Dissertations, Chap. |
[39, 2] |
Ὀλίγου
μέντ´
ἂν
ἦν
ἡ
|
ἰατρικὴ |
ἀξία.
Νῦν
δὲ
τὸ
πολυμερὲς |
[39, 3] |
πραγμάτων
σὺν
πολλῷ
πόνῳ
καὶ
|
ἱδρῶτι |
ἀνύουσιν
καματηραὶ
καὶ
ἐπίπονοι
ψυχαί, |
[39, 4] |
μεθύων,
δᾳδοῦχος,
καὶ
ἐκ
συμποσίου
|
ἱεροφάντης, |
καὶ
ἐν
παιδιᾷ
τελεστής.
Ἀγαθὸν |
[39, 3] |
ὁ
νησιώτης.
Κἂν
ἐπ´
Ἐλευσῖνα
|
ἴῃς, |
Πελοπόννησος
αὕτη,
εἶτα
Μέγαρα,
εἶτα
|
[39, 3] |
αἱ
ἀποστάσεις.
Ἐὰν
ἐπὶ
Βαβυλῶνα
|
ἴῃς, |
πλησιαίτερος
μὲν
τοῦ
Ἀρμενίου
ὁ |
[39, 1] |
ἦν
ὁ
Δάρδανος,
τοῦ
τρισχίλιοι
|
ἵπποι |
ἔλος
καταβουκολέοντο.
Ἀλλ´
ἐπειδάν
τις |
[39, 1] |
που
τὸν
Γλαῦκον,
εἴπερ
ἦν
|
Ἱππολόχου |
τοῦ
Βελλεροφόντου
τοῦ
Σισύφου
τοῦ |
[39, 5] |
πάντες,
σωτῆρες
πάντες,
ἰσοτιμίᾳ
καὶ
|
ἰσηγορίᾳ |
συνόντες
τὸν
πάντα
χρόνον·
ὧν |
[39, 3] |
Πελοπόννησος
αὕτη,
εἶτα
Μέγαρα,
εἶτα
|
Ἰσθμός· |
ἀλλὰ
ἀμύητος
εἶ,
κἂν
ἐν |
[39, 5] |
ὂν
καὶ
ὅμοιον
αὑτῷ
καὶ
|
ἴσον
|
πάντοθεν,
ὑπὸ
ἀσθενείας
τῆς
πρὸς |
[39, 1] |
δὲ
ἀγαθὸν
ἑδραῖον,
βέβαιον,
ἀκλινές,
|
ἰσόρροπον, |
κοινόν,
ἀνέμητον,
ἄφθονον,
ἀνενδεές,
μήτε |
[39, 5] |
πάντες,
ἡλικιῶται
πάντες,
σωτῆρες
πάντες,
|
ἰσοτιμίᾳ |
καὶ
ἰσηγορίᾳ
συνόντες
τὸν
πάντα |
[39, 3] |
Λυδός,
καὶ
τοῦ
νησιώτου
ὁ
|
Ἴων· |
ἀλλ´
οὐδεὶς
ἐν
Βαβυλῶνι
οὔπω, |
[39, 3] |
οὐχ
ὁ
Λυδός,
οὐχ
ὁ
|
Ἴων, |
οὐχ
ὁ
νησιώτης.
Κἂν
ἐπ´
|
[39, 5] |
μέρη
τῆς
θαλάττης,
Αἰγαῖον
τοῦτο,
|
Ἰώνιον |
ἐκεῖνο,
Μυρτῶον
ἄλλο,
Κρησαῖον
ἄλλο· |
[39, 3] |
Λυδοῦ
ὁ
Ἀρμένιος,
καὶ
τοῦ
|
Ἴωνος |
ὁ
Λυδός,
καὶ
τοῦ
νησιώτου |