου
τὸ |
[13] |
Μελάνθου,
συνάγων
καὶ
κτώμενος
ἀπέστελλεν.
|
~Ἤνθει |
γὰρ
ἔτι
δόξα
τῆς
Σικυωνίας |
[45] |
πάντων
ἐκεῖνον,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὰς
|
ἡνίας |
ἐκείνῳ
παραδεδωκὼς
καὶ
τῇ
ῥύμῃ |
[27] |
ἴσοι
καὶ
δίκαιοι
θεαταὶ
(καθ(
|
ῆντο |
τῶν
γινομένων,
πολλὴν
ἡσυχίαν
ἄγοντες, |
[41] |
τῷ
Ἀράτῳ
κατ'
ἐνιαυτὸν
ἀπέστελλεν.
|
(ἠξίου |
δὲ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἡγεμὼν
ἀναγορευθῆναι |
[43] |
τῷ
Ἀράτῳ
δύο
χολὰς
ἐν
|
ἥπατι |
φανῆναι,
μιᾷ
πιμελῇ
περιεχομένας,
καὶ |
[9] |
κατὰ
ῥαχίας
ἐκφερομένῃ
πρὸς
τὴν
|
ἤπειρον. |
ἀλλὰ
μάλιστα
δὴ
διέδειξαν
οὗτοι |
[51] |
τὸν
Φίλιππον
συνηθείας,
διαβαίνοντος
εἰς
|
Ἤπειρον |
αὐτοῦ
καὶ
δεομένου
συστρατεύειν,
ἀπείπατο |
[16] |
τῷ
τόπῳ
καὶ
συνάπτει
τὴν
|
ἤπειρον |
ἡμῶν,
ὁ
δ'
Ἀκροκόρινθος,
ὑψηλὸν |
[22] |
τὰς
πύλας
ἔξω
περὶ
τὸ
|
Ἡραῖον |
ἀπολειφθέντες
τοῦ
Ἀράτου
στρατιῶται
τριακόσιοι |
[21] |
πρὸς
τὰς
πύλας
παρὰ
τὸ
|
Ἡραῖον. |
ἦν
δὲ
τοῦ
ἔτους
ἡ |
[24] |
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
τό
θ'
|
Ἡραῖον |
ὑφ'
ἑαυτῷ
καὶ
τὸ
Λέχαιον |
[38] |
οὕτως
παράνομος
καὶ
τυραννικός,
ἀλλ'
|
Ἡρακλεῖδαι |
πατέρες
αὐτῷ
καὶ
Σπάρτη
πατρίς, |
[14] |
ἀλκά
τοῦδ'
ἀνδρὸς
στάλᾳ
πλάθεται
|
Ἡρακλέους· |
ἄμμες
δ'
εἰκόν'
Ἄρατε
τεὰν |
[30] |
γε
δεύτερον
ὁ
Λυδιάδης
στρατηγὸς
|
ᾑρέθη, |
ἀντιπράττοντος
ἄντικρυς
Ἀράτου
καὶ
σπουδάζοντος |
[41] |
οἱ
πολλοί,
καὶ
γενομένης
ἐκκλησίας
|
ᾑρέθη |
στρατηγὸς
(αὐτοκράτωρ.
καὶ
περιεστήσατο
φρουρὰν |
[38] |
περιῆλθε,
καλούμενος
ἐξωμόσατο,
καὶ
Τιμόξενος
|
ᾑρέθη |
(στρατηγός.
ἐδόκει
δ'
ἡ
μὲν |
[35] |
τῇ
χειροτονίᾳ
καὶ
τὸ
δωδέκατον
|
ᾑρέθη |
στρατηγός.
~Ἐν
ταύτῃ
τῇ
στρατηγίᾳ |
[19] |
οὐδ'
εἰδότων
τὰ
πραττόμενα,
προ>
|
(ῃρεῖτο. |
τίς
γὰρ
οὐκ
ἂν
θαυμάσειε |
[23] |
μάλιστα
κἀμοί
ποτε
τῶν
Ζήνωνος
|
ἤρεσκε |
δογμάτων·
νῦν
δὲ
μεταβάλλομαι,
νουθετηθεὶς |
[17] |
γυναικὶ
πρεσβυτέρᾳ
μειράκιον,
αὐτὴν
μὲν
|
ᾑρήκει, |
τῷ
παιδὶ
χρησάμενος
ὥσπερ
ἄλλῳ |
[47] |
τῆς
στρατηγίας
αὐτῷ
τελευτώσης,
αὐτὸς
|
ᾑρημένος |
ἄρχειν
μετ'
ἐκεῖνον
προέλαβεν
ἡμέραις |
[9] |
θύρας
τοῦ
τυράννου
πῦρ
ἐπιφέροντες.
|
ἤρθη |
δὲ
φλὸξ
μεγάλη
καὶ
καταφανὴς |
[35] |
ἐπεὶ
δὲ
συμπεισθεὶς
πάλιν
αὐτὸς
|
ἤρξατο |
περὶ
αὐτῶν
διαλέγεσθαι
παρών,
πάντα |
[31] |
τὰς
θυγατέρας
τῶν
Πελληνέων
περιιόντες
|
ἥρπαζον, |
καὶ
τὰ
κράνη
τὰ
αὑτῶν |
[30] |
γὰρ
ὡς
εἴρηται
παρ'
ἐνιαυτὸν
|
ἦρχε. |
(μέχρι
μὲν
οὖν
τρίτης
στρατηγίας |
[30] |
φερόμενος
διετέλει,
καὶ
παρ'
ἐνιαυτὸν
|
ἦρχεν, |
(μὲν)
ἐναλλὰξ
τῷ
Ἀράτῳ
στρατηγῶν· |
[20] |
τῆς
μορφῆς
τῇ
ὁμοιότητι
κινηθείς,
|
ἠρώτησε |
τὸν
ἄνθρωπον
εἴ
(τι
συμβόλαιον |
[43] |
καὶ
μετὰ
μικρὸν
αἰτήσας
περιβόλαιον
|
ἠρώτησεν, |
εἰ
δοκεῖ
κἀκείνῳ
ψῦχος
εἶναι, |
[34] |
ἐκ
Μακεδονίας
ναῦν
ἔπεμψεν,
ἐφ'
|
ἧς |
(κομι(
σθήσεται
πρὸς
αὐτὸν
ὁ |
[48] |
ἡ
πρὸς
Κρῆτας
ὁμιλία
δι'
|
ἧς |
ὅλην
προσηγάγετο
τὴν
νῆσον
ἡμέραις |
[38] |
πατέρες
αὐτῷ
καὶ
Σπάρτη
πατρίς,
|
ἧς |
τὸν
ἀφανέστατον
ἦν
ἄξιον
ἀντὶ |
[26] |
μικρὸν
ὑπερῷον,
θύρᾳ
καταρρακτῇ
κλειόμενον·
|
ἧς |
ὑπεράνω
τὴν
κλίνην
ἐπιτιθεὶς
ἐκάθευδεν, |
[12] |
αἰχμαλώτων.
~Ἐπεὶ
δ'
οἱ
φυγάδες
|
ἦσαν |
ἀπαρηγόρητοι
τοῖς
ἔχουσι
τὰς
κτήσεις |
[4] |
Αἰγύπτου
καὶ
παρὰ
Πτολεμαίου
μακρὰν
|
ἦσαν |
ἐλπίδες,
ἔγνω
δι'
αὑτοῦ
καταλύειν |
[18] |
ἔλαβε
τῆς
πράξεως
ὑπόθεσιν
τοιαύτην.
|
(Ἦσαν |
ἐν
Κορίνθῳ
τέσσαρες
ἀδελφοὶ
Σύροι |
[21] |
ἀνδρῶν
οὐ
καθορωμένοις·
ἔτι
γὰρ
|
ἦσαν |
ἐν
τῷ
σκιαζομένῳ
τῆς
σελήνης, |
[31] |
στρατιῶται
διασπαρέντες
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
|
ἦσαν, |
ἐξωθοῦντες
ἀλλήλους
καὶ
διαμαχόμενοι
περὶ |
[9] |
πλεῖστοι
πένητες,
ὧν
κύριοι
πρότερον
|
ἦσαν |
ἐπελαμβάνοντο,
καὶ
βαδίζοντες
ἐπὶ
τὰ |
[44] |
περὶ
τὴν
Κορινθίων>
πόλιν
ἀγῶνες
|
ἦσαν, |
εὖ
πεφραγμένου
τοῦ
Κλεομένους
(καὶ |
[22] |
πολεμίους,
καὶ
καθυπέρτεροι
τῆς
ἄκρας
|
ἦσαν |
καὶ
τὸ
φρούριον
εἶχον.
ἡμέρας |
[9] |
ἰσχὺν
ἐχόντων
τότε.
μικροπολῖται
γὰρ
|
ἦσαν |
οἱ
πολλοί,
καὶ
γῆν
οὔτε |
[21] |
πρὸς
τὰ
γινόμενα,
πλήρεις
τ'
|
ἦσαν |
οἱ
(τε)
στενωποὶ
διαθεόντων,
καὶ |
[25] |
τοῦ
βασιλέως·
καὶ
πανταχοῦ
σχεδὸν
|
ἦσαν |
οἱ
τοῦτο
συμ>
πράττοντες
(αὐτοῖς |
[39] |
Ἄργος.
ὁ
δ'
Ἄρατος
ὡς
|
ᾔσθετο |
βαδίζοντα
καὶ
περὶ
Λέρναν
ὄντα |
[28] |
(ἐξέταττε
τὴν
στρατιάν.
ὡς
δ'
|
ᾔσθετο |
πλείονας
γεγονότας
καὶ
θαρραλεώτερον
ἀνθισταμένους |
[8] |
θηρατικός.
αὐτὸς
μὲν
οὖν
οὐκ
|
ᾔσθετο |
τὴν
ἔφοδον,
εἴτε
φύσει
νωθὴς |
[53] |
μαντείας,
οἵ
τ'
Ἀχαιοὶ
σύμπαντες
|
ἥσθησαν |
διαφερόντως,
καὶ
οἱ
Σικυώνιοι
μεταβαλόντες |
[43] |
Ἄρατον
ἔφρασε,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
|
ἠσπάσατο |
μετρίως
καὶ
κοινῶς,
ἐκεῖνον
δὲ |
[50] |
δ'
Ἄρατος
ἐπὶ
πολὺ
μὲν
|
ἡσύχαζε, |
δεομένου
δὲ
τοῦ
Φιλίππου
τὸ |
[18] |
λοιπὸν
εἷς
αὐτῶν
Ἐργῖνος
ἐπιφοιτῶν
|
ἡσυχῇ |
(κατήλλαττεν.
ἐκ
δὲ
τούτου
γενόμενος |
[27] |
(καθ(
ῆντο
τῶν
γινομένων,
πολλὴν
|
ἡσυχίαν |
ἄγοντες,
ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐρώστως |
[38] |
(καὶ
μέν>
τοι
καὶ>
Κλεομένης
|
ᾔτει |
τὴν
ἀρχὴν
παρὰ
τῶν
Ἀχαιῶν |
[45] |
τὸν
Ἀντίγονον
(ὑπ'
Ἀράτου
ξενιζόμενον,
|
ᾐτιῶντο |
πάντων
ἐκεῖνον,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὰς |
[40] |
ἐξανισταμένας
ὑπὸ
τῶν
νεωτεριζόντων
πανταχόθεν.
|
~Ἠτρέμει |
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
οὐδ'
ἔστεργεν |
[47] |
διανοίαις
ἐκλελυμένους
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
|
ἡττᾶται |
(περὶ
Καφύας·
καὶ
θυμικώτερον
ἐστρατηγηκέναι |
[46] |
πολίτας.
~Ἐκ
τούτου
Κλεομένης
μὲν
|
ἡττηθεὶς |
μάχῃ
μεγάλῃ
περὶ
Σελλασίαν
ἐξέλιπε |
[36] |
τῇ
στρατηγίᾳ
περὶ
τὸ
Λύκαιον
|
ἡττηθεὶς |
ὑπὸ
τοῦ
Κλεομένους
ἔφευγε,
καὶ |
[39] |
μάχῃ
μεγάλῃ
περὶ
τὸ
Ἑκατόμβαιον
|
ἡττηθέντες |
οὕτω
κατεπλάγησαν,
ὥστε
πέμπειν
εὐθὺς |
[16] |
ἣν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
περὶ
Χαιρώνειαν
|
ἡττήθησαν, |
Ἀβοιοκρίτου
τε
τοῦ
βοιωτάρχου
καὶ |
[28] |
σφῶν
αὐτῶν
ἀπολέσαντες
παραλελοίπασι
τοῖς
|
ἡττημένοις |
στῆσαι
κατ'
αὐτῶν
τρόπαιον,
αἰσχυνθεὶς |
[37] |
ὁπλίτας,
ὅλον
τὸ
στράτευμα
τῆς
|
ἥττης |
ἀνέπλησαν.
(αἰτίαν
δὲ
μεγάλην
ὁ |
[50] |
τὸν
τόπον.
ἔστι
γὰρ
οὐχ
|
ἧττον |
εὐερκὴς
τοῦ
Ἀκροκορίνθου,
καὶ
λαβὼν |
[43] |
(πιστεύων
τοῖς
Μακεδόσιν.
ᾔδει
γὰρ
|
ηὐξημένον |
ἑαυτὸν
ἐξ
ὧν
ἐκείνους
κακῶς |
[22] |
πορείας,
καὶ
τὸ
τῆς
νυκτὸς
|
ἠχῶδες |
τὸν
ἀλαλαγμὸν
ἀπὸ
πολλαπλασιόνων
ἢ |
[41] |
Κορίνθῳ
καὶ
οἰκίας,
ὁ
Κλεομένης
|
ἥψατο |
μὲν
οὐδενός,
οὐδ'
ἄλλον
εἴασε, |
[12] |
ἐνδόντος
τοῦ
κυβερνήτου,
παραφερόμενος
μόλις
|
ἥψατο |
τῆς
Ὑδρίας
(πολεμίας
οὔσης·
ἐκρατεῖτο |
[13] |
καὶ
διδοὺς
πεῖραν
ἔτι
μᾶλλον
|
ἥψατο |
τοῦ
βασιλέως,
καὶ
δωρεὰν
ἔλαβε |
[22] |
ὁδοῦ
τὸ
χαλεπώτατον
σαφηνίζειν,
ἕως
|
ἥψατο |
τοῦ
τείχους
καθ'
ὃν
ἔδει |