Ennéade, livre, chap. |
[5, 3, 16] |
λόγος;
Καὶ
πῶς
τὸ
ἀγαθοειδὲς
|
ἐξ |
ἀγαθοῦ;
Τί
γὰρ
ἔχον
ἑαυτοῦ |
[5, 3, 9] |
περὶ
αὐτὸν
μεῖναν,
ἄλλο
δὲ
|
ἐξ |
ἄλλου
ἀεὶ
προϊὸν
τοῦ
πρὸ |
[5, 3, 10] |
εἶναι
καὶ
ἐν
ταυτότητι
δὲ
|
ἐξ |
ἀνάγκης·
καὶ
εἶναι
τὰ
κυρίως |
[5, 3, 10] |
καὶ
τῷ
ἑτέρου
εἶναι,
καὶ
|
ἐξ |
ἀνάγκης
ὁρατικὸν
εἶναι,
καὶ
ὁρατικὸν |
[5, 3, 13] |
ὅλῳ
πεποίηκε
τὸ
αὔταρκες
ἱκανὸν
|
ἐξ |
ἁπάντων
γενόμενον,
συνὸν
ἑαυτῷ,
καὶ |
[5, 3, 9] |
μεγέθους
σφαῖραν
τὸ
περὶ
αὐτὴν
|
ἐξ |
αὐτῆς
λάμπον.
Ἡλίου
μὲν
οὖν |
[5, 3, 15] |
τὸ
πλῆθος;
Ἓν
μὲν
γὰρ
|
ἐξ |
αὐτοῦ
ἁπλοῦν
τάχ´
ἄν
τις |
[5, 3, 12] |
μὲν
ἐκείνου
ἁπλοῦ,
τοῦ
δὲ
|
ἐξ |
αὐτοῦ
ἐφ´
ἑαυτοῦ
πλήθους
ὄντος |
[5, 3, 15] |
πάντα>
ἐπεὶ
καὶ
ἕκαστον
τῶν
|
ἐξ |
αὐτοῦ,
ἕως
ζωῆς
μετέχει,
ἓν |
[5, 3, 11] |
νοεῖν
αὐτὸ
οἷον
παρεμπεσόν,
κἂν
|
ἐξ |
αὐτοῦ
ᾖ,
πληθύει,
δεῖ
τὸ |
[5, 3, 16] |
ἁπλοῦν.
Ἀλλὰ
πῶς
τὸ
γενόμενον
|
ἐξ |
αὐτοῦ
λόγος
πολὺς
καὶ
πᾶς, |
[5, 3, 15] |
εἰπεῖν
οἷον
ἐκ
φωτὸς
τὴν
|
ἐξ |
αὐτοῦ
περίλαμψιν
πῶς
δὲ
πολλά; |
[5, 3, 15] |
εἰ
δὲ
μὴ
ἔχων,
πῶς
|
ἐξ |
αὐτοῦ
τὸ
πλῆθος;
Ἓν
μὲν |
[5, 3, 7] |
ἴσχει.
Καὶ
γὰρ
εἴ
τι
|
ἐξ |
αὐτοῦ,
τῷ
εἰς
αὐτὸν
ἐν |
[5, 3, 15] |
Ἢ
οὐ
ταὐτὸν
ἔμελλε
τὸ
|
ἐξ |
ἐκείνου
ἐκείνῳ.
Εἰ
οὖν
μὴ |
[5, 3, 16] |
ἐκείνου
καὶ
τὴν
ὑπόστασιν
ἔχουσα
|
ἐξ |
ἐκείνου
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνο
ζῶσα· |
[5, 3, 11] |
αὐτῇ
γενέσθαι.
Οὗτος
δὲ
πολὺς
|
ἐξ |
ἑνὸς
ἐγένετο,
καὶ
οὕτως
γνοὺς |
[5, 3, 12] |
σύνθεσιν
κατὰ
τύχην
ἰόν.
Ἀλλ´
|
ἐξ |
ἑνὸς
τοῦ
νοῦ
ἁπλοῦ
ὄντος |
[5, 3, 16] |
πολύ,
ἀλλὰ
τὸ
πολὺ
τοῦτο
|
ἐξ |
οὐ
πολλοῦ·
εἰ
γὰρ
καὶ |
[5, 3, 9] |
ἑαυτοῦ
περὶ
αὐτὸν
ἥλιον
εἶναι,
|
ἐξ |
οὗ
ὡρμημένον
καὶ
περὶ
αὐτὸν |
[5, 3, 11] |
ἀφ´
οὗ
οὐκ
ἐνυπάρχει,
ἀλλ´
|
ἐξ |
ὧν·
ἀφ´
οὗ
δὲ
ἕκαστον, |
[5, 3, 14] |
κἂν
μὴ
εἰδῶσιν
ὅ
τι,
|
ἐξ |
ὧν
δὲ
κεκίνηνται
καὶ
λέγουσιν, |
[5, 3, 3] |
εἰ
δέ,
εἰ
ἀγαθός,
λέγοι,
|
ἐξ |
ὧν
μὲν
ἔγνω
διὰ
τῆς |