HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
δι 2
διά 3
Δία 10
διὰ 22
διαδύεται 1
διαθρύπτοντα 1
διακωλύει 2

Fréquences [« »]
21 ἕνεκα
21 σε
21 ταῦτα
22 διὰ
22 πῶς
22 φίλος
23 γάρ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Lysis, dialogue complet

διὰ

Pages

[217]   ἀγαθὸν φίλον γίγνεται τοῦ ἀγαθοῦ διὰ κακοῦ παρουσίαν. ἔοικεν. δῆλον δέ

[218]   τὸ μήτε κακὸν μήτε ἀγαθὸν διὰ κακοῦ παρουσίαν τοῦ ἀγαθοῦ φίλον

[218]   φίλος: οὐχ οὕτως; ναί. οὐκοῦν διὰ νόσον ἕνεκα ὑγιείας τοῦ ἰατροῦ

[217]   οὕτως. ἀναγκάζεται δέ γε σῶμα διὰ νόσον ἰατρικὴν ἀσπάζεσθαι καὶ φιλεῖν.

[206]   γὰρ ἂν ἀλογία εἴη. ἀλλὰ διὰ (ταῦτα δή σοι, ὦ Σώκρατες,

[218]   οὐκ ἦν. οὐ γὰρ οὖν. διὰ ταῦτα δὴ φαῖμεν ἂν καὶ

[211]   μὰ Δία, ἔφη, σφόδρα γε: διὰ ταῦτά τοι καὶ βούλομαί (σε

[217]   οὐδείς. ἀλλ' ὁ κάμνων οἶμαι διὰ τὴν νόσον. πῶς γὰρ (οὔ;

[219]   σῶμα, οὔτε ἀγαθὸν οὔτε κακὸν διὰ τὴν νόσον, τοῦτο δὲ διὰ

[206]   πᾶσι τούτοις ἔνοχον σαυτὸν ποιήσεις διὰ τὴν ποίησιν: καίτοι οἶμαι ἐγὼ

[205]   ἐν ποιήματί τινι διῄει, ὡς διὰ τὴν τοῦ Ἡρακλέους συγγένειαν ὁ

[217]   ὥστε ὑγιαίνων οὐδεὶς ἰατρῷ φίλος διὰ τὴν ὑγίειαν. ἦ γάρ; οὐδείς.

[219]   τοῦ φίλου τὸ φίλον φίλον διὰ τὸ ἐχθρόν. ἔοικεν. εἶεν, ἦν

[219]   οὔτε κακὸν οὔτε (ἀγαθὸν ἄρα διὰ τὸ κακὸν καὶ τὸ ἐχθρὸν

[220]   ἂν τότε γένοιτο κατάδηλον ὅτι διὰ τὸ κακὸν τἀγαθὸν ἠγαπῶμεν καὶ

[219]   διὰ τὴν νόσον, τοῦτο δὲ διὰ τὸ κακόν, τῆς ἰατρικῆς φίλον

[220]   φίλον; ἔμοιγε δοκεῖ. ἆρ' οὖν διὰ τὸ κακὸν τὸ ἀγαθὸν φιλεῖται,

[221]   τι: καὶ ᾠήθημεν τότε γε διὰ τὸ κακὸν τὸ μήτε ἀγαθὸν

[220]   πέφυκέ τε καὶ φιλεῖται τἀγαθὸν διὰ τὸ κακὸν ὑφ' ἡμῶν, τῶν

[213]   ἄκοντ' αὐτὸν ἐκφεύγειν τὸ λεχθὲν διὰ τὸ σφόδρα προσέχειν τὸν νοῦν

[204]   λέγουσιν, ἀλλ' ἔτι πατρόθεν ἐπονομάζεται διὰ τὸ σφόδρα τὸν πατέρα γιγνώσκεσθαι

[206]   δὲ μή, Κτησίππῳ συνήθης ἐστὶν διὰ τὸν τούτου ἀνεψιὸν Μενέξενον: Μενεξένῳ

Pages
[217]	ἀγαθὸν φίλον γίγνεται τοῦ ἀγαθοῦ	διὰ	κακοῦ παρουσίαν. ἔοικεν. δῆλον δέ
[218]	τὸ μήτε κακὸν μήτε ἀγαθὸν	διὰ	κακοῦ παρουσίαν τοῦ ἀγαθοῦ φίλον
[218]	φίλος: οὐχ οὕτως; ναί. οὐκοῦν	διὰ	νόσον ἕνεκα ὑγιείας τοῦ ἰατροῦ
[217]	οὕτως. ἀναγκάζεται δέ γε σῶμα	διὰ	νόσον ἰατρικὴν ἀσπάζεσθαι καὶ φιλεῖν.
[206]	γὰρ ἂν ἀλογία εἴη. ἀλλὰ	διὰ	(ταῦτα δή σοι, ὦ Σώκρατες,
[218]	οὐκ ἦν. οὐ γὰρ οὖν.	διὰ	ταῦτα δὴ φαῖμεν ἂν καὶ
[211]	μὰ Δία, ἔφη, σφόδρα γε:	διὰ	ταῦτά τοι καὶ βούλομαί (σε
[217]	οὐδείς. ἀλλ' ὁ κάμνων οἶμαι	διὰ	τὴν νόσον. πῶς γὰρ (οὔ;
[219]	σῶμα, οὔτε ἀγαθὸν οὔτε κακὸν	διὰ	τὴν νόσον, τοῦτο δὲ διὰ
[206]	πᾶσι τούτοις ἔνοχον σαυτὸν ποιήσεις	διὰ	τὴν ποίησιν: καίτοι οἶμαι ἐγὼ
[205]	ἐν ποιήματί τινι διῄει, ὡς	διὰ	τὴν τοῦ Ἡρακλέους συγγένειαν ὁ
[217]	ὥστε ὑγιαίνων οὐδεὶς ἰατρῷ φίλος	διὰ	τὴν ὑγίειαν. ἦ γάρ; οὐδείς.
[219]	τοῦ φίλου τὸ φίλον φίλον	διὰ	τὸ ἐχθρόν. ἔοικεν. εἶεν, ἦν
[219]	οὔτε κακὸν οὔτε (ἀγαθὸν ἄρα	διὰ	τὸ κακὸν καὶ τὸ ἐχθρὸν
[220]	ἂν τότε γένοιτο κατάδηλον ὅτι	διὰ	τὸ κακὸν τἀγαθὸν ἠγαπῶμεν καὶ
[219]	διὰ τὴν νόσον, τοῦτο δὲ	διὰ	τὸ κακόν, τῆς ἰατρικῆς φίλον
[220]	φίλον; ἔμοιγε δοκεῖ. ἆρ' οὖν	διὰ	τὸ κακὸν τὸ ἀγαθὸν φιλεῖται,
[221]	τι: καὶ ᾠήθημεν τότε γε	διὰ	τὸ κακὸν τὸ μήτε ἀγαθὸν
[220]	πέφυκέ τε καὶ φιλεῖται τἀγαθὸν	διὰ	τὸ κακὸν ὑφ' ἡμῶν, τῶν
[213]	ἄκοντ' αὐτὸν ἐκφεύγειν τὸ λεχθὲν	διὰ	τὸ σφόδρα προσέχειν τὸν νοῦν
[204]	λέγουσιν, ἀλλ' ἔτι πατρόθεν ἐπονομάζεται	διὰ	τὸ σφόδρα τὸν πατέρα γιγνώσκεσθαι
[206]	δὲ μή, Κτησίππῳ συνήθης ἐστὶν	διὰ	τὸν τούτου ἀνεψιὸν Μενέξενον: Μενεξένῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 14/06/2007