Dissertations, Chap. |
[39, 2] |
κλονούμενόν
τε
καὶ
σπαραττόμενον
καὶ
|
σειόμενον; |
Ἔστιν
οὖν
ὅπως
τὸν
πόλεμον |
[39, 3] |
καὶ
βάραθρα
ἄγουσιν,
ἐπὶ
τὴν
|
Σειρήνων, |
αἱ
δὲ
ἐπὶ
τοὺς
Λωτοφάγους, |
[39, 4] |
περιλαμπέστερον;
τί
ἡλίου
ἀκμαιότερον;
τί
|
σελήνης |
εὐτροφώτερον;
τί
τῶν
ἄλλων
χορῶν |
[39, 1] |
μὲν
χαλκῷ,
ἄλλοι
δ´
αἴθωνι
|
σιδήρῳ, |
ἄλλοι
δὲ
ῥινοῖς,
ἄλλοι
δ´ |
[39, 5] |
πένης
ὁ
τοῦ
λιθοξόου,
ὁ
|
σιμός, |
ὁ
προγάστωρ,
ὁ
κωμῳδούμενος,
ὁ |
[39, 1] |
ἦν
Ἱππολόχου
τοῦ
Βελλεροφόντου
τοῦ
|
Σισύφου
|
τοῦ
Αἰόλου,
ἀγαθῶν
ἁπάντων,
ἐντυχόντα |
[39, 2] |
ποικίλων,
καὶ
πολλῶν
φαρμάκων,
καὶ
|
σιτίων, |
καὶ
διαιτημάτων.
Κἂν
ἐπὶ
μουσικὴν |
[39, 2] |
δέ,
σχίζεται
καὶ
διαχεῖται
καὶ
|
σκεδάννυται |
καὶ
πλῆθος
γίγνεται.
Οὕτω
καὶ |
[39, 2] |
~Τί
δέ,
οὐχὶ
καὶ
ταύτῃ
|
σκοπεῖς |
τὸ
λεγόμενον;
Καλεῖς
τι
ὑγείαν |
[39, 2] |
Ἔστιν
οὖν
ὅπως
ποικίλον
τι
|
σοὶ |
ἡ
ὑγεία
ἔσται
καὶ
παντοδαπόν, |
[39, 2] |
τὸ
σῶμα
κλονούμενόν
τε
καὶ
|
σπαραττόμενον |
καὶ
σειόμενον;
Ἔστιν
οὖν
ὅπως |
[39, 3] |
μυστικωτέρα,
καὶ
τίς
ἄλλος
τόπος
|
σπουδῆς |
ἄξιος;
Ταύτην
ἔχει
τοῖς
ἀνθρώποις |
[39, 1] |
γῆν,
οἱ
δὲ
τούτοις
ἀμφιλαφέστεροι
|
σταδίοις, |
οἱ
δὲ
τούτων
πολὺ
γεωργικώτεροι |
[39, 3] |
ὑπερβολὰς
καὶ
ἐνδείας
οὐχ
ὁρῶ·
|
στάσιμος |
γὰρ
αὕτη,
καὶ
μηδένα
ἀνεχομένη |
[39, 2] |
ὡμολογημένον;
Ἐπειδὰν
γὰρ
μέτρον
εἴπῃς,
|
στάσιν |
λέγεις·
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
συμμέτρων |
[39, 5] |
καὶ
τρόπος,
οὐ
διῃρημένος,
οὐδὲ
|
στασιωτικός· |
ἄρχοντες
πάντες,
ἡλικιῶται
πάντες,
σωτῆρες |
[39, 3] |
δῆμον·
μία
δέ
που
τὶς
|
στενὴ |
καὶ
ὄρθιος
καὶ
τραχεῖα,
καὶ |
[39, 4] |
ὑπερβαλλόμενα·
ἐὰν
δὲ
ἔλθῃς
ἐκεῖ,
|
στήσεται |
ὁμοῦ
τῷ
μεγέθει
καὶ
τὸ |
[39, 2] |
ἐσκέδασας
τὸ
ἅρμα.
Οὕτω
καὶ
|
στρατόπεδον
|
συντάττεται
ὑπὸ
συνθήματι
ἑνί·
ἐὰν |
[39, 5] |
μία,
ὁμογενής,
καὶ
ὁμοπαθής,
καὶ
|
συγκεκραμένη· |
οὕτω
καὶ
τἀγαθόν,
ἓν
ὂν |
[39, 1] |
καὶ
ἀνακαλούμενον
τὴν
προγενῆ
οἰκειότητα,
|
συμμετρήσασθαι |
τῷ
καιρῷ
καὶ
μὴ
τῇ |
[39, 2] |
στάσιν
λέγεις·
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
|
συμμέτρων |
μεταχωρεῖν
φιλεῖ
ἐφ´
ἑκάτερα,
ἀλλ´ |
[39, 2] |
ἐν
σώματι
ἐκεχειρίας,
ἐπειδὰν
αὖθις
|
συμπεσόντα |
ἀλλήλοις
τά
τε
ὥσπερ
πόλεως |
[39, 4] |
μυστηρίων,
μεθύων,
δᾳδοῦχος,
καὶ
ἐκ
|
συμποσίου |
ἱεροφάντης,
καὶ
ἐν
παιδιᾷ
τελεστής. |
[39, 3] |
ἣν
μόγις
καὶ
μετὰ
πραγμάτων
|
σὺν |
πολλῷ
πόνῳ
καὶ
ἱδρῶτι
ἀνύουσιν |
[39, 2] |
ἐρεσσομένη
ὑπ´
αὐλῷ,
τὴν
πολυχειρίαν
|
συνάπτει |
τῇ
ὁμοιότητι
τῆς
εἰρεσίας·
ἐὰν |
[39, 2] |
ἑνί·
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
τὸ
|
σύνθημα, |
διέλυσας
τὴν
φάλαγγα
εἰς
πλήθους |
[39, 2] |
Οὕτω
καὶ
στρατόπεδον
συντάττεται
ὑπὸ
|
συνθήματι |
ἑνί·
ἐὰν
δὲ
ἀφέλῃς
τὸ
|
[39, 3] |
Τί
δὲ
ἐν
φάλαγγι;
φυλακὴ
|
συνθήματος· |
ἓν
μὲν
τοῦτο,
παντοδαπὴ
δὲ |
[39, 5] |
σωτῆρες
πάντες,
ἰσοτιμίᾳ
καὶ
ἰσηγορίᾳ
|
συνόντες |
τὸν
πάντα
χρόνον·
ὧν
μία |
[39, 2] |
τὸ
ἅρμα.
Οὕτω
καὶ
στρατόπεδον
|
συντάττεται |
ὑπὸ
συνθήματι
ἑνί·
ἐὰν
δὲ |
[39, 1] |
ὅπλων
τὴν
ἀπαλλαγήν,
μὴ
λογισμοὺς
|
συντιθέντα |
χρυσοῦ
καὶ
χαλκοῦ,
καθάπερ
οἱ |
[39, 2] |
εἰς
ὁμοφωνίαν·
μὴ
ὁμολογῶν
δέ,
|
σχίζεται |
καὶ
διαχεῖται
καὶ
σκεδάννυται
καὶ
|
[39, 1] |
οἱ
δὲ
τούτων
πολὺ
γεωργικώτεροι
|
σχοινίοις, |
καθάπερ
οἱ
Αἰγύπτιοι·
καὶ
ἐν |
[39, 5] |
φῶμεν;
Παράβαλλε
τοῖς
ἀνταγωνισταῖς
τὸν
|
Σωκράτην |
ἐν
κτήσει
ἀγαθῶν·
οὐχ
ὁρᾷς
|
[39, 5] |
φέροντες;
Σωκράτης
πένης,
Σωκράτης
αἰσχρός,
|
Σωκράτης |
ἄδοξος,
Σωκράτης
δυσγενής,
Σωκράτης
ἄτιμος. |
[39, 5] |
τὰ
νικητήρια
φέροντες;
Σωκράτης
πένης,
|
Σωκράτης |
αἰσχρός,
Σωκράτης
ἄδοξος,
Σωκράτης
δυσγενής, |
[39, 5] |
αἰσχρός,
Σωκράτης
ἄδοξος,
Σωκράτης
δυσγενής,
|
Σωκράτης |
ἄτιμος.
Πῶς
γὰρ
οὐκ
αἰσχρὸς |
[39, 5] |
πένης,
Σωκράτης
αἰσχρός,
Σωκράτης
ἄδοξος,
|
Σωκράτης |
δυσγενής,
Σωκράτης
ἄτιμος.
Πῶς
γὰρ |
[39, 5] |
τίνι
δῶμεν
τὰ
νικητήρια
φέροντες;
|
Σωκράτης |
πένης,
Σωκράτης
αἰσχρός,
Σωκράτης
ἄδοξος, |
[39, 2] |
καὶ
λυμαίνηται
ὑπ´
αὐτῶν
τὸ
|
σῶμα |
κλονούμενόν
τε
καὶ
σπαραττόμενον
καὶ
|
[39, 5] |
ἡττώμενον
ἐν
πλούτῳ
Καλλίου,
ἐν
|
σώματι |
Ἀλκιβιάδου,
ἐν
τιμῇ
Περικλέους,
ἐν |
[39, 2] |
διάλυσις
καὶ
ταραχὴ
τῆς
ἐν
|
σώματι |
ἐκεχειρίας,
ἐπειδὰν
αὖθις
συμπεσόντα
ἀλλήλοις |
[39, 2] |
τὸ
λεγόμενον;
Καλεῖς
τι
ὑγείαν
|
σώματος; |
τί
δὲ
οὐ
μέλλεις;
καλεῖν |
[39, 2] |
μέτρον
τί
ἐστιν
τῆς
τῶν
|
σωμάτων |
εὐαρμοστίας,
ἐπειδὰν
ὁμολογήσῃ
τῇ
πρὸς |
[39, 4] |
τῶν
μὴ
ἀγαθῶν
φύσει,
ὑγιείας
|
σωμάτων |
καὶ
εὐμορφίας,
καὶ
περιβολὴν
χρυσοῦ |
[39, 2] |
πολυμερὲς
καὶ
πολύφωνον
τοῦ
τῶν
|
σωμάτων |
πολέμου,
ἃς
καλοῦμεν
νόσους,
ἐγέννησεν |
[39, 3] |
πλήθους
φυγήν.
~Τί
τοίνυν
ἀγαθὸν
|
σωμάτων; |
ὑγίεια.
Κακόν;
νόσος.
Ἓν
μὲν |
[39, 5] |
στασιωτικός·
ἄρχοντες
πάντες,
ἡλικιῶται
πάντες,
|
σωτῆρες |
πάντες,
ἰσοτιμίᾳ
καὶ
ἰσηγορίᾳ
συνόντες |