Dissertations, Chap.
[25, 1]	Χηνεὺς Μύσων· Διὰ ταῦτά τοι,	ὦ	Ἀνάχαρσι, καὶ σοφοὶ δοκοῦμεν, οὐκ
[25, 4]	φαίη ἄν τις. Μήπω μέν,	ὦ	τάν, ἔρῃ· ὄψει γὰρ αὐτὸ
[25, 7]	τοῦ θεοῦ ἡδονὴν αὐτῶ ἐπιφημίσαι.	Ἐγὼ	καὶ τῶν Φειδίου ἀγαλμάτων αἰσθάνομαι
[25, 1]	τοῖς ἀνθρώποις εἶναι· εἰ δὲ	ἐγὼ	σοφὸς ταῦτα ἐπιτηδεύων, ποῖ ποτε
[25, 4]	τις καθ´ ὁδοιπόρον πλησιάζει τῷ	λόγῳ,	οὐ νεμεσῶ τῆς ἡδονῆς παρατρέχοντι
[25, 6]	χρὴ γενέσθαι τὸν τῷ φιλοσόφῳ	λόγῳ	συνανιστάμενον ῥήτορα ἀληθῆ, οὐκ ἀργόν,
[25, 5]	τίνας εἶδες καρποὺς ἐν τῷ	λόγῳ;	τίνας ἔλαβες; πῶς ἔχοντας; ἐπειράθης,
[25, 5]	τοιοῦτος, ἐπειδάν τις ἐντυχὼν ἀκολάστῳ	λόγῳ,	τὸ μὲν ἀπατηλὸν αὐτοῦ μὴ
[25, 4]	ὁ δὲ χρόαν· τῷ δὲ	γεωργῷ	ὁ καρπὸς τὸν ἔπαινον μετὰ
[25, 1]	ἀφθονίαν τῶν ἔργων καὶ τὴν	φειδὼ	τῶν λόγων. ~Ἦσαν δέ που
[25, 5]	τὴν αἰτίαν, καὶ τὸν ἐπαινέτην	ἐλεῶ,	καὶ τὸν ἔπαινον μέμφομαι. Τοῦτον
[25, 4]	ἰδεῖν δυνηθῇς. Οὐδὲ γὰρ τῷ	Κιμμερίῳ	διηγήσασθαι δύναταί τις τὸ τοῦ
[25, 6]	κατὰ τὴν τέχνην, οὐδὲ ἐν	δικαστηρίῳ	μόνον ἐν ἀμφιβόλῳ ἐπικουρίᾳ τεταγμένον·
[25, 7]	καὶ Σωκράτης ἔχαιρεν ἐν τῷ	δεσμωτηρίῳ	μένων καὶ πειθόμενος τῷ νόμῳ.
[25, 5]	τέχνης νόμους· παρατιθέντες γὰρ κακὸν	κακῷ,	νόσῳ πόνους, αἱροῦνται ἡδόμενοι νοσεῖν
[25, 7]	διαβιῶναι· οὐ πείθομαι παντάπασι τῷ	Προδίκῳ·	ἀλλ´ εἰσὶν γὰρ καὶ ἀνδρὸς
[25, 5]	σταφυλὴ σταφυλῇ‘ ἐπιφύεται, καὶ σῦκον	σύκῳ·	λόγου δὲ ἄρα ἐφήμερος μὲν
[25, 7]	Ἀνάγκη γὰρ παντὶ τῷ φύσει	καλῷ	συντετάχθαι χάριτας, καὶ ὥραν, καὶ
[25, 5]	ἐπὶ ὄγχνῃ γηράσκει, καὶ ἐπὶ	μήλῳ	μῆλον, καὶ σταφυλὴ σταφυλῇ‘ ἐπιφύεται,
[25, 1]	Περιῄει δὲ τὴν Ἑλλάδα ἐν	κύκλῳ,	ποθῶν ἰδεῖν σοφίαν στάσιμον καὶ
[25, 6]	οὐδὲ ἐν δικαστηρίῳ μόνον ἐν	ἀμφιβόλῳ	ἐπικουρίᾳ τεταγμένον· ἀλλὰ πανταχοῦ καὶ
[25, 7]	θέαμα ὁ Νεῖλος, ἀλλ´ οὐ	τολμῶ	παραπεμψάμενος τὴν ἀρετὴν τοῦ θεοῦ
[25, 7]	δεσμωτηρίῳ μένων καὶ πειθόμενος τῷ	νόμῳ.	Παραβάλλωμεν τὴν Σωκράτους κύλικα ἐκείνην
[25, 6]	αὑτῷ συνεπαίροντος ὑπὲρ τὴν γῆν	ἄνω,	καὶ ὅσα περὶ γῆν παθήματα
[25, 1]	ἀλλ´ ὁπλίτῃ βάδην ἰόντι καὶ	κινουμένῳ	ἀσφαλῶς. Ἐλθὼν δὲ Ἀθήναζε, ἐντυγχάνει
[25, 1]	γεννικῶς. Καὶ ἐξήρκεσεν τῷ Σκύθῃ	ξένῳ	μηκέτι σοφίαν ζητεῖν λαλιστέραν, παρόντων
[25, 5]	δρόμον οὐ τυχόντες, ῥεύματι δὲ	γαληνῷ	δι´ ἀκυμάντου τῆς θαλάττης εἰς
[25, 7]	ἀλλ´ ἐκ τῶν σεμνοτέρων αὐτὴν	ἐπαινῶ.	Ἀλλ´ οὐδὲ τὸν Ἡρακλέα ἔγωγε
[25, 7]	ἀγαλμάτων αἰσθάνομαι μὲν τῆς ἡδονῆς,	ἐπαινῶ	δὲ τὴν τέχνην· καὶ τῆς
[25, 5]	εὐμήχανος ἀνεκέρασεν βραχεῖαν ἡδονὴν τῷ	ἀλγεινῷ	τῆς ἰάσεως· ποριστὴς δὲ ἡδονῆς,
[25, 4]	λόγοις καλόν; φαίη ἄν τις.	Μήπω	μέν, ὦ τάν, ἔρῃ· ὄψει
[25, 3]	βρυχησαμένου, γνωρίσαι ἄν τις τῷ	λυπηρῷ	τῆς ἀκοῆς τὴν ῥώμην τοῦ
[25, 1]	εὗρε δ´ οὖν ἐν Χηναῖς,	σμικρῷ	καὶ ἀσθενεῖ πολίσματι, ἄνδρα ἀγαθόν·
[25, 1]	βραχύς, εὔστοχος, ἐοικὼς οὐ πελταστῇ	μισθοφόρῳ,	ἀπροοράτως θέοντι, ἀλλ´ ὁπλίτῃ βάδην
[25, 4]	τῷ ἠπειρώτῃ τὴν θάλατταν, οὐδ´	Ἐπικούρῳ	τὸν θεόν· οὐ γὰρ δι´
[25, 4]	ὁδοιπόρον πλησιάζει τῷ λόγῳ, οὐ	νεμεσῶ	τῆς ἡδονῆς παρατρέχοντι ἐπαινεῖν· εἰ
[25, 5]	νόμους· παρατιθέντες γὰρ κακὸν κακῷ,	νόσῳ	πόνους, αἱροῦνται ἡδόμενοι νοσεῖν μᾶλλον,
[25, 5]	ἰατρὸς εὐμήχανος ἀνεκέρασεν βραχεῖαν ἡδονὴν	τῷ	ἀλγεινῷ τῆς ἰάσεως· ποριστὴς δὲ
[25, 7]	γὰρ ὁ Εὔφορβος εὐκόμης ἦν,	τῷ	δὲ Ἀχιλλεῖ τὸ καλὸν ἥδιστον
[25, 4]	ἢ σκιάν, ὁ δὲ χρόαν·	τῷ	δὲ γεωργῷ ὁ καρπὸς τὸν
[25, 7]	ἰών· καὶ Σωκράτης ἔχαιρεν ἐν	τῷ	δεσμωτηρίῳ μένων καὶ πειθόμενος τῷ
[25, 4]	τὸ τοῦ ἡλίου κάλλος, οὐδὲ	τῷ	ἠπειρώτῃ τὴν θάλατταν, οὐδ´ Ἐπικούρῳ
[25, 4]	ἐπειδὰν ἰδεῖν δυνηθῇς. Οὐδὲ γὰρ	τῷ	Κιμμερίῳ διηγήσασθαι δύναταί τις τὸ
[25, 4]	δή τις καθ´ ὁδοιπόρον πλησιάζει	τῷ	λόγῳ, οὐ νεμεσῶ τῆς ἡδονῆς
[25, 5]	~Λέγε, τίνας εἶδες καρποὺς ἐν	τῷ	λόγῳ; τίνας ἔλαβες; πῶς ἔχοντας;
[25, 3]	λέοντος βρυχησαμένου, γνωρίσαι ἄν τις	τῷ	λυπηρῷ τῆς ἀκοῆς τὴν ῥώμην
[25, 7]	τεταγμένῃ, καὶ ἐξορμώσῃ τὰς ψυχὰς	τῷ	μέλει· τοιαύτης δέομαι ἡδονῆς λόγου,
[25, 7]	τῷ δεσμωτηρίῳ μένων καὶ πειθόμενος	τῷ	νόμῳ. Παραβάλλωμεν τὴν Σωκράτους κύλικα
[25, 7]	ἡδονῆς διαβιῶναι· οὐ πείθομαι παντάπασι	τῷ	Προδίκῳ· ἀλλ´ εἰσὶν γὰρ καὶ
[25, 1]	παῖδα ἐκθρέψαι γεννικῶς. Καὶ ἐξήρκεσεν	τῷ	Σκύθῃ ξένῳ μηκέτι σοφίαν ζητεῖν
[25, 6]	συμπάντων κρείττονα χρὴ γενέσθαι τὸν	τῷ	φιλοσόφῳ λόγῳ συνανιστάμενον ῥήτορα ἀληθῆ,
[25, 7]	αὐτῇ γίνεσθαι. Ἀνάγκη γὰρ παντὶ	τῷ	φύσει καλῷ συντετάχθαι χάριτας, καὶ
[25, 7]	ἀγωγὴν ταύτην δεησόμεθα καὶ τυράννου,	δότω	μοι τὶς ἡδονήν, οἵαν καὶ
[25, 5]	ἐπαινέτης τοιοῦτος, ἐπειδάν τις ἐντυχὼν	ἀκολάστῳ	λόγῳ, τὸ μὲν ἀπατηλὸν αὐτοῦ
[25, 7]	τὴν ἀρετὴν τοῦ θεοῦ ἡδονὴν	αὐτῶ	ἐπιφημίσαι. Ἐγὼ καὶ τῶν Φειδίου
[25, 1]	πολίσματι, ἄνδρα ἀγαθόν· ὄνομα ἦν	αὐτῷ	Μύσων. Ἀγαθὸς δὲ ἦν ἄρα
[25, 6]	μέγα βοῶντος, καὶ τὰς ψυχὰς	αὑτῷ	συνεπαίροντος ὑπὲρ τὴν γῆν ἄνω,
[25, 7]	ἔργοις καὶ ἐπιτηδεύμασιν καὶ λόγοις.	Οὕτω	καὶ ὁ Ἡρακλῆς ἔχαιρεν ἐπὶ
[25, 7]	πάντα δὴ τὰ τερπνὰ ὀνόματα.	Οὕτω	καὶ ὁ οὐρανὸς οὐ καλὸς
[25, 2]	διαλύει τὸν κόσμον τοῦ μέλους,	οὕτω	κἀν τῇ τοῦ βίου ἁρμονίᾳ,
[25, 4]	ὑγιής· ὁ μὲν ἄνθος ἐπαινεῖ	φυτῷ,	ὁ δὲ μέγεθος, ἢ σκιάν,
[25, 5]	γὰρ ἀφέλῃς αὐτῶν τὴν χρείαν,	ὑποπτεύω	τὴν αἰτίαν, καὶ τὸν ἐπαινέτην
[25, 6]	κρείττονα χρὴ γενέσθαι τὸν τῷ	φιλοσόφῳ	λόγῳ συνανιστάμενον ῥήτορα ἀληθῆ, οὐκ
[25, 1]	καὶ ἄλλοθι ἐξεῦρεν, εἰπεῖν οὐκ	ἔχω·	εὗρε δ´ οὖν ἐν Χηναῖς,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/05/2008