Dissertations, Chap.
[39, 5]	Οὐκοῦν ὁ μὲν Φοῖνιξ καὶ	ὁ	Αἰγύπτιος τὸ Καλλίου ἀγαθὸν εὔξεται·
[39, 5]	δικαστηρίῳ Μελήτου; Μάτην ἄρα αὐτῷ	ὁ	Ἀπόλλων τὰ νικητήρια ἔδωκεν, μάτην
[39, 3]	ὁ Ἀσσύριος· καὶ τοῦ Λυδοῦ	ὁ	Ἀρμένιος, καὶ τοῦ Ἴωνος ὁ
[39, 3]	οὔπω, οὐχ ὁ Ἀσσύριος, οὐχ	ὁ	Ἀρμένιος, οὐχ ὁ Λυδός, οὐχ
[39, 3]	ἴῃς, πλησιαίτερος μὲν τοῦ Ἀρμενίου	ὁ	Ἀσσύριος· καὶ τοῦ Λυδοῦ ὁ
[39, 3]	οὐδεὶς ἐν Βαβυλῶνι οὔπω, οὐχ	ὁ	Ἀσσύριος, οὐχ ὁ Ἀρμένιος, οὐχ
[39, 5]	εὔξεται· ὁ δὲ Ἠλεῖος καὶ	ὁ	Βοιώτιος τὸ Ἀλκιβιάδου. Εὐγενὴς Παυσανίας,
[39, 1]	θρεμμάτων πολυκτεανώτερος τοῦ Πολυφήμου ἦν	ὁ	Δάρδανος, τοῦ τρισχίλιοι ἵπποι ἔλος
[39, 5]	Αἰγύπτιος τὸ Καλλίου ἀγαθὸν εὔξεται·	ὁ	δὲ Ἠλεῖος καὶ ὁ Βοιώτιος
[39, 5]	σιμός, ὁ προγάστωρ, ὁ κωμῳδούμενος,	ὁ	εἰς δεσμωτήριον ἐμβαλλόμενος, ἀποθνήσκων ἐκεῖ,
[39, 3]	ὁ Λυδός, καὶ τοῦ νησιώτου	ὁ	Ἴων· ἀλλ´ οὐδεὶς ἐν Βαβυλῶνι
[39, 3]	Ἀρμένιος, οὐχ ὁ Λυδός, οὐχ	ὁ	Ἴων, οὐχ ὁ νησιώτης. Κἂν
[39, 5]	λιθοξόου, ὁ σιμός, ὁ προγάστωρ,	ὁ	κωμῳδούμενος, ὁ εἰς δεσμωτήριον ἐμβαλλόμενος,
[39, 3]	ὁ Ἀρμένιος, καὶ τοῦ Ἴωνος	ὁ	Λυδός, καὶ τοῦ νησιώτου ὁ
[39, 3]	Ἀσσύριος, οὐχ ὁ Ἀρμένιος, οὐχ	ὁ	Λυδός, οὐχ ὁ Ἴων, οὐχ
[39, 3]	ἡ διαφωνία· καὶ ἐν τριήρει	ὁ	μὲν αὐλὸς ἕν, πολλὴ δὲ
[39, 5]	πότερον ἑλώμεθα; πότερον εὐξόμεθα; Οὐκοῦν	ὁ	μὲν Φοῖνιξ καὶ ὁ Αἰγύπτιος
[39, 3]	Λυδός, οὐχ ὁ Ἴων, οὐχ	ὁ	νησιώτης. Κἂν ἐπ´ Ἐλευσῖνα ἴῃς,
[39, 2]	καὶ διῃρημένον. Οὕτω καὶ χορὸς	ὁ〉	ὁμολογήσας μὲν εἰς ὁμοφωνίαν· μὴ
[39, 5]	ὁ τοῦ λιθοξόου, ὁ σιμός,	ὁ	προγάστωρ, ὁ κωμῳδούμενος, ὁ εἰς
[39, 5]	καὶ πένης ὁ τοῦ λιθοξόου,	ὁ	σιμός, ὁ προγάστωρ, ὁ κωμῳδούμενος,
[39, 5]	δυσγενὴς καὶ ἄδοξος καὶ πένης	ὁ	τοῦ λιθοξόου, ὁ σιμός, ὁ
[39, 2]	Ἡ δ´ αὖ νόσος τί	ἄλλό	ἐστιν, ἢ διάλυσις καὶ ταραχὴ
[39, 5]	Ἰώνιον ἐκεῖνο, Μυρτῶον ἄλλο, Κρησαῖον	ἄλλο·	ἡ δ´ ἐστὶν μία, ὁμογενής,
[39, 5]	Αἰγαῖον τοῦτο, Ἰώνιον ἐκεῖνο, Μυρτῶον	ἄλλο,	Κρησαῖον ἄλλο· ἡ δ´ ἐστὶν
[39, 3]	τὰ ἀγαθά, καὶ οὐ ποθήσεις	ἄλλο	μεῖζον. ~Ἐὰν δὲ τὸ ἀγαθὸν
[39, 5]	τῆς θαλάττης, Αἰγαῖον τοῦτο, Ἰώνιον	ἐκεῖνο,	Μυρτῶον ἄλλο, Κρησαῖον ἄλλο· ἡ
[39, 5]	ὅμοιον αὑτῷ καὶ ἴσον πάντοθεν,	ὑπὸ	ἀσθενείας τῆς πρὸς αὐτὸ καὶ
[39, 5]	φύσις, πολλὰ δὲ τὰ ὀνόματα.	Ὑπὸ	γὰρ ἀμαθίας αὐτῶν τὰς ὠφελείας
[39, 3]	καὶ ἀνάκτορα, καὶ τὴν τελετήν·	ὑπὸ	δὲ πλήθους ὁδοιπόρων μεστὴν τὴν
[39, 2]	ἅρμα. Οὕτω καὶ στρατόπεδον συντάττεται	ὑπὸ	συνθήματι ἑνί· ἐὰν δὲ ἀφέλῃς
[39, 4]	τὸν ὑπ´ αὐτῷ αἰθέρα καὶ	ὑπὸ	τούτῳ ἀέρα, καὶ τὴν ὑπ´
[39, 3]	αἱ νόσοι. Τί ἐν μουσικῇ	τὸ	ἀγαθόν; ἁρμονία· ἓν μὲν τὸ
[39, 4]	ποθήσεις ἄλλο μεῖζον. ~Ἐὰν δὲ	τὸ	ἀγαθὸν ἐπονομάζῃς τῇ τῶν μὴ
[39, 1]	μὴ τῷ ἀγαθῷ, οὐ λυπεῖ	τὸ	ἀγαθὸν ἡ ἔλλειψις. ~Τί δέ,
[39, 1]	μᾶλλον ἢ προσθήκῃ νόει ἀγαθὸν	τὸ	ἀγαθόν, ἦν γὰρ ἀγαθὸν καὶ
[39, 3]	ἔχει τοῖς ἀνθρώποις τὴν χώραν	τὸ	ἀγαθόν, ἣν τοῖς ἀμυήτοις Ἐλευσῖν
[39, 1]	μὲν τοῦ ἀγαθοῦ ἀπουσίᾳ ἐνδεῖ	τὸ	ἀγαθόν, οὐκ ἦν ἀγαθόν, ὁπότε
[39, 5]	δὲ Ἠλεῖος καὶ ὁ Βοιώτιος	τὸ	Ἀλκιβιάδου. Εὐγενὴς Παυσανίας, ἀλλ´ ἐνδοξότερος
[39, 2]	εὐαρμοστίας, ἐπειδὰν ὁμολογήσῃ τῇ πρὸς	τὸ	ἄριστον κράσει τἀναντία, πρὸς ὕδωρ
[39, 2]	δὲ ἀφέλῃς τὸν ἡνίοχον, ἐσκέδασας	τὸ	ἅρμα. Οὕτω καὶ στρατόπεδον συντάττεται
[39, 1]	εἰς τιμὴν καὶ ἀτιμίαν μεταβαλλομένας·	τὸ	δὲ ἀγαθὸν ἑδραῖον, βέβαιον, ἀκλινές,
[39, 2]	αὐτὸ αὑτοῦ γιγνόμενον, οὔτε ἔλαττον·	τὸ	δὲ ἀνάρμοστον πολύ, καὶ παντοδαπόν,
[39, 3]	τὸ ἀγαθόν; ἁρμονία· ἓν μὲν	τὸ	ἡρμοσμένον, πολλὴ δὲ ἡ ἀναρμοστία.
[39, 4]	ἐξαγορεύεις τὰ μυστήρια, πλημμελεῖς περὶ	τὸ	θεῖον. Τοιούτων ἀγαθῶν μεταλαβεῖν ποθεῖς,
[39, 5]	μὲν Φοῖνιξ καὶ ὁ Αἰγύπτιος	τὸ	Καλλίου ἀγαθὸν εὔξεται· ὁ δὲ
[39, 3]	ἐρῶσαι τῆς τελετῆς, καταμαντευόμεναι αὐτῆς	τὸ	κάλλος· ἐπειδὰν δὲ ἀφίκωνται ἐκεῖ,
[39, 4]	στήσεται ὁμοῦ τῷ μεγέθει καὶ	τὸ	κάλλος. Τί γὰρ ἂν εἴη
[39, 2]	δέ, οὐχὶ καὶ ταύτῃ σκοπεῖς	τὸ	λεγόμενον; Καλεῖς τι ὑγείαν σώματος;
[39, 2]	διαιτημάτων. Κἂν ἐπὶ μουσικὴν ἔλθῃς,	τὸ	μὲν ἡρμοσμένον κἀνταῦθα ἕν, οὔτε
[39, 3]	φύσεις· καὶ γὰρ ὁδοῦ μακρᾶς	τὸ	μὲν τέρμα ἕν, πολλαὶ δὲ
[39, 4]	οὐκ ἔτι καλὸν οὐδὲ ἀγαθὸν	τὸ	μήπω ἀγαθόν. Οὐχ ὁρᾷς τὸν
[39, 1]	ἔχει λογισμοὺς ἡ ἀντίδοσις, καὶ	τὸ	πλέον πρὸς τοὔλαττον τῷ ἀντιστασίῳ
[39, 2]	ἡ ἰατρικὴ ἀξία. Νῦν δὲ	τὸ	πολυμερὲς καὶ πολύφωνον τοῦ τῶν
[39, 1]	εἰ δὲ οὐκ ἀγαθὸν ἦν	τὸ	προσελθὸν εἰς αὔξησιν, δεινὸν λέγεις,
[39, 2]	συνθήματι ἑνί· ἐὰν δὲ ἀφέλῃς	τὸ	σύνθημα, διέλυσας τὴν φάλαγγα εἰς
[39, 2]	ταράττῃ, καὶ λυμαίνηται ὑπ´ αὐτῶν	τὸ	σῶμα κλονούμενόν τε καὶ σπαραττόμενον
[39, 1]	ἐγκεκαλυμμένος γοῦν τις γνοίη, ὅτι	τὸ	τάλαντον τῶν δέκα μνῶν πολλαπλάσιον,
[39, 1]	αὔξησιν χωροῦν, μήτε ἐνδείας ἀνεχόμενον·	τό,	τε γὰρ αὐξόμενον προσθήκῃ αὔξεται·
[39, 1]	τι ἀγαθὸν μεῖζον προσθήκῃ κακοῦ·	τό,	τε ἐνδεὲς ἐλλείψει ἐνδεές· ἀλλ´
[39, 3]	πάνυ ὁδεύσιμος, ἐπ´ αὐτὸ ἄγει	τὸ	τῆς ὁδοῦ τέρμα, ἣν μόγις
[39, 5]	Ἀπόλλων τὰ νικητήρια ἔδωκεν, μάτην	ἐπεψηφίσατο.
[39, 1]	Χρηματιστὴς γὰρ ἂν τοῦτό γε	αἰτιάσαιτο	ἐν δίκῃ, ἀρχὸς ναυτάων, οἷοί
[39, 1]	Δάρδανος, τοῦ τρισχίλιοι ἵπποι ἔλος	καταβουκολέοντο.	Ἀλλ´ ἐπειδάν τις τὰς χρείας
[39, 3]	οὐ πολλοῖς πάνυ ὁδεύσιμος, ἐπ´	αὐτὸ	ἄγει τὸ τῆς ὁδοῦ τέρμα,
[39, 2]	ἡρμοσμένον κἀνταῦθα ἕν, οὔτε κρεῖττον	αὐτὸ	αὑτοῦ γιγνόμενον, οὔτε ἔλαττον· τὸ
[39, 5]	πάντοθεν, ὑπὸ ἀσθενείας τῆς πρὸς	αὐτὸ	καὶ ἀγνωσίας ταῖς δόξαις διαιρούμεθα.
[39, 1]	ἑκατομβοίων ἐλαττουμένῳ. Χρηματιστὴς γὰρ ἂν	τοῦτό	γε αἰτιάσαιτο ἐν δίκῃ, ἀρχὸς
[39, 4]	θάλατταν; διαμέτρησον αὐτῶν τὰς φύσεις.	Τοῦτο	γῆς μέρος τοῦ ὅλου πλατὺ
[39, 5]	τὰ μέρη τῆς θαλάττης, Αἰγαῖον	τοῦτο,	Ἰώνιον ἐκεῖνο, Μυρτῶον ἄλλο, Κρησαῖον
[39, 3]	φάλαγγι; φυλακὴ συνθήματος· ἓν μὲν	τοῦτο,	παντοδαπὴ δὲ ἡ ἀναρχία. Ἐν
[39, 3]	ἅρματι, ἡνιόχου τέχνη, ἓν μὲν	τοῦτο,	παντοδαπὸν δὲ ἡ ἀτεχνία. Τί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/08/2008