Dissertations, Chap. |
[39, 2] |
ἀφέλῃς
τὸ
σύνθημα,
διέλυσας
τὴν
|
φάλαγγα |
εἰς
πλήθους
φυγήν.
~Τί
τοίνυν |
[39, 1] |
χρείας
παρωσάμενος
ἀντεξετάζῃ
αὐταῖς
τὰ
|
ἀγαθά, |
εὕροι
ἄν,
οἶμαι,
ταύτας
μὲν |
[39, 3] |
ἐπίβηθι
τοῦ
χωρίου,
λάμβανε
τὰ
|
ἀγαθά, |
καὶ
οὐ
ποθήσεις
ἄλλο
μεῖζον. |
[39, 5] |
ἀλλὰ
Ἀλκιβιάδης
Καλλίου
ὡραιότερος.
Ἀντιθῶμεν
|
τἀγαθά, |
πλοῦτον
κάλλει·
Ποῖον
αὐτῶν
ἑκατόμβοιον; |
[39, 5] |
ἐννεάβοιον
ποῖον;
πότερον
ἑλώμεθα;
πότερον
|
εὐξόμεθα; |
Οὐκοῦν
ὁ
μὲν
Φοῖνιξ
καὶ |
[39, 5] |
αὐτὸ
καὶ
ἀγνωσίας
ταῖς
δόξαις
|
διαιρούμεθα. |
Πλουτεῖ
Καλλίας,
μακάριος
τῶν
ἀγαθῶν· |
[39, 5] |
αὐτῶν
ἑκατόμβοιον;
ἐννεάβοιον
ποῖον;
πότερον
|
ἑλώμεθα; |
πότερον
εὐξόμεθα;
Οὐκοῦν
ὁ
μὲν |
[39, 5] |
εἰς
δεσμωτήριον
ἐμβαλλόμενος,
ἀποθνήσκων
ἐκεῖ,
|
ἔνθα |
καὶ
Τιμαγόρας
ἀπέθανεν;
Ὢ
τῆς |
[39, 2] |
μουσικὴν
ἔλθῃς,
τὸ
μὲν
ἡρμοσμένον
|
κἀνταῦθα |
ἕν,
οὔτε
κρεῖττον
αὐτὸ
αὑτοῦ |
[39, 3] |
ἐν
χορῷ
ἓν
μὲν
ἡ
|
ὁμολογία, |
παντοδαπὸν
δὲ
ἡ
διαφωνία·
καὶ |
[39, 4] |
ἐκ
συμποσίου
ἱεροφάντης,
καὶ
ἐν
|
παιδιᾷ
|
τελεστής.
Ἀγαθὸν
δὲ
ἀγαθοῦ
ἀπορρητότερον |
[39, 2] |
ὅπως
ποικίλον
τι
σοὶ
ἡ
|
ὑγεία |
ἔσται
καὶ
παντοδαπόν,
οὐχὶ
δὲ |
[39, 2] |
ἑκάτερον
φαθί.
Οὐχ
ἡ
μὲν
|
ὑγεία |
μέτρον
τί
ἐστιν
τῆς
τῶν |
[39, 3] |
αὐλὸς
ἕν,
πολλὴ
δὲ
ἡ
|
ἀπείθεια· |
καὶ
ἐν
ἅρματι,
ἡνιόχου
τέχνη, |
[39, 3] |
φυγήν.
~Τί
τοίνυν
ἀγαθὸν
σωμάτων;
|
ὑγίεια. |
Κακόν;
νόσος.
Ἓν
μὲν
ἡ |
[39, 3] |
Κακόν;
νόσος.
Ἓν
μὲν
ἡ
|
ὑγίεια, |
πολλαὶ
δὲ
αἱ
νόσοι.
Τί |
[39, 3] |
τε
δὴ
τῆς
ὁδοῦ
τὰ
|
βασίλεια |
αὐτὰ
καὶ
ἀνάκτορα,
καὶ
τὴν |
[39, 3] |
τὶς
στενὴ
καὶ
ὄρθιος
καὶ
|
τραχεῖα, |
καὶ
οὐ
πολλοῖς
πάνυ
ὁδεύσιμος, |
[39, 3] |
δὲ
ἐπὶ
τὸν
Κιμμερίων
δῆμον·
|
μία |
δέ
που
τὶς
στενὴ
καὶ |
[39, 5] |
συνόντες
τὸν
πάντα
χρόνον·
ὧν
|
μία |
μὲν
ἡ
φύσις,
πολλὰ
δὲ |
[39, 5] |
Κρησαῖον
ἄλλο·
ἡ
δ´
ἐστὶν
|
μία, |
ὁμογενής,
καὶ
ὁμοπαθής,
καὶ
συγκεκραμένη· |
[39, 5] |
πάντες,
ἡλικιῶται
πάντες,
σωτῆρες
πάντες,
|
ἰσοτιμίᾳ |
καὶ
ἰσηγορίᾳ
συνόντες
τὸν
πάντα |
[39, 3] |
Τί
ἐν
μουσικῇ
τὸ
ἀγαθόν;
|
ἁρμονία· |
ἓν
μὲν
τὸ
ἡρμοσμένον,
πολλὴ |
[39, 3] |
μὲν
τοῦτο,
παντοδαπὸν
δὲ
ἡ
|
ἀτεχνία. |
Τί
δὲ
ἐν
φάλαγγι;
φυλακὴ |
[39, 3] |
ἡ
ὁμολογία,
παντοδαπὸν
δὲ
ἡ
|
διαφωνία· |
καὶ
ἐν
τριήρει
ὁ
μὲν |
[39, 2] |
μέντ´
ἂν
ἦν
ἡ
ἰατρικὴ
|
ἀξία. |
Νῦν
δὲ
τὸ
πολυμερὲς
καὶ |
[39, 1] |
τῷ
καιρῷ
καὶ
μὴ
τῇ
|
ἀξίᾳ |
τῶν
ὅπλων
τὴν
ἀπαλλαγήν,
μὴ |
[39, 5] |
Παυσανίας,
ἀλλ´
ἐνδοξότερος
Εὐρυβιάδης.
Ἀντιθῶμεν
|
εὐδοξίᾳ |
γένος·
τίς
κρατεῖ;
τίνι
δῶμεν |
[39, 5] |
ἄρα
αὐτῷ
ὁ
Ἀπόλλων
τὰ
|
νικητήρια |
ἔδωκεν,
μάτην
ἐπεψηφίσατο.
|
[39, 5] |
τίς
κρατεῖ;
τίνι
δῶμεν
τὰ
|
νικητήρια |
φέροντες;
Σωκράτης
πένης,
Σωκράτης
αἰσχρός, |
[39, 4] |
ἀγαθοῖς
μετρεῖσθαι
πεφυκότα,
ἐξαγορεύεις
τὰ
|
μυστήρια, |
πλημμελεῖς
περὶ
τὸ
θεῖον.
Τοιούτων |
[39, 5] |
πάντες,
σωτῆρες
πάντες,
ἰσοτιμίᾳ
καὶ
|
ἰσηγορίᾳ |
συνόντες
τὸν
πάντα
χρόνον·
ὧν |
[39, 1] |
ἀλλ´
εἰ
μὲν
τοῦ
ἀγαθοῦ
|
ἀπουσίᾳ |
ἐνδεῖ
τὸ
ἀγαθόν,
οὐκ
ἦν |
[39, 2] |
τῇ
πρὸς
τὸ
ἄριστον
κράσει
|
τἀναντία, |
πρὸς
ὕδωρ
πῦρ,
καὶ
γῆ |
[39, 3] |
τὸ
ἡρμοσμένον,
πολλὴ
δὲ
ἡ
|
ἀναρμοστία. |
Καὶ
ἐν
χορῷ
ἓν
μὲν |
[39, 3] |
μὲν
τοῦτο,
παντοδαπὴ
δὲ
ἡ
|
ἀναρχία. |
Ἐν
μὲν
οὖν
τῇ
τοῦ |
[39, 1] |
γνοίη,
ὅτι
τὸ
τάλαντον
τῶν
|
δέκα |
μνῶν
πολλαπλάσιον,
καὶ
ἡ
δραχμὴ
|
[39, 1] |
χρυσᾶ
πρὸς
τὰ
τοῦ
Διομήδους
|
χαλκᾶ |
ὄντα
καὶ
ἐννεαβοίῳ
ἑκατομβοίων
ἐλαττουμένῳ. |
[39, 5] |
Πλουτεῖ
Καλλίας,
μακάριος
τῶν
ἀγαθῶν·
|
ἀλλὰ |
Ἀλκιβιάδης
Καλλίου
ὡραιότερος.
Ἀντιθῶμεν
τἀγαθά, |
[39, 3] |
αὕτη,
εἶτα
Μέγαρα,
εἶτα
Ἰσθμός·
|
ἀλλὰ |
ἀμύητος
εἶ,
κἂν
ἐν
Μεγάροις |
[39, 5] |
ὧν
μία
μὲν
ἡ
φύσις,
|
πολλὰ |
δὲ
τὰ
ὀνόματα.
Ὑπὸ
γὰρ |
[39, 1] |
τῷ
Λυκίῳ
Γλαύκῳ
μεμφομένου
ἀμείβοντι
|
ὅπλα |
χρυσᾶ
πρὸς
τὰ
τοῦ
Διομήδους |
[39, 2] |
ἑνί·
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
τὸ
|
σύνθημα, |
διέλυσας
τὴν
φάλαγγα
εἰς
πλήθους |
[39, 2] |
χειρουργίαν.
Οὕτω
καὶ
ὑφ´
ἡνιόχῳ
|
ἅρμα |
εὐθύνεται
κοινῷ
δρόμῳ
καὶ
θυμῷ |
[39, 2] |
ἀφέλῃς
τὸν
ἡνίοχον,
ἐσκέδασας
τὸ
|
ἅρμα. |
Οὕτω
καὶ
στρατόπεδον
συντάττεται
ὑπὸ |
[39, 3] |
γὰρ
ὁδοῦ
μακρᾶς
τὸ
μὲν
|
τέρμα |
ἕν,
πολλαὶ
δὲ
αἱ
ἀποστάσεις. |
[39, 3] |
αὐτὸ
ἄγει
τὸ
τῆς
ὁδοῦ
|
τέρμα, |
ἣν
μόγις
καὶ
μετὰ
πραγμάτων |
[39, 3] |
ἐπ´
Ἐλευσῖνα
ἢ
Βαβυλῶνα
ἄγουσαν,
|
τέρμα |
τε
δὴ
τῆς
ὁδοῦ
τὰ |
[39, 2] |
καὶ
λυμαίνηται
ὑπ´
αὐτῶν
τὸ
|
σῶμα |
κλονούμενόν
τε
καὶ
σπαραττόμενον
καὶ
|
[39, 2] |
πόλεμον
τοῦτον
ἡγήσῃ
ἁπλοῦν
καὶ
|
ἕνα; |
Ὀλίγου
μέντ´
ἂν
ἦν
ἡ |
[39, 3] |
ὁρῶ·
στάσιμος
γὰρ
αὕτη,
καὶ
|
μηδένα |
ἀνεχομένη
δρόμον
μήτε
εἰς
φυγὴν |
[39, 4] |
τὰ
μέρη
πρόεισιν,
ὑπερβάλλοντα
καὶ
|
ὑπερβαλλόμενα· |
ἐὰν
δὲ
ἔλθῃς
ἐκεῖ,
στήσεται |
[39, 2] |
τά
τε
ὥσπερ
πόλεως
μέρη
|
ἡρμοσμένα |
πολεμῇ
καὶ
ταράττῃ,
καὶ
λυμαίνηται |
[39, 5] |
δεδέσθω.
Ἥφαιστος·
χαλκευέτω.
Ἑρμῆς·
ἀγγελλέτω.
|
Ἀθηνᾶ· |
ὑφαινέτω.
Διόσκουροι·
ἐπὶ
νε〉
ὼς |
[39, 3] |
ὁδόν
τινα
εἶναι
μακράν,
ἐπ´
|
Ἐλευσῖνα |
ἢ
Βαβυλῶνα
ἄγουσαν,
τέρμα
τε |
[39, 3] |
οὐχ
ὁ
νησιώτης.
Κἂν
ἐπ´
|
Ἐλευσῖνα |
ἴῃς,
Πελοπόννησος
αὕτη,
εἶτα
Μέγαρα, |
[39, 3] |
δὴ
καὶ
τὸν
βίον
ὁδόν
|
τινα |
εἶναι
μακράν,
ἐπ´
Ἐλευσῖνα
ἢ |
[39, 3] |
εἶναι
μακράν,
ἐπ´
Ἐλευσῖνα
ἢ
|
Βαβυλῶνα |
ἄγουσαν,
τέρμα
τε
δὴ
τῆς |
[39, 3] |
δὲ
αἱ
ἀποστάσεις.
Ἐὰν
ἐπὶ
|
Βαβυλῶνα |
ἴῃς,
πλησιαίτερος
μὲν
τοῦ
Ἀρμενίου |
[39, 5] |
Ἀριστοφάνους,
ἐν
δικαστηρίῳ
Μελήτου;
Μάτην
|
ἄρα |
αὐτῷ
ὁ
Ἀπόλλων
τὰ
νικητήρια |
[39, 3] |
Ἐλευσῖνα
ἴῃς,
Πελοπόννησος
αὕτη,
εἶτα
|
Μέγαρα, |
εἶτα
Ἰσθμός·
ἀλλὰ
ἀμύητος
εἶ, |
[39, 2] |
ὕδωρ
πῦρ,
καὶ
γῆ
πρὸς
|
ἀέρα, |
καὶ
ἑκάτερον
αὖθις
αὖ
πρὸς |
[39, 4] |
αὐτῷ
αἰθέρα
καὶ
ὑπὸ
τούτῳ
|
ἀέρα, |
καὶ
τὴν
ὑπ´
αὐτῷ
θάλατταν; |
[39, 4] |
ἄστρα,
καὶ
τὸν
ὑπ´
αὐτῷ
|
αἰθέρα |
καὶ
ὑπὸ
τούτῳ
ἀέρα,
καὶ |
[39, 2] |
τῶν
συμμέτρων
μεταχωρεῖν
φιλεῖ
ἐφ´
|
ἑκάτερα, |
ἀλλ´
εἰσὶν
αὐτῶν
ἀκριβεῖς
οἱ |
[39, 1] |
καὶ
ἡ
δραχμὴ
τοῦ
ὀβολοῦ
|
τιμαλφεστέρα· |
καὶ
ἐν
κτήσει
γῆς
καὶ |
[39, 3] |
πάθους.
Τίς
γὰρ
ἄλλη
τελετὴ
|
μυστικωτέρα, |
καὶ
τίς
ἄλλος
τόπος
σπουδῆς |
[39, 3] |
μὲν
πολλαὶ
ἐπὶ
κρημνοὺς
καὶ
|
βάραθρα |
ἄγουσιν,
ἐπὶ
τὴν
Σειρήνων,
αἱ |
[39, 3] |
ὁδοῦ
τὰ
βασίλεια
αὐτὰ
καὶ
|
ἀνάκτορα, |
καὶ
τὴν
τελετήν·
ὑπὸ
δὲ |
[39, 4] |
οὐρανόν,
καὶ
τὰ
ἐν
αὐτῷ
|
ἄστρα, |
καὶ
τὸν
ὑπ´
αὐτῷ
αἰθέρα |
[39, 1] |
Λυκίῳ
Γλαύκῳ
μεμφομένου
ἀμείβοντι
ὅπλα
|
χρυσᾶ |
πρὸς
τὰ
τοῦ
Διομήδους
χαλκᾶ |
[39, 1] |
τὰς
χρείας
παρωσάμενος
ἀντεξετάζῃ
αὐταῖς
|
τὰ |
ἀγαθά,
εὕροι
ἄν,
οἶμαι,
ταύτας |
[39, 3] |
ἐλθέ,
ἐπίβηθι
τοῦ
χωρίου,
λάμβανε
|
τὰ |
ἀγαθά,
καὶ
οὐ
ποθήσεις
ἄλλο |
[39, 3] |
τέρμα
τε
δὴ
τῆς
ὁδοῦ
|
τὰ |
βασίλεια
αὐτὰ
καὶ
ἀνάκτορα,
καὶ |
[39, 4] |
ὑπὲρ
κεφαλῆς
τοῦτον
οὐρανόν,
καὶ
|
τὰ |
ἐν
αὐτῷ
ἄστρα,
καὶ
τὸν |
[39, 4] |
καὶ
αἰθὴρ
οὐρανοῦ.
Μέχρι
τούτου
|
τὰ |
μέρη
πρόεισιν,
ὑπερβάλλοντα
καὶ
ὑπερβαλλόμενα· |
[39, 5] |
ἄλλῃ
κλήσει
θεοῦ.
Καθάπερ
καὶ
|
τὰ |
μέρη
τῆς
θαλάττης,
Αἰγαῖον
τοῦτο, |
[39, 4] |
ἢ
ἀγαθοῖς
μετρεῖσθαι
πεφυκότα,
ἐξαγορεύεις
|
τὰ |
μυστήρια,
πλημμελεῖς
περὶ
τὸ
θεῖον. |
[39, 5] |
Μάτην
ἄρα
αὐτῷ
ὁ
Ἀπόλλων
|
τὰ |
νικητήρια
ἔδωκεν,
μάτην
ἐπεψηφίσατο.
|
[39, 5] |
γένος·
τίς
κρατεῖ;
τίνι
δῶμεν
|
τὰ |
νικητήρια
φέροντες;
Σωκράτης
πένης,
Σωκράτης |
[39, 5] |
μὲν
ἡ
φύσις,
πολλὰ
δὲ
|
τὰ
|
ὀνόματα.
Ὑπὸ
γὰρ
ἀμαθίας
αὐτῶν |
[39, 2] |
ἐκεχειρίας,
ἐπειδὰν
αὖθις
συμπεσόντα
ἀλλήλοις
|
τά |
τε
ὥσπερ
πόλεως
μέρη
ἡρμοσμένα |
[39, 1] |
μεμφομένου
ἀμείβοντι
ὅπλα
χρυσᾶ
πρὸς
|
τὰ
|
τοῦ
Διομήδους
χαλκᾶ
ὄντα
καὶ |
[39, 1] |
τῷ
ἀντιστασίῳ
ἐν
τοῖς
ἀνομοίοις
|
κατὰ |
τὴν
τιμὴν
ἐξετάζεται.
Κἂν
ἐγκεκαλυμμένος |
[39, 1] |
ἁπάντων,
ἐντυχόντα
ἀνδρὶ
ἐχθρῷ
δοκοῦντι
|
κατὰ |
τὴν
τοῦ
πολέμου
τύχην,
φίλῳ |
[39, 1] |
τοῦ
πολέμου
τύχην,
φίλῳ
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
τῶν
πατέρων
ξενίαν,
ξυμβαλλόμενον |
[39, 1] |
καὶ
ἐν
κτήσει
γῆς
καὶ
|
κατὰ
|
τὸν
Ἡρόδοτον
οἱ
μὲν
γεωργοὶ |
[39, 4] |
δόξαν
προγόνων,
καὶ
τιμὴν
πολιτικήν,
|
πράγματα |
ἡδοναῖς
μᾶλλον
ἢ
ἀγαθοῖς
μετρεῖσθαι |
[39, 5] |
ἡ
φύσις,
πολλὰ
δὲ
τὰ
|
ὀνόματα. |
Ὑπὸ
γὰρ
ἀμαθίας
αὐτῶν
τὰς |
[39, 3] |
ὁδοῦ
τέρμα,
ἣν
μόγις
καὶ
|
μετὰ |
πραγμάτων
σὺν
πολλῷ
πόνῳ
καὶ |
[39, 1] |
αὖθις
καὶ
ἀνακαλούμενον
τὴν
προγενῆ
|
οἰκειότητα, |
συμμετρήσασθαι
τῷ
καιρῷ
καὶ
μὴ |
[39, 3] |
ἴῃς,
Πελοπόννησος
αὕτη,
εἶτα
Μέγαρα,
|
εἶτα
|
Ἰσθμός·
ἀλλὰ
ἀμύητος
εἶ,
κἂν |
[39, 3] |
ἐπ´
Ἐλευσῖνα
ἴῃς,
Πελοπόννησος
αὕτη,
|
εἶτα |
Μέγαρα,
εἶτα
Ἰσθμός·
ἀλλὰ
ἀμύητος |
[39, 5] |
ἰσοτιμίᾳ
καὶ
ἰσηγορίᾳ
συνόντες
τὸν
|
πάντα |
χρόνον·
ὧν
μία
μὲν
ἡ |
[39, 1] |
ὅπλων
τὴν
ἀπαλλαγήν,
μὴ
λογισμοὺς
|
συντιθέντα |
χρυσοῦ
καὶ
χαλκοῦ,
καθάπερ
οἱ |
[39, 1] |
πρὸς
τὰ
τοῦ
Διομήδους
χαλκᾶ
|
ὄντα |
καὶ
ἐννεαβοίῳ
ἑκατομβοίων
ἐλαττουμένῳ.
Χρηματιστὴς |
[39, 4] |
Μέχρι
τούτου
τὰ
μέρη
πρόεισιν,
|
ὑπερβάλλοντα |
καὶ
ὑπερβαλλόμενα·
ἐὰν
δὲ
ἔλθῃς
|
[39, 2] |
ἐν
σώματι
ἐκεχειρίας,
ἐπειδὰν
αὖθις
|
συμπεσόντα |
ἀλλήλοις
τά
τε
ὥσπερ
πόλεως |
[39, 1] |
Σισύφου
τοῦ
Αἰόλου,
ἀγαθῶν
ἁπάντων,
|
ἐντυχόντα |
ἀνδρὶ
ἐχθρῷ
δοκοῦντι
κατὰ
τὴν |
[39, 4] |
ἡδοναῖς
μᾶλλον
ἢ
ἀγαθοῖς
μετρεῖσθαι
|
πεφυκότα, |
ἐξαγορεύεις
τὰ
μυστήρια,
πλημμελεῖς
περὶ |
[39, 4] |
θάλατταν
ἐξετάζῃς,
ἔλαττον
θαλάττης·
καὶ
|
θάλαττα, |
ἀέρος
ἔλαττον,
καὶ
αἰθὴρ
οὐρανοῦ. |
[39, 3] |
δὴ
τῆς
ὁδοῦ
τὰ
βασίλεια
|
αὐτὰ |
καὶ
ἀνάκτορα,
καὶ
τὴν
τελετήν· |