Chap.
[25]	τυραννὶς αὐτῷ καὶ ὁ τῆς	μακαρίας	καὶ περιβοήτου μοναρχίας ὄγκος περιέθηκεν.
[30]	κενοὺς λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς	μακαρίου	καὶ θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς μέγα
[45]	δὲ καὶ (μισθοδοτεῖν ἠναγκάζοντο τοὺς	Μακεδόνας,	θυσίας δὲ καὶ πομπὰς καὶ
[43]	δυνάμεως ἦγε δὲ πεζοὺς δισμυρίους	Μακεδόνας,	ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ τριακοσίους
[33]	σπονδὰς πεποιημένων αὐτῶν πρὸς τοὺς	Μακεδόνας	καὶ ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν
[34]	Ἀθηναῖοι κουφότητα κολακείας τῆς πρὸς	Μακεδόνας	ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν ὅτε πρῶτον ἠγγέλθη
[45]	μὲν ἀπέδοντο, τοὺς δ' εἰς	Μακεδονίαν	ἀπέστειλαν πέδαις δεδεμένους, παῖδας δὲ
[46]	φιλοτιμίας καὶ ὁρμῆς μεστὸν εἰς	Μακεδονίαν	ἀποστεῖλαι. ~Τελευτήσαντος δ' Ἀντιγόνου, καταφρονήσαντες
[47]	οὖν τὰς χεῖρας ὀρέγοντες εἰς	Μακεδονίαν,	ἐπεσπῶντο καὶ κατῆγον ἐπὶ τὰς
[46]	τῷ Ἀράτῳ πεποιηκὼς ἀνέζευξεν εἰς	Μακεδονίαν,	(κἀκεῖ νοσῶν ἤδη τὸν διάδοχον
[54]	ὁμηρεύσοντα παραδούς, δι' οἶκτον ἔτυχε	Μακεδονίας	καὶ τῶν συντελούντων. (ἀποκτείνων δ'
[34]	αὐτὸς δ' ὁ βασιλεὺς ἐκ	Μακεδονίας	ναῦν ἔπεμψεν, ἐφ' ἧς (κομι(
[45]	συνεχώρησαν αὐτῷ διαρπάσαντι φρουρὰν ἐμβαλεῖν	Μακεδονικήν,	ἐψηφίσαντο δ' ἄλλῳ μὴ γράφειν
[34]	Ἀθήναις, (καὶ ὅλως κατεφρόνει τῶν	Μακεδόνων.	διὸ καὶ κρατηθέντος αὐτοῦ μάχῃ
[38]	ἦν ἄξιον ἀντὶ τοῦ πρώτου	Μακεδόνων	ἡγεμόνα ποιεῖσθαι τοὺς ἔν τινι
[34]	τῆς Ἀρκαδίας αὐτοῖς συνετέλει. καὶ	Μακεδόνων	μὲν ἀσχόλων ὄντων διά τινας
[38]	πάλιν τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖς	Μακεδόνων,	μηδὲ πληρῶσαι τὸν Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν
[47]	ἀλλοτρίαις σῴζεσθαι χερσὶ καὶ τοῖς	Μακεδόνων	ὅπλοις αὑτοὺς ὑπεσταλκότες, ἐν ἀργίᾳ
[43]	οὐ μόνον Ἀχαιῶν, ἀλλὰ καὶ	Μακεδόνων	τῶν σὺν αὐτῷ πάντ< ων
[16]	τῆς Ἑλλάδος ὅλης τυραννίδα, τὴν	Μακεδόνων	φρουράν, ἐκεῖθεν ἐξελάσαι (διανοούμενος. Χάρης
[45]	δὲ δύο (μοίρας ἔνειμαν τοῖς	Μακεδόσι.	καὶ ταῦτα μὲν ἔσχε τὸν
[43]	τὸν Ἀντίγονον οὐδὲ (πιστεύων τοῖς	Μακεδόσιν.	ᾔδει γὰρ ηὐξημένον ἑαυτὸν ἐξ
[9]	τυράννων οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων, οἷς	μακρὰ	μὲν ἡ (πλάνη καὶ ὁμοῦ
[12]	καὶ τὴν ναῦν καταλιπὼν ἀπεχώρησε	μακρὰν	ἀπὸ θαλάσσης, ἔχων ἕνα τῶν
[4]	ἀπ' Αἰγύπτου καὶ παρὰ Πτολεμαίου	μακρὰν	ἦσαν ἐλπίδες, ἔγνω δι' αὑτοῦ
[34]	αὐτὸς δὲ δι' ἀρρωστίαν τινὰ	μακρὰν	κλινήρης ὑπάρχων, ὅμως ἐν φορείῳ
[5]	τὸ πᾶν ἀναρρῖψαι μᾶλλον ἢ	μακρῷ	πολέμῳ καὶ φανεροῖς ἀγῶσιν ἰδιώτης
[52]	σφοδρόν, ἀλλὰ τῶν θέρμας τε	μαλακὰς	τὸ πρῶτον ἐν τῷ σώματι
[31]	μὲν ὀνείδη, πολλὰ δ' εἰς	μαλακίαν	καὶ ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα καὶ
[12]	μὲν οὖν ἀπὸ Μεθώνης ὑπὲρ	Μαλέας,	ὡς τῷ διὰ πόρου δρόμῳ
[43]	τῶν σὺν αὐτῷ πάντ< ων	μάλιστ>	α χρώμενος (ἐκεί( νῳ διετέλει.
[12]	τι τῶν τεχνικῶν καὶ περιττῶν,	μάλιστα	δὲ Παμφίλου καὶ Μελάνθου, συνάγων
[9]	ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν ἤπειρον. ἀλλὰ	μάλιστα	δὴ διέδειξαν οὗτοι τὴν Ἑλληνικὴν
[52]	(ἐν) ἀδήλῳ τρόπῳ τοῦτο πρᾶξαι,	μάλιστα	διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ παρόντος.
[2]	καὶ Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους τὰ	μάλιστα	καὶ ἐν δυνάμει τῶν πολιτῶν
[18]	μετὰ τῶν ἄλλων οἷς ἐπίστευε	μάλιστα	καὶ Περσαῖον ἐπιστήσας ἄρχοντα τὸν
[44]	στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ' ᾧ καὶ	μάλιστα	κακῶς ἤκουσεν ὁ Ἄρατος, ὡς
[23]	ἀλλὰ νὴ θεούς" φάναι τοῦτο	μάλιστα	κἀμοί ποτε τῶν Ζήνωνος ἤρεσκε
[17]	καθ' ἡμέραν, ὡς ἄν τις	μάλιστα	παίζειν καὶ σχολάζειν τὴν διάνοιαν
[46]	ὄντα, πέμπων εἰς Πελοπόννησον Ἀράτῳ	μάλιστα	προσέχειν ἐκέλευσε καὶ δι' ἐκείνου
[38]	οὗτοι γὰρ ἐπιέζοντο τῷ πολέμῳ	μάλιστα,	συνεχῶς ἄγοντος αὐτοὺς καὶ φέροντος
[4]	κεκραμένον. ὅθεν οἵ τε φυγάδες	μάλιστα	τὸν νοῦν ἐκείνῳ προσεῖχον, ὅ
[8]	ψόφον τῶν κωδώνων παρωξύνθαι. τοῦτο	μάλιστα	τοὺς Ἀράτου στρατιώτας ἐπέρρωσεν, οἰομένους
[35]	Ἀχαιοῖς τὸν (ἄνθρωπον. ἔνθα δὴ	μάλιστα	φανερὰν ἐποίησαν οἱ σύνεδροι τῶν
[29]	ἐτρέψατο, καὶ κατεῖχε διώκων ᾗ	μάλιστα	φεύγειν ὑπενόει τὸν Ἀρίστιππον, ἐκτροπὰς
[41]	ὡς οὐκ ἔχοι τὰ πράγματα,	μᾶλλον	δ' ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο, καὶ
[50]	τοῦ Φιλίππου καὶ συγκρούοντος ἔτι	μᾶλλον	ἑαυτοῖς τοὺς Μεσσηνίους, ἐπελθὼν ὁ
[34]	Δημητρίου τὴν βασιλείαν παραλαβόντος, ἔτι	μᾶλλον	ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις, (καὶ ὅλως
[17]	ἄρα καὶ λύπης καὶ φόβου	μᾶλλον	ἐξίστησι καὶ σάλον παρέχει τῇ
[8]	καὶ ἄσημον τὸ πρῶτον, εἶτα	μᾶλλον	(ἐπέτεινε παρερχομένων· καὶ κατεῖχεν ἤδη
[5]	κίνδυνον ὀξέως τὸ πᾶν ἀναρρῖψαι	μᾶλλον	ἢ μακρῷ πολέμῳ καὶ φανεροῖς
[35]	εὐφημίας καὶ τιμῆς στρατηγὸν εἶναι	μᾶλλον	ἢ μιᾶς πόλεως κινδυνεύοντα (καὶ
[13]	ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ, τῆς δόξης	(μᾶλλον	ἢ τῆς τέχνης δεόμενον μεταλαβεῖν.
[13]	ἠγαπᾶτο, καὶ διδοὺς πεῖραν ἔτι	μᾶλλον	ἥψατο τοῦ βασιλέως, καὶ δωρεὰν
[48]	Ἀράτῳ προσετίθει. καὶ διὰ ταῦτα	μᾶλλον	οἱ βασιλικοὶ φθονοῦντες, ὡς οὐδὲν
[28]	Κλεωναῖς, ὡς πάτριον ὄντα καὶ	μᾶλλον	προσήκοντα τούτοις. (ἤγαγον δὲ καὶ
[10]	μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος εἰς τὰ κοινὰ	μᾶλλον	τῶν ἰδίων, πικρῶς μισοτύραννος, ἔχθρας
[54]	ὁ Φίλιππος οὐ θανασίμοις, ἀλλὰ	μανικοῖς	ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ φαρμάκοις, καὶ
[50]	αὐτοῦ, τὰ μὲν σπλάγχνα τῷ	μάντει	παρέδωκεν ὁ Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ
[53]	ἠδὲ θαλάσσης. (κομισθείσης δὲ τῆς	μαντείας,	οἵ τ' Ἀχαιοὶ σύμπαντες ἥσθησαν
[43]	πολὺ νέμων πίστεως (ἱεροῖς καὶ	μαντεύμασιν,	ἀλλὰ τῷ λογισμῷ χρώμενος. ἐπεὶ
[50]	ὁ Δημήτριος εἰ μὲν" ἔφη	μάντεως	ἔχεις ψυχήν, ἀφήσεις τὸν τόπον·
[25]	Ἄργος ἀπέστειλε. Χαριμένους δὲ τοῦ	μάντεως	προσλαβόντος ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον,
[43]	μιᾷ πιμελῇ περιεχομένας, καὶ τὸν	μάντιν	εἰπεῖν, ὡς ταχὺ πρὸς τὰ
[45]	δι' ἐκεῖνον ἡ μὲν ἐρατεινὴ	Μαντίνεια"	παντάπασιν ἐξαληλίφθαι, διαμένει δ' ἡ
[45]	στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο μηκέτι καλεῖν	Μαντίνειαν,	ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ καὶ μέχρι
[44]	μετὰ τῆς δυνάμεως, ἀπεχώρησεν εἰς	(Μαντίνειαν.	ἐκ τούτου τοῖς μὲν Ἀχαιοῖς
[45]	ἐδόκει δὲ καὶ τὰ περὶ	Μαντίνειαν	οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς.
[39]	δ' οὖν οἱ Ἀχαιοὶ τὴν	Μαντίνειαν,	πάλιν ἑλόντος αὐτὴν τοῦ Κλεομένους,
[36]	συλλογιζομένου τὸ μέλλον, ἐξαίφνης ἐπέπεσε	Μαντινεῦσι,	συμμάχοις οὖσι τοῦ Κλεομένους. καὶ
[25]	δίκην ἔσχον ἐπὶ τούτῳ παρὰ	Μαντινεῦσιν,	ἣν Ἀράτου μὴ παρόντος (Ἀρί(
[50]	τὰ σπλάγχνα τοῦ βοὸς ὁ	μάντις,	ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶν ὑπολαβὼν ἐδείκνυε
[25]	Αἰσχύλος προειστήκει καὶ Χαριμένης ὁ	μάντις,	ξίφη δ' οὐκ εἶχον, ἀλλ'
[16]	Ἀθηναίων, ὡς νενικήκοι τῆς ἐν	Μαραθῶνι	(μάχης ἀδελφήν· ταύτην δὲ τὴν
[38]	τούτων, ᾧ μὴ τοῦ Πολυβίου	μαρτυροῦντος	οὐ πάνυ τι πιστεύειν ἄξιον
[36]	ἄλλως πρὸς τὰς κατὰ στόμα	μάχας	εὖ πεφυκώς, καὶ τότε λειπόμενός
[29]	μὲν ἡ κοιλία παρὰ τὰς	μάχας,	κάρος δὲ προσπίπτοι καὶ ἴλιγγος
[46]	~Ἐκ τούτου Κλεομένης μὲν ἡττηθεὶς	μάχῃ	μεγάλῃ περὶ Σελλασίαν ἐξέλιπε τὴν
[39]	ἑλόντος αὐτὴν τοῦ Κλεομένους, καὶ	μάχῃ	μεγάλῃ περὶ τὸ Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες
[34]	Μακεδόνων. διὸ καὶ κρατηθέντος αὐτοῦ	μάχῃ	περὶ Φυλακίαν ὑπὸ Βίθυος τοῦ
[16]	γὰρ ὁ Ἀθηναῖος ἔν τινι	μάχῃ	πρὸς τοὺς βασιλέως στρατηγοὺς εὐτυχήσας,
[29]	νυκτὸς οὔσης καὶ συνταξαμένους ἐπὶ	μάχην	ἀγνοεῖσθαι καὶ λανθάνειν τὸν Ἀρίστιππον.
[38]	πρὸς Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς,	μάχην	ἔθετο πρὸς Μεγιστόνουν τὸν Κλεομένους
[32]	ἐποίησεν ἐμφαντικῶς τῇ διαθέσει τὴν	μάχην	ἔχουσαν. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ πολλῶν
[35]	Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους ἐπιφανέντος αὐτοῖς,	μάχην	συνάψαι τὸν Ἀριστόμαχον, ὑπὸ Λυδιάδου
[31]	δυνάμεως καὶ συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν	μάχην	τοὺς Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς καὶ πολλὰ
[16]	ὡς νενικήκοι τῆς ἐν Μαραθῶνι	(μάχης	ἀδελφήν· ταύτην δὲ τὴν πρᾶξιν
[28]	περὶ τὸν Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς	μάχης	γενομένης πρὸς Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν
[16]	μυρίων στρατιωτῶν βοηθῶν, ὑστέρησε τῆς	μάχης,	ἣν ὑπ' Αἰτωλῶν περὶ Χαιρώνειαν
[27]	ὑπὲρ τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας τῆς	μάχης	οὔσης, ἀλλ' ὡς τὸν ἀγῶνα
[5]	κυναρίων, μικρῶν μέν, ἐκτόπως δὲ	μαχίμων	καὶ ἀπαρηγορήτων, εὐθὺς ἐνίστατο τὴν
[32]	ἱεροῦ καὶ κατέβλεψεν εἰς τοὺς	μαχομένους	ἄνωθεν ἔχουσα τὴν τριλοφίαν, αὐτοῖς
[22]	τῶν περὶ τὸν Ἄρατον καὶ	μαχομένων,	ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω, καὶ
[22]	νενικηκότων, Ἐργῖνος ἀπὸ τῶν ἄνω	μαχομένων	ἦλθεν, ἀγγέλλων συμπεπλέχθαι τοῖς πολεμίοις
[14]	μέρος ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν	μέγα	καὶ τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι
[12]	πόρου δρόμῳ χρησόμενος. πρὸς δὲ	μέγα	πνεῦμα καὶ πολλὴν θάλασσαν ἐκ
[30]	μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς	μέγα	φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως, καὶ καταστήσας
[50]	ὦ Φίλιππε Κρητῶν ὄρη καὶ	μεγάλα,	πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν ἄκραι καὶ
[25]	ἀλλ' ἀπείρητο κεκτῆσθαι, καὶ ζημίαι	μεγάλαι	τοῖς κεκτημένοις ἐπῆσαν ὑπὸ τοῦ
[14]	μεθ' ὧν πόνῳ πολλῷ καὶ	μεγάλαις	πραγματείαις κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε φιλίαν
[11]	ὅτι καίπερ συμβολὰς τῷ κοινῷ	μεγάλας	δεδωκὼς τὴν ἑαυτοῦ δόξαν καὶ
[49]	πράγμασι πολλὰς μὲν ἀνέφυε καὶ	μεγάλας	ἐπιθυμίας, ἡ δ' ἔμφυτος κακία,
[19]	δοκοῦντας ἐπὶ τῷ διώσασθαι δωρεὰς	μεγάλας	καὶ μὴ προέσθαι χρημάτων τὸ
[48]	~Καὶ τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ καὶ	Μεγαλέου	καί τινων αὐλικῶν ἄλλων διαβαλλόντων
[9]	πῦρ ἐπιφέροντες. ἤρθη δὲ φλὸξ	μεγάλη	καὶ καταφανὴς μέχρι Κορίνθου τῆς
[46]	τούτου Κλεομένης μὲν ἡττηθεὶς μάχῃ	μεγάλῃ	περὶ Σελλασίαν ἐξέλιπε τὴν Σπάρτην
[39]	αὐτὴν τοῦ Κλεομένους, καὶ μάχῃ	μεγάλῃ	περὶ τὸ Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω
[8]	ὥστε τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ	μεγάλῃ	πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ, πρὸς τίνα
[34]	πολέμους, Αἰτωλῶν δὲ συμμαχούντων, ἐπίδοσιν	μεγάλην	ἡ τῶν Ἀχαιῶν ἐλάμβανε δύναμις.
[9]	Ἀχαιῶν, οὔτ' ἀξίωμα λαμπρὸν οὔτε	μεγάλην	ἰσχὺν ἐχόντων τότε. μικροπολῖται γὰρ
[37]	τῆς ἥττης ἀνέπλησαν. (αἰτίαν δὲ	μεγάλην	ὁ Ἄρατος ἔλαβε, δόξας προέσθαι
[36]	αὖθις δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἐπὶ	Μεγάλην	πόλιν στρατευσάντων, βοηθήσας ὤκνει μὲν
[5]	ὁ δ' Ἔκδηλος Ἀρκὰς ἐκ	Μεγάλης	πόλεως, ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ πρακτικός,
[43]	Ἄρατος οὐ μόνον ἐν πράγμασι	μεγάλοις	ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ
[36]	Κλεομένει λαβὴν παρασχεῖν, καὶ τοῖς	Μεγαλοπολίταις	(βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως πρὸς
[38]	τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ τοὺς	Μεγαλοπολίτας	προκαθιέναι δεομένους Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι τὸν
[30]	ἀνεῖλεν, εὐθὺς ἐπεβούλευσε Λυδιάδῃ τῷ	Μεγαλοπολίτῃ,	τυραννοῦντι τῆς ἑαυτοῦ (πατρίδος. ὁ
[24]	ὑπ' ἀλλήλων, ὅταν ὅλου τινὸς	μεγάλου	μέρη γενόμεναι κοινῆς προνοίας τυγχάνωσιν.
[24]	Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον, ὡς μηδενὸς	μεγάλου	μετ' ἐκεῖνον ἐν τοῖς Ἕλλησι
[10]	δ' Ἄρατος τῷ τρόπῳ πολιτικός,	μεγαλόφρων,	ἀκριβέστερος εἰς τὰ κοινὰ μᾶλλον
[19]	καὶ συναγωνίσαιτ' ἔτι νῦν τῇ	μεγαλοψυχίᾳ	τοῦ ἀνδρός, ὠνουμένου χρημάτων τοσούτων
[30]	τοὺς Ἀχαιοὺς μετεκόμισεν. ἐφ' οἷς	μεγαλύνοντες	αὐτὸν οἱ Ἀχαιοὶ στρατηγὸν εἵλοντο.
[38]	μέμφονται τὸν Ἄρατον, ἐν σάλῳ	μεγάλῳ	καὶ χειμῶνι τῶν πραγμάτων φερομένων,
[22]	τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις εὐρώστως, καὶ	μέγαν	ἀγῶνα περὶ αὐτὸ τὸ τεῖχος
[24]	ὡς ἐδήλωσεν εὐθὺς τὰ γινόμενα.	(Μεγαρεῖς	τε γὰρ ἀποστάντες Ἀντιγόνου τῷ
[31]	συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς πρὸ τῆς	Μεγαρικῆς	ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν, καὶ τοῦ
[8]	τὸν πύργον, ἐν ᾧ κύων	μέγας	ἐφρούρει θηρατικός. αὐτὸς μὲν οὖν
[32]	θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ κάλλει καὶ	μεγέθει	σώματος εὐπρεπής, ἔτυχε μὲν ἐν
[3]	βλαστάνον ὁρῶν εἰς εὐεξίαν καὶ	μέγεθος,	ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ περὶ
[51]	δ' οὐδέν, ἀμύνασθαι μὴ δυναμένῳ.	μεγίστην	γὰρ ὁ Φίλιππος δοκεῖ καὶ
[43]	ἐποίησε, καὶ πρώτην εἰληφότα καὶ>	μεγίστην	ὑπόθεσιν τῆς πολιτείας τὴν πρὸς
[32]	τὸ δ' ἔργον ἐν τοῖς	μεγίστοις	διεβοήθη, καὶ Τιμάνθης ὁ ζωγράφος
[38]	μὲν ἀπέκτεινε, ζῶντα δὲ τὸν	Μεγιστόνουν	συνέλαβεν. (Εἰωθὼς δὲ στρατηγεῖν παρ'
[38]	τοὺς Ἀχαιούς, μάχην ἔθετο πρὸς	Μεγιστόνουν	τὸν Κλεομένους πατρῳόν, ἐν ᾗ
[41]	αὐτὸν ἔπεμψε Τρίπυλον καὶ πάλιν	Μεγιστόνουν	τὸν πατρῳόν, ὑπισχνούμενος ἄλλα τε
[13]	καὶ τούτων τεσσαράκοντα μὲν εὐθὺς	μεθ'	ἑαυτοῦ κομίζων εἰς Πελοπόννησον κατῆρε,
[20]	ἐποίησε καὶ τὸν Διονύσιον ἄγων	μεθ'	ἑαυτοῦ πρὸς τὸν Ἄρατον ἦλθεν.
[10]	ὄψεις, ἐνεργοὶ διὰ σκότους οὖσαι,	μεθ'	ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι καὶ λεπτότητι
[8]	εἴτε φύσει νωθὴς ὢν εἴτε	μεθ'	ἡμέραν κατάκοπος γεγονώς. τῶν δὲ
[33]	ὑπομνήμασιν οἷς ἀπολέλοιπεν Ἐργῖνον αἰτιᾶται,	μεθ'	οὗ τὰ περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον
[14]	πεντεκαίδεκα τῶν πολιτῶν προσκατέλεξεν ἑαυτῷ,	μεθ'	ὧν πόνῳ πολλῷ καὶ μεγάλαις
[6]	μειράκιον εἰς ἡδονὰς καὶ πότους	μεθημερινοὺς	τὰ τῆς φυγῆς ἐφόδια καταχρώμενον.
[12]	(διαλύσεις. ἀνήχθη μὲν οὖν ἀπὸ	Μεθώνης	ὑπὲρ Μαλέας, ὡς τῷ διὰ
[14]	καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς πατρίδας,	μεῖζον	δ' ἡ διὰ τῶν χρημάτων
[18]	τεῖχος, ὅπου τὸ ὕψος οὐ	μεῖζον	ᾖ πεντεκαίδεκα ποδῶν, καὶ τἆλλα
[15]	Ἄρατος τοῦ μὲν πολιτικοῦ φθόνου	μείζων	ἐγεγόνει διὰ τὰς χάριτας· Ἀντίγονος
[17]	οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν γυναικὶ πρεσβυτέρᾳ	μειράκιον,	αὐτὴν μὲν ᾑρήκει, τῷ παιδὶ
[15]	αὐτός τ' οὖν ἀποδέχομαι τὸ	μειράκιον	ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα χρῆσθαι, καὶ
[6]	ἔχων καὶ τοσαύτην δύναμιν ὀρρωδεῖ	μειράκιον	εἰς ἡδονὰς καὶ πότους μεθημερινοὺς
[4]	Αἰτωλῶν ἐπιβουλευομένην αὐτὴν ἀποβαλεῖν, ἤδη	μειράκιον	ὁ Ἄρατος ὢν ἀξίωμα λαμπρὸν
[46]	τῆς βασιλείας Φίλιππον, οὔπω πάνυ	μειράκιον	ὄντα, πέμπων εἰς Πελοπόννησον Ἀράτῳ
[51]	μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέως καὶ	μειρακίου	σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς καὶ τύραννος
[20]	ὁ Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην καὶ	μελάγχρουν	καὶ (ἀγένειον· ἐλθὼν οὖν ὅπου
[13]	ὑπὸ (πάντων) τῶν περὶ τὸν	Μέλανθον	ἅρματι νικηφόρῳ παρεστὼς ὁ Ἀρίστρατος,
[12]	περιττῶν, μάλιστα δὲ Παμφίλου καὶ	Μελάνθου,	συνάγων καὶ κτώμενος ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει
[53]	οὐχ ὁλόλευκον, ἀλλὰ μεσοπόρφυρον ἔχων·	μέλη	δ' ᾔδετο πρὸς κιθάραν ὑπὸ
[36]	οὐδενὸς προσδοκῶντος οὐδὲ συλλογιζομένου τὸ	μέλλον,	ἐξαίφνης ἐπέπεσε Μαντινεῦσι, συμμάχοις οὖσι
[20]	δὲ πλησίον ὄντος αὐτοῦ καὶ	μέλλοντος	ὅσον οὔπω τὸν Τέχνωνα διαλαμβάνειν,
[17]	τῇ τιμῇ καὶ πορρωτάτω τοῦ	μέλλοντος	οὖσαν. (γενόμενος δὲ τῆς ὁδοῦ
[52]	φόβον ἀγνοηθείσης. ~Ὅτι γὰρ ἦν	μεμειγμένον	αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ τὸ πρὸς
[1]	ὡς οὐχὶ πάντων ἀκριβέστατά σοι	μεμεληκὸς	ἐξ ἀρχῆς ἐπίστασθαι τὰς ἐκείνου
[1]	βίον, εὔδαιμον ἂν εἴη τὸ	μεμνῆσθαι	τῶν ἀπὸ γένους (ἀρίστων, ἀκούοντας
[54]	γε μὴν ὁ Φίλιππος οὐ	μεμπτὰς	Διὶ ξενίῳ καὶ (φιλίῳ τῆς
[38]	ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ καὶ	μέμφονται	τὸν Ἄρατον, ἐν σάλῳ μεγάλῳ
[2]	εἰς οἰκίαν παρελθὼν γυναικός, ἀδελφῆς	μὲν	Ἀβαντίδου, Προφάντῳ δὲ τῷ Κλεινίου
[5]	τοῖς ἄλλοις φυγάσιν, ὧν ὀλίγοι	μὲν	αἰσχυνθέντες ἐγκαταλιπεῖν τὴν ἐλπίδα μετεῖχον
[1]	Πυθοκλῆς οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ	μὲν	ἀκούοντες, τὰ δ' ἀναγινώσκοντες ἅπερ
[13]	τέχνης δεόμενον μεταλαβεῖν. διὸ τὰς	μὲν	ἄλλας εἰκόνας τῶν τυράννων ἀνεῖλεν
[21]	δ' ἦν ἕτοιμα πάντα, τὴν	μὲν	ἄλλην δύναμιν ἐκέλευσεν ἐπὶ τῶν
[21]	ἐπίσκιον γενόμενον. ἐνταῦθα δ' οἱ	μὲν	ἄλλοι συγκαθίσαντες ὑπελύοντο τὰς κρηπῖδας·
[32]	τὸ βρέτας τῆς θεοῦ τὸν	μὲν	ἄλλον ἀποκεῖσθαι χρόνον ἄψαυστον, ὅταν
[43]	προσιόντα τὸν Ἄρατον ἔφρασε, τοὺς	μὲν	ἄλλους ἠσπάσατο μετρίως καὶ κοινῶς,
[17]	τὸ θέατρον, αὐτὸς δὲ χαίρειν	μὲν	Ἀμοιβέα, χαίρειν δὲ τοὺς γάμους
[49]	εὐροούσης ἐπαιρόμενος τοῖς πράγμασι πολλὰς	μὲν	ἀνέφυε καὶ μεγάλας ἐπιθυμίας, ἡ
[38]	ἐν δίκῃ τῇ ἱστορίᾳ τῷ	μὲν	ἀντιδικῶν διατελεῖ, τῷ δὲ συναγορεύων.
[16]	πρῶτον ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, τὴν	μὲν	ἀντιπέρας Λοκρίδα καὶ Καλυδωνίαν ἐπόρθησε,
[45]	ἀπέκτειναν, τῶν δ' ἄλλων τοὺς	μὲν	ἀπέδοντο, τοὺς δ' εἰς Μακεδονίαν
[2]	πολιτείας κατάστασιν ἔχειν δοκούσης, Τιμοκλείδας	μὲν	ἀπέθανεν, Ἀβαντίδας δ' ὁ Πασέου
[38]	πατρῳόν, ἐν ᾗ κρατήσας τριακοσίους	μὲν	ἀπέκτεινε, ζῶντα δὲ τὸν Μεγιστόνουν
[14]	τῶν χρημάτων τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖς	μὲν	ἀπόροις πρὸς τοὺς πλουσίους διάλυσις
[22]	ἄσημος. ~Ἐν τούτῳ δ' ὁ	μὲν	Ἄρατος ἐμφὺς τῇ πορείᾳ παρὰ
[37]	περὶ τὰς σκηνὰς διασπαρέντων, ὁ	μὲν	Ἄρατος οὐδ' ὣς ἐπήγαγεν, ἀλλ'
[49]	παρέσχε. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν, ὁ	μὲν	Ἄρατος ὑστέρει βοηθῶν, ὁ δὲ
[35]	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς γενέσθαι, τοῦ	μὲν	Ἀράτου κατηγόρει πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς
[27]	τυράννου πανταχόθεν αὐτῷ προσβάλλοντος, οἱ	μὲν	Ἀργεῖοι, καθάπερ οὐχ ὑπὲρ τῆς
[44]	πλοίοις κομιζομένου κατὰ τάχος, οἱ	μὲν	Ἀργεῖοι προεξαναστάντες ἐπέθεντο τοῖς τοῦ
[49]	(ἐκ δὲ τούτου θαρρήσαντες, οἱ	μὲν	ἄρχοντες ἐπελαμβάνοντο τῶν δημαγωγῶν, ἐκεῖνοι
[34]	ἐκάλουν. ὁ δέ, καίπερ ἑτέρου	μὲν	ἄρχοντος τότε τῶν Ἀχαιῶν, αὐτὸς
[34]	Ἀρκαδίας αὐτοῖς συνετέλει. καὶ Μακεδόνων	μὲν	ἀσχόλων ὄντων διά τινας προσοίκους
[31]	τὰς Αἰτωλικὰς πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν	μὲν	αὐτοῖς πρὸ τῆς Μεγαρικῆς ὡρμημένων
[40]	ἀποστάσεως ἐγνωκότες. ὁ δ' ἧκε	μὲν	αὐτὸς ἐφελκόμενος τὸν ἵππον, ὡς
[48]	οἷς ὁ Φίλιππος ὀργισθείς, εὐθὺς	μὲν	αὐτοὺς ἐζημίωσεν εἴκοσι ταλάντοις, ὕστερον
[40]	φυλάττειν, ἀφίππευσεν εἰς Σικυῶνα, τριάκοντα	μὲν	αὐτῷ στρατιωτῶν ἑπομένων, τῶν δ'
[35]	ἐξ Ἀθηνῶν. ὁ δ' ἔγραφε	μὲν	αὐτῷ τὴν στρατείαν ἀπαγορεύων καὶ
[21]	τοὺς ἄνδρας καθίζει· καὶ τρεῖς	μὲν	αὐτῶν ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν, ὁ δὲ
[23]	τῶν δ' Ἀντιγόνου στρατηγῶν Ἀρχέλαον	μὲν	ἀφῆκεν ὑποχείριον γενόμενον, Θεόφραστον δ'
[44]	εἰς (Μαντίνειαν. ἐκ τούτου τοῖς	μὲν	Ἀχαιοῖς πάλιν αἱ πόλεις ἅπασαι
[53]	τεθῆναι τὸ σῶμα. καὶ τοὺς	μὲν	Ἀχαιοὺς ἔπεισαν ἐφιέναι, νόμου δ'
[36]	Μεγάλην πόλιν στρατευσάντων, βοηθήσας ὤκνει	μὲν	ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει λαβὴν παρασχεῖν,
[35]	Ἄρατον εὔνοιαν καὶ πίστιν. ἀντειπόντος	μὲν	γὰρ αὐτοῦ δι' ὀργήν, ἀπήλασαν
[16]	καὶ (ἀλλόφυλον αὕτη διήνεγκεν. ὁ	μὲν	γὰρ Ἰσθμὸς ἐμφράσσων τὰς θαλάσσας
[16]	φρουράν, ἐκεῖθεν ἐξελάσαι (διανοούμενος. Χάρης	μὲν	γὰρ ὁ Ἀθηναῖος ἔν τινι
[40]	ὑπὸ τῶν νεωτεριζόντων πανταχόθεν. ~Ἠτρέμει	μὲν	γὰρ οὐδὲν οὐδ' ἔστεργεν ἐπὶ
[13]	ἀκμάσαντος ἐβουλεύσατο πολὺν χρόνον. ἐγράφη	μὲν	γὰρ ὑπὸ (πάντων) τῶν περὶ
[54]	ἀνοσιουργίας ταύτης τίνων διετέλεσε. καταπολεμηθεὶς	μὲν	γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων, ἐπέτρεψεν ἐκείνοις
[30]	ἑτέρῳ παραδοθῆναι τὴν ἀρχήν· αὐτὸς	μὲν	γὰρ ὡς εἴρηται παρ' ἐνιαυτὸν
[26]	ζῶντα τῶν ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς, τοὺς	μὲν	δορυφόρους καὶ φύλακας ἔξω παρεμβάλλειν
[30]	ὥρμησε καλλίστην ὁρμὴν μεταβαλόμενος, πρῶτον	μὲν	ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους καὶ φόβου
[24]	τὸ Λέχαιον ἐποιήσατο, καὶ νεῶν	μὲν	εἰκοσιπέντε βασιλικῶν ἐκυρίευσεν, ἵππους δὲ
[50]	Φιλίππου τὸ φαινόμενον λέγειν, πολλὰ	μὲν"	εἶπεν ὦ Φίλιππε Κρητῶν ὄρη
[44]	ἔτι νυκτὸς ἐβοήθει. καὶ παρελθὼν	μὲν	εἰς Ἄργος ἔφθη καὶ τροπήν
[5]	Ἀριστομάχῳ καὶ Ἐκδήλῳ. τούτων ὁ	μὲν	ἐκ Σικυῶνος ἦν φυγάς, ὁ
[27]	δ' Ἄρατος εὐρώστως ἀμυνόμενος λόγχῃ	μὲν	ἐκ χειρὸς διελαύνεται τὸν μηρόν,
[17]	ἐκτροπὴν τὴν ἄνω φέρουσαν, ἐκείνην	μὲν	ἐκέλευσε προάγειν εἰς τὸ θέατρον,
[5]	ὑπὸ κηπουροῦ τινος κυναρίων, μικρῶν	μέν,	ἐκτόπως δὲ μαχίμων καὶ ἀπαρηγορήτων,
[39]	πόλεμον προεροῦντα τοῖς Ἀχαιοῖς, μικροῦ	μὲν	ἔλαθε τὴν Σικυωνίων πόλιν ἁρπάσας
[6]	φυγάδων. (ἄνδρας δ' αὐτῷ τῶν	μὲν	ἐν Ἄργει φίλων ἕκαστος ἐξ
[40]	ἀνυπεύθυνον ὁ Ἄρατος λαβών, τοὺς	μὲν	ἐν Σικυῶνι διεφθαρμένους ἀπέκτεινε, τοὺς
[32]	καὶ μεγέθει σώματος εὐπρεπής, ἔτυχε	μὲν	ἐν τῷ ἱερῷ καθεζομένη τῆς
[30]	διετέλει, καὶ παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχεν,	(μὲν)	ἐναλλὰξ τῷ Ἀράτῳ στρατηγῶν· φανερὰν
[45]	γὰρ αὐτῶν δι' Ἀντιγόνου, τοὺς	μὲν	ἐνδοξοτάτους καὶ πρώτους ἀπέκτειναν, τῶν
[3]	καὶ διαφυγόντι τὸν κίνδυνον, εὐθὺς	μὲν	ἐνεφύετο καὶ συνηύξετο τὸ σφοδρὸν
[2]	τῶν φίλων καὶ οἰκείων τοὺς	μὲν	ἐξέβαλε, τοὺς δ' ἀνεῖλεν· ἐζήτει
[19]	Διοκλέους. ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐκείνοις	μὲν	ἑξήκοντα τάλαντα δώσειν κατορθώσας ὡμολόγησεν,
[9]	ἀπορίαν τῷ Ἀράτῳ παρεῖχον, ἐπιβουλευομένην	μὲν	ἔξωθεν καὶ φθονουμένην ὑπ' Ἀντιγόνου
[12]	τὸν τόπον, ἐν ᾧ τὰ	μὲν	ἐπὶ σκοπὴν ἀνιών, τὰ δὲ
[43]	καὶ τὴν προαγόρευσιν. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἐπράχθη χρόνοις ὕστερον. ~Ἐν δὲ
[45]	καὶ δοκεῖ δι' ἐκεῖνον ἡ	μὲν	ἐρατεινὴ Μαντίνεια" παντάπασιν ἐξαληλίφθαι, διαμένει
[49]	(ἀλλήλων ἐνέβαλε τοῖς ἀνθρώποις, ἰδίᾳ	μὲν	ἐρωτῶν τοὺς στρατηγοὺς τῶν Μεσσηνίων,
[45]	ἔνειμαν τοῖς Μακεδόσι. καὶ ταῦτα	μὲν	ἔσχε τὸν τῆς ἀμύνης νόμον·
[41]	ἐκ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν, τριάκοντα	μὲν	ἔτη καὶ τρία πεπολιτευμένος ἐν
[38]	πολεμεῖν. ~Οὕτω δὲ προπηλακισθείς, ἐβουλεύσατο	μὲν	εὐθὺς ἀποθέσθαι τὴν σφραγῖδα καὶ
[18]	ὁ Ἄρατος ἐχρῆτο. καὶ μέρος	μὲν	εὐθὺς διέθεντο τοῦ χρυσίου, τὸ
[13]	ἑκατὸν τάλαντα. καὶ τούτων τεσσαράκοντα	μὲν	εὐθὺς μεθ' ἑαυτοῦ κομίζων εἰς
[46]	Ἄρατος οὕτως διέθηκεν, ὥστε πολλῆς	μὲν	εὐνοίας πρὸς αὐτόν, πολλῆς δὲ
[29]	ἦγε τοὺς Ἀχαιοὺς ἑπομένους οὕτω	μὲν	εὐτάκτως, οὕτω δὲ ταχέως καὶ
[50]	γελάσας οὖν ὁ Δημήτριος εἰ	μὲν"	ἔφη μάντεως ἔχεις ψυχήν, ἀφήσεις
[26]	ὄγκος περιέθηκεν. ~Ἐκεῖνος γὰρ Ἀντίγονον	μὲν	ἔχων σύμμαχον, τρέφων δὲ πολλοὺς
[29]	τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο	μὲν	ἡ κοιλία παρὰ τὰς μάχας,
[9]	οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων, οἷς μακρὰ	μὲν	ἡ (πλάνη καὶ ὁμοῦ τι
[53]	καὶ θύουσιν αὐτῷ θυσίας, τὴν	μέν,	ᾗ τὴν πόλιν ἀπήλλαξε τῆς
[50]	ὁρμώμενος σὺ τοσοῦτος ἡλικίαν τῶν	μὲν	ἡγεμών, τῶν δὲ κύριος ἤδη
[17]	ἐντυχεῖν γυναικὶ πρεσβυτέρᾳ μειράκιον, αὐτὴν	μὲν	ᾑρήκει, τῷ παιδὶ χρησάμενος ὥσπερ
[50]	ὁ δ' Ἄρατος ἐπὶ πολὺ	μὲν	ἡσύχαζε, δεομένου δὲ τοῦ Φιλίππου
[46]	τοὺς πολίτας. ~Ἐκ τούτου Κλεομένης	μὲν	ἡττηθεὶς μάχῃ μεγάλῃ περὶ Σελλασίαν
[49]	(διέφαινεν αὐτοῦ τὸ ἦθος, πρῶτον	μὲν	ἰδίᾳ τὸν νεώτερον Ἄρατον ἠδίκει
[14]	ἐπέγραψαν τόδε τὸ ἐλεγεῖον· (βουλαὶ	μὲν	καὶ ἄεθλα καὶ ἁ περὶ
[18]	(φιλόσοφον. ὁ δ' Ἄρατος ἔτι	μὲν	καὶ Ἀλεξάνδρου ζῶντος ἐπεχείρησε τῇ
[48]	(στρατηγὸν Ἐπήρατον. ὡς δ' ἐκείνου	μὲν	καταφρονουμένου τελέως ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,
[21]	διαθεόντων, καὶ φῶτα πολλὰ τὰ	μὲν	κάτωθεν ἤδη, τὰ δ' ἄνωθεν
[45]	αἰτίας ἐπέφερον, οἷον ὅτε τὴν	μὲν	Κορινθίων πόλιν Ἀντιγόνῳ δωρεὰν ἔδωκαν
[7]	ἐνταῦθα Καφισίας ἀπήντησεν αὐτῷ, τῶν	μὲν	κυναρίων οὐ κρατήσας ἔφθη γὰρ
[11]	καὶ εἴκοσι τάλαντα. ταῦτ' ἔλαβε	μὲν	ὁ Ἄρατος, λαβὼν δὲ τοῖς
[3]	κατέλιπε. (Χρόνῳ δ' ὕστερον Ἀβαντίδαν	μὲν	οἱ περὶ Δεινίαν καὶ Ἀριστοτέλη
[5]	ὑπερβὰς αὐτὸς ἐσώθη τόπον, ἐντὸς	μὲν	ὀλίγου δεῖν ἐπίπεδον εἶναι, προσπεφυκότα
[25]	ὑπὲρ τοῦ ἡγουμένου δεδιέναι, πολλοῖς	μὲν	ὄμμασιν ὁρᾷ, διὰ πολλῶν δ'
[31]	τοὺς Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς καὶ πολλὰ	μὲν	ὀνείδη, πολλὰ δ' εἰς μαλακίαν
[29]	ἀεὶ τὸν Ἄρατον, ὡς ἀγαθὸν	μὲν	ὄντα στρατηγόν, ἀεὶ δὲ ταῦτα
[7]	πτήξαντες ἐπὶ τῶν κλιμάκων, τούτους	μὲν	οὐ χαλεπῶς ἔλαθον, ἄλλης δὲ
[50]	(αἴσχιστος. ὁ δὲ Φίλιππος ἐκείνῳ	μὲν	οὐδὲν ἀντεῖπε, καίπερ ἐπίδοξος ὢν
[52]	γε τύραννος ἢ βασιλεύς, βίᾳ	μὲν	οὐδὲν ἐπεχείρησε, Ταυρίωνα δὲ τῶν
[4]	παρεφύλαττεν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν, τόλμημα	μὲν	οὐδὲν τηλικοῦτον δεδιὼς οὐδ' ἔργον
[27]	θάλασσαν προεξέπεμψε. νῦν δὲ τοῦτο	μὲν	οὐδενὸς ἐξαγγείλαντος πρὸς τὸν Ἄρατον,
[41]	καὶ οἰκίας, ὁ Κλεομένης ἥψατο	μὲν	οὐδενός, οὐδ' ἄλλον εἴασε, μεταπεμψάμενος
[12]	συμβάληται πρὸς τὰς (διαλύσεις. ἀνήχθη	μὲν	οὖν ἀπὸ Μεθώνης ὑπὲρ Μαλέας,
[42]	γὰρ οὐκ ἐβούλετο βοηθεῖν. ~Οἱ	μὲν	οὖν Ἀχαιοὶ συνεληλυθότες εἰς Αἴγιον,
[10]	ἐκφερούσας δίχα τῆς ἐπιστήμης. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐξεταζέσθω τοῖς παραδείγμασιν. ~Ὁ
[12]	τὰ δὲ κρυπτόμενος διῆγεν. ἔπλει	μὲν	οὖν ἡ ναῦς εἰς Συρίαν,
[14]	ὕστερον κατὰ μέρος ἀπέστειλεν. ~Ἦν	μὲν	οὖν μέγα καὶ τὸ χρήματα
[9]	ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν. (ὁ	μὲν	οὖν Νικοκλῆς ἔλαθε διά τινων
[8]	κύων μέγας ἐφρούρει θηρατικός. αὐτὸς	μὲν	οὖν οὐκ ᾔσθετο τὴν ἔφοδον,
[7]	τῆς φυγῆς ἐφόδια καταχρώμενον. ~Οἱ	μὲν	οὖν οὕτω παραλογισθέντες ἀπηλλάγησαν. ὁ
[43]	σύνεισιν εἰς ἄκραν φιλίαν. τότε	μὲν	οὖν παρήνεγκε τὸ ῥηθέν, οὐδ'
[15]	ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα (πέμψαι. ταῖς	μὲν	οὖν περιμαχήτοις καὶ διαπύρῳ τοξευομέναις
[17]	τὴν Κορινθίων πόλιν προσαγορεύειν. ~Πᾶσι	μὲν	οὖν περιμάχητος ἦν ὁ τόπος
[29]	καὶ κατασχόντων (τὰ πράγματα. τὸ	μὲν	οὖν πολὺ τῆς διαβολῆς καὶ
[40]	διήμαρτον ἀφέντες τὸν Ἄρατον. οὗτος	μὲν	οὖν, προσγενομένων αὐτῷ τῶν τὴν
[53]	γενέσθαι (τὸν ἄνδρα διαμνημονεύουσι. τῆς	μὲν	οὖν προτέρας ὁ> τοῦ Διὸς
[24]	ἐν τῷ φρουρίῳ τρεφομένοις. (Οἱ	μὲν	οὖν Ῥωμαῖοι τὸν Φιλοποίμενα θαυμάζοντες
[25]	Ἀχαιοῖς προσκομίσαι τὴν πόλιν. οἱ	μὲν	οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος
[30]	εἴρηται παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχε. (μέχρι	μὲν	οὖν τρίτης στρατηγίας ὁ Λυδιάδης
[6]	εὐθὺς ἐνίστατο τὴν πρᾶξιν. ~Ἡ	μὲν	οὖν τῶν ὅπλων παρασκευὴ συνήθης
[9]	νοῦν ἔχοντος ἡγεμόνος, οἳ τῆς	μὲν	πάλαι τῶν Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν
[47]	κατὰ Πελοπόννησον πράγμασι· καὶ τὴν	μὲν	Πατρέων καὶ Δυμαίων λεηλασίαν ὁδοῦ
[23]	ὑπὸ τοῦ Σικυωνίου νεανίου" ταῦτα	μὲν	περὶ Περσαίου πλείονες ἱστοροῦσιν. ~Ὁ
[15]	~Ταῦτα διαπραξάμενος ὁ Ἄρατος τοῦ	μὲν	πολιτικοῦ φθόνου μείζων ἐγεγόνει διὰ
[54]	ἄλλων ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ γὰρ ὁ	μὲν	πρεσβύτερος Ἄρατος οὕτω βιῶσαι καὶ
[38]	ᾑρέθη (στρατηγός. ἐδόκει δ' ἡ	μὲν	πρὸς τοὺς ὄχλους ὀργὴ πρόφασις
[50]	(ἔτι δὲ> λέγοντος αὐτοῦ, τὰ	μὲν	σπλάγχνα τῷ μάντει παρέδωκεν ὁ
[6]	οἰκετῶν αὐτοῦ δι' ἀγορᾶς ὁ	μὲν	στεφάνους φέρων, ὁ δὲ λαμπάδας
[31]	παρελθεῖν εἰς τὴν πόλιν, οἱ	μὲν	στρατιῶται διασπαρέντες ἐν ταῖς οἰκίαις
[29]	ὕστερον ἀκούσας τὸν Ἀρίστιππον ἐπιβουλεύειν	μὲν	ταῖς Κλεωναῖς, φοβεῖσθαι δ' ἐκεῖνον
[36]	ἔφευγε, καὶ πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε	μὲν	τεθνάναι, καὶ πάλιν οὗτος ὁ
[5]	οἱ περὶ τὸν Ξενοκλέα, τοῦ	μὲν	τείχους εἰληφότες μέτρα καὶ τοῦ
[23]	κρότους καὶ τὰς ἐπιβοήσεις, ἐπαινούντων	μὲν	τὴν ἀρετήν, ζηλούντων δὲ τὴν
[38]	τὴν Ἑλληνικὴν τιθεμένους εὐγένειαν. (καὶ	μέν>	τοι καὶ> Κλεομένης ᾔτει τὴν
[24]	νεωτάτην φαίην ἂν πεπρᾶχθαι, τοῦτο	μὲν	τόλμῃ, τοῦτο δὲ τύχῃ ταῖς
[34]	πολλοῦ δ' ὡς τέθνηκεν, ὁ	μὲν	τὸν Πειραιᾶ φρουρῶν Διογένης ἔπεμψεν
[35]	καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο	μὲν	τοὺς Ἀργείους καὶ Φλιασίους εἰς
[29]	τῆς διώξεως ἄχρι Μυκηνῶν, ὁ	μὲν	τύραννος ὑπὸ Κρητός τινος, ὡς
[3]	τῷ Κυψέλου γενέσθαι, καθάπερ Ἀλκμαίωνι	μὲν	τῷ Ἀμφιάρεω τὸν Πέρσην Ὀρόντην,
[48]	στρατεία γενομένη θαυμαστῶς ἐνεργός, εὐπειθείας	μὲν	τῷ Φιλίππῳ δόξαν, (εὐβουλίας δὲ
[45]	εἰκόνων· ὁ γὰρ Ἀντίγονος τὰς	μὲν	τῶν ἐν Ἄργει τυράννων καταβεβλημένας
[8]	οἰκίας. καὶ συνδραμόντων πανταχόθεν, ἡμέρα	μὲν	ὑπέλαμπεν ἤδη καὶ τὸ θέατρον
[38]	ἀφεῖναι, λογισμῷ δὲ χρησάμενος τότε	μὲν	ὑπέμεινε, καὶ πρὸς Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν
[4]	ἐκείνην βαδίζειν. ὡς δ' Ἀντίγονος	μὲν	ὑπισχνούμενος ἠμέλει καὶ παρῆγε τὸν
[25]	ἀλλὰ χρόνου βραχέος διελθόντος, ἀποθνῄσκει	μὲν	ὑπὸ δούλων Ἀριστόμαχος, ὑπολαμβάνει δὲ
[9]	διεφύλαξε. (Κατήγαγε δὲ φυγάδας, τοὺς	μὲν	ὑπὸ Νικοκλέους ἐκπεπτωκότας ὀγδοήκοντα, τοὺς
[24]	σήπεται, παραπλησίως τὰς πόλεις ἀπόλλυσθαι	μὲν	ὑπὸ τῶν διασπώντων τὸ κοινόν,
[7]	ἀνιεὶς τὴν πορείαν, ὥστε τῷ	μὲν	φωτὶ χρῆσθαι καθ' ὁδόν, ἤδη
[50]	πολλοὶ καὶ τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο	μὲν	χερσαῖοι, τοῦτο δ' ἔναλοι τόποι,
[18]	ὑπάρχει; γελάσας ὁ Ἐργῖνος τότε	μὲν	ὡμολόγησεν ἀποπειράσεσθαι τοῦ Διοκλέους, τοῖς
[34]	στρατηγοῦ, καὶ λόγου γενομένου πολλοῦ	μὲν	ὡς ἑάλωκε, πολλοῦ δ' ὡς
[20]	οἰκέτης τοῦ Ἀράτου Τέχνων ἐπέμφθη	μὲν	ὡς μετὰ τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος
[18]	λογισμοῦ παραγινόμενον. ~Ἀλλὰ γὰρ Ἀντίγονος	μὲν	ὥσπερ εἴρηται κτησάμενος τὸν Ἀκροκόρινθον
[40]	πλῆθος, ἤδη νοσοῦν καὶ (βαρυνό(	μενον	τὴν ὑπὸ τοῖς Ἀχαιοῖς πολιτείαν.
[33]	ἐλπίδων πρὸς τὸ θαρρεῖν (ἀνακαλού(	μενος.	ἅπαξ δὲ καὶ τὸ σκέλος
[46]	καὶ γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ	μέντοι	καὶ παραλαβὼν αὐτὸν ὁ Ἄρατος
[12]	ἀποδρὰς εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ	μέντοι	κομιζόμενα καὶ τὴν ναῦν καὶ
[31]	ἀμαχεὶ παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον. ὡς	μέντοι	παρελθόντες ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον, οὐκέτ'
[24]	ἀλλήλων, ὅταν ὅλου τινὸς μεγάλου	μέρη	γενόμεναι κοινῆς προνοίας τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν
[24]	κοινῷ συμφέροντι, καὶ καθάπερ τὰ	μέρη	τοῦ σώματος, ζῶντα καὶ συμπνέοντα
[15]	καὶ θύων θεοῖς ἐν Κορίνθῳ	μερίδας	(εἰς Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε.
[14]	πορίσαι τοῖς πολίταις, ὅσων μικρὸν	μέρος	ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντες
[13]	δόσεις ὁ βασιλεὺς ὕστερον κατὰ	μέρος	ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν μέγα
[50]	καὶ τῷ Φαρίῳ Δημητρίῳ, παρὰ	μέρος	ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον καὶ πυνθανόμενος,
[22]	ἐφ' ὅ τι χρὴ τραπέσθαι	μέρος,	Ἀρχέλαος ὁ τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν
[18]	ἐργασίαν ὁ Ἄρατος ἐχρῆτο. καὶ	μέρος	μὲν εὐθὺς διέθεντο τοῦ χρυσίου,
[9]	Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν ὡς εἰπεῖν	μέρος	ὄντες, ἐν δὲ τῷ τότε
[16]	δ' Ἀκροκόρινθος, ὑψηλὸν ὄρος ἐκ	μέσης	ἀναπεφυκὸς τῆς Ἑλλάδος, ὅταν λάβῃ
[9]	λοιπὰ χρήματα (τῶν τυράννων εἰς	μέσον	ἔθηκε τοῖς πολίταις. ἀπέθανε δ'
[35]	ἔπειθε πέμπων τὸν Ἀριστόμαχον εἰς	μέσον	θεῖναι καὶ προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς
[23]	αὐτὸς ἀπὸ τῆς σκηνῆς εἰς	μέσον	προῆλθε, τεθωρακισμένος καὶ τῷ προσώπῳ
[15]	τὸ δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν εἰς	μέσον	φθεγξάμενος ᾤμην" ἔφη τὸν Σικυώνιον
[53]	Ἀράτου, στρόφιον οὐχ ὁλόλευκον, ἀλλὰ	μεσοπόρφυρον	ἔχων· μέλη δ' ᾔδετο πρὸς
[47]	ὁδοῦ πάρεργον (ἐποιήσαντο, τὴν δὲ	Μεσσήνην	ἐμβαλόντες ἐπόρθουν. ἐφ' οἷς ὁ
[49]	ἀποσειόμενος. ἀρχὴν δ' ὑποψίας τὰ	Μεσσηνιακὰ	παρέσχε. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν, ὁ
[50]	τῆς ἄκρας αὐτὸν ἢ τοῖς	Μεσσηνίοις	(ἀποδιδόντα. γελάσας οὖν ὁ Δημήτριος
[47]	(τὴν ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ βοηθῆσαι	Μεσσηνίοις.	καὶ συναγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, τοῖς
[51]	ἐπανῆλθεν εἰς Πελοπόννησον, καὶ τοὺς	Μεσσηνίους	αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν καὶ μὴ
[50]	συγκρούοντος ἔτι μᾶλλον ἑαυτοῖς τοὺς	Μεσσηνίους,	ἐπελθὼν ὁ Ἄρατος αὐτός τε
[49]	μὲν ἐρωτῶν τοὺς στρατηγοὺς τῶν	Μεσσηνίων,	εἰ νόμους κατὰ τῶν πολλῶν
[37]	ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία σκολιὰ καὶ	μεστὰ	δένδρων πεφυτευμένων καὶ τάφρων πλατειῶν,
[46]	Ἑλληνικὰς πράξεις φιλοτιμίας καὶ ὁρμῆς	μεστὸν	εἰς Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι. ~Τελευτήσαντος δ'
[8]	καὶ τὸ θέατρον ἦν ὄχλου	μεστόν,	ἔτι πρὸς τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων
[30]	καὶ καταστήσας ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ	μεστὸς	ἦν τῆς ἐκ μοναρχίας βαρύτητος.
[37]	οὐδ' ὣς ἐπήγαγεν, ἀλλ' ἐν	μέσῳ	λαβὼν χαράδραν ἐπέστησε καὶ κατεκώλυσε
[9]	ἀκολουθεῖν, οὐ μόνον αὑτοὺς ἐν	μέσῳ	πόλεων καὶ δυνάμεων τηλικούτων καὶ
[7]	ἀπηλλάγησαν. ὁ δ' Ἄρατος εὐθὺς	μετ'	ἄριστον ἐξελθὼν καὶ συνάψας πρὸς
[6]	τῶν εἰωθότων πίνειν καὶ ῥᾳθυμεῖν	μετ'	αὐτοῦ νεανίσκων ἀπῆγεν οἴκαδε· καὶ
[21]	τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι καὶ τοὺς	μετ'	αὐτοῦ φύλακας. (ἅμα δ' αἵ
[41]	Ἀχαιῶν ἡγεμὼν ἀναγορευθῆναι καὶ κοινῇ	(μετ'	αὐτῶν φυλάσσειν τὸν Ἀκροκόρινθον. τοῦ
[24]	ἔσχατον προσηγόρευον, ὡς μηδενὸς μεγάλου	μετ'	ἐκεῖνον ἐν τοῖς Ἕλλησι γενομένου.
[47]	αὐτῷ τελευτώσης, αὐτὸς ᾑρημένος ἄρχειν	μετ'	ἐκεῖνον προέλαβεν ἡμέραις πέντε (τὴν
[19]	ἢν δ' ἀποτύχῃ, σωθῇ δὲ	μετ'	(ἐκείνων, οἰκίαν ἑκατέρῳ καὶ τάλαντον.
[24]	τῷ Ἀράτῳ προσέθεντο, καὶ Τροιζήνιοι	μετ'	Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν εἰς τοὺς Ἀχαιούς,
[35]	καὶ ζηλώσαντα Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου	μετ'	εὐφημίας καὶ τιμῆς στρατηγὸν εἶναι
[40]	διαρρυέντων. αἰσθόμενοι δ' οἱ Κορίνθιοι	μετ'	ὀλίγον τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ καὶ
[27]	Ἄργος. ἅπαξ δὲ κλίμακας προσθεὶς	μετ'	ὀλίγων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνέβη
[54]	αὐτοῦ μιαρὸς ὢν φύσει καὶ	μετ'	ὠμότητος ὑβριστὴς ὁ Φίλιππος οὐ
[12]	θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια καὶ κατέσχε.	μετὰ	δ' ἡμέρας οὐ πολλὰς ἐν
[29]	Ἀγίαν καὶ τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον	μετὰ	δυνάμεως βασιλικῆς παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων
[31]	βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος ἀφικομένου	μετὰ	δυνάμεως καὶ συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν
[22]	βασιλικῶν ἡγεμὼν στρατιώτας ἔχων πολλοὺς	μετὰ	κραυγῆς ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος
[21]	ἔνδον εἶναι τοὺς (πολεμίους. καὶ	μετὰ	μικρὸν αἵ τε σάλπιγγες ἐπεσήμαινον,
[43]	Ἄρατον ἐπάνω κατέκλινεν ἑαυτοῦ, καὶ	μετὰ	μικρὸν αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν, εἰ
[6]	αὐτοῦ νεανίσκων ἀπῆγεν οἴκαδε· καὶ	μετὰ	μικρὸν ἑωρᾶτο τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ
[16]	καὶ Καλυδωνίαν ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς δὲ	μετὰ	μυρίων στρατιωτῶν βοηθῶν, ὑστέρησε τῆς
[48]	προσέκρουον αὐτῷ παρὰ τοὺς πότους	μετὰ	πολλῆς ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ
[47]	ὥσπερ κωμάζοντας ἐν τῇ Πελοποννήσῳ	μετὰ	πολλῆς ἀσελγείας καὶ (θρα( σύτητος.
[45]	καὶ ἀναπλήρωσιν προσφερόντων. τὰ δὲ	μετὰ	ταῦτα πραχθέντα περὶ τὴν πόλιν
[6]	δὲ καὶ Καφισίας ὑπ' αὐτοῦ	μετὰ	τεσσάρων ἄλλων εὔζωνος, οὓς ἔδει
[44]	προσφερομένου καὶ τοῦ βασιλέως ἐπιφαινομένου	μετὰ	τῆς δυνάμεως, ἀπεχώρησεν εἰς (Μαντίνειαν.
[43]	~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου προσιόντος ἤδη	μετὰ	τῆς δυνάμεως ἦγε δὲ πεζοὺς
[39]	βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν ὄντα	μετὰ	τῆς δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις
[26]	ἐξελαύνων, καὶ τὴν μέταυλον ἀποκλείων,	μετὰ	τῆς ἐρωμένης αὐτὸς εἰς οἴκημα
[48]	βάλλοντες ἀπιόντα εἰς τὴν (σκηνὴν	μετὰ	τὸ δεῖπνον κατεδίωξαν. ἐφ' οἷς
[20]	συνετέτακτο, τὸν Ἐργῖνον ὡς ἀφιξόμενον	μετὰ	τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε πρὸ τῆς
[20]	Ἀράτου Τέχνων ἐπέμφθη μὲν ὡς	μετὰ	τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος τὸ τεῖχος,
[18]	πεντεκαίδεκα ποδῶν, καὶ τἆλλα συμπράξειν	μετὰ	τοῦ Διοκλέους. ~Ὁ δ' Ἄρατος
[5]	ταῦτ' ἤκουσεν ὁ Ἄρατος, ἐκπέμπει	μετὰ	τοῦ Ξενοκλέους οἰκέτας ἰδίους δύο
[39]	φίλους καὶ συμμάχους αὐτὸν ἥκειν	μετὰ	τριακοσίων· εἰ δ' ἀπιστεῖ, λαβεῖν
[18]	εἴρηται κτησάμενος τὸν Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε,	μετὰ	τῶν ἄλλων οἷς ἐπίστευε μάλιστα
[42]	τὸν υἱὸν Ἄρατος πρὸς αὐτὸν	μετὰ	τῶν ἄλλων ὁμήρων. ἐφ' οἷς
[43]	δὲ χιλίους καὶ τριακοσίους ἀπήντα	μετὰ	τῶν δημιουργῶν ὁ Ἄρατος αὐτῷ
[21]	ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ τῆς πόλεως	μετὰ	τῶν ἑκατὸν ἐπὶ τὴν ἄκραν,
[31]	τὴν δύναμιν, ἀλλ' εὐθὺς ὥρμησε	μετὰ	τῶν παρόντων ἐπὶ τοὺς πολεμίους,
[49]	ἐπελαμβάνοντο τῶν δημαγωγῶν, ἐκεῖνοι δὲ	μετὰ	τῶν πολλῶν ἐπελθόντες τούς τ'
[9]	πόλεως, οἱ δὲ στρατιῶται καταπαύσαντες	μετὰ	τῶν Σικυωνίων τὸ πῦρ διήρπαζον
[6]	φανερὸς ὢν ἐν ἀγορᾷ διέτριβε	μετὰ	τῶν φίλων· εἶτ' ἀλειψάμενος ἐν
[44]	Ἀράτου φράσαντος τῷ Ἀντιγόνῳ καὶ	μετὰ	χιλίων καὶ πεντακοσίων εἰς Ἐπίδαυρον
[51]	ὁ Φίλιππος δοκεῖ καὶ παραλογωτάτην	μεταβαλέσθαι	μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέως καὶ
[23]	Ζήνωνος ἤρεσκε δογμάτων· νῦν δὲ	μεταβάλλομαι,	νουθετηθεὶς ὑπὸ τοῦ Σικυωνίου νεανίου"
[10]	ἐπ' ἀμφότερα τῷ καιρῷ συμ>	μεταβαλλόμενος,	ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ κοινωνίας πόλεων
[2]	ταραττομένη καὶ τύραννον ἐκ τυράννου	μεταβάλλουσα,	μέχρι οὗ Κλέωνος ἀναιρεθέντος εἵλοντο
[30]	τὸν Ἄρατον, ὥρμησε καλλίστην ὁρμὴν	μεταβαλόμενος,	πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους
[53]	ἥσθησαν διαφερόντως, καὶ οἱ Σικυώνιοι	μεταβαλόντες	εἰς ἑορτὴν τὸ πένθος εὐθὺς
[17]	ἀνὴρ γέρων καὶ τηλικαύταις πραγμάτων	μεταβολαῖς	κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ προσαγορεύων
[51]	τὸ δ' οὐκ ἦν ἄρα	μεταβολὴ	φύσεως, ἀλλ' ἐπίδειξις ἐν ἀδείᾳ
[51]	Φίλιππος δοκεῖ καὶ παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι	μεταβολήν,	ἐξ ἡμέρου βασιλέως καὶ μειρακίου
[30]	βλάπτουσα τὴν πίστιν αὐτοῦ τῆς	μεταβολῆς.	~Ὁ δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε καὶ
[15]	ἐπ' αὐτῷ, καὶ βουλόμενος ἢ	μετάγειν	ὅλως τῇ φιλίᾳ πρὸς αὑτὸν
[13]	(μᾶλλον ἢ τῆς τέχνης δεόμενον	μεταλαβεῖν.	διὸ τὰς μὲν ἄλλας εἰκόνας
[23]	προελθεῖν αὐτὸν ἐκχυθέντων ταῖς φιλοφροσύναις,	μεταλαβὼν	εἰς τὴν δεξιὰν τὸ δόρυ,
[41]	μὲν οὐδενός, οὐδ' ἄλλον εἴασε,	μεταπεμψάμενος	δὲ τοὺς φίλους αὐτοῦ καὶ
[30]	τῆς πατρίδος εὐεργέτης (γενέσθαι. καὶ	μεταπεμψάμενος	τὸν Ἄρατον ἀφῆκε τὴν ἀρχήν,
[26]	τάχιστα πάντας ἐξελαύνων, καὶ τὴν	μέταυλον	ἀποκλείων, μετὰ τῆς ἐρωμένης αὐτὸς
[45]	ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς οὕτω	μεταχειρίσασθαι	δι' ὀργήν, ἀλλ' ἐν ἀνάγκαις
[5]	μὲν αἰσχυνθέντες ἐγκαταλιπεῖν τὴν ἐλπίδα	μετεῖχον	τῶν πραττομένων, οἱ δὲ πολλοὶ
[30]	τὴν πόλιν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς	μετεκόμισεν.	ἐφ' οἷς μεγαλύνοντες αὐτὸν οἱ
[40]	εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερόν,	μετεπέμποντο	τὸν Ἄρατον, (ἀνελεῖν ἢ συλλαβεῖν
[40]	καὶ διώξαντες ὡς οὐ κατέλαβον,	μετεπέμψαντο	τὸν Κλεομένη καὶ παρέδοσαν τὴν
[36]	ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε καὶ τοὺς	μετοίκους	πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ μόνος,
[38]	χώραν ἀναδασάμενος καὶ πολλοὺς τῶν	μετοίκων	ἐμβαλὼν εἰς τὴν πολιτείαν ἔσχεν
[5]	Ξενοκλέα, τοῦ μὲν τείχους εἰληφότες	μέτρα	καὶ τοῦ τόπου τὴν φύσιν
[50]	τὰ λεχθέντα καί τις ὢν	μέτριος	καὶ πολιτικὸς τὴν φύσιν, ἀνέστησεν
[14]	τοῦ ἀνδρὸς ἐν δυνάμει τοσαύτῃ	μετριότης.	(ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς καὶ
[48]	γὰρ ἡ πρὸς Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας	μετριότης	τοῦ νεανίσκου, καὶ ἡ πρὸς
[43]	ἔφρασε, τοὺς μὲν ἄλλους ἠσπάσατο	μετρίως	καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ καὶ
[39]	καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι,	μέχρι	γάμων καὶ γυναικῶν ἀλλήλους κακῶς
[9]	δὲ φλὸξ μεγάλη καὶ καταφανὴς	μέχρι	Κορίνθου τῆς οἰκίας ἀναφθείσης, ὥστε
[30]	ὡς εἴρηται παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχε.	(μέχρι	μὲν οὖν τρίτης στρατηγίας ὁ
[27]	οἷς ἦν καὶ οὐκ ἐξεώσθη	μέχρι	νυκτὸς ἐνοχλούμενος ὑπὸ τῶν πολεμίων.
[53]	τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ καλεῖται	μέχρι	νῦν Ἀράτειον, καὶ θύουσιν αὐτῷ
[45]	Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ καὶ	μέχρι	νῦν καλεῖται. καὶ δοκεῖ δι'
[2]	καὶ τύραννον ἐκ τυράννου μεταβάλλουσα,	μέχρι	οὗ Κλέωνος ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν
[40]	λόγῳ πράως ἐκέλευε καθίσαι καὶ	μὴ	βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ καὶ
[35]	παραβόλως αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς	μὴ	βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ (πάντως ὑπήκουσε
[45]	ἐμβαλεῖν Μακεδονικήν, ἐψηφίσαντο δ' ἄλλῳ	μὴ	γράφειν βασιλεῖ μηδὲ πρεσβεύειν πρὸς
[37]	Αἴγιον. ἐκεῖ δὲ συνελθόντες ἐψηφίσαντο	μὴ	διδόναι χρήματ' αὐτῷ μηδὲ μισθοφόρους
[27]	δὲ χρήσασθαι διὰ τὸ τραῦμα	μὴ	δυνάμενος, ἀπήγαγε τοὺς στρατιώτας. ~Ἐπεὶ
[51]	(περιῆν, ἄλλο δ' οὐδέν, ἀμύνασθαι	μὴ	δυναμένῳ. μεγίστην γὰρ ὁ Φίλιππος
[1]	διατίθεται· τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ	μὴ	εὐδαίμονες υἱοί; (Διονυσόδωρος δ' ὁ
[8]	ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων κραδαινομένων, εἰ	μὴ	καθ' ἕνα καὶ σχολαίως ἀναβαίνοιεν·
[1]	ἔχουσαν· τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ	μὴ	κακοδαίμονες υἱοί; καί φησι τοὺς
[24]	τοῖς Ἀχαιοῖς, ὥστ' ἐπ> εὶ	μὴ	κατ' ἐνιαυτὸν ἐξῆν, παρ' ἐνιαυτὸν
[44]	Κλεομένης πυθόμενος ταῦτα, καὶ δείσας	μὴ	κατασχόντες οἱ πολέμιοι τὸ Ἄργος
[51]	Μεσσηνίους αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν καὶ	μὴ	λαθὼν ἠδίκει φανερῶς καὶ τὴν
[29]	δὲ ταχέως καὶ προθύμως, ὥστε	μὴ	μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ παρελθόντας
[16]	κατέχοντα φρουρᾷ τὸ χωρίον, ὥστε	μὴ	παίζοντα δοκεῖν τὸν νεώτερον Φίλιππον,
[38]	Ἀχαιῶν, εἶξαι τῷ Κλεομένει, καὶ	μὴ	πάλιν τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖς
[15]	Πτολεμαῖον, ἄλλας τε φιλανθρωπίας ἐνεδείκνυτο	μὴ	πάνυ προσιεμένῳ, καὶ θύων θεοῖς
[18]	Διοκλέους, τοῖς γὰρ ἄλλοις ἀδελφοῖς	μὴ	πάνυ τι πιστεύειν, ὀλίγαις δ'
[53]	τοῦ ἀνδρός, Σικυώνιοι συμφορὰν ἐποιοῦντο	μὴ	(παρ' αὐτοῖς τεθῆναι τὸ σῶμα.
[25]	τούτῳ παρὰ Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου	μὴ	παρόντος (Ἀρί( στιππος εἷλε διώκων,
[29]	ἀπάτης τὸν Ἀρίστιππον ὡς αὐτοῦ	μὴ	παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς Κλεωναίοις. ὃ
[52]	πρᾶξαι, μάλιστα διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ	μὴ	παρόντος. ὁ δὲ ποιησάμενος τὸν
[37]	ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι καὶ	μὴ	προέσθαι τὸ νίκημα μήδ' ἐγκαταλιπεῖν
[19]	τῷ διώσασθαι δωρεὰς μεγάλας καὶ	μὴ	προέσθαι χρημάτων τὸ καλόν, αὐτὸς
[16]	Ἀθηναίου τυραννοκτονίας, πλὴν ὅτι τῷ	μὴ	πρὸς Ἕλληνας, ἀλλ' ἐπακτὸν ἀρχὴν
[54]	καίπερ ὄντι νέῳ καὶ ἀνθοῦντι,	μὴ	συμφοράν, ἀλλ' ἀπόλυσιν κακῶν καὶ
[52]	ἂν ἐλεύθερος ἐκείνου ζῶντος εἶναι,	μή	τί γε τύραννος ἢ βασιλεύς,
[8]	οὕτως ὁ (κύων ὑλακτεῖ, καὶ	μή	τι γίνεται καινότερον. ὁ δ'
[29]	πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων καὶ λοχαγῶν,	μή	τις αὐτοῦ χρεία παρόντος βεβλῆσθαι
[33]	βαλέσθαι τὴν τηλικαύτην πρᾶξιν, εἰ	μὴ	τὸν Ἄρατον εἶχεν ἡγεμόνα καὶ
[25]	τε πολλοὶ καὶ οἱ δυνατοὶ	μὴ	τὸν ἡγούμενον, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ
[38]	Φύλαρχος ἱστόρηκε περὶ τούτων, ᾧ	μὴ	τοῦ Πολυβίου μαρτυροῦντος οὐ πάνυ
[21]	παρέχειν ἀντιλάμποντα πρὸς τὴν σελήνην,	μὴ	τοὺς φύλακας οὐ λάθωσιν. ἤδη
[10]	τῆς περὶ τὸν ὀφθαλμὸν ὑγρότητος,	μὴ	φερούσης τὴν πρὸς τὸ φῶς
[9]	τῷ πρώτῳ κατ' ἀρετὴν ἐδύναντο	μὴ	φθονεῖν, ἀλλὰ πείθεσθαι καὶ ἀκολουθεῖν,
[37]	καὶ μὴ προέσθαι τὸ νίκημα	μήδ'	ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν ὑπὲρ (τῆς πατρίδος
[38]	Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν ὅπλων καὶ Γαλατικῶν,	μηδ'	οὓς αὐτὸς ἐν ταῖς πράξεσι
[37]	ἐψηφίσαντο μὴ διδόναι χρήματ' αὐτῷ	μηδὲ	μισθοφόρους τρέφειν, ἀλλ' αὑτῷ πορίζειν
[38]	τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖς Μακεδόνων,	μηδὲ	πληρῶσαι τὸν Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν ὅπλων
[45]	δ' ἄλλῳ μὴ γράφειν βασιλεῖ	μηδὲ	πρεσβεύειν πρὸς ἄλλον ἄκοντος Ἀντιγόνου,
[43]	κατενόησε τὴν φύσιν τοῦ ἀνδρὸς	μηδὲν	ἀργὸν εἰς φιλίαν βασιλικὴν οὖσαν,
[8]	τοῦ πύργου πρὸς> αὐτὸν ἀντεφώνησε	μηδὲν	εἶναι δεινόν, ἀλλὰ τὸν κύνα
[20]	μήτε τοὔνομα πυθόμενος μήτ' ἄλλο	μηδὲν	προσμείνας τεκμήριον, ἐμβάλλει τε τὴν
[53]	ἐφιέναι, νόμου δ' ὄντος ἀρχαίου	μηδένα	θάπτεσθαι τειχῶν ἐντός, ἰσχυρᾶς τε
[31]	αὑτῶν ἀφαιροῦντες ἐκείναις περιετίθεσαν τοῦ	μηδένα	λαβεῖν ἄλλον, (ἀλλὰ τῷ κράνει
[32]	κινηθὲν ὑπὸ τῆς ἱερείας ἐκφέρηται,	μηδένα	προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ' ἀποτρέπεσθαι πάντας·
[32]	φρίκην ἐνέβαλε καὶ θάμβος, (ὥστε	μηδένα	τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ
[29]	Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς εὐτυχήσας, καὶ	μηδένα	τῶν αὑτοῦ στρατιωτῶν ἀποβαλών, ὅμως
[25]	διὰ συνήθειαν ἐθελοδούλως ἐχόντων, καὶ	μηδενὸς	ἀφισταμένου πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα
[24]	θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον, ὡς	μηδενὸς	μεγάλου μετ' ἐκεῖνον ἐν τοῖς
[45]	αἱρεθεὶς καὶ στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο	μηκέτι	καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ
[8]	χαλεπὸς ἦν ὁ κίνδυνος καὶ	μῆκος	ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων κραδαινομένων, εἰ
[22]	φαινόμενα τοῖς πολεμίοις διὰ τὸ	μῆκος	τῆς πορείας, καὶ τὸ τῆς
[42]	σωτῆρος (περιεχόμενοι καὶ δακρύοντες. οὐ	μὴν	ἀλλὰ θαρρύνας καὶ παραμυθησάμενος αὐτούς,
[33]	διαθέσει τὴν μάχην ἔχουσαν. ~Οὐ	μὴν	ἀλλὰ πολλῶν ἐθνῶν καὶ δυναστῶν
[7]	τοῖς περὶ τὸν Ἔκδηλον. οὐ	μὴν	ἀλλὰ προσέμειξάν τε τῷ τείχει
[28]	τοὺς νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἀνελόμενος. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τῇ περὶ τὴν ὁμιλίαν
[8]	(τῇ πόλει τοὺς συνεργοῦντας. οὐ	μὴν	ἀλλὰ τῷ τείχει προσβαλόντων, χαλεπὸς
[37]	εἶναι διὰ τῆς εὐλαβείας. ~Οὐ	μὴν	ἀλλὰ τῶν ψιλῶν ἐκδραμόντων καὶ
[25]	καὶ (διεξέπεσον εἰς Κόρινθον. οὐ	μὴν	ἀλλὰ χρόνου βραχέος διελθόντος, ἀποθνῄσκει
[20]	πρὸς τὸν Ἄρατον ἀπεσώθησαν. οὐ	μὴν	ἀπέκαμε ταῖς ἐλπίσιν ἐκεῖνος, ἀλλ'
[33]	(οὕτως ἐξαπατήσαντα τοὺς πολεμίους. οὐ	μὴν	δοκεῖ πιθανῶς ἀπολογεῖσθαι. τὸν γὰρ
[52]	μικρὸν εἰς φθόαν περαινόντων. οὐ	μὴν	ἔλαθέ γε τὸν Ἄρατον· ἀλλ'
[54]	καὶ σωτηρίαν γενέσθαι. (Δίκας γε	μὴν	ὁ Φίλιππος οὐ μεμπτὰς Διὶ
[41]	καὶ προσεκάθητο τῇ πόλει τρεῖς	μῆνας,	ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου καὶ διαποροῦντος,
[4]	καταπατηθῆναι. ~Τοῦ δὲ Νικοκλέους τέσσαρας	μῆνας	τυραννοῦντος, ἐν οἷς πολλὰ κακὰ
[53]	Σωτήρια προσαγορεύουσι, τὴν δὲ τοῦ	μηνὸς	ἐν ᾧ γενέσθαι (τὸν ἄνδρα
[53]	τῆς τυραννίδος, ἡμέρᾳ πέμπτῃ Δαισίου	μηνός,	ὃν Ἀθηναῖοι καλοῦσιν Ἀνθεστηριῶνα, καὶ
[21]	θέρος ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ	μηνὸς	πανσέληνος, ἡ δὲ νὺξ ἀνέφελος
[27]	μὲν ἐκ χειρὸς διελαύνεται τὸν	μηρόν,	ἐκράτησε δὲ τῶν τόπων ἐν
[20]	διαλέγεσθαι, καὶ μήτε τοὔνομα πυθόμενος	μήτ'	ἄλλο μηδὲν προσμείνας τεκμήριον, ἐμβάλλει
[20]	ἐπείσθη τῷ Διοκλεῖ διαλέγεσθαι, καὶ	μήτε	τοὔνομα πυθόμενος μήτ' ἄλλο μηδὲν
[26]	δὲ κλιμάκιον ἡ τῆς ἐρωμένης	μήτηρ	ὑφαιροῦσα κατέκλειεν εἰς ἕτερον οἴκημα,
[6]	τὰς δὲ κλίμακας Εὐφράνωρ ὁ	μηχανοποιὸς	ἀναφανδὸν ἐπήξατο, τῆς τέχνης αὐτῷ
[43]	δύο χολὰς ἐν ἥπατι φανῆναι,	μιᾷ	πιμελῇ περιεχομένας, καὶ τὸν μάντιν
[49]	βοηθῶν, ὁ δὲ Φίλιππος ἡμέρᾳ	μιᾷ	πρότερον ἐλθὼν εἰς τὴν πόλιν,
[32]	~Ἐν τούτῳ δὲ τῷ ταράχῳ	μία	τῶν αἰχμαλώτων, Ἐπιγήθους ἀνδρὸς ἐνδόξου
[28]	διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τροπαίου, καὶ	μίαν	ἡμέραν διαλιπὼν αὖθις (ἐξέταττε τὴν
[12]	τε πόλις ἐκινδύνευεν ἀνάστατος γενέσθαι,	μίαν	ὁρῶν ἐλπίδα τὴν Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν,
[10]	πόλεων καὶ συνεδρίου καὶ θεάτρου	μίαν	φωνὴν ἀφιέντος ὡς οὐδενὸς ἄλλου
[18]	ἀνασπᾶτε τὰς βασιλικὰς φράξεις, δυνάμενοι	μίαν	ὥραν πολλῶν ἀποδόσθαι χρημάτων; ἢ
[54]	ἱστορεῖται. τὸν δ' υἱὸν αὐτοῦ	μιαρὸς	ὢν φύσει καὶ μετ' ὠμότητος
[9]	ὄντες, ἐν δὲ τῷ τότε	μιᾶς	ἀξιολόγου πόλεως σύμπαντες ὁμοῦ δύναμιν
[35]	τιμῆς στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον ἢ	μιᾶς	πόλεως κινδυνεύοντα (καὶ μισούμενον τύραννον.
[45]	τὸν Ἀκροκόρινθον ἑστώσας ἀνέτρεψε, πλὴν	μιᾶς	τῆς ἐκείνου· καὶ πολλὰ περὶ
[41]	οὖσαν οἱ περὶ Εὐρυκλείδην καὶ	Μικίωνα	(διεκώλυσαν. ὄντων δὲ τῷ Ἀράτῳ
[53]	ὁ βουλόμενος. ὧν ἔτι δείγματα	μικρὰ	ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν·
[25]	ὁ Ἄρατος αὐτοῖς ἐν Κορίνθῳ	μικρὰς	παραξιφίδας ἐνέρραψεν εἰς σάγματα· καὶ
[33]	οὐκ ἀποκαμών, ἀλλὰ τῷ παρὰ	μικρὸν	ἀεὶ καὶ σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι τῶν
[21]	εἶναι τοὺς (πολεμίους. καὶ μετὰ	μικρὸν	αἵ τε σάλπιγγες ἐπεσήμαινον, ἥ
[43]	ἐπάνω κατέκλινεν ἑαυτοῦ, καὶ μετὰ	μικρὸν	αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν, εἰ δοκεῖ
[49]	σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη καὶ ἀναδύουσα, κατὰ	μικρὸν	ἀπεγύμνου καὶ (διέφαινεν αὐτοῦ τὸ
[51]	ἤδη τῆς αὐλῆς καὶ κατὰ	μικρὸν	ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ τῆς πρὸς
[23]	καὶ τὸ σῶμα τῇ ῥοπῇ	μικρὸν	ἐγκλίνας καὶ ἐπερεισάμενος, εἱστήκει πολὺν
[52]	κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως (κατὰ	μικρὸν	εἰς φθόαν περαινόντων. οὐ μὴν
[6]	νεανίσκων ἀπῆγεν οἴκαδε· καὶ μετὰ	μικρὸν	ἑωρᾶτο τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ δι'
[14]	τοσαῦτα πορίσαι τοῖς πολίταις, ὅσων	μικρὸν	μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ
[9]	θαυμάσαντας τοὺς ἐν Κορίνθῳ παρὰ	μικρὸν	ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν. (ὁ
[4]	καὶ φρόνημα, ὃ διέφαινεν οὐ	μικρὸν	οὐδ' ἀργόν, ἐμβριθὲς δὲ καὶ
[21]	προσιόντας ἐξ (ἐναν( τίας καθορῶσι.	μικρὸν	οὖν ὑποστείλας τειχίοις τισὶ καὶ
[26]	ἐρωμένης αὐτὸς εἰς οἴκημα κατεδύετο	μικρὸν	ὑπερῷον, θύρᾳ καταρρακτῇ κλειόμενον· ἧς
[9]	οὔτε μεγάλην ἰσχὺν ἐχόντων τότε.	μικροπολῖται	γὰρ ἦσαν οἱ πολλοί, καὶ
[11]	εἴτε Δυμαῖος εἴτε Τριταιεὺς εἴτε	μικροτέρας	τινὸς ὢν τύχοι (πόλεως. ἧκε
[39]	Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα τοῖς Ἀχαιοῖς,	μικροῦ	μὲν ἔλαθε τὴν Σικυωνίων πόλιν
[5]	φάσκοντες ὑπὸ κηπουροῦ τινος κυναρίων,	μικρῶν	μέν, ἐκτόπως δὲ μαχίμων καὶ
[1]	δ' ἀναγινώσκοντες ἅπερ (οὖν) αὐτοὺς	μιμεῖσθαι	προσήκει· φιλαύτου γὰρ ἀνδρός, οὐ
[38]	τὸν Ἀκροκόρινθον, ἀτεχνῶς τὸν Αἰσώπου	(μιμησάμενος	κυνηγόν. οὐ γὰρ πρότερον ἐπέβη
[13]	ὑπὸ τῆς τέχνης, αὖθίς τε	μίσει	τῷ πρὸς τοὺς (τυράννους ἐξαγόμενον
[28]	ἦν καὶ ἀπαραίτητος ἐν τῷ	μισεῖν	τοὺς τυράννους. ~Ὀλίγῳ δ' ὕστερον
[45]	ἄκοντος Ἀντιγόνου, τρέφειν δὲ καὶ	(μισθοδοτεῖν	ἠναγκάζοντο τοὺς Μακεδόνας, θυσίας δὲ
[38]	ἀναγορευθείς, οὐχ ὑπήκουσε πρὶν τὸν	μισθὸν	αὐτῷ τῆς ἡγεμονίας ὁμολογηθῆναι τὸν
[8]	στρατήγιον ἀνῆλθεν· ἐνταῦθα γὰρ οἱ	μισθοφόροι	παρενυκτέρευον. ἄφνω δ' ἐπιπεσὼν αὐτοῖς
[37]	μὴ διδόναι χρήματ' αὐτῷ μηδὲ	μισθοφόρους	τρέφειν, ἀλλ' αὑτῷ πορίζειν εἰ
[18]	ὄνομα Διοκλῆς ἐν τῷ φρουρίῳ	μισθοφορῶν	διέτριβεν. (οἱ δὲ τρεῖς κλέψαντες
[3]	συνηύξετο τὸ σφοδρὸν καὶ διάπυρον	μῖσος	ἐπὶ τοὺς τυράννους· τρεφόμενος δὲ
[10]	κοινὰ μᾶλλον τῶν ἰδίων, πικρῶς	μισοτύραννος,	ἔχθρας ὅρῳ καὶ φιλίας ἀεὶ
[35]	ἢ μιᾶς πόλεως κινδυνεύοντα (καὶ	μισούμενον	τύραννον. ὑπακούσαντος δὲ τοῦ Ἀριστομάχου
[30]	μεταβαλόμενος, πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι	μίσους	καὶ φόβου καὶ φρουρᾶς καὶ
[54]	καὶ συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε καὶ	μίσους	ὅλην τὴν βασιλείαν πρὸς αὑτόν.
[25]	δ' Ἄρατον αὐτὸν ἅμα καὶ	μισῶν	καὶ δεδοικώς, ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν, συνεργοῦντος
[7]	εὐθὺς ἀνέβαινον οἱ περὶ τὸν	Μνασίθεον	καὶ Ἔκδηλον, καὶ τὰς ἑκατέρωθεν
[7]	προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ	Μνασίθεος,	αὐτὸς ἐπηκολούθει σχολαίως, ἤδη τῶν
[53]	φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι ταφὰς καὶ	μνήματα	πρέποντα τῷ βίῳ τοῦ ἀνδρός,
[26]	γένος ἢ τάφος ἔχων τιμωμένην	μνήμην	οὐδενὸς λέλειπται. ~Πρὸς δ' οὖν
[25]	(Ἀρί( στιππος εἷλε διώκων, καὶ	μνῶν	ἐτιμήθη τριάκοντα. τὸν δ' Ἄρατον
[1]	τινὰ παλαιὰν ὦ Πολύκρατες, δείσας	μοι	δοκεῖ τὸ δύσφημον αὐτῆς, ὁ
[45]	αὐτοὶ διείλοντο, τὰς δὲ δύο	(μοίρας	ἔνειμαν τοῖς Μακεδόσι. καὶ ταῦτα
[12]	κατιοῦσαν ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος	μόλις	ἥψατο τῆς Ὑδρίας (πολεμίας οὔσης·
[30]	ταχὺ μεστὸς ἦν τῆς ἐκ	μοναρχίας	βαρύτητος. ἅμα δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα
[25]	ὁ τῆς μακαρίας καὶ περιβοήτου	μοναρχίας	ὄγκος περιέθηκεν. ~Ἐκεῖνος γὰρ Ἀντίγονον
[30]	οὐδ' ὥσπερ οἱ πολλοὶ τῶν	μονάρχων	ἀκρασίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ πρὸς ταύτην
[13]	Σικυωνίας μούσης καὶ χρηστογραφίας, ὡς	μόνης	ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν, ὥστε
[45]	ἐφελκόμενος ἐξουσίας οὐδενὸς ἦν ἢ	μόνης	φωνῆς ἔτι κύριος, ἐπισφαλῆ τὴν
[9]	ἀλλὰ πείθεσθαι καὶ ἀκολουθεῖν, οὐ	μόνον	αὑτοὺς ἐν μέσῳ πόλεων καὶ
[23]	λέγεται σχολάζων πρὸς τὸν εἰπόντα	μόνον	αὐτῷ δοκεῖν στρατηγὸν εἶναι τὸν
[43]	εἰς φιλίαν βασιλικὴν οὖσαν, οὐ	μόνον	Ἀχαιῶν, ἀλλὰ καὶ Μακεδόνων τῶν
[48]	τε πᾶσιν ὁ Ἄρατος οὐ	μόνον	δημοκρατίας, ἀλλὰ καὶ βασιλείας ἀγαθὸς
[33]	Αἰτωλῶν δυναμένῳ συνεργῷ χρησάμενος, οὐ	μόνον	εἰρήνην, ἀλλὰ καὶ συμμαχίαν τοῖς
[43]	γὰρ ἦν ὁ Ἄρατος οὐ	μόνον	ἐν πράγμασι μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ
[54]	βασιλείαν πρὸς αὑτόν. (ἓν δὲ	μόνον	ἐν τοσούτοις κακοῖς εὐτύχημα κτησάμενος,
[13]	εἰς δὲ τὴν χώραν φοίνικα	μόνον	ἐνέγραψεν, ἄλλο δ' οὐδὲν ἐτόλμησε
[15]	νεανίσκον ἐλευθέριον εἶναι τῇ φύσει	μόνον	καὶ φιλοπολίτην· ὁ δὲ καὶ
[14]	τοῖς πολίταις. (ἐφ' οἷς οὐ	μόνον	κοινῇ σύμπαντες οἱ πολῖται τιμὰς
[29]	ταχέως καὶ προθύμως, ὥστε μὴ	μόνον	ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ παρελθόντας εἰς
[32]	ἀποτρέπεσθαι πάντας· οὐ γὰρ ἀνθρώποις	μόνον	ὅραμα φρικτὸν εἶναι καὶ χαλεπόν,
[10]	ἐγκαταλιπεῖν δι' εὐλάβειαν. (οὐ γὰρ	μόνον	ὡς ἔοικε θηρίων τινῶν ὄψεις,
[36]	μετοίκους πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ	μόνος,	ἃ νικῶντες οὐκ ἂν ῥᾳδίως
[14]	ὅλως ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς οἰκονομίας,	μόνος	οὐχ ὑπέμεινεν, ἀλλὰ πεντεκαίδεκα τῶν
[19]	καὶ προεισφέρειν, ἐν οἷς ἐκινδύνευε	μόνος	ὑπὲρ πάντων οὐδ' εἰδότων τὰ
[20]	ἐντετυχηκὼς κατ' ὄψιν, ἀλλὰ τὴν	μορφὴν	αὐτοῦ καὶ τὸ εἶδος δοκῶν
[20]	Τέχνων πρὸς τὰ σημεῖα τῆς	μορφῆς	τῇ ὁμοιότητι κινηθείς, ἠρώτησε τὸν
[34]	τόν τε Πειραιᾶ καὶ τὴν	Μουνυχίαν	καὶ τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸ
[13]	γὰρ ἔτι δόξα τῆς Σικυωνίας	μούσης	καὶ χρηστογραφίας, ὡς μόνης ἀδιάφθορον
[29]	γενομένης δὲ τῆς διώξεως ἄχρι	Μυκηνῶν,	ὁ μὲν τύραννος ὑπὸ Κρητός
[16]	Καλυδωνίαν ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς δὲ μετὰ	μυρίων	στρατιωτῶν βοηθῶν, ὑστέρησε τῆς μάχης,
[3]	τὸν Λακεδαιμόνιον νεανίσκον, ὃν ἱστορεῖ	Μυρσίλος	ὑπὸ πλήθους τῶν θεωμένων ὡς