HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les Lois, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

β = 36 formes différentes pour 46 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[1, 14]   τοὺς εἰς τὰ ἰατρεῖα αὐτοὺς βαδίζοντας ἐπὶ φαρμακοποσίᾳ ἀγνοεῖν οἰόμεθα ὅτι

[1, 12]   σοφίαν ἄνευ νοῦ καὶ δίκης, βάναυσόν τ' εἶναι καὶ ἀνελεύθερον καὶ

[1, 8]   ὁ νομοθέτης μόνοις Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, ὧν ἡμεῖς πυνθανόμεθα, τῶν μεγίστων

[1, 2]   τῷ τοιούτῳ κεκτῆσθαι καὶ μὴ βάρος ἔχοντα θεῖν· τῶν δὴ τόξων

[1, 15]   τῶν πολιτῶν ἆρ' ἂν δέξαιο βάσανον δυνατὸς εἶναι λαμβάνειν ἀνδρείας τε

[1, 16]   πρὸς τἀφροδίσια ἡττημένης τινὸς ψυχῆς βάσανον λαμβάνειν, ἐπιτρέποντα αὑτοῦ θυγατέρας τε

[1, 16]   μελετᾶν, πλὴν τῆς ἐν οἴνῳ βασάνου καὶ παιδιᾶς, τίνα (ἔχομεν ἡδονὴν

[1, 16]   τάχους διαφέρειν πρὸς τὰς ἄλλας βασάνους. (Κλεινίας) ἀληθὲς τοῦτό γε. (Ἀθηναῖος)

[1, 8]   ἐρῶ τοῖς νόμοις πω, πρὶν βεβαίως εἰς δύναμιν διασκέψασθαι, μᾶλλον δὲ

[1, 4]   (αὐτῶν ὅσοι κακοί, τοὺς δὲ βελτίους ἄρχειν αὐτοὺς αὑτῶν προστάξειεν, ἢ

[1, 7]   τε ἀληθὲς ἅμα καὶ τὸ βέλτιστον, μὴ χαλεπῶς ἀλλὰ πρᾴως ἀποδεχώμεθα

[1, 13]   ὄντος, πρᾴου δὲ καὶ οὐ βιαίου, δεῖσθαι ὑπηρετῶν αὐτοῦ τὴν ἀγωγήν,

[1, 3]   πολλοὶ συνελθόντες, δικαίους ἐλάττους ὄντας βιάσονται δουλούμενοι, καὶ ὅταν μὲν κρατήσωσιν,

[1, 4]   ἂν τὸν ἔξωθεν βλέπων τὸν βίον κοσμοῖ μᾶλλον, (ἢ πρὸς πόλεμον

[1, 12]   ἐπανορθοῦσθαι, τοῦτ' ἀεὶ δραστέον διὰ βίου παντὶ κατὰ δύναμιν. (Κλεινίας) ὀρθῶς,

[1, 2]   ὅτι πόλεμος ἀεὶ πᾶσιν διὰ βίου συνεχής ἐστι πρὸς ἁπάσας τὰς

[1, 9]   ἔνεισιν καρτερήσεις, ὅπου δὲ ἀνεῖνται, (βλακικώτερα· ταχὺ γάρ σου λάβοιτ' ἄν

[1, 8]   φανείη ταὐτὸν τοῦτο τὰ μὲν βλάπτον τὰ ἡμῶν σώματα, (τὰ δὲ

[1, 6]   εἰς τὸν ἡγεμόνα νοῦν σύμπαντα βλέπειν· περί τε γάμους ἀλλήλοις ἐπικοινουμένους,

[1, 7]   ἅ γε νυνδὴ διήλθομεν ἐκεῖσε βλέποντα ἀποφανοῦμεν, ἂν θεὸς ἐθέλῃ. (Μέγιλλος)

[1, 6]   τῇδε πρὸς τὸν πόλεμον μάλιστα βλέποντας Λυκοῦργόν τε καὶ Μίνω τίθεσθαι

[1, 6]   προστάξεις τοῖς πολίταις εἰς ταῦτα βλεπούσας αὐτοῖς εἶναι διακελευστέον, τούτων δὲ

[1, 5]   πρὸς τὴν μεγίστην ἀρετὴν μάλιστα βλέπων ἀεὶ θήσει τοὺς νόμους· ἔστι

[1, 6]   καὶ ταῦτα τὸ φαυλότατον, ἐτίθει βλέπων, ἀλλὰ πρὸς πᾶσαν ἀρετήν, καὶ

[1, 6]   πλοῦτος οὐ τυφλὸς ἀλλ' ὀξὺ βλέπων, ἄνπερ ἅμ' ἕπηται φρονήσει· ὃ

[1, 4]   γε ἢ πρὸς πόλεμον ἂν βλέπων αὐτοῖς τοὺς νόμους διανομοθετοῖ. (Κλεινίας)

[1, 2]   γ' ἐμοὶ φαίνεται, πρὸς τοῦτο βλέπων συνετάττετο· ἐπεὶ καὶ τὰ συσσίτια

[1, 4]   πόλεμον αὐτῆς ἂν τὸν ἔξωθεν βλέπων τὸν βίον κοσμοῖ μᾶλλον, (ἢ

[1, 9]   Κνωσῷ νόμων ὅδε, ἂν ἐθέλῃ, βοηθήσει. τὰ δ' ἐν (Σπάρτῃ κάλλιστ'

[1, 8]   χαλεπά- δηλοῦσιν δὲ Μιλησίων καὶ Βοιωτῶν καὶ Θουρίων παῖδες καὶ δὴ

[1, 11]   τε καὶ ἀποδεξάμενος, θαρρῶν ὁπόσα βούλει λέγε. τῇδε γὰρ ἴσως ἀκήκοας

[1, 6]   διελόμενον (λέγειν αὐτός τε ἀκούειν; βούλει σοι φράζω; (Κλεινίας) πάνυ μὲν

[1, 11]   ἂν εἴη· τὰ δ' ἐμὰ βούλεσθαι μὲν ἕτοιμα, δύνασθαι δὲ οὐ

[1, 5]   καὶ τί (φανερόν ποτε ποιῆσαι βουληθεὶς λέγει ταῦτα; δῆλον ὅτι τόδε,

[1, 14]   καὶ μὴν ἄφοβόν γε ἕκαστον βουληθέντες ποιεῖν φόβων πολλῶν τινων, εἰς

[1, 7]   εἶδος τῆς ἀρετῆς διέξιμεν, ἐὰν βούλησθε· ὅπως δ' ἂν τὸ πρῶτον

[1, 12]   οὗτος, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, νῦν βούλοιτ' ἂν μόνην παιδείαν προσαγορεύειν, τὴν

[1, 15]   καὶ καθ' ὁπόσους (τις ἀεὶ βούλοιτο· καὶ εἴτε τις ἄρα μόνος

[1, 4]   ὃν μάλιστα μὲν ἅπας ἂν βούλοιτο μήτε γενέσθαι ποτὲ ἐν ἑαυτοῦ

[1, 6]   ἂν ὑμᾶς καὶ ἔτι νῦν βούλομαι διεξελθεῖν πῶς ἐν τοῖς τοῦ

[1, 14]   γίγνεσθαι. ἔτι δὲ σαφέστερον ὃ βούλομαι πειράσομαι φράζειν. ἐρωτῶ γὰρ τὸ

[1, 5]   αὐτῶν λέγομεν ἀνδρῶν ἢ μή, βουλόμεθα σαφῶς εἰδέναι. λέγε οὖν ἡμῖν·

[1, 7]   ἑκάστων οἴκοι νόμους ψέξῃ τι, βουλόμενος ἰδεῖν τό τε ἀληθὲς ἅμα

[1, 11]   εἴποιμεν ἂν ὡς ἑνὸς μὲν βραχύ τι τῇ πόλει γίγνοιτ' ἂν

[1, 11]   δὲ καὶ Κρήτην, τὴν μὲν βραχύλογον, τὴν δὲ πολύνοιαν μᾶλλον ἢ

[1, 10]   δή τις, ἐπαινέσαντός τινος πυροὺς βρῶμα ὡς ἀγαθόν, εὐθὺς ψέγοι, μὴ

Livre, chapitre
[1, 14]	τοὺς εἰς τὰ ἰατρεῖα αὐτοὺς	βαδίζοντας	ἐπὶ φαρμακοποσίᾳ ἀγνοεῖν οἰόμεθα ὅτι
[1, 12]	σοφίαν ἄνευ νοῦ καὶ δίκης,	βάναυσόν	τ' εἶναι καὶ ἀνελεύθερον καὶ
[1, 8]	ὁ νομοθέτης μόνοις Ἑλλήνων καὶ	βαρβάρων,	ὧν ἡμεῖς πυνθανόμεθα, τῶν μεγίστων
[1, 2]	τῷ τοιούτῳ κεκτῆσθαι καὶ μὴ	βάρος	ἔχοντα θεῖν· τῶν δὴ τόξων
[1, 15]	τῶν πολιτῶν ἆρ' ἂν δέξαιο	βάσανον	δυνατὸς εἶναι λαμβάνειν ἀνδρείας τε
[1, 16]	πρὸς τἀφροδίσια ἡττημένης τινὸς ψυχῆς	βάσανον	λαμβάνειν, ἐπιτρέποντα αὑτοῦ θυγατέρας τε
[1, 16]	μελετᾶν, πλὴν τῆς ἐν οἴνῳ	βασάνου	καὶ παιδιᾶς, τίνα (ἔχομεν ἡδονὴν
[1, 16]	τάχους διαφέρειν πρὸς τὰς ἄλλας	βασάνους.	(Κλεινίας) ἀληθὲς τοῦτό γε. (Ἀθηναῖος)
[1, 8]	ἐρῶ τοῖς νόμοις πω, πρὶν	βεβαίως	εἰς δύναμιν διασκέψασθαι, μᾶλλον δὲ
[1, 4]	(αὐτῶν ὅσοι κακοί, τοὺς δὲ	βελτίους	ἄρχειν αὐτοὺς αὑτῶν προστάξειεν, ἢ
[1, 7]	τε ἀληθὲς ἅμα καὶ τὸ	βέλτιστον,	μὴ χαλεπῶς ἀλλὰ πρᾴως ἀποδεχώμεθα
[1, 13]	ὄντος, πρᾴου δὲ καὶ οὐ	βιαίου,	δεῖσθαι ὑπηρετῶν αὐτοῦ τὴν ἀγωγήν,
[1, 3]	πολλοὶ συνελθόντες, δικαίους ἐλάττους ὄντας	βιάσονται	δουλούμενοι, καὶ ὅταν μὲν κρατήσωσιν,
[1, 4]	ἂν τὸν ἔξωθεν βλέπων τὸν	βίον	κοσμοῖ μᾶλλον, (ἢ πρὸς πόλεμον
[1, 12]	ἐπανορθοῦσθαι, τοῦτ' ἀεὶ δραστέον διὰ	βίου	παντὶ κατὰ δύναμιν. (Κλεινίας) ὀρθῶς,
[1, 2]	ὅτι πόλεμος ἀεὶ πᾶσιν διὰ	βίου	συνεχής ἐστι πρὸς ἁπάσας τὰς
[1, 9]	ἔνεισιν καρτερήσεις, ὅπου δὲ ἀνεῖνται,	(βλακικώτερα·	ταχὺ γάρ σου λάβοιτ' ἄν
[1, 8]	φανείη ταὐτὸν τοῦτο τὰ μὲν	βλάπτον	τὰ ἡμῶν σώματα, (τὰ δὲ
[1, 6]	εἰς τὸν ἡγεμόνα νοῦν σύμπαντα	βλέπειν·	περί τε γάμους ἀλλήλοις ἐπικοινουμένους,
[1, 7]	ἅ γε νυνδὴ διήλθομεν ἐκεῖσε	βλέποντα	ἀποφανοῦμεν, ἂν θεὸς ἐθέλῃ. (Μέγιλλος)
[1, 6]	τῇδε πρὸς τὸν πόλεμον μάλιστα	βλέποντας	Λυκοῦργόν τε καὶ Μίνω τίθεσθαι
[1, 6]	προστάξεις τοῖς πολίταις εἰς ταῦτα	βλεπούσας	αὐτοῖς εἶναι διακελευστέον, τούτων δὲ
[1, 5]	πρὸς τὴν μεγίστην ἀρετὴν μάλιστα	βλέπων	ἀεὶ θήσει τοὺς νόμους· ἔστι
[1, 6]	καὶ ταῦτα τὸ φαυλότατον, ἐτίθει	βλέπων,	ἀλλὰ πρὸς πᾶσαν ἀρετήν, καὶ
[1, 6]	πλοῦτος οὐ τυφλὸς ἀλλ' ὀξὺ	βλέπων,	ἄνπερ ἅμ' ἕπηται φρονήσει· ὃ
[1, 4]	γε ἢ πρὸς πόλεμον ἂν	βλέπων	αὐτοῖς τοὺς νόμους διανομοθετοῖ. (Κλεινίας)
[1, 2]	γ' ἐμοὶ φαίνεται, πρὸς τοῦτο	βλέπων	συνετάττετο· ἐπεὶ καὶ τὰ συσσίτια
[1, 4]	πόλεμον αὐτῆς ἂν τὸν ἔξωθεν	βλέπων	τὸν βίον κοσμοῖ μᾶλλον, (ἢ
[1, 9]	Κνωσῷ νόμων ὅδε, ἂν ἐθέλῃ,	βοηθήσει.	τὰ δ' ἐν (Σπάρτῃ κάλλιστ'
[1, 8]	χαλεπά- δηλοῦσιν δὲ Μιλησίων καὶ	Βοιωτῶν	καὶ Θουρίων παῖδες καὶ δὴ
[1, 11]	τε καὶ ἀποδεξάμενος, θαρρῶν ὁπόσα	βούλει	λέγε. τῇδε γὰρ ἴσως ἀκήκοας
[1, 6]	διελόμενον (λέγειν αὐτός τε ἀκούειν;	βούλει	σοι φράζω; (Κλεινίας) πάνυ μὲν
[1, 11]	ἂν εἴη· τὰ δ' ἐμὰ	βούλεσθαι	μὲν ἕτοιμα, δύνασθαι δὲ οὐ
[1, 5]	καὶ τί (φανερόν ποτε ποιῆσαι	βουληθεὶς	λέγει ταῦτα; δῆλον ὅτι τόδε,
[1, 14]	καὶ μὴν ἄφοβόν γε ἕκαστον	βουληθέντες	ποιεῖν φόβων πολλῶν τινων, εἰς
[1, 7]	εἶδος τῆς ἀρετῆς διέξιμεν, ἐὰν	βούλησθε·	ὅπως δ' ἂν τὸ πρῶτον
[1, 12]	οὗτος, ὡς ἐμοὶ φαίνεται, νῦν	βούλοιτ'	ἂν μόνην παιδείαν προσαγορεύειν, τὴν
[1, 15]	καὶ καθ' ὁπόσους (τις ἀεὶ	βούλοιτο·	καὶ εἴτε τις ἄρα μόνος
[1, 4]	ὃν μάλιστα μὲν ἅπας ἂν	βούλοιτο	μήτε γενέσθαι ποτὲ ἐν ἑαυτοῦ
[1, 6]	ἂν ὑμᾶς καὶ ἔτι νῦν	βούλομαι	διεξελθεῖν πῶς ἐν τοῖς τοῦ
[1, 14]	γίγνεσθαι. ἔτι δὲ σαφέστερον ὃ	βούλομαι	πειράσομαι φράζειν. ἐρωτῶ γὰρ τὸ
[1, 5]	αὐτῶν λέγομεν ἀνδρῶν ἢ μή,	βουλόμεθα	σαφῶς εἰδέναι. λέγε οὖν ἡμῖν·
[1, 7]	ἑκάστων οἴκοι νόμους ψέξῃ τι,	βουλόμενος	ἰδεῖν τό τε ἀληθὲς ἅμα
[1, 11]	εἴποιμεν ἂν ὡς ἑνὸς μὲν	βραχύ	τι τῇ πόλει γίγνοιτ' ἂν
[1, 11]	δὲ καὶ Κρήτην, τὴν μὲν	βραχύλογον,	τὴν δὲ πολύνοιαν μᾶλλον ἢ
[1, 10]	δή τις, ἐπαινέσαντός τινος πυροὺς	βρῶμα	ὡς ἀγαθόν, εὐθὺς ψέγοι, μὴ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/05/2005