Dissertations, Chap.
[39, 1]	γε ἀνὴρ ποιητικὸς καὶ ἀξιῶν	μαθητὴς	εἶναι τῆς Καλλιόπης, ᾗ μηδὲν
[39, 5]	ταῖς δόξαις διαιρούμεθα. Πλουτεῖ Καλλίας,	μακάριος	τῶν ἀγαθῶν· ἀλλὰ Ἀλκιβιάδης Καλλίου
[39, 3]	τὸν βίον ὁδόν τινα εἶναι	μακράν,	ἐπ´ Ἐλευσῖνα ἢ Βαβυλῶνα ἄγουσαν,
[39, 3]	τὰς φύσεις· καὶ γὰρ ὁδοῦ	μακρᾶς	τὸ μὲν τέρμα ἕν, πολλαὶ
[39, 4]	καὶ τιμὴν πολιτικήν, πράγματα ἡδοναῖς	μᾶλλον	ἢ ἀγαθοῖς μετρεῖσθαι πεφυκότα, ἐξαγορεύεις
[39, 4]	ἀγαθοῦ ἀπορρητότερον οὐκ ἂν εὕροις	μᾶλλον,	ἢ κάλλος κάλλους ὡραιότερον· ἐὰν
[39, 1]	μὲν ἀγαθὸν ἀγαθῷ προσελήλυθεν, οὐδὲν	μᾶλλον	ἢ προσθήκῃ νόει ἀγαθὸν τὸ
[39, 5]	θεάτρῳ Ἀριστοφάνους, ἐν δικαστηρίῳ Μελήτου;	Μάτην	ἄρα αὐτῷ ὁ Ἀπόλλων τὰ
[39, 5]	ὁ Ἀπόλλων τὰ νικητήρια ἔδωκεν,	μάτην	ἐπεψηφίσατο.
[39, 3]	Ἐλευσῖνα ἴῃς, Πελοπόννησος αὕτη, εἶτα	Μέγαρα,	εἶτα Ἰσθμός· ἀλλὰ ἀμύητος εἶ,
[39, 3]	ἀλλὰ ἀμύητος εἶ, κἂν ἐν	Μεγάροις	ᾖς, ὁμοίως τῷ Πελοποννησίῳ· μέχρι
[39, 4]	ἔλθῃς ἐκεῖ, στήσεται ὁμοῦ τῷ	μεγέθει	καὶ τὸ κάλλος. Τί γὰρ
[39, 4]	ποθεῖς, οἵων καὶ Ἀλκιβιάδης μυστηρίων,	μεθύων,	δᾳδοῦχος, καὶ ἐκ συμποσίου ἱεροφάντης,
[39, 3]	ἀγαθά, καὶ οὐ ποθήσεις ἄλλο	μεῖζον.	~Ἐὰν δὲ τὸ ἀγαθὸν ἐπονομάζῃς
[39, 0]	~Εἰ ἔστιν ἀγαθὸν ἀγαθοῦ	μεῖζον·	ἐν ᾧ, ὅτι οὐκ ἔστιν.
[39, 1]	λέγεις, εἰ ἔσταί τι ἀγαθὸν	μεῖζον	προσθήκῃ κακοῦ· τό, τε ἐνδεὲς
[39, 5]	ἐν θεάτρῳ Ἀριστοφάνους, ἐν δικαστηρίῳ	Μελήτου;	Μάτην ἄρα αὐτῷ ὁ Ἀπόλλων
[39, 2]	ὑγείαν σώματος; τί δὲ οὐ	μέλλεις;	καλεῖν δὲ καὶ νόσον; φέρε
[39, 1]	ἔγωγε ἀποδέχομαι, τῷ Λυκίῳ Γλαύκῳ	μεμφομένου	ἀμείβοντι ὅπλα χρυσᾶ πρὸς τὰ
[39, 1]	αὐξόμενον προσθήκῃ αὔξεται· ἀλλ´ εἰ	μὲν	ἀγαθὸν ἀγαθῷ προσελήλυθεν, οὐδὲν μᾶλλον
[39, 3]	διαφωνία· καὶ ἐν τριήρει ὁ	μὲν	αὐλὸς ἕν, πολλὴ δὲ ἡ
[39, 1]	ἄλλοι δ´ αὐτοῖσι βόεσσι. Μέχρι	μὲν	γὰρ τῆς χρείας τῆς ἐν
[39, 1]	καὶ κατὰ τὸν Ἡρόδοτον οἱ	μὲν	γεωργοὶ ὀργύιαις διαμετροῦνται τὴν γῆν,
[39, 2]	Οὕτω καὶ χορὸς ὁ〉 ὁμολογήσας	μὲν	εἰς ὁμοφωνίαν· μὴ ὁμολογῶν δέ,
[39, 3]	ἀναρμοστία. Καὶ ἐν χορῷ ἓν	μὲν	ἡ ὁμολογία, παντοδαπὸν δὲ ἡ
[39, 3]	σωμάτων; ὑγίεια. Κακόν; νόσος. Ἓν	μὲν	ἡ ὑγίεια, πολλαὶ δὲ αἱ
[39, 5]	τὸν πάντα χρόνον· ὧν μία	μὲν	ἡ φύσις, πολλὰ δὲ τὰ
[39, 2]	Κἂν ἐπὶ μουσικὴν ἔλθῃς, τὸ	μὲν	ἡρμοσμένον κἀνταῦθα ἕν, οὔτε κρεῖττον
[39, 1]	ἀγαθά, εὕροι ἄν, οἶμαι, ταύτας	μὲν	καιρῷ, καὶ νόμῳ, καὶ ἡδοναῖς,
[39, 3]	παντοδαπὴ δὲ ἡ ἀναρχία. Ἐν	μὲν	οὖν τῇ τοῦ ἑνὸς φύσει
[39, 3]	παρατριβαὶ καὶ ἀπατηλαί, ὧν αἱ	μὲν	πολλαὶ ἐπὶ κρημνοὺς καὶ βάραθρα
[39, 3]	καὶ γὰρ ὁδοῦ μακρᾶς τὸ	μὲν	τέρμα ἕν, πολλαὶ δὲ αἱ
[39, 3]	μουσικῇ τὸ ἀγαθόν; ἁρμονία· ἓν	μὲν	τὸ ἡρμοσμένον, πολλὴ δὲ ἡ
[39, 1]	ἐνδεὲς ἐλλείψει ἐνδεές· ἀλλ´ εἰ	μὲν	τοῦ ἀγαθοῦ ἀπουσίᾳ ἐνδεῖ τὸ
[39, 3]	Ἐὰν ἐπὶ Βαβυλῶνα ἴῃς, πλησιαίτερος	μὲν	τοῦ Ἀρμενίου ὁ Ἀσσύριος· καὶ
[39, 3]	ἐν φάλαγγι; φυλακὴ συνθήματος· ἓν	μὲν	τοῦτο, παντοδαπὴ δὲ ἡ ἀναρχία.
[39, 3]	ἐν ἅρματι, ἡνιόχου τέχνη, ἓν	μὲν	τοῦτο, παντοδαπὸν δὲ ἡ ἀτεχνία.
[39, 2]	διαλαβὼν ἑκάτερον φαθί. Οὐχ ἡ	μὲν	ὑγεία μέτρον τί ἐστιν τῆς
[39, 5]	ἑλώμεθα; πότερον εὐξόμεθα; Οὐκοῦν ὁ	μὲν	Φοῖνιξ καὶ ὁ Αἰγύπτιος τὸ
[39, 1]	οἱ ἐκ Λήμνου οἰνιζόμενοι, ἄλλοι	μὲν	χαλκῷ, ἄλλοι δ´ αἴθωνι σιδήρῳ,
[39, 2]	ἡγήσῃ ἁπλοῦν καὶ ἕνα; Ὀλίγου	μέντ´	ἂν ἦν ἡ ἰατρικὴ ἀξία.
[39, 2]	ἀλλήλοις τά τε ὥσπερ πόλεως	μέρη	ἡρμοσμένα πολεμῇ καὶ ταράττῃ, καὶ
[39, 4]	αἰθὴρ οὐρανοῦ. Μέχρι τούτου τὰ	μέρη	πρόεισιν, ὑπερβάλλοντα καὶ ὑπερβαλλόμενα· ἐὰν
[39, 5]	κλήσει θεοῦ. Καθάπερ καὶ τὰ	μέρη	τῆς θαλάττης, Αἰγαῖον τοῦτο, Ἰώνιον
[39, 4]	αὐτῶν τὰς φύσεις. Τοῦτο γῆς	μέρος	τοῦ ὅλου πλατὺ καὶ πολυτρόφον
[39, 2]	νόσους, ἐγέννησεν τέχνην παντοδαπήν, καὶ	μεστὴν	ὀργάνων ποικίλων, καὶ πολλῶν φαρμάκων,
[39, 3]	τελετήν· ὑπὸ δὲ πλήθους ὁδοιπόρων	μεστὴν	τὴν ὁδὸν θεόντων, ὠθιζομένων, καμνόντων,
[39, 3]	ὁδοῦ τέρμα, ἣν μόγις καὶ	μετὰ	πραγμάτων σὺν πολλῷ πόνῳ καὶ
[39, 1]	κάτω εἰς τιμὴν καὶ ἀτιμίαν	μεταβαλλομένας·	τὸ δὲ ἀγαθὸν ἑδραῖον, βέβαιον,
[39, 4]	περὶ τὸ θεῖον. Τοιούτων ἀγαθῶν	μεταλαβεῖν	ποθεῖς, οἵων καὶ Ἀλκιβιάδης μυστηρίων,
[39, 2]	λέγεις· οὐδὲν γὰρ τῶν συμμέτρων	μεταχωρεῖν	φιλεῖ ἐφ´ ἑκάτερα, ἀλλ´ εἰσὶν
[39, 4]	πράγματα ἡδοναῖς μᾶλλον ἢ ἀγαθοῖς	μετρεῖσθαι	πεφυκότα, ἐξαγορεύεις τὰ μυστήρια, πλημμελεῖς
[39, 2]	ἁπλοῦν καὶ ὡμολογημένον; Ἐπειδὰν γὰρ	μέτρον	εἴπῃς, στάσιν λέγεις· οὐδὲν γὰρ
[39, 2]	φαθί. Οὐχ ἡ μὲν ὑγεία	μέτρον	τί ἐστιν τῆς τῶν σωμάτων
[39, 1]	ῥινοῖς, ἄλλοι δ´ αὐτοῖσι βόεσσι.	Μέχρι	μὲν γὰρ τῆς χρείας τῆς
[39, 3]	Μεγάροις ᾖς, ὁμοίως τῷ Πελοποννησίῳ·	μέχρι	μήπω τῷ ἀνακτόρῳ προσελήλυθας, ἀμύητος
[39, 4]	ἀέρος ἔλαττον, καὶ αἰθὴρ οὐρανοῦ.	Μέχρι	τούτου τὰ μέρη πρόεισιν, ὑπερβάλλοντα
[39, 4]	τὸ ἀγαθὸν ἐπονομάζῃς τῇ τῶν	μὴ	ἀγαθῶν φύσει, ὑγιείας σωμάτων καὶ
[39, 1]	ἀξίᾳ τῶν ὅπλων τὴν ἀπαλλαγήν,	μὴ	λογισμοὺς συντιθέντα χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ,
[39, 2]	ὁ〉 ὁμολογήσας μὲν εἰς ὁμοφωνίαν·	μὴ	ὁμολογῶν δέ, σχίζεται καὶ διαχεῖται
[39, 1]	οἰκειότητα, συμμετρήσασθαι τῷ καιρῷ καὶ	μὴ	τῇ ἀξίᾳ τῶν ὅπλων τὴν
[39, 1]	τε μνήμων, κερδέων τε ἁρπαλέων,	μή	τι γε ἀνὴρ ποιητικὸς καὶ
[39, 1]	εἰ δὲ ἑτέρῳ ἐνδεῖ, καὶ	μὴ	τῷ ἀγαθῷ, οὐ λυπεῖ τὸ
[39, 1]	μαθητὴς εἶναι τῆς Καλλιόπης, ᾗ	μηδὲν	θέμις μήτε ἐπαινεῖν τῶν αἰσχρῶν,
[39, 3]	ὁρῶ· στάσιμος γὰρ αὕτη, καὶ	μηδένα	ἀνεχομένη δρόμον μήτε εἰς φυγὴν
[39, 4]	ἔτι καλὸν οὐδὲ ἀγαθὸν τὸ	μήπω	ἀγαθόν. Οὐχ ὁρᾷς τὸν ὑπὲρ
[39, 3]	ᾖς, ὁμοίως τῷ Πελοποννησίῳ· μέχρι	μήπω	τῷ ἀνακτόρῳ προσελήλυθας, ἀμύητος εἶ.
[39, 1]	ἰσόρροπον, κοινόν, ἀνέμητον, ἄφθονον, ἀνενδεές,	μήτε	αὔξησιν χωροῦν, μήτε ἐνδείας ἀνεχόμενον·
[39, 3]	ἀνεχομένη δρόμον μήτε εἰς φυγὴν	μήτε	εἰς δίωξιν· ὅταν δὲ εἰς
[39, 3]	αὕτη, καὶ μηδένα ἀνεχομένη δρόμον	μήτε	εἰς φυγὴν μήτε εἰς δίωξιν·
[39, 1]	ἄφθονον, ἀνενδεές, μήτε αὔξησιν χωροῦν,	μήτε	ἐνδείας ἀνεχόμενον· τό, τε γὰρ
[39, 1]	τῆς Καλλιόπης, ᾗ μηδὲν θέμις	μήτε	ἐπαινεῖν τῶν αἰσχρῶν, μήτε ψέγειν
[39, 1]	θέμις μήτε ἐπαινεῖν τῶν αἰσχρῶν,	μήτε	ψέγειν τῶν καλῶν. Εἰκὸς δέ
[39, 3]	δὲ ἐπὶ τὸν Κιμμερίων δῆμον·	μία	δέ που τὶς στενὴ καὶ
[39, 5]	συνόντες τὸν πάντα χρόνον· ὧν	μία	μὲν ἡ φύσις, πολλὰ δὲ
[39, 5]	Κρησαῖον ἄλλο· ἡ δ´ ἐστὶν	μία,	ὁμογενής, καὶ ὁμοπαθής, καὶ συγκεκραμένη·
[39, 1]	τε πρηκτῆρες ἔασιν, φόρτου τε	μνήμων,	κερδέων τε ἁρπαλέων, μή τι
[39, 1]	ὅτι τὸ τάλαντον τῶν δέκα	μνῶν	πολλαπλάσιον, καὶ ἡ δραχμὴ τοῦ
[39, 3]	τὸ τῆς ὁδοῦ τέρμα, ἣν	μόγις	καὶ μετὰ πραγμάτων σὺν πολλῷ
[39, 3]	δὲ αἱ νόσοι. Τί ἐν	μουσικῇ	τὸ ἀγαθόν; ἁρμονία· ἓν μὲν
[39, 2]	σιτίων, καὶ διαιτημάτων. Κἂν ἐπὶ	μουσικὴν	ἔλθῃς, τὸ μὲν ἡρμοσμένον κἀνταῦθα
[39, 3]	ἣν τοῖς ἀμυήτοις Ἐλευσῖν ἔχει.	Μυήθητι,	ἐλθέ, ἐπίβηθι τοῦ χωρίου, λάμβανε
[39, 5]	θαλάττης, Αἰγαῖον τοῦτο, Ἰώνιον ἐκεῖνο,	Μυρτῶον	ἄλλο, Κρησαῖον ἄλλο· ἡ δ´
[39, 4]	ἀγαθοῖς μετρεῖσθαι πεφυκότα, ἐξαγορεύεις τὰ	μυστήρια,	πλημμελεῖς περὶ τὸ θεῖον. Τοιούτων
[39, 4]	μεταλαβεῖν ποθεῖς, οἵων καὶ Ἀλκιβιάδης	μυστηρίων,	μεθύων, δᾳδοῦχος, καὶ ἐκ συμποσίου
[39, 3]	πάθους. Τίς γὰρ ἄλλη τελετὴ	μυστικωτέρα,	καὶ τίς ἄλλος τόπος σπουδῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/08/2008