HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Consolation à sa femme

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 29 formes différentes pour 60 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[6]   φρουρὰν δι´ ἐσθῆτος ἢ κουρᾶς ἤ τινος ἄλλου τῶν τοιούτων, ἃ

[7]   σβεννύουσιν ὡς ἔχει τάχους ἕκαστος ἢ δυνάμεως, ταῖς δὲ ψυχαῖς φλεγομέναις

[4]   πάντων ἐστὶ χαλεπώτατον, ἂν οἰκέτας ἢ θεραπαινίδας κολάζωσιν ἀμέτρως καὶ ἀδίκως,

[4]   πένθιμον οὐδὲ σαυτῇ τινα προσήγαγες ἢ θεραπαινίσιν ἀμορφίαν καὶ αἰκίαν, οὐδ´

[6]   μὴ προίεσθαι φρουρὰν δι´ ἐσθῆτος ἢ κουρᾶς ἤ τινος ἄλλου τῶν

[8]   σκοτεινῶν καὶ ταρακτικῶν τὴν διάνοιαν ἢ παντάπασιν ἔσβεσε τὸ λυποῦν ἢ

[4]   εἰ μηδέποτε καλλωπισαμένη περὶ θέατρον ἢ πομπὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς ἡδονὰς

[8]   ἢ παντάπασιν ἔσβεσε τὸ λυποῦν ἢ τῇ πρὸς τοὐναντίον μίξει μικρὸν

[4]   αἰσχρῷ πρόσεστι. τί γὰρ ἀλογώτερον ἢ τὸ γέλωτος μὲν ὑπερβολὰς καὶ

[3]   μᾶλλον δὲ πολλαπλάσιον τὸ εὐφραῖνον ἢ τὸ λυποῦν· εἴπερ ἄρα τι

[11]   τὸ ἀπιστεῖν χαλεπώτερόν ἐστιν αὐτοῖς ἢ τὸ πιστεύειν, τὰ μὲν ἐκτὸς

[4]   καὶ τὸ μεμνῆσθαι τῶν ἀπογενομένων, ἡ δὲ θρήνων ἄπληστος ἐπιθυμία καὶ

[10]   σώματος ἐν τῷ πεπονθέναι, διαφυλάττουσαν. ἡ δὲ ληφθεῖσα μὲν ὑπὸ κρειττόνων

[8]   τὰ δυσώδη φάρμακόν ἐστιν, οὕτως ἡ ἐπίνοια τῶν ἀγαθῶν ἐν τοῖς

[3]   τῷ λυποῦντι τὴν μνήμην, ὥσπερ ἡ Κλυμένη λέγουσα μισῶ δ´ ἀγκύλον

[8]   δοθέντος ἀχαριστεῖν. ἀεὶ μὲν γὰρ ἡ περὶ τὸ θεῖον εὐφημία καὶ

[11]   ἔθεσι καὶ νόμοις ἐμφαίνεται μᾶλλον ἡ περὶ τούτων ἀλήθεια. τοῖς γὰρ

[9]   μὴ δεῖσθαι περιγενόμεναι. Τιμοξένα δ´ ἡ σὴ μικρῶν μὲν ἐστέρηται, μικρὰ

[8]   ὅτι τὸ ἐλπιζόμενον οὐ προσέθηκεν ἡ τύχη, καὶ περὶ τοῦ δοθέντος

[3]   συμπαροῦσαν λύπην εἶχε· πᾶν γὰρ ἡ φύσις φεύγει τὸ δυσχεραινόμενον. δεῖ

[4]   ἀλλὰ καὶ πρὸς ἡδονὰς ἄχρηστον ἡγησαμένη τὴν πολυτέλειαν ἐν τοῖς σκυθρωποῖς

[7]   γινώσκω γὰρ ποίους ἔναγχος ἀγῶνας ἠγωνίσω τῇ Θέωνος ἀδελφῇ βοηθοῦσα καὶ

[9]   καὶ δεινόν ἐστιν ἑτέρους μὲν ἡδέως ἂν ἑλέσθαι τὴν σὴν τύχην

[5]   καὶ θεάτροις τὴν σεαυτῆς ἀφέλειαν. ἤδη δὲ καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα

[1]   μὲν οὖν περὶ τὴν ταφὴν ἤδη νομίζω γεγονέναι, γεγονότα δ´ ἐχέτω

[2]   καλῶν ὧν εἶχε καὶ τὰ ἥδιστα κοινουμένη τοῖς εὐφραίνουσιν αὐτήν. ~Ἀλλ´

[3]   δεῖ δέ, ὥσπερ αὐτὴ πάντων ἥδιστον ἡμῖν ἄσπασμα καὶ θέαμα καὶ

[9]   οἰχομένης, αὖθις ἔχεις ἐπ´ ἄλλοις ἡδίω σεαυτὴν ποιεῖν μηδενὸς τούτων ἀτελῆ

[3]   καθῆσθαι μηδ´ ἐγκεκλεῖσθαι πολλαπλασίας ταῖς ἡδοναῖς ἐκείναις λύπας ἀνταποδιδόντας. ~Καὶ τοῦτο

[4]   οὐχ ἧττον τῆς περὶ τὰς ἡδονὰς ἀκρασίας, λόγῳ δὲ συγγνώμης ἔτυχεν,

[4]   ἢ πομπὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς ἡδονὰς ἄχρηστον ἡγησαμένη τὴν πολυτέλειαν ἐν

[8]   χάριν καὶ ἀπόλαυσιν παρασχοῦσαν ἐν ἡδονῇ τίθεσθαι καὶ μὴ τὸ μικρὸν

[2]   τὸ ἀντιφιλοῦν καὶ χαριζόμενον αὐτῆς ἡδονὴν ἅμα καὶ κατανόησιν τοῦ φιλανθρώπου

[8]   ἵλεων καὶ ἀμεμφὲς καλὸν καὶ ἡδὺν ἀποδίδωσι καρπόν, ἐν δὲ τοῖς

[1]   πάσης περιεργίας καὶ δεισιδαιμονίας, ὧν ἥκιστά σοι μέτεστι. ~Μόνον, ὦ γύναι,

[9]   ἐκείνη δ´ εἰς τὸ ἄλυπον ἥκουσα λυπεῖν ἡμᾶς οὐ δεῖται· τί

[9]   αἴσθησιν ἔσχεν οὔτ´ εἰς ἐπίνοιαν ἦλθεν οὔτ´ ἔλαβεν ἐπίθυμίαν, πῶς ἂν

[2]   οἶδα καὶ ὁρίζω τὸ συμβεβηκὸς ἡλίκον ἐστίν· ἂν δέ σε τῷ

[8]   ὡς ὁμοίων πάλιν τῶν περὶ ἡμᾶς γεγονότων. ἐπεὶ τὴν γένεσιν, ὦ

[9]   ἀκήκοας. εἰ δὲ δεῖ καὶ ἡμᾶς καθάπερ οἱ πολλοὶ τοῖς ἔξωθεν

[3]   τὰ τοιαῦτα ζώσης μὲν ἔτερπεν ἡμᾶς νυνὶ δ´ ἀνιάσει καὶ συνταράξει

[9]   εἰς τὸ ἄλυπον ἥκουσα λυπεῖν ἡμᾶς οὐ δεῖται· τί γὰρ ἡμῖν

[5]   πάλιν ἐκείνου τοῦ καλοῦ Χαίρωνος ἡμᾶς προλιπόντος. μέμνημαι γὰρ ἀπὸ θαλάσσης

[6]   ἄλλου τῶν τοιούτων, ἃ καθ´ ἡμέραν ἀπαντῶντα καὶ δυσωποῦντα μικρὰν καὶ

[9]   πηλίκας ἔχει τὰ σῳζόμενα χάριτας ἡμῖν· ἀλλ´ ὥσπερ οἱ τοὺς ἀκεφάλους

[9]   ἡμᾶς οὐ δεῖται· τί γὰρ ἡμῖν ἀπ´ ἐκείνης κακόν, εἰ μηδὲν

[3]   δέ, ὥσπερ αὐτὴ πάντων ἥδιστον ἡμῖν ἄσπασμα καὶ θέαμα καὶ ἄκουσμα

[5]   ῥᾳστώνης καὶ φιλανθρωπίας δεομέναις; ~Ἀλλὰ ἡμῖν γε, γύναι, πρὸς ἀλλήλους οὔτ´

[5]   ἐν ὁμιλίᾳ καὶ συνηθείᾳ γενόμενον ἡμῖν, οὐδὲ τῶν πολιτῶν, ᾧ μὴ

[3]   πρὸς ἑτέρους, εἰκός ἐστι καὶ ἡμῖν ὄφελος ἐν καιρῷ γενέσθαι, καὶ

[8]   πάντως μεμφομένοις τὴν τύχην. ὅπερ ἡμῖν παθεῖν οὐ προσήκει συκοφαντοῦσι τὸν

[3]   ἐπίνοιαν αὐτῆς ἐνδιαιτᾶσθαι καὶ συμβιοῦν ἡμῖν πλέον ἔχουσαν μᾶλλον δὲ πολλαπλάσιον

[2]   πάντων ἐκτεθραμμένων οἴκοι δι´ αὐτῶν ἡμῶν, τοῦτο δέ, ὅτι καὶ σοὶ

[4]   θεραπαινίσιν ἀμορφίαν καὶ αἰκίαν, οὐδ´ ἦν παρασκευὴ πολυτελείας πανηγυρικῆς περὶ τὴν

[5]   ἐκεῖνον ἐξέθρεψας μαστῷ καὶ τομῆς ἠνέσχου τῆς θηλῆς περίθλασιν λαβούσης· γενναῖα

[9]   ἐπιλογισμῶν εἰς εὐσταθῆ διάθεσιν τελευτώντων ἤρτηται τὸ μακάριον, αἱ δ´ ἀπὸ

[5]   δὲ πολλὴν κατάστασιν ἑώρων καὶ ἡσυχίαν, ὡς ὕστερον διηγοῦντο καὶ πρὸς

[6]   τὰς τιμὰς διανέμοντος τοῖς θεοῖς ᾔτει καὶ τὸ Πένθος. ἔδωκεν οὖν

[4]   σώφρονα μένειν ἀδιάφθορον, ἀλλὰ μηδὲν ἧττον οἴεσθαι τὸν ἐν πένθεσι σάλον

[4]   καὶ κοπετοὺς αἰσχρὰ μὲν οὐχ ἧττον τῆς περὶ τὰς ἡδονὰς ἀκρασίας,

Chapitre
[6]	φρουρὰν δι´ ἐσθῆτος ἢ κουρᾶς	ἤ	τινος ἄλλου τῶν τοιούτων, ἃ
[7]	σβεννύουσιν ὡς ἔχει τάχους ἕκαστος	ἢ	δυνάμεως, ταῖς δὲ ψυχαῖς φλεγομέναις
[4]	πάντων ἐστὶ χαλεπώτατον, ἂν οἰκέτας	ἢ	θεραπαινίδας κολάζωσιν ἀμέτρως καὶ ἀδίκως,
[4]	πένθιμον οὐδὲ σαυτῇ τινα προσήγαγες	ἢ	θεραπαινίσιν ἀμορφίαν καὶ αἰκίαν, οὐδ´
[6]	μὴ προίεσθαι φρουρὰν δι´ ἐσθῆτος	ἢ	κουρᾶς ἤ τινος ἄλλου τῶν
[8]	σκοτεινῶν καὶ ταρακτικῶν τὴν διάνοιαν	ἢ	παντάπασιν ἔσβεσε τὸ λυποῦν ἢ
[4]	εἰ μηδέποτε καλλωπισαμένη περὶ θέατρον	ἢ	πομπὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς ἡδονὰς
[8]	ἢ παντάπασιν ἔσβεσε τὸ λυποῦν	ἢ	τῇ πρὸς τοὐναντίον μίξει μικρὸν
[4]	αἰσχρῷ πρόσεστι. τί γὰρ ἀλογώτερον	ἢ	τὸ γέλωτος μὲν ὑπερβολὰς καὶ
[3]	μᾶλλον δὲ πολλαπλάσιον τὸ εὐφραῖνον	ἢ	τὸ λυποῦν· εἴπερ ἄρα τι
[11]	τὸ ἀπιστεῖν χαλεπώτερόν ἐστιν αὐτοῖς	ἢ	τὸ πιστεύειν, τὰ μὲν ἐκτὸς
[4]	καὶ τὸ μεμνῆσθαι τῶν ἀπογενομένων,	ἡ	δὲ θρήνων ἄπληστος ἐπιθυμία καὶ
[10]	σώματος ἐν τῷ πεπονθέναι, διαφυλάττουσαν.	ἡ	δὲ ληφθεῖσα μὲν ὑπὸ κρειττόνων
[8]	τὰ δυσώδη φάρμακόν ἐστιν, οὕτως	ἡ	ἐπίνοια τῶν ἀγαθῶν ἐν τοῖς
[3]	τῷ λυποῦντι τὴν μνήμην, ὥσπερ	ἡ	Κλυμένη λέγουσα μισῶ δ´ ἀγκύλον
[8]	δοθέντος ἀχαριστεῖν. ἀεὶ μὲν γὰρ	ἡ	περὶ τὸ θεῖον εὐφημία καὶ
[11]	ἔθεσι καὶ νόμοις ἐμφαίνεται μᾶλλον	ἡ	περὶ τούτων ἀλήθεια. τοῖς γὰρ
[9]	μὴ δεῖσθαι περιγενόμεναι. Τιμοξένα δ´	ἡ	σὴ μικρῶν μὲν ἐστέρηται, μικρὰ
[8]	ὅτι τὸ ἐλπιζόμενον οὐ προσέθηκεν	ἡ	τύχη, καὶ περὶ τοῦ δοθέντος
[3]	συμπαροῦσαν λύπην εἶχε· πᾶν γὰρ	ἡ	φύσις φεύγει τὸ δυσχεραινόμενον. δεῖ
[4]	ἀλλὰ καὶ πρὸς ἡδονὰς ἄχρηστον	ἡγησαμένη	τὴν πολυτέλειαν ἐν τοῖς σκυθρωποῖς
[7]	γινώσκω γὰρ ποίους ἔναγχος ἀγῶνας	ἠγωνίσω	τῇ Θέωνος ἀδελφῇ βοηθοῦσα καὶ
[9]	καὶ δεινόν ἐστιν ἑτέρους μὲν	ἡδέως	ἂν ἑλέσθαι τὴν σὴν τύχην
[5]	καὶ θεάτροις τὴν σεαυτῆς ἀφέλειαν.	ἤδη	δὲ καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα
[1]	μὲν οὖν περὶ τὴν ταφὴν	ἤδη	νομίζω γεγονέναι, γεγονότα δ´ ἐχέτω
[2]	καλῶν ὧν εἶχε καὶ τὰ	ἥδιστα	κοινουμένη τοῖς εὐφραίνουσιν αὐτήν. ~Ἀλλ´
[3]	δεῖ δέ, ὥσπερ αὐτὴ πάντων	ἥδιστον	ἡμῖν ἄσπασμα καὶ θέαμα καὶ
[9]	οἰχομένης, αὖθις ἔχεις ἐπ´ ἄλλοις	ἡδίω	σεαυτὴν ποιεῖν μηδενὸς τούτων ἀτελῆ
[3]	καθῆσθαι μηδ´ ἐγκεκλεῖσθαι πολλαπλασίας ταῖς	ἡδοναῖς	ἐκείναις λύπας ἀνταποδιδόντας. ~Καὶ τοῦτο
[4]	οὐχ ἧττον τῆς περὶ τὰς	ἡδονὰς	ἀκρασίας, λόγῳ δὲ συγγνώμης ἔτυχεν,
[4]	ἢ πομπὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς	ἡδονὰς	ἄχρηστον ἡγησαμένη τὴν πολυτέλειαν ἐν
[8]	χάριν καὶ ἀπόλαυσιν παρασχοῦσαν ἐν	ἡδονῇ	τίθεσθαι καὶ μὴ τὸ μικρὸν
[2]	τὸ ἀντιφιλοῦν καὶ χαριζόμενον αὐτῆς	ἡδονὴν	ἅμα καὶ κατανόησιν τοῦ φιλανθρώπου
[8]	ἵλεων καὶ ἀμεμφὲς καλὸν καὶ	ἡδὺν	ἀποδίδωσι καρπόν, ἐν δὲ τοῖς
[1]	πάσης περιεργίας καὶ δεισιδαιμονίας, ὧν	ἥκιστά	σοι μέτεστι. ~Μόνον, ὦ γύναι,
[9]	ἐκείνη δ´ εἰς τὸ ἄλυπον	ἥκουσα	λυπεῖν ἡμᾶς οὐ δεῖται· τί
[9]	αἴσθησιν ἔσχεν οὔτ´ εἰς ἐπίνοιαν	ἦλθεν	οὔτ´ ἔλαβεν ἐπίθυμίαν, πῶς ἂν
[2]	οἶδα καὶ ὁρίζω τὸ συμβεβηκὸς	ἡλίκον	ἐστίν· ἂν δέ σε τῷ
[8]	ὡς ὁμοίων πάλιν τῶν περὶ	ἡμᾶς	γεγονότων. ἐπεὶ τὴν γένεσιν, ὦ
[9]	ἀκήκοας. εἰ δὲ δεῖ καὶ	ἡμᾶς	καθάπερ οἱ πολλοὶ τοῖς ἔξωθεν
[3]	τὰ τοιαῦτα ζώσης μὲν ἔτερπεν	ἡμᾶς	νυνὶ δ´ ἀνιάσει καὶ συνταράξει
[9]	εἰς τὸ ἄλυπον ἥκουσα λυπεῖν	ἡμᾶς	οὐ δεῖται· τί γὰρ ἡμῖν
[5]	πάλιν ἐκείνου τοῦ καλοῦ Χαίρωνος	ἡμᾶς	προλιπόντος. μέμνημαι γὰρ ἀπὸ θαλάσσης
[6]	ἄλλου τῶν τοιούτων, ἃ καθ´	ἡμέραν	ἀπαντῶντα καὶ δυσωποῦντα μικρὰν καὶ
[9]	πηλίκας ἔχει τὰ σῳζόμενα χάριτας	ἡμῖν·	ἀλλ´ ὥσπερ οἱ τοὺς ἀκεφάλους
[9]	ἡμᾶς οὐ δεῖται· τί γὰρ	ἡμῖν	ἀπ´ ἐκείνης κακόν, εἰ μηδὲν
[3]	δέ, ὥσπερ αὐτὴ πάντων ἥδιστον	ἡμῖν	ἄσπασμα καὶ θέαμα καὶ ἄκουσμα
[5]	ῥᾳστώνης καὶ φιλανθρωπίας δεομέναις; ~Ἀλλὰ	ἡμῖν	γε, γύναι, πρὸς ἀλλήλους οὔτ´
[5]	ἐν ὁμιλίᾳ καὶ συνηθείᾳ γενόμενον	ἡμῖν,	οὐδὲ τῶν πολιτῶν, ᾧ μὴ
[3]	πρὸς ἑτέρους, εἰκός ἐστι καὶ	ἡμῖν	ὄφελος ἐν καιρῷ γενέσθαι, καὶ
[8]	πάντως μεμφομένοις τὴν τύχην. ὅπερ	ἡμῖν	παθεῖν οὐ προσήκει συκοφαντοῦσι τὸν
[3]	ἐπίνοιαν αὐτῆς ἐνδιαιτᾶσθαι καὶ συμβιοῦν	ἡμῖν	πλέον ἔχουσαν μᾶλλον δὲ πολλαπλάσιον
[2]	πάντων ἐκτεθραμμένων οἴκοι δι´ αὐτῶν	ἡμῶν,	τοῦτο δέ, ὅτι καὶ σοὶ
[4]	θεραπαινίσιν ἀμορφίαν καὶ αἰκίαν, οὐδ´	ἦν	παρασκευὴ πολυτελείας πανηγυρικῆς περὶ τὴν
[5]	ἐκεῖνον ἐξέθρεψας μαστῷ καὶ τομῆς	ἠνέσχου	τῆς θηλῆς περίθλασιν λαβούσης· γενναῖα
[9]	ἐπιλογισμῶν εἰς εὐσταθῆ διάθεσιν τελευτώντων	ἤρτηται	τὸ μακάριον, αἱ δ´ ἀπὸ
[5]	δὲ πολλὴν κατάστασιν ἑώρων καὶ	ἡσυχίαν,	ὡς ὕστερον διηγοῦντο καὶ πρὸς
[6]	τὰς τιμὰς διανέμοντος τοῖς θεοῖς	ᾔτει	καὶ τὸ Πένθος. ἔδωκεν οὖν
[4]	σώφρονα μένειν ἀδιάφθορον, ἀλλὰ μηδὲν	ἧττον	οἴεσθαι τὸν ἐν πένθεσι σάλον
[4]	καὶ κοπετοὺς αἰσχρὰ μὲν οὐχ	ἧττον	τῆς περὶ τὰς ἡδονὰς ἀκρασίας,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/08/2005