Chapitre
[11]	ἐπεὶ δὲ τὸ ἀπιστεῖν χαλεπώτερόν	ἐστιν	αὐτοῖς ἢ τὸ πιστεύειν, τὰ
[6]	μὲν οὖν οὕτω τοῦτο γινόμενόν	ἐστιν·	αὐτὸς γὰρ ἕκαστος εἰσάγει τὸ
[9]	οἴκῳ καὶ βίῳ. καὶ δεινόν	ἐστιν	ἑτέρους μὲν ἡδέως ἂν ἑλέσθαι
[10]	τῷ διαλυθέντι κακὸν οὐδὲ λυπηρόν	ἐστιν,	οἶδ´ ὅτι κωλύει σε πιστεύειν
[10]	ἀλλὰ τοῦτ´ αὐτοῦ τὸ χαλεπώτατόν	ἐστιν,	ὅτι τὴν ψυχὴν ἕωλόν τε
[7]	μέγιστον ἐν τούτῳ καὶ φοβερώτατόν	ἐστιν,	οὐκ ἂν φοβηθείην κακῶν γυναικῶν
[8]	πρὸς δὲ τὰ δυσώδη φάρμακόν	ἐστιν,	οὕτως ἡ ἐπίνοια τῶν ἀγαθῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005