Dissertations, Chap. |
[39, 5] |
ἐκεῖ,
ἔνθα
καὶ
Τιμαγόρας
ἀπέθανεν;
|
Ὢ |
τῆς
ἐρημίας
τῶν
ἀγαθῶν·
ὀκνῶ |
[39, 0] |
ἔστιν
ἀγαθὸν
ἀγαθοῦ
μεῖζον·
ἐν
|
ᾧ, |
ὅτι
οὐκ
ἔστιν.
~Οὐδὲ
τοῦ |
[39, 1] |
ἑτέρῳ
ἐνδεῖ,
καὶ
μὴ
τῷ
|
ἀγαθῷ, |
οὐ
λυπεῖ
τὸ
ἀγαθὸν
ἡ |
[39, 1] |
αὔξεται·
ἀλλ´
εἰ
μὲν
ἀγαθὸν
|
ἀγαθῷ |
προσελήλυθεν,
οὐδὲν
μᾶλλον
ἢ
προσθήκῃ |
[39, 5] |
Ζεύς·
ἀρχέτω.
Τίς
οὗτος;
Κρόνος·
|
δεδέσθω. |
Ἥφαιστος·
χαλκευέτω.
Ἑρμῆς·
ἀγγελλέτω.
Ἀθηνᾶ· |
[39, 1] |
τοῦ
Ὁμήρου
ἔγωγε
ἀποδέχομαι,
τῷ
|
Λυκίῳ
|
Γλαύκῳ
μεμφομένου
ἀμείβοντι
ὅπλα
χρυσᾶ |
[39, 1] |
τοῦ
Διομήδους
χαλκᾶ
ὄντα
καὶ
|
ἐννεαβοίῳ |
ἑκατομβοίων
ἐλαττουμένῳ.
Χρηματιστὴς
γὰρ
ἂν |
[39, 5] |
Νικίου,
ἐν
θεάτρῳ
Ἀριστοφάνους,
ἐν
|
δικαστηρίῳ |
Μελήτου;
Μάτην
ἄρα
αὐτῷ
ὁ |
[39, 1] |
τὸ
πλέον
πρὸς
τοὔλαττον
τῷ
|
ἀντιστασίῳ |
ἐν
τοῖς
ἀνομοίοις
κατὰ
τὴν |
[39, 3] |
ἐν
Μεγάροις
ᾖς,
ὁμοίως
τῷ
|
Πελοποννησίῳ· |
μέχρι
μήπω
τῷ
ἀνακτόρῳ
προσελήλυθας, |
[39, 1] |
ἐκ
Λήμνου
οἰνιζόμενοι,
ἄλλοι
μὲν
|
χαλκῷ, |
ἄλλοι
δ´
αἴθωνι
σιδήρῳ,
ἄλλοι |
[39, 1] |
Ὁμήρου
ἔγωγε
ἀποδέχομαι,
τῷ
Λυκίῳ
|
Γλαύκῳ |
μεμφομένου
ἀμείβοντι
ὅπλα
χρυσᾶ
πρὸς |
[39, 1] |
κατὰ
τὴν
τοῦ
πολέμου
τύχην,
|
φίλῳ |
δὲ
κατὰ
τὴν
τῶν
πατέρων |
[39, 3] |
μόγις
καὶ
μετὰ
πραγμάτων
σὺν
|
πολλῷ |
πόνῳ
καὶ
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν
καματηραὶ |
[39, 2] |
Οὕτω
καὶ
τριήρης,
ἐρεσσομένη
ὑπ´
|
αὐλῷ, |
τὴν
πολυχειρίαν
συνάπτει
τῇ
ὁμοιότητι |
[39, 1] |
οἶμαι,
ταύτας
μὲν
καιρῷ,
καὶ
|
νόμῳ, |
καὶ
ἡδοναῖς,
καὶ
ἔθεσιν,
καὶ |
[39, 2] |
ὑφ´
ἡνιόχῳ
ἅρμα
εὐθύνεται
κοινῷ
|
δρόμῳ |
καὶ
θυμῷ
ἑνί·
ἐὰν
δὲ |
[39, 2] |
ἅρμα
εὐθύνεται
κοινῷ
δρόμῳ
καὶ
|
θυμῷ |
ἑνί·
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
τὸν
|
[39, 1] |
ἡδοναῖς,
καὶ
ἔθεσιν,
καὶ
τύχαις,
|
ἄνω
|
καὶ
κάτω
εἰς
τιμὴν
καὶ |
[39, 1] |
χαλκᾶ
ὄντα
καὶ
ἐννεαβοίῳ
ἑκατομβοίων
|
ἐλαττουμένῳ. |
Χρηματιστὴς
γὰρ
ἂν
τοῦτό
γε |
[39, 2] |
καὶ
ὑφ´
ἡνιόχῳ
ἅρμα
εὐθύνεται
|
κοινῷ |
δρόμῳ
καὶ
θυμῷ
ἑνί·
ἐὰν |
[39, 5] |
Ὢ
τῆς
ἐρημίας
τῶν
ἀγαθῶν·
|
ὀκνῶ |
γὰρ
εἰπεῖν
πλῆθος
κακῶν.
Τί
|
[39, 3] |
καὶ
μετὰ
πραγμάτων
σὺν
πολλῷ
|
πόνῳ |
καὶ
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν
καματηραὶ
καὶ
|
[39, 4] |
ἔτι
καλὸν
οὐδὲ
ἀγαθὸν
τὸ
|
μήπω |
ἀγαθόν.
Οὐχ
ὁρᾷς
τὸν
ὑπὲρ |
[39, 3] |
ᾖς,
ὁμοίως
τῷ
Πελοποννησίῳ·
μέχρι
|
μήπω |
τῷ
ἀνακτόρῳ
προσελήλυθας,
ἀμύητος
εἶ. |
[39, 3] |
Ἴων·
ἀλλ´
οὐδεὶς
ἐν
Βαβυλῶνι
|
οὔπω, |
οὐχ
ὁ
Ἀσσύριος,
οὐχ
ὁ |
[39, 1] |
ἀγαθόν,
ὁπότε
ἐνέδει·
εἰ
δὲ
|
ἑτέρῳ
|
ἐνδεῖ,
καὶ
μὴ
τῷ
ἀγαθῷ, |
[39, 1] |
μὲν
χαλκῷ,
ἄλλοι
δ´
αἴθωνι
|
σιδήρῳ, |
ἄλλοι
δὲ
ῥινοῖς,
ἄλλοι
δ´ |
[39, 1] |
Αἰόλου,
ἀγαθῶν
ἁπάντων,
ἐντυχόντα
ἀνδρὶ
|
ἐχθρῷ |
δοκοῦντι
κατὰ
τὴν
τοῦ
πολέμου |
[39, 1] |
τὴν
προγενῆ
οἰκειότητα,
συμμετρήσασθαι
τῷ
|
καιρῷ |
καὶ
μὴ
τῇ
ἀξίᾳ
τῶν |
[39, 1] |
εὕροι
ἄν,
οἶμαι,
ταύτας
μὲν
|
καιρῷ, |
καὶ
νόμῳ,
καὶ
ἡδοναῖς,
καὶ |
[39, 3] |
φύσει
ὑπερβολὰς
καὶ
ἐνδείας
οὐχ
|
ὁρῶ· |
στάσιμος
γὰρ
αὕτη,
καὶ
μηδένα |
[39, 3] |
τῷ
Πελοποννησίῳ·
μέχρι
μήπω
τῷ
|
ἀνακτόρῳ |
προσελήλυθας,
ἀμύητος
εἶ.
Νόμιζε
δὴ |
[39, 3] |
δὲ
ἡ
ἀναρμοστία.
Καὶ
ἐν
|
χορῷ |
ἓν
μὲν
ἡ
ὁμολογία,
παντοδαπὸν |
[39, 5] |
Περικλέους,
ἐν
δόξῃ
Νικίου,
ἐν
|
θεάτρῳ |
Ἀριστοφάνους,
ἐν
δικαστηρίῳ
Μελήτου;
Μάτην |
[39, 3] |
ὅταν
δὲ
εἰς
πλήθους
ἀριθμὸν
|
ἐμπέσω, |
δύναμαι
τούτου
διαμετρεῖσθαι
τὰς
φύσεις· |
[39, 1] |
δὲ
ἑτέρῳ
ἐνδεῖ,
καὶ
μὴ
|
τῷ |
ἀγαθῷ,
οὐ
λυπεῖ
τὸ
ἀγαθὸν |
[39, 3] |
ὁμοίως
τῷ
Πελοποννησίῳ·
μέχρι
μήπω
|
τῷ |
ἀνακτόρῳ
προσελήλυθας,
ἀμύητος
εἶ.
Νόμιζε |
[39, 1] |
καὶ
τὸ
πλέον
πρὸς
τοὔλαττον
|
τῷ
|
ἀντιστασίῳ
ἐν
τοῖς
ἀνομοίοις
κατὰ |
[39, 1] |
ἀνακαλούμενον
τὴν
προγενῆ
οἰκειότητα,
συμμετρήσασθαι
|
τῷ |
καιρῷ
καὶ
μὴ
τῇ
ἀξίᾳ |
[39, 1] |
~Οὐδὲ
τοῦ
Ὁμήρου
ἔγωγε
ἀποδέχομαι,
|
τῷ |
Λυκίῳ
Γλαύκῳ
μεμφομένου
ἀμείβοντι
ὅπλα |
[39, 4] |
δὲ
ἔλθῃς
ἐκεῖ,
στήσεται
ὁμοῦ
|
τῷ |
μεγέθει
καὶ
τὸ
κάλλος.
Τί
|
[39, 3] |
κἂν
ἐν
Μεγάροις
ᾖς,
ὁμοίως
|
τῷ |
Πελοποννησίῳ·
μέχρι
μήπω
τῷ
ἀνακτόρῳ |
[39, 1] |
ἔθεσιν,
καὶ
τύχαις,
ἄνω
καὶ
|
κάτω |
εἰς
τιμὴν
καὶ
ἀτιμίαν
μεταβαλλομένας· |
[39, 5] |
Κρόνος·
δεδέσθω.
Ἥφαιστος·
χαλκευέτω.
Ἑρμῆς·
|
ἀγγελλέτω. |
Ἀθηνᾶ·
ὑφαινέτω.
Διόσκουροι·
ἐπὶ
νε〉 |
[39, 5] |
Ἥφαιστος·
χαλκευέτω.
Ἑρμῆς·
ἀγγελλέτω.
Ἀθηνᾶ·
|
ὑφαινέτω. |
Διόσκουροι·
ἐπὶ
νε〉
ὼς
Πελοποννησίοις |
[39, 5] |
Τίς
οὗτος;
Κρόνος·
δεδέσθω.
Ἥφαιστος·
|
χαλκευέτω. |
Ἑρμῆς·
ἀγγελλέτω.
Ἀθηνᾶ·
ὑφαινέτω.
Διόσκουροι· |
[39, 5] |
τὰς
τιμάς.
Τίς
οὗτος;
Ζεύς·
|
ἀρχέτω. |
Τίς
οὗτος;
Κρόνος·
δεδέσθω.
Ἥφαιστος· |
[39, 4] |
αὐτῷ
ἄστρα,
καὶ
τὸν
ὑπ´
|
αὐτῷ
|
αἰθέρα
καὶ
ὑπὸ
τούτῳ
ἀέρα, |
[39, 4] |
τοῦτον
οὐρανόν,
καὶ
τὰ
ἐν
|
αὐτῷ |
ἄστρα,
καὶ
τὸν
ὑπ´
αὐτῷ
|
[39, 4] |
τούτῳ
ἀέρα,
καὶ
τὴν
ὑπ´
|
αὐτῷ |
θάλατταν;
διαμέτρησον
αὐτῶν
τὰς
φύσεις. |
[39, 5] |
ἐν
δικαστηρίῳ
Μελήτου;
Μάτην
ἄρα
|
αὐτῷ
|
ὁ
Ἀπόλλων
τὰ
νικητήρια
ἔδωκεν, |
[39, 5] |
τἀγαθόν,
ἓν
ὂν
καὶ
ὅμοιον
|
αὑτῷ |
καὶ
ἴσον
πάντοθεν,
ὑπὸ
ἀσθενείας |
[39, 2] |
τὸν
ἡνίοχον,
ἐσκέδασας
τὸ
ἅρμα.
|
Οὕτω |
καὶ
στρατόπεδον
συντάττεται
ὑπὸ
συνθήματι |
[39, 5] |
ὁμογενής,
καὶ
ὁμοπαθής,
καὶ
συγκεκραμένη·
|
οὕτω |
καὶ
τἀγαθόν,
ἓν
ὂν
καὶ |
[39, 5] |
οἱ
ἄνθρωποι,
καθάπερ
τοῖς
ἀγαθοῖς,
|
οὕτω |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
ζυγοστατεῖν
τὰς |
[39, 2] |
καὶ
σκεδάννυται
καὶ
πλῆθος
γίγνεται.
|
Οὕτω |
καὶ
τριήρης,
ἐρεσσομένη
ὑπ´
αὐλῷ, |
[39, 2] |
αὐλόν,
διέλυσας
αὐτῆς
τὴν
χειρουργίαν.
|
Οὕτω |
καὶ
ὑφ´
ἡνιόχῳ
ἅρμα
εὐθύνεται |
[39, 2] |
πολύ,
καὶ
παντοδαπόν,
καὶ
διῃρημένον.
|
Οὕτω |
καὶ
χορὸς
ὁ〉
ὁμολογήσας
μὲν |
[39, 5] |
ἀγαθῶν·
οὐχ
ὁρᾷς
ἡττώμενον
ἐν
|
πλούτῳ |
Καλλίου,
ἐν
σώματι
Ἀλκιβιάδου,
ἐν |
[39, 4] |
ὑπ´
αὐτῷ
αἰθέρα
καὶ
ὑπὸ
|
τούτῳ |
ἀέρα,
καὶ
τὴν
ὑπ´
αὐτῷ |
[39, 2] |
τὴν
χειρουργίαν.
Οὕτω
καὶ
ὑφ´
|
ἡνιόχῳ |
ἅρμα
εὐθύνεται
κοινῷ
δρόμῳ
καὶ |