Chapitre
[9]	πηλίκας ἔχει τὰ σῳζόμενα χάριτας	ἡμῖν·	ἀλλ´ ὥσπερ οἱ τοὺς ἀκεφάλους
[9]	ἡμᾶς οὐ δεῖται· τί γὰρ	ἡμῖν	ἀπ´ ἐκείνης κακόν, εἰ μηδὲν
[3]	δέ, ὥσπερ αὐτὴ πάντων ἥδιστον	ἡμῖν	ἄσπασμα καὶ θέαμα καὶ ἄκουσμα
[5]	ῥᾳστώνης καὶ φιλανθρωπίας δεομέναις; ~Ἀλλὰ	ἡμῖν	γε, γύναι, πρὸς ἀλλήλους οὔτ´
[5]	ἐν ὁμιλίᾳ καὶ συνηθείᾳ γενόμενον	ἡμῖν,	οὐδὲ τῶν πολιτῶν, ᾧ μὴ
[3]	πρὸς ἑτέρους, εἰκός ἐστι καὶ	ἡμῖν	ὄφελος ἐν καιρῷ γενέσθαι, καὶ
[8]	πάντως μεμφομένοις τὴν τύχην. ὅπερ	ἡμῖν	παθεῖν οὐ προσήκει συκοφαντοῦσι τὸν
[3]	ἐπίνοιαν αὐτῆς ἐνδιαιτᾶσθαι καὶ συμβιοῦν	ἡμῖν	πλέον ἔχουσαν μᾶλλον δὲ πολλαπλάσιον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005