Pages |
[413] |
ἐσκοποῦμεν,
τό
γε
ὄνομα
τοῦτο
|
φαίνεται |
αὐτῷ
διὰ
ταῦτα
κεῖσθαι.
(Ἑρμογένης) |
[417] |
βουλαπτεροῦν,
καλλωπισθὲν
δὲ
καλεῖσθαί
μοι
|
φαίνεται |
βλαβερόν.
~(Ἑρμογένης)
Ποικίλα
γέ
σοι, |
[414] |
ῥοῇ.
γυνὴ»
δὲ
γονή
μοι
|
φαίνεται |
βούλεσθαι
εἶναι.
τὸ
δὲ
θῆλυ» |
[418] |
γὰρ
ἰδέα
οὖσα
τὸ
δέον
|
φαίνεται |
δεσμὸς
εἶναι
καὶ
κώλυμα
φορᾶς, |
[416] |
ῥοῆς
τὰ
ὄντα
λοιδορεῖν
μοι
|
φαίνεται |
διὰ
παντὸς
ὁ
τὰ
ὀνόματα |
[403] |
σοι
ἐρῶ
ἅ
γέ
μοι
|
φαίνεται. |
εἰπὲ
γάρ
μοι,
δεσμὸς
ζῴῳ |
[414] |
θῆλυ»
ἀπὸ
τῆς
θηλῆς
τι
|
φαίνεται |
ἐπωνομάσθαι·
ἡ
δὲ
θηλὴ»
ἆρά |
[419] |
συμφέρον»
καὶ
εὔπορον»
τὸ
αὐτὸ
|
φαίνεται, |
ἑτέροις
ὀνόμασι
σημαῖνον
τὸ
διακοσμοῦν |
[428] |
τὸ
τοῦ
Ἡσιόδου
καλῶς
μοι
|
φαίνεται |
ἔχειν,
τὸ
εἰ
καί
τις |
[440] |
(πράγματα
ἔχοντι
πολὺ
μᾶλλον
ἐκείνως
|
φαίνεται |
ἔχειν
ὡς
Ἡράκλειτος
λέγει.
(Σωκράτης) |
[437] |
τοῦ
ἅμα
θεῷ
ἰόντος
πορεία
|
φαίνεται, |
ἡ
ἀμαθία,
ἡ
δ᾽
ἀκολασία» |
[437] |
καὶ
ἡ
ἀκολασία»
παραπλησία
τούτοις
|
φαίνεται· |
ἡ
μὲν
(γὰρ
τοῦ
ἅμα |
[427] |
τῆς
γλώττης
(τὴν
δύναμιν
χρήσιμον
|
φαίνεται |
ἡγήσασθαι
πρὸς
τὴν
μίμησιν
τοῦ |
[385] |
τὰ
ὄντα
οὕτως
ἔχειν
σοι
|
φαίνεται, |
ἰδίᾳ
αὐτῶν
ἡ
οὐσία
εἶναι |
[394] |
τῶν
φαρμάκων
σκοπουμένῳ,
τὰ
αὐτὰ
|
φαίνεται, |
καὶ
οὐκ
ἐκπλήττεται
ὑπὸ
τῶν |
[437] |
ἀκολασία»
παντάπασιν
ἀκολουθία
τοῖς
πράγμασι
|
φαίνεται. |
Καὶ
οὕτως,
ἃ
νομίζομεν
ἐπὶ |
[406] |
Ἄρτεμις»
δὲ
διὰ>
τὸ
ἀρτεμὲς
|
φαίνεται |
καὶ
τὸ
κόσμιον,
διὰ
τὴν |
[404] |
πῶς
λέγομεν;
(Σωκράτης)
Δημήτηρ
μὲν
|
φαίνεται |
κατὰ
τὴν
δόσιν
τῆς
ἐδωδῆς |
[427] |
πολὺ
τὰ
τοιαῦτα
γράμματα
ἐπιφέρειν
|
φαίνεται |
ὁ
τὰ
ὀνόματα
τιθέμενος.
Τῆς |
[416] |
αἰσχρὸν»
καὶ
δὴ
κατάδηλόν
μοι
|
(φαίνεται |
ὃ
νοεῖ·
καὶ
τοῦτο
γὰρ |
[405] |
πειράσομαι
φράσαι
ὅ
γέ
μοι
|
φαίνεται· |
οὐ
γὰρ
(ἔστιν
ὅτι
ἂν |
[417] |
τῆς
γὰρ
ἐπιστήμης
ἀδελφόν
τι
|
φαίνεται. |
Οὐδὲν
γὰρ
ἄλλο
δηλοῖ
ἢ |
[391] |
καὶ
σοί,
τοσοῦτον
μὲν
ἤδη
|
φαίνεται |
παρὰ
τὰ
πρότερα,
φύσει
τέ |
[411] |
τὰ
ὄντα
εἰλιγγιῶσιν,
κἄπειτα
αὐτοῖς
|
φαίνεται |
περιφέρεσθαι
τὰ
πράγματα
καὶ
πάντως |
[427] |
ὄνομα
ἐνεκέρασεν.
Καὶ
τἆλλα
οὕτω
|
φαίνεται |
προσβιβάζειν
καὶ
κατὰ
γράμματα
καὶ |
[418] |
Καὶ
μάλα,
ὦ
Σώκρατες,
οὕτω
|
φαίνεται. |
~(Σωκράτης)
Ἀλλ᾽
οὐκ
ἐὰν
τῷ |
[420] |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
πῇ
σοι
|
φαίνεται; |
(Σωκράτης)
Δόξα»
δὴ
ἤτοι
τῇ |
[394] |
χρώμασιν
καὶ
ὀσμαῖς
πεποικιλμένα
ἄλλα
|
φαίνεται |
τὰ
αὐτὰ
ὄντα,
τῷ
δέ |
[422] |
δῆτα,
ὦ
Ἑρμόγενες·
πάντα
γοῦν
|
φαίνεται |
τὰ
(ἔμπροσθεν
εἰς
ταῦτα
ἀνεληλυθέναι. |
[440] |
ἕκαστον
τῶν
ὄντων,
οὔ
μοι
|
φαίνεται |
ταῦτα
ὅμοια
ὄντα,
ἃ
νῦν |
[420] |
πάντα
ταῦτα
δόξῃ
ἑπόμεν᾽
ἄττα
|
φαίνεται |
τῆς
βολῆς
ἀπεικάσματα,
ὥσπερ
αὖ |
[404] |
τὴν
Φερσεφόνην,
καὶ
δεινὸν
αὐτοῖς
|
φαίνεται· |
τὸ
δὲ
μηνύει
(σοφὴν
εἶναι |
[415] |
ἰέναι
καὶ
πορεύεσθαι.
Τοῦτ᾽
οὖν
|
φαίνεται |
τὸ
κακῶς
ἰέναι
δηλοῦν,
τὸ |
[409] |
(Σωκράτης)
Τοῦτο
δὲ
τὸ
ὄνομα
|
φαίνεται |
τὸν
Ἀναξαγόραν
πιέζειν.
(Ἑρμογένης)
Τί |
[393] |
γέ
τοί
ἐστιν,
ὡς
ἐμοὶ
|
φαίνεται, |
τὸν
λέοντος
ἔκγονον
λέοντα
καλεῖν |
[427] |
τούτοις
συντιθέναι
ἀπομιμούμενος.
Αὕτη
(μοι
|
φαίνεται, |
ὦ
Ἑρμόγενες,
βούλεσθαι
εἶναι
ἡ |
[419] |
(Σωκράτης)
Οὐ
πάνυ
χαλεπά
μοι
|
φαίνεται, |
ὦ
Ἑρμόγενες.
Ἥ
τε
γὰρ |
[403] |
αὐτόν.
(Ἑρμογένης)
Σοὶ
δὲ
πῶς
|
φαίνεται, |
ὦ
Σώκρατες;
(Σωκράτης)
Πολλαχῇ
ἔμοιγε |
[402] |
μὲν
τοίνυν
τοῦ
Ποσειδῶνός
μοι
|
φαίνεται |
ὠνομάσθαι
(τοῦ
πρώτου
ὀνομάσαντος)
ὅτι |
[400] |
Καὶ
γὰρ
ἔστιν·
γελοῖον
μέντοι
|
φαίνεται |
ὡς
ἀληθῶς
ὀνομαζόμενον
ὡς
ἐτέθη. |
[426] |
μὲν
τοίνυν
τὸ
ῥῶ
ἔμοιγε
|
φαίνεται |
ὥσπερ
ὄργανον
εἶναι
πάσης
τῆς |