HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XXXIX

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  75 formes différentes pour 102 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Dissertations, Chap.
[39, 2]   ἀφέλῃς τὸ σύνθημα, διέλυσας τὴν  φάλαγγα   εἰς πλήθους φυγήν. ~Τί τοίνυν
[39, 1]   χρείας παρωσάμενος ἀντεξετάζῃ αὐταῖς τὰ  ἀγαθά,   εὕροι ἄν, οἶμαι, ταύτας μὲν
[39, 3]   ἐπίβηθι τοῦ χωρίου, λάμβανε τὰ  ἀγαθά,   καὶ οὐ ποθήσεις ἄλλο μεῖζον.
[39, 5]   ἀλλὰ Ἀλκιβιάδης Καλλίου ὡραιότερος. Ἀντιθῶμεν  τἀγαθά,   πλοῦτον κάλλει· Ποῖον αὐτῶν ἑκατόμβοιον;
[39, 5]   ἐννεάβοιον ποῖον; πότερον ἑλώμεθα; πότερον  εὐξόμεθα;   Οὐκοῦν μὲν Φοῖνιξ καὶ
[39, 5]   αὐτὸ καὶ ἀγνωσίας ταῖς δόξαις  διαιρούμεθα.   Πλουτεῖ Καλλίας, μακάριος τῶν ἀγαθῶν·
[39, 5]   αὐτῶν ἑκατόμβοιον; ἐννεάβοιον ποῖον; πότερον  ἑλώμεθα;   πότερον εὐξόμεθα; Οὐκοῦν μὲν
[39, 5]   εἰς δεσμωτήριον ἐμβαλλόμενος, ἀποθνήσκων ἐκεῖ,  ἔνθα   καὶ Τιμαγόρας ἀπέθανεν; τῆς
[39, 2]   μουσικὴν ἔλθῃς, τὸ μὲν ἡρμοσμένον  κἀνταῦθα   ἕν, οὔτε κρεῖττον αὐτὸ αὑτοῦ
[39, 3]   ἐν χορῷ ἓν μὲν  ὁμολογία,   παντοδαπὸν δὲ διαφωνία· καὶ
[39, 4]   ἐκ συμποσίου ἱεροφάντης, καὶ ἐν  παιδιᾷ   τελεστής. Ἀγαθὸν δὲ ἀγαθοῦ ἀπορρητότερον
[39, 2]   ὅπως ποικίλον τι σοὶ  ὑγεία   ἔσται καὶ παντοδαπόν, οὐχὶ δὲ
[39, 2]   ἑκάτερον φαθί. Οὐχ μὲν  ὑγεία   μέτρον τί ἐστιν τῆς τῶν
[39, 3]   αὐλὸς ἕν, πολλὴ δὲ  ἀπείθεια·   καὶ ἐν ἅρματι, ἡνιόχου τέχνη,
[39, 3]   φυγήν. ~Τί τοίνυν ἀγαθὸν σωμάτων;  ὑγίεια.   Κακόν; νόσος. Ἓν μὲν
[39, 3]   Κακόν; νόσος. Ἓν μὲν  ὑγίεια,   πολλαὶ δὲ αἱ νόσοι. Τί
[39, 3]   τε δὴ τῆς ὁδοῦ τὰ  βασίλεια   αὐτὰ καὶ ἀνάκτορα, καὶ τὴν
[39, 3]   τὶς στενὴ καὶ ὄρθιος καὶ  τραχεῖα,   καὶ οὐ πολλοῖς πάνυ ὁδεύσιμος,
[39, 3]   δὲ ἐπὶ τὸν Κιμμερίων δῆμον·  μία   δέ που τὶς στενὴ καὶ
[39, 5]   συνόντες τὸν πάντα χρόνον· ὧν  μία   μὲν φύσις, πολλὰ δὲ
[39, 5]   Κρησαῖον ἄλλο· δ´ ἐστὶν  μία,   ὁμογενής, καὶ ὁμοπαθής, καὶ συγκεκραμένη·
[39, 5]   πάντες, ἡλικιῶται πάντες, σωτῆρες πάντες,  ἰσοτιμίᾳ   καὶ ἰσηγορίᾳ συνόντες τὸν πάντα
[39, 3]   Τί ἐν μουσικῇ τὸ ἀγαθόν;  ἁρμονία·   ἓν μὲν τὸ ἡρμοσμένον, πολλὴ
[39, 3]   μὲν τοῦτο, παντοδαπὸν δὲ  ἀτεχνία.   Τί δὲ ἐν φάλαγγι; φυλακὴ
[39, 3]   ὁμολογία, παντοδαπὸν δὲ  διαφωνία·   καὶ ἐν τριήρει μὲν
[39, 2]   μέντ´ ἂν ἦν ἰατρικὴ  ἀξία.   Νῦν δὲ τὸ πολυμερὲς καὶ
[39, 1]   τῷ καιρῷ καὶ μὴ τῇ  ἀξίᾳ   τῶν ὅπλων τὴν ἀπαλλαγήν, μὴ
[39, 5]   Παυσανίας, ἀλλ´ ἐνδοξότερος Εὐρυβιάδης. Ἀντιθῶμεν  εὐδοξίᾳ   γένος· τίς κρατεῖ; τίνι δῶμεν
[39, 5]   ἄρα αὐτῷ Ἀπόλλων τὰ  νικητήρια   ἔδωκεν, μάτην ἐπεψηφίσατο.
[39, 5]   τίς κρατεῖ; τίνι δῶμεν τὰ  νικητήρια   φέροντες; Σωκράτης πένης, Σωκράτης αἰσχρός,
[39, 4]   ἀγαθοῖς μετρεῖσθαι πεφυκότα, ἐξαγορεύεις τὰ  μυστήρια,   πλημμελεῖς περὶ τὸ θεῖον. Τοιούτων
[39, 5]   πάντες, σωτῆρες πάντες, ἰσοτιμίᾳ καὶ  ἰσηγορίᾳ   συνόντες τὸν πάντα χρόνον· ὧν
[39, 1]   ἀλλ´ εἰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ  ἀπουσίᾳ   ἐνδεῖ τὸ ἀγαθόν, οὐκ ἦν
[39, 2]   τῇ πρὸς τὸ ἄριστον κράσει  τἀναντία,   πρὸς ὕδωρ πῦρ, καὶ γῆ
[39, 3]   τὸ ἡρμοσμένον, πολλὴ δὲ  ἀναρμοστία.   Καὶ ἐν χορῷ ἓν μὲν
[39, 3]   μὲν τοῦτο, παντοδαπὴ δὲ  ἀναρχία.   Ἐν μὲν οὖν τῇ τοῦ
[39, 1]   γνοίη, ὅτι τὸ τάλαντον τῶν  δέκα   μνῶν πολλαπλάσιον, καὶ δραχμὴ
[39, 1]   χρυσᾶ πρὸς τὰ τοῦ Διομήδους  χαλκᾶ   ὄντα καὶ ἐννεαβοίῳ ἑκατομβοίων ἐλαττουμένῳ.
[39, 5]   Πλουτεῖ Καλλίας, μακάριος τῶν ἀγαθῶν·  ἀλλὰ   Ἀλκιβιάδης Καλλίου ὡραιότερος. Ἀντιθῶμεν τἀγαθά,
[39, 3]   αὕτη, εἶτα Μέγαρα, εἶτα Ἰσθμός·  ἀλλὰ   ἀμύητος εἶ, κἂν ἐν Μεγάροις
[39, 5]   ὧν μία μὲν φύσις,  πολλὰ   δὲ τὰ ὀνόματα. Ὑπὸ γὰρ
[39, 1]   τῷ Λυκίῳ Γλαύκῳ μεμφομένου ἀμείβοντι  ὅπλα   χρυσᾶ πρὸς τὰ τοῦ Διομήδους
[39, 2]   ἑνί· ἐὰν δὲ ἀφέλῃς τὸ  σύνθημα,   διέλυσας τὴν φάλαγγα εἰς πλήθους
[39, 2]   χειρουργίαν. Οὕτω καὶ ὑφ´ ἡνιόχῳ  ἅρμα   εὐθύνεται κοινῷ δρόμῳ καὶ θυμῷ
[39, 2]   ἀφέλῃς τὸν ἡνίοχον, ἐσκέδασας τὸ  ἅρμα.   Οὕτω καὶ στρατόπεδον συντάττεται ὑπὸ
[39, 3]   γὰρ ὁδοῦ μακρᾶς τὸ μὲν  τέρμα   ἕν, πολλαὶ δὲ αἱ ἀποστάσεις.
[39, 3]   αὐτὸ ἄγει τὸ τῆς ὁδοῦ  τέρμα,   ἣν μόγις καὶ μετὰ πραγμάτων
[39, 3]   ἐπ´ Ἐλευσῖνα Βαβυλῶνα ἄγουσαν,  τέρμα   τε δὴ τῆς ὁδοῦ τὰ
[39, 2]   καὶ λυμαίνηται ὑπ´ αὐτῶν τὸ  σῶμα   κλονούμενόν τε καὶ σπαραττόμενον καὶ
[39, 2]   πόλεμον τοῦτον ἡγήσῃ ἁπλοῦν καὶ  ἕνα;   Ὀλίγου μέντ´ ἂν ἦν
[39, 3]   ὁρῶ· στάσιμος γὰρ αὕτη, καὶ  μηδένα   ἀνεχομένη δρόμον μήτε εἰς φυγὴν
[39, 4]   τὰ μέρη πρόεισιν, ὑπερβάλλοντα καὶ  ὑπερβαλλόμενα·   ἐὰν δὲ ἔλθῃς ἐκεῖ, στήσεται
[39, 2]   τά τε ὥσπερ πόλεως μέρη  ἡρμοσμένα   πολεμῇ καὶ ταράττῃ, καὶ λυμαίνηται
[39, 5]   δεδέσθω. Ἥφαιστος· χαλκευέτω. Ἑρμῆς· ἀγγελλέτω.  Ἀθηνᾶ·   ὑφαινέτω. Διόσκουροι· ἐπὶ νε〉 ὼς
[39, 3]   ὁδόν τινα εἶναι μακράν, ἐπ´  Ἐλευσῖνα   Βαβυλῶνα ἄγουσαν, τέρμα τε
[39, 3]   οὐχ νησιώτης. Κἂν ἐπ´  Ἐλευσῖνα   ἴῃς, Πελοπόννησος αὕτη, εἶτα Μέγαρα,
[39, 3]   δὴ καὶ τὸν βίον ὁδόν  τινα   εἶναι μακράν, ἐπ´ Ἐλευσῖνα
[39, 3]   εἶναι μακράν, ἐπ´ Ἐλευσῖνα  Βαβυλῶνα   ἄγουσαν, τέρμα τε δὴ τῆς
[39, 3]   δὲ αἱ ἀποστάσεις. Ἐὰν ἐπὶ  Βαβυλῶνα   ἴῃς, πλησιαίτερος μὲν τοῦ Ἀρμενίου
[39, 5]   Ἀριστοφάνους, ἐν δικαστηρίῳ Μελήτου; Μάτην  ἄρα   αὐτῷ Ἀπόλλων τὰ νικητήρια
[39, 3]   Ἐλευσῖνα ἴῃς, Πελοπόννησος αὕτη, εἶτα  Μέγαρα,   εἶτα Ἰσθμός· ἀλλὰ ἀμύητος εἶ,
[39, 2]   ὕδωρ πῦρ, καὶ γῆ πρὸς  ἀέρα,   καὶ ἑκάτερον αὖθις αὖ πρὸς
[39, 4]   αὐτῷ αἰθέρα καὶ ὑπὸ τούτῳ  ἀέρα,   καὶ τὴν ὑπ´ αὐτῷ θάλατταν;
[39, 4]   ἄστρα, καὶ τὸν ὑπ´ αὐτῷ  αἰθέρα   καὶ ὑπὸ τούτῳ ἀέρα, καὶ
[39, 2]   τῶν συμμέτρων μεταχωρεῖν φιλεῖ ἐφ´  ἑκάτερα,   ἀλλ´ εἰσὶν αὐτῶν ἀκριβεῖς οἱ
[39, 1]   καὶ δραχμὴ τοῦ ὀβολοῦ  τιμαλφεστέρα·   καὶ ἐν κτήσει γῆς καὶ
[39, 3]   πάθους. Τίς γὰρ ἄλλη τελετὴ  μυστικωτέρα,   καὶ τίς ἄλλος τόπος σπουδῆς
[39, 3]   μὲν πολλαὶ ἐπὶ κρημνοὺς καὶ  βάραθρα   ἄγουσιν, ἐπὶ τὴν Σειρήνων, αἱ
[39, 3]   ὁδοῦ τὰ βασίλεια αὐτὰ καὶ  ἀνάκτορα,   καὶ τὴν τελετήν· ὑπὸ δὲ
[39, 4]   οὐρανόν, καὶ τὰ ἐν αὐτῷ  ἄστρα,   καὶ τὸν ὑπ´ αὐτῷ αἰθέρα
[39, 1]   Λυκίῳ Γλαύκῳ μεμφομένου ἀμείβοντι ὅπλα  χρυσᾶ   πρὸς τὰ τοῦ Διομήδους χαλκᾶ
[39, 1]   τὰς χρείας παρωσάμενος ἀντεξετάζῃ αὐταῖς  τὰ   ἀγαθά, εὕροι ἄν, οἶμαι, ταύτας
[39, 3]   ἐλθέ, ἐπίβηθι τοῦ χωρίου, λάμβανε  τὰ   ἀγαθά, καὶ οὐ ποθήσεις ἄλλο
[39, 3]   τέρμα τε δὴ τῆς ὁδοῦ  τὰ   βασίλεια αὐτὰ καὶ ἀνάκτορα, καὶ
[39, 4]   ὑπὲρ κεφαλῆς τοῦτον οὐρανόν, καὶ  τὰ   ἐν αὐτῷ ἄστρα, καὶ τὸν
[39, 4]   καὶ αἰθὴρ οὐρανοῦ. Μέχρι τούτου  τὰ   μέρη πρόεισιν, ὑπερβάλλοντα καὶ ὑπερβαλλόμενα·
[39, 5]   ἄλλῃ κλήσει θεοῦ. Καθάπερ καὶ  τὰ   μέρη τῆς θαλάττης, Αἰγαῖον τοῦτο,
[39, 4]   ἀγαθοῖς μετρεῖσθαι πεφυκότα, ἐξαγορεύεις  τὰ   μυστήρια, πλημμελεῖς περὶ τὸ θεῖον.
[39, 5]   Μάτην ἄρα αὐτῷ Ἀπόλλων  τὰ   νικητήρια ἔδωκεν, μάτην ἐπεψηφίσατο.
[39, 5]   γένος· τίς κρατεῖ; τίνι δῶμεν  τὰ   νικητήρια φέροντες; Σωκράτης πένης, Σωκράτης
[39, 5]   μὲν φύσις, πολλὰ δὲ  τὰ   ὀνόματα. Ὑπὸ γὰρ ἀμαθίας αὐτῶν
[39, 2]   ἐκεχειρίας, ἐπειδὰν αὖθις συμπεσόντα ἀλλήλοις  τά   τε ὥσπερ πόλεως μέρη ἡρμοσμένα
[39, 1]   μεμφομένου ἀμείβοντι ὅπλα χρυσᾶ πρὸς  τὰ   τοῦ Διομήδους χαλκᾶ ὄντα καὶ
[39, 1]   τῷ ἀντιστασίῳ ἐν τοῖς ἀνομοίοις  κατὰ   τὴν τιμὴν ἐξετάζεται. Κἂν ἐγκεκαλυμμένος
[39, 1]   ἁπάντων, ἐντυχόντα ἀνδρὶ ἐχθρῷ δοκοῦντι  κατὰ   τὴν τοῦ πολέμου τύχην, φίλῳ
[39, 1]   τοῦ πολέμου τύχην, φίλῳ δὲ  κατὰ   τὴν τῶν πατέρων ξενίαν, ξυμβαλλόμενον
[39, 1]   καὶ ἐν κτήσει γῆς καὶ  κατὰ   τὸν Ἡρόδοτον οἱ μὲν γεωργοὶ
[39, 4]   δόξαν προγόνων, καὶ τιμὴν πολιτικήν,  πράγματα   ἡδοναῖς μᾶλλον ἀγαθοῖς μετρεῖσθαι
[39, 5]   φύσις, πολλὰ δὲ τὰ  ὀνόματα.   Ὑπὸ γὰρ ἀμαθίας αὐτῶν τὰς
[39, 3]   ὁδοῦ τέρμα, ἣν μόγις καὶ  μετὰ   πραγμάτων σὺν πολλῷ πόνῳ καὶ
[39, 1]   αὖθις καὶ ἀνακαλούμενον τὴν προγενῆ  οἰκειότητα,   συμμετρήσασθαι τῷ καιρῷ καὶ μὴ
[39, 3]   ἴῃς, Πελοπόννησος αὕτη, εἶτα Μέγαρα,  εἶτα   Ἰσθμός· ἀλλὰ ἀμύητος εἶ, κἂν
[39, 3]   ἐπ´ Ἐλευσῖνα ἴῃς, Πελοπόννησος αὕτη,  εἶτα   Μέγαρα, εἶτα Ἰσθμός· ἀλλὰ ἀμύητος
[39, 5]   ἰσοτιμίᾳ καὶ ἰσηγορίᾳ συνόντες τὸν  πάντα   χρόνον· ὧν μία μὲν
[39, 1]   ὅπλων τὴν ἀπαλλαγήν, μὴ λογισμοὺς  συντιθέντα   χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ, καθάπερ οἱ
[39, 1]   πρὸς τὰ τοῦ Διομήδους χαλκᾶ  ὄντα   καὶ ἐννεαβοίῳ ἑκατομβοίων ἐλαττουμένῳ. Χρηματιστὴς
[39, 4]   Μέχρι τούτου τὰ μέρη πρόεισιν,  ὑπερβάλλοντα   καὶ ὑπερβαλλόμενα· ἐὰν δὲ ἔλθῃς
[39, 2]   ἐν σώματι ἐκεχειρίας, ἐπειδὰν αὖθις  συμπεσόντα   ἀλλήλοις τά τε ὥσπερ πόλεως
[39, 1]   Σισύφου τοῦ Αἰόλου, ἀγαθῶν ἁπάντων,  ἐντυχόντα   ἀνδρὶ ἐχθρῷ δοκοῦντι κατὰ τὴν
[39, 4]   ἡδοναῖς μᾶλλον ἀγαθοῖς μετρεῖσθαι  πεφυκότα,   ἐξαγορεύεις τὰ μυστήρια, πλημμελεῖς περὶ
[39, 4]   θάλατταν ἐξετάζῃς, ἔλαττον θαλάττης· καὶ  θάλαττα,   ἀέρος ἔλαττον, καὶ αἰθὴρ οὐρανοῦ.
[39, 3]   δὴ τῆς ὁδοῦ τὰ βασίλεια  αὐτὰ   καὶ ἀνάκτορα, καὶ τὴν τελετήν·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/08/2008