HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μετρίως 1
μέχρι 2
μέχριπερ 2
μὴ 36
μή 9
μηδ 2
μηδαμῇ 1

Fréquences [« »]
35 νῦν
34 οὐ
34 τί
36 μὴ
38 ὁ
39 τῆς
39 τοῦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les Lois, livre I

μὴ

Livre, chapitre

[1, 7]   καὶ ἐάν τις ἄλλως λέγῃ, μὴ ἀνέχεσθαι τὸ παράπαν ἀκούοντας· γέρων

[1, 2]   ἐν τῷ τοιούτῳ κεκτῆσθαι καὶ μὴ βάρος ἔχοντα θεῖν· τῶν δὴ

[1, 8]   καὶ παιδιῶν ἐπέταξεν ἀπέχεσθαι καὶ μὴ γεύεσθαι, τὸ δὲ τῶν λυπῶν

[1, 10]   γνοῖμεν τό τε ὀρθὸν καὶ μὴ γιγνόμενον ἐν αὐτοῖς. (Ἀθηναῖος) εἰκὸς

[1, 15]   πρὶν εὖ σχεῖν ἡγούμενος ὁρᾶσθαι μὴ δεῖν, οὕτω πρὸς τοὺς φόβους

[1, 10]   βρῶμα ὡς ἀγαθόν, εὐθὺς ψέγοι, μὴ διαπυθόμενος αὐτοῦ μήτε τὴν ἐργασίαν

[1, 11]   ἢ πολυλογίαν ἀσκοῦσαν· (σκοπῶ δὴ μὴ δόξαν ὑμῖν παράσχωμαι περὶ σμικροῦ

[1, 6]   ἐπισκοπεῖν, τό τε δίκαιον καὶ μὴ ἐν οἷς ἔστιν τε καὶ

[1, 7]   τῶν καλλίστων ἂν εἴη νόμων μὴ ζητεῖν τῶν νέων μηδένα ἐᾶν

[1, 9]   τὴν παρ' αὐτοῖς ἀήθειαν ὁρῶντι, μὴ θαύμαζε, ὦ ξένε· νόμος ἔσθ'

[1, 10]   νέος ἄρχων μὴ σοφός, εἰ μὴ κακὸν ἀπεργάσαιτό τι μέγα, πολλῇ

[1, 9]   μία ἀπόκρισις ἀπολύεσθαι δοκεῖ τοῦ μὴ κακῶς ἔχειν ἀλλ' ὀρθῶς· πᾶς

[1, 7]   τό γε γνῶναί τι τῶν μὴ καλῶν ἄτιμον, ἀλλὰ ἴασιν ἐξ

[1, 14]   πράττοντες ἢ λέγοντές τι τῶν μὴ καλῶν· ὃν (δὴ καὶ καλοῦμεν

[1, 7]   ἐᾶν ποῖα καλῶς (αὐτῶν ἢ μὴ καλῶς ἔχει, μιᾷ δὲ φωνῇ

[1, 9]   χεῖρας λάβωμεν. (Ἀθηναῖος) ὦ ἄριστε, μὴ λέγε ταῦτα· πολλαὶ γὰρ δὴ

[1, 8]   δὲ τηλικούτων εὐθὺς πεπιστευκέναι ῥᾳδίως μὴ νέων τε ᾖ μᾶλλον καὶ

[1, 16]   ἄλλους ἀνθρώπους οὐδένας οἰόμεθα ἀμφισβητῆσαι, μὴ οὐ πεῖράν τε ἀλλήλων ἐπιεικῆ

[1, 5]   καὶ ἔτι τὰ περὶ Λακεδαίμονα μὴ πᾶσαν τὴν σπουδὴν τούτων ἕνεκα

[1, 15]   τὸν δὲ ἀτιμάζων, ὅστις σοι μὴ πείθοιτο εἶναι τοιοῦτος οἷον σὺ

[1, 5]   κεκτημένος, εἰπὼν σχεδὸν ἅπαντα, ὃς μὴ περὶ τὸν πόλεμον ἄριστος γίγνοιτ'

[1, 6]   σωφροσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ ἀποφήνῃ, ἀλλὰ μὴ πλούτῳ μηδὲ (φιλοτιμίᾳ. οὕτως, ὦ

[1, 14]   σώφρων δὲ ἄρα τελέως ἔσται μὴ πολλαῖς ἡδοναῖς καὶ ἐπιθυμίαις προτρεπούσαις

[1, 9]   τό τε χρηστὸν καὶ τὸ μὴ σκοπεῖν. (Μέγιλλος) πῶς οὖν δὴ

[1, 10]   γὰρ μεθύων καὶ νέος ἄρχων μὴ σοφός, εἰ μὴ κακὸν ἀπεργάσαιτό

[1, 12]   (Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) μὴ τοίνυν μηδ' ὃ λέγομεν εἶναι

[1, 5]   οὐδαμῶς τοὺς τοιούτους ἀνεχόμενος, οἳ μὴ τολμήσωσιν μὲν ὁρᾶν φόνον αἱματόεντα,

[1, 10]   ἄρχοντα μεθυόντων δεῖ καθιστάναι, καὶ μὴ τοὐναντίον; μεθυόντων γὰρ μεθύων καὶ

[1, 2]   οὔτε κτημάτων οὔτ' ἐπιτηδευμάτων, ἂν μὴ τῷ πολέμῳ ἄρα κρατῇ τις,

[1, 14]   ἡμᾶς ὡς χρὴ γεύεσθαι καὶ μὴ φεύγειν παντὶ σθένει κατὰ τὸ

[1, 7]   ἐξ αὐτοῦ συμβαίνει γίγνεσθαι (τῷ μὴ φθόνῳ τὰ λεγόμενα ἀλλ' εὐνοίᾳ

[1, 3]   ταὐτὸν τοῦτο ἐν αὑταῖς ἢ μὴ φῶμεν; (Κλεινίας) τὸ κρείττω τε

[1, 7]   ἀληθὲς ἅμα καὶ τὸ βέλτιστον, μὴ χαλεπῶς ἀλλὰ πρᾴως ἀποδεχώμεθα ἀλλήλων.

[1, 4]   οὔτ' ἂν νομοθέτης ἀκριβής, εἰ μὴ χάριν εἰρήνης τὰ πολέμου νομοθετοῖ

[1, 15]   λίαν θαρρεῖν καὶ ἀκαίρως ἃ μὴ χρή, πότερον ἔστιν πῶμα, ἢ

[1, 10]   κύριον, οἱ δέ, ὅτι τοὺς μὴ χρωμένους αὐτῷ ὁρῶμεν νικῶντας μαχομένους·

Livre, chapitre
[1, 7]	καὶ ἐάν τις ἄλλως λέγῃ,	μὴ	ἀνέχεσθαι τὸ παράπαν ἀκούοντας· γέρων
[1, 2]	ἐν τῷ τοιούτῳ κεκτῆσθαι καὶ	μὴ	βάρος ἔχοντα θεῖν· τῶν δὴ
[1, 8]	καὶ παιδιῶν ἐπέταξεν ἀπέχεσθαι καὶ	μὴ	γεύεσθαι, τὸ δὲ τῶν λυπῶν
[1, 10]	γνοῖμεν τό τε ὀρθὸν καὶ	μὴ	γιγνόμενον ἐν αὐτοῖς. (Ἀθηναῖος) εἰκὸς
[1, 15]	πρὶν εὖ σχεῖν ἡγούμενος ὁρᾶσθαι	μὴ	δεῖν, οὕτω πρὸς τοὺς φόβους
[1, 10]	βρῶμα ὡς ἀγαθόν, εὐθὺς ψέγοι,	μὴ	διαπυθόμενος αὐτοῦ μήτε τὴν ἐργασίαν
[1, 11]	ἢ πολυλογίαν ἀσκοῦσαν· (σκοπῶ δὴ	μὴ	δόξαν ὑμῖν παράσχωμαι περὶ σμικροῦ
[1, 6]	ἐπισκοπεῖν, τό τε δίκαιον καὶ	μὴ	ἐν οἷς ἔστιν τε καὶ
[1, 7]	τῶν καλλίστων ἂν εἴη νόμων	μὴ	ζητεῖν τῶν νέων μηδένα ἐᾶν
[1, 9]	τὴν παρ' αὐτοῖς ἀήθειαν ὁρῶντι,	μὴ	θαύμαζε, ὦ ξένε· νόμος ἔσθ'
[1, 10]	νέος ἄρχων μὴ σοφός, εἰ	μὴ	κακὸν ἀπεργάσαιτό τι μέγα, πολλῇ
[1, 9]	μία ἀπόκρισις ἀπολύεσθαι δοκεῖ τοῦ	μὴ	κακῶς ἔχειν ἀλλ' ὀρθῶς· πᾶς
[1, 7]	τό γε γνῶναί τι τῶν	μὴ	καλῶν ἄτιμον, ἀλλὰ ἴασιν ἐξ
[1, 14]	πράττοντες ἢ λέγοντές τι τῶν	μὴ	καλῶν· ὃν (δὴ καὶ καλοῦμεν
[1, 7]	ἐᾶν ποῖα καλῶς (αὐτῶν ἢ	μὴ	καλῶς ἔχει, μιᾷ δὲ φωνῇ
[1, 9]	χεῖρας λάβωμεν. (Ἀθηναῖος) ὦ ἄριστε,	μὴ	λέγε ταῦτα· πολλαὶ γὰρ δὴ
[1, 8]	δὲ τηλικούτων εὐθὺς πεπιστευκέναι ῥᾳδίως	μὴ	νέων τε ᾖ μᾶλλον καὶ
[1, 16]	ἄλλους ἀνθρώπους οὐδένας οἰόμεθα ἀμφισβητῆσαι,	μὴ	οὐ πεῖράν τε ἀλλήλων ἐπιεικῆ
[1, 5]	καὶ ἔτι τὰ περὶ Λακεδαίμονα	μὴ	πᾶσαν τὴν σπουδὴν τούτων ἕνεκα
[1, 15]	τὸν δὲ ἀτιμάζων, ὅστις σοι	μὴ	πείθοιτο εἶναι τοιοῦτος οἷον σὺ
[1, 5]	κεκτημένος, εἰπὼν σχεδὸν ἅπαντα, ὃς	μὴ	περὶ τὸν πόλεμον ἄριστος γίγνοιτ'
[1, 6]	σωφροσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ ἀποφήνῃ, ἀλλὰ	μὴ	πλούτῳ μηδὲ (φιλοτιμίᾳ. οὕτως, ὦ
[1, 14]	σώφρων δὲ ἄρα τελέως ἔσται	μὴ	πολλαῖς ἡδοναῖς καὶ ἐπιθυμίαις προτρεπούσαις
[1, 9]	τό τε χρηστὸν καὶ τὸ	μὴ	σκοπεῖν. (Μέγιλλος) πῶς οὖν δὴ
[1, 10]	γὰρ μεθύων καὶ νέος ἄρχων	μὴ	σοφός, εἰ μὴ κακὸν ἀπεργάσαιτό
[1, 12]	(Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος)	μὴ	τοίνυν μηδ' ὃ λέγομεν εἶναι
[1, 5]	οὐδαμῶς τοὺς τοιούτους ἀνεχόμενος, οἳ	μὴ	τολμήσωσιν μὲν ὁρᾶν φόνον αἱματόεντα,
[1, 10]	ἄρχοντα μεθυόντων δεῖ καθιστάναι, καὶ	μὴ	τοὐναντίον; μεθυόντων γὰρ μεθύων καὶ
[1, 2]	οὔτε κτημάτων οὔτ' ἐπιτηδευμάτων, ἂν	μὴ	τῷ πολέμῳ ἄρα κρατῇ τις,
[1, 14]	ἡμᾶς ὡς χρὴ γεύεσθαι καὶ	μὴ	φεύγειν παντὶ σθένει κατὰ τὸ
[1, 7]	ἐξ αὐτοῦ συμβαίνει γίγνεσθαι (τῷ	μὴ	φθόνῳ τὰ λεγόμενα ἀλλ' εὐνοίᾳ
[1, 3]	ταὐτὸν τοῦτο ἐν αὑταῖς ἢ	μὴ	φῶμεν; (Κλεινίας) τὸ κρείττω τε
[1, 7]	ἀληθὲς ἅμα καὶ τὸ βέλτιστον,	μὴ	χαλεπῶς ἀλλὰ πρᾴως ἀποδεχώμεθα ἀλλήλων.
[1, 4]	οὔτ' ἂν νομοθέτης ἀκριβής, εἰ	μὴ	χάριν εἰρήνης τὰ πολέμου νομοθετοῖ
[1, 15]	λίαν θαρρεῖν καὶ ἀκαίρως ἃ	μὴ	χρή, πότερον ἔστιν πῶμα, ἢ
[1, 10]	κύριον, οἱ δέ, ὅτι τοὺς	μὴ	χρωμένους αὐτῷ ὁρῶμεν νικῶντας μαχομένους·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/05/2005