Dissertations, Chap. |
[39, 3] |
μὲν
τέρμα
ἕν,
πολλαὶ
δὲ
|
αἱ |
ἀποστάσεις.
Ἐὰν
ἐπὶ
Βαβυλῶνα
ἴῃς, |
[39, 3] |
αἱ
δὲ
ἐπὶ
τοὺς
Λωτοφάγους,
|
αἱ |
δὲ
ἐπὶ
τὸν
Κιμμερίων
δῆμον· |
[39, 3] |
βάραθρα
ἄγουσιν,
ἐπὶ
τὴν
Σειρήνων,
|
αἱ |
δὲ
ἐπὶ
τοὺς
Λωτοφάγους,
αἱ |
[39, 3] |
αἱ
παρατριβαὶ
καὶ
ἀπατηλαί,
ὧν
|
αἱ |
μὲν
πολλαὶ
ἐπὶ
κρημνοὺς
καὶ |
[39, 3] |
μὲν
ἡ
ὑγίεια,
πολλαὶ
δὲ
|
αἱ |
νόσοι.
Τί
ἐν
μουσικῇ
τὸ |
[39, 3] |
κειμένων,
ἐκτρεπομένων,
πλανωμένων·
πολλαὶ
γὰρ
|
αἱ |
παρατριβαὶ
καὶ
ἀπατηλαί,
ὧν
αἱ |
[39, 3] |
ἐκτρεπομένων,
πλανωμένων·
πολλαὶ
γὰρ
αἱ
|
παρατριβαὶ |
καὶ
ἀπατηλαί,
ὧν
αἱ
μὲν
|
[39, 1] |
καὶ
ἀνακαλούμενον
τὴν
προγενῆ
οἰκειότητα,
|
συμμετρήσασθαι |
τῷ
καιρῷ
καὶ
μὴ
τῇ |
[39, 4] |
πράγματα
ἡδοναῖς
μᾶλλον
ἢ
ἀγαθοῖς
|
μετρεῖσθαι |
πεφυκότα,
ἐξαγορεύεις
τὰ
μυστήρια,
πλημμελεῖς |
[39, 3] |
πλήθους
ἀριθμὸν
ἐμπέσω,
δύναμαι
τούτου
|
διαμετρεῖσθαι |
τὰς
φύσεις·
καὶ
γὰρ
ὁδοῦ
|
[39, 5] |
ὑπὸ
ἀσθενείας
τῆς
πρὸς
αὐτὸ
|
καὶ |
ἀγνωσίας
ταῖς
δόξαις
διαιρούμεθα.
Πλουτεῖ |
[39, 5] |
αἰσχρὸς
καὶ
ἄτιμος
καὶ
δυσγενὴς
|
καὶ |
ἄδοξος
καὶ
πένης
ὁ
τοῦ |
[39, 4] |
θαλάττης·
καὶ
θάλαττα,
ἀέρος
ἔλαττον,
|
καὶ |
αἰθὴρ
οὐρανοῦ.
Μέχρι
τούτου
τὰ |
[39, 4] |
Τοιούτων
ἀγαθῶν
μεταλαβεῖν
ποθεῖς,
οἵων
|
καὶ |
Ἀλκιβιάδης
μυστηρίων,
μεθύων,
δᾳδοῦχος,
καὶ |
[39, 1] |
πατέρων
ξενίαν,
ξυμβαλλόμενον
φιλίαν
αὖθις
|
καὶ |
ἀνακαλούμενον
τὴν
προγενῆ
οἰκειότητα,
συμμετρήσασθαι |
[39, 3] |
τῆς
ὁδοῦ
τὰ
βασίλεια
αὐτὰ
|
καὶ
|
ἀνάκτορα,
καὶ
τὴν
τελετήν·
ὑπὸ |
[39, 1] |
μή
τι
γε
ἀνὴρ
ποιητικὸς
|
καὶ |
ἀξιῶν
μαθητὴς
εἶναι
τῆς
Καλλιόπης, |
[39, 3] |
πλανωμένων·
πολλαὶ
γὰρ
αἱ
παρατριβαὶ
|
καὶ |
ἀπατηλαί,
ὧν
αἱ
μὲν
πολλαὶ |
[39, 4] |
καὶ
εὐμορφίας,
καὶ
περιβολὴν
χρυσοῦ
|
καὶ |
ἀργύρου,
καὶ
δόξαν
προγόνων,
καὶ |
[39, 1] |
ἄνω
καὶ
κάτω
εἰς
τιμὴν
|
καὶ |
ἀτιμίαν
μεταβαλλομένας·
τὸ
δὲ
ἀγαθὸν |
[39, 5] |
ἄτιμος.
Πῶς
γὰρ
οὐκ
αἰσχρὸς
|
καὶ |
ἄτιμος
καὶ
δυσγενὴς
καὶ
ἄδοξος |
[39, 3] |
αἱ
μὲν
πολλαὶ
ἐπὶ
κρημνοὺς
|
καὶ |
βάραθρα
ἄγουσιν,
ἐπὶ
τὴν
Σειρήνων, |
[39, 5] |
ὡς
θεοῖς
πᾶσιν
εἷς
νόμος
|
καὶ |
βίος
καὶ
τρόπος,
οὐ
διῃρημένος, |
[39, 3] |
δύναμαι
τούτου
διαμετρεῖσθαι
τὰς
φύσεις·
|
καὶ |
γὰρ
ὁδοῦ
μακρᾶς
τὸ
μὲν |
[39, 2] |
κράσει
τἀναντία,
πρὸς
ὕδωρ
πῦρ,
|
καὶ |
γῆ
πρὸς
ἀέρα,
καὶ
ἑκάτερον |
[39, 4] |
τοῦ
ὅλου
πλατὺ
καὶ
πολυτρόφον
|
καὶ |
δενδροφόρον
καὶ
ζῳοτρόφον·
ἀλλ´
ἐὰν |
[39, 2] |
καὶ
πολλῶν
φαρμάκων,
καὶ
σιτίων,
|
καὶ |
διαιτημάτων.
Κἂν
ἐπὶ
μουσικὴν
ἔλθῃς, |
[39, 2] |
ὁμοφωνίαν·
μὴ
ὁμολογῶν
δέ,
σχίζεται
|
καὶ |
διαχεῖται
καὶ
σκεδάννυται
καὶ
πλῆθος |
[39, 2] |
δὲ
ἀνάρμοστον
πολύ,
καὶ
παντοδαπόν,
|
καὶ |
διῃρημένον.
Οὕτω
καὶ
χορὸς
ὁ〉 |
[39, 4] |
καὶ
περιβολὴν
χρυσοῦ
καὶ
ἀργύρου,
|
καὶ |
δόξαν
προγόνων,
καὶ
τιμὴν
πολιτικήν, |
[39, 5] |
γὰρ
οὐκ
αἰσχρὸς
καὶ
ἄτιμος
|
καὶ |
δυσγενὴς
καὶ
ἄδοξος
καὶ
πένης
|
[39, 1] |
καιρῷ,
καὶ
νόμῳ,
καὶ
ἡδοναῖς,
|
καὶ |
ἔθεσιν,
καὶ
τύχαις,
ἄνω
καὶ |
[39, 4] |
καὶ
Ἀλκιβιάδης
μυστηρίων,
μεθύων,
δᾳδοῦχος,
|
καὶ |
ἐκ
συμποσίου
ἱεροφάντης,
καὶ
ἐν |
[39, 2] |
πῦρ,
καὶ
γῆ
πρὸς
ἀέρα,
|
καὶ |
ἑκάτερον
αὖθις
αὖ
πρὸς
ἑκάτερον, |
[39, 3] |
ἕν,
πολλὴ
δὲ
ἡ
ἀπείθεια·
|
καὶ |
ἐν
ἅρματι,
ἡνιόχου
τέχνη,
ἓν |
[39, 1] |
ἡ
δραχμὴ
τοῦ
ὀβολοῦ
τιμαλφεστέρα·
|
καὶ |
ἐν
κτήσει
γῆς
καὶ
κατὰ
|
[39, 1] |
γεωργικώτεροι
σχοινίοις,
καθάπερ
οἱ
Αἰγύπτιοι·
|
καὶ |
ἐν
κτήσει
θρεμμάτων
πολυκτεανώτερος
τοῦ |
[39, 4] |
δᾳδοῦχος,
καὶ
ἐκ
συμποσίου
ἱεροφάντης,
|
καὶ |
ἐν
παιδιᾷ
τελεστής.
Ἀγαθὸν
δὲ |
[39, 3] |
ὁμολογία,
παντοδαπὸν
δὲ
ἡ
διαφωνία·
|
καὶ |
ἐν
τριήρει
ὁ
μὲν
αὐλὸς
|
[39, 3] |
ἡρμοσμένον,
πολλὴ
δὲ
ἡ
ἀναρμοστία.
|
Καὶ |
ἐν
χορῷ
ἓν
μὲν
ἡ |
[39, 2] |
τὸν
πόλεμον
τοῦτον
ἡγήσῃ
ἁπλοῦν
|
καὶ |
ἕνα;
Ὀλίγου
μέντ´
ἂν
ἦν |
[39, 3] |
τῇ
τοῦ
ἑνὸς
φύσει
ὑπερβολὰς
|
καὶ |
ἐνδείας
οὐχ
ὁρῶ·
στάσιμος
γὰρ |
[39, 1] |
τὰ
τοῦ
Διομήδους
χαλκᾶ
ὄντα
|
καὶ |
ἐννεαβοίῳ
ἑκατομβοίων
ἐλαττουμένῳ.
Χρηματιστὴς
γὰρ |
[39, 3] |
ἀνύουσιν
καματηραὶ
καὶ
ἐπίπονοι
ψυχαί,
|
καὶ |
ἐπιθυμοῦσαι
τοῦ
χωρίου,
καὶ
ἐρῶσαι |
[39, 3] |
πόνῳ
καὶ
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν
καματηραὶ
|
καὶ
|
ἐπίπονοι
ψυχαί,
καὶ
ἐπιθυμοῦσαι
τοῦ |
[39, 3] |
ψυχαί,
καὶ
ἐπιθυμοῦσαι
τοῦ
χωρίου,
|
καὶ
|
ἐρῶσαι
τῆς
τελετῆς,
καταμαντευόμεναι
αὐτῆς |
[39, 4] |
μὴ
ἀγαθῶν
φύσει,
ὑγιείας
σωμάτων
|
καὶ |
εὐμορφίας,
καὶ
περιβολὴν
χρυσοῦ
καὶ |
[39, 4] |
πλατὺ
καὶ
πολυτρόφον
καὶ
δενδροφόρον
|
καὶ |
ζῳοτρόφον·
ἀλλ´
ἐὰν
πρὸς
τὴν |
[39, 1] |
τάλαντον
τῶν
δέκα
μνῶν
πολλαπλάσιον,
|
καὶ |
ἡ
δραχμὴ
τοῦ
ὀβολοῦ
τιμαλφεστέρα· |
[39, 1] |
ταύτας
μὲν
καιρῷ,
καὶ
νόμῳ,
|
καὶ |
ἡδοναῖς,
καὶ
ἔθεσιν,
καὶ
τύχαις, |
[39, 4] |
τὴν
θάλατταν
ἐξετάζῃς,
ἔλαττον
θαλάττης·
|
καὶ |
θάλαττα,
ἀέρος
ἔλαττον,
καὶ
αἰθὴρ |
[39, 2] |
ἡνιόχῳ
ἅρμα
εὐθύνεται
κοινῷ
δρόμῳ
|
καὶ |
θυμῷ
ἑνί·
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς |
[39, 3] |
μετὰ
πραγμάτων
σὺν
πολλῷ
πόνῳ
|
καὶ |
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν
καματηραὶ
καὶ
ἐπίπονοι |
[39, 5] |
ἡλικιῶται
πάντες,
σωτῆρες
πάντες,
ἰσοτιμίᾳ
|
καὶ |
ἰσηγορίᾳ
συνόντες
τὸν
πάντα
χρόνον· |
[39, 5] |
ἓν
ὂν
καὶ
ὅμοιον
αὑτῷ
|
καὶ |
ἴσον
πάντοθεν,
ὑπὸ
ἀσθενείας
τῆς |
[39, 1] |
τιμαλφεστέρα·
καὶ
ἐν
κτήσει
γῆς
|
καὶ |
κατὰ
τὸν
Ἡρόδοτον
οἱ
μὲν |
[39, 1] |
καὶ
ἔθεσιν,
καὶ
τύχαις,
ἄνω
|
καὶ |
κάτω
εἰς
τιμὴν
καὶ
ἀτιμίαν |
[39, 2] |
μέρη
ἡρμοσμένα
πολεμῇ
καὶ
ταράττῃ,
|
καὶ |
λυμαίνηται
ὑπ´
αὐτῶν
τὸ
σῶμα |
[39, 2] |
καλοῦμεν
νόσους,
ἐγέννησεν
τέχνην
παντοδαπήν,
|
καὶ |
μεστὴν
ὀργάνων
ποικίλων,
καὶ
πολλῶν
|
[39, 3] |
τῆς
ὁδοῦ
τέρμα,
ἣν
μόγις
|
καὶ |
μετὰ
πραγμάτων
σὺν
πολλῷ
πόνῳ |
[39, 1] |
προγενῆ
οἰκειότητα,
συμμετρήσασθαι
τῷ
καιρῷ
|
καὶ |
μὴ
τῇ
ἀξίᾳ
τῶν
ὅπλων
|
[39, 1] |
ἐνέδει·
εἰ
δὲ
ἑτέρῳ
ἐνδεῖ,
|
καὶ |
μὴ
τῷ
ἀγαθῷ,
οὐ
λυπεῖ |
[39, 3] |
οὐχ
ὁρῶ·
στάσιμος
γὰρ
αὕτη,
|
καὶ |
μηδένα
ἀνεχομένη
δρόμον
μήτε
εἰς |
[39, 1] |
ἄν,
οἶμαι,
ταύτας
μὲν
καιρῷ,
|
καὶ |
νόμῳ,
καὶ
ἡδοναῖς,
καὶ
ἔθεσιν, |
[39, 2] |
δὲ
οὐ
μέλλεις;
καλεῖν
δὲ
|
καὶ |
νόσον;
φέρε
οὖν
διαλαβὼν
ἑκάτερον |
[39, 5] |
εὐξόμεθα;
Οὐκοῦν
ὁ
μὲν
Φοῖνιξ
|
καὶ |
ὁ
Αἰγύπτιος
τὸ
Καλλίου
ἀγαθὸν |
[39, 5] |
ἀγαθὸν
εὔξεται·
ὁ
δὲ
Ἠλεῖος
|
καὶ |
ὁ
Βοιώτιος
τὸ
Ἀλκιβιάδου.
Εὐγενὴς |
[39, 5] |
οὕτω
καὶ
τἀγαθόν,
ἓν
ὂν
|
καὶ |
ὅμοιον
αὑτῷ
καὶ
ἴσον
πάντοθεν, |
[39, 5] |
ἡ
δ´
ἐστὶν
μία,
ὁμογενής,
|
καὶ |
ὁμοπαθής,
καὶ
συγκεκραμένη·
οὕτω
καὶ |
[39, 3] |
μία
δέ
που
τὶς
στενὴ
|
καὶ |
ὄρθιος
καὶ
τραχεῖα,
καὶ
οὐ |
[39, 3] |
τοῦ
χωρίου,
λάμβανε
τὰ
ἀγαθά,
|
καὶ |
οὐ
ποθήσεις
ἄλλο
μεῖζον.
~Ἐὰν |
[39, 3] |
στενὴ
καὶ
ὄρθιος
καὶ
τραχεῖα,
|
καὶ |
οὐ
πολλοῖς
πάνυ
ὁδεύσιμος,
ἐπ´ |
[39, 2] |
ἑκάτερον
αὖθις
αὖ
πρὸς
ἑκάτερον,
|
καὶ |
πᾶν
τι
πᾶσιν;
Ἔστιν
οὖν |
[39, 2] |
ἔλαττον·
τὸ
δὲ
ἀνάρμοστον
πολύ,
|
καὶ |
παντοδαπόν,
καὶ
διῃρημένον.
Οὕτω
καὶ |
[39, 2] |
τι
σοὶ
ἡ
ὑγεία
ἔσται
|
καὶ
|
παντοδαπόν,
οὐχὶ
δὲ
ἁπλοῦν
καὶ |
[39, 5] |
ἄτιμος
καὶ
δυσγενὴς
καὶ
ἄδοξος
|
καὶ |
πένης
ὁ
τοῦ
λιθοξόου,
ὁ |
[39, 4] |
φύσει,
ὑγιείας
σωμάτων
καὶ
εὐμορφίας,
|
καὶ |
περιβολὴν
χρυσοῦ
καὶ
ἀργύρου,
καὶ |
[39, 2] |
σχίζεται
καὶ
διαχεῖται
καὶ
σκεδάννυται
|
καὶ
|
πλῆθος
γίγνεται.
Οὕτω
καὶ
τριήρης, |
[39, 2] |
παντοδαπήν,
καὶ
μεστὴν
ὀργάνων
ποικίλων,
|
καὶ |
πολλῶν
φαρμάκων,
καὶ
σιτίων,
καὶ |
[39, 4] |
γῆς
μέρος
τοῦ
ὅλου
πλατὺ
|
καὶ |
πολυτρόφον
καὶ
δενδροφόρον
καὶ
ζῳοτρόφον· |
[39, 2] |
ἀξία.
Νῦν
δὲ
τὸ
πολυμερὲς
|
καὶ |
πολύφωνον
τοῦ
τῶν
σωμάτων
πολέμου, |
[39, 1] |
τὸ
ἀγαθόν,
ἦν
γὰρ
ἀγαθὸν
|
καὶ |
πρότερον·
εἰ
δὲ
οὐκ
ἀγαθὸν
|
[39, 2] |
σῶμα
κλονούμενόν
τε
καὶ
σπαραττόμενον
|
καὶ
|
σειόμενον;
Ἔστιν
οὖν
ὅπως
τὸν |
[39, 2] |
ὀργάνων
ποικίλων,
καὶ
πολλῶν
φαρμάκων,
|
καὶ |
σιτίων,
καὶ
διαιτημάτων.
Κἂν
ἐπὶ
|
[39, 2] |
ὁμολογῶν
δέ,
σχίζεται
καὶ
διαχεῖται
|
καὶ |
σκεδάννυται
καὶ
πλῆθος
γίγνεται.
Οὕτω |
[39, 2] |
αὐτῶν
τὸ
σῶμα
κλονούμενόν
τε
|
καὶ |
σπαραττόμενον
καὶ
σειόμενον;
Ἔστιν
οὖν |
[39, 2] |
ἡνίοχον,
ἐσκέδασας
τὸ
ἅρμα.
Οὕτω
|
καὶ |
στρατόπεδον
συντάττεται
ὑπὸ
συνθήματι
ἑνί· |
[39, 5] |
ἐστὶν
μία,
ὁμογενής,
καὶ
ὁμοπαθής,
|
καὶ |
συγκεκραμένη·
οὕτω
καὶ
τἀγαθόν,
ἓν |
[39, 4] |
τὸν
ὑπὲρ
κεφαλῆς
τοῦτον
οὐρανόν,
|
καὶ |
τὰ
ἐν
αὐτῷ
ἄστρα,
καὶ |
[39, 5] |
ἄλλος
ἄλλῃ
κλήσει
θεοῦ.
Καθάπερ
|
καὶ |
τὰ
μέρη
τῆς
θαλάττης,
Αἰγαῖον |
[39, 5] |
καὶ
ὁμοπαθής,
καὶ
συγκεκραμένη·
οὕτω
|
καὶ |
τἀγαθόν,
ἓν
ὂν
καὶ
ὅμοιον |
[39, 2] |
ὥσπερ
πόλεως
μέρη
ἡρμοσμένα
πολεμῇ
|
καὶ |
ταράττῃ,
καὶ
λυμαίνηται
ὑπ´
αὐτῶν |
[39, 2] |
τί
ἄλλό
ἐστιν,
ἢ
διάλυσις
|
καὶ |
ταραχὴ
τῆς
ἐν
σώματι
ἐκεχειρίας, |
[39, 2] |
ἡ
ἔλλειψις.
~Τί
δέ,
οὐχὶ
|
καὶ |
ταύτῃ
σκοπεῖς
τὸ
λεγόμενον;
Καλεῖς |
[39, 3] |
τὰ
βασίλεια
αὐτὰ
καὶ
ἀνάκτορα,
|
καὶ |
τὴν
τελετήν·
ὑπὸ
δὲ
πλήθους |
[39, 4] |
αἰθέρα
καὶ
ὑπὸ
τούτῳ
ἀέρα,
|
καὶ |
τὴν
ὑπ´
αὐτῷ
θάλατταν;
διαμέτρησον |
[39, 5] |
δεσμωτήριον
ἐμβαλλόμενος,
ἀποθνήσκων
ἐκεῖ,
ἔνθα
|
καὶ |
Τιμαγόρας
ἀπέθανεν;
Ὢ
τῆς
ἐρημίας
|
[39, 4] |
καὶ
ἀργύρου,
καὶ
δόξαν
προγόνων,
|
καὶ |
τιμὴν
πολιτικήν,
πράγματα
ἡδοναῖς
μᾶλλον |
[39, 3] |
Τίς
γὰρ
ἄλλη
τελετὴ
μυστικωτέρα,
|
καὶ |
τίς
ἄλλος
τόπος
σπουδῆς
ἄξιος; |
[39, 4] |
ἐκεῖ,
στήσεται
ὁμοῦ
τῷ
μεγέθει
|
καὶ |
τὸ
κάλλος.
Τί
γὰρ
ἂν |
[39, 1] |
ποσὶν
ἔχει
λογισμοὺς
ἡ
ἀντίδοσις,
|
καὶ |
τὸ
πλέον
πρὸς
τοὔλαττον
τῷ
|
[39, 5] |
ἄνθρωποι,
καθάπερ
τοῖς
ἀγαθοῖς,
οὕτω
|
καὶ |
τοῖς
θεοῖς
ζυγοστατεῖν
τὰς
τιμάς. |
[39, 3] |
προσελήλυθας,
ἀμύητος
εἶ.
Νόμιζε
δὴ
|
καὶ |
τὸν
βίον
ὁδόν
τινα
εἶναι |
[39, 4] |
καὶ
τὰ
ἐν
αὐτῷ
ἄστρα,
|
καὶ |
τὸν
ὑπ´
αὐτῷ
αἰθέρα
καὶ |
[39, 3] |
καὶ
τοῦ
Λυδοῦ
ὁ
Ἀρμένιος,
|
καὶ |
τοῦ
Ἴωνος
ὁ
Λυδός,
καὶ |
[39, 3] |
μὲν
τοῦ
Ἀρμενίου
ὁ
Ἀσσύριος·
|
καὶ |
τοῦ
Λυδοῦ
ὁ
Ἀρμένιος,
καὶ |
[39, 3] |
καὶ
τοῦ
Ἴωνος
ὁ
Λυδός,
|
καὶ |
τοῦ
νησιώτου
ὁ
Ἴων·
ἀλλ´ |
[39, 3] |
που
τὶς
στενὴ
καὶ
ὄρθιος
|
καὶ |
τραχεῖα,
καὶ
οὐ
πολλοῖς
πάνυ |
[39, 2] |
σκεδάννυται
καὶ
πλῆθος
γίγνεται.
Οὕτω
|
καὶ |
τριήρης,
ἐρεσσομένη
ὑπ´
αὐλῷ,
τὴν |
[39, 5] |
πᾶσιν
εἷς
νόμος
καὶ
βίος
|
καὶ |
τρόπος,
οὐ
διῃρημένος,
οὐδὲ
στασιωτικός· |
[39, 1] |
νόμῳ,
καὶ
ἡδοναῖς,
καὶ
ἔθεσιν,
|
καὶ |
τύχαις,
ἄνω
καὶ
κάτω
εἰς |
[39, 4] |
τούτου
τὰ
μέρη
πρόεισιν,
ὑπερβάλλοντα
|
καὶ |
ὑπερβαλλόμενα·
ἐὰν
δὲ
ἔλθῃς
ἐκεῖ, |
[39, 4] |
καὶ
τὸν
ὑπ´
αὐτῷ
αἰθέρα
|
καὶ |
ὑπὸ
τούτῳ
ἀέρα,
καὶ
τὴν |
[39, 2] |
διέλυσας
αὐτῆς
τὴν
χειρουργίαν.
Οὕτω
|
καὶ |
ὑφ´
ἡνιόχῳ
ἅρμα
εὐθύνεται
κοινῷ |
[39, 1] |
ἀπαλλαγήν,
μὴ
λογισμοὺς
συντιθέντα
χρυσοῦ
|
καὶ
|
χαλκοῦ,
καθάπερ
οἱ
ἐκ
Λήμνου |
[39, 2] |
καὶ
παντοδαπόν,
καὶ
διῃρημένον.
Οὕτω
|
καὶ |
χορὸς
ὁ〉
ὁμολογήσας
μὲν
εἰς |
[39, 2] |
καὶ
παντοδαπόν,
οὐχὶ
δὲ
ἁπλοῦν
|
καὶ |
ὡμολογημένον;
Ἐπειδὰν
γὰρ
μέτρον
εἴπῃς, |
[39, 3] |
πολλαὶ
γὰρ
αἱ
παρατριβαὶ
καὶ
|
ἀπατηλαί, |
ὧν
αἱ
μὲν
πολλαὶ
ἐπὶ |
[39, 3] |
καμνόντων,
ἀναπαυομένων,
κειμένων,
ἐκτρεπομένων,
πλανωμένων·
|
πολλαὶ |
γὰρ
αἱ
παρατριβαὶ
καὶ
ἀπατηλαί, |
[39, 3] |
μακρᾶς
τὸ
μὲν
τέρμα
ἕν,
|
πολλαὶ |
δὲ
αἱ
ἀποστάσεις.
Ἐὰν
ἐπὶ |
[39, 3] |
νόσος.
Ἓν
μὲν
ἡ
ὑγίεια,
|
πολλαὶ |
δὲ
αἱ
νόσοι.
Τί
ἐν |
[39, 3] |
καὶ
ἀπατηλαί,
ὧν
αἱ
μὲν
|
πολλαὶ |
ἐπὶ
κρημνοὺς
καὶ
βάραθρα
ἄγουσιν, |
[39, 3] |
δὲ
εἰς
πλήθους
ἀριθμὸν
ἐμπέσω,
|
δύναμαι |
τούτου
διαμετρεῖσθαι
τὰς
φύσεις·
καὶ |
[39, 1] |
αὐταῖς
τὰ
ἀγαθά,
εὕροι
ἄν,
|
οἶμαι, |
ταύτας
μὲν
καιρῷ,
καὶ
νόμῳ, |
[39, 5] |
ὼς
Πελοποννησίοις
ἑπέσθωσαν.
Ἀγνοοῦσιν
γάρ,
|
οἶμαι, |
ὡς
θεοῖς
πᾶσιν
εἷς
νόμος |
[39, 1] |
ἔστιν.
~Οὐδὲ
τοῦ
Ὁμήρου
ἔγωγε
|
ἀποδέχομαι, |
τῷ
Λυκίῳ
Γλαύκῳ
μεμφομένου
ἀμείβοντι |
[39, 3] |
κάλλος·
ἐπειδὰν
δὲ
ἀφίκωνται
ἐκεῖ,
|
παυσάμεναι |
τοῦ
πονεῖν,
παύονται
τοῦ
πάθους. |
[39, 3] |
χωρίου,
καὶ
ἐρῶσαι
τῆς
τελετῆς,
|
καταμαντευόμεναι |
αὐτῆς
τὸ
κάλλος·
ἐπειδὰν
δὲ |
[39, 3] |
καὶ
τὸν
βίον
ὁδόν
τινα
|
εἶναι |
μακράν,
ἐπ´
Ἐλευσῖνα
ἢ
Βαβυλῶνα |
[39, 1] |
ἀνὴρ
ποιητικὸς
καὶ
ἀξιῶν
μαθητὴς
|
εἶναι |
τῆς
Καλλιόπης,
ᾗ
μηδὲν
θέμις |
[39, 3] |
πολλῷ
πόνῳ
καὶ
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν
|
καματηραὶ |
καὶ
ἐπίπονοι
ψυχαί,
καὶ
ἐπιθυμοῦσαι |
[39, 3] |
καματηραὶ
καὶ
ἐπίπονοι
ψυχαί,
καὶ
|
ἐπιθυμοῦσαι |
τοῦ
χωρίου,
καὶ
ἐρῶσαι
τῆς |
[39, 3] |
καὶ
ἐπιθυμοῦσαι
τοῦ
χωρίου,
καὶ
|
ἐρῶσαι |
τῆς
τελετῆς,
καταμαντευόμεναι
αὐτῆς
τὸ
|
[39, 1] |
τοῖς
ἀνομοίοις
κατὰ
τὴν
τιμὴν
|
ἐξετάζεται. |
Κἂν
ἐγκεκαλυμμένος
γοῦν
τις
γνοίη, |
[39, 2] |
εἰς
ὁμοφωνίαν·
μὴ
ὁμολογῶν
δέ,
|
σχίζεται |
καὶ
διαχεῖται
καὶ
σκεδάννυται
καὶ
|
[39, 2] |
διαχεῖται
καὶ
σκεδάννυται
καὶ
πλῆθος
|
γίγνεται. |
Οὕτω
καὶ
τριήρης,
ἐρεσσομένη
ὑπ´
|
[39, 2] |
Οὕτω
καὶ
ὑφ´
ἡνιόχῳ
ἅρμα
|
εὐθύνεται |
κοινῷ
δρόμῳ
καὶ
θυμῷ
ἑνί· |
[39, 1] |
τό,
τε
γὰρ
αὐξόμενον
προσθήκῃ
|
αὔξεται· |
ἀλλ´
εἰ
μὲν
ἀγαθὸν
ἀγαθῷ |
[39, 5] |
ὁ
Αἰγύπτιος
τὸ
Καλλίου
ἀγαθὸν
|
εὔξεται· |
ὁ
δὲ
Ἠλεῖος
καὶ
ὁ |
[39, 4] |
ὑπερβαλλόμενα·
ἐὰν
δὲ
ἔλθῃς
ἐκεῖ,
|
στήσεται |
ὁμοῦ
τῷ
μεγέθει
καὶ
τὸ |
[39, 2] |
τὸ
ἅρμα.
Οὕτω
καὶ
στρατόπεδον
|
συντάττεται |
ὑπὸ
συνθήματι
ἑνί·
ἐὰν
δὲ |
[39, 2] |
ἡρμοσμένα
πολεμῇ
καὶ
ταράττῃ,
καὶ
|
λυμαίνηται |
ὑπ´
αὐτῶν
τὸ
σῶμα
κλονούμενόν |
[39, 2] |
μὴ
ὁμολογῶν
δέ,
σχίζεται
καὶ
|
διαχεῖται |
καὶ
σκεδάννυται
καὶ
πλῆθος
γίγνεται. |
[39, 3] |
ἀφίκωνται
ἐκεῖ,
παυσάμεναι
τοῦ
πονεῖν,
|
παύονται |
τοῦ
πάθους.
Τίς
γὰρ
ἄλλη |
[39, 1] |
Ἡρόδοτον
οἱ
μὲν
γεωργοὶ
ὀργύιαις
|
διαμετροῦνται |
τὴν
γῆν,
οἱ
δὲ
τούτοις |
[39, 3] |
αὐτῆς
τὸ
κάλλος·
ἐπειδὰν
δὲ
|
ἀφίκωνται |
ἐκεῖ,
παυσάμεναι
τοῦ
πονεῖν,
παύονται |
[39, 2] |
ποικίλον
τι
σοὶ
ἡ
ὑγεία
|
ἔσται |
καὶ
παντοδαπόν,
οὐχὶ
δὲ
ἁπλοῦν |
[39, 1] |
εἰς
αὔξησιν,
δεινὸν
λέγεις,
εἰ
|
ἔσταί
|
τι
ἀγαθὸν
μεῖζον
προσθήκῃ
κακοῦ· |
[39, 2] |
δέ,
σχίζεται
καὶ
διαχεῖται
καὶ
|
σκεδάννυται |
καὶ
πλῆθος
γίγνεται.
Οὕτω
καὶ |
[39, 5] |
διῃρημένος,
οὐδὲ
στασιωτικός·
ἄρχοντες
πάντες,
|
ἡλικιῶται |
πάντες,
σωτῆρες
πάντες,
ἰσοτιμίᾳ
καὶ |
[39, 3] |
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν
καματηραὶ
καὶ
ἐπίπονοι
|
ψυχαί, |
καὶ
ἐπιθυμοῦσαι
τοῦ
χωρίου,
καὶ
|
[39, 3] |
ἡ
ἀτεχνία.
Τί
δὲ
ἐν
|
φάλαγγι; |
φυλακὴ
συνθήματος·
ἓν
μὲν
τοῦτο, |
[39, 1] |
οὐκ
ἦν
ἀγαθόν,
ὁπότε
ἐνέδει·
|
εἰ |
δὲ
ἑτέρῳ
ἐνδεῖ,
καὶ
μὴ |
[39, 1] |
ἦν
γὰρ
ἀγαθὸν
καὶ
πρότερον·
|
εἰ |
δὲ
οὐκ
ἀγαθὸν
ἦν
τὸ |
[39, 1] |
προσελθὸν
εἰς
αὔξησιν,
δεινὸν
λέγεις,
|
εἰ |
ἔσταί
τι
ἀγαθὸν
μεῖζον
προσθήκῃ |
[39, 0] |
|
~Εἰ |
ἔστιν
ἀγαθὸν
ἀγαθοῦ
μεῖζον·
ἐν |
[39, 1] |
γὰρ
αὐξόμενον
προσθήκῃ
αὔξεται·
ἀλλ´
|
εἰ |
μὲν
ἀγαθὸν
ἀγαθῷ
προσελήλυθεν,
οὐδὲν |
[39, 1] |
τε
ἐνδεὲς
ἐλλείψει
ἐνδεές·
ἀλλ´
|
εἰ |
μὲν
τοῦ
ἀγαθοῦ
ἀπουσίᾳ
ἐνδεῖ
|
[39, 3] |
Μέγαρα,
εἶτα
Ἰσθμός·
ἀλλὰ
ἀμύητος
|
εἶ, |
κἂν
ἐν
Μεγάροις
ᾖς,
ὁμοίως
|
[39, 3] |
μήπω
τῷ
ἀνακτόρῳ
προσελήλυθας,
ἀμύητος
|
εἶ. |
Νόμιζε
δὴ
καὶ
τὸν
βίον |
[39, 3] |
πολλοῖς
πάνυ
ὁδεύσιμος,
ἐπ´
αὐτὸ
|
ἄγει |
τὸ
τῆς
ὁδοῦ
τέρμα,
ἣν |
[39, 1] |
ἀγαθόν,
οὐκ
ἦν
ἀγαθόν,
ὁπότε
|
ἐνέδει· |
εἰ
δὲ
ἑτέρῳ
ἐνδεῖ,
καὶ |
[39, 1] |
ὁπότε
ἐνέδει·
εἰ
δὲ
ἑτέρῳ
|
ἐνδεῖ, |
καὶ
μὴ
τῷ
ἀγαθῷ,
οὐ |
[39, 1] |
εἰ
μὲν
τοῦ
ἀγαθοῦ
ἀπουσίᾳ
|
ἐνδεῖ
|
τὸ
ἀγαθόν,
οὐκ
ἦν
ἀγαθόν, |
[39, 4] |
ἔλθῃς
ἐκεῖ,
στήσεται
ὁμοῦ
τῷ
|
μεγέθει |
καὶ
τὸ
κάλλος.
Τί
γὰρ |
[39, 5] |
ὁ
εἰς
δεσμωτήριον
ἐμβαλλόμενος,
ἀποθνήσκων
|
ἐκεῖ, |
ἔνθα
καὶ
Τιμαγόρας
ἀπέθανεν;
Ὢ |
[39, 3] |
τὸ
κάλλος·
ἐπειδὰν
δὲ
ἀφίκωνται
|
ἐκεῖ, |
παυσάμεναι
τοῦ
πονεῖν,
παύονται
τοῦ |
[39, 4] |
καὶ
ὑπερβαλλόμενα·
ἐὰν
δὲ
ἔλθῃς
|
ἐκεῖ, |
στήσεται
ὁμοῦ
τῷ
μεγέθει
καὶ |
[39, 2] |
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
συμμέτρων
μεταχωρεῖν
|
φιλεῖ |
ἐφ´
ἑκάτερα,
ἀλλ´
εἰσὶν
αὐτῶν |
[39, 5] |
Καλλίου
ὡραιότερος.
Ἀντιθῶμεν
τἀγαθά,
πλοῦτον
|
κάλλει· |
Ποῖον
αὐτῶν
ἑκατόμβοιον;
ἐννεάβοιον
ποῖον; |
[39, 1] |
προσελήλυθεν,
οὐδὲν
μᾶλλον
ἢ
προσθήκῃ
|
νόει |
ἀγαθὸν
τὸ
ἀγαθόν,
ἦν
γὰρ |
[39, 1] |
καὶ
μὴ
τῷ
ἀγαθῷ,
οὐ
|
λυπεῖ |
τὸ
ἀγαθὸν
ἡ
ἔλλειψις.
~Τί |
[39, 3] |
δὲ
ἡ
διαφωνία·
καὶ
ἐν
|
τριήρει |
ὁ
μὲν
αὐλὸς
ἕν,
πολλὴ |
[39, 2] |
ὁμολογήσῃ
τῇ
πρὸς
τὸ
ἄριστον
|
κράσει
|
τἀναντία,
πρὸς
ὕδωρ
πῦρ,
καὶ |
[39, 5] |
ἑαυτῶν
ἕκαστοι
ἐπονομάζομεν
ἄλλος
ἄλλῃ
|
κλήσει |
θεοῦ.
Καθάπερ
καὶ
τὰ
μέρη |
[39, 5] |
τοῖς
ἀνταγωνισταῖς
τὸν
Σωκράτην
ἐν
|
κτήσει |
ἀγαθῶν·
οὐχ
ὁρᾷς
ἡττώμενον
ἐν |
[39, 1] |
τοῦ
ὀβολοῦ
τιμαλφεστέρα·
καὶ
ἐν
|
κτήσει |
γῆς
καὶ
κατὰ
τὸν
Ἡρόδοτον
|
[39, 1] |
καθάπερ
οἱ
Αἰγύπτιοι·
καὶ
ἐν
|
κτήσει |
θρεμμάτων
πολυκτεανώτερος
τοῦ
Πολυφήμου
ἦν |
[39, 4] |
ἐπονομάζῃς
τῇ
τῶν
μὴ
ἀγαθῶν
|
φύσει, |
ὑγιείας
σωμάτων
καὶ
εὐμορφίας,
καὶ |
[39, 3] |
μὲν
οὖν
τῇ
τοῦ
ἑνὸς
|
φύσει
|
ὑπερβολὰς
καὶ
ἐνδείας
οὐχ
ὁρῶ· |
[39, 5] |
Εὐρυβιάδης.
Ἀντιθῶμεν
εὐδοξίᾳ
γένος·
τίς
|
κρατεῖ; |
τίνι
δῶμεν
τὰ
νικητήρια
φέροντες; |
[39, 2] |
ἐρεσσομένη
ὑπ´
αὐλῷ,
τὴν
πολυχειρίαν
|
συνάπτει |
τῇ
ὁμοιότητι
τῆς
εἰρεσίας·
ἐὰν |
[39, 5] |
καὶ
ἀγνωσίας
ταῖς
δόξαις
διαιρούμεθα.
|
Πλουτεῖ |
Καλλίας,
μακάριος
τῶν
ἀγαθῶν·
ἀλλὰ |
[39, 1] |
τῆς
χρείας
τῆς
ἐν
ποσὶν
|
ἔχει |
λογισμοὺς
ἡ
ἀντίδοσις,
καὶ
τὸ |
[39, 3] |
ἀγαθόν,
ἣν
τοῖς
ἀμυήτοις
Ἐλευσῖν
|
ἔχει. |
Μυήθητι,
ἐλθέ,
ἐπίβηθι
τοῦ
χωρίου, |
[39, 3] |
ἄλλος
τόπος
σπουδῆς
ἄξιος;
Ταύτην
|
ἔχει |
τοῖς
ἀνθρώποις
τὴν
χώραν
τὸ |
[39, 1] |
προσθήκῃ
κακοῦ·
τό,
τε
ἐνδεὲς
|
ἐλλείψει |
ἐνδεές·
ἀλλ´
εἰ
μὲν
τοῦ |
[39, 2] |
νόσον;
φέρε
οὖν
διαλαβὼν
ἑκάτερον
|
φαθί. |
Οὐχ
ἡ
μὲν
ὑγεία
μέτρον |
[39, 3] |
ἀμυήτοις
Ἐλευσῖν
ἔχει.
Μυήθητι,
ἐλθέ,
|
ἐπίβηθι
|
τοῦ
χωρίου,
λάμβανε
τὰ
ἀγαθά, |
[39, 2] |
καὶ
στρατόπεδον
συντάττεται
ὑπὸ
συνθήματι
|
ἑνί· |
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
τὸ
σύνθημα, |
[39, 2] |
εὐθύνεται
κοινῷ
δρόμῳ
καὶ
θυμῷ
|
ἑνί· |
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
τὸν
ἡνίοχον, |
[39, 5] |
Ἀντιθῶμεν
εὐδοξίᾳ
γένος·
τίς
κρατεῖ;
|
τίνι |
δῶμεν
τὰ
νικητήρια
φέροντες;
Σωκράτης |
[39, 1] |
ἄλλοι
μὲν
χαλκῷ,
ἄλλοι
δ´
|
αἴθωνι |
σιδήρῳ,
ἄλλοι
δὲ
ῥινοῖς,
ἄλλοι |
[39, 3] |
ὁ
Ἴων·
ἀλλ´
οὐδεὶς
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
οὔπω,
οὐχ
ὁ
Ἀσσύριος,
οὐχ |
[39, 1] |
τούτων
πολὺ
γεωργικώτεροι
σχοινίοις,
καθάπερ
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι·
καὶ
ἐν
κτήσει
θρεμμάτων |
[39, 5] |
θεῶν
αὐτῶν
τιμιώτερον;
~Κινδυνεύουσιν
δὲ
|
οἱ |
ἄνθρωποι,
καθάπερ
τοῖς
ἀγαθοῖς,
οὕτω |
[39, 1] |
γεωργοὶ
ὀργύιαις
διαμετροῦνται
τὴν
γῆν,
|
οἱ |
δὲ
τούτοις
ἀμφιλαφέστεροι
σταδίοις,
οἱ |
[39, 1] |
οἱ
δὲ
τούτοις
ἀμφιλαφέστεροι
σταδίοις,
|
οἱ |
δὲ
τούτων
πολὺ
γεωργικώτεροι
σχοινίοις, |
[39, 1] |
συντιθέντα
χρυσοῦ
καὶ
χαλκοῦ,
καθάπερ
|
οἱ |
ἐκ
Λήμνου
οἰνιζόμενοι,
ἄλλοι
μὲν |
[39, 1] |
γῆς
καὶ
κατὰ
τὸν
Ἡρόδοτον
|
οἱ |
μὲν
γεωργοὶ
ὀργύιαις
διαμετροῦνται
τὴν |
[39, 2] |
ἑκάτερα,
ἀλλ´
εἰσὶν
αὐτῶν
ἀκριβεῖς
|
οἱ |
ὅροι.
Ἡ
δ´
αὖ
νόσος |
[39, 1] |
κατὰ
τὸν
Ἡρόδοτον
οἱ
μὲν
|
γεωργοὶ |
ὀργύιαις
διαμετροῦνται
τὴν
γῆν,
οἱ |
[39, 1] |
Πολυφήμου
ἦν
ὁ
Δάρδανος,
τοῦ
|
τρισχίλιοι |
ἵπποι
ἔλος
καταβουκολέοντο.
Ἀλλ´
ἐπειδάν |
[39, 1] |
αἰτιάσαιτο
ἐν
δίκῃ,
ἀρχὸς
ναυτάων,
|
οἷοί |
τε
πρηκτῆρες
ἔασιν,
φόρτου
τε |
[39, 1] |
πολὺ
γεωργικώτεροι
σχοινίοις,
καθάπερ
οἱ
|
Αἰγύπτιοι· |
καὶ
ἐν
κτήσει
θρεμμάτων
πολυκτεανώτερος |
[39, 1] |
Λήμνου
οἰνιζόμενοι,
ἄλλοι
μὲν
χαλκῷ,
|
ἄλλοι |
δ´
αἴθωνι
σιδήρῳ,
ἄλλοι
δὲ |
[39, 1] |
αἴθωνι
σιδήρῳ,
ἄλλοι
δὲ
ῥινοῖς,
|
ἄλλοι |
δ´
αὐτοῖσι
βόεσσι.
Μέχρι
μὲν |
[39, 1] |
χαλκῷ,
ἄλλοι
δ´
αἴθωνι
σιδήρῳ,
|
ἄλλοι |
δὲ
ῥινοῖς,
ἄλλοι
δ´
αὐτοῖσι |
[39, 1] |
καθάπερ
οἱ
ἐκ
Λήμνου
οἰνιζόμενοι,
|
ἄλλοι |
μὲν
χαλκῷ,
ἄλλοι
δ´
αἴθωνι |
[39, 1] |
χαλκοῦ,
καθάπερ
οἱ
ἐκ
Λήμνου
|
οἰνιζόμενοι, |
ἄλλοι
μὲν
χαλκῷ,
ἄλλοι
δ´ |
[39, 3] |
καὶ
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν
καματηραὶ
καὶ
|
ἐπίπονοι |
ψυχαί,
καὶ
ἐπιθυμοῦσαι
τοῦ
χωρίου, |
[39, 1] |
ἦν
ὁ
Δάρδανος,
τοῦ
τρισχίλιοι
|
ἵπποι |
ἔλος
καταβουκολέοντο.
Ἀλλ´
ἐπειδάν
τις |
[39, 5] |
αὐτῶν
τιμιώτερον;
~Κινδυνεύουσιν
δὲ
οἱ
|
ἄνθρωποι, |
καθάπερ
τοῖς
ἀγαθοῖς,
οὕτω
καὶ |
[39, 1] |
τὴν
γῆν,
οἱ
δὲ
τούτοις
|
ἀμφιλαφέστεροι |
σταδίοις,
οἱ
δὲ
τούτων
πολὺ |
[39, 1] |
σταδίοις,
οἱ
δὲ
τούτων
πολὺ
|
γεωργικώτεροι |
σχοινίοις,
καθάπερ
οἱ
Αἰγύπτιοι·
καὶ |
[39, 2] |
ἀλλ´
εἰσὶν
αὐτῶν
ἀκριβεῖς
οἱ
|
ὅροι. |
Ἡ
δ´
αὖ
νόσος
τί |
[39, 1] |
παρωσάμενος
ἀντεξετάζῃ
αὐταῖς
τὰ
ἀγαθά,
|
εὕροι |
ἄν,
οἶμαι,
ταύτας
μὲν
καιρῷ, |
[39, 5] |
χαλκευέτω.
Ἑρμῆς·
ἀγγελλέτω.
Ἀθηνᾶ·
ὑφαινέτω.
|
Διόσκουροι· |
ἐπὶ
νε〉
ὼς
Πελοποννησίοις
ἑπέσθωσαν. |
[39, 2] |
Ἔστιν
οὖν
ὅπως
ποικίλον
τι
|
σοὶ |
ἡ
ὑγεία
ἔσται
καὶ
παντοδαπόν, |
[39, 3] |
ἡ
ὑγίεια,
πολλαὶ
δὲ
αἱ
|
νόσοι. |
Τί
ἐν
μουσικῇ
τὸ
ἀγαθόν; |
[39, 5] |
αὐτῶν
τὰς
ὠφελείας
τὰς
ἑαυτῶν
|
ἕκαστοι |
ἐπονομάζομεν
ἄλλος
ἄλλῃ
κλήσει
θεοῦ. |
[39, 3] |
πολλαὶ
δὲ
αἱ
ἀποστάσεις.
Ἐὰν
|
ἐπὶ |
Βαβυλῶνα
ἴῃς,
πλησιαίτερος
μὲν
τοῦ |
[39, 3] |
ἀπατηλαί,
ὧν
αἱ
μὲν
πολλαὶ
|
ἐπὶ |
κρημνοὺς
καὶ
βάραθρα
ἄγουσιν,
ἐπὶ |
[39, 2] |
καὶ
σιτίων,
καὶ
διαιτημάτων.
Κἂν
|
ἐπὶ
|
μουσικὴν
ἔλθῃς,
τὸ
μὲν
ἡρμοσμένον |
[39, 5] |
Ἑρμῆς·
ἀγγελλέτω.
Ἀθηνᾶ·
ὑφαινέτω.
Διόσκουροι·
|
ἐπὶ |
νε〉
ὼς
Πελοποννησίοις
ἑπέσθωσαν.
Ἀγνοοῦσιν |
[39, 3] |
ἐπὶ
κρημνοὺς
καὶ
βάραθρα
ἄγουσιν,
|
ἐπὶ |
τὴν
Σειρήνων,
αἱ
δὲ
ἐπὶ |
[39, 3] |
ἐπὶ
τοὺς
Λωτοφάγους,
αἱ
δὲ
|
ἐπὶ |
τὸν
Κιμμερίων
δῆμον·
μία
δέ |
[39, 3] |
ἐπὶ
τὴν
Σειρήνων,
αἱ
δὲ
|
ἐπὶ |
τοὺς
Λωτοφάγους,
αἱ
δὲ
ἐπὶ |
[39, 1] |
τοῦ
Αἰόλου,
ἀγαθῶν
ἁπάντων,
ἐντυχόντα
|
ἀνδρὶ |
ἐχθρῷ
δοκοῦντι
κατὰ
τὴν
τοῦ |
[39, 4] |
πεφυκότα,
ἐξαγορεύεις
τὰ
μυστήρια,
πλημμελεῖς
|
περὶ |
τὸ
θεῖον.
Τοιούτων
ἀγαθῶν
μεταλαβεῖν
|
[39, 1] |
ῥινοῖς,
ἄλλοι
δ´
αὐτοῖσι
βόεσσι.
|
Μέχρι |
μὲν
γὰρ
τῆς
χρείας
τῆς |
[39, 3] |
Μεγάροις
ᾖς,
ὁμοίως
τῷ
Πελοποννησίῳ·
|
μέχρι |
μήπω
τῷ
ἀνακτόρῳ
προσελήλυθας,
ἀμύητος |
[39, 4] |
ἀέρος
ἔλαττον,
καὶ
αἰθὴρ
οὐρανοῦ.
|
Μέχρι |
τούτου
τὰ
μέρη
πρόεισιν,
ὑπερβάλλοντα |
[39, 1] |
ἄλλοι
δὲ
ῥινοῖς,
ἄλλοι
δ´
|
αὐτοῖσι |
βόεσσι.
Μέχρι
μὲν
γὰρ
τῆς |
[39, 1] |
δὲ
ῥινοῖς,
ἄλλοι
δ´
αὐτοῖσι
|
βόεσσι. |
Μέχρι
μὲν
γὰρ
τῆς
χρείας |
[39, 1] |
αὔξησιν,
δεινὸν
λέγεις,
εἰ
ἔσταί
|
τι |
ἀγαθὸν
μεῖζον
προσθήκῃ
κακοῦ·
τό, |
[39, 2] |
ὅροι.
Ἡ
δ´
αὖ
νόσος
|
τί |
ἄλλό
ἐστιν,
ἢ
διάλυσις
καὶ |
[39, 4] |
γὰρ
ἂν
εἴη
οὐρανοῦ
ὡραιότερον;
|
τί |
ἄστρων
περιλαμπέστερον;
τί
ἡλίου
ἀκμαιότερον; |
[39, 4] |
τῷ
μεγέθει
καὶ
τὸ
κάλλος.
|
Τί
|
γὰρ
ἂν
εἴη
οὐρανοῦ
ὡραιότερον; |
[39, 1] |
μνήμων,
κερδέων
τε
ἁρπαλέων,
μή
|
τι |
γε
ἀνὴρ
ποιητικὸς
καὶ
ἀξιῶν |
[39, 3] |
τοῦτο,
παντοδαπὸν
δὲ
ἡ
ἀτεχνία.
|
Τί |
δὲ
ἐν
φάλαγγι;
φυλακὴ
συνθήματος· |
[39, 2] |
λεγόμενον;
Καλεῖς
τι
ὑγείαν
σώματος;
|
τί |
δὲ
οὐ
μέλλεις;
καλεῖν
δὲ
|
[39, 2] |
λυπεῖ
τὸ
ἀγαθὸν
ἡ
ἔλλειψις.
|
~Τί |
δέ,
οὐχὶ
καὶ
ταύτῃ
σκοπεῖς |
[39, 3] |
ὑγίεια,
πολλαὶ
δὲ
αἱ
νόσοι.
|
Τί |
ἐν
μουσικῇ
τὸ
ἀγαθόν;
ἁρμονία· |
[39, 2] |
Οὐχ
ἡ
μὲν
ὑγεία
μέτρον
|
τί |
ἐστιν
τῆς
τῶν
σωμάτων
εὐαρμοστίας, |
[39, 4] |
οὐρανοῦ
ὡραιότερον;
τί
ἄστρων
περιλαμπέστερον;
|
τί |
ἡλίου
ἀκμαιότερον;
τί
σελήνης
εὐτροφώτερον; |
[39, 2] |
αὖ
πρὸς
ἑκάτερον,
καὶ
πᾶν
|
τι |
πᾶσιν;
Ἔστιν
οὖν
ὅπως
ποικίλον |
[39, 4] |
ἄστρων
περιλαμπέστερον;
τί
ἡλίου
ἀκμαιότερον;
|
τί |
σελήνης
εὐτροφώτερον;
τί
τῶν
ἄλλων |
[39, 2] |
πᾶσιν;
Ἔστιν
οὖν
ὅπως
ποικίλον
|
τι |
σοὶ
ἡ
ὑγεία
ἔσται
καὶ
|
[39, 3] |
τὴν
φάλαγγα
εἰς
πλήθους
φυγήν.
|
~Τί |
τοίνυν
ἀγαθὸν
σωμάτων;
ὑγίεια.
Κακόν; |
[39, 5] |
ὀκνῶ
γὰρ
εἰπεῖν
πλῆθος
κακῶν.
|
Τί
|
τούτοις
ἀντιθῶμεν;
τί
φῶμεν;
Παράβαλλε |
[39, 4] |
κάλλος
κάλλους
ὡραιότερον·
ἐὰν
γάρ
|
τι |
τούτων
ἀφέλῃς,
οὐκ
ἔτι
καλὸν |
[39, 4] |
ἡλίου
ἀκμαιότερον;
τί
σελήνης
εὐτροφώτερον;
|
τί |
τῶν
ἄλλων
χορῶν
εὐτακτότερον;
τί |
[39, 4] |
τί
τῶν
ἄλλων
χορῶν
εὐτακτότερον;
|
τί |
τῶν
θεῶν
αὐτῶν
τιμιώτερον;
~Κινδυνεύουσιν |
[39, 2] |
ταύτῃ
σκοπεῖς
τὸ
λεγόμενον;
Καλεῖς
|
τι |
ὑγείαν
σώματος;
τί
δὲ
οὐ |
[39, 5] |
πλῆθος
κακῶν.
Τί
τούτοις
ἀντιθῶμεν;
|
τί |
φῶμεν;
Παράβαλλε
τοῖς
ἀνταγωνισταῖς
τὸν |
[39, 2] |
Οὕτω
καὶ
στρατόπεδον
συντάττεται
ὑπὸ
|
συνθήματι |
ἑνί·
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
τὸ
|
[39, 3] |
δὲ
ἡ
ἀπείθεια·
καὶ
ἐν
|
ἅρματι, |
ἡνιόχου
τέχνη,
ἓν
μὲν
τοῦτο, |
[39, 5] |
ἡττώμενον
ἐν
πλούτῳ
Καλλίου,
ἐν
|
σώματι |
Ἀλκιβιάδου,
ἐν
τιμῇ
Περικλέους,
ἐν |
[39, 2] |
διάλυσις
καὶ
ταραχὴ
τῆς
ἐν
|
σώματι |
ἐκεχειρίας,
ἐπειδὰν
αὖθις
συμπεσόντα
ἀλλήλοις |
[39, 4] |
γάρ
τι
τούτων
ἀφέλῃς,
οὐκ
|
ἔτι |
καλὸν
οὐδὲ
ἀγαθὸν
τὸ
μήπω |
[39, 3] |
ἣν
τοῖς
ἀμυήτοις
Ἐλευσῖν
ἔχει.
|
Μυήθητι, |
ἐλθέ,
ἐπίβηθι
τοῦ
χωρίου,
λάμβανε |
[39, 2] |
αὐλῷ,
τὴν
πολυχειρίαν
συνάπτει
τῇ
|
ὁμοιότητι |
τῆς
εἰρεσίας·
ἐὰν
δὲ
ἀπαλλάξῃς |
[39, 1] |
ἀποδέχομαι,
τῷ
Λυκίῳ
Γλαύκῳ
μεμφομένου
|
ἀμείβοντι |
ὅπλα
χρυσᾶ
πρὸς
τὰ
τοῦ |
[39, 1] |
ἀγαθῶν
ἁπάντων,
ἐντυχόντα
ἀνδρὶ
ἐχθρῷ
|
δοκοῦντι |
κατὰ
τὴν
τοῦ
πολέμου
τύχην, |
[39, 0] |
ἀγαθὸν
ἀγαθοῦ
μεῖζον·
ἐν
ᾧ,
|
ὅτι |
οὐκ
ἔστιν.
~Οὐδὲ
τοῦ
Ὁμήρου |
[39, 1] |
Κἂν
ἐγκεκαλυμμένος
γοῦν
τις
γνοίη,
|
ὅτι |
τὸ
τάλαντον
τῶν
δέκα
μνῶν |
[39, 3] |
πραγμάτων
σὺν
πολλῷ
πόνῳ
καὶ
|
ἱδρῶτι |
ἀνύουσιν
καματηραὶ
καὶ
ἐπίπονοι
ψυχαί, |
[39, 2] |
ἡ
ὑγεία
ἔσται
καὶ
παντοδαπόν,
|
οὐχὶ |
δὲ
ἁπλοῦν
καὶ
ὡμολογημένον;
Ἐπειδὰν |
[39, 2] |
ἀγαθὸν
ἡ
ἔλλειψις.
~Τί
δέ,
|
οὐχὶ |
καὶ
ταύτῃ
σκοπεῖς
τὸ
λεγόμενον; |