Chapitre |
[6] |
δυσεξίλαστα
τὰ
πένθη.
καὶ
τοῦτο
|
φαίνεται |
μὴ
λαθεῖν
Αἴσωπον·
ἔφη
γὰρ
|
[8] |
ὄσφρησιν
πρὸς
δὲ
τὰ
δυσώδη
|
φάρμακόν
|
ἐστιν,
οὕτως
ἡ
ἐπίνοια
τῶν |
[10] |
σῶμα
καὶ
συντακῆναι
καθάπερ
ὑπὸ
|
φαρμάκων. |
~Τοῖς
δὲ
πατρίοις
καὶ
παλαιοῖς |
[9] |
καὶ
συκοφαντεῖν
τοῦ
βίου
τὰ
|
φαῦλα, |
τοῖς
δὲ
χρηστοῖς
ἀνάρθρως
καὶ |
[6] |
αὐχμὸς
ἐγγένηται
καὶ
τραχύτης
ἐκ
|
φαύλης |
διαίτης
καὶ
μηδὲν
εὐμενὲς
μηδὲ |
[9] |
ἐπιθρηνήσεις
τῶν
εἰσιόντων
ἔθει
τινὶ
|
φαύλῳ |
περαινομένας
πρὸς
ἕκαστον,
ἀλλ´
ἐννόει |
[4] |
ὀδυρμῶν
ῥεύμασιν
ἐκ
μιᾶς
πηγῆς
|
φερομένων |
εἰς
ἅπαν
ἐφιέναι;
καὶ
περὶ |
[7] |
ὥσπερ
ἀτεχνῶς
πῦρ
ἐπὶ
πῦρ
|
φερούσαις. |
τὰς
μὲν
γὰρ
οἰκίας
τῶν |
[3] |
εἶχε·
πᾶν
γὰρ
ἡ
φύσις
|
φεύγει |
τὸ
δυσχεραινόμενον.
δεῖ
δέ,
ὥσπερ |
[3] |
κρανείας,
γυμνάσιά
δ´
οἴχοιατο,
ἀεί
|
φεύγουσα |
καὶ
τρέμουσα
τὴν
ὑπόμνησιν
τοῦ |
[8] |
ἀναγκαίου
παρέχεται
χρείαν
τοῖς
μὴ
|
φεύγουσι
|
τὸ
μεμνῆσθαι
τῶν
χρηστῶν
μηδὲ |
[4] |
πάθεσι
καὶ
τύχαις
ῥᾳστώνης
καὶ
|
φιλανθρωπίας
|
δεομέναις;
~Ἀλλὰ
ἡμῖν
γε,
γύναι, |
[2] |
καθάπερ
πρὸς
τράπεζαν
ἰδίαν
ὑπὸ
|
φιλανθρωπίας, |
μεταδιδοῦσα
τῶν
καλῶν
ὧν
εἶχε |
[2] |
ἡδονὴν
ἅμα
καὶ
κατανόησιν
τοῦ
|
φιλανθρώπου |
παρεῖχεν·
οὐ
γὰρ
μόνον
βρέφεσιν |
[6] |
αὐτῇ
μετὸν
οὔτε
φωτὸς
οὔτε
|
φιλανθρώπου
|
τραπέζης
τοιαῦτα
περικειμένῃ
καὶ
μεταχειριζομένῃ
|
[9] |
ὅμοιόν
τι
τοῖς
ἀνελευθέροις
καὶ
|
φιλαργύροις
|
πάσχειν,
οἳ
πολλὰ
συνάγοντες
οὐ |
[5] |
περὶ
δίαιταν
οὐδείς
ἐστι
τῶν
|
φιλοσόφων, |
ὃν
οὐκ
ἐξέπληξας
ἐν
ὁμιλίᾳ |
[5] |
λαβούσης·
γενναῖα
γὰρ
ταῦτα
καὶ
|
φιλόστοργα. |
~Τὰς
δὲ
πολλὰς
ὁρῶμεν
μητέρας, |
[4] |
δεῖσθαι
διαμαχομένης
οὐ
πρὸς
τὸ
|
φιλόστοργον, |
ὡς
οἱ
πολλοὶ
νομίζουσιν,
ἀλλὰ |
[2] |
τις
τῷ
πρὸς
τὰ
τηλικαῦτα
|
φιλοστόργῳ |
τὸ
εὐφραῖνον
αὐτῶν
καθαρόν
τε
|
[4] |
τῆς
ψυχῆς.
τῷ
μὲν
γὰρ
|
φιλοστόργῳ |
χαριζόμεθα
τὸ
ποθεῖν
καὶ
τὸ |
[11] |
καὶ
μνήματα
καὶ
προθέσεις
νεκρῶν
|
φιλοχωροῦσι |
καὶ
παρακάθηνται
τοῖς
σώμασιν·
οὐ |
[7] |
τὰς
μὲν
γὰρ
οἰκίας
τῶν
|
φίλων |
ὅταν
καιομένας
ἴδωσι,
σβεννύουσιν
ὡς |
[7] |
τὸν
βουλόμενον
οὐδ´
ἅπτονται
τοῦ
|
φλεγμαίνοντος, |
ὁ
δὲ
πενθῶν
κάθηται
παντὶ |
[7] |
ἢ
δυνάμεως,
ταῖς
δὲ
ψυχαῖς
|
φλεγομέναις |
αὐτοὶ
προσφέρουσιν
ὑπεκκαύματα.
καὶ
τῷ |
[7] |
γε
μέγιστον
ἐν
τούτῳ
καὶ
|
φοβερώτατόν
|
ἐστιν,
οὐκ
ἂν
φοβηθείην
κακῶν |
[7] |
καὶ
φοβερώτατόν
ἐστιν,
οὐκ
ἂν
|
φοβηθείην |
κακῶν
γυναικῶν
εἰσόδους’
καὶ
φωνὰς |
[6] |
θύρας
αὐτῷ
καὶ
μὴ
προίεσθαι
|
φρουρὰν |
δι´
ἐσθῆτος
ἢ
κουρᾶς
ἤ |
[7] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
οἶδ´
ὅτι
|
φυλάξῃ· |
~Πειρῶ
δὲ
τῇ
ἐπινοίᾳ
μεταφέρουσα |
[2] |
καὶ
μέμψεως.
αὕτη
δὲ
καὶ
|
φύσει |
θαυμαστὴν
ἔσχεν
εὐκολίαν
καὶ
πραότητα, |
[6] |
καὶ
καλόν)
ἀλλὰ
μικρῷ
τῷ
|
φυσικῷ |
πάθει
πολὺ
συγκεραννύμενον
τὸ
πρὸς
|
[3] |
λύπην
εἶχε·
πᾶν
γὰρ
ἡ
|
φύσις |
φεύγει
τὸ
δυσχεραινόμενον.
δεῖ
δέ, |
[7] |
φοβηθείην
κακῶν
γυναικῶν
εἰσόδους’
καὶ
|
φωνὰς |
καὶ
συνεπιθρηνήσεις,
αἷς
ἐκτρίβουσι
καὶ |
[8] |
καὶ
τοῦ
βίου
πρὸς
τὰ
|
φωτεινὰ |
καὶ
λαμπρὰ
μεταστρέφων
καὶ
μεταφέρων
|
[6] |
οὔτε
γέλωτος
αὐτῇ
μετὸν
οὔτε
|
φωτὸς |
οὔτε
φιλανθρώπου
τραπέζης
τοιαῦτα
περικειμένῃ |