HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Oeuvres morales, De la superstition

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 35 formes différentes pour 44 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[12]   τοιούτοις δὲ χαίροντας, οὕτω δ´ ὑβριστάς, οὕτω δὲ μικρολόγους καὶ μικρολύπους.

[1]   ἀθεότητα, τὸ δ´ ὥσπερ ἐν ὑγροῖς τοῖς ἁπαλοῖς τὴν δεισιδαιμονίαν πεποίηκεν.

[10]   ἓξ μὲν θυγατέρας, ἓξ δ´ υἱέας ἡβώοντας; οὕτως ἄπληστος ἀλλοτρίων κακῶν

[13]   μορφὴν δ´ ἀλλάξαντα πατὴρ φίλον υἱὸν ἀείρας σφάζει ἐπευχόμενος μέγα νήπιος,

[5]   τῷ Ἡρακλεῖ δήπου μανέντι τοὺς υἱοὺς ἐλυσιτέλει μήτ´ ἰδεῖν μήτ´ αἰσθέσθαι

[11]   τὸν φόβον ὡς οὐχ ἧττον ὑπ´ αὐτοῦ πιεζόμενος ἀγαπήσειεν ἄν, καὶ

[3]   φεύγοντες ἀπάτης οὐδὲν κακὸν ἐχούσης ὕπαρ ἐξαπατῶσιν ἑαυτοὺς καὶ δαπανῶσι καὶ

[6]   τὸ παράπαν, οἱ δὲ κακοὺς ὑπάρχειν νομίζουσιν· οἱ μὲν παρορῶσιν, οἱ

[11]   καίτοι γ´ ὥσπερ ὁ Τάνταλος ὑπεκδῦναι τὸν λίθον ἐπαιωρούμενον οὕτω καὶ

[8]   τοῦτ´ ἰδὼν κυβερνήτης εὔχεται μὲν ὑπεκφυγεῖν καὶ θεοὺς ἐπικαλεῖται σωτῆρας, εὐχόμενος

[13]   ταῖς ἑορταῖς καὶ θρηνοῦντας ὁρῶν ὑπέμνησεν οἰκείως. οὗτοι, φησίν, εἰ μὲν

[13]   γυνὴ δώδεκα κατώρυξεν ἀνθρώπους ζῶντας ὑπὲρ αὑτῆς τῷ Ἅιδῃ, ὃν ὁ

[8]   μονομαχεῖν εὔχεσθαι κελεύειν τοὺς Ἕλληνας ὑπὲρ αὐτοῦ τοῖς θεοῖς, εἶτ´ εὐχομένων

[4]   δὲ δεισιδαιμονίας οὐδ´ οὗτος, ἀλλ´ ὑπερβάλλει τοὺς ὅρους ἐπέκεινα τοῦ ζῆν,

[7]   ἀταξίας περὶ δίαιταν ἢ κόπους ὑπερβάλλοντας ἢ μεταβολὰς ἀέρων ἀήθεις καὶ

[14]   εἰς ἀθεότητα τραχεῖαν καὶ ἀντίτυπον, ὑπερπηδήσαντες ἐν μέσῳ κειμένην τὴν εὐσέβειαν.

[3]   τῆς ἀθλίας ψυχῆς εἰς ἄλλον ὕπνον ἀποδρᾶναι μὴ δυναμένης; ὁ Ἡράκλειτός

[3]   δεισιδαίμονα εἰπεῖν, ὅ τι τὸν ὕπνον οἱ θεοὶ λήθην κακῶν ἔδοσαν

[3]   γὰρ οὐ σπένδεται πρὸς τὸν ὕπνον, οὐδὲ τῇ ψυχῇ ποτε γοῦν

[3]   ἡμῖν προῖκ´ ἔδωκαν οἱ θεοὶ ὕπνον, τί τοῦτο πολυτελὲς σαυτῷ ποιεῖς;

[3]   πεδήταις ἐπελαφρύνει τὸν δεσμὸν ὁ ὕπνος, φλεγμοναὶ περὶ τραύματα καὶ νομαὶ

[3]   περιωδυνίαι κοιμωμένων ἀφίστανται· ὦ φίλον ὕπνου θέλγητρον ἐπίκουρον νόσου, ὡς ἡδύ

[3]   ὥσπερ ἐν ἀσεβῶν χώρῳ τῷ ὕπνῳ τῶν δεισιδαιμόνων εἴδωλα φρικώδη καὶ

[3]   ἐκδιώκει τοῖς ὀνείροις ἐκ τῶν ὕπνων, μαστιζομένην καὶ κολαζομένην αὐτὴν ὑφ´

[5]   ἐμμελείας καὶ εὐρυθμίας δημιουργὸν ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν οὐ τρυφῆς ἕνεκα καὶ

[3]   καὶ ὑψηλὸν καὶ διηρμένον ἔνεστιν ὑπὸ κουφότητος, δραστηρίου δ´ ὁρμῆς οὐδὲν

[7]   ὢν ἀλλὰ θεομισής τις ἄνθρωπος ὑπὸ τῶν θεῶν κολάζεσθαι καὶ δίκην

[8]   καὶ περιαρτῶσι. ~Τὸν Τιρίβαζόν φασιν ὑπὸ τῶν Περσῶν συλλαμβανόμενον σπάσασθαί τε

[8]   ἐκλιπούσης τῆς σελήνης καθῆσθαι περιτειχιζόμενον ὑπὸ τῶν πολεμίων, εἶθ´ ὁμοῦ τέτταρσι

[4]   δοκοῦν δεινὸν εὐλαβείᾳ λανθάνει ἑαυτὴν ὑποβάλλουσα παντοίοις δεινοῖς. ~Τούτων οὐδὲν τῇ

[1]   οὐδὲ σφυγμὸν οὐδ´ ὀδύνην ταράττουσαν. Ὑπολαμβάνει τις τὸν πλοῦτον ἀγαθὸν εἶναι

[11]   ἀπίστους εὐμεταβόλους τιμωρητικοὺς ὠμοὺς μικρολύπους ὑπολαμβάνοντες, ἐξ ὧν ἀνάγκη καὶ μισεῖν

[10]   χείρω περὶ Ἀρτέμιδος οἱ δεισιδαίμονες ὑπολαμβάνουσιν, αἴτε κα ἀπ´ ἀγχόνας ᾄξασα,

[1]   αἵτινές εἰσι τοιαῦται κρίσεις καὶ ὑπολήψεις ὦ τλῆμον ἀρετή, λόγος ἄρ´

[2]   δόξαν ἐμπαθῆ καὶ δέους ποιητικὴν ὑπόληψιν οὖσαν ἐκταπεινοῦντος καὶ συντρίβοντος τὸν

[1]   εἶναι τῶν ὅλων· ψευδὴς ἡ ὑπόληψις, ἀλλ´ ἕλκος οὐ ποιεῖ οὐδὲ

[6]   δεισιδαιμονία πολυπάθεια κακὸν τὸ ἀγαθὸν ὑπονοοῦσα. φοβοῦνται τοὺς θεοὺς καὶ καταφεύγουσιν

[8]   κεραίαν ὑφίησι, φεύγει μέγα λαῖφος ὑποστολίσας ἐρεβώδεος ἐκ θαλάσσης. ὁ Ἡσίοδος

[8]   φονευθέντων τε καὶ ζώντων ἁλόντων ὑποχείριον γενέσθαι καὶ δυσκλεῶς ἀποθανεῖν. οὐ

[7]   αὑτῷ δείματα καὶ φόβους καὶ ὑποψίας καὶ ταραχάς, παντὶ θρήνῳ καὶ

[3]   ὕπνων, μαστιζομένην καὶ κολαζομένην αὐτὴν ὑφ´ αὑτῆς ὡς ὑφ´ ἑτέρου, καὶ

[3]   κολαζομένην αὐτὴν ὑφ´ αὑτῆς ὡς ὑφ´ ἑτέρου, καὶ δεινὰ προστάγματα καὶ

[8]   τὸν οἴακα προσάγει, τὴν κεραίαν ὑφίησι, φεύγει μέγα λαῖφος ὑποστολίσας ἐρεβώδεος

[3]   δὲ γαῦρον ἐνίοις ὅμως καὶ ὑψηλὸν καὶ διηρμένον ἔνεστιν ὑπὸ κουφότητος,

Chapitre
[12]	τοιούτοις δὲ χαίροντας, οὕτω δ´	ὑβριστάς,	οὕτω δὲ μικρολόγους καὶ μικρολύπους.
[1]	ἀθεότητα, τὸ δ´ ὥσπερ ἐν	ὑγροῖς	τοῖς ἁπαλοῖς τὴν δεισιδαιμονίαν πεποίηκεν.
[10]	ἓξ μὲν θυγατέρας, ἓξ δ´	υἱέας	ἡβώοντας; οὕτως ἄπληστος ἀλλοτρίων κακῶν
[13]	μορφὴν δ´ ἀλλάξαντα πατὴρ φίλον	υἱὸν	ἀείρας σφάζει ἐπευχόμενος μέγα νήπιος,
[5]	τῷ Ἡρακλεῖ δήπου μανέντι τοὺς	υἱοὺς	ἐλυσιτέλει μήτ´ ἰδεῖν μήτ´ αἰσθέσθαι
[11]	τὸν φόβον ὡς οὐχ ἧττον	ὑπ´	αὐτοῦ πιεζόμενος ἀγαπήσειεν ἄν, καὶ
[3]	φεύγοντες ἀπάτης οὐδὲν κακὸν ἐχούσης	ὕπαρ	ἐξαπατῶσιν ἑαυτοὺς καὶ δαπανῶσι καὶ
[6]	τὸ παράπαν, οἱ δὲ κακοὺς	ὑπάρχειν	νομίζουσιν· οἱ μὲν παρορῶσιν, οἱ
[11]	καίτοι γ´ ὥσπερ ὁ Τάνταλος	ὑπεκδῦναι	τὸν λίθον ἐπαιωρούμενον οὕτω καὶ
[8]	τοῦτ´ ἰδὼν κυβερνήτης εὔχεται μὲν	ὑπεκφυγεῖν	καὶ θεοὺς ἐπικαλεῖται σωτῆρας, εὐχόμενος
[13]	ταῖς ἑορταῖς καὶ θρηνοῦντας ὁρῶν	ὑπέμνησεν	οἰκείως. οὗτοι, φησίν, εἰ μὲν
[13]	γυνὴ δώδεκα κατώρυξεν ἀνθρώπους ζῶντας	ὑπὲρ	αὑτῆς τῷ Ἅιδῃ, ὃν ὁ
[8]	μονομαχεῖν εὔχεσθαι κελεύειν τοὺς Ἕλληνας	ὑπὲρ	αὐτοῦ τοῖς θεοῖς, εἶτ´ εὐχομένων
[4]	δὲ δεισιδαιμονίας οὐδ´ οὗτος, ἀλλ´	ὑπερβάλλει	τοὺς ὅρους ἐπέκεινα τοῦ ζῆν,
[7]	ἀταξίας περὶ δίαιταν ἢ κόπους	ὑπερβάλλοντας	ἢ μεταβολὰς ἀέρων ἀήθεις καὶ
[14]	εἰς ἀθεότητα τραχεῖαν καὶ ἀντίτυπον,	ὑπερπηδήσαντες	ἐν μέσῳ κειμένην τὴν εὐσέβειαν.
[3]	τῆς ἀθλίας ψυχῆς εἰς ἄλλον	ὕπνον	ἀποδρᾶναι μὴ δυναμένης; ὁ Ἡράκλειτός
[3]	δεισιδαίμονα εἰπεῖν, ὅ τι τὸν	ὕπνον	οἱ θεοὶ λήθην κακῶν ἔδοσαν
[3]	γὰρ οὐ σπένδεται πρὸς τὸν	ὕπνον,	οὐδὲ τῇ ψυχῇ ποτε γοῦν
[3]	ἡμῖν προῖκ´ ἔδωκαν οἱ θεοὶ	ὕπνον,	τί τοῦτο πολυτελὲς σαυτῷ ποιεῖς;
[3]	πεδήταις ἐπελαφρύνει τὸν δεσμὸν ὁ	ὕπνος,	φλεγμοναὶ περὶ τραύματα καὶ νομαὶ
[3]	περιωδυνίαι κοιμωμένων ἀφίστανται· ὦ φίλον	ὕπνου	θέλγητρον ἐπίκουρον νόσου, ὡς ἡδύ
[3]	ὥσπερ ἐν ἀσεβῶν χώρῳ τῷ	ὕπνῳ	τῶν δεισιδαιμόνων εἴδωλα φρικώδη καὶ
[3]	ἐκδιώκει τοῖς ὀνείροις ἐκ τῶν	ὕπνων,	μαστιζομένην καὶ κολαζομένην αὐτὴν ὑφ´
[5]	ἐμμελείας καὶ εὐρυθμίας δημιουργὸν ἀνθρώποις	ὑπὸ	θεῶν οὐ τρυφῆς ἕνεκα καὶ
[3]	καὶ ὑψηλὸν καὶ διηρμένον ἔνεστιν	ὑπὸ	κουφότητος, δραστηρίου δ´ ὁρμῆς οὐδὲν
[7]	ὢν ἀλλὰ θεομισής τις ἄνθρωπος	ὑπὸ	τῶν θεῶν κολάζεσθαι καὶ δίκην
[8]	καὶ περιαρτῶσι. ~Τὸν Τιρίβαζόν φασιν	ὑπὸ	τῶν Περσῶν συλλαμβανόμενον σπάσασθαί τε
[8]	ἐκλιπούσης τῆς σελήνης καθῆσθαι περιτειχιζόμενον	ὑπὸ	τῶν πολεμίων, εἶθ´ ὁμοῦ τέτταρσι
[4]	δοκοῦν δεινὸν εὐλαβείᾳ λανθάνει ἑαυτὴν	ὑποβάλλουσα	παντοίοις δεινοῖς. ~Τούτων οὐδὲν τῇ
[1]	οὐδὲ σφυγμὸν οὐδ´ ὀδύνην ταράττουσαν.	Ὑπολαμβάνει	τις τὸν πλοῦτον ἀγαθὸν εἶναι
[11]	ἀπίστους εὐμεταβόλους τιμωρητικοὺς ὠμοὺς μικρολύπους	ὑπολαμβάνοντες,	ἐξ ὧν ἀνάγκη καὶ μισεῖν
[10]	χείρω περὶ Ἀρτέμιδος οἱ δεισιδαίμονες	ὑπολαμβάνουσιν,	αἴτε κα ἀπ´ ἀγχόνας ᾄξασα,
[1]	αἵτινές εἰσι τοιαῦται κρίσεις καὶ	ὑπολήψεις	ὦ τλῆμον ἀρετή, λόγος ἄρ´
[2]	δόξαν ἐμπαθῆ καὶ δέους ποιητικὴν	ὑπόληψιν	οὖσαν ἐκταπεινοῦντος καὶ συντρίβοντος τὸν
[1]	εἶναι τῶν ὅλων· ψευδὴς ἡ	ὑπόληψις,	ἀλλ´ ἕλκος οὐ ποιεῖ οὐδὲ
[6]	δεισιδαιμονία πολυπάθεια κακὸν τὸ ἀγαθὸν	ὑπονοοῦσα.	φοβοῦνται τοὺς θεοὺς καὶ καταφεύγουσιν
[8]	κεραίαν ὑφίησι, φεύγει μέγα λαῖφος	ὑποστολίσας	ἐρεβώδεος ἐκ θαλάσσης. ὁ Ἡσίοδος
[8]	φονευθέντων τε καὶ ζώντων ἁλόντων	ὑποχείριον	γενέσθαι καὶ δυσκλεῶς ἀποθανεῖν. οὐ
[7]	αὑτῷ δείματα καὶ φόβους καὶ	ὑποψίας	καὶ ταραχάς, παντὶ θρήνῳ καὶ
[3]	ὕπνων, μαστιζομένην καὶ κολαζομένην αὐτὴν	ὑφ´	αὑτῆς ὡς ὑφ´ ἑτέρου, καὶ
[3]	κολαζομένην αὐτὴν ὑφ´ αὑτῆς ὡς	ὑφ´	ἑτέρου, καὶ δεινὰ προστάγματα καὶ
[8]	τὸν οἴακα προσάγει, τὴν κεραίαν	ὑφίησι,	φεύγει μέγα λαῖφος ὑποστολίσας ἐρεβώδεος
[3]	δὲ γαῦρον ἐνίοις ὅμως καὶ	ὑψηλὸν	καὶ διηρμένον ἔνεστιν ὑπὸ κουφότητος,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/11/2005