HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Consolation à sa femme

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 55 formes différentes pour 67 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[4]   ἧττον οἴεσθαι τὸν ἐν πένθεσι σάλον καὶ τὸ κίνημα τοῦ πάθους

[4]   οὐδ´ ἱμάτιον ἀνείληφας πένθιμον οὐδὲ σαυτῇ τινα προσήγαγες ἢ θεραπαινίσιν ἀμορφίαν

[7]   τῶν φίλων ὅταν καιομένας ἴδωσι, σβεννύουσιν ὡς ἔχει τάχους ἕκαστος ἢ

[9]   προσόντος ἐφ´ ᾧ νῦν ἀνιώμεθα, σὲ δ´ ἐγκαλεῖν καὶ δυσφορεῖν παρούσῃ

[10]   λυπηρόν ἐστιν, οἶδ´ ὅτι κωλύει σε πιστεύειν ὁ πάτριος λόγος καὶ

[2]   συμβεβηκὸς ἡλίκον ἐστίν· ἂν δέ σε τῷ δυσφορεῖν ὑπερβάλλουσαν εὕρω, τοῦτό

[8]   ~Πειρῶ δὲ τῇ ἐπινοίᾳ μεταφέρουσα σεαυτὴν ἀποκαθιστάναι πολλάκις εἰς ἐκεῖνον τὸν

[2]   τήρει κἀμὲ τῷ πάθει καὶ σεαυτὴν ἐπὶ τοῦ καθεστῶτος. ἐγὼ γὰρ

[9]   αὖθις ἔχεις ἐπ´ ἄλλοις ἡδίω σεαυτὴν ποιεῖν μηδενὸς τούτων ἀτελῆ μηδ´

[5]   καὶ θυσίαις καὶ θεάτροις τὴν σεαυτῆς ἀφέλειαν. ἤδη δὲ καὶ περὶ

[5]   ἀκοσμίας ἐξουσίαν διδόντι, καίτοι τῷ σεαυτῆς ἐκεῖνον ἐξέθρεψας μαστῷ καὶ τομῆς

[9]   δεῖσθαι περιγενόμεναι. Τιμοξένα δ´ ἡ σὴ μικρῶν μὲν ἐστέρηται, μικρὰ γὰρ

[9]   μὲν ἡδέως ἂν ἑλέσθαι τὴν σὴν τύχην καὶ τούτου προσόντος ἐφ´

[4]   ἀλλ´ ἐπράττετο κοσμίως πάντα καὶ σιωπῇ μετὰ τῶν ἀναγκαίων. ἐγὼ δὲ

[2]   μόνον βρέφεσιν ἄλλοις ἀλλὰ καὶ σκεύεσιν, οἷς ἐτέρπετο, καὶ παιγνίοις ἐκέλευε

[9]   εὐδαιμονίαν τοῖς ἐπιτυχοῦσιν ἀνθρώποις, μὴ σκόπει τὰ νῦν δάκρυα καὶ τὰς

[8]   μεταστρέφων καὶ μεταφέρων ἐκ τῶν σκοτεινῶν καὶ ταρακτικῶν τὴν διάνοιαν ἢ

[4]   ἡγησαμένη τὴν πολυτέλειαν ἐν τοῖς σκυθρωποῖς διεφύλαξας τὸ ἀφελὲς καὶ λιτόν·

[1]   γεγονέναι, γεγονότα δ´ ἐχέτω ὥς σοι μέλλει καὶ νῦν ἀλυπότατα καὶ

[1]   περιεργίας καὶ δεισιδαιμονίας, ὧν ἥκιστά σοι μέτεστι. ~Μόνον, ὦ γύναι, τήρει

[2]   ἡμῶν, τοῦτο δέ, ὅτι καὶ σοὶ ποθούσῃ θυγάτηρ μετὰ τέσσαρας υἱοὺς

[2]   τέσσαρας υἱοὺς ἐγεννήθη κἀμοὶ τὸ σὸν ὄνομα θέσθαι παρέσχεν ἀφορμήν, οἶδα

[6]   ἀπαντῶντα καὶ δυσωποῦντα μικρὰν καὶ στενὴν καὶ ἀνέξοδον καὶ ἀμείλικτον καὶ

[9]   οὔτ´ ἔλαβεν ἐπίθυμίαν, πῶς ἂν στέρεσθαι λέγοιτο; ~Καὶ μὴν ἃ τῶν

[9]   καὶ γὰρ αἱ τῶν μεγάλων στερήσεις ἀποβάλλουσι τὸ λυποῦν εἰς τὸ

[9]   ἐστι ταῦτα μεγάλα μὲν τοῖς στερομένοις ἀγαθὰ μικρὰ δὲ τοῖς ἔχουσιν.

[9]   τοὺς ἀκεφάλους καὶ μειούρους Ὁμήρου στίχους ἐκλέγοντες τὰ δὲ πολλὰ καὶ

[4]   τὰς ἡδονὰς ἀκρασίας, λόγῳ δὲ συγγνώμης ἔτυχεν, ὅτι τὸ λυπηρὸν αὐτῆς

[6]   μικρῷ τῷ φυσικῷ πάθει πολὺ συγκεραννύμενον τὸ πρὸς κενὴν δόξαν ἄγρια

[9]   τοῖς δὲ χρηστοῖς ἀνάρθρως καὶ συγκεχυμένως ἐπιβάλλουσαν ὅμοιόν τι τοῖς ἀνελευθέροις

[9]   ἀποκλίσεις οὐ ποιοῦσιν οὐδ´ ἐπιφέρουσι συγχυτικὰς ὀλισθήσεις τοῦ βίου, πολλάκις ἀκήκοας.

[4]   διαμάχεσθαι ταῖς γυναιξί, κουρὰς δὲ συγχωρεῖν πενθίμους καὶ βαφὰς ἐσθῆτος μελαίνας

[9]   ὑπέρευ παρορῶντες, οὕτως ἐξακριβοῦν καὶ συκοφαντεῖν τοῦ βίου τὰ φαῦλα, τοῖς

[8]   ὅπερ ἡμῖν παθεῖν οὐ προσήκει συκοφαντοῦσι τὸν ἑαυτῶν βίον, εἰ μίαν

[2]   μὲν οἶδα καὶ ὁρίζω τὸ συμβεβηκὸς ἡλίκον ἐστίν· ἂν δέ σε

[3]   τὴν ἐπίνοιαν αὐτῆς ἐνδιαιτᾶσθαι καὶ συμβιοῦν ἡμῖν πλέον ἔχουσαν μᾶλλον δὲ

[10]   πάτριος λόγος καὶ τὰ μυστικὰ σύμβολα τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμῶν,

[3]   τὴν ὑπόμνησιν τοῦ παιδός, ὅτι συμπαροῦσαν λύπην εἶχε· πᾶν γὰρ ἡ

[10]   ἀνίησιν οὐδὲ λήγει τοῖς ἐνταῦθα συμπλεκομένη πάθεσι καὶ τύχαις διὰ τῶν

[9]   καὶ φιλαργύροις πάσχειν, οἳ πολλὰ συνάγοντες οὐ χρῶνται παροῦσιν ἀλλὰ θρηνοῦσι

[8]   τὸν νῦν καιρὸν τοῦτον ἐκείνῳ συνάπτειν, ὡς ὁμοίων πάλιν τῶν περὶ

[3]   ἀλλὰ καὶ δέδια πάλιν, μὴ συνεκβάλωμεν τῷ λυποῦντι τὴν μνήμην, ὥσπερ

[5]   τῆς τοῦ παιδίου τελευτῆς καὶ συνελθόντας ἅμα τοῖς ἄλλοις ἐς τὴν

[7]   γυναικῶν εἰσόδους’ καὶ φωνὰς καὶ συνεπιθρηνήσεις, αἷς ἐκτρίβουσι καὶ παραθήγουσι τὴν

[5]   οὐκ ἐξέπληξας ἐν ὁμιλίᾳ καὶ συνηθείᾳ γενόμενον ἡμῖν, οὐδὲ τῶν πολιτῶν,

[10]   ὑπὸ πραγμάτων πολλῶν καὶ μακρᾶς συνηθείας, αὖθις καταίρουσα πάλιν ἐνδύεται καὶ

[10]   περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμῶν, ἃ σύνισμεν ἀλλήλοις οἱ κοινωνοῦντες. ὡς οὖν

[5]   γὰρ ἀπὸ θαλάσσης ξένους μοι συνοδεύσαντας ἀπηγγελμένης τῆς τοῦ παιδίου τελευτῆς

[6]   χρόνῳ καὶ γένηται σύντροφον καὶ σύνοικον, οὐδὲ πάνυ βουλομένων ἀπαλλάττεται. διὸ

[10]   μαλαχθῆναι πρὸς τὸ σῶμα καὶ συντακῆναι καθάπερ ὑπὸ φαρμάκων. ~Τοῖς δὲ

[3]   ἡμᾶς νυνὶ δ´ ἀνιάσει καὶ συνταράξει λαμβάνοντας ἐπίνοιαν αὐτῶν. ἀλλὰ καὶ

[6]   δ´ ἱδρυθῇ χρόνῳ καὶ γένηται σύντροφον καὶ σύνοικον, οὐδὲ πάνυ βουλομένων

[10]   καὶ κάμπτει καὶ πιέζει, τὸν σχηματισμόν, ὃν ἔσχεν ὑπὸ τοῦ σώματος

[9]   δάκνοντος αἰσθάνεσθαι πηλίκας ἔχει τὰ σῳζόμενα χάριτας ἡμῖν· ἀλλ´ ὥσπερ οἱ

[5]   μὲν γὰρ τῇ περὶ τὸ σῶμα καὶ ἀθρυψίᾳ τῇ περὶ δίαιταν

[10]   πραγμάτων καὶ μαλαχθῆναι πρὸς τὸ σῶμα καὶ συντακῆναι καθάπερ ὑπὸ φαρμάκων.

[6]   εὐμενὲς μηδὲ χρηστὸν ἀναπέμπῃ τὸ σῶμα τῇ ψυχῇ πλὴν ὀδύνας καὶ

[11]   νεκρῶν φιλοχωροῦσι καὶ παρακάθηνται τοῖς σώμασιν· οὐ γὰρ ἐῶσιν οἱ νόμοι

[10]   μὲν γὰρ πολὺν ἐντραφῇ τῷ σώματι χρόνον καὶ γένηται τῷ βίῳ

[10]   πολιὰν καὶ τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματος· ἀλλὰ τοῦτ´ αὐτοῦ τὸ χαλεπώτατόν

[6]   εὐδίᾳ κῦμα, τῇ γαλήνῃ τοῦ σώματος διαχεόμενον, ἐὰν δ´ αὐχμὸς ἐγγένηται

[10]   σχηματισμόν, ὃν ἔσχεν ὑπὸ τοῦ σώματος ἐν τῷ πεπονθέναι, διαφυλάττουσαν. ἡ

[6]   διὰ τὸ πένθος. ἀμέλειαι δὲ σώματος ἕπονται τῷ κακῷ τούτῳ καὶ

[6]   πονοῦσαν αὐτὴν βοηθεῖσθαι διὰ τοῦ σώματος ἐρρωμένου. πολὺ γὰρ ἀμβλύνεται καὶ

[11]   μᾶλλον ἀμίαντα καὶ καθαρὰ καὶ σώφρονα διαφυλάττωμεν.

[4]   ἐν βακχεύμασι δεῖ μόνον τὴν σώφρονα μένειν ἀδιάφθορον, ἀλλὰ μηδὲν ἧττον

[5]   κενὸν ἄλλως ἐξενηνέχθαι λόγον· οὕτω σωφρόνως κατεκόσμησας τὸν οἶκον ἐν καιρῷ

Chapitre
[4]	ἧττον οἴεσθαι τὸν ἐν πένθεσι	σάλον	καὶ τὸ κίνημα τοῦ πάθους
[4]	οὐδ´ ἱμάτιον ἀνείληφας πένθιμον οὐδὲ	σαυτῇ	τινα προσήγαγες ἢ θεραπαινίσιν ἀμορφίαν
[7]	τῶν φίλων ὅταν καιομένας ἴδωσι,	σβεννύουσιν	ὡς ἔχει τάχους ἕκαστος ἢ
[9]	προσόντος ἐφ´ ᾧ νῦν ἀνιώμεθα,	σὲ	δ´ ἐγκαλεῖν καὶ δυσφορεῖν παρούσῃ
[10]	λυπηρόν ἐστιν, οἶδ´ ὅτι κωλύει	σε	πιστεύειν ὁ πάτριος λόγος καὶ
[2]	συμβεβηκὸς ἡλίκον ἐστίν· ἂν δέ	σε	τῷ δυσφορεῖν ὑπερβάλλουσαν εὕρω, τοῦτό
[8]	~Πειρῶ δὲ τῇ ἐπινοίᾳ μεταφέρουσα	σεαυτὴν	ἀποκαθιστάναι πολλάκις εἰς ἐκεῖνον τὸν
[2]	τήρει κἀμὲ τῷ πάθει καὶ	σεαυτὴν	ἐπὶ τοῦ καθεστῶτος. ἐγὼ γὰρ
[9]	αὖθις ἔχεις ἐπ´ ἄλλοις ἡδίω	σεαυτὴν	ποιεῖν μηδενὸς τούτων ἀτελῆ μηδ´
[5]	καὶ θυσίαις καὶ θεάτροις τὴν	σεαυτῆς	ἀφέλειαν. ἤδη δὲ καὶ περὶ
[5]	ἀκοσμίας ἐξουσίαν διδόντι, καίτοι τῷ	σεαυτῆς	ἐκεῖνον ἐξέθρεψας μαστῷ καὶ τομῆς
[9]	δεῖσθαι περιγενόμεναι. Τιμοξένα δ´ ἡ	σὴ	μικρῶν μὲν ἐστέρηται, μικρὰ γὰρ
[9]	μὲν ἡδέως ἂν ἑλέσθαι τὴν	σὴν	τύχην καὶ τούτου προσόντος ἐφ´
[4]	ἀλλ´ ἐπράττετο κοσμίως πάντα καὶ	σιωπῇ	μετὰ τῶν ἀναγκαίων. ἐγὼ δὲ
[2]	μόνον βρέφεσιν ἄλλοις ἀλλὰ καὶ	σκεύεσιν,	οἷς ἐτέρπετο, καὶ παιγνίοις ἐκέλευε
[9]	εὐδαιμονίαν τοῖς ἐπιτυχοῦσιν ἀνθρώποις, μὴ	σκόπει	τὰ νῦν δάκρυα καὶ τὰς
[8]	μεταστρέφων καὶ μεταφέρων ἐκ τῶν	σκοτεινῶν	καὶ ταρακτικῶν τὴν διάνοιαν ἢ
[4]	ἡγησαμένη τὴν πολυτέλειαν ἐν τοῖς	σκυθρωποῖς	διεφύλαξας τὸ ἀφελὲς καὶ λιτόν·
[1]	γεγονέναι, γεγονότα δ´ ἐχέτω ὥς	σοι	μέλλει καὶ νῦν ἀλυπότατα καὶ
[1]	περιεργίας καὶ δεισιδαιμονίας, ὧν ἥκιστά	σοι	μέτεστι. ~Μόνον, ὦ γύναι, τήρει
[2]	ἡμῶν, τοῦτο δέ, ὅτι καὶ	σοὶ	ποθούσῃ θυγάτηρ μετὰ τέσσαρας υἱοὺς
[2]	τέσσαρας υἱοὺς ἐγεννήθη κἀμοὶ τὸ	σὸν	ὄνομα θέσθαι παρέσχεν ἀφορμήν, οἶδα
[6]	ἀπαντῶντα καὶ δυσωποῦντα μικρὰν καὶ	στενὴν	καὶ ἀνέξοδον καὶ ἀμείλικτον καὶ
[9]	οὔτ´ ἔλαβεν ἐπίθυμίαν, πῶς ἂν	στέρεσθαι	λέγοιτο; ~Καὶ μὴν ἃ τῶν
[9]	καὶ γὰρ αἱ τῶν μεγάλων	στερήσεις	ἀποβάλλουσι τὸ λυποῦν εἰς τὸ
[9]	ἐστι ταῦτα μεγάλα μὲν τοῖς	στερομένοις	ἀγαθὰ μικρὰ δὲ τοῖς ἔχουσιν.
[9]	τοὺς ἀκεφάλους καὶ μειούρους Ὁμήρου	στίχους	ἐκλέγοντες τὰ δὲ πολλὰ καὶ
[4]	τὰς ἡδονὰς ἀκρασίας, λόγῳ δὲ	συγγνώμης	ἔτυχεν, ὅτι τὸ λυπηρὸν αὐτῆς
[6]	μικρῷ τῷ φυσικῷ πάθει πολὺ	συγκεραννύμενον	τὸ πρὸς κενὴν δόξαν ἄγρια
[9]	τοῖς δὲ χρηστοῖς ἀνάρθρως καὶ	συγκεχυμένως	ἐπιβάλλουσαν ὅμοιόν τι τοῖς ἀνελευθέροις
[9]	ἀποκλίσεις οὐ ποιοῦσιν οὐδ´ ἐπιφέρουσι	συγχυτικὰς	ὀλισθήσεις τοῦ βίου, πολλάκις ἀκήκοας.
[4]	διαμάχεσθαι ταῖς γυναιξί, κουρὰς δὲ	συγχωρεῖν	πενθίμους καὶ βαφὰς ἐσθῆτος μελαίνας
[9]	ὑπέρευ παρορῶντες, οὕτως ἐξακριβοῦν καὶ	συκοφαντεῖν	τοῦ βίου τὰ φαῦλα, τοῖς
[8]	ὅπερ ἡμῖν παθεῖν οὐ προσήκει	συκοφαντοῦσι	τὸν ἑαυτῶν βίον, εἰ μίαν
[2]	μὲν οἶδα καὶ ὁρίζω τὸ	συμβεβηκὸς	ἡλίκον ἐστίν· ἂν δέ σε
[3]	τὴν ἐπίνοιαν αὐτῆς ἐνδιαιτᾶσθαι καὶ	συμβιοῦν	ἡμῖν πλέον ἔχουσαν μᾶλλον δὲ
[10]	πάτριος λόγος καὶ τὰ μυστικὰ	σύμβολα	τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμῶν,
[3]	τὴν ὑπόμνησιν τοῦ παιδός, ὅτι	συμπαροῦσαν	λύπην εἶχε· πᾶν γὰρ ἡ
[10]	ἀνίησιν οὐδὲ λήγει τοῖς ἐνταῦθα	συμπλεκομένη	πάθεσι καὶ τύχαις διὰ τῶν
[9]	καὶ φιλαργύροις πάσχειν, οἳ πολλὰ	συνάγοντες	οὐ χρῶνται παροῦσιν ἀλλὰ θρηνοῦσι
[8]	τὸν νῦν καιρὸν τοῦτον ἐκείνῳ	συνάπτειν,	ὡς ὁμοίων πάλιν τῶν περὶ
[3]	ἀλλὰ καὶ δέδια πάλιν, μὴ	συνεκβάλωμεν	τῷ λυποῦντι τὴν μνήμην, ὥσπερ
[5]	τῆς τοῦ παιδίου τελευτῆς καὶ	συνελθόντας	ἅμα τοῖς ἄλλοις ἐς τὴν
[7]	γυναικῶν εἰσόδους’ καὶ φωνὰς καὶ	συνεπιθρηνήσεις,	αἷς ἐκτρίβουσι καὶ παραθήγουσι τὴν
[5]	οὐκ ἐξέπληξας ἐν ὁμιλίᾳ καὶ	συνηθείᾳ	γενόμενον ἡμῖν, οὐδὲ τῶν πολιτῶν,
[10]	ὑπὸ πραγμάτων πολλῶν καὶ μακρᾶς	συνηθείας,	αὖθις καταίρουσα πάλιν ἐνδύεται καὶ
[10]	περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμῶν, ἃ	σύνισμεν	ἀλλήλοις οἱ κοινωνοῦντες. ὡς οὖν
[5]	γὰρ ἀπὸ θαλάσσης ξένους μοι	συνοδεύσαντας	ἀπηγγελμένης τῆς τοῦ παιδίου τελευτῆς
[6]	χρόνῳ καὶ γένηται σύντροφον καὶ	σύνοικον,	οὐδὲ πάνυ βουλομένων ἀπαλλάττεται. διὸ
[10]	μαλαχθῆναι πρὸς τὸ σῶμα καὶ	συντακῆναι	καθάπερ ὑπὸ φαρμάκων. ~Τοῖς δὲ
[3]	ἡμᾶς νυνὶ δ´ ἀνιάσει καὶ	συνταράξει	λαμβάνοντας ἐπίνοιαν αὐτῶν. ἀλλὰ καὶ
[6]	δ´ ἱδρυθῇ χρόνῳ καὶ γένηται	σύντροφον	καὶ σύνοικον, οὐδὲ πάνυ βουλομένων
[10]	καὶ κάμπτει καὶ πιέζει, τὸν	σχηματισμόν,	ὃν ἔσχεν ὑπὸ τοῦ σώματος
[9]	δάκνοντος αἰσθάνεσθαι πηλίκας ἔχει τὰ	σῳζόμενα	χάριτας ἡμῖν· ἀλλ´ ὥσπερ οἱ
[5]	μὲν γὰρ τῇ περὶ τὸ	σῶμα	καὶ ἀθρυψίᾳ τῇ περὶ δίαιταν
[10]	πραγμάτων καὶ μαλαχθῆναι πρὸς τὸ	σῶμα	καὶ συντακῆναι καθάπερ ὑπὸ φαρμάκων.
[6]	εὐμενὲς μηδὲ χρηστὸν ἀναπέμπῃ τὸ	σῶμα	τῇ ψυχῇ πλὴν ὀδύνας καὶ
[11]	νεκρῶν φιλοχωροῦσι καὶ παρακάθηνται τοῖς	σώμασιν·	οὐ γὰρ ἐῶσιν οἱ νόμοι
[10]	μὲν γὰρ πολὺν ἐντραφῇ τῷ	σώματι	χρόνον καὶ γένηται τῷ βίῳ
[10]	πολιὰν καὶ τὴν ἀσθένειαν τοῦ	σώματος·	ἀλλὰ τοῦτ´ αὐτοῦ τὸ χαλεπώτατόν
[6]	εὐδίᾳ κῦμα, τῇ γαλήνῃ τοῦ	σώματος	διαχεόμενον, ἐὰν δ´ αὐχμὸς ἐγγένηται
[10]	σχηματισμόν, ὃν ἔσχεν ὑπὸ τοῦ	σώματος	ἐν τῷ πεπονθέναι, διαφυλάττουσαν. ἡ
[6]	διὰ τὸ πένθος. ἀμέλειαι δὲ	σώματος	ἕπονται τῷ κακῷ τούτῳ καὶ
[6]	πονοῦσαν αὐτὴν βοηθεῖσθαι διὰ τοῦ	σώματος	ἐρρωμένου. πολὺ γὰρ ἀμβλύνεται καὶ
[11]	μᾶλλον ἀμίαντα καὶ καθαρὰ καὶ	σώφρονα	διαφυλάττωμεν.
[4]	ἐν βακχεύμασι δεῖ μόνον τὴν	σώφρονα	μένειν ἀδιάφθορον, ἀλλὰ μηδὲν ἧττον
[5]	κενὸν ἄλλως ἐξενηνέχθαι λόγον· οὕτω	σωφρόνως	κατεκόσμησας τὸν οἶκον ἐν καιρῷ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/08/2005