HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Lysis, dialogue complet

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


κ  =  3 formes différentes pour 57 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Pages
[205]   (ὑποδέξαιτο τὸν Ἡρακλέα, γεγονὼς αὐτὸς  ἐκ   Διός τε καὶ τῆς τοῦ
[204]   ἄχρηστος, τοῦτο δέ μοί πως  ἐκ   θεοῦ δέδοται, ταχὺ οἵῳ τ'
[211]   ἄν σε ἔρωμαι. τυγχάνω γὰρ  ἐκ   παιδὸς ἐπιθυμῶν κτήματός του, ὥσπερ
[207]   μόνος προσιέναι, ἔπειτα Μενέξενος  (ἐκ   τῆς αὐλῆς μεταξὺ παίζων εἰσέρχεται,
[213]   οὐκ ἄρα φιλῶν φίλος  ἐκ   τούτου τοῦ λόγου, ἀλλ'
[206]   ἐν γωνίᾳ ἠρτίαζον ἀστραγάλοις παμπόλλοις,  ἐκ   φορμίσκων τινῶν προαιρούμενοι: τούτους δὲ
[220]   τὸ ἐχθρὸν ἀπέλθοι, οὐκέτι, ὡς  ἔοικ'   ἔσθ' ἡμῖν φίλον. οὔ μοι
[212]   οἱ δὲ καὶ μισεῖσθαι.  οὐκ   ἀληθὲς δοκεῖ σοι τοῦτο; σφόδρα
[214]   τοίνυν τοῦ λεγομένου τὸ ἥμισυ  οὐκ   ἀληθὲς εἴη, εἴπερ οἱ πονηροὶ
[218]   ἀτοπωτάτη τις ὑποψία εἰσῆλθεν ὡς  οὐκ   ἀληθῆ εἴη τὰ ὡμολογημένα ἡμῖν,
[216]   γε. εἶεν, ἦν δ' ἐγώ:  οὐκ   ἀλλόκοτον, Μενέξενε; καὶ ἡμῖν
[221]   ὡς ἔοικεν, φίλ' ἄττα. ναί.  οὐκ   ἄν, εἴ γε τὸ κακὸν
[216]   τὸ ἀγαθὸν τῷ κακῷ;  οὐκ   ἄν μοι δοκεῖ οὕτως ἔχειν.
[222]   ἐγώ, (ὦ παῖδες, ἐρᾷ,  οὐκ   ἄν ποτε ἐπεθύμει οὐδὲ ἤρα
[213]   ὅτι εἰ ὀρθῶς ἡμεῖς ἐσκοποῦμεν,  οὐκ   ἄν ποτε οὕτως ἐπλανώμεθα. ἀλλὰ
[206]   ἐγὼ ἄνδρα ποιήσει βλάπτοντα ἑαυτὸν  οὐκ   ἄν σε ἐθέλειν ὁμολογῆσαι ὡς
[215]   οὐδεμία, ἔφη. φίλοι (δέ γε  οὐκ   ἂν εἶεν μὴ περὶ πολλοῦ
[208]   λαβὼν τὰς ἡνίας, ὅταν ἁμιλλᾶται,  οὐκ   ἂν ἐῷέν σε ἀλλὰ διακωλύοιεν;
[221]   ἦν τοῦ φίλον τι εἶναι,  οὐκ   ἂν ἦν τούτου ἀπολομένου φίλον
[210]   ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας, οἶμαι  οὐκ   ἂν κωλύσειεν, ἡγούμενος ὀρθῶς φρονεῖν.
[219]   ἕνεκα φίλου; ναί. ἆρ' οὖν  οὐκ   ἀνάγκη ἀπειπεῖν ἡμᾶς οὕτως ἰόντας
[216]   φιλίᾳ; οἷς τί ἀποκρινούμεθα;  οὐκ   ἀνάγκη ὁμολογεῖν ὅτι ἀληθῆ λέγουσιν;
[209]   μήτηρ σοι ἐπιτρέπουσιν καὶ  οὐκ   ἀναμένουσιν ἕως ἂν ἡλικίαν ἔχῃς.
[212]   τε μάλιστα οἱ μὲν οἴονται  οὐκ   ἀντιφιλεῖσθαι, οἱ δὲ καὶ μισεῖσθαι.
[212]   φίλον τῷ φιλοῦντι οὐδὲν μὴ  οὐκ   ἀντιφιλοῦν. οὐκ ἔοικεν. οὐδ' ἄρα
[216]   ἔφαμεν ἄρτι: γάρ; ναί.  οὐκ   ἄρα ἔσται τῷ μήτε ἀγαθῷ
[212]   φιλῶσιν, οὐδέτερος φίλος. κινδυνεύει, ἔφη.  οὐκ   ἄρα ἐστὶν φίλον τῷ φιλοῦντι
[213]   ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, οὕτως ἔχειν.  οὐκ   ἄρα φιλῶν φίλος ἐκ
[209]   ἦν δ' ἐγώ, ἄριστε:  οὐκ   ἄρα τὴν ἡλικίαν σου περιμένει
[204]   τεκμαίρομαι δέ, ὅτι ἀκούσας τοὔνομα  οὐκ   ἔγνων. οὐ γὰρ πάνυ, ἔφη,
[208]   τὴν μητέρα; μὰ Δί'  οὐκ   ἔγωγε, ἔφη. ἀλλ' ἀντὶ τίνος
[205]   ἔξαρνος εἶ οὗ λέγει ὅδε;  οὐκ   ἔγωγε, ἔφη, ἀλλὰ μὴ ποιεῖν
[205]   ᾄδεις εἰς σαυτὸν ἐγκώμιον; ἀλλ'  οὐκ   εἰς ἐμαυτόν, ἔφη, Σώκρατες,
[221]   ἐπιθυμεῖ καὶ ἐρᾷ μὴ φιλεῖν;  οὐκ   ἔμοιγε δοκεῖ. ἔσται ἄρα (καὶ
[212]   ἀγρευταὶ καὶ ξένος ἀλλοδαπός" σολον  οὐκ   ἔμοιγε δοκεῖ, δ' ὅς.
[213]   τὸ παράπαν οὐκ ὀρθῶς ἐζητοῦμεν;  οὐκ   ἔμοιγε δοκεῖ, Σώκρατες, ἔφη,
[207]   ποιεῖν ὧν ἐπιθυμοῖ; μὰ Δί'  οὐκ   ἔμοιγε, ἔφη. οὐκοῦν εἴ σε
[216]   οἱ ἀντιλογικοί, καὶ ἐρήσονται εἰ  (οὐκ   ἐναντιώτατον ἔχθρα φιλίᾳ; οἷς τί
[214]   ὁμοῖον (καὶ ποιεῖ γνώριμον"  οὐκ   ἐντετύχηκας τούτοις τοῖς ἔπεσιν; ἔγωγ'
[216]   τὸ ἐναντίον τῷ ἐναντίῳ φίλον.  οὐκ   ἔοικεν. (ἔτι δὲ καὶ τόδε
[210]   καθ' ὅσον ἂν ἄχρηστος.  οὐκ   ἔοικεν, (ἔφη. ἐὰν μὲν ἄρα
[212]   φιλοῦντι οὐδὲν μὴ οὐκ ἀντιφιλοῦν.  οὐκ   ἔοικεν. οὐδ' ἄρα φίλιπποί εἰσιν
[206]   τὰ ἐρωτικά, φίλε, σοφός,  οὐκ   ἐπαινεῖ τὸν ἐρώμενον πρὶν ἂν
[219]   ἔχει: πᾶσα τοιαύτη σπουδὴ  οὐκ   ἐπὶ τούτοις ἐστὶν ἐσπουδασμένη, ἐπὶ
[209]   τί δ' Ἀθηναίους οἴει σοι  οὐκ   ἐπιτρέψειν τὰ αὑτῶν, ὅταν αἰσθάνωνται
[207]   ὁπότερός γε, ἔφην, πλουσιώτερος ὑμῶν,  οὐκ   ἐρήσομαι: φίλω γάρ ἐστον.
[211]   τί οὖν, δ' ὅς,  οὐκ   ἐρωτᾷς; ἀλλ' ἐρήσομαι, ἦν δ'
[215]   ἐπικουρίαν ἀλλήλοις ἔχοντα; ἔστιν ὅπως;  οὐκ   ἔστιν. δὲ μὴ ἀγαπῷτο,
[212]   ἔμοιγε, ἔφη, δοκεῖ. τί δέ;  οὐκ   ἔστιν φιλοῦντα μὴ ἀντιφιλεῖσθαι ὑπὸ
[218]   κακόν: φίλον δὲ ἀγαθῷ κακὸν  οὐκ   ἦν. οὐ γὰρ οὖν. διὰ
[218]   ἔχων ἀγαπητῶς ἐθηρευόμην. κἄπειτ'  οὐκ   οἶδ' ὁπόθεν μοι ἀτοπωτάτη τις
[216]   μὰ Δία, ἦν δ' ἐγώ,  οὐκ   οἶδα, ἀλλὰ τῷ ὄντι αὐτὸς
[205]   Σώκρατες, οὔτε ποιῶ οὔτε ᾄδω.  οὐκ   οἴει γε, ἦν δ' ἐγώ.
[206]   φρονήματος ἐμπίμπλανται καὶ μεγαλαυχίας:  οὐκ   οἴει; ἔγωγε, ἔφη. οὐκοῦν ὅσῳ
[216]   τἀγαθὸν καλὸν εἶναι: σὺ δ'  οὐκ   οἴει; ἔγωγε. λέγω τοίνυν ἀπομαντευόμενος,
[211]   ἐλέγχειν ἐπιχειρῇ Μενέξενος:  οὐκ   οἶσθα ὅτι ἐριστικός ἐστιν; ναὶ
[213]   ἐγώ, Μενέξενε, τὸ παράπαν  οὐκ   ὀρθῶς ἐζητοῦμεν; οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site OMHROS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/06/2007