Chap.
[17]	σάλον παρέχει τῇ ψυχῇ τὸ	χαίρειν	ἄνευ λογισμοῦ παραγινόμενον. ~Ἀλλὰ γὰρ
[17]	αὐτὸς δὲ χαίρειν μὲν Ἀμοιβέα,	χαίρειν	δὲ τοὺς γάμους ἐάσας, ἀνῄει
[17]	εἰς τὸ θέατρον, αὐτὸς δὲ	χαίρειν	μὲν Ἀμοιβέα, χαίρειν δὲ τοὺς
[23]	τῆς ψυχῆς τὸ γαυρούμενον καὶ	χαῖρον	ὑπὸ τῆς περὶ τὸ σῶμα
[16]	μάχης, ἣν ὑπ' Αἰτωλῶν περὶ	Χαιρώνειαν	ἡττήθησαν, Ἀβοιοκρίτου τε τοῦ βοιωτάρχου
[5]	φύσιν ἀπαγγέλλοντες οὐκ ἄπορον οὐδὲ	χαλεπήν,	τὸ δὲ λαθεῖν προσελθόντας ἐργῶδες
[32]	μόνον ὅραμα φρικτὸν εἶναι καὶ	χαλεπόν,	ἀλλὰ καὶ> δένδρα ποιεῖν ἄφορα
[8]	μὴν ἀλλὰ τῷ τείχει προσβαλόντων,	χαλεπὸς	ἦν ὁ κίνδυνος καὶ μῆκος
[50]	Ἀκροκορίνθου, καὶ λαβὼν φρουρὰν γίνεται	χαλεπὸς	καὶ (δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς
[7]	τῶν κλιμάκων, τούτους μὲν οὐ	χαλεπῶς	ἔλαθον, ἄλλης δὲ φυλακῆς ἐναντίας
[12]	εἴς τινα (τόπον ὕλης γέμοντα	χαλεπῶς	ἐνυκτέρευον. ὀλίγῳ δ' ὕστερον ὁ
[28]	τῆς διώξεως ἐπανελθόντες οἱ λοιποὶ	χαλεπῶς	ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους
[42]	ὁμήρων. ἐφ' οἷς οἱ Κορίνθιοι	χαλεπῶς	φέροντες, τά τε χρήματα διήρπασαν
[22]	καὶ ὑπολάμπουσα τῆς ὁδοῦ τὸ	χαλεπώτατον	σαφηνίζειν, ἕως ἥψατο τοῦ τείχους
[38]	φρουρᾷ καὶ (τοῖς ὁμήροις ὥσπερ	χαλινουμένους	ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν ὁ Ἄρατος
[14]	κατ' ἰδίαν οἱ φυγάδες εἰκόνα	χαλκῆν	ἀναστήσαντες ἐπέγραψαν τόδε τὸ ἐλεγεῖον·
[37]	ἐπήγαγεν, ἀλλ' ἐν μέσῳ λαβὼν	χαράδραν	ἐπέστησε καὶ κατεκώλυσε (διαβῆναι τοὺς
[17]	αὑτόν, ἀλλ' ἔπινε παίζων ὑπὸ	χαρᾶς	ἐν τοῖς στενωποῖς, καὶ δι'
[16]	Μακεδόνων φρουράν, ἐκεῖθεν ἐξελάσαι (διανοούμενος.	Χάρης	μὲν γὰρ ὁ Ἀθηναῖος ἔν
[28]	χώραν ἐπόρθει, καὶ περὶ τὸν	Χάρητα	ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης γενομένης πρὸς
[29]	τοὺς τυράννους καὶ διεξιόντων ἐκείνοις	χαριζομένων,	ὡς τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν
[25]	εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος προειστήκει καὶ	Χαριμένης	ὁ μάντις, ξίφη δ' οὐκ
[25]	παρημελημένα (κομίζουσιν εἰς Ἄργος ἀπέστειλε.	Χαριμένους	δὲ τοῦ μάντεως προσλαβόντος ἐπὶ
[25]	καὶ δι' ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ	Χαριμένους	καταγνόντες. αἰσθόμενος δ' ἐκεῖνος ὀργῇ
[15]	φθόνου μείζων ἐγεγόνει διὰ τὰς	χάριτας·	Ἀντίγονος δ' ὁ βασιλεὺς ἀνιώμενος
[28]	ὁμιλίαν καὶ πολιτείαν ἐμπειρίᾳ καὶ	χάριτι	τὴν διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος, προσηγάγετο
[41]	ἀπείπαντο, καὶ τὴν Ἀθηναίων πόλιν	χάριτι	τοῦ Ἀράτου πρόθυμον οὖσαν οἱ
[50]	περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεως καὶ	χάριτος	ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ' ὀχυρώτερον. ταῦτά
[38]	Ἄρατον, ἐν σάλῳ μεγάλῳ καὶ	χειμῶνι	τῶν πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην
[3]	κρίνουσιν, ἃ παρέργως καὶ ὑπὸ	χεῖρα	διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ὀνομάτων ἁμιλλησάμενος
[49]	τοὺς τῶν πολλῶν προεστῶτας, εἰ	χεῖρας	κατὰ τῶν τυραννούντων οὐκ ἔχουσιν.
[47]	(θρα( σύτητος. αὖθις οὖν τὰς	χεῖρας	ὀρέγοντες εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο καὶ
[17]	φανερῶς ἀνέλπιστος ἦν ἡ (ἐπι(	χείρησις.	Ἀλεξάνδρου γὰρ ὑφ' ὃν τὸ
[50]	τῷ Ἀκροκορίνθῳ, παντάπασιν ἐσομένην (ὑπο(	χείριον	καὶ ταπεινήν. ὁ δ' Ἄρατος
[47]	εὐκόλῳ περὶ πάντα χρήσεσθαι καὶ	χειροήθει.	~Καὶ τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ καὶ
[27]	εὐρώστως ἀμυνόμενος λόγχῃ μὲν ἐκ	χειρὸς	διελαύνεται τὸν μηρόν, ἐκράτησε δὲ
[50]	ὁ Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ τῆς	χειρὸς	ἐπισπασάμενος δεῦρο τοίνυν" ἔφη τὴν
[35]	ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ καταστάς, ἐκράτησε τῇ	χειροτονίᾳ	καὶ τὸ δωδέκατον ᾑρέθη στρατηγός.
[50]	καὶ τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν	χερσαῖοι,	τοῦτο δ' ἔναλοι τόποι, θαυμαστὰς
[47]	ῥᾳθυμίαν ἐθισθέντες γὰρ ἀλλοτρίαις σῴζεσθαι	χερσὶ	καὶ τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις αὑτοὺς
[50]	βοὸς ὁ μάντις, ἀμφοτέραις ταῖς	χερσὶν	ὑπολαβὼν ἐδείκνυε τῷ τ' Ἀράτῳ
[18]	καθεωρακέναι πλαγίαν, ἀν> άγουσαν ᾗ	χθαμαλώτατον	(ἐπῳκοδόμηται τῷ φρουρίῳ τὸ τεῖχος.
[54]	πλὴν πέντε πάσας προέμενος καὶ	χίλια	προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα καὶ τὸν
[43]	πεζοὺς δισμυρίους Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ	χιλίους	καὶ τριακοσίους ἀπήντα μετὰ τῶν
[29]	τῶν δ' ἄλλων ἔπεσον (ὑπὲρ	χιλίους	πεντακοσίους. ὁ δ' Ἄρατος οὕτως
[44]	φράσαντος τῷ Ἀντιγόνῳ καὶ μετὰ	χιλίων	καὶ πεντακοσίων εἰς Ἐπίδαυρον ἐξ
[16]	Ἀβοιοκρίτου τε τοῦ βοιωτάρχου καὶ	χιλίων	σὺν αὐτῷ πεσόντων. (Ἐνιαυτῷ δ'
[26]	ἀρχὴν περιπεποιημένος, ἐν ἱματίῳ καὶ	χλαμυδίῳ	τῷ τυχόντι, τῶν πώποτε τυράννων
[39]	(ὁμήρους. ταῦθ' ὕβριν εἶναι καὶ	χλευασμὸν	αὑτοῦ φήσας ὁ Κλεομένης ἀνέζευξεν,
[31]	καὶ ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα καὶ	χλευασμὸν	ὑπομείνας, οὐ προήκατο τὸν τοῦ
[43]	πολλοῦ θύοντι τῷ Ἀράτῳ δύο	χολὰς	ἐν ἥπατι φανῆναι, μιᾷ πιμελῇ
[53]	καὶ λευχειμονοῦντες ὑπὸ παιάνων καὶ	χορῶν	εἰς τὴν πόλιν ἀνῆγον, καὶ
[29]	καὶ λοχαγῶν, μή τις αὐτοῦ	χρεία	παρόντος βεβλῆσθαι γὰρ τοὺς ἀστραγάλους
[34]	ὑπήντησε τῇ πόλει πρὸς τὴν	χρείαν,	καὶ τὸν ἐπὶ τῆς φρουρᾶς
[43]	καὶ νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς	χρείας	προσηγάγετο. (Καὶ γὰρ ἦν ὁ
[22]	δ' αὐτῶν ἐφ' ὅ τι	χρὴ	τραπέσθαι μέρος, Ἀρχέλαος ὁ τῶν
[37]	δὲ συνελθόντες ἐψηφίσαντο μὴ διδόναι	χρήματ'	αὐτῷ μηδὲ μισθοφόρους τρέφειν, ἀλλ'
[42]	Κορίνθιοι χαλεπῶς φέροντες, τά τε	χρήματα	διήρπασαν αὐτοῦ, καὶ τὴν οἰκίαν
[44]	τυράννων καὶ τὰ τῶν προδοτῶν	χρήματα	δωρεὰν δοῦναι. (Τὸν δ' Ἀριστόμαχον
[12]	δεηθῆναι τοῦ βασιλέως, ὅπως αὐτῷ	χρήματα	συμβάληται πρὸς τὰς (διαλύσεις. ἀνήχθη
[14]	μὲν οὖν μέγα καὶ τὸ	χρήματα	τοσαῦτα πορίσαι τοῖς πολίταις, ὅσων
[9]	ὁ Ἄρατος, τά τε λοιπὰ	χρήματα	(τῶν τυράννων εἰς μέσον ἔθηκε
[11]	(πόλεως. ἧκε δ' αὐτῷ καὶ	χρημάτων	δωρεὰ παρὰ τοῦ βασιλέως πέντε
[41]	ὄντων δὲ τῷ Ἀράτῳ καὶ	χρημάτων	ἐν Κορίνθῳ καὶ οἰκίας, ὁ
[18]	δυνάμενοι μίαν ὥραν πολλῶν ἀποδόσθαι	χρημάτων;	ἢ γὰρ οὐχὶ καὶ τοιχωρύχοις
[31]	ἀλλήλους καὶ διαμαχόμενοι περὶ τῶν	χρημάτων,	ἡγεμόνες δὲ καὶ λοχαγοὶ τὰς
[35]	παρ' αὐτῷ στρατευομένους, καὶ τῶν	χρημάτων	ποριζομένων (ὁ Λυδιάδης ἔτι στρατηγῶν
[19]	δωρεὰς μεγάλας καὶ μὴ προέσθαι	χρημάτων	τὸ καλόν, αὐτὸς εἰς ταῦτα
[19]	τῇ μεγαλοψυχίᾳ τοῦ ἀνδρός, ὠνουμένου	χρημάτων	τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον καὶ τὰ
[14]	μεῖζον δ' ἡ διὰ τῶν	χρημάτων	τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖς μὲν ἀπόροις
[12]	διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις οὐκ ἐλάττοσι	χρησάμενος	κατὰ θάλατταν. ἐκ δὲ Καρίας
[33]	τῷ πλεῖστον Αἰτωλῶν δυναμένῳ συνεργῷ	χρησάμενος,	οὐ μόνον εἰρήνην, ἀλλὰ καὶ
[36]	ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἄριστα τῷ καιρῷ	χρησάμενος,	οὐδενὸς προσδοκῶντος οὐδὲ συλλογιζομένου τὸ
[38]	τὴν στρατηγίαν ἀφεῖναι, λογισμῷ δὲ	χρησάμενος	τότε μὲν ὑπέμεινε, καὶ πρὸς
[17]	αὐτὴν μὲν ᾑρήκει, τῷ παιδὶ	χρησάμενος	ὥσπερ ἄλλῳ τινὶ τῶν δελεασμάτων
[27]	ὕδατος δ' ἐπιλείποντος, ἑαυτῷ δὲ	χρήσασθαι	διὰ τὸ τραῦμα μὴ δυνάμενος,
[10]	καλῶν ἐραστής, πολέμῳ καὶ ἀγῶνι	χρήσασθαι	φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις, κλέψαι
[47]	πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ πάντα	χρήσεσθαι	καὶ χειροήθει. ~Καὶ τότε πρῶτον
[7]	πορείαν, ὥστε τῷ μὲν φωτὶ	χρῆσθαι	καθ' ὁδόν, ἤδη δὲ δυομένης
[15]	τὸ μειράκιον ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα	χρῆσθαι,	καὶ ὑμᾶς ἀξιῶ φίλον (νομίζειν.
[11]	δύναμιν, ὡς ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων	χρῆσθαι	παρεῖχεν αὑτῷ τὸν ἀεὶ στρατηγοῦντα
[23]	καὶ τῶν λόγων οἷς (ἔμελλε	χρῆσθαι	πρὸς τοὺς Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ
[48]	δ' Ἀράτου παραμελοῦντος, ἐγίνετο τῶν	χρησίμων	οὐδέν, ἔγνω (διαμαρ( τάνων τοῦ
[53]	ἡ δ' αὐτοῖς ἀναιρεῖ τὸν	χρησμὸν	τόνδε· (βουλεύῃ Σικυὼν ζωάγριον αἰὲν
[12]	ὡς τῷ διὰ πόρου δρόμῳ	χρησόμενος.	πρὸς δὲ μέγα πνεῦμα καὶ
[9]	οἱ πολλοί, καὶ γῆν οὔτε	χρηστὴν	οὔτ' ἄφθονον ἐκέκτηντο, καὶ θαλάττῃ
[13]	δόξα τῆς Σικυωνίας μούσης καὶ	χρηστογραφίας,	ὡς μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ
[43]	προαγόρευσιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐπράχθη	χρόνοις	ὕστερον. ~Ἐν δὲ ταῖς Πηγαῖς
[4]	ὑπισχνούμενος ἠμέλει καὶ παρῆγε τὸν	χρόνον,	αἱ δ' ἀπ' Αἰγύπτου καὶ
[32]	θεοῦ τὸν μὲν ἄλλον ἀποκεῖσθαι	χρόνον	ἄψαυστον, ὅταν δὲ κινηθὲν ὑπὸ
[51]	ἐπίδειξις ἐν ἀδείᾳ κακίας, πολὺν	χρόνον	διὰ φόβον ἀγνοηθείσης. ~Ὅτι γὰρ
[13]	κατὰ Φίλιππον ἀκμάσαντος ἐβουλεύσατο πολὺν	χρόνον.	ἐγράφη μὲν γὰρ ὑπὸ (πάντων)
[49]	περὶ τὴν γυναῖκα καὶ πολὺν	χρόνον	ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν καὶ ξενιζόμενος
[33]	ἔλαβε πολλὰς θεραπευόμενος, καὶ πολὺν	χρόνον	ἐν φορείῳ κομιζόμενος ἐποιεῖτο τὰς
[47]	ὁρῶν ὀκνοῦντα καὶ διατρίβοντα τὸν	χρόνον,	ἤδη τῆς στρατηγίας αὐτῷ τελευτώσης,
[23]	ἐγκλίνας καὶ ἐπερεισάμενος, εἱστήκει πολὺν	χρόνον	σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν τοὺς κρότους
[25]	εἰς Κόρινθον. οὐ μὴν ἀλλὰ	χρόνου	βραχέος διελθόντος, ἀποθνῄσκει μὲν ὑπὸ
[53]	δὲ πλεῖσται τῶν τιμῶν ὑπὸ	χρόνου	καὶ πραγμάτων ἄλλων ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ
[3]	τῶν ἐπιτυχόντων ὀνομάτων ἁμιλλησάμενος κατέλιπε.	(Χρόνῳ	δ' ὕστερον Ἀβαντίδαν μὲν οἱ
[12]	κατὰ θάλατταν. ἐκ δὲ Καρίας	χρόνῳ	πολλῷ περαιωθεὶς εἰς Αἴγυπτον, πατρόθεν
[19]	ἐκπωμάτων τὰ πολλὰ καὶ τὰ	χρυσία	τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ Αἰγίᾳ
[18]	ὦ βέλτιστε διὰ σμικρὸν οὕτω	χρυσίον	ἀνασπᾶτε τὰς βασιλικὰς φράξεις, δυνάμενοι
[18]	(οἱ δὲ τρεῖς κλέψαντες βασιλικὸν	χρυσίον,	ἦλθον εἰς Σικυῶνα πρὸς Αἰγίαν
[20]	ἀλλ' ἔπεμψεν εὐθὺς τὸν Ἐργῖνον,	χρυσίον	τε τῷ Διονυσίῳ κομίζοντα καὶ
[18]	μέρος μὲν εὐθὺς διέθεντο τοῦ	χρυσίου,	τὸ δὲ λοιπὸν εἷς αὐτῶν
[1]	τὸ δύσφημον αὐτῆς, ὁ φιλόσοφος	Χρύσιππος	οὐχ ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ'
[48]	αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθος ὡς	χρῶμα	ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως ἐπεφαίνετο.
[29]	πάλλεσθαι τὴν καρδίαν καὶ τὸ	χρῶμα	τρέπεσθαι καὶ τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι
[24]	Ἀχαιῶν ἐφ' (ὅ τι βούλοιτο	χρώμενος.	Ἀθηναίοις δὲ τοὺς ἐλευθέρους ἀφῆκεν
[43]	αὐτῷ πάντ< ων μάλιστ> α	χρώμενος	(ἐκεί( νῳ διετέλει. καὶ τὸ
[43]	καὶ μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ λογισμῷ	χρώμενος.	ἐπεὶ δ' ὕστερον εὖ χωροῦντι
[10]	φιλίας ἀεὶ τῷ κοινῷ συμφέροντι	χρώμενος.	ὅθεν οὐχ οὕτως δοκεῖ γεγονέναι
[6]	ὡς ἔπος εἰπεῖν τότε κλωπείαις	χρωμένων	καὶ καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους· τὰς
[38]	τοὺς ἐφόρους ἀποκτείνας καὶ τὴν	χώραν	ἀναδασάμενος καὶ πολλοὺς τῶν μετοίκων
[51]	λαθὼν ἠδίκει φανερῶς καὶ τὴν	χώραν	(αὐτῶν ἐπόρθει, παντάπασιν ὁ Ἄρατος
[28]	φανερῶς τῷ στρατοπέδῳ τὴν Ἀργολίδα	χώραν	ἐπόρθει, καὶ περὶ τὸν Χάρητα
[13]	τὸν Ἀρίστρατον, εἰς δὲ τὴν	χώραν	φοίνικα μόνον ἐνέγραψεν, ἄλλο δ'
[28]	ἠγωνισμένους ἐν Ἄργει, διὰ τῆς	χώρας	πορευομένους ὡς πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω
[9]	ἐπελαμβάνοντο, καὶ βαδίζοντες ἐπὶ τὰ	χωρία	καὶ τὰς οἰκίας δεινὴν ἀπορίαν
[37]	καὶ φιλοτιμίας ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς	χωρία	σκολιὰ καὶ μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων
[5]	ὀλίγου δεῖν ἐπίπεδον εἶναι, προσπεφυκότα	χωρίοις	πετρώδεσι καὶ ὑψηλοῖς, τὸ δ'
[17]	Ἀλεξάνδρου γὰρ ὑφ' ὃν τὸ	χωρίον	ἦν ἀποθανόντος (ὡς λέγεται) φαρμάκοις
[5]	πραγμάτων θρασυνόμενον. βουλευομένου δ' αὐτοῦ	χωρίον	τι τῆς Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν
[16]	ἄρχοντα τὸν κατέχοντα φρουρᾷ τὸ	χωρίον,	ὥστε μὴ παίζοντα δοκεῖν τὸν
[8]	κατεῖχεν ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς τὸ	χωρίον,	ὥστε τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ
[24]	αν, ὅταν ἀποσπασθῇ καὶ γένηται	χωρίς,	ἀτροφεῖ καὶ σήπεται, παραπλησίως τὰς
[29]	τὸν Ἀρίστιππον, ἐκτροπὰς πολλὰς τῶν	χωρίων	ἐχόντων. γενομένης δὲ τῆς διώξεως
[43]	χρώμενος. ἐπεὶ δ' ὕστερον εὖ	χωροῦντι	τῷ πολέμῳ συναγαγὼν ὁ Ἀντίγονος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/09/2007