Livre, chapitre
[1, 16]	ἦ γάρ; (Κλεινίας) πάνυ μὲν	οὖν.
[1, 7]	τὸ τοιοῦτον. (Κλεινίας) οὐ γὰρ	οὖν.	(Ἀθηναῖος) εἰ μὲν τοίνυν ὀρθῶς
[1, 14]	ἕνεκα, διῃρήμεθα. (Κλεινίας) πάνυ μὲν	οὖν.	(Ἀθηναῖος) καὶ μὴν ἄφοβόν γε
[1, 4]	ἐλάττους δικαίους. (Κλεινίας) οὐ γὰρ	οὖν.	(Ἀθηναῖος) καὶ οὐκ ἂν εἴη
[1, 10]	τρόπῳ ἐπράττομεν; (Κλεινίας) σφόδρα μὲν	οὖν.	(Ἀθηναῖος) νῦν δέ γε οὐ
[1, 10]	ἀγαθῇ τύχῃ. (Κλεινίας) παμπόλλῃ μὲν	οὖν.	(Ἀθηναῖος) οὐκοῦν εἰ μὲν γιγνομένων
[1, 6]	σοι φράζω; (Κλεινίας) πάνυ μὲν	οὖν.	(Ἀθηναῖος) ὦ ξένε, ἐχρῆν εἰπεῖν,
[1, 10]	οὐδενί γε πράγματι. (Ἀθηναῖος) πότερον	οὖν	ἀθόρυβον, εἰ δυνατὸν εἴη, τὸν
[1, 4]	(Κλεινίας) πάνυ γε. (Ἀθηναῖος) πότερος	οὖν	ἀμείνων, ὅστις τοὺς μὲν ἀπολέσειεν
[1, 7]	τῶν λυπῶν. (Ἀθηναῖος) ὁ Διὸς	οὖν	δὴ καὶ ὁ Πυθικὸς νομοθέτης
[1, 9]	τὸ μὴ σκοπεῖν. (Μέγιλλος) πῶς	οὖν	δὴ λέγεις; ~(Ἀθηναῖος) δοκοῦσί μοι
[1, 3]	Λακεδαιμονίων γε ὁστισοῦν; (Ἀθηναῖος) πότερ'	οὖν	δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις
[1, 11]	θεὸν ἀφίκηται. (Κλεινίας) πάνυ μὲν	οὖν	δρῶμεν ταῦτα, εἴπερ σοί γε
[1, 15]	πῶμα; (Ἀθηναῖος) οὐδέν· εἰ δ'	οὖν	ἐγένετό ποθεν, ἔσθ' ὅτι πρὸς
[1, 12]	τῆς τοῦ πράγματος ἀρετῆς· ὁρᾶτε	οὖν	εἰ μέχρι τούτου γε, ὅπερ
[1, 8]	καὶ ἐλευθέριοι ἔσονται προσαγορεύεσθαι. σκοπεῖτε	οὖν	εἴ τι τῶν νῦν λεγομένων
[1, 16]	ἂν εἴη. (Κλεινίας) τό γ'	οὖν	εἰκός. (Ἀθηναῖος) ἃ παθόντες ἄρα
[1, 9]	τε καὶ ἀρετῆς. ἔτι γὰρ	οὖν	εἴπωμεν πλείω περὶ ἁπάσης μέθης·
[1, 11]	ἢ δράσαντες πλείω κακά. τότ'	οὖν	ἐξενώθησαν ὑμῖν οἱ πρόγονοι ἡμῶν,
[1, 14]	σφόδρα ἡμῖν ἀπεργάζεται; δύο γὰρ	οὖν	ἐστὸν τὰ τὴν νίκην ἀπεργαζόμενα,
[1, 5]	μή, βουλόμεθα σαφῶς εἰδέναι. λέγε	οὖν	ἡμῖν· ἆρα εἴδη δύο πολέμου
[1, 1]	ὀρθῶς λέγεις. (Κλεινίας) πάνυ μὲν	οὖν·	ἰδόντες δὲ μᾶλλον φήσομεν. ἀλλ'
[1, 1]	γάρ; (Μέγιλλος) ναί. (Ἀθηναῖος) μῶν	οὖν	καθ' Ὅμηρον λέγεις ὡς τοῦ
[1, 11]	οὖσα ὑμῶν πρόξενος. ἴσως μὲν	οὖν	καὶ πᾶσιν τοῖς παισίν, ἐπειδὰν
[1, 5]	αὐτῶν ἐστι. (Μέγιλλος) πάνυ μὲν	οὖν.	(Κλεινίας) καὶ μὴν καὶ παρ'
[1, 7]	ἂν ἕτερος εἴη· τὰ δ'	οὖν	λεγόμενα πρὸς τῶν πολλῶν ἴσως
[1, 10]	καὶ σφόδρα γε. (Ἀθηναῖος) ταύτην	οὖν	μῶν ὀρθῶς γιγνομένην ἤδη τις
[1, 10]	ναυτικὴν ἔχῃ ἐπιστήμην μόνον, ἄντ'	οὖν	ναυτιᾷ ἄντε μή, ἢ πῶς
[1, 3]	ἦ γάρ; (Κλεινίας) πάνυ μὲν	οὖν·	οἶμαι δὲ καὶ τῷδε οὕτω
[1, 14]	(Κλεινίας) ὀρθότατα λέγεις. (Ἀθηναῖος) ἆρ'	οὖν	οὐ καὶ νομοθέτης, καὶ πᾶς
[1, 4]	(Κλεινίας) τί μήν; (Ἀθηναῖος) ἆρα	οὖν	οὐ τοῦ ἀρίστου ἕνεκα πάντα
[1, 14]	ἐγκρατής. (Κλεινίας) ἥκιστα. (Ἀθηναῖος) ἆρ'	οὖν	πονηρότατος, φαμέν, ὁ τοιοῦτος; (Κλεινίας)
[1, 7]	καὶ πάνυ γε. (Ἀθηναῖος) νῦν	οὖν	πότερα λέγομεν τὸν τῶν λυπῶν
[1, 11]	ὅμως δὲ πειρατέον. πρῶτον δὴ	οὖν	πρὸς τὸν λόγον ὁρισώμεθα παιδείαν
[1, 2]	ἡ κουφότης ἁρμόττειν δοκεῖ. ταῦτ'	οὖν	πρὸς τὸν πόλεμον ἡμῖν ἅπαντα
[1, 6]	εἴρηκα διὰ ταῦτα. πῇ δὴ	οὖν	σε ἔτ' ἂν ἐβουλόμην διελόμενον
[1, 7]	κοινὸς γὰρ ὁ λόγος. λέγετε	οὖν·	τὰ συσσίτιά φαμεν καὶ τὰ
[1, 11]	δὲ παμπόλλων ἐστὶν λόγων. ὁρᾶτε	οὖν	τί ποιῶμεν εἰ ταῦτα μὲν
[1, 11]	τί μήν; (Κλεινίας) ἔχοις ἂν	οὖν	τὸ μετὰ τοῦτ' εἰπεῖν ὡς
[1, 8]	ταύτην τὴν ἡδονήν. τὸ μὲν	οὖν	τοῦ μύθου χαιρέτω, νόμων δὲ
[1, 14]	πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) τί	οὖν;	τοὺς εἰς τὰ ἰατρεῖα αὐτοὺς
[1, 5]	πολέμῳ διαφέροντας διαφερόντως ἐγκεκωμίακας- ἤδη	οὖν	τυγχάνομεν ἐγώ τε καὶ ὅδε
[1, 1]	τὸ ὄνομα δικαιότατον (γεγονέναι. τοῦτον	οὖν	φαῖμεν ἂν ἡμεῖς γε οἱ
[1, 11]	τοὺς πολεμίους μαχόμενοι. παιδεία μὲν	οὖν	φέρει καὶ νίκην, νίκη δ'
[1, 15]	λόγον ἂν ἔχοι. ~(Ἀθηναῖος) τί	οὖν;	φόβου φάρμακον ἔσθ' ὅστις θεὸς
[1, 7]	οὐδαμῶς ἐστι καταφανῆ. ~(Κλεινίας) πῶς	οὖν,	ὦ ξένε, λέγειν χρὴ τὰ
[1, 4]	ξένε, λέγεις. (Μέγιλλος) καλῶς μὲν	οὖν,	ὥς γε ἐμοὶ συνδοκεῖν, τό

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005