Dissertations, Chap. |
[39, 1] |
νόει
ἀγαθὸν
τὸ
ἀγαθόν,
ἦν
|
γὰρ |
ἀγαθὸν
καὶ
πρότερον·
εἰ
δὲ |
[39, 3] |
ἀναπαυομένων,
κειμένων,
ἐκτρεπομένων,
πλανωμένων·
πολλαὶ
|
γὰρ |
αἱ
παρατριβαὶ
καὶ
ἀπατηλαί,
ὧν |
[39, 3] |
πονεῖν,
παύονται
τοῦ
πάθους.
Τίς
|
γὰρ |
ἄλλη
τελετὴ
μυστικωτέρα,
καὶ
τίς |
[39, 5] |
πολλὰ
δὲ
τὰ
ὀνόματα.
Ὑπὸ
|
γὰρ |
ἀμαθίας
αὐτῶν
τὰς
ὠφελείας
τὰς
|
[39, 4] |
μεγέθει
καὶ
τὸ
κάλλος.
Τί
|
γὰρ |
ἂν
εἴη
οὐρανοῦ
ὡραιότερον;
τί |
[39, 1] |
καὶ
ἐννεαβοίῳ
ἑκατομβοίων
ἐλαττουμένῳ.
Χρηματιστὴς
|
γὰρ |
ἂν
τοῦτό
γε
αἰτιάσαιτο
ἐν |
[39, 1] |
μήτε
ἐνδείας
ἀνεχόμενον·
τό,
τε
|
γὰρ |
αὐξόμενον
προσθήκῃ
αὔξεται·
ἀλλ´
εἰ |
[39, 3] |
καὶ
ἐνδείας
οὐχ
ὁρῶ·
στάσιμος
|
γὰρ |
αὕτη,
καὶ
μηδένα
ἀνεχομένη
δρόμον |
[39, 5] |
τῆς
ἐρημίας
τῶν
ἀγαθῶν·
ὀκνῶ
|
γὰρ |
εἰπεῖν
πλῆθος
κακῶν.
Τί
τούτοις |
[39, 2] |
δὲ
ἁπλοῦν
καὶ
ὡμολογημένον;
Ἐπειδὰν
|
γὰρ |
μέτρον
εἴπῃς,
στάσιν
λέγεις·
οὐδὲν |
[39, 3] |
τούτου
διαμετρεῖσθαι
τὰς
φύσεις·
καὶ
|
γὰρ |
ὁδοῦ
μακρᾶς
τὸ
μὲν
τέρμα |
[39, 5] |
νε〉
ὼς
Πελοποννησίοις
ἑπέσθωσαν.
Ἀγνοοῦσιν
|
γάρ, |
οἶμαι,
ὡς
θεοῖς
πᾶσιν
εἷς |
[39, 5] |
Σωκράτης
δυσγενής,
Σωκράτης
ἄτιμος.
Πῶς
|
γὰρ |
οὐκ
αἰσχρὸς
καὶ
ἄτιμος
καὶ |
[39, 1] |
δ´
αὐτοῖσι
βόεσσι.
Μέχρι
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
χρείας
τῆς
ἐν
ποσὶν |
[39, 4] |
ἢ
κάλλος
κάλλους
ὡραιότερον·
ἐὰν
|
γάρ |
τι
τούτων
ἀφέλῃς,
οὐκ
ἔτι |
[39, 2] |
μέτρον
εἴπῃς,
στάσιν
λέγεις·
οὐδὲν
|
γὰρ |
τῶν
συμμέτρων
μεταχωρεῖν
φιλεῖ
ἐφ´ |
[39, 5] |
ἐπονομάζομεν
ἄλλος
ἄλλῃ
κλήσει
θεοῦ.
|
Καθάπερ |
καὶ
τὰ
μέρη
τῆς
θαλάττης, |
[39, 1] |
δὲ
τούτων
πολὺ
γεωργικώτεροι
σχοινίοις,
|
καθάπερ |
οἱ
Αἰγύπτιοι·
καὶ
ἐν
κτήσει |
[39, 1] |
λογισμοὺς
συντιθέντα
χρυσοῦ
καὶ
χαλκοῦ,
|
καθάπερ |
οἱ
ἐκ
Λήμνου
οἰνιζόμενοι,
ἄλλοι |
[39, 5] |
τιμιώτερον;
~Κινδυνεύουσιν
δὲ
οἱ
ἄνθρωποι,
|
καθάπερ |
τοῖς
ἀγαθοῖς,
οὕτω
καὶ
τοῖς |
[39, 1] |
Εἰκὸς
δέ
που
τὸν
Γλαῦκον,
|
εἴπερ |
ἦν
Ἱππολόχου
τοῦ
Βελλεροφόντου
τοῦ |
[39, 2] |
αὖθις
συμπεσόντα
ἀλλήλοις
τά
τε
|
ὥσπερ |
πόλεως
μέρη
ἡρμοσμένα
πολεμῇ
καὶ |
[39, 4] |
μήπω
ἀγαθόν.
Οὐχ
ὁρᾷς
τὸν
|
ὑπὲρ |
κεφαλῆς
τοῦτον
οὐρανόν,
καὶ
τὰ |
[39, 4] |
καὶ
θάλαττα,
ἀέρος
ἔλαττον,
καὶ
|
αἰθὴρ |
οὐρανοῦ.
Μέχρι
τούτου
τὰ
μέρη |
[39, 1] |
τε
ἁρπαλέων,
μή
τι
γε
|
ἀνὴρ |
ποιητικὸς
καὶ
ἀξιῶν
μαθητὴς
εἶναι |
[39, 2] |
ἄριστον
κράσει
τἀναντία,
πρὸς
ὕδωρ
|
πῦρ, |
καὶ
γῆ
πρὸς
ἀέρα,
καὶ |
[39, 2] |
τὸ
ἄριστον
κράσει
τἀναντία,
πρὸς
|
ὕδωρ |
πῦρ,
καὶ
γῆ
πρὸς
ἀέρα, |
[39, 5] |
τοῦ
λιθοξόου,
ὁ
σιμός,
ὁ
|
προγάστωρ, |
ὁ
κωμῳδούμενος,
ὁ
εἰς
δεσμωτήριον |